.
.
.
.
LITTERATURE - ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
ΚΕΙΜΕΝΑ- TEXTS-Χ.Ν.ΚΟΥΒΕΛΗΣ-
C.N.COUVELIS
.
ΜΕΡΟΣ 8
PART 8
.
.
.
Athens CoMix -χ.ν.κουβελης-c.n.couvelis
.
.
ATHENS CoMIX STREET MOVIE
.
Αρχη ταινιας
στη Σταδιου,απο τα Χαυτεια,προς το Συνταγμα,κοντι-
νο πλανο,σε ανθρωπους,σε στροφη η καμερα 45 μοιρων,
ηχος του δρομου,στη πλατεια Κλαυθμωνος στοπ,κυκλικο
παλι κοντιονο πλανο,περιστροφη σε αυξοντα αριθμο διαρ-
κειας,1min,2min,3min,φυσικος ηχος in,συνεχεια της πορει-
ας,τα απεναντι κτιρια μεχρι τη Παλια Βουλη,φυσικος ηχος
out,στον ηχο η φωνη του ποιητη Μιχαλη Κατσαρου που δια-
βαζει τα Κατα Σαδδουκαιων και μαγνητοταινια με ηχους
αρχειακου ιστορικου υλικου,στη Παλια Βουλη γκρο πλανο σε
μια γυναικα,2 min,ηχος out σιωπη,απο τη Παλια Βουλη μεχρι
το Συνταγμα κοντινο πλανο στο μεσο του υψους των ανθρω-
πων,φυσικος ηχος,απο την Μητροπολεως σταθερο ευρυγω-
νιο μονοπλανο προς τη Πλατεια Συνταγματος και τη Βουλη,
διαρκεια πλανου 3min,εναλλαγη φυσικου ηχου και ελλειψης
ηχου ανα 20 sec,
Τελος ταινιας
.
.
.
Πειραιας -καρτ ποσταλ
[απο τα ''ΛΑΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ'']
ΣΥΝΕΒΕΙ ΣΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ ΑΡΧΕΣ ΤΗΣ ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ ΤΟΥ 1960
.
ο Γιωργος γεννηθηκε στον Πειραια,στη συνοικια του Αγιου Νει-
λου,το 1938,τελευταιο παιδι,πατερα δεν γνωρισε,δυσκολα χρο-
νια,ναυτικος,χαθηκε στη θαλασσα το 1939,αυτο ειπανε οι αρ-
χες στη μανα,αλλα τρια παιδια μεγαλυτερα,κοριτσια,στην Κατο-
χη υποφεραν οπως ολος ο πληθυσμος της Ελλαδας,η μανα δεν
ξαναπαντρευτηκε,ομορφη ηταν βασουσε ακομα,μπλεχτηκε
μ'ενα καθαρμα,στην αρχη δεν τον καταλαβε,μετα την πιεζε να
παει με Γερμανους αντρες,περασανε κολαση,ευτυχως που επεμ-
βηκε ενας ξαδερφος της μανας,ητανε στην αντισταση,το ειπε
η μανα και τον φοβερισε πως θα του κοψει τα ποδια κι ετσι γλυ-
τωσαν απ'αυτον κι ημανα και τα παιδια,ομως ηταν τοσα τα κακα
στο τοπο και δεν γλυτωσαν απ'τα βασανα ,η μανα στον εμφυλιο
αρρωστησε και πεθανε φυματικη,τα κοριτσια τα πηραν και ξενο-
δουλευανε σε πλουσια σπιτια,τον Γιωργο τον πηρε μια αδερφη
της μανα του,εκει στον Αγιο Νειλο,στα 13 του δουλευε στο λιμανι,
βαρια δουλεια για παιδι,τα χρονια περασαν,μεγαλωσε,η θεια πε-
θανε,παιδια αλλα δεν ειχε του αφησε το σπιτι,ενα μικρο παλιο
σπιτακι,τον εφτανε,πηγε φανταρος γυρισε,παλι δουλεια στο λι-
μανι,τοτε γνωρισε τη Βικυ,20 χρονων ηταν η Βικυ και δουλευε
σε εργοστασιο,ομορφη κοπελα ,κι ο Γιωργος ηταν ομορφος αν-
τρας,γερος,τα φκιαξανε,πηγε στους δικους της τη ζητησε σε γα-
μο,παντρευτηκαν κι εμειναν στο σπιτι που τ'αφησε η θεια,
περασαν δυο χρονια,παιδι δεν ειχαν,αργησε να καταλαβει τι
γινονταν,κατι στη συμπεριφορα της Βικυ δεν του αρεσε,σαν
κατι να την αποσχολουσε,την ρωτουσε,απεφευγε,του ελεγε δια-
φορα,μια μερα την παρακολουθησε και την ειδε να μπαινει
σ'αλλο σπιτι,στην Ευαγγελιστρια,κοπηκαν τα ποδια του,καθισε
κρυμενος στο σκοταδι δυο ωρες μεχρι που βγηκε,στο φως της
πορτας που ανοιξε ειδε τον αλλο αντρα,η καρδια του εσπασε,
οταν γυρισε σπιτι την βρηκε να κοιμαται,δεν την ξυπνησε,ενιω-
θε ζαλισμενος,ειχε πιει πολυ,ξαπλωσε σ'ενα αλλο κρεβατι,δεν
μπορουσε να κοιμηθει,τον πονουσε η κοιλια,σηκωθηκε κι εκα-
νε εμετο,πηγε στη δουλεια στο λιμανι αυπνος,δεν ειχε ορεξη,
δεν μιλουσε,αισθανονταν κουραση,δεν ενιωθε καλα,ζητησε
αδεια να φυγει πιο νωρις απ'τη δουλεια,γυρισε σπιτι,πανω
στο τραπεζι της κουζινας βρηκε ενα σημειωμα,το πηρε στα χε-
ρια του,το ειχε αφησει η Βικυ,το διαβασε,''αρκετα ψεματα σου
ειπα,γνωρισα καποιον αλλον,τον αγαπω,θα μεινω μαζι του,χθες
καταλαβα πως με παρακολουθησες,μην με ψαξεις,σε παρακα-
λω,θα φυγω κι απ'τη δουλεια,συγχωρεσε με,δεν ηθελα να σου
κανω κακο.Βικυ'',εκλεισε τα ματια,γυριζε ο κοσμος,
περασε ο καιρος,πεντε χρονια,το πηρε αποφαση την εχασε,το
σπιτι που την ειδε να μπαινει εκεινη τη μερα νοικιαστηκε,ο κο-
σμος ειναι πολυ μικρος αλλα και πολυ μεγαλος δεν την ξανα-
ειδε,
πεντε χρονια περασαν κι ενα απογευμα την ειδε μπροστα του
στην Σωτηρος Διος στο κεντρο,κοντοσταθηκε,κρατουσε απ'
το χερι της ενα παιδακι,ενα αγορακι,καλοντυμενο,μπηκε σ'ενα
καταστημα,
συνεχισε το δρομο του προς τη Ζεα,η ζωη ειναι ενα ποταμι η'
ενας δρομος
.
.
.
η μανα μας κι εμεις τα παιδια-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
μια ομολογια
δεν πειραζει που το παιδι μου δεν παιρνει τα γραμματα,
θα γινει γεωργος,θα μεινει εδω,θα παντρευτει και μια
καλη και γερη κοπελα,θα κανει πολλα παιδια,θα κοιταξει
και μας σαν γερασουμε,τον πατερα του και μενα,
δεν θα παει χαμενο,θα δεις,θα προοδευσει
.
.
.
Alea Jacta Est-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
Ο ΦΟΝΤΑΣ O ALEA JACTA EST
[Λαικη Ιστορια]
.
στη πιατσα του εδωσαν το παρανωμι Alea Jacta Est το
οποιον εστι μεθερμηνευομενον -ο κυβος εριφθη,πρωτος
το λανσαρε καποιος μυστηριος ρωμαιος καισαρας,ο Ιουλιος,
το λοιπον το κολλησανε στον Φοντα,Ξενοφωντα πληρως,επει-
δης καθε κουβεντα του,βαρια κι ασηκωτη η' ελαφρια και του
ανεμου,την τονιζε,εν καταληξει,μ'ενα Alea Jacta Est,''ετσι ειναι
η ζωη Alea Jacta Est,και η γυναικα το ομοιον,και το χρημα
παρομοιως,και το πασα ενα,Alea Jacta Est,Νομος,απαρα-
βατος'',και σε κοιτουσε με νοημα,''συμφωνεις;'',συμφω-
νουσες,μεγιστη αληθεια,μην νομισθει πως ο Φοντας ηταν
καποιος γραφικος τυπος,απεναντιας ηταν σοβαρος και
τον σεβονταν ο πασα εις,ειχε μεγαλη υποληψη,λεγανε
αυτοι που ξερανε,πως υπηρξε ασσος στο χαριοπαιγνιο,
ποκα ποκερ και τα ρεστα,η τραπουλα γινονταν στα χερια
του φυλλο και φτερο,την διαβαζε οριζοντιως και καθετως,
αξεπεραστος ,και μυαλο ξυραφι ακονισμενο,ηξερε κατα-
λεπτως τι χαρτι θα τραβηξει ο αντιπαλος και ποιο θα πα-
ρει αυτος,αλαθευτος,και τονιζε τις αλλαγες στο παιχνιδι
με την εκφραση,με τον ιδιο τροπο,''Alea Jacta Est'',το χα-
ος το απροβλεπτο το κουμανταριζε,εμπενε στο εσωτερικο
του,στα σπλαχνα του,και το λογαριαζε,το παλευε και το'
βαζε στη σειρα,το αντιμετωπιζε,ετσι κι οταν η γυναικα του
εφυγε μ'εναν τζε και τον παρατησε,Alea Jacta Est ειπε και
προχωρησε,γυρισε χαρτι,κι οταν απο συκοφαντια τον
επιασαν οι μυστικοι και περασε δυο χρονακια καργα στο
φρεσκο,παλι Alea Jacta Est ειπε και το εννουσε,ετσι την
εβγαλε σ'ολες τις αναποδιες,Alea Jacta Est,τωρα στην Ευ-
αγγελιστρια στον Πειραια σε μια καμαρα,τα χρονια πε-
ρασαν,απο κει ατενιζει τη θαλασσα και τα καραβια της
που πηγενοερχονται,Alea Jacta Est λεει,Μεγαλη Κουβεντα ,
Σοφη,
και θυμαται τον καθηγητη του των Λατινικων,παρενθεση,ο
Φοντας πηγε τρεις ταξεις στο Γυμνασιο,φτωχεια γεγονοτα
δεν τον αφησαν,δεν το τελειωσε,του εντυπωθηκε βαθεια,
ομως,αυτο το Alea Jacta Est,κι αυτο ειναι το πτυχειο,που
αποκτησε στη ζωη του,σημαντικο,πολυ σημαντικο,
''Φοντα Alea Jacta Est''λεει και στον εαυτο του
woman-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
ΟΙ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ ΜΟΥ ΜΕ ΓΥΝΑΙΚΕΣ-[α']
.
-η Ελενη
σηκωσε τη φουστα της,μου εδειξε ενα σημαδι ψηλα στο
μπουτι της,στο αριστερο ποδι,''εσβησε ενα τσιγαρο πανω
στο ποδι μου,το πιεσε με μανια,να μ'ασχημηνει,φωναξε'',
το κοιταξα,''δες το'',μου ειπε
-η Αλεξανδρα
''χωρισα πριν δυο μερες'',με κοιταξε,''μην με νομισεις ευκολη,
επιπολαια'',
-η Κατερινα
στον Πειραια,στη Ζεα,Απριλιος 2001,σε μια καφετερια,''ποια
γυναικα αγαπησες περισσοτερο;'',ρωτησε,δεν της απαντησα,
δεν ηθελα να της πω ψεματα
-η Αλικη
στον καθρεφτη απεναντι μου,δωματιο σ'ενα ξενοδοχειο στο
κεντρο,Θεσσαλονικη,εβαφε τα χειλη της,γυρισε προς το
μερος μου,''σ'αρεσουν;'',σ-αυτη τη πολη δολοφονησαν τον
Γρηγορη Λαμπρακη,σκεφτηκα,''μ-αρεσουν'',απαντησα,γελασε,
γυρισε στον καθρεφτη της
-η Νικη
στο ηλεκτρικο τρενο ,απο Ομονοια προς Μοναστηρακι,στο υπο-
γειο τουνελ,''φαντασου κατι να γινει,ενας σεισμος η' ενας κατα-
κλυσμος και να μην βγουμε πανω'',την ακουσα να μου λεει,ψιθυ-
ριστα,σφιχτηκε πανω μου,μαλακο το κορμι της,ευθραυστο,ηταν
παντως μια πιθανοτητα
-η Φωτεινη
μου εδειχνε παλιες φωτογραφιες,νεαρη κοπελα,''αυτες ειναι απο
το Λυκειο,εκδρομη στο Ναυπλιο'',''αυτες οταν αρραβωνιαστηκα'',
''αυτες οταν παντρευτηκα,ο γαμος'',μου εδειξε και μια φωτογρα-
φια ,πισω θαλασσα,φορουσε ενα ασπρο κοντο φουστανακι, κοι-
τουσε κατευθειαν το φακο,χαμογελουσε,''εσυ την τραβηξες'',''θυ-
μασαι;'',γυρισα πισω τη φωτογραφια,εγραφε:17 Ιουνιου 1998,
''τοτε ημουν 19 χρονων'',ειπε
-η Ελενη
''η μανα εφυγε με καποιον αντρα,δεν ξαναγυρισε,ο μπαμπας
στεναχωρεθηκε,ημουνα 10 χρονων,ακετα μεγαλη να το καταλα-
βω,κρυβονταν,ενιωθε ντροπη,ο αδερφος μου ηταν πολυ μικρος
δεν καταλαβαινε,ζητουσε τη μαμα,του ελεγα ψεματα,να ηρεμη-
σει,να μην κλαιει,αργοτερα οταν μεγαλωσε του ειπα την αληθεια,
ακουσε βουβος,δεν ειπε τιποτα,ουτε ειπε για κεινη κατι,να τη
βρισει,να ξεσπασει,ο μπαμπας δεν υπηρχε,δυο χρονια πριν,ρω-
τησε πως το πηρε,του ειπα,εφυγε απ'το σπιτι,γυρισε μετα απο
μια βδομαδα,δεν τον ρωτησα που χαθηκε,''τη βρηκα'' μου ειπε,
''παντρευτηκε,εκανε αλλη οικογενεια,μου ειπε να την συγχωρε-
σω'',σταματησε,σαν να δισταζε να συνεχισει,''πειραζει που δεν
την συγχωρεσα;'',με ρωτησε,οχι δεν με πειραζε,αλλωστε κι εγω
δεν την ειχα συγχωρεσει''
της αφησα λιγα χρηματα παραπανω απ'οτι μου ζητησε,πληρωσα
για το κορμι της,για την αληθεια η' το ψεμα δεν μ'ενδιεφερε
-η Βασιλικη
χτυπησε το τηλεφωνο της,διαμερισμα στα Κατω Πετραλωνα,με
κοιταξε,''σηκωσε το'',της ειπα,με κοιταξε,''σηκωσε το'',το σηκω-
σε,ανοιξα τη πορτα και βγηκα εξω,δεν πηρα το ασανσερ,κατε-
βηκα απο τις σκαλες,μετα απο δυο ωρες γυρισα ,δεν τη βρηκα,
ενιωσα αναλαφρος,σαν ν'αφησα ελευθερο εναν ανθρωπο,να
ανοιξα τη πορτα της φυλακης του και να τον απελευθερωσα
-η Ειρηνη
''θα κανω μπανιο'',μου ειπε,πηγε στο μπανιο,σε λιγο ακουσα το
νερο που ετρεχε,κατι μου φωναξε απο'κει,ανοιξα τη πορτα,''δω--
σε μου μια πετσετα'',πηρα τη πετσετα της την εδωσα,γελασε,
βγηκα απ'το μπανιο,καθησα στο σαλονι,ανοιξα την τηλεοραση,
σε λιγο ηρθε και καθησε διπλα μου,ο αερας γυρω μου αλλαξε,
εγινε πιο δροσερος
-η Μαρια
ειχε πανσεληνο,βραδυ,απο την ανατολη εβγαινε το φεγγαρι,''εχει
πανσεληνο'',ακουσα τη φωνη της,παρακολουθουσα τα κυματα που
εφερναν το φως της στα ποδια της κι εκει τα σωριαζαν,''πιασε
το φως'',επιασα τα ποδια της,''τοσο φως'',ειπε,''στα χερια σου'',
την ακουσα,τωρα ολ'αυτα τα θυμαμαι
woman-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΠΑΝΩ ΣΕ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΜΙΑΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ
.
μια φωτογραφια της,νεωτερη,5 χρονια πριν,αλλα
γεγονοτα,αλλη πραγματικοτητα,ενας ανθρωπος
τοτε,ενας αλλος ανθρωπος τωρα,καπου,αγνωστος,
μια λεξη ενα τιναγμα ζωη,μια ανασα,κι υστερα τα
φυλλα πεφτουν,τα σαρωνει ο αερας,το χαμογελο
στη φωτογραφια,η αποσταση απ'τον λαιμο στον
ασπρο ωμο,η θερμοκρασια ενος σωματος,''αλλα
ονειρα δεν εχω,παρα οσα κανω με σενα'',τα χρονια
ενδιαμεσα,τοιχος ,δεν θυμασαι αν αυτο εγινε η' εκει-
νο,και με ποια σειρα,δεν εχει σημασια,παντως εγιναν,
τα ματια της κοιταζουν,αυτο που βρισκεται μπροστα,
εσυ ησουν μπροστα,στη φωτογραφια,η ζωη εφερε αλλα,
οτι εζησε μ'αυτο τον τροπο δεν ξαναζει,η φωνη,τι εγινε
με τη φωνη στ'αυτι σου;ακουστηκε,διαρκεσε,εσβησε,
και η μνημη τι χρειαζεται;αν σε τιποτα τωρα πια δεν
χρησιμευει,το σωμα γυμνο,το σωμα ντυμενο,το σωμα
που κοιμαται,το σωμα που κινειται,μια αποσταση
το σωμα,απο σωμα σε αλλο σωμα αλλα σωματα -παρεμ-
βαλονται,αμπωτις και παλιρροια,ημερομηνια 30 Ιου-
λιου 2008,ενα κενο,η μεταφυσικη της φωτογραφιας της,
να ησουν εκει,να μην εισαι εδω,ενα πριν ενα μετα,κενο
Simonetta Cattaneo de Candia Vespucci-Sandro Botticelli-c.n.couvelis
.
.
L'incontro con la Donna Simonetta Cattaneo de Can-
dia Vespucci a Firenze-χ.ν.κουβελης
..
Σιμονετα Κατανεο Βεσπουτσι Simonetta Cattaneo de Can-
dia Vespucci ,το ονομα,υψος 1.70 εκ,χρωμα κομης μαυρο,
χρωμα οφθαλμων μαυρο,βαρος 57 κιλα,ηληκια 41 χρο-
νων,καταγωγη Φλωρεντια Ιταλια,κατοικος Φλωρεντιας
Ιταλια,επαγγελμα ηθοποιος θεατρου,
αυτα τα στοιχεια της γυναικας ειχα,εφτασα απο τη Ρωμη
στη Φλωρεντια με ενοικιαζομενο αυτοκινητο,μια Ferrari
f430 μοντελο του 2004,πριν το μεσημερι,ζεστη μερα,31
Ιουλιου 2013,espresso σε ενα κεντρικο cafe I MEDICI,εδω-
σα μπαρμπουαρ 1ευρω στη πολωνεζα γκαρσονα,12:30 στο
museo degli Uffizi,η Αφροδιτη του Sandro Botticelli,περασα
πανω απο τη ponte vecchio ,εφτασα στο σπιτι της,μια 7οροφη
πολυκατοικια art deco stil,13:20 χτυπησα το κουδουνι της,
μου ανοιξε σχεδον αμεσως,Entra, ti aspetta,γλυκεια βαθεια
φωνη,περασα μεσα,una Bella Donna,γελασε,caffe?cappuc-
cino,si,σερβιρε τους καφεδες,με κοιταξε,bene,cominciamo
a parlare,Ero un modello di Sandro, La nascita di Venere e la
Primavera,e altri dipinti,την εποχη που ποζαρα για την Αφρο-
διτη τη Venere ειχε αρχισει η σχεση μου με τον Τζουλιανο
ντι Πιερο των Medici,τοτε ημουνα 17 anni,στην Primavera
στην Ανοιξη ,21 anni,o Sandro mi ha rivelato che era segre-
tamente innamorata di me,του ειπα για τη σχεση μου με
τον Τζουλιανο,τον ειδα triste,λυπηθηκα,δεν μπορουσα να
κανω diverso,η σχεση με τον Medici εφτασε σε αδιεξοδο
situazione di stallo,infine la relazione è finita,στη Firenze
ειχαμε rivoluzione,το 1494 πηρε την εξουσια απο τους
Μεδικους ο Τζιρόλαμο Σαβοναρόλα,και τους εδιωξε απο τη
Firenze,ενας φανατικος μοναχος ,Δομηνικανος,αυστηρος,
καταπελτης κατα της πολυτελους ζωης,del peccato,nel 1497
lui ei suoi seguaci bruciato specchi, cosmetici, strumenti musi-
cali, cappelli delle donne, libri di scrittori antichi, dipinti e scultu-
re che si sentivano inadeguati nella piazza principale di Firenze,
chia-mato "Fuoco di vanità.",στη φωτια της ματαιοδοξιας,
una folla inferocita lo ha catturato l'8 aprile. Eseguito il 23
maggio 1498,I dipinti που εκανε ο Σαντρο con me per fortuna
γλυτωσαν salvato dalla distruzione,nel 1512 i Medici resti-
tuito alla città,ma la mia vita era cambiata,δυο αποτυχημενοι
γαμοι due matrimoni falliti e tre figli,σηκωθηκε,fa troppo
caldo oggi,acqua fredda?,si,εφερε τα νερα,καθησε,bella don-
na affascinante,της ειπα,γελασε,grazie,απαντησε,με κοιταξε,
sai,nel 2001 sono venuto a Atene,uno spettacolo teatrale
a Herodium,un progetto del Shakespeare progetto,The Tra-
gœdie of Othello, the Moore of Venicnel ruolo di Desde-
mona,Grande Successo,σηκωθηκε,πηγε στο διπλανο δωμα-
τιο,μετα απο λιγο γυρισε,κρατουσε στα χερια της αποκομμα-
τα απο εφημεριδες,καθησε,μου τα εδωσε,guardare quello
che hanno scritto giornale greco,αποκομματα απο ελληνικες
εφημεριδες που εγραφαν για την παρασταση,
Η Μεγαλη Ιταλιδα Ηθοποιος Σιμονετα Κατανεο Βεσπουτσι
στο ρολο της Δυσδαιμονας στον Οθελο του Σαιξπηρ,διαβα-
σα,της εδωσα τα αποκομματα,την κοιταξα,dimmi per Sandro,
της ειπα,γελασε,εσκυψε το κεφαλι,σαν να ηθελε να κρυψει
κατι,σηκωσε το κεφαλι,Sandro,è il mio amante ora,απαντησε,
χτυπησε το κινητο της,questo è,σηκωσε το τηλεφωνο,την
ακουσα να μιλαει μαζι του,οταν εκλεισε μου ειπε,Sandro
vuole incontrarti,
εφυγα απο το σπιτι της Donna Simoneta,θα με επαιρνε τη-
λεφωνο για τη συναντηση,περασα τη ponte vecchio ,στο
Uffizi πηρα τη Ferrari και πηγα στο hotel PRIMAVERA,στα
περιχωρα της Φλωρεντιας ,δυτικα,
Η Μηδεια-χ.ν.κουβελης. c.n.couvelis
.
.
Αποσπασματα ιστοριας
.
-σπιτι στη θαλασσα-ο αντρας ψαρας-απογευμα,ο ηλιος στη δυση-
κοκκινα χρωματα-το νησι στο βαθος νοτια διαλυμενο στο φως-
το ραδιοφωνο ,ενα λαικο-τα παιδια παιζουν ακομα στο κηπο-
ακουει τη φωνη τους -πιο δυνατη του αγοριου πιο χαμηλη του κο-
ριτσιου-κλεινει τ'αυτια της να μην ακουει-τα ματια κλεινει-ισως
ειναι ακομα χρονος να αλλαξει-οχι,ξερει δεν εχει θεληση-δεν
εχει δυναμη-ο αλλος τη περιμενει -οταν νυχτωσει θα φυγει
μαζι του-δεν ξερει για που-καπου μακρια-ισως ποτε να μην
ξαναδει τα παιδια-νυχτωνει-το δωματιο σκοτεινιαζει-βλεπει
στον καθρεφτη το σωμα της-το προσωπο της-το προσωπο μιας
αλλης γυναικας-παει να κλεισει το παραθυρο-δεν το κλεινει-
φοβαται το σκοταδι-βγαινει απ'το δωματιο-κατεβαινει γρηγορα
την εσωτερικη σκαλα-φτανει στη πορτα-βγαινει εξω απ'το
σπιτι-φευγει-κρυβεται στις σκιες-ο αλλος αντρας λιγο πιο
πανω τη περιμενει
.
.
.
η Γεωργια-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Μικρσ Πορτρετα-η Γεωργια
.
πρωι σπιτι της-η μερα ζεστη-''θα φερω κρυο καρπουζι''-
ανοιξε το καρπουζι-κοκκινο γλυκο-ειπα-γελασε-κυλησε
δροσερος ο χυμος-απεναντι η γυναικα-στον ισκιο-
το φως πισω διελυε τις μορφες-αρχησε να λεει
μια ιστορια-γεγονοτα που της συνεβησαν-την ακουγα,
μιλουσε απλσ-χωρις τεχνασματα-με ειλικρινεια-
τι συμβαινει σ'εναν ανθρωπο πραγματικα
.
.
.
Ιστιοπλοοια-χ.ν.κουβελης. c.n.couvelis
.
.
χρονικο
-[του Οδυσσεα]-
.
ξημερωνοντας εφυγε ο Οδυσσεας απ' το νησι,
ξανοιχτηκε. στο ποντο,εκει παρατησε το τιμονι,
αφησε τη βαρκα ακυβερνητη, στα φυσικα στοιχεια,
βαρεθηκε την εξουσια τις ιντριγκες τους δολιους
ανθρωπους στο νησι,επιθυμουσε τη περιπετεια,
ο ανεμος σηκωθηκε συννεφα καρφωθηκαν στον
ηλιο και τον εκρυψαν τα κυματα πιο γρηγορα πιο
ορμητικα πιο μεγαλα,το ταξιδι αρχιζει,Ευχαν Οδυσσει
.
.
.
Ιχνη του καλοκαιριου που εφυγε-χ.ν.κουβελης
.
.
Ιχνη του καλοκαιριου που εφυγε
μαζεψε τα βατραχοπεδιλα του,τα χρωματιστα σωσιβια του,
τις ρακετες και τα μπαλακια του,τις εμπριμε πετσετες του,τα
μαγιο του,τα αντιηλιακα του,εκλεισε το ντουζ και με κρουλ εφυγε
την ησυχη ωρα που εδυε ο ηλιος
τα γραμματα που εγραψε στην αμμο να διαβασουν τα καβουρια
I love you and the summertime
ηρθε το κυμα τα σκεπασε και υποχωροντας ανακατεψε κι ανασηκωσε
και βυθισε τα χαλικια σκορπισε την αμμο κι εσβησε τη γραφη
η γραφη γραφτηκε για να ξαναγραφει
εις δοξαν των εφημερων
.
.
Φωτογραφια-Μαθηματα Ιστοριας-1-χ.ν.κουβελης
.
1
.
-ηρθε διαταγη να διωξουνε τους ελληνες,να πανε στην ελλαδα,
ανταλλαγη πληθυσμων-]
(Να πως τα οικοπεδα μας αποκτησαν τετοιες τρομακτικες αντικειμενικες
αξιες ανα τμ) ηρθαν οι ξενοι,προσφυγες,ξεριζωμενοι,των συμφερονταων
διεθνων και εντοπιων θυματα,ανθρωπινα κορμια για καμια χρηση αλλα
και για παντια χρηση,μνημες ανεστιες,παστικωμενες στην ελλαδα,αποροι
ανεστιοι ανεργοι,''να μετρηθουμε.ποιοι ειμαστε;ποιοι λειπουμε;'',κι ελει-
παν πολλοι,κι αυτοι που σωθηκαν εγκατασταθηκαν σε χερσα χωραφια
και σε απαλλοτριωσιμους χωρους,εκει οικισθηκαν σε παραγκες με πλι-
θρες απο χωμα,με ξυλοδεσιες ,πισοχαρτα στις σκεπες και λαμαρινες,σε
τετραγωνα του ιπποδαμειου συστηματος πολεοδομιας,σε πολεοδομικο
καναβο γραμμων και στηλων,με ελευθερα τετραγωνα,πλατειες,κοινο-
χρηστα λουτρα,αποχωρητηρια,πλυντηρια,
Νεα Σμυρνη,Νεα Ιωνια,Νεα Φιλλαδελφεια,Κοκκινια,Καισαριανη,
Κερατσινι,Κορυδαλλος,Δραπετσωνα,Προσφυγικα Λεωφορου Αλεξανδρας,Θεσσαλονικη,Αρετσου,Τουμπα,Τριανδρια,Νεα Κρηνη,
Καλαμαρια,Σαραντα Εκκλησιες,Σταυρουπολη,Νεα Ευκαρπια,
Νεο Κορδελιο,Νεα Μενεμενη,Αγρινιο,Αγιος Κωνσταντινος,Κυψελη,
Ξηρομερο,Αγιος Βασιλειος,Αγιος Νικολαος Βονιτσας,η Ελλαδα ολη.
εκει εγκατασταθηκαν,παιδια.μωρα με συλλογικη μνημη,απο τον Ομηρο,
και τους Ιωνες Ηρακλειτο Θαλη Αναξιμενη,μεγαλοι με τη πραγματικη
μνημη,τι χασανε,ειχαν κι αγωνα με τα κουνουπια με τα ποντικια με
τους σκορπιους και μετα φιδια,αφου πρωτα περασαν και ξεφυγαν,οσοι
ξεφυγαν,απο τα λοιμοκαθαρτηρια στο Καραμπουρνακι,στη Δραπετσωνα,
στη Μακρονησο κι αλλου,
να χωρεσουν στη μικρη πατριδα,που τους εβλεπαν με μισο ματι οι
ντοπιοι,με ζηλια,με δυσπιστια,πως ηρθαν να τους φανε το ψωμι,να
πιασουν τις δουλειες τους,να τους μολυνουν με τις συμπεριφορες τους
με τα ηθη και τα εθιμα τους,ανταγωνιστες,εκεινοι ανωνυμοι,κενα ονοματα,απροσωποι,οχλος,ξεριζωμενοι,τα κοκκαλα των προγονων
περα εκει,τοσοι πολλοι σκοτωμενοι περα εκει,τα σπιτια καμενα γκρε-
μισμενα παρατημενα περα εκει,η φωνη τους οι παρουσιες τους περα
εκει,κι εδω στη νεα πατριδα νοσταλγια που μαχαιρωνει,πικρα και
καημος που πνιγει,μνημη που βασανιζει
Σμυρνη,Αλικαρνασσος,Αιδινιο,Σαρδεις,Ερυθραια,Σαμσουντα,Αλατσατα,
Βουρλα,Καππαδοκια,Ικονιο,Φιλαδελφεια,Σπαρτη,Τσεσμε,Περγαμος,
Φωκαια,Σεβαστεια,Νικομηδεια,Πανορμος,Τραπεζουντα,Ραιδεστος,
Αιβαλι,Κορδελιο,Μπουρνοβας,Προυσα,Φαρασα,Μακρη,Αγχιαλος,
Ικονιο,Κωνσταντινουπολη,
και τα χρονια 1922-1929 στην ελλαδα εχουμε αυξηση της βιομηχανιας
κατα 82% και κατα 40% τα χρονια 1930-1940
απο εκεινα τα μερη ηρθαν διωγμενοι,ξεριζωμενοι,προσφυγες
...η Ζωγραφινα Ζαφειρακη,η Ελενη Χρηστακη(στη Θεσσαλονικη)...
...ο Ιωαννης Καικουσης,ο Διαμαντης Χατζημιχαλης(στη Νεα Ραιδεστο
Θεσσαλονικης)...
...η Ευγενια χηρα Νικολαου Ζαφειρακη(στη Νεα Απολλωνια Θεσσαλο-
νικης)...
...η χηρα Λογοθετη(στον Αγιο Χαραλαμπο Κοζανης)...
...ο Σταθης (απο τον Αγιο Νικολαο Ξηρομερου που καθε Αυγουστο περ-
νουσε απο το χωριο για να παει στον Αη Γερασιμο στη Κεφαλλονια και
μιλουσε τα προσφυγικα,απλοικος ανθρωπος)...
.
.
.
.
Φωτογραφια-Μαθηματα Ιστοριας-2-χ.ν.κουβελης
.
2
.
[-ηρθε διαταγη να διωξουνε τους ελληνες,να πανε στην ελλαδα,
ανταλλαγη πληθυσμων-]στεκονται και μας κοιταζουν μπροστα
απο το φωτογραφικο φακο,μας λενε για τα μπουγαζια τ'Αιβαλιου
που αφησανε και χαθηκαν,ελιωσαν διαλυθηκαν μεσα στις
μυλοπετρες της Ιστοριες,η μνημη σκοτεινιασε
...Σουλτανα Καλιογλου απο το Παμπουτζακ της Μικρας Ασιας,
Αικατερινη Αραμπατζη απο το Ουζουν Κιοπρε της Ανδριανουπολης,
η Αλικη και η Ερμιονη απο τη Σμυρνη,η Σοφιαn απο τις Παλαιες
Φωκαιες της Σμυρνης,Νικολαος,Σεβαστη,Προδρομος,Ιωαννης,Μαρια
απο τη Σμυρνη,Νικολαος Μπουλγκαμης απο τη Ραιδεστο,
οσοι ειχαν κολλητικες αρρωστειες χολερα πανουκλα φυματιωση τους
πεταγανn στη θαλασσα να γλυτωσουν,
στα σκοτεινα της Ιστοριας.
μεσημερι,δεκαετια του 60,οι Αναζητησεις του Ελληνικου Ερυθρου
Σταυρου στο ραδιο-
φωνο,''οι( ) αναζητουν τους γονεις τους ( )",αναζητουν τον αδερφο τους
τοτε 3 ετων,
αναζητουν τη θεια τους,...
Αναζητουν τη χαμενη πατριδα τους
.
.
.
-Απο τη φωτογραφια αυτη το παιδι εκει μας βλεπει εδω-χ.ν.κουβελης
.
δεν ηθελε να φωτογραφηθει,γι'αυτο ειναι συνοφριουμενο,
δεν ειχε καλα ρουχα,τι να δειξει τ'αποφορια,ξυπολητο,το
στησανε σ'ενα τοιχο,οπως στηνουνε στο τοιχο αυτους που
εκτελουν,του δωσανε στα χερια μια πετσετα τυλιγμενη,ξερο
ψωμι,για μια εικονα της προπαγανδας,'η φτωχεια ,τα παιδια
πεινανε,ειναι ξυπολητα,δεν εχουν χαρουμενα προσωπα,βοη-
θεια',ζητιανευουν βοηθεια,κατα τα συμφεροντα τους,το παιδι
δεν ειναι ζητιανακι,εχει ονειρα,δεν θα πουληθει σε κανεναν,
θ'αντεξει,θα προοδεψει η κοινωνια,αργοτερα θα καταλαβει το
σκοπο,το στοχο,της φωτογραφισης του,θα καταλαβει γιατι ει-
ναι συνοφριουμενο,θα'θελε να τους κλωτσησει,να τους πετα-
ξει χωμα στα ματια,να τους φωναξει,''ο πατερας μου ειναι
ηρωας κι η μανα μου ηρωιδα'',να ουρλιαξει,''γιατι τους πειρα-
ξατε,τι σας εφταιξαν;'',Και απο μια φωτογραφια,δηθεν αθωα,
δηθεν ρεαλιστικη,φαινεται η ιστορια ενος ανθρωπου κι ενος
τοπου
.
.
.
-Ιστορια απο μια φωτογραφια μας με τη μανα-χ.ν.κουβελης
.
Η μανα περασε δυσκολα χρονια,τη βλεπω σ'αυτη τη φωτογραφια,
ειμαι το πιο μεγαλο παιδι,ο Γιωργακης,αριστερα μου ειναι η αδερ-
φη μου η Σουλα,και δεξια μου τ'αλλα αδερφια μου,η Μαρια και
ο Νικος,η μανα μια ομορφη γυναικα,τον πατερα τονχασαμε νεο,η
μανα ποτε δεν μαςειπε πως,οταν την ρωτουσαμε δεν μας απαντουσε,
το προσωπο της γινονταν σοβαρο σκοτεινιαζε,καταλαβαιναμε πως
στεναχωριονταν πολυ,την αγαπουσαμε τη μανα,Κωνσταντινα τη λε-
γανε,καποτε εφερε στο σπιτι εναν αντρα,η μικρη η Σουλα ολο εκλαι-
γε,απο εκεινη τη μερα δεν τον ξαναειδαμε,εγω που ημουνα μεγαλυ-
τερος ηξερα πωςτον συναντουσε κρυφα εξω,τοτε λουζονταν φορου-
σε ωραιο φουστανι γινονταν ομορφη,εγω εκανα πως δεν εβλεπα,με
φιλουσε κι ελεγε,''οταν θα μεγαλωσεις θα καταλαβεις'',το μαγουλο
της ,που μ'αγγιζε ,το'νιωθα υγραμενο,ηθελα να της πως μεγαλωσα
και καταλαβαινα και πως την αγαπουσα,ομως δεν της το ελεγα,και
τωρα που δεν την εχουμε πια παρα.μονο στη φωτογραφια μετανιω-
νω,η μανα μας υπηρξε κι εζησε τη ζωη της, μονη της και μαζι με
αλλους,και με μας τα παιδια της που την αγαπουσαμε πολυ και πιο
πολυ αυτη εμας
.
.
.
Η εταιρα Ισοστασιον-(Αθηνα)-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Η εταιρα Ισοστασιον-(Αθηνα)-χ.ν.κουβελης
Η εταιρα Ισοστασιον ηταν πραγματικα ισοβαρης,αναλογια
μεσης -γοφων 0,70,ομορφη εξυπνη εφυης,21 χρονων,δεν
ειχε αναγκη το ψιμυθιο,η επιδερμιδα της ηταν λευκοτατη,
ουτε κοκκιναδι μεταχειριζετο,τα μαγουλα της φρεσκα τριαν-
ταφυλλα,ουτε προσθετα στα στηθη και στους γλουτους,τα
φυσικα της ηταν πλουσια και θελτικοτατα,την πληρωναν
ακριβα να κανει συντροφια στους αντρες στα συμποσια τους,
τραγουδουσε πολυ ωραια κι επαιζε καλα κιθαρα,ειχε ωραια
φωνη κι απηγγειλε αισταντικως σαπφω και λυρικους,δεν ητο
μισητη στις συζυγους των αντρων αλλα αρεστη και ζηλευτη,
την θαυμαζαν για τους τροπους της και για την ομορφια της,
οταν μια μερα εθεαθη στην αγορα να διερχεται σαν θεα μια
των παρευρισκομενων γυναικων ανεφωνησε παραφραζοντας
τους στιχους του Ομηρου απο την Ιλιαδα ραψωδια γ' 156-158
''Ου Νεμεσις Αθηναιοι τοιηδ'αμφι γυναικι πολλαν καλλαν
Αινως αθανατησι θεης εις ωπα εοικεν''
που ειπε καποιος απο
τους Τρωες οταν φανηκε στα τειχη η ωραισ Ελενη,
το ιδιο και η ωραια Ισοστασιον χαρμα ιδεσθαι
Για την εταιρα Ισοστασιον εγραψε εργο ο πιο σημαντικος ποιη-
της της Μεσης Κωμωδιας ο Αλεξης απο τους Θουριους της Κατω
Ιταλιας(γεννηθηκε τη δεκσετια του 370 μ.Χ,εγραψε περιπου
245 εργα,και κερδισε στα Μεγαλα Διονυσια τουλαχιστον 2 φορες
και στα Ληναια 2-4 φορες)
.
.
.
[ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ]-Ελενη
.
.
portrait of Εlen.2μχ3μ-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
γελασε,κοιταξε τα δαχτυλα της,,''η συμμετρια χανεται
στα δαχτυλα'',κοιταξα τα δαχτυλα,ειχε δικιο,σηκωθηκε
και πηγε και σταθηκε μπροστα στον μεγαλο καθρεφτη,
την εδειχνε ολοκληρη,''τωρα επανεφερα τη συμμετρια'',
ειπε
[Η Ελενη τοτε]
.
.
Elen in room-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
σ'ενα μηνυμα της εγραφε.
ποτισα τα λουλουδια μου,τα περισσοτερα ανθισαν
σ'ενα αλλο εγραφε.
το μυαλο μου σταματησε,δυσκολα μπορω να σκεφτω
κατι
[η Ελενη οταν την σχεδιασα ηταν ευτυχισμενη κι ενιωθε
ελευθερη]
.
.
.
Αφροδιτη και Μονα Λιζα-Συνθεση-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Αφροδιτη Μονα Λιζα Θεσσαλονικη 1981 μ.Χ-χ.ν.κουβελης
.
η γυναικα γυρω στα τριαντα,η γνωριμια εγινε σ'ενα καφε στην
πλατεια Αριστοτελους,επειτα στο διαμερισμα Πετροπουλακιδων 5,
η σχεση κρστησε περιπου δυο μηνες,εκεινος εφυγε απο τη Θεσσα-
λονικη,ενα ονομα εμεινε,τις εικονες που της εκανε τις κρατησε εκει-
νη,η ζωη παντα αλλαζει και παιρνει αλλους δρομους
.
.
.
Λουντβιχ Βαν Μπετοβεν-συνθετης-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Δευτερα 7 Μαιου 1824,το Κερντνερτεατερ στη Βιεννη γεματο,
ακουγεται η 9η Συμφωνια,η ανθρωποτητα αυτοσυνηδειτοποιηται,
ο Λουντιβιχ με γυρισμενη τη πλατη προς το κοινο,βλεπει μονο
τις κινησεις των μουσικων,δεν ακουει τιποτα,τελειως κουφος,
μεσα σε 6 χρονια την εγραψε,απο το 1818 που κουφαθηκε εντελως
μεχρι το 1824,τα προβληματα ακουης ειχαν αρχισει απο το 1794,
η ορχηστρα εφτασε στο τεταρτο μερος,ακουγονταν η Ωδη της
Χαρας του Σιλλερ,εκεινος ενιωσε μια λαμψη κι ακουσε τον ηχο,
πολλα χρονια αργοτερα τον 20ο αιωνα ετσι διευθυνε τη Συμφωνια
ο Αρτουρο Τοσκανινι να την ακουσει εκεινος,ο Λουντβιχ Βαν Μπε-
τοβεν και ολη η ανθρωποτητα
.
.
.
Λεοναρντος Ντα Βιντσι-ζωγραφος-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
τελος Αυγουστου,πολυ ζεστη μερα,περιμενε τη κυρια για να
ποζαρει,απογευμα παντα την ιδια ωρα καθημερινα,λιγο πριν
επαιξε μια φουγκα του Μπαχ στο βιολι,ακουσε το σκυλι να
γαυγιζει φιλικα,ηρθε η κυρια,καθησε στη συνειθισμενη
σταση να ποζαρει,την κοιτουσε οσο δουλευε και προσπα-
θουσε να την καταλαβει,δεν ηταν ευκολο,η γυναικα ηταν
προσεκτικα οχυρωμενη,βεβαια δεν ειχε την επαρση της
εξουσιας,ουτε της υψηλης της ταξης,κατι αλλο ητανε,ισως
η μεταφυσικη της θηλυκοτητας,επρεπενα δωσει μια ερμηνεια
σ'αυτο,να το αποτυπωσει,''ενα χαμογελο'',σκεφτηκε,''ενα
αδιορατο χαμογελο'',η Μονα Λιζα με το αινιγματικο μειδιαμα,
''κι ισως εδω να υπαρξει σχεση με την αιωνιοτητα '',τα αρχε-
τυπα του Πλατωνα
.
.
.
Γιωργος Μπατης-ρεμπετης μουσικος-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
τοτες ο Περαιας ητονε ενα χωριο,απο δω να ως εκει δα,δηλαδη
τ'ειναι ο καβουρας και τ'ειναι το ζουμι του,τα παντα γνωστα,
ολα μαθαινονταν,ποιος και τι,και στο λιμανι και στη Ζεα και στον
αγιο Νειλο και στου Βαθουλα τη Γουβα και στου Τσελεπη και στη
Πηγαδα και στο Χατζηκυριακειο και στου Καραισκακη και στη
Τερψιθεα και στα Ταμπουρια και στη Καστελλα και παντου,ετσι
γρηγορα μαθευτηκε κι η ιστορια του Γιωργου και της Ελενης και
η τραγικη καταληξη της κι ολοι που ητανε στον Περαια τους λυ-
πηθηκαν ,ομως τι μπορουσανε να κανουνε να διορθωσουν,τα
ανθρωπινα η' οτι αλλο ειναι
.
.
.
Ο Ελλην Σοφος Σωκρατης-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ειδαμε στο εκκλησακι την εικονα,αναμεσα στις αγιογραφιες,
μετα εκπληξεως μεγαλης,εγγραφεν ''Ο ΕΛΛΗΝ ΣΟΦΟΣ ΣΩΚΡΑΤΗΣ'',
πολυ συγκινηθηκαμε και θυμηθηκαμε;
''απο το να ζω αδικα προτιμω να πεθανω.
Να μη λενε,να ο Σωκρατης που αλλα διδασκε και αλλα επραττε'',
Το βραδυ που γυρισαμε στα σπιτια μας ειπαμε την ιστορια του
στα παιδια μας\.
.
.
.
Τζουλιο Καιμης-συγγραφεας-ζωγραφος-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
1982,βρεθηκε σ'ενα δρομο της Ριζουπολης πεσμενος νεκρος ο παιδα-
ριογερων Τζουλιο Καιμης συγγραφεας και ζωγραφος,
φιλος και ομογαλακτος του Κοντογλου του Τσαρουχη του Πικιωνη
του Χατζηκυριακου Γκιγκα του Παπαλουκα
του Μπαρμπα Γιαννη Μπραχαλη του Αντωνη Μολλα του Καραγκιοζη
Καραγκιοζοπουλου κι εκει στο δρομο εκεινο βυθιστηκε στους ωραιους
και χρησιμους τοπους του οπου το Ολον στο Απλο κι οπου ειναι Ου Τις \
και Πας Τις μεσα στη Παλιντονη Αρμονιη του Ηρακλειτου εκεινος ο
μη-εγωιστης ο αποσιωπημενος ο ανακουος ο μη ψογου και ο μη-
επαινου ζηλωτης ο φτωχος ηρωας του Παπαδιαμαντη ο εραστης
λιτου οικου μ'αυλη πλακοστρωτη και καρποφορα κληματαρια σε κηπο
ολογυρα ελληνικο με θαλασσα και κυπαρισσια κι ελιες σε μετεωρα
βουνα
το ατομο ενος συνολου ο περιεχων των αντιφασεων της πραγματι-
κοτητας του πεπερασμενου και του απειρου του κινητου κσι του
ακινητου
του ηχηρου και της ησυχιας των αορατων και των ορατων του ου-
ρανου και της γης ετσι ετοιμος απο καιρο κεκυρομενος
κυλλησε στο χρονο αχρονος χρονιος ο φτωχος του κοσμου Τζουλιο
Καιμη πληρης Ελλην εν συνολω κοσμω ακακος
.
.
.
Στελιος Καζαντζιδης-λαικος τραγουδιστης-χ.ν.κουβελης-c.n.couvelis
.
.
στο τζουκ-μποξ εβαλε ενα δισκο του Καζαντζιδη,Κοινωνια αδικη,
κυλησε το νομισμα,σηκωθηκε ο δισκος,η βελονα ακουμπησε το
δισκο,αριστεροστροφα γραμμη τη γραμμη η πικρα το παραπονο
η κρυφη αγανακτηση,1961,Ελλαδα,δυο μερες εμειναν,με το πλοιο
Κολοκοτρωνης φευγει,θ'αδειασει στη Γερμανια,οπως τοσα αλλα
παιδια,στη ξενιτεια,ποσα αφηνει πισω,ποιοι τον ρωτουν,τι τους εν-
διαφερει,αλλη η ζωη η δικια τους αλλη η δικια του,ξενες,ποτε θα
ξαναγυρισει ;κι αν δεν ξαναγυρισει;κι αν γυρισει τι θα μεινει οπως
τ'αφησε;η' ολα θ'αλλαξουν και τιποτα δεν θα του θυμιζουν,ξενος
στη δικη του πατριδα,η βελονα στο δισκο εφτασε στο τελος,ακου-
στηκε το γρατζουνισμα ,ιδιο με το γρατζουνισμα στη καρδια του
.
.
.
Η Αλεξανδρα-πορτρετα αφανων γυναικων-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
οση ωρα της εκανα το πορτρετο μιλουσε συνεχεια,ελεγε για τους
αντρες που γνωρισε,αναφερε και καποιον Τακη,''δυο χρονια τα
ειχαμε'',''αποδειχτηκε τομαρι'',''τρομαξα να ξεμπλεξω απ'αυτον'',
''δεν σε πειραζει που μιλαω πολυ;ι οχι,δεν με πειραζε,απαντησα,
''στη Θεσσαλονικη ημουνα 5 χρονια'',απο 18 χρονων,με κοιταξε,
''εχεις παει στη Θεσσαλονικη;'',εζησα κι εγω καποιο καιρο εκει,
της ειπα,''ποτε ησουνα;'',της ειπα την εποχη,με κοιταξε,''τοτε
δουλευα εκει'',γελασε,''πηγαινες με τετοιες γυναικες;'',ρωτησε,
απαντησα καταφατικα,''μπορει να'χουμε συναντηθει καπου'',
Βαρδαρη Λαδαδικα,''ισως,μπορει,ποιος ξερει;''μου αναφερε
ονοματα απο μπαρ και καφετεριες,καποια τα θυμομουνα,
οταν τελειωσα το πορτρετο της το'δειξα,το κοιταξε,γελασε,
''μου μοιαζει και δεν μου μοιαζει'',ειπε,ξαναγελασε
.
.
.
Η Ελενη-πορτρετα αφανων γυναικων-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
''το πρωτο μου ονομα το βαφτιστικο ηταν Ελενη,μετα στη δουλεια
το αλλαξα πολλες φορες,εγινα Ελιζα Αφροδιτη Βουλσ Μαργαριτα
Ντινα Μαρια,κι αλλα που δεν τα θυμαμαι,τωρα ειμαι η Δωρα,απο
το Θεοδωρα,ενα ονομα μπορει να ξεγελασει,σε παιρνουν γι'αλλη,
το ιδιο νομιζεις κι εσυ,πως δεν εισαι εσυ,πως εισαι αλλη,κι ετσι
περναει ο καιρος,χωρις να το καταλαβαινεις,21 ολοκληρα χρονια
απ'τα 18,πηρα αυτο το δρομο,μπορει να ειχα παρει αλλον,να μετα-
νοιωσω;τωρα πια δεν το σκεφτομαι,τοσα πολλα αναμεσα συνεβη-
καν,τι να μετρησεις;στην αρχη ισως,
να δω πως με εκανες;α. μοιαζω,τοσα χρονια περασαν ,δεν αλλαξα
.
.
.
καραγκιοζης χρεωφηλετης κολλητηρης δανειστης-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΙΚΑ ΜΟΥ-χ.ν.κουβελης
.
.
Κολλητηρης:[με ενταση,επιμονα,κολιτσιδα]ελα,πατελα,να μου
δωσεις αυτα που μου χλωστας,κατεβαινε,δεν μπολω να περι-
μενω αλλο,τελειωσε η υπομονη μου
Καραγκιοζης: [με απορια]τι παιδακι μου σου χρωσταω;
ποσα,ποτε,πως,που,για θυμησε με,γιατι εχω αρχισει και
τα χανω
Κολλητηρης:να,σου ειπα να μου δωσεις 50 ευρω κι ακομα
να μου τα δωσεις,δεν μου τα χρωστας;τι κανεις το κοροιδο!
Καραγκιοζης:[με νευρα]εγω λεω να σου δωσω πρωτα το ξυ-
λο που σου χρωσταω,να σε ξοφλησω[το κυνηγαει]
Καραγκιοζης:[ξαναγυριζει στη σκηνη,απευθυνεται προς τους
θεατες]ακουσατε ακουσατε,το Κολλητηρη δανειστης κι εγω
ο Καραγκιοζης χρεωφηλετης,ο μη εχων που την κεφαλην κλιναι,
που καταντησαμε!
.
.
.
βασα απο το Youtube ολοκληρη την ταινια στον υπολογιστη
και την αλλη μερα που την επισκεφτηκα στο σπιτι της,με περι-
μενε με αγωνια,''την εφερες την ταινια;'',οταν της ειπα ''ναι''
ησυχασε,ειδαμε μαζι την ταινια,σε ολη τη διαρκεια. της ταινιας
δεν μιλησε,ακουγα την αναπνοη της,ενιωθα να τρεμει,
η συγκινηση της ηταν πολυ μεγαλη,μετα καθησε να ποζαρει,
στην αρχη αμιλητη,μετα την ακουα να λεει,''ξερεις τι θα ελε-
γα. στους δικαστες,αν ημουνα στη θεση της,οταν τη ρωτη-
σαν αν ηταν γυμνος η' ντυμενος ο αρχαγγελος ΜΙχαηλ
οταν τον ειδε στο οραμα της;'',''θα κοκκινιζαν απ'αυτα που
θ'ακουγαν'',''με λεπτομερειες'',''θα τους εκανα εγω'',γελασα
.
.
.
Interaction
οταν για 10 χρονια απο το 1766 μεχρι το 1776 ο Ανταμ Σμιθ εγραφε
το 5τομο εργο του ''Μια ερευνα της φυσης και των αιτιων του πλουτου
των εθνων'' σε καθε πλουσιο αντιστοιχουσαν 500 φτωχοι.
Ποια τα ορια της εξουσιας κσι ποια τα ορια της επαναστασης;
Και ποιος ο ρολος του ''αορατου παραγοντα '' στη συγκροτηση
του ατομικου και γενικου πλουτου;
Οταν οι πλουσιοι σπαταλουσαν για λογους ματαιοδοξιας και
οι αδυνατοι δεχονταν τους δυνατους σαν κατι το φυσικο
τους αλλους,κι ομως
αυτος ο θαυμασιος ανθρωπος που ειναιη Χαριετ συζυγος φιλη συνερ-
γατιδα κσι οι αλλες γυναικες στερουνταιτο δικαιωμα να ψηφιζουν,
που το εχει κι ο πιο ανοητος κι ο πιο αχρηστος αντρας,στερουνται
το δικαιωμα να συναποφασιζουν για το καλο και τηπροοδο της κοι-
νωνιας,για την ωφελια της,
ιχθυσι μεν ποτιμον και σωτηριον
ανθρωποις δε αποτον και ολεθριον
-ποταμους τους αυτους εμβενομεν τε και ουκ εμβενομεν
ειμεν τε και ουκ ειμεν
-ποταμου γαρ ουκ εστιν εμβεναι δις ταυτω
-τα παντα ρει
-ξυνον γαρ αρχη και περας επι κυκλω περιφερειας
-αιων παις εστι παιζων πεσσευων
παιδος η βασιλιη
-φυσις δε κρυπτεσθαι φιλει
ξεραινονται ετσι στεγνωνουν απο χυμους τα φυλλα,
δεν τελειωνει ομως τιποτα,η αρχη ενος νεου κυκλου ειναι,
στο βαθος ολα ξαναρχιζουν
Interaction
words like history
be η θαλασσα στα βραχια
λευκολενος landscape
and morning the Κιρκη at west window
ποιο το κερδος της ψυχης
σ'αυτους τους τοπους
τοσα γεγονοτα
αδειασαν τον χρονο
και η φωνη του Ελπηνορα,ακου
(παλι σ'αυτον επιμενω)
voicing ερωτηματα whirling
τι; που;πως;ποτε;
when what how where?
τοσα ερωτηματα αιων παις παιζων πεσσευων εστι
the idiots men που χαθηκαν
το κερδος μιας κουφιας ματαιοδοξιας
the grape-spheres
-
κοκκινιζοντας το καρπουζι
και κυλωντας τις σφαιρες των σταφυλιων
προσγειονονταν λιγα μετρα πιο περα,αεναως πανω-κατω,η κυκλο-
φορια των αυτοκινητων μεγαλη,κυλουσαν στη λεωφορο,κατεβηκε
τη Μητροπολεως,στη Μητροπολη εστριψε δεξια προς την Ερμου,
ανεβηκε την Ερμου,διπλα του ανθρωποι εκαναν σοπινγκ,στο Συνταγ-
θολη,εκανε προσπαθεια να τη ξεκαθαρισει,ενας κηπος,ενα τραπεζι με
λευκο τραπεζομαντηλο,ενα ανθοδοχειο με φρεσκα τριανταφυλλα,
κοκκινα,ενα γυαλινο δοχειο ,απεναντι μια νεαρη γυναικα,βλεπει
καθαρα το προσωπο της,εχει το προσωπο αυτης της ξενης γυναικας,
την παρατηρει που περνει το γυαλινο δοχειο και γεμιζει με νερο
ενα ποτηρι,ακουει τον ηχο του νερου,επειτα η εικονα θολωνει,
το προσωπο μπροστα του,παραμενει αγνωστο
κι εχουμε σοδεια τις ελληνικες λεξεις μας
να μην μας λειψει σε κανεναν καιρο
ουτε ο Ομηρος ουτε ο Σολωμος
ουτε ο Μακρυγιαννης ουτε ο Αισχυλος
ουτε κι εγω ακομα ο ταπεινος
η ρυθμικη ανασα του σπορου
το φωτεινο κυματισμα του πρασινου
και το υφασμα των χωραφιων
η αιωρηση του αερα
τι αναδευει τις πετρες κι ακουγονται οι λεξεις τους
καθαρες ;
μια πνοη αποσταση ολος ο κοσμος
οχι ταυτιση(ετεροτητα)
-τα χρωματα εχουν(δημιουργουν) μορφη αυτονομη(μορφογεννεση)
-εχουν (θεμελιωνουν)δομη γλωσσας(γλωσσολογικη υποσταση)
--εμφανιζουν(τυπωνουν)δημιουργουν το κειμενο τους,την αφηγηση
τους(αφηγηματικοτητα)
-τα χρωματα ειναι ενδιαφεροντα(πολλαπλοτητα φασεων)
Interaction
ξυπνησαμε,αναξητησαμε τον Οδυσσεα,τον ψαξαμε,τον βρηκαμε σε
μια μακρυνη παραλια,χτυπουσε στα βραχια ενα χταποδι,το εβρεχε
στο νερο κι επειτα το γουλιαζε,πλησιασαμε,γυρισε και μας κοιταξε,
''ετσι και μας καποια δυναμη μας χτυπαει'',γελασε,''σε λιγο θα ειναι
ετοιμο να το ψησουμε'',το ψησαμε στην αμμο,μαζεψαμε ξυλα απο εκει
τριγυρω,αναψαμε φωτια κι οταν εγιναν καρβουνσ το βαλαμε πανω
να ψηθει,προσεχαμε να μην καει,το γυριζαμε,μοσχοβολισε,οταν ψη-
θηκε το μοιρασαμε και το φαγαμε,εφτασε να μας χορτασει,''ειδατε
ποσα λιγα χρειαζονται για να συντηρηθει ο ανθρωπος'',ειπε σοβαρος,
αυτα τα λογια τα κρατησαμε βαθεια μεσα μας,μεχρι τωρα τα κρατουμε,
που εκεινος δεν ειναι κοντα μας
-Interaction-Λουις Μπουνιουελ-Σαλβαντορ Νταλι-Νελσον Μαντελα-
Σαν Ρα-Αζαια Μπερλιν-flowers in vase-Γιαννουλης Χαλεπας-
Γιαννης Τσαρουχης-Κορνηλιος Καστοριαδης-Μανωλης Αναγνωστακης-
.
.
πηγαινει στον καθρεφτη,βαφει τα χειλη της,ακουγονται
καθαρα οι σταγονες που πεφτουν στη λεκανη,ενα δεκαχρονο
παιδι ανοιγει τη πορτα και μπαινει στο δωματιο,καθεται ορ-
θιο διπλα στη γυναικα,τη κοιταζει που βαφεται,αμιλητο,
Κλοζ’απ στα χειλη της
γυναικας,μουσικη,φουγκα του Μπαχ,
φλου,σκοτεινιαζει το πλανο
που θελανε τα σπιτια τους να γινουν σπιτια ολων
κι αν δεν το καταφεραν
καθολου δεν σημαινει πως ειναι αδυνατο να γινει
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ:δυο τροπω,νη ιον Δια.
ην μεν γ'οφειληται τι μοι,μνημων πανυ,
εαν δ' οφειλω ,σχετλιος,επιλησμων πανυ
.
ΚΑΙ Ο ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ -ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ:Δεν μου λες Καραγκιοζη εχεις καλη μνημη;
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ:Να σου πω Χατζατζαρη,εξαρταται,αν μου
χρωστανε θυμαμαι πολυ καλα,μνημη ελεφαντα!
αν χρωσταω,δεν θυμαμαι τιποτα,Αλτσχαιμερ!
Παρατηρησεις επι του Πραγματικου-Comments on the Real-χ.ν.κουβελης
c.n.couvelis-1
.
Παρατηρηση αρ 1
παρατηρησεις επι του πραγματικου
στη Σταδιου σηραγγα ορυχειου ανθρωπων
μια φωνη
Κοιταξτε,ενας ανθρωπος,ποιος ειναι;
στο ασανσερ η' στον ελικα της ιστοριας αδιαφορουσαμε
αχρειοι ρητορες δημαγωγοι στην αγορα
η κραυγη η' σαν κραυγη ακουστηκε
Λενε ψεματα
στο ασανσερ η' στον ελικα των γεγονοτων κουφοι αδιαφοροι
ενας οχλος σουπερ-μαρκετιστων
στην Αθηνας ενα σκλαβοπαζαρο ανθρωπων
και στην Αιολου και στην Ερμου
μεχρι το Συνταγμα
.
Παρατηρηση αρ 27
ενας ανθρωπος μπροστα μου
στην Ομονοια χανεται,ωρα 11:21 πμ
το ιδιο στην Αθηνας εστριψε στην
αγορα και χαθηκε,ωρα 11:25 πμ
ςκεινον δεν τον ειδα,τον φαντασθηκα
κι ετσι πραγματικα εγινε
.
Παρατηρηση αρ 11
στο γηπεδο ειδα σε μια γραμμη 5 εκατοστα πλατος και 30-40 μετρα
μηκος σχεδον ευθεια,με ελαφρες καμπυλες αναλογα το εδαφος και
τα χορταμε κατευθυνσγη δυτικα-ανατολικα,να πηγαινοερχονται χιλια-
δες μερμηγγια μεταφεροντας εφοδια και υλικα σε μια τρυπα στη μια
ακρη στα δυτικα της γραμμης
(παλι το ιδιο,η συνεση,η προνοητικοτικα,η εργατικοτητα των μερμηγ-
γιων,και η ανεμελια και η τεμπελια του τραγουδιστη τζιτζικα)
αυτα το φθινοπωρο,γιατι παντα το καλοκαιρι παρ'ολ'αυτα επανερχε-
ται ο τζιτζικας
.
Παρατηρηση αρ 2
τρολει με βιτρινες ανθρωπων ανεβαινουν την Πατησιων
σιωπη,γιατι δεν μιλας;
πιο κατω στα Χαυτεια η ιδια κατασταση
οι εφημεριδες πυροβολουν τα γεγονοτα
επειτα τα κρεμουν νεκρα αψυχα δερματα στα περιπτερα
να μαθω
στις 4 τι εγινε στις 5 τι εγινε στις 6;
ολα
τα τρολει ανεβαινουν και κατεβαινουν με σκιες ανθρωπων
τα λεωφορεια με σκιες ανθρωπων
οι δρομοι με σκιες ανθρωπων
τα σπιτια
τοσο φως και να υπαρχουν σκιες;
η φωνη οι φωνες
ο πληθυντικος αριθμος ο ενικος
κοιτα
τοσο φως
.
.
Παρατηρησεις επι του Πραγματικου-Comments on the Real-χ.ν.κουβελης
c.n.couvelis-2
.
Παρατηρηση-αρ 21
τα βραχια,η θαλασσα
οι ελιες,τα τιμπανα των τζιτζικιων
και η βαρκα
στα διχτια το φως
τα νερα,τα ψαρια
.
Observation-number 21
the rocks,the sea
the olives,the timpana of the cicada
and the boat
within the net is caught the light
the waters,the fishes
.
Observation-nombre 21
les roches,la mer
les olives,le timpana de la cigale
et le bateau
dans le net accrochait la lumiere
les eaux,les poissons
.
Observacion-numero 21
las rocas,el mar
los arboles de l'olivo,la timpana de la ciggara
y el barco
dentro de la netto capturado la luz
las aguas,les peces
.
Osservazione-numero-21
le rocce,Il mare
le olive,il timpana della cicala
el la barca
all'interno della rete catturato la luce
le acque,le pesce
.
Beobachtung-Zahl 21
die Felsen,das Meer
die Olivenbaum,die Timpana der Zikade
und das Boot
gefangen im Netz ist das Licht
die Gewasser,die Fische
.
.
Παρατηρησεις επι του Πραγματικου-Comments on the Real-χ.ν.κουβελης
c.n.couvelis-3
.
Παρατηρηση αρ. 14
-χθες ηρθε ο καλογιαννος στα δεντρα του κηπου μου,τον ακουσα,
πολυ ομορφο τραγουδι,θεικο.Ανοιγει η καρδια.
.
Παρατηρηση αρ. 17
-στο διπλανο τραπεζι μαζευτηκαν 4 υποψηφιοι πολιτικοι παραγοντισκοι
του τοπου,ξιφασκουν[αυτα πανω-κατω οειζοντιως και καθετως στο τρα-
πεζι-''ειναι ατοπο'',''υπεγραψαν ψευδως'',''εχουμε ευθηνες'',''εστειλε
κλιμακια να ελεγγσει-'',''που ειναι αυτες οι νομοδοτησεις'',''αρα εχει ευ-
θυνη ο δημος'',''κι αυτο σημανει πως δεν αλλαζουν καποια πραγματα'',
''η συμφωνη γνωμη'',''σ'απαντω οτι καναμε διαμαρτυρια'',''και δεν στο-
χοποιεις αυτους που ειχαν μια συμφωνη γνωμη'',''εγω σαν κρατος τι κα-
νω;'',''το συμβουλιο επικρατειας'',''απο καποιον υπογραφεται ετσι δεν
ειναι;'',''αν η κοινωνια εχει αντιδραση,οπως με τα πετροχημικα τη δεκα-
ετια του '80'',''επιτροπη αγωνα,πηγαν πολιτες,θεσμικοι'',''καποιος περι-
τεχνα σηκωθηκε κι εφυγε'',''συντεταγμενα',''θελει ορισμενη διπλωματια'',
''ο τουρισμος ειναι ιδεατη κατασταση στο ξηρομερο'',''για ποιο τουρισμο
να μιλησουμε'',τριαντα μαγαζατορες στα παραθαλασσια μαγαζια εναν-
τιωνονται'',''τα διχτυα εξουσιας,εγω κραταω αυτον ,εσυ καποιον αλλο''....]
Στο φουλ η μηχανη του επαρχιακου τεχνοκρατισμου!
Ουδεν περαιτερω σχολιον.Stop!
.
.
Παρατηρησεις επι του Πραγματικου-Comments on the Real-χ.ν.κουβελης
c.n.couvelis-4
.
Παρατηρηση αρ. 23
ανοιξε τη τηλεοραση.αυτοι του liife -style.την εκλεισε.
.
Παρατηρηση αρ. 35
υπολογισε :6 χ 7 = 42.αυτοματα.χωρις σκεψη. απο μνημης.
χωρις αποδειξη.συλλογιστικη.αμφεβαλε.γιατι 42; κι οχι κατι
αλλο;.σκεφτηκε.ορθο ηταν.42.σωστο.δεν πηγαινε κατι αλλο.
του φανηκε αστειο.θυμηθηκε.στο σχολειο.μικρα παιδια.''σαν
ποιημα να μαθεται τη προπαιδεια,και αναποδα.σαν νερο να τη
λετε .χωρις να μπερδευεστε.ειναι γραμμενη στο πισω φυλλο
του τετραδιου,καθε μερα να μαθαινεται μια σειρα και να τη λετε
πολλες φορες απ'εξω μεχρι να μην κανετε κανενα λαθος''.διδα-
κτικη τακτικη.ευκολια.τεχνασμα.μνημοτεχνικα.τα παιδια που το
καταφερναν θεωρουνταν[ηταν] εξυπνα.που ειναι τα μαθηματικα;
αυτα θυσιασθηκαν.χαθηκαν.στον παπαγαλισμο.στην μηχανικη
αποστηθιση.στην παβλοφεια ερεθισμα-αντιδραση.σαν τον σκυλο
του παβλοφ 6χ7[ερεθισμα]-[εξαρτημενη αντιδραση]=42.αυτοματα.
ατροφησαν.ο συλλογισμος.η σκεψη.η γνωση.η επιστημη.η ευρη-
ματικοτητα.η απορια.η ερευνα.η εφυια.αντ'αυτων η επικτητη συμπε-
ριφορα.αντιδραση.θυμαμαι,αρα γνωριζω.
αποστηθιζω,αρα ειμαι αποτελεσματικος.επιτυγχανω.
σκεφτηκε.να γιατι στο δημοτικο ποτε δεν μπορεσε να
μαθει την προπαιδεια σα νερακι [1χ1=1,1χ2=2,1χ3=3,...,κ.ο.κ]
σαν ποιημα.την μαθαινε για λιγο και την ξεχνουσε.προσποιουνταν
πως την ειχε μαθει.επρεπε να καταλαβει γιατι ''αυτο ειναι ετσι''.
απο τη φυση του ηθελε να ρωταει.''γιατι το λες ετσι;'',''πως γινε0
ται αυτο;'',την αποδειξη του.γιατι οπως αργοτερα φανηκε αγαπου-
σε πολυ τα μαθηματικα για να τα υποτιμησει[να τα καταναγκασει]
σε μνημοτεχνικη,τη δυναμη τους.στον ανθρωπο.στη γνωση.στη κοι-
νωνια.
και γιατι πηρε πολυ στα σοβαρα τη ποιηση.
αν και τωρα,που το σκεφτεται,ενα πολυ μοντερνο ποιημα
θα ηταν αυτη η προπαιδεια.και μαλιστα με απαγγελια απο
στηθους.χωρις αλλαγες στην εκφραση.σαν το νερακι που
κυλαει στο ποταμακι.απροσκοπτη.αθορυβη.υπνωτικη.
1χ1=1......2χ1=2......................................10χ1=10
1χ2=2......2χ2=4......................................10χ2=20
1χ3=3......2χ3=6......................................10χ3=30
1χ4=4......2χ4=8......................................10χ4=40
1χ5=5......2χ5=10.....................................10χ5=50
1χ6=6.......2χ6=12....................................10χ6=60
1χ7=7.......2χ7=14.....................................10χ7=70
1χ8=8.......2χ8=16.....................................10χ8=80
1χ9=9-......2χ9=18.....................................10χ9=90
1χ10=10-...2χ10=20...................................10χ10=100
.
Παρατηρηση αρ.41
http://www.classicalradio.gr/gr/live
.
ΤΑΝΑΓΡΙΔΕΣΣΙ ΛΕΥΚΟΠΕΠΛΥΣ
ΜΕΓΑ Δ'ΕΜΗΣ ΓΕΓΑΘΕ ΠΟΛΙΣ
ΛΙΓΟΥΡΟΚΩΤΙΛΗΣ ΕΝΩΠΗΣ
(μαζι μου η Τερψιχορη(οταν)
πολυ ομορφα τραγουδαγα
στις ταναγρεες γυναικες με τ'ασπρα πεπλα
και παρα πολυ χαρηκε η πολη
με τα δικα μου γλυκοφωνα τραγουδια)
η Βερονικα μου μετεφρασε ενα απο τα λιγοστα αποσπασματα
που σωθηκαν απο τα ποιηματα της Κοριννας
(Αθηνα)
του Μπετοβεν και η αποθεωση του'',Ειρηνη,32 χρονων,
αρχιτεχτονας
(Αθηνα)
''τι να πω για το θεατρο;''
''σπανια βλεπω τηλεοραση''
''κραταω ημερολογιο,να σου διαβασω κατι;''
''απεναντι μου μια γυναικα,μονη,σκεφτομαι να σηκωθω και να
παω να τη ρωτησω τι σημαινει μοναξια,ευτυχως που δεν το εκανα,
ενας αντρας ηρθε και καθησε διπλα της,φαινεται πως γνωριζονταν
καλα''
''δεν ειναι αστειο;''
''φαντασου να'χουν πριν δυο μερες γνωριστει η' και νσ γνωριζονται
χρονια,να'ναι παντρεμενοι η' να'ναι εραστες;''
''σιγουρα εραστες ειναι''
''και να ειναι στο τελος η σχεση τους,να'ναι η τελευταια τους συναν-
τηση''
''αληθεια,ποσα μπορει να υποθεσει ενας ανθρωπος για τους αλλους
ανθρωπους,και πολυ λιγο νσ ανταποκρινεται στη πραγματικοτητα''
''οχι δεν εκανα λαθος,ειναι εραστες και η σχεση τους ειναι στο τελος''
''ο αντρας κοιταζει το ρολοι του,η γυναικα κατι του λεει ,εκεινος δεν
απανταει,κατι του λεει παλι η γυναικα,ισως το ιδιο,τον ρωταει επιμο-
.
δεν ακουγε,εκεινος συνεχισε κατι να της λεει,δεν καταλαβαινε,
''τι ειπες;'',εκεινος δεν απαντησε,σιωπη,η αποσταση μεγαλωσε,
κενο
.
.
μωνος,χαρηκε που με ξαναειδε ετσι ειπε,δεν ειχε αλλαξει,''ει-
σαι ομορφη'' της ειπα,ειχε χρονο,''να παμε στην Αιολου,σ'εκει-
νο το καφε''ειπε,εκει πηγαιναμε,καθησαμε,εγω εσπρεσσο,εκεινη
μπυρα,την ιδια μαρκα,''τι θυμασαι;'',της ειπα,''τιποτα δεν ξεχασα'',
μου ειπε για τη ζωη της,παντρευτηκε,''εχω κι ενα μωρο,κοριτσα-
κι,ειναι πεντε μηνων'',χαμογελασε,με κοιταξε,''στεναχωρηθηκες;'',
''οχι,αντιθετα χαρηκα'' απαντησα,το ηξερε πως ημουν αλλος
ανθρωπος,η ζωη κυλαει διαφορετικα σε μενα,''ξερω τι σκεφτεσαι'',
μου ειπε,επισαε το χερι μου,το εσφιξε,ζεστο το χερι της,''θελω
να'σαι ευτυχισμενη''της ειπα,''το ξερω ''απαντησε,της ειπα για
τη σειρα ''Εσωτερικα γυναικων'' κι αν ηθελε να τη ζωγραφισω,
''θελω'',απαντησε,η ωρα περασε,φυγαμε,στην Αθηνας σταματησα
.
το σηκωσε,ηταν η μανα της,μιλησε λιγο μαζι της,ανοιξε τη
τηλεοραση,εκανε ζαπινγκ,την εκλεισε,χτυπησε το τηλεφωνο
παλι,κοιταξε τη κληση,δεν απαντησε,εκεινο επεμεινε,εκλεισε,
ξαναχτυπησε,δεν απαντησε,ανοιξε το ψυγειο,γεμισε ενα ποτηρι
χυμο πορτοκαλι,το ηπιε,κοιταξε το ρολοι 10 και 32,νυσταζε,
ξαπλωσε στο κρεβατι,τι ειναι η ομορφια;τα ματια της εκλεισαν,
κοιμηθηκε
φωτογραφια,η Φωτεινη,35 χρονων,(Αθηνα),δουλευει σε σουπερ
στα ιδια,στη παθητικη φωνη,λιγα στην ενεργητικη,ενας
μονολογος,μονολογος σιωπης,η' κραυγης μαλλον,
ενιωθες πισω απο τις λεξεις μια πιεση του συναισθηματος
να ορμησει και να αποκαλυφθει καθαρο ακεραιο,''αυτο εγινε
ετσι κι ετσι,τελεια και παυλα'',απο εκεινα τα τεραστια ματια
της θα ξεπηδουσε
Μαχαιρα-τοπια-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
(στη φωτογραφια περιμενουμε απο το χρωμα να δειξει το πραγματικο
[οι φωτογραφιες ειναι στο facebook μου]
-Ενα απο τα συμβαντα σε μια παραλιακη κωμοπολη-
σ'αυτη τη κωμοπολη συνειθιζανε απο παλια τα καλοκαιρια να κανουνε
.
.
.
Οι ποικιλες διαθεσεις της θαλασσας
στην αμμο η απειροτηττα της
στα χαλικια τα παιχνιδισματα της
στα βραχια η δυναμη η ορμη της
στα νησια η ιδεα του ταξιδιου
η προιστορια της θαλασσας
στις βυθισμενες επιφανειες που αναδυθηκαν
με τα κολλημενα κοχυλια στα ασβεστολιθικα πετρωματα
η ιστορια της θαλασσας
στην Αγριλια του Αστακου
του Ιονιου
του Αιωνιου
,
,
,
Η Ελενη -σε εξπρεσσιονιστικη σχεδιαση-χ.ν.κουβελής
.
.
ΕΝΑΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΞΠΡΕΣΣΙΟΝΙΣΜΟ ΣΤΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ
[αφορμη η εξπρεσσιονιστκη σχεδιαση του γυμνου σωματος
της Ελενης] -χ.ν.κουβελης
.
η Ελενη:ετσι με τον εξπρεσσιονισμο δεν θα μοιαζω,εννοω
δεν θα ειμαι αμεσως αντιληπτη,καποιος που με ξερει δεν
με γτννωρισει,θα εχει αμφιβολιες,π.χ αν με δει στο φεισμπουκ
δεν θα πει:να,η Ελενη γυμνη,ουτε θα πει:η Ελενη μοιαζει μ'αυτη
τη γυμνη γυναικα,ουτε θα πει:η γυμνη αυτη Ελενη ειναι η Ελενη
που γνωριζω,κι εγω,τωρα,που βλεπω την εικονα αυτη και το ειδωλο
μου ταυτοχρονα στον καθρεφτη δεν αναγνωριζω,δεν νομιζω, πως ειναι
το ιδιο σωμα,διαφορετικα σωματα ειναι,και μου φαινεται,κι αυτο ειναι
παραξενο,πως το σωμα που ειναι αναπαριστωμενο,ειναι πιο δικο μου,
πιο πραγματικο,δεν ξερω ειναι τα χρωματα; ειναι αυτα που πλα-
θουν την πραγματικη εικονα, ετσι που βλεπω το σωμα μου γυμνο,
ντρεπομαστε να μας δουν γυμνους οι αλλοι,ο αλλος,,να βγαλουμε
τα ρουχα και να μας δουν ,εδω,ισως,παρεμβαλεται κατι αλλο,η τεχνη;
κατι αλλο;δεν ξερω τι,το νιωθω ομως πως κατι ειναι,τι ομως;,
στη συζητηση που καναμε πριν μου ειπες πως μ'αυτο το τροπο,το στυλ,
θα προυσιασθει το εδωτερικο του,τα ιχνη του,
Εγω:καπως σαν ψυχαναλυση θα ειναι το αποτελεσμα,και πως δεν υπαρχει
η κυριαρχικη θεση του υποκειμενου,του ζωγραφου,εμενα,πανω στο αντι-
κειμενο,το μοντελο,εσενα,αλλα το ενα επενεργει,δρα,πανω στο αλλο,μια
διαρκης εναλλαγη,το υποκειμενο γινεται το αντικειμενο και το αντιστροφο,
ο ενας μαθαινει ολοενα περισσοτερα για τον αλλον,αναδυεται το βαθος,μια
βαθια επικοινωνιακη σχεση,ουσιατικη και,βεβαια,αυτο το αναπαριστωμενο
σωμα ειναι η σχεση αυτων των δυο ανθρωπων,εμενα και εσενα,εδω,σ'αυτη
την εικονα αξεχωριστη,που τελειωνει ο ενας και που αρχιζει ο αλλος; επομε-
νως,γι'αυτο το λογο,ο ενας αναγνωριζει τον αλλον,στην εικονα,και μονον
αυτοιαναγνωριζουν ο ενας τον αλλο,κανενας αλλος,για τους αλλους,τους
ξενους,τους αλλοτροπους η εικονα ειναι αφασικη,δεν λεει απολυτως τιποτα,
απλα ειναι το''γυμνο σωμα μια γυναικας'',μονοτροπα ,μονοσημαντα,επιφα-
νειακα,χωριςκαρτεσιανες συντεταγμενες χωρου και καθορισμενο χρονο,
ενα χωρο-χρονο ασυμπτωτικο,ομως,ομως εμεις το νιωθουμε υπαρκτο και
εκδηλωσιμο,τοπληρες σωμα δυο ανθρωπων,το σωμα μας,διπολικο,μια
υπαρκτη,πραγματικη,διαδικη σχεση,αντιστοιχισημη ενα προς ενα και επι
.
.
.
Ρειναλντο Αρενας-συγγραφεας-χ.ν.κουβελης.
Interaction
γιος αγράμματων χωρικών μεγάλωσε σε συνθήκες απόλυτης φτώχειας,
στη Κουβα,
ενας Δον Κιχωτης της Επαναστασης,
κυνηγηθηκε και φυλακιστηκε απο το καθεστως,αποκηρυγμενος,
εγκατελλειψε το 1980 τη Κουβα ''οικιοθελως'',μαζι με αλλους
250.000,στη Νεα Υορκη,
πριν πεσει η νυχτα,αυτη τη φορα πραγματικα οικιοθελως,το 1990,
εγραψε και υπεδειξε με ακραν ειλικρινεια και ακριβεια τον εναν και
μοναδικο υπαιτιο,
οχι την Επανασταση
''η θαλασσα,η ξεγνοισια της αμμου,τα παιχνιδια του νερου''
ο ησυχος ηρεμος υπνος του ανθρωπου
LIBERTAD θα πει ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
.
.
τα αλογα-Χρυσοβιτσα-χ.ν.κουβελης
.
Interaction
ποσο παραξενο σου φαινεται,μια πολυ ευχαριστη εκπληξη ειναι, να
βλεπεις ξαφνικα σε μια στροφη του δρομου καθως περπατας αλογα,
και μαλιστα ενα νεογεννημενο αλογακι,οταν ξερεις πως ο τεχνολογικος
πολιτισμος και η μηχανικη οικονομια και καλλιεργεια τα εχουν εξορισει,
εξαφανισει,
οσο υπαρχουν ανθρωποι που τ'αγαπουν ποτε δεν θα εξαφανισθουν,
αυτα τα περηφανα ομορφα ζωα των παιδικων μας χρονων,
η δυναμη και η εργατικοτητα-η μορφικη τους συμμετρια-
οπως ο Καρας μου ο Ντορης μου κι ο Μπουτσκος μου
.
.
.
Η Ελενη της Σπαρτης-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Η ΕΛΕΝΗ ΚΑΙ Η ΠΑΛΙΝΩΔΙΑ ΤΟΥ ΣΤΗΣΙΧΟΡΟΥ-χ.ν.κουβελης
οὐκ ἔστ᾽ ἔτυμος λόγος οὗτος,
οὐδ᾽ ἔβας ἐν νηυσὶν εὐσέλμοις,
οὐδ᾽ ἵκεο Πέργαμα Τροίας·
δεν ειναι αληθεια αυτη η διαδοση
ποτε δεν μπηκες στα γερα καραβια
ποτε δεν πατησες την ακροπολη της Τροιας
Αυτη τη Παλινωδια[Αναιρεση] εκανε ο Στησιχορος ποιητης απο την
Ιμερα της Σικελιας,οταν τον τυφλωσε η Ελενη μετα τους υβριστικους
στιχους που εγραψε για αυτην,πως παρατησε τον αντρα της τον Μενελαο
στη Σπαρτη κι ακολουθησε τον εραστη της τον Παρι στη Τροια.
Ψεματα.Εκεινη πηγε στη Αιγυπτο και στην Τροια βρισκονταν το ειδωλο της,
ενα συννεφο,μια νεφελη[ενα πουκαμισο αδειανο για μιαν Ελενη,που γραφει
ο Γ.Σ.Σεφερης στο ποιημα του ''Ελενη'']
ΕΛΕΝΗ:
Ουκ ήλθον ες γην Τρωάδ' , αλλ'είδωλον ήν.
λεει η Ελενη στο εργο του Ευριπιδη ''Ελενη''
Αυτη την Παλινωδια[Αναιρεση] την αναφερει ο Πλατωνας στον διαλογο του
''Φαιδρος'':
[και ειναι το μοναδικο σωζομενο αποσπασμα της]
Σωκράτης
...ἔστιν δὲ τοῖς ἁμαρτάνουσι περὶ μυθολογίαν καθαρμὸς ἀρχαῖος, ὃν Ὅμηρος
μὲν οὐκ ᾔσθετο, Στησίχορος δέ. τῶν γὰρ ὀμμάτων στερηθεὶς διὰ τὴν Ἑλένης
κακηγορίαν οὐκ ἠγνόησεν ὥσπερ Ὅμηρος, ἀλλ᾽ ἅτε μουσικὸς ὢν ἔγνω
τὴν αἰτίαν,καὶ ποιεῖ εὐθὺς
οὐκ ἔστ᾽ ἔτυμος λόγος οὗτος,
οὐδ᾽ ἔβας ἐν νηυσὶν εὐσέλμοις,
[243b] οὐδ᾽ ἵκεο Πέργαμα Τροίας·
καὶ ποιήσας δὴ πᾶσαν τὴν καλουμένην Παλινῳδίαν παραχρῆμα ἀνέβλεψεν...
κι αφου ο Στησιχορος εκαμε την Παλινωδιαν αμεσως ξαναβρηκε το φως του
ενω ο Ομηρος που δεν συμμορφωθηκε εμεινε τυφλος
.
.
.
ροδι-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ροια ροιδια ροδια ρογδια-χ.ν.κουβελης
.
ροια ροιη ροιδια ρογδια
ροιδι γλυκορροδο
ροιδια στους κηπους της Ναυσικας του Αλκινοου
και στο δικο μου κηπο
ροιδια που πρωτοφυτεψε η μανα μου
.
[Ομηρου Οδυσσεια - η' ραψωδια 112-119]
ἔκτοσθεν δ᾽ αὐλῆς μέγας ὄρχατος ἄγχι θυράων
τετράγυος· περὶ δ᾽ ἕρκος ἐλήλαται ἀμφοτέρωθεν.
ἔνθα δὲ δένδρεα μακρὰ πεφύκασι τηλεθόωντα,
ὄγχναι καὶ ῥοιαὶ καὶ μηλέαι ἀγλαόκαρποι
συκέαι τε γλυκεραὶ καὶ ἐλαῖαι τηλεθόωσαι.
τάων οὔ ποτε καρπὸς ἀπόλλυται οὐδ᾽ ἀπολείπει
χείματος οὐδὲ θέρευς, ἐπετήσιος· ἀλλὰ μάλ᾽ αἰεὶ
Ζεφυρίη πνείουσα τὰ μὲν φύει, ἄλλα δὲ πέσσει.
.
[μεταφραση χ.ν.κουβελης]
πιο εξω απ'την αυλη ειναι μεγαλος κηπος,κοντα στη πορτα,
τεσσερες οργωμενος και με φραχτη γυρω -γυρω
πο'χει εκει μεσα φυτεμενα δεντρα ψηλα και φουντωμενα
αχλαδιες και ροιδιες και μηλιες με λαμπερα τα μηλα
συκιες με γλυκα τα συκα και φουντωμενες ελιες
που ο καρπος μητε μαραινεται μητε λειπει
χειμωνα καλοκαιρι ολο το χρονο αλλα ο Ζεφυρος
πνεει και τα φυτρωνει αλλα τα ωριμαζει
.
εριξε η νυφη ροδι κι εσπασε σε χιλια χιλια κλωνια ροιδια
.
ροια ροα στο Περι Φυτων Ιστοριαι του Θεοφραστου
ροδι των Ανθεστηριων
ροιη στον Ομηρικο Υμνο στη Δημητρα
αυτάρ ο λάθρη. Έμβαλε μοι ροιής κόκκον, μελήδε εδωδήν
[επειτα κρυφα στο χερι μ'αφησε σπυρι ροιδιου
τροφη σαν μελι]
ροιδια της αφθονιας της γονιμοτητας
ροιαι στη λ' ραψωδια 589 της Οδυσσειας
[ο καταδικασμενος Τανταλος δεν εφτανε να πιασει καρπους
απο τα δεντρα τετοια αιωνια τιμωρια ειχε]
τα δεντρα με τα ψηλα φυλλωματα τους π'ολουθε καρπους γιοματα
αχλαδιες και ροιδιες και μηλιες με λαμπερα τα μηλα
συκιες με τα γλυκα τα συκα και φουντωτες ελιες]
δένδρεα δ᾽ ὑψιπέτηλα κατὰ κρῆθεν χέε καρπόν,
ὄγχναι καὶ ῥοιαὶ καὶ μηλέαι ἀγλαόκαρποι
[απλωνε τα χερια κι εκεινα ψηλωναν και δεν προλαβαινε να κοψει
καρπο να φαει και να ξεδιψασει]
ροα στις Σφηκες του Αριστοφανη [στιχος 1268]
οὗτος ὅν γ᾽ ἐγώ ποτ᾽ εἶδον ἀντὶ μήλου καὶ ῥοᾶς
ροων στους Νομους του Πλατωνα[845b]
845b ξένια δεχόμενος, τῆς δὲ ἀγροίκου λεγομένης καὶ τῶν τοιούτων ὁ
νόμος εἰργέτω μὴ κοινωνεῖν ἡμῖν τοὺς ξένους: ἐὰν δέ τις ἀίστωρ ὢν αὐτὸς
ἢ δοῦλος ἅψηται, τὸν μὲν δοῦλον πληγαῖς κολάζειν, τὸν δὲ ἐλεύθερον
ἀποπέμπειν νουθετήσαντα καὶ διδάξαντα τῆς ἄλλης ὀπώρας ἅπτεσθαι
τῆς εἰς ἀπόθεσιν ἀσταφίδος οἴνου τε καὶ ξηρῶν σύκων ἀνεπιτηδείου
κεκτῆσθαι. ἀπίων δὲ πέρι καὶ μήλων καὶ ῥοῶν καὶ πάντων 845c τῶν
τοιούτων,
ροιδια
των φλογατων λουλουδιων
τρομπετες η' γραμμοφωνα
.
.
.
η Ανακτορια και η Σαπφω καλλωπιζονται-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Η ΠΟΙΗΤΡΙΑ ΣΑΠΦΩ ΣΤΗΝ ΕΞΟΡΙΑ,ΣΥΡΑΚΟΥΣΕΣ,ΣΙΚΕΛΙΑ
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ ΚΑΙ ΔΥΟ ΠΟΙΗΜΑΤΑ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΚΤΟΡΙΑΝ ΚΑΙ ΜΙΑ ΛΑΤΙΝΙΚΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ-χ.ν.κουβελης
.
ΣΑΠΦΩ: 36. – Απόσπασμα 16 Lobel-Page
[για την Ανακτορια]
.
και ποσοο]ἰ μὲν ἰππήων στρότον, οἰ δὲ πέσδων,
οἰ δὲ νάων φαῖσ᾽ ἐπ[ὶ] γᾶν μέλαι[ν]αν
ἔ]μμεναι κάλλιστον, ἔγω δὲ κῆν᾽ ὄτ-
4 τω τις ἔραται·
πά]γχυ δ᾽ εὔμαρες σύνετον πόησαι
π]άντι τ[ο]ῦτ᾽, ἀ γὰρ πόλυ περσκέθοισα
κάλλος [ἀνθ]ρώπων Ἐλένα [τὸ]ν ἄνδρα
8 τὸν [πανάρ]ιστον
καλλ[ίποι]σ᾽ ἔβα ᾽ς Τροΐαν πλέοι[σα
κωὐδ[ὲ πα]ῖδος οὐδὲ φίλων το[κ]ήων
πά[μπαν] ἐμνάσθη, ἀλλὰ παράγαγ᾽ αὔταν
12 [ ]σαν
[ ]αμπτον γὰρ [
[ ]…κούφως τ[ ]οη.[.]ν
..]με νῦν Ἀνακτορί[ας ὀ]νέμναι-
16 σ᾽ οὐ ] παρεοίσας,
τᾶ]ς κε βολλοίμαν ἔρατόν τε βᾶμα
κἀμάρυχμα λάμπρον ἴδην προσώπω
ἢ τὰ Λύδων ἄρματα καὶ πανόπλοις
20 πεσδομ]άχεντας.
.
[μεταφραση χ.ν.κουβελης]
αλλοι το ιππικο λενε το ωραιοτερο ειναι
πανω στη σκοτεινη γη
αλλοι το πεζικο αλλοι το ναυτικο λενε
εγω ομως λεω εκεινο που καποιος αγαπα
και θα πω κατι π'ολοι θα το δεχτουν
εκεινη η πιο ωραια μεσα στους ανθρωπους
η Ελενη τον σ'ολα αξιο αντρα της αφησε
και μπηκε στο καραβι για την Τροια
κι ουτε για παιδι ουτε για συγγενεις ουτε για γονεις
για κανεναν δεν νοιαστηκε και παρασυρθηκε
απ'την αγαπη
ετσι και τωρα εγω την Ανακτορια φερνω στο μυαλο μου
που δεν ειναι εδω και μου λειπει
θελω να δω το λατρευτο της βημα
να δω τη λαμπερη λαμψη του προσωπο της
παρα τα αρματα των Λυδων να βλεπω
και τους πανοπλους πεζους να μαχονται
.
αποσπασματα του Ημερολογιου
-σημερα οι αστυνομικες αρχες της Συρακουσας με κατεγραψαν:
Σαπφω η' Ψαπφω η' Ψαπφα,εξ Ερεσου της Λεσβου,Ελλαδα,
μελιχρος,χρωμα οφθαλμων και κομης μελαν,σμικρον μεγεθος,
35 ετων,αριστοκρατικων φρονηματων,επαγγελμα:ποιητρια,προ-
σωπικη καταστασις:διαζευγμνενη,πρωην συζυγος:Κερκυλας,εμπο-
ρος εξ Ανδρου,τεκνα:εν θηλυ,ονομα:Κλεις,...,
και αλλα εγραψαν που δεν τα θυμαμαι,
με ρωτησαν τι γνωμη εχω για τον τυραννο Πιττακο,''σοφος αλλα
τυραννος''απαντησα,
με εβαλαν να υπογραψω μια υπευθυνη δηλωση πως δεν θα απο-
μακρυνθω απο την πολη,και καθε δεκαπεντε μερες να παρουσιαζο-
μαι στο τμημα,
υπεγραψα το χαρτι και με αφησαν...ελευθερη...υπο ορους
-τρεις μηνες,περιπου,στο νησι,ελαχιστα νεα απ'τη πατριδα,μου λειπει
η Ανακτορια,χθες εγραψα ενα ποιημα για αυτην,το μοναδικο που εχω
γραψει εδω στην εξορια[πρεπει να προσεχω και τις λεξεις],δεν εχω
εμπνευση,οι μερες περνουν ιδιες κι απαραλλαχτες,ανιαρες,παρεες,
δεν εχω,μονη μου κοιμαμαι,
γραφω το ποιημα που'χα γραψει στην Ανακτορια στη πατριδα
καποτε:
.
και ποσοο]ἰ μὲν ἰππήων στρότον, οἰ δὲ πέσδων,
οἰ δὲ νάων φαῖσ᾽ ἐπ[ὶ] γᾶν μέλαι[ν]αν
ἔ]μμεναι κάλλιστον, ἔγω δὲ κῆν᾽ ὄτ-
4 τω τις ἔραται·
πά]γχυ δ᾽ εὔμαρες σύνετον πόησαι
π]άντι τ[ο]ῦτ᾽, ἀ γὰρ πόλυ περσκέθοισα
κάλλος [ἀνθ]ρώπων Ἐλένα [τὸ]ν ἄνδρα
8 τὸν [πανάρ]ιστον
καλλ[ίποι]σ᾽ ἔβα ᾽ς Τροΐαν πλέοι[σα
κωὐδ[ὲ πα]ῖδος οὐδὲ φίλων το[κ]ήων
πά[μπαν] ἐμνάσθη, ἀλλὰ παράγαγ᾽ αὔταν
12 [ ]σαν
[ ]αμπτον γὰρ [
[ ]…κούφως τ[ ]οη.[.]ν
..]με νῦν Ἀνακτορί[ας ὀ]νέμναι-
16 σ᾽ οὐ ] παρεοίσας,
τᾶ]ς κε βολλοίμαν ἔρατόν τε βᾶμα
κἀμάρυχμα λάμπρον ἴδην προσώπω
ἢ τὰ Λύδων ἄρματα καὶ πανόπλοις
20 πεσδομ]άχεντας.
-μετα το τμημα πηγα μια βολτα στη θαλασσα,ο ηλιος εκαι-
γε,καθισα στην ακρογυαλια,εβγαλα τα παπουτσια μου κι
εβαλα τα ποδια μου στο νερο,εριξα βοτσαλα,ενα για την
πολυαγαπημενη μου κορη τη Κλειδα,που'ναι σαν τα χρυσαν-
θεμα ομορφη και μ'ολο το χρυσαφι της Λυδιας δεν αλλαζω
-αποψε πανσεληνος,περασμενα μεσανυχτα,κι εγω μονη
κοιμαμαι,αγρυπνω,δεν εχω υπνο,θυμαμαι τις πολυαγαπημε-
νες κοπελες στη πατριδα και ποσο ομορφα περνουσαμε,
την Ανακτορια,την Ατθιδα,την Γογγυλα,την Μνασιδικη, την
Τελεσιππα,την Μεγαρα, την Αναγορα,την Ευνεικια,ολες τις
θυμαμαι,
θυμαμαι και με δερνει η νοσταλγια οπως δυνατος ανεμος
πεφτει στα βουνα πανω στα δεντρα και τα ξετιναζει
-δεν εχω νεα για τ-αδερφια μου,τον Λαριχο και τον Ευρυγιο,
αραγε μπορεσαν να ξεφυγουν;η' τους επιασαν; στη φυλακη
η' στην εξορια; ποιος να μου φερει νεα εδω,οι αρχες,που
ρωτησα, προσποιουνται πως δεν εχουν πληροφοριες,ειναι
φανερο πως θελουν να'χουν καλες σχεσεις με το τυραννικο
καθεστως,
ουτε απ'τον αλλο αδερφο εχω νεα,τον Χαραξο,αυτος εφυγε
πριν τις διωξεις,στην Αιγυπτο,ειναι ακομα στην Ναυκρατι μαζι
μ'αυτη τη πορνη τη Ροδωπη;ποιος ξερει αν ειναι μαζι; η' του'φαγε
ολα τα λεφτα και τον παρατησε;εγω τον προειδοποιησα,να την
προσεχει,δεν εχουν εμπιστοσυνη τετοιες,μου κρατησε μουτρα
για το υβριστικο ποιημα που της εγραψα και της το εστειλα βε-
βαια,,οχι,δεν ηταν υβριστικο,αληθεια ηταν,του τρωγε τα λεφτα,
θυμωσε,δεν του κραταω κακια,αδερφια ειμαστε και το αιμα νε-
ρο δεν γινεται
-γυριζοντας σπιτι απο ψωνια λιγο μετα το μεσημερι ενα σκυλι με
ακολουθησε,σταματησα,γυρισα και το ειδα,εκεινο σταματησε,
φαινοταν φοβισμενο,ηταν ενα γερικο σκυλι,αδεσποτο,παρατη-
μενο,σκελετωμενο,φαινονταν τα κοκκαλα στα πλευρα του,ηταν
και χτυπημενο στη πλατη και στα ποδια,''εγω εχω να φαω'',σκεφτη-
κα,το φωναξα φιλικα να πλησιασει,πλησιασε,μεγαλα υγρα ματια,
του εδωσα το ψωμι κι ενα ολοκληρο λουκανικο,εφαγε,μετα απο-
μακρυνθηκε κουνοντας την ουρα του
αληθεια ποσο μοιαζω μ'αυτον τον παρατημενο σκυλο;
κανεις δεν νοιαζεται
αποφασισα καθε μερα ν'αγοραζω γι'αυτον και να τον ταιζω
-τρεις μερες συνεχεια ταιζα το σκυλο,την ιδια ωρα ,στο ιδιο
μερος,σαν ραντεβου,σημερα δεν τον ειδα ,ανησυχω,που
να πηγε; τι επαθε;
-δεν ξαναειδα τον σκυλο,το πηρα αποφαση πως δεν θα τον
ξαναδω,
φοβαμαι πως δεν θα ξαναδω τη πατριδα και τους αγαπημε-
νους δικους μου εκει περα
-ειναι νυχτα,δεν ξερω γιατι σκεφτομαι την ποιηση,τι να γραψω,
για ποιον ,για ποια να γραψω;για ποιο γεγονος;
σιωπη σιωπη σιωπη
-καποια γυναικα,αγνωστη ποτε αλλη φορα δεν την ξανα-χα δει,
με ρωτησε ποιο ειναι τ'ονομα μου,τρομαξα,συνηλθα και της
ειπα ενα πολυ κοινο γυναικειο του τοπου,
δεν ηθελα να με λυπηθει,να με λυπηθουν
-στην Ιμερα ζει καποιος ποιητης που τον λενε Στησιχορο,επιδε-
ξιος να στηνει χορους,εγραψε ενα ποιημα για την Ελενη πως
πηγε στη Τροια ακολουθωντας τον Παρι,αυτα που ξερουμε δη-
λαδη,φοβηθηκε ομως μηπως τον τιμωρησει η Ελενη και τ'αλλα-
ξε,εκανε δηλαδη Παλινωδια,τα πηρε πισω,
οὐκ ἔστ᾽ ἔτυμος λόγος οὗτος,
οὐδ᾽ ἔβας ἐν νηυσὶν εὐσέλμοις,
οὐδ᾽ ἵκεο Πέργαμα Τροίας·
εγραψε
ισως καποια μερα να τον γνωρισω,αν μεινω ακομα εδω,
που δε το ευχομαι
-ελη,λατομεια,ορυχεια στΙς Συρακουσες,σκληρος ο χειμωνας,
πολλες βροχες,ασταματητα ολη τη μερα βρεχει σημερα,πολυ
υγρασια που σου σαπιζει τα κοκκαλα,ειναι τρεις μερες που δεν
βγηκε καθολου ηλιος απο τα πυκνα και μαυρα συννεφα,
σαν ολο το Ιονιο ν'αδειαζει πανω στη Σικελια και πανω στη καρ-
δια μου
-δεν εχω τιποτα να γραψω,ενα κενο στο μυαλο μου,τι γινεται
στη πατριδα;
-τοσο καιρο εδω,χρονια,και δεν εχω συνηθησει σ'αυτο τον
τοπο,ενας αγνωστος,που δεν θελω να μαθω,
μια εξοριστη
-σημερα ευχαριστα νεα,με καλεσε ο διοικητης του αστυνο-
μικου τμηματος ,με δεχτηκε στο ιδιαιτερο γραφειο του,
εκλεισε τη πορτα,ηταν ιδιαιτερα φιλικος μαζι μου,και
μου ειπε:''Κυρια Σαπφω,εχω νεα ,ξεσπασε σταση,μαλλον
απο τις πληροφοριες που εχω θα επικρατησουν οι αντικα-
θεστωτικοι'',κρατηθηκα να μην εκφρασω τα συναισθηματα
μου,μηπως ηταν καμια μπλοφα της αστυνομιας;,''ειναι βεβαιο'',
συνεχισε ο διοικητης,''θεμα ημερων,μην πω ωρων,η καταρ-
ρευση της τυραννιας,η Ιστορια αλλαζει'',''δηλαδη φευγω;''
ρωτησα,''οπως παει το πραγμα,ναι,φευγεται'',''ξερετε,ειμαι
φιλος της ποιησης σας'',εσκυψε το κεφαλι,''με συγχωρητε,
βλεπετε τα πραγματα ειναι δυσκολα,μπορει καποιος να βρει
το μπελα του,καταλαβαινετε;'',''καταλαβαινω''απαντησα,τον
ευχαριστησα κι εφυγα ευτυχισμενη,επιτελους θα γυριζα στη
πατριδα,
δεν πηγα σπιτι αμεσως,απο τη χαρα μου,δεν ηθελα να κλειστω
μεσα,περπατησα στη πολη,αγορασα λουλουδια,κοκκινα κι
ασπρα τριανταφυλλα και γαρυφαλλα,στο παρκο ταισα τους κυκ-
νους στη λιμνη,κατεβηκα και στη θαλασσα,ζεστη μερα,ηλιος,εβ-
γαλα τα ρουχα μπηκα στα δροσερα νερα και κολυμπησα,ποτε το-
σα χρονια που ειμαι εδω δεν κολυμπησα,βγηκα,ξαπλωσα στη
ζεστη αμμο να στεγνωσω,εκλεισα τα ματια,το κυμα ερχονταν κι
εφευγε,στ'αυτια μου,σαν ταξιδι,
γυρισα αργα τ'απογευμα στο σπιτι
-πηγα για τελευταια φορα στη βιβλιοθηκη,
η βιβλιοθηκαριος,μια νεα κι ευγενικη κοπελα,η Ραδινη,μου
εφερε ενα βιβλιο,το ανοιξε σε μια σελιδα,''κοιταξτε ''μου
ειπε,κοιταξα,''λατινικα'',ειπα,''ναι'',απαντησε η κοπελα,''ειναι
η μεταφραση ενος δικου σας ποιηματος'',''μπορεις να μου το
διαβασεις και να το μεταφρασεις'',''ευχαριστως'' απαντησε η
κοπελα,
διαβασε το ποιημα η κοπελα,μου αρεσε η απαγγελια της,απλη
και χωρις στομφο,οταν τελειωσε ειπε,''δεν χρειαζεται να το μετα-
φρασω γιατι υπαρχει το προτοτυπο ποιημα γραμμενο στην αλλη
σελιδα,
γυρισε σελιδα,''Εις Ανακτοριαν'',διαβασε η κοπελα,με κοιταξε,
χαμογελασε,την ευχαριστησα,κοιταξα το εξωφυλλο,
Gaius Valerius Catullus Poetae Novi
της ειπα αν μπορουσε να αντιγραψει το ποιημα στα ελληνικα και
στα λατινικα και να μου τα δωσει,''πολυ ευχαριστως''απαντησε
η κοπελα
εδω γραφω το ποιημα και τη μεταφραση στα λατινικα:
[Εις Ανακτοριαν]
Φαίνεταί μοι κῆνος ἴσος θέοισιν
ἔμμεν᾽ ὤνηρ, ὄττις ἐνάντιός τοι
ἰσδάνει καὶ πλάσιον ἆδυ φωνεί-
σας ὐπακούει
[5]καὶ γελαίσας ἰμέροεν. τό μ᾽ ἦ μάν
καρδίαν ἐν στήθεσιν ἐπτόαισεν.
ὢς γὰρ ἔς σ᾽ ἴδω βρόχε᾽, ὤς με φώνη-
σ᾽ οὖδεν ἔτ᾽ εἴκει,
ἀλλὰ κὰμ μὲν γλῶσσα ἔαγε, λέπτον
[10]δ᾽ αὔτικα χρῶι πῦρ ὐπαδεδρόμακεν,
ὀππάτεσσι δ᾽ οὖδεν ὄρημμ᾽, ἐπιρρόμ-
βεισι δ᾽ ἄκουαι,
ἀ δέ μ᾽ ἴδρως κακχέεται, τρόμος δέ
παῖσαν ἄγρει, χλωροτέρα δὲ ποίας
[15]ἔμμι, τεθνάκην δ᾽ ὀλίγω ᾽πιδεύης
φαίνομ᾽ ἔμ᾽ αὔται·
.
Ille mī pār esse deō vidētur
ille sī fās est superāre dīvōs
quī sedēns adversus identidem tē
spectat et audit
dulce rīdentem miserō quod omnīs 5
ēripit sēnsūs mihi nam simul tē
Lesbia aspexī nihil est super mī
vōcis in ōre
lingua sed torpet tenuis sub artūs
flamma dēmānat sonitū suōpte 10
tintinant aurēs geminā teguntur
lūmina nocte.
ōtium Catulle tibi molestumst
ōtiō exultās nimiumque gestis
ōtium et rēgēs prius et beātās 15
perdidit urbēs
-αυριο φευγω με το καραβι,τελειωσαν τα ψεμματα,γυρι-
ζω στη πατριδα,
αυριο το νοστιμον ημαρ
[Εις Ανακτοριαν]
Φαίνεταί μοι κῆνος ἴσος θέοισιν
ἔμμεν᾽ ὤνηρ, ὄττις ἐνάντιός τοι
ἰσδάνει καὶ πλάσιον ἆδυ φωνεί-
σας ὐπακούει
[5]καὶ γελαίσας ἰμέροεν. τό μ᾽ ἦ μάν
καρδίαν ἐν στήθεσιν ἐπτόαισεν.
ὢς γὰρ ἔς σ᾽ ἴδω βρόχε᾽, ὤς με φώνη-
σ᾽ οὖδεν ἔτ᾽ εἴκει,
ἀλλὰ κὰμ μὲν γλῶσσα ἔαγε, λέπτον
[10]δ᾽ αὔτικα χρῶι πῦρ ὐπαδεδρόμακεν,
ὀππάτεσσι δ᾽ οὖδεν ὄρημμ᾽, ἐπιρρόμ-
βεισι δ᾽ ἄκουαι,
ἀ δέ μ᾽ ἴδρως κακχέεται, τρόμος δέ
παῖσαν ἄγρει, χλωροτέρα δὲ ποίας
[15]ἔμμι, τεθνάκην δ᾽ ὀλίγω ᾽πιδεύης
φαίνομ᾽ ἔμ᾽ αὔται·
[αυτο το ποιημα το διασωζει ο Λογγινους στο Περι Υψους
Βιβλιον,τον 1ο αιωνα μ.Χ]
.
.[μεταφραση χ.ν.κουβελης]
οπως θεος μου φαινεται εκεινος ο αντρας
που καθεται απεναντι σου κι απο κοντα ακουει
τη γλυκεια φωνη σου και το λατρευτο σου γελιο
και πως χτυπαει στα στηθια μου η καρδια
και λιγο να σε κοιταξω η μιλια κοβεται
και η γλωσσα στο στομα μου δενεται
αμεσως καυτη θερμη καιγει το κορμι μου
και τιποτα δεν βλεπω και τιποτα δεν ακουω
τ'αυτια μου βουιζουν και ιδρωτας με λουζει
ολοκληρη τρεμω πιο χλωμη κι απ'το χορτο ειμαι
και μου φαινεται πως σε λιγο θα πεθανω
θα ξεψυχισω
.
[Catullus 51]Gaius Valerius Catullus (ca. 84–54 BC)
Ille mī pār esse deō vidētur
ille sī fās est superāre dīvōs
quī sedēns adversus identidem tē
spectat et audit
dulce rīdentem miserō quod omnīs 5
ēripit sēnsūs mihi nam simul tē
Lesbia aspexī nihil est super mī
vōcis in ōre
lingua sed torpet tenuis sub artūs
flamma dēmānat sonitū suōpte 10
tintinant aurēs geminā teguntur
lūmina nocte.
ōtium Catulle tibi molestumst
ōtiō exultās nimiumque gestis
ōtium et rēgēs prius et beātās 15
perdidit urbēs
.
.
.
απο Αγρινιο-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Samuel Beckett-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
ΤΡΙΑ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΑ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ
[Μονοπρακτο]-χ.ν.κουβελης
.
[η Μ. καθεται μπροστα στον καθρεφτη,ενα μινιμαλιστικα επι-
πλωμενο δωματιο,η τηλεοραση ανοιχτη,ο ηχος της κλειστος,
τεχνητος φωτισμος,η Ε. καθεται στον καναπε ξαπλωμενη και
διαβαζει ενα βιβλιο.]
Μ:τι ωρα ειναι;
Ε.δεν εχει σημασια.
Μ.περασαν τρια δευτερολεπτα.
Ε.το νοημα;γιατι ,οπωσδηποτε,καποιο νοημα;
Μ.κυκλος-αρχη και τελος καθε σημειο του.τι λεει
αυτος στη τηλεοραση;
[παυση].το σχημα των κραγιονς.
Ε.ομοια.[παυση].
Μ.σ'αρεσει η μουσικη;
Ε.εξαρταται;
Μ.απο τι εξαρταταις
Μ.απο την ισοδυναμια ευρω δολαριου
Ε.ο χρονος ποσες συλλαβες εχει;
[παυση]
Ε.χθες συναντησα τον Ν.
[παυση]
Ε.πατησε το ρεκορντ στο μαγνητοφωνο
Μ.ποιος αριθμος ειναι μεγαλυτερος το 1 η' το 2;
[παυση]
Μ.η Αλικη ειχε δικιο.αυριο η μερα θα'ναι ζεστη
Ε.χθες η μερα ηταν λιγοτερο ζεστη.
Μ.η ερωτηση τι ανοησια!γελασα
[παυση]
Μ.στη σελιδα 321 θα χωρισειπ
[η Ε. κλεινει το βιβλιο και σηκωνεται απο τον καναπε
πλησιαζει τη Μ. και στεκεται ορθια πισω της]
Μ.ξερεις τι μου ειπε ο προισταμενος;[γελαει δυνατα]
[η Ε. γυριζει ,βρισκει το τηλεκοντρολ και κλεινει τη
τηλεοραση,ξαναπηγαινει στον καναπε,ξαπλωνει κι
ανοιγει το βιβλιο]
[παυση[
Μ.προτιμας τη δικαιοσυνη η' μια παστα σοκολατα;
[παυση]
Ε.στα σουπερ μαρκετ πουλανε οδοντοκρεμες
Μ.με γευση μεντας
Μ.ποση ωρα εισαι στο καθρεφτη;
Ε.οσο χρονο κρατα η διαφημιση.7 δευτερολεπτα.
[παυση]
Ε.ακριβως;
Μ.ακριβως.
Ε.τι σπαταλη
Μ.σε ποση ωρα διαβαζεις μια σελιδα;
Ε.σε πολυ περισοτερο χρονο απ'οσο ολοκληρο το
βιβλιο
Μ.[κοιταζει στο καθρεφτη]ο χρονος δεν ειναι παντου ο ιδιος
[παυση]
Μ.[γυριζει προς το μερος της Ε.]τι διαβαζεις αληθεια;
[παυση]
Ε.ηθελε να με κερασει καφε.
Μ.σωθηκε το κραγιον
Μ.[γυριζει προς το μερος της Ε.][παυση]
Ε.φαντασου ενα δωματιο με πεντε τοιχους
[παυση]
Ε.μια σκαλα που μονο να την κατεβεις η' να την ανεβειςι
μπορεις,η' το ενα η' το αλλο
Ε.[κλεινει το βιβλιο]ζευγαρια χορευον βαλς η' ταγκο,
η το ενα η ' το αλλο,αυτοι που χορευουν βαλς γνωριζουν
μονο αυτους που χορευον ταγκο,αυτοι που χορευουν βαλς
η' ταγκο δεν γνωριζονται
[παυση]
[ανοιγει το βιβλιο]
Μ.δεν θυμαμαι ποτε τον γνωρισα
[παυση]
Ε.οτι γνωριζουμε,πραγματικα το γνωριζουμε;
Μ.εγω γνωριζω πως εγω ειμαι εγω.
Ε.εσυ δεν ειμαι εγω
Μ.ολες οι προτασεις δεν ειναι αληθινες
Ε.αν αυτη η προταση ειναι αληθινη,τοτε ειναι ψευτικη.
κι αν ειναι ψευτικη,τοτε ειναι αληθινη
Μ.στα εικοσι μου χωρισα
[παυση]
Μ.τρια δευτερολεπτα θα περασουν
[παυση]
[χαμηλωνει ο φωτισμος]
[τελος]
.
.
Samuel Beckett-συγγραφεας-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Interaction
μια εικονα του Beckett ειναι ενα κενο η' ενα πληρες.
Τιποτα ενδιαμεσο.
Μια λεξη αυτοδιαλυομενη σε μια ασυμπτωτη προταση
π.χ το πρασινο ενος δεντρου δεν ειναι απατη
η'
η ερωτηση για το χρονο δεν αφορα τον ανθρωπο
.
.
Samuel Beckett-συγγραφεας-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Interaction
(Monopracto)-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
K.the Beauty?
(pause)
C.about the summer sea
K.an answer is a language
(pause)
(K. is moving in the office room)
(K.is stopping moving)
C.my opinion is that
K.my idea is not this
C.what is money?
(pause)
K.a crime?remember.what is true false or
false true?
C.a letter disyllabic
K.''cat'',''chair'' are monosyllabic objects
(pause)
(C. is sitting)
C.nonsense
K.a bird is fligting
(C. is standing up)
(pause)
K.a car is roaring
C.stop.with the reality
K.E. is phoning me,tommorow.at 12:10
C.justly
(C. is watching his clock)now is now
K.at memory
(pause)
C.yes.I am in office.95 percent.sure.very sure.
K.sure.sincerly sure.no uncertain.certain
(pause)
(the lights is downing)
(end)
.
.
.
Vincent Van Gogh-Βενσεντ Βαν Γκογκ--c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
Interaction
[τα ηλιοτροπια- η δημοπρασια]
Προβηγκια,Αυγουστος,1888,''πολυ ζεστη μερα,απραξια,τα μοντελα
ανεβαλαν τη ποζα'',επαρχια,αγροτικη ζωη,''ο αγροτης δενει,ενα με το
τοπιο'',τρια χρωματα κιτρινο,πρασινο,μπλε,''κιτρινο το ξερο χορτο'',
''πρασινο το φυλλο των θαμνων'',''μπλε ο ουρανος'',βαζο με
12 ηλιοτροπια,''γυριζει προς τον ηλιο στροβιλιζεται'',4 παραλλαγες
με τα ηλιοτροπια
Νεα Υορκη,Μανχαταν,2 Νοεμβριου 2013,21th Century Gallery,
10h at morning,δημοπρασια εργων τεχνης,καταμεστη η αιθουσα απο
πλειοδοτες,βαζο με 12 ηλιοτροπια ,εργο του 1888 του Βαν Γκογκ,τιμη
εκκινησης 10 εκατομυρια δολλαρια,''ακουω Κυριοι τις προσφορες'',
''Εγω'' ακουστηκε μια φωνη και μεσα απο το πληθος των παρευβρι-
σκομενων ξεχωρισε ενας αντρας που προχωρησε προς το μερος που
εκτειθονταν ο πινακας,οι αντρες της ασφαλειας κινητοποιηθηκαν
και ηταν σε ετοιμοτητα για παν ενδεχομενο,ηταν γνωστο και
το γεγονος της εξαφανισης του πινακα το 1948 απο μια εκθεση του
στο Οχαιο,ο κυριος απο μια πλαστικη τσαντα εβγαλε ενα βαζο με
ηλιοτροπια,''βαζο με 12 φυσικα ηλιοτροπια',ειπε,''αυτη ειναι η τιμη
που εγω προσφερω για τον πινακα'',''τη πραγματικοτητα'',συνεχισε,
αφησε το βαζο με τα ηλιοτροπια και γυρισε πισω στη θεση του,εξα-
φανιστηκε μεσα στο πληθος,''τρελος θα ειναι'',ειπε με χαμηλη φωνη
ενας κυριος στη κυρια διπλα του,''ειδες,το προσεξες,πως του ελειπε
το αριστερο αυτι;'',ειπε η κυρια με χαμηλη φωνη,''τι θελετε να πειτε,
πως ηταν ο Βαν Γκογκ;'',σχολιασε ειρωνικα ο κυριος,η κυρια μειδιασε
ελαφρα,''ποιος ξερει; ισως'',ανταπεδωσε την ειρωνια,
ο πινακας κατοχυρωθηκε τελικα για ενα πολυ μεγαλο ποσο σε εναν
γνωστο πολυεκατομυριουχο συλλεκτη.
μετα το τελος της δημοπρασιας κι αφου αδειασε η αιθουσα η καθα-
ριστρια μαζεψε το βαζο με τα ηλιοτροπια και τα πεταξε μεσα σε μια
μπλε σακουλα σκουπιδιων με κιτρινα δεσιματα μαζι με αλλα αχρηστα
.
.
.
.
Μελεαγρος και Αταλαντη-αρχαικο--χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ΑΝΤΩΝΙΝΟΥ ΛΙΒΕΡΑΛΙΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΝ ΣΥΝΑΓΩΓΗ-
2 Μελεαγριδες[μεταφραση χ.ν.κουβελης]
.
2.Μελεαγριδες
Οινευς ο Πορθεως του Αρεως εβασιλευσεν εν Καλυδωνι και εγεν-
το αυτω εξ Αλθαιας της Θεστιου Μελεαγρος,Φηρευς,Αγελεως,Το-
ξευς,Κλυμενος,Περιφας,θυγατερες δε Γοργη,Ευρυμηδη,Δηιανειρα,
Μελανιππη,επει δ' εθυεν απαρχας υπερ της χωρας εκλανθανεται
της Αρτεμιδος,αυτη κατα μηνιν εφορμα συν αγριον,ος κατεφθειρε,
την γην και πολλους απεκτεινεν,επειτα Μελεαγρος και οι Θεστιου
παιδες συνηγειραν τους αριστεας εκ της Ελλαδος επι τον συν,οι δε
αφικομενοι κτεινουσιν αυτον,ο δε Μελεαγρος διανειμας τα κρεα
αυτου τοις αριστευσι την κεφαλην και το δερος εξαιρει γερας εαυτω,
Αρτεμις δε,επει το ιερον συν εκτειναν,ετι μαλλον εχολωθη και νεικος
ενεβαλεν αυτοις,οι γαρ παιδες οι Θεστιου και οι αλλοι Κουρητες
απτονται του δερους φαμενοι μετεινε τα ημισεια των γερων εαυτοις,
Μελεαγρος δε αφαιρειται κατα βιαν και κτεινει τους Θεστιου παιδας,
εκ ταυτης της προφασεως πολεμος εγενετο Κουρησι και Καλυδωνιοις
και ο Μελεαγρος εις τον πολεμον ουκ εξηει μεμφομενος οτι αυτω
κατηρασατο η μητηρ δια τον των αδελφων θανατον,ηδη δε των Κου-
ρητων μελλοντων αιρειν την πολιν επεισε τον Μελεαγρον η γυνη
Κλεοπατρα τοις Καλυδωνιοις αμυναι,ο δε αναστας επι τον στρατον
των Κουρητων και αυτος αποθνησκει της μητρος εμπρησασης τον παρα
των Μοιρων αυτη δοθεντα δαλον,επεκλωσαν γαρ επι τοσουτον αυ-
τον εσεσθαι χρονον εφ' οσον αν ο δαλος διαμενη,απεθανον δε και οι
αλλοι παιδες Οινεως μαχομενοι,και πενθος επι Μελεαγρω μεγιστον
εγενετο παρα Καλυδωνιοις,αι δε αδελφαι αυτου παρα το σημα
εθρηνουν αδιαλειπτως αχρις αυτας Αρτεμις αψαμενη ραβδω μετα-
μορφωσεν εις ορνιθας και απωκισεν εις Λερον την νησον,ονομα-
σασα μελεαγριδας,αι δε αχρι νυ ετι καθ'ωραν ετους πενθος επι
Μελεαγρω φερειν,δυο δε των Αλθαιας θυγατερων ,Γοργην και
Δηιανειραν φασι κατ'ευμενειαν Διονυσου μη μεταβαλειν,οτι την
χαριν αυτω Αρτεμι διδοι
.
[μεταφραση χ.ν.κουβελης]
2.Μελεαγριδες
.
Ο Οινεας του Πορθεα γιου του Αρη εβασιλεψε στη Καλυδωνα
και απο την Αλθαια τη κορη του Θεστιου απεκτησε τον Μελεαγρο,
τον Φηρεα,τον Αγελαο,τον Τοξεα,τον Κλυμενο,τον Περιφα και θυγα-
τερες τη Γοργη,την Ευρυμηδη,την Δηιανειρα,και την Μελανιππη,
επειδη στη θυσια που εκανε για την αρχη των εργασιων στη χωρα
ξεχασε την Αρτεμη ,εκεινη θυμωσε πολυ κι εστειλε ενα αγριο χοιρο
που κατεστρεφε τη γη και πολλους ανθρωπους σκοτωσε,τοτε ο
Μελεαγρος και τα παιδια του Θεστιου καλεσαν τους αριστους
αντρες στην Ελλαδα να κυνηγησουν τον αγριοχοιρο,εκεινοι ηρθαν
και τον σκοτωσαν,ο Μελεαγρος μοιρασε το κρεας του στους αριστους
αντρες και το κεφαλι και το δερμα του το κρατησε επαθλο για τον
εαυτο του,η δε Αρτεμη επειδη σκοτωσαν το ιερο της αγριοχοιρο παρα
πολυ οργισθηκε και εσπειρε τη φιλονεικια αναμεσα τους,και τα
παιδια του Θεστιου και οι αλλοι Κουρητες παιρνουν το δερμα λεγον-
τας πως το μισο επαθλο ανηκει σ'αυτους ,τοτε ο Μελεαγρος
τ'αρπαξε με τη βια και σκοτωνει τα παιδια του Θεστιου κι απ'αυτη
τη προφαση ξεσπασε αναμεσα στους Κουρητες και τους Καλυδωνιους
πολεμος και ο Μελεγρος σ'αυτον τον πολεμο δεν βγαινει να παρει με-
ρος κατηγορωντας τη μανα του πως τον καταραστηκε που σκοτωσε
τ'αδερφια της, κι οταν οι Κουρητες ηταν ετοιμοι να καταλαβουν την πο-
λη τοτε επεισε τον Μελεαγρο η γυναικα του η Κλεοπατρα να βοηθησει
τους Καλυδωνιους να αμυνθουν,αυτος σταθηκε μπροστα στο στρατο
των Κουρητων και πεθανε οταν η μανα του εκαψε το ξυλο που της ειχαν
δωσει οι Μοιρες που του εκλωσαν οταν ηταν μωρο τοσο χρονο να ζησει
οσο χρονο το ξυλο θα μενει ακαιγο,και τ'αλλα παιδια του Οινεα πεθαναν
μαχομενα,και το πενθος για το θανατο του Μελεαγρου ηταν πολυ μεγαλο
στους Καλυδωνιους,κι οι αδερφες του θρηνουσαν στο μνημα του ακα-
ταπαυστα,μεχρι που η Αρτεμη πιανωντας μια ραβδο τις αγγιξε και τις
μεταμορφωσε σε πουλια και τις εγκατεστησε στο νησι Λερο και τις ονο-
μασε μελεαγριδες,που μεχρι τωρα λεγεται πως φερουν το πενθος για
τον Μελεαγρο,δυο δε απο τις θυγατερες της Αλθαιας,η Γοργη και η
Δηιανειρα,λενε πως απο ευμενεια του Διονυσου δεν μεταμορφωθηκαν,
πως η Αρτεμη του εκανε αυτη τη χαρι
.
.
[στο κυνηγι του αριοχοιρου εκτος απ' τους αριστους πηρε μερος και
μια γυναικα,η Αταλαντη,απο την Αρκαδια,ηταν πανεμορφη,ξακουστη
δρομεας και κυνηγος[γι'αυτο προστατευομενη της Αρτεμης,ορκισμενη
παρθενα μεχρι που τη νικησε σε αγωνα δρομου ο Ιππομενης χαρις στα
τρια μηλα των εσπεριδων που της πετουσε κι αυτη,γυναικα ηταν,καθυ-
στερουσε να τα πιασει,μια και δυο και τρεις φορες,κι εχασε τελικα το
δρομο και τη παρθενια της],αυτη τραυματισε πρωτη τον αγριοχοιρο
και σ'αυτη εδωσε,το δικαιουνταν, το δερμα του ο Μελεαγρος για επα-
θλο]
.
.
.
.
.
.
LITTERATURE - ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
ΚΕΙΜΕΝΑ- TEXTS-Χ.Ν.ΚΟΥΒΕΛΗΣ-
C.N.COUVELIS
.
ΜΕΡΟΣ 8
PART 8
.
.
.
Athens CoMix -χ.ν.κουβελης-c.n.couvelis
.
.
ATHENS CoMIX STREET MOVIE
.
Αρχη ταινιας
στη Σταδιου,απο τα Χαυτεια,προς το Συνταγμα,κοντι-
νο πλανο,σε ανθρωπους,σε στροφη η καμερα 45 μοιρων,
ηχος του δρομου,στη πλατεια Κλαυθμωνος στοπ,κυκλικο
παλι κοντιονο πλανο,περιστροφη σε αυξοντα αριθμο διαρ-
κειας,1min,2min,3min,φυσικος ηχος in,συνεχεια της πορει-
ας,τα απεναντι κτιρια μεχρι τη Παλια Βουλη,φυσικος ηχος
out,στον ηχο η φωνη του ποιητη Μιχαλη Κατσαρου που δια-
βαζει τα Κατα Σαδδουκαιων και μαγνητοταινια με ηχους
αρχειακου ιστορικου υλικου,στη Παλια Βουλη γκρο πλανο σε
μια γυναικα,2 min,ηχος out σιωπη,απο τη Παλια Βουλη μεχρι
το Συνταγμα κοντινο πλανο στο μεσο του υψους των ανθρω-
πων,φυσικος ηχος,απο την Μητροπολεως σταθερο ευρυγω-
νιο μονοπλανο προς τη Πλατεια Συνταγματος και τη Βουλη,
διαρκεια πλανου 3min,εναλλαγη φυσικου ηχου και ελλειψης
ηχου ανα 20 sec,
Τελος ταινιας
.
.
.
Πειραιας -καρτ ποσταλ
[απο τα ''ΛΑΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ'']
ΣΥΝΕΒΕΙ ΣΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ ΑΡΧΕΣ ΤΗΣ ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ ΤΟΥ 1960
.
ο Γιωργος γεννηθηκε στον Πειραια,στη συνοικια του Αγιου Νει-
λου,το 1938,τελευταιο παιδι,πατερα δεν γνωρισε,δυσκολα χρο-
νια,ναυτικος,χαθηκε στη θαλασσα το 1939,αυτο ειπανε οι αρ-
χες στη μανα,αλλα τρια παιδια μεγαλυτερα,κοριτσια,στην Κατο-
χη υποφεραν οπως ολος ο πληθυσμος της Ελλαδας,η μανα δεν
ξαναπαντρευτηκε,ομορφη ηταν βασουσε ακομα,μπλεχτηκε
μ'ενα καθαρμα,στην αρχη δεν τον καταλαβε,μετα την πιεζε να
παει με Γερμανους αντρες,περασανε κολαση,ευτυχως που επεμ-
βηκε ενας ξαδερφος της μανας,ητανε στην αντισταση,το ειπε
η μανα και τον φοβερισε πως θα του κοψει τα ποδια κι ετσι γλυ-
τωσαν απ'αυτον κι ημανα και τα παιδια,ομως ηταν τοσα τα κακα
στο τοπο και δεν γλυτωσαν απ'τα βασανα ,η μανα στον εμφυλιο
αρρωστησε και πεθανε φυματικη,τα κοριτσια τα πηραν και ξενο-
δουλευανε σε πλουσια σπιτια,τον Γιωργο τον πηρε μια αδερφη
της μανα του,εκει στον Αγιο Νειλο,στα 13 του δουλευε στο λιμανι,
βαρια δουλεια για παιδι,τα χρονια περασαν,μεγαλωσε,η θεια πε-
θανε,παιδια αλλα δεν ειχε του αφησε το σπιτι,ενα μικρο παλιο
σπιτακι,τον εφτανε,πηγε φανταρος γυρισε,παλι δουλεια στο λι-
μανι,τοτε γνωρισε τη Βικυ,20 χρονων ηταν η Βικυ και δουλευε
σε εργοστασιο,ομορφη κοπελα ,κι ο Γιωργος ηταν ομορφος αν-
τρας,γερος,τα φκιαξανε,πηγε στους δικους της τη ζητησε σε γα-
μο,παντρευτηκαν κι εμειναν στο σπιτι που τ'αφησε η θεια,
περασαν δυο χρονια,παιδι δεν ειχαν,αργησε να καταλαβει τι
γινονταν,κατι στη συμπεριφορα της Βικυ δεν του αρεσε,σαν
κατι να την αποσχολουσε,την ρωτουσε,απεφευγε,του ελεγε δια-
φορα,μια μερα την παρακολουθησε και την ειδε να μπαινει
σ'αλλο σπιτι,στην Ευαγγελιστρια,κοπηκαν τα ποδια του,καθισε
κρυμενος στο σκοταδι δυο ωρες μεχρι που βγηκε,στο φως της
πορτας που ανοιξε ειδε τον αλλο αντρα,η καρδια του εσπασε,
οταν γυρισε σπιτι την βρηκε να κοιμαται,δεν την ξυπνησε,ενιω-
θε ζαλισμενος,ειχε πιει πολυ,ξαπλωσε σ'ενα αλλο κρεβατι,δεν
μπορουσε να κοιμηθει,τον πονουσε η κοιλια,σηκωθηκε κι εκα-
νε εμετο,πηγε στη δουλεια στο λιμανι αυπνος,δεν ειχε ορεξη,
δεν μιλουσε,αισθανονταν κουραση,δεν ενιωθε καλα,ζητησε
αδεια να φυγει πιο νωρις απ'τη δουλεια,γυρισε σπιτι,πανω
στο τραπεζι της κουζινας βρηκε ενα σημειωμα,το πηρε στα χε-
ρια του,το ειχε αφησει η Βικυ,το διαβασε,''αρκετα ψεματα σου
ειπα,γνωρισα καποιον αλλον,τον αγαπω,θα μεινω μαζι του,χθες
καταλαβα πως με παρακολουθησες,μην με ψαξεις,σε παρακα-
λω,θα φυγω κι απ'τη δουλεια,συγχωρεσε με,δεν ηθελα να σου
κανω κακο.Βικυ'',εκλεισε τα ματια,γυριζε ο κοσμος,
περασε ο καιρος,πεντε χρονια,το πηρε αποφαση την εχασε,το
σπιτι που την ειδε να μπαινει εκεινη τη μερα νοικιαστηκε,ο κο-
σμος ειναι πολυ μικρος αλλα και πολυ μεγαλος δεν την ξανα-
ειδε,
πεντε χρονια περασαν κι ενα απογευμα την ειδε μπροστα του
στην Σωτηρος Διος στο κεντρο,κοντοσταθηκε,κρατουσε απ'
το χερι της ενα παιδακι,ενα αγορακι,καλοντυμενο,μπηκε σ'ενα
καταστημα,
συνεχισε το δρομο του προς τη Ζεα,η ζωη ειναι ενα ποταμι η'
ενας δρομος
.
.
.
μια ομολογια
δεν πειραζει που το παιδι μου δεν παιρνει τα γραμματα,
θα γινει γεωργος,θα μεινει εδω,θα παντρευτει και μια
καλη και γερη κοπελα,θα κανει πολλα παιδια,θα κοιταξει
και μας σαν γερασουμε,τον πατερα του και μενα,
δεν θα παει χαμενο,θα δεις,θα προοδευσει
.
.
.
Alea Jacta Est-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
Ο ΦΟΝΤΑΣ O ALEA JACTA EST
[Λαικη Ιστορια]
.
στη πιατσα του εδωσαν το παρανωμι Alea Jacta Est το
οποιον εστι μεθερμηνευομενον -ο κυβος εριφθη,πρωτος
το λανσαρε καποιος μυστηριος ρωμαιος καισαρας,ο Ιουλιος,
το λοιπον το κολλησανε στον Φοντα,Ξενοφωντα πληρως,επει-
δης καθε κουβεντα του,βαρια κι ασηκωτη η' ελαφρια και του
ανεμου,την τονιζε,εν καταληξει,μ'ενα Alea Jacta Est,''ετσι ειναι
η ζωη Alea Jacta Est,και η γυναικα το ομοιον,και το χρημα
παρομοιως,και το πασα ενα,Alea Jacta Est,Νομος,απαρα-
βατος'',και σε κοιτουσε με νοημα,''συμφωνεις;'',συμφω-
νουσες,μεγιστη αληθεια,μην νομισθει πως ο Φοντας ηταν
καποιος γραφικος τυπος,απεναντιας ηταν σοβαρος και
τον σεβονταν ο πασα εις,ειχε μεγαλη υποληψη,λεγανε
αυτοι που ξερανε,πως υπηρξε ασσος στο χαριοπαιγνιο,
ποκα ποκερ και τα ρεστα,η τραπουλα γινονταν στα χερια
του φυλλο και φτερο,την διαβαζε οριζοντιως και καθετως,
αξεπεραστος ,και μυαλο ξυραφι ακονισμενο,ηξερε κατα-
λεπτως τι χαρτι θα τραβηξει ο αντιπαλος και ποιο θα πα-
ρει αυτος,αλαθευτος,και τονιζε τις αλλαγες στο παιχνιδι
με την εκφραση,με τον ιδιο τροπο,''Alea Jacta Est'',το χα-
ος το απροβλεπτο το κουμανταριζε,εμπενε στο εσωτερικο
του,στα σπλαχνα του,και το λογαριαζε,το παλευε και το'
βαζε στη σειρα,το αντιμετωπιζε,ετσι κι οταν η γυναικα του
εφυγε μ'εναν τζε και τον παρατησε,Alea Jacta Est ειπε και
προχωρησε,γυρισε χαρτι,κι οταν απο συκοφαντια τον
επιασαν οι μυστικοι και περασε δυο χρονακια καργα στο
φρεσκο,παλι Alea Jacta Est ειπε και το εννουσε,ετσι την
εβγαλε σ'ολες τις αναποδιες,Alea Jacta Est,τωρα στην Ευ-
αγγελιστρια στον Πειραια σε μια καμαρα,τα χρονια πε-
ρασαν,απο κει ατενιζει τη θαλασσα και τα καραβια της
που πηγενοερχονται,Alea Jacta Est λεει,Μεγαλη Κουβεντα ,
Σοφη,
και θυμαται τον καθηγητη του των Λατινικων,παρενθεση,ο
Φοντας πηγε τρεις ταξεις στο Γυμνασιο,φτωχεια γεγονοτα
δεν τον αφησαν,δεν το τελειωσε,του εντυπωθηκε βαθεια,
ομως,αυτο το Alea Jacta Est,κι αυτο ειναι το πτυχειο,που
αποκτησε στη ζωη του,σημαντικο,πολυ σημαντικο,
''Φοντα Alea Jacta Est''λεει και στον εαυτο του
.
.
.
woman-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
ΟΙ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ ΜΟΥ ΜΕ ΓΥΝΑΙΚΕΣ-[α']
.
-η Ελενη
σηκωσε τη φουστα της,μου εδειξε ενα σημαδι ψηλα στο
μπουτι της,στο αριστερο ποδι,''εσβησε ενα τσιγαρο πανω
στο ποδι μου,το πιεσε με μανια,να μ'ασχημηνει,φωναξε'',
το κοιταξα,''δες το'',μου ειπε
-η Αλεξανδρα
''χωρισα πριν δυο μερες'',με κοιταξε,''μην με νομισεις ευκολη,
επιπολαια'',
-η Κατερινα
στον Πειραια,στη Ζεα,Απριλιος 2001,σε μια καφετερια,''ποια
γυναικα αγαπησες περισσοτερο;'',ρωτησε,δεν της απαντησα,
δεν ηθελα να της πω ψεματα
-η Αλικη
στον καθρεφτη απεναντι μου,δωματιο σ'ενα ξενοδοχειο στο
κεντρο,Θεσσαλονικη,εβαφε τα χειλη της,γυρισε προς το
μερος μου,''σ'αρεσουν;'',σ-αυτη τη πολη δολοφονησαν τον
Γρηγορη Λαμπρακη,σκεφτηκα,''μ-αρεσουν'',απαντησα,γελασε,
γυρισε στον καθρεφτη της
-η Νικη
στο ηλεκτρικο τρενο ,απο Ομονοια προς Μοναστηρακι,στο υπο-
γειο τουνελ,''φαντασου κατι να γινει,ενας σεισμος η' ενας κατα-
κλυσμος και να μην βγουμε πανω'',την ακουσα να μου λεει,ψιθυ-
ριστα,σφιχτηκε πανω μου,μαλακο το κορμι της,ευθραυστο,ηταν
παντως μια πιθανοτητα
-η Φωτεινη
μου εδειχνε παλιες φωτογραφιες,νεαρη κοπελα,''αυτες ειναι απο
το Λυκειο,εκδρομη στο Ναυπλιο'',''αυτες οταν αρραβωνιαστηκα'',
''αυτες οταν παντρευτηκα,ο γαμος'',μου εδειξε και μια φωτογρα-
φια ,πισω θαλασσα,φορουσε ενα ασπρο κοντο φουστανακι, κοι-
τουσε κατευθειαν το φακο,χαμογελουσε,''εσυ την τραβηξες'',''θυ-
μασαι;'',γυρισα πισω τη φωτογραφια,εγραφε:17 Ιουνιου 1998,
''τοτε ημουν 19 χρονων'',ειπε
-η Ελενη
''η μανα εφυγε με καποιον αντρα,δεν ξαναγυρισε,ο μπαμπας
στεναχωρεθηκε,ημουνα 10 χρονων,ακετα μεγαλη να το καταλα-
βω,κρυβονταν,ενιωθε ντροπη,ο αδερφος μου ηταν πολυ μικρος
δεν καταλαβαινε,ζητουσε τη μαμα,του ελεγα ψεματα,να ηρεμη-
σει,να μην κλαιει,αργοτερα οταν μεγαλωσε του ειπα την αληθεια,
ακουσε βουβος,δεν ειπε τιποτα,ουτε ειπε για κεινη κατι,να τη
βρισει,να ξεσπασει,ο μπαμπας δεν υπηρχε,δυο χρονια πριν,ρω-
τησε πως το πηρε,του ειπα,εφυγε απ'το σπιτι,γυρισε μετα απο
μια βδομαδα,δεν τον ρωτησα που χαθηκε,''τη βρηκα'' μου ειπε,
''παντρευτηκε,εκανε αλλη οικογενεια,μου ειπε να την συγχωρε-
σω'',σταματησε,σαν να δισταζε να συνεχισει,''πειραζει που δεν
την συγχωρεσα;'',με ρωτησε,οχι δεν με πειραζε,αλλωστε κι εγω
δεν την ειχα συγχωρεσει''
της αφησα λιγα χρηματα παραπανω απ'οτι μου ζητησε,πληρωσα
για το κορμι της,για την αληθεια η' το ψεμα δεν μ'ενδιεφερε
-η Βασιλικη
χτυπησε το τηλεφωνο της,διαμερισμα στα Κατω Πετραλωνα,με
κοιταξε,''σηκωσε το'',της ειπα,με κοιταξε,''σηκωσε το'',το σηκω-
σε,ανοιξα τη πορτα και βγηκα εξω,δεν πηρα το ασανσερ,κατε-
βηκα απο τις σκαλες,μετα απο δυο ωρες γυρισα ,δεν τη βρηκα,
ενιωσα αναλαφρος,σαν ν'αφησα ελευθερο εναν ανθρωπο,να
ανοιξα τη πορτα της φυλακης του και να τον απελευθερωσα
-η Ειρηνη
''θα κανω μπανιο'',μου ειπε,πηγε στο μπανιο,σε λιγο ακουσα το
νερο που ετρεχε,κατι μου φωναξε απο'κει,ανοιξα τη πορτα,''δω--
σε μου μια πετσετα'',πηρα τη πετσετα της την εδωσα,γελασε,
βγηκα απ'το μπανιο,καθησα στο σαλονι,ανοιξα την τηλεοραση,
σε λιγο ηρθε και καθησε διπλα μου,ο αερας γυρω μου αλλαξε,
εγινε πιο δροσερος
-η Μαρια
ειχε πανσεληνο,βραδυ,απο την ανατολη εβγαινε το φεγγαρι,''εχει
πανσεληνο'',ακουσα τη φωνη της,παρακολουθουσα τα κυματα που
εφερναν το φως της στα ποδια της κι εκει τα σωριαζαν,''πιασε
το φως'',επιασα τα ποδια της,''τοσο φως'',ειπε,''στα χερια σου'',
την ακουσα,τωρα ολ'αυτα τα θυμαμαι
.
.
.
woman-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΠΑΝΩ ΣΕ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΜΙΑΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ
.
μια φωτογραφια της,νεωτερη,5 χρονια πριν,αλλα
γεγονοτα,αλλη πραγματικοτητα,ενας ανθρωπος
τοτε,ενας αλλος ανθρωπος τωρα,καπου,αγνωστος,
μια λεξη ενα τιναγμα ζωη,μια ανασα,κι υστερα τα
φυλλα πεφτουν,τα σαρωνει ο αερας,το χαμογελο
στη φωτογραφια,η αποσταση απ'τον λαιμο στον
ασπρο ωμο,η θερμοκρασια ενος σωματος,''αλλα
ονειρα δεν εχω,παρα οσα κανω με σενα'',τα χρονια
ενδιαμεσα,τοιχος ,δεν θυμασαι αν αυτο εγινε η' εκει-
νο,και με ποια σειρα,δεν εχει σημασια,παντως εγιναν,
τα ματια της κοιταζουν,αυτο που βρισκεται μπροστα,
εσυ ησουν μπροστα,στη φωτογραφια,η ζωη εφερε αλλα,
οτι εζησε μ'αυτο τον τροπο δεν ξαναζει,η φωνη,τι εγινε
με τη φωνη στ'αυτι σου;ακουστηκε,διαρκεσε,εσβησε,
και η μνημη τι χρειαζεται;αν σε τιποτα τωρα πια δεν
χρησιμευει,το σωμα γυμνο,το σωμα ντυμενο,το σωμα
που κοιμαται,το σωμα που κινειται,μια αποσταση
το σωμα,απο σωμα σε αλλο σωμα αλλα σωματα -παρεμ-
βαλονται,αμπωτις και παλιρροια,ημερομηνια 30 Ιου-
λιου 2008,ενα κενο,η μεταφυσικη της φωτογραφιας της,
να ησουν εκει,να μην εισαι εδω,ενα πριν ενα μετα,κενο
.
.
.
Simonetta Cattaneo de Candia Vespucci-Sandro Botticelli-c.n.couvelis
.
.
L'incontro con la Donna Simonetta Cattaneo de Can-
dia Vespucci a Firenze-χ.ν.κουβελης
..
Σιμονετα Κατανεο Βεσπουτσι Simonetta Cattaneo de Can-
dia Vespucci ,το ονομα,υψος 1.70 εκ,χρωμα κομης μαυρο,
χρωμα οφθαλμων μαυρο,βαρος 57 κιλα,ηληκια 41 χρο-
νων,καταγωγη Φλωρεντια Ιταλια,κατοικος Φλωρεντιας
Ιταλια,επαγγελμα ηθοποιος θεατρου,
αυτα τα στοιχεια της γυναικας ειχα,εφτασα απο τη Ρωμη
στη Φλωρεντια με ενοικιαζομενο αυτοκινητο,μια Ferrari
f430 μοντελο του 2004,πριν το μεσημερι,ζεστη μερα,31
Ιουλιου 2013,espresso σε ενα κεντρικο cafe I MEDICI,εδω-
σα μπαρμπουαρ 1ευρω στη πολωνεζα γκαρσονα,12:30 στο
museo degli Uffizi,η Αφροδιτη του Sandro Botticelli,περασα
πανω απο τη ponte vecchio ,εφτασα στο σπιτι της,μια 7οροφη
πολυκατοικια art deco stil,13:20 χτυπησα το κουδουνι της,
μου ανοιξε σχεδον αμεσως,Entra, ti aspetta,γλυκεια βαθεια
φωνη,περασα μεσα,una Bella Donna,γελασε,caffe?cappuc-
cino,si,σερβιρε τους καφεδες,με κοιταξε,bene,cominciamo
a parlare,Ero un modello di Sandro, La nascita di Venere e la
Primavera,e altri dipinti,την εποχη που ποζαρα για την Αφρο-
διτη τη Venere ειχε αρχισει η σχεση μου με τον Τζουλιανο
ντι Πιερο των Medici,τοτε ημουνα 17 anni,στην Primavera
στην Ανοιξη ,21 anni,o Sandro mi ha rivelato che era segre-
tamente innamorata di me,του ειπα για τη σχεση μου με
τον Τζουλιανο,τον ειδα triste,λυπηθηκα,δεν μπορουσα να
κανω diverso,η σχεση με τον Medici εφτασε σε αδιεξοδο
situazione di stallo,infine la relazione è finita,στη Firenze
ειχαμε rivoluzione,το 1494 πηρε την εξουσια απο τους
Μεδικους ο Τζιρόλαμο Σαβοναρόλα,και τους εδιωξε απο τη
Firenze,ενας φανατικος μοναχος ,Δομηνικανος,αυστηρος,
καταπελτης κατα της πολυτελους ζωης,del peccato,nel 1497
lui ei suoi seguaci bruciato specchi, cosmetici, strumenti musi-
cali, cappelli delle donne, libri di scrittori antichi, dipinti e scultu-
re che si sentivano inadeguati nella piazza principale di Firenze,
chia-mato "Fuoco di vanità.",στη φωτια της ματαιοδοξιας,
una folla inferocita lo ha catturato l'8 aprile. Eseguito il 23
maggio 1498,I dipinti που εκανε ο Σαντρο con me per fortuna
γλυτωσαν salvato dalla distruzione,nel 1512 i Medici resti-
tuito alla città,ma la mia vita era cambiata,δυο αποτυχημενοι
γαμοι due matrimoni falliti e tre figli,σηκωθηκε,fa troppo
caldo oggi,acqua fredda?,si,εφερε τα νερα,καθησε,bella don-
na affascinante,της ειπα,γελασε,grazie,απαντησε,με κοιταξε,
sai,nel 2001 sono venuto a Atene,uno spettacolo teatrale
a Herodium,un progetto del Shakespeare progetto,The Tra-
gœdie of Othello, the Moore of Venicnel ruolo di Desde-
mona,Grande Successo,σηκωθηκε,πηγε στο διπλανο δωμα-
τιο,μετα απο λιγο γυρισε,κρατουσε στα χερια της αποκομμα-
τα απο εφημεριδες,καθησε,μου τα εδωσε,guardare quello
che hanno scritto giornale greco,αποκομματα απο ελληνικες
εφημεριδες που εγραφαν για την παρασταση,
Η Μεγαλη Ιταλιδα Ηθοποιος Σιμονετα Κατανεο Βεσπουτσι
στο ρολο της Δυσδαιμονας στον Οθελο του Σαιξπηρ,διαβα-
σα,της εδωσα τα αποκομματα,την κοιταξα,dimmi per Sandro,
της ειπα,γελασε,εσκυψε το κεφαλι,σαν να ηθελε να κρυψει
κατι,σηκωσε το κεφαλι,Sandro,è il mio amante ora,απαντησε,
χτυπησε το κινητο της,questo è,σηκωσε το τηλεφωνο,την
ακουσα να μιλαει μαζι του,οταν εκλεισε μου ειπε,Sandro
vuole incontrarti,
εφυγα απο το σπιτι της Donna Simoneta,θα με επαιρνε τη-
λεφωνο για τη συναντηση,περασα τη ponte vecchio ,στο
Uffizi πηρα τη Ferrari και πηγα στο hotel PRIMAVERA,στα
περιχωρα της Φλωρεντιας ,δυτικα,
.
.
.
Η Μηδεια-χ.ν.κουβελης. c.n.couvelis
.
.
Αποσπασματα ιστοριας
.
-σπιτι στη θαλασσα-ο αντρας ψαρας-απογευμα,ο ηλιος στη δυση-
κοκκινα χρωματα-το νησι στο βαθος νοτια διαλυμενο στο φως-
το ραδιοφωνο ,ενα λαικο-τα παιδια παιζουν ακομα στο κηπο-
ακουει τη φωνη τους -πιο δυνατη του αγοριου πιο χαμηλη του κο-
ριτσιου-κλεινει τ'αυτια της να μην ακουει-τα ματια κλεινει-ισως
ειναι ακομα χρονος να αλλαξει-οχι,ξερει δεν εχει θεληση-δεν
εχει δυναμη-ο αλλος τη περιμενει -οταν νυχτωσει θα φυγει
μαζι του-δεν ξερει για που-καπου μακρια-ισως ποτε να μην
ξαναδει τα παιδια-νυχτωνει-το δωματιο σκοτεινιαζει-βλεπει
στον καθρεφτη το σωμα της-το προσωπο της-το προσωπο μιας
αλλης γυναικας-παει να κλεισει το παραθυρο-δεν το κλεινει-
φοβαται το σκοταδι-βγαινει απ'το δωματιο-κατεβαινει γρηγορα
την εσωτερικη σκαλα-φτανει στη πορτα-βγαινει εξω απ'το
σπιτι-φευγει-κρυβεται στις σκιες-ο αλλος αντρας λιγο πιο
πανω τη περιμενει
.
.
.
η Γεωργια-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Μικρσ Πορτρετα-η Γεωργια
.
πρωι σπιτι της-η μερα ζεστη-''θα φερω κρυο καρπουζι''-
ανοιξε το καρπουζι-κοκκινο γλυκο-ειπα-γελασε-κυλησε
δροσερος ο χυμος-απεναντι η γυναικα-στον ισκιο-
το φως πισω διελυε τις μορφες-αρχησε να λεει
μια ιστορια-γεγονοτα που της συνεβησαν-την ακουγα,
μιλουσε απλσ-χωρις τεχνασματα-με ειλικρινεια-
τι συμβαινει σ'εναν ανθρωπο πραγματικα
.
.
.
Ιστιοπλοοια-χ.ν.κουβελης. c.n.couvelis
.
.
χρονικο
-[του Οδυσσεα]-
.
ξημερωνοντας εφυγε ο Οδυσσεας απ' το νησι,
ξανοιχτηκε. στο ποντο,εκει παρατησε το τιμονι,
αφησε τη βαρκα ακυβερνητη, στα φυσικα στοιχεια,
βαρεθηκε την εξουσια τις ιντριγκες τους δολιους
ανθρωπους στο νησι,επιθυμουσε τη περιπετεια,
ο ανεμος σηκωθηκε συννεφα καρφωθηκαν στον
ηλιο και τον εκρυψαν τα κυματα πιο γρηγορα πιο
ορμητικα πιο μεγαλα,το ταξιδι αρχιζει,Ευχαν Οδυσσει
.
.
.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ του ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ
απο τη ΜΑΧΑΙΡΑ Ξηρομερου ΚΑΙ τ'Αλλα
7 ΠΑΙΔΙΑ ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΕΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ
που Χαθηκαν στο Υψωμα 1630[Παπακωστα
η'Χορμοβο]της Αλβανιας στον ΠΟΛΕΜΟ ΤΟΥ 1940
στις 22 Ιανουαριου 1941
.
.
Γεωργιος Κουβελης του Χριστοδουλου και της Βασιλικης
[1917- 22 Ιανουαριου 1941,του 39 Συνταγματος Ευζωνων
Μεσολογγιου,δεκανεας,στο υψωμα 1630[Παπακωστα η' Χορ-
μοβο] η ομαδα του επεσε σε χιονοθυελλα,''και πεθαναν απο
ψυξη''
.
.
[Επίσης 8 Αιτωλοκαρνάνες έχασαν την ζωή τους στο ίδιο
μέρος και την ίδια μέρα, όχι από τις σφαίρες του εχθρού,
αλλά από το κρύο (σε χιονοθύελλα), «πέθανε από ψύξη
στο ύψωμα 1630 (Παπακώστα ή Χόρμοβα) στις 22/01/1941»
ΚΟΥΒΕΛΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ του ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, από το
Μαχαίρα Βόνιτσας.
ΛΩΛΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ του ΝΙΚΟΛΑΟΥ, από το Ζευγαράκι
Μεσολογγίου.
ΜΙΡΗΣ ΠΕΤΡΟΣ του ΓΕΩΡΓΙΟΥ, από τον Άγιο Βλάσιο
Τριχωνίδας.
ΠΑΠΑΔΑΝΤΩΝΗΣ ΕΥΘΥΜΙΟΣ του ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ, από
τη Μπουρλέσια Μεσολογγίου.
ΠΕΛΕΚΑΝΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ του ΑΡΙΣΤΕΙΔΗ, από τη
Πεντάνασα Τριχωνίδος.
ΠΕΛΕΚΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ του ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ, από το
Κρυονέρι Ναυπακτίας.
ΤΣΑΦΑΣ ΑΓΗΣΙΛΑΟΣ του ΓΕΩΡΓΙΟΥ, από τους
Παπαδάτες Μεσολογγίου.
ΖΩΗΣ ΛΕΩΝΙΔΑΣ του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ, από το
Παλαιοχωράκι Ναυπακτίας.”
Απο το βιβλιο :''ΑΓΩΝΕΣ ΚΑΙ ΝΕΚΡΟΙ 1940-1945''
που εκδοθηκε απο τη Διευθυνση Ιστοριας Στρατου
πηγη:www.agrinio-news.blogspot.com ]
.
ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ
ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ ΤΟΥΣ
.
.
ΧΡΟΝΙΚΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΑΜΕΝΟ ΔΕΚΑΝΕΑ
ΤΗΣ ΑΛΒΑΝΙΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟ ΚΟΥΒΕΛΗ ΤΟΥ
ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ
ΑΠΟ ΤΗ ΜΑΧΑΙΡΑ ΞΗΡΟΜΕΡΟΥ
.
.
Το'ξεραν πως εκεινος ο πολεμος δεν ηταν σαν τους αλλους μεχρι
τοτε στην ανθρωποτητα,ειχαν τον Γιωργο το αγαπημενο παιδι και
τον αγαπημενο αδερφο στο μετωπο της Αλβανιας,τον νοιαζονταν,
ετρεμε το φυλοκαρδι τους,μην παθει κακο, ομως βαθεια μεσα τους
ενιωθαν και περηφανια που ειχαν γιο που πολεμουσε,κι ακουγαν για
τις νικες των φανταρων ,απο τις 28 του Οκτωβρη ,μαζι με χιλιαδες
πατεραδες και μαναδες κι αδερφους που'χαν παλληκαρια στο μετωπο
ειχαν το μυαλο τους πανω στα βουνα της μαχης,ειχαν παιδια νικητες
Και μεσα στις κακουχιες και στην αδικια του πολεμου και στο βουητο
του,στο θαρρος των στρατιωτων πως πολεμουν για το δικιο και τη λε-
φτερια, της ανθρωποτητας ηρθε η 22 Ιανουαριου του 1941 και σε μια
περιπολο στα χιονια χαθηκε ο δεκανεας Γιωργος Κουβελης με τ'αλλα
παιδια σε μια δυνατη χιονοθυελλα που δεν εβλεπαν να προχωρησουν ,
χαθηκαν, εμειναν ωρες στο χιονια μεσα στη νυχτα και παγωσαν απ'το
κρυο.
Κι εμειναν για παντα εκει στα βουνα,αταφα τα κορμια τους,και δεν τους
γυρισαν στο σπιτι τους να τους θαψουν οι δικοι τους.
Περασαν μερες απ'το χαμο του Γιωργου,οι συγγενεις ολοι το'ξεραν,κι ο
πατερας και η μανα κι ο αδερφος δεν το'ξεραν,
Πως να τους πουν το κακο χαμπερι;Να τους προετοιμασουν ηθελαν,και μια
μερα γυριζοντας ο πατερας του απ'την αδερφη του στη Χρυσοβιτσα στη Τσα-
πουρνια καποιος του'πε οσο προσεκτικα μπορουσε:
''ο Γιωργος Χαθηκε''
Ο Γιωργος Χαθηκε,το ακουσε ο πατερας του,και δεν το πιστεψε,
Ο Γιωργος Χαθηκε,ουρλιαξε ο γερος για το παιδι του, και σειστηκε η γης,
και τα πουλια πεταξαν απ'τα κλαρια τρομαγμενα,κι ο ουρανος σκοτεινιασε,
Ο Γιωργος Χαθηκε ,ουρλιαξε ,και τα δεντρα τις βελανιδιες ηθελε να ξεριζω-
σει,να μην αφησει πετρα για πετρα,φωναζε το παιδι του,Ο Γιωργος Χαθηκε
κι εφτασε στο χωριο στο σπιτι με ξεριζωμενη καρδια κομματια.
''ο Γιωργος Χαθηκε'' ουρλιαξε κι ακουσε η μανα για το παιδι της κι ακουσε ο
αδερφος για τον αγαπημενο αδερφο,ουρλιαξαν,χτυπησαν με τα χερια τα
στηθια τους,ξεριζωσαν τα μαλλια τους και ξεσχισθηκε η καρδια,χαθηκαν ,
γκρεμισθηκαν στον βαρυ πονο,και δεν σηκωθηκαν,τοπος πουθενα δεν
ηταν να τους χωρεσει.
Και που'ναι ο Γιωργος;να τον δουμε
να τον κλαψουμε να τον μοιρολογησουμε;Πως να παρηγορησουμε την ψυ-
χη μας;
''Ο Γιωργος Χαθηκε'',
ολο το χωριο συμπαρασταθηκε,ηταν λεβεντης,ηταν καλος αλλος σαν αυτον
δεν ηταν
Ο πατερας μου ο αδελφος του ο Νικος ηταν απαρηγορητος ,ελεγε ειναι ψε-
ματα,δεν τον ειδε πεθαμενο,δεν πεθανε ο Γιωργος,τον περιμενε τον αδερφο
του να γυρισει ζωντανος,40 μερες τον περιμενε να γυρισει πισω αγρυπνος
και νηστικος.
Και δεν γυρισε ο Γιωργος.Πηγε στους Ουρανους.
Και τα χρονια περασαν κι ο Γιωργος δεν γυρισε απο τα βουνα της Αλβανιας.
Οπως και χιλιαδες αλλα παιδια.Κι ηταν και Νικητες και δεν γυρισαν .στη Πα-
τριδα στους δικους τους.
Ο Γιωργος ηταν σαν να'ταν εδω,ποτε δεν τον ξεχασαν.
Ο πατερας οταν ξεψυχουσε στις 6 Αυγουστου το 1972 φωναζε στον βαθυ
ληθαργο του το ονομα του παιδιου του:
''Γιωργο,Γιωργο,Γιωργο'' και μ'αυτο το γλυκο πικρο ονομα στα χειλη τελει-
ωσε τις μερες στη γη και το ανεβασε η ψυχη του μαζυ της στους Ουρανους.
Το πρωτο παιδι,τον αδερφο μου, οι γονεις μου τον εβγαλαν στο ονομα του
Γιωργου.
Ο πατερας μου οταν τον αναφερνε ελεγε :''ο μακαριτης'' τιποτα αλλο.Οπως
συνηθιζεται να λεμε για εναν ανθρωπο που ζει.
Ενα Ονομα Ανθρωπου,σαν να Υπηρχε,και να Ηταν Εκει Γυρω.
Και μια φορα τον ρωτησα γιατι δεν βγαινει στο πανηγυρΙ του χωριου να
γλεντησει και μου απαντησε απλα:''εχω τον αδερφο να παω;''και τοτε κατα-
λαβατι εκρυβε βαθεια στη ψυχη του.Και τον πονεσα βαθεια.
Η μανα μου μας ελεγε,σε μας τα παιδια,[θυμαμαι οταν μπελονιαζαμε καπνο],
πως θα'ταν τα πραγματα στο σπιτι διαφορετικα αν ζουσε ο Γιωργος,ητανε
εξυπνος και καλος,εργατικος.Τον τιμουσε σαν αδερφο της σαν κουνιαδο της
Και το κλημα σιδεριτης που ειναι κληματαρια στην αυλη μπροστα απ'το σπιτι
μας ο Γιωργος το φυτεξε.Κι ειναι νιο και δυνατο και κανει αφθονα γερα στα-
φυλια, που αντεχουν μεχρι τις αρχες του χειμωνα.Σιδεριτης.
Τ'αμπελι,λενε,δεν ξαμπελωνεται, ετσι και η Μνημη του Γιωργου δεν ξαμπε-
λωνεται.Δεν σβυνει.
Σαν να'ξερε τι θα συμβει και φυτεψε το κλημα να μεινει σε μας ενας γλυκος
καρπος,το σταφυλι του σιδεριτη.
Κι εμεις τα παιδια μεγαλωσαμε με την ζωντανη παρουσια του,τον αγαπα-
γαμε,σαν να το ξεραμε τον φερναμε στο μυαλο μας, να μας ειχε παιξει, να
μας ειχε γελασει,
τον λεγαμε '' ο μπαρμπας μας ο Γιωργος'' κι ας ηταν 21 χρονων παιδι οταν
χαθηκε
Ημασταν περηφανοι που στις εθνικες γιορτες κατεθεταν οι επισημοι ο προε-
δρος οι δασκαλοι δαφνινα στεφανια στο Μνημειο Των Ηρωων να τιμησουν
τους πεσοντες ηρωες.
Κι εκει στη μαρμαρινη πλακα ηταν χαραγμενο και το δικο του ονομα,ηρω-
ας, μαζι με τα τιμημενα ονοματα των αλλων ηρωων του χωριου.
Κι ενας δρομος του χωριου ειχε τ'ονομα του[μαλιστα εγω εγραψα τα γραμ-
ματα,οπως και σ'αλλες ταμπελες -οδους].
Εγω διαλεξα απο μικρο παιδι να κοιμαμαι στο κρεβατι,στο σαλονι,που πα-
νω του ειναι κρεμασμενη η φωτογραφια του[αυτη που που εχω βαλει στο
κειμενο].
Την κοιτουσα και παρακαλουσα οταν μεγαλωσω να του μοιασω στα νιατα
και στα χαρισματα.
Εκει και τωρα κοιμαμαι.Ειναι σαν να'ναι ο Φυλακας Αγγελος μου.
Και μ'εμαθε για το Δικιο,για το Καλο,για το Τιμιο,για το Ταπεινο,για το
Ανθρωπινο.
Με Οδηγησε.Να αγωνιζομαι να τα Τηρω.
Ο πατερας του ο παπουλης μου επαιρνε μια τιμητικη συνταξη απο το
Κρατος για το παιδι που εχασε στον Πολεμο.Μεχρι το 1972 που εφυγε.
Αυτα τα χρηματα ηταν μεγαλη βοηθεια εκεινα τα δυσκολα χρονια στο
σπιτι,αγοραζαμε φαγωσιμα ,ρουχα,παπουτσια,παιχνιδια εμεις τα παι-
δια.
Ο Χαμος του Παλληκαριου Μας Αναστησε στη Ζωη.
Κι ας ειναι τοσα χρονια,70 χρονια, το κορμακι του αντυτο γυμνο στον
αερα στη βροχη στα χιονια κι αταφο στα βουνα της Αλβανιας,
Εμεις Εδω το πλυναμε το ντυσαμε το στολισαμε ,σαν τον Αχιλλεα,
σαν τον Οδυσσεα Αντρουτσο και σαν τον Γεωργιο Καραισκακη
τον Τιμαμε
.
.
.
ΤΙΜΗ Σ'ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΜΑΧΑΙΡΙΩΤΕΣ
ΚΑΙ Σ'ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΤΗΣ
ΓΗΣ ΠΟΥ ΑΓΩΝΙΣΘΗΚΑΝ [ΚΑΙ ΑΓΩΝΙ-
ΖΟΝΤΑΙ] ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
.
.
.
απο τη ΜΑΧΑΙΡΑ Ξηρομερου ΚΑΙ τ'Αλλα
7 ΠΑΙΔΙΑ ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΕΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ
που Χαθηκαν στο Υψωμα 1630[Παπακωστα
η'Χορμοβο]της Αλβανιας στον ΠΟΛΕΜΟ ΤΟΥ 1940
στις 22 Ιανουαριου 1941
.
.
Γεωργιος Κουβελης του Χριστοδουλου και της Βασιλικης
[1917- 22 Ιανουαριου 1941,του 39 Συνταγματος Ευζωνων
Μεσολογγιου,δεκανεας,στο υψωμα 1630[Παπακωστα η' Χορ-
μοβο] η ομαδα του επεσε σε χιονοθυελλα,''και πεθαναν απο
ψυξη''
.
.
[Επίσης 8 Αιτωλοκαρνάνες έχασαν την ζωή τους στο ίδιο
μέρος και την ίδια μέρα, όχι από τις σφαίρες του εχθρού,
αλλά από το κρύο (σε χιονοθύελλα), «πέθανε από ψύξη
στο ύψωμα 1630 (Παπακώστα ή Χόρμοβα) στις 22/01/1941»
ΚΟΥΒΕΛΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ του ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, από το
Μαχαίρα Βόνιτσας.
ΛΩΛΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ του ΝΙΚΟΛΑΟΥ, από το Ζευγαράκι
Μεσολογγίου.
ΜΙΡΗΣ ΠΕΤΡΟΣ του ΓΕΩΡΓΙΟΥ, από τον Άγιο Βλάσιο
Τριχωνίδας.
ΠΑΠΑΔΑΝΤΩΝΗΣ ΕΥΘΥΜΙΟΣ του ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ, από
τη Μπουρλέσια Μεσολογγίου.
ΠΕΛΕΚΑΝΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ του ΑΡΙΣΤΕΙΔΗ, από τη
Πεντάνασα Τριχωνίδος.
ΠΕΛΕΚΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ του ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ, από το
Κρυονέρι Ναυπακτίας.
ΤΣΑΦΑΣ ΑΓΗΣΙΛΑΟΣ του ΓΕΩΡΓΙΟΥ, από τους
Παπαδάτες Μεσολογγίου.
ΖΩΗΣ ΛΕΩΝΙΔΑΣ του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ, από το
Παλαιοχωράκι Ναυπακτίας.”
Απο το βιβλιο :''ΑΓΩΝΕΣ ΚΑΙ ΝΕΚΡΟΙ 1940-1945''
που εκδοθηκε απο τη Διευθυνση Ιστοριας Στρατου
πηγη:www.agrinio-news.blogspot.com ]
.
ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ
ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ ΤΟΥΣ
.
.
ΧΡΟΝΙΚΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΑΜΕΝΟ ΔΕΚΑΝΕΑ
ΤΗΣ ΑΛΒΑΝΙΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟ ΚΟΥΒΕΛΗ ΤΟΥ
ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ
ΑΠΟ ΤΗ ΜΑΧΑΙΡΑ ΞΗΡΟΜΕΡΟΥ
.
.
Το'ξεραν πως εκεινος ο πολεμος δεν ηταν σαν τους αλλους μεχρι
τοτε στην ανθρωποτητα,ειχαν τον Γιωργο το αγαπημενο παιδι και
τον αγαπημενο αδερφο στο μετωπο της Αλβανιας,τον νοιαζονταν,
ετρεμε το φυλοκαρδι τους,μην παθει κακο, ομως βαθεια μεσα τους
ενιωθαν και περηφανια που ειχαν γιο που πολεμουσε,κι ακουγαν για
τις νικες των φανταρων ,απο τις 28 του Οκτωβρη ,μαζι με χιλιαδες
πατεραδες και μαναδες κι αδερφους που'χαν παλληκαρια στο μετωπο
ειχαν το μυαλο τους πανω στα βουνα της μαχης,ειχαν παιδια νικητες
Και μεσα στις κακουχιες και στην αδικια του πολεμου και στο βουητο
του,στο θαρρος των στρατιωτων πως πολεμουν για το δικιο και τη λε-
φτερια, της ανθρωποτητας ηρθε η 22 Ιανουαριου του 1941 και σε μια
περιπολο στα χιονια χαθηκε ο δεκανεας Γιωργος Κουβελης με τ'αλλα
παιδια σε μια δυνατη χιονοθυελλα που δεν εβλεπαν να προχωρησουν ,
χαθηκαν, εμειναν ωρες στο χιονια μεσα στη νυχτα και παγωσαν απ'το
κρυο.
Κι εμειναν για παντα εκει στα βουνα,αταφα τα κορμια τους,και δεν τους
γυρισαν στο σπιτι τους να τους θαψουν οι δικοι τους.
Περασαν μερες απ'το χαμο του Γιωργου,οι συγγενεις ολοι το'ξεραν,κι ο
πατερας και η μανα κι ο αδερφος δεν το'ξεραν,
Πως να τους πουν το κακο χαμπερι;Να τους προετοιμασουν ηθελαν,και μια
μερα γυριζοντας ο πατερας του απ'την αδερφη του στη Χρυσοβιτσα στη Τσα-
πουρνια καποιος του'πε οσο προσεκτικα μπορουσε:
''ο Γιωργος Χαθηκε''
Ο Γιωργος Χαθηκε,το ακουσε ο πατερας του,και δεν το πιστεψε,
Ο Γιωργος Χαθηκε,ουρλιαξε ο γερος για το παιδι του, και σειστηκε η γης,
και τα πουλια πεταξαν απ'τα κλαρια τρομαγμενα,κι ο ουρανος σκοτεινιασε,
Ο Γιωργος Χαθηκε ,ουρλιαξε ,και τα δεντρα τις βελανιδιες ηθελε να ξεριζω-
σει,να μην αφησει πετρα για πετρα,φωναζε το παιδι του,Ο Γιωργος Χαθηκε
κι εφτασε στο χωριο στο σπιτι με ξεριζωμενη καρδια κομματια.
''ο Γιωργος Χαθηκε'' ουρλιαξε κι ακουσε η μανα για το παιδι της κι ακουσε ο
αδερφος για τον αγαπημενο αδερφο,ουρλιαξαν,χτυπησαν με τα χερια τα
στηθια τους,ξεριζωσαν τα μαλλια τους και ξεσχισθηκε η καρδια,χαθηκαν ,
γκρεμισθηκαν στον βαρυ πονο,και δεν σηκωθηκαν,τοπος πουθενα δεν
ηταν να τους χωρεσει.
Και που'ναι ο Γιωργος;να τον δουμε
να τον κλαψουμε να τον μοιρολογησουμε;Πως να παρηγορησουμε την ψυ-
χη μας;
''Ο Γιωργος Χαθηκε'',
ολο το χωριο συμπαρασταθηκε,ηταν λεβεντης,ηταν καλος αλλος σαν αυτον
δεν ηταν
Ο πατερας μου ο αδελφος του ο Νικος ηταν απαρηγορητος ,ελεγε ειναι ψε-
ματα,δεν τον ειδε πεθαμενο,δεν πεθανε ο Γιωργος,τον περιμενε τον αδερφο
του να γυρισει ζωντανος,40 μερες τον περιμενε να γυρισει πισω αγρυπνος
και νηστικος.
Και δεν γυρισε ο Γιωργος.Πηγε στους Ουρανους.
Και τα χρονια περασαν κι ο Γιωργος δεν γυρισε απο τα βουνα της Αλβανιας.
Οπως και χιλιαδες αλλα παιδια.Κι ηταν και Νικητες και δεν γυρισαν .στη Πα-
τριδα στους δικους τους.
Ο Γιωργος ηταν σαν να'ταν εδω,ποτε δεν τον ξεχασαν.
Ο πατερας οταν ξεψυχουσε στις 6 Αυγουστου το 1972 φωναζε στον βαθυ
ληθαργο του το ονομα του παιδιου του:
''Γιωργο,Γιωργο,Γιωργο'' και μ'αυτο το γλυκο πικρο ονομα στα χειλη τελει-
ωσε τις μερες στη γη και το ανεβασε η ψυχη του μαζυ της στους Ουρανους.
Το πρωτο παιδι,τον αδερφο μου, οι γονεις μου τον εβγαλαν στο ονομα του
Γιωργου.
Ο πατερας μου οταν τον αναφερνε ελεγε :''ο μακαριτης'' τιποτα αλλο.Οπως
συνηθιζεται να λεμε για εναν ανθρωπο που ζει.
Ενα Ονομα Ανθρωπου,σαν να Υπηρχε,και να Ηταν Εκει Γυρω.
Και μια φορα τον ρωτησα γιατι δεν βγαινει στο πανηγυρΙ του χωριου να
γλεντησει και μου απαντησε απλα:''εχω τον αδερφο να παω;''και τοτε κατα-
λαβατι εκρυβε βαθεια στη ψυχη του.Και τον πονεσα βαθεια.
Η μανα μου μας ελεγε,σε μας τα παιδια,[θυμαμαι οταν μπελονιαζαμε καπνο],
πως θα'ταν τα πραγματα στο σπιτι διαφορετικα αν ζουσε ο Γιωργος,ητανε
εξυπνος και καλος,εργατικος.Τον τιμουσε σαν αδερφο της σαν κουνιαδο της
Και το κλημα σιδεριτης που ειναι κληματαρια στην αυλη μπροστα απ'το σπιτι
μας ο Γιωργος το φυτεξε.Κι ειναι νιο και δυνατο και κανει αφθονα γερα στα-
φυλια, που αντεχουν μεχρι τις αρχες του χειμωνα.Σιδεριτης.
Τ'αμπελι,λενε,δεν ξαμπελωνεται, ετσι και η Μνημη του Γιωργου δεν ξαμπε-
λωνεται.Δεν σβυνει.
Σαν να'ξερε τι θα συμβει και φυτεψε το κλημα να μεινει σε μας ενας γλυκος
καρπος,το σταφυλι του σιδεριτη.
Κι εμεις τα παιδια μεγαλωσαμε με την ζωντανη παρουσια του,τον αγαπα-
γαμε,σαν να το ξεραμε τον φερναμε στο μυαλο μας, να μας ειχε παιξει, να
μας ειχε γελασει,
τον λεγαμε '' ο μπαρμπας μας ο Γιωργος'' κι ας ηταν 21 χρονων παιδι οταν
χαθηκε
Ημασταν περηφανοι που στις εθνικες γιορτες κατεθεταν οι επισημοι ο προε-
δρος οι δασκαλοι δαφνινα στεφανια στο Μνημειο Των Ηρωων να τιμησουν
τους πεσοντες ηρωες.
Κι εκει στη μαρμαρινη πλακα ηταν χαραγμενο και το δικο του ονομα,ηρω-
ας, μαζι με τα τιμημενα ονοματα των αλλων ηρωων του χωριου.
Κι ενας δρομος του χωριου ειχε τ'ονομα του[μαλιστα εγω εγραψα τα γραμ-
ματα,οπως και σ'αλλες ταμπελες -οδους].
Εγω διαλεξα απο μικρο παιδι να κοιμαμαι στο κρεβατι,στο σαλονι,που πα-
νω του ειναι κρεμασμενη η φωτογραφια του[αυτη που που εχω βαλει στο
κειμενο].
Την κοιτουσα και παρακαλουσα οταν μεγαλωσω να του μοιασω στα νιατα
και στα χαρισματα.
Εκει και τωρα κοιμαμαι.Ειναι σαν να'ναι ο Φυλακας Αγγελος μου.
Και μ'εμαθε για το Δικιο,για το Καλο,για το Τιμιο,για το Ταπεινο,για το
Ανθρωπινο.
Με Οδηγησε.Να αγωνιζομαι να τα Τηρω.
Ο πατερας του ο παπουλης μου επαιρνε μια τιμητικη συνταξη απο το
Κρατος για το παιδι που εχασε στον Πολεμο.Μεχρι το 1972 που εφυγε.
Αυτα τα χρηματα ηταν μεγαλη βοηθεια εκεινα τα δυσκολα χρονια στο
σπιτι,αγοραζαμε φαγωσιμα ,ρουχα,παπουτσια,παιχνιδια εμεις τα παι-
δια.
Ο Χαμος του Παλληκαριου Μας Αναστησε στη Ζωη.
Κι ας ειναι τοσα χρονια,70 χρονια, το κορμακι του αντυτο γυμνο στον
αερα στη βροχη στα χιονια κι αταφο στα βουνα της Αλβανιας,
Εμεις Εδω το πλυναμε το ντυσαμε το στολισαμε ,σαν τον Αχιλλεα,
σαν τον Οδυσσεα Αντρουτσο και σαν τον Γεωργιο Καραισκακη
τον Τιμαμε
.
.
.
ΤΙΜΗ Σ'ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΜΑΧΑΙΡΙΩΤΕΣ
ΚΑΙ Σ'ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΤΗΣ
ΓΗΣ ΠΟΥ ΑΓΩΝΙΣΘΗΚΑΝ [ΚΑΙ ΑΓΩΝΙ-
ΖΟΝΤΑΙ] ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
.
.
.
.
.
Ιχνη του καλοκαιριου που εφυγε
μαζεψε τα βατραχοπεδιλα του,τα χρωματιστα σωσιβια του,
τις ρακετες και τα μπαλακια του,τις εμπριμε πετσετες του,τα
μαγιο του,τα αντιηλιακα του,εκλεισε το ντουζ και με κρουλ εφυγε
την ησυχη ωρα που εδυε ο ηλιος
τα γραμματα που εγραψε στην αμμο να διαβασουν τα καβουρια
I love you and the summertime
ηρθε το κυμα τα σκεπασε και υποχωροντας ανακατεψε κι ανασηκωσε
και βυθισε τα χαλικια σκορπισε την αμμο κι εσβησε τη γραφη
η γραφη γραφτηκε για να ξαναγραφει
εις δοξαν των εφημερων
.
.
.
.
.
Φωτογραφια-Μαθηματα Ιστοριας-1-χ.ν.κουβελης
.
1
.
-ηρθε διαταγη να διωξουνε τους ελληνες,να πανε στην ελλαδα,
ανταλλαγη πληθυσμων-]
(Να πως τα οικοπεδα μας αποκτησαν τετοιες τρομακτικες αντικειμενικες
αξιες ανα τμ) ηρθαν οι ξενοι,προσφυγες,ξεριζωμενοι,των συμφερονταων
διεθνων και εντοπιων θυματα,ανθρωπινα κορμια για καμια χρηση αλλα
και για παντια χρηση,μνημες ανεστιες,παστικωμενες στην ελλαδα,αποροι
ανεστιοι ανεργοι,''να μετρηθουμε.ποιοι ειμαστε;ποιοι λειπουμε;'',κι ελει-
παν πολλοι,κι αυτοι που σωθηκαν εγκατασταθηκαν σε χερσα χωραφια
και σε απαλλοτριωσιμους χωρους,εκει οικισθηκαν σε παραγκες με πλι-
θρες απο χωμα,με ξυλοδεσιες ,πισοχαρτα στις σκεπες και λαμαρινες,σε
τετραγωνα του ιπποδαμειου συστηματος πολεοδομιας,σε πολεοδομικο
καναβο γραμμων και στηλων,με ελευθερα τετραγωνα,πλατειες,κοινο-
χρηστα λουτρα,αποχωρητηρια,πλυντηρια,
Νεα Σμυρνη,Νεα Ιωνια,Νεα Φιλλαδελφεια,Κοκκινια,Καισαριανη,
Κερατσινι,Κορυδαλλος,Δραπετσωνα,Προσφυγικα Λεωφορου Αλεξανδρας,Θεσσαλονικη,Αρετσου,Τουμπα,Τριανδρια,Νεα Κρηνη,
Καλαμαρια,Σαραντα Εκκλησιες,Σταυρουπολη,Νεα Ευκαρπια,
Νεο Κορδελιο,Νεα Μενεμενη,Αγρινιο,Αγιος Κωνσταντινος,Κυψελη,
Ξηρομερο,Αγιος Βασιλειος,Αγιος Νικολαος Βονιτσας,η Ελλαδα ολη.
εκει εγκατασταθηκαν,παιδια.μωρα με συλλογικη μνημη,απο τον Ομηρο,
και τους Ιωνες Ηρακλειτο Θαλη Αναξιμενη,μεγαλοι με τη πραγματικη
μνημη,τι χασανε,ειχαν κι αγωνα με τα κουνουπια με τα ποντικια με
τους σκορπιους και μετα φιδια,αφου πρωτα περασαν και ξεφυγαν,οσοι
ξεφυγαν,απο τα λοιμοκαθαρτηρια στο Καραμπουρνακι,στη Δραπετσωνα,
στη Μακρονησο κι αλλου,
να χωρεσουν στη μικρη πατριδα,που τους εβλεπαν με μισο ματι οι
ντοπιοι,με ζηλια,με δυσπιστια,πως ηρθαν να τους φανε το ψωμι,να
πιασουν τις δουλειες τους,να τους μολυνουν με τις συμπεριφορες τους
με τα ηθη και τα εθιμα τους,ανταγωνιστες,εκεινοι ανωνυμοι,κενα ονοματα,απροσωποι,οχλος,ξεριζωμενοι,τα κοκκαλα των προγονων
περα εκει,τοσοι πολλοι σκοτωμενοι περα εκει,τα σπιτια καμενα γκρε-
μισμενα παρατημενα περα εκει,η φωνη τους οι παρουσιες τους περα
εκει,κι εδω στη νεα πατριδα νοσταλγια που μαχαιρωνει,πικρα και
καημος που πνιγει,μνημη που βασανιζει
Σμυρνη,Αλικαρνασσος,Αιδινιο,Σαρδεις,Ερυθραια,Σαμσουντα,Αλατσατα,
Βουρλα,Καππαδοκια,Ικονιο,Φιλαδελφεια,Σπαρτη,Τσεσμε,Περγαμος,
Φωκαια,Σεβαστεια,Νικομηδεια,Πανορμος,Τραπεζουντα,Ραιδεστος,
Αιβαλι,Κορδελιο,Μπουρνοβας,Προυσα,Φαρασα,Μακρη,Αγχιαλος,
Ικονιο,Κωνσταντινουπολη,
και τα χρονια 1922-1929 στην ελλαδα εχουμε αυξηση της βιομηχανιας
κατα 82% και κατα 40% τα χρονια 1930-1940
απο εκεινα τα μερη ηρθαν διωγμενοι,ξεριζωμενοι,προσφυγες
...η Ζωγραφινα Ζαφειρακη,η Ελενη Χρηστακη(στη Θεσσαλονικη)...
...ο Ιωαννης Καικουσης,ο Διαμαντης Χατζημιχαλης(στη Νεα Ραιδεστο
Θεσσαλονικης)...
...η Ευγενια χηρα Νικολαου Ζαφειρακη(στη Νεα Απολλωνια Θεσσαλο-
νικης)...
...η χηρα Λογοθετη(στον Αγιο Χαραλαμπο Κοζανης)...
...ο Σταθης (απο τον Αγιο Νικολαο Ξηρομερου που καθε Αυγουστο περ-
νουσε απο το χωριο για να παει στον Αη Γερασιμο στη Κεφαλλονια και
μιλουσε τα προσφυγικα,απλοικος ανθρωπος)...
.
.
.
.
Φωτογραφια-Μαθηματα Ιστοριας-2-χ.ν.κουβελης
.
2
.
[-ηρθε διαταγη να διωξουνε τους ελληνες,να πανε στην ελλαδα,
ανταλλαγη πληθυσμων-]στεκονται και μας κοιταζουν μπροστα
απο το φωτογραφικο φακο,μας λενε για τα μπουγαζια τ'Αιβαλιου
που αφησανε και χαθηκαν,ελιωσαν διαλυθηκαν μεσα στις
μυλοπετρες της Ιστοριες,η μνημη σκοτεινιασε
...Σουλτανα Καλιογλου απο το Παμπουτζακ της Μικρας Ασιας,
Αικατερινη Αραμπατζη απο το Ουζουν Κιοπρε της Ανδριανουπολης,
η Αλικη και η Ερμιονη απο τη Σμυρνη,η Σοφιαn απο τις Παλαιες
Φωκαιες της Σμυρνης,Νικολαος,Σεβαστη,Προδρομος,Ιωαννης,Μαρια
απο τη Σμυρνη,Νικολαος Μπουλγκαμης απο τη Ραιδεστο,
οσοι ειχαν κολλητικες αρρωστειες χολερα πανουκλα φυματιωση τους
πεταγανn στη θαλασσα να γλυτωσουν,
στα σκοτεινα της Ιστοριας.
μεσημερι,δεκαετια του 60,οι Αναζητησεις του Ελληνικου Ερυθρου
Σταυρου στο ραδιο-
φωνο,''οι( ) αναζητουν τους γονεις τους ( )",αναζητουν τον αδερφο τους
τοτε 3 ετων,
αναζητουν τη θεια τους,...
Αναζητουν τη χαμενη πατριδα τους
.
.
.
-Απο τη φωτογραφια αυτη το παιδι εκει μας βλεπει εδω-χ.ν.κουβελης
.
δεν ηθελε να φωτογραφηθει,γι'αυτο ειναι συνοφριουμενο,
δεν ειχε καλα ρουχα,τι να δειξει τ'αποφορια,ξυπολητο,το
στησανε σ'ενα τοιχο,οπως στηνουνε στο τοιχο αυτους που
εκτελουν,του δωσανε στα χερια μια πετσετα τυλιγμενη,ξερο
ψωμι,για μια εικονα της προπαγανδας,'η φτωχεια ,τα παιδια
πεινανε,ειναι ξυπολητα,δεν εχουν χαρουμενα προσωπα,βοη-
θεια',ζητιανευουν βοηθεια,κατα τα συμφεροντα τους,το παιδι
δεν ειναι ζητιανακι,εχει ονειρα,δεν θα πουληθει σε κανεναν,
θ'αντεξει,θα προοδεψει η κοινωνια,αργοτερα θα καταλαβει το
σκοπο,το στοχο,της φωτογραφισης του,θα καταλαβει γιατι ει-
ναι συνοφριουμενο,θα'θελε να τους κλωτσησει,να τους πετα-
ξει χωμα στα ματια,να τους φωναξει,''ο πατερας μου ειναι
ηρωας κι η μανα μου ηρωιδα'',να ουρλιαξει,''γιατι τους πειρα-
ξατε,τι σας εφταιξαν;'',Και απο μια φωτογραφια,δηθεν αθωα,
δηθεν ρεαλιστικη,φαινεται η ιστορια ενος ανθρωπου κι ενος
τοπου
.
.
.
-Ιστορια απο μια φωτογραφια μας με τη μανα-χ.ν.κουβελης
.
Η μανα περασε δυσκολα χρονια,τη βλεπω σ'αυτη τη φωτογραφια,
ειμαι το πιο μεγαλο παιδι,ο Γιωργακης,αριστερα μου ειναι η αδερ-
φη μου η Σουλα,και δεξια μου τ'αλλα αδερφια μου,η Μαρια και
ο Νικος,η μανα μια ομορφη γυναικα,τον πατερα τονχασαμε νεο,η
μανα ποτε δεν μαςειπε πως,οταν την ρωτουσαμε δεν μας απαντουσε,
το προσωπο της γινονταν σοβαρο σκοτεινιαζε,καταλαβαιναμε πως
στεναχωριονταν πολυ,την αγαπουσαμε τη μανα,Κωνσταντινα τη λε-
γανε,καποτε εφερε στο σπιτι εναν αντρα,η μικρη η Σουλα ολο εκλαι-
γε,απο εκεινη τη μερα δεν τον ξαναειδαμε,εγω που ημουνα μεγαλυ-
τερος ηξερα πωςτον συναντουσε κρυφα εξω,τοτε λουζονταν φορου-
σε ωραιο φουστανι γινονταν ομορφη,εγω εκανα πως δεν εβλεπα,με
φιλουσε κι ελεγε,''οταν θα μεγαλωσεις θα καταλαβεις'',το μαγουλο
της ,που μ'αγγιζε ,το'νιωθα υγραμενο,ηθελα να της πως μεγαλωσα
και καταλαβαινα και πως την αγαπουσα,ομως δεν της το ελεγα,και
τωρα που δεν την εχουμε πια παρα.μονο στη φωτογραφια μετανιω-
νω,η μανα μας υπηρξε κι εζησε τη ζωη της, μονη της και μαζι με
αλλους,και με μας τα παιδια της που την αγαπουσαμε πολυ και πιο
πολυ αυτη εμας
.
.
.
Η εταιρα Ισοστασιον-(Αθηνα)-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Η εταιρα Ισοστασιον-(Αθηνα)-χ.ν.κουβελης
Η εταιρα Ισοστασιον ηταν πραγματικα ισοβαρης,αναλογια
μεσης -γοφων 0,70,ομορφη εξυπνη εφυης,21 χρονων,δεν
ειχε αναγκη το ψιμυθιο,η επιδερμιδα της ηταν λευκοτατη,
ουτε κοκκιναδι μεταχειριζετο,τα μαγουλα της φρεσκα τριαν-
ταφυλλα,ουτε προσθετα στα στηθη και στους γλουτους,τα
φυσικα της ηταν πλουσια και θελτικοτατα,την πληρωναν
ακριβα να κανει συντροφια στους αντρες στα συμποσια τους,
τραγουδουσε πολυ ωραια κι επαιζε καλα κιθαρα,ειχε ωραια
φωνη κι απηγγειλε αισταντικως σαπφω και λυρικους,δεν ητο
μισητη στις συζυγους των αντρων αλλα αρεστη και ζηλευτη,
την θαυμαζαν για τους τροπους της και για την ομορφια της,
οταν μια μερα εθεαθη στην αγορα να διερχεται σαν θεα μια
των παρευρισκομενων γυναικων ανεφωνησε παραφραζοντας
τους στιχους του Ομηρου απο την Ιλιαδα ραψωδια γ' 156-158
''Ου Νεμεσις Αθηναιοι τοιηδ'αμφι γυναικι πολλαν καλλαν
Αινως αθανατησι θεης εις ωπα εοικεν''
που ειπε καποιος απο
τους Τρωες οταν φανηκε στα τειχη η ωραισ Ελενη,
το ιδιο και η ωραια Ισοστασιον χαρμα ιδεσθαι
Για την εταιρα Ισοστασιον εγραψε εργο ο πιο σημαντικος ποιη-
της της Μεσης Κωμωδιας ο Αλεξης απο τους Θουριους της Κατω
Ιταλιας(γεννηθηκε τη δεκσετια του 370 μ.Χ,εγραψε περιπου
245 εργα,και κερδισε στα Μεγαλα Διονυσια τουλαχιστον 2 φορες
και στα Ληναια 2-4 φορες)
.
.
.
.
.
portrait of Εlen.2μχ3μ-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
γελασε,κοιταξε τα δαχτυλα της,,''η συμμετρια χανεται
στα δαχτυλα'',κοιταξα τα δαχτυλα,ειχε δικιο,σηκωθηκε
και πηγε και σταθηκε μπροστα στον μεγαλο καθρεφτη,
την εδειχνε ολοκληρη,''τωρα επανεφερα τη συμμετρια'',
ειπε
[Η Ελενη τοτε]
.
.
Elen in room-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
σ'ενα μηνυμα της εγραφε.
ποτισα τα λουλουδια μου,τα περισσοτερα ανθισαν
σ'ενα αλλο εγραφε.
το μυαλο μου σταματησε,δυσκολα μπορω να σκεφτω
κατι
[η Ελενη οταν την σχεδιασα ηταν ευτυχισμενη κι ενιωθε
ελευθερη]
.
.
.
Αφροδιτη και Μονα Λιζα-Συνθεση-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Αφροδιτη Μονα Λιζα Θεσσαλονικη 1981 μ.Χ-χ.ν.κουβελης
.
η γυναικα γυρω στα τριαντα,η γνωριμια εγινε σ'ενα καφε στην
πλατεια Αριστοτελους,επειτα στο διαμερισμα Πετροπουλακιδων 5,
η σχεση κρστησε περιπου δυο μηνες,εκεινος εφυγε απο τη Θεσσα-
λονικη,ενα ονομα εμεινε,τις εικονες που της εκανε τις κρατησε εκει-
νη,η ζωη παντα αλλαζει και παιρνει αλλους δρομους
.
.
.
Λουντβιχ Βαν Μπετοβεν-συνθετης-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Δευτερα 7 Μαιου 1824,το Κερντνερτεατερ στη Βιεννη γεματο,
ακουγεται η 9η Συμφωνια,η ανθρωποτητα αυτοσυνηδειτοποιηται,
ο Λουντιβιχ με γυρισμενη τη πλατη προς το κοινο,βλεπει μονο
τις κινησεις των μουσικων,δεν ακουει τιποτα,τελειως κουφος,
μεσα σε 6 χρονια την εγραψε,απο το 1818 που κουφαθηκε εντελως
μεχρι το 1824,τα προβληματα ακουης ειχαν αρχισει απο το 1794,
η ορχηστρα εφτασε στο τεταρτο μερος,ακουγονταν η Ωδη της
Χαρας του Σιλλερ,εκεινος ενιωσε μια λαμψη κι ακουσε τον ηχο,
πολλα χρονια αργοτερα τον 20ο αιωνα ετσι διευθυνε τη Συμφωνια
ο Αρτουρο Τοσκανινι να την ακουσει εκεινος,ο Λουντβιχ Βαν Μπε-
τοβεν και ολη η ανθρωποτητα
.
.
.
Λεοναρντος Ντα Βιντσι-ζωγραφος-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
τελος Αυγουστου,πολυ ζεστη μερα,περιμενε τη κυρια για να
ποζαρει,απογευμα παντα την ιδια ωρα καθημερινα,λιγο πριν
επαιξε μια φουγκα του Μπαχ στο βιολι,ακουσε το σκυλι να
γαυγιζει φιλικα,ηρθε η κυρια,καθησε στη συνειθισμενη
σταση να ποζαρει,την κοιτουσε οσο δουλευε και προσπα-
θουσε να την καταλαβει,δεν ηταν ευκολο,η γυναικα ηταν
προσεκτικα οχυρωμενη,βεβαια δεν ειχε την επαρση της
εξουσιας,ουτε της υψηλης της ταξης,κατι αλλο ητανε,ισως
η μεταφυσικη της θηλυκοτητας,επρεπενα δωσει μια ερμηνεια
σ'αυτο,να το αποτυπωσει,''ενα χαμογελο'',σκεφτηκε,''ενα
αδιορατο χαμογελο'',η Μονα Λιζα με το αινιγματικο μειδιαμα,
''κι ισως εδω να υπαρξει σχεση με την αιωνιοτητα '',τα αρχε-
τυπα του Πλατωνα
.
.
.
Γιωργος Μπατης-ρεμπετης μουσικος-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
τοτες ο Περαιας ητονε ενα χωριο,απο δω να ως εκει δα,δηλαδη
τ'ειναι ο καβουρας και τ'ειναι το ζουμι του,τα παντα γνωστα,
ολα μαθαινονταν,ποιος και τι,και στο λιμανι και στη Ζεα και στον
αγιο Νειλο και στου Βαθουλα τη Γουβα και στου Τσελεπη και στη
Πηγαδα και στο Χατζηκυριακειο και στου Καραισκακη και στη
Τερψιθεα και στα Ταμπουρια και στη Καστελλα και παντου,ετσι
γρηγορα μαθευτηκε κι η ιστορια του Γιωργου και της Ελενης και
η τραγικη καταληξη της κι ολοι που ητανε στον Περαια τους λυ-
πηθηκαν ,ομως τι μπορουσανε να κανουνε να διορθωσουν,τα
ανθρωπινα η' οτι αλλο ειναι
.
.
.
Ο Ελλην Σοφος Σωκρατης-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ειδαμε στο εκκλησακι την εικονα,αναμεσα στις αγιογραφιες,
μετα εκπληξεως μεγαλης,εγγραφεν ''Ο ΕΛΛΗΝ ΣΟΦΟΣ ΣΩΚΡΑΤΗΣ'',
πολυ συγκινηθηκαμε και θυμηθηκαμε;
''απο το να ζω αδικα προτιμω να πεθανω.
Να μη λενε,να ο Σωκρατης που αλλα διδασκε και αλλα επραττε'',
Το βραδυ που γυρισαμε στα σπιτια μας ειπαμε την ιστορια του
στα παιδια μας\.
.
.
.
Τζουλιο Καιμης-συγγραφεας-ζωγραφος-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
1982,βρεθηκε σ'ενα δρομο της Ριζουπολης πεσμενος νεκρος ο παιδα-
ριογερων Τζουλιο Καιμης συγγραφεας και ζωγραφος,
φιλος και ομογαλακτος του Κοντογλου του Τσαρουχη του Πικιωνη
του Χατζηκυριακου Γκιγκα του Παπαλουκα
του Μπαρμπα Γιαννη Μπραχαλη του Αντωνη Μολλα του Καραγκιοζη
Καραγκιοζοπουλου κι εκει στο δρομο εκεινο βυθιστηκε στους ωραιους
και χρησιμους τοπους του οπου το Ολον στο Απλο κι οπου ειναι Ου Τις \
και Πας Τις μεσα στη Παλιντονη Αρμονιη του Ηρακλειτου εκεινος ο
μη-εγωιστης ο αποσιωπημενος ο ανακουος ο μη ψογου και ο μη-
επαινου ζηλωτης ο φτωχος ηρωας του Παπαδιαμαντη ο εραστης
λιτου οικου μ'αυλη πλακοστρωτη και καρποφορα κληματαρια σε κηπο
ολογυρα ελληνικο με θαλασσα και κυπαρισσια κι ελιες σε μετεωρα
βουνα
το ατομο ενος συνολου ο περιεχων των αντιφασεων της πραγματι-
κοτητας του πεπερασμενου και του απειρου του κινητου κσι του
ακινητου
του ηχηρου και της ησυχιας των αορατων και των ορατων του ου-
ρανου και της γης ετσι ετοιμος απο καιρο κεκυρομενος
κυλλησε στο χρονο αχρονος χρονιος ο φτωχος του κοσμου Τζουλιο
Καιμη πληρης Ελλην εν συνολω κοσμω ακακος
.
.
.
Στελιος Καζαντζιδης-λαικος τραγουδιστης-χ.ν.κουβελης-c.n.couvelis
.
.
στο τζουκ-μποξ εβαλε ενα δισκο του Καζαντζιδη,Κοινωνια αδικη,
κυλησε το νομισμα,σηκωθηκε ο δισκος,η βελονα ακουμπησε το
δισκο,αριστεροστροφα γραμμη τη γραμμη η πικρα το παραπονο
η κρυφη αγανακτηση,1961,Ελλαδα,δυο μερες εμειναν,με το πλοιο
Κολοκοτρωνης φευγει,θ'αδειασει στη Γερμανια,οπως τοσα αλλα
παιδια,στη ξενιτεια,ποσα αφηνει πισω,ποιοι τον ρωτουν,τι τους εν-
διαφερει,αλλη η ζωη η δικια τους αλλη η δικια του,ξενες,ποτε θα
ξαναγυρισει ;κι αν δεν ξαναγυρισει;κι αν γυρισει τι θα μεινει οπως
τ'αφησε;η' ολα θ'αλλαξουν και τιποτα δεν θα του θυμιζουν,ξενος
στη δικη του πατριδα,η βελονα στο δισκο εφτασε στο τελος,ακου-
στηκε το γρατζουνισμα ,ιδιο με το γρατζουνισμα στη καρδια του
.
.
.
Η Αλεξανδρα-πορτρετα αφανων γυναικων-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
οση ωρα της εκανα το πορτρετο μιλουσε συνεχεια,ελεγε για τους
αντρες που γνωρισε,αναφερε και καποιον Τακη,''δυο χρονια τα
ειχαμε'',''αποδειχτηκε τομαρι'',''τρομαξα να ξεμπλεξω απ'αυτον'',
''δεν σε πειραζει που μιλαω πολυ;ι οχι,δεν με πειραζε,απαντησα,
''στη Θεσσαλονικη ημουνα 5 χρονια'',απο 18 χρονων,με κοιταξε,
''εχεις παει στη Θεσσαλονικη;'',εζησα κι εγω καποιο καιρο εκει,
της ειπα,''ποτε ησουνα;'',της ειπα την εποχη,με κοιταξε,''τοτε
δουλευα εκει'',γελασε,''πηγαινες με τετοιες γυναικες;'',ρωτησε,
απαντησα καταφατικα,''μπορει να'χουμε συναντηθει καπου'',
Βαρδαρη Λαδαδικα,''ισως,μπορει,ποιος ξερει;''μου αναφερε
ονοματα απο μπαρ και καφετεριες,καποια τα θυμομουνα,
οταν τελειωσα το πορτρετο της το'δειξα,το κοιταξε,γελασε,
''μου μοιαζει και δεν μου μοιαζει'',ειπε,ξαναγελασε
.
.
.
Η Ελενη-πορτρετα αφανων γυναικων-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
''το πρωτο μου ονομα το βαφτιστικο ηταν Ελενη,μετα στη δουλεια
το αλλαξα πολλες φορες,εγινα Ελιζα Αφροδιτη Βουλσ Μαργαριτα
Ντινα Μαρια,κι αλλα που δεν τα θυμαμαι,τωρα ειμαι η Δωρα,απο
το Θεοδωρα,ενα ονομα μπορει να ξεγελασει,σε παιρνουν γι'αλλη,
το ιδιο νομιζεις κι εσυ,πως δεν εισαι εσυ,πως εισαι αλλη,κι ετσι
περναει ο καιρος,χωρις να το καταλαβαινεις,21 ολοκληρα χρονια
απ'τα 18,πηρα αυτο το δρομο,μπορει να ειχα παρει αλλον,να μετα-
νοιωσω;τωρα πια δεν το σκεφτομαι,τοσα πολλα αναμεσα συνεβη-
καν,τι να μετρησεις;στην αρχη ισως,
να δω πως με εκανες;α. μοιαζω,τοσα χρονια περασαν ,δεν αλλαξα
.
.
.
καραγκιοζης χρεωφηλετης κολλητηρης δανειστης-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΙΚΑ ΜΟΥ-χ.ν.κουβελης
.
.
Κολλητηρης:[με ενταση,επιμονα,κολιτσιδα]ελα,πατελα,να μου
δωσεις αυτα που μου χλωστας,κατεβαινε,δεν μπολω να περι-
μενω αλλο,τελειωσε η υπομονη μου
Καραγκιοζης: [με απορια]τι παιδακι μου σου χρωσταω;
ποσα,ποτε,πως,που,για θυμησε με,γιατι εχω αρχισει και
τα χανω
Κολλητηρης:να,σου ειπα να μου δωσεις 50 ευρω κι ακομα
να μου τα δωσεις,δεν μου τα χρωστας;τι κανεις το κοροιδο!
Καραγκιοζης:[με νευρα]εγω λεω να σου δωσω πρωτα το ξυ-
λο που σου χρωσταω,να σε ξοφλησω[το κυνηγαει]
Καραγκιοζης:[ξαναγυριζει στη σκηνη,απευθυνεται προς τους
θεατες]ακουσατε ακουσατε,το Κολλητηρη δανειστης κι εγω
ο Καραγκιοζης χρεωφηλετης,ο μη εχων που την κεφαλην κλιναι,
που καταντησαμε!
.
.
.
.
αλλο,διαφορετικο'',''ειναι δυσκο-
λο να ζωγραφισεις το σωμα,το
σχεδιο το χρωμα εχουν περιορι-
σμους,μεχρι καπου φτανουν,ειναι
και οι ισχυροι καταναγκασμοι
της τεχνης,''βλεπω τα ποδια
μου,αυτα ειναι τα οργανα με τσ οποια
βαδιζω'',''τα χερια τα στηθη η
κοιλια. μου εχουν τη δικη τους χρη-
ση'',τα λογια η σκεψη της
αλλαζουν την εικονα του σωματος της,
η ηληκια της,ο χρονος,η γνωση,τι
ξερω γι'αυτη,''καπου ακουσα
πως δεν πρεπει να δειχνει
καποιος το σωμα του γυμνο δημοσια'',
''και ιδιαιτερα γυναικα'',γελασε,''κι
εγω το εδειξα παρα πολυ'',''ιδι-
ωτικα'',πριν απο το σωμα,μπροστα,εινσι
τα ρουχα,το καλυμα,ο πο-
λιτισμος,πισω από το σωμα τι
ειναι;τι κρυβει;τι αποκαλυπτει;το
εινσι του;,''τελειωνεις;κουραστηκα
σ'αυτη τη σταση ακινητη το-
ση ωρα;'',μηπως εντελει κανενα
σωμα δεν ειναι δυνατον να απει-
κονισθει,ουτε κι αυτης εδω της
γυναικας,ειναι μια Ουτοπια,''σε
λιγο θα τελειωσω'',ειπα,το σωμα
δεν εχει ορια,συνορα,εκτεινε-
ται,εντος και εκτος,''ελπιζω να
μ'εκανες ομορφη'',ειπε η γυναικα,
γελασε
.
.
.
.
Η Ελσα-πορτρετα αφανων γυναικων-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
καταγωγη απο το Αγρινιο,στην Αθηνα 17 χρονων,ακουσα την
ιστορια της,''10 χρονια περασαν'',με κοιταξε,σαν να δισταζε,
''μ'αρεσει το διαβασμα,τωρα διαβασα σε μια νυχτα,ξενυχτησα,
την ιστορια της Ιωαννας ντ'αρκ της Λωραινης,13 χρονων ειδε
σε οραμα τον αρχαγγελο Μιχαηλ,πολεμησε τους Αγγλους να
φυγουν απ'τη Γαλλια'να τη σωσει,την επιασαν την κατηγορησαν
πως ηταν αιρετικη την βασανισαν σκληρα και την καταδικασαν
σε θανατο,την εκαψαν,17 χρονων,βεβαια αργοτερα την εκαναν
καταγωγη απο το Αγρινιο,στην Αθηνα 17 χρονων,ακουσα την
ιστορια της,''10 χρονια περασαν'',με κοιταξε,σαν να δισταζε,
''μ'αρεσει το διαβασμα,τωρα διαβασα σε μια νυχτα,ξενυχτησα,
την ιστορια της Ιωαννας ντ'αρκ της Λωραινης,13 χρονων ειδε
σε οραμα τον αρχαγγελο Μιχαηλ,πολεμησε τους Αγγλους να
φυγουν απ'τη Γαλλια'να τη σωσει,την επιασαν την κατηγορησαν
πως ηταν αιρετικη την βασανισαν σκληρα και την καταδικασαν
σε θανατο,την εκαψαν,17 χρονων,βεβαια αργοτερα την εκαναν
αγια'',οταν τελειωσε της ειπα
για τη καταπληκτικη ταινια του Δα-
νου σκηνοθετη Καρλ Ντραγιερ ''τα
Παθη της Ιωαννας Ντ'Αρκ''
(Passion dε Jeanne d'ark),μια
βωβη ταινια του 1928,''θελω πολυ
να την δω'',μου ειπε ,''την
εχεις;'''της υποσχεθηκα την αλλη μερα
που θα την συναντουσα για το πορτρετο θα της την
εφερνα,κατε-βασα απο το Youtube ολοκληρη την ταινια στον υπολογιστη
και την αλλη μερα που την επισκεφτηκα στο σπιτι της,με περι-
μενε με αγωνια,''την εφερες την ταινια;'',οταν της ειπα ''ναι''
ησυχασε,ειδαμε μαζι την ταινια,σε ολη τη διαρκεια. της ταινιας
δεν μιλησε,ακουγα την αναπνοη της,ενιωθα να τρεμει,
η συγκινηση της ηταν πολυ μεγαλη,μετα καθησε να ποζαρει,
στην αρχη αμιλητη,μετα την ακουα να λεει,''ξερεις τι θα ελε-
γα. στους δικαστες,αν ημουνα στη θεση της,οταν τη ρωτη-
σαν αν ηταν γυμνος η' ντυμενος ο αρχαγγελος ΜΙχαηλ
οταν τον ειδε στο οραμα της;'',''θα κοκκινιζαν απ'αυτα που
θ'ακουγαν'',''με λεπτομερειες'',''θα τους εκανα εγω'',γελασα
.
.
.
.
.
.
μιλα-τι να πω;-οτι θελεις,οτι σκεφτεσαι-να,πες μου,τι σκεφτεσαι για
μενα-ξερω τοσα λιγα για σενα-οχι,δεν λεω γι'αυτο,κατι θα σκεφτεσαι,
οπως με βλεπεις-χαμογελασα-θελεις να σου πω;-ναι,θελω -δεν θα σου
πω,να το καταλαβεις μονη σου-με κοιταξε,χαμογελασε-το καταλαβα,
να'σαι σιγουρος-τι καταλαβες;-δεν σου λεω,η σειρα μου να μην σου πω-
-εισαι ομορφη-ευχαριστω-το φως στα μαλλια της-ο ωμος,αριστερα,λευ-
μιλα-τι να πω;-οτι θελεις,οτι σκεφτεσαι-να,πες μου,τι σκεφτεσαι για
μενα-ξερω τοσα λιγα για σενα-οχι,δεν λεω γι'αυτο,κατι θα σκεφτεσαι,
οπως με βλεπεις-χαμογελασα-θελεις να σου πω;-ναι,θελω -δεν θα σου
πω,να το καταλαβεις μονη σου-με κοιταξε,χαμογελασε-το καταλαβα,
να'σαι σιγουρος-τι καταλαβες;-δεν σου λεω,η σειρα μου να μην σου πω-
-εισαι ομορφη-ευχαριστω-το φως στα μαλλια της-ο ωμος,αριστερα,λευ-
κος-
το σωμα της δυο μετρα μπροστα μου-
κουραστηκα να καθομαι ακινητη,να σταματησουμε για λιγο,και
μετα συνεχιζουμε-
σταυρωσε τα ποδια της-το φως στο προσωπο της αριστερα
κουραστηκα να καθομαι ακινητη,να σταματησουμε για λιγο,και
μετα συνεχιζουμε-
σταυρωσε τα ποδια της-το φως στο προσωπο της αριστερα
.
.
.
Η Δημητρα-πορτρετα αφανων γυναικων-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
η μανα ηταν αδυνατος ανθρωπος,γκρινιαζε τον πατερα,τον ζηλευε
πολυ,μια μερα η μανα εφυγε απ'το σπιτι με. καποιον αλλον αντρα,
η μικροτερη αδελφη μου εκλαιγε,τη ζητουσε,μετα απο λιγο ο πατε-
η μανα ηταν αδυνατος ανθρωπος,γκρινιαζε τον πατερα,τον ζηλευε
πολυ,μια μερα η μανα εφυγε απ'το σπιτι με. καποιον αλλον αντρα,
η μικροτερη αδελφη μου εκλαιγε,τη ζητουσε,μετα απο λιγο ο πατε-
ρας εφερε στο σπιτι μια γυναικα,δεν εμεινε πολυ καιρο,ο
πατερας
αρχισε να πινει,γρηγορα εγινε
αλκοολικος,τον μαζευαν στο δρομο,
τον εφερναν αναισθητο στο
σπιτι,εγω κι αδελφη μου τρομαζαμε,τον
αγαπουσαμε, κλαιγαμε για τον
πατερα μας,δεν αντεξε για πολυ,πε-
θανε,ηρθανε και μας πηραν σε
ιδρυμα,εγω το'σκασα,εζησα δυο χρο-
νια με καποιον αντρα μεγαλυτερο
μου,χωρησαμε,τον παρατησα,δεν
αντεχα,μονη μου δεν ηξερα τι να
κανω,μπηκα στο σπιτι της μανταμ
Ροζας,η μανταμ Ροζα δουλευε με την
υψηλη κοινωνια,ημουνα ομορ-
φη,ειχα μεγαλη περαση,ενας
μ'ερωτευτηκε τρελλα,ηθελε να σταμα-
τησω τη δουλεια,να με πληρωνει
και να μ'εχει δικη του,να με συντη-
ρει εκεινος,νοικιασε σπιτι και
μ'εκλεισε μεσα,το'μαθε η γυναικα του,
εγινε φασαρια,εφυγα απ'το
σπιτι,πεντε μηνες εμεινα εκει μεσα,δεν
τον ξαναδα,η ιστορια μου δεν
εχει τελειωμο,πολλα παρα πολλα συ-
νεβησαν,τι να πω και τι ν'αφησω,θελω να με ζωγραφισεις οπως ειμαι,
αληθινη,οχι ψευτικη,να μοιαζω πολυ,η ιδια,οχι αλλη
νεβησαν,τι να πω και τι ν'αφησω,θελω να με ζωγραφισεις οπως ειμαι,
αληθινη,οχι ψευτικη,να μοιαζω πολυ,η ιδια,οχι αλλη
.
.
.
.
-δουλευα 3 χρονια σ'ενα καταστημα ρουχων στην Ερμου,απο το
1991 μεχρι το 1994,με εδιωξαν
-το 1995 παντρευτηκα,το 1997 χωρησα,απ'αυτο το γαμο εχω
ενα παιδι,κοριτσι,σημερα ειναι 17 χρονων,δεν ξαναπαντρευτηκα
-σχολειο πηγα μεχρι τη πρωτη λυκειου,το παρατησα,ηρθα στην
Αθηνα,το 1990
-πολλα εμαθα,αλλα και πολλα δεν εμαθα,τοσα πραγματα αχρηστα
τα περισσοτερα
-ν'αλλαξω τη ζωη μου;και τι να κανω;σε τι ειμαι χρησιμη; και
ποιον τον ενδιαφερει αυτο;
-ημουνα πολυ ομορφη,και τωρα ειμαι ακομα ομορφη,αυτο το
βλεπεις,φαινεται
-χωριζω τους ανθρωπους σε διαφορες κατηγοριες,εκτος απο
τους φτωχους και πλουσιους υπαρχουν κι αλλοι,οι ευαισθητοι
και οι αναισθητοι,οι εξυπνοι και οι ανοητοι,οι σκληροι και οι
ευγενικοι,πολλους γνωρισα
-τι σημαινει προκαλω;σωματικα,τιποτα και πολλα,ενα παιχνιδι
ειναι,ποιος ζημιωνεται;κανεις
-αν μετανοιωνω;τωρα δεν ξερω,και τι αλλαζει μ'αυτο;
-ηθικη και ανηθικοτητα,καποιοι τα κατασκευασαν αυτα,να τους
εξυπερετουν στα συμφεροντα τους,η φυση ειναι δυνατη,δεν
καταργειται
-μ'αρεσουν τα κοκκινα τριανταφυλλα
-απο ζωγραφικη δεν ξερω πως γινεται,πρωτη φορα βλεπω
καποιον να ζωγραφιζει,και να ζωγραφιζει εμενα,πολλοι
μ'εχουν φωτογραφισει,ουτε ξερω ποιοι,και τι εκαναν
τις φωτογραφιες
-εχω ενα ονειρο,απο μικρο παιδι το ειχα,καποτε να κατα-
φερω να ταξιδεψω,να γυρισω τον κοσμο,να δω πως ζουν,
πως ειναι οι αλλοι ανθρωποι
-δουλευα 3 χρονια σ'ενα καταστημα ρουχων στην Ερμου,απο το
1991 μεχρι το 1994,με εδιωξαν
-το 1995 παντρευτηκα,το 1997 χωρησα,απ'αυτο το γαμο εχω
ενα παιδι,κοριτσι,σημερα ειναι 17 χρονων,δεν ξαναπαντρευτηκα
-σχολειο πηγα μεχρι τη πρωτη λυκειου,το παρατησα,ηρθα στην
Αθηνα,το 1990
-πολλα εμαθα,αλλα και πολλα δεν εμαθα,τοσα πραγματα αχρηστα
τα περισσοτερα
-ν'αλλαξω τη ζωη μου;και τι να κανω;σε τι ειμαι χρησιμη; και
ποιον τον ενδιαφερει αυτο;
-ημουνα πολυ ομορφη,και τωρα ειμαι ακομα ομορφη,αυτο το
βλεπεις,φαινεται
-χωριζω τους ανθρωπους σε διαφορες κατηγοριες,εκτος απο
τους φτωχους και πλουσιους υπαρχουν κι αλλοι,οι ευαισθητοι
και οι αναισθητοι,οι εξυπνοι και οι ανοητοι,οι σκληροι και οι
ευγενικοι,πολλους γνωρισα
-τι σημαινει προκαλω;σωματικα,τιποτα και πολλα,ενα παιχνιδι
ειναι,ποιος ζημιωνεται;κανεις
-αν μετανοιωνω;τωρα δεν ξερω,και τι αλλαζει μ'αυτο;
-ηθικη και ανηθικοτητα,καποιοι τα κατασκευασαν αυτα,να τους
εξυπερετουν στα συμφεροντα τους,η φυση ειναι δυνατη,δεν
καταργειται
-μ'αρεσουν τα κοκκινα τριανταφυλλα
-απο ζωγραφικη δεν ξερω πως γινεται,πρωτη φορα βλεπω
καποιον να ζωγραφιζει,και να ζωγραφιζει εμενα,πολλοι
μ'εχουν φωτογραφισει,ουτε ξερω ποιοι,και τι εκαναν
τις φωτογραφιες
-εχω ενα ονειρο,απο μικρο παιδι το ειχα,καποτε να κατα-
φερω να ταξιδεψω,να γυρισω τον κοσμο,να δω πως ζουν,
πως ειναι οι αλλοι ανθρωποι
.
.
.
Interaction-Ανταμ Σμιθ -Τζον Στιουαρτ Μιλ- Ηρακλειτος-
Βενσεντ Βαν Γκογκ- Εζρα Παουντ-Ο Καραγκιοζης μου -
με το Μεγαλεξανδρο-καρπουζι και σταφυλια- Τζειμς Τζοις -
Σιγκμουντ Φροιντ-Οδυσσεας Ελυτης-Ελληνικο τοπιο στο φως-
αχλαδι και ροδι-χρωματικη ενοτητα-χταποδι-Οδυσσεας-
at sea forms-μορφες στη θαλασσα-
.
.
Interaction-Ανταμ Σμιθ -Τζον Στιουαρτ Μιλ- Ηρακλειτος-
Βενσεντ Βαν Γκογκ- Εζρα Παουντ-Ο Καραγκιοζης μου -
με το Μεγαλεξανδρο-καρπουζι και σταφυλια- Τζειμς Τζοις -
Σιγκμουντ Φροιντ-Οδυσσεας Ελυτης-Ελληνικο τοπιο στο φως-
αχλαδι και ροδι-χρωματικη ενοτητα-χταποδι-Οδυσσεας-
at sea forms-μορφες στη θαλασσα-
.
.
Ανταμ Σμιθ -οικονομολογος-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Interaction
οταν για 10 χρονια απο το 1766 μεχρι το 1776 ο Ανταμ Σμιθ εγραφε
το 5τομο εργο του ''Μια ερευνα της φυσης και των αιτιων του πλουτου
των εθνων'' σε καθε πλουσιο αντιστοιχουσαν 500 φτωχοι.
Ποια τα ορια της εξουσιας κσι ποια τα ορια της επαναστασης;
Και ποιος ο ρολος του ''αορατου παραγοντα '' στη συγκροτηση
του ατομικου και γενικου πλουτου;
Οταν οι πλουσιοι σπαταλουσαν για λογους ματαιοδοξιας και
οι αδυνατοι δεχονταν τους δυνατους σαν κατι το φυσικο
τους αλλους,κι ομως
αυτος ο θαυμασιος ανθρωπος που ειναιη Χαριετ συζυγος φιλη συνερ-
γατιδα κσι οι αλλες γυναικες στερουνταιτο δικαιωμα να ψηφιζουν,
που το εχει κι ο πιο ανοητος κι ο πιο αχρηστος αντρας,στερουνται
το δικαιωμα να συναποφασιζουν για το καλο και τηπροοδο της κοι-
νωνιας,για την ωφελια της,
η ελευθερια του πολιτευματος μας
ειναι μιση,ειναι κουτση,απατη,
πρεπειαυτο το ανελευθερο βλαβερο καθεστως να ανατραπει προς
ωφελος τηςκοινωνιας,της ανθρωποτητας
πρεπειαυτο το ανελευθερο βλαβερο καθεστως να ανατραπει προς
ωφελος τηςκοινωνιας,της ανθρωποτητας
ιχθυσι μεν ποτιμον και σωτηριον
ανθρωποις δε αποτον και ολεθριον
-ποταμους τους αυτους εμβενομεν τε και ουκ εμβενομεν
ειμεν τε και ουκ ειμεν
-ποταμου γαρ ουκ εστιν εμβεναι δις ταυτω
-τα παντα ρει
-ξυνον γαρ αρχη και περας επι κυκλω περιφερειας
-αιων παις εστι παιζων πεσσευων
παιδος η βασιλιη
-φυσις δε κρυπτεσθαι φιλει
ξεραινονται ετσι στεγνωνουν απο χυμους τα φυλλα,
δεν τελειωνει ομως τιποτα,η αρχη ενος νεου κυκλου ειναι,
στο βαθος ολα ξαναρχιζουν
Εζρα Παουντ-ποιητης-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Interaction
words like history
be η θαλασσα στα βραχια
λευκολενος landscape
and morning the Κιρκη at west window
ποιο το κερδος της ψυχης
σ'αυτους τους τοπους
τοσα γεγονοτα
αδειασαν τον χρονο
και η φωνη του Ελπηνορα,ακου
(παλι σ'αυτον επιμενω)
voicing ερωτηματα whirling
τι; που;πως;ποτε;
when what how where?
τοσα ερωτηματα αιων παις παιζων πεσσευων εστι
the idiots men που χαθηκαν
το κερδος μιας κουφιας ματαιοδοξιας
the grape-spheres
-
κοκκινιζοντας το καρπουζι
και κυλωντας τις σφαιρες των σταφυλιων
προσγειονονταν λιγα μετρα πιο περα,αεναως πανω-κατω,η κυκλο-
φορια των αυτοκινητων μεγαλη,κυλουσαν στη λεωφορο,κατεβηκε
τη Μητροπολεως,στη Μητροπολη εστριψε δεξια προς την Ερμου,
ανεβηκε την Ερμου,διπλα του ανθρωποι εκαναν σοπινγκ,στο Συνταγ-
μα εστριψε στη Σταδιου,στη παλια
Βουλη ενα ζευγαρι τουριστες,
σγγλοσαξωνες,τον παρακαλεσαν να
τους φωτογραφισει μπροστα
στο αγαλμα του Κολοκοτρωνη,τον
ευχαριστησαν θενκ γιου,κοιταξε
το
ρολοι,12:51":17"",περασε απο τη μερια που ηταν το βιβλιοπω-
λειο του Καουφμαν,μετα τη
πλατεια Κοραη περασε απεναντι,
1:02":35""ηταν
στα Χαυτεια,εκανε το γυρω της Ομονοιας δεξιοστ-
ροφα,Αθηνας,Πειραιως,Αγιου Κωμσταντινου,Κοτοπουλη,
3ης
Σεπτεβριου,Πανεπιστημιου,Σταδιου,Αθηνας,στο περιπτερο
χαζεψε τα
περιοδικα,1:35":23"" κατεβηκε στον υπογειο σταθμο,
1:36":21 ηταν στο
μετρο,μετρησε 2" 51"" μεχρι το Συνταγμα,κατε-
βηκε,1:40":02""
στη πλατεια θολη,εκανε προσπαθεια να τη ξεκαθαρισει,ενας κηπος,ενα τραπεζι με
λευκο τραπεζομαντηλο,ενα ανθοδοχειο με φρεσκα τριανταφυλλα,
κοκκινα,ενα γυαλινο δοχειο ,απεναντι μια νεαρη γυναικα,βλεπει
καθαρα το προσωπο της,εχει το προσωπο αυτης της ξενης γυναικας,
την παρατηρει που περνει το γυαλινο δοχειο και γεμιζει με νερο
ενα ποτηρι,ακουει τον ηχο του νερου,επειτα η εικονα θολωνει,
το προσωπο μπροστα του,παραμενει αγνωστο
κι εχουμε σοδεια τις ελληνικες λεξεις μας
να μην μας λειψει σε κανεναν καιρο
ουτε ο Ομηρος ουτε ο Σολωμος
ουτε ο Μακρυγιαννης ουτε ο Αισχυλος
ουτε κι εγω ακομα ο ταπεινος
η ρυθμικη ανασα του σπορου
το φωτεινο κυματισμα του πρασινου
και το υφασμα των χωραφιων
η αιωρηση του αερα
τι αναδευει τις πετρες κι ακουγονται οι λεξεις τους
καθαρες ;
μια πνοη αποσταση ολος ο κοσμος
οχι ταυτιση(ετεροτητα)
-τα χρωματα εχουν(δημιουργουν) μορφη αυτονομη(μορφογεννεση)
-εχουν (θεμελιωνουν)δομη γλωσσας(γλωσσολογικη υποσταση)
--εμφανιζουν(τυπωνουν)δημιουργουν το κειμενο τους,την αφηγηση
τους(αφηγηματικοτητα)
-τα χρωματα ειναι ενδιαφεροντα(πολλαπλοτητα φασεων)
χταποδι-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Interaction
ξυπνησαμε,αναξητησαμε τον Οδυσσεα,τον ψαξαμε,τον βρηκαμε σε
μια μακρυνη παραλια,χτυπουσε στα βραχια ενα χταποδι,το εβρεχε
στο νερο κι επειτα το γουλιαζε,πλησιασαμε,γυρισε και μας κοιταξε,
''ετσι και μας καποια δυναμη μας χτυπαει'',γελασε,''σε λιγο θα ειναι
ετοιμο να το ψησουμε'',το ψησαμε στην αμμο,μαζεψαμε ξυλα απο εκει
τριγυρω,αναψαμε φωτια κι οταν εγιναν καρβουνσ το βαλαμε πανω
να ψηθει,προσεχαμε να μην καει,το γυριζαμε,μοσχοβολισε,οταν ψη-
θηκε το μοιρασαμε και το φαγαμε,εφτασε να μας χορτασει,''ειδατε
ποσα λιγα χρειαζονται για να συντηρηθει ο ανθρωπος'',ειπε σοβαρος,
αυτα τα λογια τα κρατησαμε βαθεια μεσα μας,μεχρι τωρα τα κρατουμε,
που εκεινος δεν ειναι κοντα μας
Σαν Ρα-Αζαια Μπερλιν-flowers in vase-Γιαννουλης Χαλεπας-
Γιαννης Τσαρουχης-Κορνηλιος Καστοριαδης-Μανωλης Αναγνωστακης-
.
.
πηγαινει στον καθρεφτη,βαφει τα χειλη της,ακουγονται
καθαρα οι σταγονες που πεφτουν στη λεκανη,ενα δεκαχρονο
παιδι ανοιγει τη πορτα και μπαινει στο δωματιο,καθεται ορ-
θιο διπλα στη γυναικα,τη κοιταζει που βαφεται,αμιλητο,
φλου,σκοτεινιαζει το πλανο
αλλιως εμεις οι μεγαλοι,κι απο μας
αλλιως οι αντρες αλλιως
γυναικες,κι ουτε μας ενοχλουσε που αντιδρου-
σαμε διαφορετικα,αντιθετα νιωθαμε
ικανοποιηση,ευτυχια,που ειμασταν
ζωντα και αψυχα καθε ενα με τον δικο
του τροπο
Interaction
τοτε οπου εδουλευα το γλυπτο της Σοφιας που χαθηκε
νεα επαθαν τα
Νευρα μου ,δεν ηξερω πως,με
πηραν και με κλεισανε στο Ψυχιατρειο
της Κερκυρας,οι γιατροι που
κανανε την διαγνωση γραψανε πως επα-
σχα απο καταθλιψη,ειχα φοβιες
και εκδηλωνα επιθετικοτητα,κι εγω
λεγω πως οι γιατροι ειχανε
δικιο,αν ενθυμηθω πως αντεδρασα οταν
ηρθε η μητερα της Σοφιας να δει
το προπλασμα του μνημειου και μου
ειπεν πως δεν της αρεσε τοτε εγω
νευριασα πολυ κι εσπασα το κεφα-
λη της κορης,μετα εκεινη
μετανοιωσε και ειπε να την κανω οπως
ηταν πριν και την εκανα να κοιμαται
,ομως ημουνα ανησυχος σαν
να ξεπερνουσε το κρεβατι εις το
οποιον ηταν ξαπλωμενη,να περισ-
σευε,ετουτο με βασανισε
πολυ,ενιωθα πως δεν ημουνα αληθινος
καλλιτεχνης,πως ημουνα ατεχνος
και οταν με αφησαν απο το ιδρυ-
μα κι επεστρεψα στη Τηνο δουλευα
στο πηλο και τα αφηνα ατελει-
ωτα
που θελανε τα σπιτια τους να γινουν σπιτια ολων
κι αν δεν το καταφεραν
καθολου δεν σημαινει πως ειναι αδυνατο να γινει
.
.
.
ο Καραγκιοζης και ο Ευγενιος
Σπαθαρης-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
.
ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΙΚΑ ΜΟΥ
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ-ΝΕΦΕΛΑΙ-ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ-χ.ν.κουβελης
.
Ο ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ
.
Ο Χατζηαβατης χτυπα τη πορτα της παραγκας του Καραγκιοζη
ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ:Καραγκιοζη,βγες εξω,που σε θελω
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ:[πεταγεται εξω νευριασμενος]Τι φωναζεις μωρε
γρουσουζη,και μ'εκοψες πανω στη καλυτερη σκεψη,την ωρα
που δουλευα;
ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ: Χα Χα!Εσυ δουλευες;Με δουλευεις;
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ:Μαλιστα,δουλευα και παραδουλευα!
ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ:[ειρωνικα]Και τι δουλεια εκανες;εχαφτες μυγες
η' πεταλωνες ψυλλους;
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ:ψυλλους πεταλωνα,πως και το καταλαβες μωρε
Χατζηχαβιαρη μαλαγανα;αντε παγενε παρα περα ,μη με σκοτι-
ζεις και χασω τον αρμο των σκεψεων μου
ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ:[σοβαρευοντας]ασε Καραγκιοζη τις βλακειες
κι ηρθα για δουλεια.Να βρουμε καποιον επιστημονα να τον εχει
ο πασας στο σεραι του,πληρωνει καλα,ξερεις καποιον;
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ:[σοβαρα]στραβος εισαι;κοτζαμ επιστημων μπροστα
σου και δεν τον βλεπεις;
ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ:[κοιταζει γυρω]που ειναι;με κοροιδευεις;δεν βλεπω
κανεναν
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ:Εγω η αφεντομουτσουναρα μου αυτοπροσωπως,παρων
κι αξουριστος,επιστημων επιστημονικοτατος!Διδακτορ Καραγκιοζης
κι αξουριστος,επιστημων επιστημονικοτατος!Διδακτορ Καραγκιοζης
Καραγκιοζοπουλος!Τερμα σου λεω!
ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ:τι λες;εισαι καλα;που σπουδασες; εκανες εφερευ-
σεις;
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ:Και παρασπουδασα μαλιστα κι ενα σωρο εφευρεσεις
εκανα,να φανε κι οι κοτες;εφευρεσεις με το τσουβαλι
ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ:[ειρωνικα]για πες,εχει ενδιαφερον,τι εφευρες;
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ:[με καμαρι]τι νουμερο παπουτσια φοραει ο ψυλλος!
ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ:Αληθεια!Για πες.
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ:αυτο σκεφτομουνα οταν με διεκοψες γρουσουζη,
ενας ψυλλος πηδησε αλμα απλουν εις μηκος απο το ποδαρι στο
κεφαλι μου,και μ'εβαλε σε σκεψεις.Απο'δω το'χα απο 'κει το'χα
το' λυσα το προβλημα.Επιστημονικοτητα!
ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ:για πες ειμαι περιεργος να μαθω,τι νουμερο πα-
πουτσια φοραει ο ψυλλος!
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ:δεν σου λεω,ειναι μυστικο.Απορρητο!Ξερεις τωρα!
κλεβονται οι Μεγαλες Ιδεες!Σου μιλαω εκ πειρας
ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ:[με μαλαγανια]ελα Καραγκιοζακο μου,πες μου,τι
φιλοι ειμαστε;δεν εισαι ενταξει
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ:ενταξει,θα σου'πω ,αλλα τσιμουδια,μην διαρρευσει
στους τσαγκαρηδες κι εχουμε ψυλλοτσαγκαρηδες
ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ:εχεις το λογο της τιμης μου
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ:της ατιμιας σου ,θες να πεις,μαλαγανα.Ας ειναι.
Ακου λοιπον την εφευρεση!
ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ:Ειμαι ολος αυτια
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ:ακουσε τοτε αυτα:
Συλλαμβανουνε τον ψυλλο και του βυθιζουμε τα ποδια μεσα
σε λιωμενο κερι .Μετα τον εξαγομαι και το κερι στα ποδια του
ψυχεται.Τοτε βγαζουμε τα παπουτσια του και με τον χαρακα
μετρουμε το μεγεθος τους.Κι ετσι εχουμε το ακριβες νουμερο
των παπουτσιων του ψυλλου.
Οριστε!Πεταλωσα τον ψυλλο ,που λεει κι ο λογος!
ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ:[με θαυμασμο]Μπραβο Καραγκιοζη μου!Απλη
και μεγαλοεφυεστατη ιδεα!
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ:Γι'αυτο σου λεω
Χατζατζαρη!Ασσος Επιστημονας!
Βουρ για τον πατσα!
[Φευγουν δεξια προς το σεραι]
.
.
[ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ - ΝΕΦΕΛΑΙ]
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
Ἀλλ᾿ οὐδ᾿ ἐγὼ μέντοι πεσών γε κείσομαι,
ἀλλ᾿ εὐξάμενος τοῖσιν θεοῖς διδάξομαι
αὐτὸς βαδίζων εἰς τὸ φροντιστήριον.
Πῶς οὖν γέρων ὢν κἀπιλήσμων καὶ βραδὺς
λόγων ἀκριβῶν σκινδαλάμους μαθήσομαι ;
Ἰτητέον. Τί ταῦτ᾿ ἔχων στραγγεύομαι
ἀλλ᾿ οὐχὶ κόπτω τὴν θύραν ; Παῖ, παιδίον.
ΜΑΘΗΤΗΣ.
Βάλλ᾿ εἰς κόρακας. Τίς ἐσθ᾿ ὁ κόψας τὴν θύραν ;
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
Φείδωνος υἱὸς Στρεψιάδης Κικυννόθεν.
ΜΑΘΗΤΗΣ.
Ἀμαθής γε νὴ Δί᾿, ὅστις οὑτωσὶ σφόδρα
ἀπεριμερίμνως τὴν θύραν λελάκτικας
καὶ φροντίδ᾿ ἐξήμβλωκας ἐξηυρημένην.
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
Σύγγνωθί μοι· τηλοῦ γὰρ οἰκῶν τῶν ἀγρῶν.
Ἀλλ᾿ εἰπέ μοι τὸ πρᾶγμα τοὐξημβλωμένον.
ΜΑΘΗΤΗΣ.
Ἀλλ᾿ οὐ θέμις πλὴν τοῖς μαθηταῖσιν λέγειν.
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
Λέγε νυν ἐμοὶ θαρρῶν· ἐγὼ γὰρ οὑτοσὶ
ἥκω μαθητὴς εἰς τὸ φροντιστήριον.
ΜΑΘΗΤΗΣ.
Λέξω, νομίσαι δὲ ταῦτα χρὴ μυστήρια.
Ἀνήρετ᾿ ἄρτι Χαιρεφῶντα Σωκράτης
ψύλλαν ὁπόσους ἅλλοιτο τοὺς αὑτῆς πόδας.
Δακοῦσα γὰρ τοῦ Χαιρεφῶντος τὴν ὀφρῦν
ἐπὶ τὴν κεφαλὴν τὴν Σωκράτους ἀφήλατο.
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
Πῶς δῆτα διεμέτρησε ;
῎
ΜΑΘΗΤΗΣ.
Δεξιώτατα.
Κηρὸν διατήξας, εἶτα τὴν ψύλλαν λαβὼν
ἐνέβαψεν εἰς τὸν κηρὸν αὐτῆς τὼ πόδε,
κᾆτα ψυχείσῃ περιέφυσαν Περσικαί.
Ταύτας ὑπολύσας ἀνεμέτρει τὸ χωρίον.
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
Ὦ Ζεῦ βασιλεῦ, τῆς λεπτότητος τῶν φρενῶν
.
.
.
ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ:δυο τροπω,νη ιον Δια.
ην μεν γ'οφειληται τι μοι,μνημων πανυ,
εαν δ' οφειλω ,σχετλιος,επιλησμων πανυ
.
ΚΑΙ Ο ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ -ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ
ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ:Δεν μου λες Καραγκιοζη εχεις καλη μνημη;
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ:Να σου πω Χατζατζαρη,εξαρταται,αν μου
χρωστανε θυμαμαι πολυ καλα,μνημη ελεφαντα!
αν χρωσταω,δεν θυμαμαι τιποτα,Αλτσχαιμερ!
.
.
.
Παρατηρησεις επι του Πραγματικου-Comments on the Real-χ.ν.κουβελης
c.n.couvelis-1
.
Παρατηρηση αρ 1
παρατηρησεις επι του πραγματικου
στη Σταδιου σηραγγα ορυχειου ανθρωπων
μια φωνη
Κοιταξτε,ενας ανθρωπος,ποιος ειναι;
στο ασανσερ η' στον ελικα της ιστοριας αδιαφορουσαμε
αχρειοι ρητορες δημαγωγοι στην αγορα
η κραυγη η' σαν κραυγη ακουστηκε
Λενε ψεματα
στο ασανσερ η' στον ελικα των γεγονοτων κουφοι αδιαφοροι
ενας οχλος σουπερ-μαρκετιστων
στην Αθηνας ενα σκλαβοπαζαρο ανθρωπων
και στην Αιολου και στην Ερμου
μεχρι το Συνταγμα
.
Παρατηρηση αρ 27
ενας ανθρωπος μπροστα μου
στην Ομονοια χανεται,ωρα 11:21 πμ
το ιδιο στην Αθηνας εστριψε στην
αγορα και χαθηκε,ωρα 11:25 πμ
ςκεινον δεν τον ειδα,τον φαντασθηκα
κι ετσι πραγματικα εγινε
.
Παρατηρηση αρ 11
στο γηπεδο ειδα σε μια γραμμη 5 εκατοστα πλατος και 30-40 μετρα
μηκος σχεδον ευθεια,με ελαφρες καμπυλες αναλογα το εδαφος και
τα χορταμε κατευθυνσγη δυτικα-ανατολικα,να πηγαινοερχονται χιλια-
δες μερμηγγια μεταφεροντας εφοδια και υλικα σε μια τρυπα στη μια
ακρη στα δυτικα της γραμμης
(παλι το ιδιο,η συνεση,η προνοητικοτικα,η εργατικοτητα των μερμηγ-
γιων,και η ανεμελια και η τεμπελια του τραγουδιστη τζιτζικα)
αυτα το φθινοπωρο,γιατι παντα το καλοκαιρι παρ'ολ'αυτα επανερχε-
ται ο τζιτζικας
.
Παρατηρηση αρ 2
τρολει με βιτρινες ανθρωπων ανεβαινουν την Πατησιων
σιωπη,γιατι δεν μιλας;
πιο κατω στα Χαυτεια η ιδια κατασταση
οι εφημεριδες πυροβολουν τα γεγονοτα
επειτα τα κρεμουν νεκρα αψυχα δερματα στα περιπτερα
να μαθω
στις 4 τι εγινε στις 5 τι εγινε στις 6;
ολα
τα τρολει ανεβαινουν και κατεβαινουν με σκιες ανθρωπων
τα λεωφορεια με σκιες ανθρωπων
οι δρομοι με σκιες ανθρωπων
τα σπιτια
τοσο φως και να υπαρχουν σκιες;
η φωνη οι φωνες
ο πληθυντικος αριθμος ο ενικος
κοιτα
τοσο φως
.
.
Παρατηρησεις επι του Πραγματικου-Comments on the Real-χ.ν.κουβελης
c.n.couvelis-2
.
Παρατηρηση-αρ 21
τα βραχια,η θαλασσα
οι ελιες,τα τιμπανα των τζιτζικιων
και η βαρκα
στα διχτια το φως
τα νερα,τα ψαρια
.
Observation-number 21
the rocks,the sea
the olives,the timpana of the cicada
and the boat
within the net is caught the light
the waters,the fishes
.
Observation-nombre 21
les roches,la mer
les olives,le timpana de la cigale
et le bateau
dans le net accrochait la lumiere
les eaux,les poissons
.
Observacion-numero 21
las rocas,el mar
los arboles de l'olivo,la timpana de la ciggara
y el barco
dentro de la netto capturado la luz
las aguas,les peces
.
Osservazione-numero-21
le rocce,Il mare
le olive,il timpana della cicala
el la barca
all'interno della rete catturato la luce
le acque,le pesce
.
Beobachtung-Zahl 21
die Felsen,das Meer
die Olivenbaum,die Timpana der Zikade
und das Boot
gefangen im Netz ist das Licht
die Gewasser,die Fische
.
.
Παρατηρησεις επι του Πραγματικου-Comments on the Real-χ.ν.κουβελης
c.n.couvelis-3
.
Παρατηρηση αρ. 14
-χθες ηρθε ο καλογιαννος στα δεντρα του κηπου μου,τον ακουσα,
πολυ ομορφο τραγουδι,θεικο.Ανοιγει η καρδια.
.
Παρατηρηση αρ. 17
-στο διπλανο τραπεζι μαζευτηκαν 4 υποψηφιοι πολιτικοι παραγοντισκοι
του τοπου,ξιφασκουν[αυτα πανω-κατω οειζοντιως και καθετως στο τρα-
πεζι-''ειναι ατοπο'',''υπεγραψαν ψευδως'',''εχουμε ευθηνες'',''εστειλε
κλιμακια να ελεγγσει-'',''που ειναι αυτες οι νομοδοτησεις'',''αρα εχει ευ-
θυνη ο δημος'',''κι αυτο σημανει πως δεν αλλαζουν καποια πραγματα'',
''η συμφωνη γνωμη'',''σ'απαντω οτι καναμε διαμαρτυρια'',''και δεν στο-
χοποιεις αυτους που ειχαν μια συμφωνη γνωμη'',''εγω σαν κρατος τι κα-
νω;'',''το συμβουλιο επικρατειας'',''απο καποιον υπογραφεται ετσι δεν
ειναι;'',''αν η κοινωνια εχει αντιδραση,οπως με τα πετροχημικα τη δεκα-
ετια του '80'',''επιτροπη αγωνα,πηγαν πολιτες,θεσμικοι'',''καποιος περι-
τεχνα σηκωθηκε κι εφυγε'',''συντεταγμενα',''θελει ορισμενη διπλωματια'',
''ο τουρισμος ειναι ιδεατη κατασταση στο ξηρομερο'',''για ποιο τουρισμο
να μιλησουμε'',τριαντα μαγαζατορες στα παραθαλασσια μαγαζια εναν-
τιωνονται'',''τα διχτυα εξουσιας,εγω κραταω αυτον ,εσυ καποιον αλλο''....]
Στο φουλ η μηχανη του επαρχιακου τεχνοκρατισμου!
Ουδεν περαιτερω σχολιον.Stop!
.
.
Παρατηρησεις επι του Πραγματικου-Comments on the Real-χ.ν.κουβελης
c.n.couvelis-4
.
Παρατηρηση αρ. 23
ανοιξε τη τηλεοραση.αυτοι του liife -style.την εκλεισε.
.
Παρατηρηση αρ. 35
υπολογισε :6 χ 7 = 42.αυτοματα.χωρις σκεψη. απο μνημης.
χωρις αποδειξη.συλλογιστικη.αμφεβαλε.γιατι 42; κι οχι κατι
αλλο;.σκεφτηκε.ορθο ηταν.42.σωστο.δεν πηγαινε κατι αλλο.
του φανηκε αστειο.θυμηθηκε.στο σχολειο.μικρα παιδια.''σαν
ποιημα να μαθεται τη προπαιδεια,και αναποδα.σαν νερο να τη
λετε .χωρις να μπερδευεστε.ειναι γραμμενη στο πισω φυλλο
του τετραδιου,καθε μερα να μαθαινεται μια σειρα και να τη λετε
πολλες φορες απ'εξω μεχρι να μην κανετε κανενα λαθος''.διδα-
κτικη τακτικη.ευκολια.τεχνασμα.μνημοτεχνικα.τα παιδια που το
καταφερναν θεωρουνταν[ηταν] εξυπνα.που ειναι τα μαθηματικα;
αυτα θυσιασθηκαν.χαθηκαν.στον παπαγαλισμο.στην μηχανικη
αποστηθιση.στην παβλοφεια ερεθισμα-αντιδραση.σαν τον σκυλο
του παβλοφ 6χ7[ερεθισμα]-[εξαρτημενη αντιδραση]=42.αυτοματα.
ατροφησαν.ο συλλογισμος.η σκεψη.η γνωση.η επιστημη.η ευρη-
ματικοτητα.η απορια.η ερευνα.η εφυια.αντ'αυτων η επικτητη συμπε-
ριφορα.αντιδραση.θυμαμαι,αρα γνωριζω.
αποστηθιζω,αρα ειμαι αποτελεσματικος.επιτυγχανω.
σκεφτηκε.να γιατι στο δημοτικο ποτε δεν μπορεσε να
μαθει την προπαιδεια σα νερακι [1χ1=1,1χ2=2,1χ3=3,...,κ.ο.κ]
σαν ποιημα.την μαθαινε για λιγο και την ξεχνουσε.προσποιουνταν
πως την ειχε μαθει.επρεπε να καταλαβει γιατι ''αυτο ειναι ετσι''.
απο τη φυση του ηθελε να ρωταει.''γιατι το λες ετσι;'',''πως γινε0
ται αυτο;'',την αποδειξη του.γιατι οπως αργοτερα φανηκε αγαπου-
σε πολυ τα μαθηματικα για να τα υποτιμησει[να τα καταναγκασει]
σε μνημοτεχνικη,τη δυναμη τους.στον ανθρωπο.στη γνωση.στη κοι-
νωνια.
και γιατι πηρε πολυ στα σοβαρα τη ποιηση.
αν και τωρα,που το σκεφτεται,ενα πολυ μοντερνο ποιημα
θα ηταν αυτη η προπαιδεια.και μαλιστα με απαγγελια απο
στηθους.χωρις αλλαγες στην εκφραση.σαν το νερακι που
κυλαει στο ποταμακι.απροσκοπτη.αθορυβη.υπνωτικη.
1χ1=1......2χ1=2......................................10χ1=10
1χ2=2......2χ2=4......................................10χ2=20
1χ3=3......2χ3=6......................................10χ3=30
1χ4=4......2χ4=8......................................10χ4=40
1χ5=5......2χ5=10.....................................10χ5=50
1χ6=6.......2χ6=12....................................10χ6=60
1χ7=7.......2χ7=14.....................................10χ7=70
1χ8=8.......2χ8=16.....................................10χ8=80
1χ9=9-......2χ9=18.....................................10χ9=90
1χ10=10-...2χ10=20...................................10χ10=100
.
Παρατηρηση αρ.41
http://www.classicalradio.gr/gr/live
τωρα ακουω το Bolero του Ravel! και σκεφτομαι πως η
ανθρωποτητα
αξιζει καλυτερη τυχη.Καλυτερη πραξη και δραση για να
θυμηθουμε
τονΣωκρατη τον Πλατωνα τον Αριστοτελη και πολλους αλλους και
μαζιμ'αυτους τον πατερα μας και τη μανα μας.
Η μουσικη του Bolero
ανεβαινει στο forte.Σαν συλλογικος βηματισμος
ολων μας.Ενωση και Διαφοροποιηση.Ολοτητα
.
..
.
.
.
φαντασθητε το οfacebook πως ειναι μια αιθουσα(ενας χωρος)
συγκεντρωσης ατομων-ανθρωπων και στο χωρο αυτο κανει
την εμφανιση του το facebook μιας γοητευτικης ομορφης
γυναικας τοτε οσοι αντρες τη πρωτοβλεπουν συνωστιζονται
σ'αυτη(κολλουν στο πεδιο-γοητεια της)και της κανουν αιτημα
φιλιας και εν συνεχεια likes και σχολια αποκτοντας απο αυτη
την επαφη με την γυναικα(σωματιδιο του Higgs) υπαρξη(μαζα
φαντασθητε το οfacebook πως ειναι μια αιθουσα(ενας χωρος)
συγκεντρωσης ατομων-ανθρωπων και στο χωρο αυτο κανει
την εμφανιση του το facebook μιας γοητευτικης ομορφης
γυναικας τοτε οσοι αντρες τη πρωτοβλεπουν συνωστιζονται
σ'αυτη(κολλουν στο πεδιο-γοητεια της)και της κανουν αιτημα
φιλιας και εν συνεχεια likes και σχολια αποκτοντας απο αυτη
την επαφη με την γυναικα(σωματιδιο του Higgs) υπαρξη(μαζα
-υπαρξης)
-εν συνεχεια το ιδιο γινεται και με αλλη ομαδα ατομων -αντρων
του facebook συνωστιζονται γυρω απο τη γυναικα(το σωματιδιο
-εν συνεχεια το ιδιο γινεται και με αλλη ομαδα ατομων -αντρων
του facebook συνωστιζονται γυρω απο τη γυναικα(το σωματιδιο
του Higgs)
κανοντας likes και σχολια αποκτοντας μαζα-υπαρξης
-επειτα αλλη ομαδα-αντρων...κ.ο.κ
κανοντας likes και σχολια αποκτοντας μαζα-υπαρξης
-επειτα αλλη ομαδα-αντρων...κ.ο.κ
.
.
.
.
.
.
.ΤΑΝΑΓΡΙΔΕΣΣΙ ΛΕΥΚΟΠΕΠΛΥΣ
ΜΕΓΑ Δ'ΕΜΗΣ ΓΕΓΑΘΕ ΠΟΛΙΣ
ΛΙΓΟΥΡΟΚΩΤΙΛΗΣ ΕΝΩΠΗΣ
(μαζι μου η Τερψιχορη(οταν)
πολυ ομορφα τραγουδαγα
στις ταναγρεες γυναικες με τ'ασπρα πεπλα
και παρα πολυ χαρηκε η πολη
με τα δικα μου γλυκοφωνα τραγουδια)
η Βερονικα μου μετεφρασε ενα απο τα λιγοστα αποσπασματα
που σωθηκαν απο τα ποιηματα της Κοριννας
(Αθηνα)
.
.
του Μπετοβεν και η αποθεωση του'',Ειρηνη,32 χρονων,
αρχιτεχτονας
(Αθηνα)
.
.
.
.''τι να πω για το θεατρο;''
''σπανια βλεπω τηλεοραση''
''κραταω ημερολογιο,να σου διαβασω κατι;''
''απεναντι μου μια γυναικα,μονη,σκεφτομαι να σηκωθω και να
παω να τη ρωτησω τι σημαινει μοναξια,ευτυχως που δεν το εκανα,
ενας αντρας ηρθε και καθησε διπλα της,φαινεται πως γνωριζονταν
καλα''
''δεν ειναι αστειο;''
''φαντασου να'χουν πριν δυο μερες γνωριστει η' και νσ γνωριζονται
χρονια,να'ναι παντρεμενοι η' να'ναι εραστες;''
''σιγουρα εραστες ειναι''
''και να ειναι στο τελος η σχεση τους,να'ναι η τελευταια τους συναν-
τηση''
''αληθεια,ποσα μπορει να υποθεσει ενας ανθρωπος για τους αλλους
ανθρωπους,και πολυ λιγο νσ ανταποκρινεται στη πραγματικοτητα''
''οχι δεν εκανα λαθος,ειναι εραστες και η σχεση τους ειναι στο τελος''
''ο αντρας κοιταζει το ρολοι του,η γυναικα κατι του λεει ,εκεινος δεν
απανταει,κατι του λεει παλι η γυναικα,ισως το ιδιο,τον ρωταει επιμο-
να η' τον κατηγορει για
κατι,παλι εκεινος δεν της απανταει''
''σηκωνεται και φευγει,εκεινη μενει μονη,οπως ηταν πριν''
''δεν εχω διαθεση να τη ρωτησω,οπως ηθελα πριν''
''τι σημασια εχει αν ειναι μονη η' με αλλον';''
''ενας αγνωστος ανθρωπος για μενα,οσο κι εγω ειμαι αγνωστη
για εκεινη''
''μπορουμε να κανουμε υποθεσεις,να φανταζομαστε ιστοριες,και
να τις νομιζουμε αληθινες,οτι ετσι ειναι οπως νομιζουμε''
''ειναι ομως ετσι;ποιος ξερει και ποιον ενδιαφερει στη πραγματικο-
''σηκωνεται και φευγει,εκεινη μενει μονη,οπως ηταν πριν''
''δεν εχω διαθεση να τη ρωτησω,οπως ηθελα πριν''
''τι σημασια εχει αν ειναι μονη η' με αλλον';''
''ενας αγνωστος ανθρωπος για μενα,οσο κι εγω ειμαι αγνωστη
για εκεινη''
''μπορουμε να κανουμε υποθεσεις,να φανταζομαστε ιστοριες,και
να τις νομιζουμε αληθινες,οτι ετσι ειναι οπως νομιζουμε''
''ειναι ομως ετσι;ποιος ξερει και ποιον ενδιαφερει στη πραγματικο-
τητα;'',''στο θεατρο οι ιστοριες
εκει εναι πραγματικα ενδιαφερουσες''
''τις ζουμε πιο πολυ,ταυτιζομαστε με τους ρολους,παθιαζομαστε''
''αυτο ειναι αληθεια,συμβαινει''
''μου λειπει το θεατρο,η πραγματικη ζωη''
.''τις ζουμε πιο πολυ,ταυτιζομαστε με τους ρολους,παθιαζομαστε''
''αυτο ειναι αληθεια,συμβαινει''
''μου λειπει το θεατρο,η πραγματικη ζωη''
.
δεν ακουγε,εκεινος συνεχισε κατι να της λεει,δεν καταλαβαινε,
''τι ειπες;'',εκεινος δεν απαντησε,σιωπη,η αποσταση μεγαλωσε,
κενο
.
μωνος,χαρηκε που με ξαναειδε ετσι ειπε,δεν ειχε αλλαξει,''ει-
σαι ομορφη'' της ειπα,ειχε χρονο,''να παμε στην Αιολου,σ'εκει-
νο το καφε''ειπε,εκει πηγαιναμε,καθησαμε,εγω εσπρεσσο,εκεινη
μπυρα,την ιδια μαρκα,''τι θυμασαι;'',της ειπα,''τιποτα δεν ξεχασα'',
μου ειπε για τη ζωη της,παντρευτηκε,''εχω κι ενα μωρο,κοριτσα-
κι,ειναι πεντε μηνων'',χαμογελασε,με κοιταξε,''στεναχωρηθηκες;'',
''οχι,αντιθετα χαρηκα'' απαντησα,το ηξερε πως ημουν αλλος
ανθρωπος,η ζωη κυλαει διαφορετικα σε μενα,''ξερω τι σκεφτεσαι'',
μου ειπε,επισαε το χερι μου,το εσφιξε,ζεστο το χερι της,''θελω
να'σαι ευτυχισμενη''της ειπα,''το ξερω ''απαντησε,της ειπα για
τη σειρα ''Εσωτερικα γυναικων'' κι αν ηθελε να τη ζωγραφισω,
''θελω'',απαντησε,η ωρα περασε,φυγαμε,στην Αθηνας σταματησα
ταξι,ειδα το ταξι να χανεται
προς τη κατευθυνση της Ομονοιας,
(μετα απο δυο μερες η Αγγελικη ηρθε και την ζωγραφισα)
.(μετα απο δυο μερες η Αγγελικη ηρθε και την ζωγραφισα)
.
το σηκωσε,ηταν η μανα της,μιλησε λιγο μαζι της,ανοιξε τη
τηλεοραση,εκανε ζαπινγκ,την εκλεισε,χτυπησε το τηλεφωνο
παλι,κοιταξε τη κληση,δεν απαντησε,εκεινο επεμεινε,εκλεισε,
ξαναχτυπησε,δεν απαντησε,ανοιξε το ψυγειο,γεμισε ενα ποτηρι
χυμο πορτοκαλι,το ηπιε,κοιταξε το ρολοι 10 και 32,νυσταζε,
ξαπλωσε στο κρεβατι,τι ειναι η ομορφια;τα ματια της εκλεισαν,
κοιμηθηκε
.
.φωτογραφια,η Φωτεινη,35 χρονων,(Αθηνα),δουλευει σε σουπερ
μαρκετ,το καταλαβε,''η
φωτογραφια δεν μπορει να δειξει τι ειμαι'',
''τι σκεφτομαι,τι θελω,,,''ουτε
πως εζησα,ποια ειναι η προσωπικη
μου ζωη'',''ετσι δεν ειναι;'',συμφωνησα,παρ'ολ'αυτα δεχτηκε νσ
τη φωτογραφισω παρα να τη ζωγραφισω,τουλαχιστον το κατα-
σκευασμενο ( η μιμηση)να ειναι ελλατωμενο,(σκεφτηκα τον Πλα-
μου ζωη'',''ετσι δεν ειναι;'',συμφωνησα,παρ'ολ'αυτα δεχτηκε νσ
τη φωτογραφισω παρα να τη ζωγραφισω,τουλαχιστον το κατα-
σκευασμενο ( η μιμηση)να ειναι ελλατωμενο,(σκεφτηκα τον Πλα-
τωνα και τους βαθμους
απομακρυνσης της αναπαραστασης,της ει-
κονας, του ειδωλου,απο την
ιδεα,το προτυπο),τη φωτογραφισα,ειδα
το αποτελεσμα,ηταν η Φωτεινη σαν να τη θυμηθηκα,απο καπου
να την επανεφερα(παλι ο Πλατωνας,στην πραγματικοτητα θυμομα-
το αποτελεσμα,ηταν η Φωτεινη σαν να τη θυμηθηκα,απο καπου
να την επανεφερα(παλι ο Πλατωνας,στην πραγματικοτητα θυμομα-
στε),η Φωτεινη κοιταξε τη
φωτογραφια ,της αρεσε,''πιο πραγματικη
ειμαι στο καθρεφτη'',ειπε και γελασε,στο καθρεφτη βλεπουμε
περισσοτερα,βλεπουμε,αντιμετωπιζουμε,τον εαυτο μας σαν
αλλον,που ειμαστε εμεις και ταυτοχρονα αλλοι,σκεφτηκα,στη
Φωτεινη δεν ειπα τιποτα,,''εγω ειμαι αυτη στο καθρεφτη που
κοιταζει την αλλη που ειναι μπροστα'',ειπε και με κοιταξε,
χαμογελασε με την αμηχανια μου,εγω σκεφτηκα:''το -βλεπω-
διαφορετικο απο το -ειναι-'',''θελεις ενα ποτο;'',ακουσα τη Φωτει-
νη,''ναι'''ειπα,ειδα να ετοιμαζει τα ποτα,ειδα να τα σερβιρει,
η γοητεια του βλεματος,''αυτη ειναι η φωτογραφια''της ειπα,
''η γοητεια του βλεμματος'',χαμογελασε
ειμαι στο καθρεφτη'',ειπε και γελασε,στο καθρεφτη βλεπουμε
περισσοτερα,βλεπουμε,αντιμετωπιζουμε,τον εαυτο μας σαν
αλλον,που ειμαστε εμεις και ταυτοχρονα αλλοι,σκεφτηκα,στη
Φωτεινη δεν ειπα τιποτα,,''εγω ειμαι αυτη στο καθρεφτη που
κοιταζει την αλλη που ειναι μπροστα'',ειπε και με κοιταξε,
χαμογελασε με την αμηχανια μου,εγω σκεφτηκα:''το -βλεπω-
διαφορετικο απο το -ειναι-'',''θελεις ενα ποτο;'',ακουσα τη Φωτει-
νη,''ναι'''ειπα,ειδα να ετοιμαζει τα ποτα,ειδα να τα σερβιρει,
η γοητεια του βλεματος,''αυτη ειναι η φωτογραφια''της ειπα,
''η γοητεια του βλεμματος'',χαμογελασε
.
.
στα ιδια,στη παθητικη φωνη,λιγα στην ενεργητικη,ενας
μονολογος,μονολογος σιωπης,η' κραυγης μαλλον,
ενιωθες πισω απο τις λεξεις μια πιεση του συναισθηματος
να ορμησει και να αποκαλυφθει καθαρο ακεραιο,''αυτο εγινε
ετσι κι ετσι,τελεια και παυλα'',απο εκεινα τα τεραστια ματια
της θα ξεπηδουσε
.
.
.
στην επιφανεια της θαλασσας,τα κυματα ρυτιδες φθινοπωρου,
ενα μικρο κοριτσακι με τη μανα της σ'ενα τραπεζι εξω,η τηλεοραση
μεσα ανοιχτη κανεις δεν την βλεπει,το ιδιο και τη μουσικη κανεις
δεν την ακουει,ενας αδιαφορος χυλος ηχων,ηρθε η Ελενη,καθησε,
μετα απο λιγο εφυγε,πρεπει να προλαβει τα μαγαζια πριν κλεισουν
να ψωνισει,βρεχει,δεν εχω και ομπρελα,ειπε,η θαλασσα ακινητη
μεχρι περα στους απεναντι λοφους,τωρα σταματησε η βροχη,η
γυναικα με το κοριτσακι σηκωθηκαν να φυγουν,στο μερος που
καθονταν ενα κενο,μια απουσια,η Ελενη αργει,μια αδυνατη γυναι-
ενα μικρο κοριτσακι με τη μανα της σ'ενα τραπεζι εξω,η τηλεοραση
μεσα ανοιχτη κανεις δεν την βλεπει,το ιδιο και τη μουσικη κανεις
δεν την ακουει,ενας αδιαφορος χυλος ηχων,ηρθε η Ελενη,καθησε,
μετα απο λιγο εφυγε,πρεπει να προλαβει τα μαγαζια πριν κλεισουν
να ψωνισει,βρεχει,δεν εχω και ομπρελα,ειπε,η θαλασσα ακινητη
μεχρι περα στους απεναντι λοφους,τωρα σταματησε η βροχη,η
γυναικα με το κοριτσακι σηκωθηκαν να φυγουν,στο μερος που
καθονταν ενα κενο,μια απουσια,η Ελενη αργει,μια αδυνατη γυναι-
κα με βαμενο κοκκινο μαλλι περασε με δυο καφεδες σε πλαστικο
προς τα δεξια,μετα απο λιγο ξαναπερασε επιστρεφοντας
χωρις τους καφεδες πισω της ετρεχε ενα μικρο παιδι,ξαναπερασε
το παιδι και πισω η γυναικα,απο πια πραγματικοτητα ολα αυτα
εμφανισθηκαν,απο πιο απειρο , α αερας πανω στις μουριες,τα
φυλλα τους μαχονται,νομοτελειακα θα πεσουν στην ωρα τους,
μετα απο τοσο εκτυφλωτικο φως του καλοκαιριου το φως
υποχωρησε ελλατωθηκε,εγινε μουντο,η μια φυση διαδεχεται την
αλλη φυση,με αντιπαλοτητα,ελξη κι απωθηση,η Ελενη τηλεφω-
νησε.ειπε σε λιγο τελειωνει,ενας ανθρωπος χρειαζεται διπλα
σ'εναν αλλον ανθρωπο,αυτος ειναι και ο ρολος των λεξεων,να λε-
προς τα δεξια,μετα απο λιγο ξαναπερασε επιστρεφοντας
χωρις τους καφεδες πισω της ετρεχε ενα μικρο παιδι,ξαναπερασε
το παιδι και πισω η γυναικα,απο πια πραγματικοτητα ολα αυτα
εμφανισθηκαν,απο πιο απειρο , α αερας πανω στις μουριες,τα
φυλλα τους μαχονται,νομοτελειακα θα πεσουν στην ωρα τους,
μετα απο τοσο εκτυφλωτικο φως του καλοκαιριου το φως
υποχωρησε ελλατωθηκε,εγινε μουντο,η μια φυση διαδεχεται την
αλλη φυση,με αντιπαλοτητα,ελξη κι απωθηση,η Ελενη τηλεφω-
νησε.ειπε σε λιγο τελειωνει,ενας ανθρωπος χρειαζεται διπλα
σ'εναν αλλον ανθρωπο,αυτος ειναι και ο ρολος των λεξεων,να λε-
γονται και ν'ακουονται,γι'αυτο και δεν σταματανε οι ανθρωποι να
μιλανε γυρω μου,δεν καταλαβαινω τι λενε απο τον θορυβο
της μουσικης,ξερω ομως πως ειναι αθρωπινη ομιλια,κοιταζω
τη θαλασσα,απο'δω ενα κομματι της,πως μπορει η θαλασσα
να ειναι ιδια,σ'ολες τις ακτες σ'ολα τ'ακρωτηρια σ'ολα τα
νησια σ'ολα τα νερα της ιδια,οι γλαροι την αποκρυπτογρα-
φουν και παντα διαφορετικα την υπολογιζουν,ανοιξε λιγο
το φως,οπως λιγο ανοιγεις το παραθυρο να μπει στο κλει-
στο δωματιο φως,ηρθε Ελενη με τεσσερες σακκουλες ψω-
νια,η ωρα 2:25 ακριβως
μιλανε γυρω μου,δεν καταλαβαινω τι λενε απο τον θορυβο
της μουσικης,ξερω ομως πως ειναι αθρωπινη ομιλια,κοιταζω
τη θαλασσα,απο'δω ενα κομματι της,πως μπορει η θαλασσα
να ειναι ιδια,σ'ολες τις ακτες σ'ολα τ'ακρωτηρια σ'ολα τα
νησια σ'ολα τα νερα της ιδια,οι γλαροι την αποκρυπτογρα-
φουν και παντα διαφορετικα την υπολογιζουν,ανοιξε λιγο
το φως,οπως λιγο ανοιγεις το παραθυρο να μπει στο κλει-
στο δωματιο φως,ηρθε Ελενη με τεσσερες σακκουλες ψω-
νια,η ωρα 2:25 ακριβως
.
.
.
-Μαχαιρα-τοπια-[ο χαραχτηρας του τοπιου και η φωτογραφια]-
[οι φωτογραφιες ειναι στο facebook μου]
.
Μαχαιρα-τοπια-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Μαχαιρα-τοπια-η πορεια-(με χρωμα)-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
(στη φωτογραφια περιμενουμε απο το χρωμα να δειξει το πραγματικο
οπως ακριβως ειναι,να μην λειτουργει σαν καλλοπιστικο
στοιχειο,πραγ-
μα δυσκολο να το πετυχεις,)
το τοπιο στη Μαχαιρα ειναι λιτο,δεν ειναι ναρκισσιστικο(δεν εχει αντα-
το τοπιο στη Μαχαιρα ειναι λιτο,δεν ειναι ναρκισσιστικο(δεν εχει αντα-
νακλασεις,π.χ σε νερα,ξηρομερο
ειναι) ,εχει πολυ φως,δυνατο φως,και
πρεπει να δειξεις τις χαρακιες του,οπως σε ανθρωπο να δειξεις
τις ρυ-
τιδες του,ο τοπος δεν είναι το
φρεσκο απαλο προσωπο μικρου παιδιου,
η' το τελειο προσωπο νεαρης γυναικας,αντιθετα
εχει τραχια χαραχτηρι-
στικα,ελαχιστα(η' καθολου)στολιδια,ομως καθαρο και
αμολυντο,ασκη-
τικο,μια ουσια απολυτα μεταφυσικη,τοπος να παλευεις,να αγωνιζεσαι
και οχι να
επαναπαυεσαι,τοπος να πορευεσαι και οχι
να πλουτισεις,
τοπος στα μετρα σου και οχι υπερμεγεθης και υπερβολικος,στα μετρα
του εισαι ανθρωπος,με
ορια ,με περατα ,γι'αυτο μου ασκει τετοια γοη-
τεια,που θελω να τη
μεταδωσω
.
.
.
[οι φωτογραφιες ειναι στο facebook μου]
Περι τα αποσπασματα βαρκας-Αστακος-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
-Ενα απο τα συμβαντα σε μια παραλιακη κωμοπολη-
σ'αυτη τη κωμοπολη συνειθιζανε απο παλια τα καλοκαιρια να κανουνε
βολτα στη παραλια,στο λιμανι,μεχρι το φαρο ,ωρες,εκει
γνωρισθηκαν,
ποτε δεν μιλησαν,δυσκολα χρονια για σχεσεις,μονο τα βλεματα
ηταν
ελευθερα,καποια κοπελα της παρεας φωναξε το
ονομα της,του φανηκε
πως αυτο εγινε επιτηδες για να
μαθει το ονομα της,τρισυλλαβο,οι συναν-
τησεις στη βολτα γινονταν,ειτε ο
ενας απεναντι στον αλλον,εκεινη με
τη παρεα της κι εκεινος απενατι
της,περνουσανε διπλα-διπλα,,ακουγε
τα λογια της σαν να μιλουσε
σ'αυτον,ειτε τη ακολουθουσε,εβλεπε τη
καθε κινηση της,εκεινη γυρνουσε
το κεφαλι πισω,σαν να'θελε να του
δειξει πως νιωθει τη παρουσια
του,πως ειναι εκει ,και τη βλεπει,εκει-
νος παντα εκανε βολτα μονος
του,δεν επρεπε να τον καταλαβουν και
να εκθεσει τη κοπελα,ουτε επρεπε να ρωτησει καποιον γι'αυτη,να μην
να εκθεσει τη κοπελα,ουτε επρεπε να ρωτησει καποιον γι'αυτη,να μην
δωσει υποψιες,μονο οτι εβλεπε
ηξερε γι'αυτη κι οτι ακουε,ηξερε τ'ονο-
μα της,ακουγε τη φωνη
της,καποιες λεξεις,''μ'αρεσει η θαλασσα'',τι ω-
ραια που προφερε τα δυο σιγμα,και
την εβλεπε,την εκανε για 17-18
χρονων,ειχε μαυρα μαλλια,μαυρα
ματια,ηταν λεπτη,μετριο αναστημα
προς το ψηλη,ηταν ομορφη,γελουσε
ομορφα,
εκεινο το καλοκαιρι περασε,
το επομενο καλοκαιρι ηταν ολα
διαφορετικα,του φανηκε σκεπτικη,
σαν κατι σοβαρο να την
απασχολουσε,σαν να ηταν στενοχωρεμενη,ηθε-
λε να την πλησιασει να ρωτησει,τι
ειχε,δεν ηταν ευκολο,προσπαθουσε
απ'αυτα που εβλεπε κι ακουγε να
καταλαβει τι συνεβαινε,τον κοιτουσε,
το τολμουσε ,στα ματια,σαν
να'θελε κατι να του μεταδωσει,τι ηταν αυτο;
μερικες μερες δεν την εβλεπε στη
βολτα ,μετα ξαναεμφανιζονταν,τοτε
του φαινονταν λυπημενη,τον κοιτουσε με μεγαλυτερη ενταση,του περασε
του φαινονταν λυπημενη,τον κοιτουσε με μεγαλυτερη ενταση,του περασε
απ'το μυαλο να την σταματησει
μεσα στον κοσμο,να μην υπολογισει
τιποτα,και να την ρωτησει τι εχει,κι
ας τον ακουσουν,ομως δεν το τολ-
μησε,
περασε κι εκεινο το καλοκαιρι
το επομενο καλοκαιρι δεν την
ειδε,ουτε και το επομενο,ουτε και το αλλο,
την εχασε,ποιον να ρωτησει;τι θ'αλλαζε;και
το φετινο καλοκαιρι,αφου
πολλα χρονια περασαν,την ξαναειδε,τη
γνωρισε αμεσως,αν και εξωτερικα
ειχε αλλαξει,ο χρονος αλλαζει τους
ανθρωπους,τους κανει αγνωριστους,
την γνωρισε,ξαφνικα μπροστα του,κι εκεινη τον
γνωρισε,το βλεμμα της,
σαν να μην περασε ωρα,ολα περασαν
απο μπροστα του,με καθε λεπτομε-
ρεια,ολα περασαν απο μπροστα της,με
τη παραμικρη λεπτομερεια,δεν ει-
παν τιποτα,βουβοι,σιωπη,τι υπηρξε,τι υπηρξανε,ο
ενας για τον αλλον,σε
ποιο κοσμο συναντηθηκαν η' θα
συναντηθουν;που εκει δεν χωριζουν,χω-
ρισθηκαν,γιατι δεν τη
σταματησε;παντρευτηκε;εχει παιδια;,που ζει;ποια
ειναι η ζωη της;
την ειδε κι αλλες φορες,ηταν ομως σαν να απομακρυνονταν ,να εμπε-
την ειδε κι αλλες φορες,ηταν ομως σαν να απομακρυνονταν ,να εμπε-
ναν πολλα αναμεσα τους,να
γινονταν ξενοι,αγνωστοι,να εχαναν τη
μνημη τους,ποια ειναι εκεινη
ποιος ειναι εκεινος,η βολτα,τα καλοκαι-
ρια,τα βλεμματα,οι φωνες,οι
επιθυμιες,τα ονειρα,η ζωη τα καλοκαιρια
εσβησαν ,κι οτι συνεβηκε σ'αυτη
τη μικρη παραλιανη πολη,εσβησε,ποτε
δεν συνεβηκε,δεν υπηρξε
.
.
.
.
.
.
.
.
Οι ποικιλες διαθεσεις της θαλασσας στην ακτη-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Οι ποικιλες διαθεσεις της θαλασσας
στην αμμο η απειροτηττα της
στα χαλικια τα παιχνιδισματα της
στα βραχια η δυναμη η ορμη της
στα νησια η ιδεα του ταξιδιου
η προιστορια της θαλασσας
στις βυθισμενες επιφανειες που αναδυθηκαν
με τα κολλημενα κοχυλια στα ασβεστολιθικα πετρωματα
η ιστορια της θαλασσας
στην Αγριλια του Αστακου
του Ιονιου
του Αιωνιου
.
.
,
,
,
ομηρικο ακρογυαλι στη θαλασσα του Ιονιου-1.50μ χ
12μ-χ.ν.κουβελης
c.n.couvelis
.
.
από το ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ του Οδυσσεα-χ.ν.κουβελης
-[αποσπασματα]-
-ο ελικας του γλαρου με φορα προς τα πανω,το γαλαζιο,η
ελευθερια
η ελικα του γλαρου με φορα προς τα κατω,το ψαρι,η αναγκη
-η θαλασσα αδειαζει την αμμο στην ακτη,κανενας κοκκος δεν
είναι
ομοιος με τον αλλον,αν προσεξεις καλα διαφερουν
-μια βαρκα περασε,πρωι,ακουσα τη μηχανη,κοιταξα,ασπρη,με
γαλαζια
γραμμη,από εκει με χαιρετησαν,σηκωσαν τα χερια,τα
κουνησαν,τους
γνωριζα,δυο ψαραδες,τους χαιρετησα κι εγω
-δεν εχω δυναμη να αλλαξω ροτα στην ιστορια,τη
δεχομαι,τουλαχι-
στον μεχρι την ωρα είναι υπερ μου,στο μελλον δεν ξερω,μπορει
καποιοι να θελησουν να την ανασκευασουν,να την παρουσια-
σουν διαφορετικα,αν εχουν ντοκουμεντα ,δεν νομιζω να τα
καταφερουν
-‘’καλυτερα να δουλευα στα χωραφια καποιου αφεντη δουλος’’,
αυτά τα πικρα λογια του Αχιλλεα τωρα τα γυροφερνω στο μυα-
λο μου,το φεγγαρι σε λιγο θ’ανατειλει,βλεπω το φεγγος του στον
αντικρυνο λοφο,ανατολικα,ποσο δικιο ειχε,
ακουω τις φωνες των παιδιων,τη φωνη της γυναικας,τη φωνη
ενός ξεχασμενου πουλιου,βλεπω το ψηλο ευθυ σπαθι του
κυπαρισ-
σιου που τρυπαει τον ουρανο καθως σκοτεινιαζει ο αερας
η μελωδια από το ραδιοφωνο φτανει ως εδώ στ’αυτια μου,ένα
χορευτικο βαλς
το φεγγαρι βγηκε στρογγυλο,λαμπερο,αμεσως πηδηξε το φως του
στα φυλλα των δεντρων,ο γριλλος κομματιαζει το περασμα του
χρο-
νου
-πατημα στη λεπτη αμμο μικρο στο μεγεθος,ελαφρο
αποτυπωμα,σι-
γουρα παιδιου,οι δυο πατουσες του,ξεχωριζα τα δαχτυλακια,περι-
μισο μετρο από τη θαλασα,δεξια, η γραμμη τους,και πιο διπλα,
περιπου αριστερα της γραμμης εικοσι εκατοστα παρατηρησα
τα ιχνη των ποδιων ενός γλαρου,σαν να συνοδευε το παιδι,να
το
συντροφευε,κι ισως,φανταστηκα,να συζητουσαν,ποιο ξερει τι
θεμα να ειχε η συζητηση τους,ισως και να μην μιλουσαν και να
προχωρουσαν αμιλητοι,γιατι και σε ποια κοινη γλωσσα να
μιλουσαν;
σιγουρα,αν μπορουσαν να συζητησουν,το παιδι,σαν παιδι θα
επαιζε,
και θα ελεγε για τον χρονο και ο γλαρος θα ελεγε για την αιωνιοτητα,
που την ξερει καλα σαν πουλι από τη φυση του,
αν αποψε ονειρευτω πως εγω ειμαι αυτό το παιδι δεν θα
παραξενευτω
καθολου,
προχωρησα στην ακρογυαλια,παρατηρωντας τα ζευγαρωτα πατημα-
ματα,κανοντας σκεψεις,
πιο περα τα ειδα απολιθωμενα,πανω στα χαλικωτα πετρωματα,σε
καποια όπως τα εφτανε το κυμα αφηνε μια χουφτα νερου,τα
γεμιζε,
και μετα η ορμη του νερου τα αδειαζε
-σημερα ο ηλιος ανεβαζει τη θαλασσα,τα νησια περα στο βαθος
του οριζοντα φαινονται ψηλωτερα να βρισκονται στην ατμοσφαι-
ρα,τα βραχια αχνιζουν θερμοτητα,βρεχω το προσωπο μου,το νερο
κυλαει από τα δαχτυλα,σκεφτομαι,αβιαστη αυτή η σκεψη ερχεται,
τι είναι το μεταβλητο και τι είναι το αμεταβλητο
.
.
.
η Ελενη κοιμαται-καλοκαιρι-1.50μ χ
3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
η Ελενη κοιμαται-καλοκαιρι
.
-η θερμοκρασια λιωνει τον παγο-στο ποτηρι-νερο-φως γαλαζιο
απ' το παραθυρο-νοτια-το απλωμενο σεντονι στο συρμα-ο κηπος-
και πιο περα η θαλασσα-αρχιζει-τελειωνει-κυκλος-η γατα κοιταζει-
επειτα-κλεινει τα ματια-κοιμαται-τη ξυπναει η πνοη μιας πεταλουδας-
κι επειτα ξανακοιμαται-το σπιτι ανοιγει ασπρα πανια-και ταξιδευει-
κατω οι στεριες-ησυχα προσγειωνεται-στην ιδια ακρογυαλια-
σαν τιποτα να μην συνεβηκε-εκτυφλωτικο αντανακλα το φως-
μια σαυρα-πρασινη-κανει να κρυφτει στο ξερο χορταρι-εκεινο τριζει-
παλι ξυπναει η γατα-η Ελενη αναδευεται-απαλα-συνεχιζει να κοιμαται-
το νερο εξατμισθηκε-στο ποτηρι-το κρυσταλλο διασταλθηκε-η θερμο-
η Ελενη κοιμαται-καλοκαιρι
.
-η θερμοκρασια λιωνει τον παγο-στο ποτηρι-νερο-φως γαλαζιο
απ' το παραθυρο-νοτια-το απλωμενο σεντονι στο συρμα-ο κηπος-
και πιο περα η θαλασσα-αρχιζει-τελειωνει-κυκλος-η γατα κοιταζει-
επειτα-κλεινει τα ματια-κοιμαται-τη ξυπναει η πνοη μιας πεταλουδας-
κι επειτα ξανακοιμαται-το σπιτι ανοιγει ασπρα πανια-και ταξιδευει-
κατω οι στεριες-ησυχα προσγειωνεται-στην ιδια ακρογυαλια-
σαν τιποτα να μην συνεβηκε-εκτυφλωτικο αντανακλα το φως-
μια σαυρα-πρασινη-κανει να κρυφτει στο ξερο χορταρι-εκεινο τριζει-
παλι ξυπναει η γατα-η Ελενη αναδευεται-απαλα-συνεχιζει να κοιμαται-
το νερο εξατμισθηκε-στο ποτηρι-το κρυσταλλο διασταλθηκε-η θερμο-
κρασια-ο καθρεφτης
απεναντι-εσωτερικευει-την εικονα ενος
χεριου-το συμμετρικο του ποδιου-ειδωλο η' πραγματικο-η ερωτηση-
μετεωρη-η μορφη ενος ανθρωπου-επειτα-τα βηματα του καλοκαιριου-
η επισκεψη-η γατα ανοιγει τα ματια για λιγο-και τα ξανακλεινει-
η μορφη ενος ανθρωπου-το μεταβλητο-και το αμεταβλητο-ειναι-
λεξη ο υπνος-ησυχια-δεν ειναι η ωρα-μην ξυπνησει
χεριου-το συμμετρικο του ποδιου-ειδωλο η' πραγματικο-η ερωτηση-
μετεωρη-η μορφη ενος ανθρωπου-επειτα-τα βηματα του καλοκαιριου-
η επισκεψη-η γατα ανοιγει τα ματια για λιγο-και τα ξανακλεινει-
η μορφη ενος ανθρωπου-το μεταβλητο-και το αμεταβλητο-ειναι-
λεξη ο υπνος-ησυχια-δεν ειναι η ωρα-μην ξυπνησει
.
.
.
.
Η Ελενη -σε εξπρεσσιονιστικη σχεδιαση-χ.ν.κουβελής
.
.
ΕΝΑΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΞΠΡΕΣΣΙΟΝΙΣΜΟ ΣΤΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ
[αφορμη η εξπρεσσιονιστκη σχεδιαση του γυμνου σωματος
της Ελενης] -χ.ν.κουβελης
.
η Ελενη:ετσι με τον εξπρεσσιονισμο δεν θα μοιαζω,εννοω
δεν θα ειμαι αμεσως αντιληπτη,καποιος που με ξερει δεν
με γτννωρισει,θα εχει αμφιβολιες,π.χ αν με δει στο φεισμπουκ
δεν θα πει:να,η Ελενη γυμνη,ουτε θα πει:η Ελενη μοιαζει μ'αυτη
τη γυμνη γυναικα,ουτε θα πει:η γυμνη αυτη Ελενη ειναι η Ελενη
που γνωριζω,κι εγω,τωρα,που βλεπω την εικονα αυτη και το ειδωλο
μου ταυτοχρονα στον καθρεφτη δεν αναγνωριζω,δεν νομιζω, πως ειναι
το ιδιο σωμα,διαφορετικα σωματα ειναι,και μου φαινεται,κι αυτο ειναι
παραξενο,πως το σωμα που ειναι αναπαριστωμενο,ειναι πιο δικο μου,
πιο πραγματικο,δεν ξερω ειναι τα χρωματα; ειναι αυτα που πλα-
θουν την πραγματικη εικονα, ετσι που βλεπω το σωμα μου γυμνο,
ντρεπομαστε να μας δουν γυμνους οι αλλοι,ο αλλος,,να βγαλουμε
τα ρουχα και να μας δουν ,εδω,ισως,παρεμβαλεται κατι αλλο,η τεχνη;
κατι αλλο;δεν ξερω τι,το νιωθω ομως πως κατι ειναι,τι ομως;,
στη συζητηση που καναμε πριν μου ειπες πως μ'αυτο το τροπο,το στυλ,
θα προυσιασθει το εδωτερικο του,τα ιχνη του,
Εγω:καπως σαν ψυχαναλυση θα ειναι το αποτελεσμα,και πως δεν υπαρχει
η κυριαρχικη θεση του υποκειμενου,του ζωγραφου,εμενα,πανω στο αντι-
κειμενο,το μοντελο,εσενα,αλλα το ενα επενεργει,δρα,πανω στο αλλο,μια
διαρκης εναλλαγη,το υποκειμενο γινεται το αντικειμενο και το αντιστροφο,
ο ενας μαθαινει ολοενα περισσοτερα για τον αλλον,αναδυεται το βαθος,μια
βαθια επικοινωνιακη σχεση,ουσιατικη και,βεβαια,αυτο το αναπαριστωμενο
σωμα ειναι η σχεση αυτων των δυο ανθρωπων,εμενα και εσενα,εδω,σ'αυτη
την εικονα αξεχωριστη,που τελειωνει ο ενας και που αρχιζει ο αλλος; επομε-
νως,γι'αυτο το λογο,ο ενας αναγνωριζει τον αλλον,στην εικονα,και μονον
αυτοιαναγνωριζουν ο ενας τον αλλο,κανενας αλλος,για τους αλλους,τους
ξενους,τους αλλοτροπους η εικονα ειναι αφασικη,δεν λεει απολυτως τιποτα,
απλα ειναι το''γυμνο σωμα μια γυναικας'',μονοτροπα ,μονοσημαντα,επιφα-
νειακα,χωριςκαρτεσιανες συντεταγμενες χωρου και καθορισμενο χρονο,
ενα χωρο-χρονο ασυμπτωτικο,ομως,ομως εμεις το νιωθουμε υπαρκτο και
εκδηλωσιμο,τοπληρες σωμα δυο ανθρωπων,το σωμα μας,διπολικο,μια
υπαρκτη,πραγματικη,διαδικη σχεση,αντιστοιχισημη ενα προς ενα και επι
.
.
.
Ρειναλντο Αρενας-συγγραφεας-χ.ν.κουβελης.
Interaction
γιος αγράμματων χωρικών μεγάλωσε σε συνθήκες απόλυτης φτώχειας,
στη Κουβα,
ενας Δον Κιχωτης της Επαναστασης,
κυνηγηθηκε και φυλακιστηκε απο το καθεστως,αποκηρυγμενος,
εγκατελλειψε το 1980 τη Κουβα ''οικιοθελως'',μαζι με αλλους
250.000,στη Νεα Υορκη,
πριν πεσει η νυχτα,αυτη τη φορα πραγματικα οικιοθελως,το 1990,
εγραψε και υπεδειξε με ακραν ειλικρινεια και ακριβεια τον εναν και
μοναδικο υπαιτιο,
οχι την Επανασταση
''η θαλασσα,η ξεγνοισια της αμμου,τα παιχνιδια του νερου''
ο ησυχος ηρεμος υπνος του ανθρωπου
LIBERTAD θα πει ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
.
.
τα αλογα-Χρυσοβιτσα-χ.ν.κουβελης
.
Interaction
ποσο παραξενο σου φαινεται,μια πολυ ευχαριστη εκπληξη ειναι, να
βλεπεις ξαφνικα σε μια στροφη του δρομου καθως περπατας αλογα,
και μαλιστα ενα νεογεννημενο αλογακι,οταν ξερεις πως ο τεχνολογικος
πολιτισμος και η μηχανικη οικονομια και καλλιεργεια τα εχουν εξορισει,
εξαφανισει,
οσο υπαρχουν ανθρωποι που τ'αγαπουν ποτε δεν θα εξαφανισθουν,
αυτα τα περηφανα ομορφα ζωα των παιδικων μας χρονων,
η δυναμη και η εργατικοτητα-η μορφικη τους συμμετρια-
οπως ο Καρας μου ο Ντορης μου κι ο Μπουτσκος μου
.
.
.
Η Ελενη της Σπαρτης-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Η ΕΛΕΝΗ ΚΑΙ Η ΠΑΛΙΝΩΔΙΑ ΤΟΥ ΣΤΗΣΙΧΟΡΟΥ-χ.ν.κουβελης
οὐκ ἔστ᾽ ἔτυμος λόγος οὗτος,
οὐδ᾽ ἔβας ἐν νηυσὶν εὐσέλμοις,
οὐδ᾽ ἵκεο Πέργαμα Τροίας·
δεν ειναι αληθεια αυτη η διαδοση
ποτε δεν μπηκες στα γερα καραβια
ποτε δεν πατησες την ακροπολη της Τροιας
Αυτη τη Παλινωδια[Αναιρεση] εκανε ο Στησιχορος ποιητης απο την
Ιμερα της Σικελιας,οταν τον τυφλωσε η Ελενη μετα τους υβριστικους
στιχους που εγραψε για αυτην,πως παρατησε τον αντρα της τον Μενελαο
στη Σπαρτη κι ακολουθησε τον εραστη της τον Παρι στη Τροια.
Ψεματα.Εκεινη πηγε στη Αιγυπτο και στην Τροια βρισκονταν το ειδωλο της,
ενα συννεφο,μια νεφελη[ενα πουκαμισο αδειανο για μιαν Ελενη,που γραφει
ο Γ.Σ.Σεφερης στο ποιημα του ''Ελενη'']
ΕΛΕΝΗ:
Ουκ ήλθον ες γην Τρωάδ' , αλλ'είδωλον ήν.
λεει η Ελενη στο εργο του Ευριπιδη ''Ελενη''
Αυτη την Παλινωδια[Αναιρεση] την αναφερει ο Πλατωνας στον διαλογο του
''Φαιδρος'':
[και ειναι το μοναδικο σωζομενο αποσπασμα της]
Σωκράτης
...ἔστιν δὲ τοῖς ἁμαρτάνουσι περὶ μυθολογίαν καθαρμὸς ἀρχαῖος, ὃν Ὅμηρος
μὲν οὐκ ᾔσθετο, Στησίχορος δέ. τῶν γὰρ ὀμμάτων στερηθεὶς διὰ τὴν Ἑλένης
κακηγορίαν οὐκ ἠγνόησεν ὥσπερ Ὅμηρος, ἀλλ᾽ ἅτε μουσικὸς ὢν ἔγνω
τὴν αἰτίαν,καὶ ποιεῖ εὐθὺς
οὐκ ἔστ᾽ ἔτυμος λόγος οὗτος,
οὐδ᾽ ἔβας ἐν νηυσὶν εὐσέλμοις,
[243b] οὐδ᾽ ἵκεο Πέργαμα Τροίας·
καὶ ποιήσας δὴ πᾶσαν τὴν καλουμένην Παλινῳδίαν παραχρῆμα ἀνέβλεψεν...
κι αφου ο Στησιχορος εκαμε την Παλινωδιαν αμεσως ξαναβρηκε το φως του
ενω ο Ομηρος που δεν συμμορφωθηκε εμεινε τυφλος
.
.
.
ροδι-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ροια ροιδια ροδια ρογδια-χ.ν.κουβελης
.
ροια ροιη ροιδια ρογδια
ροιδι γλυκορροδο
ροιδια στους κηπους της Ναυσικας του Αλκινοου
και στο δικο μου κηπο
ροιδια που πρωτοφυτεψε η μανα μου
.
[Ομηρου Οδυσσεια - η' ραψωδια 112-119]
ἔκτοσθεν δ᾽ αὐλῆς μέγας ὄρχατος ἄγχι θυράων
τετράγυος· περὶ δ᾽ ἕρκος ἐλήλαται ἀμφοτέρωθεν.
ἔνθα δὲ δένδρεα μακρὰ πεφύκασι τηλεθόωντα,
ὄγχναι καὶ ῥοιαὶ καὶ μηλέαι ἀγλαόκαρποι
συκέαι τε γλυκεραὶ καὶ ἐλαῖαι τηλεθόωσαι.
τάων οὔ ποτε καρπὸς ἀπόλλυται οὐδ᾽ ἀπολείπει
χείματος οὐδὲ θέρευς, ἐπετήσιος· ἀλλὰ μάλ᾽ αἰεὶ
Ζεφυρίη πνείουσα τὰ μὲν φύει, ἄλλα δὲ πέσσει.
.
[μεταφραση χ.ν.κουβελης]
πιο εξω απ'την αυλη ειναι μεγαλος κηπος,κοντα στη πορτα,
τεσσερες οργωμενος και με φραχτη γυρω -γυρω
πο'χει εκει μεσα φυτεμενα δεντρα ψηλα και φουντωμενα
αχλαδιες και ροιδιες και μηλιες με λαμπερα τα μηλα
συκιες με γλυκα τα συκα και φουντωμενες ελιες
που ο καρπος μητε μαραινεται μητε λειπει
χειμωνα καλοκαιρι ολο το χρονο αλλα ο Ζεφυρος
πνεει και τα φυτρωνει αλλα τα ωριμαζει
.
εριξε η νυφη ροδι κι εσπασε σε χιλια χιλια κλωνια ροιδια
.
ροια ροα στο Περι Φυτων Ιστοριαι του Θεοφραστου
ροδι των Ανθεστηριων
ροιη στον Ομηρικο Υμνο στη Δημητρα
αυτάρ ο λάθρη. Έμβαλε μοι ροιής κόκκον, μελήδε εδωδήν
[επειτα κρυφα στο χερι μ'αφησε σπυρι ροιδιου
τροφη σαν μελι]
ροιδια της αφθονιας της γονιμοτητας
ροιαι στη λ' ραψωδια 589 της Οδυσσειας
[ο καταδικασμενος Τανταλος δεν εφτανε να πιασει καρπους
απο τα δεντρα τετοια αιωνια τιμωρια ειχε]
τα δεντρα με τα ψηλα φυλλωματα τους π'ολουθε καρπους γιοματα
αχλαδιες και ροιδιες και μηλιες με λαμπερα τα μηλα
συκιες με τα γλυκα τα συκα και φουντωτες ελιες]
δένδρεα δ᾽ ὑψιπέτηλα κατὰ κρῆθεν χέε καρπόν,
ὄγχναι καὶ ῥοιαὶ καὶ μηλέαι ἀγλαόκαρποι
[απλωνε τα χερια κι εκεινα ψηλωναν και δεν προλαβαινε να κοψει
καρπο να φαει και να ξεδιψασει]
ροα στις Σφηκες του Αριστοφανη [στιχος 1268]
οὗτος ὅν γ᾽ ἐγώ ποτ᾽ εἶδον ἀντὶ μήλου καὶ ῥοᾶς
ροων στους Νομους του Πλατωνα[845b]
845b ξένια δεχόμενος, τῆς δὲ ἀγροίκου λεγομένης καὶ τῶν τοιούτων ὁ
νόμος εἰργέτω μὴ κοινωνεῖν ἡμῖν τοὺς ξένους: ἐὰν δέ τις ἀίστωρ ὢν αὐτὸς
ἢ δοῦλος ἅψηται, τὸν μὲν δοῦλον πληγαῖς κολάζειν, τὸν δὲ ἐλεύθερον
ἀποπέμπειν νουθετήσαντα καὶ διδάξαντα τῆς ἄλλης ὀπώρας ἅπτεσθαι
τῆς εἰς ἀπόθεσιν ἀσταφίδος οἴνου τε καὶ ξηρῶν σύκων ἀνεπιτηδείου
κεκτῆσθαι. ἀπίων δὲ πέρι καὶ μήλων καὶ ῥοῶν καὶ πάντων 845c τῶν
τοιούτων,
ροιδια
των φλογατων λουλουδιων
τρομπετες η' γραμμοφωνα
.
.
.
η Ανακτορια και η Σαπφω καλλωπιζονται-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Η ΠΟΙΗΤΡΙΑ ΣΑΠΦΩ ΣΤΗΝ ΕΞΟΡΙΑ,ΣΥΡΑΚΟΥΣΕΣ,ΣΙΚΕΛΙΑ
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ ΚΑΙ ΔΥΟ ΠΟΙΗΜΑΤΑ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΚΤΟΡΙΑΝ ΚΑΙ ΜΙΑ ΛΑΤΙΝΙΚΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ-χ.ν.κουβελης
.
ΣΑΠΦΩ: 36. – Απόσπασμα 16 Lobel-Page
[για την Ανακτορια]
.
και ποσοο]ἰ μὲν ἰππήων στρότον, οἰ δὲ πέσδων,
οἰ δὲ νάων φαῖσ᾽ ἐπ[ὶ] γᾶν μέλαι[ν]αν
ἔ]μμεναι κάλλιστον, ἔγω δὲ κῆν᾽ ὄτ-
4 τω τις ἔραται·
πά]γχυ δ᾽ εὔμαρες σύνετον πόησαι
π]άντι τ[ο]ῦτ᾽, ἀ γὰρ πόλυ περσκέθοισα
κάλλος [ἀνθ]ρώπων Ἐλένα [τὸ]ν ἄνδρα
8 τὸν [πανάρ]ιστον
καλλ[ίποι]σ᾽ ἔβα ᾽ς Τροΐαν πλέοι[σα
κωὐδ[ὲ πα]ῖδος οὐδὲ φίλων το[κ]ήων
πά[μπαν] ἐμνάσθη, ἀλλὰ παράγαγ᾽ αὔταν
12 [ ]σαν
[ ]αμπτον γὰρ [
[ ]…κούφως τ[ ]οη.[.]ν
..]με νῦν Ἀνακτορί[ας ὀ]νέμναι-
16 σ᾽ οὐ ] παρεοίσας,
τᾶ]ς κε βολλοίμαν ἔρατόν τε βᾶμα
κἀμάρυχμα λάμπρον ἴδην προσώπω
ἢ τὰ Λύδων ἄρματα καὶ πανόπλοις
20 πεσδομ]άχεντας.
.
[μεταφραση χ.ν.κουβελης]
αλλοι το ιππικο λενε το ωραιοτερο ειναι
πανω στη σκοτεινη γη
αλλοι το πεζικο αλλοι το ναυτικο λενε
εγω ομως λεω εκεινο που καποιος αγαπα
και θα πω κατι π'ολοι θα το δεχτουν
εκεινη η πιο ωραια μεσα στους ανθρωπους
η Ελενη τον σ'ολα αξιο αντρα της αφησε
και μπηκε στο καραβι για την Τροια
κι ουτε για παιδι ουτε για συγγενεις ουτε για γονεις
για κανεναν δεν νοιαστηκε και παρασυρθηκε
απ'την αγαπη
ετσι και τωρα εγω την Ανακτορια φερνω στο μυαλο μου
που δεν ειναι εδω και μου λειπει
θελω να δω το λατρευτο της βημα
να δω τη λαμπερη λαμψη του προσωπο της
παρα τα αρματα των Λυδων να βλεπω
και τους πανοπλους πεζους να μαχονται
.
αποσπασματα του Ημερολογιου
-σημερα οι αστυνομικες αρχες της Συρακουσας με κατεγραψαν:
Σαπφω η' Ψαπφω η' Ψαπφα,εξ Ερεσου της Λεσβου,Ελλαδα,
μελιχρος,χρωμα οφθαλμων και κομης μελαν,σμικρον μεγεθος,
35 ετων,αριστοκρατικων φρονηματων,επαγγελμα:ποιητρια,προ-
σωπικη καταστασις:διαζευγμνενη,πρωην συζυγος:Κερκυλας,εμπο-
ρος εξ Ανδρου,τεκνα:εν θηλυ,ονομα:Κλεις,...,
και αλλα εγραψαν που δεν τα θυμαμαι,
με ρωτησαν τι γνωμη εχω για τον τυραννο Πιττακο,''σοφος αλλα
τυραννος''απαντησα,
με εβαλαν να υπογραψω μια υπευθυνη δηλωση πως δεν θα απο-
μακρυνθω απο την πολη,και καθε δεκαπεντε μερες να παρουσιαζο-
μαι στο τμημα,
υπεγραψα το χαρτι και με αφησαν...ελευθερη...υπο ορους
-τρεις μηνες,περιπου,στο νησι,ελαχιστα νεα απ'τη πατριδα,μου λειπει
η Ανακτορια,χθες εγραψα ενα ποιημα για αυτην,το μοναδικο που εχω
γραψει εδω στην εξορια[πρεπει να προσεχω και τις λεξεις],δεν εχω
εμπνευση,οι μερες περνουν ιδιες κι απαραλλαχτες,ανιαρες,παρεες,
δεν εχω,μονη μου κοιμαμαι,
γραφω το ποιημα που'χα γραψει στην Ανακτορια στη πατριδα
καποτε:
.
και ποσοο]ἰ μὲν ἰππήων στρότον, οἰ δὲ πέσδων,
οἰ δὲ νάων φαῖσ᾽ ἐπ[ὶ] γᾶν μέλαι[ν]αν
ἔ]μμεναι κάλλιστον, ἔγω δὲ κῆν᾽ ὄτ-
4 τω τις ἔραται·
πά]γχυ δ᾽ εὔμαρες σύνετον πόησαι
π]άντι τ[ο]ῦτ᾽, ἀ γὰρ πόλυ περσκέθοισα
κάλλος [ἀνθ]ρώπων Ἐλένα [τὸ]ν ἄνδρα
8 τὸν [πανάρ]ιστον
καλλ[ίποι]σ᾽ ἔβα ᾽ς Τροΐαν πλέοι[σα
κωὐδ[ὲ πα]ῖδος οὐδὲ φίλων το[κ]ήων
πά[μπαν] ἐμνάσθη, ἀλλὰ παράγαγ᾽ αὔταν
12 [ ]σαν
[ ]αμπτον γὰρ [
[ ]…κούφως τ[ ]οη.[.]ν
..]με νῦν Ἀνακτορί[ας ὀ]νέμναι-
16 σ᾽ οὐ ] παρεοίσας,
τᾶ]ς κε βολλοίμαν ἔρατόν τε βᾶμα
κἀμάρυχμα λάμπρον ἴδην προσώπω
ἢ τὰ Λύδων ἄρματα καὶ πανόπλοις
20 πεσδομ]άχεντας.
-μετα το τμημα πηγα μια βολτα στη θαλασσα,ο ηλιος εκαι-
γε,καθισα στην ακρογυαλια,εβγαλα τα παπουτσια μου κι
εβαλα τα ποδια μου στο νερο,εριξα βοτσαλα,ενα για την
πολυαγαπημενη μου κορη τη Κλειδα,που'ναι σαν τα χρυσαν-
θεμα ομορφη και μ'ολο το χρυσαφι της Λυδιας δεν αλλαζω
-αποψε πανσεληνος,περασμενα μεσανυχτα,κι εγω μονη
κοιμαμαι,αγρυπνω,δεν εχω υπνο,θυμαμαι τις πολυαγαπημε-
νες κοπελες στη πατριδα και ποσο ομορφα περνουσαμε,
την Ανακτορια,την Ατθιδα,την Γογγυλα,την Μνασιδικη, την
Τελεσιππα,την Μεγαρα, την Αναγορα,την Ευνεικια,ολες τις
θυμαμαι,
θυμαμαι και με δερνει η νοσταλγια οπως δυνατος ανεμος
πεφτει στα βουνα πανω στα δεντρα και τα ξετιναζει
-δεν εχω νεα για τ-αδερφια μου,τον Λαριχο και τον Ευρυγιο,
αραγε μπορεσαν να ξεφυγουν;η' τους επιασαν; στη φυλακη
η' στην εξορια; ποιος να μου φερει νεα εδω,οι αρχες,που
ρωτησα, προσποιουνται πως δεν εχουν πληροφοριες,ειναι
φανερο πως θελουν να'χουν καλες σχεσεις με το τυραννικο
καθεστως,
ουτε απ'τον αλλο αδερφο εχω νεα,τον Χαραξο,αυτος εφυγε
πριν τις διωξεις,στην Αιγυπτο,ειναι ακομα στην Ναυκρατι μαζι
μ'αυτη τη πορνη τη Ροδωπη;ποιος ξερει αν ειναι μαζι; η' του'φαγε
ολα τα λεφτα και τον παρατησε;εγω τον προειδοποιησα,να την
προσεχει,δεν εχουν εμπιστοσυνη τετοιες,μου κρατησε μουτρα
για το υβριστικο ποιημα που της εγραψα και της το εστειλα βε-
βαια,,οχι,δεν ηταν υβριστικο,αληθεια ηταν,του τρωγε τα λεφτα,
θυμωσε,δεν του κραταω κακια,αδερφια ειμαστε και το αιμα νε-
ρο δεν γινεται
-γυριζοντας σπιτι απο ψωνια λιγο μετα το μεσημερι ενα σκυλι με
ακολουθησε,σταματησα,γυρισα και το ειδα,εκεινο σταματησε,
φαινοταν φοβισμενο,ηταν ενα γερικο σκυλι,αδεσποτο,παρατη-
μενο,σκελετωμενο,φαινονταν τα κοκκαλα στα πλευρα του,ηταν
και χτυπημενο στη πλατη και στα ποδια,''εγω εχω να φαω'',σκεφτη-
κα,το φωναξα φιλικα να πλησιασει,πλησιασε,μεγαλα υγρα ματια,
του εδωσα το ψωμι κι ενα ολοκληρο λουκανικο,εφαγε,μετα απο-
μακρυνθηκε κουνοντας την ουρα του
αληθεια ποσο μοιαζω μ'αυτον τον παρατημενο σκυλο;
κανεις δεν νοιαζεται
αποφασισα καθε μερα ν'αγοραζω γι'αυτον και να τον ταιζω
-τρεις μερες συνεχεια ταιζα το σκυλο,την ιδια ωρα ,στο ιδιο
μερος,σαν ραντεβου,σημερα δεν τον ειδα ,ανησυχω,που
να πηγε; τι επαθε;
-δεν ξαναειδα τον σκυλο,το πηρα αποφαση πως δεν θα τον
ξαναδω,
φοβαμαι πως δεν θα ξαναδω τη πατριδα και τους αγαπημε-
νους δικους μου εκει περα
-ειναι νυχτα,δεν ξερω γιατι σκεφτομαι την ποιηση,τι να γραψω,
για ποιον ,για ποια να γραψω;για ποιο γεγονος;
σιωπη σιωπη σιωπη
-καποια γυναικα,αγνωστη ποτε αλλη φορα δεν την ξανα-χα δει,
με ρωτησε ποιο ειναι τ'ονομα μου,τρομαξα,συνηλθα και της
ειπα ενα πολυ κοινο γυναικειο του τοπου,
δεν ηθελα να με λυπηθει,να με λυπηθουν
-στην Ιμερα ζει καποιος ποιητης που τον λενε Στησιχορο,επιδε-
ξιος να στηνει χορους,εγραψε ενα ποιημα για την Ελενη πως
πηγε στη Τροια ακολουθωντας τον Παρι,αυτα που ξερουμε δη-
λαδη,φοβηθηκε ομως μηπως τον τιμωρησει η Ελενη και τ'αλλα-
ξε,εκανε δηλαδη Παλινωδια,τα πηρε πισω,
οὐκ ἔστ᾽ ἔτυμος λόγος οὗτος,
οὐδ᾽ ἔβας ἐν νηυσὶν εὐσέλμοις,
οὐδ᾽ ἵκεο Πέργαμα Τροίας·
εγραψε
ισως καποια μερα να τον γνωρισω,αν μεινω ακομα εδω,
που δε το ευχομαι
-ελη,λατομεια,ορυχεια στΙς Συρακουσες,σκληρος ο χειμωνας,
πολλες βροχες,ασταματητα ολη τη μερα βρεχει σημερα,πολυ
υγρασια που σου σαπιζει τα κοκκαλα,ειναι τρεις μερες που δεν
βγηκε καθολου ηλιος απο τα πυκνα και μαυρα συννεφα,
σαν ολο το Ιονιο ν'αδειαζει πανω στη Σικελια και πανω στη καρ-
δια μου
-δεν εχω τιποτα να γραψω,ενα κενο στο μυαλο μου,τι γινεται
στη πατριδα;
-τοσο καιρο εδω,χρονια,και δεν εχω συνηθησει σ'αυτο τον
τοπο,ενας αγνωστος,που δεν θελω να μαθω,
μια εξοριστη
-σημερα ευχαριστα νεα,με καλεσε ο διοικητης του αστυνο-
μικου τμηματος ,με δεχτηκε στο ιδιαιτερο γραφειο του,
εκλεισε τη πορτα,ηταν ιδιαιτερα φιλικος μαζι μου,και
μου ειπε:''Κυρια Σαπφω,εχω νεα ,ξεσπασε σταση,μαλλον
απο τις πληροφοριες που εχω θα επικρατησουν οι αντικα-
θεστωτικοι'',κρατηθηκα να μην εκφρασω τα συναισθηματα
μου,μηπως ηταν καμια μπλοφα της αστυνομιας;,''ειναι βεβαιο'',
συνεχισε ο διοικητης,''θεμα ημερων,μην πω ωρων,η καταρ-
ρευση της τυραννιας,η Ιστορια αλλαζει'',''δηλαδη φευγω;''
ρωτησα,''οπως παει το πραγμα,ναι,φευγεται'',''ξερετε,ειμαι
φιλος της ποιησης σας'',εσκυψε το κεφαλι,''με συγχωρητε,
βλεπετε τα πραγματα ειναι δυσκολα,μπορει καποιος να βρει
το μπελα του,καταλαβαινετε;'',''καταλαβαινω''απαντησα,τον
ευχαριστησα κι εφυγα ευτυχισμενη,επιτελους θα γυριζα στη
πατριδα,
δεν πηγα σπιτι αμεσως,απο τη χαρα μου,δεν ηθελα να κλειστω
μεσα,περπατησα στη πολη,αγορασα λουλουδια,κοκκινα κι
ασπρα τριανταφυλλα και γαρυφαλλα,στο παρκο ταισα τους κυκ-
νους στη λιμνη,κατεβηκα και στη θαλασσα,ζεστη μερα,ηλιος,εβ-
γαλα τα ρουχα μπηκα στα δροσερα νερα και κολυμπησα,ποτε το-
σα χρονια που ειμαι εδω δεν κολυμπησα,βγηκα,ξαπλωσα στη
ζεστη αμμο να στεγνωσω,εκλεισα τα ματια,το κυμα ερχονταν κι
εφευγε,στ'αυτια μου,σαν ταξιδι,
γυρισα αργα τ'απογευμα στο σπιτι
-πηγα για τελευταια φορα στη βιβλιοθηκη,
η βιβλιοθηκαριος,μια νεα κι ευγενικη κοπελα,η Ραδινη,μου
εφερε ενα βιβλιο,το ανοιξε σε μια σελιδα,''κοιταξτε ''μου
ειπε,κοιταξα,''λατινικα'',ειπα,''ναι'',απαντησε η κοπελα,''ειναι
η μεταφραση ενος δικου σας ποιηματος'',''μπορεις να μου το
διαβασεις και να το μεταφρασεις'',''ευχαριστως'' απαντησε η
κοπελα,
διαβασε το ποιημα η κοπελα,μου αρεσε η απαγγελια της,απλη
και χωρις στομφο,οταν τελειωσε ειπε,''δεν χρειαζεται να το μετα-
φρασω γιατι υπαρχει το προτοτυπο ποιημα γραμμενο στην αλλη
σελιδα,
γυρισε σελιδα,''Εις Ανακτοριαν'',διαβασε η κοπελα,με κοιταξε,
χαμογελασε,την ευχαριστησα,κοιταξα το εξωφυλλο,
Gaius Valerius Catullus Poetae Novi
της ειπα αν μπορουσε να αντιγραψει το ποιημα στα ελληνικα και
στα λατινικα και να μου τα δωσει,''πολυ ευχαριστως''απαντησε
η κοπελα
εδω γραφω το ποιημα και τη μεταφραση στα λατινικα:
[Εις Ανακτοριαν]
Φαίνεταί μοι κῆνος ἴσος θέοισιν
ἔμμεν᾽ ὤνηρ, ὄττις ἐνάντιός τοι
ἰσδάνει καὶ πλάσιον ἆδυ φωνεί-
σας ὐπακούει
[5]καὶ γελαίσας ἰμέροεν. τό μ᾽ ἦ μάν
καρδίαν ἐν στήθεσιν ἐπτόαισεν.
ὢς γὰρ ἔς σ᾽ ἴδω βρόχε᾽, ὤς με φώνη-
σ᾽ οὖδεν ἔτ᾽ εἴκει,
ἀλλὰ κὰμ μὲν γλῶσσα ἔαγε, λέπτον
[10]δ᾽ αὔτικα χρῶι πῦρ ὐπαδεδρόμακεν,
ὀππάτεσσι δ᾽ οὖδεν ὄρημμ᾽, ἐπιρρόμ-
βεισι δ᾽ ἄκουαι,
ἀ δέ μ᾽ ἴδρως κακχέεται, τρόμος δέ
παῖσαν ἄγρει, χλωροτέρα δὲ ποίας
[15]ἔμμι, τεθνάκην δ᾽ ὀλίγω ᾽πιδεύης
φαίνομ᾽ ἔμ᾽ αὔται·
.
Ille mī pār esse deō vidētur
ille sī fās est superāre dīvōs
quī sedēns adversus identidem tē
spectat et audit
dulce rīdentem miserō quod omnīs 5
ēripit sēnsūs mihi nam simul tē
Lesbia aspexī nihil est super mī
vōcis in ōre
lingua sed torpet tenuis sub artūs
flamma dēmānat sonitū suōpte 10
tintinant aurēs geminā teguntur
lūmina nocte.
ōtium Catulle tibi molestumst
ōtiō exultās nimiumque gestis
ōtium et rēgēs prius et beātās 15
perdidit urbēs
-αυριο φευγω με το καραβι,τελειωσαν τα ψεμματα,γυρι-
ζω στη πατριδα,
αυριο το νοστιμον ημαρ
[Εις Ανακτοριαν]
Φαίνεταί μοι κῆνος ἴσος θέοισιν
ἔμμεν᾽ ὤνηρ, ὄττις ἐνάντιός τοι
ἰσδάνει καὶ πλάσιον ἆδυ φωνεί-
σας ὐπακούει
[5]καὶ γελαίσας ἰμέροεν. τό μ᾽ ἦ μάν
καρδίαν ἐν στήθεσιν ἐπτόαισεν.
ὢς γὰρ ἔς σ᾽ ἴδω βρόχε᾽, ὤς με φώνη-
σ᾽ οὖδεν ἔτ᾽ εἴκει,
ἀλλὰ κὰμ μὲν γλῶσσα ἔαγε, λέπτον
[10]δ᾽ αὔτικα χρῶι πῦρ ὐπαδεδρόμακεν,
ὀππάτεσσι δ᾽ οὖδεν ὄρημμ᾽, ἐπιρρόμ-
βεισι δ᾽ ἄκουαι,
ἀ δέ μ᾽ ἴδρως κακχέεται, τρόμος δέ
παῖσαν ἄγρει, χλωροτέρα δὲ ποίας
[15]ἔμμι, τεθνάκην δ᾽ ὀλίγω ᾽πιδεύης
φαίνομ᾽ ἔμ᾽ αὔται·
[αυτο το ποιημα το διασωζει ο Λογγινους στο Περι Υψους
Βιβλιον,τον 1ο αιωνα μ.Χ]
.
.[μεταφραση χ.ν.κουβελης]
οπως θεος μου φαινεται εκεινος ο αντρας
που καθεται απεναντι σου κι απο κοντα ακουει
τη γλυκεια φωνη σου και το λατρευτο σου γελιο
και πως χτυπαει στα στηθια μου η καρδια
και λιγο να σε κοιταξω η μιλια κοβεται
και η γλωσσα στο στομα μου δενεται
αμεσως καυτη θερμη καιγει το κορμι μου
και τιποτα δεν βλεπω και τιποτα δεν ακουω
τ'αυτια μου βουιζουν και ιδρωτας με λουζει
ολοκληρη τρεμω πιο χλωμη κι απ'το χορτο ειμαι
και μου φαινεται πως σε λιγο θα πεθανω
θα ξεψυχισω
.
[Catullus 51]Gaius Valerius Catullus (ca. 84–54 BC)
Ille mī pār esse deō vidētur
ille sī fās est superāre dīvōs
quī sedēns adversus identidem tē
spectat et audit
dulce rīdentem miserō quod omnīs 5
ēripit sēnsūs mihi nam simul tē
Lesbia aspexī nihil est super mī
vōcis in ōre
lingua sed torpet tenuis sub artūs
flamma dēmānat sonitū suōpte 10
tintinant aurēs geminā teguntur
lūmina nocte.
ōtium Catulle tibi molestumst
ōtiō exultās nimiumque gestis
ōtium et rēgēs prius et beātās 15
perdidit urbēs
.
.
.
απο Αγρινιο-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
μια πολη -ενας πληθωρισμος συναντησεων
.
μια πολη -ενας πληθωρισμος συναντησεων-ενα εργοστασιο ηχων-
ενα τεραστιο ταμπλο βιβαν-''σε ειδα ,ανεβαινες τη Παπαστρατου,
δεν επιταχυνα το βημα μου να σε φτασω,χαθηκες ψηλα προς
το παρκο,εστριψα προς το γηπεδο του Παναιτωλικου'',
''αργοτερα στο cafe square στη Ηλια Ηλιου καθοσουν απεναντι μου,
ακουγα,ενα κοματι ζωης τυλιγμενο σε λεξεις,τωρα μονη'',
''ενας ανθρωπος ,μια διασταsη χωρου και χρονου,ποτε ζησαμε μαζι;
τι θυμασαι;'',
''το τηλεφωνο χτυπαει,εκεινη''
''ειχα την αναγκη,πως να το εξηγησω,πιο πανω απ'τη θεληση μου''
στο δωματιο του ξενοδοχειου σκαρφαλωνε η πολη,ανοιγε το παραθυρο
και πηδουσε μεσα,εκεινη κοιμονταν ,οταν ξυπνουσε θα της ελεγα για
την επισκεψη-
η πολη-οι συναντησεις μας-η ελλειψη-η ελαχιστη λεξη στα χειλη-
ενας ηχος-βολος που κυλαει και συναντα εναν αλλο βολο-
''ποτε θα σε ξαναδω;'',''θα σε ξαναδω;'',-''γιατι αλλαζω; γιατι αλλαζουμε;'',
η πολη-μια διασταση απροσδιοριστιας-
εμεις-ειμαστε -εδω
ενα τεραστιο ταμπλο βιβαν-''σε ειδα ,ανεβαινες τη Παπαστρατου,
δεν επιταχυνα το βημα μου να σε φτασω,χαθηκες ψηλα προς
το παρκο,εστριψα προς το γηπεδο του Παναιτωλικου'',
''αργοτερα στο cafe square στη Ηλια Ηλιου καθοσουν απεναντι μου,
ακουγα,ενα κοματι ζωης τυλιγμενο σε λεξεις,τωρα μονη'',
''ενας ανθρωπος ,μια διασταsη χωρου και χρονου,ποτε ζησαμε μαζι;
τι θυμασαι;'',
''το τηλεφωνο χτυπαει,εκεινη''
''ειχα την αναγκη,πως να το εξηγησω,πιο πανω απ'τη θεληση μου''
στο δωματιο του ξενοδοχειου σκαρφαλωνε η πολη,ανοιγε το παραθυρο
και πηδουσε μεσα,εκεινη κοιμονταν ,οταν ξυπνουσε θα της ελεγα για
την επισκεψη-
η πολη-οι συναντησεις μας-η ελλειψη-η ελαχιστη λεξη στα χειλη-
ενας ηχος-βολος που κυλαει και συναντα εναν αλλο βολο-
''ποτε θα σε ξαναδω;'',''θα σε ξαναδω;'',-''γιατι αλλαζω; γιατι αλλαζουμε;'',
η πολη-μια διασταση απροσδιοριστιας-
εμεις-ειμαστε -εδω
.
.
.
Samuel Beckett-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
ΤΡΙΑ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΑ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ
[Μονοπρακτο]-χ.ν.κουβελης
.
[η Μ. καθεται μπροστα στον καθρεφτη,ενα μινιμαλιστικα επι-
πλωμενο δωματιο,η τηλεοραση ανοιχτη,ο ηχος της κλειστος,
τεχνητος φωτισμος,η Ε. καθεται στον καναπε ξαπλωμενη και
διαβαζει ενα βιβλιο.]
Μ:τι ωρα ειναι;
Ε.δεν εχει σημασια.
Μ.περασαν τρια δευτερολεπτα.
Ε.το νοημα;γιατι ,οπωσδηποτε,καποιο νοημα;
Μ.κυκλος-αρχη και τελος καθε σημειο του.τι λεει
αυτος στη τηλεοραση;
[παυση].το σχημα των κραγιονς.
Ε.ομοια.[παυση].
Μ.σ'αρεσει η μουσικη;
Ε.εξαρταται;
Μ.απο τι εξαρταταις
Μ.απο την ισοδυναμια ευρω δολαριου
Ε.ο χρονος ποσες συλλαβες εχει;
[παυση]
Ε.χθες συναντησα τον Ν.
[παυση]
Ε.πατησε το ρεκορντ στο μαγνητοφωνο
Μ.ποιος αριθμος ειναι μεγαλυτερος το 1 η' το 2;
[παυση]
Μ.η Αλικη ειχε δικιο.αυριο η μερα θα'ναι ζεστη
Ε.χθες η μερα ηταν λιγοτερο ζεστη.
Μ.η ερωτηση τι ανοησια!γελασα
[παυση]
Μ.στη σελιδα 321 θα χωρισειπ
[η Ε. κλεινει το βιβλιο και σηκωνεται απο τον καναπε
πλησιαζει τη Μ. και στεκεται ορθια πισω της]
Μ.ξερεις τι μου ειπε ο προισταμενος;[γελαει δυνατα]
[η Ε. γυριζει ,βρισκει το τηλεκοντρολ και κλεινει τη
τηλεοραση,ξαναπηγαινει στον καναπε,ξαπλωνει κι
ανοιγει το βιβλιο]
[παυση[
Μ.προτιμας τη δικαιοσυνη η' μια παστα σοκολατα;
[παυση]
Ε.στα σουπερ μαρκετ πουλανε οδοντοκρεμες
Μ.με γευση μεντας
Μ.ποση ωρα εισαι στο καθρεφτη;
Ε.οσο χρονο κρατα η διαφημιση.7 δευτερολεπτα.
[παυση]
Ε.ακριβως;
Μ.ακριβως.
Ε.τι σπαταλη
Μ.σε ποση ωρα διαβαζεις μια σελιδα;
Ε.σε πολυ περισοτερο χρονο απ'οσο ολοκληρο το
βιβλιο
Μ.[κοιταζει στο καθρεφτη]ο χρονος δεν ειναι παντου ο ιδιος
[παυση]
Μ.[γυριζει προς το μερος της Ε.]τι διαβαζεις αληθεια;
[παυση]
Ε.ηθελε να με κερασει καφε.
Μ.σωθηκε το κραγιον
Μ.[γυριζει προς το μερος της Ε.][παυση]
Ε.φαντασου ενα δωματιο με πεντε τοιχους
[παυση]
Ε.μια σκαλα που μονο να την κατεβεις η' να την ανεβειςι
μπορεις,η' το ενα η' το αλλο
Ε.[κλεινει το βιβλιο]ζευγαρια χορευον βαλς η' ταγκο,
η το ενα η ' το αλλο,αυτοι που χορευουν βαλς γνωριζουν
μονο αυτους που χορευον ταγκο,αυτοι που χορευουν βαλς
η' ταγκο δεν γνωριζονται
[παυση]
[ανοιγει το βιβλιο]
Μ.δεν θυμαμαι ποτε τον γνωρισα
[παυση]
Ε.οτι γνωριζουμε,πραγματικα το γνωριζουμε;
Μ.εγω γνωριζω πως εγω ειμαι εγω.
Ε.εσυ δεν ειμαι εγω
Μ.ολες οι προτασεις δεν ειναι αληθινες
Ε.αν αυτη η προταση ειναι αληθινη,τοτε ειναι ψευτικη.
κι αν ειναι ψευτικη,τοτε ειναι αληθινη
Μ.στα εικοσι μου χωρισα
[παυση]
Μ.τρια δευτερολεπτα θα περασουν
[παυση]
[χαμηλωνει ο φωτισμος]
[τελος]
.
.
Samuel Beckett-συγγραφεας-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Interaction
μια εικονα του Beckett ειναι ενα κενο η' ενα πληρες.
Τιποτα ενδιαμεσο.
Μια λεξη αυτοδιαλυομενη σε μια ασυμπτωτη προταση
π.χ το πρασινο ενος δεντρου δεν ειναι απατη
η'
η ερωτηση για το χρονο δεν αφορα τον ανθρωπο
.
.
Samuel Beckett-συγγραφεας-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Interaction
(Monopracto)-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
K.the Beauty?
(pause)
C.about the summer sea
K.an answer is a language
(pause)
(K. is moving in the office room)
(K.is stopping moving)
C.my opinion is that
K.my idea is not this
C.what is money?
(pause)
K.a crime?remember.what is true false or
false true?
C.a letter disyllabic
K.''cat'',''chair'' are monosyllabic objects
(pause)
(C. is sitting)
C.nonsense
K.a bird is fligting
(C. is standing up)
(pause)
K.a car is roaring
C.stop.with the reality
K.E. is phoning me,tommorow.at 12:10
C.justly
(C. is watching his clock)now is now
K.at memory
(pause)
C.yes.I am in office.95 percent.sure.very sure.
K.sure.sincerly sure.no uncertain.certain
(pause)
(the lights is downing)
(end)
.
.
.
Vincent Van Gogh-Βενσεντ Βαν Γκογκ--c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
Interaction
[τα ηλιοτροπια- η δημοπρασια]
Προβηγκια,Αυγουστος,1888,''πολυ ζεστη μερα,απραξια,τα μοντελα
ανεβαλαν τη ποζα'',επαρχια,αγροτικη ζωη,''ο αγροτης δενει,ενα με το
τοπιο'',τρια χρωματα κιτρινο,πρασινο,μπλε,''κιτρινο το ξερο χορτο'',
''πρασινο το φυλλο των θαμνων'',''μπλε ο ουρανος'',βαζο με
12 ηλιοτροπια,''γυριζει προς τον ηλιο στροβιλιζεται'',4 παραλλαγες
με τα ηλιοτροπια
Νεα Υορκη,Μανχαταν,2 Νοεμβριου 2013,21th Century Gallery,
10h at morning,δημοπρασια εργων τεχνης,καταμεστη η αιθουσα απο
πλειοδοτες,βαζο με 12 ηλιοτροπια ,εργο του 1888 του Βαν Γκογκ,τιμη
εκκινησης 10 εκατομυρια δολλαρια,''ακουω Κυριοι τις προσφορες'',
''Εγω'' ακουστηκε μια φωνη και μεσα απο το πληθος των παρευβρι-
σκομενων ξεχωρισε ενας αντρας που προχωρησε προς το μερος που
εκτειθονταν ο πινακας,οι αντρες της ασφαλειας κινητοποιηθηκαν
και ηταν σε ετοιμοτητα για παν ενδεχομενο,ηταν γνωστο και
το γεγονος της εξαφανισης του πινακα το 1948 απο μια εκθεση του
στο Οχαιο,ο κυριος απο μια πλαστικη τσαντα εβγαλε ενα βαζο με
ηλιοτροπια,''βαζο με 12 φυσικα ηλιοτροπια',ειπε,''αυτη ειναι η τιμη
που εγω προσφερω για τον πινακα'',''τη πραγματικοτητα'',συνεχισε,
αφησε το βαζο με τα ηλιοτροπια και γυρισε πισω στη θεση του,εξα-
φανιστηκε μεσα στο πληθος,''τρελος θα ειναι'',ειπε με χαμηλη φωνη
ενας κυριος στη κυρια διπλα του,''ειδες,το προσεξες,πως του ελειπε
το αριστερο αυτι;'',ειπε η κυρια με χαμηλη φωνη,''τι θελετε να πειτε,
πως ηταν ο Βαν Γκογκ;'',σχολιασε ειρωνικα ο κυριος,η κυρια μειδιασε
ελαφρα,''ποιος ξερει; ισως'',ανταπεδωσε την ειρωνια,
ο πινακας κατοχυρωθηκε τελικα για ενα πολυ μεγαλο ποσο σε εναν
γνωστο πολυεκατομυριουχο συλλεκτη.
μετα το τελος της δημοπρασιας κι αφου αδειασε η αιθουσα η καθα-
ριστρια μαζεψε το βαζο με τα ηλιοτροπια και τα πεταξε μεσα σε μια
μπλε σακουλα σκουπιδιων με κιτρινα δεσιματα μαζι με αλλα αχρηστα
.
.
.
.
Μελεαγρος και Αταλαντη-αρχαικο--χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ΑΝΤΩΝΙΝΟΥ ΛΙΒΕΡΑΛΙΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΝ ΣΥΝΑΓΩΓΗ-
2 Μελεαγριδες[μεταφραση χ.ν.κουβελης]
.
2.Μελεαγριδες
Οινευς ο Πορθεως του Αρεως εβασιλευσεν εν Καλυδωνι και εγεν-
το αυτω εξ Αλθαιας της Θεστιου Μελεαγρος,Φηρευς,Αγελεως,Το-
ξευς,Κλυμενος,Περιφας,θυγατερες δε Γοργη,Ευρυμηδη,Δηιανειρα,
Μελανιππη,επει δ' εθυεν απαρχας υπερ της χωρας εκλανθανεται
της Αρτεμιδος,αυτη κατα μηνιν εφορμα συν αγριον,ος κατεφθειρε,
την γην και πολλους απεκτεινεν,επειτα Μελεαγρος και οι Θεστιου
παιδες συνηγειραν τους αριστεας εκ της Ελλαδος επι τον συν,οι δε
αφικομενοι κτεινουσιν αυτον,ο δε Μελεαγρος διανειμας τα κρεα
αυτου τοις αριστευσι την κεφαλην και το δερος εξαιρει γερας εαυτω,
Αρτεμις δε,επει το ιερον συν εκτειναν,ετι μαλλον εχολωθη και νεικος
ενεβαλεν αυτοις,οι γαρ παιδες οι Θεστιου και οι αλλοι Κουρητες
απτονται του δερους φαμενοι μετεινε τα ημισεια των γερων εαυτοις,
Μελεαγρος δε αφαιρειται κατα βιαν και κτεινει τους Θεστιου παιδας,
εκ ταυτης της προφασεως πολεμος εγενετο Κουρησι και Καλυδωνιοις
και ο Μελεαγρος εις τον πολεμον ουκ εξηει μεμφομενος οτι αυτω
κατηρασατο η μητηρ δια τον των αδελφων θανατον,ηδη δε των Κου-
ρητων μελλοντων αιρειν την πολιν επεισε τον Μελεαγρον η γυνη
Κλεοπατρα τοις Καλυδωνιοις αμυναι,ο δε αναστας επι τον στρατον
των Κουρητων και αυτος αποθνησκει της μητρος εμπρησασης τον παρα
των Μοιρων αυτη δοθεντα δαλον,επεκλωσαν γαρ επι τοσουτον αυ-
τον εσεσθαι χρονον εφ' οσον αν ο δαλος διαμενη,απεθανον δε και οι
αλλοι παιδες Οινεως μαχομενοι,και πενθος επι Μελεαγρω μεγιστον
εγενετο παρα Καλυδωνιοις,αι δε αδελφαι αυτου παρα το σημα
εθρηνουν αδιαλειπτως αχρις αυτας Αρτεμις αψαμενη ραβδω μετα-
μορφωσεν εις ορνιθας και απωκισεν εις Λερον την νησον,ονομα-
σασα μελεαγριδας,αι δε αχρι νυ ετι καθ'ωραν ετους πενθος επι
Μελεαγρω φερειν,δυο δε των Αλθαιας θυγατερων ,Γοργην και
Δηιανειραν φασι κατ'ευμενειαν Διονυσου μη μεταβαλειν,οτι την
χαριν αυτω Αρτεμι διδοι
.
[μεταφραση χ.ν.κουβελης]
2.Μελεαγριδες
.
Ο Οινεας του Πορθεα γιου του Αρη εβασιλεψε στη Καλυδωνα
και απο την Αλθαια τη κορη του Θεστιου απεκτησε τον Μελεαγρο,
τον Φηρεα,τον Αγελαο,τον Τοξεα,τον Κλυμενο,τον Περιφα και θυγα-
τερες τη Γοργη,την Ευρυμηδη,την Δηιανειρα,και την Μελανιππη,
επειδη στη θυσια που εκανε για την αρχη των εργασιων στη χωρα
ξεχασε την Αρτεμη ,εκεινη θυμωσε πολυ κι εστειλε ενα αγριο χοιρο
που κατεστρεφε τη γη και πολλους ανθρωπους σκοτωσε,τοτε ο
Μελεαγρος και τα παιδια του Θεστιου καλεσαν τους αριστους
αντρες στην Ελλαδα να κυνηγησουν τον αγριοχοιρο,εκεινοι ηρθαν
και τον σκοτωσαν,ο Μελεαγρος μοιρασε το κρεας του στους αριστους
αντρες και το κεφαλι και το δερμα του το κρατησε επαθλο για τον
εαυτο του,η δε Αρτεμη επειδη σκοτωσαν το ιερο της αγριοχοιρο παρα
πολυ οργισθηκε και εσπειρε τη φιλονεικια αναμεσα τους,και τα
παιδια του Θεστιου και οι αλλοι Κουρητες παιρνουν το δερμα λεγον-
τας πως το μισο επαθλο ανηκει σ'αυτους ,τοτε ο Μελεαγρος
τ'αρπαξε με τη βια και σκοτωνει τα παιδια του Θεστιου κι απ'αυτη
τη προφαση ξεσπασε αναμεσα στους Κουρητες και τους Καλυδωνιους
πολεμος και ο Μελεγρος σ'αυτον τον πολεμο δεν βγαινει να παρει με-
ρος κατηγορωντας τη μανα του πως τον καταραστηκε που σκοτωσε
τ'αδερφια της, κι οταν οι Κουρητες ηταν ετοιμοι να καταλαβουν την πο-
λη τοτε επεισε τον Μελεαγρο η γυναικα του η Κλεοπατρα να βοηθησει
τους Καλυδωνιους να αμυνθουν,αυτος σταθηκε μπροστα στο στρατο
των Κουρητων και πεθανε οταν η μανα του εκαψε το ξυλο που της ειχαν
δωσει οι Μοιρες που του εκλωσαν οταν ηταν μωρο τοσο χρονο να ζησει
οσο χρονο το ξυλο θα μενει ακαιγο,και τ'αλλα παιδια του Οινεα πεθαναν
μαχομενα,και το πενθος για το θανατο του Μελεαγρου ηταν πολυ μεγαλο
στους Καλυδωνιους,κι οι αδερφες του θρηνουσαν στο μνημα του ακα-
ταπαυστα,μεχρι που η Αρτεμη πιανωντας μια ραβδο τις αγγιξε και τις
μεταμορφωσε σε πουλια και τις εγκατεστησε στο νησι Λερο και τις ονο-
μασε μελεαγριδες,που μεχρι τωρα λεγεται πως φερουν το πενθος για
τον Μελεαγρο,δυο δε απο τις θυγατερες της Αλθαιας,η Γοργη και η
Δηιανειρα,λενε πως απο ευμενεια του Διονυσου δεν μεταμορφωθηκαν,
πως η Αρτεμη του εκανε αυτη τη χαρι
.
.
[στο κυνηγι του αριοχοιρου εκτος απ' τους αριστους πηρε μερος και
μια γυναικα,η Αταλαντη,απο την Αρκαδια,ηταν πανεμορφη,ξακουστη
δρομεας και κυνηγος[γι'αυτο προστατευομενη της Αρτεμης,ορκισμενη
παρθενα μεχρι που τη νικησε σε αγωνα δρομου ο Ιππομενης χαρις στα
τρια μηλα των εσπεριδων που της πετουσε κι αυτη,γυναικα ηταν,καθυ-
στερουσε να τα πιασει,μια και δυο και τρεις φορες,κι εχασε τελικα το
δρομο και τη παρθενια της],αυτη τραυματισε πρωτη τον αγριοχοιρο
και σ'αυτη εδωσε,το δικαιουνταν, το δερμα του ο Μελεαγρος για επα-
θλο]
.
.
.
το αρχαιο θεατρο των Οινιαδων
.
.
ΟΙ ΑΡΧΑΙΕΣ ΑΚΑΡΝΑΝΙΚΕΣ ΠΟΛΕΙΣ--[Θουκυδιδου Ιστορια]
-χ.ν.κουβελης
.
οι θεσεις των αρχαιων ακαρνανικων πολεων:
η Λιμναια στην Αμφιλοχια-οι Οινιαδες στη Κατοχη-
ο Στρατος στο Στρατο-οι Φοιτιες στη Πορτα Μπαμπινης-
τα Κοροντα στη Χρυσοβιτσα-η Μεδιων στη Κατουνα-
ο Αστακος στο Δραγαμεστο Αστακου-ο Ευριπος στον Αγιο
Παντελεημωνα Αστακου-το Θυρρειον στο Θυρρειο -
ο Εχινος στο Λουτρακι-η Τορυβεια στο Μοναστηρακι
-η Αλυζια στη Κανδηλα Μυτικα-η Λευκας στη Λευκαδα-
η Παλαιρος στη Παλαιρο Ζαβερδα-το Ανακτοριον στο
Ακτιο-η Μητροπολις στη Παλαιομανινα-οι Δηριεις στη Ριγανη-
η Φοκρεα στη Κομπωτη-το Τυρβειον ειναι το Θυρρειον
[παραφραση]-η Απολλωνια στο νησι Καλαμος-
η Εστιαια και η Λαμπη στο Αρχοντοχωρι Ζαβιτσα [η' στα
Βλυζανα]-αι Αθηναι στις Οινιαδες Εχιναδες νησοι-
η Ερυσιχη στη Πενταλοφο-η Ακρα στη Σκουρτου-
η Σαυρια στη Ριγανη-το Σολλιον απεναντι απο τη Λευκαδα-
η Ηρακλεια στο Θυρρειο Βονιτσα-οι Τειρειοι στο Ακτιο-
η Μαραθος στη Βονιτσα-το Αργος Αμφιλοχικον στην Αμφιλοχια
-Ακριπος[]-Υπωρειαι[]-
.
αναφορες στην Ιστορια του Θουκυδιδη:
η Λιμναια,ο Στρατος[2.80]-
τούτῳ τῷ στρατῷ ἐπορεύετο Κνῆμος οὐ περιμείνας τὸ ἀπὸ Κορίνθου
ναυτικόν, καὶ διὰ τῆς ᾿Αργείας ἰόντες Λιμναίαν, κώμην ἀτείχιστον, ἐπόρ-
θησαν. ἀφικνοῦνταί τε ἐπὶ Στράτον, πόλιν μεγίστην τῆς ᾿Ακαρνανίας,
νομίζοντες, εἰ ταύτην πρώτην λάβοιεν, ῥᾳδίως σφίσι τἆλλα προσχωρήσειν.
.
το Αργος Αμφιλοχικον,ο Στρατος,η Φυτια,η Μεδεων,η Λιμναια,[3.106]
[106] Οἱ μὲν οὖν μετ᾿ Εὐρυλόχου Πελοποννήσιοι ὡς ᾔσθοντο τοὺς ἐν Ὄλπαις
Ἀμπρακιώτας ἥκοντας, ἄραντες ἐκ τοῦ Προσχίου ἐβοήθουν κατὰ τάχος, καὶ
διαβάντες τὸν Ἀχελῷον ἐχώρουν δι᾿ Ἀκαρνανίας οὔσης ἐρήμου διὰ τὴν ἐς
Ἄργος βοήθειαν, ἐν δεξιᾷ μὲν ἔχοντες τὴν Στρατίων πόλιν καὶ τὴν φρουρὰν
αὐτῶν,ἐν ἀριστερᾷ δὲ τὴν ἄλλην Ἀκαρνανίαν. καὶ διελθόντες τὴν Στρατίων
γῆν ἐχώρουν διὰ τῆς Φυτίας καὶ αὖθις Μεδεῶνος παρ᾿ ἔσχατα, ἔπειτα διὰ
Λιμναίας· καὶ ἐπέβησαν τῆς Ἀγραίων, οὐκέτι Ἀκαρνανίας, φιλίας δὲ
σφίσιν. λαβόμενοι δὲ τοῦ Θυάμου ὄρους, ὅ ἐστιν Ἀγραϊκόν, ἐχώρουν
δι᾿ αὐτοῦ καὶ κατέβησαν ἐς τὴν Ἀργείαν νυκτὸς ἤδη, καὶ διεξελθόντες
μεταξὺ τῆς τε Ἀργείων πόλεως καὶ τῆς ἐπὶ Κρήναις Ἀκαρνάνων φυλακῆς
ἔλαθον καὶ προσέμειξαν τοῖς ἐν Ὄλπαις Ἀμπρακιώταις. [107] γενόμενοι
δὲ ἁθρόοι ἅμα τῇ ἡμέρᾳ καθίζουσιν ἐπὶ τὴν Μητρόπολιν καλουμένην
καὶ στρατόπεδον ἐποιήσαντο. Ἀθηναῖοι δὲ ταῖς εἴκοσι ναυσὶν οὐ πολλῷ
ὕστερον παραγίγνονται ἐς τὸν Ἀμπρακικὸν κόλπον βοηθοῦντες τοῖς
Ἀργείοις, καὶ Δημοσθένης Μεσσηνίων μὲν ἔχων διακοσίους ὁπλίτας,
ἑξήκοντα δὲ τοξότας Ἀθηναίων. καὶ αἱ μὲν νῆες περὶ τὰς Ὄλπας τὸν λόφον
ἐκ θαλάσσης ἐφώρμουν· οἱ δὲ Ἀκαρνᾶνες καὶ Ἀμφιλόχων ὀλίγοι (οἱ γὰρ
πλείους ὑπὸ Ἀμπρακιωτῶν βίᾳ κατείχοντο) ἐς τὸ Ἄργος ἤδη ξυνεληλυθότες
παρεσκευάζοντο ὡς μαχούμενοι τοῖς ἐναντίοις, καὶ ἡγεμόνα τοῦ παντὸς
ξυμμαχικοῦ αἱροῦνται Δημοσθένη μετὰ τῶν σφετέρων στρατηγῶν. ὁ δὲ
προσαγαγὼν ἐγγὺς τῆς Ὄλπης ἐστρατοπεδεύσατο, χαράδρα δ᾿ αὐτοὺς
μεγάλη διεῖργεν. καὶ ἡμέρας μὲν πέντε ἡσύχαζον, τῇ δ᾿ ἕκτῃ ἐτάσσοντο
ἀμφότεροι ὡς ἐς μάχην. καὶ (μεῖζον γὰρ ἐγένετο καὶ περιέσχε τὸ τῶν
Πελοποννησίων στρατόπεδον) ὁ Δημοσθένης δείσας μὴ κυκλωθῇ λοχίζει
ἐς ὁδόν τινα κοίλην καὶ λοχμώδη ὁπλίτας καὶ ψιλοὺς ξυναμφοτέρους
ἐς τετρακοσίους, ὅπως κατὰ τὸ ὑπερέχον τῶν ἐναντίων ἐν τῇ ξυνόδῳ
αὐτῇ ἐξαναστάντες οὗτοι κατὰ νώτου γίγνωνται. ἐπεὶ δὲ παρεσκεύαστο
ἀμφοτέροις, ᾖσαν ἐς χεῖρας, Δημοσθένης μὲν τὸ δεξιὸν κέρας ἔχων μετὰ
Μεσσηνίων καὶ Ἀθηναίων ὀλίγων, τὸ δὲ ἄλλο Ἀκαρνᾶνες ὡς ἕκαστοι τεταγ-
μένοι ἐπεῖχον, καὶ Ἀμφιλόχων οἱ παρόντες ἀκοντισταί, Πελοποννήσιοι δὲ
καὶ Ἀμπρακιῶται ἀναμὶξ τεταγμένοι πλὴν Μαντινέων· οὗτοι δὲ ἐν τῷ εὐω-
νύμῳ μᾶλλον καὶ οὐ τὸ κέρας ἄκρον ἔχοντες ἁθρόοι ἦσαν, ἀλλ᾿ Εὐρύλοχος
ἔσχατον εἶχε τὸ εὐώνυμον καὶ οἱ μετ᾿ αὐτοῦ, κατὰ Μεσσηνίους καὶ Δημο-
σθένη. [108] ὡς δ᾿ ἐν χερσὶν ἤδη ὄντες περιέσχον τῷ κέρᾳ οἱ Πελοπον-
νήσιοι καὶ ἐκυκλοῦντο τὸ δεξιὸν τῶν ἐναντίων, οἱ ἐκ τῆς ἐνέδρας Ἀκαρ-
νᾶνες ἐπιγενόμενοι αὐτοῖς κατὰ νώτου προσπίπτουσί τε καὶ τρέπουσιν,
ὥστε μήτε ἐς ἀλκὴν ὑπομεῖναι φοβηθέντας τε ἐς φυγὴν καὶ τὸ πλέον τοῦ
στρατεύματος καταστῆσαι· ἐπειδὴ γὰρ εἶδον τὸ κατ᾿ Εὐρύλοχον καὶ ὃ κρά-
τιστον ἦν διαφθειρόμενον, πολλῷ μᾶλλον ἐφοβοῦντο. καὶ οἱ Μεσσήνιοι
ὄντες ταύτῃ μετὰ τοῦ Δημοσθένους τὸ πολὺ τοῦ ἔργου ἐπεξῆλθον. οἱ δὲ
Ἀμπρακιῶται καὶ οἱ κατὰ τὸ δεξιὸν κέρας ἐνίκων τὸ καθ᾿ ἑαυτοὺς καὶ πρὸς
τὸ Ἄργος ἀπεδίωξαν· καὶ γὰρ μαχιμώτατοι τῶν περὶ ἐκεῖνα τὰ χωρία τυγχά-
νουσιν ὄντες. ἐπαναχωροῦντες δὲ ὡς ἑώρων τὸ πλέον νενικημένον καὶ οἱ
ἄλλοι Ἀκαρνᾶνες σφίσι προσέκειντο, χαλεπῶς διεσῴζοντο ἐς τὰς Ὄλπας,
καὶ πολλοὶ ἀπέθανον αὐτῶν, ἀτάκτως καὶ οὐδενὶ κόσμῳ προσπίπτοντες
πλὴν Μαντινέων· οὗτοι δὲ μάλιστα ξυντεταγμένοι παντὸς τοῦ στρατοῦ
ἀνεχώρησαν. καὶ ἡ μὲν μάχη ἐτελεύτα ἐς ὀψέ.
.
-το Σολλιον,ο Παλαιρος,τα Κοροντα,ο Αστακος,ο Στρατος,οι Οινιαδες
[2.30]-[2.102]
[30] Οἱ δ' ἐν ταῖς ἑκατὸν ναυσὶν ᾿Αθηναῖοι ἔτι ὄντες περὶ Πελοπόννησον
Σόλλιόν τε Κορινθίων πόλισμα αἱροῦσι καὶ παραδιδόασι Παλαιρεῦσιν
᾿Ακαρνάνων μόνοις τὴν γῆν καὶ πόλιν νέμεσθαι· καὶ ᾿Αστακόν, ἧς Εὔαρχος
ἐτυράννει, λαβόντες κατὰ κράτος καὶ ἐξελάσαντες αὐτὸν τὸ χωρίον ἐς τὴν
ξυμμαχίαν προσεποιήσαντο. ἐπί τε Κεφαλληνίαν τὴν νῆσον προσπλεύ-
σαντες προσηγάγοντο ἄνευ μάχης· κεῖται δὲ ἡ Κεφαλληνία κατὰ ᾿Ακαρνα-
νίαν καὶ Λευκάδα τετράπολις οὖσα, Παλῆς, Κράνιοι, Σαμαῖοι, Προνναῖοι.
ὕστερον δ' οὐ πολλῷ ἀνεχώρησαν αἱ νῆες ἐς τὰς ᾿Αθήνας.
[102] Οἱ δὲ ἐν Ναυπάκτῳ ᾿Αθηναῖοι τοῦ αὐτοῦ χειμῶνος, ἐπειδὴ τὸ τῶν
Πελοποννησίων ναυτικὸν διελύθη, Φορμίωνος ἡγουμένου ἐστράτευσαν,
παραπλεύσαντες ἐπ' ᾿Αστακοῦ καὶ ἀποβάντες, ἐς τὴν μεσόγειαν τῆς ᾿Ακαρ-
νανίας τετρακοσίοις μὲν ὁπλίταις ᾿Αθηναίων τῶν ἀπὸ τῶν νεῶν, τετρακοσίοις
δὲ Μεσσηνίων, καὶ ἔκ τε Στράτου καὶ Κορόντων καὶ ἄλλων χωρίων ἄνδρας
οὐ δοκοῦντας βεβαίους εἶναι ἐξήλασαν, καὶ Κύνητα τὸν Θεολύτου ἐς
Κόροντα καταγαγόντες ἀνεχώρησαν πάλιν ἐπὶ τὰς ναῦς. ἐς γὰρ Οἰνιάδας
αἰεί ποτε πολεμίους ὄντας μόνους ᾿Ακαρνάνων οὐκ ἐδόκει δυνατὸν εἶναι
χειμῶνος ὄντος στρατεύειν· ὁ γὰρ ᾿Αχελῷος ποταμὸς ῥέων ἐκ Πίνδου ὄρους
διὰ Δολοπίας καὶ ᾿Αγραίων καὶ ᾿Αμφιλόχων καὶ διὰ τοῦ ᾿Ακαρνανικοῦ πεδίου,
ἄνωθεν μὲν παρὰ Στράτον πόλιν, ἐς θάλασσαν δ' ἐξιεὶς παρ' Οἰνιάδας καὶ τὴν
πόλιν αὐτοῖς περιλιμνάζων, ἄπορον ποιεῖ ὑπὸ τοῦ ὕδατος ἐν χειμῶνι στρα-
τεύειν.κεῖνται δὲ καὶ τῶν νήσων τῶν ᾿Εχινάδων αἱ πολλαὶ καταντικρὺ Οἰνι-
αδῶν τοῦ᾿Αχελῴου τῶν ἐκβολῶν οὐδὲν ἀπέχουσαι, ὥστε μέγας ὢν ὁ ποτα-
μὸς προσχοῖαἰεὶ καὶ εἰσὶ τῶν νήσων α῏ ἠπείρωνται, ἐλπὶς δὲ καὶ πάσας οὐκ
ἐν πολλῷ τινὶἂν χρόνῳ τοῦτο παθεῖν· τό τε γὰρ ῥεῦμά ἐστι μέγα καὶ πολὺ
καὶ θολερόν,αἵ τε νῆσοι πυκναί, καὶ ἀλλήλαις τῆς προσχώσεως [τῷ μὴ
σκεδάννυσθαι]ξύνδεσμοι γίγνονται, παραλλὰξ καὶ οὐ κατὰ στοῖχον κεί-
μεναι, οὐδ' ἔχουσαιεὐθείας διόδους τοῦ ὕδατος ἐς τὸ πέλαγος. ἐρῆμοι
δ' εἰσὶ καὶ οὐ μεγάλαι.λέγεται δὲ καὶ ᾿Αλκμέωνι τῷ ᾿Αμφιάρεω, ὅτε δὴ
ἀλᾶσθαι αὐτὸν μετὰ τὸνφόνον τῆς μητρός, τὸν ᾿Απόλλω ταύτην τὴν γῆν
χρῆσαι οἰκεῖν, ὑπειπόνταοὐκ εἶναι λύσιν τῶν δειμάτων πρὶν ἂν εὑρὼν ἐν
ταύτῃ τῇ χώρᾳ κατοικίσηταιἥτις ὅτε ἔκτεινε τὴν μητέρα μήπω ὑπὸ ἡλίου
ἑωρᾶτο μηδὲ γῆ ἦν, ὡς τῆς γε ἄλλης αὐτῷ μεμιασμένης. ὁ δ' ἀπορῶν, ὥς
φασι, μόλις κατενόησε τὴν πρόσχωσιν ταύτην τοῦ ᾿Αχελῴου, καὶ ἐδόκει
αὐτῷ ἱκανὴ ἂν κεχῶσθαι δίαιτα τῷσώματι ἀφ' οὗπερ κτείνας τὴν μητέρα
οὐκ ὀλίγον χρόνον ἐπλανᾶτο. καὶ κατοικισθεὶς ἐς τοὺς περὶ Οἰνιάδας τό-
πους ἐδυνάστευσέ τε καὶ ἀπὸ ᾿Ακαρνᾶνοςπαιδὸς ἑαυτοῦ τῆς χώρας τὴν
ἐπωνυμίαν ἐγκατέλιπεν. τὰ μὲν περὶ ᾿Αλκμέωνατοιαῦτα λεγόμενα παρε-
λάβομεν.
[103] Οἱ δὲ ᾿Αθηναῖοι καὶ ὁ Φορμίων ἄραντες ἐκ τῆς ᾿Ακαρνανίας καὶ
ἀφικόμενοιἐς τὴν Ναύπακτον ἅμα ἦρι κατέπλευσαν ἐς τὰς ᾿Αθήνας, τούς τε
ἐλευθέρους τῶν αἰχμαλώτων ἐκ τῶν ναυμαχιῶν ἄγοντες, ο῏ ἀνὴρ ἀντ' ἀν-
δρὸς ἐλύθησαν, καὶ τὰςναῦς ἃς εἷλον. καὶ ὁ χειμὼν ἐτελεύτα οὗτος, καὶ
τρίτον ἔτος τῷ πολέμῳ ἐτελεύτατῷδε ὃν Θουκυδίδης ξυνέγραψεν.
.
Σε αρχαια επιγραφη [στιχοι 56-76]]απο την Επιδαυρο[περιπου
365-356 π.Χ] ειναι γραμμενα ονοματα αρχαιων ακαρνανικων πο-
λεων και πολιτων θεωροδοκων.
Ελληνες θεωροι ,επισημοι αποσταλμενοι, γυρνουσαν στις
ελληνικες πολεις να λαβουν ενισχυση για τις θεωριες,γιορτες
και αγωνες.
Ο Καταλογος των Ακαρνανικων Πολεων και των Θεωροδοκων
[365-356 π.Χ]:
[μεσα σε παρενθΕση η συμπληρωση μετα το 354 π.Χ]
.
ΑΚΑΡΝΑΝΙΑ
[ΕΝ ΛΙΜΝΑΙΑΙ ΘΩΠΙΝΑΣ ΑΡΙ[Σ]ΤΟΛΑΟΥ]
ΟΙΝΙΑΔΑΙ ΛΑΙΠΠΟΣ [ΛΥΚΟΦΡΩΝ]
ΣΤΡΑΤΟΣ ΘΕΟΠΡΟΠΙΔΑΣ [ΦΙΛΛΟΣ]
ΦΟΙΤΙΑΙ ΣΙΣΥΡΝΟΣ
ΚΟΡΟΝΤΑΙ ΑΞΙΟΧΟΣ ΠΙΜΦΙΣ
ΜΕΔΙΩΝ ΑΡΙΣΤΙΩΝ
ΑΣΤΑΚΟΙ---- [ΚΑΛΛΙΑΣ [Ν]ΙΚΩΝΟΣ]
ΕΥΡΙΠΟΣ ΚΟΙΡΟΜΑΧΟΣ
ΘΥΡΡΕΙΟΝ ΤΑΥΡΙΣΚΟΣ
ΕΧΙΝΕΟΣ ΚΟΣΩΝ
ΤΟΡΥΒΕΙΑ ΑΝΤΑΝΔΡΟΣ ΠΡΟΞΕΝΟΣ
ΑΛΥΖΕΑ---- [ΑΡΓΕΙΟΣ ΓΟΡΓΟΥ]
ΛΕΥΚΑΣ ΤΙΜΟΦΡΑΔΗΣ
ΠΑΛΑΙΡΟΣ ΛΕΟΝΤΙΟΣ
ΑΝΑΚΤΟΡΙΟΝ--- [ΑΡΙΣΤΙΩΝ ΠΕΡΙΑΝΔΡΟΥ]
.
.
.
η Αθηνα-27 χρονων-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
[Εσωτερικα γυναικων]
2 : 30 [στο τρενο][κανεναν ανθρωπο δεν ξερω στο βαγονι,
σκεφτεται][η Ακροπολη,ο Παρθενωνας,το Θησειο]
[η ευθεια στα Κατω Πετραλωνα][σπιτι]2:45
-5 γεγονοτα μιας μικρης ιστοριας-
.
.
.
Ευμηλίς ήκε ος τάχος, Αρκέσιμος-475-450 π.χ-Αρχαια Αγορα-Αθηνα
.
.
Ευμηλίς ήκε ος τάχος, Αρκέσιμος
Η ΠΟΛΛΑΠΛΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΝΟΣ ΟΣΤΡΑΚΟΥ ΕΡΩΤΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΙΑΣ
ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΑΘΗΝΑ-χ.ν.κουβελης
Ευμηλις ηκε ος ταχος
Αρκεσιμος
[Ευμηλις ελα γρηγορα
Αρκεσιμος]
[απο αρχαιο οστρακο-Αρχαια Αγορα-Αθηνα-475-450 π.Χ]
γιατι ο Αρκεσιλας ζητουσε απο την Ευμηλα να τον συναντησει
οσο γινεται πιο γρηγορα;
[ποσο γρηγορα μπορει να παει η Ευμηλα στο αρχαιο ραντεβου
αφου πρωτα ο Αρκεσιμος επρεπε να μαζεψει χωμα πηλου,να το
τριψει,να το κοσκινισει να φυγουν πετρουλες ξυλαρακια,να το
αναμιξει με νερο και να το πλασει,να γραψει πανω το γραμμα
[το ραβασακι δηλαδη],επειτα να το στεγνωσει,πιθανον
και να το καψει στο φουρνο για να γινει πιο στερεο και ...
αιωνιο ,και μετα να το στειλει με καποιο παιδι στην Ευμηλα
κι αφου το διαβασει η Ευμηλα και αποφασισει να τρεξει ,να
βγαλει δηλαδη φτερα στα ποδια της,να συναντησει τον ανυπο-
μονο Αρκεσιμο,[ολη αυτη η διαδικασια οπως λογικα φαινεται
θελει πολυ χρονο και υπομονη,δεν ειναι να χανεις χρονο]
οταν γινει η συναντησει πιθανον ο Αρκεσιμος να'χει ξεχασει...
το ζητημα,και να εξελιχθει μεταξυ Αρκεσιμου και Ευμηλας
ο εξης διαλογος:]
-Αρκεσιλακι,κουκου,ηρθα
-Ποια εισαι,δεν θυμαμαι;
-Η Ευμηλα σου;-
-Ετσι μιλα και τι θελεις;
-Με φωναξες να'ρθω γρηγορα ,κι ηρθα
-Με τι ηρθες;με τους αιωνες;
-Τρεχοντας.
-Προς τα πισω
-Τωρα ειμαι εδω,Τι με θελεις;
-Τωρα πια τιποτα.Τι να θελω.Να σου δειξω τη θεα προς την Ακροπολη;
-Ποτε χτιστηκε;Δεν το αντεληφθηκα.
-Που να το αντεληφθεις,Τοσα χρονια περασαν απο τοτε που
σου'στειλα τη κεραμιδα
-Τι λες; Και δεν σου φαινεται.
-Εσενα ομως σου φαινεται.Εισαι σαν την Ακροπολη
-Δηλαδη με βρισκεις ωραια;
-Βεβαια.Αριστουργημα.Μνημειον.Διατηρητεον
-Θελεις να μεινω;Για παντα; Αρκεσιλακι
-Ευμηλις απελθε ος ταχος
Αρκεσιλας
[τελος ρομαντικης ιστοριας.]
-
[κατα μιαν αλλην υποθεση[οχι βεβαιως αρχαιολογικα επιστη-
μονικη] και την αρχαια αυτη εποχη θα ανθιζε,σιγουρα,η κατα
παραγγελιαν Ερωτικη Αλληλογραφια,καποιοι γραφιαδες[λο-
γοτεχνες κατα το πλειστον]θα αναλαμβαναν κατα περιστασιν
να γραφουν την ερωτικη αλληλογραφιαν του ταδε αρχαιου
προς την δειναν αρχαιαν[και της ταδε αρχαιας προς τον δειναν
αρχαιον],με την αναλογον,την προσυμφωνημενην αμοιβην[αμοι-
βαν κατα το δωρικον],τα ερωτικα κειμενα [αναλογα το παθος
και το ενδιαφερον αλλα και την οικονομικη κατασταση του ενδια-
ρομενου[ενδιαφερομενης]]θα ηταν ολιγολογα η' πολυλογα,πεζα
η ' ποιητικα,κολακευτικα η' ρεαλιστικα,θερμα η' ψυχρα,ποθου η'
αρνησης,σεμνα η' τολμηρα,αιωνιας πιστης η' προσκαιρης επαφης,
ενωσης η' χωρισμου,ευτυχιας η' απελπισιας,φυσικα ολη η γκαμα
των ερωτικων συναισθηματων επι τω εργω[επι τη γραφη],
τοτε εκεινη την αρχαια εποχη[γνωστοτατον]το χαρτι δεν ειχε εφευ-
ρεθει επι του πιεστηριου,κι ο παπυρος ηταν εισαγωγης απο την Αι-
γυπτο,οι πετρες επεφταν μαλλον βαριες και το σκαλισμα πανω τους
χρονοβορο[κι ως γνωστον τ'ανθρωπινα συναισθηματα γρηγορα ως
καπνος διαλυονται]καποιος εξυπνος κεραμοποιος στην Αθηνα,
με εργαστηρι κοντα στον Κεραμεικο,σχεφτηκε,αντι να κανει
αγγεια κλπ συναφη ειδη,γιατι να μην ςπενδυσει στην Ερωτικη
Αλληλογραφια,αμ'επος αμ'εργον,σκεπτομενον καμωμενον λαι-
κωτερα και ιδρυθηκε εταιρεια με την ονομασια:Ε.Α.Α[Ερωτικη
Αλληλογραφια Αθηνων]με τα ολα της τα νομιμα χαρτια[φορολογικη
ενημεροτητα,τραπεζικη πιστωση και αξιοπιστια,,τιμολογια,
λογιστικα,ισολογισμοι,παθητικο και ενεργετικο κεφαλαιο,φι πι α,
μακροοικονομικοι και μικροικονομικοι στοχοι,μαρκετινγκ,εξαγωγες,
διαφημιση,προμοσιον,μηχανηματα,κλπ],με προσωπικο υπαλληλους ερωτικογραφους[ποιητες,λογοτεχνες,φιλοσοφους,σοφιστες,
ρητορες],ζωγραφους,γλυπτες[για τις παραστασεις με το πτερωτον
παιδιον ο ερως,τους ερωτιδεις,την Αφροδιτην λουομενη και εκδε-
δυμενην,και αλλα θεματα αθωα και λιαν μη αθωα],υπηρχε βεβαια
και η [αυστηρα]λογοκρισια[περι ηθικης γαρ ο λογος],αλλα με την κα-
ταλληλη τιμη[πληρωμη][παντα στα καταλληλα προσωπα]ολα περνου-
σαν τη κοκκινο χι ,ακομα και τα ακαταλληλα,
φαντασθητε σωρεια ερωτικων κειμενων αλληλογραφιας,[τι πληθωρι-
σμος,τι οργασμος εκφρασεων]
απο τα ποιητικοτατα:[π.χ [μεταφρασμενα]ροδον του αγρου ωραιοτατη]
εως τα πεζοτατα[π.χ σ'ειδα στο δρομο και μου κοπηκαν τα ποδια]
τωρα στο προκειμενο της υποθεσης μας:καποιος Αρκεσιμος νεανιας
ζωηρος με αδυναμια προς το γυναικειον φυλλον,κυνηγος του πορφυρου
ενδυματος,[κατ'αλλους καιρους,του ποδογυρου]παραγγειλε στην εται-
ρεια Α.Ε.Α μια μεγαλη σειρα απο πηλινα οστρακα που να γραφουν,
γενικως και αοριστως:
Ευμηλις ηκει ος ταχος
Αρκεσιμος
πονηρος οπως ηταν σκεφτηκε:βεβαια το Ευμηλις ειναι γυναικειο ονομα,
ομως Ευ+μηλα,Ευμηλα,Ευμηλις,σημαινει εκεινη που εχει ομορφα
μαγουλα,την ομορφομαγουλη,κατα συνεπεια την ομορφη,την ομορφου-
λα,και μ'αυτη τη γενικη κι αοριστη θεωρια πιανει ολα τα ονοματα,
ολες ευμηλες,ομορφες,
ετσι εκανε τη παραγγελια του,ειχε στοκ στο σπιτι του,οταν τα'χε,φερ'
ειπειν, με καποια κοπελα[και τον επιανε η ανυπομονησια] τστκ της
εστελνε το παιδι μ'ενα:
Ευμηλις ηκει ος ταχος
Αρκεσιμος
και πραγματι, ος ταχος γινονταν η δουλεια του,με το ρολοι,συγνωμη τη
κλεψυδρα ηθελα να πω
οι κακιες γλωσσες λενε πως καποτε που μια γυναικα [η' η γυναικα του]
τον παρατησε κι εφυγε με καποιον αλλον τοτε αυτες οι επιγραφες
του χρειαστηκαν ,την παρακαλουσε [η' την απειλουσε]να γυρισει
γρηγορα πισω
Ευμηλις ηκει ος ταχος
Αρκεσιμος
φαινεται πως η Ευμηλις δεν γυρισε πισω,τον εγραψε που λενε κανο-
νικα,πεταξε μαλιστα το κεραμιδι,στα αχρηστα,κι ετσι εμεις το βρη-
καμε σημερα
Ευμηλις ηκε ος ταχος
Αρκεσιμος
και μας εβαλε σε μπελαδες να το ερμηνευσουμε εστω και με μη
επιστημονικο τροπο,
η πλακα παντως ειχε τη πλακα της]
.
.
.
-Martin Heidegger Μαρτιν Χαιντεγκερ-φιλοσοφος
-Paul Klee Παουλ Κλεε-ζωγραφος
-Wassily Kandinsky Βασιλι Καντινσκι-ζωγραφος
.
.
Martin Heidegger Μαρτιν Χαιντεγκερ-φιλοσοφος-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Interaction
πως καταλαβαινει το ον τον ιδιο τον εαυτο του;
καθε προταση για το ον ειναι πραγματικη;
τα ερωτηματα για το ον ειναι το ιδιο το ον;
ποια η οντοτητα του ειναι-εδω-τωρα;
ποσο μπορει ο Πλατων να συλλαβει το ον;
η διαφορα του οντος ενος φυτου απο το
ον του ανθρωπου ειναι οτι το ανθρωπινο ον
διερωταται για τον εαυτο του;
το ειναι ειναι η ουσια του οντος;
να γνωρισω σημαινει επαληθευω;
μια σαυρα σε τι ειναι υποδεεστερη;
η σκεψη ειναι προυποθεση η' απορροια του οντος;
η πραγματικοτητα του οντος υπαρχει η' δεν υπαρχει;
οι λεξεις των προσωκρατικων γιατι ειναι πλησιεστερα στο ον;
η γλωσσα ειναι μοχλος να ανακαλυψουμε την αληθεια;
σε ολα τα χωροχρονα το ον ειναι το ιδιο και το αυτο;
υπαρχουν διαφορετικα οντα στο ον;
το ειναι και το ον ειναι διαφορετικα;
ο κοσμος ειναι ειναι η' ον;
τι σημασια[τι νοημα] εχουν τα ερωτηματα για το ειναι και το ον
αν ειναι αναπαντητα[μη-ειναι-απαντησιμα];
αν το ειναι μας ενδιαφερει γιατι μας ενδιαφερει;
ο χρονος ειναι προθυστερο του ειναι και του οντος;
το ειναι και το μη-ειναι ειναι το ειναι;
.
.
Paul Klee Παουλ Κλεε-ζωγραφος-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Interaction
εστρωξε τη τεμπερα πανω στο γυαλι οταν στεγνωσε με τη βελονα
χαραξε ενα βιολι δεξια κι ενα πουλι[γενικα ενα πουλι]αριστερα πανω
χαρηκε για τα νεα του Der Blaute Reiter
για τον Βασιλι για τον Μακε για τον Μαρκ
εδω στο μετωπο χρωματιζει τα γερμανικα αεροπλανα
αυτος ο πολεμος,σκεφτεται,σκοτωσε τον Μακε και τον Μαρκ
χυθηκε το χρωμα του αιματος τους
ειμαι ζωγραφος δεν ειμαι πολεμοκαπηλος
στο Μπαχαους οι μορφες η απελευθερωση της δημιουργιας
στην Ιστορια η διωξη
μία αυτοπροσωπογραφία του με τον τίτλο Von der Liste gestrichten
[διαγραμμενος απο τη λιστα,των ναζιστων] ενα Χ στο προσωπο
οι πολιτικες και πολιτισμικες εκφρασεις του εργου του
''Ανοικω παντου''
.
.
Wassily Kandinsky Βασιλι Καντινσκι-ζωγραφος -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Wassily Kandinsky Βσιλι Καντινσκι-ζωγραφος -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
like Kandinsky--2μ χ 3μ-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
Wassily Kandinsky Βασιλι Καντινσκι-ζωγραφος -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Interaction
ενας αδειος λευκος μουσαμας,η πρωτη ευθεια γραμμη,δυτικα-βορεια,
χρωμα μαυρο,νοτια-ανατολικα κατω ενας κυκλος χρωμα μαυρο,η ζικ-
ζακ γραμμη στο κεντρο αριστερα,χρωμα κοκκινο,ενα ορθογωνιο τριγω-
νο διπλα,χρωμα μαυρο,ενας κυκλος τεμνει το τριγωνο στην ορθη
γωνια,κι ενας μικροτερος τεμνει το τριγωνο στην οξεια γωνια του
κατω,χρωμα γαλαζιο,ενα ορθογωνιο ανατολικα,χρωμα μαυρο,
στο κεντρο νοτια τρεις παραλληλες ισοπαχες ευθειες,χρωμα μαυρο,
μια ευθεια σε κλιση 60 μοιρες τις τεμνει,χρωμα κιτρινο,μια κλειστη
μη -κυρτη γραμμη,δυτικα,χρωμα μαυρο,ενα σκαληνο τριγωνο,γωνιες
120 μοιρων,40 μοιρων ,20 μοιρων,βορεια,χρωμα μαυρο,πεντε συγκλι-
νουσες ευθειες,σχετικες γωνιες 15 μοιρες,θεση βορειο ανατολικα,
διευθυνση βορειο-δυτικα,χρωμα μαυρο,ενας κυκλος ακτινας 10 εκ
τεμνει τις συγκλινουσες ευθειες,με κεντρο το σημειο συγκλισης τους,
χρωμα κοκκινο,ενας κυκλος ακτινας 5 εκ τεμνει τον κοκκινο κυκλο,
χρωμα κιτρινο,τελος του πινακα
-η μορφη και το χρωμα ειναι διακριτα,αλλα η συνθεση τους ειναι
μια νεα εικονα ,μια εσωτερικη αναγκαιοτητα του δημιουργου
-ωραιο ειναι αυτο που ειναι εσωτερικα ωραιο και αντιστροφα
-η δυναμικη της ευθειας,η εσωστρεφεια του κυκλου,η βαθυτητα
του μαυρου,το παθος του κοκκινου,η απειροτητα του γαλαζιου,
η ηρεμια του ορθογωνιου,η αντιπαλοτητα του τριγωνου
-εικονες που δεν υπαρχουν πουθενα,και εξαναγκαζουν την
εμφανιση τους,την ιδιαιτερη υπαρξη τους
-η ζωγραφικη μεχρι εδω εδειξε οτι ειναι εξωτερικα,τωρα ειναι
η ωρα να δειξει οτι ειναι εσωτερικα
-μια εικονα γεωμετρικων μορφων ειναι φαινομενικα ψυχρη,
εσωτερικα ειναι θερμη
-οι νομοι της τεχνης ητα απολυτοι απαραβιαστοι νομοι μεχρι τωρα,
απο εδω και περα δεν ισχυουν,καταργουνται
-το τριγωνο κατω απο μια οριζοντια ευθεια ειναι τελειως διαφο-
ρετικο απο το τριγωνο διπλα απο μια καθετη ευθεια
-η πραγματικοτητα και η φαντασια ειναι κατι αλλα δεν ειναι
το παν
-ενας πινακας με τιτλο''Η Αποδειξη του Ευκλειδη οτι οι Πρωτοι
Αριθμοι ειναι Απειροι''-να ενα παραδειγμα νεας εικονας
-η εικονα εχει συνεχως μεταβλητους αξονες θεασης,προς και που
να την κοιταξουμε
-αν αδυνατω να ερμηνευσω τον πινακα ειναι γιατι τον καταλαβαινω
-το εσωτερικο του χρωματος ειναι εξωτερικο της μορφης και
αντιστροφα το εσωτερικο της μορφης ειναι το εξωτερικο του χρω-
ματος
η δυναμικη τους ειναι ο πινακας
η αναγκαια εικονα
.
.
.
η Αντιγονη-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
η Αντιγονη-Εσωτερικα Γυναικων-χ.ν.κουβελης
-Αντιγονη του Σοφοκλη-
Έρως ανίκατε μάχαν,781
Έρως, ός εν κτήμασι πίπτεις,
ός εν μαλακαίς παρειαίς
νεάνιδος εννυχεύεις,
φοιτάς δ” υπερπόντιος
εν τ” αγρονόμοις αυλαίς·
καί σ” ούτ” αθανάτων φύξιμος ουδείς
ούθ” αμερίων σέ γ” ανθρώπων.
Ο δ” έχων μέμηνεν.
Σύ καί δικαίων αδίκους
φρένας παρασπάς επί λώβα,791
.
[μεταφραση χ.ν.κουβελης]
Ερωτα π'οποιος σε μαχεται δεν σε νικα
Ερωτα καθετι που θελεις γινεται δικο σου
εσυ που στα μαλακα τα μαγουλα των κοριτσιων
ξενυχτας
συχναζεις σε μακρυνους τοπους περα απ'τη θαλασσα
και σ'αυλες αγροτοσπιτων
και δεν σου ξεφευγει ουτ' απ' τους αθανατους
ουτε κι απ'τους ολιγοημερους ανθρωπους κανεις
οποιον κατεχεις τον τρελενεις
εσυ και των δικαιων τα μυαλα τα κανεις
ν'αρρωστενουν
.
-''θελεις να σου πω αληθεια η' ψεματα;''-δεν απαντησα-με
κοιταξε-''τι ωρα ειναι;'' ρωτησε-1:23 απαντησα-''μ'αρεσει
εδω στου Ψυρρη,τωρα η περιοχη εχει αναβαθμιστει,παλια
ηταν επικινδυνη,ειδικα αν ησουν γυναικα και ομορφη''-
αναψε τσιγαρο-ηπιε απο τη μπυρα της-''δουλευα εδω,λιγο
πιο κατω,εχουν αλλαξει ολα''-περιμενα να συνεχισει-''ειχαμε
ερθει με τον πατερα στην Αθηνα ,εγω και η μικροτερη
αδερφη μου,μεναμε στον Κολωνο,σε καποιο παλιο σπιτι,
μονοκατοικια ''-χτυπησε το κινητο της,μιλησε,οταν τελειωσε
συνεχισε-''με συγχωρεις,η μανα μου ηταν,εχει ξαναπαντρευτει,
εμεις διαλεξαμε να παμε με τον μπαμπα,εγω παντρευτηκα
δυο φορες και χωρισα''-την κοιταξα-''δεν με πιστευεις;''-
γελασε-''οχι μοιχεια,ασυνενοησια χαραχτηρων''-διεκοψε-
''αυτον τον κυριο με τη κοπελα με τα ξανθα μαλλια τον
γνωριζω,μην κοιτας πισω''-''ειχα μια σχεση,πριν δεκαπεντε
μερες χωρισα''-αναψε εσβησε το τσιγαρο,χαιρετησε τον κυριο-
''απο τον πρωτο γαμο εχω ενα γιο δεκατεσσαρων χρονων''-
φωναξε το γκαρσονι,παραγγειλε μια αλλη μπυρα-''θελεις να
πιεις λιγο;''-''πινω καφε''-''δεν λεω πως δεν με στεναχωρησε''-
χαμογελασε-''αυτος ειναι''μου ειπε ψιθυριστα-δεν μιλησα-
''δεν εχεις την περιεργεια να τον δεις;''-κουνησα το κεφαλι
μου ''εχω και δεν εχω''-''ξεχασα να σου πω πως ο πατερας
μου δουλευει σ'εργοστασιο κι η αδερφη μου σπουδαζει''-
''εχουμε περιπου δεκα χρονια εδω στην Αθηνα''-σταματησε-
''φευγουν''-κι αμεσως ειπε ''δεν με νοιαζει,τι με νοιαζει;''-
χαμηλωσε το κεφαλι,''αν δεν τον εβλεπα,ουτε που θα τον
θυμομουν,ουτε που θα μιλουσα γι'αυτον''-σηκωσε το κεφαλι,
με κοιταξε ''ετσι δεν ειναι;''-''ετσι ειναι ''της απαντησα-
''σ'ευχαριστω''ειπε-
συνεχισε την ιστορια της-την ακουγα
.
.
.
Δον Κιχωτης και Σαντσο του Θερβαντες-c.n.couvelis
.
.
Ο ΔΟΝ ΚΙΧΩΤΗΣ ΜΑΧΕΤΑΙ ΤΟΥΣ ΑΝΕΜΟΜΥΛΟΥΣ ΚΑΙ Ο ΣΑΝΤΣΟ
ΣΤΙΧΟΥΡΓΕΙ-χ.ν.κουβελης
.
Δον Κιχωτης:Σαντσο τους βλεπεις;
Σαντσο:τους ποιους να δω;α και βεβαια τους βλεπω.πως
δεν τους βλεπω.στραβος ειμαι;
Δον Κιχωτης:Γιγαντες!βλεπεις ποσοι ειναι που θα με δοξασουν
εις των αιωνα;
Σαντσο:ειναι.πως δεν ειναι.να πω δυο;καλα ειναι;φτανουν;
Δον Κιχωτης:[ενοχλημενος]τι;
Σαντσο:δυο χιλιαδες ηθελα να πω γενναιε ιπποτη μου και βαλε.
τσιγκουνιες θα κανουμε τωρα.
Δον Κιχωτης:βλεπεις ποσα κεφαλια εχουν;εκατο τεραστια κεφαλια
και διακοσια τεραστια χερια!
Σαντσο:και εκατο τεραστιες μυτες κι εκατο τεραστια στοματα και
διακοσια τεραστια αυτια και διακοσια τεραστια ματια και παει φαρσι
η προπαιδεια
Δον Κιχωτης:[τον κοβει]εκατο ματια.ενα ματι σε καθε κεφαλι.
Σαντσο:εκατο ιπποτη μου.τι θα σου χαλασω χατιρι;η ακριβεια,
προπαντως η ακριβεια στη μετρηση μη μας ξεφυγει καμια
κλωτσια
Δον Κιχωτης:εχουν και στολο.δεν τα βλεπεις τ'ασπρα πανια;
Σαντσο:τα βλεπω ,κλαταρε η θαλασσα απ'τα τρικαταρτα καρα-
βια ,μιλιουνια
Δον Κιχωτης:[σε εξαρση ανδρειας]εισαι ετοιμος γενναιε μου
πολεμιστη να τους επιτεθουμε και να τους κατατροπωσουμε
και να δοξασθω
Σαντσο:αν ειναι να δοξασθεις τραβα εσυ να μην σου κλεψω
και τη δοξα.μην ειμαστε και πλεονεχτες.εγω θα κατσω εδω
να φαω να σε κοιταζω εκ του μακροθεν και να σε θαυμαζω
που θα πολεμας
Δον Κιχωτης:Ευγε!κι οτι δεις κι οτι ακουσεις στη φοβερη και νικητη-
ρια ετουτη μαχη που θα δωσω να το καταγραψεις καταλεπτως
να μεινει ες αει κτημα στις γεννιες των ανθρωπων που θα ερθουν
δοξα και τιμη αιωνια!
Σαντσο:βεβαια.θα γραψω σε δεκαπεντασυλλαβους στιχους τη κωμωδια,
να με συμπαθας αφεντη μου,το επος ηθελα να πω
Δον Κιχωτης:Εμπρος Ροσιναντε!Αερα!Η Δουλτσινεα ειναι στο πλευρο
μας βοηθος!
[καλπαζει ακαθεκτος προς το μερος των ανεμομυλων]
Σαντσο:[μονολογει] προσεξε μην σου τρυπησει το πλευρο σου
κανα σιδερο απ' τους μυλους και πας μακαριτης.
[Ο Δον Κιχωτης ορμαει πανω στους διακοσιοεγχειρους Γιγαντες]
Δον Κιχωτης:δειλοι αναντροι.μην το βαζετε στα ποδια.σταθητε.
κανενας σας δεν θα γλυτωσει.
[φυσαει αερας οι ελικες των μυλων γυριζουν γρηγορα προκαλωντας
φοβερο θορυβο]
νομιζεται πως θα σας φοβηθω!Φωναζεται και τρεμεται απ'το
φοβο σας!
[ορμαει και χτυπαει τους Γιγαντες με αλλα λογια τους πετρινους τοιχους,
σπαει το κονταρι,πεφτει κι ενα πανι και τον τυλιγει,πεφτει κι απ' τον Ροσι-
ναντε φαρδυς πλατυς κατω]
Νικη.Αιωνια Δοξα!Σαντσο ελα να με θαυμασεις και να με υμνησεις!
[Ο Σαντσο τρωει ανενοχλητος το φαγητο του και στ'αυτια
φτανει ο τρομερος αχος του πολεμου]
Σαντσο:[στιχουργει]
τωρα που'φαγα καλα εχω ορεξη πολυ
να γραψω για την αμαχη και την μεγαλη ταραχη
Δον Κιχωτης πολεμα με δεκαοχτω χιλιαδες
ολο πεζουρα και καββαλαρεους
κοβει κεφαλια και κορμια εχθρων μυρια
[σταματαει]
δεν σταματαω λεω τη πλακα να παω να τον μαζεψω τι θα'χει παλι
τα χαλια του.
Τι ονειροφαντασιες κι αυτες;
.
.
.
Ο ΜΥΘΟΣ ΤΟΥ ΔΑΧΤΥΛΙΔΙΟΥ ΤΟΥ ΓΥΓΗ ΣΤΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ
ΤΟΥ ΠΛΑΤΩΝΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΔΙΚΕΙΝ ΚΑΙ ΤΟ ΜΗ ΑΔΙΚΕΙΣΘΑΙ-
ΑΔΙΚΙΑ /ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ-χ.ν.κουβελης
.
η θεση του σοφιστη Θρασυμαχου ειναι πως ισχυει το δικιο του
ισχυροτερου,
και ο Σωκρατης πως η δικαιοσυνη ειναι αρετη ,αγαθον,και με
αυτη ο ανθρωπος θα γινει ευτυχης,και σε καμια περιπτωση
δεν πρεπει να πρατουμε το αδικο και να νομιζουμε πως μας
ωφελει,
ο Γλαυκων, ο αδελφος του Πλατωνα,λεει πως ο ανθρωπος επιλε-
γει το αδικο σαν το πιο ωφελιμο απο το δικαιο,και αναγκαζεται
να ειναι δικαιος γιατι δεν δυναται να αδικησει και να τιμωρησει
αυτους που τον αδικουν,η δικαιοσυνη ειναι μεσοτης του βελτιστου
που ειναι το αδικειν και του χειριστου να αδικεισαι,
οι ανθρωποι αδυνατωντας να τιμωρησουν αυτους που αδικουν,
επειδη ειναι ισχυροτεροι ,εξαναγκασθηκαν να θεσπισουν νομους,
η δικαιοσυνη ειναι μια αναγκαστικη συμβαση,
καθε ανθρωπος,δικαιος και αδικος,αν του δινονταν η δυναμη να
αδικησει και να μην τιμωρηθει τοτε με ευχαριστηση θα επελεγε
το αδικο απο το δικιο σαν περισσοτερο ωφελιμο γι'αυτον,προ-
τιμοτερον να αδικεις παρα να αδικεισαι.
Ο Γλαυκων στη Πολιτεια του Πλάτων. Πολιτείνα. [Βιβλίο Β,
359d-360d] διηγειται τον μυθο του δαχτυλιδιου του Γυγη:
.
οἵαν [359d] ποτέ φασιν δύναμιν τῷ [Γύγου] τοῦ Λυδοῦ προγόνῳ
γενέσθαι.εἶναι μὲν γὰρ αὐτὸν ποιμένα θητεύοντα παρὰ τῷ τότε
Λυδίας ἄρχοντι, ὄμβρου δὲ πολλοῦ γενομένου καὶ σεισμοῦ ῥα-
γῆναί τι τῆς γῆς καὶ γενέσθαι χάσμα κατὰ τὸν τόπον ᾗ ἔνεμεν.
ἰδόντα δὲ καὶ θαυμάσαντα καταβῆναι καὶ ἰδεῖν ἄλλα τε δὴ
ἃ μυθολογοῦσιν θαυμαστὰ καὶ ἵππον χαλκοῦν, κοῖλον, θυρίδας
ἔχοντα, καθ’ ἃς ἐγκύψαντα ἰδεῖν ἐνόντα νεκρόν, ὡς φαίνεσθαι
μείζω ἢ κατ’ ἄνθρωπον, τοῦτον δὲ ἄλλο μὲν οὐδέν, περὶ δὲ
[359e] τῇ χειρὶ χρυσοῦν δακτύλιον ὄντα περιελόμενον ἐκβῆναι.
συλλόγου δὲ γενομένου τοῖς ποιμέσιν εἰωθότος, ἵν’ ἐξαγ-
γέλλοιεν κατὰ μῆνα τῷ βασιλεῖ τὰ περὶ τὰ ποίμνια, ἀφικέσθαι
καὶ ἐκεῖνον ἔχοντα τὸν δακτύλιον· καθήμενον οὖν μετὰ τῶν
ἄλλων τυχεῖν τὴν σφενδόνην τοῦ δακτυλίου περιαγαγόντα
πρὸς ἑαυτὸν εἰς τὸ εἴσω τῆς χειρός, τούτου δὲ γενομένου
[360a] ἀφανῆ αὐτὸν γενέσθαι τοῖς παρακαθημένοις, καὶ διαλέ-
γεσθαι ὡς περὶ οἰχομένου. καὶ τὸν θαυμάζειν τε καὶ πάλιν ἐπιψη-
λαφῶντα τὸν δακτύλιον στρέψαι ἔξω τὴν σφενδόνην, καὶ
στρέψαντα φανερὸν γενέσθαι.
καὶ τοῦτο ἐννοήσαντα ἀποπειρᾶσθαι τοῦ δακτυλίου εἰ ταύτην
ἔχοι τὴν δύναμιν, καὶ αὐτῷ οὕτω συμβαίνειν, στρέφοντι μὲν
εἴσω τὴν σφενδόνην ἀδήλῳ γίγνεσθαι, ἔξω δὲ δήλῳ· αἰσθό-
μενον δὲ εὐθὺς διαπράξασθαι τῶν ἀγγέλων γενέσθαι τῶν παρὰ τὸν
βασιλέα, ἐλθόντα [360b] δὲ καὶ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ μοιχεύσαντα,
μετ’ ἐκείνης ἐπιθέμενον τῷ βασιλεῖ ἀποκτεῖναι καὶ τὴν ἀρχὴν οὕτω
κατασχεῖν.
εἰ οὖν δύο τοιούτω δακτυλίω γενοίσθην, καὶ τὸν μὲν ὁ δίκαιος
περιθεῖτο, τὸν δὲ ὁ ἄδικος, οὐδεὶς ἂν γένοιτο, ὡς δόξειεν,
οὕτως ἀδαμάντινος, ὃς ἂν μείνειεν ἐν τῇ δικαιοσύνῃ καὶ
τολμήσειεν ἀπέχεσθαι τῶν ἀλλοτρίων καὶ μὴ ἅπτεσθαι, ἐξὸν
αὐτῷ καὶ ἐκ τῆς ἀγορᾶς ἀδεῶς ὅτι βούλοιτο λαμβάνειν,
[360c] καὶ εἰσιόντι εἰς τὰς οἰκίας συγγίγνεσθαι ὅτῳ βούλοιτο,
καὶ ἀποκτεινύναι καὶ ἐκ δεσμῶν λύειν οὕστινας βούλοιτο, καὶ
τἆλλα πράττειν ἐν τοῖς ἀνθρώποις ἰσόθεον ὄντα. οὕτω δὲ
δρῶν οὐδὲν ἂν διάφορον τοῦ ἑτέρου ποιοῖ, ἀλλ’ ἐπὶ ταὔτ’ ἂν
ἴοιεν ἀμφότεροι.
καίτοι μέγα τοῦτο τεκμήριον ἂν φαίη τις ὅτι οὐδεὶς ἑκὼν δίκαιος
ἀλλ’ ἀναγκαζόμενος, ὡς οὐκ ἀγαθοῦ ἰδίᾳ ὄντος, ἐπεὶ ὅπου γ’ ἂν
οἴηται ἕκαστος οἷός τε ἔσεσθαι ἀδικεῖν, ἀδικεῖν.
λυσιτελεῖν γὰρ δὴ οἴεται πᾶς ἀνὴρ πολὺ [360d] μᾶλλον ἰδίᾳ
τὴν ἀδικίαν τῆς δικαιοσύνης, ἀληθῆ οἰόμενος,ὡς φήσει ὁ περὶ
τοῦ τοιούτου λόγου λέγων· ἐπεὶ εἴ τις τοιαύτης ἐξουσίας ἐπιλα-
βόμενος μηδέν ποτε ἐθέλοι ἀδικῆσαι μηδὲ ἅψαιτο τῶν ἀλλοτρίων,
ἀθλιώτατος μὲν ἂν δόξειεν εἶναι τοῖς αἰσθανομένοις καὶ ἀνοητό-
τατος, ἐπαινοῖεν δ’ ἂν αὐτὸν ἀλλήλων ἐναντίον ἐξαπατῶντες ἀλλή-
λους διὰ τὸν τοῦ ἀδικεῖσθαι φόβον.
.
[μεταφραση χ.ν.κουβελης]
.
σαν εκεινη τη δυναμη που καποτε λενε απεκτησε ο Γυγης του Λυδου
ο προγονος,
ηταν λοιπον αυτος βοσκος υπηρετωντας τον τοτε αρχοντα της Λυδιας ,
επιασε δυνατη καταιγιδα και σεισμος ανοιξε τη γη κι εγινε χασμα στο
τοπο εκει που εβοσκε,
το ειδε κι απο περιεργεια κατεβηκε κι ειδε κι αλλα περιεργα εκει μεσα,
οπως μυθολογειται,και ενα χαλκικο αλογο κοιλο που'χε μικρες πορτες
κι απ'αυτες σκυβοντας βλεπει μεσα εναν νεκρο που φαινονταν να ηταν
πολυ μεγαλυτερος στο σωμα απο εναν συνειθισμενο ανθρωπο,απ'αυτον
τιποτα αλλο,στο χερι του φορουσε χρυσο δαχτυλιδι το οποιο τρα-
βωντας και γυρνωντας το το'βγαλε και βγηκε εξω,
οταν εγινε η καθιερωμενη συγκεντρωση των βοσκων για να
δωσουν την μηνιαια αναφορα στο βασιλια για τα κοπαδια
πηγε κι εκεινος εχοντας το δαχτυλιδι,κι οπως καθονταν με
τους αλλους συνεβηκε κατα τυχη να γυρισει τη πετρα του δα-
χτυλιδιου προς τα μεσα του χεριου, οταν εγινε αυτο εγινε αο-
ρατος στους παρευρισκομενους που συζητουσαν σαν να'χε φυ-
γει,εκεινος απορισε και ψαχουλευωντας το δαχτυλιδι γυρισε πα-
λι τη πετρα προς τα εξω και αφου την εστρεψε εγινε ορατος
κι αυτο συνειδοποιωντας δοκιμασε αν το δαχτυλιδι εχει αυτη τη
δυναμη και αυτο το ιδιο σμβαινει,στρεφοντας τη πετρα προς τα
μεσα γινεται αορατος,προς τα εξω αορατος,
αφου βεβαιωθηκε αμεσως ενεργησε να γινει ενας απ'τους εκπρο-
σωπους που θα παρουσιαζονταν στον βασιλια,
πηγε και με τη γυναικα του μοιχευσε,μ'εκεινη επιτιθεμενος στο βα-
σιλια τον σκοτωσε και την εξουσια ετσι του αρπαζει
αν λοιπον δυο τετοια ιδια δαχτυλιδια γινονταν να υπαρχουν και το ενα
το φορουσε ο δικαιος,το αλλο ο αδικος,κανενας τους δεν θα'ταν,οπως
θα φαινονταν,τοσο ισχυρος που να παραμεινει στη δικαιοσυνη και χω-
ρις δισταγμο ν'απεχει απο τα ξενα και να μην τ'αγγιξει,
ενω απ'αυτο θα μπορουσε απ'την αγορα αφοβα να παιρνει οτι θελει
και μπαινοντας στα σπιτια να'χει στενη επαφη μ'οποιον θελει
και να σκοτωνει και ν'απελευθερωνει απ'τη φυλακη οποιους θελει
κι αλλα τετοια να κανει μεσα στους ανθρωπους σαν ισος με θεο
κι ετσι δρωντας τιποτα διαφορετικο απ'τον αλλον δεν κανει
αλλα και οι δυο στα ιδια να ειναι,
και ποια μεγαλυτερη αποδειξη απ'αυτο αν καποιος πει πως κα-
νενας απ'τη θεληση του δικαιος αλλα αναγκαζεται να ειναι,
αφου δεν ειναι αγαθο απο μονο του,επειδη οπου ο καθενας
νομιζει πως μπορει ν'αδικει αδικει,
πολυ δε περισοτερο επωφελιμη καθε ανθρωπος νομιζει την
αδικια απ' τη δικαιοσυνη,κι αληθινα θα το νομιζει,οπως λεει
αυτος που υποστηριζει αυτο το λογο,
επειδη αν κανεις εχοντας λαβει τετοια εξουσια σε τιποτα δεν θελει
ν'αδικησει κι ουτε τιποτα απ'τα ξενα ν'αρπαξει,δυστυχισμενος θα φαι-
νονταν σ'οσους καταλαβαινουν και παρα πολυ ανοητος, να τον επαι-
νουν οταν ειναι μπροστα σ'αλλους παραπλανωντας ο ενας τον αλλον
για τον φοβο να αδικηθουν
.
.
.
ΤΑ ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΑ ΤΟΥ ΠΛΑΤΩΝΑ ΣΤΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΤΟΥ
-ΗΣΙΟΔΟΣ -ΟΜΗΡΟΣ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ΤΑ ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΑ ΤΟΥ ΠΛΑΤΩΝΑ ΣΤΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΤΟΥ
[Βιβλιο Β'-363b] ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΙΚΑΙΟΥΣ-Αποσπασματα απο τον ΗΣΙΟΔΟ
και τον ΟΜΗΡΟ- μεταφραση χ.ν.κουβελης
.
[για τους δικαιους]
.
ὥσπερ ὁ γενναῖος ῾Ησίοδός τε καὶ ῞Ομηρός φασιν, ὁ μὲν
τὰς δρῦς [363b] τοῖς δικαίοις τοὺς θεοὺς ποιεῖν
ἄκρας μέν τε φέρειν βαλάνους, μέσσας δὲ μελίσσας·
εἰροπόκοι δ’ ὄιες, φησίν, μαλλοῖς καταβεβρίθασι,
[το πρωτοτυπο κειμενο απο ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΗΜΕΡΑΙ του Ησιοδου,
στιχοι 232-237]:
[τοῖσι φέρει μὲν γαῖα πολὺν βίον, οὔρεσι δὲ δρῦς
ἄκρη μέν τε φέρει βαλάνους, μέσση δὲ μελίσσας·
εἰροπόκοι δ᾽ ὄιες μαλλοῖς καταβεβρίθασιν·
τίκτουσιν δὲ γυναῖκες ἐοικότα τέκνα γονεῦσιν· 235
θάλλουσιν δ᾽ ἀγαθοῖσι διαμπερές· οὐδ᾽ ἐπὶ νηῶν
νίσονται, καρπὸν δὲ φέρει ζείδωρος ἄρουρα.]
καὶ ἄλλα δὴ πολλὰ ἀγαθὰ τούτων ἐχόμενα. παραπλήσια
δὲ καὶ ὁ ἕτερος·
ὥς τέ τευ γάρ φησιν ἢ βασιλῆος ἀμύμονος ὅς τε θεουδὴς
εὐδικίας ἀνέχῃσι, φέρῃσι δὲ γαῖα μέλαινα
[363c] πυροὺς καὶ κριθάς, βρίθῃσι δὲ δένδρεα καρπῷ,
τίκτῃ δ’ ἔμπεδα μῆλα, θάλασσα δὲ παρέχῃ ἰχθῦς.
[το πρωτοτυπο κειμενο απο την ΟΔΥΣΣΕΙΑ του Ομηρου,
ραψωδια τ',στιχοι 109-114]:
[ὥς τέ τευ ἢ βασιλῆος ἀμύμονος, ὅς τε θεουδὴς
ἀνδράσιν ἐν πολλοῖσι καὶ ἰφθίμοισιν ἀνάσσων 110
εὐδικίας ἀνέχῃσι, φέρῃσι δὲ γαῖα μέλαινα
πυροὺς καὶ κριθάς, βρίθῃσι δὲ δένδρεα καρπῷ,
τίκτῃ δ᾿ ἔμπεδα μῆλα, θάλασσα δὲ παρέχῃ ἰχθῦς
ἐξ εὐηγεσίης, ἀρετῶσι δὲ λαοὶ ὑπ᾿ αὐτοῦ.]
τὴν μὲν κακότητα καὶ ἰλαδὸν ἔστιν ἑλέσθαι
[364d] ῥηϊδίως· λείη μὲν ὁδός, μάλα δ’ ἐγγύθι ναίει·
τῆς δ’ ἀρετῆς ἱδρῶτα θεοὶ προπάροιθεν ἔθηκαν
καί τινα ὁδὸν μακράν τε καὶ τραχεῖαν καὶ ἀνάντη·
[το πρωτοτυπο κειμενο απο ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΗΜΕΡΑΙ του Ησιοδου,
στιχοι 287-292]:
[τὴν μέν τοι κακότητα καὶ ἰλαδόν ἐστιν ἑλέσθαι
ῥῃδίως· λείη μὲν ὁδός, μάλα δ᾽ ἐγγύθι ναίει·
τῆς δ᾽ ἀρετῆς ἱδρῶτα θεοὶ προπάροιθεν ἔθηκαν
ἀθάνατοι· μακρὸς δὲ καὶ ὄρθιος οἶμος ἐς αὐτὴν 290
καὶ τρηχὺς τὸ πρῶτον· ἐπὴν δ᾽ εἰς ἄκρον ἵκηται,
ῥῃδίη δὴ ἔπειτα πέλει, χαλεπή περ ἐοῦσα].
.
[μεταφραση χ.ν.κουβελης]
[για τους δικαιους]
οπως και ο γενναιος Ησιοδος και ο Ομηρος λενε,
ο ενας
στους δικαιους τις βελανιδιες κανουν οι θεοι
να φερνουν στις ακρες των κλαδιων τους καρπους βελανιδια
και στα μεσα των κορμων τους μελισσια
τα πολυμαλλα προβατα στα μαλλια καταφορτωνουν
[το πρωτοτυπο κειμενο απο ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΗΜΕΡΑΙ του Ησιοδου,
στιχοι 232-237]:
[σ'αυτους η γη πολλα αγαθα φερνει,στα ορη οι βελανιδιες
να φερνουν στις ακρες των κλαδιων τους καρπους βελανιδια
και στα μεσα των κορμων τους μελισσια
τα πολυμαλλα προβατα στα μαλλια καταφορτωνονται
οι γυναικες παιδια γεννουν που μοιαζουν στους γονεις
βλασταινουν τ'αγαθα περα ως περα,ουτε με τα καραβια
θαλασσοδερνωνται,το καρπο τον φερνει η ζωοδοτρα γη]
και αλλα πολλα αγαθα ακολουθουν.παραπλησια κι ο αλλος
λεει
οπως για καποιον φρονιμο βασιλια που τους θεους φοβαται
και τη δικαιοσυνη υποστηριζει,η ευφορος γη φερνει σιταρια
και κριθαρια,τα δεντρα καρπους γεμιζουν,
στα μαντρια γεννιουντα αρνια,ψαρια η θαλασσα δινει
[το πρωτοτυπο κειμενο απο την ΟΔΥΣΣΕΙΑ του Ομηρου,
ραψωδια τ',στιχοι 109-114]:
οπως για καποιον φρονιμο βασιλια που τους θεους φοβαται
και σε πολλους ανθρωπους και γενναιους κυβερναει
και τη δικαιοσυνη υποστηριζει,η ευφορος γη φερνει
σιταρια και κριθαρια,τα δεντρα καρπους γεμιζουν,
στα μαντρια γεννιουνται αρνια,ψαρια η θαλασσα δινει
απ'τη καλη κυβερνηση,ευτυχουν οι λαοι στη πολιτεια του]
της κακιας τα εργα και αφθονα κι ευκολα ερχονται
επιπεδος ομαλος ο δρομος,πολυ κοντα βρισκεται
στην αρετη κοπο ιδρωτα εβαλαν μπροστα οι θεοι
και τον δρομο μακρυ και τραχυ κι ανηφορικο
[το πρωτοτυπο κειμενο απο ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΗΜΕΡΑΙ του Ησιοδου,
στιχοι 287-292]:
της κακιας τα εργα και αφθονα κι ευκολα ερχονται
επιπεδος ομαλος ο δρομος,πολυ κοντα βρισκεται
στην αρετη κοπο ιδρωτα εβαλαν μπροστα οι αθανατοι θεοι
μακρυς κι ανηφορικος ο δρομος γι'αυτην και τραχυς
στην αρχη,οταν ομως στη κορυφη φτασεις ευκολα
την αποκτας,αν κι ηταν δυσκολη κοπιαστικη]
.
.
.
η Κιρκη Καλλωπιζομενη-αρχαικο-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
η Κιρκη-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Εσωτερικα γυναικων-Κιρκη
.
απογευμα αργα-και δεν γυρισε-απο το πρωι-κατω στη θαλασσα-
κοιταζει τους γλαρους-''να πετουσε''-να γινονταν να πετουσε-
ακουστηκε το κλαμα του μωρου-ετρεξε στη καμαρη-ησυχασε
το παιδι-γυρισε-απ'το παραθυρο ειδε τον ηλιο να δυει-κατακοκ-
κινος-σε λιγο θα νυχτωνε-ποτε δεν ειχε αργησει τοσο-απο το
πρωι-να τον αφηνε να φυγει;-πως να το πει;-επρεπε να του το
πει-
''αν θελεις μπορεις να φυγεις''του ειπε οταν γυρισε-ετρωγαν-
την κοιταξε-''και το παιδι;''-''μικρο ειναι ,δεν θα καταλαβει,θα
τα καταφερω μονη μου''-ειδε τα ματια του,τα χαμηλωσε-''μην
στεναχωριεσε''του ειπε-δεν μιλησε,σιωπηλος-''στη θαλασσα
εβλεπα ολημερα τους γλαρους,ν'ανεβαινουν κι επειτα να
κατεβαινουν,κυκλους εκαναν''-σταματησε-''ποτε δεν ξανοι-
χτηκαν,να ξεφυγουν,εκει τριγυριζαν''-του επιασε το χερι-''ειναι
ζεστο το χερι σου''της ειπε,''και τρεμει''-
μετα το φαγητο βγηκαν στον κηπο-ο ηχος ενος γριλλου-''εχει
πανσεληνο αποψε'' ειπε εκεινη-εκεινος σηκωσε το κεφαλι-
ειδε το φεγγαρι-''πανσεληνος''-ειπε-σαν ν'αποχαιρετουσε πολυ-
αγαπημενο προσωπο-''το προσωπο σου πως φεγγει στο φως του
φεγγαριου ''της ειπε-εκεινη γελασε-
μπηκαν στο σπιτι-πηγαν στο παιδι-''κοιμαται''ειπε η γυναικα-
''ησυχα,μην το ξυπνησουμε''-προσεχτικα του διορθωσε τα σκε-
πασματα-
στην κρεββατοκαμαρα-''ν'αφησουμε το παραθυρο ανοιχτο''-
συμφωνησε-ξαπλωσαν-
εκεινη κοιμηθηκε-εκεινος αγρυπνουσε -''το φως πως καθυστερει
στο δωματιο''σκεφτηκε να την ξυπνησει-ηθελε να την ξυπνησει-
δεν την ξυπνησε-η αναπνοη της απαλη-
σε λιγο τον πηρε ο υπνος
.
.
.
στοα προς Πατησιων-Ομονοια-Αθηνα -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
κομματια της Αθηνας Ομονοια νυχτα
.
.
ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ
Ομονοια,νυχτα μετα της μια,στη στοα προς Πατησιων,
χρονικο μιας γυναικας,πως σε λενε;your name?Αννα,
Πολσκα;ναι με ξενικη προφορα,στο ξενοδοχειο,are you
happy?δεν ξερω,απαντηση,ξανθα μαλλια,γαλαζια ματια,
100 ευρω,πολλα ειναι,δεν πειραζει,κρατησε τα,for you baby
.
.
στοα προς Πατησιων-Ομονοια-Αθηνα -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ΕΠΙΓΡΑΜΜΑ
φιλε διαβατη,
ειμαι στο κρεββατι του Προκρουστη ξαπλωμενος
μετα απο σενα ακολουθησα
.
.
.
mona lisa gioconda -c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΜΟΝΑΣ ΛΙΖΑΣ
''η νυχτα σε πλακωνει,σε κρυβει,ποιος να ενδιαφερθει
για σενα,αν υπαρχεις,αν εισαι,τι νοιωθεις,μηπως κι εσυ
ενδιαφερεσαι για τους αλλους'',σταματησε,ηπιε μπυρα
απ'το ποτηρι της,''ποσους απ'αυτους που ειναι γυρω μας
αυριο θα τους ξαναδεις;ποτε,κι αν τους ξαναδεις δεν θα
τους αναγνωρισεις πως ειναι αυτοι,ειμαστε αγνωστοι
εν μεσω αγνωστων'',με κοιταξε,ειδα το ανεπαισθητο
χαμογελο στα χειλη της,''να απο μενα τι ξερεις;οτι σου
λεω ξερεις,κι αν σου λεω ψεματα;ξερεις να ξεχωρισεις
την αληθεια απο το ψεμα;'',''την αληθεια;πως ξερουμε
τι ειναι αληθινο,πραγματικο;'',ειπα,''εγω ειμαι πραγματικη,
το σωμα μου,η φωνη μου,οτι ειμαι εδω,πραγματικο ειναι
πως εσυ,τωρα αυτη τη στιγμη,καθεσαι απεναντι μου και
συζηταμε,η αληθεια ομως τι ειναι;αυτο το ξερουμε;'',
''η' δεν εχει ενδιαφερον;και μονο το πραγματικο φτανει
να ειμαστε;'',με ρωτησε,''ποσο χρονων εισαι'',τη ρωτησα,
''τριαντα δυο,αληθεια'',''φαινεσαι μικροτερη'',''ειδα μια
εικονα σου'',συνεχισα,''ξερεις ποια;'',''ξερω'',το ιδιο ανε-
παισθητο χαμογελο,''πισω απο το παραθυρο φαινονταν
στο βαθος του οριζοντα αχνα τα βουνα,υποψιαζοσουν τα
βραχια'',''εισαι ομορφη''της ειπα,''ναι στην εικονα ειμαι
ομορφη'',''και στη πραγματικοτητα,εδω τωρα μπροστα μου,
εισαι ομορφη''της ειπα,''και η εικονα ειναι πραγματικοτητα
η' απατη;'',''δεν ξερω η' μαλλον ξερω'',απαντησε,''γι'αυτο
χαμογελας;'',δεν απαντησε,δεν επανελαβα την ερωτηση μου,
δεν επεμενα να παρω απαντηση,
.
.
.
Γιαννης Σκαριμπας-συγγραφεας-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
στον Γιαννη Σκαριμπα
-Εκ Χρεους -χ.ν.κουβελης
καλλιο χορευταρας να'μουνα περι
καλλαμαρας με μολυβακια
και στα νερα τα ουλαλουμ
να'ριχνα βοτσαλακια
[απο τη παρασταση Ο ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΟΥ ΟΥΛΑΛΟΥΜ]
Εφοριακος:Καραγκιοζη,ωραιο το σπιτι σου,θα κοστισε ακριβα;
Καραγκιοζης:με ενοικιο μενω,τι με περασες Σεφερη;
Εφοριακος:ομως οικονομας απο τις παραστασεις σου
Καραγκιοζης:βεβαια κονομαω πολλα.Τωρα σημερα και χτες υπεστην
μια αγρια πανστρατια επιθεση δοξης
Εφοριακος:θα επεσες,οπωσδηποτε,εις τον πειρασμον να πλουτισεις
και να δοξασθεις,ολοι ειμαστε αδυνατοι εις την δοξα και τα πλουτη
Καραγκιοζης:εγω πρωτος αδυνατοτατος,ειχα προγκα με τη δοξα.Ο πει-
ρασμος δεν μου ελειψε και δεν τον κατανικησα,ηθελα κι εγω να βαλω
πιλον υψηλον μετα παρασημου ετσι θα φουσκωνα στο ψεμα τους πλη-
σιον μου και τους παραπερα,εις Ελλαδα εις Εχθρωπη εις Αφρικα και
εις Αμερικα και διατι οχι εις Ασιαν και να μη συγγωνευομαστε και εις
Αστραλια
ουλαλουμοντ
.
.
.
Στρατος Διονυσιου-ο Μεγαλος Λαικος Τραγουδιστης
.
.
Η ΑΤΕΛΕΙΩΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
[Απο τα ΛΑΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ]-χ.ν.κουβελης
η κοινωνια σκαρτη ,πολυ,και αδικη,παρα πολυ,ο Γιωργος σκεφτον-
ταν,ο πατηρ ο εμος την εκανε λαμογια,κοινως κοπανα,κι ουτε φωνη
κι ουτε ακροαση,η δε μητηρ η εμα κι αυτη ως σουπια θολωσε τα νερα
μιαν ημερα κι εξηφανησθη προς αγνωστον κατευθυνσην με καποιο
μυστηριο,Τακη ονοματι,αγνωστων λοιπον στοιχειων,
το λοιπον ο Γιωργος τη γαζωσε παιδιοθεν σε διαφορα ιδρυματα τετοια
που σκαρωνουν διαφοροι φιλανθρωποι περι τας τυψεις,
ετσι τη σκαπουλαρε στη ζηση ο Γιωργος με τα εξυπνα τα μορτικα μηδε
εξαιρουμενου του αναμορφωτηριου,περι της μορφωσεως του δηλαδη
εις ατομον χρησιμον εις την κοινωνιαν,
αν ομως η κοινωνια σ'εχει γραμμενο και εις την απεξω δεν μορφωνεσαι,
μορφωνεσαι;εγινε κατανοητον,
κι εφτασε στα 19 του χρονια,γερο παιδι και τσιφτικο,ομορφοπαιδο,
μαγγας,στη πιατσα καθαρος ξηγημενος,
πολλα και ποικιλα μηχανευτηκε δια τον επιουσιον,ζορικα τα πραγματα,
καθ'οτι τα πολιτζαι ξυπνησανε κι ανθιζονται το πασα τι στα [περιξ και
σ'εχουν,αδερφε μου,στο στενο παρακουλουθητο και δεν το'χουν τιποτις
μια μερα των ημερων να σ'αγκαζαρουν να σε ριξουν στο λακκο των λε-
οντων ητοι στη τενεκα της φυλακης,να πας αμοντε,και δεν δινουν ενα
παραγια παρτη σου,γι'αυτο χρειαζεται μεγιστη προσοχη και οματια δε-
κατεσσερα να μην σε φαει το σκοταδι,το μεδεν,
το λοιπον μεχρι προς ωρας ο Γιωργος τη γαζωνε ανευ τραβηχτικων,ενα
γκεσε μια σουμα να κανει να παρατησει το παρανομο κονομι και να ζησει
ως ανθρωπος ενεκα και η Μαργαριτα,πλασμα θεσπεσιον,εξ ουρανου δω-
ρον,να ρομαντζαρεις ομου και να χαιρεται η ψυχη σου,τετοια σου λεω
ειναι η Μαργαριτα,μολτο γκροσο αμορε,''θα σε παρω στο επισημο''
''μη μου το λες,εισαι φινος'',''Μαργαριτα αμορε μιο,ειμαι αντρας
και ξηγιεμαι σπαθι,λιαν συντομως'',''αμορε μιο ''ειπε η Μαργαριτα και
χαμηλωσε τα ματια`στο σεμνον
και το λιαν συντομως εγινε 8,ολογραφως οχτω,μηνους μακρον,
καθοτι σε μια δουλεια δεν ειχε την πρεπουσα επιτυχια ο Γιωργος και
κλειστηκε στη στενη και η δικαια κοινωνια εξωθεν απο τοιχους και καγ-
γελα κυκλοφορει,
ηρθε και η Μαργαριτα δυο τρεις φορες στο επισκεπτηριο,κατι τσιγαρα
κατι σοκολατες εφερε κατι ορκους ειπε κατι δακρυα εχυσε και μετα σιω-
πη,ακρα σιωπη,σαν η γης ν'ανοιξε και να την καταπιε,
καποιος δικος του το μιλησε,να το κοριτσι,ερημο ητανε,τι να σου-κανει
μοναχο στη κοινωνια ενα κοριτσι,απροστατευτο,σα καλαμια στο καμπο
να βολοδερνει,με τα θερια να τα βαλει,να γνωρισε καποιο τζε,τα'χε ο τζε
τα εχει του,και τη κοπανησε μαζι του προς τα ανω στρωματα της κοινωνιας,
πο'χει καθαρον αερα,και να μην την ψαχνεις
και δεν την εψαξε ο Γιωργος οταν βγηκε απ'τη στενη,''εδω η ιδια η μανα
που σε γεννησε δεν δινει ενα παρα για παρτη σου ,και θα δωσει μια καποια
Μαργαριτα,μαδησε και παει'',ειπε ο Γιωργος και δεν το πηρε κατακαρδα
''στη κοινωνια εισαι κατι η' δεν εισαι'',του μπι ορ νοτ του μπι,αυτο ειναι,
τερμα τα διφραγκα
.
.
.
katzelmacher-Reiner Werner Fassbinder
.
.
[ΕΛΛΗΝΑΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΗΣ] ΓΕΡΜΑΝΙΑ
-[5 Ιστοριες]- χ.ν.κουβελης
.
.
[Ελληνας μεταναστης]1960,Αμβουργο
συνεχεια βρεχει,εχει πολυ υγρασια,στο λιμανι ομιχλη,δεν βλε-
πεις τη μυτη σου,ξεφορτωνουμε μπανανες,σε κουτια ειναι,μας
δινουν ενα μπουκαλι γαλα να πιουμε,μενουμε σε μια αιθουσα
τεραστια,20 ατομα,πριν ηταν αιθουσα κινηματογραφου,ο ανθ-
ρωπος που μας εκανε τα χαρτια και μας εφερε,ενα ειδος δουλε-
μπορου,μας φερνετε σκληρα,να τον φοβομαστε,μας λεει να του
δινουμε τα λεφτα να τα κουμανταρει αυτος,με τα παιδια συνενοη-
θηκαμε να αντιδρασουμε,να διαμαρτυρηθουμε στο προξενειο και
στην αστυνομια,να το μαθουν κοι δημιοσιογραφοι,κρα κανουν για
τετοιες ειδησεις,
ο Γιωργος μπαινει στο σουπερ μαρκετ να ψωνισει και κλεβει,φοραει
ενα μακρυ πανωφορι,ετσι μικροσκοπικος που ειναι τον καλυπτει ολο-
κληρο, μεσα στο πανωφορι στη φοδρα εχει τσεπες και κει ριχνει πραγ-
ματα που αρπαζει,,φερνει ουισκι ,σοκολατες,μεχρι στιγμης δεν τον
εχουν καταλαβει,του ειπα πως καποια μερα θα τον πιασουν,να σταμα-
τησει,
με τον Τακη πηραμε απο πισω δυο γερμανιδουλες,ακομα δεν ξερουμε
τη γλωσσα,δυσκολευομαστε να συνενοηθουμε,οι κοπελες γυριζαν τα
ξανθα κεφαλακια πισω μας κοιτουσαν και γελουσαν,τις διπλαρωσαμε απ'
αριστερα και δεξια,σενε φροιλαιν,ντου γκεφελστ μιχ,βιρ τζου βισεν,τις
ακουσαμε να λενε καινε τζαιτ,ωραια ειπαμε μας καλουν για τσαι,πηρα-
με θαρρος,οταν εφτασαν στο σπιτι τους φοβηθηκαμε και τις αφησαμε,
λενε πως εδω οι γυναικες μετα τον πολεμο ειναι ευκολες,δεν εχουν προ-
βλημα να κανουν σχεση λιμπε με ξενους,
τελικα αντιδρασαμε στον ανθρωπο,τον δουλεμπορο που μας εφερε,αυτος
θυμωσε πολυ κι ορμηξε πανω σ'εναν απο μας,τον αρπαξε τον εσπρωξε
και τον πεταξε και τον κλωτσουσε με μανια και εβριζε,αχαριστοι,τιπο-
τενοι,σκουληκια,ξεβρακωτοι,τρομαξαμε να τον βγαλουμε απ'τα χερια
του,
μετα απ'αυτο το γεγονος φωναξαμε τους δημοσιογραφους,ηρθε και η
αστυνομια,εκεινον θελησαν να τον συλλαβουν,τους ξεφυγε,τον κυνηγη-
σαν στα χωραφια,ακουσαμε και πυροβολισμους,απο τοτε δεν τον ξα-
ναειδαμε,γλυτωσαμε απ'δαυτον,
τα πραγματα τωρα ειναι καλυτερα για μας,φυγαμε κι απ'την αιθουσα
κι εχουμε ξεχωριστα δωματια ανα δυο,
αν κανουμε οικονομια και βασταξουμε τα λεφτα θα ειναι καλα,θα στει-
λουμε και στη πατριδα
[Ελληνας μεταναστης]1962,Φρανκφουρτη
στο μερος που ηταν οι οικοι ανοχης δυο αντρες ειχανε πλακωθει στα χερια κι ηταν κατω στο
δρομο κι ο ενας χτυπουσε τον αλλον με τις γροθιες,ειδοποιηθηκε η αστυνομια και με δυο
περιπολικα τους στησανε κλειο και τους κλεισανε το δρομο,αυτοι μολις τους ειδαν σηκωθηκανε πανω αγκαλιαστηκανε και λεγανε,''παιζουμε'',αυτο ηταν αιτια να γνωρισω τη γειτονισα μου,μια γερμανιδα,που δουλευε σε μπορδελο και βγηκε στη πορτα με το κομπινεζον ακουγοντας τη φασαρια,ειχε ενα διωροφο,αυτοκινητο
[Ελληνας μεταναστης]1963,Βερολινο
ηρθα στο Βερολινο απο τη Φρανκφουρτη για δουλεια,δυσκολα να
βρω,
μας περικυκλωσαν και μας πιασανε,μας περασαν χειροπεδες,τις εσφι-
ξαν πολυ,τα χερια μου πονουσαν,θα μας περασουν απο δικη φοβαμαι
πως θα μας απελασουν,
ηρθαν και μας ειπαν πως πρεπει να φυγουμε,ειμαστε ανεπιθυμητοι,
οριστηκε και μερα,η ακριβης ημερομηνια,5 Μαιου 1963,
ειδα και τη μικρη ηρθε με τη μανα της,με κοιτουσε το παιδι ,δεν ξερει
να μιλαει ελληνικα,στα γερμανικα ειπε:μπαμπα που θα πας;τι θα
σου κανουν;της ειπα πως ειμαι καλα και θα'ρχουμαι να τη βλεπω,
να μην ανησυχει,
ηξερα πως ελεγα ψεματα,και η μανα της το ηξερε,ποτε δεν θα ξανα-
γυρνουσα στη Γερμανια,
[Ελληνας μεταναστης]1968,Αννοβερο,
ενα χρονο εκλεισε η χουντα στην Ελλαδα,δεν ξερουμε εδω ποιος ειναι
χαφιες και ποιος δεν ειναι,φυλαγομαστε απ'ολους,
αδυνατο να επισκεφτω τη πατριδα,μας μπλοκαραν τα χαρτια,να μην δου-
με τι γινεται,τι συμβαινει,
καποιος φιλος μου ειπε για μια μυστικη οργανωση κατα της χουν-
τας κι αν θελω να οργανωθω,να γινω μελος σ'αυτην,απαντησα οχι,δεν
ενιωθα ετοιμος,ειπα,βαθια ομως μεσα μου ξερω τι κουφια πραγματα
ειναι οι ιδεολογιες και πως σε προδιδουν,σε απογοητευουν,
μισω τη πολιτικη κατασταση στην Ελλαδα που μου απαγορευει
να δω τους δικους μου,τον πατερα και τη μανα,τ'αδερφια μου,
τους συγεννεις
[Ελληνας μεταναστης]1970,Μοναχο
σημερα κανει πολυ κρυο,εχω ρεπο,τ'απογευμα θα παμε με τη Λενι
σε μια μπυραρια,στρασε Γουλιελμου 32,η Λενι ειναι 20 χρονων,
μετριο αναστημα,λεπτη,ξανθα μαλλια γαλαζια ματια,ομορφη,αγα-
πιομαστε,εχουμε ενα μηνα και πανω που ζουμε μαζι στο σπιτι
μου,ενα δυαρι διαμερισμα στη στρασε Ζιγκριφ αριθμος 44 δευτε-
ρος οροφος,
.
.
katzelmacher-Reiner Werner Fassbinder
.
.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου