18 LITTERATURE - ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ- ΚΕΙΜΕΝΑ- TEXTS-Χ.Ν.ΚΟΥΒΕΛΗΣ-C.N.COUVELIS . ΜΕΡΟΣ 18 PART 18

.
.
LITTERATURE - ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ-
ΚΕΙΜΕΝΑ- TEXTS-Χ.Ν.ΚΟΥΒΕΛΗΣ-C.N.COUVELIS
.
ΜΕΡΟΣ 18
PART 18

.
.

Αντιγονη του Σοφοκλη-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Ο ΡΗΤΟΡΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΙΣΜΗΝΗΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΑΣΙΓΝΗΤΗ ΑΝΤΙΓΟΝΗ
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

[Αντιγονη του Σοφοκλη,στιχοι 49-68]
-μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Ισμήνη
οἴμοι. φρόνησον, ὦ κασιγνήτη, πατὴρ
ὡς νῷν ἀπεχθὴς δυσκλεής τ᾽ ἀπώλετο,50
πρὸς αὐτοφώρων ἀμπλακημάτων διπλᾶς
ὄψεις ἀράξας αὐτὸς αὐτουργῷ χερί.
ἔπειτα μήτηρ καὶ γυνή, διπλοῦν ἔπος,
πλεκταῖσιν ἀρτάναισι λωβᾶται βίον·
τρίτον δ᾽ ἀδελφὼ δύο μίαν καθ᾽ ἡμέραν55
αὐτοκτονοῦντε τὼ ταλαιπώρω μόρον
κοινὸν κατειργάσαντ᾽ ἐπαλλήλοιν χεροῖν.
νῦν δ᾽ αὖ μόνα δὴ νὼ λελειμμένα σκόπει
ὅσῳ κάκιστ᾽ ὀλούμεθ᾽, εἰ νόμου βίᾳ
ψῆφον τυράννων ἢ κράτη παρέξιμεν.60
ἀλλ᾽ ἐννοεῖν χρὴ τοῦτο μὲν γυναῖχ᾽ ὅτι
ἔφυμεν, ὡς πρὸς ἄνδρας οὐ μαχουμένα.
ἔπειτα δ᾽ οὕνεκ᾽ ἀρχόμεσθ᾽ ἐκ κρεισσόνων,
καὶ ταῦτ᾽ ἀκούειν κἄτι τῶνδ᾽ ἀλγίονα.
ἐγὼ μὲν οὖν αἰτοῦσα τοὺς ὑπὸ χθονὸς65
ξύγγνοιαν ἴσχειν, ὡς βιάζομαι τάδε,
τοῖς ἐν τέλει βεβῶσι πείσομαι· τὸ γὰρ
περισσὰ πράσσειν οὐκ ἔχει νοῦν οὐδένα.

Ισμήνη
αλίμονο,συλλογισου,αδελφή μου,πως ο πατέρας
ως μιαρος κι ατιμασμένος αφανίσθηκε,50
απ'τ' αμαρτήματα π'αυτός ο ίδιος φανέρωσε
τα δυό μάτια με το ίδιο του ξεριζώνοντας το χέρι,
έπειτα η μητέρα κι η γυναίκα,τα δυό αυτά τη λες,
με σχοινιού θηλειά ολέθρια τερμάτησε το βίο.
τρίτο σε μιά τα δυό μας αδέλφια μέσα μέρα 55
αλληλοσκοτώθηκαν τα δύσμοιρα θάνατο
κοινό ετοίμασαν με του ενός και τ'άλλου τα χέρια  ,
τώρα πάλι εμείς,σκεψου,που μόνες έχουμε απομείνει
πόσο κακά θα χαθούμε,αν του νόμου την ισχύ
απόφαση τυράννων κι εξουσία παραβουμε, 60
αλλά να καταλάβεις αυτό πρέπει γυναίκες ότι
γεννηθήκαμε,προς τους άντρες να μην μαχόμαστε,
έπειτα ένεκα που κυβερνιόμαστε από πιό ισχυρούς
κι αυτά να υπακούμε κι ακόμα απ'αυτά δω οδυνηρότερα.
εγώ λοιπόν αφού ζητήσω απ΄τους κατω απ'τη γη 65
συγχωρεση να παράσχουν,πως αυτά δω αναγκάζομαι να κάνω,
σ'αυτούς που σ'εξουσία έχουν ανέλθει να υπακούσω,γιατί
να πράττεις πάν'απ'αυτά που μπορείς δεν έχει κανένα νόημα

Ο ΡΗΤΟΡΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΙΣΜΗΝΗΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΑΣΙΓΝΗΤΗ ΑΝΤΙΓΟΝΗ
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Η  τραγωδια Αντιγονη του Σοφοκλη παρουσιαστηκε το 441 π.Χ στην Αθηνα πιθανον στα
Μεγαλα Διονυσια
Εκεινη την εποχη,μεσα του 5ου αι,ειχε θεμελιωθει η Ρητορικη,ως συστηματικη  Τεχνη
του Λογου,απο τους Σοφιστες,τον Πρωταγορα [490-420 π.Χ],τον Γοργια τον Λεοντινο[483-
375 π.Χ ],τον ρητορα Αντιφωντα Ραμνουσιο [480-410 π.Χ],επομενως ο Σοφοκλης[ 496-
406 π.Χ ]την γνωριζε,
Το 'να μιλα καλα ' καποιος,να ειναι ευγλωτος ειναι χαρισμα,και μπορει οποιοσδηποτε
να το εχει απο τη φυση του,
Η διαφορα της Ρητορικης  ειναι οτι ειναι συστηματικη τεχνη του λογου,την οποια καποιος
επιμελως διδασκεται  και μαθαινει να εφαρμοζει,
Ο Αριστοτελης στη Ρητορικη του ξεχωριζει τρεις ρητορικους λογους:
α]Συμβουλευτικο Λογος,ο οποιος προτρεπει η' απορριπτει προς οφελος  πραξεις [γενικα η'
προσωπων για πραξεις] οι οποιες θα συμβουν στο μελλον
β]Δικανικος Λογος,ο οποιος κατηγορει η' υπερασπιζει πραξεις,[γενικα η' προσωπων για πραξεις]αδικες η'δικαιες,οι οποιες εχουν συμβει  στο παρελθον
γ]Επιδεικτικος Λογος,ο οποιος επαινει η' ψεγει πραξεις [γενικα η' προσωπων για πραξεις]
οι οποιες εχουν συμβει  στο παρον

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΡΗΤΟΡΙΚΗ
ΒΙΒΛΙΟΝ Α'
[μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]

ὥστ’ ἐξ ἀνάγκης ἂν εἴη τρία γένη τῶν λόγων τῶν ῥητορικῶν, συμβουλευτικόν, δικα-
νικόν, ἐπιδεικτικόν. συμβουλῆς δὲ τὸ μὲν προτροπή, τὸ δὲ ἀποτροπή· ἀεὶ γὰρ καὶ οἱ ἰδίᾳ συμβουλεύοντες καὶ οἱ (10) κοινῇ δημηγοροῦντες τούτων θἄτερον ποιοῦσιν. δίκης δὲ τὸ μὲν κατηγορία, τὸ δ’ ἀπολογία· τούτων γὰρ ὁποτερονοῦν ποιεῖν ἀνάγκη τοὺς
ἀμφισβητοῦντας. ἐπιδεικτικοῦ δὲ τὸ μὲν ἔπαινος τὸ δὲ ψόγος. χρόνοι δὲ ἑκάστου τούτων εἰσὶ τῷ μὲν συμβουλεύοντι ὁ μέλλων (περὶ γὰρ τῶν ἐσομένων συμβου(15) λεύει ἢ προτρέπων ἢ ἀποτρέπων), τῷ δὲ δικαζομένῳ ὁ γενόμενος (περὶ γὰρ τῶν πεπραγμένων ἀεὶ
ὁ μὲν κατηγορεῖ ὁ δὲ ἀπολογεῖται), τῷ δ’ ἐπιδεικτικῷ κυριώτατος μὲν ὁ παρών (κατὰ γὰρ τὰ ὑπάρχοντα ἐπαινοῦσιν ἢ ψέγουσιν πάντες),

επομενως αναγκαστικα θα υπαρχουν τρια ειδη ρητορικων λογων,ο συμβουλευτικος,
ο δικανικος,ο επιδεικτικος,της συμβουλης για να προτρεψει  η' να αποτρεψει,γιατι παντοτε
κι αυτοι που κατ'ιδια συμβουλευουν κι αυτοι που δημοσια δημογορουν κανουν απο αυτα
το ενα η' το αλλο.της δικης ο στοχος ειναι η κατηγορια η' η απολογια.γιατι απο αυτα το ενα
απο τα δυο κανουν αναγκαστικά οι αντιδικοι.του δε επιδεικτικου ο στοχος ειναι ο επαινος
η' ο ψογος. σε καθεναν απο αυτους οι χρονοι ειναι στον μεν συμβουλευτικον ο μελλον
γιατι γι'αυτα που προκειται να συμβουν συμβουλευει προτρεπωντας η' αποτρεπωντας].
στους δικαζομενους ο παρελθον[γιατι γι'αυτα που εχουν πραχθει παντοτε ο μεν κατηγορει,
ο δε απολογειται].στον δε επιδεικτικο κυριως  περισσοτερο ο παρον[γιατι για τα παροντα
επαινουν η' ψεγουν παντες],

η τεχνη της ρητορικης και στα τρια ειδη του λογου,συμβουλευτικου,δικανικου,επιδεικτικου
εχει στοχο να πεισει τον εκαστοτε ακροατη της η' τους εκαστοτε ακροατες της,αντιστοιχα
ειτε προς ωφελος ,ειτε προς καταδικη η' υπερασπιση,ειτε προς επαινο η' ψογο,επομενως
ο ρητορας για να προκαλεσει την πειθω  μεταχειριζεται τρεις τροπους:
1]τη λογικη
2]το ηθος του
3]το παθος[το συναισθημα] του ακροατη[των ακροατων]
και το πετυχαινει με τους καταλληλους ρητορικους συλλογισμους:
-τα ενθυμηματα:
συλλογισμοι[επιχειρηματα] στα οποια μια προκειμενη προταση η' το συμπερασμα
ειναι εικοτα,ευκολως εννοουμενα,ετσι ειναι,εχουν,παραδεγμενα
-τα παραδειγματα:
λογικα επιχειρηματα που εξαγονται απο καποιο γεγονος η' καποια παρατηρηση

συμφωνα με τον Πρωταγορα για καθε πραγμα υπαρχουν δυο γνωμες[δισσοι λογοι],
.το Α ειτε ειναι προς ωφελος  ειτε ειναι προς ζημια
.το Α ειτε ειναι προς καταδικη ειτε ειναι προς αθωωση
.το Α ειτε ειναι προς επαινο ειτε ειναι προς ψογο ,

Ας κανουμε ποιητικη αδεια μια υποθεση:
η Ισμηνη εχει σπουδασει ρητορικη τεχνη και ευλογως λοιπον την χρησιμοποιει για να
συμβουλεψει  την Αντιγονη[Συμβουλευτικος Ρητορικος Λογος],
να την αποτρεψει απο την αποφαση της: εναντια στο νομο του βασιλια Κρεοντα να θαψει
τον σκοτωμενο αδελφο τους Πολυνεικη,φανατικα επικαλουμενη τον αγραφο νομο περι
ταφης των νεκρων και να την προτρεψει να μην την πραγματοποιησει  προς ωφελος της.

Στοχος της λοιπον της Ισμηνης,δια του στοματος του μεγαλου τραγωδου ποιητου Σοφοκλη,
ειναι να την μεταπεισει,[να την πεισει] μεταχειριζομενη ρητορικους συλλογισμους,
επιχειρηματα,που θα ειναι λογικοι,θα δειχνουν το ηθος της,και θα προκαλεσουν το παθος,
το συναισθημα,της Αντιγονης,του ακροατη του Συμβουλευτικου Ρητορικου Λογου,
με την βοηθεια παραδειγματων και ενθυμηματων[εικοτων,ετσι εχουν τα πραγματα,
παραδεγμενων]

ΙΣΜΗΝΗ
οἴμοι. φρόνησον, ὦ κασιγνήτη,
αλίμονο,συλλογισου,αδελφή μου,

το οἴμοι[αλίμονο],το φρόνησον[συλλογισου] στοχευουν να προκαλεσουν το παθος.
το φοβο,στην Αντιγονη
με το ὦ κασιγνήτη,δειχνει το ηθος της,ειναι ομομητρια και ομοπατρια αδελφη της,
ομαιμος,αρα θελει το καλο της,το ωφελος της,κι επομενως ευνοικα να την ακουσει στην
προτροπη-συμβουλη της
.
πατὴρ
ὡς νῷν ἀπεχθὴς δυσκλεής τ᾽ ἀπώλετο,50
πρὸς αὐτοφώρων ἀμπλακημάτων διπλᾶς
ὄψεις ἀράξας αὐτὸς αὐτουργῷ χερί.

πως ο πατέρας
ως μιαρος κι ατιμασμένος αφανίσθηκε,50
απ'τ' αμαρτήματα π'αυτός ο ίδιος φανέρωσε
τα δυό μάτια με το ίδιο του ξεριζώνοντας το χέρι,

σε αυτον τον αποδεικτικο συλλογισμο[ενθυμημα/παραδειγμα],που ειναι ατελης
λειπει η προκειμενη προταση[εικως]:

.η ανθρωποκτονια και η αιμομιξια ειναι τιμωρητεα αμαρτηματα
επομενως:
.οποιος διαπραττει ανθρωποκτονια και αιμομιξια τιμωρειται
τοτε συμπληρωμενος ο συλλογισμος γινεται:
.ο Οιδιποδας σκοτωσε τον πατερα του Λαιο και παντρευτηκε την μανα του Ιοκαστη
.ο Οιδιποδας διεπραξε ανθρωποκτονια και αιμομιξια
επομενως:
.ο Οιδιποδας [αυτο]τιμωρηθηκε για ανθρωποκτονια και αιμομιξια

επισης: με το πατήρ,δηλωνει το ηθος της,μιλαει για τον κοινο πατερα τους,την κοινη τους
μοιρα,αρα αδυνατον να μην θελει το καλο της
και τις εκφρασεις:ἀπεχθὴς δυσκλεής τ᾽ ἀπώλετο,ἀμπλακημάτων.επιδιωκει,ομοιοπαθητικα,
πως αν δεν ακουσει τη συμβουλη της θα αφανισθει κι αυτη οπως ο πατερας τους μισητη
κι ατιμασμενη,

σ'αυτον και στον επομενο συλλογισμο ο χρονος ειναι ο παρελθοντικος[ᾶυτα εγιναν στο
παρελθον,ειναι περασμενα],
.
ἔπειτα μήτηρ καὶ γυνή, διπλοῦν ἔπος,
πλεκταῖσιν ἀρτάναισι λωβᾶται βίον·

έπειτα η μητέρα κι η γυναίκα,τα δυό αυτά τη λες,
με σχοινιού θηλειά ολέθρια τερμάτησε το βίο.

και σε αυτον τον αποδεικτικο συλλογισμο[ενθυμημα/παραδειγμα],που ειναι ατελης
λειπει η προκειμενη προταση[εικως]:

.η αιμομιξια ειναι καταδικαστεα πραξη
.η Ιοκαστη διεπραξε αιμομιξια
επομενως:
.η Ιοκαστη [μήτηρ καὶ γυνή, διπλοῦν ἔπος]τιμωρηθηκε
[απο ντροπη αυτοτιμωρηθηκε,πλεκταῖσιν ἀρτάναισι λωβᾶται βίον·]

μ'αυτο το παραδειγμα τονωνει η ομιλητρια-Ισμηνη το ηθος της,μετεχουν την ιδια
τραγικη μοιρα,τη μοιρα των Λαβδακιδων,
η οποια προσθετικα κλιμακωνεται τραγικα στο τριτο παραδειγμα,σε χρονο συγχρονο,
παροντα: την κοινη  μοιρα [μόρον κοινὸν,θανατο κοινο] των αδελφων τους Πολυνεικη
και Ετεοκλη

τρίτον δ᾽ ἀδελφὼ δύο μίαν καθ᾽ ἡμέραν55
αὐτοκτονοῦντε τὼ ταλαιπώρω μόρον
κοινὸν κατειργάσαντ᾽ ἐπαλλήλοιν χεροῖν.

τρίτο σε μιά τα δυό μας αδέλφια μέσα μέρα 55
αλληλοσκοτώθηκαν τα δύσμοιρα θάνατο
κοινό ετοίμασαν με του ενός και τ'άλλου τα χέρια ,

Ατελης[ελλειπων]συλλογισμος:

.οποιος κινειται εναντιον της πατριδος ειναι προδοτης  και τιμωρειται με θανατο αταφος
.ο Πολυνεικης κινηθηκε εναντιον της πατριδος
επομενως:
.ο Πολυνεικης ειναι προδοτης και τιμωρειται με θανατο αταφος
.
με τον συλλογισμο που ακολουθει,ως συνεπεια,των τριων παραπανω,θελει
να προκαλεσει το φοβο,παθος,στην Αντιγονη γιατι τους χειροτερα τους περιμενουν
νῦν δ᾽ αὖ [τωρα παλι]αν εμμεινει στην αρχικη της αποφαση:να θαψει τον νεκρο Πολυνεικη,
της τονιζει σκόπει:[σκεψου]:

νῦν δ᾽ αὖ μόνα δὴ νὼ λελειμμένα σκόπει
ὅσῳ κάκιστ᾽ ὀλούμεθ᾽, εἰ νόμου βίᾳ
ψῆφον τυράννων ἢ κράτη παρέξιμεν.60

τώρα πάλι εμείς,σκεψου,που μόνες έχουμε απομείνει
πόσο κακά θα χαθούμε,αν του νόμου την ισχύ
απόφαση τυράννων κι εξουσία παραβουμε, 60

τωρα,αφου εχασαν πατερα,μητερα και τα δυο αδελφια εμειναν μονες κι ορφανες,
κι αν δεν υπακουσουν στον ισχυοντα νομο θα χαθουν,

 ο συλλογισμος ειναι:
.η ανυπακουη στους νομους τιμωρειται αυστηροτατα
.η Αντιγονη[και συνακολουθα η Ισμηνη ως αδελφη της ]δεν υπακουει στους νομους
επομενως:
.η Αντιγονη[και συνακολουθα η Ισμηνη ως αδελφη της ]θα τιμωρηθουν αυστηροτατα
.
τοτε η Ισμηνη προχωρωντας τον συμβουλευτικο ρητορικο της λογο λεει

ἀλλ᾽ ἐννοεῖν χρὴ τοῦτο μὲν γυναῖχ᾽ ὅτι
ἔφυμεν, ὡς πρὸς ἄνδρας οὐ μαχουμένα.

αλλά να καταλάβεις αυτό πρέπει γυναίκες ότι
γεννηθήκαμε,προς τους άντρες να μην μαχόμαστε,

εδω εχουμε τον εξης συλλογισμο,επιχειρημα[φυσικου νομου]:

.στη φυση το ισχυροτερο ον υπερεχει του  αδυνατοτερου οντος
.ο αντρας και οι γυναικα ειναι φυσικα οντα
.ο αντρας ως ισχυροτερος υπερεχει της γυναικας ως αδυνατοτερης
επομενως:
.η Αντιγονη και η Ισμηνη ως γυναικες που ειναι πρεπει να υποτασονται στους αντρες

επομενως,εδω γινεται[οπως και με το:ἀλλ᾽ ἐννοεῖν χρὴ τοῦτο,αλλά να καταλάβεις αυτό πρέπει] επικληση στο παθος,στο συναισθημα του φοβου για τιμωρια,μη οφελος:

ἔπειτα δ᾽ οὕνεκ᾽ ἀρχόμεσθ᾽ ἐκ κρεισσόνων,
καὶ ταῦτ᾽ ἀκούειν κἄτι τῶνδ᾽ ἀλγίονα.

έπειτα ένεκα που κυβερνιόμαστε από πιό ισχυρούς
κι αυτά να υπακούμε κι ακόμα απ'αυτά δω οδυνηρότερα.
.
παρακατω η ρητορας  Ισμηνη για να καταφερει να μεταστρεψει την Αντιγονη απο την
εμμονη της,πιστη,στους αγραφους νομους των χθονιων για τον σεβασμο και ταφη των
νεκρων κανει τον εξης συλλογισμο[να αρει την αντισταση της,να της δωσει ηθικο
αιτιολογητικο απεναντι στους χθονιους]

.οι χθονιοι ως αγαθοι καταλαβαινουν την αναγκη των θνητων και συγχωρουν
.εμεις,εγω η Ισμηνη κι εσυ η Αντιγωνη,θνητες,ειμαστε υπο τον εξαναγκασμο των κυβερνωντων
επομενως:
εμας,εμενα την Ισμηνη κι εσενα την Αντιγονη,θνητες,θα μας συγχωρεσουν

και γι'αυτο το σκοπο[να αρει τους ενδοιασμους της] ακριβως της λεει:

ἐγὼ μὲν οὖν αἰτοῦσα τοὺς ὑπὸ χθονὸς65
ξύγγνοιαν ἴσχειν, ὡς βιάζομαι τάδε,
τοῖς ἐν τέλει βεβῶσι πείσομαι·

εγώ λοιπόν αφού ζητήσω απ΄τους κατω απ'τη γη 65
συγχωρεση να παράσχουν,πως αυτά δω αναγκάζομαι να κάνω,
σ'αυτούς που σ'εξουσία έχουν ανέλθει να υπακούσω,

ετσι ὴ Ισμηνη περατωνοντας τον Συμβουλευτικο  Ρητορικο της Λογο προς την Αντιγονη
για να την πεισει να αλλαξει την σταση της,προτρεποντας την προς οφελος της και
αποτρεποντας της απο τον ολεθρο της, αποφαινεται με την γνωμη,σκεψη,γνωμικο
[αποφθεγμα:συντομη συμβουλευτικη φραση αναντιρρητης αληθειας]:

τὸ γὰρ
περισσὰ πράσσειν οὐκ ἔχει νοῦν οὐδένα.

γιατί
να πράττεις πάν'απ'αυτά που μπορείς δεν έχει κανένα νόημα.
.
.
Βεβαια γνωριζουμε οτι η Αντιγονη του Σοφοκλη δεν μεταπειστηκε,κι ακολουθεισαι την τραγικη της μοιρα:
μεσα στη σπηλια-φυλακη που την εκλεισε ο Κρεων κρεμαστηκε αυτοκτονοντας,
κι επειτα εγιναν ολα τα υπολοιπα κακα:
.ο Αιμων,ο αρραβωνιαστικος της,γιος του Κρεοντα,οταν την βρηκε κρεμασμενη αυτοκτο-
νησε,
.η μητερα του Ευριδικη οταν εμαθε για την αυτοκτονια του γιου της αυτοκτοκτονησε
.ο ιδιος ο Κρεων συνετριμενος αυτοεξοριστηκε.
Η Ισμηνη συμπαρασταθηκε στην αδελφη της Αντιγονη,απειληθηκε με τιμωρια,η οποια
ομως δεν εκτελεσθηκε
.
.

.

Enigma-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Ατελής Ιστορια-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ήξερε ότι εκείνος ο άντρας την ακολουθούσε,σταμάτησε σε μια βιτρίνα,την προσπέρασε,
στο μετρό κάθονταν απέναντι της,προσποιούνταν τον αδιάφορο,η γυναίκα δίπλα του ήταν
γνωστη του,κάτι της είπε στ'αυτι κι εκείνη γέλασε,ίσως ήταν ζευγάρι,κατέβηκαν μαζί,τον
είδε να την αγκαλιάζει,αυτή κατέβηκε δύο στάσεις πιο κάτω,στο σπίτι σωριάστηκε στον καναπέ,
ήταν κουρασμένη.νυσταζε,βαρέθηκε να πάει στην κρεβατοκάμαρα,κοιμήθηκε εκεί,την.ξυπνησε
το τηλέφωνο,βαρέθηκε να το σηκώσει,ξαναχτύπησε το τηλέφωνο,το σήκωσε,γιατί δεν το σηκώνεις,άκουσε τον άντρα,τι συμβαίνει;,τίποτα,απάντησε,είμαι κουρασμένη κι αποκοιμήθηκε,
αυριο,καληνύχτα,ξαγρυπνησε,έκανε ένα ζεστό μπάνιο,στη κουζίνα σ'ενα ποτήρι έβαλε γάλα και ηπιε,ξαναγύρισε στο σαλονι,άκουσε το ασανσέρ ν'ανεβαινει,σταμάτησε στον.οροφο της,
περίμενε,χτύπησε το κουδούνι,άνοιξε,ήταν εκείνος ο άντρας,με συγχωρείς,της είπε,δεν μπορούσα
να περιμένω,τι να περιμένεις;του είπε,πως με βρήκες;πως ήξερες πως μένω εδώ;μ'ενοχλεις,φύγε
σε παρακαλώ,ο άντρας δεν επέμενε έφυγε,κατέβηκε με τις σκάλες,ένα όροφο πιο κατω,άκουσε
να ανοίγει τη πόρτα,μένει ακριβώς από κάτω μου,σκέφτηκε,ακούει οποιαδήποτε κίνηση μου,από ποτέ μένει εδώ;αυτή πρώτη φορά τον βλέπει,πως θα τον αποφύγει;όχι δεν θέλει να φωνάξει την αστυνομία,κατά παράξενο τρόπο δεν φοβάται,νιώθει μια ανεξήγητη έλξη,μετάνιωσε που τον έδιωξε,κατέβηκε στον κάτω όροφο,χτύπησε τη πόρτα,άνοιξε μια γυναίκα,την γνώρισε,ήταν
η γυναίκα του μετρό,ποιος είναι;άκουσε μια αντρικη φωνή,μια κυρία,απάντησε η γυναίκα
στη φωνή,τι ζητάει:άκουσε πάλι τη φωνή,είδε τον άντρα,ένας άγνωστος,συγνώμη,είπε,έκανα λάθος,σε τι κάνατε λάθος;ρώτησε η γυναίκα του τρένου,τι θέλετε;τίποτα,με συγχωρείτε,ανέβηκε
στο διαμέρισμα της,τα διαμερίσματα τους είχαν την ίδια διαριθμηση,το σαλόνι της πάνω απ'το σαλόνι του,το μπάνιο της πάνω απ'το μπάνιο του,η κουζίνα της πάνω απ'τη κουζίνα του,ξάπλωσε
στο κρεβάτι της,η κρεβατοκάμαρα της πάνω απ'τη κρεβατοκάμαρα του,σίγουρα το ήξερε κι εκείνος αυτό,έβγαλε τα παπούτσια της κι επίτηδες τα πέταξε στο πάτωμα ν'ακουστουν,τη φαντάζεται,είναι
η άλλη δίπλα του,προσποιηται,όπως κι εκείνη προσποιήθηκε πως ήταν άγνωστος,τον γνώριζε πριν από εκείνη,θυμηθηκε τα πάντα,το βράδυ συναντήθηκαν στο μπαρ,ήταν τρελα,της είπε,να έρθεις κάτω,υποψιάστηκε,δεν με νοιάζει του είπε,αρκετά το θέατρο,μην φωνάζεις,είπε ο άντρας,θα μας ακούσουν,δεν με νοιάζει,συνέχισε εκείνη,ηρέμησε,για αρκετή ώρα δεν μιλούσαν,εκείνος ο άντρας
με παρακολουθεί,του είπε,ποιος;τη ρώτησε,ανήσυχος,μην κοιτάζεις πίσω είπε η γυναίκα,μπορείς
να τον δεις στον καθρεφτη πίσω μου,αδύνατο,ψιθυρισε ο άντρας,τι δεν τον βλέπεις;και βέβαια
τον βλέπω,τότε τι είναι το αδύνατο;νομίζω,αυτός ο άντρας μοιάζει με μένα,δεν μοιάζει είναι διαφορετικός,εγώ είμαι,είναι άλλος,αν θέλεις κάλεσε τον στο τραπέζι μας,γύρισε,είδε τον άντρα,
ο άλλος σηκώθηκε,ήρθε στο τραπέζι τους,κάθησε,απροσκλητος είπε,καθόλου είπε ο άντρας,
γνωρίζεις τη κυρία; τον ρώτησε,βεβαίως,απάντησε,είναι η γυναίκα μου,και βγάζοντας ένα πιστόλι τον πυροβόλησε και τον σκότωσε,θα σε πιάσουν του είπε εκείνη,φύγε,κανένας δεν ενδιαφέρεται
εδώ μέσα για το θάνατο ενός ανθρώπου,τι τους νοιάζει;έπειτα για κάποιο λόγο πεθαίνουν οι άνθρωποι,το αποτέλεσμα είναι το ίδιο ο τρόπος αλλάζει,είναι δολοφονία,είπε εκείνη,φοβάσαι;
τη ρώτησε,μην σε σκοτωσω,;θέλω να φύγουμε,είπε η γυναίκα,στο μετρό κάθησαν απέναντι,
εκείνος κατέβηκε πιο πριν,εκείνη δυο στάσεις μετά,είχε νυχτωσει,τον βρήκε να κοιμάται στο σαλόνι,ξύπνησε,γιατί άργησες; την ρώτησε,είναι η τελική πρόβα πριν την πρεμιερα,είπε εκείνη,άλλαξε ρούχα και κάθησε δίπλα του στον καναπέ,χτύπησε η πόρτα,μην ανοίγεις,της
είπε εκείνος,εκείνη άνοιξε,μια γυναικα,του φώναξε,εσένα ζητάει,πήγε στη πόρτα,ήταν εκείνη,προσποιήθηκε,τι ζητάτε κυρία;,συγνώμη έκανα λάθος,είπε η γυναίκα κι έφυγε,αργότερα
τον ρώτησε γιατί προσποιήθηκε πως δεν γνωρίζει;το γνωρίζω ,της απάντησε,δεν σημαίνει γνωρίζω,μισω τις ταυτολογιες αντέδρασε εκείνη,ξέρεις καλά πως αυτή υπάρχει όπως ακριβώς υπάρχεις και συ,το πρωί στο τρένο,απέναντι του μια γυναίκα,του ψιθύρισε στ'αυτι,αυτή είναι,κατέβηκε η γυναίκα,κατέβηκε κι εκείνος,μπροστά εκείνη πίσω αυτός,η γυναίκα σταμάτησε
σε μια βιτρίνα,την προσπερασε,τον έχασε,πήγε στο θέατρο για τις τελευταίες οδηγίες,στη πρεμιέρα είχε πολύ κόσμο,ήξερε πως ήταν εκεί μέσα,όμως δεν ήξερε ποιος,καταχειροκροτηθηκε,
τεράστια επιτυχία,εκείνη την ώρα,λίγη ώρα μετά τα μεσάνυχτα,ήταν μόνη στο βαγόνι του μετρό,
στο σπίτι ξάπλωσε στον καναπέ,χτύπησε το τηλέφωνο,,ήταν εκείνος,ξαναχτύπησε το τηλέφωνο,
πως πήγε η παράσταση; την ρώτησε,γιατί δεν ήρθες; τον ρώτησε,δεν μπορούσα,γιατί;ούρλιαξε
 εκείνη,δεν μπορουσα,υποψιάστηκε απάντησε εκεινος,δεν με νοιάζει φώναξε η γυναίκα,το ξέρεις
πως δεν νοιάζει,πάντα το ήξερες,έκλεισε το τηλέφωνο,έλεγε ψεματα πως υποψιασθηκε,όπως
έλεγε ψέματα πως δεν ήταν στο θέατρο
.
.
.

Κρισιμη Φωτογράφιση -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

η φωτογραφία ενός αντικειμενου η' είναι αληθής η' είναι ψευδής,της είπε,τον κοίταξε,δηλαδή,
του είπε,βρίσκετε ότι είμαι ψευδής;αν σας κολακεύει,της απάντησε,ναι,
της διόρθωσε τη πόζα,τώρα είναι ενταξει,είπε,το να θέλω να γοητευσω; η φωνή της με κοκεταρια,τότε φυσικά και είναι αληθής,της απάντησε,ακούστηκε το κλικ της μηχανής.
πριν περίπου ένα μήνα είχε έρθει στο εργαστήριο του,δεν την γνώριζε,άγνωστη,του ζήτησε να αναλάβει τη φωτογράφιση της,την ρώτησε το σκοπό,του απάντησε αόριστα,'μου αρέσει η φωτογραφια',χόμπι;σχολίασε,,'χομπι',χαμογέλασε,'πείτε το όπως θελετε',αρκετά ακριβό χόμπι,
της είπε,'δεν με νοιάζει το κοστος'απαντησε εκείνη,
όρισαν ραντεβού για την άλλη μέρα,5μμ,στο σπίτι της,
στο σαλόνι,μοντέρνα διακόσμηση,κάθησαν,θέλω,της είπε,για να προχωρήσω στη φωτογραφιση προσωπικά σας στοιχεία,'θελετε να μάθετε ποια είμαι,δεν είναι έτσι;αληθής η' ψευδής,','ακριβως',
ήταν 45 χρόνων,χωρισμένη,'πληκτικός γάμος', ένα αγορι από τον γάμο,'προεκταση του φαλλου'
του είπε γελώντας,πανεπιστημιακές σπουδές νομικής και φιλοσοφίας,διδακτορικό στη Νομική
της Ορέστειας του Αισχύλου,
σε σχεση,
τη φωτογράφισε
η φωτογραφία,της είπε,είναι σαν πλαστική εγχείριση,εμφανίζει άλλο,πρόσεξτε,όμως,η φωτογραφία είναι ατίθαση,μπορεί να μην υπακούσει,σε επιλογές ,επιθυμίες,να σε αντικαταστησει,
του έδειξε φωτογραφίες της,τις κοίταξε προσεκτικά,όλες θα τις χαρακτήριζε selfies,της το είπε,πραγματικά εντυπωσιακές,
ένα όμορφο αντικείμενο,συνέχισε,ειναι άχρηστο αν στοχεύει μόνο να μας ευχαριστεί,να ξέρετε,μια φωτογραφία ποτε δεν θα είναι πραγματικη,
εγώ όμως είμαι πραγματική,εκείνη είπε,χαμογέλασε,είχε ωραίο χαμόγελο,μπορεί κάποιος,εσύ,να αγγίξει,
τον πλησίασε,άγγιξε με,του είπε
που να σ'αγγιξω;της είπε
όπου εσυ θέλεις,απάντησε,
εκείνη τη νύχτα έμεινε σπίτι της,
τη φωτογράφισε,
εκείνη τη νύχτα σε ερωτεύθηκα,του είπε,
τώρα; τη ρώτησε,
δεν απάντησε,
τη φωτογράφησε σε άλλη πόζα
ξέρεις χώρισα,του είπε,
δεν απάντησε,
το βράδυ έφαγαν εξω
γύρισαν σπίτι της ξημερωνοντας,
εκεί πετάχτηκε ένας ψηλος αντρας μέσα από ένα αυτοκίνητο,τους έκλεισε το δρόμο,που γυρναγες,της φώναξε,τι σε νοιάζει,του φώναξε εκείνη,φύγε,
ο άντρας δεν είπε τίποτα,χώθηκε στο αυτοκίνητο,
με συγχωρείς,του είπε,και μπήκε κι εκείνη στο αυτοκίνητο,
έφυγε,
κοιμήθηκε μέχρι αργά το απόγευμα,
τον ξύπνησε το τηλέφωνό της,
του ζήτησε συγνώμη για το πρωινό συμβάν,
αργότερα του δικαιολογηθηκε,''δεν είναι ευκολο'
καταλαβαίνω,είπε
συνέχισαν τις φωτογραφισεις,
θεμα:Η βεβαιότητα ότι όλα έχουν. φωτογραφηθει,
είδε τις φωτογραφίες,
αποτυχια, της είπε,πως να πραγματοποιήσεις αυτή την τρομακτική δυναμικη του αντικειμένου,
πριν γνωρίσω τη φωτογραφία σου,δεν σε γνώριζα,της είπε,
επανέλαβε την επόμενη μέρα τη φωτογράφιση,
'τωρα είναι ενταξει',σοβαρεψε,'σε ειδα',
κάτι σαν ηδονοβλεψία,σχολίασε εκείνη,
ακριβώς,της απαντησε,
τελείωσε το συμβολαιο φωτογράφισης,τον πλήρωσε,
δεν την ξανασυναντησε,
κοιτούσε τις φωτογραφίες της,από εκείνες έπαιρνε πληροφοριες,μάθαινε,γι'αυτην,
ένιωθε ερωτευμένος μαζί της,η φωτογραφία τελικά είχε αντικαταστήσει την πραγματικοτητα,
'αυτη κάποτε ήταν μπροστα του'
.
.
.

Ο ΑΙΓΥΠΤΙΟΣ ΒΑΣΙΛΙΑΣ  ΡΑΜΨΙΝΙΤΟΣ Ο ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΚΑΙ Ο ΚΛΕΦΤΗΣ
ΗΡΟΔΟΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑΙ,Βιβλιο Β' Ευτέρπη
[μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]

[η μεταφραση πρεπει να διατηρει,οσο γινεται,το ιδιαιτερο υφος του συγγραφεα,τις
γραμματικες και συντακτικες του προτιμησεις,επισης οι λεξεις,πρωτοτυπου κειμενου
και μεταφρασης του,να αγγιζουν στενα,πραγματα που μπορει να επιτευχθουν αφου
προκειται για ενδομεταφραση,στο εσωτερικο[ενδον]της ιδιας γλωσσας,απο την
αρχαια στην νεωτερη,
αυτη ειναι μια απο τις μεταφρασεις που μπορουν γινουν,απο τις πλεον πιστες στο
αρχαιο κειμενο εως τις πλεον ελευθερες αποδοσεις


2.121.1 Πρωτέος δὲ ἐκδέξασθαι τὴν βασιληίην Ῥαμψίνιτον ἔλεγον, ὃς μνημόσυνα ἐλίπετο τὰ προπύλαια τὰ πρὸς ἑσπέρην τετραμμένα τοῦ Ἡφαιστείου, ἀντίους δὲ τῶν προπυλαίων ἔστησε ἀνδριάντας δύο, ἐόντας τὸ μέγαθος πέντε καὶ εἴκοσι πηχέων, τῶν Αἰγύπτιοι τὸν μὲν πρὸς βορέω ἑστεῶτα καλέουσι θέρος, τὸν δὲ πρὸς νότον χειμῶνα· καὶ τὸν μὲν καλέουσι θέρος, τοῦτον μὲν προσκυνέουσί τε καὶ εὖ ποιέουσι, τὸν δὲ χειμῶνα καλεόμενον τὰ ἔμπαλιν τούτων ἔρδουσι. [ 121A ] πλοῦτον δὲ τούτῳ τῷ βασιλέι γενέσθαι ἀργύρου μέγαν, τὸν οὐδένα τῶν ὕστερον ἐπιτραφέντων βασιλέων δύνασθαι ὑπερβαλέσθαι οὐδ᾽ ἐγγὺς ἐλθεῖν. βουλόμενον δὲ αὐτὸν ἐν ἀσφαλείῃ τὰ χρήματα θησαυρίζειν οἰκοδομέεσθαι οἴκημα λίθινον, τοῦ τῶν τοίχων ἕνα ἐς τὸ ἔξω μέρος τῆς οἰκίης ἔχειν. τὸν δὲ ἐργαζόμενον ἐπιβουλεύοντα τάδε μηχανᾶσθαι· τῶν λίθων παρασκευάσασθαι ἕνα ἐξαιρετὸν εἶναι ἐκ τοῦ τοίχου ῥηιδίως καὶ ὑπὸ δύο ἀνδρῶν καὶ ὑπὸ ἑνός. 2 ὡς δὲ ἐπετελέσθη τὸ οἴκημα, τὸν μὲν βασιλέα θησαυρίσαι τὰ χρήματα ἐν αὐτῷ· χρόνου δὲ περιιόντος τὸν οἰκοδόμον περὶ τελευτὴν τοῦ βίου ἐόντα ἀνακαλέσασθαι τοὺς παῖδας (εἶναι γὰρ αὐτῷ δύο), τούτοισι δὲ ἀπηγήσασθαι ὡς ἐκείνων προορῶν, ὅκως βίον ἄφθονον ἔχωσι, τεχνάσαιτο οἰκοδομέων τὸν θησαυρὸν τοῦ βασιλέος· σαφέως
δὲ αὐτοῖσι πάντα ἐξηγησάμενον τὰ περὶ τὴν ἐξαίρεσιν τοῦ λίθου δοῦναι τὰ μέτρα αὐτοῦ, λέγοντα ὡς ταῦτα διαφυλάσσοντες ταμίαι τῶν βασιλέος χρημάτων ἔσονται. 3 καὶ τὸν μὲν τελευτῆσαι τὸν βίον, τοὺς δὲ παῖδας οὐκ ἐς μακρὴν ἔργου ἔχεσθαι, ἐπελθόντας δὲ ἐπὶ τὰ βασιλήια νυκτὸς καὶ τὸν λίθον
ἐπὶ τῷ οἰκοδομήματι ἀνευρόντας ῥηιδίως μεταχειρίσασθαι καὶ τῶν χρημάτων πολλὰ ἐξενείκασθαι.
[ 121B ] ὡς δὲ τυχεῖν τὸν βασιλέα ἀνοίξαντα τὸ οἴκημα, θωμάσαι ἰδόντα τῶν χρημάτων καταδεᾶ τὰ ἀγγήια, οὐκ ἔχειν δὲ ὅντινα ἐπαιτιᾶται, τῶν τε σημάντρων ἐόντων σόων καὶ τοῦ οἰκήματος κεκληιμένου. ὡς δὲ αὐτῷ καὶ δὶς καὶ τρὶς ἀνοίξαντι αἰεὶ ἐλάσσω φαίνεσθαι τὰ χρήματα (τοὺς γὰρ κλέπτας οὐκ ἀνιέναι κεραΐζοντας), ποιῆσαί μιν τάδε· πάγας προστάξαι ἐργάσασθαι καὶ ταύτας περὶ τὰ ἀγγήια ἐν τοῖσι τὰ χρήματα ἐνῆν στῆσαι. 2 τῶν δὲ φωρῶν ὥσπερ ἐν τῷ πρὸ τοῦ χρόνῳ ἐλθόντων καὶ ἐσδύντος τοῦ ἑτέρου αὐτῶν, ἐπεὶ πρὸς τὸ ἄγγος προσῆλθε, ἰθέως τῇ πάγῃ ἐνέχεσθαι. ὡς δὲ γνῶναι αὐτὸν ἐν οἵῳ κακῷ ἦν, ἰθέως καλέειν τὸν ἀδελφεὸν καὶ δηλοῦν αὐτῷ τὰ παρεόντα, καὶ κελεύειν τὴν ταχίστην ἐσδύντα ἀποταμεῖν αὐτοῦ τὴν κεφαλήν, ὅκως μὴ αὐτὸς ὀφθεὶς καὶ γνωρισθεὶς ὃς εἴη προσαπολέσῃ κἀκεῖνον. τῷ δὲ δόξαι εὖ λέγειν, καὶ ποιῆσαί μιν πεισθέντα ταῦτα, καὶ καταρμόσαντα τὸν λίθον ἀπιέναι ἐπ᾽ οἴκου, φέροντα τὴν κεφαλὴν τοῦ ἀδελφεοῦ. [ 121C ] ὡς δὲ ἡμέρη ἐγένετο, ἐσελθόντα τὸν βασιλέα ἐς τὸ οἴκημα ἐκπεπλῆχθαι ὁρῶντα τὸ σῶμα τοῦ φωρὸς ἐν τῇ πάγῃ ἄνευ τῆς κεφαλῆς ἐόν, τὸ δὲ οἴκημα ἀσινὲς καὶ οὔτε ἔσοδον οὔτε ἔκδυσιν οὐδεμίαν ἔχον. ἀπορεύμενον δέ μιν τάδε ποιῆσαι· τοῦ φωρὸς τὸν νέκυν κατὰ τοῦ τείχεος κατακρεμάσαι, φυλάκους δὲ αὐτοῦ καταστήσαντα ἐντείλασθαί σφι, τὸν ἂν ἴδωνται ἀποκλαύσαντα ἢ κατοικτισάμενον, συλλαβόντας ἄγειν πρὸς ἑωυτόν. 2 ἀνακρεμαμένου δὲ τοῦ νέκυος τὴν μητέρα δεινῶς φέρειν, λόγους δὲ πρὸς τὸν περιεόντα παῖδα ποιευμένην προστάσσειν αὐτῷ ὅτεῳ τρόπῳ δύναται μηχανᾶσθαι ὅκως τὸ σῶμα τοῦ ἀδελφεοῦ καταλύσας κομιεῖ· εἰ δὲ τούτων ἀμελήσει, διαπειλέειν αὐτὴν ὡς ἐλθοῦσα πρὸς τὸν βασιλέα μηνύσει αὐτὸν ἔχοντα τὰ χρήματα. [ 121D ] ὡς δὲ χαλεπῶς ἐλαμβάνετο ἡ μήτηρ τοῦ περιεόντος παιδὸς καὶ πολλὰ πρὸς αὐτὴν λέγων οὐκ ἔπειθε, ἐπιτεχνήσασθαι τοιάδε μιν· ὄνους κατασκευασάμενον καὶ ἀσκοὺς πλήσαντα οἴνου ἐπιθεῖναι ἐπὶ τῶν ὄνων καὶ ἔπειτα ἐλαύνειν αὐτούς· ὡς δὲ κατὰ τοὺς φυλάσσοντας ἦν τὸν κρεμάμενον νέκυν, ἐπισπάσαντα τῶν ἀσκῶν δύο ἢ τρεῖς ποδεῶνας αὐτὸν λύειν ἀπαμμένους· 2 ὡς δὲ ἔῤῥεε ὁ οἶνος, τὴν κεφαλήν μιν κόπτεσθαι μεγάλα βοῶντα ὡς οὐκ ἔχοντα πρὸς ὁκοῖον τῶν ὄνων πρῶτον τράπηται. τοὺς δὲ φυλάκους ὡς ἰδεῖν πολλὸν ῥέοντα τὸν οἶνον, συντρέχειν ἐς τὴν ὁδὸν ἀγγήια ἔχοντας, καὶ τὸν ἐκκεχυμένον οἶνον συγκομίζειν ἐν κέρδεϊ ποιευμένους· 3 τὸν δὲ διαλοιδορέεσθαι πᾶσι ὀργὴν προσποιεύμενον, παραμυθευμένων δὲ αὐτὸν τῶν φυλάκων χρόνῳ πρηΰνεσθαι προσποιέεσθαι καὶ ὑπίεσθαι τῆς ὀργῆς, τέλος δὲ ἐξελάσαι αὐτὸν τοὺς ὄνους ἐκ τῆς ὁδοῦ καὶ κατασκευάζειν. 4 ὡς δὲ λόγους τε πλέους ἐγγίνεσθαι καί τινα καὶ σκῶψαι μιν καὶ ἐς γέλωτα προαγαγέσθαι, ἐπιδοῦναι αὐτοῖσι τῶν ἀσκῶν ἕνα· τοὺς δὲ αὐτοῦ ὥσπερ εἶχον κατακλιθέντας πίνειν διανοέεσθαι, καὶ ἐκεῖνον παραλαμβάνειν καὶ κελεύειν μετ᾽ ἑωυτῶν μείναντα συμπίνειν· τὸν δὲ πεισθῆναί τε δὴ καὶ καταμεῖναι. 5 ὡς δέ μιν παρὰ τὴν πόσιν φιλοφρόνως ἠσπάζοντο, ἐπιδοῦναι αὐτοῖσι καὶ ἄλλον τῶν ἀσκῶν· δαψιλέι δὲ τῷ ποτῷ χρησαμένους τοὺς φυλάκους ὑπερμεθυσθῆναι καὶ κρατηθέντας ὑπὸ τοῦ ὕπνου αὐτοῦ ἔνθα περ ἔπινον κατακοιμηθῆναι. 6 τὸν δέ, ὡς πρόσω ἦν τῆς νυκτός, τό τε σῶμα τοῦ ἀδελφεοῦ καταλῦσαι καὶ τῶν φυλάκων ἐπὶ λύμῃ πάντων ξυρῆσαι τὰς δεξιὰς παρηίδας, ἐπιθέντα δὲ τὸν νέκυν ἐπὶ τοὺς ὄνους ἀπελαύνειν ἐπ᾽ οἴκου, ἐπιτελέσαντα τῇ μητρὶ τὰ προσταχθέντα. [ 121E ] τὸν δὲ βασιλέα, ὡς αὐτῷ ἀπηγγέλθη τοῦ φωρὸς
ὁ νέκυς ἐκκεκλεμμένος, δεινὰ ποιέειν· πάντως δὲ βουλόμενον εὑρεθῆναι ὅστις κοτὲ εἴη ὁ ταῦτα μηχανώμενος, ποιῆσαί μιν τάδε, ἐμοὶ μὲν οὐ πιστά· 2 τὴν θυγατέρα τὴν ἑωυτοῦ κατίσαι ἐπ᾽ οἰκήματος, ἐντειλάμενον πάντας τε ὁμοίως προσδέκεσθαι, καὶ πρὶν συγγενέσθαι, ἀναγκάζειν λέγειν αὐτῇ ὅ τι δὴ ἐν τῷ βίῳ ἔργασται αὐτῷ σοφώτατον καὶ ἀνοσιώτατον· ὃς δ᾽ ἂν ἀπηγήσηται τὰ περὶ τὸν φῶρα γεγενημένα, τοῦτον συλλαμβάνειν καὶ μὴ ἀπιέναι ἔξω. 3 ὡς δὲ τὴν παῖδα ποιέειν τὰ ἐκ τοῦ πατρὸς προσταχθέντα, τὸν φῶρα πυθόμενον τῶν εἵνεκα ταῦτα ἐπρήσσετο, βουληθέντα πολυτροπίῃ τοῦ βασιλέος περιγενέσθαι ποιέειν τάδε· 4 νεκροῦ προσφάτου ἀποταμόντα ἐν τῷ ὤμῳ τὴν χεῖρα ἰέναι αὐτὸν ἔχοντα αὐτὴν ὑπὸ τῷ ἱματίῳ. ἐσελθόντα δὲ ὡς τοῦ βασιλέος τὴν θυγατέρα καὶ εἰρωτώμενον τά περ καὶ οἱ ἄλλοι, ἀπηγήσασθαι ὡς ἀνοσιώτατον μὲν εἴη ἐργασμένος ὅτι τοῦ ἀδελφεοῦ ἐν τῷ θησαυρῷ τοῦ βασιλέος ὑπὸ πάγης ἁλόντος ἀποτάμοι τὴν κεφαλήν, σοφώτατον δὲ ὅτι τοὺς φυλάκους καταμεθύσας καταλύσειε τοῦ ἀδελφεοῦ κρεμάμενον τὸν νέκυν. 5 τὴν δὲ ὡς ἤκουσε ἅπτεσθαι αὐτοῦ. τὸν δὲ φῶρα ἐν τῷ σκότεϊ προτεῖναι αὐτῇ τοῦ νεκροῦ τὴν χεῖρα· τὴν δὲ ἐπιλαβομένην ἔχειν, νομίζουσαν αὐτοῦ ἐκείνου τῆς χειρὸς ἀντέχεσθαι· τὸν δὲ φῶρα προέμενον αὐτῇ οἴχεσθαι διὰ θυρέων φεύγοντα. [ 121F ] ὡς δὲ καὶ ταῦτα ἐς τὸν βασιλέα ἀνηνείχθη, ἐκπεπλῆχθαι μὲν ἐπὶ τῇ πολυφροσύνῃ τε καὶ τόλμῃ τοῦ ἀνθρώπου, τέλος δὲ διανέμοντα ἐς πάσας τὰς πόλις ἐπαγγέλλεσθαι ἀδείην τε διδόντα καὶ μεγάλα ὑποδεκόμενον ἐλθόντι ἐς ὄψιν τὴν ἑωυτοῦ. 2 τὸν δὲ φῶρα πιστεύσαντα ἐλθεῖν πρὸς αὐτόν, Ῥαμψίνιτον δὲ μεγάλως θωμάσαι, καί οἱ τὴν θυγατέρα ταύτην συνοικίσαι ὡς πλεῖστα ἐπισταμένῳ ἀνθρώπων. Αἰγυπτίους μὲν γὰρ τῶν ἄλλων προκεκρίσθαι, ἐκεῖνον δὲ Αἰγυπτίων.

τον Πρωτεα διαδεχθηκε στη βασιλεια ο Ραμψινιτος ελεγαν,ο οποιος μνημεια αφησε
τα προπυλαια τα προς τη δυση στραμμενα του Ηφαιστειου,απεναντι δε απ'τα προπυλαια
εστησε δυο αντριαντες,εχοντας εικοσι πεντε πηχεις μεγεθος,οι Αιγυπτιοι αυτον που
στεκεται προς βορρα καλουν καλοκαιρι,αυτον προς νοτο χειμωνα,και τον καλεσμενο
καλοκαιρι,αυτον και τον προσκυνουν και τον προσεχουν,στον δε που καλουν χειμωνα
τα εντελως αντιθετα αυτων εκτελουν,
αυτος ο βασιλιας απεκτησε παρα πολυ μεγαλο πλουτο σε ασημι,τον οποιο κανενας,
απ'τους μετεπειτα απογονους του βασιλιαδες δεν μπορεσε να υπερβει ουτε να πλησιασει,
θελοντας δε μ'ασφαλεια τα χρηματα να φυλαξει οικοδομησε ενα λιθινο οικημα,του
οποιου ενας απ΄τους τοιχους στο εξω μερος της οικιας του στηριζεται,ο δε εργαζομενος
πονηρα σκεφτομενος αυτο εδω μηχανευτηκε,απ΄τους λιθους προσαρμοσε εναν να
αποτραβηχθει απ'τον τοιχο ευκολα κι απο δυο αντρες κι απο εναν,
οταν τελειωσε το οικημα, ο βασιλιας φυλαξε τον θησαυρο του μεσα σ'αυτο,με το
περασμα του χρονου ο οικοδομος στο τελος του βιου οντας καλεσε τα παιδια του [γιατι
ειχε δυο],σ'αυτα ειπε πως για εκεινα προβλεπωντας,οπως βιο πλουσιο να εχουν,
αυτο που μηχανευτηκε οικοδομωντας το θησαυρο του βασιλια,με σαφηνεια σ'αυτους
τα παντα εξηγησε για το τραβηγμα του λιθου,τους εδωσε και τα μετρα που βρισκεται
αυτος,λεγοντας πως αυτα αν τηρησουν καλα εκταμιευτες των χρηματων του βασιλια
θα ειναι,
κι οταν αυτος τελειωσε το βιο,τα παιδια δεν χρονοτριβησαν να καταπιαστουν με το εργο,
ηρθαν στ'ανακτορα του βασιλια νυχτα και το λιθο στο οικοδομημα  βρισκοντας ευκολα
τον τραβηξαν με τα χερια και πολλα απ'τα χρηματα αρπαξαν,
οταν συνεβηκε ο βασιλιας ν'ανοιξει το οικημα,απορησε πολυ βλεποντας λειψα τα αγγεια,
δεν μπορουσε καποιον να θεωρησει υπαιτιο,αφου και οι σφαγιδες ηταν ανεπαφες και
το οικημα κλεισμενο,οταν ομως αυτος και δυο και τρεις ανοιξε και παντοτε ελαττωμενα
του φανηκαν τα χρηματα[γιατι οι κλεφτες δεν επαυσαν να λεηλατουν],εκανε αυτο εδω:
παγιδες προσταξε να κατασκευασθουν κι αυτες γυρω απο τα αγγεια μεσα στα οποια
τα χρηματα ηταν εστησε,
οι κλεφτες οπως ακριβως και προηγουμενα ηρθαν και μπηκε μεσα ο ενας απ'αυτους,
επειδη προς το αγγειο πλησιασε ευθυς στη παγιδα πιαστηκε,οταν καταλαβε σε τι
μπλεχτηκε,ευθυς καλεσε τον αδελφο και φανερωσε σ'αυτον τα συμβαινοντα,και του
ζητησε πολυ γρηγορα μπαινοντας μεσα να του κοψει το κεφαλι του,οπως να μην
τον δουν κι αφου τον γνωρισουν ποιος ειναι να χαθει κι εκεινος,σ'αυτον φανηκε
πως καλα λεει,και αφου πεισθηκε του εκανε αυτα,και ξαναπροσαρμοζοντας το λιθο
εφυγε για το σπιτι,φερνοντας το κεφαλι του αδελφου,
οταν ξημερωσε,μπαινοντας μεσα ο βασιλιας στο οικημα επαθε καταπληξη βλεποντας
το σωμα του κλεφτη στη παγιδα χωρις το κεφαλι να ειναι,το οικημα ανεπαφο και
ουτε εισοδο ουτε διαφυγη καμια δεν ειχε,οντας σε απορια αυτο εδω εκανε:του κλεφτη
το νεκρο σωμα στο τειχος κρεμασε,φυλακες  του αφου εγκατεστησε τους εδωσε εντολη,
οποιον κι αν δουν να κλαιει η' να βαριολυπαται,αφου τον συλλαβουν να τον φερουν προς
αυτον,
απο το κρεμασμα του νεκρου η μητερα ταραχτηκε,κουβεντα στο παιδι που επεζησε
αφου εκανε ζητησε απ'αυτο με οποιον τροπο μπορει να μηχανευτει οπως το σωμα του
αδελφου αφου κατεβασει να το παρει,αν αυτα αμελησει,τον απειλουσε πως αυτη θα ερθει
στο βασιλια να τον καταγγειλει οτι εχει τα χρηματα,
οπως πολυ βασανιστικα μεταχειριζονταν η μητερα το παιδι που επεζησε εκεινο πολλα
προς αυτη λεγοντας δεν επειθε,σχεδιασε αυτο εδω:γαιδουρια αφου προετοιμασε και
ασκια γεμιζοντας με κρασι φορτωσε πανω στα γαιδουρια κι επειτα εσυρε αυτα εξω,οταν
ηταν κοντα σ'αυτους που φυλαγαν τον κρεμασμενο νεκρο.τραβωντας απο δυο η΄τρεις
ασκους τους λαιμους λυνει τα δεσιματα,
καθως ετρεχε το κρασι,αυτος το κεφαλι του χτυπουσε δυνατα φωναζοντας πως δεν ηξερε
σε ποιο απ'τα γαιδουρια πρωτα να στραφει,οι δε φυλακες οταν ειδαν πολυ να τρεχει το
κρασι,ορμησαν στο δρομο αγγεια εχοντας,και το κρασι που χυνονταν να μαζεψουν
ωφελουμενοι,
αυτος καταβριζε τους παντες και τον οργισμενο προσποιουνταν,επειδη οι φυλακες τον
παρηγορουσαν σε λιγο πως καταπραυνθηκε προσποιηθηκε και υποχωρησε η οργη,και
τελος εσυρε τα γαιδουρια απ'το δρομο και εφτιαξε το φορτωματα,
και καθως περισσοτερες κουβεντες εγιναν και καποιος τον αστειεψε και σε γελιο τον
εφερε,εδωσε σ'αυτους απο τα ασκια ενα,κι αυτοι εκει ακριβως που ειχαν ξαπλωσει να
πιουν ηταν σε διαθεση κι εκεινον να περιλαβουν και του προτειναν μ'αυτους μενωντας
να πινει μαζι τους,κι αυτος λοιπον πεισθηκε και εμεινε,
κι οπως κατα το πιοτο με φιλικα αισθηματα τον αγκαλιαζαν,εδωσε σ'αυτους κι αλλο
απ'τους ασκους,με το αφθονο κρασι που καταναλωσαν οι φυλακες καταμεθυσαν
και νικηθεντες απο τον υπνο εκει οπου επιναν επεσαν και κοιμηθηκαν,
αυτος,καθως προχωρημενη ηταν η νυχτα,και το σωμα του αδερφου κατεβασε και των
φυλακων για τη γελοιοποιηση παντων ξυρησε τα δεξια μαγουλα,και φορτωνοντας
τον νεκρο στα γαιδουρια τραβαει για το σπιτι,αφου εκτελεσε στη μητερα αυτα που
προσταχτηκαν,
ο βασιλιας,οταν σ'αυτον αναγγελθηκε πως του κλεφτη το νεκρο σωμα εχει κλεφτει,παρα
πολυ ταραχτηκε,κι οπωσδηποτε θελωντας να βρεθει οποιος και να ηταν αυτος που αυτα
μηχανευτηκε,εκανε αυτα εδω,που σε μενα δεν ειναι πιστευτα.
την δικη του θυγατερα τοποθετησε σ'ενα οικημα,της εδωσε εντολη τους παντες ομοια
να δεχεται,και πριν συνευρεθει ερωτικα,να τους αναγκαζει να λενε σ'αυτη οτιδηποτε
στο βιο εκανε ο καθενας το πιο σοφο και το πιο ανοσιο,κι οποιος θα ελεγε αυτα που
εχουν γινει σχετικα με τον κλεφτη,εκεινον να συλλαμβανει και να μην αφησει να
ξεφυγει,
καθως η κοπελα εκανε αυτα που απο τον πατερα προσταχτηκαν,ο κλεφτης αφου εμαθε
για ποιο λογο αυτα επραττε,θελωντας με την εξυπναδα τον βασιλια να νικησει εκανε
αυτο εδω,
προσφατα νεκρου κοβωντας απο τον ωμο το χερι το μετεφερε εχοντας το κατω απο το
ρουχο του,οταν πηγε στη θυγατερα του βασιλια και ρωτηθηκε αυτα οπως και οι αλλοι,
ειπε πως το πιο ανοσιο να εχει κανει ειναι οτι του αδελφου που μεσα στο θησαυρο του
βασιλια στη παγιδα πιαστηκε εκοψε το κεφαλι,και το πιο σοφο οτι τους φυλακες αφου
καταμεθυσε κατεβασε του αδελφου το κρεμασμενο νεκρο σωμα ,
αυτη οταν ακουσε τον επιασε,ο κλεφτης στο σκοταδι απλωσε σ'αυτη του νεκρου το χερι,
αυτη τραβωντας κρατουσε,νομιζοντας οτι εκεινου το δικο του χερι βαστουσε,ο κλεφτης
αφηνοντας το σ'αυτη εξαφανιστηκε μεσα απο τη πορτα φευγοντας
οταν κι αυτα στο βασιλια εγιναν ακουστα,εξεπλαγει και με την  ευφυια και με την τολμη
του ανθρωπου, τελος προκηρυσσοντας σε ολες τις πολεις αναγγειλε οτι και αφεση δινει
και μεγαλη υποδοχη θα κανει αν ερθει αυτοπροσωπως,
ο κλεφτης τον πιστεψε και ηρθε προς αυτον,ο Ραμψινιτος πολυ τον θαυμασαι και την
θυγατερα αυτη του εδωσε να συζησει ως τον πιο πολυ ψηλα ευρισκομενο απ'τους
ανθρωπους,γιατι οι Αιγυπτιοι απ'των αλλους εχουν επιλεχθει,κι εκεινος απ'τους
Αιγυπτιους.
.
.
.

Φαγητό:Χρήμα και Χρόνος
Food:Money and Time
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

-Τι θα φάτε.Κυριε:
-Μα φυσικά Χρήματα
-Το μενού εχει:ευρώ,δολάρια,γεν.Τι θα προτιμήσει ο Κύριος;
-Μια ποικιλία από όλα
-Οκ.
Ο κύριος σερβίρεται .τρώει τα χρήματα και κοιτάζει το ρολόι του
Το γκαρσονι ανησυχεί μήπως δεν του αρέσει το φαγητό
-Κυριε,τον ρωτάει ευγενικά,με συγχωρείτε,μήπως δεν σας αρέσει το φαγητό;
-Αντιθετα,αγαπητέ μου,μην ανησυχείτε,είναι υπέροχο
-Τοτε γιατί κοιτάτε συνεχώς το ρολόι σας;
Ο κύριος γέλασε
-Α γιατί,φίλε μου.ο χρόνος είναι χρήμα και καταλαβαίνετε πρέπει να επωφεληθω
-Κατι σαν απεριτιφ,σχολίασε το γκαρσονι
-Ακριβως,Απεριτιφ,σου ανοίγει την ορεξη να τρως
Και συνέχισε να τρώει χρήματα και τον χρόνο που είναι χρημα
.
.
.

György Lukács -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Melencolia του Albrecht Dürer ,1514

Σταλιν,Ουγγρικη Επανασταση 1956


Η ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΑ ΤΟΥ GYORGY LUKACS-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

στο γραφείο ένα πορτρέτο του Φρόιντ,
'Η Μελαγχολια'ειπε ο ψυχίατρος 'εκδηλώνεται ως μειωμένη διάθεση και απροθυμία δραστηριοτητας',ο γιατρός άναψε την πίπα του και συνεχισε'σε ορισμένες περιπτώσεις αγγίζει τα όρια της καταθλιψης'
γελασε'εσεις κύριε Γκιόργκι δεν κινδυευται από αυτο','φυσικα'απαντησε ο Γκιόργκι Λούκατς 'εχω πλήρη συνείδηση της Ιστορίας και ταξικής συνείδησης,αλλά προσέξτε,και
της καταστροφής της λογικής'αυτοσαρκαστηκε,'οπως λύπη, ένταση,αποπροσανατολισμό της σκέψης,κυρίως αυτό, άγχος, αϋπνίες,ενοχές, απαισιοδοξία,αυτοκτονικές διαθέσεις,',
'ελατε,δεν είναι τόσο σοβαρά τα πραγματα'ειπε ο γιατρος'καιρος να επικεντρωθητε στο άτομο σας,αρκετά το συνολο','μια αστική επομένως μεταμορφωση'σχολιασε χαμογελώντας ο Λούκατς,'παντως όχι καπιταλιστικη,'γελασε ο γιατρός,'με τι ασχολείστε τελευταία;τον ρώτησε,,'Με την Μελαγχολία του Ντιρερ','πολυ ενδιαφέρον'ειπε ο γιατρος'στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης την αναλύσαμε,μάλλον την αποδομησαμε,μια ψυχαναλυτική πράξη σύμφωνα με τον Φροιντ',σηκώθηκε και πήγε στη βιβλιοθήκη,έβγαλε ένα φάκελο,'οριστε'του είπε,'οημειωσεις,σας το δανείζω για την εργασία σας',ευχαρίστησε το γιατρό,ορίστηκε η επόμενη συνεδρία και έφυγε,
Στη Χαϊδελβέργη έμενε στη παλιά πόλη στο Βεστσταντ,περπάτησε δίπλα στον ποταμό Νεκαρ ,κοίταξε τα νερά του,'τα πάντα ρεί',σκεφτηκε,έλεγε ο Ηράκλειτος,'γιατι θέλουν να είμαστε εδώ και όχι αλλού,και με ποια δύναμη μας κρατούν;' κοίταξε πίσω του,άδειος ο δρόμος,στη Ρουμανία στη Βουκουρέστι δίπλα στον απέραντο Δούναβη ένιωθε την φοβερή έλξη των νερών του,τα νέα του Γκράμσι στο μυαλό του,'καταστρεψτε την σκέψη του',ένας ανθρώπος τον ακολουθούσε απροκάλυπτα,ο Αξελός θα έλεγε πως είναι ενας maudit du marxism εδω στο Βουκουρέστι 1957 ο György Lukács Georg Bernard Baron von Szegedin( 13 Απριλιου 1885 – 4 Ιουνίου 1971)Ούγγρος μαρξιστής φιλοσοφος αισθάνεται homeless,
χωρίς σπίτι, εξόριστος της φιλοσοφιας,μέσα σ' αυτή την ερημιά του σοσιαλισμου,'ηθελα το σπίτι μου να είναι παντού και τελικά δεν είναι πουθενα' σκεφτεται το μέλλον τού 1989,
'αυτη γιατρέ είναι η νεύρωση μου'λεει στο γιατρό στη συνεδρια,
το απόγευμα επέστρεψε στο Βερολίνο,
'Μια Απόρθητη Καταπιταλιστικη Μετροπολη'χαμογελασε πίκρα'αν και Υπό το Καθεστως του Nationalsozialismus',
αργά τη νύχτα στο γραφείο έγραψε:η γυναίκα στο χαρακτικό Melencolia του Albrecht
Dürer το 1514 είναι απαισιόδοξη για τη τρομερή δύναμη της πραγμοποίησης της ανθρωποτητας, verdinglichung,homo-res,εικονιζεται στη κλασσική στάση της μελαγχολίας,
με ενα χέρι κρατά το κεφάλι της, στο άλλο  χερι ο διαβήτης,άπραγος,χωρις διαθεση να σχεδιάσει τον κύκλο της πανανθρωπινης ενότητας,στο αραχνιασμενο δωμάτιο μια κλεψύδρα μετρά το χρόνο που είναι χρήμα,μια ζυγαριά ζυγίζει τα εμπορεύματα,ένα σφυρι υπολοιπο ενος αποδιοργανωμενου σύμβολου,ένα λυμένο μαγικό τετράγωνο 4χ4 σαρκάζει τον  ανορθολογισμο μας,
16,3,2,13
5,10,11,8
9, 6,7,12
4,15,14,1
με τα αθροίσματα: οριζοντια,κάθετα,διαγώνια=34,
εν τέλει μια ζοφερή κατάσταση για το μέλλον του ανθρώπου,που επισφραγίζεται μέσα στον φοβερό αποκαλυπτικό ουρανό από την επιγραφή MELENCOLIA που κρατάει η εφιαλτική νυχτεριδα
τον διεκοψε ένας πυροβολισμός,έπειτα ένας δεύτερος,ακούστηκαν άγριες φωνές,βγήκε στο μπαλκόνι,άντρες με στολές,που γυαλιζαν τα κουμπιά τους,είδε κάτω στο δρόμο,είχαν στη μέση έναν πεσμένο άντρα και τον κλωτσοκοπουσαν,ταραχτηκε,του ήρθε να φωνάξει,
'τι  κάνετε στον άνθρωπο;'κρατήθηκε,κάποιος τον πήρε είδηση,'αντε μπες μέσα,μην πάρεις τη θέση του',φοβήθηκε,μπήκε μέσα,'εμεινε άυπνος,'γιατι στάθηκα δειλός, γιατί δεν πήρα τη θέση του;',τον βασάνιζε αυτή η σκέψη ,
όπως τότε στις δικες,στη δική του,εξωθηθηκε σε αυτοκριτική,τον εξευφτελισαν:
-Συντροφε,είναι η' δεν είναι αλήθεια
ότι:
Ο Σύντροφός Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς Στάλιν
1.Παγιωσε την Σοσιαλιστική Επανάσταση
2.Μεταμορφωσε την Ρωσία σε αδιαφιλονίκητη Παγκοσμια Οικονομική και Στρατιωτική Δύναμη
3,Διέλυσε τους Κουλακους,τους μεγαλογεωκτημονες,που εκμεταλευονταν εκατομμύρια αγρότες σαν σκλάβους
4.Δημιουργησε τα Κολχόζ και τα Σοβχοζ λύνοντας το επισιτιστικό πρόβλημα της χωρας
5,Εκβιομηχανισε την ΕΣΣΔ με συνέπεια το 1931-1938 ο ρυθμος ανάπτυξης να είναι 16%.
Ενα Πρότυπο Σοσιαλιστικό Θαύμα! Όταν το 1939 οι ΗΠΑ δεν είχαν συνέλθει από το οικονομικό κραχ του 1929-1931,με την οικονομία της στο 60% του ΑΕΠ του 1929,
Κοιμήθηκε μέχρι αργά,περπάτησε στις όχθες του Δούναβη,αυτα τα νερά,σκέφτεται,
έφτασαν ως εδω κυλωντας από την Βουδαπεστη,καθώς ένα αστείο του φάνηκε,η ιστορια επαναλαμβάνεται σαν εφιάλτης,έλεγε ο Μαρξ,δεν πρέπει κανένας να ξεφεύγει λέγοντας πως δεν τον αφορά,πως είναι ένα αδύναμο άτομο,και δεν εξαρτάται η μοίρα του κόσμου από αυτόν,αυτά που μας χωρίζουν είναι τεράστια,και μπορούμε να τα διαλυσουμε,να τα αποσύρουμε,
ο άνθρωπος,πάντα πίσω,σκιά του
η αίθουσα του δικαστηρίου κεκλεισμένων των θυρών,
-να σηκωθεί ο κατηγορούμενος
Απολογησου,κατηγορούμενε,στις κατηγορίες,
ο κατηγορούμενος άρχισε:
-Συντροφοι Κυριοι Δικαστές η Os Forradalom
-Υβριζεις το Κράτος,Είσαι Κατηγορουμενος και οχι Κριτής,Προσέξε τις εκφρασεις σου,τον διεκοψε οργισμένα ο δικαστής
-η Os Forradalom,Σύντροφοι Κύριοι Δικαστές,επέμενε ο κατηγορούμενος
-Σου απαγορεύω το λόγο,αντέδρασε θυμωμένος ο δικαστής,Εξοριστε τον.
Οι Δυτικές εφημερίδες γράφουν σε πρωτοσέλιδα τους:
Η OS FORRADALOM Η ΟΥΓΓΡΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΕΞΟΡΙΖΕΤΑΙ Η' ΑΠΑΓΧΩΝΙΖΕΤΑΙ
Ο πρόεδρος Ίμρε Ναγκυ απαγχονίστηκε
Ο Γκιόργκι Λούκατς εξορίστηκε στην Ρουμανια
Διαβάζει στις σημειώσεις που του δάνεισε ο ψυχιατρος:
σε κάποια σημείωση για το χαρακτικό Melencolia ο Durer γραφει:
Schlüssel—gewalt/pewtell—reichtum
το κλειδί συμβολίζει τη δύναμη(η' τη βία,τον εξαναγκασμό),ενα φαλλικό εργαλείο,φαλλος,
εισχωρεί στο αιδοιο-κλειδαρια,ανοίγει το αιδοίο,αλλά και το κλειδώνει ως ιδιοκτησία του,
το πορτοφόλι συμβολίζει τα χρήματα,το Κεφαλαιο
-Συντροφε Γκιόργκι Λούκατς,ακούει την αυστηρή δυσκαπτη φωνή του δικαστή,
καταδικάζεται τις Αντισοβιετικες Ενέργειες στην Ουγγαρία;
Δεν απάντησε.
Όμως γιατί δεν απάντησε;
Όταν στο Sunday CIrcle το 1916 ρωτήθηκε για τα γεγονότα της Ουγγρικής Επανάστασης
(23 Οκτωβρίου -10 Νοεμβρίου 1956) από τους συμμετέχοντες:
Bela Bartok συνθέτης,
Karl Mannheim,κοινωνιολόγος
Béla Balázs, θεωρητικός του κινηματογράφου
Arnold Hause,ιστορικός τεχνης
Zoltán Kodály, συνθέτης
Karl Polanyi φιλοσοφος
Αναφέρθηκε:
Ιστορία:
.Θάνατος του Στάλιν,5 Μαρτίου 1953
.Ο διάδοχος Νικήτα Χρουτσωφ διαπιστωσε την αναγκαιότητα μεταρρυθμίσεων αποστασταλινοποιησης.
Η βιαια κολεκτιβοποίηση της Ουγγρικής αγροτικής παραγωγής κατέρρευσε την οικονομια.
.Ιούλιος 1953,ο Ίμρε Ναγκυ πρόεδρος,
το πρόγραμμα Νέα Πορεια:ιδιωτικοποίηση της οικονομίας,μείωση του ρυθμου εκβιομηχάνισης,διάλυση κρατικών συνεταιρισμων.
παραγωγή καταναλωτικών αγαθων
1955.Καθαιρεση του Ίμρε Ναγκυ
.19 Οκτωβρίου 1956.Ο υπουργός Παιδείας καταργεί το υποχρεωτικό μάθημα της Ρωσικης γλώσσας
.22 Οκτωβρίου,ακαδημαϊκό αίτημα μείωση των μαθημάτων για τον μαρξισμο-λενισμου,
Επαναστατική Φοιτητικη Διακήρυξη:
-Αμεση αναχώρηση των σοβιετικών στρατευμάτων
-Επαναφορα του Ιμρε Ναγκυ
-Καθαιρεση των σταλινικών εγκληματιων από τις θέσεις των
-Γενικες εκλογές με μυστική ψηφοφορία και με τη συμμετοχή διαφόρων κομμάτων
-Δικαιωμα στην απεργία
-Καθιερωση κατώτατου εργατικού μισθού
.23 Οκτωβρίου,Απαγορευση της φοιτητικής διαδήλωσης από τον Έρνεστ Γκερο που οι Σοβιετικοί τοποθέτησαν στη θέση του Ρακοζι
.ώρα 2:20,νύχτα,πλήθος αντιφρονούντων γκρεμίζουν το 25 μέτρων άγαλμα του Στάλιν,
στο βάρθρο μένουν μόνο οι μπότες του,πάνω του γράφουν συνθήματα,
'Ενας πάνω στον Σταλιν έγραψε WC' λεει ο Γκιόργκι Λούκατς
.τη νύχτα 23-24 η διάδηλωση γίνεται εξέγερση.
Η Κεντρική Επιτροπή τοποθετεί τον Ίμρε Ναγκυ πρωθυπουργό και καλεί τα ρωσικά στρατεύματα να καταστήλουν την εξέγερση
.2017.28 Μαρτιου,Βουδαπεστη.Lukács György: Marxista és zsidó volt
με αυτό το σκεπτικό απομακρυνθηκε νωρις το πρωι απο το παρκο του Αγιου Στεφανου
το άγαλμα του:
Γκιόργκι Λούκατς Μαρξιστής και Εβραίος,
Κανένα ελαφρυντικό στην υπεράσπιση του αν  φίλοι του ήταν:
Ο Πλάτωνας,,ο Χέγκελ, Κίρκεγκωρ,ο Ντοστογιεφσκι
Ιστορια[συνεχεια]:
1 Νοεμβρίου,η Ουγγαρία αποχωρεί από το Σύμφωνο της Βαρσοβίας
Ο Ίμρε Ναγκυ ανακηρύσσει την ουδετερότητα της Ουγγαριας
.4 Νοεμβριου 1956 χίλια Σοβιετικά τανκς του Κόκκινου Στρατού στην Βουδαπέστη.
'πολλοί σύντροφοι ήταν όμοιοι με τον άνθρωπο που κραύγαζε στον πίνακα Κραυγη
του Μουνκ' τους ειπε
.200.000 Ούγγροι καταφεύγουν μέσω Αυστρίας και Γιουγκοσλαβίας στη Δύση να αποφύγουν τη συλληψη
Budapest,Városliget Café,Olof Palme setany 5.Τριτη,2μμ,συνήθως δεν έχει πολύ κίνηση,11 Φεβρουαρίου 2020,
Κουζίνα:
Διεθνής, Ευρωπαϊκή, Ανατολικοευρωπαϊκή, Κεντρικής Ευρώπης, Ουγγρική
Κατάλληλο για χορτοφάγους, Επιλογές βίγκαν, Πιάτα χωρίς γλουτένη
Ο György Lukács παραγγελε Caffe Latte variációk (mogyorós, vaníliás)καφέ με γάλα.
φουντούκι,βανιλια
εγω:Caffe Latte Caramel (cukormentes)χωρίς ζάχαρη
αρχίσαμε τη συζητηση με θέα στη Városliget λίμνη
-György Lukács:ας συζητησουμε σε ένα αστικό σκηνικό,γέλασε
-στα βιβλία σας:Der junge Hegel, Zurich, 1948,Ο Νεαρός Χέγκελ και Die Zerstörung der Vernunft, Berlin,1954 Η Καταστροφή της Λογικής ανοιχτά επιχειρηματολογείται πως
ο Σταλινισμός είναι η διαστροφή του Χεγκελ-Μαρξισμου
-György Lukács:χωρίς ένα ισχυρό θεωρητικό εργαλείο δεν είναι δυνατόν να καταπολεμηθεί ο Σταλινισμός.Ο Στάλιν ήταν φοβερός τακτικιστης,αλλά,δυστυχώς,δεν ήταν μαρξιστής,Η γραφειοκρατεία του Λερναία υδρα,που έπνιγε τη κοινωνια,
ούτε οι μετέπειτα,ο Χρουτσωφ,ο Μπρέζνιεφ,ο Γκορμπατσόφσκι ήταν διαφορετικοί,
λειτούργησαν ως νομενκλατούρα,μια κάστα,ο σοσιαλισμός δεν συγχρονιστηκε,δεν έγινε ελκυστικός,πλουραλιστικος,κυβερνούσαν πάνω και πέρα από τη κοινωνια και το λαό,
παγωμένοι στον οικονομισμό και στρατιωτισμο,την ύβρι του Ψυχρού Πολέμου,σταδιακά εκφυλισαν το σοσιαλισμό και τον οδήγησαν αιτιατα στην ανατροπή του,έπρεπε να γίνει επιστροφή στον πριν Σταλινισμό Μαρξισμο
-κυριε Lukács θελετε να σας κάνω μια σκληρή ερώτηση;
-György Lukács:ναι.θελω
-σας κατηγορούν ότι διώχθηκαν με τη νομιμη γραφειοκρατική γραμμή από την ακαδημαϊκή τους καριέρα ανεξάρτητοι και αντικομουνιστες διανοούμενοι,όπως:
Béla Hamvas, István Bibó, Lajos Prohászka, και ,Károly Kerényi ,είναι αλήθεια;
-György Lukács:είναι αλήθεια,τρομερή αληθεια.Θεωρω τον εαυτό μου πως υπήρξε όργανο του Σταλινισμού,μια ψευδής συνείδηση,ντρέπομαι γι'αυτό,λυπάμαι βαθυτατα,
Ο György Lukács παραγγειλε:
Hagymás rostélyos (220 gr.) grill zöldségekkel, anna burgonyával, házi káposztasalátával
(Μεταφράζω απο Google μετάφραση στα ελληνικά:
ψητό σχάρας με κρεμμυδια,λάχανο πατάτες)
Εγώ παραγγειλα:
Ropogós kacsacomb párolt káposztával, stircelt burgonyával és borban párolt almával
A kacsa a húsok királynője, Te pedig megérdemled a királyi étket! Ropogós kacsacombunk nyitás óta budapesti éttermünk étlapjának alapétele, amelyet vendégeink előszeretettel fogyasztanak. Hozzá egy pohár Pfneiszl Merlo-t ajánlunk
(Και στη μετάφραση:Τραγανό πόδι πάπιας με στιφάδο λάχανο, που ανακατεύεται με πατάτες και μήλο μαγειρεμένο στο κρασί
Η πάπια είναι η βασίλισσα του κρέατος και αξίζετε το βασιλικό φαγητό! Το τραγανό πόδι του πάπιας μας ήταν το κύριο συστατικό του μενού του εστιατορίου της Βουδαπέστης από το άνοιγμά του, το οποίο οι επισκέπτες μας ήθελαν να φάνε. Σας προτείνουμε ένα ποτήρι Pfneiszl Merlo)
-György Lukács:ας φάμε πλέον σε έναν καταπιταλιστικο κόσμο
-εναν κόσμο πραγμοποιημενο,σχολίασα
-György Lukács:ακριβώς,verdinglichung πραγματοποιημενο,κοιτάξτε πόσο λαχταριστη είναι η εικόνα των φαγητών μας στο μενού,πολύ πιο ελκυστική από τα πραγματικά πιάτα,
είμαστε πια υπέρ καταναλωτές εικόνων και ρητορικών κειμένων,δεν θα είναι παράξενο αν στο πρόσεχες μελλον οι άνθρωποι βλέποντας τα φαγητά στη κουζίνα θα παραγγέλνουν
τις ιλουστρασιον εικονες και τα υπέροχα κείμενα που τις συνοδεύουν για να τις φάνε,
γέλασε,
όλοι είμαστε υπαίτιοι,και ταυτοχρονα αθώοι,γι'αυτό
Στην επόμενη συνεδρία ανάφερε στο γιατρό ένα περιστατικό στη Ρουμανία,όταν μετά τα γεγονότα του 56 ήταν εκεί εξοριστος,
'ειχε νυχτώσει,περπατούσα όπως κάθε μέρα στο Δούναβη,μου θύμιζε τη πατρίδα,το νερό του έρχονταν από εκεί,τη Βουδαπέστη μου,από την ιστορία και τη συνείδηση του λαού μου,σκεφτόμουνα την νοσταλγία της πατριδας του Ρωμαίου ποιητή Οβίδιου εξόριστου στη Κωνστάντζα ,σ'αυτη τη χώρα που κι εγώ είχα εξοριστει,από αυτή τη βαθια συναίσθηση
συνηρθα όταν άκουσα πίσω μου τη φωνή του ανθρώπου που με ακολουθούσε,
'σταματηστε .κυριε',
στάθηκα,γύρισα και τον είδα,,είχε μια πέτρα δεμένη με σχοινι και περασμένη στο λαιμό του,
'σας παρακαλώ,σας ικετεύω,μην πητε,αν σας ρωτήσουν,γιατί θα σας ρωτήσουν,το ξέρω,
πως ήμουνα δειλος,ένα τιποτένιο ανθρωπάκι,που αυτοκτόνησε,γιατί δεν αντεχε να ζει
σ'ενα κόσμο ανόητο,χωρίς νοημα',
λέγοντας αυτά τα λόγια ο άνθρωπος πήδηξε στα παγωμένα νερά του ποταμού,είδα τα νερά να στροβιλιζουν στο σημείο που έπεσε,έπειτα τους κινούμενους ομόκεντρους κύκλους,και στο τέλος τίποτα,rien,ένα res rien,μια εθελημςνη εξαφανιση κάποιου που
πριν λίγο υπηρχε,δεν θέλω να υπάρχω γιατί εγώ,μόνος μου,δεν θέλω να υπάρχω,
τότε κατάλαβα πόσα άλλα πραγματα υπήρχαν,και υπάρχουν,πέρα από μένα,πόσο
εγωιστής είμαι να πιστεύω πως εγώ ξέρω με ποιο τρόπο ο αλλος πρέπει να υπάρχει και
γιατι'
Είναι 4 Ιουνίου 1971,Βουδαπέστη,κοίταξε το χαρακτικό Melencolia του Dürer,το διαβήτη στο χέρι της γυναικας,τοτε ,καταλαβε γιατί δεν είχε διάθεση να σχεδιάσει,π.χ είναι ροδο,
ένα παράθυρο,,έναν άνθρωπο,
γέλασε.
'παρ'ολ'αυτα Συντροφοι,Πολιτες,εγώ György Lukács ο πάσχων από Μελαγχολία με την
Ιστορία σάς έδωσα Συνειδηση'

.

.
.

ΑΚΑΡΝΑΝΙΑ
ΠΛΙΝΙΟΣ Ο ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΣ ΦΥΣΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
Βιβλιο 3,5
[μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Acarnaniae, quae antea Curetis vocabatur, oppida Hercalia, Echinus et in ore ipso colonia Augusti Actium cum templo Apollinis nobili ac civitate libera Nicopolitana. egressos sinu Ambracio in Ionium excipit Leucadium litus, promunturium Leucates, dein sinus et Leucadia ipsa paeninsula, quondam Neritis appellata, opere accolarum abscisa continenti ac reddita ventorum flatu congeriem harenae adtumulantium, qui locus vocatur Dioryctos stadiorum longitudine trium. oppidum in ea Leucas, quondam Neritum dictum. deinde Acarnanum urbes Alyzia, Stratos, Argos Amphilochium cognominatum. amnis Achelous e Pindo fluens Acarnaniam ab Aetolia dirimens et Artemitam insulam adsiduo terrae invectu continenti adnectens

 της Ακαρνανιας,που αρχαια Κουρητις ονομαζονταν,πολεις η Ηρακλεια,ο Εχινος και στην
ακτη η ιδρυμενη αποικια απο τον Αυγουστο Ακτιο με τον ονομαστο ναο του Απολλωνα
και την ελευθερη πολιτεια της Νικοπολης,περνωντας τον  Αμβρακικο κολπο φθανουμε
στη παραλια  της Λευκαδας,με το ακρωτηριο της Λευκαδας,κατοπιν στον κολπο και τη
χερσονησο της Λευκαδας,την οποια Νηρικο καλουσαν,απο εργα των κατοικων αποκοπηκε
απο την απεναντι ξηρα  και ξαναενωθηκε  με την αμμο που σωριασε το φυσημα των
ανεμων,αυτο το μερος ονομαζεται διωρυγα κι ειναι τρια σταδια μηκος,σ'αυτη ειναι η πολη
της Λευκαδας,την οποια Νηρικο ελεγαν,στη συνεχεια οι πολεις των  Ακαρνανων Αλυζια,
Στρατος,Αργος με την επωνυμια Αμφιλοχικον,το ρευμα του Αχελωου απ'τη Πινδο ρεοντας
και την Ακαρνανια με την Αιτωλια διαχωριζοντας  το νησι της Αρτεμιδας ακαταπαυστα
με χωματα χωνει προσκολλωντας το στην ξηρα
.
.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%BB%CE%AF%CE%BD%CE%B9%CE%BF%CF%82_%CE%BF_%CE%A0%CF%81%CE%B5%CF%83%CE%B2%CF%8D%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%BF%CF%82
Ο Γάιος Πλίνιος Σεκούνδος (Gaius Plinius Secundus, 23 - 25 Αυγούστου 79 μ.Χ), περισσότερο γνωστός ως Πλίνιος ο Πρεσβύτερος, ήταν Ρωμαίος συγγραφέας, φυσιοδίφης και φυσικός φιλόσοφος, καθώς και στρατιωτικός και ναυτικός διοικητής των πρώτων χρόνων της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και φίλος του αυτοκράτορα Βεσπασιανού.
.
.
.

Have Money Ergo Have Life-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Το χρήμα είναι μέσο ανταλλαγής αγαθών και υπηρεσιών,πχ δίνω 2 € για 1 κιλό μήλα,
παίρνω 700 € το μήνα για την εργασία μου,
το χρήμα είναι κοινά αποδεκτό για τις πληρωμές επί τη εμφανίσει του,
κάθε κοινωνία το χρησιμοποιεί στις συναλλαγές της,τις διευκολύνει,
μια μονάδα μέτρησης της αξίας των αγαθών και των υπηρεσιών,
ο κόσμος μας γυρίζει,κυκλοφορεί,γύρω από το χρήμα,είναι χρηματοκεντρικος,
όπως η γη,ηλιοκεντρική, περιστρέφεται γύρω από ήλιο,
μ'αυτο αγοράζουμε σπίτι,ενοικιάζουμε,ψωνίζουμε στο σούπερ μάρκετ,αγοράζουμε
και πουλάμε ρούχα,ταξιδεύουμε,αγοράζουμε αυτοκινητο,πηγαίνουμε σε κέντρα διασκέδασης,
σε γήπεδα,κλπ,,
το χρήμα,γενικά,έχει τα εξής χαρακτηριστικά:
Ανθεκτικοτητα,
Φορητότητα,
Διαιρετότητα,
Ομοιομορφία,
Περιορισμένη Ποσότητα,
Αποδοχη,
μ'αυτα τα χαρακτηριστικά το χρησιμοποιούμε κάθε μέρα,
κερδίζουμε και χάνουμε χρήμα,αποταμιευουμε και σπαταλάμε χρήμα,
βέβαια το χρήμα υπόκειται,επειρεαζεται από τις διακυμάνσεις της αγοράς,τις οικονομικές κρίσεις,
τις πληθωριστικές τάσεις,
σε μια διευρυμένη κοινωνία και οικονομία οι εκατέρωθεν πράξεις με το χρήμα είναι απαραίτητες,
το χρήμα μπορεί να συγκαταλεχθει στις μεγαλύτερες εφευρέσεις του ανθρώπου,
εν τέλει παραφράζοντας το Cogito Ergo Sum του Καρτέσιου
θα λέγαμε Have Money Ergo Have Life
.
.

.

Territio Verbalis:Galileo Galilei/Johannes Kepler-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

-Galileo Galilei ακούστηκε αυστηρή και βροντερή η φωνή του Δικαστή,ο Θεός είναι παντοδυναμος
,ο άνθρωπος αδύναμος,επομένως ο Θεός μπορεί να επιτύχει τα πάντα,
ο άνθρωπος έχει περιορισμένη αντίληψη,επομένως τα ηλιοκεντρικα του Κοπερνικου είναι και δεν είναι,αν θέλει ο Θεός είναι αν δεν θέλει δεν είναι,Συμφωνείς Σινιόρε;
-Συμφωνω,Αξιότιμοι Δικαστές,απάντησε ο Galileo Galilei,
-Καi ως εκ τούτου,Σινιόρε,συνέχισε ο Ιεροεξεταστής το ,territio verbalis
-Αποκηρυττω μετά βδελυγμιας τον ηλιοκεντρισμο μου,απάντησε ο Γαλιλαίος
21 Ιουνίου 1633
-Φυσικα,Κύριοι,ακούστηκε αυστηρή και βροντερή η φωνή του Δικαστή,άλλο οι φαντασιοπληξιες
και άλλο η Θρησκεία

Τρία χρόνια πριν ο Johannes Kepler προετοιμαζε το λόγο του για την πιθανή δική του δίκη:
-Κύριοι Δικαστές,
1.Νομος:
Οι τροχιές των πλανητών είναι ελλείψεις,με τον ήλιο να είναι στη μία από τις δύο εστίες
2.Νομος:
Η ακτίνα που ενώνει τον πλανήτη με τον ήλιο σε ίσους χρόνους διαγράφει ίσα εμβαδά
3.Νομος:
Το τετράγωνο του χρόνου περιστροφής των πλανητών είναι αναλογο του κύβου του μέγιστου ημιάξονα των ελλείψεων
-Ο Δικαστής:Παρά πολύ ωραία,κύριε Κέπλερ,σύμφωνα με τον 1ο Νόμο σας ,οι άλλοι 2 Νομοι σας δεν μας ενδιαφερουν,δεν είναι κύκλος,το τέλειο,είναι έλλειψη,μια υποδεέστερη μορφή,επομένως ουδείς κίνδυνος για τη Θρησκεία μας,
Είστε αθώος και απαλλασεσθε των κατηγοριών,
Όλα είναι Εν Τελεια.

Αυτό το Λεκτικό Βασανιστήριο του Κέπλερ στους Ιεροεξεταστες θα ήταν η εκδίκηση του για τον Γαλιλεο

Η Ιδέα του ήρθε το 1620 όταν καταδίκαζαν την μητέρα του Catarina σαν μάγισσα με την μέθοδο του territio verbalis για να ομολογήσει πως δηλητηρίασε το 1615 σε συνεργία με τον σατανά μια γυναικα,την Ursula Reingold,η οποία είχε οικονομικες διαμάχες με τον αδελφό του Christof
Ο Δικαστης:
Accūsāta Catarina Keplep αναγιγνωσκεται η τιμωρία σου:
.Γυμνωνεσε και στα δυο σου βυζιά και στο αιδοίο σου καρφώνονται σιδερένια αγγιστρα και με αλυσιδες κρεμιεσαι μέχρι να ομολογήσεις το έγκλημα σου
.Φυλάκιζεσε γυμνή σε κελί θερμοκρασίας πολυ κάτω απο το μηδέν για πολλές ώρες,
Και αν έχεις επιζήσει και δεν ομολογήσεις το έγκλημα σου σε περιλουζουν με πολυ καυτό νερό
και τότε αποβονται τα μέλη σου,το κεφάλι σου,τα χέρια σου,τα πόδια σου
.Σε δένουν γυμνή με αλυσίδες πάνω σε ένα μεταλλικό τραπέζι με τα πόδια ανοιχτά και ενώπιον θεατών με ένα παλλινδρομικο μηχανικο έμβολο σε βιάζουν και γαμψα μπράτσα που σου γδέρνουν
το σώμα μέχρι να ομολογήσεις το έγκλημα σου

_Τελικά,ακούστηκε αυστηρή και βροντερή η φωνη του Δικαστή είτε έτσι είτε αλλιώς θα ομολογήσεις το έγκλημα σου
.
.

.

ΤΟ ΔΗΛΙΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ-Ο Διπλασιασμος του Κυβου-Οι Λυσεις του Αρχυτα τού Ταραντινου,
του Πλατωνα και του Μεναιχμου-
ΜΕΙΔΗΣ ΑΓΕΩΜΕΤΡΗΤΟΣ ΕΙΣΙΤΩ
-κειμενα και μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΜΕΙΔΗΣ ΑΓΕΩΜΕΤΡΗΤΟΣ ΕΙΣΙΤΩ
[η επιγραφη στην εισοδο της Ακαδημιας του Πλατωνα]

[1.20.3] οὕτως ἀταλαίπωρος τοῖς πολλοῖς ἡ ζήτησις τῆς ἀληθείας, καὶ ἐπὶ τὰ ἑτοῖμα μᾶλλον τρέπονται.
Θουκυδιδης Ιστορια Βιβλιο Α'

ο Θεωνας ο Σμυρναιος ο Πλατωνικος [70 - 135 μ.Χ] Ελληνας μαθηματικος και φιλοσοφος, σε αποσπασμα απο τον μη σωζομενο διαλογο του Πλατωνικος αναφερει πως το 430 π.Χ
επεσε λιμος στη Δηλο,οπως και στην Αθηνα στο τελος του πρωτου  ετους του Πελοπον-
νησιακου Πολεμου,[ Θουκυδιδου Ιστορια,Βιβλιο Β' [47.3] καὶ ὄντων αὐτῶν οὐ πολλάς πω ἡμέρας ἐν τῇ Ἀττικῇ ἡ νόσος πρῶτον ἤρξατο γενέσθαι τοῖς Ἀθηναίοις  ]και ο χρησμος που
τους δοθηκε ελεγε  να διπλασιασουν σε ογκο τον κυβικο ναο του Απολλωνα διατηρωντας το ομως σχημα του,κι αυτοι διπλασιαζοντας τις πλευρες του κατεληξαν σε οκταπλασιο
ογκο,αδυνατωντας να λυσουν το προβλημα του Διπλασιασμου του Κυβου απευθυνθηκαν
για βοηθεια στον Πλατωνα ο οποιος τους ειπε πως αλλο ηταν το νοημα του χρησμου,να
ασχοληθουν με τη γεωμετρια  που τοσο την εχουν αμελησει,ετσι το προβλημα του
Διπλασιασμου του Κυβου λεγεται και Δηλιο Προβλημα
.
Πλούταρχος[45-120 μ.Χ],Ηθικά,Περί του Σωκράτους δαιμονίου
[διηγειται ο Σιμμιας απο τη Θηβα]
καὶ μᾶλλον ὁπηνίκα κομιζομένοις ἡμῖν ἀπ´ Αἰγύπτου περὶ Καρίαν Δηλίων τινὲς ἀπήντησαν δεόμενοι Πλάτωνος ὡς γεωμετρικοῦ λῦσαι χρησμὸν αὐτοῖς ἄτοπον ὑπὸ τοῦ θεοῦ προβεβλημένον. ἦν δ´ ὁ χρησμὸς Δηλίοις καὶ τοῖς ἄλλοις Ἕλλησι παῦλαν τῶν παρόντων κακῶν ἔσεσθαι διπλασιάσασι τὸν ἐν Δήλῳ βωμόν. οὔτε δὲ τὴν διάνοιαν ἐκεῖνοι συμβάλλειν δυνάμενοι καὶ περὶ τὴν τοῦ βωμοῦ κατασκευὴν γελοῖα πάσχοντες (ἑκάστης γὰρ τῶν τεσσάρων πλευρῶν διπλασιαζομένης ἔλαθον τῇ αὐξήσει τόπον στερεὸν ὀκταπλάσιον ἀπεργασάμενοι δι´ ἀπειρίαν ἀναλογίας ἣν τὸ μήκει διπλάσιον παρέχεται) Πλάτωνα τῆς ἀπορίας ἐπεκαλοῦντο βοηθόν. ὁ δὲ τοῦ Αἰγυπτίου μνησθεὶς προσπαίζειν ἔφη τὸν θεὸν Ἕλλησιν ὀλιγωροῦσι παιδείας οἷον ἐφυβρίζοντα τὴν ἀμαθίαν ἡμῶν καὶ κελεύοντα γεωμετρίας ἅπτεσθαι μὴ παρέργως· οὐ γάρ τοι φαύλης οὐδ´ ἀμβλὺ διανοίας ὁρώσης ἄκρως δὲ τὰς γραμμὰς ἠσκημένης ἔργον εἶναι (καὶ) δυεῖν μέσων ἀνάλογον λῆψιν, ᾗ μόνῃ διπλασιάζεται σχῆμα κυβικοῦ σώματος ἐκ πάσης ὁμοίως αὐξόμενον διαστάσεως. τοῦτο μὲν οὖν Εὔδοξον αὐτοῖς τὸν Κνίδιον ἢ τὸν Κυζικηνὸν Ἑλίκωνα συντελέσειν· μὴ τοῦτο δ´ οἴεσθαι χρῆναι ποθεῖν τὸν θεὸν ἀλλὰ προστάσσειν Ἕλλησι πᾶσι πολέμου καὶ κακῶν μεθεμένους Μούσαις ὁμιλεῖν καὶ διὰ λόγων καὶ μαθημάτων τὰ πάθη καταπραΰνοντας ἀβλαβῶς καὶ ὠφελίμως ἀλλήλοις συμφέρεσθαι.

μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
[διηγειται ο Σιμμιας απο τη Θηβα]
 κι οταν καποια φορα επιστρεφαμε απο την Αιγυπτο στη Καρια μας συναντησαν καποιοι
Δηλιοι οι οποιοι παρακαλεσαν τον Πλατωνα ως γεωμετρη να λυσει τον παραξενο χρησμο
που σ'αυτους ειχε δοθει απ'τον θεο.ο χρησμος ελεγε πως στους Δηλιους και στους αλλους
Ελληνες παυση των παροντων κακων θα γινει αν διπλασιασουν τον βωμο στη Δηλο.
εκεινοι ουτε το νοημα μπορεσαν να καταλαβουν και στη κατασκευη του βωμου
παραδοξα τους συνεβηκαν[γιατι με καθε μια των πλευρων διπλασιαζομενη λαθευαν
αφου μ'αυτη την αυξηση στερεο με ογκο οκταπλασιο δημιουργουσαν απο την αγνοια
με ποια αναλογια στο μηκος διπλασιο παραγεται].και τον Πλατωνα για βοηθο της αποριας
προσκαλουσαν,αυτος ενθυμηθεις τον Αιγυπτιο ειπε πως περιπαιζει ο θεος τους Ελληνες
για την παραμεληση της παιδειας,κοροιδευοντας την αμαθια μας και προσταζοντας με τη
γεωμετρια να καταπιαστουν σοβαρα,γιατι ουτε αδιαφορου ουτε νωθρου νου αλλα
ακρως ασκημενου στις γραμμες εργο ειναι η αντιληψη των δυο μεσων αναλογων.
αυτο λοιπον σ'αυτους ο Ευδοξος απο τη Κνιδο η' ο Ελικωνας απο τη Κυζικο θα το
περατωσει.ομως δεν πρεπει να νομιζουν πως μονο αυτο επιθυμει ο θεος αλλα προστα-
ζει ολους τους Ελληνες τον πολεμο και τις κακιες αφου παρατησουν με τις Μουσες να
συναναστρεφονται και με λογικη και μαθηματα τα παθη καταπραυνοντας χωρις βλαβη
και με ωφελεια ο ενας με τον αλλο να συμπεριφερεται
.
Αρχυτας ο Ταραντινος[428 π.Χ-347π.Χ]-Πλατωνας[427π.Χ-347π.Χ]
Συναντηση Πλατωνα και Αρχυτα ατον Ταραντα της Μεγαλης Ελλαδας,Κατω Ιταλια,
το 366 π.Χ

καλοκαιρινη ζεστη μερα,στο σπιτι του Αρχυτα,μετα το φαγητο,ο Πλατωνας του εδειξε τις
σημειωσεις της Πολιτειας του,'πρεπει να κυβερνουν οι φιλοσοφοι η΄οι κυβερνητες να
γινουν φιλοσοφοι',ο Αρχυτας γελασε,'τωρα με τον Διονυσιο τον Β' Νεοτερο στις
Συρακουσες  νομιζεις οτι ειναι πιο ευνοικα τα πραγματα για την εφαρμογη της θεωριας
σου στον Διωνα;΄'μαλλον,το ελπιζω' απαντησε αισιοδοξα ο Πλατωνας,'μαλλον η κυβικη
ριζα του δυο δεν ειναι κατασκευασιμη με τη χρηση κανονα και διαβητη' ειπε ο Ταραντινος
Πυθαγορειος,'θελεις να πεις πως δεν λυνεται το προβλημα του διπλασιασμου του κυβου;'
αντεδρασε ο  Αθηναιος Φιλοσοφος,'Αδηλο το Δηλιο Προβλημα,Αλυτο'απαντησε ο Αρχυτας,
' εγω,παντως,κατασκευασα,για να κυριολεκτισω,μια λυση  του' χαμογελασε και παιρνοντας
ενα παπυρο εδειξε τη λυση,
'Μεγαλοφυης'άναφωνησε ο Πλατωνας 'αλλα εντελως μηχανικη',
'φαινεται'σχολιασε ο Αρχυτας 'πως τα αισθητα μας εναντιωνονται εντελως,ειναι  πληρη
μαθηματικων',
καθησαν στο μπαλκονι να δροσισθουν,θεα στη θαλασσα,κατω η πλακοστρωτη πλατεια,
ειδαν μια παρεα παιδιων,το πιο μεγαλυτερο πετουσε ενα περιστερι,τα αλλα ετρεχαν πισω του,
'η περιφημη ιπταμενη περιστερα'αναφωνησε ο Πλατωνας ΄Τι Θαυμα!',
'απλα μια αεριοθουμενη μηχανη ειναι'  απαντησε ο εφευρετης,'ισως καποτε με μια
μεγαλυτερη πετομηχανη να μεταφερθουν σε μεγαλες αποστασεις δια μεσου του αερα
ανθρωποι και προιοντα',
'τοτε,ομως,θα κυριαρχισει πληρως ο υλικος κοσμος'αντεδρασε ο Πλατωνας,
ενα μικρο παιδι εκανε δυνατο θορυβο μ'ενα παιχνιδι στα χερια του,'αυτο ειναι η Αρχυτου
πλαταγη' ειπε γελωντας ο Πυθαγορειος 'γιατι οπως λεει κι ο Σταγειριτης Αριστοτελης:
ού γάρ δύναται τό νέον ήσυχάζειν',
'κι αντι να τα σπανε ολα στο σπιτι,σπανε στη πλατεια τ'αυτια μας' γελασε ο Πλατωνας
.
Ο Ευτοκιος ο Ασκαλωνιτης[6ος αι μ.Χ]και το Δηλιο Προβλημα του Διπλασιασμου του Κυβου:
στα σχολια του για το εργο του Αρχιμηδη[287-212 π.Χ] 'Περι σφαιρας και κυλινδρου'
περιγραφεται η λυση του Αρχυτα στο διπλασιασμο του κυβου απο στοιχεια του Ευδημου
[350-290 π.Χ] μαθητου του Αριστοτελη,
επισης αναφερει και επιστολη[αμφιλεγομενης γνησιοτητας] του Ερατοσθενη Κυρηναιου
[276-194 π.Χ] Ελληνα μαθηματικου,αστρονομου,γεωγραφου προς τον Πτολεμαιο Γ'
Ευεργετη [246-222 π.Χ]:
λενε πως καποιος αρχαιος τραγωδος ποιητης εισηγαγε τον Μινωα στη σκηνη,
αυτος ειχε διαταξει κενοταφιο για τον πεθαμενο γιο του Γλαυκο,οταν ομως εμαθε
οτι ηταν πολυ μικρο για βασιλικο μνημειο,100 ποδια καθε διασταση του,ειπε:
μικρος ο χωρος του βασιλικου ταφου,γρηγορα να διπλασιασθει,αφου καθε
πλευρα του γινει διπλασια,χωρις ομως αλλαγη του ωραιου σχηματος

[Κι εδω ειναι το Προβλημα:γιατι αν διπλασιασθει το μηκος α των πλευρων του κυβου
σε 2α τοτε ο ογκος απο α.α.α γινεται 2α.2α.2α=8[α.α.α] οκταπλασιος]
.
ΜΕΙΔΗΣ ΑΓΕΩΜΕΤΡΗΤΟΣ ΕΙΣΙΤΩ
ΤΟ ΔΗΛΙΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ,ο Διπλασιασμος του Κυβου-Αρχυτας Ταραντινος

Να κατασκευασθει κυβος διπλασιου ογκου ενος δοσμενου κυβου με κανονα και διαβητη
Ενα απο τα τρια αλυτα προβληματα της Αρχαιοτητας:
Διπλασιασμος του Κυβου,Τριχοτομηση Γωνιας,Τετραγωνισμος Κυκλου
[και τα τρια προβλημα ειναι αδυνατα με μονο τη χρηση κανονα και διαβητη]
Ολες οι λυσεις εγιναν με μηχανικο τροπο προς απογοητευση του Πλατωνα

Αυτη ειναι η λυση του πυθαγορειου φιλοσοφου και μαθηματικου,φιλου του Πλατωνα,
Αρχυτα του Ταραντινου[428 π.Χ-347π.Χ]στα μεσα του 4ου αιωνα,ο οποιος χρησιμοποιησε
[ειχε στοχο να κατασκευασει ]την αναλογια,των μεσων αναλογων σε δυο τμηματα,του
 Ιπποκρατη του Χιου [470 π.Χ-400 π.Χ]

ΑΝΑΛΟΓΙΑ ΙΠΠΟΚΡΑΤΗ ΤΟΥ ΧΙΟΥ:
αν εχουμε κυβο ακμης α με ογκο α.α.α να κατασκευασθει κυβος διπλασιου ογκου
2[α.α.α].
εστω η ακμη χ του ζητουμενου κυβου
τοτε,ο Ιπποκρατης ο Χιος [470 π.Χ-400 π.Χ] σκεφτηκε:
χχχ=2ααα
αν παρεμβαλουμε ενα ορθογωνιο με ακμες χ,ψ,α ισου ογκου:χχχ=χψα=2ααα
τοτε:χχχ=χψα και χψα=2ααα  η'  χχ=ψα και χψ=2αα  η' α/χ=χ/ψ και α/χ=ψ/2α
επομενως:α/χ=χ/ψ=ψ/2α -η αναλογια του Ιπποκρατη του Χιου

Η ΛΥΣΗ ΤΟΥ ΔΙΠΛΑΣΙΑΜΟΥ ΤΟΥ ΚΥΒΟΥ ΤΟΥ ΑΡΧΥΤΑ ΤΟΥ ΤΑΡΑΝΤΙΝΟΥ[στα
μεσα του 4ου αι. π.Χ]
αυτη που εδειξε στον Πλατωνα

ας ειναι α η ακμη του κυβου και ζηταμε την ακμη του διπλασιου κυβου.
γραφουμε κυκλο με διαμετρο ΑΒ=2α,και σ'αυτον τη χορδη ΑΓ=α,
στο σημειο Β φερνουμε την εφαπτομενη η οποια τεμνεται με την ΑΓ στο σημειο Δ,
και τη χορδη ΓΕΖ παραλληλη στην ΒΔ,
κατασκευαζουμε με βαση το ημικυκλιο ΑΓΒ ορθο ημικυλινδρο και με βαση τη διαμετρο
ΑΒ ορθο ημικυκλιο,καθετα στο επιπεδο του κυκλου ΑΓΒΖ,
αυτο το ημικυκλιο περιστρεφομενο απο το Β προς το μερος του Γ,παραμενοντας καθετο
στο επιπεδο του κυκλου ΑΓΒΖ περι το Α τεμνει τον ημικυλινδρικη επιφανεια σε μια γραμμη  γ,
επισης περιστρεφοντας το τριγωνο ΑΔΒ  περι την ΑΒ  θα κατασκευασθει κωνικη επιφανεια
και ταυτοχρονα το Γ θα κινηθει σε ημικυκλιο πανω σ'αυτη,
η δε κωνικη επιφανεια τεμνει την γραμμη γ στο σημειο Ι,
το περιστρεφομενο τριγωνο ΑΔΒ εχει τη θεση ΑΚΒ,και το ΑΙΚ τεμνει το ημικυκλιο
στο οποιο κινειται το Γ στο σημειο Λ,το δε περιστρεφομενο ημικυκλιο περι το Α ειναι
στη θεση ΑΙΑ',
απο το σημειο Ι φερνουμε καθετο στο επιπεδο του κυκλου ΑΓΒΖ,η οποια τεμνει την
περιφερεια του κυκλου στο σημειο Μ,την ΙΜ η οποια ανηκει στον ορθο ημικυλινδρο
η ΑΜ τεμνει την ΓΖ στο Ν,
η ΛΝ ως τομη των καθετων ημικυκλιων ΑΙΑ',ΓΛΖ στο επιπεδο του κυκλου ΑΓΒΖ ειναι καθετη σ'αυτο κι επομενως στην ΓΖ,
τοτε στο τριγωνο ΓΛΖ ειναι υψος και εχουμε: ΛΝ.ΛΝ=ΝΓ.ΝΖ
στον δε κυκλο ΑΓΒΖ απο τη δυναμη του Ν εχουμε:ΝΓ.ΝΖ=ΝΑ.ΝΜ
συνεπως ΛΝ.ΛΝ=ΝΑ.ΝΜ
και αφου τα τριγωνα ΑΝΛ,ΛΝΜ ειναι ορθογωνια θα ειναι και ομοια,τοτε η γωνια
ΑΛΜ ειναι ορθη,απο το αθροισμα των αντιστοιχων ισων γωνιων των ομοιων τριγωνων,
και το τριγωνο ΑΛΜ ορθογωνιο
τωρα τα ορθογωνια τριγωνα ΑΛΜ,ΑΜΙ με κοινη τη γωνια ΛΑΜ ειναι ομοια και εχουμε:
ΑΛ/ΑΜ=ΑΜ/ΑΙ
επισης απο τα ορθογωνια τριγωνα  ΑΜΙ,ΑΙΑ΄ με κοινη τη γωνια ΊΑΑ' ειναι ομοια εχουμε:
ΑΜ/ΑΙ=ΑΙ/ΑΑ'
επομενως :ΑΛ/ΑΜ=ΑΜ/ΑΙ=ΑΙ/ΑΑ'
εχουμε ΑΑ'=ΑΒ=2α, απο την κωνικη επιφανεια ΑΛ=ΑΓ=α
κι αν θεσουμε ΑΜ=χ ,ΑΙ=ψ
τοτε προκυπτει η αναλογια,δυο  μεσων αναλογων σε δυο τμηματα, του Ιπποκρατη του Χιου
α/χ=χ/ψ=ψ/2α
επομενως το τμημα ΑΜ ειναι η ακμη του κυβου που εχει διπλασιο ογκο απο τον κυβο με ακμη α
.
[ΣΥΝΕΧΕΙΑ,της συναντησης του Πλατωνα και του Αρχυτα στο Ταραντα το 366 π.Χ]

Ταραντας,την αλλη μερα ο Πλατωνας θα απεπλεε για τη Σικελια,τις Συρακουσες,
ο Αρχυτας τον ξεναγησε στη πολη,στη λιμνοθαλασσα,'η πολη ιδρυθηκε τον 706 π.Χ
απο τους Σπαρτιατες,η μοναδικη Σπαρτιατικη αποικια στη Μεγαλη Ελλαδα'τον πληρο-
φορησε ο Αρχυτας,'κι εγω πηγαινω στα λατομεια των Συρακουσων' σχολιασε βαρια
ο Πλατωνας,'ας ελπισουμε να μη αφανισθω εκει μεσα',περπατουσαν στον κεντρικο εμπορικο δρομο Magna Crecia,ειδαν και τα δελφινια στη θαλασσα ,΄τα δελφινια
του Ταραντα Ποσειδωνα',ειπε ο Πυθαγορειος Αρχυτας,επισκεφτηκαν το Μουσειο
και ειδε τις βασιλικες.τα περιφημα κεραμεικα αγγεια,κρατηρες,λουτροφορες ,οινοχοες,
λεκυθους με διακοσμησεις σε κοκκινο φοντο,βραδυνο φαγητο στο Ristorante Nautilus ,
Viale Virgilio 2,Spaghetti al ragù di tonno ο Πλατωνας,paccheri con funghi e salsiccia
ο Αρχυτας rosso vino,
πριν ανεβει στο καραβι για αναχωρηση ο Πλατωνας του εδωσε ενα διπλωμενο παπυρο:
'Εδω μεσα Αρχυτα' του ειπε,'ειναι η λυση μου στο Διπλασιασμο του κυβου'χαμογελασε,
'φυσικα εντελως μηχανικη,ομως ας βρει καποιος αλλος το οργανο του  Κυβιστη του
 Πλατωνα,ας το πουμε ετσι,που χρειαζεται για την ολοκληρωση της ,ισως εσυ φιλε'
επιστρεφοντας στο σπιτι ο Αρχυτας ξεδιπλωσε τον παπυρο και ειδε τη λυση:

ΜΕΙΔΗΣ ΑΓΕΩΜΕΤΡΗΤΟΣ ΕΙΣΙΤΩ
ΤΟ ΔΗΛΙΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ,ο Διπλασιασμος του Κυβου Πλατωνας
σχημα

ας ειναι α η ακμη του κυβου και ζηταμε την ακμη του διπλασιου κυβου
γραφουμε δυο καθετες ευθειες α,β,που τεμνονται στο Ο
πανω στην ημιευθεια Οα παιρνουμε σημειο Α ωστε ΟΑ=α,
και στη ημιευθεια Οβ σημειο Β ωστε ΟΒ=2α
Απο τα σημεια Α,Β φερνουμε παραλληλους Αχ ,Βψ που τεμνουν αντιστοιχα την Οα στο Γ,
και την Οβ στο Δ,ετσι ωστε η ΓΔ να ειναι καθετη σ'αυτες,
τοτε στο ορθογωνιο τριγωνο ΑΓΔ η ΓΟ ειναι υψος και εχουμε:ΓΟ.ΓΟ=ΟΑ.ΟΔ
επισης στο ορθογωνιο τριγωνο ΒΔΓ η ΔΟ ειναι υψος και εχουμε:ΔΟ.ΔΟ=ΟΓ.ΟΒ
θετωντας ΟΓ=χ,ΟΔ=ψ
προκυπτουν οι σχεσεις:χ.χ=α.ψ η' α/χ = χ/ψ
και ψ.ψ=χ.2α η' χ/ψ = ψ/2α
τοτε: α/χ = χ/ψ = ψ/2α -η αναλογια του Ιπποκρατη του Χιου
επομενως το τμημα ΟΓ ειναι η ακμη του κυβου που εχει διπλασιο ογκο απο τον κυβο με ακμη α
.
αργοτερα εμαθε για την εκδιωξη του Πλατωνα απο τις Συρακουσες σαν persona nona grata
και τις περιπετειες του μεχρι να φθασει στην Ακαδημια του στην Αθηνα,
σε μια Επιστολη του εγραψε πως βρηκε τον Κυβιστη του,τον σχεδιασε και του περιεγραψε την εφαρμογη του:ενα μεταλλικο Π ,οπου ολισθαινει καθετα μια κινητη ραβδος,
ο Κυβιστης του Πλατωνα

.σε Επιστολη απαντηση ο Πλατωνας του εστειλε την αποδειξη του συνεργατη του στην Ακαδημια Μεναιχμου[375-300]

ΤΟ ΔΗΛΙΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ,ο Διπλασιασμος του Κυβου Μέναιχμος
η λυση δινεται ως τομη δυο παραβολων,κωνικων τομων
η αναλογια του Ιπποκρατη του Χιου,με α=1:
1/χ = χ/ψ = ψ/2
τοτε:1/χ = χ/ψ η' ψ=χ.χ -παραβολη
και   χ/ψ = ψ/2 η' ψ.ψ=2χ-παραβολη
επομενως η τομη τους ειναι η λυση του προβληματος του Διπλασιασμου του Κυβου
σχημα:

μαλλον,οπως φαινεται,φιλε Αρχυτα,μονο με μηχανικα,κατωτερα,αισθητα,μεσα μπορει να λυθει το Προβλημα του Διπλασιασμου του Κυβου και οχι με τα ανωτερα,τα ιδεωδη,κανονα
και διαβητη
.
.
ο Ευτοκιος ο Ασκαλωνιτης [6ος αι. μ.Χ] μας λεει  στα σχολια του εργου του Αρχιμηδη
'Περι σφαιρας και κυλινδρου' για 12 λυσεις του Διπλασιασμου του Κυβου
.
Διαφορες Αποδειξεις:
Αρχύτας ο Ταραντίνος (428-347 π.Χ) µε ημικυλίνδρους 
Πλάτων (427-347 π.Χ) µε παρεμβολή δύο μέσων αναλόγων
Εύδοξος ο Κνίδιος (407-354 π.Χ) µε την "καμπύλη του Ευδόξου"
Μέναιχμος[375-300] με παραβολες
Ερατοσθένης ο Κυρηναιου[276-194 π.Χ ]με τον μεσολάβο
Απολλώνιος (~270-190 π.Χ) µε κύκλο και ισοσκελή υπερβολή
Αρχιµήδης (287-212 π.Χ) µε δύο κωνικές τοµές, παραβολή και υπερβολή
Νικομήδης (~200 π.Χ) με την κογχοειδή καμπύλη
Ήρων ο Αλεξανδρεύς (Αλεξάνδρεια, πιθ. 10 μ.Χ. - Αλεξάνδρεια, πιθ. 75 μ.Χ.) µε νεύση
 Διοκλής ο Αλεξανδρεύς (περ. 240 π.Χ. - περ. 180 π.Χ.)µε την κισσοειδή καμπύλη
Πάππος ο Αλεξανδρεύς (περ. 290 - περ. 350 μ.Χ)µε νεύση.

.

.
.

Η ΑΙΘΟΥΣΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΑΘΡΕΦΤΕΣ (MIRROR'S ROOM)-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

'Εντγκαρ Ντυπέν',συστήθηκε,'ντετέκτιβ','καθιστε, κύριε'ειπε στον ψηλό αδύνατο κύριο,περίπου
50 χρόνων,με σκούρο κουστούμι και κόκκινη γραβάτα,
'τι θέλετε;','γνωριζετε την Άλις Κ.;''ρωτησε ο ντετέκτιβ,'ναι,τι συμβαίνει;',έχει εξαφανισθει εδώ
και ένα μηνα'απαντησε ο Ντυπέν, 'αδυνατο' αναφώνησε,'τι ακριβώς είναι αδύνατο;',είπε ο ντετέκτιβ κοιτώντας τον διαπεραστικα,'ηθελα να πω,πως έγινε αυτο;'απαντησε,'ολα σ'αυτο το κόσμο μπορούν να συμβούν όπως κι όλα να μην συμβουν'σχολιασε ο Έντγκαρ Ντυπέν','αυτο είναι φιλοσοφια,
η πραγματικότητα;'ειπε 'οπως και να αμφιβαλουμε ότι αυτό συμβαίνει και δεν συμβαίνει κάτι αλλο',κρατήθηκε να του πει ότι με την Άλις Κ, είχανε συναντηθει χθες,κατά τις 10μμ,και μάλιστα είχανε δειπνήσει μαζί σε ένα κεντρικό πολυτελές εστιατόριο,'μα τι έγινε;'ρωτησε'η Άλις Κ.ειναι
μια όμορφη, μοντέρνα, ανεξάρτητη γυναικα','η οποία όπως φαίνεται είχε καλά κρυμμένα μυστικα'
,σχολίασε χαμογελωντας ο ντετέκτιβ,'η' δεν είχε,,τέλος πάντων τι σχέση είχατε με την Άλις Κ.;',
ήταν μοντέλο μου,εδώ και ένα χρόνο τη ζωγραφιζω' απάντησε,'μπορω να δω τα πορτρέτα της;',
\'φυσικα,και μπορειτε','ευχαριστω',πήγαν στο εργαστήριο δίπλα,του έδειξε τη γυναίκα,'ποτε έγινε αυτο:;',τον ρώτησε για καποιο,'πριν ένα μήνα ',,έλεγε ψέματα,πριν δύο μέρες το είχε τελειώσει,
'ξερετε ότι η κυρία Άλις Κ,. έπασχε από καταθλιπτικό συνδρομο ναρκισισμου;',ρώτησε ο Έντγκαρ Ντυπέν,'οχι,και δεν το υποψιαστηκα',πάλι έλεγε ψέματα,'η Άλις Κ.'συνεχισε ο ντετέκτιβ,'αυτό το ξέρετε,ειναι γόνος αριστοκρατικης οικογενειας,με τίτλους ευγενείας από τον 14ο αιώνα,οι γονείς χωρησαν όταν ήταν παιδί,μεγάλωσε με τον πατέρα,η μητέρα της είναι φημισμένη πιανίστρια εκπληκτικής ομορφιας'κοιταξε τον πίνακα,της,'μοιάζει καταπληκτικά μ'αυτη,πολύ δύσκολα να αντισταθεί κανείς στη γοητεία της','τι θελετε να πείτε;','θελω να πω,πως είσαστε τρελά ερωτευμένος
μαζι της','μη μου πείτε πως με υποψιαζεστε;'αντεδρασε,''αυτο είναι μια εύκολη επαγωγή, π.χ να την έχετε δολοφονήσει,πνίξει,από τρομακτικό αίσθημα ζήλειας,η' απόλυτης κτησης',είπε ο Ντυπέν,''μα
τι λέτε;'τον εκοψε 'δεν είναι ώρα για ψυχαναλυτικη ρητορικη','τοτε,σας ξαναρωτώ,ποτέ για τελευταία φορά είδατε την Άλις Κ.;','χθες,κατά τις 10 μμ,φάγαμε μαζι'ειπε,'και υστερα;','χωρισαμε','τι ώρα;'
,'μετα τα μεσάνυχτα',τη συνοδεψατε;','οχι,κάλεσα ταξί,και πήγε στο σπίτι της', ξέρετε πως το τελευταίο εξάμηνο νοσηλεύονταν κατά διαστηματα σε μια ιδιωτική ψυχιατρική κλινική;' ρωτησε
ο Εντγκαρ Ντυπέν','ποτέ δεν μου είπε κάτι τετοιο,' είπε,'αυτο είναι καθαρή αντίδραση ναρκισιστικων ατόμων,εντελώς εγκλεισμενων στην ιδεατή εικόνα τους,που με κανένα τρόπο δεν θέλουν να θολώσουν,ξέρετε την κλασική εικόνα του μυθικού Ναρκισου που κοιτάζει ερωτευμένος το είδωλο του στο νερό,ποθώντας να ενωθεί,να πνιγεί,για πάντα μαζί του,το alter ego του,',θυμήθηκε την παράξενη συμπεριφορά της όταν την ζωγράφιζε,τα ατελείωτα σχέδια,ποτέ δεν ήταν ικανοποιημένη,
με κάποια από αυτά ένιωθε άγχος,λύπη,κανένα από τα πορτρέτα που της αρχισε δεν τελείωσε όπως το ηθελε,παρ'ολ'αυτα τον πλήρωνε,ακόμα και όταν η σχέση τους έγινε ερωτική ,πάντα τον ρωτούσε πως τη βλέπει,όταν της απαντούσε πολύ όμορφη,έβλεπε το πρόσωπο της να σκοτεινιάζει,'αρα δεν είμαι εγω' έλεγε λυπημένη,'εσυ εισαι',την καθησυχαζε,'εσυ πολύ ομορφη',κατεληξαν να δίνουν διάφορα ονόματα στα πορτρέτα της,σαν να ήταν άλλες γυναίκες,μάλιστα για κάθε μία δημιουργούσαν μια ιστορία,επάγγελμα οικογένεια,ηλικία,μια ήταν αποτυχημένη πιανίστρια,
είχανε σκεφτεί να αυτοκτονήσει με βαρβιτουρικά,τελικά κατέληξε μανιοκαταθλιπτικη σε ψυχιατρείο,'η Άλις έχει κάνει δύο γαμους,ο δεύτερος σύζυγος είναι Αμερικανός τραπεζίτης,το ξέρετε;' ρώτησε τον Ντυπέν,'στη ψυχιατρική κλινική μου έδειξαν το φάκελο της'ακουσε τη φωνή
του ντετέκτιβ,'τον τελευταίο καιρό στις κρίσεις της μαζεύονταν στο κρεβάτι σε εμβρυακή στάση,
ακίνητη ώρες,ύστερα όταν συνέρχονταν τα ξεχνούσε όλα,έπαιρνε τη μητέρα της τηλέφωνο και μιλούσαν πολύ ώρα ,γελουσε',ύστερα συναντουσε εμενα,σκέφτηκε,'μεχρι την επόμενη κριση'
συνεχισε ο ντετέκτιβ,ήθελε να την ζωγραφίσω,επιμονα το ζητούσε,μου μιλούσε για τα παιδικά της χρόνια,στέκονταν όρθια δίπλα στη μητέρα της που έπαιζε στο πιάνο,έβλεπε τα δάκτυλα της που άγγιζαν τα πλήκτρα,πόσο ήθελε να ήταν το πιάνο και τα δάκτυλα της να την χαϊδεύουν,δεν την πείραζε κι αν την χάραζαν,αρκεί να συμβεί αυτό,μια μέρα ηρθε με τη μητέρα της,μια ψυχρή πανέμορφη γυναίκα,εκείνη του ζητησε να την ζωγραφίσει,όταν τελείωσε είπε:'αυτη είναι ακριβώς',
έδειξε το πορτρέτο στον ντετέκτιβ,'αυτη είναι ακριβώς',είπε αυτός,μια φορά,θυμάται,σταματησαν τ
η ζωγραφική και συζητησαν γιατι ο Πλάτωνας θεωρούσε τη ζωγραφική μίμηση των ιδεών,επομένως
η εικόνα μου,έλεγε,δεν είμαι εγώ,και τι είμαι εγω;ρωτούσε,ήταν τόσο γοητευτική,'σας ζήτησε ποτε'
ρωτησε ο Εντγκαρ Ντυπέν','να μην ξαναζωγραφισετε άλλη γυναίκα;,'ναι το ζητησε',απάντησε,
'δεχθηκατε;','ναι,δεχθηκα','με τι αντίτιμο;,'ενα μεγάλο ποσό,το οποίο φυσικά δεν δεχθηκα','το οποίο όμως παρ'ολ'αυτα είναι κατατεθειμενο στον προσωπικό σας λογαριασμο' σχολιασε ο ντετέκτιβ,μια φορα,για πρώτη φορά δυο μήνες πριν,τον πήγε σε ένα αρτ νουβώ κτίριο,'δωρο του μπαμπα',είπε γελώντας,η τεράστια αίθουσα στο ισόγειο, γύρω γύρω ήταν καλυμμένη με καθρέφτες,είδε το πιάνο,'ερχομαι εδώ και παίζω,,η μαμά παίζει ασύγκριτα καλυτερα'κοίταξε τα είδωλα τους,της Άλις και το δικό του,,χιλιάδες,άπειρα,πολλαπλά είδωλα,'με βλέπεις εκεί μέσα;'του είπε,'που;' τη ρώτησε,'εκει,αν και είναι δύσκολο να σου δείξω,είμαι εγώ μια άλλη,ζω μια άλλη ζωή,πιο ενδιαφερουσα','ατειευεσαι'της είπε,'ειναι αλήθεια'του είπε,'αν αμφιβάλεις,κλείσε τα μάτια,και
άνοιξε τα αφού μετρήσεις μέχρι το δέκα,έλα μην δισταζεις',έκλεισε τα μάτια,μετρησε
μέχρι το δέκα,άνοιξε τα μάτια,η Άλις δεν ήταν δίπλα του,είχε εξαφανισθει,ούτε στους καθρεφτες ηταν το είδωλο της,μόνο το δικό του ειδωλο εβλεπε,'Αλις'φωναξε'άσε τα αστεια',δεν μπορεί
κάποια μυστική κρύπτη θα υπήρχε,περίμενε να επανεμφανιστεί,στο τέλος εφυγε από το σπίτι,,την άλλη μέρα τον πηρε τηλέφωνο,του ειπε πως μόλις γύρισε από ένα ταξίδι,στη Νέα Υόρκη,αργότερα όταν συναντηθηκαν του έδειξε,με κύριο πρόσωπο αυτή,φωτογραφίες και βίντεο,,'ξερετε την εμμονή αυτών των ατόμων με τους καθρεφτες' ακουσε τη φωνή του Ντυπέν 'σιγουρα υπάρχει κάποιο δωμάτιο με πολλαπλούς καθρεφτες,' τον πήγε στο αρτ νουβώ κτίριο,η κεντρική είσοδος ήταν ανοικτή,η πόρτα της αίθουσας με τους καθρέφτες ήταν κλειδωμενη από μέσα,την παραβίασαν
κι ανοιξαν,είδαν την Άλις σε ένα είδωλο,έπειτα την έχασαν,'μαλλον ποτέ από εκεί μέσα δεν θα ξεφύγει'ειπε ο Έντγκαρ Ντυπέν',η Άλις κάθησε στο πιάνο,'Σοπεν Étude in E major, Tristesse',
ειπε,είδε το λαιμό της υπέροχα λευκο,η Άλις όταν τελείωσε γύρισε και τον κοίταξε,'σου άρεσε;',
τον ρώτησε,'καταπληκτικο',απάντησε, 'ολα τα εχετε σχεδιάσει',συνέχισε ο ντετέκτιβ,'να γίνουν
εκεί μεσα,στους καθρέφτες,στα νερά του Ναρκισου,'χαμογελασε'και θα είναι ανώφελο και υποκριτικό να κλείσετε τα μάτια και να μετρήσετε αντίστροφα από το δέκα μέχρι το ένα κι έπειτα
να τα ανοιξετε,δεν θα εμφανισθει'',ο ντετεκτιβ Εντγκαρ Ντυπέν τον κοίταξε αυστηρα,'είστε αρκετά τυχερός,δεν θα σας απαγγελθεί κατηγορία δολοφονιας, γιατί σε έναν άλλο κόσμο,μια άλλη πραγματικότητα, η Άλις Κ.θα ήταν εδώ μέσα στην αίθουσα των καθρεφτών δολοφονημενη στο
πιανο από πνιγμο,τωρα είστε μόνο υπόλογος στη συνειδηση σας'
.
.
.

Karl Marx-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ κ.Κ
-Το Μετρο του Karl Marx-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ενα δημοσιογραφος ζητησε απο τον κ.Κ να σχολιασει τα τρεχοντα γεγονοτα,
ο κ.Κ.απαντησε:
'Hegel bemerkte irgendwo, daß alle großen weltgeschichtlichen Tatsachen und Personen
sich sozusagen zweimal ereignen. Er hat vergessen, hinzuzufügen: das eine Mal als Tragödie,
das andere Mal als Farce.
ο Χεγκελ  παρατηρησε καπου,οτι ολα τα μεγαλα παγκοσμια ιστορικα γεγονοτα και
προσωπα  μπορουμε να πουμε ετσι δυο φορες συμβαινουν.Αυτος ειχε ξεχασει,να
προσθεσει:τη μια φορα σαν τραγωδια,την αλλη φορα σαν φαρσα,
νομιζω πως η αρχη απο το εργο '18 Μπρυμερ του Λουδοβικου Βοναπαρτη' που εγραψε
ο Καρλ Μαρξ το 1851-1852 χαραχτηριζει απολυτα τα τρεχοντα γεγονοτα'
.
.
.

ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΗΜΕΡΑΙ ΤΩΝ ΤΡΙΑΚΟΝΤΑ ΤΥΡΑΝΝΩΝ ΤΟ 404 π.Χ
Ο ἀποκοτταβισμός του Θηραμένη
ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΑ Βιβλιο Β 49-56
(μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis)

[2.3.49] εἰ δ' ἔχεις εἰπεῖν, ὦ Κριτία, ὅπου ἐγὼ σὺν τοῖς δημοτικοῖς ἢ τυραννικοῖς τοὺς καλούς τε κἀγαθοὺς ἀποστερεῖν πολιτείας ἐπεχείρησα, λέγε: ἐὰν γὰρ ἐλεγχθῶ ἢ νῦν ταῦτα πράττων ἢ πρότερον πώποτε πεποιηκώς, ὁμολογῶ τὰ πάντων ἔσχατα παθὼν ἂν δικαίως ἀποθνῄσκειν.[2.3.50]ὡς δ' εἰπὼν ταῦτα ἐπαύσατο, καὶ ἡ βουλὴ δήλη ἐγένετο εὐμενῶς ἐπιθορυβήσασα, γνοὺς ὁ Κριτίας ὅτι εἰ ἐπιτρέψοι τῇ βουλῇ διαψηφίζεσθαι περὶ αὐτοῦ, ἀναφεύξοιτο, καὶ τοῦτο οὐ βιωτὸν ἡγησάμενος, προσελθὼν καὶ διαλεχθείς τι τοῖς τριάκοντα ἐξῆλθε, καὶ ἐπιστῆναι ἐκέλευσε τοὺς τὰ ἐγχειρίδια ἔχοντας φανερῶς τῇ βουλῇ ἐπὶ τοῖς δρυφάκτοις.[2.3.51]πάλιν δὲ εἰσελθὼν εἶπεν: Ἐγώ, ὦ βουλή, νομίζω προστάτου ἔργον εἶναι οἵου δεῖ, ὃς ἂν ὁρῶν τοὺς φίλους ἐξαπατωμένους μὴ ἐπιτρέπῃ. καὶ ἐγὼ οὖν τοῦτο ποιήσω.καὶ γὰρ οἵδε οἱ ἐφεστηκότες οὔ φασιν ἡμῖν ἐπιτρέψειν, εἰ ἀνήσομεν ἄνδρα τὸν φανερῶς τὴν ὀλιγαρχίαν λυμαινόμενον. ἔστι δὲ ἐν τοῖς καινοῖς νόμοις τῶν μὲν ἐν τοῖς τρισχιλίοις ὄντων μηδένα ἀποθνῄσκειν ἄνευ τῆς ὑμετέρας ψήφου, τῶν δ' ἔξω τοῦ καταλόγου κυρίους εἶναι τοὺς τριάκοντα θανατοῦν. ἐγὼ οὖν, ἔφη, Θηραμένην τουτονὶ ἐξαλείφω ἐκ τοῦ καταλόγου, συνδοκοῦν ἅπασιν ἡμῖν. καὶ τοῦτον, ἔφη, ἡμεῖς θανατοῦμεν.
[2.3.52]ἀκούσας ταῦτα ὁ Θηραμένης ἀνεπήδησεν ἐπὶ τὴν ἑστίαν καὶ εἶπεν: Ἐγὼ δ', ἔφη, ὦ ἄνδρες, ἱκετεύω τὰ πάντων ἐννομώτατα, μὴ ἐπὶ Κριτίᾳ εἶναι ἐξαλείφειν μήτε ἐμὲ μήτε ὑμῶν ὃν ἂν βούληται, ἀλλ' ὅνπερ νόμον οὗτοι ἔγραψαν περὶ τῶν ἐν τῷ καταλόγῳ, κατὰ τοῦτον καὶ ὑμῖν καὶ ἐμοὶ τὴν κρίσιν εἶναι.[2.3.53]καὶ τοῦτο μέν, ἔφη, μὰ τοὺς θεοὺς οὐκ ἀγνοῶ, ὅτι οὐδέν μοι ἀρκέσει ὅδε ὁ βωμός, ἀλλὰ βούλομαι καὶ τοῦτο ἐπιδεῖξαι, ὅτι οὗτοι οὐ μόνον εἰσὶ περὶ ἀνθρώπους ἀδικώτατοι, ἀλλὰ καὶ περὶ θεοὺς ἀσεβέστατοι. ὑμῶν μέντοι, ἔφη, ὦ ἄνδρες καλοὶ κἀγαθοί, θαυμάζω, εἰ μὴ βοηθήσετε ὑμῖν αὐτοῖς, καὶ ταῦτα γιγνώσκοντες ὅτι οὐδὲν τὸ ἐμὸν ὄνομα εὐεξαλειπτότερον ἢ τὸ ὑμῶν ἑκάστου.
[2.3.54] ἐκ δὲ τούτου ἐκέλευσε μὲν ὁ τῶν τριάκοντα κῆρυξ τοὺς ἕνδεκα ἐπὶ τὸν Θηραμένην: ἐκεῖνοι δὲ εἰσελθόντες σὺν τοῖς ὑπηρέταις, ἡγουμένου αὐτῶν Σατύρου τοῦ θρασυτάτου τε καὶ ἀναιδεστάτου, εἶπε μὲν ὁ Κριτίας: Παραδίδομεν ὑμῖν, ἔφη, Θηραμένην τουτονὶ κατακεκριμένον κατὰ τὸν νόμον:[2.3.54] ὑμεῖς δὲ λαβόντες καὶ ἀπαγαγόντες οἱ ἕνδεκα οὗ δεῖ τὰ ἐκ τούτων πράττετε. ὡς δὲ ταῦτα εἶπεν, εἷλκε μὲν ἀπὸ τοῦ βωμοῦ ὁ Σάτυρος, εἷλκον δὲ οἱ ὑπηρέται. ὁ δὲ Θηραμένης ὥσπερ εἰκὸς καὶ θεοὺς ἐπεκαλεῖτο καὶ ἀνθρώπους καθορᾶν τὰ γιγνόμενα. ἡ δὲ βουλὴ ἡσυχίαν εἶχεν, ὁρῶσα καὶ τοὺς ἐπὶ τοῖς δρυφάκτοις ὁμοίους Σατύρῳ καὶ τὸ ἔμπροσθεν τοῦ βουλευτηρίου πλῆρες τῶν φρουρῶν, καὶ οὐκ ἀγνοοῦντες ὅτι ἐγχειρίδια ἔχοντες παρῆσαν. [2.3.56] οἱ δ᾽ ἀπήγαγον τὸν ἄνδρα διὰ τῆς ἀγορᾶς μάλα μεγάλῃ τῇ φωνῇ δηλοῦντα οἷα ἔπασχε. λέγεται δ᾽ ἓν ῥῆμα καὶ τοῦτο αὐτοῦ. ὡς εἶπεν ὁ Σάτυρος ὅτι οἰμώξοιτο, εἰ μὴ σιωπήσειεν, ἐπήρετο· Ἂν δὲ σιωπῶ, οὐκ ἄρ᾽, ἔφη, οἰμώξομαι; καὶ ἐπεί γε ἀποθνῄσκειν ἀναγκαζόμενος τὸ κώνειον ἔπιε, τὸ λειπόμενον ἔφασαν ἀποκοτταβίσαντα εἰπεῖν αὐτόν· Κριτίᾳ τοῦτ᾽ ἔστω τῷ καλῷ.καὶ τοῦτο μὲν οὐκ ἀγνοῶ, ὅτι ταῦτα ἀποφθέγματα οὐκ ἀξιόλογα, ἐκεῖνο δὲ κρίνω τοῦ ἀνδρὸς ἀγαστόν, τὸ τοῦ θανάτου παρεστηκότος μήτε τὸ φρόνιμον μήτε τὸ παιγνιῶδες ἀπολιπεῖν ἐκ τῆς ψυχῆς.

[2.3.49]αν δε εχεις να πεις,Κριτια,οπου εγω μαζι με τους δημοκρατικους η' με τους
τυραννικους τους καλους και εναρετους να αποστερησω απο την πολιτεια επιχειρησα,
λεγε.Γιατι αν αποδειχθω η' τωρα αυτα πραττω η' προτυτερα καποτε εχω κανει,
παραδεχομαι τα χειροτερα απο ολα να παθω και δικαια  να πεθανω.[2.3.50]οταν ειπε
αυτα επαυσε να μιλα,και η βουλη φανερα διατιθεμενη ευμενως επικροτησε,
καταλαβαινωντας ο Κριτιας οτι αν επιτρεψει στη βουλη να αποφασισει με ψηφο γι'αυτον,
θα ξεφυγει,κι αυτο μη ανεκτο αφου θεωρουσε, πλησιαζοντας και συζητοντας για λιγο με
τους τριακοντα βγηκε εξω, και να σταθουν διεταξε αυτους που ειχαν τα μαχαιρια
απροκαλυπτα στη βουλη μπροστα στον ξυλινο διαχωριστικο φρακτη.[2.3.51]παλι δε
μπαινοντας μεσα ειπε:εγω,βουλη,νομιζω προστατη οπως πρεπει το εργο ειναι,αν
βλεπει τους φιλους εξαπατωμενους να μη το επιτρεπει.κι εγω λοιπον αυτο θα κανω.και
γιατι αυτοι εδω που στεκονται δεν συναινουν σε μας να το επιτρεψουν,αν απαλλαξουμε
αντρα ο οποιος φανερα την ολιγαρχια βλαπτει.συμβαινει με τους νεους νομους απο
αυτους που ειναι στους τρεις χιλιαδες κανενας δεν θανατωνεται χωρις τη δικη σας
ψηφο,απο αυτους δε εξω του καταλογου κυριοι ειναι οι τριακοντα να θανατωνουν.
εγω λοιπον,ειπε,τον Θηραμενη  αυτον εδω διαγραφω απο τον καταλογο,με ομοφωνια
ολων μας.κι αυτον,ειπε,εμεις θανατωνουμε.[2.3.52] ακουγωντας αυτα ο Θηραμενης
πεταχτηκε στο βωμο και ειπε:εγω,αντρες,ικετευω στα πιο εννομα των παντων,να μην
δοθει στο Κριτια να διαγραφει μητε εμενα μητε απο εσας οποιον αν θελει,αλλα με οποιον
βεβαια  νομο  εγραψαν γι'αυτους στον καταλογο,κατα αυτον και σε σας και σε μενα η
κριση να γινει..[2.3.53]κι αυτο,ειπε,μα τους θεους δεν αγνοω,οτι τιποτα σε μενα δεν θα
βοηθησει αυτος εδω ο βωμος,αλλα θελω κι αυτο να δειξω,οτι αυτοι οχι μονο ειναι με
τους ανθρωπους παρα πολυ αδικοι,αλλα και με τους θεους παρα πολυ ασεβεις.με σας
ομως,ειπε,αντρες καλοι κι εναρετοι,απορω,εαν δεν προστατευσετε τους εαυτους σας
απ'αυτους,κι αυτα αφου γνωριζεται οτι καθολου το δικο μου ονομα δεν ειναι περισσοτερο
ευκολο για σβησιμο παρα του καθενα απο εσας.[2.3.54]μετα δε αυτο προσταξε ο κηρυκας
των Τριακοντα τους εντεκα εναντιον του Θηραμενη,εκεινοι δε αφου μπηκαν μεσα μαζι με
τους βοηθους,με αρχηγο αυτων τον Σατυρο τον πιο θρασυ και τον πιο αναιδη,ειπε ο
Κριτιας.Σας παραδιδουμε,ειπε,τον Θηραμενη αυτον εδω που εχει καταδικαστει κατα τον
νομον.[2.3.55]εσεις δε αφου τον αρπαξτε  και τον παρτε οι εντεκα οπου πρεπει αυτα που επονται να κανεται,μολις δε αυτα ειπε,τον τραβουσε απ'τον βωμο ο Σατυρος,τραβουσαν κι οι βοηθοι,ο δε Θηραμενης οπως φυσικο ηταν επικαλουνταν και θεους και ανθρωπους να δουν αυτα που γινονταν,η δε βουλη αδρανουσε,βλεπωντας κι αυτους στο ξυλινο φρακτη
ομοιους με τον Σατυρο και το μπροστινο μερος του βουλευτηριου γεματο απο φρουρους,
και μη αγνοωντας οτι εχοντας εγχειριδια παρευβρισκονταν.[2.3.56] αυτοι δε πηραν τον
αντρα δια μεσου της αγορας ο οποιος με παρα πολυ δυνατη φωνη εδειχνε αυτα τα οποια
επασχε.λεγεται μια φραση και τουτη αυτου ειναι.οταν ειπε ο Σατυρος θα κλαψει αν δεν
σωπασει,ρωτησε:αν σωπασω,τοτε ,ειπε,δεν θα κλαψω;και αφου για να πεθανει ηταν
αναγκασμενος το κωνειο ηπιε,το υπολειπομενο ειπαν αφου το τιναξε οπως παιζοντας
κοτταβο αυτος ειπε:στον Κριτια αυτο ας ειναι τον ωραιο.κι αυτο δεν αγνοω,οτι τετοια
αποφθεγματα δεν ειναι αξιολογα,εκεινο δε κρινω του αντρα αξιοθαυμαστο,παροντος του
θανατου μητε η φρονιμαδα μητε η παιγνιωδη διαθεση δεν ελειψε απο την ψυχη

Ο ἀποκοτταβισμός του Θηραμένη 404 π.Χ
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

οριστικά οι Λακεδαιμόνιοι τους πρόσταξαν τα Μακρά Τείχη να γκρεμίσουν
κι οι Τριάκοντα,βια ειναι,τους πατρώους νόμους να θεσπίσουν
ο Λύσανδρος εξορίζοντας τους Σαμιώτες δημοκρατικούς
μ'ένα μόνο ιμάτιο άφησε επιστρέφοντας στη Σπάρτη φορτωμένος
τα 470 τάλαντα ασήμι δώρο του Πέρση Σατράπη Κύρου
είναι κρίσιμοι οι καιροί το άστυ κινδυνεύει η Συμμαχία διαλύθει
δεν είναι ώρα γιά συναισθηματισμούς ο σώζων εαυτώ σωθήτω
κάτι κοθόρνοι σαν τον Θηραμένη,είπε ο Κριτίας,πρέπει να εξαλειφθούν,
και να το ξέρει πολύ μας διασκέδασε ο αποκοτταβισμός του:
Κριτίᾳ τοῦτ᾽ ἔστω τῷ καλῷ,πολύ γελάσαμε με τον χρησμό του
.
.

Η ΑΝΑΓΓΕΛΙΑ ΤΟΥ ΤΕΛΟΥΣ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ 404 π.Χ
ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΑ Βιβλιο Β 49-56
(μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis)

[2.2.3]Ἐν δὲ ταῖς Ἀθήναις τῆς Παράλου ἀφικομένης νυκτὸς ἐλέγετο ἡ συμφορά, καὶ οἰμωγὴ ἐκ τοῦ Πειραιῶς διὰ τῶν μακρῶν τειχῶν εἰς ἄστυ διῆκεν, ὁ ἕτερος τῷ ἑτέρῳ παραγγέλλων·
ὥστ’ ἐκείνης τῆς νυκτὸς οὐδεὶς ἐκοιμήθη, οὐ μόνον τοὺς ἀπολωλότας πενθοῦντες, ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον ἔτι αὐτοὶ ἑαυτούς, πείσεσθαι νομίζοντες οἷα ἐποίησαν Μηλίους τε Λακεδαιμονίων ἀποίκους ὄντας, κρατήσαντες πολιορκίᾳ, καὶ Ἱστιαιέας καὶ Σκιωναίους καὶ Τορωναίους καὶ Αἰγινήτας καὶ ἄλλους πολλοὺς τῶν Ἑλλήνων.
[2.2.4]Τῇ δ’ ὑστεραίᾳ ἐκκλησίαν ἐποίησαν, ἐν ᾗ ἔδοξε τούς τε λιμένας ἀποχῶσαι πλὴν ἑνὸς καὶ τὰ τείχη εὐτρεπίζειν καὶ φυλακὰς ἐφιστάναι καὶ τἆλλα πάντα ὡς εἰς πολιορκίαν παρασκευάζειν τὴν πόλιν.

[2.2.3]στην Αθηνα με τον ερχομο της Παραλου νυχτα ανακοινωθηκε η συμφορα,κι ο
θρηνος απ'τον Πειραια διαμεσω των μακρων τειχων στη πολη διαδωθηκε,ο ενας στον
αλλον αναγγελωντας.ωστε εκεινη τη νυχτα κανεις δεν κοιμηθηκε,οχι μονο τους χαμενους
πενθωντας,αλλα ακομα πολυ περισσοτερο αυτους τους ιδιους,νομιζοντας οτι θα παθουν
αυτα τα οποια εκαναν και στους Μηλιους των Λακεδαιμονιων αποικους οντας,αφου
επικρατησαν με πολιορκια,και στους Ιστιαιους και στους Σκιωναιους και στους
Τορωναιους και αλλους πολλους των Ελληνων.
[2.2.4]Την επομενη εκαναν εκκλησια,στην οποια αποφασιστηκε και τα λιμανια να
επιχωσουν εκτος απο ενα και τα τειχοι να επιδιορθωσουν και φυλακες να εγκαταστησουν
και ολα τ'αλλα καθως σε πολιορκια να προετοιμαζουν την πολη
.
.
Η ΠΛΗΡΩΜΗ ΤΩΝ ΜΗΛΙΩΝ το 404 π.Χ
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

μέσα στη νύχτα έφτασε το ιερό πλοίο Πάραλος με τα κακά νέα
κι απ'τον Πειραιά ως την Αθήνα μάθαμε τη μεγάλη συμφορά
πολύ τώρα φοβούμαστε  πως οι Μήλιοι θα βγούν προφήτες
όταν κάποτε απ'τη δύναμη εμείς τυφλωμένοι τους λέγαμε
οι ισχυροί επιβαλουν κι οι αδύνατοι πρέπει πάντα να υπακούν
προσέξτε τότε μας είπαν μήπως στο μέλλον γυρίσουν οι καιροί
και σεις ερθήτε στη θέση μας πληρώνοντας την Ύβρι στο Δίκαιο
.
.
.

ὅτι τὸν κάλαμον εἶχε
Η ΣΥΝΟΜΩΣΙΑ ΤΩΝ ΚΑΛΑΜΙΩΝ ΣΤΗ ΧΙΟ 406 π.Χ
πελοποννησιακος πολεμος
ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΑ Βιβλιο Β [2.1.1]-[2.1.3]
(μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis)

[2.1.1] Οἱ δ᾽ ἐν τῇ Χίῳ μετὰ τοῦ Ἐτεονίκου στρατιῶται ὄντες, ἕως μὲν θέρος ἦν, ἀπό τε τῆς ὥρας ἐτρέφοντο καὶ ἐργαζόμενοι μισθοῦ κατὰ τὴν χώραν· ἐπεὶ δὲ χειμὼν ἐγένετο καὶ τροφὴν οὐκ εἶχον γυμνοί τε ἦσαν καὶ ἀνυπόδητοι, συνίσταντο ἀλλήλοις καὶ συνετίθεντο ὡς τῇ Χίῳ ἐπιθησόμενοι· οἷς δὲ ταῦτα ἀρέσκοι κάλαμον φέρειν ἐδόκει, ἵνα ἀλλήλους μάθοιεν ὁπόσοι εἴησαν.[2.1.2] πυθόμενος δὲ τὸ σύνθημα ὁ Ἐτεόνικος, ἀπόρως μὲν εἶχε τί χρῷτο τῷ πράγματι διὰ τὸ πλῆθος τῶν καλαμηφόρων· τό τε γὰρ ἐκ τοῦ ἐμφανοῦς ἐπιχειρῆσαι σφαλερὸν ἐδόκει εἶναι, μὴ εἰς τὰ ὅπλα ὁρμήσωσι καὶ τὴν πόλιν κατασχόντες καὶ πολέμιοι γενόμενοι ἀπολέσωσι πάντα τὰ πράγματα, ἂν κρατήσωσι, τό τ᾽ αὖ ἀπολλύναι ἀνθρώπους συμμάχους πολλοὺς δεινὸν ἐφαίνετο εἶναι, μή τινα καὶ εἰς τοὺς ἄλλους Ἕλληνας διαβολὴν σχοῖεν καὶ οἱ στρατιῶται δύσνοι πρὸς τὰ πράγματα ὦσιν·τό τε γὰρ ἐκ τοῦ ἐμφανοῦς ἐπιχειρῆσαι σφαλερὸν ἐδόκει εἶναι, μὴ εἰς τὰ ὅπλα ὁρμήσωσι καὶ τὴν πόλιν κατασχόντες καὶ πολέμιοι γενόμενοι ἀπολέσωσι πάντα τὰ πράγματα, ἂν κρατήσωσι,τό τ᾽ αὖ ἀπολλύναι ἀνθρώπους συμμάχους πολλοὺς δεινὸν ἐφαίνετο εἶναι, μή τινα καὶ εἰς τοὺς ἄλλους Ἕλληνας διαβολὴν σχοῖεν καὶ οἱ στρατιῶται δύσνοι πρὸς τὰ πράγματα ὦσιν·
[2.1.3] ἀναλαβὼν δὲ μεθ᾽ ἑαυτοῦ ἄνδρας πεντεκαίδεκα ἐγχειρίδια ἔχοντας ἐπορεύετο κατὰ τὴν πόλιν, καὶ ἐντυχών τινι ὀφθαλμιῶντι ἀνθρώπῳ ἀπιόντι ἐξ ἰατρείου, κάλαμον ἔχοντι, ἀπέκτεινε.[2.1.4] θορύβου δὲ γενομένου καὶ ἐρωτώντων τινῶν διὰ τί ἀπέθανεν ὁ ἄνθρωπος, παραγγέλλειν ἐκέλευεν ὁ Ἐτεόνικος, ὅτι τὸν κάλαμον εἶχε. κατὰ δὲ τὴν παραγγελίαν ἐρρίπτουν πάντες ὅσοι εἶχον τοὺς καλάμους, ἀεὶ ὁ ἀκούων δεδιὼς μὴ
ὀφθείη ἔχων.   

[2.1.1.] οι δε στρατιωτες στη Χιο με τον Ετεονικο οντες,οσο καλοκαιρι ηταν,και απο
τα εποχικα τρεφονταν και εργαζομενοι με μισθο στα χωραφια.οταν δε χειμωνιασε και
τροφη δεν ειχαν και γυμνοι ησαν και ξυπολητοι,μαζευτηκαν και συνομωτησαν στη Χιο
να επιτεθουν.σε οσους δε αυτο αρεσει καλαμι να κρατουν αποφασιστηκε,για να μεταξυ
τους μαθουν ποσοι ησαν.[2.1.2]οταν δε πληροφορηθηκε τη συνομωσια ο Ετεονικος,
 σε αδιεξοδο ηταν τι επρεπε να κανει για το ζητημα λογω του πληθους  των καλαμοφορων.
φανερα ομως να επεμβει επικινδυνο του φαινονταν να ειναι,μηπως στα οπλα ορμησουν
και την πολη αφου καταλαβουν κι εχθροι γινουν καταστρεψουν τα παντα,αν επικρατη-
σουν,επισης το να σκοτωθουν ανθρωποι συμμαχοι τοσοι πολλοι ολεθριο φαινεται να ειναι,
μηπως καποια και στους αλλους Ελληνες κατηγορια μπορει να εχουν και οι στρατιωτες
δυσαρεστημενοι με τα πραγματα μπορει να γινουν.[2.1.3]τοτε παιρνωντας  μαζι του
αντρες δεκαπεντε εχοντας μαχαιρια βαδισε κατα τη πολη,και τυχαινοντας με καποιον
πασχοντα απο οφθαλμια ανθρωπο καθως εβγαινε  απο ιατρειο,καλαμι εχοντα ,τον
σκοτωσε.[2.1.4]επειδη θορυβος εγινε και ρωτουσαν καποιοι για ποιο λογο πεθανε
ο ανθρωπος,να αναγγελθει διεταξε ο Ετεονικος,οτι το καλαμι ειχε.κατα συνεπεια απο
την αγγελια πετουν ολοι οσοι ειχαν τα καλαμια,καθενας που την ακουγε γιατι φοβονταν
μηπως τον δουν να το εχει
.
.
.

Προμηθεας Δεσμωτης,κυλικας,διαμετρο 15εκ

Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΜΗΘΕΑ ΔΕΣΜΩΤΗ ΤΟΥ ΑΙΣΧΥΛΟΥ
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Ο ΑΤΕΓΚΤΟΣ ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
ΑΙΣΧΥΛΟΥ,ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ ΔΕΣΜΩΤΗΣ
Προοίμιον 1-10
[μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]


Ο ΑΤΕΓΚΤΟΣ ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
ΑΙΣΧΥΛΟΥ,ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ ΔΕΣΜΩΤΗΣ
Προοίμιον 1-10
[μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]

τo  Κράτος και η Βια μαζι με τον Ηφαιστο οδηγουν τον Προμηθεα στα περατα του κοσμου
να τον αλυσσοδεσουν σε πανηψυλο βραχο μεσα σ'απατητη ερημια να τιμωρηθει για την
φιλανθρωπια του

Κράτος

Χθονὸς μὲν ἐς τηλουρὸν ἥκομεν πέδον,
Σκύθην ἐς οἷμον, ἄβατον εἰς ἐρημίαν.
Ἥφαιστε, σοὶ δὲ χρὴ μέλειν ἐπιστολὰς
ἅς σοι πατὴρ ἐφεῖτο, τόνδε πρὸς πέτραις
ὑψηλοκρήμνοις τὸν λεωργὸν ὀχμάσαι 5
ἀδαμαντίνων δεσμῶν ἐν ἀρρήκτοις πέδαις.
τὸ σὸν γὰρ ἄνθος, παντέχνου πυρὸς σέλας,
θνητοῖσι κλέψας ὤπασεν.τοιᾶσδέ τοι
ἁμαρτίας σφε δεῖ θεοῖς δοῦναι δίκην,
ὡς ἂν διδαχθῇ τὴν Διὸς τυραννίδα 10
στέργειν, φιλανθρώπου δὲ παύεσθαι τρόπου.


Κράτος

της γης στο πιό απόμακρο φθάσαμε τοπο
της Σκυθίας το δρόμο,την αδιάβατη ερημιά
Ήφαιστε,σε σένα το χρέος είναι να εκτελέσεις
όσα σε σένα ο πατέρας πρόσταξε,τον λαοπλάνο
αυτόν εδώ στα ψηλόγκρεμνα βράχια  να δέσεις 5
με χαλύβδινα δεσμά σ'άσπαστες χειροπέδες
αφού το άνθο σου,της πάντων των τεχνών φωτιάς
τη λάμψη στους θνητούς κλέβοντας πρόσφερε.
για τέτοια στους θεούς αμαρτία  πρέπει να δικασθεί
όπως να διδαχθεί του Δία την εξουσία να σέβεται 10
του φιλανθρώπου δε τον τρόπο να παρατήσει
.
.
Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΜΗΘΕΑ ΔΕΣΜΩΤΗ ΤΟΥ ΑΙΣΧΥΛΟΥ
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ηξερε,ηταν σιγουρος,πως θα ερθουν,υπακουουν σε ανωτερες διαταγες,αναντιρρητες
γι'αυτους,τυφλη υπακουη,σκληροι ατεγκτοι,ο νομος τους υπερανω ολων,
κοιταξε,για τελευταια φορα,μεσα στο ημιφως τα σχεδια των προκατοχων στους τοιχους
του κελιου του,καποια ηταν απλα,μια λεξη,το ονομα τους,δημοκρατια,ρουφιανοι,
ελευθερια,ενα σκιτσο,η γυναικα τους η΄η μανα τους,ενα παραθυρο,αλλα ηταν αινιγματικα,
γριφοι ,μηνυματα να αποκωδικοποιηθουν,επρεπε να προλαβει κι αυτος να αφησει
στιγμα,ισως ο επομενος εγκλειστος να ειναι ομοιδεατης,ισως καποιος του κοινου ποινικου,
δολοφονος του εραστη της γυναικας του,η΄ καποιο κλεφτρονι,η' τοξικομανης,δεν
εχει σημασια,η ελευθερια ειναι καθαρη ιδεα,η στερηση της σε τρελενει,δεν εχει χρονο,
πρεπει να βιαστει,
βρισκει το μολυβι,απο μια διαστροφικη εντολη τους προμηθευουν μολυβι και χαρτι
να γραφουν,ισως, χαμογελασε,να εχουν κατι να ασχολουνται,βιογραφικα,απομνηνευ-
ματα,μυθιστορηματα,ποιηματα,για να μην κρεμαστουν,ειναι τοσο αηδιαστικο να
ξεκρεμουν πτωματα,πρησμενα σωματα,εξογκωμενα ματια,τι τρομερα σε κοιτουν,
η γλωσσα βγαλμενη,δαγκωμενη,κι αυτος ο απαισιος τριγμος της αιωρησης,επειτα
τι θα μεινει να εκτελεσουν;,να στερηθουν ολη τη τελετουργια,το δεσιμο ματιων,
το στησιμο στον τοιχο,τον πυροβολισμο,και προπαντος την αφατη ηδονη της υστατης
χαριστικης βολης,μια θεικη εκσπερματωση,
το μολυβι γραφει:

Κράτος

Χθονὸς μὲν ἐς τηλουρὸν ἥκομεν πέδον,
Σκύθην ἐς οἷμον, ἄβατον εἰς ἐρημίαν.
Ἥφαιστε, σοὶ δὲ χρὴ μέλειν ἐπιστολὰς
ἅς σοι πατὴρ ἐφεῖτο, τόνδε πρὸς πέτραις
ὑψηλοκρήμνοις τὸν λεωργὸν ὀχμάσαι 5
ἀδαμαντίνων δεσμῶν ἐν ἀρρήκτοις πέδαις.
τὸ σὸν γὰρ ἄνθος, παντέχνου πυρὸς σέλας,
θνητοῖσι κλέψας ὤπασεν. τοιᾶσδέ τοι
ἁμαρτίας σφε δεῖ θεοῖς δοῦναι δίκην,
ὡς ἂν διδαχθῇ τὴν Διὸς τυραννίδα 10
στέργειν, φιλανθρώπου δὲ παύεσθαι τρόπου.

αυτο θελει,τιποτα αλλο,
καθεται στο κρεβατι,τους περιμενει,
γιατι αργουν;μηπως το ξεχασαν;δεν ειναι δυνατον,
περασε ωρα,του φανηκε αιωνας,ενας απειρος χρονος,φοβηθηκε,κοιταξε τη γραφη του,
ευτυχως ηταν εκει,δεν ειχε σβηστει,
ξαπλωσε στο κρεβατι,με τα ρουχα,παντα ηταν ντυμενος αυτα τα τρια χρονια,δεν ηξερε
ποτε θα ερχονταν να τον παρουν,δεν ηθελε να τον βρουν ανετοιμο,αδυναμο μεσα στα
σκεπασματα,κουλουριασμενο,ημιγυμνο,να τον εξεφτιλισουν,
διαβασε το τελευταιο στιχο:φιλανθρώπου δὲ παύεσθαι τρόπου.τα ματια του εκλεισαν,
τον ξυνησαν τα κλειδια που ανοιγαν τη πορτα,
ειδε τις σκοτεινες σκιες τους,δυο ηταν,ελα σηκω,γρηγορα,φωναξε ο ενας,ο αλλος
βλαστημησε,
σκεφτηκε να ορμησει πανω τους,θα αρπαζε τον εναν απο το λαιμο,θα εσφιγγε δυνατα,
θα τον επνιγε,
αυτος που βλαστημησε πηγε στο τοιχο,τι γραφει εδω;ποτε γραφτηκε; ουρλιαξε,τι στο
διαολο γραφουν;τι θελουν να παραστησουν;
του περασαν χειροπεδες,τις εδεσαν στα χερια τους,βγηκαν στο διαδρομο κι ο ενας απο
δεξια κι ο αλλος απο αριστερα  τον συνοδευαν,εως οτου,σκεφτηκε,Χθονὸς μὲν ἐς τηλουρὸν
ἥκομεν πέδον,
αυτη ηταν η Παρασταση τους ,του Προμηθεα Δεσμωτη του Αισχυλου 
το Κρατος η Βια κι αυτος ενας λεωργὸς ενα κακουργος λαοπλανος λαοεγερτης
.
.
.

Cesar Vallejo,περουβιανος ποιητης,1892-1938-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

César Vallejo
Piedra negra sobre una piedra blanca
[μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]
César Vallejo
he nevado tanto, para que duermas
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

he nevado tanto, para que duermas
σου ριχνω χιονι για να κοιμηθεις

César Vallejo
Piedra negra sobre una piedra blanca
[μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]

Me moriré en París con aguacero,
un día del cual tengo ya el recuerdo.
Me moriré en París y no me corro
tal vez un jueves, como es hoy, de otoño.

Jueves será, porque hoy, jueves, que proso
estos versos, los húmeros me he puesto
a la mala y, jamás como hoy, me he vuelto,
con todo mi camino, a verme solo.

César Vallejo ha muerto, le pegaban
todos sin que él les haga nada;
le daban duro con un palo y duro

también con una soga; son testigos
los días jueves y los huesos húmeros,
la soledad, la lluvia, los caminos…


μαύρη πέτρα πάνω σε λευκή πέτρα

θα πεθάνω στο Παρίσι με καταιγίδα
μιά μέρα που ήδη έχω τη μνήμη της
θα πεθάνω στο Παρίσι και δεν μετακινηθώ
ίσως μια Πέμπτη,όπως σήμερα,φθινοπωρινή

Πέμπτη θα'ναι,γιατί σήμερα,Πέμπτη,που γράφω
αυτούς τους στίχους,οι ώμοι με πονάνε και,
ποτέ όπως σήμερα,δεν έχω επιστρέψει,
απ'όλο το δρόμο μου,να βρεθώ μόνος

ο Σέζαρ Βαγιέχο έχει πεθανει,τον χτύπησαν
όλοι αν κι αυτός δεν τους έκανε τίποτα,
τον χτύπησαν αλύπητα μ'ενα ξύλο κι αλύπητα

άκομα μ'ένα μαστίγιο,μάρτυρες  είναι
οι μέρες της Πέμπτης και τα κόκκαλα των ώμων
η μοναξιά,η βροχή,οι δρόμοι
.
.
César Vallejo
he nevado tanto, para que duermas
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ηταν Πεμπτη,ειναι Πεμπτη,παντα ειναι Πεμπτη,απο 16 Μαρτιου 1892 εως 15 Απριλιου
1938,βρεχει,και στο Σαντιαγο δε Τσουκο βρεχει,και στο Τρουχιγιο βρεχει,και στη Λιμα,
σ' ολο το Περου βρεχει,και στη Μαδριτη βρεχει,κι εδω στο Παρισι βρεχει,καταιγιδα,
η Παναγια των Παρισιων διαλυθηκε στην ομιχλη,ο πυργος του Αιφελ στροβιλιζεται
στη καταιγιδα,και ειναι Πεμπτη,φθινοπωρο,βλεπει εναν ανθρωπο να τον χτυπουν,
αλυπητα,οι πλατες του πονανε,δεν σταματουν,αλυπητα,θα τον σκοτωσουν,τον σκοτωσαν,
μαρτυρας εγω ο Σεζαρ Βαγιεχο ινδιανος περουβιανος εξοριστος στη Γαλλια,εξοριστος
στον κοσμο,μαρτυρας η μοναξια,ο ωμος μου που ποναει,μαρτυρας η Trilce,μαρτυρας
η αδεια του τσεπη,η ελλειψη των χρηματων,σκεφτεται ειρωνικα,ανοιγει δρομους
μεσα στο ερημο Παρισι,ξερει τον αποφευγουν,μια μαυρη πετρα στις λευκες πετρες,
το ετος 38 ειναι επικινδυνο,η καταστροφη θα ξεσπασει,ο Σηκουανας κυλαει αδιαφορος,
ο ανθρωπος δεν μπορει να βρει λυσεις,κουραστηκε,ποτε δεν θα επιστρεψει,σιχενεται
τις επιστροφες,τη γλωσσα,τη γραμματικη,το συντακτικο,τη λογικη της,υποκειμενο
ρημα αντικειμενο,οχι,ειναι σιγουρος,δεν ειναι τοσο ματαιοδοξος να ισχυρισθει οτι
ειναι ο εφευρετης μιας αλλης γλωσσας,τα πραγματα τελματωσαν στη γλωσσα,πρεπει
να αποκαλυφθουν διαφορετικα,η ωρα ειναι tiempo tiempo tiempo tiempo.κι αυτος
era era era era εξοριστος hombre hombre hombre hombre, Πεμπτη και βρεχει ya está muy
oscuro y Madre dijo que no demoraría,esta lloviendo μικρη μου Ζωρζετ en eternidad,
A ver A ver,παραμιλαει λενε οι γιατροι,αφηστε τον ησυχο,φωναζουν τους φρουρους,αμεσως
αδειαστε το δωματιο,μα ειναι η Ζωρζετ η γυναικα μου,Los novios sean novios en eternidad,
τους  φωναζει,τραβουν βιαια την Ζωρζετ,κλειδωνουν την πορτα,μονος εγκλεισμενος,
η ηλεκτρικη λαμπα τον τυφλωνει,τον χτυπουν στις πλατες,αλυπητα,Ινδιανε Μαρξιστη
τον βριζουν,γιατι εκαψες την αποθηκη στο Σαντιαγο δε Τσουκο;,εχω πολλες μερες να
πλυθω,να ξυριστω,θελουν να απελπιστω,να ειμαι φτωχος,να ταφω στα ορυχεια του
Περου,να μαζευω στις φυτειες ζαχαρι  χωρις να σηκωνω κεφαλι,χτυπουν ενω εγω δεν
τους εχω κανει τιποτα,todas las cosas,γραφει,de injusticia,γιατι μου αφησαν αυτον τον
καθρεφτη,τιποτα δεν ειναι αληθινο,todo avía verdad,ποσο καιρο εχω ν'ακουσω:
César Pero he venido de Trujillo a Lima,η πορτα κλειστη,ανοιξτε,θελω να φυγω,φωναζει,
Nadie me hubo oído,κανενας δεν τον ακουει,ειναι Πεμπτη βρεχει,φθινοπωρο,ανοιξτε θελω
να φυγω,César Vallejo ha muerto,ο Σεζαρ πεθανε,ουρλιαξε η Ζωρζετ,κι αρχισε να ριχνει
χιονι για να κοιμηθει ο Σεζαρ,he nevado tanto, para que duermas την ειδε Trilce,triste
y dulce, λυπημενη και γλυκια,να του λεει.
son testigos los días jueves y los huesos húmeros,la soledad, la lluvia, los caminos…

César Vallejo murió en París y llovía,pero no era otoño  ni era jueves,era primavera
y era viernes 15 de abril de 1938.
.
.
.

Το Πληθος-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

τι εγινε,;γιατί αραίωσαν από δίπλα του ,από γύρω του;,κάτι συνέβηκε,δεν υπάρχει κανείς να ρωτήσεις,τι υποθέσεις να κάνεις;θα ξαναεμφανισθουν κάποτε;πόσος καιρός θα περάσει;
θα είναι  οι ίδιοι η ' άλλοι;θα συναρμοσθει μαζί τους;με αυτούς είχε συνειθισει,δεν ένιωθε
ξένος,κι εκείνοι ήταν φιλικοί μαζί του,γιατί όμως δεν τον ειδοποίησε κάποιος;αυτος γιατί δεν κατάλαβε να ειδοποιήσει;τι τον εμπόδισε; εγωισμός;ματαιοδοξία;αδιαφορία;θα αντιδρούσε,
σε τι όμως να αντιδράσει;μήπως κι αυτοί,ένας ένας,έμειναν μόνοι;κάθε ένας μόνος,και το ίδιο,
που αντιλαμβάνεται αυτός,αντιλαμβάνεται κι ο άλλος,και τις ίδιες σκέψεις κάνει,τότε είναι
δίπλα του,γύρω του,απλώς δεν τους βλέπει,δεν τον βλέπουν,πόσο θα διαρκέσει αυτό;προσωρινά,
η' μήπως ποτέ δεν θα τελειώσει;πρέπει να μάθει,θέλει να φωνάξει, ανώφελο κανένας δεν θα
τον ακούσει,και τότε,σαν να μην συνέβηκε τίποτα,όλα επανήλθαν,γύρω του το πλήθος,πολύβουο,
γοητευτικό,ρώτησε κάποιον τι έγινε,τι έγινε;απάντησε ο άλλος και τον κοίταξε παραξενα,τίποτα
δεν έγινε,εντάξει είπε,και χάθηκε χαρούμενος μέσα στο αμέτρητο πλήθος
.
.
.

Friedrich Nietzsche,Was mich nicht umbringt, macht mich stärker-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

πάθηση του αμφιβληστροειδούς,αυτό τυφλώνει,όμως ότι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό, Βαϊμάρη 1900,η Ελίζαμπετ αλλάζει λέξεις στα γραφτά μου,σβήνει λέξεις,λέει είμαι τρελός,
επιβάλει τη δύναμη της θέλησης της,εγώ στο κρεβάτι,σχεδόν παράλυτος στο σώμα,και στο μυαλό,ένας γελοίος κλόουν με σημαδεύει με το πιστόλι,Είμαι ο Übermensch,ουρλιάζει,
ένας γελοίος πίθηκος είσαι,του απαντάω,ούτε πίθηκος,ένας παλιάνθρωπος,mein Feind,τον
σερβίρουν μπύρα,ein klein Mensch της μπυραρίας,μην ειρωνευεσε Φριντριχ,Nietzsche ist tot,
φωνάζει η Ελίζαμπετ,δεν αντέχω,θέλω να παίξω στο πιάνο,χωρίς τη μουσική η ζωή θα ήταν
ένα τραγικό λάθος,Schweine-Deutsch Man!,πάντα τους ελκύουν τα σκοτάδια και όχι το άπλετο φως,πάντα ο ψεύτης ψευδετε μπροστά σε άλλους,η φραου Ελίζαμπετ παραμορφώνει τον Νίτσε,
ένα άλογο,το βλέπω,εδώ μέσα στο δωμάτιο μου το μαστιγώνουν,ε τι του κάνεις;φωνάζω,
παράτησε το,δεν μ'ακουει συνεχίζει να χτυπάει,είναι ο Affe ο πίθηκος της μπυραρίας,μεθυσμένος,
τραγουδάει από το Parsifal,είσαι τρελός του φωνάζω,γελάει,κι ο Βάγκνερ,απανταει, είναι δικός
μας όπως κι εσύ Φριντριχ Νίτσε,νιώθω να αντιπαθώ τον φίλο μου Βάγκνερ,είναι έγκλημα,αυτό
που γίνεται,το άλογο καταρρέει,επίδειξη θέλησης δύναμης,σας το λέω,είσαι τρελός φωνάζει η αδελφή μου και κλείνει το φως,σκοτάδι,η ' τυφλωθηκα,η' η τρομερή ημικρανία,βλέπω ζωντανο φωτεινό το άλογο να καλπαζει ανεβαίνοντας τα βουνά της αλήθειας,τελικά Was mich nicht
umbringt, macht mich stärker ότι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατο

Nietzsche'Logoi-μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Was mich nicht umbringt, macht mich stärker.
ότι δεν με σκοτώνει με κάνει δυνατοτερο

Macht wollen sie und zuerst das Brecheisen der Macht, viel Geld, — diese Unvermögenden!
Εξουσία θέλουν και πρώτα πρώτα το μοχλό της Εξουσίας,τα πολλά λεφτα-αυτοι οι ανικανοι

Gesetze verraten nicht das, was ein Volk ist, sondern das,
was ihm fremd, seltsam, ungeheuerlich, ausländisch erscheint.
οι νόμοι δεν προδίδουν αυτό,που ένας λαός είναι,αλλά ότι σ'αυτον παραξένο,παραλογο,τερατώδες,ξενόφερτο φαινεται

Denn viele Menschen ... sind selber Intervalle und Pausen in der Symphonie des wirklichen
Lebens.
επειδή πολλοί άνθρωποι...είναι οι ίδιοι τα διαστήματα και οι παύσεις στη Συμφωνία
της πραγματικής ζωής

Kein Sieger glaubt an den Zufall.
κανένας νικητής δεν πιστεύει στη τύχη

Der Phantast verleugnet die Wahrheit vor sich, der Lügner nur vor anderen.
ο φαντασιόπληκτος ψευδετε την Αλήθεια μπροστά στον εαυτό του,ο ψεύτης μονάχα
μπροστά στους άλλους

Ohne Musik wäre das Leben ein Irrtum.
χωρίς τη μουσική θα ήταν η ζωή ένα λαθος

Wer einen eigenen Willen in die Dinge zu legen hat, über den werden die Dinge nicht Herr.
όποιος έχει τη δική του θέληση πάνω στα πράγματα να βάλει,πάνω σ'αυτον τα πράγματα
δεν γίνονται Κυριος

Wo ich Lebendiges fand, da fand ich Willen zur Macht; und noch im Willen des Dienenden
fand ich den Willen, Herr zu sein.
όπου βρήκα ζωντανά όντα εκεί βρήκα τη θέληση για δύναμη,κι επίσης στη θέληση των δούλων βρήκα την θέληση του Κυριου

Die großen Epochen unsres Lebens liegen dort, wo wir den Mut gewinnen, unser Böses als unser Bestes umzutaufen.
οι μεγάλες εποχές τις ζωής μας βρίσκονται εκεί που αποκτήσαμε το θάρρος τα κακά μας σαν τα
πιο καλά μας να βαφτιζουμε

Das logische Denken ist das Muster einer vollständigen Fiktion.
η λογική σκέψη είναι το πρότυπο της πλήρους μυθοπλασιας

Übermensch
Υπερανθρωπος

Der Mensch findet zuletzt in den Dingen nichts wieder als was er selbst in sie hineingesteckt
hat: das Wiederfinden heißt sich Wissenschaft, das Hineinstecken — Kunst, Religion, Liebe,
Stolz.
ο άνθρωπος δεν βρίσκει τελικά στα πράγματα παρά μονάχα αυτό που ο ίδιος σ'αυτα τοποθετεί:
το επαναβρισκω ονομάζει επιστήμη,το εντός προβαλλω-τεχνη,θρησκεία,αγάπη,υπερηφανεια

Überzeugungen sind gefährlichere Feinde der Wahrheit, als Lügen.
οι πεποιθήσεις είναι περισσότερο επικίνδυνοι εχθροί της αλήθειας,παρά το ψέμα

Nicht daß du mich belogst, sondern daß ich dir nicht mehr glaube, hat mich erschüttert.
δεν είναι ότι σε μένα είπες ψέματα,αλλά ότι εγώ πια δεν σε πιστεύω,αυτό μ'εχει συγκλονισει

Es ist schwer, mit Menschen zu leben, weil Schweigen so schwer ist.
είναι δύσκολο με ανθρώπους να ζεις,γιατί η σιωπή είναι τόσο δυσκολη

Die größten Ereignisse — das sind nicht unsre lautesten, sondern unsre stillsten Stunden.
τα πιο μεγάλα γεγονότα-δεν είναι τα πιο θορυβώδη,αλλά οι ήσυχες στιγμές μας

Leben überhaupt heißt in Gefahr sein.
το να ζεις γενικά σημαίνει να'σαι σε κίνδυνο

Gott ist tot
ο θεός πεθανε

Wir sind so gern in der freien Natur, weil diese keine Meinung über uns hat.
είμαστε τόσο χαρούμενοι μέσα στη φύση,γιατί αυτή δεν έχει καμία ιδέα για μας

Machen wir es nicht im Wachen wie im Traume? Immer erfinden und erdichten wir erst
den Menschen, mit dem wir verkehren — und einen Augenblick nachher schon haben wir
das vergessen.
δεν ενεργούμε στο ξύπνιο όπως στο όνειρο;
πάντοτε βρίσκουμε και επινοούμε πρώτα τον άνθρωπο με τον οποίο επικοινωνουμε-και
σε μια στιγμή κατόπιν τον έχουμε ξεχάσει κιόλας

Unsere Pflichten, das sind die Rechte anderer auf uns.
τα καθήκοντά μας,είναι τα δικαιώματα των άλλων πάνω μας

Reife des Mannes: das heißt den Ernst wiedergefunden haben, den man als Kind hatte,
beim Spiel.
ωριμότητα του ανθρώπου: σημαίνει τη σοβαρότητα να ξαναβρούμε,την οποία κάποιος
σαν παιδί είχε στο παιχνίδι

Einst wart ihr Affen, und auch jetzt noch ist der Mensch mehr Affe, als irgend ein Affe.
μια φορά ήμασταν πίθηκοι,και επίσης τώρα ακόμα είναι ο άνθρωπος περισσότερο πίθηκος,
παρά οποιοσδήποτε πίθηκος

Mitfreude, nicht Mitleiden, macht den Freund.
η συμπόνια,όχι ο οίκτος,κάνει τον φιλο

Im Gebirge der Wahrheit kletterst du nie umsonst: entweder du kommst schon heute
weiter hinauf oder du übst deine Kräfte, um morgen höher steigen zu können.
στα βουνά της αλήθειας,ποτέ δεν σκαρφαλώνεις μάταια,είτε ανεβαίνεις σήμερα περισσότερο
είτε ασκεις τη δύναμή σου για να μπορέσεις αύριο ψηλότερα να ανεβεις

Viel von sich reden kann auch ein Mittel sein, sich zu verbergen.
το να μιλάς πολύ για σένα μπορεί επίσης ένα μέσο να'ναι να κρύβεσαι

Was aus Liebe getan wird, geschieht immer jenseits von Gut und Böse.
ότι από αγάπη είναι καμωμένο,συμβαίνει πάντοτε πέρα από το καλό και το κακο

Leben wir zu nahe mit einem Menschen zusammen, so geht es uns so, wie wenn wir
einen guten Kupferstich immer wieder mit bloßen Fingern anfassen: Eines Tages haben
wir schlechtes beschmutztes Papier und nichts weiter mehr in den Händen.
το να ζούμε πολύ κοντά μ'εναν άνθρωπο μαζί,έτσι καταληγει,όπως όταν μια καλή χαλκογραφία
συνέχεια με γυμνά δάχτυλα αγγίζουμε.Μια μέρα έχουμε ένα αθλιο βρώμικο χαρτι και τίποτα περισσότερο στα χερια

Was ist der Affe für den Menschen?
Ein Gelächter oder eine schmerzliche Scham.
τι είναι ο πίθηκος για τον άνθρωπο;
ένα αστείο η' μια οδυνηρή ντροπή
.
.
.

.

Ιστορίες του κ.Κ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Η Κρίση του Νιτσε

ο κ.Κ ρωτήθηκε τι συμβουλεύει για τα πολύ κρίσιμα τελευταία γεγονότα
'θα απαντησω'ειπε' μεταφράζοντας Nietzsche:

Was mich nicht umbringt, macht mich stärker.
ότι δεν με σκοτώνει με κάνει δυνατοτερο

Denn viele Menschen ... sind selber Intervalle und Pausen in der Symphonie des wirklichen
Lebens.
επειδή πολλοί άνθρωποι είναι οι ίδιοι τα διαστήματα και οι παύσεις στη Συμφωνία
της πραγματικής ζωής
γι'αυτό δεν πρέπει να χαθουν' συμπλήρωσε και συνέχισε:

Kein Sieger glaubt an den Zufall.
κανένας νικητής δεν πιστεύει στη τύχη

Wer einen eigenen Willen in die Dinge zu legen hat, über den werden die Dinge nicht Herr.
όποιος έχει τη δική του θέληση πάνω στα πράγματα να βάλει,πάνω σ'αυτον τα πράγματα
δεν γίνονται Κυριος

Die großen Epochen unsres Lebens liegen dort, wo wir den Mut gewinnen, unser Böses
als unser Bestes umzutaufen.
οι μεγάλες εποχές τις ζωής μας βρίσκονται εκεί που αποκτήσαμε το θάρρος τα κακά μας
σαν τα πιο καλά μας να βαφτιζουμε

Sieg Übermensch
Ζητω ο Υπερανθρωπος

Überzeugungen sind gefährlichere Feinde der Wahrheit, als Lügen.
οι πεποιθήσεις είναι περισσότερο επικίνδυνοι εχθροί της αλήθειας,παρά το ψέμα

Die größten Ereignisse — das sind nicht unsre lautesten, sondern unsre stillsten Stunden.
τα πιο μεγάλα γεγονότα-δεν είναι τα πιο θορυβώδη,αλλά οι ήσυχες στιγμές μας

Leben überhaupt heißt in Gefahr sein.
το να ζεις γενικά σημαίνει να'σαι σε κίνδυνο

Gott ist tot
ο θεός πεθανε

ο άνθρωπος πρέπει να επιβάλει τη δύναμη της θέλησης του στα πραγματα

Unsere Pflichten, das sind die Rechte anderer auf uns.
τα καθήκοντά μας,είναι τα δικαιώματα των άλλων πάνω μας

Mitfreude, nicht Mitleiden, macht den Freund.
η συμπόνια,όχι ο οίκτος,κάνει τον φιλο,

τον συνάνθρωπο,τον σύντροφό,τον συνοδοιπορο

Im Gebirge der Wahrheit kletterst du nie umsonst: entweder du kommst schon heute
weiter hinauf oder du übst deine Kräfte, um morgen höher steigen zu können.
στα βουνά της αλήθειας,ποτέ δεν σκαρφαλώνεις μάταια,είτε ανεβαίνεις σήμερα
περισσότερο είτε ασκεις τη δύναμή σου για να μπορέσεις αύριο ψηλότερα να ανέβεις
.
.
.

ο λοιμός της Αθήνας το 430 π.Χ- χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ταῦτα μὲν τὰ κατὰ τὴν νόσον γενόμενα.
[ο λοιμός της Αθήνας το 430 π.Χ]
ΘΟΥΚΥΔΙΔΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΙΑΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ
ΒΙΒΛΙΟ Β' 47-54
[μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]

[47] [47.1] ετσι εγινε η ταφη στον χειμωνα τουτο,και με το περασμα του το πρωτο ετος
του πολεμου αυτου εδω τελειωσε.[47.2] απο δε την αρχη του καλοκαιριου οι Πελοποννη-
σιοι και οι συμμαχοι με τα δυο μερη οπως ακριβως και πριν εισεβαλαν στην Αττικη[υπο την
ηγεσια του Αρχιδαμου του Ζευξιππου των Λακεδαιμονιων βασιλια]κι αφου στρατοπεδευ-
σαν λεηλατουσαν τη χωρα.[47.3]και οταν συνεβαιναν αυτα δεν ηταν πολλες μερες που
στην Αττικη  η νοσος πρωτοαρχισε να μεταδινεται στους Αθηναιους,η οποια λεγονταν
και πρωτυτερα σε πολλα αλλα μερη ενεσκηψε και στη Λημνο και σ'αλλες χωρες,ομως
τετοιας εκτασης νοσος  ουτε τοση μεγαλη απωλεια ανθρωπων  πουθενα δεν μνημο-
νευεται να εγινε.[47.4]γιατι ουτε οι γιατροι κατορθωναν αρχικα να την θεραπευσουν
λογω αγνοιας,αλλα κι αυτοι οι ιδιοι πεθαιναν οσο πιο πολυ την πλησιαζαν,ουτε αλλα
ανθρωπινη τεχνη καμια.και οσα στα ιερα ικετευαν η΄ στα μαντεια και στα τετοια
επιχειρουσαν,τα παντα ανωφελα ηταν,και στο τελος απ'αυτα παρατηθηκαν απο το
 κακο νικημενοι.
  [48] [48.1] το πρωτο αρχισε,καθως λεγεται,απο την Αιθιοπια νοτια της Αιγυπτου,επειτα
δε και στην Αιγυπτο και τη Λιβυη μεταφερθηκε και στου βασιλια το μεγαλυτερο μερος
της χωρας.[48.2] στη δε πολη των Αθηναιων ξαφνικα επεσε,και πρωτο στον Πειραια
κολλησε τους ανθρωπους,ετσι ωστε και ειπωθηκε απ'αυτους πως οι Πελοποννησιου
δηλητηρια πεταξαν μεσα στα πηγαδια,γιατι βρυσες ακομη δεν ηταν εκει.υστερα δε
και στην πανω πολη εφτασε,και πεθαιναν παρα πολυ τωρα πια.48.3]να λεει μπορει
λοιπον γι'αυτη ο καθενας οπως γνωριζει και γιατρος και ιδιωτης,απο που πιθανως αυτη
προεκυψε,και τις αιτιες οποιες νομιζει τετοια μεγαλη μεταβολη ηταν ικανες σε δυναμη
διαταρασοντας να φερουν.εγω δε και αυτο που εγινε θα πω,κι απ'αυτα τα συμπτωματα
αν καποιος να εξετασει,εαν καποτε και παλι πεσει,πολυ καλυτερα αν εχει κατι απο πριν
γνωρισμενο να μην αγνοει,αυτα αναφερω κι ο ιδιος αφου νοσησα κι ο ιδιος αφου ειδα
αλλους να πασχουν.
[49] [49.1] το μεν ετος λοιπον,καθως ωμολογειται,καθ'ολα πραγματικα ανοσο απο αλλες
ασθενειες τυχαινε να ηταν.κι αν δε καποιος προηγουμενως επασχε κατι,σ'αυτη ολα αντα-
ποκρινονταν.[49.2]τους αλλους δε χωριας καμια προειδοποιηση,αλλα ξαφνικα ενω ηταν
υγιεις,πρωτα με ισχυρη θερμη του κεφαλιου και με κοκκινισμα ματιων και φλεγμονη τους
προσβαλε,και τα εντος,οπως και ο φαρυγκας και η γλωσσα,αμεσως αιματωδη ηταν και η
αναπνοη ασυνηθιστη και με δυσωδια εβγαινε.[49.3]επειτα απ'αυτα πταρνισμα και
βραγχνιασμα επακολουθουσε,κι οχι σε πολυ χρονο κατεβαινε στο στηθος ο πονος με
βηχα ισχυρο.κι οταν στο στομαχι εφτασε,το ανακατεψε και απεκκρισεις της χολης ολες
οσες απο τους γιατρους  περιγραφομενες ειναι επακολουθησαν,κι αυτες με μεγαλη
ταλαιπωρια.[49.4] και λοξυγκας στους περισσοτερους ακολουθουσε υποκουφος,
σπασμο προκαλωντας ισχυρο,στους μεν μετα απ'αυτα σταματουσε,στους δε και πολυ
υστερα.[49.5]και εξωτερικα αγγιζομενο το σωμα  ουτε υπερβολικα θερμο ηταν ουτε
ωχρο,αλλα κοκκινωπο,πελιδνο,με μικρες φουσκαλες κι εξανθηματα.τα δε εσωτερικα
τοσο καιγονταν ωστε μητε των πολυ λεπτων ενδυματων και σεντονιων το σκεπασμα
μητε αλλο κατι παρα γυμνοι ανεχονταν,και πολυ μεγαλη ελαφρωση αν σε νερο ψυχρο
τους εαυτους τους ριξουν.και πολλοι αυτο απο τους παραμελημενους ανθρωπους επραξαν
κι επεσαν στα πηγαδια,απο την απαυστη διψα κατεχομενοι.και στη ιδια κατασταση ηταν
και με το περισσοτερο  και με το λιγοτερο πιομα.[49.6]και η δυσφορια να μην ησυχαζουν
και η αγρυπνια τους βασανιζε διαρκως.και το σωμα,για οσο χρονο και η νοσος ειναι
σ'ακμη,δεν εξασθενουσε,αλλα παραδοξα αντεχε στη ταλαιπωρια,ωστε η' πεθαιναν οι
περισσοτεροι στην ενατη και εβδομη ημερα απο το εσωτερικη καουρα,ακομα εχοντας
καποια δυναμη,η' αν διεφευγαν,κατεβαινοντας η νοσος στη κοιλια και ελκος σ'αυτη ισχυρο
δημιουργουνταν και διαρροια ταυτοχρονα ακρατη αφου επακολουθουσε οι πολλοι
μετα απ'αυτη την εξασθενιση πεθαιναν.[49.7]γιατι διερχονταν δια μεσου ολου του
σωματος αφου απο πανω αρχιζε στο κεφαλι να πρωτοπιανει το κακο,κι αν καποιος
απ'τα πιο μεγαλα επιζουσε,στα ακρα τα σημαδια της αφηνε.[49.8]γιατι διαδιδωνταν
στα γεννητικα οργανα  και στα ακρα των χεριων και των ποδιων,και πολλοι αφου τα
στερουνταν ξεφευγαν,ειναι καποιοι δε και τα ματια.κι αλλοι παλι τη μνημη εχαναν
αμεσως μολις επανερχονταν  παντελως,και δεν αναναγνωριζαν κι αυτους τους ιδιους
και τους οικειους.
[50][50.1]το ειδος λοιπον της νοσου ηταν πολυ πανω απ΄τα λογια και τ'αλλα πιο δυσχερη
για την ανθρωπινη φυση σε καθεναν που προσβαλε,και σ'αυτο εδω εδειξε καθαρα μαλιστα
οτι αλλο ηταν παρα απ'τα συνειθισμενα κατι.γιατι τα ορνια και τα τετραποδα οσα τους
ανθρωπους αγγιζουν,αν και πολλοι αταφοι βρισκονταν η' δεν τους πλησιαζαν η' αν τους
ετρωγαν πεθαιναν.[50.2]αποδειξη δε οτι τετοιων πουλιων εξαφανιση παντελης εγινε,και
δεν φαινονταν ουτε αλλου ουτε γυρω τετοιο κανενα.τα δε σκυλια αισθηση μαλλον εκαναν
αφου καταφευγουν για να συμφαγουν.
[51][51.1]το μεν λοιπον νοσημα,πολλα και αλλα παραλιποντας παραξενα,στον καθενα
τυχαινε κατα τι να ειναι διαφορετικο απο τον εναν στον αλλο,τετοιο ηταν κατα πασα
εικονα.και αλλο δεν ενοχλουσε κατα εκεινο το καιρο κανενα απο τα συνειθισμενα.κι οποιο
συνεβαινε,σ'αυτο τελειωνε.[51.2]αλλοι δε πεθαιναν απο παραμελειση,και αλλοι καλα
φροντισμενοι.και ουτε ενα παρουσιαστηκε γιατρικο για να πω οτι μπορεσε να προσφερει
ωφελεια.γιατι στον εναν το συμφερον  αλλον αυτο εβλαπτε.[51.3]και σωμα ανθεκτικο να
ειναι κανενα δεν ξεχωρισε προς αυτο ισχυρο η' ασθενικο,αλλα ολα αρπαξε κι αυτα που με
καθε διαιτα ηταν φροντισμενα.[51.4] το δε πιο χειροτερο απ'ολα του κακου ηταν και η
βαρυθυμια οποτε καποιος ασθανονταν ν'αρρωσταινει[γιατι προς την απελπισια  ευθυς
στρεφομενοι στη διαθεση ολοκληρωτικα οι ιδιοι παραδινονταν και δεν αντιστεκονταν],
και οτι ο ενας απ'του αλλου τη φροντιδα μολυσμενοι οπως ακριβως τα προβατα πεθαιναν.
και την πιο πολυ φθορα αυτο εκανε. [51.5] ειτε γιατι μη θελωντας απο φοβο ο ενας με τον
αλλον να πλησιασουν,χανονταν παρατημενοι,και σπιτια πολλα εγκαταλειφτηκαν απο ελλειψη
θεραπευτη.ειτε αν πλησιαζαν,πεθαιναν,και μαλιστα αυτοι που απο καλοσυνη ηταν συμπαρα-
στατες.γιατι η φιλοτιμια τους εκανε τους ιδιους να λυπουνται κι εμπεναν μεσα στους φιλους,
επειδη και τους  θρηνους γι'αυτους που κατεληγαν να τελειωσουν και οι οικειοι παρατουσαν
απ'το πολυ κακο νικημενοι.[51.6] επι πλεον ομως αυτοι που ειχαν διαφυγει κι αυτον που
πεθαινε κι αυτον που πονουσε ευσπλαχνιζονταν κι επειδη πια το γνωριζαν κι οι ιδιοι τωρα
ξεθαρρεψαν.γιατι δυο φορες τον ιδιο,ωστε και να σκοτωσει,δεν επιανε.και καλοτυχουνταν
απ΄τους αλλους, κι αυτοι στη στιγμη ενιωσαν χαρα και στον μετεπειτα χρονο καποια κρυφη
ελπιδα ειχαν μητε απο αλλο νοσημα επισης ποτε θα πεθανουν.
[52][52.1]πιεσε δε αυτους πολυ στην υπαρχουσα συμφορα και η εισροη απο την υπαιθρο
στη πολη,κι οχι λιγοτερο τους εισελθοντες [52.2]επειδη σπιτια δεν υπηρχαν,αλλα σε
πνιγερες καλυβες λογω της εποχης αφου διεμεναν η φθορα γινονταν ανεξελεγκτα.αλλα
και νεκροι πανω ο ενας στον αλλον πεθαινοντας βρισκοταν και στους δρομους κυλουσαν
και σ'ολες τις βρυσες μισοπεθαμενοι απ'την επιθυμια του νερου.[52.3] και τα ιερα στα
οποια κατασκηνοναν γεματα απο νεκρους ηταν,εκει μεσα πεθαιναν.γιατι πολυ βασανισμενοι
απ'το κακο οι ανθρωποι,μη γνωριζοντας τι θα παθουν,παραμελουσαν ομοια και ιερα και οσια.
[52.4] κι ολοι οι νομοι καταπατηθηκαν  τους οποιους χρησιμοποιουσαν πριν για τις ταφες,
τους εθαβαν οπως ο καθενας μπορουσε.και πολλοι σε μη αρμοζουσες θηκες κατεφευγαν
απο την σπανιοτητα των συγγενων λογω του οτι πολλοι ειχαν πεθανει πριν απ'αυτους.γιατι
σε πυρα ξενη  προφτανοντας οι μεν πανω θετωντας τον δικο τους νεκρο την αναβαν,οι δε ενω
καιγονταν αλλος αφου πεταγαν απο πανω αυτον που εφεραν εφευγαν.
[53][53.1].και πρωτα πρωτα εφερε και στ'αλλα στη πολη επιπλεον ανομιες το νοσημα.
γιατι ευκολα τολμουσε καποιος αυτα που πρωτυτερα απεκρυπτε απο ηδονη να μην κανει.
την γρηγορη μεταστροφη βλεπωντας και των πλουσιων και αιφνιδια πεθαμενων κι αυτων
που τιποτα πρωτυτερα δεν κατειχαν,τωρα τα εκεινων να εχουν. [53.2] ωστε γρηγορες τις
απολαυσεις και τα προς τερψη απαιτουσουν να κανουν,γιατι εφημερα και τα σωματα και
τα πραγματα εξ ισου  θεωρουσαν. [53.3] και το να απο πριν ταλαιπωρηθει γι'αυτο που
νομιζει καλο κανενας δεν ηταν προθυμος,αφου αβεβαιο το νομιζε αν θα το κατορθωσει
πριν πεθανει. τωρα πια οτι και ευχαριστο κι απο παντου φερει κερδος,τουτο και καλο
και χρησιμο καταντησε. [53.4]θεων δε φοβος η΄ανθρωπων νομος  κανενας δεν συγ-
κρατουσε,αφου εκριναν αυτο εξ ισου με την ευσεβεια και αφου εβλεπαν ολους ισα
να χανονται.για δε τα αμαρτηματα κανεις δεν περιμενε μεχρι να δικαστει θα επιζει
για να τιμωρηθει,πολυ δε πιο μεγαλη την ηδη καταδικαστικη αποφαση που πανω
τους επικρεμονταν θεωρουσαν,και πριν πανω τους πεσει φυσικο ειναι του βιου κατι
να απολαυσουν.
[54][54.1].σε τετοια συμφορα οι Αθηναιοι εχοντας πεσει δυσφορουσαν,κι απ'τους
ανθρωπους που μεσα πεθαιναν και απ΄τη γη που εξω καταστρεφονταν.  [54.2] μεσ'στο
κακο αναμεσα σε καποια που αναθυμηθηκαν φυσικο ηταν και τουτος εδω ο στιχος,που
οπως ελεγαν οι παλαιοτεροι παλια τραγουδουνταν:θα'ρθει δωρικος πολεμος και μαζι
μ'αυτον λοιμος.[54.3] εγινε τοτε  διαφωνια στους ανθρωπως οτι δεν κατανομαζεται λοιμος
νοσος στο στιχο των παλιων, αλλα λιμος πεινα,επικρατησε δε στα παροντα συμβαντα
φυσικα λοιμο να λεει.γιατι ανθρωποι συμφωνα προς αυτα που πασχουν την μνημη
κανουν.βεβαια νομιζω αν ποτε αλλος πολεμος παρει μερος δωρικος απ'αυτον υστερα και
συμβει να πεσει λιμος πεινα,φυσικο ειναι ετσι να τραγουδουν.[54.4] επενθυμησαν δε και
τον χρησμο των Λακεδαιμονιων σ'αυτους που τον γνωριζουν,οταν ρωτησαν τον θεο αν
πρεπει να πολεμησουν σ'αυτους χρησμοδοτησε  πως αν κατα κρατος πολεμησουν θα
νικησουν,κι ο ιδιος ειπε θα συμμετασχει.[54.5]περι μεν λοιπον του χρησμου τα συμβαι-
νοντα συμπεραναν οτι συμφωνα ειναι.αφου εχοντας εισβαλει οι Πελοποννησιοι η νοσος
αρχισε αμεσως.και στην Πελοποννησο δεν εισεβαλε,οπως να΄ναι αξιο να πεις,εξαπλωθηκε
στην Αθηνα κατα το πλειστο,επειτα δε και στα πιο πολυανθρωπα των αλλων οικισμων.
αυτα λοιπον τα συμβαινομενα κατα τη νοσο.


[47] [47.1] Τοιόσδε μὲν ὁ τάφος ἐγένετο ἐν τῷ χειμῶνι τούτῳ· καὶ διελθόντος αὐτοῦ πρῶτον ἔτος τοῦ πολέμου τοῦδε ἐτελεύτα. [47.2] τοῦ δὲ θέρους εὐθὺς ἀρχομένου Πελοποννήσιοι καὶ οἱ ξύμμαχοι τὰ δύο μέρη ὥσπερ καὶ τὸ πρῶτον ἐσέβαλον ἐς τὴν Ἀττικήν (ἡγεῖτο δὲ Ἀρχίδαμος ὁ Ζευξιδάμου Λακεδαιμονίων βασιλεύς), καὶ καθεζόμενοι ἐδῄουν τὴν γῆν. [47.3] καὶ ὄντων αὐτῶν οὐ πολλάς πω ἡμέρας ἐν τῇ Ἀττικῇ ἡ νόσος πρῶτον ἤρξατο γενέσθαι τοῖς Ἀθηναίοις, λεγόμενον μὲν καὶ πρότερον πολλαχόσε ἐγκατασκῆψαι καὶ περὶ Λῆμνον καὶ ἐν ἄλλοις χωρίοις, οὐ μέντοι τοσοῦτός γε λοιμὸς οὐδὲ φθορὰ οὕτως ἀνθρώπων οὐδαμοῦ ἐμνημονεύετο γενέσθαι. [47.4] οὔτε γὰρ ἰατροὶ ἤρκουν τὸ πρῶτον θεραπεύοντες ἀγνοίᾳ, ἀλλ’ αὐτοὶ μάλιστα ἔθνῃσκον ὅσῳ καὶ μάλιστα προσῇσαν, οὔτε ἄλλη ἀνθρωπεία τέχνη οὐδεμία· ὅσα τε πρὸς ἱεροῖς ἱκέτευσαν ἢ μαντείοις καὶ τοῖς τοιούτοις ἐχρήσαντο, πάντα ἀνωφελῆ ἦν, τελευτῶντές τε αὐτῶν ἀπέστησαν ὑπὸ τοῦ κακοῦ νικώμενοι.
[48] [48.1] ἤρξατο δὲ τὸ μὲν πρῶτον, ὡς λέγεται, ἐξ Αἰθιοπίας τῆς ὑπὲρ Αἰγύπτου, ἔπειτα δὲ καὶ ἐς Αἴγυπτον καὶ Λιβύην κατέβη καὶ ἐς τὴν βασιλέως γῆν τὴν πολλήν. [48.2] ἐς δὲ τὴν Ἀθηναίων πόλιν ἐξαπιναίως ἐσέπεσε, καὶ τὸ πρῶτον ἐν τῷ Πειραιεῖ ἥψατο τῶν ἀνθρώπων, ὥστε καὶ ἐλέχθη ὑπ’ αὐτῶν ὡς οἱ Πελοποννήσιοι φάρμακα ἐσβεβλήκοιεν ἐς τὰ φρέατα· κρῆναι γὰρ οὔπω ἦσαν αὐτόθι. ὕστερον δὲ καὶ ἐς τὴν ἄνω πόλιν ἀφίκετο, καὶ ἔθνῃσκον πολλῷ μᾶλλον ἤδη. [48.3] λεγέτω μὲν οὖν περὶ αὐτοῦ ὡς ἕκαστος γιγνώσκει καὶ ἰατρὸς καὶ ἰδιώτης, ἀφ’ ὅτου εἰκὸς ἦν γενέσθαι αὐτό, καὶ τὰς αἰτίας ἅστινας νομίζει τοσαύτης μεταβολῆς ἱκανὰς εἶναι δύναμιν ἐς τὸ μεταστῆσαι σχεῖν· ἐγὼ δὲ οἷόν τε ἐγίγνετο λέξω, καὶ ἀφ’ ὧν ἄν τις σκοπῶν, εἴ ποτε καὶ αὖθις ἐπιπέσοι, μάλιστ’ ἂν ἔχοι τι προειδὼς μὴ ἀγνοεῖν, ταῦτα δηλώσω αὐτός τε νοσήσας καὶ αὐτὸς ἰδὼν ἄλλους πάσχοντας.
[49] [49.1] Τὸ μὲν γὰρ ἔτος, ὡς ὡμολογεῖτο, ἐκ πάντων μάλιστα δὴ ἐκεῖνο ἄνοσον ἐς τὰς ἄλλας ἀσθενείας ἐτύγχανεν ὄν· εἰ δέ τις καὶ προύκαμνέ τι, ἐς τοῦτο πάντα ἀπεκρίθη. [49.2] τοὺς δὲ ἄλλους ἀπ’ οὐδεμιᾶς προφάσεως, ἀλλ’ ἐξαίφνης ὑγιεῖς ὄντας πρῶτον μὲν τῆς κεφαλῆς θέρμαι ἰσχυραὶ καὶ τῶν ὀφθαλμῶν ἐρυθήματα καὶ φλόγωσις ἐλάμβανε, καὶ τὰ ἐντός, ἥ τε φάρυγξ καὶ ἡ γλῶσσα, εὐθὺς αἱματώδη ἦν καὶ πνεῦμα ἄτοπον καὶ δυσῶδες ἠφίει· [49.3] ἔπειτα ἐξ αὐτῶν πταρμὸς καὶ βράγχος ἐπεγίγνετο, καὶ ἐν οὐ πολλῷ χρόνῳ κατέβαινεν ἐς τὰ στήθη ὁ πόνος μετὰ βηχὸς ἰσχυροῦ· καὶ ὁπότε ἐς τὴν καρδίαν στηρίξειεν, ἀνέστρεφέ τε αὐτὴν καὶ ἀποκαθάρσεις χολῆς πᾶσαι ὅσαι ὑπὸ ἰατρῶν ὠνομασμέναι εἰσὶν ἐπῇσαν, καὶ αὗται μετὰ ταλαιπωρίας μεγάλης. [49.4] λύγξ τε τοῖς πλέοσιν ἐνέπιπτε κενή, σπασμὸν ἐνδιδοῦσα ἰσχυρόν, τοῖς μὲν μετὰ ταῦτα λωφήσαντα, τοῖς δὲ καὶ πολλῷ ὕστερον. [49.5] καὶ τὸ μὲν ἔξωθεν ἁπτομένῳ σῶμα οὔτ’ ἄγαν θερμὸν ἦν οὔτε χλωρόν, ἀλλ’ ὑπέρυθρον, πελιτνόν, φλυκταίναις μικραῖς καὶ ἕλκεσιν ἐξηνθηκός· τὰ δὲ ἐντὸς οὕτως ἐκάετο ὥστε μήτε τῶν πάνυ λεπτῶν ἱματίων καὶ σινδόνων τὰς ἐπιβολὰς μηδ’ ἄλλο τι ἢ γυμνοὶ ἀνέχεσθαι, ἥδιστά τε ἂν ἐς ὕδωρ ψυχρὸν σφᾶς αὐτοὺς ῥίπτειν. καὶ πολλοὶ τοῦτο τῶν ἠμελημένων ἀνθρώπων καὶ ἔδρασαν ἐς φρέατα, τῇ δίψῃ ἀπαύστῳ ξυνεχόμενοι· καὶ ἐν τῷ ὁμοίῳ καθειστήκει τό τε πλέον καὶ ἔλασσον ποτόν. [49.6] καὶ ἡ ἀπορία τοῦ μὴ ἡσυχάζειν καὶ ἡ ἀγρυπνία ἐπέκειτο διὰ παντός. καὶ τὸ σῶμα, ὅσονπερ χρόνον καὶ ἡ νόσος ἀκμάζοι, οὐκ ἐμαραίνετο, ἀλλ’ ἀντεῖχε παρὰ δόξαν τῇ ταλαιπωρίᾳ, ὥστε ἢ διεφθείροντο οἱ πλεῖστοι ἐναταῖοι καὶ ἑβδομαῖοι ὑπὸ τοῦ ἐντὸς καύματος, ἔτι ἔχοντές τι δυνάμεως, ἢ εἰ διαφύγοιεν, ἐπικατιόντος τοῦ νοσήματος ἐς τὴν κοιλίαν καὶ ἑλκώσεώς τε αὐτῇ ἰσχυρᾶς ἐγγιγνομένης καὶ διαῤῥοίας ἅμα ἀκράτου ἐπιπιπτούσης οἱ πολλοὶ ὕστερον δι’ αὐτὴν ἀσθενείᾳ διεφθείροντο. [49.7] διεξῄει γὰρ διὰ παντὸς τοῦ σώματος ἄνωθεν ἀρξάμενον τὸ ἐν τῇ κεφαλῇ πρῶτον ἱδρυθὲν κακόν, καὶ εἴ τις ἐκ τῶν μεγίστων περιγένοιτο, τῶν γε ἀκρωτηρίων ἀντίληψις αὐτοῦ ἐπεσήμαινεν. [49.8] κατέσκηπτε γὰρ ἐς αἰδοῖα καὶ ἐς ἄκρας χεῖρας καὶ πόδας, καὶ πολλοὶ στερισκόμενοι τούτων διέφευγον, εἰσὶ δ’ οἳ καὶ τῶν ὀφθαλμῶν. τοὺς δὲ καὶ λήθη ἐλάμβανε παραυτίκα ἀναστάντας τῶν πάντων ὁμοίως, καὶ ἠγνόησαν σφᾶς τε αὐτοὺς καὶ τοὺς ἐπιτηδείους.
[50] [50.1] γενόμενον γὰρ κρεῖσσον λόγου τὸ εἶδος τῆς νόσου τά τε ἄλλα χαλεπωτέρως ἢ κατὰ τὴν ἀνθρωπείαν φύσιν προσέπιπτεν ἑκάστῳ καὶ ἐν τῷδε ἐδήλωσε μάλιστα ἄλλο τι ὂν ἢ τῶν ξυντρόφων τι· τὰ γὰρ ὄρνεα καὶ τετράποδα ὅσα ἀνθρώπων ἅπτεται, πολλῶν ἀτάφων γιγνομένων ἢ οὐ προσῄει ἢ γευσάμενα διεφθείρετο. [50.2] τεκμήριον δέ· τῶν μὲν τοιούτων ὀρνίθων ἐπίλειψις σαφὴς ἐγένετο, καὶ οὐχ ἑωρῶντο οὔτε ἄλλως οὔτε περὶ τοιοῦτον οὐδέν· οἱ δὲ κύνες μᾶλλον αἴσθησιν παρεῖχον τοῦ ἀποβαίνοντος διὰ τὸ ξυνδιαιτᾶσθαι.
[51] [51.1] Τὸ μὲν οὖν νόσημα, πολλὰ καὶ ἄλλα παραλιπόντι ἀτοπίας, ὡς ἑκάστῳ ἐτύγχανέ τι διαφερόντως ἑτέρῳ πρὸς ἕτερον γιγνόμενον, τοιοῦτον ἦν ἐπὶ πᾶν τὴν ἰδέαν. καὶ ἄλλο παρελύπει κατ’ ἐκεῖνον τὸν χρόνον οὐδὲν τῶν εἰωθότων· ὃ δὲ καὶ γένοιτο, ἐς τοῦτο ἐτελεύτα. [51.2] ἔθνῃσκον δὲ οἱ μὲν ἀμελείᾳ, οἱ δὲ καὶ πάνυ θεραπευόμενοι. ἕν τε οὐδὲ ἓν κατέστη ἴαμα ὡς εἰπεῖν ὅτι χρῆν προσφέροντας ὠφελεῖν· τὸ γάρ τῳ ξυνενεγκὸν ἄλλον τοῦτο ἔβλαπτεν. [51.3] σῶμά τε αὔταρκες ὂν οὐδὲν διεφάνη πρὸς αὐτὸ ἰσχύος πέρι ἢ ἀσθενείας, ἀλλὰ πάντα ξυνῄρει καὶ τὰ πάσῃ διαίτῃ θεραπευόμενα. [51.4] δεινότατον δὲ παντὸς ἦν τοῦ κακοῦ ἥ τε ἀθυμία ὁπότε τις αἴσθοιτο κάμνων (πρὸς γὰρ τὸ ἀνέλπιστον εὐθὺς τραπόμενοι τῇ γνώμῃ πολλῷ μᾶλλον προΐεντο σφᾶς αὐτοὺς καὶ οὐκ ἀντεῖχον), καὶ ὅτι ἕτερος ἀφ’ ἑτέρου θεραπείας ἀναπιμπλάμενοι ὥσπερ τὰ πρόβατα ἔθνῃσκον· καὶ τὸν πλεῖστον φθόρον τοῦτο ἐνεποίει. [51.5] εἴτε γὰρ μὴ ’θέλοιεν δεδιότες ἀλλήλοις προσιέναι, ἀπώλλυντο ἐρῆμοι, καὶ οἰκίαι πολλαὶ ἐκενώθησαν ἀπορίᾳ τοῦ θεραπεύσοντος· εἴτε προσίοιεν, διεφθείροντο, καὶ μάλιστα οἱ ἀρετῆς τι μεταποιούμενοι· αἰσχύνῃ γὰρ ἠφείδουν σφῶν αὐτῶν ἐσιόντες παρὰ τοὺς φίλους, ἐπεὶ καὶ τὰς ὀλοφύρσεις τῶν ἀπογιγνομένων τελευτῶντες καὶ οἱ οἰκεῖοι ἐξέκαμνον ὑπὸ τοῦ πολλοῦ κακοῦ νικώμενοι. [51.6] ἐπὶ πλέον δ’ ὅμως οἱ διαπεφευγότες τόν τε θνῄσκοντα καὶ τὸν πονούμενον ᾠκτίζοντο διὰ τὸ προειδέναι τε καὶ αὐτοὶ ἤδη ἐν τῷ θαρσαλέῳ εἶναι· δὶς γὰρ τὸν αὐτόν, ὥστε καὶ κτείνειν, οὐκ ἐπελάμβανεν. καὶ ἐμακαρίζοντό τε ὑπὸ τῶν ἄλλων, καὶ αὐτοὶ τῷ παραχρῆμα περιχαρεῖ καὶ ἐς τὸν ἔπειτα χρόνον ἐλπίδος τι εἶχον κούφης μηδ’ ἂν ὑπ’ ἄλλου νοσήματός ποτε ἔτι διαφθαρῆναι.
[52] [52.1] Ἐπίεσε δ’ αὐτοὺς μᾶλλον πρὸς τῷ ὑπάρχοντι πόνῳ καὶ ἡ ξυγκομιδὴ ἐκ τῶν ἀγρῶν ἐς τὸ ἄστυ, καὶ οὐχ ἧσσον τοὺς ἐπελθόντας. [52.2] οἰκιῶν γὰρ οὐχ ὑπαρχουσῶν, ἀλλ’ ἐν καλύβαις πνιγηραῖς ὥρᾳ ἔτους διαιτωμένων ὁ φθόρος ἐγίγνετο οὐδενὶ κόσμῳ, ἀλλὰ καὶ νεκροὶ ἐπ’ ἀλλήλοις ἀποθνῄσκοντες ἔκειντο καὶ ἐν ταῖς ὁδοῖς ἐκαλινδοῦντο καὶ περὶ τὰς κρήνας ἁπάσας ἡμιθνῆτες τοῦ ὕδατος ἐπιθυμίᾳ. [52.3] τά τε ἱερὰ ἐν οἷς ἐσκήνηντο νεκρῶν πλέα ἦν, αὐτοῦ ἐναποθνῃσκόντων· ὑπερβιαζομένου γὰρ τοῦ κακοῦ οἱ ἄνθρωποι, οὐκ ἔχοντες ὅτι γένωνται, ἐς ὀλιγωρίαν ἐτράποντο καὶ ἱερῶν καὶ ὁσίων ὁμοίως. [52.4] νόμοι τε πάντες ξυνεταράχθησαν οἷς ἐχρῶντο πρότερον περὶ τὰς ταφάς, ἔθαπτον δὲ ὡς ἕκαστος ἐδύνατο. καὶ πολλοὶ ἐς ἀναισχύντους θήκας ἐτράποντο σπάνει τῶν ἐπιτηδείων διὰ τὸ συχνοὺς ἤδη προτεθνάναι σφίσιν· ἐπὶ πυρὰς γὰρ ἀλλοτρίας φθάσαντες τοὺς νήσαντας οἱ μὲν ἐπιθέντες τὸν ἑαυτῶν νεκρὸν ὑφῆπτον, οἱ δὲ καιομένου ἄλλου ἐπιβαλόντες ἄνωθεν ὃν φέροιεν ἀπῇσαν.
[53] [53.1] Πρῶτόν τε ἦρξε καὶ ἐς τἆλλα τῇ πόλει ἐπὶ πλέον ἀνομίας τὸ νόσημα. ῥᾷον γὰρ ἐτόλμα τις ἃ πρότερον ἀπεκρύπτετο μὴ καθ’ ἡδονὴν ποιεῖν, ἀγχίστροφον τὴν μεταβολὴν ὁρῶντες τῶν τε εὐδαιμόνων καὶ αἰφνιδίως θνῃσκόντων καὶ τῶν οὐδὲν πρότερον κεκτημένων, εὐθὺς δὲ τἀκείνων ἐχόντων. [53.2] ὥστε ταχείας τὰς ἐπαυρέσεις καὶ πρὸς τὸ τερπνὸν ἠξίουν ποιεῖσθαι, ἐφήμερα τά τε σώματα καὶ τὰ χρήματα ὁμοίως ἡγούμενοι. [53.3] καὶ τὸ μὲν προσταλαιπωρεῖν τῷ δόξαντι καλῷ οὐδεὶς πρόθυμος ἦν, ἄδηλον νομίζων εἰ πρὶν ἐπ’ αὐτὸ ἐλθεῖν διαφθαρήσεται· ὅτι δὲ ἤδη τε ἡδὺ πανταχόθεν τε ἐς αὐτὸ κερδαλέον, τοῦτο καὶ καλὸν καὶ χρήσιμον κατέστη. [53.4] θεῶν δὲ φόβος ἢ ἀνθρώπων νόμος οὐδεὶς ἀπεῖργε, τὸ μὲν κρίνοντες ἐν ὁμοίῳ καὶ σέβειν καὶ μὴ ἐκ τοῦ πάντας ὁρᾶν ἐν ἴσῳ ἀπολλυμένους, τῶν δὲ ἁμαρτημάτων οὐδεὶς ἐλπίζων μέχρι τοῦ δίκην γενέσθαι βιοὺς ἂν τὴν τιμωρίαν ἀντιδοῦναι, πολὺ δὲ μείζω τὴν ἤδη κατεψηφισμένην σφῶν ἐπικρεμασθῆναι, ἣν πρὶν ἐμπεσεῖν εἰκὸς εἶναι τοῦ βίου τι ἀπολαῦσαι.
[54] [54.1] Τοιούτῳ μὲν πάθει οἱ Ἀθηναῖοι περιπεσόντες ἐπιέζοντο, ἀνθρώπων τ’ ἔνδον θνῃσκόντων καὶ γῆς ἔξω δῃουμένης. [54.2] ἐν δὲ τῷ κακῷ οἷα εἰκὸς ἀνεμνήσθησαν καὶ τοῦδε τοῦ ἔπους, φάσκοντες οἱ πρεσβύτεροι πάλαι ᾄδεσθαι ’ἥξει Δωριακὸς πόλεμος καὶ λοιμὸς ἅμ’ αὐτῷ.’ [54.3] ἐγένετο μὲν οὖν ἔρις τοῖς ἀνθρώποις μὴ λοιμὸν ὠνομάσθαι ἐν τῷ ἔπει ὑπὸ τῶν παλαιῶν, ἀλλὰ λιμόν, ἐνίκησε δὲ ἐπὶ τοῦ παρόντος εἰκότως λοιμὸν εἰρῆσθαι· οἱ γὰρ ἄνθρωποι πρὸς ἃ ἔπασχον τὴν μνήμην ἐποιοῦντο. ἢν δέ γε οἶμαί ποτε ἄλλος πόλεμος καταλάβῃ Δωρικὸς τοῦδε ὕστερος καὶ ξυμβῇ γενέσθαι λιμόν, κατὰ τὸ εἰκὸς οὕτως ᾄσονται. [54.4] μνήμη δὲ ἐγένετο καὶ τοῦ Λακεδαιμονίων χρηστηρίου τοῖς εἰδόσιν, ὅτε ἐπερωτῶσιν αὐτοῖς τὸν θεὸν εἰ χρὴ πολεμεῖν ἀνεῖλε κατὰ κράτος πολεμοῦσι νίκην ἔσεσθαι, καὶ αὐτὸς ἔφη ξυλλήψεσθαι. [54.5] περὶ μὲν οὖν τοῦ χρηστηρίου τὰ γιγνόμενα ᾔκαζον ὁμοῖα εἶναι· ἐσβεβληκότων δὲ τῶν Πελοποννησίων ἡ νόσος ἤρξατο εὐθύς, καὶ ἐς μὲν Πελοπόννησον οὐκ ἐσῆλθεν, ὅτι καὶ ἄξιον εἰπεῖν, ἐπενείματο δὲ Ἀθήνας μὲν μάλιστα, ἔπειτα δὲ καὶ τῶν ἄλλων χωρίων τὰ πολυανθρωπότατα. ταῦτα μὲν τὰ κατὰ τὴν νόσον γενόμενα.
.
.
.

Churchill and Stalin Συμφωνια των ποσοστων-Percentages agreement-Соглашение о процентах

Συμφωνια των ποσοστων-Percentages agreement-Соглашение о процентах

Dmitri Kessel  4 Δεκεμβριος 1944


Ετσι λοιπον
-The moment was apt for business,Ολος ο Δεκεμβρης του 1944,η στιγμη ηταν καταλληλη
για μπιζνες-
[κειμενα και μεταφρασεις χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]


καθ'ολο τον Δεκεμβριο του 1944 οπου στην Αθηνα μαινονταν oι ολεθριες μαχες,
τα Δεκεμβριανα,και χυνονταν αιμα ο Ουινστον Τσωρτσιλ και ο Ιωσηφ Σταλιν σχεδον
καθημερινα αλληλογραφουσαν χωρις την παραμικρη νυξη στο εθνικοανθρωποφθορο
ζητημα της Ελλαδας,
σαν να μην συνεβαινε τιποτα απολυτως,σαν να ηταν λυμενο,διακανονισμενο,ανταλλαζαν
φιλοφρονησεις,συγχαρητηρια και ευχες γεννεθλιων,

αποδειγματα/ντοκουμεντα
http://www.marx2mao.com/Stalin/WWIICv1wm.pdf
http://www.marx2mao.com/Stalin/WWIICv2wm.pdf

Stalin / Churchill WWII Correspondence - vol. 1
No. 374
PERSONAL MESSAGE FROM Mr CHURCHILL TO MARSHAL STALIN
I send you my most sincere congratulations on your birthday.
I believe that your life is very precious to the future of the world and to the constant
strengthening of the ties which unite our two countries. It is therefore no figure of speech
when I wish you “Many happy returns of the day.”
20th December, 1944

No. 377
PERSONAL MESSAGE FROM PREMIER J. V. STALIN TO THE PRIME MINISTER,
Mr W.CHURCHILL
Thank you for your congratulations and good wishes for my birthday.
I have always greatly appreciated your friendly sentiments.
December 25, 1944

Σταλιν/Τσωρτσιλ Β' ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΙΑ-τομος 1

No. 374
ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ ΑΠΟ ΤΟΝ Μιστερ ΤΣΩΡΤΣΙΛ ΣΤΟΝ ΣΤΡΑΤΑΡΧΗ ΣΤΑΛΙΝ
Σας αποστελω τα πιο ελικρινη συγχαρητηρια μου δια τα γενεθλια σας.
Πιστευω οτι η ζωη σας ειναι πολυ πολυτιμος δια το μελλον του κοσμου και δια την
σταθερην ενδυναμωσιν των δεσμων οι οποιοι ενωνουν τας δυο χωρες μας.Συνεπως
δεν  ειναι σχημα λογου οταν σας ευχομαι:'Πολλαι ευτυχισμεναι ημεραι να ελθουν'
20 Δεκεμβριου 1944

No. 377
ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΕΝΙΚΟ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ Ι.Β.ΣΤΑΛΙΝ
ΣΤΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ Μιστερ Ο.ΤΣΩΡΤΣΙΛ
Ευχαριστω δια τα συγχαρητηρια σας και τις καλες ευχες δια τα γενεθλια μου.
Εχω παντοτε εις μεγαλην εκτιμησιν  τα φιλικα σας αισθηματα
25 Δεκεμβριου 1944

αυτη η απαντηση του Σταλιν,25 Δεκενβριου 1944,στο ευχετηριο του Τσωρτσιλ,γραφτηκε
τη μερα των Χριστουγεννων οταν ο Σταλιν αιφνιδιαστικα επισκεφθηκε την Αθηνα,και
παραλιγο να σκοτωθει αν τελικα γινονταν η ανατιναξη του ξενοδοχειου της Μεγαλης
Βρετανιας στο Συνταγμα,με πυριτιδα στους υπονομους,απο τους ανταρτες του ΕΑΜ,
και τοτε,φυσικα,οι αμοιβαιες ευχες των Δυο Μεγαλων Διαμοιραστων του Κοσμου θα
εμεναν μετεωρα διακεκομενες,

Βεβαια το ελληνικο ζητημα το ειχαν διακανονισει πριν ενα μηνα ,σε μια στιγμη
καταλληλα για μπιζνες,
στην Συμφωνια των ποσοστων-Percentages agreement-Соглашение о процентах
ΣΤΗ 4η ΔΙΑΣΚΕΨΗ ΤΗΣ ΜΟΣΧΑΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΣΟΡΤΣΙΛ ΚΑΙ ΣΤΑΛΙΝ 9-11  Οκτ 1944

The moment was apt for business,
ΤΟ ΚΥΝΙΚΟ ΜΟΙΡΑΣΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΣΤΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΩΝ ΠΟΣΟΣΤΩΝ.

αποδειγματα/ντοκουμεντα
[Churchill' s History of the Second War, volume 6]
«The moment was apt for business, so I said [to Stalin], "Let us settle about our affairs
in the Balkans. Your armies are in Roumania and Bulgaria. We have interests, missions,
and agents there. Don't let us get at cross-purposes in small ways. So far as Britain and
Russia are concerned, how would it do for you to have ninety percent predominance in
Roumania, for us to have ninety per cent of the say in Greece, and go fifty-fifty about
Yugoslavia?" While this was being translated I wrote out on a half-sheet of paper:

Roumania Russia 90% ,the others 10%
Greece G.Britain 90% ,the others 10%
Yugoslavia 50/50
Hungary 50/50
Bulgaria Russia 75%,the othes 25%

I pushed this across to Stalin, who had by then heard the translation. There was a slight pause.
Then he took his blue pencil and made a large tick upon it, and passed it back to us. It was all
settled in no more time than it takes to set down…After this there was a long silence. The
pencilled paper lay in the centre of the table. At length I said, "Might it no be thought rather
cynical if it seemed we had disposed of these issues so fateful to millions of people, in such
an offhand manner? Let us burn the paper". "No, you keep it", said Stalin.»

ο Τσωρτσιλ γραφει στηνΙστορια του Δευτερου Παγκοσμιου Πολεμου,τομος 6ος:
'η στιγμη ηταν καταλληλη για μπιζνες,ετσι ειπα[στον Σταλιν],'ας διακανονισουμε τις
υποθεσεις μας στα Βαλκανια.Τα στρατευματα σας ειναι στη Ρουμανια και Βουλγαρια.
Εμεις εχουμε συμφεροντα,αποστολες και πρακτορες εκει.Ας μην χαθουμε σε μικροζητη-
ματα.Οσο αφορα την Βρετανια και τη Ρωσια,πως θα φαινονταν για σας να εχετε εννηντα
τοις εκατο κυριαρχια στη Ρουμανια,για μας να εχουμε εννηντα τοις εκατο  λογο στην
Ελλαδα,και πενηντα-πενηντα περιπου στην Γιουγκοσλαβια;'Ενω αυτο ηταν σε μεταφραση
εγραψα σ'ενα μικρο φυλλο χαρτιου:

Ρουμανια Ρωσια 90% ,αλλοι 10%
Ελλαδα Μ.Βρετανια 90% ,αλλοι 10%
Γιουγκοσλαβια 50/50
Ουγγαρια   50/50
ΒουλγαριαΡωσια 75%,αλλοι 25%

αυτο το εσπρωξα προς τον Σταλιν,ο οποιος ειχε εν τω μεταξυ ακουσει τη μεταφραση.
Υπηρξε μια μικρη σιωπη.Τοτε αυτος πηρε το μπλε μολυβι του κι εκανε μια μεγαλη μολυβια
επικυρωσης πανω σ'αυτο,και το επεστρεψε σε μας.Αυτο ολο ηταν διακανονισμενο σε πολυ
λιγοτερο χρονο απ'οτι χρειασθηκε να τεθει.Μετα απ'αυτο υπηρξε μια μεγαλη σιωπη.
Το γραμμενο χαρτι βρισκονταν στο κεντρο του τραπεζιου.Εν τελει ειπα:'Δεν θα θεωρηθει
αυτο μαλλον κυνικο αν φανει οτι κανονισαμε αυτα τα ζητηματα τοσο κρισιμα για τη μοιρα
εκατομυριων ανθρωπων,με τετοιο προχειρο τροπο;Ας καψουμε το χαρτι'.'Οχι,κρατηστε
το΄,ειπε ο Σταλιν'

Ετσι λοιπον:
-The moment was apt for business,Ολος ο Δεκεμβρης του 1944,η στιγμη ηταν καταλληλη
για μπιζνες-

στη διαδηλωση,Κυριακη 3 Δεκεμβριου 1944,ερχοντουσαν κοσμος με σημαιες,απο τον
Βυρωνα,απο το Αιγαλεω απ'ολες τις συνοικιες της Αθηνας,μεγαλο πληθος διαδηλωτων,
φωναζαν:Λαοκρατια
υστερα ανοιξαν πυρ,πεσανε νεκροι,ειμασταν αοπλοι,απο τα ανθοπωλεια του Συνταγματος
εντρομοι τρεξαμε στη Ρηγιλλης.
την αλλη μερα 4 Δεκεμβρη εγινε η απεργια,φερανε τα φερετρα των σκοτωμενων,τα ερρα-
ναν  με λουλουδια,γονατισαν μπροστα τους δακρυσμενοι κι εψαλλαν :
Επέσατε θύματα, αδέρφια, εσείς
Σε άνιση Πάλη κι Αγώνα
Ζωή, λευτεριά και τιμή του Λαού
Γυρεύοντας, βρήκατε μνήμα

σ'ενα πανο που κρατανε γονατισμενες γυναικες γραφει:
ΟΤΑΝ Ο ΛΑΟΣ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΜΠΡΟΣΤΑ
ΣΤΟΝ ΚΙΝΔΥΝΟ ΤΗΣ ΤΥΡΑΝΝΙΑΣ ΔΙΑΛΕΓΕΙ
Η' ΤΙΣ ΑΛΥΣΙΔΕΣ Η' ΤΑ ΟΠΛΑ     ΕΑΜ

φωτογραφια του Ουκρανου Dmitri Kessel φωτογραφου του LIFE,
σ'αυτη αναγνωριζουμε τη συντροφισα αγωνιστρια Τασουλα Τζωνη,κοριτσι 15 χρονων,
ειναι αριστερα η πρωτη που κραταει το πανο

και την αλλη μερα
στις 5 Δεκεμβριου 1944,δυο μερες μετα το ματωμενο συναλλητηριο του ΕΑΜ,Κυριακη
3 Δεκεμβριου1944, ο Τσωρτσιλ εστειλε τηλεγραφημα στον στρατηγο Σκομπι των Βρετα-
νικων δυναμεων στην Αθηνα να φερθει με αποικιοκρατικο τροπο σε κατεχομενη πολη.

αποδειγματα/ντοκουμεντα
τηλεγραφημα 5 Δεκεμβριου 1944 του Τσωρτσιλ στον στρατηγο Σκομπι στην Αθηνα
You are responsible for maintaining order in Athens and for neutralizing or destroying all EAM-ELAS [National Liberation Front – Greek People’s Liberation Army] bands approaching the city. You may make any regulations you like for the strict control of the streets or for the rounding up
 of any number of truculent persons….
 It would be well of course if your command were reinforced by the authority of some Greek Government…. Do not, however, hesitate to act as if you were in a conquered city where a
local rebellion is in progress….
We have to hold and dominate Athens. It would be a great thing for you to succeed in this
without bloodshed if possible, but also with bloodshed if necessary.

Εισθε υπευθυνος δια την τηρησιν της ταξης εις Αθηνας και δια την εξουδτερωσιν η'
καταστροφην ολων των ΕΑΜ-ΕΛΑΣ [Εθνικο Απελευθερωτικο Μετωπο-Εθνικος Λαικος
Απελευθερωτικος Στρατος] ομαδων πλησιαζοντων την πολιν.Δυνασθε οπως προβειται
εις οποιεσδηποτε ρυθμισεις νομιζετε δια τον αυστηρον ελεγχον των οδων η' δια την
περικυκλωσιν οιωνδηποτε ταραχοποιων ατομων.
Θα ητον κατα συνεπειαν καλον εαν η επιχειρησις σας ηταν ενδυναμωμενη απο την
εξουσιοδοτησιν τινος Ελληνικης Κυβερνησεως.
Εντουτοις,μη διστασετε να δρασετε ως αν ησασταν εις μιαν κατακτημενην πολιν οπου
μια τοπικη στασις ειναι εις εξελιξιν.
Πρεπει να καταλαβωμεν και να ελεγξωμεν τας Αθηνας.Αυτο θα ητον μεγας αθλος δια
εσας να επιτυχετε εις τουτον εαν δυνατον ανευ αιματοχυσιας,αλλα και δια αιματοχυσιας
εαν απαραιτητον ειναι.

Ετσι λοιπον
.-The moment was apt for business,Ολος ο Δεκεμβρης του 1944,η στιγμη ηταν καταλληλη
για μπιζνες-

τα βραδυα εριχναν φωτοβολιδες για να βλεπουν τις κινησεις των  ανταρτων,μια κολαση
η Αθηνα,πυροβολισμοι,εκρηξεις ολμων,ανατιναξεις σπιτιων,
στη Καισαριανη το τετραγωνο καστρα παραγκες ισοπεδωθηκε,αντρες και γυναικες μαχον-
ταν σ'ανισο αγωνα,η Πολυξενη,η Ευαγγελια,η Ευτυχια ολες μορφες αρχαιας τραγωδιας,
αθωα παιδια,γυριζαν στους δρομους,και μαζευαν τους καλυκες απ΄τις σφαιρες και παιζα-
νε αμαδες,
το χυμενο αιμα αρχισε να χωριζει τους ανθρωπους,ζητουσε εκδικηση,γινανε ακροτητες,
το βλημα ενος ολμου εκοψε το χερι μιας κοπελας,Ελενη τη λεγανε,
και αεροπλανα Σπιτφαιαρ και Μποφαιερ βομβαρδιζαν την Αθηνα,παντου ητανε ελευθεροι
σκοπευτες και μας πυροβολουσαν,στην Ακροπολη ειχανε οι Αγγλοι οπλοπολυβολα,
θανατος παντου
στις 21 Δεκεμβρη 1944 στα Πατησια στην οδο Ιακωβιδου αντρες της Λαικης Πολιτο-
φυλακης μ'αρχηγο καποιον ονοματι Ορεστη,εναν παλιανθρωπο,συλλαβανε την ηθοποιο
Ελενη Παπαδακη,ως συνεργατρια των Ναζι,την περασανε απο συνοπτικη δικη και την
συρανε στα διυλιστηρια της ΟΥΛΕΝ στο Γαλατσι,εκει μπροστα απο εναν ανοικτο ταφο
αφουν την εβρισαν χυδαια και την εγδυσαν βιαια,ο Ορεστης ουρλιαζοντας 'θανατος στη
πουτανα' αρπαξε πλιατσικο τη γουνα της και διεταξε τον Μακαρωνα να την χτυπησει με
τσεκουρι αποκεφαλιζοντας την,τελικα την πυροβολησε στον αυχενα και κλωτσωντας την
την ερριξε μεσα στον ταφο,τετοιος στα ολεθρια Δεκεμβριανα ηταν ο αδικος θανατος
της μεγαλης ηθοποιου Ελενης Παπαδακη,θυμα της ζηλοφθονιας και των αλογων παθων
των ανθρωπων.

Ετσι λοιπον
-The moment was apt for business,Ολος ο Δεκεμβρης του 1944,η στιγμη ηταν καταλληλη
για μπιζνες-
.
.
.

.
-Ευκλειδης Στοιχεια Βιβλιο γ',προταση ιστ' -
Δυο Μαθηματικοι Κατα Πλατωνα Διαλογοι,Ακαδημια Αθηνα και Αλεξανδρεια
μεταφραση translation προτασης  και κειμενα διαλογων χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Α' Μαθηματικος Κατα Πλατωνα Διαλογος:
Πλατων, Ευκλειδης διαλογος,
Αθηνα,Ακαδημια

Πλατων:οι αισθησεις απατουν.δεν συμφωνεις;
Ευκλειδης:και βεβαια
Πλατων:επομενως δεν ειναι τα αισθητα κατωτερα των νοητων;
Ευκλειδης:ναι,ειναι
Πλατων:αυτος ο κυκλος που εδω γραφω ειναι αισθητος,μια εικονα του νοητου,ετσι
δεν ειναι;
Ευκλειδης:ετσι,βεβαια
Πλατων:φερνω τη διαμετρο ΑΒ,και σ'αυτη τη καθετο ΑΕ,βλεπεις τον ενδιαμεσο
χωρο μεταξυ αυτης και του κυκλου;
Ευκλειδης:τον βλεπω
Πλατων:νομιζεις οτι μεσα σ'αυτον μπορει να παρεμβληθει και αλλη ευθεια με την
ιδιοτητα της ΑΕ;
Ευκλειδης:νομιζω πως ναι
Πλατων:ποσες;
Ευκλειδης:απειρες
Πλατων:η' και καμια;
Ευκλειδης:η΄και καμια
Πλατων:δεν θα πρεπει αυτο να το αποδειξουμε,τι αληθεια συμβαινει;
Ευκλειδης:θα πρεπει
.
Β' Μαθηματικος Κατα Πλατωνα Διαλογος:
 Ευκλειδης Μαθητης διαλογος,
Αλεξανδρεια

Ευκλειδης:οι αισθησεις απατουν.δεν συμφωνεις;
Μαθητης:και βεβαια
Ευκλειδης:επομενως δεν ειναι τα αισθητα κατωτερα των νοητων;
Μαθητης:ναι,ειναι
Ευκλειδης:αυτος ο κυκλος που εδω γραφω ειναι αισθητος,μια εικονα του νοητου,ετσι
δεν ειναι;
Μαθητης:ετσι,βεβαια
Ευκλειδης:φερνω τη διαμετρο ΑΒ,και σ'αυτη τη καθετο ΑΕ,βλεπεις τον ενδιαμεσο
χωρο μεταξυ αυτης και του κυκλου;
Μαθητης:τον βλεπω
Ευκλειδης:νομιζεις οτι μεσα σ'αυτον μπορει να παρεμβληθει και αλλη ευθεια με την
ιδιοτητα της ΑΕ;
Μαθητης:νομιζω πως ναι
Ευκλειδης:ποσες;
Μαθητης:απειρες
Ευκλειδης:η' και καμια;
Μαθητης:η΄και καμια
Ευκλειδης:δεν θα πρεπει αυτο να το αποδειξουμε,τι αληθεια συμβαινει;
Μαθητης:θα πρεπει
Ευκλειδης:αν υποθεσουμε οτι παρεμβαλλονται απειρες,ας γραψουμε μια παρα
πολυ κοντα της ΑΕ,φαινεται να ειναι η ευθεια που ζητουμε
Μαθητης:ετσι φαινεται
Ευκλειδης:ας μεγεθυνουμε το σχημα μας,τι βλεπεις τωρα;
Μαθητης:οτι η ευθεια μας τεμνει την περιφερεια  του κυκλου
Ευκλειδης:κι επομενως δεν ειναι εντος του τοπου της ΑΕ και του Κυκλου
Μαθητης:δεν ειναι
Ευκλειδης:και τι λοιπον
Μαθητης:οι αισθησεις μας απατουν
Ευκλειδης:τοτε δεν θα ζητησουμε την αληθεια με τον νου,οπως Πλατων μας διδαξε;
Μαθητης:και βεβαια
Ευκλειδης:Ας αρχισουμε λοιπον
Μαθητης:ανυπομονω
.
ΕΥΚΛΕΙΔΗ Στοιχεια,βιβλιο γ',προταση ιστ'
ιϛ΄. Ἡ τῇ διαμέτρῳ τοῦ κύκλου πρὸς ὀρθὰς ἀπ' ἄκρας ἀγομένη ἐκτὸς πεσεῖται τοῦ
κύκλου, καὶ εἰς τὸν μεταξὺ τόπον τῆς τε εὐθείας καὶ τῆς περιφερείας ἑτέρα εὐθεῖα οὐ
παρεμπεσεῖται, καὶ ἡ μὲν τοῦ ἡμικυκλίου γωνία ἁπάσης γωνίας ὀξείας εὐθυγράμμου
μείζων ἐστίν, ἡ δὲ λοιπὴ ἐλάττων.

Ἔστω κύκλος ὁ ΑΒΓ περὶ κέντρον τὸ Δ καὶ διάμετρον τὴν ΑΒ· λέγω, ὅτι ἡ ἀπὸ τοῦ Α
τῇ ΑΒ πρὸς ὀρθὰς ἀπ' ἄκρας ἀγομένη ἐκτὸς πεσεῖται τοῦ κύκλου.
Μὴ γάρ, ἀλλ' εἰ δυνατόν, πιπτέτω ἐντὸς ὡς ἡ ΓΑ, καὶ ἐπεζεύχθω ἡ ΔΓ.
Ἐπεὶ ἴση ἐστὶν ἡ ΔΑ τῇ ΔΓ, ἴση ἐστὶ καὶ γωνία ἡ ὑπὸ ΔΑΓ γωνίᾳ τῇ ὑπὸ ΑΓΔ. ὀρθὴ δὲ ἡ ὑπὸ ΔΑΓ· ὀρθὴ ἄρα καὶ ἡ ὑπὸ ΑΓΔ· τριγώνου δὴ τοῦ ΑΓΔ αἱ δύο γωνίαι αἱ ὑπὸ ΔΑΓ, ΑΓΔ δύο ὀρθαῖς ἴσαι εἰσίν· ὅπερ ἐστὶν ἀδύνατον. οὐκ ἄρα ἡ ἀπὸ τοῦ Α σημείου τῇ ΒΑ πρὸς ὀρθὰς ἀγομένη ἐντὸς
πεσεῖται τοῦ κύκλου. ὁμοίως δὴ δείξομεν, ὅτι οὐδ' ἐπὶ τῆς περιφερείας· ἐκτὸς ἄρα.
Πιπτέτω ὡς ἡ ΑΕ· λέγω δή, ὅτι εἰς τὸν μεταξὺ τόπον τῆς τε ΑΕ εὐθείας καὶ τῆς ΓΘΑ περιφερείας ἑτέρα εὐθεῖα οὐ παρεμπεσεῖται.
Εἰ γὰρ δυνατόν, παρεμπιπτέτω ὡς ἡ ΖΑ, καὶ ἤχθω ἀπὸ τοῦ Δ σημείου ἐπὶ τὴν ΖΑ κάθετος
ἡ ΔΗ. καὶ ἐπεὶ ὀρθή ἐστιν ἡ ὑπὸ ΑΗΔ, ἐλάττων δὲ ὀρθῆς ἡ ὑπὸ ΔΑΗ, μείζων ἄρα ἡ ΑΔ τῆς ΔΗ.
ἴση δὲ ἡ ΔΑ τῇ ΔΘ· μείζων ἄρα ἡ ΔΘ τῆς ΔΗ, ἡ ἐλάττων τῆς μείζονος· ὅπερ ἐστὶν ἀδύνατον.
οὐκ ἄρα εἰς τὸν μεταξὺ τόπον τῆς τε εὐθείας καὶ τῆς περιφερείας ἑτέρα εὐθεῖα παρεμπεσεῖται.
Λέγω, ὅτι καὶ ἡ μὲν τοῦ ἡμικυκλίου γωνία ἡ περιεχομένη ὑπό τε τῆς ΒΑ εὐθείας καὶ τῆς
ΓΘΑ περιφερείας ἁπάσης γωνίας ὀξείας εὐθυγράμμου μείζων ἐστίν, ἡ δὲ λοιπὴ ἡ περιεχομένη
ὑπό τε τῆς ΓΘΑ περιφερείας καὶ τῆς ΑΕ εὐθείας ἁπάσης γωνίας ὀξείας εὐθυγράμμου ἐλάττων
ἐστίν.
Εἰ γὰρ ἐστί τις γωνία εὐθύγραμμος μείζων μὲν τῆς περιεχομένης ὑπό τε τῆς ΒΑ εὐθείας καὶ τῆς
ΓΘΑ περιφερείας, ἐλάττων δὲ τῆς περιεχομένης ὑπό τε τῆς ΓΘΑ περιφερείας καὶ τῆς ΑΕ εὐθείας,
εἰς τὸν μεταξὺ τόπον τῆς τε ΓΘΑ περιφερείας καὶ τῆς ΑΕ εὐθείας εὐθεῖα περεμπεσεῖται, ἥτις
ποιήσει μείζονα μὲν τῆς περιεχομένης ὑπό τε τῆς ΒΑ εὐθείας καὶ τῆς ΓΘΑ περιφερείας ὑπὸ
εὐθειῶν περιεχομένην, ἐλάττονα δὲ τῆς περιεχομένης ὑπό τε τῆς ΓΘΑ περιφερείας καὶ τῆς ΑΕ εὐθείας. οὐ παρεμπίπτει δέ· οὐκ ἄρα τῆς περιεχομένης γωνίας ὑπό τε τῆς ΒΑ εὐθείας καὶ τῆς
ΓΘΑ περιφερείας ἔσται μείζων ὀξεῖα ὑπὸ εὐθειῶν περιεχομένη, οὐδὲ μὴν ἐλάττων τῆς περιεχομένης ὑπό τε τῆς ΓΘΑ περιφερείας καὶ τῆς ΑΕ εὐθείας.

ιϛ΄.η αγομενη στη διαμετρο του κυκλου κατα ορθες γωνιες στο ακρο εκτος θα πεσει
του κυκλου,και στο ενδιαμεσο τοπο και της ευθειας και της περιφερειας αλλη
ευθεια δεν παρεμβαλεται,και η μεν του ημικυκλιου γωνια καθε ευθυγραμμης οξειας
γωνιας μεγαλυτερη ειναι,η δε υπολοιπη μικροτερη.

Αποδειξη:

Εστω ο κυκλος ΑΒΓ περι το κεντρον Δ και διαμετρον την ΑΒ,
λεω,οτι η απο του Α στην ΑΒ κατα ορθες γωνιες στο ακρο αγομενη εκτος θα πεσει
του κυκλου.
οχι λοιπον,αλλα αν ειναι δυνατον,ας πεσει εντος ως η ΓΑ,κι ας συνδεθει η ΔΓ.
επειδη ιση ειναι η ΔΑ στην ΔΓ,ιση ειναι και η γωνια ΔΑΓ με την ΑΓΔ,
ορθη δε η ΔΑΓ.ορθη επομενως και ΑΓΔ.του τριγωνου ΑΓΔ τωρα οι δυο γωνιες οι
ΔΑΓ,ΑΓΔ δυο ορθες ειναι.το οποιον ειναι αδυνατον.
επομενως η απο του Α σημειου στη ΒΑ κατα ορθες αγομενη δεν θα πεσει εντος
του κυκλου.
ομοια τωρα θα δειξομε,οτι ουτε επι της περιφερειας.εκτος επομενως.
 ας πεσει ως η ΑΕ.λεω τωρα,οτι στον ενδιαμεσο τοπο και της ΑΕ ευθειας και της ΓΘΑ
περιφερειας αλλη ευθεια δεν παρεμβαλεται.
γιατι αν δυνατον,ας παρεμβληθει ως η ΖΑ,και ας αχθει απο του Δ σημειου επι την ΖΑ
καθετος ΔΗ.κι επειδη ορθη ειναι η ΑΗΔ,μικροτερη δε ορθης η ΔΑΗ,μεγαλυτερη επομενως
η ΑΔ της ΔΗ.ιση δε η ΔΑ στη ΔΘ.μεγαλυτερη επομενως η ΔΘ της ΔΗ,η μικροτερη της
μεγαλυτερης.το οποιο ειναι αδυνατον.
επομενως στον ενδιαμεσο τοπο και της ευθειας και της περιφερειας αλλη ευθεια
δεν παρεμβαλεται.
λεω,οτι και η μεν του ημικυκλιου γωνια η περιεχομενη και υπο της ΒΑ ευθειας και της
ΓΘΑ περιφερειας καθε ευθυγραμμης οξειας γωνιας μεγαλυτερη ειναι,η δε υπολοιπη
η περιεχομενη και υπο της ΓΘΑ περιφερειας και της ΑΕ ευθειας καθε ευθυγραμμης οξειας
γωνιας μικροτερη ειναι.
γιατι αν ειναι καποια γωνια ευθυγραμμη μεγαλυτερη μεν της περιεχομενης υπο και της ΒΑ
ευθειας και της ΓΘΑ περιφερειας,μικροτερη δε της περιεχομενης υπο και της ΓΘΑ
περιφερειας και της ΑΕ ευθειας,στον ενδιαμεσο τοπο και της ΓΘΑ περιφερειας και της
ΑΕ ευθειας ευθεια παρεμβαλεται,η οποια θα κανει μεγαλυτερη μεν της περιεχομενης
υπο και της ΒΑ ευθειας και της ΓΘΑ περιφερειας υπο ευθειων περιεχομενη,μικροτερη
δε της περιεχομενης και υπο της ΓΘΑ περιφερειας και της ΑΕ ευθειας.ομως δεν παρεμ-
βαλεται.επομενως της περιεχομενης γωνιας και υπο της ΒΑ ευθειας και της ΓΘΑ περι-
φερειας δεν ειναι μεγαλυτερη οξεια υπο ευθειων περιεχομενη,ουτε οχι λιγοτερη της
 της περιεχομενης γωνιας και υπο της ΓΘΑ περιφερειας  και της ΑΕ ευθειας
.
Ευκλειδης:τωρα δεν εισαι σε θεση να περιγραψεις την αποδειξη που αποσιωπησαμε;
Μαθητης:και βεβαια ειμαι
Ευκλειδης:ακουω λοιπον

Μαθητης:στην πρωτη περιπτωση: η γωνια υπο και τη περιφερεια ΓΘΑ και την ευθεια
ΒΑ ειναι μεγαλυτερη καθε ευθυγραμμης οξειας γωνιας με μια ευθεια τη ΒΑ,
τοτε η αλλη ευθεια,ας πουμε ΑΖ, της οξειας γωνιας ,δεν μπορει να βρισκεται εντος του
τοπου υπο της ΓΘΑ περιφερειας και της ΑΕ ευθειας,πραγμα που αποδειξαμε ατοπο
να παρεμβαλεται,
επομενως μενει να  τεμνει τον κυκλο,τοτε η σχηματιζομενη ευθυγραμμη οξεια γωνια
ΖΑΒ ειναι φυσικα μικροτερη.οπερ εδει δειξαι.
και στην δευτερη περιπτωση: η γωνια υπο και τη περιφερεια ΓΘΑ και την ευθεια
ΑΕ ειναι μικροτερη καθε ευθυγραμμης οξειας γωνιας με μια ευθεια τη ΑΕ
τοτε η αλλη ευθεια,ας πουμε ΑΖ, της οξειας γωνιας ,δεν μπορει να βρισκεται εντος του
τοπου υπο της ΓΘΑ περιφερειας και της ΑΕ ευθειας,πραγμα που αποδειξαμε ατοπο
να παρεμβαλεται,
επομενως μενει να  τεμνει τον κυκλο,τοτε η σχηματιζομενη ευθυγραμμη οξεια γωνια
ΖΑΕ ειναι φυσικα μεγαλυτερη.οπερ εδει δειξαι
Ευκλειδης:Ευγε,,αποδειχθηκε καθαρα,νοητα,χωρις παρεμβολη αισθητων,μηχανικων,
μεσων,ετσι ακριβως οπως ηθελε ο δασκαλος μας Πλατων
:Ἡ τῇ διαμέτρῳ τοῦ κύκλου πρὸς ὀρθὰς ἀπ' ἄκρας ἀγομένη ἐκτὸς πεσεῖται τοῦ κύκλου,
καὶ εἰς τὸν μεταξὺ τόπον τῆς τε εὐθείας καὶ τῆς περιφερείας ἑτέρα εὐθεῖα οὐ
παρεμπεσεῖται, καὶ ἡ μὲν τοῦ ἡμικυκλίου γωνία ἁπάσης γωνίας ὀξείας εὐθυγράμμου
μείζων ἐστίν, ἡ δὲ λοιπὴ ἐλάττων.
.
.
.

καὶ πᾶσαν κοινωνίαν ἀγαθοῦ τινος ἕνεκεν συνεστηκυῖαν
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΑ Βιβλιο Α',1252a[1],..,1252b[1]
-μεταφραση translation αποσπασματων χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

1252a[1] ἐπειδὴ πᾶσαν πόλιν ὁρῶμεν κοινωνίαν τινὰ οὖσαν καὶ πᾶσαν κοινωνίαν
ἀγαθοῦ τινος ἕνεκεν συνεστηκυῖαν (τοῦ γὰρ εἶναι δοκοῦντος ἀγαθοῦ χάριν πάντα
πράττουσι πάντες), δῆλον ὡς πᾶσαι μὲν ἀγαθοῦ τινος στοχάζονται, μάλιστα δὲ [5]
καὶ τοῦ κυριωτάτου πάντων ἡ πασῶν κυριωτάτη καὶ πάσας περιέχουσα τὰς ἄλλας.
αὕτη δ’ ἐστὶν ἡ καλουμένη πόλις καὶ ἡ κοινωνία ἡ πολιτική.
....
1252b[1] ....ἡ δ’ ἐκ πλειόνων οἰκιῶν κοινωνία πρώτη χρήσεως ἕνεκεν μὴ ἐφημέρου κώμη.
μάλιστα δὲ κατὰ φύσιν ἔοικεν ἡ κώμη ἀποικία οἰκίας εἶναι, οὓς καλοῦσί τινες ὁμογάλακτας,
[παῖδάς τε καὶ παίδων παῖδας]. διὸ καὶ τὸ πρῶτον ἐβασιλεύοντο αἱ πόλεις, καὶ νῦν ἔτι τὰ
[20] ἔθνη· ἐκ βασιλευομένων γὰρ συνῆλθον· πᾶσα γὰρ οἰκία βασιλεύεται ὑπὸ τοῦ πρεσβυτάτου, ὥστε καὶ αἱ ἀποικίαι, διὰ τὴν συγγένειαν. καὶ τοῦτ’ ἐστὶν ὃ λέγει Ὅμηρος

θεμιστεύει δὲ ἕκαστος
παίδων ἠδ’ ἀλόχων. Ὅμηρ. Ὀδ. 9.114

σποράδες γάρ· καὶ οὕτω τὸ ἀρχαῖον ᾤκουν. καὶ τοὺς θεοὺς δὲ διὰ τοῦτο πάντες φασὶ
[25] βασιλεύεσθαι, ὅτι καὶ αὐτοὶ οἱ μὲν ἔτι καὶ νῦν οἱ δὲ τὸ ἀρχαῖον ἐβασιλεύοντο, ὥσπερ δὲ
καὶ τὰ εἴδη ἑαυτοῖς ἀφομοιοῦσιν οἱ ἄνθρωποι, οὕτω καὶ τοὺς βίους τῶν θεῶν.

ἡ δ’ ἐκ πλειόνων κωμῶν κοινωνία τέλειος πόλις, ἤδη πάσης ἔχουσα πέρας τῆς αὐταρκείας ὡς
ἔπος εἰπεῖν, γινομένη μὲν τοῦ [30] ζῆν ἕνεκεν, οὖσα δὲ τοῦ εὖ ζῆν. διὸ πᾶσα πόλις φύσει ἔστιν,
εἴπερ καὶ αἱ πρῶται κοινωνίαι. τέλος γὰρ αὕτη ἐκείνων, ἡ δὲ φύσις τέλος ἐστίν· οἷον γὰρ ἕκαστόν ἐστι τῆς γενέσεως τελεσθείσης, ταύτην φαμὲν τὴν φύσιν εἶναι ἑκάστου, ὥσπερ ἀνθρώπου ἵππου οἰκίας. ἔτι τὸ οὗ ἕνεκα καὶ τὸ τέλος βέλτιστον· 1253a[1] ἡ δ’ αὐτάρκεια καὶ τέλος καὶ βέλτιστον.
ἐκ τούτων οὖν φανερὸν ὅτι τῶν φύσει ἡ πόλις ἐστί, καὶ ὅτι ὁ ἄνθρωπος φύσει πολιτικὸν ζῷον, καὶ
ὁ ἄπολις διὰ φύσιν καὶ οὐ διὰ τύχην ἤτοι φαῦλός ἐστιν, ἢ κρείττων ἢ ἄνθρωπος· ὥσπερ [5] καὶ
ὁ ὑφ’ Ὁμήρου λοιδορηθεὶς

ἀφρήτωρ ἀθέμιστος ἀνέστιος· Ὅμηρ. Ἰλ. 9.63

ἅμα γὰρ φύσει τοιοῦτος καὶ πολέμου ἐπιθυμητής, ἅτε περ ἄζυξ ὢν ὥσπερ ἐν πεττοῖς. διότι δὲ πολιτικὸν ὁ ἄνθρωπος ζῷον πάσης μελίττης καὶ παντὸς ἀγελαίου ζῴου μᾶλλον, δῆλον. οὐθὲν
γάρ, ὡς φαμέν, μάτην ἡ φύσις ποιεῖ· λόγον [10] δὲ μόνον ἄνθρωπος ἔχει τῶν ζῴων· ἡ μὲν οὖν
φωνὴ τοῦ λυπηροῦ καὶ ἡδέος ἐστὶ σημεῖον, διὸ καὶ τοῖς ἄλλοις ὑπάρχει ζῴοις (μέχρι γὰρ τούτου
ἡ φύσις αὐτῶν ἐλήλυθε, τοῦ ἔχειν αἴσθησιν λυπηροῦ καὶ ἡδέος καὶ ταῦτα σημαίνειν ἀλλήλοις),
ὁ δὲ λόγος ἐπὶ τῷ δηλοῦν ἐστι τὸ συμφέρον καὶ [15] τὸ βλαβερόν, ὥστε καὶ τὸ δίκαιον καὶ τὸ
ἄδικον· τοῦτο γὰρ πρὸς τὰ ἄλλα ζῷα τοῖς ἀνθρώποις ἴδιον, τὸ μόνον ἀγαθοῦ καὶ κακοῦ καὶ
δικαίου καὶ ἀδίκου καὶ τῶν ἄλλων αἴσθησιν ἔχειν· ἡ δὲ τούτων κοινωνία ποιεῖ οἰκίαν καὶ πόλιν.
καὶ πρότερον δὲ τῇ φύσει πόλις ἢ οἰκία καὶ ἕκαστος ἡμῶν ἐστιν. [20] τὸ γὰρ ὅλον πρότερον ἀναγκαῖον εἶναι τοῦ μέρους· ἀναιρουμένου γὰρ τοῦ ὅλου οὐκ ἔσται ποὺς οὐδὲ χείρ, εἰ μὴ
ὁμωνύμως, ὥσπερ εἴ τις λέγοι τὴν λιθίνην (διαφθαρεῖσα γὰρ ἔσται τοιαύτἠ, πάντα δὲ τῷ ἔργῳ ὥρισται καὶ τῇ δυνάμει, ὥστε μηκέτι τοιαῦτα ὄντα οὐ λεκτέον τὰ αὐτὰ εἶναι ἀλλ’ ὁμώνυμα.
[25] ὅτι μὲν οὖν ἡ πόλις καὶ φύσει πρότερον ἢ ἕκαστος, δῆλον· εἰ γὰρ μὴ αὐτάρκης ἕκαστος χωρισθείς, ὁμοίως τοῖς ἄλλοις μέρεσιν ἕξει πρὸς τὸ ὅλον, ὁ δὲ μὴ δυνάμενος κοινωνεῖν ἢ μηδὲν δεόμενος δι’ αὐτάρκειαν οὐθὲν μέρος πόλεως, ὥστε ἢ θηρίον ἢ θεός.
φύσει μὲν οὖν ἡ ὁρμὴ ἐν [30] πᾶσιν ἐπὶ τὴν τοιαύτην κοινωνίαν· ὁ δὲ πρῶτος συστήσας μεγίστων ἀγαθῶν αἴτιος. ὥσπερ γὰρ καὶ τελεωθὲν βέλτιστον τῶν ζῴων ὁ ἄνθρωπός ἐστιν, οὕτω καὶ χωρισθεὶς νόμου καὶ δίκης χείριστον πάντων.


1252a[1]επειδη καθε πολη βλεπουμε κοινωνια καποια να ειναι και καθε κοινωνια για
καποιο αγαθο να εχει συσταθει [γιατι για χαριν αυτου που νομιζουν αγαθο τα παντα

πραττουν οι παντες],φανερο πως ολες καποιο αγαθο στοχευουν,και μαλιστα το πιο κυριο

απ'ολα η πιο κυρια απ'ολες κι αυτη που περιεχει ολες τις αλλες.αυτη ειναι η καλουμενη

πολη και η κοινωνια η πολιτικη
.......

 1252b[1].... η δε απο περισσοτερες οικογενειες κοινωνια για πρωτης αναγκης μη εφημερης
κωμη.μαλιστα κατα φυσιν φαινεται η κωμη αποικια της οικογενειας να ειναι,τις οποιες καλουν
καποιοι ομογαλακτες,και τα παιδια και τα παιδια των παιδιων.διοτι πρωτα ειχαν βασιλεια
οι πολεις,και τωρα ακομη τα εθνη.γιατι απο τις βασιλευομενες συνηλθαν.γιατι καθε οικο-
γενεια βασιλευεται απο τον πιο πρεσβυτη.ετσι και οι αποικιες λογω της συγγενειας.κι αυτο
ειναι που λεει ο Ομηρος
διοικει ο καθενας
παιδια και γυναικες
Ὅμηρος. Ὀδυσσεια.ρ 9.στ 114
γιατι σε διασπορα ηταν.κι ετσι τον αρχαιο καιρο κατοικουσαν.και οι θεοι γι'αυτο οι παντες
λενε 1252b.25 εχουν βασιλεια,οτι κι  αλλοι ακομη τωρα αλλοι τον αρχαιο καιρο ειχαν βασιλεια.
κι οπως τις μορφες με τους εαυτους των κανουν ομοιες οι ανθρωποι,ετσι και τις
ζωες των θεων. η δε απο περισσοτερες κωμες κοινωνια τελεια η πολη,αφου ηδη εχει κατορθωσει καθε αυταρκεια μπορει να ειπωθει,γινομενη για χαριν του ζειν,επισης ουσα και για το καλως
ζειν.γι'αυτο καθε πολη φυσει ειναι,ετσι ακριβως κι οι πρωτες κοινωνιες.γιατι το τελος εκεινων
αυτη,η δε φυση τελος ειναι.γιατι αυτο το οποιον καθενα ειναι οταν η γεννηση του τελειωθει,
αυτη λεμε  οτι η φυση ειναι του καθενος,οπως ακριβως του ανθρωπου,αλογου,οικογενειας.ακομη
για χαρη αυτου και το τελος βελτιστον.η δε αυταρκεια και τελος και βελτιστον,απ'αυτα λοιπον φανερο οτι εκ της φυσεως η πολη ειναι.και οτι ο ανθρωπος φυσει πολιτικον ζωον.και ο απολις
λογω φυσης κι οχι λογω επιλογης τοτε λοιπον ακοινωνητος ειναι η' πιο ανωτερος παρα
ο ανθρωπος.οπως ακριβως και ο λοιδορηθης απ'τον Ομηρο
αφυλος ανομος ανεστιος
Ὅμηρος. Ἰλιαδα.ρ 9.στ 63
γιατι ταυτοχρονα ο φυσει τετοιος και τον πολεμο επιθυμει,καθοσον αζευγαρωτος οπως ακριβως
στους πεσσους [των θολων].διοτι πολιτικον ο ανθρωπος ζωον απο καθε μελισσα και απο καθε
σε αγελη ζωο περισσοτερο,φανερο,γιατι τιποτα,οπως λεμε,ματαια η φυση δεν κανει.λογο δε
μονο ο ανθρωπος εχει απο τα ζωα.η μεν φωνη λοιπον του λυπηρου και του ευχαριστου ειναι
σημειο,γι'αυτο και στ'αλλα υπαρχει ζωα [γιατι μεχρι αυτου η φυση αυτων εχει φθασει,να εχουν
την αισθηση του λυπηρου και του ευχαριστου κι αυτα να σημαινουν το ενα στο αλλο],ο δε λογος
για να δηλωσει ειναι το συμφερον και το βλαβερον,επομενως και το δικαιον και το αδικον.
γιατι αυτο προς τ'αλλα ζωα στους ανθρωπους ιδιαιτερο,το μονο του αγαθου και κακου και
δικαιου και αδικου και των αλλων αισθηση εχει.η δε τουτων κοινωνια δημιουργει οικογενεια
και πολη.και υπερτερον απο τη φυση η πολη παρα η οικογενεια και καθενας απο μας ειναι.
γιατι το ολον υπερτερον αναγκαιον ειναι του μερους.γιατι αν αναιρεθει το ολον ουτε υπαρχει
ποδι ουτε χερι,αλλα μονο κατ'ονομα.οπως ακριβως αν καποιος ελεγε την λιθινη[γιατι κατεστρα-
μενη ειναι τετοια],τα παντα δε με το εργο οριζονται και με τη δυνατοτητα,ωστε οχι πλεον
τετοια οντα δεν μπορει να ειπωθει τα ιδια ειναι αλλα κατ'ονομα.λοιπον οτι η πολη και φυσει
και υπερτερη παρα καθενας φανερο,γιατι εαν μη αυταρκης ο καθενας αφου χωρισθει, ομοια με τ'αλλα μερη θα ειναι προς το ολον,αυτος δε που δεν δυναται να κοινωνησει η' τιποτα δεν ζηταει
λογω αυταρκειας κανενα μερος της πολης,τοτε η' θηριο η' θεος.
φυσει λοιπον η ορμη σ'ολους για τετοια κοινωνια.ο δε πρωτος που την συστησε μεγιστων αγαθων αιτιος.γιατι οπως ακριβως και αφου τελειωθει βελτιστον των ζωων ο ανθρωπος ειναι,ετσι και
αφου χωρισθει απ'το νομο και τη δικαιοσυνη χειριστον παντων.
.
.
.

Αισώπου μύθοι ηθικώτατοι
εις απλήν φράσιν
Έκδοσις Βενετίας 1877

Αἰσώπου Μῦθο
 Ἀετὸς καὶ κολοιὸς καὶ ποιμήν
(μετάφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis)

Ἀετὸς καταπτὰς ἀπό τινος ὑψηλῆς πέτρας ἄρνα ἥρπασε· κολοιὸς δὲ τοῦτο θεασάμενος
διὰ ζῆλον τοῦτον μιμήσασθαι ἠθέλησε· καὶ δὴ καθεὶς ἑαυτὸν μετὰ πολλοῦ ῥοίζου ἐπὶ
κριὸν ἠνέχθη. Ἐμπαρέντων δὲ αὐτοῦ τῶν ὀνύχων τοῖς μαλλοῖς, ἐξαρθῆναι μὴ δυνάμενος ἐπτερύσσετο, ἕως ὁ ποιμήν, τὸ γεγονὸς αἰσθόμενος, προσδραμὼν συνέλαβεν αὐτὸν καὶ
περικόψας αὐτοῦ τὰ ὀξύπτερα, ὡς ἑσπέρα κατέλαβε, τοῖς ἑαυτοῦ παισὶν ἐκόμισε. Τῶν δὲ πυνθανομένων τί εἴη τὸ ὄρνεον, ἔφη· «Ὡς μὲν ἐγὼ σαφῶς οἶδα, κολοιός, ὡς δὲ αὐτὸς
βούλεται, ἀετός.»
Οὕτως ἡ πρὸς τοὺς ὑπερέχοντας ἅμιλλα, πρὸς τῷ μηδὲν ἀνύειν, καὶ ἐπὶ συμφοραῖς
προσκτᾶται γέλωτα.

Αἰσώπου Μῦθοι
Αετός και καλιακούδα και βοσκος

ένας αετός αφού ρίχτηκε κάτω από κάποιο ψηλό βράχο ένα αρνί αρπαξε.μια καλιακούδα
αυτό βλεπωντας από ζήλια αυτόν να μιμηθεί θέλησε.και κατεβαίνοντας λοιπόν με πολύ
θόρυβο φτερών σ'ενα κριάρι επιτέθηκε. καρφωνοντας τα νύχια της στα μαλλιά να το σηκώσει
μη μπορώντας φτερουγιζε να πεταξει.μεχρι που ο βοσκός το γεγονός αντιλαμβανομενος προς
το μέρος τρέχοντας την επιασε και κοβωντας τις άκρες των φτερών της όταν βραδιασε στα
παιδιά του έφερε.στο ερώτημα αυτων ποιο να είναι το πουλί είπε:'οπως εγώ καλά γνωριζω καλιακούδα,όπως ομως αυτή θέλει αετος'
Έτσι ο συναγωνισμός με αυτούς που υπερέχουν σε αποτυχία καταληγει και πανω στις
συμφορές προστίθεται η γελοιοτητα
.
.

Αισωπος-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis


Αἰσώπου Μῦθοι
Κηπουρὸς καὶ κύων / κηπουρός και σκυλος
-μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Κηπωροῦ κύων εἰς φρέαρ κατέπεσεν. Ὁ δὲ κηπωρὸς βουλόμενος αὐτὸν ἐκεῖθεν
ἀνενεγκεῖν, κατῆλθε καὶ αὐτὸς εἰς τὸ φρέαρ. Οἰηθεὶς δ’ ὁ κύων ὡς κατωτέρω μᾶλλον
αὐτὸν παραγέγονε καταδῦσαι, τὸν κηπωρὸν στραφεὶς ἔδακεν. Ὁ δὲ μετ’ ὀδύνης ἐπανιών·
«Δίκαια, φησί, πέπονθα· τί δήποτε γὰρ τὸν αὐτόχειρα σῶσαι ἐσπούδασα;»

Ὁ μῦθος πρὸς ἀδίκους καὶ ἀχαρίστου

ενός κηπουρού ο σκύλος σε πηγάδι μέσα έπεσε.ο κηπουρός θελωντας από εκεί να
τον ανεβάσει κατέβηκε κι αυτός στο πηγάδι.νομιζοντας σκύλος ότι μάλλον ήρθε
πιο κάτω να τον βυθίσει στρεφοντας τον κηπουρό δάγκωσε.αυτος πονωντας αφού ανέβηκε,'δικαια'ειπε,έχω πάθει.γιατι στο κάτω κάτω αυτόν που από μονος του έπεσε
να σώσω προσπαθησα;

Ο μύθος είναι ,για τους άδικους κι αχαριστους
.
.
.

Προσφυγικες γειτονιες του Πειραια

Λαϊκές Ιστοριες
Ατυπη Ιστορία-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

συνειθιζε να πηγαίνει στις λαϊκές συνοικίες του Πειραιά,εκεί μπορούσες ν'ακουσεις
να τραγουδάνε,αυθεντικές φωνές.κυριως γυναίκες.στο πλυσταριό.στο μαγειρείο.
εκεινη τη μέρα η φωνή που άκουσε τον μάγεψε,στάθηκε.φωναξε.ε ποιος τραγουδάει.
η φωνή σταμάτησε.μια γυναίκα βγήκε στο παράθυρο.εγω.ειπε.εχεις ωραία φωνή.
της απάντησε.θελω να σ' ακούσω.η γυναίκα κατέβηκε και του άνοιξε.ζω με τη μάνα
μου,του είπε,έχει άνοια,αλλά θέλει να της τραγουδάω λένε πως αυτοί με άνοια είναι
σαν μικρά παιδιά.στο πίσω μέρος του σπιτιού υπήρχε αυλή κι ένας μικρός κήπος.ανοιξη.
τα λουλούδια ανθισμένα.η γυναίκα του έκανε καφέ.καθησε στο τραπέζι.δεν με πειράζει
αν με κακολογησουν.εβαλα άντρα στο σπίτι το πρόσωπο της σοβαρεψε.τωρα πια δεν
με νοιάζει.ειμαι σαράντα χρόνων.κανενας δεν με θέλει.γελασε πίκρα.ουτε και θέλω να
με θέλει.η φωνή της σκληρή.ηταν ακόμα όμορφη.ψηλη λεπτή μελαχρινή μεγάλα μαύρα
ματια.του διηγήθηκε την ιστορία της.την πατρίδα που είχανε.το βίος τους τον πόλεμο.
την προσφυγιά.τη σκληρότητα των ανθρώπων εδω.ειχανε όμως πείσμα και περηφάνεια.
μοναχοκόρη.ο πατέρας αρρώστησε.τα πνευμόνια του σάπισαν.οι κακουχίες κι οι στεναχώριες
της ζωης.εφυγε.αυτη κι η μάνα δούλεψαν σκληρα.στα δεκαοκτώ γνώρισε έναν άντρα.στην
αρχή δεν κατάλαβε.τον αγαπούσε.της έλεγε ψέματα.την γέλασε.πηρε  τις οικονομίες της κι εξαφανίσθηκε.τον εψαξε δεν τον βρήκε.ειπαν πως πήγε στην Αμερική.παντρευτηκε με άλλη γυναίκα.δεν τον μισεί.δεν θέλει το κακό του.ετσι είναι οι άνθρωποι.αδυνατοι.φοβουνται.
τρεμουν την ανέχεια.δεν θα πει πως της κατέστρεψε τη ζωή.χρηματα της πήρε.αυτα αν τα
άσεις τα ξαναποχτας.ο έρωτας;τι είναι.ενα παιχνίδι μεταξύ των ανθρώπων.χανεις η' κερδίζεις.
αυτη έχασε.δεν πειράζει.απο τότε γνώρισε πολλούς άντρες.κανεναν δεν ήθελε να παντρευτει.
τους το έλεγε απ'την αρχη.ουτε παιδιά.γιατι να φέρει καινούργια θύματα στον κόσμο.πολεμος.
προσφυγια.φτωχεια.γι'αυτο τραγουδαώ,συνεχισε.ξεχνιεμαι.τραβαω τη ψυχή μου.να πεταχτεί έξω.
να μην σκάσει.ειναι ωραία να τραγουδας.και στους άλλους αρέσει.ο πατερας μου τραγουδούσε ωραια.κι η μάνα μου είχε γλυκεια φωνή.κανανε ντουέτο μαζί.ηταν ταιριαστό ζευγάρι.απο τότε
που τον έχασε μελαγχόλησε.στην αρχή δεν έτρωγε.εμεινε η μισή.τη νύχτα δεν κοιμότανε.την
άκουγα που έκλαιγε.σιγα σιγά έχασε το μυαλό της.τωρα τρώει.φαινεται ευτυχισμένη.ισως μέσα
στο σαλεμενο της μυαλό ξαναβρήκε το τέρι της.την αγαπώ πολύ.καθομαι δίπλα της.την αγκαλιαζω και της τραγουδάω.της ζήτησε να του πει ένα τραγούδι.αυτο που τραγουδούσε πριν.οταν την έκοψε.αυτο θες;είπε η γυναίκα,άρχισε να τραγουδάει.κατηγορω τη κοινωνια.αναστατωθηκε
η καρδιά του .η όμορφη γυναίκα σχεδόν ακίνητη τραγουδούσε.οτι συνέβαινε συνέβαινε βαθειά
μέσα της.ολη η συντριβή.ολο το παράπονο.ολη η πικρα.το παραμικρό.τιποτα,στην επιφάνεια.
την ερωτεύτηκε.και μετά είπε και δεύτερο τραγουδι,είμαι τσιγάρο λαϊκό,οταν τελείωσε την ευχαρίστησε.της είπε πως είναι επαγγελματίας μουσικός και ψάχνει για φωνές σαν τη δική της.
να τραγουδήσει τα τραγούδια του.της είπε για τη δουλειά.το μεροκάματο.τους δίσκους.
εκεινη του είπε πως δεν θέλει τα κέντρα,το παλκο,.τη νύχτα.αν θέλει μόνο να τραγουδάει σε δίσκους.τα κέντρα και η νύχτα είναι ζωή που δεν την θελει.συμφωνησε κι εκεινος.εχεις δίκιο
της ειπε.επειτα,του είπε,γράφω και στίχους.του έφερε το τετράδιο που έγραφε.το κοίταξε.θα
το κρατήσω,αν θελεις.της είπε.συμφωνησαν για τους δίσκους.προβες θα κάνανε σπίτι της.να'ναι κοντά στη μάνα.πριν φύγει είδε τη μάνα.ειχε μεγάλα όμορφα μάτια.χαμογελουσε.
την ευχαρίστησε για τη φιλοξενία.θα ξανάρθω της είπε.κι εφυγε

.

.
ΜΠΕΛΛΟΥ - ΧΙΩΤΗΣ- ΚΛΟΥΒΑΤΟΣ- ΚΑΤΗΓΟΡΩ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

https://youtu.be/DVbrm67WZE8


.
.
Σωτηρια Μπέλλου-Το λαϊκό τσιγάρο
https://youtu.be/OhJ4Y1FcECE


.
.
.

Γαληνος και Ιπποκρατης,ιταλικη τοιχογραφια

Ουκ ένι ιατρικήν είδέναι, όστις μη οίδεν ό τι εστίν άνθρωπος.
ΙΠΠΟΚΡΑΤΗΣ ΕΠΙΔΗΜΙΩΝ Α
Κατάστασις πρώτη 1-Ἄρρωστοι τέσσαρες καίδεκα θ',ιδ'
-μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Ιπποκρατειαι Αρχαι:
Ο βίος βραχύς, η δε τέχνη μακρή, ο δε καιρός οξύς,
η δε πείρα σφαλερή, η δε κρίσις χαλεπή
[η ζωη συντομη,η επιστημη μακροχρονη,η ευκαιρια βιαστικη,
η πειρα σφαλει,η κριση δυσκολη]]
Ουκ ένι ιατρικήν είδέναι, όστις μη οίδεν ό τι εστίν άνθρωπος
[δεν γινεται την ιατρικη να γνωριζει οποιος δεν γνωριζει τι ειναι ο ανθρωπος]
Κάλλιον το προλαμβάνειν ή το θεραπεύειν.
[πιο καλα να προλαμβανεις παρα να θεραπευεις]
Ασκείν περί τα νοσήματα δύο, ωφελείν ή μη βλάπτειν.
[Να ασκεις στα νοσηματα αυτα τα δυο,να ωφελεις και να μην βλαπτεις]
Primum, non nocere.
[πρωτον,να μην βλαπτεις]
Ου δώσω δε ουδέ φάρμακον ουδενί αιτηθείς θανάσιμον
[δεν θα δωσω κανενα φαρμακο σε κανεναν που θα ζητησει θανασιμο]
Παν το πολύ τη φύσει πολέμιον
[οτιδηποτε πολυ στη φυση αντιθετο]

Ιπποκρατειος Ιατρικη:
προληψη/προγνωση
εναντιον των προληψεων των δεισιδαιμονιων

Ιπποκρατειος Τριαδικη Αρχη:
1.αρρωστος-2.αρρωστεια-3.ιατρος

Ιπποκρατειος Τριαδα Μεθοδου:
1.κλινικη παρατηρηση-2.εμπειρια-3.ορθολογισμος

Ιπποκρατειος κλινικη παρατηρηση:
οι αρρωστεις δεν ειναι στατικες αλλα ειναι εξελισσομενες,εως το τελος τους,την λυση
την κριση[τελεος,λυσις,κρισις]

Ιπποκρατειος εξεταση:
1.Ιπποκρατειον προσωπειον:η οψη του αρρωστου
2.Ιπποκρατειοι δακτυλοι:δακτυλοσκοπηση οργανων μερων σωματος
3.Ιπποκρατειος σεισις:πιεση σε θωρακα,κοιλια

ΙΠΠΟΚΡΑΤΗΣ ΕΠΙΔΗΜΙΩΝ Α
Κατάστασις πρώτη
I. Ἐν Θάσῳ φθινοπώρου περὶ ἰσημερίην καὶ ὑπὸ πληιάδα ὕδατα πολλά, συνεχέα
μαλθακῶς, ἐν νοτίοις. χειμὼν νότιος, σμικρὰ βόρεια, αὐχμοί· τὸ σύνολον ἔς γε
χειμῶνα οἷον ἔαρ γίνεται. ἔαρ δὲ νότιον ψυχεινόν, σμικρὰ ὕσματα. θέρος ὡς ἐπὶ τὸ
πολὺ ἐπινέφελον. ἀνυδρίαι. ἐτησίαι ὀλίγα, σμικρά, διεσπασμένως ἔπνευσαν.
Γενομένης δὲ τῆς ἀγωγῆς ὅλης ἐπὶ τὰ νότια καὶ μετ᾽ αὐχμῶν, πρωὶ μὲν τοῦ ἦρος ἐκ
τῆς πρόσθεν καταστάσιος ὑπεναντίης καὶ βορείου γενομένης ὀλίγοις ἐγίνοντο καῦσοι
καὶ τούτοισι πάνυ εὐσταθέες, καὶ ὀλίγοις ᾑμορράγει οὐδ᾽ ἀπέθνῃσκον ἐκ τούτων.
ἐπάρματα δὲ παρὰ τὰ ὦτα πολλοῖσιν ἑτερόρροπα καὶ ἐξ ἀμφοτέρων, τοῖσι πλείστοισιν
ἀπύροισιν ὀρθοστάδην· ἔστι δὲ οἳ καὶ σμικρὰ ἐπεθερμαίνοντο. κατέσβη πᾶσιν ἀσινέως
οὐδ᾽ ἐξεπύησεν οὐδενὶ ὥσπερ τὰ ἐξ ἄλλων προφασίων. ἦν δὲ ὁ τρόπος αὐτῶν χαῦνα,
μεγάλα, κεχυμένα, οὐ μετὰ φλεγμονῆς, ἀνώδυνα· πᾶσιν ἀσήμως ἠφανίσθη. ἐγίνετο δὲ
ταῦτα μειρακίοισι, νέοισιν, ἀκμάζουσι, καὶ τούτων τοῖσι περὶ παλαίστρην καὶ γυμνάσια
πλείστοισι· γυναιξὶ δὲ ὀλίγῃσιν ἐγίνετο. πολλοῖσι δὲ βῆχες ξηραὶ βήσσουσι καὶ οὐδὲν
ἀνάγουσιν· φωναὶ βραγχώδεες. οὐ μετὰ πολύ, τοῖσι δὲ καὶ μετὰ χρόνον, φλεγμοναὶ
μετ᾽ ὀδύνης ἐς ὄρχιν ἑτερόρροποι, τοῖσι δὲ ἐς ἀμφοτέρους. πυρετοὶ τοῖσι μέν, τοῖσι
δ᾽ οὔ. ἐπιπόνως ταῦτα τοῖσι πλείστοισι. τὰ δ᾽ ἄλλα ὅσα κατ᾽ ἰητρεῖον ἀνόσως διῆγον.
.
ΙΠΠΟΚΡΑΤΗΣ Ἄρρωστοι τέσσαρες καίδεκα θ',ιδ'
[θ᾽.] Κρίτωνι ἐν Θάσῳ ποδὸς ὀδύνη ἤρξατο ἰσχυρὴ ἀπὸ δακτύλου τοῦ μεγάλου ὀρθοστάδην περιιόντι. κατεκλίνη αὐθημερόν, φρικώδης, ἀσώδης, σμικρὰ ὑποθερμαινόμενος, ἐς νύκτα παρεφρόνησεν. δευτέρῃ οἴδημα δι᾽ ὅλου τοῦ ποδὸς καὶ περὶ σφυρὸν ὑπέρυθρον μετὰ συντάσιος, φλυκταινίδια μέλανα, πυρετὸς ὀξύς, ἐξεμάνη· ἀπὸ δὲ κοιλίης ἄκρητα, χολώδεα, ὑπόσυχνα.
ἀπέθανεν ἀπὸ τῆς ἀρχῆς δευτεραῖος

δ᾽.] Μελιδίῃ, ἣ κατέκειτο παρὰ Ἥρης ἱρόν, ἤρξατο κεφαλῆς καὶ τραχήλου καὶ στήθεος
πόνος ἰσχυρός· αὐτίκα δὲ πυρετὸς ὀξὺσἔλαβεν· γυναικεῖα δὲ σμικρὰ ἐπεφαίνετο· πόνοι
τούτων πάντων συνεχέες. ἕκτῃ κωματώδης, ἀσώδης, φρικώδης, ἐρύθημα ἐπὶ γνάθων,
σμικρὰ παρέκρουσεν. ἑβδόμῃ ἵδρωσε, πυρετὸς διέλιπεν, οἱ πόνοι παρέμενον, ὑπέστρεψεν,
ὕπνοι σμικροί· οὖρα διὰ τέλεος εὔχρω μέν, λεπτὰ δέ· διαχωρήματα λεπτά, χολώδεα,
δακνώδεα, ὀλίγα, μέλανα, δυσώδεα διῆλθεν, οὔροις ὑπόστασις λευκή, λείη· ἵδρωσεν.
ἐκρίθη τελέως ἑνδεκάτῃ.

ΙΠΠΟΚΡΑΤΗΣ ΕΠΙΔΗΜΙΩΝ Α
Κατάστασις πρώτη
I.στη Θασο το φθινοπωρο κατα την ισημερια και με τις Πλειαδες βροχες πολλες,συνεχως
σιγανες,με νοτιαδες.χειμωνας υγρος,ασθενεις βοριαδες,ανομβρια,γενικα ο χειμωνας σαν
ανοιξη ηταν.η ανοιξη υγρη με ψυχρα,ψιχαλες.το καλοκαιρι επι το πλειστον με συννεφιες.
ξηρασιες.λιγα μελτεμια ασθενη,και αραια φυσηξαν.ολος ο καιρος ηταν γυρισμενος σε
νοτιαδες  και ανομβριες,νωρις ομως την ανοιξη απ'την προηγουμενη αντιθετη κατασταση
και με βοριαδες εγινε σε λιγους συνεβηκαν πυρετοι κι αυτοι αρκετα ηπιοι,και σε λιγους
αιμορραγιες αλλα δεν πεθαιναν απ'αυτες.σε πολλους πρηξιματα στ'αυτια απ'τη μια μερια
και απ'τις δυο,στους πιο πολλους απυρετα δεν τους ερριξαν στο κρεβατι.ειναι δε κι αυτοι
που λιγο θερμαινονταν.σβηστηκαν εντελως σ'ολους χωρις βλαβη ουτε βγηκε πυον σε
κανενα οπως σ'αυτα απ'αλλες αιτιες.ηταν κατα τη ποιον τους πλαδαρα,μεγαλα,διασκορπι-
σμενα,οχι φλεγμονωδη,χωρις πονο.σ'ολους χωρις σημαδια αφανισθηκαν.αυτα παρουσια-
σθηκαν στους εφηβους,στους νεους,σ'αυτους πανω στην ακμη,και στους πιο πολλους
απ'αυτους στη παλαιστρα και στα γυμναστηρια. σε λιγες δε γυναικες παρουσιασθηκε.
σε πολλους πιανει ξερος βηχας και τιποτα δεν βγαζουν.η φωνη βραγχνιαζει.μετα απο
λιγο,και σ'αλλους αργοτερα,φλεγμονες με πονο στους ορχεις  απ'τη μια μερια,σ'αλλους
δε απ'τις δυο.πυρετος σ'αλλους,σ'αλλους οχι.αυτα επιπονα στους πιο πολλους.κατα
τ'αλλα μη εχοντας τετοια νοσο που θελει γιατρο την περασαν.

ΙΠΠΟΚΡΑΤΗΣ δεκα τεσσερις αρρωστοι,θ',ιδ'
[θ᾽.] στον Κριτωνα στη Θασο του ποδιου πονος αρχισε ισχυρος απ'το δακτυλο το μεγαλο
οταν ορθιος στεκονταν,ξαπλωσε στο κρεβατι την ιδια μερα,με ριγη,ναυτια,σταδιακα
θερμαινονταν ,τη νυχτα παραληρουσε,τη δευτερη μερα πρηστηκε ολο το ποδι και στον
αστραγαλο κατακοκκινο σε διαταση,μικρες φουσκαλες μαυρες,πυρετος οξυς,παραφρο-
νησε,απ'τη κοιλια ανακατα ξερασματα,χολη,καπως συχνα.πεθανε τη δευτερη μερα απο
την αρχη

[ιδ᾽.]στη Μελιδια,η οποια ηταν κατακειτη κοντα στο ιερο της Ηρας, αρχισε απ'το κεφαλι
κι απ'το λαιμο κι απ'το στηθος πονος ισχυρος,αμεσως πυρετος οξυς την επιασε,κι αιμα
περιοδου λιγο φανηκε.συνεχεις πονοι σόλα αυτα.εκτη μερα σε κωματωδη κατασταση,
ναυτια,ριγη,κοκκινισμα στα σαγονια,μικρη παρακρουση.εβδομη μερα ιδρωσε.ο πυρετος
επαυσε.οι πονοι παρεμειναν,υποτροπιασε,ελαχιστος υπνος,ουρα εντελως χρωματιστα,
αραια,κοπρανα αραια,χρωμα χολης,ανωμαλα,λιγα,μαυρα,με δυσωδια εξερχονται,στα
ουρα κατακαθι λευκο,λειο.ιδρωσε.κριθηκε εν τελει την εντεκατη μερα.
.
.
.

Συμπλεγμα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Το Κτίριο-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

χτύπησε.ανοιξαν.μπηκε.σταθηκε όρθιος.η διπλανή αίθουσα χωρίζονταν με διαφανές γυαλί.
ειδε.μια νεαρή γυναίκα γυμνή.την κρατούσε μια άλλη ηλικιωμένη γυναικα ντυμενη με μαύρο
μακρύ φόρεμα.ενας άντρας με σκούρο κουστούμι,αυτό το είδε,κάρφωσε με ένα σφυρί προγκες
στα μάτια της.το θύμα ούρλιαξε.αυτο δεν το άκουσε,είδε τον τρομακτικο σπασμό στο στόμα της.
η ηλικιωμένη γυναίκα την έσπρωξε και την πέταξε κάτω.τοτε του φώναξαν να περάσει.ανοιξε
τη πόρτα.εκει μέσα στην αίθουσα ήταν ένας άντρας ψηλός αδύνατος περίπου σαράντα χρόνων
με σκούρο κουστούμι και μια γυναίκα της ίδιας ηλικιας.στο τραπέζι που κάθονταν ο άντρας
ήταν ένα σκάκι.ας αρχίσουμε,κύριε,του είπε,με μια παρτίδα σκάκι.πρεπει να σκηνοθετουμε
τα πράγματα.η αισθητική εχει κεφαλαιωδη σημασία για μας.η γυναίκα κάθησε στο πιάνο θα απορειιτε τι ήταν αυτό που είδατε;
πραγματικό;μια μυθοπλασία ήταν,ένα βιντεο,ο τείχος είναι ένα video wall,άλλωστε το διαπιστωνεται,δεν υπάρχει διάφανο διαχωριστικό τζαμί.η κύριε έπαιζε στο πιάνο.ο άλλος έκανε
ματ και τελείωσε το σκάκι.τωρα,εγώ,θα φύγω,είπε ο άντρας,η Ελιζα θα σας ενημερώσει.οταν
έφυγε ο ψηλός άντρας η γυναίκα τον ρωτησε τι θα πιει;ουίσκι χωρίς πάγο,απάντησε,το βίντεο,
που ειδατε,είναι πραγματικό γεγονός,η νεαρή γυναίκα με τη θέληση της συμμετείχε,αυτό μας
είχε πει πως ήταν η επιθυμία της,κι αυτό πραγματοποιη-
θηκε,πέρασαν σε μια διπλανή αίθουσα,κόκκινο βελούδο στο πάτωμα,και οι τοιχοι καλυμενοι
με καθρέφτες,στο κέντρο της,δύο καρέκλες,ας καθήσουμε εδώ,είπε η γυναίκα,ας αρχίσουμε,εμείς
 υπακουμε στις επιταγές της φύσης,ότι είναι φυσικό είναι γενικά καλό,κάθε παρέκκλιση από τη
φύση προκαλεί δυστυχία,θελουμε να μας ετοιματε σαν ειδικός που είστε,ένα σχέδιο που θα
δοξάζει τη φύση,όσο ακραίο κι αν είναι θα εφαρμοστει κατά γράμμα,θα πληρωθείτε με όσα
χρήματα θέλετε,ούτε μας ενδιαφέρει το κόστος της εφαρμογής,είμαστε,η ομάδα,πέντε γυναίκες
και πέντε άντρες,εξέχοντα μέλη της υψηλής κοινωνίας,βρισκόμαστε σε αυτό το απομονωμένο κτίριο,έχουμε αυστηρή περιφρούρηση,κάμερες,σκυλιά,φρουρούς,τα είδατε,αδιαπεραστος χώρος,
δεν συμφωνείτε;αυτός ρώτησε τη γυναίκα για τις ιδιαιτερότητες των δέκα μελων της ομάδας,
η γυναίκα απαρίθμησε για κάθε έναν,αλλά και τους συνδιασμούς των,
περασαν εφτά μέρες πήγε στο κτίριο με το σχέδιο που ετοίμασε,συνάντησε τη γυναίκα,το παρουσίασε,καταπληκτικό,ανεφώνησε ενθουσιασμένη η γυναίκα,
μετά από τρεις ημέρες,στην ευρύτερη περιοχή,έγιναν,σύμφωνα με τα στοιχεία της αστυνο-
μίας,κατά τη νύχτα,το χρονικο διάστημα 11 έως 12 η ωρα ,100 απαγωγές,50 νεαρα κορί-
τσια  και 50 νεαρά αγόρια,διαφόρων κοινωνικών τάξεων, οι απαγωγείς, έδρασαν αστραπι-
αία βάσει κάποιου κοινού σχεδίου,όλες  οι εξονυχιστες ερευνες,και συνεχίζονται ένα εξα-
μηνο και πλέον,αποδείχθηκαν άκαρπες,βαθύ μυστήριο καλύπτει την υπόθεση,
όταν μετά από εφτα μήνες επισκέφθηκε, το κτιριο όπως είχε προγραμματισθεί,συνάντησε
πάλι την ίδια κυρία και το ψηλό άντρα με το σκούρο κουστούμι,έπαιξαν σκάκι και η γυναίκα
στο πιάνο,όταν τελείωσαν,η γυναίκα τον ρώτησε αν θέλει να δει ένα από τα δρώμενα,
απάντησε πως δεν έχει κανέναν ενδιαφέρον,παρ'ολ'αυτα δέχθηκε,στη διπλανή αίθουσα με
το βελουδο και τους καθρέφτες είδε,σας άρεσε κυριε,; άκουσε τη γυναίκα,ομολογώ,απάν-
τησε,πως ξεπερνάει η πραγματοποίηση του οποιαδήποτε φαντασία μου,την ακολούθησε σε
διάφορες αίθουσες,σε μια πήρε μέρος και αυτή,στις τέλος του είπε ένα θέατρο παίζουμε,
υπακούοντας στη φύση,ομως η παρασταση φτανει στο τελος της,ελαχιστοι απο τους 100
ηθοποιους υφιστανται,χρειαζεται ανανεωση,συνεχως ανανεωση,
επέστρεψαν στην αρχική αίθουσα,παρεδωσε το καινούργιο πρόγραμμα,λεπτομερώς κατε-
γραμμενο,υπέροχο,θεσπέσιο,ανεφώνησε η κυρία,και υπεγραψε την επιταγή πληρωμής του,
.
.
.

Μελαμποδας Sigmund Freud-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΠΡΟΙΤΙΔΕΣ-ΙΦΙΚΛΟΣ.ΔΥΟ ΨΥΧΑΝΑΛΥΤΙΚΕΣ ΘΕΡΑΠΕΙΕΣ ΤΟΥ ΜΕΛΑΜΠΟΔΑ,
Απολλοδωρος Βιβλιοθηκη,Β 2.2-Α 9.12,Παυσανιας,Αρκαδικα VIII.18
μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

[ολα αυτα βεβαια με την φιλικη συναινεση του Sigmund Freud]
ο Μελαμποδας[14 αι. π.Χ]ειναι ο πρωτος ψυχαναλυτης και ψυχιατρος θεραπευτης,
μαντις αριστος,με φαρμακα και καθαρμους
1.περιπτωση:ομαδικη υστερια:οι Προιτιδες
οι Προιτιδες,Ιφινοη,Ιφιανασσα,Λυσιππη απο τη Τιρυνθα κορες του βασιλια Προιτου
οταν ηταν σε ωρα γαμου απο μανια κατεληφθηκαν,νομιζοντας πως ειναι δαμαλες
τριγυριζαν στο Αργος στην Αρκαδια και στη Πελοποννησο,παρασερνοντας στην μανια
κι αλλες γυναικες που αφου σκοτωναν τα παιδια τους κι αφηναν τα σπιτια τους περι-
πλανιονταν στις ερημιες,ο Μελαμποδας κληθηκε να τις θεραπευσει με αμοιβη,τα δυο
τριτα του βασιλειου του Προιτου  ,το ενα γι'αυτον και το αλλο για τον αδελφο του Βιαντα..
Τι συνεβηκε;οι Προιτιδες επασχαν απο τον Φοβο του Φαλλου,οτι αν εισχωρησει μεσα
τους,στον κολπο,φοβονταν θα τις τραυματισει,γι'αυτο ειχαν αναπτυξει ναρκισιστικο ειναι,
υπερ ερωτα του σωματος τους,του εαυτου τους,το ιφι,στα ονοματα των δυο,δηλωνει
ισχυ,δυναμη, Ιφι+νοη,νους-ισχυρος νους,Ιφι+ανασσ-ισχυρη βασιλισα,και στη τριτη Λυσιππη,
Λυω+ιππος-λυω,τιθασσευω,τον ιππο,ο ιππος ειναι φαλλικο συμβολο,οταν λοιπον ηρθε
η ωρα του γαμου τρομαξαν με την ιδεα του φαλλου στο γαμηλιο κρεβατι να εισχωρει
μεσα τους και να τις τραυματιζει,ετσι αρνηθηκαν την Ηρα,προστατιδα του γαμου,
και μαλιστα του πιστου με ισχυρα προσωπα εξουσιας[δηλαδη κατ'εξοχη φαλλικα]
και περιφρονησαν το ξοανο της[το ξυλινο γλυπτο της],αλλο ενα φαντασμα,εικονα,
του φοβερου φαλλου,ουτε και τον Διονυσο καταδεχονταν με την ελευθεριοτητα
του,το κρασι που κοιμιζει το νου,τους φαλλικους θυρσους,ολα αυτα ειναι το Υπερ Εγω
αντιπαλο καταπιεστικο στο Εγω τους που εχει διαμορφωθει στην απωθηση,στη ληθη
του Id,το Ασυνειδητου Αυτο,επομενως αντιδρουν βιαια,υστερικα,να μην λειτουργησει
ο Φαλλος.εκδηλωνουν υστερια,καταλαμβανονται απο μανια,φαντασιωνουν πως
ειναι δαμαλες και ξεφευγουν στη φυση,στα ορη και στις ερημιες,κι οι αλλες γυναικες
θεωρωντας τα παιδια τους σαν τον ξαναγεννημενο απο μεσα τους φαλλο,παλι ομως
τραυματικα αποκομμενο απ'αυτες,μην αντεχοντας την εικονα του ορατου ευνουχισμου
τους σκοτωνουν τα παιδια,καταστρεφοντας τον εξουσιαστικο φαλλο,
εδω,σ'αυτη την ομαδικη υστερια λογω του Φοβου του Φαλλου,δρα ο Μελαμποδας,
ως ψυχαναλυτης και ψυχιατρος θεραπευτης,με θεουργιες με φαρμακα και καθαρμους,
χρησιμοποιει το λογο,αλαλαγμους,το θεατρο,τον ενθεο χορο,το φυτο ελλεβορο,δηλη-
τηριο, αλλα και φαρμακο για ηρεμια,αντιεμμετικο,επισης το νερο,στους καθαρμους,κρυο
παγωμενο ως ψυχρολουσια να τις συνεφερει,θερμο καυτο να τις χαλαρωσει,αλλα και να
τις καθαρισει,να δεχτουν την 'κανονικη' ζωη,και φυσικα τους νεαρους,να ξεφοβηθουν
το αρσενικο και νατο  ερωτευθουν ως θηλυκα,
στη αρχη,φαντασιωνουν,πως τις κυνηγα ο Φαλλος ,[Μελαμποδας και νεαροι]και φευγουν
εντρομες να ξεφυγουν και στο τελος με τη ψυχαναλυτικη μεθοδο και τη ψυχιατρικη θεραπεια
ο Μελαμποδας της ημερευει,ωστε αποβαλοντας το Ναρκισιστικο Εγω να γοητευθουν απο τον
Φαλλο,και να παυσει η υστερια τους

ΠΡΟΙΤΙΔΕΣ-Απολλοδωρος Βιβλιοθηκη,Β 2.2
  Β 2,2 καὶ γίνεται Ἀκρισίῳ μὲν ἐξ Εὐρυδίκης τῆς Λακεδαίμονος Δανάη, Προίτῳ δὲ ἐκ Σθενεβοίας Λυσίππη καὶ Ἰφινόη καὶ Ἰφιάνασσα. αὗται δὲ ὡς ἐτελειώθησαν, ἐμάνησαν, ὡς μὲν Ἡσίοδός φησιν, ὅτι τὰς Διονύσου τελετὰς οὐ κατεδέχοντο, ὡς δὲ Ἀκουσίλαος λέγει, διότι τὸ τῆς Ἥρας ξόανον ἐξηυτέλισαν. γενόμεναι δὲ ἐμμανεῖς ἐπλανῶντο ἀνὰ τὴν Ἀργείαν ἅπασαν, αὖθις δὲ τὴν Ἀρκαδίαν
καὶ τὴν Πελοπόννησον διελθοῦσαι μετ᾽ ἀκοσμίας ἁπάσης διὰ τῆς ἐρημίας ἐτρόχαζον. Μελάμπους
δὲ ὁ Ἀμυθάονος καὶ Εἰδομένης τῆς Ἄβαντος, μάντις ὢν καὶ τὴν διὰ φαρμάκων καὶ καθαρμῶν θεραπείαν πρῶτος εὑρηκώς, ὑπισχνεῖται θεραπεύειν τὰς παρθένους, εἰ λάβοι τὸ τρίτον μέρος τῆς δυναστείας. οὐκ ἐπιτρέποντος δὲ Προίτου θεραπεύειν ἐπὶ μισθοῖς τηλικούτοις, ἔτι μᾶλλον ἐμαίνοντο αἱ παρθένοι καὶ προσέτι μετὰ τούτων αἱ λοιπαὶ γυναῖκες· καὶ γὰρ αὗται τὰς οἰκίας ἀπολιποῦσαι τοὺς ἰδίους ἀπώλλυον παῖδας καὶ εἰς τὴν ἐρημίαν ἐφοίτων. προβαινούσης δὲ ἐπὶ πλεῖστον τῆς συμφορᾶς, τοὺς αἰτηθέντας μισθοὺς ὁ Προῖτος ἐδίδου. ὁ δὲ ὑπέσχετο θεραπεύειν ὅταν ἕτερον τοσοῦτον τῆς γῆς ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ λάβῃ Βίας. Προῖτος δὲ εὐλαβηθεὶς μὴ βραδυνούσης τῆς θεραπείας αἰτηθείη καὶ πλεῖον, θεραπεύειν συνεχώρησεν ἐπὶ τούτοις. Μελάμπους δὲ παραλαβὼν τοὺς δυνατωτάτους τῶν νεανιῶν μετ᾽ ἀλαλαγμοῦ καί τινος ἐνθέου χορείας ἐκ τῶν ὀρῶν αὐτὰς εἰς Σικυῶνα συνεδίωξε. κατὰ δὲ τὸν διωγμὸν ἡ πρεσβυτάτη τῶν θυγατέρων Ἰφινόη μετήλλαξεν· ταῖς δὲ λοιπαῖς τυχούσαις καθαρμῶν σωφρονῆσαι συνέβη. καὶ ταύτας μὲν ἐξέδοτο Προῖτος Μελάμποδι καὶ Βίαντι, παῖδα
δ᾽ ὕστερον ἐγέννησε Μεγαπένθην.

Β 2,2 και γεννιεται στον Ακρισιο απ' την Ευρυδικη του Λακεδαιμονα η Δαναη,στον δε
Προιτο απ'την Σθενεβοια η Λυσιππη και η Ιφινοη και η Ιφιανασσα.αυτες δε οταν εγιναν
της παντρειας,κατεληφθησαν απο μανια,καθως ο Ησιοδος μεν λεει,οτι του Διονυσου
 τις τελετουργιες  δεν καταδεχοντααν,καθως δε ο Ακουσιλαος λεει,διοτι της Ηρας το ξοανο
περιφρονησαν.γενομενες μανιακες περιπλανιονταν σ'ολο μεσα το Αργος, επειτα στην Αρκαδια
και την Πελοποννησο περνωντας με καθε απρεπεια στη ερημια τριγυριζαν.ο  Μελαμποδας δε
του Αμυθαονα και της Ειδομενης του Αβαντα,μαντις ων και την θεραπεια με φαρμακα και
καθαρμους πρωτος ευρητης,υποσχεται να θεραπευσει τις παρθενες,αν θα λαβει το τριτο
μερος της δυναστειας.αφου δεν δεχθηκε ο Προιτος να θεραπευσει με μισθο τοσο μεγαλο,
ομως ακομα περισσοτερο απ'τη μανια κυριευτηκαν οι παρθενες κι επιπλεον μαζι μ'αυτες
οι υπολοιπες γυναικες.γιατι κι αυτες τα σπιτια εγκαταλειποντας τα ιδια τους τα παιδια
σκοτωναν και στην ερημια περιφερονταν.καθως μεγαλωνε παρα πολυ η συμφορα,τους
μισθους που ζητηθηκαν ο Προιτος εδινε.αυτος δε υποσχεθηκε να θεραπευσει οταν αλλο
τοσο της γης ο αδελφος του ο Βιας λαβει.ο Προιτος ανησυχωντας μηπως με τη καθυστερηση
τηε θεραπειας ζητηθει και περισσοτερο,να θεραπευσει συμφωνησε μ'αυτους.ο Μελαμποδας
αφου πηρε τους πιο δυνατους απ'τους νεους με αλαλαγμους και καποιο ενθεο χορο απ'τα ορη
αυτες στη Σικυωνα μαζι κατεδιωξε.κατα δε το διωγμο η πιο μεγαλη απ'τις θυγατερες η Ιφινοη
πεθανε.στις υπολοιπες που υπεστησαν καθαρμους να σωφρονησθουν συνεβηκε.κι αυτες
εδωσε για γυναικες ο Προιτος στον Μελαμποδα και στον Βιαντα,παιδι δε υστερα γεννησε τον Μεγαπενθη.

Παυσανιας,Αρκαδικα VIII.18
 [18.7] ὑπὲρ δὲ τὴν Νώνακριν ὄρη τε καλούμενα Ἀροάνια καὶ σπήλαιόν ἐστιν ἐν αὐτοῖς. ἐς τοῦτο ἀναφυγεῖν τὸ σπήλαιον τὰς θυγατέρας τὰς Προίτου μανείσας λέγουσιν, ἃς ὁ Μελάμπους θυσίαις
τε ἀπορρήτοις καὶ καθαρμοῖς κατήγαγεν ἐς χωρίον καλούμενον Λουσούς.τοῦ μὲν δὴ ὄρους τῶν Ἀροανίων Φενεᾶται τὰ πολλὰ ἐνέμοντο: οἱ δὲ ἐν ὅροις ἤδη Κλειτορίων εἰσὶν οἱ Λουσοί. [18.8]
πόλιν μὲν δή ποτε εἶναι λέγουσι τοὺς Λουσούς, καὶ Ἀγησίλας ἀνὴρ Λουσεὺς ἀνηγορεύθη κέλητι ἵππῳ νικῶν, ὅτε πρώτην ἐπὶ ταῖς δέκα ἐτίθεσαν πυθιάδα Ἀμφικτύονες: τὰ δὲ ἐφ᾽ ἡμῶν οὐδὲ ἐρείπια ἔτι λειπόμενα ἦν Λουσῶν.τὰς δ᾽ οὖν θυγατέρας τοῦ Προίτου κατήγαγεν ὁ Μελάμπους ἐς τοὺς Λουσοὺς καὶ ἠκέσατο τῆς μανίας ἐν Ἀρτέμιδος ἱερῷ: καὶ ἀπ᾽ ἐκείνου τὴν Ἄρτεμιν ταύτην Ἡμερασίαν καλοῦσιν οἱ Κλειτόριοι.

[18.7] πανω δε απο την Νωνακρη και τα ορη τα καλουμενα Αροανια και σπηλαιο ειναι
σ'αυτα.σε τουτο το σπηλαιο ανεβηκαν να διαφυγουν οι θυγατερες του Προιτου οταν
 κατεληφθηκαν απο μανια λενε.τις οποιες ο Μελαμποδας και με αποκρυφες θυσιες και με
καθαρμους κατεβασε στο χωριο το καλουμενο Λουσους.απο μεν το ορος των Αροανιων
οι Φενεαται το πολυ κατεχουν.μεσα στα ορια των Κλειτοριων τωρα ειναι οι Λουσοι. [18.8]
πολη καποτε ηταν λενε τους Λουσους,και Αγησιλας αντρας Λουσευς ανακυρηχθηκε σε ιππασια
νικητης,οταν την πρωτη μετα τις δεκα διοργανωσαν πυθιαδα οι Αμφικτυονες.μεχρι εμας δεν
υπαρχουν ερειπια ακομα υπολειπομενα απ'τους Λουσους.τις θυγατερες λοιπον του Προιτου
κατεβασε ο Μελαμποδας στους Λουσους και θεραπευσε απο τη μανια στης Αρτεμις το ιερο.
και απο εκεινο την Αρτεμιν  αυτην Ημερεσιαν καλουν οι Κλειτοριοι
.
.
2.περιπτωση:φοβος ευνουχισμου:Ιφικλος
ο Ιφικλος,γιος του βασιλια Φυλακου,δεν συνευρισκεται ερωτικα με την γυνακα του με συνεπεια να μην γεννιουνται παιδια,
ενω ολα ανατομικα,ορμονικα,σωματικα ειναι νορμαλ,τι συμβαινει;
νιωθει φοβο,αλλα γιατι;τι συμβαινει;
ο Μελαμποδας,με δηθεν θεουργικο τροπο,για να προσδωσει αιγλη στην ψυχαναλυτικη και ψυχιατρικη θεραπεια του,μαθαινει [εδω επικαλειται τον Αιγυπιο,που κοιμηθηκε χωρις να το ξερει με τη μανα του,διαπραττωντας Οιδιποδειο,και μεταμορφωθηκε στο πουλι αιγυπιο,
γυπαετο]πως παλια καποτε οταν ηταν μικρο παιδι ο Ιφικλος ειδε τον πατερα του Φυλακο να
ευνουχιζει κριαρια και να πετα προς το μερος του το ματωμενο μαχαιρι,τρομαξε τοσο που
το'βαλε στα ποδια να κρυφτει,ηταν σαν να του'λεγε ο πατερας αν συνεχισεις να χαιδευεις
το οργανο σου θα στο κοψω οπως κοβω τα οργανα των ζωων,
και το μαχαιρι ο πατερας Φυλακος[κατοχος του Φαλλου,με το ιδιο αρχικο γραμμα Φ,αλλα και με αντιμεταθεση,αλλαγη και προσθηκη γραμματων Φαλυκος,Φαλλικος ]το καρφωσε στο κορμο μιας βελανιδιας,σημαδι απειλης ευνουχισμου,οπου με τα χρονια το'κρυψε ο φλοιος καθως μεγαλωνε,
και με ολα αυτα ο ψυχαναλυτης Μελαμποδας δινει την ερμηνεια:το παιδι-Ιφικλος φαντασι-
ωνει τον ευνουχισμο των ζωων σαν τον απειλουμενο δικο του ευνουχισμο,εχοντας βεβαια τα
ενοχικα συναισθηματα του αυνανισμου,επομενως φοβαται,περιμενει να συμβει ο ευνουχι-
σμος  του,και δεν συνευρισκεται ερωτικα με τη γυναικα του επειδη φαντασιωνει πως το
αιδοιο της εχει δοντια[vagina dentale] και θα κοψει τον φαλλο του,ολ'αυτα ειναι απωθημενα,
στο ασυνειδητο,και εκδηλωνονται,προβαλλονται,σαν σεξουαλικη ανικανοτητα,
ο Μελαμποδας ομως τα φερνει ολα στη φορα,αποκαλυπτει το ασυνειδητο,το κανει ορατο,
οριστε,φοβασαι τον ευνουχισμο,ομως ο πατερας-ο νομος,σου επιτρεπει να εχεις φαλλο,
ας παμε να τον αποκαλυψουμε,νατος εδω στη βελανιδια,στο δεντρο που οι καρποι του,
το βελανιδι εχει την εικονα του φαλλου,ο φαλλος ειναι αυτο το μαχαιρι,θα τον περασω
μεσα σου,θα ξυσω τη σκουρια του και ανακατεμενο με κρασι θα το πινεις,ετσι θα εμφανισθει
σε σενα ο φαλλος,χωρις πλεον τον φοβο του ευνουχισμου,
μετα απ'αυτη την ψυχαναλυση και ψυχιατρικη θεραπεια του Μελαμποδα ο Ιφικλος ελευθερω-
μενος απ' τον φοβο του ευνουχισμου απο τον πατερα  συνευρευθηκε με τη γυναικα του και
γεννηθηκαν δυο παιδια ο Ποδαρκης και ο Πρωτεσιλαος,

ΙΦΙΚΛΟΣ-Απολλοδωρος Βιβλιοθηκη,Α 9.12
Α 9,12 Βίας δὲ ἐμνηστεύετο Πηρὼ τὴν Νηλέως· ὁ δὲ πολλῶν αὐτῷ μνηστευομένων τὴν
θυγατέρα δώσειν ἔφη τῷ τὰς Φυλάκου βόας κομίσαντι αὐτῷ. αὗται δὲ ἦσαν ἐν Φυλάκῃ, καὶ κύων ἐφύλασσεν αὐτὰς οὗ οὔτε ἄνθρωπος οὔτε θηρίον πέλας ἐλθεῖν ἠδύνατο. ταύτας ἀδυνατῶν Βίας τὰς βόας κλέψαι παρεκάλει τὸν ἀδελφὸν συλλαβέσθαι. Μελάμπους δὲ ὑπέσχετο, καὶ προεῖπεν ὅτι φωραθήσεται κλέπτων καὶ δεθεὶς ἐνιαυτὸν οὕτω τὰς βόας λήψεται. μετὰ δὲ τὴν ὑπόσχεσιν εἰς Φυλάκην ἀπῄει καί, καθάπερ προεῖπε, φωραθεὶς ἐπὶ τῇ κλοπῇ δέσμιος ἐν οἰκήματι ἐφυλάσσετο. λειπομένου δὲ τοῦ ἐνιαυτοῦ βραχέος χρόνου, τῶν κατὰ τὸ κρυφαῖον τῆς στέγης σκωλήκων ἀκούει, τοῦ μὲν ἐρωτῶντος πόσον ἤδη μέρος τοῦ δοκοῦ διαβέβρωται, τῶν δὲ ἀποκρινομένων λοιπὸν ἐλάχιστον εἶναι. καὶ ταχέως ἐκέλευσεν αὑτὸν εἰς ἕτερον οἴκημα μεταγαγεῖν, γενομένου δὲ τούτου μετ᾽ οὐ πολὺ συνέπεσε τὸ οἴκημα. θαυμάσας δὲ Φύλακος, καὶ μαθὼν ὅτι ἐστὶ μάντις ἄριστος, λύσας παρεκάλεσεν εἰπεῖν ὅπως αὐτοῦ τῷ παιδὶ Ἰφίκλῳ παῖδες γένωνται. ὁ δὲ ὑπέσχετο ἐφ᾽ ᾧ τὰς βόας λήψεται. καὶ καταθύσας ταύρους δύο καὶ μελίσας τοὺς οἰωνοὺς προσεκαλέσατο· παραγενομένου
δὲ αἰγυπιοῦ, παρὰ τούτου μανθάνει δὴ ὅτι Φύλακός ποτε κριοὺς τέμνων ἐπὶ τῶν αἰδοίων παρὰ τῷ Ἰφίκλῳ τὴν μάχαιραν ᾑμαγμένην ἔτι κατέθετο, δείσαντος δὲ τοῦ παιδὸς καὶ φυγόντος αὖθις
κατὰ τῆς ἱερᾶς δρυὸς αὐτὴν ἔπηξε, καὶ ταύτην ἀμφιτροχάσας ἐκάλυψεν ὁ φλοιός. ἔλεγεν οὖν, εὑρεθείσης τῆς μαχαίρας εἰ ξύων τὸν ἰὸν ἐπὶ ἡμέρας δέκα Ἰφίκλῳ δῷ πιεῖν, παῖδα γεννήσειν. ταῦτα μαθὼν παρ᾽ αἰγυπιοῦ Μελάμπους τὴν μὲν μάχαιραν εὗρε, τῷ δὲ Ἰφίκλῳ τὸν ἰὸν ξύσας ἐπὶ ἡμέρας δέκα δέδωκε πιεῖν, καὶ παῖς αὐτῷ Ποδάρκης ἐγένετο. τὰς δὲ βόας εἰς Πύλον ἤλασε, καὶ τῷ ἀδελφῷ τὴν Νηλέως θυγατέρα λαβὼν ἔδωκε. καὶ μέχρι μέν τινος ἐν Μεσσήνῃ κατῴκει, ὡς δὲ τὰς ἐν Ἄργει γυναῖκας ἐξέμηνε Διόνυσος, ἐπὶ μέρει τῆς βασιλείας ἰασάμενος αὐτὰς ἐκεῖ μετὰ Βίαντος κατῴκησε.

Α 9,12 ο Βιας ζητησε να μνηστευθει την Πηρω του Νηλεα.αυτος επειδη πολλοι ζητουσαν
να την μνηστευθουν την θυγατερα σ'αυτον θα δωσει ειπε που τα βοδια του Φυλακου θα
φερει σ'αυτον.αυτα ησαν στη Θυλακη,και σκυλι τα φυλαγε ωστε δεν ηταν ουτε ανθρωπος
ουτε θηριο κοντα να ερθει δυνατον.αυτα τα βοδια αδυνατωντας ο Βιας να κλεψει παρακα-
λουσε τον αδελφο να τα αρπαξει.ο Μελαμποδας το υποσχεθηκε,και προβλεψε οτι θα
πιαστει επ'αυτοφορω να κλεβει κι αφου δεθει για ενα ετος τοτε τα βοδια θα παρει.μετα
την υποσχεση στη Φυλακη παει,κι,οπως ακριβως  προβλεψε,αφου πιαστηκε επ'αυτοφορω
για κλοπη δεσμιος σ'ενα οικημα φυλαγονταν.οταν υπολειπονταν απ'το ετος λιγος χρονος,
τα σκουληκια στο αθεατο μερος της στεγης ακουει,σ'αυτο που ρωτουσε ηδη ποσο μερος
του δοκαριου εχει φαγωθει,τ'αλλα αποκριθηκαν οτι το υπολειπο πολυ λιγο ειναι.κι αμεσως
ζητησε αυτον σ'αλλο οικημα να μεταφερουν,αφου αυτο εγινε οχι  μετα απο πολυ κατερρευσε
το οικημα.θαυμασε ο Φυλακας,και μαθαινοντας οτι ειναι μαντις αριστος,αφου τον ελυσε
παρακαλεσε να πει πως στο παιδι του τον Ιφικλο παιδια θα γεννηθουν.αυτο το υποσχεθηκε
εφ'οσον τα βοδια παρει.κι αφου θυσιασε ταυρους δυο και τεμαχισε τα πουλια προσκαλεσε.
οταν παρουσιασθηκε ο γυπαετος,απ'αυτον λοιπον μαθαινει οτι ο Φυλακας καποτε κριαρια
μουνοχιζοντας προς τον Ιφικλο το μαχαιρι ακομα ματωμενο πεταξε,οταν το παιδι φοβηθηκε
κι εφυγε τοτε στην ιερη βελανιδια αυτο εμπηξε,κι αυτο περιβαλλοντας καλυψε ο φλοιος.
ελεγε λοιπον,αφου βρεθει το μαχαιρι αν ξυσει τη σκουρια επι δεκα μερες στον Ιφικλο να
δινει να πινει,παιδι να γεννησει.αυτα μαθαινοντας απ'τον γυπαετο ο Μελαμποδας το
μαχαιρι μεν βρηκε,στον Ιφικλο δε τη σκουρια ξυνοντας επι δεκα μερες του εδωκε να πιει,
και παιδι σ'αυτον ο Ποδαρκης γεννηθηκε.τα δε βοδια στη Πυλο οδηγησε,και στον αδελφο
του Νηλεα τη θυγατερα παιρνωντας εδωκε.και μεχρι καποιο καιρο στη Μεσσηνη κατοικουσε,
οταν δε στο Αργος τις γυναικες με μανια κυριεψε ο Διονυσος,αφου με μεριδιο της βασιλειας
θεραπευσε αυτες εκει με τον Βιαντα κατοικησε.
.
.
τα παιδια τοιυ Ιφικλου ο Ποδαρκης και ο Πρωτεσιλαος, πηραν μερος στον Τρωικο πολεμο,
και μαλιστα ο Πρωτεσιλαος ηταν ο πρωτος που πατησε το ποδι του στη Τροια,αψηφωντας
τον χρησμο που ελεγε πως οποιος πατησει πρωτος στη Τροια αυτος και πρωτος θα σκοτωθει

Ομηρου Ιλιας ,ραψωδια β',στιχοι 695-710
[μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]

Οἳ δ᾽ εἶχον Φυλάκην καὶ Πύρασον ἀνθεμόεντα,695
Δήμητρος τέμενος, Ἴτωνά τε μητέρα μήλων,
ἀγχίαλόν τ᾽ Ἀντρῶνα ἰδὲ Πτελεὸν λεχεποίην,
τῶν αὖ Πρωτεσίλαος ἀρήϊος ἡγεμόνευε
ζωὸς ἐών· τότε δ᾽ ἤδη ἔχεν κάτα γαῖα μέλαινα.
τοῦ δὲ καὶ ἀμφιδρυφὴς ἄλοχος Φυλάκῃ ἐλέλειπτο 700
καὶ δόμος ἡμιτελής· τὸν δ᾽ ἔκτανε Δάρδανος ἀνὴρ
νηὸς ἀποθρῴσκοντα πολὺ πρώτιστον Ἀχαιῶν.
οὐδὲ μὲν οὐδ᾽ οἳ ἄναρχοι ἔσαν, πόθεόν γε μὲν ἀρχόν·
ἀλλά σφεας κόσμησε Ποδάρκης ὄζος Ἄρηος
Ἰφίκλου υἱὸς πολυμήλου Φυλακίδαο, 705
αὐτοκασίγνητος μεγαθύμου Πρωτεσιλάου
ὁπλότερος γενεῇ· ὁ δ᾽ ἅμα πρότερος καὶ ἀρείων
ἥρως Πρωτεσίλαος ἀρήϊος· οὐδέ τι λαοὶ
δεύονθ᾽ ἡγεμόνος, πόθεόν γε μὲν ἐσθλὸν ἐόντα·
τῷ δ᾽ ἅμα τεσσαράκοντα μέλαιναι νῆες ἕποντο. 710

αντρες εστειλε η Φυλακη κι η ανθουσα Πυρασος 695
ιερο της Δημητρας αλσος,κι η Ιτωνα μανα προβατων,
και της Αντρωνα τ'ακογυαλι κι η χλοερη η Πτελεος
αυτων πρωτα ο γενναιος εκυβερναε Πρωτεσιλαος
ζων οντας.μετα τον ειχε πια κατω η μαυρη γης
και στην ερημη γυναικα κει στη Φυλακη λειπει 700
στο σπιτι τ'ακληρο.αυτον αντρας σκοτωσε Δαρδανος
απ΄το καραβι απ'τους Αχαιους σαν βγηκε καταπρωτος
αν κι αναρχοι δεν ησαν,αυτον γι'αρχηγο ποθουσαν
αλλ'αυτους διοικουσε ο Ποδαρκης τ'Αρη βλασταρι
γιος του Φυλακιδη Ιφικλου με τα πολλα τα προβατα 705
αδελφος απο μανα πατερα του μεγαλοψυχου Πρωτεσιλαου
νεωτερος στη γενα.ο δε Πρωτεσιλαος και πρωτογεννηθηκε
κι ανωτερος ηρωας πολεμιστης.αν κι οι λαοι δεν στερουνταν
ηγεμονα,ποθουσαν αυτον τον καλον καγαθον να ειχαν.
και μ'αυτους καραβια σαραντα μαυρισμενα ερχονταν 710
.
.
-μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Αντωνίνος Λιβεράλις, Μεταμορφώσεων Συναγωγή
5. Αἰγυπιός.
Ἱστορεῖ Βοῖος Ὀρνιθογονίας α΄.
Ἀνθέως τοῦ Νομίονος ἐγένετο παῖς Αἰγυπιός· ᾤκει δὲ παρὰ τὴν ἐσχατιὰν τῆς Θεσσαλίας καὶ αὐτὸν ἐφίλησαν θεοὶ ὁσιότητος ἕνεκα καὶ ἄνθρωποι ὅτι ἦν μεγαλόφρων καὶ δίκαιος. οὗτος ἰδὼν Τιμάνδρην ἠράσθη· μαθὼν δ' ὅτι ἀνδρὸς ἦν χήρα, πείσας χρήμασιν ἐμίγνυτο φοιτῶν εἰς τὰ ἐκείνης οἰκεῖα. πρὸς δὲ τοῦτο Νεόφρων ὁ παῖς τῆς Τιμάνδρης χαλεπῶς εἶχε, τῷ Αἰγυπιῷ δ' ἦν ἡλικιώτης, κἀκείνῳ δόλον ἐβούλευε. δοὺς <δ' οὖν> πλεῖστα δῶρα καὶ ἀναπείσας Βουλίδα τὴν Αἰγυπιοῦ μητέρα καὶ ἀγαγὼν εἰς τὰ οἰκεῖα εὐνάζεται σὺν αὐτῇ· προμαθὼν δὲ τὴν ὥραν, ἥν εἰώθει παρὰ Τιμάνδρην ὁ Αἰγυπιὸς φοιτᾶν, τὴν μὲν αὐτοῦ μητέρα καθ' ἥντινα πρόφασιν ἐκ τῆς οἰκίας μετέστησεν, ἀντὶ δ' ἐκείνης τὴν Αἰγυπιοῦ μητέρα παρήγαγεν εἰς τὸν οἶκον ὡς ἐπανήξων πρὸς αὐτὴν καὶ ἀμφοτέρους ἐξηπάτησεν. Αἰγυπιὸς δ' οὐδὲν ἐπιλεξάμενος ὧν εἰς αὐτὸν ἐμηχανᾶτο Νεόφρων μίγνυται τῇ μητρὶ δοκῶν εἶναι Τιμάνδρην· καὶ ἐπεὶ αὐτὸν ὕπνος ἔλαβεν, ἡ Βουλὶς ἔγνω τὸν παῖδα τὸν ἑαυτῆς· καὶ ἀναλαβοῦσα ξίφος ἐβούλευεν ἐκείνου μὲν τὰς ὄψεις ἀφελέσθαι, ἑαυτὴν δὲ κτεῖναι· βουλῇ δ' Ἀπόλλωνος ἀνίησι τὸν Αἰγυπιόν ὁ ὕπνος· ὁ δὲ γνοὺς οἷον ἔργον ἐμηχανήσατο Νεόφρων ἐπ' αὐτῷ καὶ εἰς τὸν οὐρανὸν ἀναβλέψας ηὔξατο σὺν ἑαυτῷ πάντα<ς> ἀφανισθῆναι. Ζεὺς δὲ μετέβαλεν εἰς ὄρνιθας καὶ ἐγένοντο Αἰγυπιὸς μὲν καὶ Νεόφρων αἰγυπιοὶ ὁμώνυμοι, χρόαν δὲ καὶ μέγεθος οὐχ ὅμοιοι, ἀλλὰ ἐλάττων ὄρνις αἰγυπιὸς ἐγένετο Νεόφρων, ἡ δὲ Βουλὶς ἐγένετο πῶυγξ καὶ αὐτῇ τροφὴν ἔδωκεν ὁ Ζεὺς μηδὲν ἐκ γῆς φυόμενον, ἀλλὰ ἐσθίειν ὀφθαλμοὺς ἰχθύος ἤ ὄρνιθος ἤ ὄφεως, ὅτι ἔμελλεν Αἰγυπιοῦ τοῦ παιδὸς ἀφελέσθαι τὰς ὄψεις· Τιμάνδην δὲ ἐποίησεν αἰγιθαλλόν· καὶ ἐφάνησαν ἐπὶ ταὐτὸν οὐδέποθ' οἱ ὄρνιθες οὗτοι

5. Αἰγυπιός.
Ιστορει ο Βοιος στο α' βιβλιο της Ορνιθογονιας[Της Γεννησης των Πουλιων]
απ'τον Ανθεο του Νομιονα γεννηθηκε το παιδι Αιγυπτιος.κατοικουσε στα ακρα της
Θεσσαλιας κι αυτον αγαπησαν οι θεοι λογω της ευσεβειας κι οι ανθρωποι διοτι ηταν
μεγαλοψυχος και δικαιος.αυτος βλεπωντας την Τιμανδρα την ερωτευθηκε.μαθαινοντας
οτι απ'ανδρα ηταν χηρα,πειθοντας με χρηματα σμιγονταν πηγαινοντας συχνα στο σπιτι εκεινης.γι'αυτο ο Νεοφρων το παιδι της Τιμανδρας στεναχωριονταν,με τον Αιγυπιο ηταν συνομιληκος,και σ'εκεινον παγιδα σκεφτηκε.δινοντας λοιπον παρα πολλα δωρα και
παρασυρωντας την Βουλιδα του Αιγυπιου τη μανα και φερνωντας στο σπιτι κοιμαται
μ'αυτη.μαθαινοντας την ωρα,κατα την οποια συνειθιζε στην Τιμανδρα ο Αιγυπιος να
συχναζει,την δικη του μανα με καποια προφαση απ'το σπιτι απομακρυνε,αντι εκεινης την
μανα του Αιγυπιου εφερε κρυφα στο σπιτι οπως θα επανερθει σ'αυτη και τους δυο
εξαπατησε.ο Αιγυπτιος τιποτα μη καταλαβαινοντας απ'αυτα που σ'αυτον μηχανευτηκε
ο Νεοφρων σμιχθηκε με τη μανα νομιζοντας οτι ειναι η Τιμανδρα.κι επειδη υπνος τον επιασε,
η Βουλιδα γνωρισε το παιδι το δικο της.και παιρνοντας ξιφος ηθελε εκεινου τα ματια να
βγαλει,και τον εαυτο της να σκοτωσει.με τη βουλη του Απολλωνα αφησε τον Αιγυπιο
ο υπνος.αυτος καταλαβαινοντας ποιο εργο μηχανευτηκε ο Νεοφρων εναντιον του και
αφου στον ουρανο πανω κοιταξε παρακαλεσε μαζι μ'αυτον τα παντα ν'αφανισθουν.ο Ζευς
μεταμορφωσε σε πουλια κι εγινε ο Αιγυπιος κι ο Νεοφρων αιγυπιοι με το ιδιο ονομα,στο
χρωμα και το μεγεθος οχι ομοιοι,αλλα μικροτερο ορνεο αιγυπιος[γυπαετος] εγινε ο
Νεοφρων,η Βουλιδα εγινε ερωδιος και σ'αυτη τροφη δεν εδωκε ο Ζευς κανενα απ'τη γη
φυτρωμενο,αλλα να τρωει οφθαλμους ψαριου  η' πουλιου η' φιδιου,διοτι σκοπευε του
Αιγυπιου του παιδιου να βγαλει τα ματια.την Τιμανδα εκανε μελισσοφαγο.και δεν
φανηκαν στο ιδιο μερος ποτε τα πουλια αυτα.
.
.
.

αἰγυπιός γυπαετος

πῶυγξ ερωδιος

αἰγιθαλλός μελισσοφαγος


Αντωνίνος Λιβεράλις, Μεταμορφώσεων Συναγωγή
5. Αἰγυπιός.
-μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis


Αντωνίνος Λιβεράλις, Μεταμορφώσεων Συναγωγή
5. Αἰγυπιός.
Ἱστορεῖ Βοῖος Ὀρνιθογονίας α΄.
Ἀνθέως τοῦ Νομίονος ἐγένετο παῖς Αἰγυπιός· ᾤκει δὲ παρὰ τὴν ἐσχατιὰν τῆς Θεσσαλίας καὶ
αὐτὸν ἐφίλησαν θεοὶ ὁσιότητος ἕνεκα καὶ ἄνθρωποι ὅτι ἦν μεγαλόφρων καὶ δίκαιος. οὗτος
ἰδὼν Τιμάνδρην ἠράσθη· μαθὼν δ' ὅτι ἀνδρὸς ἦν χήρα, πείσας χρήμασιν ἐμίγνυτο φοιτῶν εἰς
τὰ ἐκείνης οἰκεῖα. πρὸς δὲ τοῦτο Νεόφρων ὁ παῖς τῆς Τιμάνδρης χαλεπῶς εἶχε, τῷ Αἰγυπιῷ
δ' ἦν ἡλικιώτης, κἀκείνῳ δόλον ἐβούλευε. δοὺς <δ' οὖν> πλεῖστα δῶρα καὶ ἀναπείσας
Βουλίδα τὴν Αἰγυπιοῦ μητέρα καὶ ἀγαγὼν εἰς τὰ οἰκεῖα εὐνάζεται σὺν αὐτῇ· προμαθὼν δὲ
τὴν ὥραν,ἥν εἰώθει παρὰ Τιμάνδρην ὁ Αἰγυπιὸς φοιτᾶν, τὴν μὲν αὐτοῦ μητέρα καθ' ἥντινα
πρόφασιν ἐκ τῆς οἰκίας μετέστησεν, ἀντὶ δ' ἐκείνης τὴν Αἰγυπιοῦ μητέρα παρήγαγεν εἰς τὸν
οἶκον ὡς ἐπανήξων πρὸς αὐτὴν καὶ ἀμφοτέρους ἐξηπάτησεν. Αἰγυπιὸς δ' οὐδὲν ἐπιλεξάμενος ὧν
εἰς αὐτὸν ἐμηχανᾶτο Νεόφρων μίγνυται τῇ μητρὶ δοκῶν εἶναι Τιμάνδρην· καὶ ἐπεὶ αὐτὸν ὕπνος
ἔλαβεν, ἡ Βουλὶς ἔγνω τὸν παῖδα τὸν ἑαυτῆς· καὶ ἀναλαβοῦσα ξίφος ἐβούλευεν ἐκείνου μὲν
τὰς ὄψεις ἀφελέσθαι, ἑαυτὴν δὲ κτεῖναι· βουλῇ δ' Ἀπόλλωνος ἀνίησι τὸν Αἰγυπιόν ὁ ὕπνος·
ὁ δὲ γνοὺς οἷον ἔργον ἐμηχανήσατο Νεόφρων ἐπ' αὐτῷ καὶ εἰς τὸν οὐρανὸν ἀναβλέψας ηὔξατο
σὺν ἑαυτῷ πάντα<ς> ἀφανισθῆναι. Ζεὺς δὲ μετέβαλεν εἰς ὄρνιθας καὶ ἐγένοντο Αἰγυπιὸς μὲν
καὶ Νεόφρων αἰγυπιοὶ ὁμώνυμοι, χρόαν δὲ καὶ μέγεθος οὐχ ὅμοιοι, ἀλλὰ ἐλάττων ὄρνις αἰγυπιὸς ἐγένετο Νεόφρων, ἡ δὲ Βουλὶς ἐγένετο πῶυγξ καὶ αὐτῇ τροφὴν ἔδωκεν ὁ Ζεὺς μηδὲν ἐκ γῆς φυόμενον, ἀλλὰ ἐσθίειν ὀφθαλμοὺς ἰχθύος ἤ ὄρνιθος ἤ ὄφεως, ὅτι ἔμελλεν Αἰγυπιοῦ τοῦ παιδὸς ἀφελέσθαι τὰς ὄψεις· Τιμάνδην δὲ ἐποίησεν αἰγιθαλλόν· καὶ ἐφάνησαν ἐπὶ ταὐτὸν οὐδέποθ' οἱ ὄρνιθες οὗτοι

5. Αἰγυπιός.
Ιστορει ο Βοιος στο α' βιβλιο της Ορνιθογονιας[Της Γεννησης των Πουλιων]
απ'τον Ανθεο του Νομιονα γεννηθηκε το παιδι Αιγυπτιος.κατοικουσε στα ακρα της
Θεσσαλιας κι αυτον αγαπησαν οι θεοι λογω της ευσεβειας κι οι ανθρωποι διοτι ηταν
μεγαλοψυχος και δικαιος.αυτος βλεπωντας την Τιμανδρα την ερωτευθηκε.μαθαινοντας
οτι απ'ανδρα ηταν χηρα,πειθοντας με χρηματα σμιγονταν πηγαινοντας συχνα στο σπιτι εκεινης.γι'αυτο ο Νεοφρων το παιδι της Τιμανδρας στεναχωριονταν,με τον Αιγυπιο ηταν συνομιληκος,και σ'εκεινον παγιδα σκεφτηκε.δινοντας λοιπον παρα πολλα δωρα και
παρασυρωντας την Βουλιδα του Αιγυπιου τη μανα και φερνωντας στο σπιτι κοιμαται
μ'αυτη.μαθαινοντας την ωρα,κατα την οποια συνειθιζε στην Τιμανδρα ο Αιγυπιος να
συχναζει,την δικη του μανα με καποια προφαση απ'το σπιτι απομακρυνε,αντι εκεινης την
μανα του Αιγυπιου εφερε κρυφα στο σπιτι οπως θα επανερθει σ'αυτη και τους δυο
εξαπατησε.ο Αιγυπτιος τιποτα μη καταλαβαινοντας απ'αυτα που  σ'αυτον μηχανευτηκε
ο Νεοφρων σμιχθηκε με τη μανα νομιζοντας οτι ειναι η Τιμανδρα.κι επειδη υπνος τον επιασε,
η Βουλιδα γνωρισε το παιδι το δικο της.και παιρνοντας ξιφος ηθελε εκεινου τα ματια να
βγαλει,και τον εαυτο της να σκοτωσει.με τη βουλη του Απολλωνα αφησε τον Αιγυπιο
ο υπνος.αυτος καταλαβαινοντας ποιο εργο μηχανευτηκε ο Νεοφρων εναντιον του και
αφου στον ουρανο πανω κοιταξε παρακαλεσε μαζι μ'αυτον τα παντα ν'αφανισθουν.ο Ζευς
μεταμορφωσε σε πουλια κι εγινε ο Αιγυπιος κι ο Νεοφρων αιγυπιοι με το ιδιο ονομα,στο
χρωμα και το μεγεθος οχι ομοιοι,αλλα μικροτερο ορνεο αιγυπιος[γυπαετος] εγινε ο
Νεοφρων,η Βουλιδα εγινε ερωδιος και σ'αυτη τροφη δεν εδωκε ο Ζευς κανενα απ'τη γη
φυτρωμενο,αλλα να τρωει οφθαλμους ψαριου  η' πουλιου η' φιδιου,διοτι σκοπευε του
Αιγυπιου του παιδιου να βγαλει τα ματια.την Τιμανδα εκανε μελισσοφαγο.και δεν
φανηκαν στο ιδιο μερος ποτε τα πουλια αυτα.
.
.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%BD%CF%84%CF%89%CE%BD%CE%AF%CE%BD%CE%BF%CF%82_%CE%9B%CE%B9%CE%B2%CE%B5%CF%81%CE%AC%CE%BB%CE%B9%CF%82
Ο Αντωνίνος Λιβεράλις (Antoninus Liberalis) ήταν μυθογράφος του 2ου ή 3ου μ.Χ. αιώνα. Έγραψε στα ελληνικά, βασιζόμενος σε έργα προγενεστέρων του, μια συλλογή σπάνιων μύθων με τίτλο Μεταμορφώσεων Συναγωγή
,
,
.

ΑΘΗΝΑΙΟΙ ΑΠΟ ΛΑΚΕΔΑΙΜΟΝΙΩΝ ΕΚ ΠΥΛΟ,ασπιδα, Αρχαια Αγορα Αθηνα

-ΑΘΗΝΑΙΟΙ ΑΠΟ ΛΑΚΕΔΑΙΜΟΝΙΩΝ ΕΚ ΠΥΛΟ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
-425 π.Χ ο Λακεδαιμονιος Βρασιδας  και η αποβαση στη Πυλο,οι ασπιδες στη
Ποικιλη Στοα και η επιγραφη
ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΙΑΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ Βιβλιο Δ',11-12,37.2-38.3,40.1
ΠΑΥΣΑΝΙΑΣ,ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΕΡΙΗΓΗΣΙΣ ΑΤΤΙΚΑ (1.15.5)
-μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΑΘΗΝΑΙΟΙ ΑΠΟ ΛΑΚΕΔΑΙΜΟΝΙΩΝ ΕΚ ΠΥΛΟ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis-

οχι που θα εχανε τετοια ευκαιρια μετα τη Πυλο και τη Σφακτηρια
τεραστια η προπαγανδα τετοια δεν τ'αφηνει ο Κλεων,τι παιζουμε;
στη Ποικιλη Στοα εν μεσω ποικιλων εργων του Πολυγνωτου
του Μικωνος και του Παναινου και τ'αλλα ενδοξοτα  Ἀθηναῖοι καὶ
Θησεὺς Ἀμαζόσι μάχονται και τα ἐς Τροίαν και τών μαχεσαμένων
Μαραθῶνι ν'αναρτηθουν τροπαια οι ασπιδες των και εις μιαν εξ αυτων,
ισως του Βρασιδα,ΑΘΗΝΑΙΟΙ ΑΠΟ ΛΑΚΕΔΑΙΜΟΝΙΩΝ ΕΚ ΠΥΛΟ
ας γραφει λακωνικως,προσοχη αυτο το λακωνιστι ας τονισθει δεοντως,
εδω συχναζουν πληθος περιπατητες επισης στωικοι εχομεν δε θεαματα
ακροασεις,και θαυματοποιους ταχυδακτυλουργους πλανοδιους μαγους
δεον ειναι,η τωρινη μας ισχυς να δειχθει το 425 απο το 403 απεχει
.
.
425 π.Χ ο Λακεδαιμονιος Βρασιδας  και η αποβαση στη Πυλο
ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΙΑΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ Βιβλιο Δ',11-12,37.2-38.3,40.1
-μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

 [11.4] πάντων δὲ φανερώτατος Βρασίδας ἐγένετο. τριηραρχῶν γὰρ καὶ ὁρῶν τοῦ χωρίου χαλεποῦ ὄντος τοὺς τριηράρχους καὶ κυβερνήτας, εἴ που καὶ δοκοίη δυνατὸν εἶναι σχεῖν, ἀποκνοῦντας καὶ φυλασσομένους τῶν νεῶν μὴ ξυντρίψωσιν, ἐβόα λέγων ὡς οὐκ εἰκὸς εἴη ξύλων φειδομένους τοὺς πολεμίους ἐν τῇ χώρᾳ περιιδεῖν τεῖχος πεποιημένους, ἀλλὰ τάς τε σφετέρας ναῦς βιαζομένους τὴν ἀπόβασιν καταγνύναι ἐκέλευε, καὶ τοὺς ξυμμάχους μὴ ἀποκνῆσαι ἀντὶ μεγάλων εὐεργεσιῶν τὰς
ναῦς τοῖς Λακεδαιμονίοις ἐν τῷ παρόντι ἐπιδοῦναι, ὀκείλαντας δὲ καὶ παντὶ τρόπῳ ἀποβάντας τῶν
τε ἀνδρῶν καὶ τοῦ χωρίου κρατῆσαι.
[12] [12.1] καὶ ὁ μὲν τούς τε ἄλλους τοιαῦτα ἐπέσπερχε καὶ τὸν ἑαυτοῦ κυβερνήτην ἀναγκάσας ὀκεῖλαι τὴν ναῦν ἐχώρει ἐπὶ τὴν ἀποβάθραν· καὶ πειρώμενος ἀποβαίνειν ἀνεκόπη ὑπὸ τῶν Ἀθηναίων, καὶ τραυματισθεὶς πολλὰ ἐλιποψύχησέ τε καὶ πεσόντος αὐτοῦ ἐς τὴν παρεξειρεσίαν ἡ ἀσπὶς περιεῤῥύη ἐς τὴν θάλασσαν, καὶ ἐξενεχθείσης αὐτῆς ἐς τὴν γῆν οἱ Ἀθηναῖοι ἀνελόμενοι ὕστερον πρὸς τὸ τροπαῖον ἐχρήσαντο ὃ ἔστησαν τῆς προσβολῆς ταύτης.
.
[37.2] ἐκήρυξάν τε, εἰ βούλονται, τὰ ὅπλα παραδοῦναι καὶ σφᾶς αὐτοὺς Ἀθηναίοις ὥστε βουλεῦσαι ὅτι ἂν ἐκείνοις δοκῇ.
[38] [38.1] οἱ δὲ ἀκούσαντες παρῆκαν τὰς ἀσπίδας οἱ πλεῖστοι καὶ τὰς χεῖρας ἀνέσεισαν, δηλοῦντες προσίεσθαι τὰ κεκηρυγμένα.
.
[40.1]παρὰ γνώμην τε δὴ μάλιστα τῶν κατὰ τὸν πόλεμον τοῦτο τοῖς Ἕλλησιν ἐγένετο: τοὺς γὰρ Λακεδαιμονίους οὔτε λιμῷ οὔτ᾽ ἀνάγκῃ οὐδεμιᾷ ἠξίουν τὰ ὅπλα παραδοῦναι, ἀλλὰ ἔχοντας καὶ μαχομένους ὡς ἐδύναντο ἀποθνῄσκειν.
.
ΠΑΥΣΑΝΙΑΣ,ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΕΡΙΗΓΗΣΙΣ ΑΤΤΙΚΑ (1.15.5)
(1.15.5) ἐνταῦθα ἀσπίδες κεῖνται χαλκαῖ, καὶ ταῖς μέν ἐστιν ἐπίγραμμα ἀπὸ <Σ>κιωναίων καὶ τῶν ἐπικούρων εἶναι, τὰς δὲ ἐπαληλιμμένας πίσσῃ, μὴ σφᾶς ὅ τε χρόνος λυμήνηται καὶ <ὁ> ἰός, Λακεδαιμονίων εἶναι λέγεται τῶν ἁλόντων ἐν τῇ Σφακτηρίᾳ νήσῳ.
.
 [11.4]απ'ολους πιο πολυ ο Βρασιδας ξεχωρισε,γιατι οντας τριηραρχος και βλεποντας  λογω
του δυσπροσιτου του τοπου τους τριηραρχους και κυβερνητες,αν και καπου φαινονταν να'ναι δυνατον να προσεγγισουν,ν'αποφευγουν και να φυλαγονται τα καραβια να μη
συντριψουν,φωναζε λεγοντας πως δεν ειναι σωστο ξυλα να λυπουνται τους εχθρους
στη χωρα να επιτρεπουν τειχος να εχουν κανει,αλλα και τα καραβια τους εξαναγκαζοντας
την αποβαση να σπασουν παροτρυνε,και τους συμμαχους να μην αποφυγουν εναντι των
μεγαλων ευεργεσιων τα καραβια στους Λακεδαιμονιους στη παρουσα κατασταση να
συνεισφερουν,ριχνοτας στη ξηρα και με καθε τροπο κανοντας αποβαση και τους αντρες
και τον χωρο να κυριευσουν.
[12] [12.1]κι αυτος και τους αλλους με τετοια εξωθουσε και τον δικο του κυβερνητη αναγ-
καζοντας να ριξει στη ξηρα το καραβι προχωρησε στη αποβαθρα,και καθως επεχειρησε να
αποβιβασθει αποκρουσθηκε  απο τους Αθηναιους,κι αφου τραυματισθηκε σε πολλα
του σωματος λιποθυμισε και πεφτοντας στο μερος του καραβιου περα απ'τους κωπηλατες
η ασπιδα του κυλλησε στη θαλασσα,και βγαινοντας εξω στη ξηρα οι Αθηναιοι αφου τη
σηκωσαν υστερα για το τροπαιο χρησιμοποιησαν το οποιο εστησαν για τη προσβολη αυτη

[37.2]κηρυξαν,αν αποφασισουν,και τα οπλα να παραδωσουν κι αυτους τους ιδιους στους
Αθηναιους ωστε να κριθουν οπως εκεινοι το νομιζουν
[38] [38.1] αυτοι ακουγοντας αφησαν κατω τις ασπιδες οι πιο πολλοι και τα χερια  σηκω-
σαν,δηλωνοντας οτι αποδεχονται αυτα που εχουν κηρυχθει

[40.1]πραγματικα,πιο πολυ απ'αυτα κατα τον πολεμο κατεπληξε τουτο τους Ελληνες.γιατι
απ'τους Λακεδαιμονονιους ουτε σε πεινα ουτε σ'αναγκη καμια περιμεναν τα οπλα να
παραδινουν,αλλα να τα'χουν και μαχομενοι οπως μπορουσαν να πεθαινουν
.
ΠΑΥΣΑΝΙΑΣ,ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΕΡΙΗΓΗΣΙΣ ΑΤΤΙΚΑ (1.15.5)
(1.15.5) εδω[στη Ποικιλη Στοα] ασπιδες βρισκονται χαλκινες,και σε καποιες ειναι
επιγραμμα απ' τους <Σ>κιωναιους και τους συμμαχουςτ,αλλες ειναι αλειμμενες με
πισσα,για να μην αυτες κι ο χρονος καταστρεψει κι η σκουρια,των Λακεδαιμονιων
λεγεται οτι ειναι που πιαστηκαν στη νησο Σφακτηρια
.
.
Μάχη της Πύλου και της Σφακτηρίας
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%AC%CF%87%CE%B7_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%A0%CF%8D%CE%BB%CE%BF%CF%85_%CE%BA%CE%B1%CE%B9_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%A3%CF%86%CE%B1%CE%BA%CF%84%CE%B7%CF%81%CE%AF%CE%B1%CF%82
.
.
.

Id Enigma-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
https://youtu.be/XQSB0SchZ2s


.
.
Η ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΟΥ ΤΡΕΝΟΥ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

η ώρα 9 παρα 20.περιμενε.το τρένο ήρθε με καθυστέρηση.το βαγόνι άδειο.κανονικα έπρεπε να
βγει στην επιφάνεια.τουνελ.δεν παραξενεύτηκε.τα πάντα είναι πιθανά όπως απέναντι του να
κάθεται ένα άλογο και να διαβάζει εφημερίδα.επειτα πολύ σχολαστικά να του αναλύει την
παγκόσμια επικαιρότητα.εκλεισε τα μάτια.το φαντάστηκε.δεν ήταν αστείο.ανοιξε τα μάτια.ηταν
στην επιφάνεια.μια τεράστια φαιά έρημος περιέκλειε το τρένο.στο βάθος,αριστερά όπως κάθονταν,είδε ένα άλογο να καλπαζει παράλληλα στο τρένο.στην ίδια κατεύθυνση και με την
ίδια ταχύτητα.γιατι δεν φαίνονταν να κινείται.μονο τα πόδια του ανεβοκατεβαιναν.κοιμηθηκε.
τον ξύπνησε μια φωνη.ενας άνθρωπος με ολόσωμη στολή του ζητούσε το εισιτήριο.η φωνή ακούγονταν από μεγαφωνα στη στολή του.του έδειξε το εισιτήριο.ρωτησε τον ελεγκτή ποτέ
θα φτάσουν στο σταθμό.ποιο σταθμο; δεν υπάρχει σταθμός.το τρένο κινείται συνέχεια.επρεπε
να το ξέρετε πριν επιβιβαστηκε.απαντησε ο ελεγκτής.με περιμένουν στο γραφείο.αργησα.εχω ραντεβου.διαμαρτυρηθηκε.τηλεφωνησε.ειδοποιησε τους ότι θα καθυστερήσεις.ειπε ο άλλος.
αλλωστε,για να πούμε την αλήθεια,δεν υπάρχει καμία καθυστέρηση.κοιταξτε το ρολόι σας.το κοίταξε.9 παρά 20.δεν είναι δυνατον.αναφωνησε.ολα είναι δυνατά,αφου όλα μπορούν να συμβουν.ειπε ο ελεγκτης.πρεπει να συνεχίσω την επιθεώρηση.εχω ακόμα πολύ δουλεια.τι
υπάρχουν κι άλλοι επιβάτες στο τρένο;ρωτησε.φυσικα.ειναι γεματο.απαντησε ο ελεγκτης.μα
εδώ μέσα δεν είναι κανενας.ειπε.γιατί αυτό είναι το δικό σας βαγόνι.καθε βαγόνι έχει τον δικό
του επιβάτη.απαντησε ο άλλος.και βλέπει τα ίδια πράγματα που βλέπω κι εγώ;ρώτησε.δεν είναι απαραίτητο να βλέπει τα ίδια,.ούτε και είναι η δουλειά μου να ξέρω.αυτο είναι προσωπικό τους.απαντησε ο άλλος.κοιταξε έξω. το άλογο δεν υπήρχε.εκει υπήρχε ένα άλογο του είπε.τωρα
δεν υπάρχει.δεν το βλέπω.μπορει όμως να το βλέπουν άλλοι.απαντησε ο ελεγκτής.οπως να μην βλέπουν την έρημο.επισης να έχουν φτάσει στον σταθμό προορισμού τους και να αποβιβάστηκαν.
ο ελεγκτής προχώρησε προς το μέρος του βαγονιού από το οποίο είχε έρθει.τον έβλεπε μέχρι που
τον έχασε.τοτε κατάλαβε πως το βαγόνι ήταν τεράστιο σε μήκος.σηκωθηκε να περπατήσει στο διάδρομο.αντιθετα από την κίνηση του ελεγκτή.πραγματικα ήταν τεράστιο.κουραστηκε και κάθησε σε μια θέση αμέσως άκουσε από κάποιο μεγάφωνο ψηλά στην οροφή μια φωνή.κυριε επιστρέψτε στη θέση σας.η θέση που κάθεστε είναι κατελειμενη.ανηκει σε άλλον επιβάτη.σηκωθηκε και γύρισε.δυσκολευτηκε να βρει τη θέση του.αν δεν έβλεπε το άλογο με την εφημερίδα θα ήταν αδύνατο.καθησε.εκεινο του είπε πως είχε βγει έξω.να ξεμουδιασει.κι άρχισε να φλυαρεί.τωρα το θέμα του ήταν τα παγκόσμια οικονομικά.μετα από αρκετή ώρα σηκώθηκε.εχω πιαστεί.θα βγω
έξω. το είδε παράλληλα στο τρένο.τωρα κινούνταν με μικρότερη ταχύτητα γιατί μετά από λίγο εξαφανιστηκε από το οπτικό του πεδίο πίσω.ακουσε το μεγάφωνο.σε πέντε λεπτά φτάνετε στο σταθμό σας.ετοιμαστητε. κοιταξε το ρολόι του.9 παρα 20.το τρένο σταμάτησε.ανοιξε η πόρτα και κατέβηκε.διαφοροι άνθρωποι περίμεναν στην αποβάθρα.και μπήκαν στα βαγόνια.στο δικό του δεν μπήκε κανένας.αλλα ούτε και είδε κανέναν να βγαινει από τα αλλα.ανεβηκε τη σκάλα του σταθμού.
στην επιφάνεια.στη πλατεία έξω.ηταν γεμάτη κόσμο.πολλοι χαζευαν.κοιταξε το ρολόι του σταθμού.
9 παρά 10.ρωτησε έναν.παρακαλω τι ώρα έχετε;9 παρά 10.του απάντησε.ανεβηκε στο γραφείο.σε λίγο ήρθε το πρώτο ραντεβού μια γυναίκα σχετικά νέα.την άκουσε.45'.κρατησε σημειώσεις.
η γυναίκα εφυγε.το επόμενο ραντεβού ήταν στις 10.περιμενε.
.
.
.

Artemisia Gentileschi [1593-1653]Η Ιαήλ σκοτώνει τον Σισάρα, 1620, Βουδαπέστη,
Μουσείο Καλών Τεχνών

η Ιαηλ και ο Σισαρα
ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ ,ΚΡΙΤΑΙ 4.9,4.16- 4.22
-μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Κρ. 4,9  καὶ εἶπε· πορευομένη πορεύσομαι μετὰ σοῦ· πλὴν γίνωσκε ὅτι οὐκ ἔσται τὸ προτέρημά
σου ἐπὶ τὴν ὁδόν, ἣν σὺ πορεύῃ, ὅτι ἐν χειρὶ γυναικὸς ἀποδώσεται Κύριος τὸν Σισάρα. καὶ ἀνέστη Δεββώρα καὶ ἐπορεύθη μετὰ τοῦ Βαρὰκ ἐκ Κάδης.
Κρ. 4,16 καὶ Βαρὰκ διώκων ὀπίσω τῶν ἁρμάτων καὶ ὀπίσω τῆς παρεμβολῆς ἕως Ἀρισὼθ τῶν
ἐθνῶν· καὶ ἔπεσε πᾶσα παρεμβολὴ Σισάρα ἐν στόματι ῥομφαίας, οὐ κατελείφθη ἕως ἑνός.
Κρ. 4,17 καὶ Σισάρα ἔφυγε τοῖς ποσὶν αὐτοῦ εἰς σκηνὴν Ἰαὴλ γυναικὸς Χαβὲρ ἑταίρου τοῦ Κιναίου, ὅτι εἰρήνη ἦν ἀναμέσον Ἰαβὶν βασιλέως Ἀσὼρ καὶ ἀναμέσον τοῦ οἴκου Χαβὲρ τοῦ Κιναίου.
Κρ. 4,18 καὶ ἐξῆλθεν Ἰαὴλ εἰς συνάντησιν Σισάρα καὶ εἶπεν αὐτῷ· ἔκκλινον, κύριέ μου, ἔκλινον
πρός με, μὴ φοβοῦ· καὶ ἐξέκλινε πρὸς αὐτὴν εἰς τὴν σκηνήν. καὶ περιέβαλεν αὐτὸν ἐπιβολαίῳ.
Κρ. 4,19 καὶ εἶπε Σισάρα πρὸς αὐτήν· πότισόν με δὴ μικρὸν ὕδωρ, ὅτι ἐδίψησα· καὶ ἤνοιξε τὸν
ἀσκὸν τοῦ γάλακτος, καὶ ἐπότισεν αὐτὸν καὶ περιέβαλεν αὐτόν.
Κρ. 4,20 καὶ εἶπε πρὸς αὐτὴν Σισάρα· στῆθι δὴ ἐπὶ τὴν θύραν τῆς σκηνῆς, καὶ ἔσται ἐὰν ἀνὴρ
ἔλθῃ πρός σε καὶ ἐρωτήσῃ σε καὶ εἴπῃ· εἰ ἔστιν ὧδε ἀνήρ; καὶ ἐρεῖς· οὐκ ἔστι.
Κρ. 4,21καὶ ἔλαβεν Ἰαὴλ γυνὴ Χαβὲρ τὸν πάσσαλον τῆς σκηνῆς καὶ ἔθηκε τὴν σφῦραν ἐν τῇ
χειρὶ αὐτῆς καὶ εἰσῆλθε πρὸς αὐτὸν ἐν κρυφῇ καὶ ἔπηξε τὸν πάσσαλον ἐν τῷ κροτάφῳ αὐτοῦ, καὶ διεξῆλθεν ἐν τῇ γῇ· καὶ αὐτὸς ἐξεστὼς ἐσκοτώθη καὶ ἀπέθανε.
Κρ. 4,22 καὶ ἰδοὺ Βαρὰκ διώκων τὸν Σισάρα, καὶ ἐξῆλθεν Ἰαὴλ εἰς συνάντησιν αὐτῷ καὶ εἶπεν
αὐτῷ· δεῦρο καὶ δείξω σοι τὸν ἄνδρα, ὃν σὺ ζητεῖς. καὶ εἰσῆλθε πρὸς αὐτήν, καὶ ἰδοὺ Σισάρα ἐῤῥιμμένος νεκρὸς καὶ ὁ πάσσαλος ἐν τῷ κροτάφῳ αὐτοῦ.


Κρ. 4,9 και ειπε [η Δεββωρα στον Βαρακ].θα πορευθω στη πορεια μαζι σου.ομως να ξερεις
οτι δεν ειναι το πρωτειο νικης δικο σου στην οδο,την οποια συ πορευεις,διοτι σε χερι
γυναικας θα παραδωσει ο Κυριος  τον Σισαρα.και εσηκωθηκε η Δεββωρα και πορευτηκε
μαζι με τον Βαρακ απο την Καδη             
...
Κρ. 4,16 και ο Βαρακ κατεδιωκε πισω απο τα αρματα και πισω απο τον εισβολεα στρατο
μεχρι την Αρισωθ των εθνων.και επεσε ολος ο εισβολεας στρατος του Σισαρα σε στομα
ρομφαιας,δεν εμεινε ουτε ενας
Κρ. 4,17και ο Σισαρα κατεφυγε με τα ποδια του στη σκηνη της Ιαηλ γυναικας συντροφου
του Χαβερ του Κιναιου,διοτι ειρηνη ηταν αναμεσα Ιαβιν βασιλια της Ασωρ και του οικου
Χαβερ του Κιναιου
Κρ. 4,18 και εξω βγηκε η Ιαηλ σε συναντηση του Σισαρα και ειπε σ'αυτον.,ελα,κυριε μου,
ελα σε μενα,μη φοβασαι.και ηρθε προς αυτη στη σκηνη.και εσκεπασε αυτον με επανωφορι
Κρ. 4,19 ειπε δε ο Σισαρα σ'αυτην.ποτισε με τωρα λιγο νερο,διοτι διψασα.και ανοιξε το ασκι με το γαλα,και ποτισε αυτον και εσκεπασε αυτον
Κρ. 4,20 και ειπε προς αυτην ο Σισαρα.στασου τωρα στη πορτα της σκηνης,και εαν συμβει
ανδρας να ερθει σε σενα και σε ρωτησει και πει.αν ειναι εδω ανδρας;και να πεις.δεν ειναι
Κρ. 4,21 και πηρε η Ιαηλ γυναικα του Χαβερ το πασσαλο της σκηνης και ελαβε το σφυρι
στο χερι της και μεσα μπηκε προς αυτον κρυφα και εμπηξε το πασσαλο στον κροταφο
αυτου,και διαπερασε στη γη.και αυτος εμβροντητος σκοτιδιασε και πεθανε
Κρ. 4,22 και ιδου ο Βαρακ καταδιωκωντας τον Σισαρα,και εξω βγηκε η Ιαηλ σε συναντηση
με αυτον και ειπε σ'αυτον. ελα εδω και θα σου δειξω τον ανδρα,τον οποιο συ ζητας.και
μεσα μπηκε σ'αυτην,και ιδου ο Σισαρα ριγμενος κατω νεκρος και ο πασσαλος στο
κροταφο αυτου
.
.
.

Woman's portrait -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
(Νεο-Ρεαλιστικη Ζωγραφική)

Enigma-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Ενδιαμεσο-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ανοίγει τη πόρτα.την βλέπει στον καθρέφτη.κλεινει την πόρτα.
εδω είναι άδειο το δωμάτιο.κενο.ο χρόνος δεν είναι στο μέλλον.δεν μπορώ να σ'αγγιξω,
θρυμματισμένα τα χέρια μου.δυσκολα θυμάμαι γεγονότα.ειμαι σαν νόμισμα,με δύο όψεις.
αληθεια ψευδος.σε λίγο,δεν είναι αστείο,εδώ μέσα θα βρεχει.πρεπει ν'ανοιξεις την ομπρέλα.
να,εκεινη την κόκκινη.κοιτα πως το χρυσό ψαράκι κωπηλατει μεσα στη γυάλα του.εκθαμβωτικη
η θλίψη η μοναξιά.αργησες.μια στιγμή,κάτι γίνεται δεν ξέρω,και σου αποκαλύπτονται τα πάντα.
ξερω δεν έχεις χρόνο κι εγώ φλυαρω.ειναι που μου χρειάζεται δύναμη.και δεν έχω.τι ερημιά τ'απογευματα.νοιωθω πως πουθενά πια οι άνθρωποι δεν θα επιστρέψουν.δεν μου επιτρέπετε να λησμονήσω.τωρα απ'την ανάσα μου καταλαβαίνω το κορμί μου.σ'αυτη τη φωτογραφια είναι καλοκαίρι.ενα περιττό καλοκαίρι.ποσο απομακρυνθηκα.ανοιξε,σε παρακαλώ,το παράθυρο.εχει πανσέληνο.αισθανομαι καλύτερα με το φως της.ακινητη με δεσμεύει.
η γυναίκα πηγαίνει στο κρεβάτι και ξαπλώνει.
εβλεπε.πληρωσε.
.
.

.

Η Περίπτωση της Ινγκεμποργκ Μπαχμαν
Der Fall Ingeborg Bachmann-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

σ'αυτο εδώ το δωμάτιο μ'εχει κλεισμένη,σκοτάδι,σ'ενα δωμάτιο μ'ειχε κλεισμενη,ήρθε
κι άναξε το φως,έτρεμα,τράβηξε μια κουρτίνα,άνοιξε ένα ντουλάπι,βλέπεις;,μου ειπε,
ξερεις τι είναι αυτες οι τρύπες,τις είδα,από δω,κοριτσάκι μου,θα μπει το αέριο στο δωμάτιο
σου,μη μπαμπά,φώναξα,σε παρακαλώ ,δεν θα σε καταδωσω,δεν θα πω τίποτα,φοβομουνα το αέριο,αυτή την απάνθρωπη τέχνη θανάτου,τι τρομερό να εισπνέεις το δηλητήριο,να πνίγεσαι,
τον μισούσα,θυμάμαι το 38 στο Κλαγκενφουρτ ήμουνα δώδεκα χρονών έβλεπα την
στρατιωτική εισβολή των ναζι,ο πατέρας όρθιος δίπλα μου χειροκροτούσε με ενθουσιασμό,
τα τανκς ήρθαν καταπάνω μου με πάτησαν,αυτός συνέχισε να χειροκροτεί το φόνο μου,
γιατί ήταν φόνος,από τότε με δολοφονούν,είμαι η Φαννυ Γκόλντμαν,κοιτάζω στο καθρέφτη,
είμαι γριά,άσχημη,εκείνος νέος,δυνατός,με εξεφτελιζει,γιατί δεν μπορώ να ξεφύγω;το σώμα
μου είναι δέσμιο,το απαιχθανομαι,είμαι η Ινγκεμποργκ, Μαλινα μια γυναίκα μπροστά σου καίγεται,Μαξ σβηστην,,είναι φόνος,μην την αφήνεις αβοήθητη,κάθε γυναίκα,μου απαντά,
είναι απλά μια άλλη γυναίκα,ανάβω τσιγάρο,απόψε είναι 25 Σεπτεμβρίου,αύριο θα είναι
26 Σεπτεμβρίου 1973,ακομα.μια τέλεια διάψευση,έχω ακόμα μισό κουτί χάπια,τα βαρβιτουρικα
είναι μια λύση,και το αλκοόλ,η Φράντσα μου έφερε δύο μπουκάλια βότκα,κάθησε μαζί μου
όλο το απόγευμα,καταλαβαίνεις είμαι το πειραματόζωο του άντρα μου,τι απαίσιο για μια γυναίκα,έπεσε το τσιγάρο στο σεντόνι,αν είχα ανοίξει το γκάζι,τρελάθηκες,ούρλιαξε η Φράντσα,
θα καεις,μη φοβάσαι της είπα,κανένας νεκρός δεν πεθαίνει,πόσο μάλλον να καει,ξέρεις,ο Παουλ,
μου είπε μια ιστορία,αν θέλεις την πιστεύεις,πάντως είναι πραγματική,ο πατέρας του πέθαινε από τυφο σε στρατόπεδο συγκέντρωσης και η μητέρα του πυροβολήθηκε,εκείνος έπεσε στον Σηκουάνα από τη γέφυρα του Μιραμπω,όλοι θα πέσουμε κάποτε,αργά η' γρήγορα σε κάποιο Σηκουάνα,η' σε κάποιο διαμέρισμα,ας πούμε στη Ρώμη,θα καουμε,δεν είναι,αν το δεις από άλλη σκοπιά,και τόσο τρομερό,φυσικά και δεν είναι το κρεματόριο,το οποίο ξεχάσαμε,χτυπάει το τηλέφωνο,ακούω τη φωνή του Μαλινα ν'απαντα:αφού σου είπα,Ινγκε,δεν υπάρχει καμία γυναίκα εδώ μέσα,και κλείνει
το τηλεφωνο,ακούς αναιδεια,λέει,να ζητούν μια γυναίκα,γράφω,έγραψα,στον Παουλ Τσελαν,πριν την Todesfuga του στον Σηκουάνα,ο Μαξ είναι σειριαλ κίλερ γυναικών,εγώ δεν είμαι γυναίκα,όπως εσύ δεν είσαι,κατά την Κλαιρ Γκολ,ποιητής,θέλω ένα παιδί που να είναι κυριολεκτικά παιδί μου,έπειτα είδα,δεν είναι ψέματα,να χαιρετά ναζιστικά ο Μάρτιν Χάιντεγκερ,το απανθρωπο τέλος ήρθε στο κόσμο,ο πατέρας ανοίγει τη στρόφιγγα,το αέριο είναι άοσμο,ο άντρας της Φραντσα παρακολουθεί στην οθόνη τις αντιδράσεις μου και τις σχολιάζει στους φοιτητές του,τώρα,να,θα ανάψει το τσιγάρο,θα το αφήσει να πέσει στο σεντόνι,αυτή κοιμάται,τα βαρβιτουρικα φέρνουν υπνηλία,ήρθε
η μέρα,είμαι πλέον σκιά σε ξένη χώρα,όπως εσύ Παουλ σε ξένα νερά,ακούω ένα ήχο μόνο,το χειροκρότημα του πατέρα μου,η' του Μαλινα,η' του Ιβάν,η' του Μαξ,δεν τελειώνει,δεν θα τελειώσει ποτέ,το 1938,το τσιγάρο μεταδίδει τη φωτιά στο σεντόνι του κρεβατιού,εγώ η Ινγκε κοιμάται,ακούει τη φωνή του Μαλινα,ξυπνάει,ο Μαλινα λέει,τι είναι ζωή;είναι αυτό που δεν μπορεί να ζήσει κανείς,απαντάω,η Φαννυ στο νοσοκομείο,δίπλα μου,έπρεπε να τον σκοτώσω,να τον πυροβολησω στο κεφάλι,το έκανα,η' γιατί δεν έκανα:ένα είδος τεχνης του θανάτου η ζωή,αυτό ίναι,είπα,είπε,
αυτός ο αστυνομικός μου ζητάει στοιχεία,ποιος είχε λόγο να βάλει πυρκαγιά,ήταν ατύχημα;φόνος;
η' αυτοκτονία,δεν μπορεί,του απαντάω,να είναι και τα τρια,;ατύχημα φόνος αυτοκτονία,αλλά γιατί; ρωτάει,ξέρεις,λέω,το Κλαγκενφουρτ της Αυστριας;όχι,το 1938 τη ναζιστική εισβολή;,όχι,τον ναζιστή πατέρα μου;οχι,τον Παουλ Τσελαν,τον Ιβάν,τον Μαλινα,τη περίπτωση της Φραντσα,το ρέκβιεμ για τη Φαννυ Γκολντμαν;όχι,ποιος έβαλε τη φωτιά,εγώ η γυναίκα Ινγκεμποργκ Μπαχμαν έβαλα τη φωτιά στον κόσμο,σημάδι πως και μετά το Άουσβιτς γράφεται ποίηση,αφήνω τωρα το αναμμένο τσιγάρο να πεσει στο.κρεβατι
.
.
.

.
.

Thomas Bernhard: χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Thomas Bernhard: χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

women working in fabrik

Thomas Bernhard: Eine Maschine  Μια Μηχανη(1969)
[(μετάφραση Übersetzung χ.ν.κουβελης c.n.couvelis)

Eine Maschine, die wie eine Guillotine ist, schneidet von einer sich langsam fortbewegenden
Gummimasse große Stücke ab und lässt sie auf ein Fließband fallen, das sich einen Stock
tiefer fortbewegt und an welchem Hilfsarbeiterinnen sitzen, die die abgeschnittenen Stücke
zu kontrollieren und schließlich in große Kartons zu verpacken haben. Die Maschine ist erst
neun Wochen in Betrieb, und den Tag, an welchem sie der Fabrikleitung übergeben wurde,
wird niemand, der bei dieser Feierlichkeit anwesend war, vergessen. Sie war auf einem
eigens für sie konstruierten Eisenbahnwaggon in die Fabrik geschafft worden, und die
Festredner betonten, dass diese Maschine eine der größten Errungenschaften der Technik
darstelle. Sie wurde bei ihrem Eintreffen in der Fabrik von einer Musikkapelle begrüßt, und
die Arbeiter und die Ingenieure empfingen sie mit abgenommenen Hüten. Ihre Montage
dauerte vierzehn Tage, und die Besitzer konnten sich von ihrer Arbeitsleistung und
Zuverlässigkeit überzeugen. Sie muss nur regelmäßig, und zwar alle vierzehn Tage, mit
besonderen Ölen geschmiert werden. Zu diesem Zweck muss eine Arbeiterin eine
Stahlwendeltreppe erklettern und das Öl durch ein Ventil langsam einfließen lassen.
Der Arbeiterin wird alles bis ins Kleinste erklärt. Trotzdem rutscht das Mädchen so
unglücklich aus, dass es geköpft wird.Sein Kopf platzt wie die Gummistücke hinunter.
Die Arbeiterinnen, die am Fließband sitzen,sind so entsetzt, dass keine von ihnen schreien
kann. Sie behandeln den Mädchenkopf gewohnheitsgemäß wie die Gummistücke. Die letzte
nimmt den Kopf und verpackt ihn in einen Karton.

μια μηχανη,η οποια οπως μια γκιλοτινα ειναι,κοβει απο ενα αργα κινουμενο καουτσουκ
μεγαλα κομματια και τ'αφηνει πανω σε μια  κυλιομενη ταινια  να πεσουν,η οποια ενα
επιπεδο χαμηλωτερα κινειται και στο οποιο βοηθοι εργατριες καθονται,οι οποιες τα
κομμενα κομματια πρεπει να ελεγξουν και τελικα σε μεγαλα κουτια να πακεταρουν.
Η μηχανη ειναι εδω και εννια εβδομαδες σε λειτουργια,και τη μερα,κατα την οποια
στη διευθυνση του εργοστασιου παραδοθηκε,κανενας,οποιος σ'αυτη την πανηγυρικη
τελετη παρων ηταν,δεν θα ξεχασει.Αυτη πανω σ'ενα ειδικα γι'αυτη κατασκευασμενο
σιδηροδρομικο βαγονι στο εργοστασιο ηταν μεταφερμενη,και οι διορισμενοι ομιλητες
 τονισαν,οτι αυτη η μηχανη ενα απο τα μεγαλυτερα επιτευγματα της τεχνικης αντιπροσω-
πευε.Στο ερχομο της στο εργοστασιο απο μια ορχηστρα  χαιρετισθηκε,και οι εργατες και
οι μηχανικοι την υποδεχτηκαν βγαζοντας το καπελο.Η εγκατασταση της διηρκεσε δεκα-
τεσσερες μερες,και οι ιδιοκτητες μπορεσαν απο την αποδοση εργου και την αξιοπιστια
της να πεισθουν.Αυτη πρεπει μοναχα τακτικα,και μαλιστα καθε  δεκατεσσερες μερες,με
ειδικο λαδι να λιπενεται.Γι'αυτο το σκοπο πρεπει μια εργατρια μια χαλυβδινη ελικοειδη
σκαλα να σκαρφαλωνει και το λαδι μεσα απο μια βαλβιδα αργα να χυνει.Στην εργατρια
το καθετι με λεπτομερεια  εξηγηθηκε.Παρ'ολ'αυτα ξεγλιστραει το κοριτσι δυστυχως,
ετσι ωστε αποκεφαλιζεται.Το κεφαλι του κατρακυλα οπως το κομματια καουτσουκ.
Οι εργατριες, οι οποιες στη κυλιομενη ταινια καθονται,ειναι τοσο τρομαγμενες,ωστε
καμια απο αυτες δεν μπορει να ουρλιαξει.Αυτες χειριζονται το κομμενο κεφαλι κατα τον
συνειθισμενο τροπο οπως τα κομματια καουτσουκ.Η τελευταια παιρνει το κεφαλι και το
πακεταρει σ'ενα κουτι.
.
.

.

Thomas Bernhard: χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Thomas Bernhard: χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

women working in fabrik

Thomas Bernhard: Eine Maschine  Μια Μηχανη(1969)
[(μετάφραση Übersetzung χ.ν.κουβελης c.n.couvelis)

Eine Maschine, die wie eine Guillotine ist, schneidet von einer sich langsam fortbewegenden
Gummimasse große Stücke ab und lässt sie auf ein Fließband fallen, das sich einen Stock
tiefer fortbewegt und an welchem Hilfsarbeiterinnen sitzen, die die abgeschnittenen Stücke
zu kontrollieren und schließlich in große Kartons zu verpacken haben. Die Maschine ist erst
neun Wochen in Betrieb, und den Tag, an welchem sie der Fabrikleitung übergeben wurde,
wird niemand, der bei dieser Feierlichkeit anwesend war, vergessen. Sie war auf einem
eigens für sie konstruierten Eisenbahnwaggon in die Fabrik geschafft worden, und die
Festredner betonten, dass diese Maschine eine der größten Errungenschaften der Technik
darstelle. Sie wurde bei ihrem Eintreffen in der Fabrik von einer Musikkapelle begrüßt, und
die Arbeiter und die Ingenieure empfingen sie mit abgenommenen Hüten. Ihre Montage
dauerte vierzehn Tage, und die Besitzer konnten sich von ihrer Arbeitsleistung und
Zuverlässigkeit überzeugen. Sie muss nur regelmäßig, und zwar alle vierzehn Tage, mit
besonderen Ölen geschmiert werden. Zu diesem Zweck muss eine Arbeiterin eine
Stahlwendeltreppe erklettern und das Öl durch ein Ventil langsam einfließen lassen.
Der Arbeiterin wird alles bis ins Kleinste erklärt. Trotzdem rutscht das Mädchen so
unglücklich aus, dass es geköpft wird.Sein Kopf platzt wie die Gummistücke hinunter.
Die Arbeiterinnen, die am Fließband sitzen,sind so entsetzt, dass keine von ihnen schreien
kann. Sie behandeln den Mädchenkopf gewohnheitsgemäß wie die Gummistücke. Die letzte
nimmt den Kopf und verpackt ihn in einen Karton.

μια μηχανη,η οποια οπως μια γκιλοτινα ειναι,κοβει απο ενα αργα κινουμενο καουτσουκ
μεγαλα κομματια και τ'αφηνει πανω σε μια  κυλιομενη ταινια  να πεσουν,η οποια ενα
επιπεδο χαμηλωτερα κινειται και στο οποιο βοηθοι εργατριες καθονται,οι οποιες τα
κομμενα κομματια πρεπει να ελεγξουν και τελικα σε μεγαλα κουτια να πακεταρουν.
Η μηχανη ειναι εδω και εννια εβδομαδες σε λειτουργια,και τη μερα,κατα την οποια
στη διευθυνση του εργοστασιου παραδοθηκε,κανενας,οποιος σ'αυτη την πανηγυρικη
τελετη παρων ηταν,δεν θα ξεχασει.Αυτη πανω σ'ενα ειδικα γι'αυτη κατασκευασμενο
σιδηροδρομικο βαγονι στο εργοστασιο ηταν μεταφερμενη,και οι διορισμενοι ομιλητες
 τονισαν,οτι αυτη η μηχανη ενα απο τα μεγαλυτερα επιτευγματα της τεχνικης αντιπροσω-
πευε.Στο ερχομο της στο εργοστασιο απο μια ορχηστρα  χαιρετισθηκε,και οι εργατες και
οι μηχανικοι την υποδεχτηκαν βγαζοντας το καπελο.Η εγκατασταση της διηρκεσε δεκα-
τεσσερες μερες,και οι ιδιοκτητες μπορεσαν απο την αποδοση εργου και την αξιοπιστια
της να πεισθουν.Αυτη πρεπει μοναχα τακτικα,και μαλιστα καθε  δεκατεσσερες μερες,με
ειδικο λαδι να λιπενεται.Γι'αυτο το σκοπο πρεπει μια εργατρια μια χαλυβδινη ελικοειδη
σκαλα να σκαρφαλωνει και το λαδι μεσα απο μια βαλβιδα αργα να χυνει.Στην εργατρια
το καθετι με λεπτομερεια  εξηγηθηκε.Παρ'ολ'αυτα ξεγλιστραει το κοριτσι δυστυχως,
ετσι ωστε αποκεφαλιζεται.Το κεφαλι του κατρακυλα οπως το κομματια καουτσουκ.
Οι εργατριες, οι οποιες στη κυλιομενη ταινια καθονται,ειναι τοσο τρομαγμενες,ωστε
καμια απο αυτες δεν μπορει να ουρλιαξει.Αυτες χειριζονται το κομμενο κεφαλι κατα τον
συνειθισμενο τροπο οπως τα κομματια καουτσουκ.Η τελευταια παιρνει το κεφαλι και το
πακεταρει σ'ενα κουτι.
.
.
.

.

ΣΑΠΦΩ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΣΑΠΦΩ-Ημερολογιο
(σκηνοθεσία αποσπασματων)
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

,μιλάει και θαυμάζω τα λογακια της,πως σαν περιστέρακια φτερουγίζοντας ξεφεύγουν απ'το
φράκτη που'ναι τ'ασπρα δόντια της,και τη ρωτάω τι είναι το είναι και τι το μη είναι και μου
απανταει και άλλα πολλά ακούω και πολύ με γοητεύει,
αργότερα,το απόγευμα,έγραψα αυτό:
ΣΑΠΦΩ απ. 56
οὐδ᾽ ἴαν δοκίμωμι
προσίδοισαν φάος ἀλίω
ἔσσεσθαι σοφίαν πάρθενον
εἰς οὐδένα πω χρόνον
τεαύταν.

καμία νομίζω ποτέ
κοπέλα απ'οσες βλέπουν
το φως του ηλιου
δεν θα γεννηθεί
στη σόφια ίση μ'αυτη
.
.
πόσο η πίκρα μας βαραίνει και η καρδιά μας θλίβεται,νύχτωσε και φεγγάρι βγήκε,το τριζονι ζωντανεύει τις εικόνες που πέρασαν κι είναι πια μακρύνες και λέω στη φίλη μου,
η' και σε μένα την ιδια
ΣΑΠΦΩ απ. 96.1-23
]σαρδ.[]
2πόλ]λακι τυίδε̣ [ν]ῶν ἔχοισα
ὠς π.[. . .].ώομεν, .[. . .]. .χ[. .]-
σε θέαι σ’ ἰκέλαν ἀρι-
5γνώται, σᾶι δὲ μάλιστ᾽ ἔχαιρε μόλπαι̣·
νῦν δὲ Λύδαισιν ἐμπρέπεται γυναί-
κεσσιν ὤς ποτ᾽ ἀελίω
8δύντος ἀ βροδοδάκτυλος †μήνα†
πάντα περρέχοισ᾽ ἄστρα· φάος δ᾽ ἐπί-
σχει θάλασσαν ἐπ᾽ ἀλμύραν
11ἴσως καὶ πολυανθέμοις ἀρούραις·
ἀ δ᾽ ἐέρσα κάλα κέχυται, τεθά-
λαισι δὲ βρόδα κἄπαλ᾽ ἄν-
14θρυσκα καὶ μελίλωτος ἀνθεμώδης.

πόλλα δὲ ζαφοίταισ᾽ ἀγάνας ἐπι-
μνάσθεισ᾽ Ἄτθιδος ἰμέρωι
17λέπταν ποι φρένα· κᾶρ̣ ‹δ’› ἄσαι βόρηται·
κῆθι δ᾽ ἔλθην ἀμμ.[. .]. .ισα τό̣δ᾽ οὐ
νῶντ᾽ ἀ[. .]υστονυμ̣[. .(.)] πόλυς
20γαρύει̣ [. .(.)]αλον̣[. . . . .(.)].ο̣ μέσσον·
ε]ὔ̣μαρ[ες μ]ὲ̣ν οὐκ̣ ἄμμι θέαισι μόρ-
φαν ἐπή[ρατ]ον ἐξίσω-
23σθ̣αι συ[. .]ρ̣ο̣ς ἔχηισθ᾽ ἀ[. .(.)].νίδηον

στις Σάρδεις πέρα βρίσκεται
και το μυαλό της εδω'ναι
εσένα σαν θεά Αριγνωτα σ'ειχε
και το τραγούδι σου πολύ χαίρονταν
τώρα μέσα στις Λυδες γυναίκες ξεχωριζει
όταν ο ήλιος δύει κι η ροδοδακτυλη σελήνη
απ'ολα τ'αστρα υπερέχει πάνω στην αλμυρη
απλώνοντας το φως της θαλασσα
όπως και στη μυριανθεμη γη
καλη δροσουλα χύνεται
βλασταινουνε τα ροδα
το τρυφερό χορτάρι
και τ'αγριο με τ'ασπρα τριφυλλι ανθη
εδώ περιπλανιέσαι μαζί μου
την γλυκεια θυμάσαι Ατθίδα
με δυνατο πόθο που το νου παιρνει
και τόσο τη καρδιά κατατρωει
.
ήτανε καθισμένη μπροστά στο καθρέφτη,εγώ πίσω της όρθια τη βοηθούσα,ω Ποτνια μου Κυπριδα πόσο όμορφη η φίλη μου είναι,και συ Σαπφώ μου,άκουσα τη φωνουλα της,τι με συμβουλεύεις να βάλω.
εγώ τότε της ειπα;
ΣΑΠΦΩ απ. 98a
1. .].θος· ἀ γάρ με γέννα̣[τ’ ἔφα ποτὰ

σ]φᾶς ἐπ᾽ ἀλικίας μέγ[αν
κ]όσμον αἴ τις ἔχηι φόβα‹ι›ς
4π̣ορφύρ̣ωι κατελιξαμέ[να πλόκωι

Γογγύλα μου,η μάνα που με γέννησε
κάποτε μου'πε:
τρανό στολίδι η γυναίκα
με πορφυρό να δένει τα μαλλιά
μαντηλι
.
.νυχτώνει και περιμένω,τα σχήματα των πραγμάτων διαλύονται,στενεύουν τα όρια,
νιώθω τη μοναξιά μου,και σε περιμενω
ΣΑΠΦΩ: απ. 104a
Ἔσπερε πάντα φέρων ὄσα φαίνολις ἐσκέδασ᾽ αὔως,

Αποσπερίτη μου εσύ που ξαναφέρνεις
όλα όσα χώρισε η φωτοφόρα αυγουλα

φέρε μου τη καλή μου Αριγνωτα
.
.
ΣΑΠΦΩ:απ. 105c
οἴαν τὰν ὐάκινθον ἐν ὤρεσι ποίμενες ἄνδρες
πόσσι καταστείβοισι, χάμαι δέ τε πόρφυρον ἄνθος

όπως στα όρη το ζουμπούλι βοσκοί
με τα πόδια καταπατούν και κάτω
βρίσκεται το πορφυρό λουλούδι

έτσι μ'απονια και μένα τσαλαπατησες και μόνη μαραζωνω
.
.της ψιθυρίζω στ'αυτακι της:
πολύ σ'εχει τιμήσει η Αφροδιτη

ΣΑΠΦΩ:απ'.112
τετίμακ᾽ ἔξοχά σ᾽ Ἀφροδίτα.

κι εκείνη ακούγοντας αυτό αναστατώνεται από πόθο
πολύ σ'εχει τιμήσει η Αφροδιτη,της ξαναλέω
και τρέμει
.
.σκληρά τα λόγια π'ανταλλαξαμε,μαχαίρια κοφτερά που σφάζουν,τι τρέλα μας έπιασε,
ΣΑΠΦΩ
απ. 114 ποῖ με λίποισ’ αποίχηι;
†οὐκέτι ἤξω πρὸς σέ, οὐκέτι ἤξω†

-που φευγεις και μ'αφηνεις;
-ποτε δεν θα γυρίσω σε σένα
ποτέ δεν θα γυρίσω
.
.την πλησίασα, ΣΑΠΦΩ: απ. 116 χαῖρε, νύμφα,
χαίρε νυφουλα μου,της είπα,
ντραπηκε,κοκκινησε,
την άγγιξα,απαλό μετάξι στην αφή μου
καλά νυμφα,είπα,όμορφη κοπέλα,
χαμογέλασε,
έβαλα το δάκτυλο μου στα χείλη της,το δάγκωσε με τα δοντακια της,
ο πόθος μ'εκανε τολμηροτερη:
-τι κάνεις;μη,μισολιποθυσμενη ακούστηκε η φωνουλα της
κι εγώ της είπα:
ΣΑΠΦΩ: απ. 126
δαύοις ἀπάλας ἐτάρας ἐν στήθεσιν.
τι ευτυχία στ'απαλα βυζιά
της φίλης να κοιμάσαι
.
.ΣΑΠΦΩ: απ. 130
Ἔρος δηὖτέ μ᾽ ὀ λυσιμέλης δόνει,
γλυκύπικρον ἀμάχανον ὄρπετον
ο έρωτας που τα μέλη λυνει με συγκλονίζει
γλυκό και πικρό ακαταμαχητο ερπετο
ν'αντισταθω δεν μπορώ,πέφτω στο κρεβάτι κι ακίνητη ώρες μένω,,ύπνος δεν με πιάνει,
οι σκέψεις δεν μ'αφηνουν,πλέον αιχμάλωτη είμαι
.
.Ατθίδα,το ξέρω τώρα πια δεν με θέλεις,
την Ανδρομέδα ποθεις
ΣΑΠΦΩ: απ. 131
Ἄτθι, σοὶ δ᾽ ἔμεθεν μὲν ἀπήχθετο
φροντίσδην, ἐπὶ δ᾽ Ἀνδρομέδαν πόται
φρικτό είναι να σ'απεχθανονται,να μη σε θέλουν πια,και φοβερό αλλού να πετάνε,όμως έτσι
είναι,τι να κάνεις;και λίγο που σου δώσανε πολύ είναι,μη ζητάς αλλά,τα πάντα έχουν τέλος,
κι αυτό με την Ανδρομέδα κάποτε τέλος θα έχει,το ξέρω είναι μικροπρεπεια να το σκέφτομαι,
είναι επειδή ζηλεύω,όχι δεν ζητάω εκδίκηση,τι ωφελεί,αφού η Ατθίδα ούτε να με βλέπει δεν
θα θέλει,ας μείνει τουλάχιστον με καλή εικόνα για μένα,όταν όλα τελειώσουν πρέπει να
παραδεχτείς το τέλος,όσο οδυνηρό και να είναι
.
.
νύχτα στο κήπο μου που εωδιαζει,ησυχία,το φως της πανσελήνου πάνω μου,απαλό υπνωτικό,
και τότε ακούω το πρώτο αηδονι
ΣΑΠΦΩ: απ. 136
ἦρος †ἄγγελος ἰμερόφωνος ἀήδων+
άνοιξης άγγελος αηδόνι γλυκολαλο
και χαίρεται η ψυχή μου
Τώρα ειν'ανοιξη
τώρα ειν'το καλοκαίρι
.
.
ΣΑΠΦΩ: απ. 137a
θέλω τί τ᾽ εἴπην, ἀλλά με κωλύει
αἴδως.
θέλω κάτι να σου πω αλλά
η ντροπή δεν.μ'αφηνει
-ελα μην ντρεπεσαι
-ξερεις η ντροπή μεγαλώνει τον πόθο του άλλου
-τοτε συνέχισε το παιχνίδι
.
.
κάθονταν απέναντι,πόσο η γοητεία με μαγνητιζει;και ειδικά τα ματια μ'αφοπλιζουν
ΣΑΠΦΩ: απ. 138
στᾶθι †κἄντα† φίλος
καὶ τὰν ἐπ᾽ ὄσσοισ᾽ ὀμπέτασον χάριν
κάτσε απεναντι
και των ματιών εκτίναζε τη χαρη
.
.
παράπονο δεν έχω,μια ολόκληρη εβδομάδα έμεινε μαζί μου στο εξοχικό η Γοργω
ΣΑΠΦΩ: απ. 144
μάλα δὴ κεκορημένοις
Γόργως
πολύ τη χόρτασα τη Γοργω
.
.
την ευχαριστούσε να παίζει αυλό,'με τη μουσική εκφραζομαι' έλεγε,'λυπη η' χαρά που νιωθω',
εγώ την άκουγα,με συνεπαίρνει και της είπα:
ΣΑΠΦΩ: απ. 156
πόλυ πάκτιδος ἀδυμελεστέρα ...
χρύσω χρυσοτέρα ...
πιο πολύ απ'τον αυλό γλυκοφωνη
απ'το χρυσό πιο χρυσή
.
.
είχα μεγάλο πόθο να έρθει,φοβομουνα ότι κάτι θα συνέβαινε και δεν θα έρχονταν,τι αγωνία να περιμένεις τον άνθρωπο που θέλεις να έρθει,πέρασε το πρωί,πέρασε και το μεσημέρι,έτρεμα,ας γινόταν να ρθει,,τι δεν θα δινα να ρθει και την ώρα που εδυε ο ήλιος ήρθε,και αστραψε γη και ουρανος
ΣΑΠΦΩ: απ. 48
ἦλθες, †καὶ† ἐπόησας, ἔγω δέ σ᾽ ἐμαιόμαν,
ὂν δ᾽ ἔψυξας ἔμαν φρένα καιομέναν πόθωι
τι καλά έκανες κι ήρθες,σε ζητούσα,
και τη καρδιά μου δροσισες
που καιγεται απ'το πόθο
της είπα,κι εκείνη σφιχτά μ'αγκαλιασε,'τωρα εδώ ειμαι'ειπε γλυκά
.
.
είσαι ομορφη,της είπα,
ΣΑΠΦΩ: απ. 23.3-6
ὠς γὰρ ἄν]τιον εἰσίδω σ[ε,
φαίνεταί μ’ οὐδ’] Ἐρμιόνα τεαύ[τα
ἔμμεναι,] ξάνθαι δ᾽ Ἐλέναι σ᾽ ἐίσ[κ]ην
6οὐδ’ ἒν ἄει]κες
κι όπως απέναντι σε βλέπω
μου φαίνεται ούτε η Ερμιονη
σαν εσένα δεν ειναι,
με την ξανθιά αν σ'ομοιαζα Ελένη
καθόλου απρεπο δεν θα'ταν
ποιος όμως έχει δει την Ελένη;ένας μύθος είναι,είπε εκείνη,
εγώ όμως. βλέπω εσενα,είπα,κι είσαι πραγματική ,εδώ ακριβώς μπροστά μου,
.
.
της ετοίμασα το μπάνιο,αρωματισα το νερό, κι όταν επιτέλους την είδα γυμωμενη έτρεμε
η καρδιά μου
ΣΑΠΦΩ: απ. 34 Lobel-Page
ἄστερες μὲν ἀμφὶ κάλαν σελάνναν
ἂψ ἀπυκρύπτοισι φάεννον εἶδος,
ὄπποτα πλήθοισα μάλιστα λάμπηι
4γᾶν []
ἀργυρία.
τ'αστερια γύρω απ'την όμορφη σελήνη
χανουν το λαμπερό τους πρόσωπο
οπποτε ως πανσέληνος λάμπει αργυρή
.
.
σημερα,μόλις την ειδα
ΣΑΠΦΩ: απ. 47
Ἔρος δ᾽ ἐτίναξέ μοι
φρένας, ὠς ἄνεμος κὰτ ὄρος
δρύσιν ἐμπέτων
ο έρωτας με τινάξε
όπως ο άνεμος στα βουνά
πάνω στα δέντρα πεφτει
αυτό ένιωσα και δεν το κρυβω
.
.
να καταγράψω τη μέρα,η εγκαταλείψη,η μοναξια
ΣΑΠΦΩ: απ'.52
Δέδυκε μὲν ἀ Σελάννα καὶ Πληίαδες,
μέσαι δὲ νύκτες, παρὰ δ’ ἔρχεται ὤρα,
ἔγω δὲ μόνα κατεύδω
έχει δυσει η σελήνη κι η Πούλια,
μεσανυχτα,πέρασε η ώρα
κι εγώ μόνη κοιμαμαι
.

.
.

Thomas Bernhard Pisa vs Venetia -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
https://youtu.be/R0ZrUCSesfY



Thomas Bernhard,
8 kleine Erzählung από Der Stimmenimitator
Ο Φωνομιμητης
-μεταφραση Übersetzung χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Πίζα και Βενετία
Οι δήμαρχοι της Πίζας και της Βενετίας είχαν συμφωνήσει να προκαλέσουν τους επισκέπτες
των πόλεων τους που για αιώνες είναι το ίδιο γοητευμένοι από τη Βενετία και τη Πίζα,μυστικά
και νύχτα το πύργο της Πίζας να μετακινησουν στη Βενετία και το καμπαναριο της Βενετίας να μετακινησουν στη Πίζα και να τα στήσουν εκεί.Ομως δεν μπόρεσαν να κρατήσουν το σχέδιο τους μυστικό και την ίδια νύχτα που επρόκειται τον πύργο της Πίζας να μετακινησουν στη Βενετία και
το καμπαναριο της Βενετίας να μετακινησουν στη Πίζα πιάστηκαν και κλείστηκαν σε άσυλο φρενοβλαβων,ο δήμαρχος της Πίζας ως εχόντων πραγμάτων στο άσυλο φρενοβλαβων της Βενετίας και ο δήμαρχος της Βενετίας στο άσυλο φρενοβλαβων της Πίζας.Οι ιταλικές αρχές ήταν ικανές να χειριστούν την υπόθεση με ακρα εμπιστευτικοτητα
.
Αναποδογυρισμένα τραπέζια
Αν και πάντοτε μισούσα τους ζωολογικούς κήπους και έχω καταλαβει πως η καχυποψία μου
έχει να κάνει με τους ανθρώπους που επισκέπτονται τους ζωολογικούς κήπους,όμως δεν μπόρεσα ν'αποφυγω να πάω στο Schönbrunn,και κάποια φορα,από προσκληση φίλου μου,ενός καθηγητού θεολογίας,στεκομουν μπροστά απ'το κλουβί των πιθήκων κοιτάζοντας  τους πιθήκους,στους οποίους ο φίλος μου ερριχνε κάποιο φαγητό που είχε φέρει μαζί του γι'αυτό το σκοπό.Ο καθηγητής της θεολογίας,ένας παλιός μου φίλος από το πανεπιστήμιο,ο οποίος μου είχε ζητήσει να παω στο Schönbrunn μαζί του,συνέχιζε,να ριχνει όλο το φαγητό που είχε φέρει μαζί του στους πιθήκους,
όταν ξαφνικά οι πίθηκοι,από τη μεριά τους,ξεσήκωσαν όλο το φαγητό που είχε ριχτεί στο πάτωμα και το πρόσφεραν σε μας μέσα απ'τα κάγκελα.Ο καθηγητής της θεολογίας κι εγώ ήμασταν τόσο αναστατωμένοι από τη ξαφνική συμπεριφορά των πιθήκων ώστε σε κλάσμα δευτερολέπτου το βάλαμε στα πόδια και φύγαμε απ'το Schönbrunn απ'την πλησιέστερη εξοδο
.
Hotel Waldhaus
Δεν ειμασταν τυχεροί με το καιρό και οι καλεσμένοι στο τραπέζι μας ήταν αντιπαθητικοί
από κάθε άποψη.Ακομα μας απέρριψαν τον Νίτσε.Ακομα και μετά που αυτοί είχαν ένα μοιραίο αυτοκινητιστικο ατύχημα και τους είχαν θάψει στο νεκροταφείο του Σιλς,εμείς ακόμα τους μισουσαμε
.
Προειδοποιηση
Ένας επιχειρηματίας από το Koblenz είχε κάνει το ονειρο της ζωής του να βγει αληθινό επιστεπτομενος τις πυραμίδες της Γκίζας και ήταν αναγκασμένος,αφού είχε κάνει την επίσκεψη
των πυραμίδων,να περιγράψει την επίσκεψη του καθώς την πιο μεγάλη απογοήτευση της ζωής του,που τον καταλαβαίνω γιατί εγώ ο ίδιος ήμουν στην Αίγυπτο το τελευταίο χρονο και ήμουν απογοητευμενος κυρίως απ'τις πυραμιδες.Εντουτοις,ενώ εγω πολυ γρήγορα ξεπέρασα την απογοήτευση μου,ο επιχειρηματίας του Koblenz πήρε εκδίκηση για την απογοήτευση του βαζοντας,για μήνες,ολοσέλιδες διαφημίσεις σ'ολες τις μεγάλες εφημερίδες της Γερμανίας,Ελβετίας και Αυστρίας,προειδοποιώντας όλους τους μελλοντικούς επισκέπτες της Αιγύπτου εναντίον των πυραμίδων και ειδικά εναντίον των πυραμίδων του Χέοπα,οι οποίες τον είχαν πιο βαθειά απογοητεύσει,περισσότερο από όλες τις άλλες Ο επιχειρηματίας του Koblenz σπατάλησε τη περιουσία του σ'αυτες-οπως τις ελεγε-αντι-Αιγυπτιακες και αντι-πυραμιδικες διαφημίσεις και βυθίστηκε σε ολοκληρωτική πτωχευση.Ομως όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα,,οι διαφημίσεις του
δεν είχαν την επίδραση πάνω στους ανθρώπους που είχε ελπίσει,το αντίθετο μάλιστα,ο αριθμός των επισκεπτών στην Αίγυπτο αυτό το χρόνο,σε σύγκριση με τον τελευταίο χρόνο,έχει διπλασιασθει
.
Αληθινός Ερωτας
Ένας Ιταλός ο οποίος έχει μια βίλα στη Riva στη λίμνη Garda και μπορεί να ζήσει πολύ άνετα
με το εισόδημα από το μεγάλο κτήμα που του έχει αφήσει ο πατέρας του,σύμφωνα με ένα ρεπορτάζ στη La Stampa,συζεί τα τελευταία δώδεκα χρόνια με ένα μενεκεν κουκλα.Οι κάτοικοι της Riva αναφερουν ότι τα ήσυχα βράδια έχουν παρατηρήσει ότι ο Ιταλός,ο οποίος λένε έχει σπουδάσει ιστορία της τέχνης,επιβιβάζεται σε μια πολυτελή βάρκα με γυάλινο θόλο,η οποία είναι αραγμενη κοντά στο σπίτι του,με το μενεκεν να κάνει βόλτα στη λίμνη.Κατηγορουμενος πριν χρόνια ως αιμομικτης σε ένα γράμμα ενός αναγνώστη που στάλθηκε στην εφημερίδα που εκδιδεται στο Desencano,είχε απευθυνθεί στις αρμόδιες πολιτικές αρχές για άδεια να παντρευτει το μενεκεν του αλλά απορρίφθηκε.Επισης η εκκλησία του αρνηθηκε το δικαίωμα να παντρευτεί το μενεκεν του.
Τον χειμώνα  αυτός συνήθως αφήνει τη λίμνη Garda στα μέσα Δεκεμβριου και πηγαίνει με την αγαπημένη του,την οποία  συνάντησε σε μια Παρισινή βιτρίνα,στη Σικελία,όπου συνήθως νοικιάζει ένα δωμάτιο στο φημισμένο Hotel Timeo στην Taomina να ξεφυγει από το κρύο,το οποίο,αν και ισχυρίζονται το αντίθετο,γίνεται ανυπόφορο στην λίμνη Garda κάθε χρόνο μετά τα μέσα Δεκεμβριου,
.
Η Κοπέλα που αρμεγει
Τη τελευταία βδομάδα ήμασταν μάρτυρες με το θέαμα πέντε αγελάδων που τρέχοντας έπεσαν,
η μια μετά την άλλη,πάνω στο τρένο εξπρές με το οποίο επιστρέψαμε στη Βιέννη και τις ειδαμε
όλες κομμάτια.Αφου οι γραμμές καθαρίστηκαν από το πλήρωμα του τρένου κι επίσης από τον
οδηγό που ήρθε μ'ενα φτυάρι,το τρένο συνέχισε τη πορεία του μετά από μια καθυστέρηση
περίπου σαράντα λεπτών.Κοιταζοντας έξω απ'το παράθυρο προφθασα να δω τη κοπέλα που
αρμεγει καθώς έτρεχε σκούζοντας προς το αγρόκτημα στο σουρουπο
.
Δύο λεξεις
Στο μεγάλο αναγνωστήριο της βιβλιοθήκης του πανεπιστημίου του Σάλτσμπουργκ ο βιβλιοθηκάριος κρεμάστηκε από τον μεγάλο πολυέλαιο γιατί,όπως έγραψε στο σημείωμα της αυτοκτονίας,μετά από είκοσι δύο χρόνια υπηρεσία δεν μπορούσε πια να υποφέρει να ξανατοποθετει στα ράφια και να δανείζει βιβλία που ήταν γραμμένα για να προκαλέσουν τεράστια σύγχυση,κι αυτό,αυτός ειπε,
εφαρμόζεται σε κάθε βιβλιο που εχει γραφτεί.Αυτο. μου θύμισε του παππού μου τον αδερφό
ο οποίος  ήταν κυνηγος υπευθυνος στη δασική περιοχή του Altentann κοντά στο Hennsdorf και
ο οποίος αυτοπυροβοληθηκε στην κορυφή του Zifanken γιατί δεν μπορούσε πια να υποφέρει την ανθρώπινη εξαθλίωση.Αυτος επίσης άφησε αυτή τη ενοραση του σ'ενα σημειωμα
.
Όχι με ψυχες
Εφόσον οι γιατροί στα νοσοκομεία ασχολούνται μόνο με σώματα κι όχι με τη ψυχή,για την οποία προφανώς δεν γνωρίζουν τιποτα,είμαστε υποχρεομενοι να ονομάσουμε τα νοσοκομεια ιδρύματα
όχι μόνο του κρατικου νόμου αλλά επίσης του κρατικου φονου και να ονομασθουν οι γιατροι δολοφόνοι και οι συνεργάτες τους.Αφου,ο λεγόμενος ερασιτέχνης μελετητής από το Ottnang am Hausruck, που είχε εισαχθεί στο νοσοκομείο Vöcklabruck λόγω μιας λεγόμενης περιεργης κατάστασης,είχε υποβληθεί σε μια γενική ιατρική εξέταση,ρωτησε-οπως αυτός καταγγελει σ'ενα γράμμα στο ιατρικό περιοδικό Der Arzt-και τι γινεται με τη ψυχή μου;Στον οποίο ο γιατρός που
του εξέταζε το σώμα του απάντησε.Σκασε
.
.
.

Mein Frau Ingeborg Bachmann Keine Delikatessen-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

με την φραου Ινγκεμποργκ Μπάχμαν συναντηθήκαμε για πρώτη φορά τέλη Μαϊου σε ένα καφέ ριστοραντε στη Ρώμη,γοητευτική και κομψή γυναίκα,ήρθε το γκαρσονι,Keine Delikatessen είπε,χόρτα,αυγά βραστά και κόκκινο κρασί,Nichts mehr gefällt mir της είπα,χαμογέλασε,
πραγματικα τίποτα πια δεν μ'αρεσει,μιλήσαμε για τη ποίηση της,για τα μυθιστορήματα της,βλεπεις αυτό το ζευγάρι,αριστερά,κοίταξε διακριτικά,ένας άντρας περίπου σαράντα χρόνων,η γυναίκα περίπου τριάντα πέντε,αστική τάξη,ο άντρας μιλάει,η γυναίκα τον ακούει,χτυπάει το κινητό της γυναίκας,ο άντρας το αρπαζει,το κοιτάζει,της το πετάει,φωνάζει το γκαρσονι,πληρώνει φεύγουν,
ο άντρας μπροστά,η γυναίκα πίσω,υποθέτεις,λέει η Ινγκεμποργκ,τα περαιτέρω,ένας εκλεπτυσμένος φόνος,στο διαμέρισμα της,αν ανοίξεις το γκάζι,ανάβει τσιγάρο,τότε έκρηξη,τότε πυρκαγιά,λογική ακολουθία,μπορεί όμως τα πράγματα να γίνουν διαφορετικά,να γλιστρήσεις κι από μια γέφυρα να πέσεις στον Τίβερη,όπως ο Παουλ,στο Σηκουάνα,η' ένας ελεύθερος σκοπευτής απ''το απέναντι
κτίριο σε σκοπεύει με διόπτρα,πυροβολεί,το κρανίο διαλύεται,οι κόρες των ματιών διαστέλλονται
,ιδεολογικές διαφορές,αν θέλεις μπορείς να κοιμηθείς,το διπλανό δωμάτιο είναι ελεύθερο,ποτέ δεν
το έχω ανοίξει,μη φοβάσαι,είναι ένα κανονικό δωμάτιο,εγώ θα γράψω,πήγα στο δωμάτιο,άνοιξα το παράθυρο,κοίταξα κάτω στο δρόμο,μια γυναικα περπατουσε δεξιά,ένα μαύρο αυτοκίνητο σταμάτησε δίπλα της,η πόρτα άνοιξε και μπήκε μέσα,τραβηξα τη κουρτίνα,ξάπλωσα στο κρεβάτι,ξύπνησα από αίσθημα πνιγμού,το δωμάτιο μύριζε σαν κάτι να καίγονταν,πετάχτηκα,άνοιξα τη πόρτα,είδα την φραου Ινγκεμποργκ ξαπλωμένη στο πάτωμα,τα ρούχα της είχαν.πιασει φωτιά,ένας τεραστιος
άντρας κάθονταν στην πολυθρόνα,είδα τα μάτια του ανοικτά,η Ινγκε καιγεται,του φώναξα,τι της έκανες;,εκείνος δεν αντέδρασε ακίνητος,τον σκουντησα,το κορμί του σωριάστηκε στο πάτωμα,είδα στη πλάτη του ένα στιλέτο καρφωμένο,τρόμαξα,θα με θεωρήσουν ένοχο,ούρλιαξα,πάνω μου το πρόσωπο της Ινγκε,τι έγινε;;είδα ένα όνειρο,εφιάλτης ήταν,έλα ησύχασε,είπε,σηκώθηκα,θα σου
κάνω καφέ,συνηλθα,βγήκαμε έναν νυχτερινό περίπατο στη πόλη,είμαι εξοριστη,μου λέει,
κυριολεκτικά εξοριστη,δεν έχω πάρα τη γλώσσα,ο κόσμος μια τεράστια Todesarte,μπροστά μας
ένα αυτοκίνητο σταματημένο άναψε τους προβολείς του,μας τύφλωσε,σημάδι,είπε,πως κινδυνευουμε,να μην.πλησιασουμε,αλλαξοδρομισαμε,ο οδηγός βγήκε βρίζοντας,πήγε στη πόρτα
του συνοδηγού,την άνοιξε και τράβηξε έξω βίαια μια γυναίκα,τη πέταξε στο πεζοδρόμιο και την κλωτσούσε στη κοιλιά,να φωνάξουμε την αστυνομία είπα,ιδιωτική υπόθεση θα πουν οικογενειακού δικαίου,καθημερινοτητα,θα έλεγα αιωνιότητα,είπε η Ινγκε,βρεθήκαμε σε ένα σκοτεινό στενο δρόμο,κοίταξε ψηλά,εκεινο το παράθυρο,πόσο κόκκινο είναι,σαν μέσα να'χει πιάσει φωτιά,κάποιος που θέλει να καει καίγεται,χωριστηκαμε,την άλλη μέρα συναντηθήκαμε στο ίδιο καφέ ριστοραντε,
της είπα πως στάθηκε αδύνατο να μεταφράσω το ποίημα της Exile,,η μετάφραση καιεί,μου είπε
η Ingeborg Bachmann,τις λεξεις,και ιδιαίτερα τις δικές μου,είναι η μετάφραση κρεματόριο,χαμογέ-
λασε,θέλεις να σου διαβάσω το ποίημα;θελω,απάντησα,
https://youtu.be/3iOmlPX6XXY

Exil

Ein Toter bin ich der wandelt
gemeldet nirgends mehr
unbekannt im Reich des Präfekten
überzählig in den goldenen Städten
und im grünenden Land

abgetan lange schon
und mit nichts bedacht

Nur mit Wind mit Zeit und mit Klang

der ich unter Menschen nicht leben kann

Ich mit der deutschen Sprache
dieser Wolke um mich
die ich halte als Haus
treibe durch alle Sprachen

O wie sie sich verfinstert
die dunklen die Regentöne
nur die wenigen fallen

In hellere Zonen trägt dann sie den Toten hinauf



άκουσα αυτή την γοητευτική γυναίκα Ingeborg Bachmann να μου διαβαζει,
Keine Delikatessen η Ιστορία της ειπα,
συμφωνώ,είπε,γι'αυτο Nichts mehr gefällt mir.
.
.
Into Ingeborg Bachmann's mind-music χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Η ποιήτρια και συγγραφέας Ingeborg Bachmann (1926-1973)ήταν 12 χρ το 1938 όταν τα γερμανικά στρατεύματα εισήλθαν στην.χωρα της Αυστρία και στη πόλη της Κλαγκενφουρτ ,αυτό ήταν το μεγάλο τραύμα στη τραγική ζωή της
στο βίντεο διαβάζει(αλλά δεν ακουγεται η φωνή της)το ποίημα:
Exil

https://www.facebook.com/christos.couvelis/videos/3882331708474919/?t=5
[αντιγραφη της διευθυνσης στο google για προβολη του βιντεο]
.
.
.

H Artemisia-Athens-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

κέντρο,Αθηνα,,λίγο μετά τα μεσάνυχτα,την είδε,πλησίασε,πως σε λένε ρώτησε,Αρτεμισία,
του απάντησε η κοπέλα,αν σ' αρέσει,γέλασε,μ'αρεσει που είσαι ζορικη,πάμε;δεν ρωτάς ποσο πάει,όχι,δεν με νοιάζει,το αυτοκίνητο το έχω λίγο πιο κάτω παρκαρισμένο,την πήγε σπίτι του,
απ'οτι βλέπω,είπε η γυναίκα,είσαι πλούσιος,αρκετά,απάντησε,για να έχω γούστα,κι απόψε
το γούστο μου είσαι εσύ,τι θα πιεις;,βότκα με πορτοκάλι,κάθησαν απέναντι,ας μην προχωρήσουμε αμέσως,όπως θέλεις,συμφώνησε η κοπέλα,σε διάλεξα,να ξέρεις,είπε ο άντρας,από το όνομα,
Αρτεμισία,έχω πάθος με τη ζωγραφική της Αρτεμισια Τζεντιλεσκι,γράφω μια μελέτη γι'αυτη,και τώρα,γελασε η Αρτεμισία,έχεις μπροστά σου την πόρνη Αρτεμισία,ξέρεις,συνέχισε ο άντρας,
η Αρτεμισία βιασθηκε από το δάσκαλο της Αγκοστινο Τοσσι,όλες οι γυναίκες,τον έκοψε
η κοπέλα,κατά κάποιο τρόπο βιάζονται,εσύ;ρώτησε,εγώ από τον αδελφό μου,12 χρόνων,δεν το μαρτυρησα ποτέ,ούτε τον μίσησα ούτε τον σιχαθηκα ούτε θέλησα να τιμωρηθει,άλλωστε το επάγγελμά μου είναι εκούσιος βιασμός,μετα πληρωμής όμως,κι εσυ,φυσικά,θέλεις να με βιάσεις,αυτή,η Αρτεμισία Τζεντιλεσκι,συνέχισε ο άντρας,μηνυσε τον βιαστή της,στο δικαστήριο
δεν τη πίστεψαν,την υπεβαλαν σε βασανιστήρια,πίεζαν με σφιγκτήρα τα δάκτυλα της να συντριφτουν,να δουν αν λέει αλήθεια και δεν είναι συγκοφαντια,τελικά ο Τοσσι δικάστηκε,
στα έργα της ζωγράφιζε συνεχώς,σε α λα Καραβάτζιο κιάρο σκούρο, αυτό το τραύμα
της βιασμενης γυναίκας που παίρνει εκδίκηση,της έδειξε φωτόγραφιες των έργων της,
εδώ η Σωσσανα γυμνή στο μπάνιο και δύο εκφυλοι ηλικιωμένοι την κρυφοβλέπουν,της
κάνουν μπανιστηρι,γέλασε η Αρτεμισία,εγώ βλέπω ότι μάλλον της αρέσει,σε πολλές γυναίκες
αρέσει να τις βλέπουν,σε σενα;τη ρώτησε,όχι,απάντησε,σ'αυτο το πίνακα,έδειξε άλλη εικόνα,
η Ιουδηθ αποκεφαλίζει τον Ολοφερνη,κοίταξε πόσο ηδονικα με το σπαθί του κόβει το κεφάλι,
τα αίματα,η κοπέλα βλεπει,πραγματικά,στη μελέτη μου,λέει ο άντρας,διαπραγματεύομαι
σε ένα ολόκληρο κεφάλαιο την ψυχαναλυτική ερμηνεία του πίνακα,η Ιουδηθ σαν γυναίκα
βιώνει το τραύμα της έλλειψης του φαλλου,ο Ολοφερνης ως αντρας-βασιλιας-εξουσια κατέχει
τον φαλλο,η Ιουδηθ παίρνει το ξίφος,προβολή του φαλλου,και αποκεφαλίζει,ευνουχίζει,τον Ολοφερνη,κόβοντας το κεφάλι,το φαλλο του,αυτά βέβαια,πολύ πρώιμα,το 1620,τριακόσια
χρόνια πριν τον Φρόυντ,η βότκα με ζαλισε,λέει η κοπέλα,θα πάω στο μπάνιο,σηκώθηκε,θ'αφησω ,είπε,τη πόρτα του μπάνιου μισοκλειστη,είδε τη κοπελα,αργότερα στη κρεβατοκάμαρα,ξαφνικά
της είπε,θέλεις να είμαι ο Ολοφερνης;η γυναίκα δεν μίλησε,θέλεις;την ξαναρωτησε,το υποψιάστηκα,
απάντησε η γυναίκα,πως θα μου το ζητήσεις,τον κοίταξε,αν το κάνω θα με πιάσουν,είσαι πλούσιος,ισχυρος, θα με βρουν,θα σαπισω στη φυλακή,μην ανησυχείς,είπε ο άντρας,τα έχω κανονίσει όλα,θα σου δώσω ένα τεράστιο ποσό αυτή τη στιγμή,της δίνει τα χρήματα,έπειτα
κανένας δεν ξέρει πως είσαι εδώ μαζί μου,όλο αυτό θα παρουσιασθεί,πως λογομαχησα
με τη γυναίκα μου,είναι γνωστή στον κύκλο μας η αρρωστημένη ζήλεια της,πάνω στη τρέλα της άρπαξε το ξιφος,ειτανε πρώην πρωταθλητρια ξιφομαχιας,,μην ανησυχείς τα έχω κανονίσει ολα,
και σου κόβει το φαλλο,γέλασε η κοπέλα,κι αυτό περιμένεις να το κάνω εγώ;φυσικά,είπε ο άντρας
με αυστηρη,σαν να διέταζε,φωνή,θα το κάνεις Αρτεμισία Τζεντιλεσκι αλλιώς θα αναγκαστώ να
σε βιασω,και να πετάξω το πτώμα σου στη παγωμενη θάλασσα,νύχτα είναι ακόμα,ποιος θα με υποψιασθει;και σενα,μια πόρνη,ποιος θα σε αναζητήσει;,πόρνη,αλλά Αρτεμισία Τζεντιλεσκι,είπε
η κοπελα,της έδωσε το ξίφος,έλα,μην καθυστερείς,διατάζει ο άντρας,έχω μια απορία,ρώτησε
η Αρτεμισία,γιατί θέλεις να το κάνεις αυτό;απλά,απάντησε,ο άντρας για να ολοκληρωθεί
η μελέτη μου για την Αρτεμισία Τζεντιλεσκι,το μεγάλο μου παθος,αυτό προπαντώς μ'ενδιαφερει,όμως θα τιμωρηθεί μια αθωα, η γυναίκα σου,είπε η κοπελα,αυτό λίγο με νοιάζει,
αδιαφορώ,είπε με σκληρή φωνή ο αντρας,πάντα τη μισουσα
.
.
.

6 παρατηρησεις-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΚΡΙΣΙΜΗ ΥΠΟΘΕΣΗ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

μέσα σ' αυτά τα σπίτια μένουν άνθρωποι,έχουν ονόματα,ποτέ δεν θα τα μάθει,προτιμούν
κάποιο φαγητό,ένα ιδιαίτερο τρόπο ομιλίας,ποτέ δεν θα μιλήσει μαζί τους,στις εισόδους
των πολυκατοικιών είναι γραμμένα τα ονόματά τους,αλήθεια τι κάνουν μέσα στα διαμερίσματα,
γιατί δεν βγαίνουν έξω,γιατί δεν εγκαταλείπουν αυτή τη μορφή ζωής,τι φοβούνται,πως θα τους ειδοποιήσει ότι κινδυνεύουν,μηπως,αυτό είναι μια υπόθεση,πολύ πιθανή,δεν υπάρχει κανείς εκεί μέσα κλεισμένος κι αυτός το φαντασθηκε,πως θα το αποδειξει,χτυπάει τα κουδούνια,κανείς δεν ανοίγει,η' κανείς δεν υπάρχει εκεί μέσα για να ακούσει και να ανοίξει,η' είναι όλοι τους κουφοι γι'αυτό δεν ακούνε,η' είναι μισάνθρωποι,αυτό είναι,σίγουρα επέλεξαν αυτή τη συμπεριφορά,τον εγκλεισμό,για να καταστραφεί η ανθρωπότητα,μάλλον,σκέφτεται,ήδη έχει καταστραφεί ο κόσμος,
κι αυτός,πόσο ανακουφισιστικο,είναι ο μοναδικός άνθρωπος που έχει απομείνει,χρέος του είναι να τους καταγράψει,έναν έναν,και τη κοινωνία τους,αυτό θα του πάρει χρόνια,ίσως,έτσι,κάποια μέρα τους επαναφέρει
.
.

.

Μικρές Ιστορίες /Κρίσιμη Επιλογη-χ.ν.κουβελης c n.couvelis

Ο Κ. ξύπνησε,7 το πρωί,έφαγε πρωινό,φρυγανιά μέλι βούτυρο ήπιε ένα ποτήρι χυμό πορτοκαλι,τώρα είπε έχω δύο επιλογές,αν ανοίξω την πόρτα αριστερά θα βρεθώ σε μια απέραντη έρημο,αν ανοίξω την πόρτα δεξιά θα βρεθώ έξω στο δρόμο της τεράστιας πόλης και θα συνεχίσω την ανιαρή καθημερινή ζωή μου,θα επικαλεστώ τη τύχη,θα ρίξω ζάρι,αν περιττός αριθμός τότε έρημος περιπετεια,αν άρτιος τότε πόλη ρουτίνα,ερριξε το ζάρι,5,ο κύβος ερρίφθη,σηκώθηκε και άνοιξε την αριστερή πόρτα,και την εκλεισε πίσω του
.
.

.

Tower_of_Pisa
https://www.facebook.com/christos.couvelis/videos/3991008330940589/

Μικρές Ιστοριες/Τομαζο Πιζανο Γαλιλει Πύργος της Πιζας-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Ο Τομαζο Πιζανο κάθε μέρα,την ίδια ακριβώς ώρα,5η απογευματινη,ανέβαινε τα 296 σκαλοπάτια,του Πύργου της Πίζας,και από τον 7ο όροφο εκτελούσε τα πειράματα του,ορθότερα επαναλάμβανε το ίδιο πειραμα,πετούσε δύο σφαίρες,μια από σίδερο και μια από πλαστικό,
αποδεικνυoντας το περίφημο πείραμα του Γαλιλαίου,και οι δύο σφαίρες ανεξάρτητα το βάρος τους έφταναν ταυτόχρονα στο έδαφος,έπειτα ήσυχος κατέβαινε κι αφού γευματιζε στο ίδιο πάντα ριστοραντε παραγγέλνοντας σπαγγέτι με μύδια και παρμεζάνα αποσύρονταν στη σοφίτα του σ'ενα κτίριο της παλιάς πολης,όσοι τον γνώριζαν έλεγαν πως κάποτε ήταν ένας ευφυής φοιτητής μαθηματικών και φυσικής στο Πανεπιστημιο της Πίζας,ξαφνικά στα 21 του παραλογισε,διέκοψε τις σπουδές του και νοσηλεύτηκε σε ψυχιατρικό άσυλο,με διάγνωση σχιζοφρένεια,από τότε έμεινε μοναχικός,απόμακρος,λιγομίλητος,τον έβλεπαν να κάνει μακρινούς περιπάτους στην εξοχή,τα τελευταία 10 χρόνια απέκτησε αυτή τη συνήθεια ν'ανεβαινει στον κεκλιμένο πύργο της Πίζας και να ρίχνει τις σφαίρες του,οι αρχές δεν τον εμπόδιζαν,ήταν ακίνδυνος,άλλωστε η περίπτωση του είχε μετεξελιχθει σε τουριστική ατραξιόν της πόλης,οι πολυπληθείς τουρίστες απ'ολο τον κόσμο φωτογράφιζαν και βιντεοσκοπουσαν
το θέαμα:Τομαζο Πισανο Γαλιλέι Πύργος Πίζας Πτώση Σφαιρών,ήταν και μερικοί που έλεγαν πως πρόκειται για ένα καλά σχεδιασμένο σχέδιο των αρχών για τουριστική εκμετάλλευση,ότι ο Τομαζο Πισανο ήταν απλώς ένας διορισμένος,και μάλιστα καλά πληρωμενος,ηθοποιος για να εκτελέσει την παράσταση του,
Χθες,στις 20 Ιουνίου 2020,στις 5 και 10 το απόγευμα,ο Τομαζο Πισανο,41 χρ,επανέλαβε το πείραμα του,ρίχτηκε από τον 7ο όροφο του Πύργου της Πίζας και μαζί με μια σιδερένια σφαίρα διαμέτρου 7 εκ. έφτασε ταυτόχρονα στο έδαφος,οι τουρίστες που είδαν το συμβάν τρόμαξαν,κάποιοι πιο ψύχραιμοι τράβηξαν βίντεο,και κάποιοι,κυρίως γυναίκες,λιποθυμησαν
.
.

.

Μικρές Ιστορίες/Η ΑΠΟΓΕΙΩΣΗ ΤΟΥ ΙΚΑΡΟΥ--χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Όλα είχαν ετοιμασθεί στην εντελεια,η πίστα,ο περιβάλλον χώρος,έργο του αρχιτέκτονα πατέρα του,καφέ μπαρ ρεστοράν πολυτελή apartments αμφιθεατρικες εξέδρες για να καθήσουν οι θεατές,εκτυπώθηκαν αφίσες,Η ΑΠΟΓΕΙΩΣΗ ΤΟΥ ΙΚΑΡΟΥ,τα εισιτήρια sold out,τα στοιχήματα είχαν ανάψει,
η μέρα ήταν ηλιόλουστη,ο ουρανός είχε ένα υπέροχο γαλάζιο,ένα τεράστιο πλήθος άνδρες γυναίκες παιδιά είχαν συγκεντρωθεί,από μεγαφωνα στο χώρο ακούγονταν η 9η Συμφωνία του Μπετόβεν,άρχισε η αντίστροφη μέτρηση,εμφανίσθηκε ο ποδηλάτης,με μεγάλη ταχύτητα διέσχισε τον υπερυψωμένο διάδρομο,φθάνοντας στο άκρο απογειώθηκε,ένα λευκό πουλί υψώθηκε στον αέρα,ο κόσμος θαύμασε,μετά ειδαν το ποδήλατη να πέφτει,
στα 200μ χαμηλά βρήκαν το σώμα του διαμελισμενο στα βραχια και το μάζεψαν σ'ενα σεντονι,
η παράσταση τελείωσε,ο κόσμος διαλύθηκε,όλη η εγκατάσταση ξηλώθηκε και φορτωθηκε σε νταλίκες,
αυτή ήταν Η ΑΠΟΓΕΙΩΣΗ ΤΟΥ ΙΚΑΡΟΥ,την ερμήνευσαν ως τη φιλοδοξία του ανθρώπου να πετάξει,να υπερβεί τα όρια,μερικοί είπαν πως ο ποδηλάτης Ίκαρος με αυτό το θεαματικό τρόπο σκηνοθέτησε την αυτοκτονια του,απο ερωτική απογοήτευση για την προδοσία της Αριάδνης με
τον Αθηναίο ήρωα Θησέα
.
.
.

.
.

Rosa Ponselle[1897-1981],operatic soprano

Η Τελευταία Παράσταση της Ντίβας Έλσα Αλιγκιέρι-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Η ντίβα Έλσα Αλιγκιερι,φημισμένη σοπράνο,αποσύρθηκε στη πολυτελή βίλα της μετά την τελική γνωμάτευση του γιατρού της,,οι φωνητικές της χορδές είχαν πάθει ανεπανόρθωτη βλάβη,ποτέ πια δεν θα τραγουδούσε όπως πριν,ακύρωσε την προγραμματισμένη συναυλία,την La,Vestata του Gaspare Spontini,όπερα του 1807,οπου θα είχε τον κεντρικό ρολο της Julia,της Εστιάδας ιέρειας
που συντηρούσε ασβεστη την ιερή φωτιά στο ναό της Εστίας της Vesta κι αγαπημένης του Ρωμαίου αξιωματικού Licinius
η οικονόμος της κανόνιζε για όλα τα πρακτικά ζήτημα στη βιλα,εκείνη καθισμενη κάθε μερα ώρες στο μεγάλο σαλόνι άκουγε συνέχεια από ένα πικ απ,με επιστροφή της βελόνας,ένα δίσκο 75 στροφών με τη φωνή της μεγαλης αμερικανίδας σοπράνο Rosa Ponselle να τραγουδάει την αρια
O nume tutelar απο την la Vestata,ηχογράφηση του 1926,

O Nume tutelar degli infelici
Latona, odi i miei prieghi
l'ultimo voto mio, ti muova,
ti muova o Nume
pria che al destin io soccomba
fa che dalla mia tomba
s'allontani quelli adorato oggetto,
per cui morte m'attende.

Θεά προστάτιδα των δυστυχισμένων
Λητώ,άκουσε τις προσευχές μου
ο τελευταίος μου ορκος θα σε συγκινήσει
Θεά
πριν στο πεπρωμένο μου να υποκύψω
κάνε από τον τάφο μου
να απομακρυνθεί εκείνο το λατρεμένο πρόσωπο
για το οποίο ο θάνατος με καρτερει

https://youtu.be/vU80147lnoU


ποτέ η υπηρέτρια δεν την άκουσε να τραγουδάει,η ντίβα ήταν πάντα μαζί της ευγενική και γεναιοδωρη,φαινόταν ευτυχισμένη,
εκείνη τη μέρα που έπιασε φωτιά στη βίλα και καταστράφηκε εντελώς,η Έλσα Αλιγκιερι
είχε δώσει άδεια στην οικονομο,μετά την κατάσβεση της πυρκαγιάς η άτυχη σοπράνο βρέθηκε καμένη στον καναπέ ακίνητη δίπλα στο πικ απ ,το οποίο,παράξενο,ήταν ανέπαφο,και μάλιστα
\έπαιζε το δίσκο,της Rosa Ponselle,όπως διάβασαν οι πυροσβέστες  στην ετικέτα του δίσκου,
η υπηρέτρια είπε για το σοβαρό πρόβλημα της φωνής της κυρίας της και την μεγάλη
εμμονή της να ακούει συνέχεια το δίσκο της Rosa Ponselle,όμως,γενικά,η συμπεριφορά της
δεν έδειχνε κάτι ανησυχητικά,
η υπόθεση εκλεισε με αμφίβολη διχαστική κρίση:Αυτοκτονια η' Ατυχημα,
Αυτή ήταν η Τελευταία Θεαματική Παράσταση της Ντίβας Έλσα Αλιγκιέρι,
.
.
.

Προσωπογραφία του Μότσαρτ σε ηλικία έξι ετών. Πιθανώς έργο του Pietro Antonio Lorenzoni (1721-1782) κατά παραγγελία του Λέοπολντ Μότσαρτ.

Η ΙΔΙΟΦΥΗΣ ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΜΙΚΡΟΥ ΒΟΛΦΓΚΑΝΓΚ ΑΜΑΝΤΈΟΥΣ ΜΌΤΣΑΡΤ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

μικρέ μου Αμαντέους πρέπει οπωσδήποτε να βελτιώσουμε τη κίνηση των χεριών,άλλη μια προσπάθεια παρακαλώ,το παιδί υπάκουσε,όχι έτσι,αντέδρασε νευριασμένος ο Λέοπολντ
Μότσαρτ, να εκτελέσεις ακριβώς αυτό που σου είπα,έλα,εμπρός πάμε,ο Βολφγκανγκ Αμαντέους επανέλαβε τις θεατρικές κινήσεις,πρόσεξε,φώναξε ο πατέρας,την έκφραση του προσώπου σου,
να δείχνει ταυτόχρονα,συγκέντρωση ενοραση έκσταση,αλλιώς δεν θα πετύχουμε τίποτα,να μη φαινόμαστε ψεύτικοι,συνειθισμενοι,αλλά εμπνευσμένοι,γιατί νομίζεις μικρέ μου ιδιοφυή πληρώνουν,πρέπει να ειμαστε τέλειοι,ένα παιδί θαύμα να παρουσιασθεί μπροστά στην
αυτοκράτειρα Μαρία Θηρεσία και να την εντυπωσιάσει στον μέγιστο βαθμό,ο μικρός πιανίστας
με δυσκολία συγκρατούσε τα δάκρυα,ήθελε να του φωνάξει τέλος η απάτη,το γελοίο θέατρο,
μισώ τη μουσική σου,όμως δεν είπε τίποτα,
φοβόνταν πως ο πατέρας θα του έκοβε συριζα τα χέρια,όχι τα δάκτυλα μου,ούρλιαζε στον εφιάλτη που συχνα έβλεπε τις νύχτες,δεν βλέπεις;κοίτα,τα δάχτυλα μου τα χέρια μου είναι προεκταση των πλήκτρων του πιάνου,του βιολιού,εκείνος,ο πατέρας,στέκονταν όρθιος μπροστά του,τεράστιος σε μέγεθος,η βαριά σκιά του τον πίεζε,δυσκολεύονταν ν'αναπνευσει,ακουσε καλά,έλεγε στο παιδί,χρειαζόμαστε τα χρήματα,κι ακουμπούσε το πριόνι στο καρπό του δεξιού χεριού,εκεί ακριβώς ξυπνούσε,η τρομαγμένη φωνή του ξυπνουσε την αδελφή του Άννα Μαρία που κοιμόνταν δίπλα του,της έλεγε το όνειρο,το ίδιο όνειρο,εκείνη τον καθησύχαζε,έλα,μη φοβάσαι μικρό μου,ο μπαμπάς σ'αγαπαειαν μου κόψει τα δάχτυλα δεν θα μπορώ να παίξω ούτε να γράψω μουσική,πως θα ζήσω;
της ελεγε,
η πολυτελής αίθουσα μουσικής ήταν κατάμεστη,όλη η βιεννέζικη αριστοκρατία,οι χρυσοί πολυέλαιοι ψηλά έλαμπαν σαν αστερισμοί,οι αντικαθρεφτισμοι ήταν μαγευτικοι,
ήρθε η ώρα,Αμαντέους,θάρρος,είπε ο πατέρας,επακριβώς τις κινήσεις,και μην ξεχνάς την κατάλληλη φυσιογνωμία,
ο μικρος κάθησε στο πιάνο,ήταν ο ηθοποιός της παράστασης,άρχισε τις κινήσεις,ο ήχος κρυστάλλινος,διαυγής,θεϊκός,το ακροατήριο μαγνητισμενο,
από τη θέση που ήταν ο Βολφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ έβλεπε τον κρυμμένο πίσω από βαριές αδιαπέραστος κόκκινες βελούδινες κουρτίνες πατέρα του Λέοπολντ Μότσαρτ να παίζει στο πιάνο,
η αυτοκράτειρα Μαρία Θηρεσία έβλεπε κι άκουγε μπροστά της το παιδί θαύμα να παίζει,τα μάτια της από την μουσική συγκίνηση δακρυσαν,αυτός ο μικρός Αμαντέους είναι πραγματικά ο Μεγάλος Αμαντέους της μουσικης,ψιθύρισε,
.
.
https://youtu.be/x8N7mFboGnc


.
.
.

Enigma of Freudian Id-and music χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

https://youtu.be/49yRT1yOKtg



Η ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΩΝ ΡΑΝΤΕΒΟΎ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

δεν υπήρχε ασανσέρ στο κτίριο,ανέβηκε τη σκάλα αριστερά,ελικοειδής ανάβαση,
παρατήρησε πως σε κάθε όροφο,που ορίζονταν από μια πινακίδα,δεν υπήρχε διάδρομος με διαμερίσματα,στο τηλέφωνο του είπαν ότι η υπόθεση του ήταν σοβαρή,άκρως πολύπλοκη,νομικά
και δικαστικά,κάθε αδιαφορία θα μεγάλωνε τη δυσκολία της,έφτασε στον 7ο όροφο,εκεί υπήρχε διάδρομος,προχώρησε στον μεγάλο μακρύ διάδρομο που χάνονταν στο βάθος,βρήκε μια πόρτα αριστερα,ίσως τη μοναδική σ'αυτον το διάδρομο,
χτυπησε,του άνοιξαν αυτόματα,μπήκε,στην αίθουσα,παρατήρησε μια κυβική αίθουσα, ήταν μια νέα κοπέλα,κάθηστε,κύριε,του είπε ψυχρά,σας περιμέναμε,κοίταξε το ρολόι της,ακριβώς στην ώρα σας,σημείωσε κάτι σε ένα χαρτί,τώρα,τυπικοί λόγοι,του είπε,θα
μου πείτε τα στοιχεία σας,όνομα επώνυμο όνομα πατέρα μητέρας,ημερομηνία και τόπος γεννησης,αριθμός αστυνομικής ταυτότητας,εκδουσα αρχή,ημερομηνία έκδοσης,αριθμό φορολογικού μητρώου διεύθυνση κατοικίας επάγγελμά,όταν τελείωσε τώρα, του είπε, μπορείτε να πάτε στη διπλανή αίθουσα,σηκωθηκε,άνοιξε τη πόρτα ,παρακαλώ κλείστε τη πόρτα άκουσε τη κοπέλα,
βρέθηκε σε μια αίθουσα κινηματογράφου,στο ημίφως,άκουσε μια φωνή από μεγαφωνο,παρακαλώ,
κύριε,κάθηστε στη θέση σας, αριθμός 93,βρήκε τον αριθμό και κάθησε,συνειθισε στον χαμηλο φωτισμό,μπροστά του κάθονταν κάποιος άντρας,από τον ήχο της αναπνοής του καταλαβε πως κοιμονταν,κοίταξε γύρω του,ξεχώρισε κι άλλους σε διάφορες θέσεις,σκουντησε τον άντρα μπροστά του,εκείνος ξυπνησε,γύρισε το κεφάλι,φαίνεται,του είπε με αδύνατη σιγανή φωνή,πως είστε καινούργιος εδώ μεσα ,εμείς,οι παλιότεροι,δεν γνωρίζουμε πότε θα μας φωνάξουνε και για να περάσει η ώρα κοιμόμαστε,είναι η πέμπτη φορά που βρίσκομαι εδώ και μέχρι τώρα δεν με φωνάξανε,
βέβαια ξέρω,όπως και οι άλλοι,πως αυτό συμβαίνει λόγω της σοβαρότητας της υπόθεσης μου,λένε πως όσο σοβαρότερη είναι η υπόθεση τόσο σπανιότερα σε φωνάζουν,αυτά είπε ο άντρας και ξαναγύρισε στον ύπνο του,αυτός χαλάρωσε τόσο μέσα στον χαμηλό φωτισμό και την ακινησία που έκλειναν τα μάτια του,τότε άκουσε από τα μεγάφωνα,ο κύριος στη θέση 93 έχει σειρά,αμέσως είδε μπροστά του η οθόνη να φωτίζεται και να προβάλλεται μια ταινία,σε ενα δωμάτιο μια γυναίκα,με τη πλάτη γυρισμένη 'σε αυτόν,καθισμένη μπροστά στον καθρέφτη,ένας άντρας,μόλις προλάβαινε να τον δει από πισω,άνοιγε τη πόρτα αριστερα και έβγαινε,αυτή η ίδια σκηνή επαναλειφθηκε 5 φορες,είχε τεραστια περιέργεια,μαζί με αγωνια,να μάθει ποιος ήταν αυτός ο άντρας,την 5η φορά η γυναίκα γύρισε και του είπε,αυτός ο άντρας είσαι εσύ,η ταινία σταμάτησε,άκουσε τη φωνή στα μεγάφωνα,ο κύριος της θέσης 93 μπορεί να φύγει, τελείωσε το ραντεβού, του,σηκώθηκε και βγήκε από την αίθουσα,οι άλλοι έμειναν εκεί μεσα κοιμισμενοι,
η νέα κοπέλα,στην αρχική αίθουσα,του έδωσε ένα χαρτί και του είπε,υπογράψτε κύριε το πιστοποιητικό της επίσκεψης σας εδω,για το χρόνο της επόμενης επίσκεψης σας θα ειδοποιήθητε εγκαίρως,
ρώτησε για τους άλλους άντρες στην κινηματογραφική αίθουσα,κάθε υπόθεση κυριε,του απάντησε ψυχρά η κοπέλα,είναι αυστηρά εξατομικευμενη,δεν σας αφορά,επικεντρώθητε,παρακαλώ,στη δική σας υπόθεση,κάθε περιέργεια για τις υποθέσεις άλλων είναι επιβαρυντική για σας,
κατέβηκε την ελικοειδής σκάλα από τον 7ο όροφο στο ισόγειο,στην εισοδο συνάντησε κάποιον άλλον άντρα να μπαίνει στο κτιριο,μια γυναίκα τον είχε συνοδέψει μέχρι εκεί,η γυναίκα,πρόσεξε,είχε καταπληκτική ομοιότητα με τη γυναίκα της ταινίας,βιάστηκε να την προλάβει,δεν μπόρεσε η γυναίκα χώθηκε σ'ενα ταξί κι εξαφανίσθηκε,
είχε ήδη νυχτώσει,περπάτησε άσκοπα πολύ ώρα,η πόλη,σκέφτηκε,κατά κάποιο τρόπο τον καταπιε,
αργά γύρισε σπίτι και κοιμήθηκε με τα ρουχα
.
.
.

Τα κορωνοικα του Καραγκιοζη-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

1.
Χατζηβατης:βλέπω Καραγκιοζη φοβάσαι τον κορωνοιο;
Καραγκιόζης:έχω υποκείμενο νόσημα
Χατζηβατης:τι;
Καραγκιόζης:πείνα
.
2
Χατζηβατης:Καραγκιόζη,εξετασθεί αν έχεις κορονοιο;
Καραγκιόζης:γιατι να εξετασθω;έχω το Κολλητηρη,τον Κοπριτη,τον Μυριγκογκο,όχι δεν έχω κανένα μουλικό υιο
.
3
Διονύσιος:μωρε Καραγκιοζο μας κογιοναρουνε
Καραγκιόζης:μπράβο Νιονιο το κατάλαβες ,έχεις νιονιο
.
4
Σταύρακας:αδερφέ μου Καραγκιόζη δεν μασάω
Καραγκιόζης:κι εγω μορτη Σταυράκι έχω μέρες να μασησω
Σταύρακας:λάθος ενοησες,ενοω τον κορωνοιο,τον αρπάζω στις φαπες
Καραγκιοζης:πρόσεξε μαγκάκι μη φας κορωνοιοφαπ
.
5
Μπάρμπα Γιώργος:τι'ναι αυτουνος ο κορωνοιγιος;σα τσμπουρ;
Καραγκιόζης:ακριβως,μπάρμπα
Μπάρμπα Γιώργος:θα του στμπησω
Καραγκιόζης:μάλλον θα σε στμπησ' μπάρμπα
.
6
Αγλαια:Καραγκιόζη μου από σήμερα θα κοιμόμαστε ξεχωριστά μην πιάσουμε κορωνοιο
Καραγκιόζης:σωστά,τόσα κολλητηρια πιάσαμε στο κρεβάτι,στοπ
.
7
Καραγκιόζης:Κολλητηρη παιδάκι μου έχω χάσει την αίσθηση της γεύσης και της μυδωδιας
Κολλητηρης:αυτό καλέ μπαμπάκο μας είπανε στο σχολείο οτι είναι συμπτωμα κορωνοιου covid
Καραγκιόζης:τι κορωνοιος κουφιτ και πράσινα άλογα,σύμπτωμα πείνας ειναι
.
8
Καραγκιόζης:μαμουαζελ θα μου χαρίσεται το φερετζέ σας
Βεζυρουπουλα:τι να τον κάνεις καλέ
Καραγκιόζης:αχ μάσκα απ'τα γλυκά σου χειλη
.
9
Χατζηβατης:Καραγκιόζη πιστεύεις στον κορωνοιο;
Καραγκιόζης:πιστεύω,τι άθεος είμαι;
,
10
Χατζηβατης:άκουσες Καραγκιόζη πόσα θύματα έχεις ο κορωνοιος στον κόσμο;
Καραγκιοζης;κι εσύ Χατζηχαβιαρη άκουσες πόσα θύματα έχει η πείνα στον κόσμο;
Χατζηβατης:είσαι κουμουνιστης
Καραγκιόζης:κι εσύ κοβιντινιστης
.

.
.

Άνδρας Γυναικα Ζευγος-3μ Χ 6μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Συζευξη-χ ν.κουβελης c.n.couvelis

απόγευμα,κάθησε στο τραπέζι με το σκάκι,θα έπαιζε τα μαύρα,άρχισε πρώτη,το αριστερό άλογο,περίμενε την απάντηση,είδε το είδωλο της μέσα στο καθρέφτη,σηκώθηκε,πέρασε τη βραδυα σε ένα τζαζ μπαρ,κάποιος τύπος την πλησίασε,τον απομάκρυνε διακριτικά,
γυρίζοντας σπίτι κοίταξε πως δεν είχε απάντηση,το πρωί είδε την απάντηση,στο γραφείο το μυαλό της ήταν απασχολημένο με την επόμενη κίνηση,ο άλλος ήταν έμπειρος παίχτης,επεξεργασθηκε
την πλέον ορθή λογικά,μόλις επέστρεψε την πραγματοποίησε,ο αντίπαλος απάντησε αμέσως,
ίσως,σκέφθηκε,να την αιφνιδιάσει,να κάνει γρήγορη λανθασμενη κίνηση,έπρεπε να προσέξει,να
μην παρασυρθει στο σχέδιο του,για τρεις μέρες δεν ασχολήθηκε με το σκάκι,σίγουρα ο άλλος ανυπομονούσε,σίγουρα είχε θυμώσει,κάθησε,το είδωλο της απέναντι στον καθρέφτη,έκανε επίτηδες λαθος κίνηση,περίμενε ο άλλος να επωφεληθεί και να κάνει ματ,ο άλλος αντίθετα αμύνθηκε,αυτό περιέπλεκε τα πράγματα,θύμωσε,σηκωθηκε,η' θα έπαιζε τη παρτίδα σε ίσους όρους η' θα την τερμάτιζε,

απόγευμα,απάντησε με το άσπρο αλογο,περίμενε την απάντηση,είδε το είδωλο του μέσα στο καθρέφτη,σηκώθηκε,περπάτησε στη παραλία κάτω από το σεληνόφωτο,η ησυχία διακόπηκε από το ξαφνικό τίναγμα ενός ψαριού,οι κύκλοι του νερού έσπασαν στα χαλίκια,πλησίασα την αιωνιότητα,
σκέφθηκε, ένα ελάχιστο,γυρίζοντας σπίτι κοίταξε πως του είχε απάντησει,το πρωί της απάντησε,στο γραφειο το μυαλό του ήταν απασχολημένο να ανακάλυψει το σχέδιο της,τη πρόθεση της, ήταν έμπειρος σκακιστής,πιστεύε πως θα το κατάφερνε,,η επόμενη κίνηση της τον εξεπληξε ,λογικά ορθή, λογικά,πρεπει να την αιφνιδιάσει,τότε,ίσως,να κάνει γρήγορη λανθασμενη κίνηση,κυρίως να την παρασυρει στο σχέδιο του,άλλαξε γνώμη,την όλη υπόθεση συνέκρινε με την ιδιομορφία της μεταφυσικής,στείρα ματαιοδοξια,για τρεις μέρες δεν ασχολήθηκε με το σκάκι, η άλλη ανυπομονούσε,σίγουρα θα είχε θυμώσει,κάθησε,το είδωλο του απέναντι στον καθρέφτη,κατά συμμετρικό τροπο, κι εκείνη,σκέφθηκε, θα βλέπει το δικό της είδωλο στον καθρέφτη,έκανε επίτηδες λαθος κίνηση,περίμενε η άλλη να επωφεληθεί και να κάνει ματ,να τελειώσει όλο αυτό το γελοίο θέατρο,η άλλη αντίθετα αντί να περάσει στην επιθεση αμύνθηκε,αυτό περιέπλεκε τα πράγματα,
θύμωσε,σηκώθηκε,η' θα έπαιζε τη παρτίδα σε ίσους όρους η' θα την τερμάτιζε,
.
.

.

Robert and Clara Schumann
.
.
Η ΚΑΤΑΔΙΩΞΗ ΤΟΥ ROBERT SCHUMANN ΑΠΟ ΤΗ ΣΟΛ ΔΙΕΣΗ
-THE PERSECUTION OF ROBERT SCHUMANN BY SOL DIESE
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ακούει τη πρόβα της Κλάρα,αύριο η πρεμιέρα του Piano Concerto in A minor, Op. 54,τα καταπληκτικά χέρια της γυναίκας μου,ψιθυρίζει,allegro affettuoso,κοιτάζει τα δάκτυλα του,θυμώνει,ένας νάνος έχει μεγαλύτερα φωνάζει,μπαίνει μια νοσοκόμα,Κύριε Σούμαν τι παθατε;,δεν την ακούει,απέναντι του ο Σούμπερτ και ο Μέντελσον του υπαγορεύουν μουσικές,εσύ,Ρόμπερτ,είσαι το μεντιουμ, αυτής της υπέροχης μουσικής,λέει ο Φλορεσταντ,πάντα υπερβολικός κι ενθουσιώδης φίλε μου,του απαντά,νομίζω πως ο Ευσέβιος θα έχει διαφορετική γνώμη,το Alter Ego λέει χαμογελώντας αινιγματικά ο Φλορεσταντ,βγάζει το ξυράφι,το ακονίζει,τι πας να κάνεις;ρωτά τρομαγμένη η Κλάρα,αν θέλεις,καλέ μου,για χάρι σου δεν ξαναπαίζω πιάνο,όχι,της απαντάει,
συνέχισε,ποιος από σένα θα παίξει καλλίτερα τα έργα μου,την ακούει να παίζει το Intermezzo: Andantino grazioso,πρεμιέρα Δρέσδη 4 Δεκεμβρίου 1845,είχε δίκιο δεσποινίς Clara Wieck ο πατέρας σου,αυτός ο Schumann θα σε ευνουχίσει,θα σου κόψει τα δάκτυλα,δεν θα ξαναπαίξεις μικρή μου,ανοίγει όσο μπορεί τον δείκτη και τον μέσο του δεξιού χεριού,αγγίζει την ενδιάμεση μεβρανη με το κοφτερό ξυράφι,μια ελάχιστη πίεση,κόβεται,είναι τρελός,τρελάθηκε,λέει ο γιατρός στο φρενοκομείο,νομίζει πως θα φτάσει το εύρος της οκταβας,ένας μανιοκαταθλιπτικοε,δοκιμάζει να παίξει το 3ο μέρος Allegro vivace,αδύνατο,γιατί,Ρόμπερτ,κατέστρεψεε τα δάχτυλα σου;,δεν σου φτάνει που παίζω εγώ για σένα,πρώτη φορά είδε τόσο αυστηρή την Κλάρα,ο Γιοχάνες είπε πως χρειάζεσαι βοήθεια,είναι ειλικρινής φίλος σου,ήξερε πως ο Γιοχάνες Μπραμς ήταν εραστής της,της γράφει να μην τον απομακρύνει,να την στηρίξει αυτή και τα παιδιά,αυτός πρέπει να μεινει απομονωμένος στο άσυλο,η σιφυλη τον βασανίζει,κι αυτή η Σολ δίεση ακόμα τον καταδιώκει,όπως στο συμβάν στο Ρηνο,έπρεπε τότε να τον αφήσουν να πνιγει,θα μπορούσε να τους πει μου έπεσε η Σολ δίεση και βούτηξα να την πιάσω,η Κλάρα ξανάρχισε τη πρόβα,σήμερα ακριβή μου Κλάρα,ψιθύρισε,είναι 29 Ιουλίου 1856,και νιώθω πολύ κουρασμενος
.
.
 https://youtu.be/Ynky7qoPnUU


.
.
.

Η ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΗΣ ΛΕΝΗ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

η αίθουσα ήταν λευκή,άδεια,ζαλίστηκε,κοίταξε το ρολοι,είχε αργήσει,άνοιξε μια πόρτα στο βάθος,μια γυναίκα του έκανε νόημα,πλησίασε,αργήσατε κύριε,του είπε,είναι οργισμένοι μαζί
σας,δεν θα σας δεχθούν σήμερα,γέλασε,μα είναι ανόητο,είπε,εγώ το διασκεδάζω,ποιοι
είναι αυτοί οι τύποι; κάποιοι πολύ σπουδαίοι και να προσέχετε τις εκφράσεις σας αλλιώς
θα έχετε προβλήματα,τον προειδοποίησε η κοπέλα,εσείς ποια είστε; τι αλήθεια παριστάνεται
πως είστε;την ειρωνεύτηκε,μια απλή υπάλληλος κυριε,απάντησε εκείνη,ούτε καν,θα ελεγα,
υπάλληλος,εκτελώ την ποινή μου,ποινή;αντέδρασε,εσείς τιμωρηθηκατε;για ποιο λόγο;
η κοπέλα του έδειξε το αριστερό χέρι,ορίστε,κοιτάξτε,είδε τον δείκτη με το μέσο κολλημένο,γέλασε,αυτό είναι το αμάρτημα,μα δε φταίτε εσείς γι'αυτό,ένα φυσικό σφάλμα,
είπε,μια όμως δισμορφια,τον διόρθωσε εκείνη,ας σοβαρευτούμε κυρία μου,εγώ κοιτάξτε με
καλά,τι δισμορφια έχω,που τέλος πάντων με κατασετε;αντέδρασε εκείνος,
ειλικρινά,κύριε,απαντησε, η κοπελα,δεν βρίσκω καμία,για να το λένε όμως αυτοί σίγουρα έχετε,βλέπω πως έχετε,της είπε πάλι ειρωνικά,τυφλοί πίστη σ'αυτους,τους έχετε δει τουλάχιστον,
πως μοιάζουν,εγώ σας το ομολογώ,είπε εκείνη,δεν τους έχω δει,κι ούτε νομίζω επιτρέπετε να
τους δει κανεις,κανένας,απ'οσους γνωριζω δεν τους εχουν δει,άρα,είπε εκείνος,είναι μάλλον ανύπαρκτοι,σύμφωνα με τη λογική σας,απάντησε η κοπέλα,ναι ανύπαρκτοι,τότε,ρώτησε εκείνος,γιατί υπακους,;λόγω της δισμορφιας;
απάντησε εκείνη,εμενα,δεν σας το κρύβω,της είπε εκείνος,και της έπιασε το αριστερό χέρι,μου αρέσουν τα δάκτυλα σου,έτσι κολλημένα είναι αρκετά ερωτικά,της χάιδευε τα δάκτυλα,σου
αρέσει να σε χαϊδεύουν,τρελενομαι,απάντησε με φωνή τρεμουλιαστει η κοπέλα,έπειτα συνήλθε,
μη σταματήστε,θα μας τιμωρήσουν σκληρά και τους δύο,ποιοι;οι ανύπαρκτοι;γέλασε εκείνος δυνατά,έλα,μικρή μου,ποιο είναι το ονοματάκι σου,
Λενη,απάντησε εκείνη,θα έρθεις στο δωμάτιο μου,της είπε τη διεύθυνση,την επανέλαβε,θα
σε περιμένω,απόψε το βράδυ,

άκουσε το χτύπημα στη πόρτα,ανοιχτά ειναι,μπες,της φώναξε,η Λενη εμφανίσθηκε στη πόρτα,ακίνητη,μη διαστάζεις,της φώναξε,έλα,μου φαίνεται πως με παρακολούθησαν,του είπε
το κορίτσι,φοβάμαι,ξέρουν πως είμαι δω,θα μας τιμωρήσουν και τους δύο,σηκώθηκε,
πήγε κοντά της και την αγκάλιασε,ησύχασε,ιδέα σου είναι,της χάιδεψε το χέρι,Λενη,της είπε,
είσαι πολύ όμορφη,

όταν ξύπνησε την άλλη μερα, η Λενη δεν ήταν στο κρεβάτι,τη φώναξε,δεν πήρε απάντηση,σηκώθηκε,ούτε στο σαλόνι,ούτε στη κουζίνα,ούτε στο μπάνιο ήταν,
πήγε στο κτίριο,χτύπησε το κουδούνι,δεν του άνοιξαν,
έφυγε,
είχε νυχτώσει,
έφαγε σ'ενα εστιατόριο,
αργότερα πήγε σ'ενα μπαρ,τον είχε ζαλίσει ο θόρυβος και το ποτό,
άκουσε πίσω του το δυνατό γέλιο μιας γυναίκας,γύρισε το κεφάλι,
ήταν η Λενη,αγκαλιά μ'εναν ηλικιωμένο κύριο,
σίγουρα ήταν μεθυσμένη,γύρισε στη θέση του

τη βρήκε στο σπίτι,έχω πιει πολυ του είπε,ξερασα,με πονάει το κεφάλι,έχεις παγάκια στο ψυγείο;
της έφερε,ποιος ηταν αυτός ο γερος;την τράνταξε,εκείνη γέλασε,ζηλεύεις μωρό μου;του είπε,αυτός που θα ασχοληθει με την υπόθεση σου;βέβαια,μη νομίζεις,είναι ένα-δύο θέσεις πιο πάνω,τι σημαίνει αυτό;την έκοψε,πως υπάρχουν πολλοί ανώτεροι πάνω απ'συτον,και συ σκέφτηκες να πας με όλους αυτους,της είπε,για να με βοηθήσεις;ανόητη είσαι;δεν υπάρχει,πίστεψε μου,απάντησε η κοπέλα κλαίγοντας,κανένας άλλος τρόπος για να σωθείς;να σωθώ;ξέρεις τι λες;της είπε,τι έκανα;πηγές
μαζί μου,σου άρεσαν τα δάχτυλα μου,απάντησε η κοπέλα,
άρπαξε τα κολλημένα δάκτυλα της,τα έβαλε στο στόμα του και τα δάγκωσε,αυτά τα υπέροχα δάκτυλα,της είπε,

δεν ξαναείδε τη Λενη από εκείνο το βράδυ,εξαφανίσθηκε,αν δεν την είχαν δολοφονήσει,
πετάξει σε κάποιον υπόνομο,θα ήταν,υπέθεσε,ερωμένη,κάποιου από αυτούς του υψηλά ιστάμενους,ένας λόγος σκέφτηκε να τους προκαλέσει,να ασχοληθούν με την υπόθεση του,ίσως
σε κάποια άλλη λευκή αδεια αίθουσα ανοίξει μια πόρτα στο βάθος και δει τη Λενη με τα
λατρεμένα κολλημένα δακτυλα
.
.
.

Guillaume Apollinaire,Longue vie à la France!-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Απολλιναίρ (αριστερά) and André Rouveyre, 1914.




Guillaume Apollinaire,Longue vie à la France!-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

άκουσε το σιγανό χτύπημα στη πόρτα,ο Φραντσέσκο Κοστροβιτσι μπήκε,έφερα τον πίνακα,είπε,με πήραν είδηση,τους ξέφυγα,βλάκα,ηλίθιε,του'ριξε μια γροθιά,μισή δουλειά,μισά λεφτά θα πάρεις,του πέταξε δύο χαρτονομίσματα,ο άλλος πήγε να διαμαρτυρηθεί,σκάσε,του φώναξε,θα με κλείσεις φυλακή,εξαφανισου,
είδε τη Τζοκόντα,ξεκουμπωσε το παντελόνι του και τη κατούρησε,γέλασε δυνατά,τα γαμημενα σύμβολα της Βαστίλης,
το απόγευμα,μέσα σ'ενα πορνείο,συνελήφθει από την αστυνομια ο Κοστροβιτσι,κάποιος πολωνοιταλος Γκιγιωμ Απολιναιρ σχεδίασε το κόλπο,ξςρασε,
Είσαι εχθρός της Γαλλικής Δημοκρατίας,ουρλιαξε ο ανακριτής,εσύ κι εκείνος ο βρωμιάρης
ο Ισπανός,ο Πάμπλο,πως διάολο τον λένε,α Πάμπλο Πικάσο,συμμορία,να ξετιναξτε τα γαλλικά
μουσεία,
πετάξτε τον στη φυλακή,ο πάπας ρε είναι ο πατέρας μου φώναζε,
τρελάθηκε,είπαν,βγάλτε τον,βγηκε μετά από πέντε μερες,
είχε ανάγκη από χρήματα,πήγε και βρήκε τη μάνα του,η Αντζελικα είχε γκίνια,σκατα του είπε,τζιφος στα χαρτιά και στη ρουλέτα,να σε δω,γιατί φοράς στρατιωτική στολη,; τον ρώτησε γελώντας δυνατά,είσαι πολύ αστείος,κι αυτά τα παράσημα πόσο γελοία,τη βλαστημησε,έτσι γουστάρω της είπε,άντε να γαμηθεις,η Γαλλία έχει ανάγκη από παιδιά,εκείνη ξεγύμνωσε το στήθος της,έλα μωρό μου να βυζαξεις τη μαμά,δεν βυζαινω καλλίτερα,της φώναξε,τα βυζιά του Τειρεσία,η Αντζελικα άνοιξε τη πόρτα,έξω ψιλοβρεχε,
ο Γκιγιωμ εβηξε δυνατα,μείνε απόψε εδω έχει τρομερή υγρασία,του είπε,φαίνεσαι άρρωστος,του άρπαξε τα δάχτυλα,να είναι κυανα,η αρρώστια,θα φωνάξω γιατρό,την κράτησε,στάσου,δεν θέλω κανένα γιατρό,αντέδρασε,θέλω μόνο να γαμηθει όλη η Γαλλία,,καληνύχτα μαμα,
έφυγε,μέσα στη βαριά νύχτα το Παρίσι έρημο,άκουσε ξαφνικά μια δυνατή έκρηξη,μια σκιά ανθρώπου πετάχτηκε μπροστά του,όλους θα μας σκοτώσουν του φώναξε η σκια,κι αμεσως,να πάρει ο διαολος,μου βγήκε το ντακουνι,είδε καθαρότερα,ενας άντρας ντυμένος γυναικα με βυζιά,ο θάνατος,σκέφτηκε,επέρχεται από οξύ φλεγμονώδες πνευμονικό οίδημα, αιμορραγική πνευμονίτιδα ή πνευμονία με οξύ αιμορραγικό οίδημα,
στο δωμάτιο του στη Σεν Ζερμέν κάθησε μπροστά στον μεγάλο ορθογώνιο καθρέφτη είδε τη κυάνωση του δέρματος, γύρω από το πρόσωπο, στο στόμα, στον λαιμό και στα δάκτυλα.Βιβα Φρανς! φώναξε δυνατά,το στήθος του τρανταχτηκε,κοιταξε το υγρό στο χέρι του,το ξέρει οι θωρακικές κοιλότητες περιείχαν ανοικτό καφέ ή κίτρινο ως σκούρο κόκκινο υγρό,un surréaliste Calligramme,
Longue vie à la France!
βροντοφωνησε ο Guillaume Apollinaire,
9 Νοεμβρίου 1918 έξι μέρες πριν τελειώσει ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος,

.

.
..

to Marcel Duchamp's fountain παρ'αλογον  video and music χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

https://youtu.be/d-Dy_EUag6w

<iframe width="560" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/d-Dy_EUag6w" frameborder="0" allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture" allowfullscreen></iframe>

Marquis de Sade and Marcel Duchamp's Fountain Event-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

η συναντηση εγινε στη Νεα Υορκη,στο διαμερισμα του ντε Σαντ,νυχτερινη ωρα,

ο Μαρσελ Ντυσαν πηρε ολες τις προφυλαξεις να μην γινει αντιληπτος απο την 

αστυνομια,ο χωρος ηταν φωτισμενος με κερια,μην ανησυχειτε ειπε ο οικοδεσποτης

ολα θα εκτελεσθουν οπως τα εχω σχεδιασει,χαλαρωστε και απολαυστε το θεαμα,χτυπησε τα χερια του,μια νεαρη κοπελα εμφανισθηκε ψηλα στη σκαλα,γυμνη,κατεβητε,φωναξε,

η κοπελα κατεβαινε τη σκαλα αργα,κοιταξτε τη κινηση,αναφωνησε ο μαρκησιος,δεν ειναι

θαυμασια,μια υπεροχη χορογραφια φιλε μου,η κοπελα εφτασε στο δαπεδο,τωρα κυρια

μου θα παιξετε σκακι με τον ευγενη προσκεκλημενο μου,η Ζυστιν ειναι μαιτρ του σκακιου

ενημερωσε τον Ντυσαν,εγω θα ειμαι ο διαιτητης,αρχιστε το παιχνιδι,πρωτη κινηση εκανε

η Ζυστιν,η παρτιδα τελειωσε με ματ του Ντυσαν,τωρα κυρια,διεταξε ο μαρκησιος ντε Σαντ,

ειστε υποχρεωμενη να υπακουστε,ακολουθηστε με,και σεις κυριε Ντυσαν,μπηκαν στη

διπλανη αιθουσα,καλυμενη με κοκκινο βελουδο,προχωρησαν στο ημιφως,σταματησαν

μπροστα σε μια μηχανη,ενα μεταλικο κρεβατι και απο πανω ενας τροχος ποδηλατου με

πριονωτα δοντια,ξαπλωστε παρακαλω κυρια,η κοπελα ξαπλωσε,ο μαρκησιος της εδεσε τα ματια 

με μια μαυρη κορδελα,ειναι πιο υπεροχο να φανταζεσαι παρα να βλεπεις,σχολιασε,

δεν συμφωνεις αγαπητε μου Μαρσελ;επισης εδεσε τα χερια και τα ποδια της με αλυσιδες

στο κρεβατι,το θυμα πρεπει να ακινητοποιηται,ετσι η απολαυση του ειναι ολοκληρωτικη,

τωρα ειμαστε ετοιμοι,αναφωνησε θριαμβευτικα,και ταυτοχρονα κατεβασε ενα μοχλο,

ο τροχος του ποδηλατου αρχισε να περιστρεφετε και να κατεβαινει,αγγιξε το γυμνο

σωμα του κοριτσιου,στηθος κοιλια,αν θελω,πληροφορεσε τον Ντυσαν,αναλογα την

επιθυμια,και γενικα την επιθυμια του χρηστη,αλλαζω τη ταχυτητα περιστροφης,το μηκος 

και τη κλιση των δοντιων,πραγματικά,αναφώνησε ο Ντυσαν,το θέαμα είναι έξοχο,εμπρός,

του είπε ο μαρκήσιος,συνεχίστε εσείς,θα το απολαύσετε πολύ περισσότερο,και κουρδιζοντας ένα γραμμόφωνο ο χώρος πλημμύρισε από την Ode Freude της 9ης Συμφωνίας του Μπετόβεν,

Σε μια εβδομάδα,στα εγκαίνια της έκθεσης του Marcel Duchamp στο Grand Central Palace,

Midtown Manhattan,εμφανίσθηκε ο Marquis de Sade συνοδευόμενος από την Justine,a la braccetto,

ο μαρκήσιος φορούσε μαύρο κοστούμι και σμόκιν,η Justine κομσο μαύρο βελούδινο φόρεμα με μια άσπρη γούνα στον ώμο,τους χαιρέτησε με υπόκλιση,του ανταπέδωσαν,θαυμάσια η έκθεση σας,κύριε Ντυσαν,είπε ο Μαρκήσιος,το ζευγάρι στάθηκε μπροστά στην αναποδογυρισμένη κατά 90 μοιρες λεκάνη τουαλέτας,R.Mutt 1917,διάβασε ο ντε Σαντ,καταπληκτικό,ARMUT η' URMUTTER η' URINE MUTT,δεν συμφωνείς μον σερί;είπε γελώντας στη Justine,η ωραία κυρία με κοκκεταρια έγειρε 

στο αυτί του και ψιθύρισε,τι ιδέα!και βέβαια,μον αμουρ,μπορείτε,αναφώνησε ο μαρκήσιος,και απευθυνόμενος στον Ντυσαν είπε,ο αγαπητός μας Μαρσέλ δεν θα έχει καμία αντίρρηση,

η κυρία σήκωσε το μαύρο φόρεμα της,λύγισε τα γυμνά πόδια της καθιζοντας σε μια απόσταση 

τριάντα περίπου εκατοστών πάνω από τη λεκάνη,σε λίγο ακουσαν και είδαν το κάτουρο της,το ορμητικο τόξο του,Κυριοι,Ιδού!,ακούστε!τι υπέροχος ήχος!The Wonderful Fountain!,αναφωνησε θριαμβευτικά ο Marquis De Sade,ένας φωτογράφος ανάμεσα από το πλήθος των επισκεπτών που 

είχαν μαζευτεί γύρω αποθανάτισε το θέαμα,η Justine τελειωντας σηκώθηκε κατεβάζοντας το 

φόρεμα της,

την άλλη μέρα οι κριτικοί έγραψαν πως η Fountain είναι το μεγαλύτερο σκάνδαλο τέχνης στον 20ο αιωνα,

THE MARCEL DUCHAMP FOUNTAIN'S PISSING OF ART

.

.

.

Η Αλίκη και το PILLOW PROBLEM του Lewis Carroll-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Η Αλίκη είχε αϋπνία,μέτρησε προβατακια,όπως λέγανε,αλλά χωρίς αποτέλεσμα,τα μάτια της δεν έκλειναν,απέναντι από το κρεβάτι ο μεγάλος καθρέφτης,το δωμάτιο μαζί με το κρεβάτι κι αυτή ξαπλωμένη είχε εισχωρήσει μέσα στον καθρέφτη,χαμογέλασε,σιγά το παράξενο,είπε,κι άλλες φορές έχει συμβεί αυτό,έτσι που είναι τα πράγματα δεν έχει καθόλου σημασία τι είναι πραγματικό και τι 

μη πραγματικό,φανταστικο,όπως πχ στη λογοτεχνία,ούτε με τη φιλοσοφία την πήρε ο ύπνος,τώρα μέτρησε κύματα,ένα δύο τρία...εκατό...χίλια,τίποτα,αν συνεχίσω έτσι,με τους άπειρους αριθμούς,

σκέφτηκε,ίσως κάποτε κοιμηθώ,αλλά όμως,μπορεί,μέσα στις πιθανότητες είναι,να περάσουν ώρες,μέρες,εβδομάδες,μήνες,χρόνια,αιώνες,φαντάσου αιώνες,,ο κόσμος ολόκληρος θα γίνει αγνώριστος,θα αλλάξει ολοσχερώς , άλλα δέντρα,άλλα ζώα,άλλα πουλιά, άλλα βουνά,άλλες πεδιάδες,άλλοι δρόμοι,άλλα σπίτια άλλες πολιτείες,άλλοι άνθρωποι,αν δεν έχουν εξαφανισθεί,,

ακόμα κι ο φίλος μου ο λαγός,κι η καλή μου χελώνα και το χαριτωμένο κουνελακι,κι εγώ να κάθομαι,μέσα σε αυτή την μεγάλη κοσμοαλλαγη,δεν θέλω να πω καταστροφή,απρακτη στο κρεβάτι,σαν να είμαι καμία τεμπελα,α πρέπει να ενεργοποιηθω,να μην κοιμηθεί το κεφάλι μου,

κάτι να βρω να σκεφτώ,κάτι αισιόδοξο,

εμπρός λοιπόν,ένα δύο τρία,είπε και ανασηκώθηκε στο μαξιλάρι,μαξιλάρι,α αυτό είναι,φώναξε δυνατά,μαξιλάρι,πως δεν το σκέφτηκα πριν;τα προβλήματα μαξιλαριού,όπως με δίδαξε εκείνος 

ο ευγενικός μαθηματικός ο Λουίς Κάρολ,πόσο ευφυής άνθρωπος,

THE FAMOUS PILLOW PROBLEMS OF LEWIS CARROLL,προσήλωσε το βλέμμα της στο καθρέφτη,μέσα η' έξω δεν έχει σημασία όπως είναι τα πραγματα,λοιπόν έχουμε και λέμε,αυτό 

είναι,σε ένα σάκο είναι μια πλαστική μπαλιτσα άσπρη η' μαύρη,ρίχνω μέσα στο σάκο άλλη μια πλαστική μπαλιτσα με άσπρο χρώμα,τώρα αν βάλω το χέρι μου μέσα στο σάκο και τραβήξω 

άσπρη μπαλιτσα ποια η πιθανότητα να ξανατραβηξω ασπρη;,αυτο φυσικά θα το σκεφτώ,αυτός 

είναι,ας τον πω έτσι,ο αναντιρρητος Κανόνας του Λουίς Κάρολ,χωρίς χαρτί και μολύβι,μόνο με 

το μυαλό,με τη δύναμη της σκέψης,για την ακρίβεια με τη δύναμη της λογικής,ας αρχίσω,μέσα 

στο σάκο υπάρχει η μπαλιτσα w1 η' η μπαλιτσα b,για τους μη γνώστες της αγγλικής,αν και 

αμφιβάλλω μέσα σε αυτόν τον πλήρως παγκοσμοποιημενο κόσμο να υπαρχουν μη αγγλοφωνοι,

το w και το b είναι τα αρχικά του white ασπρο και του black μαύρο,τότε ας ονοματισω w2 την 

άσπρη μπαλιτσα που ρίχνω στο σάκο,επομένως στο σάκο έχει η' w1 w2 η' w2 b,,στην 1η περίπτωση αν τραβήξω την w1 θα εχω αφήσει w2, η' αν έχω τραβήξει την w2 θα εχω αφήσει την w1 ενώ στη 

2η περίπτωση θα εχω αφήσει την b,επομένως στις τρεις δυνατότητες οι δύο είναι άσπρη w,επομένως 

η πιθανότητα να ξανατραβηξω άσπρη μπαλιτσα είναι 2/3,όπερ και το έλυσα μαξιλαρωμενη,εύγε!όμως με αυτά τα αλλεπάλληλα η' η' τότε επομένως ζαλίστηκα,

κλείνουν τα μάτια μου,επιτέλους ύπνος,αύριο πρέπει να είμαι ξεκούραστη και φρέσκια φρέσκια,

στη 10 η ώρα το πρωί τζαστ έχω τη παρτίδα μπριτζ με το λαγό τη χελώνα και το κουνέλι,εκεί να 

δεις μνήμη,πρόβλεψη,τακτική,πιθανότητες,και βέβαια πολύ καλό μου έκανε αυτή η εξάσκηση 

λογικής με το PILLOW PROBLEM του αγαπητού μου Lewis Carroll,

ες αύριον λοιπόν,τώρα βουρ για ύπνο,καληνύχτα!

.

.

Το 41ο πρόβλημα των Pillow Problems του Lewis Carroll (Σχεδίασμα για ένα film noire)- χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

-Κύριε Κ.Ντυπεν βρηκαμε αυτό το σημείωμα στο κομοδίνο του θύματος,το πήρε,ήταν καθαρά γραμμένο με μπλε στιλό,διάβασε:

My friend brings me a bag containing four counters, each of which is either black or white. 

He bids me draw two, both of which prove to be white. He then says "I meant to tell you, before 

you began, that there was at least one white counter in the bag. However, you know it now, without 

my telling you. Draw again."

(1) What is now my chance of drawing white?

(2) What would it have been, if he had not spoken?

-πολύ καλά,είπε,ξεκινάμε με γρίφο,να εξετασθεί γραφολογικα,έδωσε το σημείωμα,

περίμενε,η απάντηση ήταν:διαφορετικός γραφικός χαρακτήρας από αυτό της δολοφονημένης,-άρα 

του δολοφόνου,κάποιου ζηλιάρη εραστή,ειπε ο αστυνομικός,-πιθανότητα να είναι αυτό,απάντησε 

ο ντετέκτιβ Κ.Ντυπεν,όμως αυτό που προέχει είναι να τον ανακαλύψουμε,-αυτό είναι σίγουρα ένα ιχνος,που θα οδηγήσει σ' αυτόν,είπε ο αστυνομικός,-ίσως,αγαπητέ μου,απάντησε χαμογελώντας αινιγματικά ο Ντυοεν,

είχε βραδυασει,στο διαμέρισμα του,οι ουρανοξύστες του Μανχάταν στο πορφυρό φως,

κάθησε στο πιάνο,τοποθέτησε τη παρτιτούρα,η σονάτα για πιάνο no 3 opus 58 του Φρεντερίκ Σοπέν,1)μέρος:allegro maestoso 4/4,γράφτηκε το 1844για τη κοντέσσα Εμίλ ντε Περτουι,Εμίλ 

λεγόταν και η δολοφονημένη γυναίκα,Γαλλίδα,πιανιστρια,43 χρ,διαζευγμένη,3)μερος:scherzo 

molto vivace σε Μι υφεση μείζονα,ο πρώην άντρας της είναι διάσημος συγγραφέας μυθιστορημάτων,

αυτή η σονάτα του Σοπέν είναι η αγαπημένη της,3)μέρος:largo σε Σι μείζονα,στις 10-11 του Οκτώβρη είχε προγραμματισμένο ρεσιτάλ πιάνου στο Παρίσι,το πρώτο της στην Ευρώπη,με εργα Σποπεν Μπετόβεν Νεμπισι,

4)μέρος:finale presto non tanto,ο νέος σύντροφος της είναι τραπεζίτης,με χόμπι το τέννις,αυτός είναι 

ο χορηγός του ρεσιτάλ,γαλλοαμερικανος,

πριν κοιμηθεί κοίταξε το σημείωμα,το 41ο πρόβλημα από τα Pillow-Problems by Charles L. Dodgson (Lewis Carroll).

χαμήλωσε το φως,ξάπλωσε στο κρεβάτι,τοποθέτησε το κεφάλι του αναπαυτικά στο μαξιλάρι,

προσπάθησε να το λυσει με τη σκέψη,αν το κατάφερνε ίσως μάθαινε κάτι για το δολοφονο,κάποιοι δολοφόνοι πάσχουν από την ιδεοληψία του τέλειου εγκλήματος,ένα είδος παράνοιας,θέλουν να παρουσιασουν το έγκλημα τους σαν γρίφο,και δεν τους ενδιαφέρει αν στο τέλος λυθεί,αρκεί που παιδεψε τον ντετέκτιβ,ένα είδος μεταφυσικής του εγκλήματος,αφού υπάρχει τουλάχιστον μια άσπρη σφαίρα στις τέσσερις σφαίρες του σακου,τότε έχουμε τους εξεις συνδιασμους:

αααα,αααμ,ααμμ,αμμμ,επομένως αφού τραβήχτηκαν 2 ασπρες, έχουμε,αα η' αμ η' μμ,η' αμμμ απορρίπτεται,αφού δηλώθηκε πως τουλάχιστον μια είναι άσπρη και τραβήχτηκαν 2 ασπρες,

επομένως η πιθανότητα να τραβηχθεί άσπρη είναι η' 1 η' 1/2 η' 0 ,

τα μάτια του έκλειναν,χαμογέλασε,αυτός ήταν και ο σκοπός των προβλημάτων μαξιλαριού του μαθηματικού και συγγραφέα Λουίς Κάρολ,ίσως,αν σταθεί τυχερός,στο όνειρο του να συναντήσει 

την Αλίκη μέσα στον καθρέφτη και να του λύσει το πρόβλημα,

τον ξυπνησε το τηλέφωνο,κοίταξε την ώρα,8:27 το πρωί,

-ο δολοφόνος πιάστηκε και είναι η γυναίκα του τραπεζίτη,καθαρη,τυπική,υποθεση ζηλοτυπίας του είπαν,

ζήτησε να συναντηθεί με τον πρώην σύζυγό της γυναίκας,

τον δέχτηκε στο γραφείο του,17 όροφος,Midtown Manhattan,πίνακας του Πόλακ στο τοιχο άντρας περίπου 50 χρ,ψηλός με σκληρό πρόσωπο,,

-Αγαπητέ κ.Κ.Ντυπεν σας περίμενα,εδώ και ένα χρόνο γράφω ένα μυθιστόρημα,βρίσκομαι στο 7ο κεφάλαιο,εκεί σχεδίασα τη δολοφονία της ηρωίδας,μιας διάσημης πιανιστριας από τον ζηλοτυπο εραστή της,ένα τραπεζίτη,φανατικού λάτρη του Λουίς Κάρολ,αλλά όμως,όπως βλεπεται,η πραγματικότητα με διέψευσε,

-Εσείς,όμως,κύριε,απάντησε ο Κ.Ντυπεν δεν σχεδιασατε τον φόνο της γυναίκας σας;

-Φυσικά και όχι,είπε ο συγγραφεας

Όμως,παρ'ολ'αυτα αυτός συνέβηκε,απάντησε ο Ντυοεν,και φυσικά θελετε να πιστέψω πως η γυναικα του τραπεζίτη έμαθε για το σχεδίασμα του κεφαλαίου σας και το πραγματοποίησε;

-Μα πως είναι δυνατον;είπε ο άντρας

-Γι'αυτο,κύριε,συμπεραίνω πως εσείς είστε ο δολοφόνος,είπε ο ντετέκτιβ Κ.Ντυπεν

-Τι σας κάνει κύριε να συμπεράνετε αυτό,είπε ο συγγραφέας

-Ακριβώς αυτο,κύριε,απάντησε ο ντετέκτιβ,

και πηγαίνοντας στη βιβλιοθήκη τράβηξε ένα βιβλίο,και χαμογελώντας αινιγματικά πρόσθεσε,

ο δολοφόνος θα έχει τουλάχιστον ένα βιβλίο του Λουίς Κάρολ στη βιβλιοθήκη του,κι εσείς έχετε ακριβώς αυτό το ένα,

τα Pillow-Problems του Lewis Carroll,κύριε Τσαρλς Ντογκσον,

ο ελληνογαλλοαμερικανος ντετέκτιβ Κ.Ντυπεν άνοιξε το βιβλίο,

-ιδού,τσεκαρισμενο,είπε,στο 41ο πρόβλημα,και μάλιστα βλέπω γράψατε στο περιθώριο τη λύση του,δεν ξέρω αν σας δυσκόλεψε,εμένα,χαμογέλασε,με δυσκόλεψε αρκετά,

έκλεισε το βιβλίο και το έβαλε στη θέση του,

-Τώρα όλα,είπε,είναι στη θέση τους,η πρώην γυναίκα σας σας χώρισε για τον τραπεζίτη,η γυναίκα 

του τραπεζίτη δολοφονει την αντιζηλη,ένα άχαρο σενάριο,γιατί να χαθεί η ευκαιρία,το νέο σας μυθιστόρημα θέλει γερό προμονταρισμα,η παγκόσμια αγορά του βιβλίου είναι σκληρή,ευμετάβλητη,

τι πιο μεγαλυτερη διαφήμιση,αν το φανταστικό,η λογοτεχνία,αντιγράφει το πραγματικό και το αντίστροφο,το πραγματικό αντιγράφει το φανταστικό,τη λογοτεχνία,φοβηθηκατε μήπως χαθεί
η ευκαιρία με την ενοχή της γυναίκας του τραπεζίτη,της αντιζηλης,και τότε δρασατε,φανερωσατε 

το περιεχόμενο του 7ου κεφαλαίου σας,η φήμη,η ιδεοληψία του συγγραφεα,τι κι αν καταδικασθητε αφού το βιβλίο σας θα σπάσει τα όλα ρεκόρ,

κοίταξε το ρολόι του,

τηλεφώνησε,-ο κύριος Τσαρλς Ντογκσον συγγραφεας,είπε,συγγραφέας,πενηντα χρόνων,σας 

περιμένει,

έδωσε τη διεύθυνση,

όταν ήρθαν τους εξήγησε την υπόθεση,

έφυγε,

σε ένα βιβλιοπωλείο αγόρασε τα Pillow-Problems by Charles L. Dodgson (Lewis Carroll).

-Μαθηματικός είστε κύριε;τον ρώτησε ευγενικά η νεαρή πωλήτρια

-Όχι,ακριβώς,μάλλον φανατικός της Λογικής,απάντησε χαμογελωντας,

στο διαμέρισμα του,έξω ειχε βραδυασει,πορφυρό φως πίσω από τους ουρανοξύστες του Μανχάταν,

κάθησε στο πιάνο,Φρεντερίκ Σοπεν σονάτα για πιάνο no 3 opus 58,

Ι) Allegro maestoso, 4/4, ΙΙ) Scherzo: Molto vivace σε Μι ύφεση μείζονα, ΙΙΙ) Largo σε Σι μείζονα 

και IV) Finale: Presto non tanto

έκανε ένα ζεστό μπάνιο,ήπιε ένα ποτήρι γάλα και καθάρισε ένα μήλο, ξάπλωσε στο κρεβάτι,

τοποθέτησε το κεφάλι του αναπαυτικά στο μαξιλάρι,άνοιξε το βιβλίο με τα Pillow Problems στη τύχη,έπεσε στη σελίδα με το 41ο πρόβλημα,χαμογέλασε,αυτό μόλις λυθηκε,είπε,

έκλεισε το βιβλίο και το ξανάνοιξε,προβλημα

23ο:

A bag contains 2 counters, each of which is known to be black or white. 2 white and a black are 

put in, and 2 white and a black drawn out. Then a white is put in, and a white drawn out. What is 

the chance that it now contains 2 white?

αρχικά έχουμε,σκέφτηκε,η' αα η' αμ η' μμ,αφού ρίχνουμε στο σάκο δύο άσπρες και μια μαύρη 

έχουμε η' ααααμ η' αααμμ η' ααμμμ,

έκλειναν τα μάτια του,-ας ελπισω είπε να μην συμβεί καμια δολοφονια με υπόβαθρο αυτό το προβλημα,αν και τελικά κανένα φόνος δεν είναι τέλειος,ούτε και η διήγηση του τέλεια,

παράτησε δίπλα το βιβλιο και κοιμηθηκε

.

.

.

Κτήσυλλα.[Αντωνίνος Λιβεράλις Μεταμορφώσεων συναγωγή]

-μεταφραση translation χ.ν κουβελης c.n.couvelis

1. Κτήσυλλα.

Ἱστορεῖ Νίκανδρος Ἑτεροιουμένων γ΄.

Κτήσυλλα ἐγένετο Κεία τὸ γένος ἐξ Ἰουλίδος Ἀλκιδάμαντος θυγάτηρ. ταύτην ἰδὼν 

Ἑρμοχάρης Ἀθηναῖος χορεύουσαν Πυθίοις παρὰ τὸν βωμὸν τοῦ Ἀπόλλωνος ἐν 

Καρθαίᾳ ἐπεθύμισεν αὐτῆς, καὶ ἐπιγράψας μῆλον ἔρριψεν ἐν τῷ ἱερῷ τῆς Ἀρτέμιδος, 

ἡ δὲ ἀνείλετο καὶ ἀνέγνω· ἐγέγραπτο δὲ ὅρκος κατὰ τῆς Ἀρτέμιδος ἦ μὴν 

γαμηθήσεσθαι Ἑρμοχάρει Ἀθηναίῳ. ἡ μὲν οὖν Κτήσυλλα ἀπέρριψε τὸ μῆλον 

αἰδεσθεῖσα καὶ χαλεπῶς ἤνεγκεν, ὥσπερ ὅτε Κυδίππην Ἀκόντιος ἐξηπάτησεν.

 Ἑρμοχάρει δὲ αἰτησαμένῳ κατῄνεσε τὸν γάμον ὁ πατήρ ὁ τῆς Κτησύλλης καὶ ὤμοσε 

τὸν Ἀπόλλωνα τῆς δάφνης ἁψάμενος. ἐπεὶ δὲ διῆλθεν ὁ τῶν Πυθίων χρόνος, 

Ἀκλκιδάμας ἐκλαθόμενος τὸν ὅρκον, ὅν ὤμοσεν, ἑτέρῳ συνῴκιζε τὴν θυγατέρα.

καὶ ἡ παῖς ἔθυεν ἐν τῷ τῆς Ἀρτέμιδος ἱερῷ. χαλεπῶς δὲ φέρων Ἑρμοχάρης 

ἐπὶ τῷ τούτου διαμαρτεῖν εἰσέδραμεν εἰς τὸ Ἀρτεμίσιον· καὶ ἡ παῖς αὐτὸν ἰδοῦσα 

κατὰ θεῖον ἠράσθη, καὶ συνθεμένη διὰ τῆς τροφοῦ διαλαθοῦσα τὸν πατέρα, 

νύχιον ἀπέπλευσεν εἰς τὰς Ἀθήνας καὶ γάμος ἐπράχθη τῷ Ἑρμοχάρει. τεκοῦσα 

δ' ἡ Κτήσυλλα καὶ χαλεπῶς ἐκ τοῦ τόκου διατεθεῖσα ἐτελεύτησε κατὰ δαίμονα, 

ὅτι ὁ πατὴρ αὐτῆς ἐψεύσατο τὸν ὅρκον. καὶ τὸ μὲν σῶμα κομίσαντες ἔφερον 

ὅπως κηδεύσωσιν, ἐκ δὲ τῆς στρωμνῆς πελειὰς ἐξέπτη καὶ τὸ σῶμα τῆς Κτησύλλης 

ἀφανὲς ἐγένετο. χρωμένῳ δ' Ἑρμοχάρει ὁ θεὸς ἀνεῖλεν ἱδρύσασθαι ἱερὸν παρὰ 

τοῖς Ἰουλιήταις ἐπώνυμον Ἀφροδίτης Κτησύλλης· ἔχρησε δὲ καὶ τοῖς Κείοις. 

οἱ δὲ θύουσιν ἄχρι νῦν, Ἰουλιῆται μὲν Ἀφροδίτην Κτήσυλλαν ὀνομάζοντες, οἱ δὲ ἄλλοι 

Κτήσυλλαν Ἑκάεργην.

1. Κτήσυλλα.

Ἱστορεῖ  o Νίκανδρος στο βιβλιο  γ΄ των Ἑτεροιουμένων[Μεταμορφώσεων]

Η Κτησυλλα γεννηθηκε Κεια απο το γενος της Ιουλιδος του Αλκιδαμαντα θυγατερα,

αυτη βλεπωντας ο Ερμοχαρης ο Αθηναιος να χορευει στα Πυθια παραδιπλα απο τον βωμο

του Απολλωνα στη Καρθαια την ποθησε ερωτικα,και πανω γραφοντας σε μηλο το 

ερριξε μεσα στο ιερο της Αρτεμιδας,αυτη το σηκωσε και διαβασε,ηταν γραμμενος

ορκος κατα το θελημα της Αρτεμιδας διχως αλλο να παντρευτει με τον Ερμοχαρη τον

Αθηναιο,η  Κτησυλλα ομως πεταξε το μηλο απο ντροπη και βαρεια το πηρε,οπως οταν

την Κυδιππη ο Ακοντιος εξαπατησε,στον Ερμοχαρη που την ζητησε συναινεσε για τον 

γαμο ο πατερας της Κτησυλλας και ορκισθηκε στον Απολλωνα  τη δαφνη αφου αγγιξε,

επειδη περασε ο καιρος των Πυθιων,ο Αλκιδαμαντας εχοντας ξεχασει τον ορκο,που

ορκισθηκε,σε αλλον εταξε σε γαμο την θυγατερα,και η κοπελλα θυσιαζε μεσα στης 

Αρτεμιδας το ιερο,βαρεια παιρνοντας ο Ερμοχαρης την αποτυχια του σ'αυτο ορμησε 

μεσα στο Αρτεμισιο,και η κοπελλα αυτον βλεπωντας κατα θεικο θελημα  ερωτευθηκε,

και συννενοημενη με τη τροφο ξεφευγοντας την προσοχη του πατερα,νυχτα απεπλευσε

στην Αθηνα,και γαμος εγινε με τον Ερμοχαρη,γεννωντας η Κτησυλλα και απο τη γεννα

παθαινοντας  ετελειωσε κατα το θελημα του θειου δαιμονα,διοτι ο πατερας της 

ψευδορκισθηκε,και το σωμα παιρνοντας το εφεραν για να κηδευσουν,απο το στρωμα

της περιστερα πεταξε,και το σωμα της Κτησυλλας αφαντο εγινε,στον Ερμοχαρη που

χρησμο ζητησε ο θεος αποκριθηκε να ιδρυσει ιερο στους  Ιουλιητες με το επωνυμο

της Αφροδιτης Κτησυλλας,χρησμοδοτησε και στους Κειους,οι οποιοι θυσιαζουν 

μεχρι τωρα,οι μεν Ιουλιητες Αφροδιτη Κτησυλλα ονομαζοντας,οι δε αλλοι Κτησυλλα

Εκαεργη[αυτη που απο μακρυα ενεργει,πεταει τα βελη ]

.

.

Αντωνίνος Λιβεράλις

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%BD%CF%84%CF%89%CE%BD%CE%AF%CE%BD%CE%BF%CF%82_%CE%9B%CE%B9%CE%B2%CE%B5%CF%81%CE%AC%CE%BB%CE%B9%CF%82

Ο Αντωνίνος Λιβεράλις (Antoninus Liberalis) ήταν μυθογράφος του 2ου ή 3ου μ.Χ. αιώνα. Έγραψε στα ελληνικά, βασιζόμενος σε έργα προγενεστέρων του, μια συλλογή σπάνιων μύθων με τίτλο Μεταμορφώσεων Συναγωγή.

.

Νίκανδρος ο Κολοφώνιος

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9D%CE%AF%CE%BA%CE%B1%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%BF%CF%82_%CE%BF_%CE%9A%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CF%86%CF%8E%CE%BD%CE%B9%CE%BF%CF%82

Ο Νίκανδρος ο Κολοφώνιος (2ος αιώνας π.Χ.), ήταν Έλληνας μαθηματικός, φαρμακοποιός, γεωπόνος, βοτανολόγος, ιατρός και γραμματικός.

Βιογραφία

Γεννήθηκε στην Κλάρο, κοντά στην Κολοφώνα, γιος του Δαμαίου, όπου η οικογένειά του ήταν υπεύθυνη από γενιά σε γενιά για το ιερατείο του Απόλλωνα, υπήρξε και ο ίδιος ιερεύς του Απόλλωνα. Άκμασε κατά τη βασιλεία του Αττάλου Γ' της Περγάμου. Ήταν σύγχρονος του Αράτου και του Θεοκρίτου.

Έργα του

Από έναν αρκετό αριθμό βιβλίων που έγραψε τόσο σε πρόζα όσο και σε έμμετρο στίχο, μόνο δύο διασώζονται ολόκληρα. Αυτά είναι:

Τα Θηριακά, είναι ποίημα σε δακτυλικό εξάμετρο, αποτελούμενο από 958 στίχους. Περιγράφεται η φύση δηλητηριωδών ζώων και τις επιδράσεις των δηλητηρίων τους που προκαλούν, καθώς και τα αντίστοιχα αντίδοτα. Περιγράφει 14 είδη ιοβόλων ερπετών. Στο ίδιο έργο αναγράφονται 125 φυτά. Είναι ο πρώτος αρχαίος Έλληνας που αναφέρει την ιατρική χρήση των βδελλών.

Τα Αλεξιφάρμακα, αποτελείται από 630 στίχους σε δακτυλικό εξάμετρο που αναφέρονται γενικά στα δηλητήρια αναλύοντας 19 εξ αυτών, 8 ζωικών και 11 φυτικών, ενώ παράλληλα παρέχει συνταγές για την αντιμετώπισή τους. Σημαντικό μέρος αυτού του συγγράμματος βρίσκεται σήμερα στη Μονή Ιβήρων στο Άγιο Όρος. Η κύρια πηγή πληροφοριών του Νικάνδρου φέρεται ο ιατρός Απολλόδωρος.

Τρία επιγράμματα του Νίκανδρου από τον Στέφανο του Μελέαγρου σώζονται στην Παλατινή Ανθολογία (VII 435, VII 526, IX 503A).

Άλλα έργα που είχε συγγράψει ο Νίκανδρος ο Κολοφώνιος που δεν έχουν όμως διασωθεί είναι:

Αιτωλικά (Γεωγραφικό ίσως περί πανίδας και χλωρίδας)

Βοιωτικά (ομοίως με παραπάνω)

Γεωργικά

Εξηγητικά εις Ιπποκράτην

Ετεριούμενα, το σύγγραμμα αυτό είχε σχολιάσει ο Αντωνίνος Λιβεράλις και ο Οβίδιος.

Ευρώπεια

Θηβαϊκά

Ιάσεων συναγωγή βιβλία 3.

Κολοφωνιακά

Κυνηγετικά ή Θηρευτικά

Μελισσουργικά

Οιταϊκά

Οφιακά

Περί ποιητών

Προγνωστικά, που πιθανώς αναφέρονταν στα πρώτα συμπτώματα δηλητηριάσεων.

Σικέλεια

Τα έργα του Νικάνδρου επαινέθηκαν από τον Κικέρωνα (De oratore, i. 16), έγιναν αντικείμενο μίμησης του Οβιδίου και του Λουκανού, και χρησίμευσαν συχνά ως πηγές για τον Πλίνιο και άλλους συγγραφείς.

.

.

Ἀσπαλίς[Αντωνίνος Λιβεράλις Μεταμορφώσεων συναγωγή] Ερυθρόμορφος σκύφος, 450 – 420 π. Χ., (Staatliche Museen, 

Ἀσπαλίς[Αντωνίνος Λιβεράλις Μεταμορφώσεων συναγωγή]

-μεταφραση translation χ.ν κουβελης c.n.couvelis

13. Ἀσπαλίς.

Ἱστορεῖ Νίκανδρος Ἑτεροιουμένων β'.

Διὸς καὶ νύμφης Ὀθρηίδος ἐγένετο παῖς Μελιτεύς. τοῦτον ἡ μήτηρ ἐξέθηκεν εἰς τὴν ὕλην κατὰ δέος Ἥρας, ὅτι αὐτῇ Ζεὺς ἐμίχθη. ὁ δὲ παῖς Διὸς βουλῇ οὐκ ἠφανίσθη ἀλλ' ηὔξετο τρεφόμενος ὑπὸ μελισσῶν. ἐνέτυχε δὲ αὐτῷ ποιμαίνων πρόβατα Φάγρος ὁ Ἀπόλλωνος καὶ Ὀθρηίδος νύμφης, ἥτις ἔτεκε Μελιτέα τὸν ἐν τῇ ὕλῃ παῖδα. θαυμάσας δὲ πρὸς τὸν ὄγκον τοῦ σώματος καὶ ἔτι πλέον πρὸς τὰς μελίσσας ἀνείλετο καὶ ἀπήνεγκεν εἰς τὰ οἰκία καὶ ἔτρεφεν [ἐν] πολλῇ σπουδῇ θέμενος αὐτῷ Μελιτέα ὄνομα, διότι ὑπὸ μελισσῷν ἐτράφη· ὑπῆλθε <γὰρ> αὐτὸν καὶ χρησμὸς, ἐν ᾧ ποτε θεὸς εἶπε σῴζειν ὁμόγνιον ὄντα τὸν ὑπὸ τῶν μελισσῶν τρεφόμενον. ὁ δὲ παῖς ἐπεὶ τάχιστα ἠνδρώθη, ἀνὴρ ἐγένετο γενναῖος καὶ πλείστων ἦρξε περιοίκων καὶ πόλιν ἔκτισεν ἐν τῇ Φθίᾳ προσαγορεύσας Μελίτην. ἐν ταύτῃ τῇ Μελίτῃ τύραννος ἐγένετο βίαιος καὶ ὑβριστής, ὅν οἱ μὲν ἐπιχώριοι οὐδ΄ ὀνομάζουσιν, ὑπὸ δὲ τῶν ξένων Τάρταρος ἐκαλεῖτο. οὗτος εἴ τις διαβοηθείη παρθένος ἐπὶ κάλλει τῶν ἐγχωρίων, ἀπῆγεν αὐτὴν καὶ ἐμίγνυτο πρὸ γάμου κατὰ βίαν. τότε δ΄ οὖν εἴρητο πρὸς τοὺς θέραπας ἀπάγειν Ἀσπαλίδα τὴν θυγατέρα τὴν Ἀργαίου τῶν οὐκ ἀσήμων. ἡ δὲ παῖς, ὡς ἔκπυστος ὁ λόγος ἐγένετο, πρὶν ἀφικέσθαι τοὺς ἀπάξοντας ἀνήρτησεν ἑαυτήν. τῆς δὲ πράξεως οὔπω διαβοηθείσης ἀδελφὸς ὁ τῆς Ἀσπαλίδος Ἀστυγίτης ὤμοσεν, ὅτι πρότερον τίσεται τὸν τύραννον ἤ τὸ σῶμα καθαιρήσει τὸ τῆς ἀδελφῆς. ἐνδὺς δὲ τάχιστα τὴν στολὴν τῆς Ἀσπαλίδος καὶ κρύψας παρὰ τὴν εὐώνυμον πλευρὰν τὸ ξίφος ἔλαθε πρὸς τὴν ὄψιν ἀντίπαις ὤν· παρελθὼν δ' εἰς τὰ οἰκία γυμνὸν ὄντα καὶ ἀφύλακτον τὸν τύραννον κτείνει. οἱ δὲ Μελιτεῖς τὸν μὲν Ἀστυγίτην ἐστεφάνουν καὶ μετὰ παιάνων προέπεμπον, τὸ δὲ σῶμα τοῦ τυράννου κατεπόντωσαν εἰς ποταμὸν ἐμβαλόντες, ὅν ἔτι νῦν ἐξ ἐκείνου τοῦ χρόνου Τάρταρον καλοῦσι· τὸ δὲ σῶμα τὸ τῆς Ἀσπαλίδος ἐξερευνῶντες πάντα τρόπον, ὅπως κηδεύσωσιν ἐπισήμως, οὐκ ἠδυνήθησαν εὑρεῖν· ἀλλὰ τοῦτο μὲν ἠφανίσθη κατὰ θεόν, ἀντὶ δὲ τοῦ σώματος ἐφάνη ξόανον παρὰ τὸ τῆς Ἀρτέμιδος ἑστηκός. ὀνομάζεται δὲ παρὰ τοῖς ἐγχωρίοις τοῦτο τὸ ξόανον Ἀσπαλὶς Ἀμειλήτη Ἑκαέργη, ᾧ καθ' ἕκαστον ἔτος αἱ παρθένοι χίμαρον ἄθορον ἐκρήμνων, ὅτι καὶ ἡ Ἀσπαλὶς παρθένος οὖσα ἑαυτὴν ἀπηγχόνισεν.

.

.

13. Ἀσπαλίς.

Ἱστορεῖ  o Νίκανδρος στο βιβλιο  β΄ των Ἑτεροιουμένων[Μεταμορφώσεων]

Απο τον Δια και την νυμφη Οθρηιδα γεννηθηκε το παιδι Μελιτεας,αυτον η μητερα το 

παρατησε στο δασος απο το φοβο της Ηρας,διοτι με αυτη ο Διας σμιχθηκε,το παιδι

απο του Δια τη θεληση δεν αφανισθηκε αλλα αυξανε τρεφομενο απο μελισσες,ετυχε

με αυτο βοσκοντας προβατα ο Φαγρος του Απολλωνα και της Οθρηιδας νυμφης,η

οποια γεννησε τον Μελιτεα το παιδι στο δασος,θαυμαζοντας για το μεγεθος

του σωματος και ακομη πιο πολυ για τις μελισσες το σηκωσε και το μετεφερε στο 

σπιτι και το ετρεφε με πολυ φροντιδα,δινοντας σε αυτο το ονομα Μελιτεας,διοτι

απο μελισσες τραφηκε,τοτε του ηρθε στο μυαλο και ο χρησμος,στον οποιο καποτε

ο θεος ειπε πως θα σωσει ομογεννητον τον απο τις μελισσες τρεφομενον,το παιδι

επειδη πολυ γρηγορα ανδρωθηκε,ανδρας εγινε γενναιος και των πιο πολλων αρχευε

απο τους περιοικους και πολη εκτισε στη Φθια ονομαζοντας Μελιτη,σε αυτη τη Μελιτη

τυραννος εγινε βιαιος και υβριστης,τον οποιον οι μεν ντοπιοι καθολου δεν ονομαζουν,

απο δε τους ξενους Ταρταρος εκαλειτο,αυτος αν καποια ηταν ξακουστη παρθενα στα 

καλλη απο τις ντοπιες,την αρπαζε και  την εσμιγε προ του γαμου βιαζοντας,τοτε λοιπον 

ειπε προς τους υπηρετες να αρπαξουν την Ασπαλιδα την θυγατερα αυτην του Αργαιου

οχι απο τους  ασημαντους,η κοπελλα,μολις μαθευτηκε η διαταγη,πριν να φτασουν οι

αρπαγες κρεμασθηκε,της πραξης οχι ακομα ακουσμενης ο αδελφος της Ασπαλιδας

ο Αστυγιτης ορκισθηκε,οτι πρωτα θα τιμωρησει τον τυραννο και μετα  το σωμα θα  

ξεκρεμασει της αδελφης,αφου ντυθηκε πολυ γρηγορα τη φορεσια της Ασπαλιδας

και αφου εκρυψε στην αριστερα πλευρα το ξιφος δεν ξεχωριζε  στην οψη σαν τη   

κοπελλα οντας,περνωντας μεσα στο σπιτι γυμνο οντα και αφυλακτο τον τυραννο 

σκοτωνει,οι δε Μελιτεις τον μεν Αστυγιτη στεφανωναν και μετα παιανων προεπεμπαν,

το δε σωμα του τυραννου καταποντισαν σε ποταμο πετωντας,τον οποιο ακομα τωρα 

απο εκεινο τον καιρο Ταρταρο καλουν,το σωμα δε αυτο της Ασπαλιδας ψαχνωντας παντου,

οπως το κηδεψουν επισημα,δεν μπορεψαν να βρουν,αλλα αυτο εξαφανισθηκε κατα το 

θελημα του θεου,αντι δε του σωματος εμφανισθηκε ξοανο παραδιπλα στο της Αρτεμιδας

στημενο,ονομαζεται απο τους ντοπιους τουτο το ξοανο Ασπαλις Αμειλητη Εκαεργη,

[Ασπαλιδα η Αμειλικτη που απο μακρυα τοξευει],στο οποιο καθε χρονο οι παρθενες

τραγο αμαρκαλιστο κρεμουσαν,διοτι και η Ασπαλιδα παρθενα ουσα η ιδια απαγχονισθηκε

.

.

.

Boris Godunov [1552-1605]

.

MUSORGSKY "Boris Godunov" - Центр оперного пения Г.Вишневской - Artstudio"TroyAnna"

https://youtu.be/sECBUKooddA

<iframe width="640" height="360" src="https://www.youtube.com/embed/sECBUKooddA" frameborder="0" allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture" allowfullscreen></iframe>

Η 4η Σκηνή του Μπόρις Γκουντουνοφ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Ποιο είναι το όνομα σου;ο μοναχός απάντησε:Βλαδίμηρος Ίλιτς,ο τσάρος Μπόρις Γκουντουνοφ ρώτησε:τι ξέρεις για μένα,εισαι εκμεταλλευτής του λαού,η φωνή του Μονάχου σκληρή,και δολοφόνος πρόσθεσε ο τσάρος,αυτό δεν με ενδιαφέρει,παιχνίδια εξουσίας,είπε ο Βλαδίμηρος,αν δεν ήταν ο τσαρεβιτς Ντιμίτρι,θα ήταν ο συγγραφέας Αλεξάντρ Πούσκιν εξορισμένος,ότι είναι εμπόδιο παραγκωνίζεται με τη βία,γέλασε,α ξέχασα με το ξύρισμα,τόσοι βογιαροι ξυριστηκαν,στο θέατρο 

σου είσαι,αυτό μάλλον είναι η φιλοδοξία σου,ένας σαιξπηρικος ήρωας, Άμλετ η' Ληρ,κάποτε,είναι νομοτέλεια,θα εμφανίζονταν,κάποιος τσαρεβιτς ΨευτοΝτμιτρι η' κάποιος καιροσκόπος μοναχός Γκρέγκορι,ξέρεις οποίος ελέγχει το παρελθόν ελέγχει το μέλλον,και όποιος ελέγχει το παρόν ελέγχει 

το παρελθόν,είχε σκοτεινιάσει στο κελί,ακούγονταν βαριά η ανάσα του Μπόρις Γκουντουνοφ,πονούσε το κεφάλι του,ξαφνικά φώναξε:φύγε παιδί φύγε φύγε,πατερουλη κανένας δεν είναι εδω μέσα,είπε ήρεμα ο Βλαδίμηρος,μονάχα εγώ κι εσύ,δύο αλλόκοτα σύμβολα ιστορίας,η' δύο αξιοθρηνητοι δράστες της,τα μέσα και οι σχεσεις παραγωγής κρίσιμοι όροι της εξέλιξης της κοινωνίας,ο τσάρος γέλασε,αυτά κάποτε συζήτησα με τον Καρλ Μαρξ,δεν υπερβάλλω,ούτε κι εγώ υπερβάλλω,ο Βλαδίμηρος Ίλιτς αντέδρασε,αν πω πως Μπόρις Γκουντουνοφ θα σε παρομοιάζουν με τον Μεγάλο Πέτρο και τον Ιωσήφ Στάλιν,εσύ τι είσαι αληθεια;τον ρώτησε ο τσάρος χαμηλόφωνα,μοναχός η' συνομωτης;ο άλλος χαμογέλασε,δεν απάντησε,το κεφάλι του πονούσε,βουιζε,σαν να είχε μαζευτεί όλο το αίμα εκεί,η' είχε σταματήσει να κυκλοφορεί εκεί,έξω άκουγε καθαρά τις φωνές του πεινασμένου πλήθους,Θάνατος στον δολοφόνο Μπόρις,οποιος σκοτώνει πρέπει να σκοτωθεί,δεν θυμάται αν έγινε έτσι,τα χέρια έπιασαν σφιχτά τον τρυφερό λαιμό του δεκάχρονου παιδιού και τον έστριψαν,ο φανατισμένος όχλος του τσαρεβιτς ΨευτοΝτμιτρι ούρλιαζε:θάνατος στον Μπόρις,κλείσε το παραθυρο,φώναξε στον Βλαδίμηρο Ίλιτς,κάνει κρύο,παγώνω,θα στραγγαλίσουν με τον ίδιο τρόπο την τσαρίνα Μαρία Σκουρατοβα,τη γυναίκα μου,και το παιδί μου τον, Φιοντόρ,η Ρωσία έπρεπε να κυβερνηθεί,αυτό μου δίδαξε ο τσάρος Ιβάν ο Τρομερός,ο γιος του Φιοντόρ ήταν διανοητικά καυστερημενος,έφερα Άγγλους εμπόρους να τονωσω την οικονομία,Ευρωπαίους καθηγητές να ανεβάσω το μορφωτικό επίπεδο των Ρώσων,έκανα το Πατριαρχείο,ήθελα τη Σιβηρία,ζωτικούς χώρους,διπλωματικές σχέσεις με την εχθρική Σουηδία,ένα βασίλειο δεν κυβερνιεται με τις δεισιδαιμονιες,ούτε με Βογιαρους συντηρητικούς ούτε με αναρχικούς Κοζάκους,έχω κενά μνημης,δεν θυμάμαι αν διέταξα εγώ την δολοφονία του παιδιού,ανοησία,ήταν από έβδομο γάμο του Ιβάν,όχι από μέχρι τρίτο,σταμάτησε,κοίταξε τον Βλαδίμηρο Ίλιτς,τα μάτια του γυαλιζαν,το ξέρω με κατασκοπεύεις,εσύ τους έβαλες όλους αυτούς,α ναι τώρα καταλαβαίνω,είσαι οπαδός του Μαρξ,εμπρός στραγγάλισε με,η Ιστορία σε περιμένει,όπως είπες οποιος ελέγχει το παρελθόν ελέγχει το μέλλον,εσύ,τώρα,ελέγχεις το παρον,και θα ελέγξω το παρελθόν,τον διέκοψε ο Βλαδίμηρος Ίλιτς Ουλιάνοφ Λένιν,,είμαι κι εγώ ενας εγκληματίας του κράτους,μια μυθιστορηματική καρικατούρα της Παγκόσμιας Φάρμας των Ζώων του Τζωρτζ Όργουελ,εδώ στο μοναστήρι διαβάζω το Κεφάλαιο του Μαρξ,η Ορθοδοξία σας θα καταρρευσει,όπως κι η δικιά σας,αντέδρασε ο τσάρος,μια Εταιρεία Επαναστατών Απόλυτης Πειθαρχίας,Θέλω,είπε με σταθερή φωνή ο Λεν ,μια οργάνωση Επαναστατών και θα αναποδογυρίσω ολόκληρη τη Ρωσία,όπως τώρα,είπε γελώντας,ένας ψευτο Δημήτριος την αναποδογυρίζει,το κεφάλι του πονούσε,η Ιστορία ένα φιάσκο,ενιωθε λιποθυμία,άκουσε χτύπημα στη πόρτα,τον φώναζαν,άνοιξε η πόρτα,είδε τη σκιά του ανθρώπου,ελάτε,κύριε τι συμβαίνει;είναι η τέταρτη πράξη,ο διάσημος βαρύτονος κατάφερε να σηκωθεί,από το παρασκήνιο μέχρι τη σκηνή τα πόδια του έτρεμαν,

όταν οι θεατές τον άκουγαν να τραγουδάει τα τελευταία λόγια

BORIS

Bozhe! Bozhe! Tjazhko mne! Uzhel' grekha ne zamolju? O, zlaja smert'! Kak muchish' ty zhestoko! Povremenite: Ja car' jeshchjo! Ja car' jeshchjo...

μια κρίση είναι,μια άλλη κρίση,είπε στον Βλαδίμηρο,δεν θέλω βοήθεια,δεν χρειάζεται,τα γεγονότα θα συμβούν όπως ακριβώς πρέπει να συμβούν,ο Βλαδίμηρος Ίλιτς απάντησε,ναι,έτσι είναι,η Επανάσταση θα συμβει,εδώ στην εξορία στο χωριό Σουσένγσκογιε της ανατολικής Σιβηρίας γραφω πάνω σε στατιστικό υλικό την 'Ανάπτυξη του Καπιταλισμού στη Ρωσια',του έδειξε τα χειρόγραφα,είδε την υπογραφή:Влади́мир Ильи́ч Улья́нов Ле́нин,

ψευδώνυμο από τον ποταμό Lena αντίθετο σε πορεία από τον Βόλγα,κατάλαβε το τέλος,15 Μαρτίου 1917 πτώση του τσάρου Νικολάου Β',24 Φεβρουαρίου οι Μπολσεβίκοι καταλαμβάνουν τους σιδηροδρόμους,την τηλεφωνική υπηρεσία,τη κρατική τράπεζα,νύχτα 25 Οκτωβρίου οι Ερυθρές φρουρές περικυκλώνουν τα Χειμερινά Ανάκτορα,ακούει τα ουρλιαχτά της πλεμπας,ο Μπόρις είναι δολοφόνος να πεθάνει,κοιτάζει τον Βλαδίμηρο Ίλιτς,Φύγε παιδί φύγε φύγε,θα σε πιάσουν,άργησα,φύγε γρηγορα,θα'ρθουν να με ζητήσουν,

Bozhe! Smert'! Prosti menja! Vot, vot car' vash... car'... prostite... Prostite...

από την Όπερα Μπόρις Γκουντουνοφ του Μοντεστ Μουσοργκσκι

και τον είδαν να πέφτει ,να σωριάζεται στο σανίδι της σκηνής,έτρεξαν οι τραγουδιστές να τον σηκώσουν,ήταν αργά,οξύ εγκεφαλικό επεισόδιο,αποφάνθηκαν οι γιατροί,

.

.

Σημειωση:

4η σκηνη Modest Mussorgsky Boris Godunov opera

BORIS

Bozhe! Bozhe! Tjazhko mne! Uzhel' grekha ne zamolju? 

O, zlaja smert'! Kak muchish' ty zhestoko! Povremenite: 

Ja car' jeshchjo! Ja car' jeshchjo...Bozhe! Smert'! Prosti menja! 

Vot, vot car' vash... car'... prostite... Prostite...

.

-μεταφραση translation-

Boris 

Θεε μου!Θεε μου!υποφερω.ω Κυριε,συγχωρα με για τα αμαρτηματα μου! 

ω τρομερε θανατε,ποσο σκληρο ειναι το μαρτυριο σου;,δεν υπαρχει σωτηρια,

ειμαι ακομα ο τσαρος,ειμαι ακομα ο τσαρος,θεε μου-ω θανατε,

συγχωρα μου,ολα,[δειχνει τον Φιοντορ]αυτος,αυτος τωρα ειναι,ο τσαρος!

συγχωρα με,συγχωρα με

[ο Boris  Godunov πεθαινει] 

.

.

Feodor Chaliapin - Boris Godounov, Act.4 - Death of Boris ( (Moussorgsky) -1927

https://youtu.be/eK85SrIG1Ow

<iframe width="640" height="360" src="https://www.youtube.com/embed/eK85SrIG1Ow" frameborder="0" allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture" allowfullscreen></iframe>

.

.

.