.
.LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΟΥ ΚΑΘΡΕΦΤΗ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.
.
.
Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΟΥ ΚΑΘΡΕΦΤΗ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
ο διαδρομος ηταν υπερφωτισμενος,προχωρησε κι ανοιξε μια πορτα δεξια,στο κεντρο της
αιθουσας που μπηκε μια γυναικα με μαυρο μακρυ φορεμα επαιζε σε ενα πιανο,πλησιασε,
τα δακτυλα της κινουνταν με μεγαλη δεξιοτεχνια στα πληκτρα,οταν τελειωσε σηκωθηκε του
χαμογελασε και βγηκε απο την απεναντι πορτα,καθησε κι αυτος στο πιανο κι επαιξε,υστερα
περασε στην αιθουσα που ειχε παει η γυναικα,η αιθουσα ηταν αδεια,ο απεναντι τοιχος ηταν
καθρεφτης,ειδε εκει μεσα εναν αντρα να παιζει στο πιανο,εβλεπε μονο την πλατη του,δεν
ακουγε τι παιζει,του φανηκε παραξενο που δεν εβλεπε το ειδωλο του στον καθρεφτη,βγηκε
απο την αιθουσα και βρεθηκε στον διαδρομο,προχωρησε,μια πορτα αριστερα ανοιξε κι
εμφανισθηκε η γυναικα του πιανου,τωρα φορουσε κοκκινο μακρυ φορεμα,κυριε,ελατε μεσα,
σας περιμενα,μπηκε στο δωματιο,η γυναικα εκλεισε τη πορτα,το σαλονι ενος διαμερισματος,
τι θα πιειται;,τον ρωτησε,ουισκι με παγο,καθησε σε εναν μαυρο δερματινο καναπε,το ποτο
σας,κυριε,τον σερβιρε η γυναικα και καθησε απεναντι του,κι εκεινη επινε ουισκι,θα απορειται,
βεβαιως,του ειπε,τι συμβαινει,που βρισκεστε,χαμογελασε,δεν πρεπει,καθολου,να ανησυχειτε,
της ειπε για τον αντρα που επαιζε στο πιανο μεσα στον καθρεφτη-τοιχο,και πως δεν ειδε το
ειδωλο του,αλλα κι ουτε στην αιθουσα τον πραγματικο πιανιστα που καθρεφτιζονταν εκει
μεσα,ολα εδω,αντεδρασε η κυρια,ειναι φυσιολογικα,μην το αμφισβητειται,παραβαινοντας,της
ειπε ειρωνικα,τους νομους της φυσικης,εστω κι ετσι,απαντησε,χαμογελωντας εκεινη,θα συνηθι-
σεται,ειναι θεμα χρονου,αλλο ενα ουισκι;οχι,ευχαριστω,η γυναικα γελασε,θα νομισεται πως
θελω να σας παρασυρω,οχι,καθολου δεν εχω αυτο το σκοπο,τι θα σκεφτοσασταν αν σας ελεγα
πως ο αντρας που ειδατε να παιζει πιανο στον καθρεφτη ησασταν εσεις,και πως εγω ειμαι η
συζυγος σας,πως ειμαι τρελη,αυτο θα σκεφτοσασταν,ομως αυτο ειναι η πραγματικοτητα,αυτο
συμβαινει τωρα,ουτε αναμνηση καποιου παρελθοντος,ουτε προβολη σε καποιο μελλον,μα
ειστε αγνωστη,αντεδρασε,πρωτη φορα σας βλεπω,στην αρχη,απαντησε η γυναικα,ολοι ειμαστε
αγνωστοι,εμεις ομως τωρα ακριβως ειμαστε αγνωστοι,της ειπε,ειστε σιγουρος;τον διεκοψε,και
βεβαια σιγουρος,της απαντησε,τοτε,ειπε με σοβαρη φωνη η γυναικα,δεν εχουμε να πουμε
τιποτα αλλο,και σηκωθηκε,εκεινος βγηκε στον διαδρομο,προχωρησε,σταματησε,ακουσε πισω
απο μια πορτα να παιζουν πιανο,ανοιξε τη πορτα,στο κεντρο της τεραστιας αιθουσας που μπη-
κε ενας αντρας με γυρισμενη την πλατη του προς αυτον επαιζε σε ενα πιανο,προχωρησε προς
το μερος του,ομως απο καποιο σημειο και περα δεν μπορουσε να προχωρησει,σαν να ηταν
μπροστα του ενας τοιχος και να τον εμποδιζε,παραξενευτηκε,ενας διαφανος τοιχος,και τοτε
ειδε τη γυναικα με το μακρυ μαυρο φορεμα να μπαινει στην αιθουσα να πλησιαζει τον αντρα
του πιανου να σκυβει και κατι να του λεει,εκεινος γυρισε προς το μερος του,κι ειδε καθαρα
το προσωπο του,ηταν το δικο του,
.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου