LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -Ο ΑΙΓΥΠΤΙΟΣ ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΡΑΜΨΙΝΙΤΟΣ Ο ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΚΑΙ Ο ΚΛΕΦΤΗΣ ΗΡΟΔΟΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑΙ,Βιβλιο Β' Ευτέρπη [μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-Ο ΑΙΓΥΠΤΙΟΣ ΒΑΣΙΛΙΑΣ  ΡΑΜΨΙΝΙΤΟΣ Ο ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΚΑΙ Ο ΚΛΕΦΤΗΣ
ΗΡΟΔΟΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑΙ,Βιβλιο Β' Ευτέρπη
[μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]-

ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis
.
.

Ο ΑΙΓΥΠΤΙΟΣ ΒΑΣΙΛΙΑΣ  ΡΑΜΨΙΝΙΤΟΣ Ο ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΚΑΙ Ο ΚΛΕΦΤΗΣ
ΗΡΟΔΟΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑΙ,Βιβλιο Β' Ευτέρπη
[μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]

[η μεταφραση πρεπει να διατηρει,οσο γινεται,το ιδιαιτερο υφος του συγγραφεα,τις
γραμματικες και συντακτικες του προτιμησεις,επισης οι λεξεις,πρωτοτυπου κειμενου
και μεταφρασης του,να αγγιζουν στενα,πραγματα που μπορει να επιτευχθουν αφου
προκειται για ενδομεταφραση,στο εσωτερικο[ενδον]της ιδιας γλωσσας,απο την
αρχαια στην νεωτερη,
αυτη ειναι μια απο τις μεταφρασεις που μπορουν γινουν,απο τις πλεον πιστες στο
αρχαιο κειμενο εως τις πλεον ελευθερες αποδοσεις


2.121.1 Πρωτέος δὲ ἐκδέξασθαι τὴν βασιληίην Ῥαμψίνιτον ἔλεγον, ὃς μνημόσυνα ἐλίπετο τὰ προπύλαια τὰ πρὸς ἑσπέρην τετραμμένα τοῦ Ἡφαιστείου, ἀντίους δὲ τῶν προπυλαίων ἔστησε ἀνδριάντας δύο, ἐόντας τὸ μέγαθος πέντε καὶ εἴκοσι πηχέων, τῶν Αἰγύπτιοι τὸν μὲν πρὸς βορέω ἑστεῶτα καλέουσι θέρος, τὸν δὲ πρὸς νότον χειμῶνα· καὶ τὸν μὲν καλέουσι θέρος, τοῦτον μὲν προσκυνέουσί τε καὶ εὖ ποιέουσι, τὸν δὲ χειμῶνα καλεόμενον τὰ ἔμπαλιν τούτων ἔρδουσι. [ 121A ] πλοῦτον δὲ τούτῳ τῷ βασιλέι γενέσθαι ἀργύρου μέγαν, τὸν οὐδένα τῶν ὕστερον ἐπιτραφέντων βασιλέων δύνασθαι ὑπερβαλέσθαι οὐδ᾽ ἐγγὺς ἐλθεῖν. βουλόμενον δὲ αὐτὸν ἐν ἀσφαλείῃ τὰ χρήματα θησαυρίζειν οἰκοδομέεσθαι οἴκημα λίθινον, τοῦ τῶν τοίχων ἕνα ἐς τὸ ἔξω μέρος τῆς οἰκίης ἔχειν. τὸν δὲ ἐργαζόμενον ἐπιβουλεύοντα τάδε μηχανᾶσθαι· τῶν λίθων παρασκευάσασθαι ἕνα ἐξαιρετὸν εἶναι ἐκ τοῦ τοίχου ῥηιδίως καὶ ὑπὸ δύο ἀνδρῶν καὶ ὑπὸ ἑνός. 2 ὡς δὲ ἐπετελέσθη τὸ οἴκημα, τὸν μὲν βασιλέα θησαυρίσαι τὰ χρήματα ἐν αὐτῷ· χρόνου δὲ περιιόντος τὸν οἰκοδόμον περὶ τελευτὴν τοῦ βίου ἐόντα ἀνακαλέσασθαι τοὺς παῖδας (εἶναι γὰρ αὐτῷ δύο), τούτοισι δὲ ἀπηγήσασθαι ὡς ἐκείνων προορῶν, ὅκως βίον ἄφθονον ἔχωσι, τεχνάσαιτο οἰκοδομέων τὸν θησαυρὸν τοῦ βασιλέος· σαφέως
δὲ αὐτοῖσι πάντα ἐξηγησάμενον τὰ περὶ τὴν ἐξαίρεσιν τοῦ λίθου δοῦναι τὰ μέτρα αὐτοῦ, λέγοντα ὡς ταῦτα διαφυλάσσοντες ταμίαι τῶν βασιλέος χρημάτων ἔσονται. 3 καὶ τὸν μὲν τελευτῆσαι τὸν βίον, τοὺς δὲ παῖδας οὐκ ἐς μακρὴν ἔργου ἔχεσθαι, ἐπελθόντας δὲ ἐπὶ τὰ βασιλήια νυκτὸς καὶ τὸν λίθον
ἐπὶ τῷ οἰκοδομήματι ἀνευρόντας ῥηιδίως μεταχειρίσασθαι καὶ τῶν χρημάτων πολλὰ ἐξενείκασθαι.
[ 121B ] ὡς δὲ τυχεῖν τὸν βασιλέα ἀνοίξαντα τὸ οἴκημα, θωμάσαι ἰδόντα τῶν χρημάτων καταδεᾶ τὰ ἀγγήια, οὐκ ἔχειν δὲ ὅντινα ἐπαιτιᾶται, τῶν τε σημάντρων ἐόντων σόων καὶ τοῦ οἰκήματος κεκληιμένου. ὡς δὲ αὐτῷ καὶ δὶς καὶ τρὶς ἀνοίξαντι αἰεὶ ἐλάσσω φαίνεσθαι τὰ χρήματα (τοὺς γὰρ κλέπτας οὐκ ἀνιέναι κεραΐζοντας), ποιῆσαί μιν τάδε· πάγας προστάξαι ἐργάσασθαι καὶ ταύτας περὶ τὰ ἀγγήια ἐν τοῖσι τὰ χρήματα ἐνῆν στῆσαι. 2 τῶν δὲ φωρῶν ὥσπερ ἐν τῷ πρὸ τοῦ χρόνῳ ἐλθόντων καὶ ἐσδύντος τοῦ ἑτέρου αὐτῶν, ἐπεὶ πρὸς τὸ ἄγγος προσῆλθε, ἰθέως τῇ πάγῃ ἐνέχεσθαι. ὡς δὲ γνῶναι αὐτὸν ἐν οἵῳ κακῷ ἦν, ἰθέως καλέειν τὸν ἀδελφεὸν καὶ δηλοῦν αὐτῷ τὰ παρεόντα, καὶ κελεύειν τὴν ταχίστην ἐσδύντα ἀποταμεῖν αὐτοῦ τὴν κεφαλήν, ὅκως μὴ αὐτὸς ὀφθεὶς καὶ γνωρισθεὶς ὃς εἴη προσαπολέσῃ κἀκεῖνον. τῷ δὲ δόξαι εὖ λέγειν, καὶ ποιῆσαί μιν πεισθέντα ταῦτα, καὶ καταρμόσαντα τὸν λίθον ἀπιέναι ἐπ᾽ οἴκου, φέροντα τὴν κεφαλὴν τοῦ ἀδελφεοῦ. [ 121C ] ὡς δὲ ἡμέρη ἐγένετο, ἐσελθόντα τὸν βασιλέα ἐς τὸ οἴκημα ἐκπεπλῆχθαι ὁρῶντα τὸ σῶμα τοῦ φωρὸς ἐν τῇ πάγῃ ἄνευ τῆς κεφαλῆς ἐόν, τὸ δὲ οἴκημα ἀσινὲς καὶ οὔτε ἔσοδον οὔτε ἔκδυσιν οὐδεμίαν ἔχον. ἀπορεύμενον δέ μιν τάδε ποιῆσαι· τοῦ φωρὸς τὸν νέκυν κατὰ τοῦ τείχεος κατακρεμάσαι, φυλάκους δὲ αὐτοῦ καταστήσαντα ἐντείλασθαί σφι, τὸν ἂν ἴδωνται ἀποκλαύσαντα ἢ κατοικτισάμενον, συλλαβόντας ἄγειν πρὸς ἑωυτόν. 2 ἀνακρεμαμένου δὲ τοῦ νέκυος τὴν μητέρα δεινῶς φέρειν, λόγους δὲ πρὸς τὸν περιεόντα παῖδα ποιευμένην προστάσσειν αὐτῷ ὅτεῳ τρόπῳ δύναται μηχανᾶσθαι ὅκως τὸ σῶμα τοῦ ἀδελφεοῦ καταλύσας κομιεῖ· εἰ δὲ τούτων ἀμελήσει, διαπειλέειν αὐτὴν ὡς ἐλθοῦσα πρὸς τὸν βασιλέα μηνύσει αὐτὸν ἔχοντα τὰ χρήματα. [ 121D ] ὡς δὲ χαλεπῶς ἐλαμβάνετο ἡ μήτηρ τοῦ περιεόντος παιδὸς καὶ πολλὰ πρὸς αὐτὴν λέγων οὐκ ἔπειθε, ἐπιτεχνήσασθαι τοιάδε μιν· ὄνους κατασκευασάμενον καὶ ἀσκοὺς πλήσαντα οἴνου ἐπιθεῖναι ἐπὶ τῶν ὄνων καὶ ἔπειτα ἐλαύνειν αὐτούς· ὡς δὲ κατὰ τοὺς φυλάσσοντας ἦν τὸν κρεμάμενον νέκυν, ἐπισπάσαντα τῶν ἀσκῶν δύο ἢ τρεῖς ποδεῶνας αὐτὸν λύειν ἀπαμμένους· 2 ὡς δὲ ἔῤῥεε ὁ οἶνος, τὴν κεφαλήν μιν κόπτεσθαι μεγάλα βοῶντα ὡς οὐκ ἔχοντα πρὸς ὁκοῖον τῶν ὄνων πρῶτον τράπηται. τοὺς δὲ φυλάκους ὡς ἰδεῖν πολλὸν ῥέοντα τὸν οἶνον, συντρέχειν ἐς τὴν ὁδὸν ἀγγήια ἔχοντας, καὶ τὸν ἐκκεχυμένον οἶνον συγκομίζειν ἐν κέρδεϊ ποιευμένους· 3 τὸν δὲ διαλοιδορέεσθαι πᾶσι ὀργὴν προσποιεύμενον, παραμυθευμένων δὲ αὐτὸν τῶν φυλάκων χρόνῳ πρηΰνεσθαι προσποιέεσθαι καὶ ὑπίεσθαι τῆς ὀργῆς, τέλος δὲ ἐξελάσαι αὐτὸν τοὺς ὄνους ἐκ τῆς ὁδοῦ καὶ κατασκευάζειν. 4 ὡς δὲ λόγους τε πλέους ἐγγίνεσθαι καί τινα καὶ σκῶψαι μιν καὶ ἐς γέλωτα προαγαγέσθαι, ἐπιδοῦναι αὐτοῖσι τῶν ἀσκῶν ἕνα· τοὺς δὲ αὐτοῦ ὥσπερ εἶχον κατακλιθέντας πίνειν διανοέεσθαι, καὶ ἐκεῖνον παραλαμβάνειν καὶ κελεύειν μετ᾽ ἑωυτῶν μείναντα συμπίνειν· τὸν δὲ πεισθῆναί τε δὴ καὶ καταμεῖναι. 5 ὡς δέ μιν παρὰ τὴν πόσιν φιλοφρόνως ἠσπάζοντο, ἐπιδοῦναι αὐτοῖσι καὶ ἄλλον τῶν ἀσκῶν· δαψιλέι δὲ τῷ ποτῷ χρησαμένους τοὺς φυλάκους ὑπερμεθυσθῆναι καὶ κρατηθέντας ὑπὸ τοῦ ὕπνου αὐτοῦ ἔνθα περ ἔπινον κατακοιμηθῆναι. 6 τὸν δέ, ὡς πρόσω ἦν τῆς νυκτός, τό τε σῶμα τοῦ ἀδελφεοῦ καταλῦσαι καὶ τῶν φυλάκων ἐπὶ λύμῃ πάντων ξυρῆσαι τὰς δεξιὰς παρηίδας, ἐπιθέντα δὲ τὸν νέκυν ἐπὶ τοὺς ὄνους ἀπελαύνειν ἐπ᾽ οἴκου, ἐπιτελέσαντα τῇ μητρὶ τὰ προσταχθέντα. [ 121E ] τὸν δὲ βασιλέα, ὡς αὐτῷ ἀπηγγέλθη τοῦ φωρὸς
ὁ νέκυς ἐκκεκλεμμένος, δεινὰ ποιέειν· πάντως δὲ βουλόμενον εὑρεθῆναι ὅστις κοτὲ εἴη ὁ ταῦτα μηχανώμενος, ποιῆσαί μιν τάδε, ἐμοὶ μὲν οὐ πιστά· 2 τὴν θυγατέρα τὴν ἑωυτοῦ κατίσαι ἐπ᾽ οἰκήματος, ἐντειλάμενον πάντας τε ὁμοίως προσδέκεσθαι, καὶ πρὶν συγγενέσθαι, ἀναγκάζειν λέγειν αὐτῇ ὅ τι δὴ ἐν τῷ βίῳ ἔργασται αὐτῷ σοφώτατον καὶ ἀνοσιώτατον· ὃς δ᾽ ἂν ἀπηγήσηται τὰ περὶ τὸν φῶρα γεγενημένα, τοῦτον συλλαμβάνειν καὶ μὴ ἀπιέναι ἔξω. 3 ὡς δὲ τὴν παῖδα ποιέειν τὰ ἐκ τοῦ πατρὸς προσταχθέντα, τὸν φῶρα πυθόμενον τῶν εἵνεκα ταῦτα ἐπρήσσετο, βουληθέντα πολυτροπίῃ τοῦ βασιλέος περιγενέσθαι ποιέειν τάδε· 4 νεκροῦ προσφάτου ἀποταμόντα ἐν τῷ ὤμῳ τὴν χεῖρα ἰέναι αὐτὸν ἔχοντα αὐτὴν ὑπὸ τῷ ἱματίῳ. ἐσελθόντα δὲ ὡς τοῦ βασιλέος τὴν θυγατέρα καὶ εἰρωτώμενον τά περ καὶ οἱ ἄλλοι, ἀπηγήσασθαι ὡς ἀνοσιώτατον μὲν εἴη ἐργασμένος ὅτι τοῦ ἀδελφεοῦ ἐν τῷ θησαυρῷ τοῦ βασιλέος ὑπὸ πάγης ἁλόντος ἀποτάμοι τὴν κεφαλήν, σοφώτατον δὲ ὅτι τοὺς φυλάκους καταμεθύσας καταλύσειε τοῦ ἀδελφεοῦ κρεμάμενον τὸν νέκυν. 5 τὴν δὲ ὡς ἤκουσε ἅπτεσθαι αὐτοῦ. τὸν δὲ φῶρα ἐν τῷ σκότεϊ προτεῖναι αὐτῇ τοῦ νεκροῦ τὴν χεῖρα· τὴν δὲ ἐπιλαβομένην ἔχειν, νομίζουσαν αὐτοῦ ἐκείνου τῆς χειρὸς ἀντέχεσθαι· τὸν δὲ φῶρα προέμενον αὐτῇ οἴχεσθαι διὰ θυρέων φεύγοντα. [ 121F ] ὡς δὲ καὶ ταῦτα ἐς τὸν βασιλέα ἀνηνείχθη, ἐκπεπλῆχθαι μὲν ἐπὶ τῇ πολυφροσύνῃ τε καὶ τόλμῃ τοῦ ἀνθρώπου, τέλος δὲ διανέμοντα ἐς πάσας τὰς πόλις ἐπαγγέλλεσθαι ἀδείην τε διδόντα καὶ μεγάλα ὑποδεκόμενον ἐλθόντι ἐς ὄψιν τὴν ἑωυτοῦ. 2 τὸν δὲ φῶρα πιστεύσαντα ἐλθεῖν πρὸς αὐτόν, Ῥαμψίνιτον δὲ μεγάλως θωμάσαι, καί οἱ τὴν θυγατέρα ταύτην συνοικίσαι ὡς πλεῖστα ἐπισταμένῳ ἀνθρώπων. Αἰγυπτίους μὲν γὰρ τῶν ἄλλων προκεκρίσθαι, ἐκεῖνον δὲ Αἰγυπτίων.

τον Πρωτεα διαδεχθηκε στη βασιλεια ο Ραμψινιτος ελεγαν,ο οποιος μνημεια αφησε
τα προπυλαια τα προς τη δυση στραμμενα του Ηφαιστειου,απεναντι δε απ'τα προπυλαια
εστησε δυο αντριαντες,εχοντας εικοσι πεντε πηχεις μεγεθος,οι Αιγυπτιοι αυτον που
στεκεται προς βορρα καλουν καλοκαιρι,αυτον προς νοτο χειμωνα,και τον καλεσμενο
καλοκαιρι,αυτον και τον προσκυνουν και τον προσεχουν,στον δε που καλουν χειμωνα
τα εντελως αντιθετα αυτων εκτελουν,
αυτος ο βασιλιας απεκτησε παρα πολυ μεγαλο πλουτο σε ασημι,τον οποιο κανενας,
απ'τους μετεπειτα απογονους του βασιλιαδες δεν μπορεσε να υπερβει ουτε να πλησιασει,
θελοντας δε μ'ασφαλεια τα χρηματα να φυλαξει οικοδομησε ενα λιθινο οικημα,του
οποιου ενας απ΄τους τοιχους στο εξω μερος της οικιας του στηριζεται,ο δε εργαζομενος
πονηρα σκεφτομενος αυτο εδω μηχανευτηκε,απ΄τους λιθους προσαρμοσε εναν να
αποτραβηχθει απ'τον τοιχο ευκολα κι απο δυο αντρες κι απο εναν,
οταν τελειωσε το οικημα, ο βασιλιας φυλαξε τον θησαυρο του μεσα σ'αυτο,με το
περασμα του χρονου ο οικοδομος στο τελος του βιου οντας καλεσε τα παιδια του [γιατι
ειχε δυο],σ'αυτα ειπε πως για εκεινα προβλεπωντας,οπως βιο πλουσιο να εχουν,
αυτο που μηχανευτηκε οικοδομωντας το θησαυρο του βασιλια,με σαφηνεια σ'αυτους
τα παντα εξηγησε για το τραβηγμα του λιθου,τους εδωσε και τα μετρα που βρισκεται
αυτος,λεγοντας πως αυτα αν τηρησουν καλα εκταμιευτες των χρηματων του βασιλια
θα ειναι,
κι οταν αυτος τελειωσε το βιο,τα παιδια δεν χρονοτριβησαν να καταπιαστουν με το εργο,
ηρθαν στ'ανακτορα του βασιλια νυχτα και το λιθο στο οικοδομημα  βρισκοντας ευκολα
τον τραβηξαν με τα χερια και πολλα απ'τα χρηματα αρπαξαν,
οταν συνεβηκε ο βασιλιας ν'ανοιξει το οικημα,απορησε πολυ βλεποντας λειψα τα αγγεια,
δεν μπορουσε καποιον να θεωρησει υπαιτιο,αφου και οι σφαγιδες ηταν ανεπαφες και
το οικημα κλεισμενο,οταν ομως αυτος και δυο και τρεις ανοιξε και παντοτε ελαττωμενα
του φανηκαν τα χρηματα[γιατι οι κλεφτες δεν επαυσαν να λεηλατουν],εκανε αυτο εδω:
παγιδες προσταξε να κατασκευασθουν κι αυτες γυρω απο τα αγγεια μεσα στα οποια
τα χρηματα ηταν εστησε,
οι κλεφτες οπως ακριβως και προηγουμενα ηρθαν και μπηκε μεσα ο ενας απ'αυτους,
επειδη προς το αγγειο πλησιασε ευθυς στη παγιδα πιαστηκε,οταν καταλαβε σε τι
μπλεχτηκε,ευθυς καλεσε τον αδελφο και φανερωσε σ'αυτον τα συμβαινοντα,και του
ζητησε πολυ γρηγορα μπαινοντας μεσα να του κοψει το κεφαλι του,οπως να μην
τον δουν κι αφου τον γνωρισουν ποιος ειναι να χαθει κι εκεινος,σ'αυτον φανηκε
πως καλα λεει,και αφου πεισθηκε του εκανε αυτα,και ξαναπροσαρμοζοντας το λιθο
εφυγε για το σπιτι,φερνοντας το κεφαλι του αδελφου,
οταν ξημερωσε,μπαινοντας μεσα ο βασιλιας στο οικημα επαθε καταπληξη βλεποντας
το σωμα του κλεφτη στη παγιδα χωρις το κεφαλι να ειναι,το οικημα ανεπαφο και
ουτε εισοδο ουτε διαφυγη καμια δεν ειχε,οντας σε απορια αυτο εδω εκανε:του κλεφτη
το νεκρο σωμα στο τειχος κρεμασε,φυλακες  του αφου εγκατεστησε τους εδωσε εντολη,
οποιον κι αν δουν να κλαιει η' να βαριολυπαται,αφου τον συλλαβουν να τον φερουν προς
αυτον,
απο το κρεμασμα του νεκρου η μητερα ταραχτηκε,κουβεντα στο παιδι που επεζησε
αφου εκανε ζητησε απ'αυτο με οποιον τροπο μπορει να μηχανευτει οπως το σωμα του
αδελφου αφου κατεβασει να το παρει,αν αυτα αμελησει,τον απειλουσε πως αυτη θα ερθει
στο βασιλια να τον καταγγειλει οτι εχει τα χρηματα,
οπως πολυ βασανιστικα μεταχειριζονταν η μητερα το παιδι που επεζησε εκεινο πολλα
προς αυτη λεγοντας δεν επειθε,σχεδιασε αυτο εδω:γαιδουρια αφου προετοιμασε και
ασκια γεμιζοντας με κρασι φορτωσε πανω στα γαιδουρια κι επειτα εσυρε αυτα εξω,οταν
ηταν κοντα σ'αυτους που φυλαγαν τον κρεμασμενο νεκρο.τραβωντας απο δυο η΄τρεις
ασκους τους λαιμους λυνει τα δεσιματα,
καθως ετρεχε το κρασι,αυτος το κεφαλι του χτυπουσε δυνατα φωναζοντας πως δεν ηξερε
σε ποιο απ'τα γαιδουρια πρωτα να στραφει,οι δε φυλακες οταν ειδαν πολυ να τρεχει το
κρασι,ορμησαν στο δρομο αγγεια εχοντας,και το κρασι που χυνονταν να μαζεψουν
ωφελουμενοι,
αυτος καταβριζε τους παντες και τον οργισμενο προσποιουνταν,επειδη οι φυλακες τον
παρηγορουσαν σε λιγο πως καταπραυνθηκε προσποιηθηκε και υποχωρησε η οργη,και
τελος εσυρε τα γαιδουρια απ'το δρομο και εφτιαξε το φορτωματα,
και καθως περισσοτερες κουβεντες εγιναν και καποιος τον αστειεψε και σε γελιο τον
εφερε,εδωσε σ'αυτους απο τα ασκια ενα,κι αυτοι εκει ακριβως που ειχαν ξαπλωσει να
πιουν ηταν σε διαθεση κι εκεινον να περιλαβουν και του προτειναν μ'αυτους μενωντας
να πινει μαζι τους,κι αυτος λοιπον πεισθηκε και εμεινε,
κι οπως κατα το πιοτο με φιλικα αισθηματα τον αγκαλιαζαν,εδωσε σ'αυτους κι αλλο
απ'τους ασκους,με το αφθονο κρασι που καταναλωσαν οι φυλακες καταμεθυσαν
και νικηθεντες απο τον υπνο εκει οπου επιναν επεσαν και κοιμηθηκαν,
αυτος,καθως προχωρημενη ηταν η νυχτα,και το σωμα του αδερφου κατεβασε και των
φυλακων για τη γελοιοποιηση παντων ξυρησε τα δεξια μαγουλα,και φορτωνοντας
τον νεκρο στα γαιδουρια τραβαει για το σπιτι,αφου εκτελεσε στη μητερα αυτα που
προσταχτηκαν,
ο βασιλιας,οταν σ'αυτον αναγγελθηκε πως του κλεφτη το νεκρο σωμα εχει κλεφτει,παρα
πολυ ταραχτηκε,κι οπωσδηποτε θελωντας να βρεθει οποιος και να ηταν αυτος που αυτα
μηχανευτηκε,εκανε αυτα εδω,που σε μενα δεν ειναι πιστευτα.
την δικη του θυγατερα τοποθετησε σ'ενα οικημα,της εδωσε εντολη τους παντες ομοια
να δεχεται,και πριν συνευρεθει ερωτικα,να τους αναγκαζει να λενε σ'αυτη οτιδηποτε
στο βιο εκανε ο καθενας το πιο σοφο και το πιο ανοσιο,κι οποιος θα ελεγε αυτα που
εχουν γινει σχετικα με τον κλεφτη,εκεινον να συλλαμβανει και να μην αφησει να
ξεφυγει,
καθως η κοπελα εκανε αυτα που απο τον πατερα προσταχτηκαν,ο κλεφτης αφου εμαθε
για ποιο λογο αυτα επραττε,θελωντας με την εξυπναδα τον βασιλια να νικησει εκανε
αυτο εδω,
προσφατα νεκρου κοβωντας απο τον ωμο το χερι το μετεφερε εχοντας το κατω απο το
ρουχο του,οταν πηγε στη θυγατερα του βασιλια και ρωτηθηκε αυτα οπως και οι αλλοι,
ειπε πως το πιο ανοσιο να εχει κανει ειναι οτι του αδελφου που μεσα στο θησαυρο του
βασιλια στη παγιδα πιαστηκε εκοψε το κεφαλι,και το πιο σοφο οτι τους φυλακες αφου
καταμεθυσε κατεβασε του αδελφου το κρεμασμενο νεκρο σωμα ,
αυτη οταν ακουσε τον επιασε,ο κλεφτης στο σκοταδι απλωσε σ'αυτη του νεκρου το χερι,
αυτη τραβωντας κρατουσε,νομιζοντας οτι εκεινου το δικο του χερι βαστουσε,ο κλεφτης
αφηνοντας το σ'αυτη εξαφανιστηκε μεσα απο τη πορτα φευγοντας
οταν κι αυτα στο βασιλια εγιναν ακουστα,εξεπλαγει και με την  ευφυια και με την τολμη
του ανθρωπου, τελος προκηρυσσοντας σε ολες τις πολεις αναγγειλε οτι και αφεση δινει
και μεγαλη υποδοχη θα κανει αν ερθει αυτοπροσωπως,
ο κλεφτης τον πιστεψε και ηρθε προς αυτον,ο Ραμψινιτος πολυ τον θαυμασαι και την
θυγατερα αυτη του εδωσε να συζησει ως τον πιο πολυ ψηλα ευρισκομενο απ'τους
ανθρωπους,γιατι οι Αιγυπτιοι απ'των αλλους εχουν επιλεχθει,κι εκεινος απ'τους
Αιγυπτιους.
.
.