.
.
Romanco [ η Κανταδα ] ] 1 ]
.
.
Romanco [ Μαρια Πενταγιωτισσα ] [ 2 ]
.
.
Romanco[ Οι Τρεις Χαριτες ][ 3 ]
.
.
Romanco[Νεραιδες] ] 4 ]
.
.
.
Προδημοσιευση ενος Επιστολογραφικου
ROMANCO
[''Την δι'Αλληλογραφιας Γνωριμιαν μας '' ]
[Αποσπασματα]
.
Εν Ηρακλειω τη 12 Αυγουστου 1952
Αγαπητε Λευτερη
Επειτα απο τοσο καιρο που ειχα να λαβω
γραμμα σου,φανταζεσαι την χαρα μου,οταν
ο ταχυδρομος μου παρεδωσε το γραμμα σου
αυτο.
Αφανταστη ηταν η λυπη μου οταν το γραμμα
που σου ειχα στειλει προ μηνος περιπου,και που
ηταν γεματο απο τις εντυπωσεις του τοσο ωραι-
ου ταξειδιου γυρισε πισω με μια σημειωση του
Ανθ/γου σου που με πληροφορουσε οτι ειχες
τραυματισθει.Του ξαναγραψα ζητωντας την
νεα σου συσταση και πληροφοριες.
Δεν ηξερε και εκεινος τη συσταση σου,και
περιμενα γραμμα σου ελπιζοντας οτι δεν θ'
αργουσε.
Η φωτογραφια που μου στελνεις στο αποκομ-
μα της εφημεριδος παρθηκε στο κεντρο ''Λου-
ξεμβουργο'' της Θεσσαλονικης,το βραδυ που
ο Κρητικος συλλογος μας παρεθεσε γευμα.
Ειμαι εκεινη που σημειωσα με το τοξο.Δεν
εχω βγει καθολου καλα,αλλα δεν πειραζει.
Μαθε οτι προβιβαστηκα με 18 και κατι.Και
τωρα μη εχοντας τι να κανω αυτο το καλο-
καιρι θα παραθερισω σε κανενα χωριο.Ε-
τοιμαζομαι μαλιστα να φυγω με τη θεια μου
,και τον αδελφο μου.Φανταζομαι να περασω
καλα...Μετα θα φροντισω να διοριστω στη
Τραπεζα της Ελλαδος γιατι βαρεθηκα το
θρανιο.Θα εξακολουθησω δε τα γαλλικα,
τα Αγγλικα και την στενογραφια.Αλλα αυτα
για τον χειμωνα.Τωρα περνω τον καιρο μου
διαβαζοντας διαφορα μυθιστορηματα,κεν-
τωντας, παιζωντας μπαλλα,κολυμβωντας ,
κ.τ.λ.Μαθε πως δεν πηγαμε μονο στη Θεσ-
σαλονικη,αλλα και στην Βερροια-Κοζανη-
Κατορια-Φλωρινα-φυλακιο της Νικης-
Εδεσσα-Ναουσα και ξαναγυρισαμε παλι
στη Θεσσαλονικη.Ποσο καλα περασαμε.
Αυτη η εκδρομη θα μου μεινει αξεχαστη.
Που να'ξερα οτι βρισκοσουν εκει,θα πε-
τιομουν να σ'εβλεπα-αν και μας το απηγο-
ρευαν αυστηρως να πηγαινουμε καπου
μονες.
Φανταζομαι τη χαρα σου,τωρα που εισαι
κοντα στην οικογενεια σου,κοντα στην
αδελφουλα σου,που τοσο την αγαπας...
Οταν μου ξαναγραψεις ,πληροφορησε με σε
παρακαλω,που χτυπησες,αν υπεφερες,και
αν ακομα υποφερεις.Παντως αν ποναει το
χερι σου,και σου φερνει κοπο να κινης το
χερι σου,μη γραψεις η' γραψε λιγα.Δεν θε-
λω να ειμαι αιτια να υποφερης.
Τα νεα μου ειναι λιγα ,γιατι οπως γραφω
και πιο πανω η ημερα μου ειναι τεμπελι-
κια.Τωρα που σου γραφω μολις εγυρισα
απο την θαλασσα,στην οποια εμεινα 1 ½
ωρα συνεχεια,και ειμαι σκοτωμενη απο την
κουραση.
Σου αρεσει το μπανιο στην θαλασσα; ξε-
ρεις κολυμπι;και αν ξερεις ποιου ειδους
κολυμπι σου αρεσει;
Ποσο λυπαμαι που το χωριο που θα παω
να μεινω δεν εχει κοντα θαλασσα.Την
ελλειψη ομως της θαλασσας την αναπλη-
ρωνει η δροσια, η πρασιναδα ,και το κο-
λυμπι θα το διαδεχθει η...πεζοπορια.Ε-
τσι ειναι η ζωη.Χρειαζεται και λιγη αλλα-
γη και λιγη περιπετεια,
[ Σου ευχομαι καλη αναρρωση ]
Δωσε τους χαιρετισμους μου εις τους
γνωριζωντας την αλληλογραφια μας
Με αδελφικη αγαπη
Μαρια
.
.
Εν Ηρακλειω τη 1 -Σεπτεμβριου 1952
Αγαπητε Λευτερη
Μολις πριν ολιγον ελαβα το γραμμα σου,
που με τοση ανυπομονησια περιμενα.
Ποσο χαρηκα που διαβασα οτι το χερι
σου ειναι καλα πλεον, και θα επανελθης
παλι στην μοναδα σου.
Μαθε οτι επανηλθα και παλι στο Ηρακλειο,
αφου περασα 15 ημερες πολυ ευχαριστα
στο χωριο.Καθε πρωι πηγαινα με τους
συγγενεις μου,για να παρακολουθησω
τον τρυγο στο αμπελι,η' το απλωμα της
σταφιδας,ποτε παλι εμενα στο σπιτι για
να ειδω τους ανθρωπους που εβαζαν ,
για να πατησουν τα σταφυλια..Ολα αυτα
ειναι ενδιαφεροντα πραγματα για μια
κοπελλα που ζει στη πολιτεια και μονον
το καλοκαιρι μπορει να χαρη τις χαρες
του χωριου.Ετυχα δε και στη γιορτη του
Αγιου-Φανουριου που ηταν στας 27 του
περασμενου μηνος,και γιορταζε το χωριο.
Ηλθαν ξενοι και διασκεδασαμε ολοι μαζι,
ενω οι μαντιναδες-[Κρητικα διστιχα ]εδι-
ναν κι επερναν.Πρεπει να ξερης οτι οι
περισσοτεροι Κρητικοι εχουν το χαρι-
σμα να αυτοσχεδιαζουν στιχους.-
Σου αναφερω ενα διστιχο που μου ειπαν,
το μονο που θυμαμαι,απο τα τοσα,για να
δης πως περιπου ειναι αυτα τα ιδιοτυπα
τραγουδια.
''Τα ματια σου μ'αρεσουνε,το χρωμα σου
με πιανει, και θα σου κανω απαγωγη σαν
τον Κεφαλογιαννη''.
Θα ξερης ασφαλως την υποθεση της
Τασουλας – Κεφαλογιαννη χαριν της οποι-
ας απειλησε το νησι μας... δευτερος Τρωι-
κος πολεμος.
Μαθε οτι την Πεμπτη 5 του μηνος θα ανεβω
με τον πατερα στην Αθηνα ,για να φροντι-
σω να προσλειφθω ως υπαλληλος στην
Τραπεζα της Ελλαδος.
Αυτα ειναι τα σπουδαιοτερα νεα μου.
Ειδα στο γραμμα σου οτι απ'ολα τα ειδη
της κολυμβυσεως προτιμας το κροουλ,
να λοιπον που εχουμε τα ιδια γουστα.
Αν εισουν εδω θα παραβγαιναμε για να
ειδουμε ποιος ειναι δυνατοτερος στο κο-
λυμπι.
Τωρα πηγαινω στο μπανιο με τον αδελ-
φο μου και με ενα μου εξαδελφο, 23
χρονων, οχι ομως καλο κολυμβητη..Πο-
σο διασκεδαζω οταν αφου ξεμακρυνωμε
λιγο απο την αμμουδια με παρακαλει να
γυρισουμε πισω γιατι δηθεν επαθε κραμπα.
Απο τα παιγνιδια της θαλασσας μου αρεσει
η μπαλλα μεσα στο νερο.Παιζω τακτικα
με την παρεα μου.
Δωσε τους χαιρετισμους μου εις οσους
γνωριζουν τον συνδεσμο μας αυτο.
Γεια Χαρα
Μαρια
.
.
Εν Ηρακλειω τη 11 Σεπτεμβριου 1952
Καλε μου φιλε.
Γεια σου.
Σημερα μολις ηρθα απο την Αθηνα,οπου
ειχα παει για να φροντισω να διορισθω ,
στην Τραπεζα της Ελλαδος οπως σου εγ-
ραψα και στο προηγουμενο γραμμα νομιζω.
Μεγαλη ηταν η χαρα μου,οταν η γιαγια
μου, μου εδωσε την αλληλογραφια μου,
μεσα στην οποια βρηκα και το γραμμα σου.
Πλυθηκα,αλλαξα και εντελως ξεκουραστη
πια,καθισα να σου γραψω,στο γραφειο μου,
κοντα στο ραδιοφωνο,που την στιγμη αυτη
μεταδιδει τελευταιες αγγλικες επιτυχιες.
Το γραμμα σου αυτο με εκανε να εκτιμησω
ακομα πιο πολυ τα σπανια ψυχικα σου
χαρισματα, αφου προτιμησες να θυσιαστης
εσυ-δεν ηταν ταχα θυσια αυτη;- και να σω-
σης μια ολοκληρη οικογενεια απο το πεν-
θος,πραγμα το οποιο δειχνει ανθρωπο σοβα-
ρο,ευσυνειδητο,με μεγαλη καρδια,που ειναι
ετοιμος να θυσιασθη για το καλο του συναν-
θρωπου του.Γι'αυτο η μικρη μας Πατριδα
ειναι, και θα ειναι παντοτε, μια χωρα που
θα σκορπαη πολιτισμο,και θα κατακτα τα
πνευματα και τις καρδιες των ξενων με την
ψυχικη ευγενεια των τεκνων της.
Ισως να υπεφερες στο κρεββατι του νοσο-
κομειου,αλλα πρεπει να αισθανεσαι τον
εαυτον σου υπερηφανο,για την αυτοθυσια
αυτη,και να ευχαριστης τον θεο για την
σωτηρια σου.
Δεν μπορεις να φανταστης την αγωνια μου
δε, οταν ελαβα το γραμμα απο τον λοχαγο
σου,ο οποιος με ειδοποιουσε για τον τραυ-
ματισμο σου.Η αγωνια μου ομως αυτη α-
νταμοιφθηκε αφου στο παραληρημα σου,
ελεγες που-και που το ονομα μου .[ αν αυ-
το δεν ειναι κομπλιμαν.-]
Φανταζομαι την απελπισια της μικρης
Σουλας οταν εμαθε την κατασταση σου.Α-
φου ομως ηταν περαστικο,ολα τα αλλα
ξεχνιουνται γρηγορα ...
Μαθε οτι απο ωρα -σε ωρα περιμανω,να
με ειδοποιησουν απο την Τραπεζα για να
αναλαβω υπηρεσια.Ειμαι χαρουμενη γι'
αυτο,γιατι ειμαι της ιδεας οτι η συγχρονη
γυναικα πρεπει να εςργαζεται, γιατι δια
της εργασιας, απολαμβανει της εκτιμησεως
της κοινωνιας ,μαθαινει να ζη με δικη της
πρωτοβουλια,βρησκει απασχοληση και
ακομα εχει ενα τακτικο μισθο.
Γιατι πως θα μπορεση η γυναικα να προ-
οδευση, και να εξισωθη με τον ανδρα,οταν
κλεινεται μεσα στο σπιτι της ,και φροντιζει
μονον για την καθαριοτητα,και για την πε-
ριποιησην των μελων της οικογενειας;
Δεν ξερω αν συμφωνης με τις ιδεες μου
αυτες.
Αυτα ειναι τα σπουδαιοτερα νεα μου,γιατι
μου φαινεται θα ειναι μονοτονο, και κου-
ραστικο να σου γραψω, τα καθημερινα πε-
ριστατικα που δεν εχουν καμμια σημμασιαν.
Οταν γραψης γραμμα στη αδελφουλα σου,
γραψε της εκ μερους μου χαιρετισμους-αν
φυσικα ξερει την δι'αλληλογραφιας γνωρι-
μια μας, καθως και σ'οποιον αλλο συγγενη
σου την γνωριζει.
Σε αφινω με φιλικη αγαπη.
Μαρια.
.
.
Ηρακλειον τη 1-12-1952
Αγαπητε Λευτερη
Ελαβα το γραμμα σου,και την φωτογραφια
επισης,και σ'ευχαριστω πολυ.Γιατι ομως
δεν την αφιερωσες;
Τι σημασια εχει αν δεν εχεις πετυχει;[καθως
γραφεις].Εχεις βγη ομως αρκετα καλα για
να φαινωνται στο προσωπο σου αποτυπωμε-
να, η καλωσυνη και το θαρρος.
Ειναι αληθεια μεγαλος ο κινδυνος που πε-
ρασατε προ ημερων.Ο θεος ομως σας φυλα-
ξε-καθως πολυ σωστα γραφεις-και δεν πα-
θατε τιποτα.
Εκανες πολυ καλα να τον ευχαριστησης,πη-
γαινοντας στην εκκλησια.
Η εκκλησια ειναι εκεινη που χαριζει τη γαλη-
νη,και κανεις ασχημα να μην πηγαινης,
αν φυσικα υπαρχει κοντα στο φυλακιο σας
καμμια εκκλησια.Φανταζομαι τι κρυο θα
κανη εκει επανω αφου τοτε που ηρθα εγω
και που ηταν Ιουνιος ακομη ειχα τυλιχτει
στο παλτο μου.
Χθες Κυριακη πηρα το ντζιπ και με την πα-
ρεα μου πηγαμε στην εξοχη.Φορουσαν ολες
οι κοπελλες κοντα μανικια,και φυσικα,
ουτε ιδεα για παλτο.
Απο κει θα φαντασθης ποσο ελαφρυ χει-
μωνα εχει το νησι μας.
Δεν φανταζεσαι τι ωραια περασαμε.Γυρω
μας η εξοχη,λες και γιορταζε.Παντου πρα-
σινα.
Ειχαμε σταματησει το ντζιπ σε μια στροφη
του δρομου πολυ υψηλα.
Διπλα δε απο το δρομο αμεσως αρχιζε ενα
βαραθρο οπου στο βαθος ειναι μια λιμνη.
[Λενε οτι η μικρη αυτη λιμνη ειναι απυθ-
μενη].Στο χειλος της λιμνης ειναι ενας
αλευρομυλος.Κατεβηκαμε κι'αφου μιλησα-
με με τον γερο μυλωνα,κι αφου φαγαμε
απο μιο ολοζεστη πιτα με μελι που ομολογω
ηταν θαυμα ,αφου διασκεδασαμε παραβγαι-
νοντας ποια θα πεταξη πιο μακρυα την
πετρα στο νερο,γυρισαμε πεθαμενες απο
την... πεινα για να πεσουμε στο φαγητο
με τα ... μουτρα.
Γυρισαμε στα σπιτια μας το βραδακι οπου
υστερα απο ενα καλο λουτρο ξαναβγηκα
με τον πατερα μου και πηγαμε να βεγγερι-
σουμε σε καποιο φιλικο μας σπιτι.Καθησα-
με μεχρι τις 2 τα μεσανυχτα,και σημερα
τα ματια μου εχουν γινει κατακοκκινα απο
την αυπνια.
Σε καληνυχτιζω
Μαρια
.
.
Εν Ηρακλειω τη 4-3-1953
Αγαπητε μου φιλε
Ειμαι αδικαιολογητη πραγματι που αργησα
τοσο να σου γραψω.Εχεις δικαιο να παρα-
πονιεσαι.
Παντως η αργοπορια μου αυτη,δεν επρεπε
να σε κανη να σκεφθης οτι βαρεθηκα την
αλληλογραφια μαζυ σου,απεναντιας ειμαι
τοσο χαρουμενη οταν περνω γραμμα σου.
Δεν ξερεις ποσο θα ευχαριστιομουν αν κα-
θε γραμμα σου ηταν ολοκληρη...εφημερι-
δα ,τοσο που να μην προλαμβανα να το
διαβασω ολοκληρο μια μερα.
Γραψε μου για τη ζωη σου,για καποιο φιλμ
που σου αρεσει,για καθε τραγουδι που σε
συγκινει,για τις διασκεδασεις,και για την
εργασια σου για καθε τι που αποτελει το
περιβαλον σου τελος παντων, και να εισαι
βεβαιος πως με ευχαριστει αυτο,οπως θα
ευχαριστουσε την αδελφουλα σου.Αληθεια
τι κανει η αδελφη σου; εξακολουθει να
ψαχνη στις τσεπες σου για να βρη γραμματα
δικα μου;Δωσε της τους χαιρετισμους μου.
Μαθε οτι πριν απο λιγες μερες ειχα παει
με την παρεα μου εκδρομη στα χιονια.Ει-
μεθα 3 κοπελλες και 3 αγορια με τα οποια
γνωριζομαι απο μικρη.Κατεβηκαμε σ'ενα
χωριο το οποιο απεχει περιπου δυο ωρες
με το αυτοκινητο απο το Ηρακλειο.Το τι
εγινε δεν μπορω να σου περιγραψω, τι
τρεξιμο, τι χιονιες ,τι χιονανθρωποι.Επει-
τα απο το παιχνιδι στο χιονι [το οποιο
μας εφτανε εως το γονατο ] μπηκαμε
σ'ενα καφφενειο ηπιαμε τσαι ζεστο με
φρυγανιες και μελι. Αφου καθησαμε λιγο
αρχησε το ραδιοφωνο να παιζη ωραιοτα-
τα τραγουδια.
Τα ποδια μας εκινουντο μονα τους στο
ρυθμο του ταγκο, και οπως ηταν φυσικο,
καθε νταμα τον καβαλιερο της,και αρχι-
σαμε να χορευουμε.Οι νεοι του χωριου
εφεραν τις νταμες τους κι εγινε ενα γλε-
ντακι περιφημο.Σε λιγο,[ητανε απογευμα
πια] ξαναβγηκαμε στον δρομο οπου ξα-
ναρχισε ο χιονοπολεμος.Το βραδυ ενθου-
σιασμενοι γυρισαμε στα σπιτια μας αφου
καθε ενας απο μας ευχηθηκε στους αλλους
'' και του χρονου''.
Την Κυριακη ετοιμαζω αλλη εκδρομη
την οποια θα σου περιγραψω [αν παμε]
στο αλλο γραμμα.
Εχει χιονια το χωριο σου; δεν μου εγρα-
ψες.Πως θα ηθελα να σ'εχω καβαλλιερο
σε μια εκδρομη πανω στα χιονια.Αφου
ομως ειμεθα τοσο μακρυα,τι να γινη;
Αν καμμια φορα πας με φιλους σου παρε
ενα κομματι χιονι , σφηξε το, και πεταξε
το στη νταμα σου, και ... σκεψου πως το
πεταξες σ'εμενα.Το ιδιο θα κανω και
εγω.
Το βραδυ,[τωρα που σου γραφω ειναι
απογευμα ] θα παω στον κινηματογραφο
με καποια φιλη μου.Πρεπει να ξερης
οτι αγαπω πολυ τον κινηματογραφο.Δεν
μου φευγει εργο.
Γεια σου λοιπον και δεν φανταζομαι να'
χεις παραπονο γιατι δεν σου εγραψα...
αρκετα.
Και κατι αλλο,μην παραλειπεις να εισαι
αισιοδοξος.Το τελευταιο σου γραμμα
ειναι τοσο απαισιοδοξο, αλλα και τοσο
ρομαντικο.
Με αγαπη.
Μαρια
.
.
..
.
Romanco [ η Κανταδα ] ] 1 ]
.
.
Romanco [ Μαρια Πενταγιωτισσα ] [ 2 ]
.
.
Romanco[ Οι Τρεις Χαριτες ][ 3 ]
.
.
Romanco[Νεραιδες] ] 4 ]
.
.
.
Προδημοσιευση ενος Επιστολογραφικου
ROMANCO
[''Την δι'Αλληλογραφιας Γνωριμιαν μας '' ]
[Αποσπασματα]
.
Εν Ηρακλειω τη 12 Αυγουστου 1952
Αγαπητε Λευτερη
Επειτα απο τοσο καιρο που ειχα να λαβω
γραμμα σου,φανταζεσαι την χαρα μου,οταν
ο ταχυδρομος μου παρεδωσε το γραμμα σου
αυτο.
Αφανταστη ηταν η λυπη μου οταν το γραμμα
που σου ειχα στειλει προ μηνος περιπου,και που
ηταν γεματο απο τις εντυπωσεις του τοσο ωραι-
ου ταξειδιου γυρισε πισω με μια σημειωση του
Ανθ/γου σου που με πληροφορουσε οτι ειχες
τραυματισθει.Του ξαναγραψα ζητωντας την
νεα σου συσταση και πληροφοριες.
Δεν ηξερε και εκεινος τη συσταση σου,και
περιμενα γραμμα σου ελπιζοντας οτι δεν θ'
αργουσε.
Η φωτογραφια που μου στελνεις στο αποκομ-
μα της εφημεριδος παρθηκε στο κεντρο ''Λου-
ξεμβουργο'' της Θεσσαλονικης,το βραδυ που
ο Κρητικος συλλογος μας παρεθεσε γευμα.
Ειμαι εκεινη που σημειωσα με το τοξο.Δεν
εχω βγει καθολου καλα,αλλα δεν πειραζει.
Μαθε οτι προβιβαστηκα με 18 και κατι.Και
τωρα μη εχοντας τι να κανω αυτο το καλο-
καιρι θα παραθερισω σε κανενα χωριο.Ε-
τοιμαζομαι μαλιστα να φυγω με τη θεια μου
,και τον αδελφο μου.Φανταζομαι να περασω
καλα...Μετα θα φροντισω να διοριστω στη
Τραπεζα της Ελλαδος γιατι βαρεθηκα το
θρανιο.Θα εξακολουθησω δε τα γαλλικα,
τα Αγγλικα και την στενογραφια.Αλλα αυτα
για τον χειμωνα.Τωρα περνω τον καιρο μου
διαβαζοντας διαφορα μυθιστορηματα,κεν-
τωντας, παιζωντας μπαλλα,κολυμβωντας ,
κ.τ.λ.Μαθε πως δεν πηγαμε μονο στη Θεσ-
σαλονικη,αλλα και στην Βερροια-Κοζανη-
Κατορια-Φλωρινα-φυλακιο της Νικης-
Εδεσσα-Ναουσα και ξαναγυρισαμε παλι
στη Θεσσαλονικη.Ποσο καλα περασαμε.
Αυτη η εκδρομη θα μου μεινει αξεχαστη.
Που να'ξερα οτι βρισκοσουν εκει,θα πε-
τιομουν να σ'εβλεπα-αν και μας το απηγο-
ρευαν αυστηρως να πηγαινουμε καπου
μονες.
Φανταζομαι τη χαρα σου,τωρα που εισαι
κοντα στην οικογενεια σου,κοντα στην
αδελφουλα σου,που τοσο την αγαπας...
Οταν μου ξαναγραψεις ,πληροφορησε με σε
παρακαλω,που χτυπησες,αν υπεφερες,και
αν ακομα υποφερεις.Παντως αν ποναει το
χερι σου,και σου φερνει κοπο να κινης το
χερι σου,μη γραψεις η' γραψε λιγα.Δεν θε-
λω να ειμαι αιτια να υποφερης.
Τα νεα μου ειναι λιγα ,γιατι οπως γραφω
και πιο πανω η ημερα μου ειναι τεμπελι-
κια.Τωρα που σου γραφω μολις εγυρισα
απο την θαλασσα,στην οποια εμεινα 1 ½
ωρα συνεχεια,και ειμαι σκοτωμενη απο την
κουραση.
Σου αρεσει το μπανιο στην θαλασσα; ξε-
ρεις κολυμπι;και αν ξερεις ποιου ειδους
κολυμπι σου αρεσει;
Ποσο λυπαμαι που το χωριο που θα παω
να μεινω δεν εχει κοντα θαλασσα.Την
ελλειψη ομως της θαλασσας την αναπλη-
ρωνει η δροσια, η πρασιναδα ,και το κο-
λυμπι θα το διαδεχθει η...πεζοπορια.Ε-
τσι ειναι η ζωη.Χρειαζεται και λιγη αλλα-
γη και λιγη περιπετεια,
[ Σου ευχομαι καλη αναρρωση ]
Δωσε τους χαιρετισμους μου εις τους
γνωριζωντας την αλληλογραφια μας
Με αδελφικη αγαπη
Μαρια
.
.
Εν Ηρακλειω τη 1 -Σεπτεμβριου 1952
Αγαπητε Λευτερη
Μολις πριν ολιγον ελαβα το γραμμα σου,
που με τοση ανυπομονησια περιμενα.
Ποσο χαρηκα που διαβασα οτι το χερι
σου ειναι καλα πλεον, και θα επανελθης
παλι στην μοναδα σου.
Μαθε οτι επανηλθα και παλι στο Ηρακλειο,
αφου περασα 15 ημερες πολυ ευχαριστα
στο χωριο.Καθε πρωι πηγαινα με τους
συγγενεις μου,για να παρακολουθησω
τον τρυγο στο αμπελι,η' το απλωμα της
σταφιδας,ποτε παλι εμενα στο σπιτι για
να ειδω τους ανθρωπους που εβαζαν ,
για να πατησουν τα σταφυλια..Ολα αυτα
ειναι ενδιαφεροντα πραγματα για μια
κοπελλα που ζει στη πολιτεια και μονον
το καλοκαιρι μπορει να χαρη τις χαρες
του χωριου.Ετυχα δε και στη γιορτη του
Αγιου-Φανουριου που ηταν στας 27 του
περασμενου μηνος,και γιορταζε το χωριο.
Ηλθαν ξενοι και διασκεδασαμε ολοι μαζι,
ενω οι μαντιναδες-[Κρητικα διστιχα ]εδι-
ναν κι επερναν.Πρεπει να ξερης οτι οι
περισσοτεροι Κρητικοι εχουν το χαρι-
σμα να αυτοσχεδιαζουν στιχους.-
Σου αναφερω ενα διστιχο που μου ειπαν,
το μονο που θυμαμαι,απο τα τοσα,για να
δης πως περιπου ειναι αυτα τα ιδιοτυπα
τραγουδια.
''Τα ματια σου μ'αρεσουνε,το χρωμα σου
με πιανει, και θα σου κανω απαγωγη σαν
τον Κεφαλογιαννη''.
Θα ξερης ασφαλως την υποθεση της
Τασουλας – Κεφαλογιαννη χαριν της οποι-
ας απειλησε το νησι μας... δευτερος Τρωι-
κος πολεμος.
Μαθε οτι την Πεμπτη 5 του μηνος θα ανεβω
με τον πατερα στην Αθηνα ,για να φροντι-
σω να προσλειφθω ως υπαλληλος στην
Τραπεζα της Ελλαδος.
Αυτα ειναι τα σπουδαιοτερα νεα μου.
Ειδα στο γραμμα σου οτι απ'ολα τα ειδη
της κολυμβυσεως προτιμας το κροουλ,
να λοιπον που εχουμε τα ιδια γουστα.
Αν εισουν εδω θα παραβγαιναμε για να
ειδουμε ποιος ειναι δυνατοτερος στο κο-
λυμπι.
Τωρα πηγαινω στο μπανιο με τον αδελ-
φο μου και με ενα μου εξαδελφο, 23
χρονων, οχι ομως καλο κολυμβητη..Πο-
σο διασκεδαζω οταν αφου ξεμακρυνωμε
λιγο απο την αμμουδια με παρακαλει να
γυρισουμε πισω γιατι δηθεν επαθε κραμπα.
Απο τα παιγνιδια της θαλασσας μου αρεσει
η μπαλλα μεσα στο νερο.Παιζω τακτικα
με την παρεα μου.
Δωσε τους χαιρετισμους μου εις οσους
γνωριζουν τον συνδεσμο μας αυτο.
Γεια Χαρα
Μαρια
.
.
Εν Ηρακλειω τη 11 Σεπτεμβριου 1952
Καλε μου φιλε.
Γεια σου.
Σημερα μολις ηρθα απο την Αθηνα,οπου
ειχα παει για να φροντισω να διορισθω ,
στην Τραπεζα της Ελλαδος οπως σου εγ-
ραψα και στο προηγουμενο γραμμα νομιζω.
Μεγαλη ηταν η χαρα μου,οταν η γιαγια
μου, μου εδωσε την αλληλογραφια μου,
μεσα στην οποια βρηκα και το γραμμα σου.
Πλυθηκα,αλλαξα και εντελως ξεκουραστη
πια,καθισα να σου γραψω,στο γραφειο μου,
κοντα στο ραδιοφωνο,που την στιγμη αυτη
μεταδιδει τελευταιες αγγλικες επιτυχιες.
Το γραμμα σου αυτο με εκανε να εκτιμησω
ακομα πιο πολυ τα σπανια ψυχικα σου
χαρισματα, αφου προτιμησες να θυσιαστης
εσυ-δεν ηταν ταχα θυσια αυτη;- και να σω-
σης μια ολοκληρη οικογενεια απο το πεν-
θος,πραγμα το οποιο δειχνει ανθρωπο σοβα-
ρο,ευσυνειδητο,με μεγαλη καρδια,που ειναι
ετοιμος να θυσιασθη για το καλο του συναν-
θρωπου του.Γι'αυτο η μικρη μας Πατριδα
ειναι, και θα ειναι παντοτε, μια χωρα που
θα σκορπαη πολιτισμο,και θα κατακτα τα
πνευματα και τις καρδιες των ξενων με την
ψυχικη ευγενεια των τεκνων της.
Ισως να υπεφερες στο κρεββατι του νοσο-
κομειου,αλλα πρεπει να αισθανεσαι τον
εαυτον σου υπερηφανο,για την αυτοθυσια
αυτη,και να ευχαριστης τον θεο για την
σωτηρια σου.
Δεν μπορεις να φανταστης την αγωνια μου
δε, οταν ελαβα το γραμμα απο τον λοχαγο
σου,ο οποιος με ειδοποιουσε για τον τραυ-
ματισμο σου.Η αγωνια μου ομως αυτη α-
νταμοιφθηκε αφου στο παραληρημα σου,
ελεγες που-και που το ονομα μου .[ αν αυ-
το δεν ειναι κομπλιμαν.-]
Φανταζομαι την απελπισια της μικρης
Σουλας οταν εμαθε την κατασταση σου.Α-
φου ομως ηταν περαστικο,ολα τα αλλα
ξεχνιουνται γρηγορα ...
Μαθε οτι απο ωρα -σε ωρα περιμανω,να
με ειδοποιησουν απο την Τραπεζα για να
αναλαβω υπηρεσια.Ειμαι χαρουμενη γι'
αυτο,γιατι ειμαι της ιδεας οτι η συγχρονη
γυναικα πρεπει να εςργαζεται, γιατι δια
της εργασιας, απολαμβανει της εκτιμησεως
της κοινωνιας ,μαθαινει να ζη με δικη της
πρωτοβουλια,βρησκει απασχοληση και
ακομα εχει ενα τακτικο μισθο.
Γιατι πως θα μπορεση η γυναικα να προ-
οδευση, και να εξισωθη με τον ανδρα,οταν
κλεινεται μεσα στο σπιτι της ,και φροντιζει
μονον για την καθαριοτητα,και για την πε-
ριποιησην των μελων της οικογενειας;
Δεν ξερω αν συμφωνης με τις ιδεες μου
αυτες.
Αυτα ειναι τα σπουδαιοτερα νεα μου,γιατι
μου φαινεται θα ειναι μονοτονο, και κου-
ραστικο να σου γραψω, τα καθημερινα πε-
ριστατικα που δεν εχουν καμμια σημμασιαν.
Οταν γραψης γραμμα στη αδελφουλα σου,
γραψε της εκ μερους μου χαιρετισμους-αν
φυσικα ξερει την δι'αλληλογραφιας γνωρι-
μια μας, καθως και σ'οποιον αλλο συγγενη
σου την γνωριζει.
Σε αφινω με φιλικη αγαπη.
Μαρια.
.
.
Ηρακλειον τη 1-12-1952
Αγαπητε Λευτερη
Ελαβα το γραμμα σου,και την φωτογραφια
επισης,και σ'ευχαριστω πολυ.Γιατι ομως
δεν την αφιερωσες;
Τι σημασια εχει αν δεν εχεις πετυχει;[καθως
γραφεις].Εχεις βγη ομως αρκετα καλα για
να φαινωνται στο προσωπο σου αποτυπωμε-
να, η καλωσυνη και το θαρρος.
Ειναι αληθεια μεγαλος ο κινδυνος που πε-
ρασατε προ ημερων.Ο θεος ομως σας φυλα-
ξε-καθως πολυ σωστα γραφεις-και δεν πα-
θατε τιποτα.
Εκανες πολυ καλα να τον ευχαριστησης,πη-
γαινοντας στην εκκλησια.
Η εκκλησια ειναι εκεινη που χαριζει τη γαλη-
νη,και κανεις ασχημα να μην πηγαινης,
αν φυσικα υπαρχει κοντα στο φυλακιο σας
καμμια εκκλησια.Φανταζομαι τι κρυο θα
κανη εκει επανω αφου τοτε που ηρθα εγω
και που ηταν Ιουνιος ακομη ειχα τυλιχτει
στο παλτο μου.
Χθες Κυριακη πηρα το ντζιπ και με την πα-
ρεα μου πηγαμε στην εξοχη.Φορουσαν ολες
οι κοπελλες κοντα μανικια,και φυσικα,
ουτε ιδεα για παλτο.
Απο κει θα φαντασθης ποσο ελαφρυ χει-
μωνα εχει το νησι μας.
Δεν φανταζεσαι τι ωραια περασαμε.Γυρω
μας η εξοχη,λες και γιορταζε.Παντου πρα-
σινα.
Ειχαμε σταματησει το ντζιπ σε μια στροφη
του δρομου πολυ υψηλα.
Διπλα δε απο το δρομο αμεσως αρχιζε ενα
βαραθρο οπου στο βαθος ειναι μια λιμνη.
[Λενε οτι η μικρη αυτη λιμνη ειναι απυθ-
μενη].Στο χειλος της λιμνης ειναι ενας
αλευρομυλος.Κατεβηκαμε κι'αφου μιλησα-
με με τον γερο μυλωνα,κι αφου φαγαμε
απο μιο ολοζεστη πιτα με μελι που ομολογω
ηταν θαυμα ,αφου διασκεδασαμε παραβγαι-
νοντας ποια θα πεταξη πιο μακρυα την
πετρα στο νερο,γυρισαμε πεθαμενες απο
την... πεινα για να πεσουμε στο φαγητο
με τα ... μουτρα.
Γυρισαμε στα σπιτια μας το βραδακι οπου
υστερα απο ενα καλο λουτρο ξαναβγηκα
με τον πατερα μου και πηγαμε να βεγγερι-
σουμε σε καποιο φιλικο μας σπιτι.Καθησα-
με μεχρι τις 2 τα μεσανυχτα,και σημερα
τα ματια μου εχουν γινει κατακοκκινα απο
την αυπνια.
Σε καληνυχτιζω
Μαρια
.
.
Εν Ηρακλειω τη 4-3-1953
Αγαπητε μου φιλε
Ειμαι αδικαιολογητη πραγματι που αργησα
τοσο να σου γραψω.Εχεις δικαιο να παρα-
πονιεσαι.
Παντως η αργοπορια μου αυτη,δεν επρεπε
να σε κανη να σκεφθης οτι βαρεθηκα την
αλληλογραφια μαζυ σου,απεναντιας ειμαι
τοσο χαρουμενη οταν περνω γραμμα σου.
Δεν ξερεις ποσο θα ευχαριστιομουν αν κα-
θε γραμμα σου ηταν ολοκληρη...εφημερι-
δα ,τοσο που να μην προλαμβανα να το
διαβασω ολοκληρο μια μερα.
Γραψε μου για τη ζωη σου,για καποιο φιλμ
που σου αρεσει,για καθε τραγουδι που σε
συγκινει,για τις διασκεδασεις,και για την
εργασια σου για καθε τι που αποτελει το
περιβαλον σου τελος παντων, και να εισαι
βεβαιος πως με ευχαριστει αυτο,οπως θα
ευχαριστουσε την αδελφουλα σου.Αληθεια
τι κανει η αδελφη σου; εξακολουθει να
ψαχνη στις τσεπες σου για να βρη γραμματα
δικα μου;Δωσε της τους χαιρετισμους μου.
Μαθε οτι πριν απο λιγες μερες ειχα παει
με την παρεα μου εκδρομη στα χιονια.Ει-
μεθα 3 κοπελλες και 3 αγορια με τα οποια
γνωριζομαι απο μικρη.Κατεβηκαμε σ'ενα
χωριο το οποιο απεχει περιπου δυο ωρες
με το αυτοκινητο απο το Ηρακλειο.Το τι
εγινε δεν μπορω να σου περιγραψω, τι
τρεξιμο, τι χιονιες ,τι χιονανθρωποι.Επει-
τα απο το παιχνιδι στο χιονι [το οποιο
μας εφτανε εως το γονατο ] μπηκαμε
σ'ενα καφφενειο ηπιαμε τσαι ζεστο με
φρυγανιες και μελι. Αφου καθησαμε λιγο
αρχησε το ραδιοφωνο να παιζη ωραιοτα-
τα τραγουδια.
Τα ποδια μας εκινουντο μονα τους στο
ρυθμο του ταγκο, και οπως ηταν φυσικο,
καθε νταμα τον καβαλιερο της,και αρχι-
σαμε να χορευουμε.Οι νεοι του χωριου
εφεραν τις νταμες τους κι εγινε ενα γλε-
ντακι περιφημο.Σε λιγο,[ητανε απογευμα
πια] ξαναβγηκαμε στον δρομο οπου ξα-
ναρχισε ο χιονοπολεμος.Το βραδυ ενθου-
σιασμενοι γυρισαμε στα σπιτια μας αφου
καθε ενας απο μας ευχηθηκε στους αλλους
'' και του χρονου''.
Την Κυριακη ετοιμαζω αλλη εκδρομη
την οποια θα σου περιγραψω [αν παμε]
στο αλλο γραμμα.
Εχει χιονια το χωριο σου; δεν μου εγρα-
ψες.Πως θα ηθελα να σ'εχω καβαλλιερο
σε μια εκδρομη πανω στα χιονια.Αφου
ομως ειμεθα τοσο μακρυα,τι να γινη;
Αν καμμια φορα πας με φιλους σου παρε
ενα κομματι χιονι , σφηξε το, και πεταξε
το στη νταμα σου, και ... σκεψου πως το
πεταξες σ'εμενα.Το ιδιο θα κανω και
εγω.
Το βραδυ,[τωρα που σου γραφω ειναι
απογευμα ] θα παω στον κινηματογραφο
με καποια φιλη μου.Πρεπει να ξερης
οτι αγαπω πολυ τον κινηματογραφο.Δεν
μου φευγει εργο.
Γεια σου λοιπον και δεν φανταζομαι να'
χεις παραπονο γιατι δεν σου εγραψα...
αρκετα.
Και κατι αλλο,μην παραλειπεις να εισαι
αισιοδοξος.Το τελευταιο σου γραμμα
ειναι τοσο απαισιοδοξο, αλλα και τοσο
ρομαντικο.
Με αγαπη.
Μαρια
.
.
..
Μακάρι και σήμερα η επικοινωνία των ανθρώπων να ήταν τόσο ρομαντική όπως τότε...στην εποχή της Μαρίας(όχι σαν σήμερα την εποχή του facebook και των γραπτών απρόσωπων μηνυμάτων...)
ΑπάντησηΔιαγραφή___________οι φανατικοί αναγνώστες σου____________