GREEK POETRY -Κυριακη του Πάσχα -Χριστος ανεστη- -μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

 .

.

GREEK POETRY

-Κυριακη του Πάσχα 

-Χριστος ανεστη-

-μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

.

.

Κυριακη του Πάσχα 

-Χριστος ανεστη-

-μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Ἦχος πλ. α´.

Χριστὸς ἀνέστη ἐκ νεκρῶν,

θανάτῳ θάνατον πατήσας

καὶ τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι

ζωὴν χαρισάμενος

ο Χριστός αναστήθηκε από τους νεκρούς,

με θάνατο τον θάνατο συνθλίβοντας

και σε αυτούς μέσα στα μνήματα

ζωή χαρισε

Ἦχος βαρύς.

Ἐσφραγισμένου τοῦ μνήματος,

ἡ Ζωὴ ἐκ τάφου ἀνέτειλας,

Χριστὲ ὁ Θεός·

καὶ τῶν θυρῶν κεκλεισμένων,

τοῖς Μαθηταῖς ἐπέστης

ἡ πάντων Ἀνάστασις,

Πνεῦμα εὐθές,

δι᾿ αὐτῶν ἐγκαινίζων ἡμῖν,

κατὰ τὸ μέγα σου ἔλεος.

αν και σφραγισμένο με μεγάλη πέτρα το μνήμα

η Ζωή απο το τάφο ανετειλε,

Χριστέ ο Θεός,

και αν οι πόρτες ήταν κλεισμένες

στους μαθητές παρουσιαστηκες

εσύ η Ανάσταση των όλων,

το Πνεύμα αμέσως

μέσω αυτών σε μας ανανεωσες,

σύμφωνα με το μεγάλο σου ελεος

Ἦχος β´.

Ὅτε κατῆλθες πρὸς τὸν θάνατον,

ἡ ζωὴ ἡ ἀθάνατος,

τότε τὸν ᾍδην ἐνέκρωσας,

τῇ ἀστραπῇ τῆς θεότητος·

ὅτε δὲ καὶ τοὺς τεθνεῶτας

ἐκ τῶν καταχθονίων ἀνέστησας,

πᾶσαι αἱ Δυνάμεις

τῶν ἐπουρανίων ἐκραύγαζον·

Ζωοδότα Χριστέ,

ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι.

όταν κατέβηκες στον θάνατο

εσύ η ζωή η αθάνατη

τότε τον Άδη νεκρωσες

με την αστραπή της θεότητας,

όταν και τους πεθαμένους

από τα καταχθόνια αναστησες,

όλες οι Δυνάμεις

των επουρανιων φώναζαν δυνατά,

Χριστέ εσύ που τη Ζωη δίνεις,

εσύ ο Θεός μας,εσενα δοξαζουμε

Ἦχος γ´.

Εὐφραινέσθω τὰ οὐράνια,

ἀγαλλιάσθω τὰ ἐπίγεια,

ὅτι ἐποίητε κράτος

ἐν βραχίονι αὐτοῦ ὁ Κύριος·

ἐπάτησε τῷ θανάτῳ τὸν θάνατον.

πρωτότοκος τῶν νεκρῶν ἐγένετο,

ἐκ κοιλίας ᾍδου ἐρρύσατο ἡμᾶς,

καὶ παρέσχε τῷ κόσμῳ τὸ μέγα ἔλεος.

ας ευχαριστηθουν τα ουράνια,

ας αγαλιασθουν τα επίγεια,

διότι δημιούργησε κράτος

με τα χέρια του ο Κύριος,

συνθλιψε με τον θάνατο τον θάνατο,

πρωτότοκος των νεκρών έγινε,

από τη κοιλιά του Άδη μας ελευτερωσε,

και πρόσφερε στον κόσμο

το μεγάλο του ελεος

Ἦχος βαρύς.

Κατέλυσας τῷ Σταυρῷ σου τὸν θάνατον·

ἠνέῳξας τῷ ληστῇ τὸν παράδεισον·

τῶν μυροφόρων τὸν θρῆνον μετέβαλες,

καὶ τοῖς σοῖς ἀποστόλοις κηρύττειν ἐπέταξας,

ὅτι ἀνέστης, Χριστὲ ὁ Θεός,

παρέχων τῷ κόσμῳ τὸ μέγα ἔλεος.

κατηργησες με τον Σταυρό σου τον θάνατο,

άνοιξες στον ληστη τον παράδεισο,

των μυροφόρων τον θρήνο

μεταβαλες σε χαρά,

και στους αποστόλους σου

να κηρύξουν έδωσες εντολή,

διότι αναστηθηκες,Χριστέ ο Θεός μας,

προσφέροντας στον κόσμο το μεγάλο σου ελεος

Ἦχος α´.

Τὸν τάφον σου, Σωτήρ,

στρατιῶται τηροῦντες,

νεκροὶ τῇ ἀστραπῇ

τοῦ ὀφθέντος ἀγγέλου

ἐγένοντο κηρύττοντος

γυναιξὶ τὴν Ἀνάστασιν.

Σὲ δοξάζομεν,

τὸν τῆς φθορᾶς καθαιρέτην·

σοὶ προσπίπτομεν

τῷ ἀναστάντι ἐκ τάφου

καὶ μόνῳ Θεῷ ἡμῶν.

ενώ τον τάφο σου,Σωτήρα,

οι στρατιώτες επιτηρούσαν,

νεκροί από την λαμψη 

σαν αστραπή

του αγγελου που εμφανιστηκε

έγιναν,που ανήγγειλε

στις γυναίκες την Ανάσταση,

εσένα δοξαζουμε, 

που τη φθορά ανετρεψες,

εσένα προσκυνούμε

που αναστήθηκες από τον τάφο

και είσαι ο μοναδικός μας Θεος

Ἦχος γ´.

Χριστὸς ἐκ νεκρῶν ἐγήγερται,

ἡ ἀπαρχὴ τῶν κεκοιμημένων,

ὁ πρωτότοκος τῆς κτίσεως,

καὶ δημιουργὸς

πάντων τῶν γεγονότων,

τὴν καταφθαρεῖσαν φύσιν

τοῦ γένους ἡμῶν

ἐν ἑαυτῷ ἀνεκαίνισεν.

οὐκέτι θάνατε κυριεύεις,

ὁ γὰρ τῶν ὅλων Δεσπότης

τὸ κράτος σου κατέλυσε.

ο Χριστός από τους νεκρούς έχει σηκωθεί,

η πρώτη αρχή από αυτούς που έχουν κοιμηθεί,

ο πρωτότοκος της κτισης 

και δημιουργός 

όλων όσων έχουν γίνει,

την διεφθαρμένη φύση

τους ανθρωπινου γενους μας

αυτός ο ίδιος ανανέωσε,

ποτέ πια θάνατε δεν θα κυριαρχείς,

γιατί ο Κύριος των όλων 

το κράτος σου κατηργησε

Ἦχος πλ. β´.

Τοῦ τάφου ἀνεωγμένου,

τοῦ ᾍδου ὀδυρομένου,

ἡ Μαρία ἐβόα

πρὸς τοὺς κεκρυμμένους

Ἀποστόλους· ἐξέλθετε

οἱ τοῦ ἀμπελῶνος

ἐργάται, κηρύξατε

τὸν τῆς ἀναστάσεως λόγον·

ἀνέστη ὁ Κύριος,

παρέχων τῷ κόσμῳ

τὸ μέγα ἔλεος.

όταν ο τάφος ανοίχτηκε,

κι ο Άδης οδύρονταν,

η Μαρία φωναζε δυνατά

στους Αποστόλους που είχαν

κρυφτεί,

βγήτε έξω οι εργάτες του αμπελώνα,και κηρυξτε

τον λόγο της ανάστασης,

αναστήθηκε ο Κύριος,

προσφέροντας στον κόσμο

το μεγάλο του ελεος

Ὅτι Χριστὸς ἐγήγερται

μή τις διαπιστείτω·

ἐφάνη τῇ Μαρίᾳ γάρ,

ἔπειτα καθωράθη

τοῖς ἐν ἀγρὸν ἀπιοῦσι·

μύσταις δὲ πάλιν ὤφθη

ἀνακειμένοις ἕνδεκα,

οὓς βαπτίζειν ἐκπέμψας

εἰς οὐρανούς,

ὅθεν καταβέβηκεν, ἀνελήφθη,

ἐπικυρῶν τὸ κήρυγμα

πλήθεσι τῶν σημείων.

ότι ο Χριστός έχει σηκωθεί

κάνεις ας μην δυσπιστει,

γιατί φάνηκε στη Μαρία,

έπειτα παρουσιαστηκε

σε αυτούς που στον αγρό πήγαιναν,

πάλι φάνηκε στους καθισμένους για δείπνο έντεκα ( μαθητές),

τους οποίους να βαπτίζουν έστειλε,

στον ουρανό,από όπου ειχε κατέβη,

ανελήφθηκε,

επικυρωνοντας το κηρυγμα της αναστασης

με πλήθος αποδειξεων

Δύο ἀγγέλους βλέψασα

ἔνδοθεν τοῦ μνημείου

Μαρία ἐξεπλήττετο,

καὶ Χριστὸν ἀγνοοῦσα

ὡς κηπουρὸν ἐπηρώτα·

«Κύριε, ποῦ τὸ σῶμα

τοῦ Ἰησοῦ μου τέθεικας»·

κλήσει δὲ τοῦτον γνοῦσα

εἶναι αὐτὸν

τὸν Σωτῆρα, ἤκουσε·

«Μή μου ἄπτου·

πρὸς τὸν Πατέρα ἄπειμι·

εἰπὲ τοῖς ἀδελφοῖς μου.

δύο αγγελους όταν είδε

μέσα στο μνημείο

η Μαρία ένιωσε κατάπληξη,

και τον Χριστό μη αναγνωρίζοντας

σαν να ήταν ο κηπουρος  ρωτουσε,

Κύριε,που το σώμα του Ιησού μου

έχεις βάλει;

όταν από τη φωνή κατάλαβε 

πως αυτός ήταν

από τον Σωτήρα άκουσε,

Μη με αγγίζεις,

στον Πατέρα πηγαίνω,

αυτό να πεις στους αδελφούς μου

   

Ἦχος β´.

Πᾶσα πνοὴ καὶ πᾶσα κτίσις

σὲ δοξάζει, Κύριε,

ὅτι διὰ τοῦ Σταυροῦ

τὸν θάνατον κατήργησας,

ἵνα δείξῃς τοῖς λαοῖς

την ἐκ νεκρῶν σου ἀνάστασιν,

ὡς μόνος φιλάνθρωπος.

κάθε εμφυχο πλάσμα και κάθε δημιούργημα

σε δοξάζει,Κύριε,

διότι με τον Σταυρό

τον θάνατο κατηργησες,

για να δείξεις στους λαούς

την ανάσταση σου από τους νεκρούς,

πως εσύ είσαι ο μοναδικός φιλανθρωπος

Ἀναστάσεως ἡμέρα, 

καὶ λαμπρυνθῶμεν τῇ πανηγύρει, 

καὶ ἀλλήλους περιπτυξώμεθα. 

Εἴπωμεν ἀδελφοί, καὶ τοῖς μισοῦσιν ἡμᾶς· 

Συγχωρήσωμεν πάντα τῇ Ἀναστάσει, 

καὶ οὕτω βοήσωμεν· Χριστὸς ἀνέστη ἐκ νεκρῶν, 

θανάτῳ θάνατον πατήσας, 

καὶ τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι, ζωὴν χαρισάμενος

της Ανάστασης ημέρα,και

ας λαμψουμε από τη χαρά της γιορτής,

και ο ένας τον άλλον ας αγκαλιάσουμε,

ας πούμε αδελφοί και σε αυτούς

που μας μισούν,

ας συγχωρησουμε τα πάντα λόγω

της Ανάστασης,

κι έτσι ας φωνάξουμε δυνατά,

ο Χριστός αναστήθηκε από τους νεκρούς,

με θάνατο τον θάνατο συνθλίβοντας

και σε αυτούς μέσα στα μνήματα

ζωή χαρισε

.

.

.