.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-Το Βαλς της Δηιανειρας-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis-
Δηιανειρα-σε διάφορες ηλικιες-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Το Βαλς της Δηιανειρας-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
δήϊος
δήϊος
Grammatical information: adj.
Meaning: `inimical, terrible', of πῦρ, also of πόλεμος, ἀνήρ (Il.), (cf. below); through false
connection with δαῆναι `able, experienced' (APl.).
Dialectal forms: Dor. δάϊος, δᾳ̃ος
Derivatives: δηϊοτής, -τῆτος f.
Δηιανειραα~δηιος +ανηρ~αυτη που αφανίζει[ πυρπολεί ]τους ανδρες
Τα τελευταία δύο χρόνια μένω στην Καλυδωνα,δεν λέω συνειθισα,συμβιβαστηκα,,μετά
τα γεγονότα,ο άντρας είναι δυνατός,εξουσιαστής,με κοίταξε,ένα άγριο ζώο,η γυναίκα απαλή,πειθήνια,μαλακή,εγώ τέτοια ήμουνα,η Δηιάνειρα γελάει,όχι δεν είμαι τρελή,σηκώνεται,κάθεται μπροστά στον μεγάλο ορθογώνιο καθρέφτη,εδώ στολίστηκα νυφη,
χρυσό στεφάνη στα μαλλιά,χρυσα άνθη λεμονιάς,και διάφανο πέπλο,τωρα;όλα αναμνήσεις,
θα νομίζεις πικρές;,όχι καθόλου,παίρνει τη χρυσή μάσκα,τη βάζει στο πρόσωπο,τώρα είμαι
η Δηιάνειρα,στις Τραχινες,ακούω τη νυχτα τα άλογα να ζευγαρώνουν με τις φοράδες,η Ιόλη
χορεύει βαλς με κάποιον,βλέπω τις σκιές τους στη κόκκινη κουρτίνα,μισώ αυτή τη γυναίκα,
είμαι ερωτευμένη μ'εκεινον τον άγνωστο άντρα,εγώ με τα ίδια μου τα χέρια του φόρεσα το πουκάμισο,το γλυστρισα στη σάρκα του,κούμπωσα τα κουμπιά,αργότερα ήρθαν και μου είπαν
τι έγινε,δολοφονα,φώναξαν,τον σκότωσες,
αρνήθηκα,δεν σας πιστεύω,ούρλιαξα,η Δηιάνειρα βγάζει τη μάσκα,φαντασιώσεις,από την Καλυδωνα,δεν έφυγα ποτέ,μένω κλεισμένη μέσα σ' αυτό το δωμάτιο,γέλασε,ποιος πιστεύει
τα παραμύθια;ποταμός άνθρωπος με κεφάλι ταύρου,και φίδι,εσύ τα πιστεύεις;
γύρισε και με κοίταξε,και άλογα με κεφάλι ανθρώπου,αρέσουν τα παραμύθια στους ανθρώπους,
εξηγουν,ερμηνεύουν τα πράγματα,
η πραγματικότητα,όμως,είναι άλλη,η μητέρα απατούσε τον πατέρα,εκείνος ήταν αλκοολικός,
βίαιος,τη χτυπούσε,ο αδελφός μισούσε τη μάνα,εγώ ανάμεσα στους τρεις,άβουλη,αδυναμη,
θέλησαν να με παντρέψουν,αρνήθηκα,για τιμωρία μ'εκλεισαν μέσα σ' αυτό το σπίτι,όχι δεν είναι
κλειστές οι πόρτες,μπορώ να φύγω,μα που να πάω;γι'αυτό σου ειπα πως συμβιβαστηκα,σηκώθηκε από τον καθρέφτη,θέλεις να χορέψουμε ένα βαλς;,ας κάνουμε πως είμαστε αυτή εγώ κι εσυ εκείνος,ήταν ακόμα όμορφη γυναίκα,δεν αντιστάθηκα,πρόσεξε,είπε,θεωρηται τολμηρός χορός,προκλητικός,έβαλε το δίσκο στο πικ απ,Johann Strauss Loreley-Rhein klänge, Walzer Op. 154,Vienna ,την τράβηξα σφιχτά πάνω μου και της ψιθυρισα στο αυτι,ειδα το χαμόγελο στα κατακόκκινα χείλη της,Vienna Philharmoniker Orchestra με διεύθυνση του Zubin Mehta,29 Μαϊου,1999,την άκουσα να λεει,στροβιλίζοντας γύρω μου
.
.
Johann Strauss - Loreley-Rhein-Klänge, Waltz (Vienna Philharmonic Orchestra, Zubin Mehta)
https://youtu.be/EXbQFeUkt5E
.
.
.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-Το Βαλς της Δηιανειρας-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis-
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.
.
.
Δηιανειρα-σε διάφορες ηλικιες-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Το Βαλς της Δηιανειρας-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
δήϊος
δήϊος
Grammatical information: adj.
Meaning: `inimical, terrible', of πῦρ, also of πόλεμος, ἀνήρ (Il.), (cf. below); through false
connection with δαῆναι `able, experienced' (APl.).
Dialectal forms: Dor. δάϊος, δᾳ̃ος
Derivatives: δηϊοτής, -τῆτος f.
Δηιανειραα~δηιος +ανηρ~αυτη που αφανίζει[ πυρπολεί ]τους ανδρες
Τα τελευταία δύο χρόνια μένω στην Καλυδωνα,δεν λέω συνειθισα,συμβιβαστηκα,,μετά
τα γεγονότα,ο άντρας είναι δυνατός,εξουσιαστής,με κοίταξε,ένα άγριο ζώο,η γυναίκα απαλή,πειθήνια,μαλακή,εγώ τέτοια ήμουνα,η Δηιάνειρα γελάει,όχι δεν είμαι τρελή,σηκώνεται,κάθεται μπροστά στον μεγάλο ορθογώνιο καθρέφτη,εδώ στολίστηκα νυφη,
χρυσό στεφάνη στα μαλλιά,χρυσα άνθη λεμονιάς,και διάφανο πέπλο,τωρα;όλα αναμνήσεις,
θα νομίζεις πικρές;,όχι καθόλου,παίρνει τη χρυσή μάσκα,τη βάζει στο πρόσωπο,τώρα είμαι
η Δηιάνειρα,στις Τραχινες,ακούω τη νυχτα τα άλογα να ζευγαρώνουν με τις φοράδες,η Ιόλη
χορεύει βαλς με κάποιον,βλέπω τις σκιές τους στη κόκκινη κουρτίνα,μισώ αυτή τη γυναίκα,
είμαι ερωτευμένη μ'εκεινον τον άγνωστο άντρα,εγώ με τα ίδια μου τα χέρια του φόρεσα το πουκάμισο,το γλυστρισα στη σάρκα του,κούμπωσα τα κουμπιά,αργότερα ήρθαν και μου είπαν
τι έγινε,δολοφονα,φώναξαν,τον σκότωσες,
αρνήθηκα,δεν σας πιστεύω,ούρλιαξα,η Δηιάνειρα βγάζει τη μάσκα,φαντασιώσεις,από την Καλυδωνα,δεν έφυγα ποτέ,μένω κλεισμένη μέσα σ' αυτό το δωμάτιο,γέλασε,ποιος πιστεύει
τα παραμύθια;ποταμός άνθρωπος με κεφάλι ταύρου,και φίδι,εσύ τα πιστεύεις;
γύρισε και με κοίταξε,και άλογα με κεφάλι ανθρώπου,αρέσουν τα παραμύθια στους ανθρώπους,
εξηγουν,ερμηνεύουν τα πράγματα,
η πραγματικότητα,όμως,είναι άλλη,η μητέρα απατούσε τον πατέρα,εκείνος ήταν αλκοολικός,
βίαιος,τη χτυπούσε,ο αδελφός μισούσε τη μάνα,εγώ ανάμεσα στους τρεις,άβουλη,αδυναμη,
θέλησαν να με παντρέψουν,αρνήθηκα,για τιμωρία μ'εκλεισαν μέσα σ' αυτό το σπίτι,όχι δεν είναι
κλειστές οι πόρτες,μπορώ να φύγω,μα που να πάω;γι'αυτό σου ειπα πως συμβιβαστηκα,σηκώθηκε από τον καθρέφτη,θέλεις να χορέψουμε ένα βαλς;,ας κάνουμε πως είμαστε αυτή εγώ κι εσυ εκείνος,ήταν ακόμα όμορφη γυναίκα,δεν αντιστάθηκα,πρόσεξε,είπε,θεωρηται τολμηρός χορός,προκλητικός,έβαλε το δίσκο στο πικ απ,Johann Strauss Loreley-Rhein klänge, Walzer Op. 154,Vienna ,την τράβηξα σφιχτά πάνω μου και της ψιθυρισα στο αυτι,ειδα το χαμόγελο στα κατακόκκινα χείλη της,Vienna Philharmoniker Orchestra με διεύθυνση του Zubin Mehta,29 Μαϊου,1999,την άκουσα να λεει,στροβιλίζοντας γύρω μου
.
.
Johann Strauss - Loreley-Rhein-Klänge, Waltz (Vienna Philharmonic Orchestra, Zubin Mehta)
https://youtu.be/EXbQFeUkt5E
.
.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου