.
.
.
.
GREEK POETRY
POETRY-c.n.couvelis
ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
.
ΜΕΡΟΣ 24
PART 24
.
.
.
Οδυσσεα
.
ΜΕΤΑ-ΦΡΑΣΤΙΚΑ
[Ομηρου Οδυσσεια,ραψωδια Α',32-43
-ραψωδια Ε',151-158-
-ραψωδια Ε',159-170]
[paintings c.n.couvelis[χ.ν.κουβελης]]
.
.
.
.
.
Οδυσσεα
.
.
Οδυσσεα,πισω απ'τ'ακρωτηρι
αυτο
σαν το περασει η βαρκα
ειναι αλλο ακρωτηρι
και πισω απο κεινο αλλο
και τελειωμο δεν εχουν τ'ακρωτηρια
και το ταξιδι
αυτο
.
.
.
Αιγισθος,εις Αναμνηστικην Εικοναν
.
.
ΜΕΤΑ-ΦΡΑΣΤΙΚΑ
Ομηρου Οδυσσεια
ραψωδια Α',32-43
.
.
ω ποποι,οιον δη νυ θεους βροτοι αιτιοωνται
εξ'ημεων γαρ φασι κακ'εμμεναι,οι δε και αυτοι
σφησιν ατασθαλιησιν υπερ μορον αλγε'εχουσιν,
ως και νυν Αιγισθος υπερ μορον Ατρειδαο
γημ' αλοχον μνηστην,τον δ'εκτανε νοστησαντα,
ειδως αιπυν ολεθρον,επει προ οι ειπομεν ημεις,
Ερμειαν πεμψαντες,ευσκοπον αργειφοντην,
μητ'αυτον κτεινειν μητε μναασθαι ακοιτιν΄
εκ γαρ Ορεσταο τισις εσσεται Ατρειδαο,
οπποτ' αν ηβηση τε και ης ιμειρεται αιης.
Ως εφαθ'Ερμειας,αλλ'ου φρενας Αιγισθοιο
πειθ' αγαθα φρονεων΄νυν δ'αθροα παντ'απετισεν
.
αλιμονο,να θελουν οι ανθρωποι τους θεους αιτιους
πως απο'μας ,λενε,τα κακα τους βαραινουν,ενω
απ'τα δικα τους σφαλματα παν'απ'τη μοιρα τους
βασανα εχουν,οπως τωρα ο Αιγισθος που παν'απ'τη
μοιρα του κοιμηθηκε με τη γυναικα του Ατρειδη και
τον σκοτωσε σαν γυρισε πισω,γνωριζοντας τι σκληρη
συντριβη θα παθει,αν και τον προειδοποιησαμε,
του στειλαμε τον Ερμη που τα παντα βλεπει καλα
με χιλια ματια,μητε αυτον να σκοτωσει,μητε
να θελησει τη γυναικα του,γιατι απ'τον Ορεστη
θα'ρθει σκληρη τιμωρια εκδικηση για τον Ατρειδη,
οταν καποτε μεγαλωσει και πιθυμισει δυνατα τη γη του,
ετσι του'πε ο Ερμης,αλλα δεν γυρισε το νου του Αιγισθου
ορθα να σκεφτει,και τωρα γι'ολ'αυτα μαζι τιμωρηθηκε
πολυ σκληρα
.
.
.
Καλυψω,εις Αναμνηστικην Εικονα Νυχτα Με Πανσεληνο
.
.
ΜΕΤΑ-ΦΡΑΣΤΙΚΑ
Ομηρου Οδυσσεια
ραψωδια Ε',151-158
.
.
τον δ'αρ'επ'ακτης ευρε καθημενον΄ουδεν ποτ'οσσε
δακρυοφιν τερσοντο,κατειβετο δε γλυκυς αιων
νοστον οδυρωμενω,επει ουκετι ηνδανε νυφη.
αλλ'η τοι νυκτας μεν ιαυεσκεν και αναγκη
εν σπεσσι γλαφυροισι παρ'ουκ εθελων εθελουση
ηματα δ'αμ πετρησι και ηιονεσσι καθιζων
δακρυσι και στοναχησι και αλγεσι θυμον ερεχθων
ποντον επ'ατρυγετον δερκεσκετο δακρυα λειβων
.
τον ηβρε στ'ακρογυαλι καθισμενο,ποτε δεν στεγνωναν
τα δακρυα απ'τα ματια του,πνιγονταν η γλυκεια ζωη
απ'το βαρυ κλαμα για τον γυρισμο,η νυμφη πια
δεν τον ευχαριστουσε,και κοιμονταν τις νυχτες μαζι της
μεσα στη βαθεια σπηλια απο αναγκη,δεν ηθελε,εκεινη
ηθελε,τις μερες στις πετρες και στ'ακρωτηρια καθονταν
τα δακρυα οι στεναγμοι κι η λυπη σπαραζαν τη καρδια του
και την ερημη θαλασσα κοιτουσε χυνοντας δακρυα
.
.
.
Οδυσσεας,εις Αναμνηστικην Εικοναν[as Game-Hero]
.
.
ΜΕΤΑ-ΦΡΑΣΤΙΚΑ
Ομηρου Οδυσσεια,
ραψωδια Ε',159-170
.
.
ἀγχοῦ δ᾽ ἱσταμένη προσεφώνεε δῖα θεάων
"κάμμορε, μή μοι ἔτ᾽ ἐνθάδ᾽ ὀδύρεο, μηδέ τοι αἰὼν
φθινέτω· ἤδη γάρ σε μάλα πρόφρασσ᾽ ἀποπέμψω.
ἀλλ᾽ ἄγε δούρατα μακρὰ ταμὼν ἁρμόζεο χαλκῷ
εὐρεῖαν σχεδίην· ἀτὰρ ἴκρια πῆξαι ἐπ᾽ αὐτῆς
ὑψοῦ, ὥς σε φέρῃσιν ἐπ᾽ ἠεροειδέα πόντον.
αὐτὰρ ἐγὼ σῖτον καὶ ὕδωρ καὶ οἶνον ἐρυθρὸν
ἐνθήσω μενοεικέ᾽, ἅ κέν τοι λιμὸν ἐρύκοι,
εἵματά τ᾽ ἀμφιέσω· πέμψω δέ τοι οὖρον ὄπισθεν,
ὥς κε μάλ᾽ ἀσκηθὴς σὴν πατρίδα γαῖαν ἵκηαι,
αἴ κε θεοί γ᾽ ἐθέλωσι, τοὶ οὐρανὸν εὐρὺν ἔχουσιν,
οἵ μευ φέρτεροί εἰσι νοῆσαί τε κρῆναί τε."
.
κοντα του σταθηκε η ομορφη θεα και του'πε:
Δυστυχε,μη μου καθεσαι εδω κι οδυρεσαι ,και
μη χανεις τη ζωη σου,σοβαρα τ'αποφασισα
να σε στειλω πισω στη πατριδα σου,
τραβα λοιπον να κοψεις μακρια ξυλα και
να συναρμολογησεις με χαλκινα καρφια
μια ευρυχωρη σχεδια,πανω της στερεωσε ψηλα
δοκαρια,να σε περασει στην ομιχλωδη θαλασσα,
εγω θα σου βαλω μαζι σου ψωμι ,νερο και
κοκκινο κρασι,να μην πεθανεις της πεινας,
ρουχα θα σε ντυσω,και πισω σου θα στειλω
ουριο ανεμο,ευκολα στη πατρικη τη γη σου
να φτασεις,αν βεβαια το θελησουν κι οι θεοι,
που κρατουν στην εξουσια τους τον απεραντο
ουρανο,κι απο μενα ειναι ανωτεροι
και στη σκεψη και στη κριση
.
.
..
ΠΑΝΩ Σ'ΕΝΑΝ ΑΡΧΑΙΟ ΣΤΙΧΟ
Ομηρου Οδυσσεια,Ραψωδια Α',42-43]
αλλ' ου φρενας Αιγισθοιο πειθ'αγαθα φρονεων
.
.
.
Κλυταιμνηστρα και Αιγισθος ,
εις Αναμνηστικην Εικοναν,μια Ημερα Πριν Την Σημερινην
.
.
ΠΑΝΩ Σ'ΕΝΑΝ ΑΡΧΑΙΟ ΣΤΙΧΟ
[Ομηρου Οδυσσεια,Ραψωδια Α',42-43]
αλλ' ου φρενας Αιγισθοιο πειθ'αγαθα φρονεων
.
.
ενα μηνα εχει,που γυρισε
και φοβεριζει,σ'ολο το Αργος και μεσα στις χρυσες
Μυκηνες,εχουμε ανθρωπους δικους μας μυστικους παντου
και τα μαθαινουμε,τι παει να ενεργησει εναντιον μας,
δεν θα προλαβει,θα τον τσακωσουμε στο διχτυ,σφιχτα
θα τον τυλιξουμε,
και ξερει πως το διχτυ αυτο ειναι πολυ παλια ιστορια,
κι αυτος ο μωρος κι εγω εχουμε μπλεχτει στα διχτυα του,
απ'τον μακρυνο καιρο του Τανταλου,Τανταλιδες και οι δυο,
εκεινον τον προγονος μας ,που μαγειρεψε τα κρεατα
του γιου του Πελοπα και τα προσφερε φριχτο γευμα
να φανε οι θεοι,ετσι να τους εξεφτυλισει την ανωτεροτητα
και τον εγωισμο,κι απο τοτε σκληρη η καταρα πανω
στο γενος του μας αρπαξε ολους,
επειτα ο Ατρεας ο πατερας αυτουνου του αγυρτη Αγαμεμνωνα
πηρε την εξουσια,διεδοσε κι ενα γελοιο παραμυθι,πως ενα κριαρι
με χρυσο μαλλι του δινει την εξουσια,ολ'αυτα τα ψεματα
τα μαρτυρησε στον πατερα μου τον Θυεστη,τον αδελφο του,
η Αεροπη,η μανα αυτουνου του αχρειου,για το κριαρι
το χρυσομαλλο,ολες τις σκευωριες εμαθε,τι ηταν
με την Αεροπη εραστες κρυφα,κι ο Ατρεας για να εκδικηθει
τον πατερα μου σκοτωσε τα παιδια,που'καμε μ'εκεινη
τη γυναικα,τα μαγειρεψε τα κρεατα τους και τον καλεσε
σε φριχτο γευμα να φαει,και τον εξορισε τον δυστυχο,
κι εκεινος πηγε στο κρεβατι με την κορη του Πελοπεια,
να βγει συμφωνα με το χρησμο,που δωσανε οι θεοι
ο εκδικητης του,
και βγηκα εγω απο'κεινη την αιμομιξεια,ο Αιγισθος,
η μανα μου ντραπηκε για τη γεννα της και με παρατησε
σε μαντρα βοσκου και μια γιδα αιγα με χορτασε με το γαλα της
κι αναστηθηκα,απ'αυτο το γεγονος πηρα τ'ονομα μου,Αιγισθος,
μεγαλωσα και τον σκοτωσα τον Ατρεα,
περασαν οι καιροι
κι αυτος ο πλανος βασιλευε στις χρυσες Μυκηνες και
μεσα στο Αργος,και σκοτωσε την ιδια του την κορη
την Ιφιανασσα να παει στον ηληθιο πολεμο,να δοξαστει
η ματαιοδοξια του,να φερει πλουτη,να κορωσει τη φιλαργυρια του
χρυσαφια,
κι εκει περα στη Τρωαδα τι αισχιστο επραξε το μαθαμε,
τα νεα τα πληροφορηθηκαμε απ'τον Ομηρο τον ραψωδο,
αν και σε ποιηματα στιχους μετρα και ριμες ,δηλαδη κατασκευες,
τι αναντρο παιχνιδι επαιξε αυτος ο δειλος στον αντρειο
κι ευγενικο Αχιλλεα,και σηκωσε την μηνιν του ηρωα,
και τωρα νατος πισω εδω στο βασιλειο σωος και αβλαβης
να φοβεριζει ο δειλος εμενα και την γυναικα του
την Κλυταιμνηστρα την βασιλισα,
πως τον ντροπιασαμε τον αδιαντροπο,πως ειμαστε παρανομοι
εραστες,ολα τα χρονια που'λειπε στην ''λαμπρη υπερποντια
εκστρατεια βγαζανε τα ματια τους οι μοιχοι ''.
ετσι ελεγε,κι ειμαστε χωρις ντροπη κι αιδω εραστες
απο τοτε,
πως τον αδικησαμε,αυτον τον σκαιο αυτον τον καταχραστη,
πως κυβερναμε παρανομα τον τοπο,
πως η κυβερνηση ειναι νομιμο δικο του δικαιωμα,
τετοια αστεια κι αστηρικτα λεει και διαδιδει στους φιλους του
στους κολακες και στο πληρωμενο συναφι του,και βαζει
λογια να ξεσηκωσει το λαο στην Αγορα στις Συνελευσεις
πυρ και μανια εναντιον μας,
και δεν βλεπει ο αισχρος τα δικα του,τα αισχιστα,
δεν ντραπηκε να φερει πισω στη πατριδα την αμοροζα του
και να την εχει μαλιστα σπιτωμενη,την Κασσανδρα,
την κορη του φημισμενου και σεβαστου Πριαμου,
ακους;μια πριγκιπισα να τη σερνει σκλαβα ενας λεχριτης,
κι ακομα εφερε και τα δυο παιδια,π'απεκτησε μαζι της,
τι ντροπη,κι εχει ο αχρειος το θρασος και θελει να μιλαει
περι Ηθικης και να διδασκει τα πρεποντα,
α θα'χει ασχημα μπλεξιματα,θα τερματισει η ξετσιπωσια του,
δεν θα του περασουν οι ψευτοπαλληκαριες,τι νομιζει ο ανοητος
πως θα φοβηθουμε εκεινο το νιανιαρο τον Ορεστη,η'
εκεινη την θεουσα την βλαμενη την κορη του Ηλεκτρα,
μια υστερικη ειναι,να το ξερει,ολος ο κοσμος το λεει,και
μαζι της κουβαλαει κι εκεινη την ανοητη κι αβουλη αδερφη της
την Χρυσοθεμι,
τετοια να μηχανευεται να κανει και θα το φαει εξαπαντος
το κεφαλι του,η Κλυταιμνηστρα τον μισει,οσο δεν γινεται,
ουτε στα ματια της δεν θελει να τον δει,
τον σιχαινεται τον παιδοκτονο,κι εγω με τη σειρα μου τον μισω
για οσα κακα εκαναν και συμφορες εφεραν οι Ατρειδες
στην οικογενεια μου και σ'εμενα,
ακους;να ειμαστε σφετεριστες της εξουσιας εμεις οι ακρα
νομιμοι κληρονομοι;
τι θελει;την ιδια του γυναικα και βασιλισα την πηρα
στο κρεβατι μου,ειμαι αντρας εγω κι οχι ενας αναντρος πολυλογας
και ψευτης,
που να'ξερε;πως του ετοιμαζουμε αυτες τις μερες που ερχονται
τον χαμο του,μυστικη παγιδα του στηνουμε,στο λουτρο αμεριμνο
θα τον πνιξουμε,εγω με την Κλυταιμνηστρα,οι δυο μας,κι ας
μας συμβουλευουν να πραξουμε φρονιμα,ν'αποφυγουμε τη βια,
''το ενα φονικο φερνει στ'αλλο φονικο'',τι μας νοιαζουν πια
οι συνεπειες των πραξεων μας;μαθαμε στη σκληροτητα,
ο Τανταλος εσφαξε κι εβρασε τον γιο του,ο Ατρεας σκοτωσε
κι εβρασε τα παιδια του Θυεστη,τ'αδερφια μου,και του'δωσε
να φαει τα βρασμενα κρεατα τους ,εγω με τα χερια μου
σκοτωσα τον Ατρεα,τωρα ηρθε η σειρα να σκοτωσω
τον γιο του,τον Αγαμεμνωνα,γιατι να'χω τυψεις για εναν
παιδοκτονο,που πολυ μισω;
ειναι νυχτα βαθεια περασμενη ωρα,η γυναικα η Κλυταιμνηστρα
κοιμαται στο κρεβατι στο πλαι μου,εγω αγρυπνω στο σκοταδι
και λογαριαζω,δεν φοβαμαι,θα εκτελεσθει με καθε ακριβεια και
τελειοτητα το σχεδιο η μηχανη ,
ο Αγαμεμνωνας θα εκτελεσθει,τελειωσε,
κι επειτα ας γινει οτι ειναι να γινει,ας εξελιχθουν τα γεγονοτα
ανεμποδιστα,θα τα περιμενουμε ησυχοι και γαληνιοι,
ετοιμοι απο καιρο,
θα'ρθει ο Ορεστης να μας δολοφονησει, εμενα τον πατριο
και φονια του πατερα του Αιγισθο και τη μοιχαλιδα συνεργο
μητερα του Κλυταιμνηστρα,που το βυζι της εβαζε στο στομα του
να τον θρεψει μικρο με το γαλα της,και τωρα ξεστομιζε βρισιες,
με την Ηλεκτρα βοηθο θα'ναι στο φονικο και τον καρδιακο φιλο
και ξαδερφο του Πυλαδη,
τι εχουμε να φοβηθουμε,τοσο αδυνατοι ,που ειμαστε;
ζησαμε τη ζωη μας μεσα στο φοβο και την αναγκη,
οι χαρες μας λιγες και συντομες,
το ξερουμε πως οι επερχομενοι ανθρωποι
θα γραψουν για τις πραξεις μας,θα τις κρινουν ,αδικα η'
δικαια,αναλογα με τα συμφεροντα,που θα εξυπηρετουν,
κι οπως ο κοσμος θα'χει αλλαξει στο δρομο του
και θα τον κανονιζουν αλλοι νομοι κι αλλες ιδεες
.
.
.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΚΑΙ ΒΡΙΣΗΙΔΑ
.
.
.
.
.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΚΑΙ ΒΡΙΣΗΙΔΑ
.
.
στη καμαρα του Αγαμεμνωνα η Βρισηιδα
εξω
πανσεληνος στον ευρυχωρο καμπο λαμπερη
γαληνη αποψε
σαν νερο που περναει σε ποταμο και δεν γυριζει πισω
ετσι γυρισε η ιστορια της
και στον νου,
καλα ητανε στην Λυρνησσο ειχε τον αντρα της Μυνητα
τον πατερα της Βριση
τα τρια αδερφια της,καμαρι,
κορη ψηλη μελαχροινη ομορφη με σμιχτα φρυδια
και λαμπερο βλεμμα
τ'ονομα της ηταν Ιπποδαμεια,αλλα και Αστυνομη,
τωρα εχει ονομα Βρισηιδα κορη του Βρισεα,
κι εκει στη πατριδα ειχε πλουτη,πολλα προικωα ευφορα
χωραφια,αμπελια,πυκνους αρχαιους ελαιωνας ,
κι αριφνητα αιγοπροβατα βοσκουσαν ο αντρας της
τα τρια αδερφια της με τους βοσκους
κι εκεινη υφαινε στον αργαλειο και το τραγουδι
δεν της ελειπε απ'το στομα και το γελιο περισσευε
κι ηρθαν αναποδοι καιροι και παει ο αντρας
και πανε τα τρια αδερφια σκοτωθηκαν
σκορπισαν και τ'αριφνητα κοπαδια
οταν καταστραφηκε η Λυρνησσος απ'τον Αχιλλεα
και διαδοθηκε στα περατα ο μεγαλος κι αβασταχτος θρηνος
''Καηκε η Λυρνησσος''
η ξακουστη χωρα Λυρνησσος ξεθεμελιωθηκε
χαθηκαν οι αντρες της και πηραν τις γυναικες σκλαβες,
''κι εγω σκλαβα στα χερια του Αχιλλεα
γυναικα με πηρε
με τιμησε και ξεχασα το κακο''
και στον καιρο ,που ηρθε να περασει
ηρθε ο Καλχας στους Ελληνες κι ειπε τη προφητεια
''Η Τροια θα πεσει οταν γυρισουν την Χρυσηιδα
στον πατερα της''
την Χρυσηιδα την ειχε σκλαβα του γυναικα ο δυνατος
Αγαμεμνωνας
κι οι Ελληνες στη Συνελευση αποφασισαν να του παρουν
την Χρυσηιδα κι εκεινος θυμωσε πολυ και φοβεριζε,
υστερα στη θεληση των πολλων υποταχτηκε και
γυρισε την Χρυσηιδα στον πατερα της,ομως θολωσε
το μυαλο του και τον συμβουλευσε κακα
κι εστειλε τον Ταλθυβιο και τον Ευρυβατη να μ'αρπαξουν
απ'τον Αχιλλεα
και τοτε εκεινος θυμωσε πολυ,και ποιος ειδε αγριεμενο λιονταρι
και δεν φοβηθηκε,
απεσυρε τους Μυρμιδονες απ'τη μαχη
και τωρα οι Ελληνες πληρωνουν την μηνιν του και
τοσα αντρειωμενα κορμια πολεμιστων σκοτωμενα
γεμισαν τα νερα του Σκαμανδρου και τον ευρυχωρο καμπο,
αταφα,να τα τρωνε τα σκυλια και τα ορνια
μεσα στη δυστυχια της και στον χαμο τοσων ανθρωπων
σκεφτονταν,πως αν για την αρπαγη της Ελενης γινονταν
αυτος πολεμος,ομως μ' αφορμη τη δικια της αρπαγη
θα'γραφε ο Ομηρος την ''Ιλιαδα'' του
.
.
.
ΕΚΤΟΡΑΣ ΚΑΙ ΑΝΔΡΟΜΑΧΗ
.
.
.
.
.
ΕΚΤΟΡΑΣ ΚΑΙ ΑΝΔΡΟΜΑΧΗ
.
.
Τον ηβρε τον γενναιο Εκτορα η Ανδρομαχη
σκεπτικο και βαρυθυμο,τον ρωτησε μ'απαλη τη φωνη
''Τ'εχεις αντρα μου,και τι σε βασανιζει ;''ειχε και το παιδι
τον Σκαμανδριο τον Αστυανακτα μωρο στην αγκαλια της
κι εκεινο φοβηθηκε τον αγριο και δυνατο πατερα
την περικεφαλαια του σαν σεισθικε κι εκλαψε
την κοιταξε κι αυτη και το παιδι,
γελασε,οπως παντα γελουσε γλυκα,
''Τιποτα δεν εχω,ησυχασε''
''Ο Πολεμος''
και δεν της ειπε,ουτε λεξη δεν εβγαλε,για το
αρμα του Αχιλλεα ,που θα τον συρει νεκρο ατιμασμενο
γυρω το καστρο,ουτε της ειπε για τον πατερα
που πηγε στον φονια του παιδιου να τον παρακαλεσει
να παρει το αψυχο κορμι του να το θαψει στο σπιτι του
στους δικους του ανθρωπους
κι ουτε της ειπε για το παιδι που κραταει τρυφερα στα χερια
και θα της το αρπαξουν απ'τα χερια σαν πεσει η πολη
θα το πεταξουν απ'το καστρο ψηλα στα βραχια κατω
να τσακιστει να σκορπιστουν τα κοκκαλα του
τ'αδυνατα
κι ουτε της ειπε πως στο λαχνο θα πεσει του Νεοπτολεμου λαφυρο
να συνεχισει τη ζωη της στη Φθια,στο βασιλειο του Αχιλλεα,
εκει γυναικα του θα γεννησει τον Μολοσσο,
μετα σαν πεθανει εκεινος θα φυγει με τον Ελενο τον κουνιαδο της
κι αδερφο δικο του στην Ηπειρο,
κι ουτε της ειπε,να μην την πικρανει,πως μ'αυτον θα κανει παιδι
τον Κεστρινο,και θα ξεχασει τον Αστυανακτα
αυτον
κι ουτε της ειπε πως θα φιλοξενησουν εκει τον ηρωα Αινεια
οταν θα περνουσε για την Ιταλια
μετα σαν πεθανει εκεινος θα ερθει στην Τευθρανια της Μυσιας
παρα την Προποντιδα με τον γιο της Περγαμο
για να κλεισει ο κυκλος στη Μικρα Ασια
οπως εκλεισε κι ο αλλος κυκλος με το Κατινακι στη Μικρα Ασια
οπως εκλεισε με τη Μαρια ο εμφυλιος στην Ελλαδα
οπως εκλεισε στα χερια της το κεφαλι του σκοτωμενου αντρα της
κυκλο ολογυρα και θρηνησε κι εκοψε τα μαλλια της συριζα
ομορφα μαλλια ευπλοκαμοι βοστρυχοι ελαστικοι
χαθηκαν
λησμονηθηκαν
ο Εκτορας
ο Κωστας
ο Νικος
ο Γιωργος
τοσα ονοματα αγαπημενα
πολλα πληθος ανθρωποι
κυκλοι
σε κυκλους Ιστοριας κυλησαν
χαθηκαν
κι εκεινη η γυναικα σαν να καταλαβε
κι εσφιξε δυνατα το παιδι της στην αγκαλια
μην της πεταξει και φυγει
και την αφησει ερημη και πικραμενη
.
.
.
και σε σενα απευθυνομαι:
.
.
.
και σε σενα απευθυνομαι:
''Με τι ρυθμο να συνεχισεις
να αναπνεεις το φως''
.
και σε σενα απευθυνομαι:
το σχεδιο του λουλουδιου
ειναι η Ιδεα της πεταλουδας
.
και σε σενα απευθυνομαι:
αν ενας ανθρωπος πειναει
πειναει ολη η ανθρωποτητα
.
και σε σενα απευθυνομαι:
για μενα ειναι,για την υπαρξη μου,
να δινεις στη γλωσσα νοημα ελληνικο
.
και σε σενα απευθυνομαι:
τρεις φορες εγινα τυραννος και μ'εξορισε αλλες τοσες
ο δημος του Ερεχθεα και τρεις με καλεσε και παλι πισω
εμενα,τον Πεισιστρατο
ω! επεα πτεροεντα,αμετροεποντα
.
και σε σενα απευθυνομαι:
που στοιβαζεσαι στον ηλεκτρικο στο κενο
και συντριβεσαι Ομονοια Συνταγμα Πετραλωνα
.
και σε σενα απευθυνομαι:
ποιο κομμωτηριο στη Νεα Σμυρνη θα σου λαιμοτομησει
το κεφαλι μ'ανταλλαγμα ενα στιγμιαιο βλεμμα ποθου φωτιας;
.
και σε σενα απευθυνομαι:
και που την κεφαλην κλιναι;επ'αριστεραν κλιναι,επι δεξιαν κλιναι.
Αλτ.Τη ζωη σου μην κλινεις σε κανενα χρονο σε καμια πτωση
σε καμια παθητικη φωνη σε κανενα συντελεσμενο σε καμια υποθετικη
και κυριως σε καμια ΠΡΟΣτακτικη μην κλινεις
.
και σε σενα απευθυνομαι:
η θαλασσα ορθοπρωρο λευκο αλογο κυμα
γαληνευει σε ταξιδια ασπρων γλαρων,
που γυρευουν την πατριδα τους εδω
αναμεσα στα βραχια και το φως
μιας ελληνικης λεξης
.
και σε σενα απευθυνομαι:
στον καθαροτατον αερα που προμηναει η μερα,
στην αιωρα του,στειλε φωνηεντα και συμφωνα
σε λεξεις προσφιλεις περα -δωθε
.
.
.
ΤΟΠΟΙ ΝΑ ΔΕΙΧΝΟΥΝ.ΑΛΗΘΕΙΑ
.
.
.
Ελληνικο Τοπιο
.
.
ΤΟΠΟΙ ΝΑ ΔΕΙΧΝΟΥΝ.ΑΛΗΘΕΙΑ
.
.
στα τζαμια τ'ουρανου
διπλωμενα νερα απο δεκατεσσερις θαλασσες
απαλη σκια πουλιου θρυματισε
τη σταμνα του ηλιου
''τα δαχτυλα σου,να μετρησεις''
ενα δυο τρια τεσσερα πεντε
ξανα μετρησε
ενα δυο τρια τεσσερα πεντε
και μια βρυσουλα σταζει σταγονα-σταγονα
πενταδακτυλο ακρωτηρι αλατι
θα'ρθει η μερα η ωρα
να ξημερωσουν οι λεξεις των δεντρων
απο κλαρακι σε κλαρακι ν'ανοιξουν πορτες
στα ισια κυπαρισσια να δειχνουν:
ΑΛΗΘΕΙΑ
σ'εναν ασπρο καμπο θαλασσας
με λεπτομερειες φεγγαριου
ονειρευτηκε η κληματαρια στην αυλη
και
στα ρουχα του αερα σκεπασθηκαν οι ψυχες
να επιστρεψουν
και
ανοιξε η μελισσα τη σιωπη του ανθους
στα δαντελωτα κιγκλιδωματα των νερων της θαλασσας
απλωνονται καραβοσκοινα χταποδια
στις κιτρινες καλαμιες του φεγγαριου
ησυχη και γαληνια φωνη
απεραντη μεγαλη
ελαχιστη ζωη
.
.
.
ΠΛΑΤΩΝ-ΠΟΛΙΤΕΙΑ
.
ΦΥΛΛΟΡΟΗ
.
.
.
ΠΛΑΤΩΝ-ΠΟΛΙΤΕΙΑ[Το Αρχαιο Κειμενο απο τη Βικιθηκη]
http://el.wikisource.org/wiki/Πολιτεία
.
.
ΠΛΑΤΩΝ-ΠΟΛΙΤΕΙΑ
[ετσι αχρηστος κι ανοος να μην καταντησεις,
ενα σακι αδειο κι ανιδεος,γιατι τοτε ειναι
ευκολο να σε καθοδηγουν δημαγωγοι και φαυλοι
στα χειριστα,και να μην εισαι τιποτα,
παρ' αχθος αρουρης ενα ντροπιασμα ενα βαρος της γης]
.
.
.
ΦΥΛΛΟΡΟΗ
.
.
.
.
ΦΥΛΛΟΡΟΗ
.
απο τις πρασινες αρτηριες
των δεντρων
ελικοειδης
αντιστροφη αερα
επιστρεφει τη Περσεφωνη
στη γη
φυλλοροη
.
.
.
ΤΡΕΙΣ ΣΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ
.
.
.
η Ελενη
.
.
.
ΤΡΕΙΣ ΣΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ.
.
.
η Ελενη
στην ορχηστρα
σ'ενα αδειο θεατρο
καπου στη Ελλαδα,
βρεχει,
εκεινη ορθια ακινητη,
ακουγεται τραγουδι και πλησιαζει
η ομαδα των γυναικων του χορου
η Κορυφαια τη ρωταει:
''Ελενη,γιατι δεν μιλας;
γιατι;τον αντρα σου τον δολοφονησαν,
και συ δεν φωναζεις,δεν βγαζεις κραυγη''
εκει σ'εκεινο το σημειο ο φωτογραφος
εστεισε τον τριποδα και τραβηξε
μια αναμνηστικη φωτογραφια
ο ανεμος ακουμπουσε τις ακρες των κυπαρισσιων
κι απο κει χαμηλωνοντας στις ελιες
ξεφευγε
κι εφθανε στη θαλασσα
.
.
.
Αλφαβηταρια-Αναγνωστικα Δημοτικου
.
.
.
.
.
Αλφαβηταρια-Αναγνωστικα Δημοτικου
.
.
Χηνα,παπια,Ριρη
ελατε,πινετε νερο
ελεγε η Αννα
.
Ελλη να ενα μηλο
Λολα,να ενα αλλο
Αννα,να μηλα
.
Μηλα,Μιμη
Ελα,Μιμη,ελα
Ελα,μηλα μελι
.
Ιι
Αα
μπ
λα λα λα,
λα λα,ολα
.
Λολα,ελα Λολα,
Να ενα νινι
.
Να και η δασκαλα
Ειναι στην εδρα της
Να και τα παιδια
Ειναι στα θρανια τους
Γραφουν στα τετραδια
Γραφουν τη γραφη τους.
.
Ββ...εκανε ο Βοριας
Ββ...εκανε με βοη
.
αριστα 10
.
Αα-Ββ-Γγ-Δδ-Εε-Ζζ-
Ηη-Θθ-Ιι-Κκ-Λλ-Μμ
.
[ενα γραμμα,ενας ηχος
μια συλλαβη ,ενας ηχος,
μια λεξη,ενας ηχος,
λεξεις,η φωνη σου]
Νν-Ξξ--Οο-Ππ-Ρρ-Σσ-
Ττ-Υυ-Φφ-Χχ-Ψψ-Ωω
η Ελληνικη Γλωσσα
.
.
.
ΕΠΤΑ ΣΚΗΝΕΣ ΤΟΥ ΟΡΕΣΤΗ
.
.
.
Ορεστης
.
.
ΕΠΤΑ ΣΚΗΝΕΣ ΤΟΥ ΟΡΕΣΤΗ
.
.
στην χρυση προσωπιδα
ισια στο ανοικτο στομα
εκτιναξε ο ηλιος τα βελη του
ανεμος στριφτος σηκωθηκε και πηρε το φως της μερας
''Ορεστη,ποιον σκοτωσες;''
και ποια βαθεια σπηλια θα σε κρυψει
στα σκοταδια της;
αλλα τοδ'αινον αχος κραδιην και θυμον ικανει
οπποτ'αν ισομορον και ομη πεπρωμενον αιση
ο εμφυλιος
καρφι στη σαρκα μας,μαχαιρι
βαρια η καρδια μου και περιλυπος η ψυχη μου
ηε' τιν' αγγελιην Φθιης εκεκλυες οιος
ποιο μηνυμα ελαβες μεσα απ'τη κουφια Λαρισσα;
μια μερα με σβησμενη τη μνημη της Ιστοριας
αινον αχος το μοι εστιν
''αυτο το παραπονο με συντριβει''
Αισχυλος Ευφοριωνος Αθηναιος εγραψε
τη δραματικη τριλογια Ορεστεια
-οτε ο κρειων Αγαμεμνων την πολιν εωλακεν
''κι εφτασε ο Ορεστης Δελφος τε χωρας
ενθα Κωρυκις πετρα κοιλη''
''ορατε πληγας'',γυρνουσε κι εδειχνε φριχτες πληγες
το ειδωλο της Κλυταιμνηστρας και πισω της
ακολουθουσαν σκυλια
''κοιταξτε τις πληγες μου''
και εφριξεν η γης και συνεντριβησαν τα ορη
φωνη εβγαλε ο Ορεστης
''βριζει γαρ αιμα και μαραινεται χερος,
μητροκτονον μιασμα''
τι φταιω εγω;μικρο παιδι ημουν
κι εγιναν εκεινα
μπροστα στα ματια μου εσφαξαν τον πατερα μου
στα γονατα σαν κριαρι
κι εσκουζε
και τωρα Ηλεκτραν δοκω στειχειν αδελφην την εμην
πενθει λυγρω πρεπουσαν
κι ελεγε συχνα ο πατερας :
Προς κεντρα μη λακτιζε
Μη ριχνεις γροθια στο μαχαιρι
Μην πας γυρευοντας
''Ποιος ακουει τετοια οταν ειναι νεος
και το αιμα του βραζει;''
[επει ου τι παρηορος ουδ'αεσιφρων
ησθα παρος.νυν αυτε νοον νικησε νεοιη
το ξεραμε πως δεν ηταν βλαμενος ουτε ανοητος
μονο η αψαδα της νιοτης του ψηλωσε το νου]
οπως περιστερα,που την χτυπησαν ψηλα στον ουρανο
και πεφτει κατω στη γη
κι αφου για τελευταια φορα τιναζεται δυνατα
υστερα μενει ακινητη
ετσι επεσε κι η χρυση προσωπιδα με κροτο στη γη
και σκεπαστηκε αιωνες
σκονη
και φθορα
και ληθη
Τελος Ιουλη
κι ο ηλιος χτυπουσε τη μερα με καυτα βελη
και την ελιωνε
[στο περιπτερο πωλησης εισητηριων στην
Πλατεια Κλαυθμωνος εβγαλε εισητηρια
και για τις τρεις τραγωδιες της τριλογιας:
Αγαμέμνων, Χοηφόροι και Ευμενίδες]
Αυριο Το Μελλον Θα Εχει Πολλη Ιστορια
Να Αγρυπνειτε
.
.
.
.
''ΑΡΔΙΑΙΟΣ Ο ΤΥΡΑΝΝΟΣ ΤΕΤΕΛΕΣΤΑΙ''
επ'ασπαλαθων μακρια στην Παμφυλια
.
.
.
αρχαικος κουρος
.
.
''ΑΡΔΙΑΙΟΣ Ο ΤΥΡΑΝΝΟΣ ΤΕΤΕΛΕΣΤΑΙ''
επ'ασπαλαθων μακρια στην Παμφυλια
.
.
ηταν η φυση υπεροχη και η θεα καταπληκτικη
στη θαλασσα περα στα νησια στους γυρω λοφους
ποικιλα χρωματα και καθαρη γαλαζια ατμοσφαιρα
δεντρα κυριως πευκα και ελιες
και παπαρουνες,κοκκινες παπαρουνες παντου
τιποτα δεν προμηνουσε τι θα συνεβαινε
οι εκδρομεις πληθος,απολαμβαναν την εξοχον εξοχην
οι νεαροι ερωτοτροπουσαν
οι αντρες επιναν καφε,μπυρα,επαιζαν ταβλι
οι γυναικες σχολιαζαν τη μοδα,τα σηριαλς της τηλεορασης
και ξαφνικα ολα παγωσαν,ολα ακινητοποιηθηκαν,
ενα ταμπλω-βιβαν,
και δεν ειδαν τι εγινε:
εκεινος ο αχρειος τυραννος Αρδιαιος
προσπαθησε να ξεφυγει απ'το μερος ,που πληθαιναν
οι παπαρουνες ,τον καταλαβαν κι αντρες δυνατοι
τον επιασαν,του εδεσαν τα χερια και τα ποδια,
τον πεταξαν κατω και τον εγδαραν
επειτα τον εσυραν πανω στ'αγκαθια
του καταξεσχισθηκε η σαρκα επ'ασπαλαθων κι ετσι πληρωσε
τα εγκληματα του
και ξαφνικα ολα αρχισαν ,οι αντρες στο ταβλι
και στις συζητησεις τους,οι γυναικες στη φλυαρια τους
κι οι νεαροι στις ερωτοτροπιες
κι ισως να γυρνουσαν πισω στα σπιτια τους ησυχοι
κι ευχαριστημενοι αν ενας δεν φωναζε:
''Ο Αρδιαιος Τετελεσται''
και με δυνατωτερη φωνη επανελαβε:
''Ο Αρδιαιος Τετελεσται''
κανεις δεν καταλαβε,ενα ονομα αγνωστο,ενα
φανταστικο προσωπο,
ομως,θες η τοση ωραιοτης του τοπιου,
θες η διαθεσις των δια ευθυμιαν,τους παρεσυρε,
καποιους ,οχι ολους,για να ειμαστε ακριβεις,
και χειροκροτησαν,και μαλιστα το παρακαναν
και ξεσπασαν σε ενθουσιωδεις ζητοκραυγες,
καποιος,αν δεν τους ηξερε,θα νομιζε πως ειναι
δυσαρεστημενοι,πως απαλλαχθηκαν απο εναν κινδυνο,
γλυτωσαν,κι απο τωρα και στο εξης
θα κανονισουν αλλιως τα πραγματα και τη ζωη τους,
πως ολ'αυτα ηταν ενα θεατρο,μια υποκρισια,το ξεραμε,
μια επιδειξη,
επειτα εμεις δεν κινδυνευουμαι,εχουμε Δημοκρατια,
δεν λεμε,γινονται λαθη,αλλα και σε τι ανθρωπινο
δεν γινεται λαθος,δεν υπαρχει ιδανικη κατασταση,
με Ιδεες θ'ασχολουμαστε τωρα;
κι υστερα αυτα αφορουν την Παμφυλια,
εκει εγιναν και γινονται αυτα,
να η αποδειξη:`
Πλάτωνος Πολιτεία 615 C – 616 A Αρδιαίος ο τύραννος
Ἔφη γὰρ δὴ παραγενέσθαι ἐρωτωμένῳ ἑτέρῳ ὑπὸ ἑτέρου
ὅπου εἴη Ἀρδιαῖος ὁ μέγας. Ὁ δὲ Ἀρδιαῖος οὗτος τῆς Παμφυλίας
ἔν τινι πόλει τύραννος ἐγεγόνει, ἤδη χιλιοστὸν ἔτος εἰς ἐκεῖνον
τὸν χρόνον, γέροντά τε πατέρα ἀποκτείνας καὶ πρεσβύτερον
ἀδελφόν, καὶ ἄλλα δὴ πολλά τε καὶ ἀνόσια εἰργασμένος, ὡς
ἐλέγετο. Ἔφη οὖν τὸνἐρωτώμενον εἰπεῖν, «Οὐχ ἥκει,» φάναι,
«οὐδ’ ἂν ἥξει δεῦρο. Ἐθεασάμεθα γὰρ οὖν δὴ καὶ τοῦτο τῶν
δεινῶν θεαμάτων· ἐπειδὴ ἐγγὺς τοῦ στομίου ἦμεν μέλλοντες
ἀνιέναι καὶ τἆλλα πάντα πεπονθότες, ἐκεῖνόν τε κατείδομεν
ἐξαίφνης καὶ ἄλλους − σχεδόν τι αὐτῶν τοὺς πλείστους
τυράννους· ἦσαν δὲ καὶ ἰδιῶταί τινες τῶν μεγάλα ἡμαρτη-
κότων οὓς οἰομένους ἤδη ἀναβήσεσθαι οὐκ ἐδέχετο τὸ στόμιον,
ἀλλ’ ἐμυκᾶτο ὁπότε τις τῶν οὕτως ἀνιάτως ἐχόντων εἰς πονηρίαν
ἢ μὴ ἱκανῶς δεδωκὼς δίκην ἐπιχειροῖ ἀνιέναι.
Ἐνταῦθα δὴ ἄνδρες, ἔφη, ἄγριοι, διάπυροι ἰδεῖν, παρεστῶτες
καὶ καταμανθάνοντες τὸ φθέγμα, τοὺς μὲν διαλαβόντες ἦγον,
τὸν δὲ Ἀρδιαῖον καὶ ἄλλους συμποδίσαντες χεῖράς τε καὶ πόδας
καὶ κεφαλήν, καταβαλόντες καὶ ἐκδείραντες, εἷλκον παρὰ τὴν
ὁδὸν ἐκτὸς ἐπ’ ἀσπαλάθων κνάμπτοντες, καὶ τοῖς ἀεὶ παριοῦσι
σημαίνοντες ὧν ἕνεκά τε καὶ ὅτι εἰς τὸν Τάρταρον ἐμπεσού-
μενοι ἄγοιντο.»
πολυ μακρια,
τι να λεμε τωρα;
επ'ουδενι δεν μας επειρεαζουν
.
.
.
Ο των Λακεδαιμονιων ενδοξος στρατηγος Παυσανιας
.
.
.
ελληνικο αρχαικο
.
.
Ο των Λακεδαιμονιων ενδοξος στρατηγος Παυσανιας
.
.
Ολα ηταν μια πλεκτανη ,μια συνομωσια,
δεν το αμφισβητουμε,
εναντια στον ενδοξο στρατηγο Παυσανια
τον εν Πλαταιαις το 479 π.Χ συντριψας τους Περσες
για τον χαμο και την εξοντωση του,
βερος σπαρτιατης απ'τη μεγαλη γεννια του Λεωνιδα
κληρονομησε την εξουσια κι εμεις θα καθομασταν απραγοι;
ηλιθιοι χειροκροτητες;δειλοι κολακες;
τον στειλαμε στο Βυζαντιο να ξεσηκωσει τους λαους
κατα των Μηδων,κι εκεινος μηδισε,
τα μαθαμε,εχουμε τους μυστικους μας,
συμπεριφερονταν με ανατολικους τροπους,
πανε χαμενα τα ''μολων λαβε'',που του μαθαμε,
του'δινε και πεντακοσια χρυσα ταλαντα ο Ξερξης
να του παραδωσει την Ελλαδα,
ενας προδοτης καταντησε,
κι εμεις εχουμε πολλα συμφεροντα και μεγαλες φιλοδοξιες,
δεν θα τον αφηναμε να μας τιναξει στον αερα,
διαμαρτυρηθηκαμε στη Συγκλητο,φεραμε ατραντα στοιχεια,
πληρωσαμε ακριβα γι'αυτα αλλωστε,
κι αναγκασαμε τους Εφορους να τον ανακαλεσουν ,
να επιστρεψει στη πατριδα ν'άπολογηθει,
τι να κρυψει με στρεψοδικιες ,δεν επεισε
και καταδικαστηκε,κατεφυγε ικετης στον ναο της Χαλκειας
Αθηνας,ηταν υβρις μεγαλο αμαρτημα να τον πειραξουμε,
και τοτε ο ιδιος ο πατερας του ο Αγησιλαος ειπε
να παρουμε πετρες και να φραξουμε τις πορτες
και τα παραθυρα του ιερου να πεθανει της πεινας
και λιμοκτονωντας τελειωσε τις μερες του
κι η ιδια η μανα του θελησε να μεινει αταφο το κορμι του,
ετσι εγινε και γλυτωσαμε
τι ειχαμε πολλα συμφεροντα και μεγαλες φιλοδοξιες
το ξεραμε πως οι ιστορικοι στο μελλον θα ξεθαψουν
την Υποθεση του Παυσανια,θ'αποκαλυψουν εωλες τις κατηγοριες
και θα συμπερανουν πως επεσε θυμα συνομωσιας ο ενδοξος
σπαρτιατης στρατηγος,
αχρηστα πραγματα,κουφια,
εν τω μεταξυ ,κι αυτο ειναι το οφελιμο και το σπουδαιο,εμεις
θα'χουμε κανει τις δουλειες μας και θα'χουμε κερδισει,
για κουφιες κι ανοητες υστεροφημιες θα νοιαζομαστε τωρα;
.
.
.
ΜΟΝΟΛΕΚΤΙΚΑ
.
.
.
.
.
ΜΟΝΟΛΕΚΤΙΚΑ
.
.
I
κλινγκ κλανγκ κλινγκ
νομισματα λεξεων
στριφογυριζοντας σταματησαν
σιωπη
.
.
II
το δαχτυλο δειχνει
και φανερωνει θαλασσες βουνα πεδιαδες
δεντρα πουλια ανθη ζωα οικισμους
μην του το κοψετε
.
.
III
στο βομβο μελισσας
δακρυζει η κουμαρια
το μελι της
.
.
IV
ενα λιγο ο ανθρωπος
και συναντα το απειρο
στο κρυσταλλο ενος αλατιου
η θαλασσα
.
.
V
σε θηλυκο σωμα
οφειλονται οι εκκλειψεις μου
στο δικο σου
.
.
VI
ο λοφος αναληφθηκε
στο ραμφος πουλιου
Το ειδαμε.
δεν ηταν κινημα του νου
ηταν η πραγματικοτητα
.
.
VII
σε καθε ανθρωπο να λιγοστευει
η ερημια του αλλου ανθρωπου
.
.
IIX
να χτισεις τη φωνη σου
σαν σπιτι να χωρεσω μεσα
.
.
IX
αγγιζε νοτιας τα συννεφα
και ταξιδευε το φεγγαρι
τη νυχτα
.
.
.
ACCOUNTS OF MONEY and PLAY -GAMES ON MONEY-WORDS
.
.
.
.
.
ACCOUNTS OF MONEY and PLAY -GAMES ON MONEY-WORDS
.
.
WAKE UP!
Money is not a Pop-Design
Money is Designing your Life-Style
DON'T SLEEP!
.
[LOOK AT!AROUND YOU!a child is playing money -games and is winning
an enormous set of glamorous things.DO YOU LIKE IT?or DON'T YOU LIKE IT?
ANSWER! NOW!]
.
Μην υπογραφεις τα λογια σου με λογοτυπα οικων μοδας.
Με πειραζει να μην σκεφτομαι με ορους Καρτεσιου.
Εχουμε μια συγγενεια.Πηραμε καποτε το ιδιο τρενο για τη Λαρισσα,
εγω εκεινος ο Ελπηνορας και συ η Κασσανδρα ,ντροπιασμενη απο τον Αιαντα
τον Λοκρο,
καυτο μεσημερι λιβας εγδερνε το σαπιο δερμα των γεγονοτων
κατι να καταλαβεις κατι να μην καταλαβεις
σε πληρωσα με νοθα νομισματα
απ'τη μια πλευρα το κεφαλαιο αρχικο μου
απο την αλλη το κεφαλαιο αρχικο σου
Τερμα αυτα τα ψεματα.Αυτες οι απατες.Καμια Πηνελοπη
δεν διαλεξε τους μνηστηρες.Αυτοι δεν την διαλεξαν.Ουτε ενας
δεν καταδεχτηκε .Ενας -ενας τη γλεντησαν με τη σειρα.
Δεν το ξερεις:Διαβασε την Ιστορια.
Γυμνο Τοπιο η Ιστορια.
Και σενα τα δακτυλα σου μετρανε χρονο ματαιοδοξιας.
Στην ερημη Λαρισσα στην οδο Διονυσιου εκ Φουρνα
αριθμος πολυκατοικιας 11 λοιπων στοιχειων αποσιωπημενων
εκει ξεπληρωσα το χρεος μου με νομισματα Διονυσιου Σολωμου
και παγκους τοκογλυφων πουλιων ανετρεψα και συνετριψα
μαρμαρα αγαλματων επιφανων δημαγωγων
να μιλησω θελησα σαν κληρονομος Αντρεα Εμπειρικου
δεν ειναι αδυνατη η συνευρεση ορχεος ταυρου και κωνικου ορους
εστω και κυλινδρικου αιδοιου κορης σε κατοπτρα δε Σαντ
επιζωγραφισμενου δια χειρος Ρωμανου του Μελωδου
Χαιρε το Οξυμωρον του Αυνανισμου των Ιδεων
Χαιρε το Υπερβολοειδες της λαγνειας Αειπαρθενων
Χαιρε το Μειδιαμα Ακορεστων Εσπερματωσεων
και να'ναι στη πετρα ο τοπος πηλινος
με σχηματα θαλασσας με μορφες κηπων
και φωνες εγχρωμου αερα
ενα λ ηλιου χρυσο
προπαντως μην ανταλλαξεις
.
[LOOK AT!AROUND YOU!a child is not playing a money-game and is winning
an enormous set of syllogisms.DO YOU LIKE IT?or DON'T YOU LIKE IT?
ANSWER! NOW!]
.
DON'T SLEEP!
Money is not an economicous measure
Money is an intelligent politic-manifesto
WAKE UP!
.
.
.
to FREDERICO GARCIA LORCA
ΕΚ ΧΡΕΟΥΣ ΣΤΟΝ ΦΡΕΝΤΕΡΙΚΟ ΓΚΑΡΘΙΑ ΛΟΡΚΑ
[-ΕΛΕΓΕΙΑ
- ΝΑΝΑ Η ΣΕΒΙΛΛΙΑΝΑ Η ΤΣΙΓΚΑΝΑ
- ΝΑΝΟΥΡΙΣΜΑ]
.
.
.
Lorca[Poet]1898-19 Αυγουστου 1936
.
.
ΕΚ ΧΡΕΟΥΣ ΣΤΟΝ ΦΡΕΝΤΕΡΙΚΟ ΓΚΑΡΘΙΑ ΛΟΡΚΑ
.
.
ΕΛΕΓΕΙΑ
.
Ενα Ποιητη στη Νεα Υορκη
δολοφονησαν
12 εκτελεστες στη Γραναδα
Φρεντερικο Γκαρθια Λορκα το ονομα του
στη διακηρυξη κατα του φασισμου
σε καθε λεμονια στη ριζα της
σκαψτε να τον βρειτε
και Θρηνηστε τον Τορεαδορ Τσιγγανο
.
.
.
ΝΑΝΑ Η ΣΕΒΙΛΛΙΑΝΑ Η ΤΣΙΓΚΑΝΑ
.
Η Νανα η Σεβιλλιανα
στα καθαρα νερα τρεχει τρεχει η τσιγγανα
τρεχει το φεγγαρι τρεχει δεν το φτανω μανα
γιε μου να γινεις ταυρος για τη Νανα
μην σκονιστει μην μου ματωσει η Σεβιλλιανα
η Νανα
.
.
.
ΝΑΝΟΥΡΙΣΜΑ
.
νανι σε κηπο να διαβεις
και να'χει βιολες κι ανθη
να μοσχομυριστεις
νανι να'χει και γελαστα νερα
να'χει και μηλα στις μηλιες
νανι και με τ'αηδονια τα πουλια
να κρυφοκουβεντιασεις
νανι μονο μην μου μακρυνθεις
και μενα τη μανουλα σου ξεχασεις
νανι νανι το καλο μου νανι
.
.
.
ΩΣΑΝΝΑ ΤΑ ΕΛΑΧΙΣΤΑ ΟΜΟΟΥΣΙΑ
.
.
.
αρχαικο[ancient greek]
.
.
ΩΣΑΝΝΑ ΤΑ ΕΛΑΧΙΣΤΑ ΟΜΟΟΥΣΙΑ
.
.
υπερκαινοφανες αεροστατον
εις βαθυν ποντον παρθενος
λοξοδρομων εναλιως εφορμα
δεξιοστροφως εις τα στιλβοντα
λευκοτητα στηθη της
και να! μεγας καυσων
ωσαν το ηφαιστειο της Σαντορινης
να εκρηγνυεται συνθεμελα
με εκσπερματωσεις λαβας ποικιλων ανθεων
ως επι το πλειστον υακινθων
και πληθωρα πεοειδων κρινων
και η φωνη ητο θεσπεσια
και εναρμονια σε τρεις οκταβες
ηδονης και το ελληνικο ρο
ακουσθηκε καθαρο και λαμπρο
και αιθεριο,
ωσαννα τα ελαχιστα και ενδοξα επιγεια
ειναι το πεπρωμενο των ανθρωπων η συμμετρια
κι ο διχασμος σε ομοουσια
Χαιρε των Ατμητων η Υπερβολη
Χαιρε των Ατελων η Εντελεια
Χαιρε των Ελαχιστοβιων το Απεραντο
Χαιρε η κορη η αυνανιζουσα το Ασελγες
Χαιρε η παρθενος η διακορευουσα το Ηδυπαθες
Χαιρε η Ποπη
Χαιρε η Ελενη
Χαιρε η Κωνσταντινα
Χαιρε η Μαρια
και εις το σκοτος
ΦΩΣ
.
.
.
ΣΧΟΛΙΟ ΠΑΝΩ Σ'ΕΝΑΝ ΟΜΗΡΙΚΟ ΣΤΙΧΟ
.
ΙΔΕΟΛΗΚΤΑ[IDEOLIKTA]
.
.
.
ΣΧΟΛΙΟ ΠΑΝΩ Σ'ΕΝΑΝ ΟΜΗΡΙΚΟ ΣΤΙΧΟ
.
.
κουρη Ναυσικαα
.
.
ΣΧΟΛΙΟ ΠΑΝΩ Σ'ΕΝΑΝ ΟΜΗΡΙΚΟ ΣΤΙΧΟ
.
.
η[ο] δ'ανεμου ως πνοιη επεσσυτο δεμνια κουρης
[Ομηρου Οδυσσεια-ζ' ραψωδια-στιχος 20]
εκοιματο η κορη,κι ως ανεμος σηκωσε και πηρε
τα σκεπασματα της,και την ειδε
ροδο αμαραντο
ασπρα βοτσαλα τα στηθη της
μαλακη σαν μελι η στρογγυλη κοιλια
κι αναμεσα ξεχωριζει η αδαμαστη παρθενα
μεσα σε πυκνο φυλλωμα ανεπνεε
δοχειον καλλους
ω ενι κουρη κοιμαται
.
.
.
ΙΔΕΟΛΗΚΤΑ[IDEOLIKTA]
.
.
.
.
φυλλο σε δεντρο
φυτρωνει δεντρο
.
.
.
Mississippi John Hurt
[I GOTTA THE BLUES]
.
.
.
Mississippi John Hurt
.
.
I GOTTA THE BLUES
.
.
What about dark darking working class waters?
ενας ανθρωπος,ηρθε εν τη ερημω
και περασε,οπως πουλι περναει ανατολη / δυση
πετωντας κατω στη γη τη σκια του,
χαραζοντας το προσωπο του
What about Mississippi working class Waters,my friend John ?
.
.
.
I GOTTA THE BLUES
.
I'm A Lonely Man
ενας ανθρωπος κυνηγηθηκε σ'ολα τα μηκη και τα πλατη
του κοσμου,τον στριμωξαν,ηταν πολλοι, τον επιασαν,τον
βασανισαν,δεν κατεδωσε κανεναν απο μας,του χρωσταμε
τη ζωη μας,κι ας ηταν ενας ταπεινος back-door man
.
ενας τυφλος μπλουζιστας ο Sonny Boy Williamson σαν
τον Ομηρο ελεγε τα blues του κι επαιζε στη φυσαρμονικα
καταπληκτικα
.
Οταν ακουσα τον Μαρκο Βαμβακαρη καταλαβα την ομοιοτητα
.
μια χορδη ξεκουρδιστη,ενας λαιμος απο σπασμενο μπουκαλι
μπυρας,a bottle-neck,μ'αυτον αγγιζαν τις χορδες,in blue bluesing,
ενα boom n' boom boogie-ing,like a howlin'wolf η φωνη in muddy
waters outdoors,Big Mama I gotta the Blues
.
.
.
ΣΧΟΛΙΟ ΠΑΝΩ Σ'ΕΝΑΝ ΟΜΗΡΙΚΟ ΣΤΙΧΟ
.
THE GREEK TIME[ΧΡΟΝΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ]
.
ΕΡΑΣΤΕΣ[AMANTS]
.
μια ωρα ακουγοντας Haendel
.
με προεξοχες φρασεων μυθων
.
.
.
ΣΧΟΛΙΟ ΠΑΝΩ Σ'ΕΝΑΝ ΟΜΗΡΙΚΟ ΣΤΙΧΟ
.
.
Αρχαικο[Ancient Greek]
.
,
.
ΣΧΟΛΙΟ ΠΑΝΩ Σ'ΕΝΑΝ ΟΜΗΡΙΚΟ ΣΤΙΧΟ
.
.
ειπ'ονομ',οττι σε κειθι καλεον μητηρ τε πατηρ τε
αλλοι θ',οι κατα αστυ και οι περιναιεταουσιν,
ου μεν γαρ τις παμπαν ανωνυμος εστ'άνθρωπων,
ου κακος ουδε μεν εσθλος,επην τα πρωτα γενηται,
αλλ'επι πασι τιθενται,επει κε τεκωσι,τοκηες,
ειπε δε μοι γαιαν τε τεην δημον τε πολιν τε
[Ομηρου Οδυσσεια-θ' ραψωδια-στιχοι 550-555]
ειναι στην ελληνικη γλωσσα που ρωτανε να πεις
τ'ονομα σου,Τις Ει;πως σε φωναζουν οι δικοι σου
στο σπιτι στη πολη και στα περιχωρα;γιατι ολοι
εχουν ονομα,ειτε φτωχοι αν ειναι ειτε πλουσιοι,
ανωνυμος δεν ειναι κανενας,και πες μας ποια ειναι
η χωρα σου σε ποιο λαο ανηκεις και ποια η πολιτεια σου;
προσεξε μην πεις:'' Κανεις'' Ου-Τις,
ουτε να κρυφτεις σε ψευτικα ονοματα,ουτε σ'αξιωματα,
π,χ δικηγορος,γιατρος,στρατηγος,εμπορος,..και ουτω
καθεξης.
πες Τακης Γιωργος Μαρια Αννα Κωστας Βαγγελης
Νικος Βασω Ελενη
ολοκληρο τ'ονομα σου να προφερεις μ'ολα παμπαν
τα φωνηεντα κι ολα τα συμφωνα καθαρα
με το ονομα που σε ξερει η μανα σου ο πατερας και
τ'αδερφια σου ,αυτο ,που ξερουν οι φιλοι σου,ολοι
οσοι ζουν γυρω σου και σε γνωριζουν
Εμπρος λοιπον.
Τις Ει; Τακης
Τις Ει;Γιωργος
Τις Ει;Μαρια
Τις Ει;Αννα
Τις Ει;Κωστας
Τις Ει;Βαγγελης
Τις Ει;Νικος
Τις Ει;Βασω
Τις Ει;Ελενη
Τις Ει;
Τις Ει;
Τις Ει;
Εσενα ρωταω,που διαβαζεις αυτους τους στιχους
Απαντησε,
πες καθαρα τ'ονομα σου,ενα προς ενα τα γραμματα
μια προς μια τις συλλαβες να ξεχωρισουν τα φωνηντα
και τα συμφωνα
πες ποια η χωρα σου ποιος ο λαος σου ποια η πολη σου
.
.
.
THE GREEK TIME[ΧΡΟΝΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ]
.
.
Ελληνικο Τοπιο[Greek Topio]
.
.
.
THE GREEK TIME
.
.
the time is spread out
in oyster-shells upon a table
to overwhelming question
"What is it?"
past now then
ino the corners of the sea the women come and go
and a child is passing and say them
'' In a minute there is time ''
they smiled
a woman,amongst them,arised up her arm to catch a leaf
falling in air there and here
time is growing old
the wind blows the water of the sea
and human voices wake us
and the day laughs light
the olive-trees in motion
left and right
upwards
downwards
birds
birds
birds
the time
.
.
.
ΧΡΟΝΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ
.
ο χρονος σκορπιζεται
οστρακα πανω στο τραπεζι
και συνεχως επανερχομενη ερωτηση
''Τι ειναι;''
παρελθον τωρα κατοπιν
και στ'άκρογυαλια της θαλασσας γυναικες ερχονται και πανε
κι ενα μικρο παιδι περναει και λεει στις γυναικες
''Σε μια μικρη στιγμη υπαρχει χρονος''
αυτες γελασαν
μια γυναικα αναμεσα τους σηκωσε ψηλα τα χερι της
να πιασει ενα φυλλο που επεφτε εδω κι εκει στον αερα
ο χρονος μεγαλωνει
ο ανεμος σπρωχνει τα νερα της θαλασσας
κι ανθρωπινες φωνες μας ξυπνουν
κι η μερα γελαστο φως
οι ελιες σε κινηση
αριστερα δεξια
προς τα πανω
προς τα κατω
πουλια
πουλια
πουλια
ο χρονος
.
.
.
ΕΡΑΣΤΕΣ[AMANTS]
.
.
Εραστες[Amants]
.
.
.
ΕΡΑΣΤΕΣ[AMANTS]
.
.
στη διαφανη αφη ανεμου
ψιθυρισμος γυμνης λεμονιας
αγγιζει την αρπα πορφυρης σιωπης
και σε αμωμο φλοιο νερων
χαραζει στροβιλους δελφινιων
ακουεται μια αγουρη κωπηλασια χορτου
και σταγονα κρινου λευκαινει
το βηματισμο της ηληκιας
.
.
.
μια ωρα ακουγοντας Haendel
.
.
.
.
.
μια ωρα ακουγοντας Haendel
.
.
[σκηνικο:σπιτι σε ορμο θαλασσας,πανοραμικη αποψη,ελιες
και θαμνοι,δαφνες και αγριελιες]και διπλα ειδωλιο κορης
εικονιζομενης με βελος ψαριου ,ευθυτενες,να δειχνει
τον ισημερινο ελληνικης μεταφυσικης,σε υπεροχον φως,
και παραδιπλα μικρο παιδι,εις το πεμπτον ετος του,
παιζει αμεριμνο,
και σε ατερμονη επαναληψη η εικονα συμμετρει
.
.
.
με προεξοχες φρασεων μυθων
.
.
ελλειπες αντιστροφο του ολου
γεμισμα φεγγαριου σε ιδεα βαρκας
σε μια πλην αποσταση ρυθμου
υπερεξουσια κοιλων αντανακλασεων
ενδιαμεση φευγουσα συμμετρια
σε λεξικο αριθμητικης μνημης
βαρυτητας αρμυρου νερου
με προεξοχες φρασεων μυθων
αντλιες αιωρησεων χρονου
η αληθεια παλιμψηστος εκδορα συμβαντων
κανενα νομισμα δεν αγοραζει την αληθεια
και το ξερεις
.
.
.
ΟΔΥΣΣΕΙ
.
.
.
.
.
.
ΟΔΥΣΣΕΙ
.
[Ομηρου Οδυσσεια-ραψωδια ι'-στιχοι 19-28
εἴμ᾿ Ὀδυσεὺς Λαερτιάδης, ὃς πᾶσι δόλοισιν
ἀνθρώποισι μέλω, καί μευ κλέος οὐρανὸν ἵκει.
ναιετάω δ᾿ Ἰθάκην ἐυδείελον: ἐν δ᾿ ὄρος αὐτῇ
Νήριτον εἰνοσίφυλλον, ἀριπρεπές: ἀμφὶ δὲ νῆσοι
πολλαὶ ναιετάουσι μάλα σχεδὸν ἀλλήλῃσι,
Δουλίχιόν τε Σάμη τε καὶ ὑλήεσσα Ζάκυνθος
αὐτὴ δὲ χθαμαλὴ πανυπερτάτη εἰν ἁλὶ κεῖται
πρὸς ζόφον, αἱ δέ τ᾿ ἄνευθε πρὸς ἠῶ τ᾿ ἠέλιόν τε,
τρηχεῖ᾿, ἀλλ᾿ ἀγαθὴ κουροτρόφος: οὔ τοι ἐγώ γε
ἧς γαίης δύναμαι γλυκερώτερον ἄλλο ἰδέσθαι.
[ετσι ειπε,και του δωσαμε γλυκο ψωμι απ'τα χωραφια μας,
και κοκκινο κρασι απ'τ'αμπελια μας,και του μιλησαμε και
μεις για την πατριδα,τι αλλη πατριδα δεν ειχαμε τοσο
ν'αγαπαμε,κι υστερα του στρωσαμε να κοιμηθει,και
κοιμηθηκε ως τ'αλλο πρωι,που ξημερωσε ,τι ειχε πολυ
καιρο να χορτασει υπνο,και του ελειψε η ησυχη ζωη,
εγω,μικρο παιδι,τον ακολουθουσα παντου,στα καφενεια,
στην εξοχη,στην αλμυρη θαλασσα σαν κατεβαινε,
κι εκεινος δεν μ'αποπερνε μ'επερνε παντα μαζι του,
τι παιδια δικα του δεν ειχε,ελεγε στη μανα μου να με ξυ-
πνησει και να μ'ετοιμασει,μια μερα,θυμαμαι ηταν μεση-
μερι,ο ηλιος ηταν ψηλα,στη μεση τ'ουρανου,Ιουλης μηνας,
σταθηκε:''ακου τα τζιτζικια''τον ακουσα να λεει,με χαμηλη
φωνη,ψιθυριστη,επειτα σηκωσε το δεξι χερι και με τον δει-
χτη διεγραψε τη τροχια ενος γλαρου,εκεινος ηρθε απ'τ'ανα-
τολικα,χαμηλωσε στη θαλασσα,συρθηκε συριζα στην επι-
φανεια της,ακινητοποιηθηκε για λιγο,κι υστερα τιναζοντας
τα γαλαζια νερα σηκωθηκε λευκος και συνεχισε τη πορεια
του προς τα δυτικα,συνεχεια ψηλωνοντας,μεχρι που χαθηκε
στη μεγαλη διαφανεια της ατμοσφαιρας,''σαν τον ανθρωπο'',
ειπε παλι ψιθυριστα,κι ακολουθησε ενα μεγαλο πληθος απο
γλαρους,με δυνατες φωνες,''ενας κανεις'',ισα που τον ακου-
σα,περασαν οι γλαροι κι εγινε ησυχια,η θαλασσα απεραντος
γυαλιστερος καθρεφτης,''κοιταξε τη θαλασσα'',γυρισε και
μου ειπε,''αλλη πατριδα καλυτερη δεν εχουμε'',οταν επισ-
τρεψαμε σπιτι ειχε αρχισει να βραδυαζει,η μανα ειχε τηγα-
νισει μαριδα να φαμε,οι δυο μικρες αδερφες μου,μολις μας
ειδαν,ετρεξαν να τους δωσουμε τα κοχυλια και τα βοτσαλα ,
που μαζεψαμε,εκεινος γελουσε,καθισαμε στο τραπεζι εξω
στην αυλη να φαμε,στον ουρανο ηταν φεγγαρι εφτα ημε-
ρων,τοτε ηταν που του ειπα:''μεινε εδω μαζι μας,να παρεις
και τη μανα'',εκεινη οταν ακουσε τα λογια μου ντραπηκε,
κοκκινισε,και χαμηλωσε το κεφαλι,εκεινον τον ακουσα να
λεει σοβαρος,''η θαλασσα ειναι αρμυρη,δεν σηκωνει αστεια'',
κι εγω αμεσως του απαντησα,''θα παλεψουμε'',επειτα κοι-
ταξα τη μανα,''ετσι δεν ειναι μανα;'',τη ρωτησα,εκεινη κου-
νησε σιγανα το κεφαλι,''ναι,θα παλαιψουμε'' την ακουσαμε
να λεει,''κι επειτα οπως ολοι οι ανθρωποι'',ειπα εγω θαρ-
ρευοντας,ετσι εγινε οπως το θελησαμε,εμεινε μαζι μας και
παλεψαμε]
.
.
.
με μετρο τον ανθρωπο
.
Ανθρωπινα Εσωτερικα
[αποσπασμα απο ημερολογιο]
.
Μετρηση
.
Ελαχιστα
Ελληνικων Λεξεων
.
.
.
.
.
.
με μετρο τον ανθρωπο
.
.
σ'εκεινο το σημειο σχεδιασε με τον δειχτη
τελειο κυκλο,σταθηκε ορθιος στο κεντρο του
και τεντωνοντας τα χερια του οριζοντια
ισορροπησε το τοπιο
σε ισες αποστασεις τα δεντρα
τα βραχια τα σπιτια
οι λοφοι
ολα μεγαλα και ελαχιστα
σε ιση αποσταση
με μετρο τον ανθρωπο
.
.
.
.
.
.
Ανθρωπινα Εσωτερικα
[αποσπασμα απο ημερολογιο]
ειχαν περασει τρεις ωρες,στην Αιολου,στο καφε,
σ'ενα τεταρτο θα εφευγε,ορισαν ραντεβου για
την επομενη μερα,στο ιδιο μερος την ιδια ωρα,
δυο χρονια αυτο το ιδιο συνεβαινε,ποτε δεν την
ειδε λυπημενη,αυτο εφτανε,τιποτα αλλο δεν μπο-
ρουσε να γινει,ερχονταν στο ξενοδοχειο,επειτα
πηγαιναν στο καφε,ποτε κανενας δεν τους ειδε,
κανενας δεν τους παρατηρησε,σαν να μην υπηρχαν,
κατα καποιο τροπο να μην γινονταν αντιληπτοι,
ετσι γλιστρουσε μεσα στην αφανεια η σχεση τους,
κρυβονταν,κι εκει ζουσαν μαζι
.
.
.
.
.
.
Μετρηση
.
.
Μετρησε την αποσταση των λεξεων
''τωρα'' - ''μετα''
...
''εγω''-''εσυ''
''παντα''-''ποτε''
Μπορεις;
.
.
.
ελαχιστα[minimal]
.
.
.
Ελαχιστα
Ελληνικων Λεξεων
.
.
νερο,
η αντιφαση της ακινησιας
.
φυλλο,
το χωραφι του ηλιου
.
πετρα,
η σοβαροτητα της γης
.
θαλασσα,
η κουνια της περκας
.
πουλι,
κολυμβητης ουρανου
.
δεντρο,
η εφευρεση του δυο
.
σπιτι,
το σακακι του ανθρωπου
.
χερι,
προεκταση της λεξης
.
αλατι,
το αρμυρο χαμογελο της θαλασσας
.
καθρεφτης,
η επιστροφη του ναρκισσου
.
Ιστορια,
η ιδεολογια των πραξεων
.
τωρα,
το παρελθον του μελλοντος
.
Δικαιοσυνη,
το αντισυμμετρικο του Αδικου
.
λουλουδι,
η κοκκεταρια του χρωματος
.
κυματα,
η κομμωση της θαλασσας
.
ομορφια,
η αποδειξη του θεου
.
γεωμετρια,
η ουτοπια του γεωργου
.
παραθυρο,
το ματι του σπιτιου
.
κειμενο,
χωραφι λεξεων
.
συνομιλια,
πινγκ-πονγκ ιδεων
.
Πλατων,
η υπαρξη του Καντ
.
νοσταλγια,
ιδιοκτησια Οδυσσεα
.
Ποιηση,
το λευκο μεσημερι ενος κυκνου
.
γατα,
η υπερασπιση του εφυους
.
Τηλεοραση,
η πληρης εξηγηση του κατασκευασμενου
.
Πολιτικη,
η συναλλαγματικη του συμφεροντος
.
αλατι,
τ' ασπρορουχα της θαλασσας
.
φωνη,
η αμαξοστοιχεια των λεξεων
.
κερδος,
η απολυση ενος ανθρωπου
.
νησι,
το νοθο της ξηρας
.
μερα/νυχτα,
η αιχμαλωσια του ηλιου
.
βροχη,
ο ιδρωτας της μεταφυσικης
.
νομος,
η τιμωρια του ασυνειδητου
.
ουρανιο τοξο,
η Αποθεωση του Νευτωνα
.
χταποδι,
γραφη αριθμου του οχταδικου συστηματος
.
γη,
το διστημοπλοιο του ανθρωπου
.
ψωμι,
η εμμονη σκεψη του ενστικτου
.
χρημα,
η αφαιρεση της εργασιας
.
εγω,
το συμμετρικο του εσυ
.
μνημη,
η λογοτεχνια του πραγματικου
.
.
.
ΣΧΟΛΙΟ ΠΑΝΩ Σ'ΕΝΑΝ ΟΜΗΡΙΚΟ ΣΤΙΧΟ
[Ομηρου Οδυσσεια-ραψωδια ζ'-στιχοι 130-134]
.
.
.
.
.
.
ΣΧΟΛΙΟ ΠΑΝΩ Σ'ΕΝΑΝ ΟΜΗΡΙΚΟ ΣΤΙΧΟ
[Ομηρου Οδυσσεια-ραψωδια ζ'-στιχοι 130-134]
.
.
βῆ δ᾽ ἴμεν ὥς τε λέων ὀρεσίτροφος ἀλκὶ πεποιθώς, 130
ὅς τ᾽ εἶσ᾽ ὑόμενος καὶ ἀήμενος, ἐν δέ οἱ ὄσσε
δαίεται· αὐτὰρ ὁ βουσὶ μετέρχεται ἢ ὀίεσσιν
ἠὲ μετ᾽ ἀγροτέρας ἐλάφους· κέλεται δέ ἑ γαστὴρ
μήλων πειρήσοντα καὶ ἐς πυκινὸν δόμον ἐλθεῖν·
Αθηνα,πολις ,Ελλαδα,χωρα,12:20,ωρα μεσημερι
ο ηλιος εκαιγε και μοιραζε χαμπουργκερς ιδεοληψιες
τουριστικα αφισοραματα η Ιστορια επι Κλαυθμωνος πορνειου
εκπεσουσα σε σωματεμπορα π.χ ονοματος καποιου,
η φωνη αδειαζει απο λεξεις,κενο ,κενοτητα,
δεν ησουν για κεινο,μηπως ησουν για το αλλο;
γιατι ,τελος παντων ,ησουν;
ανθρωποι,συνεχως,υποτιμουνται,<πλην 40> η αξια τους
γι'αυτο ξεπαγιαζεις,ξεπαγιασες
σε ρελαντι
σε ρι-πλει
τοση Σταδιου τοση Κοραη τοση Πανεπιστημιου
τοση Αθηνας τοση Αιολου τοση Ερμου
σπαταλησες
και κατεληξες Ψυρης στου Ψυρη
ονομα χ,υψος ψ,βαρος ω
χρωμα μαλλιων;χρωμα οφθαλμων;θρησκευμα;
ενας Ελληνας,εσυ
[ας πουμε:τοσες υπερωριες σε γραφεια,σε κομματα,
σε νεοπλουτισμο,σε πλουτισμους ρεαλιτι ]
δουναι:πες
λαβειν:δειξε
[ολα εχουν την ωρα τους
και η Ιστορια επισης]
αργα
η'
γρηγορα
θα συμβει
.
.
.
ΕΝΑ ΥΠΕΡΟΧΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΠΡΟΙΟΝ
.
ΑΝΑ-ΠΤΥΞΕΙΣ ΛΕΞΙ-ΛΟΓΙΟΥ
.
.
.
η Ελενη
.
.
ΕΝΑ ΥΠΕΡΟΧΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΠΡΟΙΟΝ
.
.
Κορη,κεφαλη μετα λαιμου,κλινει προς τ'αριστερα ελαφρα
με χρυσο στεφανι απο φυλλα μυρτιας και χρυσα σκουλαρικια,
η κομη βοστρυχωτη,εικονιζεται και γυμνος ερωτιδευς να κρατει
φιαλη υγρων αρωματων και ταινια μ'ελικοειδεις γραμμες και
μαιανδρους,ειναι και ελλειψοειδες κατοπτρον και περιστερα
φευγουσα αριστερα
ναι,η Ελενη μας,πορνη στη Τροια
καποιου νταβατζη Παρι,αγνωστων λοιπων στοιχειων
η' πορνιδιο σε καποιο www.hot πορτελο στο ιντερνετ
λανσαρει lingerie white red and black
στ'ασπρα μπουτια της
η' ανεργη στα Κατω Πετραλωνα
3ος οροφος 5ο διαμερισμα 2-αρι
τρια στενα πιο κατω δυτικα της πλατειας Ηους
η' ερωμενη του διευθυνοντος συμβουλου
μιας off shore company στο Συνταγμα
η Ελενη μας
αδηλη αναπνοη ανθρωπου,που χαθηκε
τρια ποταμια ερημιας αδυναμιας και αγωνιας
αν την γνωριζεις,μην την ρωτησεις απο ποση κολαση
γυρναει,
ουτε ποση ωρα απεχει το μελλον της σφαγης της ,
ενα υπεροχο ανθρωπινο προιον,η Ελενη μας,
ανθρωπος σπαταλημενος,
μια φωτογραφια με βαρος το σωμα της
στην Ομονοια στο σταθμο
στην αποβαθρα σωρος ανθρωπου
συν αλλων
στο λαμπερο high tech subterra υπογειο
.
.
.
ΑΝΑ-ΠΤΥΞΕΙΣ ΛΕΞΙ-ΛΟΓΙΟΥ
.
.
Ανα-Πτυξεις [1]
Ανα-Πτυξεις [2]
.
.
ΑΝΑ-ΠΤΥΞΕΙΣ ΛΕΞΙ-ΛΟΓΙΟΥ
.
.
Κοινον Ακαρνανων,δραχμη
β' ετος Προμναμωνος Αλκιστρατου Ζωγριου
συνεστης δε Σωτιων Δωριμαχου
Δρυα,Χαιρε
συνεχης ελισσομενη θαλασσα
και ληγοντα ακρωτηρια
τρια συμφωνα κυματα
κατα γαν κατ'αλειαν θαλασσαν
τρεις πλευρες ελιες θαμνοι και βελανιδιες
αετωματα ασβεστολιθου
σωματα αλαφρα πουλιων
και σε δωρικη διαλεκτο το ονομα των νερων
Ιονιο,ταν αρεταν
χαλικια λευκα κυανα φαια
ανα φυτο τα ανθη και τα φυλλα
ανα πτηνο τα φτερα και η φωνη
ανα ουρανο το φως
και ομοκεντροι κυκλοι δωδεκακτινου ηλιου
Νικω,Χαιρε
Δωρις Σωσαστρου,Χαιρε
Φιλομμα,Χαιρε
Σωτηρις,ετων δ'εννεαδεσσιν,Χαιρε
ζωσαν υπ'αελιωι
ορθια η μερα
εξαρταται απ'το φως
.
.
.
Εκ Χρεους
στον Κωστη Παλαμα
.
.
.
Κωστης Παλαμας
.
.
Εκ Χρεους
στον Κωστη Παλαμα
.
.
Ηχειστε οι σαλπιγγες
και δονηστε τη χωρα περα ως περα
Ο Παλαμας δεν ειναι Παρελθον.Ειναι Παρον.Και Μελλον
Ζει και Βασιλευει
Τον γνωριζω απ'τον Λογο το Ρυθμο
απελατης αρματωλος κι Ακριτας Διγενης
στα μαρμαρενια αλωνια ματωνει και σηκωνεται
και παλι ματωνει και σηκωνεται
χιλια χρονια χιλια χρονια
Γυρισε εκει που παντα εγεννηθεις
στη πρασινη πλαση στα δαση στα νερα
ολακερη ζωη ολακερη σοφια
και στ'ακρογιαλια της πατριδας γυριστε,
που παιζατε παιδια με τον αφρο του κυματος
το ξαφνο πεταγμα του γλαρου
του δελφινιου το τιναζμα
το κινησμα τ'αερα
εκει μαζεψτε στις χουφτες τ'ασπρο αλατι
να νοστιμιστε ψωμι φαι και σκεψη
κι ακουστε καρδερινας φωνη τραγουδι
και στα ορθα καλαμια γριλου ροκανισμα
και στη γλινα του βουρκου αναμεσα στα βουρλα
ξυπνειστε γυρινους
ολακερης ζωης αναπνοη
τυλιγαδι Ασαλευτης Οικουμενης
απο κυπαρισσι σ'ελια σκεψη λιτη κι αμολυντη
απο φεγγαρι πανσεληνο σ'ηλιο υπερμαχο στρατηγο
μερα ηλιοκαλη ανοιγεται απλωνεται στα πλατη
νυχτα ονειρο σπαρμενη μαγια κι αρωματα μυρωδικα
Χαιρε,Στ'απαλο λικνισμα των νερων Στο τρανταγμα των φυλλων
Στο περαστικο γυρισμα πουλιου στον ουρανο
Στ'ανθη Ανατολης και Δυσης το πορφυρισμα
Ρωμεικο να.Τρανο Πανηγυρι Ιδεων
και Παναρχαιο Παλεμα Ειρηνης
να σηκωθει να συντριψει το Κακο
να καταλυσει τ'Αδικο
τ'Αποκοσμο το Βαρβαρο τ'Απανθρωπο
εις τον Αιωνα τον Απαντα.
Σκορπιστειτε κουφιοι κι οκνοι φαυλοι και περιττοι
ψευτες μανταρινοι καταληταδες βαρηκουοι
Τσακιστητε νιτερισολογοι
ορνια του Μαμωνα και κορακια
Ρωμεικο,εδω'ναι.Ολακερη ζωη
Ολακερη Σοφια.
.
.
.
ΧΑΙΡΕ ΑΘΩΑ
.
.
.
Κωνσταντινα
.
Κωνσταντινα,23 ετων,Κατω Πετραλωνα,πωλητρια 4 χρονια σε Σουπερ Μαρκετ,
απολυθηκε 9 Δεκεμβριου 2011
.
.
.
ΧΑΙΡΕ ΑΘΩΑ
.
.
Χαιρε
φτερο ανοιξης
ριζα γαρυφαλου
κοχυλι ελπιδας
βλεμμα εγνοιας
ανθος αερα
Χαιρε μελισσα Χαιρε θυμαρι
Χαιρε περδικα ακριβη
Χαιρε βρυση ευωδιας
ακοπη ωραιοτητα
και σπορα γης
Χαιρε Υπαρχειν του Κοσμου
Χαιρε ηβη ελαιωνα
Χαιρε αθωα δυναμη λεξεων
.
.
.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ ΥΠΟΓΡΑΦΗ
.
.
.
Γεωργιος Καραισκακης,Στρατηγος,Γιος της Καλογριας
.
.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ ΥΠΟΓΡΑΦΗ
.
.
κι ειδα στον υπνο μου φιδι φαρμακερο με δυο κεφαλια
πολλα μακρυ πολλα χοντρο κι ευτυς αρπαξα
μακρυ δυνατο ξυλο παλουκι και το χτυπουσα και
δεν ημποραγα να το εβρω,αστοχουσα να το εβρω,
και μια το πετυχα στο'να κεφαλι του και το'κοψα
κι εκεινο το κεφαλι πεταχτηκε περα ολο στο αιμα κι ευτυς
ειδα απ'το κομενο λαιμο να αναβλασταινει
δυο κεφαλες και πολεμουσα ολο γυρω το πολιορκουσα
και ζημια δεν του εκανα καμια εκεινο αυγατιζε στο μεγεθος
και πληθαινε σε κεφαλες οσες και να'κοβα αλλες γεννιονταν
και πολυ ημουνα ανησυχος και βαρυθυμος
Εξυπνησα,κι ακουσα πυροβολισμους,κι αν ημουνα
αστενων με κακο πυρετο εβγηκα εξω,
με πυροβολησαν και σκοτωθηκα
Γεωργιος Καραισκακης Υπογραφη
Μου κλασατε τ'αρχιδια
.
.
.
ΣΧΟΛΙΟ ΠΑΝΩ Σ'ΕΝΑΝ ΟΜΗΡΙΚΟ ΣΤΙΧΟ
[Ομηρου Οδυσσεια-ραψωδια κ'-στιχοι 28-33]
.
.
.
Ελληνικο Γαλαζιο
.
.
ΣΧΟΛΙΟ ΠΑΝΩ Σ'ΕΝΑΝ ΟΜΗΡΙΚΟ ΣΤΙΧΟ
[Ομηρου Οδυσσεια-ραψωδια κ'-στιχοι 28-33]
.
.
Εννημαρ μεν ομως πλεομεν νυκτας τε και ημαρ,
τη δεκατη δ'ηδη ανεφαινετο πατρις αρουρα,
και δη πυρπολεοντας ελευσσομεν εγγυς εοντες
ενθ΄εμε μεν γλυκυς υπνος επηλυθε κεκμηωτα,
αει γαρ ποδα νηος ενωμων,ουδε τω αλλω
δωχ'εταρων ,ινα θασσον ικοιμεθα πατριδα γαιαν
Ειναι στο Γαλαξειδι,οπου εκει η θαλασσα εχει σπιτακι
στην ωχρα οι τοιχοι και τα παραθυρα γαλαζια
μπογιατισμενα και στα συρματα κρεμασμενα χταποδια
ξεραινονται στον ηλιο κι αρμενιζουν
εκει πανω σ'ενα τραπεζι στην αυλη
πανω στ'ασπρο τραπεζομαντηλο θα ειναι,σιγουρα ειναι,
το γραμμοφωνο που μια μερα αγορασε
στην πλατεια Αβησυνιας στο Γιουσουρουμ
επειτα εννια μερες κι εννια νυχτες στη θαλασσα
[στ'Αναφιωτικα,θυμηθηκε, ειχε αρραβωνιαστει
μια ονοματι Μαρια]
να βιαστει επρεπε,οι μνηστηρες θα εστειναν στον Τηλεμαχο
δολοφονικη παγιδα στην Αστεριδα,
τη δεκατη μερα φανηκαν τα χωματα της πατριδας,
θα πηγαινε στον Ευμαιο να κρυφτει,
τον επιασε ο υπνος και του'κλεισε τα ματια
πολυ κουρασμενος ηταν,τοσες μερες κρατουσε
με τα σχοινια τεντωμενα τα πανια στο καραβι
μονος αυτος,αλλον απ'τους συντροφους δεν αφηνε,
να φτασουν γρηγορα στη πατριδα
ειχε μαζι του μια φωτογραφια,που τον εδειχνε
νεο αντρα στην προκυμαια της Σμυρνης,
ταξιδεψε,καποτε επεστρεψε κι ειδε ανθρωπους σιωπηλους
να κουβαλουν βαλιτζες και να τις φορτωνουν σε βαρκες
κι αλλους ανθρωπους ειδε να κουβαλουν ανθρωπους
και να τους θαβουν στην αμμο ,και θρηνο δεν ακουσε,
σαν να'ταν στη φαντασια του,η' σε χρονο,που δεν εζησε,
ομως τα ειδε να συμβαινουν,αληθινα,
να γυρεψει την αληθινη πατριδα,
μην γυρεψει την εμφυλια,ανιδεος και νηπιος,
παντα εξιστορουσε τη σκηνη,που ειχε δει
τον Αχιλλεα και τον Αιαντα να παιζουν πεσσους
εννια μερες κι εννια νυχτες στη θαλασσα
και τη δεκατη μερα φανηκε η πατριδα
κι απο μια ανοησια χαθηκε
.
.
.
Ελληνικη Γαλαζια Αρχιτεκτονικη
ΓΑΛΑΖΙΑ ΙΣΟΔΥΝΑΜΙΑ
.
.
.
Ελληνικη Γαλαζια Αρχιτεκτονικη-χ.ν.κουβελης
[σχεδιο σπιτιου στη θαλασσα ,στη παραλια[η'
λιγο ψηλωτερα στο λοφο να βλεπει τη θαλασσα]]
.
.
ΓΑΛΑΖΙΑ ΙΣΟΔΥΝΑΜΙΑ
.
.
τεσσερις γλαροι στα τεσσερα περατα
σηκωσαν τη θαλασσα γαλαζιο σεντονι
και το στερεωσαν στον ουρανο
στα τεσσερα περατα
γαλαζιο να φεγγει φως
στο σπιτι
στα παραθυρα μας
η Ελλαδα
.
.
.
ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ
.
ΗΛΙΟΚΕΝΤΡΙΚΑ
.
ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ
.
ΜΙΑ ΦΩΝΗ ΑΚΟΥΣΑΜΕ
.
μια απλουστευση νοηματος
.
.
.
το γατακι-χ.ν.κουβελης
.
.
ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ
.
.
κοιτωντας τη γατα
ανοιξε ο λαβυρινθος της και μεσα εκει χαθηκα
κι ειναι απο την ευγενικη φιλανθρωπια της γατας,που
βρισκομαι εδω,που τωρα ειμαι,στο πραγματικο
και γραφω αυτο
.
.
.
ΗΛΙΟΚΕΝΤΡΙΚΑ
.
.
κινουμαι ετσι,που να μ'ακολουθουν
οι κινησεις του ηλιου,
οχι το κεντρο του
ο ηλιος ειναι το κεντρο μου
.
.
.
ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ
-
.
Κι εγω,που σου μιλω
να σε διορθωσω
ειμαι χειροτερος απο σενα
ισως,
λεω ισως
για να μην πω σιγουρα
.
.
.
ΜΙΑ ΦΩΝΗ ΑΚΟΥΣΑΜΕ
.
.
Μια φωνη ακουσαμε
μ'οχι καθαρα τους ηχους της.
τι να σημαινε
ποιο το νοημα της
τι μας εμποδισε
.
.
.
μια απλουστευση νοηματος
ευκολονοητο
οπως:''ηρθες;''
''εφαγες;''
επιμηκυνση παρουσιας,
που θελεις
.
.
.
TO JOHANN SEBASTIAN BACH
.
Glenn Gould[piano],a Bach recital
.
.
.
Λιμνοθαλασσα Μεσολογγιου-χ.ν.κουβελης
.
.
TO JOHANN SEBASTIAN BACH
.
.
καποτε ο ηλιος εφερνε χουφτες θαλασσα
στ'ακρογυαλι
παλμοι φωνων τα νερα
περασμα σωματων
κοχυλια ουρανου στα βοτσαλα
γυριζει το φως και δεν στεγνωνει
τη μνημη
μεσα στα φυλλα
βηματα ελαφρια στο λαδι της πετρας
ησυχη αναπνοη
αδειαζει ο αερας αρωματα θυμαριου
ησυχα,που φουσκωνε το χορταρι στη γη
ενας ψιθυρος
.
.
.
Glenn Gould[piano],a Bach recital
.
.
.
.
ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
.
.
.
.
.
ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
.
.
ποτε φυγατε απο τα σπιτια σας;
τινος να πω αντε πε μου;
που να παω που να καμω που να φκιαξω;
.
το σπιτι μου ηταν στη θαλασσα
η θαλασσα περνουσε μπροστα του
-οπως βαρκα περναει ακρωτηρι-
τη νυχτα αφησα μηλο στη σκαλα του σπιτιου μου
να ρουφηξει το φεγγαρι
το πρωι ξυπνησα το βρηκα και το'φαγα
Αν ετσι μιλω,ειναι γι'αυτο
κι επειτα,το θυμαμαι καλα,ακουσα
να λεει τραγουδι
-φατε πιετε μωρ' παιδια
τουτον τον χρονο τον καλο
τον αλλον ποιος τον ξερει-
οση Ελλαδα λειπει,
που να την ψαξεις;
τον πατερα σου;
τον αδερφο σου την αδερφη σου;
τη μανα σου;
τη γυναικα σου το παιδι σου;
ερωτηματα Ιστοριας
αναπηροι αγωνιστες ζητιανευουν
στα σκαλια εκκλησιων
και πληθος ανωνυμοι περιμενουν τη σειρα τους
τουτον τον χρονο τον αλλον χρονο
η Ελλαδα ,που εδωσε Αριστοτελη
περνιεται για ζητιανα
''μια Νικομαχεια ζυγιζει τοσα ομολογα''
λεει αριθμο,μικρο ασημαντο τιποτενιο
''ειναι λιγα''
''τοσα πιανει,αν θελεις,κλεινουμε''
''εχω και Ποιητικη''
''δεν μας κανει.Τελος το παζαρι για σημερα,Αυριο παλι''
ερωτηματα βαρβαροτητας
κενο
κενοτητα
λεξεις
α-ανθρωπος,β-βροχη,γ-γη,δ-δοχειο,ε-ελαχιστο
ζ-ζεφυρος,η-ηλιος,θ-θυμαρι,ι-ισα,κ-καθρεφτης
λ-λοφος,μ-μερα,ν-νησι,ξ-ξηρα,ο-ονομα
π-περιβολι,ρ-ροδο,σ-σιταρι,τ-ταυρος
υ-υπερος,φ-φωνη,χ-χερι
ψ-ψωμι,ω-ωραιοτητα
λεξεις
το σπιτι μου ειναι στη θαλασσα
η θαλασσα περναει μπροστα του
-οπως περναει η ζωη σε δικαιο ανθρωπο-
τη συνοδευουν ασπροι γλαροι
και οι φωνες του χρονου
ακουγονται
.
.
.
[ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ]
ΣΧΟΛΙΟ ΠΑΝΩ Σ'ΕΝΑΝ ΟΜΗΡΙΚΟ ΣΤΙΧΟ
.
.
.
.
.
.
[ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ]
ΣΧΟΛΙΟ ΠΑΝΩ Σ'ΕΝΑΝ ΟΜΗΡΙΚΟ ΣΤΙΧΟ
[Ομηρου Οδυσσεια,Ραψωδια ι',στιχοι -67-83]
νηυσι δ'επωρσ'ανεμον Βορεην,
λαιλαπι θεσπεσιη,συν δε νεφεεσσι καλυψεν
γαιαν ομου και ποντον.ορωρει δ'ουρανοθεν νυξ.
αι μεν επειτ'εφεροντ'επικαρσιαι,ιστια δε σφιν
τριχθα τε και τετραχθα διεσχισεν ις ανεμοιο.
και τα μεν ες νηας καθεμεν δεισαντες ολεθρον,
αυτας δ'εσσυμενως προερεσσαμεν ηπειρονδε.
ενθα δυω νυκτας δυο τ'ηματα συνεχες αει
κειμεθ'ομου καματω τε και αλγεσι θυμον εδοντες.
αλλ'οτε δη τριτον ημαρ ευπλοκαμος τελεσ'Ηως,
ιστους στησαμενοι ανα θ'ιστια λευκ'ερυσαντες
ημεθα,τας δ'ανεμος τε κυβερνηται τ'ιθυνον.
και νυ κεν ασκηθης ικομην ες πατριδα γαιαν.
αλλα με κυμα ροος τε περιγναμπτοντα Μαλειαν
και Βορεης απεωσε,παρεπλαγξεν δε Κυθηρων.
Ενθεν δ'εννημαρ φερομην ολοοις ανεμοισιν
ποντον επ'ιχθυοεντα
''σας γραφω,εγω ο Κωστας,δεκατρια χρονια σε φαμπρικα
στο Μοναχο,δεκαετια 1960,μενω οικοτροφος στο σπιτι
της φραου Μαρλεν,σ'ενα δωματιο,μου μαγειρευει,
ο αντρας της αξιωματικος στον πολεμο,χαθηκε στο μετωπο
της Αφρικης,ξαναπαντρευτηκε ,καποιον Χανς,καλο ανθρωπακι,
λιγο αλκοολικο,μιλαει πολυ,γελαει δυνατα,εχει πλακα,η φραου
μ'εχει σαν παιδι της,μου προξενευει για νυφη μια ανηψια της,
την φρουλαιν Μπριγκιτα,δεν λεω μ'αρεσει ,αλλα ειναι μικρη
κλαειν,ολο χαμογελαει,ειναι ασπρη πολυ ασπρη,δεν ξερω,
εγω σκεφτομαι την πατριδα,να γυρισω,να προλαβω το γερο
και τη γρια,μου γραφουν να γυρισω,περιμενουν να τους κλεισω
τα ματια,να μην καταντησω σαν εκεινο τον αρχαιο Οδυσσεα''
''σας γραφω,εγω ο Βασιλης,στη Νιου Γιορκ το πρωι πωλητης
εφημεριδων και το βραδυ γκαρσονι σε πιτσαρια στον εντεκατο
δρομο στο Μανχατταν,δεκαετια 1950,παιρνω καλα ντολλαρς,
κανω οικονομιες ν'ανοιξω δικια μου επιχειριση,η Ελενη,η γυναικα
μου,Ελεν εδω,ειναι μαζι μου,εδω δουλευει,στη λαντζα,τα μικρα
προσεχει η Μαρια,μεγαλωσε,15 χρονων,σωστη γυναικα,να γυρισω
στη πατριδα ειναι δυσκολο,τι να καμω εκει,μας εδιωξε,δεν μας ηθελε,
εχω μεγαλο παραπονο και στεναχωρια να τα σκεφτομαι,ας ειναι,
να'στε καλα και να μην στεναχωριεστε''
''σας γραφω,εγω ο Γιωργος,Αθηνα,δεν εχω τι να γραψω,συμβαινουν
πολλα,πολιτικα εννοω,και οικονομικα,τα χρηματα,που ειχα τελειωσαν
πριν δυο μερες,πηγαινω στην Ειρηνη και τρωω,δουλευει σ'ενα κατα-
στημα γυναικειων ρουχων στην Ερμου,κοντα στη Καπνικαρεα,ονομα
κι αυτο για εκκλησια,μ'αγαπαει,δεν λεω,αλλα να,ντρεπομαι να με συντηρει,
επειτα ποιος ξερει; σημερα ειμαστε μαζι,αυριο δεν ειμαστε''
''σας γραφω,εγω ο Οδυσσεας,απο τη θαλασσα
το καραβι το παρεσυρε ανεμος δυνατος βορηας και τρομερη καταιγιδα
το ταρακουνησε ,βαρια μαυρα συννεφα πλακωσαν κι εκρυψαν θαλασσα
και ξηρα κι επεφτε απ'τον ουρανο σκοτεινη νυχτα ,το καραβι εγυρε
τη πρωρη να βουλιαξει,τα πανια ο ανεμος τα'σχισε και τα'κανε χιλια
κομματια,και φοβομασταν ολεθρο και καταστροφη και για το καραβι
και για μας,τοτε πιασαμε τα κουπια και με κοπο πολυ το συραμε στη στερια,
εκει μειναμε δυο νυχτες κατακοποι στο σωμα και πολυ απελπισμενοι
στη καρδια,οταν ξημερωσε η τριτη μερα σηκωσαμε τα καταρτια
και σ'αυτα τεντωσαμε τ'ασπρα πανια κι ανοιχτηκαμε στη θαλασσα,
ο ανεμος κυβερνουσε το καραβι και θα φταναμε στη πατριδα χωρις
αλλα βασανα αν δεν μας παρεσερνε το ρευμα της θαλασσας περα
απ'τον Καβο Μαλια και δεν μας εσπρωχνε δυνατος βορηας περα
απ'τα Κυθηρα.
Κι εκει στη θαλασσα,που τρεφει ψαρια και θαλασσινα θηρια μας πηγαιναν
περα-δωθε οπου ηθελαν ολεθριοι ανεμοι''
κι αλλα γραμματα ερχονται,τρια απο Σμυρνη,ενα απο Θεσσαλονικη,
ενα απο Χανια,ενα απο Ερμουπολη της Συρου,ενα απο Πειραια
απο τη Βαγγελιστρια,ενα απο Κομοτηνη,δυο απο Βολο,δυο απο Τρικαλα,
δυο απο Κω,ενα απο Χαλκιδα,
δυο απο το Γαλαξειδι ,υπογεγραμμενα απο καποιον Οδυσσεα
Αντρουτσο αυτοχειρα
ενα ανορθογραφο κι αθυροστομο απο καποιον ονοματι
Γεωργιον Καραισκακη
ενα γραμμα ολιγογραφο απο καποιον Νικητα Νικηταρα,που αυτοαναφερεται
ως ζητιανος,
υπαρχουν κι αλλα γραμματα να διαβαστουν,απο καποιον Νικο,καποια Βασιλικη,
καποιον Παναγουλη,καποια Κωνσταντινα,καποιον Παλαμα,καποια Φωτεινη,
καποιον Βαγγελη,καποιον Αριστοτελη, καποιον Στελιο,καποιον Αλεξανδρο
Παπαδιαμαντη,καποια Μαρια,
ειναι γραμματα απο τις πεντε ηπειρους,Ευρωπη ,Αμερικη, Ασια,Αφρικη,
και Αυστραλια,απο Μπουενος Αιρες,απο Σικαγο,απο Αμβουργο,
απο Αντις Αμπεμπα,απο Βλαδιβοστοκ,απο Στοκχολμη,απο Σινδει,
απο Τοκυο,απο Σαγκαη,απο Αλεξανδρεια,απο Ριο,απο Κωνσταντινουπολη,
απο Σοφια,απο Βερολινο,απο Νεο Δελχι,απο Αγια Πετρουπολη,απο Γκουερνικα,
απο Δουβλινο,απο Μεξικο,
ειναι κι ενα γραμμα απο σενα
εχει την υπογραφη σου
Να διαβαστει
.
.
.
ΙΣΟΛΟΓΙΣΜΟΙ
.
.
.
Cantor's Set[Συνολο Καντορ]-χ.ν.κουβελης
.
.
ΙΣΟΛΟΓΙΣΜΟΙ
.
.
There is a geometrical room between two birds
and two fishes/that is visible from a salesman
or from a girl biting a spheric red apple
in the form of a green tree
He is an inventor thoughts of
as,The squaring of a circle requires the presence of EUCLIDES
AND THE NUMBERS HAVE SURFACE
What one says/που ξημερωνει πραγματικοτητα;
What one sees/ποσοτητα ηλιου ανατολης
d'une cote de la mer la motif du langue grecque
en verite,en verite.LA LUMIERE.La grain de la mer
ce paysage/αδειαζει γαλαζια νερα η φωτεινη μερα
la beaute comme le mot/ φλουδα φεγγαριου
επι θινα θαλασσης
.
.
.
Minimal Greek Seashore
[Ελαχιστο Ελληνικο παραθαλασσιο]
.
ΣΧΟΛΙΟ ΠΑΝΩ Σ'ΕΝΑΝ ΟΜΗΡΙΚΟ ΣΤΙΧΟ
[Ομηρου Οδυσσεια,Ραψωδια δ',στιχοι 558-560]
.
.
.
Minimal Greek Seashore
[Ελαχιστο Ελληνικο παραθαλασσιο]-χ.ν.κουβελης
.
.
ΣΧΟΛΙΟ ΠΑΝΩ Σ'ΕΝΑΝ ΟΜΗΡΙΚΟ ΣΤΙΧΟ
[Ομηρου Οδυσσεια,Ραψωδια δ',στιχοι 558-560]
.
.
πρωι ξημερωνοντας
ελληνικη φωνη πνεει σ'ολο το πλατος του διφθογγου ποντου
ο δ'ου δυναται ην πατριδα γαιαν ικεσθαι.
ου γαρ οι παρα νηες επηρετμοι και εταιροι,
οι κεν μιν πεμποιεν επ'ευρεα νωτα θαλασσης
Αυτος δεν μπορει να παει στη πατριδα
δεν εχει πια καραβια και συντροφους ναυτες.
που θα τον περασουν στην απεραντη θαλασσα
τον ιδον εν νησω
κι ελεγε τραγουδι της ξενητειας
παρε με στα κυματα σου
στα ξαναγυρισματα σου
.
.
.
ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ ΓΛΩΣΣΑΣ/ΕΛΛΗΝΙΚΗ
.
ΦΥΣΙΚΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ
.
ΓΑΛΑΖΙΑ ΣΥΝΑΡΤΗΣΗ
.
.
.
ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ ΓΛΩΣΣΑΣ-ΕΛΛΗΝΙΚΗ
.
.
ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ ΓΛΩΣΣΑΣ-ΕΛΛΗΝΙΚΗ
.
.
''Look how beautiful is a flower''
hold up a flower
There is beauty
I believe it
But,in those days I didn't have time
I've learned to draw icones
Now,a bird is passing
I don't know where
[η λεξη υδωρ αντικατασταθηκε απο τη λεξη νερο-
στο τελος του 6ου αιωνα και στις αρχες του 7ου
ηρθαν οι Σλαβοι στην Πελοποννησο-αυτο γραφτηκε
στο Χρονικο της Μονεμβασιας]
εκεινοι οι συγγραφεις απεφευγαν τους χυδαισμους
δεν απεφευγαν ομως τους αττικους τυπους,τον δυικο αριθμο
και τη χρηση της ευκτικης
γραφηκαν συντομα ποιηματα σε ελεγειακο μετρο η'σε εξαμετρους
σημερα σωζωνται μονο αποσπασματα
και τω καλλει της λεξεως ακουων ηδομαι
[ο Θεοδωρος Πτωχοπροδρομος γραφει στον αυτοκρατορα
Ιωαννη Β' Κομνηνο
ως τινας πολιτικους αμετρους παλιν στιχους,
συνεσταλμενους,παιζοντας,αλλ'ουκ αναισχυντωντας
-η λεξη τριψιδογαροπιπερον-]
A discovery of greatest importance to mathematics is
the discovery by Tartaglia that you can solve a cubic equation
[Did you know that there are twice as many numbers as numbers?
No ,there are not
Yes,there are
Show it
I will prive it.Name a number
One
Two
Five
Ten
Twenty-seven
Fifty-four
So,there are three times as many numbers as numbers
So,there are four times as many numbers as numbers
So,there are million times as many numbers as numbers
This is called Infinity
[το παιδι γεννηθηκε χωλο οιδιποδας
σακατη βασιλια δεν θα κανανε
εφευραν τον χρησμο:''σαν μεγαλωσει θα σκοτωσει τον πατερα
και θα παντρευτει τη μανα'',πεταξαν το παιδι
εκεινο μεγαλωσε στη Κορινθο,και νομιζε πως ηταν παιδι του βασιλια
Πολυβου και της Μεροπης,και μια μερα σ'ενα καυγα καποιος
για να τον προσβαλει τον φωναξε νοθο,ζητησε να μαθει
κι εμαθε την αληθεια,γυρισε στη Θηβα,σκοτωσε σ'ενεδρα τον Λαιο
και καταφερε να παντρευτει την Ιοκαστη,και ν'αποκτησει
απο τη μανα δυο κορες και δυο γιους,κανεις απ'το λαο δεν υποψιαζονταν
την εκδικηση,ηταν αξιος και δικαιος,ηταν και το παραμυθι με την Σφιγγα,
μονο ο Κρεοντας και ο Τειρεσιας και οι συν αυτους συνομωτες
γνωριζαν,ηθελαν την εξουσια,και βρηκαν αφορμη τη πανουκλα
να τον καταστρεψουν,εφεραν τους βοσκους του Κιθαιρωνα
να μιλησουν στην αγορα κι ολα αποκαλυφθηκαν,
τοτε η μανα κρεμαστηκε κι ο γιος εξορυξε τα ματια του]
ο ηλιος στην ασπιδα τ'ουρανου κυκλος
μεσημερι κι ο εργατης εσκαψε το χωμα και σε βαθος 34 εκ
βρηκε τη πινακιδα,εγραφε:e-ke εχει/ko-no-so Κνωσο
Εκεινη τη μερα γευματιζε ενας εμπορας απο τη Κνωσο
σ'ενα κεντρικο εστιατοριο της Τιρυνθας,
το 1952 μαθαμε πως εκεινη την ηλιολουστη μερα εφαγε στρειδια,
ηπιε κοκκινο κρασι Νεμεας κι εμπορευτηκε σιταρι,συκα και σταφιδα
[A little later I hear
''I 've got to pee''
''The wc is there''
''Thanks sir''
I came back to Athens five weeks later]
μη τις αμαθια προση τοις θεωμενοισιν,ως τα λεπτα μη γνωναι
λεγοντοιν
και κανεις να μην περναει τους ανθρωπους για ανοητους
και πως δεν καταλαβαινουν τις υψηλες ρητορειες σας
πολυ καλα τις καταλαβαινουν και τις νιωθουν και θα σας πληρωσουν
γι'αυτο οπως σας αξιζει
[Χρονος,που ερχεται και Χρονος,που φευγει ειναι ο Ιδιος]
βουλεσθε δητα κοινη σκωψωμεν Αρχεδημον;
ος επτετης ων ουκ εφυσε φρατερας
νυνι δε δημαγωγει
θελετε να τα χωσουμε στον Αρχιδαμον;
επτα χρονια στην εξουσια και δεν αφησε ορθο τιποτα
και τωρα εχει το θρασος να δημαγωγει
[I said.''Okay'',and got in the yellow taxi
The taxi-driver is saying me:''I'll show you all the fancy
places of the city''
I saw a Man
I saw a Woman
I saw a Child]
I felt very sorry
[Κοιταξτε γυρω σας.Κοιταξτε.Ο Κοσμος]
.
.
.
ΦΥΣΙΚΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ
.
.
Pop Art[Fruits]-χ.ν.κουβελης
.
.
ΦΥΣΙΚΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ
.
.
τα χερια μας ν'ανοιγουν
και ν'αφηνουν ελευθερα πουλια
στον ουρανο
.
η μερα υφαινει σε κηπο
μηλα πρασινα δεντρα υφαινει
κρινα λουλουδια κιτρινα
ο ηλιος σαιτα περα-δωθε
φερνουν τα πουλια
.
το σχημα ειναι φυσικο αντικειμενο
η' ειναι ιδεα;
.
το πουλι ειναι συμπυκνωση αερα
.
απο σταυροδρομι σε σταυροδρομι κλαριων
ανεβαινει το δεντρο
στον ουρανο
.
λεξη ''μηλο'',μιλω
λεξη ''πορτοκαλι'',Πορτο-Καλι,λιμανι
.
ο αερας εχει χτενια και χτενιζει τα δεντρα
.
τα παιδια κοιταζουν τον ουρανο
να δουν να καταλαβουν απο που
επεσαν
.
στο νερο γλιστραει η λαμψη του ηλιου
φαινεται χανεται
φαινεται
.
για καθε φυλλο,που πεφτει στη γη
αντιστοιχει
ενα πουλι,που ανεβαινει στον ουρανο
.
στον υπνο του σπορου
ονειρευεται το δεντρο τα φυλλα
τους καρπους του
.
.
.
ΓΑΛΑΖΙΑ ΣΥΝΑΡΤΗΣΗ
.
.
Γαλαζια Συναρτηση[Greek Blue Function]-χ.ν.κουβελης
.
.
ΓΑΛΑΖΙΑ ΣΥΝΑΡΤΗΣΗ
.
.
Τετραφωνη ενταση αιθριας λεξης
δυο ωρες και το πελαγο ακινητει στο φως
συνηχηση δρομεων δελφινιων
ποια λεξη φερνει τη μορφη της ως εδω
παλλομενη
η Ελλαδα συμπτωση με τη θαλασσα
να λογοκρινεις Ανδρεαν Εμπειρικον
ειναι να χανεις την ελευθερια σου
να γινεσαι σκλαβος
τι διαφανη μερα διαλεξες ν'άποκαλυψεις
αιωρουμενη ουτοπια ψαχνεις
στο ρο στο ει
στο παντα ρει
ως αυριον ως χθες η Ιστορια αει παρουσα
εις μιαν επι Γης Ηδονην
κυνηγηθηκαν απ'ολα τα καθεστωτα
η Ελευθερια η Δικαιοσυνη η Αληθεια
Υπερ Φυσεως
Υπερ Κοσμου
Υπερ Ανθρωπου
Υπερ Ελευθεριας
Υπερ Δρασεων
Υπερ Ελληνων
.
.
.
ΤΑΚΗΣ ΣΙΝΟΠΟΥΛΟΣ,ΠΟΙΗΤΗΣ
.
ΠΡΟΣΘΗΚΕΣ ΣΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ''Ο ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ'' ΤΟΥ ΤΑΚΗ ΣΙΝΟΠΟΥΛΟΥ-χ.ν.κουβελης
.
ΣΕ ΧΡΟΝΟ ΠΡΟΣΩΚΡΑΤΙΚΟ
.
.
.
Τακης Σινοπουλος,Ποιητης-χ.ν.κουβελης
.
.
ΠΡΟΣΘΗΚΕΣ ΣΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ''Ο ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ'' ΤΟΥ ΤΑΚΗ ΣΙΝΟΠΟΥΛΟΥ-χ.ν.κουβελης
.
.
Κοιτάχτε μπήκε στη φωτιά! είπε ένας από το πλήθος.
[Μαρια,μπορει να ηταν εκεινος ο Μπιλιας,
εκεινος που τωρα θα βρεχονται τα κοκκαλα του γυμνα
αδεια απο μεδουλι σε καποια σκοτεινη πλευρα της Ιστοριας
εκεινος με υψωμενο το δακτυλο εδειχνε προς τη μερια μας
ενα Τοπιο Θανατου]
Γυρίσαμε τα μάτια γρήγορα. Ήταν
στ’ αλήθεια αυτός που απόστρεψε το πρόσωπο, όταν του
μιλήσαμε. Και τώρα καίγεται. Μα δε φωνάζει βοήθεια.
[μας βουλιαζαν οι λεξεις μας,ενας-ενας οι ανθρωποι
χανονταν στις λασπες
κι απο πανω μας πυροβολουσαν οι δολοφονοι
ειδα τον Φιλιππο,με κοιταξε και δεν με κοιταξε,
ειχε φτασει στην αλλη πλευρα,τοτε τον ρωτησα με φωνη,
που δεν ακουσε:
Φιλιππε,γιατι χαθηκες;δεν εισαι αναμεσα μας,τελευταια
φορα σ'ειδαμε στο σταθμο στη Λαρισσα,επειτα κενο,
με τι κενο αδειασες τις μερες σου;]
Διστάζω. Λέω να πάω εκεί. Να τον αγγίξω με το χέρι μου.
Είμαι από τη φύση μου φτιαγμένος να παραξενεύομαι.
[και τι ωφελει,να καθομαι απραγος,η φωτια καιει τα δεντρα,
πριν καηκαν τα σπιτια,το σκυλι ουρλιαζε ολη τη νυχτα,
επειτα το πρωι δεν το ειδαμε,χυμηξε στη ληθη,δεν ξερουμε,
και σενα ρωταω Ελπηνορα,να μου πεις,γεγονοτα,που
σκοτωθηκες,σε ποιο μεταιχμιο;γιατι απο τα λεγομενα σου
θα συμπερανω και θ'αποφασισω για τον κοσμο.
Εμπρος ,λοιπον,Φιλε.Πες.Ακουω.]
Ποιος είναι τούτος που αναλίσκεται περήφανος;
Το σώμα του το ανθρώπινο δεν τον πονά;
[εχεις μετρησει ποση αποσταση ειναι απο τα ποδια σου,
απο τις πατουσες σου,που αγγιζουν τη γη,μεχρι την ακρη
του κεφαλιου σου,που συνορευει τον ουρανο;Οχι.Να σου πω εγω.
Απειρη.Και δεν ειναι κουφιος κομπασμος.
Δεν εχουμε καιρο για τετοια.]
Η χώρα εδώ είναι σκοτεινή. Και δύσκολη. Φοβάμαι.
Ξένη φωτιά μην την ανακατεύεις, μου είπαν.
[ειναι λιγο πριν ξημερωσει σ'ερημο ακρογυαλι της πατριδας
εδω,που καποτε ηταν γεματο βαρκες,τωρα δεν υπαρχουν,
που ταξιδεψαν τοσοι ανθρωποι χωρις εμας;γιατι δεν γυριζουν;
γιατι μας αποστρεφονται;τοσα χρονια]
Όμως εκείνος καίγονταν μονάχος. Καταμόναχος.
Κι όσο αφανίζονταν τόσο άστραφτε το πρόσωπο.
[γυρισε ο Μπιλιας,τον ρωτησαμε ποιο τ'ονομα του.
Δεν απαντησε.Σαν να μην υπηρχαμε.Σκιες.Κι αυτος
πραγματικος]
Γινόταν ήλιος.
[μας χωριζε ενα ποταμι,μπροστα μας πλατυ ισιο
πιο κατω εστριβε.Κανεις δεν γυρισε απο κει να μας πει
τι ηταν,τι υπηρχε,πιο περα απο μας]
Στην εποχή μας όπως και σε περασμένες εποχές
άλλοι είναι μέσα στη φωτιά κι άλλοι χειροκροτούνε.
[η Μαρια.Η κραυγη της.Ποιους θρηνει η'ποιους φωναζει
να μαζευτουν;Δεν ξερει,πως ειναι δυσκολο να γυρισουν
αυτοι,που πηγαν.Ο Φιλιππος δεν γυρισε.Ο Ιακωβος δεν
γυρισε.Ο Μπιλιας δεν γυρισε.ο Πόρπορας, ο Kονταξής,
ο Mάρκος, ο Γεράσιμος,δεν γυρισαν ο Γουρνάς ο Φάκαλος
ο Tζαννής,ο Παπαρίζος, ο Eλεμίνογλου, ο Λαζαρίδης,ο Φλασκής
ο Kωνσταντόπουλος η Λίτσα η Φανή η Eλένη η Nτόνα η Nανά
ο Γιάννης ο Mακρής, ο Πέτρος ο Kαλλίνικος, ο Γιάννης
ο κουτσαίνοντας,ο Pούσκας,ο Προσόρας,ο Mπακρυσιώρης,
ο Aλαφούζος, ο Zερβός,ο Tζεπέτης, ο Zαφόγλου, ο Mαρκουτσάς,
ο Λουκάς δεν γυρισαν,σε ποια γεγονοτα θεριστηκαν κι αχυρα
σκορπισαν τα κοκκαλα τους;
Kι' από την Πελοπόνησο ως την Λάρισα
βαθύτερα ως την Kαστοριά
που κοπηκε θρυματιστηκε η μνημη τους,και δεν ανασαινει;
τοσο αιμα κι η Ελλαδα ταξιδευει χρονια αναμεσα στους δολοφονους
σκοτεινο ποταμι η Ιστορια μου
ελαχιστος ανωνυμος εγω τους καλεσα σε Νεκροδειπνο
Kι' εκεί μαζι τους ήρθανε πουλιά,
περλεκαμοί κι' άλλα παράξενα,σειράδες, τσιλαμήθρες,σκόρτσοι
κοτσυφια,κιτρινολαιμηδες και νυφούλες
χρόνια και χρόνια ζωντανεύοντας χαμένα πρόσωπα
επειδη τελειωμο δεν εχουν οι ανθρωποι]
Ο ποιητής μοιράζεται στα δυο.
[κι ηρθε ο Μπιλιας,στο θολο φως τον ειδα,δεν ηταν αλλος
και μου'πε με σοβαρη φωνη:Φιλε καιρο με ξεχασες.
Και τοτε θυμηθηκα την υποσχεση στον νεκρο φιλο Ελπηνορα.
Πως τον Λησμονησα
Ειπα να πω κατι,μια δικαιολογια,
και παει χαθηκε]
.
.
.
ΣΕ ΧΡΟΝΟ ΠΡΟΣΩΚΡΑΤΙΚΟ
.
.
ειδα[θυμαμαι,οπως καποιος θυμαται το πρωτο τετραδιο
τα πρωτα παπουτσια το πρωτο περπατημα]ανθρωπους
απλους χωρικους αντρες λιγομιλητους και γυναικες ακαλλωπιστες
αφτιαχτες χαρα τους να φιλευουν τα παιδια,εμας,και τους ξενους
περαστικους μ'ολοκληρους ρομβους ραβανι ζαχαρωμενα ξερα συκα
κατω απ'τη πνοη ανθισμενων αμυγδαλιων να σποριαζουν τη γενια τους
μικρο σκουλικι η ζωη βγαζει φτερα πεταλουδα και στον αερα πεταει παιζει
παιδια στον παροντα χρονο με λησμονημενο το περασμενο κι αφροντιστα
για το ερχομενο στο λιγο στο ελαχιστο στην ενδεια που δεν ειναι φτωχεια
στ'ασπρα ακρογυαλια στους πρασινους λοφους στα λειψα χωραφια
στα κυπαρισσια που οριζουν τον φραχτη ενος κηπου
και το σπιτι απεριττο να σε χωρεσει σημαδι πως εισαι εδω πως βρεθηκες
πως σε υπολογιζουν,γιατι για να υπολογιζει ανθρωπος ανθρωπο ειναι
η ανθρωποτητα
Ψυχης τε περατα[ειπε ο Ηρακλειτος]δεν θα φτασει ποτε ανθρωπος
κι εγω εδω τωρα ξεφυλλιζω ανθρωπους
και κανεις δεν ξερει τι εχει συμβει
η΄τι δεν θα συμβει
η',κατα καποιο τροπο,τι θα αποσιωποιηθει
.
.
.
ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΜΕΤΡΑΕΙ ΤΙΣ ΓΑΤΕΣ
.
.
.
2 γατακια-χ.ν.κουβελης
.
.
ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΜΕΤΡΑΕΙ ΤΙΣ ΓΑΤΕΣ
.
.
το παιδι ειδε μια γατα και ειπε:
-η μια γατα εχει:
δυο ματια,μια μυτη,δυο αυτια,τεσσερα ποδια και μια ουρα
... -οι δυο γατες εχουν:
δυο φορες δυο ματια,τεσσερα ματια
δυο φορες μια μυτη,δυο μυτες
δυο φορες δυο αυτια,τεσσερα αυτια
δυο φορες τεσσερα ποδια,οχτω ποδια
δυο φορες μια ουρα,δυο ουρες
-οι τρεις γατες εχουν:
τρεις φορες δυο ματια,εξι ματια
τρεις φορες μια μυτη,τρεις μυτες
τρεις φορες δυο αυτια,εξι αυτια
τρεις φορες τεσσερα ποδια,δωδεκα ποδια
τρεις φορες μια ουρα,τρεις ουρες
Αν συνεχισω να μετραω θα μπορεσω να βρω ποσα ματια,ποσες
μυτες,ποσα αυτια,ποσα ποδια και ποσες ουρες εχουν ολες οι
γατες,που υπαρχουν στη γη,αλλα κι αυτες που υπηρξαν πριν
κι αυτες,που θα υπαρξουν μετα,κι οσες τις δημιουργησε η φαν-
τασια κι οσες ειναι στη σκεψη μας,στα λογια μας,στη λογοτε-
χνια,στη ποιηση,στη ζωγραφικη,στη γλυπτικη,στη χαρακτικη,στα
κομιξ,στα κινουμενα σχεδια,κι οσες ειναι στα παραμυθια και
στους μυθους κι οπου αλλου ειναι
Κι αυτο το μετρημα ειναι δυνατο να γινει επειδη οι αριθμοι
ειναι απειροι[οσες γατες και να'ναι παντα θα υπαρχει αριθμος
να τις μετραει]κι ο χρονος δεν τελειωνει[και παντα μεσα
στο χρονο θα γινεται το μετρημα]
το παιδι στο μετρημα του θα φτασει καποτε σ'ενα σημειο,που θα
συμπεριλαβει στο μετρημα του κι αυτο το γατακι κι αυτη τη γατα
της φωτογραφιας,θα ανακαλυψει και τη περιφημη γατα του Σρεντι-
γκερ,και τη γατα στο ποιημα του Μπορχες,και τον παπουτσωμενο
γατο,και τη γατα του Ποε,και το γατακι,που το λεγαμε ο Πλυμενος
[γιατι μια μερα το πλυναμε],και την αλλη γατα,που τη λεγαμε Τζου-
λια,...
ο Ηρακλειτος εγραψε πως ο Χρονος ειναι παιδι,που παιζει στην
ακρογυαλια,[μετρωντας τους κοκκους της αμμου,που ειναι αμετρητοι],
ετσι κι αυτο το παιδι μεσα στο Χρονο μετραει τις Γατες,που ειναι
αμετρητοι Αριθμοι
Γι'αυτο,ειναι βεβαιο,πως θα συνεχισει και θα τα καταφερει να τις
μετραει
Παντα
.
.
.
Σου γραφω ενα ρεμπετικο[ζειμπεκικο,καραντουζενι]:
ειμαι φτωχος και ρεστος
.
.
.
ρεμπετης στον Πειραια[Rebetiko]-ρεμπετης μπουζουκτζης-χ.ν.κουβελης
Greek Trichord Bouzouki]Τριχορδο Μπουζουκι]-χ.ν.κουβελης
.
.
Σου γραφω ενα ρεμπετικο[ζειμπεκικο,καραντουζενι]:
.
ειμαι φτωχος και ρεστος
στη κοινωνια ενα ρημαδι
η κουραση ασηκωτη βαρια μεγαλη
γυριζει το κεφαλι
και συ κακουργα απονη σκληρη
μ'αφησες ενα βραδυ
αν μ'αγαπας αν με πονας λιγακι
σαν πρωτα γυρνα στο σπιτακι
οι μερες μου ειν'αχαρες
οι νυχτες σκοτεινες
και συ κακουργα απονη σκληρη
μ'αφησες ενα βραδυ
θ'αφησω το κορμακι μου
στους δρομους ενα κουφαρι
ειναι η κοινωνια απονη αδικη κακη
στους φτωχους δεν εχει πια στοργη
και συ κακουργα απονη σκληρη
μ'αφησες ενα βραδυ
------------- [χ.ν.κουβελης----------------
.
.
.
ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ[ΕΠΙ ΔΙΚΑΙΩΝ ΚΑΙ ΑΔΙΚΩΝ ΕΠΙΚΡΕΜΑΤΑΙ]
.
.
.
Μορφη ανθρωπου[σε πετρα]-χ.ν.κουβελης
.
.
ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ[ΕΠΙ ΔΙΚΑΙΩΝ ΚΑΙ ΑΔΙΚΩΝ ΕΠΙΚΡΕΜΑΤΑΙ]
.
.
ενας ανθρωπος,ενας αντρας,μπορει να ερχονταν ετσι τα πραγματα
και να ηταν
ενας τυραννος,με στυγνες συνομωσιες να 'χει αποκτησει την εξου-
σια του,με πολυ σκληρο τροπο να την επιβαλλει στους υπηκοους του,
να επιζητει τη λατρεια στο προσωπο του,τις τιμες στα θεατρα και
στον Ιπποδρομο,να τον περιτριγυριζουν κολακες και συκοφαντες,
ιδιοτελεις ανθρωποι,να τον τρεμουν και ταυτοχρονα να τον μισουν
θανασιμα,να δολοπλοκουν κρυφα να τον δολοφονησουν,κι επειτα δει-
λοι αχρειοι,προδοτες,καταδοτες των συνομωτων,να τους στελνει στο
δημιο στο θανατο,και να'χει διορισμενους στα υψηλα αξιωματα,στις
ανωτερες κρατικες θεσεις τους δικους του ανθρωπους,ανθρωπους ανι-
κανους και μικροπρεπεις,αρπαγες,καταχραστεςτων δημοσιων αγαθων,
παραχαραχτες,επιορκος να ειναι,σκληρος καταπατητης των ορθων και
δικαιων,γυρω του να μαζευει στην αυλη του να'χει συντροφια γελοι-
ους κλοουν και αρλεκινους, ενα σωρο φτηνους θεατρινους υποκριτες
να'χει σπιουνους ρεμαλια παλιανθρωπους ενα ματσο δολοφονους και
να κατασπαταλαει τους πολυτιμους θησαυρους του κρατους σε ξεφρενα
γλεντια σε περιλαμπρα πανηγυρια και λαμπερες εκτυφλωτικες φιεστες
και σε δωρα σε πορνες χρυσα δαχτυλιδια κοραλινα περιδαιρεα και
σ'αρωματα εξωτικα μεθυστικα και στα ηδονικα οργια να ξοδευεται
ασυστολα,χωρις αιδω,ακολαστος,ακορεστΟς,αδιστακτος,απονος κι
αναλγητος στα βασανα του και στα παθηματα του λαουτζικου,μεγας
φανφαρονος να ειναι,υπεροπτης,μωροφιλοδοξος,κουφιος ρητορας,ασυ-
ναρτητος,αμετρος πολυλογας,υβριστης,ενας παρανοικος να ειναι,χυ-
δαιος,υπουλος,δολιος,ψυχρος,εκπορνευτης των θηλυκων της κουστω-
διας του,παρθενες κοπελες,γυναικες αξιωματικων του και νομικων
του,νταμες συμβουλατορων του,των οφιτσιαλων του τις αμοροζες,
των ακολουθων του μαναδες,γυναικες,κορες,αδερφες,κουνιαδες,
θειες,ξαδερφες,γριες και νεαρες,ολες να τις ατιμαζει, να τις
ντροπιαζε και τιμωρια εκδικηση να μην λαβει,ανιερος,ιερο και
οσιο να μην εχει,αθεοφοβος,μισανθρωπος,αισχρος περιγελαστης
καταγελαστης ολων των τεχνων,καταπατητης ολων των περιουσιων
ολων των κτηματων κι ολης της επικρατειας,γης θαλασσας κι ου-
ρανου,μεθυσος,αιμομιχτης,σιχαμερος κοιλιοδουλος,
καταγελαστος,και ηλιθιος να'ναι να μην γνωριζει,τυφλος να μην
αντιληφθει το παραμικρο,πως η γυναικα του εχει εραστη στο κρεβατι
κυλιται ερωτικα με τον επικεφαλης ισχυρο αντρα της προσωπικης του
φρουρας δυο χρονια τρεις μηνες και εφτα μερες ειναι η πορνη του
και μαζι οι δυο τους στο ερωτικο κρεβατι στο θαμπο ημιφως συνομω-
τουν,σχεδιαζουν κρυφα τη δολοφονια του,να τον πνιξουν στο κρεβατι,
καθως κοιμαται,να του αρπαξουν την εξουσια απ'τα χερια,να τον βγα-
λουν απ'τη μεση και να κυβερνησουν εκεινοι
Αυτα δεν τα ξερει,τα αγνοει παντελως,δεν τα υποψιαζεται,αλλωστε
ειναι η ωρα να κοιμηθει,μετα τον υπνο εχει παρα πολυ χρονο να
σκεφτει και ν'ασχοληθει με τα σπουδαια ,ας περιμενουν για μετα
Που να'ξερει ο μωρος πως μετα για κεινον δεν θα'χει
.
ενας ανθρωπος μοναχικος ερημιτης να ηταν,να ζουσε στην εξοχη,απο-
μακρυσμενος απο ανθρωπους,να κατοικουσε σε κοιλωματα βραχων,λιγο-
διαιτος να ηταν,να μεριμνουσε για τα ελαχιστα αναγκαια,το νερο να
δροσισειτα χειλη του,και καρπους δεντρων και γλυκα χορτα να δειπνι-
σει,λογια πολλα κι απρεπα να μην εχει,να νοιαζεται για το ασημαντο,
το μικρο χορταρακι,που πνεει απαλα στην ανασα της γης,το λουλου-
δακι και το κρινακι του αγρου,που πλεκει τα χρωματα του στον ηλιο
και στ'ασπρα συννεφα,να βλεπει να περνουν χιλιες μορφες οι αχνοιτους,
και μετα να διαλυονται οι μορφες και στη θεση τους αλλες να εμφανι-
ζονται κι επειτα παλι να χανονται στην αιωρα,που'ναι ο ουρανος και
το στερεωματου μερα καινυχτα και μερα,κι επειτα να'ρχονται τα πουλια
με τις φωνες και τα πεταγματα τους μικρα και μεγαλα σ'αποσταση και
υψοςν'ακουει και καποια ωρα να'ναι το νερο της βροχης,που κατεβαινει
τη κατηφορα τ'ουτρανου και να τον ξυπναει η πτωση του σ'ολα τα
υπαρχοντα κοντα γυρω του και περα μακρυα ,πολυ μακρια,μεχρι σιο
συνορο,εκει που ολα διαλυνται και χανονται κι ενωνονται στην αχλυ
της ατμοσφαιρας και μαζι διαλυεται χανεται κι ενωνεται ολη του η
ζωη οπως αδολα και δικαια την εζησε και την περασε στην ερημια
.
ενας ανθρωπος να ηταν οπως εγω,οπως εσυ,οπως ολοι οι ανθρωποι,
που καποτε υπηρξαν,και που εδω και τωρα υπαρχουν και που καποτε
θα υπαρξουν,σ'ολη τη γη ολους τους χρονους
κι αυτα τα ιδια θα συζητουν κι αλλα πολλα
.
.
.
η Κορη[Greek Ancient]Fayum[Φαγιουμ
.
ΗΜΕΙΩΝ ΥΜΕΩΝ
.
ΠΕΡΙ ΕΤΑΙΡΩΝ ΟΝΟΜΑΤΩΝ.ΧΑΙΡΕ
.
ODYSSEA[ΟΔΥΣΣΕΑΣ][Απο το Ημερολογιο του Οδυσσεα]
ΘΑΛΑΣΣΙΟ ΠΕΡΑΣ
.
Κυκλαδικο Ειδωλιο[Greek Ancient -Cycladic Eidolio]
ΜΕ ΤΑ ΕΙΔΩΛΙΑ
.
.
.
ΗΜΕΙΩΝ ΥΜΕΩΝ
.
.
Greek Geometricous Abstract[Πολλαπλοι Τετραγωνισμοι]-χ.ν.κουβελης
.
.
ΗΜΕΙΩΝ ΥΜΕΩΝ
.
.
In[Out[In[Out[In[Out[In[Out[In[Out[In[Out]...
In Me Out You In You Out Me In Me Out You...
I YOU I YOU I YOU I YOU I YOU I YOU I YOU...
I AM YOU ARE I AM YOU ARE I AM YOU ARE I AM ...
THING OF THING OF THING OF THING OF THING OF...
ON OFF ON OFF ON OFF ON OFF ON OFF ON OFF ON...
1-1+1-1+1-1+1-1+1-1+1-1+1-1+1-1+1-1+1-1+1-1+...
1-[1-1]-[1-1]-[1-1]-[1-1]-[1-1]-[1-1][1-1]-[1-1]-[1-1]-...
0000000000000000000000000000000000000000000
1000000000000000000000000000000000000000000
COGITO ERGO SUM COGITO E[R]GO SUM COGITO ERGO SUM
0-1-10-11-100-101-110-111-1000-1001-1010-1011-...
ειμα ειπειν εμειο σειο ειο εμευ μευ σευ ευ
εμου σου ου γλωσσα θαλασα ημαρ ηως ηελιος
...πτολις ορωωσι δ'ανθρωπων Οδυσηι γνωσεαι
.......αμμες αμμιν αμμε υμες υμμιν υμε
...........ναυταων πλοος νοος ηερι
.................λογοισιν ανερι
ημειων...............................................υμεων
φραζω επεφραδον πεφραδε πεφραδεειν πεφραδεμεν
.
.
.
Greek Geometricous Abstract[Πολλαπλοι Τετραγωνισμοι]-χ.ν.κουβελης
.
.
.
ΠΕΡΙ ΕΤΑΙΡΩΝ ΟΝΟΜΑΤΩΝ.ΧΑΙΡΕ
.
.
η Κορη[Greek Ancient]Fayum[Φαγιουμ]-χ.ν.κουβελης
.
.
ΠΕΡΙ ΕΤΑΙΡΩΝ ΟΝΟΜΑΤΩΝ.ΧΑΙΡΕ
.
.
ποια απ'αυτες παρακαλεσε θερμα την Κυπριδα για τον ονοματι Δεξιλεω:
γιατι στο κοιταγμα του βαθυ κι επιμονο πολλα περιστερια
φτεροκοπουν στο στηθος της;
την κτεινα της Παφιας,αντιχειρας με δειχτη,σημαδι να σ'ακολουθησω,
δειξε!Εσυ,Βακχις
τρυφερη επιδερμιδα,κι η νυχτα απαλο διαφανο σεντονι
Φιλω την ωραια με τα μεγαλα ματια και τους λευκους στρογγυλους ωμους
την Αιγινω
Ακολουθοι μοι.Ανθις
Γλυκέρα της Θαλασσίδος.Χαιρε Καλλος.Τι ζητας;Θα στα δωσω!
Δροσίς,Ευνοουμενη της Πανδημης,Φιλοκαλλον Αιδοιον.Χαιρε Αμαραντο Ροδο
Την Eύκλεια Τιμω.Στην οδος Ζηνωνος σ'ενα σπιτακι περιμενει
Hδεία Πορνη, Χαιρε .Ολογυμνη.Καλλιστη!
Θαΐς η Πτολεμαίου,Φιλτατη της Θάλλουσας.Σαν κορυδαλλοι.
Ανοιξης διδυμοι Κρινοι
Να σ'αγγιξω Iόεσσα.Μια λεξη σιωπηλη ν'ακουει.
Το'ξερες Kαλλιξένα.Τρια Ποιηματα.Σταχτη.
Σου εστειλα.Εγω αυτοπροσωπως ο Αιγαγρος ο Μεγας Ψωλος
η' ειδαλλως Ανδρεας Εμπειρικος Οδησσηνος και συ η Λαγις
Λαμπιτω,Λαμπρουλα,μια εκδορα απο σενα στη κοιλια με παρηγορει
τωρα,που η νυχτα προχωραει
με βηματισμους σκεψεις,Mυλτώ
Mυρτάλη,Αυριο Ηχηρο Υψος
Mυρτίς η Παμφιλου Ηδονης Χαιρε Κεχαριτωμενη Πειραιωτισα
Αρνηθηκα.Αληθεια η' Τιποτα.Σου γραφω,Nαννώ
Nικαρέτη.Τι ζητας;Ουρανο.Το χερι εγραψε την ηλικια.Σωμα
Και η Oπώρα ειναι διαφανη πυγολαμπιδα χρονου
η Πραξυλλα ομως σ'ενα κλειστο δωματιο μετραει καθρεφτες κενου
Ευγενικη Ροδοκλεια Αναμεσα στο πληθος ,Εγναντια Θεσσαλονικη.
Ηλικια 18.Μερες του '80.Βροχη.Να σε ρωτησω
Να σε βρω Φανώ.
Δεν θυμαμαι τ'ονομα σου.Ειναι τρισυλλαβο;
η' πεντασυλλαβο;
Λεξη,που απο στομα σε στομα εχασε το νοημα της.
Ετος 31ο Απο τη Μερα της Δολοφονιας του Γρηγορη Λαμπρακη
η' 16 εμφυλια χρονια απο το χαμο του Δεξιλεω στα περιχωρα
της Υδρας το 94
Μαλλον Σωσσάνδρα.Τρισυλλαβο.Οπως Θαλασσα.
Μνημη ρυτιδιασμενη
στα ματια.Ισοβια Ιστορια Φωτογραφιας.Φίλα η Κορη.
Φωτογενεια διλημματος η Φιλάνδρα.Αριθμος 10 η' 11 Οδος Φυλης.
Που να θυμασαι.Ολα τα πορτελα ειχαν κοκκινο φως στην εξωπορτα.
Εκτος αν τα ειχαν κλεισει δια της βιας.
Οπως εγινε με τη Φιλουμένη
και τη Φιλύρα και τη Φρύνη.Εφτασε η εποχη της Ατιμιας.Xρυσογονη
Λαις.
Κι αυτη η μερα περασε.Σαν τις αλλες.
Στη σειρα ιδιες.
Λιγο δεν ειναι,που γλυτωσαμε.
Αν σκεφτεις
Δολοφονησαν τον Οδυσσεα Αντρουτσο
τον Αττικ,τον Κλεωνα Τριανταφυλλου,να μη ξεχασω,
κατα λαθος σκουντηξε καποιον στο δρομο κι εκεινος
τον γρονθοκοπησε αλυπητα
στην ημερομηνια της 29ης Αυγουστου το 1944
Δεν ειναι λιγο ,που δεν μας πειραξαν ακομα
Να κυκλοφορειτε με ψευδωνυμα και λαθος διευθυνσεις
και αοριστα ανακριβη βιογραφικα
.
.
.
ODYSSEA[ΟΔΥΣΣΕΑΣ][Απο το Ημερολογιο του Οδυσσεα]
ΘΑΛΑΣΣΙΟ ΠΕΡΑΣ
.
.
Greek Sea[Θαλασσιο Περας]-χ.ν.κουβελης
.
.
ODYSSEA[ΟΔΥΣΣΕΑΣ]
[Απο το Ημερολογιο του Οδυσσεα]
.
ΘΑΛΑΣΣΙΟ ΠΕΡΑΣ
.
.
θιν αλς
Υπερ Δοξης
θαλασσα
.
.
.
[γυρισαμε το ξημερωμα,πριν το χαραμα ειχαμε σηκωσει
τα διχτυα και τα ειχαμε ξεψαρισει,δυο-τρεις τσιπουρες,παχιες,
σιμα μισο κιλο η μια,μερικα λιθρινια,στραφταλιζαν στο πρωτο
φως,περκες και μπολικες χοντρες ταισμενες γοπες,καποιους
γοβιους,και καμια δεκαρια μπαρμπουνια,δεσαμε στα παλουκια
τη βαρκα και πηδησαμε στη στερια,τα παιδια μολις ακουσαν
τις φωνες μας πεταχτηκαν απ'τα κρεβατια τους,ηρθαν κοντα
μαςς,''να δουμε τι πιασατε'',επαιρναν τα ψαρια στα χερια
τους,εκεινα τιναζονταν και τους γλυστρουσαν,τους επεφταν,
τα ξαναπιαναν,στην αρχη τρομαζαν επειτα γελουσαν,τα μετρου-
σαν,τοσα ειναι,τα ζυγιαζαν,τοσο βαραινουν,''το δικο μου
μπαρμπουνι πιο πολυ ειναι απ'το δικο σου'',τα μοιραζαν,
''αυτο το λιθρινι ειναι δικο μου,πρωτυτερα το ειδα και
το'πιασα''.τα τζιτζικια στα δεντρα τζι και τζι και τζι,απ'τον
ρυθμο και την ενταση των φωνων τους η μερα προβλεπαμε
θα ηταν ζεστη]
.
.
.
ΜΕ ΤΑ ΕΙΔΩΛΙΑ
.
.
Κυκλαδικο Ειδωλιο[Greek Ancient -Cycladic Eidolio]-χ.ν.κουβελης
.
.
ΜΕ ΤΑ ΕΙΔΩΛΙΑ
.
.
[στα καλλιεργημενα χωραφια στην αρχη της ανοιξης πριν χαραξει
η μερα και πριν χτυπησει η πρωτη αχτιδα του ηλιου τα χωματα
πηγαινε κι εριχνε τα γυναικεια ειδωλια ,να πληθυνθει ο καρπος,
τα'φτιαχνε απο πηλο κι επειτα τα'ψηνε να'ναι γερα, κι απο δια-
φορα ξυλα εκανε,ριζες αγριλιας ,ρικι,αλλα και ξυλο κουμαριας χρησι-
μοποιουσε,τα πελεκουσε με τεχνη και τα'φερνε στο γυναικειο σωμα,
μ'εντονα σχεδιασμενα τα γεννητικα αναπαραγωγικα του οργανα,το στηθος
και τον κολπο,ειδωλια εφτιαχνε και με πετρες,διαλεγε να'ναι μαλακες
πετρες,να κατεργαζονται ευκολα,τοσο καλα τα εκανε,που κι αλλοι
γεωργοι του ζητουσανε να κανει ειδωλια και γι'αυτους]
σ'αλλα μερη συνειθιζανε να ριχνουν στα καλλιεργημενα χωραφια φαλλους,
πετρινους η' ξυλινους η ' και πηλινους
[ακομα λεγανε πως σμιγαν με τις γυναικες τους πανω στα οργωμενα
χωραφια]
.
.
.
EZRA POUND,POET
.
POETRY ON EZRA POUND
-Ezra,like a NON-Conclusion of I [ MAN ]
-CANTO
-Paintings-Video Art-by c.n.couvelis[χ.ν.κουβελης]
.
.
.
Εzra Pound [1885-1972].Αμερικανος Ποιητης .Ενας
απο τους μεγαλυτερους ποιητες ολων των αιωνων.
Και ο μεγαλυτερος του 20 ου αιωνα.
.
.
Ezra Pound,Poet-χ.ν.κουβελης[1]
απο [ Δειχνοντας τον Θαλη ]-χ.ν.κουβελης
.
.
Ezra,like a NON-Conclusion of I [ MAN ]
.
.
so as Rays of Light
in Boogie-Boogie evolution
fantasie on themes from Ezra Pound
translating the Greek ΕΙΝΑΙ
boxing Hamlet
Where is the kid ?
in sea-board playing with woods-birds
Why it's important
Designing for Different Greek-Objects
What comes next time
Online Documentary Poem
Ode to a Voice,Yours
once,Orfeo και Ευρυδικη,fables
.......,Ορφεας ed Euridice,Texts
The Text Theater Adventure of Orson Welles
over rain out Sea-ING
αοιδαις
Man Sonata No.5 in D major,Op 102-2
all computer-generated images are
composed of man-mind-pixels
Why αν και του δ'Ομηρου λογου αιωνιος
αιει αξυνετοι γινονται ανθρωποι Words
Ezra Pound the σωφρονειν αρετη μεγιστη,και
σοφιη αληθεα λεγειν και ποιειν
κατα φυσιν επαιοντας The Greek Word Heraclitus
This soundS
like a NON-Conclusion of I [MAN ]
.
.
.
Εzra Pound,Poet-χ.ν.κουβελης
.
.
CANTO
[ to Ezra Pound ]
.
.
1+0 = o........The man
2-1 =1..........is in
a+1=2..........use
a=0..............as an
1+2=1..........Idea
2-1=1+0......for
...................money
..................culture
.
He is..............''My answer
a....................is not a
pencil.............right
in your............answer
hand..............But
Then..............a
write:.............laugh
.....................upon
.....................response
.....................Your
.....................own
.....................response
.
My...............my
word............word is
is.................against
a..................your
light............word
in a.............Don't
cave............fear it
...................An
...................word
...................is not
..................All
.
[on man noone [with words worlds [
Οναρ εστι Time [the light goes in sea
cloths [so why che between [don't tend and
hand does [search ΠΟΛΙΤΕΙΑ Demos cratos [My
words are for truth
ΕΙΝΑΙ
.
man hear
history is not HISTORY
WITH USURA
a man is ισοδυναμον 40 Pounds money αξια
per day working
Να ενα money Interest ,then world-war [πολεμος],
Ezra , CULTURE
CONTRA NATURAM
Αριστοτελη
.
and the word.........a void of nothing
now,
ο Οδυσσεας says '' ανεφαινετο πατρις [land] αρουρα
οι δ' επεεσσι προς αλληλους αγορευον
χρυσον [cold] τε και αργυρον oikad'agesthai
a payment:no truth no δικαιον /my eyes are for
the LIBERTY ALL .Hear it
.
.
.
Ezra Pound ,Poet-χ.ν.κουβελης[2]
.
.
[στον Ezra Pound ]
το παιδι διπλα του μετρουσε τα χαλικια , αυτος καθονταν σε μια κιτρινη
καρεκλα καπνιζοντας , σχεδον αποκοιμηθηκε , '' να παρε το απειρο '' τον
ξυπνησε κι αδειασε στη χουφτα του ενα αριθμο απο χαλικια ,
τα μετρησε ''10'' ειπε , τα μετρησε παλι ΄΄ 1 ΄΄ ειπε ,... 3, 31 , 300004 , 14 ,
122, 5, 34215 , 1234567890987654321, 13579, 2468, 11,...σηκωσε το κεφαλι
το παιδι σηκωσε το χερι σ ' αποχαιρετισμο , το ειδε ν 'άπομακρυνεται, μια
κουκιδα , ενα τιποτα , τοτε ηταν που θυμηθηκε τα λογια του θαλασσινου.
''Ο ανθρωπος απο την τεχνη του να κρινεται''και συλλογισθηκε ποσα παιδια
μοιραζουν το απειρο αυτη τη στιγμη
.
.
.
On Ezra Pound[2][Video Art]painting animation by c.n.couvelis[χ.ν.κουβελης]
.
.
.
.
.
ΣΤΡΟΜΒΟΙ ΟΡΕΣΤΕΙΑΣ
.
.
GEOMETRICOUS HARMONICS-Χ.ν.κουβελης
.
.
ΣΤΡΟΜΒΟΙ ΟΡΕΣΤΕΙΑΣ
.
.
εγιναν η'δεν εγιναν οι φονοι
στη πολυχρυσοιο Μυκυνης;
η' στα περιχωρα της Ομονοιας,η' στο Συνταγμα,
η' στη Τριτη Σεπτεμβριου
εκεινος ο τυχοδιωχτης παλικαρας Αιγισθος
τον παραμονευτη της βασιλισσας Κλυταιμνηστρας
[η' Μαριας κατ'αλλην εκδοχην]σ'ερημο νησι
σ'αβατον ερημια εξορισε,κι εκεινη ,τετοιος τεχνιτης του ερωτα ηταν,
στα διχτυα του επιασε και κοιμονταν μοιχαλιδα στο κρεβατι του
επειτα οταν γυρισε νικητης και τροπαιουχος μεσα στην ερημη Λαρισσα
ο Αγαμεμνωνας
τον εσφαξε σαν αρνι η' σαν μοσχαρι
κι η κραυγη της δολοφονημενης Κασσανδρας κυλησε
σαν βροντη στο εσωτερικο του καθρεφτη της
κι εσπασε το ωραιο προσωπο σε χιλια κομματια
καθως την εσφαζε σ'ονειρο η' στο ξυπνιο ,η φονισσα,
κι αυτη με τη σειρα θα την εσφαζε το παιδι της
σαν ερχονταν ο καιρος
ειτε στο Αργος στις Μυκηνες
ειτε στη Λακωνια στις Αμυκλες
ειτε στην Πινδο ειτε στη Θεσσαλονικη
στην Ελλαδα ολη
οι σκοτωμοι
-να βοηθησει τον εραστη της η' να εκδικηθει
για την κορη της
στον Κυκλο των Νοστων εγιναν αυτα,
αυτη η Ιστορια,
ειναι και τα πολλα ανοσιουργηματα,που βαραινουν
τα τραπεζια στο θυεστειο δειπνο
κι η μοιχεια της Αεροπης κι η καταρα της Αφροδιτης
στην Κλυταιμνηστρα και στην Ελενη
κι η δολοφονια του Γρηγορη Λαμπρακη κι ο χαμος
του Γιωργου στην Αλβανια το 1940
-Ατρειδες,με δυνατο κοφτερο πελεκι του ανοιξε στα δυο
το κεφαλι
πλανευτηκε στη μοιχεια κι εκει ξαπλωμενη τη βρηκε
ο Λακωνας Ορεστης
την εσυρε απ'τα μαλλια δεν την λυπηθηκε
κι ας ηταν μανα του κι ας βυζαξε το γαλα της
την σκοτωσε
Τι μηχανευτηκε απ'ολα αυτα τα συμβαντα
για τους Αθηναιους ο Αισχυλος του Ευφοριωνος;
την ανοιξη του 458π.Χ,η' το χειμωνα του 44 καταφερε
να κερδισει το α' βραβειο με την Τριλογια Ορεστεια
κι ενα σατυρικο δραμα ακολουθησε,ο Πρωτεας,
[εμπνευσμενο απο στιχους της δ' ραψωδιας της Οδυσσειας]
ο Μενελαος απο το στομα του Πρωτεα στην Αιγυπτο
μαθαινει τον φονο του αδερφου του
κι ακουστηκε τρομερο το στασιμο των Χοηφορων
Πολλα μεν γα τρεφει δεινα δειματων αχη
ποντιαι τ'αγκαλαι κνωδαλων ανταιων βροτοισι
βλαστουσι και πεδαιχμιοι
λαμπαδες πεδαοροι
πτανα τε και πεδοβαμονα κ'ανεμοεντα
αν αιγιδων φρασαι κοτον
Αλλ'υπερτολμον ανδρος φρονημα τις λεγοι
και γυναικων φρεσιν
τλημονων παντολμους
ερωτας αταισι συννομους βροτων;
ξυζυγους δ'ομαυλιας
θηλυκρατης απερωτος ερως παρανικα
κνωδαλων τε και βροτων
συμφωνα φωνηεντα λεξεις
αριφνητα πληθη
ηχων
και μην εργω κουκ ετι μυθω
χθων σεσαλευται
.
.
.
Μεγας Αλεξανδρος[παντα σε κρεβατι]-χ.ν.κουβελης
.
.
ΟΡΑΜΑ ΕΙΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΤΟΠΙΟ
.
[τον ημισφαιρικο λοφο,υπερ των εκατον πενηντα μετρων
το υψος, εκυκλωνε πρασινο λιβαδι,απο την κορυφη του
προς το νοτο ειχε τη θεα εις βαθος ολιγων χιλιομετρων
προς κολπον θαλασσης ,ανοιχτο γαλαζιο,ο ηλιος ητο εις
το ζενιθ τ'ουρανου,ουδεμια πνοη αερα,ακινησια και ησυ-
χια,κι αιφνης εγενετο μεγας κροτος καλπαζοντος αλογου,
ο ανεμος εκινηθει στρομβοειδως,τα φυλλωματα των δεν-
τρων εσεισθησθαν κι οι θαμνοι και το χορταρι,εφανει
πως καβαλαρης νεαρος αντρας ωρμησε λιαν θαρσαλεως
προς την κατευθυνσην της θαλασσας κι αφομοιωθει εις
την μακρυνη αχλυν της ατμοσφαιρας,μετα την ταχιστην
αλλαγη ολα επανηλθαν εις την καταστασην της προτε-
ραιας ωρας,ωσαν ουδεν να ειχε συμβει,πλην το φως
να εδυναμωσε λαμπεροτερον εφαινετο]
.
.
.
MONEY IS NOTHING FOR ME
.
.
.
ΑΜΕΙΩΤΗ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ
.
εκει,που η θαλασσα γυρισε στον υπνο της
ενα αγριοπεριστερο
η φωνη της πεταξε,
τετοια εικονα,Δοξα σοι!
ενα κιτρινο σπιτι απλωνει τις ριζες του
στη θαλασσα και τις στεριωνει
ΕΚΕΙ,ΠΟΥ Η ΓΛΩΣΣΑ
ΔΙΑΧΕΕΤΑΙ ΔΙΑΛΥΕΤΑΙ ΠΟΛΥΚΛΑΔΙΖΕΤΑΙ
ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ
συνεχως επιστρεφει
αμειωτη ελληνικα
.
.
.
Η Ωραια Αντριανα-χ.ν.κουβελης
.
.
η ωραια Αντριανα
.
πιον ονομα λεγεσε;
Η Ωραια Αντριανα!
Χαιρω ποσως δεσποινις!
Παρομοιως Κυριε.Το ονοματακι σας;
Τακις
.
.
.
Ελληνικο Αρχαικο[Greek Ancient]-χ.ν.κουβελης
.
.ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΟΠΙΟΥ
.
.
εις λάμπρην εω,εν ορθρινην ωραν,εγενετο τοιουτον
θαυμα,εις θαλασσης στενον περιαιγιαλον,εκ δυτικως
φραγμενου υπο τριων ορθων βραχων ,υπερμεγεθων
κατιοντων ως ορμητικων ιππων,ανωθεν δ'ανηρχετο
ευρυχωρος κλιτυς μετα πληθειων δεντρων,πολλων
αγριελιδιων και τινων ευθεων κυπαρισσων νεαρως
πεφυτευμενων,και θαμνα πλειστα,θυμαρις και οριγανη,
και κατωθεν εκυκλουτο ο κολπος και τα θαλασσια υδατα
ερρεον περιοδικως ,αριφθνητα γελαστεα κυματα,και
τοτε εν ανεπαισθητω εγενετο ακινησια αερος και πασης
πνοης και ηχου παντοιου,μονο εμυρισθη ο τοπος ολος
μυρου και επλησθη ευωδιας και υπερκαλλος εφανη ο
πολυγλαυκος ποντος, ιχθεις δελφοις ελαχιστοι σπαροι
ποικιλισμοι ιριδων πρισματι εγγεγραμμενοι εν δωδεκα-
εδρω και πουλια και εν μαλιστα θαυμασιο τρυγωναρ-
μονιαηδωνπαφιαπεριστερακιτρινολαιμηκαρδερινασυκο-
φαγουσαεταιρακοτσυφουγεννητοραπελαργουπερδικαςι-
σομμετριατσιρονιφιλοελαιονμπεκατσαλειμωνοςτσι-
χλαςεαρινονστρουθιονχηναορχηστριςγλαροςιστιοφορων
επτερουτο εν καταπληκτικην πτησην υπερ σμικρων νησων
και λαμπρου κατοπτρου εκτατικης θαλασσης και η κι-
νησις του αερος επανηλθεν και εσυνεχισεν αμειωτος,
παντα υπο ηελιου κυκλοτερους υπερφαεινου στερεου
.
.
.
.
Μανχαταν-Νεα Υορκη[Manhattan-New York City]
.
.
.
MANY GREETINGS FROM NEW YORK CITY
.
.
in Times Square Photo-Activism[In Midtown Manhattan-in New York City]
3 or 4 Words about This Marvelous My City-ing [-c.n.couvelis]
.
:then,in the fragment there are many chronological parallels of wordly
elements/Such general symmetry and regularity of composition and form
are to be expected in workshop of Mathematics/ The first Idea of Liberty
of Man/The Man-The Act Of The Facts/Of course,in my[in ours]knowledge/
to made my own visual argument/a city-self my-self history -self more
revealing/at real times-at ad infinium-at reality-at working syllogisms/
within the context of mondern cosmos[κοσμος]/ what about a
περι-wording icon of Jackson Pollock/a fact which helps explain
in books the multi-folds city-ing
.
.
New York New York my Photos in Manhattan
[zig -zag-ing in city-man labyrinth all-day
Hello!Girl!What's your name?Helen.Ελενη]
.
.
i'm calling for you at now!Up it!Baby!
.
.
.in Broadway Photo-in Midtown Manhattan New York City
I'm walking in My Beloved Super City New York
The Crossroad Of The World
γνωρισα a Mexican girl την Χουλια,25 years old,painter,
very beautiful woman,tonight at 9 h we shall lunch
together
.
.
.I'm,Around Empire State Building -in Midtown Manhattan
New York City
how are you girl?I'm Greek.Where come you from?
From New York.Very Good!I want know you.OK.
This Night andTomorrow!You are Beautyful woman!
With nice smile and very sweet eyes.And ωραιο face!
.
.
.
ΣΧΟΛΙΟ ΠΑΝΩ Σ'ΕΝΑΝ ΟΜΗΡΙΚΟ ΣΤΙΧΟ
[Ομηρου Οδυσσεια-ραψωδια ζ'-στιχοι 224-231]
for different reasons Λεξεις
.
.
Σχολιο πανω σ'εναν Ομηρικο στιχο-Οδυσσεια ραψωδια ζ',224-231-χ.ν.κουβελης
.
.
ΣΧΟΛΙΟ ΠΑΝΩ Σ'ΕΝΑΝ ΟΜΗΡΙΚΟ ΣΤΙΧΟ
[Ομηρου Οδυσσεια-ραψωδια ζ'-στιχοι 224-231]
for different reasons Λεξεις
.
αυταρ ο εκ ποταμου χροα νιζετο διος Οδυσσευς
αλμην,η οι νωτα και ευρεας αμπεχεν ωμους,
εκ κεφαλης δ'εσμηχεν αλος χνοον ατρυγετοιο
αυταρ επει δη παντα λοεσσατο και λιπ'αλειψεν,
αμφι δε ειματα εσσαθ'
the image stands at a real historic event
Beuys chose this......μια γυναικα
..............................in Goethe
μια γυναικα ραβει τη παρτιτουρα σ'ενα coral του Bach
το σχημα της σκεψης
-> ο ανθρωποςηχος λεξεων
ενα δραμα λεξεων
η Ναυσικα,του αφησε καθαρα ρουχα να ντυθει
ενας κυκνος βουτα το λαιμο του στα νερα
καδ δε καρητος ουλας ηκε κομας,υακινθινω ανθει
ομοιας
...........in Internity seconds remaining[the All World
...........Man's mirror/the Infinity
.
.
.
ΔΥΟ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ
[ΑΠΟ ΤΑ ΟΡΕΣΤΕΙΑΚΑ]
.
.
Ορεστης-Μια Μεταγραφη-χ.ν.κουβελης
.
.
ΔΥΟ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ
[ΑΠΟ ΤΑ ΟΡΕΣΤΕΙΑΚΑ]
.
η αρχαια εικονα:ο κυκλος του ηλιου ψηλα,μεσημερι,
στο βαθος ημισφαιρικος λοφος,μπροστα επιπεδη πρασινη πεδιαδα,
ενα ξιφος ψηλου κυπαρισσιου στη μεση προς τα δεξια,
πλατυ ακρογυαλι θαλασας αριστερα,απο εκεινη τη πλευρα
λευκος γλαρος υπερυψωθηκε και συριζα στο κυπαρισσι
εβγαλε κραυγη,ολοι καταλαβαμε,αλλωστε περιμεναμε τα γεγονοτα,
σκαψαμε το παχυ χωμα και βρηκαμε το αγαλμα της γυναικας
διπλα της το αγαλμα του αντρα,αυτο σε τεσσερα κομματια,
η γυναικα ηταν ομορφη,τα μαλλια καλοχτενισμενα,με βοστρυχους
στο μετωπο,το ρουχο της επεφτε στο σωμα της και το καλυπτε
σε ευθειες αυστηρες γραμμες,ειχε ελαφρυ χαμογελο στα χειλη,
αυτο το προσεξαμε ιδιαιτερα,στο προτυπο της αρχαικης κουρης,
ενδιαφερθηκαμε και για τον αντρα,απο τα αποσπασματα του
συμπεραναμε πως στην εποχη του θα ηταν δυνατος,η κορμοστασια
του ρωμαλεα,ετσι εξηγηθητε η επιλογη της βασιλισσας,
ουτε ενα χρυσο κτερισμα δεν βρηκαμε,ενα περιδαιρειο απο πολυτιμους
λιθους,μια χρυση προσωπιδα,με δυο κενα στο μερος των ματιων,
κι ενα κενο στο στομα,ουτε μια επιγραφη σε μαλακη πετρα η¨
σε σκληρο μαρμαρο,κατι ν¨αναφερει γι¨αυτο το ζευγαρι,τα ονοματα τους ,
τις πραξεις τους,πως σκεφτονταν:
ποσα η αρχαιολογια να εικασει;η μυθολογια: και τι η Ιστορια να καταγραψει:
επειτα εμεις για χρονια σιωπησαμε,
και φρονιμα πραξαμε,φοβουμενοι κι αλλους σκοτωμους,
κι αλλους εμφυλιους,επειτα τα πραγματα απο τοτε αλλαξαν πολυ,
οι εχθροι εγιναν φιλοι και οι φιλοι εχθροι,κι εμεις
δεν ξερουμε με ποιον να παμε,γερνουμε απο δω κι απο κει
αναλογα το δυνατο,την εξουσια
τους πηραμε τους καθαρισαμε απο τα χωματα,
τον αντρα τον αποκαταστασημε στα μελη του,πλυναμε τα
αγαλματα τους και τα τοποθετησαμε στο μουσειο σε περιοπτη θεση
.
μια συχρονη εικονα:ολη τη ζεστη μερα τριγυρνουσαν οι τουριστες
αναμεσα στις συκιες στα πευκα και στις ελιες,φυσουσε κι ενας αδυνατος
ανεμος και σηκωνε λιγη σκονη,μεσα στο μουσειο κοιτουσαν τ¨αγαλματα
και διαβαζαν τους τουριστικους οδηγους,σε απολυτη σιωπη,
επειτα το απογευμα,μετα τη δυση του ηλιου ,στο αρχαιο θεατρο
στην ορχηστρα μεσα σε ενθουσιωδη χειροκροτηματα εκτυλιχθηκε
η ιστορια,η σκηνοθεσια του εργου νεωτεριστικη,υπεφυαλη,
οι ερμηνειες των ηθοποιων στυλιστικες ανευρες αψυχες,τα σκηνικα
υπερφιλοδοξα ,βαρυφορτωμενα με συμβολικους αρχαισμους,
μια αποτυχια η παρασταση,
τιποτα δεν θα την εσωζε,αν,προς το τελος, την ωρα που αρχιζε
η κορυφαια του χορου τον αργοσυρτο θρηνο της για την Κλυταιμνηστρα
δεν σηκωνε τα ματια της προς την εξεδρα και δεν εβλεπε πολυ καθαρα
τα αγαλματα των θεατων
.
.
Κλυταιμνηστρα-Μεταγραφη Τισιανου-χ.ν.κουβελης
.
.
.
Ο ΑΚΑΡΝΑΝ ΤΥΡΑΝΝΟΣ ΤΟΥ ΑΣΤΑΚΟΥ ΕΥΑΡΧΟΣ ΕΝΘΑΔΕ ΓΡΑΦΕΤΑΙ
.
.
Ευαρχος Τυραννος Ασ
τακου-Κα
τα τον Θουκυδιδην-χ.ν.κουβελης
.
.
Ο ΑΚΑΡΝΑΝ ΤΥΡΑΝΝΟΣ ΤΟΥ ΑΣΤΑΚΟΥ ΕΥΑΡΧΟΣ
ΕΝΘΑΔΕ ΓΡΑΦΕΤΑΙ
.
.
ενα ονομα στον Θουκυδιδη Βιβλιο Β' παραγραφος 30
Ευαρχος Τυραννος Ασ
τακου
Οἱ δ' ἐν
ταῖς ἑκατὸν ναυσὶν ᾿Αθηναῖοι ἔτι ὄντες περὶ Πελοπόννησον
Σόλλιόν τε Κορινθίων πόλισμα αἱροῦσι καὶ παραδιδόασι Παλαιρεῦσιν
καρνάνων μόνοις τὴν γῆν καὶ πόλιν νέμεσθαι· καὶ ᾿Ασ
τακόν,
ἧς Εὔαρχος ἐτυράννει, λαβόντες κατὰ κράτος καὶ ἐξελάσαντες
αὐτὸν τὸ χωρίον ἐς τὴν ξυμμαχίαν προσεποιήσαντο
ευαναγνωστο το αποσπασμα της Ιστοριας ,
τα Ελληνικα ιδιοφωνα
απο τοτε
αυτον τον Ευαρχον τον εχουν υποστηριξει συντεχνιες
εμποροι ,καραβοκυρηδες ,λενε οι αντιπαλοι του να τον κατηγορησουν
πως και μια πορνη ευνοουμενη του τον βοηθησε με τον τροπο της,
ονομα Λιζετ,
βεβαια ειχε αναμφιβολα ικανοτητες,και σ
τα οικονομικα
και σ
τα πολιτικα και σ
τα στρατιωτικα και στη διπλωματια,
ηθικα προσβλητος,δολοπλοκος αλλα και υψηλοφρων
κα
τα την περισ
τασιν,πλην μα
ταιοδοξος,διαβιουσε πλουσια
με χλιδη στη κατοικια του 2χλμ Β-ΒΔ απο την παραλια
και 8χλμ αποσ
ταση ΝΔ απο
τα Κορον
τα που κυβερνουσε
ο γυναικαδελφος του Κυνη
τας του Θεολυτου,
Κορινθιος φιλος με
τα τους Σολλιους και τους Αλυζιους
στην αρχη του Πολεμου το 431 με το 430 ηρθαν οι Αθηναιοι
με εκατο πλοια οι φοβεροι και ισχυροι θαλασσοκρατορες
βρηκαν τους εχθρους του προθυμους να τον παραδωσουν,
συνομοτησαν,ενας στυγνος αλλαζων Τυραννος η
ταν,
εχθρος της Δημοκρατιας,να πιαστει μια ωρα αρχητερα,μισητος
στο λαο,
τον επιασαν νυχ
τα σκοτεινη στο κρεβατι με μια κοινη γυναικα,
οχι εκεινη τη Λιζετ,μια νεαρη κοπελα,τρεις αντρες δυνατοι
τον ακινητοποιησαν,γυμνο ανισχυρο τον βρηκαν,τον εσυραν
σαν σκυλι και το πε
ταξαν στο σκοτεινο αμπαρι ενος πλοιου,
κι εκει τον κλειδωσαν,τρεις μερες και τρεις νυχτες
τον αφησαν νηστικο και διψασμενο,μεσα στο κελι εκανε
τις ακαθαρσιες του,βρωμησε ο χωρος,ασφυκτιουσε να σκασει,
πλησιαζε το τελος του,
ο
ταν ηρθαν να τον βγαλουν απο κει τον βρηκαν λιποθυμο,
του πε
ταξαν κρυο νερο να ξυπνησει,τον εσυραν πανω στο
κα
ταστρωμα,τον εδειραν,του εχυσαν αρμυρο νερο πανω
στις πληγες του,τσιριξε,δεν τον λυπηθηκαν,τον σηκωσαν
και τον εδεσαν σφιχ
τα στο ψηλο κα
ταρτι,
τα χερια ψηλα δεμενα
στριφ
τα,και
τα ποδια,να μη αγκιζουν κατω,κρεμασμενο
τον ειχαν,η μερα η
ταν πολυ ζεστη,τον αφησαν στον ηλιο
να ξεραθει σαν χ
ταποδι μεχρι το απογευμα
στο λιωσιμο του ηλιου σ
τα κοκκινα νερα
τον απελευθερωσαν,εν τω με
ταξυ ειχαν αλλαξει
τα πραγμα
τα,
νεα δεδομενα προεκυψαν-λενε πως πλουσιοι Φιλοκορινθιοι
Ασ
τακιωτες τους δωροδοκησαν με
τα χρυσα αναθημα
τα του Ναου
του Καραου Διος και της Αγροτερας Αρτεμιδας και
με πολλα νομισμα
τα των ΑΣ
ΤΑΚΩΝ-
τον ελυσαν απ¨
τα σχοινια,του καθαρισαν τις πληγες,τον ελουσαν
και τον αλοιψαν με αρωμα
τα και λαδι,τον εντυσαν με κοκκινη
πορφυρα ,στο κεφαλι του φορεσαν χρυσο στεμμα και τον
ανεβασαν σε αμαξα που την εσερναν τρια νεαρα αλογα τετραεατη
και μπροσ
τα εφιππη πανοπλη συνοδεια στρατιωτων σε αψογη
παρα
ταξη
και πισω παρομοια συνοδεια στρατιωτων ακολουθουσε,το θεαμα
η
ταν λιαν συμμετρικον και εξοχον και διερχον
ταν τις ριμες της πολης,
παντου απ¨τις
δυο πλευρες του δρομου παρατε
ταγμενος
ο λαος συσωμμος ,και σ
τα κα
ταμεσ
τα μπαλκονια, κουνουσε σημαιακια
και δαφνες ζητοκραυγαζον
τας ¨Ζητω ο Αρχον
τας¨ και ολοι κατεληξαν
στη προκυμαια,εκει ακουστηκαν πανηγυρικοι λογοι απο πολλους ρητορες,
κι ολα τελειωσαν με εξαισια πυροτεχνημα
τα και ξεφρενο γλεντι
ως αργα τη νυχ
τα
κι ολα ξεχαστηκαν με το ξημερωμα της νεας μερας
.
Αυτο η
ταν το Χρονικο πως πιαστηκε πως μαρτυρησε
πως γλυτωσε και πως επανηλθε ισχυρος και κρα
ταιος
ο Ακαρναν Τυραννος Ευαρχος του Ασ
τακου
.
Εγω,που εγραψα,ξυνεγραψα,τουτο το Χρονικο
δεν ειμαι συγκαιρινος του,και φυσικα ουτε Κορινθιος
ουτε Αθηναιος.
Δημοκρατης δηλωνω
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.