.
.
GREEK POETRY
-Giuseppe Ungaretti,9 Poems da L'Allegria di naufragi-Mattina-Veglia-Sono una creatura
-Soldati-San Martino Del Carso-La notte bella-Vanita-Fratelli-A riposo
-μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis-
POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
.
Giuseppe Ungaretti-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Giuseppe Ungaretti,9 Poems da L'Allegria di naufragi-Mattina-Veglia-Sono una creatura
-Soldati-San Martino Del Carso-La notte bella-Vanita-Fratelli-A riposo
-μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Ο ιταλος ποιητης Giuseppe Ungaretti (1888-1970) στρατιώτης στον α' παγκόσμιο πόλεμο, στο μετωπο του Καρσον[Carso]έγραφε σε ημερολόγιο-ποιήματα τις φρικαλεότητες του
και την αντίδραση ζωης attaccato alla vita La morte si sconta vivendo
βιβλιο Allegria di naufragi del 1919
κατα παραδοξο,α-λογο τροπο μεσα στη καταστροφη[naufragi, ναυαγια] ξεπηδουσε
Αλεγκρια[Allegria],χαρα,ευθυμια ζωης
ερμητικη[Hermetic]η ζωη αντιστοιχει σε ερμητικη τεχνη,ποιηση
ο κοσμος ειναι πολυ καλα κρυμμενος[ερμητικος],κρυβει τι ειναι,
επομενως:
η ποιηση[η τεχνη],τον αντικατροπιζει ερμητικα,δεν αποκαλυπτει ευκολα τι εκφραζει,
τι κατασκευαζει,τι σημαινει
.
.
Mattina
M'illumino
d'immenso
Πρωι
φωτισθηκα
απειροτητα
Santa Maria la Longa 26 Ιανουαριου 1917
.
.
Veglia
Un'intera nottata
buttato vicino
a un compagno
massacrato
con la sua bocca
digrignata
volta al plenilunio
con la congestione
delle sue mani
penetrata
nel mio silenzio
ho scritto
lettere piene d'amore
Non sono mai stato
tanto
attaccato alla vita
Αγρυπνία
Μια ολόκληρη νύχτα
πεσμένος διπλα
σ'ενα σύντροφό
σφαγμένο
με το στόμα του
σφιγμένο
προς τη πανσέληνο
με την αιμορραγία
των χεριών του
να διαποτίζει
τη σιωπή μου
έχω γραψει
γράμματα γεμάτα αγάπη
Ποτέ δεν ημουνα
τόσο
δεμένος στη ζωη
Cima Quattro del Monte San Michele Πέμπτη 23 Δεκεμβρίου 1915
.
.
Sono una creatura
Come questa pietra
del S. Michele
così fredda
così dura
così prosciugata
così refrattaria
così totalmente
disanimata
Come questa pietra
e il mio pianto
che non si vede
La morte
si sconta
vivendo
Είμαι ένα πλάσμα
Όπως αυτή η πέτρα
του Σαν Μικελ
τόσο ψυχρή
τόσο σκληρή
τόσο ξερη
τόσο ανθεκτική
τόσο ολοκληρωτικά
αψυχη
Όπως αυτή η πέτρα
είναι το κλάμα μου
που δεν φαίνεται
Ο θάνατος
μειώνεται
ζωντας
Valloncello di Cima Quattro 5 Αυγούστου 1916
.
.
Soldati
Si sta come
d'autunno
sugli alberi
le foglie
Στρατιώτες
Είμαστε όπως
το φθινόπωρο
πάνω στα δέντρα
τα φυλλα
Δάσος του Courton ,Ιούλιος 1918
.
.
San Martino Del Carso
Di queste case
non è rimasto
che qualche
brandello di muro
Di tanti
che mi corrispondevano
non è rimasto
neppure tanto
Ma nel cuore
nessuna croce manca
È il mio cuore
il paese più straziato
San Martino Del Carso
απ'αυτα τα σπιτια
τιποτα δεν εχει απομεινει
παρα καποια
κομματακια τοιχου
απο τοσους
που μαζι περπατουσαμε
δεν εχει απομεινει
ουτ'ενας ζωντανος
Μα στην καρδια μου
κανενας σταυρος δεν λειπει
Ειναι η καρδια μου
η πιο κατασπαραγμενη χωρα
Valloncello dell'albero isolato 27 Αυγουστου 1916
.
.
La notte bella
Quale canto s'è levato stanotte
che intesse
di cristallina eco del cuore
le stelle
Quale festa sorgiva
di cuore a nozze
Sono stato
uno stagno di buio
Ora mordo
come un bambino la mammella
lo spazio
Ora sono ubriaco
d'universo
η ομορφη νυχτα
ΤΙ τραγουδι υψωνεται αποψε
και πλεκει
με τη κρυσταλλινη ηχω της καρδιας
τ'αστερια
Τι γιορτη ανυψωνει
τη καρδια οπως σε γαμο
Ημουνα
ενα σκοτεινο ελος
Τωρα δαγκωνω
οπως ενα μωρο το μαστο
το διαστημα
Τωρα ειμαι μεθυσμενος
απ'το συμπαν
Devatachi 24 Αγουστου 1916
.
.
Vanita
D'improvviso
è alto
sulle macerie
il limpido
stupore
dell'immensità
E l'uomo
curvato
sull'acqua
sorpresa
dal sole
si rinviene
un'ombra
Cullata e
piano
franta.
Ματαιοδοξια
Και ξαφνικα
ειναι μεγαλοπρεπο
πανω απ'τα ερειπια
το λαμπερο
θαυμα
της απεραντοσυνης
Κι ο ανθρωπος
σκυμμενος
πανω απ'το νερο
εκτυφλωτικο
απ'τον ηλιο
ξαναβρισκει
μια σκια
την λικνιζει κι
αργα αργα
την διαλυει
Vallone,19 Αυγουστου 1917
.
.
Fratelli
Di che reggimento siete
fratelli?
Parola tremante
nella notte
Foglia appena nata
Nell’aria spasimante
involontaria rivolta
dell’uomo presente alla sua
fragilità
1ratelli
Αδελφια
Απο ποιο συνταγμα ειστε
αδελφια;
Λεξη που τρεμει
μεσ'τη νυχτα
Φυλλο που πριν λιγο γεννηθηκε
Μεσα στον εκρηκτικο αερα
εθελημενη εξεγερση
του ανθρωπου ενημεροου της
αδυναμιας του
Αδελφια
Mariano, 15 Ιουλιο 1916
.
.
A riposo
Chi mi accompagnerà pei campi
Il sole si semina in diamanti
di gocciole d'acqua
sull'erba flessuosa
Resto docile
all'inclinazione
dell'universo sereno
Si dilatano le montagne
in sorsi d'ombra lilla
e vogano col cielo
Su alla volta lieve
l'incanto si è troncato
E piombo in me
E m'oscuro in un mio nido.
Σε αναπαυση
Ποιος θα με συνοδευσει στην εξοχη
Ο ηλιος διασπειρεται σε διαμαντια
σταγονων νερου
πανω στο ευλυγιστο χορταρι
Μενω πιστος
στη κλιση
του ησυχου συμπαντος
Επιμηκυνονται τα βουνα
μεσα σε παχνη βιολετια
και κωπηλατουν προς τον ουρανο
Σε μια στγμη η αερινη
γοητεια διακοπτεται
Και βαραινει πανω μου
Και με σκοτεινιαζει μεσ'στη φωλια μου
Versa, 27 Απριλιου 1916
.
.
.
GREEK POETRY
-Giuseppe Ungaretti,9 Poems da L'Allegria di naufragi-Mattina-Veglia-Sono una creatura
-Soldati-San Martino Del Carso-La notte bella-Vanita-Fratelli-A riposo
-μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis-
POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
.
Giuseppe Ungaretti-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Giuseppe Ungaretti,9 Poems da L'Allegria di naufragi-Mattina-Veglia-Sono una creatura
-Soldati-San Martino Del Carso-La notte bella-Vanita-Fratelli-A riposo
-μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Ο ιταλος ποιητης Giuseppe Ungaretti (1888-1970) στρατιώτης στον α' παγκόσμιο πόλεμο, στο μετωπο του Καρσον[Carso]έγραφε σε ημερολόγιο-ποιήματα τις φρικαλεότητες του
και την αντίδραση ζωης attaccato alla vita La morte si sconta vivendo
βιβλιο Allegria di naufragi del 1919
κατα παραδοξο,α-λογο τροπο μεσα στη καταστροφη[naufragi, ναυαγια] ξεπηδουσε
Αλεγκρια[Allegria],χαρα,ευθυμια ζωης
ερμητικη[Hermetic]η ζωη αντιστοιχει σε ερμητικη τεχνη,ποιηση
ο κοσμος ειναι πολυ καλα κρυμμενος[ερμητικος],κρυβει τι ειναι,
επομενως:
η ποιηση[η τεχνη],τον αντικατροπιζει ερμητικα,δεν αποκαλυπτει ευκολα τι εκφραζει,
τι κατασκευαζει,τι σημαινει
.
.
Mattina
M'illumino
d'immenso
Πρωι
φωτισθηκα
απειροτητα
Santa Maria la Longa 26 Ιανουαριου 1917
.
.
Veglia
Un'intera nottata
buttato vicino
a un compagno
massacrato
con la sua bocca
digrignata
volta al plenilunio
con la congestione
delle sue mani
penetrata
nel mio silenzio
ho scritto
lettere piene d'amore
Non sono mai stato
tanto
attaccato alla vita
Αγρυπνία
Μια ολόκληρη νύχτα
πεσμένος διπλα
σ'ενα σύντροφό
σφαγμένο
με το στόμα του
σφιγμένο
προς τη πανσέληνο
με την αιμορραγία
των χεριών του
να διαποτίζει
τη σιωπή μου
έχω γραψει
γράμματα γεμάτα αγάπη
Ποτέ δεν ημουνα
τόσο
δεμένος στη ζωη
Cima Quattro del Monte San Michele Πέμπτη 23 Δεκεμβρίου 1915
.
.
Sono una creatura
Come questa pietra
del S. Michele
così fredda
così dura
così prosciugata
così refrattaria
così totalmente
disanimata
Come questa pietra
e il mio pianto
che non si vede
La morte
si sconta
vivendo
Είμαι ένα πλάσμα
Όπως αυτή η πέτρα
του Σαν Μικελ
τόσο ψυχρή
τόσο σκληρή
τόσο ξερη
τόσο ανθεκτική
τόσο ολοκληρωτικά
αψυχη
Όπως αυτή η πέτρα
είναι το κλάμα μου
που δεν φαίνεται
Ο θάνατος
μειώνεται
ζωντας
Valloncello di Cima Quattro 5 Αυγούστου 1916
.
.
Soldati
Si sta come
d'autunno
sugli alberi
le foglie
Στρατιώτες
Είμαστε όπως
το φθινόπωρο
πάνω στα δέντρα
τα φυλλα
Δάσος του Courton ,Ιούλιος 1918
.
.
San Martino Del Carso
Di queste case
non è rimasto
che qualche
brandello di muro
Di tanti
che mi corrispondevano
non è rimasto
neppure tanto
Ma nel cuore
nessuna croce manca
È il mio cuore
il paese più straziato
San Martino Del Carso
απ'αυτα τα σπιτια
τιποτα δεν εχει απομεινει
παρα καποια
κομματακια τοιχου
απο τοσους
που μαζι περπατουσαμε
δεν εχει απομεινει
ουτ'ενας ζωντανος
Μα στην καρδια μου
κανενας σταυρος δεν λειπει
Ειναι η καρδια μου
η πιο κατασπαραγμενη χωρα
Valloncello dell'albero isolato 27 Αυγουστου 1916
.
.
La notte bella
Quale canto s'è levato stanotte
che intesse
di cristallina eco del cuore
le stelle
Quale festa sorgiva
di cuore a nozze
Sono stato
uno stagno di buio
Ora mordo
come un bambino la mammella
lo spazio
Ora sono ubriaco
d'universo
η ομορφη νυχτα
ΤΙ τραγουδι υψωνεται αποψε
και πλεκει
με τη κρυσταλλινη ηχω της καρδιας
τ'αστερια
Τι γιορτη ανυψωνει
τη καρδια οπως σε γαμο
Ημουνα
ενα σκοτεινο ελος
Τωρα δαγκωνω
οπως ενα μωρο το μαστο
το διαστημα
Τωρα ειμαι μεθυσμενος
απ'το συμπαν
Devatachi 24 Αγουστου 1916
.
.
Vanita
D'improvviso
è alto
sulle macerie
il limpido
stupore
dell'immensità
E l'uomo
curvato
sull'acqua
sorpresa
dal sole
si rinviene
un'ombra
Cullata e
piano
franta.
Ματαιοδοξια
Και ξαφνικα
ειναι μεγαλοπρεπο
πανω απ'τα ερειπια
το λαμπερο
θαυμα
της απεραντοσυνης
Κι ο ανθρωπος
σκυμμενος
πανω απ'το νερο
εκτυφλωτικο
απ'τον ηλιο
ξαναβρισκει
μια σκια
την λικνιζει κι
αργα αργα
την διαλυει
Vallone,19 Αυγουστου 1917
.
.
Fratelli
Di che reggimento siete
fratelli?
Parola tremante
nella notte
Foglia appena nata
Nell’aria spasimante
involontaria rivolta
dell’uomo presente alla sua
fragilità
1ratelli
Αδελφια
Απο ποιο συνταγμα ειστε
αδελφια;
Λεξη που τρεμει
μεσ'τη νυχτα
Φυλλο που πριν λιγο γεννηθηκε
Μεσα στον εκρηκτικο αερα
εθελημενη εξεγερση
του ανθρωπου ενημεροου της
αδυναμιας του
Αδελφια
Mariano, 15 Ιουλιο 1916
.
.
A riposo
Chi mi accompagnerà pei campi
Il sole si semina in diamanti
di gocciole d'acqua
sull'erba flessuosa
Resto docile
all'inclinazione
dell'universo sereno
Si dilatano le montagne
in sorsi d'ombra lilla
e vogano col cielo
Su alla volta lieve
l'incanto si è troncato
E piombo in me
E m'oscuro in un mio nido.
Σε αναπαυση
Ποιος θα με συνοδευσει στην εξοχη
Ο ηλιος διασπειρεται σε διαμαντια
σταγονων νερου
πανω στο ευλυγιστο χορταρι
Μενω πιστος
στη κλιση
του ησυχου συμπαντος
Επιμηκυνονται τα βουνα
μεσα σε παχνη βιολετια
και κωπηλατουν προς τον ουρανο
Σε μια στγμη η αερινη
γοητεια διακοπτεται
Και βαραινει πανω μου
Και με σκοτεινιαζει μεσ'στη φωλια μου
Versa, 27 Απριλιου 1916
.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου