14-GREEK POETRY-POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης-part 14-μερος 14

.

.

.
.
.
GREEK  POETRY
POETRY-C.N.COUVELIS
ΠΟΙΗΜΑΤΑ-Χ.Ν.ΚΟΥΒΕΛΗΣ
.
.
ΜΕΡΟΣ  14
PART  14
.
.
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ:
Το Μεγαλυναριο της Αθωοτητος του Λογου
[Τα πολλαπλα πορτρετα της ερμηνειας-
Αισθητικα αποκαλυπτειν τα Κρυφια ρηματα-
Με τα βηματα πο'χει το φως-
Την ανομοιοτητα ειδα στη σκια-
Η ομογνωμια των ειδωλων-
Αγνωστη αντιστοιχια-
Επιμονα τα παθη-
Το Μεγαλυναριο της Αθωοτητος του Λογου-
Γεννηθητω η εικονα-
Ηγγικεν γαρ ο καιρος-
Τα ειδη των νοηματων-
Η μεταφορα των ιδεων-
Αποσπασματα των μορφων-
ΤΟ  ΜΑΤΙ  ΒΛΕΠΕΙ ΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ-
Αυτο που η γλωσσα βλεπει στην εικονα-
Οκτω φορες αγωνισθηκα την αρετη-
Τα αντιδωρα των εικονων-
Φυλλωματα λεξεων-
Με την ελλειψη γραφει]
.
Canto,to Ezra  Pound
[Poem/Paintings- homage to Ezra Pound]
.
και ο ρυθμος
.
REFLEXIONS
[An Iconic Poem]
.
LetTres [a Poem]
.
HYMNS TO MANKIND
.
Στον Γεωργιο Καραισκακη και στον Οδυσσεα Αντρουτσο
.
Like A Message[Σαν Ενα Μηνυμα]
.
Medea[Μηδεια]
.
9x9 Haiku[9 Poems[x]9 Paintings]
.
Το Ημερολογιο Ενος Αφελους Ανθρωπου
[Diary of an Idiot] 1
.
paintings-photos by c.n.couvelis[χ.ν.κουβελης]
.
.
.
Το Μεγαλυναριο της Αθωοτητος του Λογου
.

.
.
Τα πολλαπλα πορτρετα της ερμηνειας
.
.
..............Του ανθρωπου τα λογια ανηκουν,τα απαλα τα ευηχα,στους
..................................ιδιους, η ρητορικη σταζει οπως η βρυση στην
..................................αργυρη λεκανη καθρεφτιζει την βυθισμενη πο-
..................................λιτεια με την εξοχη ρυμοτομια στην εξοχη
ο θεος Διονυσος οργιαζει με την Αρετουσα,την πληστρα την αδολη
κορη της Μυκηναιας  τ' ονομα  Χρυσοθεμις, συναμα  προσεξα  την
χρυση ελλειψοειδη σφενδονη του δαχτυλιδιου στ'αριστερο χερι,που
δεν υπαρχει πια μεσα στη βλαστηση  ιερουργουν  οι τρεις  ιεραρχες
συν αγγελοις χρυσορημονες θεολογοι μεγαλοι.........θεατρινοι εστρε-
ψαν τα φωνηεντα αρμοσμενα σε σπονδυλικη στηλη συμφωνων κα-
τα το μεγα πληθος στις καταμεστες κερκιδες κι οι βελανιδιες ησυχα ι-
.............στορουν το τελευταιο τεταρτο του αιωνα,κατα τα λεγομε-
................................να τους οι αποικιοκρατες ερημωσαν με τη βια
................................τον τοπο τους απ'τ'αμπελια,στην  ακμη της  η
................................ανοιξη γυμνωσε το στηθος στους κρινους και
................................σεις προσεξτε μην κρινεται ινα μην κριθη-
............τε.................................................................χωρις
τιτλο το πορτοκαλι κι ο βαλες  κουπας  εισηλθε με  το  μπαρκο
στο λιμανι των Κεχρεων της Ισθμιας,πετσινο σακκακι φορουσε
και  γυαλια  ηλιου, ταυτοχρονα  αγγελος  Κυριου  αφησε  την
κανατα  στο  τραπεζι, ολα  ετοιμασθηκαν  για  τον  Ομηρο
να συναντησει απροσκοπτα τον ευυποληπτο εμπορο κ.Πλατωνα
...........ο αλλος κολλησε το γραμματοσημο στο γραμμα οπως
...........κτιστης κολλαει τα τουβλα στη μαντρα,γρηγορα εκπο-
...........λιτιστικαμε τωρα σαραντα χρονια στα ασκηταρια μα-
...........θαμε απ'εξω τις κινησεις του μπαλλετου,γραμματα
...........δεν μαθαμε,ψησαμε μονο σε πηλο τα σκευη μας και
...........στο θερισμο οι θεριστες εκπλαγηκανε με την πολυ-
...........τελεια των τροφων των παραθαλασσιων οικισμων,απ'
εκει το βιολεντσελο επαιζε τη συνθεση χωρις τιτλο στην λαμπρη
συναγωγη των αρχοντων,σχεδια που το καλοκαιρι το φθινοπωρο
και το χειμωνα αφηνουν τετραγωνα και ορθογωνια τα ιχνη τους
στη πλατη του μεταλλωρυχου που μ'ακρα ταπεινωση σκαβει το
ματι του Κυκλωπα με τους δυο συντροφους μελανομορφους και
...........τον τριτο ερυθρομορφο στο ραμφος του ερωδιου στον
...........ενδιαμεσο χρονο το λιτο τοπιο ξεφυγε απ'την ωχρα
...........της χρυσης μασκας του Ατρειδη αντρα ιππεα σ'αλαφια-
...... ....σμενο αλογο μισος στη βαρκα μισος στο λαδι του μουσαμα
...........καυγαδιζει κι επειτα επιχειρηματολογει με συνεση να
.............................ειναι στη γεννηση των αντιφασεων ηρωας
.............................πρωτος
.
.
.
Αισθητικα αποκαλυπτειν τα Κρυφια ρηματα
.
.
[Το ποδι σε οξεια γωνια λυγισμενο προς
το απειρο] στο γονατο ,εκτος
...............απ'τον καρπο γυ-
...............μνο.................σκηνη:ανοιξε την κονσερβα με τις
.....................................σαρδελες.η δυναμη στον ανδριαντα
.....................................λυθηκε στον επιταφιο θρηνο,ευθεια
...............που ενωνει δυο σημεια κι εκεινη η κατακορυφος
...............εγκυμονειται στα πλατανια απ'τις θηλυκες παπιες/
...............αδελφοι  μοιραστε  οπως  το  ψωμι  το  γελιο, οχι
απλοικος οχι αφελης ο Φρειδερικος Νιτσε,κοιταξε η λιμνη μας
κραταει τα υπαρχοντα μας στον βυθο:''πιετα''σημαινει η συμπονεση
[η λυπη]/video-γραφη στον παγο[[παγο]δρομιο] στο εθιμο:η
....................νυφη ριχνει πισω ροδι [κοκκινο] Παρθενα ταγιζε
-Το ενδοξο δεν μετριεται-....σπειρι σπειρι τον ταυρο με-
στη βιολετα................................την ανοιξη,φωτο-
Το ον ειναι α μι-.........................................γραφια ασπρο
κρο αντικειμενο..........................................μαυρη:Ο Βασιλι
-αει λεξιγραφων.......Καντινσκι στο Μπαουχαους,στο Μοναστηρακι ο
πτωχευει.................Γεωργιος Σεφερης.......κρατησε το παιδι το μετρο
[...και νοητα και αγνωστα.................απ'τη σωστη μερια,με το δαχτυλο
οικουν εν ημιν]...............................στο αιδοιο  ποζαρε η Ελενη,
-α στερητικο + ληθω .......................αδειανο ολο το ανω σωμα,
....................................εκει στη μεση ανασαινει ο αφαλος,ποια
.... ...............................ωρα χτυπησε το τηλεφωνο και ποτε εκλεισε
....................................την τηλεοραση; η γατα βαδισε στο ταβανι
....................................ποια η μετανοουσα Μαγδαληνη ντυθηκε τα
.................................................ντυματα της πεταλουδας [ προλαβε

.................................................να δει τον Χαμφρει στο Μαροκο]

.................................................η Ναυπακτος χτιστηκε μεσα στο
.................................................βενετσιανικο καστρο σαν μπαξες
...................................μια με κιτρινα μαλλια μια με κοκκινα μαλλια
............μια με κατακοκκινα χειλη,τρεις συνολικα Μεριλιν ακουσανε
............τα περιστερια στην αυλη,ανοιγοντας το βιβλιο ο αξιωματουχος
............του 10 ου αι. δεηθηκε στην Αμωμη:''Εσυ Πηγη Δροσου'' ξα-
............πλωσες με το μεσοφορι στο ντιβανι,ακομα και τα τακουνια
............φορουσες στα ποδια σου,μην σβησεις το φως να κοιμηθουμε

θελω να βλεπω τον καθρεφτη και διπλα την μασχαλη [δυσκολα να επι-
λυθουν τα Θεωρηματα ] που τεθηκαν/ κυκλος ,αρα ο

................................................................Καντ

.
.
.

Με τα βηματα πο'χει το φως

.
.

Πανω σε ριζιμιο λιθαρι στεριωσανε τον Προμηθεα

Καθε μερα απ'τους επιορκους τουφεκιζονταν ο

Δασκαλος

στην πρωτη σειρα:τρια κοριτσια κι αναμεσα

δυο αγορια

καλοτυχα να'ναι τα βουνα

στο ναο της Αρτεμιδας εισηλθε ο γαμπρος με κρινα

στα χερια

μαυρα που'ναι τα ματια

ξημερωνοντας η αλλη μερα με πυρινη ρομφαια

σχεδιασε ενα αρχετυπο,η σκια του διπλωθηκε

στο επιπεδο το μεσημερι γυρω απ'το τραπεζι

αποφαγαν την σφαγιασμενη

νυχτα σελωνει ο χαιδος τ'αλογο

το παιδι μιλησε στο ασπρο πουλι κοιταζοντας

πανω στην εικονα με τον ταυρο αποκοιμηθηκε

ω γλυκυ μου εαρ που εδυ σου το καλλος

σχεδον μ'οχτω διπλες καραβιων δεθηκε το νη-

σι στα δε ψηλωματα συναχτηκαν οι προσκυνη-

τες,το Θαυμα.

φωναξε το ελαχιστο παιδι,το Θαυμα.

αποψε Γιωργης στολιζεται και γιορτοφοριεται

γλυπτικος μαστος,θηλυκος,Ερωτιδεας αιωρηθη-

κε πανω στη κοιλια εει. εσεις ,αρματωμενοι

σταυρωτηδες αφηστε τα παιδια να με πλησι-

ασουν,στο πυρ το εξωτερον.

ηρθανε τα χελιδονια και τα χελιδονισματα

αυτον σχεδιασε σαν αθωνιτη καλογερο και τον

αλλο να του τρωει ο φοβος τα σπλαχνα στο

βραχο . ποσους οικισμους μετρησαμε στο τοπιο

τα μεγαλα ειδωλια του ηλιου,το αρχαιο νομισμα-

τοσκοπειο

συχνα λαλουνε τα πουλια συχνα λαλουν τ'αηδονια

εσυ , ο Βλαντιμιρ Μαγιακοφσκι στα ορυχεια του

στιχου,εργατης μεταλλευτης, μισθος:ολοκληρος

ο ουρανος

.
.
.

Την ανομοιοτητα ειδα στη σκια

.
.

υπερανω της ελιας η παικτρια με τον

διπλο αυλο συνταιριαζε εναν-εναν τους κυβους

της πολιτειας λευκης μολις που μπηκε στο

λουτρο / κανεις δεν ειναι πια εδω με

προσωπο η' και προσωπειο παρα μοναχα δυο

πελωριες πετρες αναζητουσαν τα γλυπτικα εργα

λεια να πεταξουν απο μεσα τους τα σμηνη των

πελαργων και το οστρακοδερμο/ στην αγορα

συμπεριφερθηκε προκλητικα η πορνη πλουτι-

σε εξευτελισμο το χειρογραφο το εσωσε κι η

μικρογραφια μισοσβησμενη εδειχνε το πισω

ψηλο κτιριο με τα μπαλκονια στα λιγοστα κτη-

ματα της κορης εκει μεταφερανε οι εργατες

τ'αρχαια μαρμαρα τη κεφαλη του μεγαλου

τραγικου την ακουμπισαμε διπλα στο ξυλο

με τις μορφες των συντροφων/ κανεις δεν

διηγηται πια τη διαφωνια και

το αντιφατικο

.

.

.
Η ομογνωμια των ειδωλων

.
.
η ομογνωμια των ειδωλων και το αωρο της ηλικιας
η' και το ανεπαισθητο χνουδι της ψυχης διασωθηκε
δυο και τρεις φορες ανεξιτηλα το φως περιγραφτηκε
λυρικο στον ακεραιο περιττο η'και το ανθηρο στομα
εξαφνα μετεωρισθηκε γυμνο και διαφανο στο επακρο,
αλλα ποιος ξερει τι επιλεγει το εξοχο και ανοματιστο.
δεκα αιωνες κιτρινο κι υστερα η' πριν το ατρανταχτο
ερωτημα πως ερχεται το τυφλο αρχετυπο και τι προ-
μηνυει το καλο,η' το αντιστροφο χαρτοπαιγνιο,ματαια
η επιπονη εργασια των ανισων αμετρητα ιχνη φωτιας
στο οξυμωρο νησι και το αλλοτριο αλφα η' τα λιγοστα
υπαρχοντα των συνειρμων  πριν το προπατορικο φωνηεν
.
.
.
Αγνωστη αντιστοιχια
.
.
Πανω στα ψαρια χτιστηκε το καραβι,τα κυμα-
τα αντιμαχονταν σφοδρα κι ανηλεα για την
ολοσχερη αποδυναμωση του σε αντρες κωπηλα-
τες αλκιμους,αργοτερα στη στερια θα εφταναν οι
πρωτοι ναυαγοι,αγριεμενοι στην οψη και στα
νευρα κατατσακισμενοι,την αγρυπνια κρεμασμενη
σαπια στα ματια.ολοκληρα μερονυχτα τους κυνη-
γουσαν τα σκυλοψαρα,ομως παραξενο χωρις να
τους καταφτανουν στα δοντια τους,ερμαια.Πιο περα
στους λοφους στην ιχνογραφια ειχαμε ιστορησει
τα ψαρια και στη προκυμαια τα παιδακια
στολισμενα κρατουσαν στα χερια σημαιες που
ανεμιζαν τα χαμενα καταρτια
.
.
.
Επιμονα τα παθη
.
.
τα καραβια προσορμιστηκαν στο γαλαζιο
των ρουχων,ωμα απελευθερωθει το σιγμα
απ'τη συζητηση ισως τοτε η χιλιοειπωμενη
λεξη πανω στ'αλογα να ξεφυγει στ'αορατα
των βλεμματων,μηπως ελπιζεις τον θανατο στην
ανασταση,ε φανατικε συγκυνηγε των λαθραι-
ων εντυπωσεων της αρμονιας,διατηρησε την εμ-
μονη του στην πορνευμενη αμαρτωλη,με τ'ονο-
μα του λουλουδιου αντιστοιχο του αιδοιου της,ορ-
θανοιγμενο στις ροτες των αινιγματων τα βραδυνα,
αυτα και τ'αλλα κατρακυλησαν στην ηθικη,εγω
αφηγουμαι τα αισχρα που μαρτυρησαν τα ματια
μου,επομενο τα λογια μου ν'αναπλαθουν τα
ψεματα πιστα,καθως αργοσαλευει ο ηλιος τα
πρωινα την αιμοραγια του στην ατμοσφαιρα,περ-
πατησε μεχρι τις ιτιες περα οπου αγρυπνησε α-
ριθμωντας τα πολλαπλα στρατευματα των ανθρωπων
.
.
.
Το Μεγαλυναριο της Αθωοτητος του Λογου
.
.
στα ανεξιτηλα χρονια των υακινθων πρωτοστατησε
στα υπεροχα,στα αξιοθαυμαστα. οι υποτελεις
εσυραν αρον αρον τα κοραλλια λευκα στο μεσα
σκοτεινο δωματιο που ξαπλωναμε τα εργαλεια της
τεχνης μας......το παιδι αρχισε να μετραει με τους
εξορυγμενους βολβους των οφθαλμων στα χερια,
η κορη οπου τον αγαπα σηκωνει μετεωρη στη
κεφαλη της το βαρος της καταγλυφης μετωπης,
φορτωμενης μ'εξαισια επιδεξιοτεχνια την επικη
γιγαντομαχια......τελος εδρασε ματαιωνοντας τα
ολεθρια σχεδια των αμαθων μια για παντα,στα δε
πληθωρικα βυζια της τον βυζαξε,μητε που θυμηθηκε
ο αχρειος τη φτωχη μανα του,στην ευτυχια εσπειρε
τον Αη Δημητρη τον Σπορηα μηνα.......περασε,
του ειπε εμπιστευτικα ,μ'εκδηλη περιφανεια ,ο
Ανδρονικος καβαλλαρης στο αλογο,ξωπισω του μυ-
ριαδες οι ακοντιστες μαζι με τους πελταστες μυριαδες
μυριαδων,απο ωρα σ'ωρα αναμενεται εδω στην
παραλια η ευαγγελια της τελειωτικης νικης...αφτου
που κατεληξες μην εξευτελιστεις περισσοτερο,
μετρησε τα λογια,στις πραξεις εδειξε την πρεπουσα
συνεση,
.
αδυνατο να μην συναχτουν τ'αγριοπεριστερα των
κρινων,τ'αξιζαμε τα ευοιωνα σημαδια...ει-
παμε το ψωμι ψωμακι κι αυτα τα μηλα τα χρω-
ματισαμε με σκιες γαλαζιες,το πρωι οι βαρκες
νοτισμενες την αρμυρα της νυχτας ξεφορτωναν σω-
ρους μαργαριταρια το νερο...το'μαθες ξεσκολισε
το παιδι το κρυφο σχολειο και τα δαχτυλα του σ'
ολο το μηκος τους κρυφα αγκιξανε το μεσα
μαλακο μερος των ποδιων της,για εκεινα μην ντρε-
πεσαι,εγω,αυτοπροσωπως ,την κοιμηθηκα πρω-
τος εφτα φορες τον αριθμο,μαρτυρας μου αψευδης
τα φτερα που εχασα απ'τις πλατες μου,τωρα πισω απ'
τον καβο ψαρευουν τα γρι-γρι τη γαληνη,αν ανα-
κατευεις τις λεξεις τραβοντας τες απ'το χυδαιο
λεξικο της αγορας υπαρχει η πιθανοτητα να ανα-
ληφθεις μια ωρα αρχητερα εν πληρει δοξη στα με-
ταφυσικα οραματα του ερημιτη που ολοι ειμαστε,
που ειμαι η δικαιοτερη εικονα καθ'ομοιωση
της στιγμης..............................μετα
.
αναγνωσθηκε το σκληρο κατηγορητηριο με οξεια
φωνη,εκφραστηκε με τ'αηχα,με τα ενρινα,
με τα μακρα,στο τελος του λογου με εντονα
ρητορικα σχηματα ζητησε τον λιθοβολισμο του,
ευτυχως για κεινον που επαναστατησε ο οχλος,
αυτον τον ηρωα που τωρα παρωδουμε αναισχυν-
τα τον αναστησανε με δοξολογηματα εκλαμπρο-
τατο ρηγα να κυβερναει δικαια τις τυχες τους,
στα παραμυθια.....μια μερα ανακαλυψε το
μπρατσο της βυθισμενο στη πορνεια τη ψυχη ομως
εσωσε αμωμη,το παναγιο σκευος των εκσπερμα-
τωσεων,ετσι κι αλλιως μοιρασε καρτερικα την
αμαρτωλη σδονη που δεν γευτηκε την πληροτητα
της,αυτη η ατυχησασα. ειναι στο σχολειο που
θελει να παει,ακουστηκε ξαφνικα στον αερα να
σαλπιζεται,στο πρωτο πανεπιστημιο που θα ι-
δρυθει να φοιτησει την απογυμνωση των αισχρο-
τητων.......τις ωρες δε των οραματων συ-
νειθιζε να τρωει λιτα,τα υπολειματα της τροφης
τσιμπολογησανε τα πουλια,οσα ακομα κατα-
δεχονται να φτερουγιζουν αναμεσα μας,ξερει ακο-
μα πως στη διπλανη μισοσκοτεινη καμαρα κοιμα-
.
ται μ'ανασηκωμενη τη φουστα ψηλα στα ασπρα
ποδια της,παραδομενη στη μοιρα της λαγνειας
μου ωραιοτατη,δεν συμφωνειτε;.........εγω
αισχρος την ξεντυσα απ'την ντροπαλοσυνη της ως
το κοκκαλο,στα κοχυλια των αυτιων της κολλησα σαν
βδελλες τις λαγνες λεξεις,τα πανεμορφα σκουλα-
ρικια που ποθει ο ανθρωπος του θεου,ισως το
κορμι μου εκεινη τη νυχτα να την ξελογιασε,να
την ξετιναξε σαν τη βελανιδια ο ανεμος στα βου-
να,εκεινη την ηχηρη νυχτα αφουγκραστηκα,εγω
ο τυχεροτερος των ανθρωπων στα ακαθαρτα,να ανε-
μοδερνει παραδομενη ανεντροπιαστα στην ευχαρι-
στηση, μ'ενα παλιωμενο ψαλτηρι ξεκλειδωσα το ευω-
διαστο κηπαριο,π'ολες ανθουνε οι βιολες κι οπ'ουλα
τα πουλακια γλυκοτραγουδιζουνε ζευγαρωτα,αμποτες
εμεις οι αμαρτωλοι της αισθητικης ν'αξιωθουμε καθα-
ροι την αμολυντη οραση του μικρου κι ελαχιστου..
κατα πασα βεβαιοτητα το κιτρινο συνεργαζεται αγα-
στα με το γαλαζιο κι επειτα,στο τελος της γραφης,με
ακοντια εξοβελιζονται πανω στο πρασινο σωμα του
Αγιου Σεβαστιανου....ε,καλως ναρθει το επουρανιο
καλεσμα της καρδερινας η' της αγριοχηνας,τιποτα
εμεις δεν εχουμε να φοβηθουμε η' να αποκρυψουμε:
στα περιττα λογαριασαμε την τιμιοτητα μας, αν
και με ακρα αιδημοσυνη κλινουμε να ακολουθησουμε
πειθηνια την πρωτη αμαρτια που θα μας κλεισει το
ματι,ειθε,ας αγιασουμε στη τρομερη πτωση της
εσαει.................απεριττα αθωοι ειμαστε ,εν-
τουτοις
.
.
.
Γεννηθητω η εικονα
.
.
αγναντευω στη θαλασσα το χερι
που την σπερνει ψαρια,ευλογημενος
ο ερχομενος θερισμος,λιτοδιαιτο
το πληρωμα δεν επαψε στιγμη να
κτυπαει κουπι,μετα τα πρωτα φωτα
της μερας αραδιασα ασπρα τα σπιτια
αναμεσα τρυπωσα τις μηλιες στο πλαι
απ'τις δυο μεριες ,ελιοφυτα φυτρωσα,
υπακουα στη λαχταρα των ραβδιστων,
επανω χτενισμενα τα συννεφα
σ'ολους τους μετεπειτα καιρους
.
.
.
Ηγγικεν γαρ ο καιρος
.
.
Εμενα οι γονεις μου εγκλεισμενοι στα
κοχυλια ιερουργουν τα αγαθα και ταπεινα
καθως πλησιαζουν τα πευκα στα νερα
κωδωνοκροτουν στα βραχια τα κυματα,
με πενταδαχτυλες πατημασιες στην
αμμο συνεγραψες τον μελλοντα βιο
των κοραλλιων,υπερηφανα οι ερημιτες
στις σκητες δωρησαν το κρασι και
το ψωμι,αυριο φορτωμενοι σωρους
τ'αμαρτηματα θ'αναληφθουν στα υψη,
εμεις πλεκοντας τα σκληρα λογια θα
λογαριασουμε με αχαριστια τις φωτιες
π'αναψανε,κι αναφτο θ'αφησουμε
το εικονοστασι των αγιογραφημενων,
κριμα. τετοια δεν μας ταιριαζουν
μητε να σωριαζουμε τα κριματα
.
Αραγε,με ποιο ματι κοιταζουμε τα χρωματα;
εμεις οι βουβοι και τυφλοι ψαλμωδοι
.
.
.
Τα ειδη των νοηματων
.
.
Το δεντρο εριχνε το πραγματικο του χρωμα
πανω στο μαρμαρινο μετωπο, με τι
τεχνη αρχισε ν'αμφισβητει την ψευδαι-
σθηση. απλα γεμισε με περιγραμματα
την πηλινη επιφανεια της κοιλιας,ολο-
στρογγυλης κι αλαβαστρινης,αυτο το
συμπλεγμα ηταν περιπου ετσι:στ'αρι-
στερο πανω μερος λαξευμενο το ελαφι,
στην κεντρικη ζωνη η ιδεα του θολου
και κατω δεξια ο σκελετος απο ξυ-
λα μιας βαρκας,στις λεπτομερειες το
υλικο του υφασματος και το σκουλαρικι,
γενικα οι μορφες των γλυπτων ορθω-
θηκαν στο μεγαλο λιμανι,ακομη με
χειρονακτικη δεξιοτητα υφανθηκε το σχε-
διο της πολιτειας,ιδανικης η' ουτοπι-
κης, η δε χυτευση του μεταλλου εδωσε
τα αλογα ,ενω τελος ρητα αποτυπωθηκε
η εναρθρη υπογραφη:Εγω ειμι ο
ην , ο ων και ο ερχομενος
.
.
.
Η μεταφορα των ιδεων
.
.
Το ονομα ξεφυγε αποδημητικο
πουλι νοτια,με ψαροκοκκαλα
εδω, νηστευω το απαραδεκτο,
στα ποδια αγκιστρωνω τα τριαν-
ταφυλλα, αεροπτεριστης επι ωρα
πανω απ'τα πυκνα δαση των λε-
ξεων του μεσημεριου,υγρο,υγρο-
τατο καλαηδισμα νερου αφουγκρα-
στηκε η περδικα,πλησιαζοντας
τα ψεματα ρυτιδιασε στην οψη
η θαλασσα,περισσοτερο εκανε
μεγαλη εντυπωση το σκοταδι,που
επεσε στις ψυχες,με χωμα και
πηλινα ποδια συνεχως συζηταμε,
χωρις διακοπη,την εφημερη ωραιο-
τητα, αλλοι με κενοδοξια διαδηλωνουν
την υπερβολη,αλλου πληρωθηκε
η δολιοτητα κι αλλου μειναμε
αιχμαλωτοι δολιων ανθρωπων
.
.

.
Αποσπασματα των μορφων
.
.
Θυμαμαι τους συντροφους στα γλεντο-
κοπια,μα πιο πολυ θυμαμαι οταν
με πονηρια περισσια αποφυγαμε τον Κυ-
κλωπα Πολυφημο,εμεις ακολουθως
ζερβοδεξα χορευγοντας,φυσοντας στις πι-
πιζες και στις φλογερες γλυκα,στ'α-
λωνι το μαρμαρενιο αντικρυσαμε στο φως
της σεληνης τον Διγενη η' τον Αδω-
νι,απεναντι στα πλαγια ακουστηκε
ο καλπασμος τ'αλογου σ'ηχο πλαγιο
του τεταρτου μεσα στη διαφανεια,
ισα που προλαβαμε το χρωμα της πα-
παρουνας κοκκινο αλικο,τ'αλλα
τα καταχωσαμε στ'απλοικα παραμυ-
θια,στον χερομυλο,που λες,αλεσαμε
το ψωμι με Χι με Καππα με Μι
και τ'αλλα ελληνικα εικοσιενα γραμ-
ματα,προσφυγες στη παραλια με τεν-
τωμενες τις φτερουγες ακουγαμε
τον φιλοσοφο ν'ανιστορει την Πολι-
τεια του,οσα παιδια κλαιγαν στον
υπνο τα νανουριζαν στα χερια οι μα-
ναδες,πριν ηχησουν τελεσιδικα οι σαλ-
πιγγες της αρμονιας των θορυβων και
τα χτυπησουν,τα κακομοιρα,καταστηθα
τα βληματα του ηλιου,.........εμεις,
.
ελπιζουμε να βρουμε ,τ'αξιζουμε,τις
αγριοχηνες να λουζονται ξημερωματα
στα νερα,σαν αντρειωμενοι που'μαστε
.
.
.
ΤΟ ΜΑΤΙ ΒΛΕΠΕΙ ΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ
.
.
και που την κεφαλη κλιναι,δεν
εχει.... κι οι τρεις χαριτες αθλητριες αφησαν
τα λαμπρα στηθια πανω στη τραπεζαρια,μια
μια βγηκαν στον παμφωτο κηπο,εκει η αθωοτητα
σκηνοθετουσε τα παθη των αδυνατων,γρηγορα-
γρηγορα εσυρε το πορτοφολι φουσκωμενο
χρημα αδειαζοντας το σαν γαργαρο νερο,
καρε-καρε στη φωτισμενη οθονη υψωθηκαν οι
ηθοποιοι στους κοθορνους. εν αρχη εν τω μεσω
στο ενδιαμεσο,στο τελος κατρακυλησε ενα
σπασμενο αγαλμα στην ορχηστρα
το ονομα. Το ονομα........λικνιζονταν τα βουνα
στη βαρκα,τωρα τα σπιτια λιαζονται το γαλαζιο
το φαντασιωθηκε στην αισχροτατη διαταξη,η
ενατη ουρλιαξε πανευτυχης στο αυτι:''τα σπιτια
πυργωθηκαν στην κορυφη μ'εκκλησια τρικλιτη''
στην αλλη σελιδα το συννεφο δεθηκε με σχοινια
στο καμπαναριο κι αρμενισε ντιν
νταν ντιν νταν........... το βραδυ εφτασε μ'α-
λογα διακλαδιζοντας την ομιχλη,εργατες στα λιμα-
νια λεπιασμενοι στο κορμι στοιβαζαν αγογγυστα
τα νερα,αρμυρα και φωτεινα,σκοτεινα
και βρωμισμενα δωματια πληγωθηκαν με την
εμμηνη αιμοραγια της κοπελλας,αυτηνης με τον
υγροτατο κολπο και το ματι ασικικο προμαντευει
πως η ωρα των αγγελων ηρθε να αναμνησθουμε
τα πευκα,τα χερια σκεπασμενα πευκοβελονες,
τα ματια,με τα ματια παιζει ο ηθοποιος , με το
γαντι η στριπτηζεζ αγγυλωνε το εξαγνισμενο
κορμι του μαρτυρα............. στ'αστεια
στ'αστεια....... στ'αστεια........... θυμη-
.....θηκε τα κοκκινα κεραμμυδια της ροδιας
.....χυμενα στη ρυμοτομια των βραχων
.....ν'απογυμνωνουν το λευκο και το φως
βομπαρδιζει με πιανα το τοπιο,τα κορμια αναπο-
δωγυρισμενα βαφουν χρυσο το κεφαλι,με τρεις
βαρκες απλωνονται τα χερια στο μεταφυσικο
χρωμα . περιτεχνα κτισματα κλεινουν μεσα τους
τα περιστερια οταν απεξω βουιζει πηλινος ο
οικισμος και τ'ονομα δεν αντεχει το καμπυλωμε-
νο φρυδι,ξεφευγει βιαιο και νικηφορο,αντρειω-
νεται με μπρουτζινες,σιδερενιες πανοπλιες,το
αναγλυφο μυικο συστημα τραγουδαει τον
καημο στα στηθια βαρυ κι ασηκωτο,
πορνη και που την κεφαλη κλιναι,οταν τα πε-
τεινα τ'ουρανου δεν σπερνουν κι ουτε θεριζουν
και που συμμετρικα τα σωματα αντικρυσαν
τον αρχαιο κατεστραμενο ναο , στ'αετωματα
δωρικα τα σωματα συνουσιαζονταν
περα η ανατολη σφυριζει το αναρ-
μοστο το απειροστο διαστημα του θλιμενου
ηρωα με πυγολαμπιδες χιλιαδες μετραει
,,,,,τα στιγματα της ακουαρελλας
.....μεγαλοσωμος μυθος ,γραφει
.....ποιηματα κατ'εξοχην λαμπρα
....πολις λαμπροτατη βασιλευουσα γλυ-
..καινει το πρωτοτοκο παιδι στο βυζι το
κενο εξαερωθηκε στο πισω μερος του οραματος.
ποιος ο λογος να γυμνωθεις εσυ η ντροπαλη εσυ
που δεν εχεις που την κεφαλη κλιναι κι ας εχεις
τα μαλλια χτενισμενα στα λουλουδια κι ας εχεις
τα ποδια λευκα . αφησε το κεφαλι να κυλησει
πανεμορφο στο μαρμαρο τωρα
.....που δεν εχεις που την κεφαλη κλιναι
...........στοχασου το αλφα το ωμεγα
..............φερνε συχνα στη σκεψη
................το ενα και το απειρο
...................ακομη το μηδεν
.........................αυτο
....................προπαντων
.
.
.
Αυτο που η γλωσσα βλεπει στην εικονα
.
.
γεμισε ο γυαλος καραβια κι εκεινος ερριξε το σωμα
του κολυμπωντας,καπου-καπου ξακρυνε τα ποδια
μαλακα,τα δε ματια τον κοιτουσαν καταματα,ποιος
εκεινος ανθρωπος εκει; μ'ακρα συμμετρια γευτη-
καν τις ηδονες και τωρα τα νερα γλυφουν τις μορ-
φες, μερες-μερες ερχεται η φωνη απ'τ'αντικρυνα ,
νησια,οση ωρα βασταει ο τρυγος των αμπελιων εκδι-
ωκονται γεγυμνωμενοι,οι ταπεινοι κι απληστοι,την
ωρα που τα μπαλκονια εδρασαν κυκλωνοντας με γα-
λαζιο τα βλεφαρα,καπου ο ερημος ανθρωπος ψαλμω-
δει τον πλουτο που δεν εχει . α ο φουστανελοφορος
μας αφησε καλογνωμο λογο,καστριτης παλιοκαιρινος
εδω στη φθορα,να θυμηθειτε τα εργα των δαχτυλων,
οι εκπεπτωκοτες,οι δεδιωγμενοι επειδη τολμησαν να
δουν τα κρυφα των γυναικων,ετσι γινονται στο ημι-
φως οι πραξεις,μην ειστε αφελεις,εκεινοι οι οραματι-
στες δουλεψαν τον χαλκο,ολημερις τ'αλογα συρανε
φορτια τις αγιογραφιες,ας δουμε το μολυβι να
καμπυλωνει σε κυκλους την επιθυμια των αρρητων,
και στο ρομβο να ελευθερωνεται, χρυσα ψαρια
κατοικουν στα μερη των χορτων,της αγριας μεντας,
της παπαρουνας,ναι,των ανθρωπων,αυτα χρωματι-
ζονται αδολα,ο αμωμος χρωματιστης επαιξε τη μου-
σικη των βουνων στο βιολι,τι χρεια εχουμε εμεις
απο τετοιες δικαιολογιες για τις αλογιστες σπαταλες;
δικαιοσυνη ποθουμε,και δημοκρατια,αυριο κιτρινι-
ζουν στα χωραφια τα σπιτια μας κι οι ψυχες ταξιδευ-
ουν στα τριανταφυλλα,αν μ'εργα πετυχουμε το λαμ-
περοτερο φως στις σκεψεις εκεινου,αλλα και στα
τραγουδια θελησα το δεντρο ανθισμενο,πιο περα
σκουριασμενη η αρχαια αγκυρα,πως αραγε βρεθηκε
εδω και τ'αλλο,το γυμνο κορμι πως συμμορφωνονται
τα δυο τους;''Τα επτα θανασιμα αμαρτηματα'' καποιος
ειπε αιωνια καρφωμενος στα σανιδια της βαρκας,
για το αμαρτημα να χωρεσει χιλια αλογα μεσα στα
κοκκινα δεντρα,κριμα μεγαλο αν αναλογισθεις τι εχει
να περασει ο Αινειας,πολυπλαγτος,στους αντρες αυ-
τος μονος της σηκωσε τα ποδια,σκεπαζοντας την με
την ντροπη των κοριτσιων,κι αυτη η περδικουλα τον
αφησε ν'αγκαλιαστει,αυτες οι ιδεες μας ερχονται με
τ'αηδονια,κολλανε σαν τις θεατρικες μασκες στα προ-
σωπα κι ετσι γυροφερνουμε ποτε σκιαγραφωντας
μ'αυγοτεμπερες τα αρχετυπα ποτε αλλαζοντας τις θε-
σεις μας στους πεσσους,αγγειογραφημενοι,με γλωσ-
σα ελληνικη το ονομα αυτο
.
.
.
Οκτω φορες αγωνισθηκα την αρετη
.
.
α'
η σεληνη εφερε το παραθυρο ορθανοι-
χτο στην πεδιαδα,πανετοιμο τ'αλογο
καλπασε στο εσωτερικο του
.
β'
τρια χρονια,η αρχαια τριηρης στ'α-
κρωτηρι,την ειδαν οι βιγλατορες,
κι εσυ δεν πιστεψες τα λογια,αυ-
ριο πριν ξημερωσει πρεπει να μπαρ-
καρεις,δεν εχει αλλη αναβολη.
περασαν τα τρια χρονια και στ'ακρω-
τηρι η αρχαια τριηρης
.
γ'
την γελασε οικτρα και τωρα σερνε-
ται απο πληρωμενη αγκαλια σ'αλ-
λη,την ωρα που λουσθηκε ανθισε η
αμυγδαλια απεναντι,δευτερη φορα φε-
τος. επειτα ντυθηκε την αθωοτητα
κι ετσι καθαρη πλαγιασε στ'απαλα
σεντονια μ'εκεινον τον αγνωστο αντρα
.
δ'
ηρθε μ'ενα μεγα πληθος αιχμαλωτων,
τους αφησε ενας-ενας να πουν,να εκ-
στομισουν τη γνωμη τους,συντομα η
αληθεια ελαμψε,η μονη αληθεια
π'ολοι γνωριζαν απ'τα γεννοφασκια τους
.
ε'
το βουνο κατεβηκε στο κυπαρισσι,πιο
κατω ορμησε στην ασπιδα του νερου,η θα-
λασσα. ο ανεμος λυγισε το δεντρο εκτι-
ναζοντας στα ουρανια το πουλι, οσοι το
ειδαν μερα μεσημερι θαυμασαν το ανε-
κτιμητο σχεδιο να αιωρειται εκει ψηλα.
ακουω μεσα στον γλυκο υπνο να παι-
ζει ο παιανας,η' ισως ο παληος χρησμος
.
στ'
Εκεινος ο ανθρωπος με πονηρια  φανε-
ρωσε  το  λογο του : σαν ελαφακι την
αρπαξαν απ'τον κορφο της μανας της ε-
νιωσε βαρια ντροπη...................θελω
να μαθω καθαρα  τι  απογινε μετα  τον
διασυρμο εκεινον
.
ζ'
τρια χρονια η αρχαια τριηρης δραπε-
τευσε στα λιβαδια αναμεσα στα πρασινα
χορτα,σιγα-σιγα αφομοιωθηκε στη
βαθυριζη βελανιδια,αυτη που τωρα εσυ
βλεπεις. η αλλη αγοραστηκε για τα ξυλα της
.
η'
η σεληνη εκπληρωσε την εντολη να
τον πουλησει σκλαβο για σαραντα ολοκλη-
ρα χρονια,βαρυθυμα δεχτηκε τη μαχαι-
ρια στο στηθος. αυριο κοιταξε τη δικαια
τιμωρια.Ποια μανα τον εγεννησε και ποιος
πατερας τον εσπειρε τον νικητη και τροπαι-
ουχο; Ρωτω και ξαναρωτω τα ιδια.
.
.
.
Τα αντιδωρα των εικονων
.
.
Σε γνωριζω απο την οψη την χαλκινη την
αρχαικη,εκει η δεκαοχτουρα εγεννησε το μειδιαμα
εκεινο,επειτα μ'εφτα σφραγιδες το σφραγισε κι
αυτος ο εσταυρωμενος σπαρθηκε σε τριβωλο χωρα-
φι νυν και αειν ο ναισκος στον αγρο του κεραμεως
με καμπυλωμενα τα βλεφαρα φορεσε την πανοπλια
ο ακριτης τραβηξε στο πανηγυρι του αγιου φυσηξε
τη φωνη του στα καλαμια και τους ζουρναδες,αυτος
σηκωσε το θαυμασιο κτιριο στη ξενιτεια,ποιος
γνωριζει που πνεει το πνευμα; ολημερα σκαρφαλω-
σε στις διακλαδωσεις με τα ματια ορθανοιχτα
φορες κι αλλες φορες κατακλειστα.........με τι
κυκλους αρμεγω το φως,εγω ο τεχνιτης ο μεγαλος
μαιστορας Ελληνας και την ερχομενη πεντηκοστη
θα ηχησει η μουσικη του νεου εφηβου και του παλη-
ου. μεσ'απ'τον γυψο οι τρεις γιοι του φονια ανασηκω-
σαν τη γυναικα γυμνη στη κοιλια και πιο κατω ακομα
τα ειδα αναποδα τα γλυπτικα σωματα ν'αγκαλιαζον-
ται ψυχη και σωμα, χαρα κι ηδονη ντροπιασμενη
δεν σου ξεφυγε ατρομητε ποιητη. στα δε λευκα
σεντονια θεριστηκε η αφθονη σοδεια των αρχαιων
ευρηματων,ειμαστε τα σχηματα κατω απ'τις αψε-
γαδιαστες γεωμετρικες γραμμες κι αυτη η καρεκλα
κοντα στο συντριβανι κυοφορει τον ισκιο που στον
μελλοντα χρονο θα κυλησει χορευοντας η φημισμενη
γοησσα το παραμυθι της μοναχικης,της ομορφης,
της ζηλεμενης και της κακοριζικης....ο Ιωαννης
Σεβαστιανος Μπαχ βρηκε τη μανα του στο πορνειο
κατω απ'τις τρεις χαριτες,το καδρο,μωρο που ζητησε
το θηλαστρο στο στομα,το μαλαμβαφες.Αυτο
παιξ'το ξανα,η καρδια σφυριζει στα περιστερια τα
ονειρα του ξενιτεμενου,να τη! η βαρκα στο βλεμμα
του τυφλου ποιητη με πολυχρωμη εκρηξη σατυριζει
την μηχανη που δεν αναπαραγει το παν, το τιποτα
μας ατενιζει αγερωχο στο ξυλο , πληθος δε ανθρω-
πων αραιωθηκε στην ακουαρελλα:μια γυναικα στο
βαθος κουνησε με σημασια ψηλα τ'αριστερο της
χερι.Ποια μαρμαρινη προτομη απο εδω το ερμη-
νευσε σωστα το αινιγμα του αποκεφαλι-
σμενου........................................Αυτος
κι οι αλλοι αυτοκρατορες περασαν πια,αφου εκεινος
την ξημερωσε στα λουλουδια το μεσημερι κρατουσε
στα χερια της τις λεξεις,παει,το ξερει,περασε ο και-
ρος με ωριμα σταφυλια περα,τα δε πευκα αφηνουν
το πρασινο ν'αλλαξει θεση με τ'ασπρο κι αυτο
π'αξαφνα οραματισθηκε ηταν η ιστορια των αγνων
και παρθενων,και των αειπαρθενων δωρων
.
..

.

Φυλλωματα λεξεων

.
.

ηρθε ο αερας να πλασει το χερι,και

το φως ρηγματωθηκε στα βουνα

.................τα ψαρια κολυμπησανε στις λιμναζμενες

.................καρδιες,τα χερια γραπωσανε την ασπρη μνημη:

.................παιδι ηταν οταν ειδε τον αφαλο της και το χαλ-

.................κινο ποδι του αγαλματος προχωρησε στο τοπιο

.................με τις μηλιες

.......το βραδυ που ηρθε αφηγηθηκε τη μοναξια

.......της δικαιοσυνης,λιτα και λιγοστα λογια. να

.......ερευνησουμε κατ'αυτην την διευθυνση [Γλυκο

.................βλεμμα πανω στα δαχτυλα. οταν

.................κεντησουν την ομιχλη παιδια...... τοτε]

.................πληθος στο σταδιο αποθεωνε τον δημοκρατη

.................αθλητη,με κανονικο οχταεδρο αντι της κεφα-

.................λης η Μηδεια η' μηπως η Ιοκαστη ξεγεννου-

.................σε το μιασμα η' μηπως το αινιγμα στα κυμα-

.................τα,ο γεροντας αλαφροισκιωτος ειπε τα πρεπον-

.................τα ] λογια

....................................................''αυτα που χασαμε δεν

.....................................................τα ειχαμε αγαπησει''

.....................................................η ορμη

.....................................................το ρητορικο σχημα

.....................................................η αλληλεγγυη των

.....................................................λεξεων

.
.
.

Με την ελλειψη γραφει

.
.

Τα δεντρα αποτυπωσαν την ελλειψη στους

..........................................καρπους,σοβαρα

..........................................οι θεατρινοι

..........................................εστησαν την σκηνη

..........................................στο μεσο των υμνων

...............η θαλασσα φτερουγιζει στα

.................................................κοχυλια.

