LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -ΤΟ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΕΠΟΣ ΤΟΥ PYOTR ALEXEYEVICH KROPOTKIN -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

 .

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

-ΤΟ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΕΠΟΣ ΤΟΥ PYOTR ALEXEYEVICH KROPOTKIN 

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

.

.

ΤΟ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΕΠΟΣ ΤΟΥ PYOTR ALEXEYEVICH KROPOTKIN 

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ένας Ρώσος πρίγκιπας στη Σιβηρία,-40 και βαθμοί θερμοκρασία,Pyotr Kropotkin,ένα

 παράδοξο, στα γκουλανκ ανάμεσα στους εγκληματίες ψαχνω να βρω κάποιον

 Ρασκολνικωφ και μια Σόνια,κάποιον Φιοντόρ Μιχαήλοβιτς Ντοστογιέφσκι,χαρτοπαίκτη,

ο Ραγκοζιν μου είπανε το σκασε μια νύχτα παγωμενη,σε ένα τοίχο με μαύρη μπογιά

διάβασα:

Lasciate ogne speranza voi ch’ intrate

ξέρω είναι η επιγραφή στην Κόλαση από τη Θεία Κωμωδία του Δάντη,

αν δεν αλλάξει θεμέλια ο κόσμος,σκέφτηκα,καμία ελπίδα δεν έχουμε,δεν φοβάμαι να κάνω

 λάθος,το προτιμώ από την αδράνεια ,την αδιαφορία,όλα τα πράγματα που έχουν ανάγκη

 οι άνθρωποι τους ανήκουν,

αργότερα στην Αγγλία,σε ένα καφε στις οχθες του Τάμεση, συζητουσα με έναν Άγγλο

 γνωστό μου, 

-διαφωνω,μου εδειξε τον καφέ,this is mine; if you want to drink it you must pay me,

κοίταξα έξω,

του έδειξα τους ανθρώπους στο δρόμο,

-να οι μηχανές που εργάζονται ακαταπαυστα για να πλουτίζουν άλλοι,του είπα,

και συνέχισα σε άλλη συζήτηση μας:

-πόσο υπέροχη αυτή η πολυμορφία του κόσμου,το αντίθετο του η ομοιομορφία 

του θανάτου,

παρατήρησα πως οι άνθρωποι επιλέγουν  την αλληλοβοηθεια,όχι τη σύγκρουση,την

επιβολή του δυνατού στον αδύνατο,

με ρώτησαν,την πρώτη φορά που ημου στην Αμερικη,στις ΗΠΑ,να σχολιάσω την

 κατάσταση στη Ρωσία,το '17,τι ακριβώς συμβαίνει,

-ο Λένιν,απάντησα,δεν έχει σχεση με κανέναν επαναστάτη στην μέχρι τώρα Ιστορία,

οι επαναστάτες είχαν ιδανικά,ο Λένιν δεν έχει κανένα,

-πριγκιπα Pyotr Kripotkin, αν πάτε εκεί σιγουρα κινδυνεύεται,να συμορφωθηται,

με ρώτησε ο δημοσιογράφος των New Times

-σαν πρίγκιπας Pyotr Kropotkin ναι,σαν αναρχικός Pyotr Kropotkin  όχι,απάντησα,

αργότερα,έμαθα,από τις εφημερίδες τη δολοφονία του προεδρου των ΗΠΑ McKinley,

ενώ χαιρετούσε το πλήθος,επευφυμουμενος για το οικονομικό του θαύμα,

από έναν δυσαρεστημένο από το σύστημα νεαρό 28 ετων πολωνικής καταγωγης,

τον Leon Czolgosz,με ρεβόλβερ,

θεωρηθηκα  τότε ηθικός αυτουργός,ήμουνα ανεπιθυμητος εκεί,persona non grata,

εβηχα όλη τη νύχτα,εξαντλημένος κοιμήθηκα το πρωί,

η ευημερία για όλους δεν είναι όνειρο,είπα στη γυναίκα μου,τη Σοφία Ανανιεβνα,

ένιωθα καλύτερα,ήπια ένα ποτήρι δροσερό γάλα,

η Αναρχική Ηθικη,έγραψα,είναι να αγωνιστείς να ζήσουν όλοι οι άνθρωποι αυτή την

υπέροχη πλούσια ζωή,

παντού στην Ευρώπη,σας λέω,είδα,τις ληστρικές τάξεις,αλήθεια,πόσο,ψυχασθενικα

 προικισμένοι γι'αυτό είναι;

έπειτα ο εγκλεισμός σε φυλακή της Γαλλίας,

"Les prisons sont des universités du crime, entretenues par l'État."

(οι φυλακές είναι τα πανεπιστήμια του εγκληματος,με την υποστήριξη του κράτους)

με μαυρο μαρκαδορο έγραψα στον τοίχο:

Est-il surprenant que les prisons ressemblent à des usines, des écoles, des casernes, 

des hôpitaux, qui ressemblent tous à des prisons ?

όταν ήρθε ο φύλακας κακαι το είδε,μου είπε,με σοβαρό πρόσωπο,-κυριε Kropotkin μολις

 διαπραξατε ένα κολάσιμο παράπτωμα λογοκλοπής,αντιγράψατε τον Michel Foucault,

γέλασα,-δεν συμφωνείτε,κύριε,πως οι φυλακές μοιάζουν με τα σχολεία,τα εργοστασια,

τη θρησκεία,

παντού επιτήρηση και τιμωρία,

δεν απάντησε ο φύλακας,η ίδια ακίνητη σκληρή μάσκα το πρόσωπο του,έφυγε,

αργότερα,σκέφτηκα,αυτος ο Michel Foucault θα γράψει:

Le marxisme existe dans la pensée du XIXe siècle comme un poisson dans l'eau : 

c'est-à-dire qu'il ne peut respirer nulle part ailleurs.

(γιατί αυτό το ψάρι του Μαρξισμού δεν μπορεί να ζήσει εκτός από τη γυάλα του,μέσα 

στο νερό του)

έμεινα 30 χρόνια στην Αγγλία,

κοιταζω τις παρατηρήσεις μου:αφού η  κοινωνία ειναι πλούσια,κοινωνία της  αφθονίας,

γιατί οι πολλοί είναι φτωχοί;

γιατί αυτή η οδυνηρη αγωνίαα βεβαιότητας για το αύριο;

(επίτηδες έβαλα μια μελλοντική ημερομηνία:

Τρίτη 4 Απριλίου 2023,3:03)

Χθες είδα μια avand garde παράσταση του Μάκβεθ του Σέξπιρ,

στο διάλειμμα κάποιος ηλικιωμένος κυριος στο μπροστινό κάθισμα σχολίασε στην 

σύνοδο του,μια όμορφη κυρια:

Macbeth is in the wrong place,belongs to the inert category of men,

ναι,ντάρλινγκ,διστάζει,πρεπει να δρασει,απαντησε η κυρία,χαμογελώντας,

πολύ αδρανής,

εδώ,στο διαμέρισμα στην Αγία Πετρουπολη,κοιτάζω τη γυναίκα μου,

-γιατι φυλακίζουν τη γυναίκα στη κουζίνα;

τη ρώτησα,

άκουσα θορυβο,

σηκώθηκα,πήγα στο παράθυρο,το άνοιξα,κάτω στο δρόμο ανθρωποι,με μαύρες σημαίες,

'οπως όταν πεθανω'

έγραψα:

(Αποσπάσματα από το Ήμερολογιο ενός αναρχικού)

-τεραστιος μόχθος μυαλού και μυών η ανθρωπότητα,

-κανένας δεν έχει το δικαίωμα να λέει:

αυτό είναι δικό μου όχι δικό σου

-Жизнь проходит, и нет времени думать, нет времени думать о направлении, в

 котором движется твоя жизнь.  Так было и со мной

(Η ζωή περνάει και δεν υπάρχει χρόνος να σκεφτείς, δεν υπάρχει χρόνος για να σκεφτείς

 την κατεύθυνση που πηγαίνει η ζωή σου.  Έτσι ήταν και με μένα)

-οτι φαίνεται αδύνατο κάποτε θα γίνει δυνατό

θυμάμαι στην Αμερική,την δεύτερη και τελευταία φορά που ημουνα,σε ένα Jazz bar στο

Manhattan,New York,με πλησίασε μέσα στο μισοσκόταδο κάποιος νεαρός και μου

 συστήθηκε:

-Nikolai Vsevolodovich Stavrogin,δυο μέρες είναι που βγήκα από τη φυλακή,10 χρόνια 

για τη δολοφονία της καθυστερημένης γυναίκας μου,

κοίταξε γύρω του,

капитал идет туда, где есть бедные люди, которых можно эксплуатировать

(το κεφάλαιο πηγαινει προς τα εκει που υπάρχουν φτωχοί άνθρωποι για εκμετάλλευση)μ

ου λέει ψιθυριστά,-κι οι τοιχοι κυριε Kropotkin έχουν αυτιά,

την ίδια στιγμή έρχεται μια νεαρή όμορφη κοπέλλα,τον αγκαλιάζει,

-απο εδώ κύριε Kropotkin 

η Marya Timofeevna Lebyadkina η γυναίκα μου,

-παρα πολύ beautiful woman mister Nikolai Vsevolodovich Stavrogin για να είναι 

καθυστερημενη,σχολίασα,

-ειμαστε ηθοποιοί,γελασε η κοπέλα,παίζουνε στο Theater  Broadway τους Δαιμονισμένους

 του Ντοστογιέφσκι,

σας προσκαλούμε στη πρεμιερα,

άλλη φορά,Παρισι,μια διαδήλωση με μαύρες σημαίες,σε ένα πανο διάβασα:

droit à la prospérité! prospérité pour tous !

(δικαίωμα στην ευημερία!

ευημερία για όλους!)

ο δρόμος κάτω αδειάζει,οι τελευταιες μαύρες σημαίες,κλείνω το παράθυρο,κάθομαι στον

 καναπέ,σήμερα δεν βήχω,

-Σοφια Ανανιεβνα,απευθύνομαι στην γυναίκα μου,πρέπει να προλάβω να γράψω το

γράμμα στον Λένιν,μας καταστρέφουν τη ζωή,είναι εθνοκτονια,

το νύχτα έγραψα και το πρωί ταχυδρομησα αυτό το γράμμα:

«Владимир Ильич Ленин, ваши конкретные дела совершенно недостойны тех

 идей, которые вы якобы отстаиваете.

Можно предсказать, что однажды вы будете применять пытки, как это делалось в

 средние века.

Я надеюсь, вы не ответите мне, что власть является для государственных деятелей

 профессиональным долгом и что всякое нападение на эту власть следует

 рассматривать как угрозу, от которой нужно защищаться любой ценой.Даже

 короли больше не придерживаются этого мнения.  Неужели вы настолько слепы,

 настолько пленены своими авторитарными идеями, что не понимаете, что,

 будучи главой европейского коммунизма, вы не имеете права запятнать идеи,

 которые вы защищаете, постыдными методами.  Какое будущее уготовано

 коммунизму, если один из его передовых защитников таким образом попирает

 все честные чувства?

Петр Алексеевич Кропоткин

(Βλάντιμιρ Ίλιτς Λένιν,οι συγκεκριμένες πράξεις σου είναι εντελώς ανάξιες των ιδεών 

που υποτίθεται ότι υποστηρίζεις.

Μπορεί να προβλεφθεί ότι μια μέρα θα χρησιμοποιήσεις βασανιστήρια, όπως γινόταν

στον Μεσαίωνα.

Ελπίζω να μην μου απαντήσετε ότι η εξουσία είναι επαγγελματικό καθήκον για τους

 πολιτικούς και ότι οποιαδήποτε επίθεση σε αυτήν την εξουσία πρέπει να θεωρείται ως

 απειλή που πρέπει να υπερασπιστεί με κάθε κόστος.Ακόμη και οι βασιλιάδες δεν έχουν

 πια αυτή την άποψη.Είσαι τόσο τυφλός,τόσο γοητευμένος από τις αυταρχικές σου ιδέες,

 που δεν καταλαβαίνεις ότι,ως επικεφαλής του ευρωπαϊκού κομμουνισμού, δεν έχεις

 δικαίωμα να σπιλώνεις τις ιδέες που υπερασπίζεσαι με επαίσχυντες μεθόδους.  Τι μέλλον

 επιφυλάσσει ο κομμουνισμός εάν ένας από τους κορυφαίους υπερασπιστές του αψηφά

 έτσι όλα τα ειλικρινή συναισθήματα;

Πιότρ Αλεξεγιεβιτς Κροπότκιν )

βήχω,δεν μπορώ να αναπνεύσω,

η Σοφία είναι δίπλα μου,

-αγαπημένη μου Σοφια,μην λυπάσαι,οι κοινωνίες στηρίζονται στην αρχή 

της αλληλοβοήθειας,

όλοι οι άνθρωποι καταλαβαίνουν,

εκεί τα μάτια μου κλείνουν

.

.

.