Νικος Τριαντης-η Τεχνη της Φλογερας-Μαχαιρα Ξηρομερου-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis https://youtu.be/Qr1lEeYwsu0

.
.
Νικος Τριαντης-η Τεχνη της Φλογερας-Μαχαιρα Ξηρομερου-χ.ν.κουβελης  c.n.couvelis
https://youtu.be/Qr1lEeYwsu0


.
.

τα Θαυματα της Φυσης-η Δεντρογαλια-η Αραχνη-η Πεταλουδα-Μαχαιρα Ξηρομερου -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

.
.
τα Θαυματα της  Φυσης-η Δεντρογαλια-η Αραχνη-η Πεταλουδα-Μαχαιρα Ξηρομερου
-χ.ν.κουβελης  c.n.couvelis

τα Θαυματα της  Φυσης-η Δεντρογαλια-Μαχαιρα Ξηρομερου-χ.ν.κουβελης  c.n.couvelis
music Gymnopedies Gnossiennes
https://youtu.be/I5MwORwevkg


.
.
τα Θαυματα της  Φυσης-η Αραχνη-Μαχαιρα Ξηρομερου-χ.ν.κουβελης  c.n.couvelis
music Gymnopedies Gnossiennes
https://youtu.be/c5kmT_j-q2k


.
.
τα Θαυματα της  Φυσης-η Πεταλουδα-Μαχαιρα Ξηρομερου-χ.ν.κουβελης  c.n.couvelis
music Gymnopedies Gnossiennes
https://youtu.be/5XeciFMU5J4


.
.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -ΜΗΔΕΙΑΣ ΕΥΡΙΠΙΔΗ.ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-ΜΗΔΕΙΑΣ ΕΥΡΙΠΙΔΗ.ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis-
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.

.

Μηδεια,Medea woman's portrait-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΜΗΔΕΙΑΣ ΕΥΡΙΠΙΔΗ.ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

κοιταξε εξω απο το παραθυρο,η Μηδεια,
περα η απεραντη θαλασσα
τη δυστυχη,ο πονος με διελυσε,
ας αφανιζομουν
ξαφνικος ανεμος σαρωσε την αμμο στη παραλια,μια θολη οθονη υψωθηκε,
το βλεμμα της θολωσε
τα βασανα μου μεγαλα,
καταραμενα παιδια φριχτης μανας
που μαζι με τον πατερα ν'αφανισθητε,
κι ολοκληρο το σπιτι  να καταρρευσει
τοτε ειδε εναν νεαρο αντρα με λευκο κουστουμι καβαλλα πανω σ'ενα λευκο αλογο να
μπαινει μεσα στη θαλασσα,'τι κανει;','τι κανεις;'φωναξε,ο αντρας δεν ακουσε,το αλογο
καλυφθηκε απο τα νερα,'γυρνα πισω' φωναξε παλι,'ειναι ανοησια,τρελα',μια αγρια καταιγιδα
ξεσπασε,δεν εβλεπε τιποτα,ακουσε τον τρομακτικο θορυβο ενος πυροβολισμου,η καταιγιδα
σταματησε,καθαρισε ο οριζοντας κι ειδε αλαφιασμενο τ'αλογο να βγαινει απ'τα νερα και
να χανεται δεξια απ'το παραθυρο,ενας τρομερος ανεμος εσβυσε τα ιχνη του στην αμμο,
κοιταξε τη θαλασσα,η βουβη ηρεμια της τυραννισε το βλεμμα,
ετρεμε
να'ταν απ'τον ουρανο φωτια στο κεφαλι μου
να'πεφτε,ποιο το κερδος που ζω;
με το θανατο ν'αποτελειωσω
φριχτη ζωη εγκαταλειποντας
ειδε τα παιδια να τα φερνει εντρομη η γκουβερναντα,τα βηματα τους στη σκαλα,γυρισε
το κεφαλι,περνουσαν,πηγε στη πορτα,οι γρηγορες σκιες τους αιχμηρες στους τοιχους ,
καμπυλωσαν στο προσωπο της βαθαινοντας στο σκοταδι,κλειστηκαν στο δωματιο,κλειδω-
θηκε η πορτα,τρομακτικη ησυχια,αφησε τη πορτα ανοικτη,καθισε στον καθρεφτη,
με γαλαζιο μολυβι σχεδιασε τα ματια της,ακουσε το piano concerto no.3 in D minor, Op. 30
του Σεργκει Ραχμανινοφ,Allegro ma non tanto D minor,'ο μικρος εχει ταλεντο,ποσο τον θαυ-
μαζω',κοιταξε τα χερια της,μακρια χερια και τεραστιο ανοιγμα χεριων που μπορουσε να παιξει
τη συγχορδια  C E♭ G C G με το αριστερο της χερι,εκλεισε αυτο το χερι,θυμηθηκε το περιστατι-
κο,ηταν εντεκα χρονων,πληρη παραλυσια στα χερια,αρνιονταν να μιλησει,ακουγε στ'αυτια της
ηχους,δυο χρονια κρατησε,τα νυχια της εσχισαν τη σαρκα της παλαμης της,'το γυμναζουν για
να παιξει στη τελετη των γαμων τους',ανοιξε τα δαχτυλα,ειδε τη σχισμενη σαρκα,'το δικο μου
παιδι,να τους διασκεδαζει',απο το συρταρι τραβηξε ενα φυλλο χαρτιου,διαβασε:
Μηδεια. ὦ μεγάλα Θέμι καὶ πότνι’ Ἄρτεμι    160
λεύσσεθ’ ἃ πάσχω, μεγάλοις ὅρκοις
ἐνδησαμένα τὸν κατάρατον
πόσιν; ὅν ποτ’ ἐγὼ νύμφαν τ’ ἐσίδοιμ’
αὐτοῖς μελάθροις διακναιομένους,
οἷ’ ἐμὲ πρόσθεν τολμῶσ’ ἀδικεῖν.    165
ὦ πάτερ, ὦ πόλις, ὧν ἀπενάσθην
αἰσχρῶς τὸν ἐμὸν κτείνασα κάσιν.
ξαπλωσε στο κρεβατι με τα ρουχα,ακινητη,δεκα λεπτα,ακουσε φωνες,βρηκαν το φουσκωμενο
απ'το νερο και μισοφαγωμενο απ'τα ψαρια σωμα του πνιγμενου,ακουστηκαν οι ροδες ενος
αυτοκινητου που σπιναρισαν στην σαθρη αμμο,μια γυναικεια φωνη ακουστηκς,'αυτος ειναι',
εφυγαν,τα κυματα της θαλασσας εφταναν στην ακτη,υστερα υποχωρουσαν,το παιδι ακομα
επαιζε,Intermezzo: Adagio D minor → F♯ minor → D♭ major → B♭ minor → F♯ minor → D
minor,Finale: Alla breve D minor → D major,ακουσε το θερμο χειροκροτημα,η νυφη αγκαλιασε
το παιδι,μια αναμνηστικη φωτογραφια,το παιδια αναμεσα απο τους νεονυμφους,
μεγαλη Θεμιδα και σεβαστη Αρτεμιδα
δεστε τι πασχω,μεγαλοι ορκοι
μας δεναν με τον καταραμενο αντρα
που καποτε να τους δω αυτον και τη νυφη
απ'το σπιτι καταπλακωμενους
αυτους που πρωτοι μ'αδικησαν,
πατερα,πολη μου,απο σας ξενιτευθηκα
απανθρωπα σκοτωνοντας τον αδερφο μου
ουρλιαξε,το γελιο παγωσε στα χειλη τους,'τα παιδια,παρτε τα παιδια'φωναξε ο αντρας,
το χρυσο στεφανι στα ομορφα μαλλια της νυφης ελαμπε,'με καιει'φωναξε,'ειναι φωτια',
η Μηδεια σηκωνεται,περπαταει στο διαδρομο,ανοιγει τη πορτα,μπαινει στο δωματιο,
τη βλεπουν,'πως τολμησες,μαγισα'ουρλιαζει ο αντρας,'δεν σε φοβαμαι'λεει η Μηδεια
και τον πλησιαζει,'τη κοπελα λυπαμαι,εσενα σε μισω','μη πειραξεις τα παιδια'τη φοβερισε,
εκεινη τον πλησιαζε,'σε ικετεω' την παρακαλουσε,'τα παιδια ειναι δικα μου',τον εφτασε,
του ακουμπουσε το προσωπο με το δικο της,'δεν ειναι δικα σου',εφεραν τα παιδια,κοιταξε
τα ματια,'αν αντεχεις κοιταξε,δειλε,τα εργα σου',του εμπηξε  τα χερια στα ματια,τραβηξε
τους βολβους,τους πεταξε στο πετρινο πατωμα,'τροφη για τα σκυλια' φωναξε,τον εσπρωξε,
'φερτε τα παιδια μου',ξεσπασε σε λυγμους,τα'σφιξε στην αγκαλια της και ξεγυμνωντας τα
στηθη της κολλησε σε καθεμια ρογα το στομα τους,σηκωσε το κεφαλι κι ειδε τις γυναικες
Κορινθιες γυναικες,απ'το σπιτι βγηκα
να μη εχετε κατι να με κατηγορηστε,γιατι πολλους
θνητους ανθρωπους αδιαφορους εχω γνωρισει,
αλλους δημοσια κι αλλους ιδιωτικα,
κι απ'τη νωθροτητα αποχτησαν κακη φημη
πως αδιαφορουν και εφησυχαζουν,γιατι η δικαιοσυνη
δεν βρισκεται στα ματια των θνητων,
που πριν να μαθουν εναν ανθρωπο απ'τα σπλαχνα ο μεσα καλα
τον μισουν βλεποντας τον,αν και δεν τους αδικησε,
πρεπει ο ξενος εντελως να προσαρμοζεται στη πολη,
ουτ'εναν της πολης συγχωρω που με την αυθαδεια του
πικραινει τους πολιτες ενω δεν τον ξερουν,
εμενα το απροσμενο αυτο δω κακο μου'πεσε
τη ψυχη μου εχοντας καταστρεψει,εχασα πια
τη χαρα της ζωης και δεν με νοιαζει να πεθανω,φιλες μου,
γιατ'αυτος που για μενα τα παντα ηταν,το ξερω καλα,
ο πιο κακος μεσ'στους ανθρωπους εχει βγει ο αντρας μου.
απ'ολα οσα ειναι εμψυχα κι εχουν λογικη
εμεις οι γυναικες ειμαστε το πιο αξιολυπητο πλασμα,
καθως πρωτα πρεπει με χρηματα παρα πολλα
αντρα ν'αγορασουμε,και δεσποτη στο κορμι
να παρουμε,γιατ'αυτο ακομα πιο επωδυνο κακο,
κι αυτη δω η δοκιμη πολυ βαρια,αν κακο θα παρεις
η' καλο,γιατι δεν ειν'ευχαριστοι οι χωρισμοι
στις γυναικες,ουτε και ν'αρνηθεις αντρα,
καθως σε νεα ηθη και νομους φθανει,
πρεπει μαντισα να'ναι,αφου τα'μαθε στο σπιτι,
πως σωστα να φερθει στον συντροφο της,
κι αν αυτα δω εμεις καλα τα κανουμε
ο συζυγος συγκατοικει χωρις κοπο σηκωνοντας το ζυγο,
τοτε θαυμασιος ο βιος,αν οχι,να πεθανουμε πρεπει,
αλλ'ο αντρας,οταν στου σπιτιου τα κοινα  φορτωνεται,
εξω βγαινοντας θα σβησει της καρδιας τη καυση,
εμεις ομως αναγκαζομαστε προς μια ψυχη μονο να βλεπουμε,
λενε εμεις χωρις κινδυνο το βιο ζουμε στο σπιτι,
ενω αυτοι μαχονται με το κονταρι,
λαθος σκεπτονται,καθως τρεις φορες διπλα στην ασπιδα
θα'θελα να σταθω καλλιτερα παρα να γεννησω μια φορα μοναχα ,
πηγε στο παραθυρο,κοιταξε εξω,κατω το θεατρο,πληθος θεατων,περα η απεραντη θαλασσα,
βουβη κατεβηκε στο θεατρο,καθησε σε μια θεση,απο εκει ακουγε την ηθοποιο,που απευθυ-
νονταν στον χορο των γυναικων
αλλα γιατ'αυτα σε σενα και σε μενα δεν ειναι ιδια τα λογια;
τη πολη αυτη δω πατριδα εχεις και του πατερα το σπιτι
και του βιου την ευτυχια και των φιλων τη συντροφια,
εγω ερημη χωρις πατριδα που'μαι βριζομαι
απ'αντρα που απο βαρβαργη χωρα μ'εχει αρπαγμενη,
ουτε μανα,ουτ'αδερφο ουτε συγγενη εχω
να βρω παρηγορια σ'αυτη τη συμφορα που'χω.
καποιοι ετρεξαν προς τη μερια της θαλασσας,ακουστηκαν φωνες,δεν τις ξεχωρισε,η Μηδεια
στη σκηνη συνεχισε
ετσι το ελαχιστο απο σε θελω να ζητησω,
αν εγω καποιο τροπο η' και σχεδιο βρω
τον αντρα μου να τιμωρησω γι'αυτα δω τα κακα,
να σιωπησεις,γιατι η γυναικα τ'αλλα πολυ φοβαται
κι ειναι δειλη οταν σωματικη δυναμη και σιδερο αντικριζει,
οταν ομως στο κρεβατι της συμβει να προδωθει,
δεν ειν'αλλος νους πιο φονικος
κοιταξε με μεγαλη ανησυχια προς τη μερος της θαλασσας,σηκωθηκε,κατεβηκε τα σκαλια
ενω ο χορος εψελνε
αυτο θα κανω,γιατι δικαια θα τιμωρηθει ο αντρας σου
Μηδεια,                                                                           
οταν εφτασε στην ακτη ειδε τον πνιγμενο αντρα ,πλησιασε,προσπαθησε να συγκρατηθει να μην
προδωθει,'αυτος ειναι με τ'αλογο που πριν δωδεκα μερες μπηκε στη θαλασσα κι αυτοπυροβο-
ληθηκε' της ειπε καποιος,'και πριν ενα χρονο περιπου αλλος ενας το ιδιο εκανε,φαινεται θα'ναι
μοδα,ποιος ξερει,αβυσσος η ψυχη του ανθρωπου',τον πνιγμενο τον τυλιξαν σ'ενα ασπρο σεντο-
νι και τον φορτωσαν σ'ενα τζιπ της αστυνομιας,
γυρισε στο θεατρο,καθησε στη θεση της,
ο χορος
πενθεῖν δ’ οὔ σε θαυμάζω τύχας.
ὁρῶ δὲ καὶ Κρέοντα, τῆσδ’ ἄνακτα γῆς,
στείχοντα, καινῶν ἄγγελον βουλευμάτων.    270
ΚΡΕΩΝ
σὲ τὴν σκυθρωπὸν καὶ πόσει θυμουμένην,
Μήδειαν, εἶπον τῆσδε γῆς ἔξω περᾶν
φυγάδα, λαβοῦσαν δισσὰ σὺν σαυτῇ τέκνα·
καὶ μή τι μέλλειν· ὡς ἐγὼ βραβεὺς λόγου
τοῦδ’ εἰμί, κοὐκ ἄπειμι πρὸς δόμους πάλιν,    275
πρὶν ἄν σε γαίας τερμόνων ἔξω βάλω.
Μη. αἰαῖ· πανώλης ἡ τάλαιν’ ἀπόλλυμαι.
ἐχθροὶ γὰρ ἐξιᾶσι πάντα δὴ κάλων,
κοὐκ ἔστιν ἄτης εὐπρόσοιστος ἔκβασις.
ἐρήσομαι δὲ καὶ κακῶς πάσχουσ’ ὅμως·    280
τίνος μ’ ἕκατι γῆς ἀποστέλλεις, Κρέον;
.
.
Μήδεια Ευριπίδη
https://el.wikisource.org/wiki/%CE%9C%CE%AE%CE%B4%CE%B5%CE%B9%CE%B1

ΤΡΟΦΟΣ
Εἴθ’ ὤφελ’ Ἀργοῦς μὴ διαπτάσθαι σκάφος
Κόλχων ἐς αἶαν κυανέας Συμπληγάδας,
μηδ’ ἐν νάπαισι Πηλίου πεσεῖν ποτε
τμηθεῖσα πεύκη, μηδ’ ἐρετμῶσαι χέρας
ἀνδρῶν ἀρίστων. οἳ τὸ πάγχρυσον δέρας    5
Πελίᾳ μετῆλθον. οὐ γὰρ ἂν δέσποιν’ ἐμὴ
Μήδεια πύργους γῆς ἔπλευσ’ Ἰωλκίας
ἔρωτι θυμὸν ἐκπλαγεῖσ’ Ἰάσονος·
οὐδ’ ἂν κτανεῖν πείσασα Πελιάδας κόρας
πατέρα κατῴκει τήνδε γῆν Κορινθίαν    10
ξὺν ἀνδρὶ καὶ τέκνοισιν, ἁνδάνουσα μὲν
φυγῇ πολιτῶν ὧν ἀφίκετο χθόνα,
αὐτή τε πάντα ξυμφέρουσ’ Ἰάσονι·
ἥπερ μεγίστη γίγνεται σωτηρία,
ὅταν γυνὴ πρὸς ἄνδρα μὴ διχοστατῇ.    15
νῦν δ’ ἐχθρὰ πάντα, καὶ νοσεῖ τὰ φίλτατα.
προδοὺς γὰρ αὑτοῦ τέκνα δεσπότιν τ’ ἐμὴν
γάμοις Ἰάσων βασιλικοῖς εὐνάζεται,
γήμας Κρέοντος παῖδ’, ὃς αἰσυμνᾷ χθονός·
Μήδεια δ’ ἡ δύστηνος ἠτιμασμένη    20
βοᾷ μὲν ὅρκους, ἀνακαλεῖ δὲ δεξιάς,
πίστιν μεγίστην, καὶ θεοὺς μαρτύρεται
οἵας ἀμοιβῆς ἐξ Ἰάσονος κυρεῖ.
κεῖται δ’ ἄσιτος, σῶμ’ ὑφεῖσ’ ἀλγηδόσι,
τὸν πάντα συντήκουσα δακρύοις χρόνον,    25
ἐπεὶ πρὸς ἀνδρὸς ᾔσθετ’ ἠδικημένη,
οὔτ’ ὄμμ’ ἐπαίρουσ’ οὔτ’ ἀπαλλάσσουσα γῆς
πρόσωπον· ὡς δὲ πέτρος ἢ θαλάσσιος
κλύδων ἀκούει νουθετουμένη φίλων·
ἢν μή ποτε στρέψασα πάλλευκον δέρην    30
αὐτὴ πρὸς αὑτὴν πατέρ’ ἀποιμώξῃ φίλον
καὶ γαῖαν οἴκους θ’, οὓς προδοῦσ’ ἀφίκετο
μετ’ ἀνδρὸς ὅς σφε νῦν ἀτιμάσας ἔχει.
ἔγνωκε δ’ ἡ τάλαινα συμφορᾶς ὕπο
οἷον πατρῴας μὴ ἀπολείπεσθαι χθονός.    35
στυγεῖ δὲ παῖδας οὐδ’ ὁρῶσ’ εὐφραίνεται.
δέδοικα δ’ αὐτὴν μή τι βουλεύσῃ νέον·
βαρεῖα γὰρ φρήν, οὐδ’ ἀνέξεται κακῶς
πάσχουσ’· ἐγᾦδα τήνδε, δειμαίνω τέ νιν
μὴ θηκτὸν ὤσῃ φάσγανον δι’ ἥπατος,    40
σιγῇ δόμους εἰσβᾶσ’, ἵν’ ἔστρωται λέχος,
ἢ καὶ τύραννον τόν τε γήμαντα κτάνῃ,
κἄπειτα μείζω συμφορὰν λάβῃ τινά.
δεινὴ γάρ· οὔτοι ῥᾳδίως γε συμβαλὼν
ἔχθραν τις αὐτῇ καλλίνικον οἴσεται.    45
ἀλλ’ οἵδε παῖδες ἐκ τρόχων πεπαυμένοι
στείχουσι, μητρὸς οὐδὲν ἐννοούμενοι
κακῶν· νέα γὰρ φροντὶς οὐκ ἀλγεῖν φιλεῖ.
ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΣ
παλαιὸν οἴκων κτῆμα δεσποίνης ἐμῆς,
τί πρὸς πύλαισι τήνδ’ ἄγουσ’ ἐρημίαν    50
ἕστηκας, αὐτὴ θρεομένη σαυτῇ κακά;
πῶς σοῦ μόνη Μήδεια λείπεσθαι θέλει;
Τρ. τέκνων ὀπαδὲ πρέσβυ τῶν Ἰάσονος,
χρηστοῖσι δούλοις ξυμφορὰ τὰ δεσποτῶν
κακῶς πίτνοντα, καὶ φρενῶν ἀνθάπτεται.    55
ἐγὼ γὰρ ἐς τοῦτ’ ἐκβέβηκ’ ἀλγηδόνος,
ὥσθ’ ἵμερός μ’ ὑπῆλθε γῇ τε κοὐρανῷ
λέξαι μολούσῃ δεῦρο δεσποίνης τύχας.
Πα. οὔπω γὰρ ἡ τάλαινα παύεται γόων;
Τρ. ζηλῶ σ’· ἐν ἀρχῇ πῆμα κοὐδέπω μεσοῖ.    60
Πα. ὦ μῶρος—εἰ χρὴ δεσπότας εἰπεῖν τόδε·
ὡς οὐδὲν οἶδε τῶν νεωτέρων κακῶν.
Τρ. τί δ’ ἔστιν, ὦ γεραιέ; μὴ φθόνει φράσαι.
Πα. οὐδέν· μετέγνων καὶ τὰ πρόσθ’ εἰρημένα.
Τρ. μή, πρὸς γενείου, κρύπτε σύνδουλον σέθεν·    65
σιγὴν γάρ, εἰ χρή, τῶνδε θήσομαι πέρι.
Πα. ἤκουσά του λέγοντος, οὐ δοκῶν κλύειν,
πεσσοὺς προσελθών, ἔνθα δὴ παλαίτατοι
θάσσουσι, σεμνὸν ἀμφὶ Πειρήνης ὕδωρ,
ὡς τούσδε παῖδας γῆς ἐλᾶν Κορινθίας    70
σὺν μητρὶ μέλλοι τῆσδε κοίρανος χθονὸς
Κρέων. ὁ μέντοι μῦθος εἰ σαφὴς ὅδε
οὐκ οἶδα· βουλοίμην δ’ ἂν οὐκ εἶναι τόδε.
Τρ. καὶ ταῦτ’ Ἰάσων παῖδας ἐξανέξεται
πάσχοντας, εἰ καὶ μητρὶ διαφορὰν ἔχει;    75
Πα. παλαιὰ καινῶν λείπεται κηδευμάτων,
κοὐκ ἔστ’ ἐκεῖνος τοῖσδε δώμασιν φίλος.
Τρ. ἀπωλόμεσθ’ ἄρ’, εἰ κακὸν προσοίσομεν
νέον παλαιῷ, πρὶν τόδ’ ἐξηντληκέναι.
Πα. ἀτὰρ σύ γ’—οὐ γὰρ καιρὸς εἰδέναι τόδε    80
δέσποιναν—ἡσύχαζε καὶ σίγα λόγον.
Τρ. ὦ τέκν’, ἀκούεθ’ οἷος εἰς ὑμᾶς πατήρ;
ὄλοιτο μὲν μή· δεσπότης γάρ ἐστ’ ἐμός·
ἀτὰρ κακός γ’ ὢν ἐς φίλους ἁλίσκεται.
Πα. τίς δ’ οὐχὶ θνητῶν; ἄρτι γιγνώσκεις τόδε,    85
ὡς πᾶς τις αὑτὸν τοῦ πέλας μᾶλλον φιλεῖ,
οἳ μὲν δικαίως, οἳ δὲ καὶ κέρδους χάριν,
εἰ τούσδε γ’ εὐνῆς οὕνεκ’ οὐ στέργει πατήρ.
Τρ. ἴτ’—εὖ γὰρ ἔσται—δωμάτων ἔσω, τέκνα.
σὺ δ’ ὡς μάλιστα τούσδ’ ἐρημώσας ἔχε    90
καὶ μὴ πέλαζε μητρὶ δυσθυμουμένῃ.
ἤδη γὰρ εἶδον ὄμμα νιν ταυρουμένην
τοῖσδ’, ὥς τι δρασείουσαν· οὐδὲ παύσεται
χόλου, σάφ’ οἶδα, πρὶν κατασκῆψαί τινα . . .
ἐχθρούς γε μέντοι, μὴ φίλους, δράσειέ τι.    95

ΜΗΔΕΙΑ <ἔνδοθεν>
ἰώ,
δύστανος ἐγὼ μελέα τε πόνων,
ἰώ μοί μοι, πῶς ἂν ὀλοίμαν;
Τρ. τόδ’ ἐκεῖνο, φίλοι παῖδες· μήτηρ
κινεῖ κραδίαν, κινεῖ δὲ χόλον.
σπεύσατε θᾶσσον δώματος εἴσω    100
καὶ μὴ πελάσητ’ ὄμματος ἐγγύς,
μηδὲ προσέλθητ’, ἀλλὰ φυλάσσεσθ’
ἄγριον ἦθος στυγεράν τε φύσιν
φρενὸς αὐθάδους.—
ἴτε νῦν, χωρεῖθ’ ὡς τάχος εἴσω.—    105
δῆλον δ’ ἀρχῆς ἐξαιρόμενον
νέφος οἰμωγῆς ὡς τάχ’ ἀνάψει
μείζονι θυμῷ· τί ποτ’ ἐργάσεται
μεγαλόσπλαγχνος δυσκατάπαυστος
ψυχὴ δηχθεῖσα κακοῖσιν;    110
Μη. αἰαῖ,
ἔπαθον τλάμων ἔπαθον μεγάλων
ἄξι’ ὀδυρμῶν· ὦ κατάρατοι
παῖδες ὄλοισθε στυγερᾶς ματρὸς
σὺν πατρί, καὶ πᾶς δόμος ἔῤῥοι.
Τρ. ἰώ μοί μοι, ἰὼ τλήμων.    115
τί δέ σοι παῖδες πατρὸς ἀμπλακίας
μετέχουσι; τί τούσδ’ ἔχθεις; οἴμοι,
τέκνα, μή τι πάθηθ’ ὡς ὑπεραλγῶ.
δεινὰ τυράννων λήματα καί πως
ὀλίγ’ ἀρχόμενοι, πολλὰ κρατοῦντες 120
χαλεπῶς ὀργὰς μεταβάλλουσιν.
τὸ γὰρ εἰθίσθαι ζῆν ἐπ’ ἴσοισιν
κρεῖσσον· ἐμοὶ γοῦν ἐν μὴ μεγάλοις
ὀχυρῶς γ’ εἴη καταγηράσκειν.
τῶν γὰρ μετρίων πρῶτα μὲν εἰπεῖν    125
τοὔνομα νικᾷ, χρῆσθαί τε μακρῷ
λῷστα βροτοῖσιν· τὰ δ’ ὑπερβάλλοντ’
οὐδένα καιρὸν δύναται θνητοῖς·
μείζους δ’ ἄτας, ὅταν ὀργισθῇ
δαίμων οἴκοις, ἀπέδωκεν.    130

ΧΟΡΟΣ
ἔκλυον φωνάν, ἔκλυον δὲ βοὰν
τᾶς δυστάνου Κολχίδος, οὐδέ πω
ἤπιος· ἀλλ’ ὦ γηραιά,
λέξον· ἐπ’ ἀμφιπύλου γὰρ ἔσω μελάθρου βοὰν
ἔκλυον· οὐδὲ συνήδομαι, ὦ γύναι, ἄλγεσιν
δώματος· ἐπεί μοι φίλον κέκρανται.
Τρ. οὐκ εἰσὶ δόμοι· φροῦδα τάδ’ ἤδη.
τὸν μὲν γὰρ ἔχει λέκτρα τυράννων,    140
ἃ δ’ ἐν θαλάμοις τάκει βιοτὰν
δέσποινα, φίλων οὐδενὸς οὐδὲν
παραθαλπομένα φρένα μύθοις.

Μη. αἰαῖ· ὦ Ζεῦ καὶ Γᾶ καὶ Φῶς·
διά μου κεφαλᾶς φλὸξ οὐρανία    145
βαίη· τί δέ μοι ζῆν ἔτι κέρδος;
φεῦ φεῦ· θανάτῳ καταλυσαίμαν
βιοτὰν στυγερὰν προλιποῦσα.

Χο.
 ἄιες· ὦ Ζεῦ καὶ γᾶ καὶ φῶς· [στρ.
ἀχὰν οἵαν ἁ δύστανος    150
μέλπει νύμφα;
— τίς σοί ποτε τᾶς ἀπλάτου
κοίτας ἔρος, ὦ ματαία;
σπεύσει θανάτου τελευτά·
μηδὲν τόδε λίσσου.
— εἰ δὲ σὸς πόσις
καινὰ λέχη σεβίζει,
κείνῳ τόδε· μὴ χαράσσου·
— Ζεύς σοι τάδε συνδικήσει. μὴ λίαν
τάκου δυρομένα σὸν εὐνάταν.
Μη. ὦ μεγάλα Θέμι καὶ πότνι’ Ἄρτεμι    160
λεύσσεθ’ ἃ πάσχω, μεγάλοις ὅρκοις
ἐνδησαμένα τὸν κατάρατον
πόσιν; ὅν ποτ’ ἐγὼ νύμφαν τ’ ἐσίδοιμ’
αὐτοῖς μελάθροις διακναιομένους,
οἷ’ ἐμὲ πρόσθεν τολμῶσ’ ἀδικεῖν.    165
ὦ πάτερ, ὦ πόλις, ὧν ἀπενάσθην
αἰσχρῶς τὸν ἐμὸν κτείνασα κάσιν.
Τρ. κλύεθ’ οἷα λέγει κἀπιβοᾶται
Θέμιν εὐκταίαν Ζῆνά θ’, ὃς ὅρκων
θνητοῖς ταμίας νενόμισται;    170
οὐκ ἔστιν ὅπως ἔν τινι μικρῷ
δέσποινα χόλον καταπαύσει.

Χο.
 πῶς ἂν ἐς ὄψιν τὰν ἁμετέραν [ἀντ.
ἔλθοι μύθων τ’ αὐδαθέντων
δέξαιτ’ ὀμφάν;    175
— εἴ πως βαρύθυμον ὀργὰν
καὶ λῆμα φρενῶν μεθείη,
μήτοι τό γ’ ἐμὸν πρόθυμον
φίλοισιν ἀπέστω.
— ἀλλὰ βᾶσά νιν    180
δεῦρο πόρευσον οἴκων
ἔξω· φίλα καὶ τάδ’ αὔδα.
— σπεῦσον πρίν τι κακῶσαι τοὺς εἴσω·
πένθος γὰρ μεγάλως τόδ’ ὁρμᾶται.
Τρ. δράσω τάδ’· ἀτὰρ φόβος εἰ πείσω
δέσποιναν ἐμήν·
μόχθου δὲ χάριν τήνδ’ ἐπιδώσω.
καίτοι τοκάδος δέργμα λεαίνης
ἀποταυροῦται δμωσίν, ὅταν τις
μῦθον προφέρων πέλας ὁρμηθῇ.
σκαιοὺς δὲ λέγων κοὐδέν τι σοφοὺς    190
τοὺς πρόσθε βροτοὺς οὐκ ἂν ἁμάρτοις,
οἵτινες ὕμνους ἐπὶ μὲν θαλίαις
ἐπί τ’ εἰλαπίναις καὶ παρὰ δείπνοις
ηὕροντο βίου τερπνὰς ἀκοάς·
στυγίους δὲ βροτῶν οὐδεὶς λύπας    195
ηὕρετο μούσῃ καὶ πολυχόρδοις
ᾠδαῖς παύειν, ἐξ ὧν θάνατοι
δειναί τε τύχαι σφάλλουσι δόμους.
καίτοι τάδε μὲν κέρδος ἀκεῖσθαι
μολπαῖσι βροτούς· ἵνα δ’ εὔδειπνοι    200
δαῖτες, τί μάτην τείνουσι βοήν;
τὸ παρὸν γὰρ ἔχει τέρψιν ἀφ’ αὑτοῦ
δαιτὸς πλήρωμα βροτοῖσιν.

Χο. ἰαχὰν ἄιον πολύστονον γόων,
λιγυρὰ δ’ ἄχεα μογερὰ βοᾷ    205
τὸν ἐν λέχει προδόταν κακόνυμφον·
θεοκλυτεῖ δ’ ἄδικα παθοῦσα
τὰν Ζηνὸς ὁρκίαν Θέμιν,
ἅ νιν ἔβασεν
Ἑλλάδ’ ἐς ἀντίπορον    210
δι’ ἅλα νύχιον ἐφ’ ἁλμυρὰν
πόντου κλῇδ’ ἀπέραντον.

ΜΗΔΕΙΑ
Κορίνθιαι γυναῖκες, ἐξῆλθον δόμων,
μή μοί τι μέμφησθ’· οἶδα γὰρ πολλοὺς βροτῶν
σεμνοὺς γεγῶτας, τοὺς μὲν ὀμμάτων ἄπο,
τοὺς δ’ ἐν θυραίοις· οἱ δ’ ἀφ’ ἡσύχου ποδὸς
δύσκλειαν ἐκτήσαντο καὶ ῥᾳθυμίαν.
δίκη γὰρ οὐκ ἔνεστ’ ἐν ὀφθαλμοῖς βροτῶν,
ὅστις πρὶν ἀνδρὸς σπλάγχνον ἐκμαθεῖν σαφῶς    220
στυγεῖ δεδορκώς, οὐδὲν ἠδικημένος. . . .
χρὴ δὲ ξένον μὲν κάρτα προσχωρεῖν πόλει . .
οὐδ’ ἀστὸν ᾔνεσ’ ὅστις αὐθάδης γεγὼς
πικρὸς πολίταις ἐστὶν ἀμαθίας ὕπο.
ἐμοὶ δ’ ἄελπτον πρᾶγμα προσπεσὸν τόδε    225
ψυχὴν διέφθαρκ’· οἴχομαι δὲ καὶ βίου
χάριν μεθεῖσα κατθανεῖν χρῄζω, φίλαι.
ἐν ᾧ γὰρ ἦν μοι πάντα γιγνώσκειν καλῶς,
κάκιστος ἀνδρῶν ἐκβέβηχ’ οὑμὸς πόσις.
πάντων δ’ ὅσ’ ἔστ’ ἔμψυχα καὶ γνώμην ἔχει    230
γυναῖκές ἐσμεν ἀθλιώτατον φυτόν·
ἃς πρῶτα μὲν δεῖ χρημάτων ὑπερβολῇ
πόσιν πρίασθαι, δεσπότην τε σώματος
λαβεῖν· κακοῦ γὰρ τοῦτ’ ἔτ’ ἄλγιον κακόν.
κἀν τῷδ’ ἀγὼν μέγιστος, ἢ κακὸν λαβεῖν    235
ἢ χρηστόν. οὐ γὰρ εὐκλεεῖς ἀπαλλαγαὶ
γυναιξίν, οὐδ’ οἷόν τ’ ἀνήνασθαι πόσιν.
ἐς καινὰ δ’ ἤθη καὶ νόμους ἀφιγμένην
δεῖ μάντιν εἶναι, μὴ μαθοῦσαν οἴκοθεν,
ὅτῳ μάλιστα χρήσεται ξυνευνέτῃ.    240
κἂν μὲν τάδ’ ἡμῖν ἐκπονουμέναισιν εὖ
πόσις ξυνοικῇ μὴ βίᾳ φέρων ζυγόν,
ζηλωτὸς αἰών· εἰ δὲ μή, θανεῖν χρεών.
ἀνὴρ δ’, ὅταν τοῖς ἔνδον ἄχθηται ξυνών,
ἔξω μολὼν ἔπαυσε καρδίαν ἄσης·    245
[ἢ πρὸς φίλον τιν’ ἢ πρὸς ἥλικα τραπείς·]
ἡμῖν δ’ ἀνάγκη πρὸς μίαν ψυχὴν βλέπειν.
λέγουσι δ’ ἡμᾶς ὡς ἀκίνδυνον βίον
ζῶμεν κατ’ οἴκους, οἳ δὲ μάρνανται δορί·
κακῶς φρονοῦντες· ὡς τρὶς ἂν παρ’ ἀσπίδα    250
στῆναι θέλοιμ’ ἂν μᾶλλον ἢ τεκεῖν ἅπαξ.
ἀλλ’ οὐ γὰρ αὑτὸς πρὸς σὲ κἄμ’ ἥκει λόγος·
σοὶ μὲν πόλις θ’ ἥδ’ ἐστὶ καὶ πατρὸς δόμοι
βίου τ’ ὄνησις καὶ φίλων συνουσία,
ἐγὼ δ’ ἔρημος ἄπολις οὖσ’ ὑβρίζομαι    255
πρὸς ἀνδρός, ἐκ γῆς βαρβάρου λελῃσμένη,
οὐ μητέρ’, οὐκ ἀδελφόν, οὐχὶ συγγενῆ
μεθορμίσασθαι τῆσδ’ ἔχουσα συμφορᾶς.
τοσοῦτον οὖν σου τυγχάνειν βουλήσομαι,
ἤν μοι πόρος τις μηχανή τ’ ἐξευρεθῇ    260
πόσιν δίκην τῶνδ’ ἀντιτείσασθαι κακῶν,
[τὸν δόντα τ’ αὐτῷ θυγατέρ’ ἥ τ’ ἐγήματο]
σιγᾶν. γυνὴ γὰρ τἄλλα μὲν φόβου πλέα
κακή τ’ ἐς ἀλκὴν καὶ σίδηρον εἰσορᾶν·
ὅταν δ’ ἐς εὐνὴν ἠδικημένη κυρῇ,    265
οὐκ ἔστιν ἄλλη φρὴν μιαιφονωτέρα.
Χο. δράσω τάδ’· ἐνδίκως γὰρ ἐκτείσῃ πόσιν,
Μήδεια. πενθεῖν δ’ οὔ σε θαυμάζω τύχας.
ὁρῶ δὲ καὶ Κρέοντα, τῆσδ’ ἄνακτα γῆς,
στείχοντα, καινῶν ἄγγελον βουλευμάτων.    270

ΚΡΕΩΝ
σὲ τὴν σκυθρωπὸν καὶ πόσει θυμουμένην,
Μήδειαν, εἶπον τῆσδε γῆς ἔξω περᾶν
φυγάδα, λαβοῦσαν δισσὰ σὺν σαυτῇ τέκνα·
καὶ μή τι μέλλειν· ὡς ἐγὼ βραβεὺς λόγου
τοῦδ’ εἰμί, κοὐκ ἄπειμι πρὸς δόμους πάλιν,    275
πρὶν ἄν σε γαίας τερμόνων ἔξω βάλω.
Μη. αἰαῖ· πανώλης ἡ τάλαιν’ ἀπόλλυμαι.
ἐχθροὶ γὰρ ἐξιᾶσι πάντα δὴ κάλων,
κοὐκ ἔστιν ἄτης εὐπρόσοιστος ἔκβασις.
ἐρήσομαι δὲ καὶ κακῶς πάσχουσ’ ὅμως·    280
τίνος μ’ ἕκατι γῆς ἀποστέλλεις, Κρέον;
.
.

GREEK POETRY -ενσταντε- POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

.
.
GREEK POETRY
-ενσταντε-
POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
.

Ορθογωνιο Greek Abstract-Ομηρικο'2μ χ 3μ ακρυλικο

ενσταντε-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

το ειναι ερωτηση υποδεεστερη του φαινεσθαι
πραγματικο το τριανταφυλλο στη τριανταφυλλια
μ'ενα ποδηλατο ξεφυγε ο αερας
το βλεμμα μου εχω ιδιολεκτο
η αποσταση του χρονου μεγαλωνει σπο το σωμα μου
και η απωλεια της λαμψης στη κοιλια σου
ακινητο το δεντρο μουχλιασμενο νερο
την ανοιξη θα ισορροπησω τη σιωπη ,ειπε,
τη μελαγχολια της αληθειας θελω για να επιζησω
στο κενο της Ιστοριας ανταλλαζουμε λεξεις
πως φαινεται το ειναι να ειναι

.

.

τα Λαικα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis 1 https://youtu.be/Ag9DDA3kyB0

.
.

τα Λαικα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis 1
https://youtu.be/Ag9DDA3kyB0


.
.
Λαικες Ιστοριες -Λαικα Κειμενα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

http://artpoeticacouvelis.blogspot.gr/2014/03/blog-post_23.html

.
.

Τσιγγανοι μουσικοι,ραστ,Μαχαιρα,τ'Αγιου Γεωργιου-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis https://youtu.be/Fijzk9bI6-s

.
.
Τσιγγανοι μουσικοι,ραστ,Μαχαιρα,τ'Αγιου Γεωργιου-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
https://youtu.be/Fijzk9bI6-s


.
.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -ΘΕΑΤΡΟ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ - THEATER INSTALLATION-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-ΘΕΑΤΡΟ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ - THEATER INSTALLATION-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis-
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.

ΘΕΑΤΡΟ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ - THEATER INSTALLATION-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

θεατρο,στα καθισματα αμφιθεατρικα καθονται οι θεατες,
αγνωστα:συγγραφεας,τιτλος  εργου,συγγραφεας,σκηνοθετης,ηθοποιοι,σκηνογραφος,
μουσικος,ενδυματολογος,φωτιστης,..
την ωρα της εναρξης της παραστασης ανοιγει η αυλαια και εμφανιζεται μια κυρια ντυμενη με
ενα μαυρο ολοσωμο φορεμα και ανακοινωνει με απροσωπη φωνη:
'Κυριες και Κυριοι για τεχνικους λογους η παραστασις θα αρχισει σε λιγα λεπτα'
στους θεατες[οχι σε ολους] μοιραζονται 1-3 σελιδες απο διαφορα θεατρικα και λογοτεχνικα
εργα[Μπεκετ[πχ Περιμενοντας τον Γκοντο],Ιονεσκο[πχ Η Φαλακρη Τραγουδιστρια],Ιψεν
[Βρυκολακες],Στριντμπεργκ[Δεσποινις Τζουλια],Σαιξπηρ,Πιντερ,Νταριο Φο,Αισχυλο,Σοφοκλη,
Ευριπιδη,Αριστοφανη,Λορκα,Ντοστογιεφσκι,Καφκα,Μπορχες,Εκο,Ποε,...]
 οι σελιδες που μοιραζονται ειναι οι ιδιες η' διαφορετικες,
καθε θεατης αφου διαβασει τη σελιδα[η' τις σελιδες]την δινει[τις δινει] σε καποιον αλλο θεατη
να τη[να τις] διαβασει,ετσι ωστε ολοι οι θεατες στο θεατρο να διαβασουν καποια σελιδα,
καθε δεκα λεπτα εμφανιζεται η ιδια κυρια  στη σκηνη και ανακοινωνει με απροσωπη φωνη:
'Κυριες και Κυριοι για τεχνικους λογους η παραστασις θα αρχισει σε λιγα λεπτα'
και ξαναμοιραζονται στους θεατες σελιδες απο θεατρικα και λογοτεχνικα εργα,
αυτο συμβαινει 6 φορες συνολικα
την 7η φορα η ιδια κυρια ανακοινωνει με απροσωπη φωνη:
'Κυριες και Κυριοι η παραστασις που παρακολουθησατε εχει τελειωσει'
και κλεινει η αυλαια
[διαρκεια 60 λεπτα]
.
.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -ΛΕΥΚΙΟΥ ΙΟΥΝΙΟΥ ΒΡΟΥΤΟΥ ΚΑΙ ΜΑΡΚΟΥ ΙΟΥΝΙΟΥ ΒΡΟΥΤΟΥ ΕΙΔΟΙ ΜΑΡΤΙΟΥ 509 π.Χ,44 π.Χ -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-ΛΕΥΚΙΟΥ ΙΟΥΝΙΟΥ ΒΡΟΥΤΟΥ ΚΑΙ ΜΑΡΚΟΥ ΙΟΥΝΙΟΥ ΒΡΟΥΤΟΥ ΕΙΔΟΙ ΜΑΡΤΙΟΥ
509 π.Χ,44 π.Χ
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis-
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.

Λευκιος Ιουνιος Βρουτος[Lucius Junius Brutus],509 π.Χ

Μάρκος Ιούνιος Βρούτος (Marcus Iunius Brutus e Quintus Servilius Caepio Brutus,
85 π.Χ-42 π.Χ

Les licteurs rapportent à Brutus les corps de ses fils - David, 1789 - Musée du Louvre, Paris

Karl Theodor von Piloty Murder of Caesar 1865

ΛΕΥΚΙΟΥ ΙΟΥΝΙΟΥ ΒΡΟΥΤΟΥ ΚΑΙ ΜΑΡΚΟΥ ΙΟΥΝΙΟΥ ΒΡΟΥΤΟΥ ΕΙΔΟΙ ΜΑΡΤΙΟΥ
509 π.Χ,44 π.Χ
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

στο σκοτεινο μερος του δωματιου,ο Λευκιος Ιουνιος Βρουτος[Lucius Junius Brutus],τρομακτικη
ησυχια,οπως πριν απο καταιγιδα,εξω στην αυλη εφερναν οι ραβδουχοι lictors πανω σε ξυλα τα
αποκεφαλισμενα κορμια των παιδιων του σκεπασμενα με ασπρα σεντονια,μοναχα τα γυμνα
τους ποδια εξειχαν,ακουσε τις γυναικες να ουρλιαζουν,η μανα κι οι αδερφες,εκλεισε τ'αφτια
με τα χερια του,'Δημοκρατια η' Ταπεινωση',αυστηρη,απαρασαλευτη η αποφαση,δεν ειχε διλημ-
μα οταν διεταξε την θανατωση τους,ο Ταρκηνιος ο Σουπερβος εκθρονισθηκε,η Ρωμη δεν εχει
αναγκη βασιλια,αυτα συμμετειχαν στη σταση για την επαναφορα της βασιλειας,αυτα τα γεγονο-
τα εγιναν το ετος 509 π.Χ,αφορμη ο βιασμος της αδερφης του Λουκρητιας,με τα ιδια του τα μα-
τια ειδε τους μωλωπες στους μηρους στη κοιλια στο στηθος της απο τα νυχια του Ταρκηνιου
Σεξτου,υστερα την ειδε να μαχαιρωνεται με το ιδιο της το χερι μπροστα τους μην αντεχωντας
τη ντροπη,'σωπαστε 'σηκωθηκε απο τη σκοτεινη μερια του και  φωναξε απο το παραθυρο 'ειναι
προδοτες,δεν ειναι αυτα παιδια μου,αλλ'αλλα',γυρισε παλι στο καθισμα του,ησυχια,περασε η
ωρα,χτυπησε η πορτα,πρωτα τρεις φορες, μετα δυο,κοιταξε την ωρα,ακριβως η ωρα,'μπες' ειπε,
ο Μαρκος Ιουνιος Βρουτος[Marcus Junius Brutus]ειδε αδειο το δωματιο,'εδω' ακουσε,τοτε τον
διεκρινε μεσα στο σκοτεινο μερος,καθησε απεναντι,'σ'ακουω' του ειπε,'συμφωνησαμε να δρα-
σουμε στις Ειδους του Μαρτιου','τι εγινε στους Φιλιππους,πες μου;'τον ρωτησε ο Λευκιος Ιου-
νιος Βρουτος,'εγω' απαντησε ο Μαρκος Ιουνιος Βρουτος 'ημουνα απεναντι του Οκταβιου κι ο
Γαιος Κασσιος Λογγινος απεναντι του Μαρκου Αντωνιου,εγιναν λαθη,ο Γαιος Κασσιος αυτοκτο-
νησε,εγω'εδειξε τη βαθεια πληγη στο στηθος του,'ειχαμε πεσει σε ελος,εγιναν κι αυτομολιες',
'σκεπασε τη πληγη'του ειπε ο Λευκιος Ιουνιος Βρουτος 'θα κακοφορμισει',ο Μαρκος Ιουνιος
Βρουτος σκεπαστησε,'η Σερβιλια;'ρωτησε ο Λευκιος Ιουνιος Βρουτος,'δεν της ειπαμε τιποτα'
απαντησε ο Μαρκος Ιουνιος Βρουτος,εγινε σιωπη,'ποτε δεν μου'πε οσο κι αν την πιεσα'ξεσπα-
σε'αν ειμαι παιδι του ερωτα της με τον Καισαρα','οψομεθα,λοιπον,στις Ειδους του Μαρτιου'
ειπε ο Λευκιος Ιουνιος Βρουτος,'οψομεθα'του απαντησε ο Μαρκος Ιουνιος Βρουτος και σηκω-
θηκε και βγηκε απο το δωματιο,ετος 44 π.Χ,τρομακτικη ησυχια,οπως πριν απο καταιγιδα,εξω
στην αυλη οι ραβδουχοι lictors αποχωρουσαν,ο ρυθμικος ηχος των βηματων τους διαλυθηκε
μεσα στη νυχτα,το σκοταδι κυριευσε και τ'αλλο μερος του δωματιου,
ξημερωσαν οι Ειδοι του Μαρτιου,αυτοπτης μαρτυς στο θεατρο στη στοα του Πομπηιου οπου
συνεδριαζε η Συγκλητος,ακουσε τον Μαρκο Ιουνιο Βρουτο να λεει σε καποιον που διαμαρτυ-
ρηθηκε για την αποφαση του σε μια υποθεση του πως θα προσφυγει στον Καισαρα:'ἐμὲ Καῖσαρ
οὔτε κωλύει ποιεῖν τὰ κατὰ τοὺς νόμους οὔτε κωλύσει',πλησιασε μια ομαδα συγκεντρωμενων,
καποιος υποστηριζε πως τα Σιβυλλικα κειμενα προφητευουν πως μονο βασιλιας θα νικησει
τους Παρθους,ενιωσε το αιμα να του ανεβαινει στο κεφαλι,θεωρησε φρονιμο να μην αντιδρα-
σει και φανερωθει κι απομακρυνθηκε,'ο Καισαρας'καποιοι φωναξαν,ειδε τον Καισαρα να προ-
σερχεται στην Συγκλητο,τον ακουσε βλεποντας τον οιωνοσκοπο να λεει ειρωνικα ''αἱ μὲν δὴ
Μάρτιαι Εἰδοὶ πάρεισιν“[οι Μαρτιοι Ειδοι ηρθαν]κι ακουσε τον οιωνοσκοπο να τ'ανταπαντα
:''ναί, πάρεισιν, ἀλλ’ οὐ παρεληλύθασι''[ναι,ηρθαν,αλλα δεν εχουν περασει],πιο περα καποιος
μεσ'απ'το πληθος φωναξε στον Βρουτο που περνουσε,''οὐκ εἶ Βροῦτος'',ευτυχως του εκλεισαν
αμεσως το στομα και δεν ακουστηκε καθαρα,τον αρπαξαν και τον τραβηξαν,και τελικα ειδε
τον Γαιο Κασσιο τον Μαρκο Ιουνιο Βρουτο και τους αλλους ορκισμενους δημοκρατικους να
περικυκλωνουν τον Καισαρα και κατω απ'τα ρουχα βγαζοντας τα σπαθια να τον χτυπουν μ'αυ-
τα,
'οταν ακουσα τον Καισαρα' του ειπε ο Λευκιος Ιουνιος Βρουτος'να σου να λεει σε απταιστα
 ελληνικα 'Και συ τεκνον Βρουτε' χαμογελασα'τον κοιταξε,'επειδη δεν εισαι παιδι ανοητο,
βρουτος,αλλ'αληθως εισαι Βρουτος',στο σκοτεινο μερος του δωματιου,ο Λευκιος Ιουνιος
Βρουτος,ησυχια,απεναντι του καθισμενος ο Μαρκος Ιουνιος Βρουτος,'επιτελους σωπασαν οι
γυναικες'τον ακουσε,κι υστερα 'οι γυναικες παντα φοβουνται,απο τη φυση τους,τα παιδια,
το σπιτι,απο τη μερια τους εχουν δικιο,ομως'η φωνη του σκληρηνε,'εμεις οι Βρουτοι πρεπει
να διαλεξουμε,Δημοκρατια η' Ατιμωση'
.
.
"ὁ σὸς ὦ Βροῦτε δαίμων κακός· ὄψει δέ με περὶ Φιλίππους." καὶ ὁ Βροῦτος οὐ διαταραχθεὶς
"ὄψομαι" εἶπεν.
Πλούταρχος Βίοι Παράλληλοι/Βρούτος 36
https://el.wikisource.org/wiki/%CE%92%CE%AF%CE%BF%CE%B9_%CE%A0%CE%B1%CF%81%CE%AC%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BB%CE%BF%CE%B9/%CE%92%CF%81%CE%BF%CF%8D%CF%84%CE%BF%CF%82

''ἐμὲ Καῖσαρ οὔτε κωλύει ποιεῖν τὰ κατὰ τοὺς νόμους οὔτε κωλύσει''
Πλούταρχος Βίοι Παράλληλοι/Βρούτος 14

 ''οὐκ εἶ Βροῦτος“
Πλούταρχος Βίοι Παράλληλοι/Καισαρ 62 .
https://el.wikisource.org/wiki/%CE%92%CE%AF%CE%BF%CE%B9_%CE%A0%CE%B1%CF%81%CE%AC%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BB%CE%BF%CE%B9/%CE%9A%CE%B1%CE%AF%CF%83%CE%B1%CF%81

ἐλθούσης δὲ τῆς ἡμέρας προϊὼν ὁ Καῖσαρ εἰς τὴν σύγκλητον ἀσπασάμενος προσπαίξειε τῷ
μάντει φάμενος· „αἱ μὲν δὴ Μάρτιαι Εἰδοὶ πάρεισιν“, ὁ δ’ ἡσυχῇ πρὸς αὐτὸν εἴποι· „ναί,
πάρεισιν, ἀλλ’ οὐ παρεληλύθασι“
Πλούταρχος Βίοι Παράλληλοι/Καισαρ 63
.
.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -Αποσπασματα απο τα Λαικα μου- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-Αποσπασματα απο τα Λαικα μου-
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.
μια καταπληκτικη αξεπεραστη ερμηνεια της μεγαλης Γιωτας Λυδιας!
ΚΑΙ Ο ΗΛΙΟΣ ΝΑ ΑΝΑΤΗΛΕΙ ΑΠ'ΤΗΝ ΔΥΣΗ - ΓΙΩΤΑ ΛΥΔΙΑ
https://youtu.be/WoLfhpp0hSM



Αποσπασματα απο τα Λαικα μου-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Αρχες '60,Πειραιας
ειδε το υπερωκεανιο ΠΑΤΡΙΣ να την παιρνει για την Αυστραλια,
ειχε κοσμο γυρω που αποχαιρετουσαν,ντραπηκε,
λιγο αργοτερα πηδηξε απο τα βραχια της Πειραικης,αφησε τα κρυα
νερα να τον σκεπασουν στο υπερωκεανιο τους,
πιστευε πως ετσι καποτε θα'φθανε στις ακτες της Αυστραλιας
.
.

GREEK POETRY -Κλυταιμνηστρα τε... -2- POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

.
.
GREEK POETRY
-Κλυταιμνηστρα τε... -2-
POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
.

.

Hypothesis - χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
   
Κλυταιμνηστρα τε... - χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

η νύχτα έτριψε τριζόνια                                     
στο φως του φεγγαριου τα δεντρα           
τυλίχτηκε με κρινους να κοιμηθεί             την
ξυπνησαν το πρωί          μια χρυσή προσωπιδα,
τον γνώρισε, κομμάτια διχτυ στο στόμα του           
'τραβηξτε το, να μιλησει' φώναξε κάποιος και
γέλασε             κοίταξαμε ήταν ο Αιγισθος, σε μια
γωνιά σκοτεινό το πρόσωπο της Ηλεκτρας                       
το τραβηξαν, η Κλυταιμνηστρα ξύπνησε, ο
Ορέστης ξερίζωνε τους κρινους                  'μην
με ξυπνάς'του φώναξε                της πεταξε
χώματα στο προσωπο, 'η μάσκα μου είναι χρυση'
ούρλιαξε                     ακούστηκε  το νερό να
ποτιζει ρίζες ραδικιων στη κοιλιά της                                                   
'μάνα,κλείνω τη βρύση του φεγγαριου να μην
πινεις'      'θα διψασω αιωνιοτητα'                   η
σειρά της στη σκηνή 'θα διψασω αιωνιοτητα' οι
θεατές  χειροκροτησαν                        στ'αυτια της
το ποδοβολητο της αναπνοής του,' έλιωσα τη
χρυσή προσωπιδα κι έκανα αυτά τα χρυσά
δοντια' έδειξε το κενό τους          στη σκοτεινή
γωνιά η Ηλέκτρα παραμονευε δειπνιζοντας
φωνες γρυλων                      το φεγγάρι ανέβηκε
στον απέναντι λόφο, ενας ισχυρός άνεμος
φυσηξε  αγριοσυκια         ύστερα απλώθηκε
ησυχία σαν λαδι                     ' διψαω' ακούστηκε,
το χόρτο ανέπνεε, 'διψαω'                                 
κρίνοι την τυλιξαν σεντόνι, 'στον ύπνο δεν
κινδυνευει' μίλησε ο Ορέστης
.
.

GREEK POETRY -φεγγαρι και κυπαρισσι - POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

.
.
GREEK POETRY
-φεγγαρι και κυπαρισσι -
POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
.

φεγγαρι και κυπαρισσι -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

το φεγγαρι ανεβαινει αγγιζοντας το κυπαρισσι
η'
το κυπαρισσι  εκτεινεται  ευθεια προς αυτο.
Υπεροχες αμφιβολιες

.

.

GREEK POETRY -eclair Αριαδνη- POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

.
.
GREEK POETRY
-eclair Αριαδνη-
POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
.

Red Impression-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

eclair Αριαδνη-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

η Αριαδνη[Αρι+αδνος,πολυ αγνη]ξεφλουδισε ενα μηλο,κοιταξε το ρολοι,'ειναι αργα',
επανελαβε,'ειναι αργα,μεσημερι',δαγκωσε το μηλο,στο βαθος μεσα στις πορτοκαλιες
περνουσε το τρενο,Αθηνα-Καλαματα,θυμαται,η καρεκλα ηταν κιτρινη,ενα φουστανι
ασπρο,δεν φυσουσε,το ρημα αραρισκω,σημειωσε, καὶ ἤραρε θυμὸν ἐδωδῇ  satisfied
his heart with food, Οδυσσεια ε',95,γελασε,πριν διαβασε:
Ἠὼς δ' ἐκ λεχέων παρ' ἀγαυοῦ Τιθωνοῖο
ὤρνυθ', ἵν' ἀθανάτοισι φόως φέροι ἠδὲ βροτοῖσιν
ενα τζιτζικι στην αμυγδαλια,απο το παραθυρο,περασε μια γυναικα,οταν ξαναπερασε ειχε
ανοιγμενη μια κοκκινη ομπρελα,ηξερε τ'ονομα της,Αριαδνη,τη φωναξε,η αλλη σταθηκε,
'Αριαδνη',τοτε την ειδε,μια κιτρινη πεταλουδα στη καρεκλα,μια στιγμη,αραρισκω=ταιριαζω,
μετα μια ωρα ,'επεθυμησα εκλερ',γαλλικα eclair,σημειωσε,μικρο γλυκισμα απο ζυμη και
γεμιση κρεμας η' σοκολατα,'προτιμω σοκολατα',σερβιριστηκε,'eclair,αστραπη',σχολιασε,
.
.

GREEK POETRY -Κλυταιμνηστρα τε... - POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

.
.
GREEK POETRY
-Κλυταιμνηστρα τε... -
POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
.

Hypothesis - χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
   
Κλυταιμνηστρα τε... - χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

η νύχτα έτριψε τριζόνια                                     
στο φως του φεγγαριου τα δεντρα           
τυλίχτηκε με κρινους να κοιμηθεί             την ξυπνησαν το πρωί                      μια χρυσή
προσωπιδα, τον γνώρισε, κομμάτια διχτυ στο στόμα του           'τραβηξτε το, να μιλησει'
φώναξε κάποιος και γέλασε           κοίταξαμε ήταν ο Αιγισθος, σε μια γωνιά σκοτεινό το
πρόσωπο της Ηλεκτρας                    ο τραβηξαν, η Κλυταιμνηστρα ξύπνησε, ο Ορέστης
ξερίζωνε τους κρινους              'μην  με ξυπνάς'του φώναξε         της πεταξε χώματα στο
προσωπο, 'η μάσκα μου είναι χρυση' ούρλιαξε                   ακούστηκε  το νερό να ποτιζει ρίζες ραδικιων στη κοιλιά της                                              'μάνα,κλείνω τη βρύση του φεγγαριου να
μην πινεις'      'θα διψασω αιωνιοτητα'               η σειρά της στη σκηνή 'θα διψασω αιωνιοτητα'
οι θεατές  χειροκροτησαν                      στ'αυτια της το ποδοβολητο της αναπνοής του,' έλιωσα
τη χρυσή προσωπιδα κι έκανα αυτά τα χρυσά δοντια' έδειξε το κενό τους         στη σκοτεινή
γωνιά η Ηλέκτρα παραμονευε δειπνιζοντας φωνες γρυλων              το φεγγάρι ανέβηκε στον
απέναντι λόφο, ενας ισχυρός άνεμος φυσηξε  αγριοσυκια        ύστερα απλώθηκε ησυχία σαν
λαδι                     ' διψαω' ακούστηκε, το χόρτο ανέπνεε, 'διψαω'                             κρίνοι την
τυλιξαν σεντόνι, 'στον ύπνο δεν κινδυνευει' μίλησε ο Ορέστης
.
.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -AUTO-DA-FE MONTANUS ΚΑΙ ΞΕΝΟΦΑΝΟΥΣ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-AUTO-DA-FE MONTANUS ΚΑΙ ΞΕΝΟΦΑΝΟΥΣ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.

.

Pedro Berruguete, Saint Dominic Presiding over an Auto-da-fe 1495

1683 painting by Francisco Rizi depicting the auto-da-fé held in Plaza Mayor, Madrid in 1680

Ξενοφανης ο Κολοφωνιος Xenophanes, ancient Greek philosopher. From Thomas Stanley, (1655)

AUTO-DA-FE MONTANUS ΚΑΙ ΞΕΝΟΦΑΝΟΥΣ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

'εγω o Montanus κατοικος Σεβιλλης της Ισπανιας με μακρυνους απογονους απο την Μικρα Ασια
συνεληφθει στο σπιτι μου,λιγο πριν το μεσημερι,27 Απριλιου 1567,απο τρεις ανθρωπους της
Ιερης Εξετασης',αιρεσιαρχης,και βλασφημος του Holy Spirit,συμφωνα με μαρτυριες ανθρωπων
της αιρεσης του που ομολογησαν πρεσβευε πως δια μεσου του Αγιου Πνευματος,ως μεντιουμ,
προφητευε και εκφερε τον Λογο του Κυριου,και με τη διδασκαλια μυουσε τους πιστους του σε
αυτη την επαισχυντη πρακτικη,διχως αλλο ενας αθλιος απατεωνας,η αιωνια τιμωρια του αξιζει,
του ειχαν δεσει σφιχτα ποδια και τα χερια πισω απο τη πλατη,ενας του ανοιξε το στομα και το
βουλωσε με υφασμα,ενας αλλος του πετουσε με μια λεκανη συνεχως νερο στο προσωπο,ενιω-
θε να πνιγεται,οι αλλοι που ηταν στο δωματιο τον ειχαν περικυκλωσει,γελουσαν πολυ δυνατα
και φωναζαν ρυθμικα,auto-da-fe,auto-da-fe,πραξη πιστης,κι αναπηδουσαν γυρω του,στα φλογι-
σμενα ματια τους εβλεπε την απολαυση της φρικιαστικης πραξης τους,σαν ηθοποιοι ενος σατα-
νικου θιασου,η αναπνοη του κοπηκε,τα ματια του θολωσαν,λυποθυμησε,τον ξυπνησαν δυνατες
φωνες πονου,ειχαν φερει,ειδε,καποιο κρατουμενο και τον ειχαν κρεμασει ψηλα απο τα χερια ,
στα ποδια του εδεσαν βαριδια,φαινεται ειχε πολυ ωρα ετσι,γιατι το δυσβασταχτο βαρος τον
εξαρθρωνε,τα χερια του ξεκολλουσαν απ'τους ωμους και τα ποδια απ'τους γοφους,ουρλιαζε,
αδυνατο ν'αντεξει,εκλεισε τ΄'αυτια,ενας του'κοψε δυνατη κλωτσια στη κοιλια,σωριαστηκε,
τον σηκωσαν και τον πηγαν σε μια μεγαλη ψηλοταβανι  αιθουσα,εκει ηταν συγκεντρωμενοι κι
αλλοι πολλοι κατηγορουμενοι,τον πεταξαν στο δαπεδο,'κοιταξτε'καποιος φωναξε αγρια 'οποιος
απο σας κλεισει τα ματια θα τιμωρηθει παρα πολυ πιο σκληρα',σκοτεινιαζε,'ειδα τοτε να καθι-
ζουν εναν αντρα γυμνο πανω σ'ενα μεταλλικο σαμαρι,στα ποδια του ηταν κρεμασμενα τερα-
στια βαριδια,το τρομακτικο βαρος του συνθλιψε τα γεννητικα οργανα,ουρλιαζε,δεν τον λυπη-
θηκαν,καποιος τον μαστιγωσε στη πλατη,και σε μια γυναικα,δυο τρια μετρα πιο περα,ειχαν
περασει ενα μεταλικο στεφανι,την ειχαν κλεισει απο τις γαμπες κατω μεχρι το κεφαλι,καποιος
γυριζοντας απο πανω ενα σιδερενιο μοχλο εσφιγγε συνεχεια  το στεφανι,οι γαμπες της  γυναι-
κας συμπιεζονταν με τους μηρους,οι μηροι με την κοιλια,η κοιλια με το στηθος,το στηθος με το
κεφαλι,η γυναικα κυριολεκτικα συνθλιβονταν,ειδα το αιμα να πεταγεται μαυρο απ'τα ματια
της  απ'το στομα απ'τ'αυτια απ'τα ματια της γυναικας,καποιοι θεατες πισω μου καθισμενοι σε
μια ξυλινη κερκιδα φωναζαν εν χορω auto-da-fe ,auto-da-fe ,τοτε σηκωσαν εναν κατηγορουμε-
νο απο μας,κι αφου τον ξεγυμνωσαν τον ανεβασαν σε μια ψηλη πυραμιδα, και του εδεσαν τα
ποδια με σκοινια που τα τραβουσαν με δυναμη,η αιχμηρη κορυφη της πυραμιδας ειχε μπει
μεσα στον πρωκτο του,ειδα το αιμα ανακατωμενο με περιττωματα να λεκιαζει την επιφανεια
της πυραμιδας,δεν βασταξα,ξερασα,κιτρινη χολη,μ'αρπαξαν αμεσως και με ξαπλωσαν μεσα
σ'ενα ορθογωνιιο μεταλικο κιβωτιο,πριν κλεισουν το καπακι απο πανω μου ακουσα την εξεδρα
να χειροκροτει μ'ενθουσιασμο και να φωναζει,auto-da-fe ,auto-da-fe ,αρχισαν να γυριζουν με
ρυθμο τα σιδερενια δοντια λεπιδες π'αγγιζαν και τρυπουσαν τη σαρκα μου και μ'εγδερναν
ανηλεα,γεμισα φοβερες πληγες κι αιματα,οσο ουρλιαζα τοσο παθιαζονταν και δεν σταματου-
σαν,auto-da-fe ,auto-da-fe ,σκεφτηκα,και λυποθυμησα','μη φοβασαι,ειμαι φιλος σου',ο
Montanus ξαφνιαστηκε,ειδε τον αγνωστο αντρα που'χε μπει στο σπιτι του,'ποιος εισαι;,κοιταξε
στο παραθυρο,εξω εβρεχε,ειχε αρχισει να βραδυαζει,ο αντρας τον πλησιασε στο τραπεζι που
εγραφε και πηρε το χειρογραφο στα χερια,διαβασε,'ολ'αυτα',κοιταξε τον Montanus 'εγω πι-
στευω πως γινηκαν',και ζητησε,αν γινονταν,να περασει τη βραδυα στο σπιτι του,εγνεψε κατα-
φατικα,'κρυψε' του ειπε ο αντρας,'το χειρογραφο η' ',γελασε '',auto-da-fe',και καθισε στον
καθρεφτη απεναντι,του ειχε γυρισμενη την πλατη,η βροχη ειχε σταματησει,ο Montanus αναψε
το φως,ειδε το ειδωλο του σοβαρο μεσα στον καθρεφτη,'ο θεος' τον ακουσε να λεει'ειναι ολος
οραση,ολος ακοη,ολος νους,αναλλοιωτος και ακινητος,ειναι ενας,επειδη το τελειο δεν μπορει
παρα να ειναι ενα,ανωτατος,κι ουτε στο σωμα ουτε στη σκεψη ειναι ομοιος με τον ανθρωπο,
απο τον Ομηρο και τον Ησιοδο οι θεοι φορτωθηκαν να κανουν τα πιο αισχιστα των ανθρωπων,
να κλεβουν,να μοιχευουν και να εξαπατουν ο ενας τον αλλον,οι ανθρωποι γεννουν τους θεους
και τους φορουν τα ρουχα τους και τους δινουν τη φωνη και τη μορφη τους,οι Αιθιοπες νομι-
ζουν τους θεους των μαυρους και πλακουτσωμυτηδες κι οι Θρακες γαλανοματηδες και κοκκινο-
τριχους,φαντασου τ'αλογα τα βοδια τα λιονταρια να'χαν χερια και να μπορουσαν να ζωγραφι-
σουν,τοτε οι θεοι τους θα'ταν ομοιοι με τ'αλογα,τα βοδια,τα λιονταρια,η θεοτητα ειναι μια και
μοναδικη και μη-ανθρωπομορφη,και σε καμια περιπτωση δεν εχει αντιπροσωπους της πανω
στη γη,καταλαβαινεις τι λεω',ο Montanus κοιταξε την ωρα,ηταν περασμενα μεσανυχτα,'η αν-
θρωπινη γνωση',συνεχισε ο αντρας στον καθρεφτη,'δεν μπορει να γνωρισει τα παντα,σε σχεση
με τη θεια ειναι ατελης,η εικασια τα παντα πληρει,ουτε πιστευω στην μετεμψυχωση του Πυθα-
γορα,γιατι τοτε αυτο το σκυλι'γελασε 'π'αλυχτα αυτη τη στιγμη μεσα στη νυχτα μπορει να'ναι
ο προπαππους σου ο Montanus απο τη Φρυγια της Μικρας Ασιας,τον 2ο αιωνα μ.Χ'',το σκυλι
σταματησε ν'αλυχτα,'λοιπον ο θεος ειναι κινουν ακινητον',για αρκετη ωρα δεν μιλουσε,'ακουω
την ησυχια,τη απολυτη εξαισια απεραντη ησυχια κοντα στο θεο',και συνεχιζει'ο θεος αφηνει
ελευθερο τον ανθρωπο να αναζητει και να ερευνα,ο θεος ' η φωνη του ακουγεται αυστηρη
' δεν ειναι δυνατον να εγκαθιδρυσει τυραννια,η τυραννια ειναι ανθρωπινη,οπως η τυραννια
των Λυδων και τον Περσων στην Κολοφωνα της Ιωνιας,οπως ολες οι τυραννιες,κι εδω και
παντα',εξω ξημερωνε,'ο κοσμος χωριζεται σε πραγματικο και φαινομενικο,ο πραγματικος
κοσμος ειναι του θεου κι ο φαινομενικος του ανθρωπου',ξαφνικα το σπιτι τρανταχτηκε δυνα-
τα,νομιζες θα σωριαστει σε ερειπια,'σεισμος,μην τρομαζεις',τον καθησυχασε ο αντρας,'μια
ακομα εκρηξη στο ηφαιστειο του Στρομπολι,βλεπεις εκει περα τον καπνο του;',κοιταξε στο
παραθυρο,'η κινηση στο θεο ειναι περιττη',συνεχισε ο αντρας στον καθρεφτη,'μονο με τη
θεληση του μπορει να συνταραξει τα παντα',το φως ανεβαινε,'σημερα' ειπε ο Montanus'ειναι
η τελευταια μερα,τωρα το θυμηθηκα,απο την σαρανταημερη αναβολη της εκτελεσης της ποινης
μου',η φωνη του ηταν ηρεμη,χωρις ιχνος αγωνιας,'και σε μενα' ειπε ο αντρας'τον Ξενοφανη,
ακριβως σημερα,περασαν  εξηνταεφτα χρονια απο τοτε που εικοσιπενταετης διεφυγα απο την
τυραννια των Λυδων και Περσων στην Κολοφωνα της Ιωνιας,το 546 π.Χ',ο Montanus κοιταζε
στον καθρεφτη,η μεγαλη πλατεια ηταν γεματη κοσμο,παροντες υψηλοι θρησκευτικοι και
κοσμικοι ηγετες και πληθος οχλου,εψελναν μεγαλοπρεπως τη missa,και διαβασαν με αυστηρη
επισημοτητα τους λογους της καταδικης,τα παντα απολυτα αιτιολογημενα,η αιρεση και η βλα-
σφημια,τιποτα φαινομενικο ολα πραγματικα,φορουσε το καθιερωμενο κιτρινο Sanbenito με
τον κοκκινο σταυρο του Αγιου Αντρεα,ειδε τη φωτια ν'αναβει τα ξυλα,auto-da-fe,η φλογα
του ζεστενε τη σαρκα,ακουσε το πληθος θριαμβευτικα να φωναζει auto-da-fe,auto-da-fe,η φω-
τια του ελυωνε το κορμι,τοτε ηταν που ειδε πως μεσα στον καθρεφτη διατηρουσε  ακεραιο το
προσωπο του
.
.
Ξενοφανης ο Κολοφωνιος
Ο Ξενοφάνης ο Κολοφώνιος (570 π.Χ. – 480 π.Χ.) ήταν φιλόσοφος και ποιητής που γεννήθηκε στη μικρασιατική Κολοφώνα και έζησε σε διάφορα μέρη του αρχαίου ελληνικού κόσμου. Η Ιστορία τον θυμάται για την κριτική που άσκησε στον θρησκευτικό ανθρωπομορφισμό, για την ώθηση που έδωσε με τη σκέψη του στο μονοθεϊσμό και ορισμένες πρωτοποριακές ιδέες του σε τομείς της γνώσης. Πολλοί ύστεροι συγγραφείς, ίσως επηρεάστηκαν από δύο μικρούς χαρακτηρισμούς του Ξενοφάνη στον Πλάτωνα (Σοφιστής 242c-d) και τον Αριστοτέλη (Μετά τα φυσικά 986b18-27), που τον προσδιόριζαν ως ιδρυτή της ελεατικής φιλοσοφίας.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9E%CE%B5%CE%BD%CE%BF%CF%86%CE%AC%CE%BD%CE%B7%CF%82

Αποσπασματα του Ξενοφανη του Κολοφωνιου[570-480] ποιητου και φιλοσοφου
ΠΑΝΤΑ ΘΕΟΙΣ ΑΝΕΘΗΚΑΝ ΟΜΗΡΟΣ Θ'ΗΣΙΟΔΟΣ ΤΕ
ΟΣΣΑ ΠΑΡ'ΑΝΘΡΩΠΟΙΣΙΝ ΟΝΕΙΔΕΑ ΚΑΙ ΨΟΓΟΣ ΕΣΤΙΝ,
ΚΛΕΠΤΕΙΝ ΜΟΙΧΕΥΕΙΝ ΤΕ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΟΥΣ ΑΠΑΤΕΥΕΙΝ ( DK 21B 11).

ΑΛΛ'ΟΙ ΒΡΟΤΟΙ ΔΟΚΕΟΥΣΙ  ΓΕΝΝΑΣΘΑΙ ΘΕΟΥΣ ,
ΤΗΝ ΣΦΕΤΕΡΗΝ Δ'ΕΣΘΗΤΑ ΕΧΕΙΝ ΦΩΝΗΝ ΤΕ ΔΕΜΑΣ ΤΕ (DK 21B 14 ).

 ΑΙΘΙΟΠΕΣ ΤΕ (ΘΕΟΥΣ ΣΦΕΤΕΡΟΥΣ) ΣΙΜΟΥΣ ΜΕΛΑΝΑΣ ΤΕ
ΘΡΗΚΕΣ ΤΕ ΓΛΑΥΚΟΥΣ ΚΑΙ ΠΥΡΡΟΥΣ(ΦΑΣΙ ΠΕΛΕΣΘΑΙ) (DK 21B 16).

ΑΛΛ'ΕΙ ΧΕΙΡΑΣ ΕΧΟΝ ΒΟΕΣ (ΙΠΠΟΙ Τ') ΗΕ ΛΕΟΝΤΕΣ ,
Η ΓΡΑΨΑΙ ΧΕΙΡΕΣΣΙ ΚΑΙ ΕΡΓΑ ΤΕΛΕΙΝ ΑΠΕΡ ΑΝΔΡΕΣ,
ΙΠΠΟΙ ΜΕΝ Θ'ΙΠΠΟΙΣΙ ΒΟΕΣ ΔΕ ΤΕ ΒΟΥΣΙΝ ΟΜΟΙΑΣ
ΚΑΙ(ΚΕ) ΘΕΩΝ ΙΔΕΑΣ ΕΓΡΑΦΟΝ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤ'ΕΠΟΙΟΥΝ
ΤΟΙΑΥΘ'ΟΙΟΝ ΠΕΡ ΚΑΥΤΟΙ ΔΕΜΑΣ ΕΙΧΟΝ (ΕΚΑΣΤΟΙ) (DK 21 B 15).

ΚΑΙ(ΚΕ) ΘΕΩΝ ΙΔΕΑΣ ΕΓΡΑΦΟΝ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤ'ΕΠΟΙΟΥΝ
ΤΟΙΑΥΘ'ΟΙΟΝ ΠΕΡ ΚΑΥΤΟΙ ΔΕΜΑΣ ΕΙΧΟΝ (ΕΚΑΣΤΟΙ) (DK 21 B 15).

ΕΙΣ ΘΕΟΣ, ΕΝ ΤΕ ΘΕΟΙΣΙ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙΣΙ ΜΕΓΙΣΤΟΣ,
ΟΥΤΙ ΔΕΜΑΣ ΘΝΗΤΟΙΣΙΝ  ΟΜΟΙΙΟΣ ΟΥΔΕ ΝΟΗΜΑ (DK 21B 23).

AIEI Δ'ΕΝ ΤΑΥΤΩ ΜΙΜΝΕΙ ΚΙΝΟΥΜΕΝΟΣ ΟΥΔΕΝ,
ΟΥΔΕ ΜΕΤΕΡΧΕΣΘΑΙ ΜΙΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ  ΑΛΛΟΤΕ ΑΛΛΗ,
ΑΛΛ'ΑΠΑΝΕΥΘΕ ΠΟΝΟΙΟ ΝΟΟΥ ΦΡΕΝΙ ΠΑΝΤΑ ΚΡΑΔΑΙΝΕΙ (DK 21 B 25,26).

ΟΥΛΟΣ ΟΡΑ, ΟΥΛΟΣ ΔΕ ΝΟΕΙ, ΟΥΛΟΣ ΔΕ Τ'ΑΚΟΥΕΙ (DK 21 B 24) .

ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΝ ΟΥΝ ΣΑΦΕΣ ΟΥΤΙΣ ΑΝΗΡ ΙΔΕΝ ΟΥΔΕ ΤΙΣ ΕΣΤΑΙ
ΕΙΔΩΣ ΑΜΦΙ ΘΕΩΝ ΤΕ ΚΑΙ ΑΣΣΑ ΛΕΓΩ ΠΕΡΙ ΠΑΝΤΩΝ·
ΕΙ ΓΑΡ ΚΑΙ ΤΑ ΜΑΛΙΣΤΑ ΤΥΧΟΙ ΤΕΤΕΛΕΣΜΕΝΟΝ ΕΙΠΩΝ,
ΑΥΤΟΣ ΟΜΩΣ ΟΥΚ ΟΙΔΕ· ΔΟΚΟΣ Δ'ΕΠΙ ΠΑΣΙ ΤΕΤΥΚΤΑΙ (DK 21B 34).

ΤΑΥΤΑ  ΔΕΔΟΞΑΣΘΩ  ΜΕΝ ΕΟΙΚΟΤΑ ΤΟΙΣ ΕΤΥΜΟΙΣΙ… (DK 21B 35)

OYTOI AΠ' ΑΡΧΗΣ ΠΑΝΤΑ ΘΕΟΙ ΘΝΗΤΟΙΣ'ΥΠΕΔΕΙΞΑΝ,
ΑΛΛΑ ΧΡΟΝΩ ΖΗΤΟΥΝΤΕΣ ΕΦΕΥΡΙΣΚΟΥΣΙΝ  ΑΜΕΙΝΟΝ (DK 21B 18).

ΕΙ ΜΗ ΧΛΩΡΟΝ ΕΦΥΣΕ ΘΕΟΣ ΜΕΛΙ , ΠΟΛΛΟΝ ΕΦΑΣΚΟΝ
ΓΛΥΣΣΟΝΑ ΣΥΚΑ ΠΕΛΕΣΘΑΙ (DK 21 B 38).

ΤΟΝ ΔΕ ΗΛΙΟΝ ΕΚ ΜΙΚΡΩΝ ΠΥΡΙΔΙΩΝ ΑΘΡΟΙΖΟΜΕΝΩΝ
ΓΙΝΕΣΘΑΙ ΚΑΘ'ΕΚΑΣΤΗΝ  ΗΜΕΡΑΝ(DK 22 B 67a).(8)
.
.
Montanus Facts
The early Christian prophet Montanus (active 2nd century) was the leader of a group of people who were convinced that their ability to speak in mysterious languages was a gift of the Holy Spirit. Montanism was later condemned as a heresy
http://biography.yourdictionary.com/montanus
.
.
Montanus
In 1567 A Discovery and Plaine Declaration of Sundry Subtill Practices of the Holy Inquisition of Spain was published under the pseudonym Reginaldus Gonzalvus Montanus.[54]
https://en.wikipedia.org/wiki/Historical_revision_of_the_Inquisition
.
.
Inquisition
The Inquisition was a group of institutions within the government system of the Catholic Church whose aim was to combat heresy. It started in 12th-century France to combat religious dissent, in particular the Cathars and the Waldensians. Other groups investigated later included the Spiritual Franciscans, the Hussites (followers of Jan Hus) and the Beguines. Beginning in the 1250s, inquisitors were generally chosen from members of the Dominican Order, replacing the earlier practice of using local clergy as judges.[1] The term Medieval Inquisition covers these courts up to mid-15th century.
https://en.wikipedia.org/wiki/Inquisition
.
.
Auto-da-fé
An auto-da-fé or auto-de-fé (from Portuguese auto da fé [ˈaw.tu dɐ ˈfɛ], meaning "act of faith") was the ritual of public penance of condemned heretics and apostates that took place when the Spanish Inquisition, Portuguese Inquisition or the Mexican Inquisition had decided their punishment, followed by the execution by the civil authorities of the sentences imposed.
The most extreme punishment imposed on those convicted was execution by burning. In popular usage, the term auto-da-fé, the act of public penance, came to mean the burning at the stake.
https://en.wikipedia.org/wiki/Auto-da-f%C3%A9
.
.  

GREEK POETRY -Ο ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ ΑΠΟ ΑΓΡΙΟΧΟΙΡΟ ΣΕ ΚΥΝΗΓΙ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΝΑΣΣΟ ΟΤΑΝ ΝΕΑΡΟΣ ΕΙΧΕ ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙ ΤΟΝ ΠΑΠΠΟΥ ΤΟΥ ΑΥΤΟΛΥΚΟ [Ομηρου Οδυσσεια,ραψωδια τ',στιχοι 428-467] μεταφραση translation σχολια χ.ν.κουβελης c.n.couvelis- POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

.
.
GREEK POETRY
-Ο ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ ΑΠΟ ΑΓΡΙΟΧΟΙΡΟ ΣΕ ΚΥΝΗΓΙ  ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΝΑΣΣΟ ΟΤΑΝ ΝΕΑΡΟΣ ΕΙΧΕ ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙ ΤΟΝ ΠΑΠΠΟΥ ΤΟΥ ΑΥΤΟΛΥΚΟ-
[Ομηρου Οδυσσεια,ραψωδια τ',στιχοι 428-467]
μεταφραση translation σχολια χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
.

.

Odysseus and Euryclea by Christian Gottlob Heyne

Ο ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ ΑΠΟ ΑΓΡΙΟΧΟΙΡΟ ΣΕ ΚΥΝΗΓΙ  ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΝΑΣΣΟ ΟΤΑΝ ΝΕΑΡΟΣ ΕΙΧΕ ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙ ΤΟΝ ΠΑΠΠΟΥ ΤΟΥ ΑΥΤΟΛΥΚΟ
[Ομηρου Οδυσσεια,ραψωδια τ',στιχοι 428-467]
μεταφραση translation σχολια χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Ο ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ ΑΠΟ ΑΓΡΙΟΧΟΙΡΟ ΣΕ ΚΥΝΗΓΙ  ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΝΑΣΣΟ ΟΤΑΝ ΝΕΑΡΟΣ ΕΙΧΕ ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙ ΤΟΝ ΠΑΠΠΟΥ ΤΟΥ ΑΥΤΟΛΥΚΟ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Η Αντικλεια,η μητερα του Οδυσσεα,ηταν κορη του Αυτολυκου πλουσιου γαιοκτημονα απο τον
Παρνασσο,γιο του Ερμη και της Χιονης,ο οποιος πηρε μερος στην Αργοναυτικη Εκστρατεια,
απο τον πατερα του Ερμη κληρονομησε την τεχνη να κλεβει κοπαδια,και να τα εξαφανιζει,
ειτε να αλλαζει το χρωμα τους,οταν εκλεψε τα ζωα του Σισυφου πιαστηκε γιατι ο Σισυφος
ειχε μαρκαρει με το μονογραμμα του τα πελματα τους,τοτε ο Αυτολυκος θελωντας η κορη του
Αντικλεια να γεννησει ενα γιο τοσο εξυπνο οσο ο Σισυφος την εσμιξε μαζι του,παρ'οτι ηταν
δοσμενη για νυφη του Λαερτη βασιλια της Ιθακης,ετσι ο Οδυσσεας φερεται να ειναι γιος του
Σισυφου και οχι του Λαερτη,
ο Οδυσσεας νεαρος,πριν στον Τρωικο  Πολεμο,επισκεφθηκε τον παππου του Αυτολυκο στον
Παρνασσο,εκει σε κυνηγι μαζι με τους γιους του Αυτολυκου τραυματισθηκε απο αγριοχοιρο,
που του αφησε ουλη στο γονατο,οταν επεστρεψε στην Ιθακη απο την Τροια μετα απο εικοσι
χρονια μεταμφιεσμενος σε γερο ζητιανο στην ραψωδια τ' της Οδυσσειας του Ομηρου,στα
νιπτρα,[στιχοι 308-507]]η Ευρυκλεια,η γρια υπηρετρια της Πηνελοπης και τροφος του Οδυσ-
σεα,οταν ηταν παιδι,την οποια ο Λαερτης αγορασε απο τον πατερα της Ωπη για 20 βοδια,
αυτη βλεποντας την ουλη στο γονατο του Οδυσσεα καθως τον επλενε τον αναγνωρισε κι
εκλαψε απο τη χαρα της,ομως ο Οδυσσεας της ειπε να μην μαρτυρησει σε κανεναν ποιος
ηταν γιατι δεν ειχε ερθει ακομα η ωρα να αποκαλυφθει

Ο ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ ΑΠΟ ΑΓΡΙΟΧΟΙΡΟ ΣΕ ΚΥΝΗΓΙ  ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΝΑΣΣΟ
[Ομηρου Οδυσσεια,ραψωδια τ',στιχοι 428-467]
μεταφραση translation σχολια χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ἦμος δ' ἠριγένεια φάνη ῥοδοδάκτυλος Ἠώς,
βάν ῥ' ἴμεν ἐς θήρην, ἠμὲν κύνες ἠδὲ καὶ αὐτοὶ
υἱέες Αὐτολύκου· μετὰ τοῖσι δὲ δῖος Ὀδυσσεὺς    430
ἤϊεν· αἰπὺ δ' ὄρος προσέβαν καταειμένον ὕλῃ
Παρνησοῦ, τάχα δ' ἵκανον πτύχας ἠνεμοέσσας.
Ἠέλιος μὲν ἔπειτα νέον προσέβαλλεν ἀρούρας
ἐξ ἀκαλαῤῥείταο βαθυῤῥόου Ὠκεανοῖο,
οἱ δ' ἐς βῆσσαν ἵκανον ἐπακτῆρες· πρὸ δ' ἄρ' αὐτῶν
ἴχνι' ἐρευνῶντες κύνες ἤϊσαν, αὐτὰρ ὄπισθεν
υἱέες Αὐτολύκου· μετὰ τοῖσι δὲ δῖος Ὀδυσσεὺς
ἤϊεν ἄγχι κυνῶν, κραδάων δολιχόσκιον ἔγχος.
ἔνθα δ' ἄρ' ἐν λόχμῃ πυκινῇ κατέκειτο μέγας σῦς·
τὴν μὲν ἄρ' οὔτ' ἀνέμων διάη μένος ὑγρὸν ἀέντων,    440
οὔτε μιν ἠέλιος φαέθων ἀκτῖσιν ἔβαλλεν,
οὔτ' ὄμβρος περάασκε διαμπερές· ὣς ἄρα πυκνὴ
ἦεν, ἀτὰρ φύλλων ἐνέην χύσις ἤλιθα πολλή.
τὸν δ' ἀνδρῶν τε κυνῶν τε περὶ κτύπος ἦλθε ποδοῖϊν,
ὡς ἐπάγοντες ἐπῇσαν· ὁ δ' ἀντίος ἐκ ξυλόχοιο,
φρίξας εὖ λοφιήν, πῦρ δ' ὀφθαλμοῖσι δεδορκώς,
στῆ ῥ' αὐτῶν σχεδόθεν. ὁ δ' ἄρα πρώτιστος Ὀδυσσεὺς
ἔσσυτ' ἀνασχόμενος δολιχὸν δόρυ χειρὶ παχείῃ,
οὐτάμεναι μεμαώς· ὁ δέ μιν φθάμενος ἔλασεν σῦς    450
γουνὸς ὕπερ, πολλὸν δὲ διήφυσε σαρκὸς ὀδόντι
λικριφὶς ἀΐξας, οὐδ' ὀστέον ἵκετο φωτός.
τὸν δ' Ὀδυσεὺς οὔτησε τυχὼν κατὰ δεξιὸν ὦμον,
ἀντικρὺ δὲ διῆλθε φαεινοῦ δουρὸς ἀκωκή·
κὰδ δ' ἔπεσ' ἐν κονίῃσι μακών, ἀπὸ δ' ἔπτατο θυμός.
τὸν μὲν ἄρ' Αὐτολύκου παῖδες φίλοι ἀμφεπένοντο,
ὠτειλὴν δ' Ὀδυσῆος ἀμύμονος ἀντιθέοιο
δῆσαν ἐπισταμένως, ἐπαοιδῇ δ' αἷμα κελαινὸν
ἔσχεθον, αἶψα δ' ἵκοντο φίλου πρὸς δώματα πατρός.
τὸν μὲν ἄρ' Αὐτόλυκός τε καὶ υἱέες Αὐτολύκοιο    460
εὖ ἰησάμενοι ἠδ' ἀγλαὰ δῶρα πορόντες
καρπαλίμως χαίροντα φίλως χαίροντες ἔπεμπον
εἰς Ἰθάκην. τῷ μέν ῥα πατὴρ καὶ πότνια μήτηρ
χαῖρον νοστήσαντι καὶ ἐξερέεινον ἕκαστα,
οὐλὴν ὅττι πάθοι· ὁ δ' ἄρα σφίσιν εὖ κατέλεξεν,
ὥς μιν θηρεύοντ' ἔλασεν σῦς λευκῷ ὀδόντι
Παρνησόνδ' ἐλθόντα σὺν υἱάσιν Αὐτολύκοιο.

μολις η κορη του πρωινου φωτισε ροδαχτυλη Αυγη,
βγηκαν στο κυνηγι,και τα σκυλια κι αυτοι
οι γιοι τ'Αυτολυκου,μαζι μ'αυτους κι ο θειος Οδυσσεας 430
ηταν,τ'αποκρυμνο βουνο σκεπασμενο με δαση ανεβηκαν
του Παρνασσου,γρηγορα δ'εφτασαν σ'ανεμοδαρτα φαραγγια.
ο ηλιος κεινη την ωρα ερριχνε στα χωραφια το φως του
ανατελονταςαπ'το ηρεμα ρεοντας  βαθυ ρευμα τ'Ωκεανου ,
μεσ'στο δασος οι κυνηγοι μπηκαν,και μπροστα δε απ'αυτους
τα ιχνη ψαχνωντας τα σκυλια ησαν,και πισω
οι γιοι τ'Αυτολυκου.μαζι μ'αυτους κι ο θειος Οδυσσεας
ηταν κοντα στα σκυλια,κραδαινοντας μακρυσκιωτο δορυ,
οπου μεσα σε λοχμη θαμνων πυκνη φωλιαζε τεραστιος αγριοχοιρος
π'ουτε ανεμοι δεν διαπερνουν υγροι φυσομανοντας 440
ουτ'αυτη ο ηλιος με τις φλογερες ακτινες χτυπουσε,
ουτ'η βροχη την περαγε ως μεσα,τι τοσο πυκνη
ηταν,κι επισης φυλλα ηταν κατω παρα πολλα στρωμενα,
και των αντρων και των σκυλιων το θορυβο των ποδιων ακουγωντας,
καθως ερχοντουσαν να πιασουν,απεναντι τους απ'τη λοχμη των θαμνων
με ορθες τις τριχες της ραχης,φωτια απ'τα ματια ξεπετωντας,
σταθηκε σ'αυτους κοντα,τοτε πιο πρωτος ο Οδυσσεας
ορμησε σηκωνοντας το μακρυ δορυ με το γερο χερι,
να το πληγωσει επιθυμωντας,αυτον ο αγριοχοιρος προφτασε κι αρπαξε 450
παν'απ'το γονατο,και πολυ απ'τη σαρκα εκοψε με το δοντι
απ'το πλαι σουβλιζοντας,αλλ'ομως το κοκκαλο δεν εφτασε ν'αγγιξει.
αυτον δε ο Οδυσσεας πληγωσε πετυχωντας στο δεξιο ωμο,
κι απ'την αλλη μερια περασε του γυαλιστερου δορατος η ακρη
κατω δ'επεσε στη σκονη μουγκριζοντας,κι απ'αυτον πεταξε η ψυχη.
τοτε μ'αυτον τ'Αυτολυκου  τ'αγαπητα παιδια  ασχοληθηκαν.
την πληγη τ'αμωμου ισοθεου Οδυσσεα
εδεσαν προσεκτικα με γνωση,το δε μαυρο αιμα μ'αλοιφη
σταματησαν,κι υστερα πηγαν στο σπιτι τ'αγαπητου πατερα.
αυτον αφου κι ο Αυτολυκος κι οι γιοι τ'Αυτολυκου 450
καλα τον εγιαναν και λαμπρα δωρα προσφεραν
αμεσως ευχαριστημενο φιλοξενωντας χαρουμενοι εστειλαν
στην Ιθακη.οπου ο πατερας κι η σεβαστη μητερα
χαρηκαν π'επεστρεψε  και  τον ρωτουσαν για το καθ'ενα,
την ουλη πως επαθε,τοτ'αυτος σ'αυτους καταλεπτως διηγηθηκε
πως αυτον κυνηγωντας αρπαξε αγριοχοιρος ασπροδοντης
στον Παρνασσο ανεβαινοντας μαζι με τους γιους τ'Αυτολυκου.
.
.

GREEK POETRY -Ella Fitzerald,Summertime/Καλοκαιρι, [from George Gershwin's 'Porgy and Bess',1935] [μεταφραση translation χ,.ν.κουβελης c.n.couvelis]- POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

.
.
GREEK POETRY
-Ella Fitzerald,Summertime/Καλοκαιρι,
[from George Gershwin's 'Porgy and Bess',1935]
[μεταφραση translation χ,.ν.κουβελης c.n.couvelis]-
POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
.

Ella Fitzerald-Jazz singer-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Summertime/Καλοκαιρι
[from George Gershwin's 'Porgy and Bess',1935]
[μεταφραση translation χ,.ν.κουβελης c.n.couvelis]

Summertime, and the livin' is easy
Fish are jumpin' and the cotton is high
Oh, your daddy's rich and your ma is good-lookin'
So hush little baby, Don't you cry

One of these mornings you're gonna rise up singing
And you'll spread your wings and you'll take to the sky
But 'til that morning, there ain't nothin' can harm you
With Daddy and Mammy standin' by

καλοκαιρι,κι η ζωη ειναι ηρεμη
τα ψαρια χοροπηδουν και το μπαμπακι ψηλωνει
ω,ο μπαμπα σου ειναι πλουσιος κι η μαμα σου ομορφη
γι'αυτο ησυχασε μωρακι,μην κλαις

ενα απ'αυτα τα πρωινα θα σηκωθεις τραγουδωντας
και θ'ανοιξεις τα φτερα σου και θα πεταξεις στον ουρανο
αλλα μεχρι κεινο το πρωινο,δεν υπαρχει τιποτα να σου κανει κακο
με τον μπαμπα και τη μανα να στεκονται διπλα
.
.
Ella Fitzgerald - Summertime (1968)
https://youtu.be/u2bigf337aU


.
.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -Helmut Newton photo CUT CRASH- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
Helmut Newton photo
CUT CRASH
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.

Helmut Newton photo

CUT CRASH-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ποσο μοντερνο δεν ειναι το μοντερνο,το μοντερνο γυρω μου αποτελεσμα σαδομαζοχιστικης
επιταγης-
'που ειναι τα φρενα;το τιμονι δεν γυριζει;τι συμβαινει;αυτη η γυναικα γιατι γελαει;'η καντιλακ
με ορμη πανω στο Chateau Marmont Hotel του Sunset Boulevard,η γυναικα βαζει το γαντι
της,'το αιμα ειναι κοκκινο'την ακουει 'εχω ευαισθησια στα χερια',απο τη δυνατη συγκρουση
και αδρανεια το τευχος της Vogue πετιεται και κολλαει στο παμπριζ,τη βλεπει στο εξωφυλλο,
'τι πορνη'συλλογιζεται'ακραιος κανιβαλισμος',το προσωπο της αψογα μακιγιαρισμενο,τα
κοκκινα χειλη κολλουν πανω του'τελεια σκηνοθεσια.Γκραν σουξε μον μετρ',την σπρωχνει
βιαια,ειναι ετοιμος να την κλωτσησει αναμεσα στα ποδια,δισταζει,εκεινη τον εκλιπαρει,'σε
παρακαλω,καν'το',παταει το κλικ στη φωτογραφικη μηχανη,δεν ειναι ικανοποιημενος απο το
αποτελεσμα νευριαζει,'βγαλε αυτο το κοκκινο φουστανι.Ποιος σου'πε να το φορεσεις;βγαλ'το
αμεσως και βαλε το πρασινο','μα πρασινο ειναι κυριε'λεει η γυναικα,'βγαλ'το σκυλα' ουρλιαζει,
η γυναικα υπακουει,'κρυψε το προσωπο σου'τη διαταζει ,'αφορητος ναρκισσισμος,μπειμπι',
η καντιλακ κινειται στο Sunset Boulevard εναντιον του Chateau Marmont Hotel ,η κοπελα
βλεπει τηλεοραση,Modes Salon Impressions,,η εκπομπη διακοπτεται,brief news, ακουει με
ηδονη,η καντιλακ καρφωθηκε στο Chateau Marmont Hotel,την εκλεισε,το τηλεφωνο της
χτυπησε,δεν το ανοιξε,επεμενε δυο φορες,το αρπαξε και το πεταξε με δυναμη στον απεναντι
τοιχο,εκλεισε τα ματια,'δεν θελω να βλεπω' ουρλιαξε,ακουσε τη συντριβη,επειτα σιωπη.τιποτα
.
.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -Σε πόσους βαρβαρισμους ξοδευομαστε, ανιδεοι, ένοχοι, απάνθρωποι;- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}

.
.

Μυθολογικά-ξύλο, χρώμα, ξυσιμο-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Σε πόσους βαρβαρισμους ξοδευομαστε, ανιδεοι, ένοχοι, απάνθρωποι;
.
.

GREEK POETRY -Maya Angelou Poems Phenomenal Woman - Woman Work [μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]- POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

.
.
GREEK POETRY
-Maya Angelou Poems
Phenomenal Woman - Woman Work
[μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]
POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
.

Maya Angelou-American poet, singer, memoirist, and civil rights activist-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Maya Angelou Poems
Phenomenal Woman - Woman Work
[μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]

Phenomenal Woman

Pretty women wonder where my secret lies.
I'm not cute or built to suit a fashion model's size
But when I start to tell them,
They think I'm telling lies.
I say,
It's in the reach of my arms,
The span of my hips,
The stride of my step,
The curl of my lips.
I'm a woman
Phenomenally.
Phenomenal woman,
That's me.

I walk into a room
Just as cool as you please,
And to a man,
The fellows stand or
Fall down on their knees.
Then they swarm around me,
A hive of honey bees.
I say,
It's the fire in my eyes,
And the flash of my teeth,
The swing in my waist,
And the joy in my feet.
I'm a woman
Phenomenally.
Phenomenal woman,
That's me.

Men themselves have wondered
What they see in me.
They try so much
But they can't touch
My inner mystery.
When I try to show them
They say they still can't see.
I say,
It's in the arch of my back,
The sun of my smile,
The ride of my breasts,
The grace of my style.
I'm a woman
Phenomenally.
Phenomenal woman,
That's me.

Now you understand
Just why my head's not bowed.
I don't shout or jump about
Or have to talk real loud.
When you see me passing
It ought to make you proud.
I say,
It's in the click of my heels,
The bend of my hair,
the palm of my hand,
The need of my care,
'Cause I'm a woman
Phenomenally.
Phenomenal woman,
That's me.

Maya Angelou Ποιηματα
Εξαιρετικη Γυναικα
[μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]

Αρκετες γυναικες απορουν που βρισκεται το μυστικο μου.
Δεν ειμ'ωραια ουτε φτιαγμενη να ταιριαζω σε μοντελου μεγεθος
Αλλ'οταν αρχιζω να  λεω σ'αυτες,
Αυτες νομιζουν πως λεω ψεματα.
Λεω,
Αυτο'ναι στ'ανοιγμα των μπρατσων μου.
Η διασταση των γοφων μου,
Η δρασκελια του βηματος μου,
Η καμπυλη των χειλιων μου.
Ειμαι μια γυναικα
Εξαιρετικα.
Εξαιρετικη γυναικα,
Εκεινο ειμ' εγω.

Μπαινω μεσα σ'ενα δωματιο
Ακριβως οσο δροσερο σ'αρεσει,
Και σ'ενα αντρα,
Οι συναδελφοι σηκωνονται  η'
Πεφτουν στα γονατα τους.
Κατοπιν μαζευονται γυρω μου,
Μια κυψελη μελισσων.
Λεω,
Αυτο'ναι η φωτια στα ματια μου,
Κι η λαμψη στα δοντια μου,
Το κουνημα στη μεση μου,
Κι η χαρα στα ποδια μου.
Ειμαι μια γυναικα
Εξαιρετικα.
Εξαιρετικη γυναικα,
Εκεινο ειμ' εγω.

Οι αντρες οι ιδιοι βρισκονται σ'απορια
Γι'ο,τι βλεπουν σε μενα.
Τοσο πολυ προσπαθουν
Αλλα ν'αγγιξουν δεν μπορουν
Το μεσα μου μυστικο.
Οταν προσπαθω σ'αυτους να δειξω
Λενε πως αυτοι ακομα δεν μπορουν να δουν.
Λεω,
Αυτο'ναι το τοξο της πλατης μου,
Ο ηλιος του χαμογελου μου,
Το φουσκωμα του στηθους μου,
Η χαρη του στυλ μου.
Ειμαι μια γυναικα
Εξαιρετικα.
Εξαιρετικη γυναικα,
Εκεινο ειμ' εγω.

Τωρα καταλαβαινετε
Ακριβως γιατι το κεφαλι μου δεν ειναι σκυμενο.
Δεν φωναζω ουτε χοροπηδαω
Ουτε συνειθιζω να μιλω μεγαλοφωνα.
Οταν με δειτε να περνω
Αυτο πρεπει να σας κανει περηφανες.
Λεω,
Αυτο'ναι ο χτυπος των τακουνιων μου,
Το σγουρο των μαλλιων μου,
Η παλαμη του χεριου μου,
Η αναγκη της φροντιδας μου,
Γιατ'ειμαι μια γυναικα
Εξαιρετικα.
Εξαιρετικη γυναικα,
Εκεινο ειμ' εγω.
.
.
Woman Work

I've got the children to tend
The clothes to mend
The floor to mop
The food to shop
Then the chicken to fry
The baby to dry
I got company to feed
The garden to weed
I've got shirts to press
The tots to dress
The can to be cut
I gotta clean up this hut
Then see about the sick
And the cotton to pick.

Shine on me, sunshine
Rain on me, rain
Fall softly, dewdrops
And cool my brow again.

Storm, blow me from here
With your fiercest wind
Let me float across the sky
'Til I can rest again.

Fall gently, snowflakes
Cover me with white
Cold icy kisses and
Let me rest tonight.

Sun, rain, curving sky
Mountain, oceans, leaf and stone
Star shine, moon glow
You're all that I can call my own.

Εργασια Γυναικας

Εχω ν'ασχοληθω με τα παιδια
Τα ρουχα να μανταρω
Το πατωμα να σφουγκαρισω
Το φαγητο να ψωνισω
Μετα το κοτοπουλο να τηγανισω
Το μωρο να καθαρισω
Εχω και μια ομαδα φιλους να ταισω
Το κηπο να ξεχορταρισω
Εχω μπλουζες να σιδερωσω
Τα μικρα να ντυσω
Τη κονσερβα ν'ανοιξω
Εχω κι αυτο το καλυβι να συγυρισω
Μετα να κοιταξω για τον αρρωστο
Και το μπαμπακι να μαζεψω.

Λαμψε με,ηλιου λαμψη
Βρεξε με,βροχη
Πεσ'απαλα,δροσουλα
Και δροσισε το μετωπο μου παλι

Θυελλα,ξεσηκωσε με  απο'δω
Με τον πιο αγριο ανεμο σου
Ασε με να πεταω στον ουρανο
Μεχρι να μπορεσω να ησυχασω παλι

Πεστ'ελαφρα,νιφαδες του χιονιου
Σκεπαστε με με λευκα
Παγωμενα φιλια κι
Αστε με να ησυχασω αποψε

Ηλιε,βροχη,θολωτε ουρανε
Βουνα,ωκεανοι,φυλλα και βραχια
Αστρο λαμψε,φεγγαρι ακτινοβολα
Εσεις ειστε ολα οσα μπορω ν'αποκαλω δικα μου
.
.
Maya Angelou - ''Run Joe'' (Miss Calypso)
https://youtu.be/rPiUHhQ_xXs


.
.
Dr. Maya Angelou - I Am Human
https://youtu.be/ePodNjrVSsk


.
.
Maya Angelou's Performance in CALYPSO HEAT WAVE (1957)
https://youtu.be/L2lALEmcUl4


.
.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -TWO INSTALLATIONS 2 ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ. 1.WRONG- INSTALLATION-2.CODE CLOSED ROOM-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-TWO INSTALLATIONS 2 ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ.
1.WRONG- INSTALLATION-2.CODE CLOSED ROOM-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης-
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.

TWO INSTALLATIONS 1.WRONG- INSTALLATION-2.CODE CLOSED ROOM-
by c.n.couvelis χ.ν.κουβελης-RIO JANEIRO,BRAZIL-Gallery SE -April 2018

WRONG-LETTRISM-3μ χ 4.5μ-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

TWO INSTALLATIONS 2 ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ.
1.WRONG- INSTALLATION-2.CODE CLOSED ROOM-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

1.WRONG- INSTALLATION-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

.μια αιθουσα μεταβλητων διαστασεων
.οροφη,δαπεδο,4 τοιχοι καλυμενοι με ηλεκτρονικες οθονες διαφορων διαστασεων
.κρυμενα μεγαφωνα,διασπαρτα σε ολες τις επιφανειες της αιθουσας
.απο τα μεγαφωνα ακουγονται[σε διαφορες εντασεις και συνδιασμους,επικαλυψεις]διαφορα
κειμενα[πολιτικα,θρησκευτικα,επιστημονικα,φιλοσοφικα,ιστορικα,mass media,...]που  διαβα-
ζονται απο διαφορες φωνες σε διαφορες γλωσσες
.στις οθονες εμφανιζεται η λεξη WRONG[Λανθασμενο],σε διαφορες θεσεις,μεγεθος,χρονο
εμφανισης,ποσοστα καλυψης των επιφανειων
.εισοδος στην αιθουσα ενος[1] θεατη-ακροατη  καθε φορα
.διαρκεια:20 min

KEYBOARD-3μ χ 4.5μ-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

2.CODE CLOSED ROOM-INSTALLATION-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

.ενας φωτισμενος απο ηλεκτρικο φως διαδρομος χωρις παραθυρα
.αριστερα και δεξια του διαδρομου πορτες ηλεκτρονικα με code closed[με κωδικο
κλειδωμενες]
.πανω σε καθε πορτα υπαρχει ενα πληκτρολογιο[keyboard]με γραμματα[english alphabet]και
αριθμους [0,1,2,3,4,5,6,7,8,9]
.εισοδος στο διαδρομο ενος [1] ατομου καθε φορα
.το εισερχομενο ατομο επιλεγει μια κλεισμενη[closed]πορτα και προσπαθει να την ανοιξει
[unclosed]δοκιμαζοντας στο πληκτρολογιο[keyboard]διαφορους συνδιασμους αριθμων και
γραμματων,η' γραμματων η' αριθμων[μονο]
.μεσα απο την πορτα [εναλλακτικα] η' δεν ακουγεται τιποτα η' ακουγονται διαφοροι ηχοι,
ψιθυροι,θορυβοι απο διαφορα αντικειμενα η' συσκευες,ενα επιπλο που μεταφερεται,ενα
ποτηρι που πεφτει και σπαει,το πλυντηριο ρουχων,ενα τηλεφωνο που χτυπαει,μια πορτα που
ανοιγει και κλεινει,..,ραδιοφωνο,τηλεοραση...,μουσικη,βηματα,φωνες,συζητηση,κραυγη μιας
γυναικας,ενας αντρας που φωναζει,μια γυναικα που γελαει,καποιος μιλαει στο τηλεφωνο,...,
.διαρκεια:7 min
.

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -Πλάτων Απολογία Σωκράτους,40c-41c edition John Burnet, 1903 [μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-Πλάτων Απολογία Σωκράτους,40c-41c
edition John Burnet, 1903
[μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]-
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.

ο σοφος Σωκρατης-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Socrates and Plato .from a mosaic from Pompeii

Jacques-Louis David-Ο Θάνατος του Σωκράτη  (1787)

Πλάτων Απολογία Σωκράτους,40c-41c
edition John Burnet, 1903
[μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]

δυοῖν γὰρ θάτερόν ἐστιν τὸ τεθνάναι· ἢ γὰρ οἷον μηδὲν εἶναι μηδὲ αἴσθησιν μηδεμίαν μηδενὸς
ἔχειν τὸν τεθνεῶτα, ἢ κατὰ τὰ λεγόμενα μεταβολή τις τυγχάνει οὖσα καὶ μετοίκησις τῇ ψυχῇ
τοῦ τόπου τοῦ ἐνθένδε εἰς ἄλλον τόπον. καὶ εἴτε δὴ μηδεμία αἴσθησίς ἐστιν ἀλλ᾽ οἷον ὕπνος
ἐπειδάν τις καθεύδων μηδ᾽ ὄναρ μηδὲν ὁρᾷ, θαυμάσιον κέρδος ἂν εἴη ὁ θάνατος—ἐγὼ γὰρ ἂν
οἶμαι, εἴ τινα ἐκλεξάμενον δέοι ταύτην τὴν νύκτα ἐν ᾗ οὕτω κατέδαρθεν ὥστε μηδὲ ὄναρ ἰδεῖν,
καὶ τὰς ἄλλας νύκτας τε καὶ ἡμέρας τὰς τοῦ βίου τοῦ ἑαυτοῦ ἀντιπαραθέντα ταύτῃ τῇ νυκτὶ δέοι
σκεψάμενον εἰπεῖν πόσας ἄμεινον καὶ ἥδιον ἡμέρας καὶ νύκτας ταύτης τῆς νυκτὸς βεβίωκεν ἐν
τῷ ἑαυτοῦ βίῳ, οἶμαι ἂν μὴ ὅτι ἰδιώτην τινά, ἀλλὰ τὸν μέγαν βασιλέα εὐαριθμήτους  ἂν εὑρεῖν
αὐτὸν ταύτας πρὸς τὰς ἄλλας ἡμέρας καὶ νύκτας—εἰ οὖν τοιοῦτον ὁ θάνατός ἐστιν, κέρδος
ἔγωγε λέγω· καὶ γὰρ οὐδὲν πλείων ὁ πᾶς χρόνος φαίνεται οὕτω δὴ εἶναι ἢ μία νύξ. εἰ δ᾽ αὖ οἷον
ἀποδημῆσαί ἐστιν ὁ θάνατος ἐνθένδε εἰς ἄλλον τόπον, καὶ ἀληθῆ ἐστιν τὰ λεγόμενα, ὡς ἄρα
ἐκεῖ εἰσι πάντες οἱ τεθνεῶτες, τί μεῖζον ἀγαθὸν τούτου εἴη ἄν, ὦ ἄνδρες δικασταί; εἰ γάρ τις
ἀφικόμενος εἰς Ἅιδου, ἀπαλλαγεὶς τουτωνὶ τῶν φασκόντων δικαστῶν εἶναι, εὑρήσει τοὺς ὡς
ἀληθῶς δικαστάς, οἵπερ καὶ λέγονται ἐκεῖ δικάζειν, Μίνως τε καὶ Ῥαδάμανθυς καὶ Αἰακὸς καὶ
Τριπτόλεμος καὶ ἄλλοι ὅσοι τῶν ἡμιθέων δίκαιοι ἐγένοντο ἐν τῷ ἑαυτῶν βίῳ, ἆρα φαύλη ἂν εἴη
ἡ ἀποδημία; ἢ αὖ Ὀρφεῖ συγγενέσθαι καὶ Μουσαίῳ καὶ Ἡσιόδῳ καὶ Ὁμήρῳ ἐπὶ πόσῳ ἄν τις
δέξαιτ᾽ ἂν ὑμῶν;ἐγὼ μὲν γὰρ πολλάκις ἐθέλω τεθνάναι εἰ ταῦτ᾽ ἔστιν ἀληθῆ. ἐπεὶ  ἔμοιγε καὶ
αὐτῷ θαυμαστὴ ἂν εἴη ἡ διατριβὴ αὐτόθι, ὁπότε ἐντύχοιμι Παλαμήδει καὶ Αἴαντι τῷ Τελαμῶνος
καὶ εἴ τις ἄλλος τῶν παλαιῶν διὰ κρίσιν ἄδικον τέθνηκεν, ἀντιπαραβάλλοντι τὰ ἐμαυτοῦ πάθη
πρὸς τὰ ἐκείνων —ὡς ἐγὼ οἶμαι, οὐκ ἂν ἀηδὲς εἴη—καὶ δὴ τὸ μέγιστον, τοὺς ἐκεῖ ἐξετάζοντα
καὶ ἐρευνῶντα ὥσπερ τοὺς ἐνταῦθα διάγειν, τίς αὐτῶν σοφός ἐστιν καὶ τίς οἴεται μέν, ἔστιν δ᾽
οὔ. ἐπὶ πόσῳ δ᾽ ἄν τις, ὦ ἄνδρες δικασταί, δέξαιτο ἐξετάσαι τὸν ἐπὶ Τροίαν ἀγαγόντα  τὴν
πολλὴν στρατιὰν ἢ Ὀδυσσέα ἢ Σίσυφον ἢ ἄλλους μυρίους ἄν τις εἴποι καὶ ἄνδρας καὶ γυναῖκας,
οἷς ἐκεῖ διαλέγεσθαι καὶ συνεῖναι καὶ ἐξετάζειν ἀμήχανον ἂν εἴη εὐδαιμονίας; πάντως οὐ δήπου
τούτου γε ἕνεκα οἱ ἐκεῖ ἀποκτείνουσι·τά τε γὰρ ἄλλα εὐδαιμονέστεροί εἰσιν οἱ ἐκεῖ τῶν ἐνθάδε,
καὶ ἤδη τὸν λοιπὸν χρόνον ἀθάνατοί εἰσιν, εἴπερ γε τὰ λεγόμενα ἀληθῆ.


γιατι ενα απο δυο ειναι ο θανατος.η' γιατι οπως το τιποτα ειναι να μην εχει καμια αισθηση
κανενος ο αποθανοντας,η' κατα τα λεγομενα συμβαινει καποια μεταβολη να ειναι και
μετοικηση της ψυχης απο τον τοπο αυτον αυτον εδω σε αλλον τοπο.κι αν βεβαια καμια
αισθηση δεν ειναι αλλα οπως ο υπνος επειδη οταν καποιος που κοιμαται κανενα ονειρο
δεν βλεπει,θαυμασιο κερδος θα ειναι ο θανατος-γιατι εγω τοτε νομιζω,αν καποιος πρεπει
να επιλεξει μια τετοια νυχτα στην οποια ετσι επεσε να κοιμηθει ωστε μητε ονειρο να δει,και
τις αλλες και νυχτες  και μερες αυτες της ζωης του αντιπαραταθει με αυτη τη νυχτα και να
πρεπει σκεπτομενος να πει ποσες πιο καλα κι ευχαριστα μερες και νυχτες απο αυτη τη νυχτα
εχει ζησει στη δικη του ζωη,νομιζω πως οχι μονον καποιο απλο ατομο,αλλα κι αυτος ο μεγας
βασιλεας λιγοστες ευκολα να μετρηθουν θα βρει αυτες προς τις αλλες μερες και νυχτες-αν
λοιπον τετοιος ο θανατος ειναι,κερδος εγω λεω.και γιατι καθολου πιο πολυ ολος ο χρονος
δεν φαινεται ετσι βεβαια να ειναι απο μια νυχτα.αν δε παλι οπως να αποδημησεις ειναι ο
θανατος απο εδω σε αλλο τοπο,κι αληθινα ειναι τα λεγομενα,πως αρα εκει ειναι ολοι οι
πεθαμενοι,τι πιο μεγαλο αγαθο απο αυτο να ειναι,αντρες δικαστες;γιατι αν καποιος ερχομενος
στον Αδη,απαλλαγμενος απο τουτους εδω που λενε πως ειναι δικαστες,βρει τους αληθινους
δικαστες,οπου και λεγεται εκει δικαζουν,και ο Μινωας και ο Ροδαμανθυς  και ο Αιακος και ο
Τριπτολεμος και αλλοι οσοι απο τους ημιθεους δικαιοι εγιναν στη δικη τους ζωη,αρα κακη να
ειναι η αποδημια; η' παλι με τον Ορφεα να συναναστραφει και με τον Μουσαιο και με τον
Ησιοδο και με τον Ομηρο ποσα πολλα μπορει να δωσει καποιος απο σας;για τι εγω μεν πολλες
φορες θελω να πεθανω αν τουτα ειναι αληθινα,επειδη και σε μενα απο τη μερια μου τον ιδιο
θαυμασια θα ειναι η διαμονη σε αυτον εκει τον τοπο,οποτε θα συντυχαινω με τον Παλαμηδη
και με τον Αιαντα τον Τελαμωνιο και καποιον αλλον απο τους παλαιους αν απο κριση αδικη
εχει πεθανει,αντιπαραβαλλοντας τα δικα μου παθηματα με τα εκεινων -καθως εγω νομιζω,δεν
θα ειναι δυσαρεστο-και βεβαια το πιο μεγαλο,τους εκει εξεταζοντας και ερευνωντας οπως
ακριβως τους εδω να περνω τον καιρο,ποιος απο αυτους σοφος ειναι και ποιος νομιζει,και δεν
ειναι.ποσα πολλα μπορει καποιος,αντρες δικαστες,να δωσει να εξετασει αυτον που κατα της
Τροιας οδηγησε την πολλη στρατια η' τον Οδυσσεα η' τον Σισυφο η'  αλλους μυριους απο
οσους μπορει καποιος να πει και αντρες και γυναικες,με αυτους εκει να διαλεγομαι και να
συνυπαρχω και να εξεταζω αχρηστη φαινεται να ειναι ευδαιμονια;παντως οπωσδηποτε δια
τουτο βεβαια οι εκει δεν θανατωνουν.γιατι και κατα τα αλλα περισσοτερο ευδαιμονες οι εκει
των εδω,και ακομη τον λοιπον χρονο αθανατοι ειναι,αν βεβαια τα λεγομενα αληθινα.
.
.