MOVIE WORK-σκηνοθεσια χ.ν.κουβελης c.n.couvelis https://youtu.be/9cmS6tONhb8

.
.
μια ταινια για τη συγχρονη ζωη του ανθρωπου
τη μεταφυσικη και την υπαρξιακη αγωνια της

MOVIE WORK-σκηνοθεσια χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
https://youtu.be/9cmS6tONhb8


.
.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -H Artemisia-Athens-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-H Artemisia-Athens-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis-

ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis
.
.

H Artemisia-Athens-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

κέντρο,Αθηνα,,λίγο μετά τα μεσάνυχτα,την είδε,πλησίασε,πως σε λένε ρώτησε,Αρτεμισία,
του απάντησε η κοπέλα,αν σ' αρέσει,γέλασε,μ'αρεσει που είσαι ζορικη,πάμε;δεν ρωτάς ποσο πάει,όχι,δεν με νοιάζει,το αυτοκίνητο το έχω λίγο πιο κάτω παρκαρισμένο,την πήγε σπίτι του,
απ'οτι βλέπω,είπε η γυναίκα,είσαι πλούσιος,αρκετά,απάντησε,για να έχω γούστα,κι απόψε
το γούστο μου είσαι εσύ,τι θα πιεις;,βότκα με πορτοκάλι,κάθησαν απέναντι,ας μην προχωρήσουμε αμέσως,όπως θέλεις,συμφώνησε η κοπέλα,σε διάλεξα,να ξέρεις,είπε ο άντρας,από το όνομα,
Αρτεμισία,έχω πάθος με τη ζωγραφική της Αρτεμισια Τζεντιλεσκι,γράφω μια μελέτη γι'αυτη,και τώρα,γελασε η Αρτεμισία,έχεις μπροστά σου την πόρνη Αρτεμισία,ξέρεις,συνέχισε ο άντρας,
η Αρτεμισία βιασθηκε από το δάσκαλο της Αγκοστινο Τοσσι,όλες οι γυναίκες,τον έκοψε
η κοπέλα,κατά κάποιο τρόπο βιάζονται,εσύ;ρώτησε,εγώ από τον αδελφό μου,12 χρόνων,δεν το μαρτυρησα ποτέ,ούτε τον μίσησα ούτε τον σιχαθηκα ούτε θέλησα να τιμωρηθει,άλλωστε το επάγγελμά μου είναι εκούσιος βιασμός,μετα πληρωμής όμως,κι εσυ,φυσικά,θέλεις να με βιάσεις,αυτή,η Αρτεμισία Τζεντιλεσκι,συνέχισε ο άντρας,μηνυσε τον βιαστή της,στο δικαστήριο
δεν τη πίστεψαν,την υπεβαλαν σε βασανιστήρια,πίεζαν με σφιγκτήρα τα δάκτυλα της να συντριφτουν,να δουν αν λέει αλήθεια και δεν είναι συγκοφαντια,τελικά ο Τοσσι δικάστηκε,
στα έργα της ζωγράφιζε συνεχώς,σε α λα Καραβάτζιο κιάρο σκούρο, αυτό το τραύμα
της βιασμενης γυναίκας που παίρνει εκδίκηση,της έδειξε φωτόγραφιες των έργων της,
εδώ η Σωσσανα γυμνή στο μπάνιο και δύο εκφυλοι ηλικιωμένοι την κρυφοβλέπουν,της
κάνουν μπανιστηρι,γέλασε η Αρτεμισία,εγώ βλέπω ότι μάλλον της αρέσει,σε πολλές γυναίκες
αρέσει να τις βλέπουν,σε σενα;τη ρώτησε,όχι,απάντησε,σ'αυτο το πίνακα,έδειξε άλλη εικόνα,
η Ιουδηθ αποκεφαλίζει τον Ολοφερνη,κοίταξε πόσο ηδονικα με το σπαθί του κόβει το κεφάλι,
τα αίματα,η κοπέλα βλεπει,πραγματικά,στη μελέτη μου,λέει ο άντρας,διαπραγματεύομαι
σε ένα ολόκληρο κεφάλαιο την ψυχαναλυτική ερμηνεία του πίνακα,η Ιουδηθ σαν γυναίκα
βιώνει το τραύμα της έλλειψης του φαλλου,ο Ολοφερνης ως αντρας-βασιλιας-εξουσια κατέχει
τον φαλλο,η Ιουδηθ παίρνει το ξίφος,προβολή του φαλλου,και αποκεφαλίζει,ευνουχίζει,τον Ολοφερνη,κόβοντας το κεφάλι,το φαλλο του,αυτά βέβαια,πολύ πρώιμα,το 1620,τριακόσια
χρόνια πριν τον Φρόυντ,η βότκα με ζαλισε,λέει η κοπέλα,θα πάω στο μπάνιο,σηκώθηκε,θ'αφησω ,είπε,τη πόρτα του μπάνιου μισοκλειστη,είδε τη κοπελα,αργότερα στη κρεβατοκάμαρα,ξαφνικά
της είπε,θέλεις να είμαι ο Ολοφερνης;η γυναίκα δεν μίλησε,θέλεις;την ξαναρωτησε,το υποψιάστηκα,
απάντησε η γυναίκα,πως θα μου το ζητήσεις,τον κοίταξε,αν το κάνω θα με πιάσουν,είσαι πλούσιος,ισχυρος, θα με βρουν,θα σαπισω στη φυλακή,μην ανησυχείς,είπε ο άντρας,τα έχω κανονίσει όλα,θα σου δώσω ένα τεράστιο ποσό αυτή τη στιγμή,της δίνει τα χρήματα,έπειτα
κανένας δεν ξέρει πως είσαι εδώ μαζί μου,όλο αυτό θα παρουσιασθεί,πως λογομαχησα
με τη γυναίκα μου,είναι γνωστή στον κύκλο μας η αρρωστημένη ζήλεια της,πάνω στη τρέλα της άρπαξε το ξιφος,ειτανε πρώην πρωταθλητρια ξιφομαχιας,,μην ανησυχείς τα έχω κανονίσει ολα,
και σου κόβει το φαλλο,γέλασε η κοπέλα,κι αυτό περιμένεις να το κάνω εγώ;φυσικά,είπε ο άντρας
με αυστηρη,σαν να διέταζε,φωνή,θα το κάνεις Αρτεμισία Τζεντιλεσκι αλλιώς θα αναγκαστώ να
σε βιασω,και να πετάξω το πτώμα σου στη παγωμενη θάλασσα,νύχτα είναι ακόμα,ποιος θα με υποψιασθει;και σενα,μια πόρνη,ποιος θα σε αναζητήσει;,πόρνη,αλλά Αρτεμισία Τζεντιλεσκι,είπε
η κοπελα,της έδωσε το ξίφος,έλα,μην καθυστερείς,διατάζει ο άντρας,έχω μια απορία,ρώτησε
η Αρτεμισία,γιατί θέλεις να το κάνεις αυτό;απλά,απάντησε,ο άντρας για να ολοκληρωθεί
η μελέτη μου για την Αρτεμισία Τζεντιλεσκι,το μεγάλο μου παθος,αυτό προπαντώς μ'ενδιαφερει,όμως θα τιμωρηθεί μια αθωα, η γυναίκα σου,είπε η κοπελα,αυτό λίγο με νοιάζει,
αδιαφορώ,είπε με σκληρή φωνή ο αντρας,πάντα τη μισουσα
.
.

Into Ingeborg Bachmann's mind-music χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

.
.
Into Ingeborg Bachmann's mind-music χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Η ποιήτρια και συγγραφέας Ingeborg Bachmann (1926-1973)ήταν 12 χρ το 1938 όταν τα γερμανικά στρατεύματα εισήλθαν στην.χωρα της Αυστρία και στη πόλη της Κλαγκενφουρτ ,αυτό ήταν το μεγάλο τραύμα στη τραγική ζωή της
στο βίντεο διαβάζει(αλλά δεν ακουγεται η φωνή της)το ποίημα:
Exil

https://www.facebook.com/christos.couvelis/videos/3882331708474919/?t=5
[αντιγραφη της διευθυνσης στο google για προβολη του βιντεο]
.
.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -Mein Frau Ingeborg Bachmann Keine Delikatessen-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-Mein Frau Ingeborg Bachmann Keine Delikatessen-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis-

ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis
.
.

.

Mein Frau Ingeborg Bachmann Keine Delikatessen-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

με την φραου Ινγκεμποργκ Μπάχμαν συναντηθήκαμε για πρώτη φορά τέλη Μαϊου σε ένα καφέ ριστοραντε στη Ρώμη,γοητευτική και κομψή γυναίκα,ήρθε το γκαρσονι,Keine Delikatessen είπε,χόρτα,αυγά βραστά και κόκκινο κρασί,Nichts mehr gefällt mir της είπα,χαμογέλασε,
πραγματικα τίποτα πια δεν μ'αρεσει,μιλήσαμε για τη ποίηση της,για τα μυθιστορήματα της,βλεπεις αυτό το ζευγάρι,αριστερά,κοίταξε διακριτικά,ένας άντρας περίπου σαράντα χρόνων,η γυναίκα περίπου τριάντα πέντε,αστική τάξη,ο άντρας μιλάει,η γυναίκα τον ακούει,χτυπάει το κινητό της γυναίκας,ο άντρας το αρπαζει,το κοιτάζει,της το πετάει,φωνάζει το γκαρσονι,πληρώνει φεύγουν,
ο άντρας μπροστά,η γυναίκα πίσω,υποθέτεις,λέει η Ινγκεμποργκ,τα περαιτέρω,ένας εκλεπτυσμένος φόνος,στο διαμέρισμα της,αν ανοίξεις το γκάζι,ανάβει τσιγάρο,τότε έκρηξη,τότε πυρκαγιά,λογική ακολουθία,μπορεί όμως τα πράγματα να γίνουν διαφορετικά,να γλιστρήσεις κι από μια γέφυρα να πέσεις στον Τίβερη,όπως ο Παουλ,στο Σηκουάνα,η' ένας ελεύθερος σκοπευτής απ''το απέναντι
κτίριο σε σκοπεύει με διόπτρα,πυροβολεί,το κρανίο διαλύεται,οι κόρες των ματιών διαστέλλονται
,ιδεολογικές διαφορές,αν θέλεις μπορείς να κοιμηθείς,το διπλανό δωμάτιο είναι ελεύθερο,ποτέ δεν
το έχω ανοίξει,μη φοβάσαι,είναι ένα κανονικό δωμάτιο,εγώ θα γράψω,πήγα στο δωμάτιο,άνοιξα το παράθυρο,κοίταξα κάτω στο δρόμο,μια γυναικα περπατουσε δεξιά,ένα μαύρο αυτοκίνητο σταμάτησε δίπλα της,η πόρτα άνοιξε και μπήκε μέσα,τραβηξα τη κουρτίνα,ξάπλωσα στο κρεβάτι,ξύπνησα από αίσθημα πνιγμού,το δωμάτιο μύριζε σαν κάτι να καίγονταν,πετάχτηκα,άνοιξα τη πόρτα,είδα την φραου Ινγκεμποργκ ξαπλωμένη στο πάτωμα,τα ρούχα της είχαν.πιασει φωτιά,ένας τεραστιος
άντρας κάθονταν στην πολυθρόνα,είδα τα μάτια του ανοικτά,η Ινγκε καιγεται,του φώναξα,τι της έκανες;,εκείνος δεν αντέδρασε ακίνητος,τον σκουντησα,το κορμί του σωριάστηκε στο πάτωμα,είδα στη πλάτη του ένα στιλέτο καρφωμένο,τρόμαξα,θα με θεωρήσουν ένοχο,ούρλιαξα,πάνω μου το πρόσωπο της Ινγκε,τι έγινε;;είδα ένα όνειρο,εφιάλτης ήταν,έλα ησύχασε,είπε,σηκώθηκα,θα σου
κάνω καφέ,συνηλθα,βγήκαμε έναν νυχτερινό περίπατο στη πόλη,είμαι εξοριστη,μου λέει,
κυριολεκτικά εξοριστη,δεν έχω πάρα τη γλώσσα,ο κόσμος μια τεράστια Todesarte,μπροστά μας
ένα αυτοκίνητο σταματημένο άναψε τους προβολείς του,μας τύφλωσε,σημάδι,είπε,πως κινδυνευουμε,να μην.πλησιασουμε,αλλαξοδρομισαμε,ο οδηγός βγήκε βρίζοντας,πήγε στη πόρτα
του συνοδηγού,την άνοιξε και τράβηξε έξω βίαια μια γυναίκα,τη πέταξε στο πεζοδρόμιο και την κλωτσούσε στη κοιλιά,να φωνάξουμε την αστυνομία είπα,ιδιωτική υπόθεση θα πουν οικογενειακού δικαίου,καθημερινοτητα,θα έλεγα αιωνιότητα,είπε η Ινγκε,βρεθήκαμε σε ένα σκοτεινό στενο δρόμο,κοίταξε ψηλά,εκεινο το παράθυρο,πόσο κόκκινο είναι,σαν μέσα να'χει πιάσει φωτιά,κάποιος που θέλει να καει καίγεται,χωριστηκαμε,την άλλη μέρα συναντηθήκαμε στο ίδιο καφέ ριστοραντε,
της είπα πως στάθηκε αδύνατο να μεταφράσω το ποίημα της Exile,,η μετάφραση καιεί,μου είπε
η Ingeborg Bachmann,τις λεξεις,και ιδιαίτερα τις δικές μου,είναι η μετάφραση κρεματόριο,χαμογέ-
λασε,θέλεις να σου διαβάσω το ποίημα;θελω,απάντησα,
https://youtu.be/3iOmlPX6XXY

Exil

Ein Toter bin ich der wandelt
gemeldet nirgends mehr
unbekannt im Reich des Präfekten
überzählig in den goldenen Städten
und im grünenden Land

abgetan lange schon
und mit nichts bedacht

Nur mit Wind mit Zeit und mit Klang

der ich unter Menschen nicht leben kann

Ich mit der deutschen Sprache
dieser Wolke um mich
die ich halte als Haus
treibe durch alle Sprachen

O wie sie sich verfinstert
die dunklen die Regentöne
nur die wenigen fallen

In hellere Zonen trägt dann sie den Toten hinauf



άκουσα αυτή την γοητευτική γυναίκα Ingeborg Bachmann να μου διαβαζει,
Keine Delikatessen η Ιστορία της ειπα,
συμφωνώ,είπε,γι'αυτο Nichts mehr gefällt mir.
.
.
Into Ingeborg Bachmann's mind-music χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Η ποιήτρια και συγγραφέας Ingeborg Bachmann (1926-1973)ήταν 12 χρ το 1938 όταν τα γερμανικά στρατεύματα εισήλθαν στην.χωρα της Αυστρία και στη πόλη της Κλαγκενφουρτ ,αυτό ήταν το μεγάλο τραύμα στη τραγική ζωή της
στο βίντεο διαβάζει(αλλά δεν ακουγεται η φωνή της)το ποίημα:
Exil

https://www.facebook.com/christos.couvelis/videos/3882331708474919/?t=5
[αντιγραφη της διευθυνσης στο google για προβολη του βιντεο]
.
.
.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -Thomas Bernhard, 8 kleine Erzählung από Der Stimmenimitator Ο Φωνομιμητης -μεταφραση Übersetzung χ.ν.κουβελης c.n.couvelis- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-Thomas Bernhard,
8 kleine Erzählung από Der Stimmenimitator
Ο Φωνομιμητης
-μεταφραση Übersetzung χ.ν.κουβελης c.n.couvelis-

ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis
.
.

Thomas Bernhard Pisa vs Venetia -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
https://youtu.be/R0ZrUCSesfY


Thomas Bernhard,
8 kleine Erzählung από Der Stimmenimitator
Ο Φωνομιμητης
-μεταφραση Übersetzung χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Πίζα και Βενετία
Οι δήμαρχοι της Πίζας και της Βενετίας είχαν συμφωνήσει να προκαλέσουν τους επισκέπτες
των πόλεων τους που για αιώνες είναι το ίδιο γοητευμένοι από τη Βενετία και τη Πίζα,μυστικά
και νύχτα το πύργο της Πίζας να μετακινησουν στη Βενετία και το καμπαναριο της Βενετίας να μετακινησουν στη Πίζα και να τα στήσουν εκεί.Ομως δεν μπόρεσαν να κρατήσουν το σχέδιο τους μυστικό και την ίδια νύχτα που επρόκειται τον πύργο της Πίζας να μετακινησουν στη Βενετία και
το καμπαναριο της Βενετίας να μετακινησουν στη Πίζα πιάστηκαν και κλείστηκαν σε άσυλο φρενοβλαβων,ο δήμαρχος της Πίζας ως εχόντων πραγμάτων στο άσυλο φρενοβλαβων της Βενετίας και ο δήμαρχος της Βενετίας στο άσυλο φρενοβλαβων της Πίζας.Οι ιταλικές αρχές ήταν ικανές να χειριστούν την υπόθεση με ακρα εμπιστευτικοτητα
.
Αναποδογυρισμένα τραπέζια
Αν και πάντοτε μισούσα τους ζωολογικούς κήπους και έχω καταλαβει πως η καχυποψία μου
έχει να κάνει με τους ανθρώπους που επισκέπτονται τους ζωολογικούς κήπους,όμως δεν μπόρεσα ν'αποφυγω να πάω στο Schönbrunn,και κάποια φορα,από προσκληση φίλου μου,ενός καθηγητού θεολογίας,στεκομουν μπροστά απ'το κλουβί των πιθήκων κοιτάζοντας  τους πιθήκους,στους οποίους ο φίλος μου ερριχνε κάποιο φαγητό που είχε φέρει μαζί του γι'αυτό το σκοπό.Ο καθηγητής της θεολογίας,ένας παλιός μου φίλος από το πανεπιστήμιο,ο οποίος μου είχε ζητήσει να παω στο Schönbrunn μαζί του,συνέχιζε,να ριχνει όλο το φαγητό που είχε φέρει μαζί του στους πιθήκους,
όταν ξαφνικά οι πίθηκοι,από τη μεριά τους,ξεσήκωσαν όλο το φαγητό που είχε ριχτεί στο πάτωμα και το πρόσφεραν σε μας μέσα απ'τα κάγκελα.Ο καθηγητής της θεολογίας κι εγώ ήμασταν τόσο αναστατωμένοι από τη ξαφνική συμπεριφορά των πιθήκων ώστε σε κλάσμα δευτερολέπτου το βάλαμε στα πόδια και φύγαμε απ'το Schönbrunn απ'την πλησιέστερη εξοδο
.
Hotel Waldhaus
Δεν ειμασταν τυχεροί με το καιρό και οι καλεσμένοι στο τραπέζι μας ήταν αντιπαθητικοί
από κάθε άποψη.Ακομα μας απέρριψαν τον Νίτσε.Ακομα και μετά που αυτοί είχαν ένα μοιραίο αυτοκινητιστικο ατύχημα και τους είχαν θάψει στο νεκροταφείο του Σιλς,εμείς ακόμα τους μισουσαμε
.
Προειδοποιηση
Ένας επιχειρηματίας από το Koblenz είχε κάνει το ονειρο της ζωής του να βγει αληθινό επιστεπτομενος τις πυραμίδες της Γκίζας και ήταν αναγκασμένος,αφού είχε κάνει την επίσκεψη
των πυραμίδων,να περιγράψει την επίσκεψη του καθώς την πιο μεγάλη απογοήτευση της ζωής του,που τον καταλαβαίνω γιατί εγώ ο ίδιος ήμουν στην Αίγυπτο το τελευταίο χρονο και ήμουν απογοητευμενος κυρίως απ'τις πυραμιδες.Εντουτοις,ενώ εγω πολυ γρήγορα ξεπέρασα την απογοήτευση μου,ο επιχειρηματίας του Koblenz πήρε εκδίκηση για την απογοήτευση του βαζοντας,για μήνες,ολοσέλιδες διαφημίσεις σ'ολες τις μεγάλες εφημερίδες της Γερμανίας,Ελβετίας και Αυστρίας,προειδοποιώντας όλους τους μελλοντικούς επισκέπτες της Αιγύπτου εναντίον των πυραμίδων και ειδικά εναντίον των πυραμίδων του Χέοπα,οι οποίες τον είχαν πιο βαθειά απογοητεύσει,περισσότερο από όλες τις άλλες Ο επιχειρηματίας του Koblenz σπατάλησε τη περιουσία του σ'αυτες-οπως τις ελεγε-αντι-Αιγυπτιακες και αντι-πυραμιδικες διαφημίσεις και βυθίστηκε σε ολοκληρωτική πτωχευση.Ομως όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα,,οι διαφημίσεις του
δεν είχαν την επίδραση πάνω στους ανθρώπους που είχε ελπίσει,το αντίθετο μάλιστα,ο αριθμός των επισκεπτών στην Αίγυπτο αυτό το χρόνο,σε σύγκριση με τον τελευταίο χρόνο,έχει διπλασιασθει
.
Αληθινός Ερωτας
Ένας Ιταλός ο οποίος έχει μια βίλα στη Riva στη λίμνη Garda και μπορεί να ζήσει πολύ άνετα
με το εισόδημα από το μεγάλο κτήμα που του έχει αφήσει ο πατέρας του,σύμφωνα με ένα ρεπορτάζ στη La Stampa,συζεί τα τελευταία δώδεκα χρόνια με ένα μενεκεν κουκλα.Οι κάτοικοι της Riva αναφερουν ότι τα ήσυχα βράδια έχουν παρατηρήσει ότι ο Ιταλός,ο οποίος λένε έχει σπουδάσει ιστορία της τέχνης,επιβιβάζεται σε μια πολυτελή βάρκα με γυάλινο θόλο,η οποία είναι αραγμενη κοντά στο σπίτι του,με το μενεκεν να κάνει βόλτα στη λίμνη.Κατηγορουμενος πριν χρόνια ως αιμομικτης σε ένα γράμμα ενός αναγνώστη που στάλθηκε στην εφημερίδα που εκδιδεται στο Desencano,είχε απευθυνθεί στις αρμόδιες πολιτικές αρχές για άδεια να παντρευτει το μενεκεν του αλλά απορρίφθηκε.Επισης η εκκλησία του αρνηθηκε το δικαίωμα να παντρευτεί το μενεκεν του.
Τον χειμώνα  αυτός συνήθως αφήνει τη λίμνη Garda στα μέσα Δεκεμβριου και πηγαίνει με την αγαπημένη του,την οποία  συνάντησε σε μια Παρισινή βιτρίνα,στη Σικελία,όπου συνήθως νοικιάζει ένα δωμάτιο στο φημισμένο Hotel Timeo στην Taomina να ξεφυγει από το κρύο,το οποίο,αν και ισχυρίζονται το αντίθετο,γίνεται ανυπόφορο στην λίμνη Garda κάθε χρόνο μετά τα μέσα Δεκεμβριου,
.
Η Κοπέλα που αρμεγει
Τη τελευταία βδομάδα ήμασταν μάρτυρες με το θέαμα πέντε αγελάδων που τρέχοντας έπεσαν,
η μια μετά την άλλη,πάνω στο τρένο εξπρές με το οποίο επιστρέψαμε στη Βιέννη και τις ειδαμε
όλες κομμάτια.Αφου οι γραμμές καθαρίστηκαν από το πλήρωμα του τρένου κι επίσης από τον
οδηγό που ήρθε μ'ενα φτυάρι,το τρένο συνέχισε τη πορεία του μετά από μια καθυστέρηση
περίπου σαράντα λεπτών.Κοιταζοντας έξω απ'το παράθυρο προφθασα να δω τη κοπέλα που
αρμεγει καθώς έτρεχε σκούζοντας προς το αγρόκτημα στο σουρουπο
.
Δύο λεξεις
Στο μεγάλο αναγνωστήριο της βιβλιοθήκης του πανεπιστημίου του Σάλτσμπουργκ ο βιβλιοθηκάριος κρεμάστηκε από τον μεγάλο πολυέλαιο γιατί,όπως έγραψε στο σημείωμα της αυτοκτονίας,μετά από είκοσι δύο χρόνια υπηρεσία δεν μπορούσε πια να υποφέρει να ξανατοποθετει στα ράφια και να δανείζει βιβλία που ήταν γραμμένα για να προκαλέσουν τεράστια σύγχυση,κι αυτό,αυτός ειπε,
εφαρμόζεται σε κάθε βιβλιο που εχει γραφτεί.Αυτο. μου θύμισε του παππού μου τον αδερφό
ο οποίος  ήταν κυνηγος υπευθυνος στη δασική περιοχή του Altentann κοντά στο Hennsdorf και
ο οποίος αυτοπυροβοληθηκε στην κορυφή του Zifanken γιατί δεν μπορούσε πια να υποφέρει την ανθρώπινη εξαθλίωση.Αυτος επίσης άφησε αυτή τη ενοραση του σ'ενα σημειωμα
.
Όχι με ψυχες
Εφόσον οι γιατροί στα νοσοκομεία ασχολούνται μόνο με σώματα κι όχι με τη ψυχή,για την οποία προφανώς δεν γνωρίζουν τιποτα,είμαστε υποχρεομενοι να ονομάσουμε τα νοσοκομεια ιδρύματα
όχι μόνο του κρατικου νόμου αλλά επίσης του κρατικου φονου και να ονομασθουν οι γιατροι δολοφόνοι και οι συνεργάτες τους.Αφου,ο λεγόμενος ερασιτέχνης μελετητής από το Ottnang am Hausruck, που είχε εισαχθεί στο νοσοκομείο Vöcklabruck λόγω μιας λεγόμενης περιεργης κατάστασης,είχε υποβληθεί σε μια γενική ιατρική εξέταση,ρωτησε-οπως αυτός καταγγελει σ'ενα γράμμα στο ιατρικό περιοδικό Der Arzt-και τι γινεται με τη ψυχή μου;Στον οποίο ο γιατρός που
του εξέταζε το σώμα του απάντησε.Σκασε
.
.

Thomas Bernhard Pisa vs Venetia -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis https://youtu.be/R0ZrUCSesfY

.
.
Thomas Bernhard Pisa vs Venetia -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
https://youtu.be/R0ZrUCSesfY


.
.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -ΣΑΠΦΩ-Ημερολογιο (σκηνοθεσία αποσπασματων) -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-ΣΑΠΦΩ-Ημερολογιο
(σκηνοθεσία αποσπασματων)
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis-

ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis
.
.

ΣΑΠΦΩ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΣΑΠΦΩ-Ημερολογιο
(σκηνοθεσία αποσπασματων)
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

,μιλάει και θαυμάζω τα λογακια της,πως σαν περιστέρακια φτερουγίζοντας ξεφεύγουν απ'το
φράκτη που'ναι τ'ασπρα δόντια της,και τη ρωτάω τι είναι το είναι και τι το μη είναι και μου
απανταει και άλλα πολλά ακούω και πολύ με γοητεύει,
αργότερα,το απόγευμα,έγραψα αυτό:
ΣΑΠΦΩ απ. 56
οὐδ᾽ ἴαν δοκίμωμι
προσίδοισαν φάος ἀλίω
ἔσσεσθαι σοφίαν πάρθενον
εἰς οὐδένα πω χρόνον
τεαύταν.

καμία νομίζω ποτέ
κοπέλα απ'οσες βλέπουν
το φως του ηλιου
δεν θα γεννηθεί
στη σόφια ίση μ'αυτη
.
.
πόσο η πίκρα μας βαραίνει και η καρδιά μας θλίβεται,νύχτωσε και φεγγάρι βγήκε,το τριζονι ζωντανεύει τις εικόνες που πέρασαν κι είναι πια μακρύνες και λέω στη φίλη μου,
η' και σε μένα την ιδια
ΣΑΠΦΩ απ. 96.1-23
]σαρδ.[]
2πόλ]λακι τυίδε̣ [ν]ῶν ἔχοισα
ὠς π.[. . .].ώομεν, .[. . .]. .χ[. .]-
σε θέαι σ’ ἰκέλαν ἀρι-
5γνώται, σᾶι δὲ μάλιστ᾽ ἔχαιρε μόλπαι̣·
νῦν δὲ Λύδαισιν ἐμπρέπεται γυναί-
κεσσιν ὤς ποτ᾽ ἀελίω
8δύντος ἀ βροδοδάκτυλος †μήνα†
πάντα περρέχοισ᾽ ἄστρα· φάος δ᾽ ἐπί-
σχει θάλασσαν ἐπ᾽ ἀλμύραν
11ἴσως καὶ πολυανθέμοις ἀρούραις·
ἀ δ᾽ ἐέρσα κάλα κέχυται, τεθά-
λαισι δὲ βρόδα κἄπαλ᾽ ἄν-
14θρυσκα καὶ μελίλωτος ἀνθεμώδης.

πόλλα δὲ ζαφοίταισ᾽ ἀγάνας ἐπι-
μνάσθεισ᾽ Ἄτθιδος ἰμέρωι
17λέπταν ποι φρένα· κᾶρ̣ ‹δ’› ἄσαι βόρηται·
κῆθι δ᾽ ἔλθην ἀμμ.[. .]. .ισα τό̣δ᾽ οὐ
νῶντ᾽ ἀ[. .]υστονυμ̣[. .(.)] πόλυς
20γαρύει̣ [. .(.)]αλον̣[. . . . .(.)].ο̣ μέσσον·
ε]ὔ̣μαρ[ες μ]ὲ̣ν οὐκ̣ ἄμμι θέαισι μόρ-
φαν ἐπή[ρατ]ον ἐξίσω-
23σθ̣αι συ[. .]ρ̣ο̣ς ἔχηισθ᾽ ἀ[. .(.)].νίδηον

στις Σάρδεις πέρα βρίσκεται
και το μυαλό της εδω'ναι
εσένα σαν θεά Αριγνωτα σ'ειχε
και το τραγούδι σου πολύ χαίρονταν
τώρα μέσα στις Λυδες γυναίκες ξεχωριζει
όταν ο ήλιος δύει κι η ροδοδακτυλη σελήνη
απ'ολα τ'αστρα υπερέχει πάνω στην αλμυρη
απλώνοντας το φως της θαλασσα
όπως και στη μυριανθεμη γη
καλη δροσουλα χύνεται
βλασταινουνε τα ροδα
το τρυφερό χορτάρι
και τ'αγριο με τ'ασπρα τριφυλλι ανθη
εδώ περιπλανιέσαι μαζί μου
την γλυκεια θυμάσαι Ατθίδα
με δυνατο πόθο που το νου παιρνει
και τόσο τη καρδιά κατατρωει
.
ήτανε καθισμένη μπροστά στο καθρέφτη,εγώ πίσω της όρθια τη βοηθούσα,ω Ποτνια μου Κυπριδα πόσο όμορφη η φίλη μου είναι,και συ Σαπφώ μου,άκουσα τη φωνουλα της,τι με συμβουλεύεις να βάλω.
εγώ τότε της ειπα;
ΣΑΠΦΩ απ. 98a
1. .].θος· ἀ γάρ με γέννα̣[τ’ ἔφα ποτὰ

σ]φᾶς ἐπ᾽ ἀλικίας μέγ[αν
κ]όσμον αἴ τις ἔχηι φόβα‹ι›ς
4π̣ορφύρ̣ωι κατελιξαμέ[να πλόκωι

Γογγύλα μου,η μάνα που με γέννησε
κάποτε μου'πε:
τρανό στολίδι η γυναίκα
με πορφυρό να δένει τα μαλλιά
μαντηλι
.
.νυχτώνει και περιμένω,τα σχήματα των πραγμάτων διαλύονται,στενεύουν τα όρια,
νιώθω τη μοναξιά μου,και σε περιμενω
ΣΑΠΦΩ: απ. 104a
Ἔσπερε πάντα φέρων ὄσα φαίνολις ἐσκέδασ᾽ αὔως,

Αποσπερίτη μου εσύ που ξαναφέρνεις
όλα όσα χώρισε η φωτοφόρα αυγουλα

φέρε μου τη καλή μου Αριγνωτα
.
.
ΣΑΠΦΩ:απ. 105c
οἴαν τὰν ὐάκινθον ἐν ὤρεσι ποίμενες ἄνδρες
πόσσι καταστείβοισι, χάμαι δέ τε πόρφυρον ἄνθος

όπως στα όρη το ζουμπούλι βοσκοί
με τα πόδια καταπατούν και κάτω
βρίσκεται το πορφυρό λουλούδι

έτσι μ'απονια και μένα τσαλαπατησες και μόνη μαραζωνω
.
.της ψιθυρίζω στ'αυτακι της:
πολύ σ'εχει τιμήσει η Αφροδιτη

ΣΑΠΦΩ:απ'.112
τετίμακ᾽ ἔξοχά σ᾽ Ἀφροδίτα.

κι εκείνη ακούγοντας αυτό αναστατώνεται από πόθο
πολύ σ'εχει τιμήσει η Αφροδιτη,της ξαναλέω
και τρέμει
.
.σκληρά τα λόγια π'ανταλλαξαμε,μαχαίρια κοφτερά που σφάζουν,τι τρέλα μας έπιασε,
ΣΑΠΦΩ
απ. 114 ποῖ με λίποισ’ αποίχηι;
†οὐκέτι ἤξω πρὸς σέ, οὐκέτι ἤξω†

-που φευγεις και μ'αφηνεις;
-ποτε δεν θα γυρίσω σε σένα
ποτέ δεν θα γυρίσω
.
.την πλησίασα, ΣΑΠΦΩ: απ. 116 χαῖρε, νύμφα,
χαίρε νυφουλα μου,της είπα,
ντραπηκε,κοκκινησε,
την άγγιξα,απαλό μετάξι στην αφή μου
καλά νυμφα,είπα,όμορφη κοπέλα,
χαμογέλασε,
έβαλα το δάκτυλο μου στα χείλη της,το δάγκωσε με τα δοντακια της,
ο πόθος μ'εκανε τολμηροτερη:
-τι κάνεις;μη,μισολιποθυσμενη ακούστηκε η φωνουλα της
κι εγώ της είπα:
ΣΑΠΦΩ: απ. 126
δαύοις ἀπάλας ἐτάρας ἐν στήθεσιν.
τι ευτυχία στ'απαλα βυζιά
της φίλης να κοιμάσαι
.
.ΣΑΠΦΩ: απ. 130
Ἔρος δηὖτέ μ᾽ ὀ λυσιμέλης δόνει,
γλυκύπικρον ἀμάχανον ὄρπετον
ο έρωτας που τα μέλη λυνει με συγκλονίζει
γλυκό και πικρό ακαταμαχητο ερπετο
ν'αντισταθω δεν μπορώ,πέφτω στο κρεβάτι κι ακίνητη ώρες μένω,,ύπνος δεν με πιάνει,
οι σκέψεις δεν μ'αφηνουν,πλέον αιχμάλωτη είμαι
.
.Ατθίδα,το ξέρω τώρα πια δεν με θέλεις,
την Ανδρομέδα ποθεις
ΣΑΠΦΩ: απ. 131
Ἄτθι, σοὶ δ᾽ ἔμεθεν μὲν ἀπήχθετο
φροντίσδην, ἐπὶ δ᾽ Ἀνδρομέδαν πόται
φρικτό είναι να σ'απεχθανονται,να μη σε θέλουν πια,και φοβερό αλλού να πετάνε,όμως έτσι
είναι,τι να κάνεις;και λίγο που σου δώσανε πολύ είναι,μη ζητάς αλλά,τα πάντα έχουν τέλος,
κι αυτό με την Ανδρομέδα κάποτε τέλος θα έχει,το ξέρω είναι μικροπρεπεια να το σκέφτομαι,
είναι επειδή ζηλεύω,όχι δεν ζητάω εκδίκηση,τι ωφελεί,αφού η Ατθίδα ούτε να με βλέπει δεν
θα θέλει,ας μείνει τουλάχιστον με καλή εικόνα για μένα,όταν όλα τελειώσουν πρέπει να
παραδεχτείς το τέλος,όσο οδυνηρό και να είναι
.
.
νύχτα στο κήπο μου που εωδιαζει,ησυχία,το φως της πανσελήνου πάνω μου,απαλό υπνωτικό,
και τότε ακούω το πρώτο αηδονι
ΣΑΠΦΩ: απ. 136
ἦρος †ἄγγελος ἰμερόφωνος ἀήδων+
άνοιξης άγγελος αηδόνι γλυκολαλο
και χαίρεται η ψυχή μου
Τώρα ειν'ανοιξη
τώρα ειν'το καλοκαίρι
.
.
ΣΑΠΦΩ: απ. 137a
θέλω τί τ᾽ εἴπην, ἀλλά με κωλύει
αἴδως.
θέλω κάτι να σου πω αλλά
η ντροπή δεν.μ'αφηνει
-ελα μην ντρεπεσαι
-ξερεις η ντροπή μεγαλώνει τον πόθο του άλλου
-τοτε συνέχισε το παιχνίδι
.
.
κάθονταν απέναντι,πόσο η γοητεία με μαγνητιζει;και ειδικά τα ματια μ'αφοπλιζουν
ΣΑΠΦΩ: απ. 138
στᾶθι †κἄντα† φίλος
καὶ τὰν ἐπ᾽ ὄσσοισ᾽ ὀμπέτασον χάριν
κάτσε απεναντι
και των ματιών εκτίναζε τη χαρη
.
.
παράπονο δεν έχω,μια ολόκληρη εβδομάδα έμεινε μαζί μου στο εξοχικό η Γοργω
ΣΑΠΦΩ: απ. 144
μάλα δὴ κεκορημένοις
Γόργως
πολύ τη χόρτασα τη Γοργω
.
.
την ευχαριστούσε να παίζει αυλό,'με τη μουσική εκφραζομαι' έλεγε,'λυπη η' χαρά που νιωθω',
εγώ την άκουγα,με συνεπαίρνει και της είπα:
ΣΑΠΦΩ: απ. 156
πόλυ πάκτιδος ἀδυμελεστέρα ...
χρύσω χρυσοτέρα ...
πιο πολύ απ'τον αυλό γλυκοφωνη
απ'το χρυσό πιο χρυσή
.
.
είχα μεγάλο πόθο να έρθει,φοβομουνα ότι κάτι θα συνέβαινε και δεν θα έρχονταν,τι αγωνία να περιμένεις τον άνθρωπο που θέλεις να έρθει,πέρασε το πρωί,πέρασε και το μεσημέρι,έτρεμα,ας γινόταν να ρθει,,τι δεν θα δινα να ρθει και την ώρα που εδυε ο ήλιος ήρθε,και αστραψε γη και ουρανος
ΣΑΠΦΩ: απ. 48
ἦλθες, †καὶ† ἐπόησας, ἔγω δέ σ᾽ ἐμαιόμαν,
ὂν δ᾽ ἔψυξας ἔμαν φρένα καιομέναν πόθωι
τι καλά έκανες κι ήρθες,σε ζητούσα,
και τη καρδιά μου δροσισες
που καιγεται απ'το πόθο
της είπα,κι εκείνη σφιχτά μ'αγκαλιασε,'τωρα εδώ ειμαι'ειπε γλυκά
.
.
είσαι ομορφη,της είπα,
ΣΑΠΦΩ: απ. 23.3-6
ὠς γὰρ ἄν]τιον εἰσίδω σ[ε,
φαίνεταί μ’ οὐδ’] Ἐρμιόνα τεαύ[τα
ἔμμεναι,] ξάνθαι δ᾽ Ἐλέναι σ᾽ ἐίσ[κ]ην
6οὐδ’ ἒν ἄει]κες
κι όπως απέναντι σε βλέπω
μου φαίνεται ούτε η Ερμιονη
σαν εσένα δεν ειναι,
με την ξανθιά αν σ'ομοιαζα Ελένη
καθόλου απρεπο δεν θα'ταν
ποιος όμως έχει δει την Ελένη;ένας μύθος είναι,είπε εκείνη,
εγώ όμως. βλέπω εσενα,είπα,κι είσαι πραγματική ,εδώ ακριβώς μπροστά μου,
.
.
της ετοίμασα το μπάνιο,αρωματισα το νερό, κι όταν επιτέλους την είδα γυμωμενη έτρεμε
η καρδιά μου
ΣΑΠΦΩ: απ. 34 Lobel-Page
ἄστερες μὲν ἀμφὶ κάλαν σελάνναν
ἂψ ἀπυκρύπτοισι φάεννον εἶδος,
ὄπποτα πλήθοισα μάλιστα λάμπηι
4γᾶν []
ἀργυρία.
τ'αστερια γύρω απ'την όμορφη σελήνη
χανουν το λαμπερό τους πρόσωπο
οπποτε ως πανσέληνος λάμπει αργυρή
.
.
σημερα,μόλις την ειδα
ΣΑΠΦΩ: απ. 47
Ἔρος δ᾽ ἐτίναξέ μοι
φρένας, ὠς ἄνεμος κὰτ ὄρος
δρύσιν ἐμπέτων
ο έρωτας με τινάξε
όπως ο άνεμος στα βουνά
πάνω στα δέντρα πεφτει
αυτό ένιωσα και δεν το κρυβω
.
.
να καταγράψω τη μέρα,η εγκαταλείψη,η μοναξια
ΣΑΠΦΩ: απ'.52
Δέδυκε μὲν ἀ Σελάννα καὶ Πληίαδες,
μέσαι δὲ νύκτες, παρὰ δ’ ἔρχεται ὤρα,
ἔγω δὲ μόνα κατεύδω
έχει δυσει η σελήνη κι η Πούλια,
μεσανυχτα,πέρασε η ώρα
κι εγώ μόνη κοιμαμαι
.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -Thomas Bernhard: Eine Maschine Μια Μηχανη(1969) [(μετάφραση Übersetzung χ.ν.κουβελης c.n.couvelis)- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-Thomas Bernhard: Eine Maschine  Μια Μηχανη(1969)
[(μετάφραση Übersetzung χ.ν.κουβελης c.n.couvelis)-

ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis
.
.

Thomas Bernhard: χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Thomas Bernhard: χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

women working in fabrik

Thomas Bernhard: Eine Maschine  Μια Μηχανη(1969)
[(μετάφραση Übersetzung χ.ν.κουβελης c.n.couvelis)

Eine Maschine, die wie eine Guillotine ist, schneidet von einer sich langsam fortbewegenden
Gummimasse große Stücke ab und lässt sie auf ein Fließband fallen, das sich einen Stock
tiefer fortbewegt und an welchem Hilfsarbeiterinnen sitzen, die die abgeschnittenen Stücke
zu kontrollieren und schließlich in große Kartons zu verpacken haben. Die Maschine ist erst
neun Wochen in Betrieb, und den Tag, an welchem sie der Fabrikleitung übergeben wurde,
wird niemand, der bei dieser Feierlichkeit anwesend war, vergessen. Sie war auf einem
eigens für sie konstruierten Eisenbahnwaggon in die Fabrik geschafft worden, und die
Festredner betonten, dass diese Maschine eine der größten Errungenschaften der Technik
darstelle. Sie wurde bei ihrem Eintreffen in der Fabrik von einer Musikkapelle begrüßt, und
die Arbeiter und die Ingenieure empfingen sie mit abgenommenen Hüten. Ihre Montage
dauerte vierzehn Tage, und die Besitzer konnten sich von ihrer Arbeitsleistung und
Zuverlässigkeit überzeugen. Sie muss nur regelmäßig, und zwar alle vierzehn Tage, mit
besonderen Ölen geschmiert werden. Zu diesem Zweck muss eine Arbeiterin eine
Stahlwendeltreppe erklettern und das Öl durch ein Ventil langsam einfließen lassen.
Der Arbeiterin wird alles bis ins Kleinste erklärt. Trotzdem rutscht das Mädchen so
unglücklich aus, dass es geköpft wird.Sein Kopf platzt wie die Gummistücke hinunter.
Die Arbeiterinnen, die am Fließband sitzen,sind so entsetzt, dass keine von ihnen schreien
kann. Sie behandeln den Mädchenkopf gewohnheitsgemäß wie die Gummistücke. Die letzte
nimmt den Kopf und verpackt ihn in einen Karton.

μια μηχανη,η οποια οπως μια γκιλοτινα ειναι,κοβει απο ενα αργα κινουμενο καουτσουκ
μεγαλα κομματια και τ'αφηνει πανω σε μια  κυλιομενη ταινια  να πεσουν,η οποια ενα
επιπεδο χαμηλωτερα κινειται και στο οποιο βοηθοι εργατριες καθονται,οι οποιες τα
κομμενα κομματια πρεπει να ελεγξουν και τελικα σε μεγαλα κουτια να πακεταρουν.
Η μηχανη ειναι εδω και εννια εβδομαδες σε λειτουργια,και τη μερα,κατα την οποια
στη διευθυνση του εργοστασιου παραδοθηκε,κανενας,οποιος σ'αυτη την πανηγυρικη
τελετη παρων ηταν,δεν θα ξεχασει.Αυτη πανω σ'ενα ειδικα γι'αυτη κατασκευασμενο
σιδηροδρομικο βαγονι στο εργοστασιο ηταν μεταφερμενη,και οι διορισμενοι ομιλητες
 τονισαν,οτι αυτη η μηχανη ενα απο τα μεγαλυτερα επιτευγματα της τεχνικης αντιπροσω-
πευε.Στο ερχομο της στο εργοστασιο απο μια ορχηστρα  χαιρετισθηκε,και οι εργατες και
οι μηχανικοι την υποδεχτηκαν βγαζοντας το καπελο.Η εγκατασταση της διηρκεσε δεκα-
τεσσερες μερες,και οι ιδιοκτητες μπορεσαν απο την αποδοση εργου και την αξιοπιστια
της να πεισθουν.Αυτη πρεπει μοναχα τακτικα,και μαλιστα καθε  δεκατεσσερες μερες,με
ειδικο λαδι να λιπενεται.Γι'αυτο το σκοπο πρεπει μια εργατρια μια χαλυβδινη ελικοειδη
σκαλα να σκαρφαλωνει και το λαδι μεσα απο μια βαλβιδα αργα να χυνει.Στην εργατρια
το καθετι με λεπτομερεια  εξηγηθηκε.Παρ'ολ'αυτα ξεγλιστραει το κοριτσι δυστυχως,
ετσι ωστε αποκεφαλιζεται.Το κεφαλι του κατρακυλα οπως το κομματια καουτσουκ.
Οι εργατριες, οι οποιες στη κυλιομενη ταινια καθονται,ειναι τοσο τρομαγμενες,ωστε
καμια απο αυτες δεν μπορει να ουρλιαξει.Αυτες χειριζονται το κομμενο κεφαλι κατα τον
συνειθισμενο τροπο οπως τα κομματια καουτσουκ.Η τελευταια παιρνει το κεφαλι και το
πακεταρει σ'ενα κουτι.
.
.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -Η Περίπτωση της Ινγκεμποργκ Μπαχμαν Der Fall Ingeborg Bachmann-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-Η Περίπτωση της Ινγκεμποργκ Μπαχμαν
Der Fall Ingeborg Bachmann-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis-

ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis
.
.

Η Περίπτωση της Ινγκεμποργκ Μπαχμαν
Der Fall Ingeborg Bachmann-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

σ'αυτο εδώ το δωμάτιο μ'εχει κλεισμένη,σκοτάδι,σ'ενα δωμάτιο μ'ειχε κλεισμενη,ήρθε
κι άναξε το φως,έτρεμα,τράβηξε μια κουρτίνα,άνοιξε ένα ντουλάπι,βλέπεις;,μου ειπε,
ξερεις τι είναι αυτες οι τρύπες,τις είδα,από δω,κοριτσάκι μου,θα μπει το αέριο στο δωμάτιο
σου,μη μπαμπά,φώναξα,σε παρακαλώ ,δεν θα σε καταδωσω,δεν θα πω τίποτα,φοβομουνα το αέριο,αυτή την απάνθρωπη τέχνη θανάτου,τι τρομερό να εισπνέεις το δηλητήριο,να πνίγεσαι,
τον μισούσα,θυμάμαι το 38 στο Κλαγκενφουρτ ήμουνα δώδεκα χρονών έβλεπα την
στρατιωτική εισβολή των ναζι,ο πατέρας όρθιος δίπλα μου χειροκροτούσε με ενθουσιασμό,
τα τανκς ήρθαν καταπάνω μου με πάτησαν,αυτός συνέχισε να χειροκροτεί το φόνο μου,
γιατί ήταν φόνος,από τότε με δολοφονούν,είμαι η Φαννυ Γκόλντμαν,κοιτάζω στο καθρέφτη,
είμαι γριά,άσχημη,εκείνος νέος,δυνατός,με εξεφτελιζει,γιατί δεν μπορώ να ξεφύγω;το σώμα
μου είναι δέσμιο,το απαιχθανομαι,είμαι η Ινγκεμποργκ, Μαλινα μια γυναίκα μπροστά σου καίγεται,Μαξ σβηστην,,είναι φόνος,μην την αφήνεις αβοήθητη,κάθε γυναίκα,μου απαντά,
είναι απλά μια άλλη γυναίκα,ανάβω τσιγάρο,απόψε είναι 25 Σεπτεμβρίου,αύριο θα είναι
26 Σεπτεμβρίου 1973,ακομα.μια τέλεια διάψευση,έχω ακόμα μισό κουτί χάπια,τα βαρβιτουρικα
είναι μια λύση,και το αλκοόλ,η Φράντσα μου έφερε δύο μπουκάλια βότκα,κάθησε μαζί μου
όλο το απόγευμα,καταλαβαίνεις είμαι το πειραματόζωο του άντρα μου,τι απαίσιο για μια γυναίκα,έπεσε το τσιγάρο στο σεντόνι,αν είχα ανοίξει το γκάζι,τρελάθηκες,ούρλιαξε η Φράντσα,
θα καεις,μη φοβάσαι της είπα,κανένας νεκρός δεν πεθαίνει,πόσο μάλλον να καει,ξέρεις,ο Παουλ,
μου είπε μια ιστορία,αν θέλεις την πιστεύεις,πάντως είναι πραγματική,ο πατέρας του πέθαινε από τυφο σε στρατόπεδο συγκέντρωσης και η μητέρα του πυροβολήθηκε,εκείνος έπεσε στον Σηκουάνα από τη γέφυρα του Μιραμπω,όλοι θα πέσουμε κάποτε,αργά η' γρήγορα σε κάποιο Σηκουάνα,η' σε κάποιο διαμέρισμα,ας πούμε στη Ρώμη,θα καουμε,δεν είναι,αν το δεις από άλλη σκοπιά,και τόσο τρομερό,φυσικά και δεν είναι το κρεματόριο,το οποίο ξεχάσαμε,χτυπάει το τηλέφωνο,ακούω τη φωνή του Μαλινα ν'απαντα:αφού σου είπα,Ινγκε,δεν υπάρχει καμία γυναίκα εδώ μέσα,και κλείνει
το τηλεφωνο,ακούς αναιδεια,λέει,να ζητούν μια γυναίκα,γράφω,έγραψα,στον Παουλ Τσελαν,πριν την Todesfuga του στον Σηκουάνα,ο Μαξ είναι σειριαλ κίλερ γυναικών,εγώ δεν είμαι γυναίκα,όπως εσύ δεν είσαι,κατά την Κλαιρ Γκολ,ποιητής,θέλω ένα παιδί που να είναι κυριολεκτικά παιδί μου,έπειτα είδα,δεν είναι ψέματα,να χαιρετά ναζιστικά ο Μάρτιν Χάιντεγκερ,το απανθρωπο τέλος ήρθε στο κόσμο,ο πατέρας ανοίγει τη στρόφιγγα,το αέριο είναι άοσμο,ο άντρας της Φραντσα παρακολουθεί στην οθόνη τις αντιδράσεις μου και τις σχολιάζει στους φοιτητές του,τώρα,να,θα ανάψει το τσιγάρο,θα το αφήσει να πέσει στο σεντόνι,αυτή κοιμάται,τα βαρβιτουρικα φέρνουν υπνηλία,ήρθε
η μέρα,είμαι πλέον σκιά σε ξένη χώρα,όπως εσύ Παουλ σε ξένα νερά,ακούω ένα ήχο μόνο,το χειροκρότημα του πατέρα μου,η' του Μαλινα,η' του Ιβάν,η' του Μαξ,δεν τελειώνει,δεν θα τελειώσει ποτέ,το 1938,το τσιγάρο μεταδίδει τη φωτιά στο σεντόνι του κρεβατιού,εγώ η Ινγκε κοιμάται,ακούει τη φωνή του Μαλινα,ξυπνάει,ο Μαλινα λέει,τι είναι ζωή;είναι αυτό που δεν μπορεί να ζήσει κανείς,απαντάω,η Φαννυ στο νοσοκομείο,δίπλα μου,έπρεπε να τον σκοτώσω,να τον πυροβολησω στο κεφάλι,το έκανα,η' γιατί δεν έκανα:ένα είδος τεχνης του θανάτου η ζωή,αυτό ίναι,είπα,είπε,
αυτός ο αστυνομικός μου ζητάει στοιχεία,ποιος είχε λόγο να βάλει πυρκαγιά,ήταν ατύχημα;φόνος;
η' αυτοκτονία,δεν μπορεί,του απαντάω,να είναι και τα τρια,;ατύχημα φόνος αυτοκτονία,αλλά γιατί; ρωτάει,ξέρεις,λέω,το Κλαγκενφουρτ της Αυστριας;όχι,το 1938 τη ναζιστική εισβολή;,όχι,τον ναζιστή πατέρα μου;οχι,τον Παουλ Τσελαν,τον Ιβάν,τον Μαλινα,τη περίπτωση της Φραντσα,το ρέκβιεμ για τη Φαννυ Γκολντμαν;όχι,ποιος έβαλε τη φωτιά,εγώ η γυναίκα Ινγκεμποργκ Μπαχμαν έβαλα τη φωτιά στον κόσμο,σημάδι πως και μετά το Άουσβιτς γράφεται ποίηση,αφήνω τωρα το αναμμένο τσιγάρο να πεσει στο.κρεβατι
.
.

GREEK POETRY -Ingeborg Bachman's Alle Tage Poem (μετάφραση Übersetzung χ.ν.κουβελης c.n.couvelis)- POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

.
.
GREEK POETRY
-Ingeborg Bachmann's Alle Tage Poem
(μετάφραση Übersetzung χ.ν.κουβελης c.n.couvelis)-
POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
.

Ingeborg Bachmann's Alle Tage Poem
(μετάφραση Übersetzung χ.ν.κουβελης c.n.couvelis)

Alle Tage
Der Krieg wird nicht mehr erklärt,
sondern fortgesetzt. Das Unerhörte
ist alltäglich geworden. Der Held
bleibt den Kämpfen fern. Der Schwache
ist in die Feuerzonen gerückt.
Die Uniform des Tages ist die Geduld,
die Auszeichnung der armselige Stern
der Hoffnung über dem Herzen.

Er wird verliehen,
wenn nichts mehr geschieht,
wenn das Trommelfeuer verstummt,
wenn der Feind unsichtbar geworden ist
und der Schatten ewiger Rüstung
den Himmel bedeckt.

Er wird verliehen
für die Flucht von den Fahnen,
für die Tapferkeit vor dem Freund,
für den Verrat unwürdiger Geheimnisse
und die Nichtachtung
jeglichen Befehls.

Καθημερινά

Ο πόλεμος δεν κηρυσσετε πια
αλλά συνεχίζει.Το εξωφρενικο
καθημερινά συμβαίνει.Ο ηρωας
μένει απ'τη μάχη μακριά.Ο αδυνατος
στη ζώνη πυρός επιστρέφει.
Η στολή του σήμερα είναι η υπομονή.
το παράσημο το αξιολυπητο άστρο
της ελπίδας πάνω στη καρδια

Αυτό απονέμεται
όταν τίποτα πια δεν συμβαινει
όταν ο καταιγισμός πυρός βουβαινει
όταν ο εχθρός αόρατος έχει γινει
και η σκιά του συνεχούς εξοπλισμου
τον ουρανό σκεπαζει

αυτό απονέμεται
για την εγκαταλείψη της σημαιας
για τη γενναιότητα προς το φιλο
για τη παραδοση άθλιων μυστικων
και την ανυπακουη
οποιασδήποτε διαταγης
.
.
Ingeborg Bachmann reads 'Alle Tage' / Every Day 1961 (cc Eng, Deutsch)
https://youtu.be/2JAyvt5SOs0


.
.

GREEK POETRY -Paul Celan's Todesfuge (μετάφραση Übersetzung χ.ν.κουβελης c.n.couvelis)- POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

.
.
GREEK POETRY
-Paul Celan's Todesfuge
(μετάφραση Übersetzung χ.ν.κουβελης c.n.couvelis)-
POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
.

Paul Celan-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Paul Celan's Todesfuge
(μετάφραση Übersetzung χ.ν.κουβελης c.n.couvelis)
ο Paul Celan διαβάζει το ποίημα του Todesfuge-music χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
https://youtu.be/RibPc7uCjZs

το ποίημα Todesfuge(1948)του επιζήσαντα ποιητή Πάουλ Τσελαν(1920-1970 είναι
μαρτυρία ντοκουμέντο μνήμης της βαρβαρότητας,παρ'οτι,κατά τον Τέοντορ Αντόρνο,
μετά το Άουσβιτς να γράφεις ποίηση είναι βαρβαροτητα.
(Nach Auschwitz ein Gedicht zu schreiben, ist barbarisch)(1949),
όμως ο Paul Celan βίωσε τραυματικά τον βαρβαρισμο,κλείστηκε σε στρατόπεδο
συγκέντρωσης,οι γονείς του εξοντώθηκαν σε στρατοπεδο,δεν άντεξε και 20 Απριλίου 1970
ερριξε το πληγωμένο σώμα του στα νερά του Σηκουάνα να βυθιστει.
Το ποίημα έχει τη μορφή της μουσικής φόρμας φουγκα(fuge),το κύριο θέμα(Schwarze Milch)
και αντιστικτικα τα επιμέρους θεματα,στα στρατόπεδα συγκέντρωσης ανάγκαζαν
τους κρατούμενους μουσικούς να παίζουν Μπαχ, τις τοκκατες και φουγκες του

Paul Celan's Todesfuge

Schwarze Milch der Frühe wir trinken sie abends
wir trinken sie mittags und morgens wir trinken sie nachts
wir trinken und trinken
wir schaufeln ein Grab in den Lüften da liegt man nicht eng
Ein Mann wohnt im Haus der spielt mit den Schlangen der schreibt
der schreibt wenn es dunkelt nach Deutschland dein goldenes Haar Margarete
er schreibt es und tritt vor das Haus und es blitzen die Sterne er pfeift seine Rüden herbei
er pfeift seine Juden hervor läßt schaufeln ein Grab in der Erde
er befiehlt uns spielt auf nun zum Tanz

Schwarze Milch der Frühe wir trinken dich nachts
wir trinken dich morgens und mittags wir trinken dich abends
wir trinken und trinken
Ein Mann wohnt im Haus der spielt mit den Schlangen der schreibt
der schreibt wenn es dunkelt nach Deutschland dein goldenes Haar Margarete
Dein aschenes Haar Sulamith wir schaufeln ein Grab in den Lüften da liegt man nicht eng

Er ruft stecht tiefer ins Erdreich ihr einen ihr andern singet und spielt
er greift nach dem Eisen im Gurt er schwingts seine Augen sind blau
stecht tiefer die Spaten ihr einen ihr andern spielt weiter zum Tanz auf

Schwarze Milch der Frühe wir trinken dich nachts
wir trinken dich mittags und morgens wir trinken dich abends
wir trinken und trinken
ein Mann wohnt im Haus dein goldenes Haar Margarete
dein aschenes Haar Sulamith er spielt mit den Schlangen
Er ruft spielt süßer den Tod der Tod ist ein Meister aus Deutschland
er ruft streicht dunkler die Geigen dann steigt ihr als Rauch in die Luft
dann habt ihr ein Grab in den Wolken da liegt man nicht eng

Schwarze Milch der Frühe wir trinken dich nachts
wir trinken dich mittags der Tod ist ein Meister aus Deutschland
wir trinken dich abends und morgens wir trinken und trinken
der Tod ist ein Meister aus Deutschland sein Auge ist blau
er trifft dich mit bleierner Kugel er trifft dich genau
ein Mann wohnt im Haus dein goldenes Haar Margarete
er hetzt seine Rüden auf uns er schenkt uns ein Grab in der Luft
er spielt mit den Schlangen und träumet der Tod ist ein Meister aus Deutschland

dein goldenes Haar Margarete
dein aschenes Haar Sulamith
.
.
Παουλ.Τσελαν Θανάτου Φούγκα

Μαύρο γάλα της αυγής το πίνουμε
το βραδυ
το πίνουμε μεσημέρι και πρωί το πίνουμε
νυχτα
εμείς πίνουμε και πινουμε
σκάβουμε ένα τάφο στα αέρια εκεί κάποιος
δεν στριμώχνεται
ένα άντρας κατοικεί στο σπίτι παίζει
με τα φίδια γραφει
γραφει όταν σκοτεινιάζει στη Γερμανια
τα χρυσά σου μαλλιά Μαργαρίτα
γραφει αυτό και βγαίνει έξω μπροστά
απ'το σπίτι
κι αστράφτουν τ'αστερια
και σφυpρίζει τα σκυλιά προς τα κει
και σφυρίζει οι Εβραίοι του έξω να βγουν
να σκάψουν ένα τάφο στη γη
μας διατάζει παίξτε τώρα για χορο

Μαύρο γάλα της αυγής σε πίνουμε
νυχτα
σε πίνουμε πρωί και μεσημέρι
σε πίνουμε βραδυ
εμείς πίνουμε και πινουμε
ένα άντρας κατοικεί στο σπίτι παίζει
με τα φίδια γραφει
γραφει όταν σκοτεινιάζει στη Γερμανια
τα χρυσά σου μαλλιά Μαργαρίτα
τα σταχτερα σου μαλλιά Σουλαμιτιδα σκάβουμε ένα τάφο στ'αερια εκεί καποιος
δεν στριμωχνεται

φωνάζει σκαψτε βαθύτερα στο χωμα εσείς
αρπαζει το σιδερικο απ'τη ζώνη το κουνα πέρα δωθε
τα μάτια του είναι γαλαζια
χωστε βαθυτερα τα φτυαρια εσείς
εσείς οι άλλοι παίξτε συνέχεια για χορο

Μαύρο γάλα της αυγής σε πίνουμε
νυχτα
σε πίνουμε μεσημέρι και πρωί
σε πίνουμε βραδυ
εμείς πίνουμε και πινουμε
ένας άντρας κατοικεί στο σπίτι τα χρυσά σου μαλλιά Μαργαρίτα
τα σταχτερα σου μαλλιά Σουλαμιτιδα παίζει με τα φιδια
φωνάζει παίξτε γλυκύτερα τον θάνατο
ο θάνατος είναι ένας πρωτομάστορας απ'τη Γερμανια
φωνάζει αγγιξτε σκοτεινότερα τα βιολιά
ύστερα θ'ανεβητε σαν καπνός στον αερα
ύστερα θα έχετε ένα τάφο στα σύννεφα εκεί
κάποιος δεν στριμωχνεται

Μαύρο γάλα της αυγής σε πίνουμε
νυχτα
σε πίνουμε μεσημέρι ο θάνατος ειναι ένας
πρωτομάστορας απ'τη Γερμανια
σε πίνουμε βραδυ και πρωί εμείς
πίνουμε και πινουμε
ο θάνατος είναι ένας πρωτομάστορας απ'
τη Γερμανια τα μάτια του είναι γαλαζια
σε πετυχαίνει με μολυβένια σφαίρα
σε πετυχαίνει ακριβως
ένας άντρας κατοικεί στο σπίτι τα χρυσά σου
μαλλιά Μαργαρίτα
ξαμολαει τα σκυλιά του καταπάνω μας
μας δωρίζει ένα τάφο στον αερα
παίζει με τα φίδια κι ονειρεύεται ο θάνατος είναι ένας πρωτομάστορας
απ'τη Γερμανια

τα χρυσά σου μαλλιά Μαργαρίτα
τα σταχτερα σου μαλλιά Σουλαμιτιδα
.
.
ο Paul Celan διαβάζει το ποίημα του Todesfuge-music χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
https://youtu.be/RibPc7uCjZs


.
.

ο Paul Celan διαβάζει το ποίημα του Todesfuge-music χ.ν.κουβελης c.n.couvelis https://youtu.be/RibPc7uCjZs

.
.
ο Paul Celan διαβάζει το ποίημα του Todesfuge-music χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
https://youtu.be/RibPc7uCjZs


.
.

Homage to Casablanca Love-music χ.ν.κουβελης c.n.couvelis https://youtu.be/NcD2N02cyNI

.
.

Homage to Casablanca Love-music χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
https://youtu.be/NcD2N02cyNI


.
.

GREEK POETRY -ο heterônimo Alberto Caeiro του orthonimo Fernando Pessoa,3 Poemas- Alberto Caeiro 3 Poemas (μετάφραση tradução χ.ν.κουβελης c.n.couvelis)- POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

.
.
GREEK POETRY
-ο heterônimo Alberto Caeiro του orthonimo  Fernando Pessoa,3 Poemas-
Alberto Caeiro 3 Poemas
(μετάφραση tradução χ.ν.κουβελης c.n.couvelis)-
POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

ο heterônimo Alberto Caeiro του orthonimo  Fernando Pessoa-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Εγω ο heterônimo Alberto Caeiro(1889-1915) αντί Καρτεσιανος του Cogito Ergo Sum
γράφω αυτά τα ποιήματα για τον orthonimo μου Fernando Pessoa(1888-1935)

ο heterônimo Alberto Caeiro του orthonimo  Fernando Pessoa,3 Poemas
Alberto Caeiro 3 Poemas
(μετάφραση tradução χ.ν.κουβελης c.n.couvelis)
.
.
Alberto Caeiro

Aquela senhora tem um piano
Que é agradável mas não é o correr dos rios
Nem o murmúrio que as árvores fazem...

Para que é preciso ter um piano?
O melhor é ter ouvidos
E amar a Natureza
.
O Espelho
O espelho reflecte certo; não erra porque não pensa.
Pensar é essencialmente errar.
Errar é essencialmente estar cego e surdo
.
Li hoje quase duas páginas
Do livro dum poeta místico,
E ri como quem tem chorado muito.
Os poetas místicos são filósofos doentes,
E os filósofos são homens doidos.
Porque os poetas místicos dizem que as flores sentem
E dizem que as pedras têm alma
E que os rios têm êxtases ao luar.
Mas as flores, se sentissem, não eram flores,
Eram gente;
E se as pedras tivessem alma, eram coisas vivas, não eram pedras;
E se os rios tivessem êxtases ao luar,
Os rios seriam homens doentes.
É preciso não saber o que são flores e pedras e rios
Para falar dos sentimentos deles.
Falar da alma das pedras, das flores, dos rios,
É falar de si próprio e dos seus falsos pensamentos.
Graças a Deus que as pedras são só pedras,
E que os rios não são senão rios,
E que as flores são apenas flores.
Por mim, escrevo a prosa dos meus versos
E fico contente,
Porque sei que compreendo a Natureza por fora;
E não a compreendo por dentro
Porque a Natureza não tem dentro;
Senão não era a Natureza.
.
.
αυτή η κυρία έχει ένα πιάνο
που'ναι ευχάριστο αλλά δεν είναι η ροή ποταμου
ούτε το μουρμουρητο που τα δέντρα κανουν

ετσι γιατί να χρειαζομε πιανο
πιο καλύτερο να'χω αυτιά
και ν'αγαπω τη φυση
.
.
ο καθρέφτης αντανακλά με σιγουριά.δεν λαθεύει γιατί δεν σκεφτεται
να σκέφτεσαι είναι κατ'ουσιαν να λαθευεις
να λαθευεις είναι κατ'ουσιαν να'σαι τυφλός και κουφος
.
.
διάβασα σχεδόν δύο σελιδες
απ'το βιβλίο ενός μυστικιστή ποιητη
και γέλασα όπως κάποιος που'χει κλάψει πολύ
οι μυστικιστές ποιητές είναι φιλόσοφοι αρρωστημενοι
κι οι φιλόσοφοι είναι άνθρωποι τρελαμενοι
γιατί οι μυστικιστές ποιητές λένε ότι τα λουλούδια αισθανονται
και λένε ότι οι πέτρες έχουν ψυχη
και ότι τα ποταμια είναι σ'εκσταση κατω απ'το φως του φεγγαριου
αλλά τα λουλούδια αν αισθάνονταν,δεν θα'ταν λουλούδια.
θα'ταν άνθρωποι
και αν οι πέτρες είχαν ψυχή.θα'ταν πράματα ζωντανά,δεν θα'ταν πετρες
και αν τα ποτάμια ήταν σ'εκσταση κατω απ'το φως του φεγγαριου,
τα ποτάμια θα'ταν άνθρωποι αρρωστημενοι,
χρειάζεται να μην ξέρεις τι να είναι τα λουλούδια κι οι πέτρες και τα ποτάμια
για να μιλησεις για τα αισθήματα τους,
να μιλάς για τη ψυχή της πέτρας,των λουλουδιών,των ποταμιών
είναι να μιλάς για σένα τον ίδιο και τις δικες σου ψευδείς σκεψεις
ευχάριστω το θεό ότι οι πετρες ειναι μόνο πετρες
και ότι τα ποτάμια δεν είναι παρά ποταμια
και ότι τα λουλούδια είναι απλά λουλουδια
για μένα,γράφω σε προζα τους στίχους μου
και παραμενω ευτυχισμενος
επειδή ξέρω ότι αντιλαμβάνομαι τη φύση εξωτερικα
και δεν την αντιλαμβάνομαι εσωτερικα
επειδή η φύση δεν έχει μεσα
αλλιώς δεν θα'ταν η φυση
.
.

on The Nighthawks of Edward Hopper-and music χ.ν.κουβελης c.n.couvelis https://youtu.be/Zrnn8lp3FTk

.
.

on The Nighthawks of Edward Hopper-and music χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
https://youtu.be/Zrnn8lp3FTk


.
.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -Ενδιαμεσο-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-Ενδιαμεσο-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis-

ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis
.
.

Woman's portrait -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
(Νεο-Ρεαλιστικη Ζωγραφική)

Enigma-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Ενδιαμεσο-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ανοίγει τη πόρτα.την βλέπει στον καθρέφτη.κλεινει την πόρτα.
εδω είναι άδειο το δωμάτιο.κενο.ο χρόνος δεν είναι στο μέλλον.δεν μπορώ να σ'αγγιξω,
θρυμματισμένα τα χέρια μου.δυσκολα θυμάμαι γεγονότα.ειμαι σαν νόμισμα,με δύο όψεις.
αληθεια ψευδος.σε λίγο,δεν είναι αστείο,εδώ μέσα θα βρεχει.πρεπει ν'ανοιξεις την ομπρέλα.
να,εκεινη την κόκκινη.κοιτα πως το χρυσό ψαράκι κωπηλατει μεσα στη γυάλα του.εκθαμβωτικη
η θλίψη η μοναξιά.αργησες.μια στιγμή,κάτι γίνεται δεν ξέρω,και σου αποκαλύπτονται τα πάντα.
ξερω δεν έχεις χρόνο κι εγώ φλυαρω.ειναι που μου χρειάζεται δύναμη.και δεν έχω.τι ερημιά τ'απογευματα.νοιωθω πως πουθενά πια οι άνθρωποι δεν θα επιστρέψουν.δεν μου επιτρέπετε να λησμονήσω.τωρα απ'την ανάσα μου καταλαβαίνω το κορμί μου.σ'αυτη τη φωτογραφια είναι καλοκαίρι.ενα περιττό καλοκαίρι.ποσο απομακρυνθηκα.ανοιξε,σε παρακαλώ,το παράθυρο.εχει πανσέληνο.αισθανομαι καλύτερα με το φως της.ακινητη με δεσμεύει.
η γυναίκα πηγαίνει στο κρεβάτι και ξαπλώνει.
εβλεπε.πληρωσε.
.
.