LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -Οδυσσεας Αλς Αλός Θαλασσα Θαλαττα Θαλαθθα- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-Οδυσσεας Αλς Αλός Θαλασσα Θαλαττα Θαλαθθα-
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.

Οδυσσεας Αλς Αλός Θαλασσα Θαλαττα Θαλαθθα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Οδυσσεας Αλς Αλός Θαλασσα Θαλαττα Θαλαθθα-χ.ν.κουβελης

Κατεβήκαμε στη παραλία ο δίσκος του ήλιου καταδυονταν στα νερά κόκκινος πορφυρος
ένα έξοχο θαυμάσιο φως αργοπορουσε στον ουρανό κι επεκτεινοταν στην άμμο
χαραζοντας την απειροτητα του χρόνου σιγά σιγά βραδυαζε άναψαν τα φώτα στα
τουριστικά μαγαζιά ακούγονταν φωνές γέλια ανθρώπων τραγούδια αργότερα ο Οδυσσεας
μας μάζεψε γύρω του 'εδω στο συνορο της θάλασσας δεν είμαστε κανένας' εκεί ανάψαμε
φωτιά και ξαπλώσαμε να κοιμηθούμε από πάνω μας το λευκό λαμπερό σεντόνι του
γαλαξία μας σκεπάζε η νύχτα ζεστη κι ακούγαμε στον ύπνο μας κι άλλοι μέσα στα όνειρα
τους βαθεια το άνοιγμα των οστρακων και το γλυστριμα της πετραλιθρας στις πετρες
η αναπνοή το νερό και το γλυστριμα του χταποδιού στα χαλίκια κάποιος απ'τους
συντρόφους ακούστηκε μέσα στον ύπνο του να μονολογεί αλς αλός θάλασσα θαλαττα
θαλαθθα έπειτα έγινε ησυχία και τότε σηκώθηκε η θάλασσα διάφανη απέραντη και μας
κάλυψε κι ήταν σαν την μάνα μας μικρά παιδιά που μας νανούριζε στη κουνια αλς αλός
αλς και ξανά αλς αλός αλς και ξανά ξανά το ίδιο μια απειροτητα ταξιδιου
.
.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -Η ΕΚΛΕΙΨΗ- ECLIPSE-[Ανθρωπινα Εσωτερικα]- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-Η ΕΚΛΕΙΨΗ-
-ECLIPSE-
[Ανθρωπινα Εσωτερικα]-
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.

eclipse-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
[Ανθρωπινα Εσωτερικα]
Η ΕΚΛΕΙΨΗ-χ.ν.κουβελης

απο το μεγαλο επιμηκες ορθογωνιο παραθυρο,πισω της,εβλεπε το οργανικο συνολο
τριων μοντερνων πολυοροφων κτιριων,στις κορυφες,φανταστηκε,ενος ισοπλευρου
τριγωνου,τρια στερεα ορθογωνια  ισουψη παραλληλεπιπεδα μιας απολυτης καθαρης
γεωμετριας χωρις εμφανη παραθυρα, η γυναικα κοιταξε τη φωτογραφια που της εδωσε,
'εδω ημασταν στη Νεα Υορκη,να πισω το Εμπαιρ Στειτ',του εδειξε,'ενας διερχομενος
που του το ζητησαμε μας τραβηξε τη φωτογραφια',του την εδωσε πισω,εκεινος την
κοιταξε,δεν γνωριζε ποιοι ηταν αυτοι οι δυο στη φωτογραφια,ο αντρας δεξια και η γυναι
κα αριστερα,δυο εντελως αγνωστοι,κι ουτε ηξερε ποια ηταν η πολη,δεν της εδειξε τι του
συνεβαινε,'ναι,εμεις ειμαστε'της ειπε,'μειναμε ενα ολοκληρο σχεδον μηνα',ειπε η γυναικα,
'εσυ περιφεροσουν το πρωι μεχρι το μεσημερι και κατεγραφες τα κτιρια,τους ουρανοξυ-
στες του Μανχαταν,τα τραβουσες φωτογραφιες κι εγω',γελασε,'γυρνουσα τα μαγαζια και
τις γκαλλερι,στο Γκουγκενχαιμ πηγαινα καθε μερα και θαυμαζα τους πινακες  του Πολλακ,
που ξερεις ποσο πολυ τον θαυμαζω','ναι ξερω'της ειπε,ετσι για να πει κατι,να κρυψει πως
τιποτα απ'οσα ελεγε η γυναικα δεν γνωριζε,'θυμασαι;'συνεχισε εκεινη'συναντιομασταν
παντα  στις 1 η ωρα το μεσημερι στην Ταιμς Σκουερ και πηγαιναμε για φαγητο παντα στο
Καζαμπλανκα ρεστοραν,τρωγαμε αστακο','αστακο α λα αμερικεν'την διεκοψε ετσι για να
πει κατι,'οχι παντα' συνεχισε εκεινη συνεπαρμενη απο την αναμνηση'δοκιμαζαμε ολες τις
σεσιαλιτε,αστακος με χυλοπιτες και κροκο,αστακος θερμιδορ,αστακος κοκτειλ,αστακος
με δαγκανες ,πατζαρια,καραμελωμενα κρεμμυδακια και σαλτσα απο κοκκινο κρασι,
αστακος με κοκκινο καρι ρυζι και λαχανικα,αστακος βρασμενος με αχλαδι σε χυμο
πορτοκαλιου πανω σε στρωση νεροκαρδαμου,αστακος με τζιντζερ κι ανοιξιατικα
λαχανικα,και φυσικα αστακος α λα Κουβα,που σου αρεσε  περισσοτερο,τρελαινοσουν,
θυμασαι;',κουνησε το κεφαλι,'ναι',ομως τιποτα πραγματικα δεν θυμονταν,'ρωτησα τον
σεφ ,για να στον κανω κι εγω στο σπιτι και μου ειπε τη συνταγη,1 αστακο,2 μεγαλα ξερα
κρεμμυδια,4 σκελιδες σκορδο λιωμενο στην πρεσα ή ψιλοκομμενο 1 ματσακι μαϊντανο
1 κονσερβα τοματακια 1/2 συμπυκνωμενο χυμο ντοματας,1 ποτηρι  ρουμι,ελαιολαδο,
αλατι,πιπερι φρεσκοκομμενο,1 πακετο μακαρονια,ελα να μη ζαλιζω με τοσες λεπτομε-
ρειες',γελασε,'εσυ πειραξες τον σεφ,αν τη συνταγη αυτη του την εμαθε ο ιδιος ο Φιντελ
Καστρο κι αν ειναι αφροδιασιακη,θυμασαι τι σου απαντησε;'τον κοιταξε,δεν  θυμονταν,
'very much hard'εκεινη γελασε,πως μπορουσε και τα θυμονταν ολ'αυτα με την παρα-
μικρη λεπτομερεια;,η γυναικα συνεχισε να του λεει κι αλλα περιστατικα,εκεινος βυθιστη-
κε στις σκεψεις του,'η' στον κοσμο μου'οπως ελεγε τελευταια για την κατασταση του,
τα πρωτα συμπτωματα τα παρατηρησε,αρχισαν να εκδηλωνονται πριν απο οχτω μηνες,
σε σχεση με τις φωτογραφιες,ξεφυλλιζε ενα παλιο αλμππουμ φωτογραφιων με την πρωτη
γυναικα του,εβλεπε τη γυναικα του αλλα δεν γνωριζε τον αντρα που ηταν διπλα της,
λογικα εικαζε πως θα ηταν αυτος,μετα δεν γνωριζε το ζευγαρι που ποζαρε,λογικα
συμπερανε θα ηταν αυτος και η γυναικα του,και τα παιδια που εβλεπε στις φωτογραφιες
και δεν τα γνωριζε φυσικα,λογικα,θα ηταν τα δικα τους παιδια,αυτη η διαταραχη μερα με
τη μερα επιδεινοθηκε,'τα βραδια στο διαμερισμα μας στο Hotel Element στη Time Square
West,εσυ εγραφες την μελετη σου για την Αρχιτεκτονικη','Αρχιτεκτονικες Τοπολογικες
Δομες In Future MegaCity' της απαντησε βγαινοντας απο τις βαθειες σκεψεις του,
'εγω'συνεχισε εκεινη,'ξεφυλλιζα  τα περιοδικα και τα βιβλια τεχνης',βυθιστηκε παλι στο
προβλημα του,παραξενο,γιατι με τη φωτογραφια ενος προσωπου η' αντικειμενου η' το-
πιου η' ενος αξιοθεατου η' ενος συμβαντος οταν τη βλεπουμε μετα απο καιρο θυμομαστε
ζωντανα,καταλεπτως,το καθετι σ'αυτη την εικονα,πολυ καθαρα,γι'αυτο το λογο οι
Γιαπωνεζοι,οι Γερμανοι και οι Αμερικανοι τουριστες ειναι συνεχεια με μια φωτογραφικη
μηχανη στο χερι και τραβανε,δεν βλεπουν απευθειας αυτο που ειναι μπροστα στα ματια
τους εκει πραγματικο να το θυμηθουν χωρις την παρεμβαση ενος μεσου,αλλα το βλεπουν
εμμεσα ,το θυμουνται απο τη φωτογραφια του,ακινητοποιημενο,οι photo Memories,
'αγοραζα'ακουσα τη γυναικα του απεναντι'πολλα βιβλια,για τη ζωγραφικη του Rauschen-
berg,του Picasso,του Lichtenstein',αντιθετα αυτος εχασε την ικανοτητα,πως να το πει
αλλιως,να αναγνωριζει την εικονα στην φωτογραφια,το περιεχομενο της,αυτο φοβαται
μηπως επιρρεασει τη γενικοτερη μνημη του,να μην θυμαται και τα πραγματικα γεγονοτα,
οπως πριν που δεν θυμονταν γεγονοτα της διαμονης τους στη Νεα Υορκη','του Rothko,
του Warhol,και φυσικα του Pollock',συνεχισε τις αναμνησεις η γυναικα του'θυμασαι τις
ατελειωτες συζητησεις μας ,και ζωηρες διαφωνιες μας για τον πινακα του Pollock,Mural
του 1943 στο Guggenheim; 'θυμαμαι' απαντησε εκεινος 'η ενεργεια της δημιουργιας,της
κατασκευης,ορατη,που μαλιστα δημιουργησε σεισμο στην μεχρι τοτε αμερικανικη τεχνη,
'η' για το εργο του Alchemy του 1947'εκεινη συνεχισε την αναμνηση των συζητησεων τους
'μια σωματικη,στην κυριολεξια ζωγραφικη,χυνοντας τις μπογιες απο τα βαζα πανω στον
αδειο μουσαμα,ραντιζοντας την εποιφανεια του,με το πινελο και επεμβαινοντας,δρωντας,
σχεδιαζοντας,χαραζοντας,απλωνοντας,ξυνοντας,επιμηκυνοντας,κτιζοντας το διχτυ του,μια
εκφραστικη ζωτικη εκφραση,απειροτητα συνδιασμων,χρωματων και μορφων',εκεινος
απευθυνθηκε σε διαφορους ειδικους,δεν βρεθηκε καποιο οργανικο παθολογικο προβλημα
στον εγκεφαλο του,μετα ακολουθησαν πολλες συνεντευξεις σε καποιον γνωστο ψυχανα-
λυτη,μηπως η αρνηση της μνημης,η απωλεια της,η εκλειψη της στις φωτογραφιες οφειλε-
ται σε καποιο ξεχασμενο,ασυνειδητο συμβαν,βαθυ τραυμα,στη παιδικη του ηλικια,
κατι για τη παιδικη του ψυχη που να ηταν τραυματικο και οδυνηρο και γι'αυτο να μη
μπορουσε να βλεπει τα προσωπα που ηταν υπευθυνα γι'αυτο σε φωτογραφια,να τα
ξεχασει,να τα διαγραψει αο τη μνημη του,να τα απωθησει,αυτο το θεωρησε πολυ αφελες
και σταματησε την ψυχαναλυση,'αυτο το δαχτυλιδι'ακουσε τη γυναικα του απεναντι
'που φοραω',του το εδειξε τεντωνοντας τ'αριστερο της χερι,στον παραμεσο,'ειναι δικο
σου δωρο,το θυμασαι;''και βεβαια το θυμαμαι καλα'απαντησε'το αγορασα στο κοσμα-
ματοπωλειο Brooklyn Charm' επιασε το απλωμενο χερι της και κοιταξε το δαχτυλιδι,
επειτα σηκωσε το κεφαλι του και την κοιταξε στα ματια,χαμογελασε,'δυο τετραγωνα
βορεια της Bedford Avenue 145 στο Brooklyn με εισοδο του καταστηματος στη βορεια
πλευρα της N. 9th Street'.
.
.

HYPERTHESIS-2-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης-music Bruno Maderna Musica su Due Dimensioni

.
.
HYPERTHESIS-2
-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
-music Bruno Maderna Musica su Due Dimensioni
.
.
.
.

HYPERTHESIS-1-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης-music Bruno Maderna Musica su Due Dimensioni

.
.
HYPERTHESIS-1
-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
-music Bruno Maderna Musica su Due Dimensioni
.

.
.

PAINTING -GREEK-Hypertopos-PAINTING -GREEK-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis]

.
.
PAINTING -GREEK-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis]
.
Hypertopos-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
,
,

Hypertopos-2μ χ 4μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Hypertopos-2μ χ 4μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.

Hypertopos-2μ χ 4μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ-ESCHER'S BUILDING-ΤΟ ΚΤΙΡΙΟ ΤΟΥ ESCHER- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-ESCHER'S BUILDING-
-ΤΟ ΚΤΙΡΙΟ ΤΟΥ ESCHER-
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.

M.C.Escher-Ascending and Descending-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

M. C. Escher-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
ESCHER'S BUILDING
ΤΟ ΚΤΙΡΙΟ ΤΟΥ ESCHER-χ.ν.κουβελης

βρισκομουνα σε ενα πολυοροφο πολυκαταστημα στην αρχη δεν το καταλαβα,αφηρημε-
νος οπως  ημουν, ενω βρισκομουν σε διαφορετικα επιπεδα απο τα παραθυρα εβλεπα την
ιδια εικονα της πολης,σε μια θεση σταματησα να την περιεργαστω,σε αυτη την εικονα εβλε-
πα αναμεσα στα κτιρια της πολης και το κτιριο του πολυκαταστηματος στο οποιο βρισκο-
ομουν και μαλιστα διεκρινα καθαρα το παραθυρο ακριβως στη θεση που ημουνα,αυτο
παρατηρηθηκε σε πολλα παραθυρα,κατα καποιο τροπο μου φανηκαν να ειναι απειρα,μετα
σταδιακα αυτο αλλαξε,διαπιστωσα μια ανεπαισθητη σταδιακη μεταμορφωση,πληθυναν οι
ιδιες ταυτοσημες αποψεις της πολης σε διαφορετικες κλιμακες που ειτε απο το ορθογωνιο
συνοθουνταν κυκλικοειδως,θα ελεγα,συνεκλιναν προς το κεντρο του,μια tessalation ,
συνεχομενα μοτιβα χωρις επικαλυψεις και κενα, μεχρι που γινονταν δισδιακριτα,ειτε
απο το κεντρο πολλαλασιασμενα απεκλιναν προς την περιφερεια του ορθογωνιου
απειρως,θελησα να μαθω τι ακριβως συνεβαινε και σταματησα εναν ανθρωπο
που κατεβαινε τη σκαλα που εγω ανεβαινα,μου απαντησε  με ενα αινιγματικο χαμογελο,
''δεν γνωριζω κυριε'', κοιταξα το ρολοι μου,12:05,τον ιδιο ανθρωπο τον ξανασυναντησα
να ανεβαινει την ιδια σκαλα που εγω κατεβαινα,δεν φανηκε να με γνωρισε,και σε κα-
ποιο παραθυρο που σταθηκα,ειχα πια χασει τον αριθμο των οροφων που ανεβηκα και
κατεβηκα,και το κτιριο μου εδωνε την εντυπωση πως ειχε απειρο αριθμο οροφων,απο
εκει ειδα παλι την απειρα επαναλβανομενη και συρικνωμενη ειτε προς το κεντρο ειτε
προς τα ορια tessalation των αποψεων της πολης και στα κτιρια του πολυκαταστηματος
κι ειδα εμενα και τον ανθρωπο που συναντησα τρεις σκαλες πιο κατω να κατεβαινει ενω
εγω ανεβαινα,σε αλλο τον ειδα μια σκαλα πανω να ανεβαινει ενω εγω κατεβαινα,σε ενα
τριτο εικοσιενα σκαλες,μετρησα ακριβως,πιο κατω να ανεβαινει ενω εγω ανεβαινα,σε
αλλο στην ιδια σκαλα αυτος κατεβαινε ενω εγω ανεβαινα, και σε παρα πολλα κτιρια του
πολυκαταστηματος ειδα τις σχετικες μας θεσεις στο κτιριο,και μαλιστα κατεγραψα
στη μνημη μου τις διευθυνσεις κινησης μας,μου περασε μια ιδεα και θελησα
να την επαληθευσω,ο χρονος που εδειχνε το ρολοι μου ηταν παντοτε 12:05,συνεχισα
την περιλανηση  μου,την εβλεπα σαν παιχνιδι,σαν διασκεδαση,σε ενα κτιριο προς το
κεντρο του ορθιογωνιου ειδα τον ανθρωπο δυο σκαλες πανω απο μενα να κατεβαινει
εγω κατεβαινα ,γυρισα να ανεβω,και επιβεβαιωθηκε ο συλλογισμος μου,τον συναντησα
ακριβως στην επομενη σκαλα,αυτος την κατεβαινε κι εγω την ανεβαινα,με γνωρισε και
με χαιρετησε με ενα κουνημα του κεφαλιου,με εκεινο το αινιγματικο χαμογελο που το
θυμομουν,κοιταξα το ρολοι μου:12:05,δεν νομιζω να μην με γνωρισε και να με χαιρετησε
απο φιλοφροσηνη σαν καποιον αγνωστο,κι αλλες φορες τον συναντησα,η' και επιδιωξα
να τον συναντησω,υπολογιζοντας εακριβως τις σχετικες θεσεις στα εαναλαμβανομενα
κυκλοειδη μοτιβα,ανεβαινε η 'κατεβαινε κι εγω επισης ανεβαινα η'κατεβαινα,
με ολους τους συνδιασμους των,αλλοτε με γνωριζε και με χαιρετουσε,παντα με το ιδιο
αινιγματικο χαμογελο,κι αλλοτε φαινονταν να μην με αναγνωριζει,κι εγω η΄τον εβλεπα
για πρωτη φορα η' τον θυμομουνα η' μου ηταν εντελως αγνωστος,η ωρα στο ρολοι μου
ηταν παντα 12:05,αυτο συνεβηκε πολλες φορες,ισως απειρες,σκεφτηκα πως αυτες οι
συναντησεις μας ειτε εχουν συμβει στο παρελθον ειτε συμβαινουν στο παρον ειτε θα
συμβουν στο μελλον μας,γι'αυτο,μαλλον,ο χρονος ηταν παντα ο ιδιος,σε ενα μοτιβο
της πολης συμπιεσμενο στο αριστερο οριο του ορθογωνιου διεκρινα το σχεδον ελαχι-
στων διαστασεων κτιριο του πολυκαταστηματος και σε μια αιθουσα τρεις σκαλες πανω
απο τη σκαλα που κατεβαινα να βρισκεται ο ανθρωπος μου,γυρισα κι ανεβηκα γρηγορα
τις σκαλες,βρεθηκα στην εισοδο της αιθουσας ,πανω της διαβασα την επιγραφη της:
M.C.Escher's Gallery,μπηκα στην αιθουσα ,γεματη με πινακες και χαρακτικα του Escher,
ακουγονταν  η Tocata y fuga en re menor BWV 565 του Johann Sebastian Bach,την ηξερα
πολυ καλα σαν φανατικος λατρης του Bach,σε ενα τραπεζι καθονταν εκεινος ο ανθρωπος
και σχεδιαζε,δεν φαινεται να με προσεξε,πλησιασα στο τραπεζι και ειδα να σχεδιαζει ενα
χερι που σχεδιαζε ενα αλλο χερι,ταυτοσημο,αυτο γινονταν,αυτη την εντυπωση σου
εδινε,ταυτοχρονα,δεν μπορουσες να πεις ποιο πρωτο σχεδιαζει ποιο,απο την θεση
που τον κοιτουσα μου θυμησε,καταληκτικη ομοιοτητα ειχε με ενα πορτραιτο απο μια
φωτογραφια του Escher που εκανα μια μερα πριν,ιδιος αυτος ο ανθρωπος με την εικονα,
ο ιδιος ο Escher,επισης στο τραπεζι διπλα του,δεξια,υπηρχε ενα βιβλιο του Karl Friedrich
Gauss- Μη Ευκλειδια Γεωμετρια-εκδοση του 1813,καποια στιγμη με αντιληφθηκε και
σηκωσε το κεφαλι προς το μερος μου,με χαιρετισε,παντα το ιδιο αινιγματικο χαμογελο,
και μου ειπε,''στην ηλεκτρονικη οθονη με αριθμο 231 μπορει να δειται αν θελετε,κυριε,
ενα βιντεο σχετικο με το κτιριο του πολυκαταστηματος μεσα στο οποιο βρισκομαστε'',
μου εδειξε προς τα που να κατευθυνθω,''19η σειρα,αριστερα'',τον ευχαριστησα και πηγα
στη σειρα 231 και βρηκα την οθονη 231,πατησα το play κι αρχισε να παιζει το βιντεο,στην
αρχη υπηρχαν πολλα πληροφοριακα στοιχεια σχετικα με την κατασκευη του κτιριου,
επειτα ακολουθουσε περιηγηση ανα οροφο,μετα απο καποια ωρα παρακολουθησης
βαρεθηκα,ημουν ετοιμος να πατησω το stop,οταν ειδα τον εαυτο μου να στεκεται
μπροστα στο ορθογωνιο ενος παραθυρου,η καμερα εκανε ζουμ και ειδα την tessalation
τα μοτιβα της ιδιας αποψης της πολης χωρις επικαλυψεις και κενα,κυκλικοειδως συγκλι-
νοντα προς το κεντρο του ορθογωνιου,αναμεσα στα κτιρια της πολης υπηρχε και το κτι-
ριο του πολυκαταστηματος,σε ολα τα μοτιβα,και φυσικα ο ανθρωπος μου να κατεβαινει
η' να ανεβαινει κι αυτος ο ιδιος να ανεβαινει η' να κατεβαινει και ειτε να τον εχω
συναντησει ειτε να τον συναντω ειτε να προκειται να τον συναντησω,κοιταξα την ωρα:
12:05,ημουν σιγουρος γι'αυτο,συνεχισα να παρακολουθω το βιντεο με τις απειρα
επαναλαμβανομενες σειρες του ανεβασματος η' του κατεβασματος και των σχετικων
συναντησεων,ειδα,στην αρχη δεν το συνειδητοποιησα απορροφημενος οπως ημουν
απο το βιντεο,να ακολουθω μια διαδρομη και στο τελος της να εξερχομαι απο το
πολκυκαταστημα,εκανα stop στο βιντεο και backward να ξαναβρω την αρχη της δια-
δρομης,δεν την βρηκα,προσπαθησα παρα πολλες φορες ,αποτυχια,τυχαια την ξανα-
ειδα απο καποιο σημειο μεχρι την εξοδο,εκανα προσεχτικα γυρισμα προς τα πισω,
βρεθηκα στην αιθουσα της γκαλερι,εκανα play το βιντεο,αν αυτη ηταν η διαδρομη,
πραγματικα αυτη ηταν,κατεληξε στη εξοδο του πολυκαταστηματος,ξαναγυρισα το
βιντεο στην αιθουσα της γκαλερι,ξαναειδα τη διαδρομη πολλες φορες μεχρι που μου
εντυπωθηκε με ακριβεια στη μνημη μου,εκλεισα την οθονη και αποφασισα πως ημουν
ετοιμος να την ακολουθησω,στο τραπεζι δεν βρηκα τον ανθρωπο,το σχεδιο με τα χερια
που το ενα σχεδιαζει το αλλο και το βιβλιο της Μη Ευκλειδιας Γεωμετριας ηταν εκει,
κοιταξα το ρολοι μου,12:05,βγηκα απο την πορτα της αιθουσας της γκαλερι και ακολου
θησα με προσοχη τη διαδρομη,τελικα οπως ηταν αναμενομενο εφτασα στην εξοδο του
πολυκαταστηματος,βγηκα εξω,η ωρα ηταν,κοιταζοντας το ρολοι μου,12:05.
.
.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ-ΕΚ ΧΡΕΟΥΣ ΣΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΣΚΑΡΙΜΠΑ ΤΟΝ ΕΓΡΙΠΗΤΗΝ- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ-
ΕΚ ΧΡΕΟΥΣ ΣΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΣΚΑΡΙΜΠΑ ΤΟΝ ΕΓΡΙΠΗΤΗΝ-
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.

Γιαννης Σκαριμπας-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ΕΚ ΧΡΕΟΥΣ ΣΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΣΚΑΡΙΜΠΑ ΤΟΝ ΕΓΡΙΠΗΤΗΝ
-χ.ν.κουβελης

ειμαστε σ'αυτη τη πατριδα κι ουλοι,εκτος των τρανων,ζουμε μια σκυλοζωη,
και κανενα απ'αυτους της εξουσιας δεν θ'ακουσεις,κι ουτε κι εγω ακουσα ποτες,
να παραδεχεται πως ειναι παλιανθρωπος,κι αυτηνοι αδιαντροπα απαιτουνε
μερτικο απο τη δουλεψη μας ,να τα παρουνε θελουνε ουλα,και τα παιδια μας τα
σκωτωνουνε στους διαφορους πολεμους τους για τα καταδικα τους νιτερεσια και
στα εργοστασια τους δουλευουμε μεροδουλι μεροφαι και ζωη δεν ειναι αφτη που
ζουμε,και αυτα λενε 'αφτο δικο μου ειναι' και κυβερνανε με το ψεμα και την απατη
και τ'αδικο,και μας λογαριαζουνε για αψυχα και σκουληκια και πως τιποτα δεν
αισθανομαστε και καθε εναν μας πουλουνε,τοσο ο ταδε τοσο ο δεινα,κι ουλα δια ελογου
τους τα καπαρωνουν,πλεονεχτες κι εμεις το ψωμι ψωμακι λεμε,βαθια πικραμενος τα
σκεφτεται αφτα εδω ,φουκαρας φτωχαδακι,οχτροι μας αυτηνοι ειναι,χειροτεροι ολων
των ξενων οχτρων,φιδια κολοβα,το πριν ηταν ουλος λεβεντια και νιατα και τετοιον τον
δεχτηκε η γυναικα του η σαρανταφτερουγουσα περδικα του,μοσκοβολαε το σπιτακι τους
απ' το μαγειρεμα κι αστραφτε απ' την καθαριοτητα,μαγνητη ειχε αυτηνη η ζωη και τον
τραβαγε,τωρα ειναι ανταγιαντιστος ο καημος του για κεινα,ε για μολα ε για λεσα αιντε
ολοι ολοι μαζι ,ετσι να'τα'ναι η ζωη,κι οχι το δικο μου δικο σου και το δικο σου δικο
σου,τωρα η παλιοζωη μας ελιωσε το δολιο κορμακι και τη ψυχη μας την φαρμακωσε
εντρεπονταν πως εκαταντησε,στο μουσκετο μας εχουνε υπουργοι και βουλευταδες και
τ'αφεντικα τους οι πλουσιοι,τα ιδια παθαινει ο κοσμακης,τ'ειχες Γιαννη τ'ειχα παντα,κι
οι εκλογες τους ειναι ρεμουλες,και δημοκρατια δεν εχουμε οπως απελευθερωση δεν
ειχαμε το 21,συλλογιονταν τα βασανα του κοσμου πως ετσι αρακτος οκνος οπως
αυτηνοι θελουν δεν πρεπει να μεινει κι ας τον εκοβαν κι ας τον παεναν στο μουσκετο,
αν δεν αντιδρουσε δεν κλωτσουσε σαν το σκυλι θα παενε χαμενος,μεσα του ενας
ορμητικος λογοχειμαρρος ολοενα φουσκωνε και να ξεσπασει ζητουσε δρομο,μην καθεσε
 βουβος αποσκληρωμενος χοντρομυαλος σκιφτος  βαριος μαραμενος,μονο γινε,ελεγε
τ'εαυτου του,πασιχαρος,και,σαν θαυμα να' γινε,ενιωθε αγαπη βαθια πλατια απεραντη
στα στηθια του για ουλα τα πραματα,ανθρωπους,δεντρα,πετρες...για τον κοσμο ουλο
πλην αυτηνων,
''τετοιος ωραιος ηδονικος ελευτερος ουλος κοσμος'' εφωναξε δυνατα
.
.

το περασμα της βαρκας-boat's passing-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης- music Morton Feldman

.
.
το περασμα της βαρκας-boat's passing-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης-
music Morton Feldman
.
.
.
.

GREEK POETRY -Η ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΗΣ ΔΗΙΑΝΕΙΡΑΣ- POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

.
.
GREEK POETRY
-Η ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΗΣ ΔΗΙΑΝΕΙΡΑΣ-
POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
.

Δηιανειρα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Η ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΗΣ ΔΗΙΑΝΕΙΡΑΣ-χ.ν.κουβελης

'Ειμαι η Δηιανειρα κατοικος Τραχινιας'
ο δικαστης σημειωσε στα χαρτια του:αυτη που σκοτωνει τους αντρες
Μπηκε στο σκοτεινο δωματιο η αναπνοη του αντρα βαρια μεσα στον υπνο γυρισε
αστραψε για λιγο το μεταλλο του μαχαιριου και τρυπησε τον μεγαλο καθρεφτη της
ντουλαπας που ανοιξε κι εξω χυθηκαν τα ρουχα του το ριγε παντελονι το ασπρο
πουκαμισο με μια κηλιδα αιμα στο στηθος γυρισε κι αναψε το ηλεκτρικο φως ειδε
αυτο που εγινε αυτο που αυτη εκανε
"Φωναξτε τον Υλλο" διεταξε ενα δουλο,
οταν εκεινος ηρθε του ειπε χωρις περιττα λογια "σκοτωσα τον πατερα σου"
του εδειξε τη φιαλη με το δηλητηριο "του Νεσσου το αιμα"
τον κοιταξε στα ματια.."δεν μ'απατησε.απ'την αρχη το ηξερα.τον μισουσα.
την Ιολη την λυπομουνα.την εσυρε εδω"
εκεινος στεκονταν αμιλητος
εξω απ'τ'ανοικτο παραθυρο ακουγονταν οι θρηνοι των γυναικων
σηκωθηκε κι εκλεισε το παραθυρο
"μισω αυτα τα θεατρα.
τι ξερουν απο πραγματικη ζωη;
η ματαιοδοξια των συγγραφεων.
περυσι παιζανε την Κασσανδρα που τη βιαζει ο Αιαντας ο Λοκρος και τον σκοτωνει
παλιοτερα ειχανε παιξει την Κλυταιμηστρα που σκοτωνει τον Αγαμεμνωνα του Ατρεα.
και παλι τωρα παιζουνε τις αρχαιες δολοφονιες"
εφυγε το παιδι.
δεν την ενοιαζε η τιμωρια.
κλεισμενο το ειδωλο της μεσα στον καθρεφτη αορατο
δεν μπορουν να το δουν
τα τζιτζικια ξεκουφαινουν τ'αυτια της
ποσο αραιωσε ο κοσμος κι ερημωσε
τι ειναι ο χρονος;τι ειναι η στιγμη; τι ειναι το απειρο;
τι ειναι το ον; και τι το μη ον;
γεματος ο κηπος αυτην την εποχη απ' το φως κατακοκκινων τριανταφυλλων
"Ειμαι η Δηιανειρα του Οινεα και της Αλθαιας απο την Οινιαδα
Αιτωλη αδελφος μου ειναι ο Μελεαγρος
κι ειμαι στην Τραχινια στους Βοιωτους
και συνεβησαν αυτα εδω"
.
.

GREEK POETRY -Ισορροπα Εναντιωσεων- POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

.
.
GREEK POETRY
-Ισορροπα Εναντιωσεων-
POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
.

Ισορροπα Εναντιωσεων-χ.ν.κουβελης

The Making of You
.....................an Ουτοπια
The spring of an Idea
το προσωπο στο φως 2/3
το σαξοφωνο του καθρεφτη
ρυθμικα νουφαρα στη φωνη του
ρομβους σχεδιαζει το παιδι διπλα του
κιτρινο γαλαζιο πρασινο κοκκινο συλλαβιζω
ο εγχρωμος κοσμος του ανθρωπου
The spring of the light
....................an Αριθμητικη
The Making of I
.
.

GREEK POETRY -Ο ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ -ΜΙΜΙΑΜΒΟΣ ΤΟΥ ΗΡΩΝΔΑ- [μεταφραση αποδοση-κειμενα-χ.ν.κουβελης]- POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

.
.
GREEK POETRY
-Ο ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ

-ΜΙΜΙΑΜΒΟΣ ΤΟΥ ΗΡΩΝΔΑ-

[μεταφραση αποδοση-κειμενα-χ.ν.κουβελης]-

POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
.

Ηρωνδας-μιμιαμβογραφος-portrait of a man-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Ηρωνδας-ο Διδασκαλος-Μιμιαμβος-μεταφραση αποδοση κειμενα χ.ν.κουβελης

.

.

Ο ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ

-ΜΙΜΙΑΜΒΟΣ ΤΟΥ ΗΡΩΝΔΑ-

[μεταφραση αποδοση-κειμενα-χ.ν.κουβελης]

.

ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΜΙΜΙΑΜΒΟΓΡΑΦΟΥ ΗΡΩΝΔΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΚΑΙ ΜΙΜΙΑΜΒΙΚΑ-

χ.ν.κουβελης

ο Ηρώνδας[η' Ηρωΐδας][<Ηρα η' Ηρως+πατρονυμικο ωνδας][300-250 π.Χ περιπου]

ηταν μιμιαμβογραφος απο την Κω  και ακμασε το πρωτο μισο του 3ου αιωνα π.Χ 

στην Αλεξανδρεια της Αιγυπτου επι Πτολεμαιου του Φιλαδελφου,μια γενια νεωτερος,

του Θεοκριτου.

Ο μιμιαμβος ηταν μιξη δυο ειδων:το ενα ειδος ο μιμος ,με κυριο εκπροσωπο τον 

Συρακουσιο Σωφρονιο,5ος αι. π.Χ ,απο τον οποιον εφερε τον μιμο ο Πλατων στην 

Αθηνα,και το δευτερο ειδος ο ιαμβος,με εκπροσωπους τον Αρχιλοχο και τον Ιππωναξ.

Ο Ηρωνδας εγραψε τους μιμιαμβους του σε διαλογικη μορφη,σε νοθη ιωνικη διαλε-

κτο και με μετρο τον χωλιαμβο του Ιππωναξ[κουτσο μετρο,η προτελευταια συλλαβη 

μακρα αντι βραχεια].

 Τα θεματα των μιμιαμβων του ηταν τα 'κακοφημα' της πολης:

περι μαστρωπων,κυριων σ'ερωτικες σχεσεις με  δουλους,πορνεια,

δικαστηρια,δασκαλοι,sex shops and sex and city...

Το 1891 βρεθηκε παπυρος σε ταφο με μουμια στην Αιγυπτο στη πολη Μαιγίρ,αρχαια 

Μοῖραι, με 8 ολοκληρους μιμιαμβους του Ηρωνδα. 

Αυτοι ειναι:

Ι. Προκυκλίς ή μαστροπός-(270-247 π.Χ.)

90 στιχοι-η γρια Γυλλις επισκεπτεται τη νεαρη Μητριχη που ο αντρας της Μανδρης 

λειπει δεκα μηνες σε ταξιδι στην Αιγυπτο και προσπαθει να την πεισει για να την ρι-

ξει στην αγκαλια του αθλητη και πλουσιου Γρυλλου,αλλ' αυτη αρνηται ν'απατησει

τον αντρα της

ΙΙ. Ο πορνοβοσκός -[;]

102 στιχοι-ο πορνοβοσκος Βατταρος τραβαει σε δικαστηριο της Κω τον Θαλη γιατι 

του εκλεψε απο το πορνειο του μια απ'τις κοπελες και ζημιωνεται ενω αυτος πληρω-

νει τον πορνικο φορο του,στο δικαστηριο παρουσιαζεται και η κοπελα κι οι δικαστες 

χανουν τα μυαλα τους.

-ΙΙΙ. Ο διδάσκαλος-[;]

97 στιχοι-η Μητροτιμη φερνει στον δασκαλο Λαμπρισκο τον ασωτο γιο της Κοτταλο

που ξημεροβραδιαζεται στις λεσχες παιζοντας αστραγαλους για να τον συνετισει 

δερνοντας τον αλυπητα

IV. Ασκληπιώ ανατεθείσαι και θυσιάζουσαι-(270 π.Χ ;)

95 στιχοι-η Κυννω και η Κοκκαλη επισκεπτονται το ιερο του Ασκληπιου στη Κω με τις 

δουλες τους κρατωντας ενα κοκορα για να προσφερουν θυσια γιατι εγειαναν απο

καποια αρρωστια,κι εκει κοιταζουν αφιερωματα αλλων προσκυνητων ,εργα των γιων

του Πραξιτελη και του Απελλη,οπως 'η Αναδυομενη Αφροδιτη' του

V. Η Ζηλότυπος-[;]

85 στιχοι-η ελευθερη κυρια Βιτιννα εχει συναψει ερωτικη σχεση με τον δουλο της 

Γαστρωνα που εχει συναψει ερωτικη σχεση και με την Αμφυταια,και του κανει φο-

βερη σκηνη ζηλοτυπιας και διαταζει εναν δουλο της να τον συρει στον Ερμωνα να 

τον μαστιγωσει γυμνο και δεμενο,κι ακουωντας τα θερμα παρακαλια της δουλης της 

Κυδιλης  για την οποια τρεφει μητρικα αισθηματα τελικα αποσυρει την τιμωρια.                                      

VI. Φιλιαζουσαι η' Ιδιαζουσαι-[;]

94 στιχοι-η Μητρω επισκεπτεται την φιλη της Κοριττω και συζητουν διαφορα:

πρωτον την κακη συμπεριφορα των δουλων,μετα η Μητρω ανοιγει το θεμα:ποιος

κατασκευασε το ομοιωμα του αντρικου οργανου,το ειδε στα χερια της Νοσσης που

της το'δωσε η Ευβουλη που της το'δωσε η Κοριττω,αυτο την κανει εξω φρενων,

τελικα κατασκευαστης του ομοιωματος ηταν ο Κερδωνας,ενας πανασχημος . 

VII. Σκυτευς-[;]

192 στιχοι[με κενα]-η Μητρω με  φιλες της πηγαινει στον υποδηματοποιο Κερδωνα

για ν'αγορασουν παπουτσια,εκεινος παινευει τη δουλεια του,δεν τα βρισκουν στην

τιμη,παζαρευουν,τελικα φευγουν χωρις να ψωνισουν,του λενε πως θα περασουν μια

αλλη φορα

...συνεχεια του προηγουμενου μιμιαμβου,οι γυναικες πηγαν στον σκυτεα για να 

εφοδιαστουν μ'ομοιωματα μαλλον παρα με παπουτσια

VIII.Ενύπνιον-[;]

79 στιχοι[με κενα]-μαλλον ο ιδιος ο ποιητης  διηγηται το ονειρο που ειδε,σ'ενα 

χειμωνιατικο περιβαλλον απο βοσκους,στη γιορτη του Διονυσου σ'εναν ασκωλια-

σμο,μουσικοχορευτικο διαγωνισμο,στη γιορτη του Διονυσου,το πρωτο βραβειο θα 

το παρει ο Ηρωνδας για να σκασουν οι επικριτες του.

-Απο τον μιμιαμβο 'Απονηστιζόμεναι' εχουν διασωθει μονο 13 στιχοι.

.

ο Κ.Π.Καβαφης εγραψε το 1892 το ποιημα:

Οι Μιμίαμβοι του Ηρώδου

Επί αιώνας μένοντες κρυμμένοι

εντός του σκότους Αιγυπτίας γης

μέσω τοιαύτης απελπιστικής σιγής

έπληττον οι μιμίαμβ' οι χαριτωμένοι·

αλλά επέρασαν εκείν' οι χρόνοι,

έφθασαν από τον Βορρά σοφοί

άνδρες, και των ιάμβων έπαυσ' η ταφή

κ' η λήθη. Οι ευτράπελοί των τόνοι

μας επανέφεραν τας ευθυμίας

ελληνικών οδών και αγορών·

κ' εμβαίνομεν μαζύ των εις τον ζωηρόν

βίον μιας περιέργου κοινωνίας.-

Μας απαντά ευθύς πονηροτάτη

μεσήτρια που σύζηγον πιστήν

ζητεί να διαφθείρη! Πλην την αρετήν

γνωρίζει η Μητρίχη να φυλάττη.

Άλλον κατόπιν βλέπωμεν αχρείον

όστις κατάστημά τι συντηρεί

και άνδρα Φρύγα εμμανώς κατηγορεί

ως βλάψαντα το - παρθεναγωγείον.

Δύο πολύλογοι, κομψαί κυρίαι

επίσκεψιν εις τον Ασκληπιόν

κάμνουν· φαιδρύνουν δε μεγάλως τον ναόν

αι νοστιμώταταί των ομιλίαι.

Εις μέγα εργοστάσιον σκυττέως

εμβαίνομεν με την καλήν Μητρώ.

Ωραία πράγματα εδώ κείντ' εν σωρώ

εδώ ευρίσκετ' ο συρμός ο τελευταίος.

Πλην πόσα έλλειψαν εκ των παπύρων·

πόσον συχνά των μιαρών σηρών βορά

έγινεν ίαμβος λεπτός και είρων!

Ο ατυχής Ηρώδης, καμωμένος

δια τα σκώμματα και δια τα φαιδρά,

τι σοβαρά μας ήλθε πληγωμένος!

.

Περι της μεταφρασης αποδοσης του μιμιαμβου σχετικα:

-αντι της μεταφρασης λεξη προς λεξη προτιμηθηκε η αποδοση του μιμιαμβου-

λαικου θεατρου λογω του ιδιολεκτου λογου του

-χαλκινδα,χαλκισμος,-στριφτο-παιχνιδι στο οποιο πετωντας στριφογυριζαν ενα 

χαλκινο νομισμα και το επιαναν πριν να πεσει κατω

[ό  μεν χαλκισμός, όρθόν νόμισμα έδει συντόνως περιστρέψαντας επιστρεφόμενον 

επιστήσαι τώ δακτυλω]περιγραφει το παιγνιον ο  Πολυδεύκης 

-ἀστραγάλαι-αστραγαλοι-κοτσια-

οι 4 πλευρες του αστραγαλου:απο τις 2 πλατιες 'πρανες' λεγονταν η κυρτη και 

'υπτιον' η κοιλη-απο τις 2 στενες 'χιον' λεγονταν η εξογκωμενη και 'κωον' η πε-

πιεσμενη-

η πλευρα με την οποια ο αστραγαλος αγγιζε το χωμα ειχε αξια-βαθμους:

το κωον επερνε 6,το χιον 1,το υπτιον 3 και το πρανες 4

το χιον ονομαζονταν και κυων ,το κωον εξιτης 

-τριηκας-στις 30 καθε μηνα πληρωνονταν τα διδακτρα του σχολειου

-παίστρην-αιθουσα παιγνιων-παιγνιον-λεσχη

-προυνεικοι-τιποτενιοι,αχθοφοροι,χαμαληδες

-δρηπεται-δραπετες

[εν τοις ορεσιν λυκοι και λεοντες 

εν ταις πολεσιν κλεπται και λωποδυται]

-Μαρων -Σιμων-αξιες στο παιγνιδι των αστραγαλων

-Φρυξ-απο τη Φρυγια- συνωνυμο του δουλου

-ἤμαιθα-ἤμαιθον-1 ἤμαιθον ισο 1/2 του οβολού και 1 οβολός ισον με 1/6 της δραχμής

-Δήλιος κυρτεύς-ψαρας της Δηλου-ενας ξεκουραστος τροπος ψαρεματος

-βοὸς κέρκος-βουνευρο-το νευρο απο τα γεννητικα οργανα του βοδιου

-λωβεῦμαι-κακοποιω-ξυλοφορτωνω

-†χολῇ† βῆξαι.-λογοπαιγνιο με τον χωλιαμβον

.

.

-III.Ο διδάσκαλος-[;]

Προέλευση: Αίγυπτος (ακριβής τόπος συγγραφής και εύρεσης άγνωστος· σύµφωνα 

µε τον πωλητή του παπύρου βρέθηκε στη Μαιγίρ, αρχαία πόλη Μοῖραι).

Χρονολόγηση: 1ος / 2ος αιώνας µ.Χ. (περίπου 100 µ.Χ.).

.

ΜΗΤΡΟΤΙΜΗ

1 Οὕτω τί σοι δοίησαν αἱ φίλαι Μοῦσαι,

2 Λαµπρίσκε, τερπνὸν τῆς ζοῆς τ’ ἐπαυρέσθαι,

3 τοῦτον κατ’ ὤµου δεῖρον, ἄχρις ἡ ψυχή

4 αὐτοῦ ἐπὶ χειλέων µοῦνον ἡ κακὴ λειφθῆι.

5 ἔκ µευ ταλαίνης τὴν στέγην πεπόρθηκεν

6 χαλκίνδα παίζων· καὶ γὰρ οὐδ’ ἀπαρκεῦσιν

7 αἱ ἀστραγάλαι, Λαµπρίσκε, συµφορῆς δ’ ἤδη

8 ὁρµᾶι ἐπὶ µέζον. κοῦ µὲν ἡ θύρη κεῖται

9 τοῦ γραµµατιστέω — καὶ τριηκὰς ἡ πικρή

10 τὸν µισθὸν αἰτεῖ κἢν τὰ Ναννάκου κλαύσω —

11 οὐκ ἂν ταχέως λήξειε· τήν γε µὴν παίστρην,

12 ὅκουπερ οἰκίζουσιν οἵ τε προύνικοι

13 κοἰ δρηπέται, σάφ’ οἶδε κἠτέρωι δεῖξαι. 

14 κἠ µὲν τάλαινα δέλτος, ἣν ἐγὼ κάµνω

15 κηροῦσ’ ἑκάστου µηνός, ὀρφανὴ κεῖται

16 πρὸ τῆς χαµεύνης τοῦ ἐπὶ τοῖχον ἑρµῖνος,

17 ἢν µήκοτ’ αὐτὴν οἷον Ἀίδην βλέψας

18 γράψηι µὲν οὐδὲν καλόν, ἐκ δ’ ὅλην ξύσηι·

19 αἱ δορκαλῖδες δὲ λιπαρώτεραι πολλόν

20 ἐν τῆισι φύσηις τοῖς τε δικτύοις κεῖνται

21 τῆς λεκύθου ἡµέων τῆι ἐπὶ παντὶ χρώµεσθα.

22 ἐπίσταται δ’ οὐδ’ ἄλφα συλλαβὴν γνῶναι,

23 ἢν µή τις αὐτῶι ταὐτὰ πεντάκις βώσηι.

24 τριθηµέραι Μάρωνα γραµµατίζοντος

25 τοῦ πατρὸς αὐτῶι, τὸν Μάρωνα ἐποίησεν

26 οὗτος Σίµωνα ὁ χρηστός· ὥστ’ ἔγωγ’ εἶπα

27 ἄνουν ἐµαυτήν, ἥτις οὐκ ὄνους βόσκειν

28 αὐτὸν διδάσκω, γραµµάτων δὲ παιδείην,

29 δοκεῦσ’ ἀρωγὸν τῆς ἀωρίης ἕξειν.

30 ἐπεὰν δὲ δὴ καὶ ῥῆσιν οἷα παιδίσκον

31 ἢ ’γώ µιν εἰπεῖν ἢ ὁ πατὴρ ἀνώγωµεν,

32 γέρων ἀνὴρ ὠσίν τε κὤµµασιν κάµνων,

33 ἐνταῦθ’ ὅκως νιν ἐκ τετρηµένης ἠθεῖ

34 «Ἄ̣πολ̣λον Ἀ̣γρεῦ», «τοῦτο» φηµὶ «χἠ µάµµη,

35 τάλης, ἐρεῖ σοι — κἠστὶ γραµµάτων χήρη —

36 κὠ προστυχὼν Φρύξ». ἢν δὲ δή τι καὶ µεῖζον

37 γρῦξαι θέλωµεν, ἢ τριταῖος οὐκ οἶδεν

38 τῆς οἰκίης τὸν οὐδόν, ἀλλὰ τὴν µάµµην,

39 γρηῢν γυναῖκα κὠρφανὴν βίου, κείρει,

40 ἢ τοῦ τέγευς ὕπερθε τὰ σκέλεα τείνας

41 κάθηθ’ ὅκως τις καλλίης κάτω κύπτων.

42 τί µευ δοκεῖς τὰ σπλάγχνα τῆς κάκης πάσχειν

43 ἐπεὰν ἴδωµι; κοὐ τόσος λόγος τοῦδε·

44 ἀλλ’ ὁ κέραµος πᾶς ὥσπερ ἴτ‹ρ›ια θλῆται,

45 κἠπὴν ὁ χειµὼν ἐγγὺς ἦι, τρί’ ἤµαιθα

46 κλαίουσ᾿ ἑκάστου τοῦ πλατύσµατος τίνω·

47 — ἓν γὰρ στόµ’ ἐστὶ τῆς συνοικίης πάσης,

48 «τοῦ Μητροτίµης ἔργα Κοττάλου ταῦτα»,

49 κἀληθίν’ — ὥστε µηδ’ ὀδόντα κινῆσαι.

50 ὅρη δ᾿ ὁκοίως τὴν ῥάκιν λελέπρηκε

51 πᾶσαν, καθ’ ὕλην, οἷα Δήλιος κυρτεύς

52 ἐν τῆι θαλάσσηι, τὠµβλὺ τῆς ζοῆς τρίβων.

53 τὰς ἑβδόµας τ’ ἄµεινον εἰκάδας τ’ οἶδε

54 τῶν ἀστροδιφέων, κοὐδ’ ὕπνος νιν αἱρεῖται

55 νοεῦνθ’ ὅτ’ ἦµος παιγνίην ἀγινῆτε.

56 ἀλλ’ εἴ τί σοι, Λαµπρίσκε, καὶ βίου πρῆξιν

57 ἐσθλὴν τελοῖεν αἵδε κἀγαθῶν κύρσαις,

58 µἤλασσον αὐτῶι — ΛΑΜΠΡΙΣΚΟΣ Μητροτίµη, ‹µὴ›

ἐπεύχεο·

59 ἕξει γὰρ οὐδὲν µεῖον. Εὐθίης κοῦ µοι,

60 κοῦ Κόκκαλος, κοῦ Φίλλος; οὐ ταχέως τοῦτον

61 ἀρεῖτ’ ἐπ’ ὤµου τῆι Ἀκέσεω σεληναίηι

62 δείξοντες; αἰνέω τἄργα, Κότταλ’, ἃ πρήσσεις·

63 οὔ σοι ἔτ’ ἀπαρκεῖ ταῖσι δορκάσιν παίζειν

64 ἀστράβδ’ ὅκωσπερ οἵδε, πρὸς δὲ τὴν παίστρην

65 ἐν τοῖσι προ‹υ›νίκοισι χαλκίζεις φοιτέων.

66 ἐγώ σε θήσω κοσµιώτερον κούρης,

67 κινεῦντα µηδὲ κάρφος, εἰ τό γ’ ἥδιστον.

68 κοῦ µοι τὸ δριµὺ σκῦτος, ἡ βοὸς κέρκος,

69 ὧι τοὺς πεδήτας κἀποτάκτους λωβεῦµαι;

70 δότω τις εἰς τὴν χεῖρα πρὶν χολῆ‹ι› βῆξαι.

ΚΟΤΤΑΛΟΣ

71 µή µ’ ἱκετεύω, Λαµπρίσκε, πρός σε τῶν Μουσέων

72 καὶ τοῦ γενείου τῆς τε Κόττιδος ψυχῆς,

73 µὴ τῶι µε δριµεῖ, τῶι ’τέρωι δὲ λώβησαι.

74 ‹ΛΑ.› ἀλλ’ εἲς πονηρός, Κότταλε, ὥ‹σ›τε καὶ περνάς

75 οὐδείς σ’ ἐπαινέσειεν, οὐδ’ ὅκου χώρης

76 οἱ µῦς ὁµοίως τὸν σίδηρον τρώγουσιν.

77 ΚΟ. κόσας, κόσας, Λαµπρίσκε, λίσσοµαι, µέλλεις

78 ἔς µευ φορῆσαι; ‹ΛΑ.› µὴ ’µέ, τήνδε δ’ εἰρώτα.

79 ‹ΚΟ.› τατᾶ, κόσας µοι δώσετ’; ‹ΜΗ.› εἴ τί σοι ζώιην,

80 φέρειν ὅσας ἂν ἡ κακὴ σθένηι βύρσα.

81 ‹ΚΟ.› παῦσαι· ἱκαναί, Λαµπρίσκε. ΛΑ. καὶ σὺ δὴ παῦσαι

82 κάκ’ ἔργα πρήσσων. ‹ΚΟ.› οὐκέτ’, οὐχί ‹τι› πρήξω,

83 ὄµνυµί σοι, Λαµπρίσκε, τὰς φίλας Μούσας.

84 ΛΑ. ὅσσην δὲ καὶ τὴν γλάσσαν, οὗτος, ἔσχηκας·

85 πρός σοι βαλέω τὸν µῦν τάχ’ ἢν πλέω γρύξηις.

86 ΚΟ. ἰδού, σιωπῶ· µή µε, λίσσοµαι, κτείνηις.

87 ΛΑ. µέθεσθε, Κόκκαλ’ αὐτόν. ΜΗ. οὐ δ‹εῖ σ’› ἐκλῆξαι,

88 Λαµπρίσκε· δεῖρον ἄχρις ἥλιος δύσηι.

89 ΛΑ. ἀλλ’ ἐστὶν ὕδρης ποικιλώτερος πολλῶι

90 καὶ δεῖ λαβεῖν νιν κἀπὶ βυβλίωι δήκου

91 τὸ µηδέν, ἄλλας εἴκοσίν γε, καὶ ἢν µέλληι

92 αὐτῆς ἄµεινον τῆς Κλεοῦς ἀναγνῶναι.

93 ‹ΚΟ.› ἰσσαῖ. ‹ΛΑ.› λάθοις τὴν γλάσσαν ἐς µέλι πλύνας.

94 ‹ΜΗ.› ἐρέω ἐπιµηθέως τῶι γέροντι, Λαµπρίσκε,

95 ἐλθοῦσ’ ἐς οἶκον ταῦτα καὶ πέδας ἥξω

96 φέρουσ’ ὅκως νιν σύµποδ’ ὧδε πηδεῦντα

97 αἱ πό̣τν̣ια̣ι βλέπωσ̣ι̣ν ἃς ἐµίσησεν. 

.

[μεταφραση-αποδοση χ.ν.κουβελης]

ΜΗΤΡΟΤΙΜΗ

και να σου δωσουν οι σεβαστες Μουσες

Λαμπρισκε,καθε καλο στη ζωη ν'απολαυσεις

πιαστον και δειρτον αλυπητα,μεχρι η ψυχη του

να βγει απ'το στομα του

5 της δυστυχης εμενα το σπιτι καταστρεψε

στριφτο παιζοντας και δεν του φτανουν 

οι αστραγαλοι κι αλλη συμφορα ακομα

μεγαλυτερη παει να φερει,κι ουτε τη πορτα 

του σχολειου που βρισκεται-κι η τριαντα 

10 του μηνος η πικρη θελει τη πληρωμη της

κι εγω κλαιω-ξερει να πει,αλλ'αν ειναι για τη λεσχη

εκει που ξημεροβραδιαζονται κλεφτες

και λωποδυτες τα παντα ξερει κι αλλον να παρασυρει

κι η δυστυχη πλακα,που την κηρωνω

15 καθε μηνα βρισκεται χαμω παρατημενη

στο ποδι του κρεβατιου κοντα στο τοιχο

κι αν καμια φορα την πιασει σαν τον Αδη την κοιταζει

οχι για να γραψει κατι σωστο,μα για να την μουτζουρωσει

και τα κοτσια απο δορκαδα γυαλισμενα ενα-ενα 

20 στις θηκες τους πιοτερο απ'το δοχειο του λαδιου

που σε καθε τι το χρειαζομαστε

δεν ξερει ακομα ουτε την αλφα συλλαβη να ξεχωρισει

αν καποιος πεντακις δεν του βροντοφωναξει

κι οταν πριν τρεις μερες τον Κυνα του διδασκε να κλινει 

25 ο πατερας του,τον Κυνα εκλινε

αυτος Κωον ο κοπριτης,τοτ'εγω ειπα

πως ειμ'ανοητη,αντι να τον διδασκω γαιδαρους

να βοσκει,τον στελνω να μαθει γραμματα

νομιζοντας πως στα γεραματα θα τον εχω προστατη

30 κι αν μια προταση σαν παιδακι που'ναι

το παρακαλεσουμε να πει εγω η' ο πατερας του

που'ναι γερος ανθρωπος κι αρρωστος στα ματια και στ'αυτια

εδω οπως με το καλαθι βγαζει νερο

'Απολλων...Αγρευ...' ,'αυτο' του λεω' κι η γιαγια

35,η δυστυχη,θα στο πει-κι ας ειναι αγραμματη-

κι ο τυχαιος Φρυγας δουλος κι αν τολμησουμε κι υψωσουμε

φωνη,η' για τρεις μερες ξεχναει

του σπιτιου το δρομο,και τη γιαγια,

γρια γυναικα που ψωμοζει,ενοχλει

40 η' πανω στη σκεπη τα σκελια απλωνοντας

καθεται οπως ενας πιθηκος κατω σκυβοντας

και να με πιστεψεις τα σπλαχνα μου υποφερουν

οποτε τον βλεπω,κι οχι τοσο για λογου του.

αλλα τα κεραμιδια ολα οπως τα παξιμαδια σπανε, 

45 κι οταν ο χειμωνας φτανει,τρια ταλληρα

κλαιγοντας για καθε μετρο πληρωνω

γιατι στο στομα ειμαστε ολης της συνοικιας.

'αυτα ειν'εργα του Κοτταλου της Μητροτιμης',

κι αληθεια ειναι ωστε κουβεντα δεν βγαζω.

50 δες πως τη  ραχη γρατσουνισε

ολη,στα δαση,οπως ψαρας της Δηλου

στη θαλασσα,την ασημαντη ζωη του φθειροντας,

 τις εφτα καλυτερα και τις εικοσι γνωριζει

απ'τους αστρονομους,κι ουτ'υπνος τον περνει

55 οταν σκεπτεται τις μερες αργιας που'χεται

αλλ'αν σε σενα,Λαμπρισκε,τα πραγματα της ζωης σου

εξοχα φερουν και καλα αυτες που τραγουδουν

μη σ'αυτον λιγοτερες δωσεις 

ΛΑΜΠΡΙΣΚΟΣ

Μητροτιμη,μην παρακαλας

δεν θα'χει τιποτα λιγοτερο,Ευθια που'σαι,

60 που Κοκκαλε,που Φιλλε,μην καθυστερητε αυτον

σηκωστε απ'τον ωμο τη σεληνη

να του δειξτε,επαινω τα εργα,Κοτταλε,που κανεις

δεν σ'αρκει πια με αυτα τα κοτσια να παιζεις

γυροφερνεις οπως ξερω στις λεσχεις

65 με κλεφτες και λωποδυτες συγχνωτιζεσε στο στριφτο 

εγω θα σε φκιαξω πιο φρονιμο κι απο κοριτσι,

μητ'αχυρο ν'αγγιζεις,αν αυτο'ναι ευχαριστο. 

που'ναι το τσουχτερο λουρι,η' η βοιδοπετσα,

μ'αυτο τους δεμενους σ'απομονωση κακοποιω,

70 ας μου το δωσει καποιος στο χερι πριν χολη να φτυσω

ΚΟΤΤΑΛΟΣ

μη μη ικετευω,Λαμπρισκε,στις Μουσες σου

και στο γενιο σου και της Κοττιδος ψυχης,

μη με το τσουχτερο,μ'αλλο να με χτυπησεις.

‹ΛΑΜΠΡΙΣΚΟΣ›

αλλ'εισαι πονηρος,Κοτταλε,ωστε και για πουλημα

75 κανενας δεν θα σε παινευε,ουτ'οπου στη χωρα

τα ποντικια  το σιδερο τρωνε

ΚΟΤΤΑΛΟΣ

ποσες,ποσες,Λαμπρισκε,σε θερμοπαρακαλω,προκειται

να με φορτωσεις;

‹ΛΑΜΠΡΙΣΚΟΣ›

οχι εμενα,αυτην ρωτα

‹ΚΟΤΤΑΛΟΣ›

ωχ ωχ,ποσες θα μου δωστε;

‹ΜΗΤΡΟΤΙΜΗ›

στη ζωη σου,

80 θα σε φορτωσω οσες μπορει ν'αντεξει το παλιοτομαρο σου

‹ΚΟΤΤΑΛΟΣ›

σταματα.αρκετες,Λαμπρισκε

ΛΑΜΠΡΙΣΚΟΣ

κι εσυ σταματα

κακα εργα να κανεις

‹ΚΟΤΤΑΛΟΣ›

ποτε πια ποτε πια δεν θα κανω

σ'ορκιζομαι,Λαμπρισκε,στις σεβαστες Μουσες

ΛΑΜΠΡΙΣΚΟΣ

τι στομα,τετοιε, εχεις

85 θα στο βουλωσω γρηγορα να μην ξεφωνιζεις πια

ΚΟΤΤΑΛΟΣ

δες,σωπαινω.μη με,σε θερμοπαρακαλω,σκοτωσεις

ΛΑΜΠΡΙΣΚΟΣ

αφησε τον,Κοκκαλε

ΜΗΤΡΟΤΙΜΗ

δεν πρεπει να παψεις να τον χτυπας.

Λαμπρισκε,δειρτον μεχρι ο ηλιος να δυσει

‹ΛΑΜΠΡΙΣΚΟΣ

αλλ'.....................

ΜΗΤΡΟΤΙΜΗ

αλλ'ειναι απ'την υδρα πιο πολυ πολυχρωμος

90 και πρεπει να παρ' αυτος- κι απανω στο βιβλιο του ακομα,

το μηδενικο-αλλες εικοσι,κι αν προκειται 

καλυτερα κι απ'αυτη τη Κλειω να διαβαζει

‹ΚΟΤΤΑΛΟΣ›

πω πω

‹ΛΑΜΠΡΙΣΚΟΣ›

κι αν δεν το καταλαβεις τη γλωσσα στο μελι να πλυνεις 

‹ΜΗΤΡΟΤΙΜΗ›

θα πω τωρα που το εννοησα στον γεροντα,Λαμπρισκε,

95 οταν παω στο σπιτι αυτα,και περδικλια θα φερω

γυριζοντας οπως αυτον περδικλωμενο εδω να πηδα 

οι σεβαστες να τον βλεπουν που τις μισησε

.

. 

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -Borges Labyrinth- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}

.

.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-Borges Labyrinth-
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.

Borges Labyrinth-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

προχωρησε στο ταμειο και πληρωσε το εισιτηριο του λαβυρινθου,100 ευρω,
η ταμιας μια νεαρη κοπελα με ενα αινιγματικο χαμογελο στα χειλη,αυτο του
φανηκε σαν ενα μονιμο τικ στα χαραχτηριστικα του προσωπο της,του εδωσε το
εισιτηριο,στο πισω μερος του εισιτηριου διαβασε:
-Borges Labyrinth -16 m μετρα ακτινα-7 min λεπτα διαρκεια-
κοιταξε το ρολοι του: 09:40:00 πμ,ακολουθησε ενα πετρινο διαδρομο,περιπου 1μ
πλατους,που κυκλωνε,οι δυο τοιχοι αριστερα και δεξια που τον περιεβαλαν ειχαν
υψος περιπου 2,5μ,στο ανοιγμα τους ψηλα πανω εβλεπε τη φωτεινη γαλαζια
λωριδα του ουρανου,εφτασε στο κεντρου του λαβυρινθου,ενας κενος κυκλικος
χωρος,ακτινας 2μ περιπου,κοιταξε το ρολοι του: 09:43:30,συνεχισε τον διαδρομο
προς την εξοδο του λαβυρινθου,εφτασε σε αδιεξοδο,γυρισε πισω,δεν βρηκε το
κυκλικο δωματιο,εφτασε παλι σε αδιεξοδο,σκεφτηκε πως μαλλον κλειστηκε σε
εναν κλειστο κι απο τα δυο ακρα του διαδρομο,ενα κλειστο καμπυλο τμημα,
γυρισε πισω,παρατηρησε πως το υψος των τοιχων ειχε μεταβληθει,ειχε παρα πολυ
μεγαλωσει και το ανοιγμα τους προοπτικα ηταν μια γραμμη,μια σκοτεινη σχισμη,
σαν να συνεκλιναν στο απειρο οι δυο τοιχοι,επισης το δαπεδο τωρα ηταν χωματινο
και ο διαδρομος φωτιζονταν απο ενα αμυδρο φως,χωρις να μπορει να προσδιορισει
την πηγη του,εφτασε σε ενα κυκλικο δωματιο,υποθεσε σε ενα δευτερο κεντρο,
κοιταξε το ρολοι του:09:47:00,σε μια μεταλλικη πλακα εγραφε:
Κυκλος-μηκος ακτινας 3μ,
πανω σε ενα τραπεζι ηταν ενα ανοιχτο βιβλιο,οι δυο σελιδες του ηταν κενες,πηρε το
βιβλιο στα χερια του και γυρισε σελιδα,εκει υπηρχε γραμμενη μονο μια προταση:
Un laberinto de símbolos –corrigió–. Un invisible laberinto de tiempo.
στην επομενη σελιδα κενο,στις επομενες σελιδες 10 σελιδες ηταν τυπωμενη η Ιλιαδα
του Ομηρου,αρχιζοντας απο τη ραψωδια Ι':
απο:Ὣς οἳ μὲν Τρῶες φυλακὰς ἔχον· αὐτὰρ Ἀχαιοὺς  1
εως:κτήμασι τέρπεσθαι τὰ γέρων ἐκτήσατο Πηλεύς·   400
γυριζοντας σελιδα εκει βρηκε τυπωμενο το διηγημα:Tlön, Uqbar, Orbis Tertius
του J.L.Borges
η πρωτη σελιδα μεχρι τη γραμμη:
El examen estéril de uno de los atlas de Justus Perthes fortaleció mi duda.
στο κειμενο παρατηρησε μια τυπογραφικη αβλεψια,ελειπε στον 11ο στιχο η λεξη:
espejo
εβγαλε απο την τσεπη του ενα στυλο και συμπληρωσε τη προταση:
Desde el fondo remoto del corredor, el espejo nos acechaba.
μετα θελησε να διαβασει την επομενη σελιδα,κενο,τιποτα τυπωμενο,επεστρεψε
στην προηγουμενη,η ιδια σελιδα,μονο που η λεξη 'espejo' που συμπληρωσε ελει-
πε,κοιταξε τον αριθμο της σελιδας:537,γυρισε στην επομενη,ο αριθμος σελιδας
ηταν:341,και υπηρχε μια σελιδα απο το εργο:Tractatus. Logico-Philosophicus.
του Ludwig Wittgenstein,πρωτη εκδοση του Kegan Paul (London), 1922 :
3.318 GER [→OGD | →P/M]
Den Satz fasse ich—wie Frege und Russell—als Funktion der in ihm enthaltenen
Ausdrücke auf.
3.32 GER [→OGD | →P/M]
Das Zeichen ist das sinnlich Wahrnehmbare am Symbol.
...
γυρισε στην προηγουμενη, αριθμος σελιδας:141,εδω ηταν τυπωμενοι αριθμοι μονο,
στην επικεφαλιδα της σελιδας εγραφε:
ΤΑ ΑΠΕΙΡΑ ΔΕΚΑΔΙΚΑ ΨΗΦΙΑ ΤΟΥ ΥΠΕΡΒΑΤΙΚΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥ π,
εκλεισε το βιβλιο και το ξανανοιξε,αδυνατο να βρει γραμμενη σελιδα,το βαρος του ειχε
αυξηθει παρα πολυ κι ηταν αδυνατο να το κρατησει στα χερια,σαν το υλικο του να ειχε
αποκτησει μεγαλη,απειρη, πυκνοτητα,και το παρατησε πανω στο τραπεζι ανοιχτο σε
κενες σελιδες,
βγηκε απο το κυκλικο δωματιο,τωρα ο διαδρομοι ειχαν μεγαλυτερη καμπυλοτητα,
εκτεινονταν,και στο χασμα ψηλα εβλεπε τις επιφανειες αγνωστων πλανητων σε δια-
φορες κλιμακες,εφτασε στο κεντρο:Κυκλος-μηκος ακτινας 5μ,κοιταξε το ρολοι του,
δεν ξαφνιαστηκε,09:50:30,εκει σε μια στηλη στο κεντρο του κυκλου υπηρχε ενα
ηλιακο ρολοι,ειδε την ωρα:09:50:30,αμεσως μετα αλλαξε,13:01:27,08:57:03,21:17:19,
00:00:01,..,σκεφτηκε,αστειευομενος,ποια ημερομηνια;ποιον μηνα;ποιο ετος,ποιον αι-
ωνα;
προχωρησε στο διαδρομο,μεγαλυτερης καμπυλοτητας,απο το χασμα ψηλα ακουγονταν
η 9η Συμγωνια του Μπετοβεν σε διαφορετικες εκτελεσεις,στο κυκλικο κεντρο ακτινας 8μ,
κενο,στις επομενες διαδρομες μεσα στον λαβυρινθο απολυτη σιωπη,και στα κεντρα
ακτινας:13μ,21μ,34μ,55μ,89μ-144μ-,...,σκεφτηκε πως αυτοι ειναι αριθμοι της σειρας
Fibonacci,η επομενη ακτινα θα ηταν:89+144=233μ
οι βαθμοι καμπυλοτητας στους διαδρομους ειχαν αυξηθει τεραστια,τεινοντας στο
απειρο,οι διαδρομοι ευθειοποιουνταν,
μετα τη μεγαλη,απειρη σχεδον,σειρα των κενων κεντρων,τα οποια αποκτουσαν
πολυγωνικο περιγραμμα,αρχιζοντας απο απειρων πλευρων  κανονικο πολυγωνο,...,
κανονικο 19000-γωνο,..,3333-γωνο,...,τωρα στη μεταλλικη πλακα εκτος απο τον αριθμο
του μηκους της ακτινας του εγγεγραμμενου κυκλου αναγραφονταν και ο αριθμος του
πληθους των εφαπτομενων πλευρων του κανονικου πολυγωνου,
εφτασε στο κεντρο με μηκος ακτινας εναν απειρο αριθμο Fibonacci,που ειναι αδυνατον
να γραφει εδω,και 200001001 ηταν ο αριθμος των πλευρων του κανονικου πολυγωνου,το
ρολοι του εδειχνε:09:40:00,εκει ηταν ενα ξυλινο τραπεζι και σ'ενα  σκαμνι καθονταν ενας
 ανθρωπος,με τον οποιο εμοιαζε καταπληκτικα,που εγραφε,οπως ειδε πλησιαζοντας,ενα
μακρυ ποιημα,αυτο το υπεθεσε απο τη στοιβα των χαρτιων διπλα,εκεινος συνεχιζοντας να
γραφει και χωρις να σηκωσει το κεφαλι του ειπε πως γραφει προς καποιον J.L.Borges,και
του ειπε,πως μπορει αν θελει να δει τι γραφει.
η σελιδα που εγραφε,διαβασε,αρχιζε ετσι:
Bruscamente la tarde se ha aclarado
porque ya cae la lluvia minuciosa.
Cae o cayó. La lluvia es una cosa
que sin duda sucede en el pasado.
τον χαιρετισε κι εφυγε,παρατηρησε πως συναντουσε μονο σε κεντρα που ο αριθμος
Fibonacci ηταν πρωτος αριθμος, εναν αλλον ανθρωπο,που παντα,ομως,του εμοιαζε
καταπληκτικα,που παντα εγραφε το ιδιο μακρυ ποιημα προς καποιον J.L.Borges,
ακομα,πολλες φορες συναντησε αυτον τον ιδιο τον ανθρωπο J.L.Borges να γραφει το
ιδιο μακρυ ποιημα προς  αυτους ολους,
σε καποιο κεντρο,δεν γραφω πια τους αριθμους ακτινας Fibonacci,ειναι αρκετα μεγαλοι
να γραφτουν,9876543210-γωνο,εκει ολοι οι 9876543210 τοιχοι ηταν καλυμμενοι με
καθρεφτες,σταθηκε στη μεση του απειρου δωματιου και το ειδωλο του εμφανισθηκε
απειρα,το ειδωλο του ειδωλου το ειδωλο του ειδωλου το ειδωλο,...,αυτο το παρομοια-
σε με το συμπαν,με την υπαρξη,με το θεο,με τη μνημη,η μνημη λειτουργει σαν ενας
πολυπλοκος μηχανισμος ειδωλων-παρελθοντων,κοιταξε το ρολοι του,09:43:30,
οι διαδρομοι τωρα ειχαν γινει σχεδον ευθεια,
βρεθηκε σε πολλα κεντρα,συνεχως,αλλα και ασυνεχως,οπου τον περιμενε υπομονετικα
ενας ανθρωπος να τελειωσει μαζι του μια παρτιδα σκακι,και με μια η'με δυο η' με τρεις
κινησεις να κανει ματ,πολλες φορες αυτο να γινει ηταν ευκολο και το παιχνιδι διαρκουσε
πολυ λιγο,πολλες φορες ομως ηταν αρκετα δυσκολο,επρεπε για να κανει κινηση να
σκεφτει πολυ και ετσι χρειαζονταν πολυς χρονος να το τελειωσει,
σε καποιο κεντρο,ενας υπολογιστης περιειχε ολη τη γνωση της ανθρωποτητας,π.χ αν
εκανες αναζητηση λογοτεχνια θα σου παρουσιαζε οτι εχει γραφει,κατα λογοτεχνη,
τα εργα του,ολες τις εκδοσεις τους,-ολα τα προβληματα των μαθηματικων λυμενα αν
λυνονται κι αν δεν λυνονται γιατι δεν λυνονται-ακομα για καθε ανθρωπο,που εζησε,
ολες τις πληροφοριες,με την παραμικρη λεπτομερεια,γι'ἀυτον-τις ιδιαιτερες φωνες
τους,ολες τις συνομιλιες τους-
βρηκε,για τον εαυτο του,τον J.L.Borges ολη τη πορεια του μεσα σ'αυτον τον λαβυρινθο,
-επισης ο υπολογιστης δινει αποτελεσματα για ολα οσα δεν εχουν γινει ακομα,για οσα
μπορουσαν να γινουν και δεν εγιναν,για οσα δεν μπορουν να γινουν,σε ολους τους το-
μεις του κοσμου, ...λογοτεχνια,φιλοσοφια,μαθηματικα,κοινωνια,,ιστορια,φυσικη,φυση,
συμπαν,..,
σε καποιο κεντρο που δεν εχει την αναμνηση του στο κρεβατι που ηταν εκει ξαπλωσε
και κοιμηθηκε και το ονειρο που ειδε δεν το θυμαται,
ξυπνησε και συνεχισε τη πορεια του μεσα στο λαβυρινθο,...,τα κεντρα 8-7-6-5-γωνο ηταν
κενα,ειχαν ομως αποκτησει τεραστιες διαστασεις χωρου,και μετα απο εναν  μακρυ,σχεδον,
υπολογισε,απειρο σε μηκος ευθυ διαδρομο εφτασε στο κεντρο, ενα απειρο τετραγωνο,
μια ερημος,περπατουσε χωρις προσανατολισμο στο εσωτερικο της,γυρω απο καθε σημειο
της,καθε θεση,που βρισκονταν ο χωρος ηταν απειρος,κι αυτο παντου,κι ολες οι διευθυν-
σεις ηταν ιδιες,
προς ολες τις κατευθυνσεις απλωνονταν αχανεις εκτασεις ακινητης αμμου,αισθανθηκε
πως ηταν ενα συγκεκριμενο ατομο αλλα και μια σειρα ατομων,διακριτα η'ταυτοχρονα,
ηταν ο J.L.Borges αλλα ηταν κι ο αλλος Borges,
ηταν ο ανθρωπος που σχεδιασε τον λαβυρινθο της Πυλου σε πηλο και αλλα ηταν κι ο
ανθρωπος,ο αρχαιολογος,που τον αποκαλυψε,
ηταν ο Δαιδαλος αλλα ηταν και ο Μινωταυρος,ο Αστεριων,
ηταν ο εμπορος που το 400 π.Χ εκανε τις συναλλαγες με το ασημενιο νομισμα της
Κνωσσου με το σχεδιο  του λαβυρινθου εκτυπο στη μια οψη του,
ηταν κι ο τεχνιτης που τον Μεσαιωνα σχεδιαζε λαβυρινθους σε αυλες μοναστηριων
και σε κηπους αρχοντικων,
ηταν ο επισημος γραφεας που χαραξε με συμβολα της Γραμμικης Β την επιγραφη στην
πηλινη πινακιδα ΚΝ Gg 702 ερμηνευμενη ως:
da-pu-ri-to-jo,po-ti-ni-ja λαβυρινθοιο ποτνια-κυρια του λαβυρινθου-,
ηταν κι ο Σωκρατης που στον διαλογο του Πλατωνα ''Ευθυδημος'' λεει για τον λαβυριν-
θο στη λογικη:
ἐνταῦθα ὥσπερ εἰς λαβύρινθον ἐμπεσόντες, οἰόμενοι ἤδη ἐπὶ τέλει εἶναι, περικάμψαν-
τες πάλιν ὥσπερ ἐν ἀρχῇ τῆς [291c] ζητήσεως ἀνεφάνημεν ὄντες καὶ τοῦ ἴσου δεόμενοι
ὅσουπερ ὅτε τὸ πρῶτον ἐζητοῦμεν.
ηταν ο Ηροδοτος που στο δευτερο βιβλιο των Ιστοριων του περιγραφει ενα μεγαλειωδες
κτιριο-λαβυρινθο στην αρχαια Αιγυπτο κοντα στη πολη των Κορκοδειλων,
ηταν κι ο φαραω Αμενοφις ο Τριτος που εζησε σ'ἀυτον τον λαβυρινθο-παλατι ,
'ισως η αμμος που παταει να ειναι απο τα ερειπια αυτου του λαβυρινθου,ισως να ειναι
 κι απο τα ερειπια του λαβυρινθου της Λημνου,
κι αυτος ειναι ο Πλινιος ο Πρεσβυτερος που εγραψε στη Φυσικη Ιστορια του γι'ἀυτον
τον λαβυρινθο κι ο μυθικος αρχιτεκτονας Σμιλις και ο Ροικος και ο Θεοδωρος ο Σαμιος,
αρχιτεκτονες και γλυπτες που τον 6ο αιωνα π.Χ εκτισαν τον λαβυρινθο της Λημνου,
ηταν και ενας επισκεπτης που περπατησε τον λαβυρινθο στον καθεδρικο ναο του Σαρτρ,
ηταν αυτος που επινοησε και σχεδιασε τα δημοφιλη ηλεκτρονικα games Labyrinth I-II-III,
ισως η αμμος ειναι ο αριθμος των ατομων του Συμπαντος,
κι αυτος ηταν ο θεος του Λαιμπνιτζ ,η λογικη αναγκαιοτητα της υπαρξης του κοσμου,
ειναι και ο Νευτων που νοιωθει πως για να κατανοηθει ο απειροστικος λογισμος του ,
η θεωρια που επινοησε,και βρισκεται στο εργο του:Mathematica Principia  ειναι απα-
ραιτητος ο απειροστικος λογισμος που επινοησε ο Λαιμπνιτζ,
ισως ειναι,αυτο αισθανεται,ολοι οι ανθρωποι,που υπηρξαν,ειναι και θα υπαρξουν,κι
αυτοι που δεν θα υπαρξουν ποτε,απο τον πιο απλο κι ασημαντο ανθρωπο εως τον πιο
συνθετο και σημαντικο ανθρωπο,ειναι ο πραγματικος αλλα κι ο μη-πραγματικος,ο μυ-
θικος,ο επινοημενος,οπως οι ηρωες μυθιστορηματων,
...ο Κ. της Δικης και του Πυργου του Καφκα,ο επισκεπτης στη Βιβλιοθηκη της Βαβελ του
Μπορχες,ο Μαρκο Πολο στις Αορατες Πολεις του Ιταλο Καλβινο,...
προχωραει συνεχεια στην απεραντη επικρατεια της αμμου και νιωθει να ειναι και να ζει
αυτη την απειρη πολλαπλοτητα προσωπων,
να ειναι ενας πωλητης εφημεριδων στην Αθηνα,ενας γκανγκστερ στο Σικαγο στο κραχ του
1929,ενας πολωνος διπλος κατασκοπος στον β' παγκοσμιο πολεμο,
ο ποιητης Εζρα Παουντ στην Ιταλια κρατουμενος,ο Εζρα Παουντ που γραφει The Pisan
Cantos  LXXIV - LXXXIV κι αυτος που διαβαζει την πρωτη εκδοση τους στη Νεα Υορκη απο
τις New Directions το 1948 κι ο Orson Wells που απαγγελει:
The enormous tragedy of the dream in the peasant's bent
shoulders
Manes!Manes was tanned and stuffed,
Thus Ben and la Clara a Milano
That maggots shd/eat the dead bullock
DIGONOS,Διγονος,but the twice crucified
................................where in history will you find it?
απο το LXXIV Cantos
πανω απο την ερημο στον απεραντο ουρανο σ'ολο το μηκος και το πλατος του
λαμπυριζουν οι αστερισμοι,του Ωριωνα,της Μεγαλης και της Μικρης Αρκτου,του
Σειριου,της Ανδρομεδας,των Πλειαδων,της Κασσιοπης,του Κενταυρου,της Υδρας,...,
και στροβιλιζονται οπως στον πινακα ''ἐναστρη νυχτα'' του βαν Γκογκ,περιστρεφο-
μενες ελικοειδεις δινες
κι αυτος ειναι ο Κεπλερ που τους παρατηρει και υπολογιζει τις κινησεις τους αλλα
ειναι κι ο σκληρος φανατικος δογματικος δικαστης που δικαζει τον Γαλιλαιο το 1633
στη Ρωμη,αλλα ειναι κι ο Γαλιλαιος που ψιθυριζει απο δειλια  να μην τον ακουσουν:
''και ομως κινειται'',
σαν να πυκνωσε ο χωρος,μεγαλωσε η δυναμη της βαρυτητας,προχωρουσε δυσκολα,
φοβηθηκε μηπως ο χωρος μεταβληθει σε μια μαυρη τρυπα,σταθηκε τυχερος γιατι
η πυκνωση αυτη της υλης τον εφερε μπροστα απο την εισοδο ενος διαδρομου,μπηκε
στον διαδρομο,εδω οι βαρυτικες συνθηκες ηταν κανονικες,ο διαδρομος ηταν μια τελεια
ευθεια,αριστερα και δεξια οι τοιχοι ειχαν περιπου 2,5μ υψος,στο ανοιγμα πανω εβλεπε
τον ουρανο,καθαρο γαλαζιο,δεν ειχε την παραμικρη αισθηση του περασματος του χρο-
νου ουτε του χωρου,εφτασε χωρις να το καταλαβει σε ενα ανοιχτο μερος,κοιταξε το ρο-
λοι του 09:47:00,
προχωρησε στο ταμειο και πληρωσε το εισιτηριο του λαβυρινθου,100 ευρω,
η ταμιας μια νεαρη κοπελα με ενα αινιγματικο χαμογελο στα χειλη,αυτο του
φανηκε σαν ενα μονιμο τικ στα χαραχτηριστικα του προσωπο της,του εδωσε το
εισιτηριο,στο πισω μερος του εισιτηριου διαβασε:
-Borges Labyrinth -16 m μετρα ακτινα-7 min λεπτα διαρκεια-
κοιταξε το ρολοι του: 09:40:00 πμ,ακολουθησε ενα πετρινο διαδρομο,περιπου 1μ
πλατους,που κυκλωνε,οι δυο τοιχοι αριστερα και δεξια που τον περιεβαλαν ειχαν
υψος περιπου 2,5μ,στο ανοιγμα τους ψηλα πανω εβλεπε τη φωτεινη γαλαζια
λωριδα του ουρανου,...
.
.

GREEK POETRY -Un sueño-Descartes - Jorge Luis Borges' poemas-[μεταφραση traduccion c.n.couvelis χ.ν.κουβελης]- POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

.
..
GREEK POETRY
-Un sueño-Descartes
- Jorge Luis Borges' poemas-[μεταφραση  traduccion  c.n.couvelis χ.ν.κουβελης]-
POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
.
Un sueño
-Jorge Luis Borges-
[μεταφραση  traduccion  c.n.couvelis χ.ν.κουβελης]

En un desierto lugar del Irán hay una no muy alta torre de piedra, sin puerta ni ventana.
En la única habitación (cuyo piso es de tierra y que tiene la forma del círculo) hay una
mesa de madera y un banco. En esa celda circular, un hombre que se parece a mí escribe
en caracteres que no comprendo un largo poema sobre un hombre que en otra celda
circular escribe un poema sobre un hombre que en otra celda circular... El proceso no tiene
fin y nadie podrá leer lo que los prisioneros escriben.

Ενα ονειρο

σε ενα ερημικο τοπο του Ιραν υπαρχει ενας οχι πολυ ψηλος πυργος,χωρις πορτα
ουτε παραθυρο.Στο μοναδικο δωματιο[του οποιου το δαπεδο ειναι απο χωμα και
που εχει το σχημα του κυκλου]υπαρχει ενα τραπεζι απο ξυλο κι ενα σκαμνι.Σ'αυτο
το κυκλικο κελι,ενας ανθρωπος που μου μοιαζει γραφει σε χαραχτηρες που δεν
καταλαβαινω ενα μακρυ ποιημα προς εναν ανθρωπο που σε ενα αλλο κελι κυκλικο
γραφει ενα ποιημα προς εναν ανθρωπο που σε ενα αλλο κελι κυκλικο...Αυτη η
ακολουθια  δεν εχει τελος και κανενας δεν θα μπορεσει να διαβασει αυτο που οι
φυλακισμενοι γραφουν
.

Descartes
- Jorge Luis Borges-
[μεταφραση χ.ν.κουβελης]

Soy el único hombre en la tierra y acaso no haya tierra ni hombre.
Acaso un dios me engaña.
Acaso un dios me ha condenado al tiempo, esa larga ilusión.
Sueño la luna y sueño mis ojos que perciben la luna.
He soñado la tarde y la mañana del primer día.
He soñado a Cartago y a las legiones que desolaron Cartago.
He soñado a Lucano.
He soñado la colina del Gólgota y las cruces de Roma.
He soñado la geometría.
He soñado el punto, la línea, el plano y el volumen.
He soñado el amarillo, el azul y el rojo.
He soñado mi enfermiza niñez.
He soñado los mapas y los reinos y aquel duelo en el alba.
He soñado el inconcebible dolor.
He soñado mi espada.
He soñado a Elizabeth de Bohemia.
He soñado la duda y la certidumbre.
He soñado el día de ayer.
Quizá no tuve ayer, quizá no he nacido.
Acaso sueño haber soñado.
Siento un poco de frío, un poco de miedo.
Sobre el Danubio está la noche
Seguiré soñando a Descartes y la fe de sus padres.

Καρτεσιος

ειμαι ο μοναδικος ανθρωπος στη γη κι ισως δεν υπαρχει γη ουτε ανθρωπος
ισως ενας θεος μ'απατα
ισως ενας θεος μ'εχει καταδικασει στον χρονο,αυτην τη μεγαλη ψευδαισθηση
ονειρευομαι τη σεληνη και ονειρευομαι τα ματια μου που αντιλαμβανονται τη σεληνη
εχω ονειρευτει το βραδυ και το πρωι της πρωτης μερας
εχω ονειρευτει την Καρχηδονα και τις λεγεωνες που κατεστρεψαν την Καρχηδονα
εχω ονειρευτει τον Λουκανο
εχω ονειρευτει το λοφο του Γολγοθα και τα σταυροδρομια της Ρωμης
εχω ονειρευτει την γεωμετρια
εχω ονειρευτει το σημειο,τη γραμμη,το επιπεδο και τον ογκο
εχω ονειρευτει το κιτρινο,το γαλαζιο και το κοκκινο
enfermiza niñez. εχω ονειρευτει την ασθενικη παιδικη μου ηλικια
εχω ονειρευτει τους χαρτες και τα βασιλεια κι εκεινη τη μονομαχια στην αυγη
εχω ονειρευτει τον ακατανοητο πονο
εχω ονειρευτει το ξιφος μου
εχω ονειρευτει την Ελιζαμπεθ  της Βοημιας
εχω ονειρευτει την αμφριβολια και την βεβαιοτητα
εχω ονειρευτει την χθεσινη μερα
ισως δεν υπηρξε αυριο ,ισως δεν εχω γεννηθει
ισως ονειρευομαι να εχω ονειρευτει.
αισθανομαι λιγη ψυχρα,λιγη αγωνια
πανω απ'τον Δουναβη ειναι η νυχτα
συνεχισα να ονειρευομαι τον Καρτεσιο και την πιστη των προγονων του
.
.