GREEK POETRY -Ομήρου Οδύσσεια,ραψωδία σ' ,στίχοι 320-339 Λογομαχία Μελανθους και Οδυσσέα -μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis Και η τιμωρία της μαζί με τις αλλες εντεκα ερωμένες των μνηστήρων (ραψωδία χ',στίχοι 417-473) POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

 .

.

GREEK POETRY

-Ομήρου Οδύσσεια,ραψωδία σ' ,στίχοι 320-339

Λογομαχία Μελανθους και Οδυσσέα

-μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Και η τιμωρία της μαζί με τις αλλες εντεκα ερωμένες των μνηστήρων

(ραψωδία χ',στίχοι 417-473)

POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

.

.

Ομήρου Οδύσσεια,ραψωδία σ' ,στίχοι 320-339

Λογομαχία Μελανθους και Οδυσσέα

-μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Και η τιμωρία της μαζί με τις αλλες εντεκα ερωμένες των μνηστήρων

(ραψωδία χ',στίχοι 417-473)

είπε,κι αυτές γέλασαν,η μια την άλλη κοιτώντας 320

κι άσχημα τ'αντιμιλησε η Μελανθω η ομορφομαγουλη

αυτή που ο Δόλιος γέννησε κι η Πηνελόπη φρόντισε

κι από παιδί ανάθρεψε,δινοντας με την καρδιά της παιχνιδια

αλλ'ομως αυτή δεν συμπονουσε πια την Πηνελοπη

αλλά με τον Ευρυμαχο σμιγονταν και ερωτοτροπούσε 325

αυτή λοιπόν στον Οδυσσέα αντιμιλησε με ξεδιάντροπος λόγια

ελεεινε ξενε,τα'χεις ολότελα χαμένα και μας ξεκουφανες

δεν πας λέω να κοιμηθείς μεσ'στο χαλκωματαδικο

η' στη παράγκα,παρά εδώ γύρω πολύ ν'αγορευεις

με θράσος σε τόσους πολλούς άντρες χωρίς κάποιος φόβος 330

να σε τρομάζει,η' μήπως το κρασί σου πήρε τα φρενα,η' τώρα

πάντα τέτοια τα μυαλά σου είναι,γι'αυτό και αερολογεις

η' μήπως πενευεσαι ότι τον Ιρο νικησες τον ζητιανο;

πρόσεξε μήπως απ'τον Ιρο πιο δυνατος άλλος εμφανισθει

κάποιος που μεσ' στα δύο στιβαρα του χέρια σου σπάσει το κεφαλι 335

κι απ'τό παλάτι σε ξαποστειλει βουτηγμένο μεσ'στα πολλά  αιματα

τοτ'αυτη αγριοκοιταζοντας είπε ο πολυστροφος Οδυσσεας

τώρα γρηγορα στον Τηλέμαχο θα πω,σκύλα,αυτά π'αγορευεις

προς τα κεί πηγαίνοντας,αμέσως για να σε κάνει κομματια 339

.

.

Ομήρου Οδύσσεια,ραψωδία σ' στίχοι 320-339

ὣς ἔφαθ', αἱ δ' ἐγέλασσαν, ἐς ἀλλήλας δὲ ἴδοντο.   320

τὸν δ' αἰσχρῶς ἐνένιπε Μελανθὼ καλλιπάρῃος,

τὴν Δολίος μὲν ἔτικτε, κόμισσε δὲ Πηνελόπεια,

παῖδα δὲ ὣς ἀτίταλλε, δίδου δ' ἄρ' ἀθύρματα θυμῷ·

ἀλλ' οὐδ' ὧς ἔχε πένθος ἐνὶ φρεσὶ Πηνελοπείης,

ἀλλ' ἥ γ' Εὐρυμάχῳ μισγέσκετο καὶ φιλέεσκεν.   325

ἥ ῥ' Ὀδυσῆ' ἐνένιπεν ὀνειδείοισ' ἐπέεσσι·

«ξεῖνε τάλαν, σύ γέ τις φρένας ἐκπεπαταγμένος ἐσσί,

οὐδ' ἐθέλεις εὕδειν χαλκήϊον ἐς δόμον ἐλθὼν

ἠέ που ἐς λέσχην, ἀλλ' ἐνθάδε πόλλ' ἀγορεύεις

θαρσαλέως πολλοῖσι μετ' ἀνδράσιν, οὐδέ τι θυμῷ   330

ταρβεῖς· ἦ ῥά σε οἶνος ἔχει φρένας, ἤ νύ τοι αἰεὶ

τοιοῦτος νόος ἐστίν, ὃ καὶ μεταμώνια βάζεις.

ἦ ἀλύεις ὅτι Ἶρον ἐνίκησας τὸν ἀλήτην;

μή τίς τοι τάχα Ἴρου ἀμείνων ἄλλος ἀναστῇ,

ὅς τίς σ' ἀμφὶ κάρη κεκοπὼς χερσὶ στιβαρῇσι   335

δώματος ἐκπέμψῃσι φορύξας αἵματι πολλῷ.»

τὴν δ' ἄρ' ὑπόδρα ἰδὼν προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς·

«ἦ τάχα Τηλεμάχῳ ἐρέω, κύον, οἷ' ἀγορεύεις,

κεῖσ' ἐλθών, ἵνα σ' αὖθι διὰ μελεϊστὶ τάμῃσιν.»

.

.

.

και μέσα στα τρομερά γεγονότα της Μνηστηριοφονιας(ραψωδία χ',στίχοι 417-473) την Μελανθω  την κρεμασαν για τιμωρια μαζί με  τις έντεκα  άλλες ερωμένες των μνηστήρων

Ο Οδυσσέας είπε στην τροφο Ευρυκλεια να καλέσει  τις 12 άπιστες γυναίκες,

αυτές που σμιγονταν αδιαντροπα με τους μνηστήρες,τὴν ἄρ' ὑπὸ μνηστῆρσιν ἔχον μίσγοντό τε λάθρῃ 445,

κι αφού μαζέψουν τους νεκρούς και καθαρίσουν τα τραπέζια ο Τηλέμαχος με

τον βουκολο και τον χοιροβοσκός να τις σφάξουν,όμως ο Τηλέμαχος έκρινε 

πιο ατιμωτικό θάνατο γι'αυτες,να τις κρεμασουν

ἀλλ' ἄγε μοι σὺ γυναῖκας ἐνὶ μεγάροις κατάλεξον,

αἵ τέ μ' ἀτιμάζουσι καὶ αἳ νηλείτιδές εἰσι.»

τὸν δ' αὖτε προσέειπε φίλη τροφὸς Εὐρύκλεια·

«τοιγὰρ ἐγώ τοι, τέκνον, ἀληθείην καταλέξω.   420

πεντήκοντά τοί εἰσιν ἐνὶ μεγάροισι γυναῖκες

δμῳαί, τὰς μέν τ' ἔργα διδάξαμεν ἐργάζεσθαι,

εἴριά τε ξαίνειν καὶ δουλοσύνην ἀνέχεσθαι·

τάων δώδεκα πᾶσαι ἀναιδείης ἐπέβησαν,

οὔτ' ἐμὲ τίουσαι οὔτ' αὐτὴν Πηνελόπειαν.   425

Τηλέμαχος δὲ νέον μὲν ἀέξετο, οὐδέ ἑ μήτηρ

σημαίνειν εἴασκεν ἐπὶ δμῳῇσι γυναιξίν.

ἀλλ' ἄγ' ἐγὼν ἀναβᾶσ' ὑπερώϊα σιγαλόεντα

εἴπω σῇ ἀλόχῳ, τῇ τις θεὸς ὕπνον ἐπῶρσε.»

τὴν δ' ἀπαμειβόμενος προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς·   430

«μή πω τήν γ' ἐπέγειρε· σὺ δ' ἐνθάδε εἰπὲ γυναιξὶν

ἐλθέμεν, αἵ περ πρόσθεν ἀεικέα μηχανόωντο.»

ὣς ἄρ' ἔφη, γρηῢς δὲ διὲκ μεγάροιο βεβήκει

ἀγγελέουσα γυναιξὶ καὶ ὀτρυνέουσα νέεσθαι.

αὐτὰρ ὁ Τηλέμαχον καὶ βουκόλον ἠδὲ συβώτην   435

εἰς ἓ καλεσσάμενος ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·

«ἄρχετε νῦν νέκυας φορέειν καὶ ἄνωχθε γυναῖκας·

αὐτὰρ ἔπειτα θρόνους περικαλλέας ἠδὲ τραπέζας

ὕδατι καὶ σπόγγοισι πολυτρήτοισι καθαίρειν.

αὐτὰρ ἐπὴν δὴ πάντα δόμον διακοσμήσησθε,   440

δμῳὰς ἐξαγαγόντες ἐϋσταθέος μεγάροιο,

μεσσηγύς τε θόλου καὶ ἀμύμονος ἕρκεος αὐλῆς,

θεινέμεναι ξίφεσιν τανυήκεσιν, εἰς ὅ κε πασέων

ψυχὰς ἐξαφέλησθε καὶ ἐκλελάθωντ' Ἀφροδίτης,

τὴν ἄρ' ὑπὸ μνηστῆρσιν ἔχον μίσγοντό τε λάθρῃ.»   445

ὣς ἔφαθ', αἱ δὲ γυναῖκες ἀολλέες ἦλθον ἅπασαι,

αἴν' ὀλοφυρόμεναι, θαλερὸν κατὰ δάκρυ χέουσαι.

πρῶτα μὲν οὖν νέκυας φόρεον κατατεθνηῶτας,

κὰδ δ' ἄρ' ὑπ' αἰθούσῃ τίθεσαν εὐερκέος αὐλῆς,

ἀλλήλοισιν ἐρείδουσαι· σήμαινε δ' Ὀδυσσεὺς   450

αὐτὸς ἐπισπέρχων· ταὶ δ' ἐκφόρεον καὶ ἀνάγκῃ.

αὐτὰρ ἔπειτα θρόνους περικαλλέας ἠδὲ τραπέζας

ὕδατι καὶ σπόγγοισι πολυτρήτοισι κάθαιρον.

αὐτὰρ Τηλέμαχος καὶ βουκόλος ἠδὲ συβώτης

λίστροισιν δάπεδον πύκα ποιητοῖο δόμοιο   455

ξῦον· ταὶ δ' ἐφόρεον δμῳαί, τίθεσαν δὲ θύραζε.

αὐτὰρ ἐπεὶ δὴ πᾶν μέγαρον διεκοσμήσαντο,

δμῳὰς ἐξαγαγόντες ἐϋσταθέος μεγάροιο,

μεσσηγύς τε θόλου καὶ ἀμύμονος ἕρκεος αὐλῆς,

εἴλεον ἐν στείνει, ὅθεν οὔ πως ἦεν ἀλύξαι.   460

τοῖσι δὲ Τηλέμαχος πεπνυμένος ἦρχ' ἀγορεύειν·

«μὴ μὲν δὴ καθαρῷ θανάτῳ ἀπὸ θυμὸν ἑλοίμην

τάων, αἳ δὴ ἐμῇ κεφαλῇ κατ' ὀνείδεα χεῦαν

μητέρι θ' ἡμετέρῃ, παρά τε μνηστῆρσιν ἴαυον.»

ὣς ἄρ' ἔφη, καὶ πεῖσμα νεὸς κυανοπρῴροιο   465

κίονος ἐξάψας μεγάλης περίβαλλε θόλοιο,

ὑψόσ' ἐπεντανύσας, μή τις ποσὶν οὖδας ἵκοιτο.

ὡς δ' ὅτ' ἂν ἢ κίχλαι τανυσίπτεροι ἠὲ πέλειαι

ἕρκει ἐνιπλήξωσι, τό θ' ἑστήκῃ ἐνὶ θάμνῳ,

αὖλιν ἐσιέμεναι, στυγερὸς δ' ὑπεδέξατο κοῖτος,   470

ὣς αἵ γ' ἑξείης κεφαλὰς ἔχον, ἀμφὶ δὲ πάσαις

δειρῇσι βρόχοι ἦσαν, ὅπως οἴκτιστα θάνοιεν.

ἤσπαιρον δὲ πόδεσσι μίνυνθά περ, οὔ τι μάλα δήν.

.

·

.