32-GREEK POETRY-POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης-part 32-μερος 32

.

.

.
.

GREEK  POETRY
POETRY-C.N.COUVELIS
ΠΟΙΗΜΑΤΑ-Χ.Ν.ΚΟΥΒΕΛΗΣ
.
.
ΜΕΡΟΣ  32
PART  32
.

.

Horizontal Abstract Red-3μ Χ 4.5μ-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Υπολογίζοντας εντάσεις λεξεων

Συστροφη κοχυλιου στην ελικα του Αρχιμηδη
.
.

Horizontal Abstract Red-3μ Χ 4.5μ-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

υπερταλαντωση λέξεων το πραγματικό

φύλλα νερών στα δέντρα δελφινιών

η ασυνδετη επαληθευση του ωραιου
.
.
.

.

Horizontal Abstract Red-3μ Χ 4.5μ-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Πλέον των λέξεων η ποιηση

Αδύνατη η ποίηση που είναι
.
.
.

XVII,XIX,XXIII-3μ χ 4,5μ-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Συστροφη λεξεων-χ.ν.κουβελης

λεπτομερεια:ενας ανθρωπος στη Σταδιου 3.55μμ
[επιμενω]αντιστροφη ασυμπτωτικη:τα σκουλαρικια
της δολοεσσας Κιρκης διδυμοι βομβοι μελισσας
μουσικη[θα φωναξω]τα πουλια
δινω ενα τιτλο [στη θεωρια μου]ο ρυθμος σωματος
.
.
.

Geometricous Paralaxis-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

as a nooneman-χ.ν.κουβελης

In passing το ακρωτηρι αφησαμε μια λεξη ελευθερη
the hands uplIfted in silence  ειδαμε ενα πουλι ν'ανεβαζει τα νερα
σταγονα-σταγονα
''ποσο ενοχλητικη που ειναι η ποιηση,γεματη οξυμωρα και ματαιοδοξια,
κυριως εκοφαντικη ματαιοδοξια '' ειπε I have drawn a human void
οι νομοι  of the body of people
more and more χρονος
ξεφυγα απ'το νησι του Ηλιου και τους Κυκλωπες και τωρα σ'ενα negro bar στη Νιου Γιορκ
about two o'clock μια απουσια ελευθεριας τhree hundred and fifty εγω πληρωσα
as a nooneman

.

.
.

woman - 2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Παρακλαυσιθυρον Μονοπρακτον Μονολογον Μελοδραματιον
-παρακλαυσιθυρος μεταφραση και παρακλαυσιθυρα σχολια χ.ν.κουβελης-
.
παρακλαυσιθηρον,παρα+κλαυμα+θυρα,παρα τη θυρα κλαιω,κλαιω και παρακαλω στη
πορτα σου,
παρακλαυσιθηρον,αρχαιο ελεγειακο ποιημα,[αλλα και συγχρονο,τα λεγομενο
 ''καψουρικο'' τραγουδι],το απαγγελνε,κλαιγοντας,παρακαλοντας ο[η] απαρνημενος[η]
στη πορτα του[της] σκληρου[ης] κι ανενδοτου[ης] απαρνητη[τριας] του ερωτα του[της],
Παρακλαυσιθυρος[η],δηλαδη:αυτος[η] που ''πηρε πορτα'',''ειδε πορτα'',''τον[την]
πεταξαν εξω απ'τη πορτα'',
τα παρακλαυσιθυρα ποιηματα [παλαιως και συγχρονως διαχρονικα κλαψουρικα
καψουρικα ασματα] τα εγραφε ο[η] ιδιος[α] ο[η] πασχων[σχουσα] με πολυ κλαμα,αλλα
και τα παραγγελνε σε επαγγελματια ποιητη,αν δεν τον[την] καταλαμβανε ο ποιητικος
οιστρος παρα μονο ο ερωτικος οιστρος,
.
Παρακλαυσιθυρων Παραδειγματα:
[για το αληθες του κλαυματος]

Απο την Παλατινη Ανθολογια τα κλαυσι-επιγραμματα:
.Ρουφινου-V-103

Μέχρι τίνος͵ Προδίκη͵ παρακλαύσομαι; ἄχρι τίνος σε γουνάσομαι͵ στερεή͵μηδὲν ἀκουόμενος;
ἤδη καὶ λευκαί σοι ἐπισκιρτῶσιν ἔθειραι͵ καὶ τάχα μοι δώσεις ὡς Ἑκάβη Πριάμῳ.

μεχρι ποτε,Προδικη,θα κλαιω για σε στη πορτα σου;ως ποτε για σε στα γονατα σου θα
πεφτω;σκληρη,καθολου να μην μ'ακους;
αλλ'ηδη κι ασπρα ξεφυτρωνουν τα μαλλια σου,και γρηγορα θα μου δωθεις οπως στον Πριαμο
η Εκαβη
.
.κι αλλο κλαμα για την κυρια,
του Καλλιμαχου-V-23-
και τι ονομα αυτης να σου πετυχει! Κωνωπιον!
[Κουνουπι ο ερως επιμονον και επιπονον!]

Οὕτως ὑπνώσαις Κωνώπιον, ὡς ἐμὲ ποιεῖς κοιμᾶσθαι ψυχροῖς τοῖσδε παρὰ προθύροις.
οὕτως ὑπνώσαις ἀδικωτάτη, ὡς τὸν ἐραστήν κοιμίζεις, ἐλέου δ᾽ οὐδ᾽ ὄναρ ἠντίασας.
γείτονες οἰκτείρουσι, σὺ δ᾽ οὐδ᾽ ὄναρ. ἡ πολιὴ δέ αὐτίκ᾽ ἀναμνήσει ταῦτά σε πάντα κόμη.

ετσι να κοιμασαι κι εσυ,Κωνωπια,οπως εμενα μ'εχεις να κοιμαμαι στη παγωνια εξω
απ'τη πορτα σου,ετσι να κοιμασαι σκληρη καρδια,οπως το θυμα σου το ερωτικο κοιμιζεις,
ελεος ουτε στ'ονειρο δεν εχεις,οι γειτονες λυπουνται,συ ουτε στ'ονειρο,σε λιγο τ'ασπρα
θα σου θυμησουν ολ'αυτα μαλλια
.
.κι ενα ρεμπετικο παρακλαυσιθυρο τραγουδι:
του Βασιλη Τσιτσανη
Ζητιανος της αγαπης[1946]
τραγουδισμενο απο την Ιωαννα Γεωργακοπουλου

ΖΗΤΙΑΝΟΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΩΑΝΝΑ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ 1946
https://youtu.be/hBjuBRZVP_M

Καθημερνώς στην πόρτα σου
θα σου χτυπώ ν' ανοίξεις
είμαι ζητιάνος και γιαυτό
μη με παραξηγήσεις

Και μη μου δώσεις πρόσεξε
ό,τι κι αν σου γυρεύω
κλείσε την πόρτα σου καλά
κι εγώ ας ζητιανεύω

Κι ένα πρωί στην πόρτα σου
θα μ' εύρει ο σκουπιδιάρης
δε θα σου ζητιανεύω πια
στο κάρο θα με βάλεις

Το ξέρω, αφιλότιμη
θα χύσεις μαύρο δάκρυ
να είσαι πάντα σ' εύχομαι
ζητιάνα στην αγάπη
.
και τωρα εδω ειναι το ζουμι,το νεροζουμι,υποθεση του κλαματος απο μια αρχαια
μαινουσα ερωτος κυρια παρα την θυραν κλαυθυριζων ενος αρχαιου στεραιου τον
θυμον Κυριου,
τα παλαια ντερτια κι οι καημοι!

ΠΑΡΑΚΛΑΥΣΙΘΥΡΟΝ

[ειτε το εποιησε αυτη ειτε το εποιησε ετερος τις ποιητης η' εταιρα επιτηδεια τινα[η' η Λαις
η' η Θαις η' η Φρυνη η' η Χλωρις η' η Ψαπφα,η' η...]   προς χρειαν αυτης οπου δει αυτη η
ιδια παντως μαινεουσα τε και κατακαιομενη  παρακλαυσιθυρει παρα στεραιου
φαλλοκρατους Κυριου]

εικασεσθαι τα 3 Μελοδραματα:
1.αυτη ειναι κατωτερας κοινωνικης σταθμης κι αυτος Κυριος της ανωτερας
υποσταθμης
[φτωχη και πλουσιος]
2.και αυτος κι αυτη μελη αμφω δυοιν της κοινωνικης υπερσταθμης
[πλουσια και πλουσιος]
3.αυτη κατωτερο γενος κι αυτος κατωτατο γενος
[φτωχη και ρεμαλι,εκμεταλευτης,νταβατζης]

[και τωρα ας μεταφρασουμε σοβαρως στεραιως το παρακλαυσιθυρον κλαμα,
αν και μπορουμε να το μεταφρασουμε παντοιοτροπως,με κατανοηση,με
συμπονοια,ειτε και διακωμωδιζωντας το ειτε μεταφραζοντας το λυγμικως αυτολεξι
λεξη λεξη κλαμα κλαμα]
.
.
Ἐξ ἀμφοτέρων γέγονεν αἵρεσις·
ἐζευγίσμεθα· τῆς φιλίης Κύπρις
ἔστ’ ἀνάδοχος· ὀδύνη μ’ ἔχει,
ὅταν ἀναμνησθῶ
ὡς κατεφίλει ‘πιβούλως μέλλων (5)
με καταλιμπάνειν
ἀκαταστασίης εὑρετὴς
χὠ τὴν φιλίην ἐκτικώς.
Ἔλαβέ μ’ ἔρως,
οὐκ ἀπαναίνομαι. (10)
Ἄστρα φίλα καὶ πότνια Νὺξ συνερῶσά μοι
παράπεμψον ἔτι με νῦν πρὸς ὃν Κύπρις
ἔκδοτον ἄγει με χὠ
πολὺς Ἔρως παραλαβών.
Συνοδηγὸν ἔχω τὸ πολὺ πῦρ (15)
τοὐν τῇ ψυχῇ μου καιόμενον.
Ταῦτά μ’ ἀδικεῖ, ταῦτά μ’ ὀδυνᾷ
ὁ φρεναπάτης,
ὁ πρὸ τοῦ μέγα φρονῶν, †καὶ ὁ τὴν Κύ[ριν οὐ
φάμενος εἶναί μοι τοῦ ‘ρᾶν αἰτίαν, (20)
οὐκ ἤνεγκε νῦν
τὴν τυχοῦσαν ἀδικίην.†
Μέλλω μαίνεσθαι· ζῆλος γάρ μ’ ἔχει,
καὶ κατακαίομαι καταλελειμμένη.
Αὐτὸ δὲ τοῦτό μοι τοὺς στεφάνους βάλε, (25)
οἷς μεμονωμένη χρωτισθήσομαι.
Κύριε, μή μ’ ἀφῇς ἀποκεκλειμένην·
δέξαι μ’· εὐδοκῶ ζηλῶ δουλεύειν.
Ἐπιμανῶς ἐρᾶν μέγαν ἔχει πόνον,
ζηλοτυπεῖν γὰρ δεῖ, στέγειν, καρτερεῖν· (30)
ἂν δ’ ἑνὶ προσκαθῇ, μόνον ἄφρων ἔσει,
ὁ γὰρ μονιὸς ἔρως μαίνεσθαι ποιεῖ.
Γίνωσχ’ ὅτι θυμὸν ἀνίκητον ἔχω,
ὅταν ἔρις λάβῃ με· μαίνομαι
εἰ μονοκοιτήσω, (35)
σὺ δὲ χρωτίζεσθ’ ἀποτρέχεις,
Νῦν δ’ ἂν ὀργισθῶμεν, εὐθὺ δεῖ
καὶ διαλύεσθαι.
Οὐχὶ διὰ τοῦτο φίλους ἔχομεν
οἳ κρινοῦσι τίς ἀδικεῖ; (40)
νῦν ἂν μὴ ἐπι[
ἐρῶ, κύριε, τὸν [
Νῦν μὲν οὔθ’ ε[
πλύτης ο[
δυνήσομαι. (45)
Κοίτασον, ἧς ἔχ[εις
ἱκανῶς σοῦ ἐν [
κύριε, [
πῶς μ’ ἀ[φῇς
πρῶτός μ’ ἐπείρ[ασας (50)
κύρι’, ἂν ἀτυχ[ῇ]ς, οὐ [
ὀπυασώμεθα· ἐμῶν ..εδε[…. ἐπι-]
τηδείως αἰσθέσθω μ..ταν [
Ἐγὼ δὲ μέλλω ζηλοῦν τω [
δουλ….. τ’ ἄν· διαφοροῦ· ἢ (55)
ἀνθρ[ώπου]ς ἀκρίτως θαυμάζεις
με[      ]φ[ο]ρη· προσίκου δ’ ὠ[
θαυ[μα             ὠ]χρίην κατεῖδον ὁ
σχω[             ]τῳ τοιντα η ετυ[
κου[            ἐ]νόσησα νηπία· σὺ δέ, κύρ[ιε, (60)
καὶ [             ] [καταλελει]μμέν[ην]  [     ]
λελάλ[ηκ’ ἐγὼ      πε]ρὶ ἐμὴν [ ψυχήν.
.
-παρακλαυσιθυρος μεταφραση χ.ν.κουβελης-

[προς την θυρα παρακλαυσιθυρων]
και των δυο μας ηταν θεληση,
και ξευγαρωσαμε,τ'ερωτα η Κυπριδα
ειν'εγγυητρια.πονος με πιανει
οταν θυμαμαι
πως με καταφιλουσε κι επιβουλα σχεδιαζοντας
να μ'εγκαταλειψει
της αναστατωσης υποκινητης
και τ'ερωτα υπαιτιος
Μ'αρπαξ'ο ερωτας
δεν  τ' απαρνουμαι

[προς τ'αστρα και τη Νυχτα παρακλαυσιθυρων]
Αστρα αγαπητα και σεβαστη Νυχτα στον ερωτα μου συνεργος 10
στειλε με συνοδεια τωρα σ'αυτον που η Κυπριδα
παραδομενη με τραβα εκει
κι ο πολυς Ερωτας ολη αρπαζοντας

[προς την θυρα παρακλαυσιθυρων]
Παρεα εχω τη μεγαλη φωτια
που την ψυχη μου κατακαιει
Ετσι με βασανιζει,ετσι με πονα
αυτος του μυαλου μου ο πλανευτης
αυτος που πρωτα πολλα'λεγε λογια,[και την Κυπριδα
δεν ελεγε πως ειναι τ'ερωτα μου η αιτια;
δεν αντεξε τωρα                                                                      20
τη απαρνηση που την βρηκε]
Θα τρελλαθω,η ζηλεια με κατεχει
και κατακαιομαι εγκαταλειμενη
Κι αυτο ακομα,βαλε μου τα στεφανια
μ'αυτα μαζι ολομοναχη να βρισκομαι

[προς τον Κυριον παρακλαυσιθυρων]
Κυριε,μην μ'αφηνεις αποκλεισμενη
δεξε με,καταδεχομαι με παθος να σ'υπηρετω

[προς εαυτον φιλοσοφικως παρακλαυσιθυρων]
Τρελλα να ερωτευεσαι παρα πολυ μεγαλο εχει πονο
γιατι σε τρωει η ζηλεια,βογγας,ταπεινωνεσαι,
αν σ'εναν προσκολληθεις,μονος αφρονας θα'σαι,                30
γιατι ο απ'τη μια μερια ερωτας να τρελλενεσαι σε κανει,

[προς τον Κυριον παρακλαυσιθυρων]
Να ξερεις πως καρδια ανικητη εχω,
οταν η εριδα μ'αρπαξει,τρελλαινομαι
αν μονη κοιμηθω ,
εσυ δ'αλλου να συνευβρεθεις τρεχεις μακρυα,
Τωρα αν μαλλωνουμε,γρηγορα πρεπει
και να ξεχωρισουμε
Γι'αυτο τους φιλους δεν εχουμε
να κρινουν ποιος φταιει;

[προς τον Κυριον παρακλαυσιθυρωνμε λυγμους]                                    
τωρα [ θ'αποτρελλαθω                            40
ειμ'ερωτευμενη,κυριε,[μαζι σου
τωρα ουτε[να κανω πισω μπορω
πλύτης ο[να σου πλυνω τα ποδια γονατιστη
δυναμαι [μπορω κι αυτο ακομα να κανω
Ξαπλωσε στο κρεββατι ,αυτης πο'χ[εις [για φιλεναδα τωρα
αρκετα μαζι σου[ασχοληθηκα
κύριε, [γιατι πως μπορεις
πως μ'α[φηνεις
εσυ πρωτος με μεταχειριστηκες[και γυναικα μ'εκανες      
κυριε,αν δυστηχησεις,μ'εκεινη μη[διστασεις να'ρθεις κοντα μου 50
ας παντρευτουμαι,των δικων μου [παθων να λυξει ο πονος
με την  πειρα του ας μ'αισθανθει[κανε με δικη σου οπως εσυ καλα ξερεις
κι απολαυσε με
Θα ζηλευω τις
δουλες ...μοιρασε με[μ'αυτες δεν νοιαζει   αρκει και δικος μου να'σαι

[φιλοσοφικως παρακλαυσιθυρων]
ανθρωπους χωρις κριση θαυμαζεις[στον ερωτα ποιον ερωτευεσαι δεν εχεις κριση

[προς τον Κυριον παρακλαυσιθυρων]
εδω ελα[σε μενα παλι
θαυμαστος μ'απαλο χρωμα σ'ειδα[ωραιος μ'απαλο χρωμα οταν σε πρωτοειδα
κι αρρωστησα η μωρη,εσυ δε,κυριε[κι αρρωστη τρελλη απ'ερωτα για σενα
μονη κι εγκαταλειμενη μ'αφηνεις                    60

[προς εαυτον,τους θεατας του θεατρου  και την θυρα παρακλαυσιθυρων]                                      
ετσ'εχω εγω για την ψυχη μου μιλησει
.
.
κι ετσι πρωτοτυπα και προσθετα παρακλασιθυριζοντας φτασαμε στο τελος του
Παρακλαυσιθυρου Μονοπρακτου Μονολογου Μελοδραματος
.
.
και σημερα ποσα παρακλασιθυρα μονια ερωτα γινονται σε θυρες διαμερισματων,
σε mobile phones,σε TV Realities,σε internet Wiber,messenger,skype,likes Facebook,
THE PARAKLAYSINTERNETIOS EROS!
.
.
.
.
.
.
.

My Great Minimal Oximora -3μ χ 4.5μ.-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
να γραψω για εναν ανθρωπο  να τον περιεχω ολοκληρο
στις λεξεις και να μην αποσιωπω τα γεγονοτα του
ενα πρωινο του στη θαλασσα η' μια φωνη να τον φωναζει στον κηπο
την αναπνοη στον υπνο του απαλη και ησυχη
τη σιωπη κατω απ'τη πανσεληνο
απλα να μιλησω
οχι με ιδεοληψιες και συμβολα
κυριως,Να μην εξαπατησω
''Σου μιλω για τα κοχυλια''.τωρα ειπα η' ακουσα
και τωρα ρωτησα
Πως οι ανθρωποι μπορουν να ζουν χωρις να μιλουν αυτη
τη γλωσσα;
οι λεξεις να βρισκουν τα σωματα μας ακεραια ανεπαφα
απο κουφια κοσμητικα
ακουω τα τριζονια τρι τρι τωρα
παραξενος δεν ειναι ο κοσμος
.
.
.

Αριστοφανης αρχαιο ελληνικο θεατρο μασκες

ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ ΑΧΑΡΝΗΣ
Παραβαση,στιχοι 497-556,Δικαιοπολις-Λαμαχος λογομαχια ,στιχοι 572-619
[μεταφραση σχολια-χ.ν.κουβελης]
.
.
Παραβαση,στιχοι 497-556
[μεταφραση σχολια-χ.ν.κουβελης]

Δικαιοπολις
μή μοι φθονήσητ᾽, ἄνδρες οἱ θεώμενοι,
εἰ πτωχὸς ὢν ἔπειτ᾽ ἐν Ἀθηναίοις λέγειν
μέλλω περὶ τῆς πόλεως, τρυγῳδίαν ποιῶν.
500 τὸ γὰρ δίκαιον οἶδε καὶ τρυγῳδία.
ἐγὼ δὲ λέξω δεινὰ μέν, δίκαια δέ.
οὐ γάρ με νῦν γε διαβαλεῖ Κλέων ὅτι
ξένων παρόντων τὴν πόλιν κακῶς λέγω.
αὐτοὶ γάρ ἐσμεν οὑπὶ Ληναίῳ τ᾽ ἀγών,
505 κοὔπω ξένοι πάρεισιν· οὔτε γὰρ φόροι
ἥκουσιν οὔτ᾽ ἐκ τῶν πόλεων οἱ ξύμμαχοι·
ἀλλ᾽ ἐσμὲν αὐτοὶ νῦν γε περιεπτισμένοι·
τοὺς γὰρ μετοίκους ἄχυρα τῶν ἀστῶν λέγω.
ἐγὼ δὲ μισῶ μὲν Λακεδαιμονίους σφόδρα,
510 καὐτοῖς ὁ Ποσειδῶν, οὑπὶ Ταινάρῳ θεός,
σείσας ἅπασιν ἐμβάλοι τὰς οἰκίας·
κἀμοὶ γάρ ἐστι τἀμπέλια κεκομμένα.
ἀτάρ, φίλοι γὰρ οἱ παρόντες ἐν λόγῳ,
τί ταῦτα τοὺς Λάκωνας αἰτιώμεθα;
515 ἡμῶν γὰρ ἄνδρες, —οὐχὶ τὴν πόλιν λέγω·
μέμνησθε τοῦθ᾽, ὅτι οὐχὶ τὴν πόλιν λέγω,—
ἀλλ᾽ ἀνδράρια μοχθηρά, παρακεκομμένα,
ἄτιμα καὶ παράσημα καὶ παράξενα,
ἐσυκοφάντει· «Μεγαρέων τὰ χλανίσκια.»
520 κεἴ που σίκυον ἴδοιεν ἢ λαγῴδιον
ἢ χοιρίδιον ἢ σκόροδον ἢ χόνδρους ἅλας,
ταῦτ᾽ ἦν Μεγαρικὰ κἀπέπρατ᾽ αὐθημερόν.
καὶ ταῦτα μὲν δὴ σμικρὰ κἀπιχώρια,
πόρνην δὲ Σιμαίθαν ἰόντες Μεγαράδε
525 νεανίαι ᾽κκλέπτουσι μεθυσοκότταβοι·
κᾆθ᾽ οἱ Μεγαρῆς ὀδύναις πεφυσιγγωμένοι
ἀντεξέκλεψαν Ἀσπασίας πόρνα δύο·
κἀντεῦθεν ἀρχὴ τοῦ πολέμου κατερράγη
Ἕλλησι πᾶσιν ἐκ τριῶν λαικαστριῶν.
530 ἐντεῦθεν ὀργῇ Περικλέης οὑλύμπιος
ἤστραπτ᾽, ἐβρόντα, ξυνεκύκα τὴν Ἑλλάδα,
ἐτίθει νόμους ὥσπερ σκόλια γεγραμμένους,
ὡς χρὴ Μεγαρέας μήτε γῇ μήτ᾽ ἐν ἀγορᾷ
μήτ᾽ ἐν θαλάττῃ μήτ᾽ ἐν ἠπείρῳ μένειν.
535 ἐντεῦθεν οἱ Μεγαρῆς, ὅτε δὴ ᾽πείνων βάδην,
Λακεδαιμονίων ἐδέοντο τὸ ψήφισμ᾽ ὅπως
μεταστραφείη τὸ διὰ τὰς λαικαστρίας·
οὐκ ἠθέλομεν δ᾽ ἡμεῖς δεομένων πολλάκις.
κἀντεῦθεν ἤδη πάταγος ἦν τῶν ἀσπίδων.
540 ἐρεῖ τις. «οὐ χρῆν·» ἀλλὰ τί ἐχρῆν, εἴπατε.
φέρ᾽, εἰ Λακεδαιμονίων τις ἐκπλεύσας σκάφει
ἀπέδοτο φήνας κυνίδιον Σεριφίων,
καθῆσθ᾽ ἂν ἐν δόμοισιν; ἦ πολλοῦ γε δεῖ·
καὶ κάρτα μέντἂν εὐθέως καθείλκετε
545 τριακοσίας ναῦς, ἦν δ᾽ ἂν ἡ πόλις πλέα
θορύβου στρατιωτῶν, περὶ τριηράρχου βοῆς,
μισθοῦ διδομένου, παλλαδίων χρυσουμένων,
στοᾶς στεναχούσης, σιτίων μετρουμένων,
ἀσκῶν, τροπωτήρων, κάδους ὠνουμένων,
550 σκορόδων, ἐλαῶν, κρομμύων ἐν δικτύοις,
στεφάνων, τριχίδων, αὐλητρίδων, ὑπωπίων·
τὸ νεώριον δ᾽ αὖ κωπέων πλατουμένων,
τύλων ψοφούντων, θαλαμιῶν τροπουμένων,
αὐλῶν, κελευστῶν, νιγλάρων, συριγμάτων.
555 ταῦτ᾽ οἶδ᾽ ὅτι ἂν ἐδρᾶτε· τὸν δὲ Τήλεφον
οὐκ οἰόμεσθα; νοῦς ἄρ᾽ ἡμῖν οὐκ ἔνι.
.
[μεταφραση-χ.ν.κουβελης]

Δικαιοπολις
μη με κατηγορηστε,εσεις οι θεατες,
που κι αν φτωχος οντας τολμω στους Αθηναιους να πω
τα της πολης,ενω κωμωδια κανω,
500 γιατι και το σωστο ξερει κι η κωμωδια.
Εγω  τα δυσαρεστα θα πω αλλα και σωστα
ουτε μπορει τωρα βεβαια ο Κλεωνας να με μηνυσει οτι
μπροστα σε ξενους κακολογω τη πολη
γιατι εμεις μονοι ειμαστε εδω στη γιορτη τα Ληναια
505 και καθολου ξενοι δεν παρευβρισκονται,ουτε φοροι
ηρθαν ουτε απ'τις πολεις οι συμμαχοι
αλλ'ειμαστε εμεις μονοι τωρα καθαρισμενο σταρι
γιατι τους μετοικους αχυρα στο σταρι των πολιτων λεω
εγω δε μισω τους Λακεδαινονες  σφοδρα
510 κι αυτους ο Ποσειδωνας,εκει θεος στο Ταιναρο,
να τους σεισει ολους και να ριξει τα σπιτια
γιατι και σε μενα τ'αμπελια ειναι κομματια
αλλα,φιλοι παροντες στα λογια μου,
γιατι γι'αυτα τους Λακωνες θεωρουμε υπαιτιους;
515 γιατι σε μας αντρες,δεν λεω την πολη,
να το θυμαστ'αυτο,οτι δεν λεω την πολη,
αλλ'αντρακια μοχθηρα,περιθωριακα,
ατιμα και παρασιτα κι αλλοπροσαλλα,
συκοφαντουσαν.''των Μεγαρεων τα πανωφορακια,λαθραια''
520 κι οπου αγγουρακι η' λαγουδακι
η' γουρουνοπουλακι η' σκορδο η' χοντρο αλατι,
αυτα'ναι απ'τα Μεγαρα φωναζαν και τα'στελναν πισω αυθημερον.
κι αυτα βεβαια ασημαντα και ντοπια δικα μας,
τη Σιμαιθα τη πουτανα πηγαινοντας στα Μεγαρα
525 καποια τζογλανια νεαροι κλεβουν κουταβια στο μεθυσι
κι οι Μεγαριτες απ'τους πονους υποφεροντας φουσκωτοι απ'τα σκορδα
γι'αντιπραξη εκλεψαν απ'της Ασπασιας δυο πουτανες.
κι απο και περα αρχισ'ο πολεμος που καταξεσκισε
τους Ελληνες ολους για τρεις ψωλαρπαχτρες,
530 απο'κει κι η οργη του Περικλη απ'τ'ολυμπιο υψος
αστραφτε,κι εβροντα και συνταρασσε την Ελλαδα,
νομοθετουσε οπως στιχακια ρυθμικα γραμμενα,
πως πρεπει Μεγαριτης μητε σ'υπαιθρο μητε σ'αγορα
μητε σε θαλασσα μητε σε στερια να μενει,
535 απο'κει κι οι Μεγαριτες,οταν λοιπον  απ'τη πεινα στριμωχτηκαν,
τους Λακεδαιμονες παρακαλεσαν οπως το ψηφισμα
αλλαξουν αυτο για τις ψωλαρπαχτρες.
εμεις δεν το'θελαμε αν και πολλες φορες μας παρακαλαγαν,
κι απο κει να λοιπον παταγος απ'ασπιδες εγινε.
540 καποιος θα ρωτησει ''τι δεν επρεπε να γινει;''αλλα τι επρεπε,να πεις,
φερ'ειπειν,αν καποιος των Λακεδαιμονιων αποπλεοντας με σκαφος
αρπαζε για πουλημα βυζανιαρικο σκυλακι απ'τους Σεριφιωτες,
θα καθοσασταν απραγοι στα σπιτια μεσα;δεν το νομιζω πολυ,
κι αστραπιαια βεβαια ευθυς θα ριχνατε στη θαλασσα
545 τρακοσια καραβια,και θα'ταν η πολη γεματη
απο θορυβο στρατιωτων,κι απο τριηραρχου εκλογης βοη,
κι απο μισθοδοσιες,κι απο παλλαδια της θεας επιχρυσωμενα,
κι οι στοες της αγορας θα στεναζαν απ'τις συναξεις.και σταρια ζυγιαζμενα,
τ'ασκια,τις θηλιες για τα κουπια,τους καδους αγορασμενα,
550 τα σκορδα,τις ελιες,τις πλεχτρες τα κρεμμυδια,
τα στεφανια,τις ατζουγιες,τις αυλητριδες,τα μπλαβα ματια,
στο ναυσταθμο παταγος απ'το πελεκημα  των κουπιων,
σκαρμων κροτουντων,το τρουπωμα των κουπιων,
των αυλων,των διαταγων,των σφυριχτρων,των συριγμων,
555 αυτα ξερω οτι θα κανατε.και απ'τον Τηλεφο
τα ιδια δεν θα περιμεναμε;γιατι μυαλο σ'εμας δεν  ειναι.
.
.
Σχολια:
.στη Παραβαση ο Δικαιοπολις Αριστοφανης δανειζεται κουρελια απο τον Ευριπιδη,
την τραγωδια του Τηλεφος παραποιωντας την:
Ευριπιδη Τηλεφος
μη μοι φθονησητ΄,ανδρες Ελληνων ακροι,
ει πτωχος ων τετληκ'εν εσθλοισιν λεγειν

μη με κατηγορηστε,αντρες των Ελληνων αρχηγοι,
αν και φτωχος οντας εχω τολμησει σ'ευγενεις να μιλησω

.κατα τον Ηροδοτο η πραγματικη αιτια των Περσικων Πολεμων ειναι η αρπαγη
γυναικων ,''χειρων λαβων''
οι Φοινικες[γειτονες Περσων] εκλεψαν την Ιω απο το Ελληνικο Αργος
οι Ελληνες[Κρητες]αντεκλεψαν την Ευρωπη απο τους Φοινικες
Οι Ελληνες κατα την Αργοναυτικη εκστρατεια με τον Ιασονα εκλεψαν  την Μηδεια
απο την Κολχιδα[γειτονες Περσων]
Ο Τρωας Παρις απο την Ασια[γειτονες Περσων]εκλεψε απο τους Ελληνες την ωραια
Ελενη της Σπαρτης κι αυτη η αρπαγη γυναικας ηταν η αιτια του Τρωικου Πολεμου

.ο Κλεωνας μηνυσε τον Αριστοφανη,''εκανε εισαγγελια'' εναντιον του,για την κωμωδια
του ''Βαβυλωνιοι'',το 426 π.χ  στα Διονυσια[που τα παρακολουθουσαν και συμμαχοι
θεατες] ,οπου πηρε το πρωτο βραβειο,[Οι Αχαρνης διδαχτηκαν την επομενη χρονια
το 425 π.Χ στα Ληναια,οπου παιζονταν μονο κωμωδιες και την παρακολουθουσαν μονο
Αθηναιοι,οι Αχαρνης πηραν το πρωτο βραβειο],
Στους ''Βαβυλωνιους'' ο χορος σατυριζει τον δημαγωγο στρατιωτικο διοικητη Κλεωνα
που στον μυλο του δουλευουν σαν σκλαβοι οι ανθρωποι των πολεων της Δηλιακης
Συμμαχιας και επισης την ιμπεριαλιστικη πολιτικη της Αθηνας

.
το ''Μεγαρικο Ψηφισμα''ψηφιστηκε απο την Αθηνα και τον Περικλη το 433/2 π.Χ οικο-
νομικος αποκλεισμος  των Αθηνων και της Αθηναικης Συμμαχιας κατα των Μεγαρων γιατι
δεχονταν φυγαδες απο την Αθηνα και γιατι καλλιεργουσαν ιερα κτηματα της Ελευσινας,
θεωτρειται σαν αιτια του Πελοποννησιακου Πολεμου,
ο Θουκυδιδης Ιστορια Α΄,139 γραφει:
Λακεδαιμόνιοι ...φοιτῶντες παρ' Ἀθηναίους Ποτειδαίας τε ἀπανίστασθαι ἐκέλευον καὶ
Αἴγιναν αὐτόνομον ἀφιέναι, καὶ μάλιστά γε πάντων καὶ ἐνδηλότατα προύλεγον τὸ περὶ
Μεγαρέων ψήφισμα καθελοῦσι μὴ ἂν γίγνεσθαι πόλεμον, ἐν ᾧ εἴρητο αὐτοὺς μὴ χρῆσθαι
τοῖς λιμέσι τοῖς ἐν τῇ Ἀθηναίων ἀρχῇ μηδὲ τῇ Ἀττικῇ ἀγορᾷ. οἱ δὲ Ἀθηναῖοι οὔτε τἆλλα
ὑπήκουον οὔτε τὸ ψήφισμα καθῄρουν, ἐπικαλοῦντες ἐπεργασίαν Μεγαρεῦσι τῆς γῆς τῆς
ἱερᾶς καὶ τῆς ἀορίστου καὶ ἀνδραπόδων ὑποδοχὴν τῶν ἀφισταμένων.

βεβαια η ιστορια της εχθροτητας ειναι παλιοτερη οταν το 446 π.Χ οι Μεγαρεις εφυγαν
απο τους Αθηναιους και προσχωρησαν στους παλαιοτερους συμμαχους των τους
Πελοποννησιους οταν σκοτωσαν με αιφνιδιαστικη επιθεση τους Αθηναιους φρουρους
στα λιμανια τους
.
.
.
Δικαιοπολις-Λαμαχος λογομαχια,στιχοι 572-619
[μεταφραση σχολια-χ.ν.κουβελης]

Λάμαχος
πόθεν βοῆς ἤκουσα πολεμιστηρίας;
ποῖ χρὴ βοηθεῖν; ποῖ κυδοιμὸν ἐμβαλεῖν;
τίς Γοργόν᾽ ἐξήγειρεν ἐκ τοῦ σάγματος;
Δικ.:
ὦ Λάμαχ᾽ ἥρως, τῶν λόφων καὶ τῶν λόχων. 575
Ἡμιχόριον Α
ὦ Λάμαχ᾽, οὐ γὰρ οὗτος ἅνθρωπος πάλαι
ἅπασαν ἡμῶν τὴν πόλιν κακοῤῥοθεῖ;
Λάμ.:
οὗτος σὺ τολμᾷς πτωχὸς ὢν λέγειν τάδε;
Δικ.:
ὦ Λάμαχ᾽ ἥρως, ἀλλὰ συγγνώμην ἔχε,
εἰ πτωχὸς ὢν εἶπόν τι κἀστωμυλάμην. 580
Λάμ.:
τί δ᾽ εἶπας ἡμᾶς; οὐκ ἐρεῖς;
Δικ.:
οὐκ οἶδά πω·
ὑπὸ τοῦ δέους γὰρ τῶν ὅπλων εἰλιγγιῶ.
ἀλλ᾽ ἀντιβολῶ σ᾽ ἀπένεγκέ μου τὴν μορμόνα.
Λάμ.:
ἰδού.
Δικ.:
παράθες νυν ὑπτίαν αὐτὴν ἐμοί.
Λάμ.:
κεῖται.
Δικ.:
φέρε νυν ἀπὸ τοῦ κράνους μοι τὸ πτερόν.
Λάμ.:
τουτὶ πτίλον σοι. 585
Δικ.:
τῆς κεφαλῆς νύν μου λαβοῦ,
ἵν᾽ ἐξεμέσω· βδελύττομαι γὰρ τοὺς λόφους.
Λάμ.:
οὗτος τί δράσεις; τῷ πτίλῳ μέλλεις ἐμεῖν;
πτίλον γάρ ἐστιν--
Δικ.:
εἰπέ μοι τίνος ποτὲ
ὄρνιθός ἐστιν; ἆρα κομπολακύθου;
Λάμ.:
οἴμ᾽ ὡς τεθνήξεις. 590
Δικ.:
μηδαμῶς ὦ Λάμαχε·
οὐ γὰρ κατ᾽ ἰσχύν ἐστιν· εἰ δ᾽ ἰσχυρὸς εἶ,
τί μ᾽ οὐκ ἀπεψώλησας; εὔοπλος γὰρ εἶ.
Λάμ.:
ταυτὶ λέγεις σὺ τὸν στρατηγὸν πτωχὸς ὤν;
Δικ.:
ἐγὼ γάρ εἰμι πτωχός;
Λάμ.:
ἀλλὰ τίς γὰρ εἶ;
Δικ.:
ὅστις; πολίτης χρηστός, οὐ σπουδαρχίδης, 595
ἀλλ᾽ ἐξ ὅτου περ ὁ πόλεμος, στρατωνίδης,
σὺ δ᾽ ἐξ ὅτου περ ὁ πόλεμος, μισθαρχίδης.
Λάμ.:
ἐχειροτόνησαν γάρ με --
Δικ.:
κόκκυγές γε τρεῖς.
ταῦτ᾽ οὖν ἐγὼ βδελυττόμενος ἐσπεισάμην,
ὁρῶν πολιοὺς μὲν ἄνδρας ἐν ταῖς τάξεσιν, 600
νεανίας δ᾽ οἵους σὺ διαδεδρακότας,
τοὺς μὲν ἐπὶ Θρᾴκης μισθοφοροῦντας τρεῖς δραχμάς,
Τεισαμενοφαινίππους Πανουργιππαρχίδας,
ἑτέρους δὲ παρὰ Χάρητι τοὺς δ᾽ ἐν Χάοσιν,
Γερητοθεοδώρους Διομειαλαζόνας, 605
τοὺς δ᾽ ἐν Καμαρίνῃ κἀν Γέλα κἀν Καταγέλᾳ.
Λάμ.:
ἐχειροτονήθησαν γάρ.
Δικ.:
αἴτιον δὲ τί
ὑμᾶς μὲν ἀεὶ μισθοφορεῖν ἁμῃγέπῃ,
τωνδὶ δὲ μηδέν᾽; ἐτεὸν ὦ Μαριλάδη
ἤδη πεπρέσβευκας σὺ πολιὸς ὢν ἓν ἢ; 610
ἀνένευσε· καίτοι γ᾽ ἐστὶ σώφρων κἀργάτης.
τί δαὶ Δράκυλλος ἢ Εὐφορίδης ἢ Πρινίδης;
εἶδέν τις ὑμῶν τἀκβάταν᾽ ἢ τοὺς Χάονας;
οὔ φασιν. ἀλλ᾽ ὁ Κοισύρας καὶ Λάμαχος,
οἷς ὑπ᾽ ἐράνου τε καὶ χρεῶν πρώην ποτέ, 615
ὥσπερ ἀπόνιπτρον ἐκχέοντες ἑσπέρας,
ἅπαντες ᾽ἐξίστω᾽ παρῄνουν οἱ φίλοι.
Λάμ.:
ὦ δημοκρατία ταῦτα δῆτ᾽ ἀνασχετά;
Δικ.:
οὐ δῆτ᾽ ἐὰν μὴ μισθοφορῇ γε Λάμαχος.
.
[μεταφραση-χ.ν.κουβελης]

Λάμαχος
απο που κραυγη ακουσα πολεμιστηρια;
που πρεπει να βοηθησω;που φασαρια μαχης να χωσω;
ποιος τη Γοργονα εξαγριωσε απ'την ασπιδα;
Δικ.:
ω Λαμαχε ηρωα των λοφων και των λοχων 575
Ἡμιχόριον Α
ω Λαμαχε,δεν ειν'αυτος ο ανθρωπος π'απο καιρο
ολην μας τη πολη με θορυβο;
Λάμ.:
ε! συ τολμας φτωχος οντας να λες αυτα;
Δικ.:
ω Λαμαχε ηρωα,αλλα συγχωρα με,
αν και φτωχος οντας να μη βαζω γλωσσα μεσα μου 580
Λάμ.:
τι'πες για μας,δεν λες;
Δικ.:
δεν ξερω πως να πω.
ο τρομος των οπλων με ζαλισε.
αλλα σε ικετευω παρεμερισ'απο με τη μορμονα το τερας
Λάμ.:
να δες την πηρα
Δικ.:
παρατησε  την τωρα αναποδα να μην την βλεπω
Λάμ.:
ετσι ειναι
Δικ.:
δωσ'μου απ' το κρανος το φτερο
Λάμ.:
να το πουπουλο 585
Δικ.:
το κεφαλι μου τωρα πιασε,
για να κανω εμετο.μ'αηδιαζουν τα λοφια
Λάμ.:
ε! συ τι κανεις;με το φτερο θελεις να κανεις εμετο;
το φτερο ειναι του...
Δικ.:
πεσ'μου ποιανου καποτε
πουλιου ειναι;μηπως κομπαστηφλυαροπουλιου;
Λάμ.:
αλλιμονο θα πεθανεις 590
Δικ.:
καθολου θα λεγα ω Λαμαχε
γιατι το θαρρος δεν εχεις.αν θαρραλεος εισαι,
γιατι δεν μ'απεψωλιασες;αν κι αρματωμενος εισαι
Λάμ.:
τετοια συ τολμας να λες στον στρατηγο φτωχος οντας;
Δικ.:
εγω'μαι λοιπον φτωχος;
Λάμ.:
αλλα ποιος λοιπον εισαι;
Δικ.:
αυτος ειμαι,πολιτης ωφελιμος,οχι θεσιτης 595
αλλ'αφ'οτου εγινε πολεμος,εφ'οπλω στρατιτης,
συ δ'αφ'οτου εγινε πολεμος,μισθοτρωκτιτης
Λάμ.:
γιατι μ'εκλεξαν
Δικ.:
τρεις κι ο κουκος.
γι'αυτα λοιπον εγω αηδιασμενος εκλεισα ειρηνη,
βλεποντας ασπρομαλληδες αντρες στα εμπροσθεν 600
και νεαρους ομοιους με σενα στα μετοπισθεν να ξεφευγουν
αυτους που στη Θρακη μισθοφορουντες  γενναιως μισθους,
τους Τεισαμενοφαινίππες τους Πανουργιππαρχίδες,
αλλους στον Χαρητα αλλους στους Χαονες
τους Γερητοθεοδώρους τους Διομειαλαζόνας, 605
αυτους απ'τη Καμαρινα και τη Γελα και τη Καταγελα
Λάμ.:
γιατι εκλεχτηκαν
Δικ.:
ποιος ειν' ο λογος,δεν το καταλαβα ποτε,
εσεις παντα να πληρωνεστε μιστους με καθε τροπο,
κι αυτοι τιποτα;αληθεια Μαριλαδη Καβουνοσκονε Αχαρνη
εχεις γινεις πρεσβης  ποτε ως τωρα π'ασπρισες;610
εκανε νευμα οχι.αν κι ειναι φρονιμος κι εργατικος.
αληθεια ποιος ο Δρακυλλος ο Καρβουνιαρης η' ο Ευφοριδης η' ο Πρινονιδης
ειδε καποιος απο σας τα Εκβατανα η' τους Χαονες;
οχι λενε.αλλ'ο Κοισυρας κι ο Λαμαχος
που τους ερανους τρωνε και τα χρεη δεν γυρνανε πρωτοι παντου και παντα,615
οπως αποπλυματα χυμενα τ'απογευματα,
ολοι παραμεριζουν να τους αποφυγουν οι φιλοι
Λάμ.:
ω δημοκρατια αυτα πως αληθεια τ'ανεχεσαι;
Δικ.:
αληθεια οχι αν δε λαμβανει μιστους βεβαια ο Λαμαχος
.
.
Σχολια:
.Λαμαχος(;470-414 π.Χ.), Αθηναιος στρατηγος ,ενας απο τους αρχηγους της Αθηναικης
ναυτικης δυναμης κατα την Σικελικη Εκστρατεια,σκοτωθηκε το 414 π.Χ στη μαχη των
με τους Συρακουσιους,κατα τους αρχαιους συγγραφεις ηταν γενναιος στρατηγος,
ο Αριστοφανης τον διακωμωδισε σκληρα στις κωμωδιες του Αχαρνης ,Ειρηνη και
Βατραχους,τον θεωρουσε φανατικο φιλοπολεμο και αντιειρηνιστη,πολεμοκαπηλο,εκανε
λογοπαιγνιο με το ονομα του:Λαμαχος/Κλαυσιμαχος,τον απεκαλεσε υποτιμητικα και
Λαμαχιππιον δηλαδη μικρον ιππεα[Αχαρνης ,στ.1207]
στους Βατραχους,στ.1039, μετα τον θανατο του τον ονομαζει ηρωα:
Αἰσχύλος
ἀλλ᾽ ἄλλους τοι πολλοὺς ἀγαθούς, ὧν ἦν καὶ Λάμαχος ἥρως
.Χαονες ,λαος της Θεσπρωτιας Ηπειρου
.Τεισαμενοφαινίππους Πανουργιππαρχίδας,
ἑτέρους δὲ παρὰ Χάρητι τοὺς δ᾽ ἐν Χάοσιν,
Γερητοθεοδώρους Διομειαλαζόνας,
ο Αριστοφανης εδω διακωμωδει σαν πανουργους πονηρους αμαθεις κι αλλαζονες
τον Τεισαμενον,τον Φαινιππο,τον Ιππαρχιδη,τον Χαρη,τον Γερητα,τον Θεοδωρο τον
Διομεα
.Δομεια ,κωμοπολη της Αττικης
.Καμαρινη,Γελα πολεις της Κατω Ιταλιας
.Καταγελα,λογοπαιγνιο με τη Γελα
.Μαριλαδης,απο τη μαριλη,οτι το αμαυρον πυρ δηλοι,το καρβουνο,την καρβουνοσκονη
.Πρινιδης,λογοπαιγνιο απο τον πρινο που χρησιμοποιουσαν για παρασκευη καρβουνο
.Κοισυρα,πλουσια κι ευγενης Αθηναια,μητερα του Μεγακλη και συζυγος του Πεισιστρατου
.
.
.

Φθινόπωρο autumn time-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
https://www.facebook.com/christos.couvelis


Φθινόπωρο. χ. ν. κουβελης

Η Μεγαλειοτης της Ευφυους Αφέλειας του Φθινοπώρου
Η Εκγυμναση των Ρυθμικων Χρωματικων Τονισμων
Η Απεριόριστη Διαθλαση της Γραμματικης των Νερων
Η Εκτυφλωτικη Πτωτική Ενδυνάμωση των Σπορων
Η Αναλφαβητη Συνομοταξια του Διαφανου Χρονου
Ο Επαναλαμβανομενος Πλατωνισμος του Φθινοπωρου
Γη Αέρας Φωτιά Νερο
.
.
.

https://www.facebook.com/christos.couvelis

In New York Manhattan-c.n.couvelis χ. ν. κουβελης

the mega city the man labyrinths the zigzag motionful cosmos
in parallel outcomes paying the χρόνος in time square money
around jazzing saxo word phones voicing liberty unliberty
democracy onlinecontinuous economicous hypermapping
the allpersonlife I You We You They anonymous ones ones ones
everything oneInfinity

.

.
.

Ελλειψεις Λεξεων-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ελαχιστοποιωντας το πραγματικο η
αδιαφορια της τετραγωνικης ριζας
του κοχυλιου η αρρητη απειροτητα και
ο διαγωνιος εφελκυσμος των γλαρων
οι φωνες του εγχρωμου νερου στα
νερα τα γ διαστηματα των ψαριων
υπεροχη ελληνικη μου μεταφυσικη
.
.
.

Liberty Abstract-ξυλο,neon light,χαρτι, αμμος,γυαλι-2μ χ3μ-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Επι-χ.ν.κουβελης

Ή ποίηση δεν είναι επιστήμη,ετσι μπορεί
να μην υπακούει στους νόμους της φυσικής
π.χ
ένα δέντρο σαν πουλί να πετά,οπως αυτό που εσύ τώρα βλέπεις,
μ'ολα τα κλαδιά μ'ολα τα φύλλα του,μ'ολους τους καρπούς του
η'
π.χ
σε μία μικρή σταγόνα νερού θάλασσας να'ναι όλα τα ψάρια της,
όλα τ'ακρωτηρια της,ολοι οι ορμοι,ολες οι ακρογιαλιές της,
κι αυτή ή ίδια ή σταγόνα
.
.

Word
Wording my voicing
Voice
.
.
.

Οδυσσεας και ο ασκος του Αιολου

ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΑΙΟΛΟ-χ.ν.κουβελης
Ομηρου Οδυσσεια,ραψωδια κ',στιχοι 56-69
[μεταφραση χ.ν.κουβελης]

ἔνθα δ' ἐπ' ἠπείρου βῆμεν καὶ ἀφυσσάμεθ' ὕδωρ·
αἶψα δὲ δεῖπνον ἕλοντο θοῇς παρὰ νηυσὶν ἑταῖροι.
αὐτὰρ ἐπεὶ σίτοιό τ' ἐπασσάμεθ' ἠδὲ ποτῆτος,
δὴ τότ' ἐγὼ κήρυκά τ' ὀπασσάμενος καὶ ἑταῖρον,
βῆν εἰς Αἰόλοο κλυτὰ δώματα· τὸν δ' ἐκίχανον    60
δαινύμενον παρὰ ᾗ τ' ἀλόχῳ καὶ οἷσι τέκεσσιν.
ἐλθόντες δ' ἐς δῶμα παρὰ σταθμοῖσιν ἐπ' οὐδοῦ
ἑζόμεθ'· οἱ δ' ἀνὰ θυμὸν ἐθάμβεον ἔκ τ' ἐρέοντο·
«πῶς ἦλθες, Ὀδυσεῦ; τίς τοι κακὸς ἔχραε δαίμων;
ἦ μέν σ' ἐνδυκέως ἀπεπέμπομεν, ὄφρα ἵκοιο
πατρίδα σὴν καὶ δῶμα, καὶ εἴ πού τοι φίλον ἐστίν.»
ὣς φάσαν· αὐτὰρ ἐγὼ μετεφώνεον ἀχνύμενος κῆρ·
«ἄασάν μ' ἕταροί τε κακοὶ πρὸς τοῖσί τε ὕπνος
σχέτλιος. ἀλλ' ἀκέσασθε, φίλοι· δύναμις γὰρ ἐν ὑμῖν.
.
.
απο'κει στη στερια πατησαμε και αντλησαμε νερο
αμεσως δειπνο στρωσαν κοντα στα γρηγορα καραβια οι συντροφοι.
αλλ'ομως αφου φαγητου γευτηκαμε και μαζι πιοτου,
εκει τοτ'εγω κηρυκα πηρ'ακολουθο κι ενα συντροφο,
βαδισαμε στου Αιολου τα ονομαστα παλατια,κι αυτον τον τυχαμε 60
να τρωει μαζι με τη συντροφο στο κρεββατι και τα τεκνα του.
αφου ηρθαμε στο παλατι κοντα στους παραστατες στο κατωφλι
καθισαμε.αυτοι δε ξαφνιαστηκαν και μ'ερωτησαν.
''πως ηρθες,Οδυσσεα;ποιος σε σε κακος επετεθηκε δαιμονας;
αφου σε με την καρδια μας αποπεμπσαμε,για να φτασεις
στη πατριδα σου και στο σπιτι,κι εκει οπου σε σε αρεστο'ναι;''
ετσ'ειπαν.τοτ'εκει εγω αποκριθηκα βαριοκαρδισμενος.
''μ'εβλαψαν κι απερισκεπτοι συντροφοι κακοι μαζι σ'αυτους κι υπνος
ολεθριος,αλλ'επανορθωστε,φιλοι.γιατι η δυναμις σε σας
.
.
ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΑΙΟΛΟ-χ.ν.κουβελης

τι ανοητοι,τι πονηροι,παντα στο μυαλο τους μηπως τους ερριξα στη μοιρασια,
μην δεν πηραμε τα ισα,εγω τους τιμησα σαν συντροφους,τους νοιαστηκα,
πασχισα να επιστρεψουμε στα σπιτια μας,ολοι,μηδενος εξαιρουμενου,
κι αυτοι ανθρωποι απερισκεπτοι,αφρονες,ετσι με πληρωσαν,με ολεθρο,
βεβαια κι αυτοι η νηπιοι χαθηκαν,απολεσθηκαν,πνιγηκαν στα θεορατα κυματα,
κι ισως τοτε να καταλαβαν τι κακος συμβουλος ητανε η ζηλοφθονια τους,
μην κραταω κατι για μενα κι αυτοι το στερηθουν κι ανοιξαν τον ασκο του Αιολου,
και τοτε καρυδοτσουφλο στους αγριους ανεμους ερμαιο το καραβι,τα πανια
σχιστηκαν και το τιμονι εσπασε κι η πρυμνη ραγισε και τα νερα ορμησαν μεσα
και μας βουλιαξαν αυτανδρους ,τωρα δικαιοσυνη,ηταν καλα κι αφρονα παιδια
οι συντροφοι
.
.
.

Geometricous Abstract-XXIII-3μ χ 4.5-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

μετα των λεξεων-χ.ν.κουβελης

η μουσικη εχει φτερα ερωδιου η' ειναι μεταλλο σε
βροχερη μερα
εδω η αρμυρα του αερα μικροσωμη αναπνοη
''κοιταξτε αυτο το πουλι καθισμενο στο τραπεζι
σε λιγο θα πεταξει'' τσιμπολογα τα κοκκινα φυλλα του
τριανταφυλλου,''θα πεταξει''
στον καθρεφτη το ειδωλο της πτησης του ,''το ειδες;''ρωτησε
κι ακουγεται το μεταλλο της βροχης να φτερουγιζει
το χρωμα του ερωδιου
.
.
.

Bertolt Brecht -c.n.couvelis χ..ν.κουβελης

Bertolt Brecht: Fragen eines lesenden Arbeiters[1935]
[μεταφραση χ.ν.κουβελης]

Σχεδιαζοντας τον κ.Κ του Μπερτολ Μπρεχτ-Entwerfen der Herr K von Bertolt Brecht-
Designing the mister K of Bertolt Brecht-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
Bertolt Brecht:
Fragen eines lesenden Arbeiters[1935]

Wer baute das siebentorige Theben?
In den Büchern stehen die Namen von Königen.
Haben die Könige die Felsbrocken herbeigeschleppt?
Und das mehrmals zerstörte Babylon
Wer baute es so viele Male auf? In welchen Häusern
Des goldstrahlenden Lima wohnten die Bauleute?
Wohin gingen an dem Abend, wo die Chinesische Mauer fertig war
Die Maurer? Das große Rom
Ist voll von Triumphbögen. Wer errichtete sie? Über wen
Triumphierten die Cäsaren? Hatte das vielbesungene Byzanz
Nur Paläste für seine Bewohner? Selbst in dem sagenhaften Atlantis
Brüllten in der Nacht, wo das Meer es verschlang
Die Ersaufenden nach ihren Sklaven.
Der junge Alexander eroberte Indien.
Er allein?
Cäsar schlug die Gallier.
Hatte er nicht wenigstens einen Koch bei sich?
Philipp von Spanien weinte, als seine Flotte
Untergegangen war. Weinte sonst niemand?
Friedrich der Zweite siegte im Siebenjährigen Krieg. Wer
Siegte außer ihm?
Jede Seite ein Sieg.
Wer kochte den Siegesschmaus?
Alle zehn Jahre ein großer Mann.
Wer bezahlte die Spesen?
So viele Berichte.
So viele Fragen.
.
[μεταφραση χ.ν.κουβελης]

Bertolt Brecht:
Ερωτηματα ενος εργατη που διαβαζει

Ποιος εχτισε την εφταπυλη Θηβα;
Μεσα στα βιβλια υπαρχουν τα ονοματα των βασιλιαδων.
Εχουν οι βασιλιαδες τις πετρες κουβαλησει ;
Και την τοσες πολλες φορες κατεστραμενη Βαβυλωνα
Ποιος τοσες πολλες φορες την ανοικοδομησε;Σε ποια σπιτια
της χρυσαστραφτερης  Λιμα κατοικουσαν οι οικοδομοι;
Προς τα που πηγανε τη βραδια που το Σινικο Τειχος ηταν ετοιμο
οι χτιστες;Η μεγαλη Ρωμη
ειναι γεματη απο αψιδες θριαμβων.Ποιος τις σηκωσε;Πανω σε ποιον
θριαμβευσανε οι Καισαρες;Ειχε το πολυυμνητο Βυζαντιο
μοναχα παλατια για τους κατοικους του;Στην ιδια τη μυθικη Ατλαντιδα
ουρλιαξαν μεσα στη νυχτα,που η θαλασσα την καταπινε
οι Υψηλοι Πνιγμενοι για τους σκλαβους τους.
Ο νεαρος Αλεξαντρος κατεκτησε τις Ινδιες.
Μονος;
Ο Καισαρας νικησε τους Γαλατες.
Δεν ειχε τουλαχιστον εναν μαγειρα μαζι του;
Ο Φιλιππος της Ισπανιας εκλαψε,σαν ο στολος του
καταποντιστηκε.Δεν εκλαψε κανενας αλλος;
Ο Φρειδερικος ο Δευτερος ηταν νικητης στον Επταετη Πολεμο.Ποιος
ηταν νικητης εκτος απ'αυτον;
Σε καθε σελιδα μια νικη.
Ποιος μαγειρεψε στη γιορτη της νικης;
Καθε δεκα χρονια ενας μεγαλος αντρας.
Ποιος ξεπληρωσε τις σπαταλες;
Τοσα πολλα συμβαντα.[ν'αναφερθοιυν]
Τοσα πολλα ερωτηματα.[ν'απαντηθουν]
.
.
Σχεδιαζοντας τον κ.Κ του Μπερτολ Μπρεχτ-Entwerfen der Herr K von Bertolt Brecht-
Designing the mister K of Bertolt Brecht-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

.ο κ.Κ ψωνιζε στο σουπερ μαρκετ,γεμιζε το καλαθι του με ενα σωρο πραγματα
απο τα ραφια,τον ειδε ενας γνωστος του και πλησιαζοντας τον του ειπε:
-''βλεπω σας αρεσουν τα αχρηστα πραγματα.Καταναλωτισμος;''
κι ο κ.Κ του απαντησε:
-''μα φιλε μου αν δεν καταναλωσω αυτα τα πραγματα θα κλεισουν χιλιαδες  εργοστασια
και θα βρεθουν στο δρομο και θα πεινασουν εκατομυρια εργατες''
.
.ενας ζητιανος στο δρονο απλωνοντας το χερι και κλαψουριζοντας ζητουσε βοηθεια
απο τους περαστικους,''βοηθηστε με,ειμαι ανεργος'',
περασε απο εκει και ο κ.Κ,''βοηθηστε με,κυριε,τον φτωχο'' κλαφτηκε ο ζητιανος,
τοτε ο κ.Κ σταθηκε μπροστα του και σκυβωντας του αρπαξε χρηματα μεσα απο το
βαζο που του ριχνανε
''δεν σου δινω,φιλε,σ'αρπαζω για να καταλαβεις την εκμεταλλευση''του ειπε ο κ.Κ.
.
ο κ.Κ ειχε στο σαλονι του συνεχεια ανοιχτη την τηλεοραση,ενας γειτονας του αργα το
βραδυ του χτυπαει τη πορτα και του διαμαρτυρετε:''επιτελους κυριε κλειστε τη τηλεο-
ραση.δεν μας αφηνετε να κοιμηθουμε''
-''μα για αυτον ακριβως τον λογο την εχω συνεχεια ανοιχτη για να μην κοιμαμαι''του
απαντησε ο κ.Κ
.
.ο κ.Κ αγορασε μια αντιπαλη εφημεριδα απο το περιπτερο και καθησε στη καφετερια
που συχναζε και την διαβαζε σχολαστικα,μπηκε ενας γνωστος του και καθησε στο τραπεζι
του,ο κ.Κ δεν του εδωσε σημασια,εκεινος πειραχτηκε και του ειπε:
-''βλεπω πως εχεις απορροφηθει τελειως στο διαβασμα αυτης της φυλλαδας''
-''βεβαιως,φιλε μου,γιατι ετσι μαθαινω καλυτερα''απαντησε ο κ.Κ
-''ποιον;τι μαθαινεις καλυτερα;''ρωτησε ο αλλος
-''τον αντιπαλο μου''απαντησε ο κ.Κ και συνεχισε το διαβασμα της εφημεριδας
.
.μια μερα ο κ.Κ επισκεφτηκε ενα ζευγαρι φιλων του,καθησαν στο σαλονι και κουβεντιαζαν,
ηρθε και το αγορακι του ζευγαριου,περιπου δεκα χρονων,και καθησε μαζι τους χωρις να
μιλαει κι  ησυχο τους ακουγε,ο κ.Κ του ειπε:
-''πες κατι''
-''τι να πω;δεν ξερω''απαντησε συνεσταλμενα το μικρο παιδι
-''φωναξε,αμφισβητησε μας,σκεψου''του ειπε ο κ.Κ
.
.
.

Geometricous Abstract-XXIX-3μ χ 4.5-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

[ΤΑ  ΠΟΛΛΑΠΛΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ]

ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΔΡΟΜΗ ΤΩΝ ΑΟΡΑΤΩΝ ΣΤΟ ...
-χ.ν.κουβελης
.
.
Πληρης αιωρηση των ... . .
........αρχαι'κο το μειδιαμα των νερων .......
.....και η προοπτικη ............η' αυτη η αναγεννηση των ρηματων:
αποτυπωση ...
........του πανηγυριου με αναλογιες 1 : 1, 1 : 4 ............
ως το σωμα βρεφους..........
...............στην .......
.....τελικη γραμμη του υπομνηματος υπεγραψε : .....
.......Βησσαριων,καρδιναλιος την ιδιοτηταν,Ελλην ............την φυσιν......
........και παρακατω στη τοι - ......
......χογραφια το υπνοδωματιο του τραπεζιτη απ ' το παραθυρο ανεστραμενος
σε κατοπτρο ο αμφικοιλος κηπος / θριαμβευτικα αρματα ροδων
και κρινων εξωτερικευουν το απεχθες του κυνισμου . . Εκ των υψηλων ... .
............με τρια[μαλλον τεσσερα]σωματα μετρησε .....
.......το θεωρημα : Δυνατος ''ειναι '' ο Ευτυχης χρειαστηκε δε
ν 'αρπαξουν τις γυναικες  των αλλων
τωρα ατιμασμενες τις επεστρεψαν μια στον καθενα .
εκεινη ενθυμηθηκε τον φαλλο [ και κατα τον Καραισκακη τον ''μπουτζο''του]
ανοιξε την καλοκαιρινη βαλιτσα με τα διαφανα υφασματα και τα ηλιοτροπια .....
.......κι επειτα , τα ψεματα διαστρωματωθηκαν ......
......στην ακοη με χορευτικες οψεις........ενας .
 . απογυμνωθεις τεταπεινωμενος εταξε
ενα σκηνικο αρπας στη σειρηνα .........στη κοιμωμενη μεταμορφωση .
. Απο τα ορια του ... . ας τους αποκεφαλισουν τους επαναστατες
η εγκυος γυναικα ,αυτη η παγκοινη, θα γεννησει τους μελλουμενους ,
παρα την μεταμορφωση των τυραννων θα τιμωρηθουν .
ο λογιος δασκαλεψε το εθνος : μαθημα ανατομιας στη θλιψη του βυζαντινου
τι να συζητουν οι αμοιρες μοιχαλιδες ; και περι τινος θα κατακριθουν ;
 στο γυμνο σκελετο προσηλωθηκε η σαρκα
κι αυτο,που αρχισε στη θαλασσα
τελειωσε στον ουρανο με διπλη προσωπιδα. . . παρα την λειψυδρια ... .
στο 24ο τετραγωνο στο σκακι φυλας αποθησαυρισμενη την ελικοειδη σκαλα
γυμνο το πελμα αποτυπωθηκε στον πηλο ειδες το αποκρυφο
να θριαμβευει συνομωτικα.........
........κι αυτα τα ψαρια εγιναν δεντρα, εκει, που εσφαγιασθηκαν οι ψαραδες
της χερσονησου στο λατομειο των ημιπολυτιμων λιθων ,
εμβροντητος ο πατερας πληροφορηθηκε την αρπαγη της θυγατερας ,
εκουσια του ειπανε κι εκεινη η μαγισσα εγραψε την δευτερη γραφη
και στην επιτομη Ιστοριων συμπεριελαβε τον βιο και την πολιτεια
του πολιουχου αγιου της περιτειχισμενης ενδοχωρας εκεινο το μοντελο
κοπηκε σε μπρουντζινα αποσπασματα εν αγνοια του .
 Ατερμονη η συντομια της ... . κι ομως ο κηπος φυτευτηκε με δεξιο-
 τεχνια, αριστερα οι ανδριαντες των ηρωων και δεξια τα πηλινα αγαλματα
των θνητων αυτος δεν ειχε μεγαλωσει με μελι και γαλα το τονισε
στην αναφορα του με εμφαση
'' να η μεταμορφωση '' να η καταπρασινη νησιδα αυτος,που μεγαλωσε
με καθετο και οριζοντιο τροπο , βγηκε την κρισιμη στιγμη στα νερα
πισωπλατα κι ασπρισε γονυπετης τα υποστηλωματα της εκαστοτε μνημης
ηρθε απ'το κοκκινο με πορφυρο ενδυμα Μιχαηλ Ψελλος ,
Κωνσταντινος Παλαιολογος ,
Γεωργιος Φραντζης
συν το ενα και δυο και τρια . .
Εδω , η ιχνογραφια της ιδεας των ... . γδυθηκε η Υψηλη το εσωτερικο της
και το εναποθεσε πανω σε λινο τραπεζομαντηλο
αργοτερα τα κρινα
νηστευοντας το βραχο δαντελωσαν την προσωπογραφια απο την κλεψυδρα
ακουσαμε τον ηχο της αμμου κι απο τη σκοτεινη νυχτα το θορυβο του καραβιου
στη προεκταση του χεριου η σφαγη των κυκνων
και στον καθρεφτη το τριγωνο
κι οι σφαιρες της λουσμενης , μολις μετα την αιωνιοτητα α ! ο ιταμος ρολος
παιχτηκε με προσωπιδα
σε ποια αρχαιολογια θ ' αναστηθουν η' θ'αποκαλυφθουν
τα περιττωματα των λαμπρων επιφανεστατων. . .
Για τη φωνη το ..
. . το ελαχιστο κληρονομησε απ' τη μερια των κρινων, ο αλλος, αχρειος ,
ετρωγε τα παιδια του και το τοπιο εδειχνε τους πασσαλους, που χωρισανε τη γη
το νερο της θαλασσας σκελετωθηκε στα πετρω-
ματα των δακτυλων,χωρις σωμα δεν θα αναστηθουμε ας θυμομαστε
τη κλιμακα σε λα ελασσονα στο σχεδιο της κεφαλης Κυρια και αγορι σπουδαζουν
τους πιθηκους στο ζωολογικο κηπο και η χορευτρια παιζει τη μητερα της
μ ' ελεφαντινη μασκα πουλιου. . . Με τα μεταλικα φτερα ο ηχος ...
 . ..η αρπα της αισθητικης του δεν αναπαυ-
θηκε στο αναγλυφο,αντι-
 .............θετα η ιδεα της φωκιας , ..........
...ενας παρατονισμος της θλι- ....
.........ψης .............δεν υπαρχει απο- ...
..........δημια .............των τζιτζικιων .............ο η-
.............ρωας εχασε στον πολεμο τη γλωσσα ....
του Η περι των Ρηματων ειλικρινεια [ γραφει ] . .
Τον απεικονιζουν να βαδιζει ως ... .
.......Χωρις την αοριστη μνημη των βραχων ...
...την ανασα η .......ενοπλη περιεργεια του φθινοπωρου ...
....με χρυσα νομισματα δωροδοκησε ενα ....
...δυο τρια ερωτηματα,παραταυτα ...
....δεν πλαστηκε ομοουσιος των α-
.......συμπτωτων ..................γλυκο κι απαλο ομικρον ........
..........και γαλαζιο ωμεγα ..........
........κι εσυ , ηττηθηκες κατακρατος μην ..
...μην πεις ψεματα,οχι: '' ψεματα . ψεματα '' .
 . Η επιδραση του Ονοματος ειναι ... απλα, το φως ειναι βελος
[και ] η ωραια ξυπνησε στον καθρεφτη της [ενα παιδι]βυζαξε/ο Λο-
 γος κλιθηκε Υποθετικα με εναρμονιες ημικυκλικες κινησεις
[ αυστηροτητα και λιτο-
τητα ] και επαρκη σαφηνεια , με αγαλματα κομματιασε το προσωπο
απο ευστροφο πηλο [το]ματι...στα πληκτρα χτενιστηκε η σεληνη
[ μετα την αγρυπνια ] οχι εντρομη , απλα . .
Πιθανον λογω της σχεσης με τις Ιδεες να ... .
 ... και αντιστροφα εκτεινεται ο κολπος με τους αμπελωνες στο εσωτερικο της ηπειρου ,
νωρις ο αρχαγγελος εργαστηκε στο πορτρετο της κυριας ,
στα δε θαυματα των ψαριων απιστησε ο δασκαλος των ταυρων
και το θεατρο καταμεστο απο μαρμαρινα αντιγραφα συμφωνα δε με την περιγραφη
η κυριαρχια αμυγδαλιας απολιθωθηκε σ 'αυτο το τοπιο . .
Λαμπουν δυνατα ολη τη νυχτα οι χυμοι των φυτων και ... .
........η αδελφη της η Μαρια μεσα στη βροχη με ........την πυξιδα ,
με χρυσο περιδεραιο ........χωρις την ενδεια ......
........πως γινεται ,Οδυσσεα,ν ' ανοιξεις τα χε-
 ..............ρια σου ; ........ναι , ο γεωγραφος μυθευσαι τα τοπια , ενας ...
.....γυιος σκοτωνει τον Αιγισθο ...................................................αντιγραφω το γλυ- ...................................................πτο του χορου - τι σου .....................
..............................ειπα ; αυτο : '' η ' ταν η' επι τας '' και αγγελος με ψηφιδωτο
δελφινι φωτογραφιζεται πλαι στους νεοπλουτους/ το ...................
.................ανυπαρκτο σαρκωθηκε με ευρυ ................
....................μετωπο κατα τον υμνωδο κοκκινισε απο ντροπη η αδελφη της Μαριας
[ στις αποικιες των Σελευκιδων ] . .
και ενω εστρεφομην ειδα. τη μικρογραφια και το χειρογραφο
της πικρης αρραβωνιασμενης .
 . Αυτοι , ειδαν το καταστιχο του Παραδεισου ...
 . και ηρθε το πληρωμα του ανθους [φορουσε εκεινη την ημερα το ριγε κουστουμι ]
η θαλασσα , ναι , φυγαδευτηκε με γραμματοσημα
δεν το κατανοησες το αγνωμο πλασμα, κι ηρθε η βαρκα φορτωμενη μολυσμενα ψαρια
και το πελαγο σαπιο νερο ,
σιωπα και πες για την αιχμηρη γωνια της πικρας αυτος σιγουρα θα σ' ακουσει
ριχνοντας τα ζαρια να πεσουν ισαριθμες φορες στη θαλασσα
[ φορουσε εκεινη την ωρα ενα κοκκινο μαγιο ] η γυναικα . . Ισως , και η ψυχη τους
μαρμαρωσε στη θαλασσα ... . .....με σεμνοτητα καταργηθηκε το αισχρο ..
...κι η πολιτεια αναληφθηκε με φλεγον αρμα .....οι δε εμποροι πωλουσαν
το δερμα των ψυχων .....στην αγορα , κι οι ρητορες παρομοιαζαν τα συμβαντα ..
...με κενα λογια .....ειχαν δε τη φημη αξεστων οντων....
...αυτα ..............τα θεατρικα εργα επαναλαμβανονται ..
...ειπε την τελευταια ερμηνεια [ζουσε στον λα-
..............βυρινθο και τρεφονταν με πουλια] ..
...αλλοι κατοικοι ειδαν τα συμπλεγματα των α-
 στερισμων στα νερα[και παραβαινοντας τις εντολες γλυκα νανουρισαν τα παιδια τους .
. Γι ' αυτο το λογο , με τη σειρα ... . .....
.........Μια μεγαλη πομπη πανηγυριστων κι ακο-
..............λουθουσαν οι θυσιες των ζωων , πανω .....
.........σ' αμαξα απλωμενο περιεφεραν το λευκο ενδυμα. ..
.....εμαθε πως ο ηρωας ........δολοφονηθηκε στο κοιλον του θεατρου ..
......ο ανθρωπος με την προσωπιδα απεκτησε μεγαλη δυναμη ..
.....[τη νυχτα με την πανσεληνο επεσε η βροχη] τα ....
....νουφαρα αντεγραψαν η' μιμηθηκαν το ανθρωπινο σωμα
η ' την αδυνατη σαρκα της κορης,ο ..........
..................................μεταλλουργος δουλεψε το ει-
 ...................δωλιο με χρυσο κι ασημι και μετα στη λαμψη
της πηλινης μορφης ρωτησε
με δυσκολονοητες φρασεις για το μωσαικο των ημερων ζωων .
 . Με νεα υλικα σχεδιασε ... . .....αληθεια , δεν θυμασαι το υπουλο .
....το απαισιο πλασμα , που αλλο κανενα ιδιο στη γη δεν ειναι ;
και τα πρωινα ξυπνουν οι αμοιροι κυκνοι εγκλωβισμενοι
στα πετρωματα των φτερων τους και τ' αλλο οραμα στοιχειοθετηθηκε
σε σχηματισμους αλογων .
οπως φαινεται η ματαιοτητα στα μελλουμενα χρονια θα θριαμβολογησει ψεματα
.. Με ανταμοιβη τη δωρεα των λογων και ...
 . .......ειδε τον ανοθρωσκοντα καπνο περα .......στο ακρωτηρι των υποδουλων ..
.....και χωρις την παραμικρη δολιοτητα εισεπραξε ..
.....τον δικαιο μισθο του ...
....προελασε με γρηγορο ρυθμο στη πηλινη κοιλια
Στα υπολοιπα ερωτηματα αρκει το επιφωνημα της απαντησης
Ολοκληρη , σημερα , σπηλαιωθηκε η θαλασσα σαν περιστερι εφυγε
ο λογος απ' τα τειχη των αρρητων και το ακροτατο ανατολικο της σκεψης σου
αποκαλυφθηκε ξαπλωμενο διπλα στη μαρμαρινη κορη ...
....τα υπολοιπα εντοιχιστηκαν με χρωματα .......και μουσικες
 και υπερουσια ρηματα ..
.....διδαχτηκαν τα πουλια..........και συ ..
.....ομοιωθηκες μ' ανθρωπον παντελειον ..
.....διχως ακροτητα και ιδιοτελεια ων .
 . εξεχουσα θεση κατεχουν ..
. . αρχαιος και νεος χορος εναυλιος τελειωνοντας
στον πολλαπλασιασμο των θηλυκων
ταυτοχρονα εγεννησε δυο διδυμους νομους αυτοι να οικοδομησουν
τον Αγιο Γεωργιο των Γραικων
απο τ' αρχαια χρονια στις κοιτες της λογο-
τεχνιας εγραψε την πραγματεια των Ουρανων και της Γης
αφουγκραζοντας στους ηχους της ενδοξης επιστροφης
του ονομασθεντος Νικοποιου των εραστων
της αγνοιας και της πλανης η λαξευτη σπηλια του σωματος των βι-
βλιων και η τελευταια αληθεια διακοσμημενη
με πολυτιμους λιθους χορευτων
.
.
.

Κασσανδρα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Η ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ ΣΤΙΣ ΜΥΚΗΝΕΣ-χ.ν.κουβελης
[Αισχυλου Αγαμεμνων,αποσπασματα-μεταφραση χ.ν.κουβελης]

γιατι μ'εφερε εδω;για ποιο σκοπο;
μια παρακοπαν παραξενη πραξη βεβαια ειναι
κλεισμενη σ'ενα σκοτεινο δωματιο  γεματο καθρεφτες
το ειδωλο του,το ειδωλο μου,ποια ειναι πραγματικα;
αυτος;εγω;τα ειδωλα μας;
ακουω τον αερα στο παραθυρο,παλευει να ορμησει μεσα,
δεν φοβαμαι πια τη δινη του,θα'λεγα την περιμενω απαθης,
σκλαβα απατρις ξεριζωμενη
κοιμαται,ειναι ζωντανος;τον σκοτωσαν η΄ θα τον σκοτωσουν
η' τωρα τον σκοτωνει στο λουτρο τυλιγμενον στο διχτυ
σηκωνοντας στυγερον τε φασγανον και κατεβαζοντας το
αν πεσει το μαυρο αιμα ανθρωπου στο χωμα δεν μπορεις
να τ'αναστησεις
ηθελε,μου το επεβαλε,να φορω ετουτο το αγρηνον φορεμα,του αρεσει,λεει,
να βλεπει μεσα απ'το δικτυωτο ρουχο τα ποδια μου τη κοιλια μου γυμνη
και τ'ασπρα στηθη μου,σαν γυπαετος λαφινα
δεν θελω πια μαντικα να μιλαω,εδω προκειται για την Ιστορια,για τοσα γεγονοτα
τὸν πάθει ου μάθος,τα ελληνικα ξερω καλα,αυτος δεν εμαθε απ'τα παθηματα του,
ουτε του ζοφερου κυκλου του Θυεστη και του Ατρεα εχει μνημη,και πως ο Αιγισθος
ο γονος αιαζει εκδικησιν
ουτε θυμαται,ουτε και βεβαια λυπαται τον Τανταλο σφαζοντας τον αυτον και
το βρεφος κι αρπαζοντας την γυναικα του Κλυταιμηστρα γυναικα του
για αρπαγες γυναικων δεν γινονται οι πολεμοι;δεν το ξερει;ξεχνα την  ἑλέναυ ἕλανδρον
και ἑλέπτολιν Ελενην;
κι εγω,σε τι υπαιτια ειμαι,να μου βαλουν με τη βια το κεφαλι στο ἐπίξηνον
και με τσεκουρι να μου κοψουν το λαιμο; ὓβρις ἂτη νέμεσις τίσις
ποσο απαλος λεπτος ειναι ο λαιμος μου! ''σαν του κυκνου ομορφος'' ακουσα καποτε
ενα στομα πανω του να ψιθυριζει
κοιμαται,οχι δεν κοιμαται,ξυπνιος ειναι,και η ἀνδρόβουλος κέαρ γυναικός
Κλυταιμνηστρα με ρητορειες και πλανα λογια τον πλανευει και τον στηνει κλυτον
τροπαιοφορον ανδρα πανω σε πορφυρα χαλια για να μη φανει το κοκκινο αιμα
της σφαγης του που σταζει
''Ιδου ο Εξοχοτατος ο Μεγας Αγαμεμνων!''
και τρομαζει τα παιδια,τον Ορεστη και την Ηλεκτρα,ιδιαιτερα την Ηλεκτρα,
κι αυτη η δυνατη ατελειωτη μουσικη,εκοφαντικη,διθυραμβοι και παιανιζοντες λογοι
εγω σιγῶ· βοῦς ἐπὶ γλώσσῃ μέγας βέβηκεν
ξερω τα ελληνικα καλα,γιατι δεν μιλω;τι φοβαμαι; η' μηπως εκδικουμαι το εαλω
της πολις μου;
αν θελησω να μιλησω σ'αυτους που ξερουν δεν θα μ'ακουσουν
ουτε κι αυτοι που δεν ξερουν θα θελησουν να μ'ακουσουν
ὡς ἑκὼν ἐγὼ
μαθοῦσιν αὐδῶ κοὐ μαθοῦσι λήθομαι.
οἶκος δ᾽ αὐτός, εἰ φθογγὴν λάβοι,
σαφέστατ᾽ ἂν λέξειεν·
αυτο το σπιτι,αν αποκτησει φωνη
πολυ καθαρα θα τα πει
εγω'μαι ξενη,μια βαρβαρη,ας γινουν  τοτε ολα συμφωνα με τους νομους τους,
την αναγκη της Ατης η' οπως αλλιως ονομαζουν τη Δικη
να πληρωσουν να ξεπληρωσουν  στους δικηφορους ανθρωπους η' δαιμονες
ξημερωσε,ακουγονται η ηχοι της μερας,το πρωτο αυτοκινητο που περασε,
καθε μερα ακριβως στις οκτω και πεντε,
κοιταζω το ειδωλο του στον καθρεφτη,καθαρο,σε μια μεγαλη πλακοστρωτη αυλη
ασπρα μαυρα τετραγωνα πλακακια σαν τεραστια σκακιερα κινειται προσπαθει
να ξεφυγει απο κατι,δεν ξεχωριζω,ανθρωπο η' ζωο,ουρλιαζει,τον βλεπω αλλα
δεν τον ακουω,παλευει με κατι,ισα που βλεπω τα ποδια του,αυτος η' αυτο
με το οποιο μαχεται τον εξσφεντονιζει πανω στο μεγαλο κρεβατι του δωματιου,
ακουω το τρανταγμα,γυριζω και τον βλεπω,
κοιμαται
τωρα εκεινος κοιμαται κι ειναι σφαγιασμενος
ανδρας απ'τη γυναικα του
τωρα εκεινη κομπαζει κι ειναι δολοφονημενη
μανα απ'τα παιδια της
εγω αναμεσα τους ερμαια,ονομα η Κασσανδρα,
υποκριτια στη παρασταση του   Αγαμεμνωνα του Αισχυλου το 558 π.Χ στο θεατρο
του Διονυσου κατω απο την Ακροπολη της Αθηνας  και κοντα στον Αρειο Παγο
ενα φεγγαρι λειψο μου γρατζουναει τα μαλλια
ολη τη νυχτα
προχθες πηρα τον μικρο Ορεστη και πηγαμε στο Αργος,ψωνισαμε στη λαικη αγορα
καρπουζια και μυρωδικα πεπονια,κοκκινες ντοματες,
ανοιξαμε ενα καρπουζι,κατακοκκινη μεσα η σαρκα του,το κοψαμε με το μαχαιρι
και καθισαμε στο παρκο να το φαγαμε,
το παιδι δαγκωνοντας τη φετα το'τρωγε,γελουσε,τι ξερουν,αληθεια τα παιδια
για τους μεγαλους;
με τα κουκουτσια ταισαμε τις παπιες στη λιμνουλα,
επειτα πηγαμε κουκλοθεατρο,
ξερεις ελληνικα; με ρωτησε,θελω να μου εξηγεις,
τωρα τι λεει ακριβως αυτη η γυναικα;
–ταῦτ' ἀπάγγειλον πόσει·
ἥκειν ὅπως τάχιστ' ἐράσμιον πόλει·    605
γυναῖκα πιστὴν δ' ἐν δόμοις εὕροι μολὼν
οἵανπερ οὖν ἔλειπε, δωμάτων κύνα,
ἐσθλὴν ἐκείνῳ, πολεμίαν τοῖς δύσφροσιν,
καὶ τἄλλ' ὁμοίαν πάντα, σημαντήριον
οὐδὲν διαφθείρασαν ἐν μήκει χρόνου.    610
οὐδ' οἶδα τέρψιν οὐδ' ἐπίψογον φάτιν
ἄλλου πρὸς ἀνδρὸς μᾶλλον ἢ χαλκοῦ βαφάς.

αυτα λεει
–τουτα ν'αναγγειλεις στον συζυγο.
να'ρθει οσο πιο γρηγορα στην λατρεμενη πολι. 605
γυναικα πιστη στο σπιτι θα'βρει ερχομενος
ιδια οπως την αφησε,του σπιτιου φυλακας σκυλα,
αξια σ'εκεινον,πολεμια σ'οσους εχθρικα σκεφτονται,
και στ'αλλα ιδια παντα,σφραγιδα
καμια δεν κατεστρεψε στο περασμα του χρονου.610    
ουτε γνωρισα ηδονη ουτ'ατιμωτικο λογο
απ'αλλον αντρα,πιο πολυ απ'του χαλκου τη βαφη.

οταν γυρνουσαμε αργα  τ'απογευμα σπιτι με το λεωφορειο μου ειπε
τοιόσδ' ὁ κόμπος, τῆς ἀληθείας γέμων,
οὐκ αἰσχρὸς ὡς γυναικὶ γενναίᾳ λακεῖν
τρομαξα που καταλαβε το παιδι,κοιταξα τον ηλιο στη δυση του,κοκκινος
εκαιγε τ'αμπελια και τα ελαιοδεντρα του Αργους μια πυρκαγια
τετοιος κομπασμος,γεματος αληθεια,
ντροπη δεν ειναι απ'το στομα γυναικας ευγενικης γενιας να ξεφευγει
αυτο ''τῆς ἀληθείας γέμων'',σκεφτομαι,καθως τον κοιταζω τωρα να κοιμαται,
εγινε η' θα γινει η' τωρα τωρα ακριβως γινεται
το τῆς ἀληθείας γέμων
.
.
.

ομιχλη fog λιμνη Καστοριας φωτογραφιες της Tatiana Papa
Tatiana Papahttps://www.facebook.com/greekteacher2000/posts/10209300790970634

Ομίχλη fog-χ. ν. κουβελης

ομίχλη. θολό πρόσωπο. ασπονδυλες λεξεις. ορατό αβεβαιο.
αβεβαιότητα είναι.μάσκα η'προσποιηση. το επαναληπτικό λάθος
της αλήθειας.μύθος. δυισμος πραγματικού. ατελεσφορη τελεολογια.
υπαρκτη φιλοδοξία ψευδους.ένα βήμα. επικαθηση υδρατμων.
πρόσωπο αιωρουμενο. ασαφες εγώ. πληθωριστικη ομίχλη
.
.
.

Πορτραίτο-χ. ν. κουβελης c.n.couvelis
             
δεν μίλησε. αδυνατες οι λέξεις. σηκώθηκε. έφυγε.
κάποιος είπε "εφυγε". τον άκουσε. γύρισε. έκλεισε τη πόρτα.
ακούστηκαν τα βήματα του. ύστερα διαλύθηκαν στη μνήμη.
αδύνατο να συνθέσουν το πρόσωπο του.
.
.
.

κεφαλι αλογου horse's head-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Τ'ΑΛΟΓΑ
[Ομηρου Ιλιαδα,ραψωδια ψ',στιχοι 271-304,351-373]
μεταφραση χ.ν.κουβελης

στῆ δ' ὀρθὸς καὶ μῦθον ἐν Ἀργείοισιν ἔειπεν· 271
Ἀτρεΐδη τε καὶ ἄλλοι ἐϋκνήμιδες Ἀχαιοὶ
ἱππῆας τάδ' ἄεθλα δεδεγμένα κεῖτ' ἐν ἀγῶνι.
εἰ μὲν νῦν ἐπὶ ἄλλῳ ἀεθλεύοιμεν Ἀχαιοὶ
ἦ τ' ἂν ἐγὼ τὰ πρῶτα λαβὼν κλισίην δὲ φεροίμην.
ἴστε γὰρ ὅσσον ἐμοὶ ἀρετῇ περιβάλλετον ἵπποι·
ἀθάνατοί τε γάρ εἰσι, Ποσειδάων δὲ πόρ' αὐτοὺς
πατρὶ ἐμῷ Πηλῆϊ, ὃ δ' αὖτ' ἐμοὶ ἐγγυάλιξεν.
ἀλλ' ἤτοι μὲν ἐγὼ μενέω καὶ μώνυχες ἵπποι·
τοίου γὰρ κλέος ἐσθλὸν ἀπώλεσαν ἡνιόχοιο    280
ἠπίου, ὅς σφωϊν μάλα πολλάκις ὑγρὸν ἔλαιον
χαιτάων κατέχευε λοέσσας ὕδατι λευκῷ.
τὸν τώ γ' ἑσταότες πενθείετον, οὔδεϊ δέ σφι
χαῖται ἐρηρέδαται, τὼ δ' ἕστατον ἀχνυμένω κῆρ.
ἄλλοι δὲ στέλλεσθε κατὰ στρατόν, ὅς τις Ἀχαιῶν
ἵπποισίν τε πέποιθε καὶ ἅρμασι κολλητοῖσιν.
Ὣς φάτο Πηλεΐδης, ταχέες δ' ἱππῆες ἄγερθεν.
ὦρτο πολὺ πρῶτος μὲν ἄναξ ἀνδρῶν Εὔμηλος
Ἀδμήτου φίλος υἱός, ὃς ἱπποσύνῃ ἐκέκαστο·
τῷ δ' ἐπὶ Τυδεΐδης ὦρτο κρατερὸς Διομήδης,    290
ἵππους δὲ Τρῳοὺς ὕπαγε ζυγόν, οὕς ποτ' ἀπηύρα
Αἰνείαν, ἀτὰρ αὐτὸν ὑπεξεσάωσεν Ἀπόλλων.
τῷ δ' ἄρ' ἐπ' Ἀτρεΐδης ὦρτο ξανθὸς Μενέλαος
διογενής, ὑπὸ δὲ ζυγὸν ἤγαγεν ὠκέας ἵππους
Αἴθην τὴν Ἀγαμεμνονέην τὸν ἑόν τε Πόδαργον·
τὴν Ἀγαμέμνονι δῶκ' Ἀγχισιάδης Ἐχέπωλος
δῶρ', ἵνα μή οἱ ἕποιθ' ὑπὸ Ἴλιον ἠνεμόεσσαν,
ἀλλ' αὐτοῦ τέρποιτο μένων· μέγα γάρ οἱ ἔδωκε
Ζεὺς ἄφενος, ναῖεν δ' ὅ γ' ἐν εὐρυχόρῳ Σικυῶνι·
τὴν ὅ γ' ὑπὸ ζυγὸν ἦγε μέγα δρόμου ἰσχανόωσαν.    300
Ἀντίλοχος δὲ τέταρτος ἐΰτριχας ὁπλίσαθ' ἵππους,
Νέστορος ἀγλαὸς υἱὸς ὑπερθύμοιο ἄνακτος
τοῦ Νηληϊάδαο· Πυλοιγενέες δέ οἱ ἵπποι
ὠκύποδες φέρον ἅρμα·

Μηριόνης δ' ἄρα πέμπτος ἐΰτριχας ὁπλίσαθ' ἵππους. 351
ἂν δ' ἔβαν ἐς δίφρους, ἐν δὲ κλήρους ἐβάλοντο·
πάλλ' Ἀχιλεύς, ἐκ δὲ κλῆρος θόρε Νεστορίδαο
Ἀντιλόχου· μετὰ τὸν δ' ἔλαχε κρείων Εὔμηλος·
τῷ δ' ἄρ' ἐπ' Ἀτρεΐδης δουρὶ κλειτὸς Μενέλαος,
τῷ δ' ἐπὶ Μηριόνης λάχ' ἐλαυνέμεν· ὕστατος αὖτε
Τυδεΐδης ὄχ' ἄριστος ἐὼν λάχ' ἐλαυνέμεν ἵππους.
στὰν δὲ μεταστοιχί, σήμηνε δὲ τέρματ' Ἀχιλλεὺς
τηλόθεν ἐν λείῳ πεδίῳ· παρὰ δὲ σκοπὸν εἷσεν
ἀντίθεον Φοίνικα ὀπάονα πατρὸς ἑοῖο,    360
ὡς μεμνέῳτο δρόμους καὶ ἀληθείην ἀποείποι.
Οἳ δ' ἅμα πάντες ἐφ' ἵπποιιν μάστιγας ἄειραν,
πέπληγόν θ' ἱμᾶσιν, ὁμόκλησάν τ' ἐπέεσσιν
ἐσσυμένως· οἳ δ' ὦκα διέπρησσον πεδίοιο
νόσφι νεῶν ταχέως· ὑπὸ δὲ στέρνοισι κονίη
ἵστατ' ἀειρομένη ὥς τε νέφος ἠὲ θύελλα,
χαῖται δ' ἐῤῥώοντο μετὰ πνοιῇς ἀνέμοιο.
ἅρματα δ' ἄλλοτε μὲν χθονὶ πίλνατο πουλυβοτείρῃ,
ἄλλοτε δ' ἀΐξασκε μετήορα· τοὶ δ' ἐλατῆρες
ἕστασαν ἐν δίφροισι, πάτασσε δὲ θυμὸς ἑκάστου    370
νίκης ἱεμένων· κέκλοντο δὲ οἷσιν ἕκαστος
ἵπποις, οἳ δ' ἐπέτοντο κονίοντες πεδίοιο

μεταφραση χ.ν.κουβελης

σταθηκ'ορθος και λογο στους Αργειους ειπε  271
και γιε τ'Ατρεα κι αλλοι ευκνημιδες Αχαιοι
των αλογων αυτα τα προσφερμενα επαθλα ειν'εδω στον αγωνα
αν τωρα για αλλον αγωνιζομασταν οι Αχαιοι
τοτ'εγω τα πρωτα λαμβανοντας στη σκηνη θα'φερνα
γιατι το ξερετε ποσον στο δικο μου χαρισμα ειναι φορεμενα τ'αλογα
γιατι κι αθανατα ειναι,ο Ποσειδωνας δ'εφερ'αυτα
στον πατερα μου στον Πηλεα,ο οποιος αυτα σε μενα εγχειρισε
αλλ'ομως εγω μενω στη θεση μου κι οι μονωνυχες ιπποι
γιατι τετοιον της δοξας αξιον εχασαν ηνιοχον 280
ηπιον,ο οποιος σ'αυτων παρα πολλες φορες υγρο λαδι
τις χαιτες εχυνε λουζοντας σε νερο καθαρο
αυτα γι'αυτον στεκονται και πενθουν,στο χωμα κατω
οι χαιτες τους αγγιζουν,γι'αυτον στεκουν με λυπημενη καρδια
οι αλλοι  ετοιμασθητε στο στρατο οποιος ενας των Αχαιων
και στ'αλογα εμπιστευεται και στ'αρματα στα στερια κολλημενα
ετσι μιλησ' ο Πηλειδης κι οι ταχεις ιππεις σηκωθηκαν
ορθωθει πρωτος πρωτος ο αρχων ανδρων Ευμηλος
τ'Αδμητου ο αγαπητος γιος,που στην ιπποσυνη υπερειχε
σ'αυτον επειτα ο Τυδειδης ορθωθει κρατερος  Διομηδης 290
π'αλογα της Τροιας εβαλε σε ζυγο,αυτα που καποτ'αρπαξε
απ'τον Αινεια,μετα αυτον απομακρυνοντας τον εσωσ'ο Απολλων
σ'αυτον τοτ'επειτα ο Ατρειδης ορθωθει ξανθος Μενελαος
ο θεογενης,σε ζυγο δ'εσυρε ταχεις ιππους
την Αιθην τ'Αγαμεμνονα και τον δικο του Ποδαγρον
αυτην στο Αγαμεμνονα εδωκ'ο Αγχισιαδης Εχεπωλος
δωρο,για να μη τον ακολουθησει κατ'απ'το Ιλιο τ'ανεμοδαρτο,
αλλ'αυτου στον τοπο του να τερπεται μενοντας,πολυ μεγαλη αφου σ'αυτον εδωκε
ο Ζευς αφθονια,κατοικουσε δ'αυτος μεσ'στην ευρυχωρη Σικεωνα
αυτην τοτ'αυτος σε ζυγο εσυρε για πολυ μεγαλο δρομο ασυγκρατητη 300
ο Αντιλοχος δε τεταρτος τους καλλοτριχους οπλισ'ιππους
του Νεστορα ο λαμπρος γιος του γενναιοψυχου αρχοντα
του Νηλεαδη,οι δ'ιπποι της Πυλου γενα
οι γρηγοροποδοι συραν τ'αρμα

ο Μηριονης δ'επειτα πεμπτος τους καλλοτριχους οπλισ'ιππους 351
τοτ'ανεβηκαν στ'αρματα,τους κληρους βαλοντας,
τους εσεισ'ο Αχιλεας,κι εξω ο κληρος πεταχτηκε του Νεστοριδη
Αντιλοχου,μετ'απ'αυτον ελαχε ο αρχων Ευμηλος
σ'αυτον τοτ'επειτα ο Ατρειδης στο δορι ξακουστος Μενελαος
σ'αυτον επειτα ο Μηριονης ελαχε να οδηγησει ,τελευταιος  τοτε
ο Τυδειδης ολων ο αριστος οντας  ελαχε να οδηγησει τ'αλογα
στεκονταν δε σε στοιχους,κι ο Αχιλλεας σημανε τα τερματα
περα μακρια στην ομαλη πεδιαδα,παρατηρητη εβαλε να καθισει
τον ισοθεο Φοινικα συντροφο του δικου του πατερα  360
για να τυπωσει στη μνημη τους δρομους και την αληθεια ανοιχτα να πει
αυτοι δε συναμα απαντες πανω στ'αλογα τα μαστιγια σηκωσαν
πληττωντας στους ιμαντες,και μαζι κραυγαζοντας τα φωναζαν
ορμητικα να τρεξουν,αυτα δε γρηγορα διαπερνουσαν στη πεδιαδα
παραμερα απ'τα καραβια με ταχυτητα,και κατ'απ'τα στερνα η σκονη
σηκωνονταν πανω κι οπως συννεφο η' θυελλα
οι χαιτες δε κυματιζαν μ'ορμη με τη πνοη τ'ανεμου
τ'αρματα δ'αλλοτε μεν στη γη κατω αγγιζαν στη πολυτροφα
αλλοτε δε πανω τιναζονταν μετεωρα,κι οι οδηγοι των αλογων
στεκονταν ορθοι στ'αρματα και δυνατα χτυπουσε καθενος η καρδια 370
τη νικη ποθωντας,και φωναζαν στους δικους τους καθενας
τους ιππους ,κι αυτοι πετουσαν σηκωνοντας σκονη στη πεδιαδα
.
.
.

σέ μακρυνό πλάνο τοπιο-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Ιδιωματισμοί νερών ή θάλασσά μας-χ.ν.κουβελης

νερά γελαστεα
τα ακραιφνή βραχια
ο ιδιωματισμός τής θάλασσας
στρώσεις γλάρων ό ουρανός κινούμενος αέρας
είδαμε στίς πέτρες τά ίχνη τού Οδυσσεα
καί των συντρόφων του
τό σχήμα τών βημάτων τούς τροπισμους των βηματισμων
ό ίσκιος κάτω από τήν αγριοσυκια αυτοφυής ακουστηκε
ή μεταφυσική τής φωνής μας
"σέ ποσότητες μνήμης υπάρχουμε",ποιός το'πε;
μετρηθηκαμε μέ τή γεωμετρία τού θυμαριού
άρωμα άρτιο κυμάτιζε
σιωπηλή υπέροχη κίνηση πουλιού
δεν μάς ξάφνιασε
ένας από μας ειπε "φύσις κρυπτεσθαι φιλεί "
σαν να τραγουδουσε
ιδιωματισμοί νερών ή θάλασσά μας
.
.

.

Ανδρεας Λασκαρατος,Συγγραφεας-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ΕΚ ΧΡΕΟΥΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΝΔΡΕΑΝ ΛΑΣΚΑΡΑΤΟΝ-χ.ν.κουβελης

τι να πουμε για τους λωποδυτες;λωποδυτες ρουφιανοβουλοι
τι να πουμε για τους φραγκολεβαντινους;πονηρα κι ακαθαρτα υποκειμενα
για τους οφιτσιαλους;δουλοι των αφενταδων γλυφοκωλαρεοι
οι δε γραματισμενοι;πουλημενοι φανφαρονοι σκυβαλα λογοανοητοι
οι δε βουλευταδες;βολεψιες παντος καιρου κι αερας κοπνιστος δημαγωγοι
τι να ματαπουμε για τους μυστηριους;απατεωνες ουαι φαρισαιοι υποκριται
και το ποπολο;ποβερο ποπουλο γομαρι για βουρδουλα
και πως γινεται με τετοια αποδαυτα λασκαρεμενα μυστηρια αποπατα
να προοδευσει ο Ελληνας κι η Ελλαδα;
ΕΣ ΑΕΙΝ ΚΛΕΨΙΑ ΚΑΙ ΨΕΜΑ !
.
.
.

Υπερδιεσεις - χ.ν.κουβελης c.n.couveis

ένας άνθρωπος μπροστά στον καθρέφτη
το ειδωλο του σε περιοχή θάλασσας η' στην είσοδο πολυκατοικίας αρ.17
το χερι του στα  δεξιά πλήκτρα του πιάνου      συνομιλία του Μότσαρτ με πουλί  
η κοιλιά του κίτρινη   η Ιστορία του Χρόνου και η' του ανθρώπου  
κατασκεύασε μια μηχανή από ξύλο σύρμα      στο ρολόι όρισε την ώρα 4πμ  
το νερό στη βρύση έτρεχε χωρίς αμφιβολία θα πλημμυριζε το δωμάτιο      τα δέντρα
θα έβρισκαν ευνοϊκές συνθήκες  ν'αναπτυχθούν            
μια ώρα παρατηρούσε το πλήθος στη πλατεία δύο μέρες       δεν μίλησε με άνθρωπο
ας πούμε 'χαίρετε, τι κάνετε;'             μια γυναίκα τον πέρασε για κάποιον άλλον 'συγνώμη,
 έκανα λάθος, δεν είστε εσείς'        το πουλί πέταξε από το χερι  ενός παιδιου, εκείνο
ανέβηκε σ'ενα κίτρινο ποδήλατο και το κυνηγουσε γύρω απ'το συντριβάνι          γελούσε
όλο γελούσε το πουλί 'πιάσε με, είναι αδύνατο να με πιάσεις'        το παιδί άπλωσε το δεξί
του χέρι και το πιάσε σκέφτηκε να το κλείσει σε κλουβί      μετανοιωσε 'τέτοιο ωραίο πουλί
φυλακισμένο;' άνοιξε τα δάχτυλα του κι άφησε το πουλί να πετάξει       πολύ του άρεσε
αυτό που έκανε το παιδί       ένας στάθηκε και φώναξε 'μπράβο μπραβο'            κι έπειτα
απευθύνθηκε σ'αυτον 'ξέρετε, κύριε, είμαι πιανιστας'           και  φεύγοντας  του είπε
 'αν θέλετε ελάτε στο σπίτι μου να σας παίξω Μότσαρτ'    'αριθμός;'   'αριθμός 17'
.
.
.

Ricorda cosa ti hanno fatto in Politics - c. n. couvelis χ.ν.κουβελης

You, all, I and we, moneytarian, shopping man,neobarbarian,ungly glamorous,
fiction no-real human, desidemonianic,poor back door man,asimantic,
against Platon against Aristotles against Spinoza against Kant against Hegel,
neoplutous, politic aphasic,history amnisic,anous polyfanatic,catanaloticous robot,
akorestos carnivorous,anorgasmustic sexist,autisticus narcissisticus,complexious,
timeless homeless,ecofantic vacuum,kymbalon allalazon,ever Noone,I and we,You,all
.
.
.

Ηλεκτρα η' Λαοδικη-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Άκουσε να την φωναζουν "Ηλεκτρα" ξαφνιαστηκε,
ποιος την ήξερε εδώ μ'αυτο το ονομα;
ειδε τον άντρα,ενας άγνωστος,"είμαι ο Ορεστης"
ταράχτηκε,οχι δεν ήταν ο Ορεστης,"με λένε Λαοδικη"
"δεν κάνω λάθος ή Ηλεκτρα εισαι"
το πρόσωπό του άντρα λυπημένο,η' θυμωμένο
τωρα που ολ'αυτα τα θυμάται στο σπίτι
τα γεγονότα έγιναν,οπως έπρεπε να γινουν
το χρέος,απεναντι σε τι δεν ξέρει,εκπληρωθηκε
εκεινος ο άντρας τι ζητάει; ή μάνα πάει ο Αιγισθος πάει
τελείωσε ο κύκλος,τι να επαναληφθεί πια;
φταιει που χτενίζει τα μαλλιά μ'αυτο τον τρόπο,
και την γνωρισε,
με τον ίδιο τρόπο όπως τότε,ηθελε να θυμαται,πρεπει ν'αλλαξει
χτένισμα,κινδυνευει,εδω οι νόμοι είναι αυστηροί,κι ή πράξη
δεν έχει παραγραφει,
διαρκεί,δεν έχει σημασία ,μία στιγμή η' αιώνια
στη μνήμη η' στη πραγματικότητα η' στο όνειρο
μέσα στις Μυκηνες η' μέσα στο Αργός ή' μέσα στην Ελλαδα όλη ή δολοφονια
"Ηλεκτρα,ειναι τ'ονομα μου,Ηλεκτρα,κι όχι Λαοδικη"
ο νεαρός αντρας δεν την πιστεύει "λες ψέματα"
κι απομακρύνεται ,
και μένει μόνη έρημη μέσα στη σκηνή του θεάτρου
εγκλεισμενη
κι εκεινο το πάθος ανυπέρβλητο την κατακλύζει
κανένας,κοιταζει,θεατης στις κερκίδες,
ο ηλιος με το φως του γδερνει τα μάρμαρα
και το φεγγάρι αργά το βράδυ τα βουλιαζει στο σκοταδι
γυριζει το πρόσωπο της στο καθρέφτη,δεν φοβάται,
το πιάνει με τα δυο της χέρια το τραντάζει η' το χαιδευει

"Ηλεκτρα"φωναζει
.
.
.

Έργα Ιδεων-χ. ν. κουβελης c. n. couvelis

ο διαφανος αέρας εδω απαλά πνέει στα κλαδιά της θαλασσας και υπεράνω αεικινητες
οι παροξυτονες λέξεις των γλαρων      η ελευθερία μας ταλαντώνεται φωτεινή στα χρώματα
των Ελλήνων μας άδολος υπερουσια αστραφτερή κι έκδηλη λογομαχια απέριττη
η υπερυμνητος συμμετρία μας εν κόσμω           με χαρά υφαινονται τα σώματα μας
αναμαρτητα                λόφοι κυματίζουν στη ροή των δεντρων κι ανατριχιάζουν
εδω κάτω από το απαλό χέρι του διαφανου αέρα η πεταλούδα χρωματιζεται
εν αρχή η φυσις       και εν λογω
.
.
.

Αντιλογοι Antilogoi - χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Αντιλογοι - χ.ν.κουβελης

ένας άνθρωπος άπλωσε το χερι του
"θα στο κόψουν" του φώναξε "πρόσεχε"
εκείνος δεν το μάζεψε

εικόνα κάπου μέσα στην Ιστορια:του κόψανε τη μύτη τ'αυτια,
του ξεριζωσαν τη γλώσσα του τύφλωσαν τα μάτια
εκείνος όρθιος συνέχεια τους πλησιαζε με σταθερά βήματα
"έπρεπε να του κόψουμε τα πόδια, να του ακρωτηριασουμε τα χερια,
κοιταξτε πως τα κουνάει κατά πάνω μας"
εκείνος συνέχεια προχωρούσε προς το μέρος τους
εκείνοι φοβισμένοι υποχωρούσαν
"μας απειλεί"
.
.
.

Φερετιμη,Ηροδοτου Ιστοριαι βιβλιο δ' 162-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Η ΦΥΓΗ ΚΑΙ Η ΔΕΗΣΙΣ ΤΗΣ ΒΑΤΤΟΥ ΦΕΡΕΤΙΜΗΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΕΥΕΛΘΩΝ
ΤΗΣ ΣΑΛΑΜΙΝΑΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ-χ.ν.κουβελης

ΗΡΟΔΟΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ ,ΒΙΒΛΙΟ Δ' ΜΕΛΠΟΜΕΝΗ,162,2-162,5
[μεταφραση χ.ν.κουβελης]

[4.162.2] Ἀρκεσίλεως γὰρ ὁ Βάττου τε τοῦ χωλοῦ καὶ Φερετίμης οὐκ ἔφη ἀνέξεσθαι κατὰ
τὰ ὁ Μαντινεὺς Δημῶναξ ἔταξε, ἀλλὰ ἀπαίτεε τὰ τῶν προγόνων γέρεα. ἐνθεῦτεν στασιάζων
ἑσσώθη καὶ ἔφυγε ἐς Σάμον, ἡ δὲ μήτηρ οἱ ἐς Σαλαμῖνα τῆς Κύπρου ἔφυγε.[4.162.3]  τῆς δὲ
Σαλαμῖνος τοῦτον τὸν χρόνον ἐπεκράτεε Εὐέλθων, ὃς τὸ ἐν Δελφοῖσι θυμιητήριον, ἐὸν
ἀξιοθέητον ἀνέθηκε, τὸ ἐν τῷ Κορινθίων θησαυρῷ κέεται. ἀπικομένη δὲ παρὰ τοῦτον ἡ
Φερετίμη ἐδέετο στρατιῆς ἣ κατάξει σφέας ἐς τὴν Κυρήνην. [4.162.4] ὁ δὲ Εὐέλθων πᾶν
μᾶλλον ἢ στρατιήν οἱ ἐδίδου· ἣ δὲ λαμβάνουσα τὸ διδόμενον καλὸν μὲν ἔφη καὶ τοῦτο εἶναι,
κάλλιον δὲ ἐκεῖνο, τὸ δοῦναί οἱ δεομένῃ στρατιήν.[4.162.5]  τοῦτο ἐπὶ παντὶ γὰρ τῷ διδομένῳ
ἔλεγε,τελευταῖόν οἱ ἐξέπεμψε δῶρον ὁ Εὐέλθων ἄτρακτον χρύσεον καὶ ἠλακάτην, προσῆν δε
καὶ εἴριον. ἐπειπάσης δὲ αὖτις τῆς Φερετίμης τὠυτὸ ἔπος, ὁ Εὐέλθων ἔφη τοιούτοισι γυναῖκας
δωρέεσθαι ἀλλ᾽ οὐ στρατιῇ.


[4.162.2]επειδη ο Αρκεσιλαος ο γιος και του Βαττου του κουτσου και της Φερετιμης δεν
ανεχονταν κατα πως ο Δημωνακτας απο τη Μαντινεια τα ρυθμισε,αλλ'απαιτουσε τα προ-
νομια των προγονων,απο'κει στασιαζοντας διασωθηκε και κατεφυγε στη Σαμο,η δε μητερα
του στη Σαλαμινα της Κυπρου κατεφυγε,[4.162.3] της Σαλαμινας τουτο το καιρο επικρατουσε
ο Ευελθων,ο οποιος το θυματηρι στους Δελφους,που'ναι αξιοθεατο αφιερωσε,αυτο που
στον θησαυρο των Κορινθιων βρισκεται,ερχομενη δε σ'αυτον η Φερετιμη ζητουσε ικε-
τευτικα για στρατο να συντριψει αυτους στη Κυρηνη,[4.162.4]ο δε Ευελθων τα παντα μαλλον
παρα στρατο  της εδινε,αυτη δε παιρνωντας αυτο που δινονταν καλο μεν ελεγε και τουτο
ειναι,το πιο καλο δε εκεινο,να δωθει σ'αυτη ο ζητουμενος ικετευτικα στρατος,[4.162.5]επειδη
αυτο στο καθετι που δινονταν ελεγε,τελευταιο σ'αυτη εστειλε δωρο ο Ευελθων αδραχτι
χρυσο και ροκα,επι πλεον δε προσφερε και  μαλλι,αφου ειπε παλι η Φερετιμη τα ιδια
λογια, ο Ευελθων ειπε τετοιου ειδους στις γυναικες να δωριζονται αλλ'οχι στρατος
.
.
Η ΦΥΓΗ ΚΑΙ Η ΔΕΗΣΙΣ ΤΗΣ ΒΑΤΤΟΥ ΦΕΡΕΤΙΜΗΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΕΥΕΛΘΩΝ
ΤΗΣ ΣΑΛΑΜΙΝΑΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ-χ.ν.κουβελης

λια επιμονη αυτη η κυρια της Κυρηνης μητερα του Βαττου Αρκεσιλαου
σεβασμια δεν αντιλεγω η Φερετιμη,αλλ'οι καιροι πλεον αλλαζουν
πρεπει να ημεθα μαλλον διπλωματικωτεροι με τους εναντιον ισχυρους
εγω παραδειγμα εδω στη Σαλαμινα της Κυπρου ολιγον πως εμηδισα
κι εχω τωρα ιδικο μου νομισμα ,καποιαν τελοσπαντων ανεξαρτησια,
αλλως θα εκαταστραφομην,ολα μην τα θελουμε ιδικα μας,
περασαν ανεπιστρεπτι τα προνομια των προτερων και τα μεγαλεια
κι εγω,δεν λεγω,ημπορουσα να ζητουσα στρατο απο τους Ελληνες,
καποιοι  θα μου εδιδαν αλληλεγγυην,και τι;τι περισοτερον θα εκερδιζα,
τωρα εχω την ησυχιαν μου φρονιμα πραττοντας κι εκεινο συμβουλευω τη βασιλισα
σοφα ο Δειμωνακτας απο τη Μαντινεια τους θεσπισε τους νομους
και τους ρυθμισε τα οικονομικα και τους μοιρασε τις περιουσιες στη Κυρηνη
μην αλλα θελουν,στρατους κι επαναστασεις κι αναστατωσεις
και βεβαια σεβομαι την Κυρηναια Φερετιμη και ερωνικα δεν φερομαι
να της προσφερω χρυσο αδραχτι και ροκα και για γνεσιμο μαλλι
καθως τετοια στις γυναικες ταιριαζουν απο τη φυση τους δωρα
παρα στρατοι και πολεμοι,καλλιον δεν ειναι να δινονται,
εως τεσσερους Βαττους και εως τεσσερους Αρκεσιλαους στη Κυρηνη
ανεχεται ο Απολλωνας δια πλεον μην μελλεται εκεινη
αν ομως αλλον καλλιτερο χρησμον ηθελεν ας αφιερωνε σ'εκεινον
στους Δελφους ενα τουλαχιστον αξιοθεατον θυμιατηρι
.
.
.

Ολυμπιοδωρος ο Νεωτερος Νεοπλατωνικος Φιλοσοφος 500μΧ-570μΧ
-Αλεξανδρεια-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Ολυμπιοδωρος-565μΧ εν Αλεξανδρεια-χ.ν.κουβελης

να τελειώσει απόψε το υπόμνημα στον Γοργια
απαιτητικοί αυτοί της νέας θρησκείας
κυριως ο Δαυίδ και ο Ηλίας βέβαια τους καταλαβαινει
έχουν ενάντια τους τοσους αιρετικούς
επιτακτικά και κρίσιμα ερώτηματα
περί αιωνιοτητας περί μοναδισμου περί διφυους
απαραιτήτως χρειάζονται τα προλεγόμενα της Λογικής
και τα σχόλια των Κατηγοριών του Αριστοτέλη
ο δάσκαλος Αμμωνιος ο Ερμειας ήταν ανένδοτος
μόνον την αλήθεια στον Πλατωνα καμία υποχώρηση
ούτε στον Αριστοτέλη
αυτό είχε σοβαρά υπ'οψιν του στα σχόλια του Αλκιβιάδη
και του Φαιδωνα του Πλατωνα θεωρια και λεξις
ο κόσμος τους είναι στο τέλος του από το 529
οταν ο αυτοκρατωρ Ιουστινιανος έκλεισε την Σχολή των Αθηνών
κι εδώ στην Αλεξάνδρεια κρίσιμοι οι καιροί
ο κυρ Ιουστινιανος ετελειωσε το 565
οι βυζαντινοί βεβαίως θα επικρατήσουν
στα σχόλια των Μετεωρολογικων του Αριστοτέλη
πρέπει να γράψει το πέρασμα του κομήτη
και δια το Εν Αγαθόν τον Νου και την Ψυχήν
ως ο τελευταίος νεοπλατωνικος φιλόσοφος στην Αλεξάνδρεια
μετά τον Ιαμβλιχο τον Πρόκλο τον Δαμασκιο και τον Αμμωνιο Ερμειου
στην Ελλάδα
οὐσίαν ἢ ποσὸν ἢ ποιὸν ἢ πρός τι ἢ ποὺ
ἢ ποτὲ ἢ κεῖσθαι ἢ ἔχειν ἢ ποιεῖν ἢ πάσχειν.
.
.
.

Ψάρι fish - c. n. couvelis χ.ν.κουβελης

η αρτιότητα των νερων           το λείο φως
φωσφοριζον      οι τεθλασμενες αναπνοές
του αστερια                                  εντέλεια
.
.
.

Οιδιπους Τυραννος-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

(Αποσπασματικα από τον Οιδιποδα Τύραννο τού Σοφοκλη)
Εγω ο Οιδιποδας Τύραννος -χ.ν.κουβελης

Οδός Σταδίου ώρα 12:43
κατεβαίνοντας στην Ομόνοια
η' ανεβαινοντας στο Συνταγμα
"Εγω ο Οιδιποδας ειμαι"ακουσα
Γυρισα κοίταξα και δεν είδα
Εγω ο Οιδιποδας είμαι,ειπα
στα σκοτεινά της Ιστοριας

ὁ πᾶσι κλεινὸς Οἰδίπους καλούμενος
νοσεῖτε πάντες, καὶ νοσοῦντες, ὡς ἐγὼ [60]
γνωτὰ κοὐκ ἄγνωτά μοι

Εδώ τα γεγονότα σαν προγκες
ενα ένα καρφώνονται στα μάτια του
Διωξτε τα πουλιά που τρώνε τις κόρες των ματιών μου
η' ,όχι,αφηστε τα να χορτασουν με τις γυμνες ασαρκες λέξεις μου
ἀλλ᾽ ἐξερευνᾶν· νῦν δ᾽ ἐπεὶ κυρῶ γ᾽ ἐγὼ
ἔχων μὲν ἀρχὰς ἃς ἐκεῖνος εἶχε πρίν,
ἔχων δὲ λέκτρα καὶ γυναῖχ᾽ ὁμόσπορον, [260]
κοινῶν τε παίδων κοίν᾽ ἄν
Κοινά κρεββατια κοινά παιδιά
Εγω ο Οιδιποδας στο λέω τὸ μὴ οὐ φράσαι
μην φοβασαι ,τη πέτρα σήκωσε
εκει που χτισαμε τα σπίτια μας εκτέλεσαν ανθρώπους
βωβους με δεμένα τα μάτια αγερωχους στο σκοταδι
εκει πανω ειναι θεμελιωμένο το τραπέζι
αυτο που τρώμε,και το κρεββάτι,αυτο που κοιμομαστε
μην αμελησεις νά ποτιζεις τούς σπόρους τους
ἡμᾶς ου προδοῦναι καὶ ου καταφθεῖραι πόλιν

Εγώ ὁ μηδὲν εἰδὼς Οἰδίπους

κάθε βράδυ εστρωνε λευκά σεντόνια,ελυνε τα μακρυά μαλλιά της,
τα' φερνε γύρους στόν λαιμό της,γελουσε,εγω τότε δεν ηξερα,
μου'λεγε να κοιτάξω μέσα στόν καθρέφτη,δεν εβλεπα τίποτα,
ενα νανούρισμα της έλεγα ακούω,η' έναν λυγμο,η' μΙα κραυγη,αυτο
δισταζα να τής πω,το' κρυβα,τωρα ξέρω ότι ηξερε

ἄρνησις οὐκ ἔνεστιν ὧν ἀνιστορεῖς.

ὦ πόλις πόλις

φονέα με φησὶ Λαΐου καθεστάναι

οὗ δὴ κρεμαστὴν τὴν γυναῖκ᾽ ἐσείδομεν,
πλεκταῖσιν αἰώραισιν ἐμπεπλεγμένην.
ὁ δ᾽ ὡς ὁρᾷ νιν, δεινὰ βρυχηθεὶς τάλας [1265]
χαλᾷ κρεμαστὴν ἀρτάνην. ἐπεὶ δὲ γῇ
ἔκειτο τλήμων, δεινὰ δ᾽ ἦν τἀνθένδ᾽ ὁρᾶν.
ἀποσπάσας γὰρ εἱμάτων χρυσηλάτους
περόνας ἀπ᾽ αὐτῆς, αἷσιν ἐξεστέλλετο,
ἄρας ἔπαισεν ἄρθρα τῶν αὑτοῦ κύκλων, [1270]

μια πεταλούδα κίτρινη σκαλισε το φως της μέρας

σ'ενα τετράγωνο που στάθηκα όρθιος
αφήνω τις λέξεις μου

"Εγώ ό Οιδιποδας είμαι",φωναξα
στη Σταδίου,ωρα 14:19
.
.
.

Αλεξανδρινη Σχολη

Ελληνιστικη Γραμματεια


ΚΑΛΛΙΜΑΧΟΥ ΥΜΝΟΙ
ΕΙΣ ΛΟΥΤΡΑ ΤΗΣ ΠΑΛΛΑΔΟΣ
Τειρεσια Υποθεσις[στιχοι 70-130]
[μεταφραση χ.ν.κουβελης

Καλλιμαχος ο Κυρηναιος [310 πΧ Κυρηνη-240 πΧ Αλεξανδρεια]ποιητής, βιβλιοθηκονόμος,
συγγραφέας, επιγραμματοποιός και μυθογράφος, άκμασε την εποχή των Πτολεμαίων
Β' Φιλάδελφου και Ευεργέτη,στην Αλεξάνδρεια ίδρυσε γραμματική σχολή,μαθητές του
ηταν ο Αριστοφάνης ο Βυζάντιος, Απολλώνιος ο Ρόδιος, ο Ερατοσθένης κ.ά.,
εκανε τον καταλογο-πινακες- ολων των βιβλιων της Βιβλιοθηκης της Αλεξανδρειας,
120 τομοι,απο το εργο του σωθηκαν 6 Υμνοι [Εις Δια,Εις Απολλωνα,Εις  Αρτεμιν,
Εις Δηλον,Εις Λουτρα της Παλλαδος,Εις Δημητραν],64 επιγραμματα στην Παλατινη
Ανθολογια[Στεφανος του Μελεαγρου],αποσπασματα ,ενα επυλλιο,η Εκαλη[η φιλοξενια
του ηρωα Θησεα απο την γεροντισα Εκαλη,στην σημερινη  περιοχη της Αθηνας Εκαλη] ,
τα Αιτια [4.000 στιχοι]αποσπασμα
.
.
ΚΑΛΛΙΜΑΧΟΥ ΥΜΝΟΙ
ΕΙΣ ΛΟΥΤΡΑ ΤΗΣ ΠΑΛΛΑΔΟΣ
Τειρεσια Υποθεσις[στιχοι 70-130]
[μεταφραση χ.ν.κουβελης
.
70δή ποκα γὰρ πέπλων λυσαμένα περόνας
ἵππω ἐπὶ κράνᾳ Ἑλικωνίδι καλὰ ῥεοίσᾳ
λῶντο· μεσαμβρινὰ δ᾽ εἶχ᾽ ὄρος ἁσυχία.
ἀμφότεραι λώοντο, μεσαμβριναὶ δ᾽ ἔσαν ὧραι,
πολλὰ δ᾽ ἁσυχία τῆνο κατεῖχεν ὄρος.
75 Τειρεσίας δ᾽ ἔτι μῶνος ἁμᾶ κυσὶν ἄρτι γένεια
περκάζων ἱερὸν χῶρον ἀνεστρέφετο·
διψάσας δ᾽ ἄφατόν τι ποτὶ ῥόον ἤλυθε κράνας,
σχέτλιος· οὐκ ἐθέλων δ᾽ εἶδε τὰ μὴ θεμιτά.
τὸν δὲ χολωσαμένα περ ὅμως προσέφασεν Ἀθάνα·
80«τίς σε, τὸν ὀφθαλμὼς οὐκέτ᾽ ἀποισόμενον,
ὦ Εὐηρείδα, χαλεπὰν ὁδὸν ἄγαγε δαίμων;»
ἁ μὲν ἔφα, παιδὸς δ᾽ ὄμματα νὺξ ἔλαβεν.
†ἐστάθη δ᾽ ἄφθογγος, ἐκόλλασαν γὰρ ἀνῖαι
γώνατα καὶ φωνὰν ἔσχεν ἀμαχανία.
85 ἁ νύμφα δ᾽ ἐβόασε· «τί μοι τὸν κῶρον ἔρεξας
πότνια; τοιαῦται, δαίμονες, ἐστὲ φίλαι;
ὄμματά μοι τῶ παιδὸς ἀφείλεο. τέκνον ἄλαστε,
εἶδες Ἀθαναίας στήθεα καὶ λαγόνας,
ἀλλ᾽ οὐκ ἀέλιον πάλιν ὄψεαι. ὢ ἐμὲ δειλάν,
90ὢ ὄρος, ὢ Ἑλικὼν οὐκέτι μοι παριτέ,
ἦ μεγάλ᾽ ἀντ᾽ ὀλίγων ἐπράξαο· δόρκας ὀλέσσας
καὶ πρόκας οὐ πολλὰς φάεα παιδὸς ἔχεις.»
†ἁ μὲν ἀμφοτέραισι φίλον περὶ παῖδα λαβοῖσα
†μάτηρ μὲν γοερᾶν οἶτον ἀηδονίδων
95 ἆγε βαρὺ κλαίοισα, θεὰ δ᾽ ἐλέησεν ἑταίραν·
καί νιν Ἀθαναία πρὸς τόδ᾽ ἔλεξεν ἔπος·
«δῖα γύναι, μετὰ πάντα βαλεῦ πάλιν ὅσσα δι᾽ ὀργάν
εἶπας· ἐγὼ δ᾽ οὔ τοι τέκνον ἔθηκ᾽ ἀλαόν.
οὐ γὰρ Ἀθαναίᾳ γλυκερὸν πέλει ὄμματα παίδων
100ἁρπάζειν· Κρόνιοι δ᾽ ὧδε λέγοντι νόμοι·
ὅς κε τιν᾽ ἀθανάτων, ὅκα μὴ θεὸς αὐτὸς ἕληται,
ἀθρήσῃ, μισθῶ τοῦτον ἰδεῖν μεγάλω.
δῖα γύναι, τὸ μὲν οὐ παλινάγρετον αὖθι γένοιτο
ἔργον· ἐπεὶ Μοιρᾶν ὧδ᾽ ἐπένησε λίνα,
105 ἁνίκα τὸ πρᾶτόν νιν ἐγείναο· νῦν δὲ κομίζευ,
ὦ Εὐηρείδα, τέλθος ὀφειλόμενον.
πόσσα μὲν ἁ Καδμηὶς ἐς ὕστερον ἔμπυρα καυσεῖ,
πόσσα δ᾽ Ἀρισταῖος, τὸν μόνον εὐχόμενοι
παῖδα, τὸν ἁβατὰν Ἀκταίονα, τυφλὸν ἰδέσθαι.
110καὶ τῆνος μεγάλας σύνδρομος Ἀρτέμιδος
ἐσσεῖτ᾽· ἀλλ᾽ οὐκ αὐτὸν ὅ τε δρόμος αἵ τ᾽ ἐν ὄρεσσι
ῥυσεῦνται ξυναὶ τᾶμος ἑκαβολίαι,
ὁππόκα κοὐκ ἐθέλων περ ἴδῃ χαρίεντα λοετρά
δαίμονος· ἀλλ᾽ αὐταὶ τὸν πρὶν ἄνακτα κύνες
115 τουτάκι δειπνησεῦντι· τὰ δ᾽ υἱέος ὀστέα μάτηρ
λεξεῖται δρυμὼς πάντας ἐπερχομένα·
ὀλβίσταν δ᾽ ἐρέει σε καὶ εὐαίωνα γενέσθαι,
ἐξ ὀρέων ἀλαὸν παῖδ᾽ ὑποδεξαμέναν.
ὦ ἑτάρα, τῷ μή τι μινύρεο· τῷδε γὰρ ἄλλα
120τεῦ χάριν ἐξ ἐμέθεν πολλὰ μενεῦντι γέρα·
μάντιν ἐπεὶ θησῶ νιν ἀοίδιμον ἐσσομένοισιν,
ἦ μέγα τῶν ἄλλων δή τι περισσότερον.
γνωσεῖται δ᾽ ὄρνιχας, ὃς αἴσιος οἵ τε πέτονται
ἤλιθα καὶ ποίων οὐκ ἀγαθαὶ πτέρυγες.
125 πολλὰ δὲ Βοιωτοῖσι θεοπρόπα, πολλὰ δὲ Κάδμῳ
χρησεῖ, καὶ μεγάλοις ὕστερα Λαβδακίδαις.
δωσῶ καὶ μέγα βάκτρον, ὅ οἱ πόδας ἐς δέον ἀξεῖ·
δωσῶ καὶ βιότω τέρμα πολυχρόνιον,
καὶ μόνος, εὖτε θάνῃ, πεπνυμένος ἐν νεκύεσσι
130φοιτασεῖ, μεγάλῳ τίμιος Ἀγεσίλᾳ.»
.
[μεταφραση χ.ν.κουβελης]

και τοτ'αφου τα πεπλα λυμενα τις καρφιτσες
στην Ιπποκρηνη του Ελικωνα καθαρια ρεοντας
λουζονταν,μεσημεριου ειχε το ορος ησυχια,
κι οι δυο λουζονταν,μεσημεριου ηταν ωρα,
πολλη ησυχια εκεινο κατειχε το ορος ,
ο Τειρεσιας μονος με τα σκυλια τοτε π'αρχιζαν τα γενεια
να μαυριζουν στον ιερο χωρο τριγυριζε,
διψωντας απεριγραπτα στη βρυση π'ερρεε ηρθε,
ο αμοιρος,και χωρις να θελει αυτα που δεν πρεπει ειδε,
οργιστηκε ομως τοτ'η Αθηνα και του'πε,
ποιος σενα,που τα ματια πια δεν θα'χεις απο δω φευγοντας,
γιε του Ευηρη στο δυσμοιρο αυτο δρομο σ'εφερε δαιμονας;
αυτα'πε και του παιδιου τα ματια νυχτα κατελαβε,
σταθηκε αφωνο,παρελυσαν απ'τη στεναχωρια
τα γονατα και τη φωνη εκοψε η ταραχη,
η νυμφη φωναξε,τι στ'αγορι μου εκανες
σεβασμια ,τετοιες,οι δαιμονες,ειστε φιλες;
τα ματια του παιδιου μου αφαιρεσες.τεκνο τυφλωμενο,
ειδες της Αθηνας τα στηθια και τις λαγονες,
αλλα τον ηλιο ξανα δεν θ'αντικρυσεις,εγω η δειλη,
βουνο,Ελικωνα ποτε πια δεν θα βρεθω σε σενα,
ομως πολλα πηρες  για τα λιγα που κανες,ελαφια εχασες
και ζαρκαδια λιγα και το φως του παιδιου κρατας,
και με τα δυο χερια τ'αγαπημενο παιδι αγκαλιαζοντας
οπως μητερα μικρων αηδονιων γοερο θρηνο
ξεκινησε βαρια κλαιγοντας,κι η θεα λυπηθηκε τη φιλη,
και προς αυτην η Αθηνα αυτον ειπε λογο,
θεια γυναικα,ολα παρτα παλι οσα απ'την οργη
ειπες, εγω το τεκνο σου δεν τυφλωσα,
γιατι την Αθηνα δεν ευχαριστει να πλανιεται τα ματια των παιδιων
ν'αρπαζει,οι Κρονιοι αυτο εδω το λενε οι νομοι ,
οποιος καποιον των αθανατων,οταν ο θεος δεν το δεχεται,
βλεφαρισει,η πληρωμη να τον δει μεγαλη,
θεια γυναικα,αυτο δεν ξεγινετε μιας κι εγινε,
αφου η Μοιρα ετσι υφανε τη κλωστη
απο τοτε που αυτο πρωτογεννηθηκε,τωρα παρε,
γιε του Ευηρη,το χρεος το οφειλομενο,
ποσα η κορη του Καδμου υστερα πανω στη φωτια θα καψει,
ποσα ο Αρισταιος,για το μοναχοπαιδι προσευχομενοι,
τον εφηβο Ακταιονα,τυφλο να βλεπουν,
και κεινος της μεγαλης Αρτεμης συνοδοιπορος

θα'ναι,αλλ'ουτ'αυτον οι πορειες ουτε και στα οροι
θα απαλλαξουν οι κοινες τοτε τοξοβολιες
οταν καποτε χωρις να θελει θα παρακολουθησει τα χαριεντα
λουτρα της θεας,αλλα τα ιδια του τα σκυλια τον πριν κυριο
τοτ'ετσι θα δειπνισουν,και του γιου τα οστα η μητερα
θα μαζεψει σε πυκνοδασομενα μεσα μπαινοντας ,
κι ευτυχεστατη θα σε πει και στη ζωη καλοτυχη πως εισαι,  
που απ'τα βουνα τυφλο παιδι δεχτηκες,
φιλη,μη γι'αυτον κλαψουριζεις,γιατι σ'αυτον αλλα
για χαρη σου απο μενα πολλα θα τον δωρισω,
επειδη μαντη θα τον καμω επαινετο στους ερχομενοιυς
που θα'ναι απ'τους αλλους περισσοτερο πιο μεγαλος ,
θα γνωριζει τα πουλια,αν αισια αυτα πετανε
περα δωθε και ποιων δεν ειναι καλες οι φτερουγες,
πολλα στους Βοιωτους των  θεους θα προλεγει,πολλα στον Καδμο
θα χρησμοδοτει,και στους μεγαλους υστερα Λαβδακιδας,
θα του δωσω και μεγαλο ραβδι,τα ποδια του οπου πρεπει να πηγαινουν,
θα του δωσω και βιο με τερμα πολυχρονο,
και μονος αυτος,οταν πεθανει, πνοη εχοντας μεσ'τους νεκρους
θα περιφερεται,και στον μεγαλο Αγεσιλα σεβαστος,
.
.
.

Ετεροτροπισμοι -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis          

Ιστορία αναγραμματισμος βαρβαρότητας             εσύ
εγώ         έλλειψη                                       υπονοώ, οπως
ακριβώς δένεις τα παπούτσια σου, τοσο απλό                
μηχανική κίνηση, θα πεις                     ναι, δεν  
αντιλέγω          ξέρεις  σε ποια αντιλέγω,
αριθμησε τα                       περιμένω            
στην  Αθηνας  πόσα βήματα αγοράς απέχουμε;  
επιλογή επιτακτικη, ειρωνεία λέξεων η δημοκρατία,
στην Αιόλου έδειξε τα χερια του, ένας φώναξε "μας κοροϊδεύει"
ένας άλλος "είναι απατεώνας, δεν τον βλέπετε;" έκλεισε τα χερια του,                                  
ενα συνεργείο τηλεόρασης τραβούσε το γεγονός, γιατί για γεγονός πρόκειται,
κι όχι μια επινόηση                                                 εσύ  
εγώ    έλλειψη
.
.
.

Γιαννης Ριτσος-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΕΚ ΧΡΕΟΥΣ ΣΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΡΙΤΣΟ-χ.ν.κουβελης

εδω στις πέτρες το α' τάγμα Αχατων το β' τάγμα το γ' τάγμα
ενας γυμνωνεται και τρέχει στη θάλασσα,τον πυροβολούν
"ο Κωστας είναι" μετρούν και λείπει ο χαρταετός του
ενας φωναζει τις νύχτες,"γιατί δεν σωπαίνει;τη μάνα του"
σημειωνει"περνούν πολλά άλογα χλιμιντριζοντας"
σωπα,ειναι ο αέρας,τρελαθηκες,συνεχιζει"στο σπίτι μας
η αδελφή μου στρώνει το τραπεζι μ'ενα άσπρο τραπεζομάντηλο"
εμενα δεν με περιμένει κανένας,η γυναίκα μου αρπάχτηκε,
παιδί δεν ειχαμε,το σπίτι μας κάηκε,""πες μου,σε ποια πατρίδα
να γυρίσω;"τον κατάλαβε,σε ποια πατρίδα να γυρίσει;
"στεναχωριεσε;"τον ρώτησε,δεν άνοιξε στόμα,αγριο το μάτι του
"είναι από την αγρυπνια",τη νυχτα τον ξύπνησαν,του πέταξαν
το φακό στά μάτια ,τυφλώθηκε,"τις ει;"κάποιος απ'αυτους ούρλιαξε,
"Αχαιος του β' τάγματος Ετεοκλης Θηβαιος"όχι δεν φοβήθηκε,
τον πήραν και τον εδειραν ,ξημερώματα τον έστησαν για εκτέλεση,
τους έβλεπε,ανοιχτα τα μάτια,τον σημάδεψαν,"πυρ",δεν πυροβόλησαν,
"την άλλη φορά "είπαν,τον γύρισαν πίσω,εκλαιγε,"σκασε μπασταρδε"
φωναξαν,τον κλωτσησαν στη κοιλιά,"σα σκυλί" σημείωσε,το φεγγάρι
αποψε ψυχρό ξεχερσωνει τις πέτρες,η θάλασσα σκοτεινή αδιαπεραστη,
.
.
.

Η συνάντηση της Ελένης - χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

"μήλο ή πορτοκάλι, δεν θυμάμαι" η αντανάκλαση της στον καθρέφτη,άσπρα τα χέρια
λαιμός κυκνου, η ιστορία την κυκλωνει, οι άντρες έξω σοβαροί γυάλιζαν τα όπλα, "εμείς
οι γυναίκες στο σπίτι κεντουσαμε" η αντανάκλαση της στο κόκκινο μήλο, κατέβηκαν στο
σιδηροδρόμικο σταθμό,τα εμβατηρια στη διαπασον , τα παιδιά ανιδεα κουνουσαν
ελληνικές σημαίες,άλλωστε ξέρανε την ιστορία από το σχολείο, σαν θέατρο τα γεγονότα
,"μια γυναίκα με κοίταξε επιμονα σαν να προσπαθούσε να θυμηθεί ποια είμαι"επειτα
ερημωσε ο σταθμος, γυρίζοντας σπίτι έστρωσε μ'ασπρο σεντόνι το κρεββάτι, η
αντανάκλαση της στο πορτοκάλι,τα χέρια της προεκτεινονται στα πλήκτρα του πιάνου
"τα νερά του Σκαμανδρου μου θύμιζαν τον Ευρωτα", άνοιξε το παράθυρο, μπήκε το
φεγγάρι στο δωμάτιο και ξάπλωσε να κοιμηθεί στο κρεβάτι, κάθισε σε μια καρέκλα
απέναντι και το κοιτούσε "έχει γερές πλάτες το φεγγάρι, σαν δισκοβολου που ο δίσκος
ξεφεύγει από τα χερια του κι αναποτρεπτος ελλισεται στον αερα" η αντανάκλαση της
νουφαρο κάτω απ'το φεγγάρι,
Ου Νέμεσις Τρώας και ευκνήμιδας Αχαιούς
τοιήδ' αμφί γυναικί πολύν χρόνον άλγεα πάσχειν.
Αινώς αθανάτησι θεής εις ώπα ένεκεν,
"σαν ήχοι τζιτζικιων ή γριλλων στη πατριδα" η αντανάκλαση της πάνω στο μήλο,
"το φεγγάρι έχει γερά στιβαρά πόδια, τ'ακουω π'ανεβαινει αμετάκλητο τη ξύλινη σκάλα
στη ταρατσα, εγώ ακολουθω"
.
.
.

red -cncouvelis χνκουβελης


Ping Pong Λεξεων-χ.ν.κουβελης

                                                                      περιμένει
ανταπόδοση των σκέψεων του με γραμμένες λέξεις,
για κάθε λέξη ακριβώς μια λέξη,ένα πινγκ πονγκ
λέξεων. από... σε.               ας πούμε,στη λέξη 'εγω' τι
αντιστοιχεί;     στη λέξη 'χθες' τι αντιπαραβαλλεται;                                  
στη πρόταση 'από που έρχονται οι γλάροι
κουβαλώντας φως;' ποια πρόταση εκτείνεται
ορμητικη παθιασμένη                                      "γιατί η
σιωπή είναι ηχος" απάντησης                η στροφή του
σώματος το λυγισμα των ποδιών τα αδηφάγα ματιά
στις χορογραφημενες λέξεις                                  ταΐζω
έναν άνθρωπο με λέξεις σημαίνει τον κάνω δικό μου
όπως μια αέναα φεύγουσα κίτρινη πεταλούδα
σχηματίζει την ιδέα της ομορφιάς της                έτσι κι
εσύ σχημάτιζεσε στις λέξεις σου                σε μένα
μια διαφανή στιγμή π'αναπνεει το νουφαρο κάτω
από τα νερά σου                           τόσο ελάχιστο
χωρίζονται οι λέξεις μας          τόση απειροτητα
μοιραζονται                   αυτή η λέξη, άκου,
αυτός ο ορισμένος ρυθμος,ακου         ο αερας μας
το κρίνο που περιμένω να σου δώσω          άσπρος
λευκός λαιμός          χρόνος διαλυμένος σε λέξεις,
άκου             ο αερας μας ατίθασος επιμονος
η φωνη μου προεξέχει,βηματίζει,           που
βηματίζει;απαντα με ίδια βήματα
δαχτυλάκι ροδαλο μέλισσα                  πως οι λέξεις
μας πετούν                από         σε
.
.
.

Αριστοτελης Ηθικα Νικομαχεια

Η ακολουθια του λογου μετά το 323 π.Χ-χ.ν.κουβελης

Οι Αθηναιοι βεβαίως το 323 και απαλλαχτηκαν από τους Μακεδονας
από την αμετρη οιηση και τα παρεπόμενα κοσμοπολιτικα τους
πλεον ημπορουν να χαράζουν απρόσκοπτα την πολιτική τους
και πλέον τάχιστα να λογαριασθουν με τους φιλομακεδονας
πρωτιστως ο Αριστοτέλης να σταλεί στην Εύβοια
εκει ας ασχοληθεί με τις παλίρροιες και τα φυσικά του
ο Θεόφραστος δεν είναι τόσον επικίνδυνος δι'αυτους
αν ομως όμως τοιούτος καταλήξει υπάρχει λύσις
ο Νηλεας,το ξέρουν, είναι λίαν φιλόδοξος για το Λύκειο
ο Στρατων από την Λάμψακο αντ'αυτου θα προτιμηθει
κι ας πάρει στη Σκηψη της Μικρασίας όλα τα βιβλία,κανένας
δεν θα τον εμποδίσει,και του Αριστοτέλη και του Θεόφραστου,
τι τους νοιαζει αυτους;ας τα πάρουν οι Ατταλιδες στη Πέργαμο
να επαίρονται οι μωροί ως νεοπλουτοι δια την Βιβλιοθήκη τους,
αν θέλουν,ας τα κρυψουν σε υπόγεια αν δεν τα δώσουν οι συγγενείς
του Νηλέα να μουχλιασουν τροφή σε σκωρους και ζωυφια,
ας τα πουλήσουν σε κάποιο βιβλιοσυλλεκτη Απελλικωνα
τι θα χρησιμευσουν στους Αθηναίους τώρα που ο Σύλλας ερημώνει
και λεηλατει την πόλη τους και κινδυνεύουν οι ζωές τους;
ας τα πάει στη Ρώμη να γλυτώσουνε με αυτές τις φιλοσοφίες
οιησις,λέει,διπλή άγνοια,αντιφάσεις,ομολογία,λογοδοσία,
καθαρσις,απορία,λόγον διδοναι,διαλεκτική,εντελέχεια,
ας ασχοληθούν οι Δυτικοί μ'αυτα επισταμένως
οι Αθηναίοι έχουνε παραγματικα ζητήματα ν'ασχολουνται
προέχει η ασφάλεια τους και ο εν χέρι τρεχων βίος
πραξεις και όχι θεωρίες διά αργοσχολους και αφελεις
.
.
.

[εργο copyleft]

Πωλείται το Παρον-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

το Παρόν σου ελλειπες,ελλειπεις το λόγο,
λέξη αναδυόμενη στην επιφάνεια, σαπρα υπαρξις,
ενα σκυλί ζητιανευει δίπλα σ'ενα άνθρωπο
απλωνει το χέρι του στη πλατεία Κοραή
στην οδό Σταδίου πρωην μέγαρον τραπέζης
γιατι,σε ρωτάω,δεν το ταιζεις με τόμους Ιστορίας;
ε μην προσπερνας,πιο πάνω η' πιο κατω υπάρχει
κι άλλος ανθρωπος, πάρε τη θέση του,
θελει Αρετήν και Τόλμην η Ελευθερία
το χέρι του σκύλου απλώνεται επιμηκυνεται
δεν μπορείς να το κρύψεις στη τσέπη σου
οταν κατεβαίνεις νεκυς στον υπόγειο της Ομόνοιας
Μεμνησον τους ανθρώπους και τα μέτρα τους
Μην ελλειπεις της Ιστορίας και του Παροντος
.
.
.

Picasso's Guernica and two from my own Guernicas-c.n.couveli

Guernica-χ.ν.κουβελης

τα μπρουτζινα ρουθουνια του ταυρου στα δοντια
του μηλου η εκρηξη των πυρινων αλογων
φωνες αρτιθασων νερων χερια αιωρουμενα
πεντε και δεκα δαχτυλα συστροφη σε βολβο
οφθαλμου
.
.
.

Μεταφυσικός Υπερτοπος-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Ποίημα copyleft
Η ανηφορα,ποίημα του Χριστόφορου Τριάντη Christopher Triantis
Ο δρόμος,ποιημα copyleft του χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

(παραποιωντας το άπειρο η ποιηση)
(Poetry is Infinity's copyleft)
.
.
Η ανηφορα,ποίημα του Χριστόφορου Τριάντη Christopher Triantis

Σ’ αυτήν την ανηφόρα μεγαλώσαμε.
Δρόμος στρωμένος
μ’ αγκάθια και ροδιές.
Στις άκρες του κρύβονταν
άγιοι κι αρχαίοι σκελετοί.
Από τα κοιμητήρια περνούσαμε,
αλλά τα μνήματα γίνονταν
σκόνη και χάνονταν στη λήθη.
Μπροστά μας έτρεχαν
κοπάδια τράγων
με φωτιές καρφωμένες
στα κέρατά τους ,
για να ‘χουμε σημάδια ,
σαν σκαρφαλώναμε (γελώντας)
στον χρόνο .
Η νιότη όμως έφευγε
κι οι πέτρες σκέπαζαν
τα χνάρια μας.
Οι λάσπες πλήγωναν
τα γόνιμα χωράφια.
Ω , μακριά και δύσκολη έδειχνε
η ανηφόρα.
Οι μοίρες δεν χάριζαν
πια καρπούς
στα μάτια μας
και γύρω μας τα ρολόγια
έλιωναν σε λάκκους και κρεβάτια.
Γι’ αυτό πέφταμε με λύσσα
σ’ ό,τι απέμεινε από τα
καλοκαίρια
και πληγώναμε τα χέρια μας
στα χάσματα της γης,
γυρεύοντας : Θεό κι άνεμο.
Και στο τέλος
λίγη αθανασία,
μάταια όμως.
.
.

Ο δρόμος,ποιημα copyleft του χνκουβελης cncouvelis

ο δρόμος ανέβαινε με τις ροδιες
ισα στην ηληκια μας τ'αγκαθια
εκει συναντούσαμε αγιους
σοβαροί μας δείχνανε τους αρχαίους σκελετους
και παραπάνω τα μνήματα στην αιώνια σκόνη
κι οι δικοί μας νεκροί ξεχασμενοι
ειδαμε τότε τράγους με πύρινα κέρατα
ορμητικα να ξεπετάγονται και να σκαρφαλώνουν
φωτιζοντας το χρόνο
εμεις δεν σταματούσαμε ολοένα ανεβαίναμε
αφηνωντας πίσω τη νεότητα μας σκεπασμένη με πετρες
ξεραμε πως η εύφορη γη θα χαθεί στη λασπη
μακρυς και κοπιαστικος ο δρόμος μας στον ουρανο
οι θεοί απόντες έρημοι διασχίζουμε το κενο
μαλακα ρολόγια λιωνουν τις ώρες μας
καθως αθώοι διάφανοι ξαπλώνουμε τη νυχτα
κι ήταν φορές που επίμονα ντυνομασταν το ρούχο του καλοκαιριου
γυρευοντας στα σκοτεινά θεούς κι ανέμους σφοδρους επικαλωντας
να σαρώσουν τους φόβους μας,
ματαια όμως,
η αθανασία δεν μας πλήγωσε τα χερια τελικα
.
.
.

ΙΣΟΧΡΟΝΑ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΤΟΠΩΝ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

το ψυχρό θερμανθηκε το ξερό υγρανθηκε
το σκοτεινό φωτισθηκε
οι λέξεις ρυθμισθηκαν
ποια η Πρώτη Αρχή
ο Λογος
η πατουσα του γλάρου σ'αυτη του ανθρώπου ιση
η ελάχιστη άμμος του Ηρακλείτου στα χέρια
πεφτει και κυκλώνει αρχή και τέλος όμοια
ενα εφελκυμο πεύκο αντιτιθεμενο σε βραχο
εὖρος ποδὸς ἀνθρωπείου ο τόπος μου
ὁ ἥλιος οὐ μόνον νέος ἐφ᾽ ἡμέρῃ ἐστίν, ἀλλ᾽ ἀεὶ νέος
ἅπτεται καὶ σβέννυται
την ιδεα των σταγόνων του νερου
του αέρα η μουσική κλίμακα
αναπνεει
συλλάψιες ὅλα καὶ οὐχ ὅλα,
συμφερόμενον διαφερόμενον, συνᾷδον διᾷδον,
καὶ ἐκ πάντων ἓν καὶ ἐξ ἑνὸς πάντα.
η βάρκα σύρεται στα νερά τα νησια πλησιάζουν
τ'ακρωτηρι αγγίζεται το γαλάζιο διάφανο ελαφρό
θάλασσα διαχέεται καὶ μετρέεται
εἰς τὸν αὐτὸν λόγον
απλωνεται αεικίνητη
γελαστεα κυματων
.
.
ISOCHRONOUS GREEK TOPOI-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

the cold is heated and the dry is wetted
the dark is illuminated
the words are adjusted
what is the First Principle
the Logos
the paw of seagull in the paw of human being equal
the minimum sand of Heraclitus in the hands
falls and circles the beginning and end samely
a stressing pine is opposing the rock
εὖρος ποδὸς ἀνθρωπείου ο τόπος μου
ὁ ἥλιος οὐ μόνον νέος ἐφ᾽ ἡμέρῃ ἐστίν, ἀλλ᾽ ἀεὶ νέος
ἅπτεται καὶ σβέννυται
(the width of a human foot is my own topos
the sun is not only new everyday but is forever young
It is relevant and it is quenched
ανατέλλει και δύει)
the idea of ​​water drop
the air's musical scale
is breathing
συλλάψιες ὅλα καὶ οὐχ ὅλα,
συμφερόμενον διαφερόμενον, συνᾷδον διᾷδον,
καὶ ἐκ πάντων ἓν καὶ ἐξ ἑνὸς πάντα.
(all things are interlocked and are not,
the bringed together is and separed,the singing together is and singing different,
and of all things the one and of the one all things)
the boat is pulled in the waters the islands are approaching
the cape is touched by the blue transparent light
θάλασσα διαχέεται καὶ μετρέεται
εἰς τὸν αὐτὸν λόγον
(the sea is diffused and is measured
in the selfsame logos)
it is spread evermoving
In lighted waves
.
.
.

ΜΕΤΑ-ΦΡΑΣΤΙΚΑ ΟΜΗΡΟΥ ΙΛΙΑΔΑ-ΟΜΗΡΟΥ ΟΔΥΣΣΕΙΑ-TRANSLATING HOMER-Iliada-Odysseia -μεταφραση -translating-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Τα υβριολογια στην Οδύσσεια του Ομήρου- η μολοβρος γλωττη-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΤΟ ΥΒΡΙΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ ΜΕΛΑΝΘΟΥ ΣΤΟΝ ΟΔΥΣΣΕΑ[Ομηρου Οδυσσεια,ρ',204-238]
ΚΑΙ ΤΟ ΟΙΚΤΡΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΜΝΗΣΤΗΡΟΦΟΝΙΑ[Ομηρου Οδυσσεια,χ',473-476]
μεταφραση χ.ν.κουβελης

ο Μελανθος[μελας+ανθος]του Δολιου ηταν Ιθακισιος βοσκος και αθλιος συνεργατης
των μνηστηρων ,μαζι με την αδερφη του Μελανθω,ερωμενη του Ευρυμαχου,οταν
βρισκει τον Οδυσσεα[Ομηρου Οδυσσεια,ραψωδια ρ' στιχοι 204-238]ντυμενο γερο ζητιανο,
μαζι με τον πιστο του χοιροβοσκο Ευμαιο,τον βριζει σκαια και χυδαια.
Στη ραψωδια χ',στιχοι 473-476,Ομηρου Οδυσσεια,εχουμε το οικτρο τελος του στην μνηστη-
ροφονια
.
.
το υβριολογιο του Μελανθου στον Οδυσσεα[Ομηρου Οδυσσεια ,ρ',204-238]
το οικτρο τελος του στην μνηστηροφονια[Ομηρου Οδυσσεια,χ',473-476]
μεταφραση χ.ν.κουβελης

[Ομηρου Οδυσσεια ,ρ',204-238]
ἀλλ' ὅτε δὴ στείχοντες ὁδὸν κάτα παιπαλόεσσαν
ἄστεος ἐγγὺς ἔσαν καὶ ἐπὶ κρήνην ἀφίκοντο
τυκτὴν καλλίροον, ὅθεν ὑδρεύοντο πολῖται,
τὴν ποίησ' Ἴθακος καὶ Νήριτος ἠδὲ Πολύκτωρ·
ἀμφὶ δ' ἄρ' αἰγείρων ὑδατοτρεφέων ἦν ἄλσος,
πάντοσε κυκλοτερές, κατὰ δὲ ψυχρὸν ῥέεν ὕδωρ
ὑψόθεν ἐκ πέτρης· βωμὸς δ' ἐφύπερθε τέτυκτο    210
Νυμφάων, ὅθι πάντες ἐπιῤῥέζεσκον ὁδῖται·
ἔνθα σφέας ἐκίχανεν υἱὸς Δολίοιο Μελανθεὺς
αἶγας ἄγων, αἳ πᾶσι μετέπρεπον αἰπολίοισι,
δεῖπνον μνηστήρεσσι· δύω δ' ἅμ' ἕποντο νομῆες.
τοὺς δὲ ἰδὼν νείκεσσεν ἔπος τ' ἔφατ' ἔκ τ' ὀνόμαζεν
ἔκπαγλον καὶ ἀεικές· ὄρινε δὲ κῆρ Ὀδυσῆος·
«νῦν μὲν δὴ μάλα πάγχυ κακὸς κακὸν ἡγηλάζει,
ὡς αἰεὶ τὸν ὁμοῖον ἄγει θεὸς ὡς τὸν ὁμοῖον.
πῇ δὴ τόνδε μολοβρὸν ἄγεις, ἀμέγαρτε συβῶτα,
πτωχὸν ἀνιηρόν, δαιτῶν ἀπολυμαντῆρα;    220
ὃς πολλῇς φλιῇσι παραστὰς φλίψεται ὤμους,
αἰτίζων ἀκόλους, οὐκ ἄορα οὐδὲ λέβητας.
τόν γ' εἴ μοι δοίης σταθμῶν ῥυτῆρα γενέσθαι
σηκοκόρον τ' ἔμεναι θαλλόν τ' ἐρίφοισι φορῆναι,
καί κεν ὀρὸν πίνων μεγάλην ἐπιγουνίδα θεῖτο.
ἀλλ' ἐπεὶ οὖν δὴ ἔργα κάκ' ἔμμαθεν, οὐκ ἐθελήσει
ἔργον ἐποίχεσθαι, ἀλλὰ πτώσσων κατὰ δῆμον
βούλεται αἰτίζων βόσκειν ἣν γαστέρ' ἄναλτον.
ἀλλ' ἔκ τοι ἐρέω, τὸ δὲ καὶ τετελεσμένον ἔσται·
αἴ κ' ἔλθῃ πρὸς δώματ' Ὀδυσσῆος θείοιο,    230
πολλά οἱ ἀμφὶ κάρη σφέλα ἀνδρῶν ἐκ παλαμάων
πλευραὶ ἀποτρίψουσι δόμον κάτα βαλλομένοιο.»
ὣς φάτο, καὶ παριὼν λὰξ ἔνθορεν ἀφραδίῃσιν
ἰσχίῳ· οὐδέ μιν ἐκτὸς ἀταρπιτοῦ ἐστυφέλιξεν,
ἀλλ' ἔμεν' ἀσφαλέως. ὁ δὲ μερμήριξεν Ὀδυσσεύς,
ἠὲ μεταΐξας ῥοπάλῳ ἐκ θυμὸν ἕλοιτο
ἦ πρὸς γῆν ἐλάσειε κάρη ἀμφουδὶς ἀείρας·
ἀλλ' ἐπετόλμησε, φρεσὶ δ' ἔσχετο.
.
.
[Ομηρου Οδυσσεια,χ',473-476]
ἐκ δὲ Μελάνθιον ἦγον ἀνὰ πρόθυρόν τε καὶ αὐλήν·
τοῦ δ' ἀπὸ μὲν ῥῖνάς τε καὶ οὔατα νηλέϊ χαλκῷ
τάμνον μήδεά τ' ἐξέρυσαν, κυσὶν ὠμὰ δάσασθαι,
χεῖράς τ' ἠδὲ πόδας κόπτον κεκοτηότι θυμῷ
.
.
μεταφραση χ.ν.κουβελης

αλλ'οταν μαζι κατηφοριζοντας τον αποκρημνο δρομο
και στη πολη κοντα ησαν και στη βρυση εφτασαν
τη κτιστη που καθαρα τα νερα ρεει,απ'οπου υδρευονταν οι πολιτες,
αυτη που'φκιαξε ο Ιθακος κι ο Νηριτος κι επισης ο Πολυκτωρας,
και γυρω ηταν αλσος με λευκες που το νερο τις τρεφει,
απο παντου σε κυκλο,κατω δε παγωμενο ερρεε νερο
ψηλα απ'τη πετρα ,κι απο πανω βωμος ηταν κτισμενος 210
των Νυμφων,οπ'εκει ολοι εθυσιαζαν οι οδοιποροι
εκει τους ετυχε ο γιος του Δολιου ο Μελανθος
γιδια πηγαινοντας,σ'ολα τα αιγοκοπαδα τα πιο ξεχωρισμενα,
δειπνο στους μνηστηρες,και μαζι δυο ακολουθαγαν βοσκοι,
και βλεπωντας τους φιλονεικιας λογο ειπε και μιλησε
τρομερο κι απρεπο,του δε Οδυσσεα ταραχτηκε η καρδια,
''να τωρα ενας παντελως αθλιος εναν αθλιο σερνει,
 ετσ'οπως παντα τον ομοιο φερνει ο θεος στον ομοιο,
που αυτον εδω τον σαπροφαγο πας,σιχαμερε γουρναρη,
τον ενοχλητικο φτωχο,των φαγητων τον αποροφητηρα, 220
αυτος σε πολλες πορτες και κατωφλια θα ξυνει τους ωμους
επαιτωντας ψωμοκοματα,οχι ξιφη κρεμαστα και λεβετια,
αυτον σε με να δωσεις των μαντριων φυλακας να γινει
σαρωτης του σταυλου να'ναι,χλωρο κλαρι να φερνει στα κατσικια
και τρογαλο πινωντας χοντρο μπουτι να φκιαξει,
αλλ'αφου λοιπον εργα αθλια εμαθε,δεν θα θελησει
δουλεια να πιασει,αλλα να γυριζει ασυστολα στη χωρα
θελει επαιτωντας να βοσκησει την αχορταγη κοιλια,
αλλα σε σε θα πω,κι αυτο και τετελεσμενο να'ναι,
αν κι ερθει προς τα σπιτια του Οδυσσεα του θειου 230
πολλα γυρω απ'το κεφαλι σκαμνια απ'των αντρων τις παλαμες
τα πλευρα θα συντριψουν σωρηδον καταπανω πεταμενα''
ετσ'ειπε,και περνωντας κλωτσια με πηδημα εδωσ'αφραδιαζοντας
στο γοφο,ομως αυτος εξω απ'την ατραπο δεν τρανταχτηκε,
αλλ'εμεινε ακουνητος,ο δε Οδυσσεας διστασε,
η' ορμωντας με το ροπαλο τη ψυχη να του τραβηξει
η' απ'τη γη σηκωνοντας να του κοπανισει το κεφαλι κατω χαμω,
αλλ'υπομεινε,στα νευρα δε κρατηθηκε
.
.
μετα τον Μελανθο εσυραν κατα το προθυρο και την αυλη,
απ'αυτον και τη μυτη και τ'αυτια μ'ανηλεο χαλκο
χωρισαν,και τ'αχαμνα ξεριζωσαν,στα σκυλια ωμα πετωντας να φανε,
και χερια και ποδια εκοψαν μ' οργισμενη τη καρδια
.
.
.

Athens spots-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης


What is History?-χ.ν.κουβελης

Acropolis,Parthenon,Kariadytes,Athens Greek souverir
Oh,yes,Plaka,syrtaki,souvlaki,of course palia Atina

Ομόνοια,10 και,νύχτα,αγόρασα μία εφημερίδα,
"Κύριε,σας ενδιαφέρουν ακόμα οι ιδεολογίες;"δεν έδωσα σημασία
προχωρησα στα Χαυτεία,ένας ζητιάνος άπλωσε το χέρι,
"Κύριε,παρακαλώ,μην μου το κόψεις"
στη Κλαυθμώνος ένας νεαρος πουλούσε τους βολβούς των ματιών του
"Κυριε,αγοραστε,είμαι ο Οιδιποδας,ηθοποιός,θα μου χρειαστεί για το ρόλο μου"
τους πήρα από τα χέρια του,δεν ήθελε χρήματα,
"ποιος είστε και δεν θέλετε χρηματα;"φωναξα αγριεμενος
"όλοι θέλουν χρήματα.Θα φωνάξω την αστυνομια"
φοβηθηκε,"μη,Κύριε, σας παρακαλώ,"έτρεμε,"αλήθεια σας λέω,λυπήθητε με,
να η αφίσα της παράστασης"μου έδειχνε,εγώ δεν έβλεπα,
γιατί δεν έβλεπα;
"απατεώνα,μου πήρες τα μάτια μου,δωσ'μου τα μάτια μου"
"Κύριε,τώρα εσείς είστε ο Οιδιποδας"έβγαλε τη μάσκα του,
"να,τώρα ειναι δική σου",και μου την έδινε,
είδα το πρόσωπο του,τα μάτια του έλειπαν,"λες ψέματα"
του έδειξα την εφημερίδα,πουθενά δεν έγραφε για την παράσταση,
"παρ'ολ'αυτα εσύ ο πραγματικός Οιδιποδας"σαρκαστικά είπε
και συνεχισε "εγώ είμαι ένας διαφημιστής"
κατευθυνθηκε σ'ενα γκρουπ τουριστων
Acropolis,Parthenon,Kariadytes,Athens Greek souverir
Oh,yes,Plaka,syrtaki,souvlaki,of course palia Atina
μια ξανθιά κοπέλα το επανέλαβε," Oh yes .I love Greece"
τοτε εγώ φώναξα "What is History?"
η ίδια κοπέλα απαντησε "What is History? History is History,History is his story,
ὁ πᾶσι κλεινὸς Οἰδίπους καλούμενος"
τοτε εγώ απάντησα:
οὔκουν πατρός γ᾽ ἂν φονεὺς
ἦλθον οὐδὲ νυμφίος
βροτοῖς ἐκλήθην ὧν ἔφυν ἄπο.
νῦν δ᾽ ἄθεος μέν εἰμ᾽, ἀνοσίων δὲ παῖς, [1360]
ὁμολεχὴς δ᾽ ἀφ᾽ ὧν αὐτὸς ἔφυν τάλας.
εἰ δέ τι πρεσβύτερον ἔτι κακοῦ κακόν, [1365]
τοῦτ᾽ ἔλαχ᾽ Οἰδίπους.
"This is History"είπε η κοπελα
.
.
.

woman in chair-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Η Πολυκαστη,η Λαμπετιη,η Περση και τ'αλλα ονόματα των γυναικών στον Ομηρο-
χ.ν.κουβελης

η Πολυκαστη

(Ομήρου Οδύσσεια,γ',464-469)μετάφραση χ.ν.κουβελης
τόφρα δὲ Τηλέμαχον λοῦσεν καλὴ Πολυκάστη,
Νέστορος ὁπλοτάτη θυγάτηρ Νηληϊάδαο.465
αὐτὰρ ἐπεὶ λοῦσέν τε καὶ ἔχρισεν λίπ' ἐλαίῳ,
ἀμφὶ δέ μιν φᾶρος καλὸν βάλεν ἠ δὲ χιτῶνα,
ἔκ ῥ' ἀσαμίνθου βῆ δέμας ἀθανάτοισιν ὁμοῖος·
πὰρ δ' ὅ γε Νέστορ' ἰὼν κατ' ἄρ' ἕζετο, ποιμένα λαῶν.

στο μεταξύ τον Τημεμαχο έλουσε η όμορφη Πολυκαστη
του Νέστορα η πιο νεώτερη θυγατέρα του γιου του Νηλεα 465
επειτ'αφου και τον έλουσε και τον αλειψε με παχυ λάδι
τον περιεβαλε με καλό μακρύ φόρεμα και με χιτώνα,
απ'τον λουτήρα βγήκε μ'αναστημα στους αθάνατους ομοιος,
και κοντά στον Νέστορα πηγαίνοντας κάθησε,τον ποιμενα λαων

[η Πολυκαστη εγινε γυναικα του Τηλεμαχου και του γεννησε τον Περσεπολι]
.
.
η Λαμπετίη και η Φαέθουσα

(Ομήρου Οδύσσεια,μ',128-137)μετάφραση χ.ν.κουβελης
Θρινακίην δ' ἐς νῆσον ἀφίξεαι· ἔνθα δὲ πολλαὶ
βόσκοντ' Ἠελίοιο βόες καὶ ἴφια μῆλα.
ἑπτὰ βοῶν ἀγέλαι, τόσα δ' οἰῶν πώεα καλά,    130
πεντήκοντα δ' ἕκαστα. γόνος δ' οὐ γίνεται αὐτῶν,
οὐδέ ποτε φθινύθουσι. θεαὶ δ' ἐπιποιμένες εἰσί,
νύμφαι ἐϋπλόκαμοι, Φαέθουσά τε Λαμπετίη τε,
ἃς τέκεν Ἠελίῳ Ὑπερίονι δῖα Νέαιρα.
τὰς μὲν ἄρα θρέψασα τεκοῦσά τε πότνια μήτηρ
Θρινακίην ἐς νῆσον ἀπῴκισε τηλόθι ναίειν,
μῆλα φυλασσέμεναι πατρώϊα καὶ ἕλικας βοῦς.

στη Θρινακιη τη νησο θα φτασεις,οπου πολλες
βοσκουν τ'Ηλιου γελαδες  και παχια προβατα
επτα βοδιων αγελες,τοσα κι αρνιων κοπαδια καλα,130
πενηντα εκαστα,απογονος δεν γινεται απ'αυτα,
ουτε ποτε φθινουν,θεες ποιμενες ειναι,
νυμφες ομορφοπλεξουδες,και η Φαεθουσα και η Λαμπετιη,
αυτες ετεκε στον Ηλιο Υπεριονα η θεια Νεαιρα,
αυτες τοτε η τεκουσα και θρεψασα σεβασμια μητερα
στη Θρινακιη νησο αποικισε εκει να μεινουν,
τα προβατα να φυλανε τα πατρωα και τα ελικοκερατα βοδια
.
.
η Κίρκη  η Πέρση η Νέαιρα

(Ομήρου Οδύσσεια,κ',133-139)μετάφραση χ.ν.κουβελης
ἔνθεν δὲ προτέρω πλέομεν ἀκαχήμενοι ἦτορ,
ἄσμενοι ἐκ θανάτοιο, φίλους ὀλέσαντες ἑταίρους.
Αἰαίην δ' ἐς νῆσον ἀφικόμεθ'· ἔνθα δ' ἔναιε
Κίρκη ἐϋπλόκαμος, δεινὴ θεὸς αὐδήεσσα,
αὐτοκασιγνήτη ὀλοόφρονος Αἰήταο·
ἄμφω δ' ἐκγεγάτην φαεσιμβρότου Ἠελίοιο
μητρός τ' ἐκ Πέρσης, τὴν Ὠκεανὸς τέκε παῖδα.139

απο'κει πριν την ωρα πλεουμε λυπημενοι τη καρδια,
χαρουμενοι απ'τη φυγη θανατου,φιλους χανοντας συντροφους,
στην Αιαιη νησο φτανουμε,οπ'εμενε
η Κιρκη η ομορφοπλεξουδη,τρομερη θεα μ΄'ανθρωπινη φωνη,
αυταδελφη του Αιητη πο'χει το χαμο στο νου,
κι οι δυο γεννιονται απ'τον Ηλιο που φως φερνει στους θνητους
κι απο μητερα τη Περση,αυτην ο Ωκεανος ετεκε κορη 139
'
'
και τ'αλλα ονόματα των γυναικών στον Ομηρο:
Αβαρβαρέη Αγαμήδη Αγαύη Αγλαϊη Αδρήστη Αθηναίη Αιγιάλια Αίθη Αίθρη Αλκάνδρη
Αληυόνη Αλθαίη Αλίη Αλκίππη Αλκμήνη Αμάθεια Αμφιθέη Αμφιθόη Αμφινόμη Αμφιτρίτη
Ανδρομάχη Άντεια Αντίκλεια Αντιόπη Αρήτη Αριάδνη Άρτεμις Αστυόχεια Αστυόχη Αυτονόη
Αφροδίτη Αψευδής Βρισηίς Γαία Γαλάτεια Γή Γλαύκη Γοργώ Γυγαίη Δανάη Δεξαμενή Δημήτηρ
Διομήδη Διώνη Δυναμένη Δωρίς Δωτώ Ειδοθέη Ειλείθυια Eκάβη Εκαμήδη Ελένη Ενυώ
Επικάστη Εριφύλη Εριώπις Ερμιόνη Ευηνίνη Ευριδίκη Ευρύκλεια Ευρυνόμη Ευρώπη Ήβη Ήρη
Θάλεια Θεανώ Θέμις Θέτις Θόη Θόωσα Ίαιρα Ιάνασσα Ιάνειρα Ινώ Ιξιόνη Ίρις Ιπποδάμεια
Ιφθίμη Ιφιάνασσα Ιφιμέδεια Ίφις Καλλιάνασσα Καλλιάνειρα Καλυψώ Κασσάνδρη Καστιάνειρα
Κίρκη Κισσηίς Κλεποπάτρη Κλυμένη Κλυταιμήστρη Κτιμένη Κυμοδόκη Κυμοθέη Λαμπετίη
Λαοδάμεια Λαοδίκη Λαοθόη Λευκοθέη Λήδη Λητώ Μαιάς Μαίρα Μάρπησσα Μεγάρη
Μελανθώ Μελίτη Μηδεσικικάστη Μούσα Μυκήνη Μυρίνη Ναυσικά Νέαιρα Νηίς
Νημερτίς Νησαίη Νιόβη Πανόπη Πασιθέη Περίβοια Περσεφόνεια Πέρση Πηνελόπεια Πηρώ
Ποδάγρη Πολυδάμνα Πολυδώρη Πολυκάστη Πολυμήλη Πόκρις Πρωτώ Ρήνη Ρέα Σικέλη Σεμέλη
Σκύλλα Σπειώ Τηθύς Τυρώ Υψιπύλη Φαίδρη Φέρουσα Φροντίς Φιλομέδουσα Φιλώ Χάρις
Χάρυβδις Χίμαιρα Χλωρίς Χρυσηίς Χρυσόθεμις Ωρείθυια
.
.
.

Homer's women οι Γυναικες του Ομηρου-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Homer's women οι Γυναικες του Ομηρου
[Ομηρου Ιλιαδα,Οδυσσεια] μεταφραση χ.ν.κουβελης

Αβαρβαρέη Αγαμήδη Αγαύη Αγλαϊη Αδρήστη Αθηναίη Αιγιάλια Αίθη Αίθρη Αλκάνδρη
Αληυόνη Αλθαίη Αλίη Αλκίππη Αλκμήνη Αμάθεια Αμφιθέη Αμφιθόη Αμφινόμη Αμφιτρίτη
Ανδρομάχη Άντεια Αντίκλεια Αντιόπη Αρήτη Αριάδνη Άρτεμις Αστυόχεια Αστυόχη Αυτονόη
Αφροδίτη Αψευδής Βρισηίς Γαία Γαλάτεια Γή Γλαύκη Γοργώ Γυγαίη Δανάη Δεξαμενή Δημήτηρ
Διομήδη Διώνη Δυναμένη Δωρίς Δωτώ Ειδοθέη Ειλείθυια Eκάβη Εκαμήδη Ελένη Ενυώ
Επικάστη Εριφύλη Εριώπις Ερμιόνη Ευηνίνη Ευριδίκη Ευρύκλεια Ευρυνόμη Ευρώπη Ήβη Ήρη
Θάλεια Θεανώ Θέμις Θέτις Θόη Θόωσα Ίαιρα Ιάνασσα Ιάνειρα Ινώ Ιξιόνη Ίρις Ιπποδάμεια
Ιφθίμη Ιφιάνασσα Ιφιμέδεια Ίφις Καλλιάνασσα Καλλιάνειρα Καλυψώ Κασσάνδρη Καστιάνειρα
Κίρκη Κισσηίς Κλεποπάτρη Κλυμένη Κλυταιμήστρη Κτιμένη Κυμοδόκη Κυμοθέη Λαμπετίη
Λαοδάμεια Λαοδίκη Λαοθόη Λευκοθέη Λήδη Λητώ Μαιάς Μαίρα Μάρπησσα Μεγάρη
Μελανθώ Μελίτη Μηδεσικικάστη Μούσα Μυκήνη Μυρίνη Ναυσικά Νέαιρα Νηίς
Νημερτίς Νησαίη Νιόβη Πανόπη Πασιθέη Περίβοια Περσεφόνεια Πέρση Πηνελόπεια Πηρώ
Ποδάγρη Πολυδάμνα Πολυδώρη Πολυκάστη Πολυμήλη Πόκρις Πρωτώ Ρήνη Ρέα Σικέλη Σεμέλη
Σκύλλα Σπειώ Τηθύς Τυρώ Υψιπύλη Φαίδρη Φέρουσα Φροντίς Φιλομέδουσα Φιλώ Χάρις
Χάρυβδις Χίμαιρα Χλωρίς Χρυσηίς Χρυσόθεμις Ωρείθυια

Η Πολυκαστη,η Λαμπετιη,η Περση και τ'αλλα ονόματα των γυναικών στον Ομηρο-
χ.ν.κουβελης

η Πολυκαστη

(Ομήρου Οδύσσεια,γ',464-469)μετάφραση χ.ν.κουβελης
τόφρα δὲ Τηλέμαχον λοῦσεν καλὴ Πολυκάστη,
Νέστορος ὁπλοτάτη θυγάτηρ Νηληϊάδαο.465
αὐτὰρ ἐπεὶ λοῦσέν τε καὶ ἔχρισεν λίπ' ἐλαίῳ,
ἀμφὶ δέ μιν φᾶρος καλὸν βάλεν ἠ δὲ χιτῶνα,
ἔκ ῥ' ἀσαμίνθου βῆ δέμας ἀθανάτοισιν ὁμοῖος·
πὰρ δ' ὅ γε Νέστορ' ἰὼν κατ' ἄρ' ἕζετο, ποιμένα λαῶν.

στο μεταξύ τον Τημεμαχο έλουσε η όμορφη Πολυκαστη
του Νέστορα η πιο νεώτερη θυγατέρα του γιου του Νηλεα 465
επειτ'αφου και τον έλουσε και τον αλειψε με παχυ λάδι
τον περιεβαλε με καλό μακρύ φόρεμα και με χιτώνα,
απ'τον λουτήρα βγήκε μ'αναστημα στους αθάνατους ομοιος,
και κοντά στον Νέστορα πηγαίνοντας κάθησε,τον ποιμενα λαων

[η Πολυκαστη εγινε γυναικα του Τηλεμαχου και του γεννησε τον Περσεπολι]
.
.
η Λαμπετίη και η Φαέθουσα

(Ομήρου Οδύσσεια,μ',128-137)μετάφραση χ.ν.κουβελης
Θρινακίην δ' ἐς νῆσον ἀφίξεαι· ἔνθα δὲ πολλαὶ
βόσκοντ' Ἠελίοιο βόες καὶ ἴφια μῆλα.
ἑπτὰ βοῶν ἀγέλαι, τόσα δ' οἰῶν πώεα καλά,    130
πεντήκοντα δ' ἕκαστα. γόνος δ' οὐ γίνεται αὐτῶν,
οὐδέ ποτε φθινύθουσι. θεαὶ δ' ἐπιποιμένες εἰσί,
νύμφαι ἐϋπλόκαμοι, Φαέθουσά τε Λαμπετίη τε,
ἃς τέκεν Ἠελίῳ Ὑπερίονι δῖα Νέαιρα.
τὰς μὲν ἄρα θρέψασα τεκοῦσά τε πότνια μήτηρ
Θρινακίην ἐς νῆσον ἀπῴκισε τηλόθι ναίειν,
μῆλα φυλασσέμεναι πατρώϊα καὶ ἕλικας βοῦς.

στη Θρινακιη τη νησο θα φτασεις,οπου πολλες
βοσκουν τ'Ηλιου γελαδες  και παχια προβατα
επτα βοδιων αγελες,τοσα κι αρνιων κοπαδια καλα,130
πενηντα εκαστα,απογονος δεν γινεται απ'αυτα,
ουτε ποτε φθινουν,θεες ποιμενες ειναι,
νυμφες ομορφοπλεξουδες,και η Φαεθουσα και η Λαμπετιη,
αυτες ετεκε στον Ηλιο Υπεριονα η θεια Νεαιρα,
αυτες τοτε η τεκουσα και θρεψασα σεβασμια μητερα
στη Θρινακιη νησο αποικισε εκει να μεινουν,
τα προβατα να φυλανε τα πατρωα και τα ελικοκερατα βοδια
.
.
η Κίρκη  η Πέρση η Νέαιρα

(Ομήρου Οδύσσεια,κ',133-139)μετάφραση χ.ν.κουβελης
ἔνθεν δὲ προτέρω πλέομεν ἀκαχήμενοι ἦτορ,
ἄσμενοι ἐκ θανάτοιο, φίλους ὀλέσαντες ἑταίρους.
Αἰαίην δ' ἐς νῆσον ἀφικόμεθ'· ἔνθα δ' ἔναιε
Κίρκη ἐϋπλόκαμος, δεινὴ θεὸς αὐδήεσσα,
αὐτοκασιγνήτη ὀλοόφρονος Αἰήταο·
ἄμφω δ' ἐκγεγάτην φαεσιμβρότου Ἠελίοιο
μητρός τ' ἐκ Πέρσης, τὴν Ὠκεανὸς τέκε παῖδα.139

απο'κει πριν την ωρα πλεουμε λυπημενοι τη καρδια,
χαρουμενοι απ'τη φυγη θανατου,φιλους χανοντας συντροφους,
στην Αιαιη νησο φτανουμε,οπ'εμενε
η Κιρκη η ομορφοπλεξουδη,τρομερη θεα μ΄'ανθρωπινη φωνη,
αυταδελφη του Αιητη πο'χει το χαμο στο νου,
κι οι δυο γεννιονται απ'τον Ηλιο που φως φερνει στους θνητους
κι απο μητερα τη Περση,αυτην ο Ωκεανος ετεκε κορη 139
'
'
η Ῥήνη

[Ομηρου Ιλιαδα,Β',716-728] μεταφραση χ.ν.κουβελης

Οἳ δ' ἄρα Μηθώνην καὶ Θαυμακίην ἐνέμοντο
καὶ Μελίβοιαν ἔχον καὶ Ὀλιζῶνα τρηχεῖαν,
τῶν δὲ Φιλοκτήτης ἦρχεν τόξων ἐῢ εἰδὼς
ἑπτὰ νεῶν· ἐρέται δ' ἐν ἑκάστῃ πεντήκοντα
ἐμβέβασαν τόξων εὖ εἰδότες ἶφι μάχεσθαι.    720
ἀλλ' ὃ μὲν ἐν νήσῳ κεῖτο κρατέρ' ἄλγεα πάσχων
Λήμνῳ ἐν ἠγαθέῃ, ὅθι μιν λίπον υἷες Ἀχαιῶν
ἕλκεϊ μοχθίζοντα κακῷ ὀλοόφρονος ὕδρου·
ἔνθ' ὅ γε κεῖτ' ἀχέων· τάχα δὲ μνήσεσθαι ἔμελλον
Ἀργεῖοι παρὰ νηυσὶ Φιλοκτήταο ἄνακτος.
οὐδὲ μὲν οὐδ' οἳ ἄναρχοι ἔσαν, πόθεόν γε μὲν ἀρχόν·
ἀλλὰ Μέδων κόσμησεν Ὀϊλῆος νόθος υἱός,
τόν ῥ' ἔτεκεν Ῥήνη ὑπ' Ὀϊλῆϊ πτολιπόρθῳ.

αυτοι που τη Μηθωνη και τη Θαυμακιη κατοικουσαν
και τη Μελιβοια ειχαν και την τραχεια Ολιζωνα,
αυτων ο Φιλοκτητης αρχηγευε των τοξων καλος γνωστης
των επτα πλοιων,κωπηλατες σε καθενα πενηντα
επεβαιναν των τοξων καλοι γνωστες ανδρεια να μαχονται, 720
αλλ'αυτος στη νησο κειτονταν δυνατ'αλγη πασχωντας
στην Λημνο την ιεροτατη,οπου κει τον κατελιπαν οι γιοι των Αχαιων
απ'το ελκος υποφεροντας το κακο τ'ολεθριου υδροφιδου,
εκει αυτος κειτονταν λυπημενος,γρηγορα να  μνησθουν εμελλον
οι Αργειοι κοντα στα πλοια του Φιλοκτητη ανακτα,
ουτ'αυτοι αναρχοι ησαν,αν και ποθουσαν τον αρχοντα,
αλλ'ο Μεδων τους παρεταξε του Οιλεα ο νοθος γιος,
αυτον ετεκε η Ρηνη στον Οιλεα τον πολεων πορθητη
.
.
η Ἑλένη και η Ἀδρήστη η Ἀλκίππη η Φυλὼ οι θεραπαινιδες της Ελενης
η Ἀλκάνδρη η Αρτεμις

[Ομηρου Οδυσσεια,δ',121-135] μεταφραση χ.ν.κουβελης
ἐκ δ' Ἑλένη θαλάμοιο θυώδεος ὑψορόφοιο
ἤλυθεν Ἀρτέμιδι χρυσηλακάτῳ ἐϊκυῖα.
τῇ δ' ἄρ' ἅμ' Ἀδρήστη κλισίην εὔτυκτον ἔθηκεν,
Ἀλκίππη δὲ τάπητα φέρεν μαλακοῦ ἐρίοιο,
Φυλὼ δ' ἀργύρεον τάλαρον φέρε, τόν οἱ ἔδωκεν
Ἀλκάνδρη, Πολύβοιο δάμαρ, ὃς ἔναι' ἐνὶ Θήβῃς
Αἰγυπτίῃσ', ὅθι πλεῖστα δόμοισ' ἐν κτήματα κεῖται·
ὃς Μενελάῳ δῶκε δύ' ἀργυρέας ἀσαμίνθους,
δοιοὺς δὲ τρίποδας, δέκα δὲ χρυσοῖο τάλαντα.
χωρὶς δ' αὖθ' Ἑλένῃ ἄλοχος πόρε κάλλιμα δῶρα·    130
χρυσῆν τ' ἠλακάτην τάλαρόν θ' ὑπόκυκλον ὄπασσεν
ἀργύρεον, χρυσῷ δ' ἐπὶ χείλεα κεκράαντο.
τόν ῥά οἱ ἀμφίπολος Φυλὼ παρέθηκε φέρουσα
νήματος ἀσκητοῖο βεβυσμένον· αὐτὰρ ἐπ' αὐτῷ
ἠλακάτη τετάνυστο ἰοδνεφὲς εἶρος ἔχουσα.

η Ελενη απ'το θαλαμο τον αρωματισμενο τον υψηλοροφο
ηρθε στην Αρτεμη με τη χρυση ροκα ομοιασμενη
σ'αυτη τοτ'αμεσως η Αδρηστη καθισμα καλοτεχνο εθεσε,
η Αλκιππη ταπητα εφερε μαλακο μαλλινο,
η Φυλω αργυρο πανερι εφερε,που σ'αυτη εδωκε
η Αλκανδρη,του Πολυβοιου η οικοδεσποινα,πο'μενε στη Θηβα
στην Αιγυπτια,οπου πλειστα στα σπιτια αποκτηματα βρισκονται,
αυτος στον Μενελαο εδωκε δυο αργυρες  λουτηρες,
δυο τρποδες,δεκα χρυσου ταλαντα,
χωρια παλι η Ελενη απ'τη συζυγο πηρε ωραια δωρα, 130
και χρυση ροκα και πανερι μ'αποκατω τροχους  παραχωρησε
αργυρο,με χρυσο στα χειλη ακροτελειωμενο,
αυτο τοτε σ'αυτη η ακολουθος Φυλω παρεθεσε φερνωντας
με νημα κλωστο γεμισμενο,τοτε πανω σ'αυτο
η ροκα  τεντωθηκε μενεξεδοβαφο μαλλι εχοντας
.
.
και η Γλαύκη και η Θάλεια  και η Κυμοδόκη η Νησαίη και η Σπειώ και η  Ἁλίη
και η Κυμοθόη και η Ἀκταίη και η Λιμνώρεια και η Μελίτη και η  Ἴαιρα και η Ἀμφιθόη
και η Ἀγαυὴ και η Δωτώ και η Πρωτώ και η Φέρουσα και η Δυναμένη και η Δεξαμένη
και η  Ἀμφινόμηκαι η  Καλλιάνειρα η Δωρὶς και η Πανόπη και η Γαλάτεια
και η Νημερτής και η Ἀψευδὴς και η Καλλιάνασσα  η Κλυμένη και η Ἰάνειρά και η Ἰάνασσα
η Μαῖρα και η  Ὠρείθυια  και η Ἀμάθεια

[Ομηρου Ιλιαδα,Σ',37-49] μεταφραση χ.ν.κουβελης
                                     θεαὶ δέ μιν ἀμφαγέροντο
πᾶσαι ὅσαι κατὰ βένθος ἁλὸς Νηρηΐδες ἦσαν.
ἔνθ' ἄρ' ἔην Γλαύκη τε Θάλειά τε Κυμοδόκη τε
Νησαίη Σπειώ τε Θόη θ' Ἁλίη τε βοῶπις    40
Κυμοθόη τε καὶ Ἀκταίη καὶ Λιμνώρεια
καὶ Μελίτη καὶ Ἴαιρα καὶ Ἀμφιθόη καὶ Ἀγαυὴ
Δωτώ τε Πρωτώ τε Φέρουσά τε Δυναμένη τε
Δεξαμένη τε καὶ Ἀμφινόμη καὶ Καλλιάνειρα
Δωρὶς καὶ Πανόπη καὶ ἀγακλειτὴ Γαλάτεια
Νημερτής τε καὶ Ἀψευδὴς καὶ Καλλιάνασσα·
ἔνθα δ' ἔην Κλυμένη Ἰάνειρά τε καὶ Ἰάνασσα
Μαῖρα καὶ Ὠρείθυια ἐϋπλόκαμός τ' Ἀμάθεια
ἄλλαι θ' αἳ κατὰ βένθος ἁλὸς Νηρηΐδες ἦσαν.

οι θεες απ'αυτη γυρω μαζευτηκαν
[την Θετιδα την μητερα του Αχιλλεα που οδυρονταν για το σκοτωμον του Πατροκλου]
ολες οσες στο βαθος της θαλασσας Νηρηιδες ησαν,
εκει τοτ'ηταν και η Γλαύκη και η Θάλεια  και η  Κυμοδόκη
η Νησαίη και η Σπειώ και η  Ἁλίη με τα μεγαλα σα βοδιου ματια 40
και η Κυμοθόη και η Ἀκταίη και η Λιμνώρεια
και η Μελίτη και η  Ἴαιρα και η Ἀμφιθόη  και η Ἀγαυὴ
και η Δωτώ και η Πρωτώ και η Φέρουσα και η Δυναμένη
και η Δεξαμένη και η  Ἀμφινόμηκαι η  Καλλιάνειρα
η Δωρὶς και η Πανόπη και η θαυμαστη Γαλάτεια
και η Νημερτής και η Ἀψευδὴς και η Καλλιάνασσα
εκει ηταν η Κλυμένη και η Ἰάνειρά και η Ἰάνασσα
η Μαῖρα και η  Ὠρείθυια  και η ομορφοπλεξουδη Ἀμάθεια
κι οι αλλες οσες στο βαθος της θαλασσας Νηρηιδες ησαν
.
.

.
[Ομηρου Ιλιαδα,Ξ',300-302,311-326] μεταφραση χ.ν.κουβελης
Τηθύς Ἥρη[α]  Ἰξιονιη Δανάη Σεμέλη Ἀλκμήνη Δήμητρα Λητω
[η Ηρα ετοιμαζεται να παει μακρια στον Ωκεανο στα περατα της γης και στην Τηθυ
και πριν αναχωρησει συναντιεται με τον Δια για μην του κακοφανει πως φευγει
κρυφα,αἴ κε σιωπῇ
οἴχωμαι πρὸς δῶμα βαθυῤῥόου Ὠκεανοῖο. 310]

ἔρχομαι ὀψομένη πολυφόρβου πείρατα γαίης,300
Ὠκεανόν τε θεῶν γένεσιν καὶ μητέρα Τηθύν,
οἵ με σφοῖσι δόμοισιν ἐῢ τρέφον ἠδ᾽ ἀτίταλλον·

[πηγαινω να δω στης πολυτροφου τα περατα γης,
και τον Ωκεανο των θεων γεναρχη και τη μητερα Τηθυν,
που με στα παλατια τους καλαναθρεψαν και τρυφερα φροντισαν]


Τὴν δ' ἀπαμειβόμενος προσέφη νεφεληγερέτα Ζεύς·
Ἥρη κεῖσε μὲν ἔστι καὶ ὕστερον ὁρμηθῆναι,
νῶϊ δ' ἄγ' ἐν φιλότητι τραπείομεν εὐνηθέντε.
οὐ γάρ πώ ποτέ μ' ὧδε θεᾶς ἔρος οὐδὲ γυναικὸς
θυμὸν ἐνὶ στήθεσσι περιπροχυθεὶς ἐδάμασσεν,
οὐδ' ὁπότ' ἠρασάμην Ἰξιονίης ἀλόχοιο,
ἣ τέκε Πειρίθοον θεόφιν μήστωρ' ἀτάλαντον·
οὐδ' ὅτε περ Δανάης καλλισφύρου Ἀκρισιώνης,
ἣ τέκε Περσῆα πάντων ἀριδείκετον ἀνδρῶν·
οὐδ' ὅτε Φοίνικος κούρης τηλεκλειτοῖο,    320
ἣ τέκε μοι Μίνων τε καὶ ἀντίθεον Ῥαδάμανθυν·
οὐδ' ὅτε περ Σεμέλης οὐδ' Ἀλκμήνης ἐνὶ Θήβῃ,
ἥ ῥ' Ἡρακλῆα κρατερόφρονα γείνατο παῖδα·
ἣ δὲ Διώνυσον Σεμέλη τέκε χάρμα βροτοῖσιν·
οὐδ' ὅτε Δήμητρος καλλιπλοκάμοιο ἀνάσσης,
οὐδ' ὁπότε Λητοῦς ἐρικυδέος, οὐδὲ σεῦ αὐτῆς,
ὡς σέο νῦν ἔραμαι καί με γλυκὺς ἵμερος αἱρεῖ.

μεταφραση χ.ν.κουβελης

σ'αυτη απαντωντας ειπε ο Ζευς που τα συννεφα μαζευει
''Ηρα προς τα κει ασε κι υστερα θα τραβηξεις
οι δυο ελα μ'ερωτα να τερπθουμε γερνωντας στο στρωμα
γιατι ποτε ως τωρα με θεας ερωτας ουτε γυναικας
τη καρδια στα στηθια  αφου την περιελουσε εδαμασσε,
ουδ'οταν καποτ'ερωτευθηκα του Ιξιονη τη γυναικα στο κρεβατι,
αυτη που τεκε τον Πειριθοο  ως θεο συνετο ισοζυγο.
ουτε τοτε με τη Δαναη τη ομορφοστραγαλη τ'Ακρισιου τη κορη,
αυτη που'τεκε τον Περσεα τον αριστο ξεχωριστο παντων των αντρων ,
ουτε τοτε με του Φοινικα την κορη του περα μακρυα ενδοξου 320
αυτη που'τεκε σε με και τον Μινωα και τον ισοθεο Ραδαμανθυν,
ουτε τοτε βεβαια με τη Σεμελη ουτε με την Αλκμηνη στη Θηβα,
εκεινη τον Ηρακλη τον ισχυροφρονα γεννησε παιδι,
η δ'αλλη τον Διωνυσο η Σεμελη ετεκε χαρμα στους βροτους,
ουτε τοτε με τη Δημητρα την ομορφοπλεξουδη ανασσα,
ουτε καποτε με τη Λητω τη πολυενδοξη,ουτε με σε την ιδια,
οπως εσε τωρα ερωτευομαι και με γλυκος ποθος ξεσηκωνει''
.
.
η  Ἑκαμήδη

[Ομηρου Ιλιαδα,Ξ',1-8] μεταφραση χ.ν.κουβελης


Νέστορα δ᾽ οὐκ ἔλαθεν ἰαχὴ πίνοντά περ ἔμπης,
ἀλλ᾽ Ἀσκληπιάδην ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
φράζεο δῖε Μαχᾶον ὅπως ἔσται τάδε ἔργα·
μείζων δὴ παρὰ νηυσὶ βοὴ θαλερῶν αἰζηῶν.
5 ἀλλὰ σὺ μὲν νῦν πῖνε καθήμενος αἴθοπα οἶνον
εἰς ὅ κε θερμὰ λοετρὰ ἐϋπλόκαμος Ἑκαμήδη
θερμήνῃ καὶ λούσῃ ἄπο βρότον αἱματόεντα·
αὐτὰρ ἐγὼν ἐλθὼν τάχα εἴσομαι ἐς περιωπήν.

μεταφραση χ.ν.κουβελης

απ'τον Νεστορα δεν ξεφευγε η ιαχη αν κι επινε παρ'ολ'αυτα,
αλλα στον Ασκληπιαδη λογια πτερωτα προσφωνησε.
εκφρασου θειε Μαχαονα πως ειναι αυτα εδω τα εργα
πιο μεγαλη τωρα κοντα στα πλοια η βοη των ρωμαλεων αντρων
αλλα συ μεν τωρα πινε καθημενος τον φλογατο οινο 5
ωσοτου τα θερμα λουτρα η ομορφοπλεξουδη Εκαμηδη
θερμανει και σε λουσει απο το πυκτο φονικο αιμα
ωστοσο εγω θα παω γρηγορα να μαθω στη περιοπτη θεση
.
.

Ἀλθαίῃ Κλεοπάτρῃ Μαρπήσση Ἀλκυόνη[Ομηρου Ιλιαδα,Ι',551-560]
Διομήδη Ἶφις[Ομηρου Ιλιαδα,Ι',654-664]μεταφραση,σχολια χ.ν.κουβελης

Η ΠΡΕΣΒΕΙΑ ΤΩΝ ΑΧΑΙΩΝ ΦΟΙΝΙΚΑ ΚΑΙ ΟΔΥΣΣΕΑ ΣΤΟΝ ΑΧΙΛΛΕΑ

οι Αχαιοι εστειλαν πρεσβεια στον Αχιλλεα τον σεβαστο γεροντα Φοινικα,πιστο φιλο του
πατερα του Πηλεα και που τον αναθρεψε μικρο στη Φθια,και τον Οδυσσεα να τον μετα-
πεισουν να επιστρεψει στη μαχη,
στο λογο του ο Φοινικας για να του μετατρεψει τη γνωμη του λεει πως ο θυμος δεν ειναι
καλος συμβουλος στον αντρα και του αναφερει δυο ιστοριες,
η μια ιστορια ηταν προσωπικη του,οταν αναγκαστηκε να φυγει απ'την Ελλαδα γιατι
εχθρευτηκε με τον πατερα του Αμυντορα για μια παλλακιδα υπηρετρια που ειχε ερωμενη
ο πατερας του κι ατιμαζε τη νομιμο γυναικα του και μανα του,κι η μανα του τον παροτρυνε
να παει μαζι με τη δουλα αυτη,να σιχαθει τον γερο και να τον παρατησει,κι ετσι εγινε κι
αγριεψε ο πατερας του κι αναγκαστηκε να φυγει απ'το σπιτι του κι εφθασε στον Πηλεα στη
Φθια
[Ομηρου Ιλιαδα,Ι',447-]
οἷον ὅτε πρῶτον λίπον Ἑλλάδα καλλιγύναικα
φεύγων νείκεα πατρὸς Ἀμύντορος Ὀρμενίδαο,
ὅς μοι παλλακίδος περιχώσατο καλλικόμοιο,
τὴν αὐτὸς φιλέεσκεν, ἀτιμάζεσκε δ' ἄκοιτιν    450
μητέρ' ἐμήν

στη δευτερη ιστορια ο Μελεαγρος στον πολεμο των Καλυδωνιων με τους Κουρητες
στην Αιτωλια θυμωσε με τη μανα του Αλθαια,για λογο των αδερφιων της,διχονεψαν κι
αποσυρθηκε απο τη μαχη,κλειστηκε μεσα στο σπιτι του κι η Καλυδωνα κινδυνευε να την
παρουν οι Κουρητες
.`
ΜΑΡΠΗΣΣΑ ΚΑΙ ΙΔΑΣ
η Μαρπησσα ηταν η ομορφη κορη του βασιλια Ευηνου της Αιτωλιας,στη γιορτη της
Ορτυγιας Αρτεμιδας στο Αιτωλικο ορος Χαλκις  ο ηρωας Ιδας,που ηταν απ'τους πιο δυνα-
τους αντρες ποτε και πηρε μερος στην Αργοναυτικη εκστρατεια,την ειδε να χορευει και την
ερωτευθηκε,
ο Ευηνος δεν του την εδινε κι αναγκαστηκε να την κλεψει,τοτ'ο Ευηνος τον κυνηγησε με
την αμαξα και τ'αλογα του ,αλλα του Ιδα την αμαξα εσερναν φτερωτα αλογα και στο περα-
σμα του  ποταμου Λυκορμα ο Ευηνος πνιγηκε κι απ'αυτον πηρε ο ποταμος τ'ονομα του,
Ευηνος ποταμος,
ο Ιδας με τη Μαρπησσα πηγαν στη Μεσσηνη,εκει την ειδε ο Απολλωνας την ερωτευθηκε κι
επιασε μαχη με τον Ιδα,τοτε επεμβηκε ο Διας,τους σταματησε και τους ειπε πως η γυναικα
η Μαρπησσα θα κρινει ποιον θελει για αντρα της απ'τους δυο,`
κι η Μαρπησσα διαλεξε τον Ιδα για αντρα της γιατι φοβηθηκε πως σαν γερασει ο Απολλω-
νας θα την παρατησει,
και την κορη τους Κλεοπατρα την πηρε γυναικα του ο Αιτωλος Μελεαγρος
.
.
Ἀλθαίῃ Κλεοπάτρῃ Μαρπήσση Ἀλκυόνη
[Ομηρου Ιλιαδα,Ι',551-560]μεταφραση,σχολια χ.ν.κουβελης

ἤτοι ὃ μητρὶ φίλῃ Ἀλθαίῃ χωόμενος κῆρ
κεῖτο παρὰ μνηστῇ ἀλόχῳ καλῇ Κλεοπάτρῃ
κούρῃ Μαρπήσσης καλλισφύρου Εὐηνίνης
Ἴδεώ θ', ὃς κάρτιστος ἐπιχθονίων γένετ' ἀνδρῶν
τῶν τότε· καί ῥα ἄνακτος ἐναντίον εἵλετο τόξον
Φοίβου Ἀπόλλωνος καλλισφύρου εἵνεκα νύμφης,
τὴν δὲ τότ' ἐν μεγάροισι πατὴρ καὶ πότνια μήτηρ
Ἀλκυόνην καλέεσκον ἐπώνυμον, οὕνεκ' ἄρ' αὐτῆς
μήτηρ ἀλκυόνος πολυπενθέος οἶτον ἔχουσα
κλαῖεν ὅ μιν ἑκάεργος ἀνήρπασε Φοῖβος Ἀπόλλων·    560

μεταφραση χ.ν.κουβελης

τοτε λοιπον αυτος στην αγαπητη μητερα Αλθαια οργισμενος στη καρδια
καθονταν  κοντα στη μνηστη του γυναικα την ομορφη Κλεοπατρα
κορη της Μαρπησσας της ομορφοστραγαλης τ'Ευηνου
και τ'Ιδα,αυτος π'ο ισχυροτατος των πανω στη γη εγινε των ανδρων
των τοτε,και μαλιστα εναντιον του ανακτος τεντωσε τοξο
του Φοιβου Απολλωνα ενεκα της ομορφοστραγαλης νυμφης,
αυτη δε τοτε στα μεγαρα ο πατερας κι η σεβασμια μητερα
Αλκυνονη καλουσαν επωνυμο,ενεκα λοιπον αυτης
η μητερα της αλκυονας τη πολυπενθο μοιρα εχοντας
εκλαιε οταν αυτην ο μακροτοξευτης αρπαξε Φοιβος Απολλωνας 560
.
.
Διομήδη Ἶφις
[Ομηρου Ιλιαδα,Ι',654-664]μεταφραση χ.ν.κουβελης

Πάτροκλος δ' ἑτάροισιν ἰδὲ δμωῇσι κέλευσε
Φοίνικι στορέσαι πυκινὸν λέχος ὅττι τάχιστα.
αἳ δ' ἐπιπειθόμεναι στόρεσαν λέχος ὡς ἐκέλευσε
κώεά τε ῥῆγός τε λίνοιό τε λεπτὸν ἄωτον.
ἔνθ' ὃ γέρων κατέλεκτο καὶ ἠῶ δῖαν ἔμιμνεν.
αὐτὰρ Ἀχιλλεὺς εὗδε μυχῷ κλισίης εὐπήκτου·
τῷ δ' ἄρα παρκατέλεκτο γυνή, τὴν Λεσβόθεν ἦγε,    660
Φόρβαντος θυγάτηρ Διομήδη καλλιπάρῃος.
Πάτροκλος δ' ἑτέρωθεν ἐλέξατο· πὰρ δ' ἄρα καὶ τῷ
Ἶφις ἐΰζωνος, τήν οἱ πόρε δῖος Ἀχιλλεὺς
Σκῦρον ἑλὼν αἰπεῖαν Ἐνυῆος πτολίεθρον.

μεταφραση χ.ν.κουβελης

ο Πατροκλος τους συντροφους και τις σκλαβες πολεμου διεταξε
στον Φοινικα να στρωσουν παχυ κρεββατι διχως καθυστερηση
αυτες δε υπακουοντας εστρωσαν κρεββατι οπως εδιαταξε
και προβια και κλινοκαλλυμα και λιναροσεντονο λεπτο'υφαντο
οπ'εκει ο γεροντας κατακλιθηκε και την θεια αυτη περιμενε.
επισης κι ο Αχιλλεας κοιμηθηκε στο βαθος της στερεας σκηνης
σ'αυτον τοτε διπλα κατακλιθηκε η γυναικα,π'απ'την Λεσβο εφερε,660
του Φορβαντα η θυγατερα η Διομηδη η ομορφομαγουλη,
ο Πατροκλος δε απ'την αλλη ξαπλωσε,διπλα τοτε και σ'αυτον
η Ιφις η ευζωνη,που σ'αυτον προσφερε ο θειος Αχιλλεας
την Σκυρο παιρνωντας την αποκρημνη τ'Ενυα καστροπολη
.
.
.

ΚΡΙΣΙΜΟΙ ΕΠΙΤΟΝΙΣΜΟΙ-χ.ν.κουβελης  c.n.couvelis

ενρινο υψικαμινο υπερβολοειδες γ γραμμα
τοπιο πυριμαχο μυχων ευοσμου χλοης
εξογκουμενων υδρατμων θαυμασια εκπυρσοκροτησης
η κατακλυσμιαια ορθοτητητα της ορμης εντος μας
με τα βαρουλκα της αληθειας η ανατολη  των ροδων
ειμεθα τα στιλβοντα  ολισθηματα της ηχηρης σαρκος μας
ο διακοσμος του φωτος αρραγης αρχιτεχτων αμαρτηματων
οιστρος φρενηρης διηνεκης αθωοτητων
η υπερτατη ουτοπια της διαλεκτικης του σπερματος κοσμου
.
.
.

ρυθμικες ορθογωνιες διαρθρωσεις-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Ιδεοτυπιες Συνεργιας - χ.ν.κουβελης                    

λευκό τετραγωνο αποτυπώνει πουλί σε λεξη
ενα αεροστατο αιωρείται κειμενο και το καδρο
της θηβαιας σφιγγας η αιτια να αυτοεξορισθει
τη φωνή του ξεριζωσαν,πως θα επανορθωσει τη γλώσσα του;
πλήθος στα δέντρα πουλιά
.
.
.

ρυθμικες ορθογωνιες διαρθρωσεις-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Υπερδιπλασιασμοι-χ.ν.κουβελης

voices νερων η' δεντρων and the cyclical dance of seashells
look,the Bachianas Tango χορο της σαυρας στον ηλιο
une voix en lux aeterna ,ακουστε the  tri tri leaning  του γρυλλου
speaking low cantus in aweaking η θαλασσα gesti oval cadenza
in Mozartian Soundscape Concerto in flat major KV 449
.
.

.

Η ενοχλητικη ακριτομυθια του Θερσιτη στην Ομηρου Ιλιαδα,ραψωδια Β'

στιχοι 211-270-[μεταφραση-σχολια χ.ν.κουβελης]

Ἄλλοι μέν ῥ᾽ ἕζοντο, ἐρήτυθεν δὲ καθ᾽ ἕδρας·
Θερσίτης δ᾽ ἔτι μοῦνος ἀμετροεπὴς ἐκολῴα,
ὃς ἔπεα φρεσὶν ᾗσιν ἄκοσμά τε πολλά τε ᾔδη
μάψ, ἀτὰρ οὐ κατὰ κόσμον, ἐριζέμεναι βασιλεῦσιν,
ἀλλ᾽ ὅ τι οἱ εἴσαιτο γελοίϊον Ἀργείοισιν 215
ἔμμεναι· αἴσχιστος δὲ ἀνὴρ ὑπὸ Ἴλιον ἦλθε·
φολκὸς ἔην, χωλὸς δ᾽ ἕτερον πόδα· τὼ δέ οἱ ὤμω
κυρτὼ ἐπὶ στῆθος συνοχωκότε· αὐτὰρ ὕπερθε
φοξὸς ἔην κεφαλήν, ψεδνὴ δ᾽ ἐπενήνοθε λάχνη.
ἔχθιστος δ᾽ Ἀχιλῆϊ μάλιστ᾽ ἦν ἠδ᾽ Ὀδυσῆϊ· 220
τὼ γὰρ νεικείεσκε· τότ᾽ αὖτ᾽ Ἀγαμέμνονι δίῳ
ὀξέα κεκλήγων λέγ᾽ ὀνείδεα· τῷ δ᾽ ἄρ᾽ Ἀχαιοὶ
ἐκπάγλως κοτέοντο νεμέσσηθέν τ᾽ ἐνὶ θυμῷ.
αὐτὰρ ὃ μακρὰ βοῶν Ἀγαμέμνονα νείκεε μύθῳ·
«Ἀτρεΐδη τέο δ᾽ αὖτ᾽ ἐπιμέμφεαι ἠδὲ χατίζεις; 225
πλεῖαί τοι χαλκοῦ κλισίαι, πολλαὶ δὲ γυναῖκες
εἰσὶν ἐνὶ κλισίῃς ἐξαίρετοι, ἅς τοι Ἀχαιοὶ
πρωτίστῳ δίδομεν εὖτ᾽ ἂν πτολίεθρον ἕλωμεν.
ἦ ἔτι καὶ χρυσοῦ ἐπιδεύεαι, ὅν κέ τις οἴσει
Τρώων ἱπποδάμων ἐξ Ἰλίου υἷος ἄποινα, 230
ὅν κεν ἐγὼ δήσας ἀγάγω ἢ ἄλλος Ἀχαιῶν,
ἠὲ γυναῖκα νέην, ἵνα μίσγεαι ἐν φιλότητι,
ἥν τ᾽ αὐτὸς ἀπονόσφι κατίσχεαι; οὐ μὲν ἔοικεν
ἀρχὸν ἐόντα κακῶν ἐπιβασκέμεν υἷας Ἀχαιῶν.
ὦ πέπονες κάκ᾽ ἐλέγχε᾽ Ἀχαιΐδες οὐκέτ᾽ Ἀχαιοὶ, 235
οἴκαδέ περ σὺν νηυσὶ νεώμεθα, τόνδε δ᾽ ἐῶμεν
αὐτοῦ ἐνὶ Τροίῃ γέρα πεσσέμεν, ὄφρα ἴδηται
ἤ ῥά τί οἱ χἠμεῖς προσαμύνομεν ἦε καὶ οὐκί·
ὃς καὶ νῦν Ἀχιλῆα ἕο μέγ᾽ ἀμείνονα φῶτα
ἠτίμησεν· ἑλὼν γὰρ ἔχει γέρας αὐτὸς ἀπούρας. 240
ἀλλὰ μάλ᾽ οὐκ Ἀχιλῆϊ χόλος φρεσίν, ἀλλὰ μεθήμων·
ἦ γὰρ ἂν Ἀτρεΐδη νῦν ὕστατα λωβήσαιο·»
Ὣς φάτο νεικείων Ἀγαμέμνονα ποιμένα λαῶν,
Θερσίτης· τῷ δ᾽ ὦκα παρίστατο δῖος Ὀδυσσεύς,
καί μιν ὑπόδρα ἰδὼν χαλεπῷ ἠνίπαπε μύθῳ· 245
«Θερσῖτ᾽ ἀκριτόμυθε, λιγύς περ ἐὼν ἀγορητής,
ἴσχεο, μηδ᾽ ἔθελ᾽ οἶος ἐριζέμεναι βασιλεῦσιν·
οὐ γὰρ ἐγὼ σέο φημὶ χερειότερον βροτὸν ἄλλον
ἔμμεναι, ὅσσοι ἅμ᾽ Ἀτρεΐδῃς ὑπὸ Ἴλιον ἦλθον.
τὼ οὐκ ἂν βασιλῆας ἀνὰ στόμ᾽ ἔχων ἀγορεύοις, 250
καί σφιν ὀνείδεά τε προφέροις, νόστόν τε φυλάσσοις.
οὐδέ τί πω σάφα ἴδμεν ὅπως ἔσται τάδε ἔργα,
ἢ εὖ ἦε κακῶς νοστήσομεν υἷες Ἀχαιῶν.
τὼ νῦν Ἀτρεΐδῃ Ἀγαμέμνονι ποιμένι λαῶν,
ἧσαι ὀνειδίζων, ὅτι οἱ μάλα πολλὰ διδοῦσιν 255
ἥρωες Δαναοί· σὺ δὲ κερτομέων ἀγορεύεις.
ἀλλ᾽ ἔκ τοι ἐρέω, τὸ δὲ καὶ τετελεσμένον ἔσται·
εἴ κ᾽ ἔτι σ᾽ ἀφραίνοντα κιχήσομαι ὥς νύ περ ὧδε,
μηκέτ᾽ ἔπειτ᾽ Ὀδυσῆϊ κάρη ὤμοισιν ἐπείη,
μηδ᾽ ἔτι Τηλεμάχοιο πατὴρ κεκλημένος εἴην, 260
εἰ μὴ ἐγώ σε λαβὼν ἀπὸ μὲν φίλα εἵματα δύσω,
χλαῖνάν τ᾽ ἠδὲ χιτῶνα, τά τ᾽ αἰδῶ ἀμφικαλύπτει,
αὐτὸν δὲ κλαίοντα θοὰς ἐπὶ νῆας ἀφήσω
πεπλήγων ἀγορῆθεν ἀεικέσσι πληγῇσιν.»
 Ὣς ἄρ᾽ ἔφη, σκήπτρῳ δὲ μετάφρενον ἠδὲ καὶ ὤμω 265
πλῆξεν· ὃ δ᾽ ἰδνώθη, θαλερὸν δέ οἱ ἔκπεσε δάκρυ·
σμῶδιξ δ᾽ αἱματόεσσα μεταφρένου ἐξυπανέστη
σκήπτρου ὕπο χρυσέου· ὃ δ᾽ ἄρ᾽ ἕζετο τάρβησέν τε,
ἀλγήσας δ᾽ ἀχρεῖον ἰδὼν ἀπομόρξατο δάκρυ.
οἳ δὲ καὶ ἀχνύμενοί περ ἐπ᾽ αὐτῷ ἡδὺ γέλασσαν· 270

[μεταφραση χ.ν.κουβελης]

οι αλλοι τοτε καθισαν στα εδραν'αποτραβηγμενοι,
ο Θερσιτης ακομα μοναχος χωρις μετρο τα λογια καυγαδιζε,
με λογι'απρεπα στα μυαλα που'σαν πολλα κι ακομα
απερισκεπτα,αλλ'ουτε με ταξη,εριζοντας με τους βασιλεις,
αλλα μονο και μονο για να δει να γελουν οι Αργειοι, 215
πιο ασχημοτερος αντρας κατ'απ'το Ιλιο δεν ηρθε,
αλληθωρος ηταν,κουτσος απ'το'να ποδι,οι ωμοι
κυρτοι πανω στο στηθος κολλημενοι,κι ακομα ψηλα
σουβλερη ηταν η κεφαλη,κι αραιη απο πανω τριχα,
εχθροτατος στον Αχιλλεα παρα πολυ και στον Οδυσσεα 220
γιατι μ'αυτους φιλονικουσε,τοτ'αυτος στον Αγαμεμνονα τον θειο
φαρμακερα εκραξε λεγοντας κατηγοριες,σ'αυτο τοτε οι Αχαιοι
τρομερα οργισθηκαν κι ενιωσαν αγανακτηση στη καρδια,
τοτ'αυτος βαρια κραζοντας τον Αγαμεμνονα φιλονικησε στο λογο
Ατρειδη παλι τι κλαιγεσαι και τι ακομα στερεισαι;   225
γεματες απο χαλκο οι σκηνες σου,και πολλες γυναικες
ειναι στη σκηνη σου ξεχωριστες,που σε σενα οι Αχαιοι
πρωτα πρωτα δινομε αφ'οτου καστρο παρουμε στα χερια,
η' ακομα και απο χρυσο εχεις αναγκη,που καποιος θα φερει
απ'τους αλογοδαμαστες Τρωες απ'το Ιλιο γιου λυτρα, 230
π'εγω δεμενο τον σερνω η' αλλος απ'τους Αχαιους,
η' γυναικα νεαρη,για να σμιξεις ερωτικα,
αυτη μοναχος χωριστα να κρατας,δε μου φαινεται ορθο
αρχηγος οντας εισαι συμφορες να φορτωνεις τους γιους των Αχαιων,
ω πεπονια σαπιοζαρωμενα  Αχαιιδες γυναια πια οχι Αχαιοι, 235
στη πατριδα με τα πλοια να πλευσουμε,κι αυτον δω ας παρατησουμε
στη Τροια τα τροπαια του να ξεροψηνει,για να δει
αν λοιπον σε τι μεις βοηθεια ειμαστε  η' καθολου δεν ειμαστε,
που και τωρα τον Αχιλεα απ'αυτον πιο πολυ ανωτερο μακραν
ατιμασε,γιατι πηγε το τροπαιο του να'χει κι αρπαξε 240
αλλα καθολου δεν ειναι χολη στ'Αχιλεα τα φρενα,αλλα συγχωρεση,
γιατι αλλιωτικα Ατρειδη τα τωρα υστατα θα σε ξεπαστρευαν,
ετσ'ειπε φιλονικοντας τον Αγαμεμνονα τον ποιμενα λαων,
ο Θερσιτης,στ'αυτον γρηγορα πεταγεται κοντα ο θειος Οδυσσεας,
κι αυτον λοξα προσβλεποντας μ'απειλητικο επεπληξε λογο.245
Θερσιτη π'ακριτα μιλας και σαν να σφυριζεις  ρητορας,
βουλωστο,μη θελεις μοναχος εριζεις με τους βασιλεις,
γιατι απο σε γω σου λεω πιο αχρειοτερος θνητος αλλος
δεν ειναι,οσσοι με τον Ατρειδη κατ'απ'το Ιλιο ηρθαν,
κι ουτε τους βασιλεις στο στομα να΄χεις και ν'αγορευεις, 250
και γι'αυτους βρισιδια να ξεφραζεις;κι επιστροφη ν'αναμενεις,
τι καθολου καθαρα δεν ξερουμε πως θα'ναι αυτα δω τα εργα,
αν καλα η' αν κακα θα επιστρεψουμε οι γιοι των Αχαιων,
τωρα με τον Ατρειδη Αγαμεμνονα με τον ποιμενα λαων,
τα βανεις βριζοντας,οτι σ'αυτον παρα πολυ πολλα δινουν 255
οι ηρωες Δαναοι,κι εσυ κατακρινοντας αγορευεις,
αλλ'ενα θα σου πω,το οποιο και τετελεσμενο ειναι,
αν ακομα σε αφριζοντα λογια πετυχω οπως τωρα δω,
μητ'επειτα στ'Οδυσσεα τους ωμους η κεφαλη να'ναι πανω,
μητ'ακομη του Τηλεμαχου πατερας καλεσμενος να'μαι, 260
αν εγω δεν σε λαβω κι απ'τα ρουχα σου δεν σε γδυσω,
κι απ'τη χλαινη κι απ'το χιτωνα,κι απ'το βρακι π'τ'αχαμνα καλυπτει,
και σενα κλαιοντα στα γρηγορα πλοια αφησω
εχοντας χτυπημενο απ'την αγορα μ'ασχημες χτυπιες,
ετσι τοτ'ειπε,και με το σκηπτρο το μεσονεφρι και στο ωμο 265
χτυπησε,αυτος λυγισε,κι αφθονο ερριξε δακρυ
εξογκωμα αιμα γεματο απ'το μεσονεφρι σηκωθηκε
απ'το σκηπτρο το χρυσο,τοτ'αυτος καθησε και απ'το φοβο μαζευτηκε,
πονωντας θολωμενα βλεπωντας σφουγγισε το δακρυ,
αυτοι αν και στεναχωρημενοι γυρω σ'αυτον εσκασαν στα γελια 270
.
.
σχολια:

-κοτέοντο,κοταω,δεν τολμω,
[δεν κοτας,δεν τολμας,δεν σου βασταει]
στη Μαχαιρα Ξηρομερου Αιτωλοακαρνανιας χρησιμοποιουμε και σημερα αυτην
την ομηρικη λεξη:
δεν κοτας,αν κοτας ελα,δεν σου κοταει να το κανεις,να το πεις

-πέπονες, ο πεπων,πεπονι,καρπος γινωμενος μαλακος απ'τον ηλιο,
[μτφ.καθεται ζαρωμενος,δειλιασμενος,δειλιαζει]
.
.
.

Ελληνικό τοπίο τονισμένο στο φως-.χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

και το νερό
με την ορθογραφια του αέρα διαφανο

Φως Ευλύγιστον Αειζειδωρον
στο στερεο γαλάζιο συμμετρικα
.
.
.
.

Έκτορας και Ανδρομαχη σε αναμνηστική φωτογραφία-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

"εδώ στο φως μπροστά να σταθούμε"είπε η γυναίκα
"τι φοβάσαι ;" ο Έκτορας έπιασε το χέρι της Ανδρομάχης
"Έκτορα,το κεφάλι σου μου βαραίνει τα χέρια στη ραψωδία Ω
στους στίχους 725-745"
εκεινος γέλασε,πόσο αγαπούσε το γέλιο του,από τότε που την πήρε
από την Υποπλακια Θηβα γυναίκα του
"εδώ στο φως να σταθώ μπροστά σου πριν το σκοτάδι"και παίρνοντας
τη στάση ηθοποιού απηγγειλε
Ἕκτορος ἀνδροφόνοιο κάρη μετὰ χερσὶν ἔχουσα·
στα χέρια μου το κεφάλι τ'Εκτορα έχω που νέος χαθηκε
ἆνερ ἀπ' αἰῶνος νέος ὤλεο, κὰδ δέ με χήρην
λείπεις ἐν μεγάροισι· πάϊς δ' ἔτι νήπιος αὔτως
κι απ'το σπίτι μας λείπεις και μένα μ'αφησες μόνη και το παιδί
θα σε ζηταει
ὃν τέκομεν σύ τ' ἐγώ τε δυσάμμοροι, οὐδέ μιν οἴω
ἥβην ἵξεσθαι· πρὶν γὰρ πόλις ἧδε κατ' ἄκρης
πέρσεται· ἦ γὰρ ὄλωλας ἐπίσκοπος, ὅς τέ μιν αὐτὴν
ῥύσκευ, ἔχες δ' ἀλόχους κεδνὰς καὶ νήπια τέκνα, 730
αἳ δή τοι τάχα νηυσὶν ὀχήσονται γλαφυρῇσι,
καὶ μὲν ἐγὼ μετὰ τῇσι· σὺ δ' αὖ τέκος ἢ ἐμοὶ αὐτῇ
ἕψεαι, ἔνθά κεν ἔργα ἀεικέα ἐργάζοιο
εμας τις γυναίκες θα σύρουν στα πλοία σκλάβες να μας πάρουν
ντροπιασμένες κι ατιμασμενες μαζί και το παιδί αν πριν
δεν το πετάξει καποιος ψηλα απ' τα τείχη στα βράχια να τσακίσει
τ'αδυναμο κορμάκι του ως είναι χωρίς εσένα στηριγμα
όταν η πόλις ξεθεμελιωθεί απ'ακρη σ'ακρη
ἀθλεύων πρὸ ἄνακτος ἀμειλίχου, ἤ τις Ἀχαιῶν
ῥίψει χειρὸς ἑλὼν ἀπὸ πύργου λυγρὸν ὄλεθρον
χωόμενος, ᾧ δή που ἀδελφεὸν ἔκτανεν Ἕκτωρ
ἢ πατέρ' ἠὲ καὶ υἱόν, ἐπεὶ μάλα πολλοὶ Ἀχαιῶν
Ἕκτορος ἐν παλάμῃσιν ὀδὰξ ἕλον ἄσπετον οὖδας.
τι ανδρείος ήσουνα στο πόλεμο κι από σένα πολλοί χάσανε
κι αδερφό και πατέρα και γιο
θα θρηνήσει για σέ ο κόσμος όλος κι οι γονείς σου θα κλάψουν
πικρα
οὐ γὰρ μείλιχος ἔσκε πατὴρ τεὸς ἐν δαῒ λυγρῇ·
τὼ καί μιν λαοὶ μὲν ὀδύρονται κατὰ ἄστυ, 740
ἀρητὸν δὲ τοκεῦσι γόον καὶ πένθος ἔθηκας
κι η λύπη για μέ θα'ναι αμιλητη
γιατι,ακριβε μου, αν πέθανες στο κρεβάτι θα μου'πιανες το χερι
τρυφερο λόγο θα μου'λεγες νύχτα και μέρα να τον θυμάμαι
και δάκρυα να χυνω
Ἕκτορ· ἐμοὶ δὲ μάλιστα λελείψεται ἄλγεα λυγρά.
οὐ γάρ μοι θνῄσκων λεχέων ἐκ χεῖρας ὄρεξας,
οὐδέ τί μοι εἶπες πυκινὸν ἔπος, οὗ τέ κεν αἰεὶ
μεμνῄμην νύκτάς τε καὶ ἤματα δάκρυ χέουσα.
στη Φθία αμοροζα του Αχιλλειδη Νεοπτόλεμου κι ύστερα του Ελενου
στους Μολοσσούς

"Εδώ στο φως μπροστα ας σταθούμε για πάντα"της είπε
και την αγκαλιασε
.
.
.

η επιστροφη των Αχαιων απο την Τροια-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ετσι εξετελεσθει η Υβρις Ατη Νεμεσις Τισις στον Διομηδη-χ.ν.κουβελης

κατα πρωτον η υβρις
οταν Διομηδης Τυδειδης υπερβησεται μετρα
συνενοχος του Οδυσσεα στην εχθρα του κατα του Παλαμηδη,
τον ευγενικο ηρωα με δολο τον ενεμπλεξαν ως προδοτη στη Τροια
και λιθοβολισαν οι Αχαιοι,εκτος του Αχιλλεα,αυτον τον εφυεστατο ανδρα των Ελληνων,
τον εφευρετη πεττειων,του ημερολογιου και των γραμματων,
λενε, πως σε πηγαδι τον εβαλαν και τον εκλεισαν με πετρες
εκει στην Διομηδους Αριστεια στην ραψωδια Ε' της Ιλιαδας οπου η υποπτη μεροληψια
του Ομηρου τον υμνησε επηλθε η ατη
το θολωμα του μυαλου
λιθαρι πηρε στα χερια 301
ο Τυδειδης τεραστιο που'ουτε δυο αντρες δεν θα σηκωναν,
που  τωρα θνητοι'ναι,αυτος δ'αυτο ευκολα το'παλλε και μονος
ὃ δὲ χερμάδιον λάβε χειρὶ 301
Τυδεΐδης μέγα ἔργον ὃ οὐ δύο γ' ἄνδρε φέροιεν,
οἷοι νῦν βροτοί εἰσ'· ὃ δέ μιν ῥέα πάλλε καὶ οἶος
κι ορμαει τ'Αινεια κι αυτος θα'χανε γρηγορα τη ζωη του αν δεν προφθανε
να τον σωσει η μητερα του Κυπριδα Αφροδιτη π'απ'τον Αγχιση τον γεννησε
κι εκει στον στιχο 335 μ'ορμη της ριχτηκε ο ανδρειωμενος του Τυδεα γιος
και γδαρθηκε το χερι χτυπημενο με τ'οξυ δορι
το ροδαλο,με μιας το δορυ το δερμα τρυπησε
ἔνθ᾿ ἐπορεξάμενος μεγαθύμου Τυδέος υἱὸς 335
ἄκρην οὔτασε χεῖρα μετάλμενος ὀξέϊ δουρὶ
ἀβληχρήν.εἶθαρ δὲ δόρυ χροὸς ἀντετόρησεν
και σ'αυτη ο βροντοφωνος ειπε Διομηδης
φευγα μακρια του Δια θυγατερα απ'το πολεμο και την ανηλεη σφαγη
δεν σου φτανει  που πληθος τις αδυνατες γυναικες ξεμυαλιζεις;349
ῇ δ' ἐπὶ μακρὸν ἄϋσε βοὴν ἀγαθὸς Διομήδης·
εἶκε Διὸς θύγατερ πολέμου καὶ δηϊοτῆτος·
ἦ οὐχ ἅλις ὅττι γυναῖκας ἀνάλκιδας ἠπεροπεύεις;349
μετα απ'αυτο φυσικα ηρθε η νεμεσις κατα του μεγαθυμου Τυδειδη
του βοης αγαθου Διομηδεος ἱπποδάμοιο τον αριστον των Αχαιων
ο μωρος,δεν το κατανοησε του Τυδεα ο γιος,
οττι δεν θα'ναι πολυμερος οποιος με τους αθανατους μαχεται,
ουτ'αυτον παιδια ποτε στα γονατα βαστωντας παπα θα τον φωναζουν
οταν ελθει απ'τον πολεμο και την ανηλεη σφαγη,
σ'αυτο τωρα ο Τυδειδης,αν και πολυ δυνατος ειναι, 410
να προσεξει μη καποιος απ'αυτον ανδρειωτερος μαζι του μαχεται,
μη η Αιγιαλεια η συνετη Αδρηστινη
απ'τον υπνο θρηνοντας τους αγαπημενους στο σπιτι σηκωσει
τον νυμφευτον αναζητωντας αντρα τον αριστον των Αχαιων
η φρονιμη γυναικα του Διομηδη του ιπποδαμαστη
νήπιος, οὐδὲ τὸ οἶδε κατὰ φρένα Τυδέος υἱὸς
ὅττι μάλ' οὐ δηναιὸς ὃς ἀθανάτοισι μάχηται,
οὐδέ τί μιν παῖδες ποτὶ γούνασι παππάζουσιν
ἐλθόντ' ἐκ πολέμοιο καὶ αἰνῆς δηϊοτῆτος.
τὼ νῦν Τυδεΐδης, εἰ καὶ μάλα καρτερός ἐστι,    410
φραζέσθω μή τίς οἱ ἀμείνων σεῖο μάχηται,
μὴ δὴν Αἰγιάλεια περίφρων Ἀδρηστίνη
ἐξ ὕπνου γοόωσα φίλους οἰκῆας ἐγείρῃ
κουρίδιον ποθέουσα πόσιν τὸν ἄριστον Ἀχαιῶν
ἰφθίμη ἄλοχος Διομήδεος ἱπποδάμοιο.
και εντελει τοτε η φοβερα τισις ,
καποια η Κυπριδα Αχαιιδα ξελογιασε
μ'ενα απ'τους Τρωες μαζι να φυγει
καποια απ'αυτες χαιδευοντας τις Αχαιιδες τις ομορφοπεπλες
απ'τη χρυση καρφιτσα θα τρυπησε το τρυφερο χερι
ἦ μάλα δή τινα Κύπρις Ἀχαιϊάδων ἀνιεῖσα
Τρωσὶν ἅμα σπέσθαι,
τῶν τινα καῤῥέζουσα Ἀχαιϊάδων ἐϋπέπλων
πρὸς χρυσῇ περόνῃ καταμύξατο χεῖρα ἀραιήν.
ο Οιαξ ο γιος του Ναυπλιου κι αδελφος του  Παλαμηδη στις Μυκηνες ξεσηκωσε
τη Κλυταιμνηστρα κατα του Αγαμεμνονα  και στ'Αργος ξελογιασε την Αδρηστινη,
πως ο Διομηδης ερχεται με τρωαδιτισες παλλακιδες,κι αλλη γυναικα θα'χει κι αλλα παιδια,
εκεινη τοτε με τον εραστη της τον Κομητη,τον γιο του Σθενελου,στο γυρισμο του'στησε
ενεδρα,κι αν δεν κατεφευγε οικετης στο ναο της Αθηνας θα'χε κακοθανατησει

κι εφυγε απ'τ'Αργος ο Διομηδης στην Απουλλια της Κατω Ιταλιας
κι εκει ιδρυσε το Αργος Ιππιον

ετσι εξετελεσθει η νομοτελεια υβρις ατη νεμεσις τισις
.
.
.

in red black-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ετεροθαλεις συγχρονιες-χ.ν.κουβελης

ειχε το σωμα του λιωμενο στο χαλκο και
τοτε ειδε το αλογο σ'ενα ερυθρομορφο αγγειο
πληθος θεατων χειροκροτουσε το θεαμα
καποιοι ,τους ειδε,ειχαν κοκκινα και κιτρινα και γαλαζια προσωπα
στα χερια συρματινα πουλια,ανοιγαν τα φτερα να πεταξουν
αλλα ηταν αδυνατο να πεταξουν,''ταιστε τα λεξεις'' καποιος φωναξε
'τι λεξεις;'' ''ελληνικες''ακουστηκε και τοτε εγινε το θαυμα
το απειρο μας πλησιαζε,ενα βημα και μας αγγιζει
.
.
.

Ησιοδος,μωσαικο 4ος μ.Χ αι.και Θεογονια,χειρογραφο 16ου μ.Χ αι.

ΗΣΙΟΔΟΥ ΘΕΟΓΟΝΙΑ,Θεια τε Υπεριων [στιχοι 371-374]Ωκεανιναι[στιχοι 346-366]
Πειθώ  Ἀδμήτη  Ἰάνθη  Ἠλέκτρη Δωρίς Πρυμνώ Οὐρανίη Ἱππώ  Κλυμένη  Ῥόδειά Καλλιρόη
Ζευξώ Κλυτίη  Ἰδυῖά Πασιθόη Πληξαύρη Γαλαξαύρη Διώνη Μηλόβοσίς Θόη Πολυδώρη
Κερκηίς Πλουτώ Περσηίς Ἰάνειρά  Ἀκάστη  Ξάνθη Πετραίη Μενεσθώ  Εὐρώπη Μῆτίς
Εὐρυνόμη Τελεστώ Χρυσηίς  Ἀσίη Καλυψὼ Εὐδώρη Τύχη Ἀμφιρὼ Ὠκυρόη  Στύξ
-μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Ο ΗΣΙΟΔΟΣ, Ο  ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΟ ΛΗΛΑΝΤΙΟ ΠΕΔΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΕΠΑΘΛΟ  ΕΠΙΤΑΦΙΟΥ ΥΜΝΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΜΦΙΔΑΜΑΝΤΑ-χ.ν.κουβελης


Ο ΗΣΙΟΔΟΣ, Ο  ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΟ ΛΗΛΑΝΤΙΟ ΠΕΔΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΕΠΑΘΛΟ  ΕΠΙΤΑΦΙΟΥ ΥΜΝΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΜΦΙΔΑΜΑΝΤΑ-χ.ν.κουβελης

Στο τελος του 8ου αι. π.Χ η' στις αρχες του 7ου αι. π.Χ εγινε ο πολεμος στο Ληλαντιο πεδιο,
ανατολικα της Χαλκιδας,αναμεσα στη Χαλκιδα και στην Ερετρια,αιτια του πολεμου η κατοχη
των ιαματικων λουτρων και των μεταλειων σιδηρου και χαλκου,
κατα τον Θουκυδιδη,αυτος ο πολεμος ηταν ο μοναδικος,αναμεσα απο τον Τρωικο πολεμο και
τους Περσικους πολεμους,που πολλες ελληνικες πολεις συμμαχησαν ειτε με τον ενα ειτε με
τον αλλο εμπολεμο,
[1.15.3] μάλιστα δὲ ἐς τὸν πάλαι ποτὲ γενόμενον πόλεμον Χαλκιδέων καὶ Ἐρετριῶν καὶ τὸ ἄλλο
Ἑλληνικὸν ἐς ξυμμαχίαν ἑκατέρων διέστη[Θουκυδιδη Ιστορια,βιβλιο Α,15]
[μαλιστα δε στον παλαι ποτε γενομενον πολεμο των Χαλκιδεων και των Ερετριων και το αλλο
Ελληνικο σε συμμαχια με τον εναν ειτε με τον αλλον διαιρεθει][μεταφραση χ.ν.κουβελης]
με τους Χαλκιδεις Ιπποβοτους αριστοκρατες  συμμαχησαν:οι Σπαρτιατες,οι Κορινθιοι,οι Ερυ-
θρεις,οι Σαμιοι,οι Θεσσαλοι,
και με τους Ερετριεις Ιππεις αριστοκρατες :οι Μεγαρεις,οι Αργειοι,οι Μεσσηνιοι,οι Χιοι,
οι Μιλησιοι,
απο τον Θουκυδιδη δεν αναφερεται ουτε ο χρονος ουτε ο νικητης του πολεμου,
εκεινη την εποχη ο πατερας του Ησιοδου,ναυσιπλοος το επαγγελμα,με την οικογενεια του
μεταναστευσε λογω φτωχειας απο την Κυμη της Αιολιας  στην Ασκρα της Βοιωτιας,στις προ-
ποδες του ορους Ελικωνα,
τοτε σε μια ναυμαχια που κερδισαν οι Χαλκιδεις σκοτωθηκε ο Αμφιδαμαντας,βασιλιας της
Χαλκιδας,κι οι γιοι του προς τιμη του προκυρηξαν επιταφιο υμνητικο αγωνα,στον οποιο πη-
ρε μερος και ο Ησιοδος και μαλιστα νικησε περνωντας το επαθλο το οποιο αφιερωσε στις
Μουσες,
στο επος του 'Εργα και Ημεραι',στιχοι 654-659,αναφερει σε δακτυλικους εξαμετρους το ιστορι-
κο αυτο γεγονος της βραβευσης,που ειναι και βιογραφικο του στοιχειο:
 
ἔνθα δ᾽ ἐγὼν ἐπ᾽ ἄεθλα δαΐφρονος Ἀμφιδάμαντος
Χαλκίδα τ᾽ εἲς ἐπέρησα· τὰ δὲ προπεφραδμένα πολλὰ 655
ἄεθλ᾽ ἔθεσαν παῖδες μεγαλήτορες· ἔνθα μέ φημι
ὕμνῳ νικήσαντα φέρειν τρίποδ᾽ ὠτώεντα.
τὸν μὲν ἐγὼ Μούσῃσ᾽ Ἑλικωνιάδεσσ᾽ ἀνέθηκα
ἔνθά με τὸ πρῶτον λιγυρῆς ἐπέβησαν ἀοιδῆς.

[μεταφραση χ.ν.κουβελης]
απο'κει εγω για τα επαθλα του πολεμοχαρου Αμφιδαμαντα
στη Χαλκιδα περασα,τα προκυρηγμενα πολλα 655
επαθλα εθεσαν τα μεγαλοκαρδα παιδια,απο'κει λεγω
μ'υμνο νικησα να παρω τριποδα με δυο χερουλια,
τον οποιο εγω στις Μουσες τις Ελικωνιαδες αφιερωσα,
απο'κει το πρωτο στη μελωδικη μ'ανεβασαν τεχνη του τραγουδιου
.
.
ΗΣΙΟΔΟΥ ΘΕΟΓΟΝΙΑ,Θεια τε Υπεριων [στιχοι 371-374]
Ωκεανιναι[στιχοι 346-366]
Πειθώ  Ἀδμήτη  Ἰάνθη  Ἠλέκτρη Δωρίς Πρυμνώ Οὐρανίη Ἱππώ  Κλυμένη  Ῥόδειά Καλλιρόη
Ζευξώ Κλυτίη  Ἰδυῖά Πασιθόη Πληξαύρη Γαλαξαύρη Διώνη Μηλόβοσίς Θόη Πολυδώρη
Κερκηίς Πλουτώ Περσηίς Ἰάνειρά  Ἀκάστη  Ξάνθη Πετραίη Μενεσθώ  Εὐρώπη Μῆτίς
Εὐρυνόμη Τελεστώ Χρυσηίς  Ἀσίη Καλυψὼ Εὐδώρη Τύχη Ἀμφιρὼ Ὠκυρόη  Στύξ

-μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Θεια τε Υπεριων [στιχοι 371-374]
Θεία δ᾽ Ἠέλιόν τε μέγαν λαμπράν τε Σελήνην 371
Ἠῶ θ᾽, ἣ πάντεσσιν ἐπιχθονίοισι φαείνει
ἀθανάτοις τε θεοῖσι τοὶ οὐρανὸν εὐρὺν ἔχουσι,
γείναθ᾽ ὑποδμηθεῖσ᾽ Ὑπερίονος ἐν φιλότητι.

η Θεια και τον Ηλιο τον μεγα και την λαμπρα Σεληνη 371
και την Ηω,που σ'ολους πανω στη γη φωτιζει
και στους αθανατους θεους που τον ουρανο ευρυ εχουν,
γεννησε δαμασμενη απ'τον ερωτα του Υπεριωνα
.
.
Ωκεανιναι[στιχοι 346-366]

[Τιθυς]τίκτε δὲ Κουράων ἱερὸν γένος, αἳ κατὰ γαῖαν 346
ἄνδρας κουρίζουσι σὺν Ἀπόλλωνι ἄνακτι
καὶ ποταμοῖς, ταύτην δὲ Διὸς πάρα μοῖραν ἔχουσι,
Πειθώ τ᾽ Ἀδμήτη τε Ἰάνθη τ᾽ Ἠλέκτρη τε
Δωρίς τε Πρυμνώ τε καὶ Οὐρανίη θεοειδὴς 350
Ἱππώ τε Κλυμένη τε Ῥόδειά τε Καλλιρόη τε
Ζευξώ τε Κλυτίη τε Ἰδυῖά τε Πασιθόη τε
Πληξαύρη τε Γαλαξαύρη τ᾽ ἐρατή τε Διώνη
Μηλόβοσίς τε Θόη τε καὶ εὐειδὴς Πολυδώρη
Κερκηίς τε φυὴν ἐρατὴ Πλουτώ τε βοῶπις 355
Περσηίς τ᾽ Ἰάνειρά τ᾽ Ἀκάστη τε Ξάνθη τε
Πετραίη τ᾽ ἐρόεσσα Μενεσθώ τ᾽ Εὐρώπη τε
Μῆτίς τ᾽ Εὐρυνόμη τε Τελεστώ τε κροκόπεπλος
Χρυσηίς τ᾽ Ἀσίη τε καὶ ἱμερόεσσα Καλυψὼ
Εὐδώρη τε Τύχη τε καὶ Ἀμφιρὼ Ὠκυρόη τε 360
καὶ Στύξ, ἣ δή σφεων προφερεστάτη ἐστὶν ἁπασέων.
αὗται ἄρ᾽ Ὠκεανοῦ καὶ Τηθύος ἐξεγένοντο
πρεσβύταται κοῦραι· πολλαί γε μέν εἰσι καὶ ἄλλαι·
τρὶς γὰρ χίλιαί εἰσι τανίσφυροι Ὠκεανῖναι,
αἵ ῥα πολυσπερέες γαῖαν καὶ βένθεα λίμνης 365
πάντῃ ὁμῶς ἐφέπουσι, θεάων ἀγλαὰ τέκνα.

[η Τιθυς] γεννα και των Κοριτσιων το ιερο γενος,που στη γη 346
τους ανδρες ανδρωνουν μαζυ με τον Απολλωνα ανακτα
και με τους ποταμους,αυτη απ'το Δια τη μοιρα ελαχαν,
κι η Πειθω κι η Αδμητη κι η Ιανθη κι η Ηλεκτρα
κι η Δωρις κι η Πρυμνω κι η Ουρανια η θεομορφη 350
κι η Ιππω κι η Κλυμενη κι η Ροδεια κι η Καλλιροη
κι η Ζευξω κι η Κλυτιη κι η Ιδυια κι η Πασιθοη
κι η Πληξαυρη κι η Γαλαξαυρη κι η αξιαγαπητη Διωνη
κι η Μηλοβοσις κι η Θοη κι η ευειδης Πολυδωρη
κι η Κερκηις με το ποθητο κορμι κι η Πλουτω η μεγαλοματα 355
κι η Περσηις κι η Ιανειρα κι η Ακαστη κι η Ξανθη
κι η Πετραιη η αξιεραστη κι η Μενεσθω κι η Ευρωπη
κι η Μητις κι η Ευρυνομη κι η Τελεστω η κροκοπεπλος
κι η Χρυσηις κι η Ασιη κι η ποθητη Καλυψω
κι η Ευδωρη κι η Τυχη κι η Αμφιρω κι η Ωκυροη 360
κι η Στυγα,που απ'αυτες η πιο ξεχωριστη ειναι απ'ολες,
αυτες τοτε απ'τον Ωκεανο και την Τιθυ εξεγεννηθηκαν
οι πιο παλιες κορες, πολλες ειν'ομως κι αλλες,
τρεις αφου'ναι χιλιαδες οι λεπταστραγαλες Ωκεανινες,
που διασπαρμενες τη γη και τα βαθη της λιμνης 365
παντου ομοιαμοιτραζονται,απο θεες λαμπρα τεκνα
.
.
[Μουσαι]
αἵ νύ ποθ᾽ Ἡσίοδον καλὴν ἐδίδαξαν ἀοιδήν,
ἄρνας ποιμαίνονθ᾽ Ἑλικῶνος ὕπο ζαθέοιο
αυτες καποτε τον Ησιοδο το καλο διδαξαν τραγουδι
τ'αρνια βοσκωντας κατ'απ'τον Ελικωνα τον πανθεο
αφου του εδωσαν κλαδι δαφνης
κι εκει στην Ασκρα ,τελος 8ου  π.Χ αρχες 7ου π.Χ αι.,ακουσε αυτα τα θαυμασια ονοματα των
κοριτσιων:
Πειθώ  Ἀδμήτη  Ἰάνθη  Ἠλέκτρη Δωρίς Πρυμνώ Οὐρανίη Ἱππώ  Κλυμένη  Ῥόδειά Καλλιρόη
Ζευξώ Κλυτίη  Ἰδυῖά Πασιθόη Πληξαύρη Γαλαξαύρη Διώνη Μηλόβοσίς Θόη Πολυδώρη
Κερκηίς Πλουτώ Περσηίς Ἰάνειρά  Ἀκάστη  Ξάνθη Πετραίη Μενεσθώ  Εὐρώπη Μῆτίς
Εὐρυνόμη Τελεστώ Χρυσηίς  Ἀσίη Καλυψὼ Εὐδώρη Τύχη Ἀμφιρὼ Ὠκυρόη  Στύξ
.
.
.

Θεατρικές σημειωσεις-2μ χ 3 μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Ανυπακοή στα ακρα-χ.ν.κουβελης

σκληρα γεγονότα σκληρά λόγια,η ηληθια ή γελοία ιστορια
εγώ εν χρώ κουρεμένος όπως ο Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι
το 22 τι γυρεύω ,το 47 τι γυρεύω ,σήμερα,τώρα,τι γυρεύω;
είδα να του κόβουν τα δάκτυλα και δεν φώναξα
είδα να του ξεριζώνουν τη γλώσσα και δεν κλωτσησα
είδες να του σπάνε τα πόδια δεν κλωτσησες δεν φώναξες
σακατης ο Ορέστης ο Κώστας η τρελή Ελένη
σωριασαν τα κορμιά τους κάποιοι κάπνιζαν βλαστημουσαν
γιατι δεν σηκώθηκα τι συμφέρον με κρατούσε;
το ξέρω αθώος δεν είμαι στάθηκα δειλός συνένοχος
ακουω το γέλιο τους νικήθηκα το 22 το 47 σήμερα
να τα χέρια μου μέτρα τα δάκτυλα μου λείπουν
δεν έχω φωνή που'ναι η γλώσσα μου; ποιο σκυλί τη τρώει;
Ελπηνορα,τι ζητάς εδώ; πως ήρθες; με τι; πες μου ποιος ο σκοπός σου;
εγώ κρυώνω κι ας καίγομαι ουρλιάζω κι ας βουβαινω
μας περίμεναν,άκου,είχανε προδότες απο'μας,ποιος εγώ;ποιος εσύ;
ομως εγώ εν χρω κουρεμένος ατμομηχανή μελλοντικών γεγονότων
η γελοία η ηληθια ιστορία τώρα προγκα να ξεκαρφωθει
απο σάπιο ξύλο όπως σάπιο δόντι κακοφορμισμενο απο στόμα
η τρελή Ελενη μετα την αρπαγή ο Κώστας ο Ορέστης μετά το χαμό
ειδα τα κορμιά τους μπρούτζινα στο βούρκο να σαπίζουν
φοβήθηκα μην διαλυθούν και δεν προλαβω
πηρα τη λάσπη στα χέρια μου και μ'αυτη σκούπισα το πρόσωπό μου
ετσι καθαρος γυρεύω γυρεύω γυρεύω τα πόδια τα χέρια τη φωνή μου
μεσα στην άδεια ιστορία των δολοφόνων Ορέστης Κώστας τρελή Ελενη
.
.
.

diasparta portraits-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

.ενα αημαντο γεγονος:η βαρυτικη δυναμη της γεματης σεληνης
ανασηκωνει το 8 του χταποδιου
.μουσικη:μεσημερι,κοκκοι αερα επικαθονται στα φυλλα λευκας
.τυχαια κινηση:ο αντιχειρας αντιστοιχησε-δεικτης-μεσος-παραμεσος-μικρο:
.on Claude Debussy Prélude à l'après-midi d'un faune:το κυριο θεμα,
flute,tres modere,doux et expressif,το μεγα φως του τραγου,επιμονο,
διαπεραστικο,εκτυφλωτικο καθετο μεσημερι,ορμητικο τιναγμα,
η φωνη διαλυμενη,υπνωτισμενη αιχμαλωσια αναπνοης
.αυταρκεια τοπιου:τιποτα αλλο
.
.
.

 ΤΑ ΝΕΟΠΛΑΤΩΝΙΚΑ  ΜΕΤΑ ΤΟ 529 μ.Χ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

πολυ σαφης ο Ιουστιανειος κωδικας κατα 'την ανοσίαν Ελλήνων μανίαν διδάσκεσθαι'
λιαν φανερη η απειλη κατα του Συριου Δαμασκιου κατα του Κιλικα Σιμπλικιου
κατα του Φρυγα Ευλαλιου κατα του εκ της Γαζης Ισιδωρου
κατα του Λυδου Πρισκιανου και κατα των εκ Φοινικης Ερμειου και Διογενους
νεοπλατωνικων φιλοσοφων εν τη Φιλοσοφικη Σχολη Αθηνων
ο Χοσροης Α' της Περσιας τωρα η καταφυγη και προστατης τους
λενε πως ειναι φιλοσοφος κατα το πλατωνικο προτυπο η' κατι τετοιο τελοσπαντων
και βεβαια,κι αυτο ειναι το κυριοτερο,αμειλικτος εχθρος  της αυτοκρατοριας
εκει,σκεφτονταν ο Σιμπλικιος,θα συνεχισει απροσκοπτα και θα τελειωσει αισιως
το φιλοδοξο υπομνημα του στο αποσπασμα του Αναξαγορα απο τις Κλαζομενες
οὔτε γάρ τοῦ σμικροῦ ἐστι τὸ γε ἐλάχιστον, ἀλλ’ ἔλασσον ἀεί
( τὸ γάρ ἐόν οὐκ ἐστι τὸ μὴ οὐκ εἶναι ) ἀλλὰ καὶ τοῦ μεγάλου ἀεί ἐστι μεῖζον
ουτε εχει καμια σημασια για τη σπουδη του αν εκει απογοητευτηκαν
στη πολη Καρες  εχει νεοπλατωνικη σχολη και πλεον ανενοχλητοι θα'ναι εις ολα
και στα φιλοσοφικα και στα νομικα και στα θρησκευτικα τους ζητηματα
μετα τη προσωπικη παρεμβαση στο Βυζαντιο του Χοσροη προς χαριν τους
και βεβαια εκει θα  αποτελειωσει το φιλοσοφικο του υπομνημα
.
.
.

Αρχαικο-neon light-4μ χ 6μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

εντονη έκταση Κλυταιμνηστας-χ.ν.κουβελης

λευκό σεντόνι η Ελένη μια χρυσή σφεντόνα στο δαχτυλίδι το παιδί μωρό στη κούνια ένας
άντρας ακίνητος μπρούτζινος αερας τον περιτυλιγει το αποτύπωμα του ποδιού ένα βήμα
η Κλυταιμνηστρα ετοιμάζει το λουτρό ο Ορεστης η Ηλέκτρα σιδερωνει το πουκάμισο το
σκηνικό μεσημέρι στο θέατρο τα γεγονότα 'δεν βλέπω τη θαλασσα' φωνάζει η γυναίκα
'η Ελλάδα έχει παντού θαλασσα' 'είσαι τυφλή'της απαντάει ο άντρας, 'πότε έγινε αυτό;'
τον ρωτάει, 'δεν ξερω' της απαντάει'ίσως,όταν γεννιόνται οι άνθρωποι να τυφλώνονται,
αυτό να'ναι το τίμημα'εκείνη καθρεφτίζεται στο χρυσό δαχτυλίδι 'έχεις δικιο' του λέει'εδω
μέσα βλέπω, το νερό στο λουτρό κοκκινίζει, το κεφαλι σου βυθισμένο, σου τρώνε τη κοιλιά
τα ψάρια, εσύ δεν αναδευεις, γιατί παρατηθηκες στα χέρια μας, μια κίνηση αντίδρασης
να'κανες τώρα όλα θα'τανε αλλιώς,γιατί φορτωθηκα το φονικό σου; τι θέλει η Ηλέκτρα;
τρομερό το μίσος,μ'ομοκεντρους κύκλους με πλησιάζει, μ'αγγιζει η αναπνοή της εδω στο
λαιμό,δικοπη,μαχαίρι σχίζει το στήθος μου, το γάλα για το παιδί, θα πνίγει, σταμάτα,
κάποιος πρέπει να την σταματήσει' η Ηλέκτρα έρχεται και τη σκεπάζει με το λευκο σεντονι,
πόσο απαλά την αγκαλιαζει, στη δύση του ήλιου κοκκινίζει,βγάζει το δαχτυλίδι και το δίνει
στη κοπέλα,τώρα πια η χρυσή σφεντονα δεν της χρειαζεται, μάταιο στολίδι ειναι,τη βλεπει
να περνάει το δαχτυλιδι στον παραμεσο του αριστερού χεριού κι υστερα να κάθεται και να
κουνάει το παιδι στη κουνια
.
.
.

Ιοκαστη - χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

έφεραν το παιδί με τρυπημενους τους αστραγάλους, δεν τόλμησαν να τους κατηγορήσουν,
ούτε να εκφράσουν την περιφρόνηση τους, εκείνη στο δωματιο στο σκοτάδι εβλεπε έναν εκτυφλωτικό αιχμηρό ήλιο, το τοπιο πέρα μέχρι τα βουνά αιωρουνταν, ο άντρας της
τραβηξε τις χρυσές καρφίτσες απ'τα ρούχα, η απαλη σάρκα των ματιών υποχώρησε στη
βίαια κίνηση σχιστηκε, το παιδί μπροστά της με φουσκωμένα πόδια περπατουσε
κουτσαινοντας, φώναξε τ'ονομα του'Οιδιποδα' δεν άκουσε, επανέλαβε'Οιδιποδα,
Οιδιποδα', 'τι' ναι μάνα; 'ηταν η Ισμήνη,' μάνα τι έπαθες; 'είδε το πρόσωπο της λυπημενο
'που είναι ο Ετεοκλης ο Πολυνεικης η Αντιγονη;'την ρώτησε,' είδα τον Λαΐο,είχε κεφάλι
σκύλου, και τον Λαμβδακο είδα να του ξεσκιζουν οι γυναίκες το κορμί και να τρώνε τις
σαρκες του', 'ησύχασε μανα' 'ποιος έσβησε το φως; 'ξαναφωναξε η γυναικα' γιατί δεν
βλέπω; θέλω να δω το παιδί μου, ποιος του τρύπησε τα πόδια;'το σκοτάδι στο δωματιο
φωτιζε ένας εκτυφλωτικος ηλιος,άλλοιψε με λάδι τα πόδια του παιδιού, έπειτα με λευκες
λωρίδες υφάσματος τα έδεσε, εκείνο αποκοιμηθηκε, καλύτερα έτσι, δεν θα καταλαβει
αύριο ξημερωνοντας που θα το παρουν
.
.
.

In Dreaming-2μ χ 3μ-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Ενδοτερα-χ.ν.κουβελης

η καρέκλα στο μπαλκόνι,το δέντρο απέναντι λύγιζε τη σκιά της
το πέλμα του αριστερού ποδιού ακούμπησε τον ήχο του νερού
μια κίνηση του αέρα μετακίνησε το ανατολικό παράθυρο
όλη η αρχιτεκτονική του τοπίου αιωρηθηκε, πιο κάτω η θάλασσα
είχε το δεξί χέρι σε κλίση τριάντα μοιρών από το σώμα της
τότε είδε τις λέξεις και κατάλαβε,ψιθυριζε, ενδότερα των λέξεων
η ύπαρξη ενός τριαντάφυλλου και διάφανο που'ναι το πράσινο
το ξημέρωμα
.
.
.

Τοπία του Μάη στη Μαχαιρα - χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

το φως ξαπλωνει το σωμα του, τεράστιο θαύμα, κατακοκκινες; οι παπαρουνες ανέβαινουν
τις ορατες σκάλες του αέρα, ευαίσθητες υπάρξεις ευλυγιστες, το σώμα του Μάη υπεροπτικος Ναρκισσος, ένδοξη μεταφυσικη η πεταλούδα, κίτρινο φως χρυσό αεικίνητο, φωνη τρεμουλιαστη ψιθυρος η πνοη των φυτών,σηκωνεται το φωτεινο σώμα,βαδιζει, ακους τα βηματα του, μια μέλισσα κι άλλη μέλισσα σμήνος μελισσών το συνοδεύει, ένας αυτοκράτορας φως, ο Μαης
.
.
.

Η Αποθέωση του Ταύρου-αναφορά στον Picasso-πλεξιγκλάς φως νεον-3μ χ 4.5μ
-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

άμμος άμμος τα βηματα μια ελικοειδής ανάσα το μερος
της κοιλιάς λευκό ή εγκάρσια πράξη άμμος αμμος
.
.
.

Καλλισθενης Ολυνθιος.ιστορικος Αλεξανδρου 336-327 π.Χ-σε ξυλο χρωμα και κιμωλια
-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Καλλισθενης,Βακτρα.327 π.Χ -χ.ν.κουβελης

ειχε,βεβαια,την ευθυνη του,ως ιστορικος του,με ρητορειες
να δημιουργησει τον μυθο του,χωρις μια τετοια ιστορια ο Αλεξανδρος
στο μελλον δεν θα ειναι τιποτα,ενας φιλοπολεμος μωροφιλοδοξος
ενας ματαιοδοξος εγωιστης,ουτε αυτοκρατωρ ουτε μεγας .
τωρα ομως εχει πολυ ξεφυγει,περσικες συνηθειες,προσκηνυματα ως θεου,
βακτριανοι γαμοι,οι Μακεδονες δεν τα δεχονται αυτα,
επειτα ειναι και οι δολοφονιες του Φιλωτα ,του Παρμενιωνα,του Κλειτου,
ο  Αριστοτελης τον μηνυσε  πως η φιλοσοφια ειναι πολυ σοβαρον πραγμα
για να την αφησει να καταπεσει και να γελοιωποιηθει με βαρβαρισμους
να διαλεξει πρεπει,η' Καλλισθενης η' Ψευδο-Καλλισθενης,δεν εχει αλλον δρομο,
το 327 π.Χ ηταν μια ευκαιρια αν δεν προδιδονταν η συνομωσια των παιδων
αυτος ως δασκαλος του κυριου υπαιτιου Ερμολαου συνεληφθει
φυλακιστηκε κι εκτελεστηκε,παντως ο Αλεξανδρος ξεμπερδεψε και μ'αυτον
τιποτα,οπωσδηποτε,ευκολοτερον αλλος κολακας να ευρεθει ιστορικος
.
.
.

Ο Φιλοκτήτης στη Λήμνο - ακρυλικά σε τσιγκο-2μ χ 3μ-c. n. couvelis χ.ν.κουβελης
                       
ο ναρκισσισμος της πεταλουδας στο νερό ισοσυλλαβος της φωνης του
μεσα στο εξέχον θέατρο ο υποκριτης
στις πέτρες της Λήμνου ο εξόριστος Φιλοκτήτης
αυτός που θα'ναι ωφέλιμος στο μέλλον
με κακοφορμισμενες πληγές ανοίγωντας αργά το αριστερό χέρι
αφήνει η πεταλούδα να πεταξει
.
.
.

Ελένη-χ. ν. κουβελης c.n.couvelis

η φωτογραφία 'εδω φαίνομαι καλυτερα' είναι στις Αμυκλαις, έξω οι πορτοκαλιές άνθισαν,
'αδύνατη η αληθεια' η φωνη της σοβαρή,'είχαμε μια χήνα και ένα κυκνο,στην Φιλονοη άρεσε
ο κύκνος, τον τάιζε σπορους'παντρευτηκε κάποιον Προθοο από την Αιτωλια, 'το ονομα μου
είναι από το γελάν, το γ παραποίηση του δίγαμμα F',ενα αηδονι ακούστηκε στις καλαμιές
του Ευρωτα,' γεννηθηκα με προσωπιδα η' προσαψιδα'από εφτά χρόνων αφιερωμένη στην
Αρτέμιδα, τότε την είδε ο Θησέας,το επιβεβαίωσε,στη Τροία είναι η φωτογραφία
.
.
.

Νικος Εγγονοπουλος-ποιητης Εν Ανθηρω Ελληνι Λογω-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΕΙΣ ΤΟΝ ΠΟΙΗΤΗΝ ΕΝ ΑΝΘΗΡΩ ΕΛΛΗΝΙ ΛΟΓΩ ΝΙΚΟΛΑΟΝ ΕΓΓΟΝΟΠΟΥΛΟΝ
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Νικος Εγγονοπουλος του Παναγιωτου και της Ερριεττης  εκλαμπροτατος Φαναριωτης
εξεχον μελος των επαναστασεων της Λατινικης Αμερικης ενας Υδραιος ανδρειος
βεβαια και υπερτροφικος plesiosaurus Tristan Tzara και υπερμαχος θιασωτης
της Ωραιοτητας χωρις κανονες κι ελεγχο ο Εν Ανθηρώ Έλληνι Λόγω υπερασπιστης
των Κλειδοκυμβαλων του Κωνσταντινου Παρθενη ο εποπτευων απ'το δυτικο παραθυρο
της οδου Αναγνωστοπουλου αριθμος 69 να επιστρεφουν θριαμβευτικα τα πουλια
εχοντας στα αιχμηρα ραμφη τους φαλλους του υπερφυους Ανδρεα Εμπειρικου
και φυσικα,δεν θα ειναι σκανδαλον,να απαιτησει θαρσαλεως και στεντορειως
καμιαν πλεον ομιλιαν εις τον οδηγον Αβρααμ Λικολν η' Δυσσεαν Ανδρουτσον

.

.
.

Η ποιηση είναι αληθής σαν γλώσσα, αλλά ψευδής σαν πραγματικοτητα

Poetry is true as a language, but false as a reality

(χ.ν.κουβελης)

FRAGMENTA-c. n. couvelis χ.ν.κουβελης
       
Is the Truth Real Thing?
The Truth Is Real Thing                                      
The Truth Is not Real Thing
(What Is the Truth About It?)
.
.

Αντι-κρουσεις-χ. ν. κουβελης c.n.couvelis

ποτέ η ποιηση, όσο σήμερα, δεν ήταν τόσο ανυπακουα ανόητη.
Never the poetry, until now, was not so  disobediently ανόητη.
.
.
.

Ιπποκλειδης Τεισανδρου Αθηναιος-c. n. couvelis χ.ν.κουβελης

Οὐ φροντὶς Ἱπποκλείδῃ-χ.ν.κουβελης
[Ηροδοτου Ιστοριαι,126.1-129.4]

η νικη των τεθριππων στην Ηλεια υψωσε σιγουρα το νου του Σικυωνιου ΚΛεισθενη
αλλιως δεν εξηγειται η πραξη του με κηρυκα να διαλαλησει στους Ελληνας θεατες
να παντρεψει την κορη του Αγαριστη,μια ασημαντη κοπελα,με τον Ελληνων απαντων
αριστον,κι ηρθαν στην Σικυωνα,σ'εξηντα μερες μεσα,γ'αυτο το σκοπο απο Ιταλιης
ο Σμινδυρίδης ὁ Ἱπποκράτεος Συβαρίτης και ο Σιρίτης Δάμασος Ἀμύριος
εκ του Ιονιου ο Ἀμφίμνηστος Ἐπιστρόφου Ἐπιδάμνιος και απο τῆς Αἰτωλίδος χώρης
Τιτόρμου ἀδελφεὸς Μάλης,απο δε Πελοποννησου  Φείδωνος τοῦ Ἀργείων τυράννου
παῖς Λεωκήδης καὶ Ἀμίαντος Λυκούργου Ἀρκὰς ἐκ Τραπεζοῦντος,
καὶ Ἀζὴν ἐκ Παίου πόλιος Λαφάνης Εὐφορίωνος και ο Ἠλεῖος Ὀνόμαστος Ἀγαίου.
ἀπὸ δὲ Ἐρετρίης Λυσανίης· ἐκ δὲ Θεσσαλίης ἦλθε τῶν Σκοπαδέων Διακτορίδης Κραννώνιος,
ἐκ δὲ Μολοσσῶν Ἄλκων. κι απο την Αθηνα Μεγακλέης τε ὁ Ἀλκμέωνος και Ἱπποκλείδης
Τεισάνδρου,και επι εναν χρονον ολους τους εσυναναστρεφονταν και τους κατασκοπευε
ποιος στη συμπεριφορα στο σωμα και στο νου ηταν ο καταλληλοτερος κι εκλινε για
γαβρον του προς τον Ιπποκλειδη,επιπλεον και των Κορινθιων  Κυψελιδων συγγενη,
εκατο βοδια εσφαξε στο τραπεζι της εκλογης κι αφθονο κρασι ειχε κι αυλητες εφερε
και τοτε ο Ιπποκλειδης π'ολ'αυτα καταλαβε ποσο γελοια κουφια και θεατρικα ηταν
ζητησε λαικο χορο και τοσο ξεδιαντροπα χορεψε πανω στο τραπεζι στηριζοντας
το κεφαλι και τα ποδια κλωτσωντας σαν βατραχος στον αερα που ο ΚΛεισθενης
ἀποστυγέων αηδιαζοντας του φωναξε' Ὦ παῖ Τεισάνδρου, ἀπορχήσαό γε μὲν τὸν γάμον.
παιδι του Τεισανδρου,απ'το χορο του γαμου εξω βγηκες' κι εκεινος ο γλεντζες νεος
καθολου δεν νοιαστηκε κι απαντησε 'στ'αποτετοια του Ιπποκλειδη'
.
.
.

Κλυταιμνηστρα-χ. ν. κουβελης c.n.couvelis

πριν δύο μέρες επιστρεψανε από την Αυλίδα,
καμιά ανησυχία, όλο το σκηνικό τέλειο,σχεδιο του Καλχα,
ο όχλος πιστεύει τέτοια,
κανένας από τους Αχαιούς δεν θα αμφισβητήσει την κυριαρχία του Αγαμέμνωνα,
ούτε κι ο Αχιλλέας,
δεν νιώθει ζήλια, πάντα, από μικρή, η Ελένη ήθελε να επιδεικνύεται,
κι αυτή ήταν πολύ όμορφη, αλλά είχε επίγνωση της ανθρώπινης μάταιοτητας,
το καλλος ταχέως παρέρχεται,
βέβαια, δεν συμφώνησε, κι είναι πολύ θυμωμένη,με τη φυγαδευση της Ιφιγένειας,
κι ας την διαβεβαίωσαν πως είναι σώα και αβλαβής,
της λείπει,
ήταν πολύ διαφορετικη από την Ηλέκτρα, γλυκιά τρυφερή,
η Ηλέκτρα είναι σκληρή, τη φοβάται,
τις νύχτες την παραμονεύει, ξέρει πως δεν κοιμάται,
όσο και να φυλαγονται με τον Αιγισθο κάποια μέρα θα τους αποκαλύψει,
έχει βάλει λόγια και στον μικρό, τον Ορέστη,
σίγουρα τον ποτιζει φαρμάκι,
η μάνα είναι στο κρεβάτι μ'αλλον άντρα από τον πατέρα,
ντροπή,
το είπε στον Αιγισθο, εκείνος γέλασε, παιδί είναι θα του περάσει,
ήθελε να του πει για το ονειρο, δίσταζε,
ο Ορεστης την τυλίγει μ'ενα μαύρο ρούχο κι όλο το σφίγγει,
πόσο το σφίγγει δυνατά, θα με πνίξεις, ουρλιάζει,
κι εκεί ξυπνάει,
την ακούει, περπατάει στο δωματιο, πέρα δώθε πέρα δώθε, όλη τη νύχτα,
Ηλέκτρα, κοιμησου, της φωνάζει, ησύχασε,
την ακούει να κλαίει,
τη βρίσκει στο δωματιο, σ'ενα εκτυφλωτικό φως μπροστα στο καθρέφτη,
φοράει μια αποτρόπαια θεατρική μάσκα,
Ηλέκτρα τι κάνεις; της φωνάζει,
το φονικό σου παίζω μάνα,μη με ρωτάς γιατί, πρέπει, δεν θέλω,
είμαι ένα άβουλοι όργανο,
εκείνο το βράδυ τη πήρε στο κρεβάτι της και κοιμηθηκε εκει

.

.
.

ΗΣΙΟΔΟΣ,ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΗΜΕΡΑΙ
[στιχοι 663-705] μεταφραση χ.ν.κουβελης

ἤματα πεντήκοντα μετὰ τροπὰς ἠελίοιο,
ἐς τέλος ἐλθόντος θέρεος καματώδεος ὥρης,
ὡραῖος πέλεται θνητοῖς πλόος· οὔτε κε νῆα 665
καυάξαις οὔτ᾽ ἄνδρας ἀποφθείσειε θάλασσα,
εἰ δὴ μὴ πρόφρων γε Ποσειδάων ἐνοσίχθων
ἢ Ζεὺς ἀθανάτων βασιλεὺς ἐθέλῃσιν ὀλέσσαι·
ἐν τοῖς γὰρ τέλος ἐστὶν ὁμῶς ἀγαθῶν τε κακῶν τε.
τῆμος δ᾽ εὐκρινέες τ᾽ αὖραι καὶ πόντος ἀπήμων· 670
εὔκηλος τότε νῆα θοὴν ἀνέμοισι πιθήσας
ἑλκέμεν ἐς πόντον φόρτον τ᾽ ἐς πάντα τίθεσθαι,
σπεύδειν δ᾽ ὅττι τάχιστα πάλιν οἶκόνδε νέεσθαι·
μηδὲ μένειν οἶνόν τε νέον καὶ ὀπωρινὸν ὄμβρον
καὶ χειμῶν᾽ ἐπιόντα Νότοιό τε δεινὰς ἀήτας, 675
ὅς τ᾽ ὤρινε θάλασσαν ὁμαρτήσας Διὸς ὄμβρῳ
πολλῷ ὀπωρινῷ, χαλεπὸν δέ τε πόντον ἔθηκεν.
ἄλλος δ᾽ εἰαρινὸς πέλεται πλόος ἀνθρώποισιν·
ἦμος δὴ τὸ πρῶτον, ὅσον τ᾽ ἐπιβᾶσα κορώνη
ἴχνος ἐποίησεν, τόσσον πέταλ᾽ ἀνδρὶ φανήῃ 680
ἐν κράδῃ ἀκροτάτῃ, τότε δ᾽ ἄμβατός ἐστι θάλασσα·
εἰαρινὸς δ᾽ οὗτος πέλεται πλόος. οὔ μιν ἔγωγε
αἴνημ᾽· οὐ γὰρ ἐμῷ θυμῷ κεχαρισμένος ἐστίν·
ἁρπακτός· χαλεπῶς κε φύγοις κακόν· ἀλλά νυ καὶ τὰ
ἄνθρωποι ῥέζουσιν ᾀδρείῃσι νόοιο· 685
χρήματα γὰρ ψυχὴ πέλεται δειλοῖσι βροτοῖσιν.
δεινὸν δ᾽ ἐστὶ θανεῖν μετὰ κύμασιν· ἀλλά σ᾽ ἄνωγα
φράζεσθαι τάδε πάντα μετὰ φρεσίν, ὡς ἀγορεύω.
μηδ᾽ ἐν νηυσὶν ἅπαντα βίον κοΐλῃσι τίθεσθαι·
ἀλλὰ πλέω λείπειν, τὰ δὲ μείονα φορτίζεσθαι· 690
δεινὸν γὰρ πόντου μετὰ κύμασι πήματι κύρσαι,
[δεινὸν δ᾽, εἴ κ᾽ ἐπ᾽ ἄμαξαν ὑπέρβιον ἄχθος ἀείρας
ἄξονα καυάξαις καὶ φορτία μαυρωθείη.]
μέτρα φυλάσσεσθαι· καιρὸς δ᾽ ἐπὶ πᾶσιν ἄριστος.

 Ὡραῖος δὲ γυναῖκα τεὸν ποτὶ οἶκον ἄγεσθαι, 695
μήτε τριηκόντων ἐτέων μάλα πόλλ᾽ ἀπολείπων
μήτ᾽ ἐπιθεὶς μάλα πολλά· γάμος δέ τοι ὥριος οὗτος.
ἡ δὲ γυνὴ τέτορ᾽ ἡβώοι, πέμπτῳ δὲ γαμοῖτο.
παρθενικὴν δὲ γαμεῖν, ὥς κ᾽ ἤθεα κεδνὰ διδάξῃς.
τὴν δὲ μάλιστα γαμεῖν, ἥ τις σέθεν ἐγγύθι ναίει, 700
πάντα μάλ᾽ ἀμφὶς ἰδών, μὴ γείτοσι χάρματα γήμῃς.
οὐ μὲν γάρ τι γυναικὸς ἀνὴρ ληίζετ᾽ ἄμεινον
τῆς ἀγαθῆς, τῆς δ᾽ αὖτε κακῆς οὐ ῥίγιον ἄλλο,
δειπνολόχης· ἥ τ᾽ ἄνδρα καὶ ἴφθιμόν περ ἐόντα
εὕει ἄτερ δαλοῖο καὶ ὠμῷ γήραϊ δῶκεν. 705
.
.
μερες πενηντα μετα το γυρισμα του ηλιου,
στο τελος οταν ερχεται του θερους η καματερη ωρα,
τοτε στην ωρα ειναι για τους θνητους η πλευση, ουτε και το καραβι 665
θα σπαγες ουτε και τους αντρες θ'αφανιζε η θαλασσα,
εκτος αν εκ των προτερων βεβαια ο Ποδειδων ο σειστης της γης
η' ο Ζευς των αθανατων ο βασιλιας ηθελαν να καταστρεψουν,
σ'αυτους γιατ'ειναι η ολοκληρωση μαζι και των αγαθων και των κακων.
τον καιρο που σταθεροι οι ανεμοι κι ο ποντος ακινδυνος 670
αφοβος τοτε καραβι γρηγορο στους ανεμους ριξε
και συρε στον ποντο φορτιο και στα παντα πρωτα να βαζεις
να σπευδεις οσο πιο ταχυτερα παλι στο σπιτι να επιστρεφεις
και μητε να  προσμενεις το κρασι το νεο και την χινοπωρινη βροχη
και τον χειμωνα που προσπιπτει και με του Νοτια τα φοβερα φυσηματα 675
π'αναστατωνει θαλασσα συνεργωντας με του Δια το πολυβροχο
χινοπορο,και δυσχερη τον ποντο  εκανε,
αλλη η ανοιξιατικη ωρα ειναι για πλευση στους ανθρωπους
τον καιρο που πρωτα,οσο το πατημα κουρουνας
σημαδι κανει,τοσο πεταλ'ανθους στον ανδρα θα φανει 680
σε συκιας κλαδι το πιο ακραιο,τοτε διαβατη ειν'η θαλασσα
κι αυτ'ειναι η  ανοιξιατικη  ωρα για πλευση,εγω ο ιδιος
δεν την  επαινω,γιατι στην καρδια μου ευχαριστη δεν ειναι,
αρπακτη,και δυσκολα ν'αποφυγεις το κακο,αλλα τωρα κι αυτα
οι ανθρωποι επιχειρουν σ'αγνοια του νου 685
για χρηματα γιατι η ψυχη κινειται σ'αδυναμους θνητους,
φοβερο ειναι να πεθανεις μεσ'τα κυματα,αλλ'εγω σε συμβουλευω
να υπολογισεις ολ'αυτα μεσ'το μυαλο,καθως σου λεω,
μητε στα κοιλα καραβια ολο το βιος να βανεις
αλλα το πιο πολυ ν'αφηνεις πισω,τα πιο λιγα να φορτωνεις 690
γιατι φοβερο μεσα στα κυματα του ποντου συμφορα να σε χτυπησει
[φοβερο,κι αν πανω σ'αμαξα  υπερμετρο βαρος σηκωνες
τον αξονα θα'σπαζες και τα φορτια θ'αφανιζονταν]
τα μετρα να φυλας,ο καιρος στα παντα αριστος

οταν εισαι στην ωρα γυναικα στο σπιτι σου να φερεις 695
μητε απ'τα  τριαντα απ'ετη παρα πολλα να σου λειπουν
μητε να'χεις πανω παρα πολλα,ο γαμος αυτος στην ωρα του,
η γυναικα τεσσαρα ετη να μενει στην εφηβεια,στον πεμπτο να παντρευεται,
παρθενα να παντρευτεις,ωστε κι ηθη συνετα να διδαξεις,
αυτη καλυτερα να παντρευτεις,που σε σενα κοντα μενει, 700
ομως τα παντα καλα γυρω να δεις,μη στους γειτονες περιγελως γεινεις,
γιατι δεν κερδιζει απ'την  αγαθη γυναικα ο ανδρας
κατι καλλιτερο,κι απ'την κακη παλι κατι πιο φοβερο αλλο,
μια ακορεστη, που και τον ανδρα και ρωμαλεος να'ναι
φλογιζει χωρις δαυλο και στο σκληρο γηρας δινει 705
.
.
.

Η Ποιηση,Σχεσεις του Συνεχους-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης-

Η ΚΡΙΣΙΣ ΤΟΥ ΠΛΑΤΩΝΑ ΕΙΣ ΝΕΟΝ ΠΟΙΗΤΗΝ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ηταν λαθος να απευθυνθει στον Πλατωνα δια κρισην της ποιησεως του
αυτο το μετρο ειναι ελλειπες ο ρυθμος του στιχου παραπαιει στη λεξη αυτη
αλλη συνωνυμη ταιριαζει η σειρα εδω των λεξεων πρεπει ν'αλλαξει επιβραδυνεται
ο ρυθμος και το θεμα πολυ κοινοτυπο και αφελες εδω βεβαια ομηριζεις
εκει εχεις εμφανεστατο δανειο εκ του Πινδαρου μη καλως χωνευμενο
να,η συνταξις βαρβαριζει το νοημα ασαφες αυτο το ρημα  σε παθητικη φωνη
πρεπει να'ναι και δεν συναδει ουδολως το αιολικο  άλλυ με το δωρικο πραξῆται
και σ'αυτους τους στιχους η αναπαρασταση της πραγματικοτητας εσφαλμενη,
προσεξε,ο ποιητης δεν δυναται ορθα να ομιλει,η χαρις η μελωδια η μεταφορα
δεν ειναι επιστημονικα εργαλεια,εσεις οι ποιητες εχετε απολυτη αγνοια των επιστημων
και να μην ξεγελιεστε  με την γοητεια την οποιαν ασκειται εις τους ακροατες,
οι ποιητες ειναι κατασκευαστες μυθων,και απο αυτον τον κανονα,δεν ξεφευγουν
ουτε  ο Ομηρος και ο Ησιοδος,και επειτα αυτη η εμμονη συνηθεια σας να εξυμνειται
τραγικους ψυχικα ταραγμενους ηρωες κι ατομικα εφημερα συναισθηματα
και δια του λογου το αληθες του εδιαβαζεν αποσπασματα απο τον διαλογον του Ιων
και απο την Πολιτεια του τα κεφαλαια  II, III και Χ,του ειπεν πως ειναι αναγκαιο μετρον
ο εξορισμος του ποιητη απο αυτη και αλλα πολλα ειπεν κρινοντας την ποιησην του
ο φιλοσοφος,αυτο το προσεξε,με θερμην ποιητικην ρητορικην ,μεταχειριζομενος
την παραμομοιωση τον μυθον την ειρωνια την τεχνικη σκηνοθεσια των λογων του,
δεν επρεπε τοσο να τον επιρρεασει αυτη η κριτικη του φιλοσοφου και να σταματησει
να συνθετει ποιησιν,αφου,μαλιστα,αυτες οι κρισεις προερχονταν απο εναν στα νιατα του
αταλαντο κι αποτυχημενο ποιητη,ηταν μεγα σφαλμα του και αιτια της αφανειας του
.
.
.

Ηλεκτρα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

(σχεδιαζοντας να μεταφράσει τις Χοηφορες του Αισχύλου)-χ.ν.κουβελης

(σχεδιαζοντας να μεταφράσει τις Χοηφορες του Αισχύλου)
πῶς εὔφρον᾽ εἴπω, πῶς κατεύξομαι πατρί;
πότερα λέγουσα παρὰ φίλης φίλῳ φέρειν
γυναικὸς ἀνδρί, τῆς ἐμῆς μητρὸς πάρα; 90
πως με καθαρό μυαλό να πω , πως ν'απευθυνθω στον πατέρα;
τι απ'αυτα να πω, δωρα πως φέρνω από αγαπημένη γυναίκα
στον αγαπημενο αντρα, απο τη δική μου μητέρα;
(σ'αδειο αρχαιο θεατρο η Ηλέκτρα,αυστηρή, αμίλητη, το φως του φεγγαριου έκοβε σαν
μαχαιρι φέτες το ορθιο κορμί της, 'δεν με νοιάζει αν ξημερωσει' φωναζει 'γιατί να
ξημερώσει; τι ωφελει;', στις Μυκήνες η μάνα αποφασισμένη ετοιμάζει το λουτρό,
ο Ορεστης την παραμονεύει έξω από την μισοκλειστη πόρτα, στον σκοτεινο διάδρομο,
μια κίνηση, βίαια η' απαλη, δεν έχει σημασία, κι ο κυκλος κλείνει, 'Μανα' ουρλιάζει'το νερό
είναι καυτό, θα καει', γιατί δεν την ακούει; πόσοι αδιαπεραστο τοίχοι ανάμεσα τους;
`Ορέστη, τι περιμένεις; η Ηλέκτρα είμαι, δεν ακούς;έχεις χρέος Ορεστη', το φεγγάρι της
πληγώνει τα χερια , τα χρωματιζει παραξενα ,'έχεις χρέος Ορεστη'επαναλαμβανει)
.
.
.

Μορφες-σιδερομπετον-υψος 50μ πλάτος 20μ βαθος15μ-μακεττα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis


επί λογων-χ.ν.κουβελης

αεικινητος έλικας του Αρχιμήδη το ψαρι
υποθέτω στις Συρακούσες το 413 π. Χ                       ο Γυλιππος δεν απέτρεψε την
εκτέλεση των στρατηγών Δημοσθένη και Νικια                          «οὐδὲν [έστι] ὅ,τι
οὐκ ἀπώλετο                            στους λακκους των λατομείων ο ένας πάνω στον άλλον,
ποιος ζει από πάνω μου;
η Αττική είναι μακρυά,σκοτείνιαζε, η Ιστορία θαμπωνει,
ο ζητιάνος στην ερημη πλατεία στο Συνταγμα απλωνει το κομμένο χερι,
 'αν κι αλλάξαμε πορεία ποτέ δεν φτάσαμε στη Καμαρίνα η' στη Γελά ούτε σ'αλλη ελληνική πόλη', πόσο ματωμένα θολα κόκκινα ήταν τα νερά του ποταμού Αναπου,
'στις Επιπολες σύγχυση ο ένας επεφτε πάνω στον άλλον και τον έσφαζε,
αιτια κι ο κοινός παιανας', μνήμη εμφυλίου,
'θ'αναχωρουσαμε και θα σωνομασταν αν δεν γίνονταν η έκλειψη της σελήνης,σίγουρα
έφταιγε η δεισιδαιμονια του Νικια',
στην ερημη πλατεία τρίζουν τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων,
Ο ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ ΣΤΗ ΣΠΑΡΤΗ,
'επειτα'με κοίταξε με μάτια που δεν έβλεπαν'το τέλος με τη σφαγή στον ποταμό Ασσιναρο
' ἁθρόοι γὰρ ἀναγκαζόμενοι χωρεῖν ἐπέπιπτόν τε ἀλλήλοις καὶ κατεπάτουν, περί τε τοῖς
δορατίοις καὶ σκεύεσιν οἱ μὲν εὐθὺς διεφθείροντο, οἱ δὲ ἐμπαλασσόμενοι κατέῤῥεον.
(Θουκυδίδης Ζ'84.3).
μεταφραζω:αναγκασμένοι να προχωρούν συντεταγμένοι επεφταν ο ένας πάνω στον άλλον
και καταπατουνταν , άλλοι χτυπουσαν στα δόρατα και στις εξαρτήσεις κι αμέσως χάνονταν,
 άλλοι παρασερνονταν στα νερά         είναι παράδοξο πως σημερα μετά από αυτήν την μεγάλη
ελληνική πανωλεθρια διατύπωσαμε την εκφραση-αεικινητος ελικας του Αρχιμήδη το ψαρι

.

.

.

Ατερμονα-3 μ χ 4.5μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis                              

Εκδηλώσεις - χ.ν.κουβελης
                                           
πρόσεξε τις λεξεις στην ποίηση σου                   μπορεί
να σε γελοιοποιησουν η'                    
να σε αποκαλύψουν αναιδη
                               
 -ηχος μελισσας ενθρονος στο αυτί του λουλουδιού  
.
.
.

Νικόλας Κάλας ή Νικήτας Ράντος η' Μ. Σπιέρος  N.Calas Έλληνας ποιητής
-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

τι επαναστασεις γυρευω εγω ενας μανχατανας καλαμαρας
Νικόλας Κάλας η' Νικήτας Ράντος η' Μ. Σπιέρος  N.Calas
και τα καραβια τι χρησιμευουν αν δεν μπορουν  να ταξιδεψουν την Ελλαδα
στο Lloyd island ως Leon σας διαβεβαιω
δεν ειναι ο κηπος των επιγειων απολαυσεων
σιγουρο ειναι πως εκεινος ο Ανδρεας στο τελος θα διωξει ολη την Ελλαδα
ως ανιαρη και πασχουσα απο ανοια
και τον αλλον Andre,παλι ως Leon τον διαβεβαιω,
με ασυναρτησιες δεν ξεσπουν επαναστασεις
.
.
.

Pompeo Girolamo Batoni (1708-1787).Αφροδιτη και Ερωτας

Η Μεσονυκτιος Επισκεψις του Ερωτα,Ανακρεοντειον αρ.33,XXXIII
-μεταφραση-αποδοση χ.ν.κουβελης

Ανακρεοντεια,60 ποιηματα στην Παλατινη Ανθολογια[α' εκδοση απο τον Ερρικο Στεφανο
 (Henri Étienne) Βενετια 1554],γραμμενα τον 1ο εως τον 6ο αιωνα μ.Χ,τα οποια μιμουνται
τα ποιηματα του αρχαιου λυρικου ποιητη Ανακρεοντα απο την Τεω της Μικρας Ασιας
[π 572 π.Χ-π 485 π.Χ),[και για χρονια τα θεωρουσαν εσφαλμενα δικα του],με θεματα τον
ερωτα και το κρασι,amor et vinum,συμποσιακα

Η Μεσονυκτιος Επισκεψις του Ερωτα,Ανακρεοντειον αρ.33,XXXIII

Μεσονυκτίοις ποτ’ ὥραις,
στρέφετ’ ἦμος Ἄρκτος ἤδη
κατὰ χεῖρα τὴν Βοώτου,
μερόπων δὲ φῦλα πάντα
5 κέαται κόπωι δαμέντα,
τότ’ Ἔρως ἐπισταθείς μευ
θυρέων ἔκοπτ’ ὀχῆας.
«τίς» ἔφην «θύρας ἀράσσει,
κατά μευ σχίσας ὀνείρους;»
10 ὁ δ’ Ἔρως «ἄνοιγε,» φησίν,
«βρέφος εἰμί, μὴ φόβησαι·
βρέχομαι δὲ κἀσέληνον
κατὰ νύκτα πεπλάνημαι.»
ἐλέησα ταῦτ’ ἀκούσας,
15 ἀνὰ δ’ εὐθὺ λύχνον ἅψας
ἀνέῳξα, καὶ βρέφος μέν
ἐσορῶ φέροντα τόξον
πτέρυγάς τε καὶ φαρέτρην·
παρὰ δ’ ἱστίην καθίξας
20 παλάμαις τε χεῖρας αὐτοῦ
ἀνέθαλπον, ἐκ δὲ χαίτης
ἀπέθλιβον ὑγρὸν ὕδωρ.
ὃ δ’ ἐπεὶ κρύος μεθῆκε
«φέρε» φησὶ «πειράσωμεν
25 τόδε τόξον, εἴ τί μοι νῦν
βλάβεται βραχεῖσα νευρή.»
τανύει δέ, καί με τύπτει
μέσον ἧπαρ ὥσπερ οἶστρος·
ἀνὰ δ’ ἅλλεται καχάζων·
30 «ξένε» δ’ εἶπε «συγχάρηθι·
κέρας ἀβλαβὲς μένει μοι·
σὺ δὲ καρδίαν πονήσεις.»

μεταφραση-αποδοση χ.ν.κουβελης

καποτε μεσ'στα μεσανυχτα
οταν γυριζ'η Αρκουδα
στο χερι του Βοωτη
ολα τα φυλα των θνητων
γερνουν στους κοπους βαρημενα 5
τοτ'εμε επισκεφτηκ' ο Ερωτας
της πορτας κρουωντας το μανταλο
'ποιος'φωναξα'χτυπα τη πορτα;
σε με κοβοντας τα ονειρα;'
κι ο Ερωτας 'ανοιξ' ειπε 10
'παιδι μικρο'μαι,μη φοβασαι
βρεχομαι κι ασεληνα
στη νυχτα πλανιεμαι'
αυτ'ακουγωντας λυπηθηκα
κι αμεσως λυχναρι αναβωντας 15
ανοιξα,και παιδι μικρο
βλεπω να'χει τοξο
φτερα και φαρετρα
και στο τζακι καθιζοντας
τις παλαμες και τα χερια του20
ζεστανα,κι απ'τα μαλια
σφουγκιζα το νερο που'σταζε
κι οταν αυτος συνηρθε
'δωσ'μου'ειπε'να δοκιμασουμε
αυτο'δω το τοξο,μηπως τωρα 25
μου βραχηκε και χαλασε το νευρο'
τοτε τεντωνει και με τρυπα
μεσ'στο σηκωτι σαν την αλογομυγα τον οιστρο
κι αναπηδωντας γελουσε δυνατα
'φιλ' ' ειπε 'ετσι να χαρεις κι εσυ 30
το τοξο αβλαφτο ειν' σε με
κι εσυ μεσ'στη καρδια θα πονεις'
.
.

.

Geometricous Abstract-3μ χ 4.5-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

τι απόσταση διανυουν οι λέξεις μου-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

τι απόσταση διανυουν οι λέξεις μου ανυπακουες οροσειρές ηφαιστειων ελλισονται με μια δυσπροσιτη γραμματική 'τι πραγματικά είναι η ιστορία ενός γεγονότος;' π. χ είδα έναν άνθρωπο να διασχίζει το δρόμο, γιατί, εγώ, του φώναξα και δεν άκουσε, στην Ερμου πιο κάτω τον είδα να ταΐζει περιστέρια, όχι δεν ήταν εκείνος ο ανθρωπος, εκείνος εμοιαζε με μένα, έκανα, σίγουρα, λάθος, δεν μπορεί να μοιάζουμε, εγώ έχω τάδε ηληκια τάδε βάρος τάδε ύψος τάδε χρώμα ματιών και μαλλιών, ορίστε και η απόδειξη, η αστυνομική μου ταυτότητα,η φωτογραφία είναι καθαρή, το όνομα μου αυτό, επάγγελμα, θρησκευτικές πεποιθισεις δεν ενδιαφερουν, άρχισε να βρέχει, άνοιξα μια κίτρινη ομπρέλα, δεν θυμάμαι, ίσως πορτοκαλι,στην Αθηνας πήρα ένα ταξί,κατέβηκα στην Ομονοια, ερημια, εγώ ο μοναδικός άνθρωπος, κοιταχτηκα σε μια βιτρίνα, είδα πίσω μου να περνούν άνθρωποι, ένας με ρωτησε τι ωρα ειναι, κοίταξα το ρολοι μου, δεν καθησε ν'ακουσει, 'στο παρελθόν η' στο μέλλον; 'του φώναξα, κατέβηκα τις σκάλες του μετρό, οι άνθρωποι ακινητοποιημενοι, τους άγγιξα, πήλινοι, κάποιοι έσπασαν στη πίεση μου και συντριφτηκαν, όταν έφτασε και σταμάτησε στην αποβάθρα το τρένο άνοιξαν διάπλατες οι πόρτες, κανένας απ' τους επιβάτες δεν βγήκε, μπήκα στο βαγόνι, κανένας δεν παρατηρησε τη παρουσία μου, μια γυναίκα με μια κόκκινη τσάντα απέναντι μου, αδύνατον να μην μ'εχουν καταδικάσει, και σε τι αποστάσεις, σκέφτηκα, διακινούμε την ανυπαρξια μας
.
.
.

INTERVIEW with MONA LISA-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Che cosa significa il tuo sorriso?                                   Un uccello
e diretto verso un albero                       la sua tonalita e a contatto
con goglie verdi                        Abbiamo avuto un oca in giardino
ho alimentarlo                     la madre entro nella stanza,sorridente,
che indossa una colana di perle                      un bambino la segui
che aveva in mano un aquilone e voleva gettarlo
'nella stanza e impossibile volare'   ho pianto    
                                                           non sente    lo getto        uno
specchio ci seara                     poi in cio che ho visto la mia faccia  
avvicinato e ho toccato il vetro     che affondo             ho,poi,visto
                                                                                questo e sorrisi


τι σημαινει το χαμογελο σου;                                                   ενα πουλι
κατευθυνθηκε σ'ενα δεντρο                                        η σκια του αγγιζει
τα πρασινα φυλλα                                         ειχαμε μια χηνα στον κηπο,
εγω την ταιζα                     η μητερα μπηκε στο δωματιο,χαμογελωντας,
και φορουσε ενα κολλιε μαργαριταριων      ενα παιδι την ακολουθουσε
και στα χερια κρατουσε εναν χαρταετο κι ηθελε να τον πεταξει
'ειν'αδυνατον στο δωματιο να πεταξει' του φωναξα  
                                                          δεν ακουσε       τον πεταξε      ενας                            
καθρεφτης μας χωριζε                       τοτε,σ'αυτον ειδα το προσωπο μου
πλησιασα κι αγγιξα το γυαλι        αυτο βουλιαξε                 τοτε εγω ειδα
                                                                                αυτο και χαμογελασα  
.
.

.

Έκτορας και Ανδρομάχη, Εικόνα - χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

εσσεται ήμαρ που η πόλη θα καεί θα ισοπεδωθει η Ελένη θα επιστρέψει,
ως μη υπαίτιος, βασίλισσα στη Σπάρτη, όταν και ο Έκτορας θα'χει σκοτωθεί
και η γυναίκα του Ανδρομάχη  θα σέρνεται σκλαβα στην Ελλάδα μέσα,
εδώ στα χαλικια βρήκαμε υπόλειμματα της ζώνης του, δώρο ανταλλαγής
από τον άμμορον Αίαντα,
ένας γιαπωνεζος τουρίστας φωτογράφιζε,ακούγεται το παιδί 'Αστυανακτα,
που γυρίζες;' το ρώτησε η μανα, έδειξε τα ψηλά βραχια,'πρόσεξε'του φώναξε
'θα ζαλιστεις, θα πεσεις',
.
.
.

Walt Whitman-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Ezra Pound -c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Ezra Pound  Walt Whitman Pact-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

EZRA POUND / A PACT
[μεταφραση translation c.n.couvelis χ.ν.κουβελης]

I make a pact with you, Walt Whitman –
I have detested you long enough.
I come to you as a grown child
Who has had a pig-headed father;
I am old enough now to make friends.
It was you that broke the new wood,
Now is a time for carving.
We have one sap and one root -
Let there be commerce between us.


EZRA POUND / ΜΙΑ ΣΥΜΦΩΝΙΑ

κανω ειρηνη μαζι σου,Walt Whitman
σ'αποστρεφομουν για πολυ καιρο
ερχομαι κοντα σου σαν παιδι π'ωριμασε
πο'χε εναν ξεροκεφαλο πατερα
ειμ'αρκετα μεγαλος τωρα για να κανω φιλους
εσυ'σουν που'κοψες το καινουργιο ξυλο
τωρα ειναι καιρος για σκαλισμα
εχουμε ενα χυμο και μια ριζα
ας γινει εδω συνδιαλλαγη μεταξυ μας
.
.
.

Το Μαυσωλείο της Αλικαρνασσού

Francesco Furini(c. 1600 (or 1603) –August 19, 1646,Artemisia Prepares to Drink
the Ashes of her Husband, Mausolus

Το Μαυσωλείο της Αλικαρνασσού - χ.ν.κουβελης
(ύφος α')
                                                     
τι γελοίος αυτός ο Μέγας Μαγιστρος των ιππότων Ιωαννιτών της Ρόδου,
το 1522μ.Χ  ήθελε οικοδομικά υλικά να χτίσει κάστρο στη περιοχη της Αλικαρνασσού
να αντιμετωπίσει την επίθεση των Τούρκων και σκέφθηκε ο ανόητος να κονιορτοποιησει
το περίφημο Μαυσωλείο, άλλωστε ήταν άκρως ειδωλολατρικον,μεγα σκάνδαλον
για εναν φανατικό χριστιανο, ως ασβέστης θα του ητο πλέον χρήσιμο,
τώρα για έρωτες του Μαυσωλου με την αδελφή του Αρτεμισίου Β' της Καριας θα νοιαζονταν,
και δήθεν αριστουργηματα του Σκόπια του Βρυαξη του Τιμόθεου του Λεωχαρη οι μέτωπες
και του Πυθεου το τεθριππον,
μακριά πολύ μακριά το 350 π. Χ, από τότε έγιναν πολλά κοσμοιστορικα γεγονότα,
ο κόσμος ανήκει σε άλλον πλέον αληθινον Κύριον, κι αυτόν πρέπει να υπακουουν μ'αναντιρρητην πιστην,η μνήμη Μαυσωλου και Αρτεμισιας Καριας ένα ασήμαντο συμβάν,
μια ανόητη κενοδοξια εθνικών εραστών, ας τελειώνουν μ'αυτα, και, βέβαια,
δεν  έχει καμία σημασία αν η μάχη δεν  έγινε, ως προσδοκούσαν, στην Αλικαρνασσο,
αλλά στη Ροδο,αφού ξεμπέρδεψαν με τις τετοιες ειδωλολατρείες,
άσβεστος και κονις εις τον αιώνα, αυτό ήταν το τελικόν γερας του γελοίου Μεγα Μαγιστρου
των Ιωαννιτών
.
.                                                                                                                    
Το Μαυσωλείο της Αλικαρνασσού - χ.ν.κουβελης
(ύφος β')

ούτε γελοίος βεβαια ητο ο Μέγας Μαγιστρος μας των ιππότων Ιωαννιτών της Ρόδου,
κι ούτε ανόητος που σκέφθηκε το 1522μ.Χ να κονιορτοποιησει το περίφημο Μαυσωλείο,
ωστε τα οικοδομικά υλικά να του χρησιμεύσουν για τη κατασκευή κάστρου στη περιοχη τ
ης Αλικαρνασσού για την αντιμετωπιση  επίθεσης των Τούρκων,
άλλωστε το μνημειον ήταν άκρως ειδωλολατρικον,μεγα σκάνδαλον για εναν  χριστιανο,
ως ασβέστης θα μας ητο πλέον χρήσιμο,
τώρα για έρωτες του Μαυσωλου με την αδελφή του Αρτεμισίου Β' της Καριας θα νοιαζομαστε,
και δήθεν αριστουργηματα του Σκόπια του Βρυαξη του Τιμόθεου του Λεωχαρη οι μέτωπες
και του Πυθεου το τεθριππον,
μακριά πολύ μακριά το 350 π. Χ, από τότε έγιναν πολλά κοσμοιστορικα γεγονότα,
ο κόσμος ανήκει σε άλλον πλέον αληθινον Κύριον, κι αυτόν πρέπει να υπακουομε
μ'αναντιρρητην πιστην,η μνήμη Μαυσωλου και Αρτεμισιας Καριας ένα ασήμαντο συμβάν,
μια ανόητη κενοδοξια εθνικών εραστών, ας τελειώνουμε μ'αυτα, και, βέβαια,
δεν έχει καμία σημασία αν η μάχη δεν έγινε, ως προσδοκούσαμε, στην Αλικαρνασσο,
αλλά στη Ροδο,αφού ξεμπέρδεψαμε με τις τετοιες ειδωλολατρείες,
άσβεστος και κονις εις τον αιώνα, αυτό ήταν το τελικόν γερας του δικού μας Μεγα Μαγιστρου
των Ιωαννιτών
.
.
.

Σταθμός Μέτρο, Άγιος Δημήτριος,Αθηνα,ανάπτυγμα στήλης του Δεξιλεω(394πΧ)
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Δεξιλεως παρα ταύτα -χ.ν.κουβελης

Κόρινθος, τραχύς βόρειος άνεμος,
στο σιδηροδρομικο σταθμό στρατιώτες,
'που πάνε; 'ρώτησε ένα παιδί, κάποιος του απάντησε'εμφυλιος'
'οχι 'φώναξε το παιδι 'σταματήστε τους',
μέσα στις ζητωκραυγες κανένας δεν το ακουγε,
δυνατός άνεμος ταρακουνουσε την ερημη Κόρινθο, 394 π.Χ,
'ποσο μεγάλωσε ο ίσκιος σου παιδί μου καθώς έπεσες'ακουσε
ο Δεξιλεως τη μάνα του, Θορικο, Κεραμεικός,
η σιωπή ακολούθησε,
τα ίδια απαράλλαχτα γεγονότα ακολούθησαν,
τραχύς άνεμος

απο'να γραμμόφωνο ακούγονταν
'τον Κατσαντώνη πιάσανε
στα Γιάννενα τον πάνε
κι εκεί τονε σκοτωσανε'

Σημείωση:η Κόρινθος και τα Γιάννενα είναι ελληνικές πολεις
.
.
.

Κιρκη 29 χρονων,φαρμακευτρια.αθλητρια της κολυμβησης στα 100 - 200 μετρα. αρραβωνιασμενη με τον Οδυσσεα.μοντελο στο γυναικειο περιοδικο MAKE UP
-χ.ν.κουβελης

Κιρκης Ειρωνεια-χ.ν.κουβελης

αὐτὰρ ἐγὼ Κίρκης ἐπιβὰς περικαλλέος εὐνῆς
γούνων ἐλλιτάνευσα, θεὰ δέ μοι ἔκλυεν αὐδῆς·
καί μιν φωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδων·
«ὦ Κίρκη, τέλεσόν μοι ὑπόσχεσιν, ἥν περ ὑπέστης,
οἴκαδε πεμψέμεναι· θυμὸς δέ μοι ἔσσυται ἤδη,
485 ἠδ᾽ ἄλλων ἑτάρων, οἵ μευ φθινύθουσι φίλον κῆρ
ἀμφ᾽ ἔμ᾽ ὀδυρόμενοι, ὅτε που σύ γε νόσφι γένηαι.
(Ομήρου Οδύσσεια ραψωδία κ' στίχοι 480-486)

βαρετο μελόδραμα, οταν νύχτωσε ήρθε στο κρεβάτι μου και γονάτισε,έτρεμε,
και με παρακαλουσε να εκπληρώσω την υπόσχεση που του'δωσα να επιστρέψει στο σπίτι
μαζί με τους άλλους συντρόφους που ολημερίς κι ολονυχτίς κλαίνε,
ανοητες πράξεις,ανθρώπων ιδιοτελών,αφού ήπιαν άπληστα κι αχόρταγα έφαγαν
στο σπίτι μου τώρα,δήθεν,θυμήθηκαν τη πατρίδα τη γυναίκα και τα παιδιά τους,
εγώ γιατί να θέλω να τους κρατήσω και μάλιστα με τη βία,
άλλωστε απ'τη αρχή τους μεταμόρφωσα σε χοιρους λιοντάρια και λύκους
και παγωμένοι με μάτια ναρκωμενα να στολιζουν τους βαθεις και σκιωδεις κήπους μου
εδώ στο νησί Αιαια στη χερσόνησο Monte-Circeo της Ιταλιας
Εγώ η Κίρκη Ποτνια Θηρών αλίμονο αν δεν κατάλαβα το μωλυ,επιτηδες άφησα τον Οδυσσέα
να νομίζει πως με δάμασε,άλλωστε αρέσει στους άνδρες να νομίζουν
τις γυναίκες υπακουες,οχι,δεν θέλω άλλο να μείνουν,αμόρφωτοι πολεμιστές είναι,
πίνουν και ξερνουν,μεθυσμένοι βρίζουν και πιάνονται στα χέρια,γελοίο θέαμα,
έπειτα ξαπλώνουν οπου'ναι και κοιμούνται,το ροχαλητο τους σπάει τ'αυτια,
στο καλό να πάνε,ο Τηλεγονος μου,μωρό τριών μηνών,θέλω αλλιώς ν'ανατραφει
μ'ειρηνικα πρότυπα,όχι το δολο,
.
.
.

T.S.Eliot-poet-The Waste Land-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

T.S.ELIOT-THE WASTE LAND-Η ΕΡΗΜΗ ΧΩΡΑ-POEM[1922]
I. THE BURIAL OF THE DEAD
[translation μεταφραση,Μεταφραστικο Σημειωμα,Σχολια, c.n.couvelis χ.ν.κουβελης]
1.μερος

Μεταφραστικο Σημειωμα:
η μεταφραση ειναι η μεταφορα[translation]ενος κειμενου[text] απο μια γλωσσα-αφετηριας
[starting  point] σε μια γλωσσα-αφιξεως[ending  point],και ο βασικος στοχος της[ο ρολος του
μεταφραστη,του translator] πρεπει να ειναι η μεταφορα του αρχικου ποιηματος[μορφη,υφος,
νοημα,...] στη γλωσσα υποδοχης.
Το μεταφρασμενο ποιημα δεν πρεπει να ειναι 'αλλο'ποιημα,αλλα 'αυτο το ποιημα' μεταφερ-
μενο[και διατηρημενο] σε αλλη γλωσσα.
Ενα παρα πολυ δυσκολο εγχειρημα,αν συνυπολογισουμε τους πολλους παραγοντες που υπει-
σερχονται:
-ιστορικοχρονικοι[ιστορικος χρονος γραφης /μεταφρασης],
-διαφορετικοτητα των γλωσσων[λεξικη,γραμματικη,συντακτικη],
-αποκωδικοποιηση των νοηματων[που στην μεταφραση ποιησης ειναι πολυ πιο δυσκολη,
επειδη η ποιηση εχει 'κρυφους τοπους',ανεξιχνιαστους],
-η συμφυτη  ποιητικοτητα[μορφη,μετρο,μουσικοτητα,συνηχησεις,υφος,...].
..........
Μια καλη μεταφραση,[μαλλον κριτηριο καλης μεταφρασης],ειναι οταν ο μεταφραστης κατα
τη συνολικη διαρκεια της μεταφραστικης πραξης προσπαθει να παραμενει ο απλος ενδια-
μεσος,medium,δεν εχει δηλαδη την φιλοδοξια[ματαιοδοξια]να γινει ' ποιητης στη θεση του
ποιητη'.
Πρεπει να εργασθει επιμονα 'να ανακαλυψει' το ποιημα και εκμεταλευομενος τον τεραστιο
πλουτο και την ευφυια της γλωσσας του,[και συνακολουθα την μεγαλη εκφραστικοτητατα
της], να το παρουσιασει,οσο γινεται,'αυτουσιο'.Το ποιημα οπως,πιθανον,θα το εγραφε ο
ποιητης στην γλωσσα του μεταφραστη.
Βεβαια,το αρχικο-ποιημα ειναι ενα και μοναδικο,ενω το 'μεταφρασμενο ποιημα' ειναι ενα
απο τις πολλες,[ισως και απειρες]μεταφρασεις του στην ιδια γλωσσα-αφιξης[και στις διαφορες
αλλες γλωσσες-αφιξεως].
Το αυθαιρετα,'ποιητικη αδεια,ελευθερα,με την αναντιρρητη 'αυθεντια' του μεταφραστη,
[η' μεταγραφη,η' μεταλογισμος]μεταφρασμενο ποιημα 'δεν ειναι' το ποιημα που
μεταφραστηκε.
Τοτε,ειναι [το μεταφρασμενο] ενα Αλλο ποιημα [σχετικα με το Αρχικο ποιημα],,οπως,
φυσικα,ειναι οποιοδηποτε Αλλο ποιημα [σχετικα με το Αρχικο ποιημα].
'Το ποιημα-αφετηριας,[σε οποιαδηποτε γλωσσα-αφιξης] θα ειναι το 'ιδιο'ποιημα και οχι 'αλλο'
ποιημα.
Αυτο πρεπει να ειναι το μελημα του μεταφραστη,η αταλαντευτη υπακουη του[κυριολεκτικα]
στο ποιημα,και οχι η εγωιστικη ιδιοτελεια,ο ναρκισσιστικος αυτοκατοπτρισμος του  στο ξενο
αλλο ποιημα.
Κι αν η μεταφραση του εχει ελλειψεις,κι αποτυχει ,μερικως η' συνολικως,εχει ησυχη την 'δημι-
ουργικη του συνειδηση'
.
.
Σχολια:1-T.S.ELIOT-THE WASTE LAND-Η ΕΡΗΜΗ ΧΩΡΑ-POEM[1922]
I. THE BURIAL OF THE DEAD

-4 μερη 4 αφηγητες
-1 μερος:αφηγητης μια γυναικα αριστοκρατικης καταγωγης['Γερμανιδα,οχι Ρωσ=
δα,Bin gar keine Russin, stamm' aus Litauen,echt deutsch],πικρες παιδικες αναμνησεις
-2 μερος:ο αφηγητης προσκαλει σ'ενα προφητικο κι αποκαλυπτικο ταξιδι  μεσα στην
ερημη χωρα,δειχνοντας 'κατι διαφορετικο'
[          Frisch weht der Wind
             Der Heimai zu,
             Mein Iriscb Kind,
              weilest du ?
στιχοι απο την οπερα τουWagner,Tristan und Isolde,ενος μυθου του Αρτουρου]
-3 μερος:η tarot medium Madame Sosostris,προλεγει την πνευματικη καταρρευση
της ερημης χωρας
[η αναφορα στον πνιγμενο ναυτικο drowning sailor απο την Τρικυμια Tempest του
Shakespeare,'Those are pearls that were his eyes' τραγουδι της Ariel]
-4 μερος:ο αφηγητης βαδιζει στο Λονδινο κατοικημενο απο πεθαμενους,μια σουρεαλιστικη εικονα
-Λογοτεχνικες αναφορες:
-Unreal City[London],[ Baudelaire,για το Παρισι]
-the brown fog of a winter dawn[Dickens,London]
-the flowing crowd of the dead[Η Κολαση του Δαντη,Dante’s hell ]
-”You! hypocrite lecteur!—mon semblable,—mon frère”:[ Baudelaire,Fleurs du Mal
Ανθη του Κακου,Προλογος
-Το ονομα Stetson συσχετιζεται με  τα αλλα προσωπα[Alter Egos] του T.S.Eliot
-Ιστορικες αναφορες:
η ναυμαχια μεταξυ της Καρχηδωνας[Carthage] και της Ρωμης[Rome]στο ακρωτηριο
Μυλες της Σικελιας το 260 π.Χ,οπου νικησαν οι Ρωμαιοι,
ο πρωτος των τριων πολεμων απο το 264 π.Χ μεχρι το 146 π.Χ  Καρχηδωνας[Carthage]
και  Ρωμης[Rome]
και η συσχετιση τους με τον Α' Παγκοσμιο Πολεμο
`.
.
1.μερος
T.S.ELIOT-THE WASTE LAND-Η ΕΡΗΜΗ ΧΩΡΑ-POEM[1922]
[translation μεταφραση  c.n.couvelis χ.ν.κουβελης]

Nam Sibyllam quidem Cumis ego ipse oculis meis vidi
in ampulla pendere, et cum illi pueri dicerent: Σιβυλλα
τι θελεις; respondebat illa: αποθανειν θελω."
Petronius' Satyricon

              FOR EZRA POUND
              IL  MIGLIOR FABBRO

I. THE BURIAL OF THE DEAD

APRIL is the cruellest month, breeding
Lilacs out of the dead land, mixing
Memory and desire, stirring
Dull roots with spring rain.
Winter kept us warm, covering
Earth in forgetful snow, feeding
A little life with dried tubers.
Summer surprised us, coming over the Starnbergersee
With a shower of rain; we stopped in the colonnade,
And went on in sunlight, into the Hofgarten,
And drank coffee, and talked for an hour.
Bin gar keine Russin, stamm' aus Litauen,echt deutsch.
And when we were children, staying at the archduke's,
My cousin's, he took me out on a sled,
And I was frightened. He said, Marie,
Marie, hold on tight. And down we went.
In the mountains, there you feel free.
I read, much of the night, and go south in the winter.

What are the roots that clutch, what branches grow
Out of this stony rubbish? Son of man,
You cannot say, or guess, for you know only
A heap of broken images, where the sun beats,
And the dead tree gives no shelter, the cricket no relief,
And the dry stone no sound of water. Only
There is shadow under this red rock,
(Come in under the shadow of this red rock),
And I will show you something different from either
Your shadow at morning striding behind you
Or your shadow at evening rising to meet you;
I will show you fear in a handful of dust.
             Frisch weht der Wind
             Der Heimai zu,
             Mein Iriscb Kind,
              weilest du ?
"You gave me hyacinths first a year ago;
"They called me the hyacinth girl."
— Yet when we came back, late, from the Hyacinth garden,
Your arms full, and your hair wet, I could not
Speak, and my eyes failed, I was neither
Living nor dead, and I knew nothing,
Looking into the heart of light, the silence.
OcT und leer das Meer.

Madame Sosostris, famous clairvoyante,
Had a bad cold, nevertheless
Is known to be the wisest woman in Europe,
With a wicked pack of cards. Here, said she,
Is your card, the drowned Phoenician Sailor,
(Those are pearls that were his eyes.Look !)
Here is Belladonna, the Lady of the Rocks,
The lady of situations.
Here is the man with three staves, and here the Wheel,
And here is the one-eyed merchant, and this card,
Which is blank, is something he carries on his back,
Which I am forbidden to see. I do not find
The Hanged Man. Fear death by water.
I see crowds of people, walking round in a ring.
Thank you. If you see dear Mrs. Equitone,
Tell her I bring the horoscope myself:
One must be so careful these days.

Unreal City,
Under the brown fog of a winter dawn,
A crowd flowed over London Bridge, so many,
I had not thought death had undone so many.
Sighs, short and infrequent, were exhaled,
And each man fixed his eyes before his feet.
Flowed up the hill and down King William Street,
To where Saint Mary Woolnoth kept the hours
With a dead sound on the final stroke of nine.
There I saw one I knew, and stopped him,crying: "Stetson!
"You who were with me in the ships at Mylae!
"That corpse you planted last year in your garden,
"Has it begun to sprout? Will it bloom this year?
"Or has the sudden frost disturbed its bed?
"Oh keep the Dog far hence, that's friend to men,
"Or with his nails he'll dig it up again!
"You! hypocrite lecteur! — mon semblable,— mon frere!"
.
.
1.T.S.ELIOT-THE WASTE LAND-Η ΕΡΗΜΗ ΧΩΡΑ-POEM[1922]
[translation μεταφραση c.n.couvelis χ.ν.κουβελης]

Nam Sibyllam quidem Cumis ego ipse oculis meis vidi
in ampulla pendere, et cum illi pueri dicerent: Σιβυλλα
τι θελεις; respondebat illa: αποθανειν θελω."
Petronius' Satyricon

              FOR EZRA POUND
              IL  MIGLIOR FABBRO

I. Η ΤΑΦΗ ΤΟΥ ΠΕΘΑΜΕΝΟΥ

ο Απριλης ειναι ο πιο σκληρος μηνας,γεννωντας
πασχαλιες απ'τη νεκρη γη,αναμειγνιοντας
μνημη κι επιθυμια,αναραραζοντας
μουντες ριζες μ'ανοιξιατικη βροχη.
ο χειμωνας μας κρατησε ζεστους,καλυπτωντας
τη γη με χιονι λησμονιας,θρεφωντας
μια ελαχιστη ζωη με ξεραμενους βολβους.
το καλοκαιρι μας  αιφνιδιασε,πεφτωντας στη Σταρνμπεργκερζεε
με μια νεροποντη βροχης,σταματησαμε στη κιονοστοιχια,
και προχωρησαμε στη λιακαδα,μεχρι το Χολγκαρτεν
κι ηπιαμε καφε,και συζητησαμε για μια ωρα.
Bin gar keine Russin, stamm' aus Litauen,echt deutsch.
[δεν ειμαι καθολου Ρωσιδα,καταγομαι απ'τη Λιθουανια,γνησια γερμανιδα]
κι οταν ειμασταν παιδια,μενωντας στου αρχιδουκα,
του ξαδελφου μου,αυτος μ'εβγαζ'εξω πανω σ'ενα ελκυθρο,
κι εγω'μουνα τρομοκρατημενη.Αυτος ελεγε,Μαρια,
Μαρια,κρατα σφιχτα.Και κατηφοριζαμε.
Στα βουνα,εκει αισθανεσαι ελευθερος.
Εγω διαβαζω,τη πιο πολυ νυχτα,και παω νοτια στο χειμωνα

ποιες ειναι οι ριζες που γραπωνονται σφιχτα,ποια κλαδια μεγαλωνουν
απ'αυτα τα πετρινα απορριματα;Υιε του ανθρωπου,
δεν μπορεις να πεις,η' να υποθεσεις,γιατι εσυ γνωριζεις μοναχα
ενα σωρο απο σπασμενες εικονες,οπου ο ηλιος χτυπαει,
και το νεκρο δεντρο δεν προσφερει κανενα καταφυγιο,το τριζονι καμια ανακουφιση,
κι η στεγνη πετρα κανενα ηχο νερου.Μοναχα
υπαρχει σκια κατω απ'αυτον τον κοκκινο βραχο,
(Ελα δω κατω απ'τη σκια αυτου του κοκκινου βραχου),
κι εγω  θα  σου δειξω κατι διαφορετικο ειτε απ'
τη σκια σου το πρωι που με μεγαλα βηματα περπατα πισω σου
η'  τη σκια σου το βραδυ που υψωνεται να σε συναντησει,
Εγω θα σου δειξω το φοβο σε μια χουφτα σκονης.
            Frisch weht der Wind
            Der Heimai zu,
            Mein Irisch Kind,Wo weilest du ?
           [δροσερος που φυσα ο ανεμος
           στη πατριδα,
           Ιρλανδεζικο παιδι μου,
           Που περιπλανιεσαι;]
'μου'δωσες υακινθους πρωτη φορα ενα χρονο πριν,
Αυτοι μ'αποκαλεσαν το υακινθο κοριτσι.'
-Ομως οταν επιστρεψαμε,αργα,απ'τον κηπο των υακινθων,
η αγκαλια σου γεματη,και τα μαλλια σου υγρα,δεν μπορουσα
να μιλησω,και τα ματια μου χαμηλωμενα,δεν ημουν ουτε
ζωντανος ουτε πεθαμενος,και δεν γνωριζα τιποτα,
κοιταζωντας μεσα στη καρδια του φωτος,τη σιωπη.
Oed'und leer das Meer.

η μανταμ Σοσοστρις,φημισμενο μεντιουμ,
ειχε ασχημο κρυολογημα,παρ'ολ'αυτα
ειναι γνωστο πως ειναι η πιο σοφη γυναικα στην Ευρωπη,
με μια σατανιστικη τραπουλα,Εδω,ειπ' αυτη,
ειναι η καρτα σας,ο πνιγμενος Φοινικας Ναυτικος,
(εκεινα ειναι τα μαργαριταρια που ηταν τα ματια του ,κοιταξτε!!)
Εδω'ναι η Μπελαντονα,η Κυρα των Βραχων,
η κυρα των καταστασεων.
εδω'ναι ο αντρας με τα τρια μπαστουνια,κι εδω ο Τροχος,
κι εδω ειναι ο μονοφθαλμος εμπορος,κι αυτη η καρτα,
που'ναι λευκη,ειναι κατι π'αυτος μεταφερει πανω στη πλατη του,
το οποιο ειμ'απαγορευμενη να δω.Δεν βρισκω
τον Κρεμασσμενο Αντρα.Να φοβαστε θανατο απο νερο.
Βλεπω πληθη λαων,βηματιζοντας γυρω-γυρω  σ'ενα κυκλο.
Σας ευχαριστω,Αν δειτε την αγαπητη Κυρια Ισοτονου
πεστε της πως κουβαλω το ωροσκοπιο η ιδια.
καποιος πρεπει να'ναι πολυ προσεκτικος αυτες τις μερες.

Μη Πραγματικη Πολη,
κατω απ'τη καφετια ομιχλη ενος χειμωνιατικου ξημερωματος,
ενα πληθος ερρεε πανω στη Λοντον Μπριτζ,τοσο πολλοι,
δεν ειχα σκεφθει πως ο θανατος ειχε ξεκανει τοσους πολλους.
Αναστεναγμοι,συντομοι κι αραιοι,εκπνεονταν,
και καθε ανθρωπος στερεωνε τα ματια του μπροστα στα ποδια του.
ερρεε προς τα πανω στο λοφο και κατω στη Κινγκ Ουλλιαμ Στρητ,
εκει οπου η Σαιντ Μερι Γοουλνοθ κρατουσε τις ωρες
μ'ενα πεθαμενο ηχο πανω στο τελευταιο χτυπημα των εννεα.
Εκει εγω ειδα εναν που γνωριζα,και τον σταματησα,φωναζοντας 'Στετσον!
συ που'σουν μαζι μου μεσα στα πλοια στις Μυλες!
κεινο το πτωμα που φυτεψες τον τελευταιο χρονο στον κηπο σου
εχει αρχισει να βλασταινει;θ'ανθισει αυτο το χρονο;
η' εχει ο ξαφνικος παγετος ταραξει το μερος του;
Ω γι'αυτο κρατα το Σκυλι μακρια,αυτο'ναι φιλος στους ανθρωπους,
η ' με τα νυχια του θα τον ξεσκαψει παλι!
'You! hypocrite lecteur! — mon semblable,— mon frere!'
[Εσυ!Υποκριτη αναγνωστη!-ομοιε μου!-αδελφε μου!]
.
.

.

Η ΑΝΟΔΟΣ ΚΑΙ Η ΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΚΑΡΧΗΔΟΝΙΟΥ ΑΝΝΙΒΑ ΒΑΡΚΑΣ-χ.ν.κουβελης
THE RISE AND THE FALL OF CARTHAGO HANNIBAL VARKAS-c.n.couvelis

'και κυριολεκτικα ειπε:
Cēterum cēnseō Carthāginem esse dēlendam.'
τα τελευταια λογια
εδω στη Λιβυσσα της Βιθυνιας ο καρχηδονιος Αννιβας Βαρκας στην αυλη του Προυσια
Α' του Χωλου 183 π.Χ κληρονομος του πατερα του Αμιλκα Βαρκα  του ασβηστου μισους
της Φοινισσας Διδους κατα του Τρωα Αινεια του μη ελεους της Καρχηδονας κατα της
Ρωμης
'το δηλητηριο' προσταζει παρα ενδοξη νικη να δωσει στον Ρωμαιο στρατηγο Φλαμινινο
Hannibal ante portas Romas
ο Μααρβας του ζητησε Hannibal intra portas Romas
μια απλη αλλαγη των προθεσεων ante ,intra η κοσμοιστορικη αλλαγη,
ομως τοτε δεν δεχτηκε το intra προτιμησε το ante,επειδη,ισως,η υβρις των οριων,επρεπε
το λαμπρο επος  σε τραγωδια ν'αντιγυρισει,
η ασυλληπτη διελευση των Αλπεων οι νικες κατα των Ρωμαιων το 218 στον ποταμο Τρεβια
η νικη το 217 στη λιμνη Τρεσιμενη
και η νικη το 216 στη Καννες Το Αριστουργημα των Πολεμικων Νικων ανα τους Αιωνες
'γρηγορα στο Καπιτωλιο'κελευε ο βιαστικος Μααρβας,
εκεινον ομως οδηγουσε η μοιρα του,δεν ειναι Ρωμη ανοχυρωτη πολη,πρεπει να
ανεφοδιατουν τροφιμα και οπλα,
'μα εχουμε τωρα συμμαχους'
'ναι,πρωην συμμαχους των Ρωμαιους,τον Φιλιππο τον Ε' της Μακεδονιας,
τους Συρακουσιους,τους Απουλιους, ολους σχεδον τους Ιταλους,
που δεν το'χουν σε τιποτα παλι να μεταστραφουν,ο Φαβιος Μαξιμος διεταξε
 'καμενη γη παντου',
και γνωριζει
πως στο μελλον  καποιος Κατωνας θα εκφωνησει στεντορειως στη Συγκλητο
Carthago delenda est και αμετακλητως,
κατα σειρα,λοιπον,τα γεγονοτα ακολουθησαν
οι Συρακουσες παραδωθηκαν στον Μαρκελο τοτε που σκοτωσανε τον Αρχιμηδη το 212
η Ιβηρια η Καρθαγενη η Ισπανια  επεσε
ο αδερφος του Ασδρουβας αδυνατει βοηθεια
οι Νουμιδοι με τον βασιλια τους Μασινισα αυτομολυσαν στον Ποπλιο Κορνηλιο Σκιπιωνα
τοτε απο τον Κροτωνα 203 τον καλεσαν στην Καρχηδονα
κι αναποφευκτη η μαχη της Ζαμας 19 Οκτωβριου 202
αλλα η Ζαμα δεν ηταν Καννες
κι ουτε ο Σκιπιων ο Αφρικανος ηταν ο Λευκιος Αιμιλιος Παυλος και ο Γαιος Τερεντιος
Βαρρωνας
ολοσχερης  ηττα και ταπεινωτικη ειρηνη,
μετεπειτα αποτυχια εμπορικης ανακαμψης της Καρχηδονας  κι οι θιγμενοι αριστοκρατες
των καταδιδουν στην Ρωμη πως ετοιμαζει νεα εκστρατεια εναντιον τους συμμαχοντας
με τον Σελευκιδη Αντθιοχο τον Γ',
μετα απ'αυτο η αναγκαστικη εξορια το 195 στην Αντιοχεια κοντα στον Σελευκιδη
και η ναυτικη ηττα στη Σιδη της Παμφυλιας το 190
μετα τη Συνθηκη της Απαμειας το 188 η καταφυγη του το 186 στον  Αρταξια της Αρμενιας
εναν πρωην των Σελευκιδων κυβερνητη ανεξαρτοποιημενο
η τελευταια του στρατηγικη αγχινοια στον πολεμο του Προυσια με τον Ευμενη Β' της
Περγαμου τα εξοβελισμενα εκεραμικα αγγεια με τα φιδια στο  πλοιο του Ευμενη
και η εκ των πραγματων συνθικολογηση Προυσια-Ευμενη το 183 υπο την επιβλεψη
των ρωμαιων λεγατων πραιτορων
τι απομενει πλεον εδω στη Λιβυσσα της Βιθυνιας στον ενδοξο καρχηδονιο στρατηγο
Αννιβα Βαρκα στην αυλη του Προυσια Α' του Χωλου 183 π.Χ κληρονομου του πατερα του
Αμιλκα Βαρκα του ασβηστου μισους της Φοινισσας Διδους κατα  του Τρωα Αινεια τ
ου μη ελεους της Καρχηδονας κατα της Ρωμης;
'το δηλητηριο' προσταζει
πριν το φαρμακι τον κυριευσει η σκεψη στον  Φουαβα,το μικρο παιδι του, παγωμενο
πεθαμενο στο επικο περασμα των Αλπεων  διπλα στη μορφη της αγαπημενης του
γυναικας Σιμιλκης
και μια εικονα στο μελλον,τοσο ζωντανη, που σαν αληθινο καρχηδονιο τρομερα
τον λυπει,
καποιος Κατωνας το 163 δειχνει στην Ρωμαικη Συγκλητο ενα ωριμο συκο απο την
Καρχηδονα και ρωτα:
Interrogo vos quando hanc ficum decerptam esse putetis ex arbore;.
[μεταφραση:σας ρωτω ποτε νομιζετε οτι αυτο το συκο κοπηκε απ'το δεντρο;]
κι αυτοι απαντουν 'ειναι φρεσκο'
Atqui ante tertium diem scitote decerptam esse Carthagine.Tam prope a muris
habemus hostem!
[μεταφραση:κι ομως πριν τρεις μερες κοπηκε να ξερετε στην Καρχηδονα.Τοσο κοντα
στα τειχη εχουμε τον εχθρο!]
και κυριολεκτικα ειπε:
Cēterum cēnseō Carthāginem esse dēlendam.
[μεταφραση:νομιζω πως πρεπει η Καρχηδονα να καταστραφει]

και καταστραφηκε η Καρχηδονα το 146 π.Χ
Carthago delenda est
απο τις ρωμαικες λεγεωνες του Σκιπιωνα Αιμιλιανου
κι απαγορευτηκε να κατοικειται απο ανθρωπους
και σβηστηκε απο προσωπου γης
να μην ξανασυμβει στον Αιωνα τον Απαντα να ειναι
Hannibal ante portas Romas!
[μ'ηχο ελεφαντων]
.
.
.

Abstract XVII-μικτα υλικά, χρώμα, ξύλο, χρυσός, γυαλι-3μ χ 4.50μ
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Dreaming E-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

green leaves are    falling
flowering                caressing
your face                with gently birds' voice
coloring
my hands in beauty
                               dreaming

πρασινα φυλλα        πεφτουν
ανθιζουν                  χαιδευοντας
το προσωπο σου     μ'απαλες φωνες πουλιων
χρωματιζοντας
τα χερια μου στην ομορφια
                                τ'ονειρου σου
.
.
.

Εντυπωσεις-Αθηνα-χ. ν. κουβελης c.n.couvelis

εκ/δήλωση-χ.ν.κουβελης
                     
πληρώνω πληρώνεις πληρώνει                           είδε τον άνθρωπο, στο Ρεξ
σταμάτησε σ'ενα περίπτερο                                                                          μια
φωτογραφια                                              ' τι καιρό θα κάνει αύριο;',' θα βρεξει'
αγόρασε απο' να πάγκο μια ομπρέλα, 5€           έβρεχε                                           η
γυναίκα πέρασε τη διαβαση, κρατούσε ανκαζέ έναν άντρα      Ομονοια, Πειραιώς
' εσείς; '' προς Αθηνας'                         πυροβολισμός, δεν γύρισε να κοιτάξει            
κι άλλος πυροβολισμός, έκλεισε τ' αυτιά                                   ένας άγνωστος τον
σκουντησε 'η οδός Ιστοριας ποια είναι;' τον ρώτησε     'δεν ξερω'     τι νομίζουν
πως είμαι;ρουφιάνος; Βαρβάκειος Αγορά                      κρεμασμενα κρεατα, φωνες
'αυτο τόσο, πάρε πάρε, τζάμπα τζαμπα'           όλοι άγνωστοι, πολιτες                        
μια γριά τσιριξε' κλέφτης, πιάστε τον, μου' κλέψε το πορτοφόλι, αστυνομια'                  
δεν στάθηκε να δει αν έπιασαν τον κλέφτη,' αυτή φταίει'ακουσε κάποιον'που
γυρνάει με τόσα λεφτα'       9:28 κι ακόμα να ξημερώσει         9:31  ο  σταθμός του
Συνταγματος ρουφουσε και ξερνουσε κόσμο                     ένας άπλωσε το χερι ' θα
στο κόψουν, ανθρωπε μου, μάζεψε το' το μάζεψε,το'χωσε στη τσέπη του 'έτσι
είσαι ασφαλής, και τα λόγια λιγα' τον συμβουλεψε       9:36 πλήρωσα πλήρωσες
πληρωσε
.
.
.

Ο Ρωμανός και η Παρθένος, μικρογραφία από το Μηνολόγιο του Βασιλείου Β΄

ΚΡΙΤΙΚΗ  ΡΩΜΑΝΟΥ ΤΟΥ ΜΕΛΩΔΟΥ ΑΠΟ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΝ ΛΟΓΙΟΝ του 8ου  αι.
-χ.ν.κουβελης

Ελλην δεν ητο,τι Ελλην;αλιμονο,την εποχη Αναστασιου του Α' η' Β'
η' Ιουστινιανου του Α' ποιος τολμουσε να ητο Ελλην;αλλα καποιος
αδεξιος Αναγνωστης και ψαλτης εις την Πολην ητο απο την Δαμασκον της Συριας
η' την Βηρυτον εις την Παναγιαν των Βλαχερνων,εκει  εκ των ομοουσιων του
λοιδορειθεις εις ενυπνιον περιπεσων ως το ορισεν ο ονειροκριτης Αρτεμιδωρος
ειδεν την Παναγιαν να του προσφερει περγαμηνην προς βρωσιν,μετα ταυτα
αναστας εγενετο ο Ρωμανος ο Μελωδος του θαυμαστου κοντακιου
'Η Παρθενος Σημερον τον Υπερουσιον Τικτει'
εις λαμπραν αττικιζουσαν λογια κοινη γλωσσαν εργασθεις τα ποιηματα του
με περιτεχνες μεταφορες τολμηρες συγκρισεις και αντιθεσεις,επισης εξοχες
νοητικες εξεικονισεις βαθειας θεολογιας αλλα και ζωηραν δραματοποιησην
ως το 'Ψυχη μου,ψυχη μου,αναστα,τι καθευδεις;'
.
.
.

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Α' ΣΩΤΗΡ -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

οι μεταβολες της τυχης τον εφεραν στη Ρωμη
ως ανταλλαγμα της ομηριας του Αντιοχου
ετσι αυτο κανονιστηκε απο τον πατερα του Σελευκο Δ'
Φιλοπατωρ της Συριας κι εμαθε τον θανατο του πατερα
και τον ενθρονισμο του Αντιοχου ως Δ' Επιφανης το 175 π.Χ
και το 165 του εννιαχρονου Αντιοχου ως Ε' Ευπατωρ
με αντιβασιλεα τον Λυσια διοικητη της Συριας
κι επισης εμαθε τις απειλες της Ρωμης
πως αυτον θ'απελευθερωσει ως νομιμο διαδοχο
αν η κατασταση εκει στη Συρια δεν εκλινε υπερ της
και με δολοπλοκια δραπετευσε
κι ελαβε τη βασιλεια το 162 ως Δημητριος Α'
αφου δολοφονηθηκαν Αντιοχος Ε' και Λυσιας,
ομως η αποδραση και τα τετελεσμενα γεγονοτα
επεσυραν  τη δυσαρεσκεια της Συγκλητου στη Ρωμη
και τα μετρα εναντιον του επισπεφθηκαν
εξεγειροντας τους αλλους γυρω βασιλεις,
τον εξαδελφο Πτολεμαιο Στ' Φιλομητωρ για την υποθεση της Κυπρου
και τον Ατταλο Β' Φιλαδελφο της Περγαμου που εμφανησε
ως νομιμο διεκδικητη της εξουσιας στη Συρια τον Αλεξανδρο Α' Βαλα 
που διεδιδε πως ητο δηθεν γιος του Αντιοχου Δ' του Επιφανους
και τοτε καποιος ονοματι Ηρακλειδης,πρωην υπουργος του Αντιοχου Δ' Επιφανη
προπαγανδιζε ευμενως στη Ρωμη ως φιλους τον Βαλα
και την δηθεν αδελφη του Λαοδικη Στ' κινουμενος απο ιδιοτελεια
και τοιουτοτροπτως εκδικουμενος τον Δημητριο
για την εκθρονιση του αδελφου του Τιμαρχου της Μηδειας
και στην ενσκηψασα επανασταση κατα Δημητριου Α' μετ'ευχων της Ρωμαικης Συγκλητου
οι συμμαχοι Αλεξανδρος Α'Βαλας Πτολεμαιος Στ' Φιλομητωρ Αιγυπτου Λαοδικη Στ'
Ατταλος Β' Φιλαδελφος Περγαμου Αριαραθης Ε' Ευσεβης Φιλοπατωρ Καππαδοκιας
ο Δημητριος Α' Σωτηρ νικηθηκε στην Αντιοχεια το 150 π.Χ
και σκοτωθηκε εν μεσω ολων αυτων των μεταβολων της τυχης
με τα τακτικα γραμματα Α' Β' Γ' Δ'  Ε' Στ' και τ'αλλεπαλληλα επιθετα
Φιλομητωρ Φιλοπατωρ Φιλαδελφος Επιφανης Ευσεβης
Συριας Περγαμου Αιγυπτου
.
.
.

Hypergeometricous-3μ χ 4.5μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

WHAT IS THAT SOUND?-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

What is that sound?ο θορυβος της βροχης,
And also water on cicada
ενα πρασινο πευκο beside you.Athens.
και φωνες στα πηγαδια της Ερμου της Αθηνας
της Αιολου
ενας ανθρωπος στο σχημα του Οιδιποδα η' του shape Προμηθεα Δεσπωτη
μοιραζει φειγ βολαν με τσιτατα του Ηρακλειτου
μου'λαχε:Αγαθόν και κακόν ταυτόν.
μια γυναικα μ'ενα παιδι στην αγκαλια τραγουδουσε:'THis IS My MAN'
a woman drew her black hair out .το φως αποκτα φτερα
'χυσε νερο να πλυνω το προσωπο μου' φωναξα
'απο τι;','ρωτας απο τι;'
in London Bridge the Hieronymus Bosch is falling down falling down falling down
ο Τειρεσιας η' ο Εμπεδοκλης,στατιστικα μαλλον ο Ξενοφανης,εδειξε,πιθανως,σε μενα
ενα χλωροπρασινο βατραχι,΄πως μεγαλωνει η χλοη γυρω του κι ανεβαινει το νερο!'
σιωπη
silence
ΣΙΩΠΗ
ενα ελαχιστο δευτερολεπτο
ολοκληρη αιωνιοτητα Nothing
θορυβος
ηχος:βροχη η' αερας η' χιονι που πεφτει
λαθος:σαυρα χρονου
Ενας ευγενης Donatien Alphonse François Marquis de Sade
υπουργος της Δημοκρατιας του Σαλο υπογραφει την:
The Persecution and Assassination of Jean-Paul Marat
Διαταγη:Ταιστε τους αυτες τις τροφες,τα προιοντα θα ειναι πιο shit
Εγγραφη:Οταν εγω θα την διαφθειρω χρειαζομαι πανω στο χειρουργικο
τραπεζι να'ναι αυτη η ραπτομηχανη,εδειξε,κι αυτη η ομπρελα,ΑΚΡΙΒΩΣ!
What is that sound?ο θορυβος της βροχης,What is that sound?
ο θορυβος της βροχης,κλειστε το παραθυρο!
c'est seulement de cette façon qu'on arrive au plaisir,
je suis d'accord, une passion pour laquelle ils tous sont subordonnés
mais dans  laquelle ils se réunissent tous
Κρύπτειν αμαθίην κρέσσον, ή ες το μέσον φέρειν,επανερχομαι στον Οιδιποδα
η' στον Προμηθεα Δεσμωτη η' στον Μαινομενο Ηρακλη της οδου Αιολου.Athens!
μια γυναικα in Murmur of maternal.What is that sound?
Η ΓΛΩΣΣΑ
Η' Ο ΘΟΡΥΒΟΣ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ
.
.
.

Synthesis XI-XIX-XXIII-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Synthesis1-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

He walked on. Where is my voice?
He felt the flowing calm of air.No, nothing has happened.
I hear them at the
piano
So we went around talking of one thing or another
Look at ! a corporal landscape.Lilies and Roses
it is really:a mirror
the fingertips of sea-dolphins:in a waves' breath
What is your language?in my own language.I hear.
.
.
.

Synthesis 2-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

la necesidad de invertir el platonismo: una agresión
eterno retorno del simulacro
contra de la razón: un cuerpo sin cabeza:fin la parodia
de nuestra realidad:nuevas leyes: por leyes contra la ley
por mirarse en el espejo
sus
múltiples repeticiones
del cual se ejerce el poder
justamente copias sucesivas
y  existencia
y  actuando
lo mismo:en lo otro:Este movimiento sobre la verdad
El mundo moderno es
el mundo de los simulacros
más irreversible que reversible la  lenguaje
vacante ficción: cuerpo como  espacio:una vida humana:
un cuerpo como un texto:a  modo  de máquina:actuando:
es pensable
es irreal
la mirada del otro
.
.
.

Grand Synthesis in Red Black White-4μ χ 6μ--χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Synthesis 3-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

so
viel wir bisher wahrgenommen
haben
mann:ein Beispiel aus Wissenschaften
daß alle Veränderung:eine Ursache haben müsse:
Weltbegriffe:mann:in diesem Gedanken
nicht der mindeste
Widerspruch
Dasein:anthropomorphistisch sein
als kosmologisches Argument zu brauchen:mann
achtete auf diese Reden:Er scheint vernünftig zu sein
 in ein Zwiegespräch
Sieh: Er gedachte es zu tun: und
sahen die Photographien: Entfernungen:der Haltung
O bitte,gewiß:mit zwei Fingern von Zeit
zu Zeit »Guten Abend«
die Hände- »Bleib!«- »Niemand
außer Euch«:die Idee des Gesetzes einer Kausalität
kein Objekt jemals korrespondieren
kann
die Existenz der Dinge:Ansichten
eines
Mann

.

.
.

Αθηνα Athens-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Εξ αιτιας των λεξεων
[Εξ αιτιας των λεξεων Ειμαι] -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ανεβαινοντας τη Σταδιου μετα τις 11 καποιος
τον σταματησε'Ειμαι ο Κανενας.Εσυ ποιος εισαι;'τον ρωτησε
'Καποιος,σαν ενα βατραχι'τ'απαντησε.'Ωραια'ειπε ο αλλος
οι κυβοι της πολης σε λιγο τον εκρυψαν
μια κιτρινη φωνη βιολιου'αυτο συμβαινει τωρα'τον ειδα να παιζει
αντανακλωμενα'Εισαι συ;'
απο τη σκεψη ενος ανθρωπου γινεται η μαρτυρια του
διπλα σ'ενα εργοστασιο αυτοκινητων ,χωρις αμφιβολια,αυτος
σ'εχει εφευρει 'τι μπορεις ν'ακουσεις;'
ενα βυθισμενο τρολει,'τι σχεση εχει ο Δαντης μ'άυτο;'
με τι κοστος εγω αναχρονιστικα σιωπω,βεβαιωση
'ποσοι πολλοι ειναι;'σκοτεινα δοντια τρωνε τις σαρκες των σκιων τους
ποση σιωπη στις λεξεις
αυτος εκει τι κανει;'πουλαει το δερμα του τεντωμενο στη σιωπη μας'
την ακινητη σιωπη
Ειμαι.Τι ειμαι;
Τι ειναι,αληθεια,ολο αυτο που συμβαινει;
μεσα σ'ενα σταθερο εκκοφαντικο θορυβο
.
.
.

Geometricous XXVII-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Synthesis 4-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

como
realista
en función de  los hechos que conocemos: con
voces superpuestas:sabemos a contar en
ese hecho:de aspectos de la personalidad: me
dijo: y en cada cosa:demostrar la existencia:
la reflexión: de
la objetividad:toda
la historia
de la imagen:una manera de captar la realidad
lo que sucede en los objetos:en los cuerpos:
en los seres
la materia:un
espacio:el tiempo:
el paso de un tiempo a otro
tiempo:
la idea
con simetría invertida
.
.
.

Synthesis XI-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Synthesis 5-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

era quello l'uomo
senza alcun dubbio:Lo guardò:
' Ma tutto questo è impossibile '
ripete: Ma tutto questo è impossibile
alzò gli occhi: il vano gesto: alla noia
dopo:nel vuoto:pensava:
non  pensava: e in quelle voci :libertine
persona non grata:Sade
alla vicinanza
di quel corpo desiderato:tutti i suoi sensi
si avvicinò:a vedere
Aspetti!
davanti agli occhi
immobili e stupide:non vuoi cambiare
gli occhi :
alla bocca
le mani
con le due man
'Non è vero:Sicuro che è vero':
'Veramente'
'Verissimo'
'È vero'
'Ma è la pura verità'
'Ci pensi su'
Non è strano
.
.

.

Synthesis 6 -3μ χ 6μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Synthesis 6
Συναψιες ολα και ουχ ολα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

'πως μ'εχετε ονομασει;' χτυπα το τηλεφωνο
Συναψιες ολα και ουχ ολα
Συμφερομενον διαφερομενον
Συναδον διαδον
Και εκ παντων εν και εξ ενος παντα
ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΣ
στο τοπιο ενα αργυρο δεντρο κατω απ'τη σεληνη
ακουσε:'ποιο ειναι το προβλημα σας;'
μια μοναδικη λεξη στο πιανο 'ολ'αυτα γυρω που βλεπεις
συμβαντα η' Ιστορια'
οχι,δεν τον εχω σκοτωσει εγω,διαμαρτυρεται ο Οιδιποδας
αγνοια του εμφυλιου,ειπαμε
η εμφανιση του στη Λαρισα τον προδιδει
πριν κλεισει το μπαρ 'Ellery Queen' παρηγγειλε αλλη μια μπυρα
'κλεινουμε κυριε,αυριο παλι' τα ρολα ετριζαν μεσα στους γρυλους της νυχτας
κοιτουσε το χερι,τα δαχτυλα τ'αριστερου χεριου
Παντοτε ο ανθρωπος εν μεσω [η' μεσον] εξουσιας
Παρηχησεις [Δυναμης]
Και παντοτε καταστροφη η' δημιουργια
'πως το ξερεις;'τον ρωτησε
Αυτο,ακριβως,κυριε,ειναι η πραγματικοτητα
το αργυρο φως μετατοπισθηκε στο δεντρο,περασε η ωρα
ποσο παραξενα τα ειδωλα στον καθρεφτη,'πολυ παραξενα,αληθεια'
πρεπει να κανουμε καποιες αλλαγες,ποσο πολυ αγνωστα ολα
μιλουσαν δυνατα,καποιος ουρλιαξε,'μα τι κανουν;'
σιωπη
'τι μπορει να'ναι αυτο;'
τα ματια του,οι βολβοι εξορυγμενοι 'μα τι κανει;'
μια σαυρα συρθηκε στα χορτα 'μας εστησαν ενεδρα,μας επιασαν'
τα βασανιστηρια,[η ντοκουμενταρισμενη αφηγηση]οι εκτελεσεις
'πως ονομαζεσε;'
ενας δυνατος ανεμος ξεριζωσε το φεγγαρι,σκοταδι στην Ιστορια
λογικα,εμεις αμφιβαλουμε γι'αυτα
Εχω ακουσει
Εχω δει
Εχω πραξει
.
.
.

Extentions-3μ χ 6μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ανωση λεξεων -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ακρογωνιαια επεκταση ορμης
ορθοστηλωτων λεξεων εκχυμων
η φωτεινη διαφανη σιωπη
ευλυγιστο σωμα ησυχο
ομοιωματα
[close up]βλεμμα / ενα ψαρι στο ενυδρειο
αμετοχος χρονος[φωτεινη νεον επιγραφη]1:κοκκινο 2:κιτρινο 3:γαλαζιο
[flou]μια γυναικα κατεβαινει τη σκαλα
ο καθρεφτης,το βαθος
απουσια,συστροφη γραμματικης
αποδοχη του Κρατυλου η αρνηση
μεγεθυνση του Παντος Ενος
a somewhat ineffectual science the poetry
in vaguely Shakepearean a bowl of fruit
and there was a faint smell of rose in the room
a pair of Conrad’s shoes of extended logical deductions
from physical clues
Raymond Chandler’s The Big Sleep (1939)detective Philip Marlowe
the shock causes Carmen to have an epileptic seizure
cutting and pasting  poetry
-a.Tell me about yourself
-b.That's a funny
-a.Not exactly
-b.What?
I don't know what to say to you
Marlowe meets the Sternwoods
IT WAS ABOUT ELEVEN O’CLOCK in the morning, mid October, with the sun not
shining and a look of hard wet rain in the clearness of the foothills. I was wearing my
powder-blue suit, with dark blue shirt, tie and display handkerchief, black brogues, black
wool socks with dark blue clocks on them. I was neat, clean, shaved and sober, and I didn’t
care who knew it. I was everything the well-dressed private detective ought to be. I was
calling on four million dollars
.
.
.

Examples of Dada-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis 2

οπτικη γυμναστικη-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ρηξη αμφιβληστροειδους
οι ακροβατισμοι αναγκαιοτητας
η διτομη πλοκη ψευδαισθησεων
σε θραυσματικες φωτοσκιασεις χρονου
οι επαναληψεις της μουσικης,η επαναφορα του χωρου
η μετατονισμενη σιωπη της φωτογραφιας
αυτη η ψυχροτητα στο δερμα της γλωσσας

-ειμαι ενας απατεωνας,ενας μυωπας,βλεπω την πραγματικοτητα σαν παραισθηση
-υπεκφυγη,κυριε,μαλλον αυταρεσκεια
-παραξενο,θορυβος λεξεων το εγω

ειναι η σαρκα,το προσωπο,η γλωσσα του

η ειρωνεια

ψυχρη γυαλινη φαντασια ο καθρεφτης

η αγρυπνια του Καντ
το οβαλ τραπεζι του Ντυρερ
εικονα:Αχιλλεας Πενθεσιλεια[αγγειοπλαστης Εξηκιας]
ενας πολυ λεπτος μισχος κρινου
ουρλιαχτο
η ορμη του σπαθιου,ο Αιας

Ασκηση στη Προστακτικη
Ασκηση στη Προστακτικη
Ασκηση στη Προστακτικη

φαινεσθω

χρυσοις ηλοις εχρωντο αι γυναικες

ευκτικη ενεστωτα,εθελω

Ισμηνη,να ο θυμος μου,φορεσε τη μασκα η Αντιγονη,
ενα βημα πριν βγει στη σκηνη,
χειροκροτηματα
φωτιζεται απ'το φεγγαρι το ακινητο νερο στα ματια του Οιδιποδα
ο ισκιος,το σωμα,η βρεγμενη μνημη
στο κηπο
νυχτα
Η Ιστορια,η γυναικα με την κιτρινη φουστα
-τι ξερεις;
-πως σε λενε;

-θα με θυμασαι;
-δεν καταλαβαινω

η φλυαρια του κενου
[ψαχνει την τσαντα της,μια χτενα παλιομοδιτικη,η κοκκινη
ομπρελα,'ενα φιλαρεσκο πουλι',σημειωνει με μολυβι,
μιλαει διαρκως,ατεχνος μονολογος,τελος]
η γλωσσα
.
.
.

Δηιανειρα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Η ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΗΣ ΔΗΙΑΝΕΙΡΑΣ-χ.ν.κουβελης

'Ειμαι η Δηιανειρα κατοικος Τραχινιας'
ο δικαστης σημειωσε στα χαρτια του:αυτη που σκοτωνει τους αντρες
Μπηκε στο σκοτεινο δωματιο η αναπνοη του αντρα βαρια μεσα στον υπνο γυρισε
αστραψε για λιγο το μεταλλο του μαχαιριου και τρυπησε τον μεγαλο καθρεφτη της
ντουλαπας που ανοιξε κι εξω χυθηκαν τα ρουχα του το ριγε παντελονι το ασπρο
πουκαμισο με μια κηλιδα αιμα στο στηθος γυρισε κι αναψε το ηλεκτρικο φως ειδε
αυτο που εγινε αυτο που αυτη εκανε
"Φωναξτε τον Υλλο" διεταξε ενα δουλο,
οταν εκεινος ηρθε του ειπε χωρις περιττα λογια "σκοτωσα τον πατερα σου"
του εδειξε τη φιαλη με το δηλητηριο "του Νεσσου το αιμα"
τον κοιταξε στα ματια.."δεν μ'απατησε.απ'την αρχη το ηξερα.τον μισουσα.
την Ιολη την λυπομουνα.την εσυρε εδω"
εκεινος στεκονταν αμιλητος
εξω απ'τ'ανοικτο παραθυρο ακουγονταν οι θρηνοι των γυναικων
σηκωθηκε κι εκλεισε το παραθυρο
"μισω αυτα τα θεατρα.
τι ξερουν απο πραγματικη ζωη;
η ματαιοδοξια των συγγραφεων.
περυσι παιζανε την Κασσανδρα που τη βιαζει ο Αιαντας ο Λοκρος και τον σκοτωνει
παλιοτερα ειχανε παιξει την Κλυταιμηστρα που σκοτωνει τον Αγαμεμνωνα του Ατρεα.
και παλι τωρα παιζουνε τις αρχαιες δολοφονιες"
εφυγε το παιδι.
δεν την ενοιαζε η τιμωρια.
κλεισμενο το ειδωλο της μεσα στον καθρεφτη αορατο
δεν μπορουν να το δουν
τα τζιτζικια ξεκουφαινουν τ'αυτια της
ποσο αραιωσε ο κοσμος κι ερημωσε
τι ειναι ο χρονος;τι ειναι η στιγμη; τι ειναι το απειρο;
τι ειναι το ον; και τι το μη ον;
γεματος ο κηπος αυτην την εποχη απ' το φως κατακοκκινων τριανταφυλλων
"Ειμαι η Δηιανειρα του Οινεα και της Αλθαιας απο την Οινιαδα
Αιτωλη αδελφος μου ειναι ο Μελεαγρος
κι ειμαι στην Τραχινια στους Βοιωτους
και συνεβησαν αυτα εδω"
.
.
.

Hypertopos-3μ χ 7.5μ-x-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

towards-χ. ν. κουβελης c.n.couvelis

1
for Are                              tree sEA        aROunD
wordS 's LABYRINTH      0123456789...
TOWARDS Universus Thinking Of                    OFF /ON
the body the eye the foot the reflection of
REALITY                     IS                          REAL
IMPOSSIBLE                             εγώ I Je IO ICH
Have a      Enantion εναντιον των                  what
is the man       that        you    want      should
you be        interested      to see the world for
you and what is your senses                         on
this matter to make                  you feel        now
mean get it all together in                   a way that
makes me            do        doubt         doubt that
unless      really mean you   you are        the Not
Nothing NOTHING          goes On okay
cause                 I                    know you       don't
want to be with      zero            whenever
knowing how               difficult it can just be to
for     being beyond be because of      voicing that
deep up upgrades in       between us       just now
is          keeping                        very                long
flying through the world                        of
uncertainty and making a decision on how
much time              you have spent on going to
the             next level in the things           that
do not work with       understand how
this is going to         happen be
.
.
2
for Are                              tree sEA        aROunD
wordS 's LABYRINTH      0123456789...  TOWARDS Universus Thinking Of                 
           OFF /ON           the body the eye the foot the reflection of
REALITY                     IS                          REAL IMPOSSIBLE                     εγώ I Je IO ICH
Have a      Enantion εναντιον των                  what is the man       that        you    want   
should    you be        interested      to see the world for you and what is your senses 
                      on      this matter to make                  you feel        now
mean get it all together in                   a way that           makes me   
      do        doubt         doubt that  unless      really mean you   you are        the Not
Nothing NOTHING          goes On okay
cause                 I                    know you       don't       want to be with      zero         
whenever
knowing how               difficult it can just be to      for     being beyond be
because of      voicing that
deep up upgrades in       between us       just now  is          keeping         
             very                long   flying through the world                        of
uncertainty and making a decision on how 
much time              you have spent on going to            the           
next level in the things           that         do not work with       understand how
this is going to         happen be
.
.
3
for Are tree sEA aROunD wordS 's LABYRINTH 0123456789... TOWARDS Universus Thinking Of OFF /ON the body the eye the foot the reflection of REALITY IS REAL IMPOSSIBLE εγώ I Je IO ICH Have a Enantion εναντιον των what is the man that you want should you be interested to see the world for you and what is your senses on this matter to make you feel now mean get it all together in a way that makes me do doubt doubt that u unless really mean you you are the Not Nothing NOTHING goes On okay c cause I know you don't want to be with zero whenever knowing how difficult it can just be to for being beyond be because of voicing that deep up upgrades in between us just now is keeping very long flying through the world of uncertainty and making a decision on how much time you have spent on going to the next level in the things that do not work with understand how this is going to happen be
.
.
.

οπτικα ποιηματα  optical poems-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Δια/θεσεις-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

πηλινα επιφωνηματα Amoralia σωματα
αποξηραμενα αποσιωπητικα       CORPS COGITO
memoire ανθρωπου         αρχαια
                                               λεξη 
                     περιττη χρηση
                                             χρονου
SEE   χρωμα 
Fuga  λιθοι                         σε αποικια κρινων ρυθμος
γλωσσα                               το δεντρο εκδοχες σπορων           
υπεροπτικο
κατοπτρο
Αυτη η Ιστορια δεν ειναι Αληθεια
                                             θορυβος
                                              σκεψη
.
.
.

Χάρτης Μεσογείου το 218 π.Χ- Β' Καρχηδονιακος Πολεμος (218 – 201 π.Χ)

Ο Κουιντος Φαβιος Μαξιμος  ο Αναβαλων
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

μεγαλη στη Ρωμη αναστατωση και ανησυχια επικρατουσε
μετα τη μαχη της λιμνης Τραμεσινης στις 27 Ιουλιου το 217 π.Χ
ο Αννιβας ante portas προ των πυλων της πολης βεβαιος ο κινδυνος
διορισαν τον Κουιντο Φαβιο Μαξιμο δικτατορα για εξι μηνες
να αναχαιτισθει,ειπαν,οπωσδηποτε ο Καρχηδονιος
τα μισα σου χρονια εχει,30 χρονων,να του κοπει η ορμη
και στην πολη Αικαι της Απουλιας τον συναντα και τον αποφευγει
πρεπει,αυτο το σχεδιο του ηταν,να τον αποδυναμωσει,με τροφιμα
να μην εφοδιαζεται κι οι αυτομολοι Γαλατες να εμποδισθουν
ο πολεμος πλεον δεν κρινεται με κατευθειαν επιθεση αλλα μ'ελιγμο
ο Αννιβας,το καταλαβε,ειχε τη μανια της μαχης,σαν καλλιτεχνης
σαν ηθοποιος αυτη η σκηνη της μαχη,κυριως,τον ενδιεφερε,
οι ιδιοφυεις  περιτεχνες κινησεις,κι αυτη την πολεμικη χορογραφια
δεν μπορει,ειναι αδυνατο,ν'ακολουθησει ο στρατος της Ρωμης,
τ'ασβηστο μισος της Διδως για τον Αινεια  και του Αμιλκα Βαρκας
του πατερα του για την Ρωμη πρεπει να εκπληρωθει κατα γραμμα
εξευτελιζοντας την,αν θα'χουν καποια τυχη πρεπει να παρενοχλουν,
εμμεσα κι οχι αμεσα,ταυτοχρονα κι αυτον και την Καρχηδονα,
δεν τον πειραζε που τον αποκαλουσαν Κουιντος Φαβιος Μαξιμος ο Αναβαλων
το προτιμουσε,καλλιτερα,αυτο απ'το Κουιντος Φαβιος Μαξιμος ο Επιθετικος
στο περασμα απ'το Falernus Ager της Καμπανιας οπου λεηλατουσε ο Αννιβας
τ'αμπελια  τον περιμεναν οι Ρωμαιοι κι ειδαν τη νυχτα στη κορυφογραμμη φωτα
να κινουνται,οι Καρχηδονιοι,ειπαν,ειναι που παν'να διαφυγουν κι επιτεθηκαν
και δεν ηταν Καρχηδονιοι παρα τα βοδια του Falernus Ager με δεμενα στα κερατα
δαδια αναμενα,τοτε  τα βοδια τρομαξαν και χαθηκαν εκει απ'το τεχνασμε του Αννιβα
χιλιοι Ρωμαιοι κι οι Καρχιδονιοι εν τελει περασαν το περασμα,
η Συγκλητος μετα τα γεγονοτα στο Falernus Ager τον υποπτευθηκε πως κρυφα
συμφωνησε με τον Αννιβα τα κτηματα του στη Καμπανια να μην του καταστρεψει
και τον υποδιοικητη του Μινουκιο προβιβασαν ισοτιμο διπλα του κι ο οποιος
καθολου δεν ηταν Αναβαλων και το ημισυ του στρατου εβαλε σε βεβαιο κινδυνο
που αυτος επεμβαινοντας δυναμικα τον απεσωβησε και τελειωντας η εξαμηνη θητεια
ο Κουιντος Φαβιος Μαξιμος  επιστρεφοντας στη Ρωμη ανακηρυχθηκε ηρωας
κι ας ηταν Αναβαλων
.
.
.

Δημοσθενης[384 π.Χ-322 π,Χ]Αθηναιος ρητορας ,μουσειο Λουβρου

324 π.Χ.Τα Χρηματα του Αρπαλου-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

του Μακεδονος Αρπαλου γνωστη η φυσις,γοης και μιαρος ανθρωπος,
κλεφτης 5.000 ταλαντων του Θησαυροφυλακιου τ'Αλεξανδρου,
ομως να συγκρουσθουν τωρα που'ναι στο Κοινο των Ελληνων
με τον Αντιπατρον και να εμπλακουν σε πολεμο ανευ αναγκης;
μια μεση λυσις ητο καλλιτερα,οχι απελασις αλλα φυλακισις,
ειχεν και χρηματα 700 ταλαντα ο Αρπαλος να δωσει στους Αθηναιους
τον βοηθησαν κι απεδρασε κι εκ των χρηματων εμειναν 350 ταλαντα,
καποιοι χρηματισθηκαν χωρις αλλο,ο Δημοσθενης να ευρεθουν οι ενοχοι
κατεθεσε ψηφισμα στον Αρειο Παγο να εξετασθει το ζητημα ,πρωτο-
πρωτο στον Καταλογο των Δωροδοκηθεντων τ'ονομα του,ειπε,ναι,πηρε
20 ταλαντα κι αυτα κατεθεσε στο ταμειο του Θεωρικου που'χε ελλειμα,
μακεδονιζοντες και αντιμακεδονιζοντες στο δικαστηριο Ηλιαια τον εσυραν ,
δεν μιλησε,βρηκε κωλυμα δηθεν κρυολογημα,'αργυραγχη εχεις'του ειπαν
ειρωνικα'κι οχι στηθαγχη' κι ενωπιον των δικαστων τον Κατα Δημοσθενους
λογον εξεφωνησε ο πρωην φιλος του και ρητορας Δειναρχος
...
 ὦ Δημόσθενες, σοῦ καὶ ἑτέρων πολλῶν, ζητεῖν τὴν βουλὴν περὶ αὐτῶν,
ὡς αὐτῇ πάτριόν ἐστιν, εἴ τινες εἰλήφασι παρ᾽ Ἁρπάλου χρυσίον, [5] ζητεῖ ἡ
βουλή...
τὸν δὲ κατάπτυστον τοῦτον καὶ Σκύθην - ἐξάγομαι γάρ -, ὃν οὐχ εἷς ἀνὴρ ἀλλὰ
πᾶς᾽ ἡ ἐξ Ἀρείου πάγου βουλὴ ζητήσας᾽ ἀποπέφαγκε χρήματ᾽ ἔχειν καθ᾽ ὑμῶν,
καὶ ὃς ἀποπέφανται μισθαρνῶν καὶ δωροδοκῶν κατὰ τῆς πόλεως καὶ ταῦτ᾽ ἐξελή-
λεγκται, τοῦτον οὐ τιμωρησάμενοι παράδειγμα ποιήσετε τοῖς ἄλλοις ...
 [41]
οὐκ αἰσχύνεσθε, ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τὴν κατὰ Δημοσθένους τιμωρίαν ἐκ τῶν ἡμετέρων
λόγων μόνων ἡγούμενοι δεῖν κρίνειν; οὐκ ἴστε τοῦτον αὐτοὶ δωροδόκον ὄντα καὶ
κλέπτην καὶ προδότην τῶν φίλων, καὶ τῆς πόλεως ἀνάξιον καὶ αὐτὸν καὶ τὴν περὶ τοῦτον
τύχην γεγενημένην; ἀπὸ ποίων ψηφισμάτων οὗτος ἢ ποίων νόμων οὐκ εἴληφεν ἀργύριον;
[42]...
τὴν δὲ πόλιν οὐκ ἀξίως ἑαυτῆς οὐδὲ τῆς τῶν προγόνων δόξης διακειμένην. ἀφέντες οὖν
τοὺς ἐλέους καὶ τοὺς φενακισμοὺς τοὺς τούτου τὴν ὁσίαν καὶ δικαίαν φέρετε ψῆφον, καὶ
σκοπεῖτε τὸ τῇ πατρίδι συμφέρον, μὴ τὸ Δημοσθένει: τοῦτο γάρ ἐστι καλῶν κἀγαθῶν
δικαστῶν ἔργον...
εκεινος  ενθυμειται το περιστατικον του Αρπαλου και του θαυμασιου κυλικα
'ποσον αγει;' ρωτησε και  μειδιάσας ὁ Ἅρπαλος 'ἄξει σοι' ειπε 'εἴκοσι τάλαντα',
και τη νυχτα αμεσως σταλθηκαν κι ο κυλικας και τα εικοσι ταλαντα
ἡμέραις δ' ὀλίγαις ὕστερον ἐξεταζομένων τῶν χρημάτων, ἰδὼν αὐτὸν ὁ Ἅρπαλος
ἡσθέντα βαρβαρικῇ κύλικι καὶ καταμανθάνοντα τὴν τορείαν καὶ τὸ εἶδος, ἐκέλευσε
διαβαστάσαντα τὴν ὁλκὴν τοῦ χρυσίου σκέψασθαι. θαυμάσαντος δὲ τοῦ Δημοσθένους
τὸ βάρος καὶ πυθομένου πόσον ἄγει, μειδιάσας ὁ Ἅρπαλος 'ἄξει σοι' φησίν 'εἴκοσι
τάλαντα', καὶ γενομένης τάχιστα τῆς νυκτὸς ἔπεμψεν αὐτῷ τὴν κύλικα μετὰ τῶν εἴκοσι
ταλάντων
Πλουταρχου Παραλληλοι Βιοι-Δημοσθενης ,25
κι επακολουθησε η καταδικη 50 ταλαντων,η φυλακη,η αποδραση,η εξορια στην Αιγινα
Βεβαια ,τελικα κι αυτο εχει σημασια,το Επιγραμμα στην Αγορα γραφτηκε:
Είπερ ίσην ρώμην γνώμη, Δημόσθενες, είχες
ούποτ' αν Ελλήνων ήρξεν Αρης Μακεδών

'ὦ Δημόσθενες,ἄξει σοι'
.
.
.

Immanuel Kant-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

πως ο Kant αποδεικνυει αυτο-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

πως η φυση ειναι λογικη
φυλλα βυθισμενα στο χρυσο στ'αργυρο
στο μπρουτζινο ψιθυρο τ'αερα
ενα διατυπωμενο προβλημα γνωσης
πως a priori απαντα ο Immanuel Kant
Φυσις,η ens realissimum
All reality is existence
Εαν κατι υπαρχει ειναι αναγκαιο
Αυτο υπαρχει
Αρα αυτο ειναι αναγκαιο
η λογικα αναγκαια υπαρξη
πως ο Kant αποδεικνυει αυτο

.

.
.

Χρονικο-Αθηνα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis             

αδύνατο να καταλάβεις. Τι συμβαίνει; να ρωτήσεις. Ένας άνθρωπος.Απομακρυνεται.
Αλλος.Αυτος.Αντιμετωποι.Κατεβαινει στον υπόγειο. Άγνωστοι. Ένα όνομα. Κανενα όνομα.
Επάνω. Μπαγγειον. Στροφή αριστερά. Αθήνας. Ευθεία. Χαυτεια. Σταδιου. Μια φωνη. Ποιος;.
Δεν απάντησε. Το τρόλεϊ με έρημες ψυχές. Αντανακλασεις. 'Σκιες'. Ποιος μίλησε; Εσύ; Πως; Μια
γυναίκα. Μιλάει στο τηλέφωνο. Προσποιείται. Φόβος; Άγχος; Αδιαφορία. Τι καταναλώνεις.
Αυτό είσαι. Εγώ; Σε μένα απευθυνεσαι; Αδύνατο. Είναι αδύνατη αυτή η κοινωνία. Σιωπή. Γιατί
δεν μιλάς; Έχεις στόμα να μιλήσεις. Έστω μια λέξη. Κυρία. Περιεκτική. Βωβός άνθρωπος. Βωβός
άνθρωπος; Ποιος είναι αυτός εκεί; πες. Τι ξέρεις γι'αυτον ακριβώς εκεί. Ένα μέτρο, και λιγότερο,
από το σώμα σου αποσταση. Ο χρόνος. Διαφέρει. Είσαι βέβαιος; Αυταπάτη. Σε κοιτάζει. Κοίτα.
Σε ξέρει. Αδύνατο. Τι είναι αδύνατο; Το πραγματικο είναι αδύνατο. Τότε τι είναι το είναι;
Απαντάς. Αλήθεια η' λάθος. Όχι ψέμα. Το πραγματικό πρέπει, οπωσδήποτε, να διαψεύδεται.
Πως; Με τι; Από ποιον; Φλυαριες ιδεολογιων. Μια αρχαία Κόρη. Ένας μειδιων Κουρος.
Ενδιάμεσα σε μια ανάγλυφη μαρμάρινη πλάκα  ένα λιονταρι επιτίθεται σ' ενα ελάφι. Η
κορυφαία. Η Ηλέκτρα. Κάποια Ιφιγένεια. Η κραταιά Κλυταιμνηστρα. Το μπρούτζινο αγαλμα.
Στροφή Αιώνων. Οδος Κερδωου Ερμή. Πράγμα-Χρήμα. Χρήμα-πράγμα.Κρισιμος Εγκυβωτισμος.
Χρημα-Πραγμα-Χρημα. Ένα γυναικείο μενεκιν του χαμογέλασε. Φορούσε ένα γυαλιστερό
δερματινο σακάκι.όρισαν ραντεβού για αύριο. Εκατό χρόνια στην οδο Ηφαιστου. Καπουτσίνο.
Εσπρέσο. Ελένη. Ωραία Ελένη; Γέλασε ωραία. Μια photo selfie s. Έχεις φωτογένεια.Hotel ο
Πάρις. Επέστρεψε στη βιτρινα. Η' τέλος πάντων κάπου στην Ιστορια επέστρεψε. Η Ιστορία. Ένα
κενό. Αν δεν σε περιέχει. Αν δεν σε αφορά. Παραλλαγή. Κυριολεκτική ζωή. Τι; ρωτάς. Μια
γυναίκα. Μιλάει στο τηλέφωνο. Στον διπλανό της. Μια μπύρα 3.80€.Θα γυρίσω στις 3.Ενας
γιαπωνεζος τουρίστας φωτογράφιζει.Αλμπουμ εξωτισμου, σχολιάζει.Διανυει.Την απόσταση από
άνθρωπο σε άνθρωπο. Αδύνατο. Τι συμβαίνει; Αδύνατο. Αυτό συμβαίνει.
.
.
.

On Picasso-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

On Merilyn-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης 
     
εδώ φυτρωμενοι στο φως - χ.ν.κουβελης c.n.couvelis             

διάφανα δάχτυλα στην εγγύτητα ενός κοκκινου μήλου  πληθωριστικη θάλασσα ακριβολογει
ο ρυθμος των λεξεων στη μνήμη ή εκστρατεία των Επτά επί Θηβαις ανεξιχνιαστη 'πυρ ομαδον'
το δεντρο ρηγματωνει τον αερα πρωινό ή ηθοποιός δοκιμάζει τις μάσκες της, 'αυτή της Ιοκαστης'
οχι, αυτη της Αγαύης   λεχωνας η πόρτα ανοίγει ένα παιδί ποιος το γνωριζει, 'κανένας;', πηδησε
το χρυσόψαρο απ'τη γυάλα η γυναίκα γέλασε' δεν είμαι η μανα του Οιδιποδα'φώναξε' η γυναίκα
του ειμαι', κανένας στην αίθουσα δεν την ακουγε, εγώ έκλεισα τ'αυτια, 'έχω καρέ του άσσου'
έδειξα τα χαρτιά 'κι εγώ φλος ρουαγιαλ' 'δειξ' τα' Ι0  J  Q K A κούπες, 'κερδιζω', η Σεμέλη δόθηκε σ'αυτον,φωναξαμε την Αγαύη, της δειξαμε σε εγχρωμες φωτογραφιες τη δολοφονια του Πενθεα,
'η Ελλάδα αλλάζει' έκρινε ο δικαστής, αυτο, δεν θυμάμαι, πριν ή μετά την παράσταση του Ευριπίδη Βακχαι,το παιδί ισορροπουσε πάνω σε μια μπάλα, 'κοιταξτε με',' ο βολβός του ματιού του ειναι' φώναξε κάποιος, ένας δίπλα μου, 'είσαι τρελος' του φώναξα, 'δεν ξέρεις τι λες', χυμηξαν πάνω του χωροφυλακες, τον αρπαξαν, αντισταθηκε, κλωτσουσε,' θα φτύσεις το αίμα της μανας σου κάθαρμα'τον πήραν,τα χερια μας έπιασαν φωτιά, 'βοήθεια, κάποιος να τα σβησει', το παιδί κατουρουσε στη γωνία, 'γαμω τη μάνα σου τσογλανι'ορμησε ένας πάνω του, το παιδί του ξέφυγε, εκείνος έπεσε στις λάσπες, τον είδαμε σαν γουρούνι να κυλιεται και να γρυλλίζει,ανόητοι ηληθιοι σκέφτηκα, η γυναίκα ηθοποιός με ρωτησε ποιος είμαι, δεν της απάντησα,'κάπου σε ξερω,
ποιος είσαι;' ξαναρώτησε, 'τι σε νοιάζει τσουλα',' σκασίλα μου ποιος εισαι' είπε και συνέχισε να βάφει τα νύχια της,' ωραία δεν ειναι', τη νύχτα κοιμηθηκε μαζί μου, το φεγγάρι, το φως φυτρωνε
στο κορμί της, Οιδιποδα φώναξε η Ιοκαστη,εδώ φυτρωμενοι στο σκοτάδι τι θέλουμε; γιατί, έρημοι, αργοπορουμε στο φως; τοσο φως σκοτεινό κοκκινο,
.
.
.

Art Time In Out-2μ χ 10μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

always always always-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

always always always
poetry illuminates words in out
color,always,brights objects
orange in table
he discuss on politics,he is argueing
                    τιμή ουσ θηλ
  κόστος ουσ ουδ
  αξία ουσ θηλ
εκτιμάω
  λογαριάζω, υπολογίζω
always words in exchange
κόστος αγοράς
ισοτιμία χρονου
μείωση αξίας world
 tax  Ιστοριας
Εγω argue about [μη] ορθολογιστικα
με τη λέξη/φράση "argueing" the Infinity
always,the everyday objects,the sound of Vowels
Οδυσσεια,on the image of the sea the imagination of reality
so dramatically
or objective Pound? you know Sappho in constant vibration
τα μαλλια σου μυρωδικα στεφανωμενα
εἶχον ἡδονήν
κἀγὼ
ἔνθα κύκνος μελῳδὸς
he writes:rose purple body
I think  the heat of  words
eyes
moon
noise
in Freudian desire to speak
'she felt she was only a woman'
πέρα καὶ λόγου,Ιφιγενεια:'διὰ δὲ λαμπρὸν αἰθέρα
πέμψασά μ᾽ ἐς τήνδ᾽ ᾤκισεν Ταύρων χθόνα'30
εικονα:το μετρο,το φορεμα,φετιχ Marilyn
Marlene Dietrich Aldous Huxley Karlheinz Stockhausen
Lewis Carroll Edgar Allan Poe H. G. Wells
Madam Lovely Rita Hayworth Gilda εγραψα
Bertrand Russell:Science is what you know, philosophy is what you don't know
to read on
idiosyncrasy word to word scenes
a\lways always always
.
.
.

Κοριττω και Μητρω,Ηρωνδα-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

ΗΡΩΝΔΑ ΜΙΜΙΑΜΒΟΙ-Μιμιαμβος VI-Φιλιάζουσαι ἢ Ἰδιάζουσαι-Ξεμοναχιασμενες Φιλεναδες-
[μεταφραση translation σχολια-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]

ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΜΙΜΙΑΜΒΟΓΡΑΦΟΥ ΗΡΩΝΔΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΚΑΙ ΜΙΜΙΑΜΒΙΚΑ-
χ.ν.κουβελης

ο Ηρώνδας[η' Ηρωΐδας][<Ηρα η' Ηρως+πατρονυμικο ωνδας][300-250 π.Χ περιπου]
ηταν μιμιαμβογραφος απο την Κω  και ακμασε το πρωτο μισο του 3ου αιωνα π.Χ
στην Αλεξανδρεια της Αιγυπτου επι Πτολεμαιου του Φιλαδελφου,μια γενια νεωτερος,
του Θεοκριτου.
Ο μιμιαμβος ηταν μιξη δυο ειδων:το ενα ειδος ο μιμος ,με κυριο εκπροσωπο τον
Συρακουσιο Σωφρονιο,5ος αι. π.Χ ,απο τον οποιον εφερε τον μιμο ο Πλατων στην
Αθηνα,και το δευτερο ειδος ο ιαμβος,με εκπροσωπους τον Αρχιλοχο και τον Ιππωναξ.
Ο Ηρωνδας εγραψε τους μιμιαμβους του σε διαλογικη μορφη,σε νοθη ιωνικη διαλε-
κτο και με μετρο τον χωλιαμβο του Ιππωναξ[κουτσο μετρο,η προτελευταια συλλαβη
μακρα αντι βραχεια].
 Τα θεματα των μιμιαμβων του ηταν τα 'κακοφημα' της πολης:
περι μαστρωπων,κυριων σ'ερωτικες σχεσεις με  δουλους,πορνεια,
δικαστηρια,δασκαλοι,sex shops and sex and city...
Το 1891 βρεθηκε παπυρος σε ταφο με μουμια στην Αιγυπτο στη πολη Μαιγίρ,αρχαια
Μοῖραι, με 8 ολοκληρους μιμιαμβους του Ηρωνδα.
Αυτοι ειναι:

Ι. Προκυκλίς ή μαστροπός-(270-247 π.Χ.)
90 στιχοι-η γρια Γυλλις επισκεπτεται τη νεαρη Μητριχη που ο αντρας της Μανδρης
λειπει δεκα μηνες σε ταξιδι στην Αιγυπτο και προσπαθει να την πεισει για να την ρι-
ξει στην αγκαλια του αθλητη και πλουσιου Γρυλλου,αλλ' αυτη αρνηται ν'απατησει
τον αντρα της

ΙΙ. Ο πορνοβοσκός -[;]
102 στιχοι-ο πορνοβοσκος Βατταρος τραβαει σε δικαστηριο της Κω τον Θαλη γιατι
του εκλεψε απο το πορνειο του μια απ'τις κοπελες και ζημιωνεται ενω αυτος πληρω-
νει τον πορνικο φορο του,στο δικαστηριο παρουσιαζεται και η κοπελα κι οι δικαστες
χανουν τα μυαλα τους.

-ΙΙΙ. Ο διδάσκαλος-[;]
97 στιχοι-η Μητροτιμη φερνει στον δασκαλο Λαμπρισκο τον ασωτο γιο της Κοτταλο
που ξημεροβραδιαζεται στις λεσχες παιζοντας αστραγαλους για να τον συνετισει
δερνοντας τον αλυπητα

IV. Ασκληπιώ ανατεθείσαι και θυσιάζουσαι-(270 π.Χ ;)
95 στιχοι-η Κυννω και η Κοκκαλη επισκεπτονται το ιερο του Ασκληπιου στη Κω με τις
δουλες τους κρατωντας ενα κοκορα για να προσφερουν θυσια γιατι εγειαναν απο
καποια αρρωστια,κι εκει κοιταζουν αφιερωματα αλλων προσκυνητων ,εργα των γιων
του Πραξιτελη και του Απελλη,οπως 'η Αναδυομενη Αφροδιτη' του

V. Η Ζηλότυπος-[;]
85 στιχοι-η ελευθερη κυρια Βιτιννα εχει συναψει ερωτικη σχεση με τον δουλο της
Γαστρωνα που εχει συναψει ερωτικη σχεση και με την Αμφυταια,και του κανει φο-
βερη σκηνη ζηλοτυπιας και διαταζει εναν δουλο της να τον συρει στον Ερμωνα να
τον μαστιγωσει γυμνο και δεμενο,κι ακουωντας τα θερμα παρακαλια της δουλης της
Κυδιλης  για την οποια τρεφει μητρικα αισθηματα τελικα αποσυρει την τιμωρια.                                   
VI. Φιλιαζουσαι η' Ιδιαζουσαι-[;]
94 στιχοι-η Μητρω επισκεπτεται την φιλη της Κοριττω και συζητουν διαφορα:
πρωτον την κακη συμπεριφορα των δουλων,μετα η Μητρω ανοιγει το θεμα:ποιος
κατασκευασε το ομοιωμα του αντρικου οργανου,το ειδε στα χερια της Νοσσης που
της το'δωσε η Ευβουλη που της το'δωσε η Κοριττω,αυτο την κανει εξω φρενων,
τελικα κατασκευαστης του ομοιωματος ηταν ο Κερδωνας,ενας πανασχημος .

VII. Σκυτευς-[;]
192 στιχοι[με κενα]-η Μητρω με  φιλες της πηγαινει στον υποδηματοποιο Κερδωνα
για ν'αγορασουν παπουτσια,εκεινος παινευει τη δουλεια του,δεν τα βρισκουν στην
τιμη,παζαρευουν,τελικα φευγουν χωρις να ψωνισουν,του λενε πως θα περασουν μια
αλλη φορα
...συνεχεια του προηγουμενου μιμιαμβου,οι γυναικες πηγαν στον σκυτεα για να
εφοδιαστουν μ'ομοιωματα μαλλον παρα με παπουτσια

VIII.Ενύπνιον-[;]
79 στιχοι[με κενα]-μαλλον ο ιδιος ο ποιητης  διηγηται το ονειρο που ειδε,σ'ενα
χειμωνιατικο περιβαλλον απο βοσκους,στη γιορτη του Διονυσου σ'εναν ασκωλια-
σμο,μουσικοχορευτικο διαγωνισμο,στη γιορτη του Διονυσου,το πρωτο βραβειο θα
το παρει ο Ηρωνδας για να σκασουν οι επικριτες του.

-Απο τον μιμιαμβο 'Απονηστιζόμεναι' εχουν διασωθει μονο 13 στιχοι.

ΗΡΩΝΔΑ ΜΙΜΙΑΜΒΟΙ
Φιλιάζουσαι ἢ Ἰδιάζουσαι

ΚΟΡΙΤΤΩ
Κάθησο Μητροῖ· τῇ γυναικὶ θὲς δίφρον
ἀνασταθεῖσα· πάντα δεῖ με προστάττειν
αὐτήν, σὺ δ’ οὐδὲν ἄν, τάλαινα, ποιήσαις
αὐτὴ ἀπὸ σαυτῆς· μᾶ, λίθος τις, οὐ δούλη,
ἐν τῇ οἰκίῃ εἶς· ἀλλὰ τἄλφιτ’ ἂν μετρέω, 5
τὰ κρίμν’ ἀμιθρεῖς· κἠ τοσοῦτ’ ἀποστάξει,
τὴν ἡμέρην ὅλην σε τονθορύζουσαν
καὶ πρημονῶσαν οὐ φέρουσιν οἱ τοῖχοι.
νῦν αὐτὸν ἐκμάσσεις τε καὶ ποιεῖς λαμπρόν,
ὅτ’ ἐστὶ χρείη, λῃστρί·; θῦέ μοι ταύτῃ, 10
ἐπεί σ’ ἔγευσ’ ἂν τῶν ἐμῶν ἐγὼ χειρέων.

ΜΗΤΡΩ
φίλη Κοριττοῖ, ταὔτ’ ἐμοὶ ζυγὸν τρίβεις.
κἠγὼ ἐπιβρύχουσα ἡμέρην τε καὶ νύκτα
κύων ὑλακτέω ταῖς ἀνωνύμοις ταύταις.
ἀλλ’ οὕνεκεν προς σ’ ἦλθον –
Κο.                                                        ἐκποδὼν ἡμῖν 15
φθείρεσθε, νώβυστρα, ὦτα μοῦνον καὶ γλάσσαι
τὰ δ’ ἄλλα ἑορτή –
Μη.                                 λίσσομαί σε, μὴ ψεύσῃ,
φίλη Κοριττοῖ, τίς ποτ’ ἦν ὅ σευ ῥάψας
τὸν κόκκινον βαυβῶνα;
Κο.                                             κοῦ δ’ ὁρώρηκας,

Μητροῖ, σὺ κεῖνον;
Μη.                                  Νοσσὶς εἶχεν ἠρίννης 20
τριτημέρῃ νιν· μᾶ, καλόν τι δώρημα.
Κο. Νοσσίς; κόθεν λαβοῦσα;
Μη.                                                διαβαλεῖς, ἤν σοι
εἴπω;
Κο.          μὰ τούτους τοὺς γλυκέας, φίλη Μητροῖ,
ἐκ τοῦ Κοριττοῦς στόματος οὐδεὶς μὴ ἀκούσῃ
ὅσ’ ἂν σὺ λέξῃς.
Μη.                              ἡ Βιτᾶτος Εὐβούλη 25
ἔδωκεν αὐτῇ καὶ εἶπε μηδέν’ αἰσθέσθαι.
Κο. γυναῖκες, αὕτη μ’ ἡ γυνή ποτ’ ἐκτρίψει.
ἐγὼ μὲν αὐτὴν λιπαρεῦσαν ᾐδέσθην
κἤδωκα, Μητροῖ, πρόσθεν ἢ αὐτὴ χρήσασθαι..
ἥδ’ ὥσπερ εὕρημ’ ἁρπάσασα δωρεῖται 30
καὶ ταῖσι μὴ δεῖ· χαιρέτω φίλη πολλὰ
ἐοῦσα τοίη, χἠτέρην τιν’ ἀνθ’ ἡμέων
φίλην ἀθρείτω· τἀμὰ Νοσσίδι χρῆσθαι –
τῇ μή, δοκέω, μέζον μὲν ἢ γυνὴ γρύξω,
λάθοιμι δ’, Ἀδρήστεια – χιλίων εὔντων 35
ἕνα οὐκ ἂν ὅστις σαπρός ἐστι προσδώσω.
Μη. μὴ δή, Κοριττοῖ, τὴν χολὴν ἐπὶ ῥινὸς
ἔχ’ εὐθύς, ἤν τι ῥῆμα μὴ σοφὸν πεύθῃ.
γυναικός ἐστι κρηγύης φέρειν πάντα.
ἐγὼ δὲ τούτων αἰτίη λαλεῦσ’ εἰμί: 40
πόλλ΄, ἀλλὰ την μευ γλάσσαν ἐκτεμεῖν δεῖται.
ἐκεῖνο δ’ οὗ σοι καὶ μάλιστ’ ἐπεμνήσθην,
τίς ἐσθ’ ὁ ῥάψας αὐτόν; εἰ φιλεῖς μ’, εἶπον.
τί μ’ ἐμβλέπεις γελῶσα; νῦν ὁρώρηκας
Μητροῦν τὸ πρῶυον; ἢ τί τἀβρά σοι ταῦτα; 45
ἐνεύχομαι, Κοριττί, μή μ’ ἐπιψεύσῃ,
ἀλλ’ εἰπὲ τὸν ῥάψαντα.
Κο.                                         μᾶ, ἦ μοι ἐνεύχῃ;
Κέρδων ἔρραψε.
Μη.                         κοῖος, εἰπέ μοι, Κέρδων;
δύ’ εἰσὶ γὰρ Κέρδωνες, εἷς μὲν ὁ γλαυκός,
ὁ Μυρταλίνης τῆς Κυλαιθίδος γείτων: 50
ἀλλ’ οὗτος οὐδ’ ἂν πλῆκτρον ἐς λύρην ῥάψαι:
ὁ δ’ ἕτερος ἐγγὺς τῆς συνοικίης οἰκέων
τῆς Ἑρμοδώρου, τὴν πλατεῖαν ἐκβάντι,
ἦν μὲν κοτ’ ἦν τις, ἀλλὰ νῦν γεγήρακε:
τούτῳ Κυλαιθὶς ἡ μακαρῖτις ἐχρῆτο 55
-μνησθεῖεν αὐτῆς οἵτινες προσήκουσι.
Κο. οὐδέτερος αὐτῶν ἐστιν, ὡς λέγεις, Μητροῖ.
ἀλλ’ οὗτος οὐκ οἶδ’ ἢ Χίου τις ἢ ‘ρυθρέων
ἥκει, φαλακρός, μικκός· αὐτὸν ἐρεῖς εἶναι
Πρηξῖνον· οὐδ’ ἂν σῦκον εἰκάσαι σύκῳ 60
ἔχοις ἂν οὕτω· πλὴν ἐπὴν λαλῇ, γνώσῃ
Κέρδων ὁτεύνεκ’ ἐστὶ καὶ οὐχὶ Πρηξῖνος.
κατ’ οἰκίην δ’ ἐργάζετ’ ἐμπολέων λάθρῃ -
τοὺς γὰρ τελώνας πᾶσα νῦν θύρη φρίσσει –
ἀλλ’, ἔργ’, ὁκοῖ’ ἔστ’ ἔργα τῆς Ἀθηναίης· 65
αὐτῆς ὁρῆν τὰς χεῖρας, οὐχὶ Κέρδωνος
δόξεις· ἐγὼ μέν – δύο γὰρ ἦλθ’ ἔχων, Μητροῖ,
ἰδοῦσ’ ἁμίλλῃ τὤμματ’ ἐξεκήμυνα·
τὰ βαλλί’ οὕτως ἄνδρες οὐχὶ ποιεῦσι
-αὐταὶ γάρ ἐσμεν - ὀρθά, κοὐ μόνον τοῦτο, 70
ἀλλ’ ἡ μαλακότης ὕπνος, οἱ δ’ ἱμαντίσκοι
ἔρι’, οὐχ ἱμάντες· εὐνοέστερον σκυτέα
γυναικὶ διφῶσ’ ἄλλον οὐκ ἀνευρήσεις.
Μη. κῶς οὖν ἀφῆκας τὸν ἕτερον;
Κο.                                                         τί δ’ οὐ, Μητροῖ,
ἔπρηξα; κοίην δ’ οὐ προσήγαγον πειθοῦν 75
αὐτῷ; φιλεῦσα, τὸ φαλακρὸν καταψῶσα,
γλυκὺν πιεῖν ἐγχεῦσα, ταταλίζουσα,
τὸ σῶμα μοῦνον οὐχὶ δοῦσα χρήσασθαι.
Μη. ἀλλ’, εἴ σε καὶ τοῦτ’ ἠξίωσ’, ἔδει δοῦναι.
Κο. ἔδει γάρ, ἀλλὰ καιρὸν οὐ πρέποντ’ εἶναι· 80
ἤληθεν ἡ Βιτᾶτος ἐν μέσῳ δούλη·
αὕτη γὰρ ἡμέων ἡμέρην τε καὶ νύκτα
τρίβουσα τὸν ὄνον σκωρίην πεοίηκεν,
ὅκως τὸν ωὑτῆς μὴ τετρωβόλου κόψῃ.
Μη. κῶς δ’ οὗτος εὗρε πρός σε τὴν ὁδὸν ταύτην; 85
φίλη Κοριττοῖ, μηδὲ τοῦτό με ψεύσῃ.
Κο. ἔπεμψεν αὐτὸν Ἀρτεμῖς ἡ Κανδᾶτος
τοῦ βυρσοδέψεω τὴν στέγην σημήνασα.
Μη. αἰεὶ μὲν Ἀρτεμῖς τι καινὸν εὑρίσκει,
πρόσω πιεῦσα τὴν προυκυλίην θάμνην. 90
ἀλλ’ οὖν γ’ ὅτ’ οὐχὶ τοὺς δύ’ εἶχες ἐκλῦσαι,
ἔδει πυθέσθαι τὸν ἕτερον τίς ἡ ἐκδοῦσα.
Κο. ἐλιπάρεον, ὁ δ’ ὤμνυεν οὐκ ἂν εἰπεῖν μοι·
ταύτῃ γὰρ καὶ ἠγάπησεν, Μητροῖ, - x
Μη. λέγεις ὁδόν μοι νῦν πρὸς Ἀρτεμῖν εἶναι, 95
ὅκως ὁ Κέρδων ὅστις ἐστὶν εἰδήσω.
ὑγίαινέ μοι, Κοριττί· λαιμάττει, χὤρη
ἡμῖν ἀφέρπειν ἐστί.
Κο.                                    τὴν θύρην κλεῖσον,
αὕτη σύ, νεοσσοπῶλι, κἀξαμίθρησαι,
αἱ ἀλεκτορίδες εἰσόαι εἰσί, τῶν τε αἰρέων 100
αὐτῇσι ῥῖψον. οὐ γὰρ ἀλλὰ πορθεῦσι
ὠρνιθοκλέπται, κἢν τρέφῃ τις ἐν κόλπῳ.


ΗΡΩΝΔΑ ΜΙΜΙΑΜΒΟΙ-Μιμιαμβος VI-Φιλιάζουσαι ἢ Ἰδιάζουσαι-Ξεμοναχιασμενες Φιλεναδες-
[μεταφραση translation -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]

ΕΙΣΟΔΟΣ ΤΗΣ ΜΗΤΡΩΣ

[η Κοριττω και η Μητρω συζητουν για την κακη συμπεριφορα των δουλων]

μετα

Μητρω:σε θερμοπαρακαλω,Κοριττω μου,μη μου κρυψεις,
ποιος σου'ραψε αυτο το κοκκινο πραμα;
Κοριττω:και που το'δες,Μητρουλα,αυτο;
Μητρω:η Νοσσις της Ηριννας το'χε πριν τρεις μερες,
μα,πολυ ωραιο δωρο
Κοριττω:η Νοσσις; κι απ'που το πηρε;
Μητρω:θα με βγαλεις στη φορα,αν σου πω;
Κοριττω:μα τα γλυκα σου ματια,Μητρουλα μου,απ'το στομα της Κοριττως
κανενας δεν θ'ακουσει οσα της πεις
Μητρω:του Βιτατου η γυναικα η Ευβουλη της το'δωκε και της ειπε
κανενας να μην το παρει ματι
Κοριττω:καριολες γυναικες,αυτη η γυναικα καποτε θα με καταστρεψει,
επεμενε κι εγω της το'δωκα να το'φχαριστηθει,Μητρω,προτου η ιδια εγω
του κανω χρηση,κι αυτη αρπαζοντας το το δωριζει σ'οποιες δεν πρεπει,
τετοια φιλεναδα να την χεσω,αλλη απο μενα φιλεναδα να μαζεψει,τα
δικα μου στη Νοσσιδα να δινει,και τι δεν εχω να της συρω,συγχωρα με,
Αδραστεια,και χιλια τετοια να'χω ενα δεν θα της δωκω ακομα και χαλια
να'ναι
Μητρω:μη δεν πρεπει,Κοριττω μου,χολη απ'τη μυτη να ξερασεις,αν
καποια ανοησια ακουστει,η σοβαρη γυναικα πρεπει τα παντα ν'αντεχει,
κι εγω'μαι η αιτια γι'αυτα τοσα πολλα να κελαηδησω,αλλ'επρεπε την
γλωσσα μου να κοψω,μα ας ξαναθυμηθω για κεινο που'ρθα,ποιος
στο'ραψε αυτο,αν μ'αγαπας,πες,τι με κοιτας γελωντας,τι τωρα πρωτη
φορα βλεπεις τη Μητρουλα σου;τι κανεις ετσι;σε παρακαλω,Κοριττω μου,
μη μου κρυβεσαι,πεστον μου
Κοριττω:μα,τι με παρακαλας,ο Κερδων το'ραψε
Μητρω:και ποιος ,πες μου,ειναι ο Κερδων,γιατ'ειναι δυο Κερδωνες,ο ενας
ο γαλανοματης,ο γειτωνας της Μυρταλινης της κορης της Κυλαιθιδας,αλλ'αυτος
δεν μπορει ουτ'ενα πληκτρο στη λυρα να ραψει,ο αλλος κοντα στη πολυκατοικια
του Ερμοδωρου μενει περνωντας την πλατεια,αυτος καποτε ηταν καποιος,
αλλα τωρα γερασε,αυτον η μακαριτισα η Κυλαιθιδα μαδισε,κι ας την μνημονευουν
οσοι'ναι συγγενεις της
Κοριττω:κανενας απ'αυτους που λες,Μητρω,δεν ειναι,αλλ'αυτος,δεν ξερει
καποιος αν η ' απ'τη Χιο η' απ'τις Ερυθρες ηρθε,φαλακρος και κοντος,θα'λεγες
πως ειν'ο Πρηξινος,ουτε συκο δεν μοιαζει τοσο με συκο,εκτος αν μιλαει,
τοτε ξερεις πως ειναι ο Κερδων κι οχι ο Πρηξινος,στο σπιτι εργαζεται και
πουλαει λαθραια γιατι τους φοροεισπραχτορες σημερα κι οι πορτες τρεμουν,
αλλα,τι εργα,νομιζεις πως της Αθηνας ειν'εργα,αυτης βλεπεις τα χερια
κι οχι του Κερδωνα,εγω,επειδη δυο ηρθε κι εφερε,Μητρω μου,βλεπωντας τα
μου βγηκανε εξω τα ματια ,τετοια καυλια οι αντρες δεν κανουν,αυτα ηταν
σηκωτα,κι οχι μον'αυτο,αλλ'ειχαν την απαλοτητα του υπνου,και τα λουρακια
μαλλινα οχι πετσινα,αλλον ευφυεστερον δερματοτεχνιτη για γυναικες οσο και
να ψαξεις δεν θα βρεις
Μητρω:και γιατι δεν πηρες και τ'αλλο;
Κοριττω:και τι,Μητρω μου,δεν εκανα,τι μεσο δεν μεταχειριστηκα να τον
πεισω,τον φιλησα,τη φαλακρα του χαιδεψα,του βαλα κατι γλυκο να πιει,
τον φωναξα 'Κεδρωνακο μου', μονο το κορμι μου δεν του'δωσα να παρει
Μητρω:αλλ',αν στο ζητουσε,επρεπα να το δωσεις
Κοριττω:και βεβαια επρεπε,αλλα δεν ηταν η καταλληλη στιγμη,ηταν μεσα κι
αλεθε η δουλα του Βιτατου,αυτη μερα και νυχτα σε μενα τριβει την πετρα και
σκονι τον εκανε,για να μην δωσει τετραβωλο ο δικος της να κοβει
Μητρω:και πως αυτος βρηκε αυτο δρομο κι ηρθε σε σε;,Κοριττω μου,μη μου
το κρυψεις
Κοριττω:τον εστειλε η Αρτεμις η γυναικα του Κανδατου του βυρσοδεψη,αυτη
του'δειξε το σπιτι
Μητρω:παντα η Αρτεμις καινουργιο μαστορευει,αυτη  ξεπερασε και την μαστρωπο
Θαλεια,αλλ'αφου δεν καταφερες και τα δυο να του παρεις,θα'πρεπε να μαθεις ποια
παραγγειλε τ'αλλο
Κοριττω:τον χιλιοπαρακαλεσα,αλλ'αυτος ορκιζονταν πως δεν μπορειε να
μου την πει,γιατι την γουσταρε,Μητρουλα μου
Μητρω:μου λες πως πρεπει τον δρομο για την Αρτεμη να παρω,και ποιος
ειναι αυτος ο Κερδων να μαθω,γεια σου,Κοριττω μου,κατι πειναει πολυ,
κι ειν'η ωρα στο σπιτι μου να του σβησω τη πεινα

ΕΞΟΔΟΣ ΤΗΣ ΜΗΤΡΩΣ

[η Κοριττω λεει στη δουλα να κλεισει τις κοτες γιατι τριγυρνανε κλεφτοκοταδες]
.
.
Σχολια-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis:
.
βαυβων,απο δερμα σκυλου ομοιωμα αντρικου οργανου πεους,
βαυβω,βαυ,βαυζω,βαυω,βουβαω,αποκοιμωμαι
βαυβω,θηλυκη θεοτητα γονιμοτητας,ανδρικο η' θηλυκο γεννητικο οργανο,αιδοιον
Στον μιμιαμβο 'Φιλιάζουσαι ἢ Ἰδιάζουσαι' ο Ηρωνδας
1/ παρουσιαζει κριτικα την ποιηση του παρομοιαζοντας την με τον βαυβωνα,
το δερματικο ομοιωμα του αρσενικου οργανου,του πεους, που σαν την ποιηση
του ειναι φαινομενικα ασχημο,ομως αν προσεχθει καλλιτερα ειναι αξιοθαυμαστο
εργο ποιησης οπως ο βαυβων  που μαλλον ειναι εργο τεχνης της θεας Αθηνας
και
2/παροδει τα Ελευσινια Μυστηρια:
Μητρω-Δημητρα/Κοριττω-Κορη,Βαυβω,Ευβουλη/Ευβουλος
Συμφωνα με την ορφικη διδασκαλια η θεα Δημητρα εφτασε στην Ελευσινα ψα-
χνωντας την Κορη της Περσεφωνη και καθησε βουβη κι απαρηγορητη σε μια
πετρα,την Αγελαστη Πετρα,εκει την συναντησαν τεσσερες παρθενες ,η Καλλιδικη
η Κλεισιδικη η Δημω και η Καλλιθοη και την πηγαν στον πατερα τους τον βασιλια
της Ελευσινας Κελεο,μητερα τους ηταν η Μετανειρα,και της ζητησαν να γινει
τροφος του μωρου παιδιου Δημοφωντα,επειδη παρεμενε θλιμενη,της εδωσαν τον
κυκεωνα να πιει και να ξεχασει,αλλα δεν δεχτηκε,τοτε η κορη  του Κελεου η χωλη
Ιαμβη προσπαθησε με κωμικους κι ασεμνους στιχους να την διασκεδασει,ομως απετυχε
και επεμβηκε η παραμανα της Βαυβω,κατα μια αλλη εκδοχη η Βαυβω ηταν γυναικα του αδελ-
φου του Κελεου Δυσαυλου και μητερα του Τριπτολεμου του Ευβουλου και της Πρωτονοης,
αυτη καθισε απεναντι απο τη θεα με ανοιχτα ποδια,και κανοντας 'ανασυρμο' των ενδυματων
της[σηκωνοντας τα ρουχα της]με ασεμνες κινησεις της εδειξε το αιδοιο της κι αναστεναζε
σαν να γεννουσε,τοτε απο τον κολπο της φανηκε ο Ιακχος που γελουσε,το θεικο παιδι οδηγος
της πορειας των μυημενων στα  Ελευσινια Μυστηρια
.
Ο Ηρωνδας σκοπιμα χρησιμοποιει τα ονοματα γυναικων Νοσσις και Ηριννα,κανωντας αναφο-
ρα στις συγκαιρινες του ποιητριες:
την Νοσσις [τελος 4ου αιωνα π.Χ-αρχες 3ου αιωνα π.Χ]αρχαια ελληνιδα ποιητρια απο τους
Επιζεφυριους Λοκρους της Κατω Ιταλιας
και την Ηριννα[περιπου 4ος αιωνας π.Χ]αρχαια ελληνιδα λυρικη ποιητρια απο την Τηλο
.
.
.

Πόπλιος Οβίδιος Νάσων (Publius Ovidius Naso, 20 Μαρτίου 43 π.Χ. - 17μ.Χ)

Lucas van Leyden (1514), Η αυτοκτονία της Θίσβης, Metropolitan Museum of Art, Nέα Υόρκη

Οβίδιος Metamorphoses:Μεταμορφωσειςς Amor maledictus, Pyramus und Thisbe
Πυραμος και Θισβη (4,55-166)
[μεταφραση αποδοση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]
.
‘Pyramus et Thisbe, iuvenum pulcherrimus alter,55
altera, quas Oriens habuit, praelata puellis,
contiguas tenuere domos, ubi dicitur altam
coctilibus muris cinxisse Semiramis urbem.
notitiam primosque gradus vicinia fecit,
tempore crevit amor; taedae quoque iure coissent, 60
sed vetuere patres: quod non potuere vetare,
ex aequo captis ardebant mentibus ambo.
conscius omnis abest; nutu signisque loquuntur,
quoque magis tegitur, tectus magis aestuat ignis.
fissus erat tenui rima, quam duxerat olim,65
cum fieret, paries domui communis utrique.
id vitium nulli per saecula longa notatum –
quid non sentit amor? – primi vidistis amantes
et vocis fecistis iter, tutaeque per illud
murmure blanditiae minimo transire solebant.70
saepe, ubi constiterant hinc Thisbe, Pyramus illinc,
inque vices fuerat captatus anhelitus oris,
"invide" dicebant "paries, quid amantibus obstas?
quantum erat, ut sineres toto nos corpore iungi
aut, hoc si nimium est, vel ad oscula danda pateres? 75
nec sumus ingrati: tibi nos debere fatemur,
quod datus est verbis ad amicas transitus auris."
talia diversa nequiquam sede locuti
sub noctem dixere "vale" partique dedere
oscula quisque suae non pervenientia contra. 80
postera nocturnos Aurora removerat ignes,
solque pruinosas radiis siccaverat herbas:
ad solitum coiere locum. tum murmure parvo
multa prius questi statuunt, ut nocte silenti
fallere custodes foribusque excedere temptent,85
cumque domo exierint, urbis quoque tecta relinquant,
neve sit errandum lato spatiantibus arvo,
conveniant ad busta Nini lateantque sub umbra
arboris: arbor ibi niveis uberrima pomis,
ardua morus, erat, gelido contermina fonti.90
pacta placent; et lux, tarde discedere visa,
praecipitatur aquis, et aquis nox exit ab isdem.
callida per tenebras versato cardine Thisbe
egreditur fallitque suos adopertaque vultum
pervenit ad tumulum dictaque sub arbore sedit.95
audacem faciebat amor. venit ecce recenti
caede leaena boum spumantis oblita rictus
depositura sitim vicini fontis in unda;
quam procul ad lunae radios Babylonia Thisbe
vidit et obscurum timido pede fugit in antrum,100
dumque fugit, tergo velamina lapsa reliquit.
ut lea saeva sitim multa conpescuit unda,
dum redit in silvas, inventos forte sine ipsa
ore cruentato tenues laniavit amictus.
serius egressus vestigia vidit in alto 105
pulvere certa ferae totoque expalluit ore
Pyramus; ut vero vestem quoque sanguine tinctam
repperit, "una duos" inquit "nox perdet amantes,
e quibus illa fuit longa dignissima vita;
nostra nocens anima est. ego te, requimiseranda, peremi,110
in loca plena metus qui iussi nocte venires
nec prior huc veni. nostrum divellite corpus
et scelerata fero consumite viscera morsu,
o quicumque sub hac habitatis rupe leones!
sed timidi est optare necem." velamina Thisbes 115
tollit et ad pactae secum fert arboris umbram,
utque dedit notae lacrimas, dedit oscula vesti,
"accipe nunc" inquit "nostri quoque sanguinis haustus!"
quoque erat accinctus, demisit in ilia ferrum,
nec mora, ferventi moriens e vulnere traxit. 120
ut iacuit resupinus humo, cruor emicat alte,
non aliter quam cum vitiato fistula plumbo
scinditur et tenui stridente foramine longas
eiaculatur aquas atque ictibus aera rumpit.
arborei fetus adspergine caedis in atram 125
vertuntur faciem, madefactaque sanguine radix
purpureo tinguit pendentia mora colore.
ecce metu nondum posito, ne fallat amantem,
illa redit iuvenemque oculis animoque rit,
quantaque vitarit narrare pericula gestit; 130
utque locum et visa cognoscit in arbore formam,
sic facit incertam pomi color: haeret, an haec sit.
dum dubitat, tremebunda videt pulsare cruentum
membra solum, retroque pedem tulit, oraque buxo
pallidiora gerens exhorruit aequoris instar, 135
quod tremit, exigua cum summum stringitur aura.
sed postquam remorata suos cognovit amores,
percutit indignos claro plangore lacertos
et laniata comas amplexaque corpus amatum
vulnera supplevit lacrimis fletumque cruori 140
miscuit et gelidis in vultibus oscula figens
"Pyrame," clamavit, "quis te mihi casus ademit?
Pyrame, responde! tua te carissima Thisbe
nominat; exaudi vultusque attolle iacentes!"
ad nomen Thisbes oculos a morte gravatos 145
Pyramus erexit visaque recondidit illa.
quae postquam vestemque suam cognovit et ense
vidit ebur vacuum, "tua te manus" inquit "amorque
perdidit, infelix! est et mihi fortis in unum
hoc manus, est et amor: dabit hic in vulnera vires. 150
persequar extinctum letique miserrima dicar
causa comesque tui: quique a me morte revelli
heu sola poteras, poteris nec morte revelli.
hoc tamen amborum verbis estote rogati,
o multum miseri meus illiusque parentes, 155
ut, quos certus amor, quos hora novissima iunxit,
conponi tumulo non invideatis eodem;
at tu quae ramis arbor miserabile corpus
nunc tegis unius, mox es tectura duorum,
signa tene caedis pullosque et luctibus aptos 160
semper habe fetus, gemini monimenta cruoris."
dixit et aptato pectus mucrone sub imum
incubuit ferro, quod adhuc a caede tepebat.
vota tamen tetigere deos, tetigere parentes;
nam color in pomo est, ubi permaturuit, ater, 165
quodque rogis superest, una requiescit in urna.’

[μεταφραση αποδοση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]

ο Πυραμος κι η Θισβη,απ'τους νεους ο πιο ομορφος αυτος
κι αυτη απ'ολες της Ανατολης κοπελες η πιο διαλεχτη
σε σπιτια ζουσαν κολλητα  οπου ,λενε,με ψηλα
πληνθινα τειχη η Σεμιραμις περικλεισε τη πολη
εκει ανταμωσαν στα πρωτα βηματα τους
κι οσο περνα ο καιρος αυξαν'η αγαπη και θα σμιγαν
με γαμο,αν εναντιοι δεν ηταν οι γονεις,ομως να σβησουν
τη φλογα τ'ερωτα στις καρδιες αυτο δεν το μπορουσαν,
κι αυτο κανενας δεν καταλαβε,με  νοηματα κρυφα μιλουσαν
κι οσ'εκρυβαν τη φλογα τους τοσο πολυ τους εκαιγε
στο τοιχο αναμεσα στα σπιτια μια λεπτη σχισματια ηταν
απ'οταν χτιστηκε και το λαθος τοσα χρονια κανενας δεν ειδε
ομως τι ο ερωτας δεν βλεπει;εσεις πρωτοι τον ειδατε εραστες
και για τις φωνες κανατε περασμα,για να περνατε ανηκουστα
με σιγανους ψιθυρισμους τα γλυκοκουβεντιασματα σας ,
η Θισβη απ'το'να μερος στεκονταν ,ο Πυραμος απ'τ'αλλο
κι ενιωθαν ο ενας τ'αλλουνου το κοντανασαιμα
'Φθονερε'λεγανε 'τοιχε,γιατι τους ερωτευμενους εμποδας;
και τα κορμια μας δεν αφηνεις να ενωσουμε κι αν αυτο
τοσο πολυ'ναι γιατι δεν μας αφηνεις ν'αλλαξουμε φιλια ,
αχαριστοι δεν ειμαστε,πρεπει να'μολογησουμε,σε σενα
το χρωσταμε π'αφηνεις να διαβουν σ'αγαπημενα αυτια τα λογια'
τετοια απ'τη δικια του τη μερια καθενας μεσ'τη νυχτα ελεγαν
υστερα 'γεια' κι αποχωριζονταν δινοντας  ο ενας απο δω φιλια
κι ο αλλος απο κει που δεν τους εφταναν στα διψασμενα χειλη,
την αλλη μερα ειχ'η αυγη τα νυχτερινα σκορπισει αστρα
κι ο ηλιος την παχνισμενη ειχε στεγνωσει με τις ακτινες χλοη
αυτοι στο ιδιο βρεθηκαν το μερος,κι αφου με ψιθυρους σιγανους
πολυ παραπονεθηκαν τ'αποφασισαν,στη σιωπηλη νυχτα
να ξεγλυστρισουν απ'τους φρουρους κι εξω να βγουν απ'τις  πυλες
αφηνοντας τα σπιτια τους κι απ'την πολιτεια ν'απομακρυνουν
και για να μην τριγυρνουν τυφλα στον απεραντο καμπο
ειπαν να βρεθουν στο μνημειο του Νινου  και να κρυφτουν στη σκια
δεντρου,γιατ'εκει δεντρο ηταν γιοματο λευκους καρπους
μια ψηλη,ηταν,μουρια σε πηγη κοντα με κρυα νερα
τη συμφωνια χαρηκαν και το φως,π'αργα φανηκε να φευγει,
βουταει στα νερα,απ'οπου η νυχτα βγαινει,
τολμα και μεσα στα σκοταδια γυρνα το μανταλο η Θισβη
κι εξω βγαινει και τους δικους ξεγελωντας το προσωπο σκεπαζοντας
στο μνημα φτανει και κατω απ'το δεντρο που'παν καθεται
τολμηρη την εκανε ο ερωτας και να ξαφνου φανηκε μια λεαινα ,
που ριχτηκε και σκοτωσε γελαδι,μ'αφρισμενο απ'το αιμα στομα
τη διψα της να σβησει στο νερο της κοντινης πηγης
οταν απο μακρια στις ακτινες του φεγγαριου η βαβυλωνια Θισβη
τη βλεπει στα σκοταδια με ποδια που τρεμουν σε σπηλαιο φευγει
καθως ομως ξεφευγει απ'τη πλατη γλυστρα το σαλι παρατωντας το
κι αφου η αγρια λεαινα χορτασε τη πολυ διψα με νερο
γυριζοντας στο δασος ειδε  χωρις αυτη το λεπτουφαντο σαλι
και με το βαμενο ολ'αιματα στομα το ξεσκισε
κι οταν κεινος εφτασ'αργα και τα ιχνη ειδε στο παχυ χωμα
του θεριου καθαρα τοτ'ολη χλωμιασ'η οψη του
Πυραμου,και σαν το ρουχο βρηκε βαμενο στα αιματα
'δυο' ειπε'μια νυχτα θ'αφανισει ερωτευμενους
κι απ'τους δυο μια μακρια αξιζε ζωη εκεινη να ζησει
εμενα η ψυχη'ναι ενοχη,εγω σενα,δυστυχη,αφανισα
σ'αυτο το φοβερο μερος νυχτα να σε φερω
και μπροστα απο σενα δεν ηρθα,το κορμι μου καταξεσχιστε
και καταβροχθιστε μου τα σωθικα μ'αγρια δαγμωματα
ω! οσα πολλα  ζητε κατω απ'αυτο το βραχο λιονταρια!
αλλ'ειναι δειλος οποιος παρακαλα να πεθανει'και της Θισβης
σηκωνει το σαλι και στη σκια του δεντρου που ειπαν το παει
και καθως χυνει δακρυα και φιλα το ρουχο π'αναγνωρισε
'δεξου τωρα' λεει 'το δικο μου αιμα να πιεις'
κι οπως ειχε ξιφος στη ζωνη  το βυθιζει στα σπλαχνα
και ξεψυχωντας απ'τη ζεστη το τραβα πληγη
κι ανασκελα πεφτει στο χωμα,το αιμα ψηλα  πανω πηδα
οπως απο μολυβδινο σκουριασμενο σωληνα
που σπαζει κι απο μικρη τρυπα το νερο πιεσμενο
πετιεται περα μακρυα  ραπιζοντας τον αερα
κι απ'το αιμα του φονου οι καρποι του δεντρου στην οψη
σκουραινουν κι η ριζα ποτιζεται μ'αιμα πολυ
που πορφυρους τους κρεμασμενους χρωματιζει καρπους
και να εκεινη,φοβισμενη τον αγαπημενο μην προδωσει ,
επιστρεφει και με τα ματια τον ψαχνει και τη ψυχη της
και θελει ποσους ξεφυγε κινδυνους να του διηγηθει
βλεπει γυρω τον τοπο  κι απ'τη μορφη το δεντρο γνωριζει
να δισταζει το χρωμα των καρπων την κανει,αν ειν'αυτο ,
κι ενω αμβιβαλλει,σπαραζωντας βλεπει στη ματωμενη να χτυπα
γη το σωμα,πισωπατα και μ'οψη απο πυξο χλωμοτερη
ανατριχιασε οπως πελαγου η επιφανεια κανει
οταν τρεμει στ'απαλοτατο της αυρας αγγιγμα
ομως ειν'αργα τωρα πια που'δε τον αγαπημενο της
και χτυπα δυνατα τ'αναξια μπρατσα της θρηνωντας
τα μαλλια της τραβα κι αγκαλιαζοντας τ'αγαπημενο σωμα
τη πληγη με δακρυα πλημμυριζει αναμειγνυοντας το αιμα
με κλαμα και το παγωμενο χλωρο προσωπο φιλωντας
'Πυραμε'ουρλιαζει'ποια απο μενα μοιρα σε πηρε κακη;
Πυραμε,απαντησε,σε σενα η πολυαγαπημενη σου Θισβη
φωναζει,ακουσε με και το γερμενο σηκωσε προσωπο σου'
στ'ονομα της Θισβης τα ματια απ'το θανατο βαρια
ο Πυραμος ανοιγωντας την ειδε κι υστερα τα'κλεισε παλι
κι εκεινη αφου το ρουχο της γνωρισε  και του ξιφους
ειδε αδεια την ελεφαντινη θηκη ,'το χερι σου'ειπε'κι ο ερωτας σου
σ'αφανισαν,δυστυχε!κι εγω'χω δυναμη στο χερι κι ερωτα
μαζι,για να μπορεσω θανασιμα να πληγωθω στο στηθος ,
θα σε συνοδεψω στο χαμο σου,εγω του θανατου σου,θα πουν,
η πιο δυστυχισμενη ενοχος και συντροφος,αν ηταν με το θανατο
μονο να μπορεσεις απο'με να χωρισεις,ουτε με τον θανατο τωρα
δεν θα μπορεσεις να χωρισεις,αλλα κι οι δυο ακουστε
τις παρακλησεις ω! δυστυχοι δικοι μου γονεις και δικοι του
αυτους π'ο πιστος ερωτας κι η τελευταια ωρα εσμιξε
μαζι τους δυο στον ιδιο ταφο να μην εναντιωθητε να βαλτε
και συ δεντρο που με τα κλαδια σου το δυστυχο σωμα
τωρα του ενος σκεπαζεις,σε λιγο και των δυο θα σκεπαζεις
σημαδια φυλα της σφαγης μαυρους και στο πενθος κρατα
παντα να'χεις τους καρπους,το διδυμο να θυμιζουν αιμα'
 αυτα'πε κι ακουμπωντας πανω στο στηθος του ξιφους την αιχμη
πεφτει στο σιδερο,π'ακομα απ'τη σφαγη  εβραζε,
η φωνη,τελικα,εφτασε στους θεους,και στους γονεις εφτασε,
και το χρωμα στα φρουτα ειναι ,σαν ωριμαζουν,μαυρο
κι οτι απ'τη φωτια απομεινε,σε μια αναπαυεται τεφροδοχο
.
.
.

Continuous Geometrical Praxis-2μ χ 3μ-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

ΑΚΟΡΝΤΕΟΝ ΧΡΟΝΟΥ ΙΙ-χ.ν.κουβελης

η Ελενη  σ'ἀργυρέᾱν ἀσάμινθον λουζεται
οι Μυκηνες σε τουριστικη περιοδο,ο ανεμος στη συκια
η λοετροχοός Βερ(ε)νικα δινει το χέρνιβον,η τοιχογραφια
ενα Φρυγας φωτογραφιζει,το ἄργιλλον χερι,η γη τρεμει στο φως
η  Ἑλλάδα και το μέσον Ἄργος,ενα αλογο (h₁éḱ-wo-s > ἵππος, Lat. equus )
'τ'αλογο,Ορεστη'η Κλυταιμνηστρα,10:18 πμ,στη κογχη τοξου
σχημα καραβιου μετεωρο το φεγγαρι ακορντεον νοητο
και αορατο στη μνημη αρχαια εικονα ,γραφει,
δεν υπαρχουν ιδεες ανοιξης,θαλασσα και ουρανος περιττη ωραιοτητα ,
πουλια καμπυλα στο φως λεξεων η ορμη σωμα  χρονου
ὠκέες ἵπποι ανεμοι Κυκλαδες Ροδος Ζακυνθος Κεφαλονια οι Αχαιοι π. 1375
Σμυρνη Νεα Σμυρνη οι Ιωνες 1922
α]π.1600-1100 Μυκηναικη εποχη
β]π. 750-479 Αρχαικη εποχη
γ]π. 479-323 Κλασσικη εποχη
δ]π. 323 - 30 π.Χ  Ελληνιστικη εποχη
ενα δωρικο πέρυτι και το πορφυρίον αιδοιον της Λυσιστρατης,card postal 1947
ΕΛΛΑΣ - GREECE. Επιστολικόν Δελτάριον. Παγκόσμιος Ταχυδρομικός Σύνδεσμος
στον ηλιο πηλινος συλλαβιζει στην Γραμμικη Β': qou-ko-ro  βου-κό-λος
πῠρρός  Ιφιγενεια,ευλυγιστη ελαφινα σ'ενα manuscript του Cicero
'Karthāgō Karthāgō qart-ḥadašt New York New York City Sweet!'
εμεις,οι Ελληνες,προφεραμε στα Λυστρα της Μικρας Ασιας  ὕσ(σ)ωπος
νοτια του Ικονιου,χωριο Hatunsaray
Ύσσωπος ο φαρμακευτικός (Hyssopus officinalis)ή κοινώς ο ύσσωπος (hyssop),
βοτανώδες φυτό,θαμνος,του γένους Hyssopus,
συνειθιζαμε τις Κυριακες να κατεβαινουμε στη θαλασσα
εκει μετρουσαμε,ως αργα τ'απογευμα,τ'αμφικοιλα νερα γλωττης
ζηλευαμε τα τυμπανα των τζιτζικιων
τη νυχτα,σελανα  ματηρ. (πῖνε καὶ) χαῖρε Σαπφω θέᾱι σ᾽ ἰκέλᾱν
Ἄργος ἄειδε, θεα , πολυδίψιον, ἔνθεν ἄνακτες
στο επος Θηβαΐς ο Ετεοκλης κι ο Πολυνεικης
στο ξερο Αργος χειμωνας του 43,φθινοπωρο του 49,Μοναχο του 63
καί κεν ἐλέγχιστος πολυδίψιον Ἄργος ἱκοίμην
αγνωριστος τα μαλλια και τα γενια ακοφτα το βλεμμα αγριο
μπηκε στην αδεια Λαρισσα νυχτα,'πως ηρθες ως εδω;'ρωτησαν
δεν απαντησε,ζητησε νερο να πιει κι ενα μερος να κοιμηθει
'εχω αιωνες Ιστοριας να κοιμηθω'ειπε,τ'ονομα Κανεις
πολύπλαγκτος εσυ ενας Δαναος  απο το Κιβερι του Νομου Αργολιδας
τη νυχτα ενας λυκος επιτεθηκε σ'εναν ταυρο και τον κατασπαραξε
ΟΙ ΓΑΜΟΙ ΤΗΣ ΥΠΕΡΜΝΗΣΤΡΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΛΥΓΚΕΑ,ΕΞΩΦΥΛΛΟ,ΦΩΤΟ,ΡΕΠΟΡΤΑΖ,
στην κοσμικη στηλη life style περιοδικου
σ'ενα Βοιωτικο χωριο ζουσαμε και
Μογέᾱ δίδο̄τι τᾶι γυναι|κὶ δο̃ρον Εὐχάρῑ |
τΕ̄ὐτρε̄τιφάντο̄ κό|τυλον ὄ̄ς χ᾽ ἅδᾱν πίε̄
α!Η Ευχαρις! σωμα πουλιου μετεωρο ορατο κι αορατο
.
.
.

Raphael-The School of Athens,1510-1511

ΧΡΕΙΑ  ΠΡΩΤΑΓΟΡΑ  ΕΧΩΜΕΝ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

οτι πιστευει καποιος αυτο ειναι κι αληθεια
ο Πυθοδωρος πιστευει πως ο Πρωταγορας ειναι αθεος
αρα αυτο που πιστευει ο Πυθοδωρος ειναι αληθεια
κατα συνεπεια πρεπει να παρθουν εγκαιρως μετρα εναντιον του
ολα τα συγραμματα του να καουν δημοσιως στην Αγορα
και ν'απαγορευτουν οι διαλεξεις του,αναλυσεις ποιηματων
αναζητησεις ορθων λεξεων,και ρητορικες και σοφιστειες
και βεβαια εξονυχιστικη ερευνα των χρηματων του ανθρωπου
αλλωστε,γνωστον τοις πασι,αμοιβονταν με υψηλοτα διδακτρα
και τι αλλον,ηλιου φαεινοτερον,απο την φιλιαν του μ'αυτον τον Σωκρατη
και τον μαθητη του Πλατωνα,συγγραφεα του διαλογου Πρωταγορας
πολυ διαφημιση γινεται αυτου του Αβδηριτη στη Δημοκρατια μας
και να μην ξεγελιεται ο Ολυμπιος Περικλης με την αποικια τους Θουριους
και τους νομους του στην Κατω Ιταλια,αυτος διδασκει πως καθε τι,
ειναι δυνατον,να το υπερασπιζεις και να το απορριπτεις με την καταλληλο
λεκτικη μεθοδο,αγνωστικισμο και σχετικισμο να τι διδασκει,
λιαν επικινδυνος,εδω δεν εχει θεση,ας παει στην Σικελια,εκει,γνωστον,
νεωτεριζουν και δεν τους νοιαζει ν'αβδηρισουν  μ'αυτον τον Πρωταγορα,
βεβαια,τωρα,αν για καποιον η γνωμη του Πυθοδωρου ειναι αληθης
για καποιον αλλον ειναι ψευδης,και τοτε ισχυει η ρηση του φιλοσοφου:
Αλήθεια ή Καταβάλλοντες κι επιπλεον τουτο:Πάντων χρημάτων μέτρον
εστίν άνθρωπος, των μεν όντων ως έατιν, των δε μη όντων ως ουκ έατιν
και στη Δημοκρατια,απαραιτητα,εχωμεν χρεια αγωνιστων του λογου
Πρωταγορες ακομα κι αν τον ήττω λόγον κρείτω ποιείν κι οχι Πυθοδωρους
φανατικους κι αυτη η διαλεκτικη πλεον ωφελει τις πραξεις της πολιτειας:
οὐ πάνυ μοι δοκεῖ, ἔφη, ὦ Σώκρατες, οὕτως ἁπλοῦν
[331c] εἶναι,ὥστε συγχωρῆσαι τήν τε δικαιοσύνην ὅσιον εἶναι καὶ τὴν ὁσιότητα δίκαιον,
ἀλλά  τί μοι δοκεῖ ἐν αὐτῷ διάφορον εἶναι. ἀλλὰ τί τοῦτο διαφέρει; ἔφη: εἰ γὰρ βούλει,
ἔστω ἡμῖν καὶ δικαιοσύνη ὅσιον καὶ ὁσιότης δίκαιον.
μή μοι, ἦν δ᾽ ἐγώ: οὐδὲν γὰρ δέομαι τὸ εἰ βούλει τοῦτο καὶ εἴ σοι δοκεῖ ἐλέγχεσθαι,
ἀλλ᾽ ἐμέ τε καὶ σέ: τὸ δ᾽ ἐμέ τε καὶ σέ τοῦτο λέγω, οἰόμενος οὕτω τὸν λόγον βέλτιστ᾽
[331d] ἂν ἐλέγχεσθαι, εἴ τις τὸ εἴ ἀφέλοι αὐτοῦ.
.
.
.

Causarum Cognitio-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Causarum Cognitio
ο στρατηγος Λαχης κατηγορηθηκε απο τον Κλεωνα το 426 π.Χ κι ανακληθηκε
στην Αθηνα απο την Σικελια να δικαστει
Πλατων Λάχης Περι Ανδρειας α) Περίοδος της νεότητας (399-387 π.Χ.) [197c]-[197d]
οὐδὲν ἐρῶ πρὸς ταῦτα, ἔχων εἰπεῖν, ἵνα μή με φῇς ὡς ἀληθῶς Αἰξωνέα εἶναι.
Ζήνων ὁ Κιτιεύς [334 π.Χ - 262 π.Χ]
Δύο ὦτα ἔχομεν, στόμα δὲ ἕν, ἵνα πλείονα μὲν ἀκούωμεν, ἥττονα δὲ λέγωμεν
Επίκουρος [341 π.Χ – 270 π.Χ]
οι καταστηματικές και οι κατά κίνησιν ηδονές
Οὐκ ἔστιν ἡδέως ζῆν ἄνευ τοῦ φρονίμως καὶ καλῶς καὶ δικαίως οὐδὲ φρονίμως
καὶ καλῶς καὶ δικαίως ἄνευ τοῦ ἡδέως· ὅτῳ δὲ τοῦτο μὴ ὑπάρχει͵ οὐκ ἔστι τοῦτον
ἡδέως ζῆν
ο Marcus Tullius Cicero το 81 π.Χ εκφωνησε τον πρωτο του δικανικο λογο ιδιωτικου
δικαιου  Pro Quinctio επι δικτατοριας του Lucius Cornelius Sulla
quae res in civitate duae plurimum possunt, eae contra nos ambae faciunt in hoc
tempore, summa gratia et eloquentia; quarum alteram, C. Aquili, vereor, alteram
metuo. eloquentia Q. Hortensi ne me in dicendo impediat, non nihil commoveor,
gratia Sex. Naevi ne P. Quinctio noceat, id vero non mediocriter pertimesco.
οι συνομωτες του Lucius Sergius Catilina  προεγραψαν στις 7 Νοεμβριου του 63 π.Χ
ο Κικερων να δολοφονηθει στο σπιτι του
Marcus Tullius Cicero IN CATILINAM ORATION I pro senatu habitae
O tempora, o mores!
1 στους 7 ανθρωπους στη γη ειναι μεταναστης
Ελλαδα:πανω απο 577.000 μεταναστες με χαρτια απο 150 διαφορετικες χωρες
13/01/2018 13:22
Κεφαλονιά: Σκάφος με 29 πρόσφυγες προσάραξε σε παραλία του νησιού εν μέσω καταιγίδας
αναμεσα τους δεκαδες παιδια
Causarum Cognitio
.
.
.

Γεωργιος Σουρης,1853-1919,σατιρικος ποιητης-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΕΓΩ Ο ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΗΣ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

https://el.wikisource.org/wiki/%CE%A3%CF%85%CE%B3%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AD%CE%B1%CF%82:%CE%93%CE%B5%CF%8E%CF%81%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82_%CE%A3%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%AE%CF%82#%CE%91%CF%80%CF%8C_%CF%84%CE%B7%CE%BD_%CE%B5%CF%86%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%AF%CE%B4%CE%B1_%C2%AB%CE%A1%CF%89%CE%BC%CE%B7%CF%8C%CF%82%C2%BB

Ο Έλλην δύο δίκαια ασκεί φιλελευθέρως:
Ουρείν τε και συνέρχεσθαι,εις όποιο θέλει μέρος
[Γεωργιιος Σουρης]

ΕΓΩ Ο ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΗΣ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

εγω ο Γεωργιος Σουρης εκ Συρου ευπορων ντιστεγκεδων σπορος
οπ'ηθελε ο μπαμπας παπα κι ευρεθην εις Ρουσιαν δυο μηνους
ψωμοπωλης εν Αθηναις δε Πανεπιστιμιω απερριφθην εις την μετρικην
μετα πολλων επαινων υπο  αρχοντος καθηγητου Σιμτελου
μου κακοφανει και τοτες κακοφορμισα εις  καυστικην δημοσιογραφιαν
ως γνησιος Ρωμηος εγραφον αμπελοφιλοσοφιας
μ'υπερετας πιστους τον Φασουλην και Περικλετον
ολους,αρχοντους,βασιλεις,εσφαζον κι εμαχαιρωνα εις τα γραπτα,
τι Τρικουπηδες τι Δελιγιαννηδες τι πολιτικους τι πατριδοφορους
στον καφενε με τον βαρυν γλυκυν αχνιζον ερριχνα κυβερνησεις
κι ανεβαζα Πρωθυπουργους καθως μου κανει κεφι  κι αλλα
πολλα διαφορα σουρτα φερτα τα φερνα και φλυαρουσα
κι ισως το Νομπελ το 8 να τσεπωνα αν ως ρηχον στιχοπλοκον
οι μαλλιαροι Ψυχαρηδες δεν με κατηγορουσαν,αναθεμα τους,
ποιητην ατεχνεστατον αναξιον και παντελως προχειρολογον
.
.
.

Ρυθμίσεις-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

from the top of being ειναι η εξουσια αληθεια ιδέα ή γυναίκα φώναξε 'θα
ζαλιστεις, κύριε, ίσως θέλεις να σου στείλω τα λεφτά', αλλά δεν τόλμησαν,
τιμωρήθηκαν και ξερουμε πως τετοια πολιτευματα καταντουν τυραννικα, from
the time of the event το κιτρινο νερό ισοσυλλαβο βωβο has been built to reduce
costs of wealth πλούσια δώρα μνημης φωνών and how to use it for someone
ἀλλοιούμενον δὲ τὸ ἓν ἑαυτοῦ ἀδύνατόν που ἓν ἔτι εἶναι Platon Parmenides
.
.
.

Κλυταιμνηστρα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Κλυταιμνηστρα:Σκηνικο:εσωτερικου αστικου δωματιου χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
[προεκτεινοντας τον Αγαμεμνωνα του Αισχυλου στην  5η Συμφωνια του Ludwig van
Beethoven]

ανοιξε το παραθυρο
ο ανεμος,δυνατος ανεμος
εξω ειδε το δεντρο φωτισμενο,ενας καθρεφτης με χρυση
κορνιζα κρεμασμενος ,ο ανεμος εκλεισε το παραθυρο,
ξυπνησε,'Κλυταιμνηστρα'φωναξε'τι ειναι;που ειναι τα παιδια;ο Ορεστης
η Ηλεκτρα ; γιατι φορας κοκκινο φουστανι;'

αργοτερα στο θεατρο
Χορος:  σὺ δέ, Τυνδάρεω
      θύγατερ, βασίλεια Κλυταιμήστρα,
      τί χρέος; τί νέον;
Κλυταιμνηστρα: ἔστιν θάλασσα–τίς δέ νιν κατασβέσει; –
εκεινο το 'βους επί γλώσση μέγας βέβηκεν',στιχος 36,την βαραινε
'τι αληθεια σημαινει για μας'ψιθυρισε
'βους επί γλώσση μέγας βέβηκεν'
Χορος:   ὄναρ ἡμερόφαντον ἀλαίνει.στιχος 82
στα χερια η χρυση προσωπιδα πριν τη φορεσει
ενοχη εξιλεωση γνωση .Χορος: προβούλου παῖς ἄφερτος ἄτας.387
                                                        ἄκος δὲ πᾶν μάταιον.
το ειδωλο στον καθρεφτη,κλεινει τα ματια της
Χορος: κρίνω δ' ἄφθονον ὄλβον,στιχος 471

Σκηνικο:εσωτερικου αστικου δωματιου
μουσικη:Ludwig van Beethoven  5th Sinfonie c-Moll, Opus 67
Η Κλυταιμνηστρα παιζει στο πιανο,τρια,ογδοα sol και στο ιδιο fortissimo mi υφεση
Πρωτο μερος,allegro con brio, μετρο 2/4,Do ελασσονα
'αυτη η συμφωνια'σχολιαζει ο αντρας'εχει επηρεασει τον Johannes Brahms
τον Pyotr Ilyich Tchaikovsky τον Josef Anton Bruckner και τον Gustav Mahler
περισσοτερο απο την 9η συμφωνια'
'ηταν παραγγελια του κομη  της Άνω Σιλεσίας Franz von Oppersdorff'συνεχισε
η γυναικα γελασε,ειδε τα κοκκινα χειλη της,'η συμφωνια,τελικα,το 1809 εκδοθηκε
με αφιερωση στον κομη Andrej Kirillowitsch Rasumowskij'
και συνεχισε:
'o Beethoven,κατα τον γραμματεα του Anton Schindler,φαινεται να ηθελε:so das Schicksal
klopft an die Tür '
'κανει ζεστη'ειπε η γυναικα,κι απο την τσαντα της εβγαλε την βενταλια
'ναι,πολυ ζεστη'απαντησε'δεν φυσαει καθολου'
η Κλυταιμηστρα τους κοιταξε:'το β' μερος δημιουργει εντονη αντιθεση με το α' μερος'
Δευτερο μερος,andante con moto, μετρο 3/8,La υφεση μειζωνα
Ludwig van Beethoven  5th Sinfonie c-Moll, Opus 67 Πρωτο θεμα του β' μερους
Ludwig van Beethoven  5th Sinfonie c-Moll, Opus 67 Δευτερο θεμα του β'μερους
'και τωρα Τριτο μερος,allegro, μετρο 3/4, Do ελασσονα'
Τεταρτο μερος,allegro, μετρο 4/4, Do μειζονα
το κυριο θεμα sol-do-sol-me-re-do-sol στη coda ακουγεται δυο φορες
presto,7 κρουσεις τεταρτων χωρισμενες με παυσεις
στο τελος χειροκροτησαν:'Υπεροχο!Θαυμασιο!'
ο Αιγισθος την πλησιασε,κατι της ειπε στ'αυτι και βγηκαν εξω απο το δωματιο
το πιανο βαρυ ακινητο αλυγιστο

το παραθυρο ανοιξε,ο δυνατος ανεμος
γυναῖκα πιστὴν δ' ἐν δόμοις εὕροι μολὼν 606
οἵανπερ οὖν ἔλειπε, δωμάτων κύνα,
αυτη η γυναικα μεσα απο τον καθρεφτη της κανει νοηματα
'τι θελεις;'φωναζει
ενα παιδι
'γιατι ο Ορεστης τρεχει πισω σου;'


Χορος:  Δίκα δὲ λάμπει μὲν ἐν [ἀντ. δ. 771
        δυσκάπνοις δώμασιν,
        τόν τ' ἐναίσιμον τίει [βίον].

στο θεατρο se non e vero, e bon trovato
Κλυταιμνηστρα:οὕτω δ' ἔπραξα–καὶ τάδ' οὐκ ἀρνήσομαι–    1380
                             ὡς μήτε φεύγειν μήτ' ἀμύνεσθαι μόρον.
                             ἄπειρον ἀμφίβληστρον, ὥσπερ ἰχθύων,
                             περιστιχίζω

τοτε την ακουσε να λεει:
ετσι επραξα και δεν θα τ'αρνηθω
ουτ'απεφυγα ουτ'αντισταθηκα στη μοιρα
με τεραστιο διχτυ,σαν ψαρι,
τον τυλιξα
'κι ειναι αληθεια,Ορεστη,αυτο ετσι εγινε
so das Schicksal klopft an die Tür '
.
.
.

Υπερθεσεις-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Αυτό είναι αδύνατο. Το πραγματικό ευφορη ώρα δέντρου.αιωρουμενο πουλί παρόντος
χρόνου. μια τυχαία συναλλαγή ρυθμού, φωτογραφικό ενσταντε μνημης. η ελληνική
θάλασσα.η λέξη του χεριου. η περισπωμενη τού ώμου.'Ο Αερας' έκρηξη Αναξιμενη. Η
ευγενική γυναίκα. Η ευτυχια να υπάρχει. Δεντρα.Νερα. Σπίτια.Νερα.Ενας ψιθυρος. 'Είναι
δυνατή. Η πραγματικότητα'. Το ιδιοφωνο του αερα, στην άκρη του αυτιού. 'Είναι δυνατό το
Αδύνατο'.Η πραγματικότητα αντήχησε. Η Ιστορία. Μέτρα. Τι; η ευγενική γυναίκα. 'Βλέπεις;'
Τοπιο Θαλή του Μιλήσιου.Η Σμύρνη 1922.το γραμμοφωνο μεταφερθηκε στον Πειραιά.
Ήταν κι άλλοι. Πολλοί. Σ' όλην την Ελλάδα βαραιναν.'άγρια ραδίκια, να τα βράσεις, να πιεις
το ζουμί τους κάνει καλο'. Την Κυριακή ανεβήκαμε στην Ακρόπολη. Το παιδί ρωτούσε.
Τι είναι αυτό; γιατί είναι; πότε ;.' Τώρα'απάντησε ένας όχι απ' την παρέα μας.Αργοτερα.
Καταλαβαμε.Βλεπαμε τις φωτιές, απ' το μέτωπο γυρίσανε, λιγοστές κουβεντες, η Ελλάδα
υπό το μηδέν, - 47 βαθμούς Δημοκρατίας. 'Εσύ, πως εφτασες ως εδω;' τον ρώτησαμε'με τι
βαρκα; με τι πόδια;' μας έδειξε τα πόδια, μας έδειξε τη θαλασσα. Αδιέξοδη.'τα πόδια σου,
που είναι;'. αγόρασε. αγόρασε τη ζωή του. τη γυναίκα του. εκείνη την ευγενική γυναίκα.
Ελένη.Φωτεινη.και κάποιο άλλο όνομα. Ανδρομάχη Δαματηρ .γυρω ο ηλιος ζεστενε τις
πετρες. Ένα πουλί ράγισε το φως. Προς το νότο.παρόντος χρόνου.

.

.

.

Γιάννης Κεφαλληνός, Μέγας Αλέξανδρος, ξυλογραφία, 18 x 15 εκ

Μεγας Αλεξανδρος,3ος αι. π.Χ,Ταραντας,Εθνικο Αρχαιολογικο Μουσειο

Charles Le Brun, Le Passage du Granique,1665

'ευτυχως,που η κριση του Παρμενιωνος δεν εισακουσθη'-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΦΙΛΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΛΗΝ ΛΑΚΕΔΑΙΜΟΝΙΩΝ
ΑΠΟ ΤΩΝ ΒΑΡΒΑΡΩΝ ΤΗΝ ΑΣΙΑΝ ΚΑΤΟΙΚΟΥΝΤΩΝ

'να καταστραφει η Θηβα πλην Πινδαρου'
οι αντιμακεδονες του Δημοσθενη εξαθρωθηκαν
των Πανελληνων Κοινη Ειρηνη
υστερα ακολουθησε η διαβαση του Ελλησποντου και η πορεια
μεχρι τον Γρανικο ποταμο το 334
οι Περσες στη Ζελεια της Τρωδας απερριψαν την κριση του Ροδιου Μεμνωνα
να παρασυρουν τον Αλεξανδρο Γ' στο βαθος της  ενδοχωρας καταστρεφωντας την
στελνοντας επισης στρατο στην Μακεδονια και προκαλωντας επανασταση
στη κατω των Θερμοπυλων Νοτια Ελλαδα
αλλωστε του Μεμνωνα καθολου δεν του'χαν εμπιστοσυνη
μετα τη συμμετοχη του το 365 στην αποστασια κατα του Αρταξερξη Ωχου
του γαμπρου του Αρταβαζου σατραπη της Φρυγιας και μαλιστα αποτυχωντες
προσετρεξαν κι οι δυο για πριοστασια κι εκδουλευση στην αυλη του Φιλιππου Β'
αλλ'αυτα εχουν οι μισθοφοροι,Ελληνες,Μηδοι,Υρκανοι,Παφλαγονες,αναγκαιον κακο,
οχι η μαχη εδω θα δινονταν στον Γρανικο αναχαιτωντας την ορμη των Μακεδωνων,
Αλεξανδρου Γ' Παρμενιωνα Φιλωτα του Παρμενιωνα Αμυντα του Αρραβαιου
Σωκρατη Νικανορα του Παρμενιωνα Περδικα του Οροντη Κοινου του Πολεμοκρατη
Κρατερου του Αλεξανδρου Αμυντα του Ανδρομενη Φιλιππου του Αμυντα
Καλα του Αρπαλου Φιλιππου του Μενελαου Αγαθωνα Θεσσαλων Παιονων
Θρακων Οδρυσων Τριβαλλων Ιλλυριων Αγριανων
ετσι αποφασισθηκε απ'τον Φρυγο στρατηγο Αρσιτη,και τον Λυδιας και Ιωνιας
σατραπη Σπιθριδατη και τον Φαρνακη και τον  Μιθροβουζανη και τον Ατιζυη
και τον Αρβουπαλη και τον Αρσαμη και τον Μιθριδατη και τους  αλλους
αλλ'ομως διαφορετικα συνεβησαν μετα τις 22 Μαιου κι οι Μακεδονες νικηφοροι
πλεον ως την Πενταποταμια και τους Μαλλους το 326 εφθασαν κι ως την Ινδια
'ευτυχως, που η κριση του Παρμενιωνος δεν εισακουσθη'
.
.
.

Εν τέλει ακρότατα - χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

'η ανοησία της ποίησης' η πρόταση
ενρινες αποσιωπησεις νερων με πυρινα ακρωτηρια δεντρων εντειχισμενα σε ελικες πουλια
τονισμοι του λευκού σολ δίεση απροσδοκητα η αιωρηση ελαστικού μηχανισμού ανθούς
ερυθροι ψιθυρισμοι μελισσών η ουδέτερη αιωνιοτητα του χρόνου άφατα υπερταλαντουμενα νουφαρα ήχοι συκιας στον αέρα μπρούτζινη σκιά της ελληνικής θάλασσας χειρονομιες ατελούς χορογραφιας πράσινης σαύρας η χλοη ανασαινει σε fuga Bach διαστολή ευτακτη υποτεινουσα ευτοκης ευτυχίας ξειδωρη αειζωη ροή ευθυτενους ανυπακοής εν δυνάμει αρρητου
'η ποίηση ψευδεται' η πρόταση
.
.
.

in red infinity-2μ χ 2.50μ -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

in word infinity-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

I have got a wordful letter from your unbeeing                                η σιωπη,
πως εδώ με φτάνει ηχηρή                                                         .ένα ελάχιστο                                            απόσταση η αιωνιοτητα                                                  σε αγγίζει η αναπνοή
π'αναπνεει το κρίνο                                αιχμαλώτισμενη η ομορφια
δραπετεύει, ακούω τα βηματα της σ' ενα κρυμμένο νουφαρο στο νερό
ισοσυλλαβη φωνη π'ακουγεται' που είσαι; τι σε κρύβει;' who I am now? Be
capable of immense passions           
.
.
.

Εκ/φρασεις -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis   
               
τεμαχισμένος χρόνος στο σφαγείο της Ιστοριας     φωνη   τους φωτογράφισαν  ένας
κρατούσε τους βολβους των ματιων του    μια γυναίκα βούλιαζε στη μνήμη
εγραψε:αντιστάθηκε τους κλώτσησε, 'οχι δεν είμαι ηρωας, αφήστε με'  το δεντρο
μέσα στη νύχτα αυξάνει τους ψιθυρους   αργότερα 'τι πραχτηκε εν απουσία μου;'
.
.

.

ΟΡΙΖΟΝΤΙΑ ΔΙΑ-ΜΟΡΦΩΣΗ-2μ χ 3,50μ-χ.ν.κουβελης c.n.couveli

LOGOI ΛΟΓΟΙ-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

 the world face and injustice /not to see:I thought such rituals absurd
that nothing/offensive/Are you really?What!What’s that?What’s that you say?
Tarski says:The language contains the capacity to refer to its own expressions
an oak tree in moonlight night increases the whispers

τα πολιτικα του Αριστοτελη σκεφτομαστε
1252a[1] ἐπειδὴ πᾶσαν πόλιν ὁρῶμεν κοινωνίαν τινὰ οὖσαν καὶ πᾶσαν κοινωνίαν
ἀγαθοῦ τινος ἕνεκεν συνεστηκυῖαν (τοῦ γὰρ εἶναι δοκοῦντος ἀγαθοῦ χάριν πάντα
πράττουσι πάντες), δῆλον ὡς πᾶσαι μὲν ἀγαθοῦ τινος στοχάζονται, μάλιστα δὲ [5]
καὶ τοῦ κυριωτάτου πάντων ἡ πασῶν κυριωτάτη καὶ πάσας περιέχουσα τὰς ἄλλας.
αὕτη δ’ ἐστὶν ἡ καλουμένη πόλις καὶ ἡ κοινωνία ἡ πολιτική
και τον Προμηθεα Δεσμωτη του Αισχυλου
ὦ δῖος αἰθὴρ καὶ ταχύπτεροι πνοαί,
ποταμῶν τε πηγαί, ποντίων τε κυμάτων
ἀνήριθμον γέλασμα, παμμῆτόρ τε γῆ,    90
καὶ τὸν πανόπτην κύκλον ἡλίου καλῶ.
ἴδεσθέ μ' οἷα πρὸς θεῶν πάσχω θεός.
και την γλωσσα
κοινωνίαν — κοινωνίᾱν , κοινωνία communion
ἀνήριθμον — ἀνάριθμος without number
γέλασμα — ο φλοίσβος των κυμάτων
παμμῆτορ — παμμήτωρ mother of all
γῆ— δωρικά γᾶ  γέα ιωνική γέη  ομηρική γαῖα earth
πανόπτην — πανόπτης all seeing omniscient
ἡλίου — ἥλιος sun δωρικός  αιολικός  και αρκαδοκυπριακός τύπος: ἀέλιος
κρητικός : ἀβέλιος επικός : ἠέλιος λυρικός : ἅλιος πρωτοελληνικος hāwélios
κύκλος — circle

Not everyone will be happy at the falls in world markets
plus many millions of children too, are investors - even if they do not know it -
The Dow Jones suffered the worst fall in its 122-year history
Panic spread to Asia overnight, with Japan's Nikkei 225 share index falling by 4.7%
We use the word 'volatility' a lot when covering market movements which fluctuate wildly
This was a very large move in a space of a few minutes as the Dow rallied off 23663(futures)
 just before the open to trade above 24685, a swing of about 1000pts in very short order. We
talk about 1,000-pt moves on the Dow in terms of months or weeks and maybe days – not
minutes
.
.
.

Εν Όλον  - χ.ν.κουβελης c.n.couvelis               

Υπεραισιοδοξες σημειώσεις Hyperpositive notes-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

- περιμενει. σήμερα. τώρα!                                 
-Sergei Prokofiev 2 Puschkin Walzer op. 12, αντιγραφή της σελήνης στα νερά,φυλλοροη σιωπής, αντιστροφη πτώση ησυχιας, ανάδυση ευπλαστου χρόνου, και το φως σε do ύφεση                                -περιμενει. το μικρό ψαράκι στο ενυδρείο της φωνης.συλλαβη σώματος.  ατέρμονη. ευλυγισία σελήνης                             
- Bedrich Smetana Pensee Fugitive,fugitive light in hand, and the reflection of your body has been built to reduce the length of the body, secret tautology, which is not as simple as the infinite causes
of the body                                   
-a messing. περιμενει. τώρα! το χερι λευκό με χρυσό δαχτυλίδι. η αντανάκλαση στην μνήμη, και το φως σε υπέροχες λέξεις. στιγμές αρμονιας.αρμονίας εκτίναξη. εντός σου. a messing                                                       
- Joseph Haydn Menuett aus der Klavier,πουλια ψαρευανε δεντρα. στα άνθη άγριων κρινων. η υποδιαστολή του φεγγαριου στο βράχο. η θαλασσα. και μονάχα ησυχία.                               
-περιμενει. σήμερα. τώρα!
.
.
.

Marcus Porcius Cato Major

Cēterum cēnseō Carthāginem esse dēlendam-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ο Marcus Porcius Cato Major  αυστηρος πολυ περι το ηθος
λιτος της πολυτελειας εχθρος αλλα και των Ελληνων φιλοσοφων
και ελληνικων γραμματων πολεμιος,οι Ρωμαιοι να'ναι κυριως Ρωμαιοι,
και να μην δουλοπρεπως και παλιμπαιδιζοντες ελληνιζουν,
πληβειος το γενος και με την Lex Publilia Philonis de patrum auctoritate
censor τιμητης ενας των magistratus maiores με censoria potestas
το 153 π.X. καὶ σῦκα τῶν Λιβυκῶν ἐπίτηδες ἐκβαλεῖν ἐν τῇ βουλῇ,
τους υπεδειξε στη Συγκλητο μεγαλα και φρεσκα συκα Αφρικανικα
εἶτα θαυμασάντων τὸ μέγεθος καὶ τὸ κάλλος λεει ο Πλουταρχος
προειδοποιοντας πως η χωρα που τα'θρεφει τρεις μερες θαλασσα απεχει
ἡ ταῦτα φέρουσα χώρα τριῶν ἡμερῶν πλοῦν ἀπέχει τῆς Ῥώμης
Ρωμαιοι ο κινδυνος εγγυτατος  δια τουτο 'δοκεῖ δέ μοι καὶ Καρχηδόνα μὴ εἶναι'
και καθε φορα,απαραλλακτως,ενωπιον τους  ετσι τελειωνε τους λογους
Cēterum cēnseō Carthāginem esse dēlendam.
και περ'απ'αυτα,ειτε περι αρτοπωλων ειτε περι ιχθυωπωλων και των παρεμφερων
ομαδων φορολογιων ομιλουντες,εγω προτεινω η Καρχηδονα να καταστραφει
ισα,ο τιμητης Κατων,επιμενοντας,α τιμηθουν με καταστροφη οι δυσιν Καρχηδονες
η Καρχηδονα αυτη της Αφρικης κι η αλλη Καρχηδονα Ελλαδα
.
.
σχολια:
-Marcus Porcius Cato Major[Μαρκος Πορκιος Κατων ο Πρεσβυτερος]234 π.Χ-149 π.Χ,
ρωμαιος πολιτικος,quaestor ταμιας των δημοσιων χρηματων της Ρωμης το 204 π.Χ
στη Σαρδηνια,κατα της τοκογλυφιας,aedilis αγορονομος το 199 π.Χ επιβλεπων τους ναους ,
τους δρομους,τα υδραγωγεια και τα δημοσια θεαματα,praetor πραιτορ το 198 π.Χ,
consul υπατος το 195 π.Χ,censor κηνσορ τιμητης το 184 π.Χ,λιτος,αυστηρος τιμητης της
πολυτελειας και ενθερμος υποστηρικτης των Ρωμαικων ηθων κι εναντιος των Ελληνικων,
ζητωντας ν'απαγορευθει οι Ελληνες φιλοσοφοι να διαμενουν στη Ρωμη
το 153 π.Χ επισκεφθηκε την Καρχηδονα και τοσο εντυπωσιασθηκε και θορυβηθηκε
απο την μεγαλη αναπτυξη της που επιστρεφοντας στη Ρωμη ειπε μεσα στη Συγκλητο:
'δοκεῖ δέ μοι καὶ Καρχηδόνα μὴ εἶναι'".[Carthago delenda est,η Καρχηδονα πρεπει να
καταστραφει]
κι απο τοτε καθε λογο του,για οποιοδηποτε θεμα,τον τελειωνε ετσι:
Cēterum cēnseō Carthāginem esse dēlendam.
[και περ'απ'αυτα ,εγω προτεινω η Καρχηδονα να καταστραφει]
και θεωρειται ο κυριος υποκινητης του Γ' Καρχηδονιακου Πολεμου[Tertium Bellum Punicum
149 π.Χ-146 π.Χ)
Επισης ο Κατων ηταν ενας απο τους πρωτους Ρωμαιους ιστορικους και συγγραφεις που
εγραψε τα εργα του[Origines,Απαρχες της Ρωμης μεχρι το 149π.Χ και De Agri Cultura,περι
γεωργιας,]στην λατινικη γλωσσα και οχι στην ελληνικη
-[κζ']] Πρὸς τούτοις φασὶ τὸν Κάτωνα καὶ σῦκα τῶν Λιβυκῶν ἐπίτηδες ἐκβαλεῖν ἐν τῇ βουλῇ,
τὴν τήβεννον ἀναβαλόμενον, εἶτα θαυμασάντων τὸ μέγεθος καὶ τὸ κάλλος, εἰπεῖν ὡς ἡ ταῦτα
φέρουσα χώρα τριῶν ἡμερῶν πλοῦν ἀπέχει τῆς Ῥώμης. ἐκεῖνο δ' ἤδη καὶ βιαιότερον, τὸ περὶ
παντὸς οὗ δήποτε πράγματος γνώμην ἀποφαινόμενον προσεπιφωνεῖν οὕτως· "δοκεῖ δέ μοι
καὶ Καρχηδόνα μὴ εἶναι".
Πλουταρχου.Βιοι Παραλληλοι.Μαρκος Κατων
-Lex Publilia Philonis de patrum auctoritate,ο νομος του Q. Publius Philo το 339 π.Χ με τον
οποιο το αξιωμα του censor,κηνσορ τιμητη, εκτος των πατρικιων[ευγενεις επιφανων οικο-
γενειων patres] μπορουσαν να παρουν και οι πληβειοι[οι κοινοι,οι κατωτερες κοινωνικες
ταξεις]
.
.
.

Around About Athens-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

τα λιμναζοντα νερα της οδου Αθηνας
η τρεμουσα ορατοτητα της Ερμου  η ενστολη ερημος οδος Σταδιου
τα διακενα στρομβοειδους αχρωματοψιας στο Συνταγμα
ο κυρ Οιδιποδας θηβαιος ευγενης νυν λουστρος στην Ομονοια
η Αντιγονη πρεζονι στη Βαθης κι η Ισμηνη πωλητρια σμυρνας
και λιβανιων στην Αιολου ενας αχρειος νταβατζης Ετεοκλης
στο Νεον Καφενειον κι ο αχρειος Πολυνεικης πουλαει
κλεμενα ρολογια στην Κοτοπουλη 'ciao beba' 'Mon dieu'
δερμα τραβηγμενο απο το προσωπο'δες στο  εσωτερικο του'
δειλος τι  πονηρο μεταχειριζεσε τροπο;
.
.
.

Arnold Schoenberg-music compositor-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Verklärte Nacht ,Op. 4,1899,string sextet , 1 movement του Arnold Schoenberg

Verklärte Nacht[Μετουσιωμενη Νυχτα] ποιημα του Richard Dehmel[1863-1920] ,Op. 4,1899,
string sextet σε  1 movement του Arnold Schoenberg [1874-1951]
[μεταφραση translation Übersetzung-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]


Zwei Menschen gehn durch kahlen, kalten Hain;
der Mond läuft mit, sie schaun hinein.
Der Mond läuft über hohe Eichen;
kein Wölkchen trübt das Himmelslicht,
in das die schwarzen Zacken reichen.
Die Stimme eines Weibes spricht:
 
„Ich trag ein Kind, und nit von Dir,
ich geh in Sünde neben Dir.
Ich hab mich schwer an mir vergangen.
Ich glaubte nicht mehr an ein Glück
und hatte doch ein schwer Verlangen
nach Lebensinhalt, nach Mutterglück   “
und Pflicht; da hab ich mich erfrecht,
da ließ ich schaudernd mein Geschlecht
von einem fremden Mann umfangen,
und hab mich noch dafür gesegnet.
Nun hat das Leben sich gerächt:
nun bin ich Dir, o Dir, begegnet.“
 
Sie geht mit ungelenkem Schritt.
Sie schaut empor; der Mond läuft mit.
Ihr dunkler Blick ertrinkt in Licht.
Die Stimme eines Mannes spricht:
 
„Das Kind, das Du empfangen hast,
sei Deiner Seele keine Last,
o sieh, wie klar das Weltall schimmert!
Es ist ein Glanz um alles her;
Du treibst mit mir auf kaltem Meer,
doch eine eigne Wärme flimmert
von Dir in mich, von mir in Dich.
Die wird das fremde Kind verklären,
Du wirst es mir, von mir gebären;
Du hast den Glanz in mich gebracht,
Du hast mich selbst zum Kind gemacht.“

Er faßt sie um die starken Hüften.
Ihr Atem küßt sich in den Lüften.
Zwei Menschen gehn durch hohe, helle Nacht.

[μεταφραση translation Übersetzung-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]

Δυο ανθρωποι βαδιζουν μεσα στο αδειο παγερο λιβαδι
το φεγγαρι τρεχει μ'αυτους,βαθεια μεσα το κοιταζουν.
Το φεγγαρι τρεχει πανω απ'τις ψηλες βελανιδιες,
κανενα συννεφο δεν κρυβει τ'ουρανου το φως,
που στις σκοτεινες κορυφες των δεντρων φθανει.
Η φωνη μιας γυναικας μιλαει:

Φερνω ενα παιδι ,κι οχι απο σενα,
βαδιζω αμαρτωλη διπλα σου,
σε μεγαλο βαρυ εχω παραπτωμα πεσει.
Δεν πιστευω πια στην ευτυχια
κι ομως εχω μια μεγαλη βαρια λαχταρα
για την ζωη την ιδια,για την ευτυχια της μανας
και το καθηκον,εκει εχω παραπατησει
τοτε π'αφησα φριττωντας το αποκρυφο μου φυλο
απο'ναν ξενο αντρα ν'αγγιχθει,
κι ωστοσο νιωθω  γι'αυτο ευλογημενη.
Τωρα εχει η ζωη παρει εκδικηση.
τωρα π'εχω εσενα,ω εσενα συναντησει.

Αυτη σκονταφτωντας το βημα περπατα.
Αυτη πανω ψηλα κοιτα,το φεγγαρι τρεχει μ'αυτους.
Το σκοτεινο της βλεμμα πνιγμενο στο φως.
Η φωνη ενος αντρα μιλαει:

Το παιδι πο'χεις εσυ συλλαβει,
ας μην ειναι στη ψυχη σου κανενα βαρος,
ω δες,ποσο καθαρα ο κοσμος ολος λαμπει!
Ειναι μια λαμψη παντου γυρω χυμενη.
Εσυ επιπλεεις με μενα πανω σε μια παγερη θαλασσα,
ομως μια δικια μας ζεστασια τρεμοφεγγει
απο σενα σε μενα,απο μενα σε σενα.
Αυτη του ξενου το παιδι θα μετουσιωσει,
Εσυ αυτο σε μενα,απο μενα θα γεννησεις,
Εσυ εχεις τη λαμψη σε μενα φερεις
Εσυ εχεις εμενα τον ιδιο παιδι κανεις.

Αυτος την επιασε γυρω απ'τους γερους γοφους.
Οι αναπνοες τους φιληθηκαν στον αερα.
Δυο ανθρωποι βαδιζουν μεσα στην υψηλη,φωτεινη νυχτα.
.
.
NEC Contemporary Ensemble Concert directed by John Heiss
Jordan Hall in Boston, MA
Recorded on January 31, 2013
Schoenberg's Transfigured Night Verklärte Nacht for String Sextet, Op. 4
https://youtu.be/c4eCHbBqfrA


.
.
.

ρυθμικες ορθογωνιες διαρθρωσεις-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Υπερδιπλασιασμοι Ιδεοτυπιων Συνεργιας-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

voices νερων η' δεντρων and the cyclical dance of seashells

look,the Bachianas Tango χορο της σαυρας στον ηλιο

une voix en lux aeterna ,ακουστε the tri tri leaning του γρυλλου 

speaking low cantus in aweaking η θαλασσα gesti oval cadenza

in Mozartian Soundscape Concerto in flat majorKV 449

Ιδεοτυπιες Συνεργιας

λευκό τετραγωνο αποτυπώνει πουλί σε λεξη 

ενα αεροστατο αιωρείται κειμενο και το καδρο 

της θηβαιας σφιγγας η αιτια να αυτοεξορισθει 

τη φωνή του ξεριζωσαν,πως θα επανορθωσει τη γλώσσα του; 

πλήθος στα δέντρα πουλιά

ισοποση αντιστροφη νερων η' ανακατανομη ιδεων η ανελιξη

του ευτραφους χρονου τι συμβαινει με το ε' αξιωμα του Ευκλειδη 

.

.
.

Greek Geometricous Abstract[Πολλαπλοι Τετραγωνισμοι]-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Αοριστιες-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

εκδορες υλικων σωματων υπερφυαλης Ιστοριας
τα αρχετυπα της βαρβαροτητας διαπασων τρωγλοδιαιτοι
τις ει; ουδεις ουδαμου ουδενος κραυγη ουρανομηκης
απατη αιωνιοτητας παγκοινη κοπρολαγνεια εξοχοτητων
Χαυτεια πυρ Σταδιου πυρ Αθηνας πυρ Πειραιως πυρ
εξορυγμενοι οφθαλμοι πλαστικα κονιαματα τηδε
'λαβε θεση' τι; ειπα
..........λογια
..........αποφαση
..........πραξη
τι γλωσσα μιλας; η' Α η' οχι-Α
.........ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ:το μετωπο,τα ματια,η μυτη,τα χειλη,
.........ο λαιμος,αριστερος δεξιος ωμος,χερια,κοιλια,ποδια
.........ονομα:---[κενο] η' τελοσπαντων αγνωστο
.................................κενο
.................................κενο
.................................[αδειο]
απογευμα:στο πικ απ:Annie Fischer plays Schubert Sonata in B flat D 960
1. Molto moderato
2. Andante sostenuto (13:25)
3. Scherzo Allegro vivace con delicatezza (23:34)
4. Allegro, ma non troppo (27:41)
Ελευθερια Freedom Freiheit Libertad Liberté
.
.
.

Υπερτοπος-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

time rise man-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

so many things               shadows
here and there                reduced to numbers
really,nothing more        and disappears,
when,nothing happens                            to silence
in voices
when whispered                                       to remenber,trying
is  a stone,a list of vegetables,orange flames,lemon shouts
dances of leaves,quick dance air shufles
sometimes but joy,we are watchers of sunrise
waters,many faces light,and quiet blue and yellow bird
waking swan and flew ,until infinity
and the body will break in speeches
a metal horse,many horses to feed moon grass
translucent
when light shines through echoied rocks
together
to ask how
to say
the winds,the sea,tonight
time rise
man
.
.
ο χρονος σηκωνει τον ανθρωπο-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

τοσα πολλα πραγματα,σκιες
εδω κι εκει γυρω,σ'αριθμους μειωμενα
πραγματικα,τιποτα αλλο,κι εξαφανιζονται,
οταν,τιποτα δεν συμβαινει,στη σιωπη
φωνων
οταν ψιθυρισε,να θυμηθει,προσπαθωντας
σε μια πετρα,μια καταγραφη λαχανικων,φλογες πορτοκαλιου,λεμονιου δυνατες φωνες
χοροι φυλλων,γρηγορο χορο ο αερας πνεει
καποιες φορες η χαρα,ειμαστε φυλακες της ανατολης του ηλιου
νερα,πολυπροσωπο φως,και ησυχο γαλαζιο και κιτρινο πουλι
κυκνος που ξυπνα και φτερουγιζει,μεχρι τ'απειρο
και το σωμα θα κομματιασθει σε γλωσσες μιλωντας
ενα μεταλικο αλογο,πολλα αλογα να βοσκουν φεγγαρι χλοη
διαφανη
οταν το φως λαμπει μεσ'απο βραχους π'αντηχουν
μαζι
να ρωτησεις πως
να πεις
οι ανεμοι,η θαλασσα,αποψε
ο χρονος σηκωνει
τον ανθρωπο
.
.
note:time rise[s] man  [or] time-rise man
σημειωση:ο χρονος σηκωνει τον ανθρωπο [η'] ο ανθρωπος που σηκωνει τον χρονο
.
.

.

Παλλαδάς ο Αλεξανδρευς[365 μ.Χ-420 μ.χ]επιγραμματοποιος

Παλλαδάς ο Αλεξανδρευς Επιγραμματα-οι Πτωσεις του-
και
Χριστοδωρος Θηβαιος Κοπτιτης Επιγραμμα
[μεταφραση,σχολια translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]

Παλλαδάς ο Αλεξανδρευς[365 μ.Χ-420 μ.χ]επιγραμματοποιος
γεννηθηκε στη Χαλκιδα και εζησε στην Αλεξανδρεια ως πτωχοδιδασκαλος γραμματικης
στο μεταιχμιο της πτωσης και του μαρασμου του Ελληνικου Πολιτισμου και της ανοδου και
κυριαρχιας της Χριστιανικης Θρησκειας,διωξεις Εθνικων απο τον Θεοδοσιο[αυτοκρατορας απο
379-395 μ.Χ]και απαγορευση της θρησκειας των απο τον Αρκαδιο[αυτοκρατορας απο 395-
408 μ.Χ],το 391 μ.Χ  η πυρποληση του Σεραπειου και της Βιβλιοθηκης,το 415 μ.Χ η στυγερη
 δολοφονια της Μαθηματικου και Νεοπλατωνικης Φιλοσοφου Υπατιας απο τον φανατισμενο
οχλο στην Αλεξανδρεια,το λιωσιμο των αγαλματων σε νομισματα,
ο Παλλαδάς ζουσε σε μονιμη πενια,φτωχεια,ετρωγε σε συσιτια,υποφερε απο τη δυστροπη
γυναικα του,την ανδρομαχην,πουλουσε για να βιοπορισθει ποιηματα του Καλλιμαχου και
του Πινδαρου.[μια ομοιοτητα με τον μεταγενεστερο βυζαντινο ποιητη Φτωχοπροδρομο ,
12ος αι. μ.Χ],εγραψε επιγραμματα,σατιριζε την αμαθεια,την μωρια,τους χριστιανους μονα-
χους,την απληστια της σαρκας,την υποκρισια,ενας πικρος μαρτυρας της πτωσης του Ελλη-
νισμου,ενας Μετεωρος[στα ακρα Ελληνισμου-Χριστιανισμου]
150 επιγραμματα του περιεχονται στην Παλατινη Ανθολογια
.
Παλλαδάς ο Αλεξανδρευς Επιγραμματα-οι Πτωσεις του-
[μεταφραση,σχολια translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]

εἰµὶ πένης ἄνθρωπος, ἐλευθερίῃ δὲ συνοικῶ·
ὑβριστὴν πενίης πλοῦτον ἀποστρέφοµαι.

ειμαι πενης ανθρωπος,με την ελευθερια συγκατοικω.
τον υβριστη της πενιας πλουτο αποστρεφομαι.

φεύγετε τοὺς πλουτοῦντας, ἀναιδέας, οἰκοτυράννους,
µισοῦντας πενίην, µητέρα σωφροσύνας.

αποφευγετε τους πλουτουντας,τους αναιδεις,τους οικοτυραννους,
τους μισουντας την πενια,την μητερα της σωφροσυνης.

Ὢ τῆς μεγίστης τοῦ φθόνου πονηρίας∙
τὸν εὐτυχῆ μισεῖ τις, ὃν θεὸς φιλεῖ.
οὕτως ἀνόητοι τῷ φθόνῳ πλανώμεθα,
οὕτως ἑτοίμως μωρίᾳ δουλεύομεν.
Ἕλληνές ἐσμεν ἄνδρες ἐσποδωμένοι
νεκρῶν ἔχοντες ἐλπίδας τεθαμμένας∙
ἀνεστράφη γὰρ πάντα νῦν τὰ πράγματα.

Ω! μεγιστη πονηρια του φθονου.
τον ευτυχη καποιος μισει,π'ο θεος αγαπα.
ετσ'ανοητοι στον φθονο πλανιωμαστε,
ετσ'ετοιμοι στη μωρια δουλευουμε.
Ελληνες ειμαστε καμμενοι σε τεφρα
των νεκρων εχοντας τις πεθαμενες ελπιδες.
γιατι αναστραφηκαν ολα τωρα τα πραγματα.


Τέκνον Ἀναιδείης, ἀμαθέστατε, θρέμμα Μορίης,
 εἰπέ, τί βρενθύῃ μηδὲν ἐπιστάμενος;
ἐν μὲν γραμματικοῖς ὁ Πλατωνικός· ἂν δὲ Πλάτωνος
 δόγματά τις ζητῇ, γραμματικὸς σὺ πάλιν.
ἐξ ἑτέρου φεύγεις ἐπὶ θάτερον· οὔτε δὲ τέχνην
 οἶσθα γραμματικὴν οὔτε Πλατωνικὸς εἶ.

Τεκνο της Αναιδειας,αμαθεσταστε,θρεμμα της Μωριας,
πεσ'μου,γιατι αλλαζονευεσαι τιποτα γνωριζοντας;
στους γραμματικος ο Πλατωνικος,αν δε του Πλατωνα
τα δογματα καποιος ζητησει,γραμματικος εσυ παλι.
απ'το'να ξεφευγεις στ'αλλο.ουτε την τεχνη
ξερεις τη γραμματικη ουτε Πλατωνικος εισαι.

Ἦ μεγάλη παίδευσις ἐv ἀvθρώπoισι σιωπή:
μάρτυρα Πυθαγόραv τὸv σoφὸv αὐτὸv ἔχω,
ὃς λαλέειv εἰδὼς ἑτέρoυς ἐδίδασκε σιωπᾶv
φάρμακov ἡσυχίης ἐγκρατὲς εὑρόμεvoς.

η μεγαλη παιδεια στους ανθρωπους ειν'η σιωπη.
μαρτυρα τον Πυθαγορα τον σοφο τον ιδιο εχω,
που να μιλα ξερωντας τους αλλους διδασκε να σιωπουν
φαρμακο στην ησυχια να συγκρατιεσε βρισκοντας

Ο φθόνος οἰκτιρμοῦ κατὰ Πίνδαρον ἐστιν ἀμείνων·
οἱ βασκαινόμενοι λαμπρόν ἔχουσι βίον·
τοὺς δὲ λίαν ἀτυχεῖς οἰκτείρομεν. ἀλλά τις εἴην
μήτ᾽ἄγαν εὐδαίμων μήτ᾽ἐλεεινὸς ἐγώ.
ἡ μεσότης γὰρ ἄριστον, ἐπεὶ τὰ μὲν ἄκρα πέφυκεν
κινδύνους ἐπάγειν, ἔσχατα δ᾽ὕβριν ἔχει.

ο φθονος της λυπησης κατα τον ΠΙνδαρον ειναι καλλιτερος.
οι αβασκαμενοι λαμπρο εχουν βιο.
τους δε πολυ δυστυχεις λυπομαστε.αλλ'οσο για με να'μουν
μηδ'υπερβολικα ευδαιμων μηδ'ελεεινος εγω.
γιατι η μεση το αριστο,επειδη τ'ακρα απ'τη φυση τους
κινδυνους φερνουν,τα εσχατα δε πολυ βαρια'ναι


"Μῆνιν οὐλομένην" γαμετὴν ὁ τάλας γεγάμηκα
 καὶ παρὰ τῆς τέχνης μήνιδος ἀρξάμενος.
ὤμοι ἐγὼ πολύμηνις, ἔχων διχόλωτον ἀνάγκην,
 τέχνης γραμματικῆς καὶ γαμετῆς μαχίμης.

'Μηνιν ουλομενην' γυναικα ο ταλαιπωρος εχω παντρευτει
κι απ'τη τεχνη εκ της μηνιδος ειμ'αρχισμενος.
ωιμενα εγω πολυμηνις,εχω διχολη αναγκη,
τεχνης γραμματικης και γυναικος γκρινιαρας

[μηνιν ουλομενη.οργη καταραμενη,ολεθρια,απο τους πρωτους στιχους της Ιλιαδας
του Ομηρου:
Μῆνιν ἄειδε, θεά, Πηληϊάδεω Ἀχιλῆος
οὐλομένην, ]

Μῆνις Ἀχιλλῆος καὶ ἐμοὶ πρόφασις γεγένηται
οὐλομένης πενίης γραμματικευσαμένῳ.
εἴθε δὲ σὺν Δαναοῖς με κατέκτανε μῆνις ἐκείνη,
πρὶν χαλεπὸς λιμὸς γραμματικῆς ὀλέσει.
ἀλλ᾿ ἵν᾿ ἀφαρπάξῃ Βρισηίδα πρὶν Ἀγαμέμνων,
τὴν Ἑλένην δ᾿ ὁ Πάρις, πτωχὸς ἐγὼ γενόμην

η Μηνις Αχιλληος και σε μενα η αιτια εχει γινει
της ουλουμενης πενιης τον γραμματικο καμνοντα,
ας ,ηταν συν Δαναοις να με σκοτωνε η μηνις εκεινη,
πριν ο χαλεπος λιμος της γραμματικης μ'αφανισει,
αλλα για ν'αρπαξει την Βρισηιδα πριν ο Αγαμεμνωνας,
την Ελενη δε ο Παρις,φτωχος εγω γενηκα

Ἀρχὴ γραμματικῆς πεντάστιχός ἐστι κατάρα·
πρῶτος μῆνιν ἔχει· δεύτερος οὐλομένην,
καὶ μετὰδ῾ οὐλομένην, Δαναῶν πάλιν ἄλγεα πολλά·
ὁ τρίτατος ψυχὰς εἰς Ἀΐδην κατάγει·
τοῦ δὲ τεταρταίου τὰ ἐλώρια καὶ κύνες ἀργοί·
πέμπτου δ῾ οἰωνοί, καὶ χόλος ἐστὶ Διός.
Πῶς οὖν γραμματικὸς δύναται μετὰ πέντε κατάρας
καὶ πέντε πτώσεις, μὴ μέγα πένθος ἔχειν;

Αρχη της γραμματικης ειν' η πενταστιχος καταρα.
ο πρωτος μῆνιν εχει,ο δευτερος οὐλομένην,
και μετα την οὐλομένην,των Δαναων παλι ἄλγεα πολλά·
ο τριτος ψυχὰς εἰς Ἀΐδην κατάγει·
του δε τεταρτου τὰ ἐλώρια καὶ κύνες ἀργοί·
του πεμπτου δ῾ οἰωνοί, καὶ χόλος ἐστὶ Διός.
Πως λοιπον γραμματικος μπορει μετα απο πεντε καταρες
και πεντε πτωσεις,μεγαλη δυστυχια να μην εχει;

[Αρχη Ομηρου Ιλιαδας με 1.Μῆνιν[Οργη],2.ουλομενην[καταραμενην,ολεθρια],3.μυρι'αλγεα
[μυρια βασανα],4.ψυχας Αιδι προιαψεν[ψυχες στον Αδη εστειλε]5.ελωρια τευχε κυνεσσιν
οιωνοισι τε πασι[τα κορμια τους τροφη στα σκυλια και σ'ολα τα ορνια] αιτια δυστυχιας
στους Ελληνες[Αχαιους Δαναους]
Μῆνιν ἄειδε, θεά, Πηληϊάδεω Ἀχιλῆος
οὐλομένην, ἥ μυρί’ Ἀχαιοῖς ἄλγε’ ἔθηκε,
πολλάς δ’ ἰφθίμους ψυχάς Ἄϊδι προΐαψεν
ἡρώων, αὐτούς δέ ἑλώρια τεῦχε κύνεσσιν
οἰωνοῖσί τε πᾶσι, Διός δ’ ἐτελείετο βουλή

και οι πεντε πτωσεις της Γραμματικης:1.Ονομαστικη,2.Γενικη,3.Δοτικη,4.Αιτιατικη,
5.Κλητικη αιτια πτωσης ,καταπτωσης,δυστυχιας,πενιας για τον γραμματικο Παλλαδά]

Χαλκοτύπος τον Έρωτα μεταλλάξας επόησε τήγανον,
ουκ αλόγως όττι και αυτό φλέγει.

Χαλκοματας τον Ερωτα μεταλλαξε κι εφκιαξε τηγανι,
καθολου παραλογα καθοττι κι αυτο κατακαιει

Πᾶσαν Ὅμηρος ἔδειξε κακὴν σφαλερὴν τε γυναῖκα,
σώφρονα καὶ πόρνην, ἀμφοτέρας ὄλεθρον.
 Ἐκ γὰρ τῆς Ἑλένης μοιχευσαμένης φόνος ἀνδρῶν
καὶ διὰ σωφροσύνην Πηνελόπης θάνατοι.
Ἰλιὰς οὖν τὸ πόνημα μιᾶς χάριν ἐστὶ γυναικός,
αὐτὰρ Ὀδυσσείῃ Πηνελόπη πρόφασις.

Πασα γυναικα ο Ομηρος την εδειξε κακη κι επικινδυνη,
φρονιμη και πορνη,κι οι δυο καταστροφη.
γιατι απ'την μοιχευμενη Ελενη σκοτωμος αντρων
και για την φρονιμαδα της Πηνελοπης θανατοι.
Η Ιλιαδα  λοιπον το εργο για χαριν μιας γυναικας ειναι,
επισης στην Οδυσσεια η Πηνελοπη αιτια
                                   
oὐ ποιεῖ θάνατον µόνον ἡ φθίσις, ἀλλὰ τὸν αὐτὸν
καὶ πολλὴ παχύτης πολλάκις εἰργάσατο.
τοῦδ' ὁ τυραννήσας Διονύσιος Ἡρακλείας
τῆς ἐν τῷ Πόντῳ µάρτυς, ὁ τοῦτο παθών

δεν φερνει  θανατο μονο η φυσικη φθορα,αλλα το ιδιο
κι η πολυ παχυσαρκια πολλες φορες εργαζεται.
τουτου ο τυραννος Διονυσιος της Ηρακλειας
στον Ποντο μαρτυρας,που τουτο επαθε

Σκηνὴ πᾶς ὁ βίος καὶ παίγνιον· ἢ µάθε παίζειν
τὴν σπουδὴν µεταθεὶς ἢ φέρε τὰς ὀδύνας

σανιδι θεατρου ολ'η ζωη και παιχνιδι.η' μαθε να παιζεις
τις εγνοιες παραμεριζοντας η'υποφερε τα βασανα

Εἰ τὸ φέρον σε φέρει, φέρε καὶ φέρου· εἰ δ' ἀγανακτεῖς,
καὶ σαυτὸν λυπεῖς καὶ τὸ φέρον σε φέρει

αν αυτο που φερει σε φερει,υποφερε και φερου,αν δ'αγανακτεις,
και τον εαυτο σου λυπεις κι αυτο που φερει σε φερει
[το φερον,η μοιρα]

Εἰπέ, πόθεν σὺ µετρεῖς κόσµον καὶ πείρατα γαίης
ἐξ ὀλίγης γαίης σῶµα φέρων ὀλίγον.
σαυτὸν ἀρίθµησον πρότερον καὶ γνῶθι σεαυτόν,
καὶ τότ' ἀριθµήσεις γαῖαν ἀπειρεσίην.
εἰ δ' ὀλίγον πηλὸν τοῦ σώµατος οὐ καταριθµεῖς,
πῶς δύνασαι γνῶναι τῶν ἀµέτρων τὰ µέτρα;

πες,απο που συ μετρας τον κοσμο και τα περατα της γης
συ π'απ'ολιγη γη σωμα φερεις ολιγο.
τον εαυτο σου αριθμησε κατ'αρχην και γνωθι σεαυτον,
και τοτε ν'αριθμησεις την απειρη γη.
αν δ'ολιγο πηλο του σωματος δεν καταριθμεις,
πως μπορεις να γνωρισεις των αμετρων τα μετρα;

γῆς ἐπέβην γυµνὸς γυµνός θ' ὑπὸ γαῖαν ἄπειµι·
καὶ τί µάτην µοχθῶ γυµνὸν ὁρῶν τὸ τέλος;

στη γη ανεβηκα γυμνος γυμνος κατω στη γη θα παω.
και γιατι ματαια μοχθω γυμνο βλεπωντας το τελος;

Άρα μη θανόντες τώ δοκείν ζώμεν μόνον,
 Έλληνες άνδρες, συμφορά πεπτωκότες
όνειρον εικάζοντες είναι τόν βίον;
ή ζώμεν ημείς, τού βίου τεθνηκότος;

αραγε μηπως πεθαμενοι στη φαντασια ζουμε μονο,
Ελληνες αντρες,σε συμφορα εχουμε πεσει
ονειρο νομιζοντας να'ναι η ζωη;
η' ζουμε εμεις,της ζωης να'ναι πεθαμενης;


Οὐ δύναμαι γαμετῆς καὶ γραμματικῆς ἀνέχεσθαι,
γραμματικῆς ἀπόρου καὶ γαμετῆς ἀδίκου.
ἀμφοτέρων τὰ πάθη θάνατος καὶ μοῖρα τέτυκται.
τὴν οὖν γραμματικὴν νῦν μόλις ἐξέφυγον,
οὐ δύναμαι δ ἀλόχου τῆς ἀνδρομάχης ἀναχωρεῖν·
εἴργει γὰρ χάρτης καὶ νόμος Αὐσόνιος

δεν μπορω ουτε γυναικα και γραμματικη ν'αντεξω,
γραμματικης χωρις εσοδα,και γυναικας κακης,
τα δυο βασανα ο θανατος κι η μοιρα εχ'ενωσει
την γραμματικη λοιπον τωρα μολις ξεφυγα,
δεν μπορω δ'απ'της ανδρομαχης συζυγου ν'αναχωρισω
γιατι τ'αποκλειει γαμοχαρτο  και νομος Αυσονιος

Ρω και λάμβδα μόνον κόρακας κολάκων διορίζει·
λοιπον ταυτο κόραξ βωμολόχος τε κόλαξ.
τουνεκά μοι, βέλτιστε, τόδε ζωον πεφύλαξο
ειδως και ζώντων τους κόλακας κόρακας.

Ρω και λαμδα μονο τους κορακες απ'τους κολακες ξεχωριζει,
λοιπον το ιδιο κορακας βωμολοχος και κολακας.
γι'αυτο το λογο,αγαπητε μου,απ'αυτο δω το ζωο φυλαξου
γνωριζοντας και των ζωντων οι κολακες κορακες ειναι

Ει μοναχοί, τι τοσοίδε; τοσοίδε δε, πώς πάλι μούνοι;
ω πληθύς μοναχών ψευσαμένη μονάδα

αν μοναχοι,γιατι τοσοι πολλοι;τοσοι πολλοι δε,πως παλι μονοι;
ω πληθος μοναχων ψευδομενη μοναδα

Καλλίμαχον πουλῶ καὶ Πίνδαρον, ἠδὲ καὶ αὐτὰς
πτώσεις γραμματικῆς, πτῶσιν ἔχων πενίης.
Δωρόθεος γὰρ ἐμὴν τροφίμην σύνταξιν ἔλυσε,
πρεσβείην κατ῾ ἐμοῦ τὴν ἀσεβῆ τελέσας.
Ἀλλὰ σὺ μου πρόστηθι, Θεῷ φίλε, μηδὲ μ῾ ἐάσῃς
συνδέσμῳ πενίης τὸν βίον ἐξανύσαι.

Καλλιμαχο πουλω και Πινδαρο,αλλα κι αυτες
τις πτωσεις γραμματικης,πτωση εχοντας πενιας.
γιατι ο Δωροθεος την συνταξη τροφης μου'κοψε,
στα γηρατεια μου κατα με ασεβεια εκτελεσας.
Αλλ'εσυ προστατεψε με,Θεῷ φίλε,μη μ'αφησεις
με συνδεσμο πενιας το βιο να αποτελειωσω

[ο Παλλαδάς για να βιοπορισθει ειχε αναγκασθει να πουλα στο δρομο ποιηματα του
Καλλιμαχου και του Πινδαρου,
λογοπαιγνια:
πτωσεις γραμματικης/πτωσις  πενιας[ξεπεσμος βιου]
τροφιμην συνταξιν/η τροφη απο την γραμματικης συνταξη[διδασκαλια]
Δωροθεος/Δωρο του Θεου[Ειρωνικα]
Θεῷ φίλε/Θεοφιλος,αρχιεπισκοπος  Αλεξανδρειας
συνδεσμω πενιης/γραμματικος συνδεσμος]

Εις ποιητην κυβεύοντα
Πάντων μουσοπόλων η Καλλιόπη θεός εστιν·
η ση Καλλιόπη Ταβλιόπη λέγεται

Σε ποιητη που παιζει κυβους[ζαρια,ταβλι]
Παντων των Μουσων υπηρετων η Καλλιοπη θεος ειναι,
η δικη σου Καλλιοπη Ταβλιοπη λεγεται

Αν μετ’ Αλεξάνδρειαν ες Αντιόχειαν απέλθης
και  μετα την Συρίην Ιταλίας επιβης,
των δυνατων ουδεις σε γαμήσει · τουτο γαρ αιει
οιομένη πηδας εις πόλιν εκ πόλεως.

αν μετα την Αλεξανδρεια στην Αντιοχεια πας
και μετα την Συρια στην Ιταλια πατησεις,
απ'τους ισχυρους κανενας δεν θα σε παντρευτει.γι'αυτο παντοτε
προσδοκωντας πηδας απο πολη σε πολη

Πάντες απαξ τρώγουσιν· οταν δε τρέφη Σαλαμινος,
οικαδ’ αριστωμεν δεύτερον ερχόμενοι

Παντες μια φορα μοναχα τρωνε.οταν δεν τρεφει ο Σαλαμινος,
στο σπιτι μας για δευτερη φορα γευματιζουμε οταν ερχομαστε
.
.
Χριστοδωρος Θηβαιος Κοπτιτης[Αιγυπτος,τελος 5ος αι. μ.Χ] ποιητης
[α Κοπτίτης νομός, και μητρόπολις μεσόγειος Κοπτος ή Κοπτις πόλις . . . . . . ξβ 2 κς είτα
Απόλλωνος πόλις μικρά ...ξβ & κε 4γ' 15 Θηβών νομός, και μητρόπολις Διός ...]
Κλαυδιου Πτολεμαιου[100 μ.Χ-170 μ.Χ],Γεωγραφια

εργα του Χριστοδωρου  Κοπτιτη:
-Πάτρια[ποιημα για την αρχαια ιστορια των πολεων:Θεσσαλονικη,Μιλητο,Τραλλεις,Αφροδισιας,
Κωνσταντινουπολις]
-Λυδιακα
-Ισαυρικα:ο 6ετης πολεμος [490 μ.Χ-496 μ.Χ].του αυτοκρατορα Αναστασιου Α' Δικορου κατα
των Ισαυρων[Ισαυρια,χωρα στο εσωτερικο της νοτιας Μικρας Ασιας]
-Εκφρασις των αγαλματων των εις το δημοσιον γυμνασιον το επικαλουμενο του Ζευξιππου:
εκφρασις-ποιημα,416 εξαμετροι στιχοι,για τα λουτρα του Ζευξιππου στην Κωνσταντινουπολη,
κτισμενα απο το 100 εως το 200 μ.Χ,πανω στη θεση που ηταν ο ναος του Δια[Ζευς],και κατα-
στραφηκαν το 532 μ.Χ  στη Σταση του Νικα,για να ξανακτισθουν αργοτερα
.
.
Χριστοδωρος Θηβαιος Κοπτιτης Επιγραμμα
[μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]

οὗτος Ἰωάννην κρύπτει τάφος, ὃς ῥ᾽ Ἐπιδάμνου
ἄστρον ἔην, ἣν πρὶν παῖδες ἀριπρεπέες
ἔκτισαν Ἡρακλῆος: ὅθεν καὶ μέρμερος ἥρως
αἰεὶ τῶν ἀδίκων σκληρὸν ἔκοπτε μένος.
εἶχε δ᾽ ἀπ᾽ εὐσεβέων προγόνων ἐρικυδέα πάτρην
Λυχνιδόν, ἣν Φοῖνιξ Κάδμος ἔδειμε πόλιν.
ἔνθεν λύχνος ἔην Ἑλικώνιος, οὕνεκα Κάδμος
στοιχείων Δαναοῖς πρῶτος ἔδειξε τύπον.
εἰς ὑπάτους δ᾽ ἀνέλαμψε, καὶ Ἰλλυριοῖσι δικάζων
Μούσας καὶ καθαρὴν ἐστεφάνωσε Δίκην.

Αυτος τον Ιωαννη σκεπαζει ταφος,που της Επιδαμνου
ηταν αστρο,που παλια τα ξεχωριστα παιδια
εκτισαν τ'Ηρακλη,απ'οπου και  προστατης ηρωας
παντοτε των αδικων τη σκληρη εκοβ'ορμη.
ειχε δε απ'ευσεβεις προγονους δοξαστη πατριδα
την Λυχνιδο,π'ο Φοινικας Καδμος θεμελειωσε πολη.
γι'αυτο λυχνος ηταν τ'Ελικωνα,επειδη ο Καδμος
των γραμματων στους Δαναους πρωτος εδειξε το σχημα.
μεσ'στους υπατους ελαμψε και στους Ιλλυριους δικαζοντας
τις Μουσες και την καθαρη στεφανωσε Δικαιοσυνη
.
.
.

Maya Angelou-American poet, singer, memoirist, and civil rights activist-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Maya Angelou Poems
Phenomenal Woman - Woman Work
[μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]

Phenomenal Woman

Pretty women wonder where my secret lies.
I'm not cute or built to suit a fashion model's size
But when I start to tell them,
They think I'm telling lies.
I say,
It's in the reach of my arms,
The span of my hips,
The stride of my step,
The curl of my lips.
I'm a woman
Phenomenally.
Phenomenal woman,
That's me.

I walk into a room
Just as cool as you please,
And to a man,
The fellows stand or
Fall down on their knees.
Then they swarm around me,
A hive of honey bees.
I say,
It's the fire in my eyes,
And the flash of my teeth,
The swing in my waist,
And the joy in my feet.
I'm a woman
Phenomenally.
Phenomenal woman,
That's me.

Men themselves have wondered
What they see in me.
They try so much
But they can't touch
My inner mystery.
When I try to show them
They say they still can't see.
I say,
It's in the arch of my back,
The sun of my smile,
The ride of my breasts,
The grace of my style.
I'm a woman
Phenomenally.
Phenomenal woman,
That's me.

Now you understand
Just why my head's not bowed.
I don't shout or jump about
Or have to talk real loud.
When you see me passing
It ought to make you proud.
I say,
It's in the click of my heels,
The bend of my hair,
the palm of my hand,
The need of my care,
'Cause I'm a woman
Phenomenally.
Phenomenal woman,
That's me.

Maya Angelou Ποιηματα
Εξαιρετικη Γυναικα
[μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]

Αρκετες γυναικες απορουν που βρισκεται το μυστικο μου.
Δεν ειμ'ωραια ουτε φτιαγμενη να ταιριαζω σε μοντελου μεγεθος
Αλλ'οταν αρχιζω να  λεω σ'αυτες,
Αυτες νομιζουν πως λεω ψεματα.
Λεω,
Αυτο'ναι στ'ανοιγμα των μπρατσων μου.
Η διασταση των γοφων μου,
Η δρασκελια του βηματος μου,
Η καμπυλη των χειλιων μου.
Ειμαι μια γυναικα
Εξαιρετικα.
Εξαιρετικη γυναικα,
Εκεινο ειμ' εγω.

Μπαινω μεσα σ'ενα δωματιο
Ακριβως οσο δροσερο σ'αρεσει,
Και σ'ενα αντρα,
Οι συναδελφοι σηκωνονται  η'
Πεφτουν στα γονατα τους.
Κατοπιν μαζευονται γυρω μου,
Μια κυψελη μελισσων.
Λεω,
Αυτο'ναι η φωτια στα ματια μου,
Κι η λαμψη στα δοντια μου,
Το κουνημα στη μεση μου,
Κι η χαρα στα ποδια μου.
Ειμαι μια γυναικα
Εξαιρετικα.
Εξαιρετικη γυναικα,
Εκεινο ειμ' εγω.

Οι αντρες οι ιδιοι βρισκονται σ'απορια
Γι'ο,τι βλεπουν σε μενα.
Τοσο πολυ προσπαθουν
Αλλα ν'αγγιξουν δεν μπορουν
Το μεσα μου μυστικο.
Οταν προσπαθω σ'αυτους να δειξω
Λενε πως αυτοι ακομα δεν μπορουν να δουν.
Λεω,
Αυτο'ναι το τοξο της πλατης μου,
Ο ηλιος του χαμογελου μου,
Το φουσκωμα του στηθους μου,
Η χαρη του στυλ μου.
Ειμαι μια γυναικα
Εξαιρετικα.
Εξαιρετικη γυναικα,
Εκεινο ειμ' εγω.

Τωρα καταλαβαινετε
Ακριβως γιατι το κεφαλι μου δεν ειναι σκυμενο.
Δεν φωναζω ουτε χοροπηδαω
Ουτε συνειθιζω να μιλω μεγαλοφωνα.
Οταν με δειτε να περνω
Αυτο πρεπει να σας κανει περηφανες.
Λεω,
Αυτο'ναι ο χτυπος των τακουνιων μου,
Το σγουρο των μαλλιων μου,
Η παλαμη του χεριου μου,
Η αναγκη της φροντιδας μου,
Γιατ'ειμαι μια γυναικα
Εξαιρετικα.
Εξαιρετικη γυναικα,
Εκεινο ειμ' εγω.
.
.
Woman Work

I've got the children to tend
The clothes to mend
The floor to mop
The food to shop
Then the chicken to fry
The baby to dry
I got company to feed
The garden to weed
I've got shirts to press
The tots to dress
The can to be cut
I gotta clean up this hut
Then see about the sick
And the cotton to pick.

Shine on me, sunshine
Rain on me, rain
Fall softly, dewdrops
And cool my brow again.

Storm, blow me from here
With your fiercest wind
Let me float across the sky
'Til I can rest again.

Fall gently, snowflakes
Cover me with white
Cold icy kisses and
Let me rest tonight.

Sun, rain, curving sky
Mountain, oceans, leaf and stone
Star shine, moon glow
You're all that I can call my own.

Εργασια Γυναικας

Εχω ν'ασχοληθω με τα παιδια
Τα ρουχα να μανταρω
Το πατωμα να σφουγκαρισω
Το φαγητο να ψωνισω
Μετα το κοτοπουλο να τηγανισω
Το μωρο να καθαρισω
Εχω και μια ομαδα φιλους να ταισω
Το κηπο να ξεχορταρισω
Εχω μπλουζες να σιδερωσω
Τα μικρα να ντυσω
Τη κονσερβα ν'ανοιξω
Εχω κι αυτο το καλυβι να συγυρισω
Μετα να κοιταξω για τον αρρωστο
Και το μπαμπακι να μαζεψω.

Λαμψε με,ηλιου λαμψη
Βρεξε με,βροχη
Πεσ'απαλα,δροσουλα
Και δροσισε το μετωπο μου παλι

Θυελλα,ξεσηκωσε με  απο'δω
Με τον πιο αγριο ανεμο σου
Ασε με να πεταω στον ουρανο
Μεχρι να μπορεσω να ησυχασω παλι

Πεστ'ελαφρα,νιφαδες του χιονιου
Σκεπαστε με με λευκα
Παγωμενα φιλια κι
Αστε με να ησυχασω αποψε

Ηλιε,βροχη,θολωτε ουρανε
Βουνα,ωκεανοι,φυλλα και βραχια
Αστρο λαμψε,φεγγαρι ακτινοβολα
Εσεις ειστε ολα οσα μπορω ν'αποκαλω δικα μου
.
.
Maya Angelou - ''Run Joe'' (Miss Calypso)
https://youtu.be/rPiUHhQ_xXs


.
.
Dr. Maya Angelou - I Am Human
https://youtu.be/ePodNjrVSsk


.
.
Maya Angelou's Performance in CALYPSO HEAT WAVE (1957)
https://youtu.be/L2lALEmcUl4


.
.

.

Ella Fitzerald-Jazz singer-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Summertime/Καλοκαιρι
[from George Gershwin's 'Porgy and Bess',1935]
[μεταφραση translation χ,.ν.κουβελης c.n.couvelis]

Summertime, and the livin' is easy
Fish are jumpin' and the cotton is high
Oh, your daddy's rich and your ma is good-lookin'
So hush little baby, Don't you cry

One of these mornings you're gonna rise up singing
And you'll spread your wings and you'll take to the sky
But 'til that morning, there ain't nothin' can harm you
With Daddy and Mammy standin' by

καλοκαιρι,κι η ζωη ειναι ηρεμη
τα ψαρια χοροπηδουν και το μπαμπακι ψηλωνει
ω,ο μπαμπα σου ειναι πλουσιος κι η μαμα σου ομορφη
γι'αυτο ησυχασε μωρακι,μην κλαις

ενα απ'αυτα τα πρωινα θα σηκωθεις τραγουδωντας
και θ'ανοιξεις τα φτερα σου και θα πεταξεις στον ουρανο
αλλα μεχρι κεινο το πρωινο,δεν υπαρχει τιποτα να σου κανει κακο
με τον μπαμπα και τη μανα να στεκονται διπλα
.
.
Ella Fitzgerald - Summertime (1968)
https://youtu.be/u2bigf337aU


.
.
.

Odysseus and Euryclea by Christian Gottlob Heyne

Ο ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ ΑΠΟ ΑΓΡΙΟΧΟΙΡΟ ΣΕ ΚΥΝΗΓΙ  ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΝΑΣΣΟ ΟΤΑΝ ΝΕΑΡΟΣ ΕΙΧΕ ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙ ΤΟΝ ΠΑΠΠΟΥ ΤΟΥ ΑΥΤΟΛΥΚΟ
[Ομηρου Οδυσσεια,ραψωδια τ',στιχοι 428-467]
μεταφραση translation σχολια χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Ο ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ ΑΠΟ ΑΓΡΙΟΧΟΙΡΟ ΣΕ ΚΥΝΗΓΙ  ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΝΑΣΣΟ ΟΤΑΝ ΝΕΑΡΟΣ ΕΙΧΕ ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙ ΤΟΝ ΠΑΠΠΟΥ ΤΟΥ ΑΥΤΟΛΥΚΟ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Η Αντικλεια,η μητερα του Οδυσσεα,ηταν κορη του Αυτολυκου πλουσιου γαιοκτημονα απο τον
Παρνασσο,γιο του Ερμη και της Χιονης,ο οποιος πηρε μερος στην Αργοναυτικη Εκστρατεια,
απο τον πατερα του Ερμη κληρονομησε την τεχνη να κλεβει κοπαδια,και να τα εξαφανιζει,
ειτε να αλλαζει το χρωμα τους,οταν εκλεψε τα ζωα του Σισυφου πιαστηκε γιατι ο Σισυφος
ειχε μαρκαρει με το μονογραμμα του τα πελματα τους,τοτε ο Αυτολυκος θελωντας η κορη του
Αντικλεια να γεννησει ενα γιο τοσο εξυπνο οσο ο Σισυφος την εσμιξε μαζι του,παρ'οτι ηταν
δοσμενη για νυφη του Λαερτη βασιλια της Ιθακης,ετσι ο Οδυσσεας φερεται να ειναι γιος του
Σισυφου και οχι του Λαερτη,
ο Οδυσσεας νεαρος,πριν στον Τρωικο  Πολεμο,επισκεφθηκε τον παππου του Αυτολυκο στον
Παρνασσο,εκει σε κυνηγι μαζι με τους γιους του Αυτολυκου τραυματισθηκε απο αγριοχοιρο,
που του αφησε ουλη στο γονατο,οταν επεστρεψε στην Ιθακη απο την Τροια μετα απο εικοσι
χρονια μεταμφιεσμενος σε γερο ζητιανο στην ραψωδια τ' της Οδυσσειας του Ομηρου,στα
νιπτρα,[στιχοι 308-507]]η Ευρυκλεια,η γρια υπηρετρια της Πηνελοπης και τροφος του Οδυσ-
σεα,οταν ηταν παιδι,την οποια ο Λαερτης αγορασε απο τον πατερα της Ωπη για 20 βοδια,
αυτη βλεποντας την ουλη στο γονατο του Οδυσσεα καθως τον επλενε τον αναγνωρισε κι
εκλαψε απο τη χαρα της,ομως ο Οδυσσεας της ειπε να μην μαρτυρησει σε κανεναν ποιος
ηταν γιατι δεν ειχε ερθει ακομα η ωρα να αποκαλυφθει

Ο ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ ΑΠΟ ΑΓΡΙΟΧΟΙΡΟ ΣΕ ΚΥΝΗΓΙ  ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΝΑΣΣΟ
[Ομηρου Οδυσσεια,ραψωδια τ',στιχοι 428-467]
μεταφραση translation σχολια χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ἦμος δ' ἠριγένεια φάνη ῥοδοδάκτυλος Ἠώς,
βάν ῥ' ἴμεν ἐς θήρην, ἠμὲν κύνες ἠδὲ καὶ αὐτοὶ
υἱέες Αὐτολύκου· μετὰ τοῖσι δὲ δῖος Ὀδυσσεὺς    430
ἤϊεν· αἰπὺ δ' ὄρος προσέβαν καταειμένον ὕλῃ
Παρνησοῦ, τάχα δ' ἵκανον πτύχας ἠνεμοέσσας.
Ἠέλιος μὲν ἔπειτα νέον προσέβαλλεν ἀρούρας
ἐξ ἀκαλαῤῥείταο βαθυῤῥόου Ὠκεανοῖο,
οἱ δ' ἐς βῆσσαν ἵκανον ἐπακτῆρες· πρὸ δ' ἄρ' αὐτῶν
ἴχνι' ἐρευνῶντες κύνες ἤϊσαν, αὐτὰρ ὄπισθεν
υἱέες Αὐτολύκου· μετὰ τοῖσι δὲ δῖος Ὀδυσσεὺς
ἤϊεν ἄγχι κυνῶν, κραδάων δολιχόσκιον ἔγχος.
ἔνθα δ' ἄρ' ἐν λόχμῃ πυκινῇ κατέκειτο μέγας σῦς·
τὴν μὲν ἄρ' οὔτ' ἀνέμων διάη μένος ὑγρὸν ἀέντων,    440
οὔτε μιν ἠέλιος φαέθων ἀκτῖσιν ἔβαλλεν,
οὔτ' ὄμβρος περάασκε διαμπερές· ὣς ἄρα πυκνὴ
ἦεν, ἀτὰρ φύλλων ἐνέην χύσις ἤλιθα πολλή.
τὸν δ' ἀνδρῶν τε κυνῶν τε περὶ κτύπος ἦλθε ποδοῖϊν,
ὡς ἐπάγοντες ἐπῇσαν· ὁ δ' ἀντίος ἐκ ξυλόχοιο,
φρίξας εὖ λοφιήν, πῦρ δ' ὀφθαλμοῖσι δεδορκώς,
στῆ ῥ' αὐτῶν σχεδόθεν. ὁ δ' ἄρα πρώτιστος Ὀδυσσεὺς
ἔσσυτ' ἀνασχόμενος δολιχὸν δόρυ χειρὶ παχείῃ,
οὐτάμεναι μεμαώς· ὁ δέ μιν φθάμενος ἔλασεν σῦς    450
γουνὸς ὕπερ, πολλὸν δὲ διήφυσε σαρκὸς ὀδόντι
λικριφὶς ἀΐξας, οὐδ' ὀστέον ἵκετο φωτός.
τὸν δ' Ὀδυσεὺς οὔτησε τυχὼν κατὰ δεξιὸν ὦμον,
ἀντικρὺ δὲ διῆλθε φαεινοῦ δουρὸς ἀκωκή·
κὰδ δ' ἔπεσ' ἐν κονίῃσι μακών, ἀπὸ δ' ἔπτατο θυμός.
τὸν μὲν ἄρ' Αὐτολύκου παῖδες φίλοι ἀμφεπένοντο,
ὠτειλὴν δ' Ὀδυσῆος ἀμύμονος ἀντιθέοιο
δῆσαν ἐπισταμένως, ἐπαοιδῇ δ' αἷμα κελαινὸν
ἔσχεθον, αἶψα δ' ἵκοντο φίλου πρὸς δώματα πατρός.
τὸν μὲν ἄρ' Αὐτόλυκός τε καὶ υἱέες Αὐτολύκοιο    460
εὖ ἰησάμενοι ἠδ' ἀγλαὰ δῶρα πορόντες
καρπαλίμως χαίροντα φίλως χαίροντες ἔπεμπον
εἰς Ἰθάκην. τῷ μέν ῥα πατὴρ καὶ πότνια μήτηρ
χαῖρον νοστήσαντι καὶ ἐξερέεινον ἕκαστα,
οὐλὴν ὅττι πάθοι· ὁ δ' ἄρα σφίσιν εὖ κατέλεξεν,
ὥς μιν θηρεύοντ' ἔλασεν σῦς λευκῷ ὀδόντι
Παρνησόνδ' ἐλθόντα σὺν υἱάσιν Αὐτολύκοιο.

μολις η κορη του πρωινου φωτισε ροδαχτυλη Αυγη,
βγηκαν στο κυνηγι,και τα σκυλια κι αυτοι
οι γιοι τ'Αυτολυκου,μαζι μ'αυτους κι ο θειος Οδυσσεας 430
ηταν,τ'αποκρυμνο βουνο σκεπασμενο με δαση ανεβηκαν
του Παρνασσου,γρηγορα δ'εφτασαν σ'ανεμοδαρτα φαραγγια.
ο ηλιος κεινη την ωρα ερριχνε στα χωραφια το φως του
ανατελονταςαπ'το ηρεμα ρεοντας  βαθυ ρευμα τ'Ωκεανου ,
μεσ'στο δασος οι κυνηγοι μπηκαν,και μπροστα δε απ'αυτους
τα ιχνη ψαχνωντας τα σκυλια ησαν,και πισω
οι γιοι τ'Αυτολυκου.μαζι μ'αυτους κι ο θειος Οδυσσεας
ηταν κοντα στα σκυλια,κραδαινοντας μακρυσκιωτο δορυ,
οπου μεσα σε λοχμη θαμνων πυκνη φωλιαζε τεραστιος αγριοχοιρος
π'ουτε ανεμοι δεν διαπερνουν υγροι φυσομανοντας 440
ουτ'αυτη ο ηλιος με τις φλογερες ακτινες χτυπουσε,
ουτ'η βροχη την περαγε ως μεσα,τι τοσο πυκνη
ηταν,κι επισης φυλλα ηταν κατω παρα πολλα στρωμενα,
και των αντρων και των σκυλιων το θορυβο των ποδιων ακουγωντας,
καθως ερχοντουσαν να πιασουν,απεναντι τους απ'τη λοχμη των θαμνων
με ορθες τις τριχες της ραχης,φωτια απ'τα ματια ξεπετωντας,
σταθηκε σ'αυτους κοντα,τοτε πιο πρωτος ο Οδυσσεας
ορμησε σηκωνοντας το μακρυ δορυ με το γερο χερι,
να το πληγωσει επιθυμωντας,αυτον ο αγριοχοιρος προφτασε κι αρπαξε 450
παν'απ'το γονατο,και πολυ απ'τη σαρκα εκοψε με το δοντι
απ'το πλαι σουβλιζοντας,αλλ'ομως το κοκκαλο δεν εφτασε ν'αγγιξει.
αυτον δε ο Οδυσσεας πληγωσε πετυχωντας στο δεξιο ωμο,
κι απ'την αλλη μερια περασε του γυαλιστερου δορατος η ακρη
κατω δ'επεσε στη σκονη μουγκριζοντας,κι απ'αυτον πεταξε η ψυχη.
τοτε μ'αυτον τ'Αυτολυκου  τ'αγαπητα παιδια  ασχοληθηκαν.
την πληγη τ'αμωμου ισοθεου Οδυσσεα
εδεσαν προσεκτικα με γνωση,το δε μαυρο αιμα μ'αλοιφη
σταματησαν,κι υστερα πηγαν στο σπιτι τ'αγαπητου πατερα.
αυτον αφου κι ο Αυτολυκος κι οι γιοι τ'Αυτολυκου 450
καλα τον εγιαναν και λαμπρα δωρα προσφεραν
αμεσως ευχαριστημενο φιλοξενωντας χαρουμενοι εστειλαν
στην Ιθακη.οπου ο πατερας κι η σεβαστη μητερα
χαρηκαν π'επεστρεψε  και  τον ρωτουσαν για το καθ'ενα,
την ουλη πως επαθε,τοτ'αυτος σ'αυτους καταλεπτως διηγηθηκε
πως αυτον κυνηγωντας αρπαξε αγριοχοιρος ασπροδοντης
στον Παρνασσο ανεβαινοντας μαζι με τους γιους τ'Αυτολυκου.
.
.
.

Hypothesis - χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
 
Κλυταιμνηστρα τε... - χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

η νύχτα έτριψε τριζόνια                                     
στο φως του φεγγαριου τα δεντρα           
τυλίχτηκε με κρινους να κοιμηθεί             την ξυπνησαν το πρωί                      μια χρυσή
προσωπιδα, τον γνώρισε, κομμάτια διχτυ στο στόμα του           'τραβηξτε το, να μιλησει'
φώναξε κάποιος και γέλασε           κοίταξαμε ήταν ο Αιγισθος, σε μια γωνιά σκοτεινό το
πρόσωπο της Ηλεκτρας                    ο τραβηξαν, η Κλυταιμνηστρα ξύπνησε, ο Ορέστης
ξερίζωνε τους κρινους              'μην  με ξυπνάς'του φώναξε         της πεταξε χώματα στο
προσωπο, 'η μάσκα μου είναι χρυση' ούρλιαξε                   ακούστηκε  το νερό να ποτιζει ρίζες ραδικιων στη κοιλιά της                                              'μάνα,κλείνω τη βρύση του φεγγαριου να
μην πινεις'      'θα διψασω αιωνιοτητα'               η σειρά της στη σκηνή 'θα διψασω αιωνιοτητα'
οι θεατές  χειροκροτησαν                      στ'αυτια της το ποδοβολητο της αναπνοής του,' έλιωσα
τη χρυσή προσωπιδα κι έκανα αυτά τα χρυσά δοντια' έδειξε το κενό τους         στη σκοτεινή
γωνιά η Ηλέκτρα παραμονευε δειπνιζοντας φωνες γρυλων              το φεγγάρι ανέβηκε στον
απέναντι λόφο, ενας ισχυρός άνεμος φυσηξε  αγριοσυκια        ύστερα απλώθηκε ησυχία σαν
λαδι                     ' διψαω' ακούστηκε, το χόρτο ανέπνεε, 'διψαω'                             κρίνοι την
τυλιξαν σεντόνι, 'στον ύπνο δεν κινδυνευει' μίλησε ο Ορέστης
.
.
.

Red Impression-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

eclair Αριαδνη-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

η Αριαδνη[Αρι+αδνος,πολυ αγνη]ξεφλουδισε ενα μηλο,κοιταξε το ρολοι,'ειναι αργα',
επανελαβε,'ειναι αργα,μεσημερι',δαγκωσε το μηλο,στο βαθος μεσα στις πορτοκαλιες
περνουσε το τρενο,Αθηνα-Καλαματα,θυμαται,η καρεκλα ηταν κιτρινη,ενα φουστανι
ασπρο,δεν φυσουσε,το ρημα αραρισκω,σημειωσε, καὶ ἤραρε θυμὸν ἐδωδῇ  satisfied
his heart with food, Οδυσσεια ε',95,γελασε,πριν διαβασε:
Ἠὼς δ' ἐκ λεχέων παρ' ἀγαυοῦ Τιθωνοῖο
ὤρνυθ', ἵν' ἀθανάτοισι φόως φέροι ἠδὲ βροτοῖσιν
ενα τζιτζικι στην αμυγδαλια,απο το παραθυρο,περασε μια γυναικα,οταν ξαναπερασε ειχε
ανοιγμενη μια κοκκινη ομπρελα,ηξερε τ'ονομα της,Αριαδνη,τη φωναξε,η αλλη σταθηκε,
'Αριαδνη',τοτε την ειδε,μια κιτρινη πεταλουδα στη καρεκλα,μια στιγμη,αραρισκω=ταιριαζω,
μετα μια ωρα ,'επεθυμησα εκλερ',γαλλικα eclair,σημειωσε,μικρο γλυκισμα απο ζυμη και
γεμιση κρεμας η' σοκολατα,'προτιμω σοκολατα',σερβιριστηκε,'eclair,αστραπη',σχολιασε,
.
.
.

φεγγαρι και κυπαρισσι -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

το φεγγαρι ανεβαινει αγγιζοντας το κυπαρισσι
η'
το κυπαρισσι  εκτεινεται  ευθεια προς αυτο.
Υπεροχες αμφιβολιες

.

.
.