LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -οι τελευταίες ώρες του Ιβάν Δ' Βασίλιεβιτς -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

 .

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

-οι τελευταίες ώρες του Ιβάν Δ' Βασίλιεβιτς

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

.

.

Ίλια Ρεπιν,ο Ιβάν ο Τρομερός σκοτώνει τον γιο του Ιβάν(1870-1873)

Πινακοθήκη Τρετιακόφ,Μοσχα

οι τελευταίες ώρες του Ιβάν Δ' Βασίλιεβιτς

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

-

ένα παιδί,βλέπει,πετά από το παράθυρο σκυλιά και γάτες,τα κορμιά τους σκίζονται,

-δεν έχει φόβο,είναι τρελό,

κάποιος λέει,τι θα γίνει όταν μεγαλωσει;,ένας στυγνος εγκληματίας,

κάνει κίνηση στο σκάκι,το μαύρο άλογο,πονάει το στομάχι του,αντίπαλος του 

ο Μπογκντάν Μπιέλσκι.βογιαρος,κόλακας,αν μπορούσε θα τον δηλητηρίαζε,

-Ιβαν Δ' Βασίλιεβιτς είστε κίτρινος,τον ακούει,νιώθει ζάλη,-πηρατε τον ψευδάργυρο,

η σύφιλη θα σας σκοτώσει,

έκανε κίνηση του πύργου,θα θυσιάσει πιόνια για να ανοιξει χώρο,η εικόνα της Ιριννας,

προκλητική,διάφανο νυχτικό,τα μισογυμνα πόδια,το μεγάλο στήθος,ξαπλωμένη στο

 κρεβάτι,νύχτα,ησυχία,αυτός είναι ο Τσάρος ο Κυβερνήτης πασών των Ρωσιών,τά παντα

 του ανήκουν κι αυτή η γυναίκα,ας είναι νύφη του,γυναίκα του τσαρεβιτς Φιοντόρ,

ο Φιοντόρ είναι καθυστερημένος,

-θυμασαι την Ανασταζια Ρομάνοβνα ,λέει στον Μπογκντάν Μπιέλσκι.

-ποιος δεν θυμάται την ευγενική τσαρίνα,απανταει εκείνος με χαμηλωμένο κεφάλι,

ένας ύπουλος άνθρωπος,και ταυτόχρονα κινεί τον αξιωματικό,

-ρουα,λέει,

-την δηλητηριασαν,ούρλιαξε,

η θλίψη τον έπνιξε,δεν τον ενδιαφέρει,να πούν ότι θέλουν για τη σφαγή στο Νοβγκοροντ,

αφού πέθανε εκείνη,η αγαπημένη γυναίκα,η Ανασταζια του,να πεθάνουν όλοι,

η Ιριννα τον ερέθιζε,

-τότε εμφανιστηκες εσυ,Μπογκντάν Μπιέλσκι και εκείνος ο πανούργος Μπόρις

 Γκουντουνοφ,και χαλάσατε τη δουλειά,ντράπηκα τόσο,

θα σας σκότωνα,αλλα προλαβατε να με δηληριαζετε με τον ψευδάργυρο,

-η παρτίδα αυτή δεν θα τελειώσει,

τα μάτια του θολώνουν,

-σκοτωσα το γιο μου,της Αναστάζιας Ρομάνοβνα το παιδί,τον Ιβάν μου,είμαι τρελός,

πραγματικά Ιβάν ο Τρομερός,

μέσα στο μισοσκόταδο της εκκλησίας,ολομόναχος,είχε διατάξει κανεις να μην είναι εκεί,

-χτύπησα την εγκυο Γιελενα  Σερεμετεβα,τη γυναίκα του Ιβάν μου,κι απεβαλε,

κι ύστερα σκοτωσα αυτόν,

ποιος θεός θα με συγχωρέσει;

ζαλίζεται,τα μάτια του θολώνουν,η απέραντη Ρωσία που ονειρεύτηκε,ο απλός λαός,

η πανούκλα των βογιαρων,σβήνεται για πάντα αυτός ο κόσμος του,

-οπως εσένα καλή μου Αναστάζια με δηλητηριασαν,

κλείνει το παραθυρο,το παιδί θα ησυχάσει,σκέφτεται,

ο τελευταίος σκύλος και η τελευταια γάτα που πετιέται είναι αυτός,ο Ιβάν Σ' Βασιλιεβιτς 

ο Τρομερός,Τσάρος και Κυβερνήτης Πασών των Ρωσιών

κάποτε,

σωριάζεται και σπαει σε σκονη,

53 ετών,

το 1584 η Ιστορια

.

.

.