LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ-Η ΠΟΙΗΤΡΙΑ ΣΑΠΦΩ ΣΤΗΝ ΕΞΟΡΙΑ,ΣΥΡΑΚΟΥΣΕΣ,ΣΙΚΕΛΙΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ ΚΑΙ ΔΥΟ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΚΤΟΡΙΑΝ ΚΑΙ ΜΙΑ ΛΑΤΙΝΙΚΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.

η Ανακτορια και η Σαπφω καλλωπιζονται-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Η ΠΟΙΗΤΡΙΑ ΣΑΠΦΩ ΣΤΗΝ ΕΞΟΡΙΑ,ΣΥΡΑΚΟΥΣΕΣ,ΣΙΚΕΛΙΑ
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ ΚΑΙ ΔΥΟ ΠΟΙΗΜΑΤΑ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΚΤΟΡΙΑΝ ΚΑΙ ΜΙΑ ΛΑΤΙΝΙΚΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ-χ.ν.κουβελης
.
ΣΑΠΦΩ: 36. – Απόσπασμα 16 Lobel-Page
[για την Ανακτορια]
.
και ποσοο]ἰ μὲν ἰππήων στρότον, οἰ δὲ πέσδων,
οἰ δὲ νάων φαῖσ᾽ ἐπ[ὶ] γᾶν μέλαι[ν]αν
ἔ]μμεναι κάλλιστον, ἔγω δὲ κῆν᾽ ὄτ-
4 τω τις ἔραται·
πά]γχυ δ᾽ εὔμαρες σύνετον πόησαι
π]άντι τ[ο]ῦτ᾽, ἀ γὰρ πόλυ περσκέθοισα
κάλλος [ἀνθ]ρώπων Ἐλένα [τὸ]ν ἄνδρα
8 τὸν [πανάρ]ιστον
καλλ[ίποι]σ᾽ ἔβα ᾽ς Τροΐαν πλέοι[σα
κωὐδ[ὲ πα]ῖδος οὐδὲ φίλων το[κ]ήων
πά[μπαν] ἐμνάσθη, ἀλλὰ παράγαγ᾽ αὔταν
12 [ ]σαν
[ ]αμπτον γὰρ [
[ ]…κούφως τ[ ]οη.[.]ν
..]με νῦν Ἀνακτορί[ας ὀ]νέμναι-
16 σ᾽ οὐ ] παρεοίσας,
τᾶ]ς κε βολλοίμαν ἔρατόν τε βᾶμα
κἀμάρυχμα λάμπρον ἴδην προσώπω
ἢ τὰ Λύδων ἄρματα καὶ πανόπλοις
20 πεσδομ]άχεντας.
.
[μεταφραση χ.ν.κουβελης]
αλλοι το ιππικο λενε το ωραιοτερο ειναι
πανω στη σκοτεινη γη
αλλοι το πεζικο αλλοι το ναυτικο λενε
εγω  ομως λεω εκεινο που καποιος αγαπα
και θα πω κατι π'ολοι θα το δεχτουν
εκεινη η πιο ωραια μεσα στους ανθρωπους
η Ελενη τον σ'ολα αξιο αντρα της αφησε
και μπηκε στο καραβι για την Τροια
κι ουτε για παιδι ουτε για συγγενεις ουτε για γονεις
για κανεναν δεν νοιαστηκε και παρασυρθηκε
απ'την αγαπη
ετσι και τωρα εγω την Ανακτορια φερνω στο μυαλο μου
που δεν ειναι εδω και μου λειπει
θελω να δω το λατρευτο της βημα
να δω τη λαμπερη λαμψη του προσωπου της
παρα τα αρματα των Λυδων να βλεπω
και τους πανοπλους πεζους να μαχονται
.
αποσπασματα του Ημερολογιου
-σημερα οι αστυνομικες αρχες της Συρακουσας με κατεγραψαν:
Σαπφω η' Ψαπφω η' Ψαπφα,εξ Ερεσου της Λεσβου,Ελλαδα,
μελιχρος,χρωμα οφθαλμων και κομης μελαν,σμικρον μεγεθος,
35 ετων,αριστοκρατικων φρονηματων,επαγγελμα:ποιητρια,προ-
σωπικη καταστασις:διαζευγμνενη,πρωην συζυγος:Κερκυλας,εμπο-
ρος εξ Ανδρου,τεκνα:εν θηλυ,ονομα:Κλεις,...,
και αλλα εγραψαν που δεν τα θυμαμαι,
με ρωτησαν τι γνωμη εχω για τον τυραννο Πιττακο,''σοφος αλλα
τυραννος''απαντησα,
με εβαλαν να υπογραψω μια υπευθυνη δηλωση πως δεν θα απο-
μακρυνθω απο την πολη,και καθε δεκαπεντε μερες να παρουσιαζο-
μαι  στο τμημα,
υπεγραψα το χαρτι και με αφησαν...ελευθερη...υπο ορους

-τρεις μηνες,περιπου,στο νησι,ελαχιστα νεα απ'τη πατριδα,μου λειπει
η Ανακτορια,χθες εγραψα ενα ποιημα για αυτην,το μοναδικο που εχω
γραψει εδω στην εξορια[πρεπει να προσεχω και τις λεξεις],δεν εχω
εμπνευση,οι μερες περνουν ιδιες κι απαραλλαχτες,ανιαρες,παρεες,
δεν εχω,μονη μου κοιμαμαι,
γραφω το ποιημα που'χα γραψει στην Ανακτορια στη πατριδα
καποτε:
.
και ποσοο]ἰ μὲν ἰππήων στρότον, οἰ δὲ πέσδων,
οἰ δὲ νάων φαῖσ᾽ ἐπ[ὶ] γᾶν μέλαι[ν]αν
ἔ]μμεναι κάλλιστον, ἔγω δὲ κῆν᾽ ὄτ-
4 τω τις ἔραται·
πά]γχυ δ᾽ εὔμαρες σύνετον πόησαι
π]άντι τ[ο]ῦτ᾽, ἀ γὰρ πόλυ περσκέθοισα
κάλλος [ἀνθ]ρώπων Ἐλένα [τὸ]ν ἄνδρα
8 τὸν [πανάρ]ιστον
καλλ[ίποι]σ᾽ ἔβα ᾽ς Τροΐαν πλέοι[σα
κωὐδ[ὲ πα]ῖδος οὐδὲ φίλων το[κ]ήων
πά[μπαν] ἐμνάσθη, ἀλλὰ παράγαγ᾽ αὔταν
12 [ ]σαν
[ ]αμπτον γὰρ [
[ ]…κούφως τ[ ]οη.[.]ν
..]με νῦν Ἀνακτορί[ας ὀ]νέμναι-
16 σ᾽ οὐ ] παρεοίσας,
τᾶ]ς κε βολλοίμαν ἔρατόν τε βᾶμα
κἀμάρυχμα λάμπρον ἴδην προσώπω
ἢ τὰ Λύδων ἄρματα καὶ πανόπλοις
20 πεσδομ]άχεντας.

-μετα το τμημα πηγα μια βολτα στη θαλασσα,ο ηλιος εκαι-
γε,καθισα στην ακρογυαλια,εβγαλα τα παπουτσια μου κι
εβαλα τα ποδια μου στο νερο,εριξα βοτσαλα,ενα για την
πολυαγαπημενη μου κορη τη Κλειδα,που'ναι σαν τα χρυσαν-
θεμα ομορφη και μ'ολο το χρυσαφι της Λυδιας δεν αλλαζω

-αποψε πανσεληνος,περασμενα μεσανυχτα,κι εγω μονη
κοιμαμαι,αγρυπνω,δεν εχω υπνο,θυμαμαι τις πολυαγαπημε-
νες κοπελες στη πατριδα και ποσο ομορφα περνουσαμε,
την Ανακτορια,την Ατθιδα,την Γογγυλα,την Μνασιδικη, την
Τελεσιππα,την Μεγαρα, την Αναγορα,την Ευνεικια,ολες τις
θυμαμαι,
θυμαμαι και με δερνει η νοσταλγια οπως δυνατος ανεμος
πεφτει στα βουνα πανω στα δεντρα και τα ξετιναζει

-δεν εχω νεα για τ-αδερφια μου,τον Λαριχο και τον Ευρυγιο,
αραγε μπορεσαν να ξεφυγουν;η' τους επιασαν; στη φυλακη
η' στην εξορια; ποιος να μου φερει νεα εδω,οι αρχες,που
ρωτησα, προσποιουνται πως δεν εχουν πληροφοριες,ειναι
φανερο πως θελουν να'χουν καλες σχεσεις με το τυραννικο
καθεστως,
ουτε απ'τον αλλο αδερφο εχω νεα,τον Χαραξο,αυτος εφυγε
πριν τις διωξεις,στην Αιγυπτο,ειναι ακομα στην Ναυκρατι μαζι
μ'αυτη τη πορνη τη Ροδωπη;ποιος ξερει αν ειναι μαζι; η' του'φαγε
ολα τα λεφτα και τον παρατησε;εγω τον προειδοποιησα,να την
προσεχει,δεν εχουν εμπιστοσυνη τετοιες,μου κρατησε μουτρα
για το υβριστικο ποιημα που της εγραψα και της το εστειλα βε-
βαια,,οχι,δεν ηταν υβριστικο,αληθεια ηταν,του τρωγε τα λεφτα,
θυμωσε,δεν του κραταω κακια,αδερφια ειμαστε και το αιμα νε-
ρο δεν γινεται

-γυριζοντας σπιτι απο ψωνια λιγο μετα το μεσημερι ενα σκυλι με
ακολουθησε,σταματησα,γυρισα και το ειδα,εκεινο σταματησε,
φαινοταν φοβισμενο,ηταν ενα γερικο σκυλι,αδεσποτο,παρατη-
μενο,σκελετωμενο,φαινονταν τα κοκκαλα στα πλευρα του,ηταν
και χτυπημενο στη πλατη και στα ποδια,''εγω εχω να φαω'',σκεφτη-
κα,το φωναξα φιλικα να πλησιασει,πλησιασε,μεγαλα υγρα ματια,
του εδωσα το ψωμι κι ενα ολοκληρο λουκανικο,εφαγε,μετα απο-
μακρυνθηκε κουνοντας την ουρα του
αληθεια ποσο μοιαζω μ'αυτον τον παρατημενο σκυλο;
κανεις δεν νοιαζεται
αποφασισα καθε μερα ν'αγοραζω γι'αυτον και να τον ταιζω

-τρεις μερες συνεχεια ταιζα το σκυλο,την ιδια ωρα ,στο ιδιο
μερος,σαν ραντεβου,σημερα δεν τον ειδα ,ανησυχω,που
να πηγε; τι επαθε;

-δεν ξαναειδα τον σκυλο,το πηρα αποφαση πως δεν θα τον
ξαναδω,
φοβαμαι πως δεν θα ξαναδω τη πατριδα και τους αγαπημε-
νους δικους μου εκει περα

-ειναι νυχτα,δεν ξερω γιατι σκεφτομαι την ποιηση,τι να γραψω,
για ποιον ,για ποια να γραψω;για ποιο γεγονος;
σιωπη σιωπη σιωπη

-καποια γυναικα,αγνωστη ποτε αλλη φορα δεν την ξανα-χα δει,
με ρωτησε ποιο ειναι τ'ονομα μου,τρομαξα,συνηλθα και της
ειπα ενα πολυ κοινο γυναικειο  του τοπου,
δεν ηθελα να με λυπηθει,να με λυπηθουν

-στην Ιμερα ζει καποιος ποιητης που τον λενε Στησιχορο,επιδε-
ξιος να στηνει χορους,εγραψε ενα ποιημα για την Ελενη πως
πηγε στη Τροια ακολουθωντας τον Παρι,αυτα που ξερουμε δη-
λαδη,φοβηθηκε ομως μηπως τον τιμωρησει η Ελενη και τ'αλλα-
ξε,εκανε δηλαδη Παλινωδια,τα πηρε πισω,
οὐκ ἔστ᾽ ἔτυμος λόγος οὗτος,
οὐδ᾽ ἔβας ἐν νηυσὶν εὐσέλμοις,
οὐδ᾽ ἵκεο Πέργαμα Τροίας·
εγραψε
ισως καποια μερα να τον γνωρισω,αν μεινω ακομα εδω,
που δε το ευχομαι

-ελη,λατομεια,ορυχεια στΙς Συρακουσες,σκληρος ο χειμωνας,
πολλες βροχες,ασταματητα ολη τη μερα βρεχει σημερα,πολυ
υγρασια που σου σαπιζει τα κοκκαλα,ειναι τρεις μερες που δεν
βγηκε καθολου ηλιος απο τα πυκνα και μαυρα συννεφα,
σαν ολο το Ιονιο ν'αδειαζει πανω στη Σικελια και πανω στη καρ-
δια μου

-δεν εχω τιποτα να γραψω,ενα κενο στο μυαλο μου,τι γινεται
στη πατριδα;

-τοσο καιρο εδω,χρονια,και δεν εχω συνηθησει σ'αυτο τον
τοπο,ενας αγνωστος,που δεν θελω να μαθω,
μια εξοριστη

-σημερα ευχαριστα νεα,με καλεσε ο διοικητης του αστυνο-
μικου τμηματος ,με δεχτηκε στο ιδιαιτερο γραφειο του,
εκλεισε τη πορτα,ηταν ιδιαιτερα φιλικος μαζι μου,και
μου ειπε:''Κυρια Σαπφω,εχω νεα ,ξεσπασε σταση,μαλλον
απο τις πληροφοριες που εχω θα επικρατησουν οι αντικα-
θεστωτικοι'',κρατηθηκα να  μην εκφρασω τα συναισθηματα
μου,μηπως ηταν καμια μπλοφα της αστυνομιας;,''ειναι βεβαιο'',
συνεχισε ο διοικητης,''θεμα ημερων,μην πω ωρων,η καταρ-
ρευση της τυραννιας,η Ιστορια αλλαζει'',''δηλαδη φευγω;''
ρωτησα,''οπως παει το πραγμα,ναι,φευγεται'',''ξερετε,ειμαι
φιλος της ποιησης σας'',εσκυψε το κεφαλι,''με συγχωρητε,
βλεπετε τα πραγματα ειναι δυσκολα,μπορει καποιος να βρει
το μπελα του,καταλαβαινετε;'',''καταλαβαινω''απαντησα,τον
ευχαριστησα κι εφυγα ευτυχισμενη,επιτελους θα γυριζα στη
πατριδα,
δεν πηγα σπιτι αμεσως,απο τη χαρα μου,δεν ηθελα να κλειστω
μεσα,περπατησα στη πολη,αγορασα λουλουδια,κοκκινα κι
ασπρα τριανταφυλλα και γαρυφαλλα,στο παρκο ταισα τους κυκ-
νους στη λιμνη,κατεβηκα και στη θαλασσα,ζεστη μερα,ηλιος,εβ-
γαλα τα ρουχα μπηκα στα δροσερα νερα και κολυμπησα,ποτε το-
σα χρονια που ειμαι εδω δεν κολυμπησα,βγηκα,ξαπλωσα στη
ζεστη αμμο να στεγνωσω,εκλεισα τα ματια,το κυμα ερχονταν κι
εφευγε,στ'αυτια μου,σαν ταξιδι,
γυρισα αργα τ'απογευμα στο σπιτι

-πηγα για τελευταια φορα στη βιβλιοθηκη,
η βιβλιοθηκαριος,μια νεα κι ευγενικη κοπελα,η Ραδινη,μου
εφερε ενα βιβλιο,το ανοιξε σε μια σελιδα,''κοιταξτε ''μου
ειπε,κοιταξα,''λατινικα'',ειπα,''ναι'',απαντησε η κοπελα,''ειναι
η μεταφραση ενος δικου σας ποιηματος'',''μπορεις να μου το
διαβασεις και να το μεταφρασεις'',''ευχαριστως'' απαντησε η
κοπελα,
διαβασε το ποιημα η κοπελα,μου αρεσε η απαγγελια της,απλη
και χωρις στομφο,οταν τελειωσε ειπε,''δεν χρειαζεται να το μετα-
φρασω γιατι υπαρχει το προτοτυπο ποιημα γραμμενο στην αλλη
σελιδα,
γυρισε σελιδα,''Εις Ανακτοριαν'',διαβασε η κοπελα,με κοιταξε,
χαμογελασε,την ευχαριστησα,κοιταξα το εξωφυλλο,
Gaius Valerius Catullus Poetae Novi
της ειπα αν μπορουσε να αντιγραψει το ποιημα στα ελληνικα και
στα λατινικα και να μου τα δωσει,''πολυ ευχαριστως''απαντησε
η κοπελα
εδω γραφω το ποιημα και τη μεταφραση στα λατινικα:
[Εις Ανακτοριαν]
Φαίνεταί μοι κῆνος ἴσος θέοισιν
ἔμμεν᾽ ὤνηρ, ὄττις ἐνάντιός τοι
ἰσδάνει καὶ πλάσιον ἆδυ φωνεί-
σας ὐπακούει
[5]καὶ γελαίσας ἰμέροεν. τό μ᾽ ἦ μάν
καρδίαν ἐν στήθεσιν ἐπτόαισεν.
ὢς γὰρ ἔς σ᾽ ἴδω βρόχε᾽, ὤς με φώνη-
σ᾽ οὖδεν ἔτ᾽ εἴκει,
ἀλλὰ κὰμ μὲν γλῶσσα ἔαγε, λέπτον
[10]δ᾽ αὔτικα χρῶι πῦρ ὐπαδεδρόμακεν,
ὀππάτεσσι δ᾽ οὖδεν ὄρημμ᾽, ἐπιρρόμ-
βεισι δ᾽ ἄκουαι,
ἀ δέ μ᾽ ἴδρως κακχέεται, τρόμος δέ
παῖσαν ἄγρει, χλωροτέρα δὲ ποίας
[15]ἔμμι, τεθνάκην δ᾽ ὀλίγω ᾽πιδεύης
φαίνομ᾽ ἔμ᾽ αὔται·
.
Ille mī pār esse deō vidētur
ille sī fās est superāre dīvōs
quī sedēns adversus identidem tē
    spectat et audit
dulce rīdentem miserō quod omnīs                5
ēripit sēnsūs mihi nam simul tē
Lesbia aspexī nihil est super mī
    vōcis in ōre
lingua sed torpet tenuis sub artūs
flamma dēmānat sonitū suōpte                    10
tintinant aurēs geminā teguntur
    lūmina nocte.
ōtium Catulle tibi molestumst
ōtiō exultās nimiumque gestis
ōtium et rēgēs prius et beātās                        15
 perdidit urbēs

-αυριο φευγω με το καραβι,τελειωσαν τα ψεμματα,γυρι-
ζω στη πατριδα,
αυριο το νοστιμον ημαρ

[Εις Ανακτοριαν]
Φαίνεταί μοι κῆνος ἴσος θέοισιν
ἔμμεν᾽ ὤνηρ, ὄττις ἐνάντιός τοι
ἰσδάνει καὶ πλάσιον ἆδυ φωνεί-
σας ὐπακούει
[5]καὶ γελαίσας ἰμέροεν. τό μ᾽ ἦ μάν
καρδίαν ἐν στήθεσιν ἐπτόαισεν.
ὢς γὰρ ἔς σ᾽ ἴδω βρόχε᾽, ὤς με φώνη-
σ᾽ οὖδεν ἔτ᾽ εἴκει,
ἀλλὰ κὰμ μὲν γλῶσσα ἔαγε, λέπτον
[10]δ᾽ αὔτικα χρῶι πῦρ ὐπαδεδρόμακεν,
ὀππάτεσσι δ᾽ οὖδεν ὄρημμ᾽, ἐπιρρόμ-
βεισι δ᾽ ἄκουαι,
ἀ δέ μ᾽ ἴδρως κακχέεται, τρόμος δέ
παῖσαν ἄγρει, χλωροτέρα δὲ ποίας
[15]ἔμμι, τεθνάκην δ᾽ ὀλίγω ᾽πιδεύης
φαίνομ᾽ ἔμ᾽ αὔται·
[αυτο το ποιημα το διασωζει ο Λογγινους στο Περι Υψους
Βιβλιον,τον 1ο αιωνα μ.Χ]
.
.[μεταφραση χ.ν.κουβελης]
οπως θεος μου φαινεται εκεινος ο αντρας
που καθεται απεναντι σου κι απο κοντα ακουει
τη γλυκεια φωνη σου και το λατρευτο σου γελιο
και πως χτυπαει στα στηθια μου η καρδια
και λιγο να σε κοιταξω η μιλια κοβεται
και η γλωσσα στο στομα μου δενεται
αμεσως καυτη θερμη καιγει το κορμι μου
και τιποτα δεν βλεπω και τιποτα δεν ακουω
τ'αυτια μου βουιζουν και ιδρωτας με λουζει
ολοκληρη τρεμω πιο χλωμη κι απ'το χορτο ειμαι
και μου φαινεται πως σε λιγο θα πεθανω
θα ξεψυχισω
.
[Catullus 51]Gaius Valerius Catullus (ca. 84–54 BC)
Ille mī pār esse deō vidētur
ille sī fās est superāre dīvōs
quī sedēns adversus identidem tē
    spectat et audit
dulce rīdentem miserō quod omnīs                5
ēripit sēnsūs mihi nam simul tē
Lesbia aspexī nihil est super mī
    vōcis in ōre
lingua sed torpet tenuis sub artūs
flamma dēmānat sonitū suōpte                    10
tintinant aurēs geminā teguntur
    lūmina nocte.
ōtium Catulle tibi molestumst
ōtiō exultās nimiumque gestis
ōtium et rēgēs prius et beātās                        15
 perdidit urbēs
.
.
.

GREEK POETRY-flowers in vase-Interaction[Μανωλης Αναγνωστακης- Εζρα Παουντ-Οδυσσεας Ελυτης-]-καρπουζι και σταφυλια-ελληνικο τοπιο- Ελληνικο τοπιο στο φως- at sea forms-μορφες στη θαλασσα-Παρατηρησεις Επι του Πραγματικου Παρατηρηση αρ 2-αρ 21- POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

.
.
GREEK POETRY
POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
.

flowers in vase-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
flowers in vase

the Beauty
ειναι Ιδεα
,
,

Μανωλης Αναγνωστακης-ποιητης-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Interaction
και να σκεφτεις
πως υπηρξανε ανθρωποι που θελαν να πεταξουν τα κλειδια
που κλεινανε τις πορτες
που θελανε τα σπιτια τους να γινουν σπιτια ολων
κι αν δεν το καταφεραν
καθολου δεν σημαινει πως ειναι αδυνατο να γινει
.
.

 Εζρα Παουντ-ποιητης-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Interaction
words like history
be η θαλασσα στα βραχια
λευκολενος landscape
and morning the Κιρκη at west window
ποιο το κερδος της ψυχης
σ'αυτους τους τοπους
τοσα γεγονοτα
αδειασαν τον χρονο
και η φωνη του Ελπηνορα,ακου
(παλι σ'αυτον επιμενω)
voicing ερωτηματα whirling
τι; που;πως;ποτε;
when what how where?
τοσα ερωτηματα αιων παις παιζων πεσσευων εστι
the idiots men που χαθηκαν
το κερδος μιας κουφιας ματαιοδοξιας
.
.

καρπουζι και σταφυλια-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Interaction.
reding the watermelon
and
circling
the grape-spheres
-
κοκκινιζοντας το καρπουζι
και κυλωντας τις σφαιρες των σταφυλιων
.
.

Οδυσσεας Ελυτης-ποιητης-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Interaction
εμεις εχουμε τη γλωσσα μας
οποτε θελουμε την οργωνουμε
τη σπερνουμε με τα φωνηεντα και τα συμφωνα μας
κι εχουμε σοδεια τις ελληνικες λεξεις μας
να μην μας λειψει σε κανεναν καιρο
ουτε ο Ομηρος ουτε ο Σολωμος
ουτε ο Μακρυγιαννης ουτε ο Αισχυλος
ουτε κι εγω ακομα ο ταπεινος
.
.

 ελληνικο τοπιο-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Interaction
μεταφυσικη ενος ελληνικου τοπιο
.
φωνη πουλιου σε κλαδι δεντρου
η ρυθμικη ανασα του σπορου
το φωτεινο κυματισμα του πρασινου
και το υφασμα των χωραφιων
η αιωρηση του αερα
.
.

 Ελληνικο τοπιο στο φως-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Interaction
το φως ανασαινει στα δεντρα
κυκλοι πρασινοι ισορροπουν τον αερα
ενα φυλλο επιστρεφει ανεπαφο απ'την αιωνιοτητα
τι αναδευει τις πετρες κι ακουγονται οι λεξεις τους
καθαρες ;
μια πνοη αποσταση ολος ο κοσμος
.
.

 at sea forms-μορφες στη θαλασσα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Interaction

Διπλοτυπιες
Diptychs

.η φωνη του ψαριου σε ακρωτηρι σχημα γλαρου
το υπολοιπο τ'ουρανου εσπασε σ'αμμο

the voice of fish at cape in shape of seagale
the rest of heaven broke in sand
.
.

Παρατηρηση αρ 2
.
.
τρολει με βιτρινες ανθρωπων ανεβαινουν την Πατησιων
σιωπη,γιατι δεν μιλας;
πιο κατω στα Χαυτεια η ιδια κατασταση
οι εφημεριδες πυροβολουν τα γεγονοτα
επειτα τα κρεμουν νεκρα αψυχα δερματα στα περιπτερα
να μαθω
στις 4 τι εγινε στις 5 τι εγινε στις 6;
ολα
τα τρολει ανεβαινουν και κατεβαινουν με σκιες ανθρωπων
τα λεωφορεια με σκιες ανθρωπων
οι δρομοι με σκιες ανθρωπων
τα σπιτια
τοσο φως και να υπαρχουν σκιες;
η φωνη οι φωνες
ο πληθυντικος αριθμος ο ενικος
κοιτα
τοσο φως
.
.

Παρατηρηση-αρ 21

τα βραχια,η θαλασσα
οι ελιες,τα τιμπανα των τζιτζικιων
και η βαρκα
στα διχτια το φως
τα νερα,τα ψαρια
.
Observation-number 21
the rocks,the sea
the olives,the timpana of the cicada
and the boat
within the net is caught the light
the waters,the fishes
.
Observation-nombre 21
les roches,la mer
les olives,le timpana de la cigale
et le bateau
dans le net accrochait la lumiere
les eaux,les poissons
.
Observacion-numero 21
las rocas,el mar
los arboles de l'olivo,la timpana de la ciggara
y el barco
dentro de la netto capturado la luz
las aguas,les peces
.
Osservazione-numero-21
le rocce,Il mare
le olive,il timpana della cicala
el la barca
all'interno della rete catturato la luce
le acque,le pesce
.
Beobachtung-Zahl 21
die Felsen,das Meer
die Olivenbaum,die Timpana der Zikade
und das Boot
gefangen im Netz ist das Licht
die Gewasser,die Fische
.
.
.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ-ροια ροιδια ροδια ρογδια-ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.

ροδι-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ροια ροιδια ροδια ρογδια-χ.ν.κουβελης
.
ροια ροιη ροιδια ρογδια
ροιδι γλυκορροδο
ροιδια στους κηπους της  Ναυσικας του Αλκινοου
και στο δικο μου κηπο
ροιδια που πρωτοφυτεψε η μανα μου
.
[Ομηρου Οδυσσεια - η' ραψωδια  112-119]
ἔκτοσθεν δ᾽ αὐλῆς μέγας ὄρχατος ἄγχι θυράων
τετράγυος· περὶ δ᾽ ἕρκος ἐλήλαται ἀμφοτέρωθεν.
ἔνθα δὲ δένδρεα μακρὰ πεφύκασι τηλεθόωντα,
ὄγχναι καὶ ῥοιαὶ καὶ μηλέαι ἀγλαόκαρποι
συκέαι τε γλυκεραὶ καὶ ἐλαῖαι τηλεθόωσαι.
τάων οὔ ποτε καρπὸς ἀπόλλυται οὐδ᾽ ἀπολείπει
χείματος οὐδὲ θέρευς, ἐπετήσιος· ἀλλὰ μάλ᾽ αἰεὶ
Ζεφυρίη πνείουσα τὰ μὲν φύει, ἄλλα δὲ πέσσει.
.
[μεταφραση χ.ν.κουβελης]
πιο εξω απ'την αυλη ειναι μεγαλος κηπος,κοντα στη πορτα,
τεσσερες οργωμενος και με φραχτη γυρω -γυρω
πο'χει εκει μεσα φυτεμενα δεντρα ψηλα και φουντωμενα
αχλαδιες και ροιδιες και μηλιες με λαμπερα τα μηλα
συκιες με γλυκα τα συκα και φουντωμενες ελιες 
που ο καρπος μητε μαραινεται μητε λειπει  
χειμωνα καλοκαιρι ολο το χρονο   αλλα ο Ζεφυρος
πνεει και τα φυτρωνει αλλα τα ωριμαζει  
.  
εριξε η νυφη ροδι κι εσπασε σε χιλια χιλια κλωνια ροιδια
.                                                                                                                                                                                                                                                               
ροια ροα στο Περι Φυτων Ιστοριαι του Θεοφραστου
ροδι των Ανθεστηριων
ροιη στον Ομηρικο Υμνο στη Δημητρα
αυτάρ ο λάθρη.  Έμβαλε  μοι  ροιής  κόκκον, μελήδε  εδωδήν
[επειτα κρυφα στο χερι μ'αφησε σπυρι ροιδιου
τροφη σαν μελι]
ροιδια της αφθονιας της γονιμοτητας
ροιαι στη λ' ραψωδια 589 της Οδυσσειας
[ο καταδικασμενος Τανταλος δεν εφτανε να πιασει καρπους
απο τα δεντρα τετοια  αιωνια τιμωρια ειχε]
τα δεντρα με τα ψηλα φυλλωματα τους π'ολουθε καρπους γιοματα
αχλαδιες και ροιδιες και μηλιες  με  λαμπερα τα μηλα
συκιες με τα γλυκα τα συκα και φουντωτες ελιες]
δένδρεα δ᾽ ὑψιπέτηλα κατὰ κρῆθεν χέε καρπόν,
ὄγχναι καὶ ῥοιαὶ καὶ μηλέαι ἀγλαόκαρποι
[απλωνε τα χερια κι εκεινα  ψηλωναν και δεν προλαβαινε να κοψει
καρπο να φαει και να ξεδιψασει]
ροα στις Σφηκες του Αριστοφανη [στιχος 1268]
οὗτος ὅν γ᾽ ἐγώ ποτ᾽ εἶδον ἀντὶ μήλου καὶ ῥοᾶς
ροων στους Νομους του Πλατωνα[845b]
 845b ξένια δεχόμενος, τῆς δὲ ἀγροίκου λεγομένης καὶ τῶν τοιούτων ὁ
νόμος εἰργέτω μὴ κοινωνεῖν ἡμῖν τοὺς ξένους: ἐὰν δέ τις ἀίστωρ ὢν αὐτὸς
 ἢ δοῦλος ἅψηται, τὸν μὲν δοῦλον πληγαῖς κολάζειν, τὸν δὲ ἐλεύθερον
ἀποπέμπειν νουθετήσαντα καὶ διδάξαντα τῆς ἄλλης ὀπώρας ἅπτεσθαι
τῆς εἰς ἀπόθεσιν ἀσταφίδος οἴνου τε καὶ ξηρῶν σύκων ἀνεπιτηδείου
κεκτῆσθαι. ἀπίων δὲ πέρι καὶ μήλων καὶ ῥοῶν καὶ πάντων 845c τῶν
τοιούτων,
ροιδια
των  φλογατων λουλουδιων
τρομπετες η' γραμμοφωνα
.
.
.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ-Η ΕΛΕΝΗ ΚΑΙ Η ΠΑΛΙΝΩΔΙΑ ΤΟΥ ΣΤΗΣΙΧΟΡΟΥ- Η Ελενη της Σπαρτης-ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.

Η Ελενη της Σπαρτης-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Η ΕΛΕΝΗ ΚΑΙ Η ΠΑΛΙΝΩΔΙΑ ΤΟΥ ΣΤΗΣΙΧΟΡΟΥ-χ.ν.κουβελης

οὐκ ἔστ᾽ ἔτυμος λόγος οὗτος,
οὐδ᾽ ἔβας ἐν νηυσὶν εὐσέλμοις,
οὐδ᾽ ἵκεο Πέργαμα Τροίας·

δεν ειναι αληθεια αυτη η διαδοση
ποτε δεν μπηκες στα γερα καραβια
ποτε δεν πατησες την ακροπολη της Τροιας

Αυτη τη Παλινωδια[Αναιρεση] εκανε ο Στησιχορος ποιητης απο την
Ιμερα της Σικελιας,οταν τον τυφλωσε η Ελενη μετα τους υβριστικους
στιχους που εγραψε για αυτην,πως παρατησε τον αντρα της τον Μενελαο
στη Σπαρτη κι ακολουθησε τον εραστη της τον Παρι στη Τροια.
Ψεματα.Εκεινη πηγε στη Αιγυπτο και στην Τροια βρισκονταν το ειδωλο της,
ενα συννεφο,μια νεφελη[ενα πουκαμισο αδειανο για μιαν Ελενη,που γραφει
ο Γ.Σ.Σεφερης στο ποιημα του ''Ελενη'']
ΕΛΕΝΗ:
Ουκ ήλθον ες γην Τρωάδ' , αλλ'είδωλον ήν.
λεει η Ελενη στο εργο του Ευριπιδη ''Ελενη''
Αυτη την Παλινωδια[Αναιρεση] την αναφερει ο Πλατωνας στον διαλογο του
''Φαιδρος'':
[και ειναι το μοναδικο σωζομενο αποσπασμα της]
Σωκράτης
...ἔστιν δὲ τοῖς ἁμαρτάνουσι περὶ μυθολογίαν καθαρμὸς ἀρχαῖος, ὃν Ὅμηρος
μὲν οὐκ ᾔσθετο, Στησίχορος δέ. τῶν γὰρ ὀμμάτων στερηθεὶς διὰ τὴν Ἑλένης
κακηγορίαν οὐκ ἠγνόησεν ὥσπερ Ὅμηρος, ἀλλ᾽ ἅτε μουσικὸς ὢν ἔγνω
τὴν αἰτίαν,καὶ ποιεῖ εὐθὺς
οὐκ ἔστ᾽ ἔτυμος λόγος οὗτος,
οὐδ᾽ ἔβας ἐν νηυσὶν εὐσέλμοις,
[243b] οὐδ᾽ ἵκεο Πέργαμα Τροίας·
καὶ ποιήσας δὴ πᾶσαν τὴν καλουμένην Παλινῳδίαν παραχρῆμα ἀνέβλεψεν...
κι αφου ο Στησιχορος εκαμε την Παλινωδιαν αμεσως ξαναβρηκε το φως του
ενω ο Ομηρος που δεν συμμορφωθηκε εμεινε τυφλος
.
.
.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ-Interaction-Ρειναλντο Αρενας-τα αλογα- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}

.
. 
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.

Ρειναλντο Αρενας-συγγραφεας-χ.ν.κουβελης.

Interaction
γιος αγράμματων χωρικών μεγάλωσε σε συνθήκες απόλυτης φτώχειας,
στη Κουβα,
ενας Δον Κιχωτης της Επαναστασης,
κυνηγηθηκε και φυλακιστηκε απο το καθεστως,αποκηρυγμενος,
εγκατελλειψε το 1980 τη Κουβα ''οικιοθελως'',μαζι με αλλους
250.000,στη Νεα Υορκη,
πριν πεσει η νυχτα,αυτη τη φορα πραγματικα οικιοθελως,το 1990,
εγραψε και υπεδειξε με ακραν ειλικρινεια και ακριβεια τον εναν και
μοναδικο υπαιτιο,
οχι την Επανασταση
''η θαλασσα,η ξεγνοισια της αμμου,τα παιχνιδια του νερου''
ο ησυχος ηρεμος υπνος του ανθρωπου
LIBERTAD θα πει ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
.
.

τα αλογα-Χρυσοβιτσα-χ.ν.κουβελης
.
Interaction
ποσο παραξενο σου φαινεται,μια πολυ ευχαριστη εκπληξη ειναι, να
βλεπεις ξαφνικα σε μια στροφη του δρομου καθως περπατας αλογα,
και μαλιστα ενα νεογεννημενο αλογακι,οταν ξερεις πως ο τεχνολογικος
πολιτισμος και η μηχανικη οικονομια και καλλιεργεια τα εχουν εξορισει,
εξαφανισει,
οσο υπαρχουν ανθρωποι που τ'αγαπουν ποτε δεν θα εξαφανισθουν,
αυτα τα περηφανα ομορφα ζωα των παιδικων μας χρονων,
η δυναμη και η εργατικοτητα-η μορφικη τους συμμετρια-
οπως ο Καρας μου ο Ντορης μου κι ο Μπουτσκος μου
.
.
.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ- ΕΝΑΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΞΠΡΕΣΣΙΟΝΙΣΜΟ ΣΤΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ [αφορμη η εξπρεσσιονιστκη σχεδιαση του γυμνου σωματος της Ελενης] - ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.

Η Ελενη -σε εξπρεσσιονιστικη σχεδιαση-χ.ν.κουβελής
.
.
ΕΝΑΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΞΠΡΕΣΣΙΟΝΙΣΜΟ ΣΤΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ
[αφορμη η εξπρεσσιονιστκη σχεδιαση του γυμνου σωματος
της Ελενης] -χ.ν.κουβελης
.
η Ελενη:ετσι με τον εξπρεσσιονισμο δεν θα μοιαζω,εννοω
δεν θα ειμαι αμεσως αντιληπτη,καποιος που με ξερει δεν
με γτννωρισει,θα εχει αμφιβολιες,π.χ αν με δει στο φεισμπουκ
δεν θα πει:να,η Ελενη γυμνη,ουτε θα πει:η Ελενη μοιαζει μ'αυτη
τη γυμνη γυναικα,ουτε θα πει:η γυμνη αυτη Ελενη ειναι η Ελενη
που γνωριζω,κι εγω,τωρα,που βλεπω την εικονα αυτη και το ειδωλο
μου ταυτοχρονα στον καθρεφτη δεν αναγνωριζω,δεν νομιζω, πως ειναι
το ιδιο σωμα,διαφορετικα σωματα ειναι,και μου φαινεται,κι αυτο ειναι
παραξενο,πως το σωμα που ειναι αναπαριστωμενο,ειναι πιο δικο μου,
πιο πραγματικο,δεν ξερω ειναι τα χρωματα; ειναι αυτα που πλα-
θουν την πραγματικη εικονα, ετσι που βλεπω το σωμα μου γυμνο,
ντρεπομαστε  να μας δουν γυμνους οι αλλοι,ο αλλος,,να βγαλουμε
τα ρουχα και να μας δουν ,εδω,ισως,παρεμβαλεται κατι αλλο,η τεχνη;
κατι αλλο;δεν ξερω τι,το νιωθω ομως πως κατι ειναι,τι ομως;,
στη συζητηση που καναμε πριν μου ειπες πως μ'αυτο το τροπο,το στυλ,
θα προυσιασθει το εδωτερικο του,τα ιχνη του,
Εγω:καπως σαν ψυχαναλυση θα ειναι το αποτελεσμα,και πως δεν υπαρχει
η κυριαρχικη θεση του υποκειμενου,του ζωγραφου,εμενα,πανω στο αντι-
κειμενο,το μοντελο,εσενα,αλλα το ενα επενεργει,δρα,πανω στο αλλο,μια
διαρκης εναλλαγη,το υποκειμενο γινεται το αντικειμενο και το αντιστροφο,
ο ενας μαθαινει ολοενα περισσοτερα για τον αλλον,αναδυεται το βαθος,μια
βαθια επικοινωνιακη σχεση,ουσιατικη και,βεβαια,αυτο το αναπαριστωμενο
σωμα ειναι η σχεση αυτων των δυο ανθρωπων,εμενα και εσενα,εδω,σ'αυτη
την εικονα αξεχωριστη,που τελειωνει ο ενας και που αρχιζει ο αλλος; επομε-
νως,γι'αυτο το λογο,ο ενας αναγνωριζει τον αλλον,στην εικονα,και μονον
αυτοιαναγνωριζουν ο ενας τον αλλο,κανενας αλλος,για τους αλλους,τους
ξενους,τους αλλοτροπους η εικονα ειναι αφασικη,δεν λεει απολυτως τιποτα,
απλα ειναι το''γυμνο σωμα μια γυναικας'',μονοτροπα ,μονοσημαντα,επιφα-
νειακα,χωριςκαρτεσιανες συντεταγμενες χωρου και καθορισμενο χρονο,
ενα χωρο-χρονο ασυμπτωτικο,ομως,ομως εμεις το νιωθουμε υπαρκτο και
εκδηλωσιμο,τοπληρες σωμα δυο ανθρωπων,το σωμα μας,διπολικο,μια
υπαρκτη,πραγματικη,διαδικη σχεση,αντιστοιχισημη ενα προς ενα και επι
.
.
.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ-η Ελενη κοιμαται-καλοκαιρι- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.

η Ελενη κοιμαται-καλοκαιρι-1.50μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

.

.
η Ελενη κοιμαται-καλοκαιρι
.
-η θερμοκρασια λιωνει τον παγο-στο ποτηρι-νερο-φως γαλαζιο
απ' το παραθυρο-νοτια-το απλωμενο σεντονι στο συρμα-ο κηπος-
και πιο περα η θαλασσα-αρχιζει-τελειωνει-κυκλος-η γατα κοιταζει-
επειτα-κλεινει τα ματια-κοιμαται-τη ξυπναει η πνοη μιας πεταλουδας-
κι επειτα ξανακοιμαται-το σπιτι ανοιγει ασπρα πανια-και ταξιδευει-
κατω οι στεριες-ησυχα προσγειωνεται-στην ιδια ακρογυαλια-
σαν τιποτα να μην συνεβηκε-εκτυφλωτικο αντανακλα το φως-
μια σαυρα-πρασινη-κανει να κρυφτει στο ξερο χορταρι-εκεινο τριζει-
παλι ξυπναει η γατα-η Ελενη αναδευεται-απαλα-συνεχιζει να κοιμαται-
το νερο εξατμισθηκε-στο ποτηρι-το κρυσταλλο διασταλθηκε-η θερμο-

κρασια-ο καθρεφτης απεναντι-εσωτερικευει-την εικονα ενος
χεριου-το συμμετρικο του ποδιου-ειδωλο η' πραγματικο-η ερωτηση-
μετεωρη-η μορφη ενος ανθρωπου-επειτα-τα βηματα του καλοκαιριου-
η επισκεψη-η γατα ανοιγει τα ματια για λιγο-και τα ξανακλεινει-
η μορφη ενος ανθρωπου-το μεταβλητο-και το αμεταβλητο-ειναι-
λεξη ο υπνος-ησυχια-δεν ειναι η ωρα-μην ξυπνησει

.

.
.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ-από το ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ του Οδυσσεα-χ.ν.κουβελης -[αποσπασματα]-ομηρικο ακρογυαλι στη θαλασσα του Ιονιου- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}

.

.

ομηρικο ακρογυαλι στη θαλασσα του Ιονιου-1.50μ χ 12μ-χ.ν.κουβελης 

c.n.couvelis

.

.

από το ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ του Οδυσσεα-χ.ν.κουβελης

-[αποσπασματα]-

-ο ελικας του γλαρου με φορα προς τα πανω,το γαλαζιο,η ελευθερια

η ελικα του γλαρου με φορα προς τα κατω,το ψαρι,η αναγκη

-η θαλασσα αδειαζει την αμμο στην ακτη,κανενας κοκκος δεν είναι

ομοιος με τον αλλον,αν προσεξεις καλα διαφερουν

-μια βαρκα περασε,πρωι,ακουσα τη μηχανη,κοιταξα,ασπρη,με γαλαζια

γραμμη,από εκει με χαιρετησαν,σηκωσαν τα χερια,τα κουνησαν,τους

γνωριζα,δυο ψαραδες,τους χαιρετησα κι εγω

-δεν εχω δυναμη να αλλαξω ροτα στην ιστορια,τη δεχομαι,τουλαχι-

στον μεχρι την ωρα είναι υπερ μου,στο μελλον δεν ξερω,μπορει

καποιοι να θελησουν να την ανασκευασουν,να την παρουσια-

σουν διαφορετικα,αν εχουν ντοκουμεντα ,δεν νομιζω να τα

καταφερουν

-‘’καλυτερα να δουλευα στα χωραφια καποιου αφεντη δουλος’’,

αυτά τα πικρα λογια του Αχιλλεα τωρα τα γυροφερνω στο μυα-

λο μου,το φεγγαρι σε λιγο θ’ανατειλει,βλεπω το φεγγος του στον

αντικρυνο λοφο,ανατολικα,ποσο δικιο ειχε,

ακουω τις φωνες των παιδιων,τη φωνη της γυναικας,τη φωνη

ενός ξεχασμενου πουλιου,βλεπω το ψηλο ευθυ σπαθι του κυπαρισ-

σιου που τρυπαει τον ουρανο καθως σκοτεινιαζει ο αερας

η μελωδια από το ραδιοφωνο φτανει ως εδώ στ’αυτια μου,ένα

χορευτικο βαλς

το φεγγαρι βγηκε στρογγυλο,λαμπερο,αμεσως πηδηξε το φως του

στα φυλλα των δεντρων,ο γριλλος κομματιαζει το περασμα του χρο-

νου

-πατημα στη λεπτη αμμο μικρο στο μεγεθος,ελαφρο αποτυπωμα,σι-

γουρα παιδιου,οι δυο πατουσες του,ξεχωριζα τα δαχτυλακια,περι-

μισο μετρο από τη θαλασα,δεξια, η γραμμη τους,και πιο διπλα,

περιπου αριστερα της γραμμης εικοσι εκατοστα παρατηρησα

τα ιχνη των ποδιων ενός γλαρου,σαν να συνοδευε το παιδι,να το

συντροφευε,κι ισως,φανταστηκα,να συζητουσαν,ποιο ξερει τι

θεμα να ειχε η συζητηση τους,ισως και να μην  μιλουσαν και να

προχωρουσαν αμιλητοι,γιατι και σε ποια κοινη γλωσσα να μιλουσαν;

σιγουρα,αν μπορουσαν να συζητησουν,το παιδι,σαν παιδι θα επαιζε,

και θα ελεγε για τον χρονο και ο γλαρος  θα ελεγε για την αιωνιοτητα,

που την ξερει καλα σαν πουλι από τη φυση του,

αν αποψε ονειρευτω πως εγω ειμαι αυτό το παιδι δεν θα παραξενευτω

καθολου,

προχωρησα στην ακρογυαλια,παρατηρωντας τα ζευγαρωτα πατημα-

ματα,κανοντας σκεψεις,

πιο περα τα ειδα απολιθωμενα,πανω στα χαλικωτα πετρωματα,σε

καποια όπως τα εφτανε το κυμα αφηνε μια χουφτα νερου,τα γεμιζε,

και μετα η ορμη του νερου τα αδειαζε

-σημερα ο ηλιος ανεβαζει τη θαλασσα,τα νησια περα στο βαθος

του οριζοντα φαινονται ψηλωτερα να βρισκονται στην ατμοσφαι-

ρα,τα βραχια αχνιζουν θερμοτητα,βρεχω το προσωπο μου,το νερο

κυλαει από τα δαχτυλα,σκεφτομαι,αβιαστη αυτή η σκεψη ερχεται,

τι είναι το μεταβλητο και τι είναι το αμεταβλητο

.

.

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ-Οι ποικιλες διαθεσεις της θαλασσας στην ακτη- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}

.

.

Οι ποικιλες διαθεσεις της θαλασσας στην ακτη-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Οι ποικιλες διαθεσεις της θαλασσας
στην αμμο η απειροτηττα της
στα χαλικια τα παιχνιδισματα της
στα βραχια η δυναμη η ορμη της
στα νησια η ιδεα του ταξιδιου

η προιστορια της θαλασσας
στις βυθισμενες επιφανειες που αναδυθηκαν
με τα κολλημενα κοχυλια στα ασβεστολιθικα πετρωματα

η ιστορια της θαλασσας
στην Αγριλια του Αστακου
του Ιονιου
του Αιωνιου

.

.

,
,
,

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ-Μερικες Εικονες Απο Ενα Εργοστασιο- Ενα Απλοικο Σχολιο Οικονομικης Θεωριας του κυριου Κ.- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}

.

.

Μερικες Εικονες Απο Ενα Εργοστασιο-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Ενα Απλοικο Σχολιο Οικονομικης Θεωριας του κυριου Κ.

.
Ενα μικρο παιδι ρωτησε τον κ.Κ τι ειναι το εργοστασιο
Ο κ.Κ απαντησε;ενας τεραστιος χωρος,με τεραστιες μηχανες,
με τρομακτικο θορυβο,με τεραστια παραγωγη
Το παιδι ειπε:Καταλαβα.Το Εργοστασιο ειναι ενας Δρακος,οπως
στα παραμυθια

.

.

.
.
.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ-Ενα απο τα συμβαντα σε μια παραλιακη κωμοπολη- [Περι τα αποσπασματα βαρκας-Αστακος]- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}

.

.

[οι φωτογραφιες ειναι στο facebook μου]

Περι τα αποσπασματα βαρκας-Αστακος-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

-Ενα απο τα συμβαντα σε μια παραλιακη κωμοπολη-

σ'αυτη τη κωμοπολη συνειθιζανε απο παλια τα καλοκαιρια να κανουνε

βολτα στη παραλια,στο λιμανι,μεχρι το φαρο ,ωρες,εκει γνωρισθηκαν,

ποτε δεν μιλησαν,δυσκολα χρονια για σχεσεις,μονο τα βλεματα ηταν 

ελευθερα,καποια κοπελα της παρεας φωναξε το ονομα της,του φανηκε

πως αυτο εγινε επιτηδες για να μαθει το ονομα της,τρισυλλαβο,οι συναν-

τησεις στη βολτα γινονταν,ειτε ο ενας απεναντι στον αλλον,εκεινη με

τη παρεα της κι εκεινος απενατι της,περνουσανε διπλα-διπλα,,ακουγε

τα λογια της σαν να μιλουσε σ'αυτον,ειτε τη ακολουθουσε,εβλεπε τη

καθε κινηση της,εκεινη γυρνουσε το κεφαλι πισω,σαν να'θελε να του

δειξει πως νιωθει τη παρουσια του,πως ειναι εκει ,και τη βλεπει,εκει-

νος παντα εκανε βολτα μονος του,δεν επρεπε να τον καταλαβουν και
να εκθεσει τη κοπελα,ουτε επρεπε να ρωτησει καποιον γι'αυτη,να μην

δωσει υποψιες,μονο οτι εβλεπε ηξερε γι'αυτη κι οτι ακουε,ηξερε τ'ονο-

μα της,ακουγε τη φωνη της,καποιες λεξεις,''μ'αρεσει η θαλασσα'',τι ω-

ραια που προφερε τα δυο σιγμα,και την εβλεπε,την εκανε για 17-18

χρονων,ειχε μαυρα μαλλια,μαυρα ματια,ηταν λεπτη,μετριο αναστημα

προς το ψηλη,ηταν ομορφη,γελουσε ομορφα,

εκεινο το καλοκαιρι περασε,

το επομενο καλοκαιρι ηταν ολα διαφορετικα,του φανηκε σκεπτικη,

σαν κατι σοβαρο να την απασχολουσε,σαν να ηταν στενοχωρεμενη,ηθε-

λε να την πλησιασει να ρωτησει,τι ειχε,δεν ηταν ευκολο,προσπαθουσε

απ'αυτα που εβλεπε κι ακουγε να καταλαβει τι συνεβαινε,τον κοιτουσε,

το τολμουσε ,στα ματια,σαν να'θελε κατι να του μεταδωσει,τι ηταν αυτο;

μερικες μερες δεν την εβλεπε στη βολτα ,μετα ξαναεμφανιζονταν,τοτε
του φαινονταν λυπημενη,τον κοιτουσε με μεγαλυτερη ενταση,του περασε

απ'το μυαλο να την σταματησει μεσα στον κοσμο,να μην υπολογισει

τιποτα,και να την ρωτησει τι εχει,κι ας τον ακουσουν,ομως δεν το τολ-

μησε,

περασε κι εκεινο το καλοκαιρι

το επομενο καλοκαιρι δεν την ειδε,ουτε και το επομενο,ουτε και το αλλο,

την εχασε,ποιον να ρωτησει;τι θ'αλλαζε;και το φετινο καλοκαιρι,αφου

πολλα χρονια περασαν,την ξαναειδε,τη γνωρισε αμεσως,αν και εξωτερικα

ειχε αλλαξει,ο χρονος αλλαζει τους ανθρωπους,τους κανει αγνωριστους,

την γνωρισε,ξαφνικα μπροστα του,κι εκεινη τον γνωρισε,το βλεμμα της,

σαν να μην περασε ωρα,ολα περασαν απο μπροστα του,με καθε λεπτομε-

ρεια,ολα περασαν απο μπροστα της,με τη παραμικρη λεπτομερεια,δεν ει-

παν τιποτα,βουβοι,σιωπη,τι υπηρξε,τι υπηρξανε,ο ενας για τον αλλον,σε 

ποιο κοσμο συναντηθηκαν η' θα συναντηθουν;που εκει δεν χωριζουν,χω-

ρισθηκαν,γιατι δεν τη σταματησε;παντρευτηκε;εχει παιδια;,που ζει;ποια

ειναι η ζωη της;
την ειδε κι αλλες φορες,ηταν ομως σαν να απομακρυνονταν ,να εμπε-

ναν πολλα αναμεσα τους,να γινονταν ξενοι,αγνωστοι,να εχαναν τη

μνημη τους,ποια ειναι εκεινη ποιος ειναι εκεινος,η βολτα,τα καλοκαι-

ρια,τα βλεμματα,οι φωνες,οι επιθυμιες,τα ονειρα,η ζωη τα καλοκαιρια

εσβησαν ,κι οτι συνεβηκε σ'αυτη τη μικρη παραλιανη πολη,εσβησε,ποτε

δεν συνεβηκε,δεν υπηρξε

.

.

.