.
.
WISHING GOOD YEAR
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ
για Ολον τον Κοσμο
[και ιδιαιτερα σε Σενα]
.
.
.
.
.
WISHING GOOD YEAR
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ
για Ολον τον Κοσμο
[και ιδιαιτερα σε Σενα]
.
.
.
.
Παρασκευή 31 Δεκεμβρίου 2010
Μαχαιρα [ Ξηρομερο ] Τοποι και Ηχοι [28 Δεκεμβριου]
.
.
Μαχαιρα [Ξηρομερο]
Τοποι και Ηχοι
[28 Δεκεμβριου]
.
Η Μαχαιρα με την μουσικη του Μπετοβεν
και τις φωνες των ανθρωπων της στα καφενεια,
μεσα στον χειμωνα,28 Δεκεμβριου,στα κινουμενα
νερα του Γερομπορου,στα συννεφα και στα δεντρα
αντανακλωμενα στα νερα των δρομων,στο φως των
φυλλων της βελανιδιας,στα τοπια της
να δεις τον τοπο σου
[οσο μακρυα κι αν εισαι]
.
.
.
.
.
Μαχαιρα [Ξηρομερο]
Τοποι και Ηχοι
[28 Δεκεμβριου]
.
Η Μαχαιρα με την μουσικη του Μπετοβεν
και τις φωνες των ανθρωπων της στα καφενεια,
μεσα στον χειμωνα,28 Δεκεμβριου,στα κινουμενα
νερα του Γερομπορου,στα συννεφα και στα δεντρα
αντανακλωμενα στα νερα των δρομων,στο φως των
φυλλων της βελανιδιας,στα τοπια της
να δεις τον τοπο σου
[οσο μακρυα κι αν εισαι]
.
.
.
.
Κυριακή 26 Δεκεμβρίου 2010
ΜΑΝΩΛΗΣ ΧΙΩΤΗΣ ΑΝΤΩΝΗΣ ΡΕΠΑΝΗΣ[Σηκω κοπελα μου και χορεψε]απο τα ''Μεγαλα Λαικα'['animations By c.n.couvelis]-Αφιερωμενο εξαιρετικα
.
.
ΜΑΝΩΛΗΣ ΧΙΩΤΗΣ ΑΝΤΩΝΗΣ ΡΕΠΑΝΗΣ
[Σηκω κοπελα μου και χορεψε]
απο τα ''Μεγαλα Λαικα''
animations By c.n.couvelis
Αφιερωμενο εξαιρετικα
.
.
.
.
.
ΜΑΝΩΛΗΣ ΧΙΩΤΗΣ ΑΝΤΩΝΗΣ ΡΕΠΑΝΗΣ
[Σηκω κοπελα μου και χορεψε]
απο τα ''Μεγαλα Λαικα''
animations By c.n.couvelis
Αφιερωμενο εξαιρετικα
.
.
.
.
ΠΑΝΟΣ ΓΑΒΑΛΑΣ[Γλυκε μου τυραννε]απο τα ''Μεγαλα Λαικα''[animations By c.n.couvelis]-Αφιερωμενο εξαιρετικα.
.
.
ΠΑΝΟΣ ΓΑΒΑΛΑΣ[Γλυκε μου τυραννε]
απο τα ''Μεγαλα Λαικα''
animations By c.n.couvelis-
Αφιερωμενο εξαιρετικα
.
.
.
.
.
ΠΑΝΟΣ ΓΑΒΑΛΑΣ[Γλυκε μου τυραννε]
απο τα ''Μεγαλα Λαικα''
animations By c.n.couvelis-
Αφιερωμενο εξαιρετικα
.
.
.
.
ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗΣ[ Εγω ποτε δεν αγαπω]Μουσικη Αποστολος Καλδαρας στιχοι Κωστα Βιρβου[animation By c.n.couvelis]-Αφιερωμενο εξαιρετικα
.
.
ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗΣ[Εγω ποτε δεν αγαπω]
Μουσικη Αποστολος Καλδαρας στιχοι Κωστα Βιρβου
απο τα ''Μεγαλα Λαικα''
animation By c.n.couvelis
Αφιερωμενο εξαιρετικα
.
.
.
.
.
ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗΣ[Εγω ποτε δεν αγαπω]
Μουσικη Αποστολος Καλδαρας στιχοι Κωστα Βιρβου
απο τα ''Μεγαλα Λαικα''
animation By c.n.couvelis
Αφιερωμενο εξαιρετικα
.
.
.
.
ΠΑΝΟΣ ΓΑΒΑΛΑΣ[ Εγω ειμαι ενα παληοπαιδο] απο τα ''Μεγαλα Λαικα''[animations by c.n.couvelis]--Αφιερωμενο εξαιρετικα
.
.
ΠΑΝΟΣ ΓΑΒΑΛΑΣ [ Εγω ειμαι ενα παληοπαιδο]
απο τα ''Μεγαλα Λαικα''
animations by c.n.couvelis
Αφιερωμενο εξαιρετικα
.
.
.
.
.
ΠΑΝΟΣ ΓΑΒΑΛΑΣ [ Εγω ειμαι ενα παληοπαιδο]
απο τα ''Μεγαλα Λαικα''
animations by c.n.couvelis
Αφιερωμενο εξαιρετικα
.
.
.
.
ΦΥΤΕΙΕΣ [ΜΑΧΑΛΑ]ΞΗΡΟΜΕΡΟ[Η Γιορτη της Τσιγαριδας]26 Δεκεμβριου 2010[By ARTPOETICACOUVELIS].
.
.
ΦΥΤΕΙΕΣ [ΜΑΧΑΛΑ] ΞΗΡΟΜΕΡΟ
Η Γιορτη της Τσιγαριδας]26 Δεκεμβριου 2010
By ARTPOETICACOUVELIS[1]
.
.
.
.
ΦΥΤΕΙΕΣ [ΜΑΧΑΛΑ] ΞΗΡΟΜΕΡΟ
Η Γιορτη της Τσιγαριδας]26 Δεκεμβριου 2010
By ARTPOETICACOUVELIS[2].
.
.
.
ΤΣΙΓΑΡΙΔΕΣ
Συνταγη:Κοβουμε σε μικρα κοματια χοιρινο κρεας
με λιπος[ξυγκι],να εχουν κρεας και λιπος,ριχνουμε
τα κομματια σ'ενα καζανι [και σε κατσαρολα γινεται]
με νερο να βρασουν, επειτα χυνουμε το νερο και τσιγα-
ριζουμε με το λιπος τους τα κομματια στο καζανι συνε-
χως ανακατευοντας με μια ξυλινη κουταλα μεχρι να
ροδοκοκκινισουν. Τοτε ειναι ετοιμες οι τσιγαριδες να
σερβιρισθουν ζεστες,τρωγονται ομως και κρυες
Τα παλιοτερα χρονια,που καθε σπιτι στα χωρια
ετρεφε γουρουνι για να το σφαξει τα Χριστουγεννα,
τον οικοσιτο χοιρο,θρεμενο με βελανες απο τα βελανιδια,
το γουρουνι εκανε νοστιμο κρεας,και περνουσε τα 100 κιλα,
τις τσιγαριδες,που εφτιαχναν τις εβαζαν σε πηλινα δοχεια
με το λιπος να διατηρηθουν,τις εβγαζαν τις ζεστεναν και
τις ετρωγαν,μεχρι το φυτεμα του καπνου τον Απριλιο εφτα-
ναν.
Πολυ νοστιμες οι τσιγαριδες ηταν[ειναι] να τις φας με
χτυπημενα αυγα,ομελετα
Επισης πολυ νοστιμη γινονταν[γινεται] η τραχανοπιτα
με το χοιρινο λιπος[ ξυγκι]
και οι πυρωμενες φετες ψωμι[προμαδες] αν τις αληψεις
με το χοιρινο λιπος ειναι ωραιες
.
.
.
ΦΥΤΕΙΕΣ [ΜΑΧΑΛΑ] ΞΗΡΟΜΕΡΟ
Η Γιορτη της Τσιγαριδας]26 Δεκεμβριου 2010
By ARTPOETICACOUVELIS[1]
.
.
.
.
ΦΥΤΕΙΕΣ [ΜΑΧΑΛΑ] ΞΗΡΟΜΕΡΟ
Η Γιορτη της Τσιγαριδας]26 Δεκεμβριου 2010
By ARTPOETICACOUVELIS[2].
.
.
.
ΤΣΙΓΑΡΙΔΕΣ
Συνταγη:Κοβουμε σε μικρα κοματια χοιρινο κρεας
με λιπος[ξυγκι],να εχουν κρεας και λιπος,ριχνουμε
τα κομματια σ'ενα καζανι [και σε κατσαρολα γινεται]
με νερο να βρασουν, επειτα χυνουμε το νερο και τσιγα-
ριζουμε με το λιπος τους τα κομματια στο καζανι συνε-
χως ανακατευοντας με μια ξυλινη κουταλα μεχρι να
ροδοκοκκινισουν. Τοτε ειναι ετοιμες οι τσιγαριδες να
σερβιρισθουν ζεστες,τρωγονται ομως και κρυες
Τα παλιοτερα χρονια,που καθε σπιτι στα χωρια
ετρεφε γουρουνι για να το σφαξει τα Χριστουγεννα,
τον οικοσιτο χοιρο,θρεμενο με βελανες απο τα βελανιδια,
το γουρουνι εκανε νοστιμο κρεας,και περνουσε τα 100 κιλα,
τις τσιγαριδες,που εφτιαχναν τις εβαζαν σε πηλινα δοχεια
με το λιπος να διατηρηθουν,τις εβγαζαν τις ζεστεναν και
τις ετρωγαν,μεχρι το φυτεμα του καπνου τον Απριλιο εφτα-
ναν.
Πολυ νοστιμες οι τσιγαριδες ηταν[ειναι] να τις φας με
χτυπημενα αυγα,ομελετα
Επισης πολυ νοστιμη γινονταν[γινεται] η τραχανοπιτα
με το χοιρινο λιπος[ ξυγκι]
και οι πυρωμενες φετες ψωμι[προμαδες] αν τις αληψεις
με το χοιρινο λιπος ειναι ωραιες
.
.
ΑΥΤΟΔΙΔΑΚΤΟΙ ΔΗΜΟΤΙΚΟΙ ΜΟΥΣΙΚΟΙ[... ως στρουθια]Μαχαιρα Ξηρομερου
.
.
ΑΥΤΟΔΙΔΑΚΤΟΙ ΔΗΜΟΤΙΚΟΙ ΜΟΥΣΙΚΟΙ
... ως στρουθια
Μαχαιρα Ξηρομερο
[Παραμονη Χριστουγεννων]
.
[τις γιορτες τα Χριστουγεννα,την Πρωτοχρονια,
τις Αποκριες,τη Λαμπρη,τ'αη Γιωργιου,στο
πανηγυρι τ'αη Χριστοφορου,την Πρωτομαγια,
του Αγιου Πνευματος,της Παναγιας τον Δεκαπενταυγουστο
ερχονται μουσικοι ελαχιστοι ανθρωποι ταπεινοι και παιζουν
τοτε τους φιλευουμε για το καλο,τους κερναμε,τους
κραταμε στα τραπεζια γλενταμε μαζι τους
και χορευουμε]χαιρομαστε
εδω στο γυρισμα του χρονου,στο χειμερινο
γυρισμα του ηλιου να ψηλωσει προς τα μερη μας
προς το βορειο ημισφαιρειο να φωτισει να θερμανει
η φυση η γη κι ο κοσμος παιζουν τον ''Ηλιο''
παραμονη χριστουγεννων
ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ Το Τιμημα
.
.
.
.
.
.
ΑΥΤΟΔΙΔΑΚΤΟΙ ΔΗΜΟΤΙΚΟΙ ΜΟΥΣΙΚΟΙ
... ως στρουθια
Μαχαιρα Ξηρομερο
[Παραμονη Χριστουγεννων]
.
[τις γιορτες τα Χριστουγεννα,την Πρωτοχρονια,
τις Αποκριες,τη Λαμπρη,τ'αη Γιωργιου,στο
πανηγυρι τ'αη Χριστοφορου,την Πρωτομαγια,
του Αγιου Πνευματος,της Παναγιας τον Δεκαπενταυγουστο
ερχονται μουσικοι ελαχιστοι ανθρωποι ταπεινοι και παιζουν
τοτε τους φιλευουμε για το καλο,τους κερναμε,τους
κραταμε στα τραπεζια γλενταμε μαζι τους
και χορευουμε]χαιρομαστε
εδω στο γυρισμα του χρονου,στο χειμερινο
γυρισμα του ηλιου να ψηλωσει προς τα μερη μας
προς το βορειο ημισφαιρειο να φωτισει να θερμανει
η φυση η γη κι ο κοσμος παιζουν τον ''Ηλιο''
παραμονη χριστουγεννων
ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ Το Τιμημα
.
.
.
.
.
Σάββατο 18 Δεκεμβρίου 2010
Ο Γαμος και ο Θανατος του Κωστα Κουτρα[The Wedding and the Death of Costas Coutras][απο την ταινια ''ΗΝΙΟΧΟΣ'' [1995]του Αλεξη Δαμιανου]
.
.
Ο Γαμος και ο Θανατος του Κωστα Κουτρα
The Wedding and the Death of Costas Coutras
[απο την ταινια ''ΗΝΙΟΧΟΣ''[1995]του Αλεξη Δαμιανου]
[ from movie ''INIOCHOS''[1995] of Alexis Damianos ]
Η Σκηνη με τον Ρυθμο και το Υφος Αρχαιας Τραγωδιας
The Scene in the Rythm and the Style of Ancient
Greek Tragedy
.
.
.
.
Ο Γαμος και ο Θανατος του Κωστα Κουτρα
The Wedding and the Death of Costas Coutras
[απο την ταινια ''ΗΝΙΟΧΟΣ''[1995]του Αλεξη Δαμιανου]
[ from movie ''INIOCHOS''[1995] of Alexis Damianos ]
Η Σκηνη με τον Ρυθμο και το Υφος Αρχαιας Τραγωδιας
The Scene in the Rythm and the Style of Ancient
Greek Tragedy
.
.
.
[VIDEO-ART]MULTIPLYING A PORTRAIT [ ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΖΟΝΤΑΣ ΕΝΑ ΠΟΡΤΡΕΤΟ]Paintings c.n.couvelis [Multiplying 1[x]2[x]3[x]4[x]5 ] ]
.
.
[VIDEO-ART] MULTIPLYING A PORTRAIT
[ ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΖΟΝΤΑΣ ΕΝΑ ΠΟΡΤΡΕΤΟ]
Paintings c.n.couvelis
[Multiplying 1[x]2[x]3[x]4[x]5 ] ]
music:Luigi Nono [''Prometeo'' tre voci]
.
.
α+β[γ+δ[ε+ζ[η+θ[ι+κ[λ+μ[ν+ξ[ο+π[ρ+σ[τ+υ[φ+χ[ψ+ω]]]]]]]]]]]
.
α[β+γ[δ+ε[ζ+η[θ+ι[κ+λ[μ+ν]ξ+ο]π+ρ]σ+τ]υ+φ]χ+ψ]ω
.
MULTIPLYING INFINITY
.
The fleeting Beauty of a butterfly
in pagean skylines
outing blueing
m plus m
voices
.
.
ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΜΟΣ ΑΠΕΙΡΟΥ
.
Η περαστικη Ομορφια μιας πεταλουδας
πανω απ'τη γη σε ουρανιες κοιτες
με εκρηξεις γαλαζιων
φωνων
.
.
[VIDEO-ART]MULTIPLYING A PORTRAIT
[ ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΖΟΝΤΑΣ ΕΝΑ ΠΟΡΤΡΕΤΟ]
Paintings c.n.couvelis [Multiplying 1]
.
.
.
[VIDEO-ART]MULTIPLYING A PORTRAIT
[ ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΖΟΝΤΑΣ ΕΝΑ ΠΟΡΤΡΕΤΟ]
Paintings c.n.couvelis [Multiplying 2]
.
.
.
[VIDEO-ART]MULTIPLYING A PORTRAIT
[ ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΖΟΝΤΑΣ ΕΝΑ ΠΟΡΤΡΕΤΟ]
Paintings c.n.couvelis [Multiplying 3]
.
.
.
[VIDEO-ART]MULTIPLYING A PORTRAIT
[ ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΖΟΝΤΑΣ ΕΝΑ ΠΟΡΤΡΕΤΟ]
Paintings c.n.couvelis [Multiplying 4]
.
.
.
[VIDEO-ART]MULTIPLYING A PORTRAIT
[ ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΖΟΝΤΑΣ ΕΝΑ ΠΟΡΤΡΕΤΟ]
Paintings c.n.couvelis [Multiplying 5]
.
.
.
.
[VIDEO-ART] MULTIPLYING A PORTRAIT
[ ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΖΟΝΤΑΣ ΕΝΑ ΠΟΡΤΡΕΤΟ]
Paintings c.n.couvelis
[Multiplying 1[x]2[x]3[x]4[x]5 ] ]
music:Luigi Nono [''Prometeo'' tre voci]
.
.
α+β[γ+δ[ε+ζ[η+θ[ι+κ[λ+μ[ν+ξ[ο+π[ρ+σ[τ+υ[φ+χ[ψ+ω]]]]]]]]]]]
.
α[β+γ[δ+ε[ζ+η[θ+ι[κ+λ[μ+ν]ξ+ο]π+ρ]σ+τ]υ+φ]χ+ψ]ω
.
MULTIPLYING INFINITY
.
The fleeting Beauty of a butterfly
in pagean skylines
outing blueing
m plus m
voices
.
.
ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΜΟΣ ΑΠΕΙΡΟΥ
.
Η περαστικη Ομορφια μιας πεταλουδας
πανω απ'τη γη σε ουρανιες κοιτες
με εκρηξεις γαλαζιων
φωνων
.
.
[VIDEO-ART]MULTIPLYING A PORTRAIT
[ ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΖΟΝΤΑΣ ΕΝΑ ΠΟΡΤΡΕΤΟ]
Paintings c.n.couvelis [Multiplying 1]
.
.
.
[VIDEO-ART]MULTIPLYING A PORTRAIT
[ ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΖΟΝΤΑΣ ΕΝΑ ΠΟΡΤΡΕΤΟ]
Paintings c.n.couvelis [Multiplying 2]
.
.
.
[VIDEO-ART]MULTIPLYING A PORTRAIT
[ ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΖΟΝΤΑΣ ΕΝΑ ΠΟΡΤΡΕΤΟ]
Paintings c.n.couvelis [Multiplying 3]
.
.
.
[VIDEO-ART]MULTIPLYING A PORTRAIT
[ ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΖΟΝΤΑΣ ΕΝΑ ΠΟΡΤΡΕΤΟ]
Paintings c.n.couvelis [Multiplying 4]
.
.
.
[VIDEO-ART]MULTIPLYING A PORTRAIT
[ ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΖΟΝΤΑΣ ΕΝΑ ΠΟΡΤΡΕΤΟ]
Paintings c.n.couvelis [Multiplying 5]
.
.
.
Τρίτη 14 Δεκεμβρίου 2010
PROMETHEUS BOUND [ ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ ΔΕΣΜΩΤΗΣ]Συνθεση με σκηνες απο την ταινια ''ΗΝΙΟΧΟΣ'' του Αλεξη Δαμιανου[Music-Animations-Paintings By c.n.couvelis\
.
.
Απο τον ''ΗΝΙΟΧΟ''[1995] μια Προμηθεικη ταινια
του Αλεξη Δαμιανου
[-Θα μου πει κανενας,που βρισκομαι;
-Φυλακες Πυργου Ηλειας
-Ποσο εχει ο μηνας;
-10 η' 11 η' 12 Δεκεμβριου 1941
.
.
-Βρε παιδια ,υπαρχει καμια μπουκια;
.
.]
.
ο Αλεξης Δαμιανος γεννηθηκε στην Αθηνα 1921-
και εφυγε την Πεμπτη 4 Μαιου 2006
1 ωρα και 20 ' το μεσημερι στο σπιτι του στην Εκαλη
Οι ταινιες ,που σκηνοθετησε ειναι:
ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΠΛΟΙΟ [ 1966 ]
ΕΥΔΟΚΙΑ [ 1971 ]
ΗΝΙΟΧΟΣ [1995 ]
Τριλογια Σταθμος στον Νεο Ελληνικο Κινηματογραφο
.
.
''Απο την Αρχαια Ελλαδα μεχρι σημερα ζουμε σε συγκρουση''
ειπε ο Αλεξης Δαμιανος
[ για το ΦΩΣ ]
,
Εκεινος θελησε με την ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ να θερμανει
την ζωη των ανθρωπων
.
[Θυμαμαι τον Αλεξη Δαμιανο το 1995 στην πρεμιερα της
ταινιας του ''ΗΝΙΟΧΟΣ'' σ'ενα σινεμα στην Νεαπολη
κοντα στην Λεωφορο Αλεξανδρας,τον ειδα ,μια Προμηθεικη
Μορφη,τον πλησιασα και τον χαιρετησα,του ειπα πως τον
θαυμαζω,γλυκος ανθρωπος μ'εκεινη τη ζεστη του βαθεια
φωνη μ'ευχαριστησε,του ειπα για τις ταινιες του,
πως αγαπω την ταινια ''ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΠΛΟΙΟ ''[1966],
μου ειπε πως κι αυτος την ξεχωριζει και την
αγαπα ιδιαιτερα.Του ζητησα να γραψει κατι
σ'ενα βιβλιο ,που μολις ειχα δωρισει στην Λολα,
το πηρε το ανοιξε κι εγραψε:
''Μεχρι το πλοιο
Αλεξης Δαμιανος ''
Ευχαριστω τον Δασκαλο,θα τον θυμαμαι
σαν ΦΩΣ
και του Αφιερωνω αυτη την ταινια:
PROMETHEUS BOUND [ ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ ΔΕΣΜΩΤΗΣ ]
Music-Animations-Paintings c.n.couvelis[χ.ν.κουβελης]
Συνθεση με σκηνες απο την ταινια ''ΗΝΙΟΧΟΣ''
του Αλεξη Δαμιανου
[Time duration]Χρονικη διαρκεια: 9 min 42 sec
.
.
.
.
.
Απο τον ''ΗΝΙΟΧΟ''[1995] μια Προμηθεικη ταινια
του Αλεξη Δαμιανου
[-Θα μου πει κανενας,που βρισκομαι;
-Φυλακες Πυργου Ηλειας
-Ποσο εχει ο μηνας;
-10 η' 11 η' 12 Δεκεμβριου 1941
.
.
-Βρε παιδια ,υπαρχει καμια μπουκια;
.
.]
.
ο Αλεξης Δαμιανος γεννηθηκε στην Αθηνα 1921-
και εφυγε την Πεμπτη 4 Μαιου 2006
1 ωρα και 20 ' το μεσημερι στο σπιτι του στην Εκαλη
Οι ταινιες ,που σκηνοθετησε ειναι:
ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΠΛΟΙΟ [ 1966 ]
ΕΥΔΟΚΙΑ [ 1971 ]
ΗΝΙΟΧΟΣ [1995 ]
Τριλογια Σταθμος στον Νεο Ελληνικο Κινηματογραφο
.
.
''Απο την Αρχαια Ελλαδα μεχρι σημερα ζουμε σε συγκρουση''
ειπε ο Αλεξης Δαμιανος
[ για το ΦΩΣ ]
,
Εκεινος θελησε με την ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ να θερμανει
την ζωη των ανθρωπων
.
[Θυμαμαι τον Αλεξη Δαμιανο το 1995 στην πρεμιερα της
ταινιας του ''ΗΝΙΟΧΟΣ'' σ'ενα σινεμα στην Νεαπολη
κοντα στην Λεωφορο Αλεξανδρας,τον ειδα ,μια Προμηθεικη
Μορφη,τον πλησιασα και τον χαιρετησα,του ειπα πως τον
θαυμαζω,γλυκος ανθρωπος μ'εκεινη τη ζεστη του βαθεια
φωνη μ'ευχαριστησε,του ειπα για τις ταινιες του,
πως αγαπω την ταινια ''ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΠΛΟΙΟ ''[1966],
μου ειπε πως κι αυτος την ξεχωριζει και την
αγαπα ιδιαιτερα.Του ζητησα να γραψει κατι
σ'ενα βιβλιο ,που μολις ειχα δωρισει στην Λολα,
το πηρε το ανοιξε κι εγραψε:
''Μεχρι το πλοιο
Αλεξης Δαμιανος ''
Ευχαριστω τον Δασκαλο,θα τον θυμαμαι
σαν ΦΩΣ
και του Αφιερωνω αυτη την ταινια:
PROMETHEUS BOUND [ ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ ΔΕΣΜΩΤΗΣ ]
Music-Animations-Paintings c.n.couvelis[χ.ν.κουβελης]
Συνθεση με σκηνες απο την ταινια ''ΗΝΙΟΧΟΣ''
του Αλεξη Δαμιανου
[Time duration]Χρονικη διαρκεια: 9 min 42 sec
.
.
.
.
KASSANDRA ' S ENIGMA [ ΚΑΣΣΑΝΔΡΑΣ ΑΙΝΙΓΜΑ ] Paintings c.n.couvelis
.
.
KASSANDRA ' S ENIGMA
[ΚΑΣΣΑΝΔΡΑΣ ΑΙΝΙΓΜΑ ]
Paintings c.n.couvelis
.
.
.
.
.
KASSANDRA ' S ENIGMA
[ΚΑΣΣΑΝΔΡΑΣ ΑΙΝΙΓΜΑ ]
Paintings c.n.couvelis
.
.
.
.
GREEK POETRY [ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΑ ΑΡΧΑΙΚΑ ] ΕΠΕΑ ΚΑΣΣΑΝΔΡΑΣ
.
ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΑ ΑΡΧΑΙΚΑ
.
.
ΕΠΕΑ ΚΑΣΣΑΝΔΡΑΣ
.
Ποιος δεν χορευει στον γαμο μου
του Αχιλλεα με την Κασσανδρα;
Πουλησαν την παρθενια της Ελενης σ'ολη την Ελλαδα
στις Μυκηνες 1000 ευρω
σκορπισε ο ηλιος χρυσες λιρες
σκορπισε ασπρα ποδια σε λευκα σεντονια,
εξαφανισθηκε,
λευκωτερα χιονος η κοιλια της
σταματα την εκρηξη της ωραιοτητας σου
δαντελα απαλου σωματος στο κορμι της
εκει στη μεση, η Ελενη
ατιμασμενη σ'ενα φτηνο καφενειο το δερμα της
να την κλεψει επρεπε τοτε κατεβαινοντας την οδο Ερμου
συστροφες γεγονοτων τους απομακρυναν
στη δινη τους τα βασιλεια των Αχαιων πανε
''Ποιος σκοτωσε τον Αχιλλεα;'' κλαιει
και θρηνει η Κασσανδρα
''Που εδυ σου το καλλος;''
δεν εχω ζεστο νερο να πλυνω το κορμι σου
''τα ματια σου,που κλεισανε;''
κι εκεινη η Ελενη σε λαμψεις σαπφειρων κλεισμενη
και αμεθυστων χορευει στον γαμο της
με τον κ. Μενελαο,νυν εμπορο εδωδιμων αποικιακων,πρωην
στρατιωτικο στις αποικιες μας στον ενδοξο Ιδεοκρατισμο μας
και η Κασσανδρα θρηνει
στα κατοπτρα της Ιστοριας
Μηνιν αειδε θεα Πηληιαδεω Αχιληος
κλαιει η Εκαβη τα παιδια της
η Ανδρομαχη ψηλα στους πυργους ποιον απ'τους δυο
να κλαψει;
το τσακισμενο κορμι του Αστυανακτα κατω στα βραχια
μωρο παιδι;
τον Εχτορα να τον σερνει το αρμα;να τον γυριζει
πανω στις πετρες στα σκληρα χαλικια σαν ποτε
να μην υπηρξε γενναιος κι ευγενικος;
Αυτον κλαιει η καρδια της
Μηνις Πηληιαδεω Αχιληος εκτανε διον Εχτορα
στα κατοπτρα της Ιστοριας ειδωλα αγλααων μυθοων
την Ελενη θυμαμαι
λευκη ωμοπλατη φωτεινη στο φως της μερας
τωρα στα πιν-απς των περιοδικων τα εξωφυλλα ωραιοτατη
κι εγω η Κασσανδρα,που δεν θελησα τον Απολλωνα
με καταδικασαν
την αληθεια να λεω σαν ψεμα,
την ομορφια μου κρατησα για σενα
στα κατοπτρα του Μυθου ευπλοκαμος
λευκωλενος κουρη Πριαμου ωραιοτατη
μεσα στον ναο της θεας με βιασε ο Αιας ο Λοκρος
οταν επεσεν η Πολη και την πηραν
Νταμα Κουπα στο ποκερ της Ιστοριας
μ'εσυρε αμοροζα στις χρυσες Μυκηνες ο Αγαμεμνονας
τον ειδα στο λουτρο πνιγμενο απο τον δολομητιν Αιγισθο
και την βασιλισσα Κλυταιμνηστρα κακοθανατισμενο
Εγω η Κασσανδρα,η Ανδρομαχη,η Ερμιονη
Εσυ η Μαρια,να μην ξεχασω ,η Ελενη
Τι εισαι λυπημενος; στην λ' ραψωδια της νεκυιας ,τι εισαι
πικραμενος;γιατι δεν ζυγωνεις εδω;τι φταιω εγω,αν πιονια
ειμαστε,παιγνια;
μηπως κι εγω γυρισα; γλυκον νοστον δεν γευτηκα
σε καμια Ιθακη
σε καμια Κασσανδρα
σε καμια υληεσσα πατριδα γαιαν
σε καμια πετρηεσσα πατρις αρουρα
πουθενα οικαδε
σε κανεναπαρα θιν αλος κυματων γελασμα
στα κατοπτρα της Οδυσσειας Ουτις Κανεις ενα Κενο
και η Κασσανδρα ειπε:
''Ποια ειμ'εγω που εσενα αγαπω;''
συνευνε φιλε,τι εισαι λυπημενος
τι εισαι πικραμενος τι μ'αποφευγεις
και χανεσαι σκια μεσα στις σκιες της νεκυιας μεσα
στην λ' ραψωδια;
και η Ελενη λυσικομη χορευει το τανγκο των πραξεων της
σε καθημερινες συναναστροφες
τηγανιζοντας ψαρια βαφοντας
τα νυχια αρωματιζοντας το κορμι
γυμνος ασπρος λαιμος κυκνου μεσα στον καθρεφτη σου
εκτοξευει ανθη λεπτοκορμων κρινων
νερα φεγγαριου καλλιρροοι ποταμοι
αυρες ανεμων φτερουγισματα ερωδιων.
Τι δεν βλεπεις εσυ ο πανοπτης;
.
.
.
ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΑ ΑΡΧΑΙΚΑ
.
.
ΕΠΕΑ ΚΑΣΣΑΝΔΡΑΣ
.
Ποιος δεν χορευει στον γαμο μου
του Αχιλλεα με την Κασσανδρα;
Πουλησαν την παρθενια της Ελενης σ'ολη την Ελλαδα
στις Μυκηνες 1000 ευρω
σκορπισε ο ηλιος χρυσες λιρες
σκορπισε ασπρα ποδια σε λευκα σεντονια,
εξαφανισθηκε,
λευκωτερα χιονος η κοιλια της
σταματα την εκρηξη της ωραιοτητας σου
δαντελα απαλου σωματος στο κορμι της
εκει στη μεση, η Ελενη
ατιμασμενη σ'ενα φτηνο καφενειο το δερμα της
να την κλεψει επρεπε τοτε κατεβαινοντας την οδο Ερμου
συστροφες γεγονοτων τους απομακρυναν
στη δινη τους τα βασιλεια των Αχαιων πανε
''Ποιος σκοτωσε τον Αχιλλεα;'' κλαιει
και θρηνει η Κασσανδρα
''Που εδυ σου το καλλος;''
δεν εχω ζεστο νερο να πλυνω το κορμι σου
''τα ματια σου,που κλεισανε;''
κι εκεινη η Ελενη σε λαμψεις σαπφειρων κλεισμενη
και αμεθυστων χορευει στον γαμο της
με τον κ. Μενελαο,νυν εμπορο εδωδιμων αποικιακων,πρωην
στρατιωτικο στις αποικιες μας στον ενδοξο Ιδεοκρατισμο μας
και η Κασσανδρα θρηνει
στα κατοπτρα της Ιστοριας
Μηνιν αειδε θεα Πηληιαδεω Αχιληος
κλαιει η Εκαβη τα παιδια της
η Ανδρομαχη ψηλα στους πυργους ποιον απ'τους δυο
να κλαψει;
το τσακισμενο κορμι του Αστυανακτα κατω στα βραχια
μωρο παιδι;
τον Εχτορα να τον σερνει το αρμα;να τον γυριζει
πανω στις πετρες στα σκληρα χαλικια σαν ποτε
να μην υπηρξε γενναιος κι ευγενικος;
Αυτον κλαιει η καρδια της
Μηνις Πηληιαδεω Αχιληος εκτανε διον Εχτορα
στα κατοπτρα της Ιστοριας ειδωλα αγλααων μυθοων
την Ελενη θυμαμαι
λευκη ωμοπλατη φωτεινη στο φως της μερας
τωρα στα πιν-απς των περιοδικων τα εξωφυλλα ωραιοτατη
κι εγω η Κασσανδρα,που δεν θελησα τον Απολλωνα
με καταδικασαν
την αληθεια να λεω σαν ψεμα,
την ομορφια μου κρατησα για σενα
στα κατοπτρα του Μυθου ευπλοκαμος
λευκωλενος κουρη Πριαμου ωραιοτατη
μεσα στον ναο της θεας με βιασε ο Αιας ο Λοκρος
οταν επεσεν η Πολη και την πηραν
Νταμα Κουπα στο ποκερ της Ιστοριας
μ'εσυρε αμοροζα στις χρυσες Μυκηνες ο Αγαμεμνονας
τον ειδα στο λουτρο πνιγμενο απο τον δολομητιν Αιγισθο
και την βασιλισσα Κλυταιμνηστρα κακοθανατισμενο
Εγω η Κασσανδρα,η Ανδρομαχη,η Ερμιονη
Εσυ η Μαρια,να μην ξεχασω ,η Ελενη
Τι εισαι λυπημενος; στην λ' ραψωδια της νεκυιας ,τι εισαι
πικραμενος;γιατι δεν ζυγωνεις εδω;τι φταιω εγω,αν πιονια
ειμαστε,παιγνια;
μηπως κι εγω γυρισα; γλυκον νοστον δεν γευτηκα
σε καμια Ιθακη
σε καμια Κασσανδρα
σε καμια υληεσσα πατριδα γαιαν
σε καμια πετρηεσσα πατρις αρουρα
πουθενα οικαδε
σε κανεναπαρα θιν αλος κυματων γελασμα
στα κατοπτρα της Οδυσσειας Ουτις Κανεις ενα Κενο
και η Κασσανδρα ειπε:
''Ποια ειμ'εγω που εσενα αγαπω;''
συνευνε φιλε,τι εισαι λυπημενος
τι εισαι πικραμενος τι μ'αποφευγεις
και χανεσαι σκια μεσα στις σκιες της νεκυιας μεσα
στην λ' ραψωδια;
και η Ελενη λυσικομη χορευει το τανγκο των πραξεων της
σε καθημερινες συναναστροφες
τηγανιζοντας ψαρια βαφοντας
τα νυχια αρωματιζοντας το κορμι
γυμνος ασπρος λαιμος κυκνου μεσα στον καθρεφτη σου
εκτοξευει ανθη λεπτοκορμων κρινων
νερα φεγγαριου καλλιρροοι ποταμοι
αυρες ανεμων φτερουγισματα ερωδιων.
Τι δεν βλεπεις εσυ ο πανοπτης;
.
.
.
LITERATURE[-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ]-NARRATIONS [STORIES ] OF FANTASTIC LITERATURE- [20 ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΥ ]-Χ.Ν.ΚΟΥΒΕΛΗΣ[C.N.COUVELIS]- ΤΟ ΕΙΔΩΛΟ
.
.
20 ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΥ
.
[''ΤΟ ΕΙΔΩΛΟ'' ειναι το τελευταιο διηγημα απο
τα ''20 ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΥ''
,τα υπολοιπα διηγηματα ειναι δημοσιευμενα
σε παλαιοτερες αναρτησεις στο site]
.
.
.
απο τα ''20 ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΥ''
.
.
ΤΟ ΕΙΔΩΛΟ
.
Στον Μπορχες ειχε διαβασει πως βλεπουμε αντι-
στροφα.Τοτε το ειδωλο στον καθρεφτη ειναι το
υποκειμενο,που βλεπει,υπαρχει,κι αυτο,που ει-
ναι μπροστα στον καθρεφτη ειναι αυτο,που το
βλεπουν,το ειδωλο.Στις ακραιες συνεπειες αυτης
της υποθεσης:ο θανατος ειναι η ζωη και η ζωη ει-
ναι ο θανατος.Το πραγματικο δεντρο δεν ειναι ο
σπορος του,αλλα η λεξη ''δεντρο''.Ο δολοφονημενος
δεν δολοφονηθηκε, δολοφονησε.Δεν πιστευουμε
στον θεο,αλλα ο θεος πιστευει σε μας.Το Ψεμα ειναι
η Αληθεια,και η Αληθεια ειναι το Ψεμα.Η Ερωτηση
ειναι η Απαντηση,και η Απαντηση ειναι η Ερωτηση.
Το παιδι ειναι ο γονεας του και αντιστροφα ο γονεας
ειναι το παιδι του.Το γεμιζω κατι ειναι το αδειαζω
κατι,και αντιστροφα το αδειαζω κατι ειναι το γεμιζω
κατι.Δεν ταξιδευουμαι ,δεν παμε σε εναν τοπο,ο
τοπος ερχεται σε μας.Αυτο το γνωριζε απο τη
Θεωρια της Σχετικοτητας του Αινσταιν.
Η σιωπη ειναι ηχος,οπως στο εργο 4':33'' του Τζον
Κεητζ.Ο μουσικος καθεται στο πιανο και για 4 πρω-
τα λεπτα και 33 δευτερολεπτα δεν παιζει.Αυτο,που
ακουει ο ακροατης ειναι η σιωπη.
Πολλα ειναι τα παραδειγματα αυτης της υποθεσης
Επισης απο τον Πλατωνα εμαθε τη Θεωρια των
Ιδεων.Το πραγμα τραπεζι,η λεξη ''τραπεζι'',το
σχεδιο του τραπεζιου,η ζωγραφικη,η φωτογραφικη
απεικονιση του τραπεζιου,τα διαφορα σχηματα τρα-
πεζιων,τετραγωνα,ορθογωνια,οβαλ,ροτοντα,τρα-
πεζια καφενειου,τραπεζια εστιατοριου,γραφειου,
η περιγραφη του τραπεζιου,στον προφορικο λογο,
στην λογοτεχνια,...Ολα αυτα ειναι ατελεις εικονες,
ειδωλα της Απολυτης Ιδεας του τραπεζιου.
Στην ''Πολιτεια'' του Πλατωνα διαβασε τον μυθο
του σπηλαιου.Οι ανθρωποι καθονται αλυσσοδεμε-
νοι στα καθισματα τους μεσα σε μια σκοτεινη αι-
θουσα ενος σπηλαιου.Απο πισω τους,σ'εναν ψηλωτε-
ρα απ'το επιπεδο του σπηλαιου διαδρομο,περνουν οι
Ουσιες,οι Ιδεες των Οντων και ενα φως απο εκει
τις προβαλλει σαν σκιες μπροστα τους πανω σε μια
λεια επιφανεια,οθονη ,στα βραχια του σπηλαιου.
Αυτον τον μυθο τον εξομοιωσε με την εμπειρια
του κινηματογραφου.Κι εκει μεσα στην σκοτεινη
αιθουσα του κινηματογραφου οι ανθρωποι-θεατες
καθονται ακινητοποιημενοι στα καθισματα τους και
βλεπουν μπροστα τους πανω στην οθονη να προ-
βαλονται οι εικονες,οι σκηνες,της ταινιας,απο
την μηχανη της αιθουσας προβολης ψηλωτερα πισω
τους.
Στην φωτογραφια,σκεφτονταν,πως το ατομο,που ε-
βλεπε να ποζαρει εκει δεν υπαρχει πια εδω.Οπως
ηταν εκει δεν ειναι εδω.Οι παλαιοτεροι ανθρωποι απε-
φευγαν,φοβονταν,να φωτογραφηθουν.Πιστευαν πως
θα εχαναν τη ζωη τους αν αποτυπωνονταν σαν εικονα.
Αυτος ο φοβος,ισως εχει τη ριζα του,στον μυθο του
Περσεα και της Μεδουσας.Η Μεδουσα,γυναικα με φιδια
στο κεφαλι,μαρμαρωνε οποιον την κοιτουσε κατ'ευθειαν.
Ο Περσεας παλεψε μαζι της κοιτωντας την στην γυαλι-
σμενη ασπιδα του σαν καθρεφτη.Την νικησε αντικρυ-
ζοντας το Ειδωλο της.
Κατα καποιο τροπο η Απολυτη Πραγματικοτητα ειναι
Ευνουχιστικη,Αδυνατη,και την αντιμετωπιζουμε,την
ζουμε κατασκευαζοντας Εικονεςτης,Ειδωλα της.
Στα προιστορικα χρονια,το βλεπουμε αυτο απο τις εικο-
νες-βραχογραφιες στα σπηλαια του Λεσκω και της Αλτα-
μιρα,ο ανθρωπος,πριν κυνηγησει,εμπενε μεσα σε μια σπη-
λια.Εκει μεσα βαθεια σε μια σκοτεινη αιθουσα της,ανα-
βε δαδια,και ζωγραφιζε πανω στους τοιχους στις επι-
φανειες των βραχων τα ζωα,που θα κυνηγουσε.Σχεδιαζε
τον βισωνα με χοντρο περιγραμμα,και ανθρωπους-κυνη-
γους να τον τρυπουν με κονταρια.Ο ανθρωπος με αυτη
την ζωγραφικη αφηγηση,την αναπαρασταση του κυνη-
γιου εξορκιζε τον φοβο της εκδικησης των ζωων,που
θα χασουν τη ζωη τους στο κυνηγι.Μ'αυτη την τελετου-
ργικη πραξη-αναπαρασταση το κυνηγι του θα ηταν επιτυ-
χες.Αντιδρουσε ενστικτωδως,για να διατηρησει την Ουσια
του επρεπε να καταναλωσει,να μετεχει,να μετουσιωσει
αλλες Ουσιες,αλλα Οντα.
Εργαζονταν σαν ζωγραφος.Πιστευε πως ο Πραγματικος
κοσμος ισοδυναμει,ισοτροπει με τον Φαντασιακο Χωρο.
Τα καθετα,ορθα,κυπαρισσια σε μια εικονα ειναι τα ισο-
δυναμα Φαλλικα Συμβολα.Τα κυματα της θαλασσας,που
συνεχεια κυλουν, ειναι εικονα,ειδωλο,της αεναης Επιθυ-
μιας.
Του αρεσε να βλεπει στους καθρεφτες.Στο καθρεφτακι
του αυτοκινητο πανω στο παμπριζ,και στους εξωτερικους
καθρεφτες εβλεπε την εικονα της πραγματικοτητας να
απομακρυνεται πισω.Επισης στις βιτρινες των καταστημα-
των πανω στα τζαμια τους εβλεπε σε μια εικονα ταυτοχρο-
να ανθρωπους,αυτοκινητα,κτιρια.
Η συγχρονη αρχιτεκτονικη με τα γυαλινα κτιρια σαν καθρε-
φτες τον γοητευε πολυ.Την ιδια συγκινηση ενιωσε και με τα
χαρακτικα του Escher .Εκεινος,που ανεβαινει μια σκαλα,
ταυτοχρονα κατεβαινει την ιδια σκαλα.Η γυναικα στο
μπαλκονι βρισκεται ταυτοχρονα σε δυο πλευρες του κτι-
ριου.
Η ζωη του αλλαξε,πηρε αλλους δρομους.Εκανε φριχτες
πραξεις.Μεσα στη λαμψη του μαχαιριου ειδε την τελευ-
ται εικονα του δολοφονημενου.Ετσι μοιραια τελειωσε
εκεινη η πορεια της πτωσης.
Καποια πραγματα πολυ δυσκολα μπορει να τα αντιλη-
φθει καποιος.Μετα απο παρα πολυ καιρο αρχισε να
υποψιαζεται πως κατι συνεβαινε.Πολλες απο τις πραξεις
του ηταν ακατανοητες και του φαινονταν αναποφευκτες.
Κολυμπουσε στη θαλασσα κι ενιωθε εντονη την αγω-
νια του ναυαγου.Στην πολη βρισκονταν σε μερη,που δεν
ειχε κανενα λογο να βρεθει.Εκανε πολυ στενες σχεσεις με
ανθρωπους,και μια μερα ξαφνικα δεν τους ξαναβλεπε,
εχανε τα ιχνη τους,εξαφανιζονταν.Οπως στα εργα του
Νταλι και του Μαγκριτ:Το προσωπο σχηματιζεται απο
στοιχεια του τοπιου,και ταυτοχρονα διαλυεται στα στοι-
χεια του τοπιου..Η εικονα στον πινακα του καβαλετου
ειναι πιστη αναπαρασταση-συνεχεια του τοπιου,που
αναπαριστα εξω και πισω του.
Προσπαθησε να ερμηνευσει την κατασταση του.Φαινε-
ται πως βιωνε το πλαστο,το φανταστικο,σαν πραγματικο
και το αντιστροφο,το πραγματικο σαν φανταστικο,πλα-
στο.Ζουσε σε μια παραξενη Πραγματικοτητα:Πραγματι-
κοτητας και Μη-Πραγματικοτητας.
Σκεφτηκε να καταγραφει τα ονειρα του,εστω και αποσπα-
σματικα.Εκεινο δεν ηταν ευκολο.Πολλα ονειρα δεν τα θυ-
μονταν καθολου,η' θυμονταν ελαχιστα,αδυνατο να τα ανα-
συνθεσει.Επειτα φοβονταν μηπως καποια απ'αυτα τα ονει-
ρα δεν τα ειδε πραγματικα και τα φανταστηκε η' τα κατα-
σκευασε.Βεβαια αυτο πολυ λιγη σημασια ειχε στην κατα-
σταση,που βρισκονταν.Στη συγχιση Πραγματικου-Μη
Πραγματικου.
Σε καποιο ονειρο,που κατεγραψε,εβλεπε καποιον,το
προσωπο του δεν το εβλεπε,να τον αναγνωρισει.Εκεινος
ο ανθρωπος βρισκονταν μεσα σ'εναν τεραστιο πολυεδρι-
κο χωρο.Στις επιφανειες των πλευρων του ειχε καθρε-
φτες.Τα ειδωλα του και τα ειδωλα των ειδωλων του
ηταν απειρα μεσα στους καθρεφτες.Ειχε την εντυπωση
πως μεσα στα ειδωλα ηταν και το δικο του ειδωλο, και
αγωνιζονταν να βρει την Ουσια,το Ον,του οποιου ηταν
η Εικονα.Φοβονταν πως αν εκεινο εφευγε,εγκατελειπε
τον χωρο των πολλαπλων κατοπτρων,αυτοματα θα κατε-
ρεε η εικονα του,ο ιδιος,απο την κατασταση της υπαρ-
ξης στην κατασταση της ανυπαρξιας .
Ηταν ειδωλο ειδωλου ,που ηταν ειδωλο ειδωλου,που
ηταν ειδωλο ειδωλου,που ηταν...
Σ'αυτη την ιλιγγιωδη πτωση συγκρατηθηκε απο την
σκεψη του Καρτεσιου.''Σκεφτομαι,αρα Υπαρχω''
Πολυ γρηγορα ομως κατερευσε αυτη η σκεψη του.
Πολυ πιθανον το Αιτιο,η Ουσια,της υπαρξης του να πολ-
πλασιαζει τις σκεψεις του,τις ιδεες του,τις διανοη-
τικες του ικανοτητες σε ολοκληρη την κατιουσα
ακολουθια των ειδων του.Τοτε ειναι δυνατον ανε-
βαινοντας αντιστροφα την σειρα των ειδωλων να
καταληγουμε στο Αρχικο Κινουν,στο Αρχικο Αιτιο.
Ετσι μπορουσε να μαθει πως ηταν δομημενο.
Γνωριζε τις εκφρασεις,τις εμφανισεις του:στη φυση,
στον ανθρωπο,στην κοινωνια,στην πολιτικη,στην επι-
στημη,στην ιδεολογια,στην φιλοσοφια,στην τεχνη,
στην λογοτεχνια,στην καθημερινοτητα,στην αγαπη,
στο μισος,στην φιλοδοξια,στην ευτυχια,στην σκληρο-
τητα,στην αληθεια,στο ψεμα,στην πιστη,στην δυ-
στυχια,στην χαρα,...,στο συμπαν.
Απο αυτο το τεραστιο κατοπτρικο συστημα μπορου-
σε να εξαγει ενα τεραστιο αριθμο συνεπαγωγων,
απο τις πιο απλες μεχρι τις απειρα πολυπλοκες .
Σε μια απλη συνεπαγωγη η ακολουθια των ειδωλων
ειναι μια πλανη,δεν υπαρχει.
Μια πολυπλοκη συνεπαγωγη θα ηταν ,ολα τα
διαφορετικα ''ειναι''-Ειδωλα,και το δικο του
''ειναι''-Ειδωλο,να ειναι το εργο καποιου ιδιοφυ-
ους συγγραφεα.Ενα Κειμενο.
Μεσα σ'αυτη τη Λογοτεχνια υπηρξε ο ηρωας ενος
ατυνομικου διηγηματος.
Η φαντασια αυτου του κοσμου οφειλεται στην
φαντασια εκεινου του Συγγραφεα.Η αχρειοτητα του
στην παρανοικοτητα του,η παραδοξοτηττα του στην
λογικη του συγκροτηση,οι αντιφασεις του στην λο-
γικη του ατελεια,...
Αυτο ομως το Συστημα Παραγωγης Κειμενων,μπορει
να δημιουργησει ενα Εργο,οπου ο ηρωας του να
αυτονομηται,να αυτενεργει,να αυτοοργανωνεται,να
επαναστατει να ξεφυγει απο το εσωτερικο του κειμε-
νου και να βρεθει στο εξωτερικο του. Ενα Κειμενο
του Αναποφασιστου,ο ηρωας ειναι ηρωας εντος του
κειμενου η' δρα σ ανεξαρτητα εκτος,σαν να μην
υπαρχει το Κειμενο.
Οπως στο Θεωρημα του Αναποφασιστου του Godel,
ποτε δεν θα αποδειχθει αν ειναι ψευδης η' αληθης η
υπαρξη του Κειμενου.
Μια απο τις πιο παραλογες συνεπαγωγες,δεν ηξερε
αν ηταν η πιο παραλογη,ηταν η σκεψη του να ηταν η
σκεψη ενος αλλου,στο εσωτερικου του ιδιου συστη-
ματος μ'αυτον.Αυτο,που φανταστηκε σαν το Συνολο
να ηταν το Μερος.Μπορει,οπως υπαρχουν δισεκατο-
μυρια ηλιακα συστηματα στον γαλαξια μας και δισε-
κατομυρια γαλαξιες στο συμπαν,ετσι μπορει να
υπαρχουν απειρα εγκιβωτισμενα συστηματα κατα-
πτρων,το ενα μεσα στο αλλο,.Ολα αυτα να αποτελουν
ενα τεραστιο Υπερ-Συνολο,Και αυτο το Υπερ-Συνολο
να αντανακλαται απειρα,και αυτο...Στο τελος αυτης
της λαβυρινθωδους συνεπαγωγης ισως,σκεφτηκε,να
βρισκεται το Παραδοξο του Rusell:
''Να κατασκευασθει το Συνολο Ολων των Συνολων''
Οταν καποιον αλλον συνελαβαν για το εγκλημα του
δεν παραξενευτηκε.Πιο παραξενο του φανηκε,που το
εμαθε,να μαθεις για κατι,που ειναι αδυνατο να μαθεις.
Ομως,σκεφτηκε,πως κι εκεινο μπορουσε να συμβει.
Μονο τοτε ανησυχησε σοβαρα οταν εμαθε πως τον αλ-
λο τον καταδικασαν σε θανατο και πως θα τον εκτε-
λουσαν τα ξημερωματα
.
.
.
20 ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΥ
.
[''ΤΟ ΕΙΔΩΛΟ'' ειναι το τελευταιο διηγημα απο
τα ''20 ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΥ''
,τα υπολοιπα διηγηματα ειναι δημοσιευμενα
σε παλαιοτερες αναρτησεις στο site]
.
..
απο τα ''20 ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΥ''
.
.
ΤΟ ΕΙΔΩΛΟ
.
Στον Μπορχες ειχε διαβασει πως βλεπουμε αντι-
στροφα.Τοτε το ειδωλο στον καθρεφτη ειναι το
υποκειμενο,που βλεπει,υπαρχει,κι αυτο,που ει-
ναι μπροστα στον καθρεφτη ειναι αυτο,που το
βλεπουν,το ειδωλο.Στις ακραιες συνεπειες αυτης
της υποθεσης:ο θανατος ειναι η ζωη και η ζωη ει-
ναι ο θανατος.Το πραγματικο δεντρο δεν ειναι ο
σπορος του,αλλα η λεξη ''δεντρο''.Ο δολοφονημενος
δεν δολοφονηθηκε, δολοφονησε.Δεν πιστευουμε
στον θεο,αλλα ο θεος πιστευει σε μας.Το Ψεμα ειναι
η Αληθεια,και η Αληθεια ειναι το Ψεμα.Η Ερωτηση
ειναι η Απαντηση,και η Απαντηση ειναι η Ερωτηση.
Το παιδι ειναι ο γονεας του και αντιστροφα ο γονεας
ειναι το παιδι του.Το γεμιζω κατι ειναι το αδειαζω
κατι,και αντιστροφα το αδειαζω κατι ειναι το γεμιζω
κατι.Δεν ταξιδευουμαι ,δεν παμε σε εναν τοπο,ο
τοπος ερχεται σε μας.Αυτο το γνωριζε απο τη
Θεωρια της Σχετικοτητας του Αινσταιν.
Η σιωπη ειναι ηχος,οπως στο εργο 4':33'' του Τζον
Κεητζ.Ο μουσικος καθεται στο πιανο και για 4 πρω-
τα λεπτα και 33 δευτερολεπτα δεν παιζει.Αυτο,που
ακουει ο ακροατης ειναι η σιωπη.
Πολλα ειναι τα παραδειγματα αυτης της υποθεσης
Επισης απο τον Πλατωνα εμαθε τη Θεωρια των
Ιδεων.Το πραγμα τραπεζι,η λεξη ''τραπεζι'',το
σχεδιο του τραπεζιου,η ζωγραφικη,η φωτογραφικη
απεικονιση του τραπεζιου,τα διαφορα σχηματα τρα-
πεζιων,τετραγωνα,ορθογωνια,οβαλ,ροτοντα,τρα-
πεζια καφενειου,τραπεζια εστιατοριου,γραφειου,
η περιγραφη του τραπεζιου,στον προφορικο λογο,
στην λογοτεχνια,...Ολα αυτα ειναι ατελεις εικονες,
ειδωλα της Απολυτης Ιδεας του τραπεζιου.
Στην ''Πολιτεια'' του Πλατωνα διαβασε τον μυθο
του σπηλαιου.Οι ανθρωποι καθονται αλυσσοδεμε-
νοι στα καθισματα τους μεσα σε μια σκοτεινη αι-
θουσα ενος σπηλαιου.Απο πισω τους,σ'εναν ψηλωτε-
ρα απ'το επιπεδο του σπηλαιου διαδρομο,περνουν οι
Ουσιες,οι Ιδεες των Οντων και ενα φως απο εκει
τις προβαλλει σαν σκιες μπροστα τους πανω σε μια
λεια επιφανεια,οθονη ,στα βραχια του σπηλαιου.
Αυτον τον μυθο τον εξομοιωσε με την εμπειρια
του κινηματογραφου.Κι εκει μεσα στην σκοτεινη
αιθουσα του κινηματογραφου οι ανθρωποι-θεατες
καθονται ακινητοποιημενοι στα καθισματα τους και
βλεπουν μπροστα τους πανω στην οθονη να προ-
βαλονται οι εικονες,οι σκηνες,της ταινιας,απο
την μηχανη της αιθουσας προβολης ψηλωτερα πισω
τους.
Στην φωτογραφια,σκεφτονταν,πως το ατομο,που ε-
βλεπε να ποζαρει εκει δεν υπαρχει πια εδω.Οπως
ηταν εκει δεν ειναι εδω.Οι παλαιοτεροι ανθρωποι απε-
φευγαν,φοβονταν,να φωτογραφηθουν.Πιστευαν πως
θα εχαναν τη ζωη τους αν αποτυπωνονταν σαν εικονα.
Αυτος ο φοβος,ισως εχει τη ριζα του,στον μυθο του
Περσεα και της Μεδουσας.Η Μεδουσα,γυναικα με φιδια
στο κεφαλι,μαρμαρωνε οποιον την κοιτουσε κατ'ευθειαν.
Ο Περσεας παλεψε μαζι της κοιτωντας την στην γυαλι-
σμενη ασπιδα του σαν καθρεφτη.Την νικησε αντικρυ-
ζοντας το Ειδωλο της.
Κατα καποιο τροπο η Απολυτη Πραγματικοτητα ειναι
Ευνουχιστικη,Αδυνατη,και την αντιμετωπιζουμε,την
ζουμε κατασκευαζοντας Εικονεςτης,Ειδωλα της.
Στα προιστορικα χρονια,το βλεπουμε αυτο απο τις εικο-
νες-βραχογραφιες στα σπηλαια του Λεσκω και της Αλτα-
μιρα,ο ανθρωπος,πριν κυνηγησει,εμπενε μεσα σε μια σπη-
λια.Εκει μεσα βαθεια σε μια σκοτεινη αιθουσα της,ανα-
βε δαδια,και ζωγραφιζε πανω στους τοιχους στις επι-
φανειες των βραχων τα ζωα,που θα κυνηγουσε.Σχεδιαζε
τον βισωνα με χοντρο περιγραμμα,και ανθρωπους-κυνη-
γους να τον τρυπουν με κονταρια.Ο ανθρωπος με αυτη
την ζωγραφικη αφηγηση,την αναπαρασταση του κυνη-
γιου εξορκιζε τον φοβο της εκδικησης των ζωων,που
θα χασουν τη ζωη τους στο κυνηγι.Μ'αυτη την τελετου-
ργικη πραξη-αναπαρασταση το κυνηγι του θα ηταν επιτυ-
χες.Αντιδρουσε ενστικτωδως,για να διατηρησει την Ουσια
του επρεπε να καταναλωσει,να μετεχει,να μετουσιωσει
αλλες Ουσιες,αλλα Οντα.
Εργαζονταν σαν ζωγραφος.Πιστευε πως ο Πραγματικος
κοσμος ισοδυναμει,ισοτροπει με τον Φαντασιακο Χωρο.
Τα καθετα,ορθα,κυπαρισσια σε μια εικονα ειναι τα ισο-
δυναμα Φαλλικα Συμβολα.Τα κυματα της θαλασσας,που
συνεχεια κυλουν, ειναι εικονα,ειδωλο,της αεναης Επιθυ-
μιας.
Του αρεσε να βλεπει στους καθρεφτες.Στο καθρεφτακι
του αυτοκινητο πανω στο παμπριζ,και στους εξωτερικους
καθρεφτες εβλεπε την εικονα της πραγματικοτητας να
απομακρυνεται πισω.Επισης στις βιτρινες των καταστημα-
των πανω στα τζαμια τους εβλεπε σε μια εικονα ταυτοχρο-
να ανθρωπους,αυτοκινητα,κτιρια.
Η συγχρονη αρχιτεκτονικη με τα γυαλινα κτιρια σαν καθρε-
φτες τον γοητευε πολυ.Την ιδια συγκινηση ενιωσε και με τα
χαρακτικα του Escher .Εκεινος,που ανεβαινει μια σκαλα,
ταυτοχρονα κατεβαινει την ιδια σκαλα.Η γυναικα στο
μπαλκονι βρισκεται ταυτοχρονα σε δυο πλευρες του κτι-
ριου.
Η ζωη του αλλαξε,πηρε αλλους δρομους.Εκανε φριχτες
πραξεις.Μεσα στη λαμψη του μαχαιριου ειδε την τελευ-
ται εικονα του δολοφονημενου.Ετσι μοιραια τελειωσε
εκεινη η πορεια της πτωσης.
Καποια πραγματα πολυ δυσκολα μπορει να τα αντιλη-
φθει καποιος.Μετα απο παρα πολυ καιρο αρχισε να
υποψιαζεται πως κατι συνεβαινε.Πολλες απο τις πραξεις
του ηταν ακατανοητες και του φαινονταν αναποφευκτες.
Κολυμπουσε στη θαλασσα κι ενιωθε εντονη την αγω-
νια του ναυαγου.Στην πολη βρισκονταν σε μερη,που δεν
ειχε κανενα λογο να βρεθει.Εκανε πολυ στενες σχεσεις με
ανθρωπους,και μια μερα ξαφνικα δεν τους ξαναβλεπε,
εχανε τα ιχνη τους,εξαφανιζονταν.Οπως στα εργα του
Νταλι και του Μαγκριτ:Το προσωπο σχηματιζεται απο
στοιχεια του τοπιου,και ταυτοχρονα διαλυεται στα στοι-
χεια του τοπιου..Η εικονα στον πινακα του καβαλετου
ειναι πιστη αναπαρασταση-συνεχεια του τοπιου,που
αναπαριστα εξω και πισω του.
Προσπαθησε να ερμηνευσει την κατασταση του.Φαινε-
ται πως βιωνε το πλαστο,το φανταστικο,σαν πραγματικο
και το αντιστροφο,το πραγματικο σαν φανταστικο,πλα-
στο.Ζουσε σε μια παραξενη Πραγματικοτητα:Πραγματι-
κοτητας και Μη-Πραγματικοτητας.
Σκεφτηκε να καταγραφει τα ονειρα του,εστω και αποσπα-
σματικα.Εκεινο δεν ηταν ευκολο.Πολλα ονειρα δεν τα θυ-
μονταν καθολου,η' θυμονταν ελαχιστα,αδυνατο να τα ανα-
συνθεσει.Επειτα φοβονταν μηπως καποια απ'αυτα τα ονει-
ρα δεν τα ειδε πραγματικα και τα φανταστηκε η' τα κατα-
σκευασε.Βεβαια αυτο πολυ λιγη σημασια ειχε στην κατα-
σταση,που βρισκονταν.Στη συγχιση Πραγματικου-Μη
Πραγματικου.
Σε καποιο ονειρο,που κατεγραψε,εβλεπε καποιον,το
προσωπο του δεν το εβλεπε,να τον αναγνωρισει.Εκεινος
ο ανθρωπος βρισκονταν μεσα σ'εναν τεραστιο πολυεδρι-
κο χωρο.Στις επιφανειες των πλευρων του ειχε καθρε-
φτες.Τα ειδωλα του και τα ειδωλα των ειδωλων του
ηταν απειρα μεσα στους καθρεφτες.Ειχε την εντυπωση
πως μεσα στα ειδωλα ηταν και το δικο του ειδωλο, και
αγωνιζονταν να βρει την Ουσια,το Ον,του οποιου ηταν
η Εικονα.Φοβονταν πως αν εκεινο εφευγε,εγκατελειπε
τον χωρο των πολλαπλων κατοπτρων,αυτοματα θα κατε-
ρεε η εικονα του,ο ιδιος,απο την κατασταση της υπαρ-
ξης στην κατασταση της ανυπαρξιας .
Ηταν ειδωλο ειδωλου ,που ηταν ειδωλο ειδωλου,που
ηταν ειδωλο ειδωλου,που ηταν...
Σ'αυτη την ιλιγγιωδη πτωση συγκρατηθηκε απο την
σκεψη του Καρτεσιου.''Σκεφτομαι,αρα Υπαρχω''
Πολυ γρηγορα ομως κατερευσε αυτη η σκεψη του.
Πολυ πιθανον το Αιτιο,η Ουσια,της υπαρξης του να πολ-
πλασιαζει τις σκεψεις του,τις ιδεες του,τις διανοη-
τικες του ικανοτητες σε ολοκληρη την κατιουσα
ακολουθια των ειδων του.Τοτε ειναι δυνατον ανε-
βαινοντας αντιστροφα την σειρα των ειδωλων να
καταληγουμε στο Αρχικο Κινουν,στο Αρχικο Αιτιο.
Ετσι μπορουσε να μαθει πως ηταν δομημενο.
Γνωριζε τις εκφρασεις,τις εμφανισεις του:στη φυση,
στον ανθρωπο,στην κοινωνια,στην πολιτικη,στην επι-
στημη,στην ιδεολογια,στην φιλοσοφια,στην τεχνη,
στην λογοτεχνια,στην καθημερινοτητα,στην αγαπη,
στο μισος,στην φιλοδοξια,στην ευτυχια,στην σκληρο-
τητα,στην αληθεια,στο ψεμα,στην πιστη,στην δυ-
στυχια,στην χαρα,...,στο συμπαν.
Απο αυτο το τεραστιο κατοπτρικο συστημα μπορου-
σε να εξαγει ενα τεραστιο αριθμο συνεπαγωγων,
απο τις πιο απλες μεχρι τις απειρα πολυπλοκες .
Σε μια απλη συνεπαγωγη η ακολουθια των ειδωλων
ειναι μια πλανη,δεν υπαρχει.
Μια πολυπλοκη συνεπαγωγη θα ηταν ,ολα τα
διαφορετικα ''ειναι''-Ειδωλα,και το δικο του
''ειναι''-Ειδωλο,να ειναι το εργο καποιου ιδιοφυ-
ους συγγραφεα.Ενα Κειμενο.
Μεσα σ'αυτη τη Λογοτεχνια υπηρξε ο ηρωας ενος
ατυνομικου διηγηματος.
Η φαντασια αυτου του κοσμου οφειλεται στην
φαντασια εκεινου του Συγγραφεα.Η αχρειοτητα του
στην παρανοικοτητα του,η παραδοξοτηττα του στην
λογικη του συγκροτηση,οι αντιφασεις του στην λο-
γικη του ατελεια,...
Αυτο ομως το Συστημα Παραγωγης Κειμενων,μπορει
να δημιουργησει ενα Εργο,οπου ο ηρωας του να
αυτονομηται,να αυτενεργει,να αυτοοργανωνεται,να
επαναστατει να ξεφυγει απο το εσωτερικο του κειμε-
νου και να βρεθει στο εξωτερικο του. Ενα Κειμενο
του Αναποφασιστου,ο ηρωας ειναι ηρωας εντος του
κειμενου η' δρα σ ανεξαρτητα εκτος,σαν να μην
υπαρχει το Κειμενο.
Οπως στο Θεωρημα του Αναποφασιστου του Godel,
ποτε δεν θα αποδειχθει αν ειναι ψευδης η' αληθης η
υπαρξη του Κειμενου.
Μια απο τις πιο παραλογες συνεπαγωγες,δεν ηξερε
αν ηταν η πιο παραλογη,ηταν η σκεψη του να ηταν η
σκεψη ενος αλλου,στο εσωτερικου του ιδιου συστη-
ματος μ'αυτον.Αυτο,που φανταστηκε σαν το Συνολο
να ηταν το Μερος.Μπορει,οπως υπαρχουν δισεκατο-
μυρια ηλιακα συστηματα στον γαλαξια μας και δισε-
κατομυρια γαλαξιες στο συμπαν,ετσι μπορει να
υπαρχουν απειρα εγκιβωτισμενα συστηματα κατα-
πτρων,το ενα μεσα στο αλλο,.Ολα αυτα να αποτελουν
ενα τεραστιο Υπερ-Συνολο,Και αυτο το Υπερ-Συνολο
να αντανακλαται απειρα,και αυτο...Στο τελος αυτης
της λαβυρινθωδους συνεπαγωγης ισως,σκεφτηκε,να
βρισκεται το Παραδοξο του Rusell:
''Να κατασκευασθει το Συνολο Ολων των Συνολων''
Οταν καποιον αλλον συνελαβαν για το εγκλημα του
δεν παραξενευτηκε.Πιο παραξενο του φανηκε,που το
εμαθε,να μαθεις για κατι,που ειναι αδυνατο να μαθεις.
Ομως,σκεφτηκε,πως κι εκεινο μπορουσε να συμβει.
Μονο τοτε ανησυχησε σοβαρα οταν εμαθε πως τον αλ-
λο τον καταδικασαν σε θανατο και πως θα τον εκτε-
λουσαν τα ξημερωματα
.
.
Κυριακή 12 Δεκεμβρίου 2010
PROMETHEUS BOUND [ ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ ΔΕΣΜΩΤΗΣ ]Music-Animation-Paintings by c.n.couvelis
.
.
ποντιων τε κυματων
ανηριθμον γελασμα
ΑΙΣΧΥΛΟΥ :''ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ ΔΕΣΜΩΤΗΣ
.
PROMETHEUS BOUND [ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ ΔΕΣΜΩΤΗΣ]
Music-Animation by c.n.couvelis
.
.
Music Electronic Composition
''Prometheus Bound''[[Προμηθευς Δεσμωτης]
Compositor:c.n.couvelis
Time duration:4 min 5 sec
.
.
PROMETHEUS BOUND [ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ ΔΕΣΜΩΤΗΣ]
Music - Paintings by c.n.couvelis
.
.
Music Electronic Composition
''Alteration''[Παραλλαγη]
Compositor:c.n.couvelis
Time duration:2 min 19 sec
.
.
.
ποντιων τε κυματων
ανηριθμον γελασμα
ΑΙΣΧΥΛΟΥ :''ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ ΔΕΣΜΩΤΗΣ
.
PROMETHEUS BOUND [ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ ΔΕΣΜΩΤΗΣ]
Music-Animation by c.n.couvelis
.
.
Music Electronic Composition
''Prometheus Bound''[[Προμηθευς Δεσμωτης]
Compositor:c.n.couvelis
Time duration:4 min 5 sec
.
.
PROMETHEUS BOUND [ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ ΔΕΣΜΩΤΗΣ]
Music - Paintings by c.n.couvelis
.
.
Music Electronic Composition
''Alteration''[Παραλλαγη]
Compositor:c.n.couvelis
Time duration:2 min 19 sec
.
.
GREEK POETRY [ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΠΡΟΜΗΘΕΑ Η' ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ,ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΟ ΧΡΟΝΙΚΟ]
.
.
ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΠΡΟΜΗΘΕΑ
[Η' ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ,ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΟ ΧΡΟΝΙΚΟ]
.
σε ποια ερημια της Ιστοριας μας
αετος ετρωγε βραχιονας και παγετοι
εσπαγαν πηλινους σβωλους
ανθρωπων μας;
πιο κατω η λυρικη του τοπιου
ισορροπημενη με πορφυρα συννεφα
υπολειματα ηφαιστειων εκρηξεων,
δεν σηκωσαμε τα ματια να δουμε
δεν μας αφηναν βαριες οι σκιες μας
επιμηκεις κοντα στα κυπαρισσια,εκει
που χασαμε τον μικροτερο
κλειδωσαμε τα λογια μας,βουβα
αντικρυσαμε τη μανα του,
τρυπησαν με συρματα τα χερια του
με πετρινες σφηνες ανοιξαν την κοιλια
βρηκαν την βιβλιοθηκη του,αρπαξαν
τα βιβλια,τα πεταξαν να καουν
στην φωτια ιδεοληψεων,
ψευτολογιζοντες μας επεισαν,
οχι για πολυ,οταν ειδαμε καθαρα
με πετρες και ξυλα τους κυνηγησαμε,
θα ξαναρθουν ειπαν,το ξεραμε,
παντα ερχονται,και παντα τους διωχνουμε,
νικη μας αυτα τα διαλειματα της ανταρσιας μας,
τρυπωνοντας στις αρπες του αερα
το πουλι χτυπαει τα φτερα του
με νοτες ποτιζουμε τα φυτα μας
διαφανη μερα τρωγοντας
δεχομαστε την λυρικη,αν μας κανει
να σκεφτομαστε,συμμετρα
ασυμμετρα τα τοπια μας,
τραπεζια ιδεων,
σπαζοντας κοχυλια προσφαγιζουμε τη θαλασσα
να παρουμε για Προμηθεα ,τον Ανδρεα Εμπειρικο
η' τον Ευγενικο Οδυσσεα Ανδρουτσο Νικο Εγγονοπουλο,
εδω μεσα στο αμπελι μας,την ωρα του τρυγου
ακουστηκε φωνη ανθρωπου απο την Μικρα Ασια
η' την Υδρα η' τα Σφακια η' την Πελλα
η' την Ακαρνανια,
με τυφοειδη πυρετο χαθηκε ο Αλεξανδρος στην Βαβυλωνα
με πιστολι ο Ποιητης Κωστας Καρυωτακης στην Πρεβεζα
κι εσυ,ενας Προμηθεας θα γλυτωνες;
Μετα τον Κατακλυσμο ,ριχνοντας
πετρα πισω η Πυρρα εκανε εσενα,Ελενη
ριχνοντας
πετρα πισω ο Δευκαλιων εκανε εμενα
μ'αυτες τις πετρες με λιθοβολισες ,
ο αετος μια επινοηση των ποιητων ηταν
.
αληθεια ειναι η πατριδα μου
ανηριθμα κυματα γελαστεα
.
.
.
ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΠΡΟΜΗΘΕΑ
[Η' ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ,ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΟ ΧΡΟΝΙΚΟ]
.
σε ποια ερημια της Ιστοριας μας
αετος ετρωγε βραχιονας και παγετοι
εσπαγαν πηλινους σβωλους
ανθρωπων μας;
πιο κατω η λυρικη του τοπιου
ισορροπημενη με πορφυρα συννεφα
υπολειματα ηφαιστειων εκρηξεων,
δεν σηκωσαμε τα ματια να δουμε
δεν μας αφηναν βαριες οι σκιες μας
επιμηκεις κοντα στα κυπαρισσια,εκει
που χασαμε τον μικροτερο
κλειδωσαμε τα λογια μας,βουβα
αντικρυσαμε τη μανα του,
τρυπησαν με συρματα τα χερια του
με πετρινες σφηνες ανοιξαν την κοιλια
βρηκαν την βιβλιοθηκη του,αρπαξαν
τα βιβλια,τα πεταξαν να καουν
στην φωτια ιδεοληψεων,
ψευτολογιζοντες μας επεισαν,
οχι για πολυ,οταν ειδαμε καθαρα
με πετρες και ξυλα τους κυνηγησαμε,
θα ξαναρθουν ειπαν,το ξεραμε,
παντα ερχονται,και παντα τους διωχνουμε,
νικη μας αυτα τα διαλειματα της ανταρσιας μας,
τρυπωνοντας στις αρπες του αερα
το πουλι χτυπαει τα φτερα του
με νοτες ποτιζουμε τα φυτα μας
διαφανη μερα τρωγοντας
δεχομαστε την λυρικη,αν μας κανει
να σκεφτομαστε,συμμετρα
ασυμμετρα τα τοπια μας,
τραπεζια ιδεων,
σπαζοντας κοχυλια προσφαγιζουμε τη θαλασσα
να παρουμε για Προμηθεα ,τον Ανδρεα Εμπειρικο
η' τον Ευγενικο Οδυσσεα Ανδρουτσο Νικο Εγγονοπουλο,
εδω μεσα στο αμπελι μας,την ωρα του τρυγου
ακουστηκε φωνη ανθρωπου απο την Μικρα Ασια
η' την Υδρα η' τα Σφακια η' την Πελλα
η' την Ακαρνανια,
με τυφοειδη πυρετο χαθηκε ο Αλεξανδρος στην Βαβυλωνα
με πιστολι ο Ποιητης Κωστας Καρυωτακης στην Πρεβεζα
κι εσυ,ενας Προμηθεας θα γλυτωνες;
Μετα τον Κατακλυσμο ,ριχνοντας
πετρα πισω η Πυρρα εκανε εσενα,Ελενη
ριχνοντας
πετρα πισω ο Δευκαλιων εκανε εμενα
μ'αυτες τις πετρες με λιθοβολισες ,
ο αετος μια επινοηση των ποιητων ηταν
.
αληθεια ειναι η πατριδα μου
ανηριθμα κυματα γελαστεα
.
.
Morning Waking [ Mahera Xiromero Greece ]Πρωινο Ξυπνημα [ Μαχαιρα Ξηρομερο]8 Δεκεμβριου 2010
.
Morning Waking[Mahera Xiromero Greece]Πρωινο Ξυπνημα[Μαχαιρα Ξηρομερο]
8 Δεκεμβριου 2010
.
.
.
Morning Waking[Mahera Xiromero Greece]Πρωινο Ξυπνημα[Μαχαιρα Ξηρομερο]
8 Δεκεμβριου 2010
.
.
.
LITERATURE[-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ]-NARRATIONS [STORIES ] OF FANTASTIC LITERATURE- [20 ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΥ ]-Χ.Ν.ΚΟΥΒΕΛΗΣ[C.N.COUVELIS]- Η ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ
.
.
20 ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΥ
.
.
απο τα ''20 ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΥ ''
.
.
Η ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ
.
Απο πολυ καιρο ειχε την προαισθηση οτι κατι θα
του συνεβαινε και θ'αλλαζε τη ζωη του.Οχι κατι
επαγγελματικο,η' συναισθηματικο,αφου εκεινα δεν
τα θεωρουσε σημαντικα .
Εκεινη τη μερα ξυπνησε και αισθανονταν παρα-
ξενα,μια ευφορια,σαν να ειχε αποδρασει απο τα φυ-
σικα ορια.Ακουσε την μητερα του να τον φωναζει,
να σηκωθει απ'το κρεβατι,να παει στη δουλεια στο
γραφειο,ειχε αργησει.Μην περνωντας απαντηση
μπηκε στην κρεβατοκαμαρα του.Δεν τον ειδε εκει,
και σκεφτηκε πως θα ηταν στο μπανιο.Σταθηκε μπρο-
στα στην κλειστη πορτα του μπανιου.Δεν ακουσε
θορυβο.Φωναξε.Δεν πηρε απαντηση και ανοιξε
την πορτα.Ανησυχησε πολυ γιατι δεν τον βρηκε εκει
μεσα.Κοιταξε καλα,δεν ηταν κατι,μια βρεγμενη πε-
τσετα,ενα αρωμα κολωνιας στον αερα,κατι,που να
δειχνει πως μπηκε να πλυθει και να ξυρισθει.
Γυρισε στο δωματιο του,κοιταξε καλα,δεν ηταν με-
σα.Ετρεξε στο σαλονι και πηρε τηλεφωνο στο
γραφειο του.Απο την αγωνια της εκανε λαθος στον
αριθμο.Ξαναπηρε παλι.Αυτη τη φορα δεν εκανε λα-
θος,της απαντησε η τηλεφωνητρια της εταιρειας.
Ρωτησε για τον γυιο της,αν ηταν στο γραφειο.Η
κοπελλα της ειπε πως δεν ειχε ερθει ακομα,ισως
ηταν στο δρομο.Την ευχαριστησε και εκλεισε το
τηλεφωνο.
Ξαναπηρε στο γραφειο μετα απο μιση ωρα.Της
απαντησαν,πως δεν ειχε ερθει.
Ξαναπηρε τηλεφωνο το μεσημερι.Ζητησε συγνωμη
για την ενοχληση,ανησυχουσε.Της ειπαν ευγενικα
πως ο γυιος της εκεινη τη μερα δεν πηγε για δου-
λεια.
Αδικα τον περιμενε να επιστρεψει στο σπιτι το απο-
γευμα να φανε μαζι.Κρατησε το τραπεζι στρωμενο,
δεν εφαγε,τα φαγητα δεν τα πηρε,τον περιμενε μεχρι
αργα την νυχτα.Κοιμηθηκε στην πολυθρονα διπλα.
Οταν ξυπνησε αμεσως σηκωθηκε και ετρεξε γεματη
αγωνια στο δωματιο του,μπορει να ειχε γυρισει την
νυχτα,την βρηκε κοιμισμενη και δεν την ξυπνησε .
Πηγε να τρελλαθει,δεν τον βρηκε εκει μεσα,το κρε-
βατι του απειραχτο.
Απο το γραφειο την πηραν τηλεφωνο και ρωτησαν
να μαθουν τι συμβαινει.Τους απαντησε,πως παει να
τρελλαθει,ο γυιος της δεν κοιμηθηκε σπιτι,δεν γυρισε,
εχει να τον δει απο προχθες και ανησυχει πολυ για
την τυχη του.
Αργοτερα την επισκεφθηκαν καποιοι στενοι
συγγενεις,οταν πληροφορηθηκαν το γεγονος,και
προσπαθησαν να της δωσουν κουραγιο,να μην ανη-
συχει και να μην βαζει το κακο στο νου της.Εκεινη
ηταν απελπισμενη και εκλαιγε απαρηγορητη.Δεν
ειχε αλλον απ'αυτον στον κοσμο,
Οταν εφυγαν εκεινος βγηκε απ'το μερος,που ειχε
κρυφτει να κανει μια βολτα.Ανεβηκε τον καθετο
τοιχο,στην κορυφη του προχωρησε στο οριζοντιο
επιπεδο της οροφης,στο κεντρο της κατηφορισε στη
μεταλλικη αλυσιδα,απ'την οποια κρεμονταν το πο-
λυφωτο και τελειωσε την περιπλανηση του στο
τραπεζακι του χωλ,με το γυαλινο ανθοδοχειο.
Στην προηγουμενη κατασταση του το σωμα του
διακρινονταν,ξεχωριζε,απο τον κοσμο γυρω του.
Αυτος ,και τα πραγματα γυρω του.Στην καινουρ-
για του κατασταση δεν ξεχωριζει απ'τον πραγμα-
τικο κοσμο,χωρις κενα και διαχωρισμους, στον
χωρο και στον χρονο.Δεν ενιωθε ιλιγγο,αντιθετα
ενιωθε πληροτητα.Ο χρονος ειχε αλλα διαφορετι-
κα χαραχτηριστκα απο τον συμβατικο χρονο.
Η αντιφαση και η παραδοξοτητα ηταν συμφυτες
θεμελιωδεις καταστασεις εκεινης της πραγματι-
κοτητας.Αν ηταν στο παρον δεν ειχε καμια ανα-
μνηση του παρελθοντος και το μελλον δεν ειχε
εννοια.Επισης θυμονταν το παρελθον ενος παρον-
τος αγνωστου και ειχε την ιδεα του παραξενου μελ-
λοντος του.
Εβλεπε,με την ιδιαιτερη οραση,που ειχε,τη μητερα
του να περιφερεται στο σπιτι στενοχωρημενη ,πο-
λυ λυπημενη.Προσπαθησε να βρει τροπους να
κανει αισθητη την παρουσια του,να τον καταλαβει,
που βρισκεται.Δεν ηταν ευκολο.Δεν μπορουσε να με-
τακινησει καποιο αντικειμενο,ενα τραπεζι μια καρεκλα,
να κανει καποιο ηχο,ενα θορυβο,να σπασει ενα φλυτ-
ζανι του καφε.Την εβλεπε τις νυχτες να ξαγρυπναει,
να τρεχει στο δωματιο του,να κοιταζει αν ειναι μεσα,
επειτα πηγαινε στην κουζινα,καθονταν στην καρεκλα,
ακουμπουσε το κεφαλι της στα δυο της χερια.Εκλαιγε,
και καθονταν ωρες ακινητη σ'αυτη τη σταση.Εκεινος
εφτανε μεχρι εκει και τα εβλεπε.
Εκεινη ειχε στον κοσμο,τον πατερα τον εχασαν νωρις,
οταν ηταν ακομα μικρο παιδι.Δεν ξαναπαντρευτηκε.
Θυμονταν πως καποτε μαζι τους ζουσε ενας αλλος
αντρας.Την χτυπουσε και την εβριζε.Καποια μερα
εκεινος ο αντρας δεν γυρισε σπιτι ,εξαφανισθηκε και
δεν τον ξαναειδαν απο τοτε.Σπουδασε οικονομικα,και
μετα τις σπουδες επιασε δουλεια σε μια εταιρεια
εισαγωγων-εξαγωγων.
Πρωτη φορα απο εκεινο το πρωινο βρεθηκε στον
εξωτερικο τοιχο του σπιτιου ,δυτικα.Ξαφνικα ενιωσε
μεγαλο φοβο,σταματησε την περιπλανηση του και
γυρισε μεσα στο σπτι.Θυμηθηκε[αν το ''θυμηθηκε''
ειναι σωστο στην κατασταση του]ενα συμβαν της
παιδικης του ηλικιας.Ενα μικρο παιδι χαθηκε και
το εψαχναν μερες να το βρουν .Τελικα το βρηκαν
πεθαμενο στο δασος,μεσα στη κουφαλα ενος δεν-
τρου,που ειχε μπει να προφυλαχθει απο το κρυο..
Αυτο τον φοβισε και σταματησε την περιπλανηση
του.
Μια μερα,λιγο πριν το μεσημερι, οι συναδελφοι του
στο γραφειο επισκεφθηκαν τη μητερα του στο σπι-
τι.Της εσφιξαν το χερι,την αγκαλιασαν και την φιλη-
σαν.Ηταν ολοι τους συγκινημενοι.Καθισαν ωρα να
την παρηγορησουν.
Ξαφνικα η γραμματεας της εταιρειας,μια ομορφη κο-
πελλα,σηκωσε το δακτυλο και εδειξε κατι,μικροσκο-
πικο σαν τελεια.
''Νατος,εκει ,ψηλα,στον τοιχο,λιγο πιο απ'το παραθυ-
ρο.Αυτος ειναι,ο Κ..'',φωναξε.
Σηκωσαν τα ματια,κοιταξαν,δεν καταλαβαν.Απο τη
θεση,που βρισκονταν ειδε τα λυπημενα ματια της
μητερας του να κοιταζουν προς το μερος του.Πολυ
δυσκολα εκεινη συγκρατηθηκε,δεν ειπε τιποτα.
Οταν οι συναδελφοι του εφυγαν απο το σπιτι,την ειδε
να ειναι ηρεμη,σαν να περασε ο εφιαλτης .
.
.
.
20 ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΥ
.
.απο τα ''20 ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΥ ''
.
.
Η ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ
.
Απο πολυ καιρο ειχε την προαισθηση οτι κατι θα
του συνεβαινε και θ'αλλαζε τη ζωη του.Οχι κατι
επαγγελματικο,η' συναισθηματικο,αφου εκεινα δεν
τα θεωρουσε σημαντικα .
Εκεινη τη μερα ξυπνησε και αισθανονταν παρα-
ξενα,μια ευφορια,σαν να ειχε αποδρασει απο τα φυ-
σικα ορια.Ακουσε την μητερα του να τον φωναζει,
να σηκωθει απ'το κρεβατι,να παει στη δουλεια στο
γραφειο,ειχε αργησει.Μην περνωντας απαντηση
μπηκε στην κρεβατοκαμαρα του.Δεν τον ειδε εκει,
και σκεφτηκε πως θα ηταν στο μπανιο.Σταθηκε μπρο-
στα στην κλειστη πορτα του μπανιου.Δεν ακουσε
θορυβο.Φωναξε.Δεν πηρε απαντηση και ανοιξε
την πορτα.Ανησυχησε πολυ γιατι δεν τον βρηκε εκει
μεσα.Κοιταξε καλα,δεν ηταν κατι,μια βρεγμενη πε-
τσετα,ενα αρωμα κολωνιας στον αερα,κατι,που να
δειχνει πως μπηκε να πλυθει και να ξυρισθει.
Γυρισε στο δωματιο του,κοιταξε καλα,δεν ηταν με-
σα.Ετρεξε στο σαλονι και πηρε τηλεφωνο στο
γραφειο του.Απο την αγωνια της εκανε λαθος στον
αριθμο.Ξαναπηρε παλι.Αυτη τη φορα δεν εκανε λα-
θος,της απαντησε η τηλεφωνητρια της εταιρειας.
Ρωτησε για τον γυιο της,αν ηταν στο γραφειο.Η
κοπελλα της ειπε πως δεν ειχε ερθει ακομα,ισως
ηταν στο δρομο.Την ευχαριστησε και εκλεισε το
τηλεφωνο.
Ξαναπηρε στο γραφειο μετα απο μιση ωρα.Της
απαντησαν,πως δεν ειχε ερθει.
Ξαναπηρε τηλεφωνο το μεσημερι.Ζητησε συγνωμη
για την ενοχληση,ανησυχουσε.Της ειπαν ευγενικα
πως ο γυιος της εκεινη τη μερα δεν πηγε για δου-
λεια.
Αδικα τον περιμενε να επιστρεψει στο σπιτι το απο-
γευμα να φανε μαζι.Κρατησε το τραπεζι στρωμενο,
δεν εφαγε,τα φαγητα δεν τα πηρε,τον περιμενε μεχρι
αργα την νυχτα.Κοιμηθηκε στην πολυθρονα διπλα.
Οταν ξυπνησε αμεσως σηκωθηκε και ετρεξε γεματη
αγωνια στο δωματιο του,μπορει να ειχε γυρισει την
νυχτα,την βρηκε κοιμισμενη και δεν την ξυπνησε .
Πηγε να τρελλαθει,δεν τον βρηκε εκει μεσα,το κρε-
βατι του απειραχτο.
Απο το γραφειο την πηραν τηλεφωνο και ρωτησαν
να μαθουν τι συμβαινει.Τους απαντησε,πως παει να
τρελλαθει,ο γυιος της δεν κοιμηθηκε σπιτι,δεν γυρισε,
εχει να τον δει απο προχθες και ανησυχει πολυ για
την τυχη του.
Αργοτερα την επισκεφθηκαν καποιοι στενοι
συγγενεις,οταν πληροφορηθηκαν το γεγονος,και
προσπαθησαν να της δωσουν κουραγιο,να μην ανη-
συχει και να μην βαζει το κακο στο νου της.Εκεινη
ηταν απελπισμενη και εκλαιγε απαρηγορητη.Δεν
ειχε αλλον απ'αυτον στον κοσμο,
Οταν εφυγαν εκεινος βγηκε απ'το μερος,που ειχε
κρυφτει να κανει μια βολτα.Ανεβηκε τον καθετο
τοιχο,στην κορυφη του προχωρησε στο οριζοντιο
επιπεδο της οροφης,στο κεντρο της κατηφορισε στη
μεταλλικη αλυσιδα,απ'την οποια κρεμονταν το πο-
λυφωτο και τελειωσε την περιπλανηση του στο
τραπεζακι του χωλ,με το γυαλινο ανθοδοχειο.
Στην προηγουμενη κατασταση του το σωμα του
διακρινονταν,ξεχωριζε,απο τον κοσμο γυρω του.
Αυτος ,και τα πραγματα γυρω του.Στην καινουρ-
για του κατασταση δεν ξεχωριζει απ'τον πραγμα-
τικο κοσμο,χωρις κενα και διαχωρισμους, στον
χωρο και στον χρονο.Δεν ενιωθε ιλιγγο,αντιθετα
ενιωθε πληροτητα.Ο χρονος ειχε αλλα διαφορετι-
κα χαραχτηριστκα απο τον συμβατικο χρονο.
Η αντιφαση και η παραδοξοτητα ηταν συμφυτες
θεμελιωδεις καταστασεις εκεινης της πραγματι-
κοτητας.Αν ηταν στο παρον δεν ειχε καμια ανα-
μνηση του παρελθοντος και το μελλον δεν ειχε
εννοια.Επισης θυμονταν το παρελθον ενος παρον-
τος αγνωστου και ειχε την ιδεα του παραξενου μελ-
λοντος του.
Εβλεπε,με την ιδιαιτερη οραση,που ειχε,τη μητερα
του να περιφερεται στο σπιτι στενοχωρημενη ,πο-
λυ λυπημενη.Προσπαθησε να βρει τροπους να
κανει αισθητη την παρουσια του,να τον καταλαβει,
που βρισκεται.Δεν ηταν ευκολο.Δεν μπορουσε να με-
τακινησει καποιο αντικειμενο,ενα τραπεζι μια καρεκλα,
να κανει καποιο ηχο,ενα θορυβο,να σπασει ενα φλυτ-
ζανι του καφε.Την εβλεπε τις νυχτες να ξαγρυπναει,
να τρεχει στο δωματιο του,να κοιταζει αν ειναι μεσα,
επειτα πηγαινε στην κουζινα,καθονταν στην καρεκλα,
ακουμπουσε το κεφαλι της στα δυο της χερια.Εκλαιγε,
και καθονταν ωρες ακινητη σ'αυτη τη σταση.Εκεινος
εφτανε μεχρι εκει και τα εβλεπε.
Εκεινη ειχε στον κοσμο,τον πατερα τον εχασαν νωρις,
οταν ηταν ακομα μικρο παιδι.Δεν ξαναπαντρευτηκε.
Θυμονταν πως καποτε μαζι τους ζουσε ενας αλλος
αντρας.Την χτυπουσε και την εβριζε.Καποια μερα
εκεινος ο αντρας δεν γυρισε σπιτι ,εξαφανισθηκε και
δεν τον ξαναειδαν απο τοτε.Σπουδασε οικονομικα,και
μετα τις σπουδες επιασε δουλεια σε μια εταιρεια
εισαγωγων-εξαγωγων.
Πρωτη φορα απο εκεινο το πρωινο βρεθηκε στον
εξωτερικο τοιχο του σπιτιου ,δυτικα.Ξαφνικα ενιωσε
μεγαλο φοβο,σταματησε την περιπλανηση του και
γυρισε μεσα στο σπτι.Θυμηθηκε[αν το ''θυμηθηκε''
ειναι σωστο στην κατασταση του]ενα συμβαν της
παιδικης του ηλικιας.Ενα μικρο παιδι χαθηκε και
το εψαχναν μερες να το βρουν .Τελικα το βρηκαν
πεθαμενο στο δασος,μεσα στη κουφαλα ενος δεν-
τρου,που ειχε μπει να προφυλαχθει απο το κρυο..
Αυτο τον φοβισε και σταματησε την περιπλανηση
του.
Μια μερα,λιγο πριν το μεσημερι, οι συναδελφοι του
στο γραφειο επισκεφθηκαν τη μητερα του στο σπι-
τι.Της εσφιξαν το χερι,την αγκαλιασαν και την φιλη-
σαν.Ηταν ολοι τους συγκινημενοι.Καθισαν ωρα να
την παρηγορησουν.
Ξαφνικα η γραμματεας της εταιρειας,μια ομορφη κο-
πελλα,σηκωσε το δακτυλο και εδειξε κατι,μικροσκο-
πικο σαν τελεια.
''Νατος,εκει ,ψηλα,στον τοιχο,λιγο πιο απ'το παραθυ-
ρο.Αυτος ειναι,ο Κ..'',φωναξε.
Σηκωσαν τα ματια,κοιταξαν,δεν καταλαβαν.Απο τη
θεση,που βρισκονταν ειδε τα λυπημενα ματια της
μητερας του να κοιταζουν προς το μερος του.Πολυ
δυσκολα εκεινη συγκρατηθηκε,δεν ειπε τιποτα.
Οταν οι συναδελφοι του εφυγαν απο το σπιτι,την ειδε
να ειναι ηρεμη,σαν να περασε ο εφιαλτης .
.
.
Δευτέρα 6 Δεκεμβρίου 2010
GREEK POETRY [ THESSALONIKI]ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ , ΥΠΕΡΔΥΝΑΜΗ ΠΟΙΗΣΗΣ-THESSALONIKI[Voices of a Greek City[Electronic Music Composition]
.
.
THESSALONIKI[Voices of a Greek City]
Electronic Music Composition
[ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ]Φωνες μιας Εληνικης Πολης
[Ηλεκτρονικη Μουσικη Συνθεση]
Phasing on Steve Reich's Piano Phase
By C.N.COUVELIS
.
.
[1]
.
.
[2]
.
.
Θεσσαλονικη [Φωνες μιας Πολης]
Thessaloniki[Voices of a Greek City]
Phasing on Steve Reich's Piano Phase
[Ηλεκτρονικη Μουσικη Συνθεση]
Electronic Music Composition
Compositor[Συνθετης]Χ.Ν.Κουβελης]C.N.Couvelis
Total time duration[Συνολικη διαρκεια]84 min
.
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ [ Απο -Στασεις μιας Πολης]
Αξελερε-Ρελαντι
.
.
.
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ,ΥΠΕΡΔΥΝΑΜΗ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
.
Κι εγω που γραφω αυτα,εκανα ενοικιαστης
στην Ιουλιανου στην Πετροπουλακιδων
στην Αριστομενους.
.
Σ'εκεινον τον Γ' Ιερο Πολεμο ενικησεν ο Φιλιππος Β'
με το Κοινον των Θεσσαλων εκεινους τους αντιπαλους
των Φερων και τους Φωκεους συμμαχους των
και την κορη του απο την θεσσαλη Νικησιπολη
την ειπε Θεσσαλονικη κι εγινε επειτα η Πανελληνια
εκστρατεια του Αλεξανδρου μεχρι τον Ινδο ποταμο
και τελειωσε και στην πατριδα θελει τον θρονο
ο Κασσανδρος γαμπρος του πεθαμενου ενδοξου
βασιλια και για να φανει σπουδαιος ιδρυσε στ'ονομα
της γυναικας του την Θεσσαλονικη απο 26 πολιχνες
και απο την αρχαια Θερμη το ετος 316/15 π.Χ
Τοσο μεγαλωσε η νεα πολη που ωχρηνε την Πελλα
και πολλους επιφανεις φιλοξενησε
το 273 π.Χ τον Αντιγονο Β' Γονατα σαν ηττηθηκε
απο τον Πυρρο και πηγε στην πολη να γλυτωσει
και να ανασυνταχθει κομματι λιγο
ηρθαν και Συροι και Αιγυπτιοι και Ιουδαιοι εμποροι
και κατωκησαν στη πολη να πλουτισουν
και το Βασιλειο των Αντιγονιδων το τελειωσε
ο ρωμαιος υπατος Λευκιος Αιμιλιος Παυλος το 168 π.Χ
και η πολη επαρχια και θεμα της Αυτοκρατοριας
την via Egnatia [αυτη που περπατας]την αρχισαν το 146
και την τελειωσαν το 120 π.Χ ,την Εγναντια Οδο,
οταν σε εμφυλια εχθρητα ηταν οι Δημοκρατικοι με
τους Αυτοκρατορικους στην πολη διαλεξαν
τους Αυτοκρατορικους και πηγαν με το μερος τους
και στην Ιστορια της Ρωμης νικησαν οι Δημοκρατικοι ,
Alea jacta est και δολοφονησαν τον Ιουλιο Καισαρα το 44 π.Χ,
και συ τεκνον,Βρουτε,και πανε τα veni,vidi,vici του
και το 42 π.Χ ο Αντωνιος και ο Οκταβιανος νικησαν
στους Φιλιππους,εδω κοντα μας,τον Βρουτο και
τον Κασσιο και η πολη τιτλοφορηθηκε Civitas Libera
ηρθαν και Ιουδαιοι και το 50 μ.Χ ο Παυλος
επιστολογραφει με Θεσσαλονικεις Αδελφους
στην τετραρχια ο Γαλεριος το 305 μ.Χ με αψιδα
θριαμβου στην Εγναντια,αυτην την Καμαρα,προπαγανδα
διαφημιση της νικης κατα Βαρβαρων και Περσων
και Δημητριων,εκτισε ανακτορο και Μαυσωλειο,αυτην
την Ροτοντα,στα χερια εκεινου του Θεοδoσιου Αγιος Γεωργιος,
σιγα μην το αφηνε μνημειο της Pax Romana,αλλωστε
στο imperium μαρτυρησε ο Δημητριος,
στα χρονια του Θεοδοσιου γλυτωσαμε απο τις ορδες των
απολιτιστων Γοτθων το 378 μ.Χ και σαν σταθεροποιηθηκε
εστειλε διαταγμα απ'την πολη μας,τελος οι εθνικες θρησκειες
και οι διαφοροι παγανισμοι,μωριες ανοησιες,νεα Θρησκεια
μια,α και τι φταιει αυτος αν εξεγερθηκαν κατα
της φρουρας του των Γοτθων του Βουτεριχου,ας
καθονταν καλα,να μην σφαγουν 7000 Θεσσαλονικεις
μεσα στον Ιπποδρομο,το 390,
το 324 ο Κωνσταντινος στην ρηξη του με τον Λικινιο
στον σκαπτο λιμενα ειχε πολλα καραβια και στρατο
οταν τον νικησε στην Χρυσουπολη τον εκλεισε στο
καστρο της Ακροπολης[της δικης μας,οχι της Αθηνας]
και τον δολόφονησε να γλυτωσει απο τις φιλοδοξιες του
και η πολιτικη και το συμφερον
θελησε το ασημαντο Βυζαντιο Βασιλευουσα
και την πολη την λαμπρη Συμβασιλευουσα,
δυο αιωνες σλαβοι με Αβαρους την πολεμουσαν
τους εκοψε τη φορα ο Αυτοκρατορας μας Ιουστινιανος ο Β'
ο Ρινοτμητος,θριαμβευτης κατα των Σλαβων μπηκε στην πολη,
το 688 εγιναν αυτα,
επειτα ηρθε το 904 και Σαρακηνοι του Λεοντα
Τριπολιτη,την πολιορκησαν την αλωσαν την λεηλατησαν
επειτα ηρθε το 1185 και ο διοικητης καποιος Δαυιδ
Κομνηνος το'βαλε στα ποδια και μπηκαν φυλα
Νορμανδων,τι να κανει αδυνατος ανθρωπος ηταν,
εικοσι χρονια το Βασιλειο της Θεσσαλονικης το ειχε
καποιος Βονιφατιος Μομφερατος την εποχη
της Αλωσης της Βασιλευουσας απο τους Φραγκους το 1204,
ηρθε το 1224 σειρα του Δεσποτη της Ηπειρου
Θεοδωρου Δουκα ,Βασιλευς Ρωμαιων στη Θεσσαλονικη,
πως να πανε τα πραγματα,να'χεις απεναντι την
Αυτοκρατορια της Νικαιας,απ'το κακο στο χειροτερο,
ηττα στη Κλοκοτνιτσα 1230 απο τον Βουλγαρο Ιωαννη
Ασσαν Β',παρηκμασαν ως το 1246 που ηρθε νικητης
τροπαιουχος ο Ιωαννης Γ' Δουκας Βατατζης,
πληθη αθλιων ρακενδυτων και πενητων προσφυγων
απο τις εχθρητες των Επιφανων Ευγενων εκεινου
του Μεγα Δουκα Αλεξιου Αποκαυκου με τον κυρ-
Ιωαννη Κατακουζηνο,τι διοικηση να κανουν
τετοιοι ματαιοδοξοι,και το 1342 στασιασαν οι Ζηλωτες,
με την Αννα της Σαβοιας υπερ του Αποκαυκου,μιλουσαν
για ελευθεριες και δικαιωματα,πατησαν σπιτια ευπορων
πλουσιων τα δηωσαν ,πηραν την εξουσια και στο
γυρισμα του 1349 τους ανετρεψαν,στα πραγματα τωρα
ηρθαν οι Ησυχαστες του Γρηγοριου Παλαμα,
Αρχιεπισκοπος της πολης ηταν,απαγορευσε κλασσικα
γραμματα και φιλοσοφιες αρχαιες,με μωριες και
ανοησιες θ'ασχολουμαστε τωρα,επειτα ανοιξαν
οι Σχολες στο Ορος Αθω,τεσσερα χρονια τους
πολιορκουσαν οι Οθωμανοι του Σουλτανου Βαγιαζητ Α',
και τι μπορουσαν να κανουν ανημποροι ως ηταν
τι να ωφελησει ο Αγιος,τι να ωφελησουν τα Υπερμαχω,
μοιραιο ηταν ,επεσαν το 1387
ως το 1402 ,τον Βαγιαζητ νικησε ο τρομερος Ταμερλανος
και στη πολη ηρθε μετα βαιων και κλαδων ο
εκλαμπροτατος Αυτοκρατορας Μανουηλ,δωρο για την
βοηθεια του στον Σουλειμαν Τσελεμπη γιο του Βαγιαζητ
στις εριδες των διαδοχων του θρονου,ενας αδυναμος
ανθρωπος ασχετος στα πολιτικα και τις διπλωματιες
τι φταει αν απο το 1420 οι Βενετοι για εφτα χρονια
παρηκμαζαν στην Εγναντια Οδο μεσα σε λαμψεις
σαπφειρων σε γαλερες και βεγγερες,επεσε η πολη
μεσα σε τρεις μερες,τοσο βασταξαν στην πολιορκια,
αρκετα για αδιαφορους ανθρωπους,δικα μας ειναι;
ξενα ειναι,παμε αλλου.
την 29 Μαρτιου το 1430 επεσε η αγαπημενη πολη
στους Οθωμανους για πεντε αιωνες εφορου ζωης υποτελεις
επαειν η Πολη επαρθηκεν η Σαλονικη
εσβηστην η Συμβασιλευουσα Πολη
και τον 15ο αιωνα εφτασαν κυνηγημενοι απο
την Ιβηρικη την Ισπανια και την Βορεια Ευρωπη
Εβραιοι ανθρωποι Ασκεναζιμ και Σεφαραδιτες
και πηρεν η πολη το προσωπο τους και εζησαν
και προοδευσαν με τους Ελληνες και τους αλλους,
και στην Πυρκαγια του 1917 τους εκαψαν,παει
η πολη,πανε χαθηκαν τα σπιτια τα καταστηματα
οι συναγωγες οι εκκλησιες,αφανισαν 72000 ψυχες,
το 1922-24 αλλαζαν τους ανθρωπους,τους πληθυσμους,
ηρθαν Μικρασιατες και Ποντιοι,Καλαμαρια,Μενεμενη,
Κορδελιο,Ευοσμος,γεμισε η Θεσσαλονικη προσφυγες
με τη Συνθηκη της Λωζανης
και φτανουμε στα χρονια του '30 και σ'εκεινον
τον δικτατορα οι εθνικιστες του καινε την φτωχογειτονια
του Καμπελ να εξοντωσουν Εβραιους και Ελληνες
της Φεντερασιον του Μπεναρογια,να δουνε,απο το 1908
να ζητουνε δικαια και στον ηλιο μοιρα,
τα χρονια ηρθαν διστυχα στην κατοχη στο γκετο
του Χιρς,πηραν τις περιουσιες των Εβραιων Γερμανοι
και Ελληνες συνεργατες,τελικα τους σαρωσαν σαν σκουπιδια
και τους εξοντωσαν στο Αουσβιτς και στο Μπεργκεν-
Μπελσεν,46000 ψυχες εξοντωσαν απ'την πολη
.
κι επειτα στις 22 Μαιου του 1963 τον Γρηγορη Λαμπρακη
το 14ο απο τα 18 παιδια του πατερα και της μανας του
.
και να σκεφτει κανεις πως αν ο σφετεριστης Κασσανδρος,
ανδρας μιας β' αδερφης του ενδοξου στρατηλατη Αλεξανδρου,
μιας ασημαντης πριγκιπισσας,για να φανει σπουδαιος
στους Μακεδονες και στη γυναικα του
δεν ιδρυε την πολη και δεν εδωνε το ονομα της
[ισως και σφοδρα ερωτοχτυπημενος να μην την χασει
υπεκυψε στην ματαιοδοξια της]
ισως για την Θεσσαλονικη να μην νοιαζονταν η Ιστορια
να μην την καταδεχονταν στον λαβυρινθο της
.
[ Μια γνωμη εκφερω,μια απλη αποψη ,ποια θα ηταν
η Ιστορια της Πολης αν την ονομαζαν
π.χ
Νικου -Γαβριηλ Πεντζικη Πολη; ]
.
Κι εγω που γραφω αυτα εκανα ενοικιαστης
στη Ιουλιανου στην Πετροπουλακιδων
στην Αριστομενους
.
.
.
THESSALONIKI[Voices of a Greek City]
Electronic Music Composition
[ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ]Φωνες μιας Εληνικης Πολης
[Ηλεκτρονικη Μουσικη Συνθεση]
Phasing on Steve Reich's Piano Phase
By C.N.COUVELIS
.
.
[1]
.
.
[2]
.
.
Θεσσαλονικη [Φωνες μιας Πολης]
Thessaloniki[Voices of a Greek City]
Phasing on Steve Reich's Piano Phase
[Ηλεκτρονικη Μουσικη Συνθεση]
Electronic Music Composition
Compositor[Συνθετης]Χ.Ν.Κουβελης]C.N.Couvelis
Total time duration[Συνολικη διαρκεια]84 min
.
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ [ Απο -Στασεις μιας Πολης]
Αξελερε-Ρελαντι
.
.
.
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ,ΥΠΕΡΔΥΝΑΜΗ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
.
Κι εγω που γραφω αυτα,εκανα ενοικιαστης
στην Ιουλιανου στην Πετροπουλακιδων
στην Αριστομενους.
.
Σ'εκεινον τον Γ' Ιερο Πολεμο ενικησεν ο Φιλιππος Β'
με το Κοινον των Θεσσαλων εκεινους τους αντιπαλους
των Φερων και τους Φωκεους συμμαχους των
και την κορη του απο την θεσσαλη Νικησιπολη
την ειπε Θεσσαλονικη κι εγινε επειτα η Πανελληνια
εκστρατεια του Αλεξανδρου μεχρι τον Ινδο ποταμο
και τελειωσε και στην πατριδα θελει τον θρονο
ο Κασσανδρος γαμπρος του πεθαμενου ενδοξου
βασιλια και για να φανει σπουδαιος ιδρυσε στ'ονομα
της γυναικας του την Θεσσαλονικη απο 26 πολιχνες
και απο την αρχαια Θερμη το ετος 316/15 π.Χ
Τοσο μεγαλωσε η νεα πολη που ωχρηνε την Πελλα
και πολλους επιφανεις φιλοξενησε
το 273 π.Χ τον Αντιγονο Β' Γονατα σαν ηττηθηκε
απο τον Πυρρο και πηγε στην πολη να γλυτωσει
και να ανασυνταχθει κομματι λιγο
ηρθαν και Συροι και Αιγυπτιοι και Ιουδαιοι εμποροι
και κατωκησαν στη πολη να πλουτισουν
και το Βασιλειο των Αντιγονιδων το τελειωσε
ο ρωμαιος υπατος Λευκιος Αιμιλιος Παυλος το 168 π.Χ
και η πολη επαρχια και θεμα της Αυτοκρατοριας
την via Egnatia [αυτη που περπατας]την αρχισαν το 146
και την τελειωσαν το 120 π.Χ ,την Εγναντια Οδο,
οταν σε εμφυλια εχθρητα ηταν οι Δημοκρατικοι με
τους Αυτοκρατορικους στην πολη διαλεξαν
τους Αυτοκρατορικους και πηγαν με το μερος τους
και στην Ιστορια της Ρωμης νικησαν οι Δημοκρατικοι ,
Alea jacta est και δολοφονησαν τον Ιουλιο Καισαρα το 44 π.Χ,
και συ τεκνον,Βρουτε,και πανε τα veni,vidi,vici του
και το 42 π.Χ ο Αντωνιος και ο Οκταβιανος νικησαν
στους Φιλιππους,εδω κοντα μας,τον Βρουτο και
τον Κασσιο και η πολη τιτλοφορηθηκε Civitas Libera
ηρθαν και Ιουδαιοι και το 50 μ.Χ ο Παυλος
επιστολογραφει με Θεσσαλονικεις Αδελφους
στην τετραρχια ο Γαλεριος το 305 μ.Χ με αψιδα
θριαμβου στην Εγναντια,αυτην την Καμαρα,προπαγανδα
διαφημιση της νικης κατα Βαρβαρων και Περσων
και Δημητριων,εκτισε ανακτορο και Μαυσωλειο,αυτην
την Ροτοντα,στα χερια εκεινου του Θεοδoσιου Αγιος Γεωργιος,
σιγα μην το αφηνε μνημειο της Pax Romana,αλλωστε
στο imperium μαρτυρησε ο Δημητριος,
στα χρονια του Θεοδοσιου γλυτωσαμε απο τις ορδες των
απολιτιστων Γοτθων το 378 μ.Χ και σαν σταθεροποιηθηκε
εστειλε διαταγμα απ'την πολη μας,τελος οι εθνικες θρησκειες
και οι διαφοροι παγανισμοι,μωριες ανοησιες,νεα Θρησκεια
μια,α και τι φταιει αυτος αν εξεγερθηκαν κατα
της φρουρας του των Γοτθων του Βουτεριχου,ας
καθονταν καλα,να μην σφαγουν 7000 Θεσσαλονικεις
μεσα στον Ιπποδρομο,το 390,
το 324 ο Κωνσταντινος στην ρηξη του με τον Λικινιο
στον σκαπτο λιμενα ειχε πολλα καραβια και στρατο
οταν τον νικησε στην Χρυσουπολη τον εκλεισε στο
καστρο της Ακροπολης[της δικης μας,οχι της Αθηνας]
και τον δολόφονησε να γλυτωσει απο τις φιλοδοξιες του
και η πολιτικη και το συμφερον
θελησε το ασημαντο Βυζαντιο Βασιλευουσα
και την πολη την λαμπρη Συμβασιλευουσα,
δυο αιωνες σλαβοι με Αβαρους την πολεμουσαν
τους εκοψε τη φορα ο Αυτοκρατορας μας Ιουστινιανος ο Β'
ο Ρινοτμητος,θριαμβευτης κατα των Σλαβων μπηκε στην πολη,
το 688 εγιναν αυτα,
επειτα ηρθε το 904 και Σαρακηνοι του Λεοντα
Τριπολιτη,την πολιορκησαν την αλωσαν την λεηλατησαν
επειτα ηρθε το 1185 και ο διοικητης καποιος Δαυιδ
Κομνηνος το'βαλε στα ποδια και μπηκαν φυλα
Νορμανδων,τι να κανει αδυνατος ανθρωπος ηταν,
εικοσι χρονια το Βασιλειο της Θεσσαλονικης το ειχε
καποιος Βονιφατιος Μομφερατος την εποχη
της Αλωσης της Βασιλευουσας απο τους Φραγκους το 1204,
ηρθε το 1224 σειρα του Δεσποτη της Ηπειρου
Θεοδωρου Δουκα ,Βασιλευς Ρωμαιων στη Θεσσαλονικη,
πως να πανε τα πραγματα,να'χεις απεναντι την
Αυτοκρατορια της Νικαιας,απ'το κακο στο χειροτερο,
ηττα στη Κλοκοτνιτσα 1230 απο τον Βουλγαρο Ιωαννη
Ασσαν Β',παρηκμασαν ως το 1246 που ηρθε νικητης
τροπαιουχος ο Ιωαννης Γ' Δουκας Βατατζης,
πληθη αθλιων ρακενδυτων και πενητων προσφυγων
απο τις εχθρητες των Επιφανων Ευγενων εκεινου
του Μεγα Δουκα Αλεξιου Αποκαυκου με τον κυρ-
Ιωαννη Κατακουζηνο,τι διοικηση να κανουν
τετοιοι ματαιοδοξοι,και το 1342 στασιασαν οι Ζηλωτες,
με την Αννα της Σαβοιας υπερ του Αποκαυκου,μιλουσαν
για ελευθεριες και δικαιωματα,πατησαν σπιτια ευπορων
πλουσιων τα δηωσαν ,πηραν την εξουσια και στο
γυρισμα του 1349 τους ανετρεψαν,στα πραγματα τωρα
ηρθαν οι Ησυχαστες του Γρηγοριου Παλαμα,
Αρχιεπισκοπος της πολης ηταν,απαγορευσε κλασσικα
γραμματα και φιλοσοφιες αρχαιες,με μωριες και
ανοησιες θ'ασχολουμαστε τωρα,επειτα ανοιξαν
οι Σχολες στο Ορος Αθω,τεσσερα χρονια τους
πολιορκουσαν οι Οθωμανοι του Σουλτανου Βαγιαζητ Α',
και τι μπορουσαν να κανουν ανημποροι ως ηταν
τι να ωφελησει ο Αγιος,τι να ωφελησουν τα Υπερμαχω,
μοιραιο ηταν ,επεσαν το 1387
ως το 1402 ,τον Βαγιαζητ νικησε ο τρομερος Ταμερλανος
και στη πολη ηρθε μετα βαιων και κλαδων ο
εκλαμπροτατος Αυτοκρατορας Μανουηλ,δωρο για την
βοηθεια του στον Σουλειμαν Τσελεμπη γιο του Βαγιαζητ
στις εριδες των διαδοχων του θρονου,ενας αδυναμος
ανθρωπος ασχετος στα πολιτικα και τις διπλωματιες
τι φταει αν απο το 1420 οι Βενετοι για εφτα χρονια
παρηκμαζαν στην Εγναντια Οδο μεσα σε λαμψεις
σαπφειρων σε γαλερες και βεγγερες,επεσε η πολη
μεσα σε τρεις μερες,τοσο βασταξαν στην πολιορκια,
αρκετα για αδιαφορους ανθρωπους,δικα μας ειναι;
ξενα ειναι,παμε αλλου.
την 29 Μαρτιου το 1430 επεσε η αγαπημενη πολη
στους Οθωμανους για πεντε αιωνες εφορου ζωης υποτελεις
επαειν η Πολη επαρθηκεν η Σαλονικη
εσβηστην η Συμβασιλευουσα Πολη
και τον 15ο αιωνα εφτασαν κυνηγημενοι απο
την Ιβηρικη την Ισπανια και την Βορεια Ευρωπη
Εβραιοι ανθρωποι Ασκεναζιμ και Σεφαραδιτες
και πηρεν η πολη το προσωπο τους και εζησαν
και προοδευσαν με τους Ελληνες και τους αλλους,
και στην Πυρκαγια του 1917 τους εκαψαν,παει
η πολη,πανε χαθηκαν τα σπιτια τα καταστηματα
οι συναγωγες οι εκκλησιες,αφανισαν 72000 ψυχες,
το 1922-24 αλλαζαν τους ανθρωπους,τους πληθυσμους,
ηρθαν Μικρασιατες και Ποντιοι,Καλαμαρια,Μενεμενη,
Κορδελιο,Ευοσμος,γεμισε η Θεσσαλονικη προσφυγες
με τη Συνθηκη της Λωζανης
και φτανουμε στα χρονια του '30 και σ'εκεινον
τον δικτατορα οι εθνικιστες του καινε την φτωχογειτονια
του Καμπελ να εξοντωσουν Εβραιους και Ελληνες
της Φεντερασιον του Μπεναρογια,να δουνε,απο το 1908
να ζητουνε δικαια και στον ηλιο μοιρα,
τα χρονια ηρθαν διστυχα στην κατοχη στο γκετο
του Χιρς,πηραν τις περιουσιες των Εβραιων Γερμανοι
και Ελληνες συνεργατες,τελικα τους σαρωσαν σαν σκουπιδια
και τους εξοντωσαν στο Αουσβιτς και στο Μπεργκεν-
Μπελσεν,46000 ψυχες εξοντωσαν απ'την πολη
.
κι επειτα στις 22 Μαιου του 1963 τον Γρηγορη Λαμπρακη
το 14ο απο τα 18 παιδια του πατερα και της μανας του
.
και να σκεφτει κανεις πως αν ο σφετεριστης Κασσανδρος,
ανδρας μιας β' αδερφης του ενδοξου στρατηλατη Αλεξανδρου,
μιας ασημαντης πριγκιπισσας,για να φανει σπουδαιος
στους Μακεδονες και στη γυναικα του
δεν ιδρυε την πολη και δεν εδωνε το ονομα της
[ισως και σφοδρα ερωτοχτυπημενος να μην την χασει
υπεκυψε στην ματαιοδοξια της]
ισως για την Θεσσαλονικη να μην νοιαζονταν η Ιστορια
να μην την καταδεχονταν στον λαβυρινθο της
.
[ Μια γνωμη εκφερω,μια απλη αποψη ,ποια θα ηταν
η Ιστορια της Πολης αν την ονομαζαν
π.χ
Νικου -Γαβριηλ Πεντζικη Πολη; ]
.
Κι εγω που γραφω αυτα εκανα ενοικιαστης
στη Ιουλιανου στην Πετροπουλακιδων
στην Αριστομενους
.
.
GREEK POETRY [ ΑΤΙΤΛΟ- ΠΑΧΟΣ- ΓΛΩΣΣΑΣ ΕΛΛΗΝΩΝ - ΥΠΕΡ ΠΟΝΤΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ]
.
.
ΑΤΙΤΛΟ
.
απαλα να πατατε, κατω
απ'το χορταρι κοιμαται ενας ανθρωπος.
.
.
ΠΑΧΟΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΕΛΛΗΝΩΝ
.
Παχος γλωσσας
απο τον Ομηρο στον Σολωμο
σφαιρα πορτοκαλιου ο ηλιος
ξενητεμενος γυρισε τον αερα του
σε γη κι ανθρωπους
ασφοδελοι οι ισκιοι των δικων του
ειδωλα παντοιων τροπων
στον ασβεστη της σκεψης του
Παχος γλωσσας
απο τον Αισχυλο στον Πτωχοπροδρομο
οριζοντια ζωνη ηλιου στους λοφους
χρυση,εριξε τα ζαρια
πεντε εξη φορες εφερε τον ουρανο στα ποδια του
τον ποδοπατησε με πυριχιους χορους
και να τιμας τον ιδρωτα το ψωμι σου
πεινασμενος γαλαζιων πουλιων
Παχος γλωσσας
απο την Σαπφω στην Δημουλα
πολλαπλασιαζοντας τις χρυσες μελισσες
γεμισε γυρι η γνωμη μου,να
ο φωτεινος κηπος των αηδονιων,τα μηλα χρυσα
και αλογα υφαινουν το χορτο των νυφικων της
ξερεις ειναι η ωρα των αντιδρομων λογων
στα χρυσα αρμυρα ακρογυαλια μας
Παχος γλωσσας
απο τον Αριστοτελη στον Πουλαντζα
.
.
ΥΠΕΡ ΠΟΝΤΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
.
Ποντιων Ελληνων η Περιοπτος Ψυχη
αετος ετρωγε την κεφαλη του Ανδρονικου
λυκαινα τον βυζαξε, στα νερα
το φεγγαρι βουτηξε κοκκινο
ηχος χαλκινης φωνης
στην Ιστορια μας
.
Την πατριδα μ' εχασα
και πονεσα
.
Την πατριδα μ' εχασα
και πονεσα
.
Την πατριδα μ' εχασα
και πονεσα
.
.
.
.
ΑΤΙΤΛΟ
.
απαλα να πατατε, κατω
απ'το χορταρι κοιμαται ενας ανθρωπος.
.
.
ΠΑΧΟΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΕΛΛΗΝΩΝ
.
Παχος γλωσσας
απο τον Ομηρο στον Σολωμο
σφαιρα πορτοκαλιου ο ηλιος
ξενητεμενος γυρισε τον αερα του
σε γη κι ανθρωπους
ασφοδελοι οι ισκιοι των δικων του
ειδωλα παντοιων τροπων
στον ασβεστη της σκεψης του
Παχος γλωσσας
απο τον Αισχυλο στον Πτωχοπροδρομο
οριζοντια ζωνη ηλιου στους λοφους
χρυση,εριξε τα ζαρια
πεντε εξη φορες εφερε τον ουρανο στα ποδια του
τον ποδοπατησε με πυριχιους χορους
και να τιμας τον ιδρωτα το ψωμι σου
πεινασμενος γαλαζιων πουλιων
Παχος γλωσσας
απο την Σαπφω στην Δημουλα
πολλαπλασιαζοντας τις χρυσες μελισσες
γεμισε γυρι η γνωμη μου,να
ο φωτεινος κηπος των αηδονιων,τα μηλα χρυσα
και αλογα υφαινουν το χορτο των νυφικων της
ξερεις ειναι η ωρα των αντιδρομων λογων
στα χρυσα αρμυρα ακρογυαλια μας
Παχος γλωσσας
απο τον Αριστοτελη στον Πουλαντζα
.
.
ΥΠΕΡ ΠΟΝΤΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
.
Ποντιων Ελληνων η Περιοπτος Ψυχη
αετος ετρωγε την κεφαλη του Ανδρονικου
λυκαινα τον βυζαξε, στα νερα
το φεγγαρι βουτηξε κοκκινο
ηχος χαλκινης φωνης
στην Ιστορια μας
.
Την πατριδα μ' εχασα
και πονεσα
.
Την πατριδα μ' εχασα
και πονεσα
.
Την πατριδα μ' εχασα
και πονεσα
.
.
.
Ποντος[Την πατριδα μ'εχασα και πονεσα]
.
.
Ποντος[Την πατριδα μ' εχασα
και πονεσα
[Κεσιδης Θεοδωρος-Γιωργος]
.
.
.
.
Ποντος[Την πατριδα μ' εχασα
και πονεσα
[Κεσιδης Θεοδωρος-Γιωργος]
.
.
.
LITERATURE[-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ]-NARRATIONS [STORIES ] OF FANTASTIC LITERATURE- [20 ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΥ ]-Χ.Ν.ΚΟΥΒΕΛΗΣ[C.N.COUVELIS]-Η ΑΝΑΦΟΡΑ
.
.
'' 20 ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΥ ''
.
.
. .
απο τα ''20 ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΥ''
.
Η ΑΝΑΦΟΡΑ
.
Οταν ηταν μικρος τον θεωρουσαν παιδι θαυμα.Η
ικανοτητα της μνημης του ηταν εκληκτικη,με απει-
ρη χωρητικοτητα.Θυμονταν οτι εβλεπε και γνωρι-
ζε για καθετι και την παραμικροτερη λεπτομερεια.
Για ενα λουλουδι εκτος απο το ονομα του γνωριζε
τις αποχρωσεις των φυλλων του ανθους ,το ειδος
του,την συνομοταξια στην οποια ανηκει,το μα-
θηματικο γεωμετρικο σχημα του υπερου,τις δια-
σταυρωσεις του,τις εμφανισεις του σαν συμβολο
και σαν εικονα στη λογοτεχνια.
Οι επιδοσεις του στα Μαθηματικα,στην Μουσικη,
στην Επιστημη γενικα,ηταν τεραστιες.Οταν τα αλ-
λα μικρα παιδια της ηλικιας του αδυνατουσαν και
να προσθεσουν 1+2 αυτος ασχολουνταν με την Δια-
φορικη Γεωμετρια.Επαιζε με μεγαλη δεξιοτεχνια
εργα του Σοπεν στο πιανο.Στην Φιλοσοφια επι-
δεικνυε μια τρομακτικη εμβαθυνση στα θεματα
της,με εφυεστατη πρωτοτυπια προτασεων και με-
θολογικη αντιμετωπιση.Ελεγε πως η ανθρωποκεν-
τρικοτητα του θεου παραγεται απο την ιδεα της
''ανθρωποκεντρικοτητας'' του ανθρωπου.Το ''παρα-
γεται'' με την εννοια της παραγωγου στον Μαθημα-
τικο Ολοκληρωτικο Λογισμο.
Μερικα αποσπασματα της σκεψης του:
''Η πιστη,γενικα, ειναι ενα καθαρα βιολογικο φαι-
νομενο,το οποιο υποκειται στους δαρβινικους νο-
μους της επιλογης και της εξελιξης στον φυσικο
κοσμο.''
''Τα ερωτηματα ,που θετει η Φιλοσοφια πρεπει να
ειναι οσο το δυνατον ελαχιστικοποιημενα στη δια-
τυπωση τους,η γλωσσικη τους μορφη να προσεγγι-
ζει το οριο μηδενικου βαθμου γλωσσικης εκφρασης.
Αυτο δεν σημαινει ερωτηματα-χωρις-οντοτητα.Αν-
τιστρεφοντας την συνειθισμενη πορεια :πρωτα να
βρισκουμε ερωτηματα και ακολουθως τα αντιστοι-
χες σ'αυτα τα ερωτηματα απαντηματα,θα μπορουσα-
με αν κινουμασταν αντιστροφα,πρωτα να εντοπιζου-
με απαντησεις,και μετα τα ερωτηματα στα οποια α-
παντουν.Ενα παραδειγμα:αν παρουμε την εκφραση-
απαντηση :'' ο ουρανος ειναι γαλαζιος'' τοτε ακο-
λουθωντας,αυστηρα και συνεκτικα,την λογικη συ-
νεπαγωγη καταληγουμε στο κρισιμο ερωτημα:''Τι
ειναι το φως;''.Αυτο το παραδειγμα απο την Φυσικη
Επιστημη.
Απο την Φιλοσοφια ενα παραδειγμα:απο αυτη την
περιγραφη-απαντηση:''Κοιταξε τα χερια της,τα δαχτυλα
της λευκα,ανασηκωνονταν ελαφρα,αγγιζαν τα πληκτρα
του πιανου,παιζοντας τη μουσικη'' θα βρουμε στο βα-
θος των αναζητησεων το αντιστοιχο-ερωτημα:''το συ-
ναισθημα εκφραζεται με οπτικα δεδομενα;'',αλλα και
το ερωτημα;''πως η γλωσσα επιβαλλει την τεχνη της;''
Φυσικα,καταλαβαινεται πως επιλεξαμε τα απλουστε-
ρα παραδειγματα.Στην ακραια περιπτωση, θα ειχαμε
για παραδειγμα,μια Θεωρια-Απαντημα με το Αντιστοι-
χο-Ερωτημα.Κι ετσι ως το απειρο.Ο ανθρωπος ειναι
ευτυχης,που εφευρε την Φιλοσοφια,και ευτυχεστερος,
ισως,που ποτε δεν θα εφευρει,δεν θα βρει,ολα τα Ερω-
τηματα και ολα τα Απαντηματα της'' .
Τα κειμενα,που αφησε πισω του ειναι αμετρητα.Αν
δεν συνεβαιναν τα καταστρεπτικα γεγονοτα θα κατα-
φερνε να φτασει στον στοχο του.
Θα καταγραψω,εδω,μερικα μικρα αποσπασματα απο
εργα του,σε διαφορους χωρους της γνωσης και της
τεχνης .
Αποσπασμα απο την Ποιηση:
''η θαλασσα κηλιδα βαρκας
οι γλαροι ραφτες συννεφων
βελη του ηλιου στον καθρεφτη της,
ακοντιζουν το ναυαγιο του''
Απο την Διηγηση:
''Το γραφειο καταλαμβανε ολοκληρο τον τριτο οροφο.
Οι υπαλληλοι πισω απο τα γραφεια με τους πελατες
μπροστα διακανονιζαν τις εμπορικες υποθεσεις.Πε-
ρα απο τα παραθυρα η μεγαλη πολη κολλημενη πα-
νω τους σαν διαφημιστικη τουριστικη αφισα.Τελειω-
σε τη δουλεια ,κατεβηκε εξω στον δρομο.Το κτιριο
των γραφειων μεταμοντερνο,ψυχρο ,αδιαφορο.Προ-
χωρησε και χαθηκε στη βουερη σωματικοτητα της
πολης.''
Απο τη Θεωρια:
''Το Εγω-που-Ειναι-Εδω ναρσικευεται με την υποθε-
τικη υπαρξη του Εγω-που-Ειναι-Εκει ..''
Στα αλλα παιδια προκαλουσε δεος,οχι φοβο.Ηταν
ομορφο παιδι.Οι γονεις του ηταν ανθρωποι συνει-
θισμενοι,ο πατερας του υπαλληλος του δημοσιου
και η μητερα του στο σπιτι,οικιακα.Τον προσκαλου-
σαν διαφορα Πανεπιστημια του εσωτερικου και
του εξωτερικου να δωσει διαλεξεις.Παντου προκα-
λουσε μεγαλη εντυπωση.Σε μια απο τις διαλεξεις του
αναφερθηκε στο ''Βελος του Χρονου'':αν μια καφετιε-
ρα πεσει απο το τραπεζι και σπασει,τα κοματια της
ποτε δεν θα ξανακολησουν και η καφετιερα ποτε δεν
θα επιστρεψει στο τραπεζι.Το διανυσμα του Χρονου
δεν αντιστρεφει την πορεια του.Μια Υποθεση,που
την θεωρουμε Αληθινη.Ειναι ομως δυνατον ο Χρονος
να εχει αρνητικη η' θετικη κατευθυνση; η' να ακινητο-
ποιειται;.Το ιδιο Συμβαν να ειναι Παρον η'Παρελθον
η' Μελλον για καποιον παρατηρητη σε καποια συμπυ-
κνωση του χωρου-χρονου,πραγματικοτητα;Το μονοση-
μαντο του Χρονου ειναι μια συμβαση.Η πραγματικο-
τητα ειναι πολυδιαστατη και διαφερει απο την μονο-
διαστατη πραγματικοτητα,στην οποια οι καφετιερες
υπαρχουν σπαζουν κομματιαζονται χωρις τα κομματια
τους να αυτοσυγκολουνται.Η Εντροπια,απο την Ταξη
στην Αταξια,ειναι ο Νομος της Πραγματικοτητας;
Η' ο ανθρωπος ειναι ο ελκυστης της Εντροπιας;
Εγω ,που κανω αυτη την αναφορα για εκεινον τον
ανθρωπο,για εκεινο το παιδι, δεν εχω τις καταλληλες
γνωσεις και να μου συγχωρεσει ο αναγνωστης τα κενα
και τον ερασιτεχνισμο.Ειμαι δημοσιογραφος και εκει-
νη την εποχη ,που ασχοληθηκα μ'εκεινα τα γεγονοτα
ημουν τριαντα χρονων.Πηρα πολλες συνεντευξεις
απο το παιδι.Η εφυια του ηταν εκπληκτικη.
Στην ερωτηση μου:
''Πως Καταστρεφεται μια Θεωρια;'' μου απαντησε
με ενα αινιγματικο χαμογελο:''Μα η ιδια η Θεωρια
Ειναι μια Καταστροφη'',''Πως τοτε Καταστρεφεται μια
Καταστροφη;'',ρωτησα,''Αυτονοητα,με την Μη-Κατα-
στροφη της''απαντησε ηρεμα.Συνεχισα τις ερωτησεις:
''Το Εγω,που Καταλαβαινει,ειναι το ιδιο Εγω με το
Εγω,που Γνωριζει;''
''Απανταω σ'Αυτο,που Γνωριζω οχι σαν Εγω,που Κατα-
λαβαινει'' μου απαντησε
ρωτησα:''Ποια Διαφορα υπαρχει για σας αναμεσα στο
Πραγματικο και το Φανταστικο;''
''Η Διαφορα υπαρχει στην σκεψη μου,επειδη ειναι απο-
κλεισμενη η οσμωση του Πραγματικου στο Φανταστικο
και το αντιστροφο.Η Διαφορα εχει καθαρα Γεωμετρικα
Μορφη,Χωροχρονοταξια''
''Εσεις ερμηνευεται την οποιαδηποτε Πραγματικοτητα
υπαρχει η' μηπως δημιουργειται,κατασκευαζεται, μια
ιδιαιτερη Πραγματικοτητα,που μετα αναλυεται;''
''Ειναι Αδυνατο να Ερμηνευσεις Κατι,που Υπαρχει Εξω
απο Σενα.Και ισως με μεγαλυτερη απειροτητα-αδυνατο
να δημιουργησεις το Μη-Υπαρχον,που να αναλυεται''
''Η θεωρια σας ,η αποψη σας γενικα,ειναι αιοιοδοξη;''
ρωτησα.Με κοιταξε στα ματια,και επαιξε με την α-
παντηση του σαν παιδικο παιχνιδι.
''Εγω,ομως δεν ειμαι αισιο-δοξος,ειμαι αξιο-λογος
του παρα-δοξου''
Πολλα μπορει να γραψει και να πει κανεις για την
περιπτωση εκεινου του παιδιου με την τεραστια,
απειρη,μνημη και την εκπληκτικη εφυια,ομως εμε-
να η αδυνατισμενη μνημη μου δεν με βοηθαει πια
να οργανωσω τα γεγονοτα και να τα παρουσιασω
σε μια επιστημονικη εργασια.Θα πρεπει ακομα να
προσεξω να μην κατηγορηθω πως η ιστορια δεν
υπηρξε,πως εγω την κατασκευασα,ενα παραμυθι.
Πραγμα,που δεν θελω.
Λοιπον τα χρονια περνουσαν και το παιδι διατηρου-
σε.εκεινο το δωρο,της απειρης μνημης και της τερα-
στιας γνωσης.
Αντιγραφω απο τις σημειωσεις,που κρατησα στην τε-
λευταια συνεντευξη μαζι του:
''Εγω,που μιλαω Εδω θα Ειμαι Εκει,που ο Αλλος
Δεν μιλαει Πουθενα'' μου ειπε,με ενα υφος,που
μου φανηκε αινιγματικο.
[Τα αρχικα κεφαλαια στον λογο του τα προσθεσα
εγω ,προσπαθωντας να τον ερμηνευσω με την
Ψυχαναλυτικη Θεωρια του Λακαν,που εκεινο τον
καιρο αποκλειστικα μελετουσα γι'αυτη την περιπτω-
ση.]
Ολα συνεβησαν ξαφνικα,σαν καταστροφη μιας
καταστασης .Στην λογικη συγκροτηση της ομιλιας
του εντοπισθηκαν κενα.Καποιοι ειπαν,για να το εξη-
γησουν,πως προκειται για την οικοδομηση μιας αλλης
Λογικης Θεωριας; και την πληρη αποδομηση της πα-
ληας Λογικης,που ειχε καταληξει σε κοινολογιες,σε
παραδοξα και σε αδυνατες μη συνεκτικες λογικες
συνεπαγωγες.
Μερα με τη μερα η κατασταση του χειροτερευε,τα
συμπτωματα της αλλαγης πληθαιναν..Ο λογος του
αλλαζε συνεχως κατευθυνσεις,στροβιλιζονταν ,
ακολουθωντας ελικοειδη τροχια ειτε σε μια απειρο-
τητα,ειτε σε ενα μηδενικο σημειο ανυπαρξιας.Ηταν
αδυνατο να τον παρακολουθησω,γι'αυτο δεν υπαρχει
καποιο αποσπασμα-παραδειγμα..Κυριαρχια της Αβε-
βαιοτητας.Το λεξικο του,η γραμματικη και η συνταξη
του λογου του ηταν παραδοξη,χαωδης,χαμενη σ'ενα
γλωσσικο λαβυρινθο.Ηταν αδυνατο να τον παρακο-
λουθησεις.Διαφορες προτασεις και λεξεις επαναλαμ-
βανονταν ειτε περιοδικα,ειτε τυχαια,ακανονιστα.Ειχα
την εντυπωση της πληρους Καταστροφης.Συχνα τα
λογια του ηταν τα λογια ενος μικρου παιδιου,ενος
μωρου παιδιου.
Τοτε βρηκαν την ευκαιρια καποιοι να τον γελιοποιη-
σουν.Τον διακωμωδουσαν σε Γελιογραφιες,σε Θεα-
τρικες Επιθεωρησεις,σε Κομιξ.
Δεν συνεβηκε μονο τρομακτικη καταπτωση της νοη-
σης του,αλλα πολυ γρηγορα εγινε μεγαλη μεταβολη
και στην εξωτερικη του εμφανιση.Εξαφανισθηκε η
μορφη του παιδιου κι εμοιαζε με γεροντα πολυ μεγα-
λης ηλικιας.Τα ποδια του αδυνατα δεν τον κρατουσαν
να περπατησει και κλειστηκε σπιτι,τον συντηρουσαν
και τον προσεχαν οι γονεις του.
Τα γεγονοτα της ζωης,ιδιωτικης και επαγγελματικης,
με απομακρυναν απο εκεινη την ιστορια.Μεχρι,που
την ξεχασα εντελως.Δεν θα την ξαναθυμομουν και
δεν θα σκαλιζα να βρω τις σημειωσεις μου ,για να
γραψω αυτη την αναφορα,αν δεν επεφτα τυχαια πα-
νω σε μια ειδηση της εφημεριδας,που εργαζομουν,
που σε μια εσωτερικη της σελιδα σ'ενα μικρο κειμενο
εγραφε πως το ''παιδι-θαυμα'' απεβιωσε σε ηλικια
τριαντα πεντε χρονων,ενω η βιολογικη κατασταση
του σωματος του ηταν πανω απο εκατο χρονων.
Δεν ξερω πως,αλλα μου κολλησε μια ιδεα και ηθε-
λα να την επαληθευσω.Απευθυνθηκα σε καποια ει-
δικη κρατικη υπηρεσια και ζητησα να κανουν μια
ειδικη μετρηση.Για να πεισθουν για την πραγματοποι-
ηση της τους εθεσα υπ'οψην την ερευνα,που εκανα.
Τα αποτελεσματα της μετρησης υπολογιζαν την ηλι-
κια εκεινου του ανθρωπου .Οταν πεθανε ηταν τριων
χρονων.
Ο πραγματικος σκοπος της ερευνας μου,αν και στε-
ρουμαι επιστημονικων γνωσεων,ηταν σχετικα με ε-
κεινη την Υποθεση του ''Βελους του Χρονου'',και την
επαληθευση της.
.
.
.
'' 20 ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΥ ''
.
.. .
απο τα ''20 ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΥ''
.
Η ΑΝΑΦΟΡΑ
.
Οταν ηταν μικρος τον θεωρουσαν παιδι θαυμα.Η
ικανοτητα της μνημης του ηταν εκληκτικη,με απει-
ρη χωρητικοτητα.Θυμονταν οτι εβλεπε και γνωρι-
ζε για καθετι και την παραμικροτερη λεπτομερεια.
Για ενα λουλουδι εκτος απο το ονομα του γνωριζε
τις αποχρωσεις των φυλλων του ανθους ,το ειδος
του,την συνομοταξια στην οποια ανηκει,το μα-
θηματικο γεωμετρικο σχημα του υπερου,τις δια-
σταυρωσεις του,τις εμφανισεις του σαν συμβολο
και σαν εικονα στη λογοτεχνια.
Οι επιδοσεις του στα Μαθηματικα,στην Μουσικη,
στην Επιστημη γενικα,ηταν τεραστιες.Οταν τα αλ-
λα μικρα παιδια της ηλικιας του αδυνατουσαν και
να προσθεσουν 1+2 αυτος ασχολουνταν με την Δια-
φορικη Γεωμετρια.Επαιζε με μεγαλη δεξιοτεχνια
εργα του Σοπεν στο πιανο.Στην Φιλοσοφια επι-
δεικνυε μια τρομακτικη εμβαθυνση στα θεματα
της,με εφυεστατη πρωτοτυπια προτασεων και με-
θολογικη αντιμετωπιση.Ελεγε πως η ανθρωποκεν-
τρικοτητα του θεου παραγεται απο την ιδεα της
''ανθρωποκεντρικοτητας'' του ανθρωπου.Το ''παρα-
γεται'' με την εννοια της παραγωγου στον Μαθημα-
τικο Ολοκληρωτικο Λογισμο.
Μερικα αποσπασματα της σκεψης του:
''Η πιστη,γενικα, ειναι ενα καθαρα βιολογικο φαι-
νομενο,το οποιο υποκειται στους δαρβινικους νο-
μους της επιλογης και της εξελιξης στον φυσικο
κοσμο.''
''Τα ερωτηματα ,που θετει η Φιλοσοφια πρεπει να
ειναι οσο το δυνατον ελαχιστικοποιημενα στη δια-
τυπωση τους,η γλωσσικη τους μορφη να προσεγγι-
ζει το οριο μηδενικου βαθμου γλωσσικης εκφρασης.
Αυτο δεν σημαινει ερωτηματα-χωρις-οντοτητα.Αν-
τιστρεφοντας την συνειθισμενη πορεια :πρωτα να
βρισκουμε ερωτηματα και ακολουθως τα αντιστοι-
χες σ'αυτα τα ερωτηματα απαντηματα,θα μπορουσα-
με αν κινουμασταν αντιστροφα,πρωτα να εντοπιζου-
με απαντησεις,και μετα τα ερωτηματα στα οποια α-
παντουν.Ενα παραδειγμα:αν παρουμε την εκφραση-
απαντηση :'' ο ουρανος ειναι γαλαζιος'' τοτε ακο-
λουθωντας,αυστηρα και συνεκτικα,την λογικη συ-
νεπαγωγη καταληγουμε στο κρισιμο ερωτημα:''Τι
ειναι το φως;''.Αυτο το παραδειγμα απο την Φυσικη
Επιστημη.
Απο την Φιλοσοφια ενα παραδειγμα:απο αυτη την
περιγραφη-απαντηση:''Κοιταξε τα χερια της,τα δαχτυλα
της λευκα,ανασηκωνονταν ελαφρα,αγγιζαν τα πληκτρα
του πιανου,παιζοντας τη μουσικη'' θα βρουμε στο βα-
θος των αναζητησεων το αντιστοιχο-ερωτημα:''το συ-
ναισθημα εκφραζεται με οπτικα δεδομενα;'',αλλα και
το ερωτημα;''πως η γλωσσα επιβαλλει την τεχνη της;''
Φυσικα,καταλαβαινεται πως επιλεξαμε τα απλουστε-
ρα παραδειγματα.Στην ακραια περιπτωση, θα ειχαμε
για παραδειγμα,μια Θεωρια-Απαντημα με το Αντιστοι-
χο-Ερωτημα.Κι ετσι ως το απειρο.Ο ανθρωπος ειναι
ευτυχης,που εφευρε την Φιλοσοφια,και ευτυχεστερος,
ισως,που ποτε δεν θα εφευρει,δεν θα βρει,ολα τα Ερω-
τηματα και ολα τα Απαντηματα της'' .
Τα κειμενα,που αφησε πισω του ειναι αμετρητα.Αν
δεν συνεβαιναν τα καταστρεπτικα γεγονοτα θα κατα-
φερνε να φτασει στον στοχο του.
Θα καταγραψω,εδω,μερικα μικρα αποσπασματα απο
εργα του,σε διαφορους χωρους της γνωσης και της
τεχνης .
Αποσπασμα απο την Ποιηση:
''η θαλασσα κηλιδα βαρκας
οι γλαροι ραφτες συννεφων
βελη του ηλιου στον καθρεφτη της,
ακοντιζουν το ναυαγιο του''
Απο την Διηγηση:
''Το γραφειο καταλαμβανε ολοκληρο τον τριτο οροφο.
Οι υπαλληλοι πισω απο τα γραφεια με τους πελατες
μπροστα διακανονιζαν τις εμπορικες υποθεσεις.Πε-
ρα απο τα παραθυρα η μεγαλη πολη κολλημενη πα-
νω τους σαν διαφημιστικη τουριστικη αφισα.Τελειω-
σε τη δουλεια ,κατεβηκε εξω στον δρομο.Το κτιριο
των γραφειων μεταμοντερνο,ψυχρο ,αδιαφορο.Προ-
χωρησε και χαθηκε στη βουερη σωματικοτητα της
πολης.''
Απο τη Θεωρια:
''Το Εγω-που-Ειναι-Εδω ναρσικευεται με την υποθε-
τικη υπαρξη του Εγω-που-Ειναι-Εκει ..''
Στα αλλα παιδια προκαλουσε δεος,οχι φοβο.Ηταν
ομορφο παιδι.Οι γονεις του ηταν ανθρωποι συνει-
θισμενοι,ο πατερας του υπαλληλος του δημοσιου
και η μητερα του στο σπιτι,οικιακα.Τον προσκαλου-
σαν διαφορα Πανεπιστημια του εσωτερικου και
του εξωτερικου να δωσει διαλεξεις.Παντου προκα-
λουσε μεγαλη εντυπωση.Σε μια απο τις διαλεξεις του
αναφερθηκε στο ''Βελος του Χρονου'':αν μια καφετιε-
ρα πεσει απο το τραπεζι και σπασει,τα κοματια της
ποτε δεν θα ξανακολησουν και η καφετιερα ποτε δεν
θα επιστρεψει στο τραπεζι.Το διανυσμα του Χρονου
δεν αντιστρεφει την πορεια του.Μια Υποθεση,που
την θεωρουμε Αληθινη.Ειναι ομως δυνατον ο Χρονος
να εχει αρνητικη η' θετικη κατευθυνση; η' να ακινητο-
ποιειται;.Το ιδιο Συμβαν να ειναι Παρον η'Παρελθον
η' Μελλον για καποιον παρατηρητη σε καποια συμπυ-
κνωση του χωρου-χρονου,πραγματικοτητα;Το μονοση-
μαντο του Χρονου ειναι μια συμβαση.Η πραγματικο-
τητα ειναι πολυδιαστατη και διαφερει απο την μονο-
διαστατη πραγματικοτητα,στην οποια οι καφετιερες
υπαρχουν σπαζουν κομματιαζονται χωρις τα κομματια
τους να αυτοσυγκολουνται.Η Εντροπια,απο την Ταξη
στην Αταξια,ειναι ο Νομος της Πραγματικοτητας;
Η' ο ανθρωπος ειναι ο ελκυστης της Εντροπιας;
Εγω ,που κανω αυτη την αναφορα για εκεινον τον
ανθρωπο,για εκεινο το παιδι, δεν εχω τις καταλληλες
γνωσεις και να μου συγχωρεσει ο αναγνωστης τα κενα
και τον ερασιτεχνισμο.Ειμαι δημοσιογραφος και εκει-
νη την εποχη ,που ασχοληθηκα μ'εκεινα τα γεγονοτα
ημουν τριαντα χρονων.Πηρα πολλες συνεντευξεις
απο το παιδι.Η εφυια του ηταν εκπληκτικη.
Στην ερωτηση μου:
''Πως Καταστρεφεται μια Θεωρια;'' μου απαντησε
με ενα αινιγματικο χαμογελο:''Μα η ιδια η Θεωρια
Ειναι μια Καταστροφη'',''Πως τοτε Καταστρεφεται μια
Καταστροφη;'',ρωτησα,''Αυτονοητα,με την Μη-Κατα-
στροφη της''απαντησε ηρεμα.Συνεχισα τις ερωτησεις:
''Το Εγω,που Καταλαβαινει,ειναι το ιδιο Εγω με το
Εγω,που Γνωριζει;''
''Απανταω σ'Αυτο,που Γνωριζω οχι σαν Εγω,που Κατα-
λαβαινει'' μου απαντησε
ρωτησα:''Ποια Διαφορα υπαρχει για σας αναμεσα στο
Πραγματικο και το Φανταστικο;''
''Η Διαφορα υπαρχει στην σκεψη μου,επειδη ειναι απο-
κλεισμενη η οσμωση του Πραγματικου στο Φανταστικο
και το αντιστροφο.Η Διαφορα εχει καθαρα Γεωμετρικα
Μορφη,Χωροχρονοταξια''
''Εσεις ερμηνευεται την οποιαδηποτε Πραγματικοτητα
υπαρχει η' μηπως δημιουργειται,κατασκευαζεται, μια
ιδιαιτερη Πραγματικοτητα,που μετα αναλυεται;''
''Ειναι Αδυνατο να Ερμηνευσεις Κατι,που Υπαρχει Εξω
απο Σενα.Και ισως με μεγαλυτερη απειροτητα-αδυνατο
να δημιουργησεις το Μη-Υπαρχον,που να αναλυεται''
''Η θεωρια σας ,η αποψη σας γενικα,ειναι αιοιοδοξη;''
ρωτησα.Με κοιταξε στα ματια,και επαιξε με την α-
παντηση του σαν παιδικο παιχνιδι.
''Εγω,ομως δεν ειμαι αισιο-δοξος,ειμαι αξιο-λογος
του παρα-δοξου''
Πολλα μπορει να γραψει και να πει κανεις για την
περιπτωση εκεινου του παιδιου με την τεραστια,
απειρη,μνημη και την εκπληκτικη εφυια,ομως εμε-
να η αδυνατισμενη μνημη μου δεν με βοηθαει πια
να οργανωσω τα γεγονοτα και να τα παρουσιασω
σε μια επιστημονικη εργασια.Θα πρεπει ακομα να
προσεξω να μην κατηγορηθω πως η ιστορια δεν
υπηρξε,πως εγω την κατασκευασα,ενα παραμυθι.
Πραγμα,που δεν θελω.
Λοιπον τα χρονια περνουσαν και το παιδι διατηρου-
σε.εκεινο το δωρο,της απειρης μνημης και της τερα-
στιας γνωσης.
Αντιγραφω απο τις σημειωσεις,που κρατησα στην τε-
λευταια συνεντευξη μαζι του:
''Εγω,που μιλαω Εδω θα Ειμαι Εκει,που ο Αλλος
Δεν μιλαει Πουθενα'' μου ειπε,με ενα υφος,που
μου φανηκε αινιγματικο.
[Τα αρχικα κεφαλαια στον λογο του τα προσθεσα
εγω ,προσπαθωντας να τον ερμηνευσω με την
Ψυχαναλυτικη Θεωρια του Λακαν,που εκεινο τον
καιρο αποκλειστικα μελετουσα γι'αυτη την περιπτω-
ση.]
Ολα συνεβησαν ξαφνικα,σαν καταστροφη μιας
καταστασης .Στην λογικη συγκροτηση της ομιλιας
του εντοπισθηκαν κενα.Καποιοι ειπαν,για να το εξη-
γησουν,πως προκειται για την οικοδομηση μιας αλλης
Λογικης Θεωριας; και την πληρη αποδομηση της πα-
ληας Λογικης,που ειχε καταληξει σε κοινολογιες,σε
παραδοξα και σε αδυνατες μη συνεκτικες λογικες
συνεπαγωγες.
Μερα με τη μερα η κατασταση του χειροτερευε,τα
συμπτωματα της αλλαγης πληθαιναν..Ο λογος του
αλλαζε συνεχως κατευθυνσεις,στροβιλιζονταν ,
ακολουθωντας ελικοειδη τροχια ειτε σε μια απειρο-
τητα,ειτε σε ενα μηδενικο σημειο ανυπαρξιας.Ηταν
αδυνατο να τον παρακολουθησω,γι'αυτο δεν υπαρχει
καποιο αποσπασμα-παραδειγμα..Κυριαρχια της Αβε-
βαιοτητας.Το λεξικο του,η γραμματικη και η συνταξη
του λογου του ηταν παραδοξη,χαωδης,χαμενη σ'ενα
γλωσσικο λαβυρινθο.Ηταν αδυνατο να τον παρακο-
λουθησεις.Διαφορες προτασεις και λεξεις επαναλαμ-
βανονταν ειτε περιοδικα,ειτε τυχαια,ακανονιστα.Ειχα
την εντυπωση της πληρους Καταστροφης.Συχνα τα
λογια του ηταν τα λογια ενος μικρου παιδιου,ενος
μωρου παιδιου.
Τοτε βρηκαν την ευκαιρια καποιοι να τον γελιοποιη-
σουν.Τον διακωμωδουσαν σε Γελιογραφιες,σε Θεα-
τρικες Επιθεωρησεις,σε Κομιξ.
Δεν συνεβηκε μονο τρομακτικη καταπτωση της νοη-
σης του,αλλα πολυ γρηγορα εγινε μεγαλη μεταβολη
και στην εξωτερικη του εμφανιση.Εξαφανισθηκε η
μορφη του παιδιου κι εμοιαζε με γεροντα πολυ μεγα-
λης ηλικιας.Τα ποδια του αδυνατα δεν τον κρατουσαν
να περπατησει και κλειστηκε σπιτι,τον συντηρουσαν
και τον προσεχαν οι γονεις του.
Τα γεγονοτα της ζωης,ιδιωτικης και επαγγελματικης,
με απομακρυναν απο εκεινη την ιστορια.Μεχρι,που
την ξεχασα εντελως.Δεν θα την ξαναθυμομουν και
δεν θα σκαλιζα να βρω τις σημειωσεις μου ,για να
γραψω αυτη την αναφορα,αν δεν επεφτα τυχαια πα-
νω σε μια ειδηση της εφημεριδας,που εργαζομουν,
που σε μια εσωτερικη της σελιδα σ'ενα μικρο κειμενο
εγραφε πως το ''παιδι-θαυμα'' απεβιωσε σε ηλικια
τριαντα πεντε χρονων,ενω η βιολογικη κατασταση
του σωματος του ηταν πανω απο εκατο χρονων.
Δεν ξερω πως,αλλα μου κολλησε μια ιδεα και ηθε-
λα να την επαληθευσω.Απευθυνθηκα σε καποια ει-
δικη κρατικη υπηρεσια και ζητησα να κανουν μια
ειδικη μετρηση.Για να πεισθουν για την πραγματοποι-
ηση της τους εθεσα υπ'οψην την ερευνα,που εκανα.
Τα αποτελεσματα της μετρησης υπολογιζαν την ηλι-
κια εκεινου του ανθρωπου .Οταν πεθανε ηταν τριων
χρονων.
Ο πραγματικος σκοπος της ερευνας μου,αν και στε-
ρουμαι επιστημονικων γνωσεων,ηταν σχετικα με ε-
κεινη την Υποθεση του ''Βελους του Χρονου'',και την
επαληθευση της.
.
.
THESSALONIKI [GREECE]ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ[Απο-Στασεις μιας Πολης]Στην Καμαρα Αψιδα Θριαμβου του Γαλεριου στην Εγναντια Οδο[μερα πρωι 27 Νοεμβριου 2010]
.
.
[Θεσσαλονικη]Στην Καμαρα Αψιδα Θριαμβου του Γαλεριου
.
[1]
.
.
[2]
.
,
.
.
[Θεσσαλονικη]Στην Καμαρα Αψιδα Θριαμβου του Γαλεριου
.
[1]
.
.
[2]
.
,
.
Δευτέρα 29 Νοεμβρίου 2010
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ [ Ψαχνοντας τον Γρηγορη Λαμπρακη]στους Ανθρωπους της[25-26-27 Νοεμβριου 2010]
.
.
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ[Ψαχνοντας τον Γρηγορη Λαμπρακη]
στους Ανθρωπους της
[25-26-27 Νοεμβριου 2010]
.
.
[Ψαχνοντας τον Γρηγορη Λαμπρακη
στην Θεσσαλονικη],οι ανθρωποι μπαινουν και βγαινουν
απο το ορθογωνιο του καδρου,υπαρχουν εκτος,υπαρχουν
εντος,υπαρχουν εκτος.Ανθρωποι φορτια Ιστοριας,φορτια
μνημης,φορτια αφηγησεων.Φορτια Μικρων Καθημερινων
Ιστοριων.Ενας Ειναι και [Μετα απο λιγο] Δεν Ειναι.
[στην Αγιου Δημητριου στην Ιουλιανου στο Σχολειο,
στην Αγιου Δημητριου στην Πετροπουλακιδων στο καφε-
νειο απεναντι το οπωροπωλειο,
στην Κασσανδρου στην Αριστομενους τα δυο παραθυρα
στο ημιυπογειο απεναντι η ταβερνα,
Ιχνη Απολεσθεντα ,καποτε η Τασουλα,η Κατερινα,η Αννα,
η Ροδουλα,η Μαρια,η Ελενη [το Λενακι ],η Μαρια,η Νικη,
η Αγγελικη,η Ειρηνη,η Γωγω,
ο κινηματογραφος στην Αγιου Δημητριου κοντα στο
Τουρκικο Προξενειο,
το ουζερι στον Βαρδαρη με το ουζο ''ΥΠΑΡΧΩ'' του
Στελιου Καζαντζιδη,
ο κινηματογραφος στην Εγναντια,
το πορνο-σινεμα κατεβαινοντας την Πετροπουλακιδων,
η γατα στο βιβλιοπωλειο του Μπαρμπουνακη στην
Αριστοτελους,
το ΠΡΟ-ΠΟ του Γιωργου Κουδα στην Εγναντια,
το ξενογλωσσο βιβλιοπωλειο στην Τσιμισκη κοντα
στην Αριστοτελους,
το εστιατοριο των αδελφων Νταναση,
ο κινηματογραφος με τα τουρκικα εργα στην Κασσανδρου,
τα Λαδαδικα,η Αγορα,
η Σωτηρια αρραβωνιασμενη,σε μια πολυκατοικια κατω
απο τον Σιδηροδρομικο Σταθμο,...]
οι φωνες των ανθρωπων γυρω απο το ανακτορο του
Γαλεριου,εκο φωνων,βροχη εξ ουρανου ποτιζει
τα ερειπια του αυτοκρατορα,
Ανθρωποι,
αδιαφορια της Ιστοριας /επιφαση του Μοντερνου,
εκει οι κραυγες της γυναικας,σκια του Δαντη,στην
σκοτεινη πλατεια πισω με το παιδι-γλυπτο στο συντρι-
βανι,κι αλλοι ανθρωποι εκει σκιες,
στις διαβασεις ,στους φωτεινους σηματοδοτες της Εγνα-
ντιας ,στην Καμαρα περνουν διασταυρωνονται οι
ανθρωποι ,εναλλασομενοι με τα αυτοκινητα,εκει γυρω
το Αινιγμα της Γλαυκας,
στα Λαδαδικα,2 η ωρα τη νυχτα,ψιλη βροχη,επεσα πανω σε
μια τραβεστι,ψηλη ξανθια με μινι,μια αλλη διπλα ακουμπουσε
στην κολωνα,μεσα στα σκοτεινα περιμεναν,η ψηλη γυρισε και
ειπε:''ποιος ειναι πισω μου;'',την χαιρετησα με χαιρετησε,
ανθρωπος χαιρετησε ανθρωπο,[Ψαχνοντας για τον Γρηγορη
Λαμπρακη].ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ.
11:30 τη νυχτα,στην Τσιμισκη και Αριστοτελους ενα fast food
συγχρονης νεο-καπιταλιστικης οικονομιας/συναλ-
λαγης:[Εγραφε Cheekitos 2.90 e ,4 πανεταρισμενα
κομματια κοτοπουλου],πλησιασα,
-θελω cheekitos
Υπαλληλος[γυναικα με στολη πρασινη] :θελετε και
πατατες;
-ναι
Υπαλληλος:[τα ετοιμαζει,χτυπαει στην μηχανη]
4.50 e κυριε
-Γραφει 2.90 e
Υπαλληλος. Ειναι και οι πατατες
-Τι πατεντα ειναι αυτη,τα βαζεται ενα-ενα,
δως μου κι ενα νερο
Υπαλληλος.[χτυπαει στην μηχανη] 50 λεπτα
Της δινω τα 50 λεπτα,μου δινει το νερο
Υπαλληλος:πακετο; στο χερι;
-στο χερι
παει να μου τα δωσει,δεν βλεπω ψωμι
-ψωμι;
Υπαλληλος:θελετε και ψωμι
-ναι
χτυπαει στην μηχανη,ειχα ηδη προσαρμοστει
στο συστημα της δινω 5 ε ,τα πηρε μου εδωσε
αποδειξη και ρεστα,δεν τα κοιταξα,
κοιταξα μονο το modern πακετο και περπατησα σαν
νεο-φτωχος-γιαπις στην Τσιμισκη να τα φαω,
στο φως καποιας βιτρινας με γυναικεια ρουχα,
το πλαστικο κουταλακι δεν το χρησιμοποιησα,
εφαγα με τα χερια.
με αυτο το συστημα κατα- κομματι -προιον της
New Real All World Economy εγινε η εξης
οικονομικη/συναλλαγη πραξη
[κατα κομματι για να φαινεται φθηνοτερη συμφερουσα,
αν και αναποφευκτα,το ενα ακολουθει το αλλο,
αντιστρεφοντας τα βασικα,το ψωμι τελευταιο[ετσι
κι αλλιως δεν χρειαζεται,παχαινει],
το νερο εχει αντικατασταθει απο την coca-cola
η' καποιο αναψυκτικο,συνηθως,γι'αυτο δεν θεωρειται
αυτονοητο]:
.
cheekitos 2.90 e
πατατες....1.60 e
νερο.........0.50 e
ψωμι........0.50 e
…........................
συνολο....5.50 e
[sum]
.
Good Great Bussines .Succesfully.
From out-region Greece
[Send this raport fastlly now to Mega Boss ]
.
.
ποσσυς ανθρωπους πρεπει να συναντησεις [Ψαχ-
νοντας τον Γρηγορη Λαμπρακη στην Θεσσαλονικη];
και να καταλαβεις πως ο ανθρωπος δεν ειναι ενας-
κανενας,ανωνυμος απροσωπος στο πληθος,ενας
αριθμος ,μιας στατιστικης ,ενος γκαλοπ,ενα σημειο
στα ιστογραμματα των εκλογικων αποτελεσματων,
χειροκροτητης λαοπλανων δημαγωγων,
...,ειναι κληρονομος πουλιων,
τον Μαη του 1936 στα γεγονοτα της απεργιας των
καπνεργατων της ''κομερσιας'' η μανα πανω στο σκοτωμενο
παιδι της.Ουρλιαζει.
το βραδυ της 22 Μαιου το 1963 δολοφονησαν τον
Γρηγορη Λαμπρακη ,πρωτα τον χτυπησαν με ροπαλο
στο κεφαλι ,κι επειτα απο την διασταυρωση των οδων Ερμου
και Ελευθεριου Βενιζελου ηρθε το τρικυκο με ιλιγγιωδη
ταχυτητα επεσε πανω του,τον χτυπησαν στο κεφαλι
με μεταλλικο αντικειμενο και εξαφανισθηκαν,κανενας
απ'αυτους δεν τους κυνηγησε,μονος ενας απο μας
ο ''Τιγρης'' ο Μανωλης Χατζηαποστολου πλασιε πηδηξε
σαν αστραπη στην καροτσα του τρικυκλου,παλεψε
μεσα στους δρομους της Θεσσαλονικης να σταματησει
τους δολοφονους,
μετα απο τεσσερις μερες σε κωματωδη κατασταση στο
ΑΧΕΠΑ πεθανε ο Γρηγορης Λαμπρακης,εφυγε για παν-
τα ο αγωνιστης της Ειρηνης.
Το Αθωο Αιμα Ουρλιαζει το Αδικο.ΖΕΙ.
.
.
Ανθρωποι της πολης,η πολη μεσα στο ορθογωνιο του
καδρου,τα σωματα τους,οι φωνες τους,τα μαγαζια
τους,τα αυτοκινητα ,τα κτιρια,η Ιστορια τους,τους
ψαχνουμε
στον Μανωλη Αναγνωστακη
στον Νικο-Γαβριηλ Πεντζικη
στον Ντινο Χριστιανοπουλο
στον Γ.Θ.Βαφοπουλο
στον Νικο-Αλεξη Ασλανογλου
στην Ζωη Καρελλη
στον Τακη Βαρβιτσιωτη
στον Γιωργο Ιωαννου
στον Γιωργο Κουδα
.
.
.
Εγω ,Σ'Αυτους
Ψαχνοντας τον Γρηγορη Λαμπρακη
στην Θεσσαλονικη στους Ανθρωπους της
στις 25-26-27 Νοεμβριου 2010
.
.
.
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ[Ψαχνοντας τον Γρηγορη Λαμπρακη]
στους Ανθρωπους της
[25-26-27 Νοεμβριου 2010]
.
.
[Ψαχνοντας τον Γρηγορη Λαμπρακη
στην Θεσσαλονικη],οι ανθρωποι μπαινουν και βγαινουν
απο το ορθογωνιο του καδρου,υπαρχουν εκτος,υπαρχουν
εντος,υπαρχουν εκτος.Ανθρωποι φορτια Ιστοριας,φορτια
μνημης,φορτια αφηγησεων.Φορτια Μικρων Καθημερινων
Ιστοριων.Ενας Ειναι και [Μετα απο λιγο] Δεν Ειναι.
[στην Αγιου Δημητριου στην Ιουλιανου στο Σχολειο,
στην Αγιου Δημητριου στην Πετροπουλακιδων στο καφε-
νειο απεναντι το οπωροπωλειο,
στην Κασσανδρου στην Αριστομενους τα δυο παραθυρα
στο ημιυπογειο απεναντι η ταβερνα,
Ιχνη Απολεσθεντα ,καποτε η Τασουλα,η Κατερινα,η Αννα,
η Ροδουλα,η Μαρια,η Ελενη [το Λενακι ],η Μαρια,η Νικη,
η Αγγελικη,η Ειρηνη,η Γωγω,
ο κινηματογραφος στην Αγιου Δημητριου κοντα στο
Τουρκικο Προξενειο,
το ουζερι στον Βαρδαρη με το ουζο ''ΥΠΑΡΧΩ'' του
Στελιου Καζαντζιδη,
ο κινηματογραφος στην Εγναντια,
το πορνο-σινεμα κατεβαινοντας την Πετροπουλακιδων,
η γατα στο βιβλιοπωλειο του Μπαρμπουνακη στην
Αριστοτελους,
το ΠΡΟ-ΠΟ του Γιωργου Κουδα στην Εγναντια,
το ξενογλωσσο βιβλιοπωλειο στην Τσιμισκη κοντα
στην Αριστοτελους,
το εστιατοριο των αδελφων Νταναση,
ο κινηματογραφος με τα τουρκικα εργα στην Κασσανδρου,
τα Λαδαδικα,η Αγορα,
η Σωτηρια αρραβωνιασμενη,σε μια πολυκατοικια κατω
απο τον Σιδηροδρομικο Σταθμο,...]
οι φωνες των ανθρωπων γυρω απο το ανακτορο του
Γαλεριου,εκο φωνων,βροχη εξ ουρανου ποτιζει
τα ερειπια του αυτοκρατορα,
Ανθρωποι,
αδιαφορια της Ιστοριας /επιφαση του Μοντερνου,
εκει οι κραυγες της γυναικας,σκια του Δαντη,στην
σκοτεινη πλατεια πισω με το παιδι-γλυπτο στο συντρι-
βανι,κι αλλοι ανθρωποι εκει σκιες,
στις διαβασεις ,στους φωτεινους σηματοδοτες της Εγνα-
ντιας ,στην Καμαρα περνουν διασταυρωνονται οι
ανθρωποι ,εναλλασομενοι με τα αυτοκινητα,εκει γυρω
το Αινιγμα της Γλαυκας,
στα Λαδαδικα,2 η ωρα τη νυχτα,ψιλη βροχη,επεσα πανω σε
μια τραβεστι,ψηλη ξανθια με μινι,μια αλλη διπλα ακουμπουσε
στην κολωνα,μεσα στα σκοτεινα περιμεναν,η ψηλη γυρισε και
ειπε:''ποιος ειναι πισω μου;'',την χαιρετησα με χαιρετησε,
ανθρωπος χαιρετησε ανθρωπο,[Ψαχνοντας για τον Γρηγορη
Λαμπρακη].ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ.
11:30 τη νυχτα,στην Τσιμισκη και Αριστοτελους ενα fast food
συγχρονης νεο-καπιταλιστικης οικονομιας/συναλ-
λαγης:[Εγραφε Cheekitos 2.90 e ,4 πανεταρισμενα
κομματια κοτοπουλου],πλησιασα,
-θελω cheekitos
Υπαλληλος[γυναικα με στολη πρασινη] :θελετε και
πατατες;
-ναι
Υπαλληλος:[τα ετοιμαζει,χτυπαει στην μηχανη]
4.50 e κυριε
-Γραφει 2.90 e
Υπαλληλος. Ειναι και οι πατατες
-Τι πατεντα ειναι αυτη,τα βαζεται ενα-ενα,
δως μου κι ενα νερο
Υπαλληλος.[χτυπαει στην μηχανη] 50 λεπτα
Της δινω τα 50 λεπτα,μου δινει το νερο
Υπαλληλος:πακετο; στο χερι;
-στο χερι
παει να μου τα δωσει,δεν βλεπω ψωμι
-ψωμι;
Υπαλληλος:θελετε και ψωμι
-ναι
χτυπαει στην μηχανη,ειχα ηδη προσαρμοστει
στο συστημα της δινω 5 ε ,τα πηρε μου εδωσε
αποδειξη και ρεστα,δεν τα κοιταξα,
κοιταξα μονο το modern πακετο και περπατησα σαν
νεο-φτωχος-γιαπις στην Τσιμισκη να τα φαω,
στο φως καποιας βιτρινας με γυναικεια ρουχα,
το πλαστικο κουταλακι δεν το χρησιμοποιησα,
εφαγα με τα χερια.
με αυτο το συστημα κατα- κομματι -προιον της
New Real All World Economy εγινε η εξης
οικονομικη/συναλλαγη πραξη
[κατα κομματι για να φαινεται φθηνοτερη συμφερουσα,
αν και αναποφευκτα,το ενα ακολουθει το αλλο,
αντιστρεφοντας τα βασικα,το ψωμι τελευταιο[ετσι
κι αλλιως δεν χρειαζεται,παχαινει],
το νερο εχει αντικατασταθει απο την coca-cola
η' καποιο αναψυκτικο,συνηθως,γι'αυτο δεν θεωρειται
αυτονοητο]:
.
cheekitos 2.90 e
πατατες....1.60 e
νερο.........0.50 e
ψωμι........0.50 e
…........................
συνολο....5.50 e
[sum]
.
Good Great Bussines .Succesfully.
From out-region Greece
[Send this raport fastlly now to Mega Boss ]
.
.
ποσσυς ανθρωπους πρεπει να συναντησεις [Ψαχ-
νοντας τον Γρηγορη Λαμπρακη στην Θεσσαλονικη];
και να καταλαβεις πως ο ανθρωπος δεν ειναι ενας-
κανενας,ανωνυμος απροσωπος στο πληθος,ενας
αριθμος ,μιας στατιστικης ,ενος γκαλοπ,ενα σημειο
στα ιστογραμματα των εκλογικων αποτελεσματων,
χειροκροτητης λαοπλανων δημαγωγων,
...,ειναι κληρονομος πουλιων,
τον Μαη του 1936 στα γεγονοτα της απεργιας των
καπνεργατων της ''κομερσιας'' η μανα πανω στο σκοτωμενο
παιδι της.Ουρλιαζει.
το βραδυ της 22 Μαιου το 1963 δολοφονησαν τον
Γρηγορη Λαμπρακη ,πρωτα τον χτυπησαν με ροπαλο
στο κεφαλι ,κι επειτα απο την διασταυρωση των οδων Ερμου
και Ελευθεριου Βενιζελου ηρθε το τρικυκο με ιλιγγιωδη
ταχυτητα επεσε πανω του,τον χτυπησαν στο κεφαλι
με μεταλλικο αντικειμενο και εξαφανισθηκαν,κανενας
απ'αυτους δεν τους κυνηγησε,μονος ενας απο μας
ο ''Τιγρης'' ο Μανωλης Χατζηαποστολου πλασιε πηδηξε
σαν αστραπη στην καροτσα του τρικυκλου,παλεψε
μεσα στους δρομους της Θεσσαλονικης να σταματησει
τους δολοφονους,
μετα απο τεσσερις μερες σε κωματωδη κατασταση στο
ΑΧΕΠΑ πεθανε ο Γρηγορης Λαμπρακης,εφυγε για παν-
τα ο αγωνιστης της Ειρηνης.
Το Αθωο Αιμα Ουρλιαζει το Αδικο.ΖΕΙ.
.
.
Ανθρωποι της πολης,η πολη μεσα στο ορθογωνιο του
καδρου,τα σωματα τους,οι φωνες τους,τα μαγαζια
τους,τα αυτοκινητα ,τα κτιρια,η Ιστορια τους,τους
ψαχνουμε
στον Μανωλη Αναγνωστακη
στον Νικο-Γαβριηλ Πεντζικη
στον Ντινο Χριστιανοπουλο
στον Γ.Θ.Βαφοπουλο
στον Νικο-Αλεξη Ασλανογλου
στην Ζωη Καρελλη
στον Τακη Βαρβιτσιωτη
στον Γιωργο Ιωαννου
στον Γιωργο Κουδα
.
.
.
Εγω ,Σ'Αυτους
Ψαχνοντας τον Γρηγορη Λαμπρακη
στην Θεσσαλονικη στους Ανθρωπους της
στις 25-26-27 Νοεμβριου 2010
.
.
THESSALONIKI [ GREECE] ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ [ Απο Στασεις μιας Πολης ]Ντοκυμαντερ του Πραγματικου [ Β' μερος ]
.
.
Στην Καμαρα Αψιδα Θριαμβου του Γαλεριου
νυχτα ,βροχη,26 Νοεμβριου 2010
.
.
.
Στην Καμαρα Ανθρωποι και Αυτοκινητα στην Εγναντιας
νυχτα,βροχη 26 Νοεμβριου 2010
.
.
.
Στην Καμαρα περι την Γλαυκαν στην Εγναντιας
.
.
.
Οι Φωνες στο Ανακτορο του Γαλεριου
νυχτα,βροχη,26 Νοεμβριου 2010.
.
.
.
.
Στην Καμαρα Αψιδα Θριαμβου του Γαλεριου
νυχτα ,βροχη,26 Νοεμβριου 2010
.
.
.
Στην Καμαρα Ανθρωποι και Αυτοκινητα στην Εγναντιας
νυχτα,βροχη 26 Νοεμβριου 2010
.
.
.
Στην Καμαρα περι την Γλαυκαν στην Εγναντιας
.
.
.
Οι Φωνες στο Ανακτορο του Γαλεριου
νυχτα,βροχη,26 Νοεμβριου 2010.
.
.
.
LITERATURE[-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ]-NARRATIONS [STORIES ] OF FANTASTIC LITERATURE- [20 ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΥ ]-Χ.Ν.ΚΟΥΒΕΛΗΣ[C.N.COUVELIS] -Η ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ
.
.
''20 ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΥ''
.
απο τα ''20 ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΥ''
.
.
Η ΑΠΟΥΣΙΑ [ Η ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ ]
.
Το ειχε αποφασισει,ολα θα γινονταν οπως τα ειχε
σχεδιασει,ως την παραμικρη λεπτομερεια.Ειχαν ζη-
σει μαζι δεκα- πεντε χρονια,παιδια δεν ειχαν.Εκεινη
η μερα ηταν καταλληλη για την εκτελεση του σχεδι-
ου του.Εβρεχε απο το πρωι ασταματητα.Ετοιμασθη-
κε,φορεσε την αδιαβροχη καμπαρντινα του,κοιταξε
την ωρα στο ρολοι και της φωναξε πως θα βγει εξω.
Εκενη ηταν στην κουζινα,μεσα στον θορυβο δεν τον
ακουσε.Το επανελαβε,εκεινη κατι του ειπε,δεν το α-
κουσε.Δεν θα αργουσε,της ειπε.Ανοιξε τη πορτα ,την
εκλεισε και βγηκε εξω στη βροχη.Η βροχη ειχε δυ-
ναμωσει.
Επρεπε να παρει την ομπρελα,σκεφτηκε ομως πως
δεν θα του χρειαζονταν.Στη μεση του δρομου τα νε-
ρα λιμναζαν,απεναντι ειχαν σχηματισει ορμητικο χειμ-
μαρο.Διεσχισε γρηγορα το δρομο και βρεθηκε στο
απεναντι πεζοδρομιο.Προχωρησε εφτα -οχτω μετρα
αριστερα και εστριψε στη γωνια του δρομου.Η βρο-
χη τον χτυπουσε στο προσωπο,εσπρωξε την σιδερε-
νια αυλοπορτα,την εκλεισε πισω του και μπηκε στη
μικρη αυλη του σπιτιου.Το σπιτι ηταν ενα παλιο
διοροφο νεοκλασικο.Ο ιδιοκτητης του,απ'τον οποιο
το ειχε αγορασει προσφατα,το ειχε εγκαταλειψει χρο-
νια.Βιαστηκε,ανεβηκε τα λιγα σκαλοπατια μεχρι
την εισοδο,ξεκλειδωσε την πορτα.Η πορτα ετριξε
καθως την ανοιγε,την εκλεισε πισω του.Το φως
ηταν ελαχιστο.Ανεβηκε την ξυλινη εσωτερικη σκα-
λα στον δευτερο οροφο.Ανοιξε την πορτα και την
εκλεισε πισω του.Του ειχε κοπει η ανασα απο την
προσπαθεια να βρεθει γρηγορα εκει.Καθισε σ'εναν
καναπε να ηρεμησει.Σιγα-σιγα συνειθισε στο λιγο-
στο φως.Σηκωθηκε,εβγαλε την καμπαρντινα του και
την αφησε πανω σε μια καρεκλα.Πηγε στην κρεβατο-
καμαρα,μεσα στο μισοσκοταδο ξαπλωσε στο κρεβα-
τι με τα ρουχα,δεν σκεπαστηκε,αισθανονταν ζεστη
και μετα απο λιγο αποκοιμηθηκε.
Ο υπνος του ηταν ανησυχος,γεματος εφιαλτες.Σε εναν
απ'αυτους,γνωριζε σημαντικα πραγματα,που δεν μπο-
ρουσε να τα μεταδωσει.σε κανεναν αλλονΗ αγωνια του
ηταν μεγαλη γιατι απο την μη ανακοινωση τους κινδυνευ-
αν οι ζωες πολυ αγαπημενων του προσωπων.Τα λογια
του δεν υπακουσαν στους βασικους κανονες της γλωσ-
σας, ηταν εντελως ακατανοητα.
Οταν ξυπνησε ενιωθε πολυ κουρασμενος.Σηκωθηκε
απο το κρεβατι.Πηγε στο παραθυρο της κρεβατοκα-
μαρας,ανοιξε τα φυλλα του και κοιταξε απο τη χαρα-
μαδα αναμεσα απο τα κλειστα παντζουρια το σπιτι
του απεναντι.Τα παραθυρα ηταν κλειστα,τα παντα
ακινητα.Καθισε πολυ ωρα εκει κρυμενος να κοιταζει
για καποια κινηση.Τιποτα,καμια κινηση απεναντι.
Αποτραβηχτηκε για λιγο.Πηγε στο μπανιο να πλυ-
θει,κι υστερα στη κουζινα να φαει κατι,απ'αυτα,που
ειχε εφοδιασει το ψυγειο.Ξαναγυρισε στη θεση της
παρατηρησης του.Τιποτα δεν ειδε.
Μονο οταν νυχτωσε ειδε αμυδρο φως στη χαραμαδα
των κλειστων παντζουριων στο πανω αριστερο παρα-
θυρο.Περιμενε υπομονετικα να δει κατι περισσοτερο.
Ματαια,τιποτα.Ακουσε το ρολοι ,εξω σ'ενα δημοσιο
κτιριο να χτυπαει την ωρα,εντεκα.Εμεινε στη θεση
του ,παρα την κουραση,το πιασιμο του σωματος του
και την μεγαλη υπνηλια,που ενιωθε.
Παλι ο υπνος του ηταν ανησυχος.Καποιες ωρες της
νυχτας τις περασε ξαγρυπνος,προσπαθωντας,πολυ
δυσκολα,να θυμηθει τους εφιαλτες του.
Σ'εναν απ'αυτους ενας ανθρωπος του ανακοινωσε πραγ-
ματα ανησυχητικα,και του απεδειχνε ψυχρα την απειλι-
τικη πραγματικοτητα τους..Ολα αυτα διαδραματιζον-
ταν σ'ενα τεραστιο χωρο με απειρες ηλεκτρονικες οθο-
νες διαφορων διαστασεων.Ο ανθρωπος στην τελευταια
του προταση παρομοιασε το Συμπαν μ'ενα Γιγαντιαιο
Διχτυο Οθονων.Υστερα απομακρυνθηκε απο κοντα
του,προχωρησε στο βαθος της αιθουσας και διαλυθη-
κε τους φθορισμους των οθονων.
Την αλλη μερα,και τις επομενες τρεις ημρες δεν παρα-
τηρησε κατι σημαντικο.Παντα το αμυδρο φως στην
χαραμαδα του παραθυριου,στις εντεκα ακριβως το
βραδυ εσβηνε.Ο υπνος του συνεχιστηκε ανησυχος,οι
εφιαλτες του ομως τωρα ειχαν ελλατωθει.
Για αρκετο καιρο συνεβαιναν τα ιδια με ασημαντες
παραλλαγες.
Μια μερα,περιπου στις δεκα η ωρα το πρωι,ειδε μια
νεα και μια ηλικιωμενη γυναικα να μπαινουν στο
σπιτι.Μια ωρα αργοτερα η εξωπορτα ανοιξε και
βγηκε η νεαρη γυναικα.Εστριψε στη γωνια αριστερα.
Μετα απο λιγο επεστρεψε συνοδευομενη μ'εναν
ψηλο αγνωστο αντρα,Ο αντρας ηταν χοντρος με με-
γαλη κοιλια και φορουσε μυωπικα γυαλια..Μετα την
εισοδο τους στο σπιτι,τα κλειστα παντζουρια στα
δυο παραθυρα ανοιξαν στον πανω οροφο.Ειδε για
λιγο την ηλικιωμενη γυναικα στο ανοιγμα του δεξι-
ου παραθυρου.Εντελως αγνωστη.Φοβηθηκε μην τον
δει και τραβηχτηκε απο την χαραμαδα της παρατηρη-
σης του,εκανε πισω και κρυφτηκε στο σκοταδι της
καμαρας.Τον ειδε;Δεν ηταν δυνατον να τον δει.Το
σχεδιο του ειχε αποκλεισει την αποκαλυψη του.
Ολη τη νυχτα εμεινε αγρυπνος.Τα φωτα στον πανω
οροφο ηταν αναμενα.Οι κουρτινες στα παραθυρα
ηταν τραβηγμενες και καλυπταν την θεα του.Εβλε-
πε τις σκιες τους.Ο χρονος εκθεσης του στα φωτεινα
ανοιγματα,ο αριθμοςκαι η θεση τους διεφερε.Εβλεπε
μια σκια η' δυο σκιες για λιγο η'για περισσοτερο χρονο
σ'ενα η' και στα δυο ανοιγματα.Αυτο συνεχιζονταν για
λιγο η' για περισοτερο χρονο διακοπτομενο απο ελλε-
ψη σκιας,για μικρα η' μεγαλα χρονικα διαστηματα.
Κοντα στο ξημερωμα εσβησαν τα φωτα στο σπιτι,τα
παντζουρια ομως δεν τα εκλεισαν..
Εξαντλημενος ξαπλωσε στο κρεβατι με τα ρουχα να κοι-
μηθει.Ο υπνος του ηταν εφιαλτικος.Σ'ενα τεραστιο κτι-
ριο ανεβαινε συνεχως ελικοειδεις σκαλες.Σε καθε επι-
πεδο ο ιδιος αναλοιωτος πανομοιοτυπος χωρος.Νιωθον-
τας το ματαιο,το παραδοξο,σταματησε την ανοδο.Κατε-
βαινοντας τις απειρες ελικοειδεις σκαλες δεν βρηκε την
εισοδο του κτιριου,ουτε συναντησε αλλους ανθρωπους,
αν και ακουγε ποτε κοντα και ποτε μακρυα του τις φω-
νες τους.Η συγχιση του ηταν πολυ μεγαλη,που δεν
γνωριζε αν ανεβαινε η' αν κατεβαινε,αν κινουνταν
οριζοντια η ' σε καποια γωνια,θετικη η' αρνητικη.
Ξυπνησε.Τα θυμονταν ολα καθαρα.
Επειτα κοιμηθηκε ,χωρις ονειρα.
Οταν ξυπνησε ολα τα παραθυρα στην προσοψη του
σπιτιου του ηταν κλειστα.Και τις επομενες ωρες και
μερες παρεμειναν κλειστα.
Την πεμπτη μερα ειδε τη γυναικα του να βγαινει απ'
το σπιτι κατα τις εννεα και τεταρτο το πρωι.Η μερα ηταν
καθαρη ειχε ηλιο.Μετα απο σαραντα λεπτα περιπου
επεστρεψε κουβαλωντας στα χερια της σακουλες με
ψωνια.Κατα τις τεσσερις το απογευμα την επισκεφθη-
κε μια γυναικα ,γνωστη τους.Τα παραθυρα ανοιξαν.
Οταν νυχτωσε η γνωστη γυναικα εφυγε.
Εκεινη τη βραδυα αποφασισε να κοιμηθει νωρις.
Για πρωτη φορα απο τοτε,που εγκατασταθηκε
σ'αυτο το σπιτι ο υπνος του ηταν ηρεμος.
Το πρωι κοιταχθηκε στον καθρεφτη του μπανιου.Το
προσωπο του αδυνατο,το δερμα του ωχρο,τα γενια
του ειχαν μεγαλωσει.Παραξενο,δεν ενιωσε δυσφο-
ρια,δεν ανησυχησε ,δεχτηκε την σωματικη του αλ-
λαγη με ανακουφιση.Ντυθηκε και βγηκε εξω απο το
σπιτιστην πολη.
Ηπιε καφε σ'ενα απο τα κεντρικα καφενεια.Καποιος
τον σταματησε στον δρομο.Τον κοιταξε καλα κι επειτα
ζητωντας του συγνωμη του ειπε πως εκανε λαθος,τον
περασε για καποιον αλλον.
Συνεχισε να βγαινει εξω.Σπανια τωρα συνεβαινε κα-
ποιος να τον σταματα και να τον παιρνει για καποιον
αλλο.μεχρι,που κι αυτο σταματησε.Επισης σπανια
τωρα πηγαινε στο παραθυρο.
Καποτε γα εναν ολοκληρο μηνα δεν ειδε καθολου τη
γυναικα του.Επειδη δεν μπορουσε να υποθεσει πως
ηταν κλεισμενη μεσα στο σπιτι, η' πως ηταν αρρωστη,
φανταστηκε πως ελλειπε σε ταξιδι.
Οταν επεστρεψε του φανηκε αδυνατη,περπατουσε με
δυσκολια.Τ'απογευματα ακουγε το ραδιοφωνο δυνατα
να παιζει μουσικη,ποτε στο ισογειο,ποτε στον πρωτο
οροφο,κι αργοτερα ακουγε την τηλεοραση ανοιχτη πα-
νω στο σαλονι,μεχρι πολυ αργα τη νυχτα.Το θεωρησε
φυσικο στη ζωη μιας μοναχικης και ερημης γυναι-
κας.
Καποια νυχτα τον ξυπνησαν δυνατα γελια.Προερχον-
ταν απ'τη μερος του σπιτιου.Δεν σηκωθηκε να κοιταξει.
Για αρκετη ωρα ακουστηκαν οι φωνες και τα γελια,
απο καποια κοσμικη συγκεντρωση στο σπιτι,επειτα
επικρατησε σιωπη,ησυχια.
Εκεινος με τον καιρο εκανε νεες γνωριμιες,ασχοληθη-
κε με διαφορες επιχειρησεις,ταξιδεψε σε πολλες χωρες,
γνωρισε ανθρωπους,που ειτε ενδιαφερθηκε,παθιαστη-
γι'αυτους,ειτε αδιαφορησε.
Ετσι κυλησε ο χρονος και περασαν χωρις να το κατα-
λαβει εικοσι ολοκληρα χρονια.
Ενα απογευμα,μια βροχερι μερα απο το πρωι,διεσχισε
το δρομο γεματο με νερα μεχρι το απεναντι πεζοδρομιο
του σπιτιου του.Ανοιξε την πορτα και μπηκε μεσα.
''Γυρισες,ξεχασες να παρεις την ομπρελα μαζυ σου και
βρεχει σημερα απ'το πρωι ασταματητα '' ακουσε τη φω-
νη της γυναικας του,μεσα στο θορυβο των πιατων,που
πλενονταν,να ερχεται απο το μερος της κουζινας στο
βαθος.
.
.
.
''20 ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΥ''
.
απο τα ''20 ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΥ''
.
.
Η ΑΠΟΥΣΙΑ [ Η ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ ]
.
Το ειχε αποφασισει,ολα θα γινονταν οπως τα ειχε
σχεδιασει,ως την παραμικρη λεπτομερεια.Ειχαν ζη-
σει μαζι δεκα- πεντε χρονια,παιδια δεν ειχαν.Εκεινη
η μερα ηταν καταλληλη για την εκτελεση του σχεδι-
ου του.Εβρεχε απο το πρωι ασταματητα.Ετοιμασθη-
κε,φορεσε την αδιαβροχη καμπαρντινα του,κοιταξε
την ωρα στο ρολοι και της φωναξε πως θα βγει εξω.
Εκενη ηταν στην κουζινα,μεσα στον θορυβο δεν τον
ακουσε.Το επανελαβε,εκεινη κατι του ειπε,δεν το α-
κουσε.Δεν θα αργουσε,της ειπε.Ανοιξε τη πορτα ,την
εκλεισε και βγηκε εξω στη βροχη.Η βροχη ειχε δυ-
ναμωσει.
Επρεπε να παρει την ομπρελα,σκεφτηκε ομως πως
δεν θα του χρειαζονταν.Στη μεση του δρομου τα νε-
ρα λιμναζαν,απεναντι ειχαν σχηματισει ορμητικο χειμ-
μαρο.Διεσχισε γρηγορα το δρομο και βρεθηκε στο
απεναντι πεζοδρομιο.Προχωρησε εφτα -οχτω μετρα
αριστερα και εστριψε στη γωνια του δρομου.Η βρο-
χη τον χτυπουσε στο προσωπο,εσπρωξε την σιδερε-
νια αυλοπορτα,την εκλεισε πισω του και μπηκε στη
μικρη αυλη του σπιτιου.Το σπιτι ηταν ενα παλιο
διοροφο νεοκλασικο.Ο ιδιοκτητης του,απ'τον οποιο
το ειχε αγορασει προσφατα,το ειχε εγκαταλειψει χρο-
νια.Βιαστηκε,ανεβηκε τα λιγα σκαλοπατια μεχρι
την εισοδο,ξεκλειδωσε την πορτα.Η πορτα ετριξε
καθως την ανοιγε,την εκλεισε πισω του.Το φως
ηταν ελαχιστο.Ανεβηκε την ξυλινη εσωτερικη σκα-
λα στον δευτερο οροφο.Ανοιξε την πορτα και την
εκλεισε πισω του.Του ειχε κοπει η ανασα απο την
προσπαθεια να βρεθει γρηγορα εκει.Καθισε σ'εναν
καναπε να ηρεμησει.Σιγα-σιγα συνειθισε στο λιγο-
στο φως.Σηκωθηκε,εβγαλε την καμπαρντινα του και
την αφησε πανω σε μια καρεκλα.Πηγε στην κρεβατο-
καμαρα,μεσα στο μισοσκοταδο ξαπλωσε στο κρεβα-
τι με τα ρουχα,δεν σκεπαστηκε,αισθανονταν ζεστη
και μετα απο λιγο αποκοιμηθηκε.
Ο υπνος του ηταν ανησυχος,γεματος εφιαλτες.Σε εναν
απ'αυτους,γνωριζε σημαντικα πραγματα,που δεν μπο-
ρουσε να τα μεταδωσει.σε κανεναν αλλονΗ αγωνια του
ηταν μεγαλη γιατι απο την μη ανακοινωση τους κινδυνευ-
αν οι ζωες πολυ αγαπημενων του προσωπων.Τα λογια
του δεν υπακουσαν στους βασικους κανονες της γλωσ-
σας, ηταν εντελως ακατανοητα.
Οταν ξυπνησε ενιωθε πολυ κουρασμενος.Σηκωθηκε
απο το κρεβατι.Πηγε στο παραθυρο της κρεβατοκα-
μαρας,ανοιξε τα φυλλα του και κοιταξε απο τη χαρα-
μαδα αναμεσα απο τα κλειστα παντζουρια το σπιτι
του απεναντι.Τα παραθυρα ηταν κλειστα,τα παντα
ακινητα.Καθισε πολυ ωρα εκει κρυμενος να κοιταζει
για καποια κινηση.Τιποτα,καμια κινηση απεναντι.
Αποτραβηχτηκε για λιγο.Πηγε στο μπανιο να πλυ-
θει,κι υστερα στη κουζινα να φαει κατι,απ'αυτα,που
ειχε εφοδιασει το ψυγειο.Ξαναγυρισε στη θεση της
παρατηρησης του.Τιποτα δεν ειδε.
Μονο οταν νυχτωσε ειδε αμυδρο φως στη χαραμαδα
των κλειστων παντζουριων στο πανω αριστερο παρα-
θυρο.Περιμενε υπομονετικα να δει κατι περισσοτερο.
Ματαια,τιποτα.Ακουσε το ρολοι ,εξω σ'ενα δημοσιο
κτιριο να χτυπαει την ωρα,εντεκα.Εμεινε στη θεση
του ,παρα την κουραση,το πιασιμο του σωματος του
και την μεγαλη υπνηλια,που ενιωθε.
Παλι ο υπνος του ηταν ανησυχος.Καποιες ωρες της
νυχτας τις περασε ξαγρυπνος,προσπαθωντας,πολυ
δυσκολα,να θυμηθει τους εφιαλτες του.
Σ'εναν απ'αυτους ενας ανθρωπος του ανακοινωσε πραγ-
ματα ανησυχητικα,και του απεδειχνε ψυχρα την απειλι-
τικη πραγματικοτητα τους..Ολα αυτα διαδραματιζον-
ταν σ'ενα τεραστιο χωρο με απειρες ηλεκτρονικες οθο-
νες διαφορων διαστασεων.Ο ανθρωπος στην τελευταια
του προταση παρομοιασε το Συμπαν μ'ενα Γιγαντιαιο
Διχτυο Οθονων.Υστερα απομακρυνθηκε απο κοντα
του,προχωρησε στο βαθος της αιθουσας και διαλυθη-
κε τους φθορισμους των οθονων.
Την αλλη μερα,και τις επομενες τρεις ημρες δεν παρα-
τηρησε κατι σημαντικο.Παντα το αμυδρο φως στην
χαραμαδα του παραθυριου,στις εντεκα ακριβως το
βραδυ εσβηνε.Ο υπνος του συνεχιστηκε ανησυχος,οι
εφιαλτες του ομως τωρα ειχαν ελλατωθει.
Για αρκετο καιρο συνεβαιναν τα ιδια με ασημαντες
παραλλαγες.
Μια μερα,περιπου στις δεκα η ωρα το πρωι,ειδε μια
νεα και μια ηλικιωμενη γυναικα να μπαινουν στο
σπιτι.Μια ωρα αργοτερα η εξωπορτα ανοιξε και
βγηκε η νεαρη γυναικα.Εστριψε στη γωνια αριστερα.
Μετα απο λιγο επεστρεψε συνοδευομενη μ'εναν
ψηλο αγνωστο αντρα,Ο αντρας ηταν χοντρος με με-
γαλη κοιλια και φορουσε μυωπικα γυαλια..Μετα την
εισοδο τους στο σπιτι,τα κλειστα παντζουρια στα
δυο παραθυρα ανοιξαν στον πανω οροφο.Ειδε για
λιγο την ηλικιωμενη γυναικα στο ανοιγμα του δεξι-
ου παραθυρου.Εντελως αγνωστη.Φοβηθηκε μην τον
δει και τραβηχτηκε απο την χαραμαδα της παρατηρη-
σης του,εκανε πισω και κρυφτηκε στο σκοταδι της
καμαρας.Τον ειδε;Δεν ηταν δυνατον να τον δει.Το
σχεδιο του ειχε αποκλεισει την αποκαλυψη του.
Ολη τη νυχτα εμεινε αγρυπνος.Τα φωτα στον πανω
οροφο ηταν αναμενα.Οι κουρτινες στα παραθυρα
ηταν τραβηγμενες και καλυπταν την θεα του.Εβλε-
πε τις σκιες τους.Ο χρονος εκθεσης του στα φωτεινα
ανοιγματα,ο αριθμοςκαι η θεση τους διεφερε.Εβλεπε
μια σκια η' δυο σκιες για λιγο η'για περισσοτερο χρονο
σ'ενα η' και στα δυο ανοιγματα.Αυτο συνεχιζονταν για
λιγο η' για περισοτερο χρονο διακοπτομενο απο ελλε-
ψη σκιας,για μικρα η' μεγαλα χρονικα διαστηματα.
Κοντα στο ξημερωμα εσβησαν τα φωτα στο σπιτι,τα
παντζουρια ομως δεν τα εκλεισαν..
Εξαντλημενος ξαπλωσε στο κρεβατι με τα ρουχα να κοι-
μηθει.Ο υπνος του ηταν εφιαλτικος.Σ'ενα τεραστιο κτι-
ριο ανεβαινε συνεχως ελικοειδεις σκαλες.Σε καθε επι-
πεδο ο ιδιος αναλοιωτος πανομοιοτυπος χωρος.Νιωθον-
τας το ματαιο,το παραδοξο,σταματησε την ανοδο.Κατε-
βαινοντας τις απειρες ελικοειδεις σκαλες δεν βρηκε την
εισοδο του κτιριου,ουτε συναντησε αλλους ανθρωπους,
αν και ακουγε ποτε κοντα και ποτε μακρυα του τις φω-
νες τους.Η συγχιση του ηταν πολυ μεγαλη,που δεν
γνωριζε αν ανεβαινε η' αν κατεβαινε,αν κινουνταν
οριζοντια η ' σε καποια γωνια,θετικη η' αρνητικη.
Ξυπνησε.Τα θυμονταν ολα καθαρα.
Επειτα κοιμηθηκε ,χωρις ονειρα.
Οταν ξυπνησε ολα τα παραθυρα στην προσοψη του
σπιτιου του ηταν κλειστα.Και τις επομενες ωρες και
μερες παρεμειναν κλειστα.
Την πεμπτη μερα ειδε τη γυναικα του να βγαινει απ'
το σπιτι κατα τις εννεα και τεταρτο το πρωι.Η μερα ηταν
καθαρη ειχε ηλιο.Μετα απο σαραντα λεπτα περιπου
επεστρεψε κουβαλωντας στα χερια της σακουλες με
ψωνια.Κατα τις τεσσερις το απογευμα την επισκεφθη-
κε μια γυναικα ,γνωστη τους.Τα παραθυρα ανοιξαν.
Οταν νυχτωσε η γνωστη γυναικα εφυγε.
Εκεινη τη βραδυα αποφασισε να κοιμηθει νωρις.
Για πρωτη φορα απο τοτε,που εγκατασταθηκε
σ'αυτο το σπιτι ο υπνος του ηταν ηρεμος.
Το πρωι κοιταχθηκε στον καθρεφτη του μπανιου.Το
προσωπο του αδυνατο,το δερμα του ωχρο,τα γενια
του ειχαν μεγαλωσει.Παραξενο,δεν ενιωσε δυσφο-
ρια,δεν ανησυχησε ,δεχτηκε την σωματικη του αλ-
λαγη με ανακουφιση.Ντυθηκε και βγηκε εξω απο το
σπιτιστην πολη.
Ηπιε καφε σ'ενα απο τα κεντρικα καφενεια.Καποιος
τον σταματησε στον δρομο.Τον κοιταξε καλα κι επειτα
ζητωντας του συγνωμη του ειπε πως εκανε λαθος,τον
περασε για καποιον αλλον.
Συνεχισε να βγαινει εξω.Σπανια τωρα συνεβαινε κα-
ποιος να τον σταματα και να τον παιρνει για καποιον
αλλο.μεχρι,που κι αυτο σταματησε.Επισης σπανια
τωρα πηγαινε στο παραθυρο.
Καποτε γα εναν ολοκληρο μηνα δεν ειδε καθολου τη
γυναικα του.Επειδη δεν μπορουσε να υποθεσει πως
ηταν κλεισμενη μεσα στο σπιτι, η' πως ηταν αρρωστη,
φανταστηκε πως ελλειπε σε ταξιδι.
Οταν επεστρεψε του φανηκε αδυνατη,περπατουσε με
δυσκολια.Τ'απογευματα ακουγε το ραδιοφωνο δυνατα
να παιζει μουσικη,ποτε στο ισογειο,ποτε στον πρωτο
οροφο,κι αργοτερα ακουγε την τηλεοραση ανοιχτη πα-
νω στο σαλονι,μεχρι πολυ αργα τη νυχτα.Το θεωρησε
φυσικο στη ζωη μιας μοναχικης και ερημης γυναι-
κας.
Καποια νυχτα τον ξυπνησαν δυνατα γελια.Προερχον-
ταν απ'τη μερος του σπιτιου.Δεν σηκωθηκε να κοιταξει.
Για αρκετη ωρα ακουστηκαν οι φωνες και τα γελια,
απο καποια κοσμικη συγκεντρωση στο σπιτι,επειτα
επικρατησε σιωπη,ησυχια.
Εκεινος με τον καιρο εκανε νεες γνωριμιες,ασχοληθη-
κε με διαφορες επιχειρησεις,ταξιδεψε σε πολλες χωρες,
γνωρισε ανθρωπους,που ειτε ενδιαφερθηκε,παθιαστη-
γι'αυτους,ειτε αδιαφορησε.
Ετσι κυλησε ο χρονος και περασαν χωρις να το κατα-
λαβει εικοσι ολοκληρα χρονια.
Ενα απογευμα,μια βροχερι μερα απο το πρωι,διεσχισε
το δρομο γεματο με νερα μεχρι το απεναντι πεζοδρομιο
του σπιτιου του.Ανοιξε την πορτα και μπηκε μεσα.
''Γυρισες,ξεχασες να παρεις την ομπρελα μαζυ σου και
βρεχει σημερα απ'το πρωι ασταματητα '' ακουσε τη φω-
νη της γυναικας του,μεσα στο θορυβο των πιατων,που
πλενονταν,να ερχεται απο το μερος της κουζινας στο
βαθος.
.
.
Παρασκευή 26 Νοεμβρίου 2010
GREEK POETRY [Ezra,like a NON-Conclusion of I [ man ] ]
.
.
απο [ Δειχνοντας τον Θαλη ]
.
Ezra,like a NON-Conclusion of I [ MAN ]
.
so as Rays of Light
in Boogie-Boogie evolution
fantasie on themes from Ezra Pound
translating the Greek ΕΙΝΑΙ
boxing Hamlet
Where is the kid ?
in sea-board playing with woods-birds
Why it's important
Designing for Different Greek-Objects
What comes next time
Online Documentary Poem
Ode to a Voice,Yours
once,Orfeo και Ευρυδικη,fables
.......,Ορφεας ed Euridice,Texts
The Text Theater Adventure of Orson Welles
over rain out Sea-ING
αοιδαις
Man Sonata No.5 in D major,Op 102-2
all computer-generated images are
composed of man-mind-pixels
Why αν και του δ'Ομηρου λογου αιωνιος
αιει αξυνετοι γινονται ανθρωποι Words
Ezra Pound the σωφρονειν αρετη μεγιστη,και
σοφιη αληθεα λεγειν και ποιειν
κατα φυσιν επαιοντας The Greek Word Heraclitus
This soundS
like a NON-Conclusion of I [MAN ]
.
.
.
απο [ Δειχνοντας τον Θαλη ].
Ezra,like a NON-Conclusion of I [ MAN ]
.
so as Rays of Light
in Boogie-Boogie evolution
fantasie on themes from Ezra Pound
translating the Greek ΕΙΝΑΙ
boxing Hamlet
Where is the kid ?
in sea-board playing with woods-birds
Why it's important
Designing for Different Greek-Objects
What comes next time
Online Documentary Poem
Ode to a Voice,Yours
once,Orfeo και Ευρυδικη,fables
.......,Ορφεας ed Euridice,Texts
The Text Theater Adventure of Orson Welles
over rain out Sea-ING
αοιδαις
Man Sonata No.5 in D major,Op 102-2
all computer-generated images are
composed of man-mind-pixels
Why αν και του δ'Ομηρου λογου αιωνιος
αιει αξυνετοι γινονται ανθρωποι Words
Ezra Pound the σωφρονειν αρετη μεγιστη,και
σοφιη αληθεα λεγειν και ποιειν
κατα φυσιν επαιοντας The Greek Word Heraclitus
This soundS
like a NON-Conclusion of I [MAN ]
.
.
THESSALONIKI [GREECE]ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ[Απο-Στασεις μιας Πολης] Ντοκυμαντερ του Πραγματικου [ Α' μερος]
.
.
Βραδυ 25 Νοεμβριου 2010
στη Θεσσαλομικη μεσα στους ανθρωπους,
η Ανθρωποτητα των Ελληνων,Αριστοτελη
.
.
Απο-Στασεις μιας Πολης[Θεσσαλονικη βραδυ 25 Νοεμβριου 2010]
.
.
.
.
.
Απο-Στασεις μιας Πολης[Θεσσαλονικη,
στην Αριστοτελους,στην Εγναντια,τα περιστερια
μερα 26 Νοεμβριου 2010]
.
.
.
Απο-Στασεις μιας Πολης[Θεσσαλονικη,
Περι τον Μεγα Αλεξανδρο,μερα 26 Νοεμβριου 2010]
.
.
.
.
Απο-Στασεις μιας Πολης[Θεσσαλονικη,
Στην Αριστοτελους βροχη[μερα 26 Νοεμβριου 2010]
.
.
.
.
Βραδυ 25 Νοεμβριου 2010
στη Θεσσαλομικη μεσα στους ανθρωπους,
η Ανθρωποτητα των Ελληνων,Αριστοτελη
.
.
Απο-Στασεις μιας Πολης[Θεσσαλονικη βραδυ 25 Νοεμβριου 2010]
.
.
.
.
.
Απο-Στασεις μιας Πολης[Θεσσαλονικη,
στην Αριστοτελους,στην Εγναντια,τα περιστερια
μερα 26 Νοεμβριου 2010]
.
.
.
Απο-Στασεις μιας Πολης[Θεσσαλονικη,
Περι τον Μεγα Αλεξανδρο,μερα 26 Νοεμβριου 2010]
.
.
.
.
Απο-Στασεις μιας Πολης[Θεσσαλονικη,
Στην Αριστοτελους βροχη[μερα 26 Νοεμβριου 2010]
.
.
.
LITERATURE[-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ]-NARRATIONS [STORIES ] OF FANTASTIC LITERATURE- [20 ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΥ ]-Χ.Ν.ΚΟΥΒΕΛΗΣ[C.N.COUVELIS]-ΑΥΤΟ,ΠΟΥ ΕΒΛΕΠΕ [ Η / ΤΗΝ ] ΕΙΚΟΝΑ ΕΚΕΙ
.
.
20 ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΥ
.
απο τα ''20 ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΥ''
.
.
ΑΥΤΟ,ΠΟΥ ΕΒΛΕΠΕ [ Η / ΤΗΝ ] ΕΙΚΟΝΑ ΕΚΕΙ
.
Απο το διπλανο δωματιο ακουγονταν μουσικη πιανου,
και φωνες παιδιων.Το σαλονι ειχε τεσσερα παραθυρα,
ενα ανατολικα,δυο νοτια και ενα δυτικα.Πανω στο τραπε-
ζι ενα ανθοδοχειο με κοκκινα τριανταφυλλα και η ντουλα-
πα με ξυλο καρυδιας,βορειοδυτικα στην γωνια του τοι-
χου, ειχε εναν καθρεφτη στην πορτα της..Τα δαχτυλα
του χεριου του του προκαλουσαν εντυπωση.Σε μια κορνι-
ζα στον τοιχο η εικονα εδειχνε τεσσερις ομορφες κο-
πελλες ,οι δυο πανω σε μια βαρκα και οι αλλες εξω
απο τη βαρκα στα νερα της λιμνης η' του ποταμου,
εριχναν λουλουδια στα νερα παιζοντας με πεντε παι-
δια- ερωτες στον αερα.Απο το ραδιοφωνο,εκεινα τα
παλια ραδιοφωνα με την εξωτερικη μεγαλη μπατα-
ρια,ακουγονταν η φωνη της Βιτορια ντε λος Ανχελες
σ'ενα νανουρισμα..Πολλες φορες,αλλα ειδικα εκεινη
την στιγμη,σκεφτονταν να κανει μια αντιγραφη ενος
πινακα του Λεοναρντο ντα Βιντσι,την Αγια Αννα,
με την Μαρια και το βρεφος .Η κορη στην αγκαλια της
μητερας και το παιδι στην αγκαλια της κορης-μητερας..
Η γλυκεια και ζεστη μυρωδια απο το στηθος της γυ-
ναικας κλεισμενη μεσα στο ασπρο μεταξωτο υφασμα με
τις δαντελες τον συγκινουσε με την αναμνηση της,αλλα
και την παρουσια της..
Ο αλλος απο το διπλανο δωματιο σταματησε να παιζει
στο πιανο,σιωπη.Τα δαχτυλα του ασυναισθητα γαντζω-
θηκαν στο υφασμα του καναπε,η γατα διπλα του κοι-
μονταν ησυχη..Τωρα ηταν η μεγαλη ευκαιρια,σκεφτη-
κε.Ανοιξε με προσοχη την πορτα να μην τον ακουσουν,
μπηκε στην κρεβατοκαμαρα,προχωρησε στο μισοσκο-
ταδο μεχρι το κρεβατι με τον μεταλλικο σκελετο.Ειδε
την γυναικα,που κοιμονταν,στο πλαι του αντρα,.Το
προσωπο της ηταν ομορφο,τα μαλλια της μαυρα σγου-
ρα πανω στο λευκο μαξιλαρι,το χερι της γυμνο μεχρι
τον ωμο εξω απο τα σκεπασματα πανω στο σεντονι.Το
στηθος παλλονταν απαλα και ηρεμα στην αναπνοη της.
Σηκωσε,το χερι και με ανοιχτα τα ματια εκανε εκεινη την
πραξη.Εκεινος,ο ξενος,δεν ξυπνησε ,βυθιστηκε στο κοκ-
κινο ονειρο του..Εκεινη ξυπνησε και γλυκα τον πηρε κον-
τα της και τον βυθισε στο αιωνιο ονειρο του.
Το βραδυ,στο τραπεζι,που ετρωγαν,κανενας δεν μιλησε
για εκεινο το γεγονος,σαν να μην συνεβηκε,η' σαν να
αναβληθηκε η πραξη του,η' να ακυρωθηκαν οι συνεπει-
ες του.
Στο κρεβατι ,αργοτερα,μονος του.Δεν ειχε υπνο,εξω εβρεχε,
ο αερας ουρλιαζε,οι αστραπες εσκιζαν την νυχτα κι επειτα
οι βροντες τους δυνατες.Οταν τον πηρε ο υπνος εξω ξημε-
ρωνε.Η βροχη ειχε σταματησει.
Ξυπνησε το μεσημερι,ηπιε γαλα,το ποτηρι δεν το επλυνε
το αφησε στον νεροχυτη,βιαζονταν,να φυγει απο το σπιτι.
Ξυριστηκε,και του φανηκε το προσωπο του μεσα στις σα-
πουναδες σαν το προσωπο ενος αλλου,ενος ξενου.
Εκεινη την νυχτα ηταν τρυφερη μαζι του,περισσοτερο απο
τις αλλες φορες.Της το ειπε.Εκεινη χαμογελασε,σαν μαργα-
ριταρια ελαμψαν τα δοντια της και του χαιδεψε το προσωπο
και τα μαλλια.Επειτα σηκωθηκε απο το κρεβατι,την κοιταξε,
αιχμαλωτισθηκε απο την εικονα της,ηταν ομορφη.Εκεινη γυ-
ρισε το κεφαλι ,τον ειδε πως την κοιταζε.Εκεινος ντραπηκε,
συνεχιζε ομως να την κοιταζει.Την ακουσε να ανοιγει τη βρυ-
ση,επειτα ο ηχος του νερου,που γεμιζε το ποτηρι.Επεστρεψε
στο δωματιο και ξαπλωσε διπλα του στο κρεβατι.Ενιωθε ευ-
τυχισμενος.Κοιτουσε τα μαλλια της,το μετωπο της ,τα ματια
της,τον λαιμο της,το στηθος της,την κοιλια της.,τα χερια της,
τα ποδια της,ολα.Σε λιγο την πηρε ο υπνος.
Εκεινος ανασηκωθηκε και την κοιτουσε πολυ ωρα,σαν ενα
παραξενο και ταυτοχρονα σαν ενα οικειο πλασμα,που ηρθε
μεχρι εδω ποιος ξερει απο που.Αναρωτηθηκε,τι γνωριζε γι'
αυτην;Τι επιθυμουσε;Ηταν δυνατο να γινει η επιθυμια της
επιθυμιας της;Και απο εκεινο τον φαυλο κυκλο να μην δρα-
πετευσει ποτε;Να φτασει στο τελος του.
Ξαφνικα αισθανθηκε τρομο μαζι με τυψεις.Απλωσε το χερι
και βρηκε το πακετο με τα τσιγαρο στο τραπεζακι διπλα.Ανα-
ψε ενα τσιγαρο, κρατησε το σπιρτο αναμμενο μεχρι να σβη-
σει και παρατηρουσε στον καθρεφτη απεναντι του μεσα στο
μισοσκοταδο του δωματιου την λαμψη της καφτρας του τσι-
γαρου,που πηγαινοερχονταν απο το χερι στο στομα του..Του
ηρθε να ουρλιαξει.
Απο το διπλανο δωματιο ακουστηκε το κλαμα ενος μωρου
παιδιου,σταματησε για λιγο,κι αρχισε παλι,πιο δυνατο.Σκε-
παστηκε μεχρι πανω να μην το ακουει .
Οταν ξυπνησε εκεινη ειχε φυγει για την δουλεια.Πανω στο
τραπεζι της κουζινας του ειχε αφησει ενα σημειωμα.Θα γυριζε
σπιτι το μεσημερι,στις συο και μισι περιπου,στο ψυγειο
ειχε βουτυρο και μελι,να φαει,αν πεινουσε.
Στο σαλονι τα παραθυρα ηταν κλειστα και τα καλυπταν κουρ-
τινες,στο τραπεζι το ανθοδοχειο με κοκκινα τριανταφυλλα
και κορνιζες με φωτογραφιες διαφορα προσωπα της οικογεν-
νειας.Στον τοιχο ενας πινακας αντιγραφη του Ντα Βιντσι με
την Αγια Αννα,την Μαρια και το βρεφος.
Βγηκε στην βεραντα,γεματη γλαστρες με λουλουδια.Η μερα
ειχε εναν λαμπερο ηλιο,φωτισμενη.Κατω ο κηπος,ειδε την
μηλια,πιο περα ειδε την ροδια.Κατεβηκε να περπατησει σ'ε-
κεινον τον κηπο.Σκονταψε σ'ενα παιδικο παιχνιδι,μια κουκλα
μωρου παιδιου με βγαλμενα τα ματια,με ενα ποδι και ενα χε-
ρι.
Δεν θα καθονταν να την περιμενει ,θα εφευγε.''Εγω'' φωναξε
δυνατα σαν να ηθελε να τον ακουσει καποιος αλλος,κι επει-
τα πιο σιγα:''Εγω''.
Ξαναγυρισε σπιτι,μπηκε μεσα στο δωματιο με την ντουλαπα,
ανοιξε την πορτα της με τον καθρεφτη .Κοιταχτηκε μεσα του
και δεν τον εκλεισε.Βρηκε μεσα στην ντουλαπα τα ρουχα της
και εψαξε να βρει τα αλμπουμς με τις φωτογραφιες.Τα βρηκε.
Κοιταξε τις φωτογραφιες.Σε μια παλια κιτρινισμενη φωτογρα-
φια ειχε στηθει μικρουλα ,δυο-τριων χρονων, διπλα σε μια ξυ-
λινη κουνια.Σε μια αλλη φωτογραφια ηταν γυναικα πια,
ομορφη,με ματια μεγαλα και μαυρα σγουρα μαλλια.Ηταν
εγκυος και ειχε τα χερια της προστατευτικα πανω στην φου-
σκωμενη κοιλια της. Οι αλλες ηταν συνειθισμενες,σε καποια
οικογενειακη εκδηλωση,γιορτη,σε καποιο ταξιδι,ο πατερας,
η μητερα,τα αδερφια,συγγενεις.
Βρηκε και μια φωτογραφια στην οπιοια ηταν πολυ κοντα με
καποιον αγνωστο .Τους εδειχνε απο τη μεση και πανω.Χαμο-
γελουσε ,φαινονταν ευτυχισμενη.Τα ματια της ελαμπαν,τα
χειλη τα ειχε βαμμενα κοκκινα και φορουσε χρυσα σκουλα-
ρικια στα αυτια της.Σε καποια αλλη,τραβηγμενη μεσα σε
καποιο παρκο,στεκονταν κατω απο το αγαλμα ενος εφιππου
αντρα.Φορουσε μακρυ μαυρο φορεμα.
Βγηκε εξω .Οπως ηταν αφηρημενος δεν προσεξε και ενα
αυτοκινητο πηγε να πεσει πανω του απο πισω.Τιναχτηκε
ενστικτωδως.Ακουσε πισω του το φρεναρισμα του αυτοκι-
νητου.Δεν γυρισε να δει.Προχωρησε και ανακατευθηκε
μεσα στο πληθος των ανθρωπων.
Οταν μπηκα μεσα στο δωματιο βρηκα τη γυναικα με το μωρο
στην αγκαλια της.Το κρατουσε με το ενα χερι και με το αλλο
πηγε και ανοιξε τα παραθυρα στο φως.Ο ηλιος εμπαινε στο
δωματιο απο τα παραθυρα ανατολικα-νοτια.Στο ανθοδοχειο
πανω στο τραπεζι ειχε βαλει κοκκινα τριανταφυλλα.Ο καθρε-
φτης στην πορτα της ντουλαπας,στα δυτικα-βορεια ,του τοι-
χου βορεια αντανακλουσε στο εσωτερικο του ενας μερος του
χωρου,με την μητερα και το παιδι στην αγκαλια της.
Τους πλησιασα,το παιδι εκλαψε και τραβηχτηκε πισω φοβι-
σμενο,σφιχτηκε στο στηθος της μανας του.Εκεινη γελασε,
του χαιδεψε τρυφερα το κεφαλι,εσκυψε κατι του ψιθυρι-
σε στο αυτι, εκεινο σταματησε το κλαμα κι ησυχασε σ'εκει-
νη τη θεση,μεσα στην αγκαλια της μητερας του.
.
.
.
20 ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΥ
.απο τα ''20 ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΥ''
.
.
ΑΥΤΟ,ΠΟΥ ΕΒΛΕΠΕ [ Η / ΤΗΝ ] ΕΙΚΟΝΑ ΕΚΕΙ
.
Απο το διπλανο δωματιο ακουγονταν μουσικη πιανου,
και φωνες παιδιων.Το σαλονι ειχε τεσσερα παραθυρα,
ενα ανατολικα,δυο νοτια και ενα δυτικα.Πανω στο τραπε-
ζι ενα ανθοδοχειο με κοκκινα τριανταφυλλα και η ντουλα-
πα με ξυλο καρυδιας,βορειοδυτικα στην γωνια του τοι-
χου, ειχε εναν καθρεφτη στην πορτα της..Τα δαχτυλα
του χεριου του του προκαλουσαν εντυπωση.Σε μια κορνι-
ζα στον τοιχο η εικονα εδειχνε τεσσερις ομορφες κο-
πελλες ,οι δυο πανω σε μια βαρκα και οι αλλες εξω
απο τη βαρκα στα νερα της λιμνης η' του ποταμου,
εριχναν λουλουδια στα νερα παιζοντας με πεντε παι-
δια- ερωτες στον αερα.Απο το ραδιοφωνο,εκεινα τα
παλια ραδιοφωνα με την εξωτερικη μεγαλη μπατα-
ρια,ακουγονταν η φωνη της Βιτορια ντε λος Ανχελες
σ'ενα νανουρισμα..Πολλες φορες,αλλα ειδικα εκεινη
την στιγμη,σκεφτονταν να κανει μια αντιγραφη ενος
πινακα του Λεοναρντο ντα Βιντσι,την Αγια Αννα,
με την Μαρια και το βρεφος .Η κορη στην αγκαλια της
μητερας και το παιδι στην αγκαλια της κορης-μητερας..
Η γλυκεια και ζεστη μυρωδια απο το στηθος της γυ-
ναικας κλεισμενη μεσα στο ασπρο μεταξωτο υφασμα με
τις δαντελες τον συγκινουσε με την αναμνηση της,αλλα
και την παρουσια της..
Ο αλλος απο το διπλανο δωματιο σταματησε να παιζει
στο πιανο,σιωπη.Τα δαχτυλα του ασυναισθητα γαντζω-
θηκαν στο υφασμα του καναπε,η γατα διπλα του κοι-
μονταν ησυχη..Τωρα ηταν η μεγαλη ευκαιρια,σκεφτη-
κε.Ανοιξε με προσοχη την πορτα να μην τον ακουσουν,
μπηκε στην κρεβατοκαμαρα,προχωρησε στο μισοσκο-
ταδο μεχρι το κρεβατι με τον μεταλλικο σκελετο.Ειδε
την γυναικα,που κοιμονταν,στο πλαι του αντρα,.Το
προσωπο της ηταν ομορφο,τα μαλλια της μαυρα σγου-
ρα πανω στο λευκο μαξιλαρι,το χερι της γυμνο μεχρι
τον ωμο εξω απο τα σκεπασματα πανω στο σεντονι.Το
στηθος παλλονταν απαλα και ηρεμα στην αναπνοη της.
Σηκωσε,το χερι και με ανοιχτα τα ματια εκανε εκεινη την
πραξη.Εκεινος,ο ξενος,δεν ξυπνησε ,βυθιστηκε στο κοκ-
κινο ονειρο του..Εκεινη ξυπνησε και γλυκα τον πηρε κον-
τα της και τον βυθισε στο αιωνιο ονειρο του.
Το βραδυ,στο τραπεζι,που ετρωγαν,κανενας δεν μιλησε
για εκεινο το γεγονος,σαν να μην συνεβηκε,η' σαν να
αναβληθηκε η πραξη του,η' να ακυρωθηκαν οι συνεπει-
ες του.
Στο κρεβατι ,αργοτερα,μονος του.Δεν ειχε υπνο,εξω εβρεχε,
ο αερας ουρλιαζε,οι αστραπες εσκιζαν την νυχτα κι επειτα
οι βροντες τους δυνατες.Οταν τον πηρε ο υπνος εξω ξημε-
ρωνε.Η βροχη ειχε σταματησει.
Ξυπνησε το μεσημερι,ηπιε γαλα,το ποτηρι δεν το επλυνε
το αφησε στον νεροχυτη,βιαζονταν,να φυγει απο το σπιτι.
Ξυριστηκε,και του φανηκε το προσωπο του μεσα στις σα-
πουναδες σαν το προσωπο ενος αλλου,ενος ξενου.
Εκεινη την νυχτα ηταν τρυφερη μαζι του,περισσοτερο απο
τις αλλες φορες.Της το ειπε.Εκεινη χαμογελασε,σαν μαργα-
ριταρια ελαμψαν τα δοντια της και του χαιδεψε το προσωπο
και τα μαλλια.Επειτα σηκωθηκε απο το κρεβατι,την κοιταξε,
αιχμαλωτισθηκε απο την εικονα της,ηταν ομορφη.Εκεινη γυ-
ρισε το κεφαλι ,τον ειδε πως την κοιταζε.Εκεινος ντραπηκε,
συνεχιζε ομως να την κοιταζει.Την ακουσε να ανοιγει τη βρυ-
ση,επειτα ο ηχος του νερου,που γεμιζε το ποτηρι.Επεστρεψε
στο δωματιο και ξαπλωσε διπλα του στο κρεβατι.Ενιωθε ευ-
τυχισμενος.Κοιτουσε τα μαλλια της,το μετωπο της ,τα ματια
της,τον λαιμο της,το στηθος της,την κοιλια της.,τα χερια της,
τα ποδια της,ολα.Σε λιγο την πηρε ο υπνος.
Εκεινος ανασηκωθηκε και την κοιτουσε πολυ ωρα,σαν ενα
παραξενο και ταυτοχρονα σαν ενα οικειο πλασμα,που ηρθε
μεχρι εδω ποιος ξερει απο που.Αναρωτηθηκε,τι γνωριζε γι'
αυτην;Τι επιθυμουσε;Ηταν δυνατο να γινει η επιθυμια της
επιθυμιας της;Και απο εκεινο τον φαυλο κυκλο να μην δρα-
πετευσει ποτε;Να φτασει στο τελος του.
Ξαφνικα αισθανθηκε τρομο μαζι με τυψεις.Απλωσε το χερι
και βρηκε το πακετο με τα τσιγαρο στο τραπεζακι διπλα.Ανα-
ψε ενα τσιγαρο, κρατησε το σπιρτο αναμμενο μεχρι να σβη-
σει και παρατηρουσε στον καθρεφτη απεναντι του μεσα στο
μισοσκοταδο του δωματιου την λαμψη της καφτρας του τσι-
γαρου,που πηγαινοερχονταν απο το χερι στο στομα του..Του
ηρθε να ουρλιαξει.
Απο το διπλανο δωματιο ακουστηκε το κλαμα ενος μωρου
παιδιου,σταματησε για λιγο,κι αρχισε παλι,πιο δυνατο.Σκε-
παστηκε μεχρι πανω να μην το ακουει .
Οταν ξυπνησε εκεινη ειχε φυγει για την δουλεια.Πανω στο
τραπεζι της κουζινας του ειχε αφησει ενα σημειωμα.Θα γυριζε
σπιτι το μεσημερι,στις συο και μισι περιπου,στο ψυγειο
ειχε βουτυρο και μελι,να φαει,αν πεινουσε.
Στο σαλονι τα παραθυρα ηταν κλειστα και τα καλυπταν κουρ-
τινες,στο τραπεζι το ανθοδοχειο με κοκκινα τριανταφυλλα
και κορνιζες με φωτογραφιες διαφορα προσωπα της οικογεν-
νειας.Στον τοιχο ενας πινακας αντιγραφη του Ντα Βιντσι με
την Αγια Αννα,την Μαρια και το βρεφος.
Βγηκε στην βεραντα,γεματη γλαστρες με λουλουδια.Η μερα
ειχε εναν λαμπερο ηλιο,φωτισμενη.Κατω ο κηπος,ειδε την
μηλια,πιο περα ειδε την ροδια.Κατεβηκε να περπατησει σ'ε-
κεινον τον κηπο.Σκονταψε σ'ενα παιδικο παιχνιδι,μια κουκλα
μωρου παιδιου με βγαλμενα τα ματια,με ενα ποδι και ενα χε-
ρι.
Δεν θα καθονταν να την περιμενει ,θα εφευγε.''Εγω'' φωναξε
δυνατα σαν να ηθελε να τον ακουσει καποιος αλλος,κι επει-
τα πιο σιγα:''Εγω''.
Ξαναγυρισε σπιτι,μπηκε μεσα στο δωματιο με την ντουλαπα,
ανοιξε την πορτα της με τον καθρεφτη .Κοιταχτηκε μεσα του
και δεν τον εκλεισε.Βρηκε μεσα στην ντουλαπα τα ρουχα της
και εψαξε να βρει τα αλμπουμς με τις φωτογραφιες.Τα βρηκε.
Κοιταξε τις φωτογραφιες.Σε μια παλια κιτρινισμενη φωτογρα-
φια ειχε στηθει μικρουλα ,δυο-τριων χρονων, διπλα σε μια ξυ-
λινη κουνια.Σε μια αλλη φωτογραφια ηταν γυναικα πια,
ομορφη,με ματια μεγαλα και μαυρα σγουρα μαλλια.Ηταν
εγκυος και ειχε τα χερια της προστατευτικα πανω στην φου-
σκωμενη κοιλια της. Οι αλλες ηταν συνειθισμενες,σε καποια
οικογενειακη εκδηλωση,γιορτη,σε καποιο ταξιδι,ο πατερας,
η μητερα,τα αδερφια,συγγενεις.
Βρηκε και μια φωτογραφια στην οπιοια ηταν πολυ κοντα με
καποιον αγνωστο .Τους εδειχνε απο τη μεση και πανω.Χαμο-
γελουσε ,φαινονταν ευτυχισμενη.Τα ματια της ελαμπαν,τα
χειλη τα ειχε βαμμενα κοκκινα και φορουσε χρυσα σκουλα-
ρικια στα αυτια της.Σε καποια αλλη,τραβηγμενη μεσα σε
καποιο παρκο,στεκονταν κατω απο το αγαλμα ενος εφιππου
αντρα.Φορουσε μακρυ μαυρο φορεμα.
Βγηκε εξω .Οπως ηταν αφηρημενος δεν προσεξε και ενα
αυτοκινητο πηγε να πεσει πανω του απο πισω.Τιναχτηκε
ενστικτωδως.Ακουσε πισω του το φρεναρισμα του αυτοκι-
νητου.Δεν γυρισε να δει.Προχωρησε και ανακατευθηκε
μεσα στο πληθος των ανθρωπων.
Οταν μπηκα μεσα στο δωματιο βρηκα τη γυναικα με το μωρο
στην αγκαλια της.Το κρατουσε με το ενα χερι και με το αλλο
πηγε και ανοιξε τα παραθυρα στο φως.Ο ηλιος εμπαινε στο
δωματιο απο τα παραθυρα ανατολικα-νοτια.Στο ανθοδοχειο
πανω στο τραπεζι ειχε βαλει κοκκινα τριανταφυλλα.Ο καθρε-
φτης στην πορτα της ντουλαπας,στα δυτικα-βορεια ,του τοι-
χου βορεια αντανακλουσε στο εσωτερικο του ενας μερος του
χωρου,με την μητερα και το παιδι στην αγκαλια της.
Τους πλησιασα,το παιδι εκλαψε και τραβηχτηκε πισω φοβι-
σμενο,σφιχτηκε στο στηθος της μανας του.Εκεινη γελασε,
του χαιδεψε τρυφερα το κεφαλι,εσκυψε κατι του ψιθυρι-
σε στο αυτι, εκεινο σταματησε το κλαμα κι ησυχασε σ'εκει-
νη τη θεση,μεσα στην αγκαλια της μητερας του.
.
.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)