GREEK POETRY -ο Άρης και η Αφροδιτη πιάνονται στα δεσμά του Ηφαίστου (Ομήρου Οδύσσεια,ραψωδια θ',στίχοι 266-343) -μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

 .

.

GREEK POETRY

-ο Άρης και η Αφροδιτη πιάνονται στα δεσμά του Ηφαίστου

(Ομήρου Οδύσσεια,ραψωδια θ',στίχοι 266-343)

-μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

.

.

Ο Άρης και η Αφροδίτη στα δίχτυα του Ηφαιστου ενώπιον των θεών

( Johann Heiss 1679)

ο Άρης και η Αφροδιτη πιάνονται στα δεσμά του Ηφαίστου

(Ομήρου Οδύσσεια,ραψωδια θ',στίχοι 266-343)

-μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

(Ο Οδυσσέας στο νησί των Φαιάκων,στο ανάκτορο του βασιλιά Αλκίνοου

ο ραψωδος Δημόδοκος τραγουδά διασκεδάζοντας τους καλεσμενους)

ωστόσο αυτός τη φόρμιγγα παίζοντας αρχισε όμορφο

τραγούδι για το έρωτα του Άρη και της Αφροδίτης 

με τ'ομορφο στεφάνι στα μαλλιά,πως πρωτοσμιχτηκαν

κρυφά στου Ηφαίστου το σπίτι,πολλά αυτος της δωρισε,

κι ατιμασε το κρεβάτι και του ανακτα Ηφαιστου το στρώμα 

και τότε ο Ήλιος το μαρτύρησε,αφού τους κατάλαβε

ερωτικά να σμιγουν,κι ο Ηφαιστος λοιπόν σαν ακουσε

το πικρό το νέο στο χαλκοργειο πάει στο μυαλο εχοντας

δολερο σχέδιο κακο κι εκεί μεγάλο έστησε αμόνι 

κι έκοψε ασπασπα δεσμά κι άλυτα,όπου ακαριαία 

παγιδευμένοι γερά να μεινουν,και μόλις τα δολώματα 

έφτιαξε με τον Άρη οργισμενος,πήγε στο θάλαμο αμέσως ,

όπου το γαμηλιο  ήταν κρεβάτι του ,γύρω τότε απ'του κρεβατιού

τα πόδια παντου τα δεσμά  κύκλωσε,πολλά επίσης

κι από πανω απ'τα δοκάρια κρέμασε  της σκεπής 

λεπτά σαν της αράχνης ο ιστός,π'ούτε να δει κανενας

δεν θα μπορουσε ούτε απ'τους μακαριους θεους,

γιατί τόσο επιδέξια τα'χε κάνει δολερα ,

κι όταν γυρω  απ'το κρεβάτι όλη τη παγίδα άπλωσε

στη Λήμνο έκανε πως  πάει,την καλοκτισμενη πόλη,

που απ'ολους τους τόπους πολύ πιο αγαπητη του ήταν 

κι ο Άρης με τα χρυσά ηνια τυφλός δεν παραφυλαγε

όταν τον φημιστο ειδε τεχνίτη μακριά να φευγει

κίνησε στου φημισμενου Ηφαιστου να πάει το σπιτι

της Κυθέρειας τον έρωτα ποθωντας με τ'ομορφο στεφανι 

κι αυτή μόλις απ'τον πατέρα τον μεγαλοδυναμο του Κρόνου γιο 

ειχ'ερθει και καθονταν,αυτός λοιπόν αφού στο σπίτι μέσα μπήκε

τότε της  έπιασε τα χέρια και μιλώντας της ειπε,

έλα,αγάπη μου,στο κρεβάτι,να ευχαριστηθουμε στο στρώμα

ξαπλωμένοι,γιατί ο Ήφαιστος σ'αλλο πήγε τόπο,αλλά ήδη

στη Λήμνο θα'χει φτάσει στους αγριοφωνους τους Σιντιους

έτσι είπε,και σ'αυτη αρεστό της φάνηκε να κοιμηθουν

κι αυτοί όταν πήγαν στο κρεβάτι να ξαπλωσουν γυρω

από παντου τα δεσμά του πανέξυπνου τους τύλιξαν Ηφαιστου 

τα τεχνητά κι ούτε τα μέλη τους να κουνήσουν μπορούσαν 

ούτε να σηκωθουν,και τότε κατάλαβαν,ότι δεν ξεφευγουν πλέον 

απ'τα δεσμα,κι έφτασε τότε κοντά σ'αυτους ο φημιστος χωλός  

αμέσως πίσω γυρίζοντας πριν στη γη της Λήμνου φτασει

γιατί ο Ήλιος που παραφυλαγε και του το μαρτυρισε

έτσι λοιπόν πάει στο σπίτι του,με σπαραγμενη τη καρδιά,

στα πόρτα στάθηκε,άγριος τον τράνταξε θυμός 

και με τρομερή φωνή φώναξε όλοι να τον ακούσουν οι θεοι

Πατέρα Δία κι οι άλλοι μακάριοι θεοί οι αιώνιοι

ελάτε,για να δειτε πράξεις ντροπής κι απρεπα

πως εμένα τον χωλό η Αφροδίτη του Δία η θυγατέρα

μ'ατιμαζει και με τον ολεθριο ερωτοτροπει τον Αρη

γιατί'ναι όμορφος κι αρτιμελής,ενώ εγώ σακατεμενος

εγεννηθηκα,αλλ'όμως κανένας άλλος αίτιος,παρά

οι δυο γονείς μου,που μακάρι να μην γενναγαν

αλλά κοιτάξτε,πως οι δύο τους ερωτικά κοιμούνται 

ανεβαίνοντας στο κρεβάτι μου κι εγώ στενάζω να τους βλέπω,

δεν νομίζω αυτοι  να ελπίζουν έτσι ακομα για πολύ 

να ξαπλώνουν,κι ας τόσο πολύ αγαπιουνται,πολύ γρήγορα  

κι οι δυο δεν θα θέλουν να κοιμούνται,αλλ' ο δόλος 

και τα δεσμά θα τους κρατήσουν,μέχρι όλα ο πατέρας

να μου ξαναδώσει  τα γαμηλια δώρα,όσα για χάρη 

της ξεδιαντροπης κορης του πρόσφερα στο χερι,

γιατι'ναι όμορφη η θυγατερα,αλλ'ομως δεν αντιστέκεται 

στο πάθος,έτσι είπε κι οι θεοί μαζεύτηκαν στο με τη χαλκινη 

τη βαση σπιτι,ήρθε ο Ποσειδώνας που τη γη σείει,

ήρθε ο κλέφτηςΕρμής,ήρθε κι ο Απόλλωνας ο ανακτας 

δοξαριστης,οι γυναίκες όμως οι θεές από ντροπή 

στα σπίτια κάθε μία έμεινε,μπροστά λοιπόν οι θεοί 

στις πόρτες στάθηκαν,των αγαθών οι δωρητες,

τότε ακατάπαυστο ξεσπασε γέλιο στους μακαριους θεους,

όταν τις δολερες αντίκρισαν τέχνες του πανέξυπνου Ηφαιστου,

κι εδώ τότε ένας κοιτώντας τον διπλανό του λέει,

τα κακά δεν ωφελουν έργα,κι ο αργος τον ταχυ προφτανει,

όπως και τώρα ο Ήφαιστος αν κι αργος έπιασε τον Αρη

που τον πιο ταχυ να είναι στους θεόυς οι  Ολυμπιοι εχουν,

χωλός οντας,με το δολερο το τέχνασμα,και της μοιχείας

το πρόστιμο οφείλει,τέτοια λοιπόν μεταξύ τους έλεγαν,

και στον Ερμή λέει ο ανακτας Απόλλωνας ο γιος του Δια,

Ερμή γιε του Δία,αγγελιοφόρε,αγαθών δωρητή,

μήπως σε τέτοια δεν θα'θελες δυνατά δεσμα σφιχτα 

να πιαστεις αν είναι  με την ξανθή να κοιμηθείς Αφροδίτη

στο κρεβάτι;και τότε σ'αυτον απάντησε ο αγγελιοφόρος

του Αργου ο φονιάς,μακάρι αυτό να γίνονταν,δοξαριστη

Απόλλωνα ανακτα,κι ας μου'χαν τρις φορές γύρω μου δεσμα  

τοσα άπειρα,κι ας με κοιταζατε εσείς οι θεοί κι όλες οι θεες

μόνο εγώ με την ξανθη να ξάπλωνα Αφροδίτη στο κρεβάτι,

έτσι είπε,και τότε γέλιο ξέσπασε στους αθάνατους θεους

.

.

αὐτὰρ ὁ φορμίζων ἀνεβάλλετο καλὸν ἀείδειν

ἀμφ' Ἄρεος φιλότητος ἐϋστεφάνου τ' Ἀφροδίτης,

ὡς τὰ πρῶτ' ἐμίγησαν ἐν Ἡφαίστοιο δόμοισι

λάθρῃ· πολλὰ δὲ δῶκε, λέχος δ' ᾔσχυνε καὶ εὐνὴν

Ἡφαίστοιο ἄνακτος. ἄφαρ δέ οἱ ἄγγελος ἦλθεν   270

Ἥλιος, ὅ σφ' ἐνόησε μιγαζομένους φιλότητι.

Ἥφαιστος δ' ὡς οὖν θυμαλγέα μῦθον ἄκουσε,

βῆ ῥ' ἴμεν ἐς χαλκεῶνα, κακὰ φρεσὶ βυσσοδομεύων·

ἐν δ' ἔθετ' ἀκμοθέτῳ μέγαν ἄκμονα, κόπτε δὲ δεσμοὺς

ἀῤῥήκτους ἀλύτους, ὄφρ' ἔμπεδον αὖθι μένοιεν.   275

αὐτὰρ ἐπεὶ δὴ τεῦξε δόλον κεχολωμένος Ἄρει,

βῆ ῥ' ἴμεν ἐς θάλαμον, ὅθι οἱ φίλα δέμνια κεῖτο·

ἀμφὶ δ' ἄρ' ἑρμῖσιν χέε δέσματα κύκλῳ ἁπάντῃ,

πολλὰ δὲ καὶ καθύπερθε μελαθρόφιν ἐξεκέχυντο,

ἠΰτ' ἀράχνια λεπτά· τά γ' οὔ κέ τις οὐδὲ ἴδοιτο,   280

οὐδὲ θεῶν μακάρων· περὶ γὰρ δολόεντα τέτυκτο.

αὐτὰρ ἐπεὶ δὴ πάντα δόλον περὶ δέμνια χεῦεν,

εἴσατ' ἴμεν ἐς Λῆμνον, ἐϋκτίμενον πτολίεθρον,

ἥ οἱ γαιάων πολὺ φιλτάτη ἐστὶν ἁπασέων.

οὐδ' ἀλαὸς σκοπιὴν εἶχε χρυσήνιος Ἄρης,   285

ὡς ἴδεν Ἥφαιστον κλυτοτέχνην νόσφι κιόντα·

βῆ δ' ἴμεναι πρὸς δῶμα περικλυτοῦ Ἡφαίστοιο,

ἰχανόων φιλότητος ἐϋστεφάνου Κυθερείης.

ἡ δὲ νέον παρὰ πατρὸς ἐρισθενέος Κρονίωνος

ἐρχομένη κατ' ἄρ' ἕζεθ'· ὁ δ' εἴσω δώματος ᾔει   290

ἔν τ' ἄρα οἱ φῦ χειρὶ ἔπος τ' ἔφατ' ἔκ τ' ὀνόμαζε·

«δεῦρο, φίλη, λέκτρονδε, τραπείομεν εὐνηθέντε·

οὐ γὰρ ἔθ' Ἥφαιστος μεταδήμιος, ἀλλά που ἤδη

οἴχεται ἐς Λῆμνον μετὰ Σίντιας ἀγριοφώνους.»

ὣς φάτο, τῇ δ' ἀσπαστὸν ἐείσατο κοιμηθῆναι.   295

τὼ δ' ἐς δέμνια βάντε κατέδραθον· ἀμφὶ δὲ δεσμοὶ

τεχνήεντες ἔχυντο πολύφρονος Ἡφαίστοιο,

οὐδέ τι κινῆσαι μελέων ἦν οὐδ' ἀναεῖραι.

καὶ τότε δὴ γίνωσκον, ὅ τ' οὐκέτι φυκτὰ πέλοντο.

ἀγχίμολον δέ σφ' ἦλθε περικλυτὸς ἀμφιγυήεις,   300

αὖτις ὑποστρέψας πρὶν Λήμνου γαῖαν ἱκέσθαι·

Ἠέλιος γάρ οἱ σκοπιὴν ἔχεν εἶπέ τε μῦθον.

βῆ δ' ἴμεναι πρὸς δῶμα, φίλον τετιημένος ἦτορ·

ἔστη δ' ἐν προθύροισι, χόλος δέ μιν ἄγριος ᾕρει·

σμερδαλέον δ' ἐβόησε γέγωνέ τε πᾶσι θεοῖσι·   

«Ζεῦ πάτερ ἠδ' ἄλλοι μάκαρες θεοὶ αἰὲν ἐόντες,

δεῦθ', ἵνα ἔργ' ἀγέλαστα καὶ οὐκ ἐπιεικτὰ ἴδησθε,

ὡς ἐμὲ χωλὸν ἐόντα Διὸς θυγάτηρ Ἀφροδίτη

αἰὲν ἀτιμάζει, φιλέει δ' ἀΐδηλον Ἄρηα,

οὕνεχ' ὁ μὲν καλός τε καὶ ἀρτίπος, αὐτὰρ ἐγώ γε   310

ἠπεδανὸς γενόμην· ἀτὰρ οὔ τί μοι αἴτιος ἄλλος,

ἀλλὰ τοκῆε δύω, τὼ μὴ γείνασθαι ὄφελλον.

ἀλλ' ὄψεσθ', ἵνα τώ γε καθεύδετον ἐν φιλότητι,

εἰς ἐμὰ δέμνια βάντες· ἐγὼ δ' ὁρόων ἀκάχημαι.

οὐ μέν σφεας ἔτ' ἔολπα μίνυνθά γε κειέμεν οὕτω,   315

καὶ μάλα περ φιλέοντε· τάχ' οὐκ ἐθελήσετον ἄμφω

εὕδειν· ἀλλά σφωε δόλος καὶ δεσμὸς ἐρύξει,

εἰς ὅ κέ μοι μάλα πάντα πατὴρ ἀποδῷσιν ἔεδνα,

ὅσσα οἱ ἐγγυάλιξα κυνώπιδος εἵνεκα κούρης,

οὕνεκά οἱ καλὴ θυγάτηρ, ἀτὰρ οὐκ ἐχέθυμος.»

καὶ μάλα περ φιλέοντε· τάχ' οὐκ ἐθελήσετον ἄμφω

εὕδειν· ἀλλά σφωε δόλος καὶ δεσμὸς ἐρύξει,

εἰς ὅ κέ μοι μάλα πάντα πατὴρ ἀποδῷσιν ἔεδνα,

ὅσσα οἱ ἐγγυάλιξα κυνώπιδος εἵνεκα κούρης,

οὕνεκά οἱ καλὴ θυγάτηρ, ἀτὰρ οὐκ ἐχέθυμος.»   320

ὣς ἔφαθ', οἱ δ' ἀγέροντο θεοὶ ποτὶ χαλκοβατὲς δῶ·

ἦλθε Ποσειδάων γαιήοχος, ἦλθ' ἐριούνης

Ἑρμείας, ἦλθεν δὲ ἄναξ ἑκάεργος Ἀπόλλων.

θηλύτεραι δὲ θεαὶ μένον αἰδόϊ οἴκοι ἑκάστη.

ἔσταν δ' ἐν προθύροισι θεοί, δωτῆρες ἑάων·   325

ἄσβεστος δ' ἄρ' ἐνῶρτο γέλως μακάρεσσι θεοῖσι

τέχνας εἰσορόωσι πολύφρονος Ἡφαίστοιο.

ὧδε δέ τις εἴπεσκεν ἰδὼν ἐς πλησίον ἄλλον·

«οὐκ ἀρετᾷ κακὰ ἔργα· κιχάνει τοι βραδὺς ὠκύν,

ὡς καὶ νῦν Ἥφαιστος ἐὼν βραδὺς εἷλεν Ἄρηα,   330

ὠκύτατόν περ ἐόντα θεῶν οἳ Ὄλυμπον ἔχουσιν,

χωλὸς ἐών, τέχνῃσι· τὸ καὶ μοιχάγρι' ὀφέλλει.»

ὣς οἱ μὲν τοιαῦτα πρὸς ἀλλήλους ἀγόρευον·

Ἑρμῆν δὲ προσέειπεν ἄναξ Διὸς υἱὸς Ἀπόλλων·

«Ἑρμεία Διὸς υἱέ, διάκτορε, δῶτορ ἑάων,   335

ἦ ῥά κεν ἐν δεσμοῖσ' ἐθέλοις κρατεροῖσι πιεσθεὶς

εὕδειν ἐν λέκτροισι παρὰ χρυσῇ Ἀφροδίτῃ;»

τὸν δ' ἠμείβετ' ἔπειτα διάκτορος Ἀργεϊφόντης·

«αἲ γὰρ τοῦτο γένοιτο, ἄναξ ἑκατηβόλ' Ἄπολλον.

δεσμοὶ μὲν τρὶς τόσσοι ἀπείρονες ἀμφὶς ἔχοιεν,   340

ὑμεῖς δ' εἰσορόῳτε θεοὶ πᾶσαί τε θέαιναι,

αὐτὰρ ἐγὼν εὕδοιμι παρὰ χρυσῇ Ἀφροδίτῃ.»

ὣς ἔφατ', ἐν δὲ γέλως ὦρτ' ἀθανάτοισι θεοῖσιν.

.

.

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -(Ιδιοτροποι Έρωτες) Σαβίνα,24 Αυγούστου,Πομπηία -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

 .

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

-(Ιδιοτροποι Έρωτες)

Σαβίνα,24 Αυγούστου,Πομπηία

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

.

.

(Ιδιοτροποι Έρωτες)

Σαβίνα,24 Αυγούστου,Πομπηία

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

24 Αυγούστου,αυτή τη μέρα διάλεξε να επισκεφτεί την Πομπηία,

τότε την είδε για πρώτη φορά στη Casa della Venere in Conchiglia,

είχε μεγάλη ομοιότητα με την Αφροδίτη,εκείνη έστρεψε το πρόσωπο της και τον κοίταξε,

ντράπηκε,η γυναίκα χαμογέλασε,

αργότερα την είδε για δεύτερη φορά στο Μεγάλο Αμφιθέατρο,

'κοιταξτε' του είπε,'ποσο ήσυχος φαίνεται ο Βεζούβιος,'τίποτα δεν προμηνύει 

την έκρηξη του',

στη Νάπολη την άλλη μέρα,μια πολύβουη πόλη,'ο λαός του Μαραντονα'

της είπε,εκείνη γέλασε,

ένας βιολιστής στο δρόμο έπαιζε και τραγουδουσε 'O Sole mio',

'η φωνή του Καρούζο είναι η Ναπολη' είπε εκείνη,

στο hotel τον ξύπνησε ο βήχας της,'συγνωμη'του είπε,σε λίγο ηρεμισε,

ξανακοιμηθηκαν,

όταν ξύπνησε το πρωί,η γυναίκα έλειπε,κατέβηκε στη ρεσεψιόν,ρώτησε,

του είπαν έφυγε,

ανέβηκε στο δωμάτιο,βρήκε ένα σημείωμα:

'ολα έγιναν ξαφνικά,η γη σείστηκε,ένα σύννεφο καυτής σκόνης σκέπασε

τη πόλη,έπεφτε βροχή ελαφρόπετρα,η θερμοκρασία ανεβαινε,οι άνθρωποι

τρομαγμένοι,να σωθούν,αδύνατο,εβηχα,δεν μπορούσα να αναπνεύσω,

ήξερα ότι ήταν το τέλος μου,εκείνη την ώρα σκέφτηκα τη τοιχογραφία

της Αφροδίτης,στην Casa della Venere in Conchiglia,που πόζαρα,αυτή

θα είναι η μορφή μου που θα διατηρηθεί,και κάποτε ένας αντρας θα την δει 

και θα με ερωτευθεί,όπως κι εγώ θα τον ερωτευτω,ήμουνα ευτυχισμένη,

σε λίγο το σώμα μου,όπως και χιλιάδων άλλων συμπολιτών μου,θα καλυφτεί 

από τη καυτή σκόνη του Βεζούβιου,θα λιώσει,ένα κενό θα μείνει στη θέση του 

όταν κρυώσει και στερεοποιηθει,το κενό μου,24 Αυγούστου 79 μ.Χ,η ολοκληρωτική

καταστροφή της Πομπηίας,αλλά και η αρχή του αιώνιου έρωτα μας,σήμερα έκλεισα 

τα 21χρονια,Σαβίνα'

.

.

.

GREEK POETRY -πόσο αίνιγμα είναι η πραγματικότητα -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

 .

.

GREEK POETRY

-πόσο αίνιγμα είναι 

η πραγματικότητα

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

.

.

πόσο αίνιγμα είναι 

η πραγματικότητα

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

1

πόσο αίνιγμα

είναι η πραγματικότητα;

σαν το ψάρι 

σε δίχτυ

τύλιξαν το σώμα

του Ατρειδη

η Ηλέκτρα άκουσε τη κραυγή

'σκοτώνουν τον πατέρα,Ορεστη'

την άλλη μέρα 

είδε ένα άλογο 

ορνια τρώγαν τις σάρκες του αναβάτη του

τόση πραγματικότητα

ένα κενό

μια βαρειά σιωπη

τόσες ψυχές 

χορτάρι στις πέτρες

το βράδυ στο θέατρο

η Μόνα Λίζα

στο ρόλο μιας Ναπολιτάνας πόρνης

'σας αρέσουν τα πόδια μου;

η' μήπως προτιμάται τα βυζιά μου;'

τότε,συνέχισε,διάβαζα 

Alberto Moravia,

Racconti Romani:

Che cosa faresti se ti innamorassi di un'altra donna?". 

τον ρώτησα,

E io rispondevo: "Non è possibile: amo te e questo 

sentimento durerа tutta la vita."

άρχισε να βρέχει

οι θεατές άνοιξαν τις ομπρέλες

την άκουσαν να λεει:

'και εσυ ενας γερος ξαπλωνεις με τετοια γυναικα

ασπρα μπρατσα 1000 e ασπρα μπουτια 3000 e

σωματεμπορειο .τζαμπα πραμα'

την άλλη μέρα γύρισαν

στις ασχολίες τους

η μνήμη τους θόλωσε

who know something

about the last 20 seconds

ακούστηκε μια κραυγή

Ορέστη ακούς;

'ο φόνος του πατερα

επαναλαμβανεται'

από τα ορυχεία

των ψυχών

όλες αυτές οι ιστοριες

.

.

2

αν η Θηβαια Σφίγγα 

στο Οιδιποδα

αντι να λύσει το αίνιγμα

-Τί εστίν, ό μίαν έχον φωνήν, 

τετράπουν και δίπουν 

και τρίπουν γίνεται-

του έδινε 

τον κύβο του Rubik,

τι θα συνέβαινε τότε 

στην Καδμεία Θήβα;

.

.

.

GREEK POETRY -και η θάλασσα ο ήχος στη φωνή της -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

 .

.

GREEK POETRY

-και η θάλασσα 

ο ήχος στη φωνή της

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

.

.

και η θάλασσα 

ο ήχος στη φωνή της

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

και η θάλασσα 

ο ήχος στη φωνή της

τι γυρεύουν τα σώματα μας

εδώ σ' αυτά τ'ακρογυαλια

μια άσκηση νερού

να λύσεις

τα χέρια σου

ε εσύ των αοράτων ωραιότητα

χρώμα 

αμείωτου φωτός

τα χειλη

το πρόσωπο της

στην άνωση του ήλιου

λαμπερο

η σπονδυλικη στηλη των φωνηεντων 

και συμφωνων μας

ακου,πάλι

το φως

.

.

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -Η Δικη της Hannah Arendt -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

 .

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

-Η Δικη της Hannah Arendt

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

.

.

Η Δικη της Hannah Arendt

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

μέσα στο γυάλινο κλουβί ο Adolf Eichmann,ένας σατανικός εγκληματίας; η' ένας

κανονικός άνθρωπος;

αληθεια,πόσοι,εκατομμύρια άλλοι θα εκτελούσαν αυτά τα εγκλήματα;η απάντηση,

είναι άπειροι,και σε όλη την ιστορία,κοιταξτε τον ποσο ασήμαντο ανθρωπάκι είναι,

δεν υποκρίνεται,μέσα σε αυτές τις τρομερές συνθήκες υπάκουσε,έκανε το κακό 

αλλά επικρατούσε η ιδεολογία του,κινδυνεύουμε,κινδυνεύω,πρέπει να εκτελέσω τις

 εντολές,πρώτα απέλαση,ύστερα συγκέντρωση,τέλος η τελική λυση,φαντασθητε πως 

δεν είδε ανθρώπους μέσα στα κρεματόρια,να λιώνουν οι σάρκες τους,δεν άκουσε 

τα ουρλιαχτά τους,δεν άνοιξε τις στροφιγγες των αερίων,αυτός απλά διέταζε,στη θέση 

του πάρα πολλοί,ένα Dasein εφιαλτικό,βλέπω το άλλο γυάλινο κλουβί με τον Martin

 Heidegger,αθώος;ένοχος;

το κακό είναι αδύνατο να το σκεφτείς,τόσο κοινότυπο,επικίνδυνος μύκητας που

εξαπλωνεται και τα πάντα μολύνει,δεν είναι απαραίτητο να είσαι διεφθαρμένος,

ανωμαλος,σαδιστης για να το πράξεις,αυτός που κάνει αυτό το κακό δεν ειναι

 τίποτα,noone,ο Eichmann θα καταδικαστεί,θα κρεμαστεί,κι αυτο τού αξίζει,όμως 

πόσοι άλλοι στη θέση του είναι ατιμώρητοι,και πόσοι άλλοι στο μέλλον θα 

παρουσιαστουν;

με αυτή τη δική δεν θα αποτραπει η καταστροφή της ανθρωπότητας,του κόσμου,ένας

κοινοτυπος λοιπόν ανθρωπος ο Adolf Eichmann,οικογενειάρχης,συντηρητικός,

υπαλληλακος,ευκολόπιστος,αφελής,ανόητος,πεινάει,διψάει,νυστάζει,κατουριεται,ένας

 από αυτή τη μεγάλη ομαδα, συνομοταξία,των υπηρετών του κακού,κύριοι δικαστές,ποτέ

 δεν θα απαλλαχτούμε από αυτούς,μια Λερναία Ύδρα είναι,η τιμωρία,η καταδίκη δεν είναι

 ικανή να αποτρέψει τετοια εγκληματα,

ομολογώ,πως ο Martin Heidegger είναι το ίδιο ένοχος με τον Adolf Eichman,συλλαβετε

τον και κλείστε τον σε ένα παρομοιο γυάλινο κλουβί,δίπλα στο κλουβί του Eichman,

ότι ισχύει για τον έναν ισχύει και για τον άλλον,η ευφυής ιδέα του Dasein του Heidegger

κάτω από αυτές τις συνθήκες καθολου δεν είναι διαφορετική από την κοινότυπη σκέψη

 του Eichman για το κακο

.

.

.

GREEK POETRY - τι απόσταση διανύουν οι λέξεις μας -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

 .

.

GREEK POETRY

- τι απόσταση

διανύουν οι λέξεις μας

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

.

.

Υπερ/θεσεις-3μ χ 4.5μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

τι απόσταση

διανύουν οι λέξεις μας

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

τι απόσταση

διανύουν οι λέξεις μας

μέχρι την ανυπαρξία μας

αρχαικο ειναι

το μειδιαμα των νερων 

στον ήχο της αμμου

αυτή η ένοπλη περιέργεια

των κρινων

με επαναλαμβανόμενο ρυθμο

έκρυθμη πολλαπλότητα 

σώματος είσαι

ψίθυρος μέλισσας

διαυγης

άκου το θρόισμα του ψαριού

στην ατέρμονη πίεση του χρόνου

τώρα,η ελάχιστη χειρονομία

στην υπερβολική απειροτητα

που εισαι

λευκοτερα αρμονική

δίεση άγριας μέντας

ισομετρη ωραιοτητας

οι λέξεις μας πλησιάζουν

μας αγγίζουν

από εδώ 

μπορεί να σε βλέπω

σαν θαυμα 

απεριττο

.

.

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -Ιδιοτροποι ερωτες (Ciacomo Girolamo Casanova,haiku helix amor) -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

 .

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

-Ιδιοτροποι ερωτες

(Ciacomo  Girolamo Casanova,haiku helix amor)

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

.

.

Η γέννηση της Αφροδίτης του Sandro Botticelli

(1485)Ουφίτσι, Φλωρεντία 

Ιδιοτροποι ερωτες

(Ciacomo  Girolamo Casanova,haiku helix amor)

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

λίγο μετά από την δραπέτευση του από τη φυλακή Piobi του Palazzo Ducale,

το 1757,ένιωσε παράφορη έλξη για μια γυναίκα,που έκανε ερωτα με κάποιον άντρα στο

διπλανό διαμερισμα,εκείνη τη νυχτα στο σημειωματαριο του εγραψε στα γαλλικα και

ελληνικα:

-L'amour n'est rien de plus qu'une simple curiosité-

-ο ερωτας δεν τίποτα περισσότερο από μια απλή περιέργεια-

ανέβαλε το ταξίδι του,

πήγε σε μια λέσχη χαρτοπαιξίας,όλη νύχτα κέρδιζε,την άλλη μέρα αγορασε σε μια γκαλερί

ένα πίνακα,την Γέννηση της Αφροδίτης του Σάντρο Μποτιτσέλι,ο πωλητής του είπε,

-Κύριε ο πίνακας είναι αυθεντικός-,

-φυσικά,προϊόν κλοπής,ο Ciacomo Casanova γέλασε,και τωρα του πορτοφολιου μου,

μην ανησυχείς μου αρέσουν οι παρανομίες-

το βράδυ,σε ένα γκαλά πλησίασε το θύμα του,την παρακολουθούσε,ήταν η ερεθισμένη 

περιέργεια του,-είμαι γεννημένος,σκέφτηκε,για όλες τις γυναίκες και ιδιαιτερα γι'αυτη 

τη γυναικα-,ήταν υπέροχη,αιθέρια ύπαρξη,

την πλησίασε και της ζήτησε να του αφιερώσει ένα χορό,εκείνη με ένα γοητευτικό

 χαμόγελο δέχτηκε,την έσφιξε στην αγκαλιά του,-πόσο δυνατός είσαι;-,του ψιθύρισε,

σχεδόν λιγοθυμισμενη,

-helix amor est 

ab uno amore in alium amorem 

tandem desinit in te-

εκείνος της ψιθύρισε,τα δόντια του άγγιζαν τον λαιμό της,τον δάγκωσε,

μαγευτικό άρωμα,

-ο έρωτας,μωρό μου,είναι μια ελικα 

από τον ένα έρωτα στον άλλον 

μέχρι εσένα-

-ζαλιστικα-,η φωνή της έτρεμε,

την κοίταξε στα μάτια,

-σε άκουσα να κάνεις έρωτα και σε ερωτεύτηκα-,της είπε  με χαμηλή φωνή,

άκουσε τον βαθύ αναστεναγμο της,-είσαι τρελός,μη,μας βλέπουν,θα μας ακούσουν-,

-δεν με ενδιαφέρει τίποτα,μόνο εσύ,μπορώ να μονομάχησω με όλους μαζί,

η αισθησιακή απόλαυση είναι για μένα το παν,και τώρα το παν είσαι εσύ,ομορφιά μου-

άγγιζε τα χείλη της,η αναπνοή του την έκαιγε,

-δεν αντέχω-,η φωνή της γυναίκας,

τη νύχτα εκεινη ήταν στο διαμέρισμα της,της έδωσε τον πίνακα,-εσύ είσαι-,

της είπε,-πιο όμορφη από την Σιμονετα Βεσπουκι την Αφροδίτη,

η Γέννηση της Αφροδίτης,για μένα,έρωτα μου-

το σώμα της ασπρο απαλό τα χείλη της ρόδινα μισανοιχτα,υγρά,η φωνουλα της

 ερωτική,ψίθυρος,

την άλλη μέρα το πρωί έφυγε,από τότε δεν την ξαναείδε,

ούτε έγραψε τιποτα γι'αυτό τον ερωτα στα απομνημονεύματα του,

η  Histoire de ma vie,το 1794,

-επειδή ήταν αληθινή

όταν είδε και διαβασε ένα haiku της στα λατινικά, σκέφτηκε να της 

απαντήσει με ένα δικό του ποίημα στα λατινικά,

-helix amor est 

ab uno amore in alium amorem 

tandem desinit in te-

δίστασε,δεν το έκανε,

κι έγραψε αυτήν την φανταστική ιστορία του Ciacomo Casanova,

ο έρωτας δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια απλή περιέργεια,

την έχει ερωτευτεί από ένα haiku της,

εκείνη ποτέ δεν θα το μαθει

.

.

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -[Ελληνας μεταναστης]1962,Φρανκφουρτη -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

 .

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

-[Ελληνας μεταναστης]1962,Φρανκφουρτη

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

.

.

katzelmacher-Reiner Werner Fassbinder

ΕΛΛΗΝΑΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΗΣ] ΓΕΡΜΑΝΙΑ

- χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

[Ελληνας μεταναστης]1962,Φρανκφουρτη

βράδυ,ήμουνα στο μερος που ηταν τα Bordell μπουρδέλα ενας αντρας και 

μια γυναικα ειχανε πλακωθει στα χερια έξω στο δρομο,ο αντρας έρριξε 

τη γυναίκα κάτω και την κλωτσουσε στη κοιλιά,και φώναζε,Hure Schlampe

πουτανα,καριολα και κείνη ούρλιαζε,Wιchser,μαλάκα,μαζεύτηκε κόσμος,

περίεργοι,ένας φώναξε,'Sie ist schwanger, er wird sie töten, die Polizei rufen

ειναι έγκυος,θα τη σκοτώσει,φωναξτε την αστυνομια',

ειδοποιηθηκε η αστυνομια και με δυο περιπολικα τους περικύκλωσαν και τους 

κλεισανε το δρομο,αυτοι μολις τους ειδαν σηκωθηκανε πανω αγκαλιαστηκανε

και λεγανε,''Wir spielen, wir sind Schauspieler,παιζουμε,είμαστε ηθοποιοι,'',αυτο 

ηταν αιτια να γνωρισω την Helga,μια βέρα Γερμανίδα Wunderschön πολύ ομορφη,

που δουλευε σε μπορδελο και βγηκε στη πορτα με ένα Schwarz μαύρο κομπινεζον

ακουγοντας τη φασαρια,πήγα μαζί της,με ερωτεύτηκε,ειχε δικό της σπίτι διωροφο,

ένα φίνο αυτοκινητο Mercedes,

,

.

Into Rainer Werner Fassbinder's Filming Mind-painting c.n.couvelis χ.ν.κουβελης 

-Katzelmacher Scene 

https://youtu.be/2seUCbWyuQA

.

.

.

.

GREEK POETRY - Πάρις Αλέξανδρος τε Ελενη φιλότητι τραπείεν εὐνηθέντες σὺν Ἀθήνῃ (Ομήρου Ιλιάδα,ραψωδια Γ',στίχοι 381-447) -μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

 .

.

GREEK POETRY

- Πάρις Αλέξανδρος τε Ελενη φιλότητι τραπείεν εὐνηθέντες σὺν Ἀθήνῃ

(Ομήρου Ιλιάδα,ραψωδια Γ',στίχοι 381-447)

-μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

.

.

η αρπαγή της Ελενης

Αφροδίτη -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Πάρις Αλέξανδρος τε Ελενη φιλότητι τραπείεν εὐνηθέντες σὺν Ἀθήνῃ

(Ομήρου Ιλιάδα,ραψωδια Γ',στίχοι 381-447)

-μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

(Η θεα Αφροδίτη σώζει τον ευνοούμενο της Αλέξανδρο-Παρι

από τον Μενέλαο στην μονομαχία τους)

..........................αφού μ'ομιχλη αέρα τον έκρυψε,

και μέσα στον αρωματισμενο θάλαμο τον κάθισε,

έπειτα στην Ελένη αμέσως πήγε,αυτή πάνω στον πύργο 

βρήκε τον ψηλο γύρω μαζί με Τρωαδιτισες κι απ'το λεπτό

κομσο φόρεμα πιάνοντας με το χέρι τράβηξε

και με τη μορφή γριάς γνεστρας όπου από παλια την είχε

μίλησε,αυτή που στη Λακεδαίμονα κατοικουσε με τέχνη 

γνεθωντας εκλεκτό μαλλί και πάρα πολύ την αγαπούσε,

μ'αυτη λοιπόν ομοιασμενη της μίλησε η θεα Αφροδιτη,

έλα πάμε ο Αλέξανδρος σε καλεί στο σπίτι να γυρίσεις

κείνος μέσα στο θάλαμο και στο κοσμημενο με σπείρες 

κρεβατι μ'ομορφια αστράφτει και ρούχα,και δεν θα πεις

άντρας απο μάχη που ήταν πως ήρθε,αλλά από χορό

πως έρχεται η' από χορό που μόλις τελειωσε αναπαύεται

είπε,και τότε σ'αυτη η καρδιά μέσα στα στήθη ταράχτηκε,

αλλ'όμως όταν τον πανέμορφο είδε της θεάς λαιμό

τα ερωτικά ποθητά βυζιά και τα μάτια που'λαμπαν

θαμπώθηκε κι έπειτα αυτά της ειπε λόγια

πλανευτρα,γιατι μ'αυτά να με ξεγελάσεις προσπαθεις;

είτε σε πολη πιο πέρα πλούσια να με πας,

ειτε στη Φρυγία,είτε στην Μηονια την ερωτικη

αν κάποιος σου'ναι αγαπητός απ'τους θνητούς ανθρώπους 

επειδή ο Μενέλαος τώρα αφου τον όμορφο Αλεξανδρο

νίκησε θέλει στη πατριδα την άθλια εμένα να παρει

γι'αυτό τωρα λοιπόν εδώ μ'απατη στο νου παρουσιάστηκες;

έλα σ'αυτον πήγαινε και κάθισε,βγες έξω απ' των θεών 

το δρόμο,μήτε πια τα πόδια σου κατά τον Ολυμπο να στρέψεις 

αλλά πάντα δίπλα σ'αυτόν στέναζε κι αγρυπνα,

μέχρι η' γυναίκα του στο κρεβάτι να σε κάνει η' δουλα,

εκεί εγώ να πάω δεν θέλω,ντροπή θα'ταν,σ'εκεινου

να πέσω το κρεβάτι,οι Τρωαδιτισες πίσω μου όλες 

θα με κατακρίνουν,στη καρδιά εγώ απεριγραπτα εχω 

βασανα,σ'αυτή τότε οργισμένη η θεα απάντησε Αφροδιτη

μην μ'ερεθιζεις ανόητη,και απ'τον θυμό μου σε παρατησω,

τόσο να σε εχτρευτω όσο ως τώρα πολύ σ' αγάπησα

κι ανάμεσα στους δυο να σκεφτώ εχθρητες να φέρω 

φοβερές σε Τρώες και Δαναους και συ από κακια μοιρα 

αφανιστείς,είπε,και τρόμαξε η Ελένη η από τόν Δια γεννημένη

κι έφυγε τυλιγμένη μέσα στο λεπτό κάτασπρο φορεμα της

σιωπηλή,απ'ολες τις Τρωαδιτισες κρυφά,μπροστά δε η θεα

ήταν,κι αυτές όταν εφτασαν στ'Αλεξανδρου τ'ομορφο σπίτι,

γρήγορα οι υπηρέτριες τη δουλειά έπιασαν,και στον ψηλοροφο

ανεβηκε θάλαμο η ωραία γυναίκα και τότε κάθισμα η Αφροδίτη  

με τ'όμορφο χαμογελο πηρε κι απέναντι στον Αλέξανδρο η θεα 

το'φερε κι έβαλε όπου καθίζει η Ελένη η κόρη του Δία 

που την ασπίδα από αιγας δέρμα εχει,και με γυρισμένα 

προς αυτόν τά μάτια στον άντρα της με λόγια έλεγε επίπληξης,

γύρισες πίσω απ'τον πόλεμο,καλλίτερα να'χες εκεί σκοτωθεί

απ'αντρα νικημένος δυνατό,που ο πρωτος άντρας μου ήταν,

εσύ καυχιοσουν πριν πως απ'τον αντρειο Μενέλαο,στη δύναμη 

και στα χέρια και στο κοντάρι ανώτερος είσαι,εμπρος λοιπόν 

πηγαινε τώρα τον γενναίο να προκαλέσεις Μενέλαο,

πάλι εναντίον του να μονομαχήσεις,αλλ'εγω να κάτσεις φρόνιμα

σε συμβουλεύω,μήτε βίαιο πόλεμο με τον ξανθό Μενελαο 

να πολεμισεις μητε νσε μαχη να μπεις αστοχαστα,μήπως γρήγορα 

κάτω απ''το δόρι του υποταχτεις,και τότε ο Πάρις της απάντησε 

και είπε,γυναίκα μη με βαρια  χλευασμού λόγια με ξεφτευλιζεις

γιατί τώρα αν ο Μενέλαος με τη βοήθεια με νίκησε  της Αθηνας 

εκείνον αυριο κι εγώ,γιατί θεοί στο πλευρό είναι και σε μας,

αλλά έλα πήγαινε ερωτικά στο κρεβατι να ξαπλώσουμε,

γιατί ποτέ τόσος ως τώρα ο έρωτας δεν μου κατακυριεψε 

το μυαλο, ούτε όταν την πρώτη φορά απ'την Λακεδαιμονα 

την ερωτική σ'άρπαξα πλέοντας με τα ποντοπόρα καράβια 

και στο νησί της Κραναης σμιχτηκα μαζί σου ερωτικα 

στο κρεβάτι,όσο για σένα τώρα νιώθω έρωτα και γλυκός πόθος 

να με συνταράζει,αυτά είπε,και πήγε στο κρεβατι,τότε αμέσως 

ακολουθησε κι η γυναικα

.

.

..................... ἐκάλυψε δ’ ἄρ’ ἠέρι πολλῇ,

κὰδ δ’ εἷσ’ ἐν θαλάμῳ εὐώδεϊ κηώεντι.

αὐτὴ δ’ αὖ Ἑλένην καλέουσ’ ἴε· τὴν δὲ κίχανε

πύργῳ ἐφ’ ὑψηλῷ, περὶ δὲ Τρῳαὶ ἅλις ἦσαν·

χειρὶ δὲ νεκταρέου ἑανοῦ ἐτίναξε λαβοῦσα,385

γρηῒ δέ μιν ἐϊκυῖα παλαιγενέϊ προσέειπεν

εἰροκόμῳ, ἥ οἱ Λακεδαίμονι ναιετοώσῃ

ἤσκειν εἴρια καλά, μάλιστα δέ μιν φιλέεσκε·

τῇ μιν ἐεισαμένη προσεφώνεε δῖ’ Ἀφροδίτη·

«δεῦρ’ ἴθ’· Ἀλέξανδρός σε καλεῖ οἶκον δὲ νέεσθαι.390

κεῖνος ὅ γ’ ἐν θαλάμῳ καὶ δινωτοῖσι λέχεσσι

κάλλεΐ τε στίλβων καὶ εἵμασιν· οὐδέ κε φαίης

ἀνδρὶ μαχεσσάμενον τόν γ’ ἐλθεῖν, ἀλλὰ χορὸν δὲ

ἔρχεσθ’, ἠὲ χοροῖο νέον λήγοντα καθίζειν.»

 Ὣς φάτο, τῇ δ’ ἄρα θυμὸν ἐνὶ στήθεσσιν ὄρινε·395

καί ῥ’ ὡς οὖν ἐνόησε θεᾶς περικαλλέα δειρὴν

στήθεά θ’ ἱμερόεντα καὶ ὄμματα μαρμαίροντα,

θάμβησέν τ’ ἄρ’ ἔπειτα ἔπος τ’ ἔφατ’ ἔκ τ’ ὀνόμαζε·

«δαιμονίη, τί με ταῦτα λιλαίεαι ἠπεροπεύειν;

ἦ πῄ με προτέρω πολίων εὖ ναιομενάων400

ἄξεις, ἢ Φρυγίης ἢ Μῃονίης ἐρατεινῆς,

εἴ τίς τοι καὶ κεῖθι φίλος μερόπων ἀνθρώπων·

οὕνεκα δὴ νῦν δῖον Ἀλέξανδρον Μενέλαος

νικήσας ἐθέλει στυγερὴν ἐμὲ οἴκαδ’ ἄγεσθαι,

τοὔνεκα δὴ νῦν δεῦρο δολοφρονέουσα παρέστης;405

ἧσο παρ’ αὐτὸν ἰοῦσα, θεῶν δ’ ἀπόεικε κελεύθου,

μηδ’ ἔτι σοῖσι πόδεσσιν ὑποστρέψειας Ὄλυμπον,

ἀλλ’ αἰεὶ περὶ κεῖνον ὀΐζυε καί ἑ φύλασσε,

εἰς ὅ κέ σ’ ἢ ἄλοχον ποιήσεται ἢ ὅ γε δούλην.

κεῖσε δ’ ἐγὼν οὐκ εἶμι—νεμεσσητὸν δέ κεν εἴη—410

κείνου πορσανέουσα λέχος· Τρῳαὶ δέ μ’ ὀπίσσω

πᾶσαι μωμήσονται· ἔχω δ’ ἄχε’ ἄκριτα θυμῷ.»

Τὴν δὲ χολωσαμένη προσεφώνεε δῖ’ Ἀφροδίτη·

«μή μ’ ἔρεθε σχετλίη, μὴ χωσαμένη σε μεθείω,

τὼς δέ σ’ ἀπεχθήρω ὡς νῦν ἔκπαγλ’ ἐφίλησα,415

μέσσῳ δ’ ἀμφοτέρων μητίσομαι ἔχθεα λυγρὰ

Τρώων καὶ Δαναῶν, σὺ δέ κεν κακὸν οἶτον ὄληαι.

Ὣς ἔφατ’, ἔδεισεν δ’ Ἑλένη Διὸς ἐκγεγαυῖα,

βῆ δὲ κατασχομένη ἑανῷ ἀργῆτι φαεινῷ

σιγῇ, πάσας δὲ Τρῳὰς λάθεν· ἦρχε δὲ δαίμων.420

Αἳ δ’ ὅτ’ Ἀλεξάνδροιο δόμον περικαλλέ’ ἵκοντο,

ἀμφίπολοι μὲν ἔπειτα θοῶς ἐπὶ ἔργα τράποντο,

ἣ δ’ εἰς ὑψόροφον θάλαμον κίε δῖα γυναικῶν.

τῇ δ’ ἄρα δίφρον ἑλοῦσα φιλομειδὴς Ἀφροδίτη

ἀντί’ Ἀλεξάνδροιο θεὰ κατέθηκε φέρουσα·425

ἔνθα κάθιζ’ Ἑλένη κούρη Διὸς αἰγιόχοιο

ὄσσε πάλιν κλίνασα, πόσιν δ’ ἠνίπαπε μύθῳ·

«ἤλυθες ἐκ πολέμου· ὡς ὤφελες αὐτόθ’ ὀλέσθαι

ἀνδρὶ δαμεὶς κρατερῷ, ὃς ἐμὸς πρότερος πόσις ἦεν.

ἦ μὲν δὴ πρίν γ’ εὔχε’ ἀρηϊφίλου Μενελάου430

σῇ τε βίῃ καὶ χερσὶ καὶ ἔγχεϊ φέρτερος εἶναι·

ἀλλ’ ἴθι νῦν προκάλεσσαι ἀρηΐφιλον Μενέλαον

ἐξαῦτις μαχέσασθαι ἐναντίον· ἀλλά σ’ ἔγωγε

παύεσθαι κέλομαι, μηδὲ ξανθῷ Μενελάῳ

ἀντίβιον πόλεμον πολεμίζειν ἠδὲ μάχεσθαι435

ἀφραδέως, μή πως τάχ’ ὑπ’ αὐτοῦ δουρὶ δαμήῃς.»

Τὴν δὲ Πάρις μύθοισιν ἀμειβόμενος προσέειπε·

«μή με γύναι χαλεποῖσιν ὀνείδεσι θυμὸν ἔνιπτε·

νῦν μὲν γὰρ Μενέλαος ἐνίκησεν σὺν Ἀθήνῃ,

κεῖνον δ’ αὖτις ἐγώ· πάρα γὰρ θεοί εἰσι καὶ ἡμῖν.440

ἀλλ’ ἄγε δὴ φιλότητι τραπείομεν εὐνηθέντε·

οὐ γάρ πώ ποτέ μ’ ὧδέ γ’ ἔρως φρένας ἀμφεκάλυψεν,

οὐδ’ ὅτε σε πρῶτον Λακεδαίμονος ἐξ ἐρατεινῆς

ἔπλεον ἁρπάξας ἐν ποντοπόροισι νέεσσι,

νήσῳ δ’ ἐν Κραναῇ ἐμίγην φιλότητι καὶ εὐνῇ,445

ὥς σεο νῦν ἔραμαι καί με γλυκὺς ἵμερος αἱρεῖ.»

Ἦ ῥα, καὶ ἄρχε λέχος δὲ κιών· ἅμα δ’ εἵπετ’ ἄκοιτις.

.

.

.

ρεμπέτικο βράδυ -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis 1-2

 .

.

ρεμπέτης με μπουζουκι

2μ χ 2,5μ

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ρεμπέτικο βράδυ

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

1-2

1

https://youtu.be/cYOk8C7Zu4o

  

2

https://youtu.be/MZqCGB_zqUM

 

.

.

.

GREEK POETRY - 3 Προεκτάσεις στην Πολιτεία του Πλατωνα,κεφάλαιο 10 -Αιας ο Τελαμωνιος-Οδυσσεας-Θερσιτης -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

 .

.

GREEK POETRY

- 3 Προεκτάσεις στην Πολιτεία του Πλατωνα,κεφάλαιο 10

-Αιας ο Τελαμωνιος-Οδυσσεας-Θερσιτης

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

.

.

 3 Προεκτάσεις στην Πολιτεία του Πλατωνα,κεφάλαιο 10

-Αιας ο Τελαμωνιος-Οδυσσεας-Θερσιτης

ΚΛΙΤΙΑΣ ΜΕ ΕΓΡΑΨΕΝ, ΕΡΓΟΤΙΜΟΣ Μ ΕΠΟΙΗΣΕΝ(μελανόμορφος ελικωτος 

κρατηρας Francois,Ετρουρια,570-565 πΧ)

ο Αίας μεταφέρει τον νεκρό Αχιλλεα

δεν συμφωνείς,καλή μου Τεκμησσα;'

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

620b] εἰκοστὴν δὲ λαχοῦσαν ψυχὴν ἑλέσθαι λέοντος βίον· 

εἶναι δὲ τὴν Αἴαντος τοῦ Τελαμωνίου, φεύγουσαν ανθρώπων 

γενέσθαι,μεμνημένην τῆς τῶν ὅπλων κρίσεως.

τα ομηρικά παινεματα στην Ιλιαδα ραψωδια η' στίχος 211

τοῖος ἄρ᾽ Αἴας ὦρτο πελώριος, ἕρκος Ἀχαιῶν

κούφια τα θεωρούσε ρητορικες ποιητικες πομφολυγες

τώρα στη νέα του ζωή παντελώς θέλει να αποφυγει

την αισχρή κοροϊδία των Αχαιών και την ατίμωση

της τρέλας του

ο βίος του λιονταριού του ταιριαζε

κι αυτόν η εικοστή ψυχή του Αίαντα του Τελαμωνιου

στον μύθο του Ηρος,κεφάλαιο 10,Πολιτεία Πλάτωνα,

διάλεξε 

'δεν συμφωνείς,καλή μου Τεκμησσα;' την ρωτησε

.

.

ζητεῖν  βίον ἀνδρὸς ἰδιώτου ἀπράγμονος

ο Οδυσσευς

χ.ν.κουβελης c n couvelis

τι κέρδισε από την άλωση της Τροίας;

λωτοφάγους,σκύλες και χαρυβδες,κικκονες,Κύκλωπες,

την άσβεστη εχτρα του Ποσειδώνα,

και στην Ιθάκη η μνηστηροφονια,

δεν θέλει πλέον τέτοιες 

φιλοδοξίες,

μόνο δεν μετανιώνει για τις γυναίκες

την Κίρκη την Καλυψώ και την Ναυσικά,

η Πηνελόπη πίστη η' άπιστη καθόλου δεν τον ενδιαφέρει,

την ήσυχη απραγμονα ζωή ενός ιδιώτη θέλει,

τα ψέματα και τους μύθους των ραψωδων

στα συμπόσια των βασιλιαδων

απεχθάνεται,

να τώρα ήρθε η ώρα του τελευταίος να διαλέξει,

όχι δεν θα υποχωρήσει

στον μύθο του Ηρος

στην Πολιτεία του Πλάτωνα,κεφάλαιο 10

κατὰ τύχην δὲ τὴν Ὀδυσσέως λαχοῦσαν πασῶν ὑστάτην αἱρησομένην ἰέναι, 

μνήμῃ δὲ τῶν προτέρων πόνων φιλοτιμίας λελωφηκυῖαν ζητεῖν περιιοῦσαν 

χρόνον πολὺν βίον ἀνδρὸς ἰδιώτου ἀπράγμονος, καὶ μόγις εὑρεῖν κείμενόν 

που καὶ παρημελημένον [620d] ὑπὸ τῶν ἄλλων, καὶ εἰπεῖν ἰδοῦσαν 

ὅτι τὰ αὐτὰ ἂν ἔπραξεν καὶ πρώτη λαχοῦσα, καὶ ἁσμένην ἑλέσθαι.

.

.

ο γελωτοποιός Θερσίτης

το του πιθήκου σχήμα ελαχεν

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

(Ομήρου Ιλιάδα,ραψωδία β',στιχοι 211-220)

Ἄλλοι μέν ῥ’ ἕζοντο, ἐρήτυθεν δὲ καθ’ ἕδρας·

Θερσίτης δ’ ἔτι μοῦνος ἀμετροεπὴς ἐκολῴα,

ὃς ἔπεα φρεσὶν ᾗσιν ἄκοσμά τε πολλά τε ᾔδη

μάψ, ἀτὰρ οὐ κατὰ κόσμον, ἐριζέμεναι βασιλεῦσιν,

ἀλλ’ ὅ τι οἱ εἴσαιτο γελοίϊον Ἀργείοισιν215

ἔμμεναι· αἴσχιστος δὲ ἀνὴρ ὑπὸ Ἴλιον ἦλθε·

φολκὸς ἔην, χωλὸς δ’ ἕτερον πόδα· τὼ δέ οἱ ὤμω

κυρτὼ ἐπὶ στῆθος συνοχωκότε· αὐτὰρ ὕπερθε

φοξὸς ἔην κεφαλήν, ψεδνὴ δ’ ἐπενήνοθε λάχνη.

ἔχθιστος δ’ Ἀχιλῆϊ μάλιστ’ ἦν ἠδ’ Ὀδυσῆϊ

οι άλλοι κάθονταν ήσυχοι στις θέσεις τους,

μονάχα ο Θερσίτης αθυροστομος καυγαδιζε,

τέτοια λόγια πολλα ήξερε 

απρεπα και ηλίθια,

αλλανταλλων ασυναρτησίες,

κι εχθρικα ρίχνονταν στους βασιλιάδες,

νομιζωντας μ'αυτα 

οι Αργίτες θα γελάσουν,

ο πιο άσχημος άντρας που στο Ίλιο ήρθε,

αλληθωρος ήταν,κουτσός από το'να ποδαρι,

οι ώμοι του κυρτοι

στο στήθος χωνονταν,

το κεφάλι σουβλερο,

μ'αραιες τρίχες πανω,

μισητός πάρα πολύ στον Αχιλλέα 

αλλά και στον Οδυσσέα ηταν

μετά από τέτοιας λογής στίχους 

τι τύχη να περίμενε ο Θερσιτης;

αυτή του πιθήκου του ταίριαζε γάντι

έτσι στον μύθο του Ηρος

στην Πολιτεία του Πλατωνα,κεφάλαιο 10

κατά λέξη διαβαζουμε

πόρρω δ᾽ ἐν ὑστάτοις ἰδεῖν τὴν τοῦ γελωτοποιοῦ Θερσίτου 

πίθηκον ἐνδυομένην.

ένας πίθηκος λοιπόν αυτός που είχε το θάρρος,

το θάρσος κατά την αιολική διάλεκτο,

να τα'βαζει με τους ισχυρους 

και να τους εχθρεύεται

.

.

.

GREEK POETRY -Αντιστηξεις -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

 .

.

GREEK POETRY

-Αντιστηξεις

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

.

.

Contrapunto-mixed media:wood.neon light. glass.paper.color-3μ Χ 3μ

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Αντιστηξεις

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Τι ζηταμε στο Σύνταγμα πρωινή ώρα;

δεν απάντησα. 

Άκουσα,ειμαι βέβαιος.Μια πρόταση Ελευθερίας.

Είδα να κατεδαφιζουν υλικά ανθρώπων.

Καποιος εδινε οδηγίες στους εργάτες. 

Ένας περίεργος στάθηκε και φωτογράφιζε το γεγονός. 

Θέαμα είναι,ακουσα μια φωνή δίπλα μου. 

Κι επαναλαμβανε:Θεαμα Πολιτισμού Είναι.

Τονίζοντας μια μια τις λέξεις.

Σαν τανκς ήτανε ο ήχος. 

Η' σαν εκρήξεις.

Ενα παιδί από την μια άκρη της πλατείας 

μέχρι την άλλη μ'ενα κίτρινο ποδήλατο 

παιρνοντας φορά απογειώθηκε σαν αεροθουμενο 

προς την Μητροπολεως.

Ξεφυγε η'

θα επανερθει;

Τι ρωτάς;Μονο να ρωτάω θέλω.

Ο φωτογράφος με μια χορευτική κίνηση 

σκόρπισε τις φωτογραφίες στον αέρα. 

Εκείνες έπεφταν αργά σαν αλεξίπτωτα.

Μια τουρίστρια κολυμπούσε στο συντριβάνι. 

Ψάρι είναι,δεν είναι ανθρωπος. 

Κάποιος φώναξε. 

Επειτα γελασε.

Θα'ταν πολύ αστείο να'ταν άνθρωπος, σκέφτηκα. 

Αυτή την πρωινή ώρα στο Συνταγμα.

.

.

.

GREEK POETRY -5 Ελληνικές Εκφράσεις -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

 .

.

GREEK POETRY

-5 Ελληνικές Εκφράσεις

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

5 Ελληνικές Εκφράσεις

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis5 Ελληνικές Εκφρά5 Ελληνικές Εκφράσειςσεις

.

.

Φωτογραφιση

-Παπαρουνα -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ήρθε πάλι η εποχή

και τον αφανισμό του Αδωνη

το κόκκινο αίμα του

στη παπαρουνα

θυμιζει

ο θάνατος του

ένα γεγονός πραγματικό 

βέβαιο

η ανάσταση του 

θαυμα

που δεν πιστεύουμε πια

.

.

Φωτογράφιση 

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

κάποτε 

αυτοί οι άνθρωποι

υπήρξαν εκεί

ζωντανοι

τώρα 

σε πια αιωνιότητα

αναπνέουν;

κανένα σημάδι τους

ποτέ εδω

σε μας δεν θα φτάσει

.

.

Φωτογραφιση-Πεταλουδα

-χ.ν.κουβελης c.n.cpuvelis

η ιδέα 

της συμμετρίας

πεταλούδα

.

.

Φωτογραφιση-Παπαρουνα

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ποσο κόκκινο 

αναπνέει

η παπαρουνα

.

.

Φωτογραφιση-butterfly πεταλουδα

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Symmetry's Realizations

Butterfly

σε συμμετρια 

ησυχου υπνου

πεταλουδα

.

.

GREEK POETRY -Αρατε πύλας, οἱ ἄρχοντες ὑμῶν -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

 .

.

GREEK POETRY

-Αρατε πύλας, οἱ ἄρχοντες ὑμῶν

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

.

.

Αρατε πύλας, οἱ ἄρχοντες ὑμῶν

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

και θα'ρθει 

μελλοντική μέρα 

που ο άνθρωπος 

επιτακτικά θα ζητήσει

-Αρατε πύλας, οἱ ἄρχοντες ὑμῶν, καὶ ἐπάρθητε, 

πύλαι αἰώνιοι, καὶ εἰσελεύσεται ὁ βασιλεὺς τῆς δόξης.

και στην ειρωνική χλευαστικη ερωτηση

-Τίς ἐστιν οὗτος ὁ βασιλεὺς τῆς δόξης;

θα απαντησει αναντιρρητα 

– Κύριος κραταιὸς καὶ δυνατός, 

Κύριος δυνατὸς ἐν πολέμου.

Κύριος τῶν δυνάμεων αὐτός ἐστιν ὁ βασιλεὺς τῆς δόξης.

Και τότε στον κόσμο

δίκαια θα υψωθεί 

ανθρωπότητα

.

.

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -Ότε η αμαρτωλός προσέφερε το μύρο -Εξέδυσάν με τα ιματιά μου -Πᾶσα ἡ Κτίσις, ἠλλοιοῦτο φόβῳ -Διεμερίσαντο τὰ ἱμάτιά μου ἑαυτοῖς (Από την Μεγάλη Εβδομάδα) -μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

 .

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

-Ότε η αμαρτωλός προσέφερε το μύρο

-Εξέδυσάν με τα ιματιά μου -Πᾶσα ἡ Κτίσις, ἠλλοιοῦτο φόβῳ

-Διεμερίσαντο τὰ ἱμάτιά μου ἑαυτοῖς

(Από την Μεγάλη Εβδομάδα)

-μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

.

.

Ότε η αμαρτωλός προσέφερε το μύρο

-Εξέδυσάν με τα ιματιά μου -Πᾶσα ἡ Κτίσις, ἠλλοιοῦτο φόβῳ

-Διεμερίσαντο τὰ ἱμάτιά μου ἑαυτοῖς

(Από την Μεγάλη Εβδομάδα)

-μεταφραση χ.ν.κουβελης c n.couvelis

όταν η αμαρτωλή πρόσφερε το μύρο,

τότε ο μαθητής συμφώνησε με τους παράνομους,

αυτή χαίρονταν που εχυνε το πολύτιμο ,

αυτός ετρεχε να πωλησει τον ατιμητο,

αυτή τον δεσπότη αναγνώριζε,

αυτός από τον δεσπότη χωρίζονταν,

αυτή ελευθερωνονταν

και ο Ιούδας δούλος γίνονταν του εχθρού

Τρομερη η απερισκεψία.

Μεγάλη η μετανοια

Ότε η αμαρτωλός προσέφερε το μύρο, 

τότε ο μαθητής συνεφώνει τοις παρανόμοις, 

η μεν έχαιρε κενούσα το πολύτιμον, 

ο δε έσπευδε πωλήσαι τον ατίμητον, 

αύτη τον δεσπότην επεγίγνωσκεν, 

ούτος του δεσπότου εχωρίζετο, 

αύτη ηλευθερούτο και ο Ιούδας δούλος εγεγόνει του εχθρού. 

Δεινόν η ραθυμία! 

Μεγάλη η μετάνοια!

μου έβγαλαν τα ρούχα μου 

και με έντυσαν με χλαμυδα κοκκινη

πάνω στο κεφάλι μου

εθεσαν στεφανι

από αγκάθια 

και στο δεξί μου χέρι έδωκαν καλάμι,

για να τους συντρίψω

σαν πήλινα αγγεια

Εξέδυσάν με τα ιματιά μου 

και ενέδυσάν με χλαμύδαν κοκκίνην

έθηκαν επί την κεφαλήν μου στέφανον εξ΄ ακανθών 

και επί την δεξιάν μου χείραν έδωκαν κάλαμον, 

ίνα συντρίψω αυτούς ως σκεύη κεραμέως

σήμερα όλη η κτίση

παρελυσε από τον φόβο

που σε βλέπει πάνω στον σταυρό κρεμασμένον,

ο ήλιος σκοτείνιασε

και τα θεμέλια της γης συνταραχτηκαν,

τα πάντα συμπάσχουν,

με αυτόν που τα πάντα έκτισε,

που εκούσια για μας υπομεινε,

Κύριε σε δοξαζω

Πᾶσα ἡ Κτίσις, ἠλλοιοῦτο φόβῳ, θεωροῦσά σε, 

ἐν σταυρῷ κρεμάμενον Χριστέ. 

Ὁ ἥλιος ἐσκοτίζετο, καὶ γῆς τὰ θεμέλια συνεταράττετο, 

τὰ πάντα συνέπασχον, τῷ τὰ πάντα κτίσαντι, 

ὁ ἑκουσίως δι' ἡμᾶς ὑπομείνας, 

Κύριε δόξα σοι.

μοίρασαν τα ρούχα μου μεταξύ τους,

και πάνω στον ρουχισμό μου έβαλαν κλήρο

ένας λαός ασεβής και παράνομος,γιατί μελετά

αφρονα;γιατί την ζωή όλων με θάνατο καταδικασε;

Μεγα θαυμα,

οτι ο Κτίστης του Κόσμου

στα χέρια άνομων παραδίνεται,

και στο ξύλο ανεβαζεται ο  φιλάνθρωπος,

για να ελευθερωσει τους 

δέσμιους στον  Άδη,

που φωνάζουν

 Εσύ που ανεκτικός εισαι

Κυριε σε δοξαζω

Διεμερίσαντο τὰ ἱμάτιά μου ἑαυτοῖς, 

καὶ ἐπὶ τὸν ἱματισμόν μου ἔβαλον κλῆρον.

Λαὸς δυσσεβὴς καὶ παράνομος, 

ἵνα τί μελετᾷ κενὰ; ἵνα τί τὴν ζωὴν τῶν ἁπάντων, 

θανάτῳ κατεδίκασε; 

Μέγα θαῦμα! ὅτι ὁ Κτίστης τοῦ Κόσμου, 

εἰς χεῖρας ἀνόμων παραδίδοται, 

καὶ ἐπὶ ξύλου ἀνυψοῦται ὁ φιλάνθρωπος, 

ἵνα τοὺς ἐν ᾍδῃ δεσμώτας ἐλευθερώσῃ, 

κράζοντας· Μακρόθυμε Κύριε δόξα σοι.

.

.

.

GREEK POETRY -4 Ελληνικές Εκφράσεις -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

 .

.

GREEK POETRY

-4 Ελληνικές Εκφράσεις

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

.

.

4 Ελληνικές Εκφράσεις

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

άλογο

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

αυτό το πέτρινο κεφάλι

αλογου

έμεινε από τα άλογα μας

ανάγλυφο έργο επιδέξιου

γλύπτη

η μνήμη

.

.

μια εικόνα μεταφυσικής

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ανθη 

τον καθαρο

αμόλυντο αναπνέουν 

αέρα

το φως

.

.

Δομήνικος Θεοτοκόπουλος 

El Greco

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

εδώ στο Τολέδο στη ξενιτιά 

El Greco 

και στο Φόδελε στη πατρίδα

Δομήνικος Θεοτοκοπουλος

.

.

stil life

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ένα θαύμα είναι 

τα ψάρια και το κρασί 

να πολλαπλασιασθούν 

και να χορτασθουν οι ταπεινοί και καταφρονεμενοι 

ολης της γης

ποιος,αλήθεια,ο θαυματοποιος;

.

.

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -η λύπη του Βαν Γκογκ θα διαρκέσει -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

 .

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

-η λύπη του Βαν Γκογκ θα διαρκέσει

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

.

.

Vincent van Gogh

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

η λύπη του Βαν Γκογκ θα διαρκέσει

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

σήμερα στο κίτρινο σπίτι στην Αρλ λογομαχισα έντονα με τον Πολ Γκωγκέν,με θεωρεί

τρελό,ένας εγωιστής είναι,θα τον σκότωνα,

δεν το έκανα,πήρα ένα ξυράφι κι έκοψα το αυτι μου,το πήρα και το πήγα σε μια πόρνη,

που επισκέπτομαι συχνά,χτύπησα τη πόρτα,εκείνη μετά από λίγο άνοιξε,ημίγυμνη,

έχω πελάτη μου είπε,της έδωσα το αυτί τυλιγμένο σε μια εφημερίδα,το δώρο σου,της

είπα,το άνοιξε,μόλις το είδε,τρόμαξε,έβγαλε μια κραυγή και λιγοθυμισε,σωριάστηκε

κάτω,την παράτησα κι έφυγα,πόση λύπη θα με βαραίνει πάνω  σ'αυτον τον κόσμο; ,δεν

γύρισα στο κίτρινο σπίτι,περιπλανήθηκα στα χωράφια,κίτρινα στάχυα παντού σε

 απέραντη εκταση,σηκώθηκαν στον αέρα μαύρα πουλιά,κοράκια ήταν,ο ουρανός πάνω

στροβιλίζονταν,μετά το θόρυβο των πουλιών απόλυτη ησυχία,τότε ξαφνικά ακούστηκε

 ένας πυροβολισμός,δεν ταράχτηκα,καμία περιέργεια δεν είχα,κάποιος κυνηγος,η' κάποιος

αυτοπυροβολήθηκε,και τα δυο ίδια αδιάφορα,

γύρισα το απόγευμα στο κίτρινο σπίτι,άδειο,έρημος τοπος για έναν άνθρωπο,ξάπλωσα

στο κρεβάτι,ευχήθηκα να μην ξυπνήσω

.

. 

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -τότε ἐνέπτυσαν εἰς τὸ πρόσωπον αὐτοῦ καὶ ἐκολάφισαν αὐτόν, οἱ δὲ ἐρράπισαν -ὁ δὲ Πετρος ἠρνήσατο ἔμπροσθεν αὐτῶν πάντων λέγων· οὐκ οἶδα τί λέγεις -Μεγάλη Πεμπτη Τριτο Ευαγγελιο, -Κατά Ματθαίο Άγιο Ευαγγέλιο, Κεφάλαιο ΚΣΤ'(26) 57-75 -μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

 .

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

-τότε ἐνέπτυσαν εἰς τὸ πρόσωπον αὐτοῦ καὶ ἐκολάφισαν αὐτόν, 

οἱ δὲ ἐρράπισαν

-ὁ δὲ Πετρος ἠρνήσατο ἔμπροσθεν αὐτῶν πάντων λέγων· οὐκ οἶδα τί λέγεις

-Μεγάλη Πεμπτη Τριτο Ευαγγελιο,

-Κατά Ματθαίο Άγιο Ευαγγέλιο, Κεφάλαιο ΚΣΤ'(26) 57-75

-μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

.

.

τότε ἐνέπτυσαν εἰς τὸ πρόσωπον αὐτοῦ καὶ ἐκολάφισαν αὐτόν, 

οἱ δὲ ἐρράπισαν

-ὁ δὲ Πετρος ἠρνήσατο ἔμπροσθεν αὐτῶν πάντων λέγων· οὐκ οἶδα τί λέγεις

-Μεγάλη Πεμπτη Τριτο Ευαγγελιο,

-Κατά Ματθαίο Άγιο Ευαγγέλιο, Κεφάλαιο ΚΣΤ'(26) 57-75

-μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

αυτοί αφού συνέλαβαν τον Ιησού τον πήγαν στον Καϊάφα τον αρχιερέα,όπου

οι γραμματείς και πρεσβύτεροι συγκεντρώθηκαν,

ο δε Πέτρος τον ακολουθούσε από μακρυά μέχρι την αυλή του αρχιερεα,

και μπαίνοντας μέσα κάθησε μαζί με τους υπηρέτες να δει το τέλος,

οι αρχιερείς και οι πρεσβύτεροι και όλο το συνέδριο ζητούσαν ψευδομαρτυρία

κατά του Ιησού για να τον θάνατωσουν

αλλά δεν ευβρησκαν,και πολλοί ψευδομάρτυρες ήρθαν,αλλά δεν εβρησκαν,

ύστερα ήρθαν δύο ψευδομάρτυρες και είπαν.

αυτός είπε,πως μπορώ να γκρεμίσω το ναό του Θεόυ και μέσα σε τρεις

μέρες να τον οικοδομησω

και τότε σηκώθηκε ο αρχιερέας και είπε σ'αυτον.τιποτα δεν αποκρινεσαι;

σε οτι αυτοί εναντίον σου μαρτυρουν;

όμως ο Ιησούς σιωπούσε,και αποκριθείς ο αρχιερέας είπε σ'αυτον.

σε εξορκιζω στον Θεόν τον ζώντα να μας πεις εάν εσύ είσαι ο Χριστός

ο γιος του Θεού,

τότε λέει σ''αυτον ο Ιησούς.εσυ αυτο είπες,πλην όμως σας λεώ,από αυτή τη 

στιγμή θα δείτε τον γιο του ανθρώπου να κάθεται στα δεξιά της δύναμης 

και να έρχεται πάνω στις νεφέλες του ουρανου

τότε ο αρχιερέας ξέσκισε τα ιμάτια του λέγοντας ότι βλαστημησε.

τι μας χρειάζεται πια να έχουμε μάρτυρες,να τώρα ακούσατε τη βλαστήμια

του.τι νομιζεται;

κι αυτοί απαντώντας είπαν.ενοχος θανάτου είναι.

τότε τον εφτυσαν στο πρόσωπο του και τον γρονθοκοπισαν,άλλοι τον

χαστουκισαν λέγοντες.μαντεψε μας Χριστέ,ποιος είναι αυτός που σε 

χτύπησε;

ο δε Πέτρος έξω κάθονταν στην αυλή και τον πλησιασε μια μικρη κοπέλα 

λέγοντας.και συ ήσουνα μαζί με τον Ιησού τον Γαλιλαίο

τότε αυτός το αρνήθηκε μπροστά σε όλους αυτούς λέγοντας.δεν γνωρίζω

τι λες.

όμως βγαίνοντας στο προαυλιο τον είδε αλλη και λέει σ'αυτους.

εκεί κι αυτός ήταν μαζί με τον Ιησού τον Ναζωραιο

και πάλι αρνήθηκε με όρκο ότι δεν γνώριζω τον άνθρωπο.

τότε μετά από λίγο πλησιαζοντας αυτοί που ήταν συγκεντρωμένοι εκεί 

είπαν στον Πέτρο.ειναι αλήθεια και συ από αυτούς είσαι,γιατί και η φωνή σου 

σε φανερώνει.

τότε άρχισε να απαρνιεται και να ορκίζεται ότι δεν γνώριζω τον άνθρωπο

κι αμέσως πετεινος λαλησε.

και θυμήθηκε ο Πέτρος αυτά τα λογια που Ιησούς είπε σ'αυτον ότι πριν

ο πετεινος λαλήσει τρεις φορες θα με απαρνηθείς.και βγαίνοντας έξω 

έκλαψε πίκρα.

.

.

Οἱ δὲ κρατήσαντες τὸν ᾿Ιησοῦν ἀπήγαγον πρὸς Καϊάφαν τὸν ἀρχιερέα, ὅπου οἱ γραμματεῖς

 καὶ οἱ πρεσβύτεροι συνήχθησαν.

ὁ δὲ Πέτρος ἠκολούθει αὐτῷ ἀπὸ μακρόθεν ἕως τῆς αὐλῆς τοῦ ἀρχιερέως, καὶ εἰσελθὼν

 ἔσω ἐκάθητο μετὰ τῶν ὑπηρετῶν ἰδεῖν τὸ τέλος.

Οἱ δὲ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ πρεσβύτεροι καὶ τὸ συνέδριον ὅλον ἐζήτουν ψευδομαρτυρίαν κατὰ

 τοῦ ᾿Ιησοῦ ὅπως θανατώσωσιν αὐτόν,

καὶ οὐχ εὗρον· καὶ πολλῶν ψευδομαρτύρων προσελθόντων, οὐχ εὗρον. ὕστερον δὲ

 προσελθόντες δύο ψευδομάρτυρες

εἶπον· οὗτος ἔφη, δύναμαι καταλῦσαι τὸν ναὸν τοῦ Θεοῦ καὶ διὰ τριῶν ἡμερῶν

 οἰκοδομῆσαι αὐτόν.

καὶ ἀναστὰς ὁ ἀρχιερεὺς εἶπεν αὐτῷ· οὐδὲν ἀποκρίνῃ; τί οὗτοί σου καταμαρτυροῦσιν;

ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς ἐσιώπα. καὶ ἀποκριθεὶς ὁ ἀρχιερεὺς εἶπεν αὐτῷ· ἐξορκίζω σε κατὰ τοῦ Θεοῦ

 τοῦ ζῶντος ἵνα ἡμῖν εἴπῃς εἰ σὺ εἶ ὁ Χριστὸς ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ.

λέγει αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς· σὺ εἶπας· πλὴν λέγω ὑμῖν, ἀπ᾿ ἄρτι ὄψεσθε τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου

 καθήμενον ἐκ δεξιῶν τῆς δυνάμεως καὶ ἐρχόμενον ἐπὶ τῶν νεφελῶν τοῦ οὐρανοῦ.

τότε ὁ ἀρχιερεὺς διέρρηξε τὰ ἱμάτια αὐτοῦ λέγων ὅτι ἐβλασφήμησε· τί ἔτι χρείαν ἔχομεν

 μαρτύρων; ἴδε νῦν ἠκούσατε τὴν βλασφημίαν αὐτοῦ·

τί ὑμῖν δοκεῖ; οἱ δὲ ἀποκριθέντες εἶπον· ἔνοχος θανάτου ἐστί.

τότε ἐνέπτυσαν εἰς τὸ πρόσωπον αὐτοῦ καὶ ἐκολάφισαν αὐτόν, οἱ δὲ ἐρράπισαν

λέγοντες· προφήτευσον ἡμῖν Χριστέ, τίς ἐστιν ὁ παίσας σε;

῾Ο δὲ Πέτρος ἔξω ἐκάθητο ἐν τῇ αὐλῇ· καὶ προσῆλθεν αὐτῷ μία παιδίσκη λέγουσα· καὶ σὺ

 ἦσθα μετὰ ᾿Ιησοῦ τοῦ Γαλιλαίου.

ὁ δὲ ἠρνήσατο ἔμπροσθεν αὐτῶν πάντων λέγων· οὐκ οἶδα τί λέγεις.

ἐξελθόντα δὲ αὐτὸν εἰς τὸν πυλῶνα εἶδεν αὐτὸν ἄλλη καὶ λέγει αὐτοῖς· ἐκεῖ καὶ οὗτος ἦν

μετὰ ᾿Ιησοῦ τοῦ Ναζωραίου.

καὶ πάλιν ἠρνήσατο μεθ᾿ ὅρκου ὅτι οὐκ οἶδα τὸν ἄνθρωπον.

μετὰ μικρὸν δὲ προσελθόντες οἱ ἑστῶτες εἶπον τῷ Πέτρῳ· ἀληθῶς καὶ σὺ ἐξ αὐτῶν εἶ· καὶ

 γὰρ ἡ λαλιά σου δῆλόν σε ποιεῖ.

τότε ἤρξατο καταναθεματίζειν καὶ ὀμνύειν ὅτι οὐκ οἶδα τὸν ἄνθρωπον. καὶ εὐθέως

 ἀλέκτωρ ἐφώνησε.

καὶ ἐμνήσθη ὁ Πέτρος τοῦ ρήματος ᾿Ιησοῦ εἰρηκότος αὐτῷ ὅτι πρὶν ἀλέκτορα φωνῆσαι

 τρὶς ἀπαρνήσῃ με· καὶ ἐξελθὼν ἔξω ἔκλαυσε πικρῶς.

.

.

.

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -Ύμνοι της Μεγάλης Εβδομάδας -μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

 .

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

-Ύμνοι της Μεγάλης Εβδομάδας

-μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

.

.

Ύμνοι της Μεγάλης Εβδομάδας

-μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

 

Τοῦ Δείπνου σου τοῦ μυστικοῦ

του Δείπνου σου του μυστικού σήμερα ,Υιέ του Θεού,

κάνε με κοινωνο,

γιατί στους εχθρούς σου το μυστήριο δεν θα πω,

ούτε φιλημα θα σου δώσω όπως ο Ιούδας,

αλλά όπως ο Ληστής σε σένα ομολογώ,

Να με θυμηθείς,Κύριε,στη βασιλεία σου

Τοῦ Δείπνου σου τοῦ μυστικοῦ σήμερον, Υἱὲ Θεοῦ, 

κοινωνόν με παράλαβε· οὐ μὴ γὰρ τοῖς ἐχθροῖς σου 

τὸ μυστήριον εἴπω· οὐ φίλημά σοι δώσω, καθάπερ 

ὁ Ἰούδας· ἀλλ᾿ ὡς ὁ Λῃστὴς ὁμολογῶ σοι· 

Μνήσθητί μου, Κύριε, ἐν τῇ βασιλείᾳ σου.

.

.

Ήχος β'.

Ἡ βεβυθισμένη τῇ ἁμαρτίᾳ

αυτή που μέσα στην αμαρτια έχει βυθιστει 

εσένα λιμάνι σωτηρίας βρήκε,

και μύρο μαζί με δάκρυα χύνοντας σε σένα

έλεγε,να αυτός που σ'αυτους που αμαρτησαν 

την μετάνοια φερνει,

αλλά Δέσποτα σώσε με,απο την τρικυμια της αμαρτιας,

με το μεγάλο σου ελεος

Ἡ βεβυθισμένη τῇ ἁμαρτίᾳ, εὗρέ σε λιμένα 

τῆς σωτηρίας, καὶ μύρον σὺν δάκρυσι κενοῦσά σοι 

ἐβόα· Ἴδε ὁ τῶν ἁμαρτανόντων τὴν μετάνοιαν φέρων· 

ἀλλὰ Δέσποτα διάσωσόν με, ἐκ τοῦ κλύδωνος τῆς ἁμαρτίας, 

διὰ τὸ μέγα σου ἔλεος.

.

.

Ήχος δ'. 

πιο πολύ από την πόρνη Αγαθέ αμάρτησα,

όμως βροχή από δάκρυα καθόλου δεν σου πρόσφερα,

αλλά σιωπηλά δεομενος πεφτω μπροστά σου,

με συντριβη φιλώντας τα αμόλυντα πόδια σου

όπως αφεση ως Δεσποτης μου δωσεις των αμαρτημάτων 

λέγοντας, 

Σωτήρα μου, από τον βορβορο των έργων μου καθάρισε με

Υπέρ την Πόρνην Αγαθέ ανομήσας, δακρύων όμβρους 

ουδαμώς σοι προσήξα· αλλά σιγή δεόμενος προσπίπτω σοι, 

πόθω ασπαζόμενος, τους αχράντους σου πόδας, όπως μοι 

την άφεσιν, ως Δεσπότης παράσχης, των οφλημάτων 

κράζοντι Σωτήρ. Εκ του βορβόρου των έργων μου ρύσαι με.

.

.

Τον ήλιον κρύψαντα

τον ήλιο να κρύβει τις ακτίνες του,

και το καταπετασμα του ναού να σχίζεται,με του Σωτήρα

τον θάνατο,ο Ιωσήφ βλέπωντας,πήγε στον Πιλάτο 

και τον παρακάλεσε λέγοντας:

δος μου αυτόν τον ξένο,αυτον που από βρέφος ξένος ήταν στον κοσμο

δος μου αυτον τον ξένο,τον οποιον οι ομοφυλοι μισούντες θανατώνουν 

σαν ξενο

δος μου αυτον τον ξένο,του οποιου παραξενευομαι να βλέπω τον παράξενο  

θανατο

δος μου αυτον τον ξένο,ο οποίος γνωριζε να υπηρετεί τους φτωχούς 

και τους ξένους

δος μου αυτον τον ξένο,τον οποίον οι Εβραίοι από φθόνο τον αποξένωσαν

από τον κοσμο

δος μου αυτον τον ξένο,για να τον κρύψω στον τάφο,ο οποίος σαν ξενος

δεν έχει που το κεφάλι να ακουμπισει

δος μου αυτον τον ξένο,τον οποίον η Μητέρα  βλέπωντας νεκρό φωναξε

Ω Γιε και Θεε μου,αν και τα σπλάχνα μου πληγώθηκαν,

και η καρδιά μου σπαραζει,νεκρό να σε βλέπω,

όμως την ανάσταση σου περιμένοντας δοξαζω

και με τέτοια λοιπόν λόγια παρακαλώντας τον Πιλατο

ο ευγενής άντρας παίρνει το σώμα του Χριστού,

το οποίο αφού προσεχτικά  σε σεντόνι τύλιξε και με σμύρνα αλειψε,

κατεβασε στο τάφο,αυτόν που σ' όλους την αιώνια ζωή δίνει 

και το μέγα ελεος

Τὸν ἥλιον κρύψαντα τὰς ἰδίας ἀκτίνας,

καὶ τὸ καταπέτασμα τοῦ ναοῦ διαρραγέν, τῷ τοῦ Σωτῆρος θανάτῳ,

ὁ Ἰωσὴφ θεασάμενος, προσῆλθε τῷ Πιλάτῳ καὶ καθικετεύει λέγων·

δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, τὸν ἐκ βρέφους ὡς ξένον ξενωθέντα ἐν κόσμῳ·

δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, ὃν ὁμόφυλοι μισοῦντες θανατοῦσιν ὡς ξένον·

δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, ὃν ξενίζομαι βλέπειν τοῦ θανάτου τὸ ξένον·

δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, ὅστις οἶδεν ξενίζειν τοὺς πτωχούς τε καὶ ξένους·

δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, ὃν Ἑβραῖοι τῷ φθόνῳ ἀπεξένωσαν κόσμῳ·

δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, ἵνα κρύψω ἐν τάφῳ, ὃς ὡς ξένος οὐκ ἔχει 

τὴν κεφαλὴν ποῦ κλῖναι·

δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, ὃν ἡ Μήτηρ καθορῶσα νεκρωθέντα ἐβόα·

Ὦ Υἱὲ καὶ Θεέ μου, εἰ καὶ τὰ σπλάγχνα τιτρώσκομαι,

καὶ καρδίαν σπαράττομαι, νεκρόν σε καθορῶσα,

ἀλλὰ τῇ σῇ ἀναστάσει θαρροῦσα μεγαλύνω.

Καὶ τούτοις τοίνυν τοῖς λόγοις δυσωπῶν τὸν Πιλᾶτον

ὁ εὐσχήμων λαμβάνει τοῦ Σωτῆρος τὸ σῶμα,

ὃ καὶ φόβῳ ἐν σινδόνι ἐνειλήσας καὶ σμύρνῃ, κατέθετο ἐν τάφῳ

τὸν παρέχοντα πᾶσι ζωὴν αἰώνιον καὶ τὸ μέγα ἔλεος

.

.

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -Η αποστομωση των Φαρισαίων και Σαδδουκαιων Ευαγγέλιο Όρθρου Μεγάλης Τρίτης, Κατά Ματθαίο ΚΒ'(22) 15-46 -μεταφραση-χ.ν.κουβελης c n couvelis ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

 .

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

-Η αποστομωση των Φαρισαίων και Σαδδουκαιων

Ευαγγέλιο Όρθρου Μεγάλης Τρίτης, Κατά Ματθαίο ΚΒ'(22) 15-46

-μεταφραση-χ.ν.κουβελης c n couvelis

ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

.

.

Η αποστομωση των Φαρισαίων και Σαδδουκαιων

Ευαγγέλιο Όρθρου Μεγάλης Τρίτης, Κατά Ματθαίο ΚΒ'(22) 15-46

(μετάφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis)

τότε πήγαν οι Φαρισαίοι και έκαναν συμβούλιο πως αυτόν θα παγιδεύσουν

με λόγια,

και στέλνουν σ'αυτον τους μαθητες τους με τους Ηρωδιανούς λέγοντας:

διδασκαλε,γνωρίζουμε ότι αληθής είσαι και το δρόμο του Θεού με την 

αλήθεια διδασκεις και δεν σε μελλει για τίποτα,γιατί δεν βλέπεις σε

προσωπο ανθρωπων,

πες μας λοιπόν,τι νομίζεις;πρέπει να δίνεται φόρος στον Καίσαρα η' όχι;

καταλαβαίνοντας ο Ιησούς την πονηριά τους είπε:γιατί με προκαλείτε,

υποκριτές;δείξτε μου το νόμισμα του φορου,

τότε αυτοί του έφεραν ένα δηνάριο και λέει σ'αυτους:ποιανού η εικόνα 

και η επιγραφη;

και λένε σ'αυτον:του Καίσαρα,

τότε λέει σ''αυτους:αποδώστε αυτά που είναι γιά τον Καίσαρα στον Καίσαρα

κι αυτα που είναι για τον Θεό στον Θεό

κι όταν άκουσαν αυτό έμειναν κατάπληκτοι,και αφού τον άφησαν εφυγαν

σ'εκεινη τη μέρα πήγαν κοντά του οι Σαδδουκαιοι,οι οποίοι ελεγαν πως δεν 

υπαρχει ανάσταση,και τον ρώτησαν λέγοντας:

διδασκαλε,ο Μωυσής είπε,αν κάποιος πεθάνει και δεν έχει παιδιά,,θα παντρευτεί

ο αδελφός του την γυναίκα του και θα φέρει απόγονο στον αδελφό του,

όμοια και ο δεύτερος και ο τρίτος,μέχρι τους εφτά,

ύστερα απ' όλους πέθανε και η γυναίκα,

στην ανάσταση λοιπόν ποιανού από τους εφτά είναι η γυναίκα;,αφού και οι εφτά την

είχαν.

τότε αποκρίθηκε ο Ιησούς σ'αυτους και είπε.πλαναστε αφού δεν γνωριζετε

τις γραφές μήτε τη δύναμη του Θεού.

γιατί στην ανάσταση ούτε παντρεύονται ούτε νυμφευονται,αλλά ως άγγελοι 

του Θεού στον ουρανό είναι.

για δε την ανάσταση των νεκρών δεν έχετε διαβάσει αυτό που ειπώθηκε

σε σας από τον Θεό λέγοντας:

εγώ είμαι ο Θεός του Αβραάμ και ο Θεός του Ισαάκ και ο Θεός του Ιακώβ,

δεν είναι ο Θεός Θεός νεκρων,αλλά ζωντανών,

κι όταν άκουσαν αυτό τα πλήθη έμειναν έκπληκτα από την διδασκαλία του

Τότε οι Φαρισαίοι όταν άκουσαν ότι αποστομωσε τους Σαδδουκαιους συγκεντρώθηκαν

στο ίδιο μέρος,και τον ρώτησε ένας απ'αυτους,νομικός,

για να τον πειράξει και είπε:

διδασκαλε,ποια είναι η εντολή η μεγάλη μέσα στον νομό;

τότε ο Ιησούς είπε σ'αυτον:να αγαπήσεις τον Κύριο τον Θεό σου με όλη την

καρδιά σου και με όλη την ψυχή σου και με όλη την διάνοια σου,

αυτή είναι η πρώτη και μεγάλη εντολή.

και δεύτερη όμοια σ'αυτη:να αγαπησεις τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου.

σε αυτές τις δύο εντολές όλος ο νόμος και οι προφήτες στηριζονται

και ενώ ήταν συγκεντρωμένοι οι Φαρισαίοι τους ρώτησε ο Ιησούς λεγοντας:

τι νομίζετε για τον Χριστό;ποιανού γιος είναι; τότε  λένε σ''αυτον:του Δαυίδ,

λέει σ''αυτους:πως λοιπόν ο Δαυίδ μέσω του Πνεύματος τον καλεί Κύριο

λέγοντας:είπε ο Κύριος στον Κύριο μου,κάθισε στα δεξιά μου μέχρι να βάλω

τους εχθρούς σου υποπόδιο των ποδιών σου;

αν λοιπόν ο Δαυίδ τον καλεί Κύριο,πως γιος του είναι;

και κανείς δεν μπορούσε σ'αυτον να αποκριθεί κάτι,ούτε τόλμησε κάποιος 

από εκείνη τη μέρα να τον ρωτησει τίποτα πια

.

.

Τότε πορευθέντες οἱ Φαρισαῖοι συμβούλιον ἔλαβον ὅπως αὐτὸν παγιδεύσωσιν 

ἐν λόγῳ.

καὶ ἀποστέλλουσιν αὐτῷ τοὺς μαθητὰς αὐτῶν μετὰ τῶν ῾Ηρῳδιανῶν λέγοντες· διδάσκαλε,

οἴδαμεν ὅτι ἀληθὴς εἶ καὶ τὴν ὁδὸν τοῦ Θεοῦ ἐν ἀληθείᾳ διδάσκεις, καὶ οὐ μέλει σοι περὶ

οὐδενός· οὐ γὰρ βλέπεις εἰς πρόσωπον ἀνθρώπων·

εἰπὲ οὖν ἡμῖν, τί σοι δοκεῖ; ἔξεστι δοῦναι κῆνσον Καίσαρι ἢ οὔ;

γνοὺς δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς τὴν πονηρίαν αὐτῶν εἶπε· τί με πειράζετε, ὑποκριταί;

ἐπιδείξατέ μοι τὸ νόμισμα τοῦ κήνσου. οἱ δὲ προσήνεγκαν αὐτῷ δηνάριον.

καὶ λέγει αὐτοῖς· τίνος ἡ εἰκὼν αὕτη καὶ ἡ ἐπιγραφή;

λέγουσιν αὐτῷ· Καίσαρος· τότε λέγει αὐτοῖς· ἀπόδοτε οὖν τὰ Καίσαρος Καίσαρι καὶ τὰ τοῦ

Θεοῦ τῷ Θεῷ.

καὶ ἀκούσαντες ἐθαύμασαν, καὶ ἀφέντες αὐτὸν ἀπῆλθον.

Εν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ προσῆλθον αὐτῷ Σαδδουκαῖοι, οἱ λέγοντες μὴ εἶναι ἀνάστασιν, καὶ

 ἐπηρώτησαν αὐτὸν

λέγοντες· διδάσκαλε, Μωσῆς εἶπεν, ἐάν τις ἀποθάνῃ μὴ ἔχων τέκνα, ἐπιγαμβρεύσει 

ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ καὶ ἀναστήσει σπέρμα τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ.

ἦσαν δὲ παρ᾿ ἡμῖν ἑπτὰ ἀδελφοί· καὶ ὁ πρῶτος γαμήσας ἐτελεύτησε, καὶ μὴ 

ἔχων σπέρμα ἀφῆκε τὴν γυναῖκα αὐτοῦ τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ·

ὁμοίως καὶ ὁ δεύτερος καὶ ὁ τρίτος, ἕως τῶν ἑπτά.

ὕστερον δὲ πάντων ἀπέθανε καὶ ἡ γυνή.

ἐν τῇ οὖν ἀναστάσει τίνος τῶν ἑπτὰ ἔσται ἡ γυνή; πάντες γὰρ ἔσχον αὐτήν.

ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· πλανᾶσθε μὴ εἰδότες τὰς γραφὰς μηδὲ 

τὴν δύναμιν τοῦ Θεοῦ.

ἐν γὰρ τῇ ἀναστάσει οὔτε γαμοῦσιν οὔτε ἐκγαμίζονται, ἀλλ᾿ ὡς ἄγγελοι Θεοῦ 

ἐν οὐρανῷ εἰσι.

περὶ δὲ τῆς ἀναστάσεως τῶν νεκρῶν οὐκ ἀνέγνωτε τὸ ρηθὲν ὑμῖν ὑπὸ τοῦ Θεοῦ λέγοντος,

ἐγώ εἰμι ὁ Θεὸς ᾿Αβραὰμ καὶ ὁ Θεὸς ᾿Ισαὰκ καὶ ὁ Θεὸς ᾿Ιακώβ; οὐκ ἔστιν ὁ Θεὸς Θεὸς

νεκρῶν, ἀλλὰ ζώντων.

καὶ ἀκούσαντες οἱ ὄχλοι ἐξεπλήσσοντο ἐπὶ τῇ διδαχῇ αὐτοῦ

Οἱ δὲ Φαρισαῖοι ἀκούσαντες ὅτι ἐφίμωσε τοὺς Σαδδουκαίους, συνήχθησαν 

ἐπὶ τὸ αὐτό,

καὶ ἐπηρώτησεν εἷς ἐξ αὐτῶν, νομικός, πειράζων αὐτὸν καὶ λέγων·

διδάσκαλε, ποία ἐντολὴ μεγάλη ἐν τῷ νόμῳ;

ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς ἔφη αὐτῷ· ἀγαπήσεις Κύριον τὸν Θεόν σου ἐν ὅλῃ τῇ καρδίᾳ σου 

καὶ ἐν ὅλῃ τῇ ψυχῇ σου καὶ ἐν ὅλῃ τῇ διανοίᾳ σου.

αὕτη ἐστὶ πρώτη καὶ μεγάλη ἐντολή.

δευτέρα δὲ ὁμοία αὐτῇ· ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν.

ἐν ταύταις ταῖς δυσὶν ἐντολαῖς ὅλος ὁ νόμος καὶ οἱ προφῆται κρέμανται.

Συνηγμένων δὲ τῶν Φαρισαίων ἐπηρώτησεν αὐτοὺς ὁ ᾿Ιησοῦς

λέγων· τί ὑμῖν δοκεῖ περὶ τοῦ Χριστοῦ; τίνος υἱός ἐστι; λέγουσιν αὐτῷ· τοῦ Δαυῒδ.

λέγει αὐτοῖς· πῶς οὖν Δαυῒδ ἐν Πνεύματι Κύριον αὐτὸν καλεῖ λέγων,

εἶπεν ὁ Κύριος τῷ Κυρίῳ μου, κάθου ἐκ δεξιῶν μου ἕως ἂν θῶ τοὺς ἐχθρούς 

σου ὑποπόδιον τῶν ποδῶν σου;

εἰ οὖν Δαυῒδ καλεῖ αὐτὸν Κύριον, πῶς υἱὸς αὐτοῦ ἐστι;

καὶ οὐδεὶς ἐδύνατο αὐτῷ ἀποκριθῆναι λόγον, οὐδὲ ἐτόλμησέ τις ἀπ᾿ ἐκείνης 

τῆς ἡμέρας ἐπερωτῆσαι αὐτὸν οὐκέτι.

.

.

.