.................................................ζευγος

βραχων αποκρυπτει τη λευκη ληκυθο,απ'

....το χερι μου,απ'το δαχτυλο ακριβεστερα

........εκτεινεται η πεδινη εκταση,στ'αλλο

...........ακρο το σπιτι με τα κοκκινα κεραμυδια,εμεις

ποζαρουμε ορθοι στις βαρκες,σιμωνει η πολιτεια
με καστρα στα ψηλωματα,δοξα Πατρι και Αγιω
Πνευματι,και Υιω,μανα,.......μανα,ο γιος απελευ-

θερωσε κορην σγουρη και ρουσα,κανεις πλεον δεν

κοιμαται τον υπνο του δικαιου,τρεις η ωρα και βλε-

πω το αντισυμμετρικο και βλεπω καθαρα την α-

πελπισμενη,ομορφη

με φιλοξενησε χαριζοντας τα συκα και το μελι, η

μεγαλυνουσα κουριδιη Μαρια ξεκρεμασε το κορ-

μι σου απ'τον καθρεφτη,ηλιοτρυπησε τη σαρκα

κατα τον ασεμνο καλλιτεχνη κι ανοιξε τρυπες

στ'αυτια για τα σκουλαρικια μανταμ Γκρετα

βαρκες δεν θα ξαναδουμε να σερνονται στη δυση

.................................. του ηλιου σε μυστικο κηπο

γραψανε το βιβλιο σε μεταξι,στη δεκατη εκτη σελι-

δα μικρογραφησανε εφτα αηδονια,τη γυναικα κα-

πως ψηλη,και τον εφηβο εν ταφω..............φυσα

......................................την ομοιοτητα παντοδυ-

......................................ναμε Κυριε και εισακου-

......................................σον τον δουλον......... ο

συγγραφεας με ποια αληθεια εκβιαζει,εμας,το παι-

δι σιωπησε τη φωνη του στην αρθρωση των γραμ-

ματων.

...........μαθετε τον Ομηρο και μαθητευσατε

στην Ιλιαδα και στην Οδυσσεια,τ'αλογα του Αισχυ-

λου σκαφτηκανε στα χερια μου το ξερεις

......να γλυτωσεις,να με θυμηθεις στην βασιλεια

......σου οταν ερθεις,πως αντεξες εσυ ο ντελικατος

......στην εξορια,πως αραδιασες σαν πετρες τις με-

......ρες σου; πες μου , πες στο γιο σου.Στ'ορκιζο-

......μαι δεν αποζηταω την εκδικηση,τους εχω στο

ξαναλεω,ξεγραμμενους,τα καρφια στις τρυπη-
μενες παλαμες μαζευω το αιμα..... το αιμα αρ-
νουμε να εξαγορασω με χρηματα........μαζευω

τ'αμαρτηματα των αθωων στη βιολετα,να ξεφυ-

..........γει θελει στα

..........πορτοκαλια μεσα ο

..........ορκισμενος θαλασσοπορος,εντιμος

καθ'ολα:ποια να πιστεψει,ποια να καταλαβει,

ποια να χρωματισει

καθως ειναι........ σ'αυτον.............. Σ'Αυτον

.

.
.

EZRA POUND
[Αφιερωμα στον Εζρα Παουντ ,Ποιητη]
Paintings
και ''Canto,to Ezra Pound'' ποιημα στον Εζρα Πουντ
.
.

.

Εzra Pound [1885-1972].Αμερικανος Ποιητης .Ενας

απο τους μεγαλυτερους ποιητες ολων των αιωνων.

Και ο μεγαλυτερος του 20 ου αιωνα.

.

.

CANTO

[ to Ezra Pound ]

.
.

1+0 = o........The man

2-1 =1..........is in
a+1=2..........use

a=0..............as an

1+2=1..........Idea

2-1=1+0.......for
...................money

...................culture

.

He is.............''My answer

a...................is not a

pencil.............right

in your...........answer

hand..............But

Then..............a

write:.............laugh

.....................upon
.....................response

.....................Your

.....................own

.....................response

.

My.................my

word..............word is

is...................against

a....................your

light...............word

in a................Don't

cave...............fear it

.....................An
.....................word
.....................is not

.....................All

.

[on man noone [with words worlds [

Οναρ εστι Time [the light goes in sea

cloths [so why che between [don't tend and

hand does [search ΠΟΛΙΤΕΙΑ Demos cratos [My

words are for truth

ΕΙΝΑΙ

.

man hear

history is not HISTORY

WITH USURA

a man is ισοδυναμον 40 Pounds money αξια

per day working

Να ενα money Interest ,then world-war [πολεμος],

Ezra , CULTURE

CONTRA NATURAM

Αριστοτελη

.

and the word.........a void of nothing

now,

ο Οδυσσεας says '' ανεφαινετο πατρις [land] αρουρα

οι δ' επεεσσι προς αλληλους αγορευον

χρυσον [cold] τε και αργυρον oikad'agesthai

a payment:no truth no δικαιον /my eyes are for

the LIBERTY ALL .Hear it

.

.

.
και ο ρυθμος
.
.
και το γαλαζιο επ'αλληλων,
ερμηνεια των γλαρων. [ η
λευκοτητα ], το ελλειπες , το
αρρητο , το εξοχο υφος του
γαλαζιου . Χαιρε
.
.

.
REFLECTIONS [ An Iconic Poem]  
.
.

.

.

.

LetΤreS [ a POEM ]
.
.

.
.
.

HYMNS TO MANKIND
[ A POEM ]
.
.
Herr , I never forgot the Αδικια

hear
ενα πετρινο κεφαλι
ισορροπει τους αριθμους του χρονου
και τοτε οι πλειστοι των Αχαιων
προσφυγες ρακενδυτοι τριγυριζαν
στα εμπορεια των Ραδιουργων Κερδοσκοπων
auf die Bildes θαλασσα seien
συννεφα γαλαζια
Sehe der χορος des δελφινιων
Αυτος κοιμαται κι η καρδια του αγρυπνα
στην επιθυμια των πουλιων στα δεντρα
Εγω ,ο Αριστοτελης ,ο Ezra Pound,
o Nietzsche,ο Διονυσιος Σολωμος,ο Wittgenstein,
o Πλατων,ο Kant ,o Richard Feynman,Εσυ
ο ανθρωπος δεν ειναι η κουφια ρητορικη
κρεμασμενη αποξηραμενο δερμα ζωου
σε υπερφιαλες σελιδες κυνισμου
Ειναι a human syllogism which
speaks in the light of its experience
οι λεξεις μου σε μια εκλαμπρη μετεωρη
σταση , και τα βουνα στο βαθος
πρασινα ημισφαιρια και κωνοι , ως η Βιτσι
φουσκωμενη γαλα , στη πατριδα μου
η σκηνη με το φεγγαρι , ενα κυκλο
τα δε σχηματα των καραβιων διαγωνια
ξεφευγουν
κι ενα αλλοφρων πληθος,με λαβαρα με σημαιες
και κονταρια με κεφαλια εχθρων
χειρονομει , να η Ιστορια που γραφτηκε
τοσους αιωνες
die Bilder der Seelen der Ανθρωπων
μια Αναγκη του Δικαιου
Herr , hear
I am in a field of opposites Ideas ,a person
that socialises everything,
no a slave-one
.
.

.
 στον Γεωργιο Καραισκακη και στον Οδυσσεα Αντρουτσο

Γεωργιος Μαργαριτης [''ο Γεωργιος Καραισκακης
εφορμα εφιππος προς την Ακροπολη''] 1844 [Λαδι σε
μουσαμα [94χ117 εκ]
.
...οταν ο Κολοκοτρωνης εμαθε τον χαμο του Καραισκακη
καθισε σταυροποδι και τον μοιρολογησε σαν γυναικα

...''Εγω πεθαινω.Ομως εσεις να'στε μονιασμενοι και
να βαστηξετε την πατριδα ''.
[ αυτο ειπε στον Γιαννη Μακρυγιαννη οταν τον επι--
σκεφτηκε ,κι ηταν τραυματισμενος θανασιμα ]την
αλλη μερα ξεψυχισε
.
.
Οδυσσεας Αντρουτσος
.
...και πεταξαν τον Αντρουτσο απο το καστρο της
Ακροπολης [ να φανει δηθεν αυτοκτονια ] οι εδικοι
του .
.
ΕΛΕΓΕΙΑ [ Κατα τον Δημοτικον Τροπον]
.[...σε βραχο που γκρεμονταν πανω απ'τη θαλασσα
καθισα , κι απο κει περασαν οι ισκιοι των παλληκα-
ριων .
κι ειδα γυναικα με σκοτεινη την οψη χωρις συλλογι-
κα να παραμιλαει.''Ο γυιος μου δεν φανηκε ,τρεις
μερες λειπει''
και τοτε πουλακι σταθηκε σε κοντινο κλαρακι και
πηρε λαλια και μιλησε λαλιτσα κι ειπε:''Αυτος εκει
ψηλα καβαλλα στ'ασπρο συνεφο ειναι ο γυιος σου,
ο αντρειωμενος .Σωπασε και μη βαριολυπασαι''.
...κι ηρθαν οι χρονοι κι εφεραν λουλουδια κι
ασπρους κρινους σε κηπους και στα περιβολια
και μια μηλιτσα κοκκινα τα μηλα στην αυλη μας ]
.
.

.
Like A Message [Σαν Ενα Μηνυμα ]
.

.
Ανοιξε τρυπα στο Ομικρον των Λεξεων
να βυθιστεις στα Ονειρα
.
ενα κυπαρισσι ορθιο ,να
και κιτρινα λουλουδια σπαρμενα ως περα
εκει η θαλασσα διαλυεται στα συννεφα
γαλαζια γραμματικη ,σημερα
αν δεις πουλια ,κρατηστα στην παλαμη σου
θα'ρθει εκεινος ο ανθρωπος ,τα λογια του
γνωριμα κι η μορφη του
κοχυλι στους ηχους σου
.
Ανοιξε πηγαδι στο Ομικρον των Λεξεων
να ξεπηδησει το Προσωπο σου
.
.
.

Medea
[ Μηδεια ]
.
.

Μηδεια [Medea ] Painting
.
.
Μηδεια
.
.
Παρατημενη ,ατιμασμενη και διωγμενη η
Μηδεια μετα απο εκεινα τα αποτροπαια
γεγονοτα βρεθηκε στην Αθηνα .Για να ζησει
ειχε στησει ενα παγκο στην Αγορα και που-
λουσε φρουτα και λαχανικα.Σκεφτοταν:
''Ο ανθρωπος ενας λογος βαρυς η' ελαφρυς
στο στομα του αλλου ανθρωπου''
Παρα τα βασανα ηταν ομορφη,πυκνα σγουρα
μακρυα μαλλια, ματια μεγαλα μαυρα, λεπτο
και ψηλο κορμι, γυρω στα τριαντα τοτε.
Ζουσε μονη σ'ενα σπιτι κοντα στη θαλασσα.
Ανθρωπος δεν μπηκε στο σπιτι της.
Με τον καιρο μαθευτηκε πως γνωριζε τη τεχνη
της μαιας , κι ετρεχαν να την καλεσουν να
ξεγεννησει καποια εγγυο γυναικα. Δεν επαιρνε
αμοιβη . Ελεγαν :''Κριμα τετοια αγια γυναικα
να μην εχει αντρα και παιδια''
Οταν εφυγε απο' κεινα τα μερη για τη πατριδα
της ,ολοι στεναχωρηθηκαν πολυ.Κι οταν αργο-
τερα κυκλοφορησαν εκεινες οι φυλλαδες εκεινου
του αγυρτη αναστατωθηκαν ,ουτε ενας τον
πιστεψε και κανενας δεν πατησε στο θεατρο
να δει το εργο του.
.
.

.
9χ9 Haiku [9 Poems [ x] 9 Paintings ]
.
.

.

.

1

.

ενα πουλι εγραφε κυκλους πετωντας

το χερι του εδειξε

τον ηλιο

.
.

2

.

Δυο ανθρωποι κι ενα κυπαρισσι

Να η Ιδεα

της Ευθειας

.
.

3

.

Το περασμα της περκας στα νερα

Ο ισκιος του ηλιου

το Φως

.
.

4

.

ενα συμφωνο δυο φωνηεντα

το κυμα των λεξεων

ο ρυθμος

.
.

5

.

σαν σφαιρα κυλησε ο λοφος

και κοπηκε σε ημισφαιρια

το κορμι

.
.

6

.

το παιδι χωρισε τον χρονο σε κοματια,

γεμισε ενα δοχειο και το αδειασε

ο αερας

.
.

7

.

επιμηκυνοντας το δακτυλο

αρπαξε το δεντρο

κι επανεφερε

την Ιδεα του

.
.

8

.

ενα φυλλο

σαν πιατο στο τραπεζι

γεμισε

το χρωμα

.
.

9

.

ενα πουλι εφυγε προς

τη δυση

και δεν γυρισε απ'την ανατολη

ο ανθρωπος

.

.

.
Το Ημερολογιο Ενος Αφελους Ανθρωπου
[ Diary of an Idiot] 1
.
.

.
.
Δευτερα ,πρωι
Ενας ανθρωπος ειδε μια ελια,
εκλεισε το δεντρο στη μνημη του
κι ετσι εζησε περισσοτερο
.
αργοτερα ,το μεσημερι
εφυγε και διπλα στο φλυτζανι του καφε
αφησε τα λογια του , οταν φυσησει
θα σηκωθουν και με εξαισιες βουτιες θα
πεσουν στη θαλασσα γαλαζια δελφινια
.
Τριτη , 12:15
ο ανθρωπος το ονειρο στο ονειρο ενος
αλλου ανθρωπου , κι ετσι επ'απειρον.
Ο ανθρωπος στο μεσον της σειρας.
Καποιον ονειρευεται και καποιος τον
ονειρευεται.
Ο ιδιος ανθρωπος στο τελος και στην
αρχη της σειρας
..
Τεταρτη , απογευμα ,4:20
δεν καταλαβαινε πως αφηνουμε το ψεμα
να θεριεψει , και να αντικαταστησει την
αληθεια.
Ισως αυτο να γινεται επειδη η αληθεια δεν
υπαρχει.
Αλλα ουτε το ψεμα υπαρχει αν το παιρνεις
για την αληθεια
.
Πεμπτη , πριν το μεσημερι
Λιγο πριν εκλεισε το τηλεφωνο.Κρατησε τη
σιωπη του
.
Πεμπτη, βραδυ , 10:20
Σχεδιασε μια εικονα.Εβαψε κοκκινο το στομα.
Θα περιμενε στο υπνο του ν'ακουσει τα λογια.
.
Παρασκευη, πρωι, στο καφενειο
Ενας ανθρωπος καθισε στο τραπεζι του.Τον
κερασε για την ιστορια που του'πε.
.
Σαββατο, στο σπιτι, το απογευμα
στο πεμπτο σκαλι της σκαλας εξω καθονταν
ησυχη η γατα .Κοιμονταν. Ξαφνικα φυσηξε
αερακι.Ξυπνησε κι ετρεξε να παιξει με τους

ισκιους των φυλλων της κληματαριας στην αυλη.

Ευχηθηκε καποτε να ηταν εκει ο ισκιος της
για παντα.
.
Σαββατο, 11:25
εξω , το φεγγαρι ισορροπει τη πορεια του
μ'ενα μικρο ελαχιστο αστερι στο πλαι του.
Αυτος ο ανθρωπος με τι μικρο και ελαχιστο
να ισορροπησει το κενο του μεσα;
.
Κυριακη , πρωι, 9:17
διαβασε :'' οι λεξεις χανουν το νοημα τους
επειδη ξεχνιουνται οι ανθρωποι,που τις ειπαν''
Αν αυτο το'περνε σοβαρα θα'πρεπε να μην
ξαναμιλησει.
.
Κυριακη ,μεσημερι
Προσθετοντας στον ανθρωπο συνεχως τιποτα
εξαφανιζεται
.
.

.