LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -ο μουγγός γιος του Κροισου- Ηροδότου Ιστορίαι, βιβλίο α'-Κλειω-85 -μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

 .

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

-ο μουγγός γιος του Κροισου-

Ηροδότου Ιστορίαι, βιβλίο α'-Κλειω-85

-μεταφραση  χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

.

.

-ο μουγγός γιος του Κροισου-

Ηροδότου Ιστορίαι, βιβλίο α'-Κλειω-85

-μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

[1.85.1] και μ'αυτον τον Κροίσο αυτα εδώ έγιναν,είχε ένα παιδί,που γι'αυτό πρωτυτερα ανεφερα,

σε όλα τα άλλα  εντάξει,όμως μουγγό,στα περασμένα ευτυχισμένα χρόνια ο Κροίσος το παν γι'αυτο είχε κάνει,και μεσ'τα αλλα που σκέφτηκε και στους Δελφούς γι'αυτό είχε στείλει να πάρουν χρησμό,

[1.85.2] η Πυθία σ'αυτον είπε αυτα εδω,

Λυδὲ το γένος, πολλῶν βασιλια,

παρα πολύ ανόητε Κροισε,

μη θέλεις την πολυπόθητη φωνη μεσ'το σπίτι ν'ακουσεις του παιδιού να μιλά,

για σένα πολύ προτιμοτερο περιπου να μείνει,γιατί θα πρωτομιλησει σε μέρα δυστυχή,

[1.85.3]τότε λοιπόν που κατακτούσαν το τειχος,όρμησε κάποιος απ'τους Πέρσες παραγνωριζοντας 

για άλλον τον Κροίσο να τον σκοτώσει,ο Κροίσος ενώ τον έβλεπε να'ρχεται πάνω του μέσα στην παρούσα συμφορά δεν τον ένοιαζε,σε τίποτα σ'αυτον διέφερε αφού πληγωθει πεθανει

[1.85.4]όμως το παιδί αυτό το μουγγό όταν είδε τον Πέρση να ορμά,κι από τρόμο και για το κακό φωναξε,κι ειπε,άνθρωπε,μη σκοτώνεις τον Κροισο,

αυτος τότε αυτό πρωτομιλησε,

όμως μετά πια απ'αυτο μιλουσε όλα τα χρόνια της ζωής του.

85.1 κατ᾽ αὐτὸν δὲ Κροῖσον τάδε ἐγίνετο. ἦν οἱ παῖς, τοῦ καὶ πρότερον ἐπεμνήσθην, τὰ μὲν ἄλλα ἐπιεικής, ἄφωνος δέ. ἐν τῇ ὦν παρελθούσῃ εὐεστοῖ ὁ Κροῖσος τὸ πᾶν ἐς αὐτὸν ἐπεποιήκεε, ἄλλα 

τε ἐπιφραζόμενος, καὶ δὴ καὶ ἐς Δελφοὺς περὶ αὐτοῦ ἐπεπόμφεε χρησομένους.    85.2 ἡ δὲ Πυθίη οἱ εἶπε τάδε.

Λυδὲ γένος, πολλῶν βασιλεῦ, μέγα νήπιε Κροῖσε,

μὴ βούλου πολύευκτον ἰὴν ἀνὰ δώματ᾽ ἀκούειν

παιδὸς φθεγγομένου. τὸ δέ σοι πολὺ λώιον ἀμφὶς

ἔμμεναι· αὐδήσει γὰρ ἐν ἤματι πρῶτον ἀνόλβῳ.

   85.3 ἁλισκομένου δὴ τοῦ τείχεος, ἤιε γὰρ τῶν τις Περσέων ἀλλογνώσας Κροῖσον ὡς ἀποκτενέων, Κροῖσος μέν νυν ὁρέων ἐπιόντα ὑπὸ τῆς παρεούσης συμφορῆς παρημελήκεε, οὐδὲ τί οἱ διέφερε πληγέντι ἀποθανεῖν·    85.4 ὁ δὲ παῖς οὗτος ὁ ἄφωνος ὡς εἶδε ἐπιόντα τὸν Πέρσην, ὑπὸ δέους τε καὶ κακοῦ ἔῤῥηξε φωνήν, εἶπε δὲ "ὤνθρώπε, μὴ κτεῖνε Κροῖσον." οὗτος μὲν δὴ τοῦτο πρῶτον ἐφθέγξατο, μετὰ δὲ τοῦτο ἤδη ἐφώνεε τὸν πάντα χρόνον τῆς ζόης.

.

.

.