.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ-στο παλιο Βασιλοπουλο-Ξηρομερο-Η ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ
ΤΟΥ ΤΟΠΙΟΥ-ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.
στο παλιο Βασιλοπουλο-Ξηρομερο-χ.ν.κουβελης
(69 φωτογραφίες ειναι στο facebook μου)
.
.
Η ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ ΤΟΥ ΤΟΠΙΟΥ-χ.ν.κουβελης
ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ ΟΝΟΜΑΣΙΑΣ-χ.ν.κουβελης
''τοτε στα χρονια μας πιστευαν,θες ηταν πιο αθωοι οι ανθρωποι,η' θες να φοβον-
τουσαν περισσοτερο απο τωρα,σα να θελανε να ζησουνε πιο απλα ,πιο ταπεινα,
να τους μελλει ο αλλος ανθρωπος και να τον συνδραμουν,να μην χυμανε σαν θηρια
ο ενας τ'αλλονου,να μην κακολογουν,να μην ασχημιζουν τη φυση τους,να ειρηνευ-
σουν και γι'αυτο πιστευαν,και λεγανε,πολυ παλια ητανε,σ¨αυτα τα μερη ηρθε
ενα βασιλοπουλο,νεο παιδι στα πριμα του,με τους συντροφους του να κυνηγησει,
εδω στη περιοχη ειχε πολλα αγριοχοιρους που θρεφονταν βελανιδια,και τα κυνηγη-
σαν αλλα δεν μπορουσαν να τα σκοτωσουν,παρα ολοι οι συντροφοι εχασαν τη ζωη
τους απ'αυτα,και εμεινε μονο το βασιλοπουλο,κι ενιωσε πικρα και πονο μεγαλο για
τον χαμο των συντροφων,πως αυτο ηταν ενοχο και δεν γυρισε πισω στο τοπο του,
ντρεπονταν ν'αντικρυσει τις μαναδες τους κι εμεινε εδω,σε μια σπηλια ασκητευε,
ετρωγε απο τα αγρια χορτα,κρεας δεν ετρωγε,τον φιλευαν και οι γυρω ανθρωποι,
ελιες ψωμι,του τα'φηναν μπροστα στην εισοδο της σπηλιας,κρυφα,να μην τους κα-
ταλαβει,ηταν υπηρηφανος ανθρωπος,δεν καταδεχονταν την ελεημοσυνη,πως τα δεν-
τρα ζουν,πως τα πουλια πορευονται μονα τους,ετσι κι αυτος πορευτηκε σαν αγιος
ανθρωπος,κι οταν σωθηκαν οι μερες του και περασε απο τη γη η σκια του οι ανθρω-
ποι μνημονευαν το μερος που εμεινε κι εζησε εδω λεγοντας:''στου Βασιλοπουλου'',
κι εμεινε η ονομασια ως τις δικες μας μερες''
.
.
απο τα ''ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ''
[ Αη Γιωργης ] παλιο Βασιλοπουλο [ Ξηρομερο ]-χ.ν.κουβελης
.
Ιστορια η' μυθος λεγει για εναν ηρωα,εικοσιπενταετη, πως καββαλαρης σε αλογο
ερυθρο,πολεμησε και νικησε δρακοντα και ελευθερωσεν τον τοπον.Εις την
μνημη του εκτισαν εκκλησιαν.Ετουτην.Και εδω εθεμελιωσαν τα σπιτια τους,εδω
επανδρευτηκαν,εδω εζησαν βιον ταπεινον και ειρηνικον.Οι ελιες χιλιετη δεν-
τρα μετα κορμων ελλισομενων,ως τωρα καρπιζουν.Φωναι αιγων και συριγμοι ποι-
μενων εκ των κρημνων και των βραχων του ορους υψηλωτερα του παλαιου οικισμου κατολισθενοντας ως λιθοι φθανουν στα αυτια μας..Ο τοπος γεματος θαμνων και
βατων,με αλυγιες ,με βατομουριες και φραγκοσυκιες.Σωζεται και μερος ενος
πλακοστρωτου δρομισκου του χωριου.Οι τοιχοι των ερειπωμενων οικιων εγκατα-
κρημνισμενοι χασκουν ως λειψανα περασμενης ζωης ταπεινων ανθρωπων
γεωργων και κτηνοτροφων.Ο ποιμην,ος μας εχαιρετησεν,εις την αρχην εφοβηθη,
μας ενομισεν ληστας η'κλεφτας.Ο ηλιος κυκλος η' σφαιρα εκυλιετο υπερθεν λαμπρος
προς εσπεριαν.Εν νεφος επιμηκες και λευκοφαιες αιωρειτο εις το μερος της ανατολης.
Ουδεν επνεεν την ωρα εκεινην.Ηκουοντο τερπνα και ηδυφωνα ασματα
πτηνων εις τα δεντρα και εις τον αερα..Το εσωτερικον της εκκλησιας ητο το παλαι επιβλητικοτατον,τρικλιτον,με κιονας και αψιδας.Εις το ιερον υπερανω της κογχης
ητο εζωγραφισμενος υπερμεγεθης οφθαλμος.Και εις δυσμας ητο εκει εις το υπερωον εζωγραφισμενον μεγαν θαλασσιον καβουρην.Εν τω μεσω του ουρανου της οροφης
ο Παντοκρατωρ,η ζωγραφια του ητο εις καλην καταστασιν.Και εκ των τεσσαρων ευ-
αγγελιστων εις τα τριγωνα των αψιδων εσωζοντο οι δυο.Το τεμπλο εργο μεγαλου
τεχνιτου δεν εφερεν ουδεμιαν εικοναν αγιου η' παραστασεως.Τα παραθυρα αποτε-
λουντο εκ πολυχρωμων τεμαχιων υαλων και το φως του ηλιου εισερχετο εις το εσωτε-
ρικον του ναου διαφορως κεχρωσμενον.Εις το δαπεδο παντου τριματα εκ της κατα-
στροφης της στεγης,πετρες χωματα και ξυλα.Οι κιονες κεκλιμενοι,να σπασουν,να συντριφθουν.παρασυροντας εις την πτωσην των ολοκληρον το οικοδομημα του ναου.
Ο ναος εγκατελελειφθης εις την φθοραν,το μεγα καλλος του εν ερημωσει,Εις την
μαχην με τον Χρονον ενικησεν ο Χρονος.
.
.
Σπιτι-παλιο Βασιλοπουλο-Ξηρομερο-χ.ν.κουβελης
εδω εμεναν ανθρωποι.το σαλονι τους.οι καμαρες.ακουσθηκαν φωνες παιδιων.
αγορια και κοπελες.αντρες και γυναικες.μεγαλοι.γεροι.οι ανασες τους.
ζεστες.ζωντανες.χαρα και λυπη.η ζωη μπαινοβγαινε στο σπιτι.δωρο.
.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ-στο παλιο Βασιλοπουλο-Ξηρομερο-Η ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ
ΤΟΥ ΤΟΠΙΟΥ-ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.
στο παλιο Βασιλοπουλο-Ξηρομερο-χ.ν.κουβελης
(69 φωτογραφίες ειναι στο facebook μου)
.
.
Η ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ ΤΟΥ ΤΟΠΙΟΥ-χ.ν.κουβελης
ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ ΟΝΟΜΑΣΙΑΣ-χ.ν.κουβελης
''τοτε στα χρονια μας πιστευαν,θες ηταν πιο αθωοι οι ανθρωποι,η' θες να φοβον-
τουσαν περισσοτερο απο τωρα,σα να θελανε να ζησουνε πιο απλα ,πιο ταπεινα,
να τους μελλει ο αλλος ανθρωπος και να τον συνδραμουν,να μην χυμανε σαν θηρια
ο ενας τ'αλλονου,να μην κακολογουν,να μην ασχημιζουν τη φυση τους,να ειρηνευ-
σουν και γι'αυτο πιστευαν,και λεγανε,πολυ παλια ητανε,σ¨αυτα τα μερη ηρθε
ενα βασιλοπουλο,νεο παιδι στα πριμα του,με τους συντροφους του να κυνηγησει,
εδω στη περιοχη ειχε πολλα αγριοχοιρους που θρεφονταν βελανιδια,και τα κυνηγη-
σαν αλλα δεν μπορουσαν να τα σκοτωσουν,παρα ολοι οι συντροφοι εχασαν τη ζωη
τους απ'αυτα,και εμεινε μονο το βασιλοπουλο,κι ενιωσε πικρα και πονο μεγαλο για
τον χαμο των συντροφων,πως αυτο ηταν ενοχο και δεν γυρισε πισω στο τοπο του,
ντρεπονταν ν'αντικρυσει τις μαναδες τους κι εμεινε εδω,σε μια σπηλια ασκητευε,
ετρωγε απο τα αγρια χορτα,κρεας δεν ετρωγε,τον φιλευαν και οι γυρω ανθρωποι,
ελιες ψωμι,του τα'φηναν μπροστα στην εισοδο της σπηλιας,κρυφα,να μην τους κα-
ταλαβει,ηταν υπηρηφανος ανθρωπος,δεν καταδεχονταν την ελεημοσυνη,πως τα δεν-
τρα ζουν,πως τα πουλια πορευονται μονα τους,ετσι κι αυτος πορευτηκε σαν αγιος
ανθρωπος,κι οταν σωθηκαν οι μερες του και περασε απο τη γη η σκια του οι ανθρω-
ποι μνημονευαν το μερος που εμεινε κι εζησε εδω λεγοντας:''στου Βασιλοπουλου'',
κι εμεινε η ονομασια ως τις δικες μας μερες''
.
.
απο τα ''ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ''
[ Αη Γιωργης ] παλιο Βασιλοπουλο [ Ξηρομερο ]-χ.ν.κουβελης
.
Ιστορια η' μυθος λεγει για εναν ηρωα,εικοσιπενταετη, πως καββαλαρης σε αλογο
ερυθρο,πολεμησε και νικησε δρακοντα και ελευθερωσεν τον τοπον.Εις την
μνημη του εκτισαν εκκλησιαν.Ετουτην.Και εδω εθεμελιωσαν τα σπιτια τους,εδω
επανδρευτηκαν,εδω εζησαν βιον ταπεινον και ειρηνικον.Οι ελιες χιλιετη δεν-
τρα μετα κορμων ελλισομενων,ως τωρα καρπιζουν.Φωναι αιγων και συριγμοι ποι-
μενων εκ των κρημνων και των βραχων του ορους υψηλωτερα του παλαιου οικισμου κατολισθενοντας ως λιθοι φθανουν στα αυτια μας..Ο τοπος γεματος θαμνων και
βατων,με αλυγιες ,με βατομουριες και φραγκοσυκιες.Σωζεται και μερος ενος
πλακοστρωτου δρομισκου του χωριου.Οι τοιχοι των ερειπωμενων οικιων εγκατα-
κρημνισμενοι χασκουν ως λειψανα περασμενης ζωης ταπεινων ανθρωπων
γεωργων και κτηνοτροφων.Ο ποιμην,ος μας εχαιρετησεν,εις την αρχην εφοβηθη,
μας ενομισεν ληστας η'κλεφτας.Ο ηλιος κυκλος η' σφαιρα εκυλιετο υπερθεν λαμπρος
προς εσπεριαν.Εν νεφος επιμηκες και λευκοφαιες αιωρειτο εις το μερος της ανατολης.
Ουδεν επνεεν την ωρα εκεινην.Ηκουοντο τερπνα και ηδυφωνα ασματα
πτηνων εις τα δεντρα και εις τον αερα..Το εσωτερικον της εκκλησιας ητο το παλαι επιβλητικοτατον,τρικλιτον,με κιονας και αψιδας.Εις το ιερον υπερανω της κογχης
ητο εζωγραφισμενος υπερμεγεθης οφθαλμος.Και εις δυσμας ητο εκει εις το υπερωον εζωγραφισμενον μεγαν θαλασσιον καβουρην.Εν τω μεσω του ουρανου της οροφης
ο Παντοκρατωρ,η ζωγραφια του ητο εις καλην καταστασιν.Και εκ των τεσσαρων ευ-
αγγελιστων εις τα τριγωνα των αψιδων εσωζοντο οι δυο.Το τεμπλο εργο μεγαλου
τεχνιτου δεν εφερεν ουδεμιαν εικοναν αγιου η' παραστασεως.Τα παραθυρα αποτε-
λουντο εκ πολυχρωμων τεμαχιων υαλων και το φως του ηλιου εισερχετο εις το εσωτε-
ρικον του ναου διαφορως κεχρωσμενον.Εις το δαπεδο παντου τριματα εκ της κατα-
στροφης της στεγης,πετρες χωματα και ξυλα.Οι κιονες κεκλιμενοι,να σπασουν,να συντριφθουν.παρασυροντας εις την πτωσην των ολοκληρον το οικοδομημα του ναου.
Ο ναος εγκατελελειφθης εις την φθοραν,το μεγα καλλος του εν ερημωσει,Εις την
μαχην με τον Χρονον ενικησεν ο Χρονος.
.
.
Σπιτι-παλιο Βασιλοπουλο-Ξηρομερο-χ.ν.κουβελης
εδω εμεναν ανθρωποι.το σαλονι τους.οι καμαρες.ακουσθηκαν φωνες παιδιων.
αγορια και κοπελες.αντρες και γυναικες.μεγαλοι.γεροι.οι ανασες τους.
ζεστες.ζωντανες.χαρα και λυπη.η ζωη μπαινοβγαινε στο σπιτι.δωρο.
.
.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου