LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -το γραμμα -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

 .

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

-το γραμμα

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

το γράμμα

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

(Ο Franz Kafka στο γράμμα του προς την Felice Bauer στις16-6-1913 έγραφε:

Aber zu langem Zogern ist nicht mehr Zeit,wenigstens fuhle ich das so,und deshalb frage

 ich also:

Willst Du unter der obigen,leider nicht zu beseitigend Voraussetzung ,ob Du meine Frau

 werden willst ?

Wilst Du das ?

αλλά δεν μου μενει χρόνος για δισταγμούς,γι'αυτό σε ρωταω:

θέλεις να γίνεις γυναίκα μου;το θέλεις; )

ητάνε κλεισμενος στο κελί πολλά χρόνια,τόσα που πια δεν θυμάται για ποιο παράπτωμα

 τιμωρήθηκε,αν τα αμαρτήματα του ήταν πολλά,αν κλείστηκε μόνος του,δεν υπάρχει κάτι

 ένας καθρέφτης να δει πόσο σωματικά άλλαξε,αν γέρασε,σκέφτεται πως μπορεί και να

 έχει πεθάνει,το κελί είναι συνέχεια ημιφωτισμενο,

ένα μικρό παράθυρο ψηλά,δείχνει μόνο τον ουρανό,τις νύχτες βλέπει το σκοτάδι,κάποια

 φορά είδε εκεί το φεγγάρι πανσέληνο,του φαίνεται αιώνες πριν,κάθε μέρα,πρωί

 φαντάζεται,τον ξυπναει ένας φυλακας,τόσα χρόνια ο ίδιος,του φέρνει το φαγητό 

της μέρας,όσες φορές κι αν προσπάθησε να του πιάσει κουβέντα ποτέ δεν του

 απάντησε,ασήμαντα πράγματα τον ρωτουσε,τι μέρα της εβδομαδας είναι,αν εβρεξε τη

 νύχτα,αν αυτή την εποχή ωρίμασαν τα καρπούζια,ίσως ο φυλακας φοβάται μήπως 

η οποιαδήποτε επικοινωνια μαζί του τον κάνει να τον συμπαθήσει και να παραβιασει 

τις αυστηρες εντολές που έχει πάρει από τους ανωτερω,σίγουρα φοβάται την τιμωρία 

του,

έπειτα κουράστηκε,δεν επιθυμεί καμια επαφή,έχει χάσει το κάθε τι,σαν ποτε να μην

 υπήρξε ένας κανονικός άνθρωπος,ποτέ δεν θα μάθει τι ήταν πριν τον συλλάβουν τον

 τιμωρήσουν και τον κλείσουν εδώ μέσα,

εκτός από αυτόν τον φρουρό κανέναν άλλον δεν βλέπει,

στο κελί του υπάρχει ειδικος χώρος για τις φυσικές του ανάγκες,

παλιότερα,θυμάται ; η' το  φαντάζεται,σκέφτονταν πολύ,

αργότερα σταμάτησε,ένα κενό,πολύ ώρα ξαπλωμένος στο κρεβάτι ακίνητος κοιτούσε τα

 δάκτυλα των ποδιών του,

με την φωνή του έκανε διάφορους ήχους,το πέρασμα ενός τρένου,το φύσημα του αέρα,

το γαυγισμα ενος σκυλου,κάποιες φορές τον ξύπνουσε το γέλιο μιας γυναίκας,

στον ύπνο του εβλεπε κάθε βράδι στο ιδιο κελί μαζί με αυτόν ένας άλλος άντρας να είναι

 κλεισμένος και να γράφει σε ένα χαρτί,

έπειτα να του δίνει και να του λέει:

 -σε παρακαλώ,διαβιβασε το σε εκείνη,

στο χαρτί εγραφε:

Aber zu langem Zogern ist nicht mehr Zeit,wenigstens fuhle ich das so,und deshalb frage ich also:

Willst Du unter der obigen,leider nicht zu beseitigend Voraussetzung ,ob Du meine Frau werden willst ?

Wilst Du das?

(αλλά δεν μου μενει χρόνος για δισταγμούς,γι'αυτό σε ρωταω:

θέλεις να γίνεις γυναίκα μου;το θέλεις;)

όταν ξυπνούσε,ήταν μόνος στο κελί,όλη τη μέρα είχε την αγωνία να μεταφέρει αυτό το

 γράμμα στη γυναικα,δεν είχε καμια πληροφορία,:ποια η γυναίκα ήταν,ποια η διεύθυνση

 της,ποιο το όνομα της,

ζήτησε χαρτί και μολύβι από τον φύλακα,εκείνος του εφερε,πάνω εκεί έγραψε αυτό που

 εγραψε ο άλλος,τον παρακάλεσε να πάρει το γράμμα και νά βρουν τη γυναίκα,

-ειναι επείγον,του είπε,

ο φύλακας το πήρε,

την αλλη μέρα τρεις άντρες άνοιξαν την πόρτα του κελιού,

-ετοιμασου,του είπε ο ένας,γρήγορα,

τον ανέβασαν με τη σκάλα σε έναν διάδρομο,έπειτα με μια άλλη σκάλα σε άλλον

 διάδρομο,αυτό έγινε πολλές,άπειρες φορές,

τέλος άνοιξαν μια πόρτα και βρέθηκε σε μια άδεια αίθουσα,οι τρεις άντρες έφυγαν,

-κυριε,άκουσε μια γυναικεία φωνή πίσω του,

γύρισε και είδε στη ανοικτή πόρτα μια άγνωστη γυναίκα,

εκείνη προχώρησε προς το μέρος του.και στάθηκε σε απόσταση δύο μέτρων από από

 αυτόν,

-κυριε,πως τολματε να μου στέλνεται ένα γράμμα με μια τέτοια απαίτηση;,αρνούμαι 

να γίνω γυναίκα σας,

είδε τη γυναίκα να εξαφανίζεται στη πορτα,

την ίδια στιγμή μπήκαν οι τρεις αντρες στην αίθουσα,γελουσαν,ήταν μεθυσμενοι,-ρε

 φίλε,του είπε ένας,στην ερωμένη του δικαστή τα ερριξες,να πάρει το μερος σου;

ο ένας προχώρησε στο βάθος,άνοιξε μια πορτα,

-ελα εδώ,του φώναξε,

πήγε εκεί,

-μπες μέσα,μπήκε,ήταν το κελί του,έκλεισε η πόρτα πίσω του,

όταν τα μάτια του συνήθισαν στο σκοτάδι,είδε τον άλλον,το πρόσωπο του ήταν λυπημένο,

-εγω είμαι ο ένοχος για την τιμωρία σου,του είπε,

από εκείνη τη στιγμή δεν ξαναμίλησε,έμεινε ακίνητος στην ιδια θέση,

όταν ήρθαν να τον πάρουν,είπε:

-θα με εκτελέσουν,δεν με πειράζει,ξέρω πως εκείνο το γράμμα έφτασε στη γυναίκα,

έμεινε μόνος  στο κελί του,

απόψε μετά από πολλά χρόνια,αιώνες,ενιωθε μια απέραντη γαλήνη στο σκοτάδι,και 

ποτέ πια δεν άλλαξε τίποτα,ένα αδιαπεραστο αιώνιο σκοτάδι

.

.