.
.
LITTERATURE
-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ-ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis]
.
ΟΙ ΜΥΘΟΙ ΤΟΥ ΑΙΣΩΠΟΥ ΠΕΡΙ ΑΛΙΕΩΝ ΚΑΙ ΙΧΘΥΩΝ
-μεταφραση χ.ν.κουβελης
.
.
ψαρι-χ.ν.κουβελης
.
.
ΟΙ ΜΥΘΟΙ ΤΟΥ ΑΙΣΩΠΟΥ ΠΕΡΙ ΑΛΙΕΩΝ ΚΑΙ ΙΧΘΥΩΝ-
μεταφραση χ.ν.κουβελης
.
Ἁλιεὺς καὶ ἰχθύες μεγάλοι καὶ βραχεῖς
Ἁλιεὺς ἐκ τῆς θαλάσσης τὸ πρὸς ἄγραν δίκτυον ἐκβαλὼν
τῶν μὲν μεγάλων ἰχθύων ἐγκρατὴς γέγονε καὶ τούτους ἐν
τῇ γῇ ἥπλωσεν· οἱ δὲ βραχύτεροι τῶν ἰχθύων διὰ τῶν τρυ-
μαλιῶν διέδρασαν ἐν τῇ θαλάσσῃ.
Ὅτι εὔκολον ἡ σωτηρία τοῖς μὴ μεγάλως εὐτυχοῦσιν, τὸν
δὲ μέγαν ὄντα τῇ δόξῃ σπανίως ἴδοις ἂν ἐκφυγόντα τοὺς
κινδύνους.
Ψαρας και ψαρια μεγαλα και μικρα
Ψαρας τραβηξε το διχτυ απο τη θαλασσα,για τα μεγαλα
ψαρια ηταν προσεκτικος και τ'απλωσε στο χωμα,τα μικρο-
τερα απο τις τρυπες πηδησαν στη θαλασσα.
Τα πιο μικρα ευκολα πετυχαινουν τη σωτηρια,ενω τα πιο
μεγαλο σε δοξα σπανια να δεις να ξεφυγει τον κινδυνο.
.
Ἁλιεῖς καὶ θύννος
Ἁλιεῖς ἐπ' ἄγραν ἐξελθόντες καὶ πολὺν χρόνον κακοπραθή-
σαντες οὐδὲν συνέλαβον: καθεζόμενοι δὲ ἐν τῇ νηῒ ἠθύμουν.
Ἐν τοσοῦτῳ δὲ θύννος διωκόμενος καὶ πολλῷ τῷ ροίζῳ φε-
ρόμενος ἔλαθεν εἰς τὸ σκάφος ἐναλλόμενος. Οἱ δὲ συλλα-
βόντες αὐτὸν καὶ εἰς τὴν πόλιν ἐλάσαντες ἀπημπόλησαν.
Οὕτω πολλάκις ἁ μὴ τέχνη παρέσχε, ταῦτα τύχη διεβράβευ-
σεν.
Ψαραδες και τοννος
Ψαραδες πηγαν για ψαρεμα και πασχιζοντας πολυ χρονο τιποτα
δεν επιασαν και καθονταν στο καικι απογοητευμενοι.Τοτε εναν
τοννο καταδιωκομενο το δυνατο ρευμα τον ερριξε στο σκαφος.
Τον επιασαν και στη πολη πηγαν και τον πουλησαν.
Ομοια πολλες φορες οσα η τεχνη δεν σου δινει ,στα δινει η τυχη
.
Ἁλιεῖς λίθον ἀγρεύσαντες
Ἁλιεῖς σαγήνην εἷλκον: βαρείας δὲ αὐτῆς οὔσης, ἔχαιρον καὶ
ὠρχοῦντο, πολλὴν εἶναι νομίζοντες τὴν ἄγραν. Ὡς δὲ ἀφελκύ-
σαντες ἐπὶ τὴν ἠιόνα τῶν μὲν ἰχθύων ὀλίγους εὗρον, λίθων δὲ
καὶ ἄλλης ὕλης μεστὴν τὴν σαγήνην, οὐ μετρίως ἐβαρυθύμουν,
οὐ τοσοῦτον ἐπὶ τῷ συμβεβηκότι δυσφοροῦντες ὅσον ὅτι καὶ
τὰ ἐναντία προειλήφεισαν. Εἷς δέ τις ἐν αὐτοῖς γηραιὸς ὢν εἶ-
πεν: "Ἀλλὰ παυσώμεθα, ὦ ἑταῖροι: χαρᾶς γάρ, ὡς ἔοικεν, ἀδελ-
φή ἐστιν ἡ λύπη, καὶ ἡμᾶς ἔδει τοσαῦτα προησθέντας πάντως
παθεῖν τι καὶ λυπηρόν." Ἀτὰρ οὖν καὶ ἡμᾶς δεῖ τοῦ βίου τὸ εὐ-
μετάβλητον ὁρῶντας μὴ τοῖς αὐτοῖς πράγμασιν ἀεὶ ἐπαγάλ-
λεσθαι, λογιζομένους ὅτι ἐκ πολλῆς εὐδίας ἀνάγκη καὶ χει-
μῶνα γενέσθαι.
Ψαραδες λιθαρι ψαρεψαν
Ψαραδες τραβηξαν τα διχτυ,επειδη ηταν βαρυ χαρηκαν και
χορευαν νομιζαντας μεγαλη τη ψαρια.Οταν το τραβηξαν στο
νησι τα ψαρια τα βρηκαν λιγα και γεματο λιθαρια και λασπη
το διχτυ,πολυ απογοητευθηκαν,δεν στεναχωρεθηκαν τοσο για
το συμβαν οσο γιατι εγιναν τα εναντια.
Ενας γεροντας αναμεσα τους ειπε:''Ας σταματησουμε,συντροφοι,
της χαρας φαινεται πως ειναι αδερφη η λυπη,και σε μας αυτο
αποδειχθηκε να παθουμε κατι λυπηρο.
Και σε μας αποδειχθηκε να βλεπουμε το ευμεταβλητο της ζωης
μας και να μην περιμενουμε παντα αυτα που μας ευχαριστουν,
να συλογιζομαστε πως το πολυ ευχαριστο την καλοκαιρια θα
διαδεχθει το δυσαρεστο και ο χειμωνας.
.
Ἁλιεὺς αὐλῶν
Ἁλιεὺς αὐλητικῆς ἔμπειρος, ἀναλαβὼν αὐλοὺς καὶ τὰ δίκτυα,
παρεγένετο εἰς τὴν θάλασσαν καὶ στὰς ἐπί τινος προβλῆτος
πέτρας, τὸ μὲν πρῶτον ᾖδε, νομίζων αὐτομάτους πρὸς τὴν ἡδυ-
φωνίαν τοὺς ἰχθύας ἐξαλεῖσθαι πρὸς αὐτὸν. Ὡς δὲ, αὐτοῦ ἐπὶ
πολὺ διατεινομένου, οὐδὲν πέρας ἠνύετο,ἀποθέμενος τοὺς αὐ-
λοὺς ἀνείλετο τὸ ἀμφίβληστρον καὶ βαλὼν κατὰ τοῦ ὕδατος
πολλοὺς ἰχθύας ἤγρευσεν. Ἐκβαλὼν δὲ αὐτοὺς ἀπὸ τοῦ δικτύ
ου ἐπὶ τὴν ἠιόνα, ὡς ἐθεάσατο σπαίροντας, ἔφη· "Ὦ κάκιστα
ζῷα, ὑμεῖς, ὅτε μὲν ηὔλουν, οὐκ ὠρχεῖσθε, νῦν δὲ, ὅτε πέ-
παυμαι, τοῦτο πράττετε."
Πρὸς τοὺς παρὰ καιρόν τι πράττοντας ὁ λόγος εὔκαιρος.
Ψαρας παιζοντας αυλο
Ψαρας δεξιοτεχνης αυλητης πηρε τους αυλους του και τα
διχτυα και πηγε στη θαλασσα,εκει στη προβλητα καθησε
σε μια πετρα κι αρχισε να τραγουδαει,νομιζοντας πως αμε-
σως λογω της καλλιφωνιας θα πιασει τα ψαρια.Αν και προ-
σπαθησε πολυ τιποτα δεν εγινε,τοτε παρατησε τους αυ-
λους αρπαξε το κυκλικο διχτυ και το βυθισε στα νερα
κι επιασε πολλα ψαρια.Τα'βγαλε απο το διχτυ στο νησι
κι οταν τα ειδε να σπαραζουν ειπε:¨''Κακιστα ζωα,οταν
σας επαιζα αυλο δεν χορευατε,τωρα που σταματησα αυτο
κανετε''..
Αυτος ο λογος ταιριαζει γι'αυτους που κανουν κατι που
δεν ειναι ταιριαστο με την περισταση
.
Ἁλιεὺς καὶ σμαρίς
Ἁλιεὺς τὸ δίκτυον χαλάσας ἐν τῇ θαλάσσῃ ἀνήνεγκε σμαρίδα.
Σμικρὰ δὲ οὖσα ἱκέτευεν αὐτὸν νῦν μὲν μὴ λαβεῖν αὐτήν, ἀλλ'
ἐᾶσαι, διὰ τὸ σμικρὰν τυγχάνειν. "Ἀλλ ὅταν αὐξυνθῶ καὶ με#
γάλη, φησί, γένωμαι, συλλαβεῖν με δυνήσῃ, ἐπεὶ καὶ εἰς μεί#
ζονά σοι ὠφέλειαν ἔσομαι." Καὶ ὁ ἁλιεὺς εἶπεν· "Ἀλλ' ἔγωγε
ἄνους ἂν εἴην, εἰ τὸ ἐν χερσὶ παρεὶς κέρδος, κἂν σμικρὸν ᾖ,
τὸ προσδοκώμενον, κἂν μέγα ὑπάρχῃ, ἐλπίζοιμι."
Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι ἀλόγιστος ἂν εἴη ὁ δι' ἐλπίδα μείζονος τὰ
ἐν χερσὶν ἀφεὶς σμικρὰ ὄντα.
Ψαρας και μαριδα
Ψαρας πεταξε το διχτυ στη θαλασσα και σηκωσε μαριδα.
Επειδη ηταν μικρη τον παρακαλεσε τωρα να μην την παρει
να την λυπηθει ''Αλλα οταν αυξηθω και γινω μεγαλη,ειπε,
τοτε μπορεις να με πιασεις επειδη τοτε για σενα θα ειμαι
μεγαλη ωφελεια''
Και ο ψαρας ειπε:''Αλλα εγω θα'μαι ανοητος εαν εχω στα
χερια μου κερδος εστω και μικρο,παρα το προσδοκομενο,
να ελπιζω,να υπαρχει μεγαλυτερο
.
Ἁλιεὺς ὕδωρ τύπτων
Ἁλιεὺς ἔν τινι ποταμῷ ἡλίευε. Καὶ δὴ κατατείνας τὰ δίκτυα, ὡς
ἐμπεριέλαβεν ἑκατέρωθεν τὸ ῥεῦμα, προσδήσας κάλῳ λινῷ
λίθον, ἔτυπτε τὸ ὕδωρ, ὅπως οἱ ἰχθύες φεύγοντες ἀπροφυλά-
κτως τοῖς βρόχοις ἐμπέσωσι. Τῶν δὲ περὶ τὸν τόπον οἰκούν-
των τις θεασάμενος αὐτὸν τοῦτο ποιοῦντα, ἐμέμφετο ἐπὶ τῷ
τὸν ποταμὸν θολοῦν καὶ μὴ ἐᾶν αὐτοὺς διαυγὲς ὕδωρ πίνειν.
Ὁ δὲ ἀπεκρίνατο· "Ἀλλ' ἐὰν μὴ οὕτως ὁ ποταμὸς ταράσσηται,
ἐμὲ δεήσει λιμώττοντα ἀποθανεῖν."
Οὕτω καὶ τῶν πόλεων οἱ δημαγωγοὶ τότε μάλιστα ἐνεργάζον-
ται, ὅταν τὰς πατρίδας εἰς στάσεις περιαγάγωσιν
Ψαρας χτυπα το νερο
Ψαρας σε καποιον ποταμο ψαρευε.Και ριχνοντας τα διχτυα πια-
νοντας απο'δω κι απο'κει το ρευμα πηρε πολυ καλα λειασμενο
λιθαρι και μ'αυτο χτυπουσε τη θαλασσα,για να αναστατωθουν
τα ψαρια και χωρις προφυλαξη να πεσουν στα βροχια.Ενας κα-
τοικος της περιοχης βλεποντας τον τι εκανε τον φωναξε πως
θολωνει τον ποταμο και το νερο δεν ειναι καθαρο για να πιουν.
Αυτος αποκριθηκε:''Αλλα εαν ετσι δεν ταραχθει ο ποταμος,εγω
νομιζω θα πεθανω απο την πεινα''
Ετσι και οι δημαγωγοι των πολεων επιτηδια ενεργουν οταν τις
πατριδες σε επαναστασεις ξεσηκωνουν
.
Θύννος καὶ δελφίς
Θύννος διωκόμενος ὑπὸ δελφῖνος καὶ πολλῷ τῷ ῥοίζῳ φε-
ρόμενος, ἐπειδὴ καταλαμβάνεσθαι ἔμελλεν, ἔλαθεν ὑπὸ
σφοδρᾶς ὁρμῆς ἐκβρασθεὶς εἴς τινα ἠϊόνα. Ὑπὸ δὲ τῆς αὐτῆς
φορᾶς ἐλαυνόμενος καὶ ὁ δελφὶς αὐτῷ συνεξώσθη. Καὶ ὁ
θύννος, ὡς ἐθεάσατο ἐπιστραφεὶς αὐτὸν λιποθυμοῦντα ἔφη·
Ἀλλ᾿ ἔμοιγε οὐκέτι λυπηρὸς ὁ θάνατος· ὡρῶ γὰρ καὶ τὸν αἴτιόν
μοι θανάτου γενόμενον συναποθνῄσκοντα.
Ὁ λόγος δηλοῖ ὅτι ῥᾴδιον φέρουσι τὰς συμφορὰς οἱ ἄνθρωποι,
ὅταν ἴδωσι καὶ τοὺς αἰτίους τούτων γεγονότας δυστυχοῦντας.
Τοννος και δελφινι
Τοννος καταδιωκομενος απο δελφινι και παρασυρομενος απο
το δυνατο ρευμα,επειδη επροκειτο να πιαστει, χωρις να το κα-
ταλαβει εκβρασθηκε σε καποιο νησι.Με την ιδια μεγαλη φορα
ερχεται και το δελφινι μαζι του απο πισω.Και ο τοννος στρα-
φηκε κι οταν τον ειδε να λιποθυμα ειπε:Δεν μου φαινεται οδυ-
νηρος ο θανατος οταν βλεπω και τον αιτιο του δικου μου θανα-
του να πεθαινει μαζι μου.
Αυτος ο μυθος δηλωνει πως ευκολωτερα οι ανθρωποι περνουν
τις συμφορες οταν βλεπουν τους αιτιους αυτων των συμφορων
να δυστυχουν.
.
.
.
.
LITTERATURE
-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ-ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis]
.
ΟΙ ΜΥΘΟΙ ΤΟΥ ΑΙΣΩΠΟΥ ΠΕΡΙ ΑΛΙΕΩΝ ΚΑΙ ΙΧΘΥΩΝ
-μεταφραση χ.ν.κουβελης
.
.
.
.
ΟΙ ΜΥΘΟΙ ΤΟΥ ΑΙΣΩΠΟΥ ΠΕΡΙ ΑΛΙΕΩΝ ΚΑΙ ΙΧΘΥΩΝ-
μεταφραση χ.ν.κουβελης
.
Ἁλιεὺς καὶ ἰχθύες μεγάλοι καὶ βραχεῖς
Ἁλιεὺς ἐκ τῆς θαλάσσης τὸ πρὸς ἄγραν δίκτυον ἐκβαλὼν
τῶν μὲν μεγάλων ἰχθύων ἐγκρατὴς γέγονε καὶ τούτους ἐν
τῇ γῇ ἥπλωσεν· οἱ δὲ βραχύτεροι τῶν ἰχθύων διὰ τῶν τρυ-
μαλιῶν διέδρασαν ἐν τῇ θαλάσσῃ.
Ὅτι εὔκολον ἡ σωτηρία τοῖς μὴ μεγάλως εὐτυχοῦσιν, τὸν
δὲ μέγαν ὄντα τῇ δόξῃ σπανίως ἴδοις ἂν ἐκφυγόντα τοὺς
κινδύνους.
Ψαρας και ψαρια μεγαλα και μικρα
Ψαρας τραβηξε το διχτυ απο τη θαλασσα,για τα μεγαλα
ψαρια ηταν προσεκτικος και τ'απλωσε στο χωμα,τα μικρο-
τερα απο τις τρυπες πηδησαν στη θαλασσα.
Τα πιο μικρα ευκολα πετυχαινουν τη σωτηρια,ενω τα πιο
μεγαλο σε δοξα σπανια να δεις να ξεφυγει τον κινδυνο.
.
Ἁλιεῖς καὶ θύννος
Ἁλιεῖς ἐπ' ἄγραν ἐξελθόντες καὶ πολὺν χρόνον κακοπραθή-
σαντες οὐδὲν συνέλαβον: καθεζόμενοι δὲ ἐν τῇ νηῒ ἠθύμουν.
Ἐν τοσοῦτῳ δὲ θύννος διωκόμενος καὶ πολλῷ τῷ ροίζῳ φε-
ρόμενος ἔλαθεν εἰς τὸ σκάφος ἐναλλόμενος. Οἱ δὲ συλλα-
βόντες αὐτὸν καὶ εἰς τὴν πόλιν ἐλάσαντες ἀπημπόλησαν.
Οὕτω πολλάκις ἁ μὴ τέχνη παρέσχε, ταῦτα τύχη διεβράβευ-
σεν.
Ψαραδες και τοννος
Ψαραδες πηγαν για ψαρεμα και πασχιζοντας πολυ χρονο τιποτα
δεν επιασαν και καθονταν στο καικι απογοητευμενοι.Τοτε εναν
τοννο καταδιωκομενο το δυνατο ρευμα τον ερριξε στο σκαφος.
Τον επιασαν και στη πολη πηγαν και τον πουλησαν.
Ομοια πολλες φορες οσα η τεχνη δεν σου δινει ,στα δινει η τυχη
.
Ἁλιεῖς λίθον ἀγρεύσαντες
Ἁλιεῖς σαγήνην εἷλκον: βαρείας δὲ αὐτῆς οὔσης, ἔχαιρον καὶ
ὠρχοῦντο, πολλὴν εἶναι νομίζοντες τὴν ἄγραν. Ὡς δὲ ἀφελκύ-
σαντες ἐπὶ τὴν ἠιόνα τῶν μὲν ἰχθύων ὀλίγους εὗρον, λίθων δὲ
καὶ ἄλλης ὕλης μεστὴν τὴν σαγήνην, οὐ μετρίως ἐβαρυθύμουν,
οὐ τοσοῦτον ἐπὶ τῷ συμβεβηκότι δυσφοροῦντες ὅσον ὅτι καὶ
τὰ ἐναντία προειλήφεισαν. Εἷς δέ τις ἐν αὐτοῖς γηραιὸς ὢν εἶ-
πεν: "Ἀλλὰ παυσώμεθα, ὦ ἑταῖροι: χαρᾶς γάρ, ὡς ἔοικεν, ἀδελ-
φή ἐστιν ἡ λύπη, καὶ ἡμᾶς ἔδει τοσαῦτα προησθέντας πάντως
παθεῖν τι καὶ λυπηρόν." Ἀτὰρ οὖν καὶ ἡμᾶς δεῖ τοῦ βίου τὸ εὐ-
μετάβλητον ὁρῶντας μὴ τοῖς αὐτοῖς πράγμασιν ἀεὶ ἐπαγάλ-
λεσθαι, λογιζομένους ὅτι ἐκ πολλῆς εὐδίας ἀνάγκη καὶ χει-
μῶνα γενέσθαι.
Ψαραδες λιθαρι ψαρεψαν
Ψαραδες τραβηξαν τα διχτυ,επειδη ηταν βαρυ χαρηκαν και
χορευαν νομιζαντας μεγαλη τη ψαρια.Οταν το τραβηξαν στο
νησι τα ψαρια τα βρηκαν λιγα και γεματο λιθαρια και λασπη
το διχτυ,πολυ απογοητευθηκαν,δεν στεναχωρεθηκαν τοσο για
το συμβαν οσο γιατι εγιναν τα εναντια.
Ενας γεροντας αναμεσα τους ειπε:''Ας σταματησουμε,συντροφοι,
της χαρας φαινεται πως ειναι αδερφη η λυπη,και σε μας αυτο
αποδειχθηκε να παθουμε κατι λυπηρο.
Και σε μας αποδειχθηκε να βλεπουμε το ευμεταβλητο της ζωης
μας και να μην περιμενουμε παντα αυτα που μας ευχαριστουν,
να συλογιζομαστε πως το πολυ ευχαριστο την καλοκαιρια θα
διαδεχθει το δυσαρεστο και ο χειμωνας.
.
Ἁλιεὺς αὐλῶν
Ἁλιεὺς αὐλητικῆς ἔμπειρος, ἀναλαβὼν αὐλοὺς καὶ τὰ δίκτυα,
παρεγένετο εἰς τὴν θάλασσαν καὶ στὰς ἐπί τινος προβλῆτος
πέτρας, τὸ μὲν πρῶτον ᾖδε, νομίζων αὐτομάτους πρὸς τὴν ἡδυ-
φωνίαν τοὺς ἰχθύας ἐξαλεῖσθαι πρὸς αὐτὸν. Ὡς δὲ, αὐτοῦ ἐπὶ
πολὺ διατεινομένου, οὐδὲν πέρας ἠνύετο,ἀποθέμενος τοὺς αὐ-
λοὺς ἀνείλετο τὸ ἀμφίβληστρον καὶ βαλὼν κατὰ τοῦ ὕδατος
πολλοὺς ἰχθύας ἤγρευσεν. Ἐκβαλὼν δὲ αὐτοὺς ἀπὸ τοῦ δικτύ
ου ἐπὶ τὴν ἠιόνα, ὡς ἐθεάσατο σπαίροντας, ἔφη· "Ὦ κάκιστα
ζῷα, ὑμεῖς, ὅτε μὲν ηὔλουν, οὐκ ὠρχεῖσθε, νῦν δὲ, ὅτε πέ-
παυμαι, τοῦτο πράττετε."
Πρὸς τοὺς παρὰ καιρόν τι πράττοντας ὁ λόγος εὔκαιρος.
Ψαρας παιζοντας αυλο
Ψαρας δεξιοτεχνης αυλητης πηρε τους αυλους του και τα
διχτυα και πηγε στη θαλασσα,εκει στη προβλητα καθησε
σε μια πετρα κι αρχισε να τραγουδαει,νομιζοντας πως αμε-
σως λογω της καλλιφωνιας θα πιασει τα ψαρια.Αν και προ-
σπαθησε πολυ τιποτα δεν εγινε,τοτε παρατησε τους αυ-
λους αρπαξε το κυκλικο διχτυ και το βυθισε στα νερα
κι επιασε πολλα ψαρια.Τα'βγαλε απο το διχτυ στο νησι
κι οταν τα ειδε να σπαραζουν ειπε:¨''Κακιστα ζωα,οταν
σας επαιζα αυλο δεν χορευατε,τωρα που σταματησα αυτο
κανετε''..
Αυτος ο λογος ταιριαζει γι'αυτους που κανουν κατι που
δεν ειναι ταιριαστο με την περισταση
.
Ἁλιεὺς καὶ σμαρίς
Ἁλιεὺς τὸ δίκτυον χαλάσας ἐν τῇ θαλάσσῃ ἀνήνεγκε σμαρίδα.
Σμικρὰ δὲ οὖσα ἱκέτευεν αὐτὸν νῦν μὲν μὴ λαβεῖν αὐτήν, ἀλλ'
ἐᾶσαι, διὰ τὸ σμικρὰν τυγχάνειν. "Ἀλλ ὅταν αὐξυνθῶ καὶ με#
γάλη, φησί, γένωμαι, συλλαβεῖν με δυνήσῃ, ἐπεὶ καὶ εἰς μεί#
ζονά σοι ὠφέλειαν ἔσομαι." Καὶ ὁ ἁλιεὺς εἶπεν· "Ἀλλ' ἔγωγε
ἄνους ἂν εἴην, εἰ τὸ ἐν χερσὶ παρεὶς κέρδος, κἂν σμικρὸν ᾖ,
τὸ προσδοκώμενον, κἂν μέγα ὑπάρχῃ, ἐλπίζοιμι."
Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι ἀλόγιστος ἂν εἴη ὁ δι' ἐλπίδα μείζονος τὰ
ἐν χερσὶν ἀφεὶς σμικρὰ ὄντα.
Ψαρας και μαριδα
Ψαρας πεταξε το διχτυ στη θαλασσα και σηκωσε μαριδα.
Επειδη ηταν μικρη τον παρακαλεσε τωρα να μην την παρει
να την λυπηθει ''Αλλα οταν αυξηθω και γινω μεγαλη,ειπε,
τοτε μπορεις να με πιασεις επειδη τοτε για σενα θα ειμαι
μεγαλη ωφελεια''
Και ο ψαρας ειπε:''Αλλα εγω θα'μαι ανοητος εαν εχω στα
χερια μου κερδος εστω και μικρο,παρα το προσδοκομενο,
να ελπιζω,να υπαρχει μεγαλυτερο
.
Ἁλιεὺς ὕδωρ τύπτων
Ἁλιεὺς ἔν τινι ποταμῷ ἡλίευε. Καὶ δὴ κατατείνας τὰ δίκτυα, ὡς
ἐμπεριέλαβεν ἑκατέρωθεν τὸ ῥεῦμα, προσδήσας κάλῳ λινῷ
λίθον, ἔτυπτε τὸ ὕδωρ, ὅπως οἱ ἰχθύες φεύγοντες ἀπροφυλά-
κτως τοῖς βρόχοις ἐμπέσωσι. Τῶν δὲ περὶ τὸν τόπον οἰκούν-
των τις θεασάμενος αὐτὸν τοῦτο ποιοῦντα, ἐμέμφετο ἐπὶ τῷ
τὸν ποταμὸν θολοῦν καὶ μὴ ἐᾶν αὐτοὺς διαυγὲς ὕδωρ πίνειν.
Ὁ δὲ ἀπεκρίνατο· "Ἀλλ' ἐὰν μὴ οὕτως ὁ ποταμὸς ταράσσηται,
ἐμὲ δεήσει λιμώττοντα ἀποθανεῖν."
Οὕτω καὶ τῶν πόλεων οἱ δημαγωγοὶ τότε μάλιστα ἐνεργάζον-
ται, ὅταν τὰς πατρίδας εἰς στάσεις περιαγάγωσιν
Ψαρας χτυπα το νερο
Ψαρας σε καποιον ποταμο ψαρευε.Και ριχνοντας τα διχτυα πια-
νοντας απο'δω κι απο'κει το ρευμα πηρε πολυ καλα λειασμενο
λιθαρι και μ'αυτο χτυπουσε τη θαλασσα,για να αναστατωθουν
τα ψαρια και χωρις προφυλαξη να πεσουν στα βροχια.Ενας κα-
τοικος της περιοχης βλεποντας τον τι εκανε τον φωναξε πως
θολωνει τον ποταμο και το νερο δεν ειναι καθαρο για να πιουν.
Αυτος αποκριθηκε:''Αλλα εαν ετσι δεν ταραχθει ο ποταμος,εγω
νομιζω θα πεθανω απο την πεινα''
Ετσι και οι δημαγωγοι των πολεων επιτηδια ενεργουν οταν τις
πατριδες σε επαναστασεις ξεσηκωνουν
.
Θύννος καὶ δελφίς
Θύννος διωκόμενος ὑπὸ δελφῖνος καὶ πολλῷ τῷ ῥοίζῳ φε-
ρόμενος, ἐπειδὴ καταλαμβάνεσθαι ἔμελλεν, ἔλαθεν ὑπὸ
σφοδρᾶς ὁρμῆς ἐκβρασθεὶς εἴς τινα ἠϊόνα. Ὑπὸ δὲ τῆς αὐτῆς
φορᾶς ἐλαυνόμενος καὶ ὁ δελφὶς αὐτῷ συνεξώσθη. Καὶ ὁ
θύννος, ὡς ἐθεάσατο ἐπιστραφεὶς αὐτὸν λιποθυμοῦντα ἔφη·
Ἀλλ᾿ ἔμοιγε οὐκέτι λυπηρὸς ὁ θάνατος· ὡρῶ γὰρ καὶ τὸν αἴτιόν
μοι θανάτου γενόμενον συναποθνῄσκοντα.
Ὁ λόγος δηλοῖ ὅτι ῥᾴδιον φέρουσι τὰς συμφορὰς οἱ ἄνθρωποι,
ὅταν ἴδωσι καὶ τοὺς αἰτίους τούτων γεγονότας δυστυχοῦντας.
Τοννος και δελφινι
Τοννος καταδιωκομενος απο δελφινι και παρασυρομενος απο
το δυνατο ρευμα,επειδη επροκειτο να πιαστει, χωρις να το κα-
ταλαβει εκβρασθηκε σε καποιο νησι.Με την ιδια μεγαλη φορα
ερχεται και το δελφινι μαζι του απο πισω.Και ο τοννος στρα-
φηκε κι οταν τον ειδε να λιποθυμα ειπε:Δεν μου φαινεται οδυ-
νηρος ο θανατος οταν βλεπω και τον αιτιο του δικου μου θανα-
του να πεθαινει μαζι μου.
Αυτος ο μυθος δηλωνει πως ευκολωτερα οι ανθρωποι περνουν
τις συμφορες οταν βλεπουν τους αιτιους αυτων των συμφορων
να δυστυχουν.
.
.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου