LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -(Ιδιότροποι Έρωτες) Μεταλλαγη - χ.ν.κουβελης c.n.couvelis ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

 .

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

-(Ιδιότροποι Έρωτες)

Μεταλλαγη

- χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

.

.

Οι Γαμοι-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

(Ιδιότροποι Έρωτες)

Μεταλλαγη-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

συζούσαν πέντε χρόνια,χωρίς ιδιαίτερες σοβαρες κρίσεις στη σχέση τους,παρότι τη διαφορά 

ηλικίας που είχαν,παιδιά,από επιλογή,δεν έκαναν,και οι δύο ήταν επιτυχημένοι στις εργασίες τους,ανεξάρτητοι,δεν προέκυψαν αντιζηλίες και ανταγωνισμοί,συχνά έκαναν ταξίδια,αγαπούσαν 

και οι δύο τη μουσική,ο άντρας ιδιαίτερα τη τζαζ και η γυναίκα την κλασσική,απέφευγαν γενικά 

τις υπερβολές,ο ένας άφηνε να νιώθει ο άλλος ελεύθερος,

εκείνη τη μέρα,μετα το μεσημέρι,όταν ο άντρας γύρισε από τη δουλειά,δεν βρήκε τη γυναίκα στο σπίτι,την πήρε τηλέφωνο,δεν απάντησε,

ετοίμασε κάτι πρόχειρο και έφαγε,ένιωθε κούραση και ξάπλωσε,

όταν ξύπνησε η γυναίκα κοιμόνταν δίπλα του,με γυρισμένη τη πλάτη,

θαύμασε το λαιμό της,την άγγιξε,εκείνη γύρισε προς το μέρος του,του χαμογέλασε,

τότε είδε το πρόσωπο της,ήταν το πρόσωπο μιας αλλης γυναίκας,συγκρατήθηκε,δεν την ρώτησε 

τι συμβαίνει,χαμογέλασε κι εκείνος,ήταν πολύ όμορφη,την αγκάλιασε και φιληθηκαν,

η γυναίκα σηκώθηκε και πήγε στον καθρέφτη,ήταν,είδε,ψηλότερη,

πιο λεπτή,

αργότερα στο σαλόνι κάθησε στο πιάνο και έπαιξε,

Für Elise,του Μπετόβεν,

εκπληκτική δεξιοτεχνία,

οταν τελείωσε την χειροκροτησε,

-ευχαριστω,του είπε η γυναίκα,που σου άρεσε,

τώρα θα παίξω για σένα μια τζαζ εκδοχή του,

ο αυτοσχεδιασμός της ηταν μαγευτικός,

εκείνη τη μέρα φάγανε σε ένα πολυτελές εστιατόριο,

σκέφτηκε να ρωτησει το όνομα της,το απέφυγε,

το όνομα της,φυσικά,θα ήταν το ίδιο,

τη νύχτα σε ένα μπαρ,

ένιωθε ερωτευμένος μαζί της,

καταλάβαινε πως αυτή η γυναίκα ήταν μια άλλη γυναίκα,

η γυναίκα του έγινε μια άλλη γυναίκα,

πολλά τώρα θα αλλάξουν,

αλλάζουν,

ξέχασε εντελώς την γυναίκα πριν από αυτήν,

κι αυτή του συμπεριφέρονταν σαν να τον ήξερε από χρόνια,

ένιωθε ευτυχισμένος και δεν τον ένοιαζε να μάθει τι συνέβηκε,

μια μέρα την είδε σε κεντρικό δρόμο,ήταν μαζί με ένα κύριο,

δεν έδειξε να τον γνώρισε,

τους ακολούθησε,μέχρι που τους έχασε μέσα στο πλήθος,

τον ξύπνησε το τηλεφωνο,

-με πήρες τηλέφωνο;,άκουσε τη φωνή της,δεν χτύπησε,τώρα είδα την αναπαντητη,είχα μια 

πολύ επειγουσα δουλεια στο γραφείο,ένας δύσκολος πελάτης,θα σου πω,σε λίγο θα γυρίσω,

σηκώθηκε,έκανε μπάνιο,ξυρίστηκε,την περίμενε

στο σαλόνι,από τη μεγάλη μπαλκονόπορτα είδε ότι είχε νυχτώσει,τα φώτα της πόλης ,δεν άναψε 

το φως,

έμεινε στο μισοσκοταδο,

εκείνη γύρισε,

τον φιλισε,

-είμαι πολυ κουρασμένη,του είπε,θα πάω στο μπάνιο να χαλαρώσω,

έβγαλε τα ρούχα της,τα πέταξε κάτω στο πάτωμα,

τον κοίταξε,χαμογελουσε,

ποτέ μέσα σε αυτά τα πέντε χρόνια που συζούσαν δεν την είχε δει τόσο όμορφη,

.

.

.