.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.
Great Greek Geometricous-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ΑΠΟΣΚΟΤΗΣΩΝ ΜΕ-ΕΠΙΚΑΙΡΑ-
ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΛΟΓΙΑ-[Εισαγωγη-μεταφραση χ.ν.κουβελης]-
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Οι Αρχαιοι Ελληνες οι Επιστημονες της Γλωσσας.Οι Πρωτοι Ερευνητες των
Λεξεων.Οι Εφευρετες των Νοηματων.Οι Τεχνητες των Λεπτων Αποχρωσεων
του Εκφραστικου Υφους.Τελος του Σκοτους.Της Πιστης,Της Δεισιδαιμονιας.
Της Δοξας.Αρχη του Φωτος.Ψαχνω.Βρισκω.Αποκαλυπτω.Φωτιζω.Επιστημη.
Επιστημη της Φυσης.Επιστημη του Ανθρωπου.Τι ηταν Πριν;.Τι ειναι Τωρα;
Τι θα γινει Μετα;Ο Χρονος Τι Ειναι;Εχει Υποσταση η' ειναι Επινοημα;
Κινησις Διαρκης;η ΄Ασυνεχης;Μεταβολη η' Στασιμοτητα;Συνεχεια η' Ασυ-
νεχεια;Χασματα Κενα Αλματα;η' Ολικη Ενοτητα;.Ασκοπον η' Σκοπιμον;
Προς Τυχην; η' Προς Τελος;Εντελεχεια.Νομοι;Μετρον; η' Ατακτον;Το
Ον-Ειναι του Ανθρωπου .Το Ον-Ειναι των Ζωων και των Φυτων.Η Συν-
διαλλαγη τους.Το Συν-Ειναι του Κοσμου.Σωμα/Ψυχη.Διπολικοτητα.
Το Υψηλον/το Κατωτερον.Τα Φυσει.Και οι Εξεις.Ανθρωπος φυσει πολιτικον
ζωον.Ος ορεγεται φυσει του Ειδεναι.Η Γνωση.Γνωθι σαυτον.Μια ηπειρος
αποκαλυπτεται προς Εξερευνηση.Παρατηρω.Υποθετω.Αποδεικνυω.
Το Νοητικον.Το Επιθυμιτικον.Το Θυμικον.Η Πολις.Το Αγαθον.Το Αριστον.
Η Δικη.Το Αδικειν και το Μη Αδικειν.Το Αληθες και το Στρεβλον.Το Φαυ-
λον και το Αμεινον.Το Καλιστον.Να θεσμισθει το Ανθρωπινο και το Φυσει.
Ες Αει.Τα Πρωτα του Κοσμου.Τα Ριζωματα του Ειναι και του Φαινεσθαι.
Το Φυσικο και το ΜεταΦυσικο.Πραξη και θεωρια.Ιδεες και Ειδωλα.Ουσια.
Φως.Φως.Φως.Εν οιδα οτι ουδεν οιδα.Στην Αρχη-δεν ξερω τι ειναι κατι-
αυτος που λεει πως το ξερει,γιατι ισχυριζεται πως το ξερει-ας το διερευ-
νησουμε αυτο-σαν εργαλεια εχουμε κυριως το λογο-τη δυναμη του
νου-και την εμπειρια-τις αισθησεις-την διαισθηση-αν το δουμε απο εδω
που καταληγουμε;-προσθετουμε η' αφαιρουμε-ειμαστε αντιφατικοι;-ειμαστε
σε ενα υποσυνολου του καθολικου συνολου-ας προχωρησουμε,αν δεν
υπαρχει αντιρρηση-ευ-ερωτησεις ακρας ακριβειας-λεπτες-αν εκεινο ειναι,τοτε...
-η Αληθεια προσεγγιζεται σταδιακα-ξεφευγει-επειδη φιλει κρυπτεται-υπομονη-
επιμονη-το εργαλειο του Λογου -την αποδομει-αναλυτικο και συνθετικο-απο το
Μερος το Ολον και απο το Ολον το Μερος-το Εν,που διασπασθηκε,χωρισθηκε,
σε πολλα-ερευνα να βρουμε και να ανασυνθεσουμε τα πολλα -ες Εν-ο φιλοσοφος
'μαια' κατευθυνει την ερευνα-στον τοκετο της Αληθειας-της Πρωτης Ουσιας-συμπε-
ρασμα/αποτελεσμα:ο Ανθρωπος να ζει σε κοσμο που μπορει να τον καταλαβει-
και αρα-ζην τε ευ ζην τε-
Ἓν οἶδα ὅτι οὐδὲν οἶδα
Σωκρατης
[Στην Αρχη Ολων] Ενα γνωριζω οτι τιποτα δεν γνωριζω
Αρχή Σοφίας ονομάτων επίσκεψις.
Αντισθένης, 445-360 π.Χ
Αρχη της Σοφιας ειναι ορθη κατανοηση των λεξεων
Γνῶθι σαὐτόν
Σωκρατης
Γνωρισε τον εαυτο σου
Δικαιοσύνην ασκείν έργω τε λόγω τε
[Πυθαγορας]
Την δικαιοσυνη να την εξασκεις και με τα εργα και με τα λογια
Μηδ' ύπνον μαλακοίσιν επ' όμμασι προσδέξασθαι. Πριν των ημερινών έργων
λογίσασθαι έκαστον·΄Πη παρέβην; Τι δ' έρεξα; Τι μοι δέον ούκ ετελέσθη;
[Πυθαγορας]
Να μην αφησεις τα μαλακα σου βλεφαρα να τα κλεισει ο υπνος.
Αν πριν δεν συλλογισθεις καθε μια σου πραξη της μερας που
περασε:
Τι δεν εκανα;-Τι εκανα;-Τι επρεπε να κανω και δεν εκανα;
Κατόπιν εορτής ήκεις.
Πλάτων, 427-347 π.Χ
Κατοπιν εορτης εφτασες
Χαλεπόν ετέρου νόον ίδμεναι ανδρός.
Θεόκριτος, 3ος π.Χ
Ειναι δυσκολο να γνωρισεις τι σκεπτεται ο αλλος ανθρωπος
Απορίαν γαρ δει βοηθείν, ουκ αργίαν εφοδιάζειν.
Σόλων, 630-560 π.Χ
Τη φτωχεια πρεπει να βοηθαμε,την τεμπελια να μην υποστηριζουμε
Καγώ, φησίν, Διογένης ο κύων.
Διογένης, 410-323 π.Χ
Κι εγω,ειπε,ειμαι ο Διογενης ο Σκυλος
Ένθα ούτε μίμνειν άνεμος ούτ’ εκπλείν εά.
Αισχύλος, 525-456 π.Χ
Οπου δεν φυσα ανεμος δεν μπορεις να αποπλευσεις απο κει
Νόημα ή μέτρον τον χρόνον, ουχ υπόστασιν.
Αντιφών ο Ραμνούσιος, 470-410 π.Χ
Φαντασια η' μετρο ο Χρονος,δεν εχει υπαρξη
Πάντες άνθρωποι φύσει ορέγονται του ειδέναι.
[Αριστοτέλης, 384-322 π.Χ]
Ολων των ανθρωπων τους αρεσει να γνωριζουν απο τη φυση τους
Των σωμάτων θηλυνομένων και αι ψυχαί πολύ ασθενέστεραι γίγνονται
[Σωκράτης, 469-399 π.Χ]
Αν τα σωματα γινουν μαλθακα τοτε κι οι ψυχες γινονται πολυ αδυνατες
Δια δύο προφάσεις των αδικημάτων άνθρωποι απέχονται: ή δια φόβον ή δι’ αισχύνην.
Υπερείδης, 389-322 π.Χ
Για δυο λογους οι ανθρωποι αποφευγουν να παρανομουν:η' απο φοβο η' απο ντροπη
Τάχιστον νους,δια παντός γαρ τρέχει
Θαλής ο Μιλήσιος, 643-548 π.Χ
Ο νους ειναι το πιο γρηγορο[στον κοσμο] κι ολα τα διαπερναει
Χρονου φειδου
[ Χίλων ο Λακεδαιμόνιος ,600 - 520 π.Χ]
Μην σπαταλας τον χρονο σου
Αποσκότησων με.
Διογένης, 410-323 π.Χ
Μη με σκοτιζεις
[το'πε ο Διογενης στον Αλεξανδρο]
Άνθρωπος τελειωθείς βέλτιστον των ζώων, χωρισθέν δε νόμου και δίκης,
χείριστον πάντων.
Πλάτων, 427-347 π.Χ
Αν ο ανθρωπος τελειοποιηθει ειναι ο πιο καλος απ'ολα οσα ζουν,
αν ομως ξεχωρισθει απο τον νομο και τη δικαιοσυνη ειναι ο χειροτερος ολων
Ου με πείσεις, καν με πείσης.
Αριστοφάνης, 445-386 π.Χ
Δε θα με πεισεις,κι αν με πεισεις
αμείνω δ’ αίσιμα πάντα
Ομηρος
Το πιο καλο ειναι στα παντα να'χεις μετρο
Εδιζησάμην εμεωυτόν.
Ηράκλειτος, 544-484 π.Χ
Βαθεια ζητησα τον δικο μου εαυτον
Τί δέ τις; Τί δ' οὔ τις; Σκιᾶς ὄναρ ἄνθρωπος
Πίνδαρος, 522-438 π.Χ
Τι ειναι;Τι δεν ειναι;Σκια[Εικονα] ονειρου ο ανθρωπος
Χρήσιμ’ ειδώς ουχ ο πολλά ειδώς σοφός.
Αισχύλος, 525-456 π.Χ
Σοφος δεν ειναι αυτος που γνωριζει πολλα αλλα αυτος που γνωριζει χρησιμα
Ά μη προσήκει μητ’ άκουε μηθ’ όρα.
Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ
Αυτα που δεν ειναι πρεποντα ουτε να τ'ακους ουτε να τα βλεπεις
Μέτρον άριστον.
Κλεόβουλος ο Ρόδιος, 6ος π.Χ
Το μετρο ειναι το αριστον
Ανήρ δεδμημένος ούτε τι ειπείν ούθ έρξαι δύναται, γλώσσα δε δέδεται.
Θέογνις, 6ος αιών π.Χ
Ο ανθρωπος που φτωχευσε ουτε κατι μπορει να πει ουτε να κανει,
η γλωσσα του δεθηκε
Τοις ελευθέροις μεγίστη ανάγκη η υπέρ των πραγμάτων αισχύνη.
Δημοσθένης, 384-322 π.Χ
Στους ελευθερους πολιτες η πιο μεγαλη αναγκη ειναι η ευαισθησια
για τα πολιτικα πραγματα
Κοσκίνω ύδωρ αντλείς
[παροιμια]
με το κοσκινο νερο βγαζεις
Ο ήλιος εις τους αποπάτους, αλλ’ ου μιαίνεται.
Διογένης, 410-323 π.Χ
Και στ'αποχωρητηρια ειναι ηλιος,αλλα δεν βρωμιζεται
Ποθητός είναι μάλλον ή φοβερός κατά βίον προαιρού. Ον πάντες φοβούνται,
πάντας φοβείται.
Δημόκριτος, 470-370 π.Χ
Διαλεξε στη ζωη σου καλυτερα να'σαι αγαπητος παρα φοβητρο.
Αυτον ολοι τον φοβουνται,κι ολους τους φοβαται
Ως χαρίεν εστ’ άνθρωπος αν άνθρωπος ή.
Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ
Ποσο χαριτωμενος ειναι ο ανθρωπος οταν ανθρωπος ειναι
Σπεύδε βραδέως.
Πυθαγόρας, 580-490 π.Χ
Να φτανεις αργα [ Να σκεφτεσαι πριν ]
Έργον δ’ ουδέν όνειδος, αεργίη δε τ’ όνειδος.
Ησίοδος, 7ος αιών π.Χ
Να εργαζεται καποιος δεν ειναι καμια ντροπη
να μην εργαζεται ειναι ντροπη
Μισώ τον άνδρα τον διπλούν πεφυκότα, χρηστόν λόγοισι, πολέμιον δε τοις τρόποις.
Φωκυλίδης, ~5ος αιών π.Χ
Απεχθανομαι τον διπροσωπο ανθρωπο,καλον στα λογια και κακον στις πραξεις
Αισχρόν το γ’ αισχρόν, καν δοκή καν μη δοκή.
Αντισθένης, 445-360 π.Χ
Το αισχρο ειναι αισχρο,ειτε φαινεται ειτε δεν φαινεται
δόσις ολίγη τε φίλη τε
Ομηρος- Οδυσσεια- β' 208
Και μικρο δωρο και οφελιμο
Ραθυμία τα πολλ’ ελαττούσθαι ποιεί.
Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ
Η τεμπελια κανει τα πολλα να λιγοστευουν
Ουκ αεί θέρος έσσεται, ποιείσθε καλιάς.
Ησίοδος, 7ος αιών π.Χ
Δεν θα'ναι παντα θερος,θεριστε τωρα που'ναι καλοκαιρι
Μέμνησο νέος ων, ως γέρων έση ποτέ.
Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ
Να θυμασαι τωρα που'σαι νεος,πως γερος θα γινεις καποτε
Φρονήσης μεν μηδέποτε επί σεαυτώ μέγα, αλλά μηδέ καταφρονήσης σεαυτού.
Ισοκράτης, 436-338 π.Χ
Να μη νομισεις ποτε τον εαυτο σου σπουδαιο,
αλλα και ποτε να μην τον περιφρονησεις για ασημαντο
ἥμισυ γάρ τ᾽ ἀρετῆς ἀποαίνυται εὐρύοπα Ζεὺς
ἀνέρος, εὖτ᾽ ἄν μιν κατὰ δούλιον ἦμαρ ἕλῃσιν
Ομηρος-Οδυσσια-ρ' 322-323
Η αξιοπρεπεια χανεται απ'τον ανθρωπο
σαν ερθει η μερα της υποδουλωσης του
Η πενία πολλών εστιν ενδεής, η δ’ απληστία πάντων.
Αριστοτέλης, 384-322 π.Χ
Η φτωχεια ειναι η ελλειψη πολλων,και η απληστια ειναι [ελλειψη]των παντων
Τύχη μη πίστευε.
Χίλων ο Λακεδαιμόνιος, 6ος π.Χ
Στη Τυχη να μην πιστευεις
αιδώς Αργείοι
Ομηρος-Ιλιαδα-Ε' 787- 0\ 502
Να ντρεπεσθε
Έξις δευτέρα φύσις.
Αριστοτέλης, 384-322 π.Χ
Η συνηθεια γινεται δευτερη φυση
Δει τον αγαθόν άνδρα παυόμενον της αρχής μη πλουσιώτερον, αλλά μάλλον
ενδοξότερον γεγονέναι.
Βίας ο Πριηνεύς, 625-540 π.Χ
Πρεπει ο αγαθος ανθρωπος οταν σταματησει να πολιτευεται να μην εγινε πλου-
σιωτερος αλλα πιο ενδοξος[πιο θαυμαστος]
Ου συνέχθειν αλλά συμφιλείν έφυν.
Σοφοκλής, 496-406 π.Χ.
Οχι για να μισω αλλα για ν'αγαπω γεννηθηκα
Ατυχίαν μη ονειδίζειν, νέμεσιν αιδούμενον.
Πιττακός ο Μυτιληναίος, 650-570 π.Χ
Μη γελας την ατυχια[καποιου],να φοβασαι την τιμωρια [σου]
χαλεπή δ’ έχε δήμου φήμι
Ομηρος
Αυστηρη θα'ναι η κριση των πολιτων του δημου
Τα αφανή τοις φανεροίς τεκμαίρου.
Σόλων, 630-560 π.Χ
Απο τα αφανη να βγαλεις συμπερασμα για τα φανερα
Ύες βορβόρω ήδονται μάλλον ή καθαρώ ύδατι.
Ηράκλειτος, 544-484 π.Χ
Τα γουρουνια ευχαριστιουνται καλυτερα στη λασπη παρα στο καθαρο νερο
Το αεί μέλλειν ατελέας ποιέει τας πρήξιας
Δημόκριτος, 470-370 π.Χ
Η συνεχης αναβολη στο μελλον κανει ατελειωτες τις υποθεσεις
Ανθρώπου μέρους ειμί, ο και τέμνει με σίδηρος. Γράμματος αιρομένου, δύεται ηέλιος
[αινιγμα]
Του ανθρωπου μερος ειμαι,και με κοβει το σιδερο.Αν αφαιρεσεις ενα γραμμα
ο ηλιος δυει
[ονυξ-νυχι]
Εκ του οράν το εράν
[παροιμια]
Ο Ερωτας απ'τα ματια πιανεται
έπεα πτερόεντα
Ομηρος
Λογια του αερα
Ο μέλλεις πράττειν μη πρόλεγε, αποτυχών γαρ γελασθήση.
Πιττακός ο Μυτιληναίος, 650-570 π.Χ
Αυτο που θα κανεις στο μελλον μην το προλεγεις,γιατι αν αποτυχεις
τοτε θα γελασουν μαζι σου
Μεγαλοψυχίη το φέρειν πραέως πλημμέλειαν.
Δημόκριτος, 470-370 π.Χ
Μεγαλοψυχια ειναι ν'αντιμετωπιζεις τα σφαλματα των αλλων με επιεικεια
Ώδινεν όρος και έτεκεν μυν.
Λουκιανός, 120-180 μ.Χ
Βουνο το επιασαν οι πονοι και γεννησε ποντικο
Θεόν επιορκών μη δόκει λεληθέναι.
Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ.
Αν κανεις κακο μην νομισεις πως θα ξεχασθει
Χέσαιτο γαρ ει μαχαίσετο.
Αριστοφάνης, 445-386 π.Χ
Αν καθονταν να τσακωθει θα χεζονταν πανω του
Ουχ ο τόπος τον άνδρα αλλ’ ο ανήρ αυτόν έντιμον ποιεί.
Αγησίλαος, Σπαρτιάτης βασιλιάς
Δεν κανει ο τοπος τον ανθρωπο σωστο αλλα ο ανθρωπος τον κανει σωστο
Έστι δίκης οφθαλμός, ος τα πάνθ’ ορά.
Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ
Το ματι της δικαιοσυνης ολα τα βλεπει
Νήπιοι, ουδέ ίσασιν όσω πλέον ήμισυ παντός.
Ησίοδος, 7ος αιών π.Χ
Οι ανοητοι,καθολου δεν γνωριζουν ποσο πολυ περισσοτερο ειναι το μισο
απο το ολον
Στέργε μεν τα παρόντα, ζήτει δε τα βελτίω.
Ισοκράτης, 436-338 π.Χ
Δεξου τα παροντα,ζητα τα πιο καλα
Το εύδαιμον το ελεύθερον, το δ’ ελεύθερον το εύψυχον.
Θουκυδίδης, 460-394 π.Χ
Η ευτυχια απο την ελευθερια,η ελευθερια απο την ευψυχια
Φύσιν πονηρά μεταβαλείν ου ράδιον.
Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ
Ο πονηρος απ'τη φυση του δεν αλλαζει ευκολα
Σοφόν το σαφές.
Ευριπίδης, 480-406 π.Χ
Σοφον το σαφες
Θάλαττα ύδωρ καθαρώτατον και μιαρώτατον, ιχθύσι μεν πότιμον και σωτήριον,
ανθρώποις δε άποτον και ολέθριον.
Ηράκλειτος, 544-484 π.Χ
Το θαλασσινο νερο ειναι το πιο καθαρο και το πιο βρωμικο,
στα ψαρια ειναι ποσιμο και σωτηριο,στους ανθρωπους δεν πινεται
και καταστροφη
Ανδρών δε φαύλων όρκον εις ύδωρ γράφε.
Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ
Τους ορκους ανθρωπων πονηρων να τους γραφεις στο νερο
Πειρώ τω μεν σώματι είναι φιλόπονος, τη δε ψυχή φιλόσοφος.
Ισοκράτης, 436-338 π.Χ
Να προσπαθεις σωματικα να'σαι φιλοπονος και στη συμπεριφορα φιλοσοφος
Αγαθόν ού το μη αδικείν, αλλά το μηδέν θέλειν
Δημοκριτος
Αγαθον δεν ειναι να μην αδικεις,αλλα να μην θελεις καθολου να αδικεις
Κενής δε δόξης ουδέν αθλιώτερον.
Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ
Απο την κενοδοξια τιποτα πιο αθλιωτερο
Μηδέν Άγαν.
Σόλων, 630-560 π.Χ
Καθολου μην υπερβαλλεις
[μετρο]
Μάλλον φιλούσιν οι ποιήσαντες ευ τους παθόντας ή οι παθόντες ευ τους ποιήσαντας.
Αριστοτέλης, 384-322 π.Χ
Περισσοτερο αγαπουν οι ευεργετες τους πασχοντες παρα οι πασχοντες τους ευεργετες
Καθαρόν αν τον νουν έχης, άπαν το σώμα καθαρός ει.
Επίχαρμος, 530-440 π.Χ
Αν εχεις καθαρο το νου,ολο το σωμα το εχεις καθαρο
Άμα δε το χιτώνι εκδυομένω εκδύεται και την αιδώ γυνή.
Ηρόδοτος, 480-420 π.Χ
Μολις η γυναικα ξεντυθει απ'τα ρουχα κι απ'τη ντροπη ξεντυνεται
Άπας ό βίος των ανθρώπων φύσει και νόμοις διοικείται.
Αριστοτέλης, 384-322 π.Χ
Ολη η ζωη των ανθρωπων κυβερνιεται απο τη φυση και τους νομους
Αργός μη ίσθι μηδ’ αν πλουτής
Πιττακός ο Μυτιληναίος, 650-570 π.Χ
Μη καθεσαι και τεμπελιαζεις ακομα κι αν εχεις περιουσια
Αυτό δε τo σιγάν ομολογούντος εστί σου.
Ευριπίδης, 480-406 π.Χ
Σε μαρτυραει[σε προδινει] η σιωπη σου
Συν όχλω αμαθία πλείστον κακόν.
Ευριπίδης, 480-406 π.Χ
Η αμαθια μαζι με τον οχλο ειναι το πιο μεγαλο κακο
Μικρός δε λίθος μέγα κύμ’ αποέργει
Ομηρος
Μικρο λιθαρι μεγαλο κυμα συγκρατει
[αποδυναμωνει-εξουδετερωνει]
Αι δεύτεραι πως φροντίδες σοφώτεραι.
Ευριπίδης, 480-406 π.Χ
Οι δευτερες σκεψεις σοφωτερες
Το δις εξαμαρτείν τ’ αυτόν ουκ ανδρός σοφού.
Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ
Δυο φορες το ιδιο λαθος δεν ταιριαζει σ'ανθρωπο σοφο
Βασιλικόν, καλώς ποιούντα κακώς ακούειν.
Αντισθένης, 445-360 π.Χ
Μεγαλειωδες,να πραττεις σωστα και ν'ακους βρισιες
Ου το ζην περί πλείστου ποιητέον, αλλά το ευ ζην.
Πλάτων, 427-347 π.Χ
Το να ζεις δεν ειναι για να κανεις πιο πολλα,αλλα το να ζεις καλα[να ευτυχεις]
Το γαρ ευ πράττειν παρά την αξίαν, αφορμήν του κακώς φρονείν τοις ανοήτοις γίγνεται.
Δημοσθένης, 384-322 π.Χ
Το να πετυχαινεις χωρις την αξια σου,γινεται αφορμη στους ανοητους να σκεφτουν κακα
[να μιμηθουν το παραδειγμα σου]
Χρόνος ο πάντων πρόγονος.
Πίνδαρος, 522-438 π.Χ
Απ'τον Χρονο ολα καταγονται
Ζώμεν γαρ ού ως θέλομεν, αλλ’ ως δυνάμεθα.
Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ
Δεν ζουμε οπως θελουμε,αλλα οπως μπορουμε
Γελά ο μωρός καν τι μη γελοίον ή.
Πιττακός ο Μυτιληναίος, 650-570 π.Χ.
Γελαει ο ηληθιος ακομα κι αν δεν υπαρχει κατι για να γελασει
Νομίζω τους ανθρώπους ουκ εν τη οικία τον πλούτον και την πενίαν έχειν,
αλλ’ εν ταις ψυχαίς.
Ξενοφών, 430-355 π.Χ
Νομιζω πως οι ανθρωποι δεν εχουν μεσα στο σπιτι τους πλουτο και φτωχεια,
αλλα μεσα στις ψυχες τους
Χω Ζευς άλλοκα μεν πέλει αίθριος, άλλοκα δ’ ύει.
Θεόκριτος, 3ος π.Χ
Αλλου ο θεος καλοκαιριαζει κι αλλου βρονταει και βρεχει
Εν τη προαιρέσει η μοχθηρία και το αδικείν.
Αριστοτέλης, 384-322 π.Χ
Απο προθεση ειναι και η μοχθηρια και η αδικια
Γνους πράττε.
Πιττακός ο Μυτιληναίος, 650-570 π.Χ
Να γνωριζεις για να ενεργεις
Ανοήμονες βιούσι ού τερπόμενοι βιούν.
Δημόκριτος, 470-370 π.Χ
Οι ανοητοι ζουν χωρις να ευχαριστιουνται που ζουν
Φύσις κρύπτεσθαι φιλεί.
Ηράκλειτος, 544-484 π.Χ
Η φυση προτιμα να μην αποκαλυπτεται
Των οικιών ημών εμπιμπραμένων, ημείς άδομεν.
[παροιμια[
Τα σπιτια μας καιγονται,κι εμεις τραγουδαμε
Κόρακος εξελεύσεται «κρα».
[παροιμια]
Ο κορακας φωναξε κι ειπε:΄΄Κρα''
[Απο κορακα βγαινει ''κρα'']
Αν μεν καλήν, έξεις κοινήν, αν δε αισχράν, έξεις ποινήν.
Αντισθένης, 445-360 π.Χ
Αν παρεις ομορφη γυναικα,μ'αλλους θα την μοιραζεσαι,
αν παρεις ασχημη,μονος σου θα την φορτωνεσαι
επί ξυρού ακμής
Ομηρος-Ιλιαδα-Κ' 173, Ηροδοτου Ιστοριαι-βιβλια VI, II.
Στη κοψη του ξυραφιου
Μη πλούτει κακώς.
Πιττακός ο Μυτιληναίος, 650-570 π.Χ
Να μην πλουτισεις παρανομα
Πολλ’ οίδ’ αλώπηξ, εχίνος δε εν, μέγα.
Αρχίλοχος, 725-650 π.Χ.
Πολλα ξερ' η αλεπου κι ενα ο σκαντζοχοιρος μεγα
Δύσκολον τον εαυτόν γνώναι, εύκολον τω άλλω υποτίθεσθαι.
Θαλής ο Μιλήσιος, 643-548 π.Χ
Να γνωρισεις τον εαυτο σου ειναι δυσκολο,ομως ευκολο ειναι για τον αλλον
να φανταστεις
Μέμνησο μη σε νικάτω φόβος τας φρένας.
Αισχύλος, 525-456 π.Χ
Να θυμασαι να μη σου νικησει ο φοβος το μυαλο
Έσσετ’ ήμαρ.
Όμηρος, 800-750 π.Χ ‐ Ιλιάδα Δ’ 164, Ζ:448
Θα'ρθει μια μερα
Νηπίοισιν ου λόγος, αλλά ξυμφορή γίνεται διδάσκαλος.
Δημόκριτος, 470-370 π.Χ
Για τους μωρους δεν ειναι η λογικη δασκαλος αλλα το τυχαιο συμβαν
Τα ψυχρά θέρεται, θερμόν ψύχεται, υγρόν αυαίνεται, καρφαλέον νοτίζεται.
Ηράκλειτος, 544-484 π.Χ
Το ψυχρο θερμαινεται,το θερμο ψυχεται,το υγρο ξηραινεται,το στεγνο νοτιζεται
Τότε τας πόλεις απόλλυσθαι, όταν μη δύνωνται τους φαύλους από των σπουδαίων
διακρίνειν.
Αντισθένης, 445-360 π.Χ
Τοτε οι κοινωνιες χανονται,οταν δεν μπορουν να διακρινουν τους φαυλους
απο τους αγαθους
Διογένης τον έρωτα είπε σχολαζόντων ασχολίαν.
Διογένης, 410-323 π.Χ
Ο Διογενης ειπε πως ο ερωτας ειναι ασχολια αυτων που δεν ασχολουνται
[που καθονται]
ο ερωτας ειναι εργασια αυτων που δεν εργαζονται
Ουδαμού δε αδικείν. Ουδ’ αδικούμενον ανταδικείν.
Σωκράτης, 469-399 π.Χ
Καθολου να μην αδικεις,ουτε αδικουμενος να αντιδικεις
Όμοιος ομοίω αεί πελάζει.
Πλάτων, 427-347 π.Χ
Ο ομοιος με τον ομοιον παντα συναναστρεφεται
Πάντων νους κρατεί.
Αναξαγόρας, π.500-427 π.Χ
Στα παντα ο νους κυριαρχει
Αεί δ’ οπλοτέρων ανδρών φρένες ηερέθονται
Ομηρος
Παντοτε στη νεοτητα τα μυαλα παιρνουν αερα
Λυχνίας σβεσθείσης, πάσα γυνή ομοία.
Διογένης, 410-323 π.Χ
Οταν σβηστει η λαμπα,ολες οι γυναικες ειναι ιδιες
Το κατα Φύσιν ζην, ταυτό του κατ' Αρετήν ζήν.
Ζήνων
Το να ζεις συμφωνα με τη Φυση ειναι ταυτοσημο το να ζεις συμφωνα με την Αρετη
Στρεπτή δε γλώσσ’ εστί βροτών, πολλέες δ’ ένι μύθοι παντοίοι,
επέων δε πολύς νόμος ένθα και ένθα. οποίον κ’ είπησθα έπος,
τοιόν κ’ επακούσαις.
Ομηρος
Ευμεταβλητη η γλωσσα των ανθρωπων ειναι,πολλα και παντος ειδους
τα λογια,κι αυτα που λεγονται εχουν πολλες διατυπωσεις απο δω κι απο κει,
οποιον λογο θα πεις τετοιον και θ'ακουσεις
Άνευ των αναγκαίων αδύνατον και ζην και εύ ζην.
Αριστοτέλης, 384-322 π.Χ
Χωρις τα απαραιτητα ειναι αδυνατο και να ζεις και να ζεις καλα
Θάρσει. Λέγων τ' αληθές ου σφαλεί ποτε.
Σοφοκλής, 496-406 π.Χ
Να'χεις θαρρος.Οταν λες την αληθεια ποτε δεν κανεις λαθος
Άμες γ’ εσόμεθα πολλώ κάρρονες
[νεοι Σπαρτης]
καποτε εμεις θα γινουμαι πολυ καλυτεροι
Πας γαρ ο τ’ επί γης και υπό γης χρυσός αρετής ουκ αντάξιος.
Πλάτων, 427-347 π.Χ
Ολο το χρυσαφι πανω απ'τη γη και κατω απ'τη γη δεν αξιζει οσο η αρετη
Ρώμη δε μετά φρονήσεως ωφέλησεν, άνευ δε ταύτης πλείον τους έχοντας έβλαψεν.
Ισοκράτης, 436-338 π.Χ
Η σωματικη δυναμη μαζι με τη φρονιμαδα ωφελησε,χωρις αυτη τους περισσοτερους
που την ειχαν τους εβλαψε
Διότι τηλικούτος ών, κιθαρωδεί και ου ληστεύει!
Διογένης, 410-323 π.Χ
[τον προτιμω]ας ειναι ετσι,παιζει κιθαρα και δεν ληστευει!
Πέρας γαρ ουδέν μη διά γλώσσης ιόν.
Ευριπίδης, 480-406 π.Χ
Τιποτα δεν τελειωνει αν δεν το εκφρασεις με τη γλωσσα
Η ψυχή διαιρείται εις τρία· το μεν γαρ αυτής εστι λογιστικόν,
το δε επιθυμητικόν, το δε θυμικόν.
[Πλάτων, 427-347 π.Χ]
Η ψυχη διαιρειται σε τρια μερη:το νοητικο,το επιθυμιτικο,το συναισθηματικο
Άνθρωποι τύχης είδωλον επλάσαντο, πρόφασιν ιδίης αβουλίης.
Δημόκριτος, 470-370 π.Χ
Οι ανθρωποι θεοποιησαν τη τυχη,για να δικαιολογησουν την αδυναμια
της θελησης τους
Λέων μεν όνυξι κρατεί, κέρασι δε βούς, άνθρωπος δε νώ.
Αναξαγόρας, π.500-427 π.Χ
Το λιονταρι με τα νυχια επικρατει,το βοδι με τα κερατα,κι ο ανθρωπος με το μυαλο
Η φύσις ουδέν ποιεί άλματα.
Αριστοτέλης, 384-322 π.Χ
Η φυση ποτε δεν δημιουργει κενα[χασματα]
Ο σιωπών συναινεί
[παροιμια]
Αυτος που σιωπα ειναι συνυπευθυνος
Ου μοι θέμις εστί ξείνον ατιμήσαι
Ομηρος
Δεν ειναι σωστο σε μενα ξενο να περιφρονησω
Το μεν σώμα εστίν ημίν σήμα.
Πυθαγόρας, 580-490 π.Χ
Το σωμα ειναι η ταυτοτητα μας
Όστις εταίρους δέδοικε, δούλος ων λέληθεν εαυτόν.
Αντισθένης, 445-360 π.Χ
Οποιος τους αλλους φοβαται,χωρις να το καταλαβει σ'αυτους εκανε τον
εαυτο του δουλο
Τα ανθρώπων δοξάσματα παίδων αθύρματα.
Ηράκλειτος, 544-484 π.Χ
Αυτα που πιστευουν[που νομιζουν] οι ανθρωποι ειναι παιχνιδια μικρων παιδιων
Πάντα εκκαλύπτων ο χρόνος εις το φως άγει.
Σοφοκλής, 496-406 π.Χ
Ολα ο Χρονος τ'αποκαλυπτει και τα φερνει στο φως
Πυρ μαχαίρα μη σκαλεύειν.
Πυθαγόρας, 580-490 π.Χ
Φωτια και μαχαιρι μην αγγιζεις[μην σκαλιζεις]
Σφαλερόν εστι τό άν μή οίδε τις ταύτα ή λέγειν ή πράττειν.
Ξενοφών, 430-355 π.Χ
Ειναι σφαλμα καποιος να λεει η' να κανει αυτα που δεν ξερει
Άνευ χαλκού Φοίβος ου μαντεύεται.
Αίσωπος, 620-560 π.Χ
Χωρις χρηματα κανεις δεν σε υπολογιζει
Αριστείδης ο δίκαιος ερωτηθείς τι εστι το δίκαιον, «το μη αλλοτρίων επιθυμείν», έφη.
Ιωάννης Στοβαίος, 5ος μ.Χ
Ο Αριστειδης ο δικαιος οταν ρωτηθηκε τι ειναι το δικαιον απαντησε:''το να μην
επιθυμεις τα ξενα πραγματα''
Ουκ έστι χώρα άνευ σκωλήκων
[παροιμια]
Δεν υπαρχει χωρα[φι] χωρις σκουληκια
Χόλος νόον οιδάνει
Ομηρος
Ο θυμος το μυαλο πρηζει[φουσκωνει] νοσηρα
Υφ’ ων κρατείσθαι την ψυχήν αισχρόν, τούτων εγκράτεια άσκει πάντων: κέρδους, οργής,
ηδονής, λύπης.
Ισοκράτης, 436-338 π.Χ
Σ'αυτα που κανουν στην ψυχη κακο,να ασκεισαι να συγκρατεισαι απ'όλα:απο το κερδος,
απο τον θυμο,απο την ηδονη,απο την στεναχωρια
Παρέρχεται ως όναρ η ήβη.
Θεόκριτος, 3ος π.Χ
Σαν ονειρο περναει η νεοτητα
Ο κακώς διανοηθείς περί των οικείων, ουδέποτε καλώς βουλεύεται περί των αλλοτρίων.
Ισοκράτης, 436-338 π.Χ
Αυτος που σκεπτεται κακα για τις υποθεσεις του σπιτιου του,ποτε δεν συλλογιζεται
καλα για τις ξενες υποθεσεις
Ράβδος εν γωνία, άρα βρέχει
[παροιμια]
Ομπρελλα βλεπω.Αρα βρεχει
Ει το τρέφειν πώγωνα δοκείς σοφίαν περιποιείν, και τράγος ευπώγων αίψ’ όλος
εστὶ Πλάτων.
Λουκιανός, 120-180 μ.Χ
Το να τρεφεις μουσι νομιζεις πως εγινες σοφος,κι ο τραγος ομορφο εχει μουσι,
ε τοτε ολοκληρος ειναι ο Πλατωνας
Ουδείς αχαριστότερος του ευεργετηθέντος.
Καλλίμαχος, 310-240 π.Χ
Ουδείς αχαριστότερος του ευεργετηθέντος
κάκιον πενθήμεναι άκριτον αιεί
Ομηρος
Ειναι κακο να λυπουμαστε και να μην το κρινουμε ποτε
Ουδέν άτακτον των φύσει.
Αριστοτέλης, 384-322 π.Χ
Καμμια αταξια σ'αυτα που'ναι φυσικα
Όστις ανήρ αγαθός και εχέφρων την αυτού φιλέει και κήδεται
Ομηρος
Οποιος αντρας ειναι καλος και μυαλωμενος τη δικια του γυναικα
την αγαπαει και την προσεχει[φροντιζει]
Κράτιστον κτημάτων ευβουλία.
Σοφοκλής, 496-406 π.Χ
Απο ολα τα αποκτηματα το πιο καλο ειναι η ορθη κριση
Παχεία γαστὴρ λεπτὸν ου τίκτει νόον.
Κλαύδιος Γαληνός, 131-201 μ.Χ
Χοντρη κοιλια δεν γενναει λεπτη σκεψη
Ήλιος ούκ αν υπερβήσεται μέτρα.
Ηράκλειτος, 544-484 π.Χ
Κι ο ηλιος δεν θα ξεφυγει απ'την φυσικη πορεια του[τον φυσικο νομο]
Τοσοῦτον δ' ἀπολέλοιπεν ἡ πόλις ἡμῶν περὶ τὸ φρονεῖν καὶ λέγειν τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους,
ὥσθ' οἱ ταύτης μαθηταὶ τῶν ἄλλων διδάσκαλοι γεγόνασι, καὶ τὸ τῶν
Ἑλλήνων ὄνομα πεποίηκε μηκέτι τοῦ γένους ἀλλὰ τῆς διανοίας δοκεῖν εἶναι, καὶ
μᾶλλον Ἕλληνας καλεῖσθαι τοὺς τῆς παιδεύσεως τῆς ἡμετέρας ἢ τοὺς τῆς κοινῆς
φύσεως μετέχοντας
Ισοκράτης, 436-338 π.Χ
Τοσο πολυ απεχει η πολιτεια μας στη μορφωση και στη φιλολογια απ'τους αλλους
ανθρωπους,ωστε οι μαθητες της να γινονται δασκαλοι των αλλων ,και το ονομα
των Ελληνων δεν βγαινει καθολου απ'τη καταγωγη αλλα νομιζω απο τη διανοια,
και μαλλον καλουνται Ελληνες εκεινοι που συμμετεχουν στη δικη μας εκπαιδευση
παρα εκεινοι με την κοινη καταγωγη
.
.
.
Luigi Pirandello-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
το βλεμμα-Ερμου-Συνταγμα-Αθηνα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
[Ανθρωπινα Εσωτερικα]
Ετσι Ειναι Αν Ετσι Νομιζετε-χ.ν.κουβελης
την ειχε δει στη Ερμου,φορουσε ενα τζιν παντελονι και μια ασπρη μπλουζα,
λιγο πιο πανω απο την Καπνικαρεα μπηκε σ'ενα καταστημα,διαβασε την
ταμπελα του,μοντερνα γυναικεια ρουχα,καθησε στο παγκακι απεναντι στο
παρκακι και περιμενε να βγει,οταν βγηκε την συνοδευε ενας αντρας,στην
ηληκια της,σηκωθηκε και τους ακολουθησε απο το δεξια απεναντι πεζοδρο-
μιο,ανεβαιναν προς το Συνταγμα,εκεινος δεν τον ηξερε,εκεινη τον ηξερε,βεβαια
ειχαν περασει αρκετα χρονια απο τοτε κι ισως να μην τον γνωριζε τωρα,νομισε
πως τον ειδε,του φανηκε απο το υφος της,αν και πολυ συγκρατημενο,πως τον
γνωρισε,στη διασταυρωση με την Βουλης σταματησαν,μιλουσαν πολυ εντονα,
του φανηκε σαν να λογομαχουσαν,η γυνακα πηγε να φυγει,ο αντρας προσπαθησε
να την συγκρατησει απ'το χερι,εκεινη τον εσπρωξε κι ετρεξε προς τη πλατεια,
βιαστηκε κι εκεινος να την προφθασει,η γυναικα προσπαθησε να βρει ταξι,ολα
περνουσαν γεματα εκεινη την ωρα,την πλησιασε,δεν τον κοιταξε,τον αισθανθηκε
διπλα της κι ετρεξε προς τη σταση των τρολει,εκει αναμεσα στους αλλους ανθρω-
πους που περιμεναν ενιωθε πιο ασφαλης,δεν θα τολμουσε να την πλησιασει,εκει-
νος καθονταν ακριβως απο πισω της,η γυναικα χωρις να τον βλεπει ενιωθε το
βλεμμα του επιμονο πανω της, χτυπησε το τηλεφωνο της,ηταν εκεινος,δεν το ανοιξε,επεμενε,ξαναπηρε,δεν το ανοιξε και το απενεργοποιησε,προλαβε να δει
την ωρα 20:43,μια γυναικα την εσπρωξε απο πισω και περασε μπροστα της,
τρομαξε νομισε πως ηταν εκεινος,η κυκλοφορια των αυτοκινητων ηταν πολυ
μεγαλη,μποτιλιαρισμα στη Σταδιου,μια διαδηλωση,ακουσε καποιον να λεει,
τα ιδια καθε μερα,την επιασε αγωνια,ηταν νυχτα,δεν ηξερε τι θα συμβει,τι
ηταν ικανος να κανει,φοβοταν,το τρολει αργουσε,ειδε καποιον γνωστο της,πηρε
θαρρος,τον χαιρετησε,ο αλλος χαμογελασε,δεν μπορει θα το ειδε και δεν θα
τολμησει να κανει κατι,πως δεν το σκεφτηκε πριν ,ενεργοποιησε το τηλεφωνο και
εκανε πως μιλουσε με καποιον,θα το εβλεπε,θα ηταν περιεργος να μαθει με ποιον
μιλουσε και τι ελεγε,εκανε πως κατι εψαχνε στη τσαντα της και με την ακρη του ματιου
της δεν τον ειδε πισω της,εκλεισε το τηλεφωνο,η ωρα ηταν 21:17,κορναρισματα εκκο-
φαντικα,καποιοι αγαναχτισαν,μας εχουν σαν τα βοδια και τα γαιδουρια και περιμε-
ουμε και κανενας δεν μας υπολογιζει οσο δεν φωναζουμε,καποιος ειπε,δεν παει
αλλο,κι εβρισε,μια ηληκιωμενη γυναικα πηγε να λυποθημησει,την κρατησαν μην
σωριαστει κατω και την εβαλαν να καθισει στο παγκακι και της εκαναν αερα,καποιος
της εδωσε νερο απο ενα εμφιαλωμενο μπουκαλακι να συνελθει,ενα παιδι κρινιασε,
κοιταξε καλυτερα γυρω της,εκεινος ειχε εξαφανισθει,η γυναικα φανηκε να'χει συνελ-
ει και να'ναι καλυτερα,περασε ενα τρολει,δεν ηταν του προορισμου της,γεματο,δεν
σταματησε,περασε κι αλλο γεματο δεν σταματησε,ουτε αυτο ηταν της περιοχης
της,περασαν δυο της περιοχης της ,γεματα,ενιωθε τα ποδια της να την πονανε,
πολυ κουρασμενα,τα παπουτσια την εσφιγαν,το κεφαλι της βουιζε,ζαλιζονταν,
αδειασε μια θεση στο παγκακι και καθησε,φοβηθηκε,ποση ωρα περασε δεν ηξερε,
της φανηκε αιωνες,σαν υπνωτισμενη ειδε το τρολει να σταματαει στη σταση,με
πολυ δυσκολια σηκωθηκε και μπηκε τελευταια μεσα,ισα που προλαβε πριν κλει-
σουν οι πορτες ,μεσα στο τρολει μεγαλος συνωστισμος,εψαξε για το εισιτηριο
στη τσαντα της,στη συγχιση της δεν το εβρισκε,τελικα το βρηκε και καταφερε
να το ακυρωσει,το τρολει προχωρουσε σημειωτον στην Φιλελληνων,βγηκαν τε-
λικα στην Βασιλισσης Αμαλιας,η ιδια μεγαλη κυκλοφορια,ακινησια,στην πυλη
του Ανδριανου τον ειδε μπροστα της,σε καποια αποσταση,στο διαδρομο,ορθιο,
ηταν εκεινος,δεν εκανε λαθος,δεν κοιτουσε προς το μερος της,ισα στα παραθυρα
προς τα αριστερα,ναι ηταν εκεινος,δεν ηταν αλλος,σιγουρα,ξεχωρισε το προσωπο
του στην φωτεινη αντανακλαση των τζαμιων
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.
Great Greek Geometricous-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ΑΠΟΣΚΟΤΗΣΩΝ ΜΕ-ΕΠΙΚΑΙΡΑ-
ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΛΟΓΙΑ-[Εισαγωγη-μεταφραση χ.ν.κουβελης]-
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Οι Αρχαιοι Ελληνες οι Επιστημονες της Γλωσσας.Οι Πρωτοι Ερευνητες των
Λεξεων.Οι Εφευρετες των Νοηματων.Οι Τεχνητες των Λεπτων Αποχρωσεων
του Εκφραστικου Υφους.Τελος του Σκοτους.Της Πιστης,Της Δεισιδαιμονιας.
Της Δοξας.Αρχη του Φωτος.Ψαχνω.Βρισκω.Αποκαλυπτω.Φωτιζω.Επιστημη.
Επιστημη της Φυσης.Επιστημη του Ανθρωπου.Τι ηταν Πριν;.Τι ειναι Τωρα;
Τι θα γινει Μετα;Ο Χρονος Τι Ειναι;Εχει Υποσταση η' ειναι Επινοημα;
Κινησις Διαρκης;η ΄Ασυνεχης;Μεταβολη η' Στασιμοτητα;Συνεχεια η' Ασυ-
νεχεια;Χασματα Κενα Αλματα;η' Ολικη Ενοτητα;.Ασκοπον η' Σκοπιμον;
Προς Τυχην; η' Προς Τελος;Εντελεχεια.Νομοι;Μετρον; η' Ατακτον;Το
Ον-Ειναι του Ανθρωπου .Το Ον-Ειναι των Ζωων και των Φυτων.Η Συν-
διαλλαγη τους.Το Συν-Ειναι του Κοσμου.Σωμα/Ψυχη.Διπολικοτητα.
Το Υψηλον/το Κατωτερον.Τα Φυσει.Και οι Εξεις.Ανθρωπος φυσει πολιτικον
ζωον.Ος ορεγεται φυσει του Ειδεναι.Η Γνωση.Γνωθι σαυτον.Μια ηπειρος
αποκαλυπτεται προς Εξερευνηση.Παρατηρω.Υποθετω.Αποδεικνυω.
Το Νοητικον.Το Επιθυμιτικον.Το Θυμικον.Η Πολις.Το Αγαθον.Το Αριστον.
Η Δικη.Το Αδικειν και το Μη Αδικειν.Το Αληθες και το Στρεβλον.Το Φαυ-
λον και το Αμεινον.Το Καλιστον.Να θεσμισθει το Ανθρωπινο και το Φυσει.
Ες Αει.Τα Πρωτα του Κοσμου.Τα Ριζωματα του Ειναι και του Φαινεσθαι.
Το Φυσικο και το ΜεταΦυσικο.Πραξη και θεωρια.Ιδεες και Ειδωλα.Ουσια.
Φως.Φως.Φως.Εν οιδα οτι ουδεν οιδα.Στην Αρχη-δεν ξερω τι ειναι κατι-
αυτος που λεει πως το ξερει,γιατι ισχυριζεται πως το ξερει-ας το διερευ-
νησουμε αυτο-σαν εργαλεια εχουμε κυριως το λογο-τη δυναμη του
νου-και την εμπειρια-τις αισθησεις-την διαισθηση-αν το δουμε απο εδω
που καταληγουμε;-προσθετουμε η' αφαιρουμε-ειμαστε αντιφατικοι;-ειμαστε
σε ενα υποσυνολου του καθολικου συνολου-ας προχωρησουμε,αν δεν
υπαρχει αντιρρηση-ευ-ερωτησεις ακρας ακριβειας-λεπτες-αν εκεινο ειναι,τοτε...
-η Αληθεια προσεγγιζεται σταδιακα-ξεφευγει-επειδη φιλει κρυπτεται-υπομονη-
επιμονη-το εργαλειο του Λογου -την αποδομει-αναλυτικο και συνθετικο-απο το
Μερος το Ολον και απο το Ολον το Μερος-το Εν,που διασπασθηκε,χωρισθηκε,
σε πολλα-ερευνα να βρουμε και να ανασυνθεσουμε τα πολλα -ες Εν-ο φιλοσοφος
'μαια' κατευθυνει την ερευνα-στον τοκετο της Αληθειας-της Πρωτης Ουσιας-συμπε-
ρασμα/αποτελεσμα:ο Ανθρωπος να ζει σε κοσμο που μπορει να τον καταλαβει-
και αρα-ζην τε ευ ζην τε-
Ἓν οἶδα ὅτι οὐδὲν οἶδα
Σωκρατης
[Στην Αρχη Ολων] Ενα γνωριζω οτι τιποτα δεν γνωριζω
Αρχή Σοφίας ονομάτων επίσκεψις.
Αντισθένης, 445-360 π.Χ
Αρχη της Σοφιας ειναι ορθη κατανοηση των λεξεων
Γνῶθι σαὐτόν
Σωκρατης
Γνωρισε τον εαυτο σου
Δικαιοσύνην ασκείν έργω τε λόγω τε
[Πυθαγορας]
Την δικαιοσυνη να την εξασκεις και με τα εργα και με τα λογια
Μηδ' ύπνον μαλακοίσιν επ' όμμασι προσδέξασθαι. Πριν των ημερινών έργων
λογίσασθαι έκαστον·΄Πη παρέβην; Τι δ' έρεξα; Τι μοι δέον ούκ ετελέσθη;
[Πυθαγορας]
Να μην αφησεις τα μαλακα σου βλεφαρα να τα κλεισει ο υπνος.
Αν πριν δεν συλλογισθεις καθε μια σου πραξη της μερας που
περασε:
Τι δεν εκανα;-Τι εκανα;-Τι επρεπε να κανω και δεν εκανα;
Κατόπιν εορτής ήκεις.
Πλάτων, 427-347 π.Χ
Κατοπιν εορτης εφτασες
Χαλεπόν ετέρου νόον ίδμεναι ανδρός.
Θεόκριτος, 3ος π.Χ
Ειναι δυσκολο να γνωρισεις τι σκεπτεται ο αλλος ανθρωπος
Απορίαν γαρ δει βοηθείν, ουκ αργίαν εφοδιάζειν.
Σόλων, 630-560 π.Χ
Τη φτωχεια πρεπει να βοηθαμε,την τεμπελια να μην υποστηριζουμε
Καγώ, φησίν, Διογένης ο κύων.
Διογένης, 410-323 π.Χ
Κι εγω,ειπε,ειμαι ο Διογενης ο Σκυλος
Ένθα ούτε μίμνειν άνεμος ούτ’ εκπλείν εά.
Αισχύλος, 525-456 π.Χ
Οπου δεν φυσα ανεμος δεν μπορεις να αποπλευσεις απο κει
Νόημα ή μέτρον τον χρόνον, ουχ υπόστασιν.
Αντιφών ο Ραμνούσιος, 470-410 π.Χ
Φαντασια η' μετρο ο Χρονος,δεν εχει υπαρξη
Πάντες άνθρωποι φύσει ορέγονται του ειδέναι.
[Αριστοτέλης, 384-322 π.Χ]
Ολων των ανθρωπων τους αρεσει να γνωριζουν απο τη φυση τους
Των σωμάτων θηλυνομένων και αι ψυχαί πολύ ασθενέστεραι γίγνονται
[Σωκράτης, 469-399 π.Χ]
Αν τα σωματα γινουν μαλθακα τοτε κι οι ψυχες γινονται πολυ αδυνατες
Δια δύο προφάσεις των αδικημάτων άνθρωποι απέχονται: ή δια φόβον ή δι’ αισχύνην.
Υπερείδης, 389-322 π.Χ
Για δυο λογους οι ανθρωποι αποφευγουν να παρανομουν:η' απο φοβο η' απο ντροπη
Τάχιστον νους,δια παντός γαρ τρέχει
Θαλής ο Μιλήσιος, 643-548 π.Χ
Ο νους ειναι το πιο γρηγορο[στον κοσμο] κι ολα τα διαπερναει
Χρονου φειδου
[ Χίλων ο Λακεδαιμόνιος ,600 - 520 π.Χ]
Μην σπαταλας τον χρονο σου
Αποσκότησων με.
Διογένης, 410-323 π.Χ
Μη με σκοτιζεις
[το'πε ο Διογενης στον Αλεξανδρο]
Άνθρωπος τελειωθείς βέλτιστον των ζώων, χωρισθέν δε νόμου και δίκης,
χείριστον πάντων.
Πλάτων, 427-347 π.Χ
Αν ο ανθρωπος τελειοποιηθει ειναι ο πιο καλος απ'ολα οσα ζουν,
αν ομως ξεχωρισθει απο τον νομο και τη δικαιοσυνη ειναι ο χειροτερος ολων
Ου με πείσεις, καν με πείσης.
Αριστοφάνης, 445-386 π.Χ
Δε θα με πεισεις,κι αν με πεισεις
αμείνω δ’ αίσιμα πάντα
Ομηρος
Το πιο καλο ειναι στα παντα να'χεις μετρο
Εδιζησάμην εμεωυτόν.
Ηράκλειτος, 544-484 π.Χ
Βαθεια ζητησα τον δικο μου εαυτον
Τί δέ τις; Τί δ' οὔ τις; Σκιᾶς ὄναρ ἄνθρωπος
Πίνδαρος, 522-438 π.Χ
Τι ειναι;Τι δεν ειναι;Σκια[Εικονα] ονειρου ο ανθρωπος
Χρήσιμ’ ειδώς ουχ ο πολλά ειδώς σοφός.
Αισχύλος, 525-456 π.Χ
Σοφος δεν ειναι αυτος που γνωριζει πολλα αλλα αυτος που γνωριζει χρησιμα
Ά μη προσήκει μητ’ άκουε μηθ’ όρα.
Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ
Αυτα που δεν ειναι πρεποντα ουτε να τ'ακους ουτε να τα βλεπεις
Μέτρον άριστον.
Κλεόβουλος ο Ρόδιος, 6ος π.Χ
Το μετρο ειναι το αριστον
Ανήρ δεδμημένος ούτε τι ειπείν ούθ έρξαι δύναται, γλώσσα δε δέδεται.
Θέογνις, 6ος αιών π.Χ
Ο ανθρωπος που φτωχευσε ουτε κατι μπορει να πει ουτε να κανει,
η γλωσσα του δεθηκε
Τοις ελευθέροις μεγίστη ανάγκη η υπέρ των πραγμάτων αισχύνη.
Δημοσθένης, 384-322 π.Χ
Στους ελευθερους πολιτες η πιο μεγαλη αναγκη ειναι η ευαισθησια
για τα πολιτικα πραγματα
Κοσκίνω ύδωρ αντλείς
[παροιμια]
με το κοσκινο νερο βγαζεις
Ο ήλιος εις τους αποπάτους, αλλ’ ου μιαίνεται.
Διογένης, 410-323 π.Χ
Και στ'αποχωρητηρια ειναι ηλιος,αλλα δεν βρωμιζεται
Ποθητός είναι μάλλον ή φοβερός κατά βίον προαιρού. Ον πάντες φοβούνται,
πάντας φοβείται.
Δημόκριτος, 470-370 π.Χ
Διαλεξε στη ζωη σου καλυτερα να'σαι αγαπητος παρα φοβητρο.
Αυτον ολοι τον φοβουνται,κι ολους τους φοβαται
Ως χαρίεν εστ’ άνθρωπος αν άνθρωπος ή.
Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ
Ποσο χαριτωμενος ειναι ο ανθρωπος οταν ανθρωπος ειναι
Σπεύδε βραδέως.
Πυθαγόρας, 580-490 π.Χ
Να φτανεις αργα [ Να σκεφτεσαι πριν ]
Έργον δ’ ουδέν όνειδος, αεργίη δε τ’ όνειδος.
Ησίοδος, 7ος αιών π.Χ
Να εργαζεται καποιος δεν ειναι καμια ντροπη
να μην εργαζεται ειναι ντροπη
Μισώ τον άνδρα τον διπλούν πεφυκότα, χρηστόν λόγοισι, πολέμιον δε τοις τρόποις.
Φωκυλίδης, ~5ος αιών π.Χ
Απεχθανομαι τον διπροσωπο ανθρωπο,καλον στα λογια και κακον στις πραξεις
Αισχρόν το γ’ αισχρόν, καν δοκή καν μη δοκή.
Αντισθένης, 445-360 π.Χ
Το αισχρο ειναι αισχρο,ειτε φαινεται ειτε δεν φαινεται
δόσις ολίγη τε φίλη τε
Ομηρος- Οδυσσεια- β' 208
Και μικρο δωρο και οφελιμο
Ραθυμία τα πολλ’ ελαττούσθαι ποιεί.
Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ
Η τεμπελια κανει τα πολλα να λιγοστευουν
Ουκ αεί θέρος έσσεται, ποιείσθε καλιάς.
Ησίοδος, 7ος αιών π.Χ
Δεν θα'ναι παντα θερος,θεριστε τωρα που'ναι καλοκαιρι
Μέμνησο νέος ων, ως γέρων έση ποτέ.
Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ
Να θυμασαι τωρα που'σαι νεος,πως γερος θα γινεις καποτε
Φρονήσης μεν μηδέποτε επί σεαυτώ μέγα, αλλά μηδέ καταφρονήσης σεαυτού.
Ισοκράτης, 436-338 π.Χ
Να μη νομισεις ποτε τον εαυτο σου σπουδαιο,
αλλα και ποτε να μην τον περιφρονησεις για ασημαντο
ἥμισυ γάρ τ᾽ ἀρετῆς ἀποαίνυται εὐρύοπα Ζεὺς
ἀνέρος, εὖτ᾽ ἄν μιν κατὰ δούλιον ἦμαρ ἕλῃσιν
Ομηρος-Οδυσσια-ρ' 322-323
Η αξιοπρεπεια χανεται απ'τον ανθρωπο
σαν ερθει η μερα της υποδουλωσης του
Η πενία πολλών εστιν ενδεής, η δ’ απληστία πάντων.
Αριστοτέλης, 384-322 π.Χ
Η φτωχεια ειναι η ελλειψη πολλων,και η απληστια ειναι [ελλειψη]των παντων
Τύχη μη πίστευε.
Χίλων ο Λακεδαιμόνιος, 6ος π.Χ
Στη Τυχη να μην πιστευεις
αιδώς Αργείοι
Ομηρος-Ιλιαδα-Ε' 787- 0\ 502
Να ντρεπεσθε
Έξις δευτέρα φύσις.
Αριστοτέλης, 384-322 π.Χ
Η συνηθεια γινεται δευτερη φυση
Δει τον αγαθόν άνδρα παυόμενον της αρχής μη πλουσιώτερον, αλλά μάλλον
ενδοξότερον γεγονέναι.
Βίας ο Πριηνεύς, 625-540 π.Χ
Πρεπει ο αγαθος ανθρωπος οταν σταματησει να πολιτευεται να μην εγινε πλου-
σιωτερος αλλα πιο ενδοξος[πιο θαυμαστος]
Ου συνέχθειν αλλά συμφιλείν έφυν.
Σοφοκλής, 496-406 π.Χ.
Οχι για να μισω αλλα για ν'αγαπω γεννηθηκα
Ατυχίαν μη ονειδίζειν, νέμεσιν αιδούμενον.
Πιττακός ο Μυτιληναίος, 650-570 π.Χ
Μη γελας την ατυχια[καποιου],να φοβασαι την τιμωρια [σου]
χαλεπή δ’ έχε δήμου φήμι
Ομηρος
Αυστηρη θα'ναι η κριση των πολιτων του δημου
Τα αφανή τοις φανεροίς τεκμαίρου.
Σόλων, 630-560 π.Χ
Απο τα αφανη να βγαλεις συμπερασμα για τα φανερα
Ύες βορβόρω ήδονται μάλλον ή καθαρώ ύδατι.
Ηράκλειτος, 544-484 π.Χ
Τα γουρουνια ευχαριστιουνται καλυτερα στη λασπη παρα στο καθαρο νερο
Το αεί μέλλειν ατελέας ποιέει τας πρήξιας
Δημόκριτος, 470-370 π.Χ
Η συνεχης αναβολη στο μελλον κανει ατελειωτες τις υποθεσεις
Ανθρώπου μέρους ειμί, ο και τέμνει με σίδηρος. Γράμματος αιρομένου, δύεται ηέλιος
[αινιγμα]
Του ανθρωπου μερος ειμαι,και με κοβει το σιδερο.Αν αφαιρεσεις ενα γραμμα
ο ηλιος δυει
[ονυξ-νυχι]
Εκ του οράν το εράν
[παροιμια]
Ο Ερωτας απ'τα ματια πιανεται
έπεα πτερόεντα
Ομηρος
Λογια του αερα
Ο μέλλεις πράττειν μη πρόλεγε, αποτυχών γαρ γελασθήση.
Πιττακός ο Μυτιληναίος, 650-570 π.Χ
Αυτο που θα κανεις στο μελλον μην το προλεγεις,γιατι αν αποτυχεις
τοτε θα γελασουν μαζι σου
Μεγαλοψυχίη το φέρειν πραέως πλημμέλειαν.
Δημόκριτος, 470-370 π.Χ
Μεγαλοψυχια ειναι ν'αντιμετωπιζεις τα σφαλματα των αλλων με επιεικεια
Ώδινεν όρος και έτεκεν μυν.
Λουκιανός, 120-180 μ.Χ
Βουνο το επιασαν οι πονοι και γεννησε ποντικο
Θεόν επιορκών μη δόκει λεληθέναι.
Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ.
Αν κανεις κακο μην νομισεις πως θα ξεχασθει
Χέσαιτο γαρ ει μαχαίσετο.
Αριστοφάνης, 445-386 π.Χ
Αν καθονταν να τσακωθει θα χεζονταν πανω του
Ουχ ο τόπος τον άνδρα αλλ’ ο ανήρ αυτόν έντιμον ποιεί.
Αγησίλαος, Σπαρτιάτης βασιλιάς
Δεν κανει ο τοπος τον ανθρωπο σωστο αλλα ο ανθρωπος τον κανει σωστο
Έστι δίκης οφθαλμός, ος τα πάνθ’ ορά.
Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ
Το ματι της δικαιοσυνης ολα τα βλεπει
Νήπιοι, ουδέ ίσασιν όσω πλέον ήμισυ παντός.
Ησίοδος, 7ος αιών π.Χ
Οι ανοητοι,καθολου δεν γνωριζουν ποσο πολυ περισσοτερο ειναι το μισο
απο το ολον
Στέργε μεν τα παρόντα, ζήτει δε τα βελτίω.
Ισοκράτης, 436-338 π.Χ
Δεξου τα παροντα,ζητα τα πιο καλα
Το εύδαιμον το ελεύθερον, το δ’ ελεύθερον το εύψυχον.
Θουκυδίδης, 460-394 π.Χ
Η ευτυχια απο την ελευθερια,η ελευθερια απο την ευψυχια
Φύσιν πονηρά μεταβαλείν ου ράδιον.
Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ
Ο πονηρος απ'τη φυση του δεν αλλαζει ευκολα
Σοφόν το σαφές.
Ευριπίδης, 480-406 π.Χ
Σοφον το σαφες
Θάλαττα ύδωρ καθαρώτατον και μιαρώτατον, ιχθύσι μεν πότιμον και σωτήριον,
ανθρώποις δε άποτον και ολέθριον.
Ηράκλειτος, 544-484 π.Χ
Το θαλασσινο νερο ειναι το πιο καθαρο και το πιο βρωμικο,
στα ψαρια ειναι ποσιμο και σωτηριο,στους ανθρωπους δεν πινεται
και καταστροφη
Ανδρών δε φαύλων όρκον εις ύδωρ γράφε.
Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ
Τους ορκους ανθρωπων πονηρων να τους γραφεις στο νερο
Πειρώ τω μεν σώματι είναι φιλόπονος, τη δε ψυχή φιλόσοφος.
Ισοκράτης, 436-338 π.Χ
Να προσπαθεις σωματικα να'σαι φιλοπονος και στη συμπεριφορα φιλοσοφος
Αγαθόν ού το μη αδικείν, αλλά το μηδέν θέλειν
Δημοκριτος
Αγαθον δεν ειναι να μην αδικεις,αλλα να μην θελεις καθολου να αδικεις
Κενής δε δόξης ουδέν αθλιώτερον.
Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ
Απο την κενοδοξια τιποτα πιο αθλιωτερο
Μηδέν Άγαν.
Σόλων, 630-560 π.Χ
Καθολου μην υπερβαλλεις
[μετρο]
Μάλλον φιλούσιν οι ποιήσαντες ευ τους παθόντας ή οι παθόντες ευ τους ποιήσαντας.
Αριστοτέλης, 384-322 π.Χ
Περισσοτερο αγαπουν οι ευεργετες τους πασχοντες παρα οι πασχοντες τους ευεργετες
Καθαρόν αν τον νουν έχης, άπαν το σώμα καθαρός ει.
Επίχαρμος, 530-440 π.Χ
Αν εχεις καθαρο το νου,ολο το σωμα το εχεις καθαρο
Άμα δε το χιτώνι εκδυομένω εκδύεται και την αιδώ γυνή.
Ηρόδοτος, 480-420 π.Χ
Μολις η γυναικα ξεντυθει απ'τα ρουχα κι απ'τη ντροπη ξεντυνεται
Άπας ό βίος των ανθρώπων φύσει και νόμοις διοικείται.
Αριστοτέλης, 384-322 π.Χ
Ολη η ζωη των ανθρωπων κυβερνιεται απο τη φυση και τους νομους
Αργός μη ίσθι μηδ’ αν πλουτής
Πιττακός ο Μυτιληναίος, 650-570 π.Χ
Μη καθεσαι και τεμπελιαζεις ακομα κι αν εχεις περιουσια
Αυτό δε τo σιγάν ομολογούντος εστί σου.
Ευριπίδης, 480-406 π.Χ
Σε μαρτυραει[σε προδινει] η σιωπη σου
Συν όχλω αμαθία πλείστον κακόν.
Ευριπίδης, 480-406 π.Χ
Η αμαθια μαζι με τον οχλο ειναι το πιο μεγαλο κακο
Μικρός δε λίθος μέγα κύμ’ αποέργει
Ομηρος
Μικρο λιθαρι μεγαλο κυμα συγκρατει
[αποδυναμωνει-εξουδετερωνει]
Αι δεύτεραι πως φροντίδες σοφώτεραι.
Ευριπίδης, 480-406 π.Χ
Οι δευτερες σκεψεις σοφωτερες
Το δις εξαμαρτείν τ’ αυτόν ουκ ανδρός σοφού.
Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ
Δυο φορες το ιδιο λαθος δεν ταιριαζει σ'ανθρωπο σοφο
Βασιλικόν, καλώς ποιούντα κακώς ακούειν.
Αντισθένης, 445-360 π.Χ
Μεγαλειωδες,να πραττεις σωστα και ν'ακους βρισιες
Ου το ζην περί πλείστου ποιητέον, αλλά το ευ ζην.
Πλάτων, 427-347 π.Χ
Το να ζεις δεν ειναι για να κανεις πιο πολλα,αλλα το να ζεις καλα[να ευτυχεις]
Το γαρ ευ πράττειν παρά την αξίαν, αφορμήν του κακώς φρονείν τοις ανοήτοις γίγνεται.
Δημοσθένης, 384-322 π.Χ
Το να πετυχαινεις χωρις την αξια σου,γινεται αφορμη στους ανοητους να σκεφτουν κακα
[να μιμηθουν το παραδειγμα σου]
Χρόνος ο πάντων πρόγονος.
Πίνδαρος, 522-438 π.Χ
Απ'τον Χρονο ολα καταγονται
Ζώμεν γαρ ού ως θέλομεν, αλλ’ ως δυνάμεθα.
Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ
Δεν ζουμε οπως θελουμε,αλλα οπως μπορουμε
Γελά ο μωρός καν τι μη γελοίον ή.
Πιττακός ο Μυτιληναίος, 650-570 π.Χ.
Γελαει ο ηληθιος ακομα κι αν δεν υπαρχει κατι για να γελασει
Νομίζω τους ανθρώπους ουκ εν τη οικία τον πλούτον και την πενίαν έχειν,
αλλ’ εν ταις ψυχαίς.
Ξενοφών, 430-355 π.Χ
Νομιζω πως οι ανθρωποι δεν εχουν μεσα στο σπιτι τους πλουτο και φτωχεια,
αλλα μεσα στις ψυχες τους
Χω Ζευς άλλοκα μεν πέλει αίθριος, άλλοκα δ’ ύει.
Θεόκριτος, 3ος π.Χ
Αλλου ο θεος καλοκαιριαζει κι αλλου βρονταει και βρεχει
Εν τη προαιρέσει η μοχθηρία και το αδικείν.
Αριστοτέλης, 384-322 π.Χ
Απο προθεση ειναι και η μοχθηρια και η αδικια
Γνους πράττε.
Πιττακός ο Μυτιληναίος, 650-570 π.Χ
Να γνωριζεις για να ενεργεις
Ανοήμονες βιούσι ού τερπόμενοι βιούν.
Δημόκριτος, 470-370 π.Χ
Οι ανοητοι ζουν χωρις να ευχαριστιουνται που ζουν
Φύσις κρύπτεσθαι φιλεί.
Ηράκλειτος, 544-484 π.Χ
Η φυση προτιμα να μην αποκαλυπτεται
Των οικιών ημών εμπιμπραμένων, ημείς άδομεν.
[παροιμια[
Τα σπιτια μας καιγονται,κι εμεις τραγουδαμε
Κόρακος εξελεύσεται «κρα».
[παροιμια]
Ο κορακας φωναξε κι ειπε:΄΄Κρα''
[Απο κορακα βγαινει ''κρα'']
Αν μεν καλήν, έξεις κοινήν, αν δε αισχράν, έξεις ποινήν.
Αντισθένης, 445-360 π.Χ
Αν παρεις ομορφη γυναικα,μ'αλλους θα την μοιραζεσαι,
αν παρεις ασχημη,μονος σου θα την φορτωνεσαι
επί ξυρού ακμής
Ομηρος-Ιλιαδα-Κ' 173, Ηροδοτου Ιστοριαι-βιβλια VI, II.
Στη κοψη του ξυραφιου
Μη πλούτει κακώς.
Πιττακός ο Μυτιληναίος, 650-570 π.Χ
Να μην πλουτισεις παρανομα
Πολλ’ οίδ’ αλώπηξ, εχίνος δε εν, μέγα.
Αρχίλοχος, 725-650 π.Χ.
Πολλα ξερ' η αλεπου κι ενα ο σκαντζοχοιρος μεγα
Δύσκολον τον εαυτόν γνώναι, εύκολον τω άλλω υποτίθεσθαι.
Θαλής ο Μιλήσιος, 643-548 π.Χ
Να γνωρισεις τον εαυτο σου ειναι δυσκολο,ομως ευκολο ειναι για τον αλλον
να φανταστεις
Μέμνησο μη σε νικάτω φόβος τας φρένας.
Αισχύλος, 525-456 π.Χ
Να θυμασαι να μη σου νικησει ο φοβος το μυαλο
Έσσετ’ ήμαρ.
Όμηρος, 800-750 π.Χ ‐ Ιλιάδα Δ’ 164, Ζ:448
Θα'ρθει μια μερα
Νηπίοισιν ου λόγος, αλλά ξυμφορή γίνεται διδάσκαλος.
Δημόκριτος, 470-370 π.Χ
Για τους μωρους δεν ειναι η λογικη δασκαλος αλλα το τυχαιο συμβαν
Τα ψυχρά θέρεται, θερμόν ψύχεται, υγρόν αυαίνεται, καρφαλέον νοτίζεται.
Ηράκλειτος, 544-484 π.Χ
Το ψυχρο θερμαινεται,το θερμο ψυχεται,το υγρο ξηραινεται,το στεγνο νοτιζεται
Τότε τας πόλεις απόλλυσθαι, όταν μη δύνωνται τους φαύλους από των σπουδαίων
διακρίνειν.
Αντισθένης, 445-360 π.Χ
Τοτε οι κοινωνιες χανονται,οταν δεν μπορουν να διακρινουν τους φαυλους
απο τους αγαθους
Διογένης τον έρωτα είπε σχολαζόντων ασχολίαν.
Διογένης, 410-323 π.Χ
Ο Διογενης ειπε πως ο ερωτας ειναι ασχολια αυτων που δεν ασχολουνται
[που καθονται]
ο ερωτας ειναι εργασια αυτων που δεν εργαζονται
Ουδαμού δε αδικείν. Ουδ’ αδικούμενον ανταδικείν.
Σωκράτης, 469-399 π.Χ
Καθολου να μην αδικεις,ουτε αδικουμενος να αντιδικεις
Όμοιος ομοίω αεί πελάζει.
Πλάτων, 427-347 π.Χ
Ο ομοιος με τον ομοιον παντα συναναστρεφεται
Πάντων νους κρατεί.
Αναξαγόρας, π.500-427 π.Χ
Στα παντα ο νους κυριαρχει
Αεί δ’ οπλοτέρων ανδρών φρένες ηερέθονται
Ομηρος
Παντοτε στη νεοτητα τα μυαλα παιρνουν αερα
Λυχνίας σβεσθείσης, πάσα γυνή ομοία.
Διογένης, 410-323 π.Χ
Οταν σβηστει η λαμπα,ολες οι γυναικες ειναι ιδιες
Το κατα Φύσιν ζην, ταυτό του κατ' Αρετήν ζήν.
Ζήνων
Το να ζεις συμφωνα με τη Φυση ειναι ταυτοσημο το να ζεις συμφωνα με την Αρετη
Στρεπτή δε γλώσσ’ εστί βροτών, πολλέες δ’ ένι μύθοι παντοίοι,
επέων δε πολύς νόμος ένθα και ένθα. οποίον κ’ είπησθα έπος,
τοιόν κ’ επακούσαις.
Ομηρος
Ευμεταβλητη η γλωσσα των ανθρωπων ειναι,πολλα και παντος ειδους
τα λογια,κι αυτα που λεγονται εχουν πολλες διατυπωσεις απο δω κι απο κει,
οποιον λογο θα πεις τετοιον και θ'ακουσεις
Άνευ των αναγκαίων αδύνατον και ζην και εύ ζην.
Αριστοτέλης, 384-322 π.Χ
Χωρις τα απαραιτητα ειναι αδυνατο και να ζεις και να ζεις καλα
Θάρσει. Λέγων τ' αληθές ου σφαλεί ποτε.
Σοφοκλής, 496-406 π.Χ
Να'χεις θαρρος.Οταν λες την αληθεια ποτε δεν κανεις λαθος
Άμες γ’ εσόμεθα πολλώ κάρρονες
[νεοι Σπαρτης]
καποτε εμεις θα γινουμαι πολυ καλυτεροι
Πας γαρ ο τ’ επί γης και υπό γης χρυσός αρετής ουκ αντάξιος.
Πλάτων, 427-347 π.Χ
Ολο το χρυσαφι πανω απ'τη γη και κατω απ'τη γη δεν αξιζει οσο η αρετη
Ρώμη δε μετά φρονήσεως ωφέλησεν, άνευ δε ταύτης πλείον τους έχοντας έβλαψεν.
Ισοκράτης, 436-338 π.Χ
Η σωματικη δυναμη μαζι με τη φρονιμαδα ωφελησε,χωρις αυτη τους περισσοτερους
που την ειχαν τους εβλαψε
Διότι τηλικούτος ών, κιθαρωδεί και ου ληστεύει!
Διογένης, 410-323 π.Χ
[τον προτιμω]ας ειναι ετσι,παιζει κιθαρα και δεν ληστευει!
Πέρας γαρ ουδέν μη διά γλώσσης ιόν.
Ευριπίδης, 480-406 π.Χ
Τιποτα δεν τελειωνει αν δεν το εκφρασεις με τη γλωσσα
Η ψυχή διαιρείται εις τρία· το μεν γαρ αυτής εστι λογιστικόν,
το δε επιθυμητικόν, το δε θυμικόν.
[Πλάτων, 427-347 π.Χ]
Η ψυχη διαιρειται σε τρια μερη:το νοητικο,το επιθυμιτικο,το συναισθηματικο
Άνθρωποι τύχης είδωλον επλάσαντο, πρόφασιν ιδίης αβουλίης.
Δημόκριτος, 470-370 π.Χ
Οι ανθρωποι θεοποιησαν τη τυχη,για να δικαιολογησουν την αδυναμια
της θελησης τους
Λέων μεν όνυξι κρατεί, κέρασι δε βούς, άνθρωπος δε νώ.
Αναξαγόρας, π.500-427 π.Χ
Το λιονταρι με τα νυχια επικρατει,το βοδι με τα κερατα,κι ο ανθρωπος με το μυαλο
Η φύσις ουδέν ποιεί άλματα.
Αριστοτέλης, 384-322 π.Χ
Η φυση ποτε δεν δημιουργει κενα[χασματα]
Ο σιωπών συναινεί
[παροιμια]
Αυτος που σιωπα ειναι συνυπευθυνος
Ου μοι θέμις εστί ξείνον ατιμήσαι
Ομηρος
Δεν ειναι σωστο σε μενα ξενο να περιφρονησω
Το μεν σώμα εστίν ημίν σήμα.
Πυθαγόρας, 580-490 π.Χ
Το σωμα ειναι η ταυτοτητα μας
Όστις εταίρους δέδοικε, δούλος ων λέληθεν εαυτόν.
Αντισθένης, 445-360 π.Χ
Οποιος τους αλλους φοβαται,χωρις να το καταλαβει σ'αυτους εκανε τον
εαυτο του δουλο
Τα ανθρώπων δοξάσματα παίδων αθύρματα.
Ηράκλειτος, 544-484 π.Χ
Αυτα που πιστευουν[που νομιζουν] οι ανθρωποι ειναι παιχνιδια μικρων παιδιων
Πάντα εκκαλύπτων ο χρόνος εις το φως άγει.
Σοφοκλής, 496-406 π.Χ
Ολα ο Χρονος τ'αποκαλυπτει και τα φερνει στο φως
Πυρ μαχαίρα μη σκαλεύειν.
Πυθαγόρας, 580-490 π.Χ
Φωτια και μαχαιρι μην αγγιζεις[μην σκαλιζεις]
Σφαλερόν εστι τό άν μή οίδε τις ταύτα ή λέγειν ή πράττειν.
Ξενοφών, 430-355 π.Χ
Ειναι σφαλμα καποιος να λεει η' να κανει αυτα που δεν ξερει
Άνευ χαλκού Φοίβος ου μαντεύεται.
Αίσωπος, 620-560 π.Χ
Χωρις χρηματα κανεις δεν σε υπολογιζει
Αριστείδης ο δίκαιος ερωτηθείς τι εστι το δίκαιον, «το μη αλλοτρίων επιθυμείν», έφη.
Ιωάννης Στοβαίος, 5ος μ.Χ
Ο Αριστειδης ο δικαιος οταν ρωτηθηκε τι ειναι το δικαιον απαντησε:''το να μην
επιθυμεις τα ξενα πραγματα''
Ουκ έστι χώρα άνευ σκωλήκων
[παροιμια]
Δεν υπαρχει χωρα[φι] χωρις σκουληκια
Χόλος νόον οιδάνει
Ομηρος
Ο θυμος το μυαλο πρηζει[φουσκωνει] νοσηρα
Υφ’ ων κρατείσθαι την ψυχήν αισχρόν, τούτων εγκράτεια άσκει πάντων: κέρδους, οργής,
ηδονής, λύπης.
Ισοκράτης, 436-338 π.Χ
Σ'αυτα που κανουν στην ψυχη κακο,να ασκεισαι να συγκρατεισαι απ'όλα:απο το κερδος,
απο τον θυμο,απο την ηδονη,απο την στεναχωρια
Παρέρχεται ως όναρ η ήβη.
Θεόκριτος, 3ος π.Χ
Σαν ονειρο περναει η νεοτητα
Ο κακώς διανοηθείς περί των οικείων, ουδέποτε καλώς βουλεύεται περί των αλλοτρίων.
Ισοκράτης, 436-338 π.Χ
Αυτος που σκεπτεται κακα για τις υποθεσεις του σπιτιου του,ποτε δεν συλλογιζεται
καλα για τις ξενες υποθεσεις
Ράβδος εν γωνία, άρα βρέχει
[παροιμια]
Ομπρελλα βλεπω.Αρα βρεχει
Ει το τρέφειν πώγωνα δοκείς σοφίαν περιποιείν, και τράγος ευπώγων αίψ’ όλος
εστὶ Πλάτων.
Λουκιανός, 120-180 μ.Χ
Το να τρεφεις μουσι νομιζεις πως εγινες σοφος,κι ο τραγος ομορφο εχει μουσι,
ε τοτε ολοκληρος ειναι ο Πλατωνας
Ουδείς αχαριστότερος του ευεργετηθέντος.
Καλλίμαχος, 310-240 π.Χ
Ουδείς αχαριστότερος του ευεργετηθέντος
κάκιον πενθήμεναι άκριτον αιεί
Ομηρος
Ειναι κακο να λυπουμαστε και να μην το κρινουμε ποτε
Ουδέν άτακτον των φύσει.
Αριστοτέλης, 384-322 π.Χ
Καμμια αταξια σ'αυτα που'ναι φυσικα
Όστις ανήρ αγαθός και εχέφρων την αυτού φιλέει και κήδεται
Ομηρος
Οποιος αντρας ειναι καλος και μυαλωμενος τη δικια του γυναικα
την αγαπαει και την προσεχει[φροντιζει]
Κράτιστον κτημάτων ευβουλία.
Σοφοκλής, 496-406 π.Χ
Απο ολα τα αποκτηματα το πιο καλο ειναι η ορθη κριση
Παχεία γαστὴρ λεπτὸν ου τίκτει νόον.
Κλαύδιος Γαληνός, 131-201 μ.Χ
Χοντρη κοιλια δεν γενναει λεπτη σκεψη
Ήλιος ούκ αν υπερβήσεται μέτρα.
Ηράκλειτος, 544-484 π.Χ
Κι ο ηλιος δεν θα ξεφυγει απ'την φυσικη πορεια του[τον φυσικο νομο]
Τοσοῦτον δ' ἀπολέλοιπεν ἡ πόλις ἡμῶν περὶ τὸ φρονεῖν καὶ λέγειν τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους,
ὥσθ' οἱ ταύτης μαθηταὶ τῶν ἄλλων διδάσκαλοι γεγόνασι, καὶ τὸ τῶν
Ἑλλήνων ὄνομα πεποίηκε μηκέτι τοῦ γένους ἀλλὰ τῆς διανοίας δοκεῖν εἶναι, καὶ
μᾶλλον Ἕλληνας καλεῖσθαι τοὺς τῆς παιδεύσεως τῆς ἡμετέρας ἢ τοὺς τῆς κοινῆς
φύσεως μετέχοντας
Ισοκράτης, 436-338 π.Χ
Τοσο πολυ απεχει η πολιτεια μας στη μορφωση και στη φιλολογια απ'τους αλλους
ανθρωπους,ωστε οι μαθητες της να γινονται δασκαλοι των αλλων ,και το ονομα
των Ελληνων δεν βγαινει καθολου απ'τη καταγωγη αλλα νομιζω απο τη διανοια,
και μαλλον καλουνται Ελληνες εκεινοι που συμμετεχουν στη δικη μας εκπαιδευση
παρα εκεινοι με την κοινη καταγωγη
.
.
.
Luigi Pirandello-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
το βλεμμα-Ερμου-Συνταγμα-Αθηνα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
[Ανθρωπινα Εσωτερικα]
Ετσι Ειναι Αν Ετσι Νομιζετε-χ.ν.κουβελης
την ειχε δει στη Ερμου,φορουσε ενα τζιν παντελονι και μια ασπρη μπλουζα,
λιγο πιο πανω απο την Καπνικαρεα μπηκε σ'ενα καταστημα,διαβασε την
ταμπελα του,μοντερνα γυναικεια ρουχα,καθησε στο παγκακι απεναντι στο
παρκακι και περιμενε να βγει,οταν βγηκε την συνοδευε ενας αντρας,στην
ηληκια της,σηκωθηκε και τους ακολουθησε απο το δεξια απεναντι πεζοδρο-
μιο,ανεβαιναν προς το Συνταγμα,εκεινος δεν τον ηξερε,εκεινη τον ηξερε,βεβαια
ειχαν περασει αρκετα χρονια απο τοτε κι ισως να μην τον γνωριζε τωρα,νομισε
πως τον ειδε,του φανηκε απο το υφος της,αν και πολυ συγκρατημενο,πως τον
γνωρισε,στη διασταυρωση με την Βουλης σταματησαν,μιλουσαν πολυ εντονα,
του φανηκε σαν να λογομαχουσαν,η γυνακα πηγε να φυγει,ο αντρας προσπαθησε
να την συγκρατησει απ'το χερι,εκεινη τον εσπρωξε κι ετρεξε προς τη πλατεια,
βιαστηκε κι εκεινος να την προφθασει,η γυναικα προσπαθησε να βρει ταξι,ολα
περνουσαν γεματα εκεινη την ωρα,την πλησιασε,δεν τον κοιταξε,τον αισθανθηκε
διπλα της κι ετρεξε προς τη σταση των τρολει,εκει αναμεσα στους αλλους ανθρω-
πους που περιμεναν ενιωθε πιο ασφαλης,δεν θα τολμουσε να την πλησιασει,εκει-
νος καθονταν ακριβως απο πισω της,η γυναικα χωρις να τον βλεπει ενιωθε το
βλεμμα του επιμονο πανω της, χτυπησε το τηλεφωνο της,ηταν εκεινος,δεν το ανοιξε,επεμενε,ξαναπηρε,δεν το ανοιξε και το απενεργοποιησε,προλαβε να δει
την ωρα 20:43,μια γυναικα την εσπρωξε απο πισω και περασε μπροστα της,
τρομαξε νομισε πως ηταν εκεινος,η κυκλοφορια των αυτοκινητων ηταν πολυ
μεγαλη,μποτιλιαρισμα στη Σταδιου,μια διαδηλωση,ακουσε καποιον να λεει,
τα ιδια καθε μερα,την επιασε αγωνια,ηταν νυχτα,δεν ηξερε τι θα συμβει,τι
ηταν ικανος να κανει,φοβοταν,το τρολει αργουσε,ειδε καποιον γνωστο της,πηρε
θαρρος,τον χαιρετησε,ο αλλος χαμογελασε,δεν μπορει θα το ειδε και δεν θα
τολμησει να κανει κατι,πως δεν το σκεφτηκε πριν ,ενεργοποιησε το τηλεφωνο και
εκανε πως μιλουσε με καποιον,θα το εβλεπε,θα ηταν περιεργος να μαθει με ποιον
μιλουσε και τι ελεγε,εκανε πως κατι εψαχνε στη τσαντα της και με την ακρη του ματιου
της δεν τον ειδε πισω της,εκλεισε το τηλεφωνο,η ωρα ηταν 21:17,κορναρισματα εκκο-
φαντικα,καποιοι αγαναχτισαν,μας εχουν σαν τα βοδια και τα γαιδουρια και περιμε-
ουμε και κανενας δεν μας υπολογιζει οσο δεν φωναζουμε,καποιος ειπε,δεν παει
αλλο,κι εβρισε,μια ηληκιωμενη γυναικα πηγε να λυποθημησει,την κρατησαν μην
σωριαστει κατω και την εβαλαν να καθισει στο παγκακι και της εκαναν αερα,καποιος
της εδωσε νερο απο ενα εμφιαλωμενο μπουκαλακι να συνελθει,ενα παιδι κρινιασε,
κοιταξε καλυτερα γυρω της,εκεινος ειχε εξαφανισθει,η γυναικα φανηκε να'χει συνελ-
ει και να'ναι καλυτερα,περασε ενα τρολει,δεν ηταν του προορισμου της,γεματο,δεν
σταματησε,περασε κι αλλο γεματο δεν σταματησε,ουτε αυτο ηταν της περιοχης
της,περασαν δυο της περιοχης της ,γεματα,ενιωθε τα ποδια της να την πονανε,
πολυ κουρασμενα,τα παπουτσια την εσφιγαν,το κεφαλι της βουιζε,ζαλιζονταν,
αδειασε μια θεση στο παγκακι και καθησε,φοβηθηκε,ποση ωρα περασε δεν ηξερε,
της φανηκε αιωνες,σαν υπνωτισμενη ειδε το τρολει να σταματαει στη σταση,με
πολυ δυσκολια σηκωθηκε και μπηκε τελευταια μεσα,ισα που προλαβε πριν κλει-
σουν οι πορτες ,μεσα στο τρολει μεγαλος συνωστισμος,εψαξε για το εισιτηριο
στη τσαντα της,στη συγχιση της δεν το εβρισκε,τελικα το βρηκε και καταφερε
να το ακυρωσει,το τρολει προχωρουσε σημειωτον στην Φιλελληνων,βγηκαν τε-
λικα στην Βασιλισσης Αμαλιας,η ιδια μεγαλη κυκλοφορια,ακινησια,στην πυλη
του Ανδριανου τον ειδε μπροστα της,σε καποια αποσταση,στο διαδρομο,ορθιο,
ηταν εκεινος,δεν εκανε λαθος,δεν κοιτουσε προς το μερος της,ισα στα παραθυρα
προς τα αριστερα,ναι ηταν εκεινος,δεν ηταν αλλος,σιγουρα,ξεχωρισε το προσωπο
του στην φωτεινη αντανακλαση των τζαμιων
.
.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου