LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -Το παραμύθι της Αταλάντης και του αγριόχοιρου -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

 .

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

-Το παραμύθι της Αταλάντης και του αγριόχοιρου

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

.

.

Φωτογράφιση-αγριοχοιρος-πετρα

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Το παραμύθι της Αταλάντης και του αγριόχοιρου

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

και μια μερα φάνηκε στο τόπο μέγας αγριοχοιρος,κι ήταν οι ζημιές

στους ανθρώπους,στα σπαρτά,στα φυτά στις καλλιέργειες τεραστιες

κι άνθρωποι κινδύνεψαν καθώς επιτίθονταν ακομα και στα σπίτια

τότε μπροστα στον μεγάλο κίνδυνο συγκεντρώθηκαν στην αγορά κι

αποφάσισαν να τον αντιμετωπίσουν,

οριστηκε γι'αυτο ομαδα επιλεκτων κυνηγών,έφιπποι και πεζοι κονταριστες,

και ακοντιστές,μαζί με άγρια σκυλιά να κυνηγήσουν το θηρίο,

και πήγαν σύσσωμοι,

κι εκείνο πάντα ξέφευγε αλώβητο,το περικύκλωναν κι αυτό εξαφανίζονταν,

γύρισαν μετά από μέρες απρακτοι ,άγρυπνοι κατάκοποι και πεινασμένοι,

-είναι φάντασμα αυτό,είπαν,ο σατανας είναι,

άλλοι είπαν:-σημαδι του θεού,τα έσχατα του κόσμου,η συντέλεια,

το εστειλε να χαθούμε για τις αμαρτίες μας,

τότε ένας γέρος σοφός έδωσε το χρησμό:

-το αδύνατο νικάει το δυνατο

μια γυναίκα,μια παρθένα,

οι γυναικες μόλις τ'ακουσαν τρομαξαν και κλείστηκαν στα σπίτια,

-μακρια από μας το κακό,φώναξαν

κι επεσε λύπη και στεναχώρια

και τότε φάνηκε ανάμεσα τους η Αταλάντη,η γυναίκα του Μελεαγρου,

η όμορφη και σεμνη αρχόντισσα

-εγω θα πάω,είπε,αυτή είναι η μοίρα το χρέος μου

-εχεις άντρα,παιδιά,της είπαν,δεν λυπάσαι την ομορφιά σου;

-αξια είναι η ζωή να την χάσεις για το καλό,τι ωφελεί άχρηστος να ζεις,

είπε η Αταλάντη,κι ο θάνατος τότε γλυκός είναι,

-κι εγω θα σ'ακολουθησω,μαζί θα πάμε,της είπε ο Μελέαγρος

-οχι άντρα μου,του είπε εκείνη,μόνη μου θα πάω,ο χρησμός το λέει

ξεκάθαρα,γυναίκα να πάει,

κι αφού αρματωθηκε πήγε,

και πάλεψε τρεις μέρες και τρεις νύχτες,

κι άκουγαν τον άνεμο που ούρλιαζε,

κι άκουγαν τα δέντρα που ξεριζώνονταν,

κι άκουγαν τα βράχια που ξεθεμελιωνονταν

κι έλεγαν:-παει η αρχόντισσα χάνεται

και την τρίτη μέρα ξημερώνοντας αυτη ήρθε νικήτρια,κι έδειξε το κομμένο

κεφάλι του αγριόχοιρου στην αγορά

κι όλοι θαύμασαν το θάρρος της

και φώναξαν  ομόφωνα: -Χαιρε Σωτήρια της πόλης μας!

ποτέ,να ξερεται,αυτός ο φιλάνθρωπος άθλος της δεν ξεχάστηκε,

ως τις μέρες μας έφτασε και λέγεται

.

.

.