GREEK POETRY -Fragmenta -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

 .

.

GREEK POETRY

-Fragmenta 

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

Geometricous Abstract XVII

-3μ χ 4.5μ

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Fragmenta 

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

χ.ν.κουβέλης c.n.couvelis

ας αρχινησω για να πω

τής Λένης το τραγούδι

που ο Κωνσταντάκης για κείνη

σαράντα κάστρα καταλύει

τι ωφελεί Κωνσταντακη μ'

σ'αυτονα τον απάνω κόσμο

τίποτα άλλο απ' τής Λένης μ' την αγκαλι

το'να με τ'αλλο όλα τα κάστρα παραδόθηκαν

και κει στο ύστερο το κάστρο 

τον Κωνσταντακη σημαδεύουν 

και τη ψυχή του παίρνουν

μην φτάσετε μαντάτο στη Λενη μου

λυπητερό

πως εδώ μακρυά στα ξένα

αποθανα

μονε να τής παραγγείλετε

χαρουμενα 

ταχια πως ερχομαι

νυφουλα να την κάνω

.

planet Earth

Over All,The Money

.

ο κ.Κ είπε:

σκέφτομαι έναν ηλίθιο,

κι αυτός είμαι εγω

.

στην οδό Ιωάννη Τσιμισκή

οδευω εν ερημια

μετά τη δολοφονια

τού Σεβαστού Αυτοκρατορα

Νικηφόρου Φωκά

πλήρης η εγκατάλειψη

τών εγκοσμιων

η διαφευγουσα μνήμη μου

εσύ

αορατη απουσιαζουσα

στη φλυαρία

εγκλειστη

.

playboy

-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

the escort-girl story time

συναντήθηκαν,τής είπε τι ήθελε,εκείνη συμφωνησε,-η δουλειά μου,χαμογέλασε,

τα χρήματα ήταν αρκετά,

όλα διαδραματίσθηκαν σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου,

τρεις μέρες τρεις νύχτες,

.

χ.ν.κουβέλης c.n.couvelis

ο Κωνσταντινος ο μικρός

ο μικροκωνσταντακης

στο πόλεμο επαει

νύχτα σελωνει τον μαύρο του

νύχτα τον καλιγωνει

και το πουρνο ξενιναε

να πάει

και που μ'αφηνεις Κωνσταντη

την ερμη μοναχούλα

στην μάνα μου στην αδερφή

Βδοκια μου 

σε εδικούς μου

σε αφηνω 

σαν  εκείνος έφυγε 

σαν πηγε

εκείνες μάνα κι αδερφή την κακομοίρη 

εδεσαν

και στο πηγάδι  εκατεβασν

που'χε τα μαύρα φίδια πληθος το νερό 

να τηνε φαρμακωσουν

κι ήρθε ο καιρός και γύρισε η ώρα

κι ο Κωνσταντίνος ο μικρός

ο μικροκωνσταντακης 

από τον πόλεμο γυρίζει

βρίσκει το σπίτι έρημο

τις πόρτες σφαλιστες

και την αυλή χορταριασμενη

και πάει στη μάνα κι αδερφή

κι αυτές αναρωταει

που'ναι η Ευδοκια μάνα κι αδερφή μου

κι εκείνες τού απαντησαν

τι να σου πούμε Κωνσταντή μας

στο τρίτο χρόνο άντρας ξενομεριτης περασε 

κι εκείνη η αμυαλη

στον έρωτα του πέφτει

και την αγάπη σου  

για παντα απαρνιεται

τι'λετε και τι ακούω

να πάω ταχια να τούς εβρω 

τούς δυό να κακοθανατισω

και τότε ακουει φωνιτσα 

βαθειά 

απ'το πηγάδι

εγώ'μαι Κωνσταντακη μου

η Αβδοκια σου

από μάνα κι αδερφή κακοθανατισμενη

θροφη για τα φαρμακερά τα φίδια

κι ο Κωνσταντίνος ο μικρός

ο μικροκωνσταντακης 

απ'τα μαλλιά τις άρπαξε

σκύλα μάνα και φόνισσα αδερφή φωνάζει

τι'ναι το κακό

τι'ναι το έγκλημα

στην Αβδοκια που καματε 

και τα κεφάλια ευτύς 

με το σπαθι τούς κοβει 

.

το λουλούδι τής φραγκοσυκιάς

χ.ν.κουβέλης c.n.couvelis

είδαμε μέσα στη κάθετη

πίεση τού ήλιου

τη πράσινη σαυρα

να κρύβεται στο αριστερό κενό μάτι

τής χρυσής προσωπιδας

τού Ατρειδη Αγαμεμνωνα

 This is the Clytaimnestre 

μια αγγλίδα νεαρή τουρίστρια αναφώνησε

εμείς μείναμε σιωπηλοί

οι φόνοι θα εκτελεστουν

με τη σειρά

νομοτελειακα μετά το Θυεστιο δείπνο

καυτό μεσημέρι

και

τα άνθη στη φραγκοσυκια

χρησμοδοτουσαν γι'αυτό

το βράδυ στο αρχαίο θέατρο

όλα όπως τα'χαμε 

προβλέψει εξιστορηθηκαν

.

χ.ν.κουβέλης c.n.couvelis 

έψες με την αστροφεγγιά

τ'αστρα μ'αποπλανησαν

η Πούλια κι ένα λαμπρό φεγγαρι

κόρην εμορφη

μές σε περιβολάκι εθωρου

τα μηλαρακια εκοβε

και γλυκοτραγουδουσε

και σαν μ'ειδε μήλο

κόκκινο μού πεταξε

γελωντας

πιασ'το λεβέντη μου

άντρα μου να σε κάνω

κι εγώ το έπιασα

γυναίκα τηνε παιρνω

.

χ.ν.κουβέλης c.n.couvelis 

στην Ingeborg Bachmann

τι εξορία απείρου

άπληστη αδυσώπητη

ο άνθρωπος

στα νερά τών λέξεων

πνιγμένος

η ιστορια συνθλιβει

τα οστά μας

ένα χρέος ανεξόφλητο

πόσο λυπημένος ειμαι Inge

was für ein endloses Exil

gierig, rücksichtslos

der Mann

im Wasser der Worte

ertrunken

Geschichte zermalmt

unsere Knochen

eine unbezahlte Schuld

Wie traurig bin ich, Inge

.

.

.

η άμεση αντίδραση τού κ.Κ:

pour (un certain regard) d'elle

για ( κάποιο βλέμμα) της

.

.

.

.