24-LITTERATURE - ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ- ΚΕΙΜΕΝΑ- TEXTS-Χ.Ν.ΚΟΥΒΕΛΗΣ-C.N.COUVELIS-ΜΕΡΟΣ 24 PART 24

.

.

24-LITTERATURE - ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ-

ΚΕΙΜΕΝΑ- TEXTS-Χ.Ν.ΚΟΥΒΕΛΗΣ-C.N.COUVELIS

.

ΜΕΡΟΣ 24

PART 24

Ίλια Ρεπιν,ο Ιβάν ο Τρομερός σκοτώνει τον γιο του Ιβάν(1870-1873)

Πινακοθήκη Τρετιακόφ,Μοσχα

οι τελευταίες ώρες του Ιβάν Δ' Βασίλιεβιτς

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

-

ένα παιδί,βλέπει,πετά από το παράθυρο σκυλιά και γάτες,τα κορμιά τους σκίζονται,

-δεν έχει φόβο,είναι τρελό,

κάποιος λέει,τι θα γίνει όταν μεγαλωσει;,ένας στυγνος εγκληματίας,

κάνει κίνηση στο σκάκι,το μαύρο άλογο,πονάει το στομάχι του,αντίπαλος του 

ο Μπογκντάν Μπιέλσκι.βογιαρος,κόλακας,αν μπορούσε θα τον δηλητηρίαζε,

-Ιβαν Δ' Βασίλιεβιτς είστε κίτρινος,τον ακούει,νιώθει ζάλη,-πηρατε τον ψευδάργυρο,

η σύφιλη θα σας σκοτώσει,

έκανε κίνηση του πύργου,θα θυσιάσει πιόνια για να ανοιξει χώρο,η εικόνα της Ιριννας,

προκλητική,διάφανο νυχτικό,τα μισογυμνα πόδια,το μεγάλο στήθος,ξαπλωμένη στο

 κρεβάτι,νύχτα,ησυχία,αυτός είναι ο Τσάρος ο Κυβερνήτης πασών των Ρωσιών,τά παντα

 του ανήκουν κι αυτή η γυναίκα,ας είναι νύφη του,γυναίκα του τσαρεβιτς Φιοντόρ,

ο Φιοντόρ είναι καθυστερημένος,

-θυμασαι την Ανασταζια Ρομάνοβνα ,λέει στον Μπογκντάν Μπιέλσκι.

-ποιος δεν θυμάται την ευγενική τσαρίνα,απανταει εκείνος με χαμηλωμένο κεφάλι,

ένας ύπουλος άνθρωπος,και ταυτόχρονα κινεί τον αξιωματικό,

-ρουα,λέει,

-την δηλητηριασαν,ούρλιαξε,

η θλίψη τον έπνιξε,δεν τον ενδιαφέρει,να πούν ότι θέλουν για τη σφαγή στο Νοβγκοροντ,

αφού πέθανε εκείνη,η αγαπημένη γυναίκα,η Ανασταζια του,να πεθάνουν όλοι,

η Ιριννα τον ερέθιζε,

-τότε εμφανιστηκες εσυ,Μπογκντάν Μπιέλσκι και εκείνος ο πανούργος Μπόρις

 Γκουντουνοφ,και χαλάσατε τη δουλειά,ντράπηκα τόσο,

θα σας σκότωνα,αλλα προλαβατε να με δηληριαζετε με τον ψευδάργυρο,

-η παρτίδα αυτή δεν θα τελειώσει,

τα μάτια του θολώνουν,

-σκοτωσα το γιο μου,της Αναστάζιας Ρομάνοβνα το παιδί,τον Ιβάν μου,είμαι τρελός,

πραγματικά Ιβάν ο Τρομερός,

μέσα στο μισοσκόταδο της εκκλησίας,ολομόναχος,είχε διατάξει κανεις να μην είναι εκεί,

-χτύπησα την εγκυο Γιελενα  Σερεμετεβα,τη γυναίκα του Ιβάν μου,κι απεβαλε,

κι ύστερα σκοτωσα αυτόν,

ποιος θεός θα με συγχωρέσει;

ζαλίζεται,τα μάτια του θολώνουν,η απέραντη Ρωσία που ονειρεύτηκε,ο απλός λαός,

η πανούκλα των βογιαρων,σβήνεται για πάντα αυτός ο κόσμος του,

-οπως εσένα καλή μου Αναστάζια με δηλητηριασαν,

κλείνει το παραθυρο,το παιδί θα ησυχάσει,σκέφτεται,

ο τελευταίος σκύλος και η τελευταια γάτα που πετιέται είναι αυτός,ο Ιβάν Σ' Βασιλιεβιτς 

ο Τρομερός,Τσάρος και Κυβερνήτης Πασών των Ρωσιών

κάποτε,

σωριάζεται και σπαει σε σκονη,

53 ετών,

το 1584 η Ιστορια

.

.

.

 .

.

Φωτογραφιση-το πέρασμα του καλοκαιριου στην απουσια

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

η απίθανη εμφάνιση των ανθρώπων

και η νομοτελειακή εξαφάνιση τους,

μια γραφή στην άμμο ήρθε το κύμα και την έσβησε,

η μνήμη των ανθρώπων μένει,ένα τεράστιο παραδοξο,

όταν φεύγουν οι άνθρωποι που πάνε;

σε ποια πραγματικότητα;

ποια αιωνιότητα,και πόση,τους καταπίνει;

ο άνθρωπος είναι κείμενο,το κείμενο του,

όταν το γράφει,και δεν το διαβάζεις δεν υπάρχει,

πόσο καταπληκτική η παρουσία του(από τόσα δισεκατομύρια ανθρώπων 

να εμφανιστεί εδω-τωρα) και πόσο οδυνηρη η παντοτινή απουσία του,

ήρθε,φάνηκε,εξαφανίστηκε,

πόση απώλεια,ποσος θανατος,μας συνδέει ζωντανούς;

ένα μυθιστόρημα,ένα θέατρο,μια περφορμανς,και τώρα τελείωσε,

πόσοι άνθρωποι τελειώνουν;από πόσους τέτοιους αποτελείται η ζωή μας;,

αυτή η αδυσωπη μοίρα των ανθρώπων,

τα ελάχιστα όρια,σύνορα του ανθρώπου,

να είναι αδύνατο να γνωρίσεις την ανθρωπότητα,

γι'αυτους τους ανθρώπους πέρασε το καλοκαίρι εδώ-τωρα,

τώρα-εδω απόντες,

τελικα όλοι μας η ζωή 

μια ολοκληρωτική απουσία,

είμαστε, παντοτινά,απόντες στους άλλους

.

.

.

 

THE END

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

μετά την έκδοση του τελευταίου του βιβλίου εξαφανίστηκε,

οι έρευνες δεν απέδωσαν,

τίτλος του βιβλίου THE END,

με 721 λευκες σελίδες,

παρ'όλ'αυτά αγοράστηκε,

χαρακτηρίστηκε best seller,

στα λογοτεχνικά περιοδικά έγιναν αναλύσεις,

κάποιος έγραψε:αν ο Θεός έγραφε,αυτό το βιβλίο θα έγραφε,

άλλος:απόδειξη της ύπαρξης του Θεού,

ένας άλλος:απόδειξη της μη ύπαρξης του Θεού,

υπήρξαν και ψυχαλυτικες κριτικες-μελετες,

παρουσιάστηκαν κάποιοι αναγνώστες που ανέφεραν πως το διάβασαν,ήταν αδύνατο 

όμως να αφηγηθούν το περιεχόμενο του,δεν είχαν την μνήμη του,

θεωρήθηκαν απατεώνες,

κάποιος άλλος διάβασε τη σελίδα 377,τη φωτογράφισε μάλιστα,αλλά η φωτογραφία 

δεν αποθηκεύτηκε,

άλλος,μάλλον περιπαιχτικά,το ζύγιζε και έβρισκε να έχει κάθε φορά διαφορετικό βάρος,

ένας άλλος,απαντωντας,είπε πως κάποια φορά θα γίνει τόσο τεράστιο σε βάρος,που θα

 έχει καταλήξει σε μαύρη τρύπα,

τότε ένας συμπέρανε:

το THE END στην πραγματικοτητητα είναι μια μαύρη τρύπα,γι'αυτό καμία πληροφορία,

το κείμενο του,δεν ξεφεύγει,για να διαβαστεί,

και μάλλον μέσα σε αυτή τη μαυρη τρύπα εξαφανίστηκε ο συγγραφέας του,

τελικά,το βιβλίο του THE END,ήταν μια τεράστια εισπρακτική επιτυχία,

.

.

.

 

γυμναστικες επιδειξεις στο τελος της σχολικης χρονιας,δασκαλος ο Γεωργιος

Παυλου  και ο Νικος Κατερινοπουλος,στη σημαια ο Νικος Μπαρλας ,δεξια

του στη φωτογραφια η Καλη Στρατου

Ο διδάσκαλος Γεώργιος Παύλου εκ Χρυσοβιτσης εις Μαχαιραν

(δεκαετία 1950-αρχες δεκαετίας 1960)

Το Κατά Παύλου Ευαγγέλιον

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Ο Γεώργιος Παύλου ήταν ένας ιδιομορφος διδάσκαλος,πολλές οι ιστορίες 

με αυτόν,είχε δικη του μέθοδο διδασκαλίας,εκτος της μάθησης επιπτεν

και ...ράβδος,

έλεγεν:τι τα θέλετε τα γράμματα,πάρτε πρόβατα,γίδια,γουρούνια

(μακάρι να τον είχαν ακούσει)

όταν έμπαινε μάθημα έλεγε στα παιδιά:ποιος θα ποτίσει θα ταισει τις κοτούλες;

έφευγαν 3-4 παιδιά

μετά από λίγο έλεγε:ποιος για ποτίσει θα ταισει το γουρούνι;

έφευγαν αλλά 3-4 παιδια

έτσι στο τέλος δεν έμενε κανένα παιδί στη τάξη

όταν χτυπούσε κανενα παιδί με τη βίτσα,εκεινο αναπηδουσε να αποφύγει τις ξυλιες,

εκείνος το χτυπούσε με ρυθμό κι έλεγε:κοίτα πως χορεύει

όταν έβαζε βαθμό στο τετράδιο της αντιγραφής,δεν κοιτούσε,αφηρημένος  από

τα επίγεια όπως ήταν,και αν ξεκινούσε με έναν αριθμό αυτόν έβαζε,και τον

φώναζε,εφτά εφτά εφτά εφτά,πέντε πέντε πέντε πέντε

ενα παιδί σκέφτηκε αφού δεν κοιτάζει ο δάσκαλος δεν γράφω τίποτα

όμως,για κακή του τύχη,κοιταξε και είπε:

-δεν κοιτάζει ο δάσκαλος,δεν γράφω τίποτα-

και φυσικά ...το χόρεψε

κάθε μερα,από Δευτέρα μεχτπρι Σάββατο, πηγαινοέρχονταν με ενα μηχανάκι Ζακς

 Χρυσοβιτσα-Μαχαιρα-Χρυσοβιτσα

στο δρόμο συναντούσε τον Μαχαιριωτη δάσκαλο Γεράσιμο Παπατρέχα του Ηρακλή

που εκανε την αντίστροφη διαδρομη με ένα μηχανάκι Ζουνταπ ,γιατί ήταν δάσκαλος 

στη Χρυσοβίτσα

κι ελεγε:ο Φρίξος και η Έλλη

ήταν και θυμόσοφος:

σε έναν νέο δάσκαλο στη Μαχαιρά,το 1961,τον Γιάννη Σίμο από την Παπαδάτου,

που έμενε στο σπίτι στα Νασλεικα και καλλιεργούσε κήπο του είπε:

Ιωάννη ασε τον κήπο, είναι πνευματοκτονος

στους Μαχαιριωτες που δεν τον ήθελαν,γιατί θ'αφηνε τα παιδιά τους στραβά και

στουρναρια,αγραμματα,και του έκαναν αναφορες στην επιθεώρηση να τον διώξουν,

τους έλεγε:

φέρτε μου τις κόλλες,και θα γράψω εγώ οτι θέλετε

ήταν λάτρης του φαγητού,

ζητούσε απο τα παιδιά να του φέρουν ξινογαλο

τα λεγόμενα του τα έλεγε:

Το Κατά Παύλου Ευαγγέλιον

ο δάσκαλος Γιάννης Σίμος θυμάται δύο από αυτό,

σε αρχαιζουσα γλώσσα,σατυρικά αλλά...ιοβολα

οι δάσκαλοι δύο ανηλθον εις το ιερόν προσευξασθε

ο μεν εις Μαρίνος ο δε έτερος Παύλου

ο Μαρίνος αναβάς εις το μέσον του ναού

υψωσας προς τον ουρανόν τας χείρας ταύτα 

προς τον Θεόν προσευξατο

Ευχαριστώ τον Θεόνό τι ουκ ειμι 

ως οι περιλοιποι των διδασκάλων

τυγχάνω αντιγραφευς εξ αντιγραφεων

(διότι εκθοθηκε Οι Παιδαγωγικές Έρευνες

ένα βιβλίο)

καλλικελαδον εποιησανμεν ο Θεός

αριστερόν ψάλτην εις την εκκλησίαν του Αστακού

ο δε έτερος Παύλου ουδε εις τον ουρανόν εμβηναι

ετυπτεν αυτου τας χείρας εις το στήθος

και έλεγεν προς εαυτόν

Ευχαριστώ τον Θεόν

ότι εδωκας αντίπαλον Μαρίνου Τραγομαλλον

.

.

(ο Μαρίνος από τον Αστακό και ο Τραγομαλλον από το Βασιλόπουλο ήταν 

καλοι δάσκαλοι αλλά είχαν κάποιαν αντιπαλότητα)

.

.

το άλλο Κατά Παύλου Ευαγγέλιον

είναι για τους Μαχαιριωτες,αλλά και γενικά για όλους τους Ξηρομεριτες

τραγοσκυλεις και κυανοπωγωνες

και αεί σιδεροφορούντες

οι τας ψωραλεας αίγας καταβροχθίζοντες

.

.

Αυτά για τον Διδάσκαλον Γεώργιον Παύλου

Δικαιοσύνη!

.

.

.

Η Άκρα

Ταπεινωση-ξυλο-εγκαυστικη

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

(Ιστορίες του κ.Κ)

Η Άκρα Ταπεινωση

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ο κ.Κ ρωτήθηκε για τη θρησκεία,

έδειξε την εικόνα της Άκρας Ταπείνωσης,

-αυτη,είπε,την δικαιολογεί,

να επιλέγεις την ταπεινοτητα,

τόση αιωνιοτητα θα σε απορροφήσει,

και να μην υπερυψωνεσαι

.

.

όταν ρωτήθηκε για την ύπαρξη του Θεού

απάντησε:

-αυτη είναι η αμφιβολία του ανθρώπου

.

.

.

(Ιστορίες του κ.Κ)

1

ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ -  χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

"'Το περισσευούμενο να το μοιράζεσαι''-κάποιοι έχουν ανάγκη-

Ξεκλείδωσε το σπίτι  μπορεί να θέλουν τα πουλιά και τα δέντρα να κατοικήσουν εκεί-

Μια σαύρα γυρίζει τους ωροδείκτες της μέρας-

Φουσκώνει κόκκινο το καρπούζι-

Μια εικόνα χρειάζεται να προχωρήσει ο άνθρωπος.

.

.

2

Φωτογραφιση-

το βλεμμα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

(κατά  Lacan και Heidegger)

κοιταζω-τι σημαινει ''κοιταζω'';

αν οχι βλεπω ''εσενα 'εκει απεναντι να εισαι''

.

.

3

Φωτογραφιση-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

τον αρτον ημων τον επιουσιον δος ημιν σημερον

[η εποχή του νεοκαπιταλισμου

της πολυκαταναλωτισμικης πεινας]

Χαιρε Ω Χαιρε Νεα Πεινα!

.

.

4

δηλωση:ποτε δεν μου αρεσε ο τουρισμος

και κυριως των νεοελληνων καταπατητων

.

.

5

Φωτογράφιση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

αρχες 2000,τοτε ο τρουλος ηταν γαλαζιος [σαν τον ουρανο],

στη σκαλα ηταν  ενα ευκαλυπτο

τωρα με την ανακαινηση ο τρουλος αλλαξε 

το ευκαλυπτο κοπηκε

κρεμαστηκαν και θριαμβευτικες σημαιες

τιποτα δεν μενει ησυχασμενο

.

.

6

ο κ.Κ έγραψε:

εχει κοχυλια και φωνες γλαρων 

στη μερα του

-Οδυσσεα,ενα ψαρι αποδεικνυει τη θαλασσα

το περασμα της βαρκας χαραξε 

στην αμμο

το ταξίδι του

.

.

.

Janis Joplin-2μ χ 3μ-ακρυλικο

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

(Ιδιοτροποι Έρωτες)

η ομοιοτητα(Maybe)-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

η πωλήτρια στο κατάστημα γυναικείων ρούχων είχε μια φοβερή ομοιότητα

με την Janis Joplin,κάθε μέρα πολλές φορές περνούσε από τον μεγάλο 

εμπορικό δρόμο,και με κάποιο πρόσχημα σταματούσε και την έβλεπε,

πολλές φορές έμπαινε μέσα στο κατάστημα με κάποια φίλη του και της έκανε

δώρο κάποιο ρούχο,

μια μέρα,είχε νυχτώσει,έξω στον πεζοδρομο μια ξένη νεαρή  κοπέλα τραγουδούσε 

το Maybe της Janis Joplin,η φωνής της ήταν συγκλονιστική,

πολλοι περαστικοί στέκονταν και την άκουγαν,

βγήκε στη πόρτα του καταστήματος και η πωλήτρια,πλησίασε και της είπε:

'συγνωμη,μοιάζεται με την Janis Joplin',η κοπέλα τονκοίταξε,χαμογέλασε,

και είπε,

'αυτη,ακριβώς,είμαι ,κύριε,η Janis Joplin',

'θα σας περιμένω να σχολασεται'της είπε,

πήγαν σε ένα μπαρ-καφε,ήταν παντρεμένη,η σχέση τους διάρκεσε τρεις μήνες,

στο δωμάτιο του έχει το πορτραίτο που της έκανε,και ακούει τη φωνή της 

που τραγουδαει το Maybe,

από εκείνο τον δρόμο δεν ξαναπέρασε

.

.

https://youtu.be/caiBo_wTxrY

.

.

.

Φωτογράφιση

χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Η Ελένη πριν την φωτογράφιση μοδας

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

μετά την εκστρατεία στη Τροία,

επέστρεψε στη Σπάρτη,

η Ερμιόνη είχε μεγαλώσει,

ένιωθε απέχθεια γι'αυτη,

το αισθάνονταν,

κάποτε θα αντιμετώπιζε την κρίση,τη δίκη,

η Σπάρτη είναι αυστηρή,

δεν λογαριάζει ηδονές,

οι αδύνατοι είναι σκλάβοι τους,

εκείνο το βράδυ μπήκε στη καμαρά της,

βρήκε τη κοπέλα στον καθρέφτη,

-τώρα εσύ είσαι η όμορφη,

της είπε,

άπλωσε το χέρι να την αγκαλιάσει,

εκείνη της το τίναξε,

-αφησε με,φώναξε,

αρκετα με το μυθο της Αιγύπτου,να κοροϊδεύεις παιδιά ειναι,μεγάλωσα μητερα-

όλη τη νύχτα έμεινε άγρυπνη,

στ' αυτιά της ο αδιάκοπος ήχος των βατράχων μέσα στα καλάμια του Ευρώτα,

στο βάθος ο τεράστιος σκοτεινός όγκος του Ταυγετου,απειλητικός γίγαντας,

αισθάνονταν πως τα πάντα γύρω της είχαν

μεταβληθεί σε εφιάλτη,

τόσα ηρωικά κορμιά για την ανοησία της νεκρά

επέπλεαν στα νερά του Σκαμανδρου,

αδύνατο να ξεχάσει,καμια συγχώρεση,

ακούστηκε ένα μωρό,μέσα στη νύχτα,

να κλαίει στη κούνια,

-ο φτωχός μου Αστυανακτας,τρανταχτηκε  στη σκέψη,

η ζωή της μια γελοία ζωή 

κατάντησε,

αύριο,πρωί πρωί,έχει φωτογράφιση για το λάιφ σταιλ περιοδικό μόδας,

δεν την ενδιαφέρει που απ' το ξενυχτι θα'χει μαύρους κύκλους κάτω από τα μάτια,

είναι αποφασισμένη θα αρνηθεί το μακιγιάζ,

-αν θέλετε την ομορφιά μου αυτή είναι,θα τους πει,κι αυτή να πουλήσετε

.

.

.

Η νύμφη Αμαδρυαδα στη βελανιδιά

-χνκουβελης cncouvelis

Η βελανιδιά στο μαντείο της Δωδωνης

Ηροδότου Ιστορίες Βιβλίο Β,' Ευτέρπη,(2.54.1)-(2.55.1,2)-(2.57.1,2)

-μεταφραση χνκουβελης cncouvelis

(2.54.1)για τα μαντεία τόσο γι'αυτό στους Έλληνες όσο και γι'αυτό στη

Λιβύη αυτή εδώ οι Αιγύπτιοι  την ιστορία λένε,είπαν οι ιερείς του Θηβαιου 

Δια πως δύο γυναίκες ιέρειες απ'τις Θήβες αρπάχτηκαν από Φοίνικες,

και την μια απ'αυτες μαθεύτηκε πως στη Λιβύη πούλησαν,και την άλλη

στους Έλληνες,αυτές λοιπόν οι γυναίκες είναι που ίδρυσαν τα μαντεία

πρωτες σ'αυτα τα αναφερόμενα εθνη

(2.55.1)αυτά λοιπόν τώρα άκουσα απ'τους ιερείς στη Θήβα,αυτά εδώ 

λένε οι μάντισσες της Δωδώνης,δύο μαύρες περιστερες απ'τη Θήβα

της Αιγύπτου αφού πέταξαν η μια απ'αυτες στη Λιβύη πηγε,η άλλη σ'αυτους

(2.55.2)κι αφού κάθισε σε μια βελανιδιά μίλησε μ'ανθρωπινη φωνη

πως πρέπει να γίνει εκεί μαντείο του Δία,κι αυτοί το εξέλαβαν 

ότι θεϊκό σημάδι είναι αυτό που εξαγγελθηκε σ'αυτους κι αυτό εκαναν 

(2.57.1)περιστερες σε μένα φαίνεται να ονομασθηκαν απ'τους Δωδωναιους αυτές 

οι γυναικες διότι βάρβαρες ήσαν και τους φάνηκε όμοια με πουλιά να μιλούν,

(2.57.2)μετά από καιρό λένε πως η περιστέρα μ'ανθρωπινη φωνη μίλησε,επειδή 

κατανοητά σ'αυτους μιλούσε η γυναίκα,όσο βαρβαριζε,με φωνή πουλιού φαίνονταν

σ'αυτους να μιλά,επειδή με τι τρόπο περιστέρα με ανθρώπινη φωνή να μιλά,και μαύρη

λέγοντας είναι η περιστερα,αυτό σημαίνει ότι Αιγυπτια η γυναίκα ηταν

.

.

[2.54.1] χρηστηρίων δὲ πέρι τοῦ τε ἐν Ἕλλησι καὶ τοῦ ἐν Λιβύῃ τόνδε Αἰγύπτιοι λόγον λέγουσι. ἔφασαν οἱ ἱρέες τοῦ Θηβαιέος Διὸς δύο γυναῖκας ἱερείας ἐκ Θηβέων ἐξαχθῆναι ὑπὸ Φοινίκων, καὶ τὴν μὲν αὐτέων πυθέσθαι ἐς Λιβύην πρηθεῖσαν, τὴν δὲ ἐς τοὺς Ἕλληνας· ταύτας δὲ τὰς γυναῖκας εἶναι τὰς ἱδρυσαμένας τὰ μαντήια πρώτας ἐν τοῖσι εἰρημένοισι ἔθνεσι.

[2.55.1] ταῦτα μέν νυν τῶν ἐν Θήβῃσι ἱρέων ἤκουον, τάδε δὲ Δωδωναίων φασὶ αἱ προμάντιες· δύο πελειάδας μελαίνας ἐκ Θηβέων τῶν Αἰγυπτιέων ἀναπταμένας τὴν μὲν αὐτέων ἐς Λιβύην, τὴν δὲ παρὰ σφέας ἀπικέσθαι· [2.55.2] ἱζομένην δέ μιν ἐπὶ φηγὸν αὐδάξασθαι φωνῇ ἀνθρωπηίῃ ὡς χρεὸν εἴη μαντήιον αὐτόθι Διὸς γενέσθαι, καὶ αὐτοὺς ὑπολαβεῖν θεῖον εἶναι τὸ ἐπαγγελλόμενον αὐτοῖσι καί σφεα ἐκ τούτου ποιῆσαι. 

2.57.1] πελειάδες δέ μοι δοκέουσι κληθῆναι πρὸς Δωδωναίων ἐπὶ τοῦδε αἱ γυναῖκες, διότι βάρβαροι ἦσαν, ἐδόκεον δέ σφι ὁμοίως ὄρνισι φθέγγεσθαι. [2.57.2] μετὰ δὲ χρόνον τὴν πελειάδα ἀνθρωπηίῃ φωνῇ αὐδάξασθαι λέγουσι, ἐπείτε συνετά σφι ηὔδα ἡ γυνή· ἕως δὲ ἐβαρβάριζε, ὄρνιθος τρόπον ἐδόκεέ σφι φθέγγεσθαι, ἐπεὶ τέῳ τρόπῳ ἂν πελειάς γε ἀνθρωπηίῃ φωνῇ φθέγξαιτο; μέλαιναν δὲ λέγοντες εἶναι τὴν πελειάδα σημαίνουσι ὅτι Αἰγυπτίη ἡ γυνὴ ἦν

.

.

.

Αναφορές του Vincent van Gogh για τον Dr Gachet στα γραμματα του στον 

αδελφό του Teo

-μεταφραση χνκουβελης cncouvelis

Auvers-sur-Oise

μετά τον αυτοπυροβολισμο 

του Vincent van Gogh,27 Ιουλιου 1890

η θλίψη αιώνια

του Dr Gachet η μοναξιά

στο ατελές σκίτσο του Θεού

Vincent, Sometimes I feel like a motherless child

far away from home

Aujourd'hui j'ai revu le Dr Gachet et je vais peindre chez lui mardi matin puis je dinerais avec lui et après il viendrait voir ma peinture

(Σήμερα θα ξαναδώ τον Dr Gachet  και θα πάω να ζωγραφίσω σπίτι του τη τρίτη το πρωί,ύστερα θα φάω μαζι του και μετά αυτός θα'ρθει να δει τη ζωγραφιά μου)

J'ai vu M. le Dr Gachet qui a fait sur moi l'impression d'être assez excentrique mais son expérience de docteur doit le tenir luimême en équilibre en combattant le mal nerveux duquel certes il me parait attaqué au moins aussi gravement que moi. [...] 

(είδα τον Dr Gachet που μου εκανε την εντύπωση πως είναι αρκετά παραξενος,αλλά η εμπειρία του γιατρου πρεπει να τον ισορροπισε 

στον αγώνα του  με τα κακά του νεύρα από τα οποία μου φαίνεται να υποφέρει τουλάχιστον τόσο σοβαρά όσο κι εγώ)

Il me parait certes aussi malade et ahuri que toi ou moi et il est plus agé et il a perdu il y a quelques années sa femme mais il est très médecin et son métier et sa foi le tiennent pourtant. Nous sommes déjà très amis

(μου φαίνεται σίγουρα τόσο άρρωστος και συγχισμενος όπως εσύ η' εγώ κι είναι πολύ ηλικιωμένος κι έχει χάσει κάποια χρόνια πριν τη γυναίκα του αλλά είναι πολύ καλός γιατρός και το επάγγελμα του κι η πίστη του παρόλαυτά τον κρατουν.Ειμαστε ήδη πολύ καλοί φίλοι)

Puis j'ai trouvé dans le Dr Gachet un ami tout fait et quelque chôse comme un nouveau frère serait tellement nous ressemblons physiquement et moralement aussi.

J'ai fait son portrait l'autre jour et vais peindre aussi celui de sa fille qui a 19 ans 

(ύστερα έχω βρει μέσα στον Dr Gachet  ένα φίλο τέλειο,και κατα κάποιο τροπο ένα νέο αδερφο που να μοιάζουμε φυσικά και συναισθηματικά επισης

έχω κάνει το πορτραιτο του πριν λίγες μερες και θα ζωγραφίσω επίσης αυτο της κόρης του που είναι 19 χρόνων)

.

.

.

(Ιδιοτροποι Ερωτες)

Η ΗΤΤΑ-χ.ν.κουβελης cncouvelis

μεσημέρι,κίνηση στο κεντρικό δρόμο,βρίσκονταν στο τρόλεϊ,την είδε έξω 

στο πεζοδρόμιο να περπατά προς την ίδια διεύθυνση,αυτή ήταν,δεν έκανε λάθος,

δέκα χρόνια είχε να την δει,η καρδιά του χτυπούσε δυνατά,

στο μυαλό του ήρθε η τελευταία σκηνή από τη ταινία δοκτορ Ζιβάγκο,οπου 

ο Γιούρι Ζιβάγκο (Ομάρ Σαρίφ) είναι στο τραμ και βλέπει έξω να περπατά 

η Λάρα Αντίποβα (Τζούλι Κρίστι),φοβήθηκε ότι δεν θα προλάβει να την ξανασυναντήσει

 όπως ο ήρωας της ταινίας που παθαίνει οξύ έμφραγμα σωριάζεται και πεθαίνει 

χωρίς ποτέ να συναντηθούν,παραμένοντας γιαπάντα χωρισμένοι,σηκώθηκε χτύπησε 

το κουδούνι στάσης έσπρωξε κόσμο κατέβηκε,του έρχονταν ζαλαδα,την πρόλαβε,

φώναξε το όνομα της,η γυναίκα γύρισε,τον γνώρισε,αυτή ήταν όμορφη όπως τότε,

πήγαν σε ένα κοντινό καφέ,-δέκα χρόνια πέρασαν,της είπε,εκείνη δεν είπε

τίποτα,φάνηκε το βλέμμα της λυπημένο,της είπε τα δικά του,-τιποτα ιδιαίτερο,

μια ζωή αδιάφορη,εκείνη έσκυψε το κεφάλι,του διηγήθηκε την ιστορία της αυτά τα 

δέκα χρόνια,για τον άντρα,στο τέλος είπε:

-μισω τόσο πολύ,και είμαι πολύ θυμωμένη,

κοίταξε το ρολόι της,-περασε η ώρα,είπε,με περιμένουν τα παιδιά,

του έπιασε το χέρι,-θελω να προσέχεις,του είπε,και σηκώθηκε να φύγει,

σηκώθηκε κι εκείνος πίσω της,βγήκε στο δρόμο,στάθηκε,

την κοιτούσε μέχρι που χάθηκε μέσα στο μεγάλο πλήθος,

-αυτη ενας άνθρωπος,σκέφτηκε,που ηττήθηκε από την παλιανθρωπια

επειτα κι αυτος χάθηκε μέσα στο πλήθος, ηττημένος

.

.

Dr Zhivago(1965)

https://youtu.be/E9F7He0j6Zk?si=MMgz4-H2Gxrke9nk

.

.

.

 

Εγώ η Marilyn Monroe τότε ήμουνα η Norma Jean Mortenson

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

υπεγραψε το συμβόλαιο:Norma Jeane Mortenson,

-ειστε η Marilyn Monroe,με αυτό να υπογραψεται,

σηκώθηκε να φύγει,-ετσι θα καταστραφούμε οικονομικά,μαζί κι εσείς,

η φήμη σας-άκουσε πίσω της,

την κατουραω τη φήμη μου και τα λεφτά,σκέφτηκε να του φωνάξει,

βγήκε στη λεωφόρο,νύχτα,ελάχιστη κίνηση,ένας μεθυσμένος της ζήτησε

τσιγάρο,του έδωσε,την κοίταξε-μοιάζεις,προσπάθησε να θυμηθεί,

με μια κοπέλα που ερωτεύτηκα στα δεκαπεντε μου,της είπε,

γέλασε,-ποτε δεν ήμουνα δεκαπέντε,του απαντησε,εκείνη την ώρα πέρασε

το υπόγειο μέτρο,ο αέρας ορμησε έξω από τη σχάρα,όπως στέκονταν

πανω της σήκωσε τη φούστα,-ω ωραία πόδια,εκπληκτικα καλλιγραμμα,

σφύριξε και της φώναξε ένας νεαρός με φαβοριτες,η ξανθιά φιλενάδα του πρόσθεσε:

-και σέξι,

προχώρησε ζαλισμενη,ακούστηκε ένας δυνατός πυροβολισμός,

δεν φοβηθηκε,είδε τα περιπολικά της αστυνομίας με αναμένους

τους φάρους και τη κόρνα στη διαπασών να περνούν με ταχύτητα,

ανέβηκε στο διαμέρισμα,έβαλε το κλειδί στη πόρτα,ακουσε το τηλέφωνο

να χτυπά,το προλαβε,-που ήσουν;ανησύχησα,-βγηκα να περπατήσω,

-θελεις να περάσω να σε πάρω;,-οχι είμαι πολύ κουρασμένη,θα κοιμηθώ,

απάντησε,

έκλεισε το τηλέφωνο,έβαλε νερό σε ένα ποτήρι,ήπιε ένα χαπάκι,

ηρεμιστικο,το συστησε ο γιατρος της,δεν είχε ύπνο,κοίταξε την ώρα,

μια μετά τα μεσάνυχτα και εφτά λεπτά,πήρε κι άλλο χαπάκι,

είδε ένα όνειρο:ένα μικρό κορίτσι στη πλατφόρμα του μετρό,έρημη,

ένας άντρας με γκρίζα καμπαρντίνα και καπελο εμφανίστηκε,

-μην πειραξεις το παιδι,ακούστηκε η κραυγή μιας γυναίκας,πιαστε τον,

είναι ανώμαλος,

ξύπνησε ιδρωμένη,πήρε τηλέφωνο,δεν απάντησε,ξαναπήρε,δεν απάντησε

πάλι,το ποτήρι είχε λίγο νερό,ήπιε άλλο ένα χαπάκι,γέλασε,θυμήθηκε

την πνιγμένη γυναίκα στη πισίνα,την βρήκαν την άλλη μέρα,

-έχει δίκιο,σκέφτηκε,ο μεθυσμένος,ε βέβαια,πως δεν τον γνωρισα;

είναι ο Τζέιμς,Τζέιμς Ντόχερτι,το γειτονοπουλο που παντρεύτηκα

στα δεκάξι μου,τότε ήμουνα η Norma Jean Mortenson,

ένιωθε να ζαλίζεται,-τωρα,τέλος,έγινα η Marilyn Monroe,τα φώτα έσβησαν,

μικρή μου Norma Jeane Mortenson,

σκοτάδι

.

.

.

Εσωτερικα γυναικων-Ελλη-χ.ν.κουβελης

25 χρονων,''ξερεις τι δουλεια κανω;'',δεν απαντησα,

μου ειπε,

από τότε πολλά έγιναν κι άλλαξαν για πάντα,

πως ένας άνθρωπος πραγματικά χάθηκε,

κι ούτε στα όνειρα έμεινε,

είχε μια τεράστια λύπη,πίκρα,ανάμικτη με μίσος,

σκληρά συναισθηματα,κι αυτά στα προκαλούν άνθρωποι

που κάποτε τους έβαλες στη ζωή σου,τους εμπιστεύτηκες,

και στο τέλος σε πρόδωσαν,κοίταξαν το συμφέρον τους,

τι ένιωθες δεν νοιάστηκαν,και γελάνε και συνεχίζουν 

σαν τίποτα να μην έκαναν,και μάλιστα έχουν και δικαιολογιες,

γι'αυτό κατάντησα να κάνω αυτή τη δουλειά,

να μην με  ξεσκίσει κανένας δήθεν άνθρωπος,

έτσι τελειωσε η ζωή μου,

φοβαμαι

(Αθηνα)

.

.

.

Φωτογράφιση

-χνκουβελης cncouvelis

Η γυναίκα στον καθρέφτη

-χνκουβελης cncouvelis

βλέπω στον καθρέφτη μια γυναίκα ξενη

κάθεται σε μια καρέκλα,ακίνητη,

σε λίγο μπαινει στο δωμάτιο ένας ψηλος άντρας με γκρι κουστούμι

και γραβάτα κόκκινη από την αριστερή πόρτα,κρατά στο δεξί του

χέρι ένα κλουβί με παπαγάλο,

πλησιάζει τη γυναίκα,και στέκεται δίπλα της δεξιά όρθιος,

-ειμαστε έτοιμοι για την αναμνηστική φωτογραφία,λέει

σε κάποιον που είναι μπροστά τους,

ακούγεται το κλικ της μηχανής,

χειροκρότηματα,

όλα τέλεια,λεει η γυναίκα,συνεχίστε,

ακούγεται ο δίσκος που γρατζουνιζει στο πικ-απ,

σηκώνεται η γυναίκα και χορεύει με τον άντρα ταγκό

στο τέλος η γυναίκα ξανακαθεται στη καρέκλα,

ακίνητη,

ο άντρας βγαίνει από το δωμάτιο από την δεξιά πόρτα

εξακολουθώ να βλέπω στον καθρέφτη τη ξένη γυναίκα

.

.

.

τριχορδο μπουζουκι-χ.ν.κουβελης

το Αλέα Τζακτα του Αριστου στον Πειραιά 

(Από τα λαϊκά κείμενα)

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

έριξε τα ζάρια ο θεος,αλέα τζακτα που λένε,ντορτια,αδερφέ,για τον Άριστο,

αμοντε κι η Σούλα,μπλοκαριστηκε μ'ενα τζε της παραπάνω υψηλής ραπτικής 

κοινωνίας,κι ο Αριστος,ο μορτης και μάγκας το παλαι ξέπεσε 

στον υπόνομο της ζωής,και τα σκαλιά της κατεβαίνει στην υπογα βουρ,

και παραπαίει άνεργος κι άψιλος,και να ρεφαρει δεν γίνεται,διότι

μικρός ο κόσμος,κι ο επιπλέον γυρωθεν ντουνιάς,κι άμα,το λοιπόν,είσαι 

γνωστός και μη εξαιρετεος,σεσημασμενος,να πούμε,τότε στενός κορσές 

η πολιτσαι,και φουλ τα ανακριτικά,π πρεσινγκ,που και πως,και τι γίνεται,

και πως τα βολεύεις,και δεν συμαζεύεται,είναι να μην σου βγει το όνομα,

και του Αριστου το όνομα βγήκε εδώ και κάτι δεκάχρονα,κι από το Σουλάκι 

ουδέν λαβείν,το μόνο υπολοιπο π'απομεινε  ειναι μια φωτό,και χαμογελάει 

το άτιμο,άγνοια του μέλλοντος χρόνου,και ως έχουν τα πράγματα μ'αυτη 

στο μέρος της καρδιάς θα τον βρουν οι λιμενικοί να επιπλέει στα θολά 

νερά και βρώμικα του λιμανιού, ως ο κόσμος μας,αν δεν τον έχουν μυριστεί 

εν τω μεταξύ τα ψάρια για γευμάτισμα,ας γίνει όπως λάχει,αυτός πάντως 

έφτυσε τον παλιοκοσμο,φτου σας ρε,αφου τράκαρε σφοδρά μετωπικά 

μαζί του,και κρατς συντρίφτηκαν τα όλα τα τζάμια του,ελπίδες και οι επιθυμιες,

και πάει πέρασε στα αζητητα της Ιστορίας ο Άριστος όπως άλλωστε τόσοι άλλοι 

.

.

.

My Own Empire of Photos-Enigma-The Despair

-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

(Ιδιοτροποι Ερωτες)

The Cry of Edvard Munch Choreography

χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

μπήκε στο θάλαμο,η συνοδος νοσοκόμα του έδειξε την ασθενή γυναίκα,

-σημερα είπε θα την πάμε σε θάλαμο απομόνωσης,έχει συχνές εκρηκτικές

κρίσεις,διαμαρτύρονται οι συγγενείς των άλλων ασθενών,

στο γραφείο του διαβασε τον φάκελλο της:όνομα Ελένη,ετών 31,σπούδασε

πιάνο και χορό,χωρισμένη,μια κόρη πέντε χρόνων,δύο χρόνια μετά το

γάμο αρρώστησε ψυχικά,έγραφε σε ημερολόγιο όταν ήταν καλά,

τον διέκοψε η νοσοκόμα,-την μετέφεραν στον θάλαμο απομόνωσης 17-

αυτό είναι το ημερολόγιο της,

όταν έφυγε η νοσοκόμα,άνοιξε το βίντεο καταγραφής με κάμερα της ασθενούς,

ήταν ξαπλωμένη στο κρεβάτι,ακίνητη,

άνοιξε το ημερολόγιο της και διάβασε:

-ημουνα,δεν ξέρω πως,μέσα σε ένα χώρο με πολλούς διακλαδωμενους  διαδρόμους 

γεμάτο πορτες από το μια πλευρά και την άλλη, και παντού 

είχε ασανσερ,ήθελα να φύγω,ένιωθα φόβο,καμία πόρτα από τα ασανσέρ 

δεν άνοιγε,άκουγα φωνές ανθρωπων,μια μου φάνηκε καθαρά πως ήταν 

της μάνας μου,φώναζε το όνομα μου,Ελένη,προχωρούσα στους διαδρόμους

κι άνοιγα τις πορτες,τα δωμάτια άδεια,δεν ξέρω πόσος χρόνος πέρασε έτσι,

στο τέλος μπήκα σε ενα δωμάτιο τεράστιο,με λευκό φωτισμό,στη μέση 

ήταν μια πισίνα,εκεί είδα να επιπλέει το πνιγμενο σώμα μια γυναίκας,

ημίγυμνο,με γυρισμένη τη πλάτη,η καρδιά μου χτυπούσε δυνατά,το γύρισα

αναποδα,είδα το πρόσωπο του,τρόμαξα,ήταν το δικό μου,τα μάτια πεταγμένα 

έξω,το στόμα ανοικτό,σαν να ούρλιαζε,τώρα που το σκέφτομαι μου φέρνει 

στο μυαλό τον πίνακα Κραυγή του Έντβαρντ Μουνχ,

λιγοθυμησα,όταν ξύπνησα ήμουνα στο ψυχιατρικό άσυλο,

-αυτο το είδα όταν μου πήραν,με εισαγγελική απόφαση τη μικρη:

ξύπνησα από φωνές,ειδα πολλούς άντρες στο δωμάτιο,κάποιος φώναξε

-να εδώ,κι έδειχνε εμένα,όλοι έτρεξαν στον καναπέ,ένα μαύρο δερμάτινο

που είχα,σηκώθηκα και πήγα κι εγώ,και τότε είδα το ματωμένο σώμα μιας

γυναίκας,φορούσε ένα μαύρο κομπινεζον,το αριστερο πόδι της κομμένο

στο πάτωμα,και κατσαρίδες πελώριες να το τρώνε,-αυτη τη σκότωσε,φώναξε 

ένας αδύνατος κιτρινιαρης με μούσι και κουστούμι μαύρο και γραβάτα κόκκινη,

-βρωμιαρα,παλιοπουτανα,φώναξε μια γυναίκα και μου έσκισε τα ρούχα,

με ερριξαν στο κρεβάτι γυμνή κι ένας ένας οι άντρες με βίασαν,

μετά από πολύ ώρα το δωμάτιο άδειασε,ήμουνα εξαντλημένη,οι γείτονες

που άκουσαν τις κραυγές μου,κάλεσαν την αστυνομία,ήρθε ασθενοφόρο

και με μετεφερε στο ασυλο

κοίταξε τη γυναίκα στο βίντεο,ακίνητη στο κρεβάτι,έκανε ζουμ στο

πρόσωπο της,για πέντε λεπτά συνέχεια το κοιτουσε

συνέχισε στο ημερολόγιο:

σήμερα το πρωί με επισκέφτηκε η μητέρα μου,είχε καιρό να έρθει,έλειπε

στο εξωτερικό,μου είπε για τα κοντσέρτα της,Παρίσι,Βερολίνο,Βιένη,

Μιλάνο,Μόσχα,Στοκχόλμη,Όσλο,Νεα Υόρκη,Ρίο Τζανέιρο,Τόκυο,παντού 

τεράστια επιτυχία,ηχογραφήσεις και νέα συμβόλαια,με ρώτησε τη κάνω,

της είπα για τον συνεχόμενο  πόνο στα δάχτυλα μου,δεν με αφήνει να παίξω

στο πιάνο,

γέλασε,-θα το ξεπεράσεις,καλη μου,είπε,αν αγαπάς το πιάνο και τη μουσική,

της έδειξα μια χορογραφία μου,μου έκανε κριτική,-ειναι πολύ χαοτική,

πρέπει να την απλοποιήσεις,έλεγε και άλλα,εγώ όσο μιλούσα είχα εστιάσει  

το βλέμμα μου στοπρόσωπο της,

ξαφνικά εκείνο πήρε τη μορφή βατράχου,-εγινες βάτραχος,μητέρα,

της φώναξα,εκείνη γέλασε,-θα αστειευεσαι;,κοριτσάκι μου,ελα ησύχασε,

κι έκανε να με αγκαλιάσει,-οχι μη,δεν θέλω,

την είδα να παίρνει τηλέφωνο,

σε λίγο μπήκαν στο δωμάτιο τρεις άντρες ψηλοί,-ποιοι είστε,ούρλιαξα,

φυγεται,

εσύ τους έφερες,ούρλιαξα στη μητέρα μου,βοήθεια,

(Αυτά μόνο θυμάμαι)

στο θάλαμο,είδε, μπήκε μια νοσοκόμα και της έκανε ένεση στο δεξί μπρατσο

-σημερα,μετά από πολύ καιρό ειμαι καλύτερα,είχα τη μικρή μέχρι το μεσημέρι,

μου τραγουδησε,της έπαιξα στο πιάνο τη Σονάτα του Σεληνόφωτος του

 Μπετόβεν,χειροκρότησε,φάγαμε μαζί,γελάσαμε,ήμουνα ευτυχισμενη

-καθομουνα στον δερμάτινο μαύρο καναπέ,άκουγα την Fur Elise του Μπετόβεν,

είχα κλειστά τα μάτια,ήμουνα ήμερη,όταν τελείωσε η μουσική τα άνοιξα,

και τότε είδα τον απέναντι τοίχο του δωμάτιο άδειο να πάλλεται,και μετά

χιλιάδες έντομα να τον πλημμυρίζουν κι από τις τέσσερις πλευρές του,

ταυτόχρονα ένιωσα κάτι να περπατάει στα μαλλιά μου,έβαλα το χέρι μου,

έπιασα κάτι,είδα,ήταν μια μαύρη αράχνη,ούρλιαξα,

έκανε ζουμ στο πρόσωπο της,ήταν όμορφο,

ξαφνικά μαύρισε η οθόνη,

τότε αμέσως χτύπησε το τηλεφωνο,ήταν η νοσοκόμα,-ελατε γρήγορα

στον θάλαμο 17,

είδε την ασθενή σηκωμένη από το κρεβάτι,ένα μέτρο από αυτό,ακίνητη στη

στάση της Κραυγής του πίνακα του Έντβαρντ Μουνχ,η έκφραση της 

μετά από ένα μήνα νοσηλειας η γυναίκα βγήκε και γύρισε σπίτι της

ήθελε πολύ να την δει,να την ξανασυναντησει

ένα πρωι μπήκε η νοσοκόμα στο γραφείο του,-μισ πρόσκληση για σας,

είναι από την ασθενή του 17,

η καρδιά του πήγε να σπασει από τη χαρά,πήρε τη κάρτα,διάβασε:

Η Ελένη ....Χορογραφεί The Cry,a painting of Edvard Munch

πήγε στην πρεμιέρα,η Ελένη ήταν καταπληκτική,μια λιτή μινιμαλιστική

παράσταση,-τρομερη η σωματογραφια της,πολύ ρεαλιστική,σχολιασε

ο κ.Κ ένας φίλος του ψυχίατρος,που κάθονταν δίπλα του

την άλλη μέρα,της τηλεφώνησε,-συγχαρητηρια,εισασταν καταπληκτική,

-ευχαριστω,απάντησε,

κανόνισαν να συναντηθούν,

το ίδιο βράδυ,σε ένα μπαρ,μουσική Round Midnight του Thelonious Monk,

της επιασε το χέρι,εκεινη το έσφιξε,χαμογελάει,τον κοίταξε στα μάτια,

-η χορογραφία της Κραυγής,γράφτηκε για σένα,να σε γνωρίσω,τώρα

είμαι ήρεμη αγάπη μου,

τη φιλησε

.

.

.

The Enigma of Joconda -c.n.couvelis  χ.ν.κουβελης -music J.S.Bach Violin Concerto

in E Major

https://youtu.be/cNT4og_9iTE?si=ecOli3TuYRyiY6m5

My Own Empire of Hyperrealistic Paintings-The Hyperrealist Enigma of Mona Lisa Joconda

-cncouvelis χνκουβελης

(Ιδιοτροποι Έρωτες)

The Enigma Installation of Mona Lisa Joconda

χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ήρθε η γυναίκα για την τρίτη συνεδρία της ψυχανάλυσης,το είχε διαπιστώσει

από την πρώτη φορά,την καταπληκτική της ομοιότητα με την Mona Lisa Joconda

του Leonardo da Vinci,-σημερα,της είπε,θέλω να μιλήσουμε για την Μόνα

Λίζα,την κοίταξε,-εισαστε ίδια,-εκεινη χαμογέλασε,-λετε να είμαι μετεμψύχωση

της;,-αν ο κόσμος μας είναι μεταφυσικός,ναι,ειπε ο ψυχαναλυτής,σε παράλληλα

σύμπαντα μπορεί να συμβεί αυτό,-ομως εγώ,αντέδρασε η γυναίκα,ζω,είμαι 

σε αυτόν τον κόσμο,όπως και σεις,

της μίλησε για το σωματιδιο Higgs,σε ένα πεδίο κενού αυτό το σωματιδιο

προσδίδει μάζα,οντότητα,-,το λένε,είπε,και σωματίδιο του Θεού,

πρέπει να σας πω ότι έχω ζωγραφίσει πάρα πολλές εικόνες της Τζοκόντα,

-ξερω,αυτή με το μουστάκι,του Duchamp,είπε η γυναίκα,

της έκανε προβολη,μουσική,της είπε,Johann Sebastian Bach Violin Concerto

in E Major,

όταν τελείωσε,η γυναίκα είπε,καταπληκτικη παρασταση

την άλλη μέρα το πρωί του τηλεφώνησε:χθες τη νύχτα έμεινε άγρυπνη,

σκέφτονταν τις εικόνες της Μόνα Λίζα,και όταν κάποια φορά κοιμήθηκε

την ονειρεύτηκε,θυμάται,πως ο Da Vinci σταμάτησε να τη ζωγραφίζει,

και κάθησε στο πιάνο και έπαιξε,αυτοσχεδίασε,-τον ρώτησα,γιατί το κάνει;

-χαμογελασε αινιγματικα και δεν μου απάντησε,

κανόνισαν το βράδυ να συναντηθούν,γευμάτισαν και μετά πήγαν σε ένα μπαρ,

όταν τον επισκέφτηκε μετά από λίγες μέρες για την τεταρτη συνεδρια

της είπε πως θα ήθελε να πάρει μέρος σε  μια Εγκατάσταση του,

The Mona Lisa Joconda's Enigma,

εκείνη δέχτηκε αμέσως,

στην εγκατασταση:

κάθονταν σε μια καρέκλα στο μέσο μιας τεράστιας κυβικης αίθουσας στη

στάση της Joconda του Leonardo Da Vinci,ακίνητη,

στις έξι πλευρές του κύβου,τέσσερις τοίχοι,δάπεδο,και οροφή,προβάλλονταν

οι εικόνες που δημιούργησε της Μόνα Λίζας,η μουσική ήταν το Violin

Concerto in E Major του Bach,

ρητά δεν επιτρέπονταν καμία είσοδος θεατών,

αυτή η Εγκατάσταση δημιούργησε σκάνδαλο στον καλλιτεχνικό κόσμο,

σχολιάστηκε αρνητικά,ο καλλιτέχνης κατηγορήθηκε για Νάρκισσος

και Εγωπαθης,

ένα έργο κενού,αφού δεν το βλέπει κάποιος δεν έχει ύπαρξη,κι έπειτα,

κάποιος έγραψε,γιατί να πιστέψουμε,ότι πράγματι,εκεί μέσα στην

αίθουσα,συμβαίνει κάτι,υφίσταται Εγκατασταση,και όλο αυτό δεν είναι

παρά μια απατη;,

κατά τη διάρκεια της Εγκατάστασης ο άντρας δεν έβλεπε τη γυναίκα,

ούτε και πότε την επισκέφτηκε ,

όταν τελείωσε της τηλεφώνησε και συναντήθηκαν σε ένα καφέ,

είχε νυχτώσει,-ενιωθα,του είπε,πως ζούσα σε ένα παράλληλο κόσμο,

τώρα είμαι καλά,νιωθω ήρεμη,

εκείνος χαμογέλασε,-τελικα όλα οφείλονται στο σωματίδιο Higgs,

-δεν καταλαβαίνω,είπε η γυναίκα,αλλά δεν έχει σημασία

εκείνο το βράδυ κοιμήθηκαν σε ένα ξενοδοχείο,

.

.

.

(Ιστορίες του κ.Κ)

η Mona Liza Joconda του Leonardo Da Vinci είναι η Θηβαια Σφίγγα

c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

η Mona Lisa Joconda του Leonardo Da Vinci,είπε κ.Κ είναι η Θηβαια

Σφίγγα,και περιμενει τον Οιδίποδα να λύσει το αίνιγμα της,από εκεί

απορρέει και το περίφημο,στην Ιστορία της Τέχνης,χαμόγελο της,

και στις δύο περιπτώσεις, γνωρίζοντας ότι θα καταστραφεί:

-αν δεν το λύσει θα τον κατασπαραξει

-αν το λύσει,τότε αυτός θα είναι ο θάνατος της,κι αυτός αφού παντρευτεί

τη μάνα του,θα γίνει βασιλιάς της Θήβας, μέχρι την καταστρεπτική

αποκάλυψη της αλήθειας,του διπλού κρίματος,της πατροκτονιας και

της αιμομιξίας,

βαθύτερα επίσης έχει την ενόραση ότι κάποιος Αυστριακός ψυχολόγος

,ο Sigmund Freud,τον 20ο αιώνα θα εισαγάγει στην ψυχαναλυση,

( Die Traumdeutung,1900)

Το περίφημο Οιδιπόδειο Σύμπλεγμα Oedipus Complex:η ασυνείδητη

παρόρμηση του ανθρώπου,από παιδί,να επιθυμεί την εξόντωση του γονιού

του ίδιου φύλου και την απόκτηση, σεξουαλική κατοχή,του γονιού του αντιθέτου 

φυλου,

Η Σφίγγα συμβολίζει το ασυνείδητο,το απωθημένο,το id,που την

σεξουαλικη παρόρμηση του ανθρώπου,

.

.

.

Φωτογράφιση- Δραγαμεστο Αστακός

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Αποσπάσματα από τους Ψαλμούς του Δαυίδ 

ΚΑ',ΚΔ',ΚΕ'

είπε και εκλαυσε πικρα

(-μετάφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis)

πορευόμενος τρεις ημέρας πενης και διψασμένος ηρθεν εις μέρος 

απρόσιτον και απανθρωπον,εκεί ενυχτωσεν και αγρυπνησεν,

την επαύριον εσυνέλεξεν πέτρες και ξύλα και έκτισεν κατοικιτηριον,

εδώ πλέον θα έμενεν,ότι αμαρτίας πολλάς είχεν εν τω κόσμω,

επειδή αδύνατος άνθρωπος ητον,

και ελεγεν

(από Ψαλμού Δαυίδ ΚΑ')

ἵνα τί ἐγκατέλιπές με; .

Γιατί με εγκατέλειψες;

ἐγὼ δέ εἰμι σκώληξ καὶ οὐκ ἄνθρωπος, ὄνειδος ἀνθρώπων 

πάντες οἱ θεωροῦντές με ἐξεμυκτήρισάν με, ·

Σκουλήκι είμαι κι όχι άνθρωπος ,ντροπή στους ανθρώπους,κι όλοι βλεπωντας με με περιφρονησαν

μὴ ἀποστῇς ἀπ᾿ ἐμοῦ, ὅτι θλῖψις ἐγγύς, 

μη φεύγεις μακρια από μένα,γιατί 

η θλίψη είναι κοντά,

περιεκύκλωσάν με μόσχοι πολλοί, ταῦροι πίονες περιέσχον με·

μοσχάρια πολλά με περικυκλωσαν,και ταύροι 

δυνατοι με περιεβαλλαν

ἤνοιξαν ἐπ᾿ ἐμὲ τὸ στόμα αὐτῶν ὡς λέων ἁρπάζων καὶ ὠρυόμενος.

άνοιξαν ενάντια μου το στόμα τους σαν το λιοντάρι να μ'αρπαξει 

μουγκριζοντας

ὡσεὶ ὕδωρ ἐξεχύθην, καὶ διεσκορπίσθη πάντα τὰ ὀστᾶ μου, 

σαν το νερό χύθηκα,και διασκορπιστηκαν τα οστά μου ολα

ἐγενήθη ἡ καρδία μου ὡσεὶ κηρὸς τηκόμενος ἐν μέσῳ τῆς κοιλίας μου·

η καρδιά μου σαν κερί έγινε που λιώνει μεσα στο στήθος μου

ἐξηράνθη ὡσεὶ ὄστρακον ἡ ἰσχύς μου, καὶ ἡ γλῶσσά μου κεκόλληται 

τῷ λάρυγγί μου, 

ξεράθηκε σαν πήλινο δοχείο η δύναμη μου,κι η γλώσσα μου κόλλησε στον λάρυγγα μου

καὶ εἰς χοῦν θανάτου κατήγαγές με.

και στο χώμα πεθαμένο

μ'ερριξες

ὅτι ἐκύκλωσάν με κύνες πολλοί, συναγωγὴ πονηρευομένων περιέσχον με, 

ότι πολλά σκυλιά μ'εκυκλωσαν,κι ομάδα πονηρών ανθρώπων με περιέβαλλε,

ὤρυξαν χεῖράς μου καὶ πόδας.

μου'σπασαν τα χέρια και τα ποδια

διεμερίσαντο τὰ ἱμάτιά μου ἑαυτοῖς καὶ ἐπὶ τὸν ἱματισμόν μου ἔβαλον 

κλῆρον.

και μοίρασαν μεταξύ τους τα ρούχα μου

και στα ρούχα μου εβαλαν  κληρο

είπε και εκλαυσε πικρα

(από Ψαλμού Δαυίδ ΚΔ')

αἱ θλίψεις τῆς καρδίας μου ἐπληθύνθησαν· ἐκ τῶν ἀναγκῶν μου ἐξάγαγέ με.

η θλίψη της καρδιά μου μεγαλωσε

κι απ'τα βάσανα μου βγαλε με

ἴδε τὴν ταπείνωσίν μου καὶ τὸν κόπον μου καὶ ἄφες πάσας τὰς ἁμαρτίας μου.

δες πως ταπεινώθηκα και πόνεσα και συγχώρεσε όλες μου τις αμαρτιες

ἴδε τοὺς ἐχθρούς μου, ὅτι ἐπληθύνθησαν καὶ μῖσος ἄδικον ἐμίσησάν με.

δες τους εχτρους μου,ότι μεγάλωσαν, και με μίσος άδικο με μίσησαν

είπε και εκλαυσε πίκρα 

(από Ψαλμού Δαυίδ ΚΕ')

οὐκ ἐκάθισα μετὰ συνεδρίου ματαιότητος καὶ μετὰ παρανομούντων οὐ μὴ εἰσέλθω·

δεν κάθισα με ομάδα ματαιοδοξων και σ'αυτους που παρανομουν δεν θα μπω μεσα

ἐμίσησα ἐκκλησίαν πονηρευομένων καὶ μετὰ ἀσεβῶν οὐ μὴ καθίσω.

αποστρέφομαι τη συγκέντρωση πονηρών και με ασεβείς δεν θα καθισω

μὴ συναπολέσῃς μετὰ ἀσεβῶν τὴν ψυχήν μου καὶ μετὰ ἀνδρῶν αἱμάτων 

τὴν ζωήν μου,

μη συγκαταλεξεις την ψυχή μου με τους ασεβείς και τη ζωή μου μ'ανθρωπους που χυσαν αιμα

είπε και εκλαυσε πικρα

.

.

.

Το κίτρινο του Βίνσεντ Βαν Γκογκ

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

γιατί είναι τόσο πολύ κίτρινο το δωμάτιο;ρώτησε η Σιέν,το κίτρινο είναι χρώμα,

απαντησε,αρέσει και στον ντοκτορ Γκασε,ετοιμάζει μια εργασία γι'αυτό,ένας

 μεθυσμένος με πλησίασε στο πάρκο,άκουσε την Σιέν,πήγα μαζί του,με πλήρωσε

καλά,αυτός μόνο,φαντάσου ένας μόνο,τόση ερημιά,θα τον σκότωνα τον Πωλ,για τον 

Πωλ Γκωγκέν λέω,το απόγευμα πήγα μια βόλτα,νυχτωσα,όλος ο ουρανός γέμισε αστέρια,

ένιωσα ότι ο κύκλος κλείνει,σε λίγο,κάπου κοντά,εγώ τι θα κάνω;ακούστηκε τρομαγμένη

 η φωνή της,

αν φύγεις;ησύχασε,τώρα είμαι εδώ,σε σχεδιάζω,

η κοιλιά σου φούσκωσε,

ένα παιδί θα γεννηθεί,

ακουσε το κλάμα της,

καλέ μου Βίνσεντ,

άκουγε την αναπνοή της,κοιμόνταν,κάτι φώναξε στον ύπνο της,

την άλλη μέρα δεν επέστρεψε,την περίμενε,ούτε την άλλη,

η πληγή στο αυτί του τον πονούσε,η Σιέν μπορεί να μαχαιρώθηκε,μπορεί να πνιγηκε 

στο ποτάμι,το δωμάτιο στην Αρλ κιτρινισε εντελώς,γράφει στον Τεο,ζωγραφίζω και

 καταρρέω,συντρίβομαι,

αύριο θα είναι η μέρα,

πάντα αύριο είναι η μέρα,

.

.

.

My Own Empire of Hyperrealistic Paintings-Enigma of The Last Judgement

-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

επί εννέα ημερών και νυκτων πασα η γης εκαταστραφει,φυτά,ζώα,άνθρωποι,

οι πολιτείες αυτών και τα συνακολοθουθα της ανθρωπότητας,και εχαθησαν,

και την δέκατην ενεμφανισθει απέραντη έρημος,και αυτή επικράτησεν εις τον 

αιώνα τον απαντα.

.

.

.

My Own Empire of Hyperrealistic Photos-Enigma-Psychanalying Mona Lisa Joconda

-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Η τελευταία σκηνή

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

περίμενε στο σκοτάδι μέσα στο δωμάτιο,είχε την πόρτα μισάνοιχτη,μετά από πολύ 

ώρα άνοιξε το φως στη σκάλα έξω,άκουσε τα βήματα της να ανεβαίνουν,

η γυναίκα πέρασε από τη πορτα,βγήκε έξω,εκείνη άκουσε το θόρυβο,σταμάτησε,

γύρισε και τον είδε,-εσυ; είπε,και γέλασε,κάθισε στο σκαλί,άνοιξε τα ποδια της,

έβγαλε το τακούνι από το αριστερό πόδι και του το πέταξε,-δωρο από μένα,

του φώναξε,η γυναίκα σηκώθηκε,του γύρισε τη πλάτη,και σήκωσε τη φούστα

της πίσω,και τρέχοντας ανέβηκε τη σκάλα,άκουσε τα βήματα της να σταματούν,

-σε περιμένω,του φωναξε,

είχε αφήσει τη πόρτα ανοιχτή,το δωμάτιο φωτίζονταν από το αριστερό

παράθυρο αμυδρα,έξω νύχτωνε,η γυναικα καθονταν στην άκρη του κρεβατιού,

θήλαζε το μωρό,του εδειξε τό στήθος της,-θα κοιμηθει σε λιγο,του είπε,

πήγε το παιδί στο δωμάτιο του,την άκουσε να το νανουριζει,

γύρισε,-ποση ωρα με περίμενες; τον ρώτησε

-πολυ ώρα,απάντησε

-ειχαμε μια δυσκολη σκηνή,ο σκηνοθέτης είναι σχολαστικός,

τον κοίταξε,-ζηλευεις;η σκηνή είναι αυτή:ενας άντρας γυμνός κάθεται σε 

μια καρεκλα μέσα σε μια  ημιφωτισμενη κυβική αίθουσα,ακίνητος,δέκα λεπτά,μπαίνει 

μια γυναίκα,εγώ,τον πλησιάζει,έχει τη πλάτη προς το κοινό γυρισμένη,και τον

πυροβολεί,εκείνος σωριάζεται από τη καρέκλα,και η σκηνή τελειώνει εδώ μέσα στο

 απόλυτο σκοτάδι,

ανοίγει τη τσάντα της,βγάζει το πιστόλι,-να αυτό είναι,τον σημαδεύει,

μην φοβάσαι,είμαι κουρασμένη θέλω να κοιμηθώ,

την είδε να γδυνεται,-κανει πολύ ζέστη,είπε,θα σκάσω,

εκείνος έφυγε,

τον ξύπνησε,-τι ώρα είναι;'-μεσανυχτα,του απάντησε,

το πρωί πριν ξυπνήσει εκείνος εκείνη είχε φύγει,

άκουσε φωνές πάνω από τη σκάλα,

ανησύχησε,βγήκε έξω,ανέβηκε τρέχοντας τη σκάλα,

η πόρτα ήταν ανοιχτή,είδε τη γυναίκα  όρθια κι έναν άγνωστο άντρα 

ξαπλωμένο στο δάπεδο μπροστά στα πόδια της,μέσα στα αίματα,

-τι έκανες;η φωνή του έτρεμε,

-καλεσε την αστυνομία,του είπε,η σκηνή μου τελείωσε

.

.

.

(Θέατρο Σκιών)

ΚαραγκιοζοΕκλογικα

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Κολλητηρης:πατελα,τι είναι εκλογές;

Καραγκιόζης:εκλογές είναι φατ-ελα

.

Αγλαια:καραγκιοζακη  αγάπη μου,τώρα που είναι εκλογές πήγαινε να ζητήσεις δουλεια 

να σε βάλουνε να τρώμε και μεις

Καραγκιόζης:και βέβαια θα πάω,να με διορίσουν σε κάνα φουρναρικο,κάνα μαγειρειο

 Γενικό Διευθυντή του Τρωειν

.

Καραγκιόζης:μπαρμπα-Γιωργο,μπαστουνοβλαχε που πας  έτσι φουριοζος;

Μπαρμπα-Γιωργος:ρουβολαου κατα κατ'στου παζαρ' κι όποιον βρου απ'αυτουνα τα

 παλιοζαγαρια θα τα στουμπισω για τσ'ψιφτιες π'τσαμπανε ν'αρπαξνε ψηφς,θα τσου

 ψοφησω ουλνους

.

Καραγκιόζης:καλώς τον μαλαγανα τον Χατζηχαβιαρη,με πόσους είσαι;

Χατζηβατης:φυσικά με όλους,διαιρείν και βασιλεύειν,διπλωματια

Καραγκιόζης:αυτό είναι σοβρακη αρρωστεια,διπλο-ματια,

θες να σε γιατρέψω;

Χατζηβατης:(ειρωνικά) είσαι ειδικός;

Καραγκιόζης:βεβαιότητα ειδικοτατος,θα σου σβουριξω γροθια από διπλο-ματης να 

γίνεις μαυρο-ματης

.

Σιορ Διονύσιος:Καραγκιοζο,να σταυρώσεις τη τζογουλα μου,ναισκε;εκτίθεται στο Ζαντε

Καραγκιόζης:μήπως θες να κρατήσω και φανάρι να την ...χ-αμουρ-ορεξεις;

.

Καραγκιόζης:Αξιότιμον Κοινόν,στο λόγο της Τιμής μου δεν θα ψηφίσω κανένα καραγκιοζη

.

.

 .

 

φωτογράφιση

-χ.ν.κουβελης c n couvelis

(Ιδιοτροποι Έρωτες)

η εκδικηση

-χ.ν.κουβελης c n couvelis

είχε μια ώρα στο καφέ,απέναντι του στο τραπέζι ήρθε και κάθησε μια γυναίκα,εκείνη 

τον κοίταξε και χαμογέλασε,όμορφη γυναίκα,σηκώθηκε,-επιτρεπεται;παρακαλω,καθίστε,

είπε η γυναίκα,του είπε μια ιστορία,σχέση με κάποιον άντρα,-τωρα έχει τελειώσει,ειπε,

τουζ ήτησε τη γνώμη του,εκείνος της είπε μια ιστορία,-τωρα συμβαίνει,της είπε,-μα,αυτή

 είναι ακριβώς αυτή που έζησα εγώ,του είπε,-φυσικα,ακριβώς η ίδια,της απάντησε,την

 κοίταξε,-ο αριθμός,συνέχισε,των ιστοριών που μπορούν να συμβούν στους ανθρώπους

 είναι ένας συγκεκριμένος αριθμός,δεν είναι άπειρος,

-κι αν αρχίσουμε μια μαζί,είπε η γυναίκα,θα έχει συμβεί και σε άλλους ανθρώπους;,-παρα

 πολλές φορές,άπειρες,είπε,αν σκεφτούμε στο παρελθόν,στο παρον αλλά και στο μέλλον,

-εσυ,ποια θα επέλεγες για μας;τον ρώτησε η γυναίκα,την κοίταξε,-μια που στο τέλος της

 θα έχει εκδίκηση,της είπε,εκείνη χαμογέλασε,-εγω η' εσύ θα εκδικηθεις;τον ρώτησε,-εγω

 θα σε εκδικηθώ,της απάντησε,

-ασκεις,του είπε,μια φοβερή γοητεία πάνω μου,που δεν θα αρνηθώ αυτήν την εξέλιξη,

όμως,όπως μου είπες,τώρα έχεις μια άλλη σχέση,δεν θα πρέπει για να αρχίσει η δική μας 

να τελειώσει αυτή;,-οχι,της απάντησε,γιατι είναι καθοριστική για το τέλος της,-την

 εκδίκηση;ρώτησε η γυναίκα,-ακριβως,την εκδίκηση,απαντησε

.

.

.

My Own Empire of Hyperrealistic Paintings-Enigma Frida Kahlo 's Melancholy

c.n.couvelis χ.ν.κουβελης 

Η Μελαγχολια της Frida Kahlo

(Frida Kahlo's Melancholy)

-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

η πτώση της Dorothy Hale από τον ουρανοξύστη,το σώμα της στο έδαφος ανέπαφο,μπορεί να συνεχίσει τα γκαλα και τις κοσμικές συγκεντρώσεις,κοίταξε,είδε το τραμ,κατευθείαν πάνω στο λεωφορείο,δεν ακούστηκε ο τρομερός θόρυβος της συγκρουσης,αυτή είναι η 32η εγχείρηση,οι γιατροί είπαν ότι θα της κόψουν το πόδι,αυτό το πόδι,το αγγίζει,αναισθητο,γελάει,γι'αυτό έγραψε ο Leo Trosky εκείνο το τολμηρο ερωτικο γράμμα,η Κριστίνα η αδελφή με τον Diego,τον δικό της Diego,τον βάτραχο η' τον ελέφαντα που τον αποκαλεί η μαμά,είναι εραστές,εκείνο το αιχμηρό σίδερο,σαν φαλλος,εισχώρησε στη μήτρα της,τη διέλυσε,γι'αυτό το κρεβάτι της αιωρείται στο Ford Hospital μαζί με ένα έμβρυο,γεννήθηκε,αυτό της αρέσει,το 10,τη χρονιά που άρχισε η Μεξικάνικη Επανάσταση,

όχι ο Diego Rivera,ο άντρας της,δεν έχει εκχωρήσει στον καπιταλισμό,πληρώνεται ακριβά,αλλά οι τοιχογραφίες του αποτυπώνουν την εκμετάλλευση των φτωχων,κοιτάζει στον καθρέφτη,τα σμιχτα της φρύδια και οι

πολυχρωμες λουλουδατες φούστες θα γίνουν μόδα,η Μεξικανικοτητα,άνοιξε την εφημερίδα:ο Ραμόν Μερκαντερ,διάβασε,σκότωσε με ορειβατική αξίνα,πιολε στα μεξικανικα,έξω από το σπίτι του στο Μεξικό,όπου ήταν εξόριστος,τον Ρώσο Επαναστάτη Leo Trosky,

ηθικός αυτουργος ο Ιωσήφ Στάλιν,το κορμί της την ποναει αφόρητα,χθες τελείωσε τις δύο Φριντες,σήμερα άρχισε την Broken Column,την σπασμένη κολωνα της σπονδυλικής της στήλης,

το έργο της Roots,ριζες,πουλήθηκε σε τεράστια τιμή,το πόδι της κόπηκε,όμως παρόλαυτά νιώθει να πετάει,σκέφτεται τον ελέφαντα της,τον Diego της,μετά απ'αυτην,θα επιζησει,το τραμ έρχεται καταπάνω της,σε λίγο θα κομματιαστει,αύριο είναι προγραμματισμένη η 35η εγχείρηση,ο σιδερένιος φαλλός της τρύπησε την μήτρα,σε λίγο θα φύγει,

αντίο στον Diego στην Επανάσταση,προς τον θάνατο η Frida Kahlo όπως η Dorothy Hale πέφτει,συνεχώς πέφτει η' ανυψώνεται,ελπίζει αυτή η μετάβαση να είναι ανακουφιστική,και ελπίζει ποτέ να μην επιστρεψει εδω

.

.

 .

My Own Empire of Hyperrealistic Photos-Enigma of a Water Overflowed Big City

-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Ο Μεγάλος Κατακλυσμος

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

1

μικρός διαβασε ενα διήγημα, 'ο Κατακλυσμος', που όμως  δεν έγινε από ουράνια

νερά,αλλά από την υπερχείλιση υπονόμων,αφοδευτηριων,κι όλος ο κόσμος πνίγηκε 

στα σκατα.

η πιο άξια καταστροφή του σκατοκοσμου μας

.

.

2

δεν έγινε καμία πρόβλεψη,ολα εγιναν ξαφνικά αστραπιαία,καταρακτωδης βροχή,

εκατομμύρια κυβικά μέτρα το δευτερόλεπτο,κάλυψε εξολοκληρου την πόλη,

και την έσβησε από προσώπου γης,οι φωτογραφίες της καταστροφής είναι

εικονικής πραγματικότητας,

.

.

.

 

(Θέατρο Σκιών-Καραγκιοζης)

ΠαραΜεταΕκλογικα

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Καραγκιόζης:Αξιότιμον Φιλοθεαμον Δημοφαγικον Κοινόν,λοιπόν,σ'εναν υποψηφιο  

για να τον ψοφισω ζήτησα να μου φτιάξει τα δόντια να τρώω γερά όπως αυτός,και 

μου υποσχέθηκε να το κάνει

αρκεί να συμβιβαστώ και  να τρωω τα άφθονα... αποφάγια του

.

.

.

 

(Ιστορίες του κ.Κ)

Mona Lisa Joconda's Obsessive Compulsive Disorder(Εμμονικη Διαταραχη)

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Ο κ.Κ έκανε έκθεση με τίτλο:Mona Lisa Joconda's Enigma,

για την οποία γράφτηκαν πολλές κριτικές,κάποιες αδιάφορες,μια του κίνησε το

 ενδιαφέρον,υπογεγραμμένη από έναν γνωστό εγγυρο τεχνοκριτικό  με τον τίτλο:

Mona Lisa Joconda's

Obsessive Compulsive Disorder,τη διάβασε προσεκτικά,του έδωσε,και δεν έσφαλε,την

 εντύπωση πως ήταν μια καθαρή ψυχιατρική μελέτη για παρουσίαση σε Διεθνές

 Ψυχιατρικό Συνέδριο,με συχνές αναφορές στον Freud,στον Lacan,μπορούσε να την

 χαρακτηρίσει ψευτοψυχολογια,λεκτικές ακρότητες,εντελως ναρκισσιστικη,όμως του

άρεσε αυτό το:Mona Lisa Joconda's Obsessive Compulsive Disorder( Η Mona Lisa

 Joconda Εμμονικη Διαταραχη)

ένα νέο συμπλεγμα που θα προστεθει στα ήδη διάσημα:Oedipus Complex(Οιδιπόδειο

 Συμπλεγμα)του Freud,και Stade du Miroir(Στάδιο του Καθρέφτη)του Lacan,

του έστειλε ένα ευχαριστήριο μηνυμα,

απευθύνθηκε και  σε ένα φίλο του ψυχίατρο,ψυχαναλυτη,

-η Εμμονικη Διαταραχη,του είπε,η' αλλιώς Ιδεοψυχαναγκαστικη Διαταραχή,είναι ψυχική

νόσος που ο πάσχων έχει παρολογες,εμμονικες,σκέψεις,ιδέες,που ιδεοληπτικα,

ψυχαναγκαστικα τις επαναλαμβανει

 -και πως γιατρέ μου θα γιατρευτω;,ρώτησε ο κ.Κ,

ο ψυχαναλυτής κατάλαβε την ειρωνία του,

-σε ηπια μορφή θα χρειασθεί ψυχοθεραπεία,απάντησε,

-εγω,σε ποια μορφή βρίσκουμε;ρώτησε κ.Κ με το ίδιο ειρωνικό ύφος

-στη βαρύτερη μορφή και θα χρειαστεί συνδιασμός αντικαταθλιπτικών και

 ψυχοθεραπείας,

απάντησε ο γιατρός σοβαρά,

μετά την συνάντησε με τον ψυχολόγο είδε στην αίθουσα της έκθεσης  όλες οι Τζοκόντες

 να  εχουν ένα αδιόρατο αινιγματικο χαμόγελο,

αποφάσισε να αλλάξει τον τίτλο της Έκθεσης από:

Mona Lisa Joconda's Enigma

σε:

Mona Lisa Joconda's Obsessive Compulsive Disorder

.

.

.

Bibi's Persona

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

έφτασα στη Στοκχόλμη για την έκθεση:Mona Lisa Joconda's Enigma,απόγευμα,

ο ουρανoς ένα λαμπερό μεταφυσικό χρώμα,στην αίθουσα αναμονής του αεροδρομίου 

με περίμενε η Bibi,πρώτη φορά την εβλεπα,Σκανδιναβικη ομορφιά,καθίσαμε στο καφέ,

-τωρα,που σε βλέπω,της είπα,μοιαζεις με την Ingrid Tulin,χαμογέλασε,-δεν μοιάζω 

με την συνονοματη μου Bibi Anderson;-καραπληκτικη στην ταινία Persona του

 Bergman,αλλωστε,της ειπα,η Σουηδία είναι φημισμένη για 4 πράγματα:

τον Ingmar Bergman,τη δολοφονια του Olof Palme,το Σύνδρομο της Στοκχόλμης,

και τέταρτο,κοίταξα τα πόδια της,για τα ατελείωτα πόδια των γυναικών της,

η Bibi γέλασε,-πολυ καλακευτικο αυτό,αλλά ξέχασες και ένα πέμπτο:

το Βραβείο Νόμπελ,-δεν με ενδιαφέρει καθολου,της είπα,

νοικιασα στο Nobis Hotel,

την άλλη μέρα μου τηλεφώνησε η Bibi,συναντηθήκαμε,πήγαμε στη Freya's Gallery,όλα

εντάξει,

γευματισαμε στο Restaurang Nook

χτύπησε το τηλέφωνο της,-η μαμα,είπε,μίλησε στα σουηδικά,-ερχεται το βράδυ,το

πρόσωπο της σοβαρεψε,πάντα απροειδοποίητα,

λείπει δύο χρόνια στο εξωτερικό,είναι σολίστ πιάνου,διεθνώς αναγνωρισμένη,

δίνει συναυλίες σε όλο τον κόσμο,μεγάλη επιτυχία,

η μητέρα της έμοιαζε καταπληκτικά με την Ingrid Bergman,-ολες οι γυναίκες 

της ηλικίας μου,είπε,θέλαμε να μοιάζουμε στην Ingrid Bergman,

πήγαμε στην αίθουσα του πιάνου,η Bibi κάθισε να παίξει,-θα παίξω την Etude Op.10 no.9

in D-flat  Minor του Frederic Chopin,

όταν τελείωσε η μητέρα της ειπε:το παίξιμο είναι ατολμο,διστακτικο,στην επιφάνεια,

ναι μεν δεξιοτεχνία αλλά ανευρο,χωρίς συναίσθημα,θα το ελεγα μηχανικο,

σηκώθηκε,κάθησε στο πιάνο,-κοιτα την δακτυλοθεσια,τα διαστηματα,

οση ώρα επαιζε η μητερα της κοιτούσα τα δαχτυλα της Bibi,έτρεμαν,

όταν τελείωσε η μητέρα σηκώθηκε την αγκάλιασε τη φίλησε,-ποσο καταπληκτική,μητέρα,

είσαι,είχες δίκιο,

τη νύχτα με παρακάλεσε η Bibi να κοιμηθώ σπίτι της,-σε παρακαλώ,μου είπε,

φαίνονταν να μην είναι καλά,

κοιμήθηκα, ήρθε στο κρεβάτι μου και με ξύπνησε,ήταν τρομοκρατημένη,

-βοηθησε με,η φωνή της έτρεμε,πήγα στο δωμάτιο της,κι όπως κοιμόνταν σκέφτηκα 

να χώσω το χέρι μου μέσα στον κόλπο της και να της τραβήξω έξω τη μήτρα 

τις σάλπιγγες και την ωοθήκη,

την καθησύχασα,

κοιμήθηκε δίπλα μου,ο ύπνος της ήταν ανήσυχος,

λίγο πριν το μεσημέρι πίναμε καφέ στο Kaffekoppen,παραγγειλαμε πίτα σολωμου,

- όταν ήμουνα μικρή,θύμαμαι μολις είχα γυρίσει από διακοπές στην Ιταλία 

με τον μπαμπά,τη νύχτα με ξύπνησε ένας φοβερός καυγάς,ο μπαμπάς φώναξε

 -φευγω,άκουσα τη πόρτα να βρονταει,η μητέρα δεν μου είπε τίποτα,μόνο ότι θα

 χωρίσουν,μετά από ένα μήνα εγώ δεν μιλούσα,μου κόπηκε η φωνή,ήμουνα σχεδόν

 παράλυτη,η μητέρα φοβήθηκε,νοσηλευθηκα σε ψυχοθεραπευτηριο,

βγήκα σε τρεις μήνες,από τότε έχω νοσηλευτεί ακόμα τρεις φορές,με κοίταξε,

-να και κάποιο αλλο χαρακτηριστικό της Σουηδίας: Swedish Melancholy,

-πόσο όμορφη είσαι,du är så vacker,της ειπα στα σουηδικά,

αργότερα,είχε νυχτώσει,περπατούσαμε στο πεζοδρόμιο δίπλα στα νερά καναλιού,

-προσεξε,μην πέσω μέσα,γέλασε,δεν είναι καθόλου δύσκολο να συμβεί,

τη νύχτα κοιμηθήκαμε στο ξενοδοχείο,κάναμε έρωτα,

γύρισε σπίτι της το πρωί,μου τηλεφωνησε,-δεν βρηκα τη μητέρα,στο σημειωμα 

μου γράφει πως φεύγει εκτακτα  για το Παρισι με έναν Αμερικανο φιλο της,

σιγουρα έναν από τους εραστές της,

η έκθεση τελείωσε,

έφυγα μετά από δυο μέρες,

με την Bibi αποφασίσαμε να είμαστε μαζί

.

.

.

 

Installation In a Big City a little before the Total  Planet Catastrophe

-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης 

άνθρωποι ακίνητοι σε μια κεντρική λεωφορο σε διάφορες στάσεις

λίγο πριν την ολοκληρωτική καταστροφή

(Ιστορίες του κ.Κ)

ο κ.Κ είδε τη φωτογραφία της Εγκατάστασης:

Installation In a Big City a little before the Total  Planet Catastrophe

και σχολίασε:

-πολυ ενδεχόμενη μια σύγχρονη Πομπηία,

μάλλον νομοτελειακή με αυτή την ανθρωπότητα 

.

.

.

My Own Empire of Hyperrealistic Photos-Enigma of void  Big City

-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

(περισσότερες φωτογραφίες στο Facebook μου:Christos Couvelis)

(My Cities)

Οι πόλεις μου

,A Void Big City

-χ.ν.κουβελης  c.n.couvelis

είχε σπουδάσει πολεοδομία και αρχιτεκτονική,σκέφτηκε τη σχεδίαση 

μιας πόλης,A Big City,κενή από ανθρώπους,τα κτήρια θα σχεδιαστουν

με όλους τους αρχιτεκτονικούς ρυθμούς,αρχαϊκους grotto,ελληνικούς

 ρωμαϊκούς,μεσαιωνικούς,ρομαντικούς,ροκοκό,μπαρόκ,Αρτ νουβό,

Μπαχαους,εκλεκτικισμου,αναγεννησιακού,εξπρεσιονισμού, κονστρουκτιβισμου,

...,και πρωτότυπους υπερσυχρονους,

πριν προχωρήσει στην υλοποίησητης ιδέας συζήτησε με ειδικους επιστήμονες 

αυθεντία στη Σχετικότητα και την Κβαντική Φυσική,

όταν ήταν έτοιμος,αφού σταμάτησε οποιαδήποτε επαγγελματική του ασχολία,

ενεργοποίησε τον μηχανισμό κατασκευής της,με τη βοήθεια προχωρημένων 

computer programs και Artificial Intelligence που σχεδίασε γι'αυτο το έργο,

έλεγχε σχολαστικά όλα τα στάδια,μέσω εικονικης πραγματικότητας,

επίσης στα όνειρα του είχε εικόνες της πολης,

μετά από τρία χρόνια εργασίας τελείωσε,

τότε τα όνειρα του έγιναν επιτακτικά,έβλεπε έναν άνθρωπο μέσα σε αυτή,

που του έμοιαζε καταπληκτικά,κάτι να του λέει,αλλά δεν άκουγε,

αποφάσισε να την επισκεφτει,χωρίς να το κοινοποιησει σε κανέναν,

αναχώρησε με συμβατικό τρόπο,με το αυτοκίνητο του,

έφτασε στη πόλη λίγο μετά το μεσημέρι,η πόλη ήταν όπως την είχε

φανταστει,ένα θαύμα αρχιτεκτονικής και πολεοδομίας,άδεια από 

ανθρώπινη ύπαρξη,και οποιαδήποτε μορφή ζωής ζωική και φυτική,

με ένα υπερσυνχρονο drone ,με αυτόματο χειρισμο,σε μια οθόνη έβλεπε διάφορες

 απόψεις της,είχε εντυπωσιαστει με το έργο του,δεν τον ενδιέφερε που κανένας 

 άλλος δεν θα την  την έβλεπε,και θα αγνοουσαν την ύπαρξη της,

όμως ήταν πραγματικότητα,The Your Own Void Big City,

σκεφτηκε την μεταφυσικη κατάσταση ενός Υπέρτατου Όντος,την εκλεκτική 

μοναξιά του σε έναν απέραντο κόσμο,μια απειροτητα χωροχρονου,

από τις εικόνες του drone παρατήρησε ότι η  πόλη επαναλαμβάνονταν,

αυτούσια,δημιουργώντας έναν τεράστιο λαβύρινθο,

αυτό δεν το ειχε σχεδιασει,κατά κάποιο τρόπο αυτονομήθηκε ο οργανισμός

της πόλης,και δημιούργησε multi-same Void Big City,

είχε βραδυασει,στον ουρανό,ειδε,ήταν ένα τεράστιο φεγγάρι,πανσέληνο,

φώτιζε τα πάντα,

παρατήρησε πως δεν άλλαζε θέση,ακίνητο,

τότε κατάλαβε,πως είχε δημιουργήσει αυτή την πόλη,για να κλειστεί στον

τεράστιο λαβύρινθο της για πάντα,να είναι σε άπειρο χρόνο μέσα στην 

δημιουργία του εγκυβωτισμενος

.

.

.

(περισσότερες φωτογραφίες στο Facebook μου: Christos Couvelis)

playing

My Own Empire of Hyperrealistic Photos-Enigma of Mona Lisa Joconda in a Big City

-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Η φωτογράφιση της Μόνα Λίζα Τζοκοντα

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ήρθε το μοντέλο,του άρεσε,υπεγραψαν τη συμφωνία,

την άλλη μερα άρχισε η φωτογραφιση στη πόλη,

σε μια εβδομάδα τελείωσαν,

όταν άνοιξε η έκθεση του με τις φωτογραφίες της έστειλε πρόσκληση,

εκείνη ήρθε την δεύτερη μέρα,πρωί,ήταν πολύ όμορφη,

κοίταξε τις φωτογραφίες

-αυτη δεν είμαι εγώ,είναι η Τζοκόντα,του είπε

-ακριβώς,της απάντησε,η Μόνα Λίζα Τζοκοντα

η κοπέλα τον κοίταξε αινιγματικα

-εσεις,της είπε,ήσασταν το μέσο για την φωτογράφιση της

.

.

My Own Empire of Hyperrealistic Photos-Enigma of Mona Lisa Joconda in Metro Train

 Station

-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης 

(Ιδιοτροποι Έρωτες)

Η φωτογράφιση της Ελσας καθώς Μόνα Λίζα Τζοκόντα)

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

η φωτογράφιση τώρα συνεχίστηκε στο Μετρό,η Έλσα,αυτό ήταν το όνομα 

τουμοντέλου,ήταν ενθουσιασμένη,του ζήτησε να επισκεφτούν το Λούβρο,στο Παρίσι,

να δει την Τζοκόντα,

εκεί μπροστα στον πίνακα της Τζοκόντας τον αιφνιδίασε:-με ποια είστε ερωτευμένος,

με την Τζοκόντα η' μένα;

εκείνος γέλασε,-μα φυσικά με σένα,και την αγκάλιασε,

τη νύχτα στο hotel,βγαίνοντας απ'το μπανιο,η κοπέλα του είπε:

-τωρα εξηγείται το αινιγματικό της χαμόγελο,

προεικαζει αυτό που συνέβηκε με μας,

στάθηκε από πάνω του με τα πόδια ανοιχτά,

-τι είναι η ομορφιά;,τον ρώτησε με ψιθυριστά φωνή,

-οτι βλέπω αυτή τη στιγμή,απαντησε,

η έκθεση με τις φωτογραφίες της είχε μεγάλη επιτυχία,

όταν τελείωσε χώρισαν

.

.

 (περισσότερες φωτογραφίες στο Facebook μου: Christos Couvelis)

My Own Empire of Hyperrealistic Photos-Enigma Elsa-Joconda's City

-cncouvelis χνκουβελης

(My Cities)

Οι πόλεις μου

Elsa-Joconda's City

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

σχεδίασε αυτή την τεράστια πόλη για την φωτογράφιση,

οταν τελείωσε και ήταν έτοιμη,τηλεφώνησε στην Έλσα,

εκείνη πήρε το αεροπλάνο και την άλλη μέρα το μεσημέρι

συναντήθηκαν,είχαν περάσει τρία χρόνια,ήταν πιο όμορφη,

παντρεύτηκε,του είπε,και χώρισε,παράτησε τη μόδα,

δεν την ενδιέφερε αυτός ο fake lifestyle κόσμος,σπούδασε

Ιστορία της Τέχνης,με διδακτορικό πάνω στην Μόνα Λίζα 

Τζοκόντα,επίσης δουλεύει επαγγελματικά ως πιανίστρια

και συνθέτρια,το τελευταίο έργο της έχει θέμα τη Τζοκόντα,

-και σένα,του είπε και χαμογέλασε,

τη φιλοξένησε στο σπίτι του,κοιμήθηκαν στο ίδιο κρεβάτι,

-ειμαι ερωτευμένη μαζί σου,του ψιθύρισε,σαν Έλσα,αλλά

και σαν Μόνα Λίζα,

μετά απο δύο μέρες έφυγαν,

η πόλη ήταν εντυπωσιακή,ένα θαύμα αρχιτεκτονικής,

καθρέφτες και νερά αντανακλούσαν  τους ουρανοξύστες της,

-θελω η φωτογραφιση σου να έχει μεταφυσική έκφραση,της είπε,

ένα μήνα διηρκεσε η φωτογράφιση,

η έκθεση της είχε τεράστια επιτυχία,

η Έλσα ταυτόχρονα έπαιζε στο πιάνο τη σύνθεση της,

όταν τελείωσε,τη ρώτησε,αν ήθελε να μείνουν για πάντα σε αυτή

τη πόλη,

εκείνη απάντησε αμέσως,-ναι,χαμογελώντας αινιγματικα,

-μεσα σε ένα λαβύρινθο ολογραμματων μου

σε όλη την άπειρη έκταση της πόλης 

.

.

 

.

.

.

(Ιδιοτροποι Έρωτες)

Η απόσταση του έρωτα 

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ηταν στο τρένο,σε τρεις ώρες θα την συναντούσε,σε κάποιο σταθμό 

μια κυρία κάθησε στο απέναντι κάθισμα,το τρένο ξεκίνησε,είχε νυχτώσει,

την παρατηρούσε στην αντανάκλαση της στο τζάμι,γύρισε και την κοίταξε,

ήταν εκείνη,ταράχτηκε,κοιμόνταν,έφτασε στο σταθμό,η γυναίκα ακόμα

κοιμόνταν,κατέβηκε από το τρένο,εκείνη  τον περίμενε στην αποβάθρα,

τον αγκάλιασε,το τρένο ξεκίνησε να φύγει,το είδε να απομακρυνεται 

και να χάνεται στην νυχτερινή ομιχλη

.

.

.

 

Chet Baker's Trombone Enigma

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

η πυκνή ομίχλη αιωρουνταν μέσα στη πόλη,ασφυκτική,κοίταξε,απ'το παράθυρο, 

το δρόμο κάτω χαμηλά,άδειος,τα φώτα του hotel αμυδρα,

'παντα υπάρχει η σωστή,η' η λάθος στιγμή',σκέφτηκε,

αδιαφορούσε,η υγρασία στο δωμάτιο,στα μαλλιά του,ένα παγωμένο μπλε 

 καθρέφτη,με τον δείκτη του δεξιού χεριού έκανε το σχέδιο του τρομπονιού,πήγε ξανά 

στο ανοιχτό παράθυρο,κοίταξε,υπολόγισε τα μέτρα,-'ποιο απ'τα δύο θα φτάσει πρώτο 

στο έδαφος;το σώμα η' η τρομπέτα;',χαμογέλασε,άφησε τη τρομπετα,άκουσε τον ήχο της

 όταν έφτασε στην άσφαλτο,τότε είδε μέσα στην πυκνή ομιχλη  από αριστερά έναν

 άνθρωπο να σταματά μπροστά στο σπασμένο όργανο,

-'ο τρομπονιστας Chet Baker έπεσε από το παραθυρο του ξενοδοχείου που έμενε,εδώ 

στο Άμστερνταμ,13 Μαιου1988'τον άκουσε να λέει στο τηλεφωνο,έπειτα απομακρύνθηκε,

το κενό γέμισε σταδιακά με ένα πυκνό μπλε,το τέλος

.

.

Chet Baker's Trombone Enigma

-animations

χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

.

.

.

.

.

IL DISPREZZO(Η ΠΕΡΙΦΡΟΝΗΣΗ)

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

(μετάφραση αποσπασματος από το αρχικό κεφάλαιο του μυθιστόρηματος 

IL DISPREZZO του Alberto Moravia-χ.ν.κουβελης c n.couvelis)

έπρεπε να προλάβει να μεταφρασει το απόσπασμα,σε λίγο,σε μισή ώρα εκεινη θα

έρχονταν,όλα  πια ήταν φανερά,αποκαλύφτηκαν,τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει,

χρειάστηκε πολύς χρόνος να καταλάβει,

τελείωσε τη μετάφραση,

την άφησε δίπλα στο βιβλίο,

βγήκε έξω από το διαμέρισμα,έκλεισε τη πόρτα,

κάποιος κάλεσε το ασανσέρ,

κοίταξε την ώρα,εκεινη ήταν,

το ασανσέρ ανέβαινε,κρυφτηκε στη σκάλα,δεν ήθελε να  συναντηθούν,

το ασανσέρ σταμάτησε,βγήκε εκείνη,

την είδε να ανοίγει τη πόρτα και να την κλείνει,

κατέβηκε από τη σκάλα,

έξω φώναξε ένα ταξί,

εκείνο το βράδυ κοιμήθηκε σε ξενοδοχείο,

την άλλη μέρα έφυγε,

εκείνη είδε στο τραπέζι το βιβλίο και το σημείωμα,

το πήρε και διάβασε:

Alberto Moravia 

IL DISPREZZO

Durante i primi due anni di matrimonio i miei rapporti con mia moglie furono, 

oggi posso affermarlo, perfetti. Voglio dire che in quei due anni l'accordo dei 

sensi, completo e profondo, era accompagnato da quell'oscuramento o, se si 

preferisce, da quel silenzio della mente che in simili circostanze sospende ogni 

giudizio e si rimette al solo amore per ogni valutazione della persona amata. Emilia,

insomma, mi sembrava priva del tutto di difetti e cosi ritengo che apparissi io a lei. 

O forse io vedevo i suoi difetti e lei vedeva i miei, ma per una trasmutazione 

misteriosa prodotta dal sentimento d'amore, essi ci apparivano ad entrambi non 

soltanto perdonabili ma anche amabili, come se invece di difetti fossero stati 

qualità, seppure di un genere particolare. Comunque non ci giudicavamo : ci 

amavamo. Questa storia vuole raccontare come, mentre io continuavo ad amarla 

e a non giudicarla, Emilia, invece, scoprisse o credesse di scoprire alcuni miei 

difetti e mi giudicasse e cessasse di amarmi in conseguenza.

κατά τη διάρκεια των δύο πρώτων χρόνων του γάμου οι σχέσεις μου με την 

γυναίκα μου υπήρξαν,σήμερα μπορώ να το βεβαιώσω,τέλειες.

Θέλω να πω ότι σ'αυτα τα δύο χρόνια η συμφωνία των αισθησεων,πλήρης και βαθειά,

ήταν συνοδευόμενη από εκείνο το δυσδιακριτο η' ,αν προτιμάτε,από εκείνη την ηρεμια

 του μυαλού που σε παρόμοιες περιπτώσεις αναστέλλει κάθε κριση και βασίζεται μόνο

 στην αγάπη για κάθε αξιολόγηση του αγαπημένου προσώπου.

Η Εμίλια,εν ολίγοις,μου φαίνονταν να μην έχει καθόλου ελλατωματα,κι έτσι θεωρω 

ότι εμφανιζομουν κι εγω σ'αυτη.Η' ίσως είδα τα ελλατωματα της κι αυτή είδε τα δικά

 μου,αλλά από μια μεταμόρφωση μυστηριωδη που προκλήθηκε από το συναίσθημα της

 αγάπης,αυτά μας φάνηκαν και στους δύο όχι μόνο συγχωρητεα μα και αξιαγαπητα,

όπως αντί για ελλατωματα να ήταν προτερήματα,αν και κάποιου ιδιαίτερου είδους.

Οπως και να'ναι,δεν κρίναμε ο ένας τον άλλον,αγαπούσαμε ο ένας τον άλλον.

Αυτή η ιστορία θέλει να διηγηθεί πως,ενώ εγώ συνέχιζα  και να την αγαπω και να 

μην την κρίνω,η Εμίλια αντίθετα,ανακάλυψε η' πίστεψε ότι ανακάλυψε κάποια 

απ'τα δικά μου ελλατωματα και με έκρινε κι έπαψε κατά συνέπεια να μ'αγαπα.

εκείνη τη νύχτα κοιμήθηκε με ανοιχτό το φως

.

.

.