.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-Η ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Abstract Labyrinth-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Η ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Αυτή η ιστορία δεν είναι εύκολο να γραφτει,ούτε αυτό που θα γραφτει
είναι η πραγματικότητα,τι ακριβώς έχει συμβεί,
εντοπίστηκε ο ταξιτζής,που τον μετέφερε σε εκείνο το κτίριο,
'με ειδοποίησαν από το γραφείο για την κούρσα,πήγα στη διεύθυνση,
εκεί με περίμενε ένας σχετικά ψηλός,αδύνατος άντρας,με σκούρο
κουστούμι και γραβάτα,μου είπε τη διεύθυνση προορισμού,εγώ είχα
άγνοια,με καθοδήγησε,κατά τα άλλα αμίλητος,βγήκαμε έξω από την
πόλη,φτάσαμε σε ένα κτίριο,μου είπε να τον περιμένω,ένα τέταρτο
το πολύ είκοσι λεπτά,μην έχοντας τι να κάνω περιεργάστηκα το
κτίριο,ήταν ορθογώνιο,κανονικό σε ύψος,μου έκανε εντύπωση η απουσία
παράθυρων,πέρασαν τα είκοσι λεπτά και δεν εμφανίστηκε ο κύριος,
περίμενα,στα σαράντα λεπτά αποφάσισα να μπω μέσα στο κτίριο,
η πόρτα δεν ήταν κλειστεί,έσπρωξα και μπήκα,μια εκτυφλωτικα
φωτισμένη αίθουσα,άδεια από οποιαδήποτε επίπλωση,τα μάτια μου
ξεχώρισαν αριστερά στο βάθος μια νεαρή γυναίκα,όρθια,την πλησίασα
και ρώτησα για τον κύριο,δεν αντέδρασε,σαν να μην με άκουσε,επανέλαβα
την ερώτηση,τότε είδα τα σβησμένα μάτια της,ήταν τυφλή,ντράπηκα,
ζήτησα συγνώμη,προχωρησα στο χώρο,δεν πρόκειται να ανακαλύψεις
τίποτα,μου φώναξε,δεν την πήρα υπ'οψιν μου,συνέχισα ,ο χώρος μου
φάνηκε σαν να μεγαλωνε,απαγοητευτικα,κουραστικα,παράτησα την
έρευνα,η γυναίκα στην ίδια θέση,την χαιρέτησα,δεν μου απάντησε,βγήκα,
έξω,δεν ασχολήθηκα άλλο με το θέμα,αν και μου φάνηκε,πολύ παράξενο,
ούτε το σχολίασα με άλλους,συναδέλφους και τη γυναίκα μου,στις
εφημερίδες την άλλη μέρα διάβασα στην πρώτη σελίδα,ότι ο κύριος,
που ήταν καθηγητής πανεπιστημίου,είχε εξαφανισθεί,μιλούσαν ίσως
για εγκληματική ενέργεια,φοβήθηκα πως έμπλεξα,ήξερα και θα μου
κλείνανε το στόμα,κάθε άτομο που έπαιρνα στο ταξί μου φαίνονταν
ο πιθανός δολοφόνος μου,δεν κοιμόμουν τις νύχτες,κι όταν κοιμόμουν
έβλεπα εφιάλτες,εκείνη τη γυναίκα να με παρασύρει στο κτίριο αυτό
σε ένα δωμάτιο,όλα τα δωμάτια είναι ίδια,μου έλεγε,ποτέ δεν θα μπορέσεις
να βγεις,κι εξαφανίζονταν,σταμάτησα,δεν άντεχα άλλο το άγχος,να δουλεύω το ταξί,κλείστηκα στο σπίτι,η γυναίκα μου έλεγε τρελλαθηκα,ψυχίατρο αντιδρούσα δεν ήθελα να δω,μέχρι που με ζητήσατε εσείς'
ο εξαφανισμένος αντρας ήταν καθηγητής αρχιτεκτονικής,43 χρόνων,πρώην παντρεμένος,εκείνο τον καιρό είχε σχέση με μια νεαρή δικηγόρο,παράλληλα
ήταν ηθοποιός,η κοπέλα ήξερε ελάχιστα,ούτε υποψιάστηκε τίποτα,η σχέση
τους ήταν κανονική,δεν είχαν πρόβλημα,ήταν ευχαριστος άνθρωπος με λεπτή αίσθηση του χιούμορ,του άρεσε ο παλιός κλασσικός κινηματογράφος,λάτρευε ιδιαιτερα την ταινία Citizen Kane του Orson Welles,την Jazz μουσική,τον Μπαχ,
τον Μπετόβεν,
στο σπίτι του,δική του αρχιτεκτονική υπερμοντερνα κατασκευή,είχε
τεράστια βιβλιοθήκη,με την φίλη του μιλούσαν νομικά κυρίως θέματα,
του άρεσε να ακούει για τις δικες και τους νόμους,από τα χρόνια του
Χαμουραμπί έως σήμερα,
πανω στο γραφείο βρέθηκαν τα τελευταία σχέδια του,σε μελέτη από ειδικούς
αρχιτέκτονες φάνηκε πως τον απασχολούσε ένα φιλόδοξο έργο,η κατασκευή
ενός ιδιοφυούς κτιρίου,κάποιος συμπέρανε έναν λαβύρινθο,
έγιναν υποθέσεις,ότι προχώρησε στην υλοποίηση του έργου του,και ήταν εκείνο
το κτίριο,που ανέφερε ο ταξιτζής,και ότι πριν την εξαφάνιση του το είχε επισκεφτεί αρκετές φορές,
βέβαια,η έρευνα έδειξε,ότι το κτίριο είχε κατασκευασθεί πάνω από 100 χρόνια
πριν,από κάποιον παράξενο πλούσιο μεγιστάνα,λάτρη της όπερας του
Μπερλιόζ,μετά το θάνατο του πουλήθηκε σε κάποιον Ιάπωνα ηθοποιό του
Καμπούκι,μετά από αυτόν εγκαταλείφθηκε μέχρι τις μέρες μας,
ίσως ο καθηγητής ήθελε να το αγοράσει και να το ανακαινίσει σύμφωνα
με το σχέδιο του,
κάποιος είχε μια τολμηρή σκέψη,μάλλον τα σχέδια στο γραφείο του καθηγητή
δεν είναι πρωτότυπα,αλλά αντιγραφή των παλαιών σχεδίων που ανακάλυψε
στο εγκαταλελειμμένο κτίριο,
τώρα όσο για την τυφλή γυναικα στο κτίριο,είναι φαντασία της προιουσης
σχιζοφρένειας του ταξιτζή
ο ντετέκτιβ που ανέλαβε την υπόθεση επισκέφτηκε το κτίριο,η αίθουσα
ήταν σκοτεινή και μύριζε μούχλα,ο χώρος δεν του φάνηκε παράξενος,ούτε
κάποια τυφλή γυναίκα συνάντησε,του έκανε εντύπωση πως για έναν
σχεδόν περιορισμένο τετράγωνο ενδιαφέρθηκε ο καθηγητής,έψαξε, εξονυχιστικά για κρυφά άνοιγματα στους τοίχους και στο δαπεδο,δεν βρήκε,
όμως εκεί μέσα ο κύριος καθηγητής είχε εξαφανισθεί,μυστήριο άλυτο,
η' όπως όλα τα μυστήρια,με τη δύναμη της λογικής,θα λυθεί;
για τη λύση του,κατά αρχήν,δεν απέκλεισε την παρουσία της γυναίκας,και
την ύπαρξη,σύμφωνα με το όνειρο,εφιάλτη,του ταξιτζή,ενός λαβυρίνθου,
πως όμως εκτυλίσσεται αυτός ο λαβύρινθος;
η δικηγόρος,ηθοποιός,φίλη του καθηγητή,του εκμυστηρεύτηκε,ότι πολλές
φορές την έπαιρνε μαζί του στο κτίριο,συγκεκριμενη ώρα της μερας,5 το απόγευμα και την εκπαίδευε στον ρόλο της όρθια αμίλητης τυφλής γυναίκας,
στην ερώτηση της τι σημαίνει αυτό,εκείνος χαμογελούσε αινιγματικά,
Η Σφίγγα;του έλεγε,
κι εκείνος της απαντούσε μονολεκτικά:Ίσως
ψάχνοντας ο ντετέκτιβ στα άπειρα σχεδόν βιβλία της βιβλιοθήκης στάθηκε τυχερός και βρήκε ένα βιβλίο με τον τίτλο,Ο ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ,όνομα συγγραφέα
δεν υπήρχε,ούτε που εκδόθηκε και πότε,
το άνοιξε,
όλες οι σελίδες του ήταν κενές,
υπέθεσε,ότι σε αυτό θα περιεγραφε κάποια στιγμη τον λαβύρινθο που επινόησε,
η' ίσως να μετανιωσε και να μην έγραφε ποτέ,
πρέπει να ανακαλύψει πως ένας λαβύρινθος,και ποιος,εγκλωβίζεται μέσα
σε αυτό το μονοδιάστατο,ακίνητο,παγωμένο,κτίριο,
η δικηγορος-ηθοποιος,αργότερα,του είπε,πως αυτή ήταν η τυφλή γυναίκα
που συνάντησε ο ταξιτζής στο κτίριο εκείνη τη μέρα της εξαφάνισης και
πως ο ταξιτζης ήταν πάντα ο ίδιος που τον μετέφερε εκεί,κάποια φορά
και τους δυο τους,και τον ξαναφερνε,
σίγουρα το κτίριο,αν ληφθεί σοβαρά η παρατήρηση του ταξιτζή,ήταν πολύ
μεγαλύτερο απ' ότι φαίνονταν,
μεγάλωνε άπειρα και μέσα σ'αυτη την αναπτυσσόμενη απειροτητα εξαφανίστηκε
ο καθηγητής,
βέβαια,σκέφτηκε ο ντετέκτιβ,μια υπόθεση για να είναι αλήθεια πρέπει να
αποδειχθει.
.
.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου