.
.
THEATER [ΘΕΑΤΡΟ]
Βαβυλωνια
[Ναυπλιο 1836]
[του Δ.Βυζαντιου]
Γυμνασιο Αστακου Ξηρομερο
[σκηνικα Χ.Ν.Κουβελης[c.n.couvelis]
Θεατρο Μουσουρη[Αθηνα]
27 Ιουνιου 2001
.
Η ταινια αφιερωνεται σ'ολα τα παιδια
και σ'ολους τους συντελεστες της παραστασης
και στην Μνημη του Δημητρη Χατζη
[πρωτος κατα σειρα εμφανισης στον ρολο
του Ανατολιτη]
.
.
Το έργο
Ένας Ανατολίτης, ένας Μωραΐτης, ένας Χιώτης, ένας
Κρητικός, ένας Αρβανίτης, ένας Κύπριος κι ένας
λογιότατος από την Κω, μαθαίνοντας την είδηση για
την καταστροφή της αρμάδας του Ιμπραήμ στο
Ναυαρίνο (1827), συγκεντρώνονται σε ένα πανδοχείο
για να γιορτάσουν το γεγονός. Το γλέντι, ωστόσο,
γρήγορα θα ακολουθήσει μια σειρά παρεξηγήσεων
και παρανοήσεων, αφού ο καθένας χρησιμοποιεί
το ιδιαίτερο γλωσσικό του ιδίωμα ...
.
Στη Βαβυλωνία σύμφωνα με τον μελετητή Δημήτριο
Σπάθη, «ο Βυζάντιος εκμεταλλεύτηκε ένα πανάρχαιο
κωμικό θέμα -την ασυνεννοησία και τις παρεξηγήσεις
ανάμεσα σε πρόσωπα που μιλούν διαφορετικά τοπικά
ιδιώματα. Αξιοποίησε το θέμα με δικό του πρωτότυπο
και δημιουργικό τρόπο και πέτυχε να αποτυπώσει μιαν
ανεπανάληπτη στιγμή από την πολιτική και πολιτιστική
ιστορία του Ελληνισμού, καταγράφοντας μαζί με τις
ντοπιολαλιές του Χιώτη, του Ανατολίτη, του Επτανήσιου
και άλλων προσώπων και τις νοοτροπίες και συμπε-
ριφορές τους σε ζωντανά στιγμιότυπα από τη νεοελληνική
πραγματικότητα εκείνης της εποχής».
.
Η Βαβυλωνία όπως σημειώνει ο Σπύρος Ευαγγελάτος
«είναι για το θέατρο ό,τι τα Απομνημονεύματα του
Μακρυγιάννη για την πεζογραφία μας: το λαβωμένο
ηρωϊκό παρόν της γενιάς των αγωνιστών του ';21.
Δεν θα μπορούσε να γεννηθεί κάτω από άλλες
συνθήκες [ ...;]
.
Η Βαβυλωνία τυπώθηκε για πρώτη φορά στο Ναύπλιο
το 1836, παίχτηκε αμέσως στην Αθήνα από «επαγγελ-
ματικό» θίασο, ξανατυπώθηκε στην «οριστική», κατά
τον συγγραφέα της, μορφή το 1840 στην Αθήνα, παί-
χτηκε και ξαναπαίχτηκε αδιάλειπτα από επαγγελμα-
τικούς και ερασιτεχνικούς θιάσους (ακόμη και έξω από
τα ελληνικά σύνορα), τυπώθηκε και ανατυπώθηκε σε
λαϊκές και «φροντισμένες» εκδόσεις ως τις μέρες μας,
κατ'; επανάληψη διδάχτηκε και στον 20ό αιώνα σε
όλη την Ελλάδα, «γυρίστηκε» ταινία, παρουσιάστηκε
στο ραδιόφωνο, με δυο λόγια είναι ένα έργο ζωντανό. [...]
.
Ο Συγγραφέας
Δημήτριος Κ. Βυζάντιος (Χατζηασλάνης)
(Κωνσταντινούπολη, περ.1790 - Πάτρα, 1853)
.
Θεατρικός συγγραφέας και αγιογράφος. Μεγάλωσε,
σπούδασε και διδάχτηκε την τέχνη του αγιογράφου
στην Κωνσταντινούπολη. Από το 1812 εργάστηκε ως
διερμηνέας στην υπηρεσία του μπέη της Τύνιδας και
τον Μάιο του 1821 ήρθε στην Πελοπόννησο για να
πάρει μέρος στον Αγώνα. Υπηρέτησε σε διάφορες
διοικητικές θέσεις (γραμματέας του Εγκληματικού
Κριτηρίου, διευθυντής της επί των Πολεμικών Γραμ-
ματείας, έπαρχος, γραμματέας νομαρχίας
κλπ). Το 1838 διαφώνησε με την κυβέρνηση και παραι-
τήθηκε. Την τελευταία περίοδο της ζωής του ο Βυζάντιος
εργάστηκε, για λόγους βιοποριστικούς, ως αγιογράφος.
Έργα του σώζονται σε εκκλησίες του Ναυπλίου, της
Καλαμάτας και στον Άγιο Ανδρέα της Πάτρας.
Το 1836 ο Βυζάντιος δημοσίευσε στο Ναύπλιο
τη Βαβυλωνία, μια τετραπρακτη κωμωδία, που έμελλε
να κατακτήσει ξεχωριστή θέση στο δραματολόγιο του
ελληνικού θεάτρου. Ακολούθησαν Ο Σινάνης (1838,
η Γυναικοκρατία (1841) και Ο Κόλαξ, που δημοσιεύ-
τηκε το 1856 μετά τον θάνατο του συγγραφέα. Στο
μεταξύ, το 1840, είχε τυπωθεί η δεύτερη γραφή της
Βαβυλωνίας, σε πέντε πράξεις, με προσθήκες και αλ-
λαγές που είχε κάνει ο συγγραφέας μετά την πρώτη
παράστασή της (1837).
Δημ. Σπάθης, «Δημήτριος Βυζάντιος (Χατζηασλάνης)»
[ για την αντιγραφη απο το kulturosupaBlog
Χ.Ν.Κουβελης]
.
.
Δ.ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ
''ΒΑΒΥΛΩΝΙΑ''
[Ναυπλιο 1836]
ΠΡΑΞΙΣ Α'
ΣΚΗΝΗ Α΄
(Ξενοδοχείον όπου εισέρχονται οι εν τη σκηνή)
Ανατολίτης, Ξενοδόχος
.
ΑΝΑΤ. (Καθ' εαυτόν) Λοκάντα, λοκάντα λέανε, άκουγα,
άμμα τι πράμα είναι ντεν ήξερα...· πρώτη βολά γλέπω·..
Εντώ πέρα ούλα αλά φράγκα είναι ψιλολογιά
κομμέ να...· υ...!! σουφράδες, τσανάκια, τσομπλέκια,
ποτήργια! ούλα σειρά σειρά είναι ντουζντισμένα...
Άμμα φαγιά, τίποτα...· τσιμπούκια, όχι...· καφέ, μαφέ,
όχι...· γιατάκι, τίποτα...· μαξιλάρια φιλάν φαλάν,
ντεν έχει...· αμέ σα μετύση κανένας πού τα ιξαπλωτή για;...
Αιντε μπακαλούμ...· τώρα πγια μπήκα που μπήκα...·
αρτίκ ντροπής είναι να γυρίσω πίσου...· γένηκε το γένηκε...
Κανένα ντε γλέπω...· ποιόνα να φωνάξω για; (φωνάζει)·
Ει... Λοκάντατζη!!... ε Λοκάντατζη... Έι ύστερα; κανένας
ντέν ακούγει... ν' άμπη και κανένας να ικλέψη ούλα αυτά,
κανένας ντε γλέπει... (φωνάζει) Έι Λοκάντατζη...· λαιμός
μου ιξεσκίστηκε άνταμ!
.
[για την αντιγραφη απο την Βικιθηκη,Ελευθερη
Εγκυκλοπαιδεια]
Χ.Ν.Κουβελης
.
λιγα λογια για τα σκηνικα
[εκανα 6 σκηνικα για την παρασταση της
''Βαβυλωνιας'',τα 3 για την Λοκαντα,και τα αλλα
3 για τη φυλακη .
Στο αριστερο της Λοκαντας φαινεται το Ναυπλιο,
το νησακι-φρουριο το Μπουρτζι,και στο υφος του
Νικου Εγγονοπουλου κτιρια,
στο κεντρικο σκηνικο η φουστανελοφορα μορφη
του πατερα του Οδυσσεα Ανδρουτσου του Λεωνιδα
Ανδρουτσου[ζωγραφια του Θεοφιλου],το 1836 οι
μνημες του ηρωικου αγωνα του 1821 ειναι ζωντανες,
επισης η εικονα μιας νεαρης κοπελας με ανθη και
τριανταφυλλα,η Ανοιξη -κορη.
