LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ-Μυθοι του Αισωπου- [μεταφραση χ.ν.κουβελης]- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.

μυθοι του Αισωπου-χ.ν.κουβελης
.
.
απο τους Μυθους του Αισωπου
[μεταφραση χ.ν.κουβελης]

μερικα διασκεδαστικα και εκπαιδευτικα ετυμολογικα ολιγον
αυθαιρετα:
Αισωπος-[Αισα[αισιος]+ωπα[το 'ωπα ωπα'που φωναζουμε οταν
χορευουμαι,αλλα και οψη,προσωπο]]-
επομενως:Αισωπος-Γελαστος
[αν το αισα εχει σχεση με την αιθαλη,τη σταχτη,τοτε Αισωπος
σημαινει ο Μαυροματης δηλαδη ...ο Καραγκιοζης]
.
Ἐχθροὶ δύο-
Δύο τινὲς ἀλλήλοις ἐχθραίνοντες ἐπὶ τῆς αὐτῆς νεὼς ἔπλεον,
ὧν ἅτερος μὲν ἐπὶ τῆς πρύμνης,ἅτερος δὲ ἐπὶ τῆς πρώρας
ἐκάθητο. Χειμῶνος δὲ ἐπιγενομένου καὶ τῆς νεὼς μελλούσης
ἤδη καταποντίζεσθαι, ὁ ἐπὶ τῆς πρύμνης τὸν κυβερνήτην ἤρετο
πότερον τῶν μερῶν τοῦ πλοίου πρότερον μέλλει καταβαπτί-
ζεσθαι. Τοῦ δὲ τὴν πρώραν εἰπόντος· "Ἀλλ᾿ ἔμοιγε οὐκ ἔστι
λυπηρόν, εἶπεν, ὁ θάνατος, εἴγε ὁρᾶν μέλλω πρὸ ἐμοῦ τὸν
ἐχθρὸν ἀποθνῄσκοντα".
Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι πολλοὶ τῶν ἀνθρώπων οὐδὲν τῆς ἑαυτῶν
βλάβης φροντίζουσιν, ἐὰν τοὺς ἐχθροὺς μόνον ἴδωσι πρὸ
αὐτῶν κακουμένους

οι δυο εχθροι-
καποιοι δυο που εχθρευονταν ο ενας τον αλλον πανω στο
ιδιο καραβι επλεαν,ο ενας ηταν στη πρυμνη,ο αλλος στη πλωρη
καθονταν,επιασε σφορδη κακοκαιρια και το καραβι επροκειτο
να καταποντισθει,αυτος που ηταν στη πρυμνη ρωτησε τον
καπετανιο,απο ποια μερια  προκειται το πλοιο  πρωτα να βου-
λιαξει,οταν του ειπε την πλωρη,εκεινος ειπε,''τοτε για μενα
δεν ειναι λυπη ο θανατος αν προκειται να δω πριν απο μενα τον
εχθρο μου να πεθαινει''
ο μυθος δηλωνει πως πολλους απ'τους ανθρωπους δεν τους
νοιαζειι η δικια τους ζημια αν και μονο ειναι να δουν τους εχθρους
των πριν απ'αυτους να κακοπαθαινουν
.
Λύκος καὶ ἒριφος-
Ἔριφος ἐπὶ τινος δώματος ἑστώς, ἐπειδὴ λύκον παριόντα εἶδεν,
ἐλοιδόρει καὶ ἔσκωπτεν αὐτόν.Ὁ δὲ λύκος ἔφη· οὐ σύ με λοιδορεῖς,
ἀλλ'  ὁ τόπος.
Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι πολλάκις καὶ ὁ τόπος καὶ ὁ καιρὸς δίδωσι τὸ
θράσος κατὰ τῶν ἀμεινόνων.
.
Λυκος και κατσικι-
Κατσικι πανω σ'ενα βραχο καθονταν ,οταν ειδε ενα λυκο να
περνα τον λοιδορουσε και τον περιγελουσε.Κι ο λυκος του
ειπε:δεν με λοιδορεις εσυ αλλα ο τοπος.
Ο μυθος δηλωνει πως πολλες φορες ο τοπος και η περισταση
σε κανουν θρασυ κατα των δυνατοτερων
.
Πῆραι δύο-
Ἀνθρώπων ἕκαστος δύο πήρας φέρει, τὴν μὲν ἔμπροσθεν, τὴν
δὲ ὄπισθεν, γέμει δὲ κακῶν ἑκατέρα΄ ἀλλ' ἡ μὲν ἔμπροσθεν ἀλ-
λοτρίων, ἡ δὲ ὄπισθεν τῶν αὐτοῦ τοῦ φέροντος. Καὶ διὰ τοῦτο
οἱ ἄνθρωποι τὰ μὲν ἑαυτῶν κακὰ οὐχ ὁρῶσι, τὰ δὲ ἀλλότρια
πάνυ ἀκριβῶς θεῶνται.
.
Οι δυο σακκοι-
Καθε ενας ανθρωπος δυο σακκους κουβαλα,τον ενα μπροστα του,
τον αλλο πισω του,και τα δυο γεματα κακα,αλλα ο μπροστινος των
ξενων,ο δε πισω του τα κακα αυτου που τους  κουβαλα.
Και γι'αυτο οι ανθρωποι τα δικα τους κακα δεν τα βλεπουν,
τα δε ξενα παρα πολυ καθαρα τα παρατηρουν.
.
Χῆνες καὶ γέρανοι-
Χῆνες καὶ γέρανοι ἐπὶ ταὐτοῦ λειμῶνος ἐνέμοντο. Τῶν δὲ θη-
ρευτῶν ἐπιφανέντων, οἱ μὲν γέρανοι, κοῦφοι ὄντες, ταχέως
ἀπέπτησαν, οἱ δὲ χῆνες, διὰ τὸ βάρος τῶν σωμάτων μείναντες,
συνελήφθησαν.
Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι καὶ ἐν ἁλώσει πόλεως οἱ μὲν ἀκτήμονες εὐ-
χερῶς φεύγουσιν, οἱ δὲ πλούσιοι δουλεύουσιν ἁλισκόμενοι.
.
Χηνες και γερανοι-
Χηνες και γερανοι στο ιδιο λιβαδι εβοσκαν.Οταν εμφανισθη-
καν οι κυνηγοι,οι μεν γερανοι,οπως ηταν ελαφροι,γρηγορα πετα-
ξαν,οι δε χηνες ,λογω του βαρους των σωματων τους εμειναν,
και πιαστηκαν.
Ο μυθος δηλωνει πως και στη πτωση πολης οι μεν ακτημονες
ευκολα ξεφευγουν,οι δε πλουσιοι αιχμαλωτιζονται και γινονται
δουλοι.
.
Λέαινα καί ἀλώπηξ-
Λέαινα ὀνειδιζομένη ὑπὸ ἀλώπεκος ἐπὶ τῷ διὰ παντὸς ἕνα τίκτειν·
«Ἕνα, ἔφη, ἀλλὰ λέοντα.»
Ὅτι τὸ καλὸν οὐκ ἐν πλήθει δεῖ μετρεῖν, ἀλλὰ πρὸς ἀρετὴν ἀφορᾶν.
.
Λεαινα και αλεπου-
Λεαινα κοροιδευομενη απο αλεπου πως γεννα  ενα μια φορα και για
παντα
''Ενα,''ειπε,''αλλα λεοντα''
Ετσι το καλο δεν πρεπει να το μετρας με το πληθος,αλλα αν σχετιζε-
ται με την αρετη
.
Γηπόνος, ὄνος καὶ βοῦς-
Ὄνον  τις ἔχων καὶ τῷ βοΐ συζεύξας ἠροτρία, πτωχῶς μὲν ἀλλ’ ἀναγ-
καίως. Ἐπεί δέ τὸ ἔργον ἐπληρώθη καὶ λύειν ἔμελλεν αὐτούς, ἡ ὄνος
διηρώτα τὸν βοῦν: «Τὶς ἄξει τῷ γηπόνῳ τὰ σκεύη;» Ὁ δὲ πρὸς αὐτὴν
εἶπε: «Πάντως ὅσπερ εἴωθεν.»
.
Γεωργος γαιδαρος και βοδι-
Καποιος ειχε ενα γαιδαρο και με το βοιδι το εζευξε και οργωνε,
δεν ηταν στη φυση του αλλα εξαναγκασθηκε.Οταν η εργασια τελει-
ωσε και επροκειτο να τους λυσει,ο γαιδαρος ρωτησε το βοιδι:
''Ποιος θα φορτωθει τα εργαλεια του γεωργου;''
Κι αυτο του ειπε:''Αυτος που παντα τα φορτωνονταν''
.
Αἶξ καί αἰπόλος-
Αἶγα ἀποστᾶσαν ἀγέλης ἐπανάγειν αἰπόλος ἐπειρᾶτο πρὸς τὰς
λοιπάς: ὡς δέ, φωναῖς καὶ συριγμοῖς χρώμενος, οὐδὲν μᾶλλον
ἤνυε, λίθον ἀφεὶς καὶ τοῦ κέρως τυχών, ἐδεῖτο τῷ δεσπότῃ μὴ
κατειπεῖν. ἡ δέ:  " ἀνούστατε - εἶπεν - αἰπόλων, τὸ κέρας κεκρά-
ξεται κἂν ἐγὼ σιωπήσωμαι. "
Οὕτω λίαν εὐήθεις οἱ τὰ πρόδηλα κρύπτειν ἐθέλοντες
.
Κατσικα και βοσκος-
Μια κατσικα ξεφυγε απ'το κοπαδι κι ο βοσκος πασχιζε να την
γυρισει στις αλλες.Οπως με τις φωνες και τα σφυριγματα τιποτα
δεν καταφερε,πεταξε μια πετρα και την πετυχε στο κερατο,επει-
δη φοβονταν μην το μαρτυρησει στο αφεντικο εκεινη του'πε:
''απ'ολους τους βοσκους πιο ανοητε,το κερατο θα το φωναξει
κι αν εγω σιωπησω''
Ετσι παρα πολυ αγαθοι ειναι αυτοι που τα φανερα θελουν να
κρυψουν.

[στη Μαχαιρα Ξηρομερου οι βοσκοι μεχρι σημερα λενε μια
παροιμια που την ακουσαν απο τους παλιοτερους:
η γιδα δεν μαρτραει το κερατο μαρτραει]
.
Λύκος καί ποιμένες-
Λύκος ἰδὼν ποιμένας ἐσθίοντας ἐν σκηνῇ πρόβατον ἐγγὺς προ-
σελθών,"ἡλίκος ἂν ἦν",ἔφη, "θόρυβος ὑμῖν, εἰ ἐγὼ τοῦτο ἐποί-
ουν;"
.
Λυκος και βοσκοι-
Λυκος βλεποντας βοσκους να τρωνε στη καλυβα προβατο
πλησιασε κοντα κι ειπε''ποση πολυ μεγαλη αναστατωση θα γι-
νονταν σε σας αν αυτο εγω το εκανα ''
.
Ἔλαφος καί λέων-
Ἔλαφος κυνηγοὺς φεύγουσα ἐγένετο κατά τι σπήλαιον, ἐν ᾧ λέων
ἦν, καὶ ἐνταῦθα εἰσῄει κρυβησομένη. Συλληφθεῖσα δὲ ὑπὸ τοῦ λέ-
οντος καὶ ἀναιρουμένη ἔφη· "Βαρυδαίμων ἔγωγε, ἥτις ἀνθρώπους
φεύγουσα ἐμαυτὴν θηρίῳ ἐνεχείρισα."
Οὕτως ἔνιοι τῶν ἀνθρώπων διὰ φόβον ἐλάττονος εἰς κίνδυνον μεί-
ζονα ἑαυτοὺς ἐμβάλλουσιν.
.
Ελαφινα και λιονταρι-
Ελαφινα απο κυνηγους ξεφευγοντας βρεθηκε σε σπηλια,σ'αυτη
ηταν λιονταρι,κι εκει μεσα μπηκε να κρυφθει.Πιαστηκε απ'το λιον-
ταρι και κατασπαραζομενη ειπε:''η δυστυχη εγω,που απ'τους αν-
θρωπους ξεφυγα κι η ιδια επεσα στα νυχια του θηριου''
Ετσι  μερικοι απ'τους ανθρωπους απο τον φοβο για το μικρο-
τερο σε πολυ μεγαλυτερο κινδυνο ριχνονται
.
Λυκος και ιππος-
Λυκος, κατά τινα αρουραν ιδευων, ευρε κριθας. Μη δυναμενος
δε αυταις τροφη χρησασθαι καταλιπων απηει. Ιππω δε συντυχων
[τουτον επι την αρουραν] εκει αυτόν εκαλει , λεγων ως ευρων κρι-
θας αυτος μεν ουκ εφαγεν , αυτω δε εφυλαξεν, επειδη και ηδεως
αυτου τον ψοφον των οδοντων ακουει. Και ιππος υποτυχων εφη :
«Αλλ’, ω ουτος, ει λυκοι κριθων τροφη ηδυναντο, ουκ αν ποτε τα
ωτα της γαστρος προεκρινας''
.
Λυκος και αλογο-
Λυκος απο καποιο χωραφι περνωντας βρηκε κριθαρια.Μη μπο-
ρωντας αυτα να του χρησιμεψουν για τροφη παρατωντας τα ε-
φυγε.Αλογο συναντωντας εκει προς το χωραφι το καλουσε,λε-
γωντας πως βρισκοντας κριθαρια αυτος δεν τα'φαγε,γι'αυτον
τα φυλαξε,επειδη και ευχαριστα το θορυβο τον δοντιων του α-
κουει.Και τ'αλογο απαντωντας ειπε:''Αλλα,τετοιε, αν οι λυκοι
μπορουσαν να τραφουν με κριθαρια,ποτε δεν θα προτιμουσες
τ'αυτια απ'το στομαχι''
..
Κώνωψ καὶ ταῦρος-
Κώνωψ ἐπιστὰς κέρατι ταύρου καὶ πολὺν χρόνον ἐπικαθίσας, ἐπειδὴ
ἀπαλλάττεσθαι ἔμελλεν, ἐπυνθάνετο τοῦ ταύρου εἰ ἤδη βούλεται
αὐτὸν ἀπελθεῖν. Ὁ δὲ ὑποτυχὼν εἶπεν· «Ἀλλ᾿ οὔτε, ὅτε ἦλθες, ἔγνων,
οὔτε, ἐὰν ἀπέλθῃς, γνώσομαι.»
Τούτῳ τῷ λόγῳ χρήσαιτο ἄν τις πρὸς ἄνδρα ἀδύνατον, ὃς οὔτε παρὼν
οὔτε ἀπὼν ἐπιβλαβὴς ἢ ὠφέλιμός ἐστι.
.
Κουνουπι και ταυρος-
Κουνουπι καθισε στο κερατο ταυρου και για πολυ χρονο εκει
θρονιατηκε,επειδη επροκειτο να φυγει ρωτησε τον ταυρο αν
ηθελε αυτος να αναχωρισει.Ο δε ταυρος απαντωντας ειπε:
''Αλλα ουτε οταν ηρθες το καταλαβα, ουτε αν  φυγεις θα το
καταλαβω''
Αυτος ο μυθος θα χρησιμευσει σε καποιον  για τον αδυνατο αν-
θρωπο,ο οποιος ουτε παρων ουτε απων επιβλαβης η' ωφελιμος
ειναι.
.
.
.