GREEK POETRY -ΘΕΟΓΟΝΙΑ ΗΣΙΟΔΟΥ- [Έκδοση Teubner 1908. Βιβλίο: Βιβλίο:Hesiodi Carmina (1908)]- μεταφραση χ.ν.κουβελης- στιχοι 1-27- POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

.
.
GREEK POETRY
ΘΕΟΓΟΝΙΑ ΗΣΙΟΔΟΥ
[Έκδοση Teubner 1908. Βιβλίο: Βιβλίο:Hesiodi Carmina (1908)]
μεταφραση χ.ν.κουβελης
στιχοι 1-27
POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.

.

Το Κερας της Αμαλθειας
.
.
ΘΕΟΓΟΝΙΑ ΗΣΙΟΔΟΥ
[Έκδοση Teubner 1908. Βιβλίο: Βιβλίο:Hesiodi Carmina (1908)]
[μεταφραση χ.ν.κουβελης]
στιχοι 1-27
.
Μουσάων Ἑλικωνιάδων ἀρχώμεθ᾽ ἀείδειν,
αἵ θ᾽ Ἑλικῶνος ἔχουσιν ὄρος μέγα τε ζάθεόν τε
καί τε περὶ κρήνην ἰοειδέα πόσσ᾽ ἁπαλοῖσιν
ὀρχεῦνται καὶ βωμὸν ἐρισθενέος Κρονίωνος.
καί τε λοεσσάμεναι τέρενα χρόα Περμησσοῖο
       5 ἢ Ἵππου κρήνης ἢ Ὀλμειοῦ ζαθέοιο
ἀκροτάτῳ Ἑλικῶνι χοροὺς ἐνεποιήσαντο
καλούς, ἱμερόεντας· ἐπερρώσαντο δὲ ποσσίν.
ἔνθεν ἀπορνύμεναι, κεκαλυμμέναι ἠέρι πολλῇ,
ἐννύχιαι στεῖχον περικαλλέα ὄσσαν ἱεῖσαι,
       10 ὑμνεῦσαι Δία τ᾽ αἰγίοχον καὶ πότνιαν Ἥρην
Ἀργεΐην, χρυσέοισι πεδίλοις ἐμβεβαυῖαν,
κούρην τ᾽ αἰγιόχοιο Διὸς γλαυκῶπιν Ἀθήνην
Φοῖβόν τ᾽ Ἀπόλλωνα καὶ Ἄρτεμιν ἰοχέαιραν
ἠδὲ Ποσειδάωνα γαιήοχον, ἐννοσίγαιον,
       15 καὶ Θέμιν αἰδοίην ἑλικοβλέφαρόν τ᾽ Ἀφροδίτην
Ἥβην τε χρυσοστέφανον καλήν τε Διώνην
Λητώ τ᾽ Ἰαπετόν τε ἰδὲ Κρόνον ἀγκυλομήτην
Ἠῶ τ᾽ Ἠέλιόν τε μέγαν λαμπράν τε Σελήνην
Γαῖάν τ᾽ Ὠκεανόν τε μέγαν καὶ Νύκτα μέλαιναν        20
ἄλλων τ᾽ ἀθανάτων ἱερὸν γένος αἰὲν ἐόντων.
αἵ νύ ποθ᾽ Ἡσίοδον καλὴν ἐδίδαξαν ἀοιδήν,
ἄρνας ποιμαίνονθ᾽ Ἑλικῶνος ὕπο ζαθέοιο.
τόνδε δέ με πρώτιστα θεαὶ πρὸς μῦθον ἔειπον,
Μοῦσαι Ὀλυμπιάδες, κοῦραι Διὸς αἰγιόχοιο·        25
ποιμένες ἄγραυλοι, κάκ᾽ ἐλέγχεα, γαστέρες οἶον,
ἴδμεν ψεύδεα πολλὰ λέγειν ἐτύμοισιν ὁμοῖα,
ἴδμεν δ᾽, εὖτ᾽ ἐθέλωμεν, ἀληθέα γηρύσασθαι
.
[μεταφραση χ.ν.κουβελης]
Με τις Ελικωνιαδες Μουσες ας αρχισουμε να τραγουδαμε
αυτες που στου Ελικωνα μενουν το πανυψηλο και ιερο ορος
και γυρω απ'τη μενεξεδενια πηγη μ'απαλα ποδια
χορευουν και τον βωμο του πανισχυρου γιου του Κρονου
και σαν λουσουν τα τρυφερα κορμια στον Περμησσο
η' στην Ιπποκρηνη η' στον ιερο Ολμειο 5
στην πιο ψηλη κορφη του Ελικωνα πιανουν χορους
ομορφους μαγευτικους χτυπωντας δυνατα τα ποδια
κι απο'κει εξορμουν καλυμμενες στη πυκνη ομιχλη
μεσα στη νυχτα πηγαινουν στη σειρα με πολυ γλυκεια φωνη
υμνωντας τον αιγιοχον Δια και την σεβαστη Ηρα 10
απ'τ'Αργος που με τα χρυσα πεδιλα βαδιζει
και την κορη του αιγιοχου Δια την λαμπροματα Αθηνα
και τον Φοιβο τον Απολλωνα και την τοξευτρα Αρτεμη
κι ακομα τον Ποσειδωνα της γης τον κατοχο τον σειστη της γης
και την σεμνη Θεμιδα και την γαιτανοφρυδουσα Αφροδιτη 15
και την χρυσοστεφανη Ηβη και την ομορφη Διωνην
και την Λητω και τον Ιαπετον κι ακομη τον πονηρο Κρονο
και την Αυγη και τον μεγα Ηλιο  και τη λαμπρη Σεληνη
και την Γη και τον απεραντο Ωκεανο και την σκοτεινη Νυκτα
και των αλλων αιωνιων αθανατων το ιερο γενος  20
αυτες καποτε στον Ησιοδο διδαξαν τ'ομορφο τραγουδι
οταν τ'αρνια βοσκουσε στις πλαγιες του ιερου Ελικωνα
κι αυτον σε μενα πρωτα οι θεες τον λογο απηυθυναν
οι Ολυμπιαδες  Μουσες,οι κορες του αιγιοχου Δια
''βοσκοι αγροικοι,τιποτενιοι,ολο κοιλιες 25
εμεις ξερουμε πολλα ψευδη να πουμε ομοια μ'αληθειες
εμεις δε ξερουμε,οταν θελουμε,τ'αληθινα να τα τονισουμε''
.
.