I Am a Greek European Worldwidel Man-Now!- www.artpoeticacouvelis.blogspot.com

I Am a Greek European Worldwide Man-Now!-

www.artpoeticacouvelis.blogspot.com

Παρασκευή 7 Οκτωβρίου 2022

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -ΤΑ ΚΕΡΚΥΡΑΙΚΑ -ΘΟΥΚΥΔΙΔΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΙΑΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ, -Βιβλιο Γ' 70-79,ο ολέθριος εμφυλιος [μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

 .

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

-ΤΑ ΚΕΡΚΥΡΑΙΚΑ

-ΘΟΥΚΥΔΙΔΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΙΑΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ,

-Βιβλιο Γ' 70-79,ο ολέθριος εμφυλιος

[μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis
.
.


Θουκυδιδης-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis


ΤΑ ΚΕΡΚΥΡΑΙΚΑ

ΘΟΥΚΥΔΙΔΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΙΑΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ,

Βιβλιο Γ' 70-79,ο ολέθριος εμφυλιος

[μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]


σημειωση:αν στην μεταφραση ενος εργου δεν διατηρειται το υφος 

του συγγραφεα του,

τοτε η μεταφραση ειναι αχρηστη

Δεν εξηγουμε ,καταγραφομε το λογο του

Η Ελληνικη γλωσσα εχει τεραστια ικανοτητα να επιτευχθει αυτο


70. οι  Κερκυραιοι λοιπον εστασιαζαν επειδη οι αιχμαλωτοι απο τις ναυμαχιες γυρω απο την Επιδαμνο ηρθαν σ'αυτους απ'τους Κορινθιους αφεθεντες,στα μεν λογια οκτακοσια 

ταλαντα στους προξενους δινοντας εγγυηση,,στη πραγματικοτητα δε συμφωνησαν στους Κορινθιους  τη Κερκυρα να προσχωρησουν,και ενεργουσαν αυτοι,καθεναν απο τους πολιτες πλησιαζοντας,οπως αποστατησουν απο τους Αθηναιους τη πολη,και οταν εφτασε και ενα Αττικο πλοιο και ενα Κορινθιακο πρεσβεις φερνοντας και σε συνελευση μαζευτηκαν ψηφισαν οι Κερκυραιοι στους Αθηναιους μεν συμμαχοι να ειναι 

κατα τα συμφωνηθεντα,στους δε Πελοποννησιους φιλοι οπως ακριβως και πριν,και[ηταν τοτε ο Πειθιας εθελοπροξενος και των Αθηναιων και  των δημοκρατικων προιστανταν ]τον εγκαλουν αυτοι οι ανδρες σε δικη λεγοντας πως στους Αθηναιους τηγ Κερκυρα ηθελε να υποδουλωσει,αυτος απαλλασσομενος αντεγκαλεσε απο αυτους τους πιο πλουσιους πεντε ανδρες,λεγοντας πως κοβουν ραβδους για τη αντιστηριξη των κληματων και απο τεμενος  του Δια και απο του  Αλκινοου,η ποινη για καθε ραβδο ηταν καθορισμενη

ενας στατηρας,οφειλοντας δε αυτοι να πληρωσουν τοτε στα ιερα ικετες καθισαν για το μεγεθος της ποινης,οπως να συμφωνησουν σε δοσεις ν 'αποδωσουν,ο Πειθιας[επειδη τυχαινε και της βουλης οντας] πειθει ωστε να γινει τηρηση στο νομο,αυτοι επειδη κι απο το νομο αποκλειστηκαν και συναμα μαθαινοντας πως ο Πειθιας,ως ειναι ακομα μελος της Βουλης,προκειται τη πλεοψηφια να μεταπεισει και τους ιδιους στους Αθηναιους 

φιλους κι εχθρους να θεωρουν,τοτε συγκροτηθηκαν και παιρνοντας μαχαιρια

αιφνιδιαστικα μεσα στη βουλη μπηκαν και τον  Πειθια  σκοτωνουν και αλλους και απο 

τους βουλευτες και απο τους ιδιωτες συνολο εξηντα ,καποιοι λιγοι της ιδιας γνωμης με τον Πειθια στην Αττικη τριηρη κατεφυγαν που ηταν ακομα εκει,

71.δρασαντες δε τουτο και συγκαλωντας τους Κερκυραιους ειπαν οτι τουτα και τα πιο 

συμφεροντα θα ειναι και χειριστα θα ηταν να υποδουλοθουν στους Αθηναιους,και του λοιπου κανεναν απο τους δυο να μην δεχονται παρα μονο απο ενα πλοιο και  να'ναι ησυχοι,το δε πλεον πολεμου να ηγηται,ετσι ειπαν,και να επικυρωσουν αυτη την αποφαση τους εξαναγκασαν,στελνουν δε και στην Αθηνα αμεσως πρεσβεις τα πεπραγμενα να παρουσιασουν οπως συνεφερε και τους εκει καταφυγοντες  να πεισουν τιποτα ακαταλληλο να μην πραξουν για να μη καποια αντιποινα γινουν 

72. οταν ηρθαν οι Αθηναιοι και τους πρεσβεις ως υποκινητες αλλαγων τους συνελαβαν 

κι οσους επεισαν τους μετεφεραν και τους εκλεισαν στην Αιγινα, εν τω μεταξυ αυτοι απο τους Κερκυραιους  που ηταν στα πραγματα οταν ηρθε τριηρη Κορινθιακη και των Λακεδαιμονιων πρεσβεων επιτεθηκαν στους δημοκρατικους και στη μαχη τους νικησαν,

οταν νυχτωσε οι δημοκρατικοι στην Ακροπολη και στα υψωματα  της πολης κατεφυγαν  

κι εκει συμμαζωμενοι εγκατασταθηκαν και τον Υλλαικον λιμενα κατειχαν,οι δε αλλοι κατελαβαν την αγοραν,εκει οπου οι πολλοι κατοικουσαν απο αυτους,και το λιμανι το προς αυτη  και προς τη στερια

73. την δε επομενη εγιναν μερικες αψιμαχιες και στην υπαιθρο εστειλαν παντου αποστολες και οι δυο,τους δουλους και παρακαλοντας να παρουν το μερος τους και 

ελευθερια υποσχομενοι,και στους μεν δημοκρατικους των οικετων η πλειοψηφια προσηρθε συμμαχος,στους δε αλλους απο τη στερια επικουροι μισθοφοροι οκτακοσιοι  

74.μετα το διαλειμα μιας μερας μαχη ξανα εγινε και νικουν οι δημοκρατικοι,και στην 

ισχυροτητα των θεσεων και στο πληθος υπερεχοντας,και οι γυναικες σ'αυτους με τολμη συνετρεξαν πετωντας απ'τα σπιτια κεραμιδια και παρα τη φυση υπομεντας τη ταραχη,

επειδη η τροπη αυτη εγινε αργα περι το δειλι,φοβηθεντες οι ολιγαρχικοι μηπως με μια κραυγη οι δημοκρατικοι και του ναυσταθμου επικρατησουν επιτεθεντες κι αυτους αφανισουν ολοσχερωςπυρπολησαν τα σπιτια  τα γυρω της αγορας και τις πολυκατοικιες,

οπως μη γινει εφοδος,χωρις να λυπηθουν ουτε τα δικα τους σπιτια ουτε τα ξενα,ωστε 

και πραγματα πολλα εμπορων κατακαηκαν κι η πολη κινδυνεψε ολοκληρη ν'αφανισθει,

αν ανεμος φυσουσε στην ωρα της φλογας με διευθυνση προς αυτη,κι απο τη μια κι απο 

τη αλλη μερια οταν επαυσε η μαχη ησυχαζαν και τη νυχτα σε φρουριση ησαν,και το Κορινθιακο πλοιο οι δημοκρατες εχοντας επικρατησει απεπλευσε κρυφα,και απο τους βοηθους μισθοφορους  οι πολλοι στην ηπειρο χωρις να τους παρουν ειδηση περασαν   

75. την δε επομενη ημερα ο Νικοστρατος ο γιος του Διειτρεφους εφτασε σε βοηθεια

απο τη Ναυπακτο με δωδεκα πλοια και πεντακοσιους οπλιτες Μεσσηνιους,και συμβαση εκαμε κι επεισε ωστε να συμφωνησουν οι μεν με τους δεν και δεκα ανδρες απο τους πλεον αιτιους να κρινουν,οι οποιοι τωρα πια δεν εμειναν,οι δ'αλλοι να παραμεινουν εκει ανακωχη ειρηνης οι μεν με τους δε να κανουν και προς τους Αθηναιους ,ωστε του ιδιους εχθρους και φιλους να θεωρουν,κι αυτος τουτα πραξας επροκειτο ν'αποπλευσει,οι δε των δημοκρατικων προισταμενοι πειθουν αυτον πεντε μεν απο τα πλοια του σ'αυτους πισω

ν'αφησει,οπως ασθενεστεροι για κινημα ειναι οι εναντιον,ισα δε αυτοι πληρωνοντας απο τα δικα τους να στειλουν,και ο μεν συμφωνησε,αυτοι δε τους εχθρους συγκαταλεγαν στα πλοια,φοβηθεντες δε εκεινοι μηπως στην Αθηνα αποπεμφθουν καθονται στο ιερο των Διοσκουρων,ο Νικοστρατος δε αυτους προσπαθησε να σηκωσει και να ενθαρρυνει,επειδη 

δεν τους επειθε,οι δημοκρατικοι οπλισθηκε με την προφαση τουτη,πως τιποτα αυτοι καλο δεν σκεφτονταν με τη δυσπιστια να μην συμπλευσουν,και τα οπλα αυτων απ'τα σπιτια πηραν κι απ'αυτους καποιους τους οποιους πετυχαν,εαν ο Νικοστρατος δεν εμποδιζε,

θ'αφανιζαν,βλεπωντας δε οι αλλοι τα γινομενα καθονται στο Ηραιο ικετες και γινονται 

οχι λιγοτεροι απο τετρακοσιοι,οι δε δημοκρατικοι φοβηθηκαν μηπως υποκινησουν καποια αλλαγη να σηκωθουν αυτους τους επεισαν και μετεφεραν στο απεναντι απ'το Ηραιο νησι,και τα απαραιτητα εκει περα σ'αυτους εστελναν  

76. της στασης σ'αυτο οντας στην τεταρτη η' στην πεμπτη ημερα μετα την μεταφορα των ανδρων στο νησι τα πλοια των Πελοποννησιων απο την Κυλληνη,μετα την απο την Ιωνια πλευση αγκυροβολημενα οντας,απεπλευσανπενηντα τρια,αρχηγευε δε αυτων ο Αλκιδας,

ο ιδιος οπως και πιο πριν,και ο Βρασιδας σ'αυτον συμβουλος επλεε,αγκυροβολημενοι δε στα Συβοτα λιμανι της ηπειρου αμα ξημερωσε επλευσαν στη Κερκυρα

77. οι δε σε πολλη ταραχη και οντας φοβισμενοι και απο αυτα στη πολη και την εναντιον αυτων πλευση προετοιμαζουν αμεσως εξηντα πλοια και αυτα που καθε φορα πληρωνανταν εστελναν προς τους εναντιους,τους συμβουλευαν οι Αθηναιοι κι αυτους 

να περιμενουν να εκπλευσουν κι υστερα ολα μαζι εκεινους ν'ακολουθησουν,καθως δε αυτοι προς τους πολεμιους κοντα ηρθαν ησαν σκορπια τα πλοια,δυο μεν ευθυς αυτομολησαν,στ'αλλα δε ενας με τον αλλον τα πληρωματα εμαχονταν,και δεν ηταν  καμια ταξη στα γινομενα,βλέποντας δε οι Πελοποννησιοι την αναταραχη εικοσι μεν πλοια προς τους Κερκυραιους παρεταξαν,τα δε λοιπα προς τα δωδεκα πλοια των Αθηναιων,απο αυτα

δυο ηταν η Σαλαμινια και η Παραλος

78.και οι μεν Κερκυραιοι και χωρις ταξη και μ'ολιγα τμηματα προσπιπτοντας υποφεραν μεταξυ τους ,οι δε Αθηναιοι φοβουμενοι το πληθος και τη περικυκλωση σ'ολη τη δυναμη μεν δεν προσεπιπταν ουτε στο μεσο των απεναντι απ'αυτους παρατεταγμενων,

προσβαλοντας δε το ακρο καταβυθιζουν ενα πλοιο,και μετα τουτα σε κυκλο

παραταγμενων γυρω απ'αυτα επλεαν και προσπαθουσαν να φερουν αναταραχη,

αντιλαμβανομενοι δε αυτο οι απεναντι στους Κερκυραιους και φοβηθεντες μηπως οτι 

στη Ναυπακτο γινει,ερχονται σε βοηθεια,και μαζωμενα ολα τα πλοια αμεσως την πλευση εναντια στους Αθηναιους εκαναν,οι δε ηδη υποχωρουν  πρυμναν κρουωντας 

και συναμα τα πλοια των Κερυραιων ηθελαν να προλαβουν να καταφυγουν σ'ασφαλες λιμανι οσο πιο πολλα, κι αργα αυτοι υποχωροντας  κι απεναντι σ'αυτους παρατεταγμενων των εναντιων.λοιπον η ναυμαχια τετοια γενομενη τελειωσε στου ηλιου τη δυση

79.και οι Κερκυραιοι φοβηθεντες μη σ'αυτους επιπλευσουν κατα της πολης ως επικρατουντες οι πολεμιοι και η' αυτους απ'τη νησο  παρουν μαζι τους η' καποιο αλλο νεο μετρο παρουν,και αυτους απ'τη νησο στο Ηραιο μετεφεραν και την πολη φρουρουσαν,

αυτοι δε κατα μεν της πολης δεν τολμησαν να πλευσουν αν και επικρατουντες στη ναυμαχια,δεκατρια δε πλοια κατεχοντας των Κερκυραιων απεπλευσαν στην ηπειρο,απ'οπου ειχαν ξεκινησει,την δε επομενη κατα μεν της πολης δεν ειχαν καθολου σκοπο να επιπλευσουν,αν και σε πολυ ταραχη και σε φοβο ηταν και ο Βρασιδας παρακινουσε,οπως λεγεται,τον Αλκιδα,αν και ισοψηφος δεν ηταν,στη Λευκιμμη δε τ'ακρωτηρι κανοντας αποβαση λεηλατουσαν την υπαιθρο 

.

.

[70] [70.1] Οἱ γὰρ Κερκυραῖοι ἐστασίαζον, ἐπειδὴ οἱ αἰχμάλωτοι ἦλθον αὐτοῖς οἱ ἐκ τῶν περὶ Ἐπίδαμνον ναυμαχιῶν ὑπὸ Κορινθίων ἀφεθέντες, τῷ μὲν λόγῳ ὀκτακοσίων ταλάντων τοῖς προξένοις διηγγυημένοι, ἔργῳ δὲ πεπεισμένοι Κορινθίοις Κέρκυραν προσποιῆσαι. καὶ ἔπρασσον οὗτοι, ἕκαστον τῶν πολιτῶν μετιόντες, ὅπως ἀποστήσωσιν Ἀθηναίων τὴν πόλιν. [70.2] καὶ ἀφικομένης Ἀττικῆς τε νεὼς καὶ Κορινθίας πρέσβεις ἀγουσῶν καὶ ἐς λόγους καταστάντων ἐψηφίσαντο Κερκυραῖοι Ἀθηναίοις μὲν ξύμμαχοι εἶναι κατὰ τὰ ξυγκείμενα, Πελοποννησίοις δὲ φίλοι ὥσπερ καὶ πρότερον. [70.3] καὶ (ἦν γὰρ Πειθίας ἐθελοπρόξενός τε τῶν Ἀθηναίων καὶ τοῦ δήμου προειστήκει) ὑπάγουσιν αὐτὸν οὗτοι οἱ ἄνδρες ἐς δίκην, λέγοντες Ἀθηναίοις τὴν Κέρκυραν καταδουλοῦν. [70.4] ὁ δὲ ἀποφυγὼν ἀνθυπάγει αὐτῶν τοὺς πλουσιωτάτους πέντε ἄνδρας, φάσκων τέμνειν χάρακας ἐκ τοῦ τε Διὸς τοῦ τεμένους καὶ τοῦ Ἀλκίνου· ζημία δὲ καθ’ ἑκάστην χάρακα ἐπέκειτο στατήρ. [70.5] ὀφλόντων δὲ αὐτῶν καὶ πρὸς τὰ ἱερὰ ἱκετῶν καθεζομένων διὰ πλῆθος τῆς ζημίας, ὅπως ταξάμενοι ἀποδῶσιν, ὁ Πειθίας (ἐτύγχανε γὰρ καὶ βουλῆς ὤν) πείθει ὥστε τῷ νόμῳ χρήσασθαι. [70.6] οἱ δ’ ἐπειδὴ τῷ τε νόμῳ ἐξείργοντο καὶ ἅμα ἐπυνθάνοντο τὸν Πειθίαν, ἕως ἔτι βουλῆς ἐστί, μέλλειν τὸ πλῆθος ἀναπείσειν τοὺς αὐτοὺς Ἀθηναίοις φίλους τε καὶ ἐχθροὺς νομίζειν, ξυνίσταντό τε καὶ λαβόντες ἐγχειρίδια ἐξαπιναίως ἐς τὴν βουλὴν ἐσελθόντες τόν τε Πειθίαν κτείνουσι καὶ ἄλλους τῶν τε βουλευτῶν καὶ ἰδιωτῶν ἐς ἑξήκοντα· οἱ δέ τινες τῆς αὐτῆς γνώμης τῷ Πειθίᾳ ὀλίγοι ἐς τὴν Ἀττικὴν τριήρη κατέφυγον ἔτι παροῦσαν. [71] [71.1] δράσαντες δὲ τοῦτο καὶ ξυγκαλέσαντες Κερκυραίους εἶπον ὅτι ταῦτα καὶ βέλτιστα εἴη καὶ ἥκιστ’ ἂν δουλωθεῖεν ὑπ’ Ἀθηναίων, τό τε λοιπὸν μηδετέρους δέχεσθαι ἀλλ’ ἢ μιᾷ νηὶ ἡσυχάζοντας, τὸ δὲ πλέον πολέμιον ἡγεῖσθαι. ὡς δὲ εἶπον, καὶ ἐπικυρῶσαι ἠνάγκασαν τὴν γνώμην. [71.2] πέμπουσι δὲ καὶ ἐς τὰς Ἀθήνας εὐθὺς πρέσβεις περί τε τῶν πεπραγμένων διδάξοντας ὡς ξυνέφερε καὶ τοὺς ἐκεῖ καταπεφευγότας πείσοντας μηδὲν ἀνεπιτήδειον πράσσειν, ὅπως μή τις ἐπιστροφὴ γένηται. [72] [72.1] ἐλθόντων δὲ οἱ Ἀθηναῖοι τούς τε πρέσβεις ὡς νεωτερίζοντας ξυλλαβόντες, καὶ ὅσους ἔπεισαν, κατέθεντο ἐς Αἴγιναν.


[72.2] Ἐν δὲ τούτῳ τῶν Κερκυραίων οἱ ἔχοντες τὰ πράγματα ἐλθούσης τριήρους Κορινθίας καὶ Λακεδαιμονίων πρέσβεων ἐπιτίθενται τῷ δήμῳ, καὶ μαχόμενοι ἐνίκησαν. [72.3] ἀφικομένης δὲ νυκτὸς ὁ μὲν δῆμος ἐς τὴν ἀκρόπολιν καὶ τὰ μετέωρα τῆς πόλεως καταφεύγει καὶ αὐτοῦ ξυλλεγεὶς ἱδρύθη, καὶ τὸν Ὑλλαϊκὸν λιμένα εἶχον· οἱ δὲ τήν τε ἀγορὰν κατέλαβον, οὗπερ οἱ πολλοὶ ᾤκουν αὐτῶν, καὶ τὸν λιμένα τὸν πρὸς αὐτῇ καὶ πρὸς τὴν ἤπειρον. [73] [73.1] τῇ δ’ ὑστεραίᾳ ἠκροβολίσαντό τε ὀλίγα καὶ ἐς τοὺς ἀγροὺς περιέπεμπον ἀμφότεροι, τοὺς δούλους παρακαλοῦντές τε καὶ ἐλευθερίαν ὑπισχνούμενοι· καὶ τῷ μὲν δήμῳ τῶν οἰκετῶν τὸ πλῆθος παρεγένετο ξύμμαχον, τοῖς δ’ ἑτέροις ἐκ τῆς ἠπείρου ἐπίκουροι ὀκτακόσιοι. [74] [74.1] διαλιπούσης δ’ ἡμέρας μάχη αὖθις γίγνεται καὶ νικᾷ ὁ δῆμος χωρίων τε ἰσχύι καὶ πλήθει προύχων· αἵ τε γυναῖκες αὐτοῖς τολμηρῶς ξυνεπελάβοντο βάλλουσαι ἀπὸ τῶν οἰκιῶν τῷ κεράμῳ καὶ παρὰ φύσιν ὑπομένουσαι τὸν θόρυβον. [74.2] γενομένης δὲ τῆς τροπῆς περὶ δείλην ὀψίαν, δείσαντες οἱ ὀλίγοι μὴ αὐτοβοεὶ ὁ δῆμος τοῦ τε νεωρίου κρατήσειεν ἐπελθὼν καὶ σφᾶς διαφθείρειεν, ἐμπιπρᾶσι τὰς οἰκίας τὰς ἐν κύκλῳ τῆς ἀγορᾶς καὶ τὰς ξυνοικίας, ὅπως μὴ ᾖ ἔφοδος, φειδόμενοι οὔτε οἰκείας οὔτε ἀλλοτρίας, ὥστε καὶ χρήματα πολλὰ ἐμπόρων κατεκαύθη καὶ ἡ πόλις ἐκινδύνευσε πᾶσα διαφθαρῆναι, εἰ ἄνεμος ἐπεγένετο τῇ φλογὶ ἐπίφορος ἐς αὐτήν.


[74.3] Καὶ οἱ μὲν παυσάμενοι τῆς μάχης ὡς ἑκάτεροι ἡσυχάσαντες τὴν νύκτα ἐν φυλακῇ ἦσαν· καὶ ἡ Κορινθία ναῦς τοῦ δήμου κεκρατηκότος ὑπεξανήγετο, καὶ τῶν ἐπικούρων οἱ πολλοὶ ἐς τὴν ἤπειρον λαθόντες διεκομίσθησαν. [75] [75.1] τῇ δὲ ἐπιγιγνομένῃ ἡμέρᾳ Νικόστρατος ὁ Διειτρέφους Ἀθηναίων στρατηγὸς παραγίγνεται βοηθῶν ἐκ Ναυπάκτου δώδεκα ναυσὶ καὶ Μεσσηνίων πεντακοσίοις ὁπλίταις· ξύμβασίν τε ἔπρασσε καὶ πείθει ὥστε ξυγχωρῆσαι ἀλλήλοις δέκα μὲν ἄνδρας τοὺς αἰτιωτάτους κρῖναι, οἳ οὐκέτι ἔμειναν, τοὺς δ’ ἄλλους οἰκεῖν σπονδὰς πρὸς ἀλλήλους ποιησαμένους καὶ πρὸς Ἀθηναίους, ὥστε τοὺς αὐτοὺς ἐχθροὺς καὶ φίλους νομίζειν. [75.2] καὶ ὁ μὲν ταῦτα πράξας ἔμελλεν ἀποπλεύσεσθαι· οἱ δὲ τοῦ δήμου προστάται πείθουσιν αὐτὸν πέντε μὲν ναῦς τῶν αὐτοῦ σφίσι καταλιπεῖν, ὅπως ἧσσόν τι ἐν κινήσει ὦσιν οἱ ἐναντίοι, ἴσας δὲ αὐτοὶ πληρώσαντες ἐκ σφῶν αὐτῶν ξυμπέμψειν. [75.3] καὶ ὁ μὲν ξυνεχώρησεν, οἱ δὲ τοὺς ἐχθροὺς κατέλεγον ἐς τὰς ναῦς. δείσαντες δὲ ἐκεῖνοι μὴ ἐς τὰς Ἀθήνας ἀποπεμφθῶσι καθίζουσιν ἐς τὸ τῶν Διοσκόρων ἱερόν. [75.4] Νικόστρατος δὲ αὐτοὺς ἀνίστη τε καὶ παρεμυθεῖτο. ὡς δ’ οὐκ ἔπειθεν, ὁ δῆμος ὁπλισθεὶς ἐπὶ τῇ προφάσει ταύτῃ, ὡς οὐδὲν αὐτῶν ὑγιὲς διανοουμένων τῇ τοῦ μὴ ξυμπλεῖν ἀπιστίᾳ, τά τε ὅπλα αὐτῶν ἐκ τῶν οἰκιῶν ἔλαβε καὶ αὐτῶν τινὰς οἷς ἐπέτυχον, εἰ μὴ Νικόστρατος ἐκώλυσε, διέφθειραν ἄν. [75.5] ὁρῶντες δὲ οἱ ἄλλοι τὰ γιγνόμενα καθίζουσιν ἐς τὸ Ἥραιον ἱκέται καὶ γίγνονται οὐκ ἐλάσσους τετρακοσίων. ὁ δὲ δῆμος δείσας μή τι νεωτερίσωσιν ἀνίστησί τε αὐτοὺς πείσας καὶ διακομίζει ἐς τὴν πρὸ τοῦ Ἡραίου νῆσον, καὶ τὰ ἐπιτήδεια ἐκεῖσε αὐτοῖς διεπέμπετο.


[76] [76.1] Τῆς δὲ στάσεως ἐν τούτῳ οὔσης τετάρτῃ ἢ πέμπτῃ ἡμέρᾳ μετὰ τὴν τῶν ἀνδρῶν ἐς τὴν νῆσον διακομιδὴν αἱ ἐκ τῆς Κυλλήνης Πελοποννησίων νῆες, μετὰ τὸν ἐκ τῆς Ἰωνίας πλοῦν ἔφορμοι οὖσαι, παραγίγνονται τρεῖς καὶ πεντήκοντα· ἦρχε δὲ αὐτῶν Ἀλκίδας, ὅσπερ καὶ πρότερον, καὶ Βρασίδας αὐτῷ ξύμβουλος ἐπέπλει. ὁρμισάμενοι δὲ ἐς Σύβοτα λιμένα τῆς ἠπείρου ἅμα ἕῳ ἐπέπλεον τῇ Κερκύρᾳ. [77] [77.1] οἱ δὲ πολλῷ θορύβῳ καὶ πεφοβημένοι τά τ’ ἐν τῇ πόλει καὶ τὸν ἐπίπλουν παρεσκευάζοντό τε ἅμα ἑξήκοντα ναῦς καὶ τὰς αἰεὶ πληρουμένας ἐξέπεμπον πρὸς τοὺς ἐναντίους, παραινούντων Ἀθηναίων σφᾶς τε ἐᾶσαι πρῶτον ἐκπλεῦσαι καὶ ὕστερον πάσαις ἅμα ἐκείνους ἐπιγενέσθαι. [77.2] ὡς δὲ αὐτοῖς πρὸς τοῖς πολεμίοις ἦσαν σποράδες αἱ νῆες, δύο μὲν εὐθὺς ηὐτομόλησαν, ἐν ἑτέραις δὲ ἀλλήλοις οἱ ἐμπλέοντες ἐμάχοντο, ἦν δὲ οὐδεὶς κόσμος τῶν ποιουμένων. [77.3] ἰδόντες δὲ οἱ Πελοποννήσιοι τὴν ταραχὴν εἴκοσι μὲν ναυσὶ πρὸς τοὺς Κερκυραίους ἐτάξαντο, ταῖς δὲ λοιπαῖς πρὸς τὰς δώδεκα ναῦς τῶν Ἀθηναίων, ὧν ἦσαν αἱ δύο Σαλαμινία καὶ Πάραλος. [78] [78.1] καὶ οἱ μὲν Κερκυραῖοι κακῶς τε καὶ κατ’ ὀλίγας προσπίπτοντες ἐταλαιπώρουν τὸ καθ’ αὑτούς· οἱ δ’ Ἀθηναῖοι φοβούμενοι τὸ πλῆθος καὶ τὴν περικύκλωσιν ἁθρόαις μὲν οὐ προσέπιπτον οὐδὲ κατὰ μέσον ταῖς ἐφ’ ἑαυτοὺς τεταγμέναις, προσβαλόντες δὲ κατὰ κέρας καταδύουσι μίαν ναῦν. καὶ μετὰ ταῦτα κύκλον ταξαμένων αὐτῶν περιέπλεον καὶ ἐπειρῶντο θορυβεῖν. [78.2] γνόντες δὲ οἱ πρὸς τοῖς Κερκυραίοις καὶ δείσαντες μὴ ὅπερ ἐν Ναυπάκτῳ γένοιτο, ἐπιβοηθοῦσι, καὶ γενόμεναι ἁθρόαι αἱ νῆες ἅμα τὸν ἐπίπλουν τοῖς Ἀθηναίοις ἐποιοῦντο. [78.3] οἱ δ’ ὑπεχώρουν ἤδη πρύμναν κρουόμενοι καὶ ἅμα τὰς τῶν Κερκυραίων ἐβούλοντο προκαταφυγεῖν ὅτι μάλιστα, ἑαυτῶν σχολῇ τε ὑποχωρούντων καὶ πρὸς σφᾶς τεταγμένων τῶν ἐναντίων.


[78.4] Ἡ μὲν οὖν ναυμαχία τοιαύτη γενομένη ἐτελεύτα ἐς ἡλίου δύσιν, [79] [79.1] καὶ οἱ Κερκυραῖοι δείσαντες μὴ σφίσιν ἐπιπλεύσαντες ἐπὶ τὴν πόλιν ὡς κρατοῦντες οἱ πολέμιοι ἢ τοὺς ἐκ τῆς νήσου ἀναλάβωσιν ἢ καὶ ἄλλο τι νεωτερίσωσι, τούς τε ἐκ τῆς νήσου πάλιν ἐς τὸ Ἥραιον διεκόμισαν καὶ τὴν πόλιν ἐφύλασσον. [79.2] οἱ δ’ ἐπὶ μὲν τὴν πόλιν οὐκ ἐτόλμησαν πλεῦσαι κρατοῦντες τῇ ναυμαχίᾳ, τρεῖς δὲ καὶ δέκα ναῦς ἔχοντες τῶν Κερκυραίων ἀπέπλευσαν ἐς τὴν ἤπειρον, ὅθενπερ ἀνηγάγοντο. [79.3] τῇ δ’ ὑστεραίᾳ ἐπὶ μὲν τὴν πόλιν οὐδὲν μᾶλλον ἐπέπλεον, καίπερ ἐν πολλῇ ταραχῇ καὶ φόβῳ ὄντας καὶ Βρασίδου παραινοῦντος, ὡς λέγεται, Ἀλκίδᾳ, ἰσοψήφου δὲ οὐκ ὄντος· ἐπὶ δὲ τὴν Λευκίμμην τὸ ἀκρωτήριον ἀποβάντες ἐπόρθουν τοὺς ἀγρούς.

.

.

.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου