LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ-CELESTE AIDA- THE TRAGIC LOVE-STORY OF VERDI'S AIDA [Aida-Opera-in 4 Acts-Libretto Antonio Ghislanzoni-music Giuseppe Verdi] μεταφραση απο το libretto-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.

Giusseppe Verdi-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Aida and Radames-Verdi opera-on Fayum Synthesis-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
CELESTE AIDA-
THE TRAGIC LOVE-STORY OF VERDI'S AIDA
[Aida-Opera-in 4 Acts-Libretto Antonio Ghislanzoni-music Giuseppe Verdi]
μεταφραση απο το libretto-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης-
                 
Celeste Aida
[aria from Acto I]
ΡΑΝΤΑΜΕΣ
Ουρανια Αιντα.μορφη θεικη
Μυστικο στεφανι απο φως κι ανθη
Της σκεψης μου εσυ'σαι βασιλισσα
Της ζωης μου εισαι η λαμψη
Τον ομορφο ουρανο σου θα σου δωσω παλι
Τις απαλες πνοες της πατριδας σου
Ενα βασιλικο στεμμα θα βαλω στα μαλλια σου
Για σενα θα υψωσω θρονο μεχρι τον ηλιο

RADAMES
Celeste Aida, forma divina,                                       15
Mistico serto di luce e fior;
Del mio pensiero tu sei regina,
Tu di mia vita sei lo splendor.
Il tuo bel cielo vorrei ridarti,
Le dolci brezze del patrio suol,                                  20
Un regal serto sul crin posarti,
Ergerti un trono vicino al sol.

Acto ii-scena 1
ΑΙΝΤΑ[εντονα αναστατωμενη]
Ερωτα, Ερωτα!-χαρα..μαρτυριο
Γλυκεια μεθη- σκληρο χτυποκαρδι...
Μεσα στους πονους σου-η ζωη που νιωθω...15
Ενα χαμογελο σου-ανοιγει για μενα ο ουρανος

AIDA [vivamente commossa]
Amore, amore! — gaudio… tormento…
Soave ebbrezza — ansia crudel!…
Ne' tuoi dolori — la vita io sento…                               15
Un tuo sorriso — mi schiude il ciel

η ΑΙΝΤΑ [απευθυνεταιΙ ΣΤΗΝ ΑΜΝΕΡΙΣ
Συμπονια θα σου δειξω παρα τον δικο μου πονο
Ειναι αληθεια...Εγω τον αγαπω μ'απειρο ερωτα...
Εσυ'σαι ευτυχισμενη-Εσυ'σαι δυνατη...
Εγω ζω μοναχα γι'αυτον τον ερωτα

AIDA to AMNERIS
Pietà ti prenda del mio dolore…
È vero… io l'amo d'immenso amore…                                 50
Tu sei felice… tu sei possente…
Io vivo solo per questo amor.

scena 2
ΑΙΝΤΑ
Ποια ελπιδα πια μου μενει;
Γι'αυτον η δοξα κι ο θρονος...
Για μενα  η λησμονια...τα δακρυα
απ'τον απελπισμενο ερωτα

AIDA  
Qual speme omai più restami?       100
A lui la gloria e il trono…
A me l'oblio… le lacrime
Di disperato amor

acto 3
ΑΙΝΤΑ
.....το τελευταιο αντιο
στου Νειλου τις σκοτεινες δινες
ταφο θα μου καμουν...και ησυχια ισως...και λησμονια 20
ω γαλαζιοι ουρανοι...ω απαλες αυρες  του τοπου
οπου  γαληνιο το πρωινο μου ελαμπε...                    
ω πρασινοι λοφοι...ω μυριστικες ακτες…
ω πατριδα μου,ποτε πια δεν θα σε ξαναδω!
ω δροσερες κοιλαδες...ω  ησυχες ευλογημενες κρυψωνες 25
οταν σε μενα  μια υποσχεση του ερωτα ηταν...
Αλιμονο!του ερωτα το ονειρο εχει διαλυθει...
ω πατριδα μου,δεν θα σε δω ποτε πια!

AIDA
....l'ultimo addio,
Del Nilo i cupi vortici
Mi daran tomba… e pace forse… e oblio.   20
O cieli azzurri… o dolci aure native                          
Dove sereno il mio mattin brillò…
O verdi colli… o profumate rive…
O patria mia, mai più ti rivedrò!
O fresche valli… o queto asil beato              25
Che un dì promesso dall'amor mi fu…
Ahime! d'amore il sogno è dileguato…
O patria mia, non ti vedrò mai più!

ΑΙΝΤΑ
φευγα...
ΡΑΝΤΑΜΕΣ
Να φυγουμε μαζι μακρια!
ΑΙΝΤΑ[με πολυ μεγαλη ενταση]
να φυγουμε απ'την πυρκαγια της εχθροτητας
απ'αυτους τους ερημοτοπους 30
Μια καινουργια πατριδα
στον ερωτα μας ανοιγεται…
εκει...αναμεσα σε παρθενα δαση,
μ'ἀρωματισμενα λουλουδια,
σ'ἐκσταση χαρας που δεν νοιαζεται 35
τη γη εμεις θα ξεχασουμε .

AIDA
Fuggir…
RADAMES.
Fuggire!
AIDA [colla più viva espansione]
Fuggiam gli ardori inospiti
Di queste lande ignude;     30
Una novella patria
Al nostro amor si schiude…
Là… tra foreste vergini,
Di fiori profumate,
In estasi ignorate     35
La terra scorderem.

acto 4
ΑΙΝΤΑ  προς τον ΡΑΝΤΑΜΕΣ
Προαισθανεται η καρδια την καταδικη σου 10
σ'αυτο τον ταφο που για σενα ανοιγεται
εγω θα περασω μεσα  κρυφα...
κι εδω μακρια απο καθε ανθρωπινο βλεμμα
μεσα στην αγγαλια σου επιθυμησα να πεθανω.

ΡΑΝΤΑΜΕΣ
Να πεθανει!τοσο αγνη κι ομορφη! 15 .  
Να πεθανει για μενα απο ερωτα...
Στην ηληκια του ανθους της
να φυγει απο τη ζωη!
Εσυ'χες τον ουρανο για τον ερωτα δημιουργησει,
κι εγω σε σκοτωσα με το να σ'εχω αγαπημενη! 20
Οχι,οχι δεν θα πεθανεις!
Τοσο πολυ εγω σ'αγαπω!...
Τοσο πολυ εισ'ομορφη!

ΑΙΝΤΑ
[με απογνωση]
Ερχεται;...ο αγγελος του θανατου
ακτινοβολος σε μας πλησιαζει...25
να μας παρει για τις αιωνιες χαρες
πανω στις χρυσες φτερουγες του
ψηλα για μας ο ουρανος ειναι ορθανοιχτος...
οπου εκει καθε στενοχωρια παυει...                    
οπου εκει αρχιζει η απολαυση   30
ενος αθανατου ερωτα

ΑΙΝΤΑ και ΡΑΝΤΑΜΕΣ
Ω γη,αντιο,αντιο κοιλαδες των δακρυων...
Ονειρο της χαρας που στον πονο εξαφανισθηκε...40
Σε μας ανοιγεται ο ουρανος κι οι ψυχες περιπλανωμενες
πετουν στην ακτινα της αιωνιας μερας

AIDA  
Presago il core della tua condanna,   10
In questa tomba che per te s'apriva
Io penetrai furtiva…
E qui lontana da ogni umano sguardo
Nelle tue braccia desiai morire.

RADAMES  
Morir! sì pura e bella!      15
Morir per me d'amore…
Degli anni tuoi nel fiore
Fuggir la vita!
T'avea il cielo per l'amor creata,
Ed io t'uccido per averti amata!      20
No, non morrai!
Troppo io t'amai!…
Troppo sei bella!

AIDA
[vaneggiando]
Vedi?… di morte l'angelo
Radiante a noi si appressa…       25
Ne adduce a eterni gaudii
Sovra i suoi vanni d'ôr.
Su noi già il ciel dischiudesi…                            
Ivi ogni affanno cessa…
Ivi comincia l'estasi              30
D'un immortale amor.


AIDA – RADAMES
O terra, addio; addio valle di pianti…
Sogno di gaudio che in dolor svanì…     40
A noi si schiude il cielo e l'alme erranti
Volano al raggio dell'eterno dì.
.
.
.
Verdi: Aïda - San Francisco Opera (starring Luciano Pavarotti)
.

 .
.
.
.