GREEK POETRY -Σοφοκλής,Φιλοκτήτης( 409 π Χ)-στιχοι 468-506 -μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

 .

.

GREEK POETRY

-Σοφοκλής,Φιλοκτήτης( 409 π Χ)-στιχοι 468-506

-μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

.

.

Σοφοκλής,Φιλοκτήτης( 409 π Χ)-στιχοι 468-506

-μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Φιλοκτήτης

στ'ονομα τα πατέρα,παιδι μου,και της μάνας σου

σ' ότι στο σπίτι σου είναι πιο αγαπητό,

ικέτης σου πέφτω,μην μ'εγκαταλειπεις μοναχο,470

έρημο στα κακα αυτα'δω που βλέπεις,

κι όσα έχεις ακούσει να με κάναν σπίτι τους,

αλλά σαν άχρηστο πεταξε με,βάρος,

το ξέρω,μεγάλο φορτωμα ειναι,

όμως τόλμησε το,γιατί οι γενναίοι 475

το αισχρό έχουν εχθρό και το χρηστο ενδοξο

αν μ'εγκαταλειψεις αυτο ντροπή θα'ναι

αν με πάρεις,παιδί μου,μεγάλη φήμη ένδοξη

θα'χεις αν φτάσω ζωντανός στη γη της Οιτης,

έλα,δεν θα σ'ενοχλησω ούτε μια μέρα ολόκληρη,480

τόλμησε,βάλε με όπου εσύ θέλεις,

στ'αμπαρι,στη πρώρη,στη πρύμνη,όπου

το λιγότερο τους άλλους να ενοχλώ,

υπακουσε,στον ίδιο τον Δια των ικετων,παιδί μου,

δεξου,στα γόνατα σου πέφτω,αν κι είμαι 485

άρρωστος ο δύστυχος,ανάπηρος,αλλά μην μ'αφηνεις

έρημο χωρίς ανθρώπων βηματα,

αλλα η' στο σπίτι σου σώζοντας με πήγαινε

η' στην περιοχή της Εύβοιας του Χαλκωδοντα

κι από κει δεν μου είναι μακρυ για την Οιτη το ταξιδι 490

τις ράχες της Τραχίνιας όπου ήσυχα ρέει

ο Σπερχειος,και στον αγαπημένο μου πατέρα θα με δείξεις

αν και φοβάμαι πως πια δεν ζει,αφού

δεν ήρθε να με δει,γιατί πολλες με τους φτασμένους εδώ

του'στελνα παρακλητικες ικεσιες 495

να'ρθει να με φέρει ζωντανό στο σπιτι

αλλά η' έχει πεθάνει η' οι αγγελιοφόροι,μαλλον,

νομίζω,ξέχασαν ότι τους ειπα στη βιασύνη τους

να κάνουν το ταξιδι για την πατρίδα τους,

όμως τώρα,σε σένα και σύνοδο και προστάτη άγγελο 500

βρήκα,σώσε με,λυπήσου με,βλεπωντας

πώς όλα δυστυχία κι επικίνδυνα στους ανθρώπους

και τα καλά να πάθουν,αλλά να πάθουν και τ'αλλα

και πρέπει όταν κανεις είναι έξω απ'τα βάσανα τα δεινά 

να βλέπει,αλλά κι όταν ευτυχισμένα ζει,προπαντως τότε 505

τη ζωή να προσέχει πάρα πολύ,μήπως χωρίς να καταλαβει χαθει

.

.

Φιλοκτήτης

πρός νύν σε πατρὸς πρός τε μητρός, ὦ τέκνον,

πρός τ᾽ εἴ τί σοι κατ᾽ οἶκόν ἐστι προσφιλές,

ἱκέτης ἱκνοῦμαι, μὴ λίπῃς μ᾽ οὕτω μόνον,    470

ἔρημον ἐν κακοῖσι τοῖσδ᾽ οἵοις ὁρᾷς

ὅσοισί τ᾽ ἐξήκουσας ἐνναίοντά με·

ἀλλ᾽ ἐν παρέργῳ θοῦ με. δυσχέρεια μέν,

ἔξοιδα, πολλὴ τοῦδε τοῦ φορήματος·

ὅμως δὲ τλῆθι· τοῖσι γενναίοισί τοι    475

τό τ᾽ αἰσχρὸν ἐχθρὸν καὶ τὸ χρηστὸν εὐκλεές.

σοὶ δ᾽ ἐκλιπόντι τοῦτ᾽ ὄνειδος οὐ καλόν,

δράσαντι δ᾽, ὦ παῖ, πλεῖστον εὐκλείας γέρας,

ἐὰν μόλω ᾽γὼ ζῶν πρὸς Οὐταίαν χθόνα.

ἴθ᾽· ἡμέρας τοι μόχθος οὐχ ὅλης μιᾶς.    480

τόλμησον. ἐμβαλοῦ μ᾽ ὅπῃ θέλεις ἄγων,

εἰς ἀντλίαν, εἰς πρῷραν, εἰς πρύμνην, ὅποι

ἥκιστα μέλλω τοὺς ξυνόντας ἀλγυνεῖν.

νεῦσον, πρὸς αὐτοῦ Ζηνὸς ἱκεσίου, τέκνον,

πείσθητι· προσπίτνω σε γόνασι, καίπερ ὢν    485

ἀκράτωρ ὁ τλήμων, χωλός. ἀλλὰ μή μ᾽ ἀφῇς

ἔρημον οὕτω χωρὶς ἀνθρώπων στίβου,

ἀλλ᾽ ἢ πρὸς οἶκον τὸν σὸν ἔκσωσόν μ᾽ ἄγων

ἢ πρὸς τὰ Χαλκώδοντος Εὐβοίας σταθμά·

κἀκεῖθεν οὔ μοι μακρὸς εἰς Οἴτην στόλος    490

Τραχινίαν τε δειράδ᾽ ἠδ᾽ ἐς εὔροον

Σπερχειὸν ἔσται· πατρί μ᾽ ὡς δείξῃς φίλῳ,

ὃν δὴ παλαιὸν ἐξ ὅτου δέδοικ᾽ ἐγὼ

μή μοι βεβήκῃ. πολλὰ γὰρ τοῖς ἱγμένοις

ἔστελλον αὐτὸν ἱκεσίους πέμπων λιτάς,    495

αὐτόστολον πέμψαντά μ᾽ ἐκσῶσαι δόμους.

ἀλλ᾽ ἢ τέθνηκεν ἢ τὰ τῶν διακόνων,

ὡς εἰκός, οἶμαι, τοὐμὸν ἐν σμικρῷ μέρος

ποιούμενοι τὸν οἴκαδ᾽ ἤπειγον στόλον.

νῦν δ᾽, εἰς σὲ γὰρ πομπόν τε καὐτὸν ἄγγελον    500

ἥκω, σὺ σῶσον, σύ μ᾽ ἐλέησον, εἰσορῶν

ὡς πάντα δεινὰ κἀπικινδύνως βροτοῖς

κεῖται παθεῖν μὲν εὖ, παθεῖν δὲ θάτερα.

χρὴ δ᾽ ἐκτὸς ὄντα πημάτων τὰ δείν᾽ ὁρᾶν,

χὤταν τις εὖ ζῇ, τηνικαῦτα τὸν βίον    505

σκοπεῖν μάλιστα, μὴ διαφθαρεὶς λάθῃ.

.

.

.