GREEK POETRY -Un sueño-Descartes - Jorge Luis Borges' poemas-[μεταφραση traduccion c.n.couvelis χ.ν.κουβελης]- POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

.
..
GREEK POETRY
-Un sueño-Descartes
- Jorge Luis Borges' poemas-[μεταφραση  traduccion  c.n.couvelis χ.ν.κουβελης]-
POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
.
Un sueño
-Jorge Luis Borges-
[μεταφραση  traduccion  c.n.couvelis χ.ν.κουβελης]

En un desierto lugar del Irán hay una no muy alta torre de piedra, sin puerta ni ventana.
En la única habitación (cuyo piso es de tierra y que tiene la forma del círculo) hay una
mesa de madera y un banco. En esa celda circular, un hombre que se parece a mí escribe
en caracteres que no comprendo un largo poema sobre un hombre que en otra celda
circular escribe un poema sobre un hombre que en otra celda circular... El proceso no tiene
fin y nadie podrá leer lo que los prisioneros escriben.

Ενα ονειρο

σε ενα ερημικο τοπο του Ιραν υπαρχει ενας οχι πολυ ψηλος πυργος,χωρις πορτα
ουτε παραθυρο.Στο μοναδικο δωματιο[του οποιου το δαπεδο ειναι απο χωμα και
που εχει το σχημα του κυκλου]υπαρχει ενα τραπεζι απο ξυλο κι ενα σκαμνι.Σ'αυτο
το κυκλικο κελι,ενας ανθρωπος που μου μοιαζει γραφει σε χαραχτηρες που δεν
καταλαβαινω ενα μακρυ ποιημα προς εναν ανθρωπο που σε ενα αλλο κελι κυκλικο
γραφει ενα ποιημα προς εναν ανθρωπο που σε ενα αλλο κελι κυκλικο...Αυτη η
ακολουθια  δεν εχει τελος και κανενας δεν θα μπορεσει να διαβασει αυτο που οι
φυλακισμενοι γραφουν
.

Descartes
- Jorge Luis Borges-
[μεταφραση χ.ν.κουβελης]

Soy el único hombre en la tierra y acaso no haya tierra ni hombre.
Acaso un dios me engaña.
Acaso un dios me ha condenado al tiempo, esa larga ilusión.
Sueño la luna y sueño mis ojos que perciben la luna.
He soñado la tarde y la mañana del primer día.
He soñado a Cartago y a las legiones que desolaron Cartago.
He soñado a Lucano.
He soñado la colina del Gólgota y las cruces de Roma.
He soñado la geometría.
He soñado el punto, la línea, el plano y el volumen.
He soñado el amarillo, el azul y el rojo.
He soñado mi enfermiza niñez.
He soñado los mapas y los reinos y aquel duelo en el alba.
He soñado el inconcebible dolor.
He soñado mi espada.
He soñado a Elizabeth de Bohemia.
He soñado la duda y la certidumbre.
He soñado el día de ayer.
Quizá no tuve ayer, quizá no he nacido.
Acaso sueño haber soñado.
Siento un poco de frío, un poco de miedo.
Sobre el Danubio está la noche
Seguiré soñando a Descartes y la fe de sus padres.

Καρτεσιος

ειμαι ο μοναδικος ανθρωπος στη γη κι ισως δεν υπαρχει γη ουτε ανθρωπος
ισως ενας θεος μ'απατα
ισως ενας θεος μ'εχει καταδικασει στον χρονο,αυτην τη μεγαλη ψευδαισθηση
ονειρευομαι τη σεληνη και ονειρευομαι τα ματια μου που αντιλαμβανονται τη σεληνη
εχω ονειρευτει το βραδυ και το πρωι της πρωτης μερας
εχω ονειρευτει την Καρχηδονα και τις λεγεωνες που κατεστρεψαν την Καρχηδονα
εχω ονειρευτει τον Λουκανο
εχω ονειρευτει το λοφο του Γολγοθα και τα σταυροδρομια της Ρωμης
εχω ονειρευτει την γεωμετρια
εχω ονειρευτει το σημειο,τη γραμμη,το επιπεδο και τον ογκο
εχω ονειρευτει το κιτρινο,το γαλαζιο και το κοκκινο
enfermiza niñez. εχω ονειρευτει την ασθενικη παιδικη μου ηλικια
εχω ονειρευτει τους χαρτες και τα βασιλεια κι εκεινη τη μονομαχια στην αυγη
εχω ονειρευτει τον ακατανοητο πονο
εχω ονειρευτει το ξιφος μου
εχω ονειρευτει την Ελιζαμπεθ  της Βοημιας
εχω ονειρευτει την αμφριβολια και την βεβαιοτητα
εχω ονειρευτει την χθεσινη μερα
ισως δεν υπηρξε αυριο ,ισως δεν εχω γεννηθει
ισως ονειρευομαι να εχω ονειρευτει.
αισθανομαι λιγη ψυχρα,λιγη αγωνια
πανω απ'τον Δουναβη ειναι η νυχτα
συνεχισα να ονειρευομαι τον Καρτεσιο και την πιστη των προγονων του
.
.