LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -Μεταβολή- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-Μεταβολή-

ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.

Μεταβολή-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ην πρώτη αλλαγή παρατήρησε στη στάση του λεωφορείου,οι άνθρωποι δεν ήταν αυτοί που περίμεναν το λεωφορείο εκείνη την ώρα κάθε μέρα,η ηλικιωμενη κυρία με το κόκκινο φόρεμα έλειπε,ο ψηλος νεαρός με το ξυρισμενο κεφαλι απών,δεν έδωσε σημασία,,σκέφτηκε μέσα στις πιθανότητες ήταν να συμβεί κάποια φορά κι αυτό,επισης το λεωφορείο έφτασε με καθυστέρηση
δέκα λεπτών,εκείνη τη μέρα δεν έπεσε στην σντιληψη του κάτι άλλο παρσξενο,την άλλη μέρα
τα συνηθισμένα πρόσωπα στη στάση,το λεωφορείο ακριβώς στην ώρα,όμως ακολούθησε μια καινούργια διαδρομή,οι δρόμοι απ'τους οποίους περνούσε ήταν άγνωστοι, ντράπηκε να ρωτήσει
τον οδηγό η' κάποιο συνεπιβάτη τι συνέβαινε,ευτυχώς πέρασε από το δρόμο του και κατέβηκε,
κοίταξε το ρολόι,καθυστέρησε είκοσι λεπτά,ανέβηκε στο γραφείο,ο διευθυντής τον κοίταξε επιπληκτικα,ψέλλισε μια δικαιολογία,'αυτο να μην ξανασυμβεί'τον έκοψε με αυστηρή φωνή
ο διευθυντής,το απόγευμα που επέστρεψε το δρομολόγιο ήταν κανονικό,η κυρία με κόκκινο
φόρεμα μπήκε στη τρίτη σταση μετά απ' αυτόν,ο νεαρός με το ξυρισμενο κεφαλι όταν σηκώθηκε
να κατέβει τον είδε στις πίσω θέσεις,το βράδυ συναντήθηκε με την Ελένη και δειπνισαν σ'ενα
ακριβό εστιατόριο,δεν της ανάφερε τίποτα,ήταν τόσο χαρούμενη,εκείνη τη νύχτα κοιμήθηκε
σπίτι του,όταν έφυγε για το γραφείο δεν την ξύπνησε, έφυγε,δυσκολεύτηκε να βρει τη στάση,περιπλανήθηκε αρκετή ώρα,όταν τελικά τη βρήκε δεν υπήρχε άνθρωπος να περιμένει,
κοίταξε το ρολόι,είχαν περάσει σαρανταπέντε λεπτά,σε δεκα λεπτά ήρθε το λεωφορείο,
ανέβηκε,άδειο,κάθισε στη τρίτη πίσω από τον οδηγό θέση,ο οδηγός ήταν κάποιος άλλος,πρώτη
φορά τον έβλεπε,'σημερα δεν έχει κινηση'σχολιασε,ο οδηγός αμίλητος,η διαδρομή ήταν η ίδια,
σε καμία στάση δεν ανέβηκε κάποιος άνθρωπος,ήταν ο μοναδικός επιβάτης,κατέβηκε στη
σταση του,κοίταξε το ρολόι,είχε φτάσει ένα τέταρτο νωρίτερα,περπατούσε πέρα δώθε στο πεζοδρόμιο να περάσει η ώρα,ξαφνικά γυρίζοντας βλέπει τη κυρία με το κόκκινο φόρεμα να
μπαινει στο κτίριο,έτρεξε να τη προλάβει,είδε το ασανσέρ ν'ανεβαινει και να σταματά στον
τέταρτο όροφο,εκεί που ήταν το γραφείο του,στο γραφείο ο διευθυντής κάτω απ' τα μυωπικα του γυαλιά τον κοίταζε εξεταστικα,'τι σου συμβαίνει;πάλι άργησες είκοσι λεπτά','μα έφτασα πριν ένα τεταρτο'δικαιολογηθηκε,'παντως,η κυρία,είναι δεύτερη φορά που έρχεται και δεν σας βρίσκει,η υπόθεση της είναι πολύ σοβαρή,αυτό να μην επαναληφθεί,τώρα μπορείτε να φύγετε',κατέβηκε,
πήρε το λεωφορείο,δεν τον ενδιέφερε που περνούσε από αγνώστους δρόμους,άνθρωποι ανέβαιναν και κατέβαιναν στις στάσεις,ανάμεσα τους ξεχώρισε τη κυρία με το κόκκινο φόρεμα,σηκώθηκε
από τη θέση του,την πλησίασε και της είπε,'με συγχωρητε κυρια',εκείνη τον κοίταξε μ'απορια,'δεν καταλαβαίνω,κυριε'απαντησε,'μα δεν είστε εσείς στο γραφείο;'ειπε,'μαλλον κάποιο λάθος κάνετε κυριε'απαντησε η κυρία και γύρισε το κεφάλι της αλλού,τώρα παρατήρησε πως το δρομολόγιο
του λεωφορείου είχε επανέλθει,κατέβηκε δύο στάσεις πριν τη δική του,ο νεαρός με το ξυρισμενο κεφαλι σχεδόν τον έσπρωξε για ν'ανεβει στο λεωφορείο,τον άκουσε να βρίζει,όταν μπήκε στο διαμέρισμα η Ελένη είχε σηκωθεί κι επινε καφέ στο τραπεζάκι της κουζίνας,'πως πήγε η δουλειά;'
τον ρώτησε,'εχω μαγειρέψει, μακαρόνια με κιμά,να βάλω να φαμε;',κάθησαν να φάνε,η Ελένη
του μίλησε για τα εφηβικά της χρόνια,ήταν χαριτωμένη,,'το βράδυ'του πρότεινε η κοπελα' θα
σου κάνω εγώ το τραπέζι έξω,και θα πάμε για ποτό σε καποιο μπαρ',τη νύχτα στο μπαρ σ'ενα
ραπέζι στο βάθος είδε μέσα στο χαμηλό φωτισμό,δεν έκανε λάθος,τη κυρία με το κόκκινο φόρεμα
να κάθεται μαζί με τον νεαρό με το ξυρισμενο κεφαλι,ο νεαρός τον είδε και κάτι ψιθύρισε στη κυρία,εκείνη γύρισε το κεφάλι και τον κοίταξε,εκείνος έσκυψε το κεφάλι κι είπε στην Ελένη
πως ζαλίστηκε,ήταν κουρασμένος,να φύγουν,εκείνη τη νύχτα κοιμήθηκε στο σπίτι της Ελενης
.
.