.
.
LITTERATURE - ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
ΚΕΙΜΕΝΑ- TEXTS
Χ.Ν.ΚΟΥΒΕΛΗΣ-C.N.COUVELIS
.
3 ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ
[ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΕΡΗΜΟΥ-ΑΠΟΧΡΩΣΗ-ΣΕ ΕΛΙΚΑ]
.
.
.
.
.
3 ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ
.
.
ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΕΡΗΜΟΥ
.
.
Μεσα σε δεκα χρονια εκανε τα δυο παιδια
της.Πρωτα μια κορη,τωρα 8 χρονων,και με-
τα απο 3 χρονια ενα γιο,τωρα 5 χρονων.Παν-
τρευτηκε απο ερωτα.Γρηγορα της περασε.
Ξυπναγε τη νυχτα κι εβλεπε διπλα της να
κοιμαται πολυ κοντα της ενας αγνωστος.Ση-
κωνονταν πηγαινε στο δωματιο των παιδιων
και κοιμονταν εκει.Εκεινος πριν παει στη δου-
λεια την ξυπναγε,εκεινη του ελεγε παντα
την ιδια δικαιολογια.Ο μικρος,η' η μικρη,
ενιωσε ανησυχια,ξυπνησε μεσα στη νυχτα,
εκλαψε,την φωναξε κι ετρεξε στο δωματιο
τους να τα καθησυχασει και να κοιμηθει μαζι
τους.
Δεν ηθελε να κανει καποια ερωτικη σχεση.Αν
και ευκαιριες υπηρχαν πολλες.Ηταν ομορφη
γυναικα.Για εκεινον αδιαφορουσε.Σε μια δεξι-
ωση,που διοργανωσαν απο τη δουλεια του,
μια ξανθη,εντυπωσιακη γυναικα,συναδελφος
του,μισομεθυσμενη,τον ειχε ξεμοναχιασει σε
μια γωνια,ορθιοι με ποτα στα χερια,συνεχη
πνιχτα γελακια η γυναικα και αγγιγματα στο
σωμα.Απο τη θεση που ηταν τους κοιτουσε,
σαν αμετοχος θεατης καποιας θεατρικης παρα-
στασης.Δεν ενιωθε τιποτα.
Στο δρομο της ειπε κατι δικαιολογιες για το
συμβαν.Χωρις να τον ρωτησει.Επρεπε να'ναι
ευγενικος μαζι της,γιατι ηταν η ερωμενη του
διευθυντη,κι ειχε μεγαλη δυναμη και τεραστια
επιρροη πανω του.Εκεινη ηταν διαζευγμενη κι
εκεινος παντρεμενος με τρια παιδια.Η γυναικα
του ηταν αξιολογος ανθρωπος.Δεν απαντησε.Ειπε
πως ειχε πονοκεφαλο,ισως να εφταιγε το ποτο.
.
.
.
ΑΠΟΧΡΩΣΗ
.
.
Ηταν σ'ενα κεντρικο καφε.Ελαχιστοι πελατες.
Ειχε μιση ωρα εκει.Επινε εσπρεσσο.Μετα απο
λιγο ηρθε.Καθισε απεναντι του.Παραγγειλε
κρυα μπυρα.Εβγαλε τα τσιγαρα της να καπνι-
σει.Του ειπε πως δεν ειχε χρονο.Ποτε δεν ειχε
χρονο,σκεφθηκε.Σαν να καταλαβε,του επιασε το
χερι,το χαιδεψε για λιγο και του χαμογελασε.Τρα-
βηξε το χερι του.Ξαναγεμισε το ποτηρι της με
το υπολοιπο της μπυρας.Την ειδε να πινει.Η μπυ-
ρα σωνονταν.Η ωρα περνουσε.Σε λιγο θα εφευγε.
Του ειπε,αυριο παλι,την ιδια ωρα.Της απαντησε
αμεσως.Αυριο θα λειπει.Τον κοιταξε με απορια.
Που θα παει;Ταξιδι.Ρωτησε.Της ειπε που.Ρωτησε,
γιατι;.Της ειπε.Ποσες μερες;ρωτησε.Μια εβδομα-
δα,απαντησε.Φανηκε να στεναχωρηθηκε.Επειτα
τον κοιταξε και χαμογελουσε.Του ευχηθηκε καλα
να περασει.Μεσα της ηξερε πως της ελεγε ψεματα.
.
.
.
ΣΕ ΕΛΙΚΑ
.
.
Μετα απο πολυ καιρο την ειδε.Πηγε στο μερος
που δουλευε.Οταν τον ειδε ετρεξε κοντα του.Ηταν
ομορφη οπως τοτε.Τον αγκαλιασε.Του ειπε τι κα-
νει;Της ειπε,καλα ειναι.Δεν προλαβαν να πουν περισ-
σοτερα,ενας πελατης τη φωναξε.Πηγε προς το με-
ρος του να τον εξυπηρετησει.Του ειπε να την περι-
μενει οταν σχολασει απ'τη δουλεια,στις 3 η ωρα.
Εφυγε.Πηγε στη πολη και περιπλανηθηκε.
Λιγο πριν της 3 ηταν εξω απο τη δουλεια της και
την περιμενε.Βγηκε εξω,λιγο μετα τις 3.Ειχε αλλα-
ξει ρουχα,δεν φορουσε τη στολη της δουλειας.
Ακολουθησε το αυτοκινητο της.Εστριψε παρα-
λιακα.Σταματησε σ'ενα καφε.Παρκαρε πρωτος
και πηγε και καθησε,εξω.Μετα απο λιγο ηρθε
κι εκεινη.Καθισε απεναντι του.Παραγγειλαν να
πιουν.Καφε εσπρεσσο εκεινος,ενα χυμο πορτο-
καλι εκεινη.Ηταν χαμογελαστη και πολυ ευτυ-
χισμενη.Τον ειχε ξαναδει.Ετσι του ειπε.
Του ειπε τι ειχε κανει.Τιποτα σημαντικο.Για
αρκετη ωρα δεν μιλουσε.Ενιωθε τη παρουσια
της.Οπως τοτε.Του ζητησε να της τηλεφωναει,
της το υποσχεθηκε.
.
.
.
.
LITTERATURE - ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
ΚΕΙΜΕΝΑ- TEXTS
Χ.Ν.ΚΟΥΒΕΛΗΣ-C.N.COUVELIS
.
3 ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ
[ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΕΡΗΜΟΥ-ΑΠΟΧΡΩΣΗ-ΣΕ ΕΛΙΚΑ]
.
.
.
.
.
3 ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ
.
.
ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΕΡΗΜΟΥ
.
.
Μεσα σε δεκα χρονια εκανε τα δυο παιδια
της.Πρωτα μια κορη,τωρα 8 χρονων,και με-
τα απο 3 χρονια ενα γιο,τωρα 5 χρονων.Παν-
τρευτηκε απο ερωτα.Γρηγορα της περασε.
Ξυπναγε τη νυχτα κι εβλεπε διπλα της να
κοιμαται πολυ κοντα της ενας αγνωστος.Ση-
κωνονταν πηγαινε στο δωματιο των παιδιων
και κοιμονταν εκει.Εκεινος πριν παει στη δου-
λεια την ξυπναγε,εκεινη του ελεγε παντα
την ιδια δικαιολογια.Ο μικρος,η' η μικρη,
ενιωσε ανησυχια,ξυπνησε μεσα στη νυχτα,
εκλαψε,την φωναξε κι ετρεξε στο δωματιο
τους να τα καθησυχασει και να κοιμηθει μαζι
τους.
Δεν ηθελε να κανει καποια ερωτικη σχεση.Αν
και ευκαιριες υπηρχαν πολλες.Ηταν ομορφη
γυναικα.Για εκεινον αδιαφορουσε.Σε μια δεξι-
ωση,που διοργανωσαν απο τη δουλεια του,
μια ξανθη,εντυπωσιακη γυναικα,συναδελφος
του,μισομεθυσμενη,τον ειχε ξεμοναχιασει σε
μια γωνια,ορθιοι με ποτα στα χερια,συνεχη
πνιχτα γελακια η γυναικα και αγγιγματα στο
σωμα.Απο τη θεση που ηταν τους κοιτουσε,
σαν αμετοχος θεατης καποιας θεατρικης παρα-
στασης.Δεν ενιωθε τιποτα.
Στο δρομο της ειπε κατι δικαιολογιες για το
συμβαν.Χωρις να τον ρωτησει.Επρεπε να'ναι
ευγενικος μαζι της,γιατι ηταν η ερωμενη του
διευθυντη,κι ειχε μεγαλη δυναμη και τεραστια
επιρροη πανω του.Εκεινη ηταν διαζευγμενη κι
εκεινος παντρεμενος με τρια παιδια.Η γυναικα
του ηταν αξιολογος ανθρωπος.Δεν απαντησε.Ειπε
πως ειχε πονοκεφαλο,ισως να εφταιγε το ποτο.
.
.
.
ΑΠΟΧΡΩΣΗ
.
.
Ηταν σ'ενα κεντρικο καφε.Ελαχιστοι πελατες.
Ειχε μιση ωρα εκει.Επινε εσπρεσσο.Μετα απο
λιγο ηρθε.Καθισε απεναντι του.Παραγγειλε
κρυα μπυρα.Εβγαλε τα τσιγαρα της να καπνι-
σει.Του ειπε πως δεν ειχε χρονο.Ποτε δεν ειχε
χρονο,σκεφθηκε.Σαν να καταλαβε,του επιασε το
χερι,το χαιδεψε για λιγο και του χαμογελασε.Τρα-
βηξε το χερι του.Ξαναγεμισε το ποτηρι της με
το υπολοιπο της μπυρας.Την ειδε να πινει.Η μπυ-
ρα σωνονταν.Η ωρα περνουσε.Σε λιγο θα εφευγε.
Του ειπε,αυριο παλι,την ιδια ωρα.Της απαντησε
αμεσως.Αυριο θα λειπει.Τον κοιταξε με απορια.
Που θα παει;Ταξιδι.Ρωτησε.Της ειπε που.Ρωτησε,
γιατι;.Της ειπε.Ποσες μερες;ρωτησε.Μια εβδομα-
δα,απαντησε.Φανηκε να στεναχωρηθηκε.Επειτα
τον κοιταξε και χαμογελουσε.Του ευχηθηκε καλα
να περασει.Μεσα της ηξερε πως της ελεγε ψεματα.
.
.
.
ΣΕ ΕΛΙΚΑ
.
.
Μετα απο πολυ καιρο την ειδε.Πηγε στο μερος
που δουλευε.Οταν τον ειδε ετρεξε κοντα του.Ηταν
ομορφη οπως τοτε.Τον αγκαλιασε.Του ειπε τι κα-
νει;Της ειπε,καλα ειναι.Δεν προλαβαν να πουν περισ-
σοτερα,ενας πελατης τη φωναξε.Πηγε προς το με-
ρος του να τον εξυπηρετησει.Του ειπε να την περι-
μενει οταν σχολασει απ'τη δουλεια,στις 3 η ωρα.
Εφυγε.Πηγε στη πολη και περιπλανηθηκε.
Λιγο πριν της 3 ηταν εξω απο τη δουλεια της και
την περιμενε.Βγηκε εξω,λιγο μετα τις 3.Ειχε αλλα-
ξει ρουχα,δεν φορουσε τη στολη της δουλειας.
Ακολουθησε το αυτοκινητο της.Εστριψε παρα-
λιακα.Σταματησε σ'ενα καφε.Παρκαρε πρωτος
και πηγε και καθησε,εξω.Μετα απο λιγο ηρθε
κι εκεινη.Καθισε απεναντι του.Παραγγειλαν να
πιουν.Καφε εσπρεσσο εκεινος,ενα χυμο πορτο-
καλι εκεινη.Ηταν χαμογελαστη και πολυ ευτυ-
χισμενη.Τον ειχε ξαναδει.Ετσι του ειπε.
Του ειπε τι ειχε κανει.Τιποτα σημαντικο.Για
αρκετη ωρα δεν μιλουσε.Ενιωθε τη παρουσια
της.Οπως τοτε.Του ζητησε να της τηλεφωναει,
της το υποσχεθηκε.
.
.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου