LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -Πλουταρχου.Βιοι Παραλληλοι.Κρασσος.[ΚΑ'-ΚΒ'-ΚΓ'] Η Τραγωδια του Κρασσου [σχολια,μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis] ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

-Πλουταρχου.Βιοι Παραλληλοι.Κρασσος.[ΚΑ'-ΚΒ'-ΚΓ']

Η Τραγωδια του Κρασσου
[σχολια,μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]

ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}

.
.

Marcus Licinius Crassus, Louvre, Paris

Πλουταρχου.Βιοι Παραλληλοι.Κρασσος.[ΚΑ'-ΚΒ'-ΚΓ']
Η Τραγωδια του Κρασσου
[σχολια,μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]

σχολια:χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

-Μαρκος Λικινιος Κρασσος[Marcus Licinius Crassus Dives, 115 π.Χ- 53 π.Χ),ρωμαιος πολιτικος
αριστοκρατικης καταγωγης,ο πλουσιοτερος στη Ρωμαικη Ιστορια,πηρε μερος και διακριθηκε
στην καταστολη της εξεγερσης του δουλων του Σπαρτακου[73-71 π.Χ],το 60 π.Χ μελος της
πρωτης τριανδριας[Πομπηιος,Καισαρας,Κρασσος],υποστηριξε τον Γαιο Ιουλιο Καισαρα,το
55 π.Χ ως στρατηγος της ανατολης εκστρατευσε εναντιον των Παρθων[απειλη των ρωμαικων
κτησεων στην ανατολη]και στη Μαχη των Καρρων της Μεσοποταμιας το 53 π.Χ ηττηθηκε και
σκοτωθηκε,η μαχη αυτη θεωρειται μια απο τις μεγαλυτερες καταστροφες της Ρωμαικης Αυτο-
κρατοριας κι ενα απο τα μεγαλυτερα στρατηγικα λαθη της Ιστοριας
-Παρθοι,Παρθια,[ελληνικα:Παρθυηνή Παρθυαία,αρχαια περσικα:Παρθάβα,λατινικα:Parthia,
κοινη ελληνικη:Παρθία],περιοχη στην βορειοανατολικη Περσια,Παρθικη Αυτοκρατορια απο
το 247 π.Χ μεχρι το 224 μ.Χ,Δυναστεια Αρσακιδων
[Αρσάκης Α' ο ιδρυτής της δυναστείας,Τιριδάτης αδελφός του προηγουμένου,
Αρτάβανος Α΄ (Αρσάκης Β') γιος του Τιριδάτη,Πριαπάτιος,Φραάτης Α΄,Μιθριδάτης Α',
Φραάτης Β΄,Αρτάβανος Β΄,Μιθραδάτης Β΄ ο Μέγας,Γοτάρζης Α’,Ορόντης Α΄,Σανατράκης,
Φραάτης Γ΄,Ορόντης Β΄,Μιθραδάτης Γ΄,Φραάτης Δ΄,Μούσα της Παρθίας,Φραάτης Ε'.
Ορόντης Γ΄,Βονώνης Α’,Αρτάβανος Γ΄,Βαρδάνης Α',Γοτάρζης Β',Βονώνης Β’,Βολογήσης Α΄,
Πακώρος Β',Χοσρόης Α',Μιθριδάτης Δ',Βολογήσης Γ’,Βολογήσης Δ΄,Βολογήσης Ε΄,Βολογήσης ΣΤ΄
και Αρτάβανος Ε΄]
το 238 π.Χ οι Παρθοι κατελαβαν την Εκατομπυλον[η πολις των 100 πυλων]και την εκαναν
πρωτευουσα τους
-Ὁρώδῃ τε βασιλεῖ
Οροντης Β' της Παρθιας,βασιλιας των Παρθων,απο το 57 π.Χ μεχρι το 37 π.Χ,της Δυναστειας
των Αρσακιδων[247 π.Χ-224 μ.Χ],γιος του Φραατη Γ' τον οποιο δολοφονησε με τον αδελφο
του Μιθριδατη Γ,γυναικα του η ελληνιδα Λαοδικη,κορη του βασιλια της Κομμαγηνης Αντιοχου
Α' Θεου,απο την οποια εμαθε να μιλαει καλα την ελληνικη γλωσσα,το 53 π.Χ ο στρατηγος του
Σουρηνας νικησε τον Ρωμαιο στρατηγο Μαρκο Λικινιο Κρασσο,κι επιτεθηκε στην Αρμενια
αναγκαζοντας τον βασιλια της Αρταβασδη,γιο του Τιγρανη του Μεγαλου να διακοψει τη
συμμαχια με τους Ρωμαιους,το 51 π.Χ μαζι με τον γιο του Πακωρη δολοφονησαν τον Σουρηνα,
που η ανοδος της δυναμης του  θεωρηθηκε απειλη για την εξουσια του,
Δίκη μέντοι καὶ τῆς ὠμότητος Ὁρώδην καὶ τῆς ἐπιορκίας Σουρήναν ἀξία μετῆλθε. Σουρήναν
μὲν γὰρ οὐ μετὰ πολὺν χρόνον Ὁρώδης φθονῶν τῆς δόξης ἀπέκτεινεν,
Πλουταρχου.Βιοι Παραλληλοι.Κρασσος.[ΚΓ']
στον Ρωμαικο εμφυλιο πολεμο συμμαχησε πρωτα με τον Πομπηιο,μετα με τον Βρουτο και τον
Κασσιο,το 37 π.Χ ο γιος του Φραατης Δ' τον δολοφονησε για να ανεβει πιο γρηγορα στο θρονο
[Ὁρώδῃ δ' ἀποβαλόντι Πάκορον ὑπὸ Ῥωμαίων μάχῃ κρατηθέντα καὶ νοσήσαντι νόσον εἰς
ὕδερον τραπεῖσαν Φραάτης ὁ υἱὸς ἐπιβουλεύων ἀκόνιτον ἔδωκεν. ἀναδεξαμένης δὲ τῆς νόσου
τὸ φάρμακον εἰς ἑαυτὴν ὥστε συνεκκριθῆναι, καὶ τοῦ σώματος κουφισθέντος, ἐπὶ τὴν ταχίστην
τῶν ὁδῶν ἐλθὼν ὁ Φραάτης ἀπέπνιξεν αὐτόν.Πλουταρχου.Βιοι Παραλληλοι.Κρασσος.[ΚΓ']
-μειξέλληνες,ημιελληνας,απο ελληνα ανδρα και ξενη γυναικα
-δεῖν δὲ γράψασθαι τὰς συνθήκας ἐπὶ τὸν ποταμὸν προελθόντας
στον ποταμο Ευφρατη
-Αριστειδης,αισχρολογος,εγραψε τα Μιλησιακα,τα Σικελικα,τα Ιταλικα,Ιστορια Περσιας
-Αισωπος,Μυθοι,
Πῆραι δύο
Ἀνθρώπων ἕκαστος δύο πήρας φέρει, τὴν μὲν ἔμπροσθεν, τὴν δὲ ὄπισθεν, γέμει δὲ κακῶν
ἑκατέρα΄ ἀλλ' ἡ μὲν ἔμπροσθεν ἀλλοτρίων, ἡ δὲ ὄπισθεν τῶν αὐτοῦ τοῦ φέροντος. Καὶ διὰ
τοῦτο οἱ ἄνθρωποι τὰ μὲν ἑαυτῶν κακὰ οὐχ ὁρῶσι, τὰ δὲ ἀλλότρια πάνυ ἀκριβῶς θεῶνται.
[μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]
[δυο σακκοι
καθ'ανθρωπος δυο σακκους κουβαλα,τον ενα μπροστα,τον αλλον πισω,καθ'ενας γεματος
κακα,ο μπροστινος τα ξενα[των αλλων],ο πισω αυτουνου που τον κουβαλα[τα δικα του].Και
γι'αυτο οι ανθρωποι τα δικα τους κακα δεν βλεπουν,ενω τα ξενα παρα πολυ καθαρα τα
παρατηρουν]
-Παρθικὴν Σύβαριν,
Συβαρις,αρχαια πολη της Μεγαλης Ελλαδος στην Ιταλια,ιδρυθηκε το 720 π.Χ απο Αχαιους της
Ελικης[Αχαια] και Ιωνες της Τροιζηνας[Αργολιδα]αποικους,ισχυροτατη πολη φημισμενη για τον
ηδονισμο των κατοικων της[Συβαριτισμος]
-Τραλλιανὸς,Τραλλεις[Σελευκεια Ισαυριας]αρχαια ελληνικη πολη της Λυδιας,Μικρα Ασια[σημε-
ρινο Αιδινι]
-ᾖδεν Εὐριπίδου Βακχῶν τὰ περὶ τὴν Ἀγαύην
Ευριπιδου [480 π.Χ. - 406 π.Χ].Βακχαι,τραγωδια,γραφτηκε το 407 π.Χ,οταν ο Ευριπιδης βρισκον-
ταν στην Πελλα της Μακεδονιας στην αυλη του βασιλια Αρχελαου,στην Αθηνα διδαχθηκε το
405 π.Χ απο τον  γιο του
Υποθεση τραγωδιας:
η ελευση του Βακχου Διονυσου στη Θηβα,η Αγαυη κυριευμενη απο την βακχικη μανια σκοτωνει
το παιδι της Πενθεα,που ηταν αντιθετος με την λατρεια του νεου θεου
- εἰς τοιοῦτόν φασιν ἐξόδιον τὴν Κράσσου στρατηγίαν ὥσπερ τραγῳδίαν τελευτῆσαι.
Εξοδος,το τελευταιο διακριτο μερος της τραγωδιας
.
.
Πλουταρχου.Βιοι Παραλληλοι.Κρασσος.[ΚΑ'-ΚΒ'-ΚΓ']
Η Τραγωδια του Κρασσου
[σχολια,μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]

[οι Παρθοι καταφεραν να ξεγελασουν με το τεχνασμα περι συμφωνιας ειρηνης τους
Ρωμαιους]

[KA'] Οὐ μὴν ἔμειναν οἱ περὶ τὸν Ὀκτάβιον, ἀλλὰ συγκατέβαινον ἀπὸ τοῦ λόφου· τοὺς δὲ ῥαβδούχους ἑπομένους ὁ Κράσσος ἀπήλλασσε. πρῶτοι δὲ τῶν βαρβάρων ἀπήντησαν αὐτοῖς δύο μειξέλληνες, οἳ καὶ προσεκύνησαν τὸν Κράσσον, ἀπὸ τῶν ἵππων ἁλάμενοι, καὶ προσαγορεύσαντες ἑλλάδι φωνῇ παρεκάλουν προπέμψαι τινάς, οἷς ἐπιδείξεται Σουρήνας ἑαυτὸν καὶ τοὺς περὶ αὑτὸν ἀνόπλους καὶ ἀσιδήρους προσερχομένους. ὁ δὲ Κράσσος ἀπεκρίνατο μέν, ὡς εἰ καὶ τὸν ἐλάχιστον εἶχε τοῦ ζῆν λόγον, οὐκ ἂν εἰς χεῖρας αὐτοῖς ἦλθεν· ὅμως δὲ δύο Ῥωσκίους ἀδελφοὺς ἔπεμψε πευσομένους ἐπὶ τίσι καὶ πόσοι συνίασιν.οὓς εὐθὺς συλλαβὼν ὁ Σουρήνας κατέσχεν, αὐτὸς δὲ μετὰ τῶν ἀρίστων ἱππότης προσῄει καὶ "τί τοῦτο;" ἔφη "πεζὸς ὁ Ῥωμαίων αὐτοκράτωρ, ἡμεῖς δ' ὀχούμεθα;" καὶ προσαγαγεῖν ἐκέλευσεν ἵππον αὐτῷ. τοῦ δὲ Κράσσου φήσαντος οὔθ' ἑαυτὸν ἁμαρτάνειν οὔτ' ἐκεῖνον, ὡς ἑκατέρῳ πάτριόν ἐστι ποιουμένους τὴν σύνοδον, εἶναι μὲν αὐτόθεν ἔφη σπονδὰς καὶ εἰρήνην ὁ Σουρήνας Ὁρώδῃ τε βασιλεῖ καὶ Ῥωμαίοις, δεῖν δὲ γράψασθαι τὰς συνθήκας ἐπὶ τὸν ποταμὸν προελθόντας· "οὐ γὰρ ὑμεῖς γε" ἔφη "πάνυ μνήμονες ὁμολογιῶν οἱ Ῥωμαῖοι", καὶ προὔτεινε τὴν δεξιὰν αὐτῷ. μεταπεμπομένου δ' ἵππον, οὐδὲν ἔφη δεῖν· "βασιλεὺς γάρ σοι δίδωσι τοῦτον." ἅμα δ' ἵππος τε τῷ Κράσσῳ παρέστη χρυσοχάλινος, οἵ τ' ἀναβολεῖς αὐτὸν ἀράμενοι περιεβίβασαν καὶ παρείποντο, πληγῇ τὸν ἵππον ἐπιταχύνοντες. Ὀκτάβιος δὲ πρῶτος ἀντιλαμβάνεται τῶν χαλινῶν, καὶ μετ' ἐκεῖνον εἷς τῶν χιλιάρχων Πετρώνιος, εἶθ' οἱ λοιποὶ περιίσταντο, τόν θ' ἵππον ἀνακόπτειν πειρώμενοι καὶ τοὺς πιεζοῦντας τὸν Κράσσον ἐξ ἑκατέρου μέρους ἀφέλκοντες. ὠθισμοῦ δὲ γενομένου καὶ ταραχῆς, εἶτα πληγῶν, Ὀκτάβιος μὲν ἀνασπάσας τὸ ξίφος ἑνὸς τῶν βαρβάρων κτείνει τὸν ἱπποκόμον, ἕτερος δὲ τὸν Ὀκτάβιον ἐκ τῶν ὄπισθεν πατάξας· Πετρώνιος δ' ὅπλου μὲν οὐκ ηὐπόρησεν, εἰς δὲ τὸν θώρακα πληγεὶς ἀπεπήδησεν ἄτρωτος· τὸν δὲ Κράσσον ὄνομα Ἐξάθρης Πάρθος ἀπέκτεινεν. οἱ δ' οὔ φασιν, ἀλλ' ἕτερον μὲν εἶναι τὸν ἀποκτείναντα, τοῦτον δὲ κειμένου τὴν κεφαλὴν ἀποκόψαι καὶ τὴν δεξιάν. εἰκάζεται δὲ ταῦτα μᾶλλον ἢ γινώσκεται· τῶν γὰρ παρόντων οἱ μὲν ἐκεῖ μαχόμενοι περὶ τὸν Κράσσον ἀνῃρέθησαν, οἱ δ' εὐθὺς ἀνεχώρησαν ἐπὶ τὸν λόφον. Ἐπελθόντων δὲ τῶν Πάρθων καὶ λεγόντων ὅτι Κράσσος μὲν δίκην δέδωκε, τοὺς δ' ἄλλους κελεύει Σουρήνας κατιέναι θαῤῥοῦντας, οἱ μὲν ἐνεχείρισαν αὑτοὺς καταβάντες, οἱ δὲ τῆς νυκτὸς ἐσπάρησαν, καὶ τούτων ὀλίγοι παντάπασιν διεσώθησαν· τοὺς δ' ἄλλους ἐκθηρεύοντες οἱ Ἄραβες συνελάμβανον καὶ διέφθειρον. λέγονται δ' οἱ πάντες δισμύριοι μὲν ἀποθανεῖν, μύριοι δ' ἁλῶναι ζῶντες.
[KB'] Ὁ δὲ Σουρήνας τὴν κεφαλὴν τοῦ Κράσσου καὶ τὴν χεῖρα πρὸς Ὁρώδην ἔπεμψεν εἰς Ἀρμενίαν, αὐτὸς δὲ διαδοὺς λόγον ὑπ' ἀγγέλων εἰς Σελεύκειαν ὡς ζῶντα Κράσσον ἄγοι, παρεσκεύαζε πομπήν τινα γελοίαν, ὕβρει προσαγορεύων θρίαμβον. ὁ μὲν γὰρ ἐμφερέστατος Κράσσῳ τῶν αἰχμαλώτων, Γάιος Πακκιανός, ἐσθῆτα βασιλικὴν γυναικὸς ἐνδὺς καὶ διδαχθεὶς Κράσσος ὑπακούειν καὶ αὐτοκράτωρ τοῖς καλοῦσιν, ἐφ' ἵππου καθήμενος ἤγετο· πρὸ αὐτοῦ δὲ σαλπιγκταὶ καὶ ῥαβδοῦχοί τινες ὀχούμενοι καμήλοις εἰσήλαυνον· ἐξήρτητο δὲ τῶν ῥάβδων βαλάντια καὶ περὶ τοὺς πελέκεις πρόσφατοι κεφαλαὶ Ῥωμαίων  ἀποτετμημέναι. κατόπιν δ' εἵποντο Σελευκίδες ἑταῖραι μουσουργοί, πολλὰ βωμολόχα καὶ γελοῖα δι' ᾀσμάτων εἰς θηλύτητα καὶ ἀνανδρίαν τοῦ Κράσσου λέγουσαι. ταῦτα μὲν οὖν πάντες ἐθεῶντο. τὴν δὲ γερουσίαν τῶν Σελευκέων ἀθροίσας, εἰσήνεγκεν ἀκόλαστα βιβλία τῶν Ἀριστείδου Μιλησιακῶν, οὔτι ταῦτά γε καταψευσάμενος· εὑρέθη γὰρ ἐν τοῖς Ῥουστίου σκευοφόροις, καὶ παρέσχε τῷ Σουρήνᾳ καθυβρίσαι πολλὰ καὶ κατασκῶψαι τοὺς Ῥωμαίους, εἰ μηδὲ πολεμοῦντες ἀπέχεσθαι πραγμάτων καὶ γραμμάτων δύνανται τοιούτων. τοῖς μέντοι Σελευκεῦσιν ἐδόκει σοφὸς ἀνὴρ ὁ Αἴσωπος εἶναι, τὸν Σουρήναν ὁρῶσι τὴν μὲν τῶν Μιλησιακῶν ἀκολαστημάτων πήραν ἐξηρτημένον πρόσθεν, ὄπισθεν δὲ Παρθικὴν Σύβαριν ἐφελκόμενον ἐν τοσαῖσδε παλλακίδων ἁμάξαις, τρόπον τινὰ ταῖς λεγομέναις ἐχίδναις καὶ σκυτάλαις ἀντιμόρφως τὰ μὲν ἐμφανῆ καὶ πρόσθια μέρη φοβερὰ καὶ φρικώδη δόρασι καὶ τόξοις καὶ ἵπποις προβαλλομένην, κατ' οὐρὰν δὲ τῆς φάλαγγος εἰς χορείαν καὶ κρόταλα καὶ ψαλμοὺς καὶ παννυχίδας ἀκολάστους μετὰ γυναικῶν τελευτῶσαν.  ψεκτὸς μὲν γὰρ ὁ Ῥούστιος, ἀναιδεῖς δὲ Πάρθοι τὰ Μιλησιακὰ ψέγοντες, ὧν πολλοὶ βεβασιλεύκασιν ἐκ Μιλησίων καὶ Ἰωνίδων ἑταιρῶν γεγονότες Ἀρσακίδαι.
[KG'] Τούτων δὲ πραττομένων Ὁρώδης ἐτύγχανεν ἤδη διηλλαγμένος Ἀρταβάζῃ τῷ Ἀρμενίῳ καὶ τὴν ἀδελφὴν αὐτοῦ γυναῖκα Πακόρῳ τῷ παιδὶ καθωμολογημένος, ἑστιάσεις τε καὶ πότοι δι' ἀλλήλων ἦσαν αὐτοῖς, καὶ πολλὰ  παρεισήγετο τῶν ἀπὸ τῆς Ἑλλάδος ἀκουσμάτων. ἦν γὰρ οὔτε φωνῆς οὔτε γραμμάτων ὁ Ὁρώδης Ἑλληνικῶν ἄπειρος, ὁ δ' Ἀρταβάζης καὶ τραγῳδίας ἐποίει καὶ λόγους ἔγραφε καὶ ἱστορίας, ὧν ἔνιαι διασῴζονται. τῆς δὲ κεφαλῆς τοῦ Κράσσου κομισθείσης ἐπὶ θύρας, ἀπηρμέναι μὲν ἦσαν αἱ τράπεζαι, τραγῳδιῶν δ' ὑποκριτὴς Ἰάσων ὄνομα Τραλλιανὸς ᾖδεν Εὐριπίδου Βακχῶν τὰ περὶ τὴν Ἀγαύην. εὐδοκιμοῦντος δ' αὐτοῦ, Σιλάκης ἐπιστὰς τῷ ἀνδρῶνι καὶ προσκυνήσας, προὔβαλεν εἰς μέσον τοῦ Κράσσου τὴν κεφαλήν. κρότον δὲ τῶν Πάρθων μετὰ χαρᾶς καὶ κραυγῆς ἀραμένων, τὸν μὲν Σιλάκην κατέκλιναν οἱ ὑπηρέται βασιλέως κελεύσαντος, ὁ δ' Ἰάσων τὰ μὲν τοῦ Πενθέως σκευοποιήματα παρέδωκέ τινι τῶν χορευτῶν, τῆς δὲ τοῦ Κράσσου κεφαλῆς λαβόμενος καὶ ἀναβακχεύσας ἐπέραινεν ἐκεῖνα τὰ μέλη μετ' ἐνθουσιασμοῦ καὶ ᾠδῆς
φέρομεν ἐξ ὄρεος
ἕλικα νεότομον ἐπὶ μέλαθρα,
μακάριον θήραμα.
 καὶ ταῦτα μὲν πάντας ἔτερπεν· ᾀδομένων δὲ τῶν ἑξῆς ἀμοιβαίων πρὸς τὸν χορόν
<Α.> τίς ἐφόνευσεν;
<Β.> ἐμὸν τὸ γέρας,
ἀναπηδήσας ὁ Ἐξάθρης -- ἐτύγχανε γὰρ δειπνῶν -- ἀντελαμβάνετο τῆς κεφαλῆς, ὡς αὐτῷ λέγειν ταῦτα μᾶλλον  ἢ ἐκείνῳ προσῆκον. ἡσθεὶς δ' ὁ βασιλεὺς τὸν μὲν οἷς πάτριόν ἐστιν ἐδωρήσατο, τῷ δ' Ἰάσονι τάλαντον ἔδωκεν. εἰς τοιοῦτόν φασιν ἐξόδιον τὴν Κράσσου στρατηγίαν ὥσπερ τραγῳδίαν τελευτῆσαι.


[μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]

[ΛΑ']παρ'ολ'αυτα οι γυρω απ' τον Οκταβιο δεν εμειναν,αλλα μαζι απ'το λοφο κατεβαιναν,
τους δε ραβδουχους π'ακολουθουσαν τους εστειλε πισω.Πρωτοι απ'τους βαρβαρους
τους συναντησαν  δυο μισοελληνες,οι οποιοι και προσκυνησαν τον Κρασσο,απ'τ'αλογα
πηδωντας,κι απευθυνομενοι σ'αυτον ελληνικα μιλωντας τον παρακαλουν να στειλει
καποιους  στους οποιους να δειξει ο Σουρηνας και τον ιδιο και τους γυρω του πως ειναι
χωρις οπλα και χωρις αρματα,και να προσερθουν για την συμφωνια.Ο δε Κρασσος απαν-
τησε,πως αν και το ελαχιστο για τη ζωη του τον εννοιαζε,δεν θα'ρχονταν να πεσει στα χερια
τους,ομως δυο Ρωσκιους αδελφους εστειλε για να μαθουν με ποιους ορους και ποσοι τον
αριθμο θα συνεβρεθουν,τους οποιους αμεσως συλλαμβανοντας ο Σουρηνας τους κρατησε,
κι αυτος δε με τους αριστους  εφιππος εφτασ'εκεικαι 'τι σημαινει αυτο;' ειπε' πεζος να'ναι
ο  αυτοκρατορας των  Ρωμαιων,κι εμεις να'μαστε πανω σ'αλογα;',και διεταξε  να φερουν αλογο
σ'εκεινον.κι οταν ο Κρασσος ειπε οτι ουτ'αυτος λαθευει ουτ'εκεινος,καθως κι οι δυο ακολου-
θουν τα πατροπαραδοτα εθιμα κανοντας την συνοδο,κι υπαρχει απ'αυτη τη στγμη και περα
ειπε ο Σουρηνας σπονδες  και ειρηνη με τον Ορωδη βασιλια και τους Ρωμαιους,αλλα πρεπει
για να γραψουν τις συνθηκες στον ποταμο να πανε,'γιατ' εσεις οι Ρωμαιοι αληθεια' ειπε
'δεν θυμαστε και πολυ τις συμφωνιες',κι εδωσε το δεξι χερι του σ'αυτον.Κι οταν[ο Κρασσος]
 διεταξε να φερουν αλογο,δεν χρειαζεται ειπε[ο Σουρηνας].'γιατι ο βασιλιας στο προσφερει
αυτο',κι αμεσως στον Κρασσο διπλα παρουσιασθηκε αλογο χρυσοχαλινο,κι οι ιπποκομοι
σηκωνοντας τον τον καθισαν πανω κι ακολουθουσαν,επιταχυνοντας τ'αλογο βαρωντας το.
Ο Οκταβιος πρωτος αρπαξε τα χαλιναρια ,και μετα απο'κεινον ενας των χιλιαρχων ο Πετρωνιος, 
επειτα οι υπολοιποι τον περικυκλωσαν,προσπαθωντας τ'αλογο να σταματησουν  κι αυτους
που πιεζαν τον Κρασσο κι απ'το'να κι απ'τ'αλλο μερος να τραβηξουν μακρια,συνωστισμος
εγινε κι αναταραχη,και μετα χτυπηματα,ο Οκταβιος δε συρωντας το ξιφος ενος απ'τους βαρβα-
ρους σκοτωνει τον ιπποκομο,ενας αλλος τον Οκταβιο απο πισω τον χτυπησε,ο Πετρωνιος
οπλα δεν ειχε πανω του,στον θωρακα χτυπηθηκε κι αναπηδησε κατω απ'τ'αλογο αλαβωτος,
τον δε Κρασσο καποιος με τ'ονομα Εξαρθης Παρθος τον σκοτωσε, καποιοι λενε πως οχι αυτος,
αλλ' οτ'αλλος ειναι που τον σκοτωσε,κι ενω ηταν ξαπλωμενος του'κοψε το κεφαλι και το δεξι
χερι.Αυτα τα εικαζουν μαλλον παρα τα γνωριζουν,γιατι απ'τους παροντες οι γυρω απ'τον
Κρασσο που μαχονταν αφανισθηκαν,οι δ'αλλοι γρηγορα αποτραβηχτηκαν πανω στο λοφο.
Κι οταν ηρθαν εκει οι Παρθοι κι ειπαν πως ο Κρασσος εχει δικασθει,τους αλλους  προσκαλει
ο Σουρηνας να κατεβουν αφοβα,αλλους αφου κατεβηκαν τους επιασαν,αλλοι μεσ'στη νυχτα
σκορπιστηκαν,κι απ'αυτους παρα πολυ λιγοι  διασωθηκαν,τους αλλους κυνηγοντας οι Αραβες
συλλαμβαναν και εξολοθρευαν.Λεγεται πως απ'ολους εικοσι χιλιαδες πεθαναν,και δεκα χιλια-
δες πιαστηκαν  ζωντανοι
 [ΚΒ']Ο δε Σουρηνας το κεφαλι του Κρασσου και το χερι στον Ορωδη στελνει στην Αρμενια ,
και μ'αγγελιοφορους διαδιδοντας στη Σελευκεια πως ζωντανο τον Κρασσο φερνει,προετοιμαζε
και καποια πομπη γελοια,αδιαντροπα ονομαζοντας την θριαμβο.Γιατι ο πιο πολυ ομοιος στη
μορφη στον Κρασσο  απ'τους αιχμαλωτους,ο Γαιος Πακκιανος,φορεμα βασιλικο γυναικειο
ντυθηκε κι εκπαιδευτηκε στ'ονομα Κρασσος ν'ακουει κι αυτοκρατορ σ'αυτους που τον φωνα-
ζουν,και πανω σ'αλογο καθισμενος ερχονταν.Πριν απ'αυτον ερχονταν καποιοι σαλπιγκτες και
ραβδουχοι ανεβασμενοι σε καμηλες,και κρεμονταν απ'τις ραβδους βαλαντια χρηματων και
γυρω απ'τα πελεκια κεφαλια Ρωμαιων προσφατα κομενα.Και κατοπιν ακολουθουσαν Σελευκι-
δες εταιρες τραγουδιστριες,πολλα βωμολοχα και γελοια μ'ασματα λεγοντες για την θηλυκοτητα
κι ανανδρεια του Κρασσου.Κι αυτα οι παντες τα'βλεπαν.Την δε γερουσια των Σελευκεων συγ-
κεντρωνοντας,εφερε και παρουσιασε τ'ακολαστα βιβλια των Μιλησιακων του Αριστειδη,βεβαια
γι'αυτα σε τιποτα δεν ελεγε ψεματα,γιατι βρεθηκαν στις αποσκευες του Ρουστιου,κι εδωσαν
στον Σουρηνα την αφορμη πολλα να καταβρισει και να κατακοροιδευψει τους Ρωμαιους,π'ουτε
οταν πολεμουν δεν μπορουν ν'απεχουν απο πραγματα και γραμματα τοιουτα.Στους Σελευκιδεις
λοιπον φανηκε σοφος ανδρας ο Αισωπος να'ναι, οταν τον Σουρηνα ειδαν τον μεν σακκο με τις
Μιλησιακες ακολασιες να'χει κρεμασμενο μπροστα,και πισω την Παρθικη Συβαρι να συρει σε
τοσες πολλες αμαξες παλλακιδων,κατα καποιο τροπο στις μυθικες εχινδες και σκυταλες φιδιων
ν'αντιστοιχει  με τα εμφανη και μπροστινα μερη φοβερα και φρικιωδη,με τα δορατα και τα τοξα
και τ'αλογα να προβαλλει,και στην ουρα της φαλαγγας σε χορους και κροταλα και ψαλμους και
σ'ακολαστες ολονυχτιες με γυναικες να τελειωνει.Αξιοκατακριτος μεν ο Ρουστιος,αλλ'αναιδεις
οι Παρθοι τα Μιλησιακα να κατακρινουν,γιατι πολλοι που'χουν βασιλευσει απ' τους Αρσακιδες
απο Μιλησιες κι Ιωνιδες εταιρες εχουν γεννηθει
[ΚΓ']Ενω δ'αυτα συνεβαιναν ο Ορωδης τυχαινε τοτε να συνδιαλεγεται με τον Αρταξερξη τον
Αρμενιο κι αυτουνου την αδελφη για γυναικα στο παιδι του τον Ποκορο να'χει δεχθει,και
συνεστιασεις και συμποσια ο ενας με τον αλλον ειχαν,και πολλα απ'την Ελλαδα ακροαματα
εισηγαγαν.Επειδη ουτε της γλωσσας ουτε των Ελληνικων γραμματων ο Ορωδης ηταν ασχετος,
ο δε Αρταβαζης και τραγωδιες εκανε και λογους εγραφε και ιστοριες,των οποιων μερικες δια-
σωζονται.Οταν το κεφαλι του Κρασσου διακομισθηκε στη πορτα,ηταν σηκωμενα πια τα τραπε-
ζια,ενας ηθοποιος τραγωδιων με τ'ονομα Ιασων απ'τις Τραλλεις τραγουδουσε απ'του Ευριπιδη
τις Βακχες αυτα της Αγαυης.Ενω επιδοκιμαζονταν η τεχνη του,ο Σιλακης σταθηκε στον ανδρωνα
κι αφου προσκυνησε,εξεθεσε  τοποθετωντας στο μεσον το κεφαλι του Κρασσου.Τοτε με χειρο-
κροτηματα και χαρας  φωνες σηκωθηκαν οι Παρθοι,και τον μεν Σιλακη τον καθησαν οι υπερετες
στο τραπεζι με διαταγη του βασιλια,ο δε Ιασων τα θεατρικα ρουχα του Πενθεα τα παρεδωσε σε
καποιον απ'το χορο,και το κεφαλι του Κρασσου παιρνοντας και κυριευμενος απο βακχικη μανια
τελειωσε εκεινα τα μελη μ'ενθουσιασμο και ωδη
απ'το βουνο φερνουμε στ'ανακτορα
σγουρο βλαστο φρεσκοκομμενο
μακαριο κυνηγι
κι αυτα μεν ολους τους ευχαριστουσαν,αλλ'οταν τραγουδουσαν τα εξης διαλογικα με τον
χορο
Α.ποιος το σκοτωσε;
Β.δικο μου το επαθλο
τοτ'αναπηδοντας ο Εξαθρης-επειδη τυχαινε να'ναι στο δειπνο-αρπαξε το κεφαλι,καθως σ'αυτον
μαλλον να λεει τουτα παρα σ'εκεινον ανηκουν.Ευχαριστηθεις ο βασιλιας  σ'αυτον οσα ειναι
απ'τα πατροπαραδοτα συνηθεια δωρησε,στον δε Ιασονα ταλαντο εδωσε.Σε τετοια εξοδο λενε
η στρατηγεια του Κρασσου ως τραγωδια εχει τελειωσει.
.
.