GREEK POETRY -ΟΛΥΜΠΙΟΝΙΚΟΣ ΙΒ' -ΣΤΟΝ ΕΡΓΟΤΈΛΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΜΕΡΑ ΤΟΝ ΔΟΛΙΧΟΔΡΟΜΟ -ΠΥΘΙΟΝΙΚΟΣ Σ' -ΣΤΟΝ ΑΘΗΝΑΙΟ ΜΕΓΑΚΛΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΝΙΚΗ ΣΤΟ ΤΕΘΡΙΠΠΟ -μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

 .

.

GREEK POETRY

-ΟΛΥΜΠΙΟΝΙΚΟΣ ΙΒ'

-ΣΤΟΝ ΕΡΓΟΤΈΛΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΜΕΡΑ ΤΟΝ ΔΟΛΙΧΟΔΡΟΜΟ

-ΠΥΘΙΟΝΙΚΟΣ Σ'

-ΣΤΟΝ ΑΘΗΝΑΙΟ ΜΕΓΑΚΛΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΝΙΚΗ ΣΤΟ ΤΕΘΡΙΠΠΟ

-μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

.

.

ΠΙΝΔΑΡΟΣ

ΟΛΥΜΠΙΟΝΙΚΟΣ ΙΒ'

ΣΤΟΝ ΕΡΓΟΤΈΛΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΜΕΡΑ ΤΟΝ ΔΟΛΙΧΟΔΡΟΜΟ

-μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

σε θερμοπαρακαλώ,παιδί του Ελευθεριου Δια,

να'ναι η Ιμέρα πολιτεια ισχυρή,Σωτειρα Τύχη

γιατί απο σε στη θάλασσα κυβερνιώνται τα γρήγορα

καράβια και στη ξηρά οι ορμητικοί πόλεμοι

και οι αγορές των αποφάσεων,έτσι των  ανθρώπων

πολλές φορές πάνω και μετά κάτω

από ψευδή ανώφελα αφού περασουν κυλουν οι ελπιδες

σημάδι ποτέ απ'οσους πάνω στη γη ζουν να πιστευτει

για πράξη που θα συμβεί δεν βρεθηκε απ'τους θεους

των μελλουμενων είναι τυφλωμένη η γνώση

πολλά στους ανθρώπους αντίθετα απ'τη γνώμη τους πεφτουν

αναποδογυρίζοντας την ευχαρίστηση,άλλοι δε που φοβερες

συναντησαν τρικυμίες με αίσιο τελος τις βαριές συμφορες

σε μικρό χρόνο αντάλλαξαν 

Γιέ του Φιλανορα,πράγματι κι εσυ

σαν το κοκκορι που μάχεται μέσα στο συγγενικό σπίτι

άδοξη η τιμή των ποδιών σου θα φυλλοροουσε

αν η εμφυλια εξέγερση δεν σου στερουσε την πατρίδα της Κνωσου

τώρα στην Ολυμπία εισαι στεφανωμενος

και δυο φορές στα Πύθια και στα Ίσθμια,Εργοτέλη,

εσύ τα θερμά των Νυμφών λουτρά εξυψωνεις

συντροφευοντας με τα χώματα δίπλα που κατοικεις

.

.

ΟΛΥΜΠΙΟΝΙΚΑΙΣ ΙΒ'

ΕΡΓΟΤΕΛΕΙ ΙΜΕΡΑΙΩι ΔΟΛΙΧΟΔΡΟΜΩι

λίσσομαι, παῖ Ζηνὸς Ἐλευθερίου,

Ἱμέραν εὐρυσθενέ᾽ ἀμφιπόλει, σώτειρα Τύχα.

τὶν γὰρ ἐν πόντῳ κυβερνῶνται θοαὶ

νᾶες, ἐν χέρσῳ τε λαιψηροὶ πόλεμοι

5κἀγοραὶ βουλαφόροι. αἵ γε μὲν ἀνδρῶν

πόλλ᾽ ἄνω, τὰ δ᾽ αὖ κάτω 

ψεύδη μεταμώνια τάμνοισαι κυλίνδοντ᾽ ἐλπίδες:

[10] σύμβολον δ᾽ οὔ πώ τις ἐπιχθονίων

πιστὸν ἀμφὶ πράξιος ἐσσομένας εὗρεν θεόθεν:

τῶν δὲ μελλόντων τετύφλωνται φραδαί.

10πολλὰ δ᾽ ἀνθρώποις παρὰ γνώμαν ἔπεσεν,

ἔμπαλιν μὲν τέρψιος, οἱ δ᾽ ἀνιαραῖς

ἀντικύρσαντες ζάλαις ἐσλὸν βαθὺ πήματος 

ἐν μικρῷ πεδάμειψαν χρόνῳ.

υἱὲ Φιλάνορος, ἤτοι καὶ τεά κεν,

[20] ἐνδομάχας ἅτ᾽ ἀλέκτωρ, συγγόνῳ παρ᾽ ἑστίᾳ

15ἀκλεὴς τιμὰ κατεφυλλορόησε ποδῶν,

εἰ μὴ στάσις ἀντιάνειρα Κνωσίας ἄμερσε πάτρας.

νῦν δ᾽ Ὀλυμπία στεφανωσάμενος

καὶ δὶς ἐκ Πυθῶνος Ἰσθμοῖ τ᾽, Ἐργότελες,

θερμὰ Νυμφᾶν λουτρὰ βαστάζεις, 

ὁμιλέων παρ᾽ οἰκείαις ἀρούραις

.

.

ΠΙΝΔΑΡΟΣ

ΠΥΘΙΟΝΙΚΟΣ Ζ'

ΣΤΟΝ ΑΘΗΝΑΙΟ ΜΕΓΑΚΛΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΝΙΚΗ ΣΤΟ ΤΕΘΡΙΠΠΟ

το πιο ωραίο η μεγάλη πόλη της Αθήνας 

προοίμιο στων Αλκμεωνιδων την ισχυρη γενιά 

θεμέλιο της ωδης  στων ίππων την επιτυχια

επειδη σε ποια πατρίδα,σε ποιο οίκο 

μένοντας θα μπορούσες επιφανεστερο 

στην Ελλάδα να ονομάσεις;

γιατί σ'ολες τις πόλεις λόγος γίνεται 

για του Ερεχθέα τους πολίτες,Απόλλωνα,που σε σένα 

ιερό στη θεία Πυθωνα θαυμαστο εχτισαν.

με οδηγούν οι πέντε στα Ισθμια νίκες,

η διαπρεπής μία στου Δια την Ολυμπία,

οι δυο από την Κιρρα

Μεγακλη,κι εσύ μαζι κι οι προγονοι.

για την νέα επιτυχία χαίρω καπως.

όμως θλίβομαι που ο φθόνος 

είναι η ανταμοιβη για τα καλά εργα

γιατί αληθεια λένε έτσι οτι στον άνθρωπο 

η μόνιμη ανθουσα ευδαιμονία  αυτα κι αυτα

φερνει

.

.

ΠΥΘΙΟΝΙΚΑΙΣ Ζ'

ΜΕΓΑΚΛΕΙ ΑΘΗΝΑΙΩΙ ΤΕΘΡΙΠΠΩΙ

Κάλλιστον αἱ μεγαλοπόλιες Ἀθᾶναι 

προοίμιον Ἀλκμανιδᾶν εὐρυσθενεῖ

γενεᾷ κρηπῖδ᾽ ἀοιδᾶν ἵπποισι βαλέσθαι.

ἐπεὶ τίνα πάτραν, τίνα οἶκον ναίων 

ὀνυμάξεαι ἐπιφανέστερον Ἑλλάδι πυθέσθαι;

πάσαισι γὰρ πολίεσι λόγος ὁμιλεῖ 

'Ἐρεχθέος ἀστῶν, Ἄπολλον, οἳ τεόν

δόμον Πυθῶνι δίᾳ θαητὸν ἔτευξαν.

ἄγοντι δέ με πέντε μὲν Ἰσθμοῖ νῖκαι, 

μία δ᾽ ἐκπρεπής Διὸς Ὀλυμπιάς,

δύο δ᾽ ἀπὸ Κίρρας,

ὦ Μεγάκλεες, 

ὑμαί τε καὶ προγόνων.

νέᾳ δ᾽ εὐπραγίᾳ χαίρω τι· τὸ δ᾽ ἄχνυμαι,

φθόνον ἀμειβόμενον τὰ καλὰ ἔργα. 

φαντί γε μάν

οὕτω κ᾽ ἀνδρὶ παρμονίμαν

θάλλοισαν εὐδαιμονίαν τὰ καὶ τὰ 

φέρεσθαι.

.

.

.

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -Από τις Ιστορίες του κ.Κ -Η ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΛΩΣΣΑ ΑΛΗΘΕΙΑΣ -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

 .

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

-Από τις Ιστορίες του κ.Κ

-Η ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΛΩΣΣΑ ΑΛΗΘΕΙΑΣ

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

.

.

Από τις Ιστορίες του κ.Κ

Η ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΛΩΣΣΑ ΑΛΗΘΕΙΑΣ

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ο κ.Κ μίλησε για τη γλώσσα της ποίησης.

'η ποιητική γλώσσα δεν είναι γλώσσα αληθειας,βέβαια κάποιος θα ρωτήσει:

τότε είναι γλώσσα ψεύδους;η απάντηση είναι:πάντως δεν είναι γλώσσα

αληθειας,γιατί μια γλώσσα είναι γλώσσα αληθειας όταν:

1.η άρνηση μιας πρότασης Α είναι αληθης εάν και μόνο εάν η Α δεν είναι

αληθης

2.η σύζευξη των προτάσεων 'Α Και Β' είναι αληθης εάν και μόνο εάν η Α είναι

αληθης και η Β είναι αληθης

3.η διάζευξη των προτάσεων 'Α είτε Β' είναι αληθης εάν και μόνο εάν η Α είναι

αληθης,η Β είναι αληθης,η' και οι οι δύο είναι αληθεις

4.η πρόταση 'Για κάθε χ-αντικειμενο η Α(χ)' είναι αληθης εάν και μόνο εαν κάθε χ-αντικειμενο ικανοποιεί την Α(χ)

5.η πρόταση 'Υπάρχει χ-αντικειμενο ώστε η Α(χ)' είναι αληθης εάν και μόνο 

εάν υπάρχει χ-αντικειμενο το οποίο ικανοποιεί την Α(χ)

στην ποιητική γλώσσα δεν συμβαίνει τίποτα από αυτά,

τι πρέπει να συμβεί;να εγκαταληφθεί η ποίηση σαν γλώσσα ψευδών προτάσεων;

η ' οι προτάσεις της να είναι αληθείς;

Τότε όμως η ποιηση δεν θα είναι καθόλου ποίηση

Ας μείνουμε,κι αυτό είναι το συμπέρασμα μου,με την εντύπωση,η' μαλλον την

άγνοια,πως είναι γλωσσα αλήθειας'

Ορίστε,ενα παραδειγμα ποίησης:

.

.

ΕΠΙΘΕΣΗ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

.

Σε Πατησιων εφημεριδα

γραφτηκες Σαλτιμπαγκος

Ωμοφαγος,μια

Τηλεοραση πηθικιζει τη χωρα μου

και

στη χιαστι Βαθης-Συνταγματος

και Εξαρχεια-Κουμουνδουρου

εξαφανισθηκε η Ομονοια

λες να μην ηταν αντρες γυναικες και παιδια;

περισσευαν.

Τον Μανωλη τσακισαν στα ποδια

Την Ελενη βιασαν

Τον Κωστα πυροβολησαν στο στομα

Εξι Οιδιποδες με προσωπεια Νικου Πουλαντζα

με εξορυγμενους τους δωδεκα οφθαλμους στα χερια

ζητιανευουν κοματια Δημοκρατιας

και ξερουν πως σε σταθμους Ιστοριας

ενεδρευουν οι δολοφονοι

Εξι Οιδιποδες κρατουν στα χερια τους δωδεκα ψαρια

ανοιγουν την πορτα των πραξεων

και μπαινουν μεσα στο μεγα πληθος του θεατρου

ανοιγουν τα χερια και πετουν δωδεκα γλαροι

''Ανθρωποι ειναι''φωναξε ενας απ'την κερκιδα

''Τι να θελουν;''

Ε! Μανωλη

Ε! Ελενη

Ε! Κωστα

οι γλαροι δεν γυριζουν,χαμηλωσαν

πανω απ'τη βαρκα και τσιριζαν

Εσυ εισαι;

Εγω ειμαι

Απο που ερχεστε;

Εξι Οιδιποδες με προσωπεια Νικου Πουλαντζα

.

.

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -Η ΤΕΚΜΗΣΣΑ ΣΤΟΝ ΑΙΑΝΤΑ ΤΟΥ ΣΟΦΟΚΛΗ -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

 .

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

-Η ΤΕΚΜΗΣΣΑ ΣΤΟΝ ΑΙΑΝΤΑ ΤΟΥ ΣΟΦΟΚΛΗ

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

.

.

Η ΤΕΚΜΗΣΣΑ ΣΤΟΝ ΑΙΑΝΤΑ ΤΟΥ ΣΟΦΟΚΛΗ

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis 

της έδωσα τις τελευταίες σκηνοθετικές οδηγίες,λιτότητα στην έκφραση,

όχι υπερβολή,υποβάλλουμε δεν κραυγαζουμε,ένας εσωτερικός μονόλογος,

μινιμαλιστικος,σαν αυτό που συνέβηκε να μην συνέβηκε,που μπορεί ανά

πάσα στιγμή να συμβεί,

νύχτωσε,το θέατρο γεμάτο θεατές,

στο βάθος οι λόφοι σκοτεινοί,δύο τρία κυπαρισσια,το φεγγάρι ανατέλλει,

η Τεκμησσα στην ορχήστρα,ο χορός

ήτανε νύχτα περασμένη,ακούγεται η φωνή της,ο Αποσπερίτης είχε από ώρα

δύσει,όταν ο Αίαντας αρπάζοντας δίκοπο σπαθί ζητούσε έξω να βγει κι ήταν

σαν τα μυαλά του να'χασε,εγώ τρόμαξα και του φώναξα,που πας Αίαντα,

κανένας δεν σε κάλεσε κι ούτε ακούστηκε σάλπιγγα,όλο το στράτευμα

κοιμάται,κι εκείνος μ'αγριο μάτι μ'εκοψε,γυναίκα,καλλίτερα να σωπαίνεις 

αυτό ταιριάζει στη γυναίκα,φοβήθηκα και σώπασα κι εκείνος βγήκε έξω,

και κει τι έκανε δεν ξέρω,όταν κάποτε γύρισε έσερνε βόδια σκυλιά αρνιά

και πρόβατα,κοπάδια,τότε,το είδα,σ'αλλα τους κόβει το λαιμό και τα σφάζει,

κι άλλα τα χτυπάει αλύπητα με μαστίγιο,κι έπειτα βγήκε έξω και σε σκιές ανθρώπων φώναζε,βρίζοντας τους γιους τ'Ατρεα και τον Οδυσσέα,γελούσε παράξενα,τρομακτικά,και φοβερή εκδίκηση έλεγε θα πάρει,μετά μπαίνοντας μέσα άρχισε να συνέρχεται και βλεπωντας αυτά που'καμε ούρλιαξε και το κεφάλι τουχτυπούσε,τραβούσε τα μαλλιά του και σωριάστηκε κάτω,εμένα ρωτούσε άγρια να του πω τι έκανε,κι όταν του'πα όσα είδα έβγαλε τρομερή φωνή,ποτέ τέτοια άλλη δεν άκουσα,κι επειδή οι δειλοί,έλεγε,οδύρονται και κλαίνε βογγουσε και μουγκρίζε,έτσι που έτρεμα,

και τώρα εκει μέσα στη συντριβή ούτε τρώει ούτε πίνει νερό ανάμεσα στα

σφαγμένα ζώα κάθεται ακίνητος βουβός κι έχει φαίνεται στο μυαλό του

κάτι πολύ κακό να κάνει,

γι'αυτο σας ζητάω να βοηθήστε,

αν φρόνιμα λόγια από φίλους ακούσει να έρθει στα μυαλά του

το φεγγάρι φώτιζε το άδειο θέατρο,ένα τριζόνι ακούστηκε στις πέτρες,

μια σαύρα σύρθηκε,

πέρα προς τους λόφους ήχοι κουδούνια ζώων,

τότε έγινε που ο Αίαντας,μέγας, πελώριος και έρκος Αχαιών,καρφώθηκε

πάνω στο όρθιο σπαθί του

Η Τεκμησσα πήγε να θρηνήσει,

γύναι, γυναιξὶ κόσμον ἡ σιγὴ φέρει,ο τελευταίος λόγος του Αίαντα

κι εκείνη υπάκουσε στον άντρα της

.

.

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -Η ΠΡΟΓΡΑΦΗ -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

 .

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

-Η ΠΡΟΓΡΑΦΗ

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

.

.

Egon Schiele-Frau

Η ΠΡΟΓΡΑΦΗ

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ήταν σίγουρος,ο άνθρωπος εκείνος τον παρακολουθούσε,θα υπήρχαν 

και άλλοι,που ο ένας παρακολουθεί τον άλλο,το δίκτυο στην εντέλεια 

του,

τώρα τον παρακολουθούσε όσο γίνεται να μην γίνει αντιληπτος,και σε ένα 

χαρτί κατέγραφε τι έβλεπε,τι ρούχα φορούσε,τι έπινε,τι τικ τον συνόδευαν,

μια καρικατούρα οπερέτας η' επιθεώρησης,

έσχισε το χαρτί,πρόσεξε ούτε ένα γράμμα να μην είναι ακέραιο,δεν έχουν

το θεό τους,είναι ικανοί να συναρμολογήσουν τα σχισμένα και να διαβάσουν 

τι έγραψε και σχεδίασε,

το καφέ εκείνη την ώρα ήταν σχεδόν άδειο,αυτός,η σκιά του,και δύο σκιές

τις σκιάς,

ο κλοιός,σκέφτονταν, είχε σφίξει αποπνικτικά γύρω του,ήταν ζήτημα χρόνου,να τον συλλάβουν,να τον απελάσουν,το θεωρούσε τύχη,μάλλον θα τον εκτόπιζαν

σε στρατοπεδο συγκέντρωσης,βεβαια θα περίμεναν να αυτόκτονησει,αυτό θα

τους βόλευε,

κύριε,τη φωτιά σας,παρακαλώ

είδε την γυναίκα,από αυτές που ποζάρουν σε εξώφυλλα περιοδικών,

της άναψε το τσιγάρο,

το άρωμα της τον ζαλισε

να καθίσω, επιτρέπεται;

ο πειρασμός ήταν μεγάλος,το κύκνειο άσμα μου,σκέφτηκε

η γυναίκα κάθισε,σταύρωσε τα πόδια,

δεν κρατήθηκε,έχεις ωραία πόδια

ευχαριστώ,εκείνη χαμογέλασε

στη συζήτηση,έμαθε πως ήταν ηθοποιός,λαίδη Μάκβεθ,τον κάλεσε στην πρεμιέρα,

έπινε ουίσκι,

ήταν το τρίτο ουισκι

ο άντρας της ήταν υψηλόβαθμο στέλεχος του κόμματος,τον ήξερε,ήταν σε

δυσμένεια,φοβόνταν για την τύχη του,του ζήτησε τη βοήθεια του,

της υποσχέθηκε,ήξερε πως πια δεν είχε δύναμη,

της απεκρυψε πως ήταν σε κεκαλυμμένη έχθρα μεταξύ τους,

τελικά μια προκαταδικασμενη υπόθεση,στον ιστό της αράχνης και οι δυο,

του αποκάλυψε τα συμπτώματα του αντρα της,κατάθλιψη,χαμηλή αυτοεκτίμηση,

κρίσεις πανικού,ελάχιστος ύπνος,αδυνάτισμα,εκρήξεις βίας,μεγάλης διάρκειας

απομόνωση,

τα ίδια συμπτώματα μ'αυτον,

κοίταξε,η σκιά έφυγε,

έμειναν οι δύο άλλες σκιές,

μήπως η γυναίκα είναι βαλτη,άνθρωπος τους;

δεν τον ένοιαζε,αυτή η' άλλος,το ίδιο κάνει,

θέλεις να κάνουμε έρωτα;του πρότεινε

δεν το σκέφτηκε,δέχτηκε,

που;

στη τουαλέτα,

κλείστηκαν στην τουαλετα,

ήξερε πως υπήρχαν κάμερες παρακολούθησης,τις αγνόησε,

η γυναίκα όρθια ακούμπησε στον τοίχο,σήκωσε τη φούστα,αναμερισε το

εσώρουχο,εκεινος ξεκουμπωσε το παντελόνι,εκείνη σφίχτηκε πάνω του,

σήκωσε το αριστερό της πόδι και το τύλιξε στη μέση του,

κάποιος χτύπησε την πόρτα,δεν του απάντησαν,έφυγε,

τη στιγμή του οργασμού,της έκλεισε το στομα με την παλάμη του να μην

ακουστεί η κραυγή της

βγήκαν έξω,ο άνθρωπος  που χτύπησε την πόρτα ήταν εκεί,η' κάποιος άλλος,

τους κοίταξε περίεργα,

αργότερα στο τραπέζι του είπε,πως αυτό ήταν το σχέδιο,αυτή ήταν το δόλωμα,

να αποδειχθεί η δϊαφθορα του,για να τον εκδιώξουν,

γέλασε,αν είναι αυτό το ιδιοφυές σχέδιο τους,τότε το επαναλαμβανω ευχαρίστως,

πάμε;

η γυναίκα δέχτηκε,

έσπασαν την πόρτα της τουαλέτας,ήταν πέντε άντρες  κουστουμαρισμενοι,

τους τραβηξαν φωτογραφίες,έτσι ημίγυμνους τους έβγαλαν έξω,το καφέ εκείνη

την ώρα είχε κόσμο,έγινε αναστάτωση,

στο γραφείο τον ανακριναν,την γυναίκα την απομάκρυναν,

δεν μίλησε,

του διάβασαν το κατηγορητήριο

υπεγραψε,

αιτία της προγραφής: ασέλγεια

πριν τον εκτελεσουν η' τον απελάσουν, η' τον στείλουν σε στρατόπεδο συγκέντρωσης τον έκλεισαν στη φυλακή,

απομόνωση,

εκεί για να περάσει την ώρα του,δεν σκεφτονταν ούτε την επανάσταση,ούτε

τις εκμεταλλευόμενες μάζες,ούτε τον κομματικό αγώνα,ούτε το πολιτικό

και κρατικό σύστημα τους,ούτε την πορεία του,

μόνο σκέφτονταν τα δύο σφιχτά στρογγυλά βυζιά της γυναίκας,πάνω στο

γυμνό του στέρνο,και τα μισάνοιχτα χείλια της,

τελικά εχουν δίκιο,είμαι αδιόρθωτος,εθισμένος,ασελγης

.

.

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -ΚΛΕΙΔΑΡΟΤΡΥΠΑ ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

 .

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

-ΚΛΕΙΔΑΡΟΤΡΥΠΑ

ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

.

.

ΚΛΕΙΔΑΡΟΤΡΥΠΑ

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

'σαν να κοιτάζω από κλειδαρότρυπα' είπε στον ψυχαναλυτη,

εκεινος δεν σχολίασε,'νιωθω απόλαυση,ηδονή,με το ότι βλέπω,

κάθε εικόνα της με αναστατωνει',σιωπή,'βλεπω και δεν με βλέπουν ότι

βλεπω',ο ψυχαναλυτής σημείωνε,'ξερω,ηδονοβλεψια' χαμογέλασε,'παιδικη

υστερηση,παλινδρόμηση,οι απαγορευμένες εικόνες της μητέρας,

ο ευνουχισμός μου',τελείωσε η συνεδρία

πήγε στο γραφείο,είχε ραντεβού με μια κυρία,εντυπωσιακά ομορφη,

βαθύ ντεκολτέ,μαύρο μίνι,γκρι καλτσον,μαύρα ψηλοτάκουνα,βαμμένα

έντονα κόκκινα χείλη,μαύρη ανοιχτή μπλούζα,με σκούρο μπλε μολύβι

τα μάτια,χρυσά σκουλαρίκια,μαύρα βαμμένα νύχια,

υπόθεση διαζυγίου,αφόρητη ζήλεια του συζύγου,

στο δεύτερο ραντεβού βγήκαν για φαγητό,

στο τρίτο ραντεβού πήγαν σε ξενοδοχείο,

της ζήτησε να γδυθει,εκείνη δεν αρνήθηκε,'πως;' του είπε,

'στομπανιο θελω'

από τη μισάνοιχτη πόρτα του μπάνιου τα είδε όλα,έβγαλε αργά τη φούστα,

τη μπλούζα,τα παπούτσια,το καλτσον,ξεκουμπωσε το σουτιέν,κατέβασε

το μαύρο σλιπ,

τον συνεπήρε ο επαγγελματισμός της,

άφησε τα χρήματα πάνω στο κομοδίνο κι έφυγε

γύρισε σπίτι,η γυναίκα του κοιμόνταν,μπρούμυτα,

μέσα στο μισοσκόταδο,

το άσπρο σατέν κομπινεζον,τα γυμνά πόδια,

έβλεπε,τρελλαθηκε,όχι δεν ήθελε να την ξυπνήσει,

πήρε μια καρέκλα και κάθισε,από εκεί την έβλεπε,

πρέπει να κοιμήθηκε,γιατί όταν ξύπνησε εκείνη είχε αλλάξει θέση,

δεν φορούσε εσώρουχο,

'δεν θα κοιμηθείς; 'ακουσε την μισοκοιμισμενη φωνή της,

δεν της απάντησε,

συνέχισε να την κοιτάει,

τον ξύπνησε το τηλέφωνο,ήταν η γυναίκα του διαζυγίου,ήθελε να μιλήσουν,

η γυναίκα του έλειπε για δουλειά,

συναντήθηκαν σε ένα καφέ,

ήταν εντυπωσιακά ντυμένη,σχιστό μακρύ εφαρμοστό μαύρο φόρεμα,υπέροχες

γαμπες,

άκυρο το διαζύγιο,του είπε,τα  ξαναβρήκε με τον αντρα της,

'μου άρεσε,αυτό που έγινε στο ξενοδοχείο,το σκέφτομαι συνέχεια,'ειπε η

γυναίκα,θέλω να ξανασυμβει'

της είπε τι συμβαίνει με τη γυναίκα του,

δεν έχουν πια κανονική ερωτική σχέση,

δεν έχουν συζητήσει γι'αυτό,τι συμβαίνει,

σαν να μεταλλάχτηκαν σε δύο άλλους ανθρώπους,

δεν ξέρει,πάνω σ'αυτό,τίποτα γι'αυτη,

στην αρχή,και για αρκετο καιρό,τον ενοχλούσε αυτό,πως να το εξηγήσει,

την ποθούσε πολύ και δεν την αγγιζε,

πήγε,τότε,με πολλές γυναίκες,κανονικές και πληρωμένες,όμως τίποτα 

δεν τον ικανοποιούσε,

σκέφτηκε να χωρίσει,αλλά δεν το προχωρούσε,

και μια μέρα την είδε να γδυνεται στην κρεβατοκάμαρα,να αλλάζει ρούχα,

τρελλαθηκε,έτρεμε,η καρδιά του χτυπούσε,δυνατό αίσθημα,δεν ονειρεύονταν,

συνέχισε την περιγραφή στη γυναίκα,

'πορνογραφικες λεπτομερειες'του είπε εκείνη χαμογελώντας,

''ακρως'της απάντησε,

'με ερεθισες'του είπε ψιθυριστά η γυναίκα,κι έβαλε το χέρι της ανάμεσα

στα πόδια της,

'θα μας δουν ' της είπε 'σταματα'

'τωρα δεν μ'ενδιαφερει' άκουσε τη φωνή της να τρεμει

'συνεχισε'της είπε,

έκλεισε τα μάτια,άκουγε τον ρυθμό της αναπνοής της,την επιτάχυνση του,

τον οργασμο,

η γυναίκα του,το διάφανο νυχτικό,οι καμπύλες,τα βυζιά της,το άρωμα

του κορμιού,το άσπρο πόδι μέχρι την κατάληξη του,η σχισμή που έβλεπε

ενώ δεν έβλεπε,οι τρομερές ερωτικές στάσεις.που άλλαζε,ήταν ανύπαρκτος

ενώ ήταν υπαρκτός,

'πισω,πάντα,από την κλειδαροτρυπα μου' ειπε στον ψυχαναλυτη,

'απολυτο συναισθημα,αδύνατο χωρίς αυτό να ζησω'

.

.

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -Η ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

 .

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

-Η ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

.

.

Abstract Labyrinth-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Η ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Αυτή η ιστορία δεν είναι εύκολο να γραφτει,ούτε αυτό που θα γραφτει 

είναι η πραγματικότητα,τι ακριβώς έχει συμβεί,

εντοπίστηκε ο ταξιτζής,που τον μετέφερε σε εκείνο το κτίριο,

'με ειδοποίησαν από το γραφείο για την κούρσα,πήγα στη διεύθυνση,

εκεί με περίμενε ένας σχετικά ψηλός,αδύνατος άντρας,με σκούρο

κουστούμι και γραβάτα,μου είπε τη διεύθυνση προορισμού,εγώ είχα

άγνοια,με καθοδήγησε,κατά τα άλλα αμίλητος,βγήκαμε έξω από την 

πόλη,φτάσαμε σε ένα κτίριο,μου είπε να τον περιμένω,ένα τέταρτο

το πολύ είκοσι λεπτά,μην έχοντας τι να κάνω περιεργάστηκα το

κτίριο,ήταν ορθογώνιο,κανονικό σε ύψος,μου έκανε εντύπωση η απουσία

παράθυρων,πέρασαν τα είκοσι λεπτά και δεν εμφανίστηκε ο κύριος,

περίμενα,στα σαράντα λεπτά αποφάσισα να μπω μέσα στο κτίριο,

η πόρτα δεν ήταν κλειστεί,έσπρωξα και μπήκα,μια εκτυφλωτικα

φωτισμένη αίθουσα,άδεια από οποιαδήποτε επίπλωση,τα μάτια μου 

ξεχώρισαν αριστερά στο βάθος μια νεαρή γυναίκα,όρθια,την πλησίασα

και ρώτησα για τον κύριο,δεν αντέδρασε,σαν να μην με άκουσε,επανέλαβα

την ερώτηση,τότε είδα τα σβησμένα μάτια της,ήταν τυφλή,ντράπηκα,

ζήτησα συγνώμη,προχωρησα στο χώρο,δεν πρόκειται να ανακαλύψεις

τίποτα,μου φώναξε,δεν την πήρα υπ'οψιν μου,συνέχισα ,ο χώρος μου

φάνηκε σαν να μεγαλωνε,απαγοητευτικα,κουραστικα,παράτησα την

έρευνα,η γυναίκα στην ίδια θέση,την χαιρέτησα,δεν μου απάντησε,βγήκα,

έξω,δεν ασχολήθηκα άλλο με το θέμα,αν και μου φάνηκε,πολύ παράξενο,

ούτε το σχολίασα με άλλους,συναδέλφους και τη γυναίκα μου,στις

εφημερίδες την άλλη μέρα διάβασα στην πρώτη σελίδα,ότι ο κύριος,

που ήταν καθηγητής πανεπιστημίου,είχε εξαφανισθεί,μιλούσαν ίσως

για εγκληματική ενέργεια,φοβήθηκα πως έμπλεξα,ήξερα και θα μου

κλείνανε το στόμα,κάθε άτομο που έπαιρνα στο ταξί μου φαίνονταν

ο πιθανός δολοφόνος μου,δεν κοιμόμουν τις νύχτες,κι όταν κοιμόμουν

έβλεπα εφιάλτες,εκείνη τη γυναίκα να με παρασύρει στο κτίριο αυτό

σε ένα δωμάτιο,όλα τα δωμάτια είναι ίδια,μου έλεγε,ποτέ δεν θα μπορέσεις

να βγεις,κι εξαφανίζονταν,σταμάτησα,δεν άντεχα άλλο το άγχος,να δουλεύω το ταξί,κλείστηκα στο σπίτι,η γυναίκα μου έλεγε τρελλαθηκα,ψυχίατρο αντιδρούσα δεν ήθελα να δω,μέχρι που με ζητήσατε εσείς'

ο εξαφανισμένος αντρας ήταν καθηγητής αρχιτεκτονικής,43 χρόνων,πρώην παντρεμένος,εκείνο τον καιρό είχε σχέση με μια νεαρή δικηγόρο,παράλληλα

ήταν ηθοποιός,η κοπέλα ήξερε ελάχιστα,ούτε υποψιάστηκε τίποτα,η σχέση 

τους ήταν κανονική,δεν είχαν πρόβλημα,ήταν ευχαριστος άνθρωπος με λεπτή αίσθηση του χιούμορ,του άρεσε ο παλιός κλασσικός κινηματογράφος,λάτρευε ιδιαιτερα την ταινία Citizen Kane του Orson Welles,την Jazz μουσική,τον Μπαχ,

τον Μπετόβεν,

στο σπίτι του,δική του αρχιτεκτονική υπερμοντερνα κατασκευή,είχε 

τεράστια βιβλιοθήκη,με την φίλη του μιλούσαν νομικά κυρίως θέματα,

του άρεσε να ακούει για τις δικες και τους νόμους,από τα χρόνια του

Χαμουραμπί έως σήμερα,

πανω στο γραφείο βρέθηκαν τα τελευταία σχέδια του,σε μελέτη από ειδικούς

αρχιτέκτονες φάνηκε πως τον απασχολούσε ένα φιλόδοξο έργο,η κατασκευή

ενός ιδιοφυούς κτιρίου,κάποιος συμπέρανε έναν λαβύρινθο,

έγιναν υποθέσεις,ότι προχώρησε στην υλοποίηση του έργου του,και ήταν εκείνο

το κτίριο,που ανέφερε ο ταξιτζής,και ότι πριν την εξαφάνιση του το είχε επισκεφτεί αρκετές φορές,

βέβαια,η έρευνα έδειξε,ότι το κτίριο είχε κατασκευασθεί πάνω από 100 χρόνια

πριν,από κάποιον παράξενο πλούσιο μεγιστάνα,λάτρη της όπερας του

Μπερλιόζ,μετά το θάνατο του πουλήθηκε σε κάποιον Ιάπωνα ηθοποιό του

Καμπούκι,μετά από αυτόν εγκαταλείφθηκε μέχρι τις μέρες μας,

ίσως ο καθηγητής ήθελε να το αγοράσει και να το ανακαινίσει σύμφωνα

με το σχέδιο του,

κάποιος είχε μια τολμηρή σκέψη,μάλλον τα σχέδια στο γραφείο του καθηγητή

δεν είναι πρωτότυπα,αλλά αντιγραφή των παλαιών σχεδίων που ανακάλυψε

στο εγκαταλελειμμένο κτίριο,

τώρα όσο για την τυφλή γυναικα στο κτίριο,είναι φαντασία της προιουσης

σχιζοφρένειας του ταξιτζή

ο ντετέκτιβ που ανέλαβε την υπόθεση επισκέφτηκε το κτίριο,η αίθουσα

ήταν σκοτεινή και μύριζε μούχλα,ο χώρος δεν του φάνηκε παράξενος,ούτε

κάποια τυφλή γυναίκα συνάντησε,του έκανε εντύπωση πως για έναν

σχεδόν περιορισμένο τετράγωνο ενδιαφέρθηκε ο καθηγητής,έψαξε, εξονυχιστικά για κρυφά άνοιγματα στους τοίχους και στο δαπεδο,δεν βρήκε,

όμως εκεί μέσα ο κύριος καθηγητής είχε εξαφανισθεί,μυστήριο άλυτο,

η' όπως όλα τα μυστήρια,με τη δύναμη της λογικής,θα λυθεί;

για τη λύση του,κατά αρχήν,δεν απέκλεισε την παρουσία της γυναίκας,και 

την ύπαρξη,σύμφωνα με το όνειρο,εφιάλτη,του ταξιτζή,ενός λαβυρίνθου,

πως όμως εκτυλίσσεται αυτός ο λαβύρινθος;

η δικηγόρος,ηθοποιός,φίλη του καθηγητή,του εκμυστηρεύτηκε,ότι πολλές

φορές την έπαιρνε μαζί του στο κτίριο,συγκεκριμενη ώρα της μερας,5 το απόγευμα και την εκπαίδευε στον ρόλο της όρθια αμίλητης τυφλής γυναίκας,

στην ερώτηση της τι σημαίνει αυτό,εκείνος χαμογελούσε αινιγματικά,

Η Σφίγγα;του έλεγε,

κι εκείνος της απαντούσε μονολεκτικά:Ίσως

ψάχνοντας ο ντετέκτιβ στα άπειρα σχεδόν βιβλία της βιβλιοθήκης στάθηκε τυχερός και βρήκε ένα βιβλίο με τον τίτλο,Ο ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ,όνομα συγγραφέα

δεν υπήρχε,ούτε που εκδόθηκε και πότε,

το άνοιξε,

όλες οι σελίδες του ήταν κενές,

υπέθεσε,ότι σε αυτό θα περιεγραφε κάποια στιγμη τον λαβύρινθο που επινόησε,

η' ίσως να μετανιωσε και να μην έγραφε ποτέ,

πρέπει να ανακαλύψει πως ένας λαβύρινθος,και ποιος,εγκλωβίζεται μέσα

σε αυτό το μονοδιάστατο,ακίνητο,παγωμένο,κτίριο,

η δικηγορος-ηθοποιος,αργότερα,του είπε,πως αυτή ήταν η τυφλή γυναίκα

που συνάντησε ο ταξιτζής στο κτίριο εκείνη τη μέρα της εξαφάνισης και 

πως ο ταξιτζης ήταν πάντα ο ίδιος που τον μετέφερε εκεί,κάποια φορά 

και τους δυο τους,και τον ξαναφερνε,

σίγουρα το κτίριο,αν ληφθεί σοβαρά η παρατήρηση του ταξιτζή,ήταν πολύ

μεγαλύτερο απ' ότι φαίνονταν,

μεγάλωνε άπειρα και μέσα σ'αυτη την αναπτυσσόμενη απειροτητα εξαφανίστηκε

ο καθηγητής,

βέβαια,σκέφτηκε ο ντετέκτιβ,μια υπόθεση για να είναι αλήθεια πρέπει να

αποδειχθει.

.

.

.

GREEK POETRY -ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ, Φοίνισσαι 469-496,ο λόγος του Πολυνεικη,ο αντίλογος του Ετεοκλή ,499-525,και ο συνθετικός λόγος της Ιοκάστης (528-585) -μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

 .

.

GREEK POETRY

-ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ, Φοίνισσαι 469-496,ο λόγος του Πολυνεικη, 

ο αντίλογος του Ετεοκλή ,499-525,και ο συνθετικός λόγος της Ιοκάστης

(528-585)

-μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

.

.

ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ, Φοίνισσαι 469-496,ο λόγος του Πολυνεικη,

ο αντίλογος του Ετεοκλή ,499-525,και ο συνθετικός λόγος της Ιοκάστης

(528-585)

-μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Πολυνείκης

απ'τη φύσει του απλός ο λόγος της αλήθειας

δίχως τα διπλά τεχνάσματα 470 

καιριος  είναι,ο άδικος νοσεί σ'αυτο

και φάρμακα χρειάζεται σοφά

εγώ έχοντας στο νου το σπίτι του πατερα

και το δικό μου κι αυτού,για να ξεφύγω

απ'τις κατάρες που ο Οιδίποδας ξεστόμισε 475

για μας τοτε,εκούσια εξορίσθηκα απ'αυτη τη γη

δίνοντας σ'αυτόν τη βασιλεία της πατρίδας

για ένα χρόνο ώστε να άρχει και με τη σειρά

να λάβω,για να μην έρθει έχθρα γι'αυτο και φθονος

και κάτι κακό πράξω και παθω,οπως γίνεται 480

ενώ όμως μ'αυτα συναινεσε μ'ορκους,στους θεούς

δίνοντας,κανενα απ' όσα υποσχέθηκε δεν έπραξε,

αλλά κρατεί την εξουσία ο ίδιος και το δικό μου

μέρος του σπιτιού,και τώρα έτοιμος είμαι αν λαβω

τα δικά μου τον στρατό να διώξω απ'αυτη τη γη 485

να κατοικήσω το σπίτι μου με τη σειρά λαμβάνοντας

κι σ'αυτόν εδώ ν'αφησω το ίσο πάλι στο χρόνο του

και μήτε να πολιορκησω την πατρίδα μήτε να φερω

στους πύργους σκάλες να στήσω ν'ανεβω πανω

αυτά που αν δεν πετύχω το δίκαιο επιχειρω 490

να πράξω,μάρτυρες για αυτά εδω του θεούς καλω

πως τα πάντα πράττω για το δίκαιο δίκαια 

να αποστερουμαι την πατρίδα τόσο ανιερα

αυτά το καθένα,μητέρα,χωρίς περίπλοκα

λόγια να προσθέσω είπα ,αλλά και στους σοφούς495

και στους απλοϊκούς δικαια,όπως σ'εμενα φαίνεται

.

.

Ἐτεοκλῆς

αν σ'ολους το καλό το ίδιο φυσει σοφό συναμα

δεν θα'ταν αντιλογιας στους ανθρώπους εχθρα 500

τώρα ουτ'ομοιο κανένα ούτε ίσο στους θνητους

εκτός σαν όνομα,τέτοιο πράγμα δεν υπαρχει

γιατί τίποτα,μητέρα,αποκρύπτοντας θα πω:

στ'αστρα αν είναι θα παω στους ηλίου την ανατολη

και κάτω βαθεια απ'τη γη,αν έτσι να πράξω μπορώ505

την μέγιστη των θεών ώστε να κρατήσω Τυραννιδα

τούτο λοιπόν το αξίωμα,μητέρα,δεν προτίθεμαι

σ'αλλον να παραχωρισω παρά για μένα μάλλον να διατηρησω

γιατί σ'αντρα δεν ταιριάζει,το περισσότερο κάποιος να χάσει

και το λιγότερο να λαβει,ντροπή δε για αυτα δω νιώθω 510

με τα οπλα να'ρθει αυτος εδώ και καταστρέφοντας τη χώρα

να πετύχει αυτά που επιθυμει,γιατί στη Θήβα αυτό εδώ

θα'ταν προσβολή,αν με το φόβο της Μυκηναιας απειλής 

παρεδινα τα σκήπτρα μου σ'αυτόν εδω να παρει,

έπρεπε αυτός όχι με τα όπλα τις συνδιαλλαγές φιλίας 515

μητέρα,να κάνει,γιατί καθετί καταφέρνει ο λόγος

αυτό που και το σίδερο των εμπολέμων μπορεί να κανει,

αλλά έναν αλλιώς αυτήν εδω τη γη θέλει να κατοικήσει,

του επιτρέπεται,εκείνο δεν θ'αφησω με τη θέληση μου

όταν μπορώ να αρχω,σ'αυτόν εδώ δούλος ποτε να γίνω; 520

γι'αυτά εμπρός φωτιά,εμπρός σπαθιά,

να ζευτουν τ'αλογα,οι τόποι να γεμίσουν απ'αρματα

αφού δεν θα παρατήσω σ'αυτον εδώ την τυραννιδα μου

γιατί εάν πραγματι χρειαστεί ν'αδικησω,χάριν της τυραννιδος

το πιο ωραίο αδίκημα,για τ'αλλα η ευσεβεια επιβάλλεται 525

.

.

Ἰοκάστη

τέκνο μου,όχι όλα στα γηρατειά τα κακα

Ετεοκλή,δεν έρχονται,αλλά η εμπειρια

έχει κάτι να πει σοφωτερο απ'τους νέους 530

γιατί στην πιο κακια των δαιμονων αφήνεσαι

Φιλοδοξία,παιδί μου,μη,άδικος είναι θεος

σε πολλά μέσα σπίτια και πόλεις ευδαίμονες

μπαίνει και βγαίνει με τον όλεθρο των προσκυνητών της

γι'αυτη ειναι που τρελάθηκες,κείνο πιο καλό,τέκνο μου,535

την ισότητα να τιμας,που φίλους πάντα με τους φίλους,

και πόλεις με τις πόλεις,και συμμάχους με τους συμμάχους,

συνδέει,γιατί το ίσο σταθερο στους ανθρώπους φύσει,

στο πιο πολύ πάντοτε αντίπαλο ανθίσταται

το λιγότερο και έτσι αρχινα της μέρας η εχθρα 540

και γιατί μέτρα στους ανθρώπους και σταθμά

η ισότητα έθεσε κι αριθμούς όρισε,

της νύχτας τ'αφεγγες βλέφαρο και του ήλιου το φως

ίσα βαδιζει τον κύκλο του χρόνου,

κανένα απ'αυτα τα δυο δεν έχει φθόνο όταν  αποσύρεται 545

αφου ο ήλιος κι η νύχτα υπακούει στους θνητούς

εσύ δεν θα δεχτείς το απιτι να'χεις ίσο 

και με αυτον εδώ να κατεχεις;και τότε που είναι το δίκαιο;

γιατι την τυραννίδα,αδικία πλεονεξίας,

τιμας υπερφυσικά και τόσο πολύ αυτή εδώ ακολουθας; 550

να θαυμάζεσε απ'τους γύρω και να τιμασε;κούφιο είναι.

η' θέλεις πολλα άγχη πολλά έχοντας στο σπίτι;

και τι το  πολυ είναι;ένα όνομα μόνο,

επειδή αυτά που αρκούν επαρκή στους σώφρονες

ούτε τα πραγματα είναι ιδιοκτησία των θνητών 555

οι θεοί τα έχουν και μεις τα φροντιζουμε

όταν τα θελήσουν  μας τα αφαιρούν πάλι,

η ευημερία δεν είναι βέβαιη,αλλά εφημερη,

έλα,να.σε ρωτώ θετωντας μπροστά δύο λόγους συναμα

ποιο απ'τα δύο να τυραννας η' την πόλη να σώσεις θέλεις,560

αγαπάς να τυραννας;αν όμως σε νικησει αυτός εδώ;

κι οι Αργιτικές λόγχες το δόρυ των Καδμειων κυριέψουν

θα δεις κατακτημένη τη πόλη της Θήβας αυτή εδώ

θα δεις πολλές αιχμαλωτισμενες κόρες

με τη βία από άντρες εχθρους διεφθαρμενες 565

γιατί οδυνηρός ο πλουτος που ζητάς να'χεις

θα γίνει στη Θήβα,φιλόδοξος είσαι εσύ,

σε σένα αυτά εδώ είπα,σε σένα δε, Πολυνεικη,λεω

αλόγιστες ο Άδραστος εύνοιες σε σένα πρόσφερε,

ασυνετα ήρθες και να κυριέψεις την πόλη σου,570

πες,αν κατακτήσεις την γη αυτή εδω-που ποτέ

να μην τυχει-για τους θεούς,τρόπαια πως θα στήσεις στον Δία;

πως πάλι θ'αρχισεις θυσιες,κυριεύοντας την πατρίδα,

και πως στα λάφυρα  θα γράψεις στις ροές του Ιναχου:

'την Θηβα πυρπολώντας αυτες εδώ ο Πολυνείκης στους θεούς 575

τις ασπίδες αφιέρωσε'.ποτε,τέκνο μου,δόξα

τέτοια σε σένα να γίνει απ'τους Ελληνες να λαβεις.

αν πάλι νικηθεις και σ'αυτα εδώ υπερισχύσει

πως στο Άργος θα πας μύριους εγκαταλειπωντας νεκρούς;

κάποιος σίγουρα θα πει:κακες μνηστείες 580

Άδραστε συμφωνησες,για το γάμο μιας νύφης

χανομαστε.για δύο κακά ανυπομονεις,τέκνο μου,

κείνους να στερηθεις και στα εδώ στη μέση ν'αποτυχεις

παρατήστε την υπερβολή,παρατήστε την,οι αλογιστιες δυο,

όταν σμιξουν,το πιο απεχθές κακο 585

.

.

Πολυνείκης

ἁπλοῦς ὁ μῦθος τῆς ἀληθείας ἔφυ,

470κοὐ ποικίλων δεῖ τἄνδιχ᾽ ἑρμηνευμάτων:

ἔχει γὰρ αὐτὰ καιρόν: ὁ δ᾽ ἄδικος λόγος

νοσῶν ἐν αὑτῷ φαρμάκων δεῖται σοφῶν.

ἐγὼ δὲ πατρὸς δωμάτων προυσκεψάμην

τοὐμόν τε καὶ τοῦδ᾽, ἐκφυγεῖν χρῄζων ἀρὰς

475ἃς Οἰδίπους ἐφθέγξατ᾽ εἰς ἡμᾶς ποτε,

ἐξῆλθον ἔξω τῆσδ᾽ ἑκὼν αὐτὸς χθονός,

δοὺς τῷδ᾽ ἀνάσσειν πατρίδος ἐνιαυτοῦ κύκλον,

ὥστ᾽ αὐτὸς ἄρχειν αὖθις ἀνὰ μέρος λαβὼν

καὶ μὴ δι᾽ ἔχθρας τῷδε καὶ φθόνου μολὼν

480κακόν τι δρᾶσαι καὶ παθεῖν, ἃ γίγνεται.

ὃ δ᾽ αἰνέσας ταῦθ᾽ ὁρκίους τε δοὺς θεούς,

ἔδρασεν οὐδὲν ὧν ὑπέσχετ᾽, ἀλλ᾽ ἔχει

τυραννίδ᾽ αὐτὸς καὶ δόμων ἐμῶν μέρος.

καὶ νῦν ἕτοιμός εἰμι τἀμαυτοῦ λαβὼν

485στρατὸν μὲν ἔξω τῆσδ᾽ ἀποστεῖλαι χθονός,

οἰκεῖν δὲ τὸν ἐμὸν οἶκον ἀνὰ μέρος λαβὼν

καὶ τῷδ᾽ ἀφεῖναι τὸν ἴσον αὖθις αὖ χρόνον,

καὶ μήτε πορθεῖν πατρίδα μήτε προσφέρειν

πύργοισι πηκτῶν κλιμάκων προσαμβάσεις,

490ἃ μὴ κυρήσας τῆς δίκης πειράσομαι

δρᾶν. μάρτυρας δὲ τῶνδε δαίμονας καλῶ,

ὡς πάντα πράσσων σὺν δίκῃ, δίκης ἄτερ

ἀποστεροῦμαι πατρίδος ἀνοσιώτατα.

ταῦτ᾽ αὔθ᾽ ἕκαστα, μῆτερ, οὐχὶ περιπλοκὰς

495λόγων ἀθροίσας εἶπον, ἀλλὰ καὶ σοφοῖς

καὶ τοῖσι φαύλοις ἔνδιχ᾽, ὡς ἐμοὶ δοκεῖ.

.

.

Ἐτεοκλῆς

εἰ πᾶσι ταὐτὸν καλὸν ἔφυ σοφόν θ᾽ ἅμα,

500οὐκ ἦν ἂν ἀμφίλεκτος ἀνθρώποις ἔρις:

νῦν δ᾽ οὔθ᾽ ὅμοιον οὐδὲν οὔτ᾽ ἴσον βροτοῖς,

πλὴν ὀνόμασαι: τὸ δ᾽ ἔργον οὐκ ἔστιν τόδε.

ἐγὼ γὰρ οὐδέν, μῆτερ, ἀποκρύψας ἐρῶ:

ἄστρων ἂν ἔλθοιμ᾽ ἡλίου πρὸς ἀντολὰς

505καὶ γῆς ἔνερθεν, δυνατὸς ὢν δρᾶσαι τάδε,

τὴν θεῶν μεγίστην ὥστ᾽ ἔχειν Τυραννίδα.

τοῦτ᾽ οὖν τὸ χρηστόν, μῆτερ, οὐχὶ βούλομαι

ἄλλῳ παρεῖναι μᾶλλον ἢ σῴζειν ἐμοί:

ἀνανδρία γάρ, τὸ πλέον ὅστις ἀπολέσας

510τοὔλασσον ἔλαβε. πρὸς δὲ τοῖσδ᾽ αἰσχύνομαι,

ἐλθόντα σὺν ὅπλοις τόνδε καὶ πορθοῦντα γῆν

τυχεῖν ἃ χρῄζει: ταῖς γὰρ ἂν Θήβαις τόδε

γένοιτ᾽ ὄνειδος, εἰ Μυκηναίου δορὸς

φόβῳ παρείην σκῆπτρα τἀμὰ τῷδ᾽ ἔχειν.

515χρῆν δ᾽ αὐτὸν οὐχ ὅπλοισι τὰς διαλλαγάς,

μῆτερ, ποιεῖσθαι: πᾶν γὰρ ἐξαιρεῖ λόγος

ὃ καὶ σίδηρος πολεμίων δράσειεν ἄν.

ἀλλ᾽, εἰ μὲν ἄλλως τήνδε γῆν οἰκεῖν θέλει,

ἔξεστ᾽: ἐκεῖνο δ᾽ οὐχ ἑκὼν μεθήσομαι.

520ἄρχειν παρόν μοι, τῷδε δουλεύσω ποτέ;

πρὸς ταῦτ᾽ ἴτω μὲν πῦρ, ἴτω δὲ φάσγανα,

ζεύγνυσθε δ᾽ ἵππους, πεδία πίμπλαθ᾽ ἁρμάτων,

ὡς οὐ παρήσω τῷδ᾽ ἐμὴν τυραννίδα.

εἴπερ γὰρ ἀδικεῖν χρή, τυραννίδος πέρι

525κάλλιστον ἀδικεῖν, τἄλλα δ᾽ εὐσεβεῖν χρεών

.

.

Ἰοκάστη

ὦ τέκνον, οὐχ ἅπαντα τῷ γήρᾳ κακά,

Ἐτεόκλεες, πρόσεστιν: ἀλλ᾽ ἡμπειρία

530ἔχει τι λέξαι τῶν νέων σοφώτερον.

τί τῆς κακίστης δαιμόνων ἐφίεσαι

Φιλοτιμίας, παῖ; μὴ σύ γ᾽: ἄδικος ἡ θεός:

πολλοὺς δ᾽ ἐς οἴκους καὶ πόλεις εὐδαίμονας

ἐσῆλθε κἀξῆλθ᾽ ἐπ᾽ ὀλέθρῳ τῶν χρωμένων:

535ἐφ᾽ ᾗ σὺ μαίνῃ. κεῖνο κάλλιον, τέκνον,

Ἰσότητα τιμᾶν, ἣ φίλους ἀεὶ φίλοις

πόλεις τε πόλεσι συμμάχους τε συμμάχοις

συνδεῖ: τὸ γὰρ ἴσον μόνιμον ἀνθρώποις ἔφυ,

τῷ πλέονι δ᾽ αἰεὶ πολέμιον καθίσταται

540τοὔλασσον ἐχθρᾶς θ᾽ ἡμέρας κατάρχεται.

καὶ γὰρ μέτρ᾽ ἀνθρώποισι καὶ μέρη σταθμῶν

Ἰσότης ἔταξε κἀριθμὸν διώρισε,

νυκτός τ᾽ ἀφεγγὲς βλέφαρον ἡλίου τε φῶς

ἴσον βαδίζει τὸν ἐνιαύσιον κύκλον,

545κοὐδέτερον αὐτῶν φθόνον ἔχει νικώμενον.

εἶθ᾽ ἥλιος μὲν νύξ τε δουλεύει βροτοῖς

σὺ δ᾽ οὐκ ἀνέξῃ δωμάτων ἔχων ἴσον

καὶ τῷδε νεῖμαι; κᾆτα ποῦ 'στιν ἡ δίκη;

τί τὴν τυραννίδ᾽, ἀδικίαν εὐδαίμονα,

550τιμᾷς ὑπέρφευ καὶ μέγ᾽ ἥγησαι τόδε;

περιβλέπεσθαι τίμιον; κενὸν μὲν οὖν.

ἢ πολλὰ μοχθεῖν πόλλ᾽ ἔχων ἐν δώμασι

βούλῃ; τί δ᾽ ἔστι τὸ πλέον; ὄνομ᾽ ἔχει μόνον:

ἐπεὶ τά γ᾽ ἀρκοῦνθ᾽ ἱκανὰ τοῖς γε σώφροσιν.

555οὔτοι τὰ χρήματ᾽ ἴδια κέκτηνται βροτοί,

τὰ τῶν θεῶν δ᾽ ἔχοντες ἐπιμελούμεθα:

ὅταν δὲ χρῄζωσ᾽, αὔτ᾽ ἀφαιροῦνται πάλιν.

ὁ δ᾽ ὄλβος οὐ βέβαιος, ἀλλ᾽ ἐφήμερος.

ἄγ᾽, ἤν σ᾽ ἔρωμαι δύο λόγω προθεῖσ᾽ ἅμα,

560πότερα τυραννεῖν ἢ πόλιν σῷσαι θέλεις,

ἐρεῖς τυραννεῖν; ἢν δὲ νικήσῃ σ᾽ ὅδε;

Ἀργεῖά τ᾽ ἔγχη δόρυ τὸ Καδμείων ἕλῃ,

ὄψῃ δαμασθὲν ἄστυ Θηβαῖον τόδε,

ὄψῃ δὲ πολλὰς αἰχμαλωτίδας κόρας

565βίᾳ πρὸς ἀνδρῶν πολεμίων πορθουμένας.

ὀδυνηρὸς ἆρ᾽ ὁ πλοῦτος, ὃν ζητεῖς ἔχειν,

γενήσεται Θήβαισι, φιλότιμος δὲ σύ.

σοὶ μὲν τάδ᾽ αὐδῶ. σοὶ δέ, Πολύνεικες, λέγω:

ἀμαθεῖς Ἄδραστος χάριτας ἔς σ᾽ ἀνήψατο,

570ἀσύνετα δ᾽ ἦλθες καὶ σὺ πορθήσων πόλιν.

φέρ᾽, ἢν ἕλῃς γῆν τήνδ᾽ — ὃ μὴ τύχοι ποτέ —

πρὸς θεῶν, τρόπαια πῶς ἀναστήσεις Διί;

πῶς δ᾽ αὖ κατάρξῃ θυμάτων, ἑλὼν πάτραν,

καὶ σκῦλα γράψεις πῶς ἐπ᾽ Ἰνάχου ῥοαῖς;

575‘Θήβας πυρώσας τάσδε Πολυνείκης θεοῖς

ἀσπίδας ἔθηκε;’ μήποτ᾽, ὦ τέκνον, κλέος

τοιόνδε σοι γένοιθ᾽ ὑφ᾽ Ἑλλήνων λαβεῖν.

ἢν δ᾽ αὖ κρατηθῇς καὶ τὰ τοῦδ᾽ ὑπερδράμῃ,

πῶς Ἄργος ἥξεις μυρίους λιπὼν νεκρούς;

580ἐρεῖ δὲ δή τις: ὦ κακὰ μνηστεύματα

Ἄδραστε προσθείς, διὰ μιᾶς νύμφης γάμον

ἀπωλόμεσθα. δύο κακὼ σπεύδεις, τέκνον,

κείνων στέρεσθαι τῶνδέ τ᾽ ἐν μέσῳ πεσεῖν.

μέθετον τὸ λίαν, μέθετον: ἀμαθία δυοῖν,

585ἐς ταὔθ᾽ ὅταν μόλητον, ἔχθιστον κακόν.

.

.

.

GREEK POETRY -Υπατια-μαθηματικος και νεοπλατωνικος φιλοσοφος -Αλεξανδρεια 370 μΧ-415 μΧ -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

 .

.

GREEK POETRY

-Υπατια-μαθηματικος και νεοπλατωνικος φιλοσοφος

-Αλεξανδρεια 370 μΧ-415 μΧ

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

.

.

Υπατια-μαθηματικος και νεοπλατωνικος φιλοσοφος

-Αλεξανδρεια 370 μΧ-415 μΧ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

η νέα θρησκεία μας πρέπει στερεα να στηριχθεί,οι αμφιβολίες

λιαν επικίνδυνες,κι οι εθνικοί εχθροί,δεν είναι να τους εμπιστεύεσαι,

συνέχεια φιλοσοφίες εφευρίσκουν,Λερναία Ύδρα καταντησανε,

να τώρα αυτή η Υπατία μέγα πρόβλημα,μαθηματικός κι επιπλέον

νεοπλατωνική,να εκλείψει,το σχέδιο έτοιμο,η φιλία της 

με τον έπαρχο Ορέστη,αυτή βεβαίως η αιτία για την έχθρα του 

με τον επισκοπο μας της Αλεξάνδρειας,κι επιστρατεύτηκε κάποιος 

Πέτρος άνθρωποςτης εκκλησίας κι ο όχλος άλλο που δεν ήθελε 

να πάρει φωτιά,την άρπαξαν νύχτα την έσυραν στο Caesarium

και με όστρακα κοφτερά την εγδαραν,έπειτα διαμέλισαν το κορμί της,

και σ' έναν τόπον ονομαζόμενον Κιναρον το εκαψαν,η τετοια

ενεργεια προς γνώσιν και συμμόρφωσιν των εναντίων μας έγινε

ούτε μίσος ούτε μένος απλά μέτρο της επιβίωσης μας ηταν

το τέταρτον έτος της Επισκοπής του Κυρίλλου το έκτον έτος

του Θεοδοσιου τον μήνα των Νηστειων του έτους 415

.

.

.

GREEK POETRY -Ευριπίδης,Φοινισσαι,(411-408 π.Χ),Προοίμιον,Μονόλογος-Εισαγωγη.Ιοκαστης -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

 .

.

GREEK POETRY

-Ευριπίδης,Φοινισσαι,(411-408 π.Χ),Προοίμιον,Μονόλογος-Εισαγωγη.Ιοκαστης

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

.

.

Ευριπίδης,Φοινισσαι,(411-408 π.Χ),Προοίμιον,Μονόλογος-Εισαγωγη.Ιοκαστης

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Ιοκάστη

Ήλιε που διαβαίνεις μέσα απ'τ'ουρανου 

τ'αστερια,πάνω σ'αμαξα χρυσή 

και  φωτιάς φλόγες  μ'αλογα γρήγορα,τι καταστροφής ακτίδα

πάνω στη Θήβα εστειλες,

απ'τη μέρα π'άφησε Καδμος της Φοινίκης τη χώρα πλάι στη θάλασσα 

κι έφτασε σ'αυτη τη γη.

Εδώ τότε την Αρμονια παντρεύτηκε,της Κυπριδας την κορη,

και τον Πολυδωρο  απέκτησε,απ'τον οποίο,λένε,

ο Λαβδακος γεννήθηκε κι απ'αυτον ο Λαιος,

Όλοι ξέρουν πως του Μενοικεα  κόρη  είμαι

κι ο Κρέων αδελφός απ'την ίδια μάνα.

Με φωναζουν Ιοκάστη,γιατί έτσι ο πατέρας  μ'ονοματισε ,

και τον Λαιο παντρεύτηκα,

Και για πολύ καιρό δεν είχαμε παιδιά,

αφ'ότου παντευτηκαμε και να ρωτήσει

πήγε τον Φοιβο αν παιδιά εμείς θα'χουμε,

Τότε του'πε ο θεός,Της Θήβας βασιλιά,της ξακουστης

για τ'αλογα,να μην σπείρεις παιδιά

ενάντια στην θεών τη θέληση,

γιατί αν παιδί αποκτήσεις,αυτό θα σε σκοτώσει

κι όλο το σπίτι σου στο αίμα θα βάψει,

Όμως αυτός,μεθυσμένος μ'εσμιξε,κι απόκτησε παιδί,

κι ύστερα όταν τ'αμαρτημα του κατάλαβε

και τη προειδοποίηση των θεών,έδωσε το παιδί

στους βοσκούς να το παρατήσουν στης Ήρας 

τα λειβαδια πάνω στου Κιθαιρώνα τις κορφές,

αφού με σίδερα του τρύπησε τους αστραγάλους,

γι'αυτο  Οιδίποδα τον ονομασαν οι Ελληνες,

Κι αυτόν τον βρήκαν ιππείς του Πολυβου και σπίτι

τον έφεραν και στα χέρια τον έβαλαν της κυρας τους,

εκείνη σαν να το'χε γεννήσει το βυζαξε

και τον άντρα της έπεισε πως η μάνα του ήτανε,

 Όταν ο γιος μου άντρας έγινε,με μαύρο γενι,

είτε γιατί το υποψιάστηκε,είτε γιατί από κάποιον

άλλον το'μαθε,ξεκίνησε για του Φοίβου το ιερό,

θελωντας στ'αληθεια να μαθει

ποιοι οι γονείς του ητανε,

κι έτσι έκανε κι ο Λαιος,ο άντρας μου,ψάχνωντας

να μάθει αν το παιδί που παράτησε πέθανε,

κι οι δυο τότε συναντήθηκαν στη Φωκίδα  σ'ενα σταυροδρόμι,

και του Λαιου ο αμαξάς τον διέταξε,

Ξένε,κάνε στην άκρη ο βασιλιάς να περάσει,

όμως αυτός δεν υπάκουσε μπροστά προχώρησε,

τ'αλογα με τις οπλές τον πάτησαν κι έτρεξε αίμα απ'τα ποδια του,

Τότε,γιατί πρέπει αυτά τα κακά να πω;ο γιος έσφαξε τον πατέρα

και παιρνωντας τ'αμαξι το'δωσε στον Πολυβο,τον θετό πατέρα,

Όταν τώρα καταπίεζε η Σφίγγα και ερημωνε τη πόλη μας

μετά τ'αντρα μου το θάνατο,ο Κρέων ο αδελφός μου,

ανακοίνωσε την παντρεια μου,πως μ'αυτον θα με πάντρευε

που το αίνιγμα θα λυνε της φοβερής γυναίκας,

Και συνέβη ο γιος μου,ο Οιδίποδας,να μαντέψει της Σφίγγας το τραγουδι,

κι έγινε βασιλιάς αυτής της γης και δέχτηκε

το σκήπτρο αυτής της χώρας για έπαθλο του,

χωρίς να το ξέρει τη μάνα του παντρεύτηκε,ο δύστυχος,

κι ούτε η μάνα του ήξερε πως με τον γιο της κοιμονταν,

Και γέννησα τους δύο μου γιους,τον Ετεοκλη 

και τον ήρωα Πολυνείκη,και δύο θυγατέρες,

τη μια ο πατέρας της κάλεσε Ισμήνη,την άλλη,που πιο μεγάλη ήταν,

την ονομασα Αντιγόνη,

Τώρα όταν ο Οιδίποδας έμαθε πως παντρευτηκε τη μάνα του,

ξερίζωσε με χρυσές καρφιτσες τους βολβούς απ'τα μάτια του,

Αλλά όταν οι γιοι μου μεγάλωσαν κι είχαν γενια,έκλεισαν τον πατέρα τους 

πίσω από  σιδερενια κάγκελα,

να κρυφτεί η μοίρα του,αυτός ακόμα εδώ στο σπίτι ζει,

Και μεσ'στη πολύ τη δυστυχία του καταριέται τα παιδιά του,

αυτο το σπίτι να μοιράσουν με κοφτερό σπαθι

Τόσο αυτοί τρόμαξαν πως οι θεοί θα εκπλήρωναν την κατάρα

αν σε σύγκρουση θα έρχονταν,που έκαναν μια συμφωνία,

ο Πολυνείκης,ο νεώτερος,θ'αφηνε τη χώρα με τη θέληση του εξορισμένος,

ενώ ο Ετεοκλής θα'μενε και θα κρατούσε το σκήπτρο,

κι ότι κάθε χρόνο θ'αλλαζαν,όμως ο Ετεοκλής

αφ'οτου καθησε στης εξουσίας το θρόνο,δεν τον παρατούσε

αλλά ανάγκασε τον Πολυνείκη σ'εξορια απ'τη γη.

Έτσι ο Πολυνείκης πήγε στο Άργος και παντρεύτηκε στην οικογένεια

του Αδραστου,και μαζεύοντας πολυάριθμο στρατό απο Αργιτες

εκστρατευσε εδώ,εναντια στα τείχη των επτά πυλων

απαιτώντας το σκήπτρο του πατέρα του και μερίδιο της γης,

Τώρα,η διαμαχη τους για να τελειωσει,έχω τον έναν γιο

τον άλλον να συναντήσει πείσει,

πριν τ'αρματα αρπαξουν,κι ο αγγελιοφόρος

που'στειλα πως θα'ρθει μου'πε,

Δια,που στα λαμπρά ύψη μένεις τ'ουρανού,σώσε μας,

και συμφιλίωσε τους γιους μου,

μην επιτρέπεις παντα ο ίδιος θνητος δυστυχισμένος να'ναι

.

.

.Ἰοκάστη

ὦ τὴν ἐν ἄστροις οὐρανοῦ τέμνων ὁδὸν

καὶ χρυσοκολλήτοισιν ἐμβεβὼς δίφροις

Ἥλιε, θοαῖς ἵπποισιν εἱλίσσων φλόγα,

ὡς δυστυχῆ Θήβαισι τῇ τόθ᾽ ἡμέρᾳ

5ἀκτῖν᾽ ἐφῆκας, Κάδμος ἡνίκ᾽ ἦλθε γῆν

τήνδ᾽, ἐκλιπὼν Φοίνισσαν ἐναλίαν χθόνα:

ὃς παῖδα γήμας Κύπριδος Ἁρμονίαν ποτὲ

Πολύδωρον ἐξέφυσε, τοῦ δὲ Λάβδακον

φῦναι λέγουσιν, ἐκ δὲ τοῦδε Λάιον.

10ἐγὼ δὲ παῖς μὲν κλῄζομαι Μενοικέως,

— Κρέων τ᾽ ἀδελφὸς μητρὸς ἐκ μιᾶς ἔφυ —

καλοῦσι δ᾽ Ἰοκάστην με: τοῦτο γὰρ πατὴρ

ἔθετο. γαμεῖ δὲ Λάιός μ᾽: ἐπεὶ δ᾽ ἄπαις

ἦν χρόνια λέκτρα τἄμ᾽ ἔχων ἐν δώμασιν,

15ἐλθὼν ἐρωτᾷ Φοῖβον ἐξαιτεῖ θ᾽ ἅμα

παίδων ἐς οἴκους ἀρσένων κοινωνίαν.

ὃ δ᾽ εἶπεν: ὦ Θήβαισιν εὐίπποις ἄναξ,

μὴ σπεῖρε τέκνων ἄλοκα δαιμόνων βίᾳ:

εἰ γὰρ τεκνώσεις παῖδ᾽, ἀποκτενεῖ σ᾽ ὁ φύς,

20καὶ πᾶς σὸς οἶκος βήσεται δι᾽ αἵματος.

ὃ δ᾽ ἡδονῇ δοὺς ἔς τε βακχείαν πεσὼν

ἔσπειρεν ἡμῖν παῖδα: καὶ σπείρας, † βρέφος †

γνοὺς τἀμπλάκημα τοῦ θεοῦ τε τὴν φάτιν,

λειμῶν᾽ ἐς Ἥρας καὶ Κιθαιρῶνος λέπας

25δίδωσι βουκόλοισιν ἐκθεῖναι βρέφος,

σφυρῶν σιδηρᾶ κέντρα διαπείρας μέσον:

ὅθεν νιν Ἑλλὰς ὠνόμαζεν Οἰδίπουν.

Πολύβου δέ νιν λαβόντες ἱπποβουκόλοι

φέρουσ᾽ ἐς οἴκους ἔς τε δεσποίνης χέρας

30ἔθηκαν. ἣ δὲ τὸν ἐμὸν ὠδίνων πόνον

μαστοῖς ὑφεῖτο καὶ πόσιν πείθει τεκεῖν.

ἤδη δὲ πυρσαῖς γένυσιν ἐξανδρούμενος

παῖς οὑμὸς ἢ γνοὺς ἤ τινος μαθὼν πάρα

ἔστειχε τοὺς φύσαντας ἐκμαθεῖν θέλων

35πρὸς δῶμα Φοίβου, Λάιός θ᾽, οὑμὸς πόσις,

τὸν ἐκτεθέντα παῖδα μαστεύων μαθεῖν

εἰ μηκέτ᾽ εἴη. καὶ ξυνάπτετον πόδα

ἐς ταὐτὸν ἄμφω Φωκίδος σχιστῆς ὁδοῦ.

καί νιν κελεύει Λαΐου τροχηλάτης:

40ὦ ξένε, τυράννοις ἐκποδὼν μεθίστασο.

ὃ δ᾽ εἷρπ᾽ ἄναυδος, μέγα φρονῶν. πῶλοι δέ νιν

χηλαῖς τένοντας ἐξεφοίνισσον ποδῶν.

ὅθεν — τί τἀκτὸς τῶν κακῶν με δεῖ λέγειν; —

παῖς πατέρα καίνει καὶ λαβὼν ὀχήματα

45Πολύβῳ τροφεῖ δίδωσιν. ὡς δ᾽ ἐπεζάρει

Σφὶγξ ἁρπαγαῖσι πόλιν ἐμός τ᾽ οὐκ ἦν πόσις,

Κρέων ἀδελφὸς τἀμὰ κηρύσσει λέχη,

ὅστις σοφῆς αἴνιγμα παρθένου μάθοι,

τούτῳ ξυνάψειν λέκτρα. τυγχάνει δέ πως

50μούσας ἐμὸς παῖς Οἰδίπους Σφιγγὸς μαθών:

ὅθεν τύραννος τῆσδε γῆς καθίσταται

καὶ σκῆπτρ᾽ ἔπαθλα τῆσδε λαμβάνει χθονός.

γαμεῖ δὲ τὴν τεκοῦσαν οὐκ εἰδὼς τάλας

οὐδ᾽ ἡ τεκοῦσα παιδὶ συγκοιμωμένη.

55τίκτω δὲ παῖδας παιδὶ δύο μὲν ἄρσενας,

Ἐτεοκλέα κλεινήν τε Πολυνείκους βίαν,

κόρας τε δισσάς: τὴν μὲν Ἰσμήνην πατὴρ

ὠνόμασε, τὴν δὲ πρόσθεν Ἀντιγόνην ἐγώ.

μαθὼν δὲ τἀμὰ λέκτρα μητρῴων γάμων

60ὁ πάντ᾽ ἀνατλὰς Οἰδίπους παθήματα

ἐς ὄμμαθ᾽ αὑτοῦ δεινὸν ἐμβάλλει φόνον,

χρυσηλάτοις πόρπαισιν αἱμάξας κόρας.

ἐπεὶ δὲ τέκνων γένυς ἐμῶν σκιάζεται,

κλῄθροις ἔκρυψαν πατέρ᾽, ἵν᾽ ἀμνήμων τύχη

65γένοιτο πολλῶν δεομένη σοφισμάτων:

ζῶν δ᾽ ἔστ᾽ ἐν οἴκοις. πρὸς δὲ τῆς τύχης νοσῶν

ἀρὰς ἀρᾶται παισὶν ἀνοσιωτάτας,

θηκτῷ σιδήρῳ δῶμα διαλαχεῖν τόδε.

τὼ δ᾽ ἐς φόβον πεσόντε, μὴ τελεσφόρους

70εὐχὰς θεοὶ κραίνωσιν οἰκούντων ὁμοῦ,

ξυμβάντ᾽ ἔταξαν τὸν νεώτερον πάρος

φεύγειν ἑκόντα τήνδε Πολυνείκη χθόνα,

Ἐτεοκλέα δὲ σκῆπτρ᾽ ἔχειν μένοντα γῆς,

ἐνιαυτὸν ἀλλάσσοντε. ἐπεὶ δ᾽ ἐπὶ ζυγοῖς

75καθέζετ᾽ ἀρχῆς, οὐ μεθίσταται θρόνων,

φυγάδα δ᾽ ἀπωθεῖ τῆσδε Πολυνείκη χθονός.

ὃ δ᾽ Ἄργος ἐλθών, κῆδος Ἀδράστου λαβών,

πολλὴν ἀθροίσας ἀσπίδ᾽ Ἀργείων ἄγει:

ἐπ᾽ αὐτὰ δ᾽ ἐλθὼν ἑπτάπυλα τείχη τάδε,

80πατρῷ᾽ ἀπαιτεῖ σκῆπτρα καὶ μέρη χθονός.

ἐγὼ δ᾽ ἔριν λύουσ᾽ ὑπόσπονδον μολεῖν

ἔπεισα παιδὶ παῖδα πρὶν ψαῦσαι δορός.

ἥξειν δ᾽ ὁ πεμφθείς φησιν αὐτὸν ἄγγελος.

ἀλλ᾽, ὦ φαεννὰς οὐρανοῦ ναίων πτυχὰς

85Ζεῦ, σῶσον ἡμᾶς, δὸς δὲ σύμβασιν τέκνοις.

χρὴ δ᾽, εἰ σοφὸς πέφυκας, οὐκ ἐᾶν βροτὸν

τὸν αὐτὸν αἰεὶ δυστυχῆ καθεστάναι.

.

.

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -Παρθένιος Νικαευς, Περί Ερωτικων Παθηματων,20.Περι Αιρούς -μεταφραση κι ένα παραμύθι 'Η Τυφλωση' χ.ν.κουβελης c.n.couvelis ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

 .

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

-Παρθένιος Νικαευς, Περί Ερωτικων Παθηματων,20.Περι Αιρούς

-μεταφραση κι ένα παραμύθι 'Η Τυφλωση' χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

.

.

Παρθένιος Νικαευς, Περί Ερωτικων Παθηματων,20.Περι Αιρούς

-μεταφραση κι ένα παραμύθι 'Η Τυφλωση' χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

20. Περὶ Αἰροῦς

[20.1] Λένε και από τον Οινοπιωνα και την νύμφη Ελίκη κόρη η Αιρω γεννηθηκε.αυτη ο Ωρίωνας του Υγρέα αφού την ερωτεύτηκε  ζήτησε απο αυτον

τη κόρη,και για αυτή και το νησί απάλλαξε τότε από τα άγρια θηρία που ήταν γεμισμένο,και λάφυρα πολλά γυρνώντας στους γείτονες προίκα της  εδινε.

[20.2]όμως ο Οινοπιωνας κάθε φορα μετεθετε  τον γάμο γιατί 

δεν του άρεσε τέτοιον γαμπρό 

να κάνει.κι όταν απο το μεθύσι βγαίνοντας εκτός εαυτού ο Ωρίωνας έσπασε το θάλαμο,όπου η κοπέλα κοιμονταν και να τη βιάσει ήθελε τότε του έκαψε τα μάτια

ο Οινοπιωνας

.

.

Κι ενα Παραμύθι,Η Τύφλωση

Μια φορά κι ένα καιρό σε ενα  μακρυνο από δω νησι ζούσε ένας πατέρας με την όμορφη μοναχοκόρη του,κι όταν ήρθε σε ηλικία γάμου την είδε ένας νέος κι αμέσως την ερωτεύτηκε,και για χάρη της εξολοθρευσε όλα τα άγρια θηρία που ήταν γεμάτο το νησί κι έκαναν μεγάλες καταστροφές,

επίσης γύριζε στα γειτονικά νησιά κι άρπαζε αγαθά,χρυσάφι κι ασημί,και τα δινε στη κοπέλα για προίκα,όμως ο πατέρας της δεν ήθελε για την κόρη του τέτοιο γαμπρό και συνέχεια ανέβαλε το γάμο, και μια νύχτα   ο νέος μην μπορώντας να περιμένει άλλο μέθυσε τόσο πολύ που έχασε τα μυαλά του κι έσπασε τη πόρτα στο δωμάτιο που κοιμονταν η κοπέλα κι έπεσε πάνω της να την αρπάξει για δική του και τότε ο πατέρας χυμηξε πάνω του με αναμενο ξύλο και του έκαψε τα ματια.

.

.

20. Περὶ Αἰροῦς

[20.1] Λέγεται δὲ καὶ Οἰνοπίωνος καὶ Νύμφης Ἑλίκης Αἱρὼ κόρην γενέσθαι· ταύτης δὲ Ὠρίωνα τὸν Ὑριέως ἐρασθέντα παρ᾿ αὐτοῦ παραιτεῖσθαι τὴν κόρην, καὶ διὰ ταύτην τήν τε νῆσον ἐξημερῶσαι τότε θηρίων ἀνάπλεων οὖσαν, λείαν τε πολλὴν περιελαύνοντα τῶν προσχώρων ἕδνα διδόναι. [20.2] τοῦ μέντοι Οἰνοπίωνος ἑκάστοτε ὑπερτιθεμένου τὸν γάμον διὰ τὸ ἀποστυγεῖν αὐτῷ γαμβρὸν τοιοῦτον γενέσθαι, ὑπὸ μέθης ἔκφρονα γενόμενον τὸν Ὠρίωνα κατᾶξαι τὸν θάλαμον, ἔνθα ἡ παῖς ἐκοιμᾶτο, καὶ βιαζόμενον ἐκκαῆναι τοὺς ὀφθαλμοὺς ὑπὸ τοῦ Οἰνοπίωνος

.

.

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -Παρθένιος Νικαευς,Περί Ερωτικων Παθηματων -27.Περι Αλκινοης -μεταφραση κι ένα Παραμύθι 'Η Τιμωρία' χ.ν.κουβελης c.n.couvelis ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

 .

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

-Παρθένιος Νικαευς,Περί Ερωτικων Παθηματων

-27.Περι Αλκινοης

-μεταφραση  κι ένα Παραμύθι 'Η Τιμωρία' χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

.

.

Παρθένιος Νικαευς,Περί Ερωτικων Παθηματων

-27.Περι Αλκινοης

-μεταφραση  κι ένα Παραμύθι 'Η Τιμωρία' χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

27. Περὶ Ἀλκινόης

( Ιστορεί η Μοιρώ στις Αραις)

[27.1]Λένε και η Αλκινοη,του Πολυβου του Κορινθιου η κόρη,γυναίκα του Αμφιλοχου του Δρυαντα,από την οργή της Αθήνας τρελάθηκε με έναν ξένο από την Σάμο,με το όνομα Ξανθος [27.2]γιατί πήρε με μισθό  μια υφάντρα γυναίκα την Νικανδρη κι αφού εργάστηκε ένα χρόνο ύστερα από το σπίτι έδιωξε,χωρίς ολόκληρο το μισθό να δωσει.αυτη την καταραστηκε στην Αθήνα να την τιμωρήσει για την άδικη

κατακράτηση.ετσι σε τέτοια κατάσταση ήρθε ώστε παράτησε και το σπίτι και τα παιδιά που είχε γεννήσει,κι έφυγε με πλοίο  μαζί με τον Ξανθο.[27.3] στη μέση της θάλασσας κατάλαβε τι έγινε,κι αμέσως πολλα δάκρυα έχυσε και φώναζε ποτε τον άντρα και τα παιδιά.στο τέλος αν κι ο Ξανθος πολλά έλεγε να την παρηγορήσει και την διαβεβαίωνε γυναίκα πως θα πάρει,δεν πείστηκε και ρίχτηκε στη θάλασσα να πνιγει

.

.

Κι ένα  Παραμυθι 'Η Τιμωρια'

Μια φορά κι ένα καιρό ήταν μια πλούσια κυρά,πολύ όμορφη όμως σκληρή κι εγωιστρια,και πήρε μια φτωχή υφάντρα στο σπίτι να υφαίνει και την  εβανε να ύφαινει όλη μέρα χωρίς ξεκουραση κι όταν πέρασε ένας χρόνος που την δουλευε  την έδιωξε απ'το σπίτι και της κράτησε το μισθό,κι η φτωχη εργάτρια στεναχωρήθηκε πολύ και την καταραστηκε να τιμωρηθεί η πλούσια γυναικα για την αδικία,και δεν πέρασε καιρός κι ήρθε στο σπίτι της  ξένος επισκέπτης,νεαρός κι όμορφος κι εκείνη ξετρελλαθηκε μαζί του κι έχασε το μυαλό της,και παράτησε σπίτι κι άντρα και παιδιά κι έφυγε μαζί του με καράβι να περάσουν τη θάλασσα να πάει στον τόπο του,κι εκεί στη μέση της θάλασσας κατάλαβε το  σφάλμα και την μεγάλη  αμαρτία της,την έπιασε απελπισία κι έκλαιγε πολύ κι ησυχια δεν είχε,ο νεαρός άντρας της έλεγε λόγια να την παρηγορήσει και πως γυναίκα

του θα κάνει,όμως χωρίς αποτέλεσμα,στο τέλος η γυναίκα

ρίχτηκε στη θάλασσα και πνιγηκε

.

.

27. Περὶ Ἀλκινόης

(Ἱστορεῖ Μοιρὼ ἐν ταῖς Ἀραῖς)

[27.1] Ἔχει δὲ λόγος καὶ Ἀλκινόην, τὴν Πολύβου μὲν τοῦ Κορινθίου θυγατέρα, γυναῖκα δὲ Ἀμφιλόχου τοῦ Δρύαντος, κατὰ μῆνιν Ἀθηνᾶς ἐπιμανῆναι ξένῳ Σαμίῳ· Ξάνθος αὐτῷ ὄνομα. [27.2] ἐπὶ μισθῷ γὰρ αὐτὴν ἀγαγομένην χερνῆτιν γυναῖκα Νικάνδρην καὶ ἐργασαμένην ἐνιαυτὸν ὕστερον ἐκ τῶν οἰκίων ἐλάσαι, μὴ ἐντελῆ τὸν μισθὸν ἀποδοῦσαν· τὴν δὲ ἀράσασθαι πολλὰ Ἀθηνᾷ τίσασθαι αὐτὴν ἀντ᾿ ἀδίκου στερήσεως· ὅθεν εἰς τοσοῦτον ἐλθεῖν, ὥστε ἀπολιπεῖν οἶκόν τε καὶ παῖδας ἤδη γεγονότας, συνεκπλεῦσαί τε τῷ Ξάνθῳ· [27.3] γενομένην δὲ κατὰ μέσον πόρον ἔννοιαν λαβεῖν τῶν εἰργασμένων, καὶ αὐτίκα πολλά τε δάκρυα προΐεσθαι καὶ ἀνακαλεῖν ὁτὲ μὲν ἄνδρα κουρίδιον, ὁτὲ δὲ τοὺς παῖδας· τέλος δὲ πολλὰ τοῦ Ξάνθου παρηγοροῦντος καὶ φαμένου γυναῖκα ἕξειν, μὴ πειθομένην ῥῖψαι ἑαυτὴν εἰς θάλασσαν.

.

.

GREEK POETRY -Αριστοφάνης,Ιππής,(424 π.Χ ,α' βραβείο,και πρώτη κωμωδία με το όνομα του) 4 αποσπασματα-μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

 .

.

GREEK POETRY

-Αριστοφάνης,Ιππής,(424 π.Χ ,α' βραβείο,και πρώτη κωμωδία με το όνομα του)

4 αποσπασματα-μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

.

.

Αριστοφάνης,Ιππής,(424 π.Χ ,α' βραβείο,και πρώτη κωμωδία με το όνομα του)

4 αποσπασματα-μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΝΙΚΙΑΣ

το πιο καλό λοιπόν στα παροντα

για μας είναι να καταφυγουμε στων θεών τις ξύλινες εικονες

ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ

'ποιες ξύλινες εικονες;' αλήθεια πιστεύεις στους θεούς;

ΝΙΚΙΑΣ

εγώ βεβαια

ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ

κι από που το συμπεραίνεις; 40

ΝΙΚΙΑΣ

ότι δεν με υπολογίζουν,δεν είναι έτσι;

ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ

μ'επεισες για τα καλά.

.

.

ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ

γιατί η δημαγωγία δεν θέλει εκλεπτυσμένο ανθρωπο

ούτε να'χει αρετη στους τροπους

αλλά αμορφωτο και σιχαμερό

.

.

ΑΛΛΑΝΤΟΠΩΛΗΣ

και τι αλήθεια λέει ο χρησμός;

ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ

πολύ καλά,μα τους θεούς,

με τέχνη και σοφά αινιγματικά.

 

αλλ'οποτε αρπάξει δερμάτινος αητός γαμψονυχης

στο ραμφος φιδι τρανό πανούργο αιματοποτη

τότε των Παφλαγονων χάθηκε η σκορδαλοαλμυρα

και στους πατσατζηδες ο Θεός μεγάλη δόξα δωριζει

αν μάλλιστα αλλαντικά να μην πωλούν δεχτουνε

Σημείωση:

(βυρσαητος ο βυρσοδέψης δημαγωγός Κλέωνας,

φίδι μακρύ δράκος το αλλαντικό)

.

.

ΑΛΛΑΝΤΟΠΩΛΗΣ

τα λόγια μου καλαρεσουν,όμως απορώ πως

το δήμο τέτοιος που'μαι θα κυβερναω

ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ

πανευκολη δουλειά.αυτα ίδια όπως τα κάνεις καν'τα.

ανακάτεψε και σαλαμισε μαζί τα πράγματα

όλα,και τον δήμο συνέχεια φέρνε με το μέρος σου

γλυκαινοντας με λόγια μαγειρεμενα.

κι έχεις συν τ'αλλα τα δημαγωγικα

λέγειν να διαφθειρεις,απ' αθλια γενια,ξύπνιος της αγοράς είσαι.

έχεις όλα όσα χρειάζονται για να πολιτευτείς.

.

.

ΝΙΚΙΑΣ

κράτιστα τοίνυν τῶν παρόντων ἐστὶ νῷν,

θεῶν ἰόντε προσπεσεῖν του πρὸς βρέτας.

ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ

"ποῖον βρέτας;" ἐτεὸν ἡγεῖ γὰρ θεούς;

ΝΙΚΙΑΣ

ἔγωγε.

ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ

ποίῳ χρώμενος τεκμηρίῳ;40

ΝΙΚΙΑΣ

ὁτιὴ θεοῖσιν ἐχθρός εἰμ'. οὐκ εἰκότως;

ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ

εὖ προσβιβάζεις μ'. 

.

.

ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ

ἡ δημαγωγία γὰρ οὐ πρὸς μουσικοῦ

ἔτ' ἐστὶν ἀνδρὸς οὐδὲ χρηστοῦ τοὺς τρόπους,

ἀλλ' εἰς ἀμαθῆ βδελυρόν

.

.

ΑΛΛΑΝΤΟΠΩΛΗΣ

πῶς δῆτά φησ' ὁ χρησμός;

ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ

εὖ νὴ τοὺς θεοὺς

καὶ ποικίλως πως καὶ σοφῶς ᾐνιγμένος·

ἀλλ' ὁπόταν μάρψῃ βυρσαίετος ἀγκυλοχήλης

γαμφηλῇσι δράκοντα κοάλεμον αἱματοπώτην,

δὴ τότε Παφλαγόνων μὲν ἀπόλλυται ἡ σκοροδάλμη,

κοιλιοπώλῃσιν δὲ θεὸς μέγα κῦδος ὀπάζει,

αἴ κεν μὴ πωλεῖν ἀλλᾶντας μᾶλλον ἕλωνται

.

.

ΑΛΛΑΝΤΟΠΩΛΗΣ

τὰ μὲν λόγι' αἰκάλλει με· θαυμάζω δ' ὅπως

τὸν δῆμον οἷός τ' ἐπιτροπεύειν εἴμ' ἐγώ.

ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ

φαυλότατον ἔργον· ταῦθ' ἅπερ ποιεῖς ποίει·

τάραττε καὶ χόρδευ' ὁμοῦ τὰ πράγματα

ἅπαντα, καὶ τὸν δῆμον ἀεὶ προσποιοῦ

ὑπογλυκαίνων ῥηματίοις μαγειρικοῖς.

τὰ δ' ἄλλα σοι πρόσεστι δημαγωγικά,

φωνὴ μιαρά, γέγονας κακῶς, ἀγοραῖος εἶ·

ἔχεις ἅπαντα πρὸς πολιτείαν ἃ δεῖ

.

.

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -(Ανθρωπινα Εσωτερικά) ομολογίες μιας γυναικας-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

 .

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

-(Ανθρωπινα Εσωτερικά)

ομολογίες μιας γυναικας-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

.

.

Woman's Enigma-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

(Ανθρωπινα Εσωτερικά)

ομολογίες μιας γυναικας-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

οι άντρες που μου φέρθηκαν καλά ήταν αυτοί που τους πλήρωσα,μου είπε,

σου φαίνεται παράξενο,μια όμορφη γυναίκα να πληρώνει άντρες για παρέα,

νυμφομανια,είπε ο ψυχίατρος,η συνεχής και ακόρεστη  επιθυμία μιας γυναίκας για σεξουαλική επαφή,άναψε τσιγάρο,μπύρα θέλεις;πρότεινε,όχι δεν μ'αρεσει

το αλκοόλ,απάντησα,έσκυψε να γεμίσει το ποτήρι,το ντεκολτέ της ήταν 

βαθύ,με είδε,σου αρέσει ;μου αρέσει,είπα,στον άντρα τον ακόρεστο εθισμό

για σεξ τον λένε σατυριαση,γέλασε,με διασκεδάζουν αυτές οι κατηγοριοποιήσεις,σου αρέσει το στήθος μου,βλέπω όνειρα πως κάποιος

άντρας μου το κόβει,είναι τόσο έντονο το συναίσθημα,ξυπναω τρομαγμένη

και κλαιω,φοβάμαι μήπως συμβεί,πάσχω από μετατραυματική επιληψία,

ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα,ο μπαμπάς και η μικρότερη αδερφή μου

σκοτώθηκαν,αυτό θεωρείται αιτία του εθισμού μου στο σεξ,

πήγε στον καθρέφτη,την είδα να βγάζει το μέικ απ,τη περούκα,γύρισε προς

το μέρος μου,

αυτή είναι η κανονική μου μορφη,μου είπε,

ήταν πιο πολύ όμορφη από πριν,

αλλάζω,να μην με γνωρίσουν,πολλοί γνωστοί μου είναι πελάτες μου,

δεν φοβάσαι,της είπα,μήπως,σε αποκαλύψουν;

σε κάποιον,το έκανα,αποκαλύφτηκα,τρελλαθηκε,δεν του πήρα χρήματα,

άναψε κι άλλο τσιγάρο,γέμισε μπύρα το ποτήρι,

όλο και σε περισσότερους θα αποκαλύπτομαι,

είναι ηδονικοτερο,

τώρα τους πληρώνω εγώ,αυτό τους παραξευνευει,και τους αγχωνει,

δεν είναι ο κανόνας,αλλάζει ο ρόλος,άλλωστε η νυμφομανης πληρώνει

δεν πληρώνεται,

στον καθρέφτη,την βλέπω,βάζει μακιγιάζ,τη περούκα,

έγινε διαφορετική,

οι πολλαπλές μάσκες μου,λέει,κανένας δεν μπορεί να με γνωρίσει,μοιάζω

αλλά δεν είμαι,έπειτα λίγο τους ενδιαφέρει,το σεξ είναι ιδιότροπο,αφορά

έναν μόνο και κανέναν άλλον,ο άλλος είναι το όργανο της απόλαυσης του,

το χρησιμοποιεί,η' το φαντασιώνει όπως θέλει,και σε μένα,στο εξομολο-

γουμαι ειλικρινά,και να το πίστεψεις,η νυμφομανια μου είναι θεατρικη,

προσποίηση,αν θέλω δεν είμαι,κι αυτά τα μετατραυματικης επιληψίας παραμύθι,

ψυχιατρικές ερμηνείες,η επιστήμη,δεν θα είναι επιστήμη,αν δεν εξηγεί τα

φαινόμενα,τις ανθρώπινες πράξεις,

γέλασε,τι ώρα είναι;ρωτησε

κατάλαβα,ξεβαφτηκε και βάφτηκε πάλι,

σου αρέσει;,ρωτησε

μου αρέσει,απάντησα,

τώρα ξέρεις τα πάντα,είπε,η' δεν ξέρεις;και θα είναι όλα διαφορετικά,υπέροχα,

έτσι ήταν,υπεροχα

οι άντρες που μου φέρθηκαν καλά,μου είπε στο τέλος,ήταν αυτοί που τους πλήρωσα

.

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -(Ανθρωπινα Εσωτερικά) ΤΟ ΜΙΣΟΣ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

 .

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

-(Ανθρωπινα Εσωτερικά)

ΤΟ ΜΙΣΟΣ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

.

.

(Ανθρωπινα Εσωτερικά)

ΤΟ ΜΙΣΟΣ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Το μίσος είναι η έντονη αντιπάθεια, η απέχθεια για κάποιον και η σφοδρή επιθυμία να του κάνεις κακό.

Είναι πάθος της ανθρώπινης ψυχής, το οποίο διαρκεί πολύ και δεν ικανοποιείται ποτέ, αντίθετα τρέφει την κακία και την έχθρα για να βλάψει.

(Βικιπαίδεια)

ήταν δική της επιθυμία να δουν,στο home cinema του σπιτιού,την ταινία του Jean-Luc Godard Le Mepris,γυρισμένη το 1963,βασισμένη στο μυθιστόρημα του Alberto Moravia Il Disprezzo,1954,

-θελω να πάρω ιδέες πως θα ερμηνευσω  το κοντσέρτο πιάνου il disprezzo,του είπε

η ταινία του φάνηκε απλή,μια συζυγική σχέση υπό καταρρευση,με την εισχώρηση τρίτου προσώπου,

ήταν στη σκηνή στο διαμέρισμα με το συνεχές τραβελινγκ πάνω στα κινούμενα στα σώματα της Μπριζίτ Μπαρντό και του Μισέλ Πικολί,μια σκηνή ποπ,που για πρώτη φορά θα καταβάλει τι συμβαίνει,

το βαθύ της μίσος γι'αυτόν,

είχε νυσταξει και κοιμονταν δίπλα του στον καναπέ,

σηκώθηκε,την άφησε και βγήκε έξω στη πόλη,απόγευμα,

με ταξι σε κεντρικό δρόμο,

δεν ήξερε τι είναι μίσος,τι συμβαίνει σε έναν άνθρωπο αν το νιώθει αυτό,

έπεσε σε κυκλοφοριακό,ξαφνικά μια ομάδα νεαρών διέσχισε το δρόμο φωνάζοντας,και έγινε συμπλοκή με μια άλλη απέναντι,

'ο ταξικός κόσμος μας'ακουσε τον ταξιτζή μπροστά,'η ενέργεια του το μισος',δεν σχολίασε,είδε την επέμβαση κρανιοφορων της αστυνομίας,δακρυογονονα,καπνογόνα,

'θα σκασουμε' είπε ο ταξιτζής κι έκλεισε τα τζάμια,

πλήρωσε και κατέβηκε,απομακρύνθηκε από την φασαρία,

'ποιος μισεί ποιον,και γιατί;' σκέφτηκε ,μπαίνοντας σ'ενα καφέ,

δεν πρόλαβε να καθίσει και χτύπησε το τηλέφωνο του,

'παραλιγο να δολοφονηθω από μισος' είπε στην άλλη,χαμογελώντας,η γυναίκα τρόμαξε,

σε δέκα λεπτά κάθονταν δίπλα του,ήταν πολύ κομσα ντυμένη,

γαλάζιο πουλοβερ,άσπρη φούστα,παπούτσια γαλάζια,

'τι έγινε'του είπε,'α,τίποτα,μια τυπική διαδήλωση,με το ίδιο σενάριο και σκηνοθεσία,σύγκρουση παράλληλου μισους'ειπε,

'κι εσύ το παράπλευρο θυμα'γελασε εκείνη,'ακριβως'ειπε,

παραγειλαν,αυτός ουίσκι,εκείνη βότκα,

την σκέφτηκε στο διαμέρισμα του νεαρού μαέστρου της,μιλούσε για κείνον,ο εραστής την άκουγε αδιάφορα,ήταν ωραία γυναίκα,τα ψυχολογικά της δεν τον ενδιέφεραν,'θελω να του κάνω κακό,μεγάλο κακό,πως τόσα χρόνια έζησα μαζί του,και μάλιστα ήμουνα και τρελα ερωτευμένη μαζί του,όχι δεν θα σε βάλω να τον δολοφονήσεις,θέλω να ζει και να τον μισώ,ακαταπαυστα',ο νεαρός της έβγαλε τη μπλούζα,εκείνη δεν αντέδρασε,φίλησε τα γυμνά της στήθη,εκείνη παραδόθηκε,της τράβηξε τη φούστα,την χάιδευε στη κοιλιά,'δεν αντέχω'ψιθυρισε κι έβγαλε μόνη της το εσώρουχο της,κοιτούσε τα κορμιά τους στον καθρέφτη,το μισος της,ήταν πουτανα,στο τέλος θα πλήρωνε τον επιβήτορα της,

'τι σκέφτεσαι:'του είπε η γυναίκα,',κάτι πραγματικό' απάντησε,η κοπέλα γέλασε,'παραξενο,το πραγματικό  είναι,δεν το σκεφτόμαστε,δεν το επινοουμε','εχεις δίκιο',της είπε,

αργότερα στο ξενοδοχείο έκανε τις ίδιες κινήσεις,της έβγαλε το γαλάζιο πουλοβερ,της φίλησε το στήθος,της τράβηξε την άσπρη φούστα,της χάιδεψε τη κοιλιά,'δεν αντεχω' την άκουσε νσ ψιθυρίζει,και μόνης της έβγαλε το εσώρουχο της,

στο καθρέφτη είδε τη γυναίκα του να κάνει έρωτα με τον εραστή της,

τότε κατάλαβε το μισος,

γύρισε τα μεσάνυχτα σπίτι,εκείνη δεν κοιμονταν,έπαιζε στο πιάνο,σταμάτησε,'βγηκα' του είπε,'κι αγόρασα το μυθιστόρημα του Αλμπέρτο Μοραβια Il Disprezzo,θα με βοηθήσει στο κοντσέρτο μου'

είδε το βιβλίο στο πιάνο,

'εισαι κουρασμενος;'τον ρώτησε,

'οχι'απαντησε,

'να σου παίξω λίγο,να δεις τις αλλαγές,που έκανα;'είπε εκείνη

'ναι,δεν με πειράζει'της ειπε

η γυναίκα έπαιζε στο πιάνο,

από εκεί ένας χείμαρρος μισους τον κατεκλυσε,

στην πρεμιέρα η αίθουσα ήταν κατάμεστη από κόσμο,

εκείνη φορούσε μια μακριά μαύρη τουαλέτα,ήταν εντυπωσιακά ομορφη,

αφού υποκλίθηκε στους θεατες-ακροατες κάθισε στο πιάνο,

άρχισε να παίζει, συγκλονιστική ερμηνεία,ο νεαρός μαέστρος όρθιος διηύθυνε 

κουνώντας την μπαγκετα του,ένας φρουδικος φαλλός,σκέφτηκε,

κάποια στιγμή ένιωσε ένα φοβερό πόνο στο στήθος,δεν πρόλαβε να ζητήσει

βοήθεια,και λιποθύμησε,

όταν συνήλθε,βρίσκονταν στο νοσοκομείο,ο γιατρός τον ενημέρωσε ότι

έπαθε ένα οξύ έμφραγμα μυοκαρδίου,η κατάσταση του ήταν πολύ κρίσιμη,

έγινε εγχείρηση αγγειοπλαστικής,εμφυτευθηκαν δύο στεντς,από την όλη

κατάσταση της καρδιά του,ο γιατρός του είπε,πως ήταν σαν κάποιος να του 

είχε καρφώσει με πολύ βία στη καρδιά  ένα μεγάλο στιλέτο,το σοκ στο 

καρδιακό όργανο ήταν ισχυρό,ευτυχώς όχι μοιραίο,και να προσέχει,

όσο ώρα μιλούσε ο γιατρός εκείνος κοιτούσε τη γυναίκα του που κάθονταν 

σε μια καρέκλα πλάι του,και διέκρινε στα χείλη της ένα αδιόρατο χαμόγελο.

.

.

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -ΑΡΓΗΣΕΣ ΠΟΛΥ ΝΑ ΜΟΥ ΓΡΑΨΗΣ -η απο γραμματα ερωτικη ιστορια[αρχες 1950]-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

 .

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

-ΑΡΓΗΣΕΣ ΠΟΛΥ ΝΑ ΜΟΥ ΓΡΑΨΗΣ

-η απο γραμματα ερωτικη ιστορια[αρχες 1950]-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

.

.

ΑΡΓΗΣΕΣ ΠΟΛΥ ΝΑ ΜΟΥ ΓΡΑΨΗΣ

η απο γραμματα ερωτικη ιστορια[αρχες 1950]-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

[ '' Την δι'Αλληλογραφιας Γνωριμιαν μας''] Αποσπασμα Ενος Επιστολογραφικου Romanco 

Προδημοσιευση ενος Επιστολογραφικου ROMANCO

ο Λευτερης[24 χρ]φανταρος από τη Δυτική Στερεά στη Μακεδονια και η Μαρια [19 χρ] απο το Ηρακλειο Κρητης αλληλογραφουν-[τα γραμματα μονο της Μαριας]

[Αποσπασματα]

.

.

[''υπερετουσα το 1952 στη ΔΟΕ Διευθυνση Οχειρωματικων Εργων στο

Κιλκις,ημασταν σαν πολιτες οχι σαν φανταροι,βρεθηκα μ'ενα φιλο μου

στο Λευκο Πυργο στη Θεσσαλονικη,τοτε εκει κανανε εργα ,δεν θυμαμαι

τι ,και δεν επιτρεπανε την επισκεψη,μας πλησιασαν δυο μαθητριες,φο-

ρουσαν ποδιες,και μας ειπαν τι γινεται,ηθελαν να δουν τον Λευκο Πυργο,

να μπουν μεσα,εγω ηξερα εναν που φυλαγε στη πορτα ,ειπα στις κοπελλες

πως θα κανονισω να μπουν μεσα,ετσι εγινε ,εγω ημουνα γνωστος ,ο φιλος

μου εδειξε ταυτοτητα,και μπηκαμε μεσα και ειδανε οι κοπελλες τον Λευκο

Πυργο,μας ευχαριστησαν και ανταλλαξαμε συστασεις με τη μια κοπελλα,

τη Μαρια,κι ετσι αρχισε η αλληλογραφια μας,θυμαμαι ηταν ψηλοτερη απο 

μενα,λεπτη κοπελλα,ομορφη,εγω τοτε δεν φορουσα στρατιωτικα αλλα

ενα κουστουμι που μου το εδωσε το παιδι του γιατρου του Σπυρελη,

ηταν φοιτητης στη Θεσσαλονικη,το γνωριζα γιατι ο πατερας του ηταν 

γιατρος στο χωριο,κι ειχαμε οικογενειακες σχεσεις''] 

.

.

2-3-1952 Ηρακλειον

Καλε μου φιλε

Εφτασε το καρναβαλι ,με τους χορους και τις τρελλες του,και

πολυχρομα κουστουμια και τις μυστηριωδες μασκες του.

Ολοι γλεντανε.Ριχνουντε στην απολαυση του κεφιου,χωρις

να σκεπτοντε οτι περα μακρυα ,στην  χιονισμενη κορυφη ενος

βουνου ,καποιος φρουρος  στεκεται με το οπλο του στον 

ομο,και εχωντας  τα ματια του καρφωμενα περα μακρυα φερ-

νει στο μυαλο του,παλιες αποκριες,τοτε που κοντα στους δικους

του χορευε κι αυτος  σφιγγοντας στην πλατια  αγκαλια του

μια μικρη τσιγγανα  η' αρλεκινα ,με την κρυφη ελπιδα ,να απο-

σπαση την μαυρη μασκα απο το γοητευτικο προσωπακι της ντα-

μας του.-Τι να γινη ομως .Οι μερες της στρατιωτικης θυτειας θα

περασουν και θα γυριση και παλι κοντα στους δικους του.

Ευχομαι η ευλογημενη αυτη μερα να φθαση συντομα.- 

Το γραμμα  σου το τοσο καλογραμμενο  μ'εκαμε  να ζησω κι εγω

μεσα  στην μαυρη σκηνη,την αμυδρα φωτισμενη,απο την μικρη

λαμπα του πετρελαιου.Τραγουδησα κι εγω μαζυ σας,και συμμερι-

σθηκα την απολαυση που νοιωσατε στην ωρα της αναπαυσεως,

στην χειμωνιατικη αυτη νυχτα,μετα απο τους κοπους μιας κου-

ραστηκης ημερας.Ηταν το πρωτο γραμμα στο οποιο μου περιε-

γραφες  μια ωρα απο τη ζωη σου.

Σ'ευχαριστω που με τοση προσοχη και ευχαριστηση διαβαζεις τα

βιαστικα γραμμενα γραμματα μου.Πρεπει να ξερης οτι κι εγω νοιω-

θω μεγαλη χαρα διαβαζοντας τα δικα σου γραμματα.Οταν φθασουν

στα χερια μου,με ανυπομονισια διαβαζω τις καλογραμμενες  αραδες,

που μου φερνουν νεα σου.Αισθανομαι σα να σε γνωριζω,και νοιωθω

την χαρα της αδελφης που μαθαινει ειδησεις απο τον αδελφο της.-

Μη νομιζεις οτι θα με κουρασουν τα γραφομενα σου οσα κι αν ειναι.

Αφησε το χερι σου λοιπον να γραψη ελευθερα οπως αν εγραφες στην

αδελφη σου.-Γραψε μου για τον εαυτο σου ,τις σκεψεις σου,για την

στρατιωτικη σου ζωη σου,και για οτι νομιζεις οτι μπορεις  να εκμυστε-

ρευτης,σε μια καλη φιλη αδελφικη.-Τωρα που σου γραφω ειναι 2  1/2

η ωρα απογευμα Κυριακης.Αυριο ειναι  η Καθαρη Δευτερα και θα βγω

με τον πατερα  και την παρεα μου ολη και θα παμε σ'ενα χωριο που 

λεγεται Ρογδια.1 ωρα εξω απο το Ηρακλειο.-Αφου γευματισαμε εκει,

θα ανεβουμε με τα ποδια ,[γιατι δεν πηγαινει αυτοκινητο] σ'ενα μονα-

στηρι γυναικων.Ειναι περιπου τρια τεταρτα τρομερης ανηφορας.Εχω 

παει και αλλη φορα  εκει αλλα η παρεα μου δεν πηγε ποτε,κι ετσι για 

το χατηρι τους...

Τι να γινη,η πεζοπορια θα μας βοηθηση  να κανουμε και κομψη σιλου-

ετα.-Ολα αυτα αν ο καιρος ειναι καλος.Αν ομως βρεξη θα μεινωμε στο

σπιτι.Θα κοιμηθω το μεσημερι,και θα  ονειρευτω πως ειμαι στην εξοχη

και κοβω λουλουδια.Ετσι ειναι η ζωη.-

Γεια σου και καλη σαρακοστη.-

Μαρια.

.

.

[σημειωση:

Ρογδια[Ροδια]

Η Ρογδια[Ροδιά] είναι χωριό της επαρχίας Μαλεβιζίου και ομώνυμο Δημοτικό 

διαμέρισμα στο δήμο Μαλεβιζίου, με 797 κατοίκους, με βάση την απογραφή 

του 2011. Η απόστασή της από το Ηράκλειο είναι περί τα 16 χλμ. και βρίσκεται 

στις ανατολικές πλαγιές υψώματος με θέα προς την πόλη και τον κόλπο του 

Ηρακλείου. Οι κάτοικοι ασχολούνται κυρίως με τη γεωργία (αμπελοκαλλιέρ-

γειες, ελαιοκομία, κηπευτικά, εσπεριδοειδή). 

Η Ροδιά (παλαιότερα γνωστή ως Ρογδιά) δεν αναφέρεται στις βενετικές απο-

γραφές. Αναφέρεται στην τουρκική απογραφη του 1671 με το όνομα Rodya 

στην επαρχία Μαλεβιζίου με 9 χαράτσα. Σημειώνεται επίσης Chiera Rodea 

σε σχεδιάγραμμα του Βασιλικάτα του 1618[3]. Την ύπαρξη του οικισμού κατά 

τη βενετοκρατία πιστοποιεί και ο σωζόμενος τώρα πύργος, ο οποίος ήταν το 

μέγαρο των φεουδαρχών της περιοχής αδελφών Γεωργίου και Φραγκίσκου 

Μοδινών, οι οποίοι αναφέρονται φεουδάρχες του τμήματος αυτού της επαρ-

χίας Μαλεβιζίου από το 1565. Το μέγαρο αυτό κηρύχθηκε μνημείο διατηρη-

τέο και περιήλθε στην κυριότητα του Κράτους.

Δίπλα στο μέγαρο σώζεται ο παλαιός ναός του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, 

η Chiera Rodea, η αναφερόμενη από το Βασιλικάτα. Στο υπέρθυρο σώζεται 

η χρονολογία 1553 και στέμμα, το οποίο υποθέτει ο Gerola ότι ανήκει στον 

οίκο των Καλεργών.

Κάτω από το χωριό και λίγο βορειότερα βρίσκεται ο όρμος Φρασκιά, ο οποίος χρησιμοποιούνταν από τους Βενετούς όταν δεν μπορούσαν να χρησιμοποιή-

σουν το λιμάνι του Χάνδακα. Στον όρμο αυτό αποβιβάστηκαν το 1364 τα βενε-

τικά στρατεύματα υπό τον condotiero Dal Verme για την καταστολή της επα-

νάστασης της Δημοκρατίας του Αγίου Τίτου.

Ο Ιωάννης Χατζηδάκης αναφέρει στηνΠεριήγηση της Κρήτης (1881) ότι στη 

Ρογδιά σώζεται έπαυλη του Μεχμέτ Αλή της Αιγύπτου. Από τη Ροδιά καταγότ-

αν η Άννα Καλλέργη, κόρη του Κωνσταντίνου Καλλέργη, τον οποίο ακολούθη-

σε σε όλες τις μάχες το 1866. Παντρεύτηκε τον Ιωάννη Κοντογιάννη από το 

Σέλινο και με το όνομα Κοντογιάννενα ή Καπετάν Γιάννενα ή Σπανονικόλης 

ανέπτυξε δράση ώστε ο αρχηγός Κριάρης την έκαμε οπλαρχηγό.

.

Μονή Σαββαθιανών στη Ρογδια

Το γυναικείο Μοναστήρι βρίσκεται 14χλμ. δυτικά του Ηρακλείου στο δρόμο 

για τη Ρογδιά. Είναι κτισμένο σε ύψος 417μ. και σε κατάφυτη περιοχή. Στη μονή 

υπάρχουν δύο εκκλησίες, της Παναγίας, που χρονολογείται από το 16ο αιώνα, 

και του Αγίου Αντωνίου, που χρονολογείται από το 15ο αιώνα. Ενα κομμάτι του 

ναού είναι κτισμένο μέσα σε σπηλιά και μια μικρή γέφυρα, από το 1535, συνδέει 

την εκκλησία με το κυρίως μοναστήρι. Εκεί μπορεί κανείς να αγοράσει παραδο-

σιακά κεντήματα.]

.

.

15-3-52 Ηρακλειον

Αγαπητε Λευτερη

Μολις τωρα ,τελειωσα τα τοσο ανιαρα και κουραστικα μαθηματα μου,

και καθισμενη στο γραφειο μου ασχολουμαι με την συνταξη της επιστο-

λης αυτης.

Δεν μπορω να σου περιγραψω ,την χαρα που ενοιωσα διαβαζοντας στο

μικρο σου γραμμα ποσο ωραια  περασες την Καθαρη Δευτερα με ολη την

χαρουμενη συντροφια σου στον Αγιο Γεωργιο.

Βεβαια πιο ωραια θα περνουσες κοντα στους δικους σου,στο χωριο σου.

Πιο ευτυχισμενος θα ενοιωθες κοντα στην μικρη αδελφη σου τον πατερα

και τον αδελφο σου,αλλα,δεν πειραζει.Αφου ειναι τετοια η περιστασις και 

δεν μπορεις να διασκεδασης κοντα τους,φροντισε να περνας καλα τωρα,

γιατι οταν ξαναγινης πολιτης ,και πας στην πατριδα σου,ισως θα νοσταλγη-

σης την εποχη αυτη,που ξεγνοιαστα χορευες σφιγγοντας στην αγκαλια

σου την γνωστη η' την αδελφη του συναδελφου σου ,με τη συνοδεια 

ενος αρμονικου ακορντεον.-

Κι εγω ομως περασα καλουτσικα την γιορτινη αυτη μερα.Η ημερα ξημε-

ρωσε λουσμενη ,απο τις χρυσες αχτινες του ηλιου.-Μπηκαμε στα αυτο-

κινητα και ξεκινησαμε .-Φτανουμε στο χωριο περνωντας απο καταπρασι-

νες βουνοπλαγιες,και λιβαδια γεματα λουλουδια.-Απο κει πρεπει να συνε-

χισωμε  πεζη.-Αφου ειπιαμε πορτοκαλαδες ,κ.τ.λ. αρχιζομε την λιγο κου-

ραστικη αλλα και διασκεδαστικη πορεια μας.Ο δρομος ειναι ανομαλος,

κι εμεις μαθημενοι στη ξεκουραση σχεδον της πολεως λαχανιαζουμε

στον ανιφορο.-

Μπρος απο τα ματια μας περνουν  μαγευτικα τοπια.-Παντου πρασινα-

δα.Παντου λουλουδια.-Που και που ενα μικρο ριακι κυλα τα κρυστα-

λενια νερα του σκιζοντας σαν φιδι το βουνο που ειναι ντυμενο στα

γιορτινα του.Τελος φθανωμε στον προορισμο μας.Με χαρα μας υπο-

δεχονται.-Γελια και ''καλως ηλθατε'' αντηχουν.Αλλα εχωμε μια διαβο-

λεμενη πεινα,και στρωνομαστε στο πλουσιο τραπεζι το φορτομενο

απο σαρακοστιανα φαγητα.-Μετα τραγουδισαμε ,αστειευτηκαμε 

περπατησαμε μαζευοντας λουλουδια.Ειπιαμε νερο απο τη δροσερη

πηγη που ηταν λιγο πιο περα,και επειτα  οταν ο ηλιος εδυσε  και

η μαυρη θεα της νυχτας  απλωνε τα μαβια πεπλα της,στην γυρω φυση

χαιρετισαμε την παρεα μας ,και μπαινοντας στο αυτοκινητο της κα-

θε οικογενεια χωριστα τραβαμε για την πολη χαλωντας τον κοσμο

απο τα χαρωπα τραγουδια και τα γελια μας.-Αλλα η ωραια αυτη

ημερα περασε και αρχησε παλι η ανιαρη ρουτινα της ζωης να τραβα

τον δρομο της κουραστικη.-

Σου γραφω βιαστικα γιατι θελω να παω στο σχολειο.Ειναι μεσημερι.

Σε αφινω.

Μαρια

.

.

Σκεφτομαι πολλες φορες ποσο μονοτονα θα περνουν εκει οι ωρες

σας .Στο αλλο  γραμμα σου ,μην παραλειψης να μου γραψης τι κανε-

τε ολη την ημερα  πως διασκεδαζετε κ.τ.λ.

Φωτογραφια θα στειλω  στο επομενο γραμμα.

Περιμενω δικη σου.

Καλη Νυχτα.

Μαρια.

.

.

Εν Ηρακλειω τη 12 Αυγουστου 1952

Αγαπητε Λευτερη

Επειτα απο τοσο καιρο που ειχα να λαβω

γραμμα σου,φανταζεσαι την χαρα μου,οταν

ο ταχυδρομος μου παρεδωσε το γραμμα σου

αυτο.

Αφανταστη ηταν η λυπη μου οταν το γραμμα

που σου ειχα στειλει προ μηνος περιπου,και που

ηταν γεματο απο τις εντυπωσεις του τοσο ωραι-

ου ταξειδιου γυρισε πισω με μια σημειωση του

Ανθ/γου σου που με πληροφορουσε οτι ειχες

τραυματισθει.Του ξαναγραψα ζητωντας την

νεα σου συσταση και πληροφοριες.

Δεν ηξερε και εκεινος τη συσταση σου,και

περιμενα γραμμα σου ελπιζοντας οτι δεν θ'

αργουσε.

Η φωτογραφια που μου στελνεις στο αποκομ-

μα της εφημεριδος παρθηκε στο κεντρο ''Λου-

ξεμβουργο'' της Θεσσαλονικης,το βραδυ που

ο Κρητικος συλλογος μας παρεθεσε γευμα.

Ειμαι εκεινη που σημειωσα με το τοξο.Δεν

εχω βγει καθολου καλα,αλλα δεν πειραζει.

Μαθε οτι προβιβαστηκα με 18 και κατι.Και

τωρα μη εχοντας τι να κανω αυτο το καλο-

καιρι θα παραθερισω σε κανενα χωριο.Ε-

τοιμαζομαι μαλιστα να φυγω με τη θεια μου

,και τον αδελφο μου.Φανταζομαι να περασω

καλα...Μετα θα φροντισω να διοριστω στη

Τραπεζα της Ελλαδος γιατι βαρεθηκα το

θρανιο.Θα εξακολουθησω δε τα γαλλικα,

τα Αγγλικα και την στενογραφια.Αλλα αυτα

για τον χειμωνα.Τωρα περνω τον καιρο μου

διαβαζοντας διαφορα μυθιστορηματα,κεν-

τωντας, παιζωντας μπαλλα,κολυμβωντας ,

κ.τ.λ.Μαθε πως δεν πηγαμε μονο στη Θεσ-

σαλονικη,αλλα και στην Βερροια-Κοζανη-

Κατορια-Φλωρινα-φυλακιο της Νικης-

Εδεσσα-Ναουσα και ξαναγυρισαμε παλι

στη Θεσσαλονικη.Ποσο καλα περασαμε.

Αυτη η εκδρομη θα μου μεινει αξεχαστη.

Που να'ξερα οτι βρισκοσουν εκει,θα πε-

τιομουν να σ'εβλεπα-αν και μας το απηγο-

ρευαν αυστηρως να πηγαινουμε καπου

μονες.

Φανταζομαι τη χαρα σου,τωρα που εισαι

κοντα στην οικογενεια σου,κοντα στην

αδελφουλα σου,που τοσο την αγαπας...

Οταν μου ξαναγραψεις ,πληροφορησε με σε

παρακαλω,που χτυπησες,αν υπεφερες,και

αν ακομα υποφερεις.Παντως αν ποναει το

χερι σου,και σου φερνει κοπο να κινης το

χερι σου,μη γραψεις η' γραψε λιγα.Δεν θε-

λω να ειμαι αιτια να υποφερης.

Τα νεα μου ειναι λιγα ,γιατι οπως γραφω

και πιο πανω η ημερα μου ειναι τεμπελι-

κια.Τωρα που σου γραφω μολις εγυρισα

απο την θαλασσα,στην οποια εμεινα 1 ½

ωρα συνεχεια,και ειμαι σκοτωμενη απο την

κουραση.

Σου αρεσει το μπανιο στην θαλασσα; ξε-

ρεις κολυμπι;και αν ξερεις ποιου ειδους

κολυμπι σου αρεσει;

Ποσο λυπαμαι που το χωριο που θα παω

να μεινω δεν εχει κοντα θαλασσα.Την

ελλειψη ομως της θαλασσας την αναπλη-

ρωνει η δροσια, η πρασιναδα ,και το κο-

λυμπι θα το διαδεχθει η...πεζοπορια.Ε-

τσι ειναι η ζωη.Χρειαζεται και λιγη αλλα-

γη και λιγη περιπετεια,

[ Σου ευχομαι καλη αναρρωση ]

Δωσε τους χαιρετισμους μου εις τους

γνωριζωντας την αλληλογραφια μας

Με αδελφικη αγαπη

Μαρια

.- αποκομμα εφημεριδας που το εστειλε η Μαρια σε γραμμα 

με το βελος σημειωνεται ποια ειναι]

Αι μαθητριαι του γυμνασιου θηλεων Ηρακλειου Κρητης φωτογρα-

φουμενοι  κατα την δεξιωσιν την οποιαν εδωσε προς τιμην των η 

Παγκρητιος Αδελφοτης Θεσσαλονικης εις το κεντρον ''Λουξεμβουργον''

.

.

Εν Ηρακλειω τη 1 -Σεπτεμβριου 1952

Αγαπητε Λευτερη

Μολις πριν ολιγον ελαβα το γραμμα σου,

που με τοση ανυπομονησια περιμενα.

Ποσο χαρηκα που διαβασα οτι το χερι

σου ειναι καλα πλεον, και θα επανελθης

παλι στην μοναδα σου.

Μαθε οτι επανηλθα και παλι στο Ηρακλειο,

αφου περασα 15 ημερες πολυ ευχαριστα

στο χωριο.Καθε πρωι πηγαινα με τους

συγγενεις μου,για να παρακολουθησω

τον τρυγο στο αμπελι,η' το απλωμα της

σταφιδας,ποτε παλι εμενα στο σπιτι για

να ειδω τους ανθρωπους που εβαζαν ,

για να πατησουν τα σταφυλια..Ολα αυτα

ειναι ενδιαφεροντα πραγματα για μια

κοπελλα που ζει στη πολιτεια και μονον

το καλοκαιρι μπορει να χαρη τις χαρες

του χωριου.Ετυχα δε και στη γιορτη του

Αγιου-Φανουριου που ηταν στας 27 του

περασμενου μηνος,και γιορταζε το χωριο.

Ηλθαν ξενοι και διασκεδασαμε ολοι μαζι,

ενω οι μαντιναδες-[Κρητικα διστιχα ]εδι-

ναν κι επερναν.Πρεπει να ξερης οτι οι

περισσοτεροι Κρητικοι εχουν το χαρι-

σμα να αυτοσχεδιαζουν στιχους.-

Σου αναφερω ενα διστιχο που μου ειπαν,

το μονο που θυμαμαι,απο τα τοσα,για να

δης πως περιπου ειναι αυτα τα ιδιοτυπα

τραγουδια.

''Τα ματια σου μ'αρεσουνε,το χρωμα σου

με πιανει, και θα σου κανω απαγωγη σαν

τον Κεφαλογιαννη''.

Θα ξερης ασφαλως την υποθεση της

Τασουλας – Κεφαλογιαννη χαριν της οποι-

ας απειλησε το νησι μας... δευτερος Τρωι-

κος πολεμος.

Μαθε οτι την Πεμπτη 5 του μηνος θα ανεβω

με τον πατερα στην Αθηνα ,για να φροντι-

σω να προσλειφθω ως υπαλληλος στην

Τραπεζα της Ελλαδος.

Αυτα ειναι τα σπουδαιοτερα νεα μου.

Ειδα στο γραμμα σου οτι απ'ολα τα ειδη

της κολυμβυσεως προτιμας το κροουλ,

να λοιπον που εχουμε τα ιδια γουστα.

Αν εισουν εδω θα παραβγαιναμε για να

ειδουμε ποιος ειναι δυνατοτερος στο κο-

λυμπι.

Τωρα πηγαινω στο μπανιο με τον αδελ-

φο μου και με ενα μου εξαδελφο, 23

χρονων, οχι ομως καλο κολυμβητη..Πο-

σο διασκεδαζω οταν αφου ξεμακρυνωμε

λιγο απο την αμμουδια με παρακαλει να

γυρισουμε πισω γιατι δηθεν επαθε κραμπα.

Απο τα παιγνιδια της θαλασσας μου αρεσει

η μπαλλα μεσα στο νερο.Παιζω τακτικα

με την παρεα μου.

Δωσε τους χαιρετισμους μου εις οσους

γνωριζουν τον συνδεσμο μας αυτο.

Γεια Χαρα

Μαρια

.

.

Εν Ηρακλειω τη 11 Σεπτεμβριου 1952

Καλε μου φιλε.

Γεια σου.

Σημερα μολις ηρθα απο την Αθηνα,οπου

ειχα παει για να φροντισω να διορισθω ,

στην Τραπεζα της Ελλαδος οπως σου εγ-

ραψα και στο προηγουμενο γραμμα νομιζω.

Μεγαλη ηταν η χαρα μου,οταν η γιαγια

μου, μου εδωσε την αλληλογραφια μου,

μεσα στην οποια βρηκα και το γραμμα σου.

Πλυθηκα,αλλαξα και εντελως ξεκουραστη

πια,καθισα να σου γραψω,στο γραφειο μου,

κοντα στο ραδιοφωνο,που την στιγμη αυτη

μεταδιδει τελευταιες αγγλικες επιτυχιες.

Το γραμμα σου αυτο με εκανε να εκτιμησω

ακομα πιο πολυ τα σπανια ψυχικα σου

χαρισματα, αφου προτιμησες να θυσιαστης

εσυ-δεν ηταν ταχα θυσια αυτη;- και να σω-

σης μια ολοκληρη οικογενεια απο το πεν-

θος,πραγμα το οποιο δειχνει ανθρωπο σοβα-

ρο,ευσυνειδητο,με μεγαλη καρδια,που ειναι

ετοιμος να θυσιασθη για το καλο του συναν-

θρωπου του.Γι'αυτο η μικρη μας Πατριδα

ειναι, και θα ειναι παντοτε, μια χωρα που

θα σκορπαη πολιτισμο,και θα κατακτα τα

πνευματα και τις καρδιες των ξενων με την

ψυχικη ευγενεια των τεκνων της.

Ισως να υπεφερες στο κρεββατι του νοσο-

κομειου,αλλα πρεπει να αισθανεσαι τον

εαυτον σου υπερηφανο,για την αυτοθυσια

αυτη,και να ευχαριστης τον θεο για την

σωτηρια σου.

Δεν μπορεις να φανταστης την αγωνια μου

δε, οταν ελαβα το γραμμα απο τον λοχαγο

σου,ο οποιος με ειδοποιουσε για τον τραυ-

ματισμο σου.Η αγωνια μου ομως αυτη α-

νταμοιφθηκε αφου στο παραληρημα σου,

ελεγες που-και που το ονομα μου .[ αν αυ-

το δεν ειναι κομπλιμαν.-]

Φανταζομαι την απελπισια της μικρης

Σουλας οταν εμαθε την κατασταση σου.Α-

φου ομως ηταν περαστικο,ολα τα αλλα

ξεχνιουνται γρηγορα ...

Μαθε οτι απο ωρα -σε ωρα περιμανω,να

με ειδοποιησουν απο την Τραπεζα για να

αναλαβω υπηρεσια.Ειμαι χαρουμενη γι'

αυτο,γιατι ειμαι της ιδεας οτι η συγχρονη

γυναικα πρεπει να εςργαζεται, γιατι δια

της εργασιας, απολαμβανει της εκτιμησεως

της κοινωνιας ,μαθαινει να ζη με δικη της

πρωτοβουλια,βρησκει απασχοληση και

ακομα εχει ενα τακτικο μισθο.

Γιατι πως θα μπορεση η γυναικα να προ-

οδευση, και να εξισωθη με τον ανδρα,οταν

κλεινεται μεσα στο σπιτι της ,και φροντιζει

μονον για την καθαριοτητα,και για την πε-

ριποιησην των μελων της οικογενειας;

Δεν ξερω αν συμφωνης με τις ιδεες μου

αυτες.

Αυτα ειναι τα σπουδαιοτερα νεα μου,γιατι

μου φαινεται θα ειναι μονοτονο, και κου-

ραστικο να σου γραψω, τα καθημερινα πε-

ριστατικα που δεν εχουν καμμια σημμασιαν.

Οταν γραψης γραμμα στη αδελφουλα σου,

γραψε της εκ μερους μου χαιρετισμους-αν

φυσικα ξερει την δι'αλληλογραφιας γνωρι-

μια μας, καθως και σ'οποιον αλλο συγγενη

σου την γνωριζει.

Σε αφινω με φιλικη αγαπη.

Μαρια.

.

.

Εν Ηρακλειω τη 17η Σεπτ. 1952

Αγαπητε Λευτερη

Ελαβα το γραμμα σου,σημερα το μεσημερι ,μολις εφθασα

απο το γραφειο,στο σπιτι κουρασμενη και σκασμενη απο

τη ζεστη.Το φαγητο ειναι ετοιμο ,και τρωγωντας διαβαζα

τις παραγραφους του μικρου γραμματος σου,αφου ουτε να

το διαβασω ,ειχα την υπομονη-ηταν η ωρα 3-ουτε μετα το

φαι να το ανοιξω.

Οι ημερες αυτες,ειναι για μενα σταθμοι στην ζωη μου,γιατι

πρεπει να συνηθησω στην υπηρεσια-στην υπακοη στους

ανωτερους,στο.....πρωινο ξυπνημα-,φευγω απο το σπιτι

το πρωι στις 8 παρα τεταρτο.Τωρα εκπαιδευομαι στο πως

να κρατω τα ημερολογια της Τραπεζης-βιβλια δηλ. στα οποια

γραφεται ολη η κινησις της Τραπεζης καθε μερα.Φανταζεσαι

ποση φασαρια!! Αλλα γιατι να σε ζαλιζω κι εσενα γραφωντας

σου αυτα τα μονοτονα,και κουραστικα πραγματα;

Αλλα θα με συγχωρεσης φανταζομαι ,διοτι οταν κανεις περιελθη

εις μιαν νεαν καταστασην αισθανεται την αναγκη να το εκμυ-

στηρευτη στα πιο γνωστα και προσφιλη προσωπα.-

Πολυ διασκεδαστικο το γραμμα σου,στο μερος που γραφεις

για την απαγωγη της Τασουλας.Μαθε δε οτι οταν μια κοπελλα

εχει το μυαλο της στο κεφαλι της δεν παθαινει τιποτα.Η Τασουλα

ειναι φιλη μου ,και κανουμε τακτικα παρεα,ωφειλω να ομολογησω

ομως οτι αυτο που επαθε το ωφειλει στη ζωηρα συμπεριφορα της.

Πως να κλεψουν μια κοπελλα οταν τους πη ορθα-κοφτα και με 

σοβαροτητα εξηγησει στους απαγωγεις της οτι δεν προκειται να

μεινη μαζυ τους εστω και αν την εχουν 1 χρονο μαζυ τους,και οτι 

θα τους εγκαταλειψη μολις βρεθει αναμεσα σε ανθρωπους του

φιλησυχου περιβαλλοντος του κυκλους της;Ωστε λοιπον μη...φο-

βασαι!αλλωστε δεν υπαρχουν πολλοι Κεφαλογιαννηδες.

Αν ομως γινει...κατι τετοιο λες να μην βρεις μια αλλη κοπελλα

να αλληλογραφησης μαζυ της ,και ισως αυτη η κοπελλα θα ειναι

απειρως καλλιτερη απο την τωρινη σου αδελφικη φιλη την Μαρια.

Παντως ...μη φοβασαι δεν προκειται να γινη κατι τετοιο,...προς

το παρων τουλαχιστον.

Ηθελα ομως καλε μου φιλε να μαθω γιατι πειραζετε τις κοπελλες.

Τι καταλαβαινεται δηλ;.Πολλες φορες οταν βλεπω ανδρες και 

προπαντως φανταρους να κοιταζουν σαν χαζοι και να πειραζουν

με χαζολογα,βρησκομαι εις αποριαν,και αναρωτιεμαι.

Ας ελπισουμε οτι...εσυ δεν πειραζεις φρονιμα κοριτσια στο δρομο,

και οτι το...κεφαλι σου δεν εχει κανενα ''καρουμπαλο'',απο καμια

τσαντα η' ομπρελλα.

Γιατι δεν μου ειχες γραψει οτι γνωριζεις εστω και απο την κακη...

του οψη το νησι μας;Στα Ανωγεια ηταν ο πατερας μου στον εμφιλιο

.

.

.

[η ιστορια της Ταουλας που αναφερεται στο γραμμα της Μαριας]

http://cretablog.gr/politismos/san-simera/item/26026-1950-san-simera-i-apagogi-tis-tasoylas-mia-istoria-agapis-stin-metapolemiki-kriti-pou-paraligo-na-odigisei-se-emfylia-syrraksihttp://cretablog.gr/politismos/san-simera/item/26026-1950-san-simera-i-apagogi-tis-tasoylas-mia-istoria-agapis-stin-metapolemiki-kriti-pou-paraligo-na-odigisei-se-emfylia-syrraksi 

1950: Σαν σήμερα η απαγωγή της Τασούλας: Μια ιστορία αγάπης στην μεταπολεμική Κρήτη που παραλίγο να οδηγήσει σε εμφύλια σύρραξη

Στα όπλα Κεφαλογιάννηδες και Πετρακογιώργηδες...

Η «απαγωγή της Τασούλας» έφτασε την Κρήτη σε απόσταση αναπνοής από την εμφύλια σύρραξη. O Kώστας Kεφαλογιάννης ή Kουντόκωστας, ο ηρωικός αντάρτης της ομάδας Aνωγείων επί Kατοχής, ''έκλεψε'' στις 20 Αυγούστου 1950,την Tασούλα Πετρακογιώργη, την τρίτη κόρη του πιο σημαντικού ίσως αρχηγού της Αντίστασης στην Kρήτη.Η απόφαση των «Κεφαλογιάννηδων» έγινε αφορμή για να αρθούν 9 άρθρα του Συντάγματος, να επιβληθεί στρατιωτικός νόμος στην Κρήτη, αλλά και προληπτική λογοκρισία του Τύπου, και αφορμή να στραφούν τα φώτα της δημοσιότητας στον Μυλοπόταμο. Ηταν η πρώτη φορά που έγινε ευρέως γνωστό ότι στην περιοχή διαφόρων ειδών επιθυμίες είναι δυνατόν να επιβάλλονται διά των όπλων.

1381571771

Γράφτηκαν δύο βιβλία. Το γεγονός προκάλεσε το διεθνές ενδιαφέρον από τα ειδησεογραφικά πρακτορεία που μετέδιδαν συστηματικά τις εξελίξεις για το θέμα (κατά πολύ εκτενέστερα από τις σημερινές ανταποκρίσεις του «Ρόιτερ» και των άλλων). Σύμφωνα με τον Τάσο Κοντογιαννίδη, συγγραφέα ενός από τα βιβλία που έχουν γραφεί για την απαγωγή (το άλλο είναι της Ρέας Γαλανάκη), η εξέλιξη της απαγωγής παιζόταν σε γραφείο στοιχημάτων του Λονδίνου: 2 προς 1,5 ο γάμος, 7 προς 1 ο χωρισμός και 3 προς 1 η εμφύλια σύρραξη! Οπως όλοι οι Ανωγειανοί, ο Κώστας Κεφαλογιάννης είχε το δικό του ψευδώνυμο: Κουντόκωστας. Ο αδελφός του Μανόλης ήταν βουλευτής του Λαϊκού Κόμματος. Ο Κουντόκωστας και η οικογένειά του συμφωνούν με την απαγωγή, τη χρονική περίοδο κατά την οποία οι κεντρώοι πολιτικοί προσπαθούν να επικρατήσουν σχηματίζοντας συμμαχικές κυβερνήσεις.Πατέρας της Τασούλας είναι ο βουλευτής των Φιλελευθέρων του Σοφοκλή Βενιζέλου, Γιώργης Πετρακογιώργης. Ηταν οπλαρχηγός κατά τη διάρκεια της γερμανικής Κατοχής, ένας από τους πιο δυναμικούς αρχηγούς της Αντίστασης στην Κρήτη.Η υπόθεση ήταν κάτι παραπάνω από απλώς οικογενειακή... Ο Πετρακογιώργης «αστράφτει και βροντάει» για την απαγωγή της θυγατέρας του, θεωρώντας τη βαριά προσβολή. Πάνω από χίλιοι πιστοί οπλοφόροι του Πετρακογιώργη ανεβαίνουν στον Ψηλορείτη και ετοιμάζονται να επιτεθούν σε ισάριθμους Ανωγειανούς των Κεφαλογιάννηδων για να πάρουν πίσω την Τασούλα.Οι εφημερίδες της εποχής αρχίζουν και γράφουν λίγες ημέρες μετά. Με τίτλο «Ο Νέος Τρωικός Πόλεμος» στην πρώτη σελίδα, το «Εθνος» της 25ης Αυγούστου 1950 σχολιάζει: «...Η σύγχρονος Ελλάς συνεχίζει την... παράδοσιν της αρχαίας... Οι αδιάλλακτοι εν προκειμένω -που παίζουν άλλωστε ρόλο και εις την δημόσιαν ζωήν- ας λάβουν υπ όψιν και αυτήν την πλευράν της υποθέσεως - πλην του κινδύνου να προκαλέσουν εμφύλιον σπαραγμόν εις την Κρήτη».Νεκρή ζώνη ο ΨηλορείτηςΤο ζευγάρι κρύβεται στον Ψηλορείτη, εκεί όπου Κρήτες και Βρετανοί αντάρτες είχαν κρύψει τον Γερμανό στρατηγό Κράιπε κατά τη διάρκεια της Κατοχής, τον οποίο είχαν απαγάγει και οδηγήσει στη Μέση Ανατολή. Παντρεύεται κρυφά. Η γαμήλια τελετή έγινε στη Μονή Δισκουρίου.

1381571801Ο Πετρακογιώργης αρνείται να δεχθεί τον γάμο και ετοιμάζει τους άντρες του για πόλεμο. Για να αντιμετωπίσει την κατάσταση και να αποφευχθεί ο εμφύλιος σπαραγμός, η μόλις ορκισθείσα κυβέρνηση του Σοφοκλή Βενιζέλου κηρύσσει στρατιωτικό νόμο στο νησί, αναστέλλοντας την ισχύ εννέα άρθρων του Συντάγματος. Ταυτόχρονα στέλνει ένα τάγμα της Χωροφυλακής κι ένα τάγμα Στρατού, τα οποία εγκαταστάθηκαν στον Ψηλορείτη, κηρύσσοντάς τον «Νεκρή Ζώνη». Αλλά η έρευνα για τον εντοπισμό του ζευγαριού παραμένει άκαρπη.Στις 26 Αυγούστου πια οι τίτλοι είναι πηχυαίοι: «Διετάχθη σύλληψις τουΚεφαλογιάννη - Θα αφοπλισθούν αι ένοπλοι δυνάμεις», λέει η «Ελευθερία». «Ηρχισεν η εκστρατεία προς ανακάλυψιν του κρησφύγετου του Κεφαλογιάννη και της Τασούλας», γράφει το «Εθνος». Λίγες ημέρες μετά η κυβέρνηση επέβαλε λογοκρισία, σε μια προσπάθεια να ελέγξει την κρίση.Το ζευγάρι παραδόθηκε τελικά στον αρχηγό της Χωροφυλακής Σμπώκο για να τελειώσει η ομηρεία της περιοχής, που ήταν ζωσμένη από δύο χιλιάδες στρατιώτες και χωροφύλακες.Ο Κουντόκωστας συλλαμβάνεται, δικάζεται και καταδικάζεται σε φυλάκιση δύο ετών για σύσταση συμμορίας και οπλοφορία. Ολο το διάστημα που ο άντρας της είναι στη φυλακή, η Τασούλα περιμένει. Δεν θα χωρίσουν παρά 3 μήνες μετά την αποφυλάκισή του, οπότε θα πάρουν διαζύγιο, θα βρουν νέους συντρόφους, με τους οποίους θα αποκτήσουν παιδιά και δεν θα ξανασυναντηθούν πια ποτέ ξανά έως το θάνατό τους.ethnos.gr

.

.

Εν Ηρακλειω τη 16-10-52

Αγαπητε Λευτερη

Ευχομαι το γραμμα μου,να σε βρη υγειη.-

Ποσο θα ηθελα να γνωρισω τη Σουλα,η οποια οπως μου γρα-

φης με εχει εκτιμηση,τοσο,ωστε να ψαχνη να βρη στις τσεπες 

σου γραμματα δικα μου.Την ευχαριστω πολυ για την αγαπη

της αυτη,και για το ενδιαφερον της.Δωσε της τους χαιρετισμους

μου.-

Στο γραμμα σου αφινεις να εννοηθη οτι η κοπελλα αυτη που

καθοσαστε στο ιδιο σπιτι,εβλεπε με κακο ματι τις αθωες και

πραγματι αδελφικες αυτες σχεσεις μας.Ποσο θα ηθελα να μπο-

ρουσα να της μιλησω και να της δωσω να καταλαβη οτι ενα 

γραμμα που στελνεται απο μια κοπελλα προς ενα τελειος αγνω-

στο ανθρωπο και μαλιστα στρατιωτη δεν μπορει να εχη κακη 

προθεση. Γιατι πως θα περαση την ωρα του ενας ανθρωπος που

ζει σ'ενα ξενο μερος-στα συνορα παραδειγματος χαρη- οταν δεν

ερχεται εστω και ενα μικρο γραμμα,για να του δωση μια στιγμη

ανακουφισεως,και χαρας,και να τον κανη να ζηση εστω και για 

λιγο,την ζωη της πολεως,η' να στροβιλισθη για ενα λεπτο,με τη

φαντασια του,μαζυ με την επιστολογραφο του στις γρηγορες

στροφες ενος βαλς;Ομως αφου δεν ειναι δυνατον να της μιλη-

σω εγω και να την πεισω οτι αυτα τα γραμματα ειναι κατι περισ-

σοτερο απο αδελφικα  διαβιβασε της σε παρακαλω τις σκεψεις

μου,μολις σου πη κατι για την γνωριμια μας αυτη,η' αν σου γρα-

ψη[αν αλληλογραφητε].-Αλοιμομο αν ολες οι κοπελλες ειχαν το

δικο της μυαλο.-Τοτε ο καθε στρατιωτης το καθε ξενιτεμενο αυτο

παιδι θα εννοιωθε να τον τυλιγη απο η  σκεψης,οτι ενω αυτος στε-

κει με το μετωπο ψηλα και διωχνει τους εχθρους της Ελλαδος μας,

κανεις απο τους πολιτας δεν τον λογαριαζει κανεις δεν βρησκεται

να τον συμπαθη καν.

Αρκετα ομως μου φαινεται ασχοληθηκα μ'αυτο το θεμα σ'αυτη μου

την επιστολη.

Ο καθ'ενας ειναι ελευθεροςνα λεη οτι θελη...!!! Ετσι δεν ειναι;

Απορω,που μου γραφεις οτι εχει απο τωρα κρυο,εκει πανω ενω εμεις

γυριζομε με τα καλοκαιρινα ακομα,και το μεσημερι κανει τοση ζεστη

σαν να μην ειναι Οκτωβριος,αλλα Μαιος.

Τωρα που σου γραφω ειναι η ωρα 11 παρα 10 το βραδυ.Δεν βγηκα

αποψε γιατι ο μπαμπας μου ειχε παει για υπηρεσια σε καποιο χωριο.-

Μαθε οτι εχω αρχισει τα Αγγλικα,και τα γαλλικα που ειχα εγκαταλει-

ψει πριν λιγο καιρο.Ο δασκαλος δε των Γαλλικων δεν παυει να επανα-

λαμβανη οτι ειμαι η καλιτερη μαθητρια του,οχι μονο στο δικο μας

γκρουπ,αλλα η περισσοτερο καλη,απο ολα του τα παιδια...Προηγου-

μενως  ειχε [λεγει]τα πρωτεια ενας φοιτητης τωρα ομως που εγινα

μαθητρια του κι ργω πηρα τα πρωτεια.Μετα απο το γραμμα μου

αυτο προς εσενα θα γραψω τα γαλλικα μου θα διαβασω λιγο και

θα παω για υπνο.

.

.

Εν Ηρακλειω τη 19 Νοεμβριου 1952 

Αγαπητε Λευτερη

Ελαβα το γραμμα σου με τη φωτογραφια το οποιο οπως παντα

με γεμισε χαρα.

Σ'ευχαριστω που εσπευσες να μου στειλης την φωτογραφια σου.

Εχεις βγει περιφημα,κατω απο τις ανθισμενες μυγδαλιες.Για τα

τοσα καλα λογια σ'ευχαριστω ομως ουτε εσυ υστερεις εις εμφα-

νιση.Χαιρομαι που σου αρεσει το χαμογελο και τα ματια μου.

Παρ'ολο οτι μου γραφεις στο γραμμα σου οτι με παρακαλεις

να πιστεψω στα λογια σου αυτα τα τοσο ωραια δεν ειναι κομπλι-

μεντα δεν μπορω να πιστεψω οτι η μοιρα μου εδωσε ολα τα καλα

...απο το δεξι της σακκο...

Με ανυπομονησια περιμενω την οχταημερη φωτογραφια σου για

να διακρινω καλλιτερα τα χαρακτηριστικα σου.

Τωρα που σου γραφω ειναι βραδυ περιπου 10 η ωρα,βρεχει εξω απο 

πολυ ωρα.Ποσο μου αρεσει ο θορυβος της βροχης[Κριμα να μην πεφτει

χιονι και εδω μεσα στις πολεις]-

Αφου λοιπον δεν εχω δουλεια ασχολουμαι καθε βραδυ με το να 

γραφω την αλληλογραφια μου η' να διαβαζω περιοδικα,η' γαλλικα η'

ακομη και αγγλικα που μαθαινω μονη μου.

Ειναι δε πολυ διασκεδαστικο το να κανης τον δασκαλο του εαυτου

σου.Αν μ' ακουγες να κανω ερωτησεις και να συνθετω τις απαντησεις

μονη μου θα γελουσες με την ψυχη σου.-Φαινεται οτι εισαι ευχαρι-

στημενος με την ζωη που κανετε εκει πανω.-

Δεν μπορω ομως να τα καταλαβω πως ψυχαγωγισθε[Μηπως λετε 

παραμυθια;

Πολυ θα ηθελα να μαθω πως περνατε την ωρα σας.Στο αλλο γραμμα

σου λοιπον [αν δεν βαρεθης]γραψε μου τι κανετε απο το πρωι μεχρι

το βραδυ,πως περνατε δηλ. ολη την ημερα σας.

Δωσε τους χαιρετισμους μου σε οσους ξερουν την αλληλογραφια μας.

Σε χαιρετω

Με αγαπη και εκτιμηση.

Μαρια

.

.

Ηρακλειον τη 1-12-1952

Αγαπητε Λευτερη

Ελαβα το γραμμα σου,και την φωτογραφια

επισης,και σ'ευχαριστω πολυ.Γιατι ομως

δεν την αφιερωσες;

Τι σημασια εχει αν δεν εχεις πετυχει;[καθως

γραφεις].Εχεις βγη ομως αρκετα καλα για

να φαινωνται στο προσωπο σου αποτυπωμε-

να, η καλωσυνη και το θαρρος.

Ειναι αληθεια μεγαλος ο κινδυνος που πε-

ρασατε προ ημερων.Ο θεος ομως σας φυλα-

ξε-καθως πολυ σωστα γραφεις-και δεν πα-

θατε τιποτα.

Εκανες πολυ καλα να τον ευχαριστησης,πη-

γαινοντας στην εκκλησια.

Η εκκλησια ειναι εκεινη που χαριζει τη γαλη-

νη,και κανεις ασχημα να μην πηγαινης,

αν φυσικα υπαρχει κοντα στο φυλακιο σας

καμμια εκκλησια.Φανταζομαι τι κρυο θα

κανη εκει επανω αφου τοτε που ηρθα εγω

και που ηταν Ιουνιος ακομη ειχα τυλιχτει

στο παλτο μου.

Χθες Κυριακη πηρα το ντζιπ και με την πα-

ρεα μου πηγαμε στην εξοχη.Φορουσαν ολες

οι κοπελλες κοντα μανικια,και φυσικα,

ουτε ιδεα για παλτο.

Απο κει θα φαντασθης ποσο ελαφρυ χει-

μωνα εχει το νησι μας.

Δεν φανταζεσαι τι ωραια περασαμε.Γυρω

μας η εξοχη,λες και γιορταζε.Παντου πρα-

σινα.

Ειχαμε σταματησει το ντζιπ σε μια στροφη

του δρομου πολυ υψηλα.

Διπλα δε απο το δρομο αμεσως αρχιζε ενα

βαραθρο οπου στο βαθος ειναι μια λιμνη.

[Λενε οτι η μικρη αυτη λιμνη ειναι απυθ-

μενη].Στο χειλος της λιμνης ειναι ενας

αλευρομυλος.Κατεβηκαμε κι'αφου μιλησα-

με με τον γερο μυλωνα,κι αφου φαγαμε

απο μιο ολοζεστη πιτα με μελι που ομολογω

ηταν θαυμα ,αφου διασκεδασαμε παραβγαι-

νοντας ποια θα πεταξη πιο μακρυα την

πετρα στο νερο,γυρισαμε πεθαμενες απο

την... πεινα για να πεσουμε στο φαγητο

με τα ... μουτρα.

Γυρισαμε στα σπιτια μας το βραδακι οπου

υστερα απο ενα καλο λουτρο ξαναβγηκα

με τον πατερα μου και πηγαμε να βεγγερι-

σουμε σε καποιο φιλικο μας σπιτι.Καθησα-

με μεχρι τις 2 τα μεσανυχτα,και σημερα

τα ματια μου εχουν γινει κατακοκκινα απο

την αυπνια.

Σε καληνυχτιζω

Μαρια

.

.

Ηρακλειον τη 22-12ου-1952

Αγαπητε Λευτερη

Ελαβα το γραμμα σου και χαρηκα που εισαι καλα.

Εμαθα πως προκειται να απολυθης απο στρατο ,και φαντα-

ζομαι την χαρα σου.Νομιζω ομως πως θαρθη καιρος που θα

νοσταλγησης τον καιρο αυτον ,την ζωη που περασες στο στρατο

και ισως -ισως τα γραμματα που λαβαινες απο μια αγνωστη σου

καλη κοπελλα[οπως εσυ λες].-Αραγε θα σωζετε η φωτογραφια

μου ως τοτε;

Μαθε πως σου γραφω πλαγιασμενη στο κρεββατι μου γιατι

τωρα και δυο μερες ειμαι τρομερα κρυωμενη,τοσο που απο

το σπιτι με αναγκαζουν να μην βγω εξω,ουτε και να σηκωθω 

καν απο το κρεββατι μου.Παρ'ολα αυτα ομως δεν ηθελα να

καθυστερηση το γραμμα μου.

Και οπως-οπως κουκουλωμενη καθομαι σε μια στιβα μαξιλα-

ρια ,και με τα μαλλια ανακατεμενα,και σου γραφω.Τωρα που 

εμαθες τον λογο φανταζομαι να με συγχωρεσης για την...καλ-

λιγραφια[!!]

Οσο για το αν θελω να συνεχισθη η αλληλογραφια μου μαζυ

σου,θελω να μεινουμε παντοτε δυο καλοι φιλοι,και να αλλη-

λογραφουμε οπως και πρωτα,αν φυσικα αυτο δεν σε πειραζει 

κι εσενα .

Για μενα θα εξακολουθης να εισαι ο καλος μου αδελφικος φι-

λος,ο γνωστος...''στρατιωτης'' μου!

Οταν πας στο σπιτι σου μην παραλειψεις να δωσης τους χαι-

ρετισμους μου στην αγαπητη μου αδελφουλα σου,αφου κι

αυτη γνωριζει τον δι'αλληλογραφιας συνδεσμον μας αυτον.

Φανταζομαι ποσο θα διασκεδασης τωρα την Πρωτοχρονια

με τους δικους σου.Θα παρης ασφαλως την αδελφουλα σου 

και θα προσπαθησεις να την διασκεδασης πηγαινοντας καπου

και φροντιζωντας να την κανης να ξεχαση την απουσια σου.-

Οσο για μενα εχω αποφασιση να παω στο Ρεβεγιον των Υπαλ-

ληλων Τραπεζης Ελλαδος.

Με εχουν καλεσει και σε αλλα δυο ρεβεγιον σε γνωστα μου

σπιτια,αλλα θα προτιμουσα το δικο μας,γιατι εκει θα βρω

τους γνωστους,τις φιλες,το κυκλο τελος παντων το δικο μου.

Μετα την Πρωτοχρονια θα σου γραψω πως περασα,καθως κι 

εσυ καθως κι εσυ φανταζομαι θα μου περιγραψης την γιορτη

στην οποια τυχον θα πας.

Τελειωνωντας σου στελνω ολες μου τις ευχες για μια καλη

σταδιοδρομια στην ιδιωτικη σου ζωη,καθως και πασα ευ-

τυχια,διοτι την αξιζει μια καλη καρδια σαν την δικη σου.

Γεια Χαρα.

Μαρια

.

.

Εν Ηρακλειω τη 4-3-1953

Αγαπητε μου φιλε

Ειμαι αδικαιολογητη πραγματι που αργησα

τοσο να σου γραψω.Εχεις δικαιο να παρα-

πονιεσαι.

Παντως η αργοπορια μου αυτη,δεν επρεπε

να σε κανη να σκεφθης οτι βαρεθηκα την

αλληλογραφια μαζυ σου,απεναντιας ειμαι

τοσο χαρουμενη οταν περνω γραμμα σου.

Δεν ξερεις ποσο θα ευχαριστιομουν αν κα-

θε γραμμα σου ηταν ολοκληρη...εφημερι-

δα ,τοσο που να μην προλαμβανα να το

διαβασω ολοκληρο μια μερα.

Γραψε μου για τη ζωη σου,για καποιο φιλμ

που σου αρεσει,για καθε τραγουδι που σε

συγκινει,για τις διασκεδασεις,και για την

εργασια σου για καθε τι που αποτελει το

περιβαλον σου τελος παντων, και να εισαι

βεβαιος πως με ευχαριστει αυτο,οπως θα

ευχαριστουσε την αδελφουλα σου.Αληθεια

τι κανει η αδελφη σου; εξακολουθει να

ψαχνη στις τσεπες σου για να βρη γραμματα

δικα μου;Δωσε της τους χαιρετισμους μου.

Μαθε οτι πριν απο λιγες μερες ειχα παει

με την παρεα μου εκδρομη στα χιονια.Ει-

μεθα 3 κοπελλες και 3 αγορια με τα οποια

γνωριζομαι απο μικρη.Κατεβηκαμε σ'ενα

χωριο το οποιο απεχει περιπου δυο ωρες

με το αυτοκινητο απο το Ηρακλειο.Το τι

εγινε δεν μπορω να σου περιγραψω, τι

τρεξιμο, τι χιονιες ,τι χιονανθρωποι.Επει-

τα απο το παιχνιδι στο χιονι [το οποιο

μας εφτανε εως το γονατο ] μπηκαμε

σ'ενα καφφενειο ηπιαμε τσαι ζεστο με

φρυγανιες και μελι. Αφου καθησαμε λιγο

αρχησε το ραδιοφωνο να παιζη ωραιοτα-

τα τραγουδια.

Τα ποδια μας εκινουντο μονα τους στο

ρυθμο του ταγκο, και οπως ηταν φυσικο,

καθε νταμα τον καβαλιερο της,και αρχι-

σαμε να χορευουμε.Οι νεοι του χωριου

εφεραν τις νταμες τους κι εγινε ενα γλε-

ντακι περιφημο.Σε λιγο,[ητανε απογευμα

πια] ξαναβγηκαμε στον δρομο οπου ξα-

ναρχισε ο χιονοπολεμος.Το βραδυ ενθου-

σιασμενοι γυρισαμε στα σπιτια μας αφου

καθε ενας απο μας ευχηθηκε στους αλλους

'' και του χρονου''.

Την Κυριακη ετοιμαζω αλλη εκδρομη

την οποια θα σου περιγραψω [αν παμε]

στο αλλο γραμμα.

Εχει χιονια το χωριο σου; δεν μου εγρα-

ψες.Πως θα ηθελα να σ'εχω καβαλλιερο

σε μια εκδρομη πανω στα χιονια.Αφου

ομως ειμεθα τοσο μακρυα,τι να γινη;

Αν καμμια φορα πας με φιλους σου παρε

ενα κομματι χιονι , σφηξε το, και πεταξε

το στη νταμα σου, και ... σκεψου πως το

πεταξες σ'εμενα.Το ιδιο θα κανω και

εγω.

Το βραδυ,[τωρα που σου γραφω ειναι

απογευμα ] θα παω στον κινηματογραφο

με καποια φιλη μου.Πρεπει να ξερης

οτι αγαπω πολυ τον κινηματογραφο.Δεν

μου φευγει εργο.

Γεια σου λοιπον και δεν φανταζομαι να'

χεις παραπονο γιατι δεν σου εγραψα...

αρκετα.

Και κατι αλλο,μην παραλειπεις να εισαι

αισιοδοξος.Το τελευταιο σου γραμμα

ειναι τοσο απαισιοδοξο, αλλα και τοσο

ρομαντικο.

Με αγαπη.

Μαρια

.

.

Ηρακλειον 28-3-53

Αγαπητε Λευτερη

Γεια σου.

Οπως παντα αποδεχθηκα το γραμμα σου με μεγαλη 

χαρα.

Χαρηκα παρα πολυ διοτι θα αφισης επι τελους τα βουνα της Μα-

κεδονιας και Ηπειρου και θα ζησης  μαζυ με τους ανθρωπους της

πολεως.Αν επυθημεις και εξακολουθησωμε την αλληλογραφια,μο-

λις φθασεις στην νεα σου θεσιν γραψε μου την διευθυνση σου.

Ποσο θα ηθελα να βρησκομουν κι εγω μαζυ με μια παρεα απ'αυ-

τες που ερχονται γιας σας αφτου επανω.-

Εδω σπανιως χιονιζει.Καθε χειμωνα ,βγαινουμε επιτηδες με αυτοκι-

νητα για να δουμε λιγο χιονι.Πρεπει να παη κανεις πολυ μακρυα

για να συναντηση ενα  ''γονατο'' χιονι που λενε.-

Ηθελα ναμαι αφτου πανω ακομη για να γνωρισω την καλη αυτη

κοπελλα  που λεγετε ''Ζιλντα'',και της κρατω συντροφια στην

μονοτονη και κουραστικη ζωη του στρατιωτου.

Πολυ ευγενικο εκ μερους σου ,να ενδιαφερεσαι για τα μαθηματα

μου και τα αποτελεσματα ... των διαγωνισμων.

Σ'ευχαριστω παρα πολυ γι'αυτο.Μαθε λοιπον οτι οι διαγωνισμοι-

και τα αποτελεσματα φυσικα-πηγαν πολυ καλα.Ο πατερας μου ρω-

τησε στο γυμνασιο και ολοι οι καθηγητες ειναι ευχαριστημενοι μα-

ζυ μου.

Το γραμμα σου πρωτη φορα ηταν τοσο μεγαλο,πραγμα το οποιο με

ευχαριστησε οσο δεν μπορεις να φανταστης.

Το γραμμα σου μου εγινε απαρετητο.Οταν φθανει στα χερια μου,ειναι

σαν μια αχτιδα χαρας που μεσα απο τα συννεφα της μελετης και του

κοπου φωτιζει για λιγο το κουρασμενο μου μυαλο.-

Θα ηθελα να μπορουσα να ευχαριστησω την Ζιλντα ,γιατι μια γλυκια

ματια της θα ητο ισως η αφορμη της χαρας σου,που για να την εκδι-

λωσης σε καποιον εγραψες 7 ολοκληρες σελιδες επιστολης.

Αν ενοιωθες τετοια χαρα καθε φορα που εγραφες γραμμα!!!.

Φαινεται ομως πως αγαπας πολυ τον υπνο για να σου φαινεται

τοσο κουραστικη η σκοπια.Εχω μεινει κι εγω σκοπος αρκετες φορες

οταν πηγαιναμε στην κατασκηνωση με τις προσκοπινες.Εμενα αντι-

θετως μου αρεσε πολυ.Προπαντως οταν το ασημενιο φεγγαρι  φωτιζε

την γυρω φυσιν.-

Οταν εισαι σκοπος ,προσπαθησε να ξεχνας το κρυο και τον φοβο,κα-

νωντας  να γυρισουν στο μυαλο σου ,αναμνησεις παλιων καλων ημε-

ρων.Προσπαθησε  να θυμιθης αγαπημενα προσωπα ,και ευχαριστα

γεγονοτα,εχοντας συγχρονως  τα ματια σου τεσσερα για τυχον ανεπι-

θυμητο επισκεπτη,και τοτε θα δης  ποσο γρηγορα θα περασουν οι 

ωρες της σκοπιας.Προσπαθησε να σκεφθεις οτι η ελευθερια του

σπιτιου σου και της  πατριδας σου εξαρταται απο σενα και τοτε

θα αισθανεσαι υπερηφανο τον εαυτο σου γιατι προστατευεις την

πατριδα,τους συναδελφους σου,το σπιτι σου,τους συγγενεις σου.-

Προσπαθησε και γραψε μου τα αποτελεσματα.

Παντα με αγαπη

Μαρια

.

.

Εν Ηρακλειω τη 15/4/53

Αγαπητε Λευτερη

Μολις χθες ελαβα το γραμμα σου το οποιο οπως παντοτε περιμενα

με τοση ανυπομονησια

Δεν ξερω αν καταλαβαινης την χαρα που με πλημμυριζει ,οταν κρατω

καθε καινουργιο γραμμα σου,και εσυ συμμεριζεσαι την χαρα αυτη.-

Χαιρομαι γιατι ενα αψυχο κομματι χαρτι μου φερνει νεα απο ενα 

αγνωστο Ελληνα ,τον οποιο εκτιμω σαν αδελφο.

Προ  ημερων ελαβα ενα γραμμα απο μια ομαδα στρατιωτων τους

οποιους δεν γνωριζω,ουτε τους εχω γραψη φυσικα.

Με το γραμμα αυτο οι  αγνωστοι μου στρατιωτες ζητουσαν αλληλο-

γραφια.Παραξενο μου φαινεται που βρηκαν την συσταση μου.

Μηπως ειναι συναδελφοι σου στους οποιους τυχον ειχες διαβαση

κανενα γραμμα μου;Δεν θυμαμαι δυστυχως τα ονοματα τους για-

τι εσχυσα  το γραμμα τους μολις το ελαβα.

Σου γραφω απο το δωματιο της κρεββατοκαμαρας μου,απο την

οποια δεν βγαινω λιγες μερες,γιατι εχω αρπαξει μια γριππη αρκετα

...ενοχλητικη.Σκοπευω να μη βγω ουτε αυριο.

Προσπαθησε να με φανταστης με το μαντηλι στο χερι συνεχως,

[τι ενωχλητικο αυτο το συναχι που κανει την μυτη να τρεχη συνε-

χως]ειμαι σφυγμενη στην ρομπα μου και ακουμπισμενη σε μια

στιβα μαξιλαρια.Ποτε διαβαζω κανενα βιβλιο,ποτε απαντω σε

συγκενικα η' φιλικα γραμματα.Ποτε-ποτε ακομα ζωγραφιζω οτι

μου κατεβη στο κεφαλι...Μολις προ ολιγον τελειωσα το σκιτσο

του μικρου μου σκυλου που απο μερες καθεται κοντα μου,και 

προσπαθη να μου κρατηση συντροφια.Ειναι τοσο χαριτωμενος

καθως με κοιταζει τωρα που γραφω ξαπλωμενος στο μικρο χα-

λακι που ειναι στα ποδια του κρεββατιου μου.

Την περασμενη Κυριακη πηγα με τον πατερα μου και την παρεα

μου[2 ωραια κοριτσια και 3 χαριτωμενους νεους στο χορο της

στρατιωτικης λεσχης,-Το τι περιφημα περασαμε δεν μπορω να 

σου περιγραψω.Το κεφι που δημιουργηθηκε ηταν ανευ προηγου-

μενου.

Τα ζευγη της παρεας μας ηταν τα καλλητερα αν πιστεψω στα

λογια του τελευταιου καββαλιερου μου,[ενος αξιωματικου εξαι-

ρετικου,απο αλλη παρεα].Τι σαμπα,τι βαλς τι ρουμπα ,τα ταγκο 

δε και οι τοπικοι χοροι επερναν και εδιναν.Εφυγαμε κατα τας 2 1/2

το πρωι ,καταχαρουμενοι και γεματη κεφι.

Το πρωι ομως στη Τραπεζα κοιμωμουν κυριολεκτικα.Ευτυχως οτι

δεν ειχα πολη δουλεια.

Ή Ευτυχως ο Μαρκεζινης δεν                                           

.

.                                          

Ηρακλειον 12-5-53

Καλε μου φιλε

Αργησες πολυ να μου γραψης και ειμουν πολυ ανησυχη.Υπεθεσα

οτι ισως εισαι αρρωστος ,η' οτι...με ξεχασες.Το γραμμα σου ομως

ηρθε για να διαλυση τους φοβους μου αυτους ,και να με γεμισει

χαρα.

Με ρωτας αν θυμαμαι τα ονοματα των συναδελφων σου.Δυστυ-

χως δεν τα θυμαμαι .Θυμαμαι μονο οτι ο ενας ηταν Κρητικος[αν

εγραφε αληθεια]και με ρωτουσε...τι κανει η πατριδα και η Κρητη.

Ηθελε να του γραψω νεα,και ιδιαιτερα απο το Ηρακλειο.Ας ξεχα-

σωμε το γεγονος αυτο,αφου δεν θυμαμαι ουτε καν ενα ονομα.

Δεν σου το εγραψα δε για να λυπηθης.

Στο προηγουμενο γραμμα μου σου ανεφερα για την εκδρομη 

μας .Πηγα.Περασα δε παρα πολυ καλα.Σκεψου με μεσα σ'ενα 

απο τα δυο λεωφορεια.Φορουσα ενα μπλε παντελονι μακρυ,

ασπρο πουκαμισο,ενα κοκκινο μαντηλι στο λαιμο,και ασπρο

κασκετο τζοκευ[Σου αρεσω ετσι;].Το αυτοκινητο βουιζει απο

τα τραγουδια ,τα γελια,τις φωνες.Μια στιγμη ο καβαλιερος 

μου,[υπαλληλος] αρχιζει να φωναζη ρυθμικα:''Ενα σολο Μαρι,

ενα σολο Μαρι''.[Ετσι με λενε στο γραφειο:Μαρι].Το αυτοκι-

νητο αναστατωθηκε γιατι και οι αλλοι αρχισαν να φωναζουν

και δεν ησυχασα παρα μονο οταν σηκωνοντας το χερι μου

ψηλα τους ρωτησα πιο τραγουδι θελουν.-Ενας φωναξε:

''Το περιστερι''.Οταν τους το ειπα ξεσπασαν σε χειροκροτηματα.

Πρεπει να ξερης οτι τραγουδω αρκετα καλα...

Επειτα απο απειρα τραγουδια που ειπαμε ολοι μαζυ,φθασαμε

επι τελους.

Το σακκιδιο στην πλατηγ,και δρομο με τα ποδια[15 λεπτα κοντρα

ανηφορος].Η θεα καθως ανεβαιναμε ηταν εξαιρετικη.Σκεψου ενα

τοπιο καταπρασινο με αρκετα ολολευκα χωριουδακια σπαρμενα εδω

κι εκει.Στο βαθος ενα ποταμακι κυλα τα νερα του,καθως ειναι δε

πρωι ακομα,χιλιαδες πουλια σκορπιζουν τις χαρουμενες τριλιες 

τους.

Μολις ανεβηκαμε κι αφου ειδαμε τις αρχαιοτητες ,καθησαμε στον

ξενωνα να ξεκουραστουμε,και να ριχτουμε στο φαι.Τι ορεξη ηταν

αυτη;Για λιγο δεν ακουγες παρα μονο τις...μασελες να καταβρο-

χθιζουν.Αρκει να σου πω οτι το στομαχι μου λιγο ελλειψε να παθη

...ριξη.-Επειτα απο το φαγοποτι μερικα ζευγη αρχησαν να χορευουν

στους ηχους του πικαπ.Σκεψου με να μη σταματω καθολου.-Τι επιση-

μη ενδυμασια αληθεια για χορο[!!!] αλλα λιγο με πειραζε.Αφου ξεκου-

ραστηκαμε αρκετα ξαπλωνωντας στα κατακαθαρα κρεββατια του ξε-

νωνος,κατεβηκαμε και καναμε...περιοδεια στα γυρω χωρια.-Πηγαμε

και στην Γεωργικη σχολη Μεσσαρας.

Μας περιποιηθηκαν αρκετα και προθυμοποιηθηκαν να μας δειξουν 

την σχολη,τα περιβολια,τα πτηνοτροφια,τα χοιροστασια κ.τ.λ.Ηταν

περιφημα.Στα χοιροστασια μας συνεβη το 

.

.

.

Σημειωση:

Γεωργικη σχολη Μεσσαρας[[ΕΠΑ.Σ-Επαγγελατικες Σχολες]

[Η Σχολή που βρίσκεται στη Γόρτυνα της Μεσσαράς πρωτολειτούργησε το 1920 

ως Πρακτικό Γεωργικό Σχολείο.

Η ΕΠΑ.Σ. Κρήτης είναι η μοναδική Δημόσια Σχολή που διαθέτει την ειδικότητα «Θερμοκηπιακών Κατασκευών και Καλλιεργειών».

Οι σπουδαστές της Σχολής διδάσκονται εξειδικευμένα μαθήματα, όπως 

Γεωργική Τεχνική, Θερμοκηπιακές Εγκαταστάσεις και Καλλιέργειες, 

Εδαφολογία και Λιπασματογραφία, ενώ εφοδιάζονται με γνώσεις, οι 

οποίες θα τους επιτρέψουν να ασχοληθούν επαγγελματικά είτε στα 

θερμοκήπια που ήδη λειτουργούν, είτε να προχωρήσουν, εάν το επιθυμούν,

σε δική τους επιχείρηση.

Η Σχολή διαθέτει αγρό, θερμοκήπιο, εργαστήριο μηχανολογίας και την 

απαραίτητη υλικοτεχνική υποδομή.]

οι αρχαιοτητες στη Γορτυνα

Η Γόρτυνα ή Γόρτυν[1] ή Γόρτυς ή Γορτύνη,[2](οι κάτοικοι: «Γορτύνιοι»),[3] 

ήταν αρχαία πόλη και αρχαιολογικός χώρος σήμερα της Κρήτης, 45 χιλιόμετ-

ρα νότια του Ηρακλείου. Η Γόρτυνα, η οποία αποτέλεσε την πρωτεύουσα 

της Κρήτης και της Κυρηναϊκής κατά την Ρωμαϊκή εποχή, κατοικήθηκε το 

3000 π.Χ. περίπου και γνώρισε άνθηση κατά τη Μινωική περίοδο, μεταξύ 

του 1600 – 1100 π.Χ..Καταστράφηκε δύο φορές από σεισμούς,την δεύτερη 

μάλιστα ολοσχερώς. Στα ερείπιά της είναι χτισμένα τα χωριά Άγιοι Δέκα, 

Μητρόπολη και Αμπελούζος

.

.

.