GREEK POETRY -Αριστοφάνης,Πλούτος,στιχ 959-1096 Η γριά αμοροζα του νεαρού εραστη -μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

 .

.

GREEK POETRY

-Αριστοφάνης,Πλούτος,στιχ 959-1096

Η γριά αμοροζα του νεαρού εραστη

-μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

.

.

Αριστοφάνης,Πλούτος,στιχ 959-1096

Η γριά αμοροζα του νεαρού εραστη

-μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Γριά

λοιπόν αγαπητά γεροντια στο σπίτι

φτάσαμε οντως του νέου τούτου θεού 960

η' το δρόμο έχουμε εντελώς χάσει;

Χορός

μάθε πώς στη πόρτα αυτή έφτασες

κοριτσάκι,γιατί σαν τέτοιο στην ώρα σου ρωτας

Γρια

κάποιον τώρα από κει μέσα να φωναξω

Χρεμύλος

άστο,γιατί εγώ από κει μέσα ήρθα 965

όμως πρέπει μάλιστα να πεις γιατ'ηρθες

Γρια

έχω πάθει βάσανα κι άδικα αγαπητέ

γιατί αφ' ότου ο θεός αυτός άρχισε να βλέπει

αβιωτο εχει κάνει σε μένα το βιο

Χρεμύλος

τι'ναι;μήπως κι εσύ συκοφαντρια 970

μεσ'στις γυναίκες είσαι;

Γριά 

μα το Δία οχι

Χρεμύλος

μήπως λοιπόν σε δικες έλαχες;

Γριά

κοροϊδεύεις;μεγάλη με κατατρώει καψα τη δυστυχη

Χρεμύλος

πές λοιπόν τι κάψα σε καίει;

Γρια

άκου τώρα,είχα κάποιον νεαρό αγαπητικό, 975

φτωχό ,αλλά ομορφόπαιδο και καλό

κι έντιμο,γιατί αν του ζητούσα,

όλα μου τα'κανε τακτικά και καλά

κι εγώ εκείνον στα πάντα υπηρετουσα

Χρεμύλος

τι ήταν που κάθε φορά πιο πολύ σου ζηταγε; 980

Γριά

όχι πολλά,γιατί παρά πολύ μ'εντρεπονταν,

είκοσι δραχμές ασημένιες κάποτε ζήτησε

για κουστούμι,οκτώ κάποτε για παπούτσια

και για τις αδελφές ν'αγορασει φουστάνι

ζήτησε,κάποτε για τη μάνα πανωφόρι 985

κάποτε ζήτησε σιτάρι τέσσερα σακια

Χρεμύλος

πράγματι όχι πολλά μα τον Απολλωνα αυτά

που'πες,αλλ'ομως φανερό πως σ'εντρεπονταν

Γριά

κι αυτά  βεβαια  δεν μου τα ζητούσε έλεγε

για πληρωμή,αλλά από έρωτα 990

για να με θυμάται  κουστούμι φορώντας από μενα

Χρεμύλος

όπως λες ο άνθρωπος τρελα ερωτευμένος

Γρια

αλλά δεν έχει τώρα ο σιχαμερός πια το νου

τον ιδιο αλλά άλλαξε πάρα πολύ

γιατί οταν σ'αυτον αυτό εδώ το γλύκισμα 995

και τ'αλλα στο πιάτο μισκοτακια του'στειλα

γράφοντας οτι το βράδυ θα παω

Χρεμύλος

πως αντέδρασε,πες μου

Γριά

χωρίς να τ'αγγιξει μου τα επεστρεψε μαζι 

με τη χυλοπιτα αυτή δω και να μην πάω πια 1000

ποτέ προς τα κει κι επιπλέον διώχνοντας τον άνθρωπο 

είπε ότι,'καποτε παλιά ήταν ακμαία τα Μιλήσια οργανα'

Χρεμύλος

φανερό απ'τό φέρσιμο ότι δεν ήταν κάποιος απατεωνας

αφού πλούτισε δεν τον ευχαριστούσε η φακή

πριν λόγω της φτώχιας όλα τα'τρωγε 1005

Γρια

κι όμως κάθε μέρα πριν μα το θεό

στην πόρτα μου έρχονταν παντα

Χρεμύλος

για την κηδεία;

Γρια

όχι μα τον Δία,αλλά την φωνή μου

ποθούσε  ν'ακουσει

Χρεμύλος

για να πάρει λοιπον δωρακι

Γρια

και μα το Δία αν λυπημένη μ'ενιωθε 1010

παπακι και περιστερακι χαϊδευτικά μ'ελεγε

Χρεμύλος

έπειτα βεβαια σου ζητούσε παπουτσια

Γραῦς

στα μεγάλα μυστήρια που πάνω σ'αμαξα

πήγαινα επειδή με κοίταξε κάποιος πονηρά

δερνομουνα γι'αυτο όλη τη μέρα 1015

τόσο πολύ ζηλιάρης ο νεαρός ηταν

Χρεμύλος

γιατί,ως φαίνεται,γουσταρε μοναχος να τρωει

Γρια

και τα χέρια πανέμορφα τα'βρισκε

Χρεμύλος

οπότε βέβαια του προσφερες είκοσι δραχμες

Γρια

κι έλεγε ότι γλυκομυριζει η επιδερμίδα μου 

Χρεμύλος

αν με κρασί της Θάσου τον κουμανταριζες,βέβαια,μα τον Δια

Γρια

το βλέμμα πως ήταν τρυφερό κι ομορφο

Χρεμύλος

δεν ήταν λοιπόν ανόητος ο άνθρωπος,αλλά γνώριζε

εκφυλης γριάς τη περιουσία να καταβροχθιζει

Γρια

αυτά λοιπόν ο θεός φίλε δεν τα κάνει σωστά 1025

λέγοντας πως βοηθάει πάντα τους αδικημενους

Χρεμύλος

τι δηλαδή να κάνει;λεγε και θα το'χει καμωμενο

Γρια

δίκιο είναι μα τον Δία ν'αναγκασει αυτόν 

που καλοπέρασε από μένα πάλι να με ξεπληρώσει,

αν όχι δεν είναι δίκιο κάτι καλό να'χει 1030

Χρεμύλος

λοιπόν δεν σ'ανταπεδιδε κάθε μέρα τη νύχτα;

Γρια

ναι αλλά έλεγε δεν θα μ'εγκαταλειψει ποτέ όσο ζω

Χρεμύλος

πολύ σωστά.γιατι τώρα καθόλου δεν σε νομίζει ζωντανη

Γρια

κι απ'τον πόνο έχω λιώσει αγαπητε

Χρεμύλος

όχι,αλλά σαπησες,όπως

φαίνεται 1035

Γρια

από δακτυλίδι περναω

Χρεμύλος

αν τύχει το δακτυλίδι να'ναι

κοσκινου

Γρια

και να ο νεαρός εδώ

έρχεται,

που πριν τον κατηγορουσα

νομιζω

σε γλέντι πηγαίνει 1040

Χρεμύλος

φαινεται.

με στεφάνι και δάδα κρατώντας

πορευεται

Νεαρος

σε χαιρετω

Γρια

τι είπες;

Νεαρος

παλιά φιλεναδα

ασπρισες πολύ γρήγορα,

μα τον ουρανο

Γρια

τη δυστυχη πως με βριζει

Χρεμύλος

φαίνεται πως πολύ καιρό

έχει να σε δει 1045

Γρια

τι καιρό η δυστυχη,αυτός

μαζί μου ήταν χθες

Χρεμύλος

τ'αντιθετο λοιπον εχει πάθει

απ'τους πολλούς 

γιατί μεθωντας,όπως φαίνεται,

καθαρότερα βλεπει

Γρια

όχι,γιατ'είναι άξεστος παντοτε

στους τροπους

Νεαρος

ω Ποντιε Ποσειδώνα και θεοί

των γηρατειων 1050

στο πρόσωπο πόσες ρυτιδες

εχεις

Γρια

α α

τη δάδα μην πλησιαζεις

Χρεμύλος

καλά λέει

γιατί αν μια μόνο σπίθα

την αγγίξει

όπως ξερο κλαρι ελιάς

θα καει

Νεαρος

θέλεις για λίγο  να παίξεις μαζί μου; 1055

Γρια

που αλήτη;

Νεαρος

εδώ,πάρε καρυδια

Γρια

τι παιχνίδι;

Νεαρος

πόσα δόντια εχει

Χρεμύλος

το ξέρω

γιατί τρία ίσως έχει  η' τεσσερα

.

Νεαρος

πλήρωσε,γιατί ένα τραπεζίτη μόνο εχει

Γρια

άθλιε μου φαίνεται δεν είσαι στα καλά σου ,1060

να μ',εμπαιζεις σε τόσους αντρες

Νεαρος

ευκαιρια είναι,αν κάποιος σε ξεπλυνει

Χρεμύλος

όχι βέβαια,επειδή τώρα κρύβει,

αν όμως ξεπλύνει τούτο το φκιασιδι,

θα δεις ολοφάνερα τα ρακη του προσωπου 1065

Νεαρος

φαίνεται να επιχειρεί τα βυζιά

να σου χαϊδεψει νομίζοντας πως δεν το'πιασα

Γρια

μα την Αφροδίτη όχι τα δικά μου σιχαμερε

Χρεμύλος

μα την Εκάτη όχι βέβαια,θα'χα τρελαθεί 1070

αλλά νεαρε δεν γίνεται να'αδιαφορησω 

την κοριτσακι αυτο να μισείς

Νεαρος

αλλ'εγω την υπεραγαπω

Χρεμύλος

κι όμως σε κατηγορει

Νεαρος

τι κατηγορεί;

Χρεμύλος

την έβρισες λέει κι είπες ότι

'καποτε παλιά ήταν ακμαία τα Μιλήσια οργανα' 1075

Νεαρος

εγώ γι'αυτη μαζί σου δεν θα μαλωσω

Χρεμύλος

αυτό γιατί;

Νεαρος

σέβομαι την ηλικία σου,επειδή

ποτέ σ'αλλον δεν θα επέτρεπα να το κάνει

τώρα ευχαριστημένος φεύγα παίρνοντας το κοριτσακι

Χρεμύλος

ξέρω ξέρω τι εννοείς,δεν αξιώνεις 1080

ίσως να'σαι μ'αυτη

Γρια

και ποιος είναι αυτός που θα το επιτρέψει;

Νεαρος

δεν θα συζητήσω με μια ξεπετα

μυρια και τρεις χιλιάδες χρονια

Χρεμύλος

όμως επειδή και το κρασί αξιωνες

να πινεις,να πιεις μαζί πρέπει και το κατακάθι 1085

Νεαρος

αλλά ολότελα είναι το κατακαθι παλιό και μουχλα

Χρεμύλος

τότε το πάνινο σουρωτηρι ολ'αυτα θα τα καθαρισει

Νεαρος

αλλ'ας μπωμέσα,γιατί στο θεό θέλω

πηγαίνοντας αυτά τα στεφάνια που'χω ν'αναθεσω

Γρια

κι εγώ αυτό και θέλω κάτι να σου πω 1090

Νεαρος

τοτ'εγω δεν μπαίνω μεσα

Χρεμύλος

έλα θάρρος,μη φοβάσαι,

δεν θα σε βιασει

Νεαρος

πράγματι πολύ σωστά λες

γιατί αρκετό καιρό πριν σ'αυτη υπεκυπτα

Γρια

βάδιζε,εγώ κατόπιν από σένα μπαινω

Χρεμύλος

πόσο ασφυκτικα Δια βασιλιά η γριουλα 1095

όπως πεταλίδα στον νεαρό κολλησε

.

.

.

Αριστοφάνης,Πλούτος,στιχ 959-1096

Γραῦς

ἆρ’ ὦ φίλοι γέροντες ἐπὶ τὴν οἰκίαν

ἀφίγμεθ’ ὄντως τοῦ νέου τούτου θεοῦ,960

ἢ τῆς ὁδοῦ τὸ παράπαν ἡμαρτήκαμεν;

Χορός

ἀλλ’ ἴσθ’ ἐπ’ αὐτὰς τὰς θύρας ἀφιγμένη

ὦ μειρακίσκη: πυνθάνει γὰρ ὡρικῶς.

Γραῦς

φέρε νυν ἐγὼ τῶν ἔνδοθεν καλέσω τινά.

Χρεμύλος

μὴ δῆτ’: ἐγὼ γὰρ αὐτὸς ἐξελήλυθα.965

ἀλλ’ ὅ τι μάλιστ’ ἐλήλυθας λέγειν σ’ ἐχρῆν.

Γραῦς

πέπονθα δεινὰ καὶ παράνομ’ ὦ φίλτατε:

ἀφ’ οὗ γὰρ ὁ θεὸς οὗτος ἤρξατο βλέπειν,

ἀβίωτον εἶναί μοι πεποίηκε τὸν βίον.

Χρεμύλος

τί δ’ ἔστιν; ἦ που καὶ σὺ συκοφάντρια970

εν ταῖς γυναιξὶν ἦσθα;

Γραῦς

μὰ Δί’ ἐγὼ μὲν οὔ.

Χρεμύλος

ἀλλ’ οὐ λαχοῦσ’ ἔπινες ἐν τῷ γράμματι;

Γραῦς

σκώπτεις: ἐγὼ δὲ κατακέκνισμαι δειλάκρα.

Χρεμύλος

οὔκουν ἐρεῖς ἀνύσασα τὸν κνισμὸν τίνα;

Γραῦς

ἄκουέ νυν. ἦν μοί τι μειράκιον φίλον,975

πενιχρὸν μέν, ἄλλως δ’ εὐπρόσωπον καὶ καλὸν

καὶ χρηστόν: εἰ γάρ του δεηθείην ἐγώ,

ἅπαντ’ ἐποίει κοσμίως μοι καὶ καλῶς:

ἐγὼ δ’ ἐκείνῳ πάντα ταῦθ’ ὑπηρέτουν.

Χρεμύλος

τί δ’ ἦν ὅ τι σου μάλιστ’ ἐδεῖθ’ ἑκάστοτε;980

Γραῦς

οὐ πολλά: καὶ γὰρ ἐκνομίως μ’ ᾐσχύνετο.

ἀλλ’ ἀργυρίου δραχμὰς ἂν ᾔτησ’ εἴκοσιν

εἰς ἱμάτιον, ὀκτὼ δ’ ἂν εἰς ὑποδήματα:

καὶ ταῖς ἀδελφαῖς ἀγοράσαι χιτώνιον

ἐκέλευσεν ἂν τῇ μητρί θ’ ἱματίδιον:985

πυρῶν τ’ ἂν ἐδεήθη μεδίμνων τεττάρων.

Χρεμύλος

οὐ πολλὰ τοίνυν μὰ τὸν Ἀπόλλω ταῦτά γε

εἴρηκας, ἀλλὰ δῆλον ὅτι σ’ ᾐχύνετο.

Γραῦς

καὶ ταῦτα τοίνυν οὐχ ἕνεκα μισητίας

αἰτεῖν μ’ ἔφασκεν, ἀλλὰ φιλίας οὕνεκα,990

ἵνα τοὐμὸν ἱμάτιον φορῶν μεμνῇτό μου.

Χρεμύλος

λέγεις ἐρῶντ’ ἄνθρωπον ἐκνομιώτατα.

Γραῦς

ἀλλ’ οὐχὶ νῦν ὁ βδελυρὸς ἔτι τὸν νοῦν ἔχει

τὸν αὐτόν, ἀλλὰ πολὺ μεθέστηκεν πάνυ.

ἐμοῦ γὰρ αὐτῷ τὸν πλακοῦντα τουτονὶ995

καὶ τἄλλα τἀπὶ τοῦ πίνακος τραγήματα

ἐπόντα πεμψάσης ὑπειπούσης θ’ ὅτι

εἰς ἑσπέραν ἥξοιμι—

Χρεμύλος

τί σ’ ἔδρασ’; εἰπέ μοι.

Γραῦς

ἄμητα προσαπέπεμψεν ἡμῖν τουτονί,

ἐφ’ ᾧ τ’ ἐκεῖσε μηδέποτέ μ’ ἐλθεῖν ἔτι,1000

καὶ πρὸς ἐπὶ τούτοις εἶπεν ἀποπέμπων ὅτι

‘πάλαι ποτ’ ἦσαν ἄλκιμοι Μιλήσιοι.’

Χρεμύλος

δῆλον ὅτι τοὺς τρόπους τις οὐ μοχθηρὸς ἦν,

ἔπειτα πλουτῶν οὐκέθ’ ἥδεται φακῇ:

πρὸ τοῦ δ’ ὑπὸ τῆς πενίας ἅπανθ’ ὑπήσθιεν.1005

Γραῦς

καὶ μὴν πρὸ τοῦ γ’ ὁσημέραι νὴ τὼ θεὼ

ἐπὶ τὴν θύραν ἐβάδιζεν ἀεὶ τὴν ἐμήν.

Χρεμύλος

ἐπ’ ἐκφοράν;

Γραῦς

μὰ Δί’ ἀλλὰ τῆς φωνῆς μόνον

ἐρῶν ἀκοῦσαι.

Χρεμύλος

τοῦ λαβεῖν μὲν οὖν χάριν.

Γραῦς

καὶ νὴ Δί’ εἰ λυπουμένην γ’ αἴσθοιτό με,1010

νηττάριον ἂν καὶ φάττιον ὑπεκορίζετο.

Χρεμύλος

ἔπειτ’ ἴσως ᾔτει σ’ ἂν εἰς ὑποδήματα.

Γραῦς

μυστηρίοις δὲ τοῖς μεγάλοις ὀχουμένην

ἐπὶ τῆς ἁμάξης ὅτι προσέβλεψέν μέ τις,

ἐτυπτόμην διὰ τοῦθ’ ὅλην τὴν ἡμέραν.1015

οὕτω σφόδρα ζηλότυπος ὁ νεανίσκος ἦν.

Χρεμύλος

μόνος γὰρ ἥδεθ’, ὡς ἔοικεν, ἐσθίων.

Γραῦς

καὶ τάς γε χεῖρας παγκάλας ἔχειν μ’ ἔθη.

Χρεμύλος

ὁπότε προτείνοιέν γε δραχμὰς εἴκοσιν.

Γραῦς

ὄζειν τε τῆς χρόας ἔφασκεν ἡδύ μου.1020

Χρεμύλος

εἰ Θάσιον ἐνέχεις, εἰκότως γε νὴ Δία.

Γραῦς

τὸ βλέμμα θ’ ὡς ἔχοιμι μαλακὸν καὶ καλόν.

Χρεμύλος

οὐ σκαιὸς ἦν ἄνθρωπος, ἀλλ’ ἠπίστατο

γραὸς καπρώσης τἀφόδια κατεσθίειν.

Γραῦς

ταῦτ’ οὖν ὁ θεὸς ὦ φίλ’ ἄνερ οὐκ ὀρθῶς ποιεῖ,1025

φάσκων βοηθεῖν τοῖς ἀδικουμένοις ἀεί.

Χρεμύλος

τί γὰρ ποιήσει; φράζε, καὶ πεπράξεται.

Γραῦς

ἀναγκάσαι δίκαιόν ἐστι νὴ Δία

τὸν εὖ παθόνθ’ ὑπ’ ἐμοῦ πάλιν μ’ ἀντευποιεῖν,

ἢ μηδ’ ὁτιοῦν ἀγαθὸν δίκαιόν ἐστ’ ἔχειν.1030

Χρεμύλος

οὔκουν καθ’ ἑκάστην ἀπεδίδου τὴν νύκτα σοι;

Γραῦς

ἀλλ’ οὐδέποτέ με ζῶσαν ἀπολείψειν ἔφη.

Χρεμύλος

ὀρθῶς γε: νῦν δέ γ’ οὐκέτι ζῆν σ’ οἴεται.

Γραῦς

ὑπὸ τοῦ γὰρ ἄλγους κατατέτηκ’ ὦ φίλτατε.

Χρεμύλος

οὐκ ἀλλὰ κατασέσηπας, ὥς γ’ ἐμοὶ δοκεῖς.1035

Γραῦς

διὰ δακτυλίου μὲν οὖν ἔμεγ’ ἂν διελκύσαις.

Χρεμύλος

εἰ τυγχάνοι γ’ ὁ δακτύλιος ὢν τηλία.

Γραῦς

καὶ μὴν τὸ μειράκιον τοδὶ προσέρχεται,

οὗπερ πάλαι κατηγοροῦσα τυγχάνω:

ἔοικε δ’ ἐπὶ κῶμον βαδίζειν.1040

Χρεμύλος

φαίνεται.

στέφανόν γέ τοι καὶ δᾷδ’ ἔχων πορεύεται.

Νεανίας

ἀσπάζομαί σε.

Γραῦς

τί φησιν;

Νεανίας

ἀρχαία φίλη,

πολιὰ γεγένησαι ταχύ γε νὴ τὸν οὐρανόν.

Γραῦς

τάλαιν’ ἐγὼ τῆς ὕβρεος ἧς ὑβρίζομαι.

Χρεμύλος

ἔοικε διὰ πολλοῦ χρόνου σ’ ἑορακέναι.1045

Γραῦς

ποίου χρόνου ταλάνταθ’, ὃς παρ’ ἐμοὶ χθὲς ἦν;

Χρεμύλος

τοὐναντίον πέπονθε τοῖς πολλοῖς ἄρα:

μεθύων γάρ, ὡς ἔικεν, ὀξύτερον βλέπει.

Γραῦς

οὔκ, ἀλλ’ ἀκόλαστός ἐστιν ἀεὶ τοὺς τρόπους.

Νεανίας

ὦ Ποντοπόσειδον καὶ θεοὶ πρεσβυτικοί,1050

ἐν τῷ προσώπῳ τῶν ῥυτίδων ὅσας ἔχει.

Γραῦς

ἆ ἆ,

τὴν δᾷδα μή μοι πρόσφερ’.

Χρεμύλος

εὖ μέντοι λέγει.

ἐὰν γὰρ αὐτὴν εἷς μόνος σπινθὴρ λάβῃ

ὥσπερ παλαιὰν εἰρεσιώνην καύσεται.

Νεανίας

βούλει διὰ χρόνου πρός με παῖσαι;1055

Γραῦς

ποῖ τάλαν;

Νεανίας

αὐτοῦ, λαβοῦσα κάρνα.

Γραῦς

παιδιὰν τίνα;

Νεανίας

πόσους ἔχεις ὀδόντας.

Χρεμύλος

ἀλλὰ γνώσομαι

κἄγωγ’: ἔχει γὰρ τρεῖς ἴσως ἢ τέτταρας.

Νεανίας

ἀπότεισον: ἕνα γὰρ γόμφιον μόνον φορεῖ.

Γραῦς

ταλάντατ’ ἀνδρῶν οὐχ ὑγιαίνειν μοι δοκεῖς,1060

πλυνόν με ποιῶν ἐν τοσούτοις ἀνδράσιν.

Νεανίας

ὄναιο μέντἄν, εἴ τις ἐκπλύνειέ σε.

Χρεμύλος

οὐ δῆτ’, ἐπεὶ νῦν μὲν καπηλικῶς ἔχει,

εἰ δ’ ἐκπλυνεῖται τοῦτο τὸ ψιμύθιον,

ὄψει κατάδηλα τοῦ προσώπου τὰ ῥάκη.1065

Γραῦς

γέρων ἀνὴρ ὢν οὐχ ὑγιαίνειν μοι δοκεῖς.

Νεανίας

πειρᾷ μὲν οὖν ἴσως σε καὶ τῶν τιτθίων

ἐφάπτεταί σου λανθάνειν δοκῶν ἐμέ.

Γραῦς

μὰ τὴν Ἀφροδίτην οὐκ ἐμοῦ γ’ ὦ βδελυρὲ σύ.

Χρεμύλος

μὰ τὴν Ἑκάτην οὐ δῆτα: μαινοίμην γὰρ ἄν.1070

ἀλλ’ ὦ νεανίσκ’ οὐκ ἐῶ τὴν μείρακα

μισεῖν σε ταύτην.

Νεανίας

ἀλλ’ ἔγωγ’ ὑπερφιλῶ.

Χρεμύλος

καὶ μὴν κατηγορεῖ γέ σου.

Νεανίας

τί κατηγορεῖ;

Χρεμύλος

εἶναί σ’ ὑβριστήν φησι καὶ λέγειν ὅτι

 ‘ πάλαι ποτ’ ἦσαν ἄλκιμοι Μιλήσιοι.’1075

Νεανίας

ἐγὼ περὶ ταύτης οὐ μαχοῦμαί σοι.

Χρεμύλος

τὸ τί;

Νεανίας

αἰσχυνόμενος τὴν ἡλικίαν τὴν σήν, ἐπεὶ

οὐκ ἄν ποτ’ ἄλλῳ τοῦτ’ ἐπέτρεψ’ ἐγὼ ποιεῖν:

νῦν δ’ ἄπιθι χαίρων συλλαβὼν τὴν μείρακα.

Χρεμύλος

οἶδ’ οἶδα τὸν νοῦν: οὐκέτ’ ἀξιοῖς ἴσως1080

εἶναι μετ’ αὐτῆς.

Γραῦς

ὁ δ’ ἐπιτρέψων ἐστὶ τίς;

Νεανίας

οὐκ ἂν διαλεχθείην διεσπλεκωμένῃ

ὑπὸ μυρίων ἐτῶν γε καὶ τρισχιλίων.

Χρεμύλος

ὅμως δ’ ἐπειδὴ καὶ τὸν οἶνον ἠξίους

πίνειν, συνεκποτέ’ ἐστί σοι καὶ τὴν τρύγα.1085

Νεανίας

ἀλλ’ ἔστι κομιδῇ τρὺξ παλαιὰ καὶ σαπρά.

Χρεμύλος

οὐκοῦν τρύγοιπος ταῦτα πάντ’ ἰάσεται.

Νεανίας

ἀλλ’ εἴσιθ’ εἴσω: τῷ θεῷ γὰρ βούλομαι

ἐλθὼν ἀναθεῖναι τοὺς στεφάνους τούσδ’ οὓς ἔχω.

Γραῦς

ἐγὼ δέ γ’ αὐτῷ καὶ φράσαι τι βούλομαι.1090

Νεανίας

ἐγὼ δέ γ’ οὐκ εἴσειμι.

Χρεμύλος

θάρρει, μὴ φοβοῦ.

οὐ γὰρ βιάσεται.

Νεανίας

πάνυ καλῶς τοίνυν λέγεις.

ἱκανὸν γὰρ αὐτὴν πρότερον ὑπεπίττουν χρόνον.

Γραῦς

βάδιζ’: ἐγὼ δέ σου κατόπιν εἰσέρχομαι.

Χρεμύλος

ὡς εὐτόνως ὦ Ζεῦ βασιλεῦ τὸ γρᾴδιον1095

ὥσπερ λεπὰς τῷ μειρακίῳ προσείχετο.

.

.

.