.
.
Αχιλλεας-χ.ν.κουβελης
.
.
Η ΠΑΡΑΛΛΑΓΗ ΤΗΣ ΑΧΙΛΗΙΔΑΣ ΜΕΣΑ
ΣΤΗΝ ΑΠΕΙΡΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ
Αχιλληιδα,βυζαντινο μυθιστορημα,χειρογραφο Ν
C.Hesseling εκδοση.Achilleide Byzantine
Αμστερνταμ 1919
Εκφραση κορης
.
Φεγγαρομεγαλόφθαλμος ήταν η κόρη εκείνη
μέσα από τα ομμάτια της οι έρωτες δοξεύουν·
τα φρύδια της καμαρωτά, έμορφα εγερμένα
και κοκκινοπλουμόχειλη, σελήνης λαμπροτέρα,
μαρμαροχιονόδοντος, γλυκοστοματοβρύσις,
ασπροκοκκινομάγουλη, γέννημα των χαρίτων,
κρυσταλλοχιονοτράχηλος, υπερανασταλμένη,
στρογγυλοεμορφοπούγουνη και κάλλος είχε ξένον.
.
Η Αχιληιδα ειναι βυζαντινο μυθιστορημα του 14ου ,ο
συγγραφεας ειναι ανωνυμος,την εποχη των Παλαιολο-
γων,με ιαμβικους 15συλλαβους στιχους,πολιτικους.
.
Η ιστορια του σε περιληψη ειναι η εξης:ο βασιλιας
των Μυρμιδονων ηθελε γιο διαδοχο κι η βασιλισα δεν
εκανε,αποφασισε να τη διωξει και τοτε εμεινε εγκυος
κι εκανε αγορι,το ονομασαν Αχιλλεα,απο τα 4 μεχρι
τα 8 εμαθε ολες τις επιστημες,στα 8 ηξερε τα στρατιωτικα,
στα 13 ηταν πολυ ομορφο και πολυ δυνατο παλλικαρι,
ξεχωριζε,κρυμενος πισω απο μια ασπιδα νικησε σε μονο-
μαχια ολους τους αντιπαλους του,ο πατερας του ενθουσια-
στηκε και θελησε να του δωσει το θρονο,εκεινος δεν δε-
χθηκε,παρα του ζητησε να του δωσει 12 παλλικαρια συν-
τροφους να συνεχισει την εκπαιδευση στα στρατιωτικα,
του εδωσε τα παλλικαρια,μεσα στους στρατιωτες ηταν κι
ο Πατροκλος,τοτε επιτεθηκε στη χωρα ενας ξενος βασιλιας
με τον στρατο του,ο Αχιλλεας τον κατανικησε και τον κατα-
διωξε στο παλατι του,εκει στους κηπους του ειδε την κορη
του εχθρου βασιλια που ηταν πολυ ομορφη οσο κι αυτος
και την ερωτευτηκε,εκεινη ηταν σκληρη κι ακαταδεκτη,
τοτε ο Αχιλλεας της εστελνε ερωτικα γραμματα και της
τραγουδουσε ερωτικα τραγουδια,χωρις αποτελεσμα ολ'αυ-
τα,και τοτε επεμβηκε ο ιδιος ο Ερωτας κι εκανε την κορη
ν'αλλαξει τη διαθεση απεναντι του και τον ερωτευτηκε
οσο κι αυτος αυτη,την απηγαγε και τ'αδερφια της τον κυ-
νηγησαν και τα νικησε,τοτε συμφιλιωθηκαν κι εγιναν
οι γαμοι τους και γιορτασαν,εξι χρονια εζησαν πολυ ευτυ-
χισμενα με πολλα ερωτικα παιχνιδια και χαρες,κι ο Αχιλ-
λεας εκανε και πολλα ανδραγαθηματα,τα'βαλε με φραγκους
ιππεις κονταριστες και τους νικησε, πιαστηκε,και με αγριο
λιονταρι,το πολεμησε και το νικησε,κι αλλες πολλες ηρω-
ικες πραξεις εκανε,και πανω στον εκτο χρονο ηρθε δυσεχτος
ο καιρος και μεγαλο κακο επεσε κι αρρωστησε βαρια η κορη
και πεθανε,κι ο Αχιλλεας απο το βαρυ καημο του για τον
θανατο της γυναικας του μαραζωσε και πεθανε κι αυτος,
τον πηρε ο Χαρος.
.
Το μυθιστορημα αυτο δεν εχει ευτυχισμενο τελος σε αντι-
θεση με τα τρια αλλα μυθιστορηματα:του Καλλιμαχου και
της Χρυσορροης,του Βελθανδρου και της Χρυσαντζας,
του Λιβυστρου και της Ροδαμνης που ειχαν happy end.
Στην Αχιλληιδα ο ηρωας ειναι ο ομηρικος Αχιλλεας αλλα
δεν γινετ;αι καμια αναφορα στην συμμετοχη του στον
πολεμο της Τροιας.
Σε μια παραλαγη,μετα το θανατο της γυναικας του δεν πε-
θαινει,πηγαινει στη Τροια και με τη δυναμη και τη παλλικα-
ρια του προξενει στους Τρωες μεγαλες συμφορες,τοτε ο Παρις
για να τον αποδυναμωσει σκεπτεται να του προτεινει να τον
παντρεψει με την αδερφη του,ο Αχιλλεας δεχθηκε,γινανε οι
πολεμικες συνθηκολογησεις και τοτε βρηκε την ευκαιρια ο
Δηιφοβος και τον σκοτωσε,
μετα οι Ελληνες πηρανε τελικα την Τροια
.
Εκεινο το καιρο ασχολουνταν γενικα με το βυζαντινο μυθι-
στορημα,αγοραζε πολλα σχετικα βιβλια,αναζητουσε αρθρα
που γραφτηκαν γι¨αυτο το θεμα,ειχε αλληλογραφια με δια-
φορους μελετητες κι εδω και στο εξωτερικο,επισκεφτονταν
βιβλιοθηκες,την Εθνικη Βιβλιοθηκη και τις Πανεπιστημιακες
Βιβλιοθηκες,και φυσικα εψαχνε και στο ιντερνετ,
εμαθε απο εναν φιλο του, που του ανεφερε το ενδιαφερον του
για τα βυζαντινα μυθιστορηματα πως ενας θειος του απο τη με-
ρια της μητερας του, χρονια Καθηγητης της Ευρωπαικης Κλα-
σικς και Συγχρονης Λογοτεχνιας στην Οξφορδη,συνταξιουχος
πια,ειχε επιστρεψει κι εμενε στην Αθηνα,του ειπε πως ειχε παρα
πολλα βιβλια,μεγαλη βιβλιοθηκη,την εβλεπε οταν πηγαινε επι-
σκεψη στο σπιτι του θειου,αλλα δεν εχει σχεση με βιβλια και
ποτε δεν ασχοληθηκε για να του πει λεπτομερειες,αν θελει
ομως μπορει να τον φερει σ'επαφη με τον θειο του,θα του ζη-
ησει να τον αφησει να δει τη βιβλιοθηκη,κι ειναι σιγουρος,
επειδη ο θειος του επειδη του εχει αδυναμια ,δεν θα του το
αρνηθει,
ετσι εγινε,μεσα σε λιγες μερες τον εφερε σ'επαφη με τον θειο,
του εκανε εντυπωση,ηταν καλοστεκουμενος παρα την ηληκια
του,ψηλη λεπτη φυσιογνωμια,προσεχε ,του ειπε,τη διατροφη
του,και περπατουσε δυο ωρες τη καθε μερα να διατηρησει την
ευεξια του,ηταν εφυεστατος και πολυ καλος συζητητης,απλος,
ευγενικος,χωρις αλλαζονια,οταν του ειπε τον λογο για τον οποιο
θελει να κοιταξει στη βιβλιοθηκη του,το βυζαντινο μυθιστορη-
μα,ο καθηγητης χαμογελασε,δεν ηξερε αλλα του φανηκε καπως
αινιγματικο το χαμογελο του,του ειπε πως η βιβλιοθηκη ειναι
στη διαθεση του για οσο καιρο θελει,απο οσο θυμαται,του ειπε,
υπαρχουν πολλα σχετικα βιβλια με το θεμα του,κανονισαν να πη-
γαινει στο σπιτι καθε μερα ,στις 9 η ωρα το πρωι και να μενει
οσες ωρες θελει στο χωρο που ηταν τα βιβλια,εκεινος δεν θα τον
ενοχλουσε,στο ψυγειο θα ηταν φρουτα ,γαλα,χυμοι ,ολα τα αναγ-
καια και να μην δισταζει να τον ρωτησει για οτι ηθελε,με χαρα
θα τον βοηθουσε στην ερευνα του
καθε μερα στις 9 η ωρα το πρωι πηγαινε στο σπιτι του Καθηγη-
τη και καθονταν πολλες ωρες να μελετησει,μεχρι που νυχτωνε,
τον απορροφουσε ο ζηλος του και ξεχνιονταν,η βιβλιοθηκη ηταν
μεγαλη,ειχε πολλα σχετικα βιβλια,και στα ελληνικα και ξενο-
γλωσσα,ηξερε αγγλικα και γαλικα και τα καταλαβαινε,τα βιβλια
στις αλλες γλωσσες δεν ηταν προβλημα γιατι υπηρχαν και οι μετα-
φρασεις τους στις γλωσσες που ηξερε,ακομα εβρισκε και ολα τα
βιβλια που υπηρχαν στις βιβλιογραφιες τους ,αλλα και ολα τα βι-
βλια στις βιβλιογαφιες αυτων των βιβλιων,και τα βιβλια στις βι-
βλιογραφιες αυτων των βιβλιων,και ουτω καθεξης,
του εδωσε την εντυπωση η βιβλιοθηκη πως ειναι απειρη,απειρος
ανυπολογιστος ο αριθμος των βιβλιων της,παρ¨οτι ο χωρος που
τα περιειχε ηταν συγκεκριμενος,μετρησιμος,ο κυβικος χωρος ενος
δωματιου 8μ πλατος επι 10μ μηκος επι 4μ υψος,
υπηρχαν και πολλες σπανιες εκδοσεις,ανυπολογιστες σε αξια και
αριθμο.
εκανε παρατηρησεις στα βιβλια,περα απο το ειδικο θεμα του,και
συμπερανε πως σε ολα τα τα θεματα,Μαθηματικα,Λογοτεχνια,
Επιστημη,Ιστορια,Φιλοσοφια,και αλλου,τα βιβλια ηταν μαλλον
απειρα,σαν ολα τα βιβλια,που εχουν γραφει απο τοτε που ο ανθρω-
πος εγραψε,ειτε σε περγαμηνες,ειτε σε παπυρους,ειτε σε χειρογρα-
φα,ειτε αντιγραφα,ειτε τυπωμενα,υπηρχαν,ακομη κι ολες οι εκδο-
σεις τους, ολες οι μεταφρασεις τους,ολες οι μελετες τους,σ' ολες
τις γλωσσες του κοσμους,
ενιωθε πως οταν επερνε ενα βιβλιο απο το ραφι σαν να ανοιγε ο
χωρος τις διαστασεις του να χωρεσουν ολα τα σχετικα βιβλια κι
επειτα να συμπυκνωνονταν,
το ιδιο ενιωθε οταν επανατοποθετουσε το βιβλιο στη θεση του.
πολλες φορες συζητουσε με τον καθηγητη για να διαλευκανει
καποιο ζητημα,να τον βοηθησει με τη εμπειρια και τη γνωση
του,
μια μερα του ειπε πως τα βιβλια ειναι στη βιβλιοθηκη του σχεδον
ολα,οχι σχεδον,ολα ειναι,οσα εχουν γραφτει απο καταβολης
κοσμου,κι εκεινος του απαντησε:''αληθεια,οντως ειναι ολα''.
δεν το θεωρησε ευγενικο να τον ρωτησει πως ειναι δυνατον
να γινεται αυτο,για να ειναι ετσι,φαινεται πως μπορει να γι-
νει.
τον τελευταιο καιρο,ακριβως 15 μερες, μια ωρα πριν να φυ-
γει απο τη βιβλιοθηκη επαιρνε διαφορες εκδοσεις της Ιλιαδας
τις ξεφυλλιζε ειτε κατα επιλογη,ειτε τυχαια,χωρις σειρα,
ειτε με καποιο προγραμμα,π.χ μονο τις σελιδες αρτιου αριθ-
μου,2,4,6,8,10,...,η' περιττου 1,3,5,7,9,...,η' πρωτου αριθμου
2,3,5,7,11,...,η' τα πολλαπλασια ενος αριθμου π.χ του 5:5,10,
15,...,η¨ αν η πρωτη λεξη της σελιδας αρχιζει απο συγκεκρι-
μενο γραμμα,π.χ απο το α,η' απο το ε,εφαρμοζε και συνθετες
μεθοδους,οπως ,αν διαβαζε τις αρτιες σελιδες,να διαβαζε κατα
αυξοντα σειρα περιττο αριθμο γραμμων,πχ στην 2η σελιδα 1
γραμμη,στην 4η σελιδα 3 γραμμες,στην 6η σελιδα 5 γραμμες,
κλπ,ακολουθουσε και πιο πολυπλοκα σχεδια
σημερα ξεφυλλισε κατα σειρα τις εξης εκδοσεις;
-Homer. The Iliad. Richmond Lattimore, translator. Chicago:
περιπου ενα τεταρτο
University of Chicago Press (1951) Rouse, W.H.D. The Iliad
(1938)
περιπου 10 λεπτα
-Homer: Iliad Books 1-12, & 13-24, ed. by Monro, 3rd Ed.:
© Oxford Univ. Press 1902,
περιπου 12 λεπτα
και μετα την
-Iliad,Greek manuscript, late 5th, early 6th centuries AD
στη χειρογραφη Ιλιαδα την οποια ανοιγε κατα τυχη,για 10 λεπτα ,
διαβαζε ενα οποιονδηποτε στιχο,
στην ψ'ραψωδια βρηκε ενα διπλωμενο χαρτι,το ανοιξε,ηταν γραμ-
μενο με το χερι και απο τις δυο μεριες με γαλαζιο στυλο στην μια
πλευρα του ηταν αντεγραμμενοι οι ομηρικοι στιχοι 54-98 της ψ'ρα-
ψωδιας :
.
Ὣς ἔφαθ', οἳ δ' ἄρα τοῦ μάλα μὲν κλύον ἠδὲ πίθοντο.
ἐσσυμένως δ' ἄρα δόρπον ἐφοπλίσσαντες ἕκαστοι
δαίνυντ', οὐδέ τι θυμὸς ἐδεύετο δαιτὸς ἐΐσης.
αὐτὰρ ἐπεὶ πόσιος καὶ ἐδητύος ἐξ ἔρον ἕντο,
οἳ μὲν κακκείοντες ἕβαν κλισίην δὲ ἕκαστος,
Πηλεΐδης δ' ἐπὶ θινὶ πολυφλοίσβοιο θαλάσσης
κεῖτο βαρὺ στενάχων πολέσιν μετὰ Μυρμιδόνεσσιν 60
ἐν καθαρῷ, ὅθι κύματ' ἐπ' ἠϊόνος κλύζεσκον·
εὖτε τὸν ὕπνος ἔμαρπτε λύων μελεδήματα θυμοῦ
νήδυμος ἀμφιχυθείς· μάλα γὰρ κάμε φαίδιμα γυῖα
Ἕκτορ' ἐπαΐσσων προτὶ Ἴλιον ἠνεμόεσσαν·
ἦλθε δ' ἐπὶ ψυχὴ Πατροκλῆος δειλοῖο
πάντ' αὐτῷ μέγεθός τε καὶ ὄμματα κάλ' ἐϊκυῖα
καὶ φωνήν, καὶ τοῖα περὶ χροῒ εἵματα ἕστο·
στῆ δ' ἄρ' ὑπὲρ κεφαλῆς καί μιν πρὸς μῦθον ἔειπεν·
εὕδεις, αὐτὰρ ἐμεῖο λελασμένος ἔπλευ Ἀχιλλεῦ.
οὐ μέν μευ ζώοντος ἀκήδεις, ἀλλὰ θανόντος· 70
θάπτέ με ὅττι τάχιστα πύλας Ἀΐδαο περήσω.
τῆλέ με εἴργουσι ψυχαὶ εἴδωλα καμόντων,
οὐδέ μέ πω μίσγεσθαι ὑπὲρ ποταμοῖο ἐῶσιν,
ἀλλ' αὔτως ἀλάλημαι ἀν' εὐρυπυλὲς Ἄϊδος δῶ.
καί μοι δὸς τὴν χεῖρ'· ὀλοφύρομαι, οὐ γὰρ ἔτ' αὖτις
νίσομαι ἐξ Ἀΐδαο, ἐπήν με πυρὸς λελάχητε.
οὐ μὲν γὰρ ζωοί γε φίλων ἀπάνευθεν ἑταίρων
βουλὰς ἑζόμενοι βουλεύσομεν, ἀλλ' ἐμὲ μὲν κὴρ
ἀμφέχανε στυγερή, ἥ περ λάχε γιγνόμενόν περ·
καὶ δὲ σοὶ αὐτῷ μοῖρα, θεοῖς ἐπιείκελ' Ἀχιλλεῦ, 80
τείχει ὕπο Τρώων εὐηφενέων ἀπολέσθαι.
ἄλλο δέ τοι ἐρέω καὶ ἐφήσομαι αἴ κε πίθηαι·
μὴ ἐμὰ σῶν ἀπάνευθε τιθήμεναι ὀστέ' Ἀχιλλεῦ,
ἀλλ' ὁμοῦ ὡς ἐτράφημεν ἐν ὑμετέροισι δόμοισιν,
εὖτέ με τυτθὸν ἐόντα Μενοίτιος ἐξ Ὀπόεντος
ἤγαγεν ὑμέτερον δ' ἀνδροκτασίης ὕπο λυγρῆς,
ἤματι τῷ ὅτε παῖδα κατέκτανον Ἀμφιδάμαντος
νήπιος οὐκ ἐθέλων ἀμφ' ἀστραγάλοισι χολωθείς·
ἔνθά με δεξάμενος ἐν δώμασιν ἱππότα Πηλεὺς
ἔτραφέ τ' ἐνδυκέως καὶ σὸν θεράποντ' ὀνόμηνεν· 90
ὣς δὲ καὶ ὀστέα νῶϊν ὁμὴ σορὸς ἀμφικαλύπτοι
χρύσεος ἀμφιφορεύς, τόν τοι πόρε πότνια μήτηρ.
Τὸν δ' ἀπαμειβόμενος προσέφη πόδας ὠκὺς Ἀχιλλεύς·
τίπτέ μοι ἠθείη κεφαλὴ δεῦρ' εἰλήλουθας
καί μοι ταῦτα ἕκαστ' ἐπιτέλλεαι; αὐτὰρ ἐγώ τοι
πάντα μάλ' ἐκτελέω καὶ πείσομαι ὡς σὺ κελεύεις.
ἀλλά μοι ἆσσον στῆθι· μίνυνθά περ ἀμφιβαλόντε
ἀλλήλους ὀλοοῖο τεταρπώμεσθα γόοιο.
.
γυρισε το χαρτι απο την αλλη πλευρα,εκει ηταν γραμμενοι οι
εξης στιχοι;
.
κι εκυκλωσεν η πεθυμια της κορης τ'ομορφον παλλικαριν
κι επαλεβεν νυχταν και μεραν να απαλλαγει της γοησας
αλλον ποτε στρατον κι οχτρον πλεον κανεναν δεν εφοβειθει
τα καλλια της τα μαθια του δεν εσφαλουσαν σ'υπνον γλυκυν
κι οντας επεσεν μ'ορμην και με σπαθιν απανω σ'αγριο λιοντα
η' για να χαθει η' για να νικησει και το γραπωσεν απο την κεφαλην
η καρδια της κορης ετρεμεν μην τυχει κι ο λιοντας τονε φαει
τοτες ητονε οπου η αγαπη της ριζες απλωσεν κι εστεριωσεν
.
με την σημειωση:στιχοι απο την Αχιλληιδα
οχι πολυ επιτυχεις
.
πηρε χαρτι και σημειωσε τους στιχους,ηταν σιγουρος,πως
αυτοι οι στιχοι δεν υπηρχαν στην Αχιλληιδα,δεν τους ειχε
ξαναδιαβασει,δεν μπορει να υπηρχαν και να μην τους ειχε
δει,αδιανοητο του φανηκε,
αφησε το βιβλιο ανοιχτο στο φυλλο,που βρηκε το χαρτι,πηρε
το χαρτι που αντεγραψε τους στιχους κι ετρεξε να φωναξει
τον καθηγητη, να του δειξει το ευρημα του,
τον βρηκε καθισμενον στο σαλονι,του ειπε το συμβαν και
του εδειξε το χαρτι ,ο καθηγητης πηρε το χαρτι,εβαλε τα γυα-
λια του ,και το διαβασε,χαμογελασε,παλι ξαναειδε εκεινο το
ιδιο αινιγματικο χαμογελο,του το εδωσε και σηκωθηκε απ'τον
καναπε,πηγαν στο δωματιο της βιβλιοθηκης,
ειδαν το χειρογραφο βιβλιο,δεν ηταν στη σελιδα που το ειχε
αφησει,ειχαν γυρισει σελιδες,καταλαβε τι εγινε,απο το ανοι-
χτο παραθυρο και την πορτα που ανοιξε για να φωναξει τον
καθηγητη δημιουργηθηκε ρευμα αερα και γυρισαν οι σελι-
δες,
το πηρε στα χερια του ,εψαξε και βρηκε την ψ' ραψωδια,την
αρχη τηςδεν βρηκε το χαρτι ,
ξεφυλλισε ολη την ραψωδια ,δεν το βρηκε,
ξεφυλλισε και ολο το βιβλιο πολλες φορες ,πουθενα δεν το
βρηκε,εξαφανισθηκε,
εψαξε παντου στο δωματιο,πουθενα,
βγηκε εξω στον κηπο μηπως το παρεσυρε ο αερας και βγη-
κε απ¨τα'ανοιχτο παραθυρο κι επεσε εκει,δεν το βρηκε,αφαν-
το,
κοιταξε το ρολοι στο χερι του,ειχε περασει η ωρα,νυχτωσε,εβα-
λε τα βιβλια στη θεση τους στο ραφι,καληνυχτησε τον καθηγη-
τη κι εφυγε
στο σπιτι μεχρι αργα τη νυχτα,σκεφτονταν αυτο που ανακα-
λυψε μια στιγμη κι υστερα χαθηκε,ευτυχως που το αντεγραψε,
και το-χει,
σκεφτηκε πως,ισως,και σε αλλα βιβλια μεσα στις σελιδες τους
να υπαρχουν παρομοια χαρτια με αγνωστους στιχους της Αχιλ-
ληιδας,και το συνολο τους να αποτελουν μια καινουργια παραλ-
λαγη της,αγνωστη και ανεκδοτη,
απο αυριο αυτος θα ειν;αι ο μοναδικος του στοχος ,ν'ανακαλυ-
ψει αυτην την αλλη Αχιλληιδα και να την καταγραψει,
ισως να ανακαλυψει παραλλαγες και αλλων εργων,π.χ του Δον
Κιχωτη,η' της Βιβλιοθηκης της Βαβελ του Μπορχες,η'της Θειας
Κωμωδιας του Δαντη,η' των εργων του Σεκσπιρ,η' της Ριμαδας
του Μεγαλεξανδρου,
σιγουρα αυτη η απειρη βιβλιοθηκη του καθηγητη θα περιεχει
εκτος απο ολα τα βιβλια που εχουν γραφτει και τα βιβλια που
αυτη τη στιγμη ακριβως γραφονται,και αυτα που θα γραφουν
στο μελλον,αλλα και επιπλεον τα βιβλια που δεν θα γραφτουν
ποτε,
αλλα βιβλια που γραφτηκαν ομως εμειναν χειρογραφα στα
συρταρια των συγγραφεων τους ,παρατημενα και δεν εκδοθη-
καν ποτε ,
και αλλα βιβλια που θα μπορουσαν να γραφτουν και δεν γρα-
φτηκαν,ειτε εμειναν στη σκεψη,ειτε στη φαντασια του συγγρα-
φεα,ειτε δεν τολμησε για διαφορους λογους να γραψει π.χ πολι-
τικους,ιδεολογικους,θρησκευτικους
και αλλα βιβλια που δεν θα ηταν δυνατον να γραφτουν,τα αδυνα-
τα βιβλια,τα απραγματοποιητα,τα εκτος ανθρωπινων δυνατοτη-
των,τα ουτοπικα,
μενει να ψαξει,κι αυτο εξονυχιστκα θα κανει απο αυριο στη βι-
βλιοθηκη,τιποτα αλλο,
μ'αυτη τη σκεψη ησυχος αποκοιμηθηκε,
.
.
.
.
.
.
Η ΠΑΡΑΛΛΑΓΗ ΤΗΣ ΑΧΙΛΗΙΔΑΣ ΜΕΣΑ
ΣΤΗΝ ΑΠΕΙΡΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ
Αχιλληιδα,βυζαντινο μυθιστορημα,χειρογραφο Ν
C.Hesseling εκδοση.Achilleide Byzantine
Αμστερνταμ 1919
Εκφραση κορης
.
Φεγγαρομεγαλόφθαλμος ήταν η κόρη εκείνη
μέσα από τα ομμάτια της οι έρωτες δοξεύουν·
τα φρύδια της καμαρωτά, έμορφα εγερμένα
και κοκκινοπλουμόχειλη, σελήνης λαμπροτέρα,
μαρμαροχιονόδοντος, γλυκοστοματοβρύσις,
ασπροκοκκινομάγουλη, γέννημα των χαρίτων,
κρυσταλλοχιονοτράχηλος, υπερανασταλμένη,
στρογγυλοεμορφοπούγουνη και κάλλος είχε ξένον.
.
Η Αχιληιδα ειναι βυζαντινο μυθιστορημα του 14ου ,ο
συγγραφεας ειναι ανωνυμος,την εποχη των Παλαιολο-
γων,με ιαμβικους 15συλλαβους στιχους,πολιτικους.
.
Η ιστορια του σε περιληψη ειναι η εξης:ο βασιλιας
των Μυρμιδονων ηθελε γιο διαδοχο κι η βασιλισα δεν
εκανε,αποφασισε να τη διωξει και τοτε εμεινε εγκυος
κι εκανε αγορι,το ονομασαν Αχιλλεα,απο τα 4 μεχρι
τα 8 εμαθε ολες τις επιστημες,στα 8 ηξερε τα στρατιωτικα,
στα 13 ηταν πολυ ομορφο και πολυ δυνατο παλλικαρι,
ξεχωριζε,κρυμενος πισω απο μια ασπιδα νικησε σε μονο-
μαχια ολους τους αντιπαλους του,ο πατερας του ενθουσια-
στηκε και θελησε να του δωσει το θρονο,εκεινος δεν δε-
χθηκε,παρα του ζητησε να του δωσει 12 παλλικαρια συν-
τροφους να συνεχισει την εκπαιδευση στα στρατιωτικα,
του εδωσε τα παλλικαρια,μεσα στους στρατιωτες ηταν κι
ο Πατροκλος,τοτε επιτεθηκε στη χωρα ενας ξενος βασιλιας
με τον στρατο του,ο Αχιλλεας τον κατανικησε και τον κατα-
διωξε στο παλατι του,εκει στους κηπους του ειδε την κορη
του εχθρου βασιλια που ηταν πολυ ομορφη οσο κι αυτος
και την ερωτευτηκε,εκεινη ηταν σκληρη κι ακαταδεκτη,
τοτε ο Αχιλλεας της εστελνε ερωτικα γραμματα και της
τραγουδουσε ερωτικα τραγουδια,χωρις αποτελεσμα ολ'αυ-
τα,και τοτε επεμβηκε ο ιδιος ο Ερωτας κι εκανε την κορη
ν'αλλαξει τη διαθεση απεναντι του και τον ερωτευτηκε
οσο κι αυτος αυτη,την απηγαγε και τ'αδερφια της τον κυ-
νηγησαν και τα νικησε,τοτε συμφιλιωθηκαν κι εγιναν
οι γαμοι τους και γιορτασαν,εξι χρονια εζησαν πολυ ευτυ-
χισμενα με πολλα ερωτικα παιχνιδια και χαρες,κι ο Αχιλ-
λεας εκανε και πολλα ανδραγαθηματα,τα'βαλε με φραγκους
ιππεις κονταριστες και τους νικησε, πιαστηκε,και με αγριο
λιονταρι,το πολεμησε και το νικησε,κι αλλες πολλες ηρω-
ικες πραξεις εκανε,και πανω στον εκτο χρονο ηρθε δυσεχτος
ο καιρος και μεγαλο κακο επεσε κι αρρωστησε βαρια η κορη
και πεθανε,κι ο Αχιλλεας απο το βαρυ καημο του για τον
θανατο της γυναικας του μαραζωσε και πεθανε κι αυτος,
τον πηρε ο Χαρος.
.
Το μυθιστορημα αυτο δεν εχει ευτυχισμενο τελος σε αντι-
θεση με τα τρια αλλα μυθιστορηματα:του Καλλιμαχου και
της Χρυσορροης,του Βελθανδρου και της Χρυσαντζας,
του Λιβυστρου και της Ροδαμνης που ειχαν happy end.
Στην Αχιλληιδα ο ηρωας ειναι ο ομηρικος Αχιλλεας αλλα
δεν γινετ;αι καμια αναφορα στην συμμετοχη του στον
πολεμο της Τροιας.
Σε μια παραλαγη,μετα το θανατο της γυναικας του δεν πε-
θαινει,πηγαινει στη Τροια και με τη δυναμη και τη παλλικα-
ρια του προξενει στους Τρωες μεγαλες συμφορες,τοτε ο Παρις
για να τον αποδυναμωσει σκεπτεται να του προτεινει να τον
παντρεψει με την αδερφη του,ο Αχιλλεας δεχθηκε,γινανε οι
πολεμικες συνθηκολογησεις και τοτε βρηκε την ευκαιρια ο
Δηιφοβος και τον σκοτωσε,
μετα οι Ελληνες πηρανε τελικα την Τροια
.
Εκεινο το καιρο ασχολουνταν γενικα με το βυζαντινο μυθι-
στορημα,αγοραζε πολλα σχετικα βιβλια,αναζητουσε αρθρα
που γραφτηκαν γι¨αυτο το θεμα,ειχε αλληλογραφια με δια-
φορους μελετητες κι εδω και στο εξωτερικο,επισκεφτονταν
βιβλιοθηκες,την Εθνικη Βιβλιοθηκη και τις Πανεπιστημιακες
Βιβλιοθηκες,και φυσικα εψαχνε και στο ιντερνετ,
εμαθε απο εναν φιλο του, που του ανεφερε το ενδιαφερον του
για τα βυζαντινα μυθιστορηματα πως ενας θειος του απο τη με-
ρια της μητερας του, χρονια Καθηγητης της Ευρωπαικης Κλα-
σικς και Συγχρονης Λογοτεχνιας στην Οξφορδη,συνταξιουχος
πια,ειχε επιστρεψει κι εμενε στην Αθηνα,του ειπε πως ειχε παρα
πολλα βιβλια,μεγαλη βιβλιοθηκη,την εβλεπε οταν πηγαινε επι-
σκεψη στο σπιτι του θειου,αλλα δεν εχει σχεση με βιβλια και
ποτε δεν ασχοληθηκε για να του πει λεπτομερειες,αν θελει
ομως μπορει να τον φερει σ'επαφη με τον θειο του,θα του ζη-
ησει να τον αφησει να δει τη βιβλιοθηκη,κι ειναι σιγουρος,
επειδη ο θειος του επειδη του εχει αδυναμια ,δεν θα του το
αρνηθει,
ετσι εγινε,μεσα σε λιγες μερες τον εφερε σ'επαφη με τον θειο,
του εκανε εντυπωση,ηταν καλοστεκουμενος παρα την ηληκια
του,ψηλη λεπτη φυσιογνωμια,προσεχε ,του ειπε,τη διατροφη
του,και περπατουσε δυο ωρες τη καθε μερα να διατηρησει την
ευεξια του,ηταν εφυεστατος και πολυ καλος συζητητης,απλος,
ευγενικος,χωρις αλλαζονια,οταν του ειπε τον λογο για τον οποιο
θελει να κοιταξει στη βιβλιοθηκη του,το βυζαντινο μυθιστορη-
μα,ο καθηγητης χαμογελασε,δεν ηξερε αλλα του φανηκε καπως
αινιγματικο το χαμογελο του,του ειπε πως η βιβλιοθηκη ειναι
στη διαθεση του για οσο καιρο θελει,απο οσο θυμαται,του ειπε,
υπαρχουν πολλα σχετικα βιβλια με το θεμα του,κανονισαν να πη-
γαινει στο σπιτι καθε μερα ,στις 9 η ωρα το πρωι και να μενει
οσες ωρες θελει στο χωρο που ηταν τα βιβλια,εκεινος δεν θα τον
ενοχλουσε,στο ψυγειο θα ηταν φρουτα ,γαλα,χυμοι ,ολα τα αναγ-
καια και να μην δισταζει να τον ρωτησει για οτι ηθελε,με χαρα
θα τον βοηθουσε στην ερευνα του
καθε μερα στις 9 η ωρα το πρωι πηγαινε στο σπιτι του Καθηγη-
τη και καθονταν πολλες ωρες να μελετησει,μεχρι που νυχτωνε,
τον απορροφουσε ο ζηλος του και ξεχνιονταν,η βιβλιοθηκη ηταν
μεγαλη,ειχε πολλα σχετικα βιβλια,και στα ελληνικα και ξενο-
γλωσσα,ηξερε αγγλικα και γαλικα και τα καταλαβαινε,τα βιβλια
στις αλλες γλωσσες δεν ηταν προβλημα γιατι υπηρχαν και οι μετα-
φρασεις τους στις γλωσσες που ηξερε,ακομα εβρισκε και ολα τα
βιβλια που υπηρχαν στις βιβλιογραφιες τους ,αλλα και ολα τα βι-
βλια στις βιβλιογαφιες αυτων των βιβλιων,και τα βιβλια στις βι-
βλιογραφιες αυτων των βιβλιων,και ουτω καθεξης,
του εδωσε την εντυπωση η βιβλιοθηκη πως ειναι απειρη,απειρος
ανυπολογιστος ο αριθμος των βιβλιων της,παρ¨οτι ο χωρος που
τα περιειχε ηταν συγκεκριμενος,μετρησιμος,ο κυβικος χωρος ενος
δωματιου 8μ πλατος επι 10μ μηκος επι 4μ υψος,
υπηρχαν και πολλες σπανιες εκδοσεις,ανυπολογιστες σε αξια και
αριθμο.
εκανε παρατηρησεις στα βιβλια,περα απο το ειδικο θεμα του,και
συμπερανε πως σε ολα τα τα θεματα,Μαθηματικα,Λογοτεχνια,
Επιστημη,Ιστορια,Φιλοσοφια,και αλλου,τα βιβλια ηταν μαλλον
απειρα,σαν ολα τα βιβλια,που εχουν γραφει απο τοτε που ο ανθρω-
πος εγραψε,ειτε σε περγαμηνες,ειτε σε παπυρους,ειτε σε χειρογρα-
φα,ειτε αντιγραφα,ειτε τυπωμενα,υπηρχαν,ακομη κι ολες οι εκδο-
σεις τους, ολες οι μεταφρασεις τους,ολες οι μελετες τους,σ' ολες
τις γλωσσες του κοσμους,
ενιωθε πως οταν επερνε ενα βιβλιο απο το ραφι σαν να ανοιγε ο
χωρος τις διαστασεις του να χωρεσουν ολα τα σχετικα βιβλια κι
επειτα να συμπυκνωνονταν,
το ιδιο ενιωθε οταν επανατοποθετουσε το βιβλιο στη θεση του.
πολλες φορες συζητουσε με τον καθηγητη για να διαλευκανει
καποιο ζητημα,να τον βοηθησει με τη εμπειρια και τη γνωση
του,
μια μερα του ειπε πως τα βιβλια ειναι στη βιβλιοθηκη του σχεδον
ολα,οχι σχεδον,ολα ειναι,οσα εχουν γραφτει απο καταβολης
κοσμου,κι εκεινος του απαντησε:''αληθεια,οντως ειναι ολα''.
δεν το θεωρησε ευγενικο να τον ρωτησει πως ειναι δυνατον
να γινεται αυτο,για να ειναι ετσι,φαινεται πως μπορει να γι-
νει.
τον τελευταιο καιρο,ακριβως 15 μερες, μια ωρα πριν να φυ-
γει απο τη βιβλιοθηκη επαιρνε διαφορες εκδοσεις της Ιλιαδας
τις ξεφυλλιζε ειτε κατα επιλογη,ειτε τυχαια,χωρις σειρα,
ειτε με καποιο προγραμμα,π.χ μονο τις σελιδες αρτιου αριθ-
μου,2,4,6,8,10,...,η' περιττου 1,3,5,7,9,...,η' πρωτου αριθμου
2,3,5,7,11,...,η' τα πολλαπλασια ενος αριθμου π.χ του 5:5,10,
15,...,η¨ αν η πρωτη λεξη της σελιδας αρχιζει απο συγκεκρι-
μενο γραμμα,π.χ απο το α,η' απο το ε,εφαρμοζε και συνθετες
μεθοδους,οπως ,αν διαβαζε τις αρτιες σελιδες,να διαβαζε κατα
αυξοντα σειρα περιττο αριθμο γραμμων,πχ στην 2η σελιδα 1
γραμμη,στην 4η σελιδα 3 γραμμες,στην 6η σελιδα 5 γραμμες,
κλπ,ακολουθουσε και πιο πολυπλοκα σχεδια
σημερα ξεφυλλισε κατα σειρα τις εξης εκδοσεις;
-Homer. The Iliad. Richmond Lattimore, translator. Chicago:
περιπου ενα τεταρτο
University of Chicago Press (1951) Rouse, W.H.D. The Iliad
(1938)
περιπου 10 λεπτα
-Homer: Iliad Books 1-12, & 13-24, ed. by Monro, 3rd Ed.:
© Oxford Univ. Press 1902,
περιπου 12 λεπτα
και μετα την
-Iliad,Greek manuscript, late 5th, early 6th centuries AD
στη χειρογραφη Ιλιαδα την οποια ανοιγε κατα τυχη,για 10 λεπτα ,
διαβαζε ενα οποιονδηποτε στιχο,
στην ψ'ραψωδια βρηκε ενα διπλωμενο χαρτι,το ανοιξε,ηταν γραμ-
μενο με το χερι και απο τις δυο μεριες με γαλαζιο στυλο στην μια
πλευρα του ηταν αντεγραμμενοι οι ομηρικοι στιχοι 54-98 της ψ'ρα-
ψωδιας :
.
Ὣς ἔφαθ', οἳ δ' ἄρα τοῦ μάλα μὲν κλύον ἠδὲ πίθοντο.
ἐσσυμένως δ' ἄρα δόρπον ἐφοπλίσσαντες ἕκαστοι
δαίνυντ', οὐδέ τι θυμὸς ἐδεύετο δαιτὸς ἐΐσης.
αὐτὰρ ἐπεὶ πόσιος καὶ ἐδητύος ἐξ ἔρον ἕντο,
οἳ μὲν κακκείοντες ἕβαν κλισίην δὲ ἕκαστος,
Πηλεΐδης δ' ἐπὶ θινὶ πολυφλοίσβοιο θαλάσσης
κεῖτο βαρὺ στενάχων πολέσιν μετὰ Μυρμιδόνεσσιν 60
ἐν καθαρῷ, ὅθι κύματ' ἐπ' ἠϊόνος κλύζεσκον·
εὖτε τὸν ὕπνος ἔμαρπτε λύων μελεδήματα θυμοῦ
νήδυμος ἀμφιχυθείς· μάλα γὰρ κάμε φαίδιμα γυῖα
Ἕκτορ' ἐπαΐσσων προτὶ Ἴλιον ἠνεμόεσσαν·
ἦλθε δ' ἐπὶ ψυχὴ Πατροκλῆος δειλοῖο
πάντ' αὐτῷ μέγεθός τε καὶ ὄμματα κάλ' ἐϊκυῖα
καὶ φωνήν, καὶ τοῖα περὶ χροῒ εἵματα ἕστο·
στῆ δ' ἄρ' ὑπὲρ κεφαλῆς καί μιν πρὸς μῦθον ἔειπεν·
εὕδεις, αὐτὰρ ἐμεῖο λελασμένος ἔπλευ Ἀχιλλεῦ.
οὐ μέν μευ ζώοντος ἀκήδεις, ἀλλὰ θανόντος· 70
θάπτέ με ὅττι τάχιστα πύλας Ἀΐδαο περήσω.
τῆλέ με εἴργουσι ψυχαὶ εἴδωλα καμόντων,
οὐδέ μέ πω μίσγεσθαι ὑπὲρ ποταμοῖο ἐῶσιν,
ἀλλ' αὔτως ἀλάλημαι ἀν' εὐρυπυλὲς Ἄϊδος δῶ.
καί μοι δὸς τὴν χεῖρ'· ὀλοφύρομαι, οὐ γὰρ ἔτ' αὖτις
νίσομαι ἐξ Ἀΐδαο, ἐπήν με πυρὸς λελάχητε.
οὐ μὲν γὰρ ζωοί γε φίλων ἀπάνευθεν ἑταίρων
βουλὰς ἑζόμενοι βουλεύσομεν, ἀλλ' ἐμὲ μὲν κὴρ
ἀμφέχανε στυγερή, ἥ περ λάχε γιγνόμενόν περ·
καὶ δὲ σοὶ αὐτῷ μοῖρα, θεοῖς ἐπιείκελ' Ἀχιλλεῦ, 80
τείχει ὕπο Τρώων εὐηφενέων ἀπολέσθαι.
ἄλλο δέ τοι ἐρέω καὶ ἐφήσομαι αἴ κε πίθηαι·
μὴ ἐμὰ σῶν ἀπάνευθε τιθήμεναι ὀστέ' Ἀχιλλεῦ,
ἀλλ' ὁμοῦ ὡς ἐτράφημεν ἐν ὑμετέροισι δόμοισιν,
εὖτέ με τυτθὸν ἐόντα Μενοίτιος ἐξ Ὀπόεντος
ἤγαγεν ὑμέτερον δ' ἀνδροκτασίης ὕπο λυγρῆς,
ἤματι τῷ ὅτε παῖδα κατέκτανον Ἀμφιδάμαντος
νήπιος οὐκ ἐθέλων ἀμφ' ἀστραγάλοισι χολωθείς·
ἔνθά με δεξάμενος ἐν δώμασιν ἱππότα Πηλεὺς
ἔτραφέ τ' ἐνδυκέως καὶ σὸν θεράποντ' ὀνόμηνεν· 90
ὣς δὲ καὶ ὀστέα νῶϊν ὁμὴ σορὸς ἀμφικαλύπτοι
χρύσεος ἀμφιφορεύς, τόν τοι πόρε πότνια μήτηρ.
Τὸν δ' ἀπαμειβόμενος προσέφη πόδας ὠκὺς Ἀχιλλεύς·
τίπτέ μοι ἠθείη κεφαλὴ δεῦρ' εἰλήλουθας
καί μοι ταῦτα ἕκαστ' ἐπιτέλλεαι; αὐτὰρ ἐγώ τοι
πάντα μάλ' ἐκτελέω καὶ πείσομαι ὡς σὺ κελεύεις.
ἀλλά μοι ἆσσον στῆθι· μίνυνθά περ ἀμφιβαλόντε
ἀλλήλους ὀλοοῖο τεταρπώμεσθα γόοιο.
.
γυρισε το χαρτι απο την αλλη πλευρα,εκει ηταν γραμμενοι οι
εξης στιχοι;
.
κι εκυκλωσεν η πεθυμια της κορης τ'ομορφον παλλικαριν
κι επαλεβεν νυχταν και μεραν να απαλλαγει της γοησας
αλλον ποτε στρατον κι οχτρον πλεον κανεναν δεν εφοβειθει
τα καλλια της τα μαθια του δεν εσφαλουσαν σ'υπνον γλυκυν
κι οντας επεσεν μ'ορμην και με σπαθιν απανω σ'αγριο λιοντα
η' για να χαθει η' για να νικησει και το γραπωσεν απο την κεφαλην
η καρδια της κορης ετρεμεν μην τυχει κι ο λιοντας τονε φαει
τοτες ητονε οπου η αγαπη της ριζες απλωσεν κι εστεριωσεν
.
με την σημειωση:στιχοι απο την Αχιλληιδα
οχι πολυ επιτυχεις
.
πηρε χαρτι και σημειωσε τους στιχους,ηταν σιγουρος,πως
αυτοι οι στιχοι δεν υπηρχαν στην Αχιλληιδα,δεν τους ειχε
ξαναδιαβασει,δεν μπορει να υπηρχαν και να μην τους ειχε
δει,αδιανοητο του φανηκε,
αφησε το βιβλιο ανοιχτο στο φυλλο,που βρηκε το χαρτι,πηρε
το χαρτι που αντεγραψε τους στιχους κι ετρεξε να φωναξει
τον καθηγητη, να του δειξει το ευρημα του,
τον βρηκε καθισμενον στο σαλονι,του ειπε το συμβαν και
του εδειξε το χαρτι ,ο καθηγητης πηρε το χαρτι,εβαλε τα γυα-
λια του ,και το διαβασε,χαμογελασε,παλι ξαναειδε εκεινο το
ιδιο αινιγματικο χαμογελο,του το εδωσε και σηκωθηκε απ'τον
καναπε,πηγαν στο δωματιο της βιβλιοθηκης,
ειδαν το χειρογραφο βιβλιο,δεν ηταν στη σελιδα που το ειχε
αφησει,ειχαν γυρισει σελιδες,καταλαβε τι εγινε,απο το ανοι-
χτο παραθυρο και την πορτα που ανοιξε για να φωναξει τον
καθηγητη δημιουργηθηκε ρευμα αερα και γυρισαν οι σελι-
δες,
το πηρε στα χερια του ,εψαξε και βρηκε την ψ' ραψωδια,την
αρχη τηςδεν βρηκε το χαρτι ,
ξεφυλλισε ολη την ραψωδια ,δεν το βρηκε,
ξεφυλλισε και ολο το βιβλιο πολλες φορες ,πουθενα δεν το
βρηκε,εξαφανισθηκε,
εψαξε παντου στο δωματιο,πουθενα,
βγηκε εξω στον κηπο μηπως το παρεσυρε ο αερας και βγη-
κε απ¨τα'ανοιχτο παραθυρο κι επεσε εκει,δεν το βρηκε,αφαν-
το,
κοιταξε το ρολοι στο χερι του,ειχε περασει η ωρα,νυχτωσε,εβα-
λε τα βιβλια στη θεση τους στο ραφι,καληνυχτησε τον καθηγη-
τη κι εφυγε
στο σπιτι μεχρι αργα τη νυχτα,σκεφτονταν αυτο που ανακα-
λυψε μια στιγμη κι υστερα χαθηκε,ευτυχως που το αντεγραψε,
και το-χει,
σκεφτηκε πως,ισως,και σε αλλα βιβλια μεσα στις σελιδες τους
να υπαρχουν παρομοια χαρτια με αγνωστους στιχους της Αχιλ-
ληιδας,και το συνολο τους να αποτελουν μια καινουργια παραλ-
λαγη της,αγνωστη και ανεκδοτη,
απο αυριο αυτος θα ειν;αι ο μοναδικος του στοχος ,ν'ανακαλυ-
ψει αυτην την αλλη Αχιλληιδα και να την καταγραψει,
ισως να ανακαλυψει παραλλαγες και αλλων εργων,π.χ του Δον
Κιχωτη,η' της Βιβλιοθηκης της Βαβελ του Μπορχες,η'της Θειας
Κωμωδιας του Δαντη,η' των εργων του Σεκσπιρ,η' της Ριμαδας
του Μεγαλεξανδρου,
σιγουρα αυτη η απειρη βιβλιοθηκη του καθηγητη θα περιεχει
εκτος απο ολα τα βιβλια που εχουν γραφτει και τα βιβλια που
αυτη τη στιγμη ακριβως γραφονται,και αυτα που θα γραφουν
στο μελλον,αλλα και επιπλεον τα βιβλια που δεν θα γραφτουν
ποτε,
αλλα βιβλια που γραφτηκαν ομως εμειναν χειρογραφα στα
συρταρια των συγγραφεων τους ,παρατημενα και δεν εκδοθη-
καν ποτε ,
και αλλα βιβλια που θα μπορουσαν να γραφτουν και δεν γρα-
φτηκαν,ειτε εμειναν στη σκεψη,ειτε στη φαντασια του συγγρα-
φεα,ειτε δεν τολμησε για διαφορους λογους να γραψει π.χ πολι-
τικους,ιδεολογικους,θρησκευτικους
και αλλα βιβλια που δεν θα ηταν δυνατον να γραφτουν,τα αδυνα-
τα βιβλια,τα απραγματοποιητα,τα εκτος ανθρωπινων δυνατοτη-
των,τα ουτοπικα,
μενει να ψαξει,κι αυτο εξονυχιστκα θα κανει απο αυριο στη βι-
βλιοθηκη,τιποτα αλλο,
μ'αυτη τη σκεψη ησυχος αποκοιμηθηκε,
.
.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου