LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -Ο Χρονος Ειναι Ενα Παιδι που Παιζει- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}

.

.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-Ο Χρονος Ειναι Ενα Παιδι που Παιζει-
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.
Ο Χρονος Ειναι Ενα Παιδι που Παιζει
-animations c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
-music Steve Reich Section VI
.
.
.
.
Ο Χρονος Ειναι Ενα Παιδι που Παιζει-χ.ν.κουβελης

πηρε ενα μηλο στο χερι του και μου το εδειξε,''ειναι ενας αριθμος η' ενα πραγμα;'' με
ρωτησε,απαντησα χωρις δισταγμο ''ενα πραγμα'',''οχι ενας αριθμος ειναι''ειπε,''και τι
μετραει αυτος ο αριθμος;''ρωτησα,''τον χρονο'' απαντησε,''ποιον χρονο;''ρωτησα,
''ολον τον χρονο''απαντησε,''κι αυτον που τωρα μιλαμε;'' ρωτησα,''κι αυτον''
απαντησε,''και τι σχεχη εχει το μηλο με τον χρονο;''ρωτησα,''ο χρονος ειναι η αιτια
που μιλαμε για το μηλο'' απαντησε,''αν μιλουσαμε για τη θαλασσα το ιδιο θα ηταν''
συνεχισε,''το ιδιο για ολα τα πραγματα'',''αρα το να μιλαμε ειναι χρονος;''ρωτησα,
''ναι,οταν μιλαμε ειναι χρονος κι οταν δεν μιλαμε δεν ειναι χρονος'',δαγκωσε το
μηλο,ακουσα τη δροσερη σαρκα του να σχιζεται απ'τα δοντια του,''τωρα τρωω ενα
μηλο''ειπε ''σε λιγο θα το εχω φαει'',χαμογελασε,''χρειαζεται χρονος για να φας ενα
μηλο,ετσι δεν ειναι;''
.
.

Ο Χρονος Ειναι Ενα Παιδι που Παιζει-animations c.n.couvelis χ.ν.κουβελης-music Steve Reich Section VI

.
.
Ο Χρονος Ειναι Ενα Παιδι που Παιζει
-animations c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
-music Steve Reich Section VI
.
.
.

GREEK POETRY-Αδωνης και Αφροδιτη-POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

.
.
GREEK POETRY
-Αδωνης και Αφροδιτη-
POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
.

Αδωνης και Αφροδιτη-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Αδωνης και Αφροδιτη-χ.ν.κουβελης

το φως εκτυφλωτικο αντανακλουσε πανω στους κιτρινους χρωματισμενους τοιχους,
ενα τζιτζικι μπηκε απ'τ'ανοιχτο παραθυρο και σταθηκε πανω στο κοκκινο σεντονι
του κρεβατιου κι επειτα πεταξε και βγηκε,κοιταξε,στο τραπεζι το γυαλινο ανθοδοχειο
με τις ανεμωνες και τα τριανταφυλλα,η μερα αρχισε να ζεστενει.σηκωθηκε απ'το κρεβατι.
πηγε και καθισε στον ορθογωνιο καθρεφτη,ειδε ενα χωραφι με πολλα σμυρνα και μια
κοπελα ουρλιαζοντας να τρεχει μεσα,σκονταψε κι επεσε,ακουγε την αναπνοη της δυνατη,
σε λιγο η σκια του την σκεπασε βαρια,εσκυψε πανω της,θελησε να φωναξει,δεν
μπορεσε,εκλεισε τα ματια,της ελεγε,εκεινη τη μερα το πρωι που ξυπνησε, για ενα
αγριογουρουνο που τον κυνηγουσε,σ'ενα λιβαδι με πολλες ανεμωνες του ειπε,δεν
της απαντησε,οι τριανταφυλιες μας ανθισαν στο κηπο,ελα να τις δεις,εκοψε ενα τριαν-
ταφυλλο ,δεν προσεξε και τ'αγκαθια του τον τρυπησαν στο δειχτη του δεξιου χεριου,
ετρεξε κοκκινο αιμα,ποιος ξερει της ειπε,γελωντας,ετσι εγινε ομορφοτερο,και της το
προσφερε,στην ακρη του κηπου τους αρχιζε η θαλασσα,μια απεραντη αμμουδερη
παραλια εκτεινονταν απ'τ'ανατολικα στα δυτικα,ξαφνικα ακουσαν κοριτσιστικες φωνες
πισω τους,κι αμεσως περασαν νεαρες κοπελες μπροστα τους τραγουδωντας και
βαδιζοντας ρυθμικα, στα χερια της,καθε μια,κρατουσε ενα καλαθι στολισμενο με
λουλουδια κι οταν εφτασαν στη θαλασσα αδειασαν τα λουλουδια πανω στα νερα
και τοτε γελωντας χαρουμενα μπηκαν στα γαλαζια νερα και κολυμπουσαν
παιζοντας,καποτε ημουνα κι εγω,του ειπε,αναμεσα σ'αυτες τις κοπελες,το τζιτζικι,το
ιδιο η' αλλο,ξαναμπηκε παλι μεσα στο δωματιο,το ακουσε,γυρισε και το ειδε να
στεκεται γατζωμενο πανω στο κοκκινο κρεβατι,δεν εφυγε,εμεινε εκει,σαν να ξεφυγε
απο κατι που το κυνηγουσε εκει εξω στο φως της μερας και να κρυφτηκε τρομαγμενο,
φοβηθηκε μηπως κανει καποιο θορυβο και το διωξει κι εμεινε ακινητη να το κοιταζει
.
.

Αδωνης και Αφροδιτη-painting animations c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
-music Jody Pou Elegy upon the death of Thomas Farmer H Purcell
.
.
.
.

Αδωνης και Αφροδιτη-painting animations c.n.couvelis χ.ν.κουβελης -music Jody Pou Elegy upon the death of Thomas Farmer H Purcell

.
.
Αδωνης και Αφροδιτη-painting animations c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
-music Jody Pou Elegy upon the death of Thomas Farmer H Purcell
.
.
.

COLOR CIRCLE HARMONY-painting animations c.n.couvelis χ.ν.κουβελης-music Steve Reich-Electric Counterpoint

.
.
COLOR CIRCLE HARMONY
-painting animations c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
-music Steve Reich-Electric Counterpoint
.
.
.

GREEK POETRY -Όμηρου Ιλιάδα-ραψωδια Β-στιχοι 729-733- Ομηρου Οδύσσεια-ραψωδια φ-στιχοι 13-41,ραψωδια θ-στιχοι 223-228 [μεταφραση χ.ν.κουβελης]-ΙΟΛΗΣ ΕΥΡΥΠΙΔΗ- POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

.

.

GREEK POETRY
-Όμηρου Ιλιάδα-ραψωδια Β-στιχοι 729-733
Ομηρου Οδύσσεια-ραψωδια φ-στιχοι 13-41,ραψωδια θ-στιχοι 223-228
[μεταφραση χ.ν.κουβελης]-ΙΟΛΗΣ ΕΥΡΥΠΙΔΗ
POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
.

αρχαικο-σε λαμαρινα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Ιολη Ευρυπιδη-σε λαμαρινα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΙΟΛΗΣ ΕΥΡΥΠΙΔΗ-χ.ν.κουβελης

Όμηρου Ιλιάδα-ραψωδια Β-στιχοι 729-733
Ομηρου Οδύσσεια-ραψωδια φ-στιχοι 13-41,ραψωδια θ-στιχοι 223-228
[μεταφραση χ.ν.κουβελης]
.
Όμηρου Ιλιάδα-ραψωδια Β-στιχοι 729-733]
Οἳ δ' εἶχον Τρίκκην καὶ Ἰθώμην κλωμακόεσσαν,
οἵ τ' ἔχον Οἰχαλίην πόλιν Εὐρύτου Οἰχαλιῆος,
τῶν αὖθ' ἡγείσθην Ἀσκληπιοῦ δύο παῖδε
ἰητῆρ' ἀγαθὼ Ποδαλείριος ἠδὲ Μαχάων·
τοῖς δὲ τριήκοντα γλαφυραὶ νέες ἐστιχόωντο.

αυτοι'χαν την Τρικκη και την πετρωδη Ιθωμη
κι αυτοι'χαν την Οιχαλια την πολι του Ευρυτου του Οιχαλια,
αυτων τοτε ηγουνταν του Ασκληπιου τα δυο παιδια
γιατροι αξιοι ο Ποδαλειριος και ο Μαχαων
σ'αυτους τριαντα κοιλα καραβια ακολουθουσαν με σειρα
,
[Ομηρου Οδύσσεια-ραψωδια φ-στιχοι 13-41]
δῶρα τά οἱ ξεῖνος Λακεδαίμονι δῶκε τυχήσας
Ἴφιτος Εὐρυτίδης, ἐπιείκελος ἀθανάτοισι.
τὼ δ' ἐν Μεσσήνῃ ξυμβλήτην ἀλλήλοιϊν
οἴκῳ ἐν Ὀρτιλόχοιο δαΐφρονος. ἦ τοι Ὀδυσσεὺς
ἦλθε μετὰ χρεῖος, τό ῥά οἱ πᾶς δῆμος ὄφελλε·
μῆλα γὰρ ἐξ Ἰθάκης Μεσσήνιοι ἄνδρες ἄειραν
νηυσὶ πολυκλήϊσι τριηκόσι' ἠδὲ νομῆας.
τῶν ἕνεκ' ἐξεσίην πολλὴν ὁδὸν ἦλθεν Ὀδυσσεύς,        20
παιδνὸς ἐών· πρὸ γὰρ ἧκε πατὴρ ἄλλοι τε γέροντες·
Ἴφιτος αὖθ' ἵππους διζήμενος, αἵ οἱ ὄλοντο
δώδεκα θήλειαι, ὑπὸ δ' ἡμίονοι ταλαεργοί·
αἳ δή οἱ καὶ ἔπειτα φόνος καὶ μοῖρα γένοντο,
ἐπεὶ δὴ Διὸς υἱὸν ἀφίκετο καρτερόθυμον,
φῶθ' Ἡρακλῆα, μεγάλων ἐπιίστορα ἔργων,
ὅς μιν ξεῖνον ἐόντα κατέκτανεν ᾧ ἐνὶ οἴκῳ,
σχέτλιος, οὐδὲ θεῶν ὄπιν αἰδέσατ' οὐδὲ τράπεζαν,
τὴν ἥν οἱ παρέθηκεν· ἔπειτα δὲ πέφνε καὶ αὐτόν,
ἵππους δ' αὐτὸς ἔχε κρατερώνυχας ἐν μεγάροισι.        30
τὰς ἐρέων Ὀδυσῆϊ συνήντετο, δῶκε δὲ τόξον,
τὸ πρὶν μὲν ἐφόρει μέγας Εὔρυτος, αὐτὰρ ὁ παιδὶ
κάλλιπ' ἀποθνῄσκων ἐν δώμασιν ὑψηλοῖσι.
τῷ δ' Ὀδυσεὺς ξίφος ὀξὺ καὶ ἄλκιμον ἔγχος ἔδωκεν,
ἀρχὴν ξεινοσύνης προσκηδέος· οὐδὲ τραπέζῃ
γνώτην ἀλλήλω· πρὶν γὰρ Διὸς υἱὸς ἔπεφνεν
Ἴφιτον Εὐρυτίδην, ἐπιείκελον ἀθανάτοισιν,
ὅς οἱ τόξον ἔδωκε. τὸ δ' οὔ ποτε δῖος Ὀδυσσεὺς
ἐρχόμενος πόλεμόνδε μελαινάων ἐπὶ νηῶν
ᾑρεῖτ', ἀλλ' αὐτοῦ μνῆμα ξείνοιο φίλοιο        40
κέσκετ' ἐνὶ μεγάροισι, φόρει δέ μιν ἧς ἐπὶ γαίης.

τα δωρ'αυτα σ'αυτον φιλος ξενιας στη Λακεδαιμονα ετυχε να δωσει
ο Ιφιτος του Ευρυτου,παρομοιος στους αθανατους,
που στη Μεσσηνη συναντησε'ο ενας τον αλλον
στο σπιτι του θαυμαστου Ορτιλοχου,οπου σ'αυτον ο Οδυσσεας
ηρθε για χρεος,επειδη σ'αυτον ολος ο δημος οφειλε
προβατα αφου απ'την Ιθακη Μεσσηνιοι αντρες αρπαξαν
στα καραβια τα πολυσκαρμα τριακοκια μαζι με τους βοσκους.
 γι'αυτα αποσταλθηκε πολυ δρομο να'ρθει ο Οδυσσεας 20
παιδι οντας,προς τα κει λοιπον τον εστειλε ο πατερας κι οι αλλοι γεροντες
κι ο Ιφιτος παλι αλογα ζητουσε να βρει,αυτα σ'αυτον χαθηκαν
δωδεκα θηλυκα,μ'ανθεκτικα μουλαρια να βυζαινουν.
αυτες τοτε σ'αυτον επειτα και φονος και μοιρα εγιναν
οταν τοτε στου Δια το γιο εφτασε τον οξυθυμο,
τον λαμπρο Ηρακλη,μεγαλων εμπειρο γνωστη εργων
αυτος αυτον ξενον οντα σκοτωσε ενω ηταν στο σπιτι ,
ο ολεθριος,ουτε των θεων την εκδικηση ντραπηκε ουτε το τραπεζι
αυτο που σ'αυτον παραθεσε.επειτα δ'εφονευσε κι αυτον,
και τις φοραδες αυτος κρατησε με τις δυνατες οπλες στα μεγαρα 30
αυτες ζητωντας με τον Οδυσεα συναντηθηκε,του'δωκε δε τοξο,
που πριν κατειχε ο μεγας Ευρυτος,αλλα στο παιδι
καταλλειπε αποθνησκωντας στα δωματα τα ψηλα.
σ'αυτον δε ο Οδυσεας ξιφος οξυ και ισχυρο κονταρι εδωκε,
αρχη φιλοξενιας στενης συγγενειας.ουτε σε τραπεζι
γνωρισ'ο ενας τον αλλον,γιατι πριν ο γιος του Δια εφονευσε
τον Ιφιτο υου Ευρυτου,παρομοιον στους αθανατους,
αυτος που σ'αυτον τοξο εδωκε,αυτο δε ουδεποτε ο θεικος Οδυσσεας
πηγαινοντας για πολεμο στα μελανα πανω τα καραβια
επαιρνε,αλλ'αυτου μνημα στον φιλο της ξενιας τον αγαπητο 40
αφηνε να'ναι στα μεγαρα,το'φορουσε δε αυτος στη γη του
.
 (Ομηρου Οδύσσεια-ραψωδια Θ-στιχοι 223 -228)
ἀνδράσι δὲ προτέροισιν ἐριζέμεν οὐκ ἐθελήσω,
οὔθ' Ἡρακλῆϊ οὔτ' Εὐρύτῳ Οἰχαλιῆϊ,
οἵ ῥα καὶ ἀθανάτοισιν ἐρίζεσκον περὶ τόξων.
τῶ ῥα καὶ αἶψ' ἔθανεν μέγας Εὔρυτος οὐδ' ἐπὶ γῆρας
ἵκετ' ἐνὶ μεγάροισι· χολωσάμενος γὰρ Ἀπόλλων
ἔκτανεν, οὕνεκά μιν προκαλίζετο τοξάζεσθαι.

στους αντρες δε στους προτερους να'ρθω σ'εριδα δεν θα'θελα
ουτε με τον Ηρακλη ουτε με τον Ευρυτο της Οιχαλιας,
αυτοι βεβαια και με τους αθανατους εριζαν περι τοξων
γι'αυτο βεβαια και γρηγορα πεθανεν ο μεγας Ευρυτος ουδ'εις γηρας
εφτασε να'ναι στα μεγαρα.γιατι χολιασμενος ο Απολλων
τον σκοτωσε,επειδη αυτον προκαλουσε να τοξευσει
.
.
ΙΟΛΗ ΕΥΡΥΠΙΔΗ-χ.ν.κουβελης

''ενα πραγμα''
σκεφτεται πως ειναι ενα πραγμα
''ενα πραγμα ο ανθρωπος''
εδω στη Τραχινα
απο την Οιχαλια οιχομαι αλος
εκει τους εσφαξε ολους ο Ηρακλης
πατερα αδερφια ''κι εμενα μ'αρπαξε χωρις να θελω''
ιερη μανια τρελλα τον επιασε οπως τοτε με τα παιδια του
''τι φταιω εγω'' τωρα που ολα συνετελλεσθηκαν
και το δηλητηριο του Νεσσου του ποτισε το κορμι
και τον εκαψε κι η ευγενικη Δηιανειρα χαθηκε απ'εαυτου της
''τωρα γυναικα του Υλλου''ρημαγμενη μεσα στους καθρεφτες της μνημης
''ο αδελφος μου ο Ιφιτος''να ψαχνει τις χαμενες φοραδες
μεσα στους στιχους 13-41 της ραψωδια φ' της  Οδυσσειας του Ομηρου
ενας ολοκληρος ζωντανος ανθρωπος
''εγω ανθρωπος μεσα στα διχτια της ιστοριας αλλων ανθρωπων''
.
.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -ΣΤΟΝ ΑΜΦΙΒΛΗΣΤΡΟΕΙΔΗ ΤΟΥ J.L.BORGES- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-ΣΤΟΝ ΑΜΦΙΒΛΗΣΤΡΟΕΙΔΗ ΤΟΥ J.L.BORGES-
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.

J.L.Borges-χ.ν.κουβεληςc.n.couvelis

.

.

ΣΤΟΝ ΑΜΦΙΒΛΗΣΤΡΟΕΙΔΗ ΤΟΥ J.L.BORGES-χ.ν.κουβελης

Ειδε εναν ακριβως ανθρωπο και τον πολλαπλασιασε,ενα δεντρο μοναχα χρειαστηκε 

και δημιουργησε ολη την ποικιλια των φυτων και το δασος,τα τριανταφυλλα,τα κρινα,

και τις μελισσες που τα τριγυριζουν,και τα ζωα στα λιβαδια,τη τιγρη με ολες λεπτομερως

σχεδιασμενες τις κιτρινες γραμμες της,και τη σεληνη να νανουριζει την απειροτητα 

της γατας στο κατωφλι,τη φωνη τ'αηδονιου στ'αυτι ενος μικρου κοριτσιου,τη βροχη

πανω στον τσιγκο κι ακομη το στοιβαγμα του χρονου στους κοκκους της αμμου,και

το βιβλιο που περιεχει ολα τα βιβλια,και τις ερωτησεις και τις αβεβαιες απαντησεις,

και τον υπνο του ψαριου στον λευκο ισκιο του γλαρου,τον Αστεριωνα να στεριωνει

το κεφαλι του ταυρου στο αδυνατο σωμα του κι ακομα τα βηματα που ολο τον

πλησιαζουν κι ολο απομακρυνονται μεσ'απο πανομοιοτυπες τετραγωνες αιθουσες,

εγραψε και τα μαθηματικα του Cantor,κι εναν ανθρωπο να τον ονειρευεται που τον ονει-

ρευεται να τον ονειρευεται,και τον ιδιο δημιουργησε που αυτα δημιουργει πανω

στην τυφλη επιφανεια του αμφιβληστροειδη του  J.L.Borges 

.

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -ΤΟ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΟ ΑΙΝΙΓΜΑ ΕΝΟΣ ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΟΣ ΤΟΥ GIORGIO DE CHIRICO- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-ΤΟ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΟ ΑΙΝΙΓΜΑ ΕΝΟΣ ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΟΣ ΤΟΥ GIORGIO DE CHIRICO-
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.

ΤΟ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΟ ΑΙΝΙΓΜΑ ΕΝΟΣ ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΟΣ του Giorgio de Chirico-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
ΤΟ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΟ ΑΙΝΙΓΜΑ ΕΝΟΣ ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΟΣ ΤΟΥ GIORGIO DE CHIRICO-χ.ν.κουβελης-

απο το μεγαλο ανατολικο παραθυρο του πρωτου οροφου εβλεπε τη πλακο-
στρωτη πλατεια,αριστερα και δεξια πλαισιωμενη απο δυο επιμηκη ορθογωνια
παραλληλεπιπεδα κτιρια με στοα απο κολονες,δυο ανθρωποι σε σταση συζητη-
σης προς το αριστερο κτιριο,φαινονταν ακινητοποιημενοι,οι σκιες τους αριστερα,
στο βαθος,σ'ενα χαμηλωτερο επιπεδο η θαλασσα,εβλεπε τις ακρες των καταρτιων
καραβιων με τ'ασπρα πανια τους,ακουστηκε απο καπου ο χτυπος ενος ρολογιου,
μετρησε,11 η ωρα,παντα,οταν τ'ακουγε,αυτος ηταν ο αριθμος,11,τοτε εμφανιζον-
ταν ενα κοριτσι μ'ενα τσερκι παιζοντας  και με μια χορευτικη κινηση ακινητοποιουν-
ταν,κατι θυμηθηκε,γυρισε κι ειδε πανω στο τραπεζι δυο αγκιναρες,το στρογκυλο ρολοι
στον τοιχο εδειχνε 1 και 27 ακριβως,σταθερα,ησυχασε,η ωρα που περναει το τρενο,
σκεφτηκε,ειδε τον καπνο του στον γαλαζιο ουρανο,ενα τεραστιο πορτοκαλι πλαστικο
γαντι ηταν κρεμασμενο στον απεναντι τοιχο,απο κατω ενα τοπι απο πρασινο υφασμα,
φοβηθηκε μηπως δεν ηταν εκει,ανοιξε τη πορτα και μπηκε στο δωματιο της μητερας,
τη βρηκε να κοιμαται μεσα στα κατασπρα σεντονια της,ελαφρα γυρισμενη προς
το μερος του μ'ελαχιστα λυγισμενα τα ποδια της,τ'αριστερο χερι της κατω απ'το
κεφαλι της το στηριζε,και το δεξιο σε τριγωνο πανω αγγιζε τα σγουρα μαλλια της
πισω,του αρεσε αυτη η σταση,ακουσε τον ηχο νερου που χυνεται,''αυτο καθε μερα
την ιδια παντα ωρα '',σκεφτηκε,ανεβηκε στον πανω οροφο,ειδε στην μεγαλη ορθογω-
νια παραλληλεπιπεδη αιθουσα τη λιμνουλα στο κεντρο της,μεσα στα γαλαζω-
πα νερα της επεπλεαν δυο χαρτινα καραβακια,σαν αυτα που του αρεσαν να κανει
οταν ηταν μικρο παιδι,εσκυψε κι εβαλε μεσα στο νερο τον δειχτη του δεξιου χεριου του
και τον κουνησε ελαφρα,τα κυματα που προκαλεσε διαδωθηκαν κυκλικα αλλα δεν
εφθασαν στα καραβακια,σαν να βρισκονταν σε απειρη αποσταση,επανελαβε,περιμενε,
το ιδιο αποτελεσμα,ακουσε γελιο πισω του,σηκωθηκε και γυρισε να δει,ηταν ενα ζευγαρι,
ο αντρας φορουσε ενα λευκο κουστουμι με κιτρινη γραβατα,στα χερια του κρατουσε ενα
διαβητη κι ενα ορθογωνιο τριγωνο και κατι ελεγε σε μια γυναικα μ'ενα κατακοκκινο ολο-
σωμο φορεμα,πλησιασε ν'ακουσει,δεν ακουγε καμια λεξη,ξαφνικα ακουσε παλι το γελιο
της γυναικας,τοτε προσεξε τα προσωπα τους,ηταν προσωπα κουκλας σε βιτρινα,ο αντρας
του εδωσε ενα διπλωμενο χαρτι,το ανοιξε,εκει ειδε το σχεδιο μιας πολης,αναγνωρισε τη
πολη του,ειδε τη πλατεια και σε μια πλευρα της να υψωνεται ο κυλινδρικος πυργος
στον οποιο μενει,σ'ενα απο τα δωματια του το πατωμα ηταν κατασκευασμενο απο
ξυλινες σανιδες,απο τον τροπο που συνεκλιναν οι παραλληλες ευθειες των συμπερανε
πως ο χωρος ηταν απειρος,απο τα μεγαλα πλευρικα ανοιγματα εβλεπε τα ορθογωνια
κτιρια,και στο ανοιγμα του βαθους στη κιτρινη επιφανεια μιας ερημου υπηρχε ενα
τεραστιο εργοστασιο με τις καμιναδες του,παλι ακουστηκε ο χτυπος του ρολογιου,
11,ενα κοριτσι μ'ενα ποδηλατο περασε μπροστα του και κουδουνισε,το ειδε να προ-
χωραει στο βαθος της προοπτικης του δωματιου κι εκει ν'ακινητοποιειται σε μια
χορευτικη κινηση απλωνοντας τα χερια σε τοξο κυκλου και λυγιζοντας σε αμβλεια
γωνια τ'αριστερο της ποδι ισορροπωντας στο ποδηλατο,απο το μεγεθος και τη
κατευθυνση της σκιας της υπολογισε πως ο ηλιος ηταν πισω της κι εριχνε τις ακτινες
του σε γωνια 30 μοιρων,διπλωσε το σχεδιο και το ξαναδωσε στον ασπροντυμενο
αρχιτεκτονα,η γυναικα τον ειχε πιασμενο αγκαζε μ'ενα ανεπαισθητο χαμογελο στα
χειλη της,η γυναικα τον κοιταξε,''ειμαι η Αριαδνη'',ειπε,΄'δεν με θυμασαι;πηγαιναμε
μαζι στο δημοτικο σχολειο'',την κοιταξε,ναι,εκεινη ηταν,''απο 'δω ο αντρας μου ο
Εκτορας'' τον συστησε,εκεινος εκανε μια υποκλιση,σαν να παιζανε σε θεατρο,''θυμα-
σαι τις μπανανες που μας μοιραζανε στο σχολειο;''.γελασε,''μου αρεσαν τοσο πολυ,
ειχαν τοσο ωραιο κιτρινο χρωμα,κι εσυ μου χαριζες και τη δικη σου'',τη θυμηθηκε
να παιζει συνεχεια μ'ενα τσερκι στη πλατεια μπροστα απο τον σιδηροδρομικο σταθμο,
''απο τοτε μικρη μου αρεσε ο χορος κι οταν μεγαλωσα σπουδασα κλασσικο χορο'',
αυτο το ειπε κανοντας μια χορευτικη κινηση γυρω απ'τον αντρα της που ολη αυτη
την ωρα καθονταν αμιλητος και ακινητος,''ελα,Ανδρομαχη,σοβαρεψου,παμε να
φυγουμε''της ειπε,στη φωνη του διεκρινε αυστηροτητα,διπλωσε το σχεδιο και του
το εδωσε,κατεβηκε στον οροφο της μητερας του,τη βρηκε να καθεται στον καναπε
μπροστα στον καθρεφτη με το ασπρο νυχτικο της και να χτενιζει τα μαλλια της,σταθη-
κε πισω της,''ποσο ομορφη εισαι μαμα'' της ειπε,εκεινη γελασε με φιλαρεσκεια,''οταν
ησουνα μικρος ερχοσουνα στο κρεβατι  τις νυχτες,χωνοσουνα διπλα μου κατω απο τις
ζεστες κουβερτες κι εγω για να σε κοιμησω σου ελεγα αλλη μια φορα τις ιστοριες που
σ'αρεσανε,για μυθικα πλασματα,μισους ανθρωπους και μισους αλογα,για σφιγγες,με
σωμα λιονταριου και με κορμο και κεφαλι γυναικας,σαν εκεινη της Θηβας τοτε'',ειπε,
''οταν σ'επαιρνε ο υπνος σε σηκωνα  αγκαλια στα χερια μου και σε πηγαινα στο κρεβατι
σου'',φανηκε σαν να βυθιστηκε βαθεια στις αναμνησεις της,ανοιξε το συρταρι του κομο-
δινου διπλα κι εβγαλε ενα κοκκινο χασκολ και το τυλιξε σφιχτα γυρω απο τον λαιμο της,
''μεθαυριο  ειναι η πρεμιερα στο θεατρο'',του ειπε κοιταζοντας τον καθαρα μεσα
στον καθρεφτη,''ναι,μητερα,το ξερω,δεν το ξεχασα'',απαντησε εκεινος βλεποντας το
θολο ειδωλο της,''γιατι βλεπουμε την πραγματικοτητα σε αντανακλαση;''την ακουσε
να λεει,''στο θεατρο συμβαινει αυτο'',εκεινη την ωρα ακουστηκαν οι 11 χτυποι του
ρολογιου,''παλι χυνουν νερα πανω,ολοι τη νυχτα αφηνουν τις βρυσες ανοιχτες να τρε-
χουν,θα πλημυρισουμε'',γυρισε εντρομη προς το μερος του,''πηγαινε αμεσως να τους
πεις να σταματησουν'',ανεβηκε γρηγορα την ορθογωνια σκαλα και χτυπησε τη πορτα,
''σταματηστε με τα νερα'' φωναξε''ενοχλητε τη μητερα'',δεν ακουστηκε απαντηση,επιασε
το πομολο της πορτας ν'ανοιξει,ανοιξε και μπηκε μεσα στο δωματιο,ηταν αδειο και τερα-
στιο,πηγε στο μεγαλο ανατολικο παραθυρο,απο εκει εβλεπε τη πλακοστρωτη πλατεια
κατω,αριστερα και δεξια πλαισιωμενη απο δυο επιμηκη ορθογωνια παραλληλεπιπεδα
κτιρια με στοα απο κολονες,δυο ανθρωποι σε σταση συζητησης προς το αριστερο
κτιριο,ενας αντρας με ασπρο κουστουμι και μια γυναικα με κοκκινο φορεμα,φαινονταν
ακινητοποιημενοι,οι σκιες τους αριστερα,το βαθος της πλατειας κλεινονταν απο
το ορθογωνιο του σιδηροδρομικου σταθμου,μεσα απο τα αψιδωτα ανοιγματα της προ-
ψης του φαινονταν σταματημενο το τρενο,το στρογγυλο ρολοι στον κεντρικο πυργο
του σταθμου εδειχνε 1 και 27 ακριβως,ξεδιπλωνοντας το σχεδιο που του αφησε ο
αρχιτεκτονας επιβεβαιωθηκε,αριστερα κατω μπροστα ειδε τη φιγουρα ενος κοριτσιου
μ'ενα τσερκι να παιζει και σε μια χορευτικη κινηση ν'ακινητοποιειται απλωνοντας τα
χερια σε τοξο κυκλου και λυγιζοντας σε αμβλεια γωνια τ'αριστερο της ποδι ισορροπων-
τας,απο το μεγεθος και τη κατευθυνση της σκιας της υπολογισε πως ο ηλιος  ηταν πισω της
κι εριχνε τις ακτινες του σε γωνια 30 μοιρων
.
. 

GREEK POETRY -ΣΕ ΧΡΟΝΟ ΠΡΟΣΩΚΡΑΤΙΚΟ- POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

.
.
GREEK POETRY
-ΣΕ ΧΡΟΝΟ ΠΡΟΣΩΚΡΑΤΙΚΟ-
POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
.

Greek Geometricus-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ΣΕ ΧΡΟΝΟ ΠΡΟΣΩΚΡΑΤΙΚΟ-χ.ν.κουβελης

ειδα[θυμαμαι,οπως καποιος θυμαται το πρωτο τετραδιο
τα πρωτα παπουτσια το πρωτο περπατημα]ανθρωπους
απλους χωρικους αντρες λιγομιλητους και γυναικες ακαλλωπιστες
αφτιαχτες χαρα τους να φιλευουν τα παιδια,εμας,και τους ξενους
περαστικους μ'ολοκληρους ρομβους ραβανι ζαχαρωμενα ξερα συκα
κατω απ'τη πνοη ανθισμενων αμυγδαλιων να σποριαζουν τη γενια τους
μικρο σκουλικι η ζωη βγαζει φτερα πεταλουδα και στον αερα πεταει παιζει
παιδια στον παροντα χρονο με λησμονημενο το περασμενο κι αφροντιστα
για το ερχομενο στο λιγο στο ελαχιστο στην ενδεια που δεν ειναι φτωχεια
στ'ασπρα ακρογυαλια στους πρασινους λοφους στα λειψα χωραφια
στα κυπαρισσια που οριζουν τον φραχτη ενος κηπου
και το σπιτι απεριττο να σε χωρεσει σημαδι πως εισαι εδω πως βρεθηκες
πως σε υπολογιζουν,γιατι για να υπολογιζει ανθρωπος ανθρωπο ειναι
η ανθρωποτητα
Ψυχης τε περατα[ειπε ο Ηρακλειτος]δεν θα φτασει ποτε ανθρωπος
κι εγω εδω τωρα ξεφυλλιζω ανθρωπους
και κανεις δεν ξερει τι εχει συμβει
η΄τι δεν θα συμβει
η',κατα καποιο τροπο,τι θα αποσιωποιηθει
.
.

boat's jazz imrovisations-paintings c.n.couvelis χ.ν.κουβελης-music Wolfgang Amadeus Mozart Clarinet Concerto II Adagio

.
.
boat's jazz imrovisations
-paintings c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
-music Wolfgang Amadeus Mozart  Clarinet Concerto  II Adagio
.
.
.

Μεταφυσικος Υπερτοπος-animations c.n.couvelis χ.ν.κουβελης -music Edgard Varese Density 215

.
.

Μεταφυσικος Υπερτοπος-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
Μεταφυσικος Υπερτοπος
-animations c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
-music Edgard Varese Density 215
.

.
.
.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -Michelangelo's Myths- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-Michelangelo's Myths-
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.

IL MAESTRO MICHELANGELO-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Michelangelo's Myths- χ.ν.κουβελης

-ειδα τον αγγελο στο μαρμαρο κι εγω μονο σκαλισα μεχρι να τον απελευθερωσω
-η ομορφια ειναι η αποκαθαρση απο τα περιττα
-καθε κομματι πετρας εχει ενα αγαλμα στο εσωτερικο της και ειναι καθηκον
του γλυπτη να το ανακαλυψει
-οσο περισσοτερο το μαρμαρο ελλατωνεται,τοσο περισσοτερο το αγαλμα
μεγαλωνει
-ελπιζω οτι  μπορω παντοτε να επιθυμω περισσοτερα απ'οσα μπορω να
ολοκληρωσω
-ενας ανθρωπος ζωγραφιζει με το μυαλο του κι οχι με τα χερια του
-εγω ακομα μαθαινω
-νιωθω καλα μονο οταν εχω μια σμιλη στα χερια μου
-η ιδιοφυια ειναι αιωνια υπομονη
-τα ασημαντα  κανουν την τελειοτητα,και η τελειοτητα δεν ειναι ασημαντη
-αν  γνωρισεις ποσο πολυ δουλεια χρειαστηκε αυτο,δεν θα το αποκαλουσες
ιδιοφυες
-αν οι ανθρωποι γνωριζαν ποσο σκληρα επρεπε να εργαστω για να αποκτησω
τη δεξιοτεχνια μου ,αυτη δεν θα φαινονταν καθολου τοσο θαυμαστη
-ο πιο μεγαλος κινδυνος για τους πιο πολλους απο'μας δεν ειναι οτι ο στοχος μας
ειναι παρα πολυ υψηλος και θα τον χασουμε,αλλα οτι ειναι παρα πολυ χαμηλος
και θα τον φτασουμε
-η καλη ζωγραφικη ειναι εκεινο το ειδος που φαινεται σαν γλυπτικη
.
.

the Enigma of Giorgio de Chirico-painting animation c.n.couvelis χ.ν.κουβελης-music Luciano Berio Circles

.
.

Giorgio de Chirico-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
the Enigma of Giorgio de Chirico
-painting animation c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
-music Luciano Berio Circles
.
.
.
.

El Greco Continuous Portraits-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης-music G.F.Hendel Ciciliana

.
.
El Greco Continuous Portraits
-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης-music G.F.Hendel
Ciciliana
.
.
.

from Kandinsky to Pollock to Constructivism-painting and music c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

.
.

from Kandinsky to Pollock to Constructivism-2μ χ 3μ- c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
from Kandinsky to Pollock to Constructivism
-painting and music c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
.

Merilyn Monroe and Little Red Rooster-painting c.n.couvelis χ.ν.κουβελης -music Big Mama Thornton

.
.

Merilyn Monroe-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Merilyn Monroe and Little Red Rooster
-painting c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
-music Big Mama Thornton
.
.
.

GREEK POETRY -Η ΜΕΓΑΛΟΦΥΗΣ ΑΠΑΤΗ ΤΩΝ ΜΑΣΤΩΝ ΤΟΥ ΤΕΙΡΕΣΙΑ- POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

.
.
GREEK POETRY
-Η ΜΕΓΑΛΟΦΥΗΣ ΑΠΑΤΗ ΤΩΝ ΜΑΣΤΩΝ ΤΟΥ ΤΕΙΡΕΣΙΑ-
POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
.

Η θεα Αθηνα βλεπεται να λουζεται απο τον Τειρεσια-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Η ΜΕΓΑΛΟΦΥΗΣ ΑΠΑΤΗ ΤΩΝ ΜΑΣΤΩΝ ΤΟΥ ΤΕΙΡΕΣΙΑ-χ.ν.κουβελης

αυτος εκμεταλευτηκε προς ιδιον συμφερον τη φημη του μαντη
ενα Οιωνοσκοπιο στη Θηβα κι ενα Μαντειο στον Ορχομενο εστησε
και προσεχως Χρηστηριο στη Τιλφουσα να οικονομαει
τωρα που'ναι ευκαιρια γιατι τα πραγματα ειν'αμφιρροπα λιαν
μ'αυτους τους Λαμβακιδες και τους διαφορους Σπαρτους κυβερνητες
οτ'ειδε λεει κρυφα την Αθηνα να λουζεται γυμνη στην Ιπποκρηνη
κι η θεα οργιστηκε και τον τυφλωσε υστερα μετανιωνοντας εστειλε
τον Εριχθονιο οφι απ'την αιγιδα της να καθαρισει τ'αυτια του
γι'αυτο καταλαβαινε την μυστικη γλωσσα των πουλιων να προφητευει
κουραφεξαλα αυτα ειναι γι'αφελεις που πιστευουν τετοιες μυθολογιες
κι ακομα πως στ'ορος Κυλληνη  σκοτωνοντας το θηλυκο απο δυο φιδια
ζευγαρωμενα γυναικα με μαστους εγινε και στη ελευθερια Κορινθο
επτα συναπτα ετη ως εταιρα πορευτηκε μαλιστα λιαν επικερδως
κι επειτα παλι στ'ορος Κυλληνη σκοτωνοντας τ'αρσενικο απ'τα ιδια φιδια
ζευγαρωμενα αντρας με φαλλο επεστρεψε εδω στη Καδμεια Θηβα
αν δεν ειναι απατες αυτες οι συμμετριες, δηθεν τυχαιες,τι αλλο ειναι;
τι αντρας γυναικα αντρας;διχως αλλο μασκαρευτηκε με γυναικεια ρουχα
αλλαξε και την ομιλια του καταλληλα και τα φερσιματα του,αυτο εκανε
και τωρα εδω στη Καδμεια Θηβα τον ευγενικο Οιδιποδα τον βασιλιας μας
θελει ν'αποκαλυψει ως φονια του πατερα κι αιμομιχτη και να τον εκδιωξει
ενα φερεφωνο του Κρεοντα,πληρωμενος ειναι απ'αυτον και δεν μας ξεγελαει
πως ακομα πληρωσε καποιον Ψευτοησιοδο να γραψει γι'αυτον ποσο σπουδαιος
ειναι στην Μελαμποδεια το ξερουμε καλα για δηθεν κριση που'κανε στη διαμαχη
Ηρας και Δια Περι της Ηδονης κι αποφανθει μ'υφος περισπουδαστο ως ειδημων
των δυο φυλλων:εκ των δεκα μερων εν μερος το αρρεν εννεα δε μερη το θηλυ,
τα στραβαδια του βεβαια του ηξερε και γι'αυτο τον τυφλωσε η Ηρα κι ο ευνοηθεις
Διας τον επιβραβευσε με τη μαντεια κι επιπλεον να ζησει επτα η' εννια γενιες ανθρωπων
κι ολ'αυτα τελειωσαν τον καιρο των Επιγονων στην Τιλφουσα πηγη
τωρα πως ο Ομηρος τον εχει στη Λ' ραψωδια της Νεκυιας ισως αυτο
να δικαιολογειται γιατι τυφλος ηταν κι αυτος ο ιδιος τι ειν'αδυνατον
ο πολυμητις Οδυσσεας να αυμβουλευτηκε απο'ναν τετοιο στραβο ανθρωπο
.
.

GREEK POETRY -Συναφειες- POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

.
.
GREEK POETRY
-Συναφειες-
POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
.

ΥπερΔυναμικο-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Συναφειες-χ.ν.κουβελης


κύβοι νερων σε βουβό ύπνο λεξεων

αλαζονικοι κορμοι κρινων σε επιζωγραφισμενα φυλλα

φωνή δέντρων σε πράσινα φυλλωματα πουλιων

λευκοφορος ανεμος σε κήπους μελισσων

ο αυτοφυης χρόνος σε βηματα αμμου

και ρίγος κοχυλιου σε διαφάνεια ψαριου
.
.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -(Ανθρώπινα Εσωτερικα) Απεραντα αδιαφορο- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-(Ανθρώπινα Εσωτερικα)
Απεραντα αδιαφορο-
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.

Εκζητησεις- πορτραιτα-μονοχρωμιες-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis 4
.
.
(Ανθρώπινα Εσωτερικα)
Απεραντα αδιαφορο-χ.ν.κουβελης

''να,σ'αυτη τη φωτογραφια ειμαι,η τριτη απο αριστερα,με το ασπρο φουστανι'',μου
εδωσε τη φωτογραφια,την κοιταξα,''ειμαι 17 χρονων'',γελασε,''παραξενη που ειναι η
φωτογραφια,δεν ειναι;σε τι μοιαζω μ'αυτη τη κοπελα;'',ηπιε απο το χυμο της,αναψε
τσιγαρο και συνεχισε''αληθεια σε τι μοιαζουμε;στις ιδεες;στα ονειρα;'',σταματησε,
''πρεπει να θυμηθω'',''γιατι δεν θυμαμαι;'',''μηπως ειμαστε,γινομαστε ξενοι μ'αυτα που
ζησαμε,το 'εγω τωρα' δεν ειναι το ιδιο με το 'εγω πριν',ομως,τωρα το σκεφτομαι,πρεπει
να ειμαστε ολα αυτα τα διαφορετικα εγω'',''ενας μονολογος πολυφωνικων εγω,ειναι
πολυ παραξενο που οι αλλοι παρ'ολ'αυτα μας αναγνωριζουν σαν ιδιους,λενε 'αυτος τωρα'
ειναι ο ιδιος μ'εκεινον πριν' και θα ειναι και μ'αυτον μετα',στη φωτογραφια που σου'δει-
ξα,μια σχολικη εκδρομη,με το αγορι διπλα μου,δεξια, ειχαμε σχεση κι αργοτερα
παντρευτηκαμε,τωρα ειμαστε χωρισμενοι'',παραγγειλε μια δευτερη μπυρα,''παγωμενη,
παρακαλω'',ειπε στο γκαρσονι,εσβησε το τσιγαρο της,''τι σημαινει 'σχεση τοτε' και
'χωρισμενοι τωρα';απομακρα μου φαινονται,σαν να μην σχετιζονται αυτα τα δυο,σαν να
ανηκουν σε δυο διαφορετικα εγω,ανθρωπους'',σερβερισθηκε η μπυρα,γεμισε το ποτηρι
της,το εφερε στα χειλη της,''εκεινου του αρεσε να πινει μπυρα,εμενα οχι,μεθουσε και
μυριζε,μια φορα,αυτο το θυμαμαι καλα,ειχε πιει τοσο πολυ,που δεν αντεξε,σταματησε
το αυτοκινητο στην ερημια,βγηκε εξω στο σκοταδι και τον ακουγα που ξερνουσε στα
χωραφια,ακομα ακουω στ'αυτια μου εκεινον τον απαισιο ηχο,τοτε,θυμαμαι,εκλεισα
τ'αυτια μου με τα χερια μου δυνατα να μην ακουω,οταν γυρισε μεχρι το σπιτι δεν
αλλαξαμε κουβεντα,για πρωτη φορα δεν κοιμηθηκαμε μαζι,πηγα και ξαπλωσα στο σαλονι
 στον καναπε,μετα την δουλεια δεν γυρισα σπιτι,εκλεισα το τηλεφωνο,εφαγα σε καποιο
εστιατοριο,δεν θυμαμαι τι,μετα πηγα σ'ενα ξενοδοχειο και κοιμηθηκα,την αλλη μερα δεν
πηγα στη δουλεια,τηλεφωνησα πως ειχα αρρωστησει,ανοιξα το τηλεφωνο,με πηρε,μου
ειπε που ημουνα ,μ'εψαχνε,του ειπα πως νοικιασα καποιο διαμερισμα,φωναξε,με
παρακαλεσε,επειτα μ'εβρισε,ζητουσε επιμονα  να μαθει που βρισκομουν,του'πα να μην
τολμησει να'ρθει στη δουλεια να με βρει και του'κλεισα το τηλεφωνο'',σταματησε,''τι
σχεση εχει εκεινη η κοπελα της φωτογραφιας μ'αυτη τη γυναικα που βλεπεις μπροστα
σου;'',ρωτησε,ηπιε απο  το ποτηρι της,πηρε τσιγαρο,''εχουν περασει απο τοτε 11
χρονια'',της προσφερα φωτια,''ευχαριστω'',χαμογελασε,''γιατι θυμαμαι πραγματα που
ανηκουν σε μια αλλη κι οχι σε μενα;'',κοιταξε τα νυχια του δεξιου χεριου της,τα αναση-
κωσε ενα-ενα,σαν να τα μετρουσε,''πεντε δαχτυλα'',ειπε,''γι'αυτα ειμαι σιγουρη,για τ'αλλα
δεν ξερω,αν θυμαμαι πραγματικα γεγονοτα η' επινοημενα'',πηρε τη φωτογραφια,
''απο το ξενοδοχειο που μεναμε εβλεπα τη θαλασσα,ενα απεραντο γαλαζιο ακινητο,
αδιαφορο'',με κοιταξε,''τωρα ξερω πως δεν ηταν ετσι,συμφωνεις;'',δεν της απαντησα,
''πως μπορεις να ξερεις πως αυτα που σου ειπα δεν ειναι παραποιημενα,και δεν εγιναν
ετσι,αν βεβαια εγιναν και δεν τα επινοησα,η' ισως συνεβησαν σε αλλη,διαφορετικη,
περιπτωση,με αλλον ανθρωπο,η' και,ισως,πολυ πιθανο,να μην συνεβησαν καθολου
και να συμβουν στο μελλον,μολις εμφανισθει ο καταλληλος ανθρωπος,αληθεια,τωρα
που το σκεφτομαι,δεν ξερω τι ακριβως συμβαινει,το μονο σιγουρο ειναι πως η
φωτογραφια ειναι αληθινη,η τριτη κοπελα απ'τ'αριστερα ειμαι εγω'',με κοιταξε,χαμο-
γελασε,''δεν με κολακευει πολυ αυτο τ'ασπρο φουστανι;δεν σε γοητευει;ελα,δεν
μπορεις ν'αντισταθεις στη γοητεια του,το ειδα στα ματια σου καθαρα χθες οταν μου
τραβουσες τη φωτογραφια στο ξενοδοχειο,εγω ποζαρα στο μπαλκονι,και πισω μου,
ετσι ειπες,το υπεροχο απεραντο ακινητο γαλαζιο'',την κοιταξα στα ματια,''ναι'',ειπα,
''απεραντα αδιαφορο'',

.

.

Συν/Εκδοχες-images and music c.n.couvelis χ.ν.κουβελης timpani effects minimal music

.
.
Συν/Εκδοχες
-images and music  c.n.couvelis χ.ν.κουβελης timpani effects minimal music
.
.
.
.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -Το ψωμί μου με προζυμι- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-Το ψωμί μου με προζυμι-
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.

Το ψωμί μου με προζυμι-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Λιώνουμε αποβραδυς σε ένα μπολ με χλιαρό νερό το προζύμι να γίνει σαν αλοιφή.
Στη λεκάνη που έχουμε το αναλογο αλεύρι κάνουμε ένα κυκλικό άνοιγμα κι εκεί βάζουμε
το προζύμι και τη μάγια,ριχνουμε στο αλεύρι αλάτι και μ'ενα κουτάλι περνούμε και ρίχνου-
με αλεύρι πάνω στο προζύμι να το σκεπασουμε και το ανακατεύουμε ρίχνοντας χλιαρό
νερο,επειτα το βάζουμε σε ζεστό μέρος και το σκεπάζουμε με κουβέρτες μέχρι το πρωί.
Τότε το πλαθουμε και κόβουμε ένα μέρος για να το έχουμε για καινούργιο προζύμι και
σ'ένα ταψί λαδωμένο βάζουμε τη πλασμένη ζυμη και πάλι σκεπάζουμε το ταψί με κου-
βέρτα για καμιά ώρα και μετά το φηνουμε σε προθερμασμενο,φουρνο(αν θελουμε ρίχνου-
με πανω σουσαμι)και για να κάνει τραγανή πέτσα το βρεχουμε οταν κοκκινίσει, το σκεπά-
ζουμε και με αλουμινόχαρτο να μην καει.
Αφού ψηθεί το τυλίγουμε με μια πετσέτα και το βάζουμε ανάποδα.
Και μετά είναι έτοιμο να φαγωθεί το ψωμί μας.
.
Συνταγές Φτωχών με το φωμι:
-ψωμί ζεστό αγκαθος με λαδι
-ψωμί με ελιες
-ψωμί με κρεμυδι
-ψωμί με τυρι
-ψωμί με νερό και ζαχαρι
-ψωμί με πάστα και λαδι
-ψωμί με σταφυλι
-ψωμί με καρπουζι
-ψωμί ξερό ζουματουρα με ζουμό από φασολιά, φακή, κουκια που βράζουν ακομα,κι
από πάνω λαδι,αλατι και μερικά φασολιά.,φακές,κουκια
-ψωμί ντομάτα και μαρουλι
-ψωμί προμαδα
-ψωμί ξερο μονατο
.
.

Προσομοιωσεις στον El Greco-painting c.n.couvelis χ.ν.κουβελης -music J.S.Bach Variaciones Goldberg-piano Glenn Gould

.
.

Προσομοιωσεις στον El Greco
-painting c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
-music J.S.Bach Variaciones Goldberg-piano Glenn Gould
.
.
.
.

GREEK POETRY -ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ ΕΛΛΗΝΑ-Κωστης Παλαμας- POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

.
.
GREEK POETRY
-ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ ΕΛΛΗΝΑ-Κωστης Παλαμας-
POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
.

Κωστης Παλαμας-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ ΕΛΛΗΝΑ-χ.ν.κουβελης

Λιτα χτιστε την Ελλαδα,απλοχωρη ,μεγαλη,
γερα θεμελιωμενη
[παραφραση στο ποιημα ''τα σχολεια χτιστε''
του Μεγαλου Ποιητη Κωστη Παλαμα]

''Δεν θα μου το κανετε εδω μεσα Αμερικαν Μπαρ''

τα δαχτυλα του δεξιου χεριου σου ειναι πεντε.Ανοιξτα και δειξτα στους πολιτικους
.
.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -(Ανθρώπινα Εσωτερικα) 3 Σύν/τομες Εκ/ζητησεις-χ.ν.κουβελης- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-(Ανθρώπινα Εσωτερικα)
3 Σύν/τομες Εκ/ζητησεις-χ.ν.κουβελης-
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.

Εκ/ζητησεις-3 πορτραιτα-μονοχρωμιες-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

(Ανθρώπινα Εσωτερικα)

3 Σύν/τομες Εκ/ζητησεις-χ.ν.κουβελης

1-σταματησε να μιλάει. για μερικά δεπτερολεπτα αφαιρέθηκε. όταν συνήλθε μου 

ζήτησε συγνώμη και συνέχισε.

2-το Α γεγονός συνδέετε με τον Α άνθρωπο. το Β γεγονός συνδέετε με τον Β άνθρωπο 

αλλά και με τον Α άνθρωπο. το Γ γεγονός συνδέετε με τον Γ άνθρωπο αλλά και με τον Β 

και τον Α άνθρωπο. και ούτω καθεξής. κατά συνέπεια τα γεγονότα της ζωής μας έιναι 

συνδεδεμένα με όλους τους ανθρώπους. αυτό το συμπέρασμα έβγαλα από την εξιστό-

ρηση της ζωής της. χωρίς να ενδιαφέρει αν είναι αυτά καθαυτα πραγματικα η' επινοη-

μενα.

3-κοιταξε την ώρα στο κινητό της. "περναει η ώρα"ειπε."η' πέρασε η ώρα;"ρώτησε. δεν απάντησα.γελασε. "όταν ήμουνα μικρή"συνεχισε."νόμιζα πως θα είχα όλο το χρόνο. θα 

έκανα εκείνο θα έκανα το άλλο. έπαιζα με τις κούκλες και δημιουργούσα ένα κόσμο που 

τον θεωρούσα αληθινό. ζωντανό. με τα συναισθήματα του. "με κοίταξε. "τώρα ζω σ'ένα

κόσμο που είναι ξένος σε μένα. άλλοι τον έχουν δημιουργησει."με κοίταξε. "τι λες;" 

ρώτησε. δεν έκρινα τη σκέψη της. ούτε αν συμφωνούσα ούτε αν διαφωνούσα

.

.

Upon World of Vlassis Caniaris-animations c.n.couvelis χ.ν.κουβελης -music Georges Aperghis Dans le Mur

.
.

Βλασης Κανιαρης Upon World of Vlassis Caniaris-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
Upon World of Vlassis Caniaris
-animations c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
-music Georges Aperghis Dans le Mur
.
.
.

GREEK POETRY -ΠΟΙΗΜΑ ΤΗΣ ΣΑΠΦΟΥΣ [μεταφραση χ.ν.κουβελης]- POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

.
.
GREEK POETRY
-ΠΟΙΗΜΑ ΤΗΣ ΣΑΠΦΟΥΣ
[μεταφραση χ.ν.κουβελης]-
POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
.

Σαπφω-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΠΟΙΗΜΑ ΤΗΣ ΣΑΠΦΟΥΣ
[μεταφραση χ.ν.κουβελης]

ο παπυρος της Οξυρυγχου 1787 που εκδοθηκε απο τον Grenfell και τον Hunt στις αρχες
του 1900 περιειχε το μισο δεξιο μερος του ποιηματος,το 2004 εκδοθηκαν οι παπυροι
21351 και 21376 με τη βοηθεια των οποιων  το ποιημα ολοκληρωθηκε
.
ὔμμες πεδὰ Μοίσαν ἰ]οκ[ό]λπων κάλα δῶρα, παῖδες,
σπουδάσδετε καὶ τὰ]ν φιλάοιδαν λιγύραν χελύνναν·

ἔμοι δ’ ἄπαλον πρίν] ποτ’ [ἔ]οντα χρόα γῆρας ἤδη
ἐπέλλαβε, λεῦκαι δ’ ἐγ]ένοντο τρίχες ἐκ μελαίναν·

βάρυς δέ μ’ ὀ [θ]ῦμος πεπόηται, γόνα δ’ [ο]ὐ φέροισι,
τὰ δή πότα λαίψηρ’ ἔον ὄρχησθ’ ἴσα νεβρίοισι.

τὰ <μὲν> στεναχίσδω θαμέως· ἀλλὰ τί κεν ποείην;
ἀγήραον ἄνθρωπον ἔοντ’ οὐ δύνατον γένεσθαι.

καὶ γάρ π[ο]τα Τίτωνον ἔφαντο βροδόπαχυν Αὔων
ἔρωι φ[υρ]άθεισαν βάμεν’ εἰς ἔσχατα γᾶς φέροισα[ν,

ἔοντα [κ]άλον καὶ νέον, ἀλλ’ αὖτον ὔμως ἔμαρψε
χρόνωι πόλιον γῆρας, ἔχ[ο]ντ’ ἀθανάταν ἄκοιτιν.

εσεις,αφοσιωμενες στις Μουσες με τους μυριστους σαν ια κολπους τα ωραια δωρα,
κοριτσια,να σπουδαζεται,και την φιλαοιδο μελωδικη λυρα απο καυκαλο χελωνας

σε μενα δε απαλο πριν καποτε οντας το δερμα το γηρας τωρα
το κατεβαλε,ασπρες δ'εγιναν οι τριχες απο μαυρες

βαρεια  δε σε με η καρδια εχει γινει,τα γονατα δεν με κρατουν
αυτα που καποτε αναλαφρα ηταν στο χορο ομοια στα ελαφακια

γι'αυτα στεναζω συχνα,αλλα και τι να κανω;
αγηραστος ο ανθρωπος ειναι αδυνατο να γινει

και οπως καποτε τον Τιθωνο λενε η ροδοβραχιονη Ηω
απ'τον ερωτα αναστατωμενη ηρθε στα εσχατα της γης φερνοντας

οντας ωραιον και νεον,αλλ'αυτον ομως τον αρπαξε
στην ωρα το γκριζο γηρας,εχοντα αθανατη γυναικα
.
.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -Γεννηθηκα το 1928-Χρονικο [αφηγειται γεγονοτα της ζωης της η θεια Βασιλικη του Λαζαρου Δεδε απο τη Μαχαιρα Ξηρομερου 88 χρονων] [καταγραφη χ.ν.κουβελης]- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-Γεννηθηκα το 1928-Χρονικο
[αφηγειται γεγονοτα της ζωης της η θεια Βασιλικη του Λαζαρου Δεδε
απο τη Μαχαιρα Ξηρομερου 88 χρονων]
[καταγραφη χ.ν.κουβελης]-
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.

Θεοφανης[Φανιας] και Γερασιμος[Μακιας} Πανουργιας του Γιαννη και της Αθηνιας-Μαχαιρα Ξηρομερο-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Βασιλικη Δεδε του Λαζαρου το γενος Γιαννη και Αθηνιας Πανουργια-Μαχαιρα Ξηρομερο-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

[καταγραφη χ.ν.κουβελης]
Γεννηθηκα το 1928-Χρονικο
[αφηγειται γεγονοτα της ζωης της η θεια Βασιλικη του Λαζαρου Δεδε
απο τη Μαχαιρα Ξηρομερου 88 χρονων]
.
26 Ιανουαριου 2016 μετα το μεσημερι,στο σπιτι της θειας Βασιλικης στο χωριο,
μια γλυκεια και φιλοξενη γυναικα,γεννηθηκε το 1928,σημερα 88 χρονων,την
ξερω καλα απο μικρο παιδι,ειμαστε γειτονια,η οικογενεια μου με την οικογενεια
της παντα ειχαν πολυ καλες σχεσεις,τον πατερα μου τον ελεγε κουμπαρο,και οι δυο
ειχαν χασει αδερφια ,παλληκαρια,στον πολεμο του 40 στην Αλβανια,αυτη τον Φανια
κι ο πατερας μου τον Γιωργο ,πονεμενοι ανθρωποι,αλλα εκαναν κουραγιο και
κρατηθηκαν,μου'πε τις χαρες και τα παραπονα της,εκλαψε και γελασε,μου ανοιξε
διαπλατα το σπιτι της ,καθαρο,περιποιημενο,ομορφο,και μου δειξε τις φωτογραφιες,
να τις τραβηξω με τη φωτογραφικη μηχανη,και μου διηγηθηκε τη ζωη της μανας της
και των αδερφων της μανας της και των δικων της αδερφων και του πατερα της και του
αντρα της,μου'πε με μεγαλη συγκινηση τη ζωη της,τη μαρτυρησε ολη,και τη
ζωντανεψε,περασε απ' τα ματια της απ'το μυαλο της απ' το στομα της απ' τα
συναισθηματα της αληθινη,παλομενη,
ολοι περασαν  κι εμφανισθηκαν μπροστα της κι επαιξαν στα λογια της το εργο τη ζωη
τους,αυτος εκανε αυτο κι επαθε εκεινο,
την ευχαριστω  ειλικρινα μεσα απ'τη καρδια μου
.
.
[Αυτη ειναι η δυναμη των λογων της]
Η μανα μου ηταν ηταν η Αθηνα[Αθηνια] Τσαπαρελη του Αθανασιου[Νασου Τσαπαρελη]
και της Κωνσταντως απο το Βασιλοπουλο,[το γενος,ισως,Καραβασιλη]-
[ο Πανος Τσαπαρελης ηταν πρωτος ξαδερφος της κι η πρωτη γυναικα του ηταν του
 Καμπανα [Παπατρεχα],και την λεγαν Γιουλα]
η μανα μου ειχε μια αδερφη,την Θοδωρα,που παντρευτηκε τον Φωτη Κανατσουλα
[Παπατρεχα]και τρια αδερφια ,τον Βασιλη,τον Μητσο και τον Σπυρο,και τα τρια ηταν
ατυχα,
ο Σπυρος μικρο παιδι τσακωθηκε με καποιο αλλο για παγιδες[για να πιασουν πουλια]
που ειχαν στην Αλυκη[του Καρελακη],τον βαρεσαν και τον σκοτωσαν,
ο Βασιλης αγαπουσε τη Θοδωρα του Μπιτση[του Γιωργου Κουβελη,αδερφη του παπου-
λη μου Χριστοδουλου[Κστοδουλου]],κι αυτη τον αγαπουσε και κανονισαν να κλεφτουν,
στου Γιαν'του Πγιαδ',εκει που εχετε τα χωραφια και τα σπερνετε,περιμενε η κοπελα
με τα ρουχα της,καποιος ρουφιανος ειπε της μανας της Μυγδαληνης που ηταν κατω
στο Δαφνια,''αποψε ο Βασιλης ο Τσαπαρελης θα κλεψει τη κοπελα σου και να'χεις το νου
σου'',και δεν εγινε η κλεψια,δεν ηθελαν να του τη δωσουν,κι επαθε το μυαλο του,αυτη
την παντρεψαν στην Χρυσοβιτσα,αυτος αρραβωνιαστηκε απο το Δραγαμεστο αλλα δεν
μπορουσε και τα χαλασε και μια μερα κατω στα Καμενα Παλιουρα αυτοκτονησε,εβαλε
το πιστολι στο κεφαλι του και πυροβοληθηκε,
οταν σκοτωθηκε ο Νικο Καλετσης[του Κωστα Κουβελη]ειπαν πως τον σκοτωσε ο Μητσος
για να εκδικηθει για τον αδερφο του Βασιλη
[τον Νικο Καλετση Κουβελη τον πυροβολησαν και τον σκοτωσαν στο κηπο του σπιτιου
του στο σκοταδι οταν γυρισε απο τον Επιταφιο την Μεγαλη Παρασκευη,δεν ειδαν τον
φονια,και ενοχοποιησαν τον Κωστα Μπιτσωρη[πατερα της Μαρουλας]γιατι ειχε φυγει
απο την εκκλησια πιο πριν,και τον επιασαν και τον εκλεισαν φυλακη στο Μεσολογγι]
η μανα του γδυτη η' με τα ρουχα αναποτα γονατισε κι ευχηθηκε στην εικονα της
Παναγιας,''ο φονιας να παλαβωσει και να μαρτυρησει''
[κι ετσι εγινε],φονιας ηταν ο Αναστασης Μητσαρελιας[Παπατρεχας],και περασε απο
τον κηπο τον δικο σας και στον δρομο συναντησε τον Κωστα Ροτσκα που πηγαινε
πανω στον αδερφο του Λεκο Ροτσκα και του ειπε να μην μαρτυρησει πως τον ειδε,
εκεινος φοβηθηκε και δεν ειπε τιποτα,
[ο Μπιτσωρης αποδρασε απο τη φυλακη και φυγοδικησε]κι ηταν μαζι με τον Μητσο,
[ηταν συγγενεις],και κρυβονταν μην τους πιασουν,
ο Μητσος ηταν στην Μπαραστα και κατεβαινε να παει στα Καμενα Παλιουργια,καποιος
ρουφιανος ειδοποιησε τον Σταυρο Μπιτση[Κουβελη][πρωτομπαρμπα του σκοτωμενου
Νικου Καλετση-ο Σταυρος και ο Γιωργος Μπιτσης[ο πατερας του παππουλη μου Κστο-
δουλου]και ο Κωστας[ο πατερας του Νικου]ηταν αδερφια],ο ρουφιανος του ειπε πως
ηταν ευκαιρια να σκοτωσει τον Μητσο Τσαπαρελη,του φυλαξε καρτερι,εκει που λεμε
το 'σκοτωμα του Σταυρου Μπιτση'[στον Ασπρολακα] να τον σκοτωσει,ο Μητσος τον
ειδε και του φωναξε πως δεν ειναι ο φονιας,αλλα αν ειναι να παει στο χωμα καλυτερα
να τον παρουν οι χωροφυλακες,και του εριξε και τον σκοτωσε,τον επιασαν για τον φονο
και τον εκλεισαν στη φυλακη εικοσι χρονια,στη Κερκυρα,τοτε η φυλακη στη Κερκυρα ηταν
μπουντρουμια,μπηκε παιδακι και βγηκε γερος,μ'ασπρα μαλλια,
[ο πραγματικος φονιας παλαβωσε]κι ο παλαβοΑναστασης γδυτος φωναξε,[ομολογη
σε],στην Ευδοκια,ετσι την λεγανε τη Σταυρενα,που πηγανε για νερο στην Αραπω πως
αυτος ηταν ο φονιας ,μετα αυτοκτονησε,τον βρηκαν σκοτωμενο με πιστολι στο κεφαλι
[κατ'αλλους δολοφονηθηκε,απο καποιον συγγενη του που ηταν ο πραγματικος αιτιος
για το σκοτωμο του Νικου Καλετση]
η μανα μου εβαλε τοτε δυο χωραφια,απο 500 δρχ ενεχυρο το ενα,να μαζεψει λεφτα
για το δικαστηριο ν'αθωωθει ο αδερφος της,ομως δεν εγινε τιποτα,
οταν μετα απο εικοσι χρονια φυλακη βγηκε ο Μητσος,μπηκε 20 και βγηκε 40,και γυρισε
σπιτι αγνωριστος,η μανα μου τρομαξε να τον γνωρισει τοσο πολυ ειχε αλλαξει,
πηγανε ρουφιανοι σ'αυτους που πηραν τα χωραφια ενεχυρο και τους λεγανε πως γυρισε
ο κληρονομος και θα τους τα επαιρνε,και φοβοντουσαν,και η Μανθουλα[του Σαμαρα,κορη
της Σταυραινας ,απο τον πρωτο γαμο της με Γκολφη,χηρα]τον φωναζε φονια,κι αυτος ελεγε
πως αναγκαστηκε να γινει φονιας,και μια φορα εκει στα Σαμαρεικα την επιασε ο
Αριστειδης ο Μαυρογιωργος[ο πατερας της Αγγελικας],που ειχε καφενειο,και της ειπε
'γιατι τον φωναζεις φονια πως σκοτωσε τον πατριο σου,αναγκαστηκε να γινει φονιας και
μην το ξαναπεις',
και μια νυχτα στο κρεβατι του μεσα στο σπιτι πυροβοληθηκε με πιστολι στο κεφαλι κι
αυτοκτονησε,η μανα μου ακουσε τον πυροβολισμο,πηγε τον σηκωσε κι εγινε γεματη
αιματα,
τοτε,αλλα βασανα,ειπανε πως τον σκοτωσε ο πατερας μου,για να τον ξεκανει που ηταν
κληρονομος[κι αυτος σωγαμπρος],ο πατερας μου κοιμονταν εξω απ'το σπιτι σε μια
καλυβουλα,αφιονισμενος,και τον εσωσε η θεια Θανασου τ'Μπουρχα που πηγε οταν
ακουσε τον πυροβολισμο και τον ξυπνησε,και το'πε στους αστυνομικους πως αυτη τον
ξυπνησε που κοιμοντανε,
ο πατερας μου ηταν ο Γιαννης Πανουργιας απο τον Αετο,ηρθε σωγαμπρος,[αφου ο
Μητσος ο κληρονομος ηταν στη φυλακη],ειχε γιδια στα Βαλοβρεκα,μσακα με τον
Μπουρχα,υστερα που χωρισε με τον Μπουρχα ειχε προβατα,
εκαναν 10 παιδια,7 αρσενικα και 3 κοριτσια,τα 5 πεθαναν μικρα,ενα ελεγαν Παναγιωτη,
Ορεστη,Γιωργο,αλλο ηταν αβαπτιστο,δεν θυμαμαι,
αυτα που εμειναν ηταν[με τη σειρα]η Σπυριδουλα[την πηρε ο Νασο Βοτσης],ο Φανιας
[Θεοφανης][1912],η Κωνσταντω[την πηρε ο Γιωργο Πλιατσικας,που τον καψανε στη
καλυβα στον πολεμο],ο Μακιας[Γερασιμο τον ελεγε ο Φανιας],κι εγω η Βασιλικη[Βασιλικια
μ'ελεγε ο πατερας μου στ'ονομα της μανας του],[γεννηθηκα το 1928],αυτος
που με βαφτισε,νουνος μου ηταν ο Μητσο Παπαφωτης απο τον Προδρομο,
ο Γερασιμος ηταν τσοπανης,πηγε στρατιωτης,τον καλεσαν πριν τον πολεμο,στο
Μεσολογγι,στους ευζωνους,κι οταν περνουν την αδεια με δυο αλλους Βζανιτες
ξεκινησαν να ρθουν με τα ποδια,νυχτωσαν στην περατια[στον Αχελωο],και
κοιμηθηκαν εκει,το πρωι που ξυπνησαν ο Μακιας δεν μπουρουσε να σηκωθει
τα ποδαρια του ηταν πιασμενα,με τα χιλια βασανα σηκωθηκε και περπατησαν
κι ηρθε στο σπιτι,του'πε η μανα πως ηταν κρυωμα και θα περασει,αλλα δεν
περασε και χειροτερευε,πηγε στο Μεσολογγι και του δωσανε αδεια 9 μηνες,
ο Φανιας τον πηρε και τον πηγε στον Ευαγγελισμο στην Αθηνα,δεν εγινε τιποτα,
οι γιατροι τον αποφασισαν πως θα πεθανει,και μια μερα γυρισε,ο Αντρεας ο
Γκολφης[το παιδι που αργοτερα το πεταξαν στη τρυπα]ακουσε τις κοπελες
του μπαρμπα Θοδωρου τ'Φακολα Γκολφη τη Νια και τις αλλες,'ηρθε ο Μακιας,
ηρθε ο Μακιας',κι ειπε στη μανα μου 'ηρθε ο Μακιας',δεν τον πιστευαν,οταν
τον ειδαν τους ειπε 'μη με ρωτατε με τι και πως γυρισα',τον εβαλαν στα αναλατα,
δεν κατουρουσε,ηταν τα νεφρα του,δεν ηταν τοτε η αιμοκαθαρση,η μανα μου του
μαζευε λαχανα,σελινο,τυφλωνονταν απ'το κλαμα και του μαζευε σελινα και του μα-
γειρευε,και μια νυχτα ξεψυχισε στα χερια της,ειχε παρει εναν καποτα,ενα μαστορα
να του φκιαξει καπα,με γαιτανια ωραια εδω μπροστα,που να 'ξερε πως θα τον στο-
λισει μ'αυτη,
ο Φανιας δεν ηταν τσοπανης,ηταν γεωργος,ψηλος,λεπτος,οταν εγινε ο πολεμος
επιστρατευτηκε,ηξερε πως θα γινει πολεμος,στου Μακρυπιδη το μαγαζι ειχανε
ραδιο κι ακουγανε,κι αυτος τους εξηγουσε,ειχε τελειωσει στον Αστακο το Ελληνικο
Σχολειο,μαζι με τον Κστοφορο Σουρελη[Γκολφη],και[ισως]τον Γιαννακη Κολοβο,
ηταν οικοτροφος,εμενε εκει,περνουσε απο το χωριο καρο απο τον Αστακο,σαν ταξι,
κι ο πατερας μου κι η μανα μου του στελνανε πραματα,εχω και τ'απολυτηριο του,
με τον πολεμο επιστρατευτηκε και πηγε στο Μεσολογγι[στους ευζωνους]κι απο'κει
στην Αλβανια πολεμησει ,δεκανεας,πριν φυγει ειπε τωρα θα ποδεθει η Βασιλικη και μου
πηρε πανινα παπουτσια απο τον μπαρμπα Λευτερη τον Σουρελη[Γκολφη],τωρα
θα σου πω κατι,θες ειναι βλακεια,θες ειναι αστειο,τα'χα δεσει με ενα σκοινι και
τα'χα βαλει στον ωμο ,δεν τα φορουσα και περπαταγα ξυπολητη να παω στα
γιδια του πατερα μου,ημουνα 12 χρονων,τα ποδαρια ηταν απο κατω αργασμενα,
αντεχαν,
στο Τεπελενι,τον Φανια,τον χτυπησε οβιδα,εδω στο μπουτι,και τον πηραν να τον
πανε στο Νοσοκομειο στα Γιαννενα,στο δρομο συναντησαν φαλαγγες που ανε-
βαιναν και καθυστερησε τ'ασθενοφορο και πεθανε
μου το ειπε η Αμαλια τ'Καλετση[Κουβελης],πως;θα σου πω,εμεις δεν το ξεραμε,
ειχαμε στο σπιτι για να φαει τον Φονια τον Στρατο[τον πατερα της Λελας του Καντα],
μας εσπερνε,κι μ'εστειλε η μανα μου να παω πανω στην αδερφη της τη Κωνσταντω
να φερω ψωμι,στο δρομο που πηγαινα συναντησα στο σπιτι της την Αμαλια τ'Καλετση
και μου'πε'που πας;δεν ξερεις πως σκοτωθηκε ο Φανιας ο αδερφος σου',γυρισα να
κιτρινη ετσι και το'πα της μανας,μη ρωτας τι εγινε,
τον Φανια τον εθαψαν στα Γιαννενα στο νεκροταφειο Αμπελοκηποι,στα Γιαννενα ειχε
παντρεμενη μια αδερφη ο Γιερακλης,ο πατερας τ'Μακια τ'δασκαλου του Παπατρεχα,
τη Μαρουλα,κι αυτη ειδε εκει ενα σταυρο που'γραφε απανω τ'ονομα του,μας το'πε
και πηγαμε μετα απο τρια χρονια και πηραμε τα κοκκαλα του και τα θαψαμε εδω,ποτε
ομως δεν εχω πιστεψει οτι πεθανε αλλα πως καπου ζει κι ειναι ακομα ζωντανος,
η μανα μου εκλαιγε για τα παιδια της,κι ηρθε μια συγγενισσα και της ειπε:''τι κανεις
ετσι,τα παιδια σ' εχασες,οχι τα καλα σ''', [κι αργοτερα οταν κι εκεινη εχασε το παιδι της
 της θυμισε τι της ειχε πει,'μεχρι να μπει η πετρα πανω στο κεφαλι μ' θα το θυμαμαι'],
τοσα περασε η μανα μου,και καθε φορα που'μπαινε ο Παπαχαραλαμπος στο σπιτι
σηκωνε το κεφαλι ψηλα κι ελεγε ''τοσα της πηρες,γιατι δεν την αφηνεις ησυχη;''[
οταν καψανε το χωριο[οι Ιταλοι στις 9 Μαιου το 1943]καηκε και το σπιτι μας και μεναμε
εκει ξεσκεπαστοι,και δεν μας δωσανε οταν ζητησαμε ,που δεν ειχαμε να  παρουμε,
τσιγκια,κατι,να απαγκιασουμε,και μια νυχτα αναψαμε φωτια και ηταν φοβος αν την
εβλεπαν η Γερμανοι κι οταν την ειδαν ηρθαν και χτυπουσαν τη πορτα,ακουγαμε
τις μποτες τους,κι ακουσε ο Φονιας ο Στρατος κι ηρθε,κι ανοιξε η μανα μου στους
Γερμανους,κι ειπε 'ο λογιασμενος για πολεμος που μου πηρε το παιδι και δεν
μ'αφσε ενα κεραμυδι να κατσω να κλαψω',ο Φονιας ηξερε λιγο την γλωσσα  και
τους ειπε κι εκεινοι καταλαβα,μ'ειδαν κι εμενα σκεπασμενη μεχρι πανω κι ειπαν
'μαλαρια η' σλαφεν',κι ειπε ο Φονιας 'μαλαρια'[αρρωστια],
τοτε ηταν η χρονια τετοια που εγιναν πολλα σπαρτα,γεννηματα,τσουβαλια με
ρεβυθια τα βαζαμε πανω στις βελανιδιες να τα κρυψουμε,βραχηκαν απ'τη βροχη
και φυτρωσαν ρεβυθια πανω στις βελανιδιες,
ο πατερας μου ειχε μια ιδιοτροπια,ηθελε να φοραει τσαρουχια,κι ειχανε χαλασει,
και μου'δωσε η μανα αρβυλες να του παω να φορεσει,μολις τις ειδε φωναζε δεν τις
ηθελε,ειχε περασει τα προβατα απεναντι απ'το Γερομπορο και χωρις να βρεξει γινεται
μια κατεβασια νερο και θελησε να περασει απο εκει που ηταν πιο  ηρεμα τα νερα,σ'ενα
βαραγγα,κι οπως κρατουσε ενα αρνακι στα χερια γλιστραει πεφτει μεσα και του φευγει
τ'αρνι και τα τσαρουχια,ισα π' κρατιοντανε,τρεχω και τον τραβαω ,ηταν μουσκεμα κι
ετρεμε,του'πα να κατσει εκει και πηρα τ'αλογο,ειχαμε δυο,ενα Καρα προς το κοκκινο,
κι ενα ασπρο,Τσιλια,και πηγα στο σπιτι κι ειπα στη μανα να μου δωσει ρουχα και αχυρο,
και πηγα παλι πισω,εδωσα τα ρουχα στον πατερα,αναψα φωτια με τ'αχυρο,κι αν θες το
πιστευεις ειχα ανεβει πανω στη βελανιδια και με το τσεκουρι εκοβα κι εριχνα κλαρια για
τη φωτια,
ο αντρας μου ο Λαζος[Λαζαρος Δεδες] ηταν απο την Κονιτσα απο την Πληκατι
στα συνορα[ξακουστο μαστοροχωρι,σε υψομετρο 1240μ στο βουνο Γραμμος,
το 1840 ειχε πληθυσμο 2200 κατοικους περιπου-Πελεκανος[αυτος που πελεκαει
τη πετρα]<Πελεκατη<Πληκατι],ο πατερας του λεγονταν Λεωνιδας κι η μανα του
Κιρκη,ωραιο ονομα,ηταν 8 χρονια πιο μεγαλυτερος[1920] απο μενα[1928],ηταν
τρια αδερφια,ο Λαζος,ο Χρηστος και ο Αποστολης[1937],μετα τον πολεμο ο πατερας
του για να αποφυγει το παιδομαζωμα,τους ειπε να φυγουν,ο Λαζος με τον Χρηστο
και μ'αλλα ζευγαρια πηγαν στα Γιαννενα κι απο'κει στην Ηγουμενιτσα κι απο 'κει
με καραβι στο Αστακο,εκει ζητησαν δουλεια και τους ειπαν ν'ανεβουν στη Μαχαιρα
που καηκε,ηρθαν εδω και πηγαν στον Παπαχιλεα και τους εβαλε να μενουν στο κτιριο
που ηταν η κλινικη του Μπεσα[ιδιοκτησια Παναη Παπατρεχα,κατω δεξια της σημερινης
πλατειας],κι αρχισαν να δουλευουν,τωρα πως τον γνωρισα,ενα δοκαρι στο σπιτι ετριζε,
και μ'εστειλε η μανα μου να βρω τους μαστορους,αυτοι πηγαιναν στο μαγαζι του Καλετση
[του Γιαννη Κουβελη και του Λευτερη],πηγα και μπηκα μεσα κι ειπα σ'ενα μαστορα,ενα
ψηλο παιδι,σαν το Λαζο,τι θελω,κι αυτος ηρθε,ειδε το δοκαρι κι ειπε πως δεν ειναι
τιποτα κι εφυγε,το δοκαρι ομως ετριζε και μ'εστειλε η μανα μου παλι να φερω μαστορα
και τοτε πηγα κι ηταν ο δικος μου,κι ηρθε το ειδε κι εβαλε απο κατω ενα ξυλο να μην
πεσει ,και μετα με την Ανοικοδομηση το γκρεμισανε και το κτισανε ζευγαρι με τον
αδερφο του τον Χρηστο,ζευγαρια λενε τους μαστορους που δουλευουν μαζι ο
ενας απο μεσα κι ο αλλος απ'ξω,εμεις μεναμε κατω στο κηπο σε μια καλυβουλα,
στην αρχη δεν ενιωσα τιποτα,μετα τον αγαπησα και μ'αγαπησε,κι εστειλε εναν
γεροντοτερο και με ζητησε απο τον πατερα μου,δεχτηκε και μ'εδωσε,λογοδοτησα-
με,οι συγγενεις δεν τον θελανε,εγω ομως τον ηθελα,με πηρε μαζι του,οταν πηρανε
τη δουλεια στο δρομο στο Καρπενησι,στη Φραγκιστη,[μαντρες υποστηριξης,γεφυρια],
να καζαντισουνε και πεσανε εξω,αργησαμε να παντρευτουμε,καναμε εφτα χρονια,
το 1953,στεφανωθηκαμε στο Βασιλοπουλο,στο εκκλησακι που'ναι εξω,πανω,στη
Παναγια,πηγαμε με το φορτηγο που οδηγουσε ο Κωστας Πλιατσικας,εμεις στο
κουβουκλιο,κι οι αλλοι,δεν ητανε πολλοι,στη καροτσα,οταν γυρισαμε σπιτι καναμε
ενα τραπεζι,παλι λιγοι,εχασα πρωτα ενα παιδι και μετα εκανα τρια κοριτσια,
τη Μαριτσα[1955],τη Σωτηρια[1957] και την Λαμπρινη[1960],
ο αντρας μου ο Λαζος ηταν μαστορας με χαρτι εμπειροτεχνη,ο αδερφος του
ο Χρηστος εγκατασταθηκε με την οικογενεια του στη Μαχαλα
ο πατερας μου πεθανε πριν παντρευτω κι η μανα μου μετα,ειχα κανει τη Σωτηρια,
ο πεθερος μου με τη πεθερα μου και τον Αποστολη τον μικροτερο αδερφο του
Λαζου με το παιδομαζωμα βρεθηκαν στη Βουλγαρια,στη Ρουμανια,μετα οταν
γυρισαν ο Αποστολης κι εκανε τη θητεια ηρθε στο χωριο και τον βαλαμε στο
περιπτερο που ειχαμε [απο το θυμα πολεμου τον Φανια][εκει στη γωνια του
Μητσαρελια με το σιδηρουργειο του Βοτση]κι αυτος ζωγραφιζε και παραταγε
το περιπτερο και πηγαινε και ζωγραφιζε γιουλια,καποιοι πινακες που ειναι
στο σπιτι ειναι απ'αυτους που εκανε εδω,εκατσε ενα χρονο,μετα πηγε στην Αθηνα
κι εμαθε κεραμικη,εχω εδω καποια πλακακια του,πηγε και στη Γαλλια κι εκανε
ζωγραφικη,εκατσε τρια χρονια,εκει γνωρισε τη γυναικα του,οχι Γαλλιδα,απ'τη Μακε-
δονια,τη Βεροια,τωρα μενουν στη Βεροια,τη ζωγραφικη με τον αδερφο του Χρηστο
μας την εστειλε απο τη Γαλλια,τη ζωγραφικη με τη κοπελα την εκανε τοτε εδω,
.
.
[καταγραφη χ.ν.κουβελης
-την ευχαριστω παρα πολυ]
.
.
στο ιντερνετ http://www.gallerykypriakigonia.com.cy/artists_apostolos_dedes.htm
βρηκα για τον Αποστολη Δεδε ,ζωγραφο αυτα:
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΔΕΔΕΣ  
Ο Απόστολος Δέδες γεννήθηκε το 1937 σε κάποιο χωριό της ορεινής Ηπείρου.  Τα παιδικά και νεανικά του χρόνια τα πέρασε στη Ρουμανία, όπου πήρε και τα πρώτα μαθήματα ζωγραφικής δίπλα σε εξαίρετους δασκάλους.  Η ανήσυχη όμως ιδιοσυγκρασία του και η αξεδίψαστη επιθυμία του να γνωρίσει τα καινούργια και ελεύθερα καλλιτεχνικά ρεύματα, τον οδήγησαν το 1962 στο Παρίσι, όπου και ακολούθησε ελεύθερες σπουδές σε καλλιτεχνικά εργαστήρια και γνωρίστηκε με σπουδαίους ζωγράφους – ιδιαίτερα εξπρεσιονιστές (Πολιακώφ, Ιστράτι κ.ά.) που έπαιξαν μεγάλο ρόλο στην μετέπειτα εξέλιξή του.
Οι επιδράσεις που ήταν φυσικό επόμενο να δεχτεί στη Γαλλία, όχι μόνο δεν τον οδήγησαν σε μια στείρα και απρόσωπη μίμηση, αλλά αντίθετα αφομοιώθηκαν, μεταπλάστηκαν και χρησιμοποιήθηκαν για να εκφράσουν έναν εικαστικό χαρακτήρα απόλυτα προσωπικό, γεμάτο από γνήσια διαχρονική ελληνικότητα.  Οι γυναίκες – κύριες μορφές στους πίνακές του – είναι ελληνίδες αρχαϊκές, βυζαντινές, σύγχρονες, στις νεκρές του φύσεις μια καρέκλα, μια πύλινη κανάτα, ένα ρόδι, ένα λιοτρόπι, λίγα φύλλα δρυός είναι στοιχεία διαχρονικά του τόπου μας, της πατρίδας μας.  Αυτή του η αγάπη για την Ελλάδα, που με τόση πλαστικότητα απεικονίζει στους πίνακές του, τον έκανε τα τελευταία χρόνια να εγκατασταθεί μόνιμα στην πατρίδα, σ’  ένα αγρόκτημα στους πρόποδες του Βερμίου
κοντά στο Βασιλικό τάφο του Φιλίππου.
Ταυτόχρονα συνεχίζει να επισκέπτεται και να κάνει εκθέσεις στη Γαλλία και στη Γερμανία όπου χαίρει ιδιαίτερης εκτίμησης.  Άλλωστε κι όταν εδώ και πολλά χρόνια είχε κάνει στην Αθήνα την πρώτη του ατομική έκθεση, απέσπασε κολακευτικότατες κριτικές από τον Σπύρο Παναγιωτόπουλο (ΕΘΝΟΣ) και τον Μίλτο Παρασκευαΐδη (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).  Έχει παρουσιάσει το έργο του σε ατομικές κεθέσεις (Στοά Τέχνης 1968 Saint Hubert, Παρίσι 1982 Γκαλερύ Αργώ, Αθήνα 1998 κ.ά., έχει λάβει μέρος σε πολλές ομαδικές.
.
.