Μ - Poetry Ποιηση -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

 .

.

Μ

Poetry  Ποιηση

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Fragmenta 

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Όταν η ποίηση σου

διεγείρει 

ένα πλήθος κολακων

τότε

είναι ασημαντη

.

(Ιστορίες τού κ.Κ)

ο κ.Κ είπε:

-φυσικά και οποιαδήποτε 

συναρμολόγηση λέξεων

δεν είναι ποίηση,

όπως:

στην υπεραισιοδοξια τών δέντρων

ωφελειται το πράσινο τους

.

(Greek, English, Francais, German, Italian, Spanish, Portuguese)

καμιά λέξη 

δεν αντέχει τη μοναξιά της

από τα βαθειά ορυχεία της

αναδυεται

no word 

cannot bear its loneliness

from its deep mines

emerges

aucun mot

ne peut supporter sa solitude

de ses mines profondes

émerge

kein Wort

erträgt seine Einsamkeit

aus seinen tiefen Minen

entsteigt

nessuna parola

non può sopportare la sua solitudine

dalle sue miniere profonde

emerge

Ninguna palabra

soporta su soledad

de sus minas profundas

emerge

nenhuma palavra 

 não suporta a sua solidão

 das suas minas profundas

 emerge

.

.

.

Fragmenta 

-χ.ν.κουβέλης c.n.couvelis 

(Ιστορίες τού κ.Κ)

ο κ.Κ ρώτησε:

γιατί ο Γκαίμπελς

δεν κατάφερε τον Χίτλερ

να απαγορεύσει

την 9η Συμφωνία τού Μπετοβεν;

και απάντησε:

για να σκεπάσει τις κραυγές από τα κρεματορια

την Ode zu Hölle

.

οι επιθυμίες 

τών όντων

παραμένουν συχνά

αινιγματικες

.

My Own Empire of MetaPhysica Paintings

 -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Επι-νοηματα

-παντοτε μια θεωρια ειναι εκεινη ,που

αποφασιζει τι μπορει να παρατηρηθει

- δεν εχουμε κανενα

λογο να προτιμησουμε αυτο εναντι εκεινου

.

χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

(Ιστορίες Ιδιαίτερης Ευκρινειας)

το τρενο ξεκίνησε,γλυστρουσε  στις ραγες που έλαμπαν 

από τη βροχή που έπεσε όλη τη μέρα,

έπειτα το είδε ανάμεσα στα περιβόλια και να εξαφανίζεται,

νύχτωσε,τίποτα πια δεν εβλεπε,

σκέφτηκε τα περασμένα,

τι παράξενο το παρελθόν,

πόσο βαριά η μνήμη,

αυτό,που ονοματιζω,σκέφτηκε,χάνεται.

όχι δεν φοβονταν

.

και τη νύχτα

με πλήθος γυαλιστερά λεπια

η σιωπή του

στόχευε το αδυνατο

.

my blues day

el amor ha llegado lejos

baby

.

χρυσήν.μηλιτσα 

είχαμεν απάνω 

στην αυλίτσα μας

και την ποτιζαμε

δροσο νερό

κι ανθους επεταξεν

και κόκκινα τα μηλα 

εφερεν

.

.

.

.

.

Όταν μέλλης έρχεσθαι

https://youtu.be/YcHqwMsodXs?si=3bPqB0AIzkZ9NlYq

χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

μεταφράζοντας

τα τροπάρια τής Τελευταίας Κρισης

τα οποία εψελνε στον Προφητη  Ελισαίο στη Πλακα ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης

εις το ημίφως τού Προφήτου Ελισαίου στη Πλακα,όπου λειτουργεί ο άγιος ιερέας Νικόλαος Πλανάς,είδον εις το δεξιόν ψαλτήριον άνδραν λιποσαρκον με κλινουσα τη κεφαλήν τεταπεινωμενον να ψέλνει με απέριττον τροπον ως  έμπροσθεν τού φοβερού Κριτού,

αυτός ο ψαλτης ήτον ο Κυρ Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης,εν θεώ Σκιαθίτης,

Ήχος πλαγιος β'  

όταν πρόκειται να έρθεις κρίση δίκαια να κάνεις,δικαιοτατε Κριτη,πάνω στο θρόνο τής δόξας σου καθισμένος πύρινος ποταμός,μπροστά από το βήμα σου φοβερός 

συγκεντρώνοντας όλους,με την παρουσία τών επουρανιων Δυναμεων,και τούς ανθρώπους να κρινεις με φόβο γι'αυτό που ο καθένας έπραξε,τότε λυπήσου μας,και αξιωσον μας με το μέρος Χριστέ,αυτών που θα σωθούν αφού φιλεύσπλαχνος είσαι,με πίστη ταπεινα σε παρακαλούμε

Όταν μέλλης έρχεσθαι, κρίσιν δικαίαν ποιήσαι, Κριτά δικαιότατε, επί θρόνου δόξης σου καθεζόμενος ποταμός πύρινος, πρό τού σού Βήματος καταπλήττων έλκει άπαντας, παρισταμένων σοι, τών επουρανίων Δυνάμεων, ανθρώπων κρινομένων τε, φόβω καθ' ά έκαστος έπραξε, τότε ημών φείσαι, καί μοίρας καταξίωσον Χριστέ, τών σωζομένων ως εύσπλαγχνος, πίστει δυσωπούμέν σε.

βιβλία θα ανοιχτούν,πράξεις θα φανερωθούν,τών ανθρώπων μπροστά στο φοβερό βήμα,

θα ηχήσει,όλη η κοιλάδα,από το φοβερό τριγμο τών οδόντων,τού οδυρμου,όλους αυτούς που αμάρτησαν να βλέπω,

αιώνια να τιμωρηθούν,με τη δικαια κρίση σου,να αποπεμπονται,και χωρίς αποτέλεσμα,να κλαίνε για να τούς λυπηθεις,γι'αυτό σε  παρακαλούμε ταπεινά αγαθέ,λυπήσου εμας που σε υμνούμε,μονε Πολυελεε

 

Βίβλοι ανοιγήσονται, φανερωθήσονται πράξεις, ανθρώπων επίπροσθεν, τού αστέκτου Βήματος, διηχήσει δέ, η κοιλάς άπασα, φοβερώ βρύγματι, τού κλαυθμώνος, πάντας βλέπουσα τούς αμαρτήσαντας, ταίς αιωνιζούσαις κολάσεσι, τή κρίσει τή δικαία σου, παραπεμπομένους, καί άπρακτα, κλαίοντας Οικτίρμον, διό σε δυσωπούμεν αγαθέ, Φείσαι ημών τών υμνούντων σε, μόνε Πολυέλεε

σάλπιγγες θα ηχήσουν,και τάφοι θα  αδειασουν,και θα αναστηθούν οι άνθρωποι από το φύση που τρέμει όλη,αυτοί που καλά έπραξαν θα χαιρονται,προσδοκώντας να πάρουν τον μισθό τους,

αυτοί που αμάρτησαν τρέμουν φοβερα οδυρομενοι,στη κόλαση να στέλνονται,και από τούς εκλεκτούς να χωρίζονται,

δοξασμένε Κύριε,λυπησου μας αφού αγαθός είσαι,και αξιωσον μας με το μέρος, αυτών που σε έχουν αγαπησει

Ηχήσουσι σάλπιγγες, καί κενωθήσονται τάφοι, καί εξαναστήσεται, τών ανθρώπων τρέμουσα, φύσις άπασα, οι καλά πράξαντες εν χαρά χαίρουσι, προσδοκώντες μισθόν λήψεσθαι, οι αμαρτήσαντες, τρέμουσι δεινώς ολολύζοντες, εις κόλασιν πεμπόμενοι, καί τών εκλεκτών χωριζόμενοι, Κύριε τής δόξης, οικτείρησον ημάς ως αγαθός, καί τής μερίδος αξίωσον, τών ηγαπηκότων σε.

κλαίω και οδυρομαι,όταν καταλάβω,το πυρ το αιώνιο,το σκότος το  εξωτερο,και τον τάρταρο,το φοβερό σκουλήκι,και ακομα τον τριγμο τών οδόντων,

και την απαυστη οδύνη που πρόκειται να ερθει

σε αυτούς που πολύ αμάρτησαν,

και σένα τον Υπεραγαθον,πονηρη σκέψη σού προκάλεσε την οργη και πρώτος εγώ ο δύστυχος,αλλά ζητώ Κριτη το έλεος σου,να με σώσεις αφού φιλεύσπλαχνος εισαι.

Κλαίω καί οδύρομαι, όταν εις αίσθησιν έλθω, τό πύρ τό αιώνιον, σκότος τό εξώτερον, καί τόν τάρταρον, τόν δεινόν σκώληκα, τόν βρυγμόν αύθις τε, τών οδόντων, καί τήν άπαυστον, οδύνην μέλλουσαν, έσεσθαι τοίς άμετρα πταίσασι, καί σέ τόν Υπεράγαθον, γνώμη πονηρά παροργίσασιν ών εις τε καί πρώτος, υπάρχω ο ταλαίπωρος εγώ, αλλά Κριτά τώ ελέει σου, σώσόν με ως εύσπλαγχνος.

 Ήχος πλαγιος δ'

όταν στήνονται θρόνοι,και ανοίγονται βιβλία,και ο Θεός για την κριση καθεται,ω τι φοβος τότε,όταν άγγελοι παρίστανται φοβεροί και ποταμός πύρινος κυλά,τι μπορεί να κανουμαι τότε οι άνθρωποι που για πολλές αμαρτίες είμαστε υπεύθυνοι;

όταν τον ακούσουμε να καλεί,τους αγαπημένους τού πατέρα στη βασιλεία,

και τούς αμαρτωλούς να τούς αποπεμπει στη κόλαση,ποιος μπορεί να αντέξει τη φοβερή εκείνη αποφαση;

αλλά μονε φιλανθρωπε Σωτήρα,αιώνιε βασιλεα,

πριν το τέλος φθάσει,

επέτρεψε με τη μετάνοια να με ελεεησεις

Όταν τίθωνται θρόνοι, καί ανοίγωνται βίβλοι, καί Θεός εις κρίσιν καθέζηται, ώ ποίος φόβος τότε!. Αγγέλων παρισταμένων εν φόβω, καί ποταμού πυρός έλκοντος, τί ποιήσομεν τότε οί εν πολλαίς αμαρτίαις υπεύθυνοι άνθρωποι; Όταν δέ ακούσωμεν καλούντος αυτού, τούς ευλογημένους τού Πατρός εις βασιλείαν, αμαρτωλούς δέ αποπέμποντος εις κόλασιν, τίς υποστήσεται τήν φοβεράν εκείνην απόφασιν, Αλλά μόνε φιλάνθρωπε Σωτήρ, ο Βασιλεύς τών αιώνων, πρίν τό τέλος φθάση, διά τής μετανοίας επιστρέψας ελέησόν με.

.

.

.

(Κατά Κάποιον Τρόπον η Ιστορία)

Δαρείου και Παρυσατιδος

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ο Δαρείος ο Β' τελευτησας τον βίον του

διορισεν Μεγάλον Βασιλεαν τής Περσιας

τον Αρταξέρξη 

ο άλλος γιος Κυρος παραγκωνισθεις

λίαν επικρανθει και επιβουλευετο,

συνεπικουρούμενος τής μητρος αυτού Παρυσατιδος,

μυστικως την ανατροπην του,

στην Ιωνία αλλά και στην Ελλάδα 

συμμάχους φίλους είχεν

και απ'τις Σάρδεις αρχόμενος εκστρατευει

δήθεν κατά τών Πισιδων

και τών μυρίων Ελλήνων στρατηγοί

καταγράφονται να είναι:

Κλέαρχος ο Λακεδαιμόνιος

Μένων ο Θεσσαλός

Πρόξενος ο Βοιωτικός

Σωκράτης ο Αχαιος

οι Αρκαδιοι Ξένιας και Σοφαινετος 

και αλλοι

εγκαίρως όμως  ο Τισσαφέρνης ειδοποιησεν

τον Κύρον 

για τούς εναντίον του 

αλήθεις σκοπούς τού αδελφού του

έτσι,συμπερασματικά, φαίνεται πως τα πράγματα 

δια την εξουσίαν τών ανθρωπων

ουδόλως βαίνουν ακινδυνως

.

.

.

Fragmenta 

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ένα παρά θίν αλός

ίχνος

κύμα το'σβησε

παντοτινά

.

μιά σιωπή

λέξεων

με βαραίνει

τα πάντα διαλύθηκαν 

κενο

.

My Own Empire of Hyperealistic Paintings 

-χνκουβελης cncouvelis 

 ο κ.Κ είπε:

αυτό είναι το πραγματικό χαμόγελο τής Τζοκοντας

και η αιτία του είσαι εσυ

Mr. K said:

this is Gioconda's real smile

and you are the reason for it

M. K a dit :

C'est le vrai sourire de Gioconda

et tu en es la cause.

Herr K sagte:

Das ist Giocondas wahres Lächeln,

und du bist der Grund dafür.

Il signor K ha detto:

questo è il vero sorriso di Gioconda

e tu ne sei la ragione

El Sr. K dijo:

Esta es la verdadera sonrisa de Gioconda

y tú eres la razón de ello.

O Sr. K disse:

 este é o verdadeiro sorriso da Gioconda

 e você é a razão para isso

.

ο κ.Κ είπε:

όλα είναι ένα πινγκ-πονγκ ανταλλαγών,

αυτό αγαπητή μου μην το ξεχνάς ποτέ,

τίποτα να μην νομίζεις ότι είσαι περισσότερο απ' τον άλλον

 για να αδιαφορείς γι'αυτό το παιχνίδι,

στο βάθος του,στην ουσία του,εκεί εστιάζεται όλη η γοητεία του,

απόλαυσε το,

απάντησε να σου απαντήσει,

μηδενικός βαθμός εγωισμού,λοιπον

.

χνκουβέλης cncouvelis 

όλο το κοσμο γύρισα

τίποτα δεν μ'αρεσε

μόνο μια κορη εμορφη

κι έριξα τα βροχια μου

σαν πέρδικα να τηνε πιάσω

να τηνε κλείσω σε κλουβί

μοναχά για μένα να λαλεί

σαράντα βρύσες με νερό

σαράντα μαρμαροβρυσες 

σαράντα αρχόντισσες έπλεναν

σαράντα αρχοντοπούλες

κι εγώ δίνω μαντήλι κόκκινο

μεταξωτό 

να πλύνει μια ξανθιά

κι εκείνη μού αρνήθηκε

και δεν με καταδεχτηκε

καημό που'χει η καρδούλα μου

δέντρο ειχα στην αυλή

για παρηγοριά δική μου

φουντωτό ανθούς γιοματο

κι ηρθαν οι χρόνοι δισεκτοι

ανάποδοι οι μήνες 

κι εμαρανε και εξερανε επέσανε τα φυλλα

κι έμεινα έρημος

δίχως την αγαπη μου 

πού ειχαομορφιές

κόρη μ' με τα σγουρά μαλλιά

και με τα μαύρα ματια

εμένανε σκλάβο μ'εκανες

δω στον απάνω κόσμο

που'ναι οι ομορφιές 

κι οι χαρές ολες

χειλάκια,κόρη μ',

να σου φιλαγα

μεσουλα να σου αγκαλιαζα

.

.

.

like a NON-Conclusion 

of I [ MAN ]

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

so as Rays of Light

in Boogie-Boogie evolution

fantasie on themes from Ezra Pound

translating the Greek ΕΙΝΑΙ

boxing Hamlet

Where is the kid ?

in sea-board playing with woods-birds

Why it's important

Designing for Different Greek-Objects

What comes next time

Online Documentary Poem

Ode to a Voice,Yours

once,Orfeo και Ευρυδικη,fables

Ορφεας ed Euridice,Texts

The Text Theater Adventure of Orson Welles

over rain out Sea-ING

αοιδαις

Man Sonata No.5 in D major,Op 102-2

all computer-generated images are

composed of man-mind-pixels

Why αν και του δ'Ομηρου λογου αιωνιος

αιει αξυνετοι γινονται ανθρωποι Words

Ezra Pound the σωφρονειν αρετη μεγιστη,και

σοφιη αληθεα λεγειν και ποιειν

κατα φυσιν επαιοντας The Greek Word Heraclitus

This soundS

like a NON-Conclusion of I [MAN ]

1+0 = 0........The man

2-1 =1..........is in

a+1=2..........use

a=0..............as an

1+2=1..........Idea

2-1=1+0......for

...................money

..................culture

He is..............''My answer

a....................is not a

pencil.............right

in your............answer

hand..............But

Then..............a

write:.............laugh

.....................upon

.....................response

.....................Your

.....................own

.....................response

.

My...............my

word............word is

is.................against

a..................your

light............word

in a.............Don't

cave............fear it

...................An

...................word

...................is not

..................All

[on man noone [with words worlds [

Οναρ εστι Time [the light goes in sea

cloths [so why che between [don't tend and

hand does [search ΠΟΛΙΤΕΙΑ Demos cratos [My

words are for truth

ΕΙΝΑΙ

man hear

history is not HISTORY

WITH USURA

a man is ισοδυναμον 40 Pounds money αξια

per day working

Να ενα money Interest ,then world-war [πολεμος],

Ezra , CULTURE

CONTRA NATURAM

Αριστοτελη

and the word.........a void of nothing

now,

ο Οδυσσεας says '' ανεφαινετο πατρις [land] αρουρα

οι δ' επεεσσι προς αλληλους αγορευον

χρυσον [cold] τε και αργυρον oikad'agesthai

a payment:no truth no δικαιον /my eyes are for

the LIBERTY ALL .Hear it

το παιδι  διπλα του μετρουσε τα χαλικια αυτος  καθονταν 

σε μια κιτρινη καρεκλα  καπνιζοντας

σχεδον αποκοιμηθηκε 

' να παρε το απειρο '

τον ξυπνησε κι αδειασε στη χουφτα του 

ενα αριθμο απο χαλικια , τα μετρησε  

'10' ειπε , τα μετρησε παλι  ΄ 1 ΄ ειπε ,... 3, 31 , 300004 , 14 , 122, 5, 34215 , 1234567890987654321, 13579, 2468, 11,...

σηκωσε το κεφαλι 

το παιδι σηκωσε το χερι 

σ'αποχαιρετισμο

το ειδε ν' άπομακρυνεται μια κουκιδα

ενα τιποτα 

τοτε ηταν που θυμηθηκε τα λογια

'Ο ανθρωπος 

απο την τεχνη του  

να κρινεται '

και συλλογισθηκε ποσα παιδια 

μοιραζουν  το  απειρο  αυτη τη στιγμη

.

.

.

χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

παραξενα σωματα 

σε ολεθρια αγνοια

παντού

ηληθιες δοσοληψίες 

η ομορφιά

συλλαμβάνεται 

στην ακραία μορφή της

τι ερωτησεις

η ηθική εκδιωγμενη

από το λεξιλόγιο μας

ο κόσμος

λογική κατασκευή απατεώνων

εδω 

κρινοφορα τοπία

κωπηλατούν 

την πέτρινη αρχαϊκή κόρη

ανταλλάξαμε 

με νόθα νομισματα

το.κυπαρισσι μας

λύγιζε στον άνεμο

απούσα μνημη

όλη τη νύχτα

άκουγε

τα πουλιά να δραπετεύουν

από τα δεντρα

ήξερε πως ο Αρδιαίος

ο άθλιος τύραννος

σύρθηκε επι ασπαλαθων 

έρημος,σκεφτεται,

ανάμεσα

παγκοινων σωμάτων

δεν έχει πού την κεφαλήν 

κλιναι

οι άνθρωποι

σαπίζουν μέσα σε διαμερίσματα 

πολυκατοικιων

εγώ

τον Βλαδίμηρο Μαγιακοφσκι

δεν πρόδωσα

στα πορνεία τής βαρβαροτητας

συνωθουμενος,

σκοτάδι θα μας κλείσει,

προσοχή,

μηδαμινή ποσότητα

είναι ο άνθρωπος

κι άφησε τα πουλιά

στις λέξεις του

να φυγουν

έτσι κι αλλιώς

ο κόσμος μας

πλέον μίκρυνε

.

.

.

My Own Empire of Heteronyma Paintings 

-Mona Lisa Joconda Theban Sphinx -

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

η Mona Lisa Joconda υποδυθηκε

την Θηβαια Σφίγγα,

κάθισε στη θέση της,

περίμενε θα έρθει,

θα τον γνωρίσεις,τής είπανε,

από τα φουσκωμένα ποδια,

το οίδημα στους αστραγάλους,

νύχτωσε όταν ήρθε

έχω σκοτώσει τον πατέρα,

τής είπε,κοιμηθηκα με τη μάνα,

την κοίταξε,

από σένα κληρονόμησα 

το αινιγματικό χαμόγελο,

η παράσταση τελείωσε

.

.

.

Fragmenta 

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

κάτω στο γιαλό Λενιώ

κάτω στο ποταμό 

μην κατεβείς 

και μην λουστεις

και χτενιστεις

τι'ναι ο Γιάννος ο πλάνο Γιάννος

και σ'αρπάζει

κι η Λενιώ παράκουσε

κι ο Γιάννος ο πλάνο Γιάννος

την αρπαζει

.

επιμένω στον Γρηγόρη Λαμπράκη

όπως σ' εκείνον τον άλλον

τον Βλαδίμηρο Μαγιακοφσκι 

δεν ξεχνώ πως πηγαίνοντας

στο ΑΧΕΠΑΝΣ 

που βρίσκονταν ο Γρηγόρης Λαμπράκης

κλινικά νεκρός

ακούσαμε τον ταξιτζή

να λέει:

η Θεσσαλονίκη νεκρώθηκε,

οι νοικοκυρές δεν μαγειρευουν.

Το πένθος τής Θεσσαλονίκης 

ΕΛΛΑΣ

για τον αγωνιστή τής ειρήνης

τον Γρηγόρη Λαμπράκη

.

πράσινα βατράχια 

στεγνώνουν

στην απουσία μας

τι ήσυχη νύχτα

ακίνητη πανσεληνος

.

μεσα στη σιωπη 

το παθος

το απειρο

η αντανακλαση του

γαληνη

.

.

ο ζογράφος Θεόφιλος Χατζημιχαήλ 

Συναξάρια μιας Μεταφυσικής

τού ζογράφου Θεοφιλου Χατζημιχαήλ 

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis 

πλήρωσε τον κόσμο

με απλοϊκότητα

μάτια

προσηλωμένα 

σε κύκλους οραματων

και σε πρωινά κρύσταλλα 

η ψυχή του

στις ελιές

ερωδιοί λυχνιζουν

το εναρμονιο

με γαλάζιους ανέμους

οι ήρωες

λιτοδιαιτοι

προσφαγιζουν λόγια

περιστεριών

περιμένουν

τις μηλιές 

να απογαλακτισουν

τα εκλαμπρα βρέφη

τών κενταυρων 

άραγε

γνώριζε τα μαθηματα

Λογικής

τού Σταγειρίτη

αυτός 

ο ξιφηρης υπερμαχος

τών κρίνων;

με 

την πνοη τών τοπίων

και πεπλοφόρους ανέμους

στυλοβατει

ο ελάχιστος νηστευτής

η εικόνα:

έξοχος κουρος στο καφενείο 

με τον Αλέξανδρο και τον Γιώργη

κατα μια εικασία

συνομιλούν

Περί τής Μορφολογίας

τών Μυθων

χαμηλοφωνα

πλάνης αθλητής

ο Άγιος Χρωματοφορος

καρπός Ελλήνων

σε φωταγευς παράθυρο

προς

τα οράματα

βλέπεις το σπίτι

ρυθμικά αιωρούμενο

σε Ευκλείδειες διαστάσεις

αχειροποίητο

το μεσημέρι

ακούστηκε η μουσική

τών τζιτζικιών

κάτω απ'τις ελιές

κι αποκοιμήθηκε

ο ερημοτατος

τών ανθρώπων 

ποια ωραιότητα 

στη

λευκότητα

και πως κτίζεται

στο φως 

στον πενητα δώσαμε 

ελιές,

δώσαμε ψωμί και κρασί,

μας αντιγύρισε

ο ευφυέστατος 

Λόγους Αισθητικής 

και πήγαν

στον Αλέξανδρο 

τον παναθλιο χρωματιστή

εκδυθηκε την προσωπιδα του

και την τοιχογραφησε

σ'αυτον

την ίδια ώρα

βγήκαν στο φως

κίτρινοι θάμνοι

κι άνθρωποι με πολλές

αμαρτίες 

μετανοησαν

πλάνης Αθλητής

ο Άγιος 

Χρωματοφορος

Θεόφιλος Χατζημιχαήλ 

Λέσβιος τον τόπον

Έλλην 

.

.

.

οι Αρχαίοι Ατρειδες είναι 

-χ.ν.κουβέλης c.n.couvelis

τουρίστες φωτογράφιζαν

τα κυκλώπεια τειχη

και την πύλη τών λεόντων

ένας πόζαρε με την χρυσή

προσωπιδα 

τού Αγαμεμνωνα

μια πράσινη σαυρα συρθηκε στις πετρες

οι αρχαίοι Ατρείδες ειναι

στο Θυεστιο γεύμα

ταμπλώ βιβαν οι πολυχρυσαι Μυκήναι

είμαι η Queen Clytemnestra

είπε μια ξανθη αγγλίδα 

αργότερα νυχτωνοντας

στο αρχαίο θέατρο

ακούστηκε

είμαι η Ηλέκτρα

και ο φόνος πληρώνεται 

με φόνο

η πανσέληνος σέρνονταν

πάνω από τον αργιτικο

κάμπο

μέσα στο αργοσυρτο

τρεμούλιασμα τών γρύλων

.

.

.

Platon's Cleanness

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

(English, Greek, Francais, German, Italian, Spanish, Portuguese)

a praxis of a red apple

in the east fence of garden

sketching the stereos of Platon

in the bee's thoughting of

in rythming light noon

the ping pong of clean air

a color birds choreography

με μια πραξη το κοκκινο μηλο

στον ανατολικο φραχτη του κηπου

σκετσαρει τα στερεα του Πλατωνα

στους συλλογισμους τής μελισσας

σε ρυθμικο φωτεινο μεσημερι

μεσα στο πινγκ πονγκ τού καθαρου αερα

μια χορογραφια εγχρωμων πουλιων

La pratique d'une pomme rouge

Dans la clôture est du jardin

Esquissant les stéréos de Platon

Dans la pensée de l'abeille

Dans la lumière rythmée de midi

Le ping-pong de l'air pur

Une chorégraphie d'oiseaux colorés

Die Praxis eines roten Apfels

im Ostzaun des Gartens

Skizzierung der Stereoanlagen von Platon

Im Gedanken der Biene

Im rhythmischen Licht des Mittags

Das Pingpong der sauberen Luft

Eine Choreografie bunter Vögel

una prassi di una mela rossa

nella recinzione orientale del giardino

schizzando gli stereo di Platone

nel pensiero dell'ape di

nella luce ritmica di mezzogiorno

il ping pong dell'aria pulita

una coreografia di uccelli colorati

Una práctica de una manzana roja

en la cerca este del jardín

dibujando los estereotipos de Platón

en el pensamiento de la abeja

en la luz rítmica del mediodía

el ping pong del aire limpio

una coreografía de pájaros de colores

uma práxis de uma maçã vermelha

na vedação nascente do jardim

esboçando os aparelhos de som de Platão

no pensamento da abelha sobre

em meio-dia rítmico

o pingue-pongue do ar puro

uma coreografia de pássaros coloridos

.

.

.

υπολογες τών πραξεων οι λεξεις

-χ.ν.κουβέλης c.n.couvelis

υπολογες τών πραξεων οι λεξεις

στρωματα αντιλογιας 

η αιωνιότητα

προσθετοντας κενα 

με έξοχη ύφεση δίεση

κατάδυση

η Αλικη περασε στην αλλη πλευρα τού καθρεφτη

βεβαιη πως εκει μεσα θα'βρει τον ασπρο λαγο που

εχασε στο δασος την προηγουμενη μερα το μεσημερι

στις 12:53' ακριβως 

και σε 

παρα θιν αλος παραθαλασια εξαπλωση  χταποδιων ακρωτηρια

και οστρακων μυχοι κρυφοι ηχηεσων παφλασμων 

τα χερια σου ανθη τού γιαλου αφροεντα

ένα λ χρυσό έχει ο ηλιος

επιζωγραφισμενο δια χειρος Ρωμανου τού Μελωδου

και στο πήλινο  τοπιο 

με φωνες εγχρωμου αερα

ανταλλάσσουμε

υπερσυντελικους μνημης

η Ελλάδα σπαταλημενη

γυμνή

ερήμωση βαθειά ως μέσα στη Μακεδονία

ματαιότητα στη κάτω Ελλάδα

το τσακισμένο χέρι

η φυλακή με τα ποντίκια

ένοικοι σε δωμάτια

κλεισμένοι

με πλήθη σκιών

αύριο σε απαραβίαστο κώδικα

η σιωπή

η παρουσία ενός ανθρώπου 

βουλιαζει

εδώ βρέχει

μια ασήμαντη ανορθογραφια

μάς απομάκρυνε

εγώ συνεχίζω τον καυγά

με τον αιώνα

τών κακουργημάτων

.

.

.

πολλη αιωνιότητα

το μελλον

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

τοτε ακουστηκε

Εάλω η πόλις 

σιωπη

η νυχτα μεγαλωσε

η Ελενη στον καθρεφτη

και το τεραστιο κενο

έπειτα συνέβη

ο μεγάλος χαμός τών ψυχών

στα έλη στα λατομεία 

τής Σικελιας

Ελπηνορα

τι γυρευουμε εδω σ'αυτα τ'ακρογυαλια;

κανενας δεν ακουσε,ποιο το κερδος;'

κανενας δεν ακουσε,

στη μνήμη μας

βουλιαζει η Ιστορία 

από τούς δολοφόνους μας

και να σκεφτείς

πως υπήρξαν άνθρωποι 

που θέλαν 

τα σπίτια τους να ήταν

σπίτια όλων

και δεν τα κατάφεραν

ποιο το κερδος τής ψυχης

σ'αυτους τους τοπους;

τοσα γεγονοτα

αδειασαν τον χρονο

τοσα ερωτηματα

το κερδος μιας κουφιας ματαιοδοξιας

εδώ που

φωνη πουλιου σε κλαδι δεντρου

και η ρυθμικη ανασα τού σπορου

το φωτεινο κυματισμα τού πρασινου

και το υφασμα τών χωραφιων

η αιωρηση τού αερα

επίμονα ανέπαφοι

επιστρέφουμε από την αιωνιότητα

τρολει με βιτρινες ανθρωπων ανεβαινουν την Πατησιων

σιωπη,γιατι δεν μιλας;

πιο κατω στα Χαυτεια η ιδια κατασταση

οι εφημεριδες πυροβολουν τα γεγονοτα

επειτα τα κρεμουν νεκρα αψυχα δερματα στα περιπτερα

να μαθω

στις 4 τι εγινε στις 5 τι εγινε στις 6;

ολα

τα τρολει ανεβαινουν και κατεβαινουν με σκιες ανθρωπων

τα λεωφορεια με σκιες ανθρωπων

οι δρομοι με σκιες ανθρωπων

τα σπιτια

τοσο φως και να υπαρχουν σκιες;

θυμαται πως ο Αιαντας στη τρελα του μεσα αρπαξε μαχαιρι

κι εκεινη η δυστυχη Τεκμησσα τού φωναξε,

τι πας να κανεις Αιαντα;

κι εκεινος τής απαντησε,

παψε,η σιωπη ειναι στολιδι τής γυναικας,

και στα σκοταδια ορμησε και χαθηκε στη νυχτα

αργότερα ηρθε ο εξαγγελος στη σκηνη κι ανακοινωσε

εσεις τής γης οι πιο τιμημενοι

τι πραξεις θ'ακουστε;

τι εργα θα δειτε;

τι λυπη θα νιωστε;

στους δρομους το πληθος

Πατησιων Ομονοια Αθηνας Σταδιου Πανεπιστημιου

στα χερια κρατουν τα κεφαλια τους τα περιφερουν

πετρινα αγαλματα τα πωλουν σε εμπορους

τυμβορυχους εκλιπαρουν

'ειναι ευκαιρια ,σε καλη τιμη'

συμφερει η' δεν συμφερει

Συνταγμα Βουλης Μητροπολεως Ερμου

εξαντλημενο φθινοπωρο αδυνατος χειμωνας

λεξεις κενες το παρελθον

'ειμασταν','τα γεγονοτα'

η εκλειψη τής Ιστοριας 

Αιολου Αθηνας Βαρβακειος Αγορα Πλατεια Δημαρχειου

οτι εμεινε απ' το σωμα σου τι τιμη εχει;

ρωταω

μια μοτοσυκλετα μ'εκκοφαντικο θορυβο δεν μ'αφηνει

ν'ακουσω την απαντηση

η' δεν απαντησες;

δεν μιλησες;

Πειραιως Ζηνωνος Αγιου Κωνσταντινου Τριτης Σεπτεμβριου

πληθοι ανθρωπων εμπορευονται

'εμπορευομαι εμπορευεσαι εμπορευεται'

κλοιος απουσιας

γιατι δεν υπαρχουν;

δειχνοντας ειπε

'αυτο'

'εκεινο'

'ολα'

στη Νεκυια τής Ιστοριας μας ηρθαν

απροσκλητοι δεν ηταν

κρατουσαν στα χερια τα συνεργα τους

'να μ'αυτα ζησαμε'

αλετρια τσαπια δικριανια

'και μ'αυτα μας σκοτωσαν' εδειξαν φωτογραφιες 

απο φριχτους πολεμους

κι ενας αναμεσα τους κουρντισε ενα γραμμοφωνο

κι ακουσαμε φωνες σαν απο κολαση

τις κραυγες τα ουρλιαχτα τους

'οι δολοφονοι τοσα χρονια στην Ελλαδα'

διψασαμε παγωσαμε πεινασαμε για ποιο ωφελος;

ενας ενας καθισαν ολογυρα στο τραπεζι

με βλεμμα αγριεμενο απ'την αγρυπνια

'εμεις που ειμασταν δεν ειμαστε

μας λειπουν μελη απο τα σωματα μας

χερια ποδια κεφαλι δαχτυλα'

και τοτε καθαρα τους ειδαμε ως το ξημερωμα

που χαθηκαν

Μετρω πλεον Υπογεια Πολιτισμου

Κανενας Πλατωνας Κανενας Αριστοτελης

Κενο Ιστοριας

Αμετροεπεια

Μηδαμινοτητα

Μοναξια

Αραγε τι ειναι το υπαρχω;

η πατρίδα μου 

φωτεινή φλούδα ηλιου

παρά θίν αλος

ισοσκελες λευκων

γλαρων

ενδυματα κοχυλιων το φως

πετρες νερων και ψαρια διανυσματα Ηρακλειτου

ακροβατωντας στη πλατη αναδυομενου δελφινιου

φευγουσα ισορροπία

φωτεινο γαλαζιο 

η θαλασσα μου

χρωμογραφια χρονου παραλια

ακροδαχτυλα κοχυλια

εναλιος ομφαλοφορος αχινος

περισπωμενες ψαριων

ενα βημα πριν το Αορατο

ενδοξο στηθος λευκοτατου αλατιου

σαλευει ως οχταπους

ακροπρωρος μνημη  παφλαζουσα

πολλη αιωνιοτητα το μελλον

.

.

.

χ.ν.κουβέλης c.n.couvelis 

μεταφράζοντας 

Ἐρχόμενος ὁ Κύριος, πρὸς τὸ ἑκούσιον Πάθος

Ύμνους

τής Μεγάλης Δευτερας

Ήχος πλ.δ΄

Δικαιοσύνην μάθετε, οι ενοικούντες επί της γης.

(εσείς που στη γη κατοικείτε μαθετε να'στε δίκαιοι)

Ιδού ο Νυμφίος έρχεται εν τω μέσω της νυκτός· και μακάριος ο δούλος, ον ευρήσει γρηγορούντα· ανάξιος δε πάλιν, ον ευρήσει ραθυμούντα. Βλέπε ουν ψυχή μου, μη τω ύπνω κατενεχθής, ίνα μη τω θανάτω παραδοθής, και της Βασιλείας έξω κλεισθής

(Ιδού ο Νυμφίος έρχεται 

τα μεσάνυχτα,και μακάριος ο δούλος που τον βρίσκει ξάγρυπνο να περιμένει,

ανάξιος πάλι αυτός που τον βρίσκει κοιμισμενο,

Πρόσεχε λοιπόν ψυχή μου,μην από τον ύπνο κυριευθεις για να μη παραδοθεις στο θανατο,

και από τη Βασιλεία έξω κλεισθεις)

Τὰ πάθη τὰ σεπτὰ ἡ παροῦσα ἡμέρα, ὡς φῶτα σωστικά, ἀνατέλλει τῷ κόσμῳ, of Χριστὸς γὰρ ἐπείγεται τοῦ παθεῖν ἀγαθότητι, ὁ τὰ σύμπαντα ἐν τῇ δρακὶ περιέχων καταδέχεται ἀναρτηθῆναι ἐν ξύλῳ τοῦ σῶσαι τὸν ἄνθρωπον)

(τα σεβασμια πάθη η σημερινή μέρα,ως φωτα σωτηρία,προβάλει στο κόσμο,γιατί ο Χριστός είναι πρόθυμος να πάθει

από καλοσύνη,αυτός που τα σύμπαντα μέσα στο χέρι κρατά καταδεχεται 

πανω στο ξύλο να κρεμασθεί για να σωσει τον άνθρωπο)

Τὸν νυμφῶνά σου βλέπω, Σωτήρ μου, κεκοσμημένον καὶ ἔνδυμα οὐκ ἔχω, ἵνα εἰσέλθω ἐν αὐτῷ, λάμπρυνόν μου τὴν στολὴν τῆς ψυχῆς, φωτοδότα, καὶ σῶσόν με

τον νυφικό σου θάλαμο βλέπω,Σωτήρα μου,να'ναι στολισμένος και ρούχο δεν έχω,για να μπω μέσα

σ'αυτον,λαμπρυνε μου τη στολή τής ψυχής,εσύ που το φως δίνεις και σώσε με)

Ἐρχόμενος ὁ Κύριος, πρὸς τὸ ἑκούσιον Πάθος, τοῖς Ἀποστόλοις ἔλεγεν ἐν τῇ ὁδῷ· Ἰδοὺ ἀναβαίνομεν εἰς Ἱεροσόλυμα, καὶ παραδοθήσεται ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου, καθώς γέγραπται περὶ αὐτοῦ. Δεῦτε οὖν καὶ ἡμεῖς, κεκαθαρμέναις διανοίαις, συμπορευθῶμεν αὐτῷ, καὶ συσταυρωθῶμεν, καὶ νεκρωθῶμεν δι' αὐτόν, ταῖς τοῦ βίου ἡδοναῖς, ἵνα καὶ συζήσωμεν αὐτῷ, καὶ ἀκούσωμεν βοῶντος αὐτοῦ· οὐκέτι εἰς τὴν ἐπίγειον Ἱερουσαλήμ, διὰ τὸ παθεῖν· ἀλλὰ ἀναβαίνω πρὸς τὸν Πατέρα μου, καὶ Πατέρα ὑμῶν, καὶ Θεόν μου, καὶ Θεὸν ὑμῶν· καὶ συνανυψῶ ὑμᾶς εἰς τὴν ἄνω Ἱερουσαλήμ, ἐν τῇ Βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν

(πηγαίνοντας ο Κύριος προς το εκούσιο Πάθος,στους Αποστόλους έλεγε στο δρόμο,

ιδού ανεβαινουμε στα Ιεροσόλυμα και ο Υιός τού Ανθρωπου θα παραδοθεί,όπως έχει γραφτεί γι'αυτό,

ελάτε λοιπόν κι εμείς,με καθαρισμενες τιςυ διάνοιες,

να βαδισουμε μαζι μ'αυτον,

και να σταυρωθουμε μαζί μ'αυτον και γι'αυτον από τις ηδονές τής ζωής να νεκρωθουμε,για να ζήσουμε μαζί μ'αυτον,και να τον ακούσουμε να λέει,

δεν ανεβαίνω πλέον στην επίγειο Ιερουσαλήμ για να πάθω,αλλά προς τον Πατέρα μου,και τον Πατέρα σας,και Θεό μου,

και Θεό σας,και θα υψώσω μαζί και σας στην άνω Ιερουσαλήμ,στη Βασιλεία τών ουρανών)

.

.

.

χ.ν.κουβέλης c.n.couvelis 

μεταφράζοντας

Ομήρου Ιλιάδα ραψωδία Ω',στίχοι 747-759

στην ερημιά ετούτης

τής μέρας

τον θρήνο άρχισε η Εκαβη

Έκτορα τής καρδιάς μου

παιδί

απ' όλα τα παιδιά μου

και στους θεούς όταν ζουσες αγαπητος ησουνα

και στου θανάτου σου 

την ώρα προσεξαν

τ'αλλα μου παιδιά που Αχιλλεας τα'πιανε

πέρα απ'τη θάλασσα τα περνούσε

και στη Σάμο στην Ίμβρο 

στη Λήμνο 

τα πουλουσε 

σένα με το χάλκινο κοντάρι

σκοτωνοντας

γύρω σε εσερνε 

στου φίλου του τού Πατροκλου 

που φονευσες το ταφο,

όμως να τον αναστήσει

δεν μπόρεσε,

τώρα μπροστά μου

ξαπλωμένος βρίσκεσαι 

απειραχτος λες

σαν κάποιος που ο Απόλλωνας 

με τ'αργυρα του βέλη 

ηρθε εδώ στο σπιτι

και τον χτυπησε

τῇσιν δ’ αὖθ’ Ἑκάβη ἁδινοῦ ἐξῆρχε γόοιο·

«Ἕκτορ, ἐμῷ θυμῷ πάντων πολὺ φίλτατε παίδων,

ἦ μέν μοι ζωός περ ἐὼν φίλος ἦσθα θεοῖσιν·

οἱ δ’ ἄρα σεῦ κήδοντο καὶ ἐν θανάτοιό περ αἴσῃ.750

ἄλλους μὲν γὰρ παῖδας ἐμοὺς πόδας ὠκὺς Ἀχιλλεὺς

πέρνασχ’, ὅν τιν’ ἕλεσκε, πέρην ἁλὸς ἀτρυγέτοιο,

ἐς Σάμον ἔς τ’ Ἴμβρον καὶ Λῆμνον ἀμιχθαλόεσσαν·

σεῦ δ’ ἐπεὶ ἐξέλετο ψυχὴν ταναήκεϊ χαλκῷ,

πολλὰ ῥυστάζεσκεν ἑοῦ περὶ σῆμ’ ἑτάροιο,755

Πατρόκλου, τὸν ἔπεφνες· ἀνέστησεν δέ μιν οὐδ’ ὧς.

νῦν δέ μοι ἑρσήεις καὶ πρόσφατος ἐν μεγάροισι

κεῖσαι, τῷ ἴκελος ὅν τ’ ἀργυρότοξος Ἀπόλλων

οἷς ἀγανοῖσι βέλεσσιν ἐποιχόμενος κατέπεφνεν.759

.

.

.

χ.ν.κουβέλης c.n.couvelis 

εδω στ'αρχαιο ακρογυαλι

κοιμομαστε κι η θαλασσα μάς ξυπναει

ρυθμικα με δωριο τροπο

ενα πηλινο προσωπο στο θεατρο

αφηγειται γεγονοτα τής Ιστοριας μας

μεσα στον χρωματιστο βομβο τών μελισσων

τιποτα ματαιο στη πατριδα μας

κοιταξτε το πηλινο σωμα μου

η απωλεια ενος ιχνους στη μνημη

.

.

.