LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ-ΤΟ ΠΟΤΙΣΜΑ ΤΟΥ ΚΑΠΝΟΥ ΣΤΟ ΦΥΤΕΜΑ ΜΕ ΤΟ ΝΕΡΟ ΠΟΥ ΚΟΥΒΑΛΟΥΣΑΜΕ ΑΠ'ΤΑ ΠΗΓΑΔΙΑ-ΜΑΧΑΙΡΑ ΞΗΡΟΜΕΡΟΥ- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.

το πηγαδι τ'Λακια στα ρυακια-Μαχαιρα Ξηρομερου-χ.ν.κουβελης
.
.

ΤΟ ΠΟΤΙΣΜΑ ΤΟΥ ΚΑΠΝΟΥ ΣΤΟ ΦΥΤΕΜΑ ΜΕ ΤΟ ΝΕΡΟ ΠΟΥ
ΚΟΥΒΑΛΟΥΣΑΜΕ ΑΠ'ΤΑ ΠΗΓΑΔΙΑ-ΜΑΧΑΙΡΑ ΞΗΡΟΜΕΡΟΥ-χ.ν.κουβελης
.
θυμαμαι παιδι στα 14-15 μ'εστελνε ο πατερας μου και πηγαινα
στο πηγαδι τ'Λακια,εκει ηταν και το Βοιδοπηγαδο, στα ρυακια,
με το γαιδουρι και τις βαρελες φορτωμενο να κουβαλισω νερο
να ποτισουμε τον καπνο,στο φυτεμα,
εβγαζα το νερο με το σατιλι απ'το πηγαδι,
εριχνα μεσα το σατιλι,εδωνα μια ντακλια με το χερι στη τριχια κι
αναποδογυριζε το σατιλι και γεμιζε,το τραβουσα,το εβγαζα και το
αδειαζα μια φορα στη μια και μια φορα στην αλλη βαρελα,να γεμι-
σουν μαζι,να μην μπαιλισει το φορτωμα,να μην γυρισει το σαμαρι
κι ανατραπουν οι βαρελες,
γιομιζα τις βαρελες και τα ανοιγματα τα βουλωνα με σπερδουκλια
να μην χυνεται το νερο στο δρομο,που τραμπαλιζονταν το φορτιο
απ'τις πετρες και τις λακουβες που ειχε
και γυρναγα στο χωραφι,καπου 500 μετρα μακρυα ηταν το πηγαδι,
πολλες φορες πηδουσα και στο κωλο του γαιδουριου και πηγαινα
καβαλα,
εκει στο χωραφι σηκωνονταν απ'το φυτεμα ο πατερας κι ερχονταν
και ξεφορτωναμε τις βαρελες,και τις κουβαλουσαμε στα χερια,
μια εγω βαρελα μια αυτος και τις αδειαζαμε στο βαρελι,
και στ'αλλα βαρελια,να γεμισουν,
στο πηγαδι πηγαινοερχομουνα πολλες φορες τη μερα για να
κουβαλισω νερο,
μ'αυτο το νερο ποτιζαμε τον καπνο που φυτευαμε στο Λιβαδι
που ειχαμε δυο στρεματα χωραφι,και το βαζαμε καπνο τελευταιο,
ητανε εξω απ'το χωριο,δυτικα,στο δρομο προς τη Σκουρτου,στα
Λιβαδια των Κολοβαιων,
τοτε ποτιζαμε τον καπνο,τα φυντανια,τις ριζες που φυτευαμε
με τις ποτιστρες απο αυλακι σ'αυλακι,
φυτευαν ο πατερας,η μανα,περναμε κι εργατες,
μια αργατσα,εργατρια,για φυτεμα και καποια φορα πηραμε
κι εναν αργατη,εργατη,αντρα ξεμοτοχ' ,μοναχα,για να ποτιζει,
ποτιστης,
κι ενας ηταν να κουβαλαει νερο απ'το πηγαδι,εγω η' ο πατερας,
εμεις και ποτιζαμε το καπνο με τη ποτιστρα,ποτε ο ενας ποτε
ο αλλος,αναλογα ποιος ηταν στο πηγαδι για νερο,η' αν ημασταν
στο χωραφι κι ο πατερας φυτευε,η' ηθελε να με ξεκουρασει,
χυναμε συγκεκριμενο νερο σε καθε ριζα,το κανονιζαμε ακρι-
βως,και τη ποσοτητα που θα ριξουμε,που χρειαζεται να πιασει
η ριζα,αναλογα την υγρασια,την νωπη,που ειχε το χωραφι,
στα Λιβαδια ο τοπος ηταν βαρκος,κρατουσε νερα,γι'αυτο φυτευ-
αμε τελευταια εκει,τον Μαη,βαστουσε νωπη,γιατι μετα που με-
γαλωνε η ζεστη ξεραινονταν ο τοπος,
αλλα και προσεχαμε το νερο να πεσει στη ριζα ακριβως,να μη
χαθει,
ριζα-ριζα τσακ-τσακ-τσακ απ'το'να αυλακι στ'αλλο αυλακι
κι απ'το'να κατεβατο στ'αλλο κατεβατο μεχρι να σωθει το χωραφι
.
.
.