GREEK POETRY -Ύμνοι της Μεγάλης Εβδομαδος-1 -μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

 .

.

GREEK POETRY

-Ύμνοι της Μεγάλης Εβδομαδος-1

-μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

.

Ύμνοι της Μεγάλης Εβδομαδος

-μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

https://youtu.be/kpNUfYDT6uE

(Μεγάλη Τετάρτη ψαλλουν Βατοπαιδινοι Πατερες)

Μεγάλη Τρίτη

Το Τροπάριο της Κασσιανής

Ἦχος πλ δ’ Ἰδιόμελον

Κύριε, ἡ ἐν πολλαῖς ἁμαρτίαις περιπεσοῦσα γυνή, τὴν σὴν αἰσθομένη θεότητα, μυροφόρου ἀναλαβοῦσα τάξιν, ὀδυρομένη, μύρα σοι, πρὸ τοῦ ἐνταφιασμοῦ κομίζει. Οἴμοι! λέγουσα, ὅτι νύξ μοι ὑπάρχει, οἶστρος ἀκολασίας, ζοφώδης τε καὶ ἀσέληνος ἔρως τῆς ἁμαρτίας. Δέξαι μου τὰς πηγὰς τῶν δακρύων, ὁ νεφέλαις διεξάγων τῆς θαλάσσης τὸ ὕδωρ· κάμφθητί μοι πρὸς τοὺς στεναγμοὺς τῆς καρδίας, ὁ κλίνας τοὺς οὐρανοὺς τῇ ἀφάτῳ σου κενώσει. Καταφιλήσω τοὺς ἀχράντους σου πόδας, ἀποσμήξω τούτους δὲ πάλιν τοῖς τῆς κεφαλῆς μου βοστρύχοις· ὧν ἐν τῷ παραδείσῳ Εὔα τὸ δειλινόν, κρότον τοῖς ὠσὶν ἠχηθεῖσα, τῷ φόβῳ ἐκρύβη. Ἁμαρτιῶν μου τὰ πλήθη καὶ κριμάτων σου ἀβύσσους τίς ἐξιχνιάσει, ψυχοσῶστα Σωτήρ μου; Μή με τὴν σὴν δούλην παρίδῃς, ὁ ἀμέτρητον ἔχων τὸ ἔλεος.

Κύριε,η γυναίκα που σε πολλές άμαρτιες έπεσε,όταν αισθάνθηκε την θεότητα σου,της μυροφορας πήρε τη θέση,και θρηνώντας μύρα σε σένα πριν απο την ταφή σου φέρνει,

αλίμονο,λέει,μέσα στη νυχτα είμαι,σε μανία ακολασίας,σε σκοτεινο κι ασεληνο έρωτα αμαρτιας,

δέξου τις πηγές των δακρύων μου,εσύ που με τα σύννεφα 

ανασηκώνεις της θάλασσας το νερο,λύγισε στους στεναγμούς της καρδιάς μου,εσυ που  εστρεψες τους ουρανούς στην θαυμαστή σου κάθοδο,

θα καταφιλισω τα αμόλυντα σου πόδια,θα τα σφουγγισω πάλι με του κεφαλιού μου τις πλεξιδες,

τα οποία στον παράδεισο η Εύα,όταν στα αυτιά της άκουσε να ηχούν,από τον φόβο κρύφτηκε,

των αμαρτιων μου το πλήθος και των κρίσεων σου τις αβυσσους ποιος θα εξερευνησει,Σωτήρα που τις ψυχές σώζεις;

Να μην αγνοήσεις την δούλη σου,εσύ που έχεις αμέτρητο το έλεος,

.

.

Μεγάλη Τεταρτη

Τον νυμφώνα Σου βλέπω, Σωτήρ μου, κεκοσμημένον, και ένδυμα ουκ έχω, ίνα εισέλθω εν αυτώ. Λάμπρυνόν μου την στολήν της ψυχής, Φωτοδότα, και σώσον με.

Τον νυφικό σου θάλαμο βλέπω,Σωτήρα μου,να είναι στολισμένος,και ένδυμα δεν έχω,για να μπω μέσα,λαμπρυνε μου τη στολή της ψυχής,Εσύ που το φως δίνεις και σώσε με

.

.

Ιδού, ο Νυμφίος έρχεται εν τω μέσω της νυκτός, και μακάριος ο δούλος, ον ευρήσει γρηγορούντα. Ανάξιος δε πάλιν ον ευρήσει ραθυμούντα. Βλέπε ουν, ψυχή μου, μη τω ύπνω κατενεχθείς, ίνα μη τω θανάτω παραδοθείς και της βασιλείας έξω κλεισθείς. Αλλά ανάνηψον κράζουσα· Άγιος, Άγιος, Άγιος ει ο Θεός ημών, διά της Θεοτόκου ελέησον ημάς

Ιδού,ο Νυμφίος έρχεται τα μεσάνυχτα,και μακάριος ο δούλος,τον οποίο βρίσκει ξαγρυπνο,ανάξιος όμως όποιον βρίσκει ανετοιμο,πρόσεξε λοιπόν,ψυχή μου,μην βυθιστεις στον ύπνο,για να μην στον θάνατο παραδοθεις και απο τη βασιλεία εξω να κλειστεις,

αλλά συνερθε και ύμνησε.

Άγιος,Άγιος,Άγιος είναι ο Θεός μας,και με τη μεσολάβηση της Θεοτόκου να μας ελεησει

.

.

Πόρνη προσῆλθέ σοι μύρα σὺν δάκρυσι κατακενούσά σου ποσί, φιλάνθρωπε, καὶ δυσωδίας τῶν κακῶν λυτροῦται τῇ κελεύσει σου• πνέων δὲ τὴν χάριν σου μαθητὴς ὁ ἀχάριστος ταύτην ἀποβάλλεται καὶ βορβόρῳ συμφύρεται, φιλαργυρίᾳ ἀπεμπολῶν σέ. Δόξα, Χριστέ, τῇ εὐσπλαγχνίᾳ σου

πόρνη σε πλησίασε και μύρα με δάκρυα σου έχυσε στα πόδια,φιλανθρωπε,και από τη δυσωδία των αμαρτιων λυτρω θηκε  με το πρόσταγμα σου,ενώ ανεπνεε τη χάρη σου ο μαθητής ο  αχάριστος αυτή απαρνήθηκε και στο βορβορο ανακατευτηκε,

από φιλαργυρία σε πρόδωσε,

Δόξα Χριστέ,για την ευσπλαχνία σου

.

.

Ἐνώτισαι τούς στεναγμούς τῆς ψυχῆς μου, καί τῶν ἐμῶν ὀφθαλμῶν προσδέχου τούς σταλαγμούς, Σωτήρ, καί σῶσόν με.

άκουσε τους στεναγμούς της ψυχής μου,και τα δάκρυα που στάζουν από τα μάτια  μου να δεχτείς,Σωτήρα,και σώσε με

.

.

.