GREEK POETRY -μεταφράζοντας Fabrizio d'Andre, La ballata dell'amore cieco, Η μπάλαντα τού τυφλού ερωτα -μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

 .

.

GREEK POETRY

-μεταφράζοντας

Fabrizio d'Andre,

La ballata dell'amore cieco,

Η μπάλαντα τού τυφλού ερωτα

-μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

χ.ν.κουβέλης c.n.couvelis 

μεταφράζοντας

Fabrizio d'Andre,

La ballata dell'amore cieco

Η μπάλαντα τού τυφλού ερωτα

https://youtu.be/SEN_-q2fGZI?si=R0CnIDufp4xHzQX6

ένας άντρας έντιμος,

ένας άνθρωπος άξιος,

ερωτεύθηκε παραφορα

μιά που δεν τον αγαπούσε καθολου,

και σ'αυτον λεει:

-φερε μου αύριο,τη καρδιά τής μανας σου 

για τα σκυλιά μου,

αυτός στη μανα πήγε και την σκότωσε,

κι απ'το στηθος

τη καρδια τής εβγαλε

και στην ερωμένη του γυρισε,

όχι δεν ήταν η καρδια,

δεν τής έφτανε αυτή η φρίκη,

ήθελε μια αλλη απόδειξη τού τυφλού του ερωτα

και σ'αυτον λεει:

-αγάπη μου,αν με θέλεις πολύ,

κόψε από τούς καρπούς σου τίς τέσσερις φλέβες,

και τις φλέβες απ'τους καρπούς έκοψε,

κι όπως το αίμα χύνονταν

τρεχοντας όπως ένας τρελλος σ'αυτη γυρισε,

τότε σ'αυτον λεει,γελώντας δυνατά,

-η τελευταια σου απόδειξη θα'ναι ο θάνατος,

κι ενώ το αίμα αργά  εβγαινε

και τώρα άλλαζε το χρώμα του

η ψυχρή ματαιοδοξη χαρηκε

ένας άντρας σκοτώθηκε για τον έρωτα του

έξω φυσούσε απαλά ο ανεμος

μα αυτή την κυρίευσε η απογοήτευση 

όταν τον έβλεπε να πεθαίνει ευχαριστημενος 

και ερωτευμενος

όταν σ'αυτην τιποτα δεν εμεινε

ούτε ο έρωτας του,

ούτε η καλοσύνη του,

μα μόνο το ξεραμένο αίμα απ'τις φλέβες του

Un uomo onesto, un uomo probo

S'innamorò perdutamente

D'una che non lo amava niente

Gli disse: "Portami domani"

"Il cuore di tua madre per i miei cani"

Lui dalla madre andò e l'uccise

Dal petto il cuore le strappò

E dal suo amore ritornò

Non era il cuore, non era il cuore

Non le bastava quell'orrore

Voleva un'altra prova del suo cieco amore

Gli disse: "Amor, se mi vuoi bene"

"Tagliati dai polsi le quattro vene"

Le vene ai polsi lui si tagliò

E come il sangue ne sgorgò

Correndo come un pazzo da lei tornò

Gli disse lei, ridendo forte

"L'ultima tua prova sarà la morte"

E mentre il sangue lento usciva

E ormai cambiava il suo colore

La vanità fredda gioiva

Un uomo s'era ucciso per il suo amore

Fuori soffiava dolce il vento

Ma lei fu presa da sgomento

Quando lo vide morir contento e innamorato

Quando a lei niente era restato

Non il suo amore, non il suo bene

Ma solo il sangue secco delle sue vene 

.

.

.