piano διαφοροποιήσεις piano compositions χ.ν.κουβελης c.n.couvelis https://youtu.be/D00jBcuDO4s

.
.
piano διαφοροποιήσεις piano compositions χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
https://youtu.be/D00jBcuDO4s


.
.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -Η ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΗΣ ΣΤΟΚΧΟΛΜΗΣ-THE STOCKHOLM'S CASE-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-Η ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΗΣ ΣΤΟΚΧΟΛΜΗΣ-THE STOCKHOLM'S CASE-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.

Η ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΗΣ ΣΤΟΚΧΟΛΜΗΣ-THE STOCKHOLM'S CASE-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

με τη Freyja καθομασταν στο μπαλκονι,κατω η πλατεια Stortorget,τα πολυχρωμα,
τετραοροφα,πενταοροφα,κτιρια,το παλιο Χρηματιστηριο,η λιμνη Malaren γυρω,
πρωτη φορα η Freyia μου μιλησε για τη νεα της ταινια,'κεντρικη ιδεα το Συνδρομο της
Στοκχολμης,μια γυναικα-θυμα,η Brigitta,αισθανεται θετικα για τον θυτη-αντρα,Jan-Eric',
'ενας τροπος αμυνας,αντιστροφης,κατα τον Freud',σχολιασα,','οχι ακριβως,ακολουθω
σκανδιναβικο τροπο' χαμογελασε και συνεχισε,'ενας αντρας ξυπναει στο δωματιο ενος
νοσοκομειου μετα απο πολυωρη υπνωση,αναζηταει επιμονα τη γυναικα του,του κρυβουν
την αυτοκτονια της και του παρουσιαζουν μια αλλη,που της μοιαζει καταπληκτικα,ο αντρας
της μιλαει συνεχεια,συγχεοντας το χρονο,αναμνησεις και φαντασιωσεις,η γυναικα τον
ακουει χωρις να μιλα ακινητη διπλα στο κρεβατι του,καποια στιγμη ξεσπα,κλαιει,τον κατη-
γορει,επειτα νιωθει τυψεις και μετανοει,ξανακλεινεται στη σιωπη της,ο αντρας γινεται
βιαιος,περιγραφει σκληρες σκηνες απο τη ζωη τους,επαναλαμβανει την εμμονη ιδεα του
να τη σκοτωσει,μετα το νοσοκομειο βρισκονται στο σπιτι,ο αντρας εχει αναρρωσει,τωρα
η γυναικα βρισκεται σε καταληψια,ο αντρας προσλαμβανει μια νεαρη γυναικα για νοσοκο-
μα της,ο αντρας συνδεεται ερωτικα μαζι της,η πρωτη γυναικα καθοριζει πλεον τα γεγονο-
τα,τη σχεση τους,οι τρεις διαφορετικες γυναικες διαχεονται σε μια και ταυτοχρονα δια-
σπωνται σε τρεις,σε μια κριση,η ερωμενη κοβει το πεος του αντρα το μαγειρευει και το
προσφερει στη δευτερη,για φαγητο'η Freyja σταματησε,το προσωπο της σοβαρεψε,'αυτα
 μεχρι τωρα',ειπε,'επιρροη απο τη ταινια PERSONA του 1966 του Ingmar Bergman'ειπα στη
Freyja.'ισως,αλλωστε εδω στη Σουηδια ολοι πασχουμε απο το Συνδρομο Bergman',
δεν της ειπα για τον αντρα,περιπου τριαντα χρονων,που μπηκε στο στενο δρομακι προς
το κεντρικο δρομο Sveavägen
'ας παιξουμε σκακι'μου προτεινε,δεχτηκα,'εγω ειμαι η Freyja,των Βανιρ κι εσυ ο Odin
των Εσιρ',
η Freyja μου εκανε ματ,'νικησα,ομως δεν σ'αιχμαλωτιζω οπως οι Βανιρ τους Εσιρ' μου ειπε,
αστειευομενη,'κι ουτε θα χασω την αιωνια νεοτητα' της απαντησα γελωντας,'φυσικα και
οχι,αλλωστε τι θεα του ερωτα και της γονιμοτητας θα ημουν',
δεν της ειπα,ουτε,για τους πυροβολισμους στην οδο  Sveavägen,
ανικανοτητα του θυματος να καταστρεψει τη σχεση του με τον θυτη,σκεφτηκα,
το βραδυ δειπνισαμε στο εστιατοριο Lilla Ego,Västmannagatan 69,σερβιριστηκαμε ενα
πιατο με ρεγγα καπνιστη με παρμεζανα,η Freyja  φαινονταν να το απολαμβανει,το επομενο
ηταν tuna tartar με αβοκαντο,σουσαμι,και τελος το επιδορπιο,βανιλια κρεμα με καρυδια,
η Freyja μου μιλουσε για ενα παλαιοτερο ντοκυμαντερ της,το 2014,για την ιστορια της
Στοκχολμης,
'σε κειμενο του 1252 για πρωτη φορα αναφερεται η Στοκχολμη αναφερεται για το εμποριο
σιδηρου απο τα ορυχεια του Μπεργκσλαγκεν...',
ενα ζευγαρι,μια γυναικα κι ενας αντρας,περπατουσαν  αργα τη νυχτα σε αποσταση πενην-
τα,περιπου,μετρα μπροστα μου,οι σκιες εκτεινονταν πισω τους μακροστενες,
υποστηρικτικη συμπεριφορα του θυματος στο θυτη
'μετα το τελος της εποχης των Βικινγκς'ακουσα τη φωνη της Freyja 'το 1397 εγινε η Ενωση
του Καλμαρ,Δανιας Σουηδιας Νορβηγιας,το 1523,απο φορερες αναταραχες εξ αιτιας της
επιβαλομενης ηγεμονιας της Δανιας,η Σουηδια αποχωρησε'
πυροβολησε με μαγκνουμ 357 τον αντρα δυο φορες στο στομαχι και τη γυναικα στη πλατη,
αρνητικα συναισθηματα απο το θυμα προς την οικογενεια του,τους φιλους του,τις αρχες.
'στις 8 Νοεμβριου 1520' συνεχισε η Freyja να μου αφηγειται την ιστορια,'οι Δανοι επνιξαν
στο αιμα τη Στοκχολμη,το Λουτρο Αιματος της Στοκχολμης'
απο το εστιατοριο φυγαμε μετα τα μεσανυχτα,ηθελα να περιπλανηθουμε μεσα στα πολυ
στενα δρομακια της Gamla Stan της Παλιας Πολης,εγω εισχωρουσα μεσα τους αφοβα,
η Freyja φοβονταν,'ελα'της φωναζα απ'το βαθος,'μη φοβασαι,η Σουηδια ειναι ασφαλης',
την πλησιασα και την τραβηξα απ'το χερι μεσα,'μη το λες αυτο' μου ειπε με φωνη που
ετρεμε,
βγηκαμε απ'το δρομακι στο κεντρικο δρομο Sveavägen,ενας μοναχικος διαβατης στο βα-
θος,'ισες οι πιθανοτητες η' να αυτοκτονησει η' να δολοφονησει', αστειευτηκα,'δεν ειναι
η ωρα καταλληλη γι'αστεια'ακουσα αυστηρη τη φωνη της Freyja,την αλλη μερα,μετα τις
10 η ωρα,με το Volvo XC90 της Freyja πηγαμε στο νησι Södermalm,νοτια της παλιας πολης,
ηπιαμε καφε στο SoFo,South of Folkungagatan,στη πλατεια  Nytorget φαγαμε,στο παρκο
Vita Bergen πολλες παρεες,κυριως νεαρων,κανανε πικ νικ,
.
.

ΡΕΘΥΜΝΟ ΚΡΗΤΗ χ ν κουβελης c n couvelis https://youtu.be/1NtDbzOluEQ

.
.

ΡΕΘΥΜΝΟ ΚΡΗΤΗ χ ν κουβελης c n couvelis
https://youtu.be/1NtDbzOluEQ


.
.

PAINTING -GREEK -ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ 2019-CALENDAR 2019-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis-2 Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis]

.
.
PAINTING -GREEK
-ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ 2019-CALENDAR 2019-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis-2
Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis]
.
.
ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ 2019-CALENDAR 2019-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis-2
.
.

.
.

PAINTING -GREEK -ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ 2019-CALENDAR 2019-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis-1 Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis]

.
.
PAINTING -GREEK
-ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ 2019-CALENDAR 2019-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis-1
Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis]
.
.
ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ 2019-CALENDAR 2019-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.

.
.

GREEK POETRY -Συγκλιση-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis- POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

.
.
GREEK POETRY
-Συγκλιση-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis-
POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
.

Διαμορφωσεις-2μ Χ 4μ-χ.ν.κουβελης.c.n.couvelis

Συγκλιση-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ένα υποδιαστημα φύλλων
ο αέρας
λίθινα τοπία εγγεγραμμένα
σε λέξεις
φωνές
κόκκοι κρίνων σε μεταφυσική
διαυγεια
η συνεχής αναθεωρηση
του ρεαλισμού
.

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -Μήδεια, μονόλογος-χ.ν..κουβελης c.n.couvelis- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-Μήδεια, μονόλογος-χ.ν..κουβελης c.n.couvelis-
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.

Medea Μηδεια-2μ χ 4μ -ακρυλικο-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Μήδεια, μονόλογος-χ.ν..κουβελης c.n.couvelis

έφυγε απ' το πρωί,γυρνάει στ'ακρογυαλια,όπως κάθε μέρα,επιστρεφει τ'απογευμα λίγο πριν βυθιστεί ο ήλιος στη θάλασσα,κλείνεται στη καμαρα μέχρι αργά,τον ακούω που πηγαινοερχεται,τον πρώτο καιρό τον ρωτουσα τι συμβαίνει,μου 'απαντουσε δύσκολα,με μισολογα,μετά σταμάτησε ν'απαντάει,είναι πολύς καιρός που κι εγώ δεν τον ρωτάω πια τίποτα,του αφήνω το φαγητό στο τραπέζι, ελάχιστα το αγγίζει,κουράστηκα,θα πάθουν τα νεύρα μου,αν θέλει να φύγει να φύγει,δεν μπορείς να κρατήσεις ένα άνθρωπο με το ζορι αν δε θέλει,ένα φίλτρο στο φαγητό του και θα τον εκανα ότι ήθελα,δεν το κρύβω έχω πάθος γι'αυτον,τρελενομαι με τη σκέψη πως δεν του αρέσω πια,
κι αυτός είναι ο λόγος της απομάκρυνσης του,αυτά περί νόστου δεν τα πιστεύω,έργα ραψωδων,
φαντασιοπληξιες,σκευωρία πονηρών,,να κολακευουν ματαιοδοξους για να κερδίζουν,υφαίνουν περίτεχνα περιπέτειες και τους τυφλώνουν,Σηρεινες, Λαιστρυγόνες,Κύκλωπες,Ιθακες,μου κουβαλούσε συχνα, εδώ στο σπίτι κατι αγύρτες τυφλούς ποιητες με φορμιγγες μαζί με τους αχρειους ακόλουθους τους.κι ήμουνα υποχρεωμένη να μαγειρεύω να τους ταιζω,δεν μπορείτε να φανταστητε πόσο έτρωγαν κι έπιναν,να μέχρι να σκάσουν και ξερνοβολουσαν,κι αυτός αισθάνονταν απεραντη ικανοποίηση ν'ακουει σε μια ακαταλαβιστικη γλώσσα γελοίους ύμνους,επη μωρολογιες,μια μερα δεν αντεξα ξέσπασα και του τα είπα,σε γελουνε,πρόσεξε,σε περιπαίζουν,στην αρχή αντέδρασε,με έβρισε,μάγισσα,πόρνη,τι ξέρω εγώ γυναίκα δειλή και πονηρή από πραγματικούς άντρες,ούτε πολυμήχανος Οδυσσέας είσαι,του φώναξα,ούτε πολύτροπος,ενας φαντασμενος είσαι,κι αυτοί οι δολοπλοκοι θα σε καταστρέψουν αφού πρώτα καλά σ'εξευτελισουν,κι αν θέλεις να μάθεις πόσο αφελης κι ανόητος είσαι με καλοβλεπουν και μου ρίχνονται,αλλά εσύ που να καταλάβεις,ζεις στο κόσμο σου,κι εκείνος,τώρα μπορώ επιτέλους να στο πω,ο Ελπηνορας ,που τον είχες για αθωο,ένα άθλιο ρεμαλι ήταν,ένας μεθύστακας,κρυφά μου τα έριχνε ξεδιαντροπα,πως είσαι γερος,ξεμωραμενος,
κι εκείνος νεαρός,δυνατός εραστής,και πως,μου'λεγε,μια όμορφη γυναίκα,,χαραμιζομαι μαζί σου,τόλμησε ακόμα να μου πει να σε βγαλουμε απ'τη μέση,ένα φαρμάκι μου δυνατό στο κρασί σου και τέλος,κι ύστερα να σε πετάξουμε στη θάλασσα,κι από 'κει να επιστρέψει στη πατρίδα που τόσο ποθει, μου είπε,και γελούσε,εγω τον φοβομουνα,πως θα το κάνει,εσένα σ'αγαπουσα,και μια μέρα βραδυαζοντας δήθεν πως δέχτηκα τον έρωτα του τον παρεσυρα στη ταράτσα,τον άφησα να μ'αγκαλιασει κι αρχίσαμε να χορεύουμε,σιγά σιγά τον έφερα στην άκρη της ταράτσας,του χαμογέλασα και τον έσπρωξα και τσακίστηκε στις πλάκες της αυλής,και γρήγορα η μιαρη ψυχή του έφτασε στ'ασφοδιλια,εκείνος τότε ακούγοντας αυτά ταράχτηκε,έσφιξε τις γροθιές του,άνοιξε τη πόρτα και πετάχτηκε σαν τρελός εξω,γύρισε πολύ αργά τη νύχτα,μπήκε στη κρεβατοκάμαρα και ξάπλωσε στο κρεβάτι δίπλα μου,προσποιήθηκα τη κοιμισμένη,άκουγα την αναπνοή του στο σκοταδι,πέρασε έτσι πολύ ώρα,κάποια στιγμή ένιωσα να μ'αγγιζει στο πρόσωπο,τα δάχτυλα του στα χείλια μου,άνοιξα τα ματια,δεν κοιμόμουνα,του είπα,σε περίμενα,ανησύχησα για σένα,χαμογελασε γλυκά,μετά από πάρα πολύ καιρό,σήκωσα το χέρι κι αγκάλιασα το κεφάλι του,σ'αγαπω,του ψιθύρισα,εκείνη τη νύχτα κοιμηθήκαμε μαζι
.
.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -Η διπλή ιστορια-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-Η διπλή ιστορια-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis-
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.

Vincent van Gogh-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

sitting woman-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Η διπλή ιστορια-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

η νεαρή ρεσεψιονίστ του έδωσε το κλειδί,ανέβηκε τη ξύλινη σκάλα,στον διάδρομο ή καθαρίστρια σφουγγάριζε ,μόλις τον ειδε έκανε στην άκρη να περάσει,ξεκλείδωσε το δωμάτιο και μπήκε,έκλεισε τη πόρτα,ένα κρεβάτι,ένα τραπέζι στο παραθυρο,μια ψάθινη καρέκλα,μια γιαπωνέζικη στάμπα στο τοίχο,ξάπλωσε στο κρεβάτι με τα ρούχα,το σιδηροδρομικό ταξίδι τον κούρασε,από το παράθυρο έβλεπε τον ποταμό,τις λευκές στην όχθη του,στο διπλανό κτίριο είχε εστιατόριο.εκει θα έτρωγε,
άκουσε ένα σιγανό χτύπημα στη πόρτα,σηκώθηκε άνοιξε,ήταν η καθαρίστρια,πρεπει να καθαρίσω του είπε,κάθισε στη καρέκλα,την παρατηρούσε που ξεστρωσε κι έστρωνε το κρεβάτι,η γυναίκα γύρισε προς το μέρος του,είδε το στόμα ν'ανοιγει,τ'ασπρα της δόντια,θες να μ'αγγιξεις του είπε,δεν κινήθηκε,έλα τον προκάλεσε,μη ντρέπεσαι,δεν ζητάω χρήματα,είναι σαν ελεημοσύνη,έτσι κάνω,το πρόσωπο της γυναίκας ήταν κατακόκκινο,κοίταξε τα πόδια μου είναι άσπρα,είπε σηκώνοντας το φόρεμα της, ακουστηκαν άγριες φωνές απ' το διπλανό δωμάτιο,που είσαι;,τι κάνεις εκεί;κατέβασε η γυναίκα το φόρεμα,πάλι τα ίδια,δεν μ'αφηνει ήσυχη,με παρακολουθεί συνεχως,,ζηλεύει,γίνεται τρελός,και να σκεφτείς μια φορά πήγα μαζί του,δεν έχει κανένα,μα κανενα, δικαίωμα στη ζωή μου,βγήκε έξω κλείνοντας τη πόρτα,άκουσε τον άντρα να την βρίζει,έπειτα δεν ακούγονταν τίποτα,κοιμήθηκε μέχρι που νύχτωσε,στο εστιατόριο παραγγειλε τηγανιτο μπακαλιάρο και κόκκινο κρασί,απέναντι στο τραπέζι η γυναίκα έτρωγε με κάποιον άντρα,πρέπει,υποθεσε,,να ήταν εκείνος ο άντρας,η γυναίκα ούτε μια φορά δεν κοίταξε προς το μέρος του,πλήρωσε και βγήκε έξω,περπάτησε στις όχθες του ποταμού,γυρίζοντας στο σπίτι,μεσάνυχτα,είδε φως κάτω από τη πόρτα του συγκατοικου,έβαλε το κλειδί ν'ανοιξει,πριν προλάβει να μπει άνοιξε η διπλανή πόρτα,ο άντρας που είχε δει στο εστιατόριο του έκανε νόημα με το χέρι να πάει στο δωμάτιο του,χωρίς να σκεφτεί υπακουσε,ο άντρας κλείδωσε τη πόρτα,κάθησε του είπε,σε περίμενα,είναι επικίνδυνη γυναίκα,αυτη με έχει καταστρέψει,χρόνια τώρα υποφέρω,άρχισε να κλαίει,και τι θέλεις από μένα τον ρώτησε,να με βοηθήσεις να τη ξεφορτωθώ,να τη μεταφέρουμε στο ποτάμι,δεν θα μας δεί κανείς,όλοι κοιμούνται αυτή την ωρα,εκεί θα την πετάξουμε στα νερά,είσαι τρελός,του φώναξε,σιγά θα μας ακούσουν αντεδρασε ο άντρας,τι της έκανες;,που είναι τώρα;,ο άλλος δεν μίλησε,το σώμα του άρχισε να τρεμει κι επεσε κάτω, σπαρταρουσε κι απ' το στόμα του έβγαιναν αφροί,όταν συνήλθε σηκώθηκε με δυσκολία και ξάπλωσε στο κρεβάτι,είμαι δειλός ούτε αυτή τη φορά μπόρεσα να το κανω,η φωνή του αδύνατη,άψυχη,ποτέ δεν θα μπορέσω να το κάνω,σε λίγο άκουσε το ροχαλητο του,πήρε το κλειδί ξεκλείδωσε και πήγε στο δωμάτιο του,την άλλη μέρα που ξύπνησε και κατέβηκε η ρεσεψιονίστ τον πληροφόρησε πως αν θέλει μπορουσε ν'αλλάξει δωμάτιο ,αν δεν του αρέσει,με το διπλανό που άδειασε,γιατί ο ένοικος του το εγκατέλειψε ξαφνικα αν και το είχε ενοικιάσει για αλλους τρεις μήνες,είπε όχι ευχαριστώ δεν υπάρχει κανένας λογος,η πόλη δεν είχε κάτι ενδιαφερον,η' τελος πάντων δεν έβλεπε αυτός,περιπλανήθηκε άσκοπα,βαρέθηκε,αύριο πρωί πρωί,τ'αποφασισε, θα αναχωρουσε,ένα αυτοκίνητο της αστυνομίας με ανοικτή την σειρήνα συναγερμού τον προσπέρασε
κι έστριψε,στριγκλιζοντας τα φρένα του, προς το μέρος του ποταμού,γυρίζοντας στο δωμάτιο βρήκε μέσα τη γυναίκα,είδες τον αχρειο έφυγε και μ' εγκατελειψε,φταίω εγώ που δεν τον σκότωσα,τον κοίταξε,γέλασε δυνατά,τώρα όμως έχω εσένα,άπλωσε τα χέρια και τον αγκάλιασε,έτσι δεν είναι,όχι,δεν θα μ'αφησεις κι εσύ,η αναπνοή της,βαριά,του έκαιγε το προσωπο,την κοίταξε,δεν ήταν άσχημη,με το βάρος της τον εριξε κάτω,σ'αρεσω πολύ μην τ'αρνιεσε του είπε,το βλέπω στα μάτια σου,τρέμεις,και του δάγκωσε το λαιμό,όχι δεν μπορούσε πια να ξεφύγει,παραδόθηκε,την άλλη μέρα ξημερώνοντας αποφάσισε να μην αναχωρήσει,η γυναικα δεν ήταν δίπλα στο κρεβάτι,την άκουγε έξω που καθάριζε,όταν αργοτερα κατεβηκε στη ρεσεψιόν ζητησε να μεταφερθεί στο διπλανό δωματιο,πράγμα που εγινε,
πέρασε καιρός,τώρα,σήμερα το πρωί,κάποιος άλλος νοίκιασε το διπλανό δωμάτιο,
.
.

GREEK POETRY -Συμπυκνωσεις-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis- POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

.
.
GREEK POETRY
-Συμπυκνωσεις-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis-
POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
.

Ετεροδυναμικες-2μ Χ 4 μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Συμπυκνωσεις-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Το ορυκτό του Πουσκιν
πραγματικό γεγονός
αυτο dear Frederic Chopin

Ο ήλιος βάφει τα ρόδια

Get yellow Van Gogh

Ένα δέντρο τα βραχια
στις αναθυμιάσεις της μνήμης μας

Ποίηση,οι δύσκολες λέξεις
.
.

piano ετεροχειρισμοι-piano ενδοκανονισμοι-piano επιμετρικα- piano transitions-piano compositions χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

.
.
piano ετεροχειρισμοι-piano ενδοκανονισμοι-piano επιμετρικα-
piano transitions-piano compositions χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

piano ετεροχειρισμοι-piano compositions χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
https://youtu.be/KdzucflW4HQ


.
.
piano ενδοκανονισμοι-piano.composition χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
https://youtu.be/Vz7BQjGqaP0


.
.
piano επιμετρικα-piano compositions χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
https://youtu.be/Av2lHhZJA8I


.
.
piano transitions-piano compositions χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
https://youtu.be/wpcRewRhst4


.
.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -Antonio Gramsci-Odio gli indifferenti-11 febbraio 1917 -Αντονιο Γκραμσι-Αντιπαθω τους αδιαφορους-11 Φεβρουαριου 1917 [μεταφραση traduzione translation c.n.couvelis χ.ν.κουβελης] ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-Antonio Gramsci-Odio gli indifferenti-11 febbraio 1917
-Αντονιο Γκραμσι-Αντιπαθω τους αδιαφορους-11 Φεβρουαριου 1917
[μεταφραση traduzione translation c.n.couvelis χ.ν.κουβελης]
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.

Antonio Gramsci-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης


Antonio Gramsci-Odio gli indifferenti-11 febbraio 1917
Αντονιο Γκραμσι-Αντιπαθω τους αδιαφορους-11 Φεβρουαριου 1917
[μεταφραση traduzione translation c.n.couvelis χ.ν.κουβελης]

Odio gli indifferenti. Credo che vivere voglia dire essere partigiani. Chi vive veramente non
può non essere cittadino e partigiano. L’indifferenza è abulia, è parassitismo, è vigliaccheria,
non è vita. Perciò odio gli indifferenti.
L’indifferenza è il peso morto della storia. L’indifferenza opera potentemente nella storia.
Opera passivamente, ma opera. È la fatalità; è ciò su cui non si può contare; è ciò che
sconvolge i programmi, che rovescia i piani meglio costruiti;è la materia bruta che strozza
l’intelligenza. Ciò che succede,il male che si abbatte su tutti, avviene perché la massa degli
uomini abdica alla sua volontà, lascia promulgare le leggi che solo la rivolta potrà abrogare,
lascia salire al potere uomini che poi solo un ammutinamento potrà rovesciare. Tra
l’assenteismo e l’indifferenza poche mani, non sorvegliate da alcun controllo, tessono la tela
della vita collettiva, e la massa ignora, perché non se ne preoccupa; e allora sembra sia la
fatalità a travolgere tutto e tutti, sembra che la storia non sia altro che un enorme fenomeno
naturale, un’eruzione, un terremoto del quale rimangono vittime tutti, chi ha voluto e chi
non ha voluto, chi sapeva e chi non sapeva, chi era stato attivo e chi indifferente. Alcuni
piagnucolano pietosamente, altri bestemmiano oscenamente, ma nessuno o pochi si
domandano: se avessi fatto anch’io il mio dovere, se avessi cercato di far valere la mia
volontà, sarebbe successo ciò che è successo?
Odio gli indifferenti anche per questo: perché mi dà fastidio il loro piagnisteo da eterni
innocenti.
Chiedo conto a ognuno di loro del come ha svolto il compito che la vita gli ha posto e gli pone
quotidianamente, di ciò che ha fatto e specialmente di ciò che non ha fatto. E sento di poter
essere inesorabile, di non dover sprecare la mia pietà, di non dover spartire con loro le mie
lacrime.
Sono partigiano, vivo, sento nelle coscienze della mia parte già pulsare l’attività della città
futura che la mia parte sta costruendo. E in essa la catena sociale non pesa su pochi, in essa
ogni cosa che succede non è dovuta al caso, alla fatalità, ma è intelligente opera dei cittadini.
Non c’è in essa nessuno che stia alla finestra a guardare mentre i pochi si sacrificano, si
svenano.
Vivo, sono partigiano. Perciò odio chi non parteggia, odio gli indifferenti”.


Αντιπαθω τους αδιαφορους.Πιστευω οτι το να ζουμε  θελει να πει να ειμαστε συμμετοχοι.
Οποιος ζει αληθινα δεν  μπορει να μην ειναι  πολιτης και συμμετοχος.Η αδιαφορια ειναι
αβουλια,ειναι παρασιτισμος,ειναι δειλια,δεν ειναι ζωη.Γι'αυτο αντιπαθω τους αδιαφορους.
Η αδιαφορια ειναι το νεκρο βαρος της ιστοριας.Η αδιαφορια ενεργει δυναμικα στην ιστο-
ρια.Ενεργει παθητικα,αλλα ενεργει.Ειναι η μοιρολατρεια,ειναι αυτο πανω στο οποιο δεν
μπορεις να υπολογισεις,ειναι αυτο που ανατρεπει τα προγραμματα,αυτο που αντιστρεφει
τα καλυτερα κατασκευασμενα σχεδια,ειναι το κτηνωδες υλικο που στραγγαλιζει την ευφυια.
Αυτο που συμβαινει,το κακο που πεφτει πανω σ'ολους,προκυπτει επειδη η μαζα των ανθρω-
πων παραιτειται απ'τη θεληση της,αφηνει να διακηρυσσονται  οι νομοι που μονο η επανα-
σταση θα μπορουσε να καταργησει,αφηνει να αναρηχηθουν στην εξουσια ανθρωποι που
κατοπιν  μονο μια ανταρσια θα μπορουσε να ανατρεψει.
Αναμεσα στη παραιτηση και την αδιαφορια λιγα χερια,που δεν επιτηρουνται απο οποιονδη-
ποτε ελεγχο,υφαινουν το διχτυ της  συλλογικης ζωης,κι η μαζα αγνοει,γιατι δεν ειναι σ'εκρη-
γορση,και τοτε φαινεται σαν  η μοιρολατρεια να πλημμυριζει ολα κι ολους.φαινεται οπως
η ιστορια να μην ειναι αλλο απο ενα τεραστιο φυσικο φαινομενο,μια εκρηξη,ενα σεισμος
του οποιου θα καταληξουν ολοι θυματα,οποιος τον εχει θελησει κι οποιος που δεν τον εχει
θελησει,οποιος γνωριζε κι οποιος που δεν γνωριζε,οποιος ηταν ενεργος κι οποιος αδιαφορος.
Καποιοι κλαψουριζουνε αξιολυπητα,αλλοι βλαστημανε χυδαια,αλλα κανενας η' λιγοι ανα-
ρωτουνται,αν ειχα κανει κι εγω το καθηκον μου,αν ειχα επιζητησει να δωσω αξια στην θελη-
ση μου,θα ειχε συμβει αυτο που εχει συμβει;
Αντιπαθω τους αδιαφορους και γι'αυτο εδω:γιατι μ'εκνευριζει το κλαψουρισμα τους των
αιωνιων αθωων.
Ζητω λογοριασμο απο καθενα απ'αυτους πως εχει φερει σε περας την αποστολη που η ζωη
σ'αυτον εχει θεσει και σ'αυτον θετει καθημερινα,για αυτο που εχει κανει και ιδιαιτερα γι'αυ-
το που δεν εχει κανει.Και νιωθω οτι μπορω να'μαι  αμειλικτος,οτι δεν πρεπει να μοιραστω
μ'αυτους τα δακρυα μου.
Ειμαι συμμετοχος,ζω,νιωθω στις συνειδησειςτου κομματος μου ηδη να παλλει η ενεργετικο-
τητα της μελοντικης πολιτειας που το κομμα μου οικοδομει.Και μεσα σ'αυτη η κοινωνικη
αλυσιδα δεν βαραινει πανω στους λιγους,μεσα σ'αυτη καθε πραγμα που συμβαινει δεν
προκαλειται τυχαια,στη μοιρα,μα ειναι ευφυες εργο των πολιτων.
Δεν υπαρχει μεσα σ'αυτη κανενας που να'ναι στο παραθυρο κοιταζοντας ενω οι λιγοι
θυσιαζονται,αιμοραγουν.
Ζω,ειμαι συμμετοχος.Γι'αυτο αντιπαθω οποιους δεν συμμετεχουν,αντιπαθω τους αδιαφο-
ρους.
.
.

PHOTOS-ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ -Φωτογραφικές Εντυπωσεις-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis PHOTOS-ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}

.
.
PHOTOS-ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
-Φωτογραφικές Εντυπωσεις-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
PHOTOS-ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}

.

.

Φωτογραφικές Εντυπωσεις-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

η πραγματικότητα είναι πριν και πέρα της φωτογραφίας,η φωτογραφία είναι μια εντύπωση,εντυπωνω ενδιαφέροντα,το πραγματικό μας περι-γραφει κυριολεκτικά,περιφερεται,η φωτογραφία μια εικόνα
 του πραγματικού που επιλέγεται να ειναι-αυτο-εκει-τωρα,φωτογραφίζω σημαίνει δοκιμαζω έτσι να το παρουσιάσω,είμαστε έτσι ετοιμασμενοι να το δεχθούμε σαν πραγματικό,το πραγματικό είναι πραγματικό δεν είναι σαν πραγματικό,το πώς το βλέπω,το πως το αναπαριστώ είναι ανθρωπολογικό,
αν δεν ενεργήσεις έτσι είναι ακατανόητο,τι συμβαίνει πέρα από την αντίληψη του ανθρώπου δεν έχει ουσιαστική σημασία για τον άνθρωπο,είναι αδιάφορο,βλέπω, σκέφτομαι,σημαίνει δοκιμαζω ερμηνείες,επεμβαίνω με ερμηνείες,το κάνω ανθρώπινα κατανοητό,συνεχές,συνεκτικό του ανθρώπου,
'αυτη είναι μια ωραία φωτογραφια' σημαίνει η θεωρία μου είναι όμορφη,μορφοποιω το άμορφο,'αυτη η φωτογραφία συμβολίζει αυτο' σημαίνει την επιτυχία του συμβολισμού μου,κατάφερα να πετύχει την εμφάνιση του στην εικόνα,το σκηνοθέτησα επιτυχώς,'αυτη η φωτογραφία δείχνει ακριβώς αυτό που ήταν εκει' σημαίνει με κινητοποιεί να θυμηθώ πως ακριβώς είναι αυτο,'αυτη η φωτογραφία του γεγονότος αξίζει όσο χίλιες λέξεις για το γεγονος' δείχνει την γλωσσική δόμηση της φωτογραφίας,
έιναι εν γένει ένα κείμενο,αν δεν συμμερίζεσαι τη γλώσσα δεν την καταλαβαίνεις,σου ξεφευγει το νόημα της,δεν μπορεί,είναι αδύνατο,να διαβαστεί,'η φωτογραφια είναι τέχνη'αυτο ακριβώς είναι η φωτογραφία,μια κατασκευή,όπως κατασκευάζω μια καρέκλα κατασκευάζω και μια φωτογραφία,
είμαι τεχνίτης της εικόνας,'η φωτογραφία είναι φανταστικη'ακριβως αυτό είναι,φανταστική,το πραγματικό συλλαμβάνεται φανταστικά,κι αυτή,μάλλον,είναι η ουσία του,το πραγματικό είναι,
για τον άνθρωπο, καθαρά φανταστικό,και ευτυχώς που είναι ετσι
.
.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -Κυπρος 1974 Αγνοουμενοι- -Ο ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΟΣ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-Κυπρος 1974 Αγνοουμενοι-
-Ο ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΟΣ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.

Κυπρος 1974 Αγνοουμενοι

Ο ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΟΣ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

τους είπαν αυτό που θα κατακτήσουν θα τους δοθεί περιουσία τους,έπεσε μ'αλεξιπτωτο,
μαζί μ'αλλους,κρατούσαν τα πυροβόλα,προχώρησαν,κλώτσησε κι έσπασε μια πόρτα,'ψηλα
τα χέρια'φωναξε,στη γλώσσα του,απ'το ύφος θα καταλάβαιναν,δεν πήρε απάντηση,φοβήθηκε,
κάπου είναι κρυμμένοι και τον σημαδεύουν,'ολοι ψηλά τα χερια'ξαναφωναξε στη γλώσσα του,δεν κινήθηκε ψυχή,άδειο το σπίτι,μόνος κλεισμένος στο ξένο σπίτι,'εισαι ηρωας'του είπαν,'τωρα είναι δικό σου',κοίταξε γύρω του,παράτησαν τα πράγματα τους κι έφυγαν,μπήκε στα δωμάτια,στο κρεβάτι πριν λίγη ώρα κάποιος κοιμόνταν,ανέβηκε από την εσωτερική σκάλα στον πάνω όροφο,βγήκε στο μπαλκόνι,'απο τώρα 'σκεφτηκε,'αυτη η θέα είναι δική μου',ακόμα έριχναν,φοβήθηκε μήπως τον πάρει καμία αδέσποτη,σε λίγο θα νύχτωνε,νύχτωσε,δεν άναψε φως,έκανε ζέστη,τόσες ώρες σε ένταση δεν άντεξε κλείσανε τα μάτια του,τρανταχτηκε στον ύπνο του,του φάνηκε πως είδε σκιά μπροστά του,'ποιος είσαι;'φωναξε,δεν ήταν κανένας,η σκια του ήταν στον απέναντι τοίχο,όπως φώτιζε το φεγγάρι την κολλούσε στο τοίχο,δεν ξανακοιμηθηκε,ακούγονταν σκυλιά που γαυγιζαν,έπεσε ένας πυροβολισμός,έπειτα αμέσως ένας δεύτερος,ακολούθησε ησυχία,σε λίγο ξημέρωσε,κοίταξε το χωρο,αυτό ήταν το σαλόνι τους,πάνω στο τραπέζι κορνίζες με φωτογραφίες,η οικογένεια,ο πατέρας
 η μάνα και τρία παιδιά,δύο αγόρια μικρά κι ένα κορίτσι,το κορίτσι ,σε μεγαλύτερη ηλικία,17 χρόνων,μοναχο σε φωτογραφία, μελαχρινο,μαύρα μαλλιά μέχρι τους ωμους,χωρισμένα στη μέση,πρέπει να ήταν,τότε,ευτυχισμένη κοπέλα,κατέβηκε και βγήκε έξω,είδε την αυλή,τον κήπο,
τα δέντρα,πορτοκαλιές,λεμονιές,ελιές,στο βάθος η θάλασσα,γαλανη,ήρεμη,αυτή θα'ναι η περιουσία του,πήγε και τη δήλωσε,σε λίγες μέρες τον ειδοποίησαν επίσημα πως του εκχωρήθηκε ο τόπος,σε
μια διαδήλωση που τον είχαν επιστρατεύσει γυναίκες των άλλων βουβές περνούσαν μπροστα απ'τα συρματοπλέγματα κρατώντας φωτογραφίες αγνοουμένων,τότε την είδε,η ίδια φωτογραφία του σπιτιού,τη κρατούσε στο στήθος της,στο μέρος της καρδιάς,μια γυναίκα στα μαυρα,γύρω στα 40,ταράχτηκε,φοβήθηκε μήπως τον καταλάβουν,στο στρατοδικείο θα τον εκτελούσαν για λιποψυχία,συγκρατήθηκε,όταν γύρισε σπίτι την άλλη μέρα έβγαλε όλα τα πράγματα τους έξω,,τα σωριασε στο χωράφι,,έπιπλα,καρέκλες τραπέζια κρεβάτια ρούχα βιβλία ένα πιάνο φωτογραφίες,και τη φωτογραφία της κοπέλας,ραντισε τον μεγαλο σωρο γύρω και πάνω με πετρέλαιο,άναψε ένα σπίρτο και το πέταξε,η φωτιά τ'αρπαξε όλα και τα'καιγε,η φωτογραφία της κοπελας κατά παράξενο τρόπο μοναχα δεν καίγονταν,όταν όλα έγιναν στάχτη τότε πήρε φωτιά κι αυτή, τελευταία κάηκαν τα μάτια της,εκείνη τη νύχτα κοιμήθηκε στο άδειο σπίτι,στη μέση της νύχτας ξύπνησε,ακούγονταν ο ηχος ενος πιάνου από τον πάνω οροφο,ανέβηκε ζαλισμενος τη σκάλα,ένας έρημος χωρος τον περίμενε,βγήκε στο μπαλκόνι,το φεγγάρι δυτικά έδυε,ένα τριζονι συνόδευε τη πτώση του,στο ενδιάμεσο διάστημα παντρεύτηκε μια γυναίκα της φυλής του,απέκτησε μια κοπέλα,την αγαπούσε αφάνταστα,φοβόνταν μην πάθει κάτι κακο,όταν τελικά μπόρεσε να δει τα μάτια της,τα ίδια μάτια μ'εκεινη,τότε το σώμα του πεφτωντας έφτασε τελικα και χτύπησε στις πλάκες της αυλής
.
.