στο δεξιο σκηνικο ειναι η μορφη του Οδυσσεα
Αντρουτσου,
υπαρχουν στο σκηνικο μουσικα οργανα,ταμπουρας,
σκευη,υφαντα,σκαλες,που ανεβαινουν στα δωματια
της Λοκαντας
Στα 3 σκηνικα της φυλακης το αριστερο σκηνικο
ειναι ενα σκοτεινο μπουντρουμι[παραπομπη στο
Παλαμηδι,που μεσα του κλειστηκαν αγωνιστες ,
και ο ιδιος ο Θοδωρος ο Κολοκοτρωνης],
στο κεντρικο σκηνικο ειναι το αστυνομικο γραφειο,
αριστερα το σιδεροφραχτο κρατητηριο με τις αλυσιδες
για τους κρατουμενους,και στους τοιχους του κελιου
ειναι γραμμενα συνθηματα,καποιο ειναι απο τον
Διονυσιο Σολωμο,και πανω απ'το γραφειο ειναι η
μορφη του εθνομαρτυρα Ρηγα Φερραιου με
τα λογια του Θουρειου,
στο δεξιο σκηνικο ενα παραθυρο δειχνει εξω στο
Ναυπλιο,σε μια γειτονια του,αριστερα ειναι ενας
πινακας της ''Πολιορκιας της Ακροπολης των Αθηνων''
του Παναγιωτου Ζωγραφου κατα την υποδειξιν του
Στρατηγου Γιαννη Μακρυγιαννη,και δεξια ενα φυλλο
της Εφημεριδος της Κυβερνησεως,που καταγραφει
ενα επικαιρο συμβαν της εποχης,υπαρχουν κρεμα-
σμενα οπλα,το γιαταγανι η ''Ασημω'' του Οδυσσεα
Αντρουτσου...]
.
.
THEATER[ΘΕΑΤΡΟ]
Βαβυλωνια[Δ.Βυζαντιου]
Γυμνασιο Αστακου Ξηρομερο
[σκηνικα :Χ.Κουβελης[c.n.couvelis]
[ Η παραστασαη του εργου εγινε
στο Θεατρο Μουσουρη] Αθηνα
27 Ιουνιου 2001
.
.
.
.
THEATER [ΘΕΑΤΡΟ]
Βαβυλωνια
[Ναυπλιο 1836]
[του Δ.Βυζαντιου]
Γυμνασιο Αστακου Ξηρομερο
[σκηνικα Χ.Ν.Κουβελης[c.n.couvelis]
Θεατρο Μουσουρη[Αθηνα]
27 Ιουνιου 2001
.
Η ταινια αφιερωνεται σ'ολα τα παιδια
και σ'ολους τους συντελεστες της παραστασης
και στην Μνημη του Δημητρη Χατζη
[πρωτος κατα σειρα εμφανισης στον ρολο
του Ανατολιτη]
.
.
Το έργο
Ένας Ανατολίτης, ένας Μωραΐτης, ένας Χιώτης, ένας
Κρητικός, ένας Αρβανίτης, ένας Κύπριος κι ένας
λογιότατος από την Κω, μαθαίνοντας την είδηση για
την καταστροφή της αρμάδας του Ιμπραήμ στο
Ναυαρίνο (1827), συγκεντρώνονται σε ένα πανδοχείο
για να γιορτάσουν το γεγονός. Το γλέντι, ωστόσο,
γρήγορα θα ακολουθήσει μια σειρά παρεξηγήσεων
και παρανοήσεων, αφού ο καθένας χρησιμοποιεί
το ιδιαίτερο γλωσσικό του ιδίωμα ...
.
Στη Βαβυλωνία σύμφωνα με τον μελετητή Δημήτριο
Σπάθη, «ο Βυζάντιος εκμεταλλεύτηκε ένα πανάρχαιο
κωμικό θέμα -την ασυνεννοησία και τις παρεξηγήσεις
ανάμεσα σε πρόσωπα που μιλούν διαφορετικά τοπικά
ιδιώματα. Αξιοποίησε το θέμα με δικό του πρωτότυπο
και δημιουργικό τρόπο και πέτυχε να αποτυπώσει μιαν
ανεπανάληπτη στιγμή από την πολιτική και πολιτιστική
ιστορία του Ελληνισμού, καταγράφοντας μαζί με τις
ντοπιολαλιές του Χιώτη, του Ανατολίτη, του Επτανήσιου
και άλλων προσώπων και τις νοοτροπίες και συμπε-
ριφορές τους σε ζωντανά στιγμιότυπα από τη νεοελληνική
πραγματικότητα εκείνης της εποχής».
.
Η Βαβυλωνία όπως σημειώνει ο Σπύρος Ευαγγελάτος
«είναι για το θέατρο ό,τι τα Απομνημονεύματα του
Μακρυγιάννη για την πεζογραφία μας: το λαβωμένο
ηρωϊκό παρόν της γενιάς των αγωνιστών του ';21.
Δεν θα μπορούσε να γεννηθεί κάτω από άλλες
συνθήκες [ ...;]
.
Η Βαβυλωνία τυπώθηκε για πρώτη φορά στο Ναύπλιο
το 1836, παίχτηκε αμέσως στην Αθήνα από «επαγγελ-
ματικό» θίασο, ξανατυπώθηκε στην «οριστική», κατά
τον συγγραφέα της, μορφή το 1840 στην Αθήνα, παί-
χτηκε και ξαναπαίχτηκε αδιάλειπτα από επαγγελμα-
τικούς και ερασιτεχνικούς θιάσους (ακόμη και έξω από
τα ελληνικά σύνορα), τυπώθηκε και ανατυπώθηκε σε
λαϊκές και «φροντισμένες» εκδόσεις ως τις μέρες μας,
κατ'; επανάληψη διδάχτηκε και στον 20ό αιώνα σε
όλη την Ελλάδα, «γυρίστηκε» ταινία, παρουσιάστηκε
στο ραδιόφωνο, με δυο λόγια είναι ένα έργο ζωντανό. [...]
.
Ο Συγγραφέας
Δημήτριος Κ. Βυζάντιος (Χατζηασλάνης)
(Κωνσταντινούπολη, περ.1790 - Πάτρα, 1853)
.
Θεατρικός συγγραφέας και αγιογράφος. Μεγάλωσε,
σπούδασε και διδάχτηκε την τέχνη του αγιογράφου
στην Κωνσταντινούπολη. Από το 1812 εργάστηκε ως
διερμηνέας στην υπηρεσία του μπέη της Τύνιδας και
τον Μάιο του 1821 ήρθε στην Πελοπόννησο για να
πάρει μέρος στον Αγώνα. Υπηρέτησε σε διάφορες
διοικητικές θέσεις (γραμματέας του Εγκληματικού
Κριτηρίου, διευθυντής της επί των Πολεμικών Γραμ-
ματείας, έπαρχος, γραμματέας νομαρχίας
κλπ). Το 1838 διαφώνησε με την κυβέρνηση και παραι-
τήθηκε. Την τελευταία περίοδο της ζωής του ο Βυζάντιος
εργάστηκε, για λόγους βιοποριστικούς, ως αγιογράφος.
Έργα του σώζονται σε εκκλησίες του Ναυπλίου, της
Καλαμάτας και στον Άγιο Ανδρέα της Πάτρας.
Το 1836 ο Βυζάντιος δημοσίευσε στο Ναύπλιο
τη Βαβυλωνία, μια τετραπρακτη κωμωδία, που έμελλε
να κατακτήσει ξεχωριστή θέση στο δραματολόγιο του
ελληνικού θεάτρου. Ακολούθησαν Ο Σινάνης (1838,
η Γυναικοκρατία (1841) και Ο Κόλαξ, που δημοσιεύ-
τηκε το 1856 μετά τον θάνατο του συγγραφέα. Στο
μεταξύ, το 1840, είχε τυπωθεί η δεύτερη γραφή της
Βαβυλωνίας, σε πέντε πράξεις, με προσθήκες και αλ-
λαγές που είχε κάνει ο συγγραφέας μετά την πρώτη
παράστασή της (1837).
Δημ. Σπάθης, «Δημήτριος Βυζάντιος (Χατζηασλάνης)»
[ για την αντιγραφη απο το kulturosupaBlog
Χ.Ν.Κουβελης]
.
.
Δ.ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ
''ΒΑΒΥΛΩΝΙΑ''
[Ναυπλιο 1836]
ΠΡΑΞΙΣ Α'
ΣΚΗΝΗ Α΄
(Ξενοδοχείον όπου εισέρχονται οι εν τη σκηνή)
Ανατολίτης, Ξενοδόχος
.
ΑΝΑΤ. (Καθ' εαυτόν) Λοκάντα, λοκάντα λέανε, άκουγα,
άμμα τι πράμα είναι ντεν ήξερα...· πρώτη βολά γλέπω·..
Εντώ πέρα ούλα αλά φράγκα είναι ψιλολογιά
κομμέ να...· υ...!! σουφράδες, τσανάκια, τσομπλέκια,
ποτήργια! ούλα σειρά σειρά είναι ντουζντισμένα...
Άμμα φαγιά, τίποτα...· τσιμπούκια, όχι...· καφέ, μαφέ,
όχι...· γιατάκι, τίποτα...· μαξιλάρια φιλάν φαλάν,
ντεν έχει...· αμέ σα μετύση κανένας πού τα ιξαπλωτή για;...
Αιντε μπακαλούμ...· τώρα πγια μπήκα που μπήκα...·
αρτίκ ντροπής είναι να γυρίσω πίσου...· γένηκε το γένηκε...
Κανένα ντε γλέπω...· ποιόνα να φωνάξω για; (φωνάζει)·
Ει... Λοκάντατζη!!... ε Λοκάντατζη... Έι ύστερα; κανένας
ντέν ακούγει... ν' άμπη και κανένας να ικλέψη ούλα αυτά,
κανένας ντε γλέπει... (φωνάζει) Έι Λοκάντατζη...· λαιμός
μου ιξεσκίστηκε άνταμ!
.
[για την αντιγραφη απο την Βικιθηκη,Ελευθερη
Εγκυκλοπαιδεια]
Χ.Ν.Κουβελης
.
λιγα λογια για τα σκηνικα
[εκανα 6 σκηνικα για την παρασταση της
''Βαβυλωνιας'',τα 3 για την Λοκαντα,και τα αλλα
3 για τη φυλακη .
Στο αριστερο της Λοκαντας φαινεται το Ναυπλιο,
το νησακι-φρουριο το Μπουρτζι,και στο υφος του
Νικου Εγγονοπουλου κτιρια,
στο κεντρικο σκηνικο η φουστανελοφορα μορφη
του πατερα του Οδυσσεα Ανδρουτσου του Λεωνιδα
Ανδρουτσου[ζωγραφια του Θεοφιλου],το 1836 οι
μνημες του ηρωικου αγωνα του 1821 ειναι ζωντανες,
επισης η εικονα μιας νεαρης κοπελας με ανθη και
τριανταφυλλα,η Ανοιξη -κορη.
στο δεξιο σκηνικο ειναι η μορφη του Οδυσσεα
Αντρουτσου,
υπαρχουν στο σκηνικο μουσικα οργανα,ταμπουρας,
σκευη,υφαντα,σκαλες,που ανεβαινουν στα δωματια
της Λοκαντας
Στα 3 σκηνικα της φυλακης το αριστερο σκηνικο
ειναι ενα σκοτεινο μπουντρουμι[παραπομπη στο
Παλαμηδι,που μεσα του κλειστηκαν αγωνιστες ,
και ο ιδιος ο Θοδωρος ο Κολοκοτρωνης],
στο κεντρικο σκηνικο ειναι το αστυνομικο γραφειο,
αριστερα το σιδεροφραχτο κρατητηριο με τις αλυσιδες
για τους κρατουμενους,και στους τοιχους του κελιου
ειναι γραμμενα συνθηματα,καποιο ειναι απο τον
Διονυσιο Σολωμο,και πανω απ'το γραφειο ειναι η
μορφη του εθνομαρτυρα Ρηγα Φερραιου με
τα λογια του Θουρειου,
στο δεξιο σκηνικο ενα παραθυρο δειχνει εξω στο
Ναυπλιο,σε μια γειτονια του,αριστερα ειναι ενας
πινακας της ''Πολιορκιας της Ακροπολης των Αθηνων''
του Παναγιωτου Ζωγραφου κατα την υποδειξιν του
Στρατηγου Γιαννη Μακρυγιαννη,και δεξια ενα φυλλο
της Εφημεριδος της Κυβερνησεως,που καταγραφει
ενα επικαιρο συμβαν της εποχης,υπαρχουν κρεμα-
σμενα οπλα,το γιαταγανι η ''Ασημω'' του Οδυσσεα
Αντρουτσου...]
.
.
THEATER[ΘΕΑΤΡΟ]
Βαβυλωνια[Δ.Βυζαντιου]
Γυμνασιο Αστακου Ξηρομερο
[σκηνικα :Χ.Κουβελης[c.n.couvelis]
[ Η παραστασαη του εργου εγινε
στο Θεατρο Μουσουρη] Αθηνα
27 Ιουνιου 2001
.
.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου