GREEK POETRY-Συμπυκνωμενες Αφηγησεις Ελληνικων Ιδεων- POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

.
.
GREEK POETRY
POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
.

Greek Colors-2μ χ 3μ-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
Συμπυκνωμενες Αφηγησεις Ελληνικων Ιδεων


απο τον Μυθο
ξυπνησαμε στην Ιστορια

το καρπουζι
εσκασε το φως σε φετες
κοκκινο

εδω στ'αρχαιο ακρογυαλι
η εξοδος στα ονειρα

κοιμομαστε κι η θαλασσα μας ξυπναει

ρυθμικα με δωριο τροπο
τα πατηματα μας στο Χρονο

ενα πηλινο προσωπο στο θεατρο
αφηγειται γεγονοτα της Ιστοριας μας
μεσα στον χρωματιστο βομβο των μελισσων

αφησαμε στη παραλια νερο ψωμι
και κρασι για τον Οδυσσεα
να φαει και να πιει
παρά θῖν’ ἁλός
χεῖρας νιψάμενος πολιῆς ἁλός

πρωι και γυαλιζε η μερα
''τιποτα ματαιο'' στη πατριδα μας

φως
γαλαζιο φως

η προελληνικη λεξη του σαργου στον ασαμινθο της θαλασσας

στη γλωσσα μας τα πρωτα συνθετικα οι βαρκες
και τα δευτερα τα ψαρια

η σεληνη αποψε γλυστρισε ευελικτη
πανω στα διαφανα νερα των νησιων

Μια φορα κι ενα καιρο στα μερη μας
ηταν ενας βασιλιας ψαρας

τ'ονομα της γυναικας του Ευτυχια

ακουμε τα λογια μας και τις σιωπες μας
μεχρι μεσα στον υπνο μας

το θω του λα η θαλασσα μας

απ'τη θαλασσα τα ζεστα απογευματα
ανεβαινουν ψηλα οι γλαροι στον ουρανο
πετουν και κανουν γυρους πανω απ'τα σπιτια μας
κι επειτα χαμηλωνουν στις αυλες μας
κι αφηνουν πανω στα λευκα τραπεζομαντηλα
τα γαλαζια δωρα να τα μοιρασουμε ισοποσα

το παιδι μας μαθαινε τα ονοματα των ψαριων
και μαλιστα τα σχεδιαζε
''να τι ζωγραφισα'' μας εδειξε το τετραδιο
εμεις κοιταξαμε και γελασαμε με τη καρδια μας

στο καφενειο ειδαμε τον Οδυσσεα να πινει τον καφε του
ελληνικο μετριο,διπλα στο δυτικο παραθυρο,απο εκει
εβλεπε τη πορφυρη δυση του ηλιου στη θαλασσα
και παντα ανοιγε την εφημεριδα και διαβαζε τα νεα

απειριτος μεγακητης μελαψ οινοψ ποντος η Ιστορια μας

απ'τα παραθυρα μας παιδια βλεπαμε τα καραβια
να ταξιδευουν στ'ανοιχτο πελαγο
απο εκει οι ναυτικοι μας χαιρετουσαν με τις σφυριχτες
εμεις τους κουνουσαμε σημαιες

και τους φωναζαμε σοβαρα
[η' και περιπαιχτικα]
''Ιτε Παιδες Ελληνων''

για ποια Γεγονοτα της Ιστοριας το Μελλον μας;

εδω στο συνορο της στεριας με τη θαλασσα
το χρυσο σχοινι της παραλιας ισορροπουσε το ηλιοκαμενο
ξεχουρδισμα του Χρονου

ν'ακολουθεις την αληθεια
οπως το δελφινι το κυμα
ακουραστα

σαλασσα θαλασσα

στη  λιτη κι απεριττη ζωη μας
κοιταζουμε τα πορτοκαλια ν'αυξαινουν
δοχεια κιτρινου φωτος

πως κατεβηκαν τα σπιτια μας
στη θαλασσα
μαζι και μεις;
.
.